Αρχική Ενίσχυση του Δημόσιου Πανεπιστημίου –Πλαίσιο λειτουργίας μη κερδοσκοπικών παραρτημάτων ξένων πανεπιστημίωνΜΕΡΟΣ Δ’ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΝΟΜΙΚΩΝ ΠΡΟΣΩΠΩΝ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ (άρθρα 127-155)Σχόλιο του χρήστη Αργυρώ Κ. | 17 Φεβρουαρίου 2024, 16:45
Ως τελειόφοιτη του τμήματος Ηλεκτρολόγων Μηχανικών του ΕΜΠ, θεωρώ το νομοσχέδιο άκρως προβληματικό και αντιδραστικό. Παρά την έκδηλη αντίθεση σύσσωμης της πανεπιστημιακής κοινότητας, η οποία είναι η πλέον κατάλληλη να κρίνει το κατά πόσο ένα τέτοιο νομοσχέδιο έχει θετικό αντίκτυπο ή όχι, τόσο στην έρευνα όσο και στην αγορά εργασίας, η κυβέρνηση επιμένει πεισματικά στην ψήφισή του, με επιχειρήματα όπως την εισροή χρημάτων που αλλιώς "φεύγουν" από τη χώρα. Κανείς που βρίσκεται "έξω από το χορό", ξεχνά με ευκολία, ωστόσο, την υποβάθμιση που συνεπάγεται κάτι τέτοιο για τα πτυχία των αποφοίτων ΑΕΙ. Παρά την υποχρηματοδότηση και την γενικότερη εγκατάλειψη από το κράτος, καταφέρνουμε με μεγάλο κόπο να έχουμε μια αξιόλογη παρουσία στην αγορά εργασίας ανάμεσα σε αποφοίτους από τα κορυφαία πανεπιστήμια του κόσμου. Τι εικόνα, λοιπόν, δίνουν τα πανεπιστήμιά μας και οι απόφοιτοί μας, όταν κανείς μπορεί είτε να γράψει καλά στις Πανελλήνιες Εξετάσεις για να εισαχθεί σε ένα δημόσιο ΑΕΙ είτε να "αγοράσει" το πτυχίο του και τελικά να διεκδικήσει ακριβώς τις ίδιες θέσεις στην αγορά εργασίας; Κατά συνέπεια, τι "δικαίωμα" δίνεται στον εργοδότη να μειώσει την αμοιβή με πρόσχημα τα μειωμένα προσόντα; Πως η ίδρυση των ιδιωτικών πανεπιστημίων λύνει το brain drain, όταν ο σταθερός αριθμός θέσεων εργασίας, πλέον δύναται να καλυφθεί από έναν ακόμα μεγαλύτερο αριθμό αποφοίτων; Μήπως, τελικά, το πρόβλημα επιτείνεται; Ακόμα μεγαλύτερος αριθμός των υψηλά καταρτισμένων απόφοιτων θα εγκαταλείπει τη χώρα.