Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Νομίζω ότι θα πρέπει να αλλάξει το πλαίσιο που αφορά τις ειδικές κατηγορίες μετάθεσης. Πιο συγκεκριμένα, είναι αδιανόητο το παιδί σου να χαροπαλεύει ευρισκώμενο σε υπογλυκαιμικό κώμα εξαιτίας ινσουλινοεξαρτώμενου σακχαρώδους διαβήτη ( τύπου 1 ) κι εσύ να βρίσκεσαι ανήμπορος σε κάποιο νησί μίλια μακριά. Είναι απαράδεκτο το παιδί σου να έχει καρκίνο κι εσύ να μπορείς να βρεθείς κοντά του όταν ο καρκίνος θα βρίσκεται σε μεταστατικό στάδιο. Δηλαδή, και συγνώμη για την ωμότητα, να βρεθείς δίπλα του για να του κλείσεις τα μάτια λίγο πριν πεθάνει; Και όλες εκείνες τις ημέρες και τις ατέλειωτες νύχτες από την στιγμή της διάγνωσης και μετά, να παλεύει μόνο του; Για ποιό κοινωνικό ή μάλλον πολιτισμένο κράτος μιλάμε; Θα πρέπει επιτέλους η πολιτεία να δείξει την ευαισθησία της για τα άτομα εκείνα, που δυστυχώς η ζωή τους επέλεξε να δίνουν καθημερινά, άνισες μάχες. Γι΄ αυτό θα πρέπει να επανεξεταστούν οι ειδικές κατηγορίες μετάθεσης και να συμπληρωθούν με σωστό τρόπο, έτσι ώστε ν΄ ανακουφιστούν όσοι έχουν πραγματική ανάγκη. Σας ευχαριστώ.