• Σχόλιο του χρήστη 'Εκτέλεση εν ψυχρώ' | 18 Φεβρουαρίου 2024, 13:34

    Δυστυχώς, ο κύριος Πιερρακάκης που, ενώ έχει δώσει δείγματα εναντίωσης στον παραλογισμό και την γραφειοκρατία και έφερε αλλαγές στον εκ του προχείρου νόμο της προκατόχου του, δεν τόλμησε να αγγίξει το πιο κατάπτυστο άρθρο, εκείνο των οριζόντιων διαγραφών. Ήδη από το 2020 ήταν γνωστό στο ΥΠΑΙΘ ότι σε πολλές σχολές οι μέσοι χρόνοι αποφοίτησης ξεπερνούσαν τα 7,5 έτη ακόμη και για επιμελείς φοιτητές, άριστους κατά την εισαγωγή. Είχε, δε, εντοπιστεί ότι τα πρωτεία σε καθυστέρηση αποφοίτησης είχαν οι σχολές θετικών επιστημών και πληροφορικής η οποία αποδίδονταν αφενός στο μεγάλο χάσμα γνώσεων μεταξύ λυκείου – πανεπιστημίου κατ’ εξοχήν στα μαθηματικά, αφετέρου στον υπερβολικό όγκο ύλης στα μαθήματα των ΑΕΙ και στα μαθήματα αλυσίδες. Αυτό το χάσμα επιδεινώθηκε για τις φουρνιές πανελληνίων του κορονοϊού εξαιτίας της προαιρετικής εκπαίδευσης το 2020 και της τηλεκπαίδευσης το 2021 σε σχολείο και φροντιστήριο. Ειδικά για αυτές τις φουρνιές δεν έπρεπε να ισχύσει οποιοδήποτε μέτρο αποκλεισμού ή άλλο τιμωρητικό μέτρο και μάλιστα ψηφισμένο παραμονές των εισαγωγικών (πρωτοφανές για την ιστορία της χώρας, να ισχύει νόμος για την εισαγωγή στα ΑΕΙ από την στιγμή της ψήφισης αποδιοργανώνοντας τον οικογενειακό προγραμματισμό για την προετοιμασία των υποψηφίων). Βλέπουμε τώρα ότι αλλού αποσκοπούσε η πρόκληση αβεβαιότητας. Κατά την διαβούλευση του τότε νομοσχεδίου γράφτηκαν για τις διαγραφές επιχειρήματα στα σχόλια με στοιχεία ικανά να αποδείξουν ότι τελικά το πρόβλημα έγκειται στην δυσκολία εντοπισμού όσων απλώς έκαναν εγγραφή μετά την εισαγωγή τους σε περασμένες δεκαετίες και στη συνέχεια εγκατέλειψαν οριστικά, οι οποίοι αποτελούν τον κύριο όγκο των «αιωνίων». Δόθηκαν, επίσης, στοιχεία για άλλα κράτη όπου παρόμοιο μέτρο δεν ισχύει για όσους ενδιαφέρονται αλλά αντιμετωπίζουν μαθησιακά εμπόδια ή είναι εργαζόμενοι. Η τότε υπουργός αποδείχθηκε αναποτελεσματική έως και αδιάφορη να προχωρήσει στην εκκαθάριση των καταλόγων από τους πραγματικά αιώνιους που είναι σύνολο διαφορετικό από τους λιμνάζοντες. Η Υπουργός αποδείχτηκε και κακή ακροάτρια. Δεν εισάκουσε τις φωνές της λογικής. Αντ’ αυτού προσέθεσε τρεις κατηγορίες που θα έχουν εύνοια στους χρόνους αποφοίτησης δια της μερικής φοίτησης. Έτσι με την αξιοποίηση των παραθυρακίων όσοι «διακρίνονται σε πανελλήνιους» αγώνες ατομικών αθλημάτων σε οποιαδήποτε κατηγορία ή όσοι έχουν καταφέρει να αποσπάσουν μια γνωμάτευση για προβλήματα υγείας θα μπορούν να παρατείνουν τον χρόνο φοίτησης έως και 10 – 12 χρόνια με την ευγενική χορηγία των συμφοιτητών που θα έχουν στο μεταξύ διαγραφεί επειδή έχουν μαθησιακές δυσκολίες ή αντιμετωπίζουν άλλου είδους σοβαρών δυσκολιών που θεωρούνται,όμως, αόρατες για το Υπουργείο. Μα καλά, παρόμοιες αθέμιτες πρακτικές δεν ήταν η αιτία να ισχύσουν συμπλεκτικά αυστηροί όροι για την καθ΄υπέρβαση εισαγωγή των αθλητών στα ΑΕΙ και να θεσπιστεί πλαφόν μορίων στις μεταγραφές; Ποιος μας εγγυάται ότι δεν θα δούμε αδικίες και παραποιημένα έγγραφα κι εδώ; Η τότε Υπουργός προσέθεσε, επίσης, δυνατότητα μερικής φοίτησης και αύξηση σε ν+ν για εργαζόμενους. Εδώ γελάμε (πικρά) οι παλιοί και κλαίνε όσοι νέοι το πίστεψαν. Είδατε πουθενά απογευματινά εργαστήρια για πρωινούς εργαζόμενους; Για εργαζόμενους με εναλλασσόμενες βάρδιες ανά εβδομάδα; Τα περιμένουμε από το 1983. Μα καλά, αποτυχημένους νόμους 40ετίας αντιγράψατε; Δεν ξέρατε, δεν ρωτούσατε; Το τι πρέπει και μπορεί να γίνει έχει αναλυθεί διεξοδικά σε σχόλια της τότε αρχικής διαβούλευσης, αυτά που συνήθως δεν λαμβάνονται υπόψη παρά προτιμάται η γενίκευση και η συλλήβδην στοχοποίηση: διαπομπεύσατε - διαγράψτε - τελειώσατε. Ας ξεκινήσουν με την εκκαθάριση των καταλόγων από τους πραγματικά αιώνιους, ας εντοπίσουν πόσοι από τους επιμελείς καθυστερούν και γιατί. Στην συνέχεια, ας αποφασίσουν αν θα τους βοηθήσουν διορθώνοντας τα κακώς κείμενα, τις ελλείψεις σε γνώσεις και αναλογία προσωπικού διδασκόντων ή αν θα τους διαγράψουν με ποια κριτήρια, σε ποια χρονική στιγμή (στην διετία; τριετία; για να μην ξοδεύουν άσκοπα λεφτά και χρόνο από την πολύτιμη ζωή τους) και με ποιο τρόπο. Σε κάθε περίπτωση, οριζόντιες διαγραφές μετά από έξη – επτά χρόνια προσπάθειας, ονείρων και εξόδων είναι εκτέλεση νέων ανθρώπων και των οικογενειών τους εν ψυχρώ.