Αρχική Η αναβάθμιση του ρόλου των Πρότυπων – Πειραματικών1β) Διατυπώστε τις απόψεις σας για τον τρόπο εγγραφής των μαθητών σ’ αυτά

1β) Διατυπώστε τις απόψεις σας για τον τρόπο εγγραφής των μαθητών σ’ αυτά

Διατυπώστε τις απόψεις σας για τον τρόπο εγγραφής των μαθητών σ’ αυτά

Σχόλια 1 2 3
  • 17 Ιανουαρίου 2011, 23:01 | ΔΑΚΟΡΩΝΙΑ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ

    Πιστευω οτι θα λειτουργουσε καλυτερα η προοπτικη πειραματικων εφαρμογων στην εκπαιδευση αν τα παιδια θα ηταν επιλεγμενα με βαση τις γνωσεις τους πανω σε συγκεκριμενα μορφωτικα αντικειμενα και με την επιθυμια τους να κανουν κατι διαφορετικο απο τα τετριμμενα των σχολικων εγχειριδιων.Πιστευω λοιπον στην επιλογη των μαθητων αυτων μεσα απο εξετασεις που θα ανιχνευουν το επιπεδο των γνωσεων τους,την κριτικη τους ικανοτητα, τη δημιουργηκοτητα τους,τη φαντασια τουςκαθως και το ποσο ευαισθητοποιημενα ειναι πανω σε κοινωνικα,περιβαλλοντικα και αλλα θεματα.ΕΠΙΛΟΓΗ ΛΟΙΠΟΝ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ.

  • 17 Ιανουαρίου 2011, 22:28 | Γιώργος Δασκαλάκης

    Υπό την ιδιότητα του πρώην μαθητού της Ιωνιδείου Προτύπου Σχολής Πειραιά (1971-1977) αλλά και του γονέως δύο παιδιών-μαθητών του ίδιου Σχολείου σήμερα, συνηγορώ πλέον απολύτως υπέρ της εισαγωγής των μαθητών με εξετάσεις επιπέδου δυσκολίας αναλόγου εκείνου των σοβαρών και πρωτοπόρων Ιδιωτικών Σχολείων (πχ Κολλέγιο Αθηνών)-στις εξετάσεις αυτές καταγράφεται κάθε χρόνο έντονη ζήτηση, συμμετοχή και άμιλλα. Μόνο κατ’ αυτόν τον τρόπο θα δημιουργηθούν Κέντρα Αριστείας (Centers of Excellence) τα οποία θα ωθήσουν συνολικά την Δημόσια Παιδεία σε φυγή προς τα εμπρός. Η δια κληρώσεως επιλογή είμαι απολύτως βέβαιος ότι έχει αποκλείσει πολλούς ικανούς μαθητές και έχει ευνοήσει αρκετούς λιγότερο ικανούς. Ο πληθυσμός των 30 μαθητών ανά τάξη είναι λογικός, ο ανταγωνισμός εντείνεται αλλά ταυτόχρονα και οι ενδεχόμενες, αναπόφευκτες κοινωνικοικονομικές διαφορές αμβλύνονται. Τέλος θα ήταν χρήσιμη η θέσπιση ενός minimum ετήσιας επίδοσης (πχ μέσος όρος όχι κάτω του 14 σε δύο συνεχόμενες τάξεις), ώστε να υφίσταται διαρκής εγρήγορση. Τυχόν κενά να αναπληρώνονται από ενδιαφερομένους μαθητές άλλων σχολείων με ορισμένη διαδικασία (πχ μέσος όρος ενδεικτικού ή εξετάσεις).

  • 17 Ιανουαρίου 2011, 21:04 | Χρήστος Καρατζάς

    Στο πρότυπο πειραματικό σχολείο δεν πρέπει να εγγράφονται οι μαθητές με εξετάσεις, γιατί όταν έχει επιλεγμένους μαθητές δεν μπορεί να είναι πειραματικό με σκοπό την έρευνα και την επιμόρφωση. Οι μαθητές πρέπει να προάγονται με τους ίδιους όρους με τα άλλα σχολεία και να παραμένουν ή να αλλάζουν σχολείο με δική τους επιλογή. Ο αριθμός μαθητών στην τάξη πρέπει επίσης να είναι ίδιος με τα άλλα σχολεία. Μπορεί να δοκιμασθεί πειραματικά ή πιλοτικά ο δεύτερος καθηγητής (βοηθός) στην τάξη με ειδικό ρόλο στην συμμετοχή και υποστήριξη της μάθησης των αδύνατων μαθητών.
    [Η επιλογή των καθηγητών πρέπει να γίνεται όχι τόσο με τυπικά προσόντα όσο με αξιολόγηση (εξωτερική) του ετήσιου έργου τους.
    Η μίμηση των παλιών μοντέλων δεν βοηθάει το νέο ΠΠΣ. Σήμερα πρέπει το σχολείο να πείθει και να υποστηρίζει μεγαλύτερο ποσοστό μαθητών να στοχεύουν και να τα καταφέρνουν στη μάθηση (και την αριστεία), χωρίς να είναι εξοντωτκό για τον μαθητή.]

  • 17 Ιανουαρίου 2011, 20:32 | ΝΙΚΟΣ ΤΟΓΙΑΣ

    Τα Πειραματικά Σχολεία είναι απαραίτητα σε μία κοινωνία, η οποία θέλει να δώσει ευκαιρίες και στα παιδιά των κατώτερων εισοδηματικών στρωμάτων που έχουν όμως ξεκάθαρα χαρακτηριστικά ευφυίας.
    Ως προς τον τρόπο εισαγωγής, θα μπορούσε να γίνεται με εξετάσεις σε Γλώσσα και Μαθηματικά, αν πρόκειται για Γυμνάσια, με συνέντευξη και κλήρωση, αν πρόκειται για Δημοτικά Σχολεία.
    Δείτε σήμερα, ποιοι μαθητές επιλέγουν να φοιτήσουν σε πειραματικά σχολεία;
    Συνήθως, είναι από τους πιο καλούς που έχει ένα σχολείο (δημοτικό) και επιθυμούν να φοιτήσουν σε ένα πειραματικό γυμνάσιο για να έχουν ανοιχτούς ορίζοντες και να ασχολούνται με περισσότερα από όσα γράφει ένα βιβλίο. Για το σκοπό αυτό, παίρνουν μέρος στην κλήρωση και αν είναι τυχεροί, εισάγονται στο σχολείο.
    Αν είχατε ποτέ μαθητή κάποιον που επιθυμούσε να φοιτήσει σε πειραματικό γυμνάσιο, θα είχατε διαπιστώσει ότι ξεπερνούσε κατά πολύ αυτό που λέμε καλός μαθητής και είχε και κάποιο ταλέντο.

  • 17 Ιανουαρίου 2011, 19:49 | ΠΟΛΙΤΗΣ

    ΕΙΝΑΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΣΕ ΚΑΘΕ ΠΟΛΗ ΝΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΒΑΘΜΙΔΕΣ : ΔΗΜΟΤΙΚΟ-ΓΥΜΝΑΣΙΟ-ΛΥΚΕΙΟ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗ ΣΤΑΜΑΤΑ Η ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΣΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ Η ΣΤΟ ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΚΑΙ ΝΑ ΜΕΝΟΥΝ ΜΕΤΕΩΡΟΙ ΟΙ ΑΠΟΦΟΙΤΟΙ ΤΟΥΣ. Η ΕΓΓΡΑΦΗ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΜΕ ΚΡΙΤΗΡΙΑ (ΟΧΙ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΤΗΝ ΕΠΙΔΟΣΗ ΤΟΥΣ) ΑΠΟ ΤΗ ΜΙΑ ΒΑΘΜΙΔΑ ΣΤΗΝ ΑΛΛΗ. ΕΙΝΑΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΝΑΙ ΕΛΙΤΙΣΤΙΚΑ ΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΑΛΛΑ ΝΑ ΦΟΙΤΟΥΝ ΚΑΙ ΜΑΘΗΤΕΣ ΜΕ ΑΔΥΝΑΜΙΕΣ ΚΑΙ ΑΠΟ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΣΤΡΩΜΑΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΕΤΡΗΘΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΤΑ ΠΟΣΟ ΟΦΕΛΟΥΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗ ΦΟΙΤΗΣΗ ΤΟΥΣ ΣΕ ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΑ ΣΧΟΛΕΙΑ. ΟΧΙ ΜΕΙΩΜΕΝΟ ΩΡΑΡΙΟ ΚΑΙ ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΑ ΠΡΟΝΟΜΙΑ ΣΤΟΥΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥΣ ΤΩΝ ΣΧΟΛΕΙΩΝ.

  • 17 Ιανουαρίου 2011, 18:15 | K. Δ. Κούτρας, Παν. Πελοποννήσου, απόφοιτος Βαρβακείου

    Πιστεύω πως η αυθεντική λύση, είναι η επαναφορά των εξετάσεων. Για να είμαι πιό ακριβής, τα Πρότυπα σχολεία θα πρέπει να δέχονται μαθητές με εξετάσεις, και ενδεχομένως θα πρέπει να εξεταστεί η δημιουργία κάποιων Πειραματικών σχολείων, όπου οι μαθητές θα εισάγονται με κλήρωση (ώστε να υπάρχει πειραματική διδασκαλία σε πιο αντιπροσωπευτικό δείγμα μαθητικού κοινού).

    Το βασικό ερώτημα που πρέπει να απαντήσει η κοινωνία, είναι αν θα πρέπει να υποστηρίζονται οι μαθητές που διαθέτουν κάποια έφεση ή κάποιο ταλέντο στις Επιστήμες (και γιατί όχι, στις Τέχνες, στον Αθλητισμό, κτλ.) να εκτοξεύσουν τις δυνατότητές τους στα αστέρια και πιό ψηλά ακόμα. Αν η απάντηση είναι «ναι», τότε η αναβίωση των προτύπων είναι επιβεβλημένη. Κανένα σύστημα δεν είναι απόλυτα δίκαιο, ούτε βέβαια το σύστημα των εξετάσεων στην ηλικία των 12 ετών. Αναμφίβολα θα υπάρξουν αδικίες, αλλά το όφελος είναι σημαντικά μεγαλύτερο από τις όποιες παρενέργειες. Αυτό δεν αποκλείει φυσικά (και δεν βλέπω να έχει ιδιαίτερη σχέση με) τη διάθεση να αναβαθμιστούν συνολικά τα δημόσια σχολεία. Σε πρώτο βήμα, η οικονομική δαπάνη της αλλαγής του συστήματος εισαγωγής στα υπάρχοντα «πειραματικά» από κλήρωση σε εξέταση, δεν είναι σπουδαίο. Απλά, πρόκειται για θέμα πολιτικής βούλησης.

    Το θέμα είναι καθαρά ιδεολογικό. Το ερώτημα είναι αν η κατάργηση των προτύπων στέρησε τη δυνατότητα σε παιδιά οικογενειών μικρομεσαίου εισοδήματος να αποκτούν πραγματικά καλή εκπαιδευση, μιάς και η κλήρωση είναι άδικο μέσο επιλογής και τα ιδιωτικά σχολεία είναι κάπως ακριβά. Κατα τη γνώμη μου αυτό συνέβη, και αυτό πρέπει να διορθωθεί με την αναβίωση των προτύπων. Το χειρότερο δε είναι πως οι «προοδευτικές», «αντι-ελιτίστικες» απόψεις της δεκαετίας του ’80 λειτούργησαν σαν εν δυνάμει πολιορκητικός κριός των συμφερόντων των Ιδιωτικών Σχολείων, που ήταν και οι μεγάλοι ωφελημένοι από την κατάργηση των Προτύπων και την ευρύτερη υποβάθμιση του δημόσιου σχολείου. Υπάρχει ένα θαυμάσιο άρθρο του Στάθη Καλύβα (από το Yale) στην Καθημερινή («Στις ρίζες της χρεοκοπίας», 17 Οκτωβρίου 2010) που δείχνει και τις κοινωνικές συνέπειες της κατάργησης των προτύπων: στα ξένα πανεπιστήμια είναι συντριπτική πλέον η αναλογία των αποφοίτων ιδιωτικών σχολείων σε σχέση με το παρελθόν. Τελικά, οι «αντι-ελιτίστες» κατάφεραν αυτό που ήθελαν να αποφύγουν: την τέλεια ταξική παιδεία. Ή μήπως τελικά, αυτό ήθελαν; Ανεξάρτητα από την απάντηση (που δεν έχει και μεγάλη σημασία) , νομίζω πως ήλθε η ώρα να γυρίσει η κοινωνία την πλάτη σε αυτές τις ιδεοληψίες και να μπεί ξανά στη λογική της επανίδρυσης των σχολείων που βοηθούν και υποστηρίζουν τους πραγματικά καλούς μαθητές.

  • 17 Ιανουαρίου 2011, 16:58 | Λουκία

    Ο χαρακτήρας «πρότυπο-πειραματικό» δεν μπορεί και δεν πρέπεινα συνδεθεί με τις εξαιρετικές ικανότητες επίλεκτων μαθητών που πιστοποιούνται με εξετάσεις αλλά αποκλειστικά στο επίλεκτο εκπαιδευτικό προσωπικό και τις πρότυπες υποδομές που θα επιτρέψουν την πειραματική και πρότυπη λειτουργία τους και την δοκιμή και προτύπωση καινοτόμων εκπαιδευτικών μεθόδων και προγραμμάτων σε ένα τυχαίο, φυσιολογικό μαθητικό πληθυσμό. Κατά συνέπειαν, προτείνω να επιλεγούν απλώς κάποια σχολεία (ενδεικτικά, ένα σε κάθε περιφέρεια) με κριτήρια την υπάρχουσα σχετικά άρτια κτηριακή και λοιπή υποδομή τους, να στελεχωθούν με επίλεκτους και ενθουσιώδεις εκπαιδευτικούς, να στηριχθούν με λογικά ενισχυμένους προϋπολογσμούς, ώστε να μπορούν να υλοποιήσουν τα πειραματικά προγράμματα σπουδών. Όσο για την σύνθεση του μαθητικού πληθυσμού, θα ισχύουν τα κριτήρια που θα ίσχυαν άν επρόκειτο για το κανονικό σχολείο της γειτονιάς (γεωγραφική συνάφεια. Έτσι οι δοκιμές και οι πειραματισμοί θα γίνονται σε φυσιολογικό δείγμα μαθητών και θα έχουν περισσότερες πιθανότητες επιτυχίας στον γενικό μαθητικό πληθυσμό. Έτσι και η εκπαίδευση των επίδοξων εκπαιδευτικών θα γίνεται σε φυσιολογικό περιβάλλον, ανάλογο με εκείνο που θα κληθούν να αντιμετωπίσουν στην σταδιοδρομία τους. Η κλήρωση που εφαρμόσθηκε στο παρελθόν υποτίθεται ότι εξασφάλιζε αντίστοιχο μεικτό μαθητικό πληθυσμό, αλλά συνεπάγεται τον παραλογισμό της μετακίνησης και μεταφοράς μαθητών που κατοικούν σε μακρυνές αποστάσεις και, βέβαια, επέτρεπε διαβλητές επιλογές.

  • 17 Ιανουαρίου 2011, 16:02 | Ευθυμιάδης Κωνσταντίνος

    Διαφωνώ με τη διαδικασία των εξετάσεων (πάσης μορφής) και υποστηρίζω την αδιάβλητη κλήρωση με την ακόλουθη λογική. Τα πρότυπα – πειραματικά σχολεία πρέπει να στελεχώνονται από καθηγητές – παιδαγωγούς, ευέλικτους και ικανούς να εφαρμόσουν νέες μορφές διδασκαλίας σε ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα μαθητών. Το δείγμα αυτό προκύπτει μόνο κατόπιν κλήρωσης και όχι με εξετάσεις, οι οποίες θα συγκεντρώσει μια αφρόκρεμα μαθητών και θα οδηγήσει σε σχολεία δύο ταχυτήτων.

  • 17 Ιανουαρίου 2011, 15:13 | Ρέκας Γεώργιος

    Κλήρωση στο δημοτικό. Εξετάσεις στην α’ γυμνασίου σε τρία (3) μαθήματα, δηλαδή Γλώσσα, Μαθηματικά και μία ξένη γλώσσα. Νομίζω πως μετά την εισαγωγή στο πειραματικό σχολείο δεν χρειάζονται περαιτέρω εξετάσεις. Είναι όμως αναγκαίο, να εξετασθεί, σε οποιαδήποτε τάξη του γυμνασίου ή του λυκείου, η απομάκρυνση του μαθητή ο οποίος θα έχει επιδόσεις, κάτω από ένα επίπεδο (ίσως 14). Νομίζω ότι η εμπειρία των σημερινών 40άρηδων και άνω που έχουν φοιτήσει στα παλαιά πρότυπα σχολεία ήταν εξαιρετική. Και το σπουδαιότερο: αναζήτηση του τρόπου να αξιοποιηθούν τα συμπεράσματα που βγαίνουν από τα πειραματικά, με σκοπό να αναβαθμιστεί όλο το δημόσιο σχολείο. Αυτό θα σημαίνει πραγματική επιτυχία.

  • 17 Ιανουαρίου 2011, 14:35 | Σταυρος Αναγνωστόπουλος, Καθηγητης Πανεπ. Πατρών

    Με ειδικές εξετάσεις επιλογής όπου θα εξετάζονται όχι απλα οι γνώσεις του μαθητή αλλά και οι δεξιότητες και η νοημοσύνη του.
    Είναι αυτονόητο ότι θα πέρπει να διασφαλισθεί το αδιάβλητο των εξετάσεων αυτών.

  • 17 Ιανουαρίου 2011, 13:17 | ΚΟΡΤΕΣΗΣ ΑΝΤΩΝΗΣ

    Όχι απλά εξετάσεις ! Τεστ νοημοσύνης ! Τεστ ευφυίας ! Υπάρχουν παιδιά που είναι ευφυέστατα και δεν έμαθαν να διαβάζουν πολύ! Αυτά τα παιδιά χρειαζόμαστε !Υπάρχουν παιδιά που είναι άριστα στα Μαθηματικά και την γλώσσα και δεν έμαθαν να παπαγαλίζουν την Ιστορία ,τα θρησκευτικά ή την Γεωγραφία !
    Δεύτερον τα παιδιά που τελειώνουν το Πειραματικό δημοτικό θα τα αλλάζουν σχολείο γιατί δεν είναι άριστα επειδή κάποιες χρονιές έπεσαν σε αναπληρωτές δασκάλους που εργάστηκαν σε πειραματικά χωρίς κανένα ιδιαίτερο προσόν ; Πόσοι ενεργοί δάσκαλοι των Πειραματικών έχουν οργανικές θέσεις και πόσοι είναι οι αναπληρωτές ; Το ποσοστό των αναπληρωτών είναι 50% και πάνω ! Το ίδιο ισχύει και στο Γυμνάσιο και Λύκειο ! Χρειαζόμαστε 3 τουλάχιστον χρόνια για να τακτοποιήσουμε το διδακτικό προσωπικό και μετά εξετάσεις στα παιδιά ! Θα βάλουμε δηλαδή άριστους μαθητές που είναι άριστοι λόγω των καλών φροντιστηρίων ή των πολλών ιδιαίτερων και τις επιτυχίες θα τις θεωρούν επιτυχίες των Πειραματικών ! Τι έχεις Γιάννη ότι είχα πάντα ! Τα παιδιά πριν 10 χρόνια έκαναν φροντιστήρια στο Λύκειο πριν 3-4 άρχισαν να κάνουν και στο γυμνάσιο , τώρα με τις εξετάσεις θα αρχίσουν και στο δημοτικό !

  • 17 Ιανουαρίου 2011, 13:08 | Γεώργιος

    Επιλογή μαθητών με εξετάσεις. Η κλήρωση δημιουργεί προβλήματα, δεδομένου ότι όλα τα σχολεία δεν ακολουθούν την ίδια τακτική ως προς την διαδικασία κλήρωσης και του αριθμού των μαθητών που θα φοιτήσουν.
    Επιπλέον, καθορισμός του ανώτατου αριθμού των μαθητών που θα φοιτήσουν σε αυτά- 25 μαθητές, με δυνατότητα προσαύξησης λόγω της κτιριακής υποδομής των σχολείων σε 27 μαθητές, όπου αυτό είναι εφικτό.

  • 17 Ιανουαρίου 2011, 13:08 | Φανή Ζ.

    Εξετάσεις με ερωτήματα κρίσεως για την εισαγωγή στη β΄βάθμια και κατάλληλα σχεδιασμένα τεστ για την εισαγωγή στο Δημοτικό. Τ παραπάνω θα πρέπει να διασφαλίζονται με αδιάβλητο τρόπο εξέτασης, τύπου Πανελληνίων εξετάσεων, ώστε να μην υπάρχει αμφισβήτηση για τους εισαγ’ομενους.

  • 17 Ιανουαρίου 2011, 12:53 | Πέτρος Αλικάκος

    Πιστεύω ότι η κλήρωση για την εισαγωγή ήταν ένα δημοκρατικό και δίκαιο μέτρο. Όμως η πραγματικότητα ήταν ότι εμφανίζονταν προβλήματα και το επίπεδο των προτύπων τελικά έπεφτε. Οι εξετάσεις είναι μία καλή λύση. Ορθότερο, όμως, θεωρώ ότι θα ήταν σε επίπεδο Γυμνασίου – Λυκείου να διερευνούνται οι δεξιότητες των μαθητών και με βάση αυτές να εισέρχονται στα σχολεία. Οι «ξερές» εξετάσεις δεν δείχνουν κάτι. Επίσης πρέπει να προβλεφθεί και η αύξηση των σχολείων αυτών, έτσι ώστε να μη δημιουργηθεί μία μαθητική ελίτ. Σε πρώτη φάση να λειτουργήσει ένας αριθμός και μετά αυτός να αυξηθεί.

  • 17 Ιανουαρίου 2011, 12:47 | Σταματία Παπαδάκου

    Ανεπιφύλακτα είμαι υπέρ της άποψης των εξετάσεων, εφόσον θέλουμε Πρότυπα σχολεία και όχι απλώς πειραματικά. Το σχόλιο του κ. Δραγώνα πιο πάνω νομίζω καλύπτει και τη δική μου άποψη. Εξάλλου, συνηθίζουμε να συγχέουμε στην Ελλάδα την έννοια της δημοκρατίας και της ισότητας με αυτήν της ισοδέπωσης, γεγονός που μόνο του συνιστά άνιση μεταχείριση. Εννοείται, ωστόσο, ότι οι εξετάσεις αυτές θα πρέπει αφενός να είναι παντελώς αδιάβλητες και με κανένα τρόπο να μην μπορεί να «μεσολαβεί» ο οποιοσδήποτε, αφετέρου το είδος των εξετάσεων να οδηγεί πράγματι στην επιλογή των καλών μυαλών και των αρίστων και όχι απλώς των πολύ καλών «παπαγάλων» ή αυτών που έχουν ως μόνιμο δεκανίκη ένα φροντίστη.

  • 17 Ιανουαρίου 2011, 12:45 | Konstantinos

    Κλήρωση και πάλι κλήρωση και μόνο κλήρωση και αποκλειστικά κλήρωση, από την 1η τάξη μέχρι την αποφοίτηση, σε όλες τις τάξεις, σε όλες τις βαθμίδες. Ο λόγος, η διαβλητότητα των επιλογών που γίνονται στην Ελληνική κοινωνία παντού. Αν αλλάξει η χώρα μας, το ξανασυζητάμε. Σήμερα πάντως όχι, γιατί αν μπούμε σε εξετάσεις, που ακούγεται λογικό, θα πρέπει να δούμε και ποιός θα τις κάνει και τι παρεκκλίσεις θα επιτρέπονται. Η εμπειρία απο τις πανελλήνιες με τις εφευρέσεις των «δυσλεκτικών» και λοιπών «ειδικών» παθήσεων που δίνουν εξετάσεις απ΄την πίσω πόρτα, ή των «καρκινοπαθών» που θεραπεύονται μετά την μεταγραφή, ας είναι μάθημα για να κρατήσουμε τουλάχιστον τα παιδάκια εκτός διαφθοράς από τόσο μικρά. Ας περιορίσουμε τα παιδία συναλλαγής. Ήμουν όλα τα χρόνια σε πρότυπο σχολείο και οι παραφωνίες ήταν οι μαθητές που μπαίναν στις ενδιάμεσες τάξεις χωρίς κλήρωση.

  • 17 Ιανουαρίου 2011, 12:25 | ΝΤΕΛΕΖΟΣ ΚΩΣΤΑΣ

    Ως καθηγητής στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση στο ΤΕΙ Αθήνας διαπιστώνω τις τραγικές ελλείψεις των σπουδαστών μας από το Λύκειο.Θεωρώ ότι απόφοιτοι πειραματικών σχολείων μπορούν να ωθήσουν προς τα «πάνω», το μέσο όρο του επιπέδου των τμημάτων φοίτησης σε ΑΕΙ και ΤΕΙ. Με μια προϋπόθεση:να προέρχονται από πειραματικά σχολεία όπου θα έχουν πραγματικά επιλεγεί.Και αυτό διασφαλίζεται μόνο με εισαγωγή τους με εξετάσεις.Ως απόφοιτος του Βαρβακείου το 1987 γνωρίζω πολύ καλά το επίπεδο των πειραματικών σχολείων με μαθητές που είχαν εισαχθεί με εξετάσεις.Αλλωστε μην ξεχνάμε κάτι: ότι τα πειραματικά σχολεία ήταν δημόσια,δεν πληρώναμε δίδακτρα.Επομένως δεν τίθεται θέμα ανισότητας. Οποιος αξίζει,να διαγωνίζεται και να φοιτά.

  • 17 Ιανουαρίου 2011, 12:01 | Κλέαρχος Τσαουσίδης

    Θαρρώ πως η μέθοδος επιλογής των μαθητών των πειραματικών σχολειών με κλήρωση, αποδείχτηκε η πιο σοφή. Αλλά η δική μου άποψη λίγο μετράει. Αραγε έχουν ερωτηθεί ή, καλύτερα, ζητήθηκε η συνεργασία δασκάλων, έστω συνταξιούχων σήμερα, που δώσαν στα Πειραματικά σχολεία μπόλικη ουσία; Πρόχειρα σας αναφέρω το Χρίστο Τσολάκη (ομότιμος του ΑΠΘ) ή το Νίκο Βαρμάζη, που χρόνια δίδασκαν στο πειραματικό θεσσαλονίκης.

  • 17 Ιανουαρίου 2011, 11:56 | ΛΙΝΑ

    Χαιρομαι που μου δινεται η δυνατοτητα καταθεσης της αποψης μου σχετικα με τα πειραματικα σχολεια. Τυχαινει να ειμαι μητερα αριστουχου μαθητριας της πρωτης Λυκειου η οποια παιρνει ανελειπως αριστειο απο το Υπουργειο Παιδειας καθε χρονο. Επιπλεον εχει πρωτιες σε εξωσχολικους διαγωνισμους οπως πχ της Ενωσης Ελληνων Φυσικων και της Μαθηματικης Εταιρειας.
    Παρολα αυτα δεν εχει την δυνατοτητα προσβασης σε Πειραματικα σχολεια της πολης (Θεσσαλονικη) παρα μονο μεσω κληρωσης.
    Θεωρω απαραδεκτο το συστημα της κληρωσης και θα προτεινα ειτε να εγγραφονται αριστοι μαθητες με Μεσο Ορο πχ ανω του 19, ειτε μετα απο ειδικες εξετασεις.
    Θα πρεπει επιτελους στην Ελλαδα να απεμπλακουμε απο τις νοοτροπιες του παρελθοντος και να αξιοποιησουμε τυχον εξαιρετικες επιδοσεις μαθητων, δινοντας τους ενα πεδιο δρασης. Δεν κανουμε καμια χαρη, την πατριδα μας βοηθαμε.
    Παντου στον κοσμο οι αριστοι αξιοποιουνται με ειδικα προγραμματα, ακομη και ταξεις προσπερνουν.
    Το θεμα ειναι τι Πειραματικα σχολεια θελουμε. Ας κανουμε καποιο διαχωρισμο επιτελους. Αφ ενος καποια Πειραματικα οπου θα εισαγωνατι τυχαιοι μαθητες με κληρωση, αν αυτο εξυπηρετει τους σκοπους εφαρμογης προγραμματων του αντιστοιχου πανεπιστημιου η συλλογης στατιστικων δεδομενων.
    Αφετερου Πειραματικα σχολεια ΑΡΙΣΤΩΝ προκειμενου να εφαρμοστουν πρωτοποριακες μεθοδοι και προγραμματα και να υπαρχει αποτελεσμα.
    Με την εισαγωγη τυχαιων μαθητων με κληρωση ΕΠΙΤΥΓΧΑΝΟΥΜΕ δυο πραγματα:
    1.Αποχωρηση μαθητων που δεν αντεχουν την πιεση των Πειραματικων σχολειων και
    2. Το ακομη χειροτερο, μειωση του επιπεδου σπουδων προκειμενου να μπορουν να ανταποκριθουν τα ολα.παιδια

  • 17 Ιανουαρίου 2011, 11:11 | ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΙΑΤΗΣ

    Νομίζω οτι η επιλογή πρέπει να συναρτάται κάθε φορά με τον επιδιωκωμενο σόπό.Αν θέλουμε να συγκεντρώσουμε τα καλύτερα μυαλά σε συγκεκριμένα σχολεία ετσι ωστε σε λίγα χρόνια να δώσουν αποτέλεσμα ,οι εξετάσεις σε πο΄λλά και διαφορετικά επιπεδα ειναι αναγκαίες.Αν θέλουμε να πειραματιστουμε ,μετα απο λίγο καιρό να αξιολογήσουμε και να εφαρμόσουμε νέες μεθόδους διδασκαλίας που θα ανεβάσουν την παρεχόμενη παιδεία ,τότε πρεπει να εισαχθουν οι μαθητές με κλήρωση.Αυτό το τελευταίο ειναι και το πιο δημοκρατικό γιατί κάθε οικογένεια θα μπορεί να αναμένει απο την πολιτεία να δώσει την ευκαιρία σε κάθε παιδί να εξελιχθεί .

  • 17 Ιανουαρίου 2011, 10:52 | Βασίλης

    Σε αυτή τη χώρα φοβόμαστε τη σύγκριση. Όταν ακούγεται η λέξη εξετάσεις κατευθείαν αντιπαρατίθεται η έννοια φροντιστήριο και ψυχολογική πίεση.
    Η μόνη αλήθεια είναι πως κανένας δεν εκτιμά αυτό που του προσφέρεται απλόχερα χωρίς κόστος.
    Δεν μπορείς να θέλεις να κάνεις πρότυπα Γυμνάσια και Λύκεια και να εισάγονται μαθητές που δεν ξέρουν την προπαίδεια (πιστέψτε με είναι πολλοί).
    Χρειάζονται εξετάσεις ώστε να επιλεχθεί η ελίτ των μαθητών, γεγονός που θα δώσει κύρος στο σχολείο, θα το κάνει επιθυμητό στόχο για τον υποψήφιο.
    Για το Δημοτικό είναι ευνόητο ότι δεν μπορούν να υπάρξουν εξετάσεις και δεν υπάρχει νόημα η δημιουργία πρότυπων παρά μόνο πειραματικών δημοτικών.

  • 17 Ιανουαρίου 2011, 10:43 | ΠΕΡΤΣΙΝΙΔΗΣ ΣΑΒΒΑΣ

    Πιστευω οτι οι εξετασεις ειναι το πιο αντικειμενικο συστημα για την εισαγωγη στα πειραματικα και για ενα εισαχθουν οι καλυτεροι και να υπαρχει το αισθημα της αξιοκρατιας κατι που λειπει απο τα σχολεια μας και αυτο ειναι που δημιουργει τα προβληματα στη παραπερα αναπτυξη της κοινωνιας μας.Η επιλογη των καθηγητων πρεπει να γινεται με αποκλειστικα κριτηρια την εμπειρια και κατοχη μεταπτυχιακου αλλα και αναλογες αμοιβες.Στη διοικηση να συμμετεχουν μονο οι εκπαιδευτικοι για να μην εχουμε το γνωστο αλλυσβερηση μεταξυ υποψηφιων και μαθητων.Ενα προτυπο σχολειο θα πρεπει να ειναι ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΠΡΟΤΥΠΟ και οχι μια σουπα οπως τα παλια πολυκλαδικα

    ΠΕΡΤΣΙΝΙΔΗΣ ΣΑΒΒΑΣ

  • 17 Ιανουαρίου 2011, 10:24 | ΔΑΝΑΛΗΣ ΣΠΥΡΟΣ

    Η εισαγωγή των μαθητών πρέπει να γίνεται με αυστηρότατες εξετάσεις ώστε να εισάγωνται οι καλύτεροι μαθητές . Ετσι γινόταν μέχρι το 1982 . Τότε τα πρότυπα είχαν τους καλύτερους μαθητές και το μεγαλύτερο ποσοστό εισαγωγής στα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα με πολύ περισσότερους επιτυχόντες απο το Αμερικανικό Κολλέγιο ,Σχολή Μωραϊτη και όλα τα καλά ιδιωτικά.

  • 17 Ιανουαρίου 2011, 08:34 | Βασίλης Ξάνθη

    Όσον αφορά την επιλογή των μαθητών συμφωνώ με την διαδικασία κλήρωσης.
    Στην συνέχεια όμως, θα πρέπει να γίνεται αξιολόγηση και διαχωρισμός του επιπέδου των μαθητών έτσι ώστε να ερευνηθούν και να ελεγχθούν εκπαιδευτικές μέθοδοι που μπορούν να ανεβάσουν το επίπεδο ακόμη και τμημάτων με αδύναμους μαθητές.

  • 17 Ιανουαρίου 2011, 04:35 | ΓΠΠ

    Θεωρώντας ότι ανεκτή είναι η ύπαρξη πειραματικών και όχι πρότυπων σχολείων, πιστεύω ότι η απλή ένταξη των παιδιών της κοντινής περιοχής είναι αρκετή (όπως εξάλλου ισχύει για όλα τα σχολεία της χώρας). Η όποιες διαγνωστικές δοκιμασίες πρέπει να αφορούν κυρίως τη δυνατότητα μετάβασης ανάμεσα στις βαθμίδες και ιδιαίτερα από το νηπιαγωγείο στο δημοτικό (και φυσικά όλα τα ελληνόπουλα). Όλα τα υπόλοιπα επιδιώκουν να προδιαγράψουν το μέλλον των παιδιών μέσα από κάποιου είδους εξέταση.

  • 16 Ιανουαρίου 2011, 23:44 | Ioannis Ilis

    Ως αποφοιτος πειραματικου γυμνασιου και λυκειου και νυν φοιτητης θα ηθελα να εκφρασω και εγω την αποψη μου επι του θεματος. Καταρχας θελω να τονισω το ζητημα της υπεραριθμιας των μαθητων.Στα τμηματα των πειραματικων ειναι κατα μεσο ορο 30 παιδια που καθιστα την διδασκαλια των μαθηματων δυσκολη. Οποτε πρεπει οπωσδηποτε να μειωθει ο αροθμος αυτος. Κατα δευτερον πιστευω πως ο θεσμος της κληρωσης πρεπει να διατηρηθει καθως ενας αποφοιτος δημοτικου δεν ειναι ευκολο να εξετασθει και να δειξει ολες τις γνωσεις του σε τετοια ηλικια. Ενδοσχολικα ειμαι της αποψης πως οι καθηγητες θα πρεπει να αποφασιζουν για το μελλον του καθε μαθητη στο τελος καθε χρονιας.

  • 16 Ιανουαρίου 2011, 23:04 | Αντώνιος Δραγώνας

    Είχα την τύχη να φοιτήσω στην Βαρβάκειο Πρότυπο Σχολή (ΒΠΣ) από το 1973 έως το 1978.
    Συμμετείχα σε εξετάσεις μαζί με άλλα 3200 άτομα εκ των οποίων επελέγησαν 160 (4 τμήματα των 40 μαθητών).
    Ως Μαθηματικός, Καθηγητής και Εισηγητής Πληροφορικής με εμπειρία πάνω από 15000 ώρες εκπαίδευσης σε όλες τις ηλικίες (από παιδιά Γυμνασίου – Λυκείου έως επιμορφούμενους ενήλικες επαγγελματίες) σας διαβεβαιώ ρητά, ότι το επίπεδο των (συμ)μαθητών στην ΒΠΣ ήταν απλά μοναδικό… Ο χειρότερος μαθητής της τάξης είχε επιδόσεις και εφαρμοσμένη νοημοσύνη, που θα τον κατέτασε άνετα στην ελίτ των σημερινών μαθητών. Επιπρόσθετα η όλη φιλοσοφία της μαθησθακής διαδικασίας ήταν στραμμένη στην ανάπτυξη κριτικής και συνδυαστικής ικανότητας στους μαθητές.
    Σε τόσο υψηλό επίπεδο, όσον αφορά την πρόσληψη ποιοτικής εκπαίδευσης, όπως την περιέγραψα ακριβώς πριν, δεν είναι δυνατόν να λειτουργήσουν όλοι οι΄άνθρωποι, ακόμα και αν προσφερθούν σε όλους ίσες ευκαιρίες και αναπτυχθουν στο ίδιο περιβάλλον.
    Επομένως, για την επιλογή των εξ ανάγκης ξεχωριστών σπουδαστών απαιτούνται εξετάσεις διαφοροποιημένου επιπέδου και δυσκολίας επί ευρείας ύλης, που θα αντιστοιχεί σε μια υψηλού εππέδου γνωστική και κριτική υποδομή, με απόλυτη έμφαση στην αξιολόγηση της κριτικής δυνότητος και της συνδυαστικής ικανότητος, όπου, αν αυτές οι ιδιότητες υπάρχουν σε ένα νεαρό άτομο περίπου 12 ετών, αποτελούν εγχέγγυο καλής υποδομής για την περαιτέρω εξέλιξή του σε πολύ υψηλότερα επίπεδα διανόησης.
    Το όλο σχολικό έκπαιδευτικό σύστημα του επιπέδου της Δημοτικής Εκπαίδευσης, του οποίου τα αποτελέσματα γεύομαι επί 6ετία παρατηρώντας την σχολική σταδιοδρομία της κόρης μου (είναι μαθήτρια 6ης Δημοτικού αριστούχος όλα τα χρόνια της φοίτητσής της), σε καμμία περίπτωση δεν στοχεύει στην ανάπτυξη κριτικής και συνδυαστικής ικανότητος, ούτε καν προάγει την αποτελεσματική απομνημόνευση απαιτητών γνώσεων (όπου θεωρούμε, ότι η στείρα απομνημόνευση είναι ο μέγιστος εχθρός των προαναφερθησών αρετών), ούτε συντελεί στην ανάπτυξη ποιοτικού προφορικού και γραπτού λόγου!
    Επομένως, η παρατηρούμενη υποβάθμιση της Δημοτικής Εκπαίδευσης θα είχε σοβαρούς λόγους να υποχωρήσει, εάν υπήρχε το κίνητρο της μελλοντικής συμμετοχής σε προχωρημένης ποιότητας Μέση Εκπαίδευση (ως μαθητής Προτύπου Σχολείου) μέσω ειδικών εξετάσεων αυξημένων απαιτήσεων, όπως τις οριοθέτησα προηγουμένως. Εν όψει της δυνατότητος της (μέσω εξετάσεων επιλογής) ένταξης σε Πρότυπο Σχολείο οι μαθητές θα είχαν υπαρκτό στόχο και κατά συνέπεια αυξημένο ενδιαφέρον για την ποιοτική εκπαίδευσή τους στο Δημοτικό, το ίδιο και οι γονείς θα είχαν λόγους να ενισχύσουν και να υποστηρίξουν την ποιοτική εκπαίδευση των παιδιών τους και, φυσικά, οι Εκπαιδευτικοί θα είχαν ένα σοβαρό κίνητρο να ανεβάσουν την (μέτρια σήμερα) ποιότητα της παρεχόμενης εκπαίδευσης.
    Οσον δε αφορά την διάκριση, η οποία προκύπτει μεταξύ των ατόμων είτε ως παράγωγο των ευκαιριών του καθενός, είτε ως παράγωγο της προσωπικής διάνοιας και διαφορετικότητας, αυτή η διάκριση είναι πρώτιστη πραγματικότητα του Φυσικού Κόσμου και έκφραση της φυσικής επιλογής και της εξέλιξης των ειδών.
    Το υπάρχον σύστημα, όπως αυτό επηρεάζει τους μαθητές και της Δημοτικής και της Μέσης Εκπαίδευσης, προσπαθεί να δημιουργήσει ομοιόμορφα μέτριου επιπέδου άτομα κυρίως συμπιέζοντας προς τα κάτω τους διανοητικά προχωρημένους μαθητές και σε καμμία περίπτωση δεν ενισχύει, προάγει και προωθεί αυτούς τους ταλαντούχους και διανοητικά ισχυρούς μαθητές. Και, επομένως, παράγει άτομα μέτριας συνολικής διανόησης, που συνεχίζουν ενδεχόμενα την Εκπαίδευσή τους σε ανώτερη βαθμίδα, φέροντα εγκατεστημένη την συλλογιστική και διανοητική μετριότητα, που το σύστημα τους ενσωμάτωσε στο DNA τους επί 12 χρόνια.
    Συμπερασματικά θεωρώ ότι απαιτούνται εξετάσεις επιλογής στα Πρότυπα Σχολεία (των οποίων την σημαντικότητα τόνισα εκτεταμένα) διαφοροποιημένου επιπέδου και δυσκολίας επί ευρείας ύλης, που θα αντιστοιχεί σε μια υψηλού εππέδου γνωστική και κριτική υποδομή, με απόλυτη έμφαση στην αξιολόγηση της κριτικής και συνδυαστικής δυνότητος και της εκφραστικής ικανότητος.
    Διατελώ στην διάθεσή σας.
    Μετά τιμής
    Αντώνιος Δραγώνας

  • 16 Ιανουαρίου 2011, 21:25 | Ελένη

    Εννοείται εξετάσεις. Ένας καλός μαθητής που θέλει μία καλύτερη εκπαίδευση προερχόμενος από μία φτωχή οικογένεια μπορεί να πετύχει. Δεν μπορεί το μέλλον ενός παιδιού με ικανότητες και γνώσεις να εξαρτάται από το εάν θα πιάσει ένα χέρι το χαρτάκι με το όνομα του. Καμία συμμετοχή κανενός διευθυντή στην επιλογή. Διόρθωση όπως στις Πανελλήνιες, όπως έχει ήδη προταθεί. Και φυσικά πρότυπα σε κάθε συνοικία.

  • 16 Ιανουαρίου 2011, 11:05 | Δημήτρης Κ.

    Νομίζω ότι ο τρόπος εγγραφής των μαθητών εξαρτάται από την αποστολή των σχολείων που θέλουμε να φτιάξουμε:
    Αν θέλουμε να είναι κυρίως Πρότυπα, να επιτυγχάνουν θεαματικά αποτελέσματα και, γιατί όχι, να παράγουν ένα μέρος της ελίτ του τόπου, τότε ναι, οι μαθητές να εγγράφονται με εξετάσεις – έστω τεστ δεξιοτήτων για τα μικρά του Νηπιαγωγείου και της Α Δημοτικού.
    Αν πάλι θέλουμε αυτά τα σχολεία να είναι Πειραματικά, δηλαδή να πειραματίζονται με μεθόδους που αναμένουμε κατόπιν να βελτιώσουν την παρεχόμενη εκπαίδευση στο γενικό πληθυσμό, τότε οι εξετάσεις δεν είναι ο κατάλληλος τρόπος. Εκτός αν θέλουμε να καλλιεργούμε υβρίδια σε θερμοκήπια που κινδυνεύουν να μην αποδώσουν σε ανοιχτές καλλιέργειες.
    Ας αποκτήσουμε επιτέλους μια αξιόπιστη στατιστική αποτύπωση του μαθητικού πληθυσμού, ας διακρίνουμε αντιπροσωπευτικές κατηγορίες και ύστερα ας επιλέγουμε με κλήρωση τον απαραίτητο αριθμό από κάθε κατηγορία ώστε οι μαθητές που εγγράφονται να βρίσκονται όσο το δυνατόν εγγύτερα στον γενικό πληθυσμό. Η απλή κλήρωση δεν είναι κατάλληλη, γιατί ενδέχεται να δημιουργήσει στρεβλώσεις.
    Με αυτή τη λογική η επιλογή θα γίνεται στη μικρότερη δυνατή βαθμίδα, οι μαθητές θα εγγράφονται κατά προτεραιότητα στις επόμενες και όποτε χρειάζεται να συμπληρωθεί ο αριθμός, θα ισχύουν πάλι τα ίδια κριτήρια.

  • 16 Ιανουαρίου 2011, 09:50 | Ιωσήφ Χατζηιωακειμίδης

    Θεωρώ ότι η πρόσβαση μαθητών στα πειραματικά σχολεία θα πρέπει να γίνεται με επιλογή/εξετάσεις με διαφανή αξιοκρατικά κριτήρια.

  • 16 Ιανουαρίου 2011, 02:14 | Ανδρέας Δρίβας

    Συγκρότηση ΣΩΜΑΤΟΣ εξειδικευμένων εκπαιδευτικών, που αξιολογούν τους μαθητές (μετά από πρόταση του αντίστοιχου Δασκάλου ή μετά από αίτηση του γονέα) στην Α’ και Δ’ Δημοτικού και σε όλες τις τάξεις Γυμνασίου-Λυκείου. Η αξιολόγηση γίνεται ΜΟΝΟ με τη σύμφωνη γνώμη, αλλά και την ενεργό συμμετοχή των γονέων. Απαραίτητα στην αξιολόγηση υπάρχει ατομική συνέντευξη με το παιδί, αλλά και γνωριμία με τον άμεσο κοινωνικό του περίγυρο.
    Η αξιολόγηση μπορεί να συμπληρωθεί με λειτουργία ειδικών «θερινών σχολείων» για προικισμένα-ταλαντούχα παιδιά από την Ελλάδα, αλλά και το εξωτερικό, όπου διερευνάται λεπτομερώς τα ειδικά χαρακτηριστικά του ταλέντου τους.
    Το ΣΩΜΑ ΕΞΕΙΔΙΚΕΥΜΕΝΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ λειτουργεί με την επιστημονική ευθύνη ειδικού Εθνικού ΦΟΡΕΑ, που συντονίζει όλες τις δράσεις (σε Εθνικό επίπεδο) για τα προικισμένα παιδιά.
    ΠΡΟΣΟΧΗ: Α-Π-Α-Ρ-Α-Ι-Τ-Η-Τ-Η προϋπόθεση ο μεσο / μακρο-πρόθεσμος σχεδιασμός, άρα η ΔΙΑΚΟΜΜΑΤΙΚΗ συμφωνία για τον τρόπο και το πλαίσιο λειτουργίας του ΦΟΡΕΑ πανεθνικής εμβέλειας.
    Το ταλέντο, είναι πλουτοπαραγωγική πηγή για τη χώρα, έστω και αν μεγαλουργεί στο εξωτερικό. Το ταλέντο έχει ισχυρό δεσμό με την Ελλάδα, όλα τα ξένα ΑΕΙ το γνωρίζουν.

  • 16 Ιανουαρίου 2011, 01:59 | Κατερίνα Τρίμη

    Καταρχάς αν είναι επιλεγμένο το μαθητικό δυναμικό, ακυρώνεται η λειτουργία των σχολείων ως χώρων έγκυρου πειραματισμού και πειστικής επιμόρφωσης. Επιπλέον σωρεία ερευνών, παλαιότερων και πρόσφατων, που εντάσσονται στο πλαίσιο της κοινωνιολογίας της εκπαίδευσης, καταγράφουν και στην Ελλάδα αυτό που πρώτοι οι Γάλλοι Μπουρντιέ, Μποντελό και Εσταμπλέ διαπίστωσαν στη δική τους χώρα κάμποσες δεκαετίες πριν: οι επιδόσεις εξαρτώνται άμεσα από το οικονομικό και μορφωτικό κεφάλαιο των οικογενειών όπου ανατρέφονται οι μαθητές. Δεν είναι τυχαίο ότι στις περιζήτητες πανεπιστημιακές σχολές το ποσοστό των εισαγομένων που προέρχονται από τα ανώτερα κοινωνικά στρώματα είναι πολύ υψηλό και απέχει κατά πολύ από το ποσοστό που κατέχουν αυτά τα στρώματα στο συνολικό πληθυσμό της χώρας. Και βέβαια υπάρχουν εξαιρέσεις αλλά απλά επιβεβαιώνουν τον κανόνα.
    Ιστορική έρευνα για την κοινωνική προέλευση των μαθητών των πάλαι ποτέ προτύπων, όπου ίσχυαν οι εξετάσεις εισαγωγής, αποτυπώνει χαμηλά ποσοστά μαθητών προερχόμενων από κατώτερα κοινωνικά στρώματα. Προφανώς η ευφυΐα δεν κατανέμεται σύμφωνα με την κοινωνική προέλευση, άλλη είναι η εξήγηση. Τίθενται λοιπόν κάποια ερωτήματα: Τι μετρούν οι εξετάσεις; Μετρούν την ευφυΐα των παιδιών; Υπάρχει ευφυΐα ανεξάρτητη από το περιβάλλον όπου ανατρέφεται ένα παιδί, από τα ερεθίσματα που του παρέχονται, από τον προφορικό λόγο που ακούει καθημερινά στο σπίτι του, από τις ευκαιρίες επαφής που του προσφέρονται με διάφορες εκφάνσεις του πολιτισμού, με την τεχνολογία κτλ.; Οι έρευνες λένε όχι, δεν υπάρχει ευφυΐα ανεξάρτητη από το περιβάλλον όπου μεγαλώνει ένα παιδί. Άρα υπάρχουν παιδιά που θα προσέρχονται στις εξετάσεις εισαγωγής με περισσότερα εφόδια και κάποια με λιγότερα. Επιπλέον, όπως συνέβαινε και όταν παλιότερα υπήρχαν τα πρότυπα, στην περίπτωση που τώρα αναβιώσουν, θα ανθίσουν τα ιδιαίτερα προετοιμασίας υποψηφίων για τις εξετάσεις εισαγωγής. Και ας έχουμε κατά νου ότι η παραπαιδεία σήμερα είναι πολύ περισσότερο αναπτυγμένη από ό,τι τη δεκαετία του ’60 ή του ’70, συνεπώς το φαινόμενο θα είναι πολύ εντονότερο από ό,τι ήταν τότε. Οι «άριστοι» εν ολίγοις θα επιλεγούν μάλλον λόγω καλής προετοιμασίας παρά λόγω ξεχωριστής ευφυΐας. Ούτε καν τα τεστ ευφυΐας και δεξιοτήτων, τα λεγόμενα τεστ IQ, δεν είναι σε θέση να απομονώσουν και να μετρήσουν αμιγώς την ευφυΐα, πόσο μάλλον εξετάσεις γνωστικού περιεχομένου.

  • 16 Ιανουαρίου 2011, 01:26 | Όλγα Γιανζίνα-Κασσωτάκη

    Διάβασα πολύ προσεκτικά τις παραπάνω απόψεις και θα ήθελα να εκφράσω την προσωπική μου άποψη σχετικά με την εισαγωγή των μαθητών στα πειραματικά σχολεία. Καταρχήν, πιστεύω ότι τόσο οι εξετάσεις όσο και η κλήρωση οδηγούν με τον τρόπο τους σ’ ένα πιο δίκαιο σύστημα. Εντούτοις, φυσικά και τα δύο έχουν τα αντίστοιχα πλεονεκτήματα, αλλά και μειονεκτήματα.

    Η γνώμη μου συγκλίνει περισσότερο προς την κλήρωση για τους παρακάτω λόγους:
    1. Οι επανειλημένες εξετάσεις κουράζουν τους μαθητές. Το βλέπω από τους μαθητές μου. Πρέπει να υπάρχει μία ισορροπία ως προς τη χρήση τους. Πιστεύω ότι οι εξετάσεις είναι απαραίτητες στη σχολική διαδικασία, κατά τη διάρκεια όμως της χρονιάς, ενώ οι εισαγωγικές εξετάσεις είναι απίστευτα ψυχοφθόρες.
    2. Παράλληλα, τα παιδιά κατά τη διάρκεια της ζωής τους, αν θέλουν να πετύχουν κάποια πράγματα, θα αναγκαστούν να μπουν στη διαδικασία των εξετάσεων πολλές φορές ακόμα. Ας μην τους υποβάλλουμε σ’αυτή τη δύσκολη δοκιμασία για μία φορά ακόμη.
    3. Το αίσθημα της αποτυχίας, τόσο μέσω της κλήρωσης όσο και μέσω των εξετάσεων θά είναι ανάλογο. Δεν μπορούμε να το αποφύγουμε.

    Κανένα σύστημα δεν είναι αδιάβλητο. Μπορούμε όμως να προσεγγίσουμε την τελειότητα, εάν θέλουμε, υιοθετώντας κάποιες πρακτικές περισσότερο αξιοκρατικές και λιγότερο ιδιοτελείς. Από μας εξαρτάται να βελτιωθεί το σύστημα, ειδικά αυτό της εκπαίδευσης. Η εξέλιξη στην παιδεία και στην υγεία είναι ο βασικός μοχλός που κινεί την κοινωνία. Και αυτό πρέπει να έχουμε σαν πρώτη προτεραιότητα.

  • 16 Ιανουαρίου 2011, 00:01 | Λάμπρος Πόλκας

    Το πρόβλημα δεν έγκειται μόνο στο πώς της επιλογής αλλά και στο πόσους μαθητές αντέχει να δεχτεί ένα σχολείο, αν θέλει, όχι μόνο να λέγεται, αλλά και να είναι Πειραματικό. Τμήματα πάντως με 30 μαθητές, όπως ισχύει και συμβαίνει σήμερα, αποτρέπουν την οποιαδήποτε εφαρμογή δοκιμαστικού, πιλοτικού προγράμματος.

  • 15 Ιανουαρίου 2011, 23:56 | Βουλδη Μαίρη

    Η κλήρωση δεν είναι ένας σωστός τρόπος εισαγωγής μαθητών στα πειραματικά σχολεία διότι δεν είναι δυνατόν να αφήνουμε τη τύχη να καθορίζει ποιός μαθητής και ποιό μυαλό θα φοιτήσει στο πειραματικό σχολείο. Η εισαγωγή του θα πρέπει να εξαρτάται από την εκτίμηση των δασκάλων,του διευθυντή ή ίσως και κάποιου ειδικού που θα κάνει τεστ εξυπνάδας.

  • 15 Ιανουαρίου 2011, 22:48 | ΛΕΤΤΑ Κ

    Ασφαλώς η εισαγωγή θα πρέπει να γίνεται με εξετάσεις. Στο Υπουργείο θα πρέπει να λειτουργεί τράπεζα θεμάτων στη γλώσσα και στα μαθηματικά και ίσως κάποιες ερωτήσεις πολλαπλών απαντήσεων για τα υπόλοιπα μαθήματα τις 6ης Δημοτικού. Φυσικά τα γραπτά θα διορθώνονται από τους εκπ/κούς του Γυμνασίου με τα ονόματα των μαθητών φυσικά καλυμμένα. Έχω παιδί που φοιτά στο Πειραματικό Γυμνάσιο Τρίπολης, με άριστες επιδόσεις. Πιστεύω πώς μπορούσε να δουλευτεί ακόμα πιο καλά εάν στο τμήμα του δεν υπήρχαν και αρκετοί μαθητές που σε προειδοποιημένα διαγωνίσματα γράφουν 03 και 04 ή ακόμα μαθητές με μαθησιακές δυσκολίες. Με αποτέλεσμα η καλή δουλειά των εκπ/κών με προγράμματα, παρουσιάσεις να γίνεται από λίγους και απευθύνεται ομοίως σε λίγους. Το αξιοσημείωτο βέβαια είναι ότι ο μαθητής του 19 αλλά και ο μετεξεταστέος το δημοτικό το έχει τελειώσει με 10 Άριστα – αυτό για να δούμε από που πρέπει να αρχίσει η μεταρρύθμιση!!

  • 15 Ιανουαρίου 2011, 22:13 | ΜΑΡΙΑ ΝΤΕΚΕΛΕ

    Με εξετάσεις, με κλειστά ονόματα, να διορθώνονται από εκπαιδευτικούς άλλου ΠΥΣΔΕ από αυτό που ανήκει το σχολείο, με κλήρωση μεταξύ αυτών που θα ήθελαν να είναι διορθωτές,τα θέματα να ορίζονται από Επιτροπή του ΥΠΠΔΒΜΘ, οι μαθητές να εισάγονται με σειρά επιτυχίας (βάσει βαθμολογίας από την υψηλότερη προς την πιο χαμηλή χωρίς μετέπειτα κλήρωση) , να εξετάζονται και στις ξένες γλώσσες και ο ανώτερος αριθμός μαθητών ανά τμήμα να είναι είκοσι(20).
    Επίσης, θα μπορούσαν να δημιουργηθούν πειραματικά και σε υποβαθμισμένες περιοχές (όχι μόνο Κολωνάκι, Κηφισιά , Ψυχικό, Πάτρα κλπ) για να μην αποκλειστούν καλοί μαθητές που δε θα μπορούν να σηκώσουν τα έξοδα μετακίνησης από το σπίτι στη λαϊκή γειτονιά, προς το σχολείο.

  • 15 Ιανουαρίου 2011, 20:50 | Μιχάλης

    Μετά από εμπειρία και θητεία 10 ετών σε Πειραματικό, αποδείχτηκε ότι η κλήρωση έχει ένα ασύγκριτο πλεονέκτημα: προσφέρει ευκαιρίες σε κάθε μαθητή και τον βοηθά αποτελεσματικά στην εξισορρόπηση πολλών άλλων ανισοτήτων που μπορεί να αντιμετωπίζει στη ζωή του εκτός σχολείου.
    Γι’ αυτό η εκπαίδευση δεν μπορεί να προσφέρεται από την Πολιτεία επιλεκτικά, ούτε στη λογική της συγκρότησης ταγμάτων επιλέκτων μαθητών. Το καλό δημόσιο σχολείο δεν είναι αυτό που αποκλίνει από την κοινωνία (ή αποκλείει μέρος αυτής) αλλά αυτό που την αντανακλά στο μεγαλύτερο δυνατό φάσμα της και δίνει ευκαιρίες στους πολλούς να γίνουν καλύτεροι, αμβλύνοντας, ταυτόχρονα, παθογενή στερεότυπα και κοινωνικές ανισότητες. Λύνει, άραγε, κάποιο πρόβλημα η διεύρυνση της ανισότητας μεταξύ των παιδιών μας; Δεν θα έπρεπε, αντί για εξετάσεις, να συζητούμε πώς η δημόσια εκπαίδευση στο σύνολό της θα λειτουργήσει αντισταθμιστικά και όχι αναπαραγωγικά;

  • 15 Ιανουαρίου 2011, 20:50 | Κώστας

    Ως εκπαιδευτικός που υπηρετεί στα πειραματικά δημοτικά του ΠΤΔΕ-ΑΠΘ από το 1996 ως σήμερα κρίνω ότι η επιλογή παιδιών με κλήρωση είναι λανθασμένη. Χρειάζεται η επιλογή να γίνεται από το διευθυντή του σχολείου και μόνο λόγω των ιδιαιτέρων χαρακτηριστικών που έχουν τα σχολεία. Φυσικά και υπάρχουν αλλοδαποί μαθητές που φοιτούν στα σχολεία και ούτε μπορούν να αποκλειστούν ποτέ.

  • 15 Ιανουαρίου 2011, 20:25 | Ιωάννης Καραγιάννης

    Νομίζω ότι ο μόνος δίκαιος τρόπος εισαγωγής (καλώς ή κακώς) είναι οι εξετάσεις. Δύσκολες και φορτισμένες αλλά αδιάβλητες, τίμιες και με φανερούς όρους. Εξετάσεις.

  • 15 Ιανουαρίου 2011, 19:34 | NK

    Η εισαγωγή με εξετάσεις έχει μια λογική αλλά και τα ακόλουθα μειονεκτήματα:
    1) Άραγε στην πρώτη Δημοτικού θα υπάρχουν εξετάσεις για τα παιδιά του Νηπιαγωγείου; (άρα εκεί σίγουρα χρειάζεται κλήρωση).
    2) Να γίνει κάτι σαν πανελλήνιες 6ης Δημοτικού (με φροντιστήρια, SOS, ειδικά εξεταστικά κέντρα, ανάγκη διασφάλισης αδιάβλητου, συναισθηματική φόρτιση κλπ).
    3) Τί είδους πειραματικά σχολεία θα είναι (δηλ. να πειραματίζονται σε νέες εκπαιδευτικές μεθόδους και να βλέπουν τα αποτελέσματά τους) αν τις εφαρμόζουν μόνο στον «αφρό» των μαθητών κι όχι σε ένα μέσο δείγμα;
    Συνοπτικά πιστεύω ότι οι μαθητές της έκτης Δημοτικού (όλοι οι μαθητές) θα πρέπει να συμπληρώνουν ένα test, που να ελέγχει την κριτική σκέψη και τις γλωσσικές ικανότητες (άρα δεν θα χρειάζεται προετοιμασία σε συγκεκριμένη ύλη). Ανάμεσα σε αυτούς που θα επιτυγχάνουν μια βάση βαθμολογίας (π.χ. το 70%) θα γίνεται (αδιάβλητη) κλήρωση. Το test θα χρησιμεύει επίσης στο να βγαίνουν συμπεράσματα για το μαθησιακό επίπεδο των μαθητών του Δημοτικού και τις ανάγκες επικουρικών παρεμβάσεων. Αυτό λύνει και το ερώτημα του αν οι απόφοιτοι των Πειραματικών του Δημοτικού θα προχωρούν αυτοδίκαια στα Πειραματικά του Γυμνασίου (Απάντηση: θα συμμετέχουν ισότιμα στο test και στην κλήρωση).

  • 15 Ιανουαρίου 2011, 17:54 | ΘΜ

    Εξετάσεις και μόνο εξετάσεις, ανοιχτής ύλης (δηλαδή όχι ενός μοναδικού βιβλίου), κριτικής ικανότητας. Εναλλακτικά στο δημοτικό, τεστ δεξιοτήτων ίσως.

  • 15 Ιανουαρίου 2011, 16:58 | ΧΑΡΗΣ

    α)Εξετάσεις για την διασφάλιση ενός μίνιμουμ ικανοτήτων και γνώσεων Οι εξετάσεις πρέπει να είναι σχετικά απλές (μιας μόνος εξέτασης και όχι ανά μάθημα ξεχωριστά) και όχι αποστήθισης και να στοχεύουν στην ανίχνευση των απαιτούμενων γνώσεων στο σύνολο των βασικών μαθημάτων. Κυρίως οι εξετάσεις να μην είναι ένα είδος περιφερειακών εξετάσεων που να εξαντλούν τους μαθητές και να οδηγούν τους γονείς σε έξοδα μέσω νέων φροντιστηρίων.
    β) Σημαντικό ρόλο να παίζει και ο βαθμός της προηγούμενης τάξης, δηλ. για το γυμνάσιο ο βαθμός της ΣΤ Δημοτικού, για το Λύκειο ο βαθμός της Γ Γυμνασίου κλπ.ώστε κάποιος να θεωρηθεί επιτυχών.
    γ)και κατόπιν κλήρωση μεταξύ των επιτυχόντων στις εξετάσεις.

  • 15 Ιανουαρίου 2011, 16:55 | Nantia

    Γραπτή δοκιμασία σε γλώσσα (κατανόηση/έκφραση) και μαθηματικά. Τόσο απλά. Το κάθε σχολείο να οργανώνει τη δική του διαδικασία.

  • 15 Ιανουαρίου 2011, 16:09 | Αλέξης

    Οι μαθητές πρέπει να εγγράφονται μετά από γραπτή δοκιμασία σε βασικά μαθήματα (π.χ. γλώσσα, μαθηματικά, φυσική-χημεία). Οι καθηγητές που διδάσκουν θα πρέπει να είναι κάτοχοι μεταπτυχιακού τίτλου σπουδών στη διδακτική των μαθημάτων της ειδικότητάς τους.

  • 15 Ιανουαρίου 2011, 15:22 | Νίκος – Βόλος

    Εξετάσεις, με μεγάλη έμφαση σε ερωτήσεις κρίσης αλλα και ικανότητας σε σημαντικά μαθήματα όπως Αριθμητική, Φυσικη, Έκθεση. κοκ.
    Προς θεού, όχι κλήρωση ή επιλογή με άλλους τρόπους

  • 15 Ιανουαρίου 2011, 14:33 | ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΜΥΤΙΛΗΝΗ

    με εξετασεισ ΤΟΣΟ ΑΠΛΆ και με προσμέτρηση του βαθμου του Γυμνασίου σε ολεσ τισ ταξεισ του

  • 15 Ιανουαρίου 2011, 13:00 | Γιώργος Σ.

    Κατά τη γνώμη μου ο τρόπος εγγραφής στα πειραματικά σχολεία (κλήρωση) είναι σωστός. Θα έπρεπε απλώς να δίνεται μεγαλύτερη δημοσιότητα στις ημερομηνίες που γίνεται η κλήρωση διότι πολλοί γονείς δεν τις γνωρίζουν. Καλό θα ήταν επίσης να παίρνουν και ένα ποσοστό αλλοδαπών μαθητών κάτι που δεν ισχύει μέχρι τώρα.

  • 15 Ιανουαρίου 2011, 12:07 | ΝΤΑΜΠΡΑΤΖΗ ΑΝΘΗ

    o τροπος προσληψης να’ναι συνδυασμος βαθμολογιας και ενος τεστ δεξιοτητων στα σχολεια που υπαγονται οι μαθητες αλλα να διορθωνονται απο επιτροπη των προτυπων(ανωνυμα).

  • 15 Ιανουαρίου 2011, 11:47 | Θερσίτης

    Ασφαλώς εξετάσεις και μόνο εξετάσεις. Όχι όμως αποστήθισης. Όχι να μεταφέρουμε την εξεταστική αθλιότητα των πανελλαδικών και στην εισαγωγή στα γυμνάσια. Εξετάσεις χωρίς ύλη από συγκεκριμένα εγχειρίδια αλλά από συγκεκριμένα γνωστικά αντικείμενα. Π.χ. ελληνική γλώσσα: παραγωγή συγκεκριμέμων κειμενικών ειδών, κατανόηση κειμένων από τον τύπο, γνώση της ορθογραφίας και της γραμματικής, γενικότερη καλλιέργεια σχετικά με τη λογοτεχνία (μάλλον την παιδική μόνο), θεμελιώδεις γνώσεις μαθηματικών, ιστορίας, φυσικής.

Σχόλια 1 2 3