- Το εκπαιδευτικό προσωπικό των Π.Σ. και ΠΕΙ.Σ. αξιολογείται για το εκπαιδευτικό, επιστημονικό και διδακτικό του έργο, καθώς και για την εν γένει παρουσία και προσφορά του στο Π.Σ. ή το ΠΕΙ.Σ. στη διάρκεια της μονοετούς θητείας και στη διάρκεια του τελευταίου έτους της διετούς η τετραετούς θητείας του, κατά περίπτωση.
- Οι εκπαιδευτικοί αξιολογούνται από το ΕΠ.Ε.Σ. του οικείου Π.Σ. ή ΠΕΙ.Σ., τον Συντονιστή Εκπαιδευτικού Έργου του οικείου ΕΠ.Ε.Σ. και τον Διευθυντή του σχολείου, οι οποίοι συντάσσουν εκθέσεις αξιολόγησης. Για την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών το ΕΠ.Ε.Σ. συνεδριάζει νομίμως με τη συμμετοχή των μελών των περ. α΄ έως γ΄ της παρ. 1 του άρθρου 17.
- Τα κριτήρια αξιολόγησης των εκπαιδευτικών είναι η παιδαγωγική, επιστημονική, διδακτική, καθώς και υπηρεσιακή τους επάρκεια.
α) Το ΕΠ.Ε.Σ. αξιολογεί την παιδαγωγική επάρκεια των εκπαιδευτικών, όπως προκύπτει ιδίως από τον βαθμό συμμετοχής τους στις δράσεις εσωτερικής αξιολόγησης του σχολείου, την αποδοτικότητα των μαθητών στις δράσεις που περιλαμβάνονται στα σχέδια προγραμματισμού δράσεων και εκπαιδευτικών στόχων του σχολείου κατά τη διάρκεια της θητείας τους, την ανάπτυξη καινοτόμων εκπαιδευτικών δράσεων, τη συμμετοχή στους ομίλους, σε προγράμματα επιμόρφωσης και σε προγράμματα πρακτικής άσκησης φοιτητών.
β) Ο Συντονιστής Εκπαιδευτικού Έργου αξιολογεί την επιστημονική και διδακτική επάρκεια των εκπαιδευτικών και ιδίως την επάρκεια στα διδασκόμενα γνωστικά αντικείμενα, τον σχεδιασμό και την προετοιμασία της διδασκαλίας, την αξιοποίηση ποικίλου υλικού και πηγών στη διδασκαλία, την εφαρμογή διαφοροποιημένης παιδαγωγικής στη διδακτική πράξη, τη χρήση νέων τεχνολογιών και τη διαχείριση της σχολικής τάξης. Ο Συντονιστής Εκπαιδευτικού Έργου αξιολογεί την επιστημονική και διδακτική επάρκεια του εκπαιδευτικού, ύστερα από συνολική εκτίμηση του έργου του, η οποία περιλαμβάνει παρατήρηση της διδασκαλίας στην τάξη και εκτίμηση του φακέλου με τις εργασίες και το διδακτικό υλικό, που ο εκπαιδευτικός παραχωρεί στους μαθητές. Για τη σύνταξη της έκθεσης αξιολόγησης ο Συντονιστής Εκπαιδευτικού Έργου λαμβάνει υπόψη τις εκθέσεις, που συντάσσουν οι Σχολικοί Συντονιστές Εκπαιδευτικού Έργου σύμφωνα με την παρ. 3 του άρθρου 16.
γ) Ο διευθυντής του Π.Σ. ή του ΠΕΙ.Σ. αξιολογεί την υπηρεσιακή επάρκεια και τη συνεργασία των εκπαιδευτικών με τους γονείς των μαθητών. Συγκεκριμένα αξιολογεί ιδίως την ανταπόκριση των εκπαιδευτικών στα διοικητικά καθήκοντα, που τους ανατίθενται, τη συνεπή, συστηματική και οργανωμένη διεκπεραίωση των διοικητικών τους υποχρεώσεων με συνεκτίμηση, μεταξύ άλλων, της διάθεσης συνεργασίας, της ανάπτυξης πρωτοβουλιών και της συνεισφοράς τους στην εύρυθμη λειτουργία του σχολείου.
Με απόφαση του Υπουργού Παιδείας και Θρησκευμάτων, η οποία εκδίδεται μετά από εισήγηση της Δ.Ε.Π.Π.Σ. και γνώμη του Ι.Ε.Π. εξειδικεύονται τα υποκριτήρια των κριτηρίων της παρούσας και προσδιορίζονται οι αξιολογικές μονάδες που τους αποδίδονται. Ως θετική χαρακτηρίζεται η αξιολόγηση του εκπαιδευτικού, ο οποίος συγκεντρώνει συνολικό αριθμό μονάδων τουλάχιστον ίσο με το μισό του μέγιστου αριθμού μονάδων, που μπορεί να συγκεντρώσει αθροιστικά στα επιμέρους κριτήρια.
- Μετά την ολοκλήρωση της αξιολόγησης, οι εκπαιδευτικοί, που αξιολογήθηκαν θετικά, δύνανται να υποβάλουν αίτηση ανανέωσης της θητείας τους στα οικεία Π.Σ. και ΠΕΙ.Σ., η οποία υποβάλλεται στα ΕΠ.Ε.Σ. μέσα σε τρεις (3) εργάσιμες ημέρες από την επομένη της λήψης γνώσης των εκθέσεων αξιολόγησης. Μετά την υποβολή των αιτήσεων, τα ΕΠ.Ε.Σ. υποβάλλουν στη Δ.Ε.Π.Π.Σ. πίνακα με τους εκπαιδευτικούς που αξιολογήθηκαν θετικά. Η Δ.Ε.Π.Π.Σ. υποβάλλει στη Γενική Διεύθυνση Σπουδών Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων συγκεντρωτικό πίνακα των επιτυχώς αξιολογηθέντων εκπαιδευτικών όλων των Π.Σ. και ΠΕΙ.Σ.. Η ανανέωση της θητείας γίνεται με απόφαση του Προϊσταμένου της Γενικής Διεύθυνσης Σπουδών Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων.
- Οι εκπαιδευτικοί, που αξιολογήθηκαν αρνητικά, δικαιούνται να ασκήσουν ένσταση ενώπιον της Δ.Ε.Π.Π.Σ. μέσα σε αποκλειστική προθεσμία τριών (3) εργάσιμων ημερών από την επομένη της λήψης γνώσης των εκθέσεων αξιολόγησης. Η ένσταση περιλαμβάνει αναλυτικά τα συγκεκριμένα στοιχεία και τα πραγματικά περιστατικά, στα οποία ο αξιολογούμενος θεμελιώνει τους ισχυρισμούς της ένστασής του. Η Δ.Ε.Π.Π.Σ. εξετάζει το παραδεκτό και το βάσιμο της ένστασης και μπορεί είτε να οριστικοποιήσει είτε να διορθώσει τις εκθέσεις αξιολόγησης με παράθεση πλήρους αιτιολογίας. Δικαιούται, επίσης, να ζητήσει οποιεσδήποτε πρόσθετες διευκρινίσεις κρίνει απαραίτητες από το ΕΠ.Ε.Σ. ή τον αξιολογούμενο και γενικώς να προβεί σε οποιαδήποτε ενέργεια απαιτείται για τη διακρίβωση των προβαλλόμενων ισχυρισμών, αποφαίνεται δε για τις ενστάσεις μέσα σε προθεσμία δέκα (10) εργάσιμων ημερών από την περιέλευσή τους σε αυτήν. Οι εκπαιδευτικοί, οι ενστάσεις των οποίων έγιναν δεκτές, δύνανται να υποβάλουν αίτηση ανανέωσης της θητείας τους στα οικεία Π.Σ. ή ΠΕΙ.Σ.. Η αίτηση του προηγούμενου εδαφίου υποβάλλεται στη Δ.Ε.Π.Π.Σ. μέσα σε τρεις (3) εργάσιμες ημέρες από την επομένη της λήψης γνώσης της απόφασης επί της ένστασης. Η Δ.Ε.Π.Π.Σ. υποβάλλει στη Γενική Διεύθυνση Σπουδών Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων συγκεντρωτικό πίνακα των ανωτέρω εκπαιδευτικών. Η ανανέωση της θητείας γίνεται με απόφαση του Προϊσταμένου της Γενικής Διεύθυνσης Σπουδών Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων.
6. Οι εκπαιδευτικοί, που αξιολογούνται αρνητικά δεν έχουν δικαίωμα να υποβάλουν αίτηση για την πλήρωση κενών θέσεων εκπαιδευτικών σε Π.Σ. και ΠΕΙ.Σ., σύμφωνα με την παρ. 3 του άρθρου 19 και υποψηφιότητα για την επιλογή σε θέση Διευθυντή Π.Σ. ή ΠΕΙ.Σ. για τα επόμενα τρία (3) σχολικά έτη από τη λήψη γνώσης της έκθεσης αρνητικής αξιολόγησης ή της απορριπτικής απόφασης επί της ένστασης. 7. Αν εκπαιδευτικός απουσιάζει κατά τη διάρκεια του τελευταίου διδακτικού έτους της θητείας του, αξιολογείται στη διάρκεια του έτους, κατά το οποίο αναλαμβάνει εκ νέου υπηρεσία.
Η αξιολόγηση των εκπ/κών είναι απαραίτητη για να επιβραβεύνται αυτοί που προσφέρουν περισσότερα στην σχολική μονάδα αλλά και κίνητρο για να γίνονται καλύτεροι και οι αδιάφοροι..Μπράβο στην υπουργό..
Έχετε υπόψη σας εκεί στο υπουργείο ότι αξιολόγηση που πραγματοποιείται από οποιονδήποτε που είναι εκτός τάξης (σχολικό σύμβουλο, διευθυντή σχολείου διευθυντή εκπαίδευσης, πανεπιστημιακό), όχι μόνο δεν μπορεί να είναι αποτελεσματική, αλλά μπορεί να αποβεί και επικίνδυνη. Ωραία είναι όλα στη θεωρία, στην πράξη όμως;
Όσοι διορίστηκαν μέσω των διαγωνισμών του ΑΣΕΠ έχουν ήδη αξιολογηθεί διδακτικά και παιδαγωγικά.Άλλωστε σε ειδικότητες όπως οι μαθηματικοί, οι φυσικοί, οι φιλόλογοι η αναλογία ανάμεσα σε αυτούς που διορίζονταν και σε αυτούς που δεν διορίζονταν ήταν 1/40, 1/50 δηλαδή οι διαγωνισμοί αυτοί αποδεικνύουν με τον καλύτερο τρόπο το επίπεδο του καθενός.
Οι νέοι εκπαιδευτικοί είναι εξαιρετικοί επιστήμονες, γεμάτοι προσόντα και όρεξη για δουλειά. Την ίδια ώρα διεκδικούν το διορισμό τους με μια πλούσια γκάμα από πτυχία, μεταπτυχιακά, ξένες γλώσσες, υπολογιστές και πολυετή εμπειρία στα σχολεία. Κουβαλούν δηλαδή ένα υψηλότατο μορφωτικό φορτίο. Πολλοί από αυτούς μάλιστα έχουν περάσει επιτυχώς μια σειρά σκληρών γραπτών διαγωνισμών του ΑΣΕΠ που αποδεδειγμένα φανερώνει την επάρκεια τους. Όλα τα παραπάνω δεν αποτελούν διαπιστευτήρια της αξιολόγησης τους;
Συναίνεση της εκπαιδευτικής κοινότητας, επιμόρφωση και κατόπιν αξιολόγηση.
Και δεν γίνονται και τα τρία μαζί σε τόσο ασφυκτικό πλαίσιο.
Συγνώμη αλλά αυτό δεν είναι αξιολόγηση αλλά κοροϊδία. Ένα μεγάλο ποσοστό δεν κάνει μάθημα κ για αυτό πληρώνουμε εμείς 400ρισ το μήνα. Υπάρχει άλλη χώρα στον κόσμο που η Αγγλικών δεν μιλάει Αγγλικά ας πούμε κ τα παιδιά μαζεύουν τις απουσίες για να διαβάσουν γιατί στο λύκειο δεν μαθαίνουν τιποτα κ απλά κουράζονται?
Έχει περάσει ενάμιση μήνας κ σύγχρονη εκπαίδευση έχουν κάνει ελάχιστοι ?! Σε ποια άλλη χώρα οι εκπαιδευτικοί απλά δεν κάνουν μάθημα της προκοπης κ πληρώνονται?! Γιατί πρέπει εμείς να πληρώνουμε επειδή εσείς φοβάστε να κάνετε κανονική αξιολόγηση?! Πάρτε τα μοντέλα από Αγγλία) β. Αμερική κ αντιγράψτε τα όπως είναι !
Την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών θα την κάνει η τράπεζα θεμάτων αν είναι Πανελλαδικού χαρακτήρα και κανένας άλλος. (Πιθανόν ένας σχολικός σύμβουλος να σταθμίζει τις υποβαθμισμένες περιοχές. Αν και μόνη της η Στατιστική φτάνει.)
Η αξιολόγηση του εκπαιδευτικού δεν θα ειναι απαραίτητη εαν:
1. Εχει σταθερή ετήσια επιμόρφωση στο αντικείμενό του και σε παιδαγωγικά ζητήματα τουλάχιστον 20 ώρες.
2. Αν υποχρεωθούν οι εκπαιδευτικοί ίδιου κλάδου να ανταλλάσουν επισκέψεις στην τάξη, παρακολουθώντας ο ένας το μάθημα του άλλου και στη συνέχεια να συμμετέχουν σε συζητήσεις μικρής ομάδας με συντονισμό του Σχ.Συμβ. Αυτό θα πρέπει να συμβαίνει 4 φορές το χρόνο.
3. Αν υπάρχει επαρκής τεχνολογικός και βιβλιογραφικός εξοπλισμός στο σχολείο
4. Αν με κατάλληλο τρόπο απομακρυνθούν από τα σχολεία (όπου υπάρχουν) εκπαιδευτικοί με γνωστές αδυναμίες που δεν τους επιτρέπουν να διδάσκουν ούτε να στέκονται στην τάξη (και μόνο αυτό θα αναβαθμίσει όλα τα αντίστοιχα σχολεία)
5. Αν στην έναρξη του σχολικού έτους κάθε εκπαιδευτικός παραδίδει στον διευθυντή ένα σχέδιο με τους στόχους του για την σχολική χρονιά που αρχίζει
6. Αν έχει δικαίωμα (και υποχρέωση) ο διευθυντής να παρακολουθεί, δύο ωριαία μαθήματα ΚΑΘΕ εκπαιδευτικού στο σχολείο του (ανεξάρτητα από ειδικότητα).
7. Αν ο διευθυντής συντάσσει μια ετήσια έκθεση που να συμπεριλαμβάνει αναφορές στα προηγούμενα. Αν η αναφορά το περιλαμβάνει, θα παρέχεται ειδική εκπαίδευση τουλάχιστον 50 ωρών στον εκπαιδευτικό που αφορά.
Πιστεύω ότι με αυτά θα πάψει να υπάρχει ανάγκη αξιολόγησης.
Χρειάζεται να έχει τιμωρητικό χαρακτήρα η αξιολόγηση; Τι θα συνέβαινε εάν υποστηρίζονταν ο υπο-αξιολόγηση εκπαιδευτικός με κάποια επιμόρφωση; Άλλο τιμωρία και άλλο ανάπτυξη και εξέλιξη. Αλήθεια, ο συντονιστής εκπαιδευτικού έργου πώς ακριβώς θα μπορέσει να αξιολογήσει το επιστημονικό υπόβαθρο ενός αριστούχου διδάκτορα αναπληρωτή εκπαιδευτικού με 12 χρόνια προϋπηρεσία, όταν ο ίδιος έχει λιγότερα τυπικά προσόντα; Καμιά φορά έχει και λιγότερα ουσιαστικά προσόντα: δεν ήταν σπάνιες οι φορές που αισθάνθηκα τα βλέφαρά μου να βαραίνουν στις επιμορφώσεις τους. Έχει τύχει να απολαύσω και βαθύ ύπνο. Το παράδειγμα είναι πραγματικό και δεν ανάγεται στις σφαίρα της επιστημονικής φαντασίας. Με ποιόν ακριβώς τρόπο θα αξιολογηθεί η πορεία ενός ανθρώπου που θυσίασε τα καλύτερά του χρόνια σπουδάζοντας και αναμένοντας για δεκαετίες την πολυπόθητη επαγγελματική σταθερότητα; Ξέρουμε όλοι οι εκπαιδευτικοί οτι το σχολείο τα τελευταία 10 χρόνια στηρίζεται στον αναπληρωτή, στη θυσία, στον κόπο του, στη μόρφωση του που τη διαχέει στους συνήθως λιγότερο μορφωμένους -βολεμένους μόνιμους. Ποια ακριβώς θα είναι τα ζύγια για να αξιολόγηθεί αυτή η κατάσταση και αυτά τα πρόσωπα; Οι συντονιστές έχουν τα γράδα για να εννοήσουν τι εστί να ζεις (μαζί με την οικογένειά σου) ΠΡΟΧΕΙΡΑ για δεκαετίες και παράλληλα να εκπαιδεύεσαι και να δουλεύεις ξεπερνώντας κατά πολύ τον εαυτό σου; Τι βαθμό βάζετε σε αυτόν που ξεπερνά τον εαυτό του; Η εκπαίδευση έχει άλλες ανάγκες πολύ πιο επιτακτικές από το να αξιολογήσουμε τον εκπαιδευτικό. Ιεραρχήστε καλύτερα για να υπάρχει βάθος και συνέχεια στο έργο σας.
1. Nα μην έχει καμία σχέση με το κατάπτυστο πδ 156. 2. να μη μπαίνει ο «επιθεωρητής » μέσα και ψειρίζει τον εκπαιδευτικό. 3. να λαμβάνονται υπόψην όλες οι κτιριακές και πληθυσμού τάξης δυσκολίες 4.να μην έχει επιπτώσεις η γνώμη του επιθεωρητή και να μπορεί να γίνει ένσταση 5. πριν απ όλα αυτά, διάλογος με εκπροσώπους για τις λεπτομέρειες . και καμία κρυφή γνώμη γονέα να μη λαμβάνεται υπόψην. όποιος θέλει να μπαίνει κρυφά ,να γράφει ό,τι του κατέβει; έλεος !αυτό είναι τρομοκρατία! να αργήσει να εφαρμοστεί, μη βιάζεστε!!
Σχέδια μαθήματος, πορτοφόλιο εκπαιδευτικού! Συμμετοχή σε δράσεις με το σχολείο. Συνεργασία με διευθυντές. Επιμορφώσεις. Ενισχυτική διδασκαλία. Παρακολούθηση μαθήματος. Υπάρχουν δεκάδες εργαλεία αξιολόγησης. Και φυσικά οικονομική ανταμοιβή. Ενας συνάδελφος με χαρακτήρισε σκλάβο επειδή τρέχω σε δράσεις με τα παιδιά, Συμμετέχουμε σε προγράμματα και είμαι δίπλα τους οποτε με χρειαστούν! Όσοι είναι ανεπαρκείς φοβούνται την αξιολόγηση. Η χειρότερη αξιολόγηση είναι καλύτερη από την ανύπαρκτη αξιολόγηση που υπάρχει τώρα!
Πρέπει να γίνεται υποχρεωτικά αξιολόγηση των εκπαιδευτικών σε όλες τις βαθμίδες.Ακόμη και απο ψυχολόγους θα έπρεπε να περνούν κατα διαστήματα προς αποφυγή σχολικού εκφοβισμού,παιδεραστίας κτλ.Υποχρεωτικά λοιπόν αξιολόγηση!!Πολυ σωστό!!
Πώς θα αξιολογηθεί ένας εκπαιδευτικός που έχει μαθητές που χρήζουν ειδικής αγωγής στην τάξη και λόγω αδιαφορίας γονέων ή καθυστέρησης διαδικασιών το θέμα παραμένει άλυτο για μήνες ή και για όλη τη χρονιά ; Ποια βοήθεια προσφέρετε στον εκπαιδευτικό αυτό για να τον αξιολογήσετε κιόλας ;
Η ατομική αξιολόγηση των εκπαιδευτικών πρέπει να εδράζεται σε δύο(2) πυλώνες: 1. Να παρέχει κίνητρα. Καθαρά κριτήρια και προσδοκία «αμοιβής», ηθικής και οικονομικής. Έτσι θα διαμορφώνεται και η κουλτούρα της αξιοκρατίας που αποτελεί την Ηθική της Δημοκρατίας. Για ποιο λόγο να είναι σύμφωνος κάποιος με την ατομική του αξιολόγηση, αν δεν προσδοκά κάτι ή αν δεν έχει καθαρά κριτήρια;
2. Να μην είναι «ανθρωποφάγα», δηλ. όπως λέει κι ο θυμόσοφος λαός» πονάει κεφάλι κόβει κεφάλι», αλλά να προστατεύει τους συναδέλφους.Μία αξιολόγηση εκδικητική, επιθετική και απορριπτική για εκπαιδευτικούς δεκαετιών στις σχολικές αίθουσες, θα οδηγήσει σε αδιέξοδο. Προτεραιότητα η ΕΠΙΜΟΡΦΩΣΗ!!!
Οι υποστηρικτές της αξιολόγησης θα πουν: ο ρόλος των εκπαιδευτικών εμπεριέχει μεγάλη ευθύνη, αφού ασχολούνται με μικρά παιδιά και διαμορφώνουν τους αυριανούς πολίτες. Έτσι είναι, αλλά υπάρχει μια τεράστια αντίφαση. Αφού η εργασία που προσφέρουμε είναι τόσο μεγάλης σημασίας, θα έπρεπε να αμείβεται και ανάλογα (υλικά και ηθικά). Θα έπρεπε να μας παρέχεται κάθε δυνατή βοήθεια για να αφοσιωθούμε στο έργο μας, π.χ. μάθημα σε μικρότερα τμήματα και σε καλύτερες διαμορφωμένες αίθουσες, με το καταλληλο παιδαγωγικό – εκπαιδευτικό υλικό. Από την άλλη, να θέλεις να αξιολογήσεις κάποιον όταν τον έχεις αφήσει μόνο του να παλεύει σε μια τόσο άνιση μάχη. Το ορθό λοιπόν είναι όταν έχεις υψηλές προσδοκίες από τους εκπαιδευτικούς, να μην αφορούν μόνο τα καθήκοντα, αλλά και τις συνθήκες εργασίας και τα δικαιώματα.
Επιμόρφωση, συμβουλή, ανταλλαγή σκέψεων και εμπειριών, συμμετοχή στην εκπαιδευτική πολιτική, βελτίωση των συνθηκών εργασίας, συμπαράσταση στο έργο μας και μεγαλύτερη εμπιστοσύνη. Αυτά έχουμε ανάγκη οι εκπαιδευτικοί για να προσφέρουμε. Δεν έχουμε ανάγκη από αξιολόγηση αλλά από απόδοση αξίας στο ρόλο μας. Και αυτή η απόδοση αξίας στο ρόλο που καλούμαστε να διαδραματίσουμε, δεν δύναται να γίνει από τους ίδιους. Πάντα γίνεται από τους άλλους.
Άλλο αξιολόγηση και άλλο έλεγχος υπηρεσιακής συνέπειας
Θεωρώ λοιπόν, ότι η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών είναι τελείως διαφορετική έννοια από τον έλεγχο υπηρεσιακής συνέπειας. Με κανένα τρόπο δε μπορεί να συγκριθεί με αυτό που έχει επικρατήσει να παρουσιάζεται ως αξιολόγηση στον ιδιωτικό τομέα.
Ναι στην αξιολόγηση με προκαθορισμένα κριτήρια και όσοι κρίνονται ανεπαρκείς να αποχωρήσουν από την εκπαίδευση.
Αξιότιμη κυρία Υπουργέ,
Η ικανότητα του ατόμου για κριτική αυτοθεώρηση και αυτορύθμιση αποτελεί το ζητούμενο της σύγχρονης παιδαγωγικής. Κομβικός επομένως είναι ο ρόλος του σύγχρονου εκπαιδευτικού, στο να καθοδηγεί τα παιδιά «πώς να μαθαίνουν», να βοηθάει στη σύνθεση κι ανάλυση της γνώσης, να διευρύνει την κριτική τους σκέψη και την παραγωγική τους ικανότητα, να καλλιεργήσει ενσυναίσθηση και να επιδείξει προσωπικό ενδιαφέρον για κάθε μαθητή έχοντας ως απώτερο σκοπό όχι μόνο την ανάπτυξη των γνωστικών και κοινωνικών δεξιοτήτων του, αλλά και την χρησιμοποίηση των εσωτερικών δυνατοτήτων που έχει, αποσκοπώντας στην αυτοπραγμάτωση του. Σήμερα ο δάσκαλος αναλαμβάνει αυτόν τον νέο ρόλο, αυτόν του στοχαστικοκριτικού εκπαιδευτικού, ο οποίος θα αναδείξει την ηθική και εκπαιδευτική διάσταση της εκπαίδευσης. Η αξιολογική διαδικασία συνιστά αναπόσπαστο κομμάτι της παιδαγωγικής πρακτικής και χρήζει ανάγκης οι αξιολογητές να έχουν σαφή και καταγεγραμμένα κριτήρια, καθώς σήμερα υπάρχουν αρκετές αδυναμίες στον τρόπο με τον οποίο αυτή εφαρμόζεται.
Η αλλαγή του συστήματος αξιολόγησης από μόνη της δεν σημαίνει ότι όλα τα παραπάνω μπορούν να υλοποιηθούν πάραυτα. Σε εφαρμογή του Προεδρικού Διατάγματος 152/2013 (ΦΕΚ 240/τ.Α΄/5-11-2013): «Αξιολόγηση των εκπαιδευτικών της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης», έχουμε ήδη αξιολογηθεί….. μια αξιολόγηση όμως που αποτέλεσε για μια ακόμα φορά χαμένες εργατοώρες για τον ταλαίπωρο μάχιμο εκπαιδευτικό. Στην ελληνική εκπαίδευση σήμερα, κυριαρχεί η γραφειοκρατία, οι σχέσεις ιεράρχησης και εξάρτησης, η απομάκρυνση από τη συλλογική ζωή, από τις ίδιες τις χαρές της ζωής, οι ανταγωνιστικές σχέσεις και το κυριότερο οι δάσκαλοι που αγωνίζονται διαχρονικά απομονώνονται και εξοβελίζονται για χάρη της ανεπάρκειας αλλά και των μικροπολιτικών συμφερόντων ανθρώπων που «τυχαία» έχουν επιλεγεί, ως στελέχη εκπαίδευσης. Η όλη διαδικασία της αξιολόγησης του εκπαιδευτικού έργου και στην συνέχεια η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών θα ανατεθεί σε στελέχη για τα οποία είχατε δηλώσει : «Είχαμε από την πρώτη στιγμή επισημάνει τα άκρως προβληματικά σημεία του νέου θεσμικού πλαισίου για τις δομές υποστήριξης του εκπαιδευτικού έργου, αλλά και την πραγματική στόχευση της Κυβέρνησης που δεν ήταν άλλη από την άλωση της διοικητικής μηχανής της εκπαίδευσης από κομματικά στελέχη. Δυστυχώς, η ολοκλήρωση της διαδικασίας επιλογής Συντονιστών Εκπαιδευτικού Έργου μας επιβεβαιώνει. (Alfavita/26.09.2018 – 15:36)» .. « Οι διαδικασίες επιλογής των Συντονιστών Εκπαιδευτικού Έργου μόνο αξιοκρατικές και άψογες και αντικειμενικές δεν ήταν, αντιθέτως, αποτελούν για εμάς μια κηλίδα αναξιοκρατίας, αδιαφάνειας, εκδικητικότητας και κομματισμού στη διοικητική μηχανή της εκπαίδευσης»( ΒΟΥΛΗ, 09/11/2018).
Έχω την χαρά και την πολύτιμη εμπειρία να συμμετέχω ως Εκπρόσωπος-Συντονίστρια του Σχολείου/ Εκπαιδευτικός, μαζί με τους εκάστοτε άξιους συναδέλφους μου, στο Πιλοτικό – Ερευνητικό έργο «Αξιολόγηση του Εκπαιδευτικού Έργου της σχολικής μονάδας: Διαδικασία Αυτοαξιολόγησης» (08-06-2010 μέχρι 31-12-2012 & εθελοντικά έως και το Σχ. Έτος 2014-2015), όσο και στην «Πιλοτική εφαρμογή της Περιγραφικής αξιολόγησης μαθητών στην υποχρεωτική εκπαίδευση» του ΙΕΠ (Αριθμός Πρωτοκόλλου: 521/26-01-2017). Ποτέ δεν έχω επίσημα μεταφέρει την εμπειρία μου αυτή στην βάση, στον ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ! Πολύτιμη εμπειρία που κλείστηκε στο συρτάρι μου και έγινε εργαλείο για μένα και για κάποιους συνοδοιπόρους εκπαιδευτικούς. Αξίζει να σας αναφέρω ότι σε επίπεδο τοπικό στην Επιμόρφωση Στελεχών Εκπαίδευσης για την Περιγραφικής αξιολόγησης μαθητών στην υποχρεωτική εκπαίδευση, ήμουν εγώ η επιμορφώτρια, ως συντονίστρια –εκπρόσωπος της επιτυχούς εφαρμογής της και λίγες μέρες αργότερα ήμουν «επιμορφούμενη» από αυτούς που επιμόρφωσα…!! Δυο κωδικοί στο ίδιο αντικείμενο… πρώτα επιμορφώτρια και μετά επιμορφούμενη και μάλιστα να παρακολουθώ την δική μου παρουσίαση… !!!! Ο «βαθμός μάθησης» (degree of learning) είναι συνάρτηση του χρόνου που απαιτείται για να πραγματοποιηθεί η εμπέδωση (Mastery) της ύλης, …κάπως έτσι το αποδέχτηκα για να μην σταματήσω να υπηρετώ με συνέπεια ως μάχιμος εκπαιδευτικός… και βέβαια έχω πολύ καιρό πλέον αποδεχθεί και διαχειριστεί τα γνωστά περί αυτοπροβολής, αριστείας, ονειροπόλας διάθεσης, κλπ.
Η διαδικασία της οποιασδήποτε μορφής ΑΥΘΕΝΤΙΚΗΣ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ έχει ως σκοπό την ανατροφοδότηση του εκπαιδευτικού έργου και σε αυτή την περίπτωση η «απολογιστική αξιολόγηση» γίνεται «διαμορφωτική» για μελλοντικές εφαρμογές, απαιτεί όμως ένθερμη προσωπική υποστήριξη και όσο γραφική και να γίνομαι θα το δηλώσω για άλλη μια φορά …δύναμη ψυχής- θετική διάθεση αποδοχής, συστράτευση – ουσιαστική συνεργασία και φυσικά αντικειμενικότητα από όλους τους εμπλεκόμενους σ’ αυτήν.
Με Εκτίμηση
Ευανθία Χατζηγιάννη
Θέλουμε οι εκπαιδευτικοί να αξιολογούνται αλλά ποια είναι τα κριτήρια και ποι@ θα πραγματοποιεί αυτή την αξιολόγηση ; Πόση αξιοπιστία θα υπάρχει και τί τελικά θα είναι αυτό που αξιολογείται στη πραγματικότητα. Επίσης θέλουμε έναν εκπαιδευτικό που να αξιολογείται, αλλά συγχρόνως έχουμε άπειρους αναπληρωτές εκπαιδευτικούς να κινούνται κάθε χρόνο σα νομάδες και να βάζουν το χέρι τους βαθιά στη τσέπη για να αποκτούν συνέχεια προσόντα που τελικά σε τι αποσκοπούν και πόσο χρήσιμα είναι στη πραγματικότητα για το έργο τους μέσα στη τάξη;
Μήπως πρώτα θα πρέπει να μεριμνήσουμε επιτέλους για τη σωστή δημόσια δωρέαν παιδεία που θα επιμορφώνει τους εκπαιδευτικούς της σε όλους τους αναγκαίους τομείς δωρεάν, θα παρέχει υλικοτεχνικές υποδομές και θα κινείται με γνώμονα την σωστή ανάπτυξη των παιδιών και τη κάλυψη όλων των μορφωτικών τους αναγκών ισότιμα και μετά να μιλήσουμε για αξιολόγηση.
Η έννοια της αξιολόγησης έχει συνδεθεί στη συνείδηση του εκπαιδευτικού κόσμου με μια προσπάθεια εντοπισμού του ανάξιου, τεμπέλη, ανεπαρκή εκπαιδευτικού. Έχει συνδεθεί με μια εκ των προτέρων καχύποπτη αντιμετώπιση του εκπαιδευτικού και του έργου του. Όταν αισθάνεται κανείς ότι αντιμετωπίζεται με αρνητισμό και καλείται να αποδείξει τα αυτονόητα είναι βέβαιο ότι δεν μπορεί να είναι όσο αποτελεσματικός θα μπορούσε να είναι σε ένα περιβάλλον σεβασμού, αναγνώρισης και υποστήριξης.
Γιατί να μη μιλήσουμε για επιμόρφωση, για αλλαγή κουλτούρας στη σχολική μονάδα, για συνεργατικές δραστηριότητες; Υπάρχουν ακόμη και σήμερα στους συλλόγους απαρχαιωμένες αντιλήψεις π.χ. για την ειδική εκπαίδευση που βέβαια πηγάζουν από άγνοια. Τι θα αξιολογήσουμε αν δε δώσουμε γνώση, επιμόρφωση, καθοδήγηση, υποδειγματικές διδασκαλίες στους εκπαιδευτικούς; Προσωπικά, αν ήταν να αξιολογηθώ θα ήθελα να γίνει αφού πρώτα παρακολουθήσω από τον αξιολογητή μια τουλάχιστον υποδειγματική διδασκαλία. Μας έχουν αφήσει χρόνια τώρα χωρίς καθοδήγηση και θέλουν να μας αξιολογήσουν πάνω σε τι; Και από ποιους; Πώς μπορεί η οποιαδήποτε μορφή αξιολόγησης να μην επηρεάσει τις σχέσεις δασκάλου- μαθητή ή τις σχέσεις διευθυντή-εκπαιδευτικού; Και πώς μπορούμε να εμπιστευτούμε το ήθος και την αμεροληψία του αξιολογητή μας;
Επιπλέον, το εκπαιδευτικό δυναμικό της χώρας μας είναι γεγονός πως έχει υψηλή εκπαίδευση. Με το νέο σύστημα διορισμών προσλαμβάνονται εκπαιδευτικοί με δύο πτυχία, με μεταπτυχιακά, μεγάλη προϋπηρεσία, ξένες γλώσσες. Γνωρίζετε άλλη χώρα στον κόσμο που να διαθέτει εκπαιδευτικούς με τόσο υψηλό επίπεδο εκπαίδευσης και τόσο χαμηλόμισθους και απαξιωμένους κοινωνικά; Φυσικά η απόκτηση όλων των παραπάνω ακαδημαϊκών προσόντων απαιτεί διαρκείς αξιολογήσεις. Τι παραπάνω θα πρέπει να αποδείξει ο εκπαιδευτικός;
Μήπως θα ήταν συνετότερο να αξιοποιηθεί αυτό το δυναμικό καταλλήλως, ανάλογα με τις ανάγκες, για το καλό του δημόσιου σχολείου;Μήπως το κράτος θα έπρεπε να σταθεί δίπλα με σεβασμό και όχι απέναντι με καχυποψία;
Τέλος, τον ταλαιπωρημένο αναπληρωτή που αναγκάζεται σε εσωτερική μετανάστευση κάθε σχολική χρονιά και κάνει δύο μετακομίσεις τουλάχιστον τον χρόνο πώς θα τον αξιολογήσετε; Αλλαγή σχολείου κάθε χρόνο σημαίνει ανάγκη προσαρμογής σε νέο σχολικό, κοινωνικό περιβάλλον. Σημαίνει νέα πόλη, νέο σχολείο, νέοι μαθητές, νέος σύλλογος.
Επικαλούμαι την ενσυναισθητική σας κατανόηση και σας ζητώ για δύο λεπτά να σκεφτείτε τη διαδικασία αυτή και τον αντίκτυπο στη ζωή των εκπαιδευτικών και των οικογενειών τους. Ακόμη και ο πιο ευπροσάρμοστος άνθρωπος κάποια στιγμή κουράζεται. Πώς λοιπόν αυτοί οι άνθρωποι να επιβαρυνθούν και με την πίεση ενός συστήματος αξιολόγησης, χωρίς προετοιμασία, επιμόρφωση, χρόνο προσαρμογής;
Αυτό που χρειάζεται ο εκπαιδευτικός σήμερα είναι πρώτα απ’όλα:
α)αναγνώριση του έργου του και της συνεισφοράς του. Πρέπει να αναπτυχθεί κλίμα εμπιστοσύνης και σεβασμού σχολείου (εκπαιδευτικών)-κοινωνίας
β) έμπρακτη υποστήριξη με καθοδήγηση, επιμόρφωση και υποδειγματικές διδασκαλίες
γ)συνεργασία με φορείς υποστήριξης
δ)σταθερές σχέσεις εργασίας/βελτίωση των συνθηκών των αναπληρωτών. Διαφορετικά προετοιμάζεται κανείς όταν γνωρίζει τους μαθητές και το σχολείο και διαφορετικά όταν αντιμετωπίζεται ως «περαστικός». Η αντίληψη αυτή βλάπτει τον ίδιο, το σχολείο και τους μαθητές.
Να είστε σίγουροι πως όταν οι εκπαιδευτικοί βιώσουν έμπρακτα την υποστήριξη της πολιτείας θα μπορέσουν να ξεδιπλώσουν το ισχυρό δυναμικό τους και τότε θα έχει γίνει το σπουδαιότερο βήμα για καλύτερη εκπαίδευση.
Είναι άδικο να αξιολογηθούν ξανά όσοι διαγωνίστηκαν στα πλαίσια του ΑΣΕΠ σε τόσο σκληρές και ανταγωνιστικές συνθήκες. Είναι γνωστό πως για 12 χρόνια από το 1998 μέχρι το 2009 υπήρξαν πάρα πολλοί διαγωνισμοί και οι τρόποι διορισμού ήταν δύο:ή μέσω ΑΣΕΠ ή μέσω της αναξιοκρατικής και αδιαφανούς προϋπηρεσίας. Πώς είναι δυνατόν λοιπόν να αξιολογηθούν με τα ίδια κριτήρια οι δύο αυτές κατηγορίες εκπαιδευτικών;
Μη αποδεκτή η ατομική αξιολόγηση, που βασικό στόχο έχει να φορτώσει τα ελλείμματα της πολιτείας στον εκπαιδευτικό.
Λέμε λοιπόν ξεκάθαρα ΟΧΙ σε κάθε μορφής αξιολόγηση που έχει τιμωρητικό χαρακτήρα (απολύσεις, μισθολογική και βαθμολογική υποβάθμιση ή στασιμότητα κλπ).
Για την αξιολόγηση, αν τελικά πραγματοποιηθεί, θα πρέπει να ληφθούν υπόψη οι εξής παράγοντες:
1) ο εργοδότης (εδώ το Κράτος δια του ΥΠΑΙΘ), θα πρέπει να έχει εξασφαλίσει στο προσωπικό του την απαραίτητη επιμόρφωση για τις εκάστοτε τρέχουσες εξελίξιες, την κατάλληλη υλικοτεχνική υποδομή ώστε να μπορεί απρόσκοπτα να επιτελεί το έργο του, βοηθητικό προσωπικό ώστε να απαλλαγεί από χρονοβόρες γραφειοκρατικές διαδικασίες (φωτοτυπίες, πρακτικά, υπεύθυνες δηλώσεις κλπ), και φυσικά, ικανοποιητικό μισθό.
2) μεγάλη προσοχή να δοθεί στους φορείς και το πλαίσιο της αξιολόγησης. Για ποιο λόγο γίνεται; Τι σκοπό έχει; Πού στοχεύει; Ποιος θα αξιολογεί ποιον; Ποιες οι συνέπειες για τον εκπαιδευτικό που θα κριθεί ανεπαρκής; Περιστασιακοί παράγοντες για τυχόν μειωμένη απόδοση λαμβάνονται υπόψη;
3) να μη γίνει η αξιολόγηση αφορμή για ανταγωνισμούς, κλίκες, αρνητικό κλίμα, υπερβολική εργασιακή πίεση και άγχος (τα οποία οδηγούν στην εξουθένωση), κατάχρηση εξουσίας, «δωράκια» και λοιπές παθογένειες.
4) όχι σε χρονοβόρες, ατελείωτες, ανούσιες γραφειοκρατικές διαδικασίες. Σύντομα και απλά.
1) Θα πρεπει η αυτοαξιολόγηση να έχει αναπτυξιακό χαρακτήρα, όχι τιμωρητικο.
2) Να δίνει προτάσεις στα προβλήματα της σχολικής μονάδας και να ειναι εφαρμόσιμες.
3) Να δημιουργηθεί κουλτούρα αυτοαξιολόγησης σε όλους όσους συμμετέχουν στη σχολική ζωη, ειδάλλως θα βγουν εσφαλμένα αποτελεσματα.
4) Θα χρειαστεί πολλά χρόνια εφαρμογής για να υπάρξουν επιστημονικά αποτελεσματα.
5) Πολλές χώρες του εξωτερικού εγκατέλειψαν την εξωτερική αξιολόγηση και εφαρμόζουν μονο την αυτο-αξιολόγηση και εχουν καλυτερα αποτελεσματα (Σιγκαπούρη) στους μαθητες απο άλλες που εχουν το μεικτό σύστημα (Αγγλία).
6) Οι χώρες που εφάρμοσαν την αξιολόγηση ηταν όσες είχαν ιδιωτική εκπαίδευση από ιδιωτικούς φορείς αμφιβόλου ποιότητας, ΗΠΑ, Αγγλία κλπ.
7) Ειναι δαπανηρή.
Το ΠΣΠΑ και το ΠΣΠΘ για επιστημονικούς λόγους δεν μπορεί να γίνει Πρότυπο. Τα ίδια λάθη πάλι
Πρώτα να μας εξηγήσετε για ποιο λόγο ο πιο κακοπληρωμένος ΠΕ κλάδος του δημοσίου θα πρέπει να είναι και ο μόνος που θα αξιολογηθεί. Διότι πουθενά αλλού στο δημόσιο (και ειδικά στο στενό δημόσιο) δεν υπάρχει, ούτε καν προτείνεται αξιολόγηση. Το γεγονός της επικέντρωσης στον εκπαιδευτικό κάτι κρύβει.
Αξιολόγηση από ποιους και πως;
Έχει μεγάλη σημασία. Θα γίνεται από διακομματική επιστημονική επιτροπή ή όχι; Όσο για την αξιολόγηση από τους μαθητές, ζήτω που καήκανε οι εκπαιδευτικοί Δεν θα έχει καλό βαθμό ο μαθητής αρνητική αξιολόγηση στον »κακό» δάσκαλο / καθηγητή.
Πόσες φορές πια πρέπει να αξιολογηθεί ένας εκπαιδευτικός που έχει περάσει από τη διαδικασία των Πανελλαδικών εξετάσεων και το ΑΣΕΠ? Έλεος!!! Είμαστε ο μόνος κλάδος που πρέπει να αποδεικνύουμε καθημερινά ότι είμαστε ικανοί να δουλεύουμε. Αυτό το αποδεικνύουμε μέσα στην τάξη με τις επιτυχίες των μαθητών μας και με τη συνέπεια που δείχνουμε στην ανάληψη καθηκόντων κάθε φορά που γίνονται αλλαγές στο εκπαιδευτικό σύστημα.
Αγαπητοί κύριοι του Υπουργείου οι εκπαιδευτικοί αξιολογήθηκαν επιτυχώς όταν ανέλαβαν την εξ αποστάσεως εκπαίδευση χωρίς καμία επιμόρφωση και με ιδία ηλεκτρονικά μέσα! Δεν νομίζω ότι χρειάζεται να πούμε κάτι άλλο! Εγώ αυτό που περίμενα ήταν η θεσμοθέτηση ουσιαστικής επιμόρφωσης στο αντικείμενο του καθενός! Επίσης υποστήριξη του εκπαιδευτικού έργου με όποιο τρόπο νομίζετε! Όλα τα άλλα είναι για φιλοσοφικές συζητήσεις.
Οι αξιολόγηση των εκπαιδευτικών είναι απαραίτητη. Κατ’ αρχάς, πρέπει να γίνεται ψυχολογική αξιολόγηση. Δεν γίνεται βάλουμε να διδάσκει τα παιδιά ένας ψυχικά ασθενής. Επιπλέον, θα πρέπει να γίνεται αξιολόγηση του μαθήματος που παραδίδει ο κάθε εκπαιδευτικός. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί μόνο με παρακολούθηση του μαθήματος από τους αξιολογητές. Η επίσκεψή τους στο σχολείο θα πρέπει να γίνεται σε ανύποπτο χρόνο, έτσι ώστε να μην έχει υπάρξει πρότερη συνεννόηση καθηγητών- μαθητών. Επιπροσθέτως, στην αξιολόγηση των καθηγητών θα πρέπει να μετρά 10- 25% τουλάχιστον, και η γνώμη των μαθητών. Κλείνοντας, θα ήθελα να μοιραστώ μία ιστορία που άκουσα από μαθητή σε γυμνάσιο στον Κορυδαλλό. Μου είπε, λοιπόν, ότι η καθηγήτρια των αρχαίων Ελληνικών, πολλές φορές αντί να παραδίδει το μάθημά της, καθαρίζει φασολάκια μέσα στην τάξη!!!
Τι εξυπηρετεί ο όρος θητεία όταν υπάρχει ο όρος απόσπαση; Απόσπαση για 4 έτη με διατήρηση της οργανικής θέσης του εκπαιδευτικού σε άλλο σχολείο…
Αναφορά επί της αληθούς κατάστασης στην Παιδεία
Υπόμνημα Ειδική Ανάλυση Προτάσεις
Προς
Κ. Υπουργό Παιδείας κ. Υπουργό κυρία Κεραμέως κ. Γκίκα.
κ. Υφυπουργό Κ. Ζαχαράκη και πειθαρχικό Β/θμιας
Κ. Στρατου Βασιλική κ. Κορομπελη Ιωάννα κλπ…
ΕΕΠΠΣ, Καθηγητές Πανεπιστημίων, Πρυτάνεις
Υπουργείο Παιδείας
ΚΥΣΔΕ, KΥΣΠΕ…
Βουλευτές, ΟΛΜΕ, ΜΜΕ
Αναφορά επί της αληθούς κατάστασης στην Παιδεία και την Κοινωνία
Το «σάπιο θεωρείται ήδη το σωστό». Ανωνύμου.
O Μαυρογιαλούρος και ο κομματάρχης Γιακουμής, πάντα επίκαιροι…
Η φαλκίδευση της έννοιας της αντιπροσωπευτικότητας, παραποιεί την έννοια της Δημοκρατίας και φτάνει σε μορφές «κόζα νόστρα», υπό δήθεν δημοκρατικό μανδύα, δήθεν ψηφοφορίας κλπ…
Στην παιδεία κάθε 4 συνδικαλιστές λόγω του μειωμένου ωραρίου χρειαζόμαστε επιπλέον 1 εκπαιδευτικό..
Το «σάπιο θεωρείται ήδη το σωστό». Ανωνύμου.
Κύριε Υπουργέ.
Κύριοι Βουλευτές
Κυρίες Κύριοι,
Η παιδεία νοσεί – κατά πολλούς – όχι, διότι δεν υπάρχουν επιστήμονες, να την υπηρετήσουν, αλλά δια μιας μεθόδευσης ομάδων ψευδο-συνδικαλιστών κλπ… ημι-αγραμμάτων, η παιδεία πέφτει στα χέρια όχι αυτών που μπορούν και έχουν τις ικανότητες να την ανυψώσουν, αλλά αυτών που από άγνοια και μόνο θα την καταστρέψουν . Και πως το κατά φέρνουν ατού, θα ρωτήσει κανείς. Απλά οι «τύποι» αυτοί γράφονται σκόπιμα σε κάποιοι κόμμα και από εκεί ραδιουργούν όχι προς όφελος του κόμματος αλλά του προσωπικού τους κέρδους. Υπάρχουν βέβαια και σοβαροί συνδικαλιστές και σοβαροί αιρετοί και σοβαροί Σύμβουλοι κλπ..
Στην Ελλάδα όμως επικρατούν οι κατώτεροι επιστημονικά και αν θα το εξέταζε κανείς θα μιλούσε για μια δικτατορία «σκουπιδιών».
Χρόνια τώρα, οι συνδικαλιστές όλων των κομμάτων θεωρούν “δική τους υπόθεση δηλ. «Κόζα νόστρα» ποιοι και πώς θα γίνουν Διευθυντές και μοιράζουν τις θέσεις μεταξύ τους. Τώρα όμως αυτό γίνεται εντελώς προκλητικά και σε βάρος επιστημόνων όλων των κομμάτων. Οι ψευδο-συνδικαλιστές από έπαρση χρησιμοποιούν το κάθε κόμμα για δικό τους όφελος.
Η υπόθεση θυμίζει την Ελληνική ταινία Μαυρογιαλούρου όπου ο κομματάρχης δεν επέτρεπε να μπουν στο νοσοκομείο όσοι δεν ψήφιζαν το κόμμα του. Ο ίδιος κομματάρχης δεν εργαζόταν απλά έπαιρνε «μίζες», από τους εργαζόμενους, παραποιούσε τιμολόγια π.χ. σχολείων ή πανεπιστημίων και έτσι είχε φτιάξει τεράστια περιουσία ο ίδιος σε βάρος του κόμματος. ¨Όταν στην ταινία ο Βουλευτής κ. Μαυρογιαλούρος ρώτησε τον κομματάρχη κ. Γιακουμή, «Εσύ Γιακουμή τι δουλειά κάνεις, ο κομματάρχης Γιακουμής απάντησε ότι ήταν του «κόμματος» δηλ. «δούλευε για το κόμμα αλλά στην ουσία έκλεβε τους εργαζόμενους στα δημόσια έργα για την τσέπη του».
Σήμερα έχουμε 5 κομματάρχες σε κάθε δημόσια υπηρεσία που έχουν το «νοσοκομείο» ή το σχολείο ή το πανεπιστήμιο «τσιφλίκι τους» και δεν βάζουν μέσα, ούτε τους ψηφοφόρους τους. Τα καρπώνονται οι ίδιοι μεταξύ πους! Οι Συνδικαλιστές ή οι αιρετοί έχουν μειωμένο ωράριο πολλοί από αυτούς ταυτόχρονα μετέχουν σε επιτροπές με αποζημίωση είναι οι πιο πολλοί σε διευθυντικές θέσεις και οι ίδιοι «λουφάρουν», ενώ οι ψηφοφόροι τους, αν και έχουν πιο πολλά προσόντα, διοικούνται από τους «τύπους αυτούς»!
Το ίδιο συμβαίνει σε όλον τον Δημόσιο Τομέα. Εχθές άκουγα ένα πυροσβέστη που έλεγε ότι οι συνδικαλιστές τους, δεν πάνε στις φωτιές!. Ένστολος μου είχε πει, ότι τις ανώτατες θέσεις τις πιάνουν οι συνδικαλιστές και όσοι έχουν προσόντα αποστρατεύονται…
Οπότε το φαινόμενο είναι γενικό. Υπάρχει στρέβλωση της έννοιας της αντιπροσωπευτικότητας. Γιαυτό το λόγο πολλοί φεύγουν από τα κόμματα, αφού βρίσκουν μπροστά τους συνδικαλιστές «μαφιόζους» που μεταξύ τους – στα κρυφά – συνεργάζονται και εξουδετερώνουν τους επιστήμονες ακόμα και του κόμματός τους. Είναι ικανοί οι τύποι αυτοί – ακόμα και μέσα στην εργασία τους να τους δημιουργούν πρόβλημα και έχουν λίστες συνεργάσιμων και μη συνεργάσιμων.
Υπάρχουν επίσης, συνεργάτες τους κάποιοι άνθρωποι που – από χαρακτήρα – όλη την ημέρα σκέφτονται πώς θα βάλουν τρικλοποδιά στους υπαλλήλους που εργάζονται έντιμα. Είναι οι ίδιοι, επί όλων των κυβερνήσεων και είναι αυτοί που φέρουν δήθεν πληροφορίες από τον έναν στον άλλον και ειδικά στους ανώτερους. Αυτοί οι τύποι που ουσιαστικά ποτέ δεν δουλεύουν, έχουν ως πραγματική εργασία την «ρουφιανιά» και πιάνουν δουλειά σε συνεργασία με ψευ-συνδικαλιστές ή ψευδο-αιρετούς για να σπιλώσουν όποιον αντιστέκεται. Διαφέρει ο «ρουφιάνος» από τον πληροφοριοδότη στο εξής. Ο πληροφοριοδότης μεταφέρει ότι άκουσε ή είδε. Ο «ρουφιάνος», θα παραποιήσει την αλήθεια και θα την τροποποιήσει, ώστε να είναι αρεστή – η δήθεν αλήθεια – κάθε φορά σε όποιον την ακούει. Π.χ. στον δεξιό θα επευφημήσει ταυτόχρονα την αρχηγό του κόμματος , στον αριστερό θα πει για το σοσιαλιστικό ιδεώδες κλπ…
Τέλος υπάρχει η λεγόμενη κατηγορία των ψευδο-συμβούλων οι οποίοι συνήθως είναι ημι-αγράμματοι αλλά τρέχουν πίσω από κάθε κομματάρχη και το παίζουν δήθεν Σύμβουλοι, που η όλη η υπόθεση είναι να «ανακατέψουν τα πράγματα» να κόψουν και ράψουν νομοσχέδια στ μέτρα τους κλπ.. και δεν δίνουν ποτέ λύση, αφού δεν γνωρίζουν. Αυτοί οι τύποι καταφέρνουν και χώνονται ακόμα και σε πολιτικά γραφεία και ειδικά μερικές κοπελίτσες που τη φούστα ανάλογα την περίσταση και την ώρα, μπορεί να φτάνει κάτω από το γόνατα αλλά και ανάποδα προς την κοιλιά. Ο νοών νοήτω.
Οπότε στην ερώτηση του Κωνσταντίνου Καραμανλή ποιος κυβερνάει αυτόν τον τόπο η απάντηση είναι οι ψευδο-συνδικαλιστές, οι ψευδο-αιρετοί, οι ημι-αγράμματοι, οι «ρουφιάνοι», οι ημι-αγράμματοι, οι αδήλωτες ημι-πόρνες και τα «σκουπίδια της κοινωνίας».
Είναι γνωστά αυτά σε όλους και σε όλη την κοινωνία, αλλά σε εσάς τους Βουλευτές δεν τα αποκαλύπτουν και σας εκμεταλλεύονται για δικό τους προσωπικό όφελος. Προφανώς κάποιοι θα παίρνουν και μίζες (από χρήμα μέχρι κέρασμα στο Κολωνάκι και ακόμα «συνεύρεση με τρυφερή ύπαρξη») ανάλογα την «δουλειά»…. για τις εξυπηρετήσεις. Οπότε όποιος θέλει αγοράζει «προστασία ή θέση» από τους ψευδο-συνδικαλιστές. Στη συνέχεια ψευδο-συνδικαλιστές από όλα τα κόμματα μοιράζονται με ποσοστά τα όποια κέρδη από της δουλειές και το Δημόσιο έχει ξεχαρβαλωθεί αφού οι ψευδο-συνδικαλιστές που μοιράζουν μεταξύ τους, τις θέσεις τα προγράμματα, τα χρήματα – όπως ο κ. Γιακουμής του Κ. Μαυρογιαλούρου, έχουν στήσει την «παράγκα» εδώ και χρόνια. Όποιος θέλει μια θέση στο Δημόσιο, πρέπει να πάει να τους προσκυνήσει, να ους δώσει «κάτι τις», όπως λέγεται – για τον «αγώνα δήθεν του κόμματος» που μπαίνει στη τσέπη τους κλπ…
Μάλιστα, πρόσφατα, στην Ά Αθήνας και αλλού οι συνδικαλιστές είχαν μόνο 12.00 αντικειμενικά μόρια, ενώ οι σοβαροί επιστήμονες στα αντικειμενικά μόρια πτυχίων Μάστερ, Ντοκτορα κλπ είχαν από 15.00 έως 19.00 μόρια, Αφού οι συνδικαλιστές όλων των παρατάξεων δεν θα έβγαιναν διευθυντές τότε μηχανεύτηκαν να ψηφίσει ο Συριζαίος τον Δεξιό με 8.00 στα 8.00 δηλ. άριστα και ο δεξιός τον Συριζαίο, πάλι με 8.00. Αντίθετα όσοι επιστήμονες είχαν πολλά αντικειμενικά μόρια, οι συνδικαλιστές – αιρετοί που συμμετείχαν στα Συμβούλια επιλογής, βάλανε μετά από αλληλο-συνεννόηση μόνο 0,50 έως 2.00 μόρια σε όσους είχαν πολλά αντικειμενικά προσόντα. Δηλαδή τιμώρησαν όσους είχαν πτυχία γνώσεις κλπ… Εστι, οι ψευδο-συνδικαλιστές όλως των παρατάξεων πέταξαν παράνομα έξω από τις θέσεις Διευθυντών όσους είχαν τα εκ του νόμου προσόντα.
Από την δεκαετία του 1990 «στήθηκαν ανοικτά πλέον, οι πρώτες υπερκομματικές συμμορίες». Ψευδο-συνδικαλιστές διαφορετικών παρατάξεων συστηματικά πλέον ελέγχουν όλους τους τομείς της παιδείας. Κάθε θέση είχε μια τιμή. Όλα αγοραζόντουσαν. Υπάρχει παράνομος «τιμοκατάλογος».
Έτσι γνωστή καθηγήτρια, προσέγγισε και τους 5 ψευδο-συνδικαλιστές της Σχολής που ενδιαφερόταν και αφού τους «λάδωσε και τους 5» κατάφερε σε μια νύχτα να εκλεγεί Καθηγήτρια σε Πανεπιστήμιο με την θετικότατη ψήφο όλων των παρατάξεων αν και δεν είχε τα απαιτούμενα εκ του νόμου προσόντα. Η τακτική αυτή έγινε «πατέντα» και όποιος έχει – θ΄’ελει να δώσει – αγοράζει πανεπιστημιακές θέσεις, θέσεις διευθυντών, θέσεις Σχολικών Συμβούλων κλπ…
Έτσι και γνωστή Διευθύντρια, πήρε πρόσφατα άριστα σε όλα, παρότι κάποιο έχουν αμφισβητήσει ανοικτά τα πτυχία της τα μεταπτυχιακά της την ικανότητα στην διοίκηση, έχει ήδη ποινικές διώξεις και πειθαρχικές διώξεις. Αυτή η κυρία προσέγγισε την «υπερκομματική συμμορία» και αρίστευσε από όλες τις παρατάξεις!
Με τον ίδιο τρόπο μοιράστηκαν παλιά ευρωπαϊκά προγράμματα που οι δήθεν έρευνες δεν έγιναν ποτέ. Με τον ίδιο τρόπο μοιράστηκαν πτυχία με αλληλογραφία δήθεν κλπ… Με τον ίδιο τρόπο η απόσπαση εκπαιδευτικού από την Δευτεροβάθμια στην Τριτοβάθμια εκπαίδευση ονομάστηκε «ερευνητικό έργο» ενώ η απόσπαση είναι βοηθητικό έργο δηλ. ο αποσπασμένος εκπαιδευτικός πό την Δευτεροβάθμια είναι ο γραμματέας του Καθηγητή ερευνητή κλπ…
Έτσι και εντελώς αντι-επιστημονικά ονομάστηκε ως Πρότυπο-Πειραματικό το Πειραματικό Σχολείο του Πανεπιστημίου Αθηνών και εντελώς από επιστημονική άγνοια οι άνθρωποι αυτοί, παραμένουν στην θέση τους κανείς δεν τους έλεγξε για αντι-επιστημονική εισήγηση και άγνοια επιστημονική ή ανεπάρκεια. Αντίθετα Διευθύντρια που συμμετείχε στην επιτροπή που εισηγήθηκε τον αντι-επιστημονικό Νόμο παραμένει στην θέση της – .Η ίδια ούτε ακόμα και τώρα έχει καταλάβει το επιστημονικό της λάθος, ουδείς την έχει στείλει σε πειθαρχικό Συμβούλιο ως «ανεπαρκή επιστημονικά» – γιατί την έβαλε εκεί κάποιοα υπουργός λένε, και όχι μόνο αυτό η ίδια συμμετέχει σε Πειθαρχικά Συμβούλια εναντίον αυτών που είπαν σωστά ότι διαφέρει το Πρότυπο από το Πειραματικό σχολείο. Η ίδια φέρεται να μην γνωρίζει της διαφορά σύναψης έργου ερευνητή με τα ΑΕΙ με το Π.Δ. 407 και την διαφορά «αποσπασμένου από την Δευτεροβάθμια στην τριτοβάθμια Εκπαίδευση ….
Αυτά τα άτομα έχουν προωθηθεί και διοικούν την εκπαίδευση, δήθεν ότι είναι του τάδε πολιτικού γραφείου, η άλλη του β πολιτικού γραφείου, η γ του άλλου πολιτικού γραφείου, χωρίς να νοιαστεί κανείς, για τις επιστημονικές και διοικητικές ικανότητες αυτών των ατόμων… και ούτε θα νοιαστεί, όπως φαίνεται.
Ουσιαστικά υπάρχει μια αντίστροφη αξιολόγηση. Και οι «έσχατοι έσονται πρώτοι» παραποιώντας, την χριστιανική ρήση.
Αιτούμαστε να εφαρμόσετε ουσιαστική επιστημονική αξιολόγηση σ όλους τους τομείς και όχι ψευδο-συνδικαλιστική υποβάθμιση σε όλους τους τομείς της παιδείας. Το ιδιαίτερο φροντιστήριο καλύπτει τις αδυναμίες του δημόσιου σχολείου.
Καλούμε όλους του υπεύθυνους των κομμάτων να διαγράψουν από μέλη τους όσους ψευδο-συνδιακαλιστές χρησιμοποίησαν το κόμμα και την συναλλαγή με τους δήθεν αντιπάλους συνδικαλιστικά, για να υφαρπάξουν παράνομα και ανήθικα τις θέσεις Διευθυντών Σχολικών μονάδων. Αν δεν τους ζητήσετε δημόσια να παραιτηθούν σημαίνει ότι τους καλύπτετε…. Με τα ανάλογα αποτελέσματα…
Τέλος, δεν φαίνεται κανείς να θέλει, έστω «κατά μόνας», να καθαρίσει αυτήν την «σαπίλα» και δεν υπάρχει κανείς να τους απομακρύνει. Θα σας στείλω και άλλα στοιχεία για το πώς δρουν οι λεγόμενες υπερκομματικές συμμορίες. Πιθανά κάποιοι να τα γνωρίζουν και πίσω από την πλάτη σας να συνεργάζονται για το «ποσοστό κέρδους από τη διαφθορά». Αλλά μάλλον ματαίως κουράζομαι. Το «σάπιο θεωρείται ήδη το σωστό», όπως στην Ιταλία επικράτησε του κράτους η «μαφία», όπως γράφουν οι εφημερίδες, έτσι και εδώ οι ανωτέρω παράνομοι έχουν επικρατήσει της νομιμότητας.. Περιμένουμε τις όποιες ενέργειές σας…
Αθήνα 22 -4 – 2020
Με τιμή
Δρ Κουτσούκος Αναστάσιος
Αντι-ψευδοσυνδικαλιστής
Αντι-ψευδο-πολιτευτής
Κολοκοτρώνη 7
Πευκη 151231 Αθήνα
Τηλ. 6980203968
Δεν θα πρέπει πρώτα να αξιολογηθούν όσοι εκπαιδευτικοί διορίστηκαν χωρίς διαγωνισμό ΑΣΕΠ; Εμείς που πετύχαμε την πρόσληψη μας μέσο ΑΣΕΠ έχουμε ήδη τουλάχιστον μία φορά αξιολογηθεί τουλάχιστον γνωστικά σε μία τεράστια ύλη στην ειδικότητας μας αλλά και παιδαγωγικά.
Η αξιολόγηση είναι σημαντική για τη βελτίωση του παρεχόμενου έργου της εκπαίδευσης.
Για να είναι όμως αποτελεσματική θα πρέπει
α) το Υπουργείο να έχει με το μέρος του τους εκπαιδευτικούς. Αυτό θα γίνει με ενημέρωση επάνω στους σκοπούς και στους στόχους της αξιολόγησης ώστε να τροποποιηθούν οι απόψεις τους πάνω σε αυτό το εξαιρετικής σπουδαιότητας ζήτημα.
β) η αξιολόγηση θα πρέπει να περιλαμβάνει όλους τους συντελεστές του εκπαιδευτικού έργου και θα πρέπει να τύχει αποδοχής αρχικά από τα στελέχη εκπαίδευσης
Θεωρώ ότι πρέπει να ξεκινήσει από πάνω προς τα κάτω με γρήγορα βήματα και με ισχυρές δικλείδες ασφαλείας και από μέσα (αυτοαξιολόγηση ) προς τα έξω χωρίς περιττές γραφειοκρατικές διαδικασίες
Αξιολόγηση για όλους τους εκαπιδευτικούς, μόνιμους και αναπληρωτές.Οι μόνιμοι κυρίως στη πλειοψηφια τους, εχουν ξεχασει τι σημαινει μετεκπαιδευση και ακολουθούν παλιους τροπους διδασκαλίας. Οι αναπληρωτές λόγω συνθηκών διαρκώς μετεκπαιδευονται για να ανταπεξέλθουν στα τερτίπια της εκάστοτε κυβέρνησης και να έχουν δουλεια!Προσοχή ποιος θα αξιολογεί διοτι οι σχολικοί συμβουλοι κτλ δεν είναι κατάλληλοι καθως οι φιλίες με τους μόνιμους δεν θα δώσουν τα σωστα αποτελέσματα. Η επιτροπή πρέπει να ειναι αγνωστη για την εκαστοτε περιφερεια.
Είμαι Αναπληρωτρια 4 ετη .όσον αφορα την αξιολόγηση των εκπαιδευτικων μονιμων και αναπληρωτων με βρισκεται συμφωνη όπως και της αξιολόγησης ολου του δημοσιου. Ωστοσο πρεπει να σκεφτητε ποσο δικαιη μπορει να είναι αυτη και με ποια κριτηρια. Εμεις οι αναπληρωτες εκπαιδευτικοι ,με το προσοντολόγιο εχουμε γινει ο κλαδος με τα περισσοτερα προσωντα. Τι αλλο ποια θελετε? Εχουμε υπηρετησει μακρια απο την οικογενια μας αφηνοντας πισω την προσωπικη μας ζωη χωρις να μας μενει τιποτα στη ακρη απο χρηματα.
Βρητε κίνητρα που συμφερουν του εκπαιδευτικους προς συνταξιοδοτηση για να ανανεωθει ριζικα η εκπαιδευση. Οι περισσοτεροι αναπληρωτες συναδελφοι εχουν εκτος απο πτυχιο και μεταπτυχιακο και ξενες γλωσσες και επαρκεια υπολογιστων. Δεν ειναι αυτα αρκετα?
Η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών είναι ένα σωστό μέτρο μεν, πρέπει να γίνει με ιδιαίτερη προσοχή δε. Καταρχάς, πρέπει να επανέλθει ο διαγωνισμός του ΑΣΕΠ ο οποίος εξέταζε τουλάχιστον γνωστικά και παιδαγωγικά τους καθηγητές. Ακόμη, πρέπει να γίνονται σοβαρά ψυχολογικά τεστ, τόσο πριν από τον πρώτο διορισμό όσο και κατά τα επόμενα έτη εργασίας των καθηγητών. Από τη στιγμή που μπαίνει με επετηρίδα και η κουτσή Μαρία στο σχολείο, είναι φυσικό η ποιότητα της εκπαίδευσης να έχει μειωθεί δραματικά.
Επιπλέον, πρέπει να δοθεί προσοχή στο ρόλο του διευθυντή σε αυτή τη διαδικασία αξιολόγησης. Ο ρόλος του πρέπει να μείνει όσο το δυνατόν πιο ουδέτερος ώστε να μην δημιουργήσει καταστάσεις «κλίκας» και ανταγωνισμού μεταξύ των εκπαιδευτικών. Τέλος, προσοχή στο ρόλο των γονέων. Καλό είναι να υπάρχει αλληλεπίδραση ανάμεσα σε αυτούς και στους καθηγητές αλλά με μέτρο, καθώς είναι συχνά τα φαινόμενα προσπάθειας επιβολής της γνώμης των γονέων προς το εκπαιδευτικό προσωπικό.
ΕΦΟΣΟΝ προηγηθεί η αξιολόγηση της οικονομικής εξαθλίωσης των ελλήνων εκπαιδευτικών(κυπρος-πορτογαλία= διπλάσιες αποδοχές),τότε θα μπορούμε να θέτουμε σε διαβούλευση την αξιολόγηση του εργου των εκπαιδευτικών.
Ο μισθός του εκπαιδευτικού και η στήριξη της Δημόσιας Δωρεάν Παιδείας δεν είναι απλά ζήτημα αξιοπρέπειας για τους εκπαιδευτικούς. Είναι πάνω απ’ όλα ζήτημα στήριξης της δημοκρατίας, την οποία πλήττουν θανάσιμα οι μνημονιακές πολιτικές λιτότητας που ακολουθούν όλες οι κυβερνήσεις μέχρι σήμερα.
Kαι δεν πρέπει να θεωρηθή υπερβολή, εάν ισχυρισθή τις, ότι η οικονομική ενίσχυσις του δασκάλου πρέπει να είνε ακόμη γενναιοτέρα. Είνε χρήμα, το οποίον η ορθή παιδεία θα αποδώσει εις την πολιτείαν και την κοινωνίαν πολλαπλάσιον.
Εχουν περάσει 89 χρόνια από τότε που ο Δημήτρης Γληνός αρθρογραφούσε πύρινα στο περιοδικό «Αναγέννηση» κι ονειρευόταν μια νέα θέση για τον δάσκαλο στην κοινωνία.
Εναν σχεδόν αιώνα μετά, το ελληνικό σχολείο ετοιμάζεται να υποδεχθεί ακόμα μια μεταρρύθμιση κι οι εκπαιδευτικοί επιβιώνουν ίσως πιο εξαθλιωμένοι παρά ποτέ.
«Ο Συντονιστής Εκπαιδευτικού Έργου αξιολογεί την επιστημονική και διδακτική επάρκεια των εκπαιδευτικών και ιδίως την επάρκεια στα διδασκόμενα γνωστικά αντικείμενα, τον σχεδιασμό και την προετοιμασία της διδασκαλίας, την αξιοποίηση ποικίλου υλικού και πηγών στη διδασκαλία, την εφαρμογή διαφοροποιημένης παιδαγωγικής στη διδακτική πράξη, τη χρήση νέων τεχνολογιών και τη διαχείριση της σχολικής τάξης.»
Καλά όλα αυτά. Tο ότι υπάρχουν τάξεις που κάνουν μάθημα σε containers ή σε αποθήκες , το ότι η πρόσβαση σε Η/Υ ή διαδραστικό πίνακα ή προτζέκτορα είναι ανέφικτη και πιθανότατα γίνεται με τα χρήματα του συλλόγου ; Δεν πρέπει να ληφθούν όλα αυτά υπόψιν;
H πρέπει για να διαφοροποιήσει τη διδασκαλία ο εκπαιδευτικός να βάζει το χέρι στην τσέπη συνεχώς , πράγμα που γίνεται , γιατί δυστυχώς η χρηματοδότηση για τέτοια πράγματα είναι μηδαμινή;
H μήπως πρέπει το σχολείο να ζητά χρηματοδοτήσεις από τη μία και την άλλη τοπική επιχείρηση;
Μήπως λοιπόν πρέπει να ζητήσουμε περισσότερα χρήματα για την εκπαίδευση πρώτα και καθολική ενίσχυση της δημόσιας εκπαίδευσης σε υποδομές και μετά να αξιολογήσουμε τον εκπαιδευτικό;
Πολλοί από εμάς υπηρετούμε σε ΠΠΣ περισσότερα από δύο έτη, εφόσον ήδη από το 2015 καλύπτουμε στην ουσία οργανικά κενά και πάγιες ανάγκες σε διδακτικό προσωπικό των σχολείων αυτών (εξαιτίας συνταξιοδοτήσεων, αποχώρηση υπηρετούντων με θητεία λόγω ανάληψης θέσης ευθύνης, παραιτήσεων, κλπ.). Συνεπώς, πολλοί από εμάς έχουμε περάσει από την διαδικασία της αξιολόγησης για απόσπαση μέσω ΔΕΠΠΣ περισσότερες από μία φορές. Όλοι εμείς αποτελούμε πλέον αναπόσπαστο τμήμα του ανθρώπινου δυναμικού του ΠΠΣ στο οποίο υπηρετούμε και συμβάλλουμε ενεργά στην ενίσχυση της ακτινοβολίας του σχολείου μας ως φορέα αριστείας και καινοτομίας. Στην ουσία δεν διαφέρουμε από τους συναδέλφους μας που υπηρετούν με καθεστώς πενταετούς θητείας (με παράταση θητείας τα τελευταία δύο έτη) ούτε ως προς τα τυπικά προσόντα, ούτε ως προς την εξοικείωση με τις διαδικασίες που προάγουν τους σκοπούς και τους επιμέρους στόχους των ΠΠΣ.
Για τους παραπάνω λόγους θεωρούμε ότι θα ήταν δίκαιο να ενταχθούμε στο ίδιο καθεστώς με τους συναδέλφους μας που τελούν υπό παράταση πενταετούς θητείας και να αξιολογηθούμε μαζί με αυτούς για την απόκτηση τετραετούς θητείας, σύμφωνα με το νέο νομοσχέδιο που κατατέθηκε σήμερα.
Λαμβάνοντας υπ’ όψιν το γεγονός ότι στον αρχικό νόμο για τα ΠΠΣ (Νόμος 3966/2011 – ΦΕΚ 118/Α/24-5-2011 όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 329 του Ν.4072/2012) είχαν οριστεί μεταβατικές διατάξεις για την προσαρμογή στο νέο νομοθετικό πλαίσιο στις οποίες συμπεριλαμβάνονταν επί ίσοις όροις τόσο οι τότε οργανικά ανήκοντες όσο και οι αποσπασμένοι στα τότε πειραματικά σχολεία, θεωρούμε ότι θα πρέπει και εμείς αντίστοιχα να λάβουμε μια ανάλογη αντιμετώπιση. Συγκεκριμένα: «Άρθρο 329: ιβιβ) Η παράγραφος 5 του άρθρου 51 αντικαθίσταται ως εξής:
5. Οι μόνιμοι εκπαιδευτικοί που υπηρετούν κατά το σχολικό έτος 2011 2012 στα Π.Π.Σ., είτε στην οργανική τους θέση είτε με απόσπαση είτε με θητεία, συνεχίζουν να υπηρετούν σε αυτά έως και τη λήξη του σχολικού έτους 2012 2013, ύστερα από αίτησή τους που υποβάλλεται στη Δ.Ε.Π.Π.Σ. το αργότερο έως την 30.6.2012, και κατά τη λήξη του αξιολογούνται από τη Δ.Ε.Π.Π.Σ. με βάση τα κριτήρια της παραγράφου 3 του άρθρου 48.». Πολλοί από τους συναδέλφους μας που υπηρετούν στα ΠΠΣ σήμερα υπήρξαν αποσπασμένοι σε αυτά το 2012, όταν αξιολογήθηκαν μαζί με τους οργανικά ανήκοντες για την απόκτηση πενταετούς θητείας.
Οι εκπαιδευτικοί που σήμερα υπηρετούν ως αποσπασμένοι στα Πρότυπα και Πειραματικά Σχολεία καλύπτουν επί σειρά ετών οργανικά κενά και έχουν ήδη αξιολογηθεί ως προς τα τυπικά τους προσόντα, συνεπώς ανταποκρίνονται σε όλα τα απαιτούμενα κριτήρια που προβλέπονται από τις διατάξεις του νομοσχεδίου.
Εξάλλου, η πρόωρη διακοπή της φυσικής διδασκαλίας κατά την τρέχουσα χρονιά δημιουργεί ειδικές συνθήκες και για την επόμενη, εφόσον θα πρέπει να μετατεθεί η ολοκλήρωση της υλοποίησης κάποιων από τους εκπαιδευτικούς στόχους που είχαν τεθεί, για την επόμενη σχολική χρονιά. Επίσης, ειδικές συνθήκες έχουν διαμορφωθεί και με την εξ αποστάσεως εκπαίδευση. Οι εκπαιδευτικοί έχουν δημιουργήσει και αναρτήσει το εκπαιδευτικό υλικό τους στις πλατφόρμες ασύγχρονης εκπαίδευσης των σχολείων όπου υπηρετούν ή/και του Πανελλήνιου Σχολικού Δικτύου.
Γνωρίζοντας τα παιδιά και στηριζόμενοι στις υπάρχουσες σχέσεις της φυσικής τάξης, συνεχίζουν το μάθημά τους και σύγχρονα μέσω τηλεδιάσκεψης. Ο ορίζοντας επιστροφής στην φυσική διδασκαλία είναι ασαφής και εξαρτάται από εξωτερικούς παράγοντες που επανεκτιμώνται καθημερινά, ενώ είναι πιθανή η κατά περιόδους διακοπή της δια ζώσης διδασκαλίας μέσα στα σχολικά κτίρια και στο μέλλον.
Ευελπιστούμε ότι θα δώσετε την ευκαιρία σε όλους εμάς, τους αποσπασμένους εκπαιδευτικούς μέσω ΔΕΠΠΣ, να συνεχίσουμε απρόσκοπτα το έργο μας στο ίδιο εργασιακό περιβάλλον στο οποίο υπηρετήσαμε και τα προηγούμενα σχολικά έτη, με γνώση, εμπειρία και αφοσίωση στους ειδικούς στόχους των Πρότυπων & Πειραματικών Σχολείων.
Φέτος θα πρέπει να συμπεριληφθούν στην αξιολόγηση του ανθρώπινου δυναμικού του σχολείου και οι εκπαιδευτικοί οι οποίοι υπηρετούν επί σειρά ετών στα ΠΠΣ με απόσπαση μέσω ΔΕΠΠΣ (για την οποία απόσπαση αξιολογήθηκαν με τα ίδια κριτήρια που ίσχυσαν και για όσους απέκτησαν πενταετή θητεία το 2013).
Οι εκπαιδευτικοί αυτοί αποτελούν αναπόσπαστο μέρος του Συλλόγου Διδασκόντων και έχουν συμβάλλει πολλαπλώς στην επίτευξη των σκοπών και των επιμέρους στόχων του ΠΠΣ στο οποίο υπηρετούν. Και οι επί πενταετή θητεία και οι αποσπασμένοι μέσω ΔΕΠΠΣ είναι εκπαιδευτικοί αξιολογημένοι με τα ίδια κριτήρια και εργάζονται στο ίδιο θεσμικό πλαίσιο, με τις ίδιες συνθήκες και τις ίδιες προκλήσεις.
Είναι το σωστό και το δίκαιο οι αποσπασμένοι μέσω ΔΕΠΠΣ να παραμείνουν στο σχολείο τους και για την σχολική χρονιά 2020-2021 και να αξιολογηθούν σύμφωνα με το νέο νομοθετικό πλαίσιο.
Για να αξιολογήσουν οι μαθητές απαιτείται εμπεριστατομένο ερωτηματολόγιο και αξιοποίησή του από ειδική ομάδα για να πιάνει τους μαθητές που θέλουν να κάνουν κακό στον καθηγητή που δεν είναι επειδή κάνει δουλειά.Επειδή είμαστε στην Ελλάδα δεν ξέρω κατά πόσο είναι εφικτό κάτι τέτοιο.
Υπάρχει πληθώρα προβληματικών Εκπαιδευτικών που δυστυχώς η συναδελφική αλληλεγγύη τους αφήνει στο απυρόβλητο. Πρέπει και οι μαθητές να εκφέρουν την άποψη τους και να εχει την αναλογη βαρύτητα.
Δυστυχώς υπάρχουν πολλοί εκπαιδευτικοί ψυχολογικά διαταραγμένη ανίκανη να επιτελέσουν έργο.
Ήρθε η ώρα να μην φοβηθείτε τις αντιδράσεις των εκπαιδευτικών και να προσθέσετε την αξιολόγηση και από τους μαθητες
Οι διορισθέντες μέσω διαγωνισμού ΑΣΕΠ έχουν αξιολογηθεί γνωστικά, διδακτικά και παιδαγωγικά. Για αυτό ακριβώς και σε παλιότερα σχέδια αξιολογήσεων εξαιρούνταν από την διαδικασία αυτή. Δεν είναι λοιπόν λογικό, ηθικό και παιδαγωγικά ορθό να εξαιρεθούν και τώρα; Καιρός να αξιολογηθούν και αυτοί που διορίστηκαν με πλασματικές προϋπηρεσίες και κάθε είδους αδιαφανείς διαδικασίες.
Ο Δ/ντης και οι Σύμβουλοι έχουν αξιολογηθεί αξιοκρατικά και έχουν τοποθετηθεί επίσης αξιοκρατικά στις θέσεις ευθύνης?Επίσης, τι γίνεται αν ο εκπαιδευτικός δεν έχει καλή σχέση με τον Δ/ντή? Ο Δ/ντής δεν θα έπρεπε να αξιολογείται από τους εκπαιδευτικούς? Υπάρχει κίνητρο απόδοσης αυτή τη στιγμή στο μέσο Έλληνα εκπαιδευτικό? Τα τελευταία έτη έχουν διπλασιαστεί οι μαθητές στα τμήματα,το όριο συνταξιοδότησης έχει αυξηθεί με αποτέλεσμα πολλοί εκπ/κοί να είναι μεγάλοι σε ηλικία και είναι φυσικό επακόλουθο να είναι κουρασμένοι. Ακόμη, όσον αφορά τους αναπληρωτές εκπ/κούς, τους έχετε 10 χρόνια και βάλε στην αδιοριστία, στην αβεβαιότητα, στην ανεργία για τουλάχιστον 3 μήνες. Πολλοί έχουν χαλάσει τις οικογένειές τους καθώς δεν μπορεί να κρατηθεί σπίτι όταν τη μία χρονιά είσαι στη Σάμο και την άλλη στην Κεφαλλονιά ή πολλοί εξαιτίας της «νομαδικότητας» του επαγγέλματος δεν έχουν κάνει οικογένεια. Επίσης, στην εγκυμονούσα που δεν δικαιούται άδεια επαπειλούμενης εγκυμοσύνης και έχει προσληφθεί στου διαόλου τη μάνα, μακρυά από το σπίτι της ή στη μωρομάνα που αφήνει το λεχούδι για να τρέξει στις εσχατιές της χώρας για να διδάξει καθώς έχει γεννήσει μάλλον γατί και όχι παιδί και δεν δικαιούται άδεια πέραν των ΟΥΑΟΥ 3,5 ΜΗΝΩΝ! τι κίνητρα απόδοσης δίνετε σε όλους αυτούς ώστε να τους αξιολογήσετε για το εκπαιδευτικό τους έργο? Για τους μαθητές και τους γονείς τους που έχουν ανέβει στο κεφάλι των εκπ/κών και έχουν μόνο απαιτήσεις αξιολόγηση δεν έχει?
Να αξιολογούν οι μαθητές τους καθηγητές. Είναι ώρα κάποιοι μνησίκακοι εκπαιδευτικοί που αντί για σωστούς ανθρώπους βγάζουν άτομα γεμάτα μίσος εξαιτίας της συμπεριφοράς τους, να πάρουν πόδι
Η αξιολόγηση θα πρέπει να έχει σαφή δομικό χαρακτήρα και να λειτουργεί αφυπνιστικά σε όσους βλέπουν την εκπαίδευση ως λιμανάκι για ξεκούραση.
Να μη λειτουργεί τιμωρητικά αλλά ταυτόχρονα να κινητοποιεί τον εκπαιδευτικό με κίνητρα ακόμη και οικονομικά.
Από την άλλη θα πρέπει να στοχεύει στο «ξεβόλεμα» χιλιάδων βολεμένων εκπαιδευτικών που κριτικάρουν τα πάντα και κυρίως διευθυντές και υποδιευθυντές που ενώ είναι επιφορτισμένοι με όλο το χαμαλίκι μιας σχολικής μονάδας ωστόσο δεν συνεισφέρουν καθόλου όποτε τους ζητείται επικαλούμενοι ότι δεν γνωρίζουν από διοικητικά (βλεπε κυρίως εκπαιδευτές θεωρητικών επιστημών)
Εδώ βέβαια θα πρέπει να θιγεί η ανάγκη για τοποθέτηση τουλάχιστον (1) ενός μόνιμου διοικητικού γραμματεά που θα γνωρίζει τη συνέχεια του σχολείου και θα συνδέει τις διοικήσεις κάτι που θα συμβάλει στο να παραμένουν προσηλώμένοι στα διδακτικά τους καθήκοντα οι εκπαιδευτικοί χωρίς το άλλοθι των εξωδιδακτικών καθηκόντων. Τότε ναι θα αξιολογούνται ορθά και χωρίς στρεβλά άλλοθι.
Αξιολόγηση σημαίνει και επιβράβευση όσων ξεχωρίζουν, αλλιώς γιατί να τον αξιολογείς? Ποιοι το κίνητρο να γίνει καλυτερος?
Επίσης σημαίνει εμπιστοσύνη τυο αξιολογούμενου προς τον αξιολογητή, τέρμα πια οι αυθεντίες και οι παντογνώστες. Ο θεσμός του μέντορα κακώς έχει μείνει πίσω και θα έπρεπε να καλλιεργεί βαθιές σχέσεις μεταξύ του καθοδηγούμενου και του μέντορα αλλά και ανάμεσα στα μέλη του συλλόγου διδασκόντων.
Στρατηγικός στόχος θα πρέπει να είναι η εξωτερική αξιολόγηση (όχι από κοινωνία και γονείς που εν πολλοίς θα βγάλουν άχτι) αλλά από επιστημονικές ομάδες στήριξης του Υπουργείου (από άλλες περιοχές) που θα σκοπεύουν όχι απλώς στην καταγραφή της αξιολόγησης αλλά στη υποβολή προτάσεων για διόρθωση των αδυναμιών (προσωπικών και συλλογικών) πάντα με σεβασμό στα προσωπικά δεδομένα.
Η αξιολόγηση είναι τεράστια θεματική και δεν εξαντλείται σε ένα topic, ωστόσο βήμα βημα κάθε νομοθέτημα πρέπει να εκλεπτύνει τις αδυναμίες και κυρίως να μην ξηλώνει ….(απαιτείται υπευθυνότητα και από τους επόμενους, αλλιώς οι εκπαιδευτικοί θα νιώθουν ότι κάθε 4 χρόνια ή όποτε αλλάζουν οι κυβερνήσεις, άλλοτε θα διανύουν περιόδους αξιολόγησης και άλλοτε περιόδους αδιαφορίας
Σχετικά με την αξιολόγηση θα δείτε ξανά να εμφανίζονται οι πιο ακατάλληλοι καθηγητές ως οι πιο επαρκείς και οι πιο σωστοί. Οι ανεπαρκείς πάντα βρίσκουν τρόπους να επιβιώνουν και να αυτό προβάλονται.
Κάτι μου λέει πως θα ζήσουμε ωραίες καταστάσεις. Της/του έβαλαν καλό βαθμό γιατί πήραν αντάλλαγμα και το αντίστροφο. Είμαι περίεργος να δω το κλίμα στο Σύλλογο Διδασκόντων με συναδέλφους «καλούς» και «κακούς», όταν μάλιστα θα πρέπει να συνεργαστούν ή να αναλάβουν εθελοντικά κάποια εργασία του Σχολείου. Ας ετοιμαστούμε για επιθεώρηση. Καλό κουράγιο, όπως είπε κάποτε ο Όλο.
Kαλό θα ήταν κάποτε να συμμετέχουν και τα ίδια τα παιδιά στις αξιολογήσεις.
Περισσότεροι από τους μισούς καθηγητές δεν είναι για να διδάσκουν μέσα σε τάξεις.Χρειάζονται τεστ όχι μόνο γνώσεων αλλά και ψυχολογικά.
Δεν αντέχουν την πίεση των παιδιών.
Και έτσι καμία ουσιαστική αλλαγή δεν θα μπορέσει να γίνει
Ένα πρόχειρο σχόλιο σχετικά με την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών.
Οι εκπαιδευτικοί που έχουν περάσει στους γραπτούς διαγωνισμούς του ΑΣΕΠ δεν θα πρέπει να εξαιρεθούν από την διαδικασία;
Να μην «πατήσει» η αξιολόγηση στο γραφειοκρατικό μοντέλο – τέρας του 2013 με διαδικασίες επί διαδικασιών και φόρμες επί εγγράφων..
Θα αποδειχθεί μη λειτουργικό.
Λίγες και απλές διαδικασίες.