- Η παράγραφος 2 του άρθρου 33 του ν.4009/2011 (Α’ 195) τροποποιείται ως εξής:
«Ο φοιτητής εγγράφεται στο Τμήμα στην αρχή κάθε εξαμήνου σε ημερομηνίες οι οποίες ορίζονται από το Δ.Σ. του Τμήματος και δηλώνει τα μαθήματα που επιλέγει. Η ιδιότητα του φοιτητή αποκτάται με την παραπάνω διαδικασία και, με την επιφύλαξη της περίπτωση δ’ της παραγράφου 9 του άρθρου 80 που αφορά τη διακοπή φοίτησης, διατηρείται μέχρι την απονομή του τίτλου σπουδών σύμφωνα με το ενδεικτικό πρόγραμμα σπουδών. Φοιτητές που έχουν υπερβεί τον ελάχιστο χρόνο φοίτησης σύμφωνα με το ενδεικτικό πρόγραμμα σπουδών του οικείου Τμήματος προσαυξανόμενο κατά δύο έτη δεν δικαιούνται παροχές σίτισης, στέγασης και διευκολύνσεων για τις μετακινήσεις τους».
- α) Η παράγραφος 5 του άρθρου 33 του ν.4009/2011 (Α’ 195) τροποποιείται ως εξής:
«Κάθε εξάμηνο περιλαμβάνει τουλάχιστον δεκατρείς (13) πλήρεις εβδομάδες διδασκαλίας. Ο αριθμός των εβδομάδων για τη διενέργεια των εξετάσεων και οι λεπτομέρειες παράτασης εξαμήνου ορίζονται στον Εσωτερικό Κανονισμό του Ιδρύματος».
β) Καταργούνται οι παράγραφοι 3, 4, 6 και 7 του άρθρου 33 του ν.4009/2011 (Α’ 195), οι περιπτώσεις α΄ και β’ της παραγράφου 11 του άρθρου 33 του ν.4009/2011 (Α’ 195) και η παράγραφος 1 του άρθρου 49 του ν.4009/2011 (Α’ 195), η οποία αφορά διαγραφές φοιτητών από τα Α.Ε.Ι.
- α) Η περίπτωση δ’ της παραγράφου 9 του άρθρου 80 του ν.4009/2011 (Α’ 195) τροποποιείται ως εξής:
«δ) Οι φοιτητές έχουν το δικαίωμα να διακόψουν τις σπουδές τους με έγγραφη αίτησή τους στη γραμματεία του οικείου Τμήματος για όσα εξάμηνα, συνεχόμενα ή μη, επιθυμούν. Οι φοιτητές που διακόπτουν κατά τα ανωτέρω τις σπουδές τους, δεν έχουν τη φοιτητική ιδιότητα καθ’ όλο το χρονικό διάστημα της διακοπής των σπουδών τους».
β) Η επανεγγραφή φοιτητών που απώλεσαν αυτοδικαίως τη φοιτητική τους ιδιότητα δυνάμει της παραγράφου 1 του άρθρου 49 του ν.4009/2011 (Α’ 195) πραγματοποιείται με έγγραφη αίτησή τους στο Τμήμα ή στη μονοτμηματική Σχολή.
Θεωρώ πολύ σωστή την άρση της διαγραφής των φοιτητών, ιδίως σε ένα ασταθές οικονομικό περιβάλλον. Στα πλαίσια της δια βίου μάθησης πρέπει να δίδονται περισσότερες ευκαιρίες για την ολοκλήρωση των σπουδών. Άλλωστε ο βαθμός ή η ταχύτητα απαξίωσης της γνώσης δεν είναι τόσο μεγάλος/η όταν αναφερόμαστε σε σπουδές προπτυχιακού επιπέδου (ακόμη και στο μάθημα της χειρουργικής). Ωστόσο συμφωνώ με τον κ. Λυσίμαχο Παπάζοφλου ότι ο αυξημένος αριθμός των φοιτητών που βρίσκονται επί πτυχίω μαρτυρά αποτυχία του προγράμματος σπουδών. Μέριμνα όμως των διοικούντων κάθε σχολής είναι ο εντοπισμός των αδυναμιών του συστήματος και η λήψη διορθωτικών μέτρων με σκοπό την επίτευξη της αριστείας. Ενδεικτικά αναφέρω: Επιμόρφωση των διδασκόντων στην εκπαίδευση ενηλίκων, χρήση της ανοικτής και εξ’ αποστάσεως εκπαίδευσης με e-learning, βιντεοσκόπηση διαλέξεων, ανάρτηση όλου του υλικού μάθησης σε εκπαιδευτική πλατφόρμα, χρήση προσομοιωτών ή παιχνιδιών όπως το second life. Τα υποχρεωτικά μαθήματα ή εργαστήρια σε δύο βάρδιες, πρωί-απόγευμα για να διευκολυνθούν οι εργαζόμενοι και να αποσυμφορηθούν οι χώροι, ώστε οι φοιτητές να βλέπουν το χειρουργικό πεδίο και όχι την πλάτη του μπροστινού τους.
Οι φοιτητές που αυτή τη στιγμή προσπαθούν και παλεύουν σκληρά υπό τις παρούσες κοινωνικοοικονομικές συνθήκες να πάρουν ένα 2ο πτυχίο σύμφωνα με το άρθρο 80 παρ. 10 του ν.4009/2011 δε δικαιούνται συγγράμματα. Αυτό οδηγεί στη δημιουργία φοιτητών δύο ταχυτήτων και δύο κατηγοριών, σε ένα ελληνικό πανεπιστήμιο που ήδη θεωρεί αυτούς που αποκτούν δεύτερο πτυχίο ως απλούς συλλέκτες πτυχίων και όχι ως άτομα που προσπαθούν για μία,ίσως, καλύτερη ζωή. Είναι υποχρέωση της εκάστοτε κυβερνήσεως, από τη στιγμή που δίνει τη δυνατότητα φοιτήσεως μέσω κατατακτηρίων εξετάσεων να μπορεί να καλύπτει και τις ανάγκες των εισαχθέντων. Άλλωστε ο κος Μπαλτάς είχε υπογράψει στην αίτηση επανεξέτασης αυτού του άρθρου σύμφωνα με αυτό το έγγραφο http://www.hellenicparliament.gr/UserFiles/67715b2c-ec81-4f0c-ad6a-476a34d732bd/9251456.pdf
Επιπλέον ένα πολύ βασικό ζήτημα, εκτός των συγγραμμάτων, είναι και η παροχή ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης μέσω του Πανεπιστημίου. Ένα ξεκάθαρο νομικό πλαίσιο που θα ορίζει ακριβώς τη διαδικασία μέσω της οποίας καλύπτεται ο κάθε φοιτητής, θα ανακουφίσει πολλούς που έχουν μείνει ανασφάλιστοι λόγω οικονομικών συγκυριών, είτε αυτοί είναι εισαχθέντες μέσω πανελλαδικών είτε μέσω κατατακτηρίων. Ελπίζω να λάβετε υπόψιν σας αυτά τα σημεία και να μας δώσετε τη δυνατότητα να αισθανθούμε και πάλι καλοδεχούμενοι μέσα στο Ελληνικό Πανεπιστήμιο.
Κύριε Υπουργέ, σας παρακαλώ να επανεξετάσετε την άδικη ρύθμιση για μη παροχή συγγραμάτων στους φοιτητές των κατατακτηρίων. Είμαι φοιτητής της Νομικής Αθηνών, όνειρο ζωής για το οποίο κόπιασα πολύ και δουλεύω παραλλήλως, ώστε να μπορέσω να το εκπληρώσω. Τα συγγράματα της Νομικής, για τους μη δικαιούχους, είναι ΠΑΝΑΚΡΙΒΑ(ενδεικτικός μέσος όρος 50-60€), γεγονός που καθιστά την περάτωση των σπουδών μας ιδιαιτέρως επίμοχθη και κοπιώδη. Δε ζητούμε κάτι παράλογο, απλώς την επαναφορά στην πρότερη κατάσταση, πριν την επονείδιστη αλλαγή Διαμαντοπούλου.
Σας παρακαλούμε, σκύψτε στο αίτημά μας με κατανόηση.
«Μη χορήγηση δωρεάν συγγραμάτων και εκπτωτικού φοιτητικού πάσο σε φοιτητές απο κατατακτήριες»
Αξιότιμε κύριε Υπουργέ,
Με την παρούσα επιστολή θα ήθελα να επισημάνω την αδικία που υφιστάμεθα εμείς οι φοιτητές του δεύτερου πτυχίου απο τη μη χορήγηση δωρεάν συγγραμάτων και εκπτωτικού φοιτητικού πάσο, καθώς και όλων των παροχών που δικαιούται ένας φοιτητής.
Σύμφωνα με τις διατάξεις της παραγράφου 4 του άρθρου 16 του Συντάγματος, όλοι οι Έλληνες έχουν δικαίωμα δωρεάν παιδείας, σε όλες τις βαθμίδες της, στα κρατικά ιδρύματα. H διά βίου μάθηση, όπως έχει αναγνωριστεί από την Ευρωπαϊκή Ένωση (Ε.Ε.), αποτελεί δυνητικό παράγοντα προώθησης της ανάπτυξης, της απασχόλησης και της κοινωνικής συνοχής. Σχεδιάζει πολιτικές, συντονίζει την εφαρμογή προγραμμάτων και χρηματοδοτεί την προώθησή της. Και ενώ το ελληνικό κράτος φαίνεται πως επικροτεί αυτόν το στόχο, στην ουσία τον απαξιώνει, και μαζί με αυτόν ανθρώπους που έχουν όνειρα και δυνατότητες να διευρύνουν τους πνευματικούς τους ορίζοντες.
Από το έτος 2012-2013, δυνάμει του άρθρου 80 παρ. 10 του ν.4009/2011, προβλέπεται ότι δε χορηγούνται δωρεάν διδακτικά συγγράμματα σε φοιτητές που παρακολουθούν πρόγραμμα σπουδών για τη λήψη δεύτερου πτυχίου. Αξίζει να αναφερθεί πως τη χρονιά που καταργήθηκε η δωρεάν παροχή βιβλίων, ενημερωθήκαμε πως τα βιβλία κάθε μαθήματος για τους φοιτητές που έχουν εισαχθεί με κατατακτήριες, υπάρχουν ως δανειζόμενα σε κάθε βιβλιοθήκη. Συνεπώς, με αυτά τα δεδομένα, καλύπτεται κάθε υπόνοια έλλειψης συγγραμμάτων. Πρακτικά, όμως, τα βιβλία αυτά δανείζονται για σχετικά μικρό διάστημα και πάντοτε υπάρχουν ελλείψεις, με αποτέλεσμα η μελέτη να γίνεται με δυσκολία, περιορισμούς και να καταλήγει μη αποτελεσματική, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
Επίσης, σημαντικό ζήτημα είναι και η χορήγηση εκπτωτικού πάσου. Είναι γεγονός οτι δε σπουδάζουν όλοι οι φοιτητές στην πόλη που κατοικούν. Τα έξοδα είναι πολλά και μάλιστα αρκετοί φοιτητές δε δύνανται να ενοικιάσουν ούτε κατοικία στη νέα πόλη που σπουδάζουν. Επομένως, η καταβολή ολόκληρου του αντιτίμου του εισιτηρίου δεν ειναι διόλου ευκαταφρόνητο ποσό.
Με εκτίμηση,
μια φοιτήτρια Ιατρικής, χωρίς όπλα στη φαρέτρα της: βιβλία!
Θα ήθελα κι εγω από την πλευρά μου να επισημάνω το θέμα το οποίο έχουν θίξει και άλλοι σχολιαστές παραπάνω, δηλαδή της παροχής δωρεάν συγγραμμάτων για φοιτητές που ήδη είναι κάτοχοι ενος πτυχίου της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Όλα τα άτομα που μπήκαν στην διαδικασία των προπτυχιακών σπουδών το έχουν κάνει απολύτως συνειδητά επενδύοντας προσωπικό χρόνο και μόχθο. Έχουν περάσει απο διαδικασία εξετάσεων είτε αυτη των κατατακτηρίων, είτε εχουν δωσει εκ νέου πανελλήνιες εξετάσεις. Ένα κράτος που (υποτίθεται) δίνει ιδιαίτερη βαρύτητα στην Παιδεία και στην καλλιέργεια επιστημόνων ειναί αδιαννόητο να μην στέκεται αρωγός στην προσπάθεια που κάνουν τα άτομα ώστε να εμπολουτήσουν την επιστημονική τους κατάρτηση και να γίνουν ολοκληρωμένοι επιστήμονες ώστε να μπορούν να συμβάλλουν ακόμα και στην παραγωγή νέας γνώσης. Εκτός αυτού η εκπαιδευση στην Ελλαδα που κατα το Σύνταγμα παρέχεται ΔΩΡΕΑΝ σε όλες τις βαθμίδες ανέκαθεν αποτελούσε μέσο κοινωνικής κινητικότητας για τους Έλληνες και σε καιρούς τόσο βαθιάς οικονομικής κρίσης ειναι τρομερά άδικο να μην διευκολύνεται η πρόσβαση στην επιστημονική γνώση και κατάρτιση από το κράτος. Το μέτρο εκτος των άλλων είναι βαθιά ταξικό καθως οι φοιτητές που οι οικογένειες τους έχουν κάποια οικονομική άνεση θα τους παρέχουν τα απαραίτητα χρήματα ώστε να αγοράσουν τα συγγράματα που απαιτούνται ούτως ή άλλως. Για την συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων όμως που βιώνουν απίστευτα δύσκολες στιγμές και αναγκάζονται να εργάζονται παράλληλα με τις σπουδές τους για ένα δεύτερο πτυχίο,το οποιο μοχθούν πραγμάτικα για να το αποκτήσουν, η υποχρέωση να αγοραζουν επιπλέον τα συγγράματα που απαιτούνται, αποτελεί πραγματική οικονομική αφαίμαξη. Οι ιθύνοντες του Υπουργειου πρεπει να γνωρίζουν οτι τα πανεπιστημιακά συγγράμματα φτάνουν σε ποσά της τάξης 70-90 ευρώ, χρήματα που αδυνατεί να καταβάλλει ένας εργαζόμενος φοιτητής ενώ οι πανεπιστημιακές βιβλιοθήκες αδυνατούν να καλύψουν τη ζήτηση σε συγγράματα, καθώς και οι ίδιες είναι πολλες φορές ανεπαρκώς εξοπλισμένες. Έτσι στην πράξη αποκλείεται η δυνατότητα των περισσοτέρων να αποκτήσουν ένα δεύτερο πτυχίο. Ο κ. Υπουργός έχει ενημερωθεί για το θέμα μέσα από την διαδικασία υποβολής ερώτησης βουλευτών της κυβερνώσας παραταξης στις 15/04/2015, όπως ήδη έχει αναφερθεί παραπάνω και ο κ.Υπουργός δεσμεύτηκε να εξετάσει το ζήτημα. Είναι μια έυκαιρια να δείξει εμπράκτως το κράτος ότι στέκεται αρωγός στην προσπάθεια που κάνουν οι πολίτες με τα τόσα οικονομικά προβλήματα να έχουν πρόσβαση στην Εκπαίδευση χωρις διακρίσεις.
Η φοιτητική ιδιότητα πρέπει να είναι ίση για όλους και να μην γίνονται διακρίσεις. Παρακαλώ Θα ήθελα να επανεξεταστεί το άρθρο 80 παρ. 10 του ν.4009/2011 με την εφαρμογή του οποίου καταργήθηκε η δωρεάν χορήγηση συγγραμμάτων σε φοιτητές που φοιτούν για απόκτηση 2ου πτυχίου.
Σας παρακαλώ πολύ να επανεξεταστεί το ζήτημα των φοιτητών δεύτερου πτυχίου. Είναι εντελώς άδικο να μας στερείται το δικαίωμα για γνώση με την μη παροχή δωρεάν συγγραμμάτων. Αρκετοί από μας φοιτούμε σε πολύ απαιτητικές σχολές(ιατρική, γεωπονικές, πολυτεχνικές)με πολλές ώρες εργαστηρίων και μαθημάτων με αποτέλεσμα να μην μπορούμε να εργαστούμε λόγω έλλειψης χρόνου.Πως είναι δυνατόν λοιπόν να αντέξουμε και το βάρος της αγοράς των συγγραμμάτων;
«“Μη δικαίωμα δωρεάν συγγραμμάτων σε φοιτητές από κατατακτήριες – Άρση αδικίας »
Αξιότιμε κε Υπουργέ,
Με το παρόν σχόλιο θέλω να επισημάνω τα ακόλουθα, αναφορικά με τα συγγράμματα που “δεν δικαιούμαστε” εμείς οι φοιτητές του δεύτερου πτυχίου αλλά και όσα ήδη δε μας παρέχουν εδώ και καιρό.
Σύμφωνα με τις διατάξεις της παραγράφου 4 του άρθρου 16 του Συντάγματος, όλοι οι Έλληνες έχουν δικαίωμα δωρεάν παιδείας, σε όλες τις βαθμίδες της, στα κρατικά εκπαιδευτήρια. Το Κράτος ενισχύει τους σπουδαστές που διακρίνονται, καθώς και αυτούς που έχουν ανάγκη από βοήθεια ή ειδική προστασία, ανάλογα με τις ικανότητες τους. Στην έννοια της δωρεάν παιδείας συγκαταλέγονται πρωτίστως αφενός μεν η χωρίς καταβολή διδάκτρων φοίτηση σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης και αφετέρου η παροχή στους εκπαιδευόμενους δωρεάν βιβλίων. Η δια Βίου Μάθηση αποτελεί προτεραιότητα σε όλα τα αναπτυγμένα κράτη.
Το Ελληνικό Κράτος, αν και «επί της αρχής» φαίνεται να υιοθετεί αυτό το στόχο, στην πράξη, παρά το ότι δίνει τη δυνατότητα να ξεκινήσει κάποιος επιπλέον σπουδές μέσω κατατακτήριων εξετάσεων, όπως επίσης και να παρακολουθήσει -επιπλέον του ενός- προγράμματος μεταπτυχιακών σπουδών διατηρεί πολλά εμπόδια στο δρόμο των πολιτών που επιθυμούν να εργαστούν και να δημιουργήσουν στο αντικείμενο στο οποίο έχουν ιδιαίτερη κλίση ή δεξιότητες ή επιθυμούν να διευρύνουν το μορφωτικό τους πεδίο με την ολοκλήρωση επιπλέον σπουδών.
Ειδικότερα στερεί από τους φοιτητές που εισάγονται με κατατακτήριες εξετάσεις το δικαίωμα σε δωρεάν συγγράμματα. Από το έτος 2012-2013 δυνάμει του άρθρου 80 παρ. 10 του ν.4009/2011, προβλέπεται ότι δεν χορηγούνται δωρεάν διδακτικά συγγράμματα σε φοιτητές που παρακολουθούν πρόγραμμα σπουδών για τη λήψη δεύτερου πτυχίου. Σε κάθε περίπτωση θεωρώ πως η παραπάνω διάταξη (άρθρο 80 παρ. 10 του ν. 4009/2011) απαξιώνει την έννοια της Δωρεάν Παιδείας και αποτελεί τροχοπέδη στη δια βίου μάθηση.
Επισημαίνεται ότι οι φοιτητές που έχουν επιλέξει να κάνουν δεύτερο πτυχίο το κάνουν καθαρά κατ ‘επιλογή, κάτω από δύσκολες συχνά συνθήκες, δουλεύοντας ή έχοντας οικογένεια, όπως ο γράφων το παρόν σχόλιο, ακόμα όντας και άνεργοι. Παρόλα αυτά αγαπούν τη μάθηση και τα βιβλία. Ειδικά την εποχή αυτή, κατά την οποία βιώνουμε βαθιά οικονομική κρίση, η παροχή δωρεάν συγγραμμάτων για την ολοκλήρωση των σπουδών μας θεωρείται απαραίτητη!!!
Δεδομένου ότι οι νέες διαδικασίες στις κατατακτήριες εξετάσεις σε ΑΕΙ και ΤΕΙ με βάση τροπολογία του νόμου 4186/2013 επιβάλλουν οι κατατάξεις σε Τμήματα να γίνονται μόνο με γραπτές εξετάσεις σε τρία μαθήματα, ενώ υπήρχε μέχρι πρόσφατα «η επιλογή των υποψηφίων για κατάταξη πτυχιούχων να γίνεται με βάση το βαθμό πτυχίου ή σε προγενέστερη περίοδο και χωρίς αυτόν», η ίδια τροπολογία αλλάζει και μειώνει δραστικότατα τον αριθμό των δικαιούχων φοιτητών από κατατακτήριες εξετάσεις των προαναφερόμενων βασικών φοιτητικών δικαιωμάτων.
Επομένως επιβαρύνει ελάχιστα τον προϋπολογισμό της Δημόσιας Ανώτατης Εκπαίδευσης της χώρας.
Αντίθετα δημιουργεί εξαιρετικά πρόσφορες προϋποθέσεις και σημαντικότατα μη αιτιολογημένα πλέον εμπόδια για μη αποδοτική σπουδαστικά και οικονομικά προσπάθεια των θιγόμενων φοιτητών και φοιτητριών αλλά και για αντιπαιδαγωγική και αντιδημοκρατική αντιμετώπισή τους από την ελληνική πολιτεία. Οι παροχές και η δωρεάν εκπαίδευση σε τριτοβάθμιο επίπεδο, δεν είναι μία «αγγαρία» υποχρέωση του κράτους προς τον φοιτητή, που πρέπει να την εκπληρώσει. Οι παροχές αυτές είναι ΕΠΕΝΔΥΣΗ που κάνει το κράτος, προκειμένου να δρέψει σε λίγα χρόνια τα οικονομικά και κοινωνικά οφέλη της πνευματικής εργασίας του εκπαιδευμένου πλέον απόφοιτου πανεπιστημίου.
Ο φοιτητής είναι ουσιαστικά εργαζόμενος, σε περίοδο προετοιμασίας / επιμόρφωσης. Κατά συνέπεια, όχι, δεν υπάρχει καμία «δικαιολογία» για να μην ισχύουν οι παροχές του πρώτου πτυχίου, ίδιες και στο δεύτερο. Το μεγάλο κόστος των πανεπιστημιακών συγγραμμάτων σε καιρούς, όπως η παρούσα, κρίσης, καταστεί ακανθώδη, δύσκολη ακόμη και απαγορευτική, τη διαδρομή προς την περάτωση των σπουδών μας. Είναι επιτακτική η ανάγκη να εφαρμόσουμε την τόσο αναμασημένη και χιλιοειπωμένη δωρεάν παιδεία και στην πράξη της. Και για να πούμε και την πραγματικότητα, η «επιβάρυνση» που δέχεται ο κρατικός προϋπολογισμός από την κάλυψη των βιβλίων των ελάχιστων αναλογικά φοιτητών που κάνουν δεύτερο πτυχίο είναι πραγματικά αστείος να αναφέρεται ως αιτιολογία.
Μάλιστα αξίζει να σημειωθεί ότι με σχετική απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, (2411/12), για τα δίδακτρα σε πτυχία και μεταπτυχιακά, αναφέρεται μεταξύ άλλων η παροχή δωρεάν συγγραμμάτων σε οποιοδήποτε προπτυχιακό φοιτητή. Συγκεκριμένα η απόφαση του ΣτΕ, μεταξύ άλλων αναφέρει χαρακτηριστικά: «Επειδή, το κατ’ άρθρο 16 παρ. 4 του Συντάγματος δικαίωμα δωρεάν παιδείας σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης, δηλαδή και στην ανώτατη εκπαίδευση που παρέχεται στα κατ’ άρθρο 16 παρ. 5 ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα, προβλέπεται το πρώτον με το Σύνταγμα του 1975, για όλους ανεξαιρέτως τους Έλληνες, οι οποίοι επέτυχαν, μετά από αντικειμενική δοκιμασία προς διαπίστωση της ικανότητάς τους, να εγγραφούν και να συμμετάσχουν στην παρεχόμενη από τα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα εκπαίδευση (πρβλ. ΣΕ 673/1987, 3140/1980). Περιεχόμενο της δωρεάν παιδείας στην ανώτατη εκπαίδευση είναι η ανεξάρτητα από εισοδηματικά κριτήρια μη συμμετοχή των φοιτητών στο κόστος λειτουργίας και παροχής του εκπαιδευτικού έργου διά της καταβολής διδάκτρων καθώς και η δωρεάν προμήθεια και παροχή των αναγκαίων διδακτικών μέσων (βιβλία κλπ.). Το εν λόγω δικαίωμα εκτείνεται καθ’ όλη την χρονική διάρκεια των προπτυχιακών σπουδών, οι οποίες περαιώνονται με τη λήψη του πτυχίου» Κανείς λοιπόν σύμφωνα και με το διατακτικό –σκεπτικό της ως άνω απόφασης δεν έχει το έννομο δικαίωμα να στερήσει τα βιβλία σε κανένα προπτυχιακό φοιτητή. Αντιθέτως.
Ήδη για το θέμα έχουν κατατεθεί πληθώρα επερωτήσεων στο ελληνικό Κοινοβούλιο με πρόσφατη αυτή από 15/04/2015 προς τον κ. Υπουργό Πολιτισμού, Παιδείας και Θρησκευμάτων, που την υπογραφούν δώδεκα (12) ερωτώντες Βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, ήτοι οι : Σκούφα Ελισσάβετ (Μπέττυ), Δέδες Γιάννης, Σκουρολιάκος Πάνος, Τσίρκας Βασίλης, Κυριακάκης Βασίλης, Τζούφη Μερόπη, Σμίας Χρήστος, Σταθάς Γιάννης, Καββαδία Αννέτα, Καρασαρλίδου Φρόσω, Μπαξεβανάκης Δημήτρης, Ζεϊμπέκ Χουσεΐν. Σχετικό κείμενο επερώτησης βρίσκεται εδώ:
http://www.syriza.gr/…/Erwthsh-boyleytwn-SYRIZA:-Apokatasta…
Επειδή
Από την ανάγνωση νέου πολυνομοσχέδιου για την Παιδεία διαπιστώνουμε ότι εξακολουθεί να παραμένει η άδικη διάταξη για το μη δικαίωμα δωρεάν συγγραμμάτων σε φοιτητές από κατατακτήριες.
Κατόπιν των ανωτέρω, ζητούμε κύριε Υπουργέ:
Την άρση της άδικης αυτής διάταξης και προς τούτο παρακαλούμε όπως εξετάσετε την επαναφορά του δικαιώματος των φοιτητών που προέρχονται από κατατακτήριες για παροχή δωρεάν συγγραμμάτων και προς τούτο στις καταργούμενες διατάξεις του νέου σχεδίου νόμου να συμπεριλήφθη αυτή της διάταξης της παρ. 10 του άρθρου 80 του ν.4009/2011, η οποία αντιβαίνει ευθέως τη συνταγματική επιταγή, περί δωρεάν παιδείας.
Τελειώνοντας θα ήθελα να σας παραθέσω ένα πρακτικό παράδειγμα – προβληματισμό:
Φοιτητής εισάγεται στην Ιατρική με κατατακτήριες εξετάσεις. Βάση του ισχύοντος νόμου δεν δικαιούται συγγράμματα. Εύλογα ερωτώ και παράλληλα εντόνως προβληματίζομαι:
Είναι εφικτό να τελειώσει ο φοιτητής αυτός την Ιατρική, χωρίς να δικαιούται και χωρίς να έχει παραλάβει συγγράμματα;
Πως ευελπιστούμε αυτός ο άνθρωπος να αποφοιτήσει από την Σχολή και να καταστεί ένας σωστός και ολοκληρωμένος επιστήμονας στην ιατρική επιστήμη; ;
Και αν ακόμη τελειώσει την Σχολή πως θα εφαρμόσει στην πράξη τη επιστήμη του σε ανθρώπους, όταν δεν έχει πάρει, γιατί δεν δικαιούται, ούτε ένα σύγγραμμα; ;
Μήπως αυτή η διάταξη εκτός του ότι είναι άνιση, άδικη, στερεί έννομο δικαίωμα σε φοιτητές, μήπως μπορεί να καταστεί και δυνητικά επικίνδυνη ; ; ; ;
Σας ευχαριστώ θερμά για το χρόνο σας, ευελπιστώ σε μια θετική ανταπόκριση στο αίτημά – σχόλιο!
Στα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα, στα οποία μέχρι τη δημοσίευση του παρόντος νόμου δεν έχει ολοκληρωθεί η διαδικασία εκλογής Πρυτανικών ή Κοσμητορικών Αρχών ή για τον οποιοδήποτε λόγο δεν έχουν εκλεγεί Πρυτανικές ή Κοσμητορικές Αρχές ή αυτές έχουν αποχωρήσει, η εκλογική διαδικασία πραγματοποιείται με ευθύνη των απερχόμενων Πρυτανικών ή Κοσμητορικών Αρχών σε δεκαπέντε (15) το αργότερο εργάσιμες ημέρες από τη δημοσίευσή του παρόντος νόμου σύμφωνα με τα οριζόμενα στην περίπτωση α’ της παραγράφου 2 του άρθρου 3 του παρόντος.
ΕΡΩΤΗΣΗ:
ΑΝ ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΨΗΦΙΣΤΕΙ, ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΜΕΣΑ:
ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΔΙΕΞΑΧΘΟΥΝ ΠΡΥΤΑΝΙΚΕΣ Π.Χ. ΕΚΛΟΓΕΣ, ΜΕ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΦΟΙΤΗΤΩΝ, ΚΛΠ,(ΠΟΥ ΛΟΓΙΚΑ ΘΑ ΑΠΟΥΣΙΑΖΟΥΝ) ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ «ΚΟΥΡΕΛΟΥ» ΕΝ ΜΕΣΩ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΩΝ ΔΙΑΚΟΠΩΝ;
Η ΘΑ ΠΡΟΒΛΕΦΘΕΙ ΝΑ ΜΕΤΑΤΕΘΟΥΝ, ΕΣΤΩ, ΕΝ ΜΕΣΩ ΕΞΕΤΑΣΤΙΚΗΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥ, ΝΤΑΛΑ ΑΥΓΟΥΣΤΟ ΜΗΝΑ;
Οι διαγραφές των φοιτητών ειναι μια υπερβολικά άδικη πράξη και εξηγώ παρακάτω όσο πιο συνοπτικά μπορώ αρχικά και μετά αναλυτικότερα, με όσα στοιχεία γίνεται.
Λογικά τώρα, για όσους δε θέλουν να διαβάσουν πολλά, δεν μπορεί κανείς να επιβάλλει όριο φοίτησης σε ένα σύστημα που ΔΕΝ υπάρχει έλεγχος πουθενά και κυρίως στους καθηγητές όσον αφορά:
-Την ύλη που καλύπτουν+εξετάζουν
-Τα θέματα και κατα πόσο οι ίδιοι τα έχουν εξηγήσει, ή ακόμα αν τα έχουν καν αναφέρει
-Τους τρόπους/δικαιολογίες που μπορείς να κοπείς ενώ έχεις 100% προβιβάσιμο γραπτό η απαλλακτική εργασία
Και ερωτώ: Άν κάποιος είναι σε απαιτητικό/δύσκολο τμήμα και δουλεύει παράλληλα? Άν κάποιος δουλεύει 2 δουλειές παράλληλα??? Τώρα θυμηθήκαμε να επιβάλλουμε διαγραφές φοιτητών μέσα στη κρίση που άλλοι δεν έχουν να φάνε? Φοιτητές απο επαρχία τα παρατάνε γιατι δεν μπορόυν να μείνουν στην αθήνα χωρίς δουλειά!! Συνεπώς οι διαγραφές ειναι κάτι ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ για αυτές τις δύσκολες εποχές.
Ας ξεχάσουμε τις διαγραφές, ας βρουμε να εφαρμόσουμε επιτέλους απλες και λογικές λύσεις στην εκπαιδευση και τέλος ας πούμε τα πράγματα με το όνομά τους για 3 πολυσυζητημένα θέματα που ακούω να «έχει ο κόσμος πρόβλημα» με τους αιώνιους, με το πιο ανύπαρκτο πρόβλημα απ’ολα το πρώτο:
1)Οι αιώνιοι ΔΕΝ κοστίζουν στο κράτος τιποτα! Μετά το 6ο έτος δεν έχεις πάσο, δεν δικαιούσαι τίποτα. Εντάξει, για να είμαστε 100% αληθείς ναι κοστίζουμε μόνο τις κόλλες που γράφουμε, οπότε με 5-10ευρώ είμαστε καλυμμένοι για πάντα, σωστά?
2)Άν οι εργαστηριακοί χώροι είναι περιορισμένοι, απαλλάξτε τα μεγαλύτερα έτη απο την υποχρεωτική παρακολούθηση με 100% βάρος στο γραπτό. Άν επίσης μια αίθουσα είναι γεμάτη, ας κάτσουν οι νεότεροι και εμείς όρθιοι, αν είναι πια τόσο μεγάλο πρόβλημα και αυτο.
3)Άν δε θέλουν να διορθώνουν πολλά γραπτά οι καθηγητές που ενοχλούνται, ας είναι πιο επιεικείς στις βαθμολογίες σε άτομα με λίγα μαθήματα (πχ <5 ) ή/και μετά απο 1-2-3 προσπάθειες φοιτητών! (Δεν εννοώ το 0 σε 5, μια Χ προσπάθεια).
Εκτός απο το πρώτο που ισχύει 100% , τα άλλα 2 είναι πρόχειρες προτάσεις. Αν υπάρχει θέληση όμως, μπορεί να βρεθεί καλύτερη λύση.
Πιο αναλυτικά, είμαι φοιτητής των Ψηφιακών Συστημάτων του Παν. Πειραιώς, τα τελευταία 3 χρόνια έχω συναναστραφεί με πάρα πολλά διαφορετικά άτομα 1ου έως 13ου έτους, οι οποίοι είτε σπουδάζουν ακόμα είτε είναι απόφοιτοι 1-5 χρόνια το πολύ, πάνω κάτω. Γνωρίζω λοιπόν αρκετά άσχημα περιστατικά που συμβαίνουν, όπως και κατα πόσο ΔΕΝ χρησιμεύει στον μέσο φοιτητή ένα μεγάλο μέρος της γνώσης που επικεντρώνεται το τμήμα σε μαθήματα κορμού. (γεγονός: οι περισσότεροι απόφοιτοι μετα απο 1-2max χρόνια ξεχνούν τελείως μαθηματικά/φυσική, που είναι απο τα πιο απαιτητικά, εκτός αν είναι απο τους ελάχιστους που δουλεύουν στον τομέα)
Αυτό το τμήμα θεωρείται απο τα "καλά" της ελλάδας, λόγω των πάρα πολλών θεμάτων που καλύπτει και έχει βάση 14. Ασχολούμαστε πάρα πολύ με θετικές επιστήμες, συγκεκριμένα αρκετά μαθηματικά, δίκτυα, προγραμματισμό (λίγο όμως, σχετικά με άλλα τμήματα) και e-learning πιο πολύ στην 1η κατεύθυνση, φυσική/τηλεπικοινωνίες πάρα πολύ στη 2η κατεύθυνση, μέχρι και σε μικρότερο βαθμό, εκπαίδευση, διοίκηση έργων και ασφάλεια δικτύων.
Όμως ένα συχνό φαινόμενο είναι κάποιοι καθηγητές να βάζουν θέματα που δεν έχουν διδάξει και να μας βάζουν εργασίες που οι προαπαιτούμενες γνώσεις δεν καλύπτονται καν στο μάθημα, είτε επειδή έχουμε κάποιο άλλο μάθημα που (θα έπρεπε να) καλύπτει την ύλη είτε γιατι έτσι. Ένας καθηγητής επίσης σε 2 μαθήματά του έχει βάλει εργασίες παρόμοιες με το MIT (ένα απο τα 3 καλύτερα πανεπιστήμια του κόσμου) και 1 φορά παρατήρησα απο πτυχιακή πολυτεχνείου.
Έχουμε μαθηματικά 1ου έτους οπου ο καθηγητής, αν και πάρα πολυ καλός με πολλές γνώσεις και νέος, "χαραμίζει" κάποια απο τα σάββατά του για να μας κάνει φροντιστηριακά μαθήματα 5-7 ωρών (εγώ προσωπικά εκεί έμαθα οτι έμαθα απο μαθηματικά..), γιατι θεωρεί οτι τα χρειαζόμαστε, πιθανότατα λόγω της μεγάλης ύλης και δυσκολίας των μαθημάτων.. (στοιχεία απειροστικού λογισμού συγκεκριμένα, τα οποία είναι βάσεις τών επιστημών της πληροφορικής, στατιστικής και άλλων) Άλλο ενα φαινόμενο που για κάποιους είναι αμελητέο, αλλά για τους περισσότερους φοιτητές όχι, είναι όταν όλο το 6μηνο διδάσκεσαι θεωρία, άντε και κανα τύπο στεγνά και στις εξετάσεις πέφτουν ασκήσεις (μαθηματικών/φυσικής) ΜΟΝΟ, δεν είναι εύκολο να περάσεις μαθήματα με την πρώτη.
Επίσης, προς ενημέρωση κυρίως αυτών που πιστεύουν οτι φταίνε μόνο οι φοιτητές και αν διαβάσεις σίγουρα περνάς, κάποια άλλα απο τα χειρότερα περιστατικά είναι:
-γραπτό που ήξερε ο φοιτητής οτι έγραψε 6+ να παίρνει 4 και σε εξέταση του γραπτού ήταν τελικά 8 αλλά παρέμεινε 4.
-καθηγητής να βάζει (επίτηδες γιατι είχε δηλώσει κατά των επαναληπτικών εξετάσεων) θέματα υπερβολικά δύσκολα ή/και δυσνόητα και συγκεκριμένα πέρασε 1/75 και άλλος ένας 9/71 και αγνοώ άλλα μαθήματα που περνάνε 2/24 γιατί δεν ξέρω την ύλη, τα θέματα και την κατάσταση για να κρίνω.
-καθηγητής κόβει όποιον θέλει με τη κατηγορία αντιγραφής γιατί "είχατε με κάποιον κοντά σου την ίδια (σωστή) απάντηση" (?)
-καθηγητές κόβουν απαλλακτικές εργασίες πραγματικού βαθμού 5 έως 10 γιατι δεν παρευρίσκεσαι στο μάθημα να υπογράψεις παρουσιολόγιο, ενώ το μάθημα είναι, ξαναλέω, με απαλλακτική εργασία.
Τέλος, στην εξωτερική αξιολόγηση του τμήματος ( http://www.ds.unipi.gr/external-evaluation-of-department-of-digital-systems-2013/ , έγινε 7-11 Οκτωβρίου 2013, τι πρόλαβαν να δούν απορώ), που γενικά λένε καλά λόγια, στα μειονεκήματα ΚΑΙ στις προτάσεις βελτίωσης, αναφέρεται το ΜΗ ΙΣΟΡΡΟΠΗΜΕΝΟ βάθος και το εύρος της ύλης, ως προς τους φοιτητές που εισέρχονται, με βάση 14 ξαναλέω! Και τι έγινε? Απο τότε τα περισσότερα μαθήματα δυσκολεύουν ΚΑΘΕ χρόνο, άλλα σταδιακά και άλλα ραγδαία, ή στην καλύτερη γίνονται απλά πιο απαιτητικα!! Οκ, κάποια έπρεπε να γινουν όντως, πρέπει να το παραδεχτώ.. Αλλά ΟΧΙ τα ήδη δύσκολα ή/ΚΑΙ απαιτητικά να γίνουν ακόμα παραπάνω!!!
Και λέω εγώ τώρα: με ΑΥΤΟ το σύστημα, θέλουμε και όριο φοίτησης?? Εν καιρώ κρίσης, πού ολο και περισσότεροι φοιτητές αναγκάζονται ΚΑΙ να δουλεύουν παράλληλα με τη σχολή και να χάνουν μαθήματα, που στο δικό μου τμήμα πχ είναι ΠΟΛΥ σημαντικά, θα τους βάλουμε και τη διαγραφή μέσα στα προβλήματά τους??
Όχι, οι διαγραφές είναι κάτι άδικο και δε μπορεί ούτε το κράτος ούτε κανείς σε μια τέτοια ανεξέλεγκτη κατάσταση να σου πεί πόσο καιρό πρέπει να σπουδάσεις, εφόσον δεν επιβαρύνεις κανέναν.
με την κατάργηση της παραγράφου 3 του άρθρου άρθρου 33 του Ν. 4009, καταργεί το νομοσχέδιο «κουρελού» την ιδιότητα της ΜΕΡΙΚΗΣ ΦΟΙΤΗΣΗΣ.
ΦΑΝΤΆΖΟΜΑΙ επειδή, θαισχύει πλέον η αιωνιότητα στη φοιτητική ιδιότητα (δυστυχώς όχι ακόμα ηλικιακά, δεν ευόδωσε έως τώρα ανάλογο επίτευγμα από την επιστήμη) δεν τίθεται θέμα ορίων, οπότε, ημερομηνία λήξης δεν υφίσταται…
Το ίδιο ισχύει και για την κατάργηση της παρ. 4 του ιδίου άρθρου, περί διακοπής φοίτησης, δεν χρειάζεται διακοπή, όταν με το καλό έλθει η λήξη, καλοδεχούμενη…
Κάθε εξάμηνο περιλαμβάνει τουλάχιστον δεκατρείς (13) πλήρεις εβδομάδες διδασκαλίας (άρθροο 33, παρ, 5). Κι αν δεν ισχύει αυτό (δες μεταπτυχιακά); Τι γίνεται με τα μονοετή και τα διετή μεταπτυχαικά; Γιατί μοριοδοτούνται το ίδιο;
Αλήθεια πόσα μεταπτυχιακά τμήματα έχουμε στην Ελλάδα; Έχει γίνει έλεγχος για την ποιότητα των σπουδών;
Αιώνιοι φοιτητές
Μια πράξη που αποτελεί τροχοπέδη στα σχέδια της προηγούμενης ηγεσίας του Υπουργείου να ανοίξει την πύλη για έξοδο για 152.000περίπου φοιτητΏΝ που κάποιους λόγους καθυστέρησαν να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους με τον Ν.4009/2011 ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΔΕΧΤΗ.
ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑ της υπογραφής την νέας συμβασης με τους θεσμούς και την ανάγκη για την είσπραξη χρημάτων από το κράτος προτείνω τα εξής:
Σε αυτή λοιπόν την συγκυρία και με βάση την εξεταστική του Ιουνίου προτείνω τα εξής :
1. Να θεσπιστεί με τον όποιον τρόπο εσείς επιλέξετε ως γνώστης του αντικειμένου και αν είναι εφικτό είτε όσοι δώσαμε μαθήματα στις 2 τελευταίες τουλάχιστον εξεταστικές περιόδους και συνεχίζουν και είναι πάνω από 30 ετών, να περάσουν τα μαθήματα με βαθμό πέντε(5) με προφορική εξέταση η γραπτή και με την ανάλογη επιεικια από τους εξεταστές καθηγητές-(δεν θα έλεγα χωρίς εξέταση απλά η εξέταση να έχει την ανάλογη σιωπηρή ανοχή για τους μεγαλύτερους) και φυσικά με την καταβολή παραβόλου αν μάθημα 10 € να δωθουν τα μαθήματα που οφείλουν. Ήδη 25.000 περίπου ανταποκριθήκαν και έδωσαν μαθήματα στις εξεταστικές περιόδους .
2. Αυτό το θέμα καταβολή αντιτίμου να ισχύσει και όλους όσους επιστρέψουν να δώσουν μαθήματα …σε μια έρευνα που έκανα με άτομα που χρωστούν μαθήματα ελάχιστος αριθμός μαθημάτων είναι τα 10 συνεπώς 100 € ανα φοιτητή το λιγότερο και φυσικά από τις 170.000 να δώσουν είναι 170.000 χ 100=17.000.000 ευρώ και αυτά αν προλάβετε μέχρι τον Ιούνιο και αν δείξουν ενδιαφέρον περισσότεροι η και όλοι οι «αιώνιοι φοιτητές» τότε τα χρήματα είναι πολλαπλάσια και για το κράτος αλλά και τα τμήματα των σχολών που θα εισπράξουν για τις ανάγκες τους ποσοστιαίο μέρος αυτών .
3. Είναι εύκολο για τις υπηρεσίες του Υπουργείου να βρεθεί το ακριβές σύνολο του όγκου των φοιτητών και μέσω των σχολών τους να δηλώσουν αν επιθυμούν η όχι να δώσουν μαθήματα και αν γίνεται με ειδική φόρμα σε κάθε σελίδα σχολής να δηλώσουμε τα μαθήματα και να γίνει η καταβολή των παραβόλων(όπως θεσπίσει η υπηρεσία σας)μέχρι τα μέσα η το τέλος Ιουνίου (να υπάρξει και άμεση ρευστότητα για τις ανάγκες της χώρας ) και να δώσουμε τα μαθήματα στην εξεταστική του Σεπτεμβρίου.
4. Με όριο 10 μαθήματα ανα δήλωση σε κάθε εξεταστική ,ώστε να ψηφίσουμε και στις Πρυτανικές εκλογές και αν είναι ανάγκη για περισσότερα έσοδα αυτό μπορεί να γίνει στο σύνολο των φοιτητών πάνω από τα 35 έτη, χωρίς όριο μαθημάτων σε εξεταστική περίοδο.
«Μη δικαίωμα δωρεάν συγγραμμάτων σε φοιτητές από κατατακτήριες – Άρση αδικίας»
Αξιότιμε κε Υπουργέ,
Με το παρόν σχόλιο θέλω να επισημάνω τα ακόλουθα, αναφορικά με τα συγγράμματα που «δεν δικαιούμαστε» εμείς οι φοιτητές του δεύτερου πτυχίου αλλά και όσα ήδη δε μας παρέχουν εδώ και καιρό. Σύμφωνα με τις διατάξεις της παραγράφου 4 του άρθρου 16 του Συντάγματος, όλοι οι Έλληνες έχουν δικαίωμα δωρεάν παιδείας, σε όλες τις βαθμίδες της, στα κρατικά εκπαιδευτήρια. Το Κράτος ενισχύει τους σπουδαστές που διακρίνονται, καθώς και αυτούς που έχουν ανάγκη από βοήθεια ή ειδική προστασία, ανάλογα με τις ικανότητες τους. Στην έννοια της δωρεάν παιδείας συγκαταλέγονται πρωτίστως αφενός μεν η χωρίς καταβολή διδάκτρων φοίτηση σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης και αφετέρου η παροχή στους εκπαιδευόμενους δωρεάν βιβλίων. Η δια Βίου Μάθηση αποτελεί προτεραιότητα σε όλα τα αναπτυγμένα κράτη.
Το Ελληνικό Κράτος, αν και «επί της αρχής» φαίνεται να υιοθετεί αυτό το στόχο, στην πράξη, παρά το ότι δίνει τη δυνατότητα να ξεκινήσει κάποιος επιπλέον σπουδές μέσω κατατακτήριων εξετάσεων, όπως επίσης και να παρακολουθήσει -επιπλέον του ενός- προγράμματος μεταπτυχιακών σπουδών διατηρεί πολλά εμπόδια στο δρόμο των πολιτών που επιθυμούν να εργαστούν και να δημιουργήσουν στο αντικείμενο στο οποίο έχουν ιδιαίτερη κλίση ή δεξιότητες ή επιθυμούν να διευρύνουν το μορφωτικό τους πεδίο με την ολοκλήρωση επιπλέον σπουδών.
Ειδικότερα στερεί από τους φοιτητές που εισάγονται με κατατακτήριες εξετάσεις το δικαίωμα σε δωρεάν συγγράμματα. Από το έτος 2012-2013 δυνάμει του άρθρου 80 παρ. 10 του ν.4009/2011, προβλέπεται ότι δεν χορηγούνται δωρεάν διδακτικά συγγράμματα σε φοιτητές που παρακολουθούν πρόγραμμα σπουδών για τη λήψη δεύτερου πτυχίου. Σε κάθε περίπτωση θεωρώ πως η παραπάνω διάταξη (άρθρο 80 παρ. 10 του ν. 4009/2011) απαξιώνει την έννοια της Δωρεάν Παιδείας και αποτελεί τροχοπέδη στη δια βίου μάθηση.
Επισημαίνεται ότι οι φοιτητές που έχουν επιλέξει να κάνουν δεύτερο πτυχίο το κάνουν καθαρά κατ’επιλογή, κάτω από δύσκολες συχνά συνθήκες, δουλεύοντας ή έχοντας οικογένεια, όπως ο γράφων το παρόν σχόλιο, ακόμα όντας και άνεργοι. Παρόλα αυτά αγαπούν τη μάθηση και τα βιβλία. Ειδικά την εποχή αυτή, κατά την οποία βιώνουμε βαθιά οικονομική κρίση, η παροχή δωρεάν συγγραμμάτων για την ολοκλήρωση των σπουδών μας θεωρείται απαραίτητη!!!
Δεδομένου ότι οι νέες διαδικασίες στις κατατακτήριες εξετάσεις σε ΑΕΙ και ΤΕΙ με βάση τροπολογία του νόμου 4186/2013 επιβάλλουν οι κατατάξεις σε Τμήματα να γίνονται μόνο με γραπτές εξετάσεις σε τρία μαθήματα, ενώ υπήρχε μέχρι πρόσφατα «η επιλογή των υποψηφίων για κατάταξη πτυχιούχων να γίνεται με βάση το βαθμό πτυχίου ή σε προγενέστερη περίοδο και χωρίς αυτόν», η ίδια τροπολογία αλλάζει και μειώνει δραστικότατα τον αριθμό των δικαιούχων φοιτητών από κατατακτήριες εξετάσεις των προαναφερόμενων βασικών φοιτητικών δικαιωμάτων.Επομένως επιβαρύνει ελάχιστα τον προϋπολογισμό της Δημόσιας Ανώτατης Εκπαίδευσης της χώρας.
Αντίθετα δημιουργεί εξαιρετικά πρόσφορες προϋποθέσεις και σημαντικότατα μη αιτιολογημένα πλέον εμπόδια για μη αποδοτική σπουδαστικά και οικονομικά προσπάθεια των θιγόμενων φοιτητών και φοιτητριών αλλά και για αντιπαιδαγωγική και αντιδημοκρατική αντιμετώπισή τους από την ελληνική πολιτεία. Οι παροχές και η δωρεάν εκπαίδευση σε τριτοβάθμιο επίπεδο, δεν είναι μία «αγγαρία» υποχρέωση του κράτους προς τον φοιτητή, που πρέπει να την εκπληρώσει. Οι παροχές αυτές είναι ΕΠΕΝΔΥΣΗ που κάνει το κράτος, προκειμένου να δρέψει σε λίγα χρόνια τα οικονομικά και κοινωνικά οφέλη της πνευματικής εργασίας του εκπαιδευμένου πλέον απόφοιτου πανεπιστημίου.
Ο φοιτητής είναι ουσιαστικά εργαζόμενος, σε περίοδο προετοιμασίας / επιμόρφωσης. Κατά συνέπεια, όχι, δεν υπάρχει καμία «δικαιολογία» για να μην ισχύουν οι παροχές του πρώτου πτυχίου, ίδιες και στο δεύτερο.
Το μεγάλο κόστος των πανεπιστημιακών συγγραμμάτων σε καιρούς, όπως η παρούσα, κρίσης, καταστεί ακανθώδη, δύσκολη ακόμη και απαγορευτική, τη διαδρομή προς την περάτωση των σπουδών μας. Είναι επιτακτική η ανάγκη να εφαρμόσουμε την τόσο αναμασημένη και χιλιοειπωμένη δωρεάν παιδεία και στην πράξη της. Και για να πούμε και την πραγματικότητα, η «επιβάρυνση» που δέχεται ο κρατικός προϋπολογισμός από την κάλυψη των βιβλίων των ελάχιστων αναλογικά φοιτητών που κάνουν δεύτερο πτυχίο είναι πραγματικά αστείος να αναφέρεται ως αιτιολογία.
Μάλιστα αξίζει να σημειωθεί ότι με σχετική απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας(2411/12), για τα δίδακτρα σε πτυχία και μεταπτυχιακά, αναφέρεται μεταξύ άλλων η παροχή δωρεάν συγγραμμάτων σε οποιοδήποτε προπτυχιακό φοιτητή. Συγκεκριμένα η απόφαση του ΣτΕ, μεταξύ άλλων αναφέρει χαρακτηριστικά: «Επειδή, το κατ’ άρθρο 16 παρ. 4 του Συντάγματος δικαίωμα δωρεάν παιδείας σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης, δηλαδή και στην ανώτατη εκπαίδευση που παρέχεται στα κατ’ άρθρο 16 παρ. 5 ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα, προβλέπεται το πρώτον με το Σύνταγμα του 1975, για όλους ανεξαιρέτως τους Έλληνες, οι οποίοι επέτυχαν, μετά από αντικειμενική δοκιμασία προς διαπίστωση της ικανότητάς τους, να εγγραφούν και να συμμετάσχουν στην παρεχόμενη από τα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα εκπαίδευση (πρβλ. ΣΕ 673/1987, 3140/1980). Περιεχόμενο της δωρεάν παιδείας στην ανώτατη εκπαίδευση είναι η ανεξάρτητα από εισοδηματικά κριτήρια μη συμμετοχή των φοιτητών στο κόστος λειτουργίας και παροχής του εκπαιδευτικού έργου διά της καταβολής διδάκτρων καθώς και η δωρεάν προμήθεια και παροχή των αναγκαίων διδακτικών μέσων (βιβλία κλπ.). Το εν λόγω δικαίωμα εκτείνεται καθ’ όλη την χρονική διάρκεια των προπτυχιακών σπουδών, οι οποίες περαιώνονται με τη λήψη του πτυχίου» Κανείς λοιπόν σύμφωνα και με το διατακτικό – σκεπτικό της ως άνω απόφασης δεν έχει το έννομο δικαίωμα να στερήσει τα βιβλία σε κανένα προπτυχιακό φοιτητή. Αντιθέτως.
Ήδη για το θέμα έχουν κατατεθεί πληθώρα επερωτήσεων στο ελληνικό Κοινοβούλιο με πρόσφατη αυτή από 15/04/2015 προς τον κ. Υπουργό Πολιτισμού, Παιδείας και Θρησκευμάτων, που την υπογραφούν δώδεκα (12) ερωτώντες Βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, ήτοι οι: Σκούφα Ελισσάβετ (Μπέττυ), Δέδες Γιάννης, Σκουρολιάκος Πάνος, Τσίρκας Βασίλης, Κυριακάκης Βασίλης, Τζούφη Μερόπη, Σμίας Χρήστος, Σταθάς Γιάννης, Καββαδία Αννέτα, Καρασαρλίδου Φρόσω, Μπαξεβανάκης Δημήτρης, Ζεϊμπέκ Χουσεΐν. Σχετικό κείμενο επερώτησης βρίσκεται εδώ:
http://www.syriza.gr/article/id/60836/Erwthsh-boyleytwn-SYRIZA:-Apokatastash-isotimhs-antimetwpishs-twn-foithtwn-poy-foitoyn-gia-deytero-ptychio-mesw-katatakthriwn-eksetasewn-kai-gia-deytero-metaptychiako.—Eksiswsh-parochwn-kai-dikaiwmatwn.html#.VUKcziHtmkp
Επειδή
Από την ανάγνωση νέου πολυνομοσχέδιου για την Παιδεία διαπιστώνουμε ότι εξακολουθεί να παραμένει η άδικη διάταξη για το μη δικαίωμα δωρεάν συγγραμμάτων σε φοιτητές από κατατακτήριες.
Κατόπιν των ανωτέρω, ζητούμε κύριε Υπουργέ:
Την άρση της άδικης αυτής διάταξης και προς τούτο παρακαλούμε όπως εξετάσετε την επαναφορά του δικαιώματος των φοιτητών που προέρχονται από κατατακτήριες για παροχή δωρεάν συγγραμμάτων και προς τούτο στις καταργούμενες διατάξεις του νέου σχεδίου νόμου να συμπεριλήφθη αυτή της διάταξης της παρ. 10 του άρθρου 80 του ν.4009/2011, η οποία αντιβαίνει ευθέως τη συνταγματική επιταγή, περί δωρεάν παιδείας.
Τελειώνοντας θα ήθελα να σας παραθέσω ένα πρακτικό παράδειγμα – προβληματισμό:
Φοιτητής εισάγεται στην Ιατρική με κατατακτήριες εξετάσεις. Βάση του ισχύοντος νόμου δεν δικαιούται συγγράμματα. Εύλογα ερωτώ και παράλληλα εντόνως προβληματίζομαι:
Είναι εφικτό να τελειώσει ο φοιτητής αυτός την Ιατρική, χωρίς να δικαιούται και χωρίς να έχει παραλάβει συγγράμματα;
Πως ευελπιστούμε αυτός ο άνθρωπος να αποφοιτήσει από την Σχολή και να καταστεί ένας σωστός και ολοκληρωμένος επιστήμονας στην ιατρική επιστήμη; ;
Και αν ακόμη τελειώσει την Σχολή πως θα εφαρμόσει στην πράξη τη επιστήμη του σε ανθρώπους, όταν δεν έχει πάρει, γιατί δεν δικαιούται, ούτε ένα σύγγραμμα; ;
Μήπως αυτή η διάταξη εκτός του ότι είναι άνιση, άδικη, στερεί έννομο δικαίωμα σε φοιτητές, μήπως μπορεί να καταστεί και δυνητικά επικίνδυνη ; ; ; ;
Σας ευχαριστώ θερμά για το χρόνο σας, ευελπιστώ σε μια θετική ανταπόκριση στο αίτημά – σχόλιο!
ΑΜΕΣΗ ΕΠΑΝΕΓΓΡΑΦΗ ΚΑΙ ΤΩΝ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΩΝ ΦΟΙΤΗΤΩΝ
Σας παρακαλώ πολύ να μεριμνήσετε όπως και οι μεταπτυχιακοί φοιτητές να μη χάνουν τη φοιτητική ιδιότητα μέχρι την απονομή και σ’ αυτούς του τίτλου σπουδών (δηλαδή του διπλώματος σπουδών, Μεταπτυχιακό Δίπλωμα Σπουδών). Γιατί τους τιμωρείτε και τους εξαιρείτε;;;
Στο άρθρο 07 -Τμήμα- του υπό ψήφιση σχεδίου νόμου οι μεταπτυχιακοί φοιτητές αντιμετωπίζονται ισότιμα με τους προπτυχιακούς φοιτητές όσον αφορά τη συμμετοχή τους στη Γ.Σ. του τμήματος των σχολών, ενώ στην επανεγγραφή τους διαχωρίζονται και τους ρίχνετε στον καιάδα. Είναι παράλογο και παράδοξο να κάνετε διάκριση και μάλιστα δυσμενή σε βάρος των μεταπτυχιακών φοιτητών και να τους αποκλείετε και να τους στερείτε τη δυνατότητα επανεγγραφής στο μεταπτυχιακό τους για την ολοκλήρωση των σπουδών τους. Γι’ αυτό προτείνω όπως γίνουν οι απαραίτητες ενέργειες εκ μέρους του Υπουργείου Παιδείας για την άρση της παραπάνω αδικίας και της άνισης μεταχείρισης και αντιμετώπισης των μεταπτυχιακών φοιτητών έναντι των προπτυχιακών φοιτητών.
Ελπίζω ότι οι εισηγητές αυτού του νομοσχεδίου θα αντιμετωπίσουν και τους μεταπτυχιακούς φοιτητές με συνταγματική ισονομία, ισοτιμία και ισοπολιτεία έναντι των προπτυχιακών φοιτητών, γιατί και οι μεταπτυχιακοί φοιτητές δικαιούνται να κάνουν χρήση του Νόμου του Κράτους. Δε βλέπω το λόγο που το Υπουργείο Παιδείας με δική του πρωτοβουλία –εφόσον αυτό είναι το Υπουργείο που εκδίδει αυτό το νόμο- εξαιρεί και αποκλείει απ’ αυτό το νόμο τους μεταπτυχιακούς φοιτητές και βάζει φραγμούς και διαχωριστικά μόνο στους …ΛΙΓΟΥΣ μεταπτυχιακούς φοιτητές έναντι των …ΧΙΛΙΑΔΩΝ προπτυχιακών φοιτητών που έχουν δικαίωμα επανεγγραφής. Πιστεύω ακράδαντα ότι ο Αξιότιμος κ. Υπουργός της Παιδείας δεν επιθυμεί αυτή την αδικία και την εξαίρεση των μεταπτυχιακών φοιτητών από το νόμο αυτό.
Εδώ κρίνω πως πρέπει να διορθωθεί το άρθρο αυτό, δηλαδή το άρθρο 10, και να αναδιατυπωθεί ως εξής: «Η επανεγγραφή φοιτητών προπτυχιακών και μεταπτυχιακών φοιτητών που απώλεσαν αυτοδικαίως τη φοιτητική τους ιδιότητα δυνάμει της παραγράφου 1 του άρθρου 49 του ν. 4009/2011 (Α’ 195) πραγματοποιείται με έγγραφη αίτησή τους στο Τμήμα ή στη μονοτμηματική Σχολή». Άλλωστε, το άρθρο 49 παρ. 1 του ν. 4009/2011 αναφέρεται συλλήβδην σε όλους τους φοιτητές (όπως τους ορίζει και το άρθρο 2 του ιδίου νόμου), γιατί κάνει λόγο για απονομή του τίτλου του αντίστοιχου κύκλου σπουδών και όχι μόνο πτυχίου.
Πρέπει λοιπόν για λόγους ισοπολιτείας, ισονομίας και χρηστής διοίκησης να συμπεριληφθούν ξεκάθαρα και οι λίγοι μεταπτυχιακοί φοιτητές στο άρθρο αυτό του νόμου, γιατί πιστεύω ότι αυτό είναι και το πνεύμα του νόμου και όχι να ισχυριζόμαστε ότι αποκλείονται οι μεταπτυχιακοί φοιτητές από το νόμο αυτό λόγω προγράμματος σπουδών και λόγω εσωτερικού κανονισμού των μεταπτυχιακών σπουδών. Οι προπτυχιακοί φοιτητές ξεκάρφωτα λειτουργούν;;; Δεν ακολουθούν
Πρόγραμμα Σπουδών και Εσωτερικό κανονισμό;;; Το λέει το άρθρο 1 και το άρθρο 7 παρ.3 περ. β΄ και άρθρο 7 παρ. 4 περ. α΄ αυτού του υπό ψήφιση σχεδίου νόμου. Άρα και οι προπτυχιακοί φοιτητές –όπως και οι μεταπτυχιακοί φοιτητές- λειτουργούν σύμφωνα με πρόγραμμα σπουδών και εσωτερικό κανονισμό. Γιατί άραγε στο άρθρο 10-«Φοιτητική ιδιότητα» να διαχωρίζονται, να εξαιρούνται –εσκεμμένα νομίζω- οι μεταπτυχιακοί φοιτητές;; Ο εσωτερικός κανονισμός δεν ισχύει και για τους προπτυχιακούς φοιτητές των ΑΕΙ;;; Ή μήπως ο εσωτερικός κανονισμός ενός ΑΕΙ είναι υπεράνω του Νόμου;;;; Ποιο πρόγραμμα σπουδών ή ποιος εσωτερικός κανονισμός οποιουδήποτε ΑΕΙ προβλέπει για τους προπτυχιακούς φοιτητές διατήρηση της φοιτητικής ιδιότητας μέχρι και για 4 (τέσσερις ) και πλέον… δεκαετίες και να αποκτούν τον τίτλο σπουδών τους, δηλαδή το πτυχίο τους , ενώ για τους μεταπτυχιακούς φοιτητές ισχύει το
«διέπονται από εσωτερικό κανονισμό σπουδών» και τους αποκλείει από την απονομή του τίτλου σπουδών, δηλαδή το Μεταπτ. δίπλωμα ,επειδή καθυστέρησαν λίγα εξάμηνα;;;;
Τίτλος σπουδών δεν απονέμεται και στους μεταπτυχιακούς φοιτητές με βάση το άρθρο 1 του υπό ψήφιση σχεδίου νόμου;;; Ή μήπως εκλαμβάνετε μόνο την πρώτη διευκρίνιση του τίτλου σπουδών, δηλαδή το πτυχίο, και όχι τη δεύτερη διευκρίνιση του τίτλου σπουδών, δηλαδή το δίπλωμα,το οποίο απονέμεται στους μεταπτυχιακούς φοιτητές με το πέρας των σπουδών τους;;;
Άλλωστε, με τη λογική υπέρ των διαγραφών, και οι προπτυχιακοί φοιτητές, αφ’ ης στιγμής ψηφίστηκε ο νόμος 3549/2007 και εν συνεχεία ο ν. 4009/2011, ήξεραν ότι υπάρχει ανώτατο όριο φοίτησης στις σπουδές τους και είχαν αρκετό χρονικό περιθώριο ετών για να περατώσουν τις σπουδές τους. Εντούτοις, δεν κατόρθωσαν όλοι να τις ολοκληρώσουν, με συνέπεια τη διαγραφή τους. Γιατί, λοιπόν, τους προπτυχιακούς που ήξεραν ότι θα διαγραφούν και είχαν τουλάχιστον τέσσερα χρόνια περιθώριο για να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους, τους δίνετε το δικαίωμα να επανεγγραφούν και στους μεταπτυχιακούς στερείτε το δικαίωμα να επανεγγραφούν και να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους;; Υπερισχύει ο νόμος ή ο εσωτερικός κανονισμός;; Ο εσωτερικός κανονισμός δεν βασίζεται και δεν υπαγορεύεται από νόμους;;;
Και σας θέτω ένα ερώτημα «εάν ετίθετο θέμα ενός παραβόλου για εξέταστρα, θα δέχονταν οι κ.κ. Καθηγητές των ΑΕΙ την επανεγγραφή και των μεταπτυχιακών φοιτητών»;;; Και εν τέλει πόσοι πιστεύετε ότι είναι οι μεταπτυχιακοί φοιτητές που θα αιτούνταν την επανεγγραφή τους για την ολοκλήρωση των σπουδών τους έναντι των ασυγκρίτως υπερεχόντων αριθμητικά προπτυχιακών φοιτητών, τους οποίους και μόνον αυτούς πασχίζετε να επανεγγράψετε;;
Νομίζω ότι δεν έχουν ξεκαθαριστεί κάπου οι όροι «φοιτητές», «μεταπτυχιακοί φοιτητές», «τίτλος σπουδών», «εσωτερικός κανονισμός» βλέπε άρθρο 1 του υπό ψήφιση σχεδίου νόμου . Επίσης παρακαλώ να επιστήσετε την προσοχή σας στο άρθρο 7 παρ.3 περ. β΄ και παρ.4 περ. α ΄και περ. στ΄ σε συνδυασμό με την παρ.8 περ. β΄ του υπό ψήφιση σχεδίου νόμου και σε συνδυασμό με το άρθρο 11 παρ. 2 περ. γ΄ .
Και επειδή σύμφωνα με το άρθρο 14 παρ. 18 του υπό ψήφιση σχεδίου νόμου «Τα ΑΕΙ οφείλουν να ανταποκρίνονται στην υποχρέωση διαφάνειας παρέχοντας, στο διαδικτυακό τους χώρο ή και με κάθε άλλον πρόσφορο τρόπο, κάθε δυνατή πληροφόρηση σχετικά με …τα διοικητικά τους όργανα και τις αποφάσεις τους, … την οργάνωση σπουδών, …και το σύνολο των παρεχόμενων από αυτά υπηρεσιών» στο διαδίκτυο για παράδειγμα στην ιστοσελίδα με τους Υποψήφιους διδάκτορες ΑΠΘ – Πολυτεχνική Σχολή ΑΠΘ παρατηρούμε ότι εκεί δεν έγιναν διαγραφές υποψηφίων διδακτόρων που είχαν εγγραφεί ακόμη και από το 1997 και εξής ( 2000, 2001, 2005…) παρά τα όσα προβλέπει ο εσωτερικός κανονισμός σπουδών και των Τμημάτων και της Σχολής αλλά και του Πανεπιστημίου. Εκτός και αν δε λειτουργεί με εσωτερικό κανονισμό ο Δεύτερος Κύκλος Μεταπτυχιακών Σπουδών (Υποψήφιοι Διδάκτορες) της Πολυτεχνικής Σχολής του ΑΠΘ και λειτουργούν και εφαρμόζουν σύμφωνα με το γράμμα του νόμου όλες οι άλλες σχολές του ΑΠΘ τον εσωτερικό κανονισμό του ΑΠΘ;;; Και σύμφωνα με παλιά δήλωση του πρώην πρύτανη του ΑΠΘ κ. Γ. Μυλόπουλου «υπάρχουν φοιτητές που για διάφορους λόγους έχουν υπερβεί το όριο σπουδών, αλλά προσπαθούν να τελειώσουν και είναι άδικο να διαγραφούν».
Ύστερα απ’ όλα αυτά που ανέφερα θα σας παρακαλούσα πολύ να εξετάσετε με ευμένεια το αίτημά μου για το δικαίωμα στην επανεγγραφή στη σχολή τους και των μεταπτυχιακών φοιτητών γιατί ο νόμος και το πνεύμα του νόμου νομίζω και πιστεύω δεν τους υποβιβάζει και δεν τους εξαποστέλλει στο πυρ το εξώτερον, αλλά δίνει και στους μεταπτυχιακούς –όπως και στους προπτυχιακούς– φοιτητές το δικαίωμα να ολοκληρώσουν και να περατώσουν τις σπουδές τους. Η ιδιότητα του φοιτητή αποκτάται με την εγγραφή και διατηρείται μέχρι την απονομή του τίτλου του αντίστοιχου κύκλου σπουδών.
Το Υπουργείο Παιδείας αφ’ ενός μεν προβάλλεται ότι παρέχει ίσες ευκαιρίες σε όλους τους πολίτες, και ειδικότερα στους νέους ανθρώπους, στην πράξη όμως ορθώνει φραγμούς και εμπόδια ειδικά στους ΛΙΓΟΥΣ μεταπτυχιακούς φοιτητές που δεν ζητούν τίποτε άλλο παρά να τους δοθεί το δικαίωμα να επανεγγραφούν -όπως οι …ΧΙΛΙΑΔΕΣ προπτυχιακοί φοιτητές- στις σχολές τους και να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους και μάλιστα χωρίς καμία οικονομική επιβάρυνση στον προϋπολογισμό της Δημόσιας Ανώτατης Εκπαίδευσης της χώρας. Για λόγους λοιπόν ισοπολιτείας , ισοτιμίας και ισονομίας να αποδοθεί και στους λίγους μεταπτυχιακούς φοιτητές το βασικό φοιτητικό δικαίωμα να επανεγγραφούν και να ολοκληρώσουν τις μεταπτυχιακές σπουδές τους, όπως και οι χιλιάδες προπτυχιακοί φοιτητές.
Ευχαριστώ.
Επανεγγραφή και των μεταπτυχιακών φοιτητών για δίκαιη και ισότιμη αντιμετώπιση με τους προπτυχιακούς
Στο άρθρο 10 του υπό ψήφιση σχεδίου Νόμου μετά την παρ. 3 περ. β) να προστεθεί παράγραφος με τη διατύπωση:
«παρ. 3 γ) Η επανεγγραφή των Μεταπτυχιακών φοιτητών, που έχουν διαγραφεί, γίνεται μετά από αίτησή τους στον Πρόεδρο του αντίστοιχου Τμήματος.
Ο Πρόεδρος, με την υποβολή της αίτησης επανεγγραφής, καθορίζει με απόφασή του το χρηματικό ποσό που πρέπει να καταβάλει ο φοιτητής για το υπόλοιπο της φοίτησής του. Το ποσό καθορίζεται ανάλογα με τις εναπομείνασες υποχρεώσεις του αιτούντος την επανεγγραφή μεταπτυχιακού φοιτητή, έχοντας υπόψη το συνολικό χρηματικό ποσό που πρέπει να καταβάλλεται από τους νέους μεταπτυχιακούς φοιτητές.
Η απόφαση αυτή του Προέδρου εκδίδεται εντός δεκαπενθημέρου και δεν αμφισβητείται.
Αμέσως μετά την καταβολή του ποσού που ορίζεται στην απόφαση, η επανεγγραφή του μεταπτυχιακού φοιτητή είναι υποχρεωτική και οριστικοποιείται.
Αν μετά την παρέλευση του δεκαπενθημέρου δεν εκδοθεί απόφαση καθορισμού του ποσού που πρέπει να καταβληθεί, η επανεγγραφή είναι αυτοδικαίως υποχρεωτική και οριστικοποιείται.»
Σχόλιο: η ανωτέρω παράγραφος πρέπει να προστεθεί για δύο λόγους:
α) Εφόσον ο νομοθέτης επιθυμεί τη ΣΥΝΕΧΙΣΗ ΤΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ των μεταπτυχιακών φοιτητών και ΟΧΙ ΤΗΝ ΑΠΟΒΟΛΗ ΤΟΥΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΕΣ ΣΠΟΥΔΕΣ και
β) Ο καθορισμός τιμήματος ισχύει για κάποια τμήματα ή σχολές που έχουν καθορίσει κάποιο τίμημα για τη φοίτηση των μεταπτυχιακών φοιτητών. Ανάλογα δε με τις εναπομείνασες υποχρεώσεις του αιτούντος την επανεγγραφή μεταπτυχιακού φοιτητή, να καθορίζεται και το ανάλογο χρηματικό ποσό που πρέπει να καταβάλει.
Έτσι γίνεται απεμπλοκή ως προς το θέμα των διδάκτρων που επιβάλλουν κανονισμοί Σπουδών Τμημάτων και Σχολών των Πανεπιστημίων για τους νέους μεταπτυχιακούς φοιτητές και τους επανεγγραφόμενους Μεταπτυχιακούς φοιτητές.
Θα ήθελα και εγώ με τη σειρά μου να επισημάνω το θέμα των φοιτητών που βρίσκονται σε διαδικασία απόκτησης δεύτερου πτυχίου είτε μετά από κατατακτήριες είτε μετά από πανελλήνιες εξετάσεις. Σε κάθε περίπτωση πρόκειται για ανθρώπους που ενσυνείδητα και παρά τον συνήθη εργασιακό φόρτο τους αποφάσισαν να προχωρήσουν εκ νέου σε σπουδές θεωρούμενοι από το κράτος φοιτητές δεύτερης κατηγορίας, καθώς δεν δικαιούνται ούτε καν συγγράμματα για τα μαθήματα που παρακολουθούν. Κύριοι υπουργοί η παιδεία και μάλιστα η δωρεάν παιδεία που διατείνεται το ελληνικό κράτος ότι παρέχει δεν είναι βάρος και φιλανθρωπία που σταματά να υφίσταται μόλις παρέλθει η «υποχρέωση» του πρώτου πτυχίου, είναι επένδυση σε ανθρώπινο δυναμικό, την οποία θα εξαργυρώσει το ίδιο το κράτος από τους αυριανούς μορφωμένους πολίτες του. Παρακαλώ, όπως και πολλοί άλλοι εδώ από όσο είδα, να επανεξεταστεί ο απαράδεκτος νόμος 3848 της Διαμαντοπούλου, που ανάμεσα στα άλλα στερούσε κάθε δικαίωμα των φοιτητών σε δεύτερες σχολές. Είμαστε πλέον το 10-12% των εισακτέων κάθε σχολής, ένας διόλου ευκαταφρόνητος αριθμός, που δεν μπορεί να κατακτήσει το δικαίωμα στη μάθηση και την επιστημονική εξέλιξη με τόσα εμπόδια που του θέτει το ίδιο το κράτος.
Οι μεταπτυχιακοί φοιτητές να μη χάνουν και αυτοί την φοιτητική τους ιδιότητα και να υπάρξει ισότιμη και δίκαιη αντιμετώπιση προπτυχιακών και μεταπτυχιακών φοιτητών. Οι φοιτητές πολλές φορές ταλαιπωρούνται από την καθηγητική αυθαιρεσία και με τη διαγραφή τους ακυρώνεται στο σύνολο της η προσπάθεια τους για απόκτηση πτυχίου.
ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΚΥΡΙΟΙ,
ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΕΠΙΣΗΜΑΝΩ ΟΤΙ Η ΦΟΙΤΗΤΙΚΗ ΙΔΙΟΤΗΤΑ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΔΕΔΕΜΕΝΗ ΜΕ ΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΤΟΥ ΦΟΙΤΗΤΗ ΣΤΗΝ ΣΧΟΛΗ
ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ Η ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΛΥΣΗ ΕΙΝΑΙ ΟΣΑ ΕΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΣΧΟΛΗ ΝΑ ΔΙΝΟΝΤΑΙ ΤΑ ΔΙΠΛΑΣΙΑ ΣΕ ΕΝΑΝ ΦΟΙΤΗΤΗ ΓΙΑ ΝΑ ΠΕΡΑΤΩΣΕΙ ΕΠΙΤΥΧΩΣ ΤΗΝ ΣΧΟΛΗ ΤΟΥ
ΤΟ ΝΑ ΑΦΗΣΕΤΕ ΕΝΑΝ ΦΟΙΤΗΤΗ ΝΑ ΚΡΑΤΑ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΤΗΝ ΙΔΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΔΕΝ ΤΟΥ ΚΑΝΕΤΕ ΚΑΛΟ.ΤΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙΤΑΙ ΜΙΑ ΨΕΥΔΑΙΣΘΗΣΗ ΚΑΙ ΕΝΑ ΨΕΥΤΙΚΟ ΑΛΛΟΘΙ ΓΙΑ ΝΑ ΧΑΡΑΜΙΣΕΙ ΤΗΝ ΖΩΗ ΤΟΥ .ΜΑΛΙΣΤΑ ΣΕ ΜΙΑ ΠΕΡΙΟΔΟ ΟΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟΣ.ΣΑΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΕΧΕΤΕ ΤΗΝ ΕΥΘΥΝΗ ΝΑ ΚΑΤΕΥΘΥΝΕΤΑΙ ΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ ΣΤΑ ΣΩΣΤΑ ΜΟΝΟΠΑΤΙΑ.
Σχολιασμός παρατήρησης του κ. ΛΥΣΙΜΑΧΟΥ ΠΑΠΑΖΟΦΛΟΥ 19 Ιουνίου 2015, 22:22 |Αγαπητέ ο όρος «αιώνιος φοιτητής» είναι εύρημα των μμε που προπαγανδίζουν το θέμα υπερ των ιδιωτικών Πανεπιστημίων. Κάνετε λάθος ότι στα ξένα Ευρωπαϊκά Πανεπιστήμια δεν δίνεται η δυνατότητα καθυστέρησης ή διακοπής των σπουδών (έχω μαρτυρία φοιτητή Ιατρικής στη Ρώμη όπου οι φοιτητές δεν διαγράφονταν μέχρι πρόσφατα και η διαδικασία εισαγωγής τους ήταν ιδιαίτερα εύκολη, με μόνη δυσκολία τα προαπαιτούμενα μαθήματα).Η διαγραφή των φοιτητών σημαίνει τιμωρία στο χώρο της Παδείας και αυτό αποτελεί επιστροφή στον Μεσαίωνα. Επικαιροποίηση ορισμένων μαθημάτων θα μπορούσε να ζητηθεί αλλά καμία σχέση έχει με αυτό που περιγράφετε. Η καθυστέρηση των σπουδών επιβαρύνει ούτως ή άλλως τους φοιτητές στην καριέρα τους και καθόλου τον έλληνα πολίτη. Η επιστήμη θέλει διαρκή μελέτη και ενημέρωση για κάθε τι νέο και αυτή την απαίτηση δεν μπορούν να καλύψουν τα Πανεπιστήμια αλλά οι ίδιοι οι επιστήμονες-εργαζόμενοι.
Πώς αλήθεια γνωρίζετε αν ο γιατρός που καθυστερεί τις σπουδές του θα γίνει χειρουργός ή θα χρησιμοποιήσει τις σπουδές του σε θέματα πχ ποιότητας τροφίμων που αφορούν παράλληλα με το επιστημονικό κομμάτι και σε μια σειρά θεσμικών μέτρων και επιστημονικής εξέλιξης που υιοθετούνται σε ευρωπαϊκό επίπεδο, που ούτε τα Πανεπιστήμια δεν μπορούν να παρακολουθήσουν.
Αλήθεια διαβάστε κάποια από τις αξιολογήσεις. Εγώ διάβασα αυτή που αφορούσε στη Νομική Σχολή Αθηνών και δεν υπήρχε καμία σχετική αναφορά.
Το πλήθος των φοιτητών που αναφέρετε υπάρχει μόνο στα χαρτιά. Πλέον η ηλεκτρονική εγγραφή των φοιτητών, αφήνει κάθε περιθώριο να είναι γνωστός ο πραγματικός αριθμός των ενεργών φοιτητών.
φιλικά
μτ
Η απαλοιφή των διατάξεων του ν. Διαμαντοπούλου που αφορούσαν στις διαγραφές φοιτητών που καθυστερούν τις σπουδές τους ήταν ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΜΕΤΡΟ ΤΟΥ ΥΠ.ΠΑΙΔΕΙΑΣ καθώς φαίνεται ότι είχαν ως άμεση προτεραιότητα την έναρξη των διαγραφών (δηλαδή την τιμωρία) και όχι την υποστήριξη των φοιτητών με την εφαρμογή των ευνοϊκών διατάξεων που μπορεί να περιλήφθηκαν αλλά δεν αφορούσαν στο σύνολο των φοιτητών, όπως η διακοπή σπουδών (άρθρου 33 και άρθρου 80 παρ. 9δ ν. 4009/2011) και ο σύμβουλος σπουδών (άρθρου 35 ν. 4009/2011). Παράλληλα όπως και ο ν. Γιαννάκου, δεν μερίμνησε για την αξιολόγηση της κατάστασης αναφορικά με την καθυστέρηση των σπουδών των φοιτητών, ούτε για την εφαρμογή κινήτρων για την ολοκλήρωση των σπουδών και αντικινήτρων για την καθυστέρηση των σπουδών.
Επιπρόσθετα το μέτρο των διαγραφών, παραβίαζε τη βασική αρχή της αναλογικότητας που η διοίκηση οφείλει να τηρεί απέναντι στον διοικούμενο. Δηλαδή το μέτρο πρέπει να είναι απολύτως ΑΝΑΓΚΑΙΟ, ΠΡΟΣΦΟΡΟ και λιγότερο ΕΠΑΧΘΕΣ.
Προτείνονται τα εξής για το νέο σχέδιο νόμου:
1. Τροποποίηση του άρθρου 33 παρ. 10 του ν.4009/2011 ως εξής: «Αν ο φοιτητής αποτύχει περισσότερες από τρεις φορές σε ένα μάθημα, έχει το δικαίωμα να ζητήσει με αίτησή του, να εξεταστεί από τριμελή επιτροπή καθηγητών της σχολής, οι οποίοι έχουν το ίδιο ή συναφές γνωστικό αντικείμενο. Σε συνέχεια της αίτησης του φοιτητή, ο Κοσμήτορας ή άλλο αρμόδιο όργανο του της Σχολής, ορίζει τριμελή επιτροπή», γιατί η συγκεκριμένη διάταξη αν μείνει ως έχει δημιουργεί σύγχυση.
2. Προσθήκη διάταξης που να αφορά σε φοιτητές ΑΜΕΑ και με ειδικά προβλήματα όρασης, ακοής, γραφής : Φοιτητές που αντιμετωπίζουν ειδικά προβλήματα υγείας που δυσκολεύουν την εξέτασή τους, υποβάλλουν σχετικό αίτημα στη σχολή τους, που διαβιβάζεται από τη Γραμματεία στο αντίστοιχο τμήμα, συνοδευόμενο από σχετικά παραστατικά, προκειμένου να ληφθεί η σχετική μέριμνα κατά την εξέτασή τους (προφορική, γραπτή εξέταση).
3. Κατά το δυνατόν ‘αποσύνδεση’ των φοιτητών που καθυστερούν τις σπουδές τους (μετά τα ν+2 ή 2ν έτη) α) από τη δυνατότητα εκπροσώπησης τους στα όργανα των Πανεπιστημίων, διότι τα μμε σκοπίμως έχουν συνδέσει τους φοιτητές που καθυστερούν με συνδικαλιστές αποκαλώντας τους «φοιτητοπατέρες» (επανεξέταση του θέματος μετά τη διαγραφή του μετά τη διαγραφή του άρθρου 8 παρ. 6 του ν. 4009/2011 που περιόριζε το δικαίωμα αποκλειστικά στους φοιτητές που ήταν εντός του ενδεικτικού προγράμματος σπουδών) και β) από τη χρηματοδότηση των Πανεπιστημίων (άρθ. 63 του ν. 4009/2011).
4. Να διευκρινιστούν οι πρακτικές συνέπειες από τη μη συμμόρφωση των φοιτητών με την εγγραφή και τη δήλωση μαθημάτων όπως και με τη διακοπή σπουδών. Δηλαδή εκτός λόγων ανωτέρας βίας ή άλλων σοβαρών κωλυμάτων, όσοι φοιτητές δεν εγγράφονται-δηλώνουν μαθήματα για δύο συνεχόμενα εξάμηνα θα διαγράφονται; (προκειμένου να υπάρχει ξεκαθάρισμα των αρχείων)
5. Να θεσπιστεί μεταβατική, πιλοτική διάταξη, που θα προβλέπει τη δυνατότητα αξιολόγησης της καθυστέρησης των σπουδών από τους ίδιους τους φοιτητές (Επιτροπή επί πτυχίω μαζί με φοιτητικούς συλλόγους)και πρόβλεψη για υποβολή σχετικής έκθεσης στα αρμόδια όργανα των Σχολών.
5. Να θεσπιστεί διάταξη, πιλοτική, για τη δυνατότητα υποστήριξης φοιτητών από τους απόφοιτους συμφοιτητές τους (πχ με απογευματινά μαθήματα)
6. Να εξεταστεί η δυνατότητα απόκτησης συγγραμμάτων για τους φοιτητές που είναι στο δεύτερο πτυχίο (τουλάχιστον βάσει οικονομικών, κοινωνικών κριτηρίων μετά από έγκριση από τη σχολή)
Παρακαλώ να λάβετε ειδική μέριμνα και για φοιτητές που είναι εγγεγραμμένοι σε δεύτερη σχολή.
Έχοντας δώσει κατατακτήριες εξετάσεις φοιτώ στην Ιστορική και Κοινωνική Ανθρωπολογία του Πανεπιστημίου της Λέσβου, ωστόσο είμαι αναπληρώτρια επί σειρά ετών με αποτέλεσμα να με καλούν κάθε φορά σε διαφορετική περιοχή και έτσι να χρειάζομαι αρκετά χρήματα προκειμένου να παρευρεθώ στην Μυτιλήνη την εξεταστική περίοδο για να εξεταστώ στα μαθήματα του εξαμήνου.
Θα ήθελα λοιπόν το παρεχόμενο φοιτητικό πασο που μας δίνεται να έχει την ίδια ισχύ με αυτό των φοιτητών του πρώτου πτυχίου. Να μπορώ δηλαδή να έχω έκπτωση φοιτητική σε Μέσα Μαζικής Μεταφοράς καθώς κάτι τέτοιο δεν επιβαρύνει οικονομικά το κράτος. Δεν καταλαβαίνω για ποιο λόγο δεν ισχύει το ίδιο δικαίωμα της φοιτητικής έκπτωσης και στους φοιτητές που βρίσκονται στο δεύτερο πτυχίο, εφόσον η μόνιμη κατοικία μας δεν είναι η ίδια με αυτήν της σχολής φοίτησης.
Σας παρακαλώ να εξετάσετε την σχετική περίπτωση και να προβείτε σε ενέργειες που θα ενισχύσουν τους κατατακτήριους φοιτητές βοηθώντας τους να ανταπεξέλθουν στο φοιτητικό τους έργο.
Tο σχέδιο νόμου προβλέπει την:
β) Η επανεγγραφή φοιτητών που απώλεσαν αυτοδικαίως τη φοιτητική τους ιδιότητα δυνάμει της παραγράφου 1 του άρθρου 49 του ν.4009/2011 (Α’ 195) πραγματοποιείται με έγγραφη αίτησή τους στο Τμήμα ή στη μονοτμηματική Σχολή.
Για τους φοιτητές που απώλεσαν την φοιτητική τους ιδιότητα με τις διατάξεις των άρθρων 14 του Ν.3549/2007 και του άρθρου 15 του Π.Δ. 160/2008 τι προβλέπεται?
ΘΕΜΑ 1ο : Συμφωνώ πως υπάρχουν αμέτρητες περιπτώσεις φοιτητών που απλά δεν προλαβαίνουν να ολοκληρώσουν γρήγορα τις σπουδές τους λόγω δουλειάς ή ποικίλων προβλημάτων τους οποίους πρέπει πρώτα από όλα να προστατέψει το κράτος
θεμα 2ο : Μπορεί κάποιος που σπουδάζει για δεύτερο πτυχίο να κάνει ταυτόχρονα και μεταπτυχιακό ( το οποίο πληρώνει αδρά) ; Nομίζω πως επιβάλλεται διαγραφή από τη μία σχολή. Γιατί να επιβάλλεται κάτι τέτοιο; Το θεωρώ περιοριστικό της γνώσης και της ελευθερίας του πνέυματος, πολύ περισσότερο όταν πληρώνω ένα σημαντικό ποσό γι’ αυτό. Δε συμφωνώ με τη διαγραφή από τη μια σχολή όταν πρόκειται για μεταπτυχιακό.
Θέμα 3ο: Mε ενημέρωσαν από τα Κεντρικά της ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ ΌΤΙ αυτοί που εισάγονται στα σώματα ασφαλείας και τα προηγούμεα 2-3 χρόνια ήταν φοιτητές πρέπει με την εισαγωγή τους στην Αστυνομία να δηλώσουν οριστική διαγραφή από το ΑΕΙ Ή ΤΕΙ που φοιτούν( και άς είναι και επί πτυχίω). Μα γιατί να μην μπορούν να συνεχίσουν και κατά την διάρκεια της εκπαίδευσής τους ή μετά από αυτήν; Δεν χρειάζονται τα σώματα ασφαλείας πτυχιούχους; Προτείνω την αναστολή σπουδών τους ( και όχι τη διαγραφή τους) μέχρι το πέρας της εκπαίδευσής τους στην Αστυνομία ή το στρατό και τη συνέχιση των σπουδών τους μετά από αυτήν εαν το επιθυμούν. Δεν είναι τραγικό φοιτητής ΤΕΙ Πληροφορικής επί πτυχίω που χρωστά 2 μόνο μαθήματα να διαγράφεται από τη σχολή για να ξεκινήσει εκπαίδευση στην Αστυνομία;;; Δεν είναι αυτονόητο ότι το πτυχίο του είναι χρήσιμο στην αστυνομία ( όπως και πολλά άλλα πτυχία;)
Να σημειώσω ότι αυτοδίκαια έχουν διαγραφεί φοιτητές και με τις διατάξεις των άρθρων 14 του Ν.3549/2007 και του άρθρου 15 του Π.Δ. 160/2008 , αυτοί δεν μπορούν να επανέλθουν? δεν είναι αδικία?
Εμείς οι φοιτητές δεύτερου πτυχίου, με κατατακτήριες έχουμε κάνει μια απόλυτα συνειδητή επιλογή και δεν αναγνωριζόμαστε ως τέτοιοι. Δεν δικαιούμαστε φοιτητική ταυτότητα, συγγράμματα με αποτέλεσμα η επιλογή μας να κοστίζει. Θα ήθελα κι εγώ να επανεξεταστεί το άρθρο 80 παρ. 10 του ν.4009/2011
Πράγματι, η παρατήρηση της κας Καταπόδη είναι ιδιαίτερα εύστοχη !
Η παράγραφος 10 του άρθρου 33 του ν.4009/11 αφήνει αρχικά ένα παραθυράκι για έμμεσες διαγραφές, αν και έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την παράγραφο 1 του Άρθρου 10 του υπό διαβούλευση νομοσχεδίου.
Περαιτέρω όμως δημιουργεί άλλα μέτρα και άλλα σταθμά στα ΑΕΙ, αφού αφήνει τα Ιδρυμάτα να αποφασίζουν πόσες φορές θα μπορούν να εξετάζονται οι φοιτητές τους σε ένα μάθημα.Για παράδειγμα, μπορεί ένας φοιτητής του ΕΚΠΑ να δικαιούται να εξεταστεί σε ένα μάθημα 3 φορές, ενώ ένας φοιτητής του ΠΑΠΕΙ περισσότερες ή απεριόριστες.
Βιβλία για τους φοιτητές από κατατακτήριες. Είναι τουλάχιστον ντροπή για ένα κράτος να μην επιθυμεί την επιστημονική και πνευματική καλλιέργεια των πολιτών του. Οι φοιτητές που έχουμε εισαχθεί με κατατακτήριες εξετάσεις σε ένα τμήμα δεν ζητάμε κανένα από τα προνόμια που απολαμβάνουν οι υπόλοιποι φοιτητές (πάσο, σίτιση κ.τ.λ.). ΖΗΤΑΜΕ ΜΟΝΟ ΒΙΒΛΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΟΥΜΕ, ΝΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΚΑΛΥΤΕΡΟΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ ΚΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ
Συμφωνώ απολύτως με το σχόλιο της κας Καταπόδη. Πρέπει να συμπεριλάβετε και την τροποποίηση της παραγράφου 10 του άρθρου 33 του ν.4009/11.
ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗ ΓΝΩΣΗ ΕΙΝΑΙ ΙΕΡΟ Κ ΑΝΑΦΑΙΡΕΤΟ ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΑΝΘΡΩΠΟ ΣΕ ΚΑΘΕ ΗΛΙΚΙΑ ΠΕΡΑ ΑΚΟΜΗ Κ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΗ ΤΗΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗΣ ΣΤΑΔΙΟΔΡΟΜΙΑΣ!ΠΟΛΥ ΣΩΣΤΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΑΛΛΑΓΕΣ ΩΣΤΕ ΝΑ ΔΙΑΣΦΑΛΙΣΟΥΝ ΑΥΤΟ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΑΛΛΑ Κ ΝΑ ΔΙΑΣΦΑΛΙΣΟΥΝ ΜΙΑ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΔΩΡΕΑΝ ΠΑΙΔΕΙΑ!ΩΣΤΟΣΟ ΚΑΠΟΙΕΣ ΟΧΙ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΔΑΠΑΝΗΡΕΣ ΠΑΡΟΧΕΣ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΣΤΟΥΣ ΦΟΙΤΗΤΕΣ ΜΕΓΑΛΩΝ ΕΤΩΝ ΟΠΩΣ Η ΕΚΠΤΩΣΗ ΣΤΑ ΜΕΣΑ ΜΕΤΑΦΟΡΑΣ Κ Η ΔΩΡΕΑΝ ΣΙΤΙΣΗ ΣΤΙΣ ΦΟΙΤΗΤΙΚΕΣ ΕΣΤΙΕΣ!!
Ο χώρος των αιθουσών διαλέξεων και των εργαστηρίων σε ορισμένα τμήματα είναι περιορισμένος. Ειδικά στις πολυτεχνικές σχολές, η εκπλήρωση των εργαστηριακών υποχρεώσεων, στην πλειονότητα των μαθημάτων, είναι απαραίτητη προκειμένου ο φοιτητής να δικαιούται να εξεταστεί το μάθημα. Πρέπει να διευκρινιστεί αν οι φοιτητές έχουν το δικαίωμα να συμμετέχουν σε διαλέξεις και εργαστήρια, αν δεν έχουν παρουσιαστεί σε αυτά το προβλεπόμενο έτος.
Η ελληνική ανώτατη παιδεία χαρακτηρίζεται από πρωτότυπους όρους, που μας τους ξαναθύμισε το υπουργείο. Η επαναφορά των «αιώνιων φοιτητών», ελληνική πρωτοτυπία παγκοσμίως, είναι ένα ακόμη μελανό σημείο του υπό κατάθεση νομοσχεδίου. Οι αιώνιοι φοιτητές θα μπορούν πλέον να επιστρέφουν στις σπουδές τους όποτε και όταν το θελήσουν λες και οι επιστήμες είναι κάτι στατικό και χωρίς να εξελίσσονται θα τους περιμένουν. Φανταστείτε κάποιον αιώνιο φοιτητή της ιατρικής που ασκήθηκε στη χειρουργική στη δεκαετία του 1990 να ολοκληρώνει τις σπουδές του το 2014 που η ειδικότητα αυτή έχει μεταμορφωθεί απολύτως…
Η παρουσία των αιώνιων φοιτητών θα προκαλέσει τρομερά εμπόδια στην αξιολόγηση των πανεπιστημίων από επιτροπές του εξωτερικού -ελάχιστα ελληνικά τμήματα έχουν ήδη περάσει τέτοιες αξιολογήσεις-, αφού οι ξένοι αξιολογητές θα βλέπουν πλήθη φοιτητών να συνωστίζονται στο πτυχίο, κάτι που θα μεταφράζεται σε αποτυχία των προγραμμάτων και σε κατάρρευση γενικά του επιπέδου σπουδών. Ειδικά για τις θετικές επιστήμες και τις σχολές επιστημών υγείας, αυτό θα ήταν καταστροφικό..
Νομίζω ότι έχετε αμελήσει την τροποποίηση της παραγράφου 10 του άρθρου 33 του ν.4009/11.
Στο ν.4009/11,στο άρθρο 33 η παράγραφος 10 ορίζει:
«Αν ο φοιτητής αποτύχει περισσότερες απο τρεις φορές σε ένα μάθημα,με απόφαση του Κοσμήτορα εξετάζεται,ύστερα από αίτησή του,από τριμελή επιτροπή καθηγητών της σχολής,οι οποίοι έχουν το ίδιο ή συναφές γνωστικό αντικείμενο και ορίζονται απο τον Κοσμήτορα.Από την επιτροπή εξαιρείται ο υπεύθυνος της εξέτασης διδάσκων.
Σε περίπτωση αποτυχίας,ο φοιτητής συνεχίζει ή όχι την φοίτησή του σύμφωνα με τους όρους και τις προϋποθέσεις που καθορίζονται στον Οργανισμό του ιδρύματος,στους οποίους περιλαμβάνεται και ο μέγιστος αριθμός επαναλήψεων της εξέτασης σε ένα μάθημα.»
Δεν έχει ληφθεί υπ’όψιν και πρέπει να καταργηθεί το εξής:
«Σε περίπτωση αποτυχίας,ο φοιτητής συνεχίζει ή όχι την φοίτησή του σύμφωνα με τους όρους και τις προϋποθέσεις που καθορίζονται στον Οργανισμό του ιδρύματος,στους οποίους περιλαμβάνεται και ο μέγιστος αριθμός επαναλήψεων της εξέτασης σε ένα μάθημα.»
Το σκεπτικό ,σύμφωνα με το οποίο σας ζητώ την κατάργηση του συγκεκριμένου κομματιού είναι το εξής:
ΝΑ ΜΗΝ συναρτάται η διατήρηση της φοιτητικής ιδιότητας από την αποτυχία είτε στην επιτροπή είτε μετά από ένα μέγιστο αριθμό αποτυχιών εξέτασης σε ένα μάθημα,όπως ο αριθμός αυτός μπορεί να ορίζεται μετά από σύσταση Οργανισμού μελλοντικά.
Ο κίνδυνος να παραμείνει μια τέτοια διάταξη στο νόμο υπάρχει ορατός στο ενδεχόμενο που μια άλλη διακυβέρνηση προωθήσει Οργανισμούς που θα ενεργοποιήσουν την συγκεκριμένη πρόβλεψη.
Η παράγραφος αυτή όσο δεν τροποποιείται στο σημείο που σας υπέδειξα,ισχύει και μάλιστα σε γνώση όλων και υπερβαίνει,κατά την γνώμη μου,την γενική διάταξη που υποτίθεται ορίζει την απώλεια της φοιτητικής ιδιότητας με την λήψη του πτυχίου.
Αφ’ετέρου για το πρώτο σκέλος που επιθυμώ να παραμείνει γιατί διευκολύνει τους συμφοιτητές μου προστατεύοντάς τους απέναντι σε περιπτώσεις καθηγητικής αυθαιρεσίας ,προτείνω το παρακάτω απλό κείμενο ώστε να διευκρινιστεί με σαφήνεια ποιός ξεκινά την διαδικασία υπαγωγής σε εξέταση τριμελούς επιτροπής:
«Αν ο φοιτητής αποτύχει περισσότερες απο τρεις φορές σε ένα μάθημα,έχει το δικαίωμα να ζητήσει με την αίτησή του να εξεταστεί από τριμελή επιτροπή καθηγητών της σχολής,οι οποίοι έχουν το ίδιο ή συναφές γνωστικό αντικείμενο και ορίζονται απο τον/με απόφαση του Κοσμήτορα.Από την επιτροπή εξαιρείται ο υπεύθυνος της εξέτασης διδάσκων.
Σας ευχαριστώ πολύ για την ανάγνωση του κειμένου αυτού και σας ευχαριστώ για την πρόσφατη αποκατάσταση των επί πτυχίω φοιτητών που έχουμε υπερβεί κατά πολύ τα έτη φοίτησής μας.
Εμείς οι φοιτητές δεύτερου πτυχίου, είτε έχουμε δώσει πανελλήνιες είτε κατατακτήριες έχουμε κάνει μια απόλυτα συνειδητή επιλογή και δεν αναγνωριζόμαστε ως τέτοιοι. Δεν δικαιούμαστε φοιτητική ταυτότητα, συγγράματα με αποτέλεσμα η επιλογή μας να κοστίζει. Θα ήθελα κι εγώ να επανεξεταστεί το άρθρο 80 παρ. 10 του ν.4009/2011
Υπαρχουν σχολες με ποσοστα επιτυχιας 10-20% σε βασικα μαθηματα εξαιτιας κακης διδασκαλίας / οργανωσης μαθηματων κτλ. Παραλίγο να χάσουν το πτυχίο τους ανθρωποι που ειχαν περασει ολα τα μαθηματα εκτος απο λιγα τετοια που ειναι πραγματικα βασανο. Εφοσον δεν υπαρχει ΚΑΝΕΝΑΣ ελεγχος στον τροπο διδασκαλιας και στα ποσοστα αποτυχιας των εξετασεων ειναι τουλαχιστον απαραδεκτο να θεωρουνται τεμπεληδες και να χανουν τους κοπους τους τα παιδια.
Αλλα εκτος αυτου η γνωση δεν σταματα. Ποιος ο λογος να εμποδισετε καποιον να παρει το πτυχιο του εφοσον ΔΕΝ κοστιζει κατι περα απο μια εγγραφη σε εναν υπολογιστη οτι θελει να συνεχισει;
Και τελος, επιτρέπετε σε καποιον να τελειωσει το δημοτικο το γυμνασιο και το λυκειο σε οποιαδηποτε ηλικια και του στερειτε το πανεπιστημιο;
Εμενα προσωπικα λογω απιστευτων προβληματων υγειας, οικονομικων κτλ δεν μπορουσα να συνεχισω και ειχα παθει καταθλιψη και τα ειχα παρατησει. Σας πληροφορω οτι με το που ανακοινωσε ο ΣΥΡΙΖΑ την επιστροφη μας αρχισα να διαβαζω και ηδη εχω περασει 2 μαθηματα αν αυτο σας λεει κατι
Ευχαριστουμε.
Nομίζω ότι έχετε αμελήσει την τροποποίηση της παραγράφου 10 του άρθρου 33 στο ν.4009/11: Στο ν.4009/11,στο άρθρο 33 η παράγραφος 10 ορίζει: «Αν ο φοιτητής αποτύχει περισσότερες από τρείς φορές σε ένα μάθημα,με απόφαση του Κοσμήτορα εξετάζεται,ύστερα από αίτησή του,από τριμελή επιτροπή καθηγητών της σχολής,οι οποίοι έχουν το ίδιο ή συναφές γνωστικό αντικείμενο και ορίζονται από τον Κοσμήτορα.Από την επιτροπή εξαιρείται ο υπεύθυνος της εξέτασης διδάσκων. Σε περίπτωση αποτυχίας,ο φοιτητής συνεχίζει ή όχι τη φοίτησή του σύμφωνα με τους όρους και τις προΫποθέσεις που καθορίζονται στον Οργανισμό του ιδρύματος,στους οποίους περιλαμβάνεται και ο μέγιστος αριθμός επαναλήψεων της εξέτασης σε ένα μάθημα.» Δεν έχει ληφθεί υπ´όψιν και πρέπει να καταργηθεί το εξής: «Σε περίπτωση αποτυχίας,ο φοιτητής συνεχίζει ή όχι τη φοίτησή του σύμφωνα με τους όρους και τις προΫποθέσεις που καθορίζονται στον οργανισμό του ιδρύματος,στους οποίους περιλαμβάνεται και ο μέγιστος αριθμός επαναλήψεων της εξέτασης σε ένα μάθημα.» Το σκεπτικό μου,σύμφωνα με το οποίο σας ζητώ την κατάργηση του συγκεκριμένου κομματιού είναι το εξής:ΝΑ ΜΗΝ συναρτάται η διατήρηση της φοιτητικής ιδιότητας από την αποτυχία είτε στην επιτροπή είτε μετά από ένα μέγιστο αριθμό αποτυχιών εξέτασης σε ένα μάθημα,όπως ο αριθμός αυτός μπορεί να ορίζεται μετά από σύσταση Οργανισμού μελλοντικά. Ο κίνδυνος να παραμείνει μια τέτοια διάταξη στο νόμο υπάρχει ορατός στο ενδεχόμενο που μια άλλη διακυβέρνηση προωθήσει Οργανισμούς που θα ενεργοποιήσουν τη συγκεκριμένη πρόβλεψη. Η παράγραφος αυτή όσο δεν τροποποιείται στο σημείο που σας υπέδειξα,ισχύει και μάλιστα υπερβαίνει,κατά την γνώμη μου,την γενική διάταξη που υποτίθεται ορίζει την απώλεια της φοιτητικής ιδιότητας με τη λήψη του πτυχίου. Αφ´ετέρου,για το πρώτο σκέλος που επιθυμώ να παραμείνει γιατί διευκολύνει τους συμφοιτητές μου προστατεύοντάς τους απέναντι σε περιπτώσεις καθηγητικής αυθαιρεσίας,προτείνω το παρακάτω απλό κείμενο ώστε να διευκρινιστεί με σαφήνεια ποιός ξεκινά την διαδικασία υπαγωγής σε εξέταση τριμελούς επιτροπής: «Αν ο φοιτητής αποτύχει περισσότερες απο τρεις φορές σε ένα μάθημα,έχει το δικαίωμα να ζητήσει με αίτησή του να εξεταστεί από τριμελή επιτροπή καθηγητών της σχολής,οι οποίοι έχουν το ίδιο ή συναφές γνωστικό αντικείμενο και ορίζονται από τον/με απόφαση του Κοσμήτορα.Από την επιτροπή εξαιρείται ο υπεύθυνος της εξέτασης διδάσκων.» Σας ευχαριστώ πολύ για την ανάγνωση του κειμένου μου και σας ευχαριστώ για την πρόσφατη αποκατάσταση των επί πτυχίω φοιτητών που έχουμε υπερβεί κατά πολύ τα έτη φοίτησής μας.
Η φοιτητική ιδιότητα δεν πρέπει ουδέποτε να θεωρείται απολεσθείσα στην ελληνική παιδεία. Σε μια εποχή κρίσης όπου όλοι ξέρουμε πόσοι από εμάς τους φοιτητές βρέθηκαν με τα χέρια δεμένα και μέσα στην «μαύρη» ή μη εργασία παράλληλα με τις σπουδές μας, δεν είναι δυνατόν να στερούμαστε ή να έχουμε όρια (ν + 2).
Γνωρίζουμε ότι τα δικαιώματα μας σε στέγαση σίτιση και μεταφορά πρέπει να έχουν όριο ώστε να μην υπάρχει η όποια επιβάρυνση στο ελληνικό κράτος , αλλά τα μέτρα που μπήκαν στα πλαίσια μια καθαρά «εργοστασιακής» πολιτικής της παιδείας ώστε να «παράγει» γρήγορους πτυχιούχους και με το πρόσχημα του καθαρισμού του πανεπιστημιακού τοπίου πρέπει να λάβουν άμεσα τέλος, ώστε να αποκατασταθούν όλες οι αδικίες αλλά και οι ελπίδες για ένα καλύτερο μέλλον μέσω της πανεπιστημιακής μας εκπαίδευσης.
Με το αρση του νομου περι διαγραφης φοιτητων ανοιγει ο δρομος για πολλους απο αυτους να εχουν την ευκαιρια να τελειωσουν τις σπουδες τους. Στην εποχη που ζουμε παρα πολλοι φοιτητες αναγκαστηκαν για οικονομικους λογους κυριως να αφησουν τις σπουδες τους. Δεν πρεπει να τιμωρηθουν με διαγραφη. Συμφωνω οτι δεν πρεπει να εχουν κανενα βοηθημα σε στεγαση, μετακινηση αλλα τουλαχιστον να μην χασουν την ευκαιρια να τελειωσουν τις σπουδες τους οταν το επιθυμουν ή οποτε το επιτρεψουν οι συνθηκες της ζωης τους. Ελπιζω συντομα να γινει πραξη το παραπανω και να εχουμε μια ευκαιρια για την απομονη του τιτλου σπουδων τους.
Αναφορικά με τη φοιτητική ιδιότητα, θα μπορούσε εεφεξής να υπάρχει κάποιο χρονικό όριο (αρχής γενομένης για όσους εισέλθουν την νέα ακαδημαϊκή χρονιά στη Σχολή επιλογής τους) περάτωσης σπουδών, π.χ. το 2ν ή το ν+4, εξαρτάται από το κάθε Τμήμα ή την κάθε Σχολή (π.χ. με κριτήριο τον βαθμό δυσκολίας της-από συγκριτικά στατιστικά σταοιχεία των πτυχιούχων, το πλήθος μαθημάτων, κ.ά.).
Σε καμία περίπτωση, δεν πρέπει τώρα να διαγραφούν όσοι έχουν παρέλθει του χρονικού αυτού ορίου, δηλαδή να μην υπάρχει αναδρομική ισχύ για τους λεγόμενους «αιώνιους φοιτητές». Για τους «αιώνιους φοιτητές» συγκεκριμένα, θα πρέπει να τους αφαιρείται μετά τα 4 ή 5 έτη η δυνατότητα ένταξης σε κομματική παράταξη εντός της Σχολής, καθώς και να μην τους παρέχεται το διακαίωμα του «εκλέγειν» και «εκλέγεσθαι».
Το άρθρο αυτό αποτελεί αποκατάσταση της αδικίας που επέφερε με τη θέσπιση διαγραφών. Είναι αναφαιρετο δικαίωμα κάθε ατόμου που μόχθησε για να μπει στο πανεπιστήμιο, να του δοθεί η δυνατότητα να πάρει πτυχίο, χωρίς εκβιαστικα όρια και με επίγνωση των συνθηκών της κοινωνίας.
«Η ιδιότητα του φοιτητή αποκτάται με την παραπάνω διαδικασία και, με την επιφύλαξη της περίπτωση δ’ της παραγράφου 9 του άρθρου 80 που αφορά τη διακοπή φοίτησης, διατηρείται μέχρι την απονομή του τίτλου σπουδών σύμφωνα με το ενδεικτικό πρόγραμμα σπουδών.»
Συμφωνώ απολύτως! Να μην ξεχνάμε ότι η φοιτητική ιδιότητα στην Ελλάδα αποκτάται μετά από βασανιστικές εισαγωγικές εξετάσεις, που οδηγούν τους υποψηφίους σε εξάντληση και τις οικογένειες σε οικονομικές και ψυχολογικές δυσκολίες.
Οσον αφορα τις διαγραφές φοιτητών πλεον με τον καινουριο νομο καταργείται το ν+2 και το ν+4?θα μπορούμε να είμαστε φοιτητές μέχρι να παρουμε το πτυχίο μας?Και κάτι ακομα,θεωρώ πως οι διαγραφές φοιτητών ηταν ενα τελείως αντιδημοκρατικό μέτρο.
Θα ήθελα κι εγώ να επανεξεταστεί το άρθρο 80 παρ. 10 του ν.4009/2011 με την εφαρμογή του οποίου καταργήθηκε η δωρεάν χορήγηση συγγραμμάτων σε φοιτητές που φοιτούν για απόκτηση 2ου πτυχίου.
Εξαλλου σε σχετική ερώτηση που είχε κατατεθεί στη Βουλή http://www.hellenicparliament.gr/UserFiles/c0d5184d-7550-4265-8e0b-078e1bc7375a/9205266.pdf την 15/4/2015, απάντησε το Υπουργείο http://www.hellenicparliament.gr/UserFiles/67715b2c-ec81-4f0c-ad6a-476a34d732bd/9251456.pdf την 22/5/2015 ότι τα αιτήματα των ερωτούντων θα ληφθούν υπόψη στην επανεξέταση της ισχύουσς νομοθεσίας.
Νομίζω πως αν επιδιώκουμε όντως την αποκατάσταση της ισότητας στην ανώτατη εκπαίδευση είναι επιτακτική ανάγκη να υπάρξει πρόβλεψη στο νέο νομοσχέδιο για ίσα δικαιώματα των φοιτητών, άσχετα με τον τρόπο εισαγωγής τους στο πανεπιστήμιο. Θα εξηγήσω αναλυτικά τι εννοώ, χρησιμοποιώντας και τη προσωπική μου εμπειρία : Εγώ πριν δυο χρόνια αποφοίτησα από το τμήμα Βιοχημείας-Βιοτεχνολογίας και στη συνέχεια έδωσα κατακτήτριες εξετάσεις για την Ιατρική, όπου τώρα σπουδάζω, χωρίς ωστόσο να δικαιούμαι δωρεάν συγγράμματα, φοιτητικό πάσο και γενικώς κανένα από τα δικαιώματα και τις παροχές που απολάμβανα ως φοιτητής ενώ σπούδαζα για το πρώτο πτυχίο μου.
Η κατάσταση αυτή (που ξεκίνησε να ισχύει με το νόμο-πλαίσιο Διαμαντοπούλου στο όνομα της εξοικονόμησης πόρων) αφορά σημαντικό αριθμό φοιτητών καθώς σήμερα το 10% των φοιτητών κάθε έτους έχει εισαχθεί με κατατακτήριες εξετάσεις. Με άλλα λόγια, το 10% των φοιτητών υποχρεούται να αγοράζει τα βιβλία του, δεν δικαιούται πάσο, δεν δικαιούται σίτιση και στέγαση από το πανεπιστήμιο.
Όλοι εμείς που σπουδάζουμε για δεύτερο πτυχίο φαίνεται πως για το τότε υπουργείο παιδείας αποτελούσαμε β’ κατηγορία φοιτητών και για αυτό και αντιμετωπιζόμαστε περισσότερο σαν »χομπίστες» που δεν έχουν κάτι καλύτερο να κάνουν από το να μαζεύουν πτυχία. Βέβαια αυτή η εικόνα δε θα μπορούσε να απέχει πιο πολύ από τη πραγματικότητα. Οι φοιτητές που σπουδάζουν για δεύτερο πτυχίο καλούνται να καταβάλλουν εξαιρετικά σκληρές προσπάθειες,καθώς πολλοί από αυτούς λόγω και της ηλικίας ή του πρώτου πτυχίου τους παράλληλα εργάζονται ή έχουν οικογένειες.Βέβαια, αν αποτιμήσει κανείς συνολικά το έργο των προηγούμενων κυβερνήσεων σε σχέση με την ανώτατη εκπαίδευση, εύκολα αντιλαμβάνεται πως ο τρόπος με τον οποίο αντιμετώπισαν τους κατατακτήριους φοιτητές δεν ήταν παρά ο ίδιος που θα επιφύλασσαν και σε όλους τους υπόλοιπους φοιτητές, αν συνέχιζαν να ασκούν εξουσία, καθώς στα πλαίσια της νεοφιλελεύθερης αντίληψης που επικρατούσε το κράτος δεν υπήρχε λόγος να επιβαρύνεται με έξοδα για παροχές στους φοιτητές. Ίσα-ίσα που θα έπρεπε στο τέλος να επιβαρύνονται οι ίδιοι οι φοιτητές με τα έξοδα των σπουδών τους.
Αυτά όμως ανήκουν πια στο παρελθόν οπότε οφείλουμε να δούμε τι κάνουμε στο σήμερα.
Θεωρώ πως το πανεπιστήμιο που φιλοδοξεί να οικοδομήσει η νέα ηγεσία του υπουργείου παιδείας , είναι κάτι πολύ διαφορετικό από το γεμάτο ταξικούς φραγμούς τερατούργημα στείρας εξειδίκευσης και κατάρτισης που προσπάθησαν να επιβάλλουν οι προηγούμενοι υπουργοί Παιδείας. Θεωρώ ότι σήμερα γίνεται όντως μια μεγάλη προσπάθεια να οικοδομηθεί ένα πανεπιστήμιο στο οποίο θα ευνοείται η προσπάθεια απόκτησης όλο και περισσότερων γνώσεων και δεξιοτήτων, ένα πανεπιστήμιο με πραγματικούς σκεπτόμενους ακαδημαϊκούς πολίτες, ένα πανεπιστήμιο όπου δε θα χωράνε ανισότητες και φοιτητές β’ και γ’ κατηγορίας.
Επίσης πιστεύω ότι η νέα ηγεσία του υπουργείου είναι ειλικρινής όταν λέει πως θέλει τις απόψεις της ακαδημαϊκής κοινότητας πάνω στο πως θα φτιαχτεί αυτό το νέο πανεπιστήμιο και για αυτό και μπαίνω στη διαδικασία να συνεισφέρω σε αυτή τη δημόσια διαβούλευση, με την ελπίδα και τη πίστη ότι οι απόψεις που κατατίθενται εδώ αποτελούν μέρος ενός αληθινού διαλόγου και μιας παραγωγικής ζύμωσης του υπουργείου με τη κοινωνία και όχι μια επίφαση δημοκρατικότητας, όπως συνέβαινε στο παρελθόν.
Κλείνοντας λοιπόν, ζητάω να λάβετε υπόψιν όλα αυτά και να υπάρξει πρόβλεψη στη τελική μορφή του νομοσχεδίου που να αποκαθιστά την αδικία σε βάρος όσον φοιτητών δεν εισήλθαν στη σχολή τους με πανελλήνιες εξετάσεις και να τους εξισώνει πλήρως σε δικαιώματα και παροχές με τους υπόλοιπους συναδέλφους τους.
Ήθελα να σας ρωτήσω αν υφίσταται αλλαγή στο άρθρο 10 παράγραφος 3 του παρόντος πολυνομοσχεδίου σε σχέση με παλιότερο προσχέδιο που είχε βγει στον τύπο και όριζε τα εξής:
3. α) Η περίπτωση δ’ της παραγράφου 9 του άρθρου 80 του ν.4009/2011 (Α’ 195) τροποποιείται ως εξής:
«δ) Οι φοιτητές έχουν το δικαίωμα να διακόψουν τις σπουδές τους, με έγγραφη αίτησή τους στη γραμματεία του οικείου Τμήματος, για όσα εξάμηνα, συνεχόμενα ή μη, επιθυμούν».
β) Λεπτομερειακά θέματα για τη διαδικασία επανεγγραφής φοιτητών που απώλεσαν αυτοδικαίως τη φοιτητική τους ιδιότητα ορίζονται με Υπουργική Απόφαση του Υπουργού Πολιτισμού, Παιδείας και Θρησκευμάτων η οποία δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.
γ) Με τη δημοσίευση του παρόντος νόμου, καταργούνται οι περιπτώσεις α’, β’, γ’ και ε’ της παραγράφου 9 του άρθρου 80 του ν.4009/2011 (Α’ 195).
Αν ναι για ποιο λόγο τροποποιήθηκε;
Για να το καταλαβω.Καποιος που εχει ΔΙΑΓΡΑΦΕΙ απ τη σχολη του(ΤΕΙ) λογω μη ανανεωσης για δυο(2) εξαμηνα μπορει να επιστρεψει πλεον με μια απλη αιτηση;
Με τη σειρά μου και γω, θα ήθελα να τονίσω ορισμένα θέματα για το ελληνικό Πανεπιστήμιο. Πρώτα απ’όλα με το μνημόνιο το μόνο που έγινε πραγματικότητα ήταν να περάσει τμήμα του δημόσιου χρέους (όπως και αν μπορεί να χαρακτηριστεί αυτό) απευθείας στα ταμεία των Πανεπιστημίων. Ήταν υπέρ της αξιοκρατίας και των αρίστων αυτή η τακτική. Ή μήπως φταίνε περισσότερο οι καθυστερούντες το πτυχίο τους για την έλλειψη πόρων στο Πανεπιστήμιο. Επίσης ακούγονταν πράγματα φοβερά και τρομερά από μέρους βουλευτών που είτε καθυστέρησαν και έως σαράντα χρόνια να λάβουν το πτυχίο τους, είτε δε θεώρησαν ποτέ απαραίτητο το να σπουδάσουν (άρα δεν μπορούν να έχουν και γνώμη για κύκλους σπουδών και περί του ποιός είναι άξιος φοιτητής). Πρύτανης μάλιστα τόνιζε μέσω της γραμματείας του την απέχθειά του για την πολιτική στα Πανεπιστήμια και απαρνήθηκε τα πάντα για να εκλεγεί. Όταν λοιπόν φάσκουν και αντιφάσκουν, όταν πράττουν στην καθημερινότητά τους τα αντίθετα των όσων λένε, γιατί να τους πιστέψω;
Ίσως να επισκιάζουν οι «αιώνιοι» φοιτητές τα μείζονα θέματα της ελληνικής παιδείας για μερικούς, όπως η αξιοκρατία στο σώμα διδασκόντων, η αμεροληψία, η καθαριότητα, ο σκοταδισμός που κυριαρχεί σε ιερούς εκπαιδευτικούς χώρους, η διακίνηση ναρκωτικών (με ή χωρίς άσυλο), η σωστή οργάνωση των σχολών με ορθά προγράμματα σπουδών, και άλλα πολλά.
Ελπίζω τόσο η κυβέρνηση, όσο και η αντιπολίτευση να βάλουν κατά μέρους τον κομματισμό (πράγμα απίθανο) και να σκεφτούν όσοι ψηφίζουν ότι η παιδεία είναι δημόσια και δωρεάν και να μην την πατήσουμε όπως με το σύστημα Υγείας που καταστράφηκε εν μία νυκτί. Οι χρονίως παθούντες με αντιλαμβάνονται πλήρως.
Θα ήθελα να επισημάνω τι θα γίνει στις περιπτώσεις φοιτητών, οι οποίοι μέχρι τώρα έχουν δεύτερο πτυχίο…Σύμφωνα με το νόμο μέχρι τώρα δεν κατείχαν φοιτητική ιδιότητα και δε δικαιούνταν συγγράματα και φοιτητικές παροχές…Μήπως αυτό πρέπει να αλλάξει για αυτούς που έχουν δεύτερο πτυχίο και να πάρουν δωρεαν τα συγγράματα???
Και οι μεταπτυχιακοί φοιτητές να μην χάνουν την φοιτητική ιδιότητα μέχρι το πτυχίο τους. Είμαι εργαζόμενος, πλήρωσα τις μεταπτυχιακές μου σπουδές μόνος μου, δεν είχα καμία διευκόλυνση από την εργασία μου και το Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου – Τμήμα Κοινωνικής και Εκπαιδευτικής Πολιτικής (Κόρινθος) – Μεταπτυχιακό Ευρωπαΐκή Κοινωνική Πολιτική με διέγραψαν πριν περάσουν 2 χρόνια χρόνια από την αρχική μου εγγραφή. Και οι μεταπτυχιακοί φοιτητές να μην χάνουν την φοιτητική ιδιότητα μέχρι το πτυχίο τους.
Πιστεύω ότι το Άρθρο 10 για μη-απώλεια της φοιτητικής ιδιότητας είναι απαραίτητο να ισχύσει εάν θέλουμε δικαιοσύνη και αξιοκρατία στην εκπαίδευση. Οι διαγραφές των φοιτητών που έχουν με την αξία τους εισαχθεί στα Πανεπιστήμια δεν συνάδει με μία κοινωνία που θέλει να λέγεται δημοκρατική. Πέραν εκείνων που μπορεί απλά να μην τους αρέσει η σχολή τους ή το διάβασμα, υπάρχουν αμέτρητες περιπτώσεις φοιτητών που απλά δεν προλαβαίνουν να ολοκληρώσουν γρήγορα τις σπουδές τους λόγω δουλειάς ή ποικίλων προβλημάτων, και αυτούς πρέπει πρώτα από όλα να προστατέψει το κράτος, παρά να τους αφήσει να πληγούν και αυτοί στο όνομα του τιμωρητικού χαρακτήρα που προσπαθούν να επιβάλουν κάποιοι, με το σκεπτικό «μαζί με τα ξερά να καούν και τα χλωρά».
Άλλωστε είναι ξεκάθαρο στο άρθρο ότι οι φοιτητές που έχουν ξεπεράσει το κανονικό όριο φοίτησης δεν δικαιούνται κανενός είδους οικονομικό ή άλλο προνόμιο που να επιβαρύνει τον ισολογισμό του κράτους. Επιπλέον, προβλέπεται και η μετακίνηση των ανενεργών φοιτητών στην λίστα ανενεργών, μέχρι να ξαναενεργοποιήσουν τις σπουδές τους, οπότε και άποψη οργάνωσης στα αρχεία της εκάστοτε σχολής είναι όλα καλυμμένα.
Πιστεύω ότι οποιαδήποτε άποψη ενάντια στο άρθρο αυτό είναι τουλάχιστον προϊόν πλύσης εγκεφάλου, διότι δεν μπορώ να πιστέψω ότι ένας πολίτης της σημερινής Ελλάδας δεν έχει επίγνωση του ότι οι νέοι άνθρωποι δεν έχουν την ξεγνοιασιά ενός παιδιού σχολικής ηλικίας, ωστε να μπορούν με τον ίδιο τρόπο να παρακολουθούν τα μαθήματά τους.