1. Μαθητές με αναπηρία και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες θεωρούνται όσοι για ολόκληρη ή ορισμένη περίοδο της σχολικής τους ζωής εμφανίζουν σημαντικές δυσκολίες μάθησης εξαιτίας αισθητηριακών, νοητικών, γνωστικών, αναπτυξιακών προβλημάτων, ψυχικών και νευροψυχικών διαταραχών οι οποίες, σύμφωνα με τη διεπιστημονική αξιολόγηση, επηρεάζουν τη διαδικασία της σχολικής προσαρμογής και μάθησης. Στους μαθητές με αναπηρία και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες συγκαταλέγονται ιδίως όσοι παρουσιάζουν νοητική αναπηρία, αισθητηριακές διαταραχές όρασης (τυφλοί, αμβλύωπες με χαμηλή όραση), αισθητηριακές διαταραχές ακοής (κωφοί, βαρήκοοι), κινητικές αναπηρίες, χρόνια μη ιάσιμα νοσήματα, διαταραχές ομιλίας-λόγου, διάχυτες αναπτυξιακές διαταραχές (φάσμα αυτισμού), σύνδρομο ελλειμματικής προσοχής με ή χωρίς υπερκινητικότητα, ψυχικές διαταραχές και πολλαπλές αναπηρίες.
2. Μαθητές με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες είναι οι μαθητές με ειδικές μαθησιακές δυσκολίες όπως δυσλεξία, δυσγραφία, δυσαριθμησία, δυσαναγνωσία και δυσορθογραφία.
3. Οι μαθητές με σύνθετες γνωστικές, συναισθηματικές και κοινωνικές δυσκολίες, παραβατική συμπεριφορά λόγω κακοποίησης, γονεϊκής παραμέλησης και εγκατάλειψης ή λόγω ενδοοικογενειακής βίας, ανήκουν στα άτομα με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες.
4. Στην κατηγορία μαθητών με αναπηρία και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες δεν εμπίπτουν οι μαθητές με χαμηλή σχολική επίδοση που συνδέεται αιτιωδώς με εξωγενείς παράγοντες, όπως γλωσσικές ή πολιτισμικές ιδιαιτερότητες.
5. Μαθητές με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες είναι και οι μαθητές που έχουν μία ή περισσότερες νοητικές ικανότητες και ταλέντα ανεπτυγμένα σε βαθμό που υπερβαίνει κατά πολύ τα προσδοκώμενα για την ηλικιακή τους ομάδα. Με απόφαση του Υπουργού Παιδείας και Θρησκευμάτων κατόπιν εισήγησης του ΙΕΠ, ανατίθεται η ανάπτυξη προτύπων αξιολόγησης και ειδικών εκπαιδευτικών προγραμμάτων για τους μαθητές αυτούς σε Σχολές ή Τμήματα Α.Ε.Ι. που, κατόπιν πρόσκλησης που τους απευθύνει το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων, εκδηλώνουν ενδιαφέρον. Στους μαθητές αυτούς δεν έχουν εφαρμογή οι λοιπές διατάξεις του παρόντος νόμου.
Στηρίζω τις θέσεις των ΣΑΤΕΑ.
ΣΤΗΡΙΖΩ ΤΙΣ ΘΕΣΕΙΣ ΤΩΝ ΣΑΤΕΑ
Στηρίζω τις θέσεις των ΣΑΤΕΑ.
Στηρίζω τις θέσεις των ΣΑΤΕΑ.
Στηρίζω τις θέσεις των
ΣΑΤΕΑ
Στηρίζω τις θέσεις των ΣΑΤΕΑ
Στηρίζω τις θέσεις των ΣΑΤΕΑ
Στηρίζω τις θέσεις των
ΣΑΤΕΑ»..
Στηρίζω τις θέσεις των
ΣΑΤΕΑ».
Στηρίζω τις θέσεις των ΣΑΤΕΑ
Στηρίζω τις θέσεις των
ΣΑΤΕΑ
Στηρίζω τις θέσεις των ΣΑΤΕΑ.
Στηρίζω τις θέσεις των ΣΑΤΕΑ.
Στηρίζω τις θέσεις των ΣΑΤΕΑ
Στηρίζω τις θέσεις των ΣΑΤΕΑ
ΣΤΗΡΙΖΩ ΤΙΣ ΘΕΣΕΙΣ ΤΩΝ ΣΑΤΕΑ
Στηριζω τις θεσεις των ΣΑΤΕΑ.
Στηρίζω τις θέσεις των ΣΑΤΕΑ
Στηρίζω τις θέσεις των
ΣΑΤΕΑ
Στηρίζω τις θέσεις των
ΣΑΤΕΑ.
Στηρίζω τις θέσεις των ΣΑΤΕΑ
ΣΤΗΡΙΖΩ ΤΙΣ ΘΕΣΕΙΣ ΤΩΝ ΣΑΤΕΑ!
Στηρίζω τις θέσεις των ΣΑΤΕΑ.
Στηρίζω τις θέσεις των ΣΑΤΕΑ.
Στηρίζω τις θέσεις των ΣΑΤΕΑ
Στηρίζω τις θέσεις των ΣΑΤΕΑ.
Στηρίζω τις θέσεις των ΣΑΤΕΑ!
Στηρίζω τις θέσεις των
ΣΑΤΕΑ
Στηρίζω τις θέσεις των ΣΑΤΕΑ
Στηρίζω τις θέσεις των ΣΑΤΕΑ.
Στηρίζω τις θέσεις των ΣΑΤΕΑ
Στηρίζω τις θέσεις των ΣΑΤΕΑ
Στηρίζω τις θέσεις των ΣΑΤΕΑ.
Στηρίζω τις θέσεις των ΣΑΤΕΑ.
Στηρίζω τις θέσεις των ΣΑΤΕΑ.
Στηρίζω τις θέσεις των ΣΑΤΕΑ
Στηρίζω τις θέσεις των ΣΑΤΕΑ.
1ον) «….Μαθητές με αναπηρία και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες θεωρούνται…»… «σύμφωνα με τη διεπιστημονική αξιολόγηση, επηρεάζουν τη διαδικασία της σχολικής προσαρμογής και μάθησης….»
ΣΧΟΛΙΟ 1ο : Πάλι το ίδιο αδιέξοδο: Όλοι οι υπόλοιποι μαθητές, πλην των αναπήρων θα δικαιούνται προφορικής εξέτασης. Από ποιον θα γίνεται η διεπιστημονική αξιολόγηση για να είναι διεπιστημονική; Που είναι οι πολλές ειδικότητες που θα πρέπει να στελεχώνουν τα ΚΕΔΔΥ, τις ΕΔΕΑΥ και τα ΙΠΔ.
ΣΧΟΛΙΟ 2ο : Αν και άσχετο με το παρόν άρθρο σημαντικό όμως είναι το γεγονός ότι οι ΕΔΕΑΥ και τα ΣΔΕΥ είναι ότι απέμεινε από το αντίστοιχο προσχέδιο νόμου επί υπουργίας κ. Διαμαντοπούλου, όπου προβλεπόταν «κατάργηση των 58 ΚΕΔΔΥ της χώρας». Σήμερα δεν χωράν στο ίδιο καλάθι τα ΚΕΔΔΥ, που διεσώθησαν μαζί με ότι απέμεινε από τις ΕΔΕΑΥ και τις ΣΔΕΥ.
Συμφωνώ με την πρόταση των ΣΑΤΕΑ
Στηρίζω τις θέσεις των ΣΑΤΕΑ!
Στηρίζω τις θέσεις των ΣΑΤΕΑ.
Στηρίζω τις θέσεις των ΣΑΤΕΑ
Στηρίζω τις θέσεις των ΣΑΤΕΑ
Άρθρο 3.1 & 2
Προωθείται μια ιδιότυπη κατηγοριοποίηση των μαθητών που δέχονται ειδική εκπαίδευση σε δύο υποομάδες: α) αυτούς με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, υποκατηγορία που περικλείει πια μόνο τους μαθητές με ειδικές μαθησιακές δυσκολίες και β) όλους τους άλλους που χαρακτηρίζονται υπό τον όρο «μαθητές με αναπηρία και ε.ε.α.». Γιατί ένας παιδί με δυσλεξία δεν θεωρείται ότι έχει αναπηρία ενώ ένα παιδί με ΔΕΠΥ , διαταραχές λόγου-ομιλίας, παραβατική συμπεριφορά, ή με άλλους περιορισμούς –είτε αντιμετωπίσιμους και αναστρέψιμους είτε όχι- να χαρακτηρίζεται ως μαθητής με αναπηρία; Μπορεί με τον τρόπο αυτό να ικανοποιείται μερίδα φορέων και γονέων που θέλουν τον «αποχαρακτηρισμό» των παιδιών τους από τον μειωτικό για την ελληνική πραγματικότητα όρο «αναπηρία/disability» -παρά την επαναφορά του διεθνώς από το ίδιο το αναπηρικό κίνημα-, όμως η σχετική διατύπωση στο νομοσχέδιο είναι λανθασμένη καθώς δεν υπηρετεί τις εννοιολογικές διαφορές της αντίστοιχης ορολογίας αλλά και διαχωριστική γι’ αυτό θα προκαλέσει περισσότερα προβλήματα από όσα προσπαθεί να λύσει. Ο ευρύς όρος «μαθητές με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες» όπως χρησιμοποιείται π.χ. στη Βρετανία για τα παιδιά προσχολικής και σχολικής ηλικίας παραμένει πιο αποδεκτός και ήπιος χαρακτηρισμός σε σχέση με αυτόν της «αναπηρίας/disability» που χρησιμοποιείται για μεταλυκειακούς μαθητές και ενήλικες οι οποίοι δεν είναι πια στην τυπική εκπαίδευση και κατά συνέπεια δεν αρμόζει να προσδιορίζονται ως έχοντες «ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες/special educational needs». Ο όρος «Αναπηρία» μπορεί να είναι λειτουργικός για τα υπουργεία Υγείας και Εργασίας αλλά όχι για το Παιδείας.
Στηρίζω τις θέσεις των ΣΑΤΕΑ που 12 χρόνια τώρα στηρίζει πρώτα την εκπαίδευση των παιδιών μας.
«Μαθητές με αναπηρία ή/και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες θεωρούνται όσοι στην αλληλεπίδραση τους με το σχολείο εμφανίζουν σημαντικές δυσκολίες μάθησης και κοινωνικής αλληλεπίδρασης για ολόκληρη ή ορισμένη περίοδο της σχολικής τους ζωής.
Οι δυσκολίες αυτές μπορεί να πηγάζουν από αισθητηριακά, νοητικά, γνωστικά, αναπτυξιακά προβλήματα, ψυχικές και νευροψυχικές διαταραχές, οι οποίες, σύμφωνα με τη διεπιστημονική αξιολόγηση ή/και εκπαιδευτική διάγνωση, επηρεάζουν τη διαδικασία της σχολικής προσαρμογής και μάθησης και τις οποίες το σχολείο δεν μπορεί να αντιμετωπίσει με συμβατικούς τρόπους παρά μόνο με ειδικές προσαρμογές (στο αναλυτικό πρόγραμμα, το ωρολόγιο πρόγραμμα, τα
εποπτικά μέσα, τις μεθόδους διδασκαλίας κτλ.)».
Με αυτόν τον ορισμό η αναπηρία ή/και ειδική εκπαιδευτική ανάγκη δε θεωρείται αποκλειστικά ένα προσωπικό «πρόβλημα» ή «διαταραχή» του μαθητή, αλλά πέφτει το βάρος της ευθύνης και στο σχολείο.
Στηρίζω τις θέσεις των ΣΑΤΕΑ
Επίσημη θέση ΣΑΤΕΑ
Προτείνουμε ν’ αλλάξει στην ουσία ο ορισμός των μαθητών με αναπηρία ή/και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες του παρόντος σχεδίου νόμου στην παρ.1 ως εξής:
«Μαθητές με αναπηρία ή/και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες θεωρούνται όσοι στην αλληλεπίδραση τους με το σχολείο εμφανίζουν σημαντικές δυσκολίες μάθησης και κοινωνικής αλληλεπίδρασης για ολόκληρη ή ορισμένη περίοδο της σχολικής τους ζωής.
Οι δυσκολίες αυτές μπορεί να πηγάζουν από αισθητηριακά, νοητικά, γνωστικά, αναπτυξιακά προβλήματα, ψυχικές και νευροψυχικές διαταραχές, οι οποίες, σύμφωνα με τη διεπιστημονική αξιολόγηση ή/και εκπαιδευτική διάγνωση, επηρεάζουν τη διαδικασία της σχολικής προσαρμογής και μάθησης και τις οποίες το σχολείο δεν μπορεί να αντιμετωπίσει με συμβατικούς τρόπους παρά μόνο με ειδικές προσαρμογές (στο αναλυτικό πρόγραμμα, το ωρολόγιο πρόγραμμα, τα εποπτικά μέσα, τις μεθόδους διδασκαλίας κτλ.)».
Με αυτόν τον ορισμό η αναπηρία ή/και ειδική εκπαιδευτική ανάγκη δε θεωρείται αποκλειστικά ένα προσωπικό «πρόβλημα» ή «διαταραχή» του μαθητή, αλλά πέφτει το βάρος της ευθύνης και στο σχολείο.
Επίσης, εδώ θα πρέπει να σημειώσουμε ότι πρέπει ν’ αποσαφηνιστεί κάποια στιγμή νομοθετικά τι εννοούμε με τον όρο «αναπηρία» και τι με τον όρο «ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες».
Συμφωνώ με την κ. Μαρία Ζαχαρέα, σχετικά με τη διαταραχή Tourette.Θα πρέπει να υπάρχει η δυνατότητα τόσο στα παιδιά με αυτή τη διαταραχή ,όσο και σε παιδιά με βαριά Ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή ή άλλη διαταραχή της ανάπτυξης να έχουν μεγαλύτερο περιθώριο απουσιών , να κρίνονται για όσο διάστημα απαιτείται κατ΄οίκον διδαχθέντες, μετά από γνωμάτευση από επιτροπή που να αποτελείται από ειδικούς ψυχικής υγείας.
Το υπουργείο θα πρέπει επιτέλους να ασχοληθεί και με τα χαρισματικά παιδια, τα παιδια δηλαδή που διαθέτουν εναν πολύ υψηλό δεικτη νοημοσυνης, τα οποια θεωρούνται παιδια με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες,καθως δεν μπορουν να συμβαδισουν με τους συμμαθητες τους γιατί υπερτερούν κατά πολύ και νοιωθουν εγκλωβισμένοι.Γιατί να μην έχουν το δικαίωμα να προχωρανε με πιο ταχύ ρυθμό τις τάξεις όπως γινεται στο εξωτερικό,όπου βλεπουμε π.χ ένα 12χρόνο να τελειώνει το πανεπιστήμιο? Σιγουρα δεν ειναι πολλά αυτα τα παιδια αλλά θα πρέπει η πολιτεία να φροντισει και γιαυτα. Αναφερομαι ως εκπαιδευτικός σε ΚΕΔΔΥ όπου έχω συναντήσει παιδάκια και γονείς να υποφέρουν.
Μέσα στις »αναπηρίες» θα έπρεπε να είναι και το σύνδρομο Tourette το οποίο εκδηλώνεται με πολλαπλά φωνητικά και κινητικά τικ, κάνοντας την παρακολούθηση του μαθήματος πολύ δύσκολη αν όχι αδύνατη, σύμφωνα πάντα με τη σφοδρότητα του περιστατικού. Δευτερευόντως επιφέρει ΔΕΠ-Υ και ψυχαναγκαστική διαταραχή. Αντιλαμβάνεται κανείς οτι η ζωή αλλά και η φοίτηση για έναν μαθητή με Tourette είναι εξαιρετικά δύσκολη. Μήπως θα έπρεπε να προβλεφθεί κατ’οίκον διδασκαλία όταν είναι σε έξαρση τα τικ? Μην ξεχνάμε οτι στην β/θμια ο αριθμός των απουσιών είναι συγκεκριμένος. Δείτε τι μπορεί να γίνει.