Αρχική Ενίσχυση του Δημόσιου Πανεπιστημίου –Πλαίσιο λειτουργίας μη κερδοσκοπικών παραρτημάτων ξένων πανεπιστημίωνΜΕΡΟΣ Δ’ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΝΟΜΙΚΩΝ ΠΡΟΣΩΠΩΝ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ (άρθρα 127-155)Σχόλιο του χρήστη Αρετή Μ. | 18 Φεβρουαρίου 2024, 17:47
Γενικά, το να θέτουν κάποιοι θέμα αντισυνταγματικότητας, όταν ο ίδιος ο καθηγητής κύριος Αλιβιζάτος λέει ότι δεν υπάρχει κανένα τέτοιο ζήτημα νομίζω ότι πρόκειται περί αστειότητας. Η άποψη του κ. Αλιβιζάτου είναι η εξής: "Η σύμφωνη πλέον, με το ευρωπαϊκό δίκαιο ερμηνεία αυτής της διάταξης συνίσταται στο να λέει παραρτήματα όμως ξένων πανεπιστημίων δεν απαγορεύεται να λειτουργήσουν. Προσέξτε, όχι ξένα πανεπιστήμια εδρεύοντα καινούργια στην Ελλάδα, αιτήματα όμως, υφιστάμενων ξένων δεν μπορούν να εμποδιστούν, διότι είπε πλέον το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο-και αυτό είναι το Σύνταγμα ως ζωντανό κείμενο-ότι η παροχή υπηρεσιών τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, δηλαδή διδασκαλίας, είναι υπηρεσία κατά την έννοια του ενωσιακού δικαίου και δεν μπορεί να εμποδιστεί. Συνεπώς, ερμηνευόμενο το Σύνταγμα υπό το φως αυτών των εξελίξεων, δεν εμποδίζει, νομίζω ότι αυτό το θέμα η νομική πλευρά έχει λυθεί. Υπάρχουν κάποιες, αν θέλετε, μεμονωμένες φωνές συναδέλφων οι οποίοι υποστηρίζουν το αντίθετο. Έχω την εντύπωση ότι οι περισσότεροι τουλάχιστον συμφωνούμε και νομίζω ότι και στα δικαστήρια αν τεθεί το θέμα θα δεχθούν την άποψη ότι το Σύνταγμα είναι ένα ζωντανό κείμενο το οποίο εξελίσσεται". Αυτό που ίσως έχει μεγαλύτερη αξία, είναι ότι ο κ. Αλιβιζάτος αποκαλεί "μεμονωμένες φωνές", τους συναδέλφους του εκείνους, που προσχωρούν στην άποψη ότι υπάρχει θέμα αντισυνταγματικότητας. Δηλαδή το consensus των πλέον ειδικών επί του θέματος, συμφωνεί με τον κύριο Αλιβιζάτο. Τι ακριβώς να συζητήσει κανείς, μετά από αυτό;