Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Παππά Αλίκη' | 20 Μαρτίου 2011, 01:43

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Το χαμηλό ποσοστό των ιδιωτικών δαπανών για την έρευνα και την τεχνολογία είναι απόρροια του πώς αντιλαμβάνονται οι Έλληνες επιχειρηματίες τον ρόλο τους. Οι περισσότεροι είναι κρατικοδίαιτοι (βλέπε αναπτυξιακούς νόμους και τα αποτελέσματά τους). Όταν στην Ελλάδα ακούς για ανταγωνιστικότητα της ιδιωτικής οικονομίας, το μόνο μέτρο που έχει εφευρεθεί ως τώρα είναι η συμπίεση του μεροκάματου του εργάτη. Ποτέ ο εκσυγχρονισμός των μέσων παραγωγής και της σύγχρονης διοικητικής υποδομής των περισσότερων ελληνικών επιχειρήσεων που είναι οι περισσότερες οικογενειακές. Όσο λοιπόν οι έλληνες επιχειρηματίες δεν βάζουν το χέρι στην τσέπη και περιμένουν από τον κρατικό κορβοανά να τους συνδράμει, όπως γίνεται από ιδρύσεως του ελληνικού κράτους , με χρήματα δηλαδή από το υστέρημα του έλληνα εργαζόμενου, δεν υπάρχει καμία ελπίδα για τίποτε καλύτερο. Βλέπε κατάσταση ελληνικής οικονομίας με του αλλεπάλληλους οικονομικους νόμους των εκάστοτε κυβερνήσεων που μοιράζουν τζάμπα χρήμα λες και το έφεραν από τον πατέρα τους. Τα παραπάνω αποτελούν ισχυρό αντικίνητρο για ιδιωτικές επενδύσεις στη γνώση, στην έρευνα και στην τεχνολογία. Με τα νεοφιλελεύθερα δόγματα γίνεται προσπάθεια η έρευνα αυτή να γίνεται στα πανεπιστήμια και να την απολαμβάνουν οι κρατικοδίαιτοι δωρεάν. Αυτό σημαίνει ότι η γνώση από την πρωτοβάθμια ως και την τριτοβάθμια εκπαίδευση δημιουργεί όχι μορφωμένους πολίτες αλλά απασχολίσιμους που θα λαμβάνουν κάτι σαν μισθό. Αυτό σημαίνει ότι ο κύριος στόχος της έρευνας να ανταποκρίνεται στη ζήτηση. Όσον αφορά πράσινη ανάπτυξη, αυτό μου θυμίζει <> διότι πράσινη ανάπτυξη με την έννοια του κέρδους και τη μορφή του κανιβαλικού καπιταλισμού είναι πράγματα που μόνο χαζούς μπορούν να απασχολήσουν. Η οικολογία και κατ’ επέκταση η πράσινη ανάπτυξη ενέχουν πολιτικές τοποθετήσεις που δεν συμβιβάζονται με το κέρδος και την απληστία .Οτιδήποτε άλλο είναι φούμαρα για κατανάλωση. (Βλέπε καταστροφές περιβάλλοντος σε υποτιθέμενα προηγμένα κράτη.) Η μέχρι τώρα εμπειρία της κατασπατάλησης των φυσικών πόρων και η ταυτόχρονη ένδεια των 2/3 του παγκόσμιου πληθυσμού της γης δείχνουν τον ακολουθούμενο μέχρι σήμερα δρόμο. Ο παραγόμενος παγκόσμιος πλούτος χρειάζεται πλέον ενάμισυ πλανήτη για να παραχθεί κι εμείς ασχολούμαστε με την λεγόμενη πράσινη οικονομία. Θα σεβαστεί πότε ο καπιταλισμός τις φυσικές πηγές του πλανήτη; Τις σεβάστηκε ποτέ; Όλο το κείμενο μοιάζει με έκθεση ιδεών απευθύνεται όχι σε πολίτες αλλά σε υπηκόους και μαμελούκους. Όσο για τις συμπράξεις Δημοσίου και ιδιωτών, αν ρίξουμε μια ματιά στις αναθέσεις παρόμοιων έργων θα καταλάβουμε τι γίνεται στην Ελλάδα. (Δρόμοι-διόδια: πότε θα γίνουν αυτοί οι δρόμοι; Κι εγώ θα ανόίξω μια επιχείρηση που σε μελλοντικό χρόνο θα πουλάω αγαθά, αλλά θα πρέπει να τα αγοράζεται από τώρα και όταν μαζέψω αρκετά χρήματα τότε θα πάρετε τα αγαθά που αγοράσετε σήμερα!!! Τα 2/3 του πληθυσμού της γης ζουν με λιγότερα από δύο δολάρια την ημέρα και ποτέ δεν έφτασαν κάποια αποτελέσματα της έρευνας και τεχνολογίας σ’αυτό. Τροφή-νερό-ασθένειες-θάνατοι από δίψα και πείνα είναι η καθημερινότητα ενός μεγάλου μέρους του παγκόσμιου πληθυσμού και το εν λόγω κείμενο μου μοιάζει με μια προσπάθεια να πουληθούν χάντρες πολύχρωμες σε ινδιάνους. Η μόρφωση, η γνώση και η έρευνα αποτελούν κοινωνικά αγαθά, παράγονται από την κοινωνία και τα αποτελέσματά τους πρέπει να επιστρέφουν στην κοινωνία διευκολύνοντας τις ζωές των πολιτών. Δυστυχώς όμως χρησιμοποιούνται για τον ευκολό πλουτισμό των λίγων.