Το άρθρο 30 του ν. 682/1977 αντικαθίσταται ως εξής:
«Οι διδάσκοντες στα ιδιωτικά σχολεία εκπαιδευτικοί προσλαμβάνονται και απασχολούνται, δυνάμει συμβάσεων εξαρτημένης εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου και υπάγονται στις εκάστοτε ισχύουσες διατάξεις της κοινής εργατικής νομοθεσίας, με την επιφύλαξη των ειδικών διατάξεων για τους εκπαιδευτικούς των ιδιωτικών σχολείων και ιδίως του άρθρου 36 του παρόντος νόμου.».
Ιδιωτικο σχολειο= Επιχείρηση (πχ Coca Cola ?????)
Μιλάμε λοιπόν για επιχειρήσεις ξεκάθαρα ούτε καν για εκπαιδευτικούς οργανισμούς …. Και τα απολυτήρια είναι ισότιμα με του δημοσίου ;;;; Λες και δε γνωρίζουμε πως μπαίνουν οι βαθμοί και τι αποτελέσματα έχει το χρήμα … παιδιά που θα έπρεπε να φοιτούσαν σε ειδικά σχολεία , παίρνουν απολυτήρια από ιδιωτικά σχολεία με την ευλογία του υπουργείου. Ντροπή σας πραγματικά. Εξαιρετική δύναμη για τους μαθητές να γνωρίζουν ότι ο καθηγητής που δε συμπαθούν, μπορεί όποτε το αποφασίσουν να απολυθεί …. η ιστορία είναι παλιά εξάλλου, ελληνικές ταινίες γυρίστηκαν με αυτό το θέμα
Μια Πετροβασιλη κι ο μπαμπάς της μπορούν να αποφασίζουν ποιος τους κάνει για δάσκαλος και ποιος όχι !
Στα ιδιωτικά σχολεία της Ελλάδας υπάρχει το παράδοξο να θεωρούν οι ιδιοκτήτες τους ευατούς εμπόρους, επιτηδευματίες, ελεύθερους επαγγελματίες κτλ. με όλα τα θετικά των κλάδων αυτών, αλλά ταυτόχρονα να εκδίδουν τίτλους σπουδών ισότιμους με αυτούς των δημοσίων σχολείων. Ολίγον εμπορία και ολίγον από δημόσιο. Και μετά μας φταίει η επιτροπή που ελέγχει αν η απόλυση ενός εκπαιδευτικού είναι σύννομη ή όχι! Η ελευθερία και η αυτονομία στις απολύσεις (γιατί περί αυτού πρόκειται) πρέπει να επανεξεταστεί από το υπουργείο. Τίθεται ζήτημα ισότιμης μεταχείρισης όχι ιδιωτικών και δημοσίων εκπαιδευτικών, αλλά πολιτών που κρατάνε στα χέρια τους απολυτήρια πραγματικά και απολυτήρια αριστοτεχνικά άριστα.
Η υπουργός παιδείας, εν μέσω θέρους, με σχολεία κλειστά και με τους ιδιωτικούς εκπαιδευτικούς να βρίσκονται σε διακοπές, έρχεται να νομοθετήσει για τη δημιουργία ενός ιδιωτικού σχολείου δήθεν ευέλικτου, ελεύθερου και αναβαθμισμένου, αλλά στην ουσία το μόνο που κάνει είναι να δίνει στους σχολάρχες την ευελιξία να ελαστικοποιήσουν απόλυτα τις εργασιακές μας σχέσεις, να απελευθερώσουν τις απολύσεις και να αναβαθμίσουν τα δικά τους κέρδη εις βάρος εκπαιδευτικών που θα εργάζονται υπό το φόβο της απόλυσης, εκβιαζόμενοι και απειλούμενοι. Αυτή είναι ευελιξία, η ελευθερία και η αναβάθμιση που κρύβεται πίσω από τα ωραία λόγια και τα χαμόγελα της υπουργού.
Πως θα πιστοποιείται ότι ο τίτλος που εκδίδει το ιδιωτικό σχολείο είναι ισότιμος του δημοσίου, όταν θα τον υπογράφουν φοβισμένοι και εκβιαζόμενοι εκπαιδευτικοί; Για ποια αξιοπρέπεια του λειτουργού της εκπαίδευσης μπορούμε να μιλάμε; Πώς είναι δυνατόν τα ιδιωτικά σχολεία, υπό τις συνθήκες που περιγράφει το Σχέδιο νόμου, να προσφέρουν υπηρεσίες ενός δημόσιου αγαθού που είναι η εκπαίδευση, σύμφωνα και με το Σύνταγμα; Είναι πασιφανές ότι στόχος αυτής της νομοθετικής παρέμβασης δεν μπορεί να είναι άλλος από τη μετατροπή των ιδιωτικώς σχολείων σε απλές επιχειρήσεις και των ιδιωτικών εκπαιδευτικών σε αναλώσιμους υπάλληλους. Απαίτηση των ιδιωτικών εκπαιδευτικών είναι να αποσυρθεί άμεσα το επαίσχυντο αυτό Σχέδιο νόμου.
Όποιοι θέλουν μονιμότητα , έλεγχο κρατικό και τα σχετικά μπορούν άνετα να κοιτάξουν ξ καλύτερα προς Ρωσία,Κίνα,Βενεζουέλα κτλ…
Αμάν, έλεος..χαζοδικαιολογιες για να κρύψουν κάποιοι την ανεπάρκειά τους.
Το νομοσχέδιο είναι κατάπτυστο. Η ιδιωτική εκπαίδευση είναι κομμάτι της δημόσιας, όπως ορίζεται από το Σύνταγμα του 1975. Η συνταγματική αυτή ρύθμιση επιτάσσει την εποπτεία των ιδιωτικών σχολείων από την πολιτεία σε όλα τα επίπεδα μηδέ των εργασιακών σχέσεων εξαιρουμένων. Τα ιδιωτικά σχολεία εκδίδουν τίτλους σπουδών με την σφραγίδα της ελληνικής δημοκρατίας. Οι τελειόφοιτοι τους δίνουν Πανελλαδικές εξετάσεις μαζί με τους υπόλοιπους Έλληνες μαθητές.Οι ιδιωτικοί εκπαιδευτικοί είναι επιτηρητες και διορθωτής γραπτών σε αυτές και μάλιστα άριστοι. Το νομοσχέδιο αυτό, θεσπιζοντας τις ελεύθερες και αναιτιολογητες απολύσεις, χωρίς καμία αξιολόγηση, για την οποία τόσο πολύ κοπτεται το υπ. Παιδείας, καθιστά τους ιδ. εκπαιδευτικούς ομήρους των σχολαρχων και ευάλωτους σε παραχάραξη βαθμολογιών και πάσης φύσεως λαθροχειριας. Υπό την δαμοκλειο σπάθη της απόλυσης και ο πλέον ακέραιος ιδιωτικός εκπαιδευτικός πολύ δύσκολα θα αντισταθεί σε… ανήθικες προτάσεις. Σταματώ εδώ. Θα μπορούσα να στηλιτευσω όλα τα άρθρα του νομοσχεδίου. Είμαι βέβαιος ότι το έχουν ήδη κάνει πριν από μένα και θα το κάνουν μετά από μένα όλοι οι Δημοκρατικοι πολίτες και εκπαιδευτικοί που έλαβαν και θα λάβουν μέρος στην διαβούλευση.
Απαράδεκτο όλο το νομοσχέδιο πρέπει να γίνουν αλλαγές οι καθηγητές δεν μπορούν να δουλεύουν με το φόβο της απόλυσης χάνεται ο ρόλος του μέσα στην τάξη ο μαθητής γίνεται ξεκάθαρα πια προϊόν με τον φόβο της απόλυσης η της μειωσησ Του ωραρίου τους θα γίνονται φοβερές παραχαράξεις όπως στους βαθμούς και αλλά πολλά που είναι γνωστά πρέπει άμεσα να αποσυρθεί τα λάθη πρέπει να διορθώνονται πριν είναι αργά επιτέλους να ακούγεται και η φωνή των καθηγητών αυτοί ξέρουν καλά τις συνθήκες που επικρατούν στα σχολεία τους
Αναρωτιέμαι πώς μπορούν να διασφαλίστουν οι τίτλοι σπουδών ενός εκπαιδευτηρίου όταν ένας εκπαιδευτικός μπορεί να απολυθεί στη μέση της χρονιάς και μάλιστα αναιτιολόγητα. Πώς μπορεί να πραγματωθεί σε συνθήκες ελευθερίας το όραμα, η πρωτοτυπία ενός εμπνευσμένου εκπαιδευτικού όταν θα κινδυνεύει να βρεθεί μετέωρος ανά πάσα στιγμή από τον ιδιοκτήτη, ο οποίος τις περισσότερες φορές αξιολογεί τους Εκπαιδευτικούς του από τους διαδρόμους του σχολείου; Πώς θα μπορέσει ένας εκπαιδευτικός να συνεργαστεί με τους συναδέλφους του-απαραίτητη συνθήκη- επιδίωξη κάθε προσδοκόμενου εκπαιδευτικού έργου όταν θα ενθαρρύνεται ο ανταγωνισμός για το ποιος τελικά θα επιβιώσει και θα παραμείνει στο σχολείο, διατηρώντας τη θέση του; Πώς θα μπορέσουν να δημιουργηθούν σχέσεις εμπιστοσύνης μεταξύ εκπαιδευτικών και μαθητών όταν οι τελευταίοι είναι αναλώσιμοι; Πώς θα μπορέσει ένας εκπαιδευτικός να αξιολογήσει τους μαθητές του απρόσκοπτα γνωρίζοντας ότι εάν δεν το κάνει θα κινδυνεύει να απολυθεί και πώς θα τον σεβαστούν για τον ίδιο λόγο οι μαθητές του; Ας μην αναφερθούμε στο γεγονός ότι δημιουργούνται δυο μέτρα και δύο σταθμά ανάμεσα στους δημόσιους και ιδιωτικούς εκπαιδευτικούς που θα δουλεύουν υπό διαφορετικό καθεστώς εργασίας και ό,τι σημαίνει αυτό.
Οι συνθήκες της αγοράς δεν ευδοκιμούν σε ένα σχολείο και αυτό το γνωρίζουν τα μεγάλα και πετυχημένα ιδιωτικά σχολεία για αυτό και δεν έκαναν επί της ουσίας χρήση του νόμου της αιτιολογημένης απόλυσης που είναι τα τελευταία χρόνια σε ισχύ. Αν θέλει το υπουργείο το καλό του ιδιωτικού σχολείου πρέπει να τα αναλογιστεί αυτά και όχι να κάνει το χατήρι κάποιων σχολαρχών που νομίζουν ότι διευθύνουν σουπερμάρκετ. Δεν είναι αργά να αποσύρουν το νομοσχέδιο και να ξεκινήσουν έναν ουσιαστικό διάλογο με τους εκπαιδευτικούς.
Επειδή γράφονται είτε από άσχετους ανθρώπους με το χώρο της ιδιωτικής εκπαίδευσης είτε από ιδιοκτήτες και φίλους τους απίστευτα πράγματα και ανακρίβειες, ας ξεκαθαρίσουμε μερικά πράγματα.
1. Δεν υπάρχει καμιά μονιμότητα των ιδιωτικών εκπαιδευτικών. Οι ιδιοκτήτες μπορούν να απολύσουν όποιον αορίστου χρόνου εκπαιδευτικό θέλουν και όποτε θέλουν. Απλώς ισχύει, με εντολή της Ε.Ε. για την ελάχιστη διασφάλιση των τίτλων σπουδών ένα γνωμοδοτικό όργανο που ελέγχει την καταχρηστικότητα (εκδικητικότητα κ.λπ.) της απόλυσης. Αυτό το educational tribunal ισχύει σε όλες σχεδόν τις ευρωπαϊκές χώρες όπου γενικώς στον ιδιωτικό τομέα δεν υπάρχει αναιτιολόγητη καταγγελία, παρά μόνο καταγγελία είτε οικονομοτεχνική είτε με αξιολόγηση. Πόσο μάλλον όταν πρόκειται για εκπαίδευση.
2. Το νομοσχέδιο αυτό πάει πιο πέρα από την εργατική νομοθεσία. Επιτρέπει μια πραγματικά χυδαία ρύθμιση, την εξαναγκασμένη συναίνεση για παραίτηση από μέρος του ωραρίου, γεγονός που δεν έχει νομοθετικό προηγούμενο. Θα υποχρεώνεται δηλαδή άνθρωπος με πλήρες ωράριο υπό την απειλή της απόλυσης να πετάει το μισό του ωράριο (άρα και το μισό του μισθό…) επειδή ο ιδιοκτήτης θέλει να προσλάβει έναν πιο «ευέλικτο», φθηνότερο κ.λπ.
3. Προς τους γονείς. Δεν σας προβληματίζει ότι τα ιδιωτικά σχολεία μπορούν πλέον να στήνουν εντός τους φροντιστήρια; Δεν αντιλαμβάνεστε ότι με την εσκεμμένη πτώση της εκπαιδευτικής ποιότητας πάνε να σας τα αρπάξουν διπλά οι έμποροι της «γνώσης»;
Είμαι 3 δεκαετίες στην εκπαίδευση και ειλικρινά τέτοιου τύπου πελατειακή διευθέτηση με τραγικές όμως συνέπειες σε ολόκληρο το χώρο της Παιδείας δεν έχω ξαναδεί.
ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΕΝΤΑΣΣΕΤΑΙ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΟΤΕΡΗ ΑΚΡΑΙΑ ΝΕΟΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΑ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΗ ΕΠΙΛΟΓΗ.ΕΙΝΑΙ Η ΑΠΟΛΥΤΗ ΤΑΥΤΙΣΗ ΜΙΑΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΜΕ ΤΑ ΜΕΓΑΛΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ.
ΤΕΛΙΚΟΣ ΣΤΟΧΟΣ, ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΑΓΑΘΟ ΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟ ΠΡΟΪΟΝ ΚΑΙ ΟΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΙ ΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΗΜΕΝΟΙ ΠΡΟΩΘΗΤΕΣ ΤΟΥ.
ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ/ΠΕΛΑΤΕΣ ΤΩΝ ΙΔΙΩΤΙΚΩΝ ΣΧΟΛΕΙΩΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΝΤΙΛΗΦΘΟΥΝ ΟΤΙ ΜΕ ΑΥΤΟ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΔΕΝ ΒΕΛΤΙΩΝΕΤΑΙ Η ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥΣ, ΠΑΡΑ ΜΟΝΟΝ ΤΟ ΠΕΡΙΤΥΛΙΓΜΑ ΤΟΥ ΠΩΛΟΥΜΕΝΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ.
ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΤΩΝ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΣΧΟΛΕΙΩΝ, ΟΤΙ ΔΙΑΚΥΒΕΥΕΤΑΙ ΤΟ ΙΣΟΤΙΜΟ ΤΩΝ ΤΙΤΛΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ ΜΕΤΑΞΥ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΚΑΙ ΙΔΙΩΤΙΚΩΝ ΣΧΟΛΕΙΩΝ.
Προσπάθησα να βρω επιχειρήματα – λόγους για τους οποίους οι ρήτρες μονιμότητας στους ιδιωτικούς εκπαιδευτικούς μπορεί κάποτε να ήταν χρήσιμες. Και τα επιχειρήματα που βρήκα ήταν «για καλύτερη εκπαίδευση»!!!
Για να μην πιέζονται οι εκπαιδευτικοί να βάζουν βαθμούς…
Δηλαδή για αυτό πρέπει να είναι μόνιμοι νηπιαγωγοί και δάσκαλοι στο δημοτικό? Το ενδεχόμενο να μην προετοιμάζονται σωστά ή να μην κάνουν σωστά τη δουλειά τους, στηριζόμενοι στο απυρόβλητο της μονιμότητας δεν υπάρχει?
Και άμα οι δάσκαλοι έχουν ανάγκη να μην μπορεί να τους καθοδηγήσει ο εργοδότης, το ίδιο δεν θα έπρεπε να έχουμε και για τους δημοσιογράφους στα ιδιωτικά ΜΜΕ ή και στους γιατρούς στο ιδιωτικά νοσοκομεία?
Ξέρουμε όμως όλοι γιατί υπήρχαν ρήτρες μονιμότητας. Για ένα και μόνο λόγο. Διότι παραδοσιακά οι υπουργοί παιδείας έβαζαν εμπόδια στην ιδιωτική εκπαίδευση. Διότι ήταν ευκολότερο να τρικλοποδιάζουν την ιδιωτική από το να βελτιώνουν τη δημόσια
Πώς θα πιστοποιείται ότι ο τίτλος που εκδίδει το ιδιωτικό σχολείο είναι ισότιμος του δημοσίου; Εφόσον τον τίτλο τον υπογράφουν εκπαιδευτικοί, πώς ξέρουμε ότι η βαθμολογία του μαθητή προκύπτει μόνο από παιδαγωγικά κριτήρια και δεν είναι αποτέλεσμα του κράτους του φόβου; Με ποια αξιοπρέπεια θα κοιτά τους μαθητές του ο εκπαιδευτικός, όταν σήμερα είναι κι αύριο δεν είναι; Η κατάργηση του άρθρου 30 του 682/77 παραβιάζει και το Σύνταγμα και τις αποφάσεις του ΣτΕ (622/2010) που απαιτούν «το δυνατόν σταθερές εργασιακές σχέσεις για την εξυπηρέτηση του δημόσίου συμφέροντος». Τα ιδιωτικά σχολεία προσφέρουν υπηρεσίες κατά παραχώρηση από την Πολιτεία ενός δημόσιου αγαθού που είναι η εκπαίδευση. Δεν είναι λοιπόν απλές επιχειρήσεις και οι ιδιωτικοί εκπαιδευτικοί δεν είναι αναλώσιμοι υπάλληλοι. Να αποσυρθεί άμεσα η διάταξη.
Πρόκειται για απαράδεκτη παρέμβαση που ταυτίζεται με την ακύρωση του παιδαγωγικού ρόλου των ιδιωτικών εκπαιδευτικών. Η αυξημένη προστασία από αναιτιώδεις απολύσεις απορρέει από το Σύνταγμα και εδράζεται σε δικαστικές αποφάσεις που ερμηνεύουν τη συνταγματική επιταγή. Η παροχή του δημόσιου αγαθού της εκπαίδευσης, βάσει των παραπάνω (π.χ. απόφαση ΣτΕ 622/2010)πρέπει να συνοδεύεται με αυξημένες εγγυήσεις για το εργασιακό καθεστώς των ιδιωτικών εκπαιδευτικών, προκειμένου να μην αλλοιώνεται η κρίση και η εν γένει παιδαγωγική τους υπόσταση. Ας μην ξεχνάμε ότι τα ιδιωτικά σχολεία παρέχουν τίτλους σπουδών αντίστοιχους με τα δημόσια. Αν ο εκπαιδευτικός είναι έρμαιο της απειλής για μια αναιτιώδη καταγγελία σύμβασης, προφανώς καθίσταται πολύ πιο ευάλωτος σε πιέσεις για αλλοίωση της βαθμολογίας, σύμφωνα με αυτό που ο εκάστοτε εργοδότης θεωρεί συμφέρον της επιχείρησής του.
Επιπλέον, ποτέ δεν ήταν μόνιμος ο ιδιωτικός εκπαιδευτικός. Αντιθέτως, κατά τα ως άνω αναφερθέντα, με το ισχύον νομοθετικό καθεστώς ο εργοδότης έχει δικαίωμα απόλυσης του εκπαιδευτικού, εφόσον αποδεικνύει το λόγο απόλυσης ενώπιον οργάνου αποτελούμενου από τρεις δικαστικούς, το οποίο συνεδριάζει κατά τις αρχές κάθε σχολικού έτους.
Τέλος η προστασία των νεοπροσλαμβανόμενων εκπαιδευτικών από την απόλυση στο τέλος της διετίας είναι προσχηματική, αφού και αυτοί μπορούν να απολύονται αναιτιωδώς και μάλιστα στους 12 και όχι στους 24 μήνες.
Δυο μετρα και δυο σταθμα. Αν θελετε υπουργειο εργασιας τοτε να δινετε μισθούς ιδιωτικου με δωρα. Επισης, τι θα γινει με την προυπηρεσια; αν πριν που εντασσοταν οι ιδιωτικοι στο υπουργειο παιδειας δεν μετρουσε, τωρα τι;
Εκπαιδευτικες αδειες θα δικαιουνται;
Η διάταξη αυτή εξασφαλίζει πέραν πάσης αμφισβήτησης μονομερώς τα συμφέροντα των ιδιοκτητών εκπαιδευτικών μονάδων αδιαφορώντας για τα δικαιώματα των εκπαιδευτικών. Ως γονέας παιδιών που πηγαίνουν σε ιδιωτικό σχολείο αντιλαμβάνομαι πλήρως και συμφωνώ με τη δυνατότητα να μπορεί να απολυθεί κάποιος αν δεν είναι ικανός ή δεν κάνει σωστά τη δουλειά του. Θα πρέπει όμως απαραιτήτως να υπάρχουν δικλείδες ασφαλείας ώστε να μην μπορούν να απολύονται για άλλους λόγους οι εκπαιδευτικοί που κάνουν εξαιρετικά τη δουλειά τους (π.χ. επειδή δεν κάνουν κάποιες βαθμολογικές εξυπηρετήσεις, επειδή έχουν υψηλότερες αποδοχές ως πιο παλιοί, επειδή διεκδικούν νόμιμες αμοιβές για υπερωριακή απασχόληση και πολλά άλλα). Αυτές οι δικλείδες ασφαλείας πρέπει αδιαμφισβήτητα να υπάρχουν γιατί η εύρυθμη λειτουργία της εκπαίδευσης είναι θέμα δημοσίου συμφέροντος. Για να διασφαλίζεται ότι δεν θα απολύονται οι μη αρεστοί χρειάζεται προφανώς κάποια δουλειά, αλλά ο νομοθέτης προκλητικά δείχνει ότι δεν αποτελεί ούτε καν τελευταία προτεραιότητα.
Μία σύγχρονη δημοκρατική κυβέρνηση δεν μπορεί να κατεβάζει ένα νομοσχέδιο για την ιδιωτική εκπαίδευση που θα μπορούσε να είχε γραφεί από τους ιδιοκτήτες των εκπαιδευτικών μονάδων. Θα πρέπει να λάβει υπόψη της και τους συνεπείς και ικανούς ιδιωτικούς εκπαιδευτικούς και να υπάρχει κάποια ισορροπία, όχι να πάμε από το ένα άκρο στο άλλο.
Επίσης, όσοι σχολιάζουν θετικά αυτή τη διάταξη χωρίς επιφυλάξεις, θεωρούν δεδομένο ότι ο κόσμος της ιδιωτικής εκπαίδευσης είναι αγγελικά πλασμένος, ότι οι ιδιοκτήτες των ιδιωτικών εκπαιδευτικών μονάδων δε χρειάζεται να λογοδοτούν πουθενά γιατί θα απολύουν/προσλαμβάνουν μόνο με αξιοκρατικά κριτήρια, και δεν βλέπουν ότι υπάρχει διαφορά μεταξύ ενός υπαλλήλου μιας ιδιωτικής εταιρίας και ενός ιδιωτικού εκπαιδευτικού που έχει την ευθύνη της εκπαίδευσης της νέας γενιάς. Μεγάλη απογοήτευση.
Ντροπή! Σχολείο και δουλειά μόνο για αυτούς που έχουν να πληρώσουν! Εννοείται πως όταν ο εργοδότης μπορεί αν πάσα στιγμή να διώξει τον εκπαιδευτικό/υπάλληλο, μπορεί να τον εξαναγκάσει να βάλει εύκολα θέματα, υψηλές βαθμολογίες κτλ. Τα παιδιά αυτών που έχουν χρήματα λοιπόν θα πάνε με απολυτήρια 20άρια να γραφτούν στα ιδιωτικά πανεπιστήμια, από τα οποία παρεμπιπτόντως θα λάβουν αναγνωρισμένους τίτλους σπουδών. Απλά απαράδεκτο.
Τα ιδιωτικά σχολεία δεν ταυτίζονται με τις ιδιωτικές επιχειρήσεις. Ασκούν εκχωρημενη υπηρεσία από το κράτος ή οποία κατά το σύνταγμα αποτελεί θεμελιώδη υποχρέωση της πολιτείας προς τους πολίτες . Δεν είναι προϊόν που σχεδιάστηκε και υλοποιήθηκε από τους ιδιώτες ωστε να έχουν το ίδιο νομικό πλαίσιο που ισχύει για την ιδιωτική οικονομία. Οι όροι των συμβάσεων εργασίας των ιδιωτικών εκπαιδευτικών πρέπει να εποπτεύονται από το υπουργείο Παιδείας και όχι Εργασίας. Δεν μπορεί να υπάρχει χάσμα εργασιακών όρων μεταξύ δημοσίων και ιδιωτικών εκπαιδευτικών που μπορεί να οδηγήσει σε κακοπιστες ενέργειες στο χώρο της ιδιωτικής εκπαίδευσης.
Αγαπητοί ιδιωτικοί εκπαιδευτικοί,
Αν θέλετε δώρο Χριστουγέννων, Πάσχα και επίδομα άδειας να δεχθεί ΤΕΙ και βασικό μισθό όχι το 1092 αλλά το 650. Δεν μπορεί να θέλετε μισθό δημοσίου εκπαιδευτικού και επιδόματα ιδιωτικού τομέα.
ΜΙΑ ΖΩΗ ΤΑ ΙΔΙΑ , ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΠΡΟΣ ΟΦΕΛΟΣ ΤΩΝ ΛΙΓΩΝ ΚΑΙ ΙΣΧΥΡΩΝ .. ΤΩΝ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΩΝ ΤΟΥΣ ..
Από πότε οι ελεύθερες αδικαιολόγητες απολύσεις , τα ελαστικά ωράρια και διοριστήρια είναι προς όφελος της εκπαίδευσης; Εγώ ξέρω ότι η ανασφάλεια και η αυθαιρεσία στην εργασία, οδηγούν σε υποβάθμιση της παρεχόμενης εκπαίδευσης και της άσκησης του λειτουργήματος μας. Γιατί τόση βιασύνη μέσα στο καλοκαίρι να αλλάξουν προς το χειρότερο τα εργασιακά των ιδιωτικών εκπαιδευτικών; Απευθυνόμενος προς τους γονείς, τους καλώ να σκεφτούν, ότι εκπαιδευτικοί χωρίς δικαίωματα, με την απειλή της απόλυσης πάνω από το κεφάλι τους, έρμαια στις αποφάσεις του σχολάρχη, σημαίνει επιδείνωση της παιδείας για τα παιδιά, χωρίς ελευθερία στη σκέψη και στην έκφραση. Η παιδεία είναι κοινωνικό αγαθό, παρέχεται από το κράτος υπό την εποπτεία του και ως τέτοιο δεν πωλείται σε ιδιωτικές επιχειρήσεις. Άρα ούτε το ιδιωτικό σχολείο είναι επιχείρηση ούτε ο ιδιωτικός εκπαιδευτικός ιδιωτικός υπάλληλος. Συνάδελφοι ιδιωτικοί υπάλληλοι η επιδείνωση της δική μας εργασιακής θέσης δεν σημαίνει βελτίωση της δικής σας, αλλά επιδείνωση για όλους μας. Πρέπει να αγωνιζόμαστε για την βελτίωση της ζωής όλων των εργαζομένων. Ας αφήσει λοιπόν το υπουργείο τις δικαιολογίες για δήθεν ελευθερία στα ιδιωτικά σχολεία, αυτή υπήρχε και ως προς τα εκπαιδευτικά προγράμματα και ως προς τα ωράρια, αλλά ταυτόχρονα με προστασία του εργαζόμενου εκπαιδευτικού. Ας σεβαστεί τα εργασιακά μας δικαιώματα και ας μας αφήσει να εκτελέσουμε το λειτούργημα μας με αξιοπρέπεια χωρίς έξωθεν παρεμβάσεις .
Το νομοσχέδιο αυτό πρέπει να αποσυρθεί στο σύνολό του.
Θα πρέπει να ληφθεί υπόψη η προϋπηρεσία των εκπαιδευτικών στην ιδιωτική εκπαίδευση μετά την κατάφωρη αδικία να μην προσμετράται για τους διορισμούς στο δημόσιο. Με την απελευθέρωση των απολύσεων «πετάτε» στον δρόμο εκπαιδευτικούς με πολυετή προϋπηρεσία σε περίπτωση απόλυσης χωρίς καμία άλλη επιλογή εργασίας στο αντικείμενο, αν δεν μπορούν να εργαστούν στο δημόσιο. Πόσα ιδιωτικά σχολεία υπάρχουν σε μικρότερους νόμους της Ελλάδας για να ζητήσει δουλειά ένας ιδιωτικός εκπαιδευτικός αναλογιστηκατε ποτέ; Η άμεση ένταξη της προϋπηρεσίας των ιδιωτικών εκπαιδευτικών στους πίνακες είναι υποχρεωτική!! Άλλωστε η εμπειρία είναι η ίδια είτε αποκτήθηκε μέσα στην αίθουσα ενός δημόσιου σχολείου είτε ενός ιδιωτικού.
Διαβάζω αυτές τις μέρες τόσα δημοσιεύματα και προσπαθώ να καταλάβω με ποιο τρόπο ο νόμος αυτός μετατρέπει το ιδιωτικό σχολείο σε ένα πιο καινοτόμο τόπο που δίνει τη δυνατότητα για δραστηριότητες Εκτός ωραρίου και άλλα τέτοιου τύπου ασχολίες! Εξ αρχής έπρεπε να διατυπωθεί πως ω μοναδική καινοτομία και ελευθερία που προσφέρεται πλέον είναι το άνοιγμα των απολύσεων! Και για να λέμε τα πράγματα όπως έχουν, η προσχολική αγωγή δεν είναι υποχρεωτική? Για ποιο λόγο λοιπόν οι εκπαιδευτικοί των παιδιών μου να μην ανήκουν στις γενικές διατάξεις του υπουργείου Παιδείας? Στις μεταρρυθμίσεις λέμε Ναι, αρκεί να παράγουν αληθινό έργο με ποιοτικά αποτελέσματα.
Καιρός να ΠΑΕΙ ΜΠΡΟΣΤΑ αυτός ο τόπος. Αφού τα εργασιακά υπάγονται στο υπουργείο εργασίας και ο εκπαιδευτικός είναι ιδιωτικός υπάλληλος να του καταβάλετε και το αντίστοιχο δώρο Πάσχα, Χριστουγέννων, επίδομα αδείας.
Οι μαθητές που θα τελειώνουν τα ιδιωτικά σχολεία να δίνουν εξετάσεις για την απόκτηση κρατικού απολυτηρίου και μετά συμμετοχή στις πανελλαδικές, γιατί εγώ ως γονέας αρνούμαι να δεχτώ βαθμούς και απολυτήρια από σχολεία ΣΟΥΠΕΡ ΜΑΡΚΕΤ.
Και αφού κάποιοι γονείς ανακουφίστηκαν με το νέο νόμο αφού τώρα τα παιδιά τους θα έχουν καλύτερη μόρφωση γιατί τόσα χρόνια δεν απαιτούν από τους σχολάρχες και τμήματα με 15 εώς 20 το πολύ άτομα ? Τους αρέσουν τάξεις των 30 ατόμων για πιο στενές επαφές. Αυτά για αρχή
Είναι γελοία ακόμη κι η διατύπωση αυτού του νομοσχεδίου. Άρα επίσημα πλέον τα ιδιωτικά σχολεία δεν υπάγονται στο Υπ. Παιδείας;Ή υπάρχει σχολείο χωρίς εκπαιδευτικούς;Είναι ντροπή για το υπουργείο παιδείας τόσο ξεδιάντροπα να υποσκάπτει το μέλλον των λειτουργών του. Αναφέρεστε σε μείωση ωραρίου αν θέλει ο εκπαιδευτικός. Δεν περνά καν από τον νου η περίπτωση του εκβιασμού από τον εργοδότη.Ή δεν περνά από το μυαλό της υπουργού οτι ολες οι βαθμολογίες θα είναι ψευτικες ώστε να μην υπάρχουν παράπονα;Μας θεωρείτε ανόητους; Επιχειρείτε να καταστρατηγήσετε -πάντα μέσα στο καλοκαίρι- κάθε δικαίωμά μας, κάθε δυνατότητα για εργασία με αξιοπρέπεια. Και σε περίπτωση που τα σχολεία ξανακλείσουν εύκολα φανταζόμαστε ποια θα είναι η τύχη πολλών ιδιωτικών εκπαιδευτικών.Είναι μακράν ο χειρότερος νόμος για την ιδιωτική εκπαίδευση που έχει προταθεί.Ένας νόμος που εθελοτυφλεί για την κατάσταση που θα επικρατήσει στα ιδιωτικά σχολεία εάν τεθεί σε ισχύ. Ντροπή!
Θεωρω σωστο να παίρνουν δώρα και επιδόματα οι καθηγητές, με την προϋπόθεση και ο μισθός να είναι ίσος με έναν Ιδιωτικου υπαλλήλου και όχι με έναν δημοσιου εκπαιδευτικου. Βασικός μισθός λοιπόν, και επιδόματα. Προσέχετε τι εύχεστε…
Πρώτη φορά βλέπω εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα να επιζητούν μονιμότητα τύπου δημοσίου.
Αυτά μόνο στην Ελλάδα γίνονται.
Ο καλός υπάλληλος φίλοι μου είναι επένδυση για τις εταιρείες ο κακός είναι φύρα.
Σχόλιο ενός οικονομικού μετανάστη στη Γερμανία.
Οι σχολάρχες, που έχουν επιδοθεί σε παρεμβάσεις εδώ, δεν έχουν το θάρρος να απαντήσουν στις αγωνιώδεις ερωτήσεις των Εκπαιδευτικών. Κρύβονται πίσω από τρολ και ψεύτικα ονόματα… Ντροπή!
Ο ιδιωτικός εκπαιδευτικός να εργάζεται με συμβαση Ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, αλλά να μην έχει λαμβάνειν δώρο Χριστουγέννων, δώρο Πάσχα και επίδομα αδείας. Το θεωρείτε αυτό νόμιμο? Το θεωρείτε αυτό σωστό?
Εφόσον οι ιδιωτικοί εκπαιδευτικοί θα μπορούν να απολύονται με ευκολία, αυτό θα αποτελέσει μοχλό πίεσης για τους σχολάρχες ώστε να εξαναγκάζεται ο εκπαιδευτικός να βάζει μεγάλους βαθμούς στους μαθητές του ιδιωτικού σχολείου, γεγονός που θα δημιουργήσει ανισότητα με τους μαθητές των δημοσίων σχολείων. Ένα από τα προβλήματα που θα δημιουργηθεί θα είναι ότι οι τίτλοι σπουδών δεν θα είναι ισάξιοι και οι γονείς θα κατευθύνονται στα ιδιωτικά για ένα <> δρόμο προς τις πανελλήνιες.
Το άρθρο αυτό υλοποιεί το αυτονόητο: εξασφαλίζει την ισορροπία ανάμεσα στο δικαίωμα του εργοδότη να αξιολογεί και να επιλέγει το προσωπικό του και την προστασία του εργαζόμενου από παράνομες ή καταχρηστικές πρακτικές, μέσα από τις διατάξεις της κοινής εργατικής νομοθεσίας.
Είναι κομβικής σημασίας να αναδιατυπωθεί το άρθρο με χρονικό περιορισμό τη λήξη του σχολικού έτους (31 Αυγούστου) για την καταγγελία των συμβάσεων. Σε άλλη περίπτωση, θα εκπέσουν τα εκπαιδευτήρια σε καθεστώς φροντιστηρίων. Με την παρούσα διατύπωση λύεται η συνταγματικά κατοχυρωμένη εξίσωση ιδιωτικών και δημοσίων σχολείων και πριμοδοτείται η μερική και η ΕΠΟΧΙΑΚΗ απασχόληση.
ελεύθερες απολύσεις, κανένας έλεγχος του Υπουργείου Παιδείας, σοβαρότατο έλλειμα ισοτιμίας των εκδιδόμενων τίτλων σπουδών. Κατάφορη παραβίαση του άρθρου 16 του Συντάγματος και της απόφασης 622/2010 του ΣτΕ που κάνει λόγο για «αυξημένη προστασία των εργασιακών δικαιωμάτων των ιδιωτικών εκπαιδευτικών για λόγους δημοσίου συμφέροντος».’Η οι εκδιδόμενοι τίτλοι είναι ισότιμοι και οι εκπαιδευτικοί διαθέτουν αυξημένη προστασία ώστε να εκπληρώνουν το λειτούργημά τους ή τα παιδιά των ιδιωτικών σχολείων πρέπει να εξετάζονται με εξετάσεις στο τέλος της κάθε τάξης σε δημόσιο σχολείο, από δημόσιους εκπαιδευτικούς που θα πιστοποιούν την πρόοδο τους. Δεν μπορεί το ιδιωτικό σχολείο να εκδίδει δημόσιο τίτλο και να είναι super market.
Γιατί τόσος ντόρος για τα αυτονόητα; ο ιδιωτικός εκπαιδευτικός είναι ιδιωτικός υπάλληλος. γιατι να μην μπορεί να απολυθεί αν είναι ανεπαρκης; σε ποια επιχείρηση ο ιδιοκτήτης δεν μπορεί να απολύσει όποιον δεν τον καλύπτει;
Πώς θα υπολογίζεται η προϋπηρεσία των ιδ. εκπαιδευτικών; Αυτή τη στιγμή υπάρχουν πολλές προϋποθέσεις. Είναι ανάγκη να προσμετράται για ένταξη σε πίνακες κατάταξης χωρίς κριτήρια και προϋποθέσεις, εφόσον υπάρχουν τα νόμιμα διοριστήρια. Δεν μπορεί ένας αναπληρωτής με 3 μήνες εργασίας να έχει περισσότερη προϋπηρεσία από ιδ. εκπαιδευτικούς που εργάζονται τόσα έτη.
Επιτέλους!!!! Καιρός να πάει μπροστά αυτός ο τόπος!!!!!
Επιτέλους ένας σωστός νόμος για να απαγκιστρώσει την ιδιωτική εκπαίδευση και να μπορούν οι ικανοί εκπαιδευτικοί να αμείβονται καλύτερα αφού θα μπορούν να εργάζονται αν θέλουν περισσότερο!
Η προϋπηρεσία σε ιδιωτικό σχολείο θα έπρεπε να αναγνωρίζεται πλήρως για την πρόσληψη αναπληρωτών στο δημόσιο, αλλά και για τον μόνιμο διορισμό τους, όση κι αν ήταν η διάρκειά της και όποιος κι αν ήταν ο λόγος που η συνέχειά της διεκόπη.
Είναι απαράδεκτο, ενώ αναγνωρίζονται προϋπηρεσίες για λόγους αστείους όπως κλείσιμο ιδιωτικού σχολείου, ή συμπλήρωση 24 μηνών, προϋπηρεσία πχ 8 συνεχόμενων μηνών συνοδευόμενη από παραίτηση να μην αναγνωρίζεται. Γιατί να μην αναγνωρίζεται; Δεν εργάστηκε ο συνάδελφος σκληρά και σε συνθήκες πραγματικής τάξης σε σχολείο; Σβήνουμε εν μια νυκτί όλους τους κόπους του και τις θυσίες του; Προφανώς δεν αναφέρομαι σε περιπτώσεις φροντιστηρίων, αλλά ιδιωτικών σχολείων τα οποία ακολουθούν υποχρεωτικά το πρόγραμμα και τη διδακτέα ύλη που ακολουθούν όλα τα δημόσια σχολεία, με συνθήκες συχνά σκληρότερες για τον εκπαιδευτικό από αυτές της δημόσιας εκπαίδευσης. Όπου ο εκπαιδευτικός διδάσκει σε μαθητές, οι οποίοι αν δεν υπήρχαν τα ιδιωτικά σχολεία θα αναγκάζονταν να φοιτήσουν σε δημόσια, και συνεπώς θα άνοιγαν νέες θέσεις εργασίας στα δημόσια αφού θα έπρεπε να υπάρξουν δάσκαλοι για να τα στελεχώσουν.
Βλέπουμε λοιπόν ότι η ανάγκη αναγνώρισης κάθε ιδιωτικής προϋπηρεσίας, ανεξαρτήτως της διάρκειάς της, είναι επιτακτική, η δε μη αναγνώρισή της συνιστά πλασματική κατάσταση και κατάφωρη αδικία για τον εκπαιδευτικό που κατέθεσε ιδρώτα και αίμα σε συνθήκες πραγματικής σχολικής τάξης.
Είναι στη σωστή κατεύθυνση το άρθρο. Μέχρι πρότινος είχαμε όλοι συνηθίσει μια νοσηρή κατάσταση. Η προηγούμενη ρύθμιση είχε ως αποτέλεσμα να μην ανανεώνονται οι διετείς συμβάσεις εκπαιδευτικών στα ιδιωτικά σχολεία λόγω της απόλυτης μονιμότητας που θα έφερνε η σύμβαση αορίστου χρόνου.
Το πιο σωστό σύστημα ήταν παλιά που ήταν 2 χρόνια + 4 χρόνια και μετά αορίστου. Είναι σημαντικό το Σχολείο να έχει χρόνο να δοκιμάσει κάποιον εκπαιδευτικό πρώτα πριν του κάνει την σύμβασή αορίστου. Αφού γίνει αορίστου, να ισχύουν όλες οι διατάξεις του κοινού εργατικού δικαίου.
Θετικό μέτρο η κατάργηση της διετούς σύμβασης, γιατί δημιουργεί εκπαιδευτικούς δύο ταχυτήτων στα ιδιωτικά σχολεία.
Παρ’ όλα αυτά η ένταξη των ιδιωτικών εκπαιδευτικών στην κοινή εργατική νομοθεσία υπονομεύει το λειτούργημά τους. Το άρθρο αυτό προστατεύει μονόπλευρα τους εργοδότες από κακές πρακτικές εκπαιδευτικών, αλλά όχι τους εκπαιδευτικούς από κακές πρακτικές εργοδοτών. Είναι αναγκαίο να βρεθεί ένα σημείο συναίνεσης που θα αποτελέσει πάγιο εργασιακό καθεστώς για τα ιδιωτικά σχολεία τα επόμενα χρόνια και δεν θα αλλάζει με κάθε κυβερνητική αλλαγή δημιουργώντας αναστάτωση στα σχολεία. Όσο παράλογο είναι να υπάρχει καθεστώς μονιμότητας στον ιδιωτικό τομέα, άλλο τόσο παράλογο είναι να μην αναγνωρίζεται η ιδιαίτερη φύση του εκπαιδευτικού λειτουργήματος, το οποίο σχετίζεται άμεσα με το δημόσιο συμφέρον και πρέπει να προστατεύεται από αυθαίρετες πρακτικές που προωθούν την ανομία και την παραβατικότητα. Στο πλαίσιο αυτό και με δεδομένη την εφαρμογή της διαδικασίας της αξιολόγησης προτείνεται η αναδιατύπωση του άρθρου ως εξής:
– Οι ιδιωτικοί εκπαιδευτικοί εργάζονται στα ιδιωτικά σχολεία με σύμβαση εργασίας αορίστου χρόνου. Η σύμβαση εργασίας μπορεί να καταγγελθεί αναιτιολόγητα και με βάση τις διατάξεις του κοινού εργατικού δικαίου κατά την 31η Αυγούστου του 1ου, 2ου και 3ου χρόνου από την έναρξη της εφαρμογής της. Μετά τη συμπλήρωση 3 ετών οι συμβάσεις εργασίας των εκπαιδευτικών μπορούν να καταγγελθούν την 31η Αυγούστου κάθε έτους με ταυτόχρονη επίδοση στην οικεία Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας ή Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης της τελευταίας έκθεσης υπηρεσιακής αξιολόγησης από τον Διευθυντή της Σχολικής Μονάδας και της έκθεσης παιδαγωγικής αξιολόγησης από τον Σύμβουλο ή τον Συντονιστή Εκπαιδευτικού Έργου. Καταγγελίες σύμβασης εκπαιδευτικού σε άλλη ημερομηνία – και σε κάθε περίπτωση εκτός του διαστήματος 21/06 – 30/08- μπορεί να πραγματοποιηθεί:
– με τη σύμφωνη γνώμη ιδιοκτήτη και εκπαιδευτικού, η οποία κοινοποιείται στην οικεία Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας ή Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης,
– μονομερώς μετά από αίτηση του εκπαιδευτικού ή του ιδιοκτήτη για σοβαρό λόγο (πειθαρχικά παραπτώματα, διατάραξη σχολικού κλίματος, κλπ) στην οικεία Διεύθυνση και επικύρωσή της από τον Διευθυντή Πρωτοβάθμιας ή Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης.
Με την παραπάνω διατύπωση επέρχεται μια ισορροπία που από τη μια επιτρέπει στα ιδιωτικά σχολεία να αξιολογούν το προσωπικό τους και να αντικαθιστούν όσους κρίνονται ακατάλληλοι, από την άλλη προστατεύει τους εκπαιδευτικούς από κακές πρακτικές, όπως: απόλυση κάθε Ιούνιο και επαναπρόσληψη κάθε Σεπτέμβριο, πιέσεις για αυθαιρεσίες στη βαθμολογία, την καταχώρηση απουσιών, κ.ο.κ.
Το εν λόγω άρθρο αφήνει εκτεθειμένους τους εκπαιδευτικούς ως προς το δικαίωμά τους στην αναγνώριση της προϋπηρεσίας τους και πρέπει να τροποποιηθεί, ώστε να γίνει πιο σαφές και να διασφαλίζει την προϋπηρεσία και τον κόπο τους σε περίπτωση απόλυσης
Θα πρέπει να προβλεφθεί η προσμέτρηση της προϋπηρεσίας των εκπαιδευτικών σε ιδιωτικό σχολείο και η ανάλογη μοριοδήτησή της στον πίνακα διορισμών. Είναι προϋπηρεσία που προσφέρεται σε σχολική μονάδα που τελεί υπό τον έλεγχο του κράτους και η μη προσμέτρησή της αποτελεί άνιση μεταχείριση μεταξύ εκπαιδευτικών.
Το ότι υπαγόμαστε στις κοινές διατάξεις της εργατικής νομοθεσίας και προσλαμβανόμαστε ως εκπαιδευτικοί ιδιωτικού δικαίου σημαίνει ότι οι σχολάρχες υποχρεούνται στην καταβολή δώρων για Χριστούγεννα και Πάσχα.Σε περίπτωση μη καταβολής αναφερόμαστε στην επιθεώρηση εργασίας;
Ερώτηση : απολυμένοι από ιδιωτικά ακόμα προσλαμβάνονται στο δημόσιο;
Ερώτηση 2 : δίνονται άδειες εκπαιδευτικές σε εκπαιδευτικούς ιδιωτικής από το κράτος , ενώ έχουν εκμηδενιστεί σε μονίμους δημόσίου;
μήπως να τα δούμε και αυτά;
Δεν ορίζεται ποιος φορέας θα είναι υπεύθυνος για την πρόσληψη ή την απόλυση. Ο εργοδότης αποφασίζει καθαρά με προσωπικά κριτήρια; πρεπει να ορίζονται συγκεκριμένο ι λόγοι που να αιτιολογούν απόλυση εκπαιδευτικού. Όπως γίνεται μέχρι κ σημερα. Πρέπει ο εκπαιδευτικός να είναι προστατευμένος για να επιτελεί το έργο του. Από την στιγμή που οι ιδιωτικοί και οι δημόσιοι εκπαιδευτικοί έχουν εξισωθεί θα πρέπει να υπάρχει και η αντίστοιχη προστασία από το ίδιο υπουργείο (υπουργείο Παιδείας).
Στα ιδιωτικά σχολεία υπήρχε το παράδοξο να μην μπορεί ο ιδιοκτήτης να διαχειριστεί άστοχη επιλογή προσωπικού ή αδυναμία συνεργασίας με εκπαιδευτικό…έπρεπε λέει επιτροπή να εγκρίνει την απόλυση…
Αλλά εγώ σαν γονιός παιδιού σε ιδιωτικό σχολείο το πλήρωσα αυτό «ακριβα» δύο σχεδόν χρόνια περιμένοντας την επιτροπή να αποφανθεί…
Νομίζω σωστά το Υπουργείο απελευθερώνει την δυνατότητα αντικατάστασης εκπαιδευτικών στα ιδιωτικά σχολεία.
Δείτε και τα εξής:
1. Να μετράει η προϋπηρεσία όταν κάποιος παραιτείται, σε συνδυασμό όμως με το παρακάτω
2. Να μην επιτρέπεται κάποιος που παραιτείται κατά τη διάρκεια ενός σχολικού έτους να προσληφθεί στο δημόσιο το ίδιο σχολικό έτος (να μην παρατάει τους μαθητές του)
Επίσης,
3. Αν μειώνονται τα τμήματα σε ένα σχολείο (πχ λόγω της κρίσης) να μπορεί το σχολείο να μειώνει το ωράριο των εκπαιδευτικών για να μην χρειάζεται να απολύσει κάποιον.
4. Το ωράριο των εκπαιδευτικών χωρίζεται σε διδακτικές ώρες (Πχ 23) και ώρες υποστήριξης (Πχ 7) … σύνολο 30 ώρες. Επειδή στα ιδιωτικά σχολεία την υποστήριξη την αναλαμβάνουν συνήθως άλλοι εργαζόμενοι, να μπορεί το σχολείο να αυξήσει τις διδακτικές χωρίς όμως να ξεπερνά το όριο των 30.
Έπρεπε επιτέλους να γίνει εδώ και χρόνια. Όπως όλοι οι εργαζόμενοι έτσι και οι εκπαιδευτικοί πρέπει έχουν τους ίδιους όρους εργασίας και να μην επαναπαύονται πίσω από την μονιμότητα γιατί κάποιοι στηριζόμενοι στην μονιμότητα αδιαφορούν για την εκπαίδευση των παιδιών μας. Και έχω παραδείγματα αδιάφορων εκπαιδευτικών που διδάσκουν στα παιδιά μου και το σχολείο τους δεν μπορεί να κάνει τίποτα.
Η προϋπηρεσία των ιδιωτικών εκπαιδευτικών πώς θα υπολογίζεται;
Επί του παρόντος, δεν αναγνωρίζεται (στο δημόσιο) παρά μόνο σε περίπτωση απόλυσης.
Ρύθμιση που έπρεπε να γίνει χρόνια πριν.
Επιτέλους μια υπουργός που βρήκε την τόλμη να άρει αγκυλώσεις του παρελθόντος.
Η μετατροπή των συμβάσεων εργασίας των Ιδιωτικών Εκπαιδευτικών δεν συμπορεύεται με την αυθαιρεσία των Σχολαρχών. Λυπάμαι για τις επιλογές της Υπουργού!