Αρχική Σύστημα Αποσπάσεων και Μεταθέσεων1. Θεωρείτε αναγκαία τη θέσπιση κριτηρίων για τις αποσπάσεις (κοινωνικών κυρίως) και την αποτίμησή τους με συγκεκριμένο αριθμό μονάδων; Αν ναι, συμφωνείτε με την αριθμητική αποτίμηση των προτεινόμενων κριτηρίων απόσπασης;Σχόλιο του χρήστη Μ. Χρυσόγελος | 23 Απριλίου 2011, 21:58
Κυρία Υπουργέ, η δημόσια διαβούλευση έχει νόημα όταν τα λάθη που εντοπίζονται και οι προτάσεις που γίνονται υιοθετούνται και δεν γίνονται απλά για τις εντυπώσεις… Η αλήθεια είναι ότι τα Προεδρικά Διατάγματα 50/96 και 100/97, περιείχαν σημαντικές αρχές του κοινωνικού Κράτους - πάγιες και βαθιά ριζωμένες θέσεις της ελληνικής κοινωνίας αλλά και του ίδιου του ΠΑ.ΣΟ.Κ. σχετικά με τη Μητρότητα και την Οικογένεια. Βεβαίως κάποιες διατάξεις του είχαν και ατέλειες και ήθελαν αναμόρφωση, όμως εσείς αντί να διορθώσετε αυτές, φθάσατε στο αντίθετο άκρο αναιρώντας σημαντικές αρχές του κοινωνικού Κράτους... Ξεκινήσατε πέρυσι, μέσω του ν.3848/2010 που καταργήσατε: - τις σχετικές διατάξεις των ν.3255/2004 και 3027/2002 για το διορισμό των πολύτεκνων εκπαιδευτικών… - την προτεραιότητα για τις τοποθετήσεις των πολύτεκνων ως ειδική κατηγορία (εντός ΠΥΣΔΕ- ΠΥΣΠΕ) - άρθρο 30 παρ.4 και 6. - την εξαίρεση από τις υπεραριθμίες - άρθρο 30 παρ. 4, παρασυρόμενη από τις φωνασκίες κάποιων συνδικαλιστών, που ούτε γνώριζαν τι έλεγαν ακριβώς αυτές οι διατάξεις και σε ποιους αναφερόντουσαν! - το δικαίωμα διορισμού των πολυτέκνων εκπαιδευτικών στον τόπο των συμφερόντων των. Έτσι είχαμε οικογένειες με μωρά παιδιά, να διορίζεται βόρεια Ελλάδα ο ένας - Πελοπόννησο ο άλλος και κατά παράβαση της ισχύουσας νομοθεσίας να μην τους δίνετε απόσπαση!… Αυτό τουλάχιστον φαίνεται να το αντιλήφθηκαν οι συντάκτες του ν/σ τώρα. Αν εξαιρέσουμε τη διάταξη που δεν θεωρεί τους νεοδιόριστους (τους ανήκοντες στις ειδικές κατηγορίες) ως κώλυμα απόσπασης(διάταξη όμως, που ποτέ δεν είχε καταργηθεί… απλώς δεν εφαρμοζόταν από εσάς, κ. Υπουργέ) και οι παρούσες προτεινόμενες διατάξεις στρέφονται κατά της οικογένειας... Συγκεκριμένα: - Στο Β.4 Είναι ΑΔΙΚΟ και ΝΤΡΟΠΗ να «τιμωρείται» η Μητρότητα, με αφαίρεση των μορίων δυσμενών συνθηκών για όσους έχουν άδεια ανατροφής. Ας αφήσουμε και στη μάνα ένα κίνητρο μήπως και θελήσουν να αποκτήσουν κανένα παιδί παραπάνω ή λύσαμε το δημογραφικό μας πρόβλημα;;; Βρέθηκαν λοιπόν αυτοί που καταστρατηγούσαν το μέτρο…, είναι οι μανάδες με τα μωρά παιδιά και όχι αυτοί που έπαιρναν αποσπάσεις στα Υπουργεία, στα Γραφεία και Δ/νσεις, σε Οργανισμούς, σε Βουλευτές… Εμπρός λοιπόν, ας τις εξοντώσουμε!!! - Σε όλες τις κατηγορίες Αποσπάσεων της παραγράφου 3 πρέπει να συμμετέχουν οι ανήκοντες στις ειδικές κατηγορίες (εφόσον βεβαίως έχουν και τα πρόσθετα προσόντα της κάθε κατηγορίας) . - Η παράγραφος 3.2. 2, είναι λάθος και προκλητική…, για ποιο λόγο να προηγούνται οι συνδικαλιστές και όχι οι ανήκοντες στις Ειδικές κατηγορίες; - Στην παράγραφο 3.2.3, δεν καταλαβαίνουμε καταργείται η μοριοδότηση των παιδιών μετά το 3ο παιδί; Δηλαδή το ισχύον άρθρο 16 του ΠΔ 50/96 για τις τοποθετήσεις, που προβλέπει αυξημένη μοριοδότηση για κάθε παιδί μετά το 3ο, καταργείται; Είναι δυνατό να συμβαίνει κάτι τέτοιο;;; Κάποιοι συνδικαλιστές, κατηγόρησαν τους πολύτεκνους ότι αφαιρούν οργανικές θέσεις από συναδέλφους των… όλα αυτά είναι ασύστολα ψεύδη. Βέβαια, οι οργανικές θέσεις, δεν αφαιρούνται με κανένα τρόπο, αλλά μειώνονται συνεχώς με αποτέλεσμα να προκύπτουν υπεραριθμίες ή δυσκολίες στις μεταθέσεις. Είναι όμως εντελώς παράλογο να κατηγορούνται οι πολύτεκνοι εκπαιδευτικοί για αυτό το φαινόμενο. Όλοι γνωρίζουμε ότι η ολοένα αυξανόμενη μείωση των οργανικών είναι απόρροια του δημογραφικού προβλήματος. Αυτή είναι η πραγματική αιτία που δημιουργεί τις Υπεραριθμίες στα σχολεία. Αντιθέτως, οι πολύτεκνοι είναι αυτοί που με τα παιδιά τους, δημιουργούν νέες οργανικές θέσεις στα σχολεία και με ήθος και αυταπάρνηση δίδουν πρότυπα ζωής στη νεολαία μας. Το πρόβλημα λοιπόν δεν είναι η πολυτεκνία αλλά η υπογεννητικότητα που μαστίζει τα σχολεία μας και για αυτό το θέμα, δυστυχώς, η ΟΛΜΕ ουδεμία πρόταση έχει καταθέσει. Προφανώς και είμαστε σύμφωνοι τα μόρια δυσμενών συνθηκών να συνοδεύουν για πάντα τον εκπαιδευτικό… Μ. Χρυσόγελος