Αρχική Ίδρυση Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής και λοιπές διατάξειςΆρθρο 15 – Οφειλές καθηγητών σε Ε.Λ.Κ.Ε. Α.Ε.Ι.

Άρθρο 15 – Οφειλές καθηγητών σε Ε.Λ.Κ.Ε. Α.Ε.Ι.

Η παρ. 3 του άρθρου 23 του ν. 4009/2011 αντικαθίσταται ως εξής:
«3.α. Οι αμοιβές των καθηγητών και υπηρετούντων λεκτόρων πλήρους απασχόλησης της περίπτωσης α` της προηγούμενης παραγράφου εισπράττονται μέσω του Ειδικού Λογαριασμού Κονδυλίων Έρευνας (Ε.Λ.Κ.Ε.) του Ιδρύματος όπου υπηρετούν και υπόκεινται σε παρακράτηση πέντε τοις εκατό (5%) επί του ακαθάριστου ποσού. Η ανωτέρω παρακράτηση αποτελεί πόρο του Ε.Λ.Κ.Ε. του οικείου Α.Ε.Ι..
β. Οι καθηγητές και υπηρετούντες λέκτορες πλήρους απασχόλησης υποχρεούνται να αποδίδουν στον Ειδικό Λογαριασμό Κονδυλίων Έρευνας του Α.Ε.Ι., όπου υπηρετούν, ποσοστό έξι τοις εκατό (6%) επί του ετήσιου καθαρού εισοδήματος που υπάγεται στην περίπτωση θ` της παραγράφου 2 του παρόντος άρθρου. Το ανωτέρω αποδιδόμενο ποσό αποτελεί πόρο του Ειδικού Λογαριασμού Κονδυλίων Έρευνας. Η παράλειψη εκπλήρωσης της ανωτέρω υποχρέωσης συνιστά πειθαρχικό παράπτωμα σύμφωνα με την περίπτωση στ` της παρ. 1 του άρθρου 23 του π.δ. 160/2008 (Α` 220).
γ. Για τους καθηγητές και υπηρετούντες λέκτορες πλήρους απασχόλησης, οι οποίοι ασκούν ή ασκούσαν επιχειρηματική δραστηριότητα ατομικά και δεν έχουν αποδώσει στον Ε.Λ.Κ.Ε. το οφειλόμενο ποσό, ο Ε.Λ.Κ.Ε. εκδίδει πράξη επιβολής των οφειλόμενων για κάθε οικονομικό έτος, για το οποίο υπήρχε υποχρέωση απόδοσης. Οι πράξεις επιβολής των οφειλόμενων μπορούν, κατόπιν αίτησης του καθηγητή, να προβλέπουν τη ρύθμιση της καταβολής του οφειλόμενου ποσού σε μηνιαίες δόσεις. Ο μέγιστος αριθμός των δόσεων δεν μπορεί να υπερβαίνει το λόγο του συνολικού οφειλόμενου ποσού προς το 1/10 του ακαθάριστου μηνιαίου εισοδήματος του τελευταίου οικονομικού έτους. Σε περίπτωση που ο αριθμός των δόσεων είναι μεγαλύτερος του αριθμού των υπολειπόμενων μηνών μέχρι την αφυπηρέτηση του υπόχρεου, ο μέγιστος αριθμός των δόσεων θα ισούται με τον ως άνω αριθμό υπολειπόμενων μηνών. Για τους αφυπηρετήσαντες καθηγητές, ο μέγιστος αριθμός των δόσεων δεν μπορεί να υπερβαίνει το λόγο του συνολικού οφειλόμενου ποσού προς το 1/12 του ακαθάριστου μηνιαίου εισοδήματος του τελευταίου οικονομικού έτους. Σε περίπτωση παράλειψης ή πλημμελούς εκπλήρωσης της ανωτέρω υποχρέωσης, ο Ε.Λ.Κ.Ε. εκδίδει πράξης επιβολής για τα οφειλόμενα των υπολειπόμενων μηνών.
δ. Τα ποσά που οφείλονται, σύμφωνα με το εδάφιο α΄ της παρ. 1 του άρθρου 15 του ν. 2817/2000, την περίπτωση στ΄ του άρθρου 59 του ν. 4009/2011, του άρθρου 18 του ν. 4283/2014, του άρθρου 24 του ν. 4386/2016, από τους καθηγητές και τους υπηρετούντες λέκτορες πλήρους απασχόλησης που ασκούν επιχειρηματική δραστηριότητα, είτε ατομικώς είτε μέσω εταιρείας, παραγράφονται, κατά παρέκκλιση από κάθε άλλη διάταξη, με την πάροδο πενταετίας από το τέλος του οικονομικού έτους το εντός του οποίου γεννήθηκε η οφειλή. Τα εν λόγω ποσά που οφείλονται στους Ε.Λ.Κ.Ε. εισπράττονται και διεκδικούνται σύμφωνα με τις διατάξεις του Κ.Ε.Δ.Ε.. Για τον προσδιορισμό του οφειλόμενου ως άνω ποσού οι Ε.Λ.Κ.Ε. μπορούν να απευθύνονται στην Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων ή στην αρμόδια Δ.Ο.Υ., η οποία υποχρεούται να παρέχει κάθε αναγκαίο στοιχείο σχετικό με το ύψος των εισοδημάτων των υπόχρεων από την άσκηση επιχειρηματικής δραστηριότητας κατά τα κρίσιμα έτη. Οι Επιτροπές Ερευνών των Ε.Λ.Κ.Ε. των Α.Ε.Ι. οφείλουν να προβούν στην έκδοση και κοινοποίηση πράξεων επιβολής των οφειλόμενων κρατήσεων σε βάρος των υπόχρεων για το τρέχον και τα παρελθόντα οικονομικά έτη, εντός προθεσμίας έξι (6) μηνών από τη δημοσίευση της κοινής υπουργικής απόφασης της επόμενης παραγράφου, διαφορετικά υπέχουν ευθύνη σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις για το χρονικό διάστημα που αφορά τη θητεία τους. Σε περίπτωση κατά την οποία έχουν ζητηθεί στοιχεία από την αρμόδια Δ.Ο.Υ. η προθεσμία αρχίζει από την περιέλευση των στοιχείων στους Ε.Λ.Κ.Ε..
ε. Οι οφειλές Καθηγητών και υπηρετούντων Λεκτόρων μελών εταιρειών, οι οποίες δημιουργήθηκαν μέχρι τη δημοσίευση του παρόντος νόμου δυνάμει των ως άνω διατάξεων, υπόκεινται σε περαίωση. Η περαίωση πραγματοποιείται εφόσον υποβληθεί αίτηση περαίωσης στον οικείο Ε.Λ.Κ.Ε. εντός έξι (6) μηνών από τη βεβαίωση των σχετικών οφειλών. Το ποσό που πρέπει να καταβληθεί για τη συντέλεση της περαίωσης ανέρχεται στο είκοσι τοις εκατό (20%) της συνολικής οφειλής που βεβαιώνεται επί του καθαρού εισοδήματος.
στ. Με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων καθορίζεται η διαδικασία είσπραξης ή συμψηφισμού του ποσού που περιέρχεται στον Ειδικό Λογαριασμό Κονδυλίων Έρευνας, ο τρόπος και το είδος ρύθμισης της οφειλής, ο αριθμός και το είδος των ρυθμιζόμενων δόσεων, η διαδικασία είσπραξης παλαιότερων οφειλών, η διαδικασία περαίωσης καθώς, και κάθε άλλο τεχνικό ή λεπτομερειακό ζήτημα».

Σχόλια 1 2
  • 4 Ιανουαρίου 2018, 00:45 | ΝΤΙΝΑ

    Η ρύθμιση είναι προς θετική κατεύθυνση και δείχνει ότι υπάρχει πολιτική πρόθεση να λυθεί ένα χρόνιο και σοβαρό πρόβλημα. Χρειάζονται οι απαραίτητες διευκρινήσεις και σαφώς το δικαίωμα της περαίωσης και στα φυσικά πρόσωπα, ως προσωρινή και μεταβατική λύση, αυστηρά και μόνο για οφειλές πριν από τη δημοσίευση του νόμου. Γιατί να υπάρχει διάκριση εταιρειών και επαγγελματιών; Άραγε κερδίζουν λιγότερα οι εταιρείες; Ως πολιτικοί προϊστάμενοι πρέπει να εξασφαλίζετε την ίση μεταχείριση. Επιπλέον, μόνο με τον τρόπο αυτό θα επιτευχθεί ρύθμιση χρεών για το σύνολο των πανεπιστημιακών [αλλιώς οι διοριζόμενοι την τελευταία πενταετία -δηλαδή όσοι διορίστηκαν (εξαιτίας της κρίσης) με μεγάλη καθυστέρηση και φυσικά ο τζίρος από το ελεύθερο επάγγελμα είναι σαφώς μειωμένος-, θα κληθούν να πληρώσουν το σύνολο των οφειλών τους].

  • 4 Ιανουαρίου 2018, 00:43 | Ε.Α.Π.

    Παράγραφος β
    1 Η ρύθμιση ποσοστού επί του καθαρού ετησίου εισοδήματος αποτελεί θετικό στοιχείο. Οι παρούσες όμως οικονομικές συνθήκες καθιστούν το 6% πολύ υψηλό ποσοστό.
    2 Η προέλευση του καθαρού εισοδήματος απαιτεί περαιτέρω διευκρίνιση. Πρέπει να διευκρινισθεί ότι το καθαρό εισόδημα είναι αυτό που προκύπτει αποκλειστικά από το ελεύθερο επάγγελμα.
    Παράγραφος γ
    1 Στον καθορισμό της δόσης πρέπει να γίνει διόρθωση και αντί ποσοστού του ακαθαρίστου μηνιαίου εισοδήματος να αντικατασταθεί με τον καθορισμό επί του καθαρού εισοδήματος, προ φόρων και ασφαλιστικών εισφορών, που προκύπτει από την άσκηση ελευθέρου επαγγέλματος από το οποίο προκύπτει η οφειλή.
    2 Πρέπει να διευκρινιστεί ότι για τα μέλη ΔΕΠ που πρόκειται σύντομα να συνταξιοδοτηθούν, θα υπάρχει πρόνοια τροποποίησης της ρύθμισης της οφειλής.
    Παράγραφος δ .
    1 Ο όρος του παρόντος κειμένου: «Χρόνος γένεσης της οφειλής» απαιτεί περαιτέρω διευκρίνιση. Συγκεκριμένα, πρέπει να διευκρινισθεί ότι ορίζεται ως: «το έτος εντός του οποίου εκδόθηκε το οικείο φορολογικό παραστατικό από το μέλος ΔΕΠ, επί του ποσού του οποίου οφείλει να αποδώσει το νόμιμο ποσοστό στον ΕΛΚΕ».
    Με την προϋπόθεση ότι γίνει αυτή η διευκρίνιση, η ρύθμιση έχει θετικά στοιχεία.
    Παράγραφος ε
    1 Η περαίωση με το 20% της οφειλής, η οποία θα υπολογιστεί επί του καθαρού εισοδήματος, προβλέπεται μόνο για μέλη εταιρειών, ενώ δεν προβλέπεται για φυσικά πρόσωπα. Για λόγους ισονομίας και ισοπολιτείας των μελών ΔΕΠ, δεν πρέπει να γίνεται αυτή η διάκριση μεταξύ φυσικών προσώπων και μελών εταιρειών.

  • 3 Ιανουαρίου 2018, 23:14 | ΕΛΕΝΗ ΚΑΛΚΑΝΗ ΟΜΟΤΙΜΗ ΚΑΘΗΓΗΤΡΙΑ ΤΕΙ ΑΘΗΝΩΝ

    Eμείς απο το ΤΕΙ δεν είχαμε κανένα κέρδος και προσφορά στο ιδιωτικό ανεξάρτητο επαγγελμά μας απο τον ΕΛΚΕ. Δεν είμαστε spin out companies σε επιστημονικά πάρκα! Τα ιατρεία μας είναι ιδιωτικά και ετρέχαν με προσωπικά έξοδα και κόπο, αρα με ποιά λογική αυτή η χρέωση? Οι ΕΛΚΕ των ΤΕΙ/ΑΕΙ πρέπει να πέρνουν μεγαλύτερα ποσοστά απο τα προγράμματα πχ 30% οπως στο εξωτερικό και όχι να περιμένουν εισφορές απο ιδιωτικούς φορείς που δεν εχουν ουδεμία σχέση μαζί τους παρά του γεγονότος οτι ο ιδιοκτήτης της επιχείρησης/ εταιρίας τύχαινε να δούλευει στα ιδρυματα αύτα!

  • 3 Ιανουαρίου 2018, 22:56 | Βίκυ

    Η ανάρτηση των κ.κ Καρουση και Γεωργοπούλου με βρίσκουν απόλυτα σύμφωνη. Ο οποιοσδήποτε πανεπιστημιακός λειτουργός επιτελεί το ρόλο που του έχει ανατεθεί απο το πανεπιστήμιο ασχετου μισθολογίου. Η απαίτηση όμως από το Πανεπιστήμιο να αξιώνει ενδεχόμενη υπεραξία από ιδιωτική ενασχόληση των μελών ΔΕΠ για την οποία φυσικά και έχουν φορολογηθεί στο παρελθόν είναι μη αποδεκτή και δηλοι μια λογική παζαρεματος χωρίς όρους. Επίσης μια Ενδο πανεπιστημιακή διαφωνία για ποιο λόγο πρέπει να μετατραπεί σε χρέος προς τις αρμόδιες ΔΟΥ ενώ οι φορολογικές υποχρεώσεις έχουν εκπληρωθεί επίσης είναι κάτι απαράδεκτο.Τα ανωτέρω σχόλια για τις αλλαγές του κ Καρουση με βρίσκουν σύμφωνη

  • 3 Ιανουαρίου 2018, 22:40 | Γιώργος

    Συμφωνώ με τα σχόλια του συνόλου των συναδέλφων μου.
    Σε ότι αφορά τις εταιρείες, η διαφορετική μεταχείριση σε σχέση με τα φυσικά πρόσωπα παραπέμπουν ευθέως σε εξυπηρέτηση συγκεκριμένων προσώπων.

  • 3 Ιανουαρίου 2018, 21:59 | Ν.Γ.Ν.

    Συμφωνώ με τα προαναφερθέντα σχόλια του συνόλου των συναδέλφων. Η προταθείσα ρύθμιση βρίσκεται στη σωστή κατεύθυνση και έρχεται να δώσει μία ουσιαστική λύση σε ένα χρόνιο πρόβλημα με σημαντικότατες και πολυεπίπεδες δυσμενείς επιπτώσεις. Ειδικότερα, η ρύθμιση για 6% επί του καθαρού ετήσιου εισοδήματος (συγκεκριμένα από το ελεύθερο επάγγελμα) είναι θετική. Είναι εντούτοις σημαντικό να ληφθούν υπόψη οι στοιχειοθετημένες και λογικές προτάσεις των συναδέλφων για διευκρινίσεις και τροποποιήσεις. Θα πρέπει να είναι σαφές ότι ο χρόνος γένεσης της οφειλής δεν υπερβαίνει την πενταετία. Επίσης, είναι απόλυτα ορθή η πρόταση για επέκταση της δυνατότητας περαίωσης με το 20% της οφειλής για παρελθόντα έτη και για τα φυσικά πρόσωπα.

  • 3 Ιανουαρίου 2018, 21:10 | Φ.Κ.

    Συμφωνώ με τις αναρτήσεις των κυρίων Καρούση και Δαμάσκου. Θεωρώ αδιανόητο να παζαρεύουμε για το αυτονόητο

  • 3 Ιανουαρίου 2018, 21:05 | Γ.Π.

    Συμφωνώ απόλυτα με τα σχόλια του κ. Καρούση και της κας. Γεωργοπούλου. Το γεγονός ότι κάτι κινείται προς την θετική κατεύθυνση (και μόνο αν ευοδωθεί) δεν το καθιστά και σωστό ή απολύτως αποδεκτό. Ισως είναι μια καλή αρχή για την λύση ενός χρόνιου καταπιεστικού προβλήματος.

  • 3 Ιανουαρίου 2018, 20:59 | Χ.Παξιμαδα

    Η τροπολογία αυτή προσπαθεί να λύση θέματα που απασχολούν τους Πανεπιστημιακούς πάρα πολλά χρόνια. Η ιδέα της απόδοσης ποσοστού στο Πανεπιστήμιο από το ελεύθερο επάγγελμα, εξακολουθεί να αποτελεί παγκόσμια πρωτοτυπία για το Ελληνικό Πανεπιστήμιο και έξω από κάθε λογική, ειδικά για Πανεπιστημιακούς που το ελεύθερο επάγγελμα είναι ‘απαραίτητο’ για την απόκτηση διδακτικής εμπειρίας,και δεν υπάρχει η δυνατότητα ενδοπανεπιστημιακής άσκησης και εξάσκησης.
    Παρ όλα αυτά η μείωση του ποσοστού και μάλιστα επί των καθαρών εσόδων από το ελεύθερο επάγγελμα είναι τουλάχιστον προς την καλή κατεύθυνση.

    Σχετικά με τις παλιές οφειλές,η δόση θα πρέπει να υπολογίζεται σαν ποσοστό επί του καθαρού εισοδήματος που προκύπτει από το ελεύθερο επάγγελμα, και όχι σαν ποσοστό του ακαθάριστου εισοδήματος.

    Θετική η ρύθμιση για την παραγραφή παλαιών χρεών πέραν της πενταετίας.Θα πρέπει όμως να αποτυπωθεί σαφώς ότι η απόδοση αφορά τα 5 τελευταία χρόνια. Σχετικά με τον όρο: «Χρόνος γένεσης της οφειλής» ,πρέπει να διευκρινιστεί στο παρόν κείμενο, ότι ορίζεται ως: το έτος εντός του οποίου εκδόθηκε το οικείο φορολογικό παραστατικό από το μέλος ΔΕΠ, επί του ποσού του οποίου οφείλει να αποδώσει το νόμιμο ποσοστό στον ΕΛΚΕ.

    Τέλος,για λόγους ισονομίας, δεν πρέπει να γίνεται διάκριση μεταξύ μελών ΔΕΠ ως φυσικά πρόσωπα και μελών ΔΕΠ ως μέλη εταιρειών για τα οποία προβλέπεται περαίωση της οφειλής, ενώ στα φυσικά πρόσωπα όχι.
    Η περαίωση με το 20% της οφειλής, η οποία θα υπολογιστεί επί του καθαρού εισοδήματος, είναι ένα μέτρο που για λόγους ίσης μεταχείρισης πρέπει να ισχύσει για όλους.

  • 3 Ιανουαρίου 2018, 20:16 | ΙΓΤΖ

    Η Οθωμανική αυτοκρατορία και αργότερα το Τουρκικό κράτος με το Νόμο Barlik του 1942, είχαν εφεύρει έναν ασφαλή τρόπο για να εξοντώνουν τις ανεπιθύμητες μειονότητες που ζούσαν και εργάζονταν στο ζωτικό τους χώρο, ενισχύοντας παράλληλα, με απλούστατο τρόπο, τα οικονομικά του Kράτους.
    Ο τρόπος αυτός ήταν η υπερφορολόγηση των εισοδημάτων των μειονοτήτων ή ακόμα χειρότερα η υπερκοστολόγηση των περιουσιών των Ελλήνων, των Εβραίων ή των Αρμενίων και η απαίτηση καταβολής ιλιγγιώδους φόρου.

    Σε μια παρόμοια μεθοδολογία κινδυνεύουν να εμπλακούν οι Ειδικοί Λογαριασμοί Κονδυλίων Έρευνας των ΑΕΙ, απαιτώντας την καταβολή σε αυτούς ετήσιου «φόρου» από τα μέλη ΔΕΠ, που διατηρούν νόμιμες επαγγελματικές εγκαταστάσεις όπως τεχνικά γραφεία, δικηγορικά γραφεία, ιατρεία, οδοντιατρεία, ακόμα και σε εκείνους που επιδίδονται σε συγγραφική ή αυτοεκδοτική δραστηριότητα και γενικά κάθε είδους έργο, παράλληλο με την Ακαδημαϊκή διδασκαλία και έρευνα.
    Η προχειρότητα αυτής της δραστηριότητας απεικονίζεται ανάγλυφα, από το κατά καιρούς απαιτούμενο ποσοστό από τα ΑΚΑΘΑΡΙΣΤΑ μάλιστα έσοδα των επαγγελματικών εγκαταστάσεων.

    Έτσι έχουμε βιώσει την απαίτηση ποσοστών 30%, 15%, 10%, 7% επί των ακαθαρίστων , 7% επί των καθαρών και προσφάτως εκ νέου με το νόμο 4386/16, 7% επί των ακαθαρίστων εσόδων και εκ νεου 6% επι των καθαρων (με το προσφατα προετεινομενο σχεδιο Νομου)επι των καθαρωντων επαγγελματικών εγκαταστάσεων, χώρων που λειτουργούν με δαπάνες, υποδομές, μόχθο και προσπάθεια των ιδιοκτητών τους, σε χρόνο πέραν του Ακαδημαϊκού ωραρίου και σε περιορισμένη διάρκεια, δηλαδή μέχρι 8 ώρες εβδομαδιαίως.

    Είναι προφανές ότι έχει στρεβλωθεί τρομερά η αρχή και ο προορισμός των ΕΛΚΕ, λαμβάνοντας υπ’ όψιν ότι από τις παρακρατήσεις αυτές, τα μέλη ΔΕΠ δεν απολαμβάνουν κανενός προνομίου ή υπηρεσίας ή αντισταθμιστικής παροχής, μια και τα καταβαλλόμενα διατίθενται σε δράσεις των ΕΛΚΕ, που τα ΑΕΙ είναι ΥΠΟΧΡΕΩΜΕΝΑ να προβαίνουν ή να προσφέρουν μέσω των εισροών εκ του Κρατικού Προϋπολογισμού και της Φορολογίας Εισοδήματος.
    Με μισθούς καταρρακωμένους, με υποχρεώσεις τριπλασιασμένες λόγω της σημαντικής μείωσης του Διδακτικού και Διοικητικού προσωπικού και με σχεδόν αποκλειστική ενασχόληση των μελών ΔΕΠ με τις Ακαδημαϊκές λειτουργίες, η πρακτική αυτή πρέπει ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ και με ΚΑΘΕ τρόπο να ανακληθεί.Η παραπάνω διατυπωση στο αρθρο 15 εχει θετικα στοιχεία για την άμβλυνση των σοβαρών επιπτωσεων που θα υπάρξουν στα μέλη ΔΕΠ, από την καταβολή επιπλέον χρημάτων-πέραν αυτών της φορολογίας-και παράλληλα είναι εξαιρετικά Πυθιακή η διατύπωση πέρί του χρόνου ΓΕΝΝΗΣΗΣ της οφειλής και των χρόνων παραγραφής της.

  • 3 Ιανουαρίου 2018, 20:05 | Ηρακλής Γούσιας

    Πρόκειται για μια Θετική ρύθμιση που προσπαθεί να απαλύνει (εν μερει ) τις επιπτώσεις ενος παράλογου και απαράδεκτου μέτρου.

    Ενός χαρατσιού μοναδικού στην Ευρώπη που τιμωρεί όσους εργάζονται ιδιωτικά στίς ελεύθερες εκτός Πανεπιστημίου ώρες τους.Θα είχε νόημα και νομίζω θα ήταν αποδεκτό απο όλους μας εάν χρησιμοποιούσαμε τις υποδομές των Πανεπιστημίων,αλλά αυτό δεν συμβαίνει…

    Στην παράγραφο Δ: πρέπει να διευκρινιστεί ο όρος «χρόνος γένεσης της οφειλής .¨
Επίσης δεν διευκρινίζεται με σαφήνεια, εαν το καθαρό εισόδημα προκύπτει μόνο απο το επάγγελμα ή οχι.

    Στήν Παράγραφο Ε: Για λόγους ισονομίας δεν πρέπει να γίνεται διάκριση μεταξύ μελών ΔΕΠ ως φυσικά πρόσωπα και μελών ΔΕΠ ως μέλη εταιρειών.
Στούς» Πατρίκιους»προβλέπεται περαίωση της οφειλής, ενώ στους «Πληβίους¨οχι!
Η περαίωση με το 20% της οφειλής, η οποία θα υπολογιστεί επί του καθαρού εισοδήματος, είναι ένα μέτρο που για λόγους ίσης μεταχείρισης πρέπει να ισχύσει για όλους

  • 3 Ιανουαρίου 2018, 16:51 | Αλεξάνδρα Τσάμη

    Η ρύθμιση αυτή φαίνεται να είναι ρεαλιστική, αφού παρέχει μία βιώσιμη και εφικτή λύση προς τη σωστή κατεύθυνση. Υπάρχουν όμως κάποια σημεία που απαιτούν τροποποίηση, όπως:
    Στην παράγραφο β: Το ποσοστό 6% είναι πολύ υψηλό, λαμβανομένου υπόψη τις σημερινές οικονομικές συνθήκες – Επίσης πρέπει να διευκρινισθεί ότι το καθαρό εισόδημα είναι αυτό που προκύπτει από το ελεύθερο επάγγελμα.
    Στην παράγραφο γ: Στον καθορισμό της δόσης είναι αναγκαίο να γίνει διόρθωση και αντί «ποσοστού του ακαθάριστου μηνιαίου εισοδήματος» να αντικατασταθεί με τον καθορισμό «επί του καθαρού εισοδήματος, προ φόρων και ασφαλιστικών εισφορών», που προκύπτει από την άσκηση ελευθέρου επαγγέλματος από το οποίο προκύπτει η οφειλή.
    Η αλλαγή αυτή είναι ιδιαίτερα σημαντική για κάποια επαγγέλματα στα οποία υπάρχουν ανελαστικά λειτουργικά έξοδα όπως: αναλώσιμα υλικά, έξοδα υπέρ του αποδεχόμενου την παροχή έργου προς τρίτους, βοηθητικό προσωπικό απολύτως απαραίτητο όπως π.χ. βοηθός οδοντιάτρου χωρίς τον οποίο ή την οποία είναι αδύνατο να πραγματοποιηθούν σειρά επεμβάσεων (με γνώμονα το όφελος του ασθενούς). Τα έξοδα αυτά φθάνουν ή και ξεπερνούν το 50% του ακαθάριστου, όπως άλλωστε αποδέχεται μέχρι και σήμερα η εφορία. Εάν παραμείνει ο υπολογισμός επί των ακαθαρίστων, για τα επαγγέλματα αυτά προκύπτει κατάφορη αδικία, εφόσον θα απαιτούνται χρήματα τα οποία εισπράττονται για λογαριασμό τρίτων και στους οποίους αποδίδονται. Ακόμη, θα πρέπει να διευκρινιστεί ότι για τα μέλη ΔΕΠ που πρόκειται να συνταξιοδοτηθούν σε σύντομο χρονικό διάστημα, να τροποποιηθεί η ρύθμιση της οφειλής, βάσει των όσων θα προβλέπονται για τους αφυπηρετήσαντες κατά τη δημοσίευση του παρόντος.
    Στην παράγραφο δ: Ο όρος «Χρόνος γένεσης της οφειλής», πρέπει να διευκρινιστεί στο υπάρχον κείμενο και να ορίζεται ως: «το έτος εντός του οποίου εκδόθηκε το οικείο φορολογικό παραστατικό από το μέλος ΔΕΠ, επί του ποσού του οποίου οφείλει να αποδώσει το νόμιμο ποσοστό στον ΕΛΚΕ». Εφόσον γίνει αυτή η διευκρίνιση, πρόκειται για θετική ρύθμιση.
    Στην παράγραφο ε: Για λόγους ισονομίας και ισοπολιτείας, δεν πρέπει να γίνεται διάκριση μεταξύ μελών ΔΕΠ ως φυσικά πρόσωπα και μελών ΔΕΠ ως μέλη εταιρειών για τα οποία προβλέπεται περαίωση της οφειλής, ενώ στα φυσικά πρόσωπα όχι. Είναι αδιανόητο να διευκολύνονται οι εταιρείες και όχι τα εργαζόμενα φυσικά πρόσωπα, τα οποία μάλιστα δεν είχαν το δικαίωμα ίδρυσης εταιρειών.

  • 3 Ιανουαρίου 2018, 14:24 | Σπύρος

    Παράγραφος β
    1. Η ρύθμιση ποσοστού επί του καθαρού ετησίου εισοδήματος είναι προς τη θετική κατεύθυνση. Ωστόσο το ποσοστό 6% είναι πολύ υψηλό, λαμβάνοντας υπόψη τις σημερινές οικονομικές συνθήκες.
    2. Πρέπει να διευκρινισθεί ότι το καθαρό εισόδημα είναι αυτό που προκύπτει από το ελεύθερο επάγγελμα.

    Παράγραφος γ
    1. Στον καθορισμό της δόσης είναι απαραίτητο να γίνει διόρθωση και αντί ποσοστού του ακαθάριστου μηνιαίου εισοδήματος να αντικατασταθεί με τον καθορισμό επί του καθαρού εισοδήματος, πρό φόρων και ασφαλιστικών εισφορών, που προκύπτει από την άσκηση ελευθέρου επαγγέλματος από το οποίο προκύπτει η οφειλή.
    Υπάρχουν ανελαστικά λειτουργικά έξοδα όπως:
    αναλώσιμα υλικά, βοηθητικό προσωπικό τα οποία φθάνουν ή και ξεπερνούν το 50% του ακαθάριστου (όπως άλλωστε αποδέχεται μέχρι σήμερα η εφορία).

    Παράγραφος δ
    1. Θετική ρύθμιση για την τελευταία πενταετία.

  • 3 Ιανουαρίου 2018, 14:13 | Vasileios

    Η προτεινόμενη νομοθετική ρύθμιση φαίνεται να δίνει την δυνατότητα να λυθεί ένα χρόνιο πρόβλημα μεταξύ των μελών της ακαδημαϊκής κοινότητας και του ΕΛΚΕ. Εντούτοις, παραμένει να διατηρεί αρκετά από τα προβλήματα που ενέχει αυτός ο νόμος σχετικά με την καταβολή ποσοστού επί του εισοδήματος του ελεύθερου επαγγέλματος – τονίζουμε πάντα το βασικό παραλογισμό να απαιτεί το πανεπιστήμιο ποσοστό επί μιας ιδιωτικής επένδυσης και επιχείρησης, όπως είναι ένα οδοντιατρείο, με σκοπό να ενισχυθούν τα έσοδά του.
    Ειδικότερα σημεία:
    1 Δεν αναγνωρίζει τις ιδιαιτερότητες μεταξύ των ελεύθερων επαγγελμάτων που έχουν αντίκτυπο στο πραγματικά καθαρό εισόδημα. Σίγουρα, η ρύθμιση του ποσοστού στα 6% επί των καθαρών εσόδων είναι ένα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση (πάντα μέσα στα πλαίσια του παραλογισμού του νόμου)
    2 Η παράλογη διάκριση που γίνεται μεταξύ των φυσικών προσώπων και αυτών που συμμετέχουν σε εταιρίες – δίνοντας την δυνατότητα ευνοϊκότερης περαίωσης στους δεύτερους
    3 Ασάφεια ως προς τον καθορισμό των δόσεων σε σχέση με το ποιο είναι το μηναίο εισόδημα που θα χρησιμοποιείται για τον υπολογισμό
    4 Ασάφεια ως προς το «Χρόνο γέννησης της οφειλής», με σημαντικό αντίκτυπο στη διαγραφή χρεών

  • 3 Ιανουαρίου 2018, 13:02 | Λ.Γ.

    Πιστεύω ότι οι ρυθμίσεις για τις «οφειλές» είναι στην σωστή κατεύθυνση, αν και χρειάζονται βελτιώσεις που έχουν ήδη επισημανθεί από άλλους συναδέλφους. Για παράδειγμα η αντιμετώπιση που επιφυλάσσεται για τις Εταιρείες πρέπει να ισχύει και για τα φυσικά πρόσωπα για λόγους ισονομίας και ισοπολιτείας.
    Οι ως άνω ρυθμίσεις μετά την ακόμη μεγαλύτερη βελτίωσή τους, είναι απαραίτητες για την άμβλυνση της αδικίας που έχει επιχειρηθεί εναντίον των μελών ΔΕΠ, από τον από εικοσαετίας άδικο νόμο, που τους ζητάει να χρηματοδοτούν μέρος της λειτουργία της Ανώτατης Εκπαίδευσης με το ιδιωτικό τους βαλάντιο.

  • 3 Ιανουαρίου 2018, 12:39 | Δήμος

    Πρόκειται για μια ρύθμιση που βρίσκεται σε σωστό δρόμο, αν και ακόμα και το 6% είναι ένα τέλος δυσβάσταχτο για τους Οδοντιάτρους στις δυσκολές τούτες εποχές.
    Θα πώ επίσης οτι θεωρώ εντελώς ανήθικο και παράλογο ο Οδοντίατρος μέλος ΔΕΠ να χρηματοδοτεί και τον ΕΛΚΕ, από την λειτουργία του ιδιωτικού του ιατρείου το οποίο θεωρείται μια σημαντική επένδυση την οποία αρκετοί νέοι συνάδελφοι δεν έχουν κάν αποσβέσει ακόμα.
    Ως προς τις επιμέρους παρατηρήσεις με καλύπτει πλήρως ο Γιάννης Καρούσης.

  • 3 Ιανουαρίου 2018, 12:33 | Μαρια

    Μια ρύθμιση παράλογη. Οι καθηγητές πληρώνουν τους φόρους τους άσχετα άμα δουλεύουν και εκτός πανεπιστημίου. Προβλέπεται εκκένωση της σχολής από διδακτικό προσωπικό με τέτοιους νόμους !! Ένας παράλογος νόμος !

  • 3 Ιανουαρίου 2018, 12:23 | Αρης

    Ένας παράλογος νόμος αφού πληρώνουν μέχρι τώρα κανονικά τις οφειλές προς το δημόσιο.Σε καμία άλλη ευρωπαϊκή χώρα οι καθηγητές δεν πληρώνουν επιπρόσθετο χαράτσι δουλεύοντας εκτός πανεπιστημίου.

  • 3 Ιανουαρίου 2018, 11:46 | ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΝΗΣ

    Συμφωνώ με τα προαναφερθέντα σχόλια επί των ρυθμίσεων, που δημιουργούν τις προϋποθέσεις για μία τίμια και δίκαιη λύση στο χρόνιο αυτό πρόβλημα που μας απασχολεί.

  • 3 Ιανουαρίου 2018, 11:24 | Ελευθέριος Τερρυ Ρ. Φαρμάκης

    Παρά την παγκόσμια πρωτοτυπία της απαίτησης αυτής (καθότι σε όλο τον
    κόσμο εφαρμόζεται η παρακράτηση αυτή μόνο σε περιπτώσεις ενδοπανεπιστημιακής απασχόλησης), το Υπουργείο κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση για την επίλυση ενός χρονίζοντος προβλήματος που ταλανίζει τα μέλη της Πανεπιστημιακής Κοινότητας.

    Το προτεινόμενο ποσοστό (6% επί των καθαρών κερδών), παρότι χαμηλότερο από παλαιότερες απαιτήσεις, για τη σημερινή εποχή της κρίσης, είναι αναμφίβολα πολύ υψηλό.

    Τα σχόλια των κκ Κοζυράκη, Τορτοπίδη και Καρούση, με καλύπτουν και δεν υπάρχει λόγος να τα επαναλάβω. Απλά, οι προτεινόμενες διευκρινήσεις είναι απαραίτητες για την αποφυγή παρερμηνειών και η ισονομία μεταξύ φυσικών προσώπων και εταιριών πρέπει να συμπεριληφθεί στη ρύθμιση.

  • 3 Ιανουαρίου 2018, 10:59 | Κων/νος Τόσιος

    Το άρθρο 15 αποτελεί θετικό βήμα προς την κατεύθυνσης της τακτοποίησης ενός σοβαρού προβλήματος που έχει δημιουργηθεί από την παγκόσμιας πρωτοτυπίας έμπνευση του Ελληνικού κράτους να χρηματοδοτεί το Δημόσιο Πανεπιστήμιο από τα εισοδήματα ομάδας εργαζομένων σε αυτό, οι οποίοι ασκούν ελεύθερο επάγγελμα νομίμως και όχι εις βάρος του Πανεπιστημίου.
    Στην παράγραφο δ’ φαίνεται η πρόθεση του υπουργείου να θέσει χρονικό περιορισμό στη διεκδίκηση των αναδρομικών. Αυτός ο περιορισμός πρέπει να διατυπωθεί με απόλυτη σαφήνεια, καθώς αν επιδέχεται «ερμηνείες» μπορεί να γίνει αιτία παρερμηνειών και αμφισβητήσεων.
    Η προτεινόμενη διάταξη θέτει θέμα διάκρισης μεταξύ των μελών ΔΕΠ, αφού με την παράγραφο ε’ προβλέπεται προνομιακή μεταχείριση μέσω της περαίωσης στο 20% για τα μέλη ΔΕΠ που συμμετέχουν σε εταιρείες, χωρίς να διατυπώνεται καμία αιτιολογία για αυτό. Η απαλοιφή της διατύπωσης «μελών εταιρειών» θα αντιμετώπιζε το πρόβλημα. Διάκριση θα δημιουργείται από εδώ και στο εξής με την εφαρμογή του νόμου, καθώς μέλη ΔΕΠ της ίδιας βαθμίδας και των ίδιων λοιπών προσόντων θα αποζημιώνονται για την ίδιες ακριβώς υπηρεσίες με διαφορετική αμοιβή, αφού ουσιαστικά όσοι ασκούν ελεύθερο επάγγελμα αποδίδοντας 5% των ετήσιων καθαρών εσόδων από αυτό στον ΕΛΚΕ, θα «μειώνουν» τον ετήσιο μισθό τους κατά το ποσό αυτό. Αυτά τα δύο ζητήματα δημιουργούν θέμα κατάργησης της ισονομίας.
    Το υπουργείο πρέπει να επανεξετάσει συνολικά το ζήτημα της απαίτησης ποσοστού επί των εισοδημάτων από το ελεύθερο επάγγελμα των μελών ΔΕΠ, απαίτηση για την οποία μέχρι σήμερα δεν έχω ακούσει να διατυπώνεται επίσημα οποιαδήποτε τεκμηρίωση.

  • 3 Ιανουαρίου 2018, 10:08 | Στρατής Παπάζογλου

    Το παράλογα υψηλό ποσοστό που είχε οριστεί αρχικά και οι συνεχείς αναβολές στην εκδίκαση της προσφυγής διαιώνισαν ένα πρόβλημα και δημιούργησαν οφειλές των μελών ΔΕΠ προς τον ΕΛΚΕ. Τέτοιο τέλος δεν υπάρχει σε κανένα άλλο Ευρωπαϊκό Πανεπιστήμιο. Σε αυτά μόνο για άσκηση επαγγέλματος εντός των χώρων τους υπάρχει ποσοστό παρακράτησης.

    Παρόλα αυτά η ρύθμιση αυτή είναι προς τη σωστή κατεύθυνση, που δίνει ρεαλιστική διέξοδο σε ένα πρόβλημα που απασχολεί μέλη ΔΕΠ για πολλά χρόνια.

    Θετική είναι η ρύθμιση ποσοστού 6% επί του καθαρού ετήσιου εισοδήματος από εδώ και πέρα.

    Για λόγους ισονομίας, η περαίωση με το 20% της οφειλής, η οποία θα υπολογιστεί επί του καθαρού εισοδήματος, είναι ένα μέτρο που πρέπει ΝΑ ΙΣΧΥΕΙ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ. Γιατί γίνεται διάκριση μεταξύ μελών ΔΕΠ ως φυσικά πρόσωπα και μελών ΔΕΠ ως μέλη εταιρειών? Αυτό δημιουργεί μια τεράστια ανισότητα.

  • 3 Ιανουαρίου 2018, 09:20 | Ηρακλής Γούσιας

    Πρόκειται για μια Θετική ρύθμιση που προσπαθεί να απαλύνει (εν μερει ) τις επιπτώσεις ενος παράλογου και απαράδεκτου μέτρου.
    Ενός χαρατσιού μοναδικού στην Ευρώπη που τιμωρεί όσους εργάζονται ιδιωτικά στίς ελεύθερες εκτός Πανεπιστημίου ώρες τους.Θα είχε νόημα και νομίζω θα ήταν αποδεκτό απο όλους μας εάν χρησιμοποιούσαμε τις υποδομές των Πανεπιστημίων,αλλά αυτό δεν συμβαίνει .

    Στην παράγραφο Δ: πρέπει να διευκρινιστεί ο όρος «χρόνος γένεσης της οφειλής ¨
    Επίσης δεν διευκρινίζεται καθαρά εαν το καθαρό εισόδημα προκύπτει μόνο απο το επάγγελμα.

    Στήν Παράγραφο Ε: Για λόγους ισονομίας δεν πρέπει να γίνεται διάκριση μεταξύ μελών ΔΕΠ ως φυσικά πρόσωπα και μελών ΔΕΠ ως μέλη εταιρειών.
    Στούς» Πατρίκιους»προβλέπεται περαίωση της οφειλής, ενώ στους «Πληβίους¨οχι!
    Η περαίωση με το 20% της οφειλής, η οποία θα υπολογιστεί επί του καθαρού εισοδήματος, είναι ένα μέτρο που για λόγους ίσης μεταχείρισης πρέπει να ισχύσει για όλους.

  • 3 Ιανουαρίου 2018, 08:15 | Δ. Εμμανουηλ

    Σε καμία χώρα του κοσμου οι Καθηγητές που τους επιτρέπεται να εργάζονται εκτός Πανεπιστημίου δεν τους επιβάλλεται να πληρώνουν αυτό το παράλογο χαράτσι εφοσον φυσικα δεν χρησιμοποιουν δομες του Πανεπιστημίου. Ο στόχος του μέτρου, όταν έγινε το 1997 και ήταν 30% επί των μεικτών, ηταν για πληρη απασχοληση και ΜΕΧΡΙ να γίνουν οι δημόσιες υποδομές για εργασία εντός των Πανεπιστημίων…. που ποτέ δεν έγιναν φυσικά Το επιχειρημα οτι πληρωνονται περισοτερο σαν Πανεπιστημιακοι ειναι επισης σαθρο. Η πλειοψηφια των μελων ΔΕΠ εχει ηδη κανει καριερα οταν ερχεται ο πολυποθητος διορισμος (οι περισοτεροι ανω των 40, κυριως για τις ιατρικες σχολές).. Πως είναι δυνατόν να γράφεται στο Νόμο μίας χώρας, ότι ένα Δημόσιο Πανεπιστήμιο απαιτεί από το ιδιωτικό επάγγελμα των μελών του να στηρίζουν το έργο και την έρευνα του Πανεπιστημίου?
    ΝΟΜΟΘΕΤΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΟΡΘΩΘΕΙ ΕΝΑ ΛΑΘΟΣ ΜΕ ΕΝΑ ΑΚΟΜΑ ΛΑΘΟΣ.
    Ας σταματήσει αυτή η στρέβλωση του Νόμου του 1997,
    ΑΣ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕΙ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΑΝ ΘΕΛΕΙ ΔΕΠ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗΣ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗΣ ΚΑΙ ΑΝ ΟΧΙ ας σταματησει τα παζαρέματα στο ποσοστό για την όποια εξω-πανεπιστημιακή ιδιωτική δραστηριότητα, γιατί δεν θα πρέπει να υπάρχει καθόλου και να καταργησει ολες τις προηγουμενες διαταξεις τις οποιες ούτως η αλλως ΠΟΛΥ ΣΩΣΤΑ καταργει ΜΕΧΡΙ ΤΟ 2013 (ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΤΟ ΛΕΕΙ ΞΕΚΑΘΑΡΑ διευκολυνωντας και τον ΕΛΚΕ εαν δεν αλλαχθει το αρθρο?)
    ΑΣ ΣΤΗΡΙΞΕΙ επιτελους τα μελη ΔΕΠ που κρατουν τις Σχολες μας σε αυτες τις ζηλευτες θεσεις στις διεθνεις καταταξεις.

  • 3 Ιανουαρίου 2018, 01:22 | Μαργαρίτα

    Η ρύθμιση αποτελεί μια βελτίωση συγκριτικά με ό,τι έχει προταθεί μέχρι σήμερα. Πρέπει η πολιτεία επιτέλους να δώσει λύση σε μια αδικία χρόνων εις βάρος των πανεπιστημιακών, από τους οποίους ζητείται να χρηματοδοτούν το μισθό τους!
    Υπάρχουν όμως 2 σημεία που απαιτούν εξορθολογισμό.
    1) στη παράγραφο ε. πρέπει να αποδοθεί με δίκαιο τρόπο η δυνατότητα περαίωσης και για τα φυσικά πρόσωπα, όπως ακριβώς προβλέπεται για όσους έχουν εταιρείες. Είναι αδιανόητο να νομοθετείται με τόση μεροληψία η περαίωση, η οποία είναι σωστή πρακτική, μόνο για όσους, λίγους, πανεπιστημιακούς έχουν εταιρείες, τη στιγμή που για τους υπολοίπους μέχρι πρότεινος απαγορευόταν να ιδρύσουν ή να μετέχουν σε εταιρείες.
    Είναι ευκαιρία για το Υπουργείο Παιδείας να αποδείξει έμπρακτα ότι επιθυμεί να βοηθήσει μια ομάδα σκληρά εργαζόμενων ανθρώπων να επιβιώσουν και ταυτόχρονα να τους επιτρέψει να συνεχίσουν να εργάζονται με ζήλο και με μεράκι για να δώσουν στα παιδιά μας σοβαρή εκπαίδευση. Δε φτάνει που οι μισθοί των πανεπιστημιακών είναι πολύ χαμηλοί (ας σκεφθούν οι κύριοι βουλευτές που θα ψηφίσουν, τι κόπο έχουν καταβάλει οι ίδιοι στη ζωή τους και πόσο περισσότερα χρήματα εισπράτουν ως βουλευτική αποζημίωση…).
    2) Στην παράγραφο δ. πρέπει να διευκρινιστεί ότι ως χρόνος γένησης της οφειλής ορίζεται το έτος εντός του οποίου εκδόθηκε το οικείο φορολογικό παραστατικό από το μέλος ΔΕΠ, επί του ποσού του οποίου οφείλει να αποδώσει το νόμιμο ποσοστό στον ΕΛΚΕ.
    Εφόσον το σημείο αυτό διευκρινιστεί, πρόκειται για θετική ρύθμιση.
    3) Σε κάθε περίπτωση δεν υπάρχει διεθνώς προηγούμενο, να απαιτείται από πανεπιστημιακούς δασκάλους να πληρώνουν το Πανεπιστήμιο το οποίο υπηρετούν, με χρήματα από εισοδήματα τα οποία αποκτήθηκαν σε ιδιωτικούς χώρους, εκτός του ωραρίου κατά το οποίο διδάσκουν. Εάν η εργασία τους γίνεται εντός των ακαδημαϊκών ιδρυμάτων, με υλικοτεχνική υποδομή και με βοηθητικό προσωπικό που παρέχεται από το ακαδημαϊκό ίδρυμα, τότε είναι λογικό να υπάρχει κάποια παρακράτηση, όπως ισχύει για τους ιατρούς που κάνουν απογευματινά ιατρεία εντός των νοσοκομείων. Αυτό όμως που επιχειρείται εδώ είναι αδιανόητο και τουλάχιστον άδικο! Επιπλέον, όπως εγώ αντιλαμβάνομαι, το Υπουργείο θεωρεί ότι οι Πανεπιστημιακοί αποκτούν αξία στον επαγγελματικό στίβο λόγω του τίτλου τους! Αν ισχύει αυτό τότε είναι ευθύνη του Υπουργείου να διαλέγει με καλύτερο τρόπο αξιόλογους ανθρώπους για να διδάσκουν τα παιδιά μας. Εάν πάλι, όπως εγώ πιστεύω, κάποιος γίνεται πανεπιστημιακός αφότου έχει αποδείξει διδακτικά και ερευνητικά την αξία του, είναι αυτονόητο ότι θα είναι και καλός στη δουλειά του στο όποιο μαχόμενο επάγγελμα. Τί είδους τιμωρία είναι αυτή στους ανθρώπους που πετυχαίνουν με την εργασία τους και στον ακαδημαϊκό χώρο και στο επάγγελμά τους (το οποίο ασκούν προφανώς γιατί το κράτος δεν τους παρέχει τα χρήματα που αξίζουν) και οι οποίοι λειτουργούν ως πρότυπα για τις νέες γενιές;
    Εάν τελικά δίνει το Υπουργείο σημασία σε όσα γράφονται στη διαβούλευση, ας αναλογιστεί τι είδους ηθικό θέλει να διακατέχει τους δασκάλους μας. Η εμπορευματοποίηση της παιδείας αποκτά μια νέα διάσταση: να εκμεταλευτούμε τους καθηγητές! Αφού μπορούμε, να τους βάλουμε να πληρώνουν για να ανήκουν στην πανεπιστημιακή «οικογένεια». Τί θα ακολουθήσει άραγε; Να πληρώνουν οι συνταξιούχοι για τις συντάξεις τους, επειδή μαζεύουν και λάδι από το χωράφι που έχουν στο χωριό τους; Να πληρώνουν οι στρατιώτες που τους επιτρέπεται να βοηθούν τις οικογένειές τους στον χρόνο που δικαιούνται αδειών; Να πληρώνουν οι βουλευτές, οι δήμαρχοι, οι αντιδήμαρχοι και τόσοι άλλοι λειτουργοί και να χρηματοδοτούν τους μισθούς τους επειδή έχουν εισόδημα και από ένα χωράφι ή ένα ενοίκιο;
    Τέλος σε ότι αφορά διάφορα, ευτυχώς για τη νοημοσύνη μας λίγα, εμπαθή σχόλια, πολύ θα ήθελα να δω επίσημα στοιχεία από τους ΕΛΚΕ που να δείχνουν με διαφανή τρόπο πόσα χρήματα έχουν εισπραχθεί από όποιους τάχα έχουν πληρώσει και συνεπώς δήθεν αδικούνται. Μήπως τα ποσοστά όσων πλήρωναν, μέχρι να αποφανθεί (μετά από πολλά χρόνια είναι γεγονός) το ΣΤΕ, και τα ποσά που έχουν καταβληθεί είναι τόσο λίγα που θα προκαλέσουν αναστάτωση;

  • 3 Ιανουαρίου 2018, 00:50 | Μαρία Γεωργοπούλου

    Συμφωνώ απόλυτα με τα σχόλια του συναδέλφου Ι. Καρούση. Θα ήθελα όμως να υπογραμμίσω πως η καταβολή χρημάτων από πανεπιστημιακούς, οι οποίοι δεν χρησιμοποιούν υποδομές του ιδρύματός τους, αποτελεί παγκόσμια πρωτοτυπία. Με την έννοια αυτή αισθάνομαι ότι τέτοιου είδους «παζαρέματα» όχι μόνο με μειώνουν αλλά είναι εκτός κάθε λογικής.

  • 2 Ιανουαρίου 2018, 23:13 | Λ.Γ.

    Πιστεύω ότι οι ρυθμίσεις για τις «οφειλές» είναι στην σωστή κατεύθυνση, αν και χρειάζονται βελτιώσεις που έχουν ήδη επισημανθεί από άλλους συναδέλφους. Για παράδειγμα η αντιμετώπιση που επιφυλάσσεται για τις Εταιρείες πρέπει να ισχύει και για τα φυσικά πρόσωπα για λόγους ισονομίας και ισοπολιτείας.
    Οι ως άνω ρυθμίσεις μετά την ακόμη μεγαλύτερη βελτίωσή τους, είναι το λιγότερο που μπορεί να κάνει η Κυβέρνηση για την άμβλυνση της αδικίας που έχει επιχειρηθεί εναντίον των μελών ΔΕΠ, καθώς η Πολιτεία αντί να επιβραβεύει τους Καθηγητές για το έργο τους, τους ζητάει να χρηματοδοτούν την λειτουργία της Ανώτατης Εκπαίδευσης με το ιδιωτικό τους βαλάντιο.
    Ας ληφθεί υπ’ όψιν ότι μετά τις πρόσφατες επιβαρύνσεις με τον ΕΦΚΑ, είναι πολύ πιθανό να καταστεί ασύμφορο για πολλά μέλη ΔΕΠ να ασκούν παράλληλα ιδιωτικό επάγγελμα, καθώς το σύνολο των φορολογικών και των άλλων επιβαρύνσεων ανέρχεται πλέον σε απαγορευτικά επίπεδα.

  • 2 Ιανουαρίου 2018, 20:03 | Δαμάσκος Σ.

    Θα συμφωνήσω απόλυτα με τις θέσεις των συναδέλφων Ι.Α.Β και Γιάννη Κ. Καρούση οι οποίοι προσδίδουν μια πιο ουσιαστική μορφή στα υπό διαπραγμάτευση άρθρα, αποτελώντας ταυτόχρονα μια καθαρή και τεκμηριωμένη προσέγγιση.

    Το « φαινόμενο» της παραγράφου ε., αποτελεί κυνική παραβίαση κάθε έννοιας – της συνταγματικά κατοχυρωμένης – ισονομίας και ισοπολιτείας. Είναι το λιγότερο δυσνόητο, το σκεπτικό μιας τέτοιας προνομιακής ρύθμισης σε συναδέλφους που είχαν την νομοθετική δυνατότητα δημιουργίας/συμμετοχής σε εταιρείες. Σε κάθε περίπτωση, η ένταξη ΟΛΩΝ των συναδέλφων σε ανάλογη ρύθμιση θα εξομάλυνε πλήρως την ακαδημαϊκή ζωή στο διηνεκές.

  • 2 Ιανουαρίου 2018, 19:31 | ΑΓΜ

    Αρχικά θα ήθελα να αναφέρω όρι σε καμία Ευρωπαϊκή χώρα σε Καθηγητές που τους επιτρέπεται να εργάζονται εκτός Πανεπιστημίου δεν επιβάλλεται να πληρώνουν αυτό το παράλογο χαράτσι, εκτός εάν εργάζονται εντός του Πανεπιστημίου και χρησιμοποιούν τις δημόσιες υποδομές.
    Έτσι η ρύθμιση αυτή είναι μια συμβιβαστική λύση που αποκαθιστά μια αβεβαιότητα των μελών ΔΕΠ που έχει σορευτεί επί σειρά ετών.

    Όσον αφορά τις διατάξεις του άρθρου νομίζω ότι θα πρέπει να γίνουν οι εξείς διευκρινήσεις:
    Στην Παράγραφο β
    1. Ο υπολογισμός του ποσοστού επί του καθαρού ετησίου εισοδήματος αποτελεί θετική ρύθμιση. Όμως, το ποσοστό 6% είναι πολύ υψηλό, δεδομένων των οικονομικών συνθηκών.
    2. Θα πρέπει να διευκρινισθεί ότι το καθαρό εισόδημα είναι αυτό που προκύπτει αποκλειστικά από το ελεύθερο επάγγελμα.
    Στην παράγραφο γ
    1. Ο υπολογισμός της δόσης πρέπει αντί να υπολογίζεται επί ποσοστού του ακαθάριστου μηνιαίου εισοδήματος να γίνεται επι του καθαρού εισοδήματος, πρό φόρων και ασφαλιστικών εισφορών, που προκύπτει από την άσκηση ελευθέρου επαγγέλματος από το οποίο προκύπτει η οφειλή.

    Η αλλαγή αυτή είναι λογικό να διατυπωθεί έτσι διότι:
    για κάποια επαγγέλματα υπάρχουν ιδιαιτέρως υψηλά και ανελαστικά λειτουργικά έξοδα όπως:
    αναλώσιμα υλικά, έξοδα υπέρ του αποδεχόμενου την παροχή εργου προς τρίτους, τα οποία φθάνουν ή και ξεπερνούν το 50% του ακαθάριστου εισοδήματος (αυτό άλλωστε, το αποδέχεται μέχρι σήμερα η εφορία). Αν γίνει ο υπολογισμός επί των ακαθαρίστων, θα είναι εντελώς απαράδεκτο λογιστικά, εφόσον θα απαιτούνται από το μέλος ΔΕΠ χρήματα τα οποία εισπράττονται για λογαριασμό τρίτων και στους οποίους αποδίδονται.

  • 2 Ιανουαρίου 2018, 18:13 | Γκρίτζαλης Παναγιώτης

    Αυτή η «εισφορά» είναι στην ουσία της άδικη γιατί αφορά εισοδήματα που προέρχονται από ιδιωτική επένδυση.
    Όμως αυτό που προτείνει ο νόμος αυτός ( ποσοστό 6 της εκατό στο καθαρό εισόδημα , παραγραφή πέραν της πενταετίας ), είναι μια λύση για ένα πρόβλημα που έχει πάρει χρόνια μορφή και αφορά μέλη ΔΕΠ που υπηρετούν και μέλη ΔΕΠ που αφυπηρέτησαν

  • 2 Ιανουαρίου 2018, 16:24 | Τριαντάφυλλος

    Οι διατάξεις φαίνονται να είναι προς τη σωστή κατεύθυνση. Το υπουργείο και η κυβέρνηση πρέπει να προχωρήσουν στην υλοποίηση της πρότασης τους για να λύσουν ένα θέμα που ταλανίζει σχεδόν 30 χρόνια τους ακαδημαϊκούς καθηγητές και λέκτορες και επιτέλους να τους ελευθερώσει στην απρόσκοπτη λειτουργία τους σαν δασκάλους και ερευνητές. Το ίδιο πιστεύω ότι όταν έλθει η ώρα της ψήφισης πρέπει να πράξουν και τα αντιπολιτευόμενα κόμματα με πρώτο αυτό της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Τα σχόλια και οι παρατηρήσεις που ήδη αναφέρθηκαν προηγουμένως όσον αφορά διευκρινιστικά θέματα στη διατύπωση του νομοσχεδίου με καλύπτουν για το λόγο αυτό δεν θα τα επαναλάβω.

  • 2 Ιανουαρίου 2018, 14:03 | Ι.Α.Β

    Παράγραφος β
    1 Η ρύθμιση ποσοστού επί του καθαρού ετησίου εισοδήματος είναι θετική. Όμως, το ποσοστό 6% είναι πολύ υψηλό, δεδομένων των συνθηκών.
    2 Πρέπει να διευκρινισθεί ότι το καθαρό εισόδημα είναι αυτό που προκύπτει αποκλειστικά από το ελεύθερο επάγγελμα.

    Παράγραφος γ
    1 Στον καθορισμό της δόσης πρέπει να γίνει διόρθωση και αντί επί ποσοστού του ακαθάριστου μηνιαίου εισοδήματος ο υπολογισμός να γίνεται επι του καθαρού εισοδήματος, πρό φόρων και ασφαλιστικών εισφορών, που προκύπτει από την άσκηση ελευθέρου επαγγέλματος από το οποίο προκύπτει η οφειλή.
    Η αλλαγή αυτή είναι επιβεβλημένη διότι:
    για κάποια επαγγέλματα υπάρχουν ιδιαιτέρως υψηλά και ανελαστικά λειτουργικά έξοδα όπως:
    αναλώσιμα υλικά, βοηθητικό προσωπικό απολύτως απαραίτητο για να πραγματοποιηθεί η άσκηση του επαγγέλματος, έξοδα υπέρ του αποδεχόμενου την παροχή εργου προς τρίτους, τα οποία φθάνουν ή και ξεπερνούν το 50% του ακαθάριστου εισοδήματος (αυτό άλλωστε, το αποδέχεται μέχρι σήμερα η εφορία). Ο υπολογισμός επί των ακαθαρίστων, αποτελεί πρωτοφανή πρακτική στα παγκόσμια χρονικά, εφόσον θα απαιτούνται από το μέλος ΔΕΠ χρήματα τα οποία εισπράττονται για λογαριασμό τρίτων και στους οποίους αποδίδονται.
    2 πρέπει να διευκρινιστεί ότι για τα μέλη ΔΕΠ που πρόκειται να συνταξιοδοτηθούν σε σύντομο χρονικό διάστημα, θα υπάρχει πρόνοια τροποποίησης της ρύθμισης της οφειλής.

    Παράγραφος δ .
    1 Σχετικά με τον όρο: «Χρόνος γένεσης της οφειλής» ,πρέπει να διευκρινιστεί στο παρόν κείμενο, ότι ορίζεται ως: το έτος εντός του οποίου δηλώθηκε στην αρμόδια για κάθε μέλος ΔΕΠ Δ.Ο.Υ. το εισόδημα από το ελεύθερο επάγγελμα, επί του οποίου προκύπτει οφειλή προς τον ΕΛΚΕ
    Εφόσον γίνει αυτή η διευκρίνιση, πρόκειται για θετική ρύθμιση.

    Παράγραφος ε.
    1 Για λόγους ισονομίας και ισοπολιτείας, η περαίωση με το 20% της οφειλής για παρελθόντα έτη, η οποία θα υπολογιστεί επί του καθαρού εισοδήματος, είναι ένα μέτρο που πρέπει ΝΑ ΙΣΧΥΕΙ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ.
    Δεν πρέπει να γίνεται διάκριση μεταξύ μελών ΔΕΠ ως φυσικά πρόσωπα και μελών ΔΕΠ ως μέλη εταιρειών.
    Άλλωστε, είναι απορίας άξιο γιατί να διευκολύνονται οι εταιρείες που ως γνωστόν κερδίζουν πολύ περισσότερα χρήματα και να καταδικάζονται τα φυσικά πρόσωπα.

  • 2 Ιανουαρίου 2018, 13:37 | Γιάννης Κ. Καρούσης

    Παράγραφος β
    1 Η ρύθμιση ποσοστού επί του καθαρού ετησίου εισοδήματος είναι προς τη θετική κατεύθυνση. Ωστόσο το ποσοστό 6% είναι πολύ υψηλό, λαμβάνοντας υπόψη τις σημερινές οικονομικές συνθήκες
    2 Επιπλέον πρέπει να διευκρινισθεί ότι το καθαρό εισόδημα είναι αυτό που προκύπτει από το ελεύθερο επάγγελμα.

    Παράγραφος γ
    1 Στον καθορισμό της δόσης είναι απαραίτητο να γίνει διόρθωση και αντί ποσοστού του ακαθάριστου μηνιαίου εισοδήματος να αντικατασταθεί με τον καθορισμό επι του καθαρού εισοδήματος, πρό φόρων και ασφαλιστικών εισφορών, που προκύπτει από την άσκηση ελευθέρου επαγγέλματος από το οποίο προκύπτει η οφειλή.
    Ο λόγος για αυτή την αλλαγή είναι ότι
    για κάποια επαγγέλματα υπάρχουν ανελαστικά λειτουργικά έξοδα όπως:
    αναλώσιμα υλικά, έξοδα υπέρ του αποδεχόμενου την παροχή εργου προς τρίτους, βοηθητικό προσωπικό απολύτως απαραίτητο όπως π.χ. βοηθός οδοντιάτρου χωρίς τον οποίο ή την οποία είναι αδύνατο να πραγματοποιηθούν σειρά επεμβάσεων (με γνώμονα το όφελος του ασθενούς),
    τα οποία φθάνουν ή και ξεπερνούν το 50% του ακαθάριστου (όπως άλλωστε αποδέχεται μέχρι σήμερα η εφορία). Εάν παραμείνει ο υπολογισμός επί των ακαθαρίστων, για τα επαγγέλματα αυτά προκύπτει κατάφορη αδικία, εφόσον θα απαιτούνται χρήματα τα οποία εισπράττονται για λογαριασμό τρίτων και στους οποίους αποδίδονται.
    2 πρέπει να διευκρινιστεί ότι για τα μέλη ΔΕΠ που πρόκειται να συνταξιοδοτηθούν σε σύντομο χρονικό διάστημα, θα τροποποιηθεί η ρύθμιση της οφειλής, βάσει των όσων προβλέπονται για τους αφυπηρετήσαντες κατά τη δημοσίευση του παρόντος.

    Παράγραφος δ .
    1 Σχετικά με τον όρο: «Χρόνος γένεσης της οφειλής» ,πρέπει να διευκρινιστεί στο παρόν κείμενο, ότι ορίζεται ως: το έτος εντός του οποίου εκδόθηκε το οικείο φορολογικό παραστατικό από το μέλος ΔΕΠ, επί του ποσού του οποίου οφείλει να αποδώσει το νόμιμο ποσοστό στον ΕΛΚΕ.
    Εφόσον γίνει αυτή η διευκρίνιση, πρόκειται για θετική ρύθμιση.

    Παράγραφος ε.
    1 Για λόγους ισονομίας και ισοπολιτείας, δεν πρέπει να γίνεται διάκριση μεταξύ μελών ΔΕΠ ως φυσικά πρόσωπα και μελών ΔΕΠ ως μέλη εταιρειών για τα οποία προβλέπεται περαίωση της οφειλής, ενώ στα φυσικά πρόσωπα όχι.
    Η περαίωση με το 20% της οφειλής, η οποία θα υπολογιστεί επί του καθαρού εισοδήματος, είναι ένα μέτρο που για λόγους ίσης μεταχείρισης πρέπει να ισχύσει για όλους. Άλλωστε, είναι αδιανόητο να διευκολύνονται οι εταιρείες που ως γνωστόν κερδίζουν πολύ περισσότερα χρήματα από ότι τα εργαζόμενα φυσικά πρόσωπα.

  • 2 Ιανουαρίου 2018, 11:13 | Νικος

    Συμφωνώ με τα σχολια του κ.Τορτοπιδη οτι η προτεινομενη ρυθμιση θα δωσει ανασα και κουραγιο στα μελη ΔΕΠ να συνεχισουν το εργο τους. Το νεο ποσοστο παρακρατησης είναι μεν μειωμενο αλλα πρεπει να οριζεται σαφως οτι εκπιπτει απο το φορολογητεο εισοδημα και κυρίως απο τον υπολογισμο του ΕΦΚΑ. Επισης για την αποφυγη παρερμηνειων πρεπει να διευκρινισθει οτι η γενεση της υποχρέωσης ειναι η στιγμη της έκδοσης του σχετικου φορολογικού στοιχειου.

  • 2 Ιανουαρίου 2018, 10:00 | Κώστας

    Παράγραφος β
    Η ρύθμιση για το 6% επί του καθαρού ετήσιου εισοδήματος είναι σωστή.
    Παράγραφος γ
    Ο καθορισμός της δόσης πρέπει να διορθωθεί με τον καθορισμό επί του καθαρού εισοδήματος, προ φόρων και ασφαλιστικών εισφορών, που προκύπτει από την άσκηση ελευθέρου επαγγέλματος από το οποίο προκύπτει η οφειλή.
    Παράγραφος δ .
    Θετική η ρύθμιση για την τελευταία πενταετία.

  • 1 Ιανουαρίου 2018, 21:23 | Γεωργιος Τριανταφυλλου

    Συμφωνώ με την παρατήρηση ότι όσοι έχουν καταβάλλει ποσά και πριν την πενταετία ή μεγαλύτερα του 20% θα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα συμψηφισμού του υπερβάλλοντος ποσού με μελλοντικές οφειλές τους . Είναι μια δίκαιη λύση για όσους διαχρονικά κατέβαλαν τις οφειλές τους.

  • 31 Δεκεμβρίου 2017, 12:10 | Δημήτρης Τορτοπίδης

    Παρ.δ. Η ρύθμιση δίνει μια βιώσιμη και εφικτή λύση, σύμφωνα με την πρόσφατη απόφαση της ΟλΣτΕ 1738/2017, σε μακροχρόνιο και δυσεπίλυτο πρόβλημα των Καθηγητών Α.Ε.Ι. με παράλληλη άσκηση ελεύθερου επαγγέλματος. Δίνει «ανάσα» και δύναμη στους Καθηγητές να συνεχίσουν την φιλότιμη προσπάθεια τους για ένα Δημόσιο, αναβαθμισμένο, αυτοδιοικούμενο και δημοκρατικό Πανεπιστήμιο.
    Παρ. β. Η ρύθμιση είναι στη σωστή κατεύθυνση. Αποκαθιστά την αδικία και το παράλογο ποσοστό παρακράτησης από το εισόδημα ατομικής άσκησης επιχειρηματικής δραστηριότητας υπέρ του ΕΛΚΕ, των προηγούμενων νόμων.
    Παρ. ε. Τα μέλη Δ.Ε.Π. που ασκούν ελεύθερο επάγγελμα ατομικά πρέπει να αντιμετωπίζονται με τους ίδιους όρους και συνθήκες όπως οι συνάδελφοι-μέλη Εταιρειών. Οι υφιστάμενες διαφορές ανάμεσα στις δύο κατηγορίες, δεν δικαιολογούν την διαφορετική μεταχείριση στον βαθμό που η άσκηση του ελεύθερου επαγγέλματος, στις δύο περιπτώσεις, δεν διαφοροποιείται ουσιωδώς. Πρέπει να υπάρξει πρόβλεψη για ισότιμη μεταχείριση τους.

  • 30 Δεκεμβρίου 2017, 20:15 | Κώστας

    Στην παρ. 3β του άρθρου 23 του ν. 4009/2011 θα πρέπει να εξειδικευτεί το «ετήσιο καθαρό εισόδημα» για αποφυγή παρερμηνειών και να γίνει ως εξής:
    β. Οι καθηγητές και υπηρετούντες λέκτορες πλήρους απασχόλησης υποχρεούνται να αποδίδουν στον Ειδικό Λογαριασμό Κονδυλίων Έρευνας του Α.Ε.Ι., όπου υπηρετούν, ποσοστό έξι τοις εκατό (6%) επί του ετήσιου καθαρού εισοδήματος από την άσκηση της επιχειρηματικής τους δραστηριότητας»
    Στην παρ. 3γ του ιδίου άρθρου δεν διευκρινίζεται με τι ποσοστό θα καταβληθούν τα οφειλόμενα ποσά παρελθόντων ετών και εάν είναι επι των καθαρών ή μεικτών και μάλλον αφήνετε να εννοηθεί ότι θα καταβληθούν ανάλογα με την εκάστοτε νομοθεσία που ίσχυε για κάθε έτος. Αυτό είναι παράλογο και άδικο γιατί περιλαμβάνονται και έτη με ποσοστό επί των μεικτών εσόδων και με διαφορετικό ποσοστό από ότι θα ισχύσει στη νέα διάταξη… με αποτέλεσμα να οδηγηθούμε να πληρώσουμε με δυσμενέστερους όρους από ότι οι εταιρείες.
    Γι’ αυτό προτείνουμε …. να υπάρχει το ίδιο ποσοστό 6% επι των καθαρών όπως θα ισχύσει και με την νέα διάταξη από δω και πέρα… και το άρθρο να διαμορφωθεί ως εξής:
    «Για τους καθηγητές και υπηρετούντες λέκτορες πλήρους απασχόλησης, οι οποίοι ασκούν ή ασκούσαν επιχειρηματική δραστηριότητα ατομικά και δεν έχουν αποδώσει στον Ε.Λ.Κ.Ε. το οφειλόμενο ποσό, υποχρεούνται να αποδώσουν στον Ειδικό Λογαριασμό Κονδυλίων Έρευνας του Α.Ε.Ι., όπου υπηρετούν, ποσοστό έξι τοις εκατό (6%) επί του ετήσιου καθαρού εισοδήματος από την άσκηση της επιχειρηματικής δραστηριότητας που υπάγεται στην περίπτωση θ` της παραγράφου 2 του παρόντος άρθρου».

  • 30 Δεκεμβρίου 2017, 18:42 | Κωνσταντίνος

    Σε καμία χώρα της Ευρώπης οι Καθηγητές που τους επιτρέπεται να εργάζονται εκτός Πανεπιστημίου δεν τους επιβάλλεται να πληρώνουν αυτό το κακόβουλο και παράλογο χαράτσι…εκτός εάν εργάζονται εντός του Πανεπιστημίου και χρησιμοποιούν τις δημόσιες υποδομές. Και αυτός ήταν και ο στόχος του μέτρου εδώ όταν έγινε το 1997 και ήταν 30% επί των μεικτών και μέχρι να γίνουν οι δημόσιες υποδομές για εργασία εντός των Πανεπιστημίων…. που ποτέ δεν έγιναν φυσικά. Ας σταματήσει λοιπόν αυτή η στρέβλωση του Νόμου και τα παζαρέματα στο ποσοστό για την όποια εξω-πανεπιστημιακή ιδιωτική δραστηριότητα, γιατί δεν θα πρέπει να υπάρχει καθόλου. Η πολιτεία θα έχει περισσότερα έσοδα εάν την κάνει στη σωστή κατεύθυνση «για όσους χρησιμοποιούν τις δημόσιες υποδομές» ανεβάζοντας και το ποσοστό 40% επι των μεικτών, κατ’ αντιστοιχία με τους γιατρούς που ασκούν επάγγελμα εντός Νοσοκομείων, γιατί τώρα τους καλύπτει με ένα 7% επί των καθαρών. Από την άλλη πλευρά, πως είναι δυνατόν να γράφεται στο Νόμο μίας χώρας, ότι ένα Δημόσιο Πανεπιστήμιο απαιτεί από το ιδιωτικό επάγγελμα των μελών του να στηρίζουν το έργο και την έρευνα του Πανεπιστημίου? Πώς είναι δυνατόν στις εταιρείες να δίνεται η δυνατότητα περαίωσης με 20% των οφειλομένων και επί των καθαρών και για λόγους ισονομίας να μην δίνεται το ίδιο και στα φυσικά πρόσωπα? Αυτά δεν είναι ντροπή? Είναι σωστό επίσης να διορθώσουμε ένα λάθος με ένα ακόμα λάθος γιατί κάποιοι πλήρωσαν? Αθάνατε Αρκά και της βελτιωμένης έκδοσης… γιατί εκεί οδηγούμαστε!!!!

  • 30 Δεκεμβρίου 2017, 13:18 | Δημήτρης

    Συμφωνώ απολύτως με τα σχόλια του κ. Κοζυράκη.
    Στην παράγραφο β να προστεθεί στο τέλος της πρώτης πρότασης «όπως προκύπτει από την φορολογική δήλωση», ώστε να είναι εφικτός ο καταλογισμός των ποσών από τον ΕΛΚΕ, βάσει των στοιχείων που θα λαμβάνει από την ΑΑΔΕ ή τις ΔΟΥ.
    Στην παράγραφο δ πρέπει να καταστεί σαφές ότι το οικονομικό έτος εντός του οποίου γεννήθηκε η οφειλή είναι το έτος στο οποίο εκδόθηκε το σχετικό παραστατικό, ώστε να μην υπάρξουν διαφορετικές ερμηνείες από τον ΕΛΚΕ.
    Στην ίδια παράγραφο, το κείμενο αναφέρεται σε κοινή υπουργική απόφαση «της επόμενης παραγράφου». Δεν είναι η επόμενη αλλά η μεθ’επόμενη.

  • 27 Δεκεμβρίου 2017, 17:25 | Κοζυράκης Κώστας

    Παραγραφος β
    Πολύ θετική η ρύθμιση ποσοστού 6% επι του καθαρού ετήσιου εισοδήματος.
    Το ποσοστό αυτό είναι μεν δυνατόν να εξυπηρετηθεί ,αλλά με μεγάλη δυσκολία στις σημερινές οικονομικές συνθήκες, από την πλειοψηφία των μελών ΔΕΠ.
    Πρέπει να διευκρινισθεί ότι το καθαρό εισόδημα είναι αυτό που προκύπτει από την φορολογική δήλωση, η τα βιβλία εσόδων -εξόδων .

    Παράγραφος γ
    Στον καθορισμό της δόσης που είναι γενικά ποσοστό του ακαθάριστου μηνιαίου εισοδήματος πρέπει να διορθωθεί με τον καθορισμό επι του καθαρού εισοδήματος, πρό φόρων και ασφαλιστικών εισφορών, που προκύπτει από την άσκηση ελευθέρου επαγγέλματος από το οποίο προκύπτει η οφειλή.
    Υπάρχουν επαγγέλματα με λειτουργικά έξοδα (αναλώσιμα υλικά, έξοδα προς τρίτους , γενικά λειτουργικά έξοδα) που φθάνουν μέχρι και το 50% του ακαθάριστου (όπως αποδεχόταν μέχρι σήμερα η εφορία και τα οποία δεν μπορούν να συμπεριλαμβάνονται στο ακαθάριστο εφόσον εισπράττονται για λογαριασμό τρίτων και στους οποίους αποδίδεται ).
    Όσον αφορά μέλη ΔΕΠ που πρόκειται να συνταξιοδοτηθούν σε σύντομο χρονικό διάστημα θα πρέπει όσον είναι εν ενεργεία να ακολουθούν την ρύθμιση των εν ενεργεία μελών ΔΕΠ και όταν συνταξιοδοτηθούν αυτήν των συνταξιούχων, όποια και εάν είναι αυτή.

    Παράγραφος δ .
    Πολύ θετική ρύθμιση που λύνει ένα πρόβλημα που απασχολεί μέλη ΔΕΠ και ΕΛΚΕ για 20 χρόνια.
    Όσον αφορά τον όρο του «Χρόνου γένεσης της οφειλής» ,πρέπει να καταστεί σαφές ότι αφορά το έτος εντός του οποίου εκδόθηκε το οικείο φορολογικό παραστατικό από το μέλος ΔΕΠ, επί του ποσού του οποίου οφείλει να αποδώσει το νόμιμο ποσοστό στον ΕΛΚΕ.
    Επίσης πρέπει να ληφθεί μέριμνα για έσοδα που δεν εισπράττονται άμεσα με την έκδοση του παραστατικού. Θα μπορούσε να προστεθεί «η υποχρέωση απόδοσης του εν λόγω ποσοστού υπάρχει μόνο μετά την πραγματική είσπραξη της αμοιβής από το μέλος ΔΕΠ».

    Παράγραφος ε.
    Παραμένει βέβαια το ερώτημα γιατί γίνεται διάκριση μεταξύ μελών ΔΕΠ ως φυσικά πρόσωπα και μελών ΔΕΠ ως μέλη εταιρειών όπου στα μέλη των εταιρειών ρυθμίζεται περαίωση της οφειλής ενώ στα φυσικά πρόσωπα όχι.
    Είναι ένα μέτρο που για λόγους ίσης μεταχείρισης πρέπει να ισχύσει για όλους.

    Παράγραφος στ
    Για λόγους διασκέδασης των αμφιβολιών όσων (πιστεύω λίγων) έχουν καταβάλλει μεγαλύτερα ποσά, να διευκρινισθεί ότι ο όρος του συμψηφισμού αναφέρεται και σε αυτούς.

  • 23 Δεκεμβρίου 2017, 13:32 | Στυλιανίδης Κοσμάς

    Το άρθρο 15 έρχεται να κλείσει μια χρόνια εκκρεμότητα. Αποτελεί μια γενναία συμβιβαστική διατύπωση καθώς (α) είναι συμβατή με τις πρόσφατες αποφάσεις του ΣΤΕ περί παραγραφής πριν την πενταετία (β) θα φέρει άμεσα έσοδα στα ΑΕΙ καθώς οι προηγούμενες ρυθμίσεις ήταν κοντόφθαλμες και πρακτικά ανεφάρμοστες (γ) ικανοποιούνται εν μέρει τα αιτήματα (εν μέρει, καθώς δεν περιλαμβάνει περαίωση με ποσοστό 20%), (δ) αναστέλλονται οι απεργίες και ομαλοποιείται η κατάσταση στις Οδοντιατρικές. Υπό την έννοια αυτή η πρωτοβουλία του Υπουργείου είναι αξιέπαινη και ρεαλιστική.
    Μόνη παραφωνία είναι το γεγονός ότι αδικούνται όσοι απέδωσαν ήδη τις προβλεπόμενες κρατήσεις. Κατά τη γνώμη μου, η διατύπωση μετά την ψήφιση του άρθρου μπορεί να στηρίξει διεκδικήσεις επιστροφής των συνεπών.
    Μια τεχνική πρόταση: Τα εδάφια (γ), (δ) και (ε) θα ήταν σαφέστερο να αναδιατυπωθούν ώστε, αντί της έκφρασης «καθηγητές και υπηρετούντες λέκτορες» να χρησιμοποιηθεί η έκφραση «αφυπηρετήσαντες και υπηρετούντες καθηγητές και λέκτορες». Έτσι όπως είναι διατυπωμένα τα εδάφια δεν είναι σαφές ότι αναφέρονται και στους αφυπηρετήσαντες.

  • 23 Δεκεμβρίου 2017, 10:40 | Τάκης

    Η ρύθμιση είναι στη σωστή κατεύθυνση και πρέπει επιτέλους να προχωρήσει και να ψηφιστεί για να δώσει λύση σε μια αδικία χρόνων. Να επισημανθούν όμως 2 σημεία που απαιτούν τροποποίηση. Α) στη παράγραφο ε. πρέπει να αφαιρεθεί η φράση «μέλη εταιρειών» ή να ενισχυθεί με τη φράση «και φυσικών προσώπων» ώστε να μπορούν και τα φυσικά πρόσωπα να τύχουν της ίδιας μεταχείρισης. Αλλιώς είναι κατάφορη αδικία . Β) Στην παράγραφο γ. ο προσδιορισμός των δόσεων και επομένως το ύψος της δόσης, υπολογίζεται στο ακαθάριστο μηνιαίο εισόδημα του τελευταίου οικονομικού έτους. Πως όμως κάποιος που παίρνει μισθό καθαρά το 60% των ακαθάριστων αμοιβών του και έχει επιχειρηματική δραστηριότητα με 50% και 60% έξοδα, θα μπορέσει να ανταποκριθεί στις δόσεις αφού το πραγματικό του εισόδημα θα είναι κατά 50% τουλάχιστον μικρότερο από αυτό που μπορεί να ανταποκριθεί ; Θα πρέπει επομένως να υπολογίζεται με βάση το καθαρό του μηνιαίο εισόδημα και όχι το ακαθάριστο.
    Για τον εμπαθή Γιώργο που είμαι σίγουρος ότι δεν ανήκει στην κατηγορία των Καθηγητών που πλήρωναν. Είναι στη κατηγορία αυτών που πιστεύουν στη ρήση «να ψοφήσει η κατσίκα του διπλανού». Γιατί, είναι μήπως αντίθετος στη ρύθμιση των κόκκινων δανείων, που δίνει τη δυνατότητα ρύθμισης οφειλών, τη δυνατότητα νομιμοποίησης παρανόμων χτισμάτων και τόσες άλλες ομαδικές αλλά και ατομικές ρυθμίσεις. Και για να το καταλάβει ο Γιώργος και κάθε Γιώργος που προβάλει αυτό το επιχείρημα. Α) Τα υποτιθέμενα χρέη των Πανεπιστημιακών δημιουργήθηκαν από την μη έγκαιρη εκδίκαση της προσφυγής των Πανεπιστημιακών από το 2002, με τις συνεχείς αναβολές που έπαιρνε το Υπουργείου Παιδείας και την συνυπεύθυνες τις εκάστοτε Πανεπιστημιακών αρχές που ολιγωρούσαν στην λύση. Β) αυτοί που πλήρωναν είναι ελάχιστοι, δεν πλήρωναν το πλήρες ποσό, και οι περισσότεροι ανήκαν σε εταιρείες που έμπαιναν κατευθείαν στα εταιρικά έξοδα. Αλλά και αν είναι ετσι, ο συμψηφισμός που σήμερα είναι νόμος του κράτους, θα μπορούσε να ισχύσει γιαυτούς που αποδεδειγμένα έχουν πληρώσει.
    Προχωρήστε στη λύση για να απαλλάξτε πολλούς Πανεπιστημιακούς από την εκκρεμότητα που τους δένει τα χέρια να δουλέψουν με μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στο ίδρυμα που υπηρετούν και την αρχή που σχεδιάζει και προγραμματίζει. Το υπουργείο Παιδείας.

  • 21 Δεκεμβρίου 2017, 14:52 | Τάκης

    Η ρύθμιση είναι στη σωστή κατεύθυνση και πρέπει επιτέλους να προχωρήσει και να ψηφιστεί για να δώσει λύση σε μια αδικία χρόνων. Να επισημανθούν όμως 2 σημεία που απαιτούν τροποποίηση. Α) στη παράγραφο ε. πρέπει να αφαιρεθεί η φράση «μέλη εταιρειών» ή να ενισχυθεί με τη φράση «και φυσικών προσώπων» ώστε να μπορούν και τα φυσικά πρόσωπα να τύχουν της ίδιας μεταχείρισης. Αλλιώς είναι κατάφορη αδικία . Β) Στην παράγραφο γ. ο προσδιορισμός των δόσεων και επομένως το ύψος της δόσης, υπολογίζεται στο ακαθάριστο μηνιαίο εισόδημα του τελευταίου οικονομικού έτους. Πως όμως κάποιος που παίρνει μισθό καθαρά το 60% των ακαθάριστων αμοιβών του και έχει επιχειρηματική δραστηριότητα με 50% και 60% έξοδα, θα μπορέσει να ανταποκριθεί στις δόσεις αφού το πραγματικό του εισόδημα θα είναι κατά 50% τουλάχιστον μικρότερο από αυτό που μπορεί να ανταποκριθεί ; Θα πρέπει επομένως να υπολογίζεται με βάση το καθαρό του μηνιαίο εισόδημα και όχι το ακαθάριστο.

    Για τον εμπαθή Γιώργο που είμαι σίγουρος ότι δεν ανήκει στην κατηγορία των Καθηγητών που πλήρωναν. Είναι στη κατηγορία αυτών που πιστεύουν στη ρήση «να ψοφήσει η κατσίκα του διπλανού». Γιατί, είναι μήπως αντίθετος στη ρύθμιση των κόκκινων δανείων, που δίνει τη δυνατότητα ρύθμισης οφειλών, τη δυνατότητα νομιμοποίησης παρανόμων χτισμάτων και τόσες άλλες ομαδικές αλλά και ατομικές ρυθμίσεις. Και για να το καταλάβει ο Γιώργος και κάθε Γιώργος που προβάλει αυτό το επιχείρημα. Α) Τα υποτιθέμενα χρέη των Πανεπιστημιακών δημιουργήθηκαν από την μη έγκαιρη εκδίκαση της προσφυγής των Πανεπιστημιακών από το 2002, με τις συνεχείς αναβολές που έπαιρνε το Υπουργείου Παιδείας και την συνυπεύθυνες τις εκάστοτε Πανεπιστημιακών αρχές που ολιγωρούσαν στην λύση. Β) αυτοί που πλήρωναν είναι ελάχιστοι, δεν πλήρωναν το πλήρες ποσό, και οι περισσότεροι ανήκαν σε εταιρείες που έμπαιναν κατευθείαν στα εταιρικά έξοδα. Αλλά και αν είναι ετσι, ο συμψηφισμός που σήμερα είναι νόμος του κράτους, θα μπορούσε να ισχύσει γιαυτούς που αποδεδειγμένα έχουν πληρώσει.

    Προχωρήστε στη λύση για να απαλλάξτε πολλούς Πανεπιστημιακούς από την εκκρεμότητα που τους δένει τα χέρια να δουλέψουν με μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στο ίδρυμα που υπηρετούν και την αρχή που σχεδιάζει και προγραμματίζει. Το υπουργείο Παιδείας.

  • 21 Δεκεμβρίου 2017, 13:44 | ΝΙΚΟΣ

    Για λόγους ισονομίας θα έπρεπε να δοθεί το δικαίωμα περαίωσης και σε μεμονωμένους επαγγελματίες όχι μόνο σε άτομα που συμμετέχουν σε εταιρείες.

  • 20 Δεκεμβρίου 2017, 13:30 | Αγγελική

    Το άρθρο αυτό θα οδηγήσει σε μια βιώσιμη και πραγματοποιήσημη λύση.

  • 19 Δεκεμβρίου 2017, 16:38 |  ΣΠΥΡΟΣ

    Η ρύθμιση είναι στην σωστή κατεύθυνση. Η μόνη ανισότητα που φαίνεται να υπάρχει είναι στην παράγραφο (ε) όπου ενώ δίνεται περαίωση στα ΔΕΠ που έχουν/εργάζονται σε εταιρείες, δεν δίνεται η ίδια δυνατότητα και στα ΔΕΠ που δεν έχουν εταιρείες και παραδόξως δεν δικαιούνται περαίωσης.

  • 19 Δεκεμβρίου 2017, 16:03 | Χρήστος

    Οι διατάξεις του άρθρου φαίνεται να είναι προς τη σωστή κατεύθυνση και βάζουν τέλος σε μια κατάσταση που χρονίζει επί πολλά έτη. Επιπρόσθετα είναι στο πνεύμα των πρόσφατων αποφάσεων του ΣΤΕ.

  • 19 Δεκεμβρίου 2017, 10:16 | ΔΗΜΗΤΡΑ

    Φαίνεται σαν μια φυσιολογική και ρεαλιστική ρύθμιση που αποκαθιστά μια αβεβαιότητα των μελών ΔΕΠ πολλών ετών.Ας λήξει το θέμα ,ώστε οι διδάσκοντες σε τέτοιους δύσκολους καιρούς να μπορέσουν να συνεχίσουν την φιλότιμη προσπάθειά τους.

  • 19 Δεκεμβρίου 2017, 09:45 | Γιώργος

    Πάλι προσπαθείτε να βάλετε την περαίωση από το παράθυρο; Όσοι καθηγητές πληρώνανε κανονικά θα πάρουν πίσω τα λεφτά τους; Γιατί πάλι 2 μέτρα και 2 σταθμά; Γιατί πάλι να επιβραβεύονται όσοι δεν ήταν εντάξει με τις υποχρεώσεις τους; Νομίζω ότι είναι ντροπή αυτή η διάταξη και πρέπει άμεσα να αποσυρθεί γιατί θίγεται το κοινό περί δικαίου αίσθημα και αποτελεί εξαίρεση στη διαφάνεια

Σχόλια 1 2