1. Η Φοίτηση παιδιών με αναπηρία και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες ηλικίας τεσσάρων (4) έως επτά (7) ετών στο πρόγραμμα πρώιμης παρέμβασης της Ελληνικής Εταιρίας Προστασίας και Αποκαταστάσεως Αναπήρων Παίδων (ΕΛΕΠΑΠ) είναι ισότιμη με τη Φοίτηση σε οποιαδήποτε μονάδα ειδικής προσχολικής αγωγής.
2. Οι ΣΜΕΑΕ που λειτουργούν στις εγκαταστάσεις της ΕΛΕΠΑΠ Αθηνών και Παραρτημάτων εντάσσονται στην κατηγορία της παραγράφου 4β του άρθρου 6 του παρόντος νόμου.
3. Με προεδρικά διατάγματα, που εκδίδονται μετά από πρόταση των Υπουργών Εσωτερικών, Οικονομίας και Οικονομικών και Παιδείας και Θρησκευμάτων, ύστερα από εισήγηση του ΙΕΠ:
Συνιστώνται θέσεις σχολικών συμβούλων ΕΑΕ προσχολικής και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, καθώς και θέσεις συμβούλων ΕΕΠ όλων των κλάδων ΠΕ και καθορίζονται οι λεπτομέρειες της διαδικασίας επιλογής τους, καθώς και οι αρμοδιότητες τους. Ομοίως καθορίζονται η έδρα και η περιφέρεια, στην οποία ασκούν τα καθήκοντα τους, οι λεπτομέρειες που αφορούν σε περαιτέρω
καθήκοντα, αρμοδιότητες και υποχρεώσεις τους και γίνεται ανακατανομή των εδρών, όταν αυξάνονται ή μειώνονται οι θέσεις τους.
4. Με κοινή απόφαση των Υπουργών Παιδείας και Θρησκευμάτων και Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης καθορίζονται οι περιπτώσεις, στις οποίες δεν κρίνεται αναγκαία η πλήρωση ορισμένων θέσεων σε συγκεκριμένα ΚΕΔΔΥ, εφόσον διασφαλίζεται η κάλυψη των αναγκών αυτών από την προσφορά υπηρεσιών από μέλη των ΚΕΚΥΚΑΜΕΑ, κατά τα οριζόμενα με την ίδια απόφαση.
5. Οποιοδήποτε θέμα οργάνωσης ή λειτουργίας της Ειδικής Αγωγής και Εκπαίδευσης, εφόσον δεν προβλέπεται στον παρόντα νόμο, θα προσδιοριστεί με Υπουργική Απόφαση που θα εκδοθεί κατόπιν εισήγησης της Διεύθυνσης Ειδικής Αγωγής ή του ΙΕΠ.
Στηρίζω τις θέσεις των ΣΑΤΕΑ
Στηρίζω τις θέσεις των ΣΑΤΕΑ
Στηρίζω τις θέσεις των ΣΑΤΕΑ.
Αξιότιμη επιτροπή σύνταξης του νομοσχεδίου,
Στηρίζω τις θέσεις των Συλλόγων Αποφοίτων Τμημάτων Ειδικής Αγωγής και της κ.Σοφίας Οικονόμου.
ΣΤΗΡΙΖΩ ΤΙΣ ΘΕΣΕΙΣ ΤΩΝ ΣΑΤΕΑ
ΣΤΗΡΙΖΩ ΤΙΣ ΘΕΣΕΙΣ ΤΩΝ ΣΑΤΕΑ ΓΙΑ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 31:
Εκ παραδρομής ίσως, στην παρ.3 του συγκεκριμένου άρθρου δεν αναφέρεται η σύσταση θέσεων σχολικών συμβούλων ΕΑΕ Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης. Οι σχολικοί σύμβουλοι ΕΑΕ είναι ελάχιστοι, αναγκάζονται να καλύψουν δύο και τρεις νομούς και φυσικά καταλήγουν να είναι «αναποτελεσματικοί» στη στήριξη των εκπαιδευτικών και των σχολείων. Κρίνεται λοιπόν απαραίτητη η αύξηση του αριθμού των Σχολικών Συμβούλων ΕΑΕ προκειμένου: α) να ανταποκριθούν στις αυξανόμενες αρμοδιότητες – υποχρεώσεις τους β) να καλύπτουν μικρότερες γεωγραφικά περιοχές γ) να υπάρχει συνεχής ενημέρωση και στήριξη των εκπαιδευτικών και των σχολείων και δ) να γίνονται πιο συχνά επιστημονικές συναντήσεις/επιμορφωτικά σεμινάρια.
Στηρίζω τις θέσεις των ΣΑΤΕΑ.
ΣΤΗΡΙΖΩ ΤΙΣ ΘΕΣΕΙΣ ΤΩΝ ΣΑΤΕΑ
Συμφωνώ με τις θέσεις των ΣΑΤΕΑ
Στηρίζω τις θέσεις των ΣΑΤΕΑ.
Στηρίζω τις θέσεις των ΣΑΤΕΑ.
ΣΤΗΡΙΖΩ ΤΙΣ ΘΕΣΕΙΣ ΤΩΝ ΣΑΤΕΑ.
Στηρίζω τις θέσεις των
ΣΑΤΕΑ
ΣΤΗΡΙΖΩ ΤΙΣ ΘΕΣΕΙΣ ΤΩΝ ΣΑΤΕΑ
Στηρίζω τις θέσεις των ΣΑΤΕΑ.
Στηρίζω τις θέσεις των ΣΑΤΕΑ.
Στηρίζω τις θέσεις των ΣΑΤΕΑ
«Στηρίζω τις θέσεις των ΣΑΤΕΑ».
Στηρίζω τις θέσεις των ΣΑΤΕΑ
Στηρίζω τις θέσεις των ΣΑΤΕΑ
Στηρίζω τις θέσεις των ΣΑΤΕΑ.
ΣΤΗΡΙΖΩ ΤΙΣ ΘΕΣΕΙΣ ΤΩΝ ΣΑΤΕΑ.
Στηρίζω τις θέσεις των ΣΑΤΕΑ.
Στηρίζω τις θέσεις των ΣΑΤΕΑ
Στηρίζω τις θέσεις των ΣΑΤΕΑ
Στηρίζω τις θέσεις των ΣΑΤΕΑ
Στηρίζω τις θέσεις των ΣΑΤΕΑ.
Στηρίζω τις θέσεις των
ΣΑΤΕΑ
Στηρίζω τις θέσεις των
ΣΑΤΕΑ
Στηρίζω τις θέσεις των ΣΑΤΕΑ
«Στηρίζω τις θέσεις των ΣΑΤΕΑ»
Στηριζω τις θέσεις των ΣΑΤΕΑ.
Στηρίζω τις θέσεις των ΣΑΤΕΑ
Στηρίζω τις θέσεις των ΣΑΤΕΑ
ΣΤΗΡΙΖΩ ΤΙΣ ΘΕΣΕΙΣ ΤΩΝ ΣΑΤΕΑ.
Στηρίζω τις θέσεις των ΣΑΤΕΑ
Στηρίζω τις θέσεις των
ΣΑΤΕΑ.
Στηρίζω τις θέσεις των ΣΑΤΕΑ!!
Στηρίζω τις θέσεις των ΣΑΤΕΑ.
Στηρίζω τις θέσεις των ΣΑΤΕΑ.
Στηρίζω τις θέσεις των ΣΑΤΕΑ.
Στηρίζω τις θέσεις των ΣΑΤΕΑ.
Στηρίζω τις θέσεις των ΣΑΤΕΑ
Στηρίζω τις θέσεις των ΣΑΤΕΑ.
Στηρίζω τις θέσεις των ΣΑΤΕΑ!
Στηρίζω τις θέσεις των ΣΑΤΕΑ!
Θέση ΣΑΤΕΑ
Εκ παραδρομής ίσως, στην παρ.3 του συγκεκριμένου άρθρου δεν αναφέρεται η σύσταση θέσεων σχολικών συμβούλων ΕΑΕ Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης. Οι σχολικοί σύμβουλοι ΕΑΕ είναι ελάχιστοι, αναγκάζονται να καλύψουν δύο και τρεις νομούς και φυσικά καταλήγουν να είναι «αναποτελεσματικοί» στη στήριξη των εκπαιδευτικών και των σχολείων. Κρίνεται λοιπόν απαραίτητη η αύξηση του αριθμού των Σχολικών Συμβούλων ΕΑΕ προκειμένου: α) να ανταποκριθούν στις αυξανόμενες αρμοδιότητες – υποχρεώσεις τους β) να καλύπτουν μικρότερες γεωγραφικά περιοχές γ) να υπάρχει συνεχής ενημέρωση και στήριξη των εκπαιδευτικών και των σχολείων και δ) να γίνονται πιο συχνά επιστημονικές συναντήσεις/επιμορφωτικά σεμινάρια.
Το ιδανικό θα ήταν να υπήρχαν δομές στις οποίες να απευθύνονταν οι γονείς την επόμενη κιόλας μέρα της διάγνωσης.
Ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα Π.Π. θα πρέπει σαφώς να ξεκινά με την υποστήριξη των γονέων σε θεωρητικό και πρακτικό επίπεδο. Ιδιαίτερη έμφαση πρέπει να δοθεί στην πρώιμη προσχολική παρέμβαση.
Το παραπάνω μπορεί να επιτευχθεί με περιοδεύοντες ειδικούς εκπαιδευτικούς αναπτύσσοντας και ενισχύοντας την αυτονομία και ανεξαρτησία του παιδιού στο σπίτι του, στη γειτονιά του, στο σχολείο του.
Η νομοθεσία σχετικά με την Πρώιμη Παρέμβαση στην Ελλάδα είναι ασαφής . Πιο συγκεκριμένα, αναζητώντας πληροφορίες σχετικά με το θέμα στον νόμο 3699/2008 η μοναδική αναφορά είναι ότι παρέχεται μέχρι την ηλικία των 7 ετών σε ‘Ειδικά Νηπιαγωγεία’ ή σε ‘Τμήματα Ένταξης Τυπικών Νηπιαγωγείων’. Δεν γίνεται πουθενά αναφορά για την ηλικία έναρξης παροχής εκπαίδευσης στους μαθητές με αναπηρία. Αν υποθέσει κανείς, ότι τα πλαίσια της ισοτιμίας και ισονομίας η εκπαίδευση είναι υποχρεωτική για όλα τα παιδιά από την ηλικία των 5 ετών, συνεπώς και για τους μαθητές με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες η έναρξη της εκπαίδευσης τους αρχίζει τότε. Γεννιούνται αυτόματα ερωτήματα κατά πόσον είναι ‘Πρώιμη’ εκπαίδευση η τέτοιου τύπου στήριξη για παιδιά που έχουν σημαντικές εκπαιδευτικές ανάγκες και η παρέμβαση θα πρέπει να ξεκινά πολύ νωρίτερα. Στην ουσία με αυτό τον τρόπο δεν τηρείται η αρχή της ισονομίας, καθώς οι μαθητές με αναπηρία ξεκινούν την εκπαίδευσή τους στο νηπιαγωγείο χωρίς να έχουν λάβει τα απαραίτητα εφόδια που θα τους πρόσφερε μια έγκαιρη και ουσιαστική στήριξη από καταρτισμένους εκπαιδευτικούς. Δυστυχώς και στον παρόν νόμο γίνεται περιορισμένη αναφορά για την Πρώιμη Παρέμβαση, παρά μόνο για την ΕΛΕΠΑΠ. Η εκπαιδευτική πραγματικότητα στην οποία εργαζόμαστε τα τελευταία 10 χρόνια μας επιτρέπει να πούμε ότι πολλά παιδιά με αναπηρία καθυστερούν να φοιτήσουν σε σχολείο ή δεν λαμβάνουν την απαραίτητη εκπαιδευτική στήριξη. Θα πρέπει να υπάρχει ένα μεταβατικό στάδιο πριν το παιδί παρακολουθήσει νηπιαγωγείο, όπου θα παρέχεται εξειδικευμένη εκπαίδευση (για πχ προγράμματα Πρώιμης Παρέμβασης(Π.Π) εξειδικευμένα για τον αυτισμο) σε μικρότερη αναλογία εκπαιδευτικού-μαθητή όπου θα διδάσκονται βασικές δεξιότητες. Έτσι, θα γίνεται πιο ομαλά η ένταξη του παιδιού στο πρόγραμμα του νηπιαγωγείου. Επίσης, στον τομέα της Π.Π θεωρώ ότι εντάσσεται και η υποστήριξη και ενημέρωση του γονέα τόσο σε θεωρητικό όσο και πρακτικό επίπεδο για την αναπηρία του παιδιού του.
Με μια βαθύτερη έρευνα στην νομοθεσία διαπιστώνεται ότι το Υπουργείο Υγείας είναι υπεύθυνο για τον σχεδιασμό και υλοποίηση της Πρώιμης Παρέμβασης στην Ελλάδα, με τον νόμο 2716/1999 περί ‘Ψυχικής Υγείας’, χρησιμοποιώντας τον όρο: ‘ ψυχικές διαταραχές και διαταραχές αυτιστικού τύπου’ για τα άτομα με αυτισμό. Η προσέγγιση της Πρώιμης Παρέμβασης από το κράτος, αναθέτοντας τον σχεδιασμό και την υλοποίηση της στο Υπουργείο Υγείας καθορίζει και την φιλοσοφία του, υιοθετώντας ένα ιατρικό μοντέλο αντί για εκπαιδευτικό, με ότι αυτό συνεπάγεται στην πράξη. Δηλαδή μέχρι την ηλικία των 4 την ευθύνη έχει το Υπουργείο Υγείας. Τα ‘Ειδικά Κέντρα Φροντίδας’, όπως καθορίζονται από τον αντίστοιχο νόμο αναλαμβάνουν την Πρώιμη Παρέμβαση, αλλά και πάλι ο αριθμός τους είναι περιορισμένος με αποτέλεσμα να καθυστερεί η Π.Π για πολλούς μαθητές με αναπηρία.Όπως και επίσημα αναφερθήκαμε στις θέσεις του ΣΑΤΕΑ σχετικά με το θέμα αυτό, θεωρούμε ότι η Π.Π θα πρέπει να ξεκινά πολύ πριν την ηλικία των 4 ετών.
Η έγκαιρη διάγνωση αποτελεί το κλειδί που ανοίγει την πόρτα για την Π.Π. Για τον λόγο αυτό το Υπουργείο θα πρέπει να έχει ως ρόλο να ευαισθητοποιήσει για θέματα αναπηρίας την κοινωνία και οι γονείς να υποστηρίζονται από την στιγμή που θα λαμβάνεται η διάγνωση.
ΚΕΚΥΚΑΜΕΑ (επί το ορθότερον Κ.Ε.Κ.Υ.Κ. ΑμεΑ) δεν υπάρχουν πια. Αυτή τη στιγμή στη θέση τους υπάρχουν τα Κέντρα Φυσικής Ιατρικής και Αποκατάστασης (ΚΕ.Φ.Ι.ΑΠ.), σύμφωνα με το άρθρο 11 του Ν. 4025/2011.