• Σχόλιο του χρήστη 'Δρ Ιωάννης Δ. Μπουρής, ΠΑΔΑ' | 18 Φεβρουαρίου 2024, 09:38

    Θέμα : «Εγκατάσταση παραρτημάτων μη κρατικών-μη κερδοσκοπικών πανεπιστημίων της αλλοδαπής, από χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και των τρίτων χωρών της G.A.T.S.: Συγκριτική ανάλυση» Σχετ.: επί της διατυπωθείσας άποψης «…. Ιδιωτικά πανεπιστήμια στη Βενεζουέλα, το Μπουτάν και τη Βόρεια Κορέα…! ….» Για να μπορούν να είναι συγκρίσιμες οι εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις μεταξύ των χωρών θα πρέπει η όποια σύγκριση να βασίζεται σε κάποια οικονομικά, κοινωνικά, πολιτικά, πολιτιστικά δεδομένα και κυρίως στην ψυχοσύνθεση των λαών τους. Διαφορετικά εάν συγκρίνουμε ετερόκλιτα χαρακτηριστικά η όποια συγκριτική μεταρρυθμιστική πολιτική παρέλκει . Ειδικότερα , το συγκριτικό πρότυπο θα πρέπει να ερείδεται στους εξής πυλώνες : 1) κατάρτιση-εκπαίδευση-παιδεία (π.χ. μορφωτικό επίπεδο, διάρθρωση τυπικής μη τυπικής εκπαίδευσης, , ισοζύγιο γνώσεων, δεξιοτήτων, ικανοτήτων με τις αγοραίες απαιτήσεις κ.ο.κ.) 2) το νομικο-πολιτικό σχήμα ( π.χ. «οι κανόνες του παιχνιδιού», πολιτική σταθερότητα, ελαστικότητα νόμων, κώδικες δικαίου συμβάσεων ανταγωνισμού κ.ά.) 3) κοινωνιολογικο-πολιτισμικό περιβάλλον ( π.χ. κουλτούρα-σύστημα αξιών(‘values’), συμμετοχικότητα πατερναλισμός στη λήψη αποφάσεων, ανελαστικές κοινωνικές δομές, στάση-άποψη για τον πλούτο και την κατανομή του κ.ά.) 4) το οικονομικό περιβάλλον. ( π.χ. το βασικό οικονομικό σύστημα: Ιδιωτικό ή δημόσιο, πλήρης ή μονοπωλιακός ανταγωνισμός, βαθμός κρατικού παρεμβατισμού στις οικονομικές δραστηριότητες κλπ) Επι τη βάσει αυτών τούτων των διαπιστώσεων, σε επίπεδο διακρατικών χαρακτηριστικών η συγκριτική αναλυτική θα πρέπει να είναι μεταξύ χωρών με παρόμοια/συναφή χαρακτηριστικά ( εκπαιδευτικά, κοινωνικά-πολιτιστικά, πολιτικά, οικονομικά κλπ). Οπότε, τίθενται οι εξής προβληματισμοί που σκιαγραφούν την τυπολογία του πανεπιστημίου: 1. Η αποστολή του πανεπιστημίου προϋποθέτει απάντηση στο ερώτημα (κατά Jose Ortega Y Gasset) : «Τι χώρα θέλουμε;» 2 Ποια είναι η προσφορά ενός πανεπιστημίου ( κρατικού, μη κρατικού, μη κερδοσκοπικού, Παραρτήματος ξένου πανεπιστημίου…..) στο κοινωνικό, οικονομικό και πολιτιστικό πεδίο σε μια σύγχρονη δημοκρατική ( ή μη) χώρα ; 3 Το Δημόσιο πανεπιστήμιο περνά κρίση; Αν ναι, που εντοπίζεται η κρίση , ποιες μεταρρυθμίσεις είναι αναγκαίες για να ξεπεραστεί η κρίση αυτή ; ( το δίλημμα : ενισχυμένο ισχυρό Δημόσιο Πανεπιστήμιο ή εγκατάσταση & λειτουργία ξένου μη Κρατικού Πανεπιστημίου ή και τα δύο ; ) 4 Ποια η σχέση Πανεπιστημίου με: Τα συμμέτοχα ενδιαφερόμενα μέρη-stakeholders (πολιτεία, φοιτητές, μέλη ΔΕΠ,ΔΠ, αγορά εργασίας…) Τα σύγχρονα ρεύματα σκέψης Τις μεταβολές που συντελούνται στο χώρο της Παιδείας ανά τον κόσμο διαχρονικά ; Συγκεκριμένα οι χώρες με τα εξής ετερόκλητα χαρακτηριστικά Η Βενεζουέλα (πολιτισμικό περιβάλλον χωροταξικά : χώρα της Νότιας Αμερικής συνορεύει με τη Γουιάνα τη Βραζιλία Νησιά της Καραϊβικής, όπως το Τρινιντάντ και Τομπάγκο, η Γρενάδα, το Κουρασάο, η Αρούμπα και οι Υπήνεμες Αντίλλες, βρίσκονται κοντά στις ακτές της Βενεζουέλας ) με Πληθυσμό=28 million, ΑΕΠ=$111,8 billion, Διακυβέρνηση=μπολιβαριανη δημοκρατία-republica Bolivariana, Κατά κεφαλή εισόδημα=$3.965, Ανισοκατανομή Εισοδήματος (Gini Index=60 (2022) ,Democracy Index=2,23 on scale 0-10 , Doing Business=188η out of 190 economies Το Μπουτάν (πολιτισμικό περιβάλλον χωροταξικά: Ένα βασίλειο ανάμεσα στο Θιβέτ και την Ινδία, με Πληθυσμό=787 χιλιάδες, ΑΕΠ=$2,3 billion , Διακυβέρνηση=συνταγματική μοναρχία , Κατά κεφαλή εισόδημα=$3.063, Ανισοκατανομή Εισοδήματος (Gini Index=28,5 (2022), Democracy Index=5,54 on scale 0-10 Doing Business=89η out of 190 economies Η Βόρεια Κορέα (πολιτισμικό περιβάλλον χωροταξικά: βόρειο τμήμα της Κορεατικής χερσονήσου συνορεύει: με την Κίνα, Ρωσία και Νότια Κορέα.), με Πληθυσμό=26 million, ΑΕΠ=$16,7 billion , Διακυβέρνηση=μονοκομματικο-ολοκληρωτικό καθεστώς , Κατά κεφαλή εισόδημα=$654-$1.000 Ανισοκατανομή Εισοδήματος (Gini Index=17,1 (2022), Democracy Index=1,08 on scale 0-10 Doing Business=??? out of 190 economies Πως άραγε διαφοροποιούνται σε ότι αφορά τους τέσσερεις προβληματισμούς ;;;;; Επιμύθιο Εάν η «…Η αποστολή του πανεπιστημίου προϋποθέτει απάντηση στο ερώτημα (κατά Jose Ortega Y Gasset) : «Τι χώρα θέλουμε;»…..μοιάζει ουτοπική τότε ουτοπία είναι όνειρο και ρεαλισμός η πραγματικότητα. Όταν από την ανάλυση των στοιχείων διαπιστώνεται ότι η « αλήθεια » δεν την αποδίδουν τα απτά γεγονότα, τότε προσπαθούμε συναινετικά να την προσεγγίσουμε βηματικά (step by step), σταδιακά, προοδευτικά. Διότι όποιος πιστεύει στο όνειρο είναι ρεαλιστής. Ο Vincent Van Gogh το αποτύπωσε χαρακτηριστικά στη φράση του “I dream of painting and then I paint my dream.” (….ονειρεύομαι αυτό που θέλω να ζωγραφίσω και ζωγραφίζω το όνειρό μου….) Με τις πρέπουσες ευχές και την προσήκουσα εκτίμηση Ιωάννης Δ. Μπουρής Ομότιμος Καθηγητής Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής