Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'ΜΑΡΙΑ ΚΟΥΛΟΥΜΠΗ' | 18 Φεβρουαρίου 2024, 01:34

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Άρθρο 8. Ίδρυση Τμήματος Εργοθεραπείας στη Σχολή Επιστήμης Φυσικής Αγωγής, Αθλητισμού και Εργοθεραπείας???? Ποιο είναι το σκεπτικό μιας τέτοιας πρότασης; Πού βρίσκεται η ιστορική συνέχεια, η μελέτη σκοπιμότητας και η επιστημονική βάση μιας τέτοιας ιδέας; Γνωρίζουν οι αρμόδιοι για τη φύση της επιστήμης και το περιεχόμενο του επαγγέλματος; Επικοινώνησε ο νομοθέτης με τις αντίστοιχες Σχολές και Τμήματα και με το Πανελλήνιο Σύλλογο Εργοθεραπευτών για να αντιληφθεί την αστοχία ενός τέτοιου εγχειρήματος; H επιστήμη της Εργοθεραπείας, ιστορικά, εκπαιδευτικά και ερευνητικά από την αρχή της δημιουργίας του επαγγέλματος αποτελεί μια ειδικότητα μέσα στις υπηρεσίες υγείας και αποκατάστασης σε όλες τις χώρες του κόσμου που αναπτύχθηκε. Η Επιστήμη της Εργοθεραπείας μέσα από το κλινικό της έργο, την τεκμηριωμένη πρακτική και την έρευνα, επιχείρησε τη μελέτη του ανθρώπινου έργου και τη σύνδεσή του με την υγεία, την ευημερία, την ποιότητα ζωής και την ανάπτυξη του ανθρώπου. Στο πλαίσιο της εφαρμογής της Εργοθεραπείας, οι εργοθεραπευτές μελετούν τον τρόπο που καταστάσεις υγείας, διάγνωσης και αναπηρίας επιδρούν στο επίπεδο του ατόμου, της ομάδας (π.χ. οικογένεια) και πληθυσμών (π.χ. ηλικιωμένοι με άνοια) στη συμμετοχή τους στην καθημερινή ζωή και στις δραστηριότητες που επιθυμούν, αναμένεται ή χρειάζεται να κάνουν για να έχουν μια ζωή με ποιότητα και νόημα και να πραγματώνουν τους καθημερινούς τους ρόλους. Για να μπορέσει ο επαγγελματίας να κάνει τα παραπάνω θα πρέπει να έχει γνώσεις από το πεδίο των βιολογικών και ιατρικών επιστημών έτσι ώστε να αναπτύξει τον κλινικό του συλλογισμό γύρω από την επίδραση μιας αναπηρικής κατάστασης στην κατάσταση υγείας και ευεξίας του ατόμου, μέσα στο συγκεκριμένο περιβάλλον που ζει και αναπτύσσεται. Ως εκ τούτου, το πρόγραμμα σπουδών ενός Τμήματος Εργοθεραπείας θα πρέπει με σαφήνεια να περιέχει γνωστικά αντικείμενα που να κάνουν τη σύνδεση μεταξύ ανθρώπινης εμπειρίας, υγείας και ευημερίας, καθώς και των στρατηγικών εκείνων που μεθοδεύουν την ανθρώπινη αλλαγή και αντιμετωπίζουν τις προκλήσεις στο επίπεδο υγείας μέσα από τη συμμετοχή σε έργα και δραστηριότητες σχετικές με την καθημερινότητα. Γνώσεις ανατομίας, α΄ βοηθειών, παθολογίας, νευρολογίας, νευροψυχολογίας, αναπτυξιολογίας, αποκατάστασης, εφαρμοσμένων θεραπευτικών παρεμβάσεων, πολιτισμικών θεωρήσεων της υγείας συνιστούν βασικά απαιτούμενα γνωστικά αντικείμενα. Κλινική άσκηση σε νοσοκομεία, φορείς φροντίδας υγείας και αποκατάστασης, υπηρεσίες πρωτοβάθμιας, δευτεροβάθμιας και τριτοβάθμιας περίθαλψης πλαισιώνουν το πρόγραμμα σπουδών, έτσι ώστε ο απόφοιτος του Τμήματος να αποκτήσει εφόδια για την παροχή ολοκληρωμένων προγραμμάτων στο χώρο της υγείας και την αποκατάστασης. Σύμφωνα με την Παγκόσμια Ομοσπονδία Εργοθεραπευτών, η εκπαίδευση των φοιτητών Εργοθεραπείας θα πρέπει να ενσωματώνει γνώσεις, δεξιότητες και στάσεις για την ανάπτυξη ποιοτικής πρακτικής σε ένα εύρος υπηρεσιών, με πληθυσμούς που έχουν διαφορετικές ανάγκες όπως προκύπτουν από διαφορετικές διαγνώσεις, καταστάσεις υγείας, είτε χρόνιες, είτε πρόσφατα αποκτηθέντες. Οι θεωρίες και τα μοντέλα της ειδικότητας εμπνέονται και βασίζονται στις αρχές και θεωρήσεις της Διεθνούς Ταξινόμησης της Λειτουργικότητας από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (WHO), ενώ η αδειοδότηση των εργοθεραπευτών γίνεται από υγειονομικές υπηρεσίες της περιφέρειας και ο έλεγχος του επαγγέλματος από το Υπουργείο Υγείας. ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ να ανοίξει και άλλο Τμήμα Εργοθεραπείας (που αυτό αποτελεί αντικείμενο περαιτέρω προβληματισμού και ελέγχου βιωσιμότητας) ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΝΗΚΕΙ ΣΕ ΜΙΑ ΣΧΟΛΗ ΥΓΕΙΑΣ. Οτιδήποτε άλλο είναι άστοχο και επικίνδυνο! Με εκτίμηση Μαρία Κουλουμπή, Λέκτορας Εφαρμογών Τμήματος Εργοθεραπείας, Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής