Στον ν. 4186/2013 (Α΄193), μετά το άρθρο 6Ε, προστίθεται άρθρο 6Ζ ως εξής:
«Άρθρο 6Ζ
Εργαστηριακά Κέντρα
1. Κάθε Εργαστηριακό Κέντρο (Ε.Κ.) διακρίνεται σε τομείς εργαστηρίων, αντίστοιχους με τους τομείς σπουδών των Επαγγελματικών Λυκείων (ΕΠΑ.Λ.). Κάθε τομέας εργαστηρίων περιλαμβάνει τα εργαστήρια του οικείου τομέα σπουδών. Όταν όσοι ασκούνται στα εργαστήρια προέρχονται από λιγότερες εκπαιδευτικές μονάδες, οι εργαστηριακές ανάγκες καλύπτονται σε σχολικό εργαστήριο του ΕΠΑ.Λ.
2. Όργανα διοίκησης κάθε Ε.Κ. είναι ο Διευθυντής και ο Υποδιευθυντής. Διευθυντής και Υποδιευθυντής του Ε.Κ. ορίζονται εκπαιδευτικοί, σύμφωνα με τα άρθρα 30 έως 49 του ν. 4823/2021 (Α΄ 136). Αν για οποιονδήποτε λόγο δεν υπάρχει ή απουσιάζει ή κωλύεται, ο Διευθυντής του Ε.Κ. αναπληρώνεται από τον Υποδιευθυντή. Υπεύθυνος του σχολικού εργαστηρίου είναι ο Διευθυντής του ΕΠΑ.Λ., στο οποίο υπάγεται διοικητικά το σχολικό εργαστήριο.
3. Ο Διευθυντής του Ε.Κ. ή ο Υπεύθυνος του σχολικού εργαστηρίου είναι αρμόδιοι για: α) την οργάνωση και λειτουργία των εργαστηρίων, β) τη συντήρηση μηχανημάτων, οργάνων και λοιπού εξοπλισμού, γ) την προμήθεια του απαραίτητου υλικού, δ) την υποβολή προτάσεων σχετικά με την ανανέωση και τη συμπλήρωση του εξοπλισμού των εργαστηρίων, ε) την εκτέλεση όλων των απαραιτήτων ενεργειών για την επισκευή τους, στ) την τήρηση βιβλίων υλικού και μητρώων μηχανημάτων για τον εργαστηριακό εξοπλισμό, καθώς και ζ) τη λήψη όλων των απαραίτητων μέτρων ασφάλειας για τη λειτουργία των εργαστηρίων.
4. α) Σε κάθε εργαστήριο ορίζονται από τον Διευθυντή Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, ύστερα από πρόταση του/των Διευθυντή/των του/των ΕΠΑ.Λ., ως υπεύθυνοι εργαστηρίων, εκπαιδευτικοί που υπηρετούν στις εκπαιδευτικές μονάδες που εξυπηρετούνται από το Ε.Κ. ή το σχολικό εργαστήριο, κατά περίπτωση, αντίστοιχων ειδικοτήτων με τα εργαστήρια, με σκοπό να καλύπτονται ο πρωινός, ο απογευματινός και ο εσπερινός κύκλος ημερήσιας λειτουργίας των εργαστηρίων.
β) Ο Υπεύθυνος εργαστηρίου είναι αρμόδιος για τη λειτουργία και συντήρηση του εξοπλισμού, την οργάνωση του εργαστηρίου και την υποβολή προτάσεων για τη συμπλήρωση ή την αντικατάσταση του εξοπλισμού. Είναι, επίσης, υπεύθυνος για την τήρηση όλων των κανόνων ασφάλειας που απαιτούνται για τη λειτουργία του εργαστηρίου.
5. Οι εκπαιδευτικοί ΔΕ κατηγορίας διατίθενται από τα ΕΠΑ.Λ. στα Ε.Κ. με απόφαση του Διευθυντή Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, ύστερα από εισήγηση του Διευθυντή του ΕΠΑ.Λ..
6. Στα Ε.Κ. ή στα σχολικά εργαστήρια ασκούνται ισότιμα όλοι οι μαθητές/καταρτιζόμενοι/μαθητευόμενοι των εκπαιδευτικών μονάδων Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης (Ε.Ε.Κ.), Επιπέδων τρία (3), τέσσερα (4) και πέντε (5) του Εθνικού Πλαισίου Προσόντων (Ε.Π.Π.).
7. Με απόφαση του προϊσταμένου της Διεύθυνσης δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, ύστερα από πρόταση του οικείου περιφερειακού συμβουλίου, ορίζονται οι εκπαιδευτικές μονάδες της ίδιας πόλης ή περιοχής, των οποίων οι μαθητές, οι καταρτιζόμενοι και οι μαθητευόμενοι ασκούνται στο Ε.Κ..
8. α) Ο Διευθυντής και ο Υποδιευθυντής Ε.Κ. αποτελούν στελέχη εκπαίδευσης και έχουν το ωράριο που ορίζεται στις περ. β) και γ) της παρ. 13 του άρθρου 14 του ν. 1566/1985 (Α΄167).
β) Στους Διευθυντές και τους Υποδιευθυντές των ΕΠΑ.Λ. καταβάλλεται το επίδομα θέσης ευθύνης που προβλέπεται στις υποπερ. θθ) και ιι) αντίστοιχα της περ. β) της παρ. 1 του άρθρου 16 του ν. 4354/2015 (Α΄176).».
Οι τομεάρχες θα πρέπει να παραμείνουν στα εργαστηριακά κέντρα, οι τομεάρχες πρέπει να ανήκουν στα όργανα διοίκησης των ΕΚ.
Η ύπαρξη Σχολικής Μονάδας (ΕΚ) η οποία υλοποιεί ένα τμήμα της εκπαίδευσης των μαθητών (κυρίως την κατάρτιση) μια άλλης Σχολικής Μονάδας (ΕΠΑΛ) , κάτι σαν υπερεργολαβια…., είναι προβληματική εξ ορισμού και πιθανότατα μοναναδική…..
Η επαγγελματική εκπαίδευση πρέπει να οργανώνεται και να υλοποιείται ενιαία και όχι σε ένα σχολείο η θεωρία και σε άλλο τα εργαστήρια.
Με την υπάρχουσα δομή τα ΕΚ λειτουργούσαν ως σχολές κατάρτισης αγνοώντας ή παραβλέποντας στην καλύτερη περίπτωση την λειτουργία και εκπαίδευση στα ΕΠΑΛ.
Ορθά δεν προβλέπεται η ύπαρξη συλλόγου διδασκόντων στα ΕΚ για να λυθούν πολλά σημαντικά προβλήματα που δημιουργούσε το παραπάνω σχήμα. Πρέπει να υπάρξει πρόβλεψη για διαφορετικούς υπεύθυνους εργαστηρίου σε πρωινό και εσπερινό κύκλο λειτουργίας καθώς και η ενίσχυση του ΕΚ με προσωπικό ΔΕ και ΤΕ (και για συμπλήρωση ωραρίου) το οποίο θα συνεπικουρεί τους υποδιευθυντές και Διευθυντή/ντρια στην οργάνωση και λειτουργία των εργαστηρίων.
Επίσης, θα πρέπει να γίνει πλήρης καταγραφή και έλεγχος των προδιαγραφών των χώρων και των εξοπλισμών των εργαστηρίων για να διαπιστωθεί κατά πόσο ανταποκρίνονται στις ανάγκες των εργαστηριακών μαθημάτων που υλοποιούνται σύμφωνα με τα αναλυτικά προγράμματα, γιατί υπάρχουν σοβαρές και σημαντικές αποκλίσεις σε κάποιες ειδικότητες.
Η υφιστάμενη δομή των ΕΚ δεν αποδίδει και ο ρόλος τους πρέπει να αναπροσανατολιστεί στους άξονες του νομοσχεδίου.
Διευθυντής και υποδιευθυντές ανάλογα με τους κύκλους ωραρίου που εξυπηρετούν.
Με το ΔΕ εκπαιδευτικό προσωπικό και τους υπεύθυνους εργαστηρίου μια χαρά καλύπτονται οι ανάγκες των ΕΚ.
Άστοχη και δυσλειτουργική η διάθεση των εκπαιδευτικών στα ΕΚ.
Εύστοχη η κατάργηση του συλλόγου διδασκόντων
Πρέπει να ξεκαθαριστεί αν η τρέχουσα μεταρρύθμιση θέλει το Εργαστηριακό Κέντρο να είναι αυτόνομη σχολική μονάδα ή όχι.
Είναι φανερό ότι ο συντάκτης δεν το θεωρεί και απαραίτητο, από την άλλη όμως είναι και φανερό ότι ο σχεδιασμός του campus το απαιτεί.
Αν θέλετε να είναι σχολική μονάδα, ξεκάθαρα, δώστε στελέχη διοίκησης, γραμματεία, καθηγητές και μαθητές όπως και στις άλλες σχολικές μονάδες, πράγμα σχεδόν ουτοπικό.
Αν δεν θέλετε να είναι σχολική μονάδα, αλλά μονάδα εξυπηρέτησης-υποβοήθησης της λειτουργίας των υπολοίπων, τότε δώστε στελέχη διοίκησης, γραμματεία και προσωπικό με οργανικές θέσεις όπως και στις άλλες υπηρεσίες. Παράδειγμα είναι τα ΚΕΔΑΣΥ άρθρα 11 έως και 15 του ν.4823/2021.
Οι καθαρές και απλές λύσεις οδηγούν σε αποτελεσματική λειτουργία συνεργαζόμενων δομών για το καλό της επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης.
Το παρόν σχέδιο νόμου δεν φαίνεται να οδηγεί σε καθαρές λύσεις και επαναλαμβάνει την προβληματική τρέχουσα κατάσταση μετατοπίζοντας το εκκρεμές προς όφελος των ΕΠΑΛ και ελαχιστοποίηση των Εργαστηριακών Κέντρων
Αρναούτογλου Γεώργιος
Υποδιευθυντής ΕΚ Ευόσμου
Είναι γνωστό ότι ο ΥΠΑΙΘΑ είναι υπέρμαχος των ψηφιακών τεχνολογιών, όπως άλλωστε πολύ πετυχημένα έδειξε η προηγούμενη θητεία του στο σχετικό υπουργείο όπου σίγουρα βελτίωσε το δείκτη DESI (Digital Economy and Society Index) της χώρας μας.
Έθεσα λοιπόν και εγώ σε γνωστό ΑΙ chatbot (Bing) ερώτημα σχετικά με τη χρησιμότητα των Ε.Κ. και πήρα την παρακάτω απάντηση:
«Τα Εργαστηριακά Κέντρα (Ε.Κ.) είναι εκπαιδευτικές μονάδες που παρέχουν εργαστηριακή διδασκαλία σε μαθητές/-τριες της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, κυρίως των επαγγελματικών λυκείων (ΕΠΑ.Λ.), σε διάφορους τομείς και ειδικότητες. Τα Ε.Κ. έχουν ως στόχο να βελτιώσουν την ποιότητα και την αποτελεσματικότητα της εκπαίδευσης, να ενισχύσουν την επαγγελματική κατάρτιση και την απασχολησιμότητα των αποφοίτων, να προωθήσουν την καινοτομία και την επιστημονική έρευνα, να αναπτύξουν τις δεξιότητες και τις ικανότητες των μαθητών/-τριων, να ενθαρρύνουν την ενεργή και δημιουργική συμμετοχή τους στην εκπαιδευτική διαδικασία, να ενσωματώσουν τις νέες τεχνολογίες και τις βέλτιστες πρακτικές στην εκπαίδευση.
Η χρησιμότητα των Ε.Κ. αναγνωρίζεται από το Υπουργείο Παιδείας, τους εκπαιδευτικούς, τους μαθητές/-τριες και τους γονείς, καθώς και από τους εργοδότες και την αγορά εργασίας. Ωστόσο, τα Ε.Κ. αντιμετωπίζουν και πολλά προβλήματα και προκλήσεις, όπως η έλλειψη χρηματοδότησης, υποδομών, εξοπλισμού, προσωπικού, συντονισμού, αξιολόγησης, επιμόρφωσης, ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης .
Για να αξιοποιηθεί πλήρως η χρησιμότητα των Ε.Κ., πρέπει να ληφθούν μέτρα για την αντιμετώπιση των προβλημάτων και την ενίσχυση των δυνατοτήτων τους. Μερικά από αυτά τα μέτρα είναι:
1. Να αυξηθεί η χρηματοδότηση και η διαχείριση των πόρων των Ε.Κ., με τη συμμετοχή των δήμων, των περιφερειών, των επιχειρήσεων και των ευρωπαϊκών προγραμμάτων.
2. Να βελτιωθεί η υποδομή και ο εξοπλισμός των Ε.Κ., με την αναβάθμιση, την ανανέωση και την προσαρμογή τους στις σύγχρονες απαιτήσεις και τεχνολογίες.
3. Να αυξηθεί το προσωπικό των Ε.Κ., με την πρόσληψη, την κατάρτιση και την κινητικότητα εκπαιδευτικών και τεχνικών, με την εξειδίκευση και την πιστοποίηση των γνώσεων και των δεξιοτήτων τους, με την αναγνώριση και την επιβράβευση της εργασίας τους.
4. Να βελτιωθεί ο συντονισμός και η συνεργασία των Ε.Κ., με τα σχολεία, τις εκπαιδευτικές δομές, τις επιστημονικές κοινότητες, τους εργοδότες, τους φορείς της κοινωνίας των πολιτών, με την ανταλλαγή εμπειριών, πληροφοριών, υλικού και πρακτικών.
5. Να εφαρμοστεί η αξιολόγηση και η ανάδραση των Ε.Κ., με την καθιέρωση κριτηρίων, μεθόδων και εργαλείων αξιολόγησης, με την συμμετοχή όλων των ενδιαφερομένων, με την ανάλυση και την αξιοποίηση των αποτελεσμάτων…»
Μελετήστε το δεύτερο μέρος της απάντησης και περισσότερο τα προβλήματα των ΕΚ και τις προτάσεις αντιμετώπισης τους, ειδικά τις 3,4,5 γιατί και η 1 και 2 αν υλοποιηθούν θα καταρρεύσουν σύντομα χωρίς τη συγκροτημένη εκπαιδευτική δομή των ΕΚ που θα τα υποστηρίξει και θα τα αξιοποιήσει.
Θέτω λοιπόν το ερώτημα στο ΥΠΑΙΘΑ και συγκεκριμένα στην ομάδα που έγραψε το άρθρο 25 του ν/σ:
Θέλουμε την βελτίωση της επιτυχημένης εκπαιδευτικής δομής των Ε.Κ. ή τη διάλυσή της; Το άρθρο 25 είναι αντίθετο σε όλα τα προτεινόμενα μέτρα βελτίωσης των Ε.Κ. και οπισθοδρομεί την Ε.Ε.Κ. 40 χρόνια πίσω, στο βωμό στενών αντιλήψεων και λανθασμένων απόψεων.
Προτεινόμενα λοιπόν τα παραπάνω πέντε μέτρα, ειδική μέριμνα για το 5ο που ίσως είναι και το σημαντικότερο όλων. Επιπλέον σε πρακτικό επίπεδο προτείνεται:
1. Ενίσχυση των Ε.Κ. με την ενίσχυση του ρόλου των Υπεύθυνων Τομέων και όχι την κατάργησή τους. Να τους δοθεί η δυνατότητα συντονισμού των Θεωρητικών μαθημάτων του Τομέα τους ώστε να εναρμονιστούν με τις επιταγές των σύγχρονων παιδαγωγικών θεωριών. Να επιλέγεται Υπεύθυνος Τομέα με αρμοδιότητα και ευθύνη μόνο έναν από τους κωδικοποιημένους Τομείς της ΥΑ 96004/Δ4/ΦΕΚ 1318 Β’ / 1.7.2015 ώστε να μπορεί να αποδώσει έργο.
2. Οι Υπεύθυνοι Εργαστηρίων Κατεύθυνσης είναι σημαντικός παράγοντας λειτουργίας των Ε.Κ.. Η κοινή λογική επιτάσσει την επιλογή τους από τα Ε.Κ. και την διοικητική τους υπαγωγή στα Ε.Κ.
3. Τοποθέτηση Υποδιευθυντών έναν σε κάθε ωράριο λειτουργίας του κάθε Ε.Κ. ώστε να καλυφθεί επαρκώς διοικητικά.
4. Ο σύλλογος διδασκόντων των Ε.Κ. πρέπει να διατηρηθεί γιατί είναι ζωτικής σημασίας για την λειτουργία του, για την αποτίμηση της εργαστηριακής διδακτικής πράξης, για την επιμόρφωση των εκπαιδευτικών του, για τη συμμετοχή σε ευρωπαϊκά προγράμματα και πολλά άλλα.
5. Μικρά Εργαστηριακά Κέντρα πρέπει να υποβιβαστούν σε Σχολικά Εργαστήρια.
Δεν μπορεί να λειτουργήσει ετσι το ΕΚ και κατα συνεπεια δεν μπορει να εξυπηρετήσει το ΕΠΑΛ. Ποιος θα κανει επισκευες και αγορες για τα εργαστηρια; Απο ποια μοναδα; Ο ρολος των στελεχων των ΕΚ είναι να οργανώσουν το υλικό των εργαστηρίων. Τι νοημα έχει να εχουν εμπλοκή με την θεωρία; Η ύλη της θεωρίας είναι γνωστή. Οι καθηγητές που κανουν το θεωρητικό μερος μπορούν να επικοινωνουν με τους Υπευθυνους Εργαστηρίων και Τομέων όπως γίνεται και τώρα.
Το ΕΚ πρέπει να έχει στελέχη με πλήρη αναθεση σε αυτό. Πως θα εξυπηρετήσει εκατοντάδες μαθητών με μόνο δυο άτομα προσωπικό;
Ακούμε και διαβάζουμε πολλά, η επαγγελματική εκπαίδευση στηρίζεται στα ΕΚ, η καρδιά της επαγγελματικής εκπαίδευσης χτυπάει στα ΕΚ κ.α. Υπερβολές. Οι μαθητές εγγράφονται στα ΕΠΑΛ και οι καθηγητές τοποθετούνται στα ΕΠΑΛ και αν στηρίζεται σε κάτι η επαγγελματική εκπαίδευση είναι οι εκπαιδευτικοί της, οι οποίοι είναι οι μοναδικοί στην Ε.Ε. που έχουν δυο διευθυντές…
Τόσα χρόνια ζούμε μια στρέβλωση : ένα «σχολείο» μέσα σε ένα άλλο σχολείο… Μπερδεμένες αρμοδιότητες, περιττές διαθέσεις εκπαιδευτικών, ανακατωσούρα στο myschool κάθε φορά που αλλάζει πρόγραμμα, παίρνουν άδειες καθηγητές των μαθητών σου χωρίς να το ξέρεις και να μην αναφερθούμε και στα μπερδέματα στη μαθητεία…
Πουθενά στην εγχώρια και ξένη βιβλιογραφία της διοίκησης σχολικών μονάδων δεν υπάρχει η έννοια της απόφασης από δύο διευθυντές μετά από συνεννόηση και αν διαφωνούν στον… προϊστάμενο. Η διοίκηση απαιτεί ξεκάθαρα πεδία αποφάσεων. Τόσα χρόνια δεν είχαμε…
Είναι ευχάριστο που το υπουργείο αποφάσισε επιτέλους να ξεκαθαρίσει την κατάσταση και άργησε κιόλας. Η μεταφορά των τομεαρχών στο ΕΠΑΛ ( εξαιρετικό και άκρως λειτουργικό μέτρο) η διάθεση μόνο των ΔΕ στα εργαστηριακά κέντρα, έπρεπε να έχουν γίνει καιρό και δεν πρέπει να περιμένουμε άλλο. Να εφαρμοστούν από το 24-25 και όχι το 25-26.
Εκείνο που πρέπει να προσεχθεί είναι σχετικά με τους υπεύθυνους εργαστηρίων. Καταρχάς πρέπει να καταργηθεί εντελώς η μείωση ωραρίου. Μια εξωδιδακτική εργασία είναι και όχι απαιτητική.
Θα πρέπει όμως να υπάρχουν υπεύθυνοι εργαστηρίου διαφορετικοί σε κάθε κύκλο λειτουργίας. Όχι ο ίδιος. Αφού θα είναι διαφορετικοί οι τομεάρχες (σε ημερήσιο και εσπερινό ΕΠΑΛ) δεν μπορεί να είναι ο ίδιος υπεύθυνος εργαστηρίου (και να έχει δυο τομεάρχες). Θα είναι διαφορετικός και οι ανάγκες των εργαστηρίων θα προσδιορίζονται ανά σχολείο και θα τις υλοποιεί το ΕΚ. Επίσης αφού κάθε σχολείο θα έχει τους δικούς του υπεύθυνους εργαστηρίων θα μπορούσαν να αναλαμβάνουν έως 2 εργαστήρια.
Στις πρόσφατες επιλογές στελεχών σχολικών μονάδων (Υποδιευθυντών και Υπεύθυνων Τομέων ΕΚ), η ισχύουσα νομοθεσία όριζε την ευθύνη τουλάχιστον πέντε Εργαστηρίων ανά Υπεύθυνο Τομέα (από τρία που ίσχυε μέχρι πρόσφατα), σύμφωνα με το ν. 4763/2020, άρθρο 101 «Ρυθμίσεις για τα Εργαστηριακά Κέντρα (Ε.Κ.) – Τροποποίηση του άρθρου 10 του ν. 1566/1985», προφανώς για δημοσιονομικούς λόγους. Αυτό οδήγησε αναγκαστικά αρκετά Εργαστηριακά Κέντρα στην σύνθεση ανομοιογενών Τομέων για να καλύψουν την προϋπόθεση αυτή. Με έκπληξη είδαμε στην παρουσίαση του ΥΠΑΙΘΑ στην Δραπετσώνα ότι το γεγονός αυτό (δηλαδή η ανομοιογένεια των νεοσυσταθέντων Τομέων ΕΚ) χαρακτηρίστηκε ως λόγος κατάργησης των Υπεύθυνων Τομέων ΕΚ. Από την άλλη πλευρά, το πρακτικό αποτέλεσμα εξοικονόμησης επιδομάτων που προέκυψε από την αύξηση του απαιτούμενου αριθμού Εργαστήριών από τρία σε πέντε, ήταν κατά μέσο όρο ένας έως δύο λιγότεροι Υπεύθυνοι Τομέων ΕΚ ανά Εργαστηριακό Κέντρο, δηλαδή περίπου διακόσιοι λιγότεροι Υπεύθυνοι Τομέων ΕΚ πανελλαδικά. Το επερχόμενο νομοσχέδιο ορίζει Υπεύθυνους Τομέα ΕΠΑΛ σε πολλαπλάσιο αριθμό, τουλάχιστον τους τριπλασιάζει και δημιουργεί άνω των χιλίων διακοσίων Υπεύθυνων Τομέων ΕΠΑΛ σε πανελλαδικό επίπεδο με τους πιο μέτριους υπολογισμούς. Συγκεκριμένα η εφαρμογή του στα σχολεία της περιοχής μας αυξάνει τους Υπεύθυνους Τομέα ΕΠΑΛ ανά ΕΚ σε έντεκα έως δεκατέσσερις αντί των τριών ή τεσσάρων Υπεύθυνων Τομέων ΕΚ. Όμως η μεγάλη οικονομική επιβάρυνση δεν είναι ο προφανής πολλαπλασιασμός των επιδομάτων θέσεων ευθύνης, αλλά αυτή που θα προκύψει από την μείωση ωραρίων του «στρατού» των Υπευθύνων Τομέων ΕΠΑΛ που θα φτάσει σε απαίτηση περίπου τριακοσίων επιπλέον εκπαιδευτικών σε πανελλαδικό επίπεδο για να τις καλύψει. Αν έμενε λοιπόν ο απαιτούμενος αριθμός ανά Υπεύθυνο Τομέα στα τρία Εργαστήρια, Οι Τομείς ΕΚ θα ήταν ομοιογενείς και λειτουργικοί, το δημοσιονομικό όφελος θα ήταν πολύ μεγάλο και το λειτουργικό όφελος ακόμα μεγαλύτερο. Άξιο απορίας λοιπόν γιατί δε θα μπορούσε ο Υπεύθυνος Τομέα ΕΚ να ανταποκριθεί στη σύγχρονη παιδαγωγική αρχή και να αναλάβει τον συντονισμό Θεωρίας – Εργαστηρίου. Έτσι και η διαχείριση των Εργαστηρίων, θα γινόταν από το σημείο αναφοράς και συνάντησης των ΕΠΑΛ που είναι το ΕΚ , δηλαδή το αυτονόητο, ενώ τώρα οι δύο και τρεις σε κάποιες περιπτώσεις Υπεύθυνοι Τομέων ΕΠΑΛ (του ίδιου Τομέα και στο ίδιο ΕΚ) είναι βέβαιο ότι δεν θα μπορέσουν να λειτουργήσουν, αφού υπόκεινται διοικητικά σε διαφορετικές εκπαιδευτικές δομές και ο καθένας θα έχει προτεραιότητα τη «μικρή εικόνα» του σχολείου του. Δεν θα μπορέσουν οι Τομεάρχες ΕΠΑΛ να διαχειριστούν την Εργαστηριακή εκπαίδευση και κατάρτιση (μη λησμονούμε και τα ΔΙΕΚ), ειδικά στα μεγάλα ΕΚ. Το συμπέρασμα είναι δυστυχώς ότι αντί να βελτιωθεί η λειτουργία μιας επιτυχημένης εκπαιδευτικής δομής, όπως το Εργαστηριακό Κέντρο, αυτή καταργείται και επιστρέφουμε σε πρακτικές που δοκιμάστηκαν πριν σαράντα χρόνια, δεν απέδωσαν (ΚΕΤΕ και Τομεάρχες Θεωρίας – Εργαστηρίων) και οδήγησαν στη δημιουργία τότε (ν. 1566/1985) των Σχολικών Εργαστηριακών Κέντρων που σήμερα πάλι καταργούνται.
Στο Άρθρο 25 φαίνεται ξεκάθαρα η πρόθεση κατάργησης των εργαστηριακών κέντρων και η δημιουργία σύγχρονων αποθηκών με εργαλεία και μηχανήματα.
Όργανα διοίκησης θα είναι ο αποθηκάριος Α και ο αποθηκάριος Β, οι οποίοι θα εκτελούν και χρέη εντολοδόχων.
Η χρήση και η λειτουργία των ΕΚ θα είναι στο πνεύμα: Μπάτε σκύλοι αλέστε και αλεστικά μη δίνεται. Μπάχαλο..
Η αναβάθμιση της επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης δεν μπορεί να γίνει με υποστελέχωση των εργαστηριακών κέντρων.
Πρόταση: Επειγόντως μία διαβούλευση με τους διευθυντές των ΕΚ και τους σχολικούς συμβούλους έτσι ώστε να τεθούν αναλυτικά τα προβλήματα που θα προκύψουν από την υποστελέχωση των Εργαστηριακών κέντρων.
Αυτό το άρθρο του ν/σ μπορεί να εφαρμοστεί υπό προϋποθέσεις μόνο στην περίπτωση μιας σχολικής μονάδας – ΕΠΑΛ με ένα Εργαστηριακό Κέντρο (Ε.Κ.) – το οποίο υποβιβάζεται σε αυτή την περίπτωση σε Σχολικό Εργαστήριο. Όμως αυτές οι περιπτώσεις πανελλαδικά είναι ελάχιστες (λιγότερες του 10%). Είναι πολύ διαφορετικά τα πράγματα όσο αυξάνουν οι εκπαιδευτικές μονάδες που εξυπηρετούνται από τα Ε.Κ. Προβληματιστείτε με τα παρακάτω (πραγματικά και εφαρμοσμένα δεδομένα) σε αναγωγή σε αυτό το ν/σ:
Όταν σε έναν Τομέα (πχ Ηλεκτρολογίας, Ηλεκτρονικής και Αυτοματισμού) οι Υπεύθυνοι Τομεάρχες ΕΠΑΛ είναι τρεις, προερχόμενοι από τρία διαφορετικά ΕΠΑ.Λ. (στον ίδιο Τομέα πάντα):
– Ποια άποψη θα επικρατεί για το οποιοδήποτε απλό ή σύνθετο θέμα της σχολικής καθημερινότητας, όπως για παράδειγμα η προτεραιότητα χρήσης και κάλυψης των Εργαστηρίων αυτού του Τομέα, ειδικά όταν τα δύο ΕΠΑΛ λειτουργούν στο ίδιο ωράριο και μάλιστα στο εσπερινό (δεν συγχωνεύονται γιατί δεν είναι συστεγαζόμενα). Στα ίδια Εργαστήρια του ίδιου Τομέα καταρτίζονται εργαστηριακά και οι σπουδαστές του οικείου ΙΕΚ σε μέρος κοινού ωραρίου. Στην περίπτωση του ΙΕΚ δεν προβλέπεται Τομεάρχης ΙΕΚ, αλλά στο παρόν ν/σ λογίζεται το ΙΕΚ ως ισότιμη εκπαιδευτική μονάδα (σε αντίθεση με την παλαιότερη ΥΑ που έδινε προτεραιότητα στα ΕΠΑΛ, καλώς ή κακώς). Ποια άποψη θα επικρατήσει και πως θα διαμορφωθεί η χρήση και η κάλυψη των Εργαστηρίων;
– Στο επόμενο και σημαντικότερο επίπεδο: Ποιος από όλους τους εμπλεκόμενους (Τομεάρχες ΕΠΑΛ, εκπαιδευτές ΙΕΚ, κλπ) θα χρεώνεται τον εξοπλισμό, ποιος θα τον συντηρεί, ποιος θα τον επισκευάζει. Η απάντηση «όλοι μαζί» έχει δοκιμαστεί ανεπιτυχώς στο παρελθόν (πριν το 1985) και ήταν ο βασικός λόγος που ιδρύθηκαν τότε τα Σ.Ε.Κ. (Σχολικά Εργαστηριακά Κέντρα) για να λειτουργήσουν τα Εργαστήρια με λογική χρονοχρέωσης στις εξυπηρετούμενες εκπαιδευτικές δομές, υπό τον διαχειριστικό ρόλο της δομής των Σ.Ε.Κ. (Διευθυντής – Υποδιευθυντής – Υπεύθυνοι Τομέων – Υπεύθυνοι Εργαστηρίων) και να χρεωθούν εξοπλισμό και λειτουργία συνολικά.
– Ποιος θα επιλαμβάνεται των θεμάτων της σχολικής καθημερινότητας στα κτίρια των Εργαστηριακών Κέντρων, ειδικά στα θέματα υπευθυνότητας και τήρησης εφημεριών εκπαιδευτικών, σχολικής βίας και παραβατικότητας μαθητών κ.α.; Τονίζω άλλη μια φορά ότι τα ΕΠΑΛ είναι απομακρυσμένα από το ΕΚ, σε άλλα κτίρια με χιλιομετρική απόσταση. Αγαπητοί συντάκτες του ν/σ, υπολογίσατε αυτές τις περιπτώσεις; Γνωρίζετε τη σχολική καθημερινότητα των τελευταίων ετών στα σχολεία μας και ότι τα επίπεδα σχολικής βίας των μαθητών μας στα ΕΠΑΛ – ΕΚ αυξάνονται χρόνο με το χρόνο;
Νομίζουμε ότι πηγαίνουμε μπροστά επιστρέφοντας σε δοκιμασμένες και αποτυχημένες πρακτικές σαράντα ετών πίσω;
Βελτιώστε την υπάρχουσα εκπαιδευτική δομή των Ε.Κ. έπειτα από την αντικειμενική και αξιολογημένη αποτύπωση της εικόνας τους και στη συνέχεια να οργανώσετε τον διάλογο με τους εμπλεκόμενους. Είναι καλύτερη επιλογή από την κατάργησή τους.
Στην ουσία καταργείται ο σύλλογος διδασκόντων των ΕΚ. Οι απαιτήσεις λειτουργίας των ΕΚ απαιτούν περισσότερα όργανα διοίκησης και στελέχη, σίγουρα μεγαλύτερο αριθμό υποδιευθυντών εκεί που φιλοξενούνται και ΙΕΚ. Επίσης την ύπαρξη τεχνικής υπηρεσίας στα ΕΚ των ΚΕΕΚ.
Οι τομείς εργαστηρίων του ΕΚ πρέπει να παραμείνουν στη φιλοσοφία που υπάρχει στο ΦΕΚ λειτουργίας των ΕΚ σήμερα, να βασίζεται δηλαδή στο διδασκόμενο αντικείμενο των εργαστηρίων που ανήκουν στον ίδιο τομέα. Τα εργαστήρια εξυπηρετούν ανάγκες και άλλων δομών π.χ. ΙΕΚ δεν μπορεί να καθορίζονται οι τομείς τους από τους τομείς των ΕΠΑΛ.
Ο ρόλος των υπεύθυνων εργαστηρίων, είναι κομβικός για τη σωστή και ασφαλή λειτουργία των εργαστηρίων και την βέλτιστη αξιοποίηση του εξοπλισμού. Δεν υπάρχει πρόνοια στο νομοσχέδιο για οικονομικά ή άλλα κίνητρα (μείωση ωραρίου – μόρια) ώστε κάποιος να θέλει να αναλάβει υπεύθυνος εργαστηρίου. Ο τρόπος ορισμού τους, η ασαφής υπηρεσιακή σχέση τους με τους διευθυντές των ΕΠΑΚ – ΕΚ και τους πολλούς τομεάρχες για τον ίδιο τομέα εργαστηρίων, θα δημιουργήσει μια προβληματική λειτουργία που θα οδηγήσει στην μη χρήση του εργαστηριακού εξοπλισμού (από τι στιγμή που όλοι και κανένας δεν θα τον έχουν χρεωμένο). Φαινόμενα «κλειδωμένου εξοπλισμού» κλπ που αντιμετωπίστηκαν σε σημαντικό βαθμό με την ίδρυση των ΕΚ, θα επανέλθουν στην καθημερινή εικόνα των εργαστηρίων.
Στην παράγραφο 8 του ίδιο άρθρου υπάρχει προφανές λάθος (αντί διευθυντής/υποδιευθυντής ΕΚ γράφει διευθυντής/υποδιευθυντής ΕΠΑΛ).
Τα ΕΚ αποτελούν τα θεμέλια λειτουργίας των ΕΠΑΛ και των ΙΕΚ και θα έπρεπε να αναβαθμιστεί ο ρόλος τους. Αντί των ρυθμίσεων που εισάγει το νομοσχέδιο θα έπρεπε να θεσπιστούν οργανικές θέσεις εκπαιδευτικών στα ΕΚ, οι οποίοι στα πλαίσια του ωραρίου λειτουργίας των ΕΚ και του δικού τους διδακτικού ωραρίου, υποχρεωτικά θα πρέπει να παρευρίσκονται (ως πρώτοι ή δεύτεροι εκπαιδευτικοί) στα εργαστήρια που είναι υπεύθυνοι όταν αυτά λειτουργούν φιλοξενώντας μαθητές από οποιαδήποτε εκπαιδευτική δομή (ΕΠΑΛ, ΣΑΕΚ, ΕΣΚ). Όταν ο αριθμός μαθητών απαιτεί δεύτερο καθηγητή στα εργαστήρια αυτός πρέπει αποκλειστικά να είναι ο εκπαιδευτικός που διδάσκει στο ΕΠΑΛ το θεωρητικό μέρος του μαθήματος.
Εάν οι Υπεύθυνοι Τομέα και οι Υπεύθυνοι Εργαστηρίων φύγουν από την πλήρη εποπτεία του ΕΚ, όπως διαφαίνεται από το παρόν, θα διαλυθεί το «σύμπαν». Τα ΕΚ δημιουργήθηκαν γι΄αυτό ακριβώς το λόγο. Με τις διατάξεις αυτές γυρίζουμε πίσω 35 χρόνια.
Πως θα συνεννοηθούν οι Υπεύθυνοι Τομέα του ημερήσιου κύκλου με τους αντίστοιχους του εσπερινού κύκλου;
Ποιος θα έχει την ουσιαστική ευθύνη λειτουργίας ενός Εργαστηρίου Κατεύθυνσης δηλ. ποιος θα έχει τα κλειδιά, που θα λειτουργεί σε περισσότερο από ένα ωράριο (π.χ. ημερήσιο, απογευματινό και εσπερινό);
Τι θα συμβαίνει όταν ένα εργαστήριο, τη μια χρονιά χρησιμοποιείται από μία σχολική μονάδα, την επόμενη από μια 2η και τη μεθεπόμενη από μία πάλι ή από καμία;
Ποια σχολική μονάδα θα αναλάβει τα λειτουργικά έξοδα συντήρησης των εργαστηρίων που τα μοιράζονται πολλά σχολεία;
Αυτά είναι μερικά μόνο από τα πρακτικά προβλήματα που μπορεί να προκύψουν.
Τα ΕΚ πρέπει να ενισχυθούν και όχι να αποδυναμωθούν. Τα ΕΚ κρατούν την Τεχνική Εκπαίδευση. Όταν γίνονται επισκέψεις Γυμνασίων σε ΕΠΑΛ, θέλουν να δουν τα εργαστήρια, όχι τις αίθουσες διδασκαλίας.
ΥΓ. Δόθηκαν ωραιότατοι διαδραστικοί πίνακες στα ΕΠΑΛ (και οι διευθυντές τους δεν ξέρουν πως να τους προστατεύσουν) αλλά όχι στα ΕΚ (όπου υπάρχουν συγκεκριμένοι κανόνες χρήσης εξοπλισμού), γιατί;
-Στο τρίτο εδάφιο της παρ. 1 του άρθρου 6Ζ δεν βγαίνει νόημα. Να εξηγήσετε τι εννοείτε όταν λέτε: «προέρχονται από λιγότερες εκπαιδευτικές μονάδες»
– ο Διευθυντής και ο Υποδιευθυντής του Ε.Κ. θα κάνουν μάθημα; Αν ναι. Σε ποια σχολική μονάδα και τι μαθήματα θα κάνουν; (π.χ. μόνο εργαστήρια, μόνο θεωρίες ή και τα δύο;)
– Οι υπεύθυνοι εργαστηρίων να μειώνουν το ωράριό τους σε κάθε περίπτωση κατά δύο (2) ώρες από το οριζόμενο, βάση των ετών προϋπηρεσίας .
– Δεν προβλέπεται η ύπαρξη θέσεων ΔΕ για όλους τους Τομείς των ΕΠΑ.Λ., Π.ΕΠΑ.Λ. και ΕΝΕΕΓΥ-Λ. (π.χ. του Τομέα Γεωπονίας). Επίσης οι Τ.Ε. δεν μνημονεύονται πουθενά. Δηλαδή, αν ανήκουν στη δύναμη του ΕΠΑ.Λ. ή του Ε.Κ. ή στην χειρότερη περίπτωση αν πρόκειται σιγά – σιγά να καταργηθούν.
Η επαγγελματική εκπαίδευση στην Ελλάδα στηρίζεται στα Εργαστηριακά Κέντρα (ΕΚ). Όταν με το παρόν νομοσχέδιο αποψιλώνονται τα ΕΚ και παραμένουν μόνο με Δ/ντή και Υποδ/ντή η επαγγελματική εκπαίδευση είναι σίγουρο ότι θα διαλυθεί. Η πραγματικότητα στη χώρα μας είναι εντελώς διαφορετική από άλλες χώρες. Εδώ υπάρχουν διάσπαρτα ΕΠΑ.Λ με σχετικά μικρό αριθμό μαθητών, χωρίς καμιά υποδομή (προσωπικά γνωρίζω πάνω από δέκα (10) ΕΠΑ.Λ που δεν διαθέτουν καθόλου εργαστηριακούς χώρους, όλα τα μαθήματα εργαστηριακά και μη γίνονται στις αίθουσες διδασκαλίας με προτζέκτορ, αν έχουν κιόλας) και συστεγαζόμενα ΔΙΕΚ σε κτήρια των ΕΠΑΛ χωρίς καμία απολύτως εργαστηριακή υποδομή και εξοπλισμό. Συγκεκριμένα στην πόλη μου το ΔΙΕΚ χρησιμοποιεί αποκλειστικά τον ελλιπή εργαστηριακό εξοπλισμό του ΕΚ, φαντασθείτε για ειδικότητες διαφορετικές από αυτές που λειτουργούν στο ΕΠΑ.Λ. Αποτέλεσμα αυτού είναι το σύνολο των εργαστηριακών μαθημάτων του ΔΙΕΚ να γίνεται θεωρητικά στις αίθουσες διδασκαλίας χρησιμοποιώντας αποκλειστικά τον πίνακα για τις εργαστηριακές ασκήσεις!!!!! Για ποια λοιπόν επαγγελματική εκπαίδευση μιλάμε και κοροϊδευόμαστε. Η μόνη σοβαρή δουλειά αυτή τη στιγμή γίνεται μόνο σε οργανωμένα ΕΚ, η διάλυση των οποίων, θα συμπαρασύρει την επαγγελματική εκπαίδευση στην κατρακύλα.
Λύση υπάρχει και είναι μόνο μία:
Δημιουργία αυτόνομων και πλήρως εξοπλισμένων Εργαστηριακών Κέντρων (ΕΚ) που θα μπορούν να εξυπηρετούν τα εργαστηριακά μαθήματα των ΕΠΑ.Λ (πρωινών και εσπερινών) και των ΔΙΕΚ (απογευματινά). Στα ΕΚ πρέπει να υπάρχουν Δ/ντες, Υποδ/ντές, Τομεάρχες, Υπεύθυνοι εργαστηρίων, ακόμη και διοικητικό προσωπικό σε όλες τις βάρδιες αλλιώς θα πέσει πολύ κλάμα.
Πιο αποτυχημένο νομοσχέδιο δεν έχω δει εδώ και δεκαετίες στην επαγγελματική εκπαίδευση. Αυτοί που έφτιαξαν αυτό το νομοσχέδιο μάλλον δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα. Καλό κουράγιο στην άμοιρη επαγγελματική εκπαίδευση αν καταργηθούν τα ΕΚ. Τα προβλήματα που δημιουργήθηκαν μεταξύ Δ/ντων ΕΠΑ.Λ, Ε.Κ, ΔΙΕΚ κ.λ.π δεν λύνονται με την κατάργηση των ΕΚ, αλλά αντιθέτως με την ενίσχυση και την αυτοτελή τους λειτουργία.
ΚΡΙΜΑ ΣΤΗΝ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ!!!!!!!
Οι αλλαγές είναι προς τη σωστή κατεύθυνση. Είναι σωστό τα θεωρητικά και εργαστηριακά μαθήματα να αντιμετωπίζονται ως ενιαίο σύνολο. Άλλωστε γονείς και παιδιά ένα σχολείο γνωρίζουν: το ΕΠΑΛ, εκεί που γίνεται η εγγραφή κι από εκεί που λαμβάνονται οι τίτλοι σπουδών. Γονείς και μαθητές επιλέγουν ΕΠΑΛ φοίτησης, όχι ΕΚ.
Τα εργαστήρια βέβαια είναι πολύ σημαντικά και πρέπει να λαμβάνεται ιδιαίτερη μέριμνα για τη συντήρηση του εξοπλισμού, ιδίως όταν ένα εργαστήριο εξυπηρετεί περισσότερες της μίας μονάδες. Οι τομεάρχες μπορεί να υπάγονται στο ΕΠΑΛ, όμως θα έχουν ευθύνη ΚΑΙ των εργαστηριακών μαθημάτων. Το ότι δεν θα λογοδοτούν στο δ/ντή ΕΚ δε σημαίνει ότι δεν θα συνεργάζονται μαζί του, αλίμονο! Σημαντικός επίσης είναι ο ρόλος του υπεύθυνου εργαστηρίου, ο οποίος θα πρέπει να ελέγχει σε πολύ τακτική βάση τον εξοπλισμό και όχι μόνο στην αρχή και το τέλος της χρονιάς. Και μάλιστα το σύνολό του, όχι μόνο ό,τι χρησιμοποιεί άμεσα το ΕΠΑΛ. Καιρός είναι η ανάθεση εργαστηρίου να μην είναι τίτλος τιμής, αλλά ουσιαστική εξωδιδακτική εργασία, όπως π.χ. ο υπεύθυνος τμήματος.
Ο διαχωρισμός ως τώρα των καθηγητών σε εργαστηριακούς και «θεωρητικούς» είναι απαράδεκτος, οδηγεί σε δυσλειτουργικά σχήματα. Προφανώς προέρχεται από το παρελθόν της επαγγελματικής εκπαίδευσης, δε συνάδει με τα σημερινά δεδομένα και δεν βοηθά την ανέλιξή της. Οι εκ διαμέτρου αντίθετες απόψεις που εκφράζονται για το ίδιο άρθρο, αποδεικνύουν περίτρανα ότι υπάρχουν καθηγητές δύο ταχυτήτων. Αυτή η αδικία πραγματικά πρέπει επιτέλους να σταματήσει! Και καθένας να ανταμείβεται για τον πραγματικό (όχι πλασματικό ή θεωρητικό) όγκο εργασίας που αναλαμβάνει και διεκπεραιώνει!
Οι υπεύθυνοι εργαστηρίων είναι πιο σωστό να προτείνονται σε συνεργασία με τον τομεάρχη από το διευθυντή ΕΠΑΛ, αφού ούτως ή άλλως όλοι οι καθηγητές είναι του ΕΠΑΛ (στο ΕΠΑΛ αναλαμβάνουμε υπηρεσία μόνιμοι και αναπληρωτές). Επιπλέον με τη ρύθμιση αυτή ο εργαστηριακός εξοπλισμός όχι μόνο δεν αφήνεται στην τύχη του, αλλά ενισχύεται η φροντίδα του αφού μέρος της ευθύνης περνά και στο διευθυντή ΕΠΑΛ καθώς τομεάρχης και καθηγητής-υπεύθυνος υπάγονται στο ΕΠΑΛ.
Επειδή όμως το ΕΚ εξυπηρετεί και άλλες μονάδες, θα πρέπει και από αυτές να υπάρχει η αντίστοιχη υπευθυνότητα και καταμερισμός ευθυνών. Οι διευθυντές των ΕΚ μοιάζουν αποδυναμωμένοι, στην πραγματικότητα όμως απαλλάσσονται από πολλά βάρη και θα μπορούν απερίσπαστοι να επικεντρωθούν στις βασικές τους ευθύνες και η συνεργασία τους με τις μονάδες που εξυπηρετούν να είναι πιο απρόσκοπτη. Οι διευθυντές ΕΠΑΛ από την άλλη επωμίζονται επιπλέον ευθύνες. Θα έχουν όμως μεγαλύτερη ευελιξία και λιγότερες προστριβές.
Είναι σωστή η λογική ότι “η θεωρία και το εργαστήριό της πρέπει να θεωρούνται και να αποτελούν ενιαία μαθησιακή ενότητα” (όπως ανέφερε ο Υπουργός στην παρουσίαση στο ΠΕΠΑΛ Περάματος στις 19/12, στο χρονικό σημείο 11:09 του παρακάτω υπερσυνδέσμου του καναλιού του πρωθυπουργού στο youtube https://www.youtube.com/watch?v=xGWffyFWVK0 ) αλλά ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΤΙ ΟΙ ΤΟΜΕΑΡΧΕΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΣΤΑ ΕΠΑΛ ΓΙΑ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΠΟΠΤΕΙΑ ΤΟΥ ΘΕΩΡΗΤΙΚΟΥ ΜΕΡΟΥΣ ΤΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ!
Το σύνθημα των μαθητών των ΕΠΑΛ ΑΣΧΕΤΩΣ αν θα επιλέξουν τη συνέχεια των σπουδών τους στην Τριτοβάθμια εκπαίδευση ή όχι, ΑΣΧΕΤΩΣ αν μπορούν να το εκφράσουν ή όχι ΕΙΝΑΙ «ακούω και ξεχνώ, βλέπω και θυμάμαι, ΚΑΝΩ ΚΑΙ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ».
Αυτή είναι και η τεράστια διαφορά των ΕΠΑ.Λ. από τα ΓΕΛ. Η «έμπρακτη»/»εργαστηριακή» γνώση και μάθηση!
Η εργαστηριακή άσκηση εξυπηρετεί την εις βάθος κατανόηση της θεωρίας και εντέλει τη μάθηση! Το λέω με απόλυτη βεβαιότητα για την ειδικότητά μου (Πληροφορικής, ΠΕ86). Ο μαθητής γράφει python στον ΗΥ και ΑΚΡΙΒΩΣ ΓΙΑΥΤΟ ΤΟ ΛΟΓΟ μπορεί και μαθαίνει τη γλώσσα την οποία σε επίπεδο Πανελληνίων θα γράψει στο χαρτί. Υπάρχει άμεση σχέση θεωρίας και πράξης! Αλίμονο αν αυτό δεν συμβαίνει και σε όποιους τομείς/ειδικότητες είναι αποκομμένη η θεωρία από την πράξη!
Ξαναλέω όμως ότι αυτό ΔΕΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ότι πρέπει ο τομεάρχης να «μετοικήσει» στο ΕΠΑ.Λ. Πρέπει να έχει ΚΑΙ την ευθύνη του θεωρητικού μαθήματος ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΑΦΗΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΕΥΘΥΝΕΣ ΤΟΥ ΤΟΜΕΑΡΧΗ ΧΩΡΙΣ ΕΜΠΡΟΣΩΠΗ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΣΤΑ Ε.Κ.
Το ξαναγράφω με όσο πιο απλό τρόπο γίνεται: ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΣΤΑ Ε.Κ. ΑΛΛΑ ΣΥΝΟΛΙΚΑ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗ ΔΟΜΗ ΠΟΥ ΠΡΟΤΕΙΝΕΤΑΙ!
Υπάρχει επίσης το εξής παράδοξο: Πριν δυόμιση μήνες έγινε η τοποθέτηση των τομεαρχών και εκεί υπήρχε σαφής η υποχρέωση ο κάθε τομεάρχης να έχει ευθύνη 5 τουλάχιστον εργαστηρίων (παλαιότερο νομοθετικό πλαίσιο έλεγε τουλάχιστον 3)
Άρα η τοποθέτηση τομεαρχών γινόταν με μια λογική οικονομίας.
Τώρα οι τομεάρχες θα είναι όσοι και οι τομείς στα ΕΠΑΛ; Αυτό θα έχει αύξηση σε τομεάρχες κατά ένα πολύ μεγάλο ποσοστό!!! (Στο κτηριακό συγκρότημα που υπηρετώ θα ανέλθουν από 4 σε 11 – αντί των 4 που είναι στο Ε.Κ. θα είναι 6 στο πρωινό ΕΠΑΛ και 5 στο απογευματινό)
Και ενώ επιχειρείται τέτοια αύξηση στον αριθμό των στελεχών γίνεται τέτοια αποδυνάμωση στα εργαστηριακά κέντρα;;;!!!!
Προς Θεού συνάδελφοι, θα πρέπει να φύγουμε από την όποια επιρροή προσωπικών αντιπαραθέσεων (που δυστυχώς υπάρχουν) ή συμφερόντων, αλλά να σκεφτούμε το πόσο καλά σχεδιάζεται το μέλλον της Ε.Ε.Κ.
Υπάρχουν ΕΚ στα οποία εκπαιδεύονται μαθητές από περισσότερα του ενός ΕΠΑΛ, μερικά εκ των οποίων είναι μακριά από τα ΕΚ, οπότε καθηγητές και μαθητές ματακινούνται κάποιες μέρες για την κάλυψη των Εργαστηριακών Ωρών.
Στις περισσότερες περιπτώσεις τα ΕΚ λειτουργούν σε τρεις κύκλους, εξυπηρετώντας στο πρωϊνό κύκλο τα ΕΠΑΛ, στον μεσημεριανό τα ΙΕΚ και στον απογευματινό τα Εσπερινά ΕΠΑΛ.
Για τους παραπάνω λόγους πρέπει να υπάρχει ένας τουλάχιστον Υποδιευθυντής στα ΕΚ για κάθε κύκλο λειτουργίας.
Συνεχίστε προς αυτή την ορθή κατεύθυνση τα Ε.Κ είναι μονάδες «βοηθητικές» (χωρίς να υποβαθμίζω καθόλου στο τι μπορούν να προσφέρουν) προς τα ΣΑΕΚ και τα ΕΠΑΛ και αντί να εκπαιδεύουν καταδυναστεύουν με την σημερινή τους μορφή, οι αλλαγές αυτές είναι απαραίτητες για να προσφέρουν το έργο για το οποίο έχουν δημιουργηθεί.
Δυστυχώς πολλά από αυτά (όχι όλα) έχουν γίνει «φωλιές» βολεμένων
Αν παραμείνει το σχέδιο νόμου με αυτή τη μορφή ουσιαστικά καταργούνται τα Εργαστηριακά Κέντρα, διότι είναι αδύνατο να μπορέσουν να λειτουργήσουν μόνο από τον Διευθυντή και τον Υποδιευθυντή.
Οι Tομεάρχες και οι Υπεύθυνοι εργαστηρίων πρέπει να ανήκουν στα Εργαστηριακά Κέντρα και να επιλέγονται από τον Διευθυντή του ΕΚ. Ο Σύλλογος διδασκόντων του ΕΚ να αποτελείται από τον Διευθυντή, τον Υποδιευθυντή, τους Τομεάρχες και τους Υπεύθυνους εργαστηρίων. Οι εκπαιδευτικοί που έχουν εργαστηριακές ώρες, να ανήκουν στα ΕΠΑΛ και να μην διατίθενται στα ΕΚ. Με αυτόν τον τρόπο ο Σύλλογος διδασκόντων του ΕΚ θα είναι ευέλικτος, λειτουργικός και θα γίνεται καλύτερος έλεγχος των εργαστηρίων σε ότι αφορά τον πάγιο εξοπλισμό και τα αναλώσιμα υλικά.
Ως Διευθυντής Εργαστηριακού Κέντρου οφείλω να διατυπώσω την γνώμη μου για το συγκεκριμένο άρθρο, το οποίο σχετίζεται και με το άρθρο 22 που αφορά τους Τομεάρχες. Τα Ε.Κ. αποτελούν ουσιαστικά αυτή τη στιγμή το συνδετικό κρίκο μεταξύ των ΕΠΑΛ και των Εργαστηρίων τα οποία ανήκουν στην αποκλειστική ευθύνη του Ε.Κ., το οποίο και τα διαθέτει όχι μόνο στα ΕΠΑΛ, αλλά και στα ΔΙΕΚ και στο θεσμό της Μαθητείας. Ένα Ε.Κ. το οποίο εξυπηρετεί τρία διαφορετικά ΕΠΑΛ, άλλα συστεγαζόμενα και άλλο σε διαφορετική περιοχή, παράλληλα εξυπηρετεί και τα ΔΙΕΚ και τη Μαθητεία και όλα αυτά να λειτουργούν σε διαφορετικούς κύκλους, είναι πραγματικά αδύνατο να καταφέρει να ανταπεξέλθει εάν δεν έχει πλέον Υπεύθυνους Τομέα. Η συντήρηση των εργαστηρίων, η αγορά αναλωσίμων αλλά και πάγιου εξοπλισμού θα καταρρεύσει. Οι υπεύθυνοι εργαστηρίων οι οποίοι ορίζονται ανά έτος σε καμία περίπτωση με το υπάρχον καθεστώς δεν θα μπορέσουν να ανταπεξέλθουν στις τρέχουσες ανάγκες. Θεωρώ λάθος την προσέγγιση αντικατάστασης των Υπ. Τομέων. Εφόσον οι Υπ. Τομέα αντικατασταθούν, θα πρέπει να καθοριστεί απαραίτητα ένα αυστηρό πλαίσιο συνεργασίας με τα Ε.Κ. των νέων Τομεαρχών των ΕΠΑΛ. Εάν δεν υπάρχει νομοθετικό πλαίσιο συνεργασίας δεν μπορώ να κατανοήσω ποιος θα είναι ο ρόλος των νέων Τομεαρχών, εφόσον τα εργαστήρια ανήκουν στα Ε.Κ. Επίσης την τρέχουσα σχολική χρονιά που ορίστηκαν Υπ. Τομέων στα Ε.Κ. το υπουργείο προχώρησε σε σχετικές περικοπές με αποτέλεσμα να λειτουργούμε με Υπ. Τομέα οι οποίοι αναγκάζονται να μετακινούνται σε τρία διαφορετικά ΕΠΑΛ σε πρωινό και εσπερινό κύκλο και σε διαφορετικές περιοχές (έχοντας υπό την επίβλεψη τους περισσότερα από δέκα εργαστήρια).
Ο διορισμός περισσότερων Τομεαρχών, ένας για κάθε τομέα σε κάθε ΕΠΑΛ είναι μια θετική προοπτική, η οποία αν δεν συνοδευτεί με την απαραίτητη ρύθμιση για άμεση συνεργασία με τα Ε.Κ. ή ακόμη καλύτερα και να ανήκουν στο Ε.Κ., δεν θα έχει κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα. Ο ρόλος των Τομεαρχών ήταν, είναι και θα πρέπει να είναι η επίβλεψη και συντήρηση των εργαστηριακών χώρων ευθύνης τους. Επίσης αλχημείες που έχουν παρατηρηθεί με τον ορισμό ενός Τομεάρχη για δύο και τρεις διαφορετικούς τομείς, πρέπει να παύσουν. Πως γίνεται ένας Τομεάρχης με ειδικότητα Πληροφορικής να έχει οριστεί και υπεύθυνος για τον τομέα Υγείας και Γεωπονίας. Και το αντίστροφο. Με ποιες γνώσεις και ποια εμπειρία; Η λύση των επιπλέον Τομεαρχών σε κάθε ΕΠΑΛ που προτείνεται στο νομοσχέδιο μπορεί να αποδώσει πραγματικά αποτελέσματα και να καταστήσει τους εργαστηριακούς χώρους ασφαλείς για μαθητές και εκπαιδευτικούς μόνο εάν οι Τομεάρχες ανήκουν στα Ε.Κ.
Τέλος, θα ήθελα να αναφέρω το γεγονός ότι σε κάθε Ε.Κ. ορίζεται μόνο ένας υποδιευθυντής. Στην παραπάνω περίπτωση που ανέφερα, το Ε.Κ. εξυπηρετεί περισσότερους από 1500 μαθητές σε διαφορετικούς κύκλους και διαφορετικές τοποθεσίες. Πως είναι δυνατόν; Ξεκάθαρα θα πρέπει να υπάρχει ένα υποδιευθυντής για κάθε ΕΠΑΛ που εξυπηρετεί το Ε.Κ.
Θεωρώ ότι το νομοσχέδιο με τις συγκεκριμένες αναφορές που έχει, οι οποίες είναι ελάχιστες και ελλιπέστατες, χωρίς συγκεκριμένες κατευθύνσεις αντί να ενισχύει τα Ε.Κ., τα αποδυναμώνει φανερά και τα οδηγεί σε υπολειτουργία, βάζοντας σε κίνδυνο μαθητές, εκπαιδευτικούς, εξοπλισμό. Δεν βλέπω καμία αναβάθμιση της Επαγγελματικής Εκπαίδευσης ή αυτονομία στα Ε.Κ. σε αυτό το άρθρο, παρατηρώ ακριβώς το αντίθετο. Και εν τέλει, εάν θα πρέπει ο Διευθυντής να λειτουργεί με στελέχη μόνο έναν υποδιευθυντή και χωρίς σύλλογο, πραγματικά δεν κατανοώ πόσα μπορεί να προσφέρει.
Ο σύλλογος διδασκόντων στα ΕΚ δεν έχει λόγο ύπαρξης, ούτε λειτουργική είναι η διάθεση εκπαιδευτικών στα ΕΚ. Η σύνδεση θεωρίας και πράξης είναι απαραίτητη και πρέπει να συνδέεται άμεσα με τη σχολική μονάδα (ΕΠΑΛ). Τα ΕΚ παρέχουν τον εργαστηριακό εξοπλισμό για την επίτευξη των μαθησιακών αποτελεσμάτων όπως σχεδιάζονται στα ΕΠΑΛ και πότε δεν είχαν την παιδαγωγική ευθύνη των μαθητών.
Τελικά αυτή η εκπαιδευτική δομή (τα ΕΚ) που είναι η καρδιά της ΕΕΚ θα μείνει εκτός πλαισίου αξιολόγησης; Θα αυτοαξιολογούνται τα ΕΚ από τους συλλόγους διδασκόντων των ΕΠΑΛ, δηλ και από φιλόλογους, μαθηματικούς, θεολόγους κλπ;
Η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών από τον Διευθυντή (ν. 4823/2021) που διδάσκουν εργαστηριακά μαθήματα (Τομεάρχες ΕΠΑΛ, Υπεύθυνοι Εργαστηρίων και λοιποί εκπαιδευτικοί Εργαστηρίων) από ποιον Διευθυντή θα υλοποιείται; Είναι δυνατόν ο Διευθυντής ΕΠΑ.Λ. που βρίσκεται σε άλλο κτίριο, πιθανά απομακρυσμένο, να αξιολογήσει για παράδειγμα την υπηρεσιακή συνέπεια εκπαιδευτικού που διδάσκει σε άλλη εκπαιδευτική δομή; (Ε.Κ. υπό άλλον Διευθυντή).
Το ν/σ περιλαμβάνει στο άρθρο αυτό διατάξεις κατάργησης των Ε.Κ. ως σχολικής μονάδας και προχωρά σε κατάργηση και της διοικητικής δομής των Ε.Κ. Θα συνεχίσει όμως να εξυπηρετεί εργαστηριακά σχολικές μονάδες της περιοχής (ΕΠΑ.Λ. -Δ.Ι.Ε.Κ.). Στη συνηθισμένη περίπτωση εξυπηρέτησης δύο ΕΠΑΛ, ενός πρωινού και ενός εσπερινού και ενός ΙΕΚ που συνεπάγεται λειτουργίας σε τρία ωράρια, προκύπτουν τα εξής ερωτήματα:
1. Πως θα καλυφθεί διοικητικά το Ε.Κ. με έναν Διευθυντή και ένας Υποδιευθυντή (που θα αναπληρώνει κατά περίπτωση τον Διευθυντή);
2. Πως θα επιλύονται θέματα διαφωνιών μεταξύ των εκπαιδευτικών μονάδων που αξιώνουν χρήση των Εργαστηρίων στο ίδιο ωράριο ή σε κοινό μέρος ωραρίου (πχ μεταξύ Δ.Ι.Ε.Κ. και εσπερινών ΕΠΑΛ).
3. Ποιος θα αποφασίζει, συντονίζει, επιβλέπει ή αναθέτει τις διαδικασίες επισκευής, απογραφής, χρέωσης, εκσυγχρονισμού κλπ του εργαστηριακού εξοπλισμού, όταν οι εμπλεκόμενοι (Τομεάρχες ΕΠΑΛ, Υπεύθυνοι Εργαστηρίων κλπ) υπάγονται διοικητικά σε διάφορες σχολικές μονάδες εκτός του ΕΚ; Ποια άποψη θα υπερισχύει και με ποια κριτήρια;
Θετικές οι διατάξεις για τα εργαστηριακά κέντρα τα οποία λειτουργούσαν εν είδη σχολών μαθητείας της ΔΥΠΑ, αφού όπως επικαλουνται κάποιοι και στη διαβούλευση το «σύνθημα» των μαθητών των ΕΠΑΛ πρέπει να είναι «ακούω και ξεχνώ, βλέπω και θυμάμαι, ΚΑΝΩ ΚΑΙ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ».
Παραβλέπουν προφανώς τον σημαντικό αριθμό μαθητών των ΕΠΑΛ (περισσότερο από το 50% των αποφοίτων) που συμμετέχουν στις Πανελλαδικές εξετάσεις και τον σημαντικό αριθμό μαθητών που επιτυγχάνουν στα ΑΕΙ δίνοντας ΘΕΩΡΗΤΙΚΑ μαθήματα που διδάσκονται στα ΕΠΑΛ αφού το εργαστήριο από την θεωρία είναι αποκομμένα και οι εργαστηριακοί δεν παίρνουν θεωρητικά μαθήματα.
Θα έπρεπε να γίνει και ανακατανομή ειδικοτήτων , προφανώς θα γίνει σε δεύτερο χρόνο.
Όσοι θέλουν να ακολουθήσουν το σύνθημα «ακούω και ξεχνώ, βλέπω και θυμάμαι, ΚΑΝΩ ΚΑΙ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ» θα επιλέγουν τις σχολές κατάρτισης και όσοι έχουν βλέψεις και για τα ΑΕΙ, τα ΕΠΑΛ. Σε αυτό θα βοηθήσει και η επιλογή μαθητών με κριτήριο τον βαθμό Γυμνασίου. Αυτό θα συμβάλλει στην παρεχόμενη ποιότητα εκπαίδευσης, αφού γίνουν όμωςουσιαστικες αλλαγές και παρεμβάσεις στα βιβλία, αναλυτικά προγράμματα κ.τ.λ.
Είναι στη σωστή κατεύθυνση η κατάργηση του συλλόγου διδασκόντων στο ΕΚ και η μετακίνηση των τομεαρχων στα ΕΠΑΛ ώστε να συμμετέχουν και να παρακολουθούν την ύλη και των θεωρητικών μαθημάτων. Εξάλλου σύμφωνα με το σχέδιο νόμου θα συνεργάζονται με τους υπεύθυνους εργαστηρίου για τον αναγκαίο εξοπλισμό ο οποίος σπάνια αλλάζει και κυρίως είναι αναλώσιμο επαναλαμβανόμενο υλικό κάθε χρόνο!
Έπρεπε να έχουν γίνει χθες οι αλλαγές που περιλαμβάνονται στο νομοσχέδιο.
Εννοείται ότι οι τομεάρχες θα είναι απόφοιτοι τριτοβάθμιας εκπαίδευσης (ΠΕ) για να μπορεί να γίνετε ο συντονισμός της θεωρίας με την Πράξη.
Το αναφέρω για όσους δεν το γνωρίζουν ότι υπάρχουν εκπαιδευτικοί οι οποίοι είναι τομεάρχες οι οποίοι είναι απόφοιτοι τεχνικού λυκείου.
Το πνεύμα που θα πρέπει να διακατέχει εξ ολοκλήρου το νομοσχέδιο θα πρέπει να είναι Αξιοκρατία, Αριστεία,Αξιολόγηση!!!!
Χρόνια πολλά καλή χρονιά!!!
Χωρίς να υπάρχει καμία διάθεση ειρωνείας αλλά μόνο αγωνίας για την πολύπαθη επαγγελματική εκπαίδευση ο νομοθέτης συγγραφέας του παρόντος δεν έχει την απαραίτητη σε βάθος γνώση της πραγματικότητας και των αναγκών της επαγγελματικής εκπαίδευσης και αν δεν γίνουν αλλαγές στο συγκεκριμένο άρθρο θα υπάρξει κατάρρευση του εργαστηριακού εξοπλισμού σε σύντομο χρονικό διάστημα. Τονίζουμε ότι η καρδιά της επαγγελματικής εκπαίδευσης είναι το Εργαστηριακό Κέντρο με τα δεκάδες εργαστήρια όπου ασκούνται οι μαθητές. Επίσης τονίζουμε ότι η συντήρηση αυτών γίνετε από το Δήμο. Αυτό όμως σπάνια συμβαίνει και όλη τη συντήρηση του εξοπλισμού αλλά και του κτηρίου γενικότερα την αναλαμβάνουν (χωρίς να είναι υποχρεωμένοι) οι Υπεύθυνοι Τομέων με τη βοήθεια των Υπεύθυνων Εργαστηρίων.
Ποια είναι η πραγματικότητα:
Ανύπαρκτη υποστήριξη από Δήμους
Υπεύθυνοι Τομέων στο ΕΠΑΛ πλέον
Οι Υπεύθυνοι Εργαστηρίων συνήθως είναι για ένα χρόνο στο σχολείο και είναι λογικό να μην έχουν τη γνώση του εργαστηρίου για να κάνουν τις απαραίτητες εργασίες
Ερώτημα:
Ποιος θα συντηρεί στην πραγματικότητα 20-30 διαφορετικά εργαστήρια που διαθέτει ένα Εργαστηριακό Κέντρο;
Πρόταση:
Οι Υπεύθυνοι Τομέων θα πρέπει να ανήκουν στα Εργαστηριακά Κέντρα με αυξημένες αρμοδιότητες
Θα πρέπει να δοθεί επίδομα στους Υπεύθυνους Εργαστηρίων ίσο με το ένα τρίτο του Υπεύθυνου Τομέα
Παρακαλώ να μελετήσετε καλά αυτά που αναφέρω λαμβάνοντας υπόψη την ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΤΑ ΕΠΑΛ ΕΚ ΙΕΚ
Οι σχεδιαστές του ν/σ εκτιμώ ότι έχουν κάνει δύο βασικά λάθη, τα οποία θα προκαλέσουν μια σειρά από παρενέργειες και δυσλειτουργίες με αρνητικό τελικό αποτέλεσμα για τη λειτουργία της Επαγγελματικής Εκπαίδευσης Κατάρτισης (ΕΕΚ):
1. Φαίνεται καθαρά ότι γνώμονας του σχεδίου νομοθέτησης του συγκεκριμένου άρθρου του ν/σ ήταν ένα απλό μοντέλο δομής ενός ΕΠΑ.Λ. με ένα Ε.Κ. και ο σκοπός του είναι η απόλυτη προτεραιότητα χρήσης των Εργαστηρίων και του προσωπικού τους από μία μόνο εκπαιδευτική δομή. Αρκεί μόνο η επιπλέον παρουσία ενός Δ.Ι.Ε.Κ. για να δημιουργήσει προβλήματα. Δεν εφαρμόζεται σε πιο σύνθετα σχήματα, με περισσότερα ΕΠΑ.Λ. ανά Ε.Κ. ειδικά σε διαφορετικά ωράρια λειτουργίας και ακόμη περισσότερο όταν αυτά θα λειτουργούν με τις ίδιες ή παρόμοιες ειδικότητες που σημαίνει κοινές χρήσεις Εργαστηριακών χώρων.
2. Δεν ευδοκιμούν οι μεταφορές και μεταφυτεύσεις αυτούσιων πρακτικών από άλλα εκπαιδευτικά συστήματα χωρίς να ληφθούν υπόψη, να συνεκτιμηθούν, οι ιδιαιτερότητες του καθενός. Εδώ φαίνεται καθαρά η προσπάθεια υιοθέτησης πρακτικών της ΕΕΚ από εκπαιδευτικά συστήματα της κεντρικής και βόρειας Ευρώπης που τα δεδομένα είναι θεμελιωδώς διαφορετικά. Για παράδειγμα στις χώρες αυτές η ΕΕΚ στεγάζεται σε κτίρια χωρητικότητας 1000 – 2000 μαθητών με ενσωματωμένα τα Εργαστήρια και τις επικουρικές δομές και όχι σε διάσπαρτα κτίρια χωρητικότητας 200 – 300 μαθητών (ΕΠΑΛ), χωρίς καμιά υποδομή και σε πολλές περιπτώσεις με απουσία συστεγαζόμενης εργαστηριακής υποστήριξης (απομακρυσμένο Ε.Κ.), με κοινόχρηστη λειτουργία Ε.Κ. και με άλλες εκπαιδευτικές μονάδες (ΕΠΑ.Λ. -Δ.Ι.Ε.Κ.). Η άκριτη και απροσάρμοστη υιοθέτηση τέτοιων πρακτικών είναι καταδικασμένη σε χαμηλό βαθμό απόδοσης ή και σε πλήρη αποτυχία.
Επιπλέον κάποιες ρυθμίσεις του ν/σ προκαλούν προβληματισμό για τον τρόπο που συντάχθηκαν και το σκοπό που υπηρετούν. Θα αναφέρω εδώ στη διαβούλευση κάποιους προβληματισμούς, σταδιακά, ξεκινώντας από τα βασικά και αυτονόητα:
Οι Υπεύθυνοι Τομέων καταργούνται από τα Ε.Κ. σύμφωνα με το ν/σ, οπότε γεννάται αυτόματα το ερώτημα:
Πως θα καλυφθεί, έστω απλά διοικητικά, το Ε.Κ. με δύο ανθρώπους μόνο, τον Διευθυντή του Ε.Κ. και τον Υποδιευθυντή του Ε.Κ.;
Το Ε.Κ. που υπηρετώ όπως και πολλά άλλα Ε.Κ. λειτουργεί συνεχώς από τις 08:15 έως τις 23:00 σε τρεις κύκλους (πρωινό, απογευματινό και εσπερινό), εξυπηρετώντας έξι εκπαιδευτικές δομές (τέσσερα ΕΠΑΛ και δύο ΔΙΕΚ).
– Υπάρχει περίπτωση εκπαιδευτική δομή να λειτουργεί χωρίς την παρουσία στελέχους διοίκησης για κάποιο ωράριο;
– Η αναπλήρωση του Διευθυντή από τον μοναδικό Υποδιευθυντή, πως ακριβώς θα γίνεται;
– Ενώ είναι γνωστή η έξαρση της παραβατικότητας και της σχολικής βίας στα σχολεία μας είναι λογικό ταυτόχρονα να αποψιλώνεται το προσωπικό μας σε τέτοιο βαθμό;
Μάλλον όποιος προτείνει τέτοιες διατάξεις δεν έχει επαφή με τη σχολική πραγματικότητα.
Θεωρώ απαραίτητο και αυτονόητο τον ορισμό Υποδιευθυντών των Ε.Κ., τόσων όσα και τα ωράρια λειτουργίας του κάθε Ε.Κ., δηλαδή από έναν έως και τρεις Υποδιευθυντές.
Ταυτόχρονα, σύμφωνα πάντα με το ν/σ, σε ένα τυπικό ΕΠΑΛ 300 μαθητών στο οποίο λειτουργούν κατά μέσο όρο τέσσερις Τομείς, θα προκύψουν επιπλέον 5 θέσεις στελεχών διοίκησης, ήτοι 3 Υποδιευθυντές και 4 Τομεάρχες ΕΠΑΛ (ενώ σήμερα διαθέτει 2 Υποδιευθυντές μόνο). Μπορεί κάποιος εύκολα να κάνει τον λογαριασμό σε αναλογία προσθέτοντας και τα υπόλοιπα ΕΠΑΛ που εξυπηρετούνται από το Ε.Κ. και θα διαπιστώσει ότι οι θέσεις στελεχών διοίκησης στα ΕΠΑΛ πολλαπλασιάζονται (σε ένα μόνο ωράριο λειτουργίας) ενώ στα Ε. Κ. με διπλό και συνήθως τριπλό ωράριο λειτουργίας μένει να τα διαχειριστεί διοικητικά «ένας και ο κούκος». Ας κριθεί αντικειμενικά το φαινόμενο.
ΥΓ Αλήθεια, το ν/σ έχει οικονομοτεχνική πρόβλεψη και έγκριση;
παρ 1….»Όταν όσοι ασκούνται στα εργαστήρια προέρχονται από λιγότερες εκπαιδευτικές μονάδες, οι εργαστηριακές ανάγκες καλύπτονται σε σχολικό εργαστήριο του ΕΠΑ.Λ.»
Τι εννοεί:
α. Ότι «όταν ένα Εργαστηριακό Κέντρο εξυπηρετεί ένα ΕΠΑΛ (ή μια σχολική μονάδα, τότε χαρακτηρίζεται ως Σχολικό Εργαστήριο»
β. Ότι «όταν ένα Εργαστήριο εξυπηρετεί ένα ΕΠΑΛ (ή μια σχολική μονάδα, τότε χαρακτηρίζεται ως Σχολικό Εργαστήριο».
γ. Κάτι διαφορετικό από τα παραπάνω;
Απαιτείται επαναδιατύπωση, αποσαφήνιση
Οι εκπαιδευτικοί ΔΕ και οι υπεύθυνοι εργαστηρίου μπορούν να υποστηρίζουν σε βάρδιες μαζί με το διευθυντή και τον υποδιευθυντή, το ΕΚ σε όλο το ωράριο λειτουργίας του.
Ο ρόλος των ΕΚ είναι υποστηρικτικός στη λειτουργία των ΕΠΑΛ τα οποία έχουν την παιδαγωγική κι εκπαιδευτική ευθύνη για τους μαθητές που εγγραφούν. Ένα διευθυντής κι ένας σύλλογος θα είναι το σημείο αναφοράς για το μαθητή και τους γονείς. Οι Τομεάρχες στα ΕΠΑΛ ενισχύουν την επίτευξη των μαθησιακών αποτελεσμάτων και υποστηρίζουν αποτελεσματικά το ΕΠΑΛ στη λειτουργία του. Ορθή η αύξηση του αριθμού των υποδιευθυντών στα σχολεία.
Ότι έχει σχέση με εργαστήρια θα πρέπει οργανωτικά και διοικητικά να ανήκουν στα ΕΚ, γιατί διαφορετικά ο διευθυντής του ΕΚ απλά θα εκτελεί αποφάσεις του ΕΠΑΛ; οι υπεύθυνοι εργαστηρίου θα πρέπει και να προτείνονται και να ανήκουν στο ΕΚ γιατί εκεί είναι το αντικείμενο τους και αυτό πρέπει να φροντίζουν,- τη σωστή και ασφαλή λειτουργία των εργαστηρίων που ασκούνται οι μαθητές.
Οι υπεύθυνοι τομέων πρέπει και διοικητικά και οργανωτικά να παραμείνουν στα ΕΚ γιατί και αυτοί ως αντικείμενο έχουν την οργάνωση ,σωστή χρήση εκσυγχρονισμό των εργαστηρίων. Δεν μπορεί και δεν πρέπει να είναι στελέχη διοίκησης σε ένα ΕΚ μόνο: ο διευθυντής και ο υποδιευθυντής;;-οδεύει προς αποτυχία!
Το κέντρο της επαγγελματικής εκπαίδευσης είναι τα ΕΚ ΕΝΙΣΧΎΣΤΕ ΤΑ.
οι τομεάρχες ήταν και θα πρέπει να παραμείνουν στα εργαστηριακά κέντρα,όπως πολύ σωστά αναφέρει και κάποιος άλλος συνάδελφος<>. οι τομεάρχες πρέπει να ανήκουν στα ΕΚ και να συνεργάζονται με τα ΕΠΑΛ για την σωστή κατάρτιση των μαθητευομένων.αν οι τομεάρχες είναι στα επαλ οι άλλες δομές απο ποιους θα καλύπτονται;; το να ανήκουν στα ΕΠΑΛ αυτό θα φέρει πληρη αποσυντονισμό και θα είναι προδιαγεγραμμένη η αποτυχία του εγχειρήματος. ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ-ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ-ΕΝΙΣΧΥΣΗ χρειαζονται.
Θα πρέπει να τοποθετηθεί κι ένας επιπλέον υποδιευθυντής στα ΕΚ για το απόγευμα όταν υπάρχουν εξυπηρετούμενες μονάδες. Άλλωστε το είχε αξαγγείλει ο Υπουργός στο Πέραμα στις 19/12.
Ο υπευθυνος εργαστηρίου πρεπει να αποτελεί στέλεχος των Ε.Κ, να έχει επίδομα θέσης ευθύνης και μείωση ωραρίου. οι αρμοδιότητες που έχουν ειναι παρα πολλές και τώρα με την απουσία των τομεαρχών θα είναι ιδιαιτερα επιβαρυμένες, αφου σε αυτους θα στηρίζεται η λειτουργία των εργαστηρίων. Ως εξωδιδακτική απασχόληση δεν νομίζω να θέλει καποιος να αναλάβει αυτή την ευθύνη.
1.Σε πολλά ΕΚ δεν υπάρχει κανένας εκπαιδευτικός ΔΕ ,επομένως θα έχει δυο στελέχη να λειτουργούν από 08 00-22 30. Δύσκολο -αδύνατο.
2.Αδύνατη η συνεργασία του δντη ΕΚ με δεκάδες τομεάρχες και υπ. εργαστηρίων για αγορές ,συντήρηση κλπ,όταν αυτοί θα ανήκουν σε άλλη σε εκπαιδευτική μονάδα.Σε ασυμφωνία τα πράγματα θα αφήνονται στη τύχη τους.Τα θέματα ασφάλειας έχουν ληφθεί υπόψη;
3. Θέματα εφημεριών στο ΕΚ ,προβλήματα μεταξύ μαθητών, μεταξύ εκ/κων ,μεταξύ εκπ/κων και μαθητών πως θα επιλύονται;
4.Ποιός θα ελέγχει το επίπεδο και τη λειτουργία των εργαστηριακών μαθημάτων;Έρχονται αναπληρωτές να κάνουν εργαστηριακό μάθημα χωρίς καμία εμπειρία.
5.Προφανώς αυτή η δομή των ΕΚ είναι μεταβατική έως της ολοκλήρωση της θητείας Δντων -υπ/δντων -τομεαρχών. Μετά ,η κατάργηση των ΕΚ ως εκπαιδευτικών μονάδων με αυτοτελή διοικητική δομή θα είναι αυτονόητη και δεδομένη
Πριν 38 χρόνια με το ν. 1566/1985 επιλύθηκαν δυσλειτουργίες που υπήρχαν (αυτές που θα δημιουργήσει το παρών νμσχ), τα ΕΚ με την αυτόνομη λειτουργία τους εξελίχθηκαν και πρόσφεραν εργαστηριακή εκπαίδευση σε όλες τις κατηγορίες της ΕΕΚ (επαλ,ιεκ σεκ κλπ),προφανώς όμως δημιουργήθηκαν και προβλήματα κυρίως μεταξύ δντων επαλ-εκ-ιεκ-σεκ.
Θα περίμενε κανείς τώρα με α) την εξαγγελλόμενη αναβάθμιση της ΤΕΕ και β) το πακέτο του ταμείου ανάκαμψης να υπάρξει τεχνολογική αναβάθμιση και εκσυγχρονισμός των των ΕΚ και παράλληλα βούληση για επίλυση των γνωστών προβλημάτων.
Αναβάθμιση με διάλυση των ΕΚ δεν γίνεται.
Ποιος θα είναι υπεύθυνος για τη λειτουργία του ΕΚ, εφόσον υπάρχουν τρεις κύκλοι λειτουργίας;
Πως θα ολοκληρώνονται οι εργαστηριακές ώρες; Οι μαθητές θα είναι «επισκέπτες» και το εργαστηριακό μάθημα θα πραγματοποιείται με ευθύνη του καθηγητή;
Ποιος θα είναι ο ρόλος του διευθυντή του ΕΚ, σε σχέση με τους μαθητές;
Στην παρ. 1 του άρθρου 25 αναφέρεται:
«1. Κάθε Εργαστηριακό Κέντρο (Ε.Κ.) διακρίνεται σε τομείς εργαστηρίων, αντίστοιχους με τους τομείς σπουδών των Επαγγελματικών Λυκείων (ΕΠΑ.Λ.). Κάθε τομέας εργαστηρίων περιλαμβάνει τα εργαστήρια του οικείου τομέα σπουδών. Όταν όσοι ασκούνται στα εργαστήρια προέρχονται από λιγότερες εκπαιδευτικές μονάδες, οι εργαστηριακές ανάγκες καλύπτονται σε σχολικό εργαστήριο του ΕΠΑ.Λ.»
Ακόμη, στην παρ. 2 του ίδιου άρθρου (25) αναφέρεται:
«2. Όργανα διοίκησης κάθε Ε.Κ. είναι ο Διευθυντής και ο Υποδιευθυντής. Διευθυντής και Υποδιευθυντής του Ε.Κ. ορίζονται εκπαιδευτικοί, σύμφωνα με τα άρθρα 30 έως 49 του ν. 4823/2021 (Α΄ 136). Αν για οποιονδήποτε λόγο δεν υπάρχει ή απουσιάζει ή κωλύεται, ο Διευθυντής του Ε.Κ. αναπληρώνεται από τον Υποδιευθυντή. Υπεύθυνος του σχολικού εργαστηρίου είναι ο Διευθυντής του ΕΠΑ.Λ., στο οποίο υπάγεται διοικητικά το σχολικό εργαστήριο.»
Όταν δεν υφίσταται Εργαστηριακό Κέντρο (ΕΚ) και στο ΕΠΑΛ λειτουργεί Σχολικό Εργαστήριο (ΣΕ), θα πρέπει να ορίζεται Υπεύθυνος του ΣΕ εκπαιδευτικός του ΕΠΑΛ, ίσως ως Υποδιευθυντής του ΕΠΑΛ, λαμβάνοντας και το σχετικό επίδομα θέσης Ευθύνης.
Ο Υποδιευθυντής του ΕΠΑΛ για το ΣΕ θα έχει τις αρμοδιότητες που προβλέπονται στη παρ. 3 του άρθρου 25 (6Ζ) για τον Διευθυντή του ΕΚ.
Στην περ. β΄ της παραγράφου 8 του άρθρου 25, λανθασμένα αναφέρεται:
β) Στους Διευθυντές και τους Υποδιευθυντές των ΕΠΑ.Λ. καταβάλλεται το επίδομα θέσης ευθύνης που προβλέπεται στις υποπερ. θθ) και ιι) αντίστοιχα της περ. β) της παρ. 1 του άρθρου 16 του ν. 4354/2015 (Α΄176).».
αντί του ορθού:
β) Στους Διευθυντές και τους Υποδιευθυντές των Ε.Κ. καταβάλλεται το επίδομα θέσης ευθύνης που προβλέπεται στις υποπερ. θθ) και ιι) αντίστοιχα της περ. β) της παρ. 1 του άρθρου 16 του ν. 4354/2015 (Α΄176).».
Η αποδυνάμωση των Εργαστηριακών Κέντρων αποτελεί σοβαρό στρατηγικό λάθος και διακυβεύει την επιτυχία του παρόντος Σχεδίου Νόμου αλλά και οποιασδήποτε προσπάθειας για την αναβάθμιση της Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης.
Η λογική είναι πολύ απλή. Οι μαθητές που έρχονται στην επαγγελματική εκπαίδευση, έρχονται κατά κύριο λόγο (είτε μπορούν να το εκφράσουν είτε όχι) ΓΙΑ ΝΑ ΑΣΚΗΘΟΥΝ ΜΕ ΤΟΝ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑΚΟ ΕΞΟΠΛΙΣΜΟ.
Οι μαθητές της Επαγγελματικής εκπαίδευσης χρειάζεται να έχουν το όντως αναγκαίο θεωρητικό υπόβαθρο (τουτέστιν το λιγότερο δυνατό – το πραγματικά αναγκαίο) και αυτό το υπόβαθρο να το μετουσιώσουν σε πρακτική ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑΚΗ άσκηση.
Οι μαθητές της επαγγελματικής εκπαίδευσης είναι παιδιά στα οποία εφαρμόζεται απόλυτα το “ακούω και ξεχνώ, βλέπω και θυμάμαι, ΚΑΝΩ ΚΑΙ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ”.
Είναι προφανές ότι τα Εργαστηριακά Κέντρα είναι η αιχμή του δόρατος, η καρδιά της Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης. Σε αυτό το δεδομένο προφανώς στηρίζεται και το όλο οικοδόμημα του νομοσχεδίου αφού σε κάθε ΚΕΕΚ το μόνο σίγουρο, το πλέον αναγκαίο και αυτό που δεν μπορεί με τίποτε να απουσιάζει ή να υπολειτουργεί είναι το Εργαστηριακό Κέντρο.
Δεν νομίζω ότι χρειάζεται ιδιαίτερη επιχειρηματολογία για το προφανές…
Τώρα, ΠΩΣ(;) η στρατηγική είναι αφενός μεν η πλήρης αξιοποίηση των Ε.Κ. και αφετέρου η αποδυνάμωσή τους σε έμψυχο υλικό αυτό είναι πραγματικά αξιοπερίεργο…
(μιλάμε για στρατηγική! Δεν μπορούν να εγχωρήσουν σε αυτήν ανθρώπινες εμπάθειες και να υπερτερήσουν έστω και υπαρκτές δυσλειτουργίες και λογικές του στυλ «πονάει δόντι, κόβε κεφάλι»)
Η απομάκρυνση των τομεαρχών από το εργαστηριακό κέντρο είναι τεράστια αποδυνάμωση και των Εργαστηριακών Κέντρων αλλά και του όλου εγχειρήματος
Η χρέωση και η ευθύνη του εξοπλισμού που βαρύνει στο υπάρχον νομοθετικό πλαίσιο ΚΑΙ τους τομεάρχες είναι πολύ σημαντική για την απρόσκοπτη λειτουργία της όλης δομής.
Πως είναι δυνατόν ο διευθυντής του Ε.Κ να μην έχει λόγο για την τοποθέτηση των υπευθύνων εργαστηρίων; Τότε ποιος ο ρόλος του;
Ο διευθυντής του ΕΠΑΛ δεν μπορεί να έχει τόσο σαφή εικόνα για την δουλειά και τις ικανότητες των υπευθύνων εργαστηρίων καθώς ασχολείται με όλα τα μαθήματα, όλες τις τάξεις και ένα σωρό άλλα θέματα. Σε πολλές περιπτώσεις , οι διευθυντές ΕΠΑΛ είναι εκπαιδευτικοί γενικής παιδείας οι οποίοι δεν έχουν τις γνώσεις για να κρίνουν την καταλληλότητα ενός συναδέλφου ως υπευθύνου εργαστηρίου.
Στην παράγραφο 4.α λοιπόν του άρθρου 6Ζ, θα πρέπει να αναφέρεται πως: «Σε κάθε εργαστήριο ορίζονται από τον Διευθυντή Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, ύστερα από πρόταση του διευθυντή του Ε.Κ ως υπεύθυνοι εργαστηρίων, εκπαιδευτικοί που υπηρετούν στις εκπαιδευτικές μονάδες που εξυπηρετούνται από το Ε.Κ, κατά περίπτωση, αντίστοιχων ειδικοτήτων με τα εργαστήρια, με σκοπό να καλύπτονται ο πρωινός, ο απογευματινός και ο εσπερινός κύκλος ημερήσιας λειτουργίας των εργαστηρίων.»
Ο υπεύθυνος εργαστηρίου θα πρέπει να το αναλαμβάνει ως εξωδιδακτική εργασία. Η μείωση ωραρίου στους υπευθύνους εργαστηρίων πρέπει να καταργηθεί. Ο υπεύθυνος τμήματος δεν έχει μείωση ωραρίου, γιατί θα πρέπει να έχει ο υπεύθυνος εργαστηρίου;
Επίσης θα πρέπει να προβλεφθεί η δυνατότητα να μπορεί ένας εκπαιδευτικός να αναλαμβάνει και δύο εργαστήρια ως υπεύθυνος εφόσον βέβαια τα έχει σε ανάθεση.
ΤΕΚΜΗΡΙΩΜΕΝΑ
«Άρθρο 6Ζ
Εργαστηριακά Κέντρα
2. Όργανα διοίκησης κάθε Ε.Κ. είναι ο Διευθυντής και ο Υποδιευθυντής. Διευθυντής και Υποδιευθυντής του Ε.Κ. ορίζονται εκπαιδευτικοί, σύμφωνα με τα άρθρα 30 έως 49 του ν. 4823/2021 (Α΄ 136). Αν για οποιονδήποτε λόγο δεν υπάρχει ή απουσιάζει ή κωλύεται, ο Διευθυντής του Ε.Κ. αναπληρώνεται από τον Υποδιευθυντή.»
ΠΩΣ ΘΑ ΥΛΟΠΟΙΗΘΕΙ Η ΑΝΑΠΛΗΡΩΣΗ ΟΤΑΝ ΤΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ Ε.Κ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΝ ΑΠΟ ΤΙΣ 8:00’ ΕΩΣ ΚΑΙ 22:30΄;;;;;
ΘΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΔΙΔΑΣΚΟΝΤΩΝ Ε.Κ Η Ο Δ/ΝΤΗΣ ΤΟΥ ΘΑ ΥΛΟΠΟΙΕΙ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΤΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΤΩΝ ΣΥΝΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΕΠΑΛ;;;;;;;
ΔΙΟΤΙ ΣΤΑ ΕΠΑΛ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ΩΣ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΟΡΓΑΝΟ ΚΑΙ Ο ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΔΙΔΑΣΚΟΝΤΩΝ
«Άρθρο 6Β
Όργανα διοίκησης των Επαγγελματικών Λυκείων
1. Τα όργανα διοίκησης των Επαγγελματικών Λυκείων (ΕΠΑ.Λ.), που έχουν την ευθύνη της καθημερινής λειτουργίας τους, είναι: α) ο Διευθυντής, β) ο Υποδιευθυντής ή οι Υποδιευθυντές, γ) η Επιτροπή Συντονισμού του Επαγγελματικού Λυκείου (Ε.Σ.ΕΠΑ.Λ.) και δ) ο Σύλλογος Διδασκόντων.»
«Άρθρο 6Ζ
Εργαστηριακά Κέντρα
2. Όργανα διοίκησης κάθε Ε.Κ. είναι ο Διευθυντής και ο Υποδιευθυντής. Διευθυντής και Υποδιευθυντής του Ε.Κ. ορίζονται εκπαιδευτικοί, σύμφωνα με τα άρθρα 30 έως 49 του ν. 4823/2021 (Α΄ 136). Αν για οποιονδήποτε λόγο δεν υπάρχει ή απουσιάζει ή κωλύεται, ο Διευθυντής του Ε.Κ. αναπληρώνεται από τον Υποδιευθυντή.»
ΘΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΔΙΔΑΣΚΟΝΤΩΝ Ε.Κ Η Ο Δ/ΝΤΗΣ ΤΟΥ ΘΑ ΥΛΟΠΟΙΕΙ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΤΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΤΩΝ ΣΥΝΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΕΠΑΛ;
ΔΙΟΤΙ ΣΤΑ ΕΠΑΛ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ΩΣ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΟΡΓΑΝΟ ΚΑΙ Ο ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΔΙΔΑΣΚΟΝΤΩΝ
«Άρθρο 6Β
Όργανα διοίκησης των Επαγγελματικών Λυκείων
1. Τα όργανα διοίκησης των Επαγγελματικών Λυκείων (ΕΠΑ.Λ.), που έχουν την ευθύνη της καθημερινής λειτουργίας τους, είναι: α) ο Διευθυντής, β) ο Υποδιευθυντής ή οι Υποδιευθυντές, γ) η Επιτροπή Συντονισμού του Επαγγελματικού Λυκείου (Ε.Σ.ΕΠΑ.Λ.) και δ) ο Σύλλογος Διδασκόντων.»
«Άρθρο 6Ζ
Εργαστηριακά Κέντρα
4. α) Σε κάθε εργαστήριο ορίζονται από τον Διευθυντή Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, ύστερα από πρόταση του/των Διευθυντή/των του/των ΕΠΑ.Λ., ως υπεύθυνοι εργαστηρίων, εκπαιδευτικοί που υπηρετούν στις εκπαιδευτικές μονάδες που εξυπηρετούνται από το Ε.Κ
8. α) Ο Διευθυντής και ο Υποδιευθυντής Ε.Κ. αποτελούν στελέχη εκπαίδευσης και έχουν το ωράριο που ορίζεται στις περ. β) και γ) της παρ. 13 του άρθρου 14 του ν. 1566/1985 (Α΄167).
β) Στους Διευθυντές και τους Υποδιευθυντές των ΕΠΑ.Λ. καταβάλλεται το επίδομα θέσης ευθύνης που προβλέπεται στις υποπερ. θθ) και ιι) αντίστοιχα της περ. β) της παρ. 1 του άρθρου 16 του ν. 4354/2015 (Α΄176).».
ΜΗΠΩΣ ΣΤΟ 4. Α) ΚΑΙ ΣΤΟ 8. Β)
ΕΚ ΠΑΡΑΔΡΟΜΗΣ ΕΓΙΝΕ ΛΑΘΟΣ ΚΑΙ Ο ΝΟΜΟΘΕΤΗΣ ΕΝΝΟΕΙ των Ε.Κ;
Θα υπάρχει Σύλλογος Διδασκόντων Ε.Κ ή ο Δ/ντης του θα υλοποιεί αποφάσεις των Συλλόγων των συνεργαζόμενων ΕΠΑΛ;
Διότι στα ΕΠΑΛ αναφέρεται ως διοικητικό όργανο και ο Σύλλογος Διδασκόντων
«Άρθρο 6Β
Όργανα διοίκησης των Επαγγελματικών Λυκείων
1. Τα όργανα διοίκησης των Επαγγελματικών Λυκείων (ΕΠΑ.Λ.), που έχουν την ευθύνη της καθημερινής λειτουργίας τους, είναι: α) ο Διευθυντής, β) ο Υποδιευθυντής ή οι Υποδιευθυντές, γ) η Επιτροπή Συντονισμού του Επαγγελματικού Λυκείου (Ε.Σ.ΕΠΑ.Λ.) και δ) ο Σύλλογος Διδασκόντων.»
Θετική η τροποποίηση για τα ΕΚ. Θα τα καταστήσει περισσότερο λειτουργικά και θα εξυπηρετούν τους σκοπούς της ΕΕΚ όπως θα έπρεπε.Τώρα οι τομεάρχες των ΕΠΑΛ θα έχουν καλύτερο έλεγχο, εφόσον θα έχουν άποψη για το θεωρητικό και το εργαστηριακό μέρος του μαθήματος. Αυτό θα βελτιώσει τις παρεχόμενες υπηρεσίες τους και θα αποτελεί καλύτερο δίαυλο επικοινωνίας των ΕΠΑΛ με το ΕΚ
8. α) Ο Διευθυντής και ο Υποδιευθυντής Ε.Κ. αποτελούν στελέχη εκπαίδευσης και έχουν το ωράριο που ορίζεται στις περ. β) και γ) της παρ. 13 του άρθρου 14 του ν. 1566/1985 (Α΄167).
β) Στους Διευθυντές και τους Υποδιευθυντές των ΕΠΑ.Λ. καταβάλλεται το επίδομα θέσης ευθύνης που προβλέπεται στις υποπερ. θθ) και ιι) αντίστοιχα της περ. β) της παρ. 1 του άρθρου 16 του ν. 4354/2015 (Α΄176).».
Μάλλον πρέπει να γράψετε ‘ Στους Διευθυντές και τους Υποδιευθυντές των Ε.Κ. καταβάλλεται το επίδομα θέσης ευθύνης’
Η πρωτη σοβαρη παρεμβαση στη λειτουργια της Επαγγελματικής Εκπαίδευσης τα τελευταία 20 χρόνια. Θα επιλύσει άμεσα τα χρόνια προβλήματα συνεννόησης μεταξύ ΕΠΑ.Λ. και Ε.Κ. Ο ιδιος εκπαιδευτικός ΘΕΩΡΊΑ ΚΑΙ ΠΡΆΞΗ.Ο γονέας θα ενημερώνεται από έναν Δ/ντη και από έναν Σύλλογο Διδασκόντων διότι το παιδί του το στέλνει σε ένα σχολείο. Ουδείς ζημιώνεται. Οι θέσεις των Δ/ντων και Υπ/ντων των Ε.Κ. παραμενουν ως είχαν. Οι θέσεις των Τομεαρχών μεταφέρονται στις σχολικές μονάδες και μάλλον αυξάνονται.Η εποπτεία των Δ/ντων των ΕΠΑ.Λ. είναι πλέον άμεση και η επαναφορά του αριθμού των Υποδ/ντων στα ΕΠΑ.Λ. ειναι ΑΝΑΓΚΑΊΑ τόσο από ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΉ όσο και απο ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΉ άποψη. Απλές λειτουργικές λύσεις.
ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ
¨ ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΡΤΙΣΗΣ’
ΤΟΜΕΑΡΧΕΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΩΝ ΛΥΚΕΙΩΝ
1. ΣΕ ΚΑΘΕ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟ ΛΥΚΕΙΟ (ΕΠΑ.Λ.) ΟΡΙΖΟΝΤΑΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ ΤΟΥ ΕΠΑ.Λ. ΩΣ ΤΟΜΕΑΡΧΕΣ ΕΠΑ.Λ., ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΟΙ ΣΕ ΑΡΙΘΜΟ ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΤΟΜΕΙΣ ΠΟΥ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΝ ΣΤΟ ΕΠΑ.Λ., ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΕΝΑΣ (1) ΤΟΜΕΑΡΧΗΣ ΕΠΑ.Λ. ΓΕΝΙΚΩΝ ΜΑΘΗΜΑΤΩΝ.
ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΩΝ
ΣΕ ΚΑΘΕ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΟΡΙΖΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ, ΥΣΤΕΡΑ ΑΠΟ ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΟΥ/ΤΩΝ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ/ΤΩΝ ΤΟΥ/ΤΩΝ ΕΠΑ.Λ., ΩΣ ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΩΝ,
ΑΛΗΘΕΙΑ
Ο ΝΟΜΟΘΕΤΗΣ ΕΧΕΙ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΤΗΝ ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΕΝΟΣ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ (Ε.Κ);
ΖΗΤΗΣΕ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΚΑΠΟΙΟΥ Δ/ΝΤΗ (Ε.Κ);
Διότι μάλλον δεν έχει κατανοήσει την δυσλειτουργία που θα δημιουργήσει στα (Ε.Κ) όταν ουσιαστικά δεν θα έχουν ΣΤΕΛΕΧΗ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ παρά μόνο τον Δ/ΝΤΗ & ΤΟΝ ΥΠΟ Δ/ΝΤΗ (που συνήθως έχουν διαφορετικό ωράριο για να εξυπηρετήσουν Πρωινά ΕΠΑΛ – Μεσημβρινά ΔΙΕΚ & Εσπερινά ΕΠΑΛ)
Διότι οι Τομεάρχες και Υπεύθυνοι Εργαστηρίων ουσιαστικά ΟΡΙΖΟΝΤΑΙ και θα ΕΙΝΑΙ ΣΤΕΛΕΧΗ των συνεργαζόμενων με το (Ε.Κ) ΕΠΑ.Λ
Έχει αντιληφθεί τον μέχρι τώρα σημαντικό ρολό τους στην διαχείριση των Ε.Κ;
Πως θα υλοποιήσετε την ΕΝΙΣΧΥΣΗ της ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΡΤΙΣΗΣ υποβαθμίζοντας την ΚΑΡΔΙΑ της Ε.Ε.Κ που είναι τα Ε.Κ, κάνοντας ανίσχυρους τους Δ/ντές τους;
Θα υπάρχει Σύλλογος Διδασκόντων Ε.Κ ή ο Δ/ντης του, θα υλοποιεί αποφάσεις των Συλλόγων των συνεργαζόμενων ΕΠΑΛ;
Αυτόν τον τρόπο βρήκε ο νομοθέτης για να λυθούν οι διαφωνίες και παρεξηγήσεις που το κάθε ΕΠΑΛ θεωρούσε ότι το Ε.Κ είναι παράρτημά του.
να ληθει το πρόβλημα που υπαρχει με τους εκπαιδευτικους που ανηκουν μεν σε καποια σχολικη μοναδα αλλα αναλαμβανουν πληρως μαθηματα (διαθεση ) σε Ε.Κ και δεν θελουν να αναλαμβανουν εξωδιδακτικες απασχολησεις στη σχολικη μοναδα.Στο Ε.Κ τετοιες απασχολησεις δεν γινονται οποτε πολλες σχολικες μοναδες μενουν ακαλυπτες.