1.Η κατάσταση στη Δια βίου Μάθηση στην Ελλάδα σήμερα
Προβλήματα
Στην αρχή του 2010 η χώρα μας βρίσκεται σε δεινή θέση αναφορικά με την πραγμάτωση της δια βίου μάθησης. Το γεγονός πιστοποιούν οι εξαιρετικά χαμηλοί δείκτες επίδοσής μας στην εκπαίδευση ενηλίκων και γενικότερα στη Δια βίου Μάθηση.
α. Στην έκταση της συμμετοχής ενηλίκων η χώρα μας καταλαμβάνει την 27η θέση από τις 33 χώρες που αξιολογήθηκαν. Σε σχέση δε με τον ευρωπαϊκό μέσο όρο των 27 (ποσοστό συμμετοχής 9,5%), η επιδόσεις της χώρας (μόλις 2,9% στην Ελλάδα) βρίσκεται στο ένα τρίτο του κοινοτικού μέσου όρου.
β. Σε σχέση με τη συμμετοχή στην Επαγγελματική Εκπαίδευση και Κατάρτιση (ΕΕΚ) η χώρα μας βρίσκεται στην 4η σειρά από το τέλος. Αναφορικά μάλιστα με το ποσοστό συμμετοχής των εργαζομένων σε σεμινάρια Συνεχιζόμενης Επαγγελματικής Κατάρτισης (ΣΕΚ), η Ελλάδα βρίσκεται στην τελευταία θέση. (Βλέπε πίνακες).
γ. Σε σχέση με τη συγκρότηση του Εθνικού Πλαισίου Προσόντων με βάση το σχετικό Ευρωπαϊκό Πλαίσιο, η χώρα μας είναι επίσης στην τελευταία θέση. Από το 2004 και μετά δε σημειώθηκε καμία πρόοδος κι επιπλέον δε απουσίαζε συστηματικά από τις αντίστοιχες συναντήσεις των ευρωπαϊκών βοηθητικών οργάνων.
Αιτίες
Την «ελληνική υστέρηση» στη Δια βίου Μάθηση πιστοποιούν & ενισχύουν:
Η απουσία σύνδεσης της αρχικής με τη συνεχιζόμενη εκπαίδευση και κατάρτιση (με ταυτόχρονη μη αποσαφήνιση των ορίων τους) σε συνδυασμό με τον κατακερματισμό και επικάλυψη αρμοδιοτήτων.
Το ασαφές πλαίσιο αναφορικά με τα προσόντα και τα συναφή επαγγελματικά δικαιώματα.
Το αποσπασματικό και τυχαίο πλαίσιο παροχής υπηρεσιών Δια βίου Μάθησης.
Η πλημμελής διασύνδεση της επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης με τις πραγματικές ανάγκες της εθνικής και ευρωπαϊκής αγοράς εργασίας.
Το αμφιβόλου ποιότητας και αποτελεσματικότητας περιεχόμενο της παρεχόμενης εκπαίδευσης και κατάρτισης, δεδομένης της μέχρι σήμερα απουσίας συστηματικής προς τούτο αξιολόγησης.
Η ελλιπής συνεργασία μεταξύ Υπουργείου Παιδείας και Υπουργείου Εργασίας
Η μη συστηματική διαβούλευση με κοινωνικούς εταίρους, αυτοδιοικητικούς φορείς και την κοινωνία των πολιτών.
Η έλλειψη σχετικής παράδοσης που θα διευκόλυνε τη θεμελίωση της Δια βίου Μάθησης ως συνιστώσας της ιδιότητας του πολίτη.
Η Εθνική Ανάγκη για μια νέα Πολιτική
Η Δια βίου Μάθηση αποτελεί στρατηγικό εργαλείο για την υλοποίηση των εθνικών πολιτικών επιλογών δίνοντας προτεραιότητα:
α. στην Ανάπτυξη (πράσινη ανάπτυξη, καινοτομία, ψηφιακός εγγραμματισμός κά.),
β. στην Ένταξη (κοινωνική ενσωμάτωση, ένταξη στην απασχόληση κ.ά.),
γ. στην Παιδεία (διάχυση της γνώσης σε όλη την κοινωνία, ανάπτυξη της προσωπικότητας, επιμόρφωση των εκπαιδευτικών & των εκπαιδευτών ενηλίκων κ.ά.)
δ. σε ζητήματα μείζονος κοινωνικής σημασίας (περιβαλλοντική εκπαίδευση & ευαισθητοποίηση, κυκλοφοριακή αγωγή κ.ά.).
Η ανάγκη ενός νέου εμπειρικά & ερευνητικά θεμελιωμένου εθνικού στρατηγικού σχεδιασμού της Δια βίου Μάθησης στη χώρα μας είναι φανερή. Η Ελλάδα χρειάζεται και απαιτεί μια νέα πολιτική.
2.H νέα Πολιτική για τη Δια βίου Μάθηση
Αποστολή
H νέα Πολιτική εντάσσεται στον ευρύτερο ανασχεδιασμό του αναπτυξιακού μοντέλου της Ελλάδας με αποστολή να δώσει την ιδιαίτερη έμφαση στο προφίλ γνώσεων, ικανοτήτων και δεξιοτήτων του ανθρώπινου δυναμικού.
Συγχρόνως, προσβλέπει στο να παράσχει μια ολοκληρωμένη προσέγγιση για τη Δια βίου Μάθηση με όρους κοινωνικής δικαιοσύνης, την παροχή δηλαδή μέσω της Δια βίου Μάθησης του δημόσιου αγαθού της παιδείας σε όλους τους πολίτες και ειδικότερα σε όσους το έχουν περισσότερο ανάγκη.
Αρχές
1.Είναι ανθρωποκεντρική. Το σύνθημα «πρώτα ο μαθητής» ισχύει κι εδώ. Πρώτα ο εκπαιδευόμενος κάθε ηλικίας. Έχει ως αφετηρία τον άνθρωπο (το μαθητή, τον ενήλικα, τον πολίτη) και τις ανάγκες του (γνώσεις, δεξιότητες και ικανότητες) και όχι τα συμφέροντα των φορέων εκπαίδευσης και κατάρτισης.
2.Είναι ενεργός & συνεχής και όχι εξαναγκαστική. Η μάθηση δε σταματά με το πέρας της αρχικής εκπαίδευσης και την ενηλικίωση. Είναι μια ανοιχτή και συνεχής ευκαιρία για προσωπική, κοινωνική και επαγγελματική βελτίωση στη ζωή ενός ανθρώπου.
3.Είναι ολιστική: Δίνει κίνητρα για συμμετοχή σε όλους σε όλη τη διάρκεια του βίου, με δυνατότητα αναγνώρισης & πιστοποίησης μη τυπικών & άτυπων μορφών μάθησης. Δε λαμβάνει χώρα μόνο στα πλαίσια του επίσημου εκπαιδευτικού συστήματος (τυπική εκπαίδευση) αλλά & σε μια ποικιλία εξωσχολικών μη τυπικών & άτυπων μορφών μαθησιακών δραστηριοτήτων (οικογενειακή και επαγγελματική ζωή, ελεύθερο χρόνο, κοινωνικές & αθλητικές δραστηριότητες), οι οποίες θα μπορούν να αναγνωριστούν και να πιστοποιηθούν.
4.Υποστηρίζει την αναπτυξιακή πορεία της χώρας. Αποσκοπεί στην επικαιροποίηση των γνώσεων & δεξιοτήτων των εργαζομένων ενόψει των ραγδαία μεταβαλλόμενων συνθηκών εργασίας με έγκαιρη διάγνωση των αναγκών της αγοράς εργασίας σε τοπικό και εθνικό επίπεδο και διασύνδεσής τους με τις παρεχόμενες γνώσεις, δεξιότητες και ικανότητες. Παράλληλα συμβάλλει στην επίτευξη των οριζόντιων στόχων της πολιτικής μας όπως στην πράσινη ανάπτυξη, στην καινοτομία, στην τεχνολογία.
5.Υποστηρίζει την κοινωνική ένταξη. Αποσκοπεί στην αποφυγή της κοινωνικής & επαγγελματικής υποβάθμισης ευάλωτων ομάδων με έγκαιρη διάγνωση των αναγκών σε εθνικό και τοπικό επίπεδο. Λειτουργεί αντισταθμιστικά & παρέχει στις ομάδες που κινδυνεύουν από κοινωνικό αποκλεισμό ένα ικανοποιητικό επίπεδο επιδόσεων στις βασικές δεξιότητες και ένα επαρκές επίπεδο εξειδικευμένων επαγγελματικών γνώσεων και δεξιοτήτων με στόχο να διασφαλίσει την κοινωνική και επαγγελματική τους ένταξη.
6.Στοχεύει στην ανάπτυξη της προσωπικότητας του ατόμου καθώς και στην καλλιέργεια κοινωνικών και πολιτικών συμπεριφορών συμβατών με τις νέες συνθήκες. Ειδικότερα, παρέχει τα εφόδια στο σύγχρονο άνθρωπο για την ενεργητική συμμετοχή του στα κοινά και τη δημιουργική προσαρμογή του στις δύσκολες και μεταβαλλόμενες οικονομικοκοινωνικές συνθήκες. Αποτελεί το κύριο μέσο για την ανάπτυξη της ιδιότητας του ενεργού και ενημερωμένου πολίτη.
Στόχοι
Οι κεντρικοί ποσοτικοί στόχοι είναι:
1.Η ουσιαστική και καταλυτική αύξηση της συνολικής ‘Έκτασης της Συμμετοχής Ενηλίκων’ σε δραστηριότητες δια βίου μάθησης στον ενεργό πληθυσμό από το 2.9% που είναι σήμερα στο 5% το 2013.
2.Ο διπλασιασμός (100%) της εθνικής συμμετοχής στην ‘Γενική Εκπαίδευση’ ενηλίκων μέσα από τις δραστηριότητες στη Δια Βίου Μάθηση (π.χ. Σχολεία Β’ Ευκαιρίας, Κέντρα Εκπαίδευσης Ενηλίκων, Εκπαίδευση Γ’ ηλικίας).
3.Η αύξηση άνω του 50% της συμμετοχής ενηλίκων στη ‘Συνεχιζόμενη Επαγγελματική Κατάρτιση’, αφενός για την καταπολέμηση της ανεργίας μέσω της ‘κατάρτισης ανέργων’, αφετέρου για την ‘κατάρτιση εργαζομένων΄ σε όλες τις εκφάνσεις της, είτε ενδο-επιχειρησιακά είτε σε συνεργασία με συνεργαζόμενους φορείς.
(βλ. πίνακα 4)
Θεμελιώδης μας επιδίωξη είναι η ποιοτική αναβάθμιση της δια βίου μάθησης. Συγκεκριμένα:
1.Διασφάλιση της ποιότητας παντού: στους εκπαιδευτές, στην επιμόρφωση των εκπαιδευτών, στα γνωστικά αντικείμενα και στο μαθησιακό υλικό, στους χώρους και τις υποδομές, στις διαδικασίες αξιολόγησης και πιστοποίησης. Στο πλαίσιο της διασφάλισης ποιότητας προβλέπονται μέτρα διοργάνωσης πιλοτικών προγραμμάτων, διάδοσης και ανταλλαγής θετικών πρακτικών, αξιοποίησης της διεθνούς εμπειρίας, έρευνας. Ιδιαίτερη μέριμνα πρόκειται να ληφθεί για την επιμόρφωση των επιτελικών στελεχών Δια βίου Μάθησης που υπηρετούν τόσο σε φορείς σχεδιασμού και χάραξης πολιτικής όσο & σε φορείς υλοποίησης αυτής.
2.Ανάπτυξη νέων παιδαγωγικών μεθόδων με στροφή στη βιωματική μάθηση, στη μάθηση εξ αποστάσεως, στο e-learning, σε μικτές μορφές μάθησης (blended learning). Η ανάπτυξη νέων παιδαγωγικών μεθόδων θα συνοδεύεται από διαδικασίες αναγνώρισης και πιστοποίησης των μαθησιακών αποτελεσμάτων, ανεξάρτητα από τη μέθοδο με την οποία αυτά αποκτήθηκαν.
3.Εξορθολογισμός και σαφήνεια των προσόντων που αποκτούνται από τη Δια βίου Μάθηση και συσχέτιση τους με την αγορά εργασίας σε ελληνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο για τη διασφάλιση της κινητικότητας των εκπαιδευομένων και του εργατικού δυναμικού. Συγκροτείται το Εθνικό Πλαίσιο Προσόντων (NQF), με το οποίο συνδέονται όλες οι μορφές τυπικής, μη τυπικής και άτυπης μάθησης. Τα προσόντα που θα αποκτούν οι πολίτες μέσω της Δια βίου Μάθησης, καταγράφονται σε εθνικούς περιγραφικούς δείκτες και κατατάσσονται σε επίπεδα λαμβάνοντας υπόψη τα 8 επίπεδα του Ευρωπαϊκού Πλαισίου.
4.Εξορθολογισμός του πλέγματος σχετικών φορέων και θεσμών για να αποφευχθεί η επικάλυψη αρμοδιοτήτων, να διασφαλισθεί η αποτελεσματικότητα της λειτουργίας τους και η μέγιστη δυνατή αξιοποίηση πόρων.
5.Ορθολογική κατανομή και αξιοποίηση των κοινοτικών πόρων στα πλαίσια του Εθνικού Στρατηγικού Πλαισίου Αναφοράς (ΕΣΠΑ). Σχεδιάζουμε τις σχετικές συγχρηματοδοτούμενες δράσεις του ΕΣΠΑ (από τα Επιχειρησιακά Προγράμματα «Εκπαίδευση και Δια βίου Μάθηση» και «Ανάπτυξη Ανθρώπινου Δυναμικού») με γνώμονα την αποτελεσματική αξιοποίηση των πόρων και με στόχο τη διαμόρφωση και στήριξη προγραμμάτων τυπικής και άτυπης κατάρτισης που ανταποκρίνονται στις ανάγκες της αγοράς εργασίας και της κοινωνίας.
Επικεντρώνουμε σε προγράμματα που διαθέτουν ποιότητα και βιωσιμότητα (δυνατότητα διάρκειας) και δίνουμε έμφαση στη χρηματοδότηση σύγχρονων ηλεκτρονικών υποδομών για την εξ αποστάσεως εκπαίδευση καθώς και στην παραγωγή εκπαιδευτικού υλικού.
Τα συστατικά στοιχεία της νέας πολιτικής
1.Δημιουργούμε νέο θεσμικό πλαίσιο το οποίο αποτυπώνει με σαφήνεια τα κύρια χαρακτηριστικά της σύγχρονης Δια βίου Μάθησης, διασφαλίζει την ποιότητα όλων των δομών όπως και τη δυνατότητα διασύνδεσης και συνεργασίας τους και θα πιστοποιεί το τελικό μαθησιακό αποτέλεσμα, εκσυγχρονίζει το θεσμικό πλαίσιο στο Εθνικό Σύστημα Σύνδεσης της Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης με την απασχόληση (ΕΣΣΕΕΚΑ), ώστε να ανταποκρίνεται πλήρως στις απαιτήσεις της εποχής. Η εφαρμογή του νέου θεσμικού πλαισίου θα επιφέρει ευρύτατες οργανωτικές και διαρθρωτικές αλλαγές, οι οποίες θα επιτρέψουν την απαγκίστρωση από τις υφιστάμενες δύσκαμπτες, γραφειοκρατικές και αναποτελεσματικές πρακτικές.
2.Επανασυγκροτείται η Γενική Γραμματεία Δια Βίου Μάθησης και αναβαθμίζεται ο ρόλος των κοινωνικών εταίρων στην Εθνική Επιτροπή Δια Βίου Μάθησης.
3.Κάθε πολίτης αποκτά δικαίωμα πρόσβασης & ενθαρρύνεται να συμμετέχει σε δραστηριότητες εκπαίδευσης καθόλη την διάρκεια της ζωής του. Οργανώνουμε το Europass & το Ατομικό Μητρώο Δια Βίου Μάθησης για κάθε πολίτη, ώστε η συμμετοχή του να αναγνωρίζεται και να προσμετράται.
4.Το Εθνικό Κέντρο Πιστοποίησης (ΕΚΕΠΙΣ) αλλάζει και αποκτά νέο διευρυμένο ρόλο που θα το αναδεικνύει ως τον εθνικό επιτελικό φορέα πιστοποίησης. Το ΕΚΕΠΙΣ αναλαμβάνει την πιστοποίηση όλων των παρόχων εκπαίδευσης και κατάρτισης (Ινστιτούτα Επαγγελματικής Κατάρτισης, Κέντρα Επαγγελματικής Κατάρτισης, Κέντρα Ελευθέρων Σπουδών, γενικά το σύνολο της μετα-δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης). Συγκροτείται το Εθνικό Μητρώο Εκπαιδευτών Ενηλίκων που θα αφορά όλες τις μορφές εκπαίδευσης και κατάρτισης. Ταυτόχρονα μελετάται ο νέος ρόλος του Οργανισμού Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης (ΟΕΕΚ) με αξιοποίηση της τεχνογνωσίας του, ώστε τελικά να αρθεί το ασυμβίβαστο της δραστηριότητας παροχής εκπαίδευσης και κατάρτισης παράλληλα με εκείνης της πιστοποίησης μαθησιακών αποτελεσμάτων και να σταματήσουν επικαλύψεις αρμοδιοτήτων.
5.Συγκροτείται μέσα στο 2010 το Εθνικό Πλαίσιο Προσόντων στα πλαίσια του Ευρωπαϊκού Πλαισίου Προσόντων με στόχο τη συνολική θεώρηση της μάθησης και έμφαση στα αποτελέσματα των μαθησιακών δραστηριοτήτων, τα οποία κατανέμονται σε τρεις γενικές κατηγορίες: γνώσεις, δεξιότητες, ικανότητες. Το προτεινόμενο ελληνικό πλαίσιο προσόντων δημιουργείται με τη συμμετοχή των κοινωνικών εταίρων και θα τεθεί σε δημόσια διαβούλευση στις 25 Φεβρουαρίου του 2010. Στόχος μας είναι μέχρι το τέλος του 2012 να έχει ολοκληρωθεί η αντιστοίχηση του Εθνικού Πλαισίου Επαγγελματικών Προσόντων με το Ευρωπαϊκό.
6.Ενισχύονται οι θεσμοί της γενικής εκπαίδευσης ενηλίκων, όπως τα Σχολεία Δεύτερης Ευκαιρίας, τα Κέντρα Εκπαίδευσης Ενηλίκων ή τα προγράμματα διδασκαλίας Νέας Ελληνικής για μετανάστες συμβάλλουν στην κοινωνική ένταξη και στη διαμόρφωση ενεργών και ενημερωμένων πολιτών. Αναβαθμίζεται ο ρόλος των Κέντρων Συνοδευτικών –Υποστηρικτικών Υπηρεσιών.
7.Ενισχύεται ο ρόλος του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου (ΕΑΠ) και η συμμετοχή σε αυτό. Εξετάζεται η δυνατότητα διαμόρφωσης ευέλικτων επιμορφωτικών προγραμμάτων, που καλύπτουν τις εκπαιδευτικές ανάγκες, εργαζομένων στον κοινωνικό, οικονομικό & πολιτιστικό τομέα.
8.Ιδιαίτερη έμφαση δίνουμε τέλος στον επαγγελματικό προσανατολισμό και δεσμευόμαστε για αναβάθμιση του Εθνικού Κέντρου Επαγγελματικού Προσανατολισμού (ΕΚΕΠ). Επενδύουμε στη διαμόρφωση ενός αξιόπιστου και συνεκτικού συστήματος επαγγελματικού προσανατολισμού, το οποίο παρέχει πληροφόρηση και εξατομικευμένη υποστήριξη, διά ζώσης και μέσω του διαδικτύου, που ξεκινάει από τους μαθητές του Γυμνασίου/Λυκείου και συνοδεύει δια βίου το σύνολο των πολιτών. Το σύστημα αυτό παρέχει επίσης, όλες τις απαιτούμενες υπηρεσίες, ώστε να βελτιώνουμε συνεχώς τα ποιοτικά χαρακτηριστικά των επαγγελματιών συμβούλων. Προς το σκοπό αυτό θα αξιοποιηθούν πλήρως οι πόροι των σχετικών δράσεων που προβλέπονται στους Άξονες Προτεραιότητας 4 έως 6 του Επιχειρησιακού Προγράμματος «Εκπαίδευση και Δια βίου Μάθηση» του ΕΣΠΑ καθώς και στις σχετικές κατηγορίες παρέμβασης του Επιχειρησιακού Προγράμματος «Ανάπτυξη Ανθρώπινου Δυναμικού».
9.Με στόχο την εξασφάλιση της ποιότητας και αποτελεσματικότητας των παρεμβάσεων και μέτρων Δια βίου Μάθησης στη χώρα μας, το Υπουργείο Παιδείας θα προχωρήσει στη σύσταση μια νέας Μονάδας Έρευνας και Καινοτομίας για τη μελέτη της διεθνούς εμπειρίας, την ενσωμάτωση των καλών πρακτικών και την υιοθέτηση μέτρων διασφάλισης ποιότητας.
H υλοποίησης της νέας πολιτικής
Στρατηγική
1.Από τους στόχους στα μετρήσιμα αποτελέσματα: Η υλοποίηση της νέα πολιτικής για τη Δια βίου Μάθηση χαρακτηρίζεται από την εμπειρική στροφή στη βάση θεμελιωμένων και μετρήσιμων δεδομένων. Θέτουμε συγκεκριμένους στόχους με βάση τις πολιτικές μας προτεραιότητες και επιδιώκουμε να τους πετύχουμε με καθορισμένες στρατηγικές σε ορίζοντα τετραετίας.
2.Συνεχές & ολοκληρωμένο σύστημα παρακολούθησης υλοποίησης: Η παρακολούθηση της επίτευξης των ποσοτικών στόχων πραγματοποιείται σε εξαμηνιαία βάση τόσο σε επίπεδο περιφέρειας όσο & σε εθνικό επίπεδο με στόχο την έγκαιρη διάγνωση τυχόν προβλημάτων & δυσλειτουργιών & την άμεση αντιμετώπισή τους.
3.Ενδυναμωμένος φορέας υλοποίησης: Για την υλοποίηση του νέου αυτού πλαισίου κανόνων και αρχών στον τομέα της Δια βίου Μάθησης, το Υπουργείο Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων έχει συντονιστικό και επιτελικό ρόλο, με σκοπό την εξασφάλιση της συνεκτικότητας και αποτελεσματικότητας των εφαρμοζόμενων από όλο το πλέγμα θεσμών και φορέων παρεμβάσεων. Έχουμε πλήρη επίγνωση της ανάγκης για μια ριζικά νέα εθνική πολιτική Δια βίου μάθησης και υπ’αυτή την έννοια δεν είναι τυχαία η μετονομασία του Υπουργείου Παιδείας με την ένθεση της Δια βίου Μάθησης. Αποτελεί σαφή συμβολική και υλική αποτύπωση των προθέσεων και των οραμάτων μας.
4.Συμμετοχική υλοποίηση: Oι ανωτέρω στόχοι για τη Δια βίου Μάθηση δεν μπορούν να επιτευχθούν χωρίς την ουσιαστική και ενεργό συμμετοχή της Τοπικής Αυτοδιοίκησης Ιδιαίτερα δε ως προς το σκέλος της Δια βίου Μάθησης που στοχεύει στην κοινωνική ένταξη των ευάλωτων κοινωνικών ομάδων, η τοπική αυτοδιοίκηση καλείται να αναλάβει το θεσμικό πρωταγωνιστικό της ρόλο στη βελτίωση των εθνικών μας επιδόσεων. Οι αυτοδιοικητικοί φορείς καλούνται να ορίσουν τους δικούς τους ποσοτικούς στόχους σε επίπεδο περιφέρειας με βάση τις προτεραιότητες και τις ανάγκες της κάθε περιφέρειας. Αντίστοιχη είναι η ενεργός συμβολή των κοινωνικών εταίρων μέσω ενός Εθνικού Δικτύου Δια βίου Μάθησης. (βλ. συνέχεια)
Η Δημιουργία ενός Εθνικού Δικτύου Δια βίου Μάθησης
Αναγκαιότητα συμμετοχικής υλοποίησης
1.Κρίσιμης και καθοριστικής σημασίας είναι η ενεργός συμβολή των Κοινωνικών Εταίρων τόσο στην αποτελεσματικότητα της συνεχιζόμενης επαγγελματικής κατάρτισης, όσο και στη διασφάλιση της διασύνδεσής της με τις πραγματικές ανάγκες της αγοράς εργασίας.
2.Η υλοποίηση των στόχων αυτών απαιτεί διαρθρωτικές και δομικές αλλαγές στην Δια βίου Μάθηση. Δημιουργούμε το Εθνικό Δίκτυο Δια Βίου Μάθησης της Ελλάδας και αναθεωρούμε και εκσυγχρονίζουμε το Εθνικό Σύστημα για τη Σύνδεση της Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης με την Απασχόληση (ΕΣΣΕΕΚΑ).
3.Στο Εθνικό Δίκτυο Δια Βίου Μάθησης συμμετέχουν οι κοινωνικοί εταίροι και όλοι οι πολίτες σε όλες τις φάσεις σχεδιασμού, εφαρμογής και αξιολόγησης των δραστηριοτήτων του.
Κατευθύνσεις του Εθνικού Δικτύου Δια βίου Μάθησης
Άρση των εκπαιδευτικών αδιεξόδων: σαφής διασύνδεση των επιμέρους μορφών της εκπαίδευσης και κατάρτισης (αρχικής και συνεχιζόμενης, τυπικής, μη τυπικής και άτυπης).
Η διασφάλιση της διαφάνειας και διασύνδεσης μεταξύ τους ώστε να διασφαλίζεται η ισότητα ευκαιριών και η ευελιξία επιλογής της εκπαιδευτικής και επαγγελματικής πορείας του ατόμου, από όποιο σημείο του εκπαιδευτικού συστήματος και αν ξεκινά.
Ο προσανατολισμός στο αποτέλεσμα της μάθησης (εκροές1), μέσα από ένα ενιαίο αξιόπιστο εθνικό πλαίσιο αξιολόγησης και πιστοποίησης των εκροών, ανεξάρτητα από τον τρόπο και την διαδρομή απόκτησής τους.
Στόχοι του Εθνικού Δικτύου Δια βίου Μάθησης
1.Η δημιουργία ενιαίου εθνικού πλαισίου αξιολόγησης και πιστοποίησης για όλες τις μορφές εκπαίδευσης και κατάρτισης ενηλίκων (δημόσιων, ιδιωτικών και κοινωνικών – τυπικών, μη τυπικών και άτυπων) με εσωτερικές, ευέλικτες διαφοροποιήσεις ανάλογα με τη μορφή κατάρτισης ή εκπαίδευσης.
2.Η συγκρότηση ενιαίου εθνικού πλαισίου αναγνώρισης επαγγελματικών προσόντων και πιστοποίησης γνώσεων, δεξιοτήτων, ικανοτήτων.
3.Η συστηματοποίηση της ανίχνευσης και διάγνωσης των αναγκών της αγοράς εργασίας και των επαγγελματικών και επιμορφωτικών αναγκών των πολιτών σε εθνικό και τοπικό επίπεδο.
4.Η διασφάλιση του δικαιώματος σε κάθε πολίτη στην πρόσβαση σε όλες εκείνες τις επιμορφωτικές δραστηριότητες, που στοχεύουν στην ολοκλήρωση της προσωπικότητάς του και στην απρόσκοπτη ένταξη και ενσωμάτωσή στους στο κοινωνικό γίγνεσθαι με έμφαση στις κοινωνικά ευπαθείς και κοινωνικά ευάλωτες ομάδες.
5.Η διαρκής και ουσιαστική επιμόρφωση των εκπαιδευτών ενηλίκων ώστε πέρα από εξειδικευμένες γνώσεις να μπορούν να ανταποκρίνονται και στα παιδαγωγικά τους καθήκοντα.
Tο Κράτος και η πολιτεία έχουν (ή πρέπει) να έχουν συνέχεια. Είναι ανάγκη να αξιοποιηθεί η θετική εμπειρία των ετών 2003-2008 στην ανάπτυξη και λειτουργεία δομών δια βίου μάθησης, αλλά καιτης εμπλοκής πολιτών στα αντίστοιχα προγράμματα.
Δεν μπορεί και δεν οφείλεται σε τυχαίο παράγοντα η χαρακτηριστική αύξηση, Π.Χ των Σχολείων Δεύτερης Ευκαιρίας, απο 10 το 2004 σε 54(με αντίστοιχη αύξηση και των εκπαιδευομένων) το 2008, οφείλεται σε πολιτική βούληση και στην δουλειά και τον μόχθο όλων των εμπλεκόμενων ανθρώπων, στο αντίστοιχο θεσμό.Αντίστοιχα παραδείγματα υπάρχουν και για άλλες δομές και προγράμματα και αντί να αξιοποιηθούν οι ανθρωποι και οσοι εργάστηκαν και εργάζονται για αυτά, σήμερα τους αγνοούν και δεν τους πληρώνουν.
Ξεκινήστε λοιπόν αξιότιμη κυρία Υπουργέ απο το αυτονόητο δηλαδή την πληρωμή όσων εργαστηκαν και εργάζονται για τη κρατική δια βίου μάθηση, στελεχώστε τα σχολεία και τις δομές με άκρως απαραίτητο προσωπικό για να μην χάσουμε αυτά που τα προηγούμενα χρόνια με κόπο στήθηκαν και λειτουργούν(γιατί αρχίζουν και ξεφτίζουν) και αφού γίνουν αυτά, βρέστε και τρόπους για την ενίσχυση των θεσμων , που ασφαλώς με λογια δεν γίνεται αλλά με πράξεις και επαρκή χρηματοδότηση, στοιχεία που άλλωστε και εσείς η ίδια έχετε επισημάνει ως αντιπολιτευση.
Κατ’αρχήν θα ήθελα να σχολιάσω θετικά τα σχέδια της Υπουργού. Ομως θα
παρακαλούσα τους συνεργάτες της να ξανακοιτάξουν το κείμενο και να διορθώσουν τα ορθογραφικά και συντακτικά λάθη. Οι συντάκτες τέτοιων εγγράφων θα πρέπει να χειρίζονται σωστά την Ελληνική γλώσσα.
Ευχαριστώ
Κα. Υπουργέ καλησπέρα,
Είμαι γονέας 3 παιδιών πριν 2 χρόνια εφαρμόσθηκε από το υπουργείο πρόγραμμα που αφορούσε την εκπαίδευση πληροφορικής σε βασικές δεξιότητες τόσο για τους φοιτητές όσο και για τους γονείς, μάθαμε πράγματα για τον υπολογιστη τα οποία δεν γνωρίζαμε και εγώ και τα παιδιά μου και με πολύ μικρό κόστος συμμετοχής, πιστευα ότι αναλογες
δράσεις θα είχαν συνέχεια όμως για κάποιο λόγο έχουν σταματήσει, θα ήθελα να εξετάσετε ξανά το θέμα αυτό, μια και ήταν τεράστια βοήθεια για εμάς και τα παιδιά μας και από εκπαιδευτικής και από οικονομικής άποψης.Οι νέες τεχνολογίες και η πληροφορική θα πρέπει να αποτελούν τη σημαία της δια βίου μάθησης. Αν θυμάμαι καλα τα προγράμματα αυτά ήταν το εκπαιδευτείτε για φοιτητές και το ε-γονείς για τους γονείς.
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ
ΔΗΜΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ
ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΦΥΣΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ
«Συγκροτείται το Εθνικό Μητρώο Εκπαιδευτών Ενηλίκων που θα αφορά όλες τις μορφές εκπαίδευσης και κατάρτισης».
επιτέλους να υπάρχει ΕΝΑ μητρώο εκπαιδευτών με την ευθύνη του ΕΚΕΠΙΣ και με έμφαση στην παιδαγωγική κατάρτιση των εκπαιδευτών διότι μέχρι τώρα υπήρχαν:
ΕΚΕΠΙΣ Μητρώο εκπαιδευτών ΚΕΚ
ΛΑΕΚ Μητρώο εκπαιδευτών ΛΑΕΚ ΟΑΕΔ
ΙΔΕΚΕ για τα ΚΕΕ,ΙΕΚ
και πολλά άλλα ΙΕΚ ΟΑΕΔ,ΔΗΜΗΤΡΑ ,ΤΡΑΠΕΖΩΝ+++
ΕΝΑΣ ΦΟΡΕΑΣ ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΣΗΣ :ΕΚΕΠΙΣ και ΜΟΝΟ όπως σωστά προτείνεται.
Αξιότιμη κυρία Υπουργέ,
Η γνώση είναι δύναμη και η κοινωνία πρέπει να βοηθά τους αδυνάτους. Η διά βίου μάθηση είναι μία τέτοια βοήθεια.
Ως εκ τούτου, οι ενέργειες του Υπουργείου σας προς την κατεύθυνση αυτή βρίσκουν σύμφωνους πάρα πολλούς συμπολίτες, μεταξύ αυτών και εμένα.
Επιτρέψατέ μου να επισημάνω ορισμένα σημεία
1. Αντικείμενο θα πρέπει παράλληλα να γίνουν οι προσπάθειες για την μείωση ή εξάλειψη του ΑΝΑΛΦΑΒΗΤΙΣΜΟΥ, του οποίου το ποσοστό είναι πολύ μεγάλο στην χώρα μας. Ιδιαίτερα μεγάλο είναι μεταξύ των μειονοτήτων, όπως είναι οι Αθίγγανοι, οι Μουσουλμάνοι της Θράκης κτλ. Όπως όλοι γνωρίζουμε, ο αναλφαβητισμός είναι το πρώτο στάδιο για την εγκληματικότητα! Και αυτή δεν είναι λίγη μεταξύ των ανωτέρω ομάδων.
2. Επίσης να γίνουν προσπάθειες, ώστε να εκλείψουν τα φροντιστήρια και τα διάφορα παραμάγαζα, που εμπορεύονται την Παιδεία ή υποκατάστατα αυτής!
3. Η διά βίου μάθηση δεν πρέπει να αποτελέσει άλλον έναν θεσμό, για να βολευτούν «ημετέροι». Θα πρέπει με πολλή σύνεση και μετά από εξονυχιστική μελέτη όλων των παραγόντων, να γίνονται οι αναγκαίες δαπάνες.
4. Να εξετασθεί πολύ σοβαρά ο παράγων «ΕΘΕΛΟΝΤΙΣΜΟΣ». Πάρα πολλοί πολίτες αισθάνονται την ανάγκη να προσφέρουν στο Κοινωνικό Σύνολο και η διά βίου μάθηση είναι μία τέτοια ευκαιρία. Προτείνω την δημιουργία Επιτροπών Αξιολόγησης, όπου θα αξιολογούνται οι γνώσεις εθελοντών, που θα θέλουν να διδάξουν αμισθί. Για παράδειγμα αναφέρω τον εαυτό μου: Είμαι Μεταλλειολόγος Μεταλλουργός, Επιθεωρητής Ποιότητας, Επιθεωρητής Υγιεινής και Ασφάλειας, άριστος γνώστης της Γερμανικής γλώσσας κτλ. κτλ., σπούδασα, δίδαξα και εργάσθηκα επί 18 χρόνια στην Γερμανία και είμαι στέλεχος σε μία από τις καλύτερες εταιρείες στην Ελλάδα. Προσφέρω αχρεωστήτως δύο έως τέσσερις ώρες την εβδομάδα από τον χρόνο μου, για να ανταποδώσω στην Κοινωνία ένα μικρό μέρος, από αυτά που μου προσέφερε. Θέλω να παροτρύνω τους Συμπολίτες μας να προσφερθούν, όσοι από αυτούς μπορούν, για να βοηθήσουν με παρόμοιο τρόπο στην προσπάθεια.
5. Όσον αφορά την Οργάνωση, δεν χρειάζεται να εφεύρετε πάλι την ρόδα. Υπάρχουν και λειτουργούν εδώ και δεκαετίες σε κράτη της Ευρώπης αντίστοιχοι οργανισμοί. ΠΡΟΤΕΙΝΩ: Να δείτε το παράδειγμα της VOLKSHOCHSCHULE της Γερμανίας. Υπάρχουν 2381 σχολεία στην ίδια την Γερμανία, αλλά και πολλά άλλα, σε γειτονικές με την Γερμανία χώρες, κυρίως όπου υπάρχουν γερμανόφωνοι κάτοικοι (Βέλγιο, Δανία, Γαλλία, Ιταλία, Αυστρία, Ελβετία). Είμαι σίγουρος, επειδή γνωρίζω πάρα, μα πάρα πολύ καλά τους γερμανούς, ότι θα ενθουσιασθούν, αν τους ζητήσουμε την βοήθειά τους, για να ιδρύσουμε στην χώρα μας σχολεία, αντίστοιχα με τα Volkshochschulen!
6. Να υπάρχει οπωσδήποτε η εναλλακτική λύση της μάθησης μέσω διαδικτύου! (το σημείο αυτό υπάρχει ήδη στο κείμενο/πλαίσιο). Ως παράδειγμα μπορεί να ληφθεί το Ανοιχτό Πανεπιστήμιο, όπως σωστά αναφέρεται, που λειτουργεί και αυτό σχεδόν με τον ίδιο τρόπο, όπως το αντίστοιχο γερμανικό FERNUNIVERSITÄT IN HAGEN.
7. Να υπάρχει μία συμβολική χρηματική συνεισφορά των εκπαιδευομένων, που θα έχει σαν στόχο την δέσμευση για την παρακολούθηση της σειράς μαθημάτων έως το τέλος. Το ποσόν να είναι χαμηλό και οι ευπαθείς ομάδες να απαλλάσσονται.
Ευχαριστώ και εύχομαι ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ
Στ. Κουκαριώτης
ΤΕΣ-ΤΕΛ-ΙΕΚ-ΕΠΑΛ
ΚΑΤΕΕ-ΣΕΛΕΤΕ-ΜΕΤΑΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΑΠΑΙΔΕΙΑ ΝΑ ΖΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΒΑΣΙΛΕΥΕΙ! ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΜΕ ΟΛΟ ΛΕΞΕΙΣ-ΚΛΕΙΔΙΑ ΚΩΔΙΚΟΠΟΙΩΝΤΑΣ ΚΑΙ ΚΛΕΙΔΩΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΕΚΑΣΤΟΤΕ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ…
ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΜΙΑ ΣΤΑΘΕΡΟΤΗΤΑ ΜΙΑ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΜΙΑ ΠΑΙΔΕΙΑ!
ΟΧΙ ΑΛΛΕΣ ΜΕΤΑΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΟΠΟΥ ΣΤΗΝ ΟΥΣΙΑ ΗΤΑΝ ΜΟΝΟ ΠΡΟΣΘΗΚΕΣ.
ΣΥΝΕΧΗΣ ΕΠΙΜΟΡΦΩΣΗ ΚΑΙ ΚΑΤΑΡΤΙΣΗ = ΔΙΑ ΒΙΟΥ ΜΑΘΗΣΗ!
Εργάζομαι στο Κέντρο Εκπαίδευσης Ενηλίκων (ΚΕΕ) Χαλανδρίου από τον Ιούνιο του 2006, οπότε και ξεκίνησε για πρώτη φορά τη λειτουργία του το εν λόγω ΚΕΕ.
Με απλά λόγια έχω να σας πω τα εξής:
Έφτυσα αίμα για το «στήσιμο» της δομής, τη δικτύωση με τους τοπικούς φορείς και την προώθηση των προγραμματων. Εφόσον τα ΚΕΕ δεν είναι θεσμοθετημένα και νομικά κατωχυρωμένα, αντιμετώπισα δυσκολίες στην παραχώρηση αιθουσών για την υπολοποίηση των εκπαιδευτικών προγραμμάτων, καθώς -όπως γνωρίζετε- χώρους υλοποιήσης των προγραμματων μας παραχωρούν οι δήμοι με τους οποίους συνεργαζόματε. Πολλές φορές η παραχώρηση των χώρων έγινε ως αποτέλεσμα προσωπικών γνωριμιών ή ως αποτέλεσμα των ευαισθητοποιημένων υπαλλήλων των δήμων ή των αντιδημάρχων παιδείας ή των διευθυντών των σχολείων. Σπάνια όμως ως υποχρέωση των δημων. Γιατί πρακτικά δεν υποχρεούνται, καθώς υπάρχει κόστος για αυτούς και το ΚΕΕ δεν είναι εξουσιοδοτημενο να επιβάλλει κάτι τέτοιο. Και έτσι θα παραμείνει αν τα ΚΕΕ δεν θεσμοθετηθούν.
Πώς θέλουμε να μας αντιμετωπίζουν σοβαρά? Πώς γίνεται να παράγουμε σοβαρό έργο όταν όλα επαφύονται στις προσωπικές ικανότητες και πάνω απόλα στη διάθεση των στελεχών των ΚΕΕ για εργασία? Τα στελέχη κάνουν ότι μπορούν, αυτό όμως δεν είναι αρκετό και δεν θα έπρεπε κιόλας. Σε περιόδους ενάρξεων τμημάτων δουλέψαμε υπερωριακά με τους συναδέλφους του ΚΕΕ λόγω ελείψεων στελεχών, ξανά και ξανά. Πάντα ερχόμασταν αντιμέτωποι με το γεγονός ότι πρέπει να κάνουμε χίλια δυο πράγματα, άσχετα με τις αρμοδιότητες που καθορίζει η σύμβασή μας.Με τα παραπάνω δεδομενα, και κάνοντας ό,τι περναει από το χερι μας, καταφέραμε στα τρία χρόνια να εκπαιδεύσουμε πολλούς ενήλικες (κάπου 5.800) με αξονα αναφοράς τα ποιοτικά αποτελέσματα και όχι τα ποσοτικά και τα νούμερα που είναι πάντα του ζητούμενο (ό,τι και αν θέλουμε να πιστέυουμε).
Από τον Οκτώβριο του 2009 δεν έχουμε υλοποιήσει ούτε ένα τμήμα μάθησης. Ποιός είναι ο λόγος? Υποχρηματοδότηση? Δεν έχει σημασία. Το αποτέλεσμα είναι ότι έχουμε γίνει ρεζίλι στους υποψήφιους εκπαιδεύμενους και χάνουμε την αξιοπίστία και το κύρος (που με κόπο φτιάξαμε).
Και κάτι που απορρέει από τις παραπάνω προσωπικές -αλλα και κοινες με πολλα στελέχη των κεε φανταζομαι- εμπειρίες: όταν το έργο των ΚΕΕ εξαρτάται σε τόσο μεγάλο βαθμό από την καλή διάθεση των στελεχών για εργασία και τη διάθεση του εαυτού τους πώς μπορούμε να διατηρήσουμε αυτή την διάθεση παραμένοντας απλήρωτοι για 9 μήνες?
Η πρότασή μου λοιπόν, για την υποστήριξη της οποίας μακρυλόγησα, είναι η εξής:
Η ΔΙΑ ΒΙΟΥ ΜΑΘΗΣΗ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΕΙ ΜΟΝΟ ΑΠΟ ΑΤΟΜΙΚΕΣ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΕΣ. θΕΣΜΟΘΕΤΗΣΤΕ ΤΑ ΚΕΕ ΚΑΙ ΕΞΟΦΛΕΙΣΤΕ ΟΦΕΙΛΕΣ ΣΕ ΣΤΕΛΕΧΗ ΚΑΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΕΣ.
Πύργα Μαρία
Προϊσταμένη ΚΕΕ Χαλανδρίου
Κυρίες και Κύριοι
Θα ήθελα να καταθέσω τις απόψεις μου για την θεσμοθέτηση των ΚΕΕ και κατ’ επέκταση των στελεχών που εργάζονται σε αυτά.
Είναι άμεση η ανάγκη να προχωρήσει η νομοθετική κατοχύρωση των ΚΕΕ, των οποίων η λειτουργία άρχισε το 2003 και συνεχίζεται μέχρι και σήμερα να λειτουργούν ως έργο συγχρηματοδοτούμενο από την Ελλάδα και την ΕΕ. Η νομοθετική κατοχύρωση θα σημάνει την ίδρυση και λειτουργία των ΚΕΕ ως περιφερειακή υπηρεσία της Γενικής Γραμματείας Δια Βίου Μάθησης, σ’ αυτήν άλλωστε έχει αναφερθεί και ο συνάδελφος και Πρόεδρος του Σωματείου των εργαζομένων στα ΚΕΕ Ελλάδας.
Το σύνολο των πολιτών της χώρας έχει αποδεχτεί τα τελευταία χρόνια τον εκπαιδευτικό ρόλο των ΚΕΕ και υπάρχουν καθημερινά αιτήματα πολιτών που επικοινωνούν με τα στελέχη των ΚΕΕ, εκδηλώνοντας το ενδιαφέρον τους για τα προγράμματα
Σημαντική βέβαια είναι και η νομική κατοχύρωση των στελεχών που εργάζονται στα ΚΕΕ της Ελλάδας. Ως εργαζόμενοι στα ΚΕΕ υποστηρίζουμε με ευσυνειδησία και ζήλο τα προγράμματα που διεξάγονται στις τοπικές κοινωνίες, καταβάλλοντας προσπάθεια και εκτός του συμβατικού μας ωραρίου ώστε να παρέχουμε τις απαραίτητες εκπαιδευτικές υπηρεσίες στους ενήλικες πολίτες.
Επίσης σημαντικό είναι ότι οι εργαζόμενοι στα ΚΕΕ της Ελλάδας διαθέτουν την απαραίτητη εμπειρία στη Δια Βίου Μάθηση και όσα χρόνια εργάζονται έχουν επιμορφωθεί παρακολουθώντας εκπαιδευτικές ημερίδες, σεμινάρια και προγράμματα που αφορούν την Δια βίου μάθηση. Η επιμόρφωση αυτή είναι συνεχής από το 2003 έως και σήμερα.
Πολύ σημαντικό είναι το γεγονός ότι υποστηρίζουμε την λειτουργία των ΚΕΕ και εργαζόμαστε έως και 7 χρόνια με συμβάσεις έργου, πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης, 8άωρης καθημερινής εργασίας και ασφάλιση στο ΙΚΑ, οι οποίες υποκρύπτουν εξαρτημένη εργασία.
Είναι επιβεβλημένο λοιπόν να συνεχίσουμε να εργαζόμαστε στα ΚΕΕ χωρίς να θιγεί κανένα από τα εργασιακά μας δικαιώματα. Να γίνει δίκαιη νομοθετική ρύθμιση για μας που εργαζόμαστε αυτά τα χρόνια και προσπαθούμε καθημερινά να προάγουμε γενικά τον θεσμό της Δια Βίου Μάθησης στην Ελλάδα, μέσα από την εργασία μας.
Από κοινωνικής πλευράς δεν είναι δίκαιο για κανένα εργαζόμενο, που έχει επενδύσει στη Δια Βίου Μάθηση, να σταματήσει να εργάζεται και να ψάχνει από την αρχή για νέα εργασία. Η ανεργία στην χώρα μας βρίσκεται σε υψηλό ποσοστό. Ας καταβάλλουμε προσπάθεια να μην το αυξήσουμε.
Σας χαιρετώ και σας συγχαίρω για την πρωτοβουλία σας να ξεκινήσετε ένα διάλογο για τη δια βίου μάθηση, εκπαίδευση και κατάρτιση.
Καταρχήν θεωρώ πολύ ελπιδοφόρο το γεγονός ότι θα ξεκινήσουμε να μιλάμε για θέματα που μέχρι τώρα δεν απασχολούσαν την κοινή γνώμη.
Επίσης, θεωρώ πολύ αισιόδοξο ότι αρχίζουμε και εμείς το διάλογο για το Εθνικό Πλαίσιο Προσόντων στα πρότυπα που θα ακολουθήσει και η υπόλοιπη ΕΕ, έστω και τελευταίοι.
Θεωρώ ότι ένα βασικό ζήτημα που προκύπτει από αυτό, είναι η αναγνώριση των γνώσεων (ίσως και πιστοποίηση;) που προέρχονται έξω από το θεσμοθετημένο εκπαιδευτικό σύστημα και συγκεκριμένα από τη μη τυπική εκπαίδευση και την άτυπη μάθηση. Το γεγονός βεβαία το έχει υπογραμμίσει και η ΕΕ τα τελευταία χρόνια και πιστεύω ότι τώρα είναι η κατάλληλη συγκυρία να συζητήσουμε από κοινού για αυτά τα δύο ζητήματα. Η αναγνώριση των γνώσεων θα μας βοηθήσει να εντάξουμε αυτές τις γνώσεις πιο εύκολα στο υπό συζήτηση Πλαίσιο.
Η πραγματική αναγνώριση των γνώσεων με μετρήσιμα και άμεσα αποτελέσματα είναι σίγουρο ότι θα δώσει περισσότερα κίνητρα σε όσους ενηλίκους είναι σκεπτικοί σχετικά με τη συμμετοχής τους στην εκπαίδευση ενηλίκων και την κατάρτιση. Αυτό θα βοηθήσει στο να αυξηθούν και τα ποσοστά συμμετοχής μας στην δια βίου εκπαίδευση που όπως όλοι ξέρουμε είμαστε από τους τελευταίους στην ΕΕ.
Από το παραπάνω προκύπτει και το ζήτημα των φορέων που προσφέρουν μη θεσμοθετημένη, μη τυπική εκπαίδευση και κατάρτιση. Μήπως θα πρέπει να πιστοποιήσουμε κι αυτούς τους φορείς ως προς την παροχή των εκπαιδευτικών τους υπηρεσιών ώστε να εξασφαλίσουμε την ποιότητα και στους χώρους αλλά και στους εκπαιδευτές και στις γνώσεις που προσφέρουν;
Επίσης, θα ήθελα να επισημάνω το ρόλο όλων αυτών των επιτροπών για τη δια βίου μάθηση που συστήνονται με ασαφείς αρμοδιότητες και με ανύπαρκτο έργο, όπως ο ΕΣΣΕΕΚΑ στην προκειμένη περίπτωση. Ελπίζω με τον εκσυγχρονισμό που θα γίνει να είναι πραγματικά ενεργός γιατί σε καμία περίπτωση μέχρι τώρα δε δικαιολογεί το βαρύγδουπο τίτλο του.
Επιπλέον, ένας άλλος λόγος που δεν προωθείται στην Ελλάδα η δια βίου μάθηση, είναι και το γεγονός ότι η ΓΓ Δια Βίου Μάθησης μέχρι τώρα δεν στελεχώνεται με εξειδικευμένο προσωπικό, το υπάρχον προσωπικό δεν έχει καμία επαφή με το αντικείμενο της Εκπαίδευσης Ενηλίκων και τη Δια Βίου Μάθηση σε επίπεδο σπουδών, και αυτό ισχύει και στα Ινστιτούτα Δια Βίου Μάθησης των ΑΕΙ (Πανεπιστήμια και ΤΕΙ)! Αν έχουν όσοι ασχολούνται με τη δια βίου μάθηση εμπειρικές γνώσεις, δεν τους καθιστά αρμόδιους για μια τέτοια θέση, αν πράγματι δίνουμε βαρύτητα στη προώθηση της δια βίου μάθησης.
Ακόμη, αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα υπάρχουν πανεπιστημιακά Τμήματα που χορηγούν βασικά πτυχία και μεταπτυχιακά στο αντικείμενο της Συνεχιζόμενης Εκπαίδευσης και της Εκπαίδευσης Ενηλίκων (Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, ΑΠΘ, ΕΑΠ). Έχετε ανθρώπους ικανούς που σπουδάζουν σε δημόσια πανεπιστήμια και έχουν τις γνώσεις για να στελεχώσουν σχετικές με τα παραπάνω αντικείμενα υπηρεσίες. Πως αξιοποιεί αυτούς τους ανθρώπους η πολιτεία; Γνωρίζει ότι υπάρχουν;
Σταυρούλα Αντωνοπούλου, MSc
Επιστήμονας Συνεχιζόμενης Εκπαίδευσης
Ι.Ε.Κ. «Το σύστημα πιστοποίησης της επαγγελματικής κατάρτισης των αποφοίτων δημοσίων και ιδιωτικών ΙΕΚ, το οποίο χορηγεί αναγνωρισμένου διπλώματος μεταδευτεροβάθμιας επαγγελματικής κατάρτισης».
Και λοιπόν, τι μ΄αυτό? Ποια η αναγνωρισιμότητα του Διπλωμάτος ποιά τα πραγματικά επαγγελματικά οφέλη?
Αποφοιτείς απο το Ι.Ε.Κ. και μετά έαν θέλει κάποιος να σπουδάσει κάτι επιπλέον στην ειδικότητα τι υπάρχει εκτός απο το ΕΑΠ, που για να κληρωθείς πρέπει να έχεις τύχη βουνό?
ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΗ ΤΩΝ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΩΝ ΠΡΟΣΟΝΤΩΝ:
Για παράδειγμα: Ειδικός Μηχανογραφημένου Λογιστηρίου, χορηγείται άδεια για άσκησης επαγγέλματος ως εξής 1. Λογιστή Φοροτεχνικού Δ΄ τάξεως (δίπλωμα, 8ετής πρ/σία ως βοηθός λογιστή)
2. Λογιστή Φοροτεχνικού Γ΄ τάξεως (άδεια Δ’ τάξεως, 5ετής πρ/σία, εξετάσεις, βάσει Ν. 2515/97 (ΦΕΚ 154/Α’/25-7-97)&
Π.Δ. 340/98 (ΦΕΚ 228/Α’/6-10-98) οι οποίοι νόμοι δεν ισχύουν αφού έχουν αναθεωρηθεί απο τον Ν.3522/2006 με τον οποίο οι απόφοιτοι Ι.Ε.Κ. δεν συμπεριλαμβάνονται.
Γιατί να μην δικαιούνται να λάβουν, με κριτήρια πάντα, τις Άδειες Β΄και Α΄Τάξης Λογιστή ώστε να μπορούν να δουλέψουν ως ελεύθεροι επαγγελματίες?
Γιατί να μην μπορούν να συνεχίσουν τις σπουδές τους, έαν και εφόσον το επιθυμούν, σε ιδρύματα της Τριτοβάθμιας εκπαίδευσης?
ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΗ ΤΩΝ ΙΕΚ:
Οι τρεις άξονες γύρω από τους οποίους θα περιστραφεί η αναβάθμιση των ΙΕΚ είναι οι εξής:
1. Καθιέρωση συστήματος πιστωτικών μονάδων, μετά την ομογενοποίηση των προγραμμάτων σπουδών των ΙΕΚ σε πανευρωπαϊκό επίπεδο.
2. Αύξηση των εξαμήνων σπουδών από τέσσερα σε πέντε, στις ειδικότητες νέων τεχνολογιών και πληροφορικής.
3. Διενέργεια κατατακτηρίων εξετάσεων, μέσω των οποίων οι απόφοιτοι ΙΕΚ θα εντάσσονται σε κάποιο εξάμηνο ΑΕΙ ή ΤΕΙ.
ΠΟΤΕ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΑΥΤΑ? ΠΟΣΟ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ? ΜΗΠΩΣ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΔΕΝ ΕΞΥΠΗΡΕΤΟΥΝ ΚΑΠΟΙΟΥΣ!!!
ΔΙΑΒΙΟΥ Μάθηση. Η πολιτική συγκυρία
Εάν η διαβούλευση οδηγήσει σε ανθεκτική διαπραγμάτευση μεταξύ των ασύνταχτων συμφερόντων της χώρας ή όχι, είναι ένα ιστορικό στοίχημα όπου έχουν συμμετοχή όλοι σύμμαχοι και αντίπαλοι. Πολλά εξαρτώνται απτήν παιδαγωγική μέθοδο της κυβερνητικής πορείας που εκπέμπει η κυβέρνηση σε όλους τους τομείς οι οποίοι ωστόσο δεν υπάγονται στο εν λόγω υπουργείο Παιδείας. Βέβαια όλοι οι υπουργοί δεν μπορεί νάναι πρώτης γραμμής ωστόσο εύχομαι καλή πορεία σε αυτούς που βρίσκονται από θέση ή από έργο στη πρωτοπορία αυτή.
Η Τηλεόραση όσον αφορά την μάθηση εξ αποστάσεως έχει προνομιακό ρόλο ταυτόχρονα με τα Μπλόγκ και την «Αναζήτηση» στο ηλεκτρονικό δίκτυο. Επίσης τα σχολεία έχουν το μερίδιο ευθύνης να ενσωματώσουν την διαβούλευση και να συμμετέχουν στην διαπραγμάτευση της ΔιαΒίου μάθησης, όπως ήδη γίνεται με τον εφοδιασμό ηλεκτρονικών υπολογιστών σε κάθε μαθητή.
Όλα αυτά φαίνονται θαυμάσια! Μακάρι να εφαρμοστούν.
Δε θα γράψω πολλά.
Θα ήθελα επιπλέον να επισημάνω τα εξής:
1. Η Δια Βίου εκπαίδευση είναι άμεσα συνυφασμένη με την Εκπαίδευση Ενηλίκων. Πρέπει λοιπόν, υποχρεωτικά και με πιστοποίηση, όλοι όσοι υπηρετούν τη Διά Βίου μάθηση να είναι γνώστες των Αρχών Εκπαίδευσης Ενηλίκων. Για να γίνω αντιληπτός θα αναφέρω μερικά παραδείγματα, από προσωπική εμπειρία, όπου οι περισσότεροι εκπαιδευτές δεν είναι γνώστες των Αρχών Εκπαίδευσης Ενηλίκων: α) Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο, β) Εισαγωγική Επιμόρφωση Εκπαιδευτικών και γ) Εθνικό Κέντρο Δημόσιας Διοίκησης.
2. Είναι άμεση η ανάγκη για επιμόρφωση όλων των στελεχών, ειδικά των ανώτερων, του Δημόσιου Τομέα (χωρίς να εξαιρούμε και τον Ιδιωτικό). Γιατί;
3. Δεν πρέπει να επαναπαυθούμε στις «καλές πρακτικές» άλλων χωρών και στην ανίχνευση αναγκών, αλλά να αντλούμε δεδομένα μέσα από μία συνεχή διαδικασία ανατροφοδότησης και αξιολόγησης από κάτω προς τα πάνω (με ανθρωπισμό, κριτική σκέψη, αναστοχασμό και μετασχηματισμό).
4. Και τέλος, ΑΞΙΟΚΡΑΤΙΑ – ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ.
Καλημέρα, μου ζητάει η σελίδα να σχολιάσω για την δια βίου μάθηση χωρίς να μου δίνει ενα πλαίσιο στο τι εννοεί δια βίου μάθηση.Θα κάνω μία αναφορά παρεμφερη με το αντικείμενο της διαβούλευσης.
Τι γίνεται με το θέμα των διαφόρων σχολών επαγγελματικής κατάρτισης τύπου ΙΕΚ (οχι κολλέγια), απο το 1993 που ιδρύθηκαν μέχρι τωρα έχουν μιά πορεία όχι μόνο στάσιμη, σε θέμα επαγγελματικών δικαιωμάτων, αλλά φθίνουσα.Για ποιό λόγο φτιάχτηκαν τα ΙΕΚ, προοσωπική μου γνώμμη ειναι για να καλύψουν ενα κένο που είχε δημιουργηθεί στα ΑΕΙ και ΤΕΙ με την αγορά εργασίας.Ενας απόφοιτος ΑΕΙ με 4 χρόνια θεωρητικές ως επι των πλείστων σπουδές δεν μπορούσε να ενταχθεί εύκολα στην αγορά εργασίας, η προυπηρεσία και η απόκτηση εμπειρίας ήταν μετά τις σπουδές του παρείχαν καποια εφόδια για εξάσκηση επαγγέματος.Τα ΚΑΤΕΕ-ΚΑΤΕ με σπουδές δύο ετων που δημιουργήθηκαν να παρεχουν μια πιό επαγγελματική γνώσση δεν παρείχαν την ποιότητα στο επίπεδο σπουδών λογο της μειωμένης ικανότητας τους σε θέματα υποδομής, κατα τα άλλα λειτουργούσαν όπως και τα ΑΕΙ, συνεχιζομενες απεργίες , συντεχνίες, που είχαν ως αποτέλεσμα την υποβαθμισής τους σταδιακά, μεχρι το κλεισιμο τους και την μετατροπή τους σε ΤΕΙ . Και τα ΤΕΙ στην πράξη δεν είχαν τα αναμενόμενα αποτελέσματα σε θέματα επιστημονικής κατάρτισης των σπουδαστών και συνδεσης τους με την αγορά εργασίας.Παντως και για τα ΑΕΙ και τα ΚΑΤΕΕ_ΚΑΤΕ και τα μετέπειτα ΤΕΙ ο νομοθέτης πρόβλεψε να έχουν δικαιώμα εξάσκσης επαγγέλματός με το πέρας των σπουδών. Το 1993 ο τότε υπουργός θεώρησε αναγκαία την ιδρυση των ΙΕΚ τα οποια η επόμενη κυβέρνηση Πασοκ τα αυξησε σε αριθμό αλλα δεν φρόντισε να τα αναβαθμίσει και να τους παρέχει ισχυρό χαρτί(πτυχίο), τα ένταξε σε ενα καινούργιο επίπεδο, την κατάρτιση.Τι σημαίνει κατάρτιση τώρα στην πράξη, τα επαγγελματικά δικαιώματα όλων των εδικοτήτων απορρεόυν απο τον τιτλο που παρεχουν σχολές που εντάσσονται στην εκπαίδευση (ΑΕΙ, ΤΕΙ, ΤΕΕ,ΤΕΛ, Λύκειο)τα ΙΕΚ δεν ανηκουν στο εκπαιδευτικό σύστημα μεχρι τώρα το 2010, και δεν παρέχουν ούτε διακριτά επαγγελματικά δικαιώματα απο ενα αποφοιτο λυκείου ΤΕΛ, ΤΕΣ, ούτε δικαιούνται επίδομα πτυχίου, διότι δεν παρεχουν «πτυχίο» αλλά πιστοποίηση σπουδών.
Με πιο απλά λόγια ή πηγες σε ένα ΙΕΚ με δυο ετη σπουδές(μετα το λύκειο) που σε επιστημονικές ειδικότητες (λογιστες) κρατάει και τρία λόγο πιστοποίησης, ή δεν πήγες ,έχεις δικαιώματα Λυκείου.
Ενα σύν είναι οτι το ΥΠΕΠΘ θα αναλάβει τα ΙΕΚ και θα τα αποκόψει απο τον ΟΕΕΚ ενα αμφιβόλου χρησιμμότητας οργανισμό που δεν πρόσφερε τίποτα στα ΙΕΚ .Εχουμε το φαινόμενο ιδίως με την δημιουργία των Δ.ΙΕΚ το 1997 που ακόμα δεν είχε ξεκαθαρίσει το τοπίο , να ντρέπονται οι σπουδαστες να πουν οτι εχουν τελειώσει ΙΕΚ, γιατί συναντούσαν την χλέυη και τον υποβιβασμό, εδω δεν τα σεβόταν η ίδια η πολιτεία θα τα σεβαστουν οι υπολοιποι κοικωνικοί φορείς? Εγινε κατανοητό νομίζω περίπου τι επικρατεί σε αυτές τις σχολές. Τώρα πως εχει φτάσει η κατάσταση εκει, να πηγαίνει κάποιος σε μια δημόσια σχολή που θεωρητικά τον καταρτίζει επαγγελματικά και στο τέλος να μην του δίνει δικαίωμα να δουλέψει αυτο μόνο το υπουργείο και ο νομοθέτης μπορεί να απαντήσει.Επειδη κάποιοι σκεπτικιστές θα πουν ότι , μα τα ΙΕΚ δινουν επαγγελματικά δικαιώματα σε κάποιες σχολές , θα κλείσω και αυτό το κομμάτι λέγοντας οτι σχολες τεχνικές όπως Τελ, Επας επιπεδου δευτεροβάθμιας εδιναν επαγγελματικά δικαιώματα ήδη σε αποφοίτους τους αλλά μετά το εκοψαν και τους ανάγκασαν να τελειώσουν και ενα ΙΕΚ και τότε επαιρναν την αδεια ασκήσεως επαγγέλματος.Σχολές όπως λογιστές κοστολόγοι, φοροτεχνικοι, αναγκάζονται να συνεργάζονται με καποιον απόφοιτο ΑΕΙ ΤΕΙ οχι αναγκαστικά συναφους σχολής αλλά έχοντας παρει σαν προίκα με το πτυχίο την άδεια για να μπορέσουν να βγάλουν το ψωμί τους.Σταματηστε αυτήν την κοροιδία εδώ! τα ΙΕΚ δεν βγάζουν γιατρόυς ούτε Μηχανικούς, σε ειδικότητες όπως λογιστικής φοροτεχνικών κάνουν καλύτερα την δουλειά τους και απο τον πτυχιούχο ΑΕΙ. Με την αποκτηση διπλώματος θα πρεπει να παιρνουν και άδεια ασκήσεως επαγγέματος, όπως όλες οι σχολές !
Παρακαλώ πολύ να δοθεί ιδιαίτερη σημασία στο γεγονός ότι με σχετική διαδικασία η Γενική Γραμματεία Διά Βίου Μάθησης (πρώην Γ.Γ.Ε.Ε.) του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας & Θρησκευμάτων (Υπ.Ε.Π.Θ.)προώθησε την εξ αποστάσεως εκπαίδευση και κατάρτιση. Ανακοινώθηκαν και τα οριστικά αποτελέσματα της κλήρωσης και κατάταξης των εκπαιδευομένων σε τμήματα μάθησης των Εκπ. Προγραμμάτων εξ αποστάσεως εκπαίδευσης της περιόδου 2009-2010 που πραγματοποιήθηκε την 5η Ιουνίου 2009. Μέχρι και σήμερα όμως δεν υπάρχει σχετική ενημέρωση. Τα μαθήματα έπρεπε να ξεκινήσουν κατά τον μήνα Οκτώβριο και ακόμη δεν έχουν ειδοποιηθεί οι εκπαιδευόμενοι. Θα χάσουν τη θέση που πήραν μέσω αξιολόγησης?Γαιτί αργεί και είναι μετέωρη αυτή η διαδικασία, για την οποία δε γνωρίζει κανείς τίποτα.
Ευχαριστώ.
Καλημέρα, μου ζητάει η σελίδα να σχολιάσω για την δια βίου μάθηση, χωρίς να μου δίνει ενα πλαίσιο στο τι εννοεί δια βίου μάθηση.Θα κάνω μία αναφορά παρεμφερη με το αντικείμενο της διαβούλευσης.
Τι γίνεται με το θέμα των διαφόρων σχολών επαγγελματικής κατάρτισης τύπου ΙΕΚ (οχι κολλέγια), απο το 1993 που ιδρύθηκαν μέχρι τωρα τα ινστιτουτα επαγγελματικής κατάρτισης έχουν μιά πορεία όχι μόνο στάσιμη σε θέμα επαγγελματικών δικαιωμάτων αλλά φθίνουσα.Για ποιό λόγο φτιάχτηκαν τα ΙΕΚ, προοσωπική μου γνώμμη ειναι για να καλύψουν ενα κένο που είχε δημιουργηθεί στα ΑΕΙ και ΤΕΙ με την αγορά εργασίας.Ενας απόφοιτος ΑΕΙ με 4 χρόνια θεωρητικές ως επι των πλειστων σπουδές δεν μπορύσε να ενταχθεί ευκολα στην αγορά εργασίας, η προυπηρεσία και η απιοκτηση εμπιερίας μετά τις σπουδές του παρείχαν καποια εφόδια για εξάσκηση επαγγέματος.Τα ΚΑΤΕΕ-ΚΑΤΕ με σπουδές δύο ετων που δημιουργήθηκαν να παρεχουν μια πιό επαγγελματική γνώσση δεν παρείχαν ποιότητα στο επίπεδο σπουδών λογο της μειωμένης ικανότητας τους σε θέματα υποδομής, κατα τα άλλα λειτουργούσαν όπως και τα ΑΕΙ, συνεχιζομενες απεργίες , συντεχνίες, που ςείχαν ως αποτέλεσμα την υποβαθμισής τους σταδιακά μεχρι το κλεισιμο τους και την μετατροπή τους σε ΤΕΙ . Και τα ΤΕΙ στην πράξη δεν είχαν τα αναμενόμενα αποτελέσματα σε θέματα επιστημονικής κατάρτισης των σπουδαστών και συνδεσης τους με την αγορά εργασίας.Παντως και για τα ΑΕΙ και τα ΚΑΤΕΕ_ΚΑΤΕ και τα μετέπειτα ΤΕΙ ο νομοθέτης πρόβλεψε να έχουν δικαιώμα εξάσκσης επαγγέλματός με το πέρας των σπουδών. Το 1993 ο τότε υποργίος θεώρησε αναγκαία την ιδρυση των ΙΕΚ τα οποια η επόμενη κυβέρνηση Πασοκ τα αυξησε σε αριθμό αλλα δνε φρόντισε να τα αναβαθμίσει και να τους παρέχει ισχυρό χαρτί(πτυχίο), τα ένταξε σε ενα καινούργιο επίπεδο, την κατάρτιση.Τι σημαίνει κατάρτιση τώρα στην πράξη, τα επαγγελματικά δικαιώματα όλων των εδικοτήτων απορρεόυν απο τον τιτλο που παρεχουν σχολές που εντάσσονται στην εκπαίδευση (ΑΕΙ, ΤΕΙ, ΤΕΕ,ΤΕΛ, Λύκειο)τα ΙΕΚ δεν ανηκουν σοτ εκπαιδευτικό σύστημα μεχρι τώρα το 2010, και δεν παρέχουν ούτε διακριτά επαγγελματικά δικαιώματα απο ενα αποφοιτο λυκείου ΤΕΛ, ΤΕΣ, ούτε δικαιούνται επίδομα πτυχίου, διότι δεν παρεχουν «πτυχίο» αλλά πιστοποίηση σπουδών.
Με πιο απλά λόγια ή πηγες σε ένα ΙΕΚ με δυο ετη σπουδέςμετα το λύεκιο ππου σε επιστημονικές ειδικότητες (λογιστες) κρατάει και τρία λόγο πιστοποίησης, ή δεν πήγες έχεις δικαιώματα Λυκείου, σχολές φαντάσματα.
Ενα σύν είναι οτι το ΥΠΕΠΘ θα αναλάβει τα ΙΕΚ και θα τα αποκόψει απο τον ΟΕΕΚ ενα αμφιβόλου χρησιμμότητας οργανισμό που δεν πρόσφερε τίποτα στα ΙΕΚ .Εχουμε το φαινόμενο ιδίως με την δημιουργία των Δ.ΙΕΚ το 1997 που ακόμα δνε είχε ξεκαθαρίσει το τοπίο , να ντρέπονται οι σπουδαστες να πουν οτι εχουν τελειώσει ΙΕΚ, γιατί συναντούσαν την χλέυη και τον υποβιβασμό, εδω δεν τα σεβόταν η ίδια η πολιτεία θα τα σεβαστουν οι υπολοιποι κοικωνικοί φορείς? Εγινε κατανοητό νομίζω περίπου τι επικρατεί σε αυτές τις σχολές. Τωαρ πως εχει φτάσει η κατάσταση να πηγαίνει κάποιος σε μια δημόσια σχολή που θεωρητικά τον καταρτίζει επαγγελματικά και σοτ τε΄λος να μην του δίνει δικαίωμα να δουλέψει αυτο μόνο το υπουργείο και ο νομοθέτης μπορεί να απαντήσει.Επειδη κάποιοι σκεπτικιστές θα πουν ότι , μα τα ΙΕΚ δινουν επαγγελματικά δικαιώματα σε κάποιες σχολές , θα κλεισω και αυτό το παραθυράκι λέγντας οτι σχολες τεχνικές όπως Τελ, Επας επιπεδου δευτεροβάθμιας εδιναν επαγγελαμτικά δικαιώματα σε αποφοίτους τους αλλά μετά το εκοψαν και τους ανάγκασαν να τελειώσουν και ενα ΙΕΚ και τότε επαιρναν την αδεια ασκήσεως επαγγέλματος.Σχολές όπως λογιστές κοστολόγοι, φοροτεχνικοι, αναγκάζονται να συνεργάζονται με καποιον απόφοιτο ΑΕΙ ΤΕΙ οχι αναγκαστικά συναφους σχολής αλλά έχοντας παρει σαν προίκα με το πτυχίο την άδεια για να μπορε΄σιουν να βγάλουν το ψωμί τους.Σταματηστε αυτήν την κοροιδία εδώ! τα ΙΕΚ δεν βγάζουν γιατρόυς ούτε Μηχανικούς, σε ειδικότητες όπως λογιστικής φοροτεχνικών κάνουν καλύτερα την δουλειά τους και απο τον πτυχιούχο ΑΕΙ. Με την αποκτηση διπλώματος θα πρεέπι να παιρνουν και άδεια ασκήσεως επαγγέματος, όπως όλες οι σχολές !
ΔΙΑ ΒΙΟΥ Μάθηση. Διεθνή Συγκυρία.
Η σημερινή συγκυρία βρίσκει την Δια Βίου μάθηση ικανή να δρέπει καρπούς σε όλο τον κόσμο. Η προηγούμενη εμπειρία στην επιμόρφωση τού Προέδρου Ομπάμα στο πρώτο μισό της δεκαετία τού 1980 στις κοινότητες τού Σικάγο, το βραβείο Νόμπελ της Οικονομίας τού 2009 στην Elinor Ostrom και η σημερινή Ελληνική Κυβέρνηση είναι κορυφαία δείγματα της εκπαιδευτικής παγκοσμιοποίησης στην οποία εάν προστεθεί και το τέλος τού Ψυχρού πολέμου μαζί με την ηλεκτρονική τεχνολογία καθώς και οι μετακινήσεις πληθυσμών με την αύξηση των εμπορικών συναλλαγών υπόσχονται μία περίοδο ειρήνης και ανταγωνισμού όπου ο Homo Sapiens ακτινοβολεί ως ένας ακόμη απτούς πολλούς Κένταυρους ενώπιον τού Ηομο Χείρωνα.
Η δια βίου μάθηση είναι όχι απλά μία αναγκαιότητα, αλλά πρωτίστως μία ανθρωποκεντρική κοινωνική επένδυση, μία δημόσια συμμετοχή στην κοινωνική ανάπτυξη. Ως εκ τούτου είναι ανάγκη η συνεργασία με όλους τους τοπικούς φορείς -όπως σημειώνεται-, επιχειρηματικούς και αυτοδιοικητικούς, γιατί τελικά μόνο αυτοί γνωρίζουν τις ανάγκες των περιοχών τους. Τα κέντρα εκπαίδευσης οφείλουν να είναι σε επαφή με τις δημοτικές Σχολές Γονέων, τους κατά τόπους Μεταναστευτικούς Συλλόγους. Στο πλαίσιο αυτό πρέπει να θεσμοθετηθεί σε κάθε «καλλικρατικό» δήμο ένα Κέντρο Εκπαίδευσης με βάση τις προτάσεις των ίδιων των φορέων της περιοχής μετά από εμπεριστατωμένη κι επιχειρηματολογούμενη πρόταση.
Δυστυχώς, στη χώρα μας ο ρόλος της Τοπικής Αυτοδιοίκησης περιορίζεται στη διανομή κονδυλίων για στεγαστικές συντηρήσεις και λειτουργικά έξοδα. Η κρατική λειτουργία δεν επέτρεψε ποτέ στους δήμους να έχουν λόγο για την παιδευτική διαδικασία. Κι ενώ τούτο γίνεται κατανοητό για τους ανήλικους, εντούτοις όταν εφαρμόζεται τέτοια πολιτική σε ενήλικες εκπαιδευόμενους, ουσιαστικά οδηγεί σε προγράμματα μακριά από τους πολίτες, μακριά από τις κοινοτικές ανάγκες.
Και τέτοια προγράμματα δεν μπορούν να έχουν κλειστό αριθμό μαθητών. Η διάχυση της γνώσης στο κοινωνικό σύνολο σημαίνει πολύ απλά ότι κάθε κάτοικος της χώρας που θα κάνει αίτηση για κάποιο αντικείμενο, πρέπει να γίνει άμεσα δεκτός.
Φυσικά, τα προγράμματα είναι αναγκαίο να σχετίζονται και με την αγορά και να έχουν σε αυτά πρόσβαση νέοι που αποφοίτησαν από ΕΠΑΛ και θέλουν να καταρτιστούν περισσότερο ή να απλώσουν το γνωστικό τους επίπεδο και σε άλλους τομείς.
Ωστόσο, τα προγράμματα δεν πρέπει να περικλείονται μόνο σε Η/Υ και ξένες γλώσσες, αλλά καλό είναι να απλώνονται και σε ανθρωπιστικές επιστήμες (Ιστορία & Φιλοσοφία, Νομικά, Κοινωνικές και Πολιτικές Επιστήμες, Τέχνες), ώστε να μπορούν να συμμετάσχουν και πολίτες που αναζητούν τη μόρφωση κι όχι απλά την κατάρτιση. Εξάλλου, σημαντικό πολύ είναι να μπορούν να παρακολουθούν τέτοιες εκπαιδευτικές δράσεις και πτυχιούχοι που θέλουν να επεκτείνουν μέσα από θεσμικές οδούς τις γνώσεις τους. Καθώς σήμερα το πρόβλημα στην κοινωνία είναι η διασπορά διαφόρων ειδήσεων -ψευδών, φαντασιακών, αντεπιστημονικών κλπ- είναι ανάγκη τα προγράμματα να στοχεύσουν πρωτίστως στην ανάπτυξη της κριτικής σκέψης και δευτερευόντως σε γνώσεις κατάρτισης.
Χρειάζεται να συμπληρώσω μία σοβαρή παράλειψη.
Επί υπουργίας Παιδείας τού Γεωργίου Παπανδρέου το 1932 ανεγείρονται 1000 σχολεία, δημοτικής εκπαίδευσης και όχι μόνο, τα οποία είναι και οι Παρθενώνες της ελληνικής παιδείας και της δημοτικής γλώσσας σε όλη την χώρα. Με αυτό τον τρόπο ολόκληρη η ελληνική οικογένεια μετέχει στην ΔιαΒίου μάθηση. Επί Μεταξά γίνεται η προσπάθεια επέκτασης τού αλφαβητισμού και σε ενήλικες και η πίεση στην ελληνική οικογένεια να μην εμποδίσει την άχαρη κατά μερικούς, εκπαιδευτική διαδικασία.
Τετάρτη, 10 Φεβρουαρίου 2010
Διαβούλευση Δια Βίου μάθησης. Ιστορία.
Η δυσκολία ιστορικής αναδρομής είναι εμφανής στην βιωματική ή άτυπη εκπαίδευση διότι χαρακτηρίζεται από υποκειμενικότητα και πάθος ιδιοτελών συμφερόντων. Αρα ο καθένας ασ’ κρατήσει τα βιώματα του να δοκιμαστούν στη Διαβούλευση μίας νέας τυχερής ευκαιρίας στις σημερινές τρικυμίες της χώρας οπότε οι αντιστάσεις είναι ηπιότερες με την προσδοκία η τύχη αυτή να έχει αντοχές μεγαλύτερες απτήν περίοδο αυτής της κρίσης.
Οι νομοθετικές ρυθμίσεις τέθηκαν μαζί με τον κρατικό εκσυγχρονισμό την δεκαετία τού 1920 επί Ελ. Βενιζέλου. Πρώτη μεγάλη εφαρμογή υπήρξε η διδασκαλία της ελληνικής γλώσσας στους πρόσφυγες τού ’22 επί Μεταξά. Συνεχίζεται την δεκαετία τού ’40 κυρίως δια μέσω τού εμφυλίου με στρατιωτικά μέσα, συνεχίζεται με πολιτικά μέσα την δεκαετία τού 1950 με διαφορετικό τρόπο ως προς τις πολιτικές πεποιθήσεις των ανθρώπων και η οποία κορυφώνεται στην επταετία. Ακολουθεί η μεταπολιτευτική περίοδος η οποία ξεκινά το 1980 ως σύμπτωση με την ευρωπαϊκή χρηματοδότηση αποδεσμευμένη απτό ιστορικό φορτίο των αγκυλώσεων. Ολες οι προσπάθειες τυγχάνουν της προσοχής διεθνών εκπαιδευτικών θεσμών, όπως η Ουνέσκο, διότι εκεί όπου ανθεί η μάθηση μαραίνεται ο πόλεμος και τα μέσα δεν αγιάζουν τον σκοπό ανεπανόρθωτα.
Αισθάνομαι ικανοποίηση και ενθουσιασμό με τις νέες κατευθύνσεις στη διά βίου εκπ/ση. Για να πετύχει το νέο σύστημα χρειάζονται αναδιάταξη όλες οι εμπλεκόμενες και αλληλοκαλυπτόμενες υπηρεσίες ώστε να μεταφερθεί το κέντρο βάρους στον εκπαιδευόμενο. Νομίζω, στην επιτελική γραμματεία βιά βίου μάθησης πρέπει να σχεδιαστεί και η εξ αποστάσεως εκπαίδευση ενοποιώντας υπηρεσίες που μπορούν να σχεδιάσουν και να παράγουν εκπ/κο
on line υλικό. Εξέχουσα θέση πρέπει να λάβει το εκπ/κό video, που παραμένει το ισχυρότερο μέσο στήριξης κάθε εκπ/κού e- υλικού.
Κυρία Υπουργέ,
καταρχάς είμαι μέλος της Πανεπιστημιακής κοινότητας που τυγχάνει να έχει και πολυετή εμπειρία στην Εκπαίδευση Ενηλίκων και ειδικά στα της Γραμματείας της Δια Βίου Μάθησης. Εύχομαι ολόψυχα η αλλαγή που οραματίζεστε για την Δια Βίου Μάθηση να είναι η κληρονομιά σας στην Ελληνική κοινωνία. Όμως επιτρέψτε μου να έχω τις αμφιβολίες μου οι οποίες ενισχύονται και από τις κάτωθι παρατηρήσεις μου
>>2.Ο διπλασιασμός (100%) της εθνικής συμμετοχής …
Στις δύσκολες μέρες που περνάμε, που το κράτος φαίνεται να κόβει από παντού, ακόμα και από την εκπαίδευση (μισθούς δασκάλων/καθηγητών, διορισμούς, πληρωμές ωρομισθίων ΚΕΕ, ΙΕΚ,ΣΔΕ μετά πολύμηνες ή και χρόνιες καθυστερήσεις, κ.λ.π) δεν είναι τουλάχιστον ουτοπικό να στοχεύετε στον διπλασιασμό της εθνικής συμμετοχής? Μακάρι να έχετε δίκιο, γιατί οι ανάγκες είναι μεγάλες, αλλά πολύ φοβάμαι ότι και αν τελικά υπάρξει διπλασιασμός κονδυλίων αυτός δεν θα επενδυθεί προς τη σωστή κατεύθυνση. Βλέπετε, τα τελευταία χρόνια η έκφραση «Δια Βίου Μάθηση» ήταν συνώνυμη με την έκφραση «κατασπατάληση δημόσιου χρήματος και κοινοτικών πόρων».
>>Το Εθνικό Κέντρο Πιστοποίησης (ΕΚΕΠΙΣ) αλλάζει και αποκτά νέο διευρυμένο ρόλο που θα το αναδεικνύει ως τον εθνικό επιτελικό φορέα πιστοποίησης…
Γνωρίζετε τι εστί ΕΚΕΠΙΣ και ποιοί άνθρωποι το αποτελούν. Δεν ξέρω αν η λέξη «αλλάζει» σημαίνει ότι κρατάμε μόνο το όνομα αλλά οτιδήποτε άλλο απομείνει από το αμαρτωλό και σαθρό ΕΚΕΠΙΣ θα είναι σκάνδαλο και τροχοπέδη σε οποιοδήποτε όραμα σας. Ίσως η ΓΓΔΒ να μπορούσε να αναλάβει το έργο που αναφέρετε χωρίς να «αναβαθμιστεί» το παλιό ΕΚΕΠΙΣ. Καμιά φορά είναι πιο εύκολο, οικονομικά και οργανωτικά να χτίσεις κάτι από την αρχή παρά να το μεταλλάξεις.
>>Ενισχύεται ο ρόλος του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου (ΕΑΠ) και η συμμετοχή σε αυτό…
Είστε 4 μήνες Υπουργός Παιδεία, και στο παρελθόν είχατε χρηματίσει και ΓΓ στη Δια Βίου Μάθηση. Δεν μπορεί να μην γνωρίζεται τα χάλια του ΕΑΠ και πόσο πίσω βρίσκεται σε σχέση με τα αντίστοιχα Ανοικτά Πανεπιστήμια του εξωτερικού. Τι να αναφέρει κανείς: Την ποιότητα των μελών ΔΕΠ του, το πως επιλέγονται τα μέλη ΣΕΠ (βάλτε όποιον καθηγητή Πανεπιστημίου νομίζετε ότι έχει τα προσόντα να υποβάλει, και αν επιλεγεί χωρίς να είναι «γνωστός» στους κύκλους του ΕΑΠ, θα δεχτώ τον χαρακτηρισμό του συκοφάντη και του προβοκάτορα), το απαράδεκτο για ΑΠ site, την έλλειψη βιβλιοθήκης για τους φοιτητές κ.α). Είστε σίγουρη ότ το Ίδρυμα αυτό πρέπει να παίξει τον ρόλο του πλοηγού στην αναβάθμιση της Δια Βίου Μάθησης? Αυτό είναι το πρώτο που πρέπει να αλλάξει και όχι να ηγηθεί. Πρέπει να αλλάξει αλλά ποιος τολμά να το ακουμπήσει…
Εν κατακλείδι, ο προβληματισμός μου έγκειται στο ότι ενώ υπάρχει Γενική Γραμματεία ΔΒΜ δεν την ανασυγκροτείτε (έστω και εις βάθρων αν το θεωρείτε σκόπιμο) στελεχώνοντας την με άτομα ικανά που θα θεωρείτε ότι έχουν τις δυνατότητες να φέρουν εις πέρας μια τέτοια αποστολή παρά εμπλέκετε ΟΕΕΚ,ΕΑΠ,ΕΚΕΠΙΣ,ΕΚΕΠ και ΕΣΣΕΕΚΑ να υλοποιήσουν το εγχείρημα σας? Η τάση που διαφαίνεται μέσα από τις κινήσεις της Κυβέρνησης σας μέσω του ολιγομελές υπουργικού σχήματος, της μείωσης των δήμων (Καλλικράτης), της μείωσης των επιτροπών κ.α. είναι να προσανατολίζεται σε ολιγομελή, ικανά και ισχυρά σχήματα και όχι σε αρθρωτά, δυσκίνητα και παρωχημένα μορφώματα.
Σας ευχαριστώ για το βήμα
Π.Κ.Β
ΚΥΡΙΑ ΥΠΟΥΡΓΕ,
ΟΙ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΩΝ ΤΩΝ ΣΔΕ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΜΕ ΑΛΛΟ ΠΡΙΣΜΑ,ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΤΩΝ ΩΡΟΜΙΣΘΙΩΝ-ΣΤΟΥΣ ΟΠΟΙΟΥΣ ΚΑΙ ΑΝΗΚΩ-. Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΞΙΟΛΟΓΕΙΤΑΙ ΜΕ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΒΑΘΜΟ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟΥΣ…ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΜΑ ΟΤΑΝ ΚΑΠΟΙΟΙ ΑΠΟ ΜΑΣ ΕΧΟΥΜΕ ΣΤΗΡΙΞΕΙ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΧΡΟΝΙΑ….
ΜΕ ΤΙΜΗ
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
Καταρχάς απορεί κανείς γιατί η εκπαίδευση των ενηλίκων σε νέες δεξιότητες αποτελεί θέμα του υπουργείου παιδείας και όχι του υπουργείου εργασίας και απασχόλησης που υποτίθεται ότι εποπτεύει την αγορά εργασίας και γνωρίζει τις ανάγκες.
Κατά δεύτερον απορεί κανείς επίσης γιατί στη χώρα μας υπάρχουν τόσοι διαφορετικοί φορείς για το ίδιο πράγμα, σχολές ΟΑΕΔ, Επαγγελματικά Λύκεια, ΤΕΕ, ΚΕΕ, ΙΕΚ όλα αυτά δεν αποτελούν εκπαίδευση ενηλίκων; Μήπως θα ήταν σωστό και έξυπνο να αντιμετωπιστεί συνολικά το θέμα και όχι να κατακερματίζουμε την εκπαίδευση ενηλίκων;
Πάμε τώρα σε αυτό που ταυτίζουμε με την εκπαίδευση ενηλίκων στη συγκεκριμένη περίπτωση, δηλαδή τους φορείς του υπουργείου παιδείας..
Το ΙΔΕΚΕ και το ΚΕΕ έχουν καταντήσει σχολές εκμάθησης ελληνικών από μετανάστες, συνοικιακά φροντιστήρια πληροφορικής και εστίες συνταξιούχων που επιζητούν κοινωνική συναναστροφή. Αυτά θα πρέπει να διαχωριστούν και να σχεδιαστούν ξεχωριστές πολιτικές και δράσεις που να τις υλοποιούν ξεχωριστοί φορείς.
Αν θέλουμε να εστιαστούμε στην εκπαίδευση επανακατάρτιση εργαζομένων που νομίζω ότι είναι το φλέγον θέμα σήμερα το σημαντικό είναι να αποκτήσουν οι έλληνες πρόσβαση σε ένα παράλληλο με την τυπική εκπαίδευση εκπαιδευτικό σύστημα εκπαίδευσης ενηλίκων που να τους εξασφαλίζει
α. σωστές κατευθύνσεις εντάσσοντάς τους σε τμήματα έπειτα από ψυχομετρικά τεστ διάγνωσης των δυνατοτήτων τους, β. ευέλικτες εκπαιδευτικές διαδικασίες χωρίς θεσμικές αγκυλώσεις, με συνέχεια και προσανατολισμό στο αποτέλεσμα και την ποιότητα και όχι στα νούμερα που εξασφαλίζουν τις κοινοτικές επιδοτήσεις
γ.απόκτηση πιστοποίησης που να μπορεί να έχει αξία στην αγορά εργασίας μέσα από γενικές εξετάσεις κύρους και όλα αυτά με βάση έναν ολοκληρωμένο σχεδιασμό κυρίως σε επίπεδο υπουργείου έργασίας με βάση τις τάσεις και τις ανάγκες της αγοράς εργασίας.
Για όποιον έχει εργαστεί σε σχεδιασμό εκπαίδευσης ενηλίκων σε ιδιωτικούς φορείς η κατάσταση της δημόσιας εκπαίδευσης ενηλίκων φαντάζει τουλάχιστον γραφική με τα απλήρωτα «στελέχη» να προσπαθούν να πιάσουν το στόχο δημιουργίας τμημάτων για να φανεί ότι κάτι γίνεται, αναλώνοντας χρόνο για να πείσουν υπερήλικες να παρακολουθήσουν μαθήματα ιστορίας της τέχνης και πρώτων βοηθειών.
Αν θέλετε να σχεδιάσετε σωστά τις διαδικασίες διαχωρίστε την εκπαίδευση σε νέες δεξιότητες εργασίας από όλα τα υπόλοιπα (μετανάστες, ΚΑΠΗ, λαϊκή επιμόρφωση) και αναζητήστε ανθρώπους που έχουν καταφέρει να οργανώσουν αποτελεσματική εκπαίδευση σε ιδιωτικούς οργανισμούς και στο εξωτερικό, αγοράστε εκπαιδευτική τεχνογνωσία από σοβαρούς εκπαιδευτικούς φορείς του εξωτερικού που βρίσκονται χρόνια μπροστά και μην αφήνετε μια τόσο σημαντική υπόθεση στα χέρια μεταταγμένων από διάφορες υπηρεσίες δημοσίων υπαλλήλων που ή δεν έχουν ιδέα από εκπαίδευση ή είναι θεωρητικοί της επιστήμης και επαφίενται για την υλοποίηση στο φιλότιμο αδιόριστων πτυχιούχων που κατάφεραν να βρουν μια θεσούλα στα ΚΕΕ και υποφέρουν τα πάνδεινα για μια θεσούλα στο δημόσιο.
Ελέγξτε ποιοι από αυτούς που εργάζονται σε αυτούς τους φορείς έχουν πράγματι εμπειρία στην εκπαίδευση ενηλίκων εκτός δημοσίου και ΚΕΕ και ποιοι πραγματικά μπορούν να μεταλαμπαδεύσουν κάποια εμπειρία και να προσφέρουν πραγματικά στον σχεδιασμό των διαδικασιών και αξιοποιήστε τους.
Συνοπτικά θα έλεγα ότι χρειάζεται:
α. Απόλυτος διαχωρισμός δράσεων, άλλο εκπαίδευση-ένταξη μεταναστών και άλλο επανακατάρτιση ελληνόφωνων σε νέες εργασιακές δεξιότητες. Το πρώτο μπορεί να αποτελέσει θέμα του υπουργείου παιδείας, το δεύτερο όμως σίγουρα χρειάζεται σχεδιασμό και σε επίπεδο υπουργείου εργασίας.
β. Ανασχεδιασμός των δράσεων στη βάση διαφορετικής φιλοσοφίας που να επικεντρώνεται στην ποιότητα και την ευελιξία και τη συνέχεια της εκπαιδευτικής διαδικασίας πέρα από στόχους δημιουργίας τμημάτων τύπου ΚΕΕ.
γ. Σχεδιασμός ενός συστήματος πιστοποίησης δεξιοτήτων με εξετάσεις σε πανελλαδικό επίπεδο για τις οποίες θα προετοιμάζεται ο εκπαιδευόμενος στα κέντρα εκπαίδευσης ενηλίκων, πιστοποίηση που θα έχει αντίκρισμα και αναγνώριση στην αγορά εργασίας που θα λειτουργεί ως κίνητρο συμμετοχής.
δ. Σύστημα που να εξασφαλίζει ουσιαστική ανατροφοδότηση και αξιολόγηση αποτελεσματων και διαρκή ανασχεδιασμό διαδικασιών και επαναπροσδιορισμό στόχων με τη συνεργασία όλων των εμπλεκόμενων υπουργείων και φορέων.
Κυρίες/οι
Το 2005 έκανα αίτηση στο ΙΔΕΚΕ γι’απόσπαση (με μισή καρδιά λόγω του ωραρίου λειτουργίας) στο Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας Αγ. Αναργύρων. Πήρα την απόσπαση και δούλεψα στο συγκεκριμένο σχολείο για τρία χρόνια. Εκεί είχα την ευκαιρία να συνεργαστώ με εξαιρετικούς συναδέλφους, να ‘εκπαιδευτώ’ από το ΥΠΕΠΘ σε διδακτικές μεθόδους ενηλίκων, να δημιουργήσω εκπαιδευτικό υλικό για το οποίο δούλεψα σκληρά και ομαδικά,και κυρίως να δουλέψω με ενήλικες εκπαιδευόμενους που με έμαθαν ίσως περισσότερα από ότι εγώ εκείνους.
Ακόμα και σήμερα συγκινούμαι όταν καμμιά φορά τυχαία ακούω κάποιους/ες συμπολίτες μου να μιλούν για την δική τους εμπειρία σε ΣΔΕ.
Ακόμα και σήμερα μου είναι δύσκολο να περάσω έξω από το σχολειο που έδωσα την ψυχή μου.
Ακόμα και τώρα δεν καταλαβαίνω γιατί και πώς τέσσερεις άνθρωποι κατάφεραν να διαλύσουν όσα έιχαμε καταφέρει τόσοι συνάδελφοι και εκπαιδευόμενοι (από όλα τα ΣΔΕ). Τα σχολεία γέμισαν με ωρομίσθιους σε πολιτική ομηρία και όσοι διαμαρτυρηθήκαμε για το γρέμισμα όσων με κόπο και μεράκι είχαμε φτιάξει, πεταχτήκαμε σαν στυμμένες λεμονόκουπες.
Για χάρη της παιδείας κι όχι μόνο της εκπαίδευσης ενηλίκων σας προσκαλώ να προστατέψετε τα ΣΔΕ και να ερευνήσετε την πραγματικά μεγάλη ανάγκη της σωστής λειτουργίας τους καθώς και την ίδρυση Λυκειακών ΣΔΕ. Η δια βίου εκπαίδευση είναι ουσιαστικό δικαίωμα και πραγματική ανάγκη.
Με εκτίμηση
Ολυμπία Λαμπροπούλου
Εκπαιδευτικός Β’θμιας εκπ/σης
Θα ήθελα να θέσω έναν προβληματισμό.Γνωρίζουμε πως στην εκπαίδευση το άτομο παιδί ή ενήλικας αντιμετωπίζεται ως ολότητα. Μιλάμε για ολιστική εκπαίδευση.Μέσα λοιπόν στους στόχους της ‘δια βίου εκπαίδευσης’ θα έπρεπε να ενταχθεί και η «δια βίου άσκηση». Η παραπάνω άποψη δεν είναι προσωπική αλλά επιστημονικά τεκμηριωμένη μέσα από έρευνες στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό. Είναι σημαντικό για τις νέες πραγματικά σύγχρονες αντιλήψεις του Υπουργείου μας να αξιοποιηθούν επιστήμονες και φορείς που μπορούν να συμβάλλουν στην κατεύθυνση αυτή- μιας ποιοτικής δια βίου εκπαίδευσης.
Στην ημερίδα του Υπουργείου Παιδείας δεν τέθηκε αυτό το θέμα.Ούτε καν ο όρος «δια βίου άσκηση» δεν ήταν γνωστός. Είναι απαραίτητο να φύγουμε από την αποσπασματική αντίληψη της παιδείας και τον κατακερματισμό της και να εκπαιδεύσουμε ενήλικες και παιδιά μέσα από μια πραγματικά ολιστική παιδαγωγική προσέγγιση. Να κινήσουμε τα νήματα της διαθεματικότητας και της βιωματικής μάθησης σε όλο το φάσμα της εκπαίδευσης.Ας μην αφήσουμε και αυτή την ευκαιρία να χαθεί.
Το σχόλιό μου είναι ότι έχετε δια βίου χάσει τη μπάλα.
Επειδή μια συνεκτική πολιτική για την δια βίου μάθηση δεν είναι καινούργια έννοια στις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, αλλά έμενε σε επίπεδο προσπάθειας, αυτή τη φορά χρειάζεται λεπτομερής εργασία πάνω στη νομική κατασκευή. Αυτή από φύση της είναι ή προκύπτει πολύπλοκη, συνδέοντας εξ ανάγκης διαφορετικά γνωσιακά επίπεδα με επίπεδα ικανοτήτων καιδεξιοτήτων, και ακόμα με την αγορά εργασίας. Η τελευταία δεν είναι μόνο το δημόσιο και ό,τι συμφωνείται να αναγνωρίζεται εκεί (συντεχνιακά ή όχι). Είναι η ώθηση που πρέπει να έχει ο ιδιωτικός τομέας, του οποίου οι ανάγκες καλύπτονται έως σήμερα σχεδόν εξ ολοκλήρου χωρίς τη μεσολάβηση του δημοσίου. Άτομα εκπαιδεύονται επειδή η εταιρία τους το επιθυμεί, παρέχει τα κίνητρα ακι αξιοποιεί τα αποτελέσματα. Παρόλα αυτά, αν κάτι συμβεί στον εργασιακό τους βίο δεν υπάρχει νομοθετικά κατοχυρωμένο πλαίσιο δια βίου μάθησης να τους καλύψει στις γνωσιακές τους ανάγκες. Η μέχρι σήμερα πρακτική εξαντλείται είτε στο ΕΑΠ, είτε σε κυνήγι μεταπτυχιακών τίτλων που ή θα προωθήσει βαθμολογικά τον δημόσιο υπάλληλο είτε πιθανόν να ανεβάσει σε μισθολογική κλίμακα αυτόν και άλλους που εργάζονται στον δημόσιο, ευρύτερο δημόσιο και λιγότερο στον ιδιωτικό τομέα.
Στην πράξη όμως το ζητούμενο είναι η συνεχής εξέλιξη γνώσεων ή δεξιοτήτων των ατόμων ανάλογα με το πεδίο δραστηριότητάς του, ήδη από την ολοκλήρωση των βασικών του σπουδών. Επομένως χρειάζεται επεξεργασία της νομικής πλατφόρμας σε κάτι τόσο άυλο όσο η γνώση αλλά και κάτι τόσο μετρήσιμο όσο η ζήτηση στην αγορά εργασίας. Επεξερεγασία και κατοχύρωση στην παρεχόμενη «δια βίου εκπαίδευση» με υψηλού επιπέδου παροχή των αντίστοιχων υπηρεσιών, έτσι ώστε να μην υποβαθμιστεί σε ένα χαρτί – τίτλο χωρίς αντίκρυσμα, για να πληρωθούν οι όροι κάποιου διαγωνισμού ή κάποιας τοποθέτησης (φωτογραφικής και μη). Τα ασφαλή κριτήρια του ιδιωτικού τομέα (..»μου κάνει ή όχι για την δουλειά την συγκεκριμένη και είναι εξελίξιμος ή όχι…») αποτελεί καλό οδηγό. Το θέμα απλά είναι η υποβοήθηση του εργατικού δυναμικού να μείνει στην αγορά εργασίας, και οι άνεργοι να εισέλθουν εκ νέου σ’αυτήν. Και το κυριότερο, να είναι ανταγωνιστικοί στον ιδιωτικό τομέα, γιατί για πόσο πια θα είναι το δημόσιο ο παροχέας θέσεων??
Κα Υπουργέ και αξιότιμη πολιτική ηγεσία του τόπου μας,
Μέσα στην δομή της ιδιωτικής εκπαιδευτικής βαθμίδας, στα πλαίσια της άτυπης κατάρτισης, εδώ και χρόνια ανήκουμε και τα Εργαστήρια Ελευθέρων Σπουδών. Πολλά χρόνια τώρα αποτελούμε τους αισθητήρες της αγοράς εργασίας, μεταφέροντας στους πολίτες της ελεύθερης αγοράς, κατάρτιση τέτοια που άν μη τι άλλο την χαρακτήριζε επαγγελματισμός. Συγκεκριμένα τα τελευταία χρόνια αναπτύχθηκαν εξειδικευμένα εργαστήρια ελευθέρων σπουδών (ΕΕΣ) πάνω στην πληροφορική, που τις περισσότερες φορές τα διοικούσαν τελειόφοιτοι πληροφορικής ή επιχειρηματίες που επένδυαν στις νέες τεχνολογίες. Απλωμένα αυτή τη στιγμή σε κάθε γωνία της Ελλάδος, προσφέρουν την γνωση στους πολίτες με σύνεση και αποτελεσματικότητα, προσφέροντας στην αποκέντρωση της εκπαίδευσης νέων τεχνολογιών.
Με την έλευση των φορέων πιστοποίησης στις βασικές δεξιότητες ηλεκτρονικών υπολογιστών (Η/Υ) και την θεσμοθέτηση τους απο το 2006 απο τον ΟΕΕΚ, δηλαδή απο το ίδιο το κράτος, ξεπετάχτηκαν πολλά εκπαιδευτικά και εξεταστικά κέντρα τύπου ΕΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗΣ ή αλλιώς όπως λέγονται στην καθομιλουμένη «σχολές computer».
Παιδιά και ενήλικοι τα τελευταία ειδικά 10 χρόνια, μυήθηκαν και εξοικειώθηκαν με τις βασικές και πολλές φορές προχωρημένες γνώσεις στον Η/Υ, μέσα απο τα δικά μας ΕΕΣ. Χρόνια τώρα τα ΕΕΣ προσφέρουν επεγγελματική εκπαίδευση και κατάρτιση στην αγορά εργασίας σε πολλά αντικείμενα και το μόνο που εισέπραξαν απο το κρατικό και κοινωνικό σύστημα είναι η απαξίωση τους, καθώς συνδέονταν πάντα με τα ΕΕΣ που συνεργάζονται με πανεπιστήμια εξωτερικού, κοινώς τα κολλέγια. Ποτέ δεν ανταμείφθηκαν και απο κανένα πολιτκκό φορέα, εκτός απο τους πολίτες-πελάτες.
Το ίδιο λοιπόν το κράτος πιστοποίησε φορείς πιστοποίησης, δηλαδή ιδιωτικές εταιρείες, να έχουν το δικαίωμα να πιστοποιούν τα εκπαιδευτικά μας κέντρα ως εξεταστικά κέντρα και να χορηγούμαι την εκπαίδευση και τις εξετάσεις για την απόκτηση τέτοιων πιστοποιητικών που τώρα ζητάει ο ΑΣΕΠ.
Όλα αυτά τα ΕΕΣ ανεξαρτήτου ειδικότητας, απλά αναφέρω διαρκώς τα δικά μας εργαστήρια λόγω ιδιαιτεροτήτων και σχέσεως με τις νέες τεχνολογίες, απο τον Οκτώβριο του 2008 καλέστηκαν απο την προηγούμενη πολιτική κατάσταση να αδειοδοτηθούν υπο την αιγίδα του υπουργείου παιδείας, ώστε να σταματήσει το μπάχαλο της άτυπης κατάρτισης. Με μια υπουργική απόφαση (ΥΑ) που σε μια νύχτα έκλεινε τις επιχειρήσεις μας, λόγω άγνοιας των υπευθύνων «τι κάνουμε» και «ποιοί είμαστε». Διαβουλευτήκαμε, αγωνιστήκαμε, περάσαμε απο πολλά κύματα, μέχρι που μας άκουσαν και σε ένα μεγάλο βαθμό, καταλήξαμε σε μια ΥΑ που ρύθμιζε σε μεγάλο βαθμό τον χώρο μας, εαν εξαιρέσεις τα δυσβάσταχτα οικονομικά στοιχεία.
Επιζητούσαμε την ρύθμιση και νομιμοποίηση του κλάδου μας, μέσα απο ένα ρυθμιστικό κατάλληλο πλαίσιο και το πετύχαμε. Μας ζήτησε το ίδιο το κράτος την αδειοδότηση μας και για να γίνει αυτό την προετοιμασία κατάλληλων διακιολογητικών και μετατροπών των σχολών μας έως 21/8/09. Τρέξαμε, δανειστήκαμε, αγωνιστήκαμε και ετοιμαστήκαμε περίπου 700 κέντρα, όπου καταθέσαμε φακέλους.
Στη συνέχεια αλλάζει η πολιτικη κατάσταση και μας λένε παράταση άδειας έως 31/8/2010. Ξανά πάλι στον αέρα, με κόστη που τρέχουν και διαλυμένη ψυχολογία. Αυτή την στιγμή έχουν ακουστεί διάφορα, χωρίς να μας λέει κανείς που ανήκουμε και τι πρέπει να κάνουμε. Είμαστε δομές ισχυρές και με τεράστιες δυνατότητες να προσφέρουμε στην «δια βίου εκπαίδευση», οι μόνες εκπαιδευτικές δομές που χρόνια τώρα προπονούμαστε στην ελεύθερη αγορά εργασίας και κανένας δεν μας καλάει αυτό τον καιρό για διαβούλευση, κυρία Υπουργέ.
Μας αξίζει η θέση στην βαθμίδα της άτυπης κατάρτισης, αδειοδοτημένοι εδώ και τώρα, όχι παράνομοι, πλάι σε άλλες ανάλογες δομές όπως τα ΚΕΚ, όπου όλοι μαζί μπορούμε να προσφέρουμε στην δια βίου κατάρτιση και να συμπορεύσουμε σε αυτό το δύσκολο έργο, ώστε να κυριαρχήσει η ΠΟΙΟΤΗΤΑ στην εκπαίδευση των ενηλίκων με σοβαρότητα και αξιοπιστία.
Ανατρέξτε παρακαλώ πέρυσι στις γνωστές δράσεις «εκπαιδευτείτε» για φοιτητές και «e-γονείς» και δείτε μέσα και απο τα στατιστικά της ΕΔΕΤ, την άμεση και καταπληκτική απορόφηση τεράστιων κονδυλίων και με τι ποιότητα ανταποκρίθηκαν τα δικά μας ΕΕΣ πληροφορικής. «Ο κόσμος ήξερε που υπήρχε η ποιότητα». Εκεί που γνωρίζουν απο νέες τεχνολογίες !!
Σας παρακαλούμε ακούστε μας έστω για μια φορά, σε μια τόσο δύσκολη εποχή, σε μια εποχή που υπερηφανεύεστε για το «ψηφιακό σχολείο», όταν αυτή τη στιγμή το προσοντολόγιο του ΑΣΕΠ, ζητάει για βασικές δεξιότητες μόνο word, wxcel & internet που το ξέρει και η γιαγιά μας σε λίγο καιρό…….
Πιστεύουμε στην δια βίου κατάρτιση, αρκεί να γίνεται μέσα απο εκπαιδευμένες δομές που χρησιμοποιούν τις νέες τεχνολογίες οριζόντια, εκμεταλευόμενοι τις δυνατότητες τους. Πιστεύουμε στην δια βίου κατάρτιση αρκεί να παρθούν αποφάσεις απο επιτροπές μεν του κύρους που ήδη έχετε ξεκινήσει, ΑΛΛΑ και απο ομάδες επαγγελματιών που αφουγκράζονται χρόνια την ελεύθερη αγορά των ενηλίκων και ξέρουν που πονάει αυτός ο τομέας. Και αν μην τι άλλο είναι οι κατάλληλες για να απορροφηθούν πιο γρήγορα όλες οι «δράσεις» !!!!!
Ευχαριστώ για την προσοχή σας
Θα ήθελα εν συντομία να αναφέρω κάποιες προτάσεις σχετικά με την λειτουργία ενός από τους πυλώνες της Δια Βίου Μάθησης που είναι τα Κέντρα Εκπαίδευσης Ενηλίκων(Κ.Ε.Ε.).
1)Θα πρέπει τα Κ.Ε.Ε. να γίνουν θεσμός.Αυτό μπορεί να γίνει με την θέσπιση ενός εσωτερικού κανονισμού με την μορφή υπουργικής απόφασης(ανάλογο με αυτόν που υπάρχει στα Σχολεία Δεύτερης Ευκαιρίας).
2)Να χρησιμοποιηθούν τα Κ.Ε.Ε. ως εξεταστικά κέντρα επιπέδων του κρατικού πτυχίου γλωσσομάθειας αλλά και ως εξεταστικό κέντρο αναγνωρισμένων πιστοποιητικών στους η/υ.
‘Ετσι θα μπορεί να συνδεθεί η εκπαίδευση με τις σύγχρονες ανάγκες της εποχής μας.
3)Η θέσπιση κρατικού πιστοποιητικού για τους η/υ(κάτι ανάλογο με αυτό της γλωσσομάθειας)η εξέταση του οποίου θα γίνεται στα Κ.Ε.Ε.
4)Η ενοποίηση με τα Κ.Ε.Ε. προγραμμάτων που σήμερα καλούνται αυτόνομα με την παράλληλη ενίσχυση των Κ.Ε.Ε. σε άτομα.
5)Η διαφημιστική ενημέρωση των πολιτών για τα Κ.Ε.Ε. καθώς υπάρχουν πολλοί συμπολίτες μας που σήμερα δεν γνωρίζουν τα Κ.Ε.Ε. ή τα συγχέουν με τα Σχολεία Δεύτερης Ευκαιρίας
6)Αξιοποίηση της εργασιακής εμπειρίας των σημερινών εργαζομένων στα Κ.Ε.Ε. που μέσω της επιμόρφωσης που έχουν περάσει και της εμπειρίας τους γνωρίζουν την δουλειά τους αλλά και τις ανάγκες και ιδιαιτερότητες των τοπικών κοινωνιών.
Θα ήταν σίγουρα θετικό την όποια εργασιακή εμπειρία να συμπληρώνει,σε κάποιες θέσεις που δεν ειναι διοικητικές,και η εκπαιδευτική εμπειρία προκειμένου να υπάρχουν οι «κατάλληλοι» άνθρωποι στις «κατάλληλες» θέσεις.
Τελειώνοντας θα ήθελα να αναφέρω πως όλα τα ανωτέρω θα μπορούσαν να συνδιαστούν με την όποια εσωτερική αναδιοργάνωση του ΙΔΕΚΕ(π.χ μετατροπή του από ινστιτούτο σε οργανισμό).
Κα Υπουργέ,
την προηγούμενη χρονιά είχε ξεκινήσει η εκπαίδευση Πληροφορικής γονέων με παιδιά στο γυμνάσιο. Φέτος περιμέναμε να συνεχιστεί αυτό το πρόγραμμα το οποίο είχε πολύ μεγάλη επιτυχία και πολλούς γονείς που θέλησαν να μάθουν πληροφορική αλλά δεν πρόλαβαν.
Ήταν ενα πρόγραμμα πετυχημένο και αντί να συνεχιστεί από την κυβέρνηση η οποία θέλει να προωθήσει την Δια Βίου Μάθηση και την εκπαίδευση στις νέες τεχνολογίες παραμένει ανενεργό και χωρίς την οποιαδήποτε ενημέρωση.
Πιστεύω πως προγράμματα όπως το παραπάνω που αναφέρω είναι λυπηρό να μην συνεχίζονται όταν υπάρχει τόση προσέλευση (περίπου 43.000 γονείς) που δίχνει την ανάγκη εκμάθησης στην πληροφορική.
Με Εκτίμηση
Κωνσταντίνος
Ειμαι υπερ της ΔΙΑ ΒΙΟΥ Μαθησης αλλα θα πρεπει να υπάρχει καλά οργανωμένο και πλούσιο πρόγραμμα οπου θα έχουν εύκολη πρόσβαση όλοι οι πολίτες κατα το πρώτυπο των Σκανδιναβικών χωρών και της Γερμανίας. Εκεί πληρώνεις συνήθως ένα μικρό αντίτιμο πχ 65 -70 Ευρω/το 6μηνο και περισσότερο για την απόκτηση διπλώματος, αλλά τα μαθήματα «φυσάνε».
Τρεις φορές μπήκα στην ιστοσελίδα της ΙΔΕΕ και δεν είδα κανένα πρόγραμμα αναρτημένο. Ούτε βέβαια στις ιστοσελίδες των Δήμων!
Οι προσφορές να αφορούν και άλλους τομείς πέρα απο ξένες γλώσσες (Αγγλικά) και Η/Υ.
Αναγκάστηκα λοιπόν να παρακολουθήσω 2-ήμερο σεμινάριο σε ιδιωτική σχολή πληρώνοντας 180 Ευρώ! Για δίπλωμα γύρω στα 750!
Ημουν η μόνη στην ηλικία μου (52).
Χαιρετίζω την πρωτοβουλία σα να ασχοληθείτε με ένα τόσο σοβαρό θέμα όπως είναι η διά βίου εκπαίδευση η οποία στη δυστυχώς για τη χώρα μας δεν αποτελεί στοιχείο της κουλτούρας μας. Πιστεύω ότι δια βίου εκπαίδευση είναι για κάθε άνθρωπο μια συνεχής διαδικασία αύξησης και προσαρμογής των γνώσεων και μια διαρκής ευκαιρία για βελτίωση της κρίσης και της ικανότητας του για δράση. Αυτή η εκπαίδευση θα πρέπει να δίνει στους ανθρώπους τη δυνατότητα να γνωρίσουν σε βάθος τον εαυτό τους το περιβάλλον τους και να διαδραματίσουν ενεργό κοινωνικό ρόλο ως εργαζόμενοι πολίτες. Θα πρέπει να συνδυάζει την ανεπίσημη με την επίσημη μόρφωση και την ανάπτυξη των έμφυτων δυνατοτήτων με την απόκτηση νέων ικανοτήτων να είναι δηλαδή μια εμπειρία μοναδική για κάθε άτομο και ταυτόχρονα σύνθετη, από την άποψη των κοινωνικών σχέσεων αφού αφορά τα πεδία της πνευματικής καλλιέργειας, της εργασίας και της συμμετοχής στα κοινά. Δυστυχώς όμως το ποσοστό συμμετοχής στη δια βίου εκπαίδευση στη χώρα μας είναι χαμηλό. Σαν αίτια θα μπορούσαμε να αναφέρουμε ενδεικτικά την εμμονή των Ελλήνων για σπουδές τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, τη χαμηλή ποιότητα πολλές φορές των προγραμμάτων δια βίου εκπαίδευσης που πραγματοποιούνταν στη χώρα μας, την έλλειψη κατάλληλων επιμορφωτών όπως και το ότι η εκπαίδευση αυτού του είδους δεν αναφέρεται πουθενά στην τυπική μορφή εκπαίδευσης (Α/βθμια, Β/θμια).
Επομένως πρώτα θα πρέπει να εντοπίσουμε τα αίτια και στη συνέχεια θα πρέπει τo εκπαιδευτικό μας σύστημα να αποκτήσει μεγαλύτερη ποικιλία. Η εκπαίδευση μας με άλλα λόγια θα πρέπει να επεκταθεί πέρα από τα επίσημα συστήματα και να εμπλουτιστεί από τις συνεισφορές και άλλων κοινωνικών παραγόντων. Συνεπώς εφόσον θέλουμε ανάπτυξη της δια βίου εκπαίδευσης θα πρέπει να υπάρξει μια δυναμική σχέση ανάμεσα στο θεσμό του σχολείου, του πανεπιστημίου και στους διάφορους εναλλακτικούς τύπους μόρφωσης. Μια δυναμική σχέση συμπληρωματικότητας και συνεργασίας, αλλά και μια δυναμική διαδικασία αλλαγής και αμφισβήτησης των παραδοσιακών εκπαιδευτικών πρακτικών. Με τον τρόπο αυτό η εκπαίδευση η εκπαίδευση θα γίνει υπόθεση όλων. Θα αφορά όλους τους πολίτες οι οποίοι θα είναι ενεργοί μέτοχοι και όχι απλοί παθητικοί καταναλωτές της εκπαίδευση που παρέχεται από τα διάφορα ιδρύματα. Ο κάθε πολίτης θα μπορεί να έχει την εμπειρία της κινητικότητας σε διάφορες περιστάσεις της ζωής και να γίνει εκ περιτροπής δάσκαλος και διδασκόμενος στην κοινωνία της μάθησης. Συνεπώς θα πρέπει να δούμε τη δια βίου μάθηση σαν μια καινούρια πρωταρχική ανάγκη για δυναμική αυτονομία του ατόμου μέσα σε μια ταχύτατα μεταβαλλόμενη κοινωνία. Διότι καθώς έχουν εξαφανιστεί πολλά από τα σημεία αναφοράς που παρείχαν στο παρελθόν οι παραδόσεις η δια βίου εκπαίδευση θα βοηθήσει τα άτομα να χρησιμοποιούν τις δικές τους γνώσεις και τη δικής τους κριτική ικανότητα για να προσανατολίζονται, να σκέπτονται και να ενεργούν. Άρα δεν θα πρέπει να θέσουμε το θέμα της δια βίου εκπαίδευσης με όρους συνέχειας αλλά και με όρους ευελιξίας. Ευελιξία όσον αφορά τα διάφορα καθήκοντα, τη δυνατότητα να έχει κανείς μια μόρφωση σε πολλαπλά επίπεδα καθώς και ευελιξία όσον αφορά το χρόνο εργασίας. Προϋποθέτει με άλλα λόγια και ανάπτυξη διαφορετικών στάσεων, όπως και την εισαγωγή της ποιότητας και της καινοτομίας. Καινοτομίες όχι μόνο με όρους νέων τεχνολογιών αλλά καινοτομίες όσον αφορά το περιεχόμενο που θα έχουν τα προγράμματα της αλλά και οι μέθοδοι της. Καινοτομίες όσον αφορά τη μεθοδολογία προκειμένου να αυξήσουμε τη διάσταση της δημιουργικότητας. Πιστεύω ότι μόνο με τον τρόπο αυτό η δια βίου εκπαίδευση δεν θα είναι διεσπαρμένη στον χώρο και τον χρόνο αλλά θα αποτελέσει μια διάσταση της ίδιας της ζωής του ατόμου.
Πούλιος Χρήστος. Εκπαιδευτικός β/θμιας εκπαίδευσης
Κυρία υπουργέ,
Θα ήθελα πριν εκφέρω την γνώμη μου σχετικά με την »Δια βίου μάθηση» να κάνω μία παρένθεση σχετικά με την μάθηση στα πανεπιστήμια. Ο στόχος του φοιτητή είναι το πτυχίο, δηλαδή το πιστοποιητικό των γνώσεων του, όμως δυστυχώς οι σημερινοί φοιτητές αποφοιτούν απο τις σχολές χωρίς να γνωρίζουν βασικές γνώσεις του αντικειμένου που σπούδασαν. Έχουν όμως »το χαρτι».
Γιατί συμβαίνει αυτό; Διότι στις περισσότερες σχολές και ειδικότερα στις θεωρητικές οι παρουσίες δεν είναι υποχρεωτικές. Οι φοιτητές δεν παρακολουθούν τα μαθήματα καθώς είναι σίγουροι ότι στο τέλος θα λάβουν σημειώσεις από άλλους μαθητές και απο τους καθηγητές οι οποίοι μην έχοντας άλλη λύση δίνουν σημειώσεις έτοιμες. Έτσι οι φοιτητές παπαγαλίζουν τα πιο σημαντικά, γράφουν ένα 5 και αποφοιτούν χωρίς να έχει μείνει κάποια ουσιαστική γνώση. Το επίπεδο πέφτει συνεχώς, οι φοιτητές γίνονται απαισιόδοξοι καθως νιώθουν λίγοι για κάθε μελλοντική εργασία και στο τέλος το μόνο που μένει είναι ένα ωραίο χαρτί να στολίζει τον τοίχο μας.
Αφού λοιπόν οι φοιτητές μας είναι έτσι που έχουν ανάγκη την εκπαίδευση για την αποκατάσταση τους, πολύ αμφιβάλλω οτι οι μεγαλύτεροι θα κοπιάσουν περισσότερο ωστε να συμμετέχουν σε τέτοια προγράμματα. Χρειάζεται λοιπόν ΚΙΝΗΤΡΟ και κάποιας μορφής ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ωστε να υπάρξει κινητοποίηση και ενδιαφέρον για τα προγράμματα δια βίου μάθησης.
Επιπλέον, όταν ο ενδιαφερόμενος κατευθυνθεί προς αυτά πρέπει να εκπαιδευτεί με σοβαρότητα και όχι από ανθρώπους που τους χαρακτηρίζει το »δημοσιουπαλληλίκι». Το σύστημα πρέπει να είναι ελεγχόμενο και να γίνονται συνεχώς αξιολογήσεις, αναφορές προόδου και ίσως τελικές εξετάσεις με εξεταστές άλλων κέντρων δια βίου μάθησης ωστε να εξασφαλιστεί η σοβαρότητα των εξετάσεων αυτών.
Το πτυχιο/βεβαίωση που θα δίνεται πρέπει να έχει κάποιο αντίκρυσμα στην ελληνική κοινωνία και όχι να θεωρείται ως ένα επιπλέον χαρτί. Ακόμη πρέπει η δια βίου μάθηση να διαφημιστεί και να θεωρηθεί δεδομένη απο τον ελληνικό λαό και όχι απλά ως ένα πρόγραμμα παραπάνω που είναι πάντα για τους άλλους και όχι για εμας.
Συνοψίζοντας, θα ήθελα να τονίσω την αναγκαιότητα του κινήτρου καθώς και την υποχρεωτική μορφή που πρέπει να έχει το πρόγραμμα, διότι χωρίς αυτά όλες οι προσπάθειες για βήμα προς τα εμπρός θα καταλήξουν πάλι να είναι ωραία προγράμματα της ΕΕ εφαρμοσμένα πρόχειρα και άτσαλα απο το ελληνικό δημόσιο και αποτελούμενα απο Έλληνες που τους νοιάζει μόνο το χαρτί. Δηλαδη, αποτέλεσμα μηδέν.
1. Για ποιές αρχές μιλάει το υπουργείο, όταν το ΙΔΕΚΕ δεν μπόρεσε καν να ενημερώσει μέσω του διαδικτύου τους υποψήφιους εκπαιδευτές ΣΔΕ, ΚΕΕ που καναν αίτηση, για το πότε θα βγουν τα οριστικά αποτελέσματα !!! Μια εξήγηση δεν βλάπτει..
2. Είναι λογικό να τοποθετήται ΓΓ ΔΙΑ ΒΙΟΥ μάθησης μετά από 3 ΜΗΝΕΣ??!!!
3. Όσον αφορά τα κριτήρια μοριοδότησης, μοριοδοτούνται αδικαιολόγητα χαμηλά η εκπαιδευτική προυπηρεσία και πολύ υψηλά οι δημοσιεύσεις και τα διδακτορικά. Άραγε τι χρειάζεται η εξειδίκευση σε πολύ συγκεκριμένα θέματα έρευνας, άσχετα όμως με την δια βιου εκπαίδευση? Στην εκπαίδευση βρισκόμαστε και όχι σε ερευνητικά κέντρα.
Κυρία Υπουργέ,
Τα θερμά και ειλικρινή συγχαρητήριά μου για την ενέργειά σας αυτή να ανοίξετε το θέμα της Δια Βίου Μάθησης, κάτι το οποίο δείχνει το στόχο και το ενδιαφέρον αυτής της Κυβέρνησης που εμπιστευτήκαμε, να αλλάξει τα πράγματα και σε αυτόν τον <> τομέα της Παιδείας, τη Δια Βίου Μάθηση.
Είμαι φοιτητής στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο(ΕΑΠ), το 19ο Ελληνικό Δημόσιο ΑΕΙ. Εντούτοις κα Υπουργέ, για να φοιτήσει κάποιος σε αυτό το Πανεπιστήμιο απαιτούνται χρήμματα και μάλιστα πάρα πολλά(700 ευρώ ανά θεματική ενότητα!). Το ακαδημαϊκο έτος αποτελείται από 3 θεματικές ενότητες, επομένος το κόστος ενός ακαδημαϊκού έτους στο ΕΑΠ κοστίζει 2100 ευρώ!
Προσωπικά κα Υπουργέ, για μένα το ΕΑΠ αποτελεί μια μεγάλη ευκαιρία, ένα δώρο Θεού που ήρθε στη ζωή μου, διότι ήθελα πάρα πολύ να αποκτήσω στη ζωή μου ένα πτυχίο Ελληνικού Πανεπιστημίου, κάτι το οποίο δεν κατάφερα να κάνω στα εφηβικά μου χρόνια λόγω οικονομικής στενότητας της οικογενείας μου, που δεν μου επέτρεπε να κάνω φροντιστήρια και ιδιαίτερα μαθήματα, ώστε να βοηθηθώ και να έχω ευκολότερη πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Βλέπω όμως και αυτή τη μεγάλη ευκαιρία να πάει να χαθεί, διότι είμαι άνεργος και δεν έχω τη δυνατότητα, δεν θα μπορέσω να δώσω τα απαιτούμενα χρήμματα ώστε να συνεχίσω τη φοίτησή μου στο ΕΑΠ το επόμενο ακαδημαϊκό έτος. Είναι κάτι το οποίο με στεναχωρεί ιδιαίτερα και μου καταστρέφει τα όνειρα! Γιατί να στερείται η δυνατότητα σε κάποιον που είναι άνεργος να έχει πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση και να ανεβάσει-διευρύνει το μορφωτικό του επίπεδο? Αφού η Παιδεία στη Χώρα μας είναι δημόσιο αγαθό και δικαίωμα στην Παιδεία και τη μόρφωση έχουν όλοι οι Έλληνες πολίτες ανεξαρτήτως!
Είναι ένα θέμα σοβαρότατο θα έλεγα κα Υπουργέ και πιστεύω πως πραγματικά αξίζει να το δείτε και να το μελετήσετε όσο το δυνατόν καλύτερα, ώστε να δώσετε την δικαιότερη και ορθότερη λύση.
Ευχαριστώ πολύ.
Με Τιμή
Γιάννης
Κυρίες/κύριοι
Ως εργαζόμενος στον τομέα της Δια Βίου Μάθησης τα τελευταία 7 χρόνια στο Κέντρο Εκπαίδευσης Ενηλίκων (ΚΕΕ) Φλώρινας, αλλά και ως πρόεδρος του Σωματείου Συμβασιούχων Εργαζομένων στα ΚΕΕ, θα ήθελα να καταθέσω στο δημόσιο διάλογο που σήμερα ξεκινά κάποιες πρώτες παρατηρήσεις.
Κατ’ αρχήν, είναι δύσκολο να διαφωνήσει κανείς με ένα κείμενο θέσεων και αρχών, το οποίο – κατά τη γνώμη μου – δεν κάνει στην παρούσα φάση τίποτε περισσότερο από το να περιγράφει (με τρόπο άψογο είναι αλήθεια) γενικές αρχές που θα πρέπει να διέπουν τη Δια Βίου Μάθηση και τις οποίες θα μπορούσε κανείς να διαβάσει σε οπουδήποτε σχετικό εγχειρίδιο. Αρχές και αξίες (ανθρωποκεντρική μάθηση, ολιστική αντιμετώπιση, συμμετοχή πολιτών) αυτονόητες στο εξωτερικό εδώ και δεκαετίες, αλλά και χιλιοειπωμένες (σε επίπεδο πολιτικών διακηρύξεων, συνεδρίων, ημερίδων κλπ) τουλάχιστον την τελευταία οκταετία.
Για να μην μείνουν – για ακόμα μία φορά – όλες αυτές οι προγραμματικές θέσεις θεωρητικές προσεγγίσεις άνευ ουσιαστικού περιεχομένου και αποτελέσματος, θα ήθελα να αναφερθώ επιγραμματικά στο πως φαντάζομαι ότι θα πρέπει από εδώ και πέρα να αναπτυχθούν οι σχετικές πολιτικές πρωτοβουλίες.
Και ως εργαζόμενος στα ΚΕΕ, ενός φορέα παροχής «γενικής εκπαίδευσης ενηλίκων» την αναβάθμιση του οποίου επαγγέλλεται το παρόν κείμενο, αναφέρω τα ακόλουθα:
α) Είναι άμεση ανάγκη να προχωρήσει η νομοθετική κατοχύρωση των ΚΕΕ, τα οποία μέχρι σήμερα (και από το 2003) λειτουργούν ως έργα συγχρηματοδοτούμενα από την Ελλάδα και την ΕΕ, υπό την επίβλεψη του ΙΔΕΚΕ. Νομοθετική κατοχύρωση που θα σημαίνει την ίδρυση και λειτουργία των ΚΕΕ ως περιφερειακή υπηρεσία της υπό αναδιοργάνωση Γενικής Γραμματείας Δια Βίου Μάθησης. Μόνο έτσι θα μπορέσουν στο μέλλον να αποφευχθούν φαινόμενα υποχρηματοδότησης των ΚΕΕ, όπως αυτό της φετινής εκπαιδευτικής περιόδου 2009 – 2010, που έχουν ως αποτέλεσμα να μην έχουν ακόμα ξεκινήσει τα εκπαιδευτικά προγράμματα και οι εργαζόμενοι στα ΚΕΕ (διοικητικά στελέχη, εκπαιδευτές, προμηθευτές) να παραμένουν απλήρωτοι από τον προηγούμενο Μάιο!
β) Για την επίτευξη των στόχων της αποκέντρωσης των εκπαιδευτικών δράσεων, της συνεργασίας με την τοπική αυτοδιοίκηση, της συμμετοχής των κοινωνικών φορέων και των πολιτών στην οργάνωση των προγραμμάτων, της συνεχούς αξιολόγησης και της ανταποδοτικότητας των προγραμμάτων θα πρέπει να δοθούν οι ανάλογες δυνατότητες αυτόνομης ανάπτυξης στα ΚΕΕ. Κάτι τέτοιο είναι δυνατόν να επιτευχθεί με απεξάρτηση – αλλά και ταυτόχρονο διοικητικό και διαχειριστικό έλεγχο – από την κεντρική υπηρεσία ως προς τη δυνατότητα χάραξης τοπικής εκπαιδευτικής πολιτικής, συνεργασιών, αναζήτησης χρηματοδοτήσεων, εκπαίδευσης προσωπικού κλπ.
γ) Αξιοποίηση της εμπειρίας από την οκταετή λειτουργία των ΚΕΕ, κατά τη διάρκεια της οποία πολλές από τις αρχές και τις μεθόδους που σε αυτό το κείμενο περιγράφονται, έχουν δοκιμαστεί στην πράξη, με μεγαλύτερη ή μικρότερη επιτυχία και αποτελεσματικότητα. Οι όποιες προσπάθειες θα πρέπει να αξιολογηθούν χωρίς μηδενιστικές προθέσεις και να αξιοποιηθούν κατάλληλα προς την κατεύθυνση της βελτίωσης του θεσμού.
δ) Αξιοποίηση της εργασιακής εμπειρίας των στελεχών που εργάζονται την τελευταία οκταετία στα ΚΕΕ με συνεχόμενες συμβάσεις και τα οποία έχουν επανειλημμένα περάσει από διαδικασίες επιμόρφωσης πάνω στις αρχές της Δια Βίου Μάθησης, αποκτώντας σε αρκετά μεγάλο βαθμό την απαραίτητη τεχνογνωσία για την οργάνωση και παρακολούθηση εκπαιδευτικών προγραμμάτων.
Εξυπακούεται πως ως Σωματείο Εργαζομένων στα ΚΕΕ έχουμε ήδη επεξεργαστεί συγκεκριμένο πλαίσιο προτάσεων για τη νομική κατοχύρωση και τη λειτουργία των ΚΕΕ, το οποίο θα καταθέσουμε στην πολιτική ηγεσία του Υπουργείου με αφορμή τη συμμετοχή μας ως πανελλήνιος συνδικαλιστικός φορέας στον διάλογο για τη Δια Βίου Μάθηση.
Με εκτίμηση
Γιαγκούλης Τρύφων
Προϊστάμενος ΚΕΕ Φλώρινας
Πρόεδρος ΔΣ Σωματείου Εργαζομένων στα ΚΕΕ
Υπόψιν της Κ.ΥΠΟΥΡΓΟΥ!!!
Βγείτε Κ.Υπουργέ και πείτε την αλήθεια !! Ποιοί εκπαιδευτικοί είναι υψηλόμισθοι και πρέπει να κοπούν τα επιδόματα τους?
Μήπως παίρνουν και το επίδομα 176 ευρώ και πρέπει να τους κοπεί και αυτό?
Είσαστε ή δεν είσαστε στο ΥΠΕΠΘ? Δεν πρέπει να υπερασπι….τον κόσμο σας!!!???
Πως βάζει βέτο ο Χρυσοχοίδης για τους ένστολους και τις συντάξεις τους!!!
Μήπως δεν γνωρίζετε πόσα παίρνουμε? Το ίδιο πληρωνόμαστε με έναν δικαστικό κλητήρα 2500 ευρώ? Το ίδιο με μια καθαρίστρια του ΥΠΟΙΚ 2000 ευρώ ?
Που είναι το 1 Δις ευρώ για την παιδεία?
Με πόσα πρέπει να αμοίβεται ένας καθηγητής λυκείου για να είσαστε ευχαριστημένοι εσείς και ο Αλμούνια?
με 500 ευρώ ? με 400 ευρώ? κάτω από τον ωρομίσθιο??
Πόσο λείπει το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα από την Ελλάδα!!!!
Θέμα: Κρατικό Πιστοποιητικό Γλωσσομαθείας
Καλησπέρα σας,
Εμένα θα μου επιτρέψετε να ξεφύγω λίγο από το θέμα της εκπαίδευσης γενικά και να αναφερθώ σε κάτι πολύ συγκεκριμένο. Συγχαρητήρια κατ’ αρχάς για τις φιλότιμες προσπάθειές σας!
Κυρία Υπουργέ, θα ήθελα πραγματικά να προωθήσετε τη δημιουργία του επιπέδου Γ2 στην Αγγλική γλώσσα για το Κρατικό Πιστοποιητικό Γλωσσομάθειας, όπως ορίζεται ρητά σε ΌΛΕΣ τις προκηρύξεις του Α.Σ.Ε.Π. Είναι επιεικώς απαράδεκτο να αναφέρεται από τον Α.Σ.Ε.Π., όμως να μην διεξάγονται εξετάσεις για το επίπεδο αυτό! (του Proficiency).
Πρώτον, τα εξέταστρα των δύο μεγάλων ξένων κολλεγίων στη χώρα μας είναι υψηλά, της τάξεως των 180 ευρώ. Αυτά τα χρήματα αν τα δίναμε στην Ελλάδα κάθε χρόνο-δύο φορές το χρόνο!!- θα ήταν ένα σημαντικό ποσό που θα έμενε ως Έσοδα για την χώρα μας.
Δεύτερον, το Υπουργείο Παιδείας ανακοινώνει τις ημερομηνίες των εξετάσεων και αμέσως μετά οι δύο ξένοι φορείς ΕΝΑΛΛΑΞ «βάζουν» τις εξετάσεις τους την ίδια ημερομηνία!
Με όλο τον σεβασμό, αλλά εσείς τί κάνετε για αυτό; Δε σας καταλογίζω ευθύνες, ακόμα, γιατί τώρα αναλάβατε τη χώρα, όμως κάτι πρέπει να γίνει ΆΜΕΣΑ!
Το θάρρος, ο πρωθυπουργός της χώρας – ο κύριος Παπανδρέου- μας το έδωσε όταν μας είπε ότι είναι έτοιμος και πρόθυμος να συγκρουστεί με κατεστειμένα και συμφέροντα!
Δε σας λέω να τους πετάξουμε έξω, γιατί δεν μπορούμε και δεν χρειάζεται!!
Δρομολογείστε εσείς το επίπεδο Γ2 (που το ζητάει και ο Α.Σ.Ε.Π.!!) και αφήστε τα ηνία στους πολίτες! Αυτοί θα πάρουν την απόφαση ποιούς θέλουν να πληρώσουν και ποιανού το πτυχίου θέλουν για τη δουλειά που το θέλουν (για εγχώρια κατανάλωση ή όχι!!!!!)
Κα Υπουργέ,
όπως λέμε συνήθως: Η ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΑ κάνει τη δουλειά!!!
Και για εμάς αλλά και για το δικό σας πρόσωπο-προφίλ! – με κάθε σεβασμό.
Πραγματικά Κα Υπουργέ, δεχόμαστε εμείς οι Πολίτες – Πελάτες πιέσεις από τα φροντιστήρια να δίνουμε στις εκάστοτε εξεταστικές περιόδους ΚΑΙ ΤΑ ΔΥΟ πτυχία -καταλαβαίνετε ποιά- μόνο και μόνο γιατί κάποιοι έχουνε «ΟΦΕΛΗ!!!». Το ξέρουμε ότι έτσι είναι το σύστημα, αλλά γι’ αυτό βρίσκεστε στη θέση που βρίσκεστε: Εμείς σας επιλέξαμε ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΑΛΛΑΞΕΤΕ και ΝΑ «πατήσετε πόδι», όπως λέμε εμείς οι Έλληνες!
Έτσι δεν είναι; Τι λέτε; Σίγουρα θα είναι δύσκολο στην αρχή αλλά όπως δεν υπάρχουνε λεφτά έτσι θα βρείτε τον τρόπο και την πυγμή να επιβληθείτε!!
Στην τελική ή κάνουμε κουμάντο εμείς-εσείς στα δικά μας «τα λιμέρια» ή όχι!!
Σας ευχαριστώ θερμά!
ΔΩΔΕΚΑ (12) μήνες Απλήρωτος υπάλληλος του ΙΔΕΚΕ όπως και πολλοί άλλοι…δώστε μας τα λεφτά μας και μετά θα σας πουμε τις ιδέες μας και τις εντυπώσεις μας για την ΔΙΑ ΒΙΟΥ ΜΑΘΗΣΗ στην ΕλλάDA.
H EE υλοποιώντας την νέα στρατηγική της για την life long learning έχει θέσει 4 στρατηγικούςνστόχους
1. Making lifelong learning and mobility a reality;
2. Improving the quality and efficiency of education and training;
3. Promoting equity, social cohesion and active citizenship;
4. Enhancing creativity and innovation, including entrepreneurship, at all levels of education and training
και ως ομπρέλα δράσης έχει οργανώσει την πολιτική της πάνω σε τέσσερα υποπρογράμματα
* Comenius for schools
* Erasmus for higher education
* Leonardo da Vinci for vocational education and training
* Grundtvig for adult education
με 4 κύριες πρακτικές για την βελτιστοποίηση των αποτελεσμάτων,
– policy co-operation,
– languages
– information and communication technologies
– effective dissemination and exploitation of project results.
Στο κείμενο του Υπουργείου δεν φαίνεται να υπάρχει σύνδεση του θεσμικού και λειτουργικού μέρους του σχεδίου με το ευρωπαικό πλαίσιο. Μοιάζει η Ελλάδα να οργανώνει την στρατηγική της εκτός ευρωπαικού πλαισίου, ή σε κάθε περίπτωση χωρίς να εξειδικεύει και να συμπληρώνει σε αναγκαία κοινωνικά πεδία (όπως αναλφαβητισμός, λειτουργικός αναλφαβητισμός, ψηφιακό χάσμα ανάμεσα σε περιοχές, κοινωνικές τάξεις), κλπ σε εθνικό πλαίσιο την ευρωπαική στρατηγική.
Κυρία Υπουργέ,
Ως Σύλλογος Συμβασιούχων του Ι.Δ.ΕΚ.Ε., θα θέλαμε να σας συγχαρούμε για την ανάληψη των καθηκόντων σας στο Υπουργείο Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης & Θρησκευμάτων και να σας ευχηθούμε καλή επιτυχία στο δύσκολο έργο σας. Το γεγονός της προηγούμενης εποικοδομητικής θητείας σας στη Γενική Γραμματεία Δια Βίου Μάθησης (29/6/1987-8/9/1988) σας επιτρέπει να γνωρίζετε ενδελεχώς τις υπηρεσίες και το έργο του Ι.Δ.ΕΚ.Ε.
Τα τελευταία δέκα χρόνια έχει επιτευχθεί αξιοσημείωτη πρόοδος στα θέματα της Δια Βίου Μάθησης, καθιστώντας την Ελλάδα παράδειγμα για τις όμορες βαλκανικές χώρες. Στην εξέλιξη αυτή, αποφασιστική είναι η συμβολή του Ι.Δ.ΕΚ.Ε., μέσω των προγραμμάτων του οποίου έχουν επιμορφωθεί περισσότερο από ένα εκατομμύριο άτομα. Οι υπηρεσίες εκπαίδευσης που παρέχει ο φορέας μας, ανταποκρίνονται σε πολλαπλές, καίριες ανάγκες των πολιτών –διαφορετικών φύλων, ηλικιών και εθνικοτήτων– στοιχείο που αντανακλάται στα υψηλά ετήσια ποσοστά αύξησης του αριθμού των εκπαιδευομένων.
Συγκεκριμένα, στην Επικράτεια λειτουργούν οι ακόλουθες Δομές εκπαίδευσης, οι οποίες στελεχώνονται από τους/τις συμβασιούχους του Ι.Δ.ΕΚ.Ε. –Ομάδες Έργου, Περιφερειακά Στελέχη και ωρομίσθιοι/ες εκπαιδευτές/τριες:
-Σχολεία Δεύτερης Ευκαιρίας (Σ.Δ.Ε.) με 57 σχολεία και 60 παραρτήματα
-Κέντρα Εκπαίδευσης Ενηλίκων (Κ.Ε.Ε.) με 58 παραρτήματα
-Σχολές Γονέων με 58 παραρτήματα
-Εκπαίδευση Μεταναστών στην Ελληνική Γλώσσα, την Ιστορία και τον Πολιτισμό – «ΟΔΥΣΣΕΑΣ» με 58 παραρτήματα
-Εκπαίδευση Ενηλίκων Νέες Τεχνολογίες – «ΉΡΩΝ 2» με 58 παραρτήματα
-Κέντρο Δια Βίου Μάθησης από Απόσταση (ΚΕ.Δ.Β.Μ.ΑΠ.) με 27 κόμβους
-Εκπαίδευση Εκπαιδευτών και Στελεχών Δια Βίου Μάθησης με 16 Περιφερειακά Στελέχη
-Εθελοντισμός: Διαχείριση Κινδύνων, Κρίσεων & Αντιμετώπιση Εκτάκτων Αναγκών.
Παρά την ουσιαστική συνεισφορά τους στην υλοποίηση των παραπάνω δράσεων, οι συμβασιούχοι έργου του Ι.Δ.ΕΚ.Ε. δεν έχουν τύχει της αναμενόμενης αναγνώρισης της προσφοράς τους.
Ενδεικτικά, θα θέλαμε να σας ενημερώσουμε ότι:
-Υπάρχει πολύμηνη (σε μερικές περιπτώσεις εγγίζει τους 8 μήνες) καθυστέρηση καταβολής δεδουλευμένων μας και των δώρων-επιδομάτων που δικαιούμαστε, με συνέπεια να έχουμε έρθει σε απελπιστική κατάσταση ως προς την ικανοποίηση ακόμη και των βασικών-βιοτικών μας αναγκών. Είναι για μας επιτακτική ανάγκη η άμεση καταβολή των δεδουλευμένων μας, καθώς και η εξασφάλιση της ομαλής ροής των επόμενων χρηματοδοτήσεων.
-Η μοριοδότηση της προϋπηρεσίας στη Δια Βίου Εκπαίδευση, τόσο για τα Στελέχη που εργάζονται στο Ι.Δ.ΕΚ.Ε. -κεντρικά και περιφερειακά- όσο και για τους/τις Εκπαιδευτές/τριες Ενηλίκων, μειώθηκε αναίτια από την προηγούμενη διοίκηση (αποφάσεις υπ’ αριθ. 2424/11-6-2009 και 2425/11-6-2009 του Γεν. Γραμματέα Δια Βίου Μάθησης). Οι αποφάσεις αυτές συνιστούν υποβάθμιση της Δια Βίου Εκπαίδευσης από τον κατ’ εξοχήν φορέα υλοποίησής της. Παράλληλα, απαξιώνουν την ειδική εκπαίδευση και εμπειρία των εργαζομένων του Ι.Δ.ΕΚ.Ε., ενώ γιγαντώνουν ανώφελα τη μοριοδότηση της εμπειρίας στην Τυπική Εκπαίδευση, μη λαμβάνοντας υπόψη τις ιδιαιτερότητες της Δια Βίου Μάθησης και την ανάγκη εξειδίκευσης σε αυτή.
-Παρά το γεγονός ότι βάσει του Ν. 3369/6-7-2009 τα Κέντρα Εκπαίδευσης Ενηλίκων (Κ.Ε.Ε.) και οι Σχολές Γονέων ορίζονται ως Δομές του Ι.Δ.ΕΚ.Ε της Γ.Γ.Δ.Β.Μ., αυτά δεν έχουν ακόμη θεσμοθετηθεί. Προς την κατεύθυνση της θεσμοθέτησης των Κ.Ε.Ε., μάλιστα, συνηγορεί σχετική παρατήρηση της ΕΔΕΛ του Υπουργείου Οικονομικών (2005). Η απασχόληση δε προσωπικού με καθεστώς πλήρους απασχόλησης, τόσο κεντρικά όσο και περιφερειακά στα Κ.Ε.Ε, επιτείνει την ανάγκη συμμόρφωσης στην παραπάνω παρατήρηση.
Λαμβάνοντας υπόψη τα προηγούμενα και σύμφωνα με την απόφαση της Γενικής Συνέλευσης της 14ης Οκτωβρίου 2009, οι συμβασιούχοι του Ι.Δ.ΕΚ.Ε. διεκδικούμε όσα δικαιούμαστε:
Την άμεση και ομαλή καταβολή των δεδουλευμένων μας
Την αναγνώριση της εξειδίκευσής μας στη Δια Βίου Μάθηση
Την εξασφάλιση του εργασιακού μας καθεστώτος και τη μελλοντική μας εξέλιξη στο Ι.Δ.ΕΚ.Ε.
Η αναγνώριση της σημασίας της Δια Βίου Μάθησης και η έμφαση που αποδίδεται σε αυτή, όπως φανερώνει η νέα ονομασία του Υπουργείου, μας δημιούργησε συναισθήματα ικανοποίησης και αισιοδοξίας για την ανάληψη έμπρακτων πρωτοβουλιών με στόχο τη διεύρυνση και ενίσχυση της Δια Βίου Μάθησης. Στο πλαίσιο αυτό προσδοκούμε την εξέταση των θεμάτων μας και την αποτελεσματική διευθέτησή τους.
Αγαπητή κ. Υπουργός,
Συμφωνώ με το κείμενο αρχών που θέσατε σε διαβούλευση. Το σημαντικό βέβαια είναι όταν θα διαμορφώσετε την νομοθετική σας πρόταση να διορθώσετε τα «λάθη» και τις πρακτικές του παρελθόντος (ιδιαίτερα της ΝΔ).
Για παράδειγμα η μέχρι τώρα εμπειρία έδειξε ότι διατέθηκαν τεράστιοι πόροι για σεμινάρια που έγιναν στη λογική του επιδόματος ανεργίας. Γνωρίζω άτομα που έχουν ως «επάγγελμα» να παρακολουθούν σεμινάρια. Η επιλογή τους έγινε και γίνεται μέσω των Βουλευτών και των Δημάρχων – Νομαρχών (το αγαπημένο τους ρουσφέτι). Τα αντικείμενα εκπαίδευσης γίνονται χωρίς κανένα σχεδιασμό, και με ελάχιστη έως καμία σύνδεση με τις τοπικές ανάγκες απασχόλησης.
Σε πολλές επιπτώσεις πρέπει να στηριχθεί η βιωματική μάθηση δηλ. η δυνατότητα πρακτικής άσκησης – απασχόλησης σε φορείς που θα επιλέγονται αφού προηγηθεί αξιολόγησή τους και διαπιστωθεί ότι εφαρμόζουν βέλτιστες πρακτικές. Εφόσον δεν υπάρχουν τοπικοί επιλεγμένοι φορείς η πρακτική άσκηση να γίνεται και σε άλλους εκτός τόπους κατοικίας . Γιατί όχι και στο εξωτερικό. Μόνο έτσι θα υπάρξει αλλαγή της εργασιακής κουλτούρας και πρακτικής. Επίσης δυνατότητα δια-βίου μάθησης να έχουν και εργαζόμενοι και όχι μόνο άνεργοι. Οι εκπαιδευόμενοι να υποβάλλονται σε αυστηρές εξετάσεις στο τέλος πριν την πληρωμή τους.
Όποιος αποτυγχάνει να μην πληρώνεται.
Περισσότερα στην νομοθετική πρωτοβουλία.
Καλή Επιτυχία
ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΔΙΑ ΒΙΟΥ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΜΟΝΙΜΑ ΣΤΕΛΕΧΗ ΣΤΑ ΣΔΕ ΣΤΙΣ ΣΧΟΛΕΣ ΓΟΝΕΩΝ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΤΩΝ ΕΥΑΛΩΤΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΟΜΑΔΩΝ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΜΕ ΩΡΟΜΙΣΘΙΟΥΣ ΝΑ ΒΓΑΖΕΙΣ ΑΥΤΗ ΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΕΙΜΑΙ 5 ΧΡΙΝΙΑ ΣΕ ΣΔΕ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ ΨΥΧΟΛΟΓΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΣΔΕ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΝΟΙΞΕΙ ΑΚΟΜΗ ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΜΕ ΑΥΤΑ ΤΑ ΑΤΟΜΑ ΘΑ ΤΕΛΕΙΩΣΟΥΝ Ή ΔΕΝ ΘΑ ΞΕΚΙΝΗΣΟΥΝ ΠΟΤΕ
ΟΙ ΠΡΩΤΟΕΤΕΙΣ?ΕΠΙΣΗΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΣΧΟΛΕΣ ΓΟΝΕΩΝ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΟΙ ΑΙΤΗΣΕΙΣ ΝΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΔΗΜΟΥΣ ΑΛΛΑ ΝΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΣΥΛΛΟΓΟΥΣ ΓΟΝΕΩΝ ΚΑΙ ΚΗΔΕΜΟΝΩΝ ΚΑΙ ΤΕΛΟΣ ΟΙ ΕΥΑΛΩΤΕΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΟΜΑΔΕΣ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΟΝΤΑΙ ΔΙΑ ΒΙΟΥ ΑΠΟ ΕΙΔΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΟΛΑ ΤΑ ΣΤΕΜΕΧΗ ΣΤΗΝ ΔΙΑ ΒΙΟΥ ΝΑ ΕΠΙΜΟΡΦΩΝΟΝΤΑΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ
Δια βίου μάθηση χωρίς οργανωμένες λαϊκές βιβλιοθήκες δεν γίνεται. Μόνο στην Ελλάδα είναι δυνατόν να μιλάμε για δομές Δια Βίου Μάθησης χωρίς οργανωμένο σύστημα βιβλιοθηκών.
Με την εμπειρία 5 χρόνων εφαρμογής της Δ.Β.Μ σε επίπεδο Τοπικής Αυτοδιοίκησης (Δήμος Νέας Σμύρνης – 100.000 πολιτών), σας παραθέτω τις εξής παρατηρήσεις:
– Η πρόσβαση των πολιτών στα προγράμματα Δια Βίου Μάθησης δεν γίνεται από την ενημέρωση του κέντρου (Υπουργείο Παιδείας, Γενική Γραμμ.,Κ.Ε.Ε.κ,λ,π, αλλά από τα Γραφεία Παιδείας των Δήμων που εφαρμόζουν αυτά τα προγράμματα. Ο πολίτης δεν γνωρίζει το προσωπικό των Κ.Ε.Ε. (που μπορεί να βρίσκονται σε μεγάλη απόσταση από αυτόν – σε άλλο Δήμο). Γνωρίζει όμως τον Δημοτικό υπάλληλο που έχει επιφορτισθεί με την πρακτική εφαρμογή αυτών των προγραμμάτων.
– Η εθελοντική παρακολούθηση, από τους Πολίτες, των προγραμμάτων Δ.Β.Μ., βασίζεται στην εμπιστοσύνη που θα επιδείξουν οι Πολίτες στην αξία αυτών των προγραμμάτων. Αυτή η εμπιστοσύνη «κτίζεται» με τον χρόνο, μπορεί δε να καταστραφεί, έπειτα από άστοχες κινήσεις στρατηγικής και προγραμματισμού που μπορεί να γίνουν από κάθε επίπεδο πρακτικής λειτουργίας της Δ.Β.Μ. Για παράδειγμα αναφέρω την περσινή τραγική απόφαση της Γενικής Γραμμ. να ακυρώσει, στο μέσο της Εκπαιδευτικής Χρονιάς, τον τρόπο με τον οποίο οι Πολίτες αιτούνταν την παρακολούθηση των προγραμμάτων.Υποχρεώθηκαν οι Πολίτες, να ξανακάνουν αίτηση, με εισαγωγή καινούργιων δικαιολογητικών, με διαδικασία συνέντευξης και τέλος με κλήρωση των αιτήσεων!!! Οι περισσότεροι πολίτες, έχοντας ήδη περάσει πολλούς μήνες στην αναμονή, αρνήθηκαν να μπούν στην νέα διαδικασία αξιολόγησής τους και με απογοήτευση για την Δημόσια, δωρεάν Δ.Β.Μ. απευθύνθηκαν στον ιδιωτικό τομέα.
-Τα μαθήματα γίνονται σε αίθουσες τοπικών σχολείων, που βρίσκονται κοντά στο σπίτι των αιτούντων και όχι στις απομακρυσμένες αίθουσες των Κ.Ε.Ε. Αυτές οι αίθουσες, τις περισσότερες φορές, έχουν εξοπλιστεί με Η/Υ κ.λ.π με κεφάλαια των Δήμων και χρησιμεύουν τόσο στην εκπαίδευση των μαθητών των σχολείων,όσο και στην εκπαίδευση των ενηλίκων της Δ.Β.Μ. Αυτή η επένδυση, για την φετινή εκπαιδευτική χρονιά δεν αποδίδει, διότι ΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΞΕΚΙΝΉΣΕΙ.
– Η τοπική Αυτοδιοίκηση είναι έτοιμη να υποστηρίξει όλες τις προσπάθειες της Πολιτείας για την ανάπτυξη της εφαρμογής της Δ.Β.Μ. Ζητάει όμως να εισακουσθεί, όσον αφορά την πρακτική εφαρμογή της Δ.Β.Μ. Το βασικό ζητούμενο είναι να καταστίσουμε την Δ.Β.Μ. προσβάσιμη σε όλους τους πολίτες της χώρας, όχι μόνο σε αυτούς που η ανεπάρκεια στρατηγικού σχεδιασμού υλοποίησης των προγραμμάτων Δ.Β.Μ. ωθεί στον ιδιωτικό τομέα, με αμφίβολα αποτελέσματα
Κυρία Υπουργέ,
Παρακαλώ:
1. Να συμπεριλάβετε στο Νομοσχέδιο την υποχρέωση να διενεργούνται έρευνες για την διερεύνηση των εκπαιδευτικών αναγκών (Training needs assessment) των εκάστοτε ομάδων στόχων πριν τον καθορισμό των εκπαιδευτικών περιεχομένων και των αναλυτικών προγραμμάτων του κάθε εκπαιδευτικού προγράμματος. Έτσι να μην διδάσκεται ότι μπορεί να προσφέρει το σύστημα αλλά ότι χρειάζεται ή ότι θα χρειαστεί καλλίτερα ο μαθητής (διδασκόμενος) στο μέλλον.
2. Να συμπεριλάβετε στο Νομοσχέδιο την υποχρέωση της αυτοαξιολόγησης, της αξιολόγησης και της εξωτερικής αξιολόγησης των μαθητών, των διδασκόντων,του εκπαιδευτικού έργου, των διοικητικών, των οργάνων, των εκπαιδευτικών περιεχομένων, των αναλυτικών προγραμμάτων, των δαπανών και των ειδικοτήτων κάθε τέλος του ακαδημαϊκού έτους.
3. Μιας και το νομοσχέδιο υποστηρίζει την κοινωνική ένταξη και αποσκοπεί στην αποφυγή της κοινωνικής & επαγγελματικής υποβάθμισης ευάλωτων ομάδων με έγκαιρη διάγνωση των αναγκών σε εθνικό και τοπικό επίπεδο, παρακαλώ να συμπεριλάβετε ρητά το δικαίωμα των μεταναστών να μετέχουν σε όλες τις μορφές και τα επίπεδα της δια βίου εκπαίδευσης. Πιστεύω ότι αποτελεί μια από τις καλλίτερες πρακτικές ενσωμάτωσής τους.
4. Να προβλεφθούν προγράμματα για τους αποφοίτους Πολυτεχνείων και ΤΕΙ και μέσα στα Πολυτεχνία και στα ΤΕΙ μιας και η Τεχνολογία σήμερα τρέχει με φρενήρεις ρυθμούς.
Καλή Δύναμη
Με εκτίμηση
Δημήτρης Αδαμόπουλος
Υποψήφιος Διδάκτωρ (UCD)
Μπλά μπλά μπλά μπλά μπλά … τρίχες κατσαρές.
Σκοπεύετε να εκπαιδεύσετε κόσμο ή να μορφώσετε κόσμο;
Μάλλον το πρώτο. Ο στόχος σας δηλαδή είναι να βγάζετε πολίτες με γνώσεις τεχνικές και επαγγελματικές. Συγχαρητήρια θα φτιάξετε καλούς επαγγελματίες.
Ανθρώπους όμως έτσι δεν φτιάχνετε.
Άν επαναφέρετε την εκπαίδευση με τα βιβλία και τα μαθήματα της 10ετίας του 70, τότε που τα παιδιά διδασκόντουσαν τουλάχιστον εθνική παιδεία, κάτι μπορεί να γίνει.
Εκεί που πάτε όμως, εδώ και δύο – τρείς δεκαετίες, αστοχείτε και είστε (και όλοι μας) καταδικασμένοι σε πνευματικό και εθνικό θάνατο.
Συγχαρητήρια.-
Η εκπαίδευση και η μόρφωση των παιδιών στα σχολεία, αλλά και στην εξωσχολική και στην υπόλοιπη ζωή τους ίσως δεν πρέπει να στηρίζεται στην αποστήθηση γιατί εύκολα το περιεχόμενο της ξεχνιέται αλλά ούτε και στην κριτική ικανότητα, όπως συχνά ακούγεται, γιατί αυτή δεν είναι αναπτυγμένη στις μικρές ηλικίες. Θα ήταν καλύτερα, με την βοήθεια και των σύγχρονων πολυμέσων, η μόρφωση να είναι θεματική και να εμπεριέχει και το στοιχείο της αναζήτησης και έρευνας. Τα σχολικά εγχειρίδια μπορούν να παραμπέπουν σε site του διαδικτύου και να δίνουν κίνητρα στους μαθητές να τα επισκευτούν για να λάβουν βασικές γνώσεις. Αυτά τα site μπορούν να είναι προσβάσιμα και στον κάθε ενήλικα. Η προσπάθεια είναι δύσκολη και χρονοβόρα για να ετοιμαστεί, σίγουρα όμως θα είναι αποτελεσματικότερη και μακροπρόθεσμα λιγότερο δαπανηρή
Καλησπερα, εργαστηκα στη δια βιου εκπαιδευση ως εκπαιδευτρια σε ΙΕΚ.Απο αυτη την οπτικη γωνια εχω να παραθεσω πως,οι ενηληκες που επιλεγουν αυτο το δρομο συνηθως το κανουν, οχι γιατι το θελουν αλλα γιατι δεν εχουν κατι καλυτερο να κανουν.Οι επαιδευτες οσο κ αν προσπαθουν υπαρχει μια αντιδραση κ μια παραιτηση (τι μας χρειαζονται ολα αυτα;κλπ.)Επισης δεν ειναι καθορισμενα τα επαγγελματικα δικαιωματα σε πολλες ειδικοτητες κ υπαρχει συγχυση οσον αφορα ποια σχολη εξασφαλιζει τι;Δεν ειναι εφικτο να ενημερωθουν επαρκως για ολα οσα αφορον καποιους συκεκριμενους κλαδους.Επισης οι εκπαιδευτες ειναι απληρωτοι για 2 ΣΥΝΕΧΟΜΕΝΑ ΧΡΟΝΙΑ..πως να εχουν κουραγιο κ διαθεση να συνεχισουν να πεισουν αυτους τους νεους οτι αξιζει… να προσπαθησουν????? για κατι καλυτερο;;;;
Αγαμητοί/ές.
Πολύ ωραίο το πλαίσιο και οι αρχές, μα όσο δε μετουσιώνονται σε πράξεις είναι μόνο ωραία και μεγάλα λόγια σε μορφή γενικών κειμένων.
Θα γίνω πιο σαφής. Είμαι απ΄ τους ανθρώπους που με την κλήρωση επιλέγησαν να παρακολουθήσουν την ενότητα για το περιβάλλον στη δυτική Ελλάδα, συγκεκριμένα στην Κέρκυρα. όπως καλα΄γνωρίζετε το πρόγραμμα δεν άρχισε να «τρέχει» ακόμη, κάτι που έπρεπε να έχει γίνει από τον Νοέμβριο του 2009. Όπως επίσης ξέρετε, η επιλογή γίνεται με κλήρωση, κάτι που, αν ακυρωθεί το πρόγραμμα, σημαίνει ότι για να επιλεγείς και πάλι πρέπει να είσαι ή πολύ τυχερός, ή να ξέρει να ρίχνεις ζάρια, αν με ενοείτε.
Την εποχή που «όλοι» κοπτόμαστε για το περιβάλλον είναι κρίμα να μην υλοποιούνται τέτοια προγράμματα.
Οι υπέύθυνοι δε της περιφέρειας δεν ξέρουν τι να απαντήσουν οι άνθρωποι στις ερωτήσεις μου για την έναρξη του μαθήματος.
Έχω υπάρξει φοιτητής στο Ανοιχτό Πανεπιστήμιο της Μεγάλης Βρεττανίας στον κλάδο των ανθρωπιστικών σπουδών και θαύμασα την οργάνωση τους, το επίπεδο της εκπαίδευσης και το ανοιχτό μυαλό τους σε όλα τα επίπεδα. Είχα δε την τύχη να έχω σαν υπεύθυνο καθηγητή στο εισαγωγικό μάθημα τον κο Αντώνη Λιοναράκη, που ήξερα ότι το προωθούσε με τον κο Γιώργο Παπανδρέου και στην Ελλάδα.
Η χαρά μου λοιπόν ήταν πολύ μεγάλη όταν επιτέλους είδα να ξεκινά το ανοιχτό πανεπιστήμιο στη χώρα μας. Ατυχώς οι άνθρωποι που φοίτησαν στο αντίστοιχο «μητρικό» δεν αναγνωρίζονται, λες κι εμείς ανακαλύψαμε το δώρο της ανοιχτής εκπαίδευσης.
Μη στερείτε από τους πολίτες αυτό που πρέπει και μπορείτε να δώσετε.
Όσο θα τρέχουν τα προγράμματα τόσο θα φαίνονται οι αδυναμίες κι έτσι θα βελτιώνονται. Μαζί με τους κατοίκους αυτού του τόπου που θα συμμετέχουν.
Τελευταίο. Τα γραπτά μπορεί όντως να μένουν, οι πράξεις όμως είναι που δοξάζουν.
Ευχαριστώ και παρακαλώ να ξεκινήσουν το συντομότερο δυνατό τα προγράμματα