Αρχική Ενίσχυση του Δημόσιου Πανεπιστημίου –Πλαίσιο λειτουργίας μη κερδοσκοπικών παραρτημάτων ξένων πανεπιστημίωνΜΕΡΟΣ Δ’ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΝΟΜΙΚΩΝ ΠΡΟΣΩΠΩΝ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ (άρθρα 127-155)Σχόλιο του χρήστη Φοιτητικός Σύλλογος Χημείας Π.Κ. | 17 Φεβρουαρίου 2024, 21:53
ΑΠΟΦΑΣΗ ΓΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ ΦΣ ΧΗΜΕΙΑΣ ΠΚ Το νομοσχέδιο του Υπουργείου Παιδείας επιβεβαιώνει τους λόγους για τους οποίους εδώ και παραπάνω από ένα μήνα οι φοιτητικοί σύλλογοι σε όλη την Ελλάδα βρίσκονται σε κινητοποιήσεις. Αναδεικνύει ότι πραγματική στόχευση του Υπουργείου Παιδείας και της κυβέρνησης είναι η διαμόρφωση θεσμικού πλαισίου που θα επιτρέπει στα κολλέγια και σε αντίστοιχα παραρτήματα να παρέχουν ισότιμους ακαδημαϊκούς τίτλους σπουδών με εκείνους των δημοσίων πανεπιστημίων. Θα υποβαθμίσει βάναυσα την ποιότητα της παρεχόμενης τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, θα οδηγήσει σε αποφοίτους διαφορετικών ταχυτήτων, με αμφίβολες δεξιότητες στο γνωστικό τους αντικείμενο. Επιπλέον, γιγαντώνει την ανισότητα. Αν κάποιος έχει την οικονομική δυνατότητα, θα μπορεί να σπουδάζει όπου θέλει, ανεξαρτήτως επιδόσεων, αν όχι, θα αντιμετωπίζει την ΕΒΕ και τις όλο και περισσότερες δυσκολίες στην εισαγωγή σε δημόσιο πανεπιστήμιο. Απέναντι στην επίθεση που συμπυκνώνει το νομοσχέδιο στην δημόσια παιδεία και στο ακαδημαϊκό και ερευνητικό έργο, η πανεπιστημιακή κοινότητα και τα θεσμικά όργανά της πρέπει να λάβουν καταδικαστικές αποφάσεις. Για να υπερασπιστούν το δημόσιο πανεπιστήμιο απέναντι στην απαξίωση της ποιότητας των σπουδών, της ακαδημαϊκής και επαγγελματικής κατάρτισης των αποφοίτων του, στον οικονομικό στραγγαλισμό του, στη συρρίκνωσή του, στην πλήρη λειτουργία του με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια και στην εξυπηρέτηση αναγκών επιχειρηματικών κύκλων. Ενδεικτικά είναι τα παρακάτω: 1. Τα περί θέσπισης αυστηρών κριτηρίων ίδρυσης ιδιωτικών πανεπιστημίων αποτελούν κατάφωρα ψεύδη. Η ίδρυση ΝΠΠΕ μπορεί να γίνεται μόνο με τη σύναψη σύμβασης franchising ή πιστοποίησης και με την υποχρέωση πιστοποίησης των προγραμμάτων σπουδών του ιδιωτικού «παραρτήματος» από το μητρικό ίδρυμα, δηλαδή με τον ίδιο τρόπο που σήμερα ιδρύονται τα κολλέγια και συνδέονται με ιδρύματα του εξωτερικού. Επί της ουσίας, τα ήδη υπάρχοντα κολλέγια που παρείχαν τίτλους που δεν μπορούσαν να αναγνωριστούν ως ακαδημαϊκά ισότιμοι με αυτά των δημοσίων, καθώς η ισοτιμία αυτή «δεν είναι σύμφωνη με τις διατάξεις του άρθρου 16 του Συντάγματος», όπως αναφέρει και ο ΔΟΑΤΑΠ, πλέον θα μπορούν με μια απλή μετατροπή τους σε ΝΠΠΕ! Ενώ για την πιστοποίηση της ακαδημαϊκής ισοτιμίας ενός τίτλου σπουδών που παρέχει το μητρικό ίδρυμα σε χώρες του εξωτερικού θα απαιτείται ενδεχομένως εξέταση σε μαθήματα ή/και πρακτική άσκηση, το ΝΠΠΕ, με πολύ κατώτερο επιστημονικό εξοπλισμό, διδακτικό προσωπικό κ.λπ. θα χορηγεί αυτόματα ισότιμους ακαδημαϊκά τίτλους. 2. Τα ελληνικά δημόσια πανεπιστήμια, παρά την υποχρηματοδότηση και τη συνεχή υποβάθμισή τους από τις κυβερνήσεις, διαθέτουν επιστημονικό εξοπλισμό αξίας εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ, πολλά περιουσιακά στοιχεία, σημαντικό κεφάλαιο, έσοδα από τον κρατικό προϋπολογισμό και άλλες πηγές. Είναι υποτιμητικό να προβάλλεται ότι τα ιδιωτικά «πανεπιστήμια» μπορούν να ανταποκριθούν ισότιμα στις ακαδημαϊκές απαιτήσεις με τα δημόσια πανεπιστήμια, τη στιγμή που δεν προβλέπεται καν ελάχιστο όριο καταβεβλημένου κεφαλαίου και ο εξοπλισμός που τίθεται ως προαπαιτούμενο όχι απλώς είναι στοιχειώδης, αλλά είναι ανυπολόγιστα κατώτερος ακόμα και από το μικρότερο τμήμα, στο μικρότερο περιφερειακό δημόσιο πανεπιστήμιο. 3. Τα τυπικά προσόντα του διδακτικού και ερευνητικού προσωπικού των «παραρτημάτων», καθορίζονται από το μητρικό ίδρυμα, ενώ η μόνη προϋπόθεση που τίθεται είναι να είναι κάτοχοι διδακτορικών τίτλων σε «θέμα συναφές με το αντικείμενο της διδασκαλίας» κατά ποσοστό 80% και το προσωπικό του κάθε παραρτήματος να διαθέτει τουλάχιστον 30 μέλη διδακτικού και ερευνητικού προσωπικού για τρεις σχολές τουλάχιστον. Δηλαδή 10 μέλη ΔΕΠ ανά σχολή που δεν είναι καν απαραίτητο να κατέχουν στο σύνολό τους διδακτορικό. Στον αντίποδα, τα μέλη ΔΕΠ των δημόσιων πανεπιστημίων πρέπει, εκτός από την κατοχή διδακτορικού, να αποδείξουν ερευνητικό έργο, δημοσιεύσεις κ.λπ., να έχουν προϋπηρεσία διδακτικού έργου ή ερευνητικού έργου και να περάσουν διαδικασίες κρίσης από εκλεκτορικό σώμα, ενώ τα ελάχιστα προσόντα αυξάνονται ανάλογα με τη βαθμίδα. 4. Η υποχρεωτική συμμετοχή στις πανελλήνιες, ως προϋπόθεση για την εγγραφή σε ιδιωτικό «πανεπιστήμιο» για τους αποφοίτους ΓΕΛ και ΕΠΑΛ είναι ασαφής όπως διατυπώνεται η σχετική διάταξη του νομοσχεδίου. Ακόμα και αν απαιτείται η συμμετοχή στις πανελλήνιες, από τον τρόπο υπολογισμού της βάσης εισαγωγής στα ΝΠΠΕ, με βάση τα αποτελέσματα των πανελλαδικών εξετάσεων του 2023, προκύπτει ότι στο 1ο πεδίο, η Νομική Αθήνας είχε βάση 18,12 και η ιδιωτική Νομική θα έχει βάση 8,9, σχολές της Φιλοσοφικής, της ΣΘΕ, του. Επιπλέον, όσοι μαθητές – ιδιωτικών σχολείων - επιλέξουν ΙΒ αντί για απολυτήριο λυκείου, δεν απαιτείται καν να συμμετάσχουν στις πανελλήνιες. Την ίδια ώρα που όποιος έχει να πληρώσει θα μπορεί να «αγοράζει» ένα πτυχίο ισότιμο ακόμα και με αυτό των πιο υψηλόβαθμων σχολών, τα δημόσια πανεπιστήμια θα εξακολουθήσουν να έχουν χιλιάδες κενές θέσεις λόγω της ΕΒΕ, τα περιφερειακά πανεπιστήμια θα μένουν χωρίς φοιτητές και θα αντιμετωπίζουν τις συγχωνεύσεις και το κλείσιμο. 5. Η διάρθρωση των προγραμμάτων σπουδών των ιδιωτικών «πανεπιστημίων» θα γίνεται σε τρεις κύκλους, ο πρώτος εκ των οποίων θα μπορεί να είναι τριετής και θα οδηγεί σε bachelor ισότιμο με τα πτυχία των ελληνικών δημοσίων πανεπιστημίων, τα προγράμματα σπουδών των οποίων, όμως, είναι 4ετή, 5ετή ή και 6ετή. Είναι προφανές ότι το επίπεδο σπουδών δεν θα είναι ισότιμο, όπως και η προσπάθεια που θα καταβάλλεται από τους φοιτητές για τη λήψη πτυχίου, τα δημόσια πανεπιστήμια θα πιεστούν ώστε και αυτά να εισάγουν τριετείς κύκλους σπουδών, με υπερεξειδικευμένα πτυχία που θα παρέχουν πολύ λιγότερα ακαδημαϊκά προσόντα και επαγγελματικά δικαιώματα. 6. Οι διατάξεις που αφορούν στο δημόσιο πανεπιστήμιο, έρχονται να ενισχύσουν την υποβάθμισή του. Η πρόβλεψη ότι για κάθε μία αφυπηρέτηση μέλους ΔΕΠ θα γίνεται μια πρόσληψη δεν ανταποκρίνεται στα αιτήματα των ιδρυμάτων για προσλήψεις, αντίθετα διατηρεί την υποστελέχωση. Ενώ η υποχρηματοδότηση των ΑΕΙ είναι τεράστια, η κυβέρνηση προβάλλει ως ικανοποίηση των αιτημάτων των πανεπιστημίων, την αύξηση της χρηματοδότησης του κρατικού προϋπολογισμού κατά μόλις 10 εκ. ευρώ, όταν η ετήσια χρηματοδότηση μόνο του ΕΜΠ είναι μειωμένη κατά 12,5 εκ. ευρώ από το 2009, χωρίς καν να υπολογίζεται ο πληθωρισμός. Όσο για τα ευρωπαϊκά κονδύλια, που εμφανίζονται ως επιπλέον χρηματοδότηση, καθίσταται σαφές ότι τα χρήματα αυτά, στην συντριπτική τους πλειοψηφία, κατευθύνονται σε σκοπούς που είτε δεν σχετίζονται με τις άμεσες ανάγκες του δημόσιου πανεπιστημίου, είτε εξυπηρετούν τις στοχεύσεις ιδιωτικών επιχειρήσεων. Τα δημόσια πανεπιστήμια καλούνται δηλαδή να αντλούν την χρηματοδότησή τους από ιδιωτικά κεφάλαια, με το ακαδημαϊκό και ερευνητικού έργου, να εκπονείται κατά παραγγελία επιχειρηματικών φορέων. 7. Το νομοσχέδιο συνιστά ευθεία παραβίαση του άρθρου 16 του Συντάγματος που απαγορεύει απολύτως την παροχή ανώτατης εκπαίδευσης από νομικά πρόσωπα που δεν είναι ΝΠΔΔ και επιτάσσει την παροχή ανώτατης εκπαίδευσης αποκλειστικά από δημόσια ΑΕΙ. Παίρνουμε ξεκάθαρη θέση εναντίωσης σε αυτό το νομοσχέδιο και απαιτούμε να μην κατατεθεί.