1. Οι διδακτορικές σπουδές προσφέρονται δωρεάν, οργανώνονται σε αυτοδύναμα Τμήματα Πανεπιστημίων στα οποία λειτουργούν ΠΜΣ υπό τους όρους των οικείου Κανονισμού Διδακτορικών Σπουδών, οι δε διδακτορικοί τίτλοι απονέμονται από το Πανεπιστήμιο στο οποίο ανήκει το τμήμα που τις προσφέρει. Τα Πανεπιστήμια της ημεδαπής μπορούν να συνεργάζονται με αναγνωρισμένα ομοταγή ιδρύματα της αλλοδαπής για την εκπόνηση διδακτορικών διατριβών με συνεπίβλεψη. Στην περίπτωση αυτή, οι τίτλοι απονέμονται βάσει των διατάξεων του παρόντος και του Ειδικού Πρωτοκόλλου Συνεργασίας (ΕΠΣ) των ιδρυμάτων.
2. Δικαίωμα υποβολής αίτησης για εκπόνηση διδακτορικής διατριβής έχει ο κάτοχος Διπλώματος Μεταπτυχιακών Σπουδών (ΔΜΣ), αναγνωρισμένου σύμφωνα με την ελληνική νομοθεσία. Σε εξαιρετικές περιπτώσεις που προβλέπονται από τον Κανονισμό, μπορεί να γίνει δεκτός ως υποψήφιος διδάκτορας και μη κάτοχος ΔΜΣ. Πτυχιούχοι ΤΕΙ, Α.Σ.ΠΑΙ.Τ.Ε. ή ισοτίμων σχολών μπορούν να γίνουν δεκτοί ως υποψήφιοι διδάκτορες μόνο εφόσον είναι κάτοχοι ΔΜΣ.
3. Ο υποψήφιος υποβάλλει κατά την έναρξη και πριν τη λήξη κάθε ακαδημαϊκού έτους, σε ημερομηνίες που προβλέπονται ρητά στον Κανονισμό Διδακτορικών Σπουδών, σχετική αίτηση στη Γραμματεία του Τμήματος, στο οποίο επιθυμεί να εκπονήσει τη διδακτορική διατριβή. Στην αίτηση αναγράφεται ο προσωρινός τίτλος και ο προτεινόμενος ως επιβλέπων της διδακτορικής διατριβής, συνοδεύεται δε από αναλυτικό βιογραφικό σημείωμα του υποψήφιου και αδρά τεκμηριωμένο σχέδιο διδακτορικής διατριβής. Ο προτεινόμενος τίτλος και το σχέδιό της υποβάλλονται στην ελληνική και σε μία ακόμη γλώσσα της προτίμησης του αιτούντος ή οριζόμενης από τον οικείο Κανονισμό.
4. Η Συνέλευση, μετά από εισήγηση ειδικά προς τούτο συγκροτημένης επιτροπής, εξετάζει αν ο υποψήφιος πληροί τις τυπικές προϋποθέσεις για εκπόνηση διδακτορικής διατριβής με βάση τους όρους που προβλέπονται από το νόμο και τον οικείο Κανονισμό, λαμβάνοντας υπ’ όψη τη θετική ή αρνητική γνώμη του προτεινόμενου επιβλέποντος και εγκρίνει ή απορρίπτει την εγγραφή. Σε ειδικές περιπτώσεις, η Συνέλευση μπορεί να αποφασίσει την υποστήριξη της πρότασης ενώπιον τριμελούς επιτροπής ειδικών. Στη διαδικασία αυτή μπορεί να παρευρίσκεται και ο προτεινόμενος επιβλέπων με δικαίωμα λόγου. Η εγγραφή του υποψήφιου διδάκτορα ισχύει από την ημερομηνία αποδοχής της αίτησής του.
5. Η Συνέλευση μπορεί να ορίζει άλλη πλην της ελληνικής ως γλώσσα συγγραφής της διδακτορικής διατριβής και, μετά από εισήγηση της τριμελούς Συμβουλευτικής Επιτροπής, αποφαίνεται για κάθε άλλο θέμα σχετικά με την εκπόνησή της. Η σχετική απόφαση καταχωρίζεται στον ατομικό φάκελο του υποψηφίου.
6. Η Συνέλευση του Τμήματος αναθέτει στον προτεινόμενο επιβλέποντα, τη διεύθυνση της διδακτορικής διατριβής. Περαιτέρω, ορίζει δύο ακόμη μέλη που θα πλαισιώνουν και θα υποστηρίζουν την εκπόνηση και τη συγγραφή της. Ο επιβλέπων, εφ’ όσον δεν είναι καθηγητής του οικείου Τμήματος, μπορεί να συμμετέχει με δικαίωμα λόγου στη Συνέλευση για θέματα που αφορούν τη διατριβή.
7. Δικαίωμα επίβλεψης διδακτορικών διατριβών έχουν οι μόνιμοι καθηγητές του Τμήματος. Εντολή επίβλεψης διδακτορικών διατριβών παρέχεται από τη Συνέλευση του Τμήματος με πλειοψηφία 2/3 επί των μελών της σε μόνιμους καθηγητές ΤΕΙ ή διδάκτορες ερευνητές Α΄, Β΄ ή Γ΄ βαθμίδας, μετά από αίτηση του ενδιαφερομένου, συνοδευόμενη από αναλυτικό υπόμνημα σπουδών και έργων. Τριμελής επιτροπή ειδικών αναλαμβάνει να συντάξει σχετική έκθεση και πρόταση προς τη Συνέλευση. Η σχετική απόφαση επικυρώνεται από τη Σύγκλητο με την ίδια πλειοψηφία. Τα ονόματα των καθηγητών ΤΕΙ και των ερευνητών στους οποίους έχει δοθεί εντολή επίβλεψης διδακτορικών διατριβών αναρτώνται στον διαδικτυακό τόπο του Τμήματος. Καθηγητής ή ερευνητής στον οποίο έχει δοθεί εντολή μεταπτυχιακής διδασκαλίας μπορεί να επιβλέπει έως τρεις (3) νέους υποψήφιους διδάκτορες ανά ακαδημαϊκό έτος και όχι άνω των δέκα (10) ταυτοχρόνως.
8. Στις περιπτώσεις συνεργασίας με ομοταγή ιδρύματα του εξωτερικού (συνεπίβλεψη), ορίζεται ένας επιβλέπων από κάθε συνεργαζόμενο ίδρυμα. Τη διοικητική και οργανωτική ευθύνη της εκπόνησης της διδακτορικής διατριβής αναλαμβάνει ένα εκ των συνεργαζόμενων ιδρυμάτων που ορίζεται στο Ειδικό Πρωτόκολλο Συνεργασίας (Ε.Π.Σ.) που έχουν ήδη υπογράψει τα συνεργαζόμενα ιδρύματα. Η διαδικασία εκπόνησης της διατριβής γίνεται με τις προϋποθέσεις που ορίζονται στη νομοθεσία της χώρας, το ίδρυμα της οποίας έχει τη διοικητική και οργανωτική ευθύνη. Εφόσον υπάρχει ειδική πρόβλεψη στο ΕΠΣ, μπορεί να χορηγείται ενιαίο διδακτορικό δίπλωμα, στο οποίο γίνεται μνεία των συνεργαζόμενων ιδρυμάτων ή χωριστό διδακτορικό δίπλωμα για τους υποψηφίους κάθε χώρας, στο οποίο όμως γίνεται μνεία των συνεργαζόμενων ιδρυμάτων. Στην περίπτωση κατά την οποία πρόκειται για πανεπιστήμιο της ημεδαπής, για τους επιβλέποντες, τα μέλη της Συμβουλευτικής Επιτροπής ή τα μέλη της επταμελούς Εξεταστικής Επιτροπής, καθηγητές ή ερευνητές των ιδρυμάτων της αλλοδαπής βρίσκουν αναλογική εφαρμογή οι διατάξεις του παρόντος που ορίζουν τους όρους και τη διαδικασία επίβλεψης και υποστήριξης διατριβών από καθηγητές ή ερευνητές που δεν ανήκουν στο Τμήμα εγγραφής του υποψηφίου διδάκτορα. Διδακτορικοί τίτλοι που χορηγούνται σύμφωνα με τις διατάξεις της παραγράφου αυτής θεωρούνται αυτοδικαίως ως ισότιμοι με τους χορηγούμενους από τα συνεργαζόμενα ιδρύματα.
9. Η Συμβουλευτική Επιτροπή έχει ως μέλη τον επιβλέποντα καθηγητή ή ερευνητή και δύο ακόμη καθηγητές ΑΕΙ ή ερευνητές, προερχόμενους από το ίδιο ή άλλο ΑΕΙ της ημεδαπής ή της αλλοδαπής ή ερευνητές των βαθμίδων Α΄, Β΄ ή Γ΄ αναγνωρισμένου ερευνητικού κέντρου της ημεδαπής ή της αλλοδαπής, κατόχους διδακτορικού διπλώματος. Στη Συμβουλευτική Επιτροπή μετέχει τουλάχιστον ένας καθηγητής του οικείου Τμήματος.
10. Τα ονόματα των υποψηφίων διδακτόρων, οι τίτλοι των εκπονούμενων διδακτορικών διατριβών και τα μέλη των Συμβουλευτικών Επιτροπών αναρτώνται στον διαδικτυακό τόπο του Τμήματος στην ελληνική και στην αγγλική.
11. Η χρονική διάρκεια για την απόκτηση διδακτορικού διπλώματος δεν μπορεί να είναι μικρότερη από τρία (3) πλήρη ημερολογιακά έτη από την ημερομηνία της πρώτης εγγραφής.
12. Τυπικές υποχρεώσεις υποψηφίων διδακτόρων.
α. Οι υποψήφιοι διδάκτορες ανανεώνουν υποχρεωτικά την εγγραφή τους κάθε ακαδημαϊκό έτος κατά τις προβλεπόμενες από τον Κανονισμό Σπουδών προθεσμίες. Η μη ανανέωση εγγραφής υποψήφιου διδάκτορα για δύο συνεχόμενα ακαδημαϊκά έτη οδηγεί, εφ’ όσον δεν συντρέχουν λόγοι ανωτέρας βίας, στην οριστική διαγραφή από τα μητρώα υποψηφίων διδακτόρων. Σε κάθε περίπτωση η στάθμιση των πραγματικών περιστατικών και η σχετική απόφαση είναι στην αρμοδιότητα της Συνέλευσης.
β. Οι υποψήφιοι διδάκτορες, καθ’ όλη τη διάρκεια της φοίτησής τους, συμμετέχουν, με ευθύνη της Τριμελούς Συμβουλευτικής Επιτροπής, σε εργαστήρια ή σεμινάρια που υποστηρίζουν τη διδακτορική έρευνα ή σε συζητήσεις που διεξάγονται επί ερευνητικών ζητημάτων.
γ. Κάθε υποψήφιος διδάκτορας υποβάλλει κάθε Απρίλιο αναλυτικό υπόμνημα προς την τριμελή συμβουλευτική επιτροπή για την πρόοδο της διδακτορικής του διατριβής του. Αντίγραφο του υπομνήματος καταχωρίζεται στον ατομικό φάκελο του υποψηφίου. Η υποβολή του υπομνήματος αποτελεί τυπική προϋπόθεση για την εγγραφή του υποψηφίου στο επόμενο ακαδημαϊκό έτος.
δ. Κάθε Μάιο ο Επιβλέπων της διατριβής, σε συνεννόηση με τα λοιπά μέλη της Συμβουλευτικής Επιτροπής, συντάσσει έκθεση προόδου με την οποία εγκρίνει ή όχι το υπόμνημα του υποψηφίου, αποτιμά την πρόοδο της εργασίας του και διαπιστώνει την ανταπόκρισή του στις προβλεπόμενες από τον κανονισμό υποχρεώσεις του. Η έκθεση καταχωρίζεται στον ατομικό φάκελο του υποψηφίου διδάκτορα και κοινοποιείται στον υποψήφιο και τα μέλη της Συμβουλευτικής Επιτροπή, κάθε ένα από το οποία μπορεί να συντάξει και να υποβάλει στους ενδιαφερόμενους διαφορετική έκθεση η οποία, επίσης κοινοποιείται στον υποψήφιο και τα μέλη της Επιτροπής και καταχωρίζεται στον ατομικό φάκελο του υποψηφίου διδάκτορα. Κάθε μέλος μπορεί να συντάξει και να υποβάλει στους ενδιαφερόμενους διαφορετική έκθεση η οποία, επίσης κοινοποιείται στον υποψήφιο και τα μέλη της Επιτροπής και καταχωρίζεται στον ατομικό φάκελο του υποψηφίου διδάκτορα.
ε. Η τριμελής Συμβουλευτική Επιτροπή μπορεί, ομοφώνως και τεκμηριωμένα, να προτείνει τη διαγραφή υποψηφίων διδακτόρων, μετά την παρέλευση τριετίας από την πρώτη εγγραφή τους. Η σχετική απόφαση κοινοποιείται στον ενδιαφερόμενο και στη Συνέλευση του Τμήματος η οποία, σε συνεδρίαση στην οποία καλείται να παραστεί και να λάβει το λόγο ο ενδιαφερόμενος υποψήφιος διδάκτορας, λαμβάνει την τελική απόφαση.
στ. Η Συνέλευση, σε συνεδρίαση που πραγματοποιεί το αργότερο έως τη λήξη του Χειμερινού Εξαμήνου, εξετάζει το σύνολο των εκθέσεων προόδου των διατριβών που εκπονούνται στο Τμήμα και εκδίδει συνοπτικό συγκεντρωτικό υπόμνημα της προόδου του συνόλου των εκπονούμενων διατριβών.
η. Οι υποψήφιοι διδάκτορες, με απόφαση της Συνέλευσης και τη χορήγηση ανταποδοτικών υποτροφιών, αναλαμβάνουν να προσφέρουν εκπαιδευτικές υπηρεσίες στο Τμήμα.
13. Οι υποψήφιοι διδάκτορες έχουν και διατηρούν μέχρι πέντε πλήρη ακαδημαϊκά έτη από την πρώτη εγγραφή τους, όλα τα δικαιώματα, τις παροχές και τις διευκολύνσεις που προβλέπονται και για τους φοιτητές του δεύτερου κύκλου σπουδών, όπως προβλέπεται στους οικείους Κανονισμούς. Μέχρι και ένα έτος μετά την ολοκλήρωση της διδακτορικής τους διατριβής, διατηρούν δικαιώματα πρόσβασης, δανεισμού και χρήσης των ηλεκτρονικών υπηρεσιών των πανεπιστημιακών βιβλιοθηκών.
Σχετικά με την επίβλεψη των διδακτορικών μόνο από μόνιμα μέλη ΔΕΠ
Ο περιορισμός είναι σωστός γιατί:
α) Η διαδικασία των διδακτορικών είναι μια ποιοτική και σύνθετη εργασία που πρέπει η ακαδημαϊκή κοινότητα να διασφαλίσει την αυτονομία της, ως μια καινοτόμο και δημιουργική διαδικασία και όχι ως μια βιομηχανοποιημένη και «φασόν» διαδικασία, όπως πολλές φορές προσεγγίζονται τα μεταπτυχιακά,
β) Η ιδιωτικοποίηση της εκπαίδευσης αφορά τέτοιες διαδικασίες μαζικότητας του «προϊόντος» και την απαίτηση περισσότερης χρηματοδότησης και
γ) Τα επί θητεία μέλη ΔΕΠ δύναται να μην μπορούν, λόγω μη μονιμότητας να ολοκληρώσουν την επίβλεψη μιας διδακτορικής διατριβής, γεγονός που θα επιβαρύνει ένα Τμήμα, το οποίο θα πρέπει να βρει λύσεις στον αυξανόμενο αριθμό των διδακτορικών που αναλαμβάνουν επί θητεία μέλη ΔΕΠ. Στο παρόν νομοσχέδιο αν ισχύσει για όλους το ίδιο ο αριθμός θα ανέλθει στα 10 (δέκα). Τα παραπάνω δημιουργούν ανυπέρβλητα προβλήματα που έχουν να κάνουν με την διαφορετικότητα των αντικείμενων σε ένα Τμήμα και τον όγκο εργασίας που έχουν οι υπόλοιπες βαθμίδες,
δ) Υπάρχουν πολλά μέλη ΔΕΠ που εντάχθηκαν στην ακαδημαϊκή κοινότητα με πρώτη βαθμίδα εισαγωγής αυτή του επίκουρου επί θητεία, γεγονός που δεν τους προδίδει την ανάλογη εμπειρία για επίβλεψη,
ε) Τα περισσότερα μέλη ΔΕΠ επί θητεία δεν έχουν εμπειρία διδασκαλίας σε μεταπτυχιακό επίπεδο και επίβλεψη διπλωματικών εργασιών και τέλος
στ) Η επίβλεψη διδακτορικών δεν είναι απαραίτητη προ»υπόθεση για την μονιμοποίηση.
Τα ελληνικά πανεπιστήμια θα μπορούσαν κάλλιστα να αποτελέσουν πόλο έλξης για ξένους φοιτητές έαν δημιουργηθεί αγγλόφωνη σχολή, έστω και μόνο για την αρχαιολογία για προπτυχιακό και μεταπτυχιακά προγράμματατα με τα ανάλογα δίδακτρα.
Πιστεύω ότι ο νέος νόμος πρέπει να δίνει το δικαίωμα σε Διατμηματικά Προγραμμάτα Μεταπτυχιακών Σπουδών να προκηρύσουν θέσεις υποψηφίων διδακτόρων και να απονέμουν διδακτορικούς τίτλους, στα πλαίσια της διεπιστημονικότητας που υπάρχει σε πολλά ερευνευτικά θέματα.
Πρόσφατα έγινε επιτρεπτό στους συνταξιούχους καθηγητές ΑΕΙ να διδάσκουν στα μεταπτυχιακά. Θα έπρεπε πιστεύω να μπορούν να αναλαμβάνουν και την επίβλεψη ενός διδακτορικού τουλάχιστον.Εξαιρετικοί ερευνητές και συγγραφείς αναγκάζονται να αποσυρθούν μετά την συνταξιοδότηση ενώ μπορούν να παράγουν αξιόλογο έργο ακόμη.
με ευκολοτερο τροπο να γινει καποιος διδακτορας το βιογραγικο να μην είναι τοσο χρονοβορο με δημοσιεύσεις και εργασιες
H πρώτη παράγραφος αναφέρει ότι διδακτορικές διατριβές εκπονούνται σε αυτοδύναμα Τμήματα των Πανεπιστημίων που λειτουργούν ΠΜΣ. Κάτι τέτοιο θα είναι καταστροφικό για τις προοπτικές ακαδημαϊκής εξέλιξης των καθηγητών που υπηρετούν σε μη αυτοδύναμα τμήματα ή σε αυτοδύναμα τμήματα που δεν λειτουργούν ΠΜΣ, καθώς και για τα ίδια τα τμήματα. Σε μη αυτοδύναμα τμήματα όπου ο φόρτος διδακτικού και διοικητικού έργου είναι ήδη ιδιαίτερα αυξημένος, θα είναι πλέον αδύνατο για τους καθηγητές να κάνουν ποιοτική έρευνα. Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα να μείνουν στάσιμοι ακαδημαϊκά, κάτι που φυσικά θα αντικατοπτριστεί και στα τμήματα τους. Φυσική εξέλιξη θα είναι να οδηγηθούν αυτά τα τμήματα προς το κλείσιμο. Εάν αυτό δεν είναι ο στόχος, τότε πρέπει οπωσδήποτε ο συγκεκριμένος περιορισμός για τις διδακτορικές διατριβές να αρθεί.
Να σημειωθεί ότι πολλά τμήματα, είτε μη αυτοδύναμα είτε αυτοδύναμα αλλά χωρίς ΠΜΣ, έχουν απονείμει διδακτορικούς τίτλους στο παρελθόν και έχουν πληθώρα εγγεγραμμένων υποψήφιων διδακτόρων στο παρόν.
Είναι αναγκαίο να προβλεφθεί στο νέο νόμο διάταξη που να καθορίζει τη αρμοδιότητα των Διατμηματικών Προγραμμάτων Μεταπτυχιακών Σπουδών να ορίζουν την 3μελή συμβουλευτική επιτροπή, την 7μελή εξεταστική επιτροπή, την αναγόρευση διδάκτορα και την απονομή διδακτορικού διπλώματος. Η δυνατότητα αυτή δεν αποσαφηνίζεται στους νόμους 3685/2008 και 4009/2011, με αποτέλεσμα τα ΔΠΜΣ να λειτουργούν με βάσει γνωμοδοτήσεις των Νομικών Συμβούλων των Πανεπιστημίων για να δέχονται υποψήφιους διδάκτορες και να αποδίδουν διδακτορικούς τίλους.
Ωστόσο η προηγούμενη διοίκηση του Υπουργείου Παιδείας ερμηνεύοντας διαφορετικά τον νόμο 3685/2008 και αξιοποιώντας την έλλειψη κατάλληλων διατάξεων στο νόμο 4009/2011 που να διευθετούν το θέμα, απάλειφε από τα ΦΕΚ ίδρυσης ή τροποποίησης των ΔΠΜΣ, τις διατάξεις που αφορούσαν στη διαχείριση διδακτορικών τίτλων και απαιτούσε οι διδακτορικοί τίτλοι να αποδίδονται μόνο από τα Τμήματα.
Η απαίτηση όμως αυτή είναι προβληματική καθότι σε ένα Διιρυματικό Διατμηματικό ΠΜΣ όπως αυτό στα Νοήμονα Συστήματα που συμμετέχουν 8 Τμήματα από 2 διαφορετικά Πανεπιστήμια, κανένα από τα 8 Τμήματα μόνο του δεν είναι δυνατό να δικαιολογήσει τον τίτλο ενός απονεμόμενου διδακτορικού, που συνδυάζει πολλούς διαφορετικούς επιστημονικούς κλάδους από τα 8 Τμήματα. Επίσης, όπως αναφέρει παραπάνω και ο Α. Οικονομίδης είναι αδύνατο να καλυφθεί η σύγχρονη ανάγκη διεπιστημονικής συνεργασίας και συνέργειας πολλαπλών επιστημονικών πεδίων για πρωτοπορία στην έρευνα.
Ο νέος νόμος πρέπει να προβλέπει ότι τα ΔΔΠΜΣ και τα ΔΠΜΣ έχουν τη δυνατότητα να διαχειρίζονται όλη τη διαδικασία και να αποδίδουν διδακτορικούς τίτλους.
Σε περιοδικές εκδόσεις του Εθνικού Κέντρου τεκμηρίωσης αναγράφονται με ακρίβεια τα ερευνητικά αποτελέσματα των Πανεπιστημίων και ΤΕΙ της χώρας. Είναι σαφές ότι τουλάχιστον τρια ΤΕΙ υπερέχουν σε απόδοση(δημοσιεύσεις και αναφορές) πολλών Πανεπιστημίων. Αν μάλιστα συνυπολογιστεί και ότι η Εθνική χρηματοδότηση στα τμήματα των ΤΕΙ είναι κατά μέσο περίπου 1/3 (σε σχέση με αυτά των Πανεπιστημίων) τότε μάλλον οι επιδόσεις των ΤΕΙ βαθμονομημένες ανά ευρώ του Έλληνα φορολογούμενου είναι εντυπωσιακές. Επιπρόσθετα υπάρχει Πανεπιστήμιο στην Ελλάδα που μέσα σε μια δεκαετία απένειμε διπλάσιο αριθμό διδακτορικών διατριβών από τις δημοσιεύσεις που εμφάνισε. Επειδή όμως είναι πανεπιστήμιο apriori απονέμει διδακτορικά διπλώματα. Τα ράσα δεν κάνουν τον παπά. Διδακτορικά πρέπει να απονέμουν μόνο τα ΑΕΙ (Πανεπιστήμια και ΤΕΙ) που έχουν τις δυνατότητες να το πράτουν (μήπως η ΑΠΙΠ έχει ρόλο εδώ;). Κανείς δεν πρέπει αποκλείεται από τον τρίτο επίπεδο σπουδών λόγω της καθεστηκυίας νοοτροπίας και του ονόματος (απίστευτος ρατσισμός). Ενημερώνω λοιπόν την ηγεσία του υπουργείου ότι στα ΤΕΙ σπουδάζουν (κυρίως) τα παιδιά που δεν είχαν τις οικονομικές δυνατότητες να ξοδέψουν αρκετές χιλιάδες ευρώ σε ένα χρόνο σε ιδιαίτερα για μπορέσουν να εισαχθούν σε Πανεπιστήμια λόγω του αθλίου αυτού συστήματος. Όσα από αυτά τα παιδιά στο τέλος αριστεύουν στα ΤΕΙ πρέπει να τους δίνεται η δυνατότητα να αποκτήσουν το μέγιστο επίπεδο ακαδημαϊκών προσόντων (επίπεδο 8 -PhD) μέσα στα Ιδρύματα που αναδείχθηκαν. Φτάνει πια ο ελιτισμός!!! Αιδώς Αργείοι…
Δεν υπάρχει λόγος τα μη αυτοδύναμα Τμήματα να μην έχουν δικαίωμα να έχουν υποψήφιους διδάκτορες. Επιπλέον, οι επί θητεία επίκουροι καθήγητές πρέπει να έχουν δικαίωμα επίβλεψης υποψηφίων διδακτόρων. Τέλος, δε χρειάζεται υποχρεωτικά κάποιος να έχει ΜΔΕ, για να μπορεί να εκπονήσει διδακτορική διατριβή.
Είναι σωστό νά επιλέγει ο υποψήφιος για εκπόνηση διδακτορικού τον επιβλέποντα και μάλιστα Χωρίς προσυνενόηση και να αποφασίζει το Τμήμα για την ανάθεση.Αυτό γιατί μπορεί κάποιος να έχει μια πολυ αξιόλογη πρόταση για διδακτορικό καθώς επίσης και ένα πολύ καλό βιογραφικό, αλλά να μην έχει πρόσβαση στον καθηγητή, ενώ άλλοι που είναι στον κύκλο του να έχουν. Για να αποφευχθεί αυτό πρέπει να υπάρχει ένας αξιοκρατικός τρόπος επιλογής με αντικειμενικά κριτήρια που θα δίνουν εχέγγυα ότι ο υποψήφιος είναι αξιόπιστος και σε θέση να εργαστεί σωστά. Πρέπει με κάποιο τρόπο να εξασφαλιστεί ότι δεν θα αποκλείονται όσοι δεν έχουν γνώριμίες.
Να δίνεται το δικαίωμα να γίνουν δεκτοί σε διδακτορικό και άνθρωποι που δεν είναι μέσα στα πανεπιστημιακά κυκλώματα αλλά μπορουν να ανταπεξέλθουν στις απαιτήσεις εκπόνισης ενός διδακτορικού να το κάνουν επιτέλους!
Το επιστημονικό επίπεδο αρκετών Τμημάτων ΤΕΙ είναι πολύ υψηλό, με αξιόλογη ερευνητική δραστηριότητα, με δημοσιεύσεις σε διεθνή περιοδικά υψηλού κύρους και αναγνωρισιμότητας καθώς και με συμμετοχή σε ελληνικά και διεθνή ερευνητικά προγράμματα. Επίσης αρκετά τμήματα ΤΕΙ διοργανώνουν διεθνή συνέδρια και αυτοδύναμα μεταπτυχιακά προγράμματα σπουδών. Είναι πλέον αναγκαίο στα Τμήματα των ΤΕΙ που πληρούν τέτοια υψηλά ακαδημαϊκά και ερευνητικά κριτήρια, να δίνεται η δυνατότητα διοργάνωσης αυτόνομων διδακτορικών σπουδών.
Το ακαδημαϊκό επίπεδο αρκετών Τμημάτων ΤΕΙ είναι πολύ υψηλό, με έντονη ερευνητική δραστηριότητα με δημοσιεύσεις σε διεθνή περιοδικά υψηλού κύρους και αναγνωρισιμότητας, συμμετοχή σε ελληνικά και διεθνή ερευνητικά προγράμματα, διοργάνωση διεθνών συνεδρίων, συνδιοργάνωση ή αυτοδύναμη οργάνωση μεταπτυχιακών προγραμμάτων σπουδών και εξωτερική αξιολόγηση.
Πρέπει να δίνεται η δυνατότητα διοργάνωσης αυτόνομων διδακτορικών σπουδών τουλάχιστον στα Τμήματα των ΤΕΙ που πληρούν αντικειμενικώς υψηλά ακαδημαϊκά και ερευνητικά κριτήρια, όπως αυτά που ήδη αναφέρθηκαν.
ΔΙΔΑΚΤΟΡΙΚΗ ΔΙΑΤΡΙΒΗ ΣΤΑ ΔΙΑΤΜΗΜΑΤΙΚΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ (ΔΠΜΣ)
«The modern mind divides, specializes, thinks in categories: the Greek instinct was the opposite, to take the widest view, to see things as an organic whole …..» (Kitto, 1957).
Η αναγκαιότητα της ΔΙΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟΤΗΤΑΣ (Interdisciplinarity) είναι κάτι κοινώς αποδεκτό (Szostak, Gnoli, and López-Huertas, 2016) και ήδη διδάσκεται στο Γυμνάσιο (π.χ. μάθημα της Κοινωνικής και Πολιτικής Αγωγής της Γ΄Γυμνασίου).
Για να αντιμετωπιστούν τα πολύπλοκα κοινωνικά, οικονομικά, τεχνολογικά κι άλλα προβλήματα απαιτείται η συνέργεια πολλαπλών επιστημονικών πεδίων από επιστήμονες που καταλαβαίνουν ο ένας την επιστημονική γλώσσα του άλλου και μπορούν να συνεννοηθούν (Αγγελόπουλος, 2014).
Τόσο στην Ελλάδα, όσο και στην Ευρώπη και παγκόσμια υπάρχει έλλειψη καταρτισμένων επιστημόνων ταυτόχρονα σε πολλαπλά επιστημονικά πεδία (https://en.wikipedia.org/wiki/Interdisciplinarity).
Τα Διατμηματικά Προγράμματα Μεταπτυχιακών Σπουδών (ΔΠΜΣ) δημιουργήθηκαν για να καλύψουν αυτή την ανάγκη για καταρτισμένους επιστήμονες σε πολλαπλά επιστημονικά πεδία. Για παράδειγμα, το ΔΠΜΣ στα Πληροφοριακά Συστήματα καταρτίζει επιστήμονες τόσο σε θέματα Τεχνολογιών Πληροφορικής & Επικοινωνιών (ΤΠΕ) όσο και σε θέματα Οικονομίας & Διοίκησης. Η κοινωνία, η οικονομία, η πολιτεία και οι επιχειρήσεις χρειάζονται επιστήμονες καταρτισμένους σε ευρύ φάσμα ειδικοτήτων.
Για να εκπαιδευθούν σε βάθος επιστήμονες με γνώσεις σε πολλαπλά επιστημονικά πεδία απαιτείται τα ΔΠΜΣ να μπορούν να απονέμουν Διδακτορικούς τίτλους σπουδών (όπως ίσχυε μέχρι πρόσφατα).
Συνεπώς για να αναπτυχθεί η Διεπιστημονικότητα (Interdisciplinarity) είναι απαραίτητο στο Νέο Νόμο για τα Μεταπτυχιακά να προβλεφθεί ότι Διδακτορικούς τίτλους μπορεί να απονέμουν ΚΑΙ τα ΔΠΜΣ.
Η παράγραφος 1 (μόνο σε αυτοδύναμα τμήματα στα οποία λειτουργεί ΠΜΣ) περιορίζει σε μεγάλο μεγάλο βαθμό την έναρξη διδακτορικών διατριβών και γενικότερα της εξέλιξης της έρευνας και της ακαδημαϊκής στήριξης στα μη κεντρικά Πανεπιστήμια. Αν δεν υπάρχει σκοπός η πολιτεία να προστατεύσει και να ενισχύσει τα εν’ λόγο τμήματα, δεν υπάρχει νόημα της ύπαρξης τους. Επίσης τι προβλέπεται να συμβεί με τους ήδη υποψήφιους διδάσκοντες των συγκεκριμένων τμημάτων;
Η παράγραφος 7 είναι ασαφώς διατυπωμένη. Πρέπει να επεξηγηθεί αν εξαιρούνται οι καθηγητές των βαθμίδων του Επικούρου Καθηγητή και του Λέκτορα. Αν όντως υπονοείται η συγκεκριμένη πρόταση, περιορίζει σε μεγάλο βαθμό τα μέλη ΔΕΠ των τμημάτων με τη περισσότερη όρεξη για ανάπτυξη της έρευνας.
Θα μπορούσε να θεσπιστεί ένα πάγιο οικονομικό βοήθημα, έστω και μικρό, για τους διδακτορικούς φοιτητές, ειδικά για όσους δεν έχουν ως τόπο μόνιμης κατοικίας την πόλη των σπουδών τους. Για τους τελευταίους οι δυσκολίες και τα έξοδα είναι πολλαπλάσια. Επίσης, οι φοιτητικές παροχές θα ήταν εύλογο να διαρκούν ως τα 6 χρόνια, διάστημα δηλαδή τουλάχιστον ίσο με αυτό που ισχύει για τις προπτυχιακές σπουδές.
Στο προσχέδιο νόμου αναγράφεται «7. Δικαίωμα επίβλεψης διδακτορικών διατριβών έχουν οι μόνιμοι καθηγητές του Τμήματος.» Δεν είμαι σίγουρος ότι στερεί τους επί θητεία Επίκουρους από το δικαίωμα να επιβλέψουν υποψήφιους διδάκτορες, γιατί είναι ασαφώς διατυπωμένο. Αν πράγματι τους αποκλείει:
(α) Ουσιαστικά στερεί από τα μέλη ΔΕΠ με τη μεγαλύτερη όρεξη για έρευνα και τη μικρότερη πρόσβαση σε πόρους τη δυνατότητα να χτίσουν ερευνητικές ομάδες που θα βελτιώσουν τη θέση των ελληνικών πανεπιστημίων σε παγκόσμιο επίπεδο.
(β) Έχουμε μία κατάφωρη αδικία σε βάρος των επί θητεία Επίκουρων που δεν έχουν ακόμη υποψήφιους διδάκτορες. Αντίθετα οι Επίκουροι που πρόλαβαν να αναθέσουν διδακτορικές διατριβές, όπως έκαναν κατά το παρελθόν και όλα τα υπόλοιπα μέλη ΔΕΠ μεγαλύτερων βαθμίδων, αξιοποίησαν αυτή τη δυνατότητα.
(γ) Ενισχύει τις ανισότητες εντός του ελληνικού Πανεπιστημίου, ενώ υποτίθεται η παρούσα κυβέρνηση θέλει να τις εξαλείψει. Μειώνει περαιτέρω την ανεξάρτητη σκέψη και την ερευνητική δράση των μελών ΔΕΠ κατώτερων βαθμίδων και τους καθιστά, με ένα ακόμα μέτρο, παρατρεχάμενους και επαίτες των ΔΕΠ μεγαλύτερων βαθμίδων.
(δ) Είναι παράλογο καθώς δεν κοστίζει τίποτα στο δημόσιο. Αντιθέτως αυξάνει την παραγωγή ερευνητικού έργου υψηλής στάθμης και πολύ συχνά φέρνει χρήματα, μέσω ερευνητικών προγραμμάτων, στο πανεπιστήμιο.
(ε) Αν κανείς μελετήσει με προσοχή τα αρχεία των πανεπιστημίων θα ανακαλύψει ότι οι διδακτορικές διατριβές που είχαν ως επιβλέποντα Επίκουρο Καθηγητή ήταν εκείνες που αντιμετώπισαν τα λιγότερα προβλήματα.
@Πάνος
Φίλε Πάνο δεν υπάρχει καμιά αδικία με τους πτυχιούχους πενταετών προγραμμάτων. Το καλύτερο που έχουν να κάνουν αυτές οι σχολές είναι να μειώσουν τα έτη σπουδών, το πολύ σε τέσσερα, όπως ισχύει μετά τη συνθήκη της Μπολόνια σε όλες τις σύγχρονες ευρωπαϊκές χώρες πλην της Ελλάδας. Όποιος θέλει μετά, μπορεί να συνεχίσει τόσο σε μεταπτυχιακό επίπεδο όσο και σε διδακτορικό.
Επίσης, είναι απαράδεχτο τα ΤΕΙ ως ισότιμα ιδρύματα με τα Πανεπιστήμια, να μην μπορούν να οργανώσουν διδακτορικά.
ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΠΟΤΕ ΘΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ ο αντισυνταγματικός αποκλεισμός των ΤΕΙ;
ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΠΟΤΕ ΘΑ ΕΝΕΡΓΗΣΕΙ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ για να επιλύση μια στρέβλωση δεκαετιών;
Είναι αντισυνταγματικό τα ΤΕΙ ως Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα να μην διοργανώνουν αυτόνομα Διδακτορικά.
ΠΟΤΕ η ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ θα πάψουν να απαξιώνουν τα ΤΕΙ και τους τόσους χιλιάδες αποφοίτους;
κυρία Υπουργέ λύστε επιτέλους το θέμα των ΤΕΙ:
1) ΜΕΤΟΝΟΜΑΣΙΑ ΣΕ ΠΑΝΕΠΙΣΤΉΜΙΑ.
2) ΧΟΡΗΓΗΣΗ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ.
3) ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ ΔΙΔΑΚΤΟΡΙΚΩΝ.
Υλοποιήστε τα παραπάνω και θα δείτε που θα πάνε οι βάσεις στις επόμενες πανελλήνιες.
Μην απαξιώσετε και εσείς αυτόν τον θεσμό και πόσο μάλλον αυτούς τους χιλιάδες αποφοίτους που έχουν προχωρήσει σε μεταπτυχιακά και διδακτορικά στο εξωτερικό και εσωτερικό, αλλά η ίδια τους η χώρα τους θεωρεί πολίτες 2ης κατηγορίας!!!
Το σύστημα στο χώρο των διδακτορικών στην Ελλάδα είναι χαοτικό. Ο τρόπος επιλογής των διδακτόρων μόνο ντροπιαστικός μπορεί να χαρακτηριστεί. Επιλέγονται οι γνωστοί, τα «καλά παιδιά» των καθηγητών, όσοι βάλουν μέσο. Είναι ανάγκη θέσπισης πιο αυστηρών μετρήσιμων κριτηρίων.
12 α. Γιατί «οριστική διαγραφή»; Κι αν γίνει, θα είναι οριστική διαγραφή από τα μητρώα υποψηφίων διδακτόρων του τμήματος ή και όλων των τμημάτων της ελληνικής επικράτειας; Ποιος λόγος υπαγορεύει αυτήν την ποινή; Έχει καταχραστεί λεφτά του δημοσίου ο υποψήφιος που δυο χρόνια δεν παρουσίασε δουλειά; Ποιο ακριβώς αδίκημα διέπραξε για να τιμωρηθεί με τέτοιον τρόπο;
Πρέπει επιτέλους να τελειώσει η αδικία στους πτυχιούχους πολυτεχνικών και γεωπονικών σχολών. Ένα έτος παραπάνω χωρίς καμία αναγνώριση ούτε καν στο να κάνεις κατευθείαν διδακτορικό όταν έχεις επιλέξει διπλωματική σε ερευνητικό τμήμα και η δουλειά είναι πολύ μεγαλύτερη από αυτή σε πολλά μονοετή μεταπτυχιακά. Αναγνώριση του 5 έτους επιπέδου μάστερ καθώς για να κάνεις ένα σοβαρό μεταπτυχιακό σε πολυτεχνείο χρειάζονται 2 χρόνια. Όμως μέχρι στιγμής ένας απόφοιτος πολυτεχνείου με ένα 2 ετη μάστερ εξισώνεται στο επίπεδο σπουδών με κάποιον από ΤΕΙ με ένα μονοετή μεταπτυχιακό. Δεν είναι αυτό άδικο?
Δεν θα επιβλέπουν διδακτορικές διατριβές τα νεότερα μέλη ΔΕΠ με μεγάλη όρεξη για έρευνα; Άλλη μία πρωτοτυπία!!! Που βασίζεται;
Είναι όντως παράδοξο και απαράδεκτο το γεγονός ότι αποκλείονται πλέον οι επί θητεία επίκουροι καθηγητές από την επίβλεψη διδακτορικών διατριβών. Τα νεότερα μέλη ΔΕΠ έχουν κατά κανόνα περισσότερη διάθεση και κίνητρο, αφού η εξέλιξή τους κρίνεται και από το ερευνητικό έργο και τις δημοσιεύσεις τους.
Επισης δε θα πρεπει να στερούνται τα δικαιώματα των ΥΔ μετά την παρέλευση 5ετίας, εφόσον υπάρχει βεβαίωση προόδου.
Τα ΤΕΙ θα πρέπει να μπορούν να εκπονούν αυτόνομες διδακτορικές σπουδές, ώστε να μπορούν να συμπράττουν με Πανεπιστήμια «επί ίσοις όροις». Με αυτό τον τρόπο, θα μπορεί να δημιουργηθεί ένα διευρυμένο δίκτυο μελών ΔΕΠ, ερευνητών και ερευνητικών υποδομών με μοναδικό στόχο την ανάπτυξη της έρευνας και της καινοτομίας για το κοινό συμφέρον. Διαφορετικά, τα ΤΕΙ θα στραφούν προς σύμπραξη με Πανεπιστήμια του εξωτερικού.
Επίσης, μόνο η ανάθεση αυτοδύναμων διδακτορικών σπουδών στα ΤΕΙ θα επιτρέψει στα ΤΕΙ να έχουν ένα κομμάτι από την «πίτα» των υπό δημοσίευση πρόσφατων ερευνητικών προκηρύξεων, ιδιαίτερα σε ότι αφορά τις τρέχουσες υποτροφίες διδακτορικών φοιτητών. Διαφορετικά, το κράτος, χωρίς ντροπή, δίνει την πίτα ολόκληρη στα Πανεπιστήμια.
Πολλοί Καθηγητές ΤΕΙ, ιδιαίτερα των χαμηλών βαθμίδων, παράλληλα με το υπερφορτωμένο διδακτικό τους έργο (σχεδόν τριπλάσιο των Καθηγητών Πανεπιστημίου), εργάζονται στον «εργαστηριακό πάγκο» και ασκούν πλούσιο ερευνητικό έργο «με τα ίδια τους τα χέρια» δεδομένου ότι δεν έχουν τη βοήθεια διδακτορικών φοιτητών (σε αντίθεση με τους καθηγητές Πανεπιστημίων). Όμως, η αξιολόγηση τους γίνεται με τα ίδια ακριβώς κριτήρια. Στα ΤΕΙ υπάρχουν πολύ αξιόλογα τμήματα μεταπτυχιακών σπουδών που φτάνουν μόνο μέχρι την απόκτηση μεταπτυχιακού τίτλου (και όχι διδακτορικού) μετά από διεξαγωγή έρευνας στο ΤΕΙ από τον υποψήφιο μεταπτυχιακό φοιτητή.
Η παρούσα διαβούλευση λέει ότι ο φοιτητής αυτός θα μπορεί να συνεχίσει την έρευνα του σε διδακτορικό επίπεδο στο ΤΕΙ με τον ίδιο καθηγητή ΤΕΙ, απλά δε θα φαίνεται το ΤΕΙ, αλλά μόνο το Πανεπιστήμιο!
Με λίγα λόγια η έρευνα που γίνεται στο ΤΕΙ (που θεωρώ ότι είναι αξιέπαινη, παρά τα τροχοπέδη που της βάζουν), σύμφωνα με τη διαβούλευση, θα καταχράται από τα Πανεπιστήμια, χωρίς να κάνουν, στην ουσία, τίποτα! Φυσικά, η έρευνα που γίνεται στα Πανεπιστήμια χρεώνεται ως αποκλειστικά δική τους.
Πανεπιστήμιο προς ΤΕΙ: «ΤΑ ΕΜΑ ΕΜΑ ΚΑΙ ΤΑ ΕΣΑ ΕΜΑ», δηλαδή «τα δικά μου είναι δικά μου και τα δικά σου πάλι δικά μου είναι»!
Συμπερασματικά, θα πρέπει να προστεθεί η παρακάτω φράση:
«Οι Καθηγητές ΑΕΙ (Πανεπιστημίων και ΤΕΙ) έχουν δικαίωμα αυτοδύναμης επίβλεψης διδακτορικών διατριβών στο Τμήμα που υπηρετούν. Σε περίπτωση συνεπίβλεψης, ως συνεπιβλέποντες των διδακτορικών διατριβών μπορούν να οριστούν Καθηγητές από άλλα Τμήματα ΑΕΙ με ανάλογη σύμπραξη μεταξύ των Τμημάτων».
Επίσης, παντού μέσα στο κείμενο της διαβούλευσης θα πρέπει να αντικατασταθεί η λέξη «Πανεπιστήμιο» με τη λέξη «ΑΕΙ» (δηλαδή Πανεπιστήμιο και ΤΕΙ).
Θεωρώ ότι δεν υπάρχει κανένας λόγος αποκλεισμού των επί θητεία επίκουρων καθηγητών από την επίβλεψη διδακτορικών διατριβών. Αν ο νομοθέτης σκέφτηκε ότι η μη μονιμότητα δημιουργεί ανασφάλεια στην επίβλεψη, τότε θα πρέπει να υπάρξει αντίστοιχη πρόβλεψη για τους καθηγητές πριν την σύνταξη, τους καθηγητές που μπορεί να πάρουν άδεια άνευ αποδοχών, εκπαιδευτική άδεια κ.ό.κ. Σε τελευταία ανάλυση το Τμήμα είναι αυτό που αποφασίζει για την ανάθεση της επίβλεψης σε συγκεκριμένο μέλος ΔΕΠ.
Τέλος, ένας τέτοιος περιορισμός, δημιουργεί ανισότητες κατά την εξέλιξη και τη μονιμοποίηση των επίκουρων καθηγητών, χωρίζοντάς τους σε δύο κατηγορίες: αυτούς που προλαβαν να πάρουν διδακτορικούς φοιτητές (με τον προηγούμενο νόμο) και αυτούς που δεν πρόλαβαν (με τον νέο νόμο).
Εν κατακλείδι, θεωρώ ότι είναι παράλογο, άδικο, δεν έχει ουσιαστική χρησιμότητα και πρέπει να διορθωθεί άμεσα!
Σε όλη την επικράτεια υπάρχουν ήδη εξωτερικώς αξιολογημένα Τμήματα ΤΕΙ στα οποία πιστοποιείται η δυνατότητα διοργάνωσης διδακτορικών σπουδών.
Η κ. Υπουργός έχει επίσης επανειλημμένα δεσμευτεί για χορήγηση στα ΤΕΙ του δικαιώματος διοργάνωσης διδακτορικών σπουδών.
Τώρα λοιπόν που εισηγείται αυτό το νέο νομοσχέδιο γιατί αθετεί τις δεσμεύσεις της;
Σε όλη την επικράτεια υπάρχουν Τμήματα ΑΕΙ Τεχνολογικού Τομέα (ΤΕΙ) στα οποία, στα πλάισια εξωτερικής αξιολόγησης, αναγνωρίστηκε μεταξύ άλλων και η δυνατότητα που διαθέτουν να διοργανώσουν τρίτο κύκλο σπουδών, ήτοι διδακτορικές σπουδές.
Επιπρόσθετα, η κ. Υπουργός είχε επανηλειμμένα δεσμευτεί για την παροχή δικαιώματος διοργάνωσης διδακτορικών σπουδών και στα ΤΕΙ.
Τώρα που δημιουργεί το σχετικό νομοσχέδιο γιατί αθετεί τις υποσχέσεις της;
Το δικαίωμα επίβλεψης διδακτορικών διατριβών μόνο σε μόνιμους καθηγητές του Τμήματος δημιουργεί προβλήματα στους επί θητεία επίκουρους καθηγητές που ήδη επιβλέπουν διδακτορικές διατριβές ή/και έχουν σχεδιάσει την επίβλεψη νέων διδακτορικών διατριβών. Προτείνω λοιπόν να προστεθεί και αυτή η κατηγορία μελών ΔΕΠ στους έχοντες δικαίωμα επίβλεψης διδακτορικών διατριβών.
Δυνατότητα επίβλεψης διατριβών πρέπει να δίνεται σε όλες τις βαθμίδες με παράλληλη άμεση μονιμοποίηση μετά από κρίση ΌΛΩΝ των μελών ΔΕΠ που έχουν υπηρετήσει τουλάχιστον τρία χρόνια στα Πανεπιστήμια σε οποιαδήποτε βαθμίδα.
Σε μια εποχή που η ανεργία καλπάζει δεν μπορούμε να μιλάμε για Γ.Σ. με ίδιο δικαίωμα ψήφου ούτε για συλλογικές αποφάσεις, όταν στο ίδιο συλλογικό όργανο κάποιοι έχουν δικαίωμα να διώξουν κάποιους άλλους.
1. Παράγραφος 6: Ο επιβλέπων δεν μπορεί να είναι εκτός του Τμήματος. Δεν είναι δυνατόν ένα Τμήμα να δεχτεί κάποιον για διδακτορικό με επιβλέποντα κάποιον εκτός Τμήματος (ας πάει ο υποψήφιος να κάνει το διδακτορικό στο άλλο τμήμα).
2. Παράγραφος 7: Τι πάει να πει ότι κάποιος «μπορεί να επιβλέπει έως τρεις (3) νέους υποψήφιους διδάκτορες ανά ακαδημαϊκό έτος και όχι άνω των δέκα (10) ταυτοχρόνως.» Δηλάδή μπορεί να δεχτεί τους 10 σε δόσεις των 3; Αλλά σε μια χρονιά δεν μπορεί να αναλάβει κάποιος 4 υποψήφιους διδάκτορες;! Δεν έχει καμία λογική
3. Σε συνδυασμό με το παραπάνω, πρέπει να ορίζεται σαφώς ανώτατο όριο σπουδών (ίσως με κάποια ρητή δυνατότητα παράτασης) και η δυνατότητα διαγραφής εφόσον διαπιστώνεται έλλειψη προόδου. Εν μέρει αυτό προβλέπεται στο 12ε, αλλά δεν είναι δυνατόν να δίνεται η δυνατότητα διατήρησης της ιδιότητας του υποψήφιου διδάκτορα σε κάποιον που δεν κάνει τίποτε απολύτως για 3 ολόκληρα χρόνια. Θα πρέπει να δοθεί η δυνατότητα στη συμβουλευτική επιτροπή να προτείνει τη διαγραφή του υποψηφίου, εφόσον τεκμηριωμένα διαπιστώνεται ότι δεν υπάρχει πρόοδος στην εκπόνηση της διατριβής. Αυτό μπορεί να γίνεται σε ετήσια βάση μέσω των ετήσιων εκθέσεων προόδου (άρα δεν θα μπορεί να γίνει διαγραφή σε χρόνο μικρότερο του έτους)
4. ΣΩΣΤΑ δεν δίνεται η δυνατότητα σε μη μόνιμα μέλη ΔΕΠ να αναλάβουν την επίβλεψη διδακτορικών. Η μονιμοποίηση δεν είναι δεδομένη και επομένως δεν είναι δυνατόν να ανατεθεί η επίβλεψη διδακτορικής διατριβής σε μέλος ΔΕΠ που δεν έχει μόνιμη θέση. Δεν είναι θέμα ερευνητικού επιπέδων των μη μόνιμων μελών ΔΕΠ.
Η παράγραφος 9 και με βάση τη διάκριση στη νομοθεσία ανάμεσα σε καθηγητές και λέκτορες, αποκλείει τους λέκτορες από τη συμβουλευτική επιτροπή που τώρα προβλέπεται. Προφανώς και αυτό είναι άσκοπο και δεν πρεπει να διατυπωθεί έτσι.
Λογικά η λέξη «μόνιμοι» στη φράση «Δικαίωμα επίβλεψης διδακτορικών διατριβών έχουν οι μόνιμοι καθηγητές του Τμήματος», είναι εκ παραδρομής και εννοεί κανονικοί καθηγητές δηλαδή όχι επισκέπτες. Οι συντάκτες των νόμων δεν γνωρίζουν το αντικείμενο πλήρως και δυσκολεύονται και στα Ελληνικά. Αν ο νόμος πράγματι αποκλείει τους επι θητεία αυτό είναι και άσκοπο και παράλογο και ανεφάρμοστο στην πράξη. Απαιτεί μεταβατικές διατάξεις για τους εν ενεργεία υπ. διδάκτορες που είχαν την ατυχία να επιλέξουν επιβλέποντα επι θητεία, οι οποίες απουσιάζουν από το σχέδιο νομου. Αλλά ακόμα και αν προβλέπονταν τέτοιες διατάξεις θα ήταν ανεφάρμοστες.
Βέβαια αυτό δεν είναι λιγότερο παράλογο από το άρθρο 4 που προβλέπει την ανάθεση επίβλεψης διδακτορικού σε καθηγητή παρά τη θέληση του. Αυτό και μόνο δείχνει πλήρη άγνοια του είναι το διδακτορικό.
Σχετικά με την παράγραφο 1, παρατηρώ ότι αποκλείονται από τη δυνατότητα οργάνωσης διδακτορικών σπουδών τα ΤΕΙ αδιακρίτως, ενώ στη συνέχεια δίνεται η δυνατότητα επίβλεψης διδακτορικών διατριβών σε μέλη ΕΠ ΤΕΙ. Είναι αναγκαίο να αρχίσει η εμπλοκή των αυτοδύναμων Τμημάτων ΤΕΙ στον τρίτο κύκλο σπουδών αλλιώς πρακτικά αμφισβητείται η δυνατότητα και υπονομεύεται η συμμετοχή των ΤΕΙ στην έρευνα γενικώς. Όπως δε νοείται ερευνητική δραστηριότητα σε αυτοδύναμα Τμήματα Πανεπιστημίων χωρίς την ύπαρξη υποψηφίων διδακτόρων έτσι θα πρέπει να είναι κατανοητό το πόσο δύσκολο είναι να διεξάγει κανείς έρευνα στα αυτοδύναμα Τμήματα ΤΕΙ χωρίς υποψήφιους διδάκτορες. Προκειμένου να ξεκινήσει κάπως η διαδικασία εμπλοκής και για να μην αφεθεί περιθώριο για μια γενικού τύπου καχυποψία απέναντι στα Τμήματα ΤΕΙ αδιακρίτως, προτείνονται οι εξής αλλαγές στην παράγραφο 1 (προτεινόμενες αλλαγές με ΚΕΦΑΛΑΙΑ):
…οργανώνονται σε αυτοδύναμα Τμήματα Πανεπιστημίων στα οποία λειτουργούν ΠΜΣ υπό τους όρους των οικείου Κανονισμού Διδακτορικών Σπουδών, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΑΥΤΟΔΥΝΑΜΑ ΤΜΗΜΑΤΑ ΤΕΙ ΣΤΑ ΟΠΟΙΑ Η ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ ΤΜΗΜΑΤΟΣ Ή ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ ΕΧΕΙ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΕΙ ΤΗΝ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ ΔΙΔΑΚΤΟΡΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ, οι δε διδακτορικοί τίτλοι απονέμονται από το ΑΕΙ στο οποίο ανήκει το τμήμα που τις προσφέρει. Τα ΑΕΙ της ημεδαπής μπορούν να συνεργάζονται με αναγνωρισμένα ομοταγή ιδρύματα της αλλοδαπής…
Αντίστοιχα προτείνεται να αλλάξουν και όλα τα σημεία του άρθρου που αναφέρονται αποκλειστικά στα Πανεπιστήμια ώστε να είναι σύμφωνα με την παραπάνω προτεινόμενη αλλαγή. Για παράδειγμα, στα ΤΕΙ επίσης υπάρχουν αριστούχοι και φωτεινά μυαλά τα οποία θα μπορούσαν να ξεκινήσουν διδακτορική διατριβή χωρίς την ανάγκη πρώτα να αποκτήσουν ΔΜΣ.
3. «αδρά τεκμηριωμένο σχέδιο» τι σημαίνει; Μήπως «αδρομερώς»; Τεκμηρίωση και σχέδιο, πάντως, δεν πάνε μαζί.
7. Μπορεί να επιβλέπει ένας άνθρωπος δέκα διατριβές «ταυτοχρόνως»; Πού γίνεται αυτό; Εκτός κι αν η επίβλεψη περιορίζεται στην υπογραφή κάποιου χαρτιού.
12 α. Γιατί «οριστική διαγραφή»; Κι αν γίνει, θα είναι οριστική διαγραφή από τα μητρώα υποψηφίων διδακτόρων του τμήματος ή και όλων των τμημάτων της ελληνικής επικράτειας; Ποιος λόγος υπαγορεύει αυτήν την ποινή; Έχει καταχραστεί λεφτά του δημοσίου ο υποψήφιος που δυο χρόνια δεν παρουσίασε δουλειά; Ποιο ακριβώς αδίκημα διέπραξε για να τιμωρηθεί με τέτοιον τρόπο;
12 δ. Οι τελευταίες αράδες είναι επανάληψη των προηγουμένων.
Τι εξυπηρετούν οι διαφορετικές εκθέσεις; Τον Πόντιο Πιλάτο; Κι αν προκύψει θέμα, ποια έκθεση θα υπερισχύσει;
12 ε. «ομοφώνως και τεκμηριωμένα» τι γλώσσα είναι;
12 η. Το 12 ζ πού είναι; Καλή η ελληνική αρίθμηση, αλλά πρέπει να την ξέρει, όποιος τη χρησιμοποιεί.
12 η. (Αφού δεν υπάρχει ζ.) Οι ανταποδοτικές υποτροφίες από πού θα προκύψουν; Ήδη έχουν προκηρυχτεί θέσεις για ν’ αποκτήσουν, λέει, διδακτική εμπειρία διδάκτορες σε περίεργα αντικείμενα. Πολλοί υποψήφιοι διδάκτορες είναι πρόθυμοι να προσφέρουν έργο δωρεάν, αλλά μένουν στ’ αζήτητα.
Άρθρο 6, παράγραφος 2.
Σε εξαιρετικές περιπτώσεις μπορεί να γίνει υποψήφιος διδάκτορας και μη κάτοχος διδακτορικού. Ποιες είναι αυτές οι περιπτώσεις?
Πρέπει επιτέλους να τελειώσει η αδικία στους πτυχιούχους πολυτεχνικών και γεωπονικών σχολών. Ένα έτος παραπάνω χωρίς καμία αναγνώριση ούτε καν στο να κάνεις κατευθείαν διδακτορικό όταν έχεις επιλέξει διπλωματική σε ερευνητικό τμήμα και η δουλειά είναι πολύ μεγαλύτερη από αυτή σε πολλά μονοετή μεταπτυχιακά. Αναγνώριση του 5 έτους επιπέδου μάστερ καθώς για να κάνεις ένα σοβαρό μεταπτυχιακό σε πολυτεχνείο χρειάζονται 2 χρόνια. Όμως μέχρι στιγμής ένας απόφοιτος πολυτεχνείου με ένα 2 ετη μάστερ εξισώνεται στο επίπεδο σπουδών με κάποιον από ΤΕΙ με ένα μονοετή μεταπτυχιακό. Δεν είναι αυτό άδικο?
Με βάση το ευρωπαϊκό σύστημα σπουδών ects πρέπει αντίστοιχα να ξεχωρίζουμε και τα επίπεδα σπουδών. Τα 300 ects στις περισσότερες χώρες αναγνωρίζονται ως επιπέδου μάστερ.
Δεν θα επιβλέπουν διδακτορικές διατριβές τα νεότερα μέλη ΔΕΠ με μεγάλη όρεξη για έρευνα; Άλλη μία πρωτοτυπία!!! Που βασίζεται;
Τι θα γίνει με τα διδακτορικά στα ΤΕΙ. Λόγω της οικονομικής κρίσης υπάρχουν πολλοί αξιόλογοι επιστήμονες σε ιδρύματα της περιφέρειας που θα ήθελαν να εκπονήσουν διδακτορικές διατριβές σε ιδρύματα της περιοχής τους. Αυτοί οι άνθρωποι γιατί στερούνται αυτό το δικαίωμα. Επίσης, εφόσον τα μέλη ΕΠ των ΤΕΙ κρίνονται με τα ίδια κριτήρια που κρίνονται και τα μέλη ΔΕΠ για την εκλογή τους γιατί δεν κρίνονται οι πρώτοι κατάλληλοι για επίβλεψη διδακτορικών διατριβών. Κάποια στιγμή πρέπει να σταματήσουμε να κρίνουμε τα ΤΕΙ με κριτήρια του 1975.
Οι Λέκτορες ΔΕΝ προβλέπεται από το σχέδιο να επιβλέπουν Διδακτορική Διατριβή.
Θεωρούμε ότι το σχέδιο πρέπει να αλλάξει άμεσα και να υπάρξει σε αυτόν πρόβλεψη ώστε οι Λέκτορες να έχουν την δυνατότητα να επιβλέπουν Διδακτορική Διατριβή διότι έχουν όλα τα προσόντα για αυτό το έργο και κακώς εξαιρούνται τόσα χρόνια από την επίβλεψη αυτή.
Να θυμίσω ότι στον Ν.1268/1982 προβλεπόταν η επίβλεψη Διδακτορικής Διατριβής από τους Λέκτορες αλλά καταργήθηκε από τον Ν.2083/1992 (Νόμος Σουφλιά).
Στο παρόν σχέδιο στο άρθρο 6 προβλέπεται η επίβλεψη Διδακτορικής Διατριβής και από μόνιμους καθηγητές ΤΕΙ δηλ. και από καθηγητές εφαρμογών εάν είναι μόνιμοι.
Εάν κρίνω από την τύχη όλων των υπολοίπων διαβουλεύσεων που έχουν γίνει στο παρελθόν από το Υπουργείο (κάλαθος των αχρήστων) δεν διατηρώ ελπίδες και για το αποτέλεσμα αυτής της διαβούλευσης.
Εάν κάποιος έχει την υπομονή να ψάξει στον ιστότοπο της Βουλής (όταν κατατίθεται προς ψήφιση το κάθε νομοσχέδιο) και διαβάσει το κείμενο της διαβούλευσης που έχει κατατεθεί θα διαπιστώσει ότι συνήθως στην τελευταία πρόταση του κειμένου αναφέρεται ότι «η διαβούλευση δεν ελήφθη υπ’ όψιν στην διαμόρφωση του τελικού κειμένου του προτεινόμενου νόμου». Ψάξτε το έχει ενδιαφέρον.
Τέλος οι ρυθμίσεις αυτού του τύπου (π.χ. επίβλεψη διδακτορικού) δεν έχουν καμία σχέση με νόμους, αξίες και την επιστήμη. Απλώς ρυθμίζουν την οποιαδήποτε «ΕΞΟΥΣΙΑ» στους συγκεκριμένους χώρους που αναφέρονται για συγκεκριμένους λόγους.
Δημήτρης Ζώης
Λέκτορας
Γενικός Γραμματέας
Συλλόγου ΔΕΠ
Παν. Πατρών.
Σωστό είναι να δοθούν διδακτορικά και στα ΤΕΙ με κάποιον τρόπον. Πάντως χωρίς να αντισταθμίζει την υλοποίηση και επίβλεψη διδακτορικών, πρέπeι να δοθει η δυνατότητα υλοποίησης Μεταπτυχιακών Σπουδών με Έρευνα (M.Sc. by Research).
ΥΠΟΜΝΗΜΑ ΑΙΤΗΜΑ
Προς
Υπουργείο Παδείας
ΕΠΙΣΗΜΑΙΝΟΥΜΕ ΟΤΙ Ο ΝΕΟΣ ΝΟΜΟΣ ΔΕΝ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ΣΕ ΜΕΤΑΔΙΔΑΚΤΟΡΙΚΕΣ ΣΟΥΔΕΣ ΕΝΩ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΡΟΣΤΕΘΕΙ ΕΝΑ ΑΡΘΡΟ ΓΙΑ ΜΕΤΑΔΙΔΑΚΤΟΡΙΚΕΣ ΜΕΛΕΤΕΣ ΕΡΕΥΝΑ ΥΠΟΤΡΟΦΙΕΣ ΚΑΙ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ ΣΤΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ ΚΑΙ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ.
ΝΑ ΔΙΝΟΝΤΑΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΕΣ ΑΔΕΙΕΣ ΜΕ ΑΠΟΔΟΧΕΣ ΚΑΙ ΣΕ ΔΗΜΟΣΙΟΥΣ ΥΠΑΛΛΗΛΟΥΣ ΓΙΑ ΜΕΤΑΔΙΔΑΚΤΟΡΙΚΗ ΕΡΕΥΝΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ.
Ίδρυμα Παιδείας και Ευρωπαϊκού Πολιτισμού
Λυσικράτους 12, στην Πλάκα, ταχ. κωδ. 105 58,
τηλ. 210. 32 28 922, fax: 210. 32 53 461,
info@ipep-gr.org
Θέμα: «Έκτακτη οικονομική ενίσχυση για Μεταδιδακτορική έρευνα στην Γαλλία διάρκειας έξι μηνών από 1-12-2016 έως 30-6-2017»
Κυρίες, Κύριοι,
Αιτούμαι έκτακτη οικονομική ενίσχυση για Μεταδιδακτορική έρευνα στην Γαλλία, διάρκειας έξι μηνών στο Πανεπιστήμιο της ROUEN, υπό την Διεύθυνση του Καθηγητή Αρχαίων Ελληνικών κ. Philippe Brunet, με θέμα: : «Η διδασκαλία των Κλασσικών γλωσσών στην Ελλάδα και Γαλλία».
Κυρίες, Κύριοι,
Πρόσφατα, έγινε παρέμβαση προς τον κ. Υπουργό Παιδείας, εκ μέρους της FIEC ( της Διεθνούς Ομοσπονδίας Κλασσικών Σπουδών ) για τα Αρχαία Ελληνικά. Στην Ελλάδα διαπιστώνουμε τα ακόλουθα. Η μείωση των ωρών διδασκαλίας των κλασσικών γλωσσών, η ανάθεση του Μαθήματος της Διδακτικής των Αρχαίων Ελληνικών σε μη ειδικούς (ακόμα και δασκάλους) και ο διωγμός των ειδικών του μαθήματος της Διδακτικής των Αρχαίων Ελληνικών, είτε ως μάθημα επιλογής σε πολλά πανεπιστήμια, είτε η διδασκαλία του από μη ειδικούς, σε αυτό το αντικείμενο και τέλος η μη χορήγηση εκπαιδευτικών αδειών για μεταδιδακτορική έρευνα στο εξωτερικό, είναι μέρος από τα πολλά, που γίνονται εναντίον της Διδακτικής των Κλασσικών Γλωσσών. Προσωπικά, ο ίδιος τα έχω συναντήσει όλα αυτά, αλλά αν είχα ασχοληθεί με την διδακτική των Τουρκικών, θα είχα τον τίτλο του Αναπληρωτή Καθηγητή. Μάλιστα, έχω καταθέσει αίτηση για μετάταξη στην Φιλοσοφική Σχολή ως ΕΔΙΠ, για να δούμε τελικά, αν και η Φιλοσοφική Σχολή εφαρμόζει στην πράξη, αυτά που εξαγγέλλει στα λόγια. Προσωπικά πιστεύω, ότι οι πιο πολλοί Καθηγητές τιμούν τον τίτλο τους, αλλά πιθανά για ελάχιστους ισχύει το «εξ’ οικείων τα βέλη»!
Ο πρόεδρος της FIEC , της Διεθνούς Ομοσπονδίας Κλασσικών Σπουδών Franco Montanari ( σ.σ η FIEC περιλαμβάνει όλες τις μείζονες Εταιρείες Κλασσικών Σπουδών ανά τον κόσμο) με επιστολή του καλεί τον Έλληνα υπουργό Παιδείας Νίκο Φίλη , να παρέμβει “για να εμποδίσει την υποβάθμιση της Ανθρωπιστικής Παιδείας και να υποστηρίξετε την διδασκαλία των Κλασσικών Γλωσσών και της Λογοτεχνίας, καθιστώντας έτσι εφικτή στην Ελληνική νεολαία την πλήρη αξιοποίηση των ουσιαστικών πλεονεκτημάτων της κλασσικής παράδοσης στην γλώσσα και τον πολιτισμό”.
“Αγαπητέ Κύριε,
Σας γράφω εκ μέρους της FIEC ( της Διεθνούς Ομοσπονδίας Κλασσικών Σπουδών ), η οποία περιλαμβάνει όλες τις μείζονες Εταιρείες Κλασσικών Σπουδών ανά τον κόσμο”, τονίζει στην επιστολή του προς τον υπουργό παιδείας, ο πρόεδρος της Διεθνούς Ομοσπονδίας Κλασσικών Σπουδών, και υπογραμμίζει τα εξής:
Α. Τα προηγούμενα δύο χρόνια, η Ομοσπονδία μας πληροφορήθηκε, με μεγάλη έκπληξη και βαθειά ανησυχία, την συνεχή μείωση και υποβάθμιση της διδασκαλίας των Κλασσικών Σπουδών στην Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση της Ελλάδος.
Β. Πιο συγκεκριμένα: Σύμφωνα με πρόσφατη υπουργική απόφαση στις τρεις Τάξεις του Γυμνασίου η διδασκαλία της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας ελαττώθηκε κατά μία ώρα. Στο Λύκειο ο περιορισμός των Αρχαίων Ελληνικών και των Λατινικών είναι επίσης επιζήμιος για το γλωσσικό και πολιτιστικό υπόβαθρο των Ελλήνων μαθητών. Ιδιαιτέρως, στην Πρώτη και Δευτέρα Τάξη η διδασκαλία των Αρχαίων Ελληνικών ελαττώθηκε κατά τρεις ώρες (μία ώρα στην Πρώτη και δύο ώρες στην Δευτέρα Τάξη), ενώ η διδασκαλία των Λατινικών καταργήθηκε στην Δευτέρα και περιορίστηκε στην Τρίτη Τάξη μόνον για τους υποψηφίους των Ανθρωπιστικών Σπουδών στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση. Παρομοίως, η κατάργηση του Επιταφίου λόγου του Περικλέους στην Τρίτη Τάξη του Λυκείου στερεί από τους μαθητές την γνωριμία με τις αξίες αυτού του μοναδικού κειμένου.
Γ. Κατά το τρέχον έτος πληροφορούμεθα ότι επαπειλείται μία περισσότερο ριζική υποβάθμιση των Κλασσικών Σπουδών, δεδομένου ότι ο επικεφαλής της Επιτροπής για τον Διάλογο στην Εκπαίδευση έχει προτείνει την κατάργηση της διδασκαλίας των αρχαίων ελληνικών κειμένων από το πρωτότυπο στο Γυμνάσιο και τον περιορισμό της στο Λύκειο μόνον για όσους επιθυμούν να ακολουθήσουν Ανθρωπιστικές Σπουδές στην Ανωτάτη Εκπαίδευση».
Κυρίες, Κύριοι,
Προσυπογράφω και εγώ όλα τα ανωτέρω. Επιπλέον, τονίζω τα εξής:
Το διδακτορικό μου στην Σορβόννη ήταν «η Διδακτική των Αρχαίων Ελληνικών, Ψυχολογική προσέγγιση».
Ερχόμενος στην Ελλάδα αντιμετώπισα, τα εξής:
Μετά τα δήθεν συγχαρητήρια, αντιμετώπισα την μανία μερικών κύκλων – ακόμα και δήθεν συντηρητικών – επειδή αυτοί ενώ φαινόντουσαν, – ότι δήθεν -, προωθούσαν τα Αρχαία Ελληνικά, στην ουσία, προωθούσαν την διδασκαλία των Αρχαίων από μετάφραση ή το χειρότερο να διδάξει το μάθημα « ο ανιψιός τους»! Και για να βάλουνε τον «ανιψιό τους» στο Πανεπιστήμιο, πρέπει να εκδιώξουμε τον ειδικό, να πούμε την πάπια ψάρι, με κάθε τρόπο, να τον συκοφαντήσουμε τον ειδικό εκ των προτέρων, να στήσουμε σκευωρίες εναντίον του, να μετακυλήσουμε ευθύνες, ακόμα και με ανήθικο τρόπο ή να τον βγάλουμε «γραφικό» ή δήθεν «ανόητο». Έτσι, οι νεότεροι φοιτητές κατά την άποψή μας, στερούνται σωστής διδασκαλίας του μαθήματος «Διδακτική των Κλασσικών Γλωσσών» και αυτό φαίνεται και στον διαγωνισμό ΑΣΕΠ, αλλά και στην σχολική τάξη. Κάθε χρόνο και χειρότερα, λένε όλοι. Ευχαριστώ όσους στηρίξουν την αίτησή μου για μετάταξη στην Φιλοσοφική Σχολή ως ΕΔΙΠ. Πρόσφατα επίσης, έκανα αίτηση για να πάρω εκπαιδευτική άδεια για μεταδιδακτορική έρευνα σε Πανεπιστήμιο της Γαλλίας στο θέμα: «Η διδασκαλία των Κλασσικών γλωσσών στην Ελλάδα και Γαλλία». Η προφορική απάντηση είναι, ότι δεν προβλέπεται από τον πρόσφατο νόμο, ενώ «κώφευαν» στην αναφορά μου, για το τί απέγιναν τα εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, για δήθεν έρευνες!
Οπότε, δικαίως κανείς μπορεί να στηρίξει το «εξ’ οικείων τα βέλη»! Μόνο με άδεια χωρίς αποδοχές θα μπορέσω να τελειώσω την Μεταδιδακτορική μου έρευνα και για τους ανωτέρω λόγους αιτούμαι την οικονομική μου ενίσχυση.
Κυρίες, Κύριοι,
Παρακαλώ να εγκρίνετε την έκτακτη οικονομική ενίσχυσή μου, για Μεταδιδακτορική έρευνα στην Γαλλία, διάρκειας έξι μηνών στο Πανεπιστήμιο της ROUEN, υπό την Διεύθυνση του Καθηγητή Αρχαίων Ελληνικών κ. Philippe Brunet, με θέμα: : «Η διδασκαλία των Κλασσικών γλωσσών στην Ελλάδα και Γαλλία».
Με τιμή
Αθήνα 16-9-2016
Κουτσούκος Αναστάσιος
Διδάκτωρ Πανεπιστημίου Σορβόννης
Μεταδιδακτορικός ερευνητής στο Πανεπιστήμιο της Rouen Γαλλίας
Κολοκοτρώνη 7 Πεύκη 15121 Αθήνα Τηλ. 6980203968
Υ.Γ Κατατέθηκε στο γραφείο του Υπουργού κ. Φίλη Νίκου με αρτ. Πρωτ. 150487/15-9-2016
Η εκπόνηση διδακτορικής διατριβής προυποθέτει την συμφωνία και την αγαστή συνεργασία μεταξύ υποψηφίου και επιβλέποντας. Δεν είναι δυνατόν ο υποψήφιος να επιλέγει τον επιβλέποντα χωρίς την θέλησή του. Προτείνω το 3 να αντικατασταθεί με:
3. Μετά από συννενόηση και με τη σύμφωνη γνώμη του επιβλέποντος, ο υποψήφιος υποβάλλει κατά την έναρξη και πριν τη λήξη κάθε ακαδημαϊκού έτους, σε ημερομηνίες που προβλέπονται ρητά στον Κανονισμό Διδακτορικών Σπουδών, σχετική αίτηση στη Γραμματεία του Τμήματος, στο οποίο επιθυμεί να εκπονήσει τη διδακτορική διατριβή. Στην αίτηση αναγράφεται ο προσωρινός τίτλος και ο προτεινόμενος ως επιβλέπων της διδακτορικής διατριβής, συνοδεύεται δε από αναλυτικό βιογραφικό σημείωμα του υποψήφιου, συστατική επιστολή του επιβλέπντος, και αδρά τεκμηριωμένο σχέδιο διδακτορικής διατριβής. Ο προτεινόμενος τίτλος και το σχέδιό της υποβάλλονται στην ελληνική και σε μία ακόμη γλώσσα της προτίμησης του αιτούντος ή οριζόμενης από τον οικείο Κανονισμό.
Εναλλακτικά, το Τμήμα μπορεί να αποφασίζει θετικά ΜΟΝΟ αν υπάρχει η σύμφωνη γνώμη του επιβλέποντος
Τα ΤΕΙ, δηλαδή τα ΑΕΙ Τεχνολογικού Τομέα, ως φορείς της ακαδημαικής Ανώτατης Εκπαίδευσης, έχουν πλήρως κατοχυρωμένη ακαδημαική ελευθερία.
Η στέρηση από τα ΤΕΙ του δικαιώματος, το οποίο αντιθέτως διαθέτουν τα ΑΕΙ Πανεπιστημιακού Τομέα, να παρέχουν αυτοδυνάμως Διδακτορικές Σπουδές και να απονέμουν διδακτορικό τίτλο, δηλαδή ο αποκλεισμός τους από ορισμένο διδακτικό και ερευνητικό έργο που συνιστά μείζονα εγγύηση της ακαδημαικής ελευθερίας, αντίκειται στις διατάξεις του άρθρου 16 παρ 1,5 και 6, τόσο αυτοτελώς όσο και σε συνδυσμό με την αρχή της ιδιότητας κατά το άρθρο 4 παρ 1 του Συντάγματος.
Βλέπε γνωμοδότηση καθηγητή της Νομικής Σχολής του ΑΠΘ Κώστα Χρυσόγονου
http://www.esos.gr/sites/default/files/articles-legacy-files/esos_gnomodotisi.pdf
Θεωρώ και εγώ από την πλευρά μου ότι η πρώτη πρόταση της παραγράφου 7 (Άρθρο 6) αποκλείει ένα μεγάλο μέρος του επιστημονικού δυναμικού των πανεπιστημίων από την επίβλεψη διδακτορικών χωρίς λόγο. Δεν υπάρχει καμία επιστημονική ή νομική τεκμηρίωση ως προς το γιατί ένας μη μόνιμος επίκουρος καθηγητής να μη μπορεί να επιβλέψει διδακτορικές διατριβές. Ακόμα και αν θεωρήσουμε ότι κάποιος είναι ακατάλληλος, η ανάθεση της επίβλεψης ήδη ελέγχεται από τη Συνέλευση κατά την παράγραφο 6 του άρθρου. Επομένως η οριζόντια απαγόρευση της επίβλεψης από τα νεώτερα μέλη ΔΕΠ δεν έχει κανένα λόγο ύπαρξης. Μόνο ως τροχοπέδη στην έρευνα και ανάπτυξη στα πανεπιστήμια μπορεί να ερμηνευθεί.
Υπενθυμίζω, παρεπιπτόντως ότι σε όλα τα κορυφαία πανεπιστήμια των ΗΠΑ και της Βρετανίας (και σίγουρα σε πολύ περισσότερα ανά τον κόσμο) ο επίκουρος ΚΡΙΝΕΤΑΙ σε μεγάλο ποσοστό από την ποιότητα των διδακτορικών και των δημοσιεύσεων που παράγουν οι φοιτητές του.
Παρακαλώ, λοιπόν θερμά για την μετατροπή του χαρακτηρισμού «μόνιμοι καθηγητές» σε «μόνιμοι και επί θητεία καθηγητές».
Είναι όντως παράδοξο και απαράδεκτο το γεγονός ότι αποκλείονται πλέον οι επί θητεία επίκουροι καθηγητές από την επίβλεψη διδακτορικών διατριβών. Τα νεότερα μέλη ΔΕΠ έχουν κατά κανόνα περισσότερη διάθεση και κίνητρο, αφού η εξέλιξή τους κρίνεται και από το ερευνητικό έργο και τις δημοσιεύσεις τους. Πρόκειται για μια ακόμη παγκόσμια πρωτοτυπία προς εισαγωγή στην Ελληνική Τριτοβάθμια Εκπαίδευση (μετά από την κλειστή ένταξη ΕΔΙΠ σε βαθμίδα «μονιμου» λέκτορα).
Εκτός και αν οι συντάξαντες το παρόν νομοσχέδιο δεν αντιλαμβάνονται ορθά την έννοια της μονιμότητας των μελών ΔΕΠ.
Επαναλαμβάνω κι εγώ το ερώτημα στο σχόλιο του Θωμά:
1. Γιατί αφαιρείται από τους επί θητεία επίκουρους η δυνατότητα (δεν είναι δικαίωμα, κακώς ορίζεται ως τέτοιο) να εποπτεύουν Δ.Δ.; Δεν θα έπρεπε η αιτιολόγηση να συμπεριλαμβάνεται στο σκεπτικό που συνοδεύει το υπό διαμόρφωση Νομοσχέδιο;
2. Τί γίνεται με τις διατριβές που ήδη εποπτεύουν οι επί θητεία επίκουροι;
3. Ποια η θέση των επί θητεία, όταν τώρα κρίνεται ότι δεν μπορούν να αναλάβουν;
4. Μήπως το Υπουργείο, όπως και σε άλλες περιπτώσεις, έχει διαπράξει μια παραδρομή και πρέπει να το ξαναδεί;
Ή μήπως το αφήνει για να το διευθετήσει κατά τη συζήτηση στην Ολομέλεια;
Γιατί δεν υπάρχει η πρόβλεψη για ορισμένα ΤΕΙ στα οποία υπάρχει η δυνατότητα να δημιουργήσουν και να εκπονήσουν αυτοδύναμα διδακτορικά προγράμματα ;
Παράγραφος 2: Η υποχρέωση κατοχής Διπλώματος Μεταπτυχιακών Σπουδών (ΔΜΣ) δυσκολεύει χωρίς λόγο άριστους φοιτητές που έχουν αποκτήσει ερευνητική εμπειρία στη διάρκεια των προπτυχιακών τους σπουδών να συνεχίσουν για διδακτορικό. Τέτοιος περιορισμός σπάνια υπάρχει σε ιδρύματα στο εξωτερικό. Αντίθετα, συνηθίζεται ο υποψήφιος διδάκτορας να υποχρεώνεται να παρακολουθήσει μαθήματα ΔΜΣ, ανάλογα με τις ανάγκες της έρευνας που πραγματοποιεί. Συνεπώς η πρόβλεψη αυτή προτείνεται να καταργηθεί και να προστεθεί η δυνατότητα υποχρέωσης των υποψηφίων διδακτόρων να παρακολουθήσουν συγκεκριμένα μαθήματα.
Παράγραφος 2: Η υποχρέωση νόμιμα αναγνωρισμένου ΔΜΣ κατά τη διάρκεια της αίτησης, δυσκολεύει και αποθαρρύνει υποψήφιους από το εξωτερικό, μια και η διαδικασία αναγνώρισης είναι γραφειοκρατική και εξαιρετικά χρονοβόρα. Προτείνεται να καταργηθεί (η επιτροπή επιλογής έχει τις γνώσεις για να αξιολογήσει τις σπουδές του κάθε υποψηφίου), ή να μετατεθεί για το στάδιο απονομής του διδακτορικού διπλώματος.
Παράγραφος 3: Η υποχρέωση υποβολής σχεδίου της έρευνας στην ελληνική γλώσσα αποθαρρύνει την προσέλκυση στην Ελλάδα αλλοδαπών υποψηφίων διδακτόρων. Προτείνεται να απαλειφθεί.
Παράγραφος 6: Το τριμελές όργανο που ορίζεται στην παράγραφο αυτή, καταλαβαίνω ότι δεν είναι η Συμβουλευτική Επιτροπή, μια και αυτή ορίζεται στην παράγραφο 9. Προτείνω να απαλειφθεί, αφού το ρόλο του μπορεί να έχει η Συμβουλευτική Επιτροπή.
Παράγραφος 12(η): Προτείνεται να προβλεφθεί συγκεκριμένα ο τρόπος και το ύψος χρηματοδότησης μέσω του κρατικού προϋπολογισμού των ανταποδοτικών υποτροφιών που αναφέρονται στο άρθρο αυτό. Αν αυτό δεν είναι δυνατό υπό τις παρούσες δημοσιονομικές συνθήκες, προτείνεται να απαλειφθεί η προϋπόθεση ανταποδοτικής υποτροφίας, μια και η απόκτηση διδακτικής εμπειρίας είναι σε κάθε περίπτωση απαραίτητο στοιχείο της εκπαίδευσης ενός υποψηφίου διδάκτορα. Η αμοιβή υποψηφίων διδακτόρων μπορεί να προέρχεται και από άλλες πηγές.
Προτείνεται να προβλεφθεί συγκεκριμένη διαδικασία χορήγησης υποτροφιών από πόρους χρηματοδοτούμενων ερευνητικών και αναπτυξιακών προγραμμάτων, με σαφή προσδιορισμό των υποχρεώσεων των φοιτητών (και των ιδρυμάτων) σχετικά με τη φορολογία εισοδήματος, το ΦΠΑ και των εισφορών κοινωνικής ασφάλισης. Η απαλλαγή των υποτροφιών από τις δαπάνες αυτές μπορεί να βοηθήσει σημαντικά τους φοιτητές που τις λαμβάνουν.
Οι διδακτορικές σπουδές έχουν ιδιαίτερα δαπανηρές ανάγκες πρόσβασης των υποψηφίων διδακτόρων σε διεθνή βιβλιογραφία (μέσω ετήσιας συνδρομής σε περιοδικά και βάσεις δεδομένων) και αντίστοιχες απαιτήσεις υποδομών ΤΠΕ, ενώ για τις θετικές επιστήμες και τις επιστήμες ζωής απαιτείται σύγχρονος ερευνητικός εξοπλισμός και υποδομές που θα πρέπει να ανανεώνεται σε τακτική βάση.
Η δωρεάν παροχή διδακτορικών σπουδών, που ήδη ισχύει, δεν έχει λογική καθώς τα διδακτορικά έχουν μεγάλο κόστος. Η υποχρέωση καταβολής, έστω μικρού ποσού διδάκτρων, από τους υποψήφιους διδάκτορες θα έδινε τη δυνατότητα μείωσης των διδάκτρων των μεταπτυχιακών προγραμμάτων σπουδών ετήσιας ή διετούς διάρκειας και θα εξαφάνιζε το εξευτελιστικό (και αποκλειστικά ελληνικό) φαινόμενο των «αιώνιων» υποψηφίων διδακτόρων.
Άρθρο 06, παρ3. Μη ρεαλιστικό στην αρχική αίτηση που υποβάλει ο/η υποψήφιος/α για εκπόνηση ΔΔ να αναγράφεται ο προσωρινός τίτλος της διατριβής και το σχέδιο της διατριβής. Ο τίτλος (προτεινόμενος, προσωρινός ή οριστικός) και το σχέδιο της διδακτορικής διατριβής θα προκύψει σε συνεργασία με τον κύριο επιβλέποντα και μετά τη μελέτη της σχετικής βιβλιογραφίας και απαιτεί συνήθως τουλάχιστον ένα έτος, δηλαδή κατά τη διάρκεια του πρώτου έτους από την εγγραφή στο διδακτορικό κύκλο σπουδών.
Άρθρο 06, παρ7. Εντολή επίβλεψης διδακτορικών διατριβών παρέχεται σε μόνιμους καθηγητές. Μάλλον γράφτηκε εκ παραδρομής. Διαφορετικά οι επίκουροι καθηγητές επί θητεία δεν θα έχουν δικαίωμα επίβλεψης διδακτορικής διατριβής. Συμφώνα με τον ισχύοντα νόμο, οι επίκουροι καθηγητές (επί θητεία ή μόνιμοι) δύναται να επιβλέψουν ταυτόχρονα έως και 5 διδακτορικές διατριβές, όπως και οι καθηγητές των άλλων βαθμίδων.
Με την φράση «μόνιμοι καθηγητές του Τμήματος» τι νοείται;
Αν η φράση απορρίπτει από την ανάληψη της εποπτείας διδακτορικών διατριβών τους επι θητεία επίκουρους τότε δημιουργούνται τα εξής προβλήματα:
1. Τπάρχει ανισότητα με τους έως τώρα επι θητεία που έχουν αναλάβει επίβλεψη διδακτόρων. Άρα κάποιοι πρόλαβαν ή θα προλάβουν πριν την ψήφισει του νόμου;
2. Τι θα γίνει με αυτούς που ήδη επιβλέπουν; Θα συνεχίσουν να επιβλέπουν ή θα «παραδώσουν» τα διδακτορικό τους σε άλλο συνάδελφο; Πόσο εφικτό είναι αυτό με τον όγκο και την διαφοροποίηση των αντικειμένων; Αν δεν τα παραχωρήσσουν σε άλλον τότε αυτοί είναι ικανότεροι από τους άλλους επίκουρους επί θητεία; Μήπως δημιουργείται επιπλεόν και μια ανισότητα μεταξύ των επί θητεία για την κατάληψη μιας θέσης μεγαλύτερης βαθμίδας;
3. Ποια η διαφοροποίηση του επι θητεία επίκουρου με ορισμένες από τις κατηγορίες «Εντολή επίβλεψης διδακτορικών διατριβών παρέχεται από τη Συνέλευση του Τμήματος με πλειοψηφία 2/3 επί των μελών της σε μόνιμους καθηγητές ΤΕΙ ή διδάκτορες ερευνητές Α΄, Β΄ ή Γ΄ βαθμίδας» και τους «ερευνητής στον οποίο έχει δοθεί εντολή μεταπτυχιακής διδασκαλίας μπορεί να επιβλέπει έως τρεις (3) νέους υποψήφιους διδάκτορες ανά ακαδημαϊκό έτος και όχι άνω των δέκα (10) ταυτοχρόνως». Μπορεί κάποιος από τις παραπάνω κατηγορίες χωρίς διδακτορικό να επιβλέψη διδακτορικό;
4. Με βάση την φράση «ερευνητής στον οποίο έχει δοθεί εντολή μεταπτυχιακής διδασκαλίας μπορεί να επιβλέπει έως τρεις (3) νέους υποψήφιους διδάκτορες ανά ακαδημαϊκό έτος και όχι άνω των δέκα (10) ταυτοχρόνως», αν κάποιος επι θητεία επίκουρος έχει ανάθση διδασκαλίας σε μεταπτυχιακό μπορεί να ανάλαβει δηλαδή επίβλεψη διδακτορικών;
5. Καταργείται μια πρακτική ετών, για την βελτίωση και ανάπτυξη των νέων επιστημόνων. Επιπλεόν, η ποιότητα των διδακτορικών δεν αμφισφητείται με την διατήρηση της υπάρχουσας κατάστασης για η διατριβή εποπτεύεται από τριμελή επιτροπή και εξετάζεται από επταμελή επιτροπή με Αναπληρωτές και Καθηγητές εξειδικευμένους στο αντικείμενο που προσυπογράφουν την ποιότητά της. Εκτός αν υπονοείται κάτι που δεν κατανοώ.
Η ΠΡΟΤΑΣΗ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΑΠΑΛΕΙΦΘΕΙ Η ΛΈΞΗ ΜΌΝΙΜΟΣ Ή ΝΑ ΔΗΛΩΘΕΊ ΑΠΌ ΤΗΝ ΒΑΘΜΙΔΑ ΤΟΥ ΕΠΙΚΟΥΡΟΥ ΕΠΙ ΘΗΤΕΊΑ.
ΑΝ ΠΙΣΤΕΥΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΟΤΙ Ο ΕΠΙΚΟΥΡΟΣ ΕΠΙ ΘΗΤΕΊΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΝΑ ΕΠΙΒΛΕΨΕΙ ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΔΙΔΑΚΤΟΡΙΚΩΝ (ΕΔΩ ΦΘΑΝΕΙ ΜΕΧΡΙ ΔΕΚΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΥΠΟΛΟΙΠΕΣ ΒΑΘΜΙΔΕΣ, ΠΡΙΝ ΗΤΑΝ ΠΕΝΤΕ) ΑΣ ΚΡΑΤΗΘΕΙ Ο ΑΡΙΘΜΟΣ ΠΕΝΤΕ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΕΚΛΟΓΗ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΒΑΘΜΙΔΑ
Οι επίκουροι καθηγητές με θητεία είναι ΔΕΠ μειωμένων προσόντων; Για ποιο λόγο αφαιρείται το δικαίωμα επίβλεψης διδακτορικής διατριβής;
Δικαίωμα επίβλεψης διδακτορικών διατριβών έχουν οι μόνιμοι καθηγητές του Τμήματος!!!
Για ποιο λόγοι οι επι θητεία επίκουροι καθηγητές χ´ανουν το δικαίωμα να επιβλέπουν διδακτορικές διατριβές;