Άρθρο 01:Έννοιες – Σκοπός

1. Ειδική Εκπαίδευση είναι το σύνολο των παρεχόμενων εκπαιδευτικών υπηρεσιών στους μαθητές με αναπηρία και διαπιστωμένες εκπαιδευτικές ανάγκες ή στους  μαθητές με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες στο πλαίσιο των προβλέψεων του άρθρου 24 – Εκπαίδευση της Σύμβασης για τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία (ν. 4074/2012) ΦΕΚ 88Α΄). Η πολιτεία υποχρεούται να κατοχυρώνει και να αναβαθμίζει διαρκώς τον υποχρεωτικό χαρακτήρα της εκπαίδευσης  για την παροχή δωρεάν δημόσιας γενικής και ειδικής εκπαίδευσης στα άτομα με αναπηρία όλων των ηλικιών και για όλα τα στάδια και τις εκπαιδευτικές βαθμίδες.

2.             Όπου στη νομοθεσία αναφέρεται ο όρος «ειδική αγωγή» αντικαθίσταται με τον όρο «ειδική εκπαίδευση».

 

3. Όλες οι ρυθμίσεις του παρόντος νόμου αναφέρονται σε άτομα με αναπηρία και με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες ή σε άτομα με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, εκτός εάν στο κείμενο του νόμου ορίζεται διαφορετικά.

4. 5. Υποστηρικτική Τεχνολογία (ΥΤ) είναι κάθε συσκευή, εξοπλισμός, μέσο ή υλικό και λογισμικό πληροφορικής που χρησιμοποιείται για την επαύξηση, διατήρηση ή βελτίωση της λειτουργικής ικανότητας ενός μαθητή με αναπηρία ή ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες. Υπηρεσία Υποστηρικτικών Τεχνολογιών είναι κάθε υπηρεσία η οποία παρέχει άμεση βοήθεια στον μαθητή στην επιλογή και στην χρήση των Υποστηρικτικών Τεχνολογιών.

Υποστηρικτικές μορφές Ζωντανής Βοήθειας,  συμπεριλαμβανομένων οδηγών, αναγνωστών και επαγγελματιών εκπαιδευτικών διερμηνέων της Ελληνικής νοηματικής γλώσσας για να διευκολύνουν την πρόσβαση ενός μαθητή με αναπηρία ή ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες τόσο στα κτίρια και τον εξοπλισμό όσο και στην εκπαιδευτική διαδικασία εν γένει. 

5. Καθολική Σχεδίαση ή Σχεδίαση για Όλους είναι ο συστηματικός τρόπος σχεδίασης και παροχής εκπαιδευτικών μέσων και υπηρεσιών ώστε να μπορούν να χρησιμοποιηθούν από μαθητές στη μέγιστη δυνατή έκταση των λειτουργικών δυνατοτήτων τους.  Η Καθολική Σχεδίαση περιλαμβάνει εκπαιδευτικά μέσα και υπηρεσίες που είναι: α) άμεσα προσβάσιμα από μαθητές με αναπηρία ή ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες (χωρίς να αποκλείονται υποστηρικτικές τεχνολογίες όπου αυτό απαιτείται) και β) συμβατά ως προς τη διαλειτουργικότητά τους με τις Υποστηρικτικές Τεχνολογίες.

6. Καθολική Σχεδίαση για Μάθηση είναι το επιστημονικό πλαίσιο της εκπαιδευτικής πρακτικής το οποίο: α) παρέχει ευελιξία στους τρόπους παρουσίασης των εκπαιδευτικών πληροφοριών, στους τρόπους που οι μαθητές αποκρίνονται ή επιδεικνύουν  τις γνώσεις και τις δεξιότητές τους και στους τρόπους εμπλοκής τους στη διαδικασία της μάθησης και β) μειώνει τα εμπόδια στη διδασκαλία, παρέχει κατάλληλη υποβοήθηση, διευκολύνσεις και προκλήσεις και υποστηρίζει την επίτευξη υψηλών προσδοκιών για όλους τους μαθητές, συμπεριλαμβανομένων και  αυτών με αναπηρία ή ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες.

  • 14 Δεκεμβρίου 2014, 12:31 | Τατιάνα Λειμώνα

    Στηρίζω τις θέσεις των Σ.Α.Τ.Ε.Α.

  • 14 Δεκεμβρίου 2014, 12:30 | ELENI KAZARA

    Στηρίζω τις θέσεις του Σ.Α.Τ.Ε.Α.

  • 14 Δεκεμβρίου 2014, 12:29 | Σοφία

    Στηρίζω τις θέσεις των ΣΑΤΕΑ!

  • 14 Δεκεμβρίου 2014, 12:22 | Δέσποινα – Δασκάλα Ειδικής Αγωγής Π.Ε 71

    ΣΤΗΡΙΖΩ ΤΙΣ ΘΕΣΕΙΣ ΤΩΝ Σ.Α.Τ.Ε.Α

  • 14 Δεκεμβρίου 2014, 12:15 | Κώστας

    Στηρίζω τις θέσεις ΣΑΤΕΑ.

  • 14 Δεκεμβρίου 2014, 12:10 | Ιωάννα Θεοχάρη

    Α) Η παρ.1, δηλαδή ο ορισμός της ΕΕ, να αλλάξει ως εξής:

    1. Η Ειδική Εκπαίδευση (EE) είναι το σύνολο των πολιτικών που υιοθετεί η πολιτεία και των πρακτικών που συνεπάγονται αυτές, με σκοπό τη διαμόρφωση εκπαιδευτικών θεσμών και υπηρεσιών, που να διαμορφώνουν στην εκπαιδευτική πράξη προϋποθέσεις ίσων ευκαιριών και ένταξης στη σχολική και κοινωνική καθημερινότητα για τους μαθητές με ή χωρίς αναπηρία και διαπιστωμένες ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες. Η Εκπαίδευση κρίνεται ως πρωταρχικός θεσμός για την ένταξη, αφού στα πλαίσια της δίνεται η δυνατότητα της κοινωνικής συνύπαρξης και εκπαίδευσης μαθητών με ή χωρίς αναπηρία, με ή χωρίς ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες. Προκειμένου, λοιπόν, να εξασφαλιστεί η βασική προϋπόθεση της ένταξης όλων των μαθητών, η πολιτεία δεσμεύεται να κατοχυρώνει και να αναβαθμίζει διαρκώς τον υποχρεωτικό χαρακτήρα της εκπαίδευσης, την παροχή δωρεάν δημόσιας γενικής και ειδικής εκπαίδευσης στα άτομα με αναπηρία όλων των ηλικιών και για όλα τα στάδια και τις εκπαιδευτικές βαθμίδες. Δεσμεύεται επίσης, να διασφαλίζει σε όλους τους πολίτες με αναπηρία και διαπιστωμένες ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες ίσες ευκαιρίες για πλήρη συμμετοχή και συνεισφορά στην κοινωνία, ανεξάρτητη διαβίωση, οικονομική αυτάρκεια και αυτονομία, με πλήρη κατοχύρωση των δικαιωμάτων τους στη μόρφωση και στην κοινωνική και επαγγελματική ένταξη.
    Η πολιτεία, καθώς και όλες οι υπηρεσίες και οι λειτουργοί του Κράτους, οφείλουν να αναγνωρίζουν την αναπηρία ως μέρος της ανθρώπινης ύπαρξης, αλλά και ως ένα σύνθετο κοινωνικό και πολιτικό φαινόμενο και σε κάθε περίπτωση να αποτρέπουν τον υποβιβασμό των δικαιωμάτων των ατόμων με αναπηρία στη συμμετοχή ή στη συνεισφορά τους στην κοινωνική ζωή.

    Η πολιτεία αναγνωρίζει ότι το περιεχόμενο και η διάρκεια των παρεχόμενων εκπαιδευτικών υπηρεσιών είναι απαραίτητο να εξασφαλίζουν σταθερότητα, ποιότητα και συνέχεια στη λειτουργία των εκπαιδευτικών θεσμών. Για το λόγο αυτό, δεσμεύεται να προασπίζει τις υπηρεσίες και τους συναφείς επαγγελματικούς κλάδους από ενέργειες κερδοσκοπίας και εμπορευματοποίησης.

    Β) Να προστεθεί περίπτωση 7, που θα αναφέρει: Η πολιτεία δεσμεύεται να ορίζει με σαφήνεια τη λειτουργία των θεσμών, ώστε να μην παρακωλύονται οι υπηρεσίες και, ακολούθως, η έμπρακτη και σταθερή εξασφάλιση ίσων ευκαιριών στα άτομα με αναπηρία ή/και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες. Για το λόγο αυτό, η εισαγωγή νέων πρακτικών και θεσμών θα πρέπει να περιγράφεται μόνο με τη χρήση έγκυρων επιστημονικά όρων και τη σαφή ερμηνεία των πρακτικών που αυτοί συνεπάγονται. Οποιοσδήποτε ασαφής και μη έγκυρος επιστημονικά όρος θα απορρίπτεται, προκειμένου να προληφθούν φαινόμενα δημιουργίας ασαφών-ημιτελών εκπαιδευτικών και κοινωνικών θεσμών, οι οποίοι θα θέτουν σε κίνδυνο τα δικαιώματα των αναπήρων για ίσες ευκαιρίες.

  • 14 Δεκεμβρίου 2014, 12:00 | ΚΙΖΙΡΙΔΟΥ ΠΗΝΕΛΟΠΗ

    Στηρίζω τις θέσεις του ΣΑΤΕΑ.

  • 14 Δεκεμβρίου 2014, 11:52 | Καφένια Μπότσογλου

    ΣΤΗΡΙΖΩ ΤΙΣ ΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥ Σ.Α.Τ.Ε.Α

  • 14 Δεκεμβρίου 2014, 11:52 | Πούλιου Αργυρώ

    Στηρίζω τις θέσεις του ΣΑΤΕΑ.

  • Αναρμόδιο άτομο υπέβαλε σχόλιο επί του άρθρου 1, με την υπογραφή «ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΚΩΦΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ».

    Ως εκ τούτου παρακαλώ να μη ληφθεί υπόψη και να διαγραφεί.

    Εκ μέρους της Ομοσπονδίας Κωφών Ελλάδος,
    Ιωάννης Γιάλλουρος
    Πρόεδρος

  • 14 Δεκεμβρίου 2014, 11:46 | Τόκα Δήμητρα

    Συμφωνώ με τις θέσεις του Σ.Α.Τ.Ε.Α!

  • 14 Δεκεμβρίου 2014, 11:46 | B.Z

    Στηρίζω τις θέσεις του Σ.Α.Τ.Ε.Α

  • 14 Δεκεμβρίου 2014, 11:37 | ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ ΙΩΑΝΝΑ

    ΣΤΗΡΙΖΩ ΤΙΣ ΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΣΑΤΕΑ..!!!

  • 14 Δεκεμβρίου 2014, 11:31 | Μαρία Ν.

    Στηρίζω θέσεις Σ.Α.Τ.Ε.Α

  • 14 Δεκεμβρίου 2014, 11:29 | Κωνσταντινα θ.

    Στηρίζω τις θέσεις ΣΑΤΕΑ

  • 14 Δεκεμβρίου 2014, 11:22 | Κεκετσίδου Κυριακή

    Στηρίζω τις θέσεις του Σ.Α.Τ.Ε.Α.

  • 14 Δεκεμβρίου 2014, 11:14 | ΑΛΙΚΗ ΟΥΡΟΜΙΔΟΥ

    ΣΤΗΡΙΖΩ ΤΙΣ ΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥ Σ.Α.Τ.Ε.Α

  • 14 Δεκεμβρίου 2014, 11:13 | Πετρούλα

    ΣΤΗΡΙΖΩ ΤΙΣ ΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΣΑΤΕΑ!!!

  • 14 Δεκεμβρίου 2014, 11:03 | ΙΟΥΛΙΑ ΤΖΑΜΠΑΖΗ

    ΣΤΗΡΙΖΩ ΤΙΣ ΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΣΑΤΕΑ!

  • 14 Δεκεμβρίου 2014, 11:01 | Ποτουριδης Γιώργος

    Στηρίζω τις θέσεις των Σ.Α.Τ.Ε.Α

  • 14 Δεκεμβρίου 2014, 11:00 | ΣΟΦΙΑ

    Στηρίζω τις θέσεις του Σ.Α.Τ.Ε.Α !

  • 14 Δεκεμβρίου 2014, 10:54 | Σοφία

    Συμφωνώ με τις θέσεις του ΣΑΤΕΑ

  • 14 Δεκεμβρίου 2014, 10:34 | ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΟΥ ΕΦΗ

    ΣΤΗΡΙΖΩ ΤΙΣ ΘΕΣΕΙΣ ΤΩΝ ΣΑΤΕΑ ΓΙΑ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 1:

    Α) Η παρ.1, δηλαδή ο ορισμός της ΕΕ, να αλλάξει ως εξής:

    1. Η Ειδική Εκπαίδευση (EE) είναι το σύνολο των πολιτικών που υιοθετεί η πολιτεία και των πρακτικών που συνεπάγονται αυτές, με σκοπό τη διαμόρφωση εκπαιδευτικών θεσμών και υπηρεσιών, που να διαμορφώνουν στην εκπαιδευτική πράξη προϋποθέσεις ίσων ευκαιριών και ένταξης στη σχολική και κοινωνική καθημερινότητα για τους μαθητές με ή χωρίς αναπηρία και διαπιστωμένες ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες. Η Εκπαίδευση κρίνεται ως πρωταρχικός θεσμός για την ένταξη, αφού στα πλαίσια της δίνεται η δυνατότητα της κοινωνικής συνύπαρξης και εκπαίδευσης μαθητών με ή χωρίς αναπηρία, με ή χωρίς ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες. Προκειμένου, λοιπόν, να εξασφαλιστεί η βασική προϋπόθεση της ένταξης όλων των μαθητών, η πολιτεία δεσμεύεται να κατοχυρώνει και να αναβαθμίζει διαρκώς τον υποχρεωτικό χαρακτήρα της εκπαίδευσης, την παροχή δωρεάν δημόσιας γενικής και ειδικής εκπαίδευσης στα άτομα με αναπηρία όλων των ηλικιών και για όλα τα στάδια και τις εκπαιδευτικές βαθμίδες. Δεσμεύεται επίσης, να διασφαλίζει σε όλους τους πολίτες με αναπηρία και διαπιστωμένες ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες ίσες ευκαιρίες για πλήρη συμμετοχή και συνεισφορά στην κοινωνία, ανεξάρτητη διαβίωση, οικονομική αυτάρκεια και αυτονομία, με πλήρη κατοχύρωση των δικαιωμάτων τους στη μόρφωση και στην κοινωνική και επαγγελματική ένταξη.
    Η πολιτεία, καθώς και όλες οι υπηρεσίες και οι λειτουργοί του Κράτους, οφείλουν να αναγνωρίζουν την αναπηρία ως μέρος της ανθρώπινης ύπαρξης, αλλά και ως ένα σύνθετο κοινωνικό και πολιτικό φαινόμενο και σε κάθε περίπτωση να αποτρέπουν τον υποβιβασμό των δικαιωμάτων των ατόμων με αναπηρία στη συμμετοχή ή στη συνεισφορά τους στην κοινωνική ζωή.

    Η πολιτεία αναγνωρίζει ότι το περιεχόμενο και η διάρκεια των παρεχόμενων εκπαιδευτικών υπηρεσιών είναι απαραίτητο να εξασφαλίζουν σταθερότητα, ποιότητα και συνέχεια στη λειτουργία των εκπαιδευτικών θεσμών. Για το λόγο αυτό, δεσμεύεται να προασπίζει τις υπηρεσίες και τους συναφείς επαγγελματικούς κλάδους από ενέργειες κερδοσκοπίας και εμπορευματοποίησης.

    Β) Να προστεθεί περίπτωση 7, που θα αναφέρει: Η πολιτεία δεσμεύεται να ορίζει με σαφήνεια τη λειτουργία των θεσμών, ώστε να μην παρακωλύονται οι υπηρεσίες και, ακολούθως, η έμπρακτη και σταθερή εξασφάλιση ίσων ευκαιριών στα άτομα με αναπηρία ή/και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες. Για το λόγο αυτό, η εισαγωγή νέων πρακτικών και θεσμών θα πρέπει να περιγράφεται μόνο με τη χρήση έγκυρων επιστημονικά όρων και τη σαφή ερμηνεία των πρακτικών που αυτοί συνεπάγονται. Οποιοσδήποτε ασαφής και μη έγκυρος επιστημονικά όρος θα απορρίπτεται, προκειμένου να προληφθούν φαινόμενα δημιουργίας ασαφών-ημιτελών εκπαιδευτικών και κοινωνικών θεσμών, οι οποίοι θα θέτουν σε κίνδυνο τα δικαιώματα των αναπήρων για ίσες ευκαιρίες.

  • 14 Δεκεμβρίου 2014, 10:00 | ΘΕΟΔΩΡΟΣ Χ

    ΣΤΗΡΙΖΩ ΤΙΣ ΘΕΣΕΙΣ Σ.Α.Τ.Ε.Α !

    ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΠΙΟ ΛΟΓΙΚΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ .

  • 14 Δεκεμβρίου 2014, 09:55 | Μαρία Τ.

    Στηρίζω τις θέσεις των Σ.Α.Τ.Ε.Α.

  • 14 Δεκεμβρίου 2014, 09:51 | ΑΓΡΑΦΙΩΤΗ ΡΑΝΙΑ

    Στηρίζω τις θέσεις των Σ.Α.Τ.Ε.Α.

  • 14 Δεκεμβρίου 2014, 09:28 | Σταυρούλα

    Προτείνουμε:

    Α) Η παρ.1, δηλαδή ο ορισμός της ΕΕ, να αλλάξει ως εξής:

    1. Η Ειδική Εκπαίδευση (EE) είναι το σύνολο των πολιτικών που υιοθετεί η πολιτεία και των πρακτικών που συνεπάγονται αυτές, με σκοπό τη διαμόρφωση εκπαιδευτικών θεσμών και υπηρεσιών, που να διαμορφώνουν στην εκπαιδευτική πράξη προϋποθέσεις ίσων ευκαιριών και ένταξης στη σχολική και κοινωνική καθημερινότητα για τους μαθητές με ή χωρίς αναπηρία και διαπιστωμένες ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες. Η Εκπαίδευση κρίνεται ως πρωταρχικός θεσμός για την ένταξη, αφού στα πλαίσια της δίνεται η δυνατότητα της κοινωνικής συνύπαρξης και εκπαίδευσης μαθητών με ή χωρίς αναπηρία, με ή χωρίς ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες. Προκειμένου, λοιπόν, να εξασφαλιστεί η βασική προϋπόθεση της ένταξης όλων των μαθητών, η πολιτεία δεσμεύεται να κατοχυρώνει και να αναβαθμίζει διαρκώς τον υποχρεωτικό χαρακτήρα της εκπαίδευσης, την παροχή δωρεάν δημόσιας γενικής και ειδικής εκπαίδευσης στα άτομα με αναπηρία όλων των ηλικιών και για όλα τα στάδια και τις εκπαιδευτικές βαθμίδες. Δεσμεύεται επίσης, να διασφαλίζει σε όλους τους πολίτες με αναπηρία και διαπιστωμένες ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες ίσες ευκαιρίες για πλήρη συμμετοχή και συνεισφορά στην κοινωνία, ανεξάρτητη διαβίωση, οικονομική αυτάρκεια και αυτονομία, με πλήρη κατοχύρωση των δικαιωμάτων τους στη μόρφωση και στην κοινωνική και επαγγελματική ένταξη.
    Η πολιτεία, καθώς και όλες οι υπηρεσίες και οι λειτουργοί του Κράτους, οφείλουν να αναγνωρίζουν την αναπηρία ως μέρος της ανθρώπινης ύπαρξης, αλλά και ως ένα σύνθετο κοινωνικό και πολιτικό φαινόμενο και σε κάθε περίπτωση να αποτρέπουν τον υποβιβασμό των δικαιωμάτων των ατόμων με αναπηρία στη συμμετοχή ή στη συνεισφορά τους στην κοινωνική ζωή.

    Η πολιτεία αναγνωρίζει ότι το περιεχόμενο και η διάρκεια των παρεχόμενων εκπαιδευτικών υπηρεσιών είναι απαραίτητο να εξασφαλίζουν σταθερότητα, ποιότητα και συνέχεια στη λειτουργία των εκπαιδευτικών θεσμών. Για το λόγο αυτό, δεσμεύεται να προασπίζει τις υπηρεσίες και τους συναφείς επαγγελματικούς κλάδους από ενέργειες κερδοσκοπίας και εμπορευματοποίησης.

    Β) Να προστεθεί περίπτωση 7, που θα αναφέρει: Η πολιτεία δεσμεύεται να ορίζει με σαφήνεια τη λειτουργία των θεσμών, ώστε να μην παρακωλύονται οι υπηρεσίες και, ακολούθως, η έμπρακτη και σταθερή εξασφάλιση ίσων ευκαιριών στα άτομα με αναπηρία ή/και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες. Για το λόγο αυτό, η εισαγωγή νέων πρακτικών και θεσμών θα πρέπει να περιγράφεται μόνο με τη χρήση έγκυρων επιστημονικά όρων και τη σαφή ερμηνεία των πρακτικών που αυτοί συνεπάγονται. Οποιοσδήποτε ασαφής και μη έγκυρος επιστημονικά όρος θα απορρίπτεται, προκειμένου να προληφθούν φαινόμενα δημιουργίας ασαφών-ημιτελών εκπαιδευτικών και κοινωνικών θεσμών, οι οποίοι θα θέτουν σε κίνδυνο τα δικαιώματα των αναπήρων για ίσες ευκαιρίες.

  • 14 Δεκεμβρίου 2014, 09:26 | ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΜΑΝΤΖΑΡΗ

    ΣΥΜΦΩΝΩ ΜΕ ΤΙΣ ΘΕΣΕΙΣ ΣΑΤΕΑ!

  • 14 Δεκεμβρίου 2014, 09:21 | Γεωργια

    ΣΤΗΡΙΖΩ ΤΙΣ ΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΣΑΤΕΑ

  • 14 Δεκεμβρίου 2014, 09:19 | Φοιβος

    Στηριζω τις θεσεις του ΣΑΤΕΑ

  • 14 Δεκεμβρίου 2014, 09:17 | Νικολεττα

    Στηριζω τις θεσεις του Σ.Α.Τ.Ε.Α

  • 14 Δεκεμβρίου 2014, 08:58 | Πουρουτίδου Πολυξένη

    Στηρίζω τις θέσεις των Σ.Α.Τ.Ε.Α!!!

  • 14 Δεκεμβρίου 2014, 08:47 | Zoi Tsiaouskoglou

    Στηρίζω τις θέσεις του ΣΑΤΕΑ!!!

  • 14 Δεκεμβρίου 2014, 08:11 | Κωνσταντινα Εξαρχου

    Στηριζω τις θεσεις του Σ.Α.Τ.Ε.Α.

  • 14 Δεκεμβρίου 2014, 02:37 | ΣΑΤΕΑ

    Σχόλιο ΣΑΤΕΑ στο άρθρο 1

    Προτείνουμε:

    Α) Η παρ.1, δηλαδή ο ορισμός της ΕΕ, να αλλάξει ως εξής:
    1. Η Ειδική Εκπαίδευση (EE) είναι το σύνολο των πολιτικών που υιοθετεί η πολιτεία και των πρακτικών που συνεπάγονται αυτές, με σκοπό τη διαμόρφωση εκπαιδευτικών θεσμών και υπηρεσιών, που να διαμορφώνουν στην εκπαιδευτική πράξη προϋποθέσεις ίσων ευκαιριών και ένταξης στη σχολική και κοινωνική καθημερινότητα για τους μαθητές με ή χωρίς αναπηρία και διαπιστωμένες ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες. Η Εκπαίδευση κρίνεται ως πρωταρχικός θεσμός για την ένταξη, αφού στα πλαίσια της δίνεται η δυνατότητα της κοινωνικής συνύπαρξης και εκπαίδευσης μαθητών με ή χωρίς αναπηρία, με ή χωρίς ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες. Προκειμένου, λοιπόν, να εξασφαλιστεί η βασική προϋπόθεση της ένταξης όλων των μαθητών, η πολιτεία δεσμεύεται να κατοχυρώνει και να αναβαθμίζει διαρκώς τον υποχρεωτικό χαρακτήρα της εκπαίδευσης, την παροχή δωρεάν δημόσιας γενικής και ειδικής εκπαίδευσης στα άτομα με αναπηρία όλων των ηλικιών και για όλα τα στάδια και τις εκπαιδευτικές βαθμίδες. Δεσμεύεται επίσης, να διασφαλίζει σε όλους τους πολίτες με αναπηρία και διαπιστωμένες ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες ίσες ευκαιρίες για πλήρη συμμετοχή και συνεισφορά στην κοινωνία, ανεξάρτητη διαβίωση, οικονομική αυτάρκεια και αυτονομία, με πλήρη κατοχύρωση των δικαιωμάτων τους στη μόρφωση και στην κοινωνική και επαγγελματική ένταξη.
    Η πολιτεία, καθώς και όλες οι υπηρεσίες και οι λειτουργοί του Κράτους, οφείλουν να αναγνωρίζουν την αναπηρία ως μέρος της ανθρώπινης ύπαρξης, αλλά και ως ένα σύνθετο κοινωνικό και πολιτικό φαινόμενο και σε κάθε περίπτωση να αποτρέπουν τον υποβιβασμό των δικαιωμάτων των ατόμων με αναπηρία στη συμμετοχή ή στη συνεισφορά τους στην κοινωνική ζωή.
    Η πολιτεία αναγνωρίζει ότι το περιεχόμενο και η διάρκεια των παρεχόμενων εκπαιδευτικών υπηρεσιών είναι απαραίτητο να εξασφαλίζουν σταθερότητα, ποιότητα και συνέχεια στη λειτουργία των εκπαιδευτικών θεσμών. Για το λόγο αυτό, δεσμεύεται να προασπίζει τις υπηρεσίες και τους συναφείς επαγγελματικούς κλάδους από ενέργειες κερδοσκοπίας και εμπορευματοποίησης.

    Β) Να προστεθεί περίπτωση 7, που θα αναφέρει: Η πολιτεία δεσμεύεται να ορίζει με σαφήνεια τη λειτουργία των θεσμών, ώστε να μην παρακωλύονται οι υπηρεσίες και, ακολούθως, η έμπρακτη και σταθερή εξασφάλιση ίσων ευκαιριών στα άτομα με αναπηρία ή/και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες. Για το λόγο αυτό, η εισαγωγή νέων πρακτικών και θεσμών θα πρέπει να περιγράφεται μόνο με τη χρήση έγκυρων επιστημονικά όρων και τη σαφή ερμηνεία των πρακτικών που αυτοί συνεπάγονται. Οποιοσδήποτε ασαφής και μη έγκυρος επιστημονικά όρος θα απορρίπτεται, προκειμένου να προληφθούν φαινόμενα δημιουργίας ασαφών-ημιτελών εκπαιδευτικών και κοινωνικών θεσμών, οι οποίοι θα θέτουν σε κίνδυνο τα δικαιώματα των αναπήρων για ίσες ευκαιρίες.

  • 13 Δεκεμβρίου 2014, 23:19 | ΒΑΣΩ

    Στηρίζω τις θέσεις του Σ.Α.Τ.Ε.Α!!!

  • 13 Δεκεμβρίου 2014, 11:02 | ΑΘΗΝΑ ΠΛΙΤΣΗ

    ΣΤΗΡΙΖΩ ΤΙΣ ΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΣΑΤΕΑ.

  • 12 Δεκεμβρίου 2014, 16:24 | ΜΑΡΙΑΝΘΗ

    Στηρίζω τις θέσεις των Σ.Α.Τ.Ε.Α.

  • Ο τίτλος του ν/σ «Ειδική Εκπαίδευση» δεν αποτυπώνει το σύνολο των παρεχόμενων εκπαιδευτικών υπηρεσιών ούτε και τις ακριβείς ομάδες στόχους στις οποίες προσφέρονται οι ανωτέρω υπηρεσίες.

    Η Ε.Σ.ΑμεΑ προτείνει ο τίτλος του ν/σ να διαμορφωθεί ως εξής: «Εκπαίδευση των ατόμων με αναπηρία και των ατόμων με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες». Επισημαίνουμε ότι ο προτεινόμενος τίτλος συνάδει με το άρθρο 24»Εκπαίδευση» της Διεθνούς Σύμβασης για τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία όπως ρητά αναφέρεται στην παρ. 1 του υπό συζήτηση νομοσχεδίου.

  • 12 Δεκεμβρίου 2014, 14:38 | Πηνελόπη Τ

    ΣΤΗΡΙΖΩ ΤΙΣ ΘΕΣΕΙςς ΤΩΝ ΣΑΤΕΑ

  • 12 Δεκεμβρίου 2014, 14:01 | Σεφέρογλου Ελένη

    Στηριζω τις θεσεις των Σ.Α.Τ.Ε.Α.

  • Σε αυτό το άρθρο του Νόμου, το οποίο αναφέρεται στις «έννοιες» θα πρέπει να συμπεριληφθούν και οι ακόλουθες ΚΕΝΤΡΙΚΕΣ ΕΝΝΟΙΕΣ του χώρου της ΕΑΕ:

    «Εκπαιδευτική Ένταξη – Συνεκπαίδευση είναι η διαδικασία η οποία έχει ως στόχο το σχολείο γενικότερα και οι εκπαιδευτικοί γενικής και ειδικής αγωγής ειδικότερα –σε συνεργασία μεταξύ τους – να διδάξουν με τέτοιο τρόπο ώστε να παρέχουν όσο το δυνατόν περισσότερες ευκαιρίες για συμμετοχή και πρόσβαση ΟΛΩΝ των μαθητών – ανεξαρτήτως φύλου, φυλής, εθνικότητας, ικανότητας κ.λ.π. – στις κοινωνικές και ακαδημαϊκές δραστηριότητες της τάξης και του σχολείου. Επομένως, 1. η ένταξη ασχολείται με την ευημερία όλων των μαθητών και θέτει ως βασική προϋπόθεση τη μετατροπή των σχολείων σε οργανισμούς, έτοιμους και πρόθυμους να υποδεχτούν το μαθητικό πληθυσμό. Στόχος είναι κανένας μαθητής να μην μείνει έξω από το σχολείο. Αυτό προϋποθέτει ότι πρέπει να μάθουμε να συμβιώνουμε ο ένας με τον άλλον, 2. Η ένταξη είναι μία διαδικασία που στοχεύει στην αύξηση της συμμετοχής όλων των μαθητών και στον περιορισμό του αποκλεισμού τους. Άλλωστε το ένα προϋποθέτει το άλλο. 3. Είναι η προσπάθεια δημιουργίας ενός αποτελεσματικού σχολείου: ενός σχολείου που θα μπορεί να ανταποκρίνεται στην ανομοιογένεια των μαθητών. 4. Η ένταξη προϋποθέτει βασικές αλλαγές που αφορούν τις στάσεις, αξίες, πεποιθήσεις μας, το ήθος, την οργάνωση, τη διδασκαλία και το αναλυτικό πρόγραμμα στο σχολείο. 5. Η ένταξη δεν αναφέρεται στον όρο «ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες» αλλά στον όρο «φραγμοί στη μάθηση και τη συμμετοχή» και 5.Η ένταξη καλείται να αντιμετωπίσει ζητήματα κοινωνικής δικαιοσύνης, ισότητας, ανθρώπινων δικαιωμάτων, κατάργησης των διακρίσεων. Ένταξη= Συμμετοχή & Πρόσβαση.

    “Εκπαιδευτική αξιολόγηση είναι η συστηματική διαδικασία συγκέντρωσης εκπαιδευτικά σημαντικών πληροφοριών για τη λήψη νομικών και διδακτικών αποφάσεων που σχετίζονται με την παροχή υπηρεσιών εκπαίδευσης. Επιπλέον, η εκπαιδευτική αξιολόγηση αποτελεί προσπάθεια προσδιορισμού όχι μόνο του τι ξέρει ο μαθητής και πώς το χρησιμοποιεί αλλά και των συνθηκών που ευνοούν την απόκτηση γνώσεων, των μεθοδολογικών επιλογών που μπορούν να βελτιώσουν τη διδασκαλία, των συναισθηματικών παραγόντων που επηρεάζουν την προσπάθεια του μαθητή και των περιβαλλοντικών παραμέτρων που καθορίζουν τη δράση όλων των μετεχόντων στη μαθησιακή διαδικασία»

    «Διαφοροποιημένη διδασκαλία [Δ.Δ]. Η «ΔΔ» είναι μία συνεχής διαδικασία η οποία επιτρέπει στον εκπαιδευτικό να χρησιμοποιεί όσο το δυνατόν πιο αποτελεσματικά ένα εύρος εκπαιδευτικών προσεγγίσεων & στρατηγικών διδασκαλίας με στόχο την πρόσβαση στη γνώση (στο Α.Π) και την πρόοδο όλων των μαθητών. Στην εκπαιδευτική πρακτική, Διαφοροποιημένη Διδασκαλία σημαίνει ότι οι μαθητές έχουν πολλαπλές επιλογές ως προς την λήψη της πληροφορίας, τον τρόπο με τον οποίο θα κατανοήσουν τις ιδέες, και στο πώς θα εκφράσουν αυτό που έμαθαν. Με άλλα λόγια, μια διαφοροποιημένη τάξη παρέχει διαφορετικές πληροφορίες: στην απόκτηση του περιεχομένου, στην επεξεργασία ή την κατανόηση των ιδεών και στην ανάπτυξη των προϊόντων/μορφές αξιολόγησης, έτσι ώστε κάθε μαθητής/ήτρια να μπορεί να μάθει αποτελεσματικά.

    H διαφοροποιημένη παιδαγωγική:
    1) Δεν είναι εξατομίκευση της μαθησιακής εμπειρίας
    2) Δεν είναι «ειδική μέθοδος» διδασκαλίας για τους ανάπηρους μαθητές
    3) Εξαρτάται από την υιοθέτηση των εκάστοτε θεωριών μάθησης που υιοθετεί ο κάθε εκπαιδευτικός.
    Σε διεθνές επίπεδο, η διαφοροποίηση προβάλλεται ως ένας τρόπος ανταπόκρισης της διδασκαλίας στην ετερογένεια του μαθητικού πληθυσμού και κατ’ επέκταση ως ένας τρόπος αντιμετώπισης της σχολικής αποτυχίας και της σχολικής διαρροής.
    Η διαφοροποιημένη παιδαγωγική δεν ισοδυναμεί με μια μέθοδο παραγωγής εξατομικευμένων πλάνων εργασίας για κάθε μαθητή μέσα στην τάξη (Hart, 1992· Fox & Hoffman, 2011· Perrenoud, 2005· Westwood, 2001· Tomlinson, 1999, 2001).
    Η διαφοροποιημένη παιδαγωγική, στο πλαίσιο των κοινωνικών πολιτισμικών θεωριών μάθησης (Bruner, Vygotsky), προσεγγίζεται ως μια ανοιχτή διαδικασία αξιοποίησης των διαφορετικών εμπειριών, ενδιαφερόντων, αναγκών και τρόπων μάθησης των μαθητών, η οποία έχει ως στόχο την οικοδόμηση μιας συλλογικής μαθησιακής εμπειρίας που «θα έχει νόημα», θα τους «κινητοποιεί», «θα συνιστά μια πρόκληση» γι’ αυτούς και που, συγχρόνως, δεν «θα απειλεί την ταυτότητά» τους, την «ασφάλεια» και τη «νοητική» τους «διαθεσιμότητα» (Perrenoud, 2005).

    «Έγκαιρη παρέμβαση. Με τον όρο έγκαιρη παρέμβαση αναφερόμαστε σε όλες τις μορφές παιδοκεντρικών δραστηριοτήτων εξάσκησης και εκπαίδευσης καθώς και σε δραστηριότητες που αφορούν στην καθοδήγηση και υποστήριξη των γονέων αμέσως μετά τον προσδιορισμό της αναπτυξιακής κατάστασης των παιδιών. Κάθε πρόγραμμα έγκαιρης παρέμβασης καθοδηγείται άμεσα ή έμμεσα από ένα αναπτυξιακό/ οικολογικό μοντέλο σχετικά με το πώς θα μπορούσε να επηρεαστεί θετικά η ανάπτυξη του παιδιού και με το πώς θα μπορούσε να προωθηθεί η οικογενειακή ευεξία, συμπεριλαμβανομένων και των αρμονικών οικογενειακών σχέσεων. Μολονότι τα προγράμματα έγκαιρης παρέμβασης δε θεωρούνται ουσιαστικά ως μέρος της διαδικασίας ένταξης του παιδιού στο σχολείο, εντούτοις έχει διαπιστωθεί (European Agency for Development in Special Needs Education, 1998) ότι αποτελούν το κλειδί για τη σχολική και κοινωνική τους ‘ένταξη στα επόμενα ηλικιακά στάδια. Έτσι, για παράδειγμα, σε πολλές Ευρωπαϊκές χώρες τα περισσότερα προγράμματα έγκαιρης παρέμβασης εντάσσονται, κατά το μεγαλύτερο μέρος τους, στο εκπαιδευτικό πλαίσιο και αποτελούν την αρχή της προετοιμασίας του παιδιού για τη μετάβασή του στο δημοτικό σχολείο της γενικής εκπαίδευσης. Στη δε Αμερική, η έγκαιρη παρέμβαση θεωρήθηκε ως εναλλακτική πολιτική μείωσης της σχολικής αποτυχίας και της μεταφοράς των παιδιών σε ειδικές τάξεις και ειδικά σχολεία.

    ΚΑΤΕΠΕΙΓΟΥΣΑ ΔΙΟΡΘΩΣΗ: Σε καμία χώρα του αναπτυγμένου αλλά και του αναπτυσσόμενου κόσμου – και σε καμία βιβλιογραφική ή/και άλλη επιστημονική πηγή – δεν υπάρχει ο όρος «παράλληλη στήριξη». Υπάρχει ο όρος παράλληλη διδασκαλία ή ο όρος ‘υποστήριξη μέσα στην τάξη’ (in-classroom support). Ο όρος ‘υποστήριξη μέσα στην τάξη’ (in class room support) δημιουργήθηκε ως εξέλιξη των Τμημάτων Ένταξης (pull-out programs) για να δηλώσει ότι στην πράξη η προώθηση της συνεκπαίδευσης προϋποθέτει αντί να βγαίνει ο μαθητής και να πηγαίνει στο τμήμα ένταξης να μπαίνει μέσα στην γενική τάξη ο ειδικός παιδαγωγός και να συνεργάζεται με τον δάσκαλο της γενικής τάξης. Κι έτσι οδηγηθήκαμε στην συνεργατική διδασκαλία ή συνδιδασκαλία μία εκ των οποίων είναι και η παράλληλη διδασκαλία (άλλες μορφές συνεργατικής διδασκαλίας είναι, η συμπληρωματική διδασκαλία, εναλλακτική διδασκαλία, ομαδική διδασκαλία κ.λ.π.). Η παράλληλη στήριξη έτσι όπως εφαρμόζεται ενισχύει την εξάρτηση ενώ στόχος της εκπαίδευσης και της υποστήριξης είναι η ανάπτυξη της αυτονομίας.

    Επομένως, στο Άρθρο 1
    -Να προστεθεί: «Όπου στη νομοθεσία αναφέρεται ο όρος «παράλληλη στήριξη», «εκπαιδευτικός παράλληλης στήριξης» και “τάξη με παράλληλη στήριξη” αντικαθίσταται από τους όρους “συνδιδασκαλία”, “εκπαιδευτικός συνδιδασκαλίας” και “τάξη συνδιδασκαλίας”».

    Αιτιολόγηση: Ο όρος παράλληλη στήριξη χρειάζεται να αντικατασταθεί από τον όρο συνδιδασκαλία γιατί (α) δε συνάδει με την ορολογία της ένταξης/συνεκπαίδευσης αφού παραπέμπει σε διαχωριστική διδασκαλία για τα παιδιά με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες μέσα στην τάξη της γενικής εκπαίδευσης, (β) με βάση τη διεθνή βιβλιογραφία όρος “παράλληλη στήριξη” παραπέμπει σε μία μόνο μορφή συνδιδασκαλίας, αυτή της “υποστηρικτικής διδασκαλίας”, παραλείποντας άλλες μορφές συνδιδασκαλίας, όπως αυτές της “παράλληλης συνδιδασκαλίας”, “εναλλακτικής ή συμπληρωματικής συνδιδασκαλίας” και “ομαδικής συνδιδασκαλίας”, και (γ) ο όρος “συνδιδασκαλία” (co-teaching ή collaborative teaching) χρησιμοποιείται διεθνώς ως ο καταλληλότερος για να περιγράψει τη σχέση δυο εκπαιδευτικών μέσα στην τάξη της γενικής εκπαίδευσης

    -Να προστεθεί: «Ως συνδιδασκαλία ορίζεται η εκπαιδευτική πρακτική κατά την οποία δύο (ή περισσότεροι) εκπαιδευτικοί, συνήθως ένας της γενικής αγωγής και ένας της ΕΑΕ, διδάσκουν μία ομάδα μαθητών με διαφορετικές εκπαιδευτικές ανάγκες. Η συνδιδασκαλία μπορεί να έχει τις παρακάτω μορφές (μοντέλα συνδιδασκαλίας): α. Την Υποστηρικτική Διδασκαλία, όπου ο ένας εκπαιδευτικός διδάσκει όλη την τάξη και άλλος υποστηρίζει παράλληλα έναν μαθητή ή μία μικρή ομάδα μαθητών που δυσκολεύονται να ακολουθήσουν την εκπαιδευτική διαδικασία, β. Την Παράλληλη Διδασκαλία, όπου ο κάθε εκπαιδευτικός διδάσκει το ίδιο ή παρόμοιο περιεχόμενο χωρίζοντας την τάξη σε δύο ή περισσότερες ομάδες, γ. Τη Συμπληρωματική Διδασκαλία, όπου ο ένας εκπαιδευτικός μπορεί να αναλάβει μια ομάδα μαθητών σε συγκεκριμένο χώρο μέσα στην τάξη για να επαναλάβει το περιεχόμενο της διδασκαλίας που προηγήθηκε ή να προσφέρει περισσότερες ασκήσεις εμπέδωσης ώστε να υποστηρίξει τους μαθητές που αντιμετωπίζουν δυσκολίες μάθησης σε συγκεκριμένα γνωστικά αντικείμενα, και δ. Την Ομαδική Διδασκαλία όπου και οι δύο εκπαιδευτικοί σχεδιάζουν, διδάσκουν, αξιολογούν και είναι από κοινού υπεύθυνοι για όλη την τάξη».

    Άρθρο 1§1. Δεν αποσαφηνίζεται η διαφορά ανάμεσα στους «μαθητές με διαπιστωμένες ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες» και σ’ αυτούς με «ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες», στους οποίους γίνεται αναφορά.

    Άρθρο 1§3. Η «διάγνωση» να μην ταυτίζεται – όπως λανθασμένα αναφέρεται στην εν λόγω παράγραφο – με την εκπαιδευτική αξιολόγηση. Η εκπαιδευτική αξιολόγηση αποτελεί μέρος των ευρύτερων επιστημονικών διαδικασιών που εμπεριέχονται στη διαδικασία της διεπιστημονική διάγνωσης -διαφοροδιάγνωσης.
    Θα πρέπει, να ληφθεί υπόψη ότι η εκπαιδευτική αξιολόγηση αποτελεί δομικό στοιχείο της εκπαιδευτικής διαδικασίας, διεξάγεται από τους εκπαιδευτικούς γενικής και ειδικής αγωγής σε συνεργασία με στόχο τον σχεδιασμό, την εφαρμογή και την παρακολούθηση των εκάστοτε εκπαιδευτικών προγραμμάτων –παρεμβάσεων που παρέχονται είτε μέσα στη γενική τάξη- συνεκπαίδευση-, είτε σε μονάδες ειδικής αγωγής. Επομένως, πέρα από τη διάγνωση, η εκπαιδευτική αξιολόγηση αποτελεί μία από τις βασικότερες πρακτικές κατά το σχεδιασμό, την εφαρμογή, την παρακολούθηση και τον έλεγχο κάθε διδακτικής διαδικασίας και παρέμβασης

  • Άρθρο 1 Έννοιες – Σκοπός
    2. Όπου στη νομοθεσία αναφέρεται ο όρος «ειδική αγωγή» αντικαθίσταται με τον όρο «ειδική αγωγή και εκπαίδευση».

    ΠΡΟΤΑΣΗ
    2. Όπου στη νομοθεσία αναφέρεται ο όρος «ειδική αγωγή» αντικαθίσταται με τον όρο «ειδική εκπαίδευση»
    Εναρμονίζεται η νομοθεσία με το Ν. 4074/2012 που αφορά στη Διεθνή Σύμβαση των Δικαιωμάτων των ΑμεΑ και, ειδικότερα για την περίπτωση των κωφών – βαρηκόων ατόμων, που εκπροσωπεί η Ομοσπονδία μας, δεν υφίσταται θέμα ειδικής αγωγής αλλά ειδικής εκπαίδευσης, προκειμένου να διασφαλιστεί η πρόσβασή τους στην εκπαίδευση. Το ίδιο ισχύει και για άλλες κατηγορίες ατόμων με αναπηρία κι άρα θα ήταν προτιμότερο να διαχωριστούν οι τομείς της ειδικής αγωγής και οι τομείς της ειδικής εκπαίδευσης.

    εκ μερους της ΟΜΚΕ

  • 11 Δεκεμβρίου 2014, 17:34 | ΜΑΡΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΔΟΥ

    Στηρίζω τις θέσεις των Σ.Α.Τ.Ε.Α.

  • 11 Δεκεμβρίου 2014, 17:33 | ΜΑΡΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΔΟΥ

    Στηρίζω τις θέσεις του Σ.Α.Τ.Ε.Α.

  • 11 Δεκεμβρίου 2014, 10:55 | Θάνος

    ΣΤΗΡΙΖΩ ΤΙΣ ΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥ Σ.Α.Τ.Ε.Α ! !

    Μιας και είμαστε μέλος της Ευρωπαικής Ένωσης καλό θα ήταν να κάνετε μια έρευνα στην Γερμανία (για παράδειγμα) για το πως αντιμετωπίζει την ειδική εκπαίδευση. Είναι ένα τεράστιο θέμα που απαιτούμε να αντιμετωπιστεί με ιδιαίτερη σοβαρότητα.
    Θα ήθελα επιπλέον να ρωτήσω για ποιο λόγο δεν προωθείτε την ιδιωτική ειδική εκπαίδευση, μιας και η Δημόσια ειδική εκπαίδευση δεν καλύπτει τις ανάγκες των παιδιών, έχει τεράστια κενά (δεν γίνονται μαθήματα εναλλακτικής επικοινωνιας, δυστυχώς τα δημόσια σχολία είναι ελάχιστα και το σημαντικότερο η τύχη του κάθε παιδιού εξαρτάται από μια αξιολόγηση μισής ώρας χωρίς οι γονείς να έχουν καμία άποψη στην μελλοντική τύχη του παιδιού τους)?

  • 10 Δεκεμβρίου 2014, 19:00 | Παξιμαδη Ελενη

    Πολύ καλές οι προθέσεις και οι προτάσεις. Μη ξεχνάμε επίσης και τα παιδιά που μεγαλώνουν με γονέα Α.Μ.Ε.Α., καθώς ειδικά στο Δημοτικό μπορεί να αντιμετωπίζουν ψυχολογικά προβλήματα όπως η διαρκείς θλίψη,Κάποια επισης βιώνουν έντονα των κοινωνικό ρατσισμό. Πολλές φορές επίσης ο γονέας Α.Μ.Ε.Α. δε θα μπορεί εύκολα να διευθετήσει, λόγω των δικών του προβλημάτων, θέματα εκπαιδευτικά του παιδιού του όπως π.χ. η δυσλεξία. Ευχαριστώ πολύ.

  • 10 Δεκεμβρίου 2014, 14:43 | ΘΕΟΧΑΡΗ ΙΩΑΝΝΑ

    Στηρίζω τις θέσεις του Σ.Α.Τ.Ε.Α.

  • ΣΧΟΛΙΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΑΥΤΙΣΜΟΥ (ΕΟΔΑΦ)
    Το σχέδιο νόμου για την Ειδική Αγωγή όχι μόνο δεν φαίνεται να προσπαθεί να τηρήσει στοιχειωδώς τις «Αρχές, Διαδικασίες και Μέσα Καλής Νομοθέτησης» (το ν.4048/2012 (ΦΕΚ 34/τΑ΄/-23-02-2014) αλλά παραβιάζει τις διεθνείς συμβάσεις για τα δικαιώματα ατόμων με αναπηρία – αυτισμό για ίσες ευκαιρίες στην εκπαίδευση, επαγγελματική εκπαίδευση και αποκατάσταση καθώς και τα συνταγματικά δικαιώματα των γονέων των παιδιών αυτών.
    Το νομοσχέδιο του Υ.ΠΑΙ.Θ. δεν μετονομάζει την «ειδική αγωγή» σύμφωνα με την ορολογία της Διεθνούς σύμβασης ατόμων με αναπηρία «Εκπαίδευση της ενσωμάτωσης ατόμων με αναπηρία», παρόλο που πρόσφατα δεσμεύτηκε ρητά από την Επιτροπή Ισότητας, Νεολαίας και Δικαιωμάτων του Ανθρώπου της Βουλής να σταματήσει να χρησιμοποιεί τον όρο ειδική αγωγή.
    Είναι ανησυχητικό ότι το περιεχόμενο του σχεδίου νόμου θα έχει σοβαρές μακροχρόνιες θεσμικές αρνητικές συνέπειες στην εκπαίδευση των ατόμων με αυτισμό και θα εκθέσει διεθνώς τη χώρα.
    Σαφώς δεν επιδιώκει να αναμορφώσει το θεσμικό πλαίσιο εκπαίδευσης ή να του δώσει κατεύθυνση με βάση την Σύμβαση για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρίες, ΟΗΕ 2006(Επικύρωση ν. 4074/2012). Δεν παραγνωρίζει απλά τις διατάξεις της που δεσμεύουν τη χώρα και υπερισχύουν από κάθε άλλη αντίθετη διάταξη νόμου» (Σύνταγμα Ελλάδας: Οργάνωση και λειτουργίες της Πολιτείας, Άρθρο 28η).
    Όλες οι γνωματεύσεις των ΚΕΔΔΥ και των Ιατροπαιδαγωγικών Κέντρων για τους μαθητές με αυτισμό, έχουν μόνιμη ισχύ» (άρθρο 4) που ενισχύει τον απόλυτο και οριστικό διαχωρισμό ακόμη και όταν γίνεται από λάθος και μη επαρκή στελέχωση. Σαφώς παραβιάζει τη Διεθνή Σύμβαση για το δικαίωμα της Εκπαίδευσης (άρθρο 24) που είναι αναφαίρετο δικαίωμα ισότιμο με το δικαίωμα της υγείας (άρθρο 25) και την γενική αρχή της για «σεβασμό των εξελισσόμενων ικανοτήτων των παιδιών με αναπηρίες» (άρθρο 3 της Σύμβασης).

    Επί πλέον, δεν σχεδιάζει τα μέτρα υποστήριξης της εκπαίδευσης παιδιών στο αυτιστικό φάσμα, με βάση τον «καθολικό σχεδιασμό» όπως τον ορίζει η Σύμβαση – άρθρο 2 .
    Η εκπαίδευση των ατόμων με αυτισμό αποτελεί ζήτημα ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ζήτημα μείζονος κοινωνικής σημασίας για το οποίο απαιτείται στη νομοθέτηση όχι μόνο η συμμετοχή στελεχών με διοικητική -συνδικαλιστική εμπειρία αλλά και επιστημονικών επαγγελματικών φορέων που ασχολούνται επί δεκαετίες με τον αυτισμό και κυρίως των θεσμικών οργάνων που εκπροσωπούν τα άτομα με αυτισμό, τα οποία τεχνιέντος και από πρόθεση «αγνοήθηκαν».
    Για όλους τους ανωτέρω λόγους ζητείται η απόσυρση των προτάσεων του ΥΠΑΙΘ για την ειδική εκπαίδευση και η κατάρτιση νέου που θα λαμβάνει υπόψη τις προτάσεις της Εθνικής Ομοσπονδίας Αυτισμού που αποτελει κυρίαρχο αίτημα των 200.000 οικογενειών με παιδιά στο ΑΦ και του ψηφίσματος των 8.000 υπογραφών που έχουν επανηλλειμένα κατατεθεί στο ΥΠΑΙΘ, το γραφείο Πρωθυπουργού, τη Βουλή και όλες τις αρμόδιες επιτροπές.

  • 8 Δεκεμβρίου 2014, 21:14 | ΧΡΥΣΑΝΘΗ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ

    ΣΤΗΡΙΖΩ ΤΙΣ ΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥ Σ.Α.Τ.Ε.Α ! !