Αρχική Ενίσχυση του Δημόσιου Πανεπιστημίου –Πλαίσιο λειτουργίας μη κερδοσκοπικών παραρτημάτων ξένων πανεπιστημίωνΜΕΡΟΣ Δ’ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΝΟΜΙΚΩΝ ΠΡΟΣΩΠΩΝ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ (άρθρα 127-155)Σχόλιο του χρήστη Κώστας Υφαντής | 18 Φεβρουαρίου 2024, 16:53
Μετά από μια κοπιαστική ανάγνωση του νομοσχεδίου και των σχολίων, το συμπέρασμα που βγάζει κανείς, είναι ότι όσοι είναι υπέρ του νομοσχεδίου δεν παραθέτουν απολύτως κανένα σοβαροφανές επιχείρημα που να καταδεικνύει ότι θα βελτιώσει το επίπεδο της ανώτατης παιδείας συνολικά (το οποίο είναι και το ζητούμενο φαντάζομαι). Αντίθετα κάνουν το κλασσικό λάθος της λογικής σκέψης, εκκινώντας από το τέλος, παίρνοντας δηλαδή σαν δεδομένη μια ιδεατή κατάσταση όπου το ιδιωτικό "πανεπιστήμιο" λειτουργεί σε συνθήκες υγιούς ανταγωνισμού με το δημόσιο παρέχοντας υψηλού επιπέδου σπουδές που με τη σειρά τους εγγυώνται υψηλές επαγγελματικές προοπτικές στους αποφοίτους τους. Μόνο που δεν μας λένε ΠΩΣ θα γίνει αυτό; Ποιος θα κάνει μια τόσο υψηλού κόστους επένδυση που να εξασφαλίσει (σε όχι βραχύ ορίζοντα, με μεγάλο ρίσκο) κέρδος αλλά και υψηλή ποιότητα εκπαίδευσης; Γιατί κανένα από τα υπάρχοντα κολλέγια δεν κατέλαβε ποτέ μια θέση άνω του 5000 στην λίστα αξιολόγησης των ιδρυμάτων τριτοβάθμιας εκπαίδευσης; Και τελικά, γιατί δεν έχει καταγραφεί μέχρι τώρα μια τέτοια περίπτωση κολλεγίου όπου παρέχεται έστω και αξιοπρεπής ποιότητα εκπαίδευσης; Τι το εμποδίζει; Οκ ας πούμε ότι οι απόφοιτοι των ιδιωτικών κολλεγίων δεν μπορούν να διορισθούν σε θέση ΠΕ στο δημόσιο. Τόσο πολύ τους νοιάζει όλους; Στον ιδιωτικό τομέα γιατί δεν προτιμώνται; Γιατί κανείς από αυτόυς δεν διαπρέπει πουθενά;