Αρχική Σύστημα Αποσπάσεων και Μεταθέσεων7. Συμφωνείτε ότι πρέπει να μοριοδοτηθούν τα κριτήρια για τις μεταθέσεις στα ΣΜΕΑΕ, τα ΚΕΔΔΥ, τα μουσικά σχολεία κλπ; Αν ναι, πώς κρίνετε την προτεινόμενη αριθμητική αποτίμησή τους;Σχόλιο του χρήστη Βασίλης Ρώτας | 28 Απριλίου 2011, 21:28
Για τις μεταθέσεις στα μουσικά σχολεία: Η κ. υπουργός μας είπε εδώ και καιρό: 'πρώτα ο μαθητής'. Συνεπώς, προτεραιότητα πρέπει να έχει ο καθηγητής που μπορεί να οδηγήσει το μαθητή στο καλύτερο αποτέλεσμα. Ο καθηγητής που έχει τη μεγαλύτερη εξειδίκευση (δηλ. και εμβάθυνση) στο συγκεκριμένο αντικείμενο είναι καταλληλότερος. Το πρώτο που δείχνει την εξειδίκευση είναι το επίπεδο σπουδών (πτυχίο, δίπλωμα, μεταπτυχιακό κ. λπ.). Αν πριν το δίπλωμα πήρε και πτυχίο, δεν αυξάνει την εξειδίκευσή του. Εκτός αν μπούμε στη λογική της συλλογής χαρτιών παντός τύπου (αντί της λογικής 'πρώτα ο μαθητής'). Ένας απόφοιτος της ακαδημίας List της Βουδαπέστης στο πιάνο, θα πρέπει να υποθέσουμε ότι είναι καλύτερος δάσκαλος πιάνου από έναν απόφοιτο του τμήματος μουσικών σπουδών με πτυχίο ΚΑΙ δίπλωμα πιάνου από κάποιο ωδείο ΚΑΙ μεταπτυχιακό στα παιδαγωγικά ΚΑΙ γνώση τεσσάρων γλωσσών ΚΑΙ γνώση υπολογιστών ΚΑΙ πτυχιούχο τριών ακόμη πανεπιστημίων ΚΑΙ...ΚΑΙ...ΚΑΙ. Αν ο αριθμός των χαρτιών μετράει περισσότερο από την ποιότητά τους, αμέσως αλλάζει το κέντρο βάρους: αντί για 'πρώτα ο μαθητής' η λογική είναι 'αποζημίωση αυτών που ξόδεψαν χρήματα σε διάφορα ωδεία, σεμινάρια, φροντιστήρια κ.λπ.'. Είναι σαν, για την εισαγωγή στο πανεπιστήμιο, να μη λαμβάνονται υπόψη οι βαθμοί των εξετάσεων αλλά κάποιο πιστοποιητικό των φροντιστηρίων που θα λέει πόσες ώρες πέρασε ο κάθε μαθητής στο φροντιστήριο... Με την ίδια λογική, ο περιορισμός της πενταετούς προυπηρεσίας για μετάθεση σε μουσικό σχολείο είναι τελείως εκτός θέματος. Όταν ο απόφοιτος της ακαδημίας List του παραδείγματος που χρησιμοποίησα παραπάνω συμπληρώσει πενταετία, όλες οι θέσεις καθηγητών πιάνου στα μουσικά σχολεία μπορεί να είναι πιασμένες από κυρίες με γνωριμίες, που κάποτε στα νειάτα τους πήραν ένα πτυχίο πιάνου και από τότε δεν ακούμπησαν το όργανο. Ακόμα κι αν αυτό το ενδεχόμενο δεν συμβεί, το σύστημα μεταθέσεων το ευνοεί ενώ θα έπρεπε να το αποκλείει. Τέτοιοι περιορισμοί δείχνουν μόνο ότι ο νομοθέτης δεν έχει γνώση του αντικειμένου και προσπαθεί να σώσει μια κατάσταση με πρόχειρα μπαλώματα. Από κάτι τέτοια μπαλώματα πάσχει το ελληνικό κράτος: σταδιακά οδηγούν στην ανυποληψία του νόμου - και του κράτους, στην παρανομία, το ρουσφέτι κ.λπ.