Αρχική Ειδική ΑγωγήΆρθρο 01: Έννοιες – Σκοπός

Άρθρο 01: Έννοιες – Σκοπός

1. Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση (ΕΑΕ) είναι το σύνολο των παρεχόμενων εκπαιδευτικών υπηρεσιών στους μαθητές με αναπηρία και διαπιστωμένες ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες ή στους μαθητές με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες. Η πολιτεία δεσμεύεται να κατοχυρώνει και να αναβαθμίζει διαρκώς τον υποχρεωτικό χαρακτήρα της ειδικής εκπαίδευσης ως αναπόσπαστο μέρος της υποχρεωτικής και δωρεάν δημόσιας παιδείας και να μεριμνά για την παροχή δωρεάν δημόσιας ειδικής εκπαίδευσης στους αναπήρους όλων των ηλικιών και για όλα τα στάδια και τις εκπαιδευτικές βαθμίδες. Δεσμεύεται επίσης να διασφαλίζει σε όλους τους πολίτες με αναπηρία και διαπιστωμένες ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, ίσες ευκαιρίες για πλήρη συμμετοχή και συνεισφορά στην κοινωνία, ανεξάρτητη διαβίωση, οικονομική αυτάρκεια και αυτονομία, με πλήρη κατοχύρωση των δικαιωμάτων τους στη μόρφωση και στην κοινωνική και επαγγελματική ένταξη.
Η πολιτεία αλλά και όλες οι υπηρεσίες και οι λειτουργοί του Κράτους οφείλουν να αναγνωρίζουν την αναπηρία ως μέρος της ανθρώπινης ύπαρξης αλλά και ως ένα σύνθετο κοινωνικό και πολιτικό φαινόμενο και σε κάθε περίπτωση να αποτρέπουν τον υποβιβασμό των δικαιωμάτων των ατόμων με αναπηρία στη συμμετοχή ή στη συνεισφορά τους στην κοινωνική ζωή.
2. Όπου στη νομοθεσία αναφέρεται ο όρος «ειδική αγωγή» αντικαθίσταται με τον όρο «ειδική αγωγή και εκπαίδευση».
3. Ως «διάγνωση» κατά τις διατάξεις του παρόντος νόμου νοείται η εκπαιδευτική αξιολόγηση με σκοπό τη συγκέντρωση στοιχείων και δεδομένων που θα βοηθήσουν στο σχεδιασμό και την εφαρμογή εκπαιδευτικών προγραμμάτων – παρεμβάσεων μόνο για τις ΕΔΕΑΥ.
4. Όλες οι ρυθμίσεις του παρόντος νόμου αναφέρονται σε άτομα με αναπηρία και με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες ή σε άτομα με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, εκτός εάν στο κείμενο του νόμου ορίζεται διαφορετικά.
5. Διαφορική διάγνωση ή διαφοροδιάγνωση είναι η διαγνωστική διαδικασία μέσω της οποίας αποκλείονται παθήσεις με παρόμοια συμπτώματα ώστε να καταλήξουμε στην επικρατέστερη διάγνωση. Η διαφορική διάγνωση αποτελεί μέρος της διεπιστημονικής αξιολόγησης με σκοπό τη συγκέντρωση των αναγκαίων δεδομένων για το σχεδιασμό και την εφαρμογή κατάλληλων εκπαιδευτικών προγραμμάτων και την παροχή κατάλληλων υποστηρικτικών δομών και υπηρεσιών.
6. Υποστηρικτική Τεχνολογία (ΥΤ) είναι κάθε συσκευή, εξοπλισμός, μέσο ή υλικό και λογισμικό πληροφορικής που χρησιμοποιείται για την επαύξηση, διατήρηση ή βελτίωση της λειτουργικής ικανότητας ενός μαθητή με αναπηρία ή ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες. Υπηρεσία Υποστηρικτικών Τεχνολογιών είναι κάθε υπηρεσία η οποία παρέχει άμεση βοήθεια στον μαθητή στην επιλογή και στην χρήση των Υποστηρικτικών Τεχνολογιών.
7. Καθολική Σχεδίαση ή Σχεδίαση για Όλους είναι ο συστηματικός τρόπος σχεδίασης και παροχής εκπαιδευτικών μέσων και υπηρεσιών ώστε να μπορούν να χρησιμοποιηθούν από μαθητές στη μέγιστη δυνατή έκταση λειτουργικών δυνατοτήτων τους. Η Καθολική Σχεδίαση περιλαμβάνει εκπαιδευτικά μέσα και υπηρεσίες που είναι: α) άμεσα προσβάσιμα από μαθητές με αναπηρία ή ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες (χωρίς να απαιτούν Υποστηρικτικές Τεχνολογίες) και β) συμβατά ως προς τη διαλειτουργικότητά τους με τις Υποστηρικτικές Τεχνολογίες.
8. Καθολική Σχεδίαση για Μάθηση είναι το επιστημονικό πλαίσιο της εκπαιδευτικής πρακτικής το οποίο: α) παρέχει ευελιξία στους τρόπους παρουσίασης των εκπαιδευτικών πληροφοριών, στους τρόπους που οι μαθητές αποκρίνονται ή επιδεικνύουν τις γνώσεις και τις δεξιότητές τους και στους τρόπους εμπλοκής τους στη διαδικασία της μάθησης και β) μειώνει τα εμπόδια στη διδασκαλία, παρέχει κατάλληλη υποβοήθηση, διευκολύνσεις και προκλήσεις και υποστηρίζει την επίτευξη υψηλών προσδοκιών για όλους τους μαθητές, συμπεριλαμβανομένων και αυτών με αναπηρία ή ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες.

Σχόλια 1 2 3 4
  • 5 Μαΐου 2014, 16:04 | Σταύρος Στ.

    Στηρίζω τις θέσεις των ΣΑΤΕΑ

  • 5 Μαΐου 2014, 15:57 | Νατάσα

    Στηρίζω τις θέσεις των ΣΑΤΕΑ

  • 5 Μαΐου 2014, 15:53 | Αντωνία

    Στηρίζω τις θέσεις των ΣΑΤΕΑ

  • 5 Μαΐου 2014, 15:52 | ΡΑΝΙΑ

    Στηρίζω τις θέσεις των ΣΑΤΕΑ.

  • 5 Μαΐου 2014, 15:50 | Ελένη Σεφέρογλου

    Στηρίζω τις θέσεις των ΣΑΤΕΑ.

  • 5 Μαΐου 2014, 15:50 | Μαρία Μ.

    Στηρίζω τις θέσεις των ΣΑΤΕΑ.

  • 5 Μαΐου 2014, 15:50 | Ανθή Μ.

    Στηρίζω τις θέσεις των ΣΑΤΕΑ.

  • 5 Μαΐου 2014, 15:46 | Αθανασία – Πολυξένη Σαββοπούλου

    Στηρίζω τις θέσεις των ΣΑΤΕΑ.

  • 5 Μαΐου 2014, 15:43 | Κωνσταντίνα Ν.

    Στηρίζω τις θέσεις των ΣΑΤΕΑ

  • 5 Μαΐου 2014, 15:40 | Βάνια

    Στηρίζω τις θέσεις των ΣΑΤΕΑ.

  • 5 Μαΐου 2014, 15:38 | Κωνσταντίνα Ε.

    Στηρίζω τις θέσεις των ΣΑΤΕΑ

  • 5 Μαΐου 2014, 15:17 | ΑΝΝΑ

    Στηρίζω τις θέσεις των ΣΑΤΕΑ.

  • 5 Μαΐου 2014, 13:48 | Ελένη Κ.

    Στηρίζω τις θέσεις του ΣΑΤΕΑ

  • 5 Μαΐου 2014, 13:41 | Κατερίνα Χ.

    ΣΤΗΡΙΖΩ ΤΙΣ ΘΕΣΕΙΣ ΤΩΝ ΣΑΤΕΑ

  • 5 Μαΐου 2014, 13:35 | ΜΑΡΙΑ Κ.

    Στηρίζω τις θέσεις των ΣΑΤΕΑ.

  • 5 Μαΐου 2014, 12:00 | Katerina

    1ον)»Ως «διάγνωση» κατά τις διατάξεις του παρόντος νόμου νοείται η εκπαιδευτική αξιολόγηση….»
    ΣΧΟΛΙΟ: Οι ΕΔΕΑΥ θα βλέπουν εκπαιδευτικά τους μαθητές με στόχο την σύνταξη και εφαρμογή προγραμμάτων – παρεμβάσεων. Αυτό συνεπάγεται ελλειπή διαδικασία αξιολόγησης, λάθη στο σχεδιασμό της παρέμβασης και περιορισμό των ειδών των αναπηριών και μαθησιακών δυσκολιών των περιπτώσεων των μαθητών, με τις οποίες θα ασχολούνται οι ΕΔΕΑΥ.

    2ον) «4. Όλες οι ρυθμίσεις του παρόντος νόμου αναφέρονται σε άτομα με αναπηρία και με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες ή σε άτομα με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες,…»
    ΣΧΟΛΙΟ: Περιττή επανάληψη του ίδιου όρου και πάλι το ίδιο αδιέξοδο: Όλοι οι υπόλοιποι μαθητές, πλην των αναπήρων θα δικαιούνται προφορικής εξέτασης.

    3ον) «5. Διαφορική διάγνωση ή διαφοροδιάγνωση είναι η διαγνωστική διαδικασία μέσω της οποίας αποκλείονται παθήσεις με παρόμοια συμπτώματα ώστε να καταλήξουμε στην επικρατέστερη διάγνωση….»
    ΣΧΟΛΙΟ: Εδώ είναι τα ΚΕΔΔΥ, όπως περιγράφεται η διεπιστημονικότητα της σύνθεσής τους με προσωπικό από τον 2817 και τον 3699. Με την παρούσα πρόταση του άρθρου 13 του παρόντος, μετατρέπονται σε ιατρικές και διδασκαλικές υπηρεσίες. Αυτό συνεπάγεται τέλος της διεπιστημονικότητας. Εκτός και αν δεχτούμε ότι μόνον δύο κλάδοι είναι επιστημονικά επαρκείς για την διάγνωση όλων των αναπηριών και ειδικών αναγκών.

    4ον) «8. Καθολική Σχεδίαση για Μάθηση είναι το επιστημονικό πλαίσιο της εκπαιδευτικής πρακτικής το οποίο: α) παρέχει ευελιξία στους τρόπους παρουσίασης των εκπαιδευτικών πληροφοριών, στους τρόπους που οι μαθητές αποκρίνονται ή επιδεικνύουν τις γνώσεις και τις δεξιότητές τους….»
    ΣΧΟΛΙΟ: Για να προχωρήσουμε σε καθολική σχεδίαση για μάθηση θα πρέπει να έχουμε καθολική αποτύπωση των δυσκολιών, των αδυναμιών και των δεξιοτήτων των μαθητών. Πως θα γίνει αυτό με το 1/3 των ειδικοτήτων που παραμένουν στα ΚΕΔΔΥ ως διαγνωστικοί κλάδοι; (γιατροί, δάσκαλοι, φιλόλογοι και λογοθεραπευτές)

  • 5 Μαΐου 2014, 10:36 | Κατερίνα Ματθοπούλου

    Στηρίζω τις θέσεις των ΣΑΤΕΑ

  • 5 Μαΐου 2014, 10:26 | Ανδριάνα Π.Ε.71

    Στηρίζω τις θέσεις των ΣΑΤΕΑ!

  • 5 Μαΐου 2014, 10:18 | Δόμνα

    Στηρίζω τις θέσεις των ΣΑΤΕΑ.

  • 5 Μαΐου 2014, 10:17 | ΑΤΤΑΛΙΩΤΟΥ ΚΥΡΙΑΚΗ. ΣΧ ΣΥΜ. ΕΑΕ

    Αξιότιμοι αναγνώστες, πολίτες αυτής της χώρας

    Οι Σχολικοί Σύμβουλοι ΕΑΕ, με μεγάλη μας απορία και λύπη διαπιστώσαμε ότι, παρόλο που, εδώ και χρόνια, καθημερινά, διαχειριζόμαστε τα δύσκολα θέματα της Ειδικής Αγωγής στις τεράστιες περιφέρειές μας, τόσο στις αυτοτελείς Σχολικές Μονάδες Ειδικής Αγωγής (ειδικά νηπιαγωγεία, ειδικά δημοτικά, ΕΕΕΕΚ, ΤΕΕ Α΄και Β’ βαθμίδας, Ειδικά Επαγγελματικά Γυμνάσια, Ειδικά Γυμνάσια και Λύκεια) όσο και στη γενική εκπαίδευση (Τμήματα Ένταξης, Παράλληλη Στήριξη, Διδασκαλία στο Σπίτι, μαθητές με γνωματεύσεις που φοιτούν σε γενικές τάξεις), επίσημα, δεν κληθήκαμε σε καμία φάση προετοιμασίας του προσχεδίου να συζητήσουμε και να μεταφέρουμε την εμπειρία και τους προβληματισμούς μας. Προφανώς, η πολιτεία, για λόγους που δεν γνωρίζουμε, δεν εμπιστεύεται τα θεσμικά όργανα, που η ίδια έχει επιλέξει να προωθήσουν τα θέματα της ειδικής αγωγής στη χώρα μας. και δεν χρειάζεται τις απόψεις μας.

    Ελπίζοντας ότι, ίσως κάποιος τελικά να ενδιαφέρεται για τις απόψεις των ανθρώπων που μοχθούν καθημερινά για την Ειδική Αγωγή στη χώρα μας, καταθέτω κάποιες σκέψεις σχετικά με το προσχέδιο νόμου, που έγινε χωρίς εμάς για εμάς, και το οποίο χαρακτηρίζεται, κατά τη γνώμη μου, από έλλειψη σαφούς κατεύθυνσης και προσανατολισμού, αντιγραφή του 3699/2008, επανάληψη ρυθμίσεων αμφίβολης αποτελεσματικότητάς που κατά καιρούς παρουσιάστηκαν σε άλλα νομοθετήματα, αποσπασματικότητα σωρείας «νέων» νομοθετικών διατάξεων που δημιουργούν απορία και σύγχυση και ταυτόχρονα αγνόηση σημαντικών θεμάτων.

    Συγκεκριμένα στο προσχέδιο νόμου:

    1. δεν αντιμετωπίζεται η ένταξη των μαθητών ΑΜΑ και ΑΜΕΑ μέσα από τη συστημική προσέγγιση, που λαμβάνει υπόψη της τα εμπλεκόμενα υποσυστήματα (σχολείο, οικογένεια μαθητή, διαγνωστικούς και υποστηρικτικούς φορείς, κοινότητα). Στο πλαίσιο του συστημικού μοντέλου θα έπρεπε να μιλήσουμε για υποχρεωτική επιμόρφωση-μετεκπαίδευση στην Ειδική Αγωγή για τους εκπαιδευτικούς όλων των βαθμίδων, περιοδική επικαιροποίηση των γνώσεων, αξιοποίηση των ΠΕΚ κλπ.

    2. αγνοείται επιδεικτικά ότι οι δομές της ειδικής εκπαίδευσης πρέπει να αποτελούν κομμάτι της γενικής εκπαίδευσης και ότι η ειδική παιδαγωγική είναι προέκταση της γενικής εκπαίδευσης. Υιοθετείται μια στρεβλή διάκριση, κατά τη γνώμη μας, στην οποία ο «ειδικός» και ο «γενικός» παιδαγωγός αποτελούν ξεχωριστές και διακριτές οντότητες και κατηγοριοποιούνται σαν να προέρχονται από διαφορετικούς επιστημονικούς κλάδους, την ίδια στιγμή που η πολιτεία ζητά από τον εκπαιδευτικό του γενικού σχολείου να εντάσσει στην εκπαιδευτική διαδικασία και να εκπαιδεύει μαθητές ΑΜΑ και ΑΜΕΑ μέσω διαφοροποιημένης διδασκαλίας. Η πολιτεία κάνοντας αρχικά ένα τεράστιο λάθος (να βγαίνουν από διαφορετικές σχολές εκπαιδευτικοί γενικής και ειδικής αγωγής) προσπαθεί, τώρα, να το αντιμετωπίσει με σωρεία νέων λαθών-ρυθμίσεων (διορισμοί, μεταθέσεις, αποσπάσεις κλπ). Τελικά έχουμε και ποιο είναι το σχέδιο για την Ειδική Αγωγή στη χώρα μας; Και ποιο μοντέλο εκπαιδευτικού το εξυπηρετεί καλύτερα;

    3. υπάρχει ανησυχητική ρύθμιση με την οποία αλλάζουν οι εργασιακές μας σχέσεις, στο πλαίσιο του (παραπάνω) μοντέλου του διαχωρισμού και της κατηγοριοποίησης των εργαζομένων στις δομές της ΕΑΕ. Η προσθήκη «0.50» στους ήδη κατέχοντες οργανική θέση στην ΕΑΕ, παρ’ όλες τις διαβεβαιώσεις από το Υπουργείο ότι προσδίδει το «επιπλέον», μας κατατάσσει σε μία άκρως ευάλωτη κατηγορία.

    4. χωρίς να γίνει η παραμικρή προσπάθεια να επιλυθούν τα χρόνια θέματα της λειτουργίας του Ειδικού Επιστημονικού Προσωπικού (ΕΕΠ) στις αυτοτελείς ΣΜΕΑΕ και στις συστεγαζόμενές τους, τα μέλη του ΕΕΠ καλούνται να στελεχώσουν τις ΕΔΕΑΥ, όργανο με προβληματική λειτουργικότητα και αποτελεσματικότητα, χωρίς να έχει προηγηθεί η οποιαδήποτε πιλοτική εφαρμογή και χωρίς τα ΣΔΕΥ και οι ΕΔΕΑΥ να τίθεται υπό την εποπτεία των Σχολικών Συμβούλων (προβλέπονται ως αδιαβάθμητα όργανα).

    5. πρακτικά, σχεδόν καταργείται ο θεσμός της Παράλληλης Στήριξης-Συνεκπαίδευσης (καθώς όπου λειτουργεί Τ.Ε., δεν θα χορηγείται Π.ΣΤ, άρθρο 6. παράγραφος 1β ), χωρίς μέχρι σήμερα να έχει αποσαφηνιστεί το βασικότερο θέμα, αυτό που έχει ζητηθεί από τα ΚΕΔΔΥ και από τους Σχ. Συμβούλους, δηλαδή, το προφίλ των μαθητών που μπορούν να επωφεληθούν από τον συγκεκριμένο θεσμό.

    6. υπάρχουν πάμπολλες ρυθμίσεις τεράστιας αντιφατικότητας. Ενδεικτικά αναφέρουμε τη μείωση της διδακτικής ώρας στα 40 λεπτά στις αυτοτελείς ΣΜΕΑΕ της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης -άρθρο 9, παράγραφος 2β- τη στιγμή που οι μαθητές στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση ακολουθούν το Ωρολόγιο Πρόγραμμα του γενικού σχολείου με συνεχόμενα δίωρα των 45΄λεπτών. Αυτό, στην πράξη σημαίνει μείωση του συνολικού διδακτικού εβδομαδιαίου ωραρίου του μαθητή ΑΜΑ και ΑΜΕΑ κατά 150 λεπτά (5 λεπτά επί 30 διδακτικές ώρες την εβδομάδα), δηλαδή πάνω από 3 διδακτικές ώρες των 45 λεπτών, καθώς και μείωση της διάρκειας της υποστηρικτικών ωρών του ΕΕΠ !!!. Ποια ερευνητικά δεδομένα επιβάλλουν αυτή την αλλαγή ΜΟΝΟ για τους μαθητές της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης; Την ίδια ακριβώς στιγμή που μιλάμε για επαγγελματικά δικαιώματα των μαθητών αυτών (επιπέδου 2,3 κλπ) και για ένταξή τους στην παραγωγική διαδικασία !!!

    7. ενώ επαναλαμβάνονται ρυθμίσεις από τον 3699/2008 που, στην πράξη, δεν μπορούν να εφαρμοστούν (π.χ. πώς θα λειτουργήσουν οι προκαταρκτικές τάξεις Ειδικού Γυμνασίου και Λυκείου χωρίς ταυτόχρονη αλλαγή του επίσημου βιβλίου Μητρώου και Προόδου των Μαθητών, πώς θα γίνει μία μετεγγραφή) δεν υπάρχει πρόβλεψη για την καθιέρωση του Ολοήμερου στα Ειδικά Δημοτικά Σχολεία. Άραγε οι γονείς (βλέπε μητέρες των ΑΜΕΑ) δεν έχουν δικαίωμα να εργαστούν; Πώς στηρίζεται η οικογένεια των ΑΜΕΑ;

    8. αυξάνεται η γραφειοκρατία σε όλα τα επίπεδα. Ενδεικτικά και πάλι αναφέρουμε τη σύνταξη των εξαμηνιαίων εκθέσεων των Σχολικών Συμβούλων ΕΑΕ προς τη Δ/νση ΕΑ του ΥΠΑΙΘ (άρθρο 14) , τη στιγμή που προβλέπεται σπό άλλο νομοθέτημα η αποστολή τριμηνιαίου προγραμματισμού στην Περιφερειακή Δ/νση και η αποστολή της ετήσιας αξιολογικής έκθεσής μας (Υ.Α. 1340/2002). Ταυτόχρονα, για τα προγράμματα ΕΣΠΑ προβλέπονται εκθέσεις κατά ομάδα επιμόρφωσης. Όλα αυτά όταν οι Σχολικοί Σύμβουλοι εργαζόμαστε σε τεράστιες περιφέρειες με υπερπληθώρα θεμάτων, με ελάχιστη έως καθόλου γραμματειακή υποστήριξη.

    9. δεν επιλύεται με σαφή και ρητό θεσμικό τρόπο το τι γίνεται εάν ο μαθητής έχει γνωμάτευση για φοίτηση σε Ειδικό σχολείο και ο γονέας δεν θέλει να την εφαρμόσει. Ποιες είναι οι αρμοδιότητες, σε μια τέτοια περίπτωση (που είναι εξαιρετικά συχνή), των οργάνων διοίκησης (δ/ντές σχολείων κλπ) και των λοιπών εμπλεκομένων εκπαιδευτικών (δάσκαλος τάξης, ένταξης);

    10. δεν επιλύεται το θέμα της διδασκαλίας στο σπίτι. Μέχρι σήμερα από τύχη και μόνο μπορεί να σταλεί εκπαιδευτικός/οί σε μαθητή που δικαιούται διδασκαλία στο σπίτι. Δεν αναφέρεται πουθενά η υποχρέωση της πολιτείας να εξασφαλίζει εκπαιδευτικό στις περιπτώσεις των μαθητών αυτών.

    Συμπερασματικά, δυστυχώς, το παρόν προσχέδιο νόμου δεν απαντά στα κρίσιμα ερωτήματα που τίθενται σε σχέση με την κατεύθυνση της Ειδικής Αγωγής στη χώρα μας σε μία εξαιρετικά δύσκολη ιστορική συγκυρία. Εξαντλείται σε σωρεία ρυθμίσεων, αντιφατικών και αποσπασματικών, οι οποίες καθώς δεν στηρίζονται σε κανένα θεωρητικό υπόβαθρο τελικά καταλήγουν να διαχειρίζονται την καθημερινότητα δημιουργώντας, εάν τελικά ψηφιστούν, νέο πλήθος «καθημερινών και πρακτικών» ερωτημάτων.

    Θεωρούμε ότι τόσο η γενική όσο και η ειδική αγωγή αξίζουν κάτι πολύ καλύτερο, όλοι μας αξίζουμε κάτι πολύ καλύτερο.

    Η ΣΧΟΛΙΚΗ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ
    3ΗΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ ΕΑΕ

    ΑΤΤΑΛΙΩΤΟΥ ΚΥΡΙΑΚΗ

  • 5 Μαΐου 2014, 10:12 | Ξανθίππη

    Στηρίζω τις θέσεις των ΣΑΤΕΑ

  • 5 Μαΐου 2014, 09:37 | ΑΘΑΝΑΣΙΑ ΠΕ 71 (9 ΧΡΟΝΙΑ ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΡΙΑ)

    Στηρίζω τις θέσεις των ΣΑΤΕΑ

  • 5 Μαΐου 2014, 09:27 | Ιωάννης Κατσαρός

    Από μια πρώτη ματιά στα σχόλια που έχουν κατατεθεί στη διαβούλευση προκύπτει ότι μεγάλο μέρος του προβληματισμού πάνω σε αυτό επικεντρώνεται στα θέματα των ρυθμίσεων που αφορούν τα εργασιακά των εκπαιδευτικών ΕΑΕ και κυρίως των αναπληρωτών. Και θα μπορούσε κανείς να οδηγηθεί σε απλοϊκά συμπεράσματα για τα κίνητρα των συμμετεχόντων στη διαβούλευση. Όμως τα θέματα αυτά και κρίσιμα είναι και απόλυτα θεμιτό είναι να υπάρχει ανησυχία από τον εκπαιδευτικό κόσμο. Και ακόμα περισσότερο οι ρυθμίσεις πάνω σε αυτά τα θέματα προδίδουν την έλλειψη αποσαφήνισης του προσανατολισμού του εκπαιδευτικού μας συστήματος για το μοντέλο που υιοθετείται και προωθείται στην Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση. Συγκεκριμένα, τόσο σε διεθνές όσο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο παρατηρείται η απομάκρυνση της ειδικής αγωγής από το ιατρικό- παθολογικό μοντέλο και η σταδιακή υιοθέτηση του κοινωνικού μοντέλου. Μεταξύ των χωρών της Ευρώπης υπάρχει ισχυρή πολιτική ομοφωνία ως προς την σπουδαιότητα της συνεκπαίδευσης και της ένταξης των παιδιών με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες στο γενικό σχολείο.
    Η Ελλάδα φαίνεται ότι κινείται προς την ίδια κατεύθυνση και αυτό φαίνεται να ισχύει και στο παρόν σχέδιο νόμου. Όμως οι ρυθμίσεις των σχετικών με τα προσόντα και τις οργανικές θέσεις εδαφίων δημιουργούν αντιφάσεις και θολώνουν τον προσανατολισμό. Η σύσταση νέων κλάδων και οι άλλες σχετικές ρυθμίσεις φαίνεται να δίνουν μια απάντηση για τη διαχείριση των προβλημάτων που υπάρχουν αυτήν την στιγμή και τα οποία προέρχονται από τις συνθήκες και τις απαιτήσεις που έθετε το προηγούμενο μοντέλο, το οποίο ήταν πολύ λιγότερο προσανατολισμένο στην ένταξη και την συνεκπαίδευση. Απότοκος εκείνου του μοντέλου ήταν η ίδρυση των Παιδαγωγικών Τμημάτων Ειδικής Αγωγής, τα οποία με τις ρυθμίσεις που προωθούνται δέχονται ένα ισχυρό σήμα ενίσχυσής τους ως προς τον προσανατολισμό τους, ο οποίος αφίσταται όμως του νέου μοντέλου. Η σύγχυση και τα “απόνερα” στη διαχείριση του εκπαιδευτικού προσωπικού είναι αναπόφευκτα. Χωρίς αποσαφηνισμένο προσανατολισμό του εκπαιδευτικού μας συστήματος ως προς την ΕΑΕ δεν μπορούμε να προχωρήσουμε με ασφάλεια και σίγουρα θα βρεθούμε μπροστά σε μεγαλύτερα προβλήματα στο άμεσο μέλλον. Άρα είναι απαραίτητο πρώτα να ληφθούν οι αποφάσεις για τον προσανατολισμό, να ακολουθήσει η διαμόρφωση εθνικού πλαισίου προσόντων συνεπούς με τον προσανατολισμό και ύστερα η διαμόρφωση συνεπούς με αυτούς τους προσανατολισμούς θεσμικού πλαισίου.

    Πέραν των ανωτέρω γενικών επισημάνσεων, το σχέδιο νόμου προσβλέπει στη συγκέντρωση και στον εξορθολογισμό των ρυθμίσεων στην Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση και περιλαμβάνει σημαντικές ρυθμίσεις σε θετική κατεύθυνση, όπως :
    – Η δημιουργία συνθηκών υπέρβασης των προβλημάτων που προέκυπταν από την αδιάφορη ή την αρνητική ή την ανεύθυνη στάση γονέων ή άλλων παραγόντων αναφορικά με την κατάταξη, εγγραφή, μετεγγραφή και φοίτηση στην κατάλληλη σχολική μονάδα, καθώς και για το κατάλληλο πλαίσιο υποστήριξης των μαθητών στο γενικό σχολείο ή την παραπομπή στο ΚΕΔΔΥ (άρθ.4, παρ. 3Γ και άρθ.9, παρ.7). Βέβαια, πρόκειται για ρυθμίσεις, οι οποίες, αποδίδοντας ισχυρότερο κύρος στην απόφαση του ΚΕΔΔΥ ή του Συλλόγου Διδασκόντων, αντίστοιχα, σε περιπτώσεις διαφωνίας με τους γονείς ή κηδεμόνες του μαθητή , μεταφέρουν μεγάλο βάρος ευθύνης στους ειδικούς επιστήμονες της εκπαίδευσης, αλλά και στους εκπαιδευτικούς. Και μεγάλο μέρος της ευθύνης τους έγκειται στην αξιοποίηση όλων των δυνατοτήτων που διαθέτουν (πλαισίων διαλόγου, δομών και στελεχών επιστημονικής – παιδαγωγικής καθοδήγησης), προκειμένου να συμβουλεύσουν, να πείσουν τους γονείς για το ενδιαφέρον τους και για το πλαίσιο που προτείνουν και να συμβάλουν στη διαμόρφωση συνθηκών συνεργασίας με τους γονείς, κάτι που συνιστά καθοριστικό παράγοντα επιτυχίας κάθε προγράμματος παρέμβασης. Σημαντική σε σχέση με την πρώτη από τις δύο ρυθμίσεις είναι η παροχή στους γονείς δυνατότητας προσφυγής στη Δευτεροβάθμια ΕΔΕΑ της οποίας η απόφαση είναι οριστική.
    – Οι ρυθμίσεις για την ενίσχυση της απρόσκοπτης συμμετοχής των μαθητών ανάλογα με το είδος αναπηρίας ή τις ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες και τους περιορισμούς που συνεπάγεται στις προαγωγικές και απολυτήριες εξετάσεις των σχολείων της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, καθώς και στις εισαγωγικές στην τριτοβάθμια εκπαίδευση (άρθ.4, παρ. 3στ).
    – Η αναβάθμιση του ρόλου των εκπαιδευτικών παράλληλης στήριξης και η ισότιμη ένταξή τους στο εκπαιδευτικό προσωπικό του σχολείου (άρθ.6).
    – Οι ρυθμίσεις για το διδακτικό ωράριο των Διευθυντών των ΣΜΕΑΕ (άρθ.9, παρ.17)
    – Οι ρυθμίσεις για την αποτύπωση στοιχείων ΕΑΕ, στις οποίες προβλέπεται και η συμμετοχή των Σχολικών Συμβούλων ΕΑΕ & ΕΕΠ (άρθ.10, παρ.3). Απαραίτητη προϋπόθεση για να λειτουργήσουν σωστά αυτές οι ρυθμίσεις αποτελεί η εξασφάλιση των ελάχιστων όρων υποστήριξης του έργου των ΣΣ (διαχειρίσιμο εύρος περιφερειών ευθύνης, υποδομές και γραμματειακή υποστήριξη).

    Προβληματισμό δημιουργούν ρυθμίσεις που υπαγορεύονται από δημοσιονομικής φύσης περιορισμούς, όπως:
    – Οι περιορισμοί που τίθενται στην παροχή Παράλληλης Στήριξης. Η υποστήριξη της εφαρμογής του κοινωνικού μοντέλου καθιστά απαραίτητη την επανεξέταση αυτών των περιορισμών, αν θέλουμε να επιτύχει. Είναι άλλος ο ρόλος του ΤΕ και δεν είναι δυνατόν να αποκλείονται από την παροχή αυτή τα σχολεία που έχουν ΤΕ (άρθ.6, παρ. 1β). Οι περιορισμοί αυτοί εξάλλου σε συνδυασμό με τις προβλέψεις του άρθ.7, παρ. 4, σύμφωνα με τις οποίες «η υποστήριξη του μαθητή για κάθε αναπηρία μπορεί να υλοποιείται και από ειδικό βοηθό που εισηγείται και διαθέτει η οικογένεια του μαθητή» δημιουργούν συνθήκες άνισης μεταχείρισης και ευκαιριών σε ένα πεδίο από τα πλέον ευαίσθητα.
    – Η έλλειψη πλήρους αποσαφήνισης των πλαισίων οργάνωσης και λειτουργίας των ΚΕΔΔΥ, ΕΔΕΑΥ και ΕΔΕΑ και πλήρους διασφάλισης της στελέχωσης και της αποτελεσματικής λειτουργίας τους.

  • 5 Μαΐου 2014, 06:15 | Θανάσης Παπαδόπουλος, δάσκαλος ειδικής εκπαίδευσης

    Γιατί η αντικατάσταση του όρου «Ειδική Αγωγή» από τον πιο ασαφή «Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση» και όχι απλά «Ειδική Εκπαίδευση» όπως ορίζεται παγκοσμίως; Μήπως γιατί επικρατεί ακόμη η αναχρονιστική αντίληψη ότι άλλα παιδιά πρέπει να δέχονται «αγωγή» και άλλα «εκπαίδευση»; Ας ορίσει ο νομοθέτης τι εννοεί ακριβώς με τους δύο αυτούς όρους γιατί τόσο ο διαχωρισμός των μαθητών σε δύο υποκατηγορίες «με αναπηρίες και ε.ε.α» και μόνο «με ε.ε.α.» που επιχειρείται παρακάτω (άρθρο 3) όσο και η αυστηροποίηση στην παροχή ενταξιακών υποστηρικτικών υπηρεσιών όπως η «παράλληλη» στήριξη ενισχύει την αντίληψη αυτή.

  • 5 Μαΐου 2014, 00:23 | Έλσα Π.Ε.71 (10 χρόνια αναπληρώτρια)

    1. θα πρέπει να δείτε το πρόγραμμα σπουδών του ΠΤΕΑ που αποφοίτησα καθώς επί έναν ακαδημαϊκό χρόνο (2 εξάμηνα) κάνουμε υποχρεωτική πρακτική στα κανονικά σχολεία.
    Επιπλέον, τα μαθήματα που διδασκόμαστε αφορούν στη γενική και ειδική αγωγή! Τα τμήματα δημιουργήθηκαν με εντολή της Ευρωπαϊκής ένωσης καθώς ήμασταν η μόνη χώρα που δεν είχε ακαδημαϊκό τμήμα!
    2. Θα πρέπει να αντιληφθείτε ότι πέραν τις ονομασίας των κλάδων και του ποιος προηγείται, το νομοσχέδιο υποσκάπτει το θεσμό της Ε.Α.Ε. και τα παιδιά μας θα στερηθούν την ποιότητα αλλά και την ποσότητα της εκπαίδευσης (άρθρα 1-8).
    Και θα πρέπει να γνωρίζετε ότι ένας ολόκληρος κλάδος εκπαίδευσης, η Ε.Α.Ε., τη σχολική χρονιά 2013-2014 στηρίζεται και μισθώνεται από τα ΕΣΠΑ, από ευρωπαϊκά προγράμματα και όχι πια από τον κρατικό μηχανισμό. Γεγονός που θα γίνει συνήθεια. Αυτό δεν σας γεννάει προβληματισμό;

    Στηρίζω τις θέσεις των ΣΑΤΕΑ που 12 χρόνια τώρα στηρίζει πρώτα την εκπαίδευση των παιδιών μας.
    α) η πρώτη πρόταση της παρ.1, δηλαδή ο ορισμός
    της έαέ, να αλλάξει ως εξής:
    1. Η Ειδική Εκπαίδευση (EE) είναι το σύνολο
    των πολιτικών που υιοθετεί η πολιτεία και
    των πρακτικών που συνεπάγονται αυτές,
    με σκοπό τη διαμόρφωση εκπαιδευτικών
    θεσμών και υπηρεσιών, που να διαμορφώνουν
    στην εκπαιδευτική πράξη προϋποθέσεις
    ίσων ευκαιριών και ένταξης στη σχολική και
    κοινωνική καθημερινότητα για τους μαθητές
    με ή χωρίς αναπηρία και διαπιστωμένες ειδικές
    εκπαιδευτικές ανάγκες. Η Εκπαίδευση κρίνεται
    ως πρωταρχικός θεσμός για την ένταξη,
    αφού στα πλαίσια της δίνεται η δυνατότητα
    της κοινωνικής συνύπαρξης και εκπαίδευσης
    μαθητών με ή χωρίς αναπηρία, με ή χωρίς
    ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες. Προκειμένου,
    λοιπόν, να εξασφαλιστεί η βασική προϋπόθεση
    της ένταξης όλων των μαθητών, η πολιτεία
    δεσμεύεται να κατοχυρώνει και να αναβαθμίζει
    διαρκώς τον υποχρεωτικό χαρακτήρα της
    ειδικής εκπαίδευσης ως αναπόσπαστο μέρος
    της υποχρεωτικής και δωρεάν δημόσιας παιδείας
    και να μεριμνά για την παροχή δωρεάν δημόσιας
    ειδικής εκπαίδευσης στους αναπήρους όλων των
    ηλικιών και για όλα τα στάδια και τις εκπαιδευτικές
    βαθμίδες. δεσμεύεται επίσης, να διασφαλίζει σε
    όλους τους πολίτες με αναπηρία και διαπιστωμένες
    ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες ίσες ευκαιρίες για
    πλήρη συμμετοχή και συνεισφορά στην κοινωνία,
    ανεξάρτητη διαβίωση, οικονομική αυτάρκεια και
    αυτονομία, με πλήρη κατοχύρωση των δικαιωμάτων
    τους στη μόρφωση και στην κοινωνική και
    επαγγελματική ένταξη.
    η πολιτεία, καθώς και όλες οι υπηρεσίες και οι
    λειτουργοί του κράτους, οφείλουν να αναγνωρίζουν
    την αναπηρία ως μέρος της ανθρώπινης ύπαρξης,
    αλλά και ως ένα σύνθετο κοινωνικό και πολιτικό
    φαινόμενο και σε κάθε περίπτωση να αποτρέπουν
    τον υποβιβασμό των δικαιωμάτων των ατόμων με
    αναπηρία στη συμμετοχή ή στη συνεισφορά τους
    στην κοινωνική ζωή.
    Η πολιτεία αναγνωρίζει ότι το περιεχόμενο και
    η διάρκεια των παρεχόμενων εκπαιδευτικών
    υπηρεσιών είναι απαραίτητο να εξασφαλίζουν
    σταθερότητα, ποιότητα και συνέχεια στη
    λειτουργία των εκπαιδευτικών θεσμών. Για
    το λόγο αυτό, δεσμεύεται να προασπίζει τις
    υπηρεσίες και τους συναφείς επαγγελματικούς
    κλάδους από ενέργειες κερδοσκοπίας και
    εμπορευματοποίησης.
    Β) να προστεθεί περίπτωση 9, που θα αναφέρει:
    η πολιτεία δεσμεύεται να ορίζει με σαφήνεια τη
    λειτουργία των θεσμών, ώστε να μην παρακωλύονται
    οι υπηρεσίες και, ακολούθως, η έμπρακτη και
    σταθερή εξασφάλιση ίσων ευκαιριών στα άτομα
    με αναπηρία ή/και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες.
    για το λόγο αυτό, η εισαγωγή νέων πρακτικών και
    θεσμών θα πρέπει να περιγράφεται μόνο με τη
    χρήση έγκυρων επιστημονικά όρων και τη σαφή
    ερμηνεία των πρακτικών που αυτοί συνεπάγονται.
    οποιοσδήποτε ασαφής και μη έγκυρος επιστημονικά
    όρος θα απορρίπτεται, προκειμένου να προληφθούν
    φαινόμενα δημιουργίας ασαφών-ημιτελών
    εκπαιδευτικών και κοινωνικών θεσμών, οι οποίοι θα
    θέτουν σε κίνδυνο τα δικαιώματα των αναπήρων
    για ίσες ευκαιρίες.

  • 4 Μαΐου 2014, 22:42 | Ζακλίν Πόιτρας

    Είναι πολλά αυτά που μπορώ να σχολιάζω- οι περισσότεροι έχουν ήδη καλύψει τα βασικά. Δυο πράγματα θέλω μόνο να πω. Σκεφτήκατε ποτέ ότι το κάνετε ανάποδα; Προσπαθείτε να ταιριάξετε μία ζωή τα παιδιά στα σχολεία σας και όχι το σχολείο στα παιδιά- και αυτό το νομοσχέδιο ενισχύει ακόμα περισσότερα αυτή η τάση. Πότε επιτέλους θα φτιάξετε ΠΡΩΤΑ το ιδεώδες- το τύπο της ειδικής εκπαίδευσης που θέλουμε και αξίζει στα παιδιά μας και τις οικογένειές τους και μετά- ενα ΣΧΕΔΙΟ και ΧΡΟΝΟΔΙΑΓΡΑΜΜΑ για το πως θα φτάσουμε εκεί; Έχετε δεσμευτεί για το ‘ενα σχολείο για όλους’. Μπορείτε να μου πείτε ΠΩΣ θα φτάσουμε εκεί μέχρι το 2020; Δεν σας ενδιαφέρει- διότι ΕΣΕΙΣ δεν θα είστε εδώ- εμείς, όμως, με τα παιδιά μας θα είμαστε-μας το οφείλετε. Το δεύτερο είναι: μέχρι να φτάσουμε εκεί που θα πρεπει να είμαστε- στα σχολεία στις γειτονιές μας- γιατί τα σχολεία της Ειδικής Εκπαίδευσης έχουνε ένα διαφορετικό ωράριο; Έχετε σκεφτεί ΠΟΤΕ ποιές είναι οι κοινωνικές/εκπαιδευτικές/ψυχολογικές/οικονομικές συνέπειες για τα παιδιά και οι οικογένεις τους όταν σχολάνε κάθε μέρα στις 12:30; Σκεφτείτε το- εγώ το σκέπτομαι συνέχεια.

    Ζακλίν Πόιτρας
    Η μητέρα της Μαιας-14 ετών

  • 4 Μαΐου 2014, 22:22 | Π.Ο.Σ.Ε.Ε.Π.Ε.Α.-ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΕΙΔΙΚΟΥ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΕΙΔΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ

    Γ. Π.Ο.Σ.Ε.Ε.Π.Ε.Α. – ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΚΑΤ ΑΡΘΡΟ
    ΓΙΑ ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΤΩΝ ΠΡΟΒΛΕΠΟΜΕΝΩΝ ΣΤΟ ΑΝΑΡΤΗΘΕΝ ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΥ ΡΥΘΜΙΣΕΩΝ

    Στο πλαίσιο αυτό καταθέτουμε συγκεκριμμένες προτάσεις για βελτίωση των διατάξεων του αναρτηθέντος σχεδίου νόμου και αναμένουμε την υποστήριξη τους, ζητώντας να γίνουν δεκτές από τους αρμόδιους.
    **** Υ.Γ. Οι αλλαγές που προτείνουμε παρουσιάζονται με bold.

    ΠΡΟΤΑΣΗ-ΑΡΘΡΟ 2, παρ. 6γ: « Οι ανωτέρω στόχοι επιτυγχάνονται με:
    α) την έγκαιρη ιατρική διάγνωση και πρώιμη παρέμβαση σε ειδικές ιατροκοινωνικές υπηρεσίες
    β) τη διάγνωση και αξιολόγηση των ειδικών εκπαιδευτικών αναγκών τους στα ΚΕΔΔΥ και ΕΔΕΑΥ αντίστοιχα και στα δημόσια Ιατροπαιδαγωγικά Κέντρα (ΙΠΔ),
    γ) τη συστηματική παρέμβαση που πραγματοποιείται από την προσχολική ηλικία σε κατάλληλα διεπιστημονικά στελεχωμένα και εξοπλισμένα νηπιαγωγεία με τμήματα ένταξης η στις κατά τόπους ΣΜΕΑΕ πρωτοβάθμιας, όπου συμπεριλαμβάνονται τμήματα προσχολικής αγωγής ως ενιαίες σχολικές μονάδες, και με τη δημιουργία τμημάτων Έγκαιρης Παρέμβασης (από 4 ετών), και την στελέχωση με εξειδικευμένο προσωπικό όλων των ειδικοτήτων.
    ΠΡΟΤAΣΗ-AΡΘΡΟ 4, παρ. 2: «Η αξιολόγηση και εκπαιδευτική υποστήριξη πραγματοποιείται από διεπιστημονική ομάδα, που απαρτίζεται από έναν εκπαιδευτικό ΕΑΕ (προσχολικής ή πρωτοβάθμιας ή δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης των κλάδων ΠΕ02.50, ΠΕ03.50), έναν παιδοψυχίατρο ή παιδίατρο με ειδίκευση στην παιδονευρολογία ή νευρολόγο με εξειδίκευση στην παιδονευρολογία, έναν κοινωνικό λειτουργό, έναν ψυχολόγο, έναν λογοθεραπευτή, έναν εργοθεραπευτή (ΠΕ29), έναν φυσιοθεραπευτή(ΠΕ28) και των Ειδικών στη Νοηματική Γλώσσα/Επαγγελματικό Προσανατολισμό Τυφλών/Δεξιότητες Καθημερινής Διαβίωσης και Κινητικότητας Τυφλών(ΠΕ31). Στις περιπτώσεις μαθητών με σοβαρά προβλήματα και ανάγκη νοσηλευτικής υποστήριξης να συμμετέχει και ένας σχολικός νοσηλευτής (ΠΕ25)».
    ΣΗΜ: ο αριθμός των διεπιστημονικών ομάδων και του προσωπικού ανά ειδικότητα να καθορίζεται από τον μαθητικό πληθυσμό που εξυπηρετείται και τους στόχους που προβλέπεται να εκπληρώσουν, λαμβάνοντας υπ όψη και τη δέσμευση της ίδιας παρ. 2 για γνωματεύσεις σε αποκλειστική προθεσμία 45 ημερών.
    ΠΡΟΤΑΣΗ-ΑΡΘΡΟ 4, παρ.3γ: “ ……………………… κοινοποιούνται επίσης με εμπιστευτική αλληλογραφία στο αρμόδιο ΚΕΔΔΥ και από κει με τον ίδιο τρόπο στο σχολείο του μαθητή. Σε κάθε περίπτωση προηγείται ενημέρωση των γονέων η κηδεμόνων του μαθητή”.
    ΠΡΟΤΑΣΗ ΑΡΘΡΟ 4, παρ. 4γ: «Σε κάθε σχολική μονάδα ………………………………………………………………………………….
    δε)έναν εργοθεραπευτή (ΠΕ29), έναν φυσιοθεραπευτή(ΠΕ28) και Ειδικών στη Νοηματική Γλώσσα/Επαγγελματικό Προσανατολισμό Τυφλών/Δεξιότητες Καθημερινής Διαβίωσης και Κινητικότητας Τυφλών(ΠΕ31). Στις περιπτώσεις μαθητών με σοβαρά προβλήματα νοσηλευτικής φύσεως να συμμετέχει και ένας σχολικός νοσηλευτής (ΠΕ25)».
    ΠΡΟΤΑΣΗ – ΑΡΘΡΟ 4 , παρ. 4ε : “Συστήνεται Ε.Δ.Ε.Α.Υ. και στις Σ.Μ.Ε.Α.Ε. η οποία αποτελείται από τις ειδικότητες ΕΕΠ που υπηρετούν στο σχολείο και τον εκπαιδευτικό του μαθητή. …………………………………».
    ΠΡΟΤΑΣΗ : ΑΡΘΡΟ 4, παρ. στ : “Με απόφαση του Υπουργού Παιδείας και Θρησκευμάτων, …………………………………………………………… Οι ΕΔΕΑΥ λειτουργούν μόνο μετά την έκδοση Κανονισμού Λειτουργίας τους και την πλήρη στελέχωσή τους μόνο με μόνιμο προσωπικό, που διορίζεται στη ΣΜΕΑΕ – Κέντρο Εκπαιδευτικής Υποστήριξης αποκλειστικά για το έργο αυτό».
    ΠΡΟΤΑΣΗ : ΑΡΘΡΟ 4, παρ. 5: «Τα ΙΠΔ άλλων Υπουργείων συνιστούν αναγνωρισμένο διαγνωστικό και αξιολογικό φορέα και οι γνωματεύσεις τους ισχύουν με την προυπόθεση της συμμετοχής σε αυτά εκπαιδευτικού ΕΑΕ. Οι εκπαιδευτικοί των ΙΠΔ συνεργάζονται με τους εκπαιδευτικούς της σχολικής μονάδας του μαθητή για την εκπόνηση του Εξατομικευμένου Προγράμματος Εκπαίδευσης (ΕΠΕ) ».
    ΠΡΟΤΑΣΗ : TO ΑΡΘΡΟ 6 , παρ.1β : “Ο εκπαιδευτικός της παράλληλης στήριξης αναφέρεται και τοποθετείται σε σχολική μονάδα και όχι αποκλειστικά σε μαθητή. Εάν υπάρχει σοβαρός λόγος, με εισήγηση του οικείου σχολικού συμβούλου και του συμβούλου ΕΑΕ προς την Διεύθυνση Εκπαίδευσης, μπορεί να εξυπηρετήσει διδακτικές ανάγκες ΕΑΕ στο σχολείο.»
    NA ΓΙΝΕΙ: “Η παράλληλη στήριξη τοποθετείται σε συγκεκριμμένο μαθητή με βάση το γνωστικό, εκπαιδευτικό και κοινωνικό προφίλ του μαθητή το οποίο αξιολογείται απο το αρμόδιο ΚΕΔΔΥ «.
    ΣΗΜ.: H φιλοσοφία της ένταξης και ενσωμάτωσης των μαθητών με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες και αναπηρία στην τάξη επιβάλει την παρουσία της παράλληλης στήριξης σε μια σχολική μονάδα ανάλογα με τις ανάγκες του μαθητή που υποστηρίζεται και όχι τεχνικοοικονομικές απιατήσεις ευρωπαικών προγραμμάτων και τεχνικών δελτίων.
    ΠΡΟΤΑΣΗ : TO ΑΡΘΡΟ 6 , παρ.1β : “Όπου υπάρχει ιδρυμένο και λειτουργεί Τ.Ε. δεν χορηγείται παράλληλη στήριξη. Το ίδιο ισχύει και για τις ΣΜΕΑΕ”.
    1) ΣΗΜ: NA AΠΑΛΗΦΘΕΙ ΤΟ ΠΑΡΑΠΑΝΩ Αντί να ορίσει το προφίλ (γνωστικό, κοινωνικό, αντιληπτικό) των μαθητών που δικαιούνται Π.Σ., ώστε να καταπολεμηθούν οι πελατειακές σχέσεις και οι υπερβολικές εγκρίσεις, καταργεί, με μια μονοκοντυλιά, την Π.Σ. για όλους τους μαθητές που έχουν την «ατυχία» να φοιτούν σε σχολεία με Τ.Ε. ή αποκλείει τους μαθητές Λυκείων, ακόμα και αυτούς με προβλήματα όρασης ή ακοής, οι οποίοι εξαρτώνται από την Π.Σ. για να προχωρήσουν. Τελικά, οι εκπαιδευτικοί των Τ.Ε. με ποιους θα ασχολούνται; Και τα παιδιά που έχουν την «ατυχία» να έχουν μόνο μαθησιακές δυσκολίες πως θα βοηθηθούν, αν ο εκπαιδευτικός του Τ.Ε. θα ασχολείται με τους μαθητές που χρήζουν Π.Σ. και όχι μ’ αυτούς;
    2) ΣΗΜ: Eπίσης να καταργηθεί η δυνατότητα ιδιωτικής παράλληλης στήριξης αφού η υπηρεσία αυτή αποτελεί αποκλειστικά σημόσια παροχή και πρέπει να εγκρίνεται η σκοπιμότητα της από το οικείο ΚΕΔΔΥ.
    ΠΡΟΤΑΣΗ- ΑΡΘΡΟ 9, παρ. 1,α): «τα νηπιαγωγεία ΕΑΕ και τμήματα έγκαιρης παρέμβασης που λειτουργούν εντός των νηπιαγωγείων ΕΑΕ, για μαθητές μέχρι και το όγδοο (8ο) έτος της ηλικίας τους».
    ΠΡΟΤΑΣΗ- ΑΡΘΡΟ 9, παρ. 1,γ3: « ……………………………Λειτουργεί προκαταρκτική τάξη, με στόχο την προετοιμασία των μαθητών, στην οποία θα διδάσκονται μαθήματα γενικής παιδείας, και παρέχονται υποστηρικτικές υπηρεσίες αυτόνομης διαβίωσης και προεπαγγελματικών δεξιοτήτων για την ομαλή ένταξη του μαθητή στο σχολικό περιβάλλον. Τα αυτόνομα εργαστήρια προεπαγγελματικών δεξιοτήτων και αυτόνομης διαβίωσης καταργούνται. Οι υπηρεσίες αυτόνομης διαβίωσης παρέχονται από αντίστοιχες ειδικότητες ΕΕΠ και ΕΒΠ καθ όλη τη διάρκεια της φοίτησης των μαθητών. Για την υποστήριξη της αυτονόμησης των μαθητών και αποφοίτων προβλέπεται η δημιουργία, σε συνεργασία της σχολικής μονάδας με φορείς της κοινότητας και των γονέων, μονάδων ημιαυτόνομης και αυτόνομης διαβίωσης. Επίσης από αντίστοιχες ειδικότητες ΕΕΠ παρέχεται προεπαγγελματική αξιολόγηση και ενδυνάμωση προεπαγγελματικών δεξιοτήτων, σε συνεργασία με τους εκπαιδευτικούς των εργαστηρίων, με στόχο την προετοιμασία και κατάλληλη κατάταξη των πρωτοετών μαθητών στα επαγγελματικά αντικείμενα του ΕΕΕΕΚ».
    ΠΡΟΤΑΣΗ- ΑΡΘΡΟ 9, παρ. 11: “ Η φοίτηση των μαθητών με αναπηρία και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες στις αυτοτελείς ΣΜΕΑΕ της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης μπορεί να παραταθεί ανάλογα με τις ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες τους και πέραν του εικοστού τρίτου (23ου) έτους της ηλικίας τους.
    Για την παράταση αποφασίζει ο αρμόδιος διευθυντής εκπαίδευσης, ύστερα από εισήγηση του συλλόγου διδασκόντων της ΣΜΕΑΕ. Σε περίπτωση ένστασης είναι δεσμευτική η απόφαση του οικείου ΚΕΔΔΥ».
    ΠΡΟΤΑΣΗ- ΑΡΘΡΟ 9 ( προσθήκη): «Το ωράριο εργασίας των μελών ΕΕΠ των ΕΕΕΕΚ εναρμονίζεται πλήρως με αυτό του λοιπού εκπαιδευτικού προσωπικού»
    ΠΡΟΤΑΣΗ- ΑΡΘΡΟ 12, παρ. 2: « Στα μονοθέσια και διθέσια νηπιαγωγεία και στα μονοθέσια, διθέσια και τριθέσια δημοτικά, τη διοίκηση ασκεί προϊστάμενος που ορίζεται με διετή θητεία από τους έχοντες οργανική θέση σε αυτά εκπαιδευτικούς. Ο ορισμός τους γίνεται με την ίδια διαδικασία που ισχύει και στη γενική εκπαίδευση και εφόσον πληρούν τις προϋποθέσεις τοποθέτησης σε ΣΜΕΑΕ. Σε περιπτώσεις έλλειψης οργανικών θέσεων προιστάμενοι μπορεί να ορίζονται και εκπαιδευτικοί η μέλη ΕΕΠ που υπηρετούν με απόσπαση».
    ΠΡΟΤΑΣΗ- ΑΡΘΡΟ 12, παρ.4: “Διευθυντές των ΣΜΕΑΕ επιλέγονται εκπαιδευτικοί, οι οποίοι έχουν τα προσόντα τοποθέτησης σε θέσεις εκπαιδευτικού προσωπικού αυτών και τουλάχιστον 3ετή προϋπηρεσία σε ΣΜΕΑΕ ή ΚΕΔΔΥ. Για τις προϋποθέσεις, τα προσόντα, τα κριτήρια και τη διαδικασία επιλογής και τοποθέτησης εφαρμόζονται οι ισχύουσες διατάξεις περί επιλογής στελεχών εκπαίδευσης. Η επιλογή τους γίνεται από τα οικεία Περιφερειακά Υπηρεσιακά Συμβούλια Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης (ΠΥΣΠΕ) και τα οικεία Περιφερειακά Υπηρεσιακά Συμβούλια Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης (ΠΥΣΔΕ).
    Για την κάλυψη θέσης Διευθυντή και Υποδιευθυντή ΣΜΕΑΕ όλων των τύπων και βαθμίδων επιλέγονται από τα αρμόδια συμβούλια επιλογής στελεχών και μέλη ΕΕΠ όλων των κλάδων τα οποία υπηρετούν σε ΣΜΕΑΕ η ΚΕΔΔΥ, με οκταετή τουλάχιστον αναγνωρισμένη εκπαιδευτική υπηρεσία, οι οποίοι έχουν ασκήσει εκπαιδευτικά καθήκοντα επί πέντε τουλάχιστον έτη σε ΣΜΕΑΕ η ΚΕΔΔΥ. Για το λόγο αυτό στις περιπτώσεις υποψηφίων μελών ΕΕΠ συμμετέχουν στα αντίστοιχα ΠΥΣΠΕ και ΠΥΣΔΕ και οι αιρετοί εκπρόσωποι ΕΕΠ η οι αναπληρωτές τους, μέλη των αντίστοιχων ΠΥΣΕΕΠ».
    ΠΡΟΤΑΣΗ-ΑΡΘΡΟ 13, παρ. 1: «Τα ΚΕΔΔΥ αξιολογούνται ανά έτος για τη διαπίστωση του βαθμού επίτευξης των σκοπών τους. Για τον σκοπό αυτό καθορίζονται εκ των προτέρων από τις διεπιστημονικές ομάδες αριθμητικά οι στόχοι και διατίθεται το αναγκαίο προσωπικό όλων των ειδικοτήτων , σύμφωνα με σχετική αιτιολογημένη πρόταση του προισταμένου του ΚΕΔΔΥ.»
    ΠΡΟΤΑΣΗ-ΑΡΘΡΟ 13, παρ. 3 : “Σε όλα τα ανωτέρω ΚΕΔΔΥ τοποθετείται και υπηρετεί το εξής Εκπαιδευτικό Προσωπικό ΕΠ), ΕΕΠ και Διοικητικό Προσωπικό (ΔΠ):
    ΠΕ60.50 ή ΠΕ61 – Νηπιαγωγών
    ΠΕ70.50 ή ΠΕ71 – Δασκάλων
    ΠΕ02.50 – Φιλολόγων
    ΠΕ03.50 – Μαθηματικών
    ΠΕ26 ή ΠΕ21 – Λογοθεραπευτών
    ΠΕ24 – Παιδοψυχιάτρων ή ΠΕ35 – Παιδιάτρων με εξειδίκευση στην Παιδονευρολογία ή Νευρολόγων με εξειδίκευση στην Παιδονευρολογία
    ΠΕ23 – Ψυχολόγων
    ΠΕ25-Σχολικών Νοσηλευτών
    ΠΕ28 Φυσιοθεραπευτών
    ΠΕ29- Εργοθεραπευτών
    ΠΕ30 – Κοινωνικών Λειτουργών
    ΠΕ31 Ειδικών στη Νοηματική Γλώσσα/Επαγγελματικό Προσανατολισμό Τυφλών/Δεξιότητες Καθημερινής Διαβίωσης και Κινητικότητας Τυφλών
    ΔΕ – Διοικητικών”
    ΠΡΟΤΑΣΗ-ΑΡΘΡΟ 14 (αρχή): «Για την επιστημονική καθοδήγηση του ΕΕΠ επιλέγονται ως σύμβουλοι ΕΕΠ, μέλη ΕΕΠ όλων των κλάδων, με δωδεκαετή τουλάχιστον αναγνωρισμένη εκπαιδευτική υπηρεσία, οι οποίοι έχουν ασκήσει εκπαιδευτικά καθήκοντα επί δέκα τουλάχιστον έτη σε ΣΜΕΑΕ η ΚΕΔΔΥ.
    Για την επιλογή των συμβούλων ΕΕΠ προστίθεται στην περ. α της παρ. 1, του άρθρου 16, του ν. 3848/2010: «………και συμβούλων ΕΕΠ».
    ΠΡΟΤΑΣΗ – ΑΡΘΡΟ 15, παρ.1 και 2: “Το Τμήμα Διοικητικού της Διεύθυνσης Ειδικής Αγωγής του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων μετονομάζεται σε Τμήμα Προσωπικού (Τ.Π.). Το Τμήμα Προσωπικού, του οποίου προΐσταται διοικητικός ή αποσπασμένος εκπαιδευτικός η μέλος ΕΕΠ στο Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων, είναι αρμόδιο για το χειρισμό θεμάτων διορισμού, μεταθέσεων, αποσπάσεων, υπηρεσιακών μεταβολών του ΕΕΠ και ΕΒΠ των ΚΕΔΔΥ και των ΣΜΕΑΕ, καθώς και για το Διοικητικό Προσωπικό των ΚΕΔΔΥ, των οδηγών αυτοκινήτων και των συνοδών των μαθητών των ΣΜΕΑΕ, και φέρει τα θέματα προς συζήτηση στο ΚΥΣΕΕΠ. Διοικητικοί ή αποσπασμένοι στο Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων εκπαιδευτικοί η μέλη ΕΕΠ δύνανται να προΐστανται των τμημάτων της Διεύθυνσης Ειδικής Αγωγής καθώς επίσης και να αναπληρώνουν τον Προϊστάμενο της Διεύθυνσης Ειδικής Αγωγής. Οι προσλήψεις αναπληρωτών ΕΕΠ και ΕΒΠ μέχρι τη δημιουργία ενιαίου πίνακα στο Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων γίνονται από τους υπάρχοντες πίνακες των Περιφερειακών Διευθύνσεων.
    3. Ο Προϊστάμενος της Διεύθυνσης ΕΑΕ του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων είναι εκπαιδευτικός η μέλος ΕΕΠ που έχει τα τυπικά προσόντα τοποθέτησης σε ΣΜΕΑΕ ή ΚΕΔΔΥ, οκταετή προϋπηρεσία στην ειδική αγωγή κι εκπαίδευση, έχει ασκήσει διευθυντικά καθήκοντα και διαθέτει 20ετή τουλάχιστον προϋπηρεσία μόνιμου εκπαιδευτικού».
    ΠΡΟΤΑΣΗ-ΑΡΘΡΟ 17, παρ. 1 : “ Για τη στελέχωση των ΚΕΔΔΥ και των ΣΜΕΑΕ προβλέπεται ΕΕΠ. Η άσκηση των καθηκόντων τους δύναται να επεκτείνεται και στους μαθητές των συστεγαζόμενων ή γειτονικών ΣΜΕΑΕ, όταν δεν υπάρχουν αντίστοιχες ειδικότητες και εφόσον έχουν καλυφθεί οι ανάγκες των σχολείων στα οποία υπηρετούν. Η επέκταση της άσκησης των καθηκόντων τους γίνεται με απόφαση του Περιφερειακού Διευθυντή Εκπαίδευσης ύστερα από πρόταση του ΠΥΣΕΕΠ, στο οποίο υποβάλλονται οι σχετικές αιτιολογημένες εισηγήσεις του σχολικού συμβούλου της ΕΑΕ και του σχολικού συμβούλου ΕΕΠ της αντίστοιχης ειδικότητας.”
    ΠΡΟΤΑΣΗ- ΑΡΘΡΟ23, παρ. 5,6,7,8:
    5. ΚΛΑΔΟΣ ΠΕ25 ΣΧΟΛΙΚΩΝ ΝΟΣΗΛΕΥΤΩΝ
    Πτυχίο Νοσηλευτικής ή Επισκεπτών Υγείας ΑΤΕΙ της ημεδαπής ή ισότιμο και αντίστοιχο πτυχίο της αλλοδαπής και α) πτυχίο του τμήματος Εκπαιδευτικής και Κοινωνικής Πολιτικής, κατεύθυνσης ατόμων με ειδικές ανάγκες, του Πανεπιστημίου Μακεδονίας ή β) πτυχίο της ΠΑ.ΤΕ.Σ. / Σ.Ε.Λ.Ε.Τ.Ε. ή πιστοποιητικό παιδαγωγικής κατάρτισης που χορηγείται από την Α.Σ.ΠΑΙ.Τ.Ε.
    6. ΚΛΑΔΟΣ ΠΕ28 ΦΥΣΙΚΟΘΕΡΑΠΕΥΤΩΝ
    Πτυχίο Τμήματος Φυσικοθεραπευτών ΑΤΕΙ της ημεδαπής ή ισότιμο και αντίστοιχο της αλλοδαπής.
    7. ΚΛΑΔΟΣ ΠΕ29 ΕΡΓΑΣΙΟΘΕΡΑΠΕΥΤΩΝ
    Πτυχίο Τμήματος Εργασιοθεραπευτών ΑΤΕΙ της ημεδαπής ή ισότιμο και αντίστοιχο της αλλοδαπής.
    8. ΚΛΑΔΟΣ ΠΕ30 ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΩΝ
    Πτυχίο Κοινωνικής Εργασίας ΑΤΕΙ της ημεδαπής ή ισότιμο και αντίστοιχο της αλλοδαπής.
    ΠΡΟΤΑΣΗ – ΑΡΘΡΟ 24 Διορισμοί ΕΕΠ και ΕΒΠ Υπηρεσιακές μεταβολές ΕΕΠ και ΕΒΠ,
    i) :Ακαδημαϊκά κριτήρια:
    α) Ο βαθμός του πτυχίου: για πτυχία με βαθμολογική κλίμακα από ένα (1) έως δέκα (10) υπολογίζεται μια (1) μονάδα για κάθε βαθμό του πτυχίου πάνω από το βαθμό πέντε (5), καθώς και κλάσματα αυτής με αναγωγή στο δεύτερο δεκαδικό ψηφίο. Σε περίπτωση που η κλίμακα είναι διαφορετική, ο βαθμός υπολογίζεται με αναγωγή στην κλίμακα αυτή.
    β) είναι κάτοχοι διδακτορικού διπλώματος σε θέμα της αντίστοιχης ειδικότητας η στην ΕΑΕ, έξι (6) μονάδες
    γ) είναι κάτοχοι τίτλου μεταπτυχιακών σπουδών σε θέμα της αντίστοιχης ειδικότητας η στην ΕΑΕ, τρεις (3) μονάδες
    δ) είναι κάτοχοι δευτέρου μεταπτυχιακού τίτλου σπουδών σε θέμα της αντίστοιχης ειδικότητας η στην ΕΑΕ, διαφορετικού γνωστικού αντικειμένου από το πρώτο, δύο (2) μονάδα
    ε) είναι κάτοχοι δευτέρου τίτλου σπουδών στην ΕΑΕ, διαφορετικού γνωστικού αντικειμένου από το πρώτο, μιάμιση (1,5) μονάδα
    ζ) είναι κάτοχοι πιστοποιητικού παρακολούθησης πιστοποιημένης ετήσιας επιμόρφωσης στην ΕΑΕ που υλοποιείται από Πανεπιστήμια μιάμιση (1,5) μονάδα.
    ΣΗΜ.: ΝΑ ΑΠΑΛΕΙΦΘΕΙ Η ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ ζ) ΟΠΩΣ ΑΙΤΙΟΛΟΓΟΥΜΕ ΠΑΡΑΠΑΝΩ
    ΠΡΟΤΑΣΗ-ΑΡΘΡΟ 24, παρ.4 : “Μέλη ΕΕΠ με επ’ αόριστον αναπηρία σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία, τουλάχιστον εξήντα επτά τοις εκατό (67%), σε μια μόνο αναπηρία και εφόσον αυτή, σε κανένα ποσοστό δεν οφείλεται σε παθήσεις ψυχικών διαταραχών και είναι ικανοί για εργασία (εκπαιδευτικό έργο), που έχουν απώλεια όρασης, ή ακοής και είναι τετραπληγικοί – παραπληγικοί τοποθετούνται με μετάθεση, διορισμό, απόσπαση και αναπληρωτές πλήρους ή μειωμένου ωραρίου με σχέση ιδιωτικού δικαίου, σε αντίστοιχες σχολικές μονάδες τυφλών, κωφών και με κινητική αναπηρία σε ποσοστό 30% ανά κλάδο, κατά προτεραιότητα”.
    ΣHM.: NA YΠΑΡΧΕΙ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΕΛΕΓΧΟΥ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ ΕΡΓΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΔΙΑΤΗΡΗΘΕΙ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΤΩΝ ΑΝΑΠΗΡΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΓΙΑ ΕΡΓΑΣΙΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΓΕΝΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ.
    ΠΡΟΤΑΣΗ-ΑΡΘΡΟ 24, παρ. 7: “Το τοποθετημένο οργανικά ΕΕΠ στις ΣΜΕΑΕ και τα ΚΕΔΔΥ, μετατίθεται ή αποσπάται εφόσον έχει συμπληρώσει 1 έτος προϋπηρεσία στην οργανική τους θέση».
    ΠΡΟΤΑΣΗ-ΑΡΘΡΟ 24, παρ.8: «Στις περιπτώσεις που μέλη του ΕΕΠ κρίνονται υπεράριθμοι στις οργανικές τους θέσεις στις ΣΜΕΑΕ, με πράξη του ΠΥΣΕΕΠ αντίστοιχα, έπειτα από εισήγηση του διευθυντή του σχολείου και των συμβούλων ΕΕΠ, ο Περιφερειακός Διευθυντής Εκπαίδευσης αποφασίζει τη διάθεση των υπεράριθμων προσωρινά, σε άλλη ΣΜΕΑΕ, ……………………………………………………………».
    ΠΡΟΤΑΣΗ-ΑΡΘΡΟ 26, παρ.4: «Στις Περιφερειακές Διευθύνσεις Εκπαίδευσης συγκροτείται το Περιφερειακό Υπηρεσιακό Συμβούλιο Ειδικού Εκπαιδευτικού Προσωπικού (ΠΥΣΕΕΠ) με απόφαση του Περιφερειακού Διευθυντή, το οποίο είναι πενταμελές και αποτελείται από έναν Διευθυντή Εκπαίδευσης κατά προτίμηση με σπουδές ή εμπειρία στην ειδική αγωγή ως Πρόεδρο, έναν Διευθυντή Εκπαίδευσης κατά προτίμηση με σπουδές ή εμπειρία στην ειδική αγωγή, έναν σχολικό σύμβουλο ΕΑΕ η σύμβουλο ΕΕΠ και μέχρι τον ορισμό τους μέλος ΕΕΠ και δύο αιρετά μέλη ΕΕΠ αναπληρούμενα από αναπληρωματικά μέλη ΕΕΠ. Με την ίδια απόφαση συγκρότησης, ορίζεται ο αναπληρωτής Πρόεδρος, επίσης Διευθυντής Εκπαίδευσης, καθώς και οι αναπληρωτές των τακτικών μελών επίσης Διευθυντής Εκπαίδευσης και Σχολικός Σύμβουλος ΕΑΕ η σύμβουλο ΕΕΠ και μέχρι τον ορισμό τους μέλος ΕΕΠ αντίστοιχα. ……………………………………………………………………………».
    ΠΡΟΤΑΣΗ-ΑΡΘΡΟ 31, παρ.4: «Με κοινή απόφαση των Υπουργών Παιδείας και Θρησκευμάτων και Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης καθορίζονται οι περιπτώσεις, στις οποίες δεν κρίνεται αναγκαία η πλήρωση ορισμένων θέσεων σε συγκεκριμένα ΚΕΔΔΥ, εφόσον διασφαλίζεται η κάλυψη των αναγκών αυτών από την προσφορά υπηρεσιών από μέλη των ΚΕΚΥΚΑΜΕΑ, κατά τα οριζόμενα με την ίδια απόφαση».
    ΣΗΜ.: ΝΑ ΑΠΑΛΕΙΦΘΕΙ Η ΠΡΟΒΛΕΨΗ ΑΦΟΥ ΔΕΝ ΚΑΛΥΠΤΕΙ ΤΙΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΓΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟ ΤΗΣ ΔΙΑΓΝΩΣΗΣ ΚΑΙ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ ΤΩΝ ΕΙΔΙΚΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΑΝΑΓΚΩΝ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΚΕΡΚΟΠΟΡΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΝΕΧΙΣΗ ΤΗΣ ΥΠΟΣΤΕΛΕΧΩΣΗΣ ΤΩΝ ΚΕΔΔΥ.

  • 4 Μαΐου 2014, 22:17 | Π.Ο.Σ.Ε.Ε.Π.Ε.Α.-ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΕΙΔΙΚΟΥ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΕΙΔΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ

    ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΣΥΛΛΟΓΩΝ
    ΕΙΔΙΚΟΥ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΕΙΔΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ
    (Π.Ο.Σ.Ε.Ε.Π.Ε.Α)
    Βερανζέρου 14, 5ος όρ. Τ.Κ.10432, Αθήνα, tel: 6974487408,
    e-mail: poseepea@yahoo.gr – http://www.poseepea.blogspot.gr/

    Αθήνα 4 Μαίου 2014
    Α.Π: 316
    Προς:
    – Υπουργό Υ.ΠΑΙ.Θ.
    κο Αρβανιτόπουλο
    -Υφυπουργό Υ.ΠΑΙ.Θ.
    κο Κεδίκογλου
    Κοιν:
    Δ/ντή Ειδικής Αγωγής
    κο Λολίτσα

    ΘΕΜΑ: «Προτάσεις της Π.Ο.Σ.Ε.Ε.Π.Ε.Α. για την αναβάθμιση της ΕΑΕ – Σχόλια και κατ άρθρον προτάσεις επί του αναρτηθέντος σχεδίου νόμου για την ΕΑΕ»

    Αξιότιμοι κύριοι
    Η Π.Ο.Σ.Ε.Ε.Π.Ε.Α. εκπροσωπεί συνδικαλιστικά σε όλη τη χώρα το Ειδικό Εκπαιδευτικό και το Ειδικό Βοηθητικό προσωπικό ( Ε.Ε.Π. και Ε.Β.Π.), μόνιμους και αναπληρωτές εκπαιδευτικούς, που προσφέρουν τις υπηρεσίες τους σε μαθητές με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες η αναπηρία.
    Οι μαθητές αυτοί όπως γνωρίζετε φοιτούν στα σχολεία της Γενικής αγωγής η στις Σχολικές Μονάδες Ειδικής Αγωγής και Εκπαίδευσης (ΣΜΕΑΕ). Το Ε.Ε.Π. και Ε.Β.Π. των διαφόρων ειδικοτήτων εργάζεται σύμφωνα με τον ν. 3699/2008 σε ΣΜΕΑΕ όλων των τύπων και βαθμίδων (προσχολικής – πρωτοβάθμιας – δευτεροβάθμιας – επαγγελματικής ) , σε Διαγνωστικές και Υποστηρικτικές υπηρεσίες (Κ.Ε.Δ.Δ.Υ. – ΕΔΕΑΥ) και στα προγράμμάτα εξειδικευμένης εκπαιδευτικής υποστήριξης σε Γενικά σχολεία.
    Οι κλάδοι που το αποτελούν είναι: ΠΕ23-Ψυχολόγων, ΠΕ30-Κοινωνικών Λειτουργών, ΠΕ21 & ΠΕ26-Λογοθεραπευτών, ΠΕ29-Εργοθεραπευτών, ΠΕ28-Φυσικοθεραπευτών, ΠΕ25-Σχολικών Νοσηλευτών, ΠΕ-24-Παιδοψυχιάτρων, ΠΕ-35-Παιδονευρολόγων, ΠΕ22-Επαγγελματικών Συμβούλων, ΠΕ31-Ειδικών στη Νοηματική Γλώσσα, Ειδικών Επαγγελματικού Προσανατολισμού Τυφλών και Ειδικών στις Δεξιότητες Καθημερινής Διαβίωσης και Κινητικότητας Τυφλών, ΠΕ36-Μουσικοθεραπευτών και Ειδικό Βοηθητικό Προσωπικό(Ε.Β.Π).
    Σήμερα, με στόχο να συμβάλλουμε στην συζήτηση για την αναβάθμιση της ΕΑΕ σας αποστέλλουμε εκ νέου τις «ΘΕΣΕΙΣ – ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΠΟΣΕΕΠΕΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΗ ΤΗΣ ΕΙΔΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ ΚΑΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ-ΜΑΡΤΗΣ 2014», μαζί με σχόλια μας επί του αναρτηθέντος νομοσχεδίου. Επίσης σας καταθέτουμε ΚΑΤ ΑΡΘΡΟΝ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ μας για την βελτίωση των ρυθμίσεων του σχεδίου νόμου.
    Παρακαλούμε να λάβετε υπ όψη σας τις θέσεις και προτάσεις μας και είμαστε στη διάθεση σας για οποιεσδήποτε διευκρινήσεις.
    Μπορείτε να δείτε ΕΔΩ:
    1. TIΣ ΘΕΣΕΙΣ ΤΗΣ ΠΟΣΕΕΠΕΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΑΕ http://poseepea.blogspot.gr/2014/05/blog-post.html

    2. ΣΧΟΛΙΑ ΕΠΙ ΤΟΥ ΑΝΑΡΤΗΘΕΝΤΟΣ ΣΧΕΔΙΟΥ ΝΟΜΟΥhttp://poseepea.blogspot.gr/2014/05/blog-post_4.html

    3. ΚΑΤ ΑΡΘΡΟ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΤΩΝ ΡΥΘΜΙΣΕΩΝ ΤΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ ΝΟΜΟΥhttp://poseepea.blogspot.gr/2014/05/blog-post_7944.html

  • 4 Μαΐου 2014, 21:20 | Ελένη ΠΕ71

    Στηρίζω τις θέσεις των ΣΑΤΕΑ!

  • 4 Μαΐου 2014, 21:19 | Ελένη ΠΕ71

    Στηρίζω τις θέσεις των
    ΣΑΤΕΑ

  • 4 Μαΐου 2014, 19:05 | Σ.Α

    Στηρίζω τις θέσεις των ΣΑΤΕΑ

  • 4 Μαΐου 2014, 16:49 | Θεόδωρος Καραμανλής

    Το παρών νομοσχέδιο εάν ψηφιστεί, θα αποτελέσει μνημείο αναχρονιστικότητας στο χώρο της εκπαίδευσης. Σε όλον τον αναπτυγμένο κόσμο τα νέα νομοθετήματα προσανατολίζονται στο πλέον σύγχρονο μοντέλο στον επιστημονικό χώρο της ειδικής αγωγής που είναι το συμπεριληπτικό. Σύμφωνα με αυτό οι εκπαιδευτικοί των γενικών σχολείων αναλαμβάνουν την ευθύνη για την εκπαίδευση μαθητών με ειδικές δυσκολίες. Εξαιτίας αυτού δεν υπάρχουν πουθενά στην Ευρώπη, παιδαγωγικά τμήματα ειδικής εκπαίδευσης αλλά μόνο προγράμματα μεταπτυχιακών σπουδών ειδικής αγωγής στα τυπικά παιδαγωγικά τμήματα. Οι διατάξεις του νομοσχεδίου λοιπόν δεν έχουν καμία επιστημονική κατοχύρωση. Είναι ένα λάθος που πρέπει να αποφευχθεί γιατί διαφορετικά θα χρεωθεί σε αυτούς που θα το υπογράψουν.

  • 4 Μαΐου 2014, 14:53 | Χρήστος

    Κ. Υπουργέ, θα ήθελα αν βρείτε χρόνο να μου απαντήσετε στο απλό ερώτημα που θα σας θέσω…
    Γιατί τα κριτήρια διορισμού αλλάζουν τόσο συχνά?Προσωπικά, αλλά και άλλοι συνάδερφοι εκπαιδευτικοί κάνουν κάποιο προγραμματισμό..όποιος μπορεί να είναι αυτός με το να είσαι ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΗς σε θέσεις που θα έπρεπε να είναι καλυμμένες από μόνιμο προσωπικό,κάποια μεταπυχιακά..κάποιες εξειδικεύσεις και τελικά έρχεται η επόμενη κυβέρνηση…και τους ανατρέπει τον οποιοδήποτε προγραμματισμό σπουδών κάνουν….και μένουν στον αέρα…
    Προσωπικά, θα προσπαθήσω να φύγω στο εξωτερικό, γιατί με θλίψη καταλαβαίνω ότι Η Ελλάδα τρώει τα παιδιά της…

  • 4 Μαΐου 2014, 10:03 | Σύλλογοι Αποφοίτων Τμημάτων Ειδικής Αγωγής(ΣΑΤΕΑ)

    Επίσημη θέση ΣΑΤΕΑ

    Προτείνουμε:

    Α) Η πρώτη πρόταση της παρ.1, δηλαδή ο ορισμός της ΕΑΕ, να αλλάξει ως εξής:

    1. Η Ειδική Εκπαίδευση (EE) είναι το σύνολο των πολιτικών που υιοθετεί η πολιτεία και των πρακτικών που συνεπάγονται αυτές, με σκοπό τη διαμόρφωση εκπαιδευτικών θεσμών και υπηρεσιών, που να διαμορφώνουν στην εκπαιδευτική πράξη προϋποθέσεις ίσων ευκαιριών και ένταξης στη σχολική και κοινωνική καθημερινότητα για τους μαθητές με ή χωρίς αναπηρία και διαπιστωμένες ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες. Η Εκπαίδευση κρίνεται ως πρωταρχικός θεσμός για την ένταξη, αφού στα πλαίσια της δίνεται η δυνατότητα της κοινωνικής συνύπαρξης και εκπαίδευσης μαθητών με ή χωρίς αναπηρία, με ή χωρίς ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες. Προκειμένου, λοιπόν, να εξασφαλιστεί η βασική προϋπόθεση της ένταξης όλων των μαθητών, η πολιτεία δεσμεύεται να κατοχυρώνει και να αναβαθμίζει διαρκώς τον υποχρεωτικό χαρακτήρα της ειδικής εκπαίδευσης ως αναπόσπαστο μέρος της υποχρεωτικής και δωρεάν δημόσιας παιδείας και να μεριμνά για την παροχή δωρεάν δημόσιας ειδικής εκπαίδευσης στους αναπήρους όλων των ηλικιών και για όλα τα στάδια και τις εκπαιδευτικές βαθμίδες. Δεσμεύεται επίσης, να διασφαλίζει σε όλους τους πολίτες με αναπηρία και διαπιστωμένες ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες ίσες ευκαιρίες για πλήρη συμμετοχή και συνεισφορά στην κοινωνία, ανεξάρτητη διαβίωση, οικονομική αυτάρκεια και αυτονομία, με πλήρη κατοχύρωση των δικαιωμάτων τους στη μόρφωση και στην κοινωνική και επαγγελματική ένταξη.
    Η πολιτεία, καθώς και όλες οι υπηρεσίες και οι λειτουργοί του Κράτους, οφείλουν να αναγνωρίζουν την αναπηρία ως μέρος της ανθρώπινης ύπαρξης, αλλά και ως ένα σύνθετο κοινωνικό και πολιτικό φαινόμενο και σε κάθε περίπτωση να αποτρέπουν τον υποβιβασμό των δικαιωμάτων των ατόμων με αναπηρία στη συμμετοχή ή στη συνεισφορά τους στην κοινωνική ζωή.
    Η πολιτεία αναγνωρίζει ότι το περιεχόμενο και η διάρκεια των παρεχόμενων εκπαιδευτικών υπηρεσιών είναι απαραίτητο να εξασφαλίζουν σταθερότητα, ποιότητα και συνέχεια στη λειτουργία των εκπαιδευτικών θεσμών. Για το λόγο αυτό, δεσμεύεται να προασπίζει τις υπηρεσίες και τους συναφείς επαγγελματικούς κλάδους από ενέργειες κερδοσκοπίας και εμπορευματοποίησης.

    Β) Να προστεθεί περίπτωση 9, που θα αναφέρει:
    Η πολιτεία δεσμεύεται να ορίζει με σαφήνεια τη λειτουργία των θεσμών, ώστε να μην παρακωλύονται οι υπηρεσίες και, ακολούθως, η έμπρακτη και σταθερή εξασφάλιση ίσων ευκαιριών στα άτομα με αναπηρία ή/και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες. Για το λόγο αυτό, η εισαγωγή νέων πρακτικών και θεσμών θα πρέπει να περιγράφεται μόνο με τη χρήση έγκυρων επιστημονικά όρων και τη σαφή ερμηνεία των πρακτικών που αυτοί συνεπάγονται. Οποιοσδήποτε ασαφής και μη έγκυρος επιστημονικά όρος θα απορρίπτεται, προκειμένου να προληφθούν φαινόμενα δημιουργίας ασαφών-ημιτελών εκπαιδευτικών και κοινωνικών θεσμών, οι οποίοι θα θέτουν σε κίνδυνο τα δικαιώματα των αναπήρων για ίσες ευκαιρίες.

    Καθότι ο όρος Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση είναι κυρίαρχος αυτή τη στιγμή για όλο το σχέδιο νόμου αλλά και για τους εμπλεκόμενους φορείς (σε αντίθεση με τον όρο Ειδική Εκπαίδευση) τον ακολουθούμε και στο σχολιασμό των επόμενων άρθρων.

  • 3 Μαΐου 2014, 19:19 | Κωνσταντίνος Δαραής

    Για το νομοσχέδιο της ειδικής αγωγής θα ήθελα να παρατηρήσω ότι κατά την εκτίμησή μου, γενικά, κινείται προς κατευθυνση ενάντια στη συνεκπαίδευση και ένταξη και δεν διασφαλίζει ούτε προωθεί θεσμικά τη συνεργασία των φορέων της γενικής και ειδικής αγωγής.

    1) Θα ήθελα ο Σχολικός Σύβουλος Παιδαγωγικής Ευθύνης, η Γενικής Αγωγής στην Α/θμια να έχει τουλάχιστο γμωμοδοτικό ρόλο στη φοίτηση των μαθητών με ε.ε.α. που φοιτούν στο κοινό σχολείο. Αυτό ίσχυε μέχρι το 2008 οπότε ψηφίστηκε ο νόμος που ισχύει τώρα και υπήρχε Υ.Α. που ενέπλεκε το σχολικό σύμβουλο γενικής αγωγής ακόμη και στη σύνταξη του ειδικού εκπαιδευτικου προγράμματος των μαθητών που φοιτούν σε κοινά σχολεία (κοινές τάξης ή Τ.Ε.)

    2) Υπάρχουν καλά στοιχεία για το ρόλο του εκπαιδευτικού παράλληλης στήριξης (επιπλέον η τάξη ανοίγει για συνεργασίες εκπαιδευτικών)

    3) Είναι απαραίτητο να μπορούν να φοιτούν στο κοινό σχολείο μαθητές με νοητικές δυσκολίες ή άλλου τύπου δυσκολίες για τους οποίους μπορεί να γίνει δραστική διαφοροποίηση όπως αυτή προσβλέπεται στα σχετικά ΑΠΣ για τα συγκεκριμένα παιδιά (βλ. συνημμένο)

    4) Δεν μπορεί το ακαδημαίκό κριτήριο να εμποδίζει μόνο την ένταξη στο κοινό σχολείο όταν μπορεί ένας μαθητής με ε.ε.α. να ενταχθεί ικανοποιητική ή πολύ ικανοποιητικά κοινωνικά. Είναι σημαντικό για τους ΄μαθητές με ε.ε.α. με μέτριες πόσο μάλλον ήπιες νοητικές προκλήσεις να εκτίθενται σε τυπικές εξελικτικά συμπεριφορές και να συγχρωτίζονται με συνομηλίκους τους χωρίς αναπηρίες

    5) Εκτιμώ ότι στο πρόγραμμα υποστήριξης των μαθητών με ε.ε.α. που φοιτούν στα κοινά σχολεία, είναι απαραίτηο να εμπλέκεται γνωμοδοτικά και συμβουλευτικά και ο σχολικός σύμβουλος γενικής αγωγής στα πλαίσια της ένταξης και συνεκπαίδευσης και

    6) η «περιθωριοποίηση» των γονέων, όσον αναφορά στην επιλογή του πλαισίου φοίτησης του παιδιού τους. Οι γονείς, που εν πολλοίς αποτελούν και τους εκπαιδευτές κάποιων μαθητών με ε.ε.α. για 3 μήνες το χρόνο και όχι μόνο, ουσιαστικά δεν έχουν κανένα λόγο για το πού θα φοιτήσει το παιδί τους και αποτελεί αποκλειστικά δικαιοδοσία του ΚΕΔΔΥ. Εάν ο γονέας έχει διαφορετική άποψη ή πρόταση, τότε η απόφαση του ΚΕΔΔΥ παραπέμπεται σε δευτεροβάθμιο όργανο. Εγώ πιστεύω ότι θα έπρεπε να αναφέρεται στο νόμο, ότι το ΚΕΔΔΥ επιβάλλεται να συνεργάζεται με τους γονείς για την καλύτερη επιλογή του πλαισίου και να συναινεί και ο γονέας, όταν προτείνεται η φοίτησή του παιδιού του σε μια δομή εκτός του σχολείου της γειτονιάς του. Με εξουθενωμένο ψυχολογικά γονιό δεν υποστηρίζεται ένα παιδί επαρκώς ακόμη και στο καλύτερο εκπαιδευτικό πλαίσιο. Η πολιτεία πρέπει αρχικά να μεριμνά για την καλύτερη δυνατή υποστήριξη του μαθητή στο σχολείο της γειτονιάς του. Επαναλάμβάνω πάντως ότι οι οι γονείς είναι ένα σταθερό σημείο αναφοράς στη ζωή του παιδιού με ε.ε.α., και παίζουν ρόλο εκπαιδευτική, υποστηρικτή και διαμεσολαβήτή, ενώ αντικειμενικά επί 3 μήνες το χρόνο δεν υπάρχει εκπαίδευση για τους συγκεκριμένους μαθητές! Οι ειδικές δομές μακριά από τα κοινά σχολεία πολλαπλασιάζουν επί τόπου την αναπηρία και την προτυπώνουν πολλαπλασιαστικά σε παιδιά που ήδη αντιμετωπίζουν αυτήν την πρόκληση! Θα μπορούσε το ΚΕΔΔΥ να έχει τέτοια δικαιοδοσία σε μεταγενέστερη ίσως φάση… όλα τα παιδιά μαζί με επαρκή προσωπικό…… για να μην σκιάζονται ή παθαίνουν κατάθλιψη ως ενήλικες, όταν βλέπουν τους εσωγήινους εξωγήινους!!!

    Δρ Κων/νος Δαραής,
    Σχολικός Σύμβουλος Π.Ε.
    Διδακτορικό PhD La Trobe Uni Melbourne AUS
    Master ψυχολογία και ειδική αγωγή ΑΠΘ
    Διετής Μετεκπαίδευση στην Ειδική Αγωγή Α.Π.Θ.
    B.A. ΑΠΘ
    Β.Ed
    Υποψήφιος διδάκτωρ (δεύτερο διδ-.μεταδιδακτορικό)ψυχολιγία ΑΠΘ

  • 3 Μαΐου 2014, 09:13 | Ανδρέας Δημητρόπουλος

    Η αγωνία μερικών εκατοντάδων νέων ανθρώπων που ονειρεύτηκαν να εργαστούν και να προσφέρουν τον κόπο και τις ιδέες τους για την αναπηρία αποτελεί ένα κεφάλαιο ιερό, πάνω στο οποίο θα πρέπει να σκύψει η Πολιτεία. Η επιθυμία κάποιων άλλων, ίσως χιλιάδων, νέων επιστημόνων να εργαστούν σε χώρους ΕΑΕ, για βιοπορισμό ή γιατί εκεί τους οδήγησε το σύστημα επιλογής προς την τριτοβάθμια εκπαίδευση, επίσης δεν μπορεί να αφήνει αδιάφορους όλους/όλες όσοι/όσες συμμετέχουν στον σχεδιασμό και στην πρακτική της ΕΑΕ.

    Ένας νόμος όμως που φιλοδοξεί να αποτελέσει το θεσμικό πλαίσιο της εκπαιδευτικής πολιτικής για τα παιδιά, τις νέες και τους νέους με αναπηρία δεν επιτρέπεται να διαμορφώνεται πάνω στις ανάγκες επαγγελματικής αποκατάστασης των θέσει ή δυνάμει εργαζομένων στην ΕΑΕ, αλλά πάνω στις ανάγκες των παιδιών και των νέων αυτών. Η ΕΑΕ δεν υπάρχει για να προσφέρει επαγγελματική αποκατάσταση στις/στους απόφοιτους κάποιων σχολών, αλλά για να προσφέρει το αγαθό της αγωγής και της μόρφωσης στα παιδιά και στις/στους νέες/νέους με αναπηρία. Η επαγγελματική αποκατάσταση των επιστημόνων του χώρου αποτελεί το αποτέλεσμα και όχι τον σκοπό του κύριου αντικειμένου της ΕΑΕ.

    Έτσι, ένα νομοθέτημα του 21ου αιώνα θα μπορούσε να ασχοληθεί περισσότερο και σαφέστερα με τις έννοιες της Συνεκπαίδευσης και του Καθολικού Σχεδιασμού οι οποίες εμφανίζονται μεν το κείμενο του προσχεδίου, εξαφανίζονται όμως στη συνέχεια από την ουσία του. Είναι προφανής η σύγχυση που υπάρχει ανάμεσα στη Συνεκπαίδευση και σε παλαιότερες έννοιες και πρακτικές, όπως η Ένταξη. Πώς αλλιώς να εξηγηθεί η απουσία από τις πρόνοιες του σχεδίου για την επιμόρφωση και τον ρόλο ΟΛΩΝ των εκπαιδευτικών και των τριών βαθμίδων, ώστε στη συνέχεια να στελεχώσουν σχολεία που διαπνέονται από τη φιλοσοφία της Συνεκπαίδευσης; Είναι προφανές ότι μια τέτοια στόχευση δεν μπορεί να «βλέπει» στον Σεπτέμβριο του 2014, αφού πρέπει πρώτα να αντιμετωπιστούν ορισμοί, προσδιορισμοί, καθυστερήσεις, στρεβλώσεις και πρακτικές που βασανίζουν την κοινωνία και το περιβάλλον της ΕΑΕ. Μπορεί όμως, και αυτό εισηγούμαι, να διατυπώνει το όραμα και να δρομολογεί τις εξελίξεις που θα μας οδηγήσουν σ’ αυτό.

    Το σχέδιο νόμου που διάβασα δεν κάνει αυτό.

    Πηγές:

    – Για τη Συνεκπαίδευση μπορείτε να συμβουλευτείτε ένα σχετικό κείμενο του Γραφείου Εκπαίδευσης της UNESCO στη διεύθυνση: http://unesdoc.unesco.org/images/0018/001868/186807e.pdf

    – Για τη σχέση Συνεκπαίδευσης και Σχολικής Ένταξης μπορείτε να συμβουλευτείτε ένα συνοπτικό, αλλά περιεκτικό κείμενο της Καναδικής Οργάνωσης για το Σύνδρομο Down, στη διεύθυνση: http://www.cdss.ca/images/pdf/general_information/integration_vs_inclusion.pdf

    – Για την Καθολική Σχεδίαση είναι χρήσιμο να γνωρίζουμε τις αρχές της και η καλύτερη πηγή εκκίνησης είναι το σχετικό Κέντρο (Τhe Center for Universal Design) του Πανεπιστημίου της Βόρειας Καρολίνας: http://www.ncsu.edu/ncsu/design/cud/

    – Για την Καθολική Σχεδίαση στη Μάθηση συστήνουμε το σχετικό Κέντρο στην Μασαχουσέτη που εργάζεται για την ιδέα αυτή από τη δεκαετία του ’90.http://www.udlcenter.org/

    Απορία:

    Το ICF πώς παρεισέφρησε στο εδάφιο Ιβ του άρθρου 4; Έχει υιοθετηθεί η Ιnternational Classification of Functioning, Disability and Health και δεν το γνωρίζουμε; Αν «ναι», επικροτώ και χαίρομαι!

  • 1 Μαΐου 2014, 23:42 | ΑΘΗΝΑ ΑΝΔΡΙΩΤΗ

    Παρακαλώ πολύ να εφαρμοστούν όλες οι παρεμβάσεις του Συνηγόρου του Πολίτη σχετικά με την ειδική αγωγή. Είναι διαθέσιμες στην ιστοσελίδα http://www.synigoros.gr/?i=childrens-rights.el.eidiki_agwgi
    Θεωρώ ότι είναι ουσιαστικές και η εναρμόνιση με αυτές θα συμβάλλει ουσιαστικά στο να καλυτερεύσει ο νόμος, αλλά και θα γίνει δυνατό να μην υπάρξουν άσκοπες ταλαιπωρίες σε γονείς, μαθητές και εκπαιδευτικούς.

  • 1 Μαΐου 2014, 10:54 | ΚΑΤΕΡΙΝΑ Κ.

    Η επιχειρηματολογία του κ. Γεωργίου και η κριτική που κάνει στην ανάλυση του κ. Μουταβελή είναι παντελώς έωλη. Δεν είναι δυνατόν να παραθεωρείται η πολύχρονη συνεισφορά των ΠΕ60/70 στο χώρο της ειδικής αγωγής. Προφανώς, ο κ. Γεωργίου έχει ολιγόχρονη διδακτική εμπειρία στην ειδική αγωγή, διαφορετικά θα γνώριζε ότι τα προηγούμενα έτη όλο το στελεχιακό δυναμικό της ειδικής αγωγής στηριζόταν αποκλειστικά στους εκπαιδευτικούς των κλάδων ΠΕ60/70. Μόλις, τα τελευταία έτη έχουν υπηρετήσει στην ειδική αγωγή εκπαιδευτικοί ΠΕ61/71. Επομένως, είναι άδικο να απαξιώσουμε ή τελικά να αποπέμψουμε «πετάγοντάς στον κάλαθο των αχρήστων» όσους ΠΕ60/70 έχουν πολυετή υπηρέτηση στην ειδική αγωγή. Και έχει δίκιο ο κ. Μουταβελής που θίγει το καίριο ζήτημα της υπηρεσιακής εξέλιξης των ΠΕ60/70 που υπηρέτησαν στην ειδική αγωγή, διότι βάσει του υφιστάμενου νόμου 3848/2010 καθηλώνονται υπηρεσιακά , εφόσον υπηρέτησαν όλα τους τα χρόνια στην ειδική αγωγή και έτσι δεν έχουν συμπληρώσει την τουλάχιστον 5ετή διδακτική υπηρεσία, ώστε να εξελιχθούν στην γενική αγωγή. Τέλος, είναι ανακριβές και άστοχο το παράδειγμα που αναφέρει κ. Γεωργίου για τη σχέση πτυχίου και μεταπτυχιακού, αφού ο ΠΕ60/70 διδάσκει ακριβώς τα ίδια γνωστικά αντικείμενα με τον ΠΕ61/71, άρα δεν πρόκειται για διαφορετικές ειδικότητες. Αντίθετα, στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση ο μαθηματικός και ο φυσικός αποτελούν διαφορετικές διακριτές ειδικότητες.

  • 1 Μαΐου 2014, 10:15 | Κούγκουλος Χρήστος

    Σκέψεις επί της πρότασης για το νομοσχέδιο της ειδικής αγωγής.

    Κούγκουλος Χρήστος , δάσκαλος με μετεκπαίδευση στην ειδική αγωγή.

    Για να γνωρίσει και να σπουδάσει κανείς την απόκλιση , πρέπει πρώτα να γνωρίσει και να σπουδάσει την κανονικότητα.
    Παντού , σ’ όλο τον κόσμο , ακολουθούν αυτή την ορθολογική πορεία. Γιατί εμείς εδώ στην Ελλάδα κάνουμε ακριβώς το αντίθετο δεν είναι εύκολο να το εξηγήσει κανείς. Βέβαια εμείς οι παλαιότεροι θυμόμαστε πολύ καλά γιατί ιδρύθηκε το Παιδαγωγικό Τμήμα Ειδικής Αγωγής του Βόλου , αλλά είναι αδιανόητο το Υπουργείο Παιδείας να επιμένει σ’ αυτό το λάθος.
    Παντού θεωρούν ότι η αγωγή και η εκπαίδευση είναι ενιαία και φυσικά η αγωγή και η εκπαίδευση των μαθητών που παρουσιάζουν διαφόρων μορφών δυσκολίες είναι αναπόσπαστο μέρος της γενικής αγωγής.
    Αυτό ακριβώς πρεσβεύει και ο όρος «ενσωμάτωση».
    Δεν προσπαθούμε να διαχωρίσουμε και να απομονώσουμε τα παιδιά με δυσκολίες ή ανεπάρκειες , αλλά να τα εντάξουμε στο γενικότερο σύνολο , να τα ενσωματώσουμε.
    Για ποιο λόγο εδώ στην Ελλάδα το Υπουργείο Παιδείας θέλει να εισάγει διαχωρισμούς είναι επίσης κάτι το δυσεξήγητο.
    Συνεχίζουμε να δίνουμε βασικό πτυχίο και να προετοιμάζουμε ανθρώπους , οι οποίοι θα ασχοληθούν αποκλειστικά με την εκπαίδευση ενός υποσυνόλου του γενικού μαθητικού πληθυσμού , χωρίς να γνωρίζουν ποια είναι η εκπαίδευση που δέχονται αυτά τα παιδιά στα πλαίσια της γενικής αγωγής στην οποία εξακολουθούν να ανήκουν. Αυτό αποτελεί σαφέστατο διαχωρισμό και προσβολή αυτών των μαθητών. Αυτός ο διαχωρισμός , είναι επιστημονικά διαπιστωμένο ότι , δεν βοηθάει καθόλου στην ολοκληρωμένη και ουσιαστική εκπαίδευσή τους , αλλά απεναντίας την υποβαθμίζει. Αποτελεί παγκόσμια πρωτοτυπία και είναι να απορεί κανείς γιατί εμμένουμε σ’ αυτή την παραδοξότητα.
    Εκείνο που πρέπει να συνειδητοποιήσουμε όλοι μας είναι , ότι ο χώρος της αγωγής και της εκπαίδευσης είναι πολύ ευαίσθητος και δεν αντέχει συντεχνιακές διαμάχες και εξυπηρέτηση μικροσυμφερόντων.
    Το Υπουργείο Παιδείας φέρει ακέραια την ευθύνη , να δημιουργήσει ένα πλαίσιο με βάση τις διεθνείς και επικρατούσες παιδαγωγικές αντιλήψεις και πρακτικές και να αφήσει στην άκρη τους διαχωρισμούς.
    Διαφορετικά σε λίγα χρόνια θα αντιμετωπίσουμε δυσεπίλυτα προβλήματα και οι μαθητές μας με τις οικογένειές τους δεν μπορούν να περιμένουν πότε θα αποφασίσει το Υπουργείο Παιδείας να εφαρμόσει την κοινή λογική.

  • 29 Απριλίου 2014, 22:28 | ΠΑΥΛΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΥ

    ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΟΡΙΣΤΟΥΝ ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ ΑΥΤΟ ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΝΝΟΙΕΣ:
    ΑΝΑΠΗΡΙΑ
    ΕΙΔΙΚΕΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ
    ΚΑΙ ΟΣΟΙ ΑΛΛΟΙ ΟΡΟΙ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ

    ΕΠΙΣΗΣ ΝΑ ΜΠΟΥΝ ΣΑΦΩΣ ΤΑ ΚΡΙΤΗΡΙΑ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΔΙΝΕΤΑΙ ΜΙΑ ΠΑΡΑΛΛΗΛΗ ΣΤΗΡΙΞΗ.

  • 29 Απριλίου 2014, 22:25 | Γεωργίου Ν.

    Πραγματικά ο κ.Μουταβελής κάνει μία εκτενή ανάλυση όσο και μεστή.
    Οφείλουμε όμως να δούμε ότι:
    1. ναι έχει λόγο ο γονέας αλλά μπορεί αυτός να αξιολογήσει για το πού θα πάει το παιδί του, σε ποιό πλαίσιο ή με ποιές βοήθειες; τότε ποιό το νόημα της αξιολόγησης που κάνει το ΚΕΔΔΥ; αν είναι στη σφαίρα της συμβουλευτικής τότε μήπως να τα κλείσουμε και να μπει όλο το προσωπικό τους στις ΣΜΕΑΕ;
    2. Δεν είναι παγκόσμια πρωτοτυπία η πρόταξη των ΠΕ71. Παγκόσμια πρωτοτυπία είναι η μέχρι τώρα κατάσταση όπου παρά τον 3966 του 2011 όπου μετετράπησαν όλες οι θέσεις των ΠΕ70/60 σε ΠΕ71/61 εξακολουθούν και μετατίθενται σε αυτές εκπαιδευτικοί που δεν έχουν τα τυπικά προσόντα των θέσεων αυτών! Να το κάνω πιό σαφές; Δηλαδή κ. Μουταβελή, προτείνετε ένας Φυσικός με μεταπτυχιακό στα Μαθηματικά να εγγράφεται στους πίνακες των Μαθηματικών ή το αντίστροφο; Δηλαδή δεν είναι κατά την γνώμη σας το βασικό πτυχίο αυτό που χαρακτηρίζει τον κλάδο; Οπότε να πάρουμε κι έναν απόφοιτο ΤΕΙ απο τις ιχθυοκαλλιέργειες και με μεταπτυχιακό στην ΕΑΕ να τον βάλουμε να κάνει μάθημα στα ειδικά Δημοτικά;
    Aν αυτό δεν είναι συντεχνιακή αντίληψη τότε τι είναι; και πρέπει να ενδιαφερθεί ο νομοθέτης για το γεγονός αν θίγεται η δυνατότητα να γίνει στέλεχος στην ειδική αγωγή ένας ΠΕ70;
    3. To επιχείρημα όμως που ήταν κορυφαίο από όσα διάβασα ήταν το επιχείρημα της παλαιότητας!!!! Μα είναι γνωστό ότι ο κόσμος προοδεύει!
    Όπως είναι και γνωστό ότι κανείς δεν μένει άνεργος από τους (εν ελλείψει λόγω των ανύπαρκτων διορισμών) ΠΕ70 /ΠΕ60!

    4. Γιατί δεν σχολιάζετε τη μοριοδότηση που προτείνεται να δίδει 3 μόρια στα διδασκαλεία, δηλαδή όσο ένα μεταπτυχιακό ή όσο 2 βασικά πτυχία(!) όταν μάλιστα ΚΑΝΕΙΣ ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΗΣ ΔΕΝ ΤΗΝ ΕΧΕΙ; Γιατί έχει μπει αυτό; για να υπενθυμίζει ότι υπάρχει και η (κατηργημένη) μετεκπαίδευση η οποία μάλιστα προσφέρονταν μόνον σε πρωτοβάθμιους;
    Αλήθεια ο μαθητής που βρίσκεται μέσα σε αυτά;

    Ευχαριστώ για την υπομονή σας……

  • 29 Απριλίου 2014, 18:30 | Αριάνδη Χαριτοπούλου ΦΟΙΤΗΤΡΙΑ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΟΥ

    Είμαι τελοιόφοιτη φοιτήτρια του μεταπτυχιακού ε.α. Πάντα ήθελα να μάθω ότι μπορούσα περισσότερο για τα ανάπηρα παιδιά έτσι ώστε να τα βοηθήσω, να τα ανακουφίσω, να «ακούσω» τα θέλω τους. Μπήκα στο μεταπτυχιακό με πολύ μεράκι, διαβάζοντας συγχρόνως πολλά βιβλία που θα με βοηθούσαν στο έργο μου. Και ξαφνικά διαβάζω στο σχέδιο νόμου πως οι εκπαιδευτικοί δεν είναι εκπαιδευτικοί για την ειδική αγωγή λες και το ανάπηρο παιδί δεν είναι παιδί!! Είναι λογική αυτή; Απαξιώνεται την συνεχή εκπαίδευση, η οποία στηρίζεται συνεχώς σε καινούργια δεδομένα και έρευνες. Τα μεταπτυχιακά σε μαθαίνουν πρώτα από όλα ΠΩΣ ΝΑ ΜΑΘΑΙΝΕΙΣ. Ο απλός φοιτητής γίνεται ερευνητής ψάχνει, αναλύει μπαίνει σε καινούργια μονοπάτια. Προχωρά την επιστήμη του. Τα πράγματα αλλάζουν εξελίσσονται. Το σχέδιο νόμου προτάσσει ένα πτυχίο ως τέλος του δρόμου της ε.α.

    Αν μπορώ να ακουστώ σε κάτι, προτείνω δύο πίνακες, έναν για τα πανεπιστήμια Θεσσαλίας και έναν για τα μεταπτυχιακά και να διορίζονται κατ’ αναλογία. Το βρίσκω περισσότερο δίκαιο για όλους. Ευχαριστώ για το χρόνο σας.

  • 28 Απριλίου 2014, 11:12 | Μαρία Δραγατάκη

    Τα σχόλιά μου είναι ως μητέρα ατόμου με διαπιστωμένη αναπηρία (67%) Σύνδρομο Ντάουν με νοητική υστέρηση, που είχα την εμπειρία να μετακινηθώ με την κόρη μου από Αμερική, σε Ιορδανία, Αγγλία και τελικά Ελλάδα.
    Το βασικό μειονέκτημα του προτεινόμενου σχεδίου είναι η έλλειψη του νοήματος της ΕΝΤΑΞΗΣ των παιδιών με αναπηρίες στα «κανονικά» σχολεία με υποστηρικτική αγωγή. Η πολιτική της ένταξης είναι γνωστή ως η σωστότερη κοινωνικά, εκπαιδευτικά και οικονομικά.
    Σε κάθε Δήμο να επιλεχθούν σχολεία, με πληθυσμιακά κριτήρια, που να παρέχουν ειδική αγωγή επιπέδου Δημοτικού, Γυμνασίου και Λυκείου με το κατάλληλο υποστηρικτικό προσωπικό. Τα Αμεα θα παρακολουθούν ορισμένες ώρες/μαθήματα στις κανονικές τάξεις και τις υπόλοιπες ώρες σε τάξεις ειδικής αγωγής (εργασιοθεραπεία, λογοθεραπεία, ψυχολογική υποστήριξη, κλπ).
    Επίσης θα πρέπει να δοθεί και η δέουσα προσοχή στη μετασχολική εκπαίδευση των Αμεα – για την ανεξαρτητοποίησή τους και την ένταξή τους στον εργασιακό χώρο, φυσικά με τη συνεχή παροχή υποστηρικτικών υπηρεσιών.
    Σας ευχαριστώ,
    και εύχομαι καλή επιτυχία στο έργο σας.
    Μαρία Δραγατάκη

  • 27 Απριλίου 2014, 22:11 | ΑΔΡΙΑΝΟΣ Γ. ΜΟΥΤΑΒΕΛΗΣ

    Σκέψεις επί του Προ[χειρου]σχεδίου Νόμου Ειδικής Αγωγής

    Αδριανός Γ. Μουταβελής
    4Η & 17Η Περιφέρεια ν. Δωδεκανήσου Σχολικού Συμβούλου
    Ειδικής Αγωγής & Εκπαίδευσης

    Η Πατρίδα μας είναι η Πατρίδα του Σίσυφου.
    Το παρακάτω κείμενο διατρέχει μια βασική έγνοια και ανησυχία: Πώς θέλουμε να είναι τα σχολεία μας και οι δομές μας, αύριο και στο μέλλον; Γνωρίζουμε ποιο χρονοδιάγραμμα ποιο σχέδιο έχουμε για την Ειδική Αγωγή;
    Και αφού κάτι τέτοιο δεν έχει ποτέ συζητηθεί, μοιάζει η Πολιτεία σαν έναν δάσκαλο απροετοίμαστο που κάνει μάθημα χωρίς στόχο. Δεν γνωρίζει που κατευθύνεται, δεν γνωρίζει αν πέτυχε κι απλά προχωρά. “Διαχειρίζεται” την καθημερινότητα.
    Η Πατρίδα μας είναι η Πατρίδα του Κρόνου.
    Το παρακάτω κείμενο διατρέχει μια βασική έγνοια και ανησυχία: Ποιους ανθρώπους θέλουμε για δασκάλους των παιδιών μας; Είναι ανεπαρκείς αυτοί που έχουμε; Ήταν κακό το Διδασκαλείο; Ήταν υποδεέστερο άλλων; Υπάρχουν άλλοι καλύτεροι;
    Ταυτόχρονα, γνωρίζουμε που θα κατευθύνουμε τους συναδέλφους μας, τα νέα παιδιά μας σε σχέση με την επιστημονική και εργασιακή τους πορεία; Να κάνουν μεταπτυχιακό ή όχι, προτάσσονται ή έπονται; Τους έχει ανάγκη η Ειδική Αγωγή ή όχι;
    Με τα παραπάνω ερωτήματα τίθεται το ερώτημα προς τι ένας Νέος Νόμος Ειδικής Αγωγής; Τι καινούριο κομίζει; Τι επιπτώσεις θα έχει; Τι καλό προσφέρει; Δημιουργήθηκε με όραμα και σχεδιασμό ή με σκοπό απλά τη διαχείριση της καθημερινότητας;

    Οι πρώτες αναγνώσεις επί των θέσεων του Προσχέδιου Νόμου μας προκάλεσαν ανάμεικτα συναισθήματα και συμπεριφορές:
    Μας προκάλεσαν αισιοδοξία:
    Αρχικά, μοιάζει η Πρόταση Νόμου να εμπνέεται από μια θετική προδιάθεση να προσπαθήσει να εξορθολογήσει πράγματα, να διορθώσει κάποια κακώς κείμενα της παλαιότερης νομοθεσίας, να πάει καλύτερα την Εκπαίδευση.
    (Άρθρο 4, §3στ). Έτσι, δίνει “μεγαλύτερο χρόνο” (εννοεί περισσότερο χρόνο) και χρήση Υποστηρικτικών Τεχνολογιών στις εξετάσεις των μαθητών με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες (π.χ. ενδεχομένως ίσως πληκτρολόγηση και όχι γραπτό κείμενο).
    (Άρθρο 4, §4ε). Ανασυγκροτεί τις διεπιστημονικές ομάδες των ΣΜΕΑΕ που είχαν καταργηθεί στην πράξη με τα τελευταία νομοθετήματα (π.χ. Ν. 4115/2013) δίνοντάς τους αυξημένη αρμοδιότητα.
    (Άρθρο 6, §1β). Επιτέλους ο εκπαιδευτικός της Παράλληλης Στήριξης γίνεται εκπαιδευτικός του σχολείου και όχι του παιδιού. Επιτέλους θα μπορέσει να κάνει διάλειμμα!
    (Άρθρο 6, §1β). Ταυτόχρονα, προσπαθεί να ξεκαθαρίσει το θεμιτό αίτημα της Δευτεροβάθμιας δίνοντας επιτέλους δικαίωμα λόγου επί των εξετάσεων και στον εκπαιδευτικό της Παράλληλης Στήριξης. Νομίζουμε ότι αυτό πρέπει να γενικευτεί και στα παιδιά που φοιτούν σε Τμήμα Ένταξης.
    (Άρθρο 9, §17). Επιπλέον, ο νομοθέτης μοιάζει να αγαπά και να προσέχει ιδιαίτερα τους Δ/ντες ΣΜΕΑΕ. Με τον 4186/2013 τους έδωσε επίδομα Λυκειάρχη (Δ/ντη ΕΕΕΕΚ) και τώρα μειώνει το διδακτικό τους ωράριο, το οποίο μάλιστα μπορεί να καλύπτεται και από ενισχυτική δ/λία, θέματα που θεωρούμε, θα ήταν ωφέλιμο να γενικευτούν και στους Δ/ντες των γενικών σχολείων.
    Μας προκάλεσαν χαμόγελα:
    (Άρθρο 33). Το προσχέδιο Νόμου πατάει στον προηγούμενο Νόμο (Ν.3699/2008) όχι μόνο στο πνεύμα αλλά χρησιμοποιεί αυτούσιες παραγράφους του σε διαδικασία αποκοπής-επικόλλησης. Σε σημείο μάλιστα, που ο νομοθέτης, με ευτράπελο τρόπο, μοιάζει να μην γνωρίζει την ήδη υπάρχουσα, βασική νομοθεσία της Ειδικής Αγωγή. Αποτέλεσμα είναι να ξεχνά ότι ο 2817/2000 έχει ήδη καταργηθεί εδώ και 6 έτη και να τον ξανακαταργεί, ενώ δεν καταργεί τον υφιστάμενο 3699/2008.
    (Άρθρο 13). Επιπλέον, ιδρύει τα επανιδρυμένα με τον ίδιο Νόμο ΚΕΔΔΥ!
    (Άρθρο 22, §3iστ). Και μοριοδοτεί τους αναπληρωτές κατόχους τίτλου διετούς μετεκπαίδευσης στην ΕΑΕ στα Διδασκαλεία της ημεδαπής (;).
    Μας προκάλεσαν προβληματισμό:
    (Άρθρο 4, §3γ). Προσωπικά, δεν πανηγυρίζουμε την προσπάθεια επιβολής έναντι των γονέων των απόψεων των επιστημόνων (ΚΕΔΔΥ). Ο γονέας θεωρούμε πρέπει να του επιτρέπεται να ασκεί τα νόμιμα δικαιώματα του παιδιού του, όπως αυτά απορρέουν από τη γονική μέριμνα και κηδεμονία. Ίσως, θα έπρεπε να δώσουμε μεγαλύτερη έμφαση στη συμβουλευτική, στο να πείσουμε το γονέα ότι ξέρουμε και θέλουμε το καλό του παιδιού του, από το να τον εντέλουμε να ακολουθήσει υποστήριξη και εκπαιδευτικό πλαίσιο που εμείς του υποδεικνύουμε. Ο δρόμος της αποτελεσματικής παρέμβασης είναι πάντα ο μονόδρομος της σύμπνοιας και της συνεργασίας με την οικογένεια!
    (Άρθρο 22, §3iii). Η αναπηρία θέλει στήριξη. Αποτέλεσμα είναι, τα παιδιά μας με αναπηρία να τα υποστηρίζουμε διαρκώς κατά τα μαθητικά τους χρόνια, να τους επιτρέπεται με διαφορετικό, πιο εύκολο τρόπο η εισαγωγή τους στα Πανεπιστήμια. Κι αφού όλα αυτά τα χρόνια σαν μαθητές και φοιτητές αποδεχόμαστε την ανάγκη υποστήριξης, ως σχήμα οξύμωρο, η Πολιτεία θεωρεί ότι μπορούν να βρίσκονται σε εργασιακό χώρο, αυτό της Ειδικής Αγωγής, χωρίς στήριξη. Είναι ανέντιμο και πέρα από κάθε δεοντολογία.
    Πρότασή μας:
    Οι συνάδελφοί μας με αναπηρία, συχνά και όχι πάντα, έχουν ανάγκη Υποστηρικτικής Εργασίας που στην περίπτωσή μας θα ήταν η πίστωση ενός ακόμη εκπαιδευτικού.
    Επιπλέον, γνωρίζουμε ότι ένας γονέας με παιδί με αναπηρία είναι “ειδικός στο παιδί του”. Από την άλλη όμως, δεν καθίσταται αυτόματα ειδικός στην Ειδική Εκπαίδευση. Θεωρούμε ότι είναι στρέβλωση και υποβάθμιση του χώρου να μπορεί κάποιος να εργαστεί χωρίς γνώσεις, χωρίς εχέγγυα εξειδίκευσης στις δομές Ειδικής Αγωγής.
    Τα ανωτέρω συμβαίνουν μάλλον, γιατί η Πολιτεία, απουσίας όντως Κοινωνικής Πρόνοιας επιφορτίζει την Ειδική Αγωγή και με αυτήν. Οξύμωρο σχήμα κι αυτό, αφού η Ειδική Αγωγή έχει ανάγκη η ίδια να στηριχτεί ως δομή με ανθρώπους για να μπορέσει με τη σειρά της να στηρίξει με αξιοπρέπεια και αποτελεσματικότητα τα παιδιά μας με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες.
    (Άρθρο 6, §1β και Άρθρο 7, §4). Η παρούσα νομοθετική πρόταση αυστηροποιεί τα κριτήρια απόδοσης Παράλληλης Στήριξης (εξαιρετικά θεμιτό), περιορίζοντας την όμως στο ελάχιστο (έως έναν εκπαιδευτικό ανά σχολική μονάδα) και μάλιστα αποκλείοντας σχολικές μονάδες με Τμήμα Ένταξης! Έτσι, δυστυχώς, μαθητές που μέχρι σήμερα υποστηρίζονταν θα βρεθούν μόνοι, με σοβαρές επιπτώσεις στην καθημερινότητα των σχολείων και των ιδίων. Αναμένεται δε, να αυξηθεί εξαιρετικά ο αριθμός των ιδιωτών που ως “ειδικοί βοηθοί” θα υποστηρίζουν πλέον τους μαθητές μας. Η δημόσια εκπαίδευση περιορίζεται, οι γονείς επιχορηγούν περισσότερο την εκπαίδευση του παιδιού τους εντός του δημοσίου σχολείου, χωρίς ταυτόχρονα να έχει ξεκαθαριστεί ο τρόπος λειτουργίας, ο τρόπος πληρωμής και λογοδοσίας. Το δημόσιο σχολείο συνεχίζει να εκτρέφει τη μαύρη εργασία.
    (Άρθρο 9 §7). Επιπλέον, τώρα το γενικό σχολείο θα μπορεί να παραπέμψει με απόφαση του Συλλόγου Διδασκόντων έναν ή και πολλούς μαθητές του σε ΚΕΔΔΥ. Από μόνο της μοιάζει εξαιρετικά στρεβλή ως ιδέα, αφού γνωρίζουμε την ύπαρξη κάποιων λιγότερο ανεκτικών σχολείων, τα οποία αναμένεται ίσως να χρησιμοποιούν το θέμα ακόμη και ως άτυπο μέσω πίεσης. Θεωρούμε ότι απαιτείται, η χρήση του Πρωτόκολλου Συνεργασίας με κυρίαρχη την άποψη του Σχολικού Συμβούλου παιδαγωγικής ευθύνης του σχολείου. Σε καμία περίπτωση του Σχολικού Συμβούλου Ειδικής που σε τέτοια περίπτωση θα μετατρέπονταν σε προθάλαμο του ΚΕΔΔΥ.
    Μας προκάλεσαν ερωτήματα:
    (Άρθρο 26). Εάν ο προσανατολισμός μας είναι η κοινή πορεία μέσα από την άμβλυνση των διαφορών, θεωρούμε ότι τότε δεν υφίσταται ανάγκη ύπαρξης των ΠΥΣΕΕΠ και ΚΥΣΕΕΠ. Τα αντίστοιχα ΑΠΥΣΠΕ – ΑΠΥΣΔΕ και ΚΥΣΠΕ – ΚΥΣΔΕ έχουν τη δυνατότητα να ανταποκριθούν. Γνωρίζουμε δε, πολύ καλά, ότι κάποτε, όταν η Ειδική Αγωγή εντάσσονταν στον Ν. 1566, το σύστημα των μεταθέσεών της, αποσπάσεων, το διοικητικό κομμάτι της λειτουργούσε περισσότερο αποτελεσματικά από ότι σήμερα.
    (Άρθρο 9, §2δ). Σε άλλο σημείο περιγράφεται ότι τα σχολικά τμήματα θα είναι από 4-8 μαθητές. Όμως, ο νομοθέτης κάνει στροφή, στην ίδια παράγραφο (!) αφήνοντας παράθυρο για μαθητές με αυτισμό (όχι πάνω από 3 ανά τμήμα) και την ύπαρξη υποομάδας τμήματος (δηλαδή;) έως 2 μαθητών. Άρα, θα μπορούμε να έχουμε σε μια ΣΜΕΑΕ τμήμα 6 μαθητών, το οποίο θα αποτελείται από 3 υποομάδες με 3 διαφορετικούς εκπαιδευτικούς!
    (Άρθρο 14). Γενικά, οι Σχολικοί Σύμβουλοι, εκ του ρόλου τους κάνουν εκθέσεις μια φορά το χρόνο στην Περιφερειακή Δ/νση. Γιατί τώρα να διαφοροποιούνται από τους συναδέλφους τους γενικής αγωγής, με περισσότερο φόρτο εργασίας (δυο ακόμη εκθέσεις το χρόνο στη Δ/νση Ειδικής), τη στιγμή μάλιστα που θεωρούνται οι πλέον επιφορτισμένοι σύμβουλοι της εκπαίδευσης; Γιατί η μία υπηρεσία μας δεν έχει τη δυνατότητα να επικοινωνήσει με την άλλη;
    Συνάμα, δεν δίνονται βαθμοί ελευθερίας και δεν αναζητείται ευελιξία για ωράρια και τρόπους συνύπαρξης κάποιων ΣΜΕΑΕ με Ιδρύματα και φορείς που τις φιλοξενούν.
    Ταυτόχρονα, δεν ξεκαθαρίζονται βασικά ζητήματα των Αναλυτικών Προγραμμάτων τα οποία μοιάζουν ασύμβατα με συγκεκριμένες αναπηρίες. Για παράδειγμα, στα Γυμνάσια Κωφών έχουμε διδακτικά αντικείμενα, όπως, Αρχαία Ελληνική Γλώσσα, Μουσική, 2η Ξένη Γλώσσα (Γαλλικά, Γερμανικά)!
    Μας προκάλεσαν αμηχανία και λύπη:
    (Άρθρα 20, 21, 22). Το κρισιμότερο θέμα όλων είναι η εκπαραθύρωση (καθόλου υπερβολική ως λέξη) των εκπαιδευτικών ειδικής αγωγής που προέρχονται από τη γενική εκπαίδευση. Αποτελεί δε, παγκόσμια πρώτη η πρόταξη της βασικής γνώσης και του πτυχίου σε σχέση με την εξειδίκευση και το μεταπτυχιακό!
    Και είναι εκπαραθύρωση αφού:
    Όταν μετά από τούτη τη θητεία θελήσω να γυρίσω στην τάξη μου και ζητήσω να πάρω οργανική κοντά στο σπίτι μου, μετά από 30 χρόνια υπηρεσίας, θα προτάσσεται ο νεαρός συνάδελφος των πανεπιστημίων ειδικής αγωγής! Αυτή την εκτίμηση άραγε έχει η Πατρίδα για το έργο που προσφέρουν οι δάσκαλοί μας, στον πλέον χώρο προσφοράς και καθημερινής κατάθεσης της ψυχής τους;
    Και είναι εκπαραθύρωση αφού:
    “Μετά την αποχώρησή από την υπηρεσία, οι οργανικές θέσεις μετατρέπονται σε ΠΕ61 και ΠΕ71”. Το παρόν νομοθέτημα, σε αντίθεση με την παγκόσμια εκπαιδευτική κοινότητα, σε αντίθεση με τη δεοντολογία μας να δίνουμε δυνατότητες στους ανθρώπους, δε θέλει όλους τους εκπαιδευτικούς να έχουν την ευκαιρία να προσφέρουν στην Ειδική Αγωγή!
    Όμως, ας θυμηθούμε ότι τα Παιδαγωγικά Τμήματα γενικής αγωγής εισάγουν σε επίπεδο Πανελληνίων, μαθητές με τις υψηλότερες μονάδες. Η Ειδική Αγωγή μοιάζει να στερείται αυτών των καλών μυαλών, που προφανώς δε θα θελήσουν να βρεθούν σε εργασιακό χώρο ως υποδεέστεροι άλλων.
    Επιπλέον, αναρωτιέται κανείς εάν οι εκπαιδευτικοί .50 θα συνεχίσουν να έχουν όπως μέχρι τώρα είχαν, δικαίωμα μετάθεσης στη γενική αγωγή και δικαίωμα ανάληψης θέσης ευθύνης σε δομές της. Το γεγονός δε, ότι όλα αυτά παραμένουν αδιευκρίνιστα, αποτελεί επιπλέον παράγοντα άγχους και ανασφάλειας. Έτσι, πιθανολογείται, μαζική εγκατάλειψη της Ειδικής Αγωγής από τους εκπαιδευτικούς μας που θα προβληματιστούν για τον εγκλωβισμό τους στο .50.
    Πρότασή μας:
    Στον κατεξοχήν χώρο που στηρίζει και στηρίζεται στην ισονομία, που αποδέχεται την ισοτιμία των ανθρώπων, δεν μπορεί παρά όλοι να έχουν ίσα δικαιώματα. Έτσι, νομίζω, είναι ωφέλιμο κανείς να μην προτάσσεται κανενός, αλλά αφού κάποιοι πληρούν τα εχέγγυα να υπηρετούν στην Ειδική Αγωγή (πρώτο πτυχίο, Διδασκαλείο, μεταπτυχιακό, …) να διορίζονται αναπληρωτές και μόνιμοι, να παίρνουν αποσπάσεις και μεταθέσεις επί ίσοις όροις και με αυτά που ισχύουν στη νομοθεσία της γενικής αγωγής.
    Σε πρακτικό επίπεδο, για τους αναπληρωτές που γεννάται ζήτημα προτείνουμε δύο καταλόγους:
    1ος Πίνακας: Απόφοιτοι πανεπιστημιακών τμημάτων ειδικής αγωγής.
    2ος Πίνακας: Απόφοιτοι πανεπιστημιακών τμημάτων γενικής αγωγής με δυνατότητα εργασίας στην ειδική αγωγή.
    Οι διορισμοί μπορούν να γίνονται 1:1 ή ακόμη καλύτερα κατά αναλογία σύμφωνα με τον αριθμό εγγραφέντων σε αυτές. Δηλαδή, αν ένα συγκεκριμένο σχολικό έτος έχουμε στο σύνολο των αιτήσεων της χώρα από τον 1ο Πίνακα το 70% και από τον 2ο Πίνακα το 30%, με αυτή την αναλογία το συγκεκριμένο έτος να γίνονται οι προσλήψεις αναπληρωτών.
    Σε άλλη περίπτωση, την εποχή που οι εκπαιδευτικοί μας μοιάζει να βάλλονται ποικιλοτρόπως με πολλαπλότητα εισροής εκπαιδευτικών αλλαγών (βλ. διαθεσιμότητα συναδέλφων ειδικής αγωγής στη δευτεροβάθμια, δύο συστήματα αξιολόγησης), την εποχή που ζούμε με εξαιρετική ένταση και βαρύ κλίμα μέσα στα σχολεία μας, τώρα που αναζητείται σύμπνοια και απαιτείται ομαδικότητα, δυστυχώς θα δούμε να οξύνονται οι αντιθέσεις εντός των εργασιακών χώρων, με όλους να μάχονται εναντίον όλων.

    Η Πατρίδα μας είναι η Πατρίδα της Ύβρεως.
    Εν κατακλείδι, η επιστημονική κοινότητα ευαγγελίζεται την κοινή εκπαίδευση και αναζητά ίσως κοινή νομοθεσία με όραμα και συγκεκριμένο, γνωστό σε όλους περίγραμμα για το μέλλον. Έτσι, ένα νομοθέτημα οφείλει μάλλον, να αφουγκράζεται το σχολείο ως σύνολο, να δίνει τον παλμό, να περιγράφει το τώρα και να θέτει βάσεις και στοχοθεσία για το αύριο.
    Όμως, η παρούσα πρόταση Νόμου δε συγκλίνει αλλά αντίθετα με τις προσδοκίες όλων μας αποκλίνει ακόμη περισσότερο σε σχέση με τη γενική εκπαίδευση, χωρίς να περιγράφει το πως θα θέλαμε στο μέλλον την Ειδική Εκπαίδευση.
    Όμως, η ψήφιση και εφαρμογή του στην παρούσα μορφή, απουσία μέτρου, θεωρούμε ότι θα ενισχύσει συγκεκριμένες ομάδες ανθρώπων και επαγγελματικά συμφέροντα εις βάρος άλλων, οξύνοντας αντιπαλότητες που ο χώρος μας, ο πολύπαθος χώρος της Ειδικής δεν αντέχει πλέον να διαχειριστεί.
    Στην Πατρίδα μας, στην Πατρίδα του Οιδίποδα, ο Νόμος ως πρόταση, στην παρούσα μορφή του, μοιάζει:

    Τυφλὸς τά τ᾽ ὦτα τόν τε νοῦν τά τ᾽ ὄμματ᾽ εἶ

  • 26 Απριλίου 2014, 15:47 | Απόστολος Παπαδόπουλος

    πώς είναι δυνατή η εφαρμογή του άρθρου 1, §5, σε συνδυασμό με το άρθρο 3, §1, όταν, σύμφωνα με το άρθρο 13, §3, από τα ΚΕΔΔΥ αποκλείονται οι καθηγητές Φυσικής Αγωγής (ΠΕ11.50 ή ΠΕ11.01) και οι Φυσικοθεραπευτές (ΠΕ28); Ποιος θα αξιολογεί την κίνηση ΚΑΙ θα συμμετέχει στη Διεπιστημονική ομάδα;

  • 24 Απριλίου 2014, 16:02 | Μπουσίου Αικατερίνη

    Καλησπέρα σας
    Αναρωτιέμαι ειλικρινά ως μητέρα παιδιού με ειδικές ικανότητες για τις τρεις διαφορετικές έννοιες του άρθρου ‘’ στους μαθητές με αναπηρία, με διαπιστωμένες ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες ή στους μαθητές με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες.’’ Τι ακριβώς σημαίνει μαθητής με αναπηρία ή με αναπηρία και διαπιστωμένες εκπ.αν, ή σκέτο όπως αναγράφει το κείμενο εκπ. Ανάγκες; Νομίζω ότι όταν ένας μαθητής που χρήζει ειδικής εκπαίδευσης,είναι ένας μαθητής με ιδιαιτερότητες. Ο ιατρικός Όρος της πάθησης του θα βοηθήσει σε κάτι το Υπουργείο Παιδείας ; Αν έχουν 5 παιδιά διάγνωση Νοητικής Υστέρησης ή Φάσμα Αυτισμού τι ακριβώς θα εξυπηρετούσε το Υπ. Παιδείας; Οφείλω να σας γνωστοποιήσω ότι στο ίδιο φάσμα αναπηρίας ο κάθε άνθρωπος είναι εντελώς διαφορετικός, όπως και εμείς οι ‘’ μη ανάπηροι’’ όπως θέλετε να αποκαλούμαστε.
    Το εκπαιδευτικό προσωπικό στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση θα είναι και πάλι της Γενικής Παιδείας; Οφείλω πάλι να σας τονίσω ότι και τους υπάλληλους ταλαιπωρείτε που κάλλιστα μπορούν να προσφέρουν έργο στα σχολεία γενικής παιδείας και φυσικά δε προσφέρεται απολύτως τίποτα στους μαθητές των ειδικών σχολείων.Το Ειδ. Εκπαιδευτικό προσωπικό ειδικής αγωγής που ακριβώς διορίζεται;
    Αναρωτιέμαι επίσης τα παιδιά με ‘’αναπηρία’’ γιατί θα πρέπει να απομονώνονται χιλιόμετρα μακριά από το σπίτι τους σε ένα σχολικό περιβάλλον που τα απομονώνει από το κοινωνικό σύνολο; Γιατί δε φτιάχνονται δομές μέσα στα γενικά σχολεία που να συμπεριλαμβάνουν όλους τους ΜΑΘΗΤΕΣ??? Και τέλος το ΔΙΑ ΒΙΟΥ ΜΑΘΗΣΗΣ τι ακριβώς συμαινει για το υπουργείο Παιδείας; Υπάρχουν εργαστήρια , σχολές επαγγελματικού προσανατολισμού για παιδιά μετά το 23ο έτος τους;
    Αγαπητοί συνειδητοποιήστε ότι η αναπηρία είναι επέκταση της ανθρώπινης φύσης μας, η σε εισαγωγικά Υγεία μας μπορεί να καταστεί ανά πάσα στιγμή ανατρέψιμη . Ας δούμε λοιπόν κοινωνικά και θεσμικά όλα τα θέματα που αφορούν την εκπαίδευση των παιδιών μας.
    Δε θα σχολιάσω σε άλλο άρθρο του νομού, θεωρώ όλο το νόμο της ειδικής αγωγής ανεπαρκή και ελλειπτικό!!! Ας διαβάσει κάποιος από εσάς το Νόμο της Γαλλίας (98 σελίδες περίπου) ή της Αμερικής ( δε θα αναφέρω) και πάρτε έστω κάποιες παραγράφους.
    Σε αναμονή απάντηση σας στα ερωτήματα μου
    Με εκτίμηση
    Μπουσίου Κατερίνα

  • 23 Απριλίου 2014, 10:32 | ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΑΣΙΜΑΤΗΣ

    Καλημέρα σας,

    Με μια πρώτη ανάγνωση του σχεδίου νόμου και πέρα του ότι προσπαθεί να διορθώσει κάποια κακώς κείμενα της προηγούμενης περιόδου, διαπιστώνω όμως και κάποια σημαντικά «ελλείματα» τουλάχιστον σε επίπεδο φιλοσοφία. Συγκεκριμένα:

    α. Σε ένα τέτοιο νομοσχέδιο που κατεβαίνει από ένα ΔΙΑ ΒΙΟΥ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ, απουσιάζει η οιαδήποτε έννοια δια βίου εκπαίδευσης….

    β. Είναι αξιοσημείωτη η απουσία οιασδήποτε αναφοράς για το τι γίνεται μετά την σχολική ηλικία. Αναφέρεται ότι κάποιος μαθητής δυνητικά μπορεί να μείνει σε ΣΜΕΑ και μετά το 23ο έτος του (δηλαδή απεριόριστα;) αλλά για αυτούς που ολοκληρώνουν την σχολική εκπάιδευση τι γίνεται; οι όποιες αναφορές γίνονται για την συνέχεια είναι ασαφείς. Δεν υπάρχει πχ κάποια αναφορά διασύνδεσης με φορείς επαγγελματικής κατάρτισης και αποκατάστασης, με την ανάπτυξη πολιτικών για την απασχόληση κλπ.

    Ευχαριστώ για την προσοχή

  • 22 Απριλίου 2014, 13:06 | Χριστακόπουλος Δημήτριος

    Τί λόγο ύπαρξης έχει το παρακάτω;

    5. Διαφορική διάγνωση ή διαφοροδιάγνωση είναι η διαγνωστική διαδικασία μέσω της οποίας αποκλείονται παθήσεις με παρόμοια συμπτώματα ώστε να καταλήξουμε στην επικρατέστερη διάγνωση.
    όταν
    3. Ως «διάγνωση» κατά τις διατάξεις του παρόντος νόμου νοείται η εκπαιδευτική αξιολόγηση

    και στο άρθρο 2:
    6. Οι ανωτέρω στόχοι επιτυγχάνονται με:
    α) την έγκαιρη ιατρική διάγνωση,……

    Πότε επιτέλους θα ξεφύγουμε από την ιατρικοποίηση της Ε.Εκπαίδευσης, όπως δεσμευτήκατε στη Βουλή;

    http://www.parliament.gr/Vouli-ton-Ellinon/ToKtirio/Fotografiko-Archeio/#dabfe6ee-2c9b-4ec1-9e20-830d93093af0

    Εν πάσει περιπτώσει επειδή οι νοοτροπίες δεν φεύγουν, όσους νόμους και να φτιάξουμε, προτείνεται η αλλαγή του

    2. Όπου στη νομοθεσία αναφέρεται ο όρος «ειδική αγωγή» αντικαθίσταται με τον όρο «ειδική αγωγή και εκπαίδευση».
    σε
    2. Όπου στη νομοθεσία αναφέρεται ο όρος «ειδική αγωγή» αντικαθίσταται με τον όρο «ειδική εκπαίδευση».

  • 21 Απριλίου 2014, 12:47 | Γιώργος

    Χαίρετε και ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!
    Ενόψει της προετοιμασίας για την εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση (και της ψήφισης σχετικών τροπολογιών) , της δύσκολης οικονομικής κατάστασης που βιώνουμε και όπως αναφέρεται θα βιώνουμε για μερικά χρόνια ακόμη και των απόψεων από το σύνολο των πολιτών , που λόγο θέσεως έχω ακούσει, θα ήθελα να καταθέσω δύο προτάσεις που θα κάνουν ποιο κοινωνική ,την εισαγωγή στην Τριτοβάθμια εκπαίδευση (και θα την καταστήσει πιο προσβάσιμη σύμφωνα με την στρατηγική Ευρώπη 2020, την οποία σαν Ευρωπαϊκή και δη προεδρεύουσα χώρα, πρέπει να υιοθετήσουμε και εμείς )
    Πρώτον το εξεταστικό σύστημα μέχρι να αλλάξει το 2015-2016 (που αν μέχρι τότε υπάρξει ,τελικά, η δυνατότητα να γίνεται η διαδικασία από τα πανεπιστήμια με ελεύθερη πρόσβαση, όπως στα υπόλοιπα προηγμένα εκπαιδευτικά συστήματα, όπως αναφέρθηκε) .
    Το διάστημα είναι πολύ μεγάλο και η οικονομική αφαίμαξη των οικογενειών όπως και η ψυχολογική κατάσταση των υποψηφίων δυσβάσταχτο για να συνέχιση να υφίσταται στις μέρες που περνάμε.
    Άρα μέχρι να εφαρμοστή ,πρέπει να αναβαθμιστεί η κατηγορία 10% ( Άρθ. 39, παρ. 33) ,χωρίς τον περιορισμό του ενός έτους που υπάρχει ,η δύο όπως σχεδιάζεται, αλλά, αφού έχει κατοχυρωθεί μία βαθμολογία να μπορεί (ο υποψήφιος) όσες φορές θέλει ( η έστω για δέκα, πέντε η τέσσερα χρόνια με αρχή το 2003-4, 2008-9 ή 2009-10), ,όπως συμβαίνει σε όλα τα συστήματα εισαγωγής. Αυτό το μέτρο θα ανακουφίσει οικογένειες και υποψηφίους από μια δεύτερη ή τρίτη χρονιά και θα επιτρέψει στους παλαιότερους (π.χ. ανέργους, παλιούς φοιτητές) να εισαχθούν στην αναβαθμισμένη τριτοβάθμια εκπαίδευση , κάτι που με το νέο σύστημα (δεν υπάρχει σχετική πρόβλεψη) θα είναι ποιο δύσκολο για αυτούς μιας και είχαν προετοιμαστεί για το υπάρχων σύστημα( δηλαδή να γίνει όπως και με τις εξεταστικές για τους παλιούς φοιτητές) .
    Δεύτερον η εισαγωγή με 5% για διάφορες ασθένειες (Αρθ. 39, παρ. 24) . Εδώ, βλέποντας την λίστα με τις ασθένειες όλες είναι ενταγμένες στον κανονισμό εκτίμησης αναπηρίας (π.χ στα αυτοάνοσα νοσήματα (Συσ.Ερυ.Λυκ. κ.α) αρκεί να παρέχονται ανασοκατασταλτικά για να δοθεί η αναπηρία και οι παροχές) , άρα να δοθεί η δυνατότητα σε όσους πάσχουν από τις ασθένειες τις λίστας που τους δίδεται ποσοστό αναπηρίας 67% από τα ΚΕΠΑ, να μην χρειάζεται περεταίρω εξέταση από τις επιτροπές. Δηλαδή εφόσον κάποιος έχει περάσει ήδη από μια επιτροπή στα ΚΕΠΑ και έχει πάρει ποσοστό από 67% και άνω ,όπου έτσι δικαιούται επίδομα και άλλες παροχές , να μπαίνουν στην διαδικασία χωρίς νέα εξέταση από επιτροπή, κάτι που και στον ασθενή δημιουργεί πρόσθετο βάρος σωματικό και ψυχολογικό (κάτι που τον οδήγησε να μην δώσει εξετάσεις) και στο κράτος πρόσθετο χρήμα και χρόνο.
    Αυτά τα δύο ήθελα να αναφέρω για να συνεχίσει να δείχνει το Υπουργείο Παιδείας και συνολικά η κυβέρνηση ότι δεν ασχολείται μόνο με δημοσιονομικά μέτρα αλλά και κοινωνικά που ανακουφίζουν εν μέρει την τοπική μας αλλά και στο σύνολο της την Ελληνική κοινωνία, κάτι που δυστυχώς δεν έχει φανεί ακόμη και ότι η χώρα εξέρχεται τις κρίσης και επενδύει στους πολίτες τις.
    Ευχαριστώ πολύ,
    Με εκτίμηση και φιλικά,
    Γιώργος

  • 18 Απριλίου 2014, 01:19 | ΑΝΤΩΝΗΣ ΔΙΝΤΣΗΣ

    Αντικειμενικό,προσεκτικά διατυπωμένο ένα από τα πληρέστερα και πιο σοβαρά νομοσχέδια του υπουργείου παιδείας.

Σχόλια 1 2 3 4