Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Αρθούρος' | 18 Φεβρουαρίου 2024, 13:23

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Να θυμίσω σε κάποιους από τους πολύ δήθεν ευρωπαϊστές ένα θέμα που αφορά μία μερίδα συμπολιτών μας που κινδυνεύει από έναν καθαρά εκδικητικό και επιθετικό νόμο της απελθούσας κας Κεραμέως. Το ότι σύντομα ενεργοποιείται η διάταξη που διαγράφει τους "αιώνιους" φοιτητές από τα πανεπιστημιακά τμήματα. Εφόσον όλοι αυτοί απογυμνωθούν από κάθε δικαίωμα που έχουν ως φοιτητές όπως δάνεια, φοιτητικές κάρτες(πάσο), δωμάτια σε φοιτητικές εστίες, δωρεάν βιβλία, ασφαλιστική κάλυψη με τον ίδιο νόμο, πρέπει να αφεθούν να σπουδάζουν γιά όσο διάστημα τους επιτρέπει η υγεία τους. Δε βαραίνουν κανέναν προϋπολογισμό κανενός πανεπιστημίου, ούτε κουράζουν το προσωπικό της γραμματείας αφού σήμερα όλα είναι ηλεκτρονικά. Αν επιτραπεί τελικά η λειτουργία των νέων μη κρατικών πανεπιστημίων τα τμήματα των οποίων θα λειτουργούν χωρίς σοβαρές και αντίστοιχες με τα υπάρχοντα τμήματα βάσεις, αυτό είναι ένας λόγος παραπάνω να επιτραπεί η παραμονή των "αιώνιων" φοιτητών στα υπάρχοντα μητρώα των τμημάτων. Διότι αυτοί οι φοιτητές έπιασαν τις βάσεις των Πανελληνίων, δεν μπήκαν με πλάγιους τρόπους, αλλά λόγοι υγείας ή εργασίας τους εμπόδισαν να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους. Αντί γιά διαγραφή τους, προτείνω να ληφθούν μέτρα γιά την ενίσχυσή τους, ειδικά όταν χρωστούν από 5-15 μαθήματα γιά να πάρουν τα πτυχία τους. Αυτό ισχύει και γιά τους φοιτητές των ΑΕΙ και γιά τους φοιτητές των ΑΤΕΙ που καταργήθηκαν. Αν κιόλας είναι από μακρινές πόλεις, μπορεί να έχει η ελληνική κοινωνία και κάποιο όφελος απ' αυτούς, αφού θα χρησιμοποιήσουν τα ελληνικά μέσα μεταφοράς κάποιες φορές γιά να δώσουν τα μαθήματα που χρωστούν. Αν γιά λίγους φοιτητές που σπουδάζουν στο εξωτερικό, νομοθετούμε οριακά ενάντια στο Σύνταγμα(οι περισσότεροι νόμοι, έτσι είναι), γιατί να μη βοηθήσουμε μία συμπαθή μερίδα των μεσηλίκων οι οποίοι μεγαλώνουν και οικογένειες τώρα πιά, γιά να τις βοηθήσουν έστω και σ' αυτές τις ηλικίες; Εξάλλου υπάρχει πιά η διαβίου μάθηση.