ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α’
ΣΚΟΠΟΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ
Άρθρο 76
Σκοπός
Σκοπός του παρόντος Μέρους είναι: α) η δίκαιη αντιμετώπιση των διακριθέντων αθλητών ως προς την παροχή προνομίων και η εξασφάλιση της νομιμότητας και κανονικότητας στην καταβολή των οικονομικών επιβραβεύσεων στους διακριθέντες αθλητές, β) η εναρμόνιση με τις επιταγές των αρχών της χρηστής διακυβέρνησης των αθλητικών ομοσπονδιών και γ) η διασφάλιση της συνταγματικά κατοχυρωμένης αρχής της αναλογικότητας, στον τομέα του ερασιτεχνικού αθλητισμού και του επαγγελματικού αθλητισμού επί της επιβολής κυρώσεων.
Άρθρο 77
Αντικείμενο
Αντικείμενο του παρόντος Μέρους είναι: α) η πρόβλεψη ότι η προϋπόθεση συμμετοχής του ελάχιστου αριθμού ομάδων ή αθλητών, προκειμένου να αναγνωριστεί η επιτευχθείσα διάκριση, πληρούται αα) για τα ομαδικά αθλήματα και με τη συμμετοχή εθνικών ομάδων από επτά (7) τουλάχιστον χώρες και επιπλέον μιας ομάδας υπό τη σημαία της οικείας Παγκόσμιας Ομοσπονδίας ως ουδέτερης και αβ) για τα ατομικά αθλήματα και με τη συμμετοχή επτά (7) τουλάχιστον αθλητών ανά αγώνισμα από επτά (7) τουλάχιστον χώρες και επιπλέον ενός (1) αθλητή υπό τη σημαία της οικείας Παγκόσμιας Ομοσπονδίας ως ουδέτερου στο αγώνισμα που σημειώθηκε η διάκριση,
β) ο υποχρεωτικός ορισμός μελών του Διοικητικού Συμβουλίου αθλητικής ομοσπονδίας ως υπευθύνων Σχολικού και Πανεπιστημιακού Αθλητισμού, Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης (e- Κούρος) και Αθλητικής Ακεραιότητας, και
γ) η πρόβλεψη διαβάθμισης στα πρόστιμα που επιβάλλονται από τη Διαρκή Επιτροπή για την Αντιμετώπιση της Βίας, για γεγονότα που λαμβάνουν χώρα σε ερασιτεχνικά και επαγγελματικά πρωταθλήματα.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β’
ΔΙΑΚΡΙΘΕΝΤΕΣ ΑΘΛΗΤΕΣ, ΑΘΛΗΤΙΚΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ
Άρθρο 78
Διακρίσεις αθλητών του έτους 2021 – Τροποποίηση παρ. 10 άρθρου 30 ν. 4726/2020
Στο τέλος της παρ. 10 του άρθρου 30 του ν. 4726/2020 (Α’ 181), προστίθεται τελευταίο εδάφιο και η παρ. 10 διαμορφώνεται ως εξής:
«10. Ειδικά για τα έτη 2019 και 2021, το πρώτο εδάφιο της παρ. 8 του άρθρου 34 του ν. 2725/1999 ισχύει για αθλητές και αθλήτριες που κατακτούν 1η έως 8η νίκη σε παγκόσμιο πρωτάθλημα, ή 1η έως 6η νίκη σε πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα ανδρών – γυναικών, νέων ανδρών νέων γυναικών, εφήβων νεανίδων, σε αθλήματα ή αγωνίσματα αθλήματος για τα οποία, λόγω της εφαρμογής των μέτρων πρόληψης της διάδοσης του κορωνοϊού COVID-19, δεν διεξήχθησαν οι παραπάνω διοργανώσεις εντός του έτους 2020, όπως αποδεικνύεται από σχετική βεβαίωση της οικείας αθλητικής ομοσπονδίας. Η παρούσα ισχύει στις περιπτώσεις, που ο αθλητής ή η αθλήτρια θα είχε αγωνιστεί εντός του έτους 2020 και δεν κατέστη δυνατή η ολοκλήρωση της αγωνιστικής διαδικασίας λόγω της πανδημίας του κορωνοϊού COVID-19 στην ίδια ηλικιακή κατηγορία με αυτήν στην οποία κατέκτησε νίκη κατά τα έτη 2019 ή 2021. Το πρώτο εδάφιο της παρ. 8 του άρθρου 34 του ν. 2725/1999 ισχύει και για αθλητές και αθλήτριες που κατέκτησαν 1η έως 8η νίκη σε παγκόσμιο πρωτάθλημα, ή 1η έως 6η νίκη σε πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα ανδρών γυναικών, νέων ανδρών νέων γυναικών, εφήβων – νεανίδων, σε αθλήματα ή αγωνίσματα αθλήματος, τα οποία διεξήχθησαν εντός του έτους 2020, χωρίς να ολοκληρωθούν οι παραπάνω διοργανώσεις, λόγω εφαρμογής μέτρων πρόληψης της διάδοσης του κορωνοϊού COVID-19, όπως αποδεικνύεται από σχετική βεβαίωση της οικείας αθλητικής ομοσπονδίας. Η ισχύς του παρόντος εφαρμόζεται και σε αθλητές και αθλήτριες που κατέκτησαν εντός του έτους 2021 τις ίδιες νίκες και στις σε αυτήν αναφερόμενες διοργανώσεις που ήταν προγραμματισμένες για το αγωνιστικό πρόγραμμα τους έτους 2021 και διεξήχθησαν οποτεδήποτε εντός του έτους αυτού.».
Άρθρο 79
Πλήρωση με τη συμμετοχή ομάδας ή αθλητή που αγωνίστηκε υπό τη σημαία διεθνούς αθλητικής ομοσπονδίας του ελάχιστου απαιτούμενου ανταγωνισμού για την αναγνώριση εξαιρετικής αθλητικής διάκρισης – Κάλυψη των οικονομικών επιβραβεύσεων προς διακεκριμένους αθλητές από τον τακτικό προϋπολογισμό της Γ.Γ.Α. – Τροποποίηση παρ. 2 και 7 άρθρου 34 ν. 2725/1999
- Στην παρ. 2 του άρθρου 34 του ν. 2725/1999 (Α’ 121), περί των παροχών σε διακρινόμενους αθλητές, επέρχονται οι ακόλουθες τροποποιήσεις: α) στην περ. β) προστίθεται τρίτο εδάφιο και β) προς εναρμόνιση με την προηγούμενη τροποποίηση στο δεύτερο εδάφιο της περ. γ) μετά από τις λέξεις «στο δεύτερο» προστίθενται οι λέξεις «και τρίτο» και η παρ. 2 διαμορφώνεται ως εξής:
«2. Εξαιρετική αγωνιστική διάκριση κατά την έννοια της παραγράφου 1 του παρόντος είναι:
α) Η κατάκτηση 1ης έως 8ης νίκης σε θερινούς ή χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες.
β) Η κατάκτηση 1ης έως 8ης νίκης σε Παγκόσμια Πρωταθλήματα ανδρών – γυναικών, νέων ανδρών – νέων γυναικών, εφήβων – νεανίδων, παίδων – κορασίδων (εφεξής για τις ανάγκες του παρόντος άρθρου: όλων των κατηγοριών) σε άθλημα ή αγώνισμα αθλήματος που καλλιεργείται από αναγνωρισμένες κατά τον παρόντα νόμο ομοσπονδίες.
Απαραίτητη προϋπόθεση για την αναγνώριση της εξαιρετικής αυτής αγωνιστικής διάκρισης είναι η συμμετοχή στη διοργάνωση εθνικών ομάδων από οκτώ (8) τουλάχιστον χώρες προκειμένου για τα ομαδικά αθλήματα και για τα ατομικά αθλήματα η συμμετοχή οκτώ (8) τουλάχιστον αθλητών ανά αγώνισμα από οκτώ (8) τουλάχιστον χώρες στο αγώνισμα που σημειώθηκε η διάκριση.
Από το έτος 2023 και εφεξής, θεωρείται ότι η προϋπόθεση συμμετοχής του ελάχιστου αριθμού ομάδων ή αθλητών του προηγούμενου εδαφίου πληρούται επίσης α) για τα ομαδικά αθλήματα με τη συμμετοχή εθνικών ομάδων από επτά (7) τουλάχιστον χώρες και επιπλέον μιας ομάδας υπό τη σημαία της οικείας Παγκόσμιας Ομοσπονδίας ως ουδέτερης και β) για τα ατομικά αθλήματα με τη συμμετοχή επτά (7) τουλάχιστον αθλητών ανά αγώνισμα από επτά (7) τουλάχιστον χώρες και επιπλέον ενός (1) αθλητή υπό τη σημαία της οικείας Παγκόσμιας Ομοσπονδίας ως ουδέτερου στο αγώνισμα που σημειώθηκε η διάκριση.
γ) Η κατάκτηση 1ης έως 8ης νίκης σε Πανευρωπαϊκά Πρωταθλήματα όλων των κατηγοριών σε άθλημα ή αγώνισμα αθλήματος που καλλιεργείται από αναγνωρισμένες κατά τον παρόντα νόμο ομοσπονδίες.
Απαραίτητη προϋπόθεση για την αναγνώριση της εξαιρετικής αυτής αγωνιστικής διάκρισης είναι να ισχύουν τα οριζόμενα στο δεύτερο και τρίτο εδάφιο της περίπτωσης β` της παραγράφου αυτής.
δ) Η κατάκτηση 1ης έως 3ης νίκης σε Μεσογειακούς Αγώνες.
ε) Η κατάκτηση 1ης έως 3ης νίκης σε Ολυμπιακούς Αγώνες Νεότητας.
στ) Η κατάκτηση 1ης έως 3ης νίκης σε Πανελλήνιους Αγώνες όλων των κατηγοριών.
ζ) Η κατάκτηση 1ης έως 3ης νίκης σε Πανελλήνιους Μαθητικούς – Σχολικούς Αγώνες.
η) Η επίτευξη ή η ισοφάριση παγκόσμιας ή πανευρωπαϊκής επίδοσης όλων των κατηγοριών σε άθλημα ή αγώνισμα αθλήματος που καλλιεργείται από αναγνωρισμένες κατά τον παρόντα νόμο ομοσπονδίες.
θ) Η κατάκτηση 1ης έως 3ης νίκης σε Παγκόσμιους Σχολικούς Αγώνες.».
- Στην παρ. 7 του άρθρου 34 του ν. 2725/1999, περί των οικονομικών επιβραβεύσεων στους διακρινόμενους αθλητές, επέρχονται οι ακόλουθες τροποποιήσεις: α) στο πρώτο εδάφιο προστίθεται η φράση «καθώς και το τακτικό σκέλος του προϋπολογισμού της Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού του Υπουργείου Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού» και β) το δεύτερο εδάφιο αντικαθίσταται και η παρ. 7 διαμορφώνεται ως εξής:
«7. Οι οικονομικές επιβραβεύσεις που αναφέρονται στις προηγούμενες παραγράφους χορηγούνται σε κάθε αθλητή με κοινή απόφαση του Υπουργού Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών και του αρμόδιου για τον αθλητισμό Υπουργού ή άλλου από αυτόν εξουσιοδοτημένου οργάνου από τα ειδικά έσοδα της Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού καθώς και το τακτικό σκέλος του προϋπολογισμού της Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού του Υπουργείου Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού. Η απόφαση αυτή εκδίδεται εντός των πρώτων έξι (6) μηνών του έτους καταβολής .».
Άρθρο 80
Κώλυμα εκλογιμότητας για τους εν ενεργεία διαιτητές και κριτές του αθλήματος της γυμναστικής – Τροποποίηση παρ. 4 άρθρου 3 ν. 2725/1999
Στο δεύτερο εδάφιο της παρ. 4 του άρθρου 3 του ν. 2725/1999 (Α΄121), περί του κωλύματος των εν ενεργεία διαιτητών, κριτών, χρονομέτρων και όσων άλλων συμμετέχουν σε διαιτητικό έργο ατομικού αθλήματος να είναι μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου ή της εξελεγκτικής επιτροπής ή αντιπρόσωποι σε υπερκείμενες ενώσεις ή ομοσπονδίες, διαγράφονται οι λέξεις «της γυμναστικής» και η παρ. 4 διαμορφώνεται ως εξής:
«4. Οι εν ενεργεία διαιτητές, κριτές, χρονομέτρες και όσοι άλλοι συμμετέχουν σε διαιτητικό έργο ατομικού αθλήματος, μέλη των οικείων συνδέσμων, μπορούν να είναι μέλη αθλητικού σωματείου που καλλιεργεί τον ίδιο κλάδο άθλησης, δεν επιτρέπεται όμως να είναι μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου ή της εξελεγκτικής επιτροπής του σωματείου αυτού, ούτε να είναι αντιπρόσωποί του σε υπερκείμενες ενώσεις ή ομοσπονδίες. Το κώλυμα του προηγούμενου εδαφίου δεν ισχύει για τους διαιτητές και τους κριτές των αθλημάτων της σκοποβολής, του ζατρικίου, του αγωνιστικού μπριτζ, του αεραθλητισμού, της τοξοβολίας, του θαλάσσιου σκι, και τους αλυτάρχες και τους κριτές των αθλημάτων του μηχανοκίνητου αθλητισμού.».
Άρθρο 81
Θητεία Διοικητικού Συμβουλίου Ομοσπονδίας – Τροποποίηση παρ.7 άρθρου 22 ν. 2725/1999
Στην παρ. 7 του άρθρου 22 του ν. 2725/1999 (Α’ 121) επέρχονται οι ακόλουθες τροποποιήσεις: α) στο πρώτο εδάφιο μετά τη λέξη «πλήρεις» διαγράφονται οι λέξεις «ή μερικές» και μετά τη λέξη «θητείες» προστίθενται οι λέξεις «ή σε κάθε περίπτωση δώδεκα (12) έτη», β) στο δεύτερο εδάφιο μετά τη λέξη «πλήρη» διαγράφονται οι λέξεις «ή μερική» και μετά τη λέξη «θητεία» προστίθενται οι λέξεις «ή σε κάθε περίπτωση για οκτώ (8) έτη», γ) διαγράφεται το τέταρτο εδάφιο και η παρ. 7 διαμορφώνεται ως εξής:
«7. Δεν επιτρέπεται να εκλεγεί πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου αθλητικής ομοσπονδίας όποιος έχει συμπληρώσει τρεις (3) συνολικά πλήρεις θητείες ή σε κάθε περίπτωση δώδεκα (12) έτη στο αξίωμα αυτό. Δεν επιτρέπεται να εκλεγεί αντιπρόεδρος, γραμματέας ή ταμίας του Διοικητικού Συμβουλίου αθλητικής ομοσπονδίας όποιος έχει εκλεγεί σε οποιοδήποτε από τα αξιώματα αυτά δύο (2) συνεχόμενες φορές για πλήρη θητεία ή σε κάθε περίπτωση για οκτώ (8) έτη. Πρόσωπο που έχει υπηρετήσει επί δύο (2) συνεχόμενες θητείες σε οποιοδήποτε από τα αξιώματα του προηγούμενου εδαφίου, δύναται να επανεκλεγεί σε τέτοια θέση εφόσον μεσολαβήσει χρονική περίοδος δύο (2) ετών. Οι ρυθμίσεις της παρούσας ισχύουν και για τις αθλητικές ομοσπονδίες ατόμων με αναπηρία. Υποψηφιότητα που υποβάλλεται κατά παράβαση της παρούσας είναι αυτοδικαίως άκυρη.».
Άρθρο 82
Προσαρμογή καταστατικού αθλητικών σωματείων, αθλητικών ενώσεων και αθλητικών ομοσπονδιών – Τροποποίηση παρ. 1 άρθρου 30 ν. 4726/2020
Το πρώτο εδάφιο της παρ. 1 του άρθρου 30 του ν. 4726/2020 (Α’ 181), περί της υποχρέωσης αθλητικών σωματείων, αθλητικών ενώσεων και αθλητικών ομοσπονδιών να τροποποιήσουν το καταστατικό τους, με σκοπό την προσαρμογή του σε συγκεκριμένες ρυθμίσεις του ν. 2725/1999 (Α’ 121), τροποποιείται ως προς την καταληκτική ημερομηνία, και η παρ. 1 διαμορφώνεται ως εξής:
«1. Έως την 31η.12.2024, τα αθλητικά σωματεία, οι αθλητικές ενώσεις και οι αθλητικές ομοσπονδίες οφείλουν να τροποποιήσουν το καταστατικό τους, με σκοπό την προσαρμογή του στα άρθρα 2, 3, 5, 11, 14, 20, 22 και 24 του ν. 2725/1999 (Α’ 121). Η απόφαση της Γενικής Συνέλευσης (Γ.Σ.), περί τροποποίησης του καταστατικού προς εναρμόνιση με τις αναφερόμενες στο πρώτο εδάφιο διατάξεις, λαμβάνεται με απλή απαρτία και πλειοψηφία, κατά παρέκκλιση από κάθε διαφορετική καταστατική πρόβλεψη. Έως ότου γίνει η προσαρμογή του καταστατικού, οι αναφερόμενες στο πρώτο εδάφιο διατάξεις κατισχύουν κάθε διαφορετικής καταστατικής ρύθμισης. Αν παρέλθει άπρακτη η παραπάνω προθεσμία, αίρεται αυτοδικαίως η ειδική αθλητική αναγνώριση που είτε έχει χορηγηθεί σύμφωνα με τα άρθρα 8 και 28 του ν. 2725/1999 είτε λογίζεται ως χορηγηθείσα κατά την παρ. 5 του άρθρου 135 του ιδίου ως άνω νόμου. Η σχετική διαπιστωτική πράξη περί της αυτοδίκαιης άρσης της ειδικής αθλητικής αναγνώρισης εκδίδεται από το αρμόδιο όργανο του Υπουργείου Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού.».
Άρθρο 83
Ορισμός μελών του Διοικητικού Συμβουλίου αθλητικής ομοσπονδίας ως υπευθύνων για συγκεκριμένα θέματα – Προσθήκη παρ. 9 στο άρθρο 22 ν. 2725/1999
Στο άρθρο 22 του ν. 2725/1999 (Α΄121) προστίθεται παρ. 9 ως εξής:
«9. Το Διοικητικό Συμβούλιο μετά την εκλογή του και κατά τη συγκρότησή του σε σώμα, ορίζει μεταξύ των εκλεγμένων μελών του έναν (1) Υπεύθυνο Σχολικού και Πανεπιστημιακού Αθλητισμού, έναν (1) Υπεύθυνο Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης (e-Κούρος) και έναν (1) Υπεύθυνο Αθλητικής Ακεραιότητας.».
Άρθρο 84
Προσθήκη μέσων σύγχρονης τεχνολογίας για την άσκηση των καθηκόντων της Δ.Ε.Α.Β. – Προσθήκη παρ. 3Α στο άρθρο 41Α του ν. 2725/1999
Στο άρθρο 41Α του ν. 2725/1999 (Α’ 121) προστίθεται παρ. 3Α ως εξής:
«3Α. Στο πλαίσιο άσκησης των καθηκόντων της, όπως ορίζονται στην παρ. 3, η Δ.Ε.Α.Β. δύναται α) να συνεδριάζει και με τη χρήση μέσων σύγχρονης τεχνολογίας (τηλεματική) και β) να επιδίδει κλήσεις, πράξεις και αποφάσεις της, προς κάθε ενδιαφερόμενο ή τρίτο, και με τη χρήση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, καθώς και με κάθε άλλο πρόσφορο μέσο.».
Άρθρο 85
Υποβολή γραπτού αιτήματος λέσχης προς Π.Α.Ε. για τη χορήγηση συναίνεσης για την αναγνώριση και λειτουργία περισσότερων λεσχών – Προθεσμία χορήγησης συναίνεσης – Τροποποίηση παρ. 2 άρθρου 41Β ν. 2725/1999 και παρ. 1 άρθρου 30 ν. 5085/2024
- Στην περ. α) της παρ. 2 του άρθρου 41Β του ν. 2725/1999 (Α’ 121), περί εδρών, μελών και ταυτότητας μέλους, προστίθενται νέα εδάφια τέταρτο και πέμπτο και η παρ. 2 διαμορφώνεται ως εξής:
«2. ΕΔΡΑ – ΜΕΛΗ – ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΜΕΛΟΥΣ.
α) Ως έδρα της λέσχης επιλέγεται υποχρεωτικά η έδρα του αθλητικού σωματείου ή της Π.Α.Ε. που έχει παράσχει τη γραπτή συναίνεση της υποπερ. αα) της περ. α) της παρ. 3 ή της περ. ε) της παρ. 7. Τα γραφεία της λέσχης συστεγάζονται υποχρεωτικά με το αθλητικό σωματείο ή την Π.Α.Ε. του πρώτου εδαφίου, κατά περίπτωση. Κάθε αθλητικό σωματείο ή Π.Α.Ε. υποχρεούται να συναινέσει γραπτώς για την αναγνώριση ως σωματείου και τη λειτουργία μίας (1) λέσχης, μη επιτρεπόμενης της παροχής συναίνεσης για την αναγνώριση και τη λειτουργία περισσοτέρων λεσχών. Η υποβολή αιτήματος προς Π.Α.Ε. από υφιστάμενη ή υπό σύσταση λέσχη φιλάθλων, για τη χορήγηση της γραπτής συναίνεσης του τρίτου εδαφίου, γίνεται μόνον εγγράφως. Ταυτόχρονα με την υποβολή του ή έως και την επομένη ημέρα της υποβολής του, το αίτημα κοινοποιείται από την υφιστάμενη ή υπό σύσταση λέσχη φιλάθλων στο Τμήμα Λεσχών Φιλάθλων της Διεύθυνσης Επαγγελματικού Αθλητισμού και Επαγγελμάτων Αθλητισμού της Γ.Γ.Α. άλλως η υποβολή τέτοιου αιτήματος δεν έχει αποδεικτική ισχύ ενώπιον οποιασδήποτε διοικητικής ή δικαστικής αρχής. Αν υφίσταται ή ιδρυθεί Π.Α.Ε. σύμφωνα με τα άρθρα 64 έως 76, η λέσχη αναγνωρίζεται και λειτουργεί υποχρεωτικά με τη γραπτή συναίνεση της Π.Α.Ε.. Π.Α.Ε. που δεν συμμορφώνεται με την υποχρέωση του τρίτου εδαφίου, δεν χρηματοδοτείται με την κοινή υπουργική απόφαση που εκδίδεται με βάση το άρθρο 79 του ν. 4764/2020 (Α` 256) για το έτος για το οποίο δεν έχει παρασχεθεί ή ανανεωθεί η απαιτούμενη συναίνεση.
β) Μέλος λέσχης μπορεί να είναι όποιος έχει μόνιμη κατοικία ή σταθερή διαμονή στην Ελλάδα, έχει συμπληρώσει το δέκατο όγδοο (18ο) έτος της ηλικίας του και δεν συντρέχει στο πρόσωπό του κάποιο από τα κωλύματα των περ. β`, γ` και δ` της παρ. 1 του άρθρου 3 του παρόντος. Η λέσχη εκδίδει υποχρεωτικά δελτίο ταυτότητας για κάθε μέλος της, το οποίο ισχύει για ένα (1) έτος.»
- Στην παρ. 1 του άρθρου 30 του ν. 5085/2024 (Α’ 17), περί μεταβατικών διατάξεων, στο πρώτο εδάφιο οι λέξεις «Εντός προθεσμίας δύο (2) μηνών από την έναρξη ισχύος του παρόντος» αντικαθίστανται από τις λέξεις «Έως την 20ή.8.2024» και η παρ. 1 διαμορφώνεται ως εξής:
«1. Έως την 20ή.8.2024 οι Ποδοσφαιρικές Ανώνυμες Εταιρίες (Π.Α.Ε.) υποχρεούνται όπως χορηγήσουν γραπτή συναίνεση σε λέσχη φιλάθλων, σύμφωνα με την υποπερ. αα) της περ. α) της παρ. 3 ή την περ. ε) της παρ. 7 του άρθρου 41Β του ν. 2725/1999 (Α’ 121) και να την υποβάλουν στη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού (Γ.Γ.Α.). Π.Α.Ε. που δεν συμμορφώνεται με την υποχρέωση του πρώτου εδαφίου, δεν χρηματοδοτείται για το 2024 με την κοινή υπουργική απόφαση που εκδίδεται με βάση το άρθρο 79 του ν. 4764/2020 (Α’ 256).».
Άρθρο 86
Παράταση της υποχρέωσης απασχόλησης προπονητή αναλόγως του επιπέδου άδειας άσκησης επαγγέλματος – Τροποποίηση παρ. 5 άρθρου 140 ν. 2725/1999
Στην παρ. 5 του άρθρου 140 του ν. 2725/1999 (Α΄ 121), περί της έναρξης ισχύος διατάξεων του ν. 2725/1999, η ημερομηνία «1η.7.2024» αντικαθίσταται από την ημερομηνία «1η.7.2026» και η παρ. 5 διαμορφώνεται ως εξής:
«5. Η ισχύς της παρ. 4 του άρθρου 31, ως προς την υποχρέωση απασχόλησης προπονητή, και της παρ. 2 του άρθρου 31Α, ως προς την απασχόληση προπονητή αναλόγως του επιπέδου άδειας άσκησης επαγγέλματος, αρχίζει από την 1η.7.2026.»
Άρθρο 87
Διοικητικές κυρώσεις σε περίπτωση παρότρυνσης, υποκίνησης, ενθάρρυνσης ή επιδοκιμασίας επεισοδίων, ρατσιστικών συμπεριφορών και εν γένει φαινομένων βίας – Τροποποίηση παρ. 2 άρθρου 1 ν. 4326/2015
Στο πρώτο εδάφιο της παρ. 2 του άρθρου 1 του ν. 4326/2015 (Α’ 49), περί των διοικητικών μέτρων κατά της βίας επέρχονται οι ακόλουθες τροποποιήσεις: α) προστίθεται η φράση «, η οποία λαμβάνει χώρα μέσα σε αποκλειστική προθεσμία δύο (2) εργασίμων ημερών» και β) η φράση «πρόστιμα ύψους από δέκα χιλιάδες (10.000) έως ένα εκατομμύριο (1.000.000) ευρώ» αντικαθίσταται από τη φράση «πρόστιμα ύψους από χίλια (1.000) έως πενήντα χιλιάδες (50.000) ευρώ σε περίπτωση που τα φαινόμενα βίας και οι εν γένει παραβατικές συμπεριφορές αφορούν ερασιτεχνικά πρωταθλήματα και ύψους από δέκα χιλιάδες (10.000) έως ένα εκατομμύριο (1.000.000) ευρώ σε περίπτωση που τα φαινόμενα βίας και οι εν γένει παραβατικές συμπεριφορές αφορούν σε επαγγελματικά πρωταθλήματα» και η παρ. 2 διαμορφώνεται ως εξής:
«2. Σε σοβαρές περιπτώσεις τέλεσης επεισοδίων, παρότρυνσης σε πρόκληση επεισοδίων, ρατσιστικών συμπεριφορών και εν γένει φαινομένων βίας που σχετίζονται με τον αθλητισμό, εντός ή εκτός αγωνιστικών χώρων, η Διαρκής Επιτροπή για την Αντιμετώπιση της Βίας (Δ.Ε.Α.Β.), μετά από προηγούμενη κλήση και ακρόαση του ελεγχόμενου νομικού ή φυσικού προσώπου, η οποία λαμβάνει χώρα μέσα σε αποκλειστική προθεσμία δύο (2) εργασίμων ημερών, μπορεί να επιβάλει στα οικεία αθλητικά σωματεία, Τμήματα Αμειβομένων Αθλητών (Τ.Α.Α.) και Αθλητικές Ανώνυμες Εταιρίες (Α.Α.Ε.), καθώς και στις οικείες αθλητικές ομοσπονδίες ή/και επαγγελματικούς συνδέσμους, αλλά και μεμονωμένα σε φυσικά πρόσωπα, πρόστιμα ύψους από χίλια (1.000) έως πενήντα χιλιάδες (50.000) ευρώ σε περίπτωση που τα φαινόμενα βίας και οι εν γένει παραβατικές συμπεριφορές αφορούν ερασιτεχνικά πρωταθλήματα και ύψους από δέκα χιλιάδες (10.000) έως ένα εκατομμύριο (1.000.000) ευρώ σε περίπτωση που τα φαινόμενα βίας και οι εν γένει παραβατικές συμπεριφορές αφορούν σε επαγγελματικά πρωταθλήματα, σε ιδιαίτερα δε σοβαρές περιπτώσεις μπορεί να προβαίνει και σε ανάκληση της υφιστάμενης ειδικής αθλητικής αναγνώρισης. Σε περίπτωση άπρακτης παρέλευσης προθεσμίας επτά (7) ημερών από την εκδήλωση των φαινομένων βίας, τα μέτρα του πρώτου εδαφίου λαμβάνονται από τον αρμόδιο για τον αθλητισμό Υπουργό μετά από διαβίβαση του σχετικού φακέλου από τα κατά περίπτωση αρμόδια όργανα και κατόπιν κλήσης και ακρόασης του ελεγχόμενου νομικού ή φυσικού προσώπου.
Η συνεργασία των ανωτέρω νομικών και φυσικών προσώπων με τις αρχές και η παροχή στοιχείων, όταν έχουν ως αποτέλεσμα τον εντοπισμό και τη σύλληψη των δραστών, αποτελούν ελαφρυντικές περιστάσεις, οι οποίες μειώνουν το ύψος του επιβαλλόμενου προστίμου κατά πενήντα τοις εκατό (50%).
Άρθρο 88
Ειδικές περιπτώσεις επιβολής διοικητικών κυρώσεων στο πλαίσιο αθλητικών συναντήσεων που διεξάγονται σε κλειστές αθλητικές εγκαταστάσεις – Τροποποίηση παρ. 1 άρθρου 1Α ν. 4326/2015
Στην παρ. 1 του άρθρου 1Α του ν. 4326/2015 (Α’ 49), περί της επιβολής διοικητικής κύρωσης της διεξαγωγής μίας (1) αθλητικής συνάντησης χωρίς την παρουσία θεατών σε οποιαδήποτε εθνική διοργάνωση, προστίθεται δεύτερο εδάφιο και η παρ. 1 διαμορφώνεται ως εξής:
«1. Σε περιπτώσεις ρίψης εντός του αγωνιστικού χώρου ή των αποδυτηρίων ή σε κερκίδα αθλητικής εγκατάστασης πριν από την έναρξη, κατά τη διάρκεια ή μετά από τη λήξη αθλητικής εκδήλωσης, αντικειμένου πρόσφορου να προκαλέσει σωματική βλάβη προσώπου και ιδίως πυρσού, φωτοβολίδας, κροτίδας, βεγγαλικού, πυροτεχνήματος, καπνογόνου και οποιασδήποτε γενικώς εύφλεκτης ύλης, στο αθλητικό σωματείο, το Τ.Α.Α. ή την Α.Α.Ε. που αγωνίζεται ως γηπεδούχος, επιβάλλεται η διοικητική κύρωση της διεξαγωγής μίας (1) αθλητικής συνάντησης χωρίς την παρουσία θεατών σε οποιαδήποτε εθνική διοργάνωση. Η ποινή του πρώτου εδαφίου επιβάλλεται και σε περίπτωση αφής καπνογόνων, πυρσών ή οποιαδήποτε εύφλεκτης ύλης σε κλειστές αθλητικές εγκαταστάσεις.».
Άρθρο 89
Παράταση χρόνου έναρξης εφαρμογής της υποχρέωσης προμήθειας κάρτας φιλάθλου – Τροποποίηση περ. η) παρ. 6 άρθρου 41Γ ν. 2725/1999
Το πρώτο εδάφιο της περ. η) της παρ. 6 του άρθρου 41Γ του ν. 2725/1999 (Α’ 121), περί της έναρξης εφαρμογής της υποχρέωσης προμήθειας κάρτας φιλάθλου, τροποποιείται, ως προς τον χρόνο έναρξης εφαρμογής της υποχρέωσης, και η περ. η) της παρ. 6 του άρθρου 41Γ διαμορφώνεται ως εξής:
«η) Χρόνος έναρξης ισχύος της περ. ε) της παρούσας ορίζεται η 1η Ιουλίου 2025. Από την έναρξη ισχύος της παρ. 6 καταργείται κάθε γενική ή ειδική διάταξη που είναι αντίθετη ή ρυθμίζει διαφορετικά τα θέματα που με αυτήν ρυθμίζονται. Κανονιστικές πράξεις που εκδόθηκαν κατ’ εξουσιοδότηση της ισχύουσας μέχρι τη δημοσίευση της παρούσας και δεν αντίκεινται σε διατάξεις της παρούσας ή δεν ρυθμίζουν διαφορετικά τα θέματα που με αυτήν ρυθμίζονται, εξακολουθούν να ισχύουν.».
Είναι ένα πολύ θετικό πρώτο βήμα που η Γενική Γραμματεία Αθλητισμού αντιλαμβάνεται ότι η συγκεκριμένη διάταξη, με την υφιστάμενη μορφή της, έχει ανάγκη νομοτεχνικών βελτιώσεων.
Ήδη η πρόταση για μεγαλύτερη επιείκεια ως προς τον αριθμό συμμετεχόντων που λαμβάνονται υπόψη για να υπάρχει εξαιρετική αγωνιστική διάκριση βρίσκεται πράγματι προς τη σωστή κατεύθυνση και είναι άξια συγχαρητηρίων.
Ωστόσο, προτείνεται η διερεύνηση μιας ακόμη πιο ακριβούς, ρεαλιστικής και στοχευμένης επαναδιατύπωσης της συγκεκριμένης προϋπόθεσης (7+1 χώρες), με σκοπό να χορηγούνται προνόμια σε όλους/όλες τους/τις άξιους/άξιες αθλητές/αθλήτριές μας με εξαιρετικές αγωνιστικές διακρίσεις σε διεθνές επίπεδο.
Λόγοι της πρότασης αυτής είναι οι εξής:
1. Ήδη ο Υπουργός Αθλητισμού κ. Βρούτσης διαπίστωσε ορθώς στο πλαίσιο της αξιολόγησης των αθλητικών ομοσπονδιών μέσω του e-Kouros ότι υπάρχει μεγάλη ανάγκη ενίσχυσης και στήριξης του αθλητισμού ιδίως στις γυναίκες και ιδίως στις νέες ηλικίες. Το πιο αποτελεσματικό μέσο ενίσχυσης και στήριξης του αθλητισμού ιδίως στις νέες ηλικίες είναι προφανώς η χορήγηση προνομιών σε όλους/όλες τους/τις αθλητές/αθλήτριες με εξαιρετικές αγωνιστικές διακρίσεις ιδίως σε διεθνές επίπεδο. Τα προνόμια αυτά αποτελούν αφ’ ενός επιβράβευση στους αθλητές/αθλήτριες για τις χιλιάδες ώρες που έχουν αφιερώσει για να λάβουν σημαντική θέση (ενδεχομένως και μετάλλιο) σε παγκόσμια και πανευρωπαϊκά πρωταθλήματα και αφ’ ετέρου μια εξισορρόπηση έναντι των χιλιάδων αυτών ωρών που στερούνται αναγκαστικά από το διάβασμά τους. Αν οι αθλητές/αθλήτριες με νεαρή ηλικία και σημαντικές διεθνείς διακρίσεις, π.χ. μετάλλιο σε παγκόσμια και πανευρωπαϊκά πρωταθλήματα ή και ακόμη και ανάκρουση Εθνικού Ύμνου, βλέπουν ότι δεν λαμβάνουν κανένα απολύτως προνόμιο (ούτε καν προσαύξηση μορίων!), επειδή π.χ. σε έναν αγώνα συμμετείχαν… «μόνο» 12 εθνικές ομάδες από 6 χώρες, θα αναγκαστούν να σταματήσουν τον αθλητισμό ήδη από αυτή τη νεαρή ηλικία. Αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση, θα χάσουμε τους πρωταθλητές και τις πρωταθλήτριές μας. Ας αναλογιστούμε τι σκέφτεται ένα νέο κορίτσι 16 ή 17 ετών, αν βλέπει ότι δεν έχει κανένα προνόμιο από χρυσό ή ασημένιο ή χάλκινο μετάλλιο σε παγκόσμιο ή πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα, επειδή στον αγώνα συμμετείχαν… «μόνο» 12 Εθνικές Ομάδες από 6 χώρες. Δεν φταίνε κάτι οι αθλητές/αθλήτριές μας αν παγκοσμίως ο αριθμός των αθλητών/αθλητριών που εξασκούν συγκεκριμένο άθλημα δεν είναι τόσο αυξημένος ή αν οι κανονισμοί της παγκόσμιας ομοσπονδίας επιτρέπουν την πρόκριση στον ημιτελικό ή τελικό 2 Εθνικών Ομάδων (ίσως και περισσότερων) από κάθε χώρα. Είναι λοιπόν μεγάλη ευκαιρία ο κ. Υπουργός να δώσει λύση στο πρόβλημα αυτό που ορθώς ήδη από τις πρώτες ημέρες της θητείας του εντόπισε ότι υπάρχει.
2. Ούτως ή άλλως, ο αγωνιστικός κανόνας ότι σε διεθνείς αγώνες συμμετέχει 1 Εθνική Ομάδα από κάθε χώρα δεν ισχύει για όλα τα αθλήματα. Σε αρκετά αθλήματα, και ομαδικά και ατομικά, μπορούν να συμμετέχουν νομίμως 2 (ίσως και περισσότερες) Εθνικές Ομάδες από κάθε χώρα. Στις περιπτώσεις αυτές, κρίσιμο κριτήριο για την αγωνιστική διάκριση θα πρέπει να είναι ο συνολικός αριθμός των συμμετεχόντων, ανεξάρτητα από το αν κάποιοι από αυτούς προέρχονται από την ίδια χώρα, αφού εν τέλει όλοι οι συμμετέχοντες είναι ανταγωνιστές μεταξύ τους και όλοι προετοιμάζονται και αγωνίζονται για την υψηλότερη θέση και το μετάλλιο.
3. Σε επίπεδο υψηλού ανταγωνισμού της διοργάνωσης, δεν είναι πιο «σημαντική» ή «δύσκολη» μια διοργάνωση με 8 Εθνικές Ομάδες από 8 χώρες έναντι μιας διοργάνωσης με 12 Εθνικές Ομάδες από 6 χώρες. Όλες αυτές οι περιπτώσεις είναι όμοιες και πρέπει να έχουν αντίστοιχη μεταχείριση.
4. Γενικότερα, η αναφορά της «χώρας» στον νόμο δεν αποτελεί επιτυχημένο όρο/κριτήριο, ιδίως αν αναλογιστεί κανείς ότι σε πολλά αθλήματα συμμετέχουν νόμιμα Εθνικές Ομάδες από μη αναγνωρισμένες «χώρες», π.χ. Αγγλία ή Σκωτία ή Βόρεια Ιρλανδία ή Ουαλία αντί για το αναγνωρισμένο Ηνωμένο Βασίλειο, Νησιά Φερόε αντί για την αναγνωρισμένη Δανία, Πουέρτο Ρίκο αντί για τις αναγνωρισμένες ΗΠΑ κλπ.
Για τους παραπάνω λόγους, προτείνεται η τροποποίηση της επίμαχης διάταξης ως εξής:
«Απαραίτητη προϋπόθεση για την αναγνώριση της εξαιρετικής αυτής αγωνιστικής διάκρισης είναι η συμμετοχή στη διοργάνωση οκτώ (8) εθνικών ομάδων προκειμένου για τα ομαδικά αθλήματα και για τα ατομικά αθλήματα η συμμετοχή οκτώ (8) τουλάχιστον αθλητών στο αγώνισμα που σημειώθηκε η διάκριση».
Είναι εκατοντάδες οι οικογένειες σε πολλά αθλήματα που αντιμετωπίζουν το πρόβλημα αυτό. Είμαστε βέβαιοι ότι η Γενική Γραμματεία Αθλητισμού θα καταλάβει το δίκαιο του αιτήματός μας και θα βοηθήσει τα παιδιά μας να συνεχίσουν τον αθλητισμό με τον ίδιο ζήλο, ώστε να συνεχίσει να έχει η Ελλάδα μας σημαντικές διεθνείς επιτυχίες.
Είναι ένα πολύ θετικό πρώτο βήμα που η Γενική Γραμματεία Αθλητισμού αντιλαμβάνεται ότι η συγκεκριμένη διάταξη, με την υφιστάμενη μορφή της, έχει ανάγκη νομοτεχνικών βελτιώσεων.
Ήδη η πρόταση για μεγαλύτερη επιείκεια ως προς τον αριθμό συμμετεχόντων που λαμβάνονται υπόψη για να υπάρχει εξαιρετική αγωνιστική διάκριση βρίσκεται πράγματι προς τη σωστή κατεύθυνση και είναι άξια συγχαρητηρίων.
Ωστόσο, προτείνεται η διερεύνηση μιας ακόμη πιο ακριβούς, ρεαλιστικής και στοχευμένης επαναδιατύπωσης της συγκεκριμένης προϋπόθεσης (7+1 χώρες), με σκοπό να χορηγούνται προνόμια σε όλους/όλες τους/τις άξιους/άξιες αθλητές/αθλήτριές μας με εξαιρετικές αγωνιστικές διακρίσεις σε διεθνές επίπεδο.
Λόγοι της πρότασης αυτής είναι οι εξής:
1. Ήδη ο Υπουργός Αθλητισμού κ. Βρούτσης διαπίστωσε ορθώς στο πλαίσιο της αξιολόγησης των αθλητικών ομοσπονδιών μέσω του e-Kouros ότι υπάρχει μεγάλη ανάγκη ενίσχυσης και τήριξης του αθλητισμού ιδίως στις γυναίκες και ιδίως στις νέες ηλικίες. Το πιο αποτελεσματικό μέσο ενίσχυσης και στήριξης του αθλητισμού ιδίως στις νέες ηλικίες είναι προφανώς η χορήγηση προνομιών σε όλους/όλες τους/τις αθλητές/αθλήτριες με εξαιρετικές αγωνιστικές διακρίσεις ιδίως σε διεθνές επίπεδο. Τα προνόμια αυτά αποτελούν αφ’ ενός επιβράβευση στους αθλητές/αθλήτριες για τις χιλιάδες ώρες που έχουν αφιερώσει για να λάβουν σημαντική θέση (ενδεχομένως και μετάλλιο) σε παγκόσμια και πανευρωπαϊκά πρωταθλήματα και αφ’ ετέρου μια εξισορρόπηση έναντι των χιλιάδων αυτών ωρών που στερούνται αναγκαστικά από το διάβασμά τους. Αν οι αθλητές/αθλήτριες με νεαρή ηλικία και σημαντικές διεθνείς διακρίσεις, π.χ. μετάλλιο σε παγκόσμια και πανευρωπαϊκά πρωταθλήματα ή και ακόμη και ανάκρουση Εθνικού Ύμνου, βλέπουν ότι δεν λαμβάνουν κανένα απολύτως προνόμιο (ούτε καν προσαύξηση μορίων!), επειδή π.χ. σε έναν αγώνα συμμετείχαν… «μόνο» 12 εθνικές ομάδες από 6 χώρες, θα αναγκαστούν να σταματήσουν τον αθλητισμό ήδη από αυτή τη νεαρή ηλικία. Αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση, θα χάσουμε τους πρωταθλητές και τις πρωταθλήτριές μας. Ας αναλογιστούμε τι σκέφτεται ένα νέο κορίτσι 16 ή 17 ετών, αν βλέπει ότι δεν έχει κανένα προνόμιο από χρυσό ή ασημένιο ή χάλκινο μετάλλιο σε παγκόσμιο ή πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα, επειδή στον αγώνα συμμετείχαν… «μόνο» 12 Εθνικές Ομάδες από 6 χώρες. Δεν φταίνε κάτι οι αθλητές/αθλήτριές μας αν παγκοσμίως ο αριθμός των αθλητών/αθλητριών που εξασκούν συγκεκριμένο άθλημα δεν είναι τόσο αυξημένος ή αν οι κανονισμοί της παγκόσμιας ομοσπονδίας επιτρέπουν την πρόκριση στον ημιτελικό ή τελικό 2 Εθνικών Ομάδων (ίσως και περισσότερων) από κάθε χώρα. Είναι λοιπόν μεγάλη ευκαιρία ο κ. Υπουργός να δώσει λύση στο πρόβλημα αυτό που ορθώς ήδη από τις πρώτες ημέρες της θητείας του εντόπισε ότι υπάρχει.
2. Ούτως ή άλλως, ο αγωνιστικός κανόνας ότι σε διεθνείς αγώνες συμμετέχει 1 Εθνική Ομάδα από κάθε χώρα δεν ισχύει για όλα τα αθλήματα. Σε αρκετά αθλήματα, και ομαδικά και ατομικά, μπορούν να συμμετέχουν νομίμως 2 (ίσως και περισσότερες) Εθνικές Ομάδες από κάθε χώρα. Στις περιπτώσεις αυτές, κρίσιμο κριτήριο για την αγωνιστική διάκριση θα πρέπει να είναι ο συνολικός αριθμός των συμμετεχόντων, ανεξάρτητα από το αν κάποιοι από αυτούς προέρχονται από την ίδια χώρα, αφού εν τέλει όλοι οι συμμετέχοντες είναι ανταγωνιστές μεταξύ τους και όλοι προετοιμάζονται και αγωνίζονται για την υψηλότερη θέση και το μετάλλιο.
3. Σε επίπεδο υψηλού ανταγωνισμού της διοργάνωσης, δεν είναι πιο «σημαντική» ή «δύσκολη» μια διοργάνωση με 8 Εθνικές Ομάδες από 8 χώρες έναντι μιας διοργάνωσης με 12 Εθνικές Ομάδες από 6 χώρες. Όλες αυτές οι περιπτώσεις είναι όμοιες και πρέπει να έχουν αντίστοιχη μεταχείριση.
4. Γενικότερα, η αναφορά της «χώρας» στον νόμο δεν αποτελεί επιτυχημένο όρο/κριτήριο, ιδίως αν αναλογιστεί κανείς ότι σε πολλά αθλήματα συμμετέχουν νόμιμα Εθνικές Ομάδες από μη αναγνωρισμένες «χώρες», π.χ. Αγγλία ή Σκωτία ή Βόρεια Ιρλανδία ή Ουαλία αντί για το αναγνωρισμένο Ηνωμένο Βασίλειο, Νησιά Φερόε αντί για την αναγνωρισμένη Δανία, Πουέρτο Ρίκο αντί για τις αναγνωρισμένες ΗΠΑ κλπ.
Για τους παραπάνω λόγους, προτείνεται η τροποποίηση της επίμαχης διάταξης ως εξής:
«Απαραίτητη προϋπόθεση για την αναγνώριση της εξαιρετικής αυτής αγωνιστικής διάκρισης είναι η συμμετοχή στη διοργάνωση οκτώ (8) εθνικών ομάδων προκειμένου για τα ομαδικά αθλήματα και για τα ατομικά αθλήματα η συμμετοχή οκτώ (8) τουλάχιστον αθλητών στο αγώνισμα που σημειώθηκε η διάκριση».
Είναι εκατοντάδες οι οικογένειες σε πολλά αθλήματα που αντιμετωπίζουν το πρόβλημα αυτό. Είμαστε βέβαιοι ότι η Γενική Γραμματεία Αθλητισμού θα καταλάβει το δίκαιο του αιτήματός μας και θα βοηθήσει τα παιδιά μας να συνεχίσουν τον αθλητισμό με τον ίδιο ζήλο, ώστε να συνεχίσει να έχει η Ελλάδα μας σημαντικές διεθνείς επιτυχίες.
Είναι ένα πολύ θετικό πρώτο βήμα που η Γενική Γραμματεία Αθλητισμού αντιλαμβάνεται ότι η συγκεκριμένη διάταξη, με την υφιστάμενη μορφή της, έχει ανάγκη νομοτεχνικών βελτιώσεων.
Ήδη η πρόταση για μεγαλύτερη επιείκεια ως προς τον αριθμό συμμετεχόντων που λαμβάνονται υπόψη για να υπάρχει εξαιρετική αγωνιστική διάκριση βρίσκεται πράγματι προς τη σωστή κατεύθυνση και είναι άξια συγχαρητηρίων.
Ωστόσο, προτείνεται η διερεύνηση μιας ακόμη πιο ακριβούς, ρεαλιστικής και στοχευμένης επαναδιατύπωσης της συγκεκριμένης προϋπόθεσης (7+1 χώρες), με σκοπό να χορηγούνται προνόμια σε όλους/όλες τους/τις άξιους/άξιες αθλητές/αθλήτριές μας με εξαιρετικές αγωνιστικές διακρίσεις σε διεθνές επίπεδο.
Λόγοι της πρότασης αυτής είναι οι εξής:
1. Ήδη ο Υπουργός Αθλητισμού κ. Βρούτσης διαπίστωσε ορθώς στο πλαίσιο της αξιολόγησης των αθλητικών ομοσπονδιών μέσω του e-Kouros ότι υπάρχει μεγάλη ανάγκη ενίσχυσης και τήριξης του αθλητισμού ιδίως στις γυναίκες και ιδίως στις νέες ηλικίες. Το πιο αποτελεσματικό μέσο ενίσχυσης και στήριξης του αθλητισμού ιδίως στις νέες ηλικίες είναι προφανώς η χορήγηση προνομιών σε όλους/όλες τους/τις αθλητές/αθλήτριες με εξαιρετικές αγωνιστικές διακρίσεις ιδίως σε διεθνές επίπεδο. Τα προνόμια αυτά αποτελούν αφ’ ενός επιβράβευση στους αθλητές/αθλήτριες για τις χιλιάδες ώρες που έχουν αφιερώσει για να λάβουν σημαντική θέση (ενδεχομένως και μετάλλιο) σε παγκόσμια και πανευρωπαϊκά πρωταθλήματα και αφ’ ετέρου μια εξισορρόπηση έναντι των χιλιάδων αυτών ωρών που στερούνται αναγκαστικά από το διάβασμά τους. Αν οι αθλητές/αθλήτριες με νεαρή ηλικία και σημαντικές διεθνείς διακρίσεις, π.χ. μετάλλιο σε παγκόσμια και πανευρωπαϊκά πρωταθλήματα ή και ακόμη και ανάκρουση Εθνικού Ύμνου, βλέπουν ότι δεν λαμβάνουν κανένα απολύτως προνόμιο (ούτε καν προσαύξηση μορίων!), επειδή π.χ. σε έναν αγώνα συμμετείχαν… «μόνο» 12 εθνικές ομάδες από 6 χώρες, θα αναγκαστούν να σταματήσουν τον αθλητισμό ήδη από αυτή τη νεαρή ηλικία. Αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση, θα χάσουμε τους πρωταθλητές και τις πρωταθλήτριές μας. Ας αναλογιστούμε τι σκέφτεται ένα νέο κορίτσι 16 ή 17 ετών, αν βλέπει ότι δεν έχει κανένα προνόμιο από χρυσό ή ασημένιο ή χάλκινο μετάλλιο σε παγκόσμιο ή πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα, επειδή στον αγώνα συμμετείχαν… «μόνο» 12 Εθνικές Ομάδες από 6 χώρες. Δεν φταίνε κάτι οι αθλητές/αθλήτριές μας αν παγκοσμίως ο αριθμός των αθλητών/αθλητριών που εξασκούν συγκεκριμένο άθλημα δεν είναι τόσο αυξημένος ή αν οι κανονισμοί της παγκόσμιας ομοσπονδίας επιτρέπουν την πρόκριση στον ημιτελικό ή τελικό 2 Εθνικών Ομάδων (ίσως και περισσότερων) από κάθε χώρα. Είναι λοιπόν μεγάλη ευκαιρία ο κ. Υπουργός να δώσει λύση στο πρόβλημα αυτό που ορθώς ήδη από τις πρώτες ημέρες της θητείας του εντόπισε ότι υπάρχει.
2. Ούτως ή άλλως, ο αγωνιστικός κανόνας ότι σε διεθνείς αγώνες συμμετέχει 1 Εθνική Ομάδα από κάθε χώρα δεν ισχύει για όλα τα αθλήματα. Σε αρκετά αθλήματα, και ομαδικά και ατομικά, μπορούν να συμμετέχουν νομίμως 2 (ίσως και περισσότερες) Εθνικές Ομάδες από κάθε χώρα. Στις περιπτώσεις αυτές, κρίσιμο κριτήριο για την αγωνιστική διάκριση θα πρέπει να είναι ο συνολικός αριθμός των συμμετεχόντων, ανεξάρτητα από το αν κάποιοι από αυτούς προέρχονται από την ίδια χώρα, αφού εν τέλει όλοι οι συμμετέχοντες είναι ανταγωνιστές μεταξύ τους και όλοι προετοιμάζονται και αγωνίζονται για την υψηλότερη θέση και το μετάλλιο.
3. Σε επίπεδο υψηλού ανταγωνισμού της διοργάνωσης, δεν είναι πιο «σημαντική» ή «δύσκολη» μια διοργάνωση με 8 Εθνικές Ομάδες από 8 χώρες έναντι μιας διοργάνωσης με 12 Εθνικές Ομάδες από 6 χώρες. Όλες αυτές οι περιπτώσεις είναι όμοιες και πρέπει να έχουν αντίστοιχη μεταχείριση.
4. Γενικότερα, η αναφορά της «χώρας» στον νόμο δεν αποτελεί επιτυχημένο όρο/κριτήριο, ιδίως αν αναλογιστεί κανείς ότι σε πολλά αθλήματα συμμετέχουν νόμιμα Εθνικές Ομάδες από μη αναγνωρισμένες «χώρες», π.χ. Αγγλία ή Σκωτία ή Βόρεια Ιρλανδία ή Ουαλία αντί για το αναγνωρισμένο Ηνωμένο Βασίλειο, Νησιά Φερόε αντί για την αναγνωρισμένη Δανία, Πουέρτο Ρίκο αντί για τις αναγνωρισμένες ΗΠΑ κλπ.
Για τους παραπάνω λόγους, προτείνεται η τροποποίηση της επίμαχης διάταξης ως εξής:
«Απαραίτητη προϋπόθεση για την αναγνώριση της εξαιρετικής αυτής αγωνιστικής διάκρισης είναι η συμμετοχή στη διοργάνωση οκτώ (8) εθνικών ομάδων προκειμένου για τα ομαδικά αθλήματα και για τα ατομικά αθλήματα η συμμετοχή οκτώ (8) τουλάχιστον αθλητών στο αγώνισμα που σημειώθηκε η διάκριση».
Είναι εκατοντάδες οι οικογένειες σε πολλά αθλήματα που αντιμετωπίζουν το πρόβλημα αυτό. Είμαστε βέβαιοι ότι η Γενική Γραμματεία Αθλητισμού θα καταλάβει το δίκαιο του αιτήματός μας και θα βοηθήσει τα παιδιά μας να συνεχίσουν τον αθλητισμό με τον ίδιο ζήλο, ώστε να συνεχίσει να έχει η Ελλάδα μας σημαντικές διεθνείς επιτυχίες.
Είναι ένα πολύ θετικό πρώτο βήμα που η Γενική Γραμματεία Αθλητισμού αντιλαμβάνεται ότι η συγκεκριμένη διάταξη, με την υφιστάμενη μορφή της, έχει ανάγκη νομοτεχνικών βελτιώσεων.
Ήδη η πρόταση για μεγαλύτερη επιείκεια ως προς τον αριθμό συμμετεχόντων που λαμβάνονται υπόψη για να υπάρχει εξαιρετική αγωνιστική διάκριση βρίσκεται πράγματι προς τη σωστή κατεύθυνση και είναι άξια συγχαρητηρίων.
Ωστόσο, προτείνεται η διερεύνηση μιας ακόμη πιο ακριβούς, ρεαλιστικής και στοχευμένης επαναδιατύπωσης της συγκεκριμένης προϋπόθεσης (7+1 χώρες), με σκοπό να χορηγούνται προνόμια σε όλους/όλες τους/τις άξιους/άξιες αθλητές/αθλήτριές μας με εξαιρετικές αγωνιστικές διακρίσεις σε διεθνές επίπεδο.
Λόγοι της πρότασης αυτής είναι οι εξής:
1. Ήδη ο Υπουργός Αθλητισμού κ. Βρούτσης διαπίστωσε ορθώς στο πλαίσιο της αξιολόγησης των αθλητικών ομοσπονδιών μέσω του e-Kouros ότι υπάρχει μεγάλη ανάγκη ενίσχυσης και τήριξης του αθλητισμού ιδίως στις γυναίκες και ιδίως στις νέες ηλικίες. Το πιο αποτελεσματικό μέσο ενίσχυσης και στήριξης του αθλητισμού ιδίως στις νέες ηλικίες είναι προφανώς η χορήγηση προνομιών σε όλους/όλες τους/τις αθλητές/αθλήτριες με εξαιρετικές αγωνιστικές διακρίσεις ιδίως σε διεθνές επίπεδο. Τα προνόμια αυτά αποτελούν αφ’ ενός επιβράβευση στους αθλητές/αθλήτριες για τις χιλιάδες ώρες που έχουν αφιερώσει για να λάβουν σημαντική θέση (ενδεχομένως και μετάλλιο) σε παγκόσμια και πανευρωπαϊκά πρωταθλήματα και αφ’ ετέρου μια εξισορρόπηση έναντι των χιλιάδων αυτών ωρών που στερούνται αναγκαστικά από το διάβασμά τους. Αν οι αθλητές/αθλήτριες με νεαρή ηλικία και σημαντικές διεθνείς διακρίσεις, π.χ. μετάλλιο σε παγκόσμια και πανευρωπαϊκά πρωταθλήματα ή και ακόμη και ανάκρουση Εθνικού Ύμνου, βλέπουν ότι δεν λαμβάνουν κανένα απολύτως προνόμιο (ούτε καν προσαύξηση μορίων!), επειδή π.χ. σε έναν αγώνα συμμετείχαν… «μόνο» 12 εθνικές ομάδες από 6 χώρες, θα αναγκαστούν να σταματήσουν τον αθλητισμό ήδη από αυτή τη νεαρή ηλικία. Αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση, θα χάσουμε τους πρωταθλητές και τις πρωταθλήτριές μας. Ας αναλογιστούμε τι σκέφτεται ένα νέο κορίτσι 16 ή 17 ετών, αν βλέπει ότι δεν έχει κανένα προνόμιο από χρυσό ή ασημένιο ή χάλκινο μετάλλιο σε παγκόσμιο ή πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα, επειδή στον αγώνα συμμετείχαν… «μόνο» 12 Εθνικές Ομάδες από 6 χώρες. Δεν φταίνε κάτι οι αθλητές/αθλήτριές μας αν παγκοσμίως ο αριθμός των αθλητών/αθλητριών που εξασκούν συγκεκριμένο άθλημα δεν είναι τόσο αυξημένος ή αν οι κανονισμοί της παγκόσμιας ομοσπονδίας επιτρέπουν την πρόκριση στον ημιτελικό ή τελικό 2 Εθνικών Ομάδων (ίσως και περισσότερων) από κάθε χώρα. Είναι λοιπόν μεγάλη ευκαιρία ο κ. Υπουργός να δώσει λύση στο πρόβλημα αυτό που ορθώς ήδη από τις πρώτες ημέρες της θητείας του εντόπισε ότι υπάρχει.
2. Ούτως ή άλλως, ο αγωνιστικός κανόνας ότι σε διεθνείς αγώνες συμμετέχει 1 Εθνική Ομάδα από κάθε χώρα δεν ισχύει για όλα τα αθλήματα. Σε αρκετά αθλήματα, και ομαδικά και ατομικά, μπορούν να συμμετέχουν νομίμως 2 (ίσως και περισσότερες) Εθνικές Ομάδες από κάθε χώρα. Στις περιπτώσεις αυτές, κρίσιμο κριτήριο για την αγωνιστική διάκριση θα πρέπει να είναι ο συνολικός αριθμός των συμμετεχόντων, ανεξάρτητα από το αν κάποιοι από αυτούς προέρχονται από την ίδια χώρα, αφού εν τέλει όλοι οι συμμετέχοντες είναι ανταγωνιστές μεταξύ τους και όλοι προετοιμάζονται και αγωνίζονται για την υψηλότερη θέση και το μετάλλιο.
3. Σε επίπεδο υψηλού ανταγωνισμού της διοργάνωσης, δεν είναι πιο «σημαντική» ή «δύσκολη» μια διοργάνωση με 8 Εθνικές Ομάδες από 8 χώρες έναντι μιας διοργάνωσης με 12 Εθνικές Ομάδες από 6 χώρες. Όλες αυτές οι περιπτώσεις είναι όμοιες και πρέπει να έχουν αντίστοιχη μεταχείριση.
4. Γενικότερα, η αναφορά της «χώρας» στον νόμο δεν αποτελεί επιτυχημένο όρο/κριτήριο, ιδίως αν αναλογιστεί κανείς ότι σε πολλά αθλήματα συμμετέχουν νόμιμα Εθνικές Ομάδες από μη αναγνωρισμένες «χώρες», π.χ. Αγγλία ή Σκωτία ή Βόρεια Ιρλανδία ή Ουαλία αντί για το αναγνωρισμένο Ηνωμένο Βασίλειο, Νησιά Φερόε αντί για την αναγνωρισμένη Δανία, Πουέρτο Ρίκο αντί για τις αναγνωρισμένες ΗΠΑ κλπ.
Για τους παραπάνω λόγους, προτείνεται η τροποποίηση της επίμαχης διάταξης ως εξής:
«Απαραίτητη προϋπόθεση για την αναγνώριση της εξαιρετικής αυτής αγωνιστικής διάκρισης είναι η συμμετοχή στη διοργάνωση οκτώ (8) εθνικών ομάδων προκειμένου για τα ομαδικά αθλήματα και για τα ατομικά αθλήματα η συμμετοχή οκτώ (8) τουλάχιστον αθλητών στο αγώνισμα που σημειώθηκε η διάκριση».
Είναι εκατοντάδες οι οικογένειες σε πολλά αθλήματα που αντιμετωπίζουν το πρόβλημα αυτό. Είμαστε βέβαιοι ότι η Γενική Γραμματεία Αθλητισμού θα καταλάβει το δίκαιο του αιτήματός μας και θα βοηθήσει τα παιδιά μας να συνεχίσουν τον αθλητισμό με τον ίδιο ζήλο, ώστε να συνεχίσει να έχει η Ελλάδα μας σημαντικές διεθνείς επιτυχίες.
Είναι ένα πολύ θετικό πρώτο βήμα που η Γενική Γραμματεία Αθλητισμού αντιλαμβάνεται ότι η συγκεκριμένη διάταξη, με την υφιστάμενη μορφή της, έχει ανάγκη νομοτεχνικών βελτιώσεων.
Ήδη η πρόταση για μεγαλύτερη επιείκεια ως προς τον αριθμό συμμετεχόντων που λαμβάνονται υπόψη για να υπάρχει εξαιρετική αγωνιστική διάκριση βρίσκεται πράγματι προς τη σωστή κατεύθυνση και είναι άξια συγχαρητηρίων.
Ωστόσο, προτείνεται η διερεύνηση μιας ακόμη πιο ακριβούς, ρεαλιστικής και στοχευμένης επαναδιατύπωσης της συγκεκριμένης προϋπόθεσης (7+1 χώρες), με σκοπό να χορηγούνται προνόμια σε όλους/όλες τους/τις άξιους/άξιες αθλητές/αθλήτριές μας με εξαιρετικές αγωνιστικές διακρίσεις σε διεθνές επίπεδο.
Λόγοι της πρότασης αυτής είναι οι εξής:
1. Ήδη ο Υπουργός Αθλητισμού κ. Βρούτσης διαπίστωσε ορθώς στο πλαίσιο της αξιολόγησης των αθλητικών ομοσπονδιών μέσω του e-Kouros ότι υπάρχει μεγάλη ανάγκη ενίσχυσης και τήριξης του αθλητισμού ιδίως στις γυναίκες και ιδίως στις νέες ηλικίες. Το πιο αποτελεσματικό μέσο ενίσχυσης και στήριξης του αθλητισμού ιδίως στις νέες ηλικίες είναι προφανώς η χορήγηση προνομιών σε όλους/όλες τους/τις αθλητές/αθλήτριες με εξαιρετικές αγωνιστικές διακρίσεις ιδίως σε διεθνές επίπεδο. Τα προνόμια αυτά αποτελούν αφ’ ενός επιβράβευση στους αθλητές/αθλήτριες για τις χιλιάδες ώρες που έχουν αφιερώσει για να λάβουν σημαντική θέση (ενδεχομένως και μετάλλιο) σε παγκόσμια και πανευρωπαϊκά πρωταθλήματα και αφ’ ετέρου μια εξισορρόπηση έναντι των χιλιάδων αυτών ωρών που στερούνται αναγκαστικά από το διάβασμά τους. Αν οι αθλητές/αθλήτριες με νεαρή ηλικία και σημαντικές διεθνείς διακρίσεις, π.χ. μετάλλιο σε παγκόσμια και πανευρωπαϊκά πρωταθλήματα ή και ακόμη και ανάκρουση Εθνικού Ύμνου, βλέπουν ότι δεν λαμβάνουν κανένα απολύτως προνόμιο (ούτε καν προσαύξηση μορίων!), επειδή π.χ. σε έναν αγώνα συμμετείχαν… «μόνο» 12 εθνικές ομάδες από 6 χώρες, θα αναγκαστούν να σταματήσουν τον αθλητισμό ήδη από αυτή τη νεαρή ηλικία. Αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση, θα χάσουμε τους πρωταθλητές και τις πρωταθλήτριές μας. Ας αναλογιστούμε τι σκέφτεται ένα νέο κορίτσι 16 ή 17 ετών, αν βλέπει ότι δεν έχει κανένα προνόμιο από χρυσό ή ασημένιο ή χάλκινο μετάλλιο σε παγκόσμιο ή πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα, επειδή στον αγώνα συμμετείχαν… «μόνο» 12 Εθνικές Ομάδες από 6 χώρες. Δεν φταίνε κάτι οι αθλητές/αθλήτριές μας αν παγκοσμίως ο αριθμός των αθλητών/αθλητριών που εξασκούν συγκεκριμένο άθλημα δεν είναι τόσο αυξημένος ή αν οι κανονισμοί της παγκόσμιας ομοσπονδίας επιτρέπουν την πρόκριση στον ημιτελικό ή τελικό 2 Εθνικών Ομάδων (ίσως και περισσότερων) από κάθε χώρα. Είναι λοιπόν μεγάλη ευκαιρία ο κ. Υπουργός να δώσει λύση στο πρόβλημα αυτό που ορθώς ήδη από τις πρώτες ημέρες της θητείας του εντόπισε ότι υπάρχει.
2. Ούτως ή άλλως, ο αγωνιστικός κανόνας ότι σε διεθνείς αγώνες συμμετέχει 1 Εθνική Ομάδα από κάθε χώρα δεν ισχύει για όλα τα αθλήματα. Σε αρκετά αθλήματα, και ομαδικά και ατομικά, μπορούν να συμμετέχουν νομίμως 2 (ίσως και περισσότερες) Εθνικές Ομάδες από κάθε χώρα. Στις περιπτώσεις αυτές, κρίσιμο κριτήριο για την αγωνιστική διάκριση θα πρέπει να είναι ο συνολικός αριθμός των συμμετεχόντων, ανεξάρτητα από το αν κάποιοι από αυτούς προέρχονται από την ίδια χώρα, αφού εν τέλει όλοι οι συμμετέχοντες είναι ανταγωνιστές μεταξύ τους και όλοι προετοιμάζονται και αγωνίζονται για την υψηλότερη θέση και το μετάλλιο.
3. Σε επίπεδο υψηλού ανταγωνισμού της διοργάνωσης, δεν είναι πιο «σημαντική» ή «δύσκολη» μια διοργάνωση με 8 Εθνικές Ομάδες από 8 χώρες έναντι μιας διοργάνωσης με 12 Εθνικές Ομάδες από 6 χώρες. Όλες αυτές οι περιπτώσεις είναι όμοιες και πρέπει να έχουν αντίστοιχη μεταχείριση.
4. Γενικότερα, η αναφορά της «χώρας» στον νόμο δεν αποτελεί επιτυχημένο όρο/κριτήριο, ιδίως αν αναλογιστεί κανείς ότι σε πολλά αθλήματα συμμετέχουν νόμιμα Εθνικές Ομάδες από μη αναγνωρισμένες «χώρες», π.χ. Αγγλία ή Σκωτία ή Βόρεια Ιρλανδία ή Ουαλία αντί για το αναγνωρισμένο Ηνωμένο Βασίλειο, Νησιά Φερόε αντί για την αναγνωρισμένη Δανία, Πουέρτο Ρίκο αντί για τις αναγνωρισμένες ΗΠΑ κλπ.
Για τους παραπάνω λόγους, προτείνεται η τροποποίηση της επίμαχης διάταξης ως εξής:
«Απαραίτητη προϋπόθεση για την αναγνώριση της εξαιρετικής αυτής αγωνιστικής διάκρισης είναι η συμμετοχή στη διοργάνωση οκτώ (8) εθνικών ομάδων προκειμένου για τα ομαδικά αθλήματα και για τα ατομικά αθλήματα η συμμετοχή οκτώ (8) τουλάχιστον αθλητών στο αγώνισμα που σημειώθηκε η διάκριση».
Είναι εκατοντάδες οι οικογένειες σε πολλά αθλήματα που αντιμετωπίζουν το πρόβλημα αυτό. Είμαστε βέβαιοι ότι η Γενική Γραμματεία Αθλητισμού θα καταλάβει το δίκαιο του αιτήματός μας και θα βοηθήσει τα παιδιά μας να συνεχίσουν τον αθλητισμό με τον ίδιο ζήλο, ώστε να συνεχίσει να έχει η Ελλάδα μας σημαντικές διεθνείς επιτυχίες.
Η άδεια άσκησης επαγγέλματος προπονητή ποδοσφαίρου αποτελεί αδιαπραγματευτο εχεγγυο για την άσκηση αυτού του επαγγέλματος. Την προϋπόθεση ύπαρξής για την νόμιμη λειτουργικη δομή ενός σωματείου δεν μπορεί να την παραβλεψουμε. Η παιδαγωγική επάρκεια ως προϋπόθεση για την εκπαίδευση ανηλίκων μέσω αυτής της άδειας , αποδίδεται μόνο από πανεπιστήμια και είναι παράνομο και παράλογο να συζητάμε αν θα δίδονται αδειες άσκησης επαγγέλματος προπονητή σε όσους ενδιαφερόμενους έχουν παρακολουθήσει ΑΔΙΑΒΑΘΜΗΤΕΣ σχολές ημερών και μάλιστα σε κατόχους απολυτηρίου λυκείου.
Είναι ένα πολύ θετικό πρώτο βήμα που η Γενική Γραμματεία Αθλητισμού αντιλαμβάνεται ότι η συγκεκριμένη διάταξη, με την υφιστάμενη μορφή της, έχει ανάγκη νομοτεχνικών βελτιώσεων.
Ήδη η πρόταση για μεγαλύτερη επιείκεια ως προς τον αριθμό συμμετεχόντων που λαμβάνονται υπόψη για να υπάρχει εξαιρετική αγωνιστική διάκριση βρίσκεται πράγματι προς τη σωστή κατεύθυνση και είναι άξια συγχαρητηρίων.
Ωστόσο, προτείνεται η διερεύνηση μιας ακόμη πιο ακριβούς, ρεαλιστικής και στοχευμένης επαναδιατύπωσης της συγκεκριμένης προϋπόθεσης (7+1 χώρες), με σκοπό να χορηγούνται προνόμια σε όλους/όλες τους/τις άξιους/άξιες αθλητές/αθλήτριές μας με εξαιρετικές αγωνιστικές διακρίσεις σε διεθνές επίπεδο.
Λόγοι της πρότασης αυτής είναι οι εξής:
1. Ήδη ο Υπουργός Αθλητισμού κ. Βρούτσης διαπίστωσε ορθώς στο πλαίσιο της αξιολόγησης των αθλητικών ομοσπονδιών μέσω του e-Kouros ότι υπάρχει μεγάλη ανάγκη ενίσχυσης και στήριξης του αθλητισμού ιδίως στις γυναίκες και ιδίως στις νέες ηλικίες. Το πιο αποτελεσματικό μέσο ενίσχυσης και στήριξης του αθλητισμού ιδίως στις νέες ηλικίες είναι προφανώς η χορήγηση προνομιών σε όλους/όλες τους/τις αθλητές/αθλήτριες με εξαιρετικές αγωνιστικές διακρίσεις ιδίως σε διεθνές επίπεδο. Τα προνόμια αυτά αποτελούν αφ’ ενός επιβράβευση στους αθλητές/αθλήτριες για τις χιλιάδες ώρες που έχουν αφιερώσει για να λάβουν σημαντική θέση (ενδεχομένως και μετάλλιο) σε παγκόσμια και πανευρωπαϊκά πρωταθλήματα και αφ’ ετέρου μια εξισορρόπηση έναντι των χιλιάδων αυτών ωρών που στερούνται αναγκαστικά από το διάβασμά τους. Αν οι αθλητές/αθλήτριες με νεαρή ηλικία και σημαντικές διεθνείς διακρίσεις, π.χ. μετάλλιο σε παγκόσμια και πανευρωπαϊκά πρωταθλήματα ή και ακόμη και ανάκρουση Εθνικού Ύμνου, βλέπουν ότι δεν λαμβάνουν κανένα απολύτως προνόμιο (ούτε καν προσαύξηση μορίων!), επειδή π.χ. σε έναν αγώνα συμμετείχαν… «μόνο» 12 εθνικές ομάδες από 6 χώρες, θα αναγκαστούν να σταματήσουν τον αθλητισμό ήδη από αυτή τη νεαρή ηλικία. Αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση, θα χάσουμε τους πρωταθλητές και τις πρωταθλήτριές μας. Ας αναλογιστούμε τι σκέφτεται ένα νέο κορίτσι 16 ή 17 ετών, αν βλέπει ότι δεν έχει κανένα προνόμιο από χρυσό ή ασημένιο ή χάλκινο μετάλλιο σε παγκόσμιο ή πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα, επειδή στον αγώνα συμμετείχαν… «μόνο» 12 Εθνικές Ομάδες από 6 χώρες. Δεν φταίνε κάτι οι αθλητές/αθλήτριές μας αν παγκοσμίως ο αριθμός των αθλητών/αθλητριών που εξασκούν συγκεκριμένο άθλημα δεν είναι τόσο αυξημένος ή αν οι κανονισμοί της παγκόσμιας ομοσπονδίας επιτρέπουν την πρόκριση στον ημιτελικό ή τελικό 2 Εθνικών Ομάδων (ίσως και περισσότερων) από κάθε χώρα. Είναι λοιπόν μεγάλη ευκαιρία ο κ. Υπουργός να δώσει λύση στο πρόβλημα αυτό που ορθώς ήδη από τις πρώτες ημέρες της θητείας του εντόπισε ότι υπάρχει.
2. Ούτως ή άλλως, ο αγωνιστικός κανόνας ότι σε διεθνείς αγώνες συμμετέχει 1 Εθνική Ομάδα από κάθε χώρα δεν ισχύει για όλα τα αθλήματα. Σε αρκετά αθλήματα, και ομαδικά και ατομικά, μπορούν να συμμετέχουν νομίμως 2 (ίσως και περισσότερες) Εθνικές Ομάδες από κάθε χώρα. Στις περιπτώσεις αυτές, κρίσιμο κριτήριο για την αγωνιστική διάκριση θα πρέπει να είναι ο συνολικός αριθμός των συμμετεχόντων, ανεξάρτητα από το αν κάποιοι από αυτούς προέρχονται από την ίδια χώρα, αφού εν τέλει όλοι οι συμμετέχοντες είναι ανταγωνιστές μεταξύ τους και όλοι προετοιμάζονται και αγωνίζονται για την υψηλότερη θέση και το μετάλλιο.
3. Σε επίπεδο υψηλού ανταγωνισμού της διοργάνωσης, δεν είναι πιο «σημαντική» ή «δύσκολη» μια διοργάνωση με 8 Εθνικές Ομάδες από 8 χώρες έναντι μιας διοργάνωσης με 12 Εθνικές Ομάδες από 6 χώρες. Όλες αυτές οι περιπτώσεις είναι όμοιες και πρέπει να έχουν αντίστοιχη μεταχείριση.
4. Γενικότερα, η αναφορά της «χώρας» στον νόμο δεν αποτελεί επιτυχημένο όρο/κριτήριο, ιδίως αν αναλογιστεί κανείς ότι σε πολλά αθλήματα συμμετέχουν νόμιμα Εθνικές Ομάδες από μη αναγνωρισμένες «χώρες», π.χ. Αγγλία ή Σκωτία ή Βόρεια Ιρλανδία ή Ουαλία αντί για το αναγνωρισμένο Ηνωμένο Βασίλειο, Νησιά Φερόε αντί για την αναγνωρισμένη Δανία, Πουέρτο Ρίκο αντί για τις αναγνωρισμένες ΗΠΑ κλπ.
Για τους παραπάνω λόγους, προτείνεται η τροποποίηση της επίμαχης διάταξης ως εξής:
«Απαραίτητη προϋπόθεση για την αναγνώριση της εξαιρετικής αυτής αγωνιστικής διάκρισης είναι η συμμετοχή στη διοργάνωση οκτώ (8) εθνικών ομάδων προκειμένου για τα ομαδικά αθλήματα και για τα ατομικά αθλήματα η συμμετοχή οκτώ (8) τουλάχιστον αθλητών στο αγώνισμα που σημειώθηκε η διάκριση».
Είναι εκατοντάδες οι οικογένειες σε πολλά αθλήματα που αντιμετωπίζουν το πρόβλημα αυτό. Είμαστε βέβαιοι ότι η Γενική Γραμματεία Αθλητισμού θα καταλάβει το δίκαιο του αιτήματός μας και θα βοηθήσει τα παιδιά μας να συνεχίσουν τον αθλητισμό με τον ίδιο ζήλο, ώστε να συνεχίσει να έχει η Ελλάδα μας σημαντικές διεθνείς επιτυχίες.
Είναι ένα πολύ θετικό πρώτο βήμα που η Γενική Γραμματεία Αθλητισμού αντιλαμβάνεται ότι η συγκεκριμένη διάταξη, με την υφιστάμενη μορφή της, έχει ανάγκη νομοτεχνικών βελτιώσεων.
Ήδη η πρόταση για μεγαλύτερη επιείκεια ως προς τον αριθμό συμμετεχόντων που λαμβάνονται υπόψη για να υπάρχει εξαιρετική αγωνιστική διάκριση βρίσκεται πράγματι προς τη σωστή κατεύθυνση και είναι άξια συγχαρητηρίων.
Ωστόσο, προτείνεται η διερεύνηση μιας ακόμη πιο ακριβούς, ρεαλιστικής και στοχευμένης επαναδιατύπωσης της συγκεκριμένης προϋπόθεσης (7+1 χώρες), με σκοπό να χορηγούνται προνόμια σε όλους/όλες τους/τις άξιους/άξιες αθλητές/αθλήτριές μας με εξαιρετικές αγωνιστικές διακρίσεις σε διεθνές επίπεδο.
Λόγοι της πρότασης αυτής είναι οι εξής:
1. Ήδη ο Υπουργός Αθλητισμού κ. Βρούτσης διαπίστωσε ορθώς στο πλαίσιο της αξιολόγησης των αθλητικών ομοσπονδιών μέσω του e-Kouros ότι υπάρχει μεγάλη ανάγκη ενίσχυσης και στήριξης του αθλητισμού ιδίως στις γυναίκες και ιδίως στις νέες ηλικίες. Το πιο αποτελεσματικό μέσο ενίσχυσης και στήριξης του αθλητισμού ιδίως στις νέες ηλικίες είναι προφανώς η χορήγηση προνομιών σε όλους/όλες τους/τις αθλητές/αθλήτριες με εξαιρετικές αγωνιστικές διακρίσεις ιδίως σε διεθνές επίπεδο. Τα προνόμια αυτά αποτελούν αφ’ ενός επιβράβευση στους αθλητές/αθλήτριες για τις χιλιάδες ώρες που έχουν αφιερώσει για να λάβουν σημαντική θέση (ενδεχομένως και μετάλλιο) σε παγκόσμια και πανευρωπαϊκά πρωταθλήματα και αφ’ ετέρου μια εξισορρόπηση έναντι των χιλιάδων αυτών ωρών που στερούνται αναγκαστικά από το διάβασμά τους. Αν οι αθλητές/αθλήτριες με νεαρή ηλικία και σημαντικές διεθνείς διακρίσεις, π.χ. μετάλλιο σε παγκόσμια και πανευρωπαϊκά πρωταθλήματα ή και ακόμη και ανάκρουση Εθνικού Ύμνου, βλέπουν ότι δεν λαμβάνουν κανένα απολύτως προνόμιο (ούτε καν προσαύξηση μορίων!), επειδή π.χ. σε έναν αγώνα συμμετείχαν… «μόνο» 12 εθνικές ομάδες από 6 χώρες, θα αναγκαστούν να σταματήσουν τον αθλητισμό ήδη από αυτή τη νεαρή ηλικία. Αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση, θα χάσουμε τους πρωταθλητές και τις πρωταθλήτριές μας. Ας αναλογιστούμε τι σκέφτεται ένα νέο κορίτσι 16 ή 17 ετών, αν βλέπει ότι δεν έχει κανένα προνόμιο από χρυσό ή ασημένιο ή χάλκινο μετάλλιο σε παγκόσμιο ή πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα, επειδή στον αγώνα συμμετείχαν… «μόνο» 12 Εθνικές Ομάδες από 6 χώρες. Δεν φταίνε κάτι οι αθλητές/αθλήτριές μας αν παγκοσμίως ο αριθμός των αθλητών/αθλητριών που εξασκούν συγκεκριμένο άθλημα δεν είναι τόσο αυξημένος ή αν οι κανονισμοί της παγκόσμιας ομοσπονδίας επιτρέπουν την πρόκριση στον ημιτελικό ή τελικό 2 Εθνικών Ομάδων (ίσως και περισσότερων) από κάθε χώρα. Είναι λοιπόν μεγάλη ευκαιρία ο κ. Υπουργός να δώσει λύση στο πρόβλημα αυτό που ορθώς ήδη από τις πρώτες ημέρες της θητείας του εντόπισε ότι υπάρχει.
2. Ούτως ή άλλως, ο αγωνιστικός κανόνας ότι σε διεθνείς αγώνες συμμετέχει 1 Εθνική Ομάδα από κάθε χώρα δεν ισχύει για όλα τα αθλήματα. Σε αρκετά αθλήματα, και ομαδικά και ατομικά, μπορούν να συμμετέχουν νομίμως 2 (ίσως και περισσότερες) Εθνικές Ομάδες από κάθε χώρα. Στις περιπτώσεις αυτές, κρίσιμο κριτήριο για την αγωνιστική διάκριση θα πρέπει να είναι ο συνολικός αριθμός των συμμετεχόντων, ανεξάρτητα από το αν κάποιοι από αυτούς προέρχονται από την ίδια χώρα, αφού εν τέλει όλοι οι συμμετέχοντες είναι ανταγωνιστές μεταξύ τους και όλοι προετοιμάζονται και αγωνίζονται για την υψηλότερη θέση και το μετάλλιο.
3. Σε επίπεδο υψηλού ανταγωνισμού της διοργάνωσης, δεν είναι πιο «σημαντική» ή «δύσκολη» μια διοργάνωση με 8 Εθνικές Ομάδες από 8 χώρες έναντι μιας διοργάνωσης με 12 Εθνικές Ομάδες από 6 χώρες. Όλες αυτές οι περιπτώσεις είναι όμοιες και πρέπει να έχουν αντίστοιχη μεταχείριση.
4. Γενικότερα, η αναφορά της «χώρας» στον νόμο δεν αποτελεί επιτυχημένο όρο/κριτήριο, ιδίως αν αναλογιστεί κανείς ότι σε πολλά αθλήματα συμμετέχουν νόμιμα Εθνικές Ομάδες από μη αναγνωρισμένες «χώρες», π.χ. Αγγλία ή Σκωτία ή Βόρεια Ιρλανδία ή Ουαλία αντί για το αναγνωρισμένο Ηνωμένο Βασίλειο, Νησιά Φερόε αντί για την αναγνωρισμένη Δανία, Πουέρτο Ρίκο αντί για τις αναγνωρισμένες ΗΠΑ κλπ.
Για τους παραπάνω λόγους, προτείνεται η τροποποίηση της επίμαχης διάταξης ως εξής:
«Απαραίτητη προϋπόθεση για την αναγνώριση της εξαιρετικής αυτής αγωνιστικής διάκρισης είναι η συμμετοχή στη διοργάνωση οκτώ (8) εθνικών ομάδων προκειμένου για τα ομαδικά αθλήματα και για τα ατομικά αθλήματα η συμμετοχή οκτώ (8) τουλάχιστον αθλητών στο αγώνισμα που σημειώθηκε η διάκριση».
Είναι εκατοντάδες οι οικογένειες σε πολλά αθλήματα που αντιμετωπίζουν το πρόβλημα αυτό. Είμαστε βέβαιοι ότι η Γενική Γραμματεία Αθλητισμού θα καταλάβει το δίκαιο του αιτήματός μας και θα βοηθήσει τα παιδιά μας να συνεχίσουν τον αθλητισμό με τον ίδιο ζήλο, ώστε να συνεχίσει να έχει η Ελλάδα μας σημαντικές διεθνείς επιτυχίες.
Η άδεια άσκησης επαγγέλματος προπονητή ποδοσφαίρου αποτελεί αδιαπραγματευτο εχεγγυο για την άσκηση αυτού του επαγγέλματος. Την προϋπόθεση ύπαρξής για την νόμιμη λειτουργικη δομή ενός σωματείου δεν μπορεί να την παραβλεψουμε. Η παιδαγωγική επάρκεια ως προϋπόθεση για την εκπαίδευση ανηλίκων μέσω αυτής της άδειας , αποδίδεται μόνο από πανεπιστήμια και είναι παράνομο και παράλογο να συζητάμε αν θα δίδονται αδειες άσκησης επαγγέλματος προπονητή σε όσους ενδιαφερόμενους έχουν παρακολουθήσει ΑΔΙΑΒΑΘΜΗΤΕΣ σχολές ημερών και μάλιστα σε κατόχους απολυτηρίου λυκείου.
Η άδεια άσκησης επαγγέλματος προπονητή ποδοσφαίρου αποτελεί αδιαπραγμάτευτο εχέγγυο για την άσκηση αυτού του επαγγέλματος.
Την προϋπόθεση ύπαρξής για την νόμιμη λειτουργική δομή ενός σωματείου δεν μπορεί να την παραβλέψουμε.
Η παιδαγωγική επάρκεια ως προϋπόθεση για την εκπαίδευση ανηλίκων μέσω αυτής της άδειας , αποδίδεται μόνο από πανεπιστήμια και είναι παράνομο και παράλογο να συζητάμε αν θα δίδονται άδειες άσκησης επαγγέλματος προπονητή σε όσους ενδιαφερόμενους έχουν παρακολουθήσει ΑΔΙΑΒΑΘΜΗΤΕΣ σχολές ημερών και μάλιστα σε κατόχους απολυτηρίου λυκείου.
Είναι ένα πολύ θετικό πρώτο βήμα που η Γενική Γραμματεία Αθλητισμού αντιλαμβάνεται ότι η συγκεκριμένη διάταξη, με την υφιστάμενη μορφή της, έχει ανάγκη νομοτεχνικών βελτιώσεων.
Ήδη η πρόταση για μεγαλύτερη επιείκεια ως προς τον αριθμό συμμετεχόντων που λαμβάνονται υπόψη για να υπάρχει εξαιρετική αγωνιστική διάκριση βρίσκεται πράγματι προς τη σωστή κατεύθυνση και είναι άξια συγχαρητηρίων.
Ωστόσο, προτείνεται η διερεύνηση μιας ακόμη πιο ακριβούς, ρεαλιστικής και στοχευμένης επαναδιατύπωσης της συγκεκριμένης προϋπόθεσης (7+1 χώρες), με σκοπό να χορηγούνται προνόμια σε όλους/όλες τους/τις άξιους/άξιες αθλητές/αθλήτριές μας με εξαιρετικές αγωνιστικές διακρίσεις σε διεθνές επίπεδο.
Λόγοι της πρότασης αυτής είναι οι εξής:
1. Ήδη ο Υπουργός Αθλητισμού κ. Βρούτσης διαπίστωσε ορθώς στο πλαίσιο της αξιολόγησης των αθλητικών ομοσπονδιών μέσω του e-Kouros ότι υπάρχει μεγάλη ανάγκη ενίσχυσης και στήριξης του αθλητισμού ιδίως στις γυναίκες και ιδίως στις νέες ηλικίες. Το πιο αποτελεσματικό μέσο ενίσχυσης και στήριξης του αθλητισμού ιδίως στις νέες ηλικίες είναι προφανώς η χορήγηση προνομιών σε όλους/όλες τους/τις αθλητές/αθλήτριες με εξαιρετικές αγωνιστικές διακρίσεις ιδίως σε διεθνές επίπεδο. Τα προνόμια αυτά αποτελούν αφ’ ενός επιβράβευση στους αθλητές/αθλήτριες για τις χιλιάδες ώρες που έχουν αφιερώσει για να λάβουν σημαντική θέση (ενδεχομένως και μετάλλιο) σε παγκόσμια και πανευρωπαϊκά πρωταθλήματα και αφ’ ετέρου μια εξισορρόπηση έναντι των χιλιάδων αυτών ωρών που στερούνται αναγκαστικά από το διάβασμά τους. Αν οι αθλητές/αθλήτριες με νεαρή ηλικία και σημαντικές διεθνείς διακρίσεις, π.χ. μετάλλιο σε παγκόσμια και πανευρωπαϊκά πρωταθλήματα ή και ακόμη και ανάκρουση Εθνικού Ύμνου, βλέπουν ότι δεν λαμβάνουν κανένα απολύτως προνόμιο (ούτε καν προσαύξηση μορίων!), επειδή π.χ. σε έναν αγώνα συμμετείχαν… «μόνο» 12 εθνικές ομάδες από 6 χώρες, θα αναγκαστούν να σταματήσουν τον αθλητισμό ήδη από αυτή τη νεαρή ηλικία. Αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση, θα χάσουμε τους πρωταθλητές και τις πρωταθλήτριές μας. Ας αναλογιστούμε τι σκέφτεται ένα νέο κορίτσι 16 ή 17 ετών, αν βλέπει ότι δεν έχει κανένα προνόμιο από χρυσό ή ασημένιο ή χάλκινο μετάλλιο σε παγκόσμιο ή πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα, επειδή στον αγώνα συμμετείχαν… «μόνο» 12 Εθνικές Ομάδες από 6 χώρες. Δεν φταίνε κάτι οι αθλητές/αθλήτριές μας αν παγκοσμίως ο αριθμός των αθλητών/αθλητριών που εξασκούν συγκεκριμένο άθλημα δεν είναι τόσο αυξημένος ή αν οι κανονισμοί της παγκόσμιας ομοσπονδίας επιτρέπουν την πρόκριση στον ημιτελικό ή τελικό 2 Εθνικών Ομάδων (ίσως και περισσότερων) από κάθε χώρα. Είναι λοιπόν μεγάλη ευκαιρία ο κ. Υπουργός να δώσει λύση στο πρόβλημα αυτό που ορθώς ήδη από τις πρώτες ημέρες της θητείας του εντόπισε ότι υπάρχει.
2. Ούτως ή άλλως, ο αγωνιστικός κανόνας ότι σε διεθνείς αγώνες συμμετέχει 1 Εθνική Ομάδα από κάθε χώρα δεν ισχύει για όλα τα αθλήματα. Σε αρκετά αθλήματα, και ομαδικά και ατομικά, μπορούν να συμμετέχουν νομίμως 2 (ίσως και περισσότερες) Εθνικές Ομάδες από κάθε χώρα. Στις περιπτώσεις αυτές, κρίσιμο κριτήριο για την αγωνιστική διάκριση θα πρέπει να είναι ο συνολικός αριθμός των συμμετεχόντων, ανεξάρτητα από το αν κάποιοι από αυτούς προέρχονται από την ίδια χώρα, αφού εν τέλει όλοι οι συμμετέχοντες είναι ανταγωνιστές μεταξύ τους και όλοι προετοιμάζονται και αγωνίζονται για την υψηλότερη θέση και το μετάλλιο.
3. Σε επίπεδο υψηλού ανταγωνισμού της διοργάνωσης, δεν είναι πιο «σημαντική» ή «δύσκολη» μια διοργάνωση με 8 Εθνικές Ομάδες από 8 χώρες έναντι μιας διοργάνωσης με 12 Εθνικές Ομάδες από 6 χώρες. Όλες αυτές οι περιπτώσεις είναι όμοιες και πρέπει να έχουν αντίστοιχη μεταχείριση.
4. Γενικότερα, η αναφορά της «χώρας» στον νόμο δεν αποτελεί επιτυχημένο όρο/κριτήριο, ιδίως αν αναλογιστεί κανείς ότι σε πολλά αθλήματα συμμετέχουν νόμιμα Εθνικές Ομάδες από μη αναγνωρισμένες «χώρες», π.χ. Αγγλία ή Σκωτία ή Βόρεια Ιρλανδία ή Ουαλία αντί για το αναγνωρισμένο Ηνωμένο Βασίλειο, Νησιά Φερόε αντί για την αναγνωρισμένη Δανία, Πουέρτο Ρίκο αντί για τις αναγνωρισμένες ΗΠΑ κλπ.
Για τους παραπάνω λόγους, προτείνεται η τροποποίηση της επίμαχης διάταξης ως εξής:
«Απαραίτητη προϋπόθεση για την αναγνώριση της εξαιρετικής αυτής αγωνιστικής διάκρισης είναι η συμμετοχή στη διοργάνωση οκτώ (8) εθνικών ομάδων προκειμένου για τα ομαδικά αθλήματα και για τα ατομικά αθλήματα η συμμετοχή οκτώ (8) τουλάχιστον αθλητών στο αγώνισμα που σημειώθηκε η διάκριση».
Είναι εκατοντάδες οι οικογένειες σε πολλά αθλήματα που αντιμετωπίζουν το πρόβλημα αυτό. Είμαστε βέβαιοι ότι η Γενική Γραμματεία Αθλητισμού θα καταλάβει το δίκαιο του αιτήματός μας και θα βοηθήσει τα παιδιά μας να συνεχίσουν τον αθλητισμό με τον ίδιο ζήλο, ώστε να συνεχίσει να έχει η Ελλάδα μας σημαντικές διεθνείς επιτυχίες.
Είναι ένα πολύ θετικό πρώτο βήμα που η Γενική Γραμματεία Αθλητισμού αντιλαμβάνεται ότι η συγκεκριμένη διάταξη, με την υφιστάμενη μορφή της, έχει ανάγκη νομοτεχνικών βελτιώσεων.
Ήδη η πρόταση για μεγαλύτερη επιείκεια ως προς τον αριθμό συμμετεχόντων που λαμβάνονται υπόψη για να υπάρχει εξαιρετική αγωνιστική διάκριση βρίσκεται πράγματι προς τη σωστή κατεύθυνση και είναι άξια συγχαρητηρίων.
Ωστόσο, προτείνεται η διερεύνηση μιας ακόμη πιο ακριβούς, ρεαλιστικής και στοχευμένης επαναδιατύπωσης της συγκεκριμένης προϋπόθεσης (7+1 χώρες), με σκοπό να χορηγούνται προνόμια σε όλους/όλες τους/τις άξιους/άξιες αθλητές/αθλήτριές μας με εξαιρετικές αγωνιστικές διακρίσεις σε διεθνές επίπεδο.
Λόγοι της πρότασης αυτής είναι οι εξής:
1. Ήδη ο Υπουργός Αθλητισμού κ. Βρούτσης διαπίστωσε ορθώς στο πλαίσιο της αξιολόγησης των αθλητικών ομοσπονδιών μέσω του e-Kouros ότι υπάρχει μεγάλη ανάγκη ενίσχυσης και τήριξης του αθλητισμού ιδίως στις γυναίκες και ιδίως στις νέες ηλικίες. Το πιο αποτελεσματικό μέσο ενίσχυσης και στήριξης του αθλητισμού ιδίως στις νέες ηλικίες είναι προφανώς η χορήγηση προνομιών σε όλους/όλες τους/τις αθλητές/αθλήτριες με εξαιρετικές αγωνιστικές διακρίσεις ιδίως σε διεθνές επίπεδο. Τα προνόμια αυτά αποτελούν αφ’ ενός επιβράβευση στους αθλητές/αθλήτριες για τις χιλιάδες ώρες που έχουν αφιερώσει για να λάβουν σημαντική θέση (ενδεχομένως και μετάλλιο) σε παγκόσμια και πανευρωπαϊκά πρωταθλήματα και αφ’ ετέρου μια εξισορρόπηση έναντι των χιλιάδων αυτών ωρών που στερούνται αναγκαστικά από το διάβασμά τους. Αν οι αθλητές/αθλήτριες με νεαρή ηλικία και σημαντικές διεθνείς διακρίσεις, π.χ. μετάλλιο σε παγκόσμια και πανευρωπαϊκά πρωταθλήματα ή και ακόμη και ανάκρουση Εθνικού Ύμνου, βλέπουν ότι δεν λαμβάνουν κανένα απολύτως προνόμιο (ούτε καν προσαύξηση μορίων!), επειδή π.χ. σε έναν αγώνα συμμετείχαν… «μόνο» 12 εθνικές ομάδες από 6 χώρες, θα αναγκαστούν να σταματήσουν τον αθλητισμό ήδη από αυτή τη νεαρή ηλικία. Αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση, θα χάσουμε τους πρωταθλητές και τις πρωταθλήτριές μας. Ας αναλογιστούμε τι σκέφτεται ένα νέο κορίτσι 16 ή 17 ετών, αν βλέπει ότι δεν έχει κανένα προνόμιο από χρυσό ή ασημένιο ή χάλκινο μετάλλιο σε παγκόσμιο ή πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα, επειδή στον αγώνα συμμετείχαν… «μόνο» 12 Εθνικές Ομάδες από 6 χώρες. Δεν φταίνε κάτι οι αθλητές/αθλήτριές μας αν παγκοσμίως ο αριθμός των αθλητών/αθλητριών που εξασκούν συγκεκριμένο άθλημα δεν είναι τόσο αυξημένος ή αν οι κανονισμοί της παγκόσμιας ομοσπονδίας επιτρέπουν την πρόκριση στον ημιτελικό ή τελικό 2 Εθνικών Ομάδων (ίσως και περισσότερων) από κάθε χώρα. Είναι λοιπόν μεγάλη ευκαιρία ο κ. Υπουργός να δώσει λύση στο πρόβλημα αυτό που ορθώς ήδη από τις πρώτες ημέρες της θητείας του εντόπισε ότι υπάρχει.
2. Ούτως ή άλλως, ο αγωνιστικός κανόνας ότι σε διεθνείς αγώνες συμμετέχει 1 Εθνική Ομάδα από κάθε χώρα δεν ισχύει για όλα τα αθλήματα. Σε αρκετά αθλήματα, και ομαδικά και ατομικά, μπορούν να συμμετέχουν νομίμως 2 (ίσως και περισσότερες) Εθνικές Ομάδες από κάθε χώρα. Στις περιπτώσεις αυτές, κρίσιμο κριτήριο για την αγωνιστική διάκριση θα πρέπει να είναι ο συνολικός αριθμός των συμμετεχόντων, ανεξάρτητα από το αν κάποιοι από αυτούς προέρχονται από την ίδια χώρα, αφού εν τέλει όλοι οι συμμετέχοντες είναι ανταγωνιστές μεταξύ τους και όλοι προετοιμάζονται και αγωνίζονται για την υψηλότερη θέση και το μετάλλιο.
3. Σε επίπεδο υψηλού ανταγωνισμού της διοργάνωσης, δεν είναι πιο «σημαντική» ή «δύσκολη» μια διοργάνωση με 8 Εθνικές Ομάδες από 8 χώρες έναντι μιας διοργάνωσης με 12 Εθνικές Ομάδες από 6 χώρες. Όλες αυτές οι περιπτώσεις είναι όμοιες και πρέπει να έχουν αντίστοιχη μεταχείριση.
4. Γενικότερα, η αναφορά της «χώρας» στον νόμο δεν αποτελεί επιτυχημένο όρο/κριτήριο, ιδίως αν αναλογιστεί κανείς ότι σε πολλά αθλήματα συμμετέχουν νόμιμα Εθνικές Ομάδες από μη αναγνωρισμένες «χώρες», π.χ. Αγγλία ή Σκωτία ή Βόρεια Ιρλανδία ή Ουαλία αντί για το αναγνωρισμένο Ηνωμένο Βασίλειο, Νησιά Φερόε αντί για την αναγνωρισμένη Δανία, Πουέρτο Ρίκο αντί για τις αναγνωρισμένες ΗΠΑ κλπ.
Για τους παραπάνω λόγους, προτείνεται η τροποποίηση της επίμαχης διάταξης ως εξής:
«Απαραίτητη προϋπόθεση για την αναγνώριση της εξαιρετικής αυτής αγωνιστικής διάκρισης είναι η συμμετοχή στη διοργάνωση οκτώ (8) εθνικών ομάδων προκειμένου για τα ομαδικά αθλήματα και για τα ατομικά αθλήματα η συμμετοχή οκτώ (8) τουλάχιστον αθλητών στο αγώνισμα που σημειώθηκε η διάκριση».
Είναι εκατοντάδες οι οικογένειες σε πολλά αθλήματα που αντιμετωπίζουν το πρόβλημα αυτό. Είμαστε βέβαιοι ότι η Γενική Γραμματεία Αθλητισμού θα καταλάβει το δίκαιο του αιτήματός μας και θα βοηθήσει τα παιδιά μας να συνεχίσουν τον αθλητισμό με τον ίδιο ζήλο, ώστε να συνεχίσει να έχει η Ελλάδα μας σημαντικές διεθνείς επιτυχίες.
Είναι ένα πολύ θετικό πρώτο βήμα που η Γενική Γραμματεία Αθλητισμού αντιλαμβάνεται ότι η συγκεκριμένη διάταξη, με την υφιστάμενη μορφή της, έχει ανάγκη νομοτεχνικών βελτιώσεων.
Ήδη η πρόταση για μεγαλύτερη επιείκεια ως προς τον αριθμό συμμετεχόντων που λαμβάνονται υπόψη για να υπάρχει εξαιρετική αγωνιστική διάκριση βρίσκεται πράγματι προς τη σωστή κατεύθυνση και είναι άξια συγχαρητηρίων.
Ωστόσο, προτείνεται η διερεύνηση μιας ακόμη πιο ακριβούς, ρεαλιστικής και στοχευμένης επαναδιατύπωσης της συγκεκριμένης προϋπόθεσης (7+1 χώρες), με σκοπό να χορηγούνται προνόμια σε όλους/όλες τους/τις άξιους/άξιες αθλητές/αθλήτριές μας με εξαιρετικές αγωνιστικές διακρίσεις σε διεθνές επίπεδο.
Λόγοι της πρότασης αυτής είναι οι εξής:
1. Ήδη ο Υπουργός Αθλητισμού κ. Βρούτσης διαπίστωσε ορθώς στο πλαίσιο της αξιολόγησης των αθλητικών ομοσπονδιών μέσω του e-Kouros ότι υπάρχει μεγάλη ανάγκη ενίσχυσης και στήριξης του αθλητισμού ιδίως στις γυναίκες και ιδίως στις νέες ηλικίες. Το πιο αποτελεσματικό μέσο ενίσχυσης και στήριξης του αθλητισμού ιδίως στις νέες ηλικίες είναι προφανώς η χορήγηση προνομιών σε όλους/όλες τους/τις αθλητές/αθλήτριες με εξαιρετικές αγωνιστικές διακρίσεις ιδίως σε διεθνές επίπεδο. Τα προνόμια αυτά αποτελούν αφ’ ενός επιβράβευση στους αθλητές/αθλήτριες για τις χιλιάδες ώρες που έχουν αφιερώσει για να λάβουν σημαντική θέση (ενδεχομένως και μετάλλιο) σε παγκόσμια και πανευρωπαϊκά πρωταθλήματα και αφ’ ετέρου μια εξισορρόπηση έναντι των χιλιάδων αυτών ωρών που στερούνται αναγκαστικά από το διάβασμά τους. Αν οι αθλητές/αθλήτριες με νεαρή ηλικία και σημαντικές διεθνείς διακρίσεις, π.χ. μετάλλιο σε παγκόσμια και πανευρωπαϊκά πρωταθλήματα ή και ακόμη και ανάκρουση Εθνικού Ύμνου, βλέπουν ότι δεν λαμβάνουν κανένα απολύτως προνόμιο (ούτε καν προσαύξηση μορίων!), επειδή π.χ. σε έναν αγώνα συμμετείχαν… «μόνο» 12 εθνικές ομάδες από 6 χώρες, θα αναγκαστούν να σταματήσουν τον αθλητισμό ήδη από αυτή τη νεαρή ηλικία. Αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση, θα χάσουμε τους πρωταθλητές και τις πρωταθλήτριές μας. Ας αναλογιστούμε τι σκέφτεται ένα νέο κορίτσι 16 ή 17 ετών, αν βλέπει ότι δεν έχει κανένα προνόμιο από χρυσό ή ασημένιο ή χάλκινο μετάλλιο σε παγκόσμιο ή πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα, επειδή στον αγώνα συμμετείχαν… «μόνο» 12 Εθνικές Ομάδες από 6 χώρες. Δεν φταίνε κάτι οι αθλητές/αθλήτριές μας αν παγκοσμίως ο αριθμός των αθλητών/αθλητριών που εξασκούν συγκεκριμένο άθλημα δεν είναι τόσο αυξημένος ή αν οι κανονισμοί της παγκόσμιας ομοσπονδίας επιτρέπουν την πρόκριση στον ημιτελικό ή τελικό 2 Εθνικών Ομάδων (ίσως και περισσότερων) από κάθε χώρα. Είναι λοιπόν μεγάλη ευκαιρία ο κ. Υπουργός να δώσει λύση στο πρόβλημα αυτό που ορθώς ήδη από τις πρώτες ημέρες της θητείας του εντόπισε ότι υπάρχει.
2. Ούτως ή άλλως, ο αγωνιστικός κανόνας ότι σε διεθνείς αγώνες συμμετέχει 1 Εθνική Ομάδα από κάθε χώρα δεν ισχύει για όλα τα αθλήματα. Σε αρκετά αθλήματα, και ομαδικά και ατομικά, μπορούν να συμμετέχουν νομίμως 2 (ίσως και περισσότερες) Εθνικές Ομάδες από κάθε χώρα. Στις περιπτώσεις αυτές, κρίσιμο κριτήριο για την αγωνιστική διάκριση θα πρέπει να είναι ο συνολικός αριθμός των συμμετεχόντων, ανεξάρτητα από το αν κάποιοι από αυτούς προέρχονται από την ίδια χώρα, αφού εν τέλει όλοι οι συμμετέχοντες είναι ανταγωνιστές μεταξύ τους και όλοι προετοιμάζονται και αγωνίζονται για την υψηλότερη θέση και το μετάλλιο.
3. Σε επίπεδο υψηλού ανταγωνισμού της διοργάνωσης, δεν είναι πιο «σημαντική» ή «δύσκολη» μια διοργάνωση με 8 Εθνικές Ομάδες από 8 χώρες έναντι μιας διοργάνωσης με 12 Εθνικές Ομάδες από 6 χώρες. Όλες αυτές οι περιπτώσεις είναι όμοιες και πρέπει να έχουν αντίστοιχη μεταχείριση.
4. Γενικότερα, η αναφορά της «χώρας» στον νόμο δεν αποτελεί επιτυχημένο όρο/κριτήριο, ιδίως αν αναλογιστεί κανείς ότι σε πολλά αθλήματα συμμετέχουν νόμιμα Εθνικές Ομάδες από μη αναγνωρισμένες «χώρες», π.χ. Αγγλία ή Σκωτία ή Βόρεια Ιρλανδία ή Ουαλία αντί για το αναγνωρισμένο Ηνωμένο Βασίλειο, Νησιά Φερόε αντί για την αναγνωρισμένη Δανία, Πουέρτο Ρίκο αντί για τις αναγνωρισμένες ΗΠΑ κλπ.
Για τους παραπάνω λόγους, προτείνεται η τροποποίηση της επίμαχης διάταξης ως εξής:
«Απαραίτητη προϋπόθεση για την αναγνώριση της εξαιρετικής αυτής αγωνιστικής διάκρισης είναι η συμμετοχή στη διοργάνωση οκτώ (8) εθνικών ομάδων προκειμένου για τα ομαδικά αθλήματα και για τα ατομικά αθλήματα η συμμετοχή οκτώ (8) τουλάχιστον αθλητών στο αγώνισμα που σημειώθηκε η διάκριση».
Είναι εκατοντάδες οι οικογένειες σε πολλά αθλήματα που αντιμετωπίζουν το πρόβλημα αυτό. Είμαστε βέβαιοι ότι η Γενική Γραμματεία Αθλητισμού θα καταλάβει το δίκαιο του αιτήματός μας και θα βοηθήσει τα παιδιά μας να συνεχίσουν τον αθλητισμό με τον ίδιο ζήλο, ώστε να συνεχίσει να έχει η Ελλάδα μας σημαντικές διεθνείς επιτυχίες.
Είναι ένα πολύ θετικό πρώτο βήμα που η Γενική Γραμματεία Αθλητισμού αντιλαμβάνεται ότι η συγκεκριμένη διάταξη, με την υφιστάμενη μορφή της, έχει ανάγκη νομοτεχνικών βελτιώσεων.
Ήδη η πρόταση για μεγαλύτερη επιείκεια ως προς τον αριθμό συμμετεχόντων που λαμβάνονται υπόψη για να υπάρχει εξαιρετική αγωνιστική διάκριση βρίσκεται πράγματι προς τη σωστή κατεύθυνση και είναι άξια συγχαρητηρίων.
Ωστόσο, προτείνεται η διερεύνηση μιας ακόμη πιο ακριβούς, ρεαλιστικής και στοχευμένης επαναδιατύπωσης της συγκεκριμένης προϋπόθεσης (7+1 χώρες), με σκοπό να χορηγούνται προνόμια σε όλους/όλες τους/τις άξιους/άξιες αθλητές/αθλήτριές μας με εξαιρετικές αγωνιστικές διακρίσεις σε διεθνές επίπεδο.
Λόγοι της πρότασης αυτής είναι οι εξής:
1. Ήδη ο Υπουργός Αθλητισμού κ. Βρούτσης διαπίστωσε ορθώς στο πλαίσιο της αξιολόγησης των αθλητικών ομοσπονδιών μέσω του e-Kouros ότι υπάρχει μεγάλη ανάγκη ενίσχυσης και στήριξης του αθλητισμού ιδίως στις γυναίκες και ιδίως στις νέες ηλικίες. Το πιο αποτελεσματικό μέσο ενίσχυσης και στήριξης του αθλητισμού ιδίως στις νέες ηλικίες είναι προφανώς η χορήγηση προνομιών σε όλους/όλες τους/τις αθλητές/αθλήτριες με εξαιρετικές αγωνιστικές διακρίσεις ιδίως σε διεθνές επίπεδο. Τα προνόμια αυτά αποτελούν αφ’ ενός επιβράβευση στους αθλητές/αθλήτριες για τις χιλιάδες ώρες που έχουν αφιερώσει για να λάβουν σημαντική θέση (ενδεχομένως και μετάλλιο) σε παγκόσμια και πανευρωπαϊκά πρωταθλήματα και αφ’ ετέρου μια εξισορρόπηση έναντι των χιλιάδων αυτών ωρών που στερούνται αναγκαστικά από το διάβασμά τους. Αν οι αθλητές/αθλήτριες με νεαρή ηλικία και σημαντικές διεθνείς διακρίσεις, π.χ. μετάλλιο σε παγκόσμια και πανευρωπαϊκά πρωταθλήματα ή και ακόμη και ανάκρουση Εθνικού Ύμνου, βλέπουν ότι δεν λαμβάνουν κανένα απολύτως προνόμιο (ούτε καν προσαύξηση μορίων!), επειδή π.χ. σε έναν αγώνα συμμετείχαν… «μόνο» 12 εθνικές ομάδες από 6 χώρες, θα αναγκαστούν να σταματήσουν τον αθλητισμό ήδη από αυτή τη νεαρή ηλικία. Αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση, θα χάσουμε τους πρωταθλητές και τις πρωταθλήτριές μας. Ας αναλογιστούμε τι σκέφτεται ένα νέο κορίτσι 16 ή 17 ετών, αν βλέπει ότι δεν έχει κανένα προνόμιο από χρυσό ή ασημένιο ή χάλκινο μετάλλιο σε παγκόσμιο ή πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα, επειδή στον αγώνα συμμετείχαν… «μόνο» 12 Εθνικές Ομάδες από 6 χώρες. Δεν φταίνε κάτι οι αθλητές/αθλήτριές μας αν παγκοσμίως ο αριθμός των αθλητών/αθλητριών που εξασκούν συγκεκριμένο άθλημα δεν είναι τόσο αυξημένος ή αν οι κανονισμοί της παγκόσμιας ομοσπονδίας επιτρέπουν την πρόκριση στον ημιτελικό ή τελικό 2 Εθνικών Ομάδων (ίσως και περισσότερων) από κάθε χώρα. Είναι λοιπόν μεγάλη ευκαιρία ο κ. Υπουργός να δώσει λύση στο πρόβλημα αυτό που ορθώς ήδη από τις πρώτες ημέρες της θητείας του εντόπισε ότι υπάρχει.
2. Ούτως ή άλλως, ο αγωνιστικός κανόνας ότι σε διεθνείς αγώνες συμμετέχει 1 Εθνική Ομάδα από κάθε χώρα δεν ισχύει για όλα τα αθλήματα. Σε αρκετά αθλήματα, και ομαδικά και ατομικά, μπορούν να συμμετέχουν νομίμως 2 (ίσως και περισσότερες) Εθνικές Ομάδες από κάθε χώρα. Στις περιπτώσεις αυτές, κρίσιμο κριτήριο για την αγωνιστική διάκριση θα πρέπει να είναι ο συνολικός αριθμός των συμμετεχόντων, ανεξάρτητα από το αν κάποιοι από αυτούς προέρχονται από την ίδια χώρα, αφού εν τέλει όλοι οι συμμετέχοντες είναι ανταγωνιστές μεταξύ τους και όλοι προετοιμάζονται και αγωνίζονται για την υψηλότερη θέση και το μετάλλιο.
3. Σε επίπεδο υψηλού ανταγωνισμού της διοργάνωσης, δεν είναι πιο «σημαντική» ή «δύσκολη» μια διοργάνωση με 8 Εθνικές Ομάδες από 8 χώρες έναντι μιας διοργάνωσης με 12 Εθνικές Ομάδες από 6 χώρες. Όλες αυτές οι περιπτώσεις είναι όμοιες και πρέπει να έχουν αντίστοιχη μεταχείριση.
4. Γενικότερα, η αναφορά της «χώρας» στον νόμο δεν αποτελεί επιτυχημένο όρο/κριτήριο, ιδίως αν αναλογιστεί κανείς ότι σε πολλά αθλήματα συμμετέχουν νόμιμα Εθνικές Ομάδες από μη αναγνωρισμένες «χώρες», π.χ. Αγγλία ή Σκωτία ή Βόρεια Ιρλανδία ή Ουαλία αντί για το αναγνωρισμένο Ηνωμένο Βασίλειο, Νησιά Φερόε αντί για την αναγνωρισμένη Δανία, Πουέρτο Ρίκο αντί για τις αναγνωρισμένες ΗΠΑ κλπ.
Για τους παραπάνω λόγους, προτείνεται η τροποποίηση της επίμαχης διάταξης ως εξής:
«Απαραίτητη προϋπόθεση για την αναγνώριση της εξαιρετικής αυτής αγωνιστικής διάκρισης είναι η συμμετοχή στη διοργάνωση οκτώ (8) εθνικών ομάδων προκειμένου για τα ομαδικά αθλήματα και για τα ατομικά αθλήματα η συμμετοχή οκτώ (8) τουλάχιστον αθλητών στο αγώνισμα που σημειώθηκε η διάκριση».
Είναι εκατοντάδες οι οικογένειες σε πολλά αθλήματα που αντιμετωπίζουν το πρόβλημα αυτό. Είμαστε βέβαιοι ότι η Γενική Γραμματεία Αθλητισμού θα καταλάβει το δίκαιο του αιτήματός μας και θα βοηθήσει τα παιδιά μας να συνεχίσουν τον αθλητισμό με τον ίδιο ζήλο, ώστε να συνεχίσει να έχει η Ελλάδα μας σημαντικές διεθνείς επιτυχίες.
Είναι ένα πολύ θετικό πρώτο βήμα που η Γενική Γραμματεία Αθλητισμού αντιλαμβάνεται ότι η συγκεκριμένη διάταξη, με την υφιστάμενη μορφή της, έχει ανάγκη νομοτεχνικών βελτιώσεων.
Ήδη η πρόταση για μεγαλύτερη επιείκεια ως προς τον αριθμό συμμετεχόντων που λαμβάνονται υπόψη για να υπάρχει εξαιρετική αγωνιστική διάκριση βρίσκεται πράγματι προς τη σωστή κατεύθυνση και είναι άξια συγχαρητηρίων.
Ωστόσο, προτείνεται η διερεύνηση μιας ακόμη πιο ακριβούς, ρεαλιστικής και στοχευμένης επαναδιατύπωσης της συγκεκριμένης προϋπόθεσης (7+1 χώρες), με σκοπό να χορηγούνται προνόμια σε όλους/όλες τους/τις άξιους/άξιες αθλητές/αθλήτριές μας με εξαιρετικές αγωνιστικές διακρίσεις σε διεθνές επίπεδο.
Λόγοι της πρότασης αυτής είναι οι εξής:
1. Ήδη ο Υπουργός Αθλητισμού κ. Βρούτσης διαπίστωσε ορθώς στο πλαίσιο της αξιολόγησης των αθλητικών ομοσπονδιών μέσω του e-Kouros ότι υπάρχει μεγάλη ανάγκη ενίσχυσης και στήριξης του αθλητισμού ιδίως στις γυναίκες και ιδίως στις νέες ηλικίες. Το πιο αποτελεσματικό μέσο ενίσχυσης και στήριξης του αθλητισμού ιδίως στις νέες ηλικίες είναι προφανώς η χορήγηση προνομιών σε όλους/όλες τους/τις αθλητές/αθλήτριες με εξαιρετικές αγωνιστικές διακρίσεις ιδίως σε διεθνές επίπεδο. Τα προνόμια αυτά αποτελούν αφ’ ενός επιβράβευση στους αθλητές/αθλήτριες για τις χιλιάδες ώρες που έχουν αφιερώσει για να λάβουν σημαντική θέση (ενδεχομένως και μετάλλιο) σε παγκόσμια και πανευρωπαϊκά πρωταθλήματα και αφ’ ετέρου μια εξισορρόπηση έναντι των χιλιάδων αυτών ωρών που στερούνται αναγκαστικά από το διάβασμά τους. Αν οι αθλητές/αθλήτριες με νεαρή ηλικία και σημαντικές διεθνείς διακρίσεις, π.χ. μετάλλιο σε παγκόσμια και πανευρωπαϊκά πρωταθλήματα ή και ακόμη και ανάκρουση Εθνικού Ύμνου, βλέπουν ότι δεν λαμβάνουν κανένα απολύτως προνόμιο (ούτε καν προσαύξηση μορίων!), επειδή π.χ. σε έναν αγώνα συμμετείχαν… «μόνο» 12 εθνικές ομάδες από 6 χώρες, θα αναγκαστούν να σταματήσουν τον αθλητισμό ήδη από αυτή τη νεαρή ηλικία. Αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση, θα χάσουμε τους πρωταθλητές και τις πρωταθλήτριές μας. Ας αναλογιστούμε τι σκέφτεται ένα νέο κορίτσι 16 ή 17 ετών, αν βλέπει ότι δεν έχει κανένα προνόμιο από χρυσό ή ασημένιο ή χάλκινο μετάλλιο σε παγκόσμιο ή πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα, επειδή στον αγώνα συμμετείχαν… «μόνο» 12 Εθνικές Ομάδες από 6 χώρες. Δεν φταίνε κάτι οι αθλητές/αθλήτριές μας αν παγκοσμίως ο αριθμός των αθλητών/αθλητριών που εξασκούν συγκεκριμένο άθλημα δεν είναι τόσο αυξημένος ή αν οι κανονισμοί της παγκόσμιας ομοσπονδίας επιτρέπουν την πρόκριση στον ημιτελικό ή τελικό 2 Εθνικών Ομάδων (ίσως και περισσότερων) από κάθε χώρα. Είναι λοιπόν μεγάλη ευκαιρία ο κ. Υπουργός να δώσει λύση στο πρόβλημα αυτό που ορθώς ήδη από τις πρώτες ημέρες της θητείας του εντόπισε ότι υπάρχει.
2. Ούτως ή άλλως, ο αγωνιστικός κανόνας ότι σε διεθνείς αγώνες συμμετέχει 1 Εθνική Ομάδα από κάθε χώρα δεν ισχύει για όλα τα αθλήματα. Σε αρκετά αθλήματα, και ομαδικά και ατομικά, μπορούν να συμμετέχουν νομίμως 2 (ίσως και περισσότερες) Εθνικές Ομάδες από κάθε χώρα. Στις περιπτώσεις αυτές, κρίσιμο κριτήριο για την αγωνιστική διάκριση θα πρέπει να είναι ο συνολικός αριθμός των συμμετεχόντων, ανεξάρτητα από το αν κάποιοι από αυτούς προέρχονται από την ίδια χώρα, αφού εν τέλει όλοι οι συμμετέχοντες είναι ανταγωνιστές μεταξύ τους και όλοι προετοιμάζονται και αγωνίζονται για την υψηλότερη θέση και το μετάλλιο.
3. Σε επίπεδο υψηλού ανταγωνισμού της διοργάνωσης, δεν είναι πιο «σημαντική» ή «δύσκολη» μια διοργάνωση με 8 Εθνικές Ομάδες από 8 χώρες έναντι μιας διοργάνωσης με 12 Εθνικές Ομάδες από 6 χώρες. Όλες αυτές οι περιπτώσεις είναι όμοιες και πρέπει να έχουν αντίστοιχη μεταχείριση.
4. Γενικότερα, η αναφορά της «χώρας» στον νόμο δεν αποτελεί επιτυχημένο όρο/κριτήριο, ιδίως αν αναλογιστεί κανείς ότι σε πολλά αθλήματα συμμετέχουν νόμιμα Εθνικές Ομάδες από μη αναγνωρισμένες «χώρες», π.χ. Αγγλία ή Σκωτία ή Βόρεια Ιρλανδία ή Ουαλία αντί για το αναγνωρισμένο Ηνωμένο Βασίλειο, Νησιά Φερόε αντί για την αναγνωρισμένη Δανία, Πουέρτο Ρίκο αντί για τις αναγνωρισμένες ΗΠΑ κλπ.
Για τους παραπάνω λόγους, προτείνεται η τροποποίηση της επίμαχης διάταξης ως εξής:
«Απαραίτητη προϋπόθεση για την αναγνώριση της εξαιρετικής αυτής αγωνιστικής διάκρισης είναι η συμμετοχή στη διοργάνωση οκτώ (8) εθνικών ομάδων προκειμένου για τα ομαδικά αθλήματα και για τα ατομικά αθλήματα η συμμετοχή οκτώ (8) τουλάχιστον αθλητών στο αγώνισμα που σημειώθηκε η διάκριση».
Είναι εκατοντάδες οι οικογένειες σε πολλά αθλήματα που αντιμετωπίζουν το πρόβλημα αυτό. Είμαστε βέβαιοι ότι η Γενική Γραμματεία Αθλητισμού θα καταλάβει το δίκαιο του αιτήματός μας και θα βοηθήσει τα παιδιά μας να συνεχίσουν τον αθλητισμό με τον ίδιο ζήλο, ώστε να συνεχίσει να έχει η Ελλάδα μας σημαντικές διεθνείς επιτυχίες.
Είναι ένα πολύ θετικό πρώτο βήμα που η Γενική Γραμματεία Αθλητισμού αντιλαμβάνεται ότι η συγκεκριμένη διάταξη, με την υφιστάμενη μορφή της, έχει ανάγκη νομοτεχνικών βελτιώσεων.
Ήδη η πρόταση για μεγαλύτερη επιείκεια ως προς τον αριθμό συμμετεχόντων που λαμβάνονται υπόψη για να υπάρχει εξαιρετική αγωνιστική διάκριση βρίσκεται πράγματι προς τη σωστή κατεύθυνση και είναι άξια συγχαρητηρίων.
Ωστόσο, προτείνεται η διερεύνηση μιας ακόμη πιο ακριβούς, ρεαλιστικής και στοχευμένης επαναδιατύπωσης της συγκεκριμένης προϋπόθεσης (7+1 χώρες), με σκοπό να χορηγούνται προνόμια σε όλους/όλες τους/τις άξιους/άξιες αθλητές/αθλήτριές μας με εξαιρετικές αγωνιστικές διακρίσεις σε διεθνές επίπεδο.
Λόγοι της πρότασης αυτής είναι οι εξής:
1. Ήδη ο Υπουργός Αθλητισμού κ. Βρούτσης διαπίστωσε ορθώς στο πλαίσιο της αξιολόγησης των αθλητικών ομοσπονδιών μέσω του e-Kouros ότι υπάρχει μεγάλη ανάγκη ενίσχυσης και στήριξης του αθλητισμού ιδίως στις γυναίκες και ιδίως στις νέες ηλικίες. Το πιο αποτελεσματικό μέσο ενίσχυσης και στήριξης του αθλητισμού ιδίως στις νέες ηλικίες είναι προφανώς η χορήγηση προνομιών σε όλους/όλες τους/τις αθλητές/αθλήτριες με εξαιρετικές αγωνιστικές διακρίσεις ιδίως σε διεθνές επίπεδο. Τα προνόμια αυτά αποτελούν αφ’ ενός επιβράβευση στους αθλητές/αθλήτριες για τις χιλιάδες ώρες που έχουν αφιερώσει για να λάβουν σημαντική θέση (ενδεχομένως και μετάλλιο) σε παγκόσμια και πανευρωπαϊκά πρωταθλήματα και αφ’ ετέρου μια εξισορρόπηση έναντι των χιλιάδων αυτών ωρών που στερούνται αναγκαστικά από το διάβασμά τους. Αν οι αθλητές/αθλήτριες με νεαρή ηλικία και σημαντικές διεθνείς διακρίσεις, π.χ. μετάλλιο σε παγκόσμια και πανευρωπαϊκά πρωταθλήματα ή και ακόμη και ανάκρουση Εθνικού Ύμνου, βλέπουν ότι δεν λαμβάνουν κανένα απολύτως προνόμιο (ούτε καν προσαύξηση μορίων!), επειδή π.χ. σε έναν αγώνα συμμετείχαν… «μόνο» 12 εθνικές ομάδες από 6 χώρες, θα αναγκαστούν να σταματήσουν τον αθλητισμό ήδη από αυτή τη νεαρή ηλικία. Αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση, θα χάσουμε τους πρωταθλητές και τις πρωταθλήτριές μας. Ας αναλογιστούμε τι σκέφτεται ένα νέο κορίτσι 16 ή 17 ετών, αν βλέπει ότι δεν έχει κανένα προνόμιο από χρυσό ή ασημένιο ή χάλκινο μετάλλιο σε παγκόσμιο ή πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα, επειδή στον αγώνα συμμετείχαν… «μόνο» 12 Εθνικές Ομάδες από 6 χώρες. Δεν φταίνε κάτι οι αθλητές/αθλήτριές μας αν παγκοσμίως ο αριθμός των αθλητών/αθλητριών που εξασκούν συγκεκριμένο άθλημα δεν είναι τόσο αυξημένος ή αν οι κανονισμοί της παγκόσμιας ομοσπονδίας επιτρέπουν την πρόκριση στον ημιτελικό ή τελικό 2 Εθνικών Ομάδων (ίσως και περισσότερων) από κάθε χώρα. Είναι λοιπόν μεγάλη ευκαιρία ο κ. Υπουργός να δώσει λύση στο πρόβλημα αυτό που ορθώς ήδη από τις πρώτες ημέρες της θητείας του εντόπισε ότι υπάρχει.
2. Ούτως ή άλλως, ο αγωνιστικός κανόνας ότι σε διεθνείς αγώνες συμμετέχει 1 Εθνική Ομάδα από κάθε χώρα δεν ισχύει για όλα τα αθλήματα. Σε αρκετά αθλήματα, και ομαδικά και ατομικά, μπορούν να συμμετέχουν νομίμως 2 (ίσως και περισσότερες) Εθνικές Ομάδες από κάθε χώρα. Στις περιπτώσεις αυτές, κρίσιμο κριτήριο για την αγωνιστική διάκριση θα πρέπει να είναι ο συνολικός αριθμός των συμμετεχόντων, ανεξάρτητα από το αν κάποιοι από αυτούς προέρχονται από την ίδια χώρα, αφού εν τέλει όλοι οι συμμετέχοντες είναι ανταγωνιστές μεταξύ τους και όλοι προετοιμάζονται και αγωνίζονται για την υψηλότερη θέση και το μετάλλιο.
3. Σε επίπεδο υψηλού ανταγωνισμού της διοργάνωσης, δεν είναι πιο «σημαντική» ή «δύσκολη» μια διοργάνωση με 8 Εθνικές Ομάδες από 8 χώρες έναντι μιας διοργάνωσης με 12 Εθνικές Ομάδες από 6 χώρες. Όλες αυτές οι περιπτώσεις είναι όμοιες και πρέπει να έχουν αντίστοιχη μεταχείριση.
4. Γενικότερα, η αναφορά της «χώρας» στον νόμο δεν αποτελεί επιτυχημένο όρο/κριτήριο, ιδίως αν αναλογιστεί κανείς ότι σε πολλά αθλήματα συμμετέχουν νόμιμα Εθνικές Ομάδες από μη αναγνωρισμένες «χώρες», π.χ. Αγγλία ή Σκωτία ή Βόρεια Ιρλανδία ή Ουαλία αντί για το αναγνωρισμένο Ηνωμένο Βασίλειο, Νησιά Φερόε αντί για την αναγνωρισμένη Δανία, Πουέρτο Ρίκο αντί για τις αναγνωρισμένες ΗΠΑ κλπ.
Για τους παραπάνω λόγους, προτείνεται η τροποποίηση της επίμαχης διάταξης ως εξής:
«Απαραίτητη προϋπόθεση για την αναγνώριση της εξαιρετικής αυτής αγωνιστικής διάκρισης είναι η συμμετοχή στη διοργάνωση οκτώ (8) εθνικών ομάδων προκειμένου για τα ομαδικά αθλήματα και για τα ατομικά αθλήματα η συμμετοχή οκτώ (8) τουλάχιστον αθλητών στο αγώνισμα που σημειώθηκε η διάκριση».
Είναι εκατοντάδες οι οικογένειες σε πολλά αθλήματα που αντιμετωπίζουν το πρόβλημα αυτό. Είμαστε βέβαιοι ότι η Γενική Γραμματεία Αθλητισμού θα καταλάβει το δίκαιο του αιτήματός μας και θα βοηθήσει τα παιδιά μας να συνεχίσουν τον αθλητισμό με τον ίδιο ζήλο, ώστε να συνεχίσει να έχει η Ελλάδα μας σημαντικές διεθνείς επιτυχίες.
Είναι ένα πολύ θετικό πρώτο βήμα που η Γενική Γραμματεία Αθλητισμού αντιλαμβάνεται ότι η συγκεκριμένη διάταξη, με την υφιστάμενη μορφή της, έχει ανάγκη νομοτεχνικών βελτιώσεων.
Ήδη η πρόταση για μεγαλύτερη επιείκεια ως προς τον αριθμό συμμετεχόντων που λαμβάνονται υπόψη για να υπάρχει εξαιρετική αγωνιστική διάκριση βρίσκεται πράγματι προς τη σωστή κατεύθυνση και είναι άξια συγχαρητηρίων.
Ωστόσο, προτείνεται η διερεύνηση μιας ακόμη πιο ακριβούς, ρεαλιστικής και στοχευμένης επαναδιατύπωσης της συγκεκριμένης προϋπόθεσης (7+1 χώρες), με σκοπό να χορηγούνται προνόμια σε όλους/όλες τους/τις άξιους/άξιες αθλητές/αθλήτριές μας με εξαιρετικές αγωνιστικές διακρίσεις σε διεθνές επίπεδο.
Λόγοι της πρότασης αυτής είναι οι εξής:
1. Ήδη ο Υπουργός Αθλητισμού κ. Βρούτσης διαπίστωσε ορθώς στο πλαίσιο της αξιολόγησης των αθλητικών ομοσπονδιών μέσω του e-Kouros ότι υπάρχει μεγάλη ανάγκη ενίσχυσης και στήριξης του αθλητισμού ιδίως στις γυναίκες και ιδίως στις νέες ηλικίες. Το πιο αποτελεσματικό μέσο ενίσχυσης και στήριξης του αθλητισμού ιδίως στις νέες ηλικίες είναι προφανώς η χορήγηση προνομιών σε όλους/όλες τους/τις αθλητές/αθλήτριες με εξαιρετικές αγωνιστικές διακρίσεις ιδίως σε διεθνές επίπεδο. Τα προνόμια αυτά αποτελούν αφ’ ενός επιβράβευση στους αθλητές/αθλήτριες για τις χιλιάδες ώρες που έχουν αφιερώσει για να λάβουν σημαντική θέση (ενδεχομένως και μετάλλιο) σε παγκόσμια και πανευρωπαϊκά πρωταθλήματα και αφ’ ετέρου μια εξισορρόπηση έναντι των χιλιάδων αυτών ωρών που στερούνται αναγκαστικά από το διάβασμά τους. Αν οι αθλητές/αθλήτριες με νεαρή ηλικία και σημαντικές διεθνείς διακρίσεις, π.χ. μετάλλιο σε παγκόσμια και πανευρωπαϊκά πρωταθλήματα ή και ακόμη και ανάκρουση Εθνικού Ύμνου, βλέπουν ότι δεν λαμβάνουν κανένα απολύτως προνόμιο (ούτε καν προσαύξηση μορίων!), επειδή π.χ. σε έναν αγώνα συμμετείχαν… «μόνο» 12 εθνικές ομάδες από 6 χώρες, θα αναγκαστούν να σταματήσουν τον αθλητισμό ήδη από αυτή τη νεαρή ηλικία. Αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση, θα χάσουμε τους πρωταθλητές και τις πρωταθλήτριές μας. Ας αναλογιστούμε τι σκέφτεται ένα νέο κορίτσι 16 ή 17 ετών, αν βλέπει ότι δεν έχει κανένα προνόμιο από χρυσό ή ασημένιο ή χάλκινο μετάλλιο σε παγκόσμιο ή πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα, επειδή στον αγώνα συμμετείχαν… «μόνο» 12 Εθνικές Ομάδες από 6 χώρες. Δεν φταίνε κάτι οι αθλητές/αθλήτριές μας αν παγκοσμίως ο αριθμός των αθλητών/αθλητριών που εξασκούν συγκεκριμένο άθλημα δεν είναι τόσο αυξημένος ή αν οι κανονισμοί της παγκόσμιας ομοσπονδίας επιτρέπουν την πρόκριση στον ημιτελικό ή τελικό 2 Εθνικών Ομάδων (ίσως και περισσότερων) από κάθε χώρα. Είναι λοιπόν μεγάλη ευκαιρία ο κ. Υπουργός να δώσει λύση στο πρόβλημα αυτό που ορθώς ήδη από τις πρώτες ημέρες της θητείας του εντόπισε ότι υπάρχει.
2. Ούτως ή άλλως, ο αγωνιστικός κανόνας ότι σε διεθνείς αγώνες συμμετέχει 1 Εθνική Ομάδα από κάθε χώρα δεν ισχύει για όλα τα αθλήματα. Σε αρκετά αθλήματα, και ομαδικά και ατομικά, μπορούν να συμμετέχουν νομίμως 2 (ίσως και περισσότερες) Εθνικές Ομάδες από κάθε χώρα. Στις περιπτώσεις αυτές, κρίσιμο κριτήριο για την αγωνιστική διάκριση θα πρέπει να είναι ο συνολικός αριθμός των συμμετεχόντων, ανεξάρτητα από το αν κάποιοι από αυτούς προέρχονται από την ίδια χώρα, αφού εν τέλει όλοι οι συμμετέχοντες είναι ανταγωνιστές μεταξύ τους και όλοι προετοιμάζονται και αγωνίζονται για την υψηλότερη θέση και το μετάλλιο.
3. Σε επίπεδο υψηλού ανταγωνισμού της διοργάνωσης, δεν είναι πιο «σημαντική» ή «δύσκολη» μια διοργάνωση με 8 Εθνικές Ομάδες από 8 χώρες έναντι μιας διοργάνωσης με 12 Εθνικές Ομάδες από 6 χώρες. Όλες αυτές οι περιπτώσεις είναι όμοιες και πρέπει να έχουν αντίστοιχη μεταχείριση.
4. Γενικότερα, η αναφορά της «χώρας» στον νόμο δεν αποτελεί επιτυχημένο όρο/κριτήριο, ιδίως αν αναλογιστεί κανείς ότι σε πολλά αθλήματα συμμετέχουν νόμιμα Εθνικές Ομάδες από μη αναγνωρισμένες «χώρες», π.χ. Αγγλία ή Σκωτία ή Βόρεια Ιρλανδία ή Ουαλία αντί για το αναγνωρισμένο Ηνωμένο Βασίλειο, Νησιά Φερόε αντί για την αναγνωρισμένη Δανία, Πουέρτο Ρίκο αντί για τις αναγνωρισμένες ΗΠΑ κλπ.
Για τους παραπάνω λόγους, προτείνεται η τροποποίηση της επίμαχης διάταξης ως εξής:
«Απαραίτητη προϋπόθεση για την αναγνώριση της εξαιρετικής αυτής αγωνιστικής διάκρισης είναι η συμμετοχή στη διοργάνωση οκτώ (8) εθνικών ομάδων προκειμένου για τα ομαδικά αθλήματα και για τα ατομικά αθλήματα η συμμετοχή οκτώ (8) τουλάχιστον αθλητών στο αγώνισμα που σημειώθηκε η διάκριση».
Είναι εκατοντάδες οι οικογένειες σε πολλά αθλήματα που αντιμετωπίζουν το πρόβλημα αυτό. Είμαστε βέβαιοι ότι η Γενική Γραμματεία Αθλητισμού θα καταλάβει το δίκαιο του αιτήματός μας και θα βοηθήσει τα παιδιά μας να συνεχίσουν τον αθλητισμό με τον ίδιο ζήλο, ώστε να συνεχίσει να έχει η Ελλάδα μας σημαντικές διεθνείς επιτυχίες.
Είναι ένα πολύ θετικό πρώτο βήμα που η Γενική Γραμματεία Αθλητισμού αντιλαμβάνεται ότι η συγκεκριμένη διάταξη, με την υφιστάμενη μορφή της, έχει ανάγκη νομοτεχνικών βελτιώσεων.
Ήδη η πρόταση για μεγαλύτερη επιείκεια ως προς τον αριθμό συμμετεχόντων που λαμβάνονται υπόψη για να υπάρχει εξαιρετική αγωνιστική διάκριση βρίσκεται πράγματι προς τη σωστή κατεύθυνση και είναι άξια συγχαρητηρίων.
Ωστόσο, προτείνεται η διερεύνηση μιας ακόμη πιο ακριβούς, ρεαλιστικής και στοχευμένης επαναδιατύπωσης της συγκεκριμένης προϋπόθεσης (7+1 χώρες), με σκοπό να χορηγούνται προνόμια σε όλους/όλες τους/τις άξιους/άξιες αθλητές/αθλήτριές μας με εξαιρετικές αγωνιστικές διακρίσεις σε διεθνές επίπεδο.
Λόγοι της πρότασης αυτής είναι οι εξής:
1. Ήδη ο Υπουργός Αθλητισμού κ. Βρούτσης διαπίστωσε ορθώς στο πλαίσιο της αξιολόγησης των αθλητικών ομοσπονδιών μέσω του e-Kouros ότι υπάρχει μεγάλη ανάγκη ενίσχυσης και στήριξης του αθλητισμού ιδίως στις γυναίκες και ιδίως στις νέες ηλικίες. Το πιο αποτελεσματικό μέσο ενίσχυσης και στήριξης του αθλητισμού ιδίως στις νέες ηλικίες είναι προφανώς η χορήγηση προνομιών σε όλους/όλες τους/τις αθλητές/αθλήτριες με εξαιρετικές αγωνιστικές διακρίσεις ιδίως σε διεθνές επίπεδο. Τα προνόμια αυτά αποτελούν αφ’ ενός επιβράβευση στους αθλητές/αθλήτριες για τις χιλιάδες ώρες που έχουν αφιερώσει για να λάβουν σημαντική θέση (ενδεχομένως και μετάλλιο) σε παγκόσμια και πανευρωπαϊκά πρωταθλήματα και αφ’ ετέρου μια εξισορρόπηση έναντι των χιλιάδων αυτών ωρών που στερούνται αναγκαστικά από το διάβασμά τους. Αν οι αθλητές/αθλήτριες με νεαρή ηλικία και σημαντικές διεθνείς διακρίσεις, π.χ. μετάλλιο σε παγκόσμια και πανευρωπαϊκά πρωταθλήματα ή και ακόμη και ανάκρουση Εθνικού Ύμνου, βλέπουν ότι δεν λαμβάνουν κανένα απολύτως προνόμιο (ούτε καν προσαύξηση μορίων!), επειδή π.χ. σε έναν αγώνα συμμετείχαν… «μόνο» 12 εθνικές ομάδες από 6 χώρες, θα αναγκαστούν να σταματήσουν τον αθλητισμό ήδη από αυτή τη νεαρή ηλικία. Αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση, θα χάσουμε τους πρωταθλητές και τις πρωταθλήτριές μας. Ας αναλογιστούμε τι σκέφτεται ένα νέο κορίτσι 16 ή 17 ετών, αν βλέπει ότι δεν έχει κανένα προνόμιο από χρυσό ή ασημένιο ή χάλκινο μετάλλιο σε παγκόσμιο ή πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα, επειδή στον αγώνα συμμετείχαν… «μόνο» 12 Εθνικές Ομάδες από 6 χώρες. Δεν φταίνε κάτι οι αθλητές/αθλήτριές μας αν παγκοσμίως ο αριθμός των αθλητών/αθλητριών που εξασκούν συγκεκριμένο άθλημα δεν είναι τόσο αυξημένος ή αν οι κανονισμοί της παγκόσμιας ομοσπονδίας επιτρέπουν την πρόκριση στον ημιτελικό ή τελικό 2 Εθνικών Ομάδων (ίσως και περισσότερων) από κάθε χώρα. Είναι λοιπόν μεγάλη ευκαιρία ο κ. Υπουργός να δώσει λύση στο πρόβλημα αυτό που ορθώς ήδη από τις πρώτες ημέρες της θητείας του εντόπισε ότι υπάρχει.
2. Ούτως ή άλλως, ο αγωνιστικός κανόνας ότι σε διεθνείς αγώνες συμμετέχει 1 Εθνική Ομάδα από κάθε χώρα δεν ισχύει για όλα τα αθλήματα. Σε αρκετά αθλήματα, και ομαδικά και ατομικά, μπορούν να συμμετέχουν νομίμως 2 (ίσως και περισσότερες) Εθνικές Ομάδες από κάθε χώρα. Στις περιπτώσεις αυτές, κρίσιμο κριτήριο για την αγωνιστική διάκριση θα πρέπει να είναι ο συνολικός αριθμός των συμμετεχόντων, ανεξάρτητα από το αν κάποιοι από αυτούς προέρχονται από την ίδια χώρα, αφού εν τέλει όλοι οι συμμετέχοντες είναι ανταγωνιστές μεταξύ τους και όλοι προετοιμάζονται και αγωνίζονται για την υψηλότερη θέση και το μετάλλιο.
3. Σε επίπεδο υψηλού ανταγωνισμού της διοργάνωσης, δεν είναι πιο «σημαντική» ή «δύσκολη» μια διοργάνωση με 8 Εθνικές Ομάδες από 8 χώρες έναντι μιας διοργάνωσης με 12 Εθνικές Ομάδες από 6 χώρες. Όλες αυτές οι περιπτώσεις είναι όμοιες και πρέπει να έχουν αντίστοιχη μεταχείριση.
4. Γενικότερα, η αναφορά της «χώρας» στον νόμο δεν αποτελεί επιτυχημένο όρο/κριτήριο, ιδίως αν αναλογιστεί κανείς ότι σε πολλά αθλήματα συμμετέχουν νόμιμα Εθνικές Ομάδες από μη αναγνωρισμένες «χώρες», π.χ. Αγγλία ή Σκωτία ή Βόρεια Ιρλανδία ή Ουαλία αντί για το αναγνωρισμένο Ηνωμένο Βασίλειο, Νησιά Φερόε αντί για την αναγνωρισμένη Δανία, Πουέρτο Ρίκο αντί για τις αναγνωρισμένες ΗΠΑ κλπ.
Για τους παραπάνω λόγους, προτείνεται η τροποποίηση της επίμαχης διάταξης ως εξής:
«Απαραίτητη προϋπόθεση για την αναγνώριση της εξαιρετικής αυτής αγωνιστικής διάκρισης είναι η συμμετοχή στη διοργάνωση οκτώ (8) εθνικών ομάδων προκειμένου για τα ομαδικά αθλήματα και για τα ατομικά αθλήματα η συμμετοχή οκτώ (8) τουλάχιστον αθλητών στο αγώνισμα που σημειώθηκε η διάκριση».
Είναι εκατοντάδες οι οικογένειες σε πολλά αθλήματα που αντιμετωπίζουν το πρόβλημα αυτό. Είμαστε βέβαιοι ότι η Γενική Γραμματεία Αθλητισμού θα καταλάβει το δίκαιο του αιτήματός μας και θα βοηθήσει τα παιδιά μας να συνεχίσουν τον αθλητισμό με τον ίδιο ζήλο, ώστε να συνεχίσει να έχει η Ελλάδα μας σημαντικές διεθνείς επιτυχίες.
Είναι ένα πολύ θετικό πρώτο βήμα που η Γενική Γραμματεία Αθλητισμού αντιλαμβάνεται ότι η συγκεκριμένη διάταξη, με την υφιστάμενη μορφή της, έχει ανάγκη νομοτεχνικών βελτιώσεων.
Ήδη η πρόταση για μεγαλύτερη επιείκεια ως προς τον αριθμό συμμετεχόντων που λαμβάνονται υπόψη για να υπάρχει εξαιρετική αγωνιστική διάκριση βρίσκεται πράγματι προς τη σωστή κατεύθυνση και είναι άξια συγχαρητηρίων.
Ωστόσο, προτείνεται η διερεύνηση μιας ακόμη πιο ακριβούς, ρεαλιστικής και στοχευμένης επαναδιατύπωσης της συγκεκριμένης προϋπόθεσης (7+1 χώρες), με σκοπό να χορηγούνται προνόμια σε όλους/όλες τους/τις άξιους/άξιες αθλητές/αθλήτριές μας με εξαιρετικές αγωνιστικές διακρίσεις σε διεθνές επίπεδο.
Λόγοι της πρότασης αυτής είναι οι εξής:
1. Ήδη ο Υπουργός Αθλητισμού κ. Βρούτσης διαπίστωσε ορθώς στο πλαίσιο της αξιολόγησης των αθλητικών ομοσπονδιών μέσω του e-Kouros ότι υπάρχει μεγάλη ανάγκη ενίσχυσης και στήριξης του αθλητισμού ιδίως στις γυναίκες και ιδίως στις νέες ηλικίες. Το πιο αποτελεσματικό μέσο ενίσχυσης και στήριξης του αθλητισμού ιδίως στις νέες ηλικίες είναι προφανώς η χορήγηση προνομιών σε όλους/όλες τους/τις αθλητές/αθλήτριες με εξαιρετικές αγωνιστικές διακρίσεις ιδίως σε διεθνές επίπεδο. Τα προνόμια αυτά αποτελούν αφ’ ενός επιβράβευση στους αθλητές/αθλήτριες για τις χιλιάδες ώρες που έχουν αφιερώσει για να λάβουν σημαντική θέση (ενδεχομένως και μετάλλιο) σε παγκόσμια και πανευρωπαϊκά πρωταθλήματα και αφ’ ετέρου μια εξισορρόπηση έναντι των χιλιάδων αυτών ωρών που στερούνται αναγκαστικά από το διάβασμά τους. Αν οι αθλητές/αθλήτριες με νεαρή ηλικία και σημαντικές διεθνείς διακρίσεις, π.χ. μετάλλιο σε παγκόσμια και πανευρωπαϊκά πρωταθλήματα ή και ακόμη και ανάκρουση Εθνικού Ύμνου, βλέπουν ότι δεν λαμβάνουν κανένα απολύτως προνόμιο (ούτε καν προσαύξηση μορίων!), επειδή π.χ. σε έναν αγώνα συμμετείχαν… «μόνο» 12 εθνικές ομάδες από 6 χώρες, θα αναγκαστούν να σταματήσουν τον αθλητισμό ήδη από αυτή τη νεαρή ηλικία. Αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση, θα χάσουμε τους πρωταθλητές και τις πρωταθλήτριές μας. Ας αναλογιστούμε τι σκέφτεται ένα νέο κορίτσι 16 ή 17 ετών, αν βλέπει ότι δεν έχει κανένα προνόμιο από χρυσό ή ασημένιο ή χάλκινο μετάλλιο σε παγκόσμιο ή πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα, επειδή στον αγώνα συμμετείχαν… «μόνο» 12 Εθνικές Ομάδες από 6 χώρες. Δεν φταίνε κάτι οι αθλητές/αθλήτριές μας αν παγκοσμίως ο αριθμός των αθλητών/αθλητριών που εξασκούν συγκεκριμένο άθλημα δεν είναι τόσο αυξημένος ή αν οι κανονισμοί της παγκόσμιας ομοσπονδίας επιτρέπουν την πρόκριση στον ημιτελικό ή τελικό 2 Εθνικών Ομάδων (ίσως και περισσότερων) από κάθε χώρα. Είναι λοιπόν μεγάλη ευκαιρία ο κ. Υπουργός να δώσει λύση στο πρόβλημα αυτό που ορθώς ήδη από τις πρώτες ημέρες της θητείας του εντόπισε ότι υπάρχει.
2. Ούτως ή άλλως, ο αγωνιστικός κανόνας ότι σε διεθνείς αγώνες συμμετέχει 1 Εθνική Ομάδα από κάθε χώρα δεν ισχύει για όλα τα αθλήματα. Σε αρκετά αθλήματα, και ομαδικά και ατομικά, μπορούν να συμμετέχουν νομίμως 2 (ίσως και περισσότερες) Εθνικές Ομάδες από κάθε χώρα. Στις περιπτώσεις αυτές, κρίσιμο κριτήριο για την αγωνιστική διάκριση θα πρέπει να είναι ο συνολικός αριθμός των συμμετεχόντων, ανεξάρτητα από το αν κάποιοι από αυτούς προέρχονται από την ίδια χώρα, αφού εν τέλει όλοι οι συμμετέχοντες είναι ανταγωνιστές μεταξύ τους και όλοι προετοιμάζονται και αγωνίζονται για την υψηλότερη θέση και το μετάλλιο.
3. Σε επίπεδο υψηλού ανταγωνισμού της διοργάνωσης, δεν είναι πιο «σημαντική» ή «δύσκολη» μια διοργάνωση με 8 Εθνικές Ομάδες από 8 χώρες έναντι μιας διοργάνωσης με 12 Εθνικές Ομάδες από 6 χώρες. Όλες αυτές οι περιπτώσεις είναι όμοιες και πρέπει να έχουν αντίστοιχη μεταχείριση.
4. Γενικότερα, η αναφορά της «χώρας» στον νόμο δεν αποτελεί επιτυχημένο όρο/κριτήριο, ιδίως αν αναλογιστεί κανείς ότι σε πολλά αθλήματα συμμετέχουν νόμιμα Εθνικές Ομάδες από μη αναγνωρισμένες «χώρες», π.χ. Αγγλία ή Σκωτία ή Βόρεια Ιρλανδία ή Ουαλία αντί για το αναγνωρισμένο Ηνωμένο Βασίλειο, Νησιά Φερόε αντί για την αναγνωρισμένη Δανία, Πουέρτο Ρίκο αντί για τις αναγνωρισμένες ΗΠΑ κλπ.
Για τους παραπάνω λόγους, προτείνεται η τροποποίηση της επίμαχης διάταξης ως εξής:
«Απαραίτητη προϋπόθεση για την αναγνώριση της εξαιρετικής αυτής αγωνιστικής διάκρισης είναι η συμμετοχή στη διοργάνωση οκτώ (8) εθνικών ομάδων προκειμένου για τα ομαδικά αθλήματα και για τα ατομικά αθλήματα η συμμετοχή οκτώ (8) τουλάχιστον αθλητών στο αγώνισμα που σημειώθηκε η διάκριση».
Είναι εκατοντάδες οι οικογένειες σε πολλά αθλήματα που αντιμετωπίζουν το πρόβλημα αυτό. Είμαστε βέβαιοι ότι η Γενική Γραμματεία Αθλητισμού θα καταλάβει το δίκαιο του αιτήματός μας και θα βοηθήσει τα παιδιά μας να συνεχίσουν τον αθλητισμό με τον ίδιο ζήλο, ώστε να συνεχίσει να έχει η Ελλάδα μας σημαντικές διεθνείς επιτυχίες.
Είναι ένα πολύ θετικό πρώτο βήμα που η Γενική Γραμματεία Αθλητισμού αντιλαμβάνεται ότι η συγκεκριμένη διάταξη, με την υφιστάμενη μορφή της, έχει ανάγκη νομοτεχνικών βελτιώσεων.
Ήδη η πρόταση για μεγαλύτερη επιείκεια ως προς τον αριθμό συμμετεχόντων που λαμβάνονται υπόψη για να υπάρχει εξαιρετική αγωνιστική διάκριση βρίσκεται πράγματι προς τη σωστή κατεύθυνση και είναι άξια συγχαρητηρίων.
Ωστόσο, προτείνεται η διερεύνηση μιας ακόμη πιο ακριβούς, ρεαλιστικής και στοχευμένης επαναδιατύπωσης της συγκεκριμένης προϋπόθεσης (7+1 χώρες), με σκοπό να χορηγούνται προνόμια σε όλους/όλες τους/τις άξιους/άξιες αθλητές/αθλήτριές μας με εξαιρετικές αγωνιστικές διακρίσεις σε διεθνές επίπεδο.
Λόγοι της πρότασης αυτής είναι οι εξής:
1. Ήδη ο Υπουργός Αθλητισμού κ. Βρούτσης διαπίστωσε ορθώς στο πλαίσιο της αξιολόγησης των αθλητικών ομοσπονδιών μέσω του e-Kouros ότι υπάρχει μεγάλη ανάγκη ενίσχυσης και στήριξης του αθλητισμού ιδίως στις γυναίκες και ιδίως στις νέες ηλικίες. Το πιο αποτελεσματικό μέσο ενίσχυσης και στήριξης του αθλητισμού ιδίως στις νέες ηλικίες είναι προφανώς η χορήγηση προνομιών σε όλους/όλες τους/τις αθλητές/αθλήτριες με εξαιρετικές αγωνιστικές διακρίσεις ιδίως σε διεθνές επίπεδο. Τα προνόμια αυτά αποτελούν αφ’ ενός επιβράβευση στους αθλητές/αθλήτριες για τις χιλιάδες ώρες που έχουν αφιερώσει για να λάβουν σημαντική θέση (ενδεχομένως και μετάλλιο) σε παγκόσμια και πανευρωπαϊκά πρωταθλήματα και αφ’ ετέρου μια εξισορρόπηση έναντι των χιλιάδων αυτών ωρών που στερούνται αναγκαστικά από το διάβασμά τους. Αν οι αθλητές/αθλήτριες με νεαρή ηλικία και σημαντικές διεθνείς διακρίσεις, π.χ. μετάλλιο σε παγκόσμια και πανευρωπαϊκά πρωταθλήματα ή και ακόμη και ανάκρουση Εθνικού Ύμνου, βλέπουν ότι δεν λαμβάνουν κανένα απολύτως προνόμιο (ούτε καν προσαύξηση μορίων!), επειδή π.χ. σε έναν αγώνα συμμετείχαν… «μόνο» 12 εθνικές ομάδες από 6 χώρες, θα αναγκαστούν να σταματήσουν τον αθλητισμό ήδη από αυτή τη νεαρή ηλικία. Αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση, θα χάσουμε τους πρωταθλητές και τις πρωταθλήτριές μας. Ας αναλογιστούμε τι σκέφτεται ένα νέο κορίτσι 16 ή 17 ετών, αν βλέπει ότι δεν έχει κανένα προνόμιο από χρυσό ή ασημένιο ή χάλκινο μετάλλιο σε παγκόσμιο ή πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα, επειδή στον αγώνα συμμετείχαν… «μόνο» 12 Εθνικές Ομάδες από 6 χώρες. Δεν φταίνε κάτι οι αθλητές/αθλήτριές μας αν παγκοσμίως ο αριθμός των αθλητών/αθλητριών που εξασκούν συγκεκριμένο άθλημα δεν είναι τόσο αυξημένος ή αν οι κανονισμοί της παγκόσμιας ομοσπονδίας επιτρέπουν την πρόκριση στον ημιτελικό ή τελικό 2 Εθνικών Ομάδων (ίσως και περισσότερων) από κάθε χώρα. Είναι λοιπόν μεγάλη ευκαιρία ο κ. Υπουργός να δώσει λύση στο πρόβλημα αυτό που ορθώς ήδη από τις πρώτες ημέρες της θητείας του εντόπισε ότι υπάρχει.
2. Ούτως ή άλλως, ο αγωνιστικός κανόνας ότι σε διεθνείς αγώνες συμμετέχει 1 Εθνική Ομάδα από κάθε χώρα δεν ισχύει για όλα τα αθλήματα. Σε αρκετά αθλήματα, και ομαδικά και ατομικά, μπορούν να συμμετέχουν νομίμως 2 (ίσως και περισσότερες) Εθνικές Ομάδες από κάθε χώρα. Στις περιπτώσεις αυτές, κρίσιμο κριτήριο για την αγωνιστική διάκριση θα πρέπει να είναι ο συνολικός αριθμός των συμμετεχόντων, ανεξάρτητα από το αν κάποιοι από αυτούς προέρχονται από την ίδια χώρα, αφού εν τέλει όλοι οι συμμετέχοντες είναι ανταγωνιστές μεταξύ τους και όλοι προετοιμάζονται και αγωνίζονται για την υψηλότερη θέση και το μετάλλιο.
3. Σε επίπεδο υψηλού ανταγωνισμού της διοργάνωσης, δεν είναι πιο «σημαντική» ή «δύσκολη» μια διοργάνωση με 8 Εθνικές Ομάδες από 8 χώρες έναντι μιας διοργάνωσης με 12 Εθνικές Ομάδες από 6 χώρες. Όλες αυτές οι περιπτώσεις είναι όμοιες και πρέπει να έχουν αντίστοιχη μεταχείριση.
4. Γενικότερα, η αναφορά της «χώρας» στον νόμο δεν αποτελεί επιτυχημένο όρο/κριτήριο, ιδίως αν αναλογιστεί κανείς ότι σε πολλά αθλήματα συμμετέχουν νόμιμα Εθνικές Ομάδες από μη αναγνωρισμένες «χώρες», π.χ. Αγγλία ή Σκωτία ή Βόρεια Ιρλανδία ή Ουαλία αντί για το αναγνωρισμένο Ηνωμένο Βασίλειο, Νησιά Φερόε αντί για την αναγνωρισμένη Δανία, Πουέρτο Ρίκο αντί για τις αναγνωρισμένες ΗΠΑ κλπ.
Για τους παραπάνω λόγους, προτείνεται η τροποποίηση της επίμαχης διάταξης ως εξής:
«Απαραίτητη προϋπόθεση για την αναγνώριση της εξαιρετικής αυτής αγωνιστικής διάκρισης είναι η συμμετοχή στη διοργάνωση οκτώ (8) εθνικών ομάδων προκειμένου για τα ομαδικά αθλήματα και για τα ατομικά αθλήματα η συμμετοχή οκτώ (8) τουλάχιστον αθλητών στο αγώνισμα που σημειώθηκε η διάκριση».
Είναι εκατοντάδες οι οικογένειες σε πολλά αθλήματα που αντιμετωπίζουν το πρόβλημα αυτό. Είμαστε βέβαιοι ότι η Γενική Γραμματεία Αθλητισμού θα καταλάβει το δίκαιο του αιτήματός μας και θα βοηθήσει τα παιδιά μας να συνεχίσουν τον αθλητισμό με τον ίδιο ζήλο, ώστε να συνεχίσει να έχει η Ελλάδα μας σημαντικές διεθνείς επιτυχίες.
Είναι ένα πολύ θετικό πρώτο βήμα που η Γενική Γραμματεία Αθλητισμού αντιλαμβάνεται ότι η συγκεκριμένη διάταξη, με την υφιστάμενη μορφή της, έχει ανάγκη νομοτεχνικών βελτιώσεων.
Ήδη η πρόταση για μεγαλύτερη επιείκεια ως προς τον αριθμό συμμετεχόντων που λαμβάνονται υπόψη για να υπάρχει εξαιρετική αγωνιστική διάκριση βρίσκεται πράγματι προς τη σωστή κατεύθυνση και είναι άξια συγχαρητηρίων.
Ωστόσο, προτείνεται η διερεύνηση μιας ακόμη πιο ακριβούς, ρεαλιστικής και στοχευμένης επαναδιατύπωσης της συγκεκριμένης προϋπόθεσης (7+1 χώρες), με σκοπό να χορηγούνται προνόμια σε όλους/όλες τους/τις άξιους/άξιες αθλητές/αθλήτριές μας με εξαιρετικές αγωνιστικές διακρίσεις σε διεθνές επίπεδο.
Λόγοι της πρότασης αυτής είναι οι εξής:
1. Ήδη ο Υπουργός Αθλητισμού κ. Βρούτσης διαπίστωσε ορθώς στο πλαίσιο της αξιολόγησης των αθλητικών ομοσπονδιών μέσω του e-Kouros ότι υπάρχει μεγάλη ανάγκη ενίσχυσης και τήριξης του αθλητισμού ιδίως στις γυναίκες και ιδίως στις νέες ηλικίες. Το πιο αποτελεσματικό μέσο ενίσχυσης και στήριξης του αθλητισμού ιδίως στις νέες ηλικίες είναι προφανώς η χορήγηση προνομιών σε όλους/όλες τους/τις αθλητές/αθλήτριες με εξαιρετικές αγωνιστικές διακρίσεις ιδίως σε διεθνές επίπεδο. Τα προνόμια αυτά αποτελούν αφ’ ενός επιβράβευση στους αθλητές/αθλήτριες για τις χιλιάδες ώρες που έχουν αφιερώσει για να λάβουν σημαντική θέση (ενδεχομένως και μετάλλιο) σε παγκόσμια και πανευρωπαϊκά πρωταθλήματα και αφ’ ετέρου μια εξισορρόπηση έναντι των χιλιάδων αυτών ωρών που στερούνται αναγκαστικά από το διάβασμά τους. Αν οι αθλητές/αθλήτριες με νεαρή ηλικία και σημαντικές διεθνείς διακρίσεις, π.χ. μετάλλιο σε παγκόσμια και πανευρωπαϊκά πρωταθλήματα ή και ακόμη και ανάκρουση Εθνικού Ύμνου, βλέπουν ότι δεν λαμβάνουν κανένα απολύτως προνόμιο (ούτε καν προσαύξηση μορίων!), επειδή π.χ. σε έναν αγώνα συμμετείχαν… «μόνο» 12 εθνικές ομάδες από 6 χώρες, θα αναγκαστούν να σταματήσουν τον αθλητισμό ήδη από αυτή τη νεαρή ηλικία. Αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση, θα χάσουμε τους πρωταθλητές και τις πρωταθλήτριές μας. Ας αναλογιστούμε τι σκέφτεται ένα νέο κορίτσι 16 ή 17 ετών, αν βλέπει ότι δεν έχει κανένα προνόμιο από χρυσό ή ασημένιο ή χάλκινο μετάλλιο σε παγκόσμιο ή πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα, επειδή στον αγώνα συμμετείχαν… «μόνο» 12 Εθνικές Ομάδες από 6 χώρες. Δεν φταίνε κάτι οι αθλητές/αθλήτριές μας αν παγκοσμίως ο αριθμός των αθλητών/αθλητριών που εξασκούν συγκεκριμένο άθλημα δεν είναι τόσο αυξημένος ή αν οι κανονισμοί της παγκόσμιας ομοσπονδίας επιτρέπουν την πρόκριση στον ημιτελικό ή τελικό 2 Εθνικών Ομάδων (ίσως και περισσότερων) από κάθε χώρα. Είναι λοιπόν μεγάλη ευκαιρία ο κ. Υπουργός να δώσει λύση στο πρόβλημα αυτό που ορθώς ήδη από τις πρώτες ημέρες της θητείας του εντόπισε ότι υπάρχει.
2. Ούτως ή άλλως, ο αγωνιστικός κανόνας ότι σε διεθνείς αγώνες συμμετέχει 1 Εθνική Ομάδα από κάθε χώρα δεν ισχύει για όλα τα αθλήματα. Σε αρκετά αθλήματα, και ομαδικά και ατομικά, μπορούν να συμμετέχουν νομίμως 2 (ίσως και περισσότερες) Εθνικές Ομάδες από κάθε χώρα. Στις περιπτώσεις αυτές, κρίσιμο κριτήριο για την αγωνιστική διάκριση θα πρέπει να είναι ο συνολικός αριθμός των συμμετεχόντων, ανεξάρτητα από το αν κάποιοι από αυτούς προέρχονται από την ίδια χώρα, αφού εν τέλει όλοι οι συμμετέχοντες είναι ανταγωνιστές μεταξύ τους και όλοι προετοιμάζονται και αγωνίζονται για την υψηλότερη θέση και το μετάλλιο.
3. Σε επίπεδο υψηλού ανταγωνισμού της διοργάνωσης, δεν είναι πιο «σημαντική» ή «δύσκολη» μια διοργάνωση με 8 Εθνικές Ομάδες από 8 χώρες έναντι μιας διοργάνωσης με 12 Εθνικές Ομάδες από 6 χώρες. Όλες αυτές οι περιπτώσεις είναι όμοιες και πρέπει να έχουν αντίστοιχη μεταχείριση.
4. Γενικότερα, η αναφορά της «χώρας» στον νόμο δεν αποτελεί επιτυχημένο όρο/κριτήριο, ιδίως αν αναλογιστεί κανείς ότι σε πολλά αθλήματα συμμετέχουν νόμιμα Εθνικές Ομάδες από μη αναγνωρισμένες «χώρες», π.χ. Αγγλία ή Σκωτία ή Βόρεια Ιρλανδία ή Ουαλία αντί για το αναγνωρισμένο Ηνωμένο Βασίλειο, Νησιά Φερόε αντί για την αναγνωρισμένη Δανία, Πουέρτο Ρίκο αντί για τις αναγνωρισμένες ΗΠΑ κλπ.
Για τους παραπάνω λόγους, προτείνεται η τροποποίηση της επίμαχης διάταξης ως εξής:
«Απαραίτητη προϋπόθεση για την αναγνώριση της εξαιρετικής αυτής αγωνιστικής διάκρισης είναι η συμμετοχή στη διοργάνωση οκτώ (8) εθνικών ομάδων προκειμένου για τα ομαδικά αθλήματα και για τα ατομικά αθλήματα η συμμετοχή οκτώ (8) τουλάχιστον αθλητών στο αγώνισμα που σημειώθηκε η διάκριση».
Είναι εκατοντάδες οι οικογένειες σε πολλά αθλήματα που αντιμετωπίζουν το πρόβλημα αυτό. Είμαστε βέβαιοι ότι η Γενική Γραμματεία Αθλητισμού θα καταλάβει το δίκαιο του αιτήματός μας και θα βοηθήσει τα παιδιά μας να συνεχίσουν τον αθλητισμό με τον ίδιο ζήλο, ώστε να συνεχίσει να έχει η Ελλάδα μας σημαντικές διεθνείς επιτυχίες.
Είναι ένα πολύ θετικό πρώτο βήμα που η Γενική Γραμματεία Αθλητισμού αντιλαμβάνεται ότι η συγκεκριμένη διάταξη, με την υφιστάμενη μορφή της, έχει ανάγκη νομοτεχνικών βελτιώσεων.
Ήδη η πρόταση για μεγαλύτερη επιείκεια ως προς τον αριθμό συμμετεχόντων που λαμβάνονται υπόψη για να υπάρχει εξαιρετική αγωνιστική διάκριση βρίσκεται πράγματι προς τη σωστή κατεύθυνση και είναι άξια συγχαρητηρίων.
Ωστόσο, προτείνεται η διερεύνηση μιας ακόμη πιο ακριβούς, ρεαλιστικής και στοχευμένης επαναδιατύπωσης της συγκεκριμένης προϋπόθεσης (7+1 χώρες), με σκοπό να χορηγούνται προνόμια σε όλους/όλες τους/τις άξιους/άξιες αθλητές/αθλήτριές μας με εξαιρετικές αγωνιστικές διακρίσεις σε διεθνές επίπεδο.
Λόγοι της πρότασης αυτής είναι οι εξής:
1. Ήδη ο Υπουργός Αθλητισμού κ. Βρούτσης διαπίστωσε ορθώς στο πλαίσιο της αξιολόγησης των αθλητικών ομοσπονδιών μέσω του e-Kouros ότι υπάρχει μεγάλη ανάγκη ενίσχυσης και τήριξης του αθλητισμού ιδίως στις γυναίκες και ιδίως στις νέες ηλικίες. Το πιο αποτελεσματικό μέσο ενίσχυσης και στήριξης του αθλητισμού ιδίως στις νέες ηλικίες είναι προφανώς η χορήγηση προνομιών σε όλους/όλες τους/τις αθλητές/αθλήτριες με εξαιρετικές αγωνιστικές διακρίσεις ιδίως σε διεθνές επίπεδο. Τα προνόμια αυτά αποτελούν αφ’ ενός επιβράβευση στους αθλητές/αθλήτριες για τις χιλιάδες ώρες που έχουν αφιερώσει για να λάβουν σημαντική θέση (ενδεχομένως και μετάλλιο) σε παγκόσμια και πανευρωπαϊκά πρωταθλήματα και αφ’ ετέρου μια εξισορρόπηση έναντι των χιλιάδων αυτών ωρών που στερούνται αναγκαστικά από το διάβασμά τους. Αν οι αθλητές/αθλήτριες με νεαρή ηλικία και σημαντικές διεθνείς διακρίσεις, π.χ. μετάλλιο σε παγκόσμια και πανευρωπαϊκά πρωταθλήματα ή και ακόμη και ανάκρουση Εθνικού Ύμνου, βλέπουν ότι δεν λαμβάνουν κανένα απολύτως προνόμιο (ούτε καν προσαύξηση μορίων!), επειδή π.χ. σε έναν αγώνα συμμετείχαν… «μόνο» 12 εθνικές ομάδες από 6 χώρες, θα αναγκαστούν να σταματήσουν τον αθλητισμό ήδη από αυτή τη νεαρή ηλικία. Αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση, θα χάσουμε τους πρωταθλητές και τις πρωταθλήτριές μας. Ας αναλογιστούμε τι σκέφτεται ένα νέο κορίτσι 16 ή 17 ετών, αν βλέπει ότι δεν έχει κανένα προνόμιο από χρυσό ή ασημένιο ή χάλκινο μετάλλιο σε παγκόσμιο ή πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα, επειδή στον αγώνα συμμετείχαν… «μόνο» 12 Εθνικές Ομάδες από 6 χώρες. Δεν φταίνε κάτι οι αθλητές/αθλήτριές μας αν παγκοσμίως ο αριθμός των αθλητών/αθλητριών που εξασκούν συγκεκριμένο άθλημα δεν είναι τόσο αυξημένος ή αν οι κανονισμοί της παγκόσμιας ομοσπονδίας επιτρέπουν την πρόκριση στον ημιτελικό ή τελικό 2 Εθνικών Ομάδων (ίσως και περισσότερων) από κάθε χώρα. Είναι λοιπόν μεγάλη ευκαιρία ο κ. Υπουργός να δώσει λύση στο πρόβλημα αυτό που ορθώς ήδη από τις πρώτες ημέρες της θητείας του εντόπισε ότι υπάρχει.
2. Ούτως ή άλλως, ο αγωνιστικός κανόνας ότι σε διεθνείς αγώνες συμμετέχει 1 Εθνική Ομάδα από κάθε χώρα δεν ισχύει για όλα τα αθλήματα. Σε αρκετά αθλήματα, και ομαδικά και ατομικά, μπορούν να συμμετέχουν νομίμως 2 (ίσως και περισσότερες) Εθνικές Ομάδες από κάθε χώρα. Στις περιπτώσεις αυτές, κρίσιμο κριτήριο για την αγωνιστική διάκριση θα πρέπει να είναι ο συνολικός αριθμός των συμμετεχόντων, ανεξάρτητα από το αν κάποιοι από αυτούς προέρχονται από την ίδια χώρα, αφού εν τέλει όλοι οι συμμετέχοντες είναι ανταγωνιστές μεταξύ τους και όλοι προετοιμάζονται και αγωνίζονται για την υψηλότερη θέση και το μετάλλιο.
3. Σε επίπεδο υψηλού ανταγωνισμού της διοργάνωσης, δεν είναι πιο «σημαντική» ή «δύσκολη» μια διοργάνωση με 8 Εθνικές Ομάδες από 8 χώρες έναντι μιας διοργάνωσης με 12 Εθνικές Ομάδες από 6 χώρες. Όλες αυτές οι περιπτώσεις είναι όμοιες και πρέπει να έχουν αντίστοιχη μεταχείριση.
4. Γενικότερα, η αναφορά της «χώρας» στον νόμο δεν αποτελεί επιτυχημένο όρο/κριτήριο, ιδίως αν αναλογιστεί κανείς ότι σε πολλά αθλήματα συμμετέχουν νόμιμα Εθνικές Ομάδες από μη αναγνωρισμένες «χώρες», π.χ. Αγγλία ή Σκωτία ή Βόρεια Ιρλανδία ή Ουαλία αντί για το αναγνωρισμένο Ηνωμένο Βασίλειο, Νησιά Φερόε αντί για την αναγνωρισμένη Δανία, Πουέρτο Ρίκο αντί για τις αναγνωρισμένες ΗΠΑ κλπ.
Για τους παραπάνω λόγους, προτείνεται η τροποποίηση της επίμαχης διάταξης ως εξής:
«Απαραίτητη προϋπόθεση για την αναγνώριση της εξαιρετικής αυτής αγωνιστικής διάκρισης είναι η συμμετοχή στη διοργάνωση οκτώ (8) εθνικών ομάδων προκειμένου για τα ομαδικά αθλήματα και για τα ατομικά αθλήματα η συμμετοχή οκτώ (8) τουλάχιστον αθλητών στο αγώνισμα που σημειώθηκε η διάκριση».
Είναι εκατοντάδες οι οικογένειες σε πολλά αθλήματα που αντιμετωπίζουν το πρόβλημα αυτό. Είμαστε βέβαιοι ότι η Γενική Γραμματεία Αθλητισμού θα καταλάβει το δίκαιο του αιτήματός μας και θα βοηθήσει τα παιδιά μας να συνεχίσουν τον αθλητισμό με τον ίδιο ζήλο, ώστε να συνεχίσει να έχει η Ελλάδα μας σημαντικές διεθνείς επιτυχίες.
Είναι ένα πολύ θετικό πρώτο βήμα που η Γενική Γραμματεία Αθλητισμού αντιλαμβάνεται ότι η συγκεκριμένη διάταξη, με την υφιστάμενη μορφή της, έχει ανάγκη νομοτεχνικών βελτιώσεων.
Ήδη η πρόταση για μεγαλύτερη επιείκεια ως προς τον αριθμό συμμετεχόντων που λαμβάνονται υπόψη για να υπάρχει εξαιρετική αγωνιστική διάκριση βρίσκεται πράγματι προς τη σωστή κατεύθυνση και είναι άξια συγχαρητηρίων.
Ωστόσο, προτείνεται η διερεύνηση μιας ακόμη πιο ακριβούς, ρεαλιστικής και στοχευμένης επαναδιατύπωσης της συγκεκριμένης προϋπόθεσης (7+1 χώρες), με σκοπό να χορηγούνται προνόμια σε όλους/όλες τους/τις άξιους/άξιες αθλητές/αθλήτριές μας με εξαιρετικές αγωνιστικές διακρίσεις σε διεθνές επίπεδο.
Λόγοι της πρότασης αυτής είναι οι εξής:
1. Ήδη ο Υπουργός Αθλητισμού κ. Βρούτσης διαπίστωσε ορθώς στο πλαίσιο της αξιολόγησης των αθλητικών ομοσπονδιών μέσω του e-Kouros ότι υπάρχει μεγάλη ανάγκη ενίσχυσης και τήριξης του αθλητισμού ιδίως στις γυναίκες και ιδίως στις νέες ηλικίες. Το πιο αποτελεσματικό μέσο ενίσχυσης και στήριξης του αθλητισμού ιδίως στις νέες ηλικίες είναι προφανώς η χορήγηση προνομιών σε όλους/όλες τους/τις αθλητές/αθλήτριες με εξαιρετικές αγωνιστικές διακρίσεις ιδίως σε διεθνές επίπεδο. Τα προνόμια αυτά αποτελούν αφ’ ενός επιβράβευση στους αθλητές/αθλήτριες για τις χιλιάδες ώρες που έχουν αφιερώσει για να λάβουν σημαντική θέση (ενδεχομένως και μετάλλιο) σε παγκόσμια και πανευρωπαϊκά πρωταθλήματα και αφ’ ετέρου μια εξισορρόπηση έναντι των χιλιάδων αυτών ωρών που στερούνται αναγκαστικά από το διάβασμά τους. Αν οι αθλητές/αθλήτριες με νεαρή ηλικία και σημαντικές διεθνείς διακρίσεις, π.χ. μετάλλιο σε παγκόσμια και πανευρωπαϊκά πρωταθλήματα ή και ακόμη και ανάκρουση Εθνικού Ύμνου, βλέπουν ότι δεν λαμβάνουν κανένα απολύτως προνόμιο (ούτε καν προσαύξηση μορίων!), επειδή π.χ. σε έναν αγώνα συμμετείχαν… «μόνο» 12 εθνικές ομάδες από 6 χώρες, θα αναγκαστούν να σταματήσουν τον αθλητισμό ήδη από αυτή τη νεαρή ηλικία. Αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση, θα χάσουμε τους πρωταθλητές και τις πρωταθλήτριές μας. Ας αναλογιστούμε τι σκέφτεται ένα νέο κορίτσι 16 ή 17 ετών, αν βλέπει ότι δεν έχει κανένα προνόμιο από χρυσό ή ασημένιο ή χάλκινο μετάλλιο σε παγκόσμιο ή πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα, επειδή στον αγώνα συμμετείχαν… «μόνο» 12 Εθνικές Ομάδες από 6 χώρες. Δεν φταίνε κάτι οι αθλητές/αθλήτριές μας αν παγκοσμίως ο αριθμός των αθλητών/αθλητριών που εξασκούν συγκεκριμένο άθλημα δεν είναι τόσο αυξημένος ή αν οι κανονισμοί της παγκόσμιας ομοσπονδίας επιτρέπουν την πρόκριση στον ημιτελικό ή τελικό 2 Εθνικών Ομάδων (ίσως και περισσότερων) από κάθε χώρα. Είναι λοιπόν μεγάλη ευκαιρία ο κ. Υπουργός να δώσει λύση στο πρόβλημα αυτό που ορθώς ήδη από τις πρώτες ημέρες της θητείας του εντόπισε ότι υπάρχει.
2. Ούτως ή άλλως, ο αγωνιστικός κανόνας ότι σε διεθνείς αγώνες συμμετέχει 1 Εθνική Ομάδα από κάθε χώρα δεν ισχύει για όλα τα αθλήματα. Σε αρκετά αθλήματα, και ομαδικά και ατομικά, μπορούν να συμμετέχουν νομίμως 2 (ίσως και περισσότερες) Εθνικές Ομάδες από κάθε χώρα. Στις περιπτώσεις αυτές, κρίσιμο κριτήριο για την αγωνιστική διάκριση θα πρέπει να είναι ο συνολικός αριθμός των συμμετεχόντων, ανεξάρτητα από το αν κάποιοι από αυτούς προέρχονται από την ίδια χώρα, αφού εν τέλει όλοι οι συμμετέχοντες είναι ανταγωνιστές μεταξύ τους και όλοι προετοιμάζονται και αγωνίζονται για την υψηλότερη θέση και το μετάλλιο.
3. Σε επίπεδο υψηλού ανταγωνισμού της διοργάνωσης, δεν είναι πιο «σημαντική» ή «δύσκολη» μια διοργάνωση με 8 Εθνικές Ομάδες από 8 χώρες έναντι μιας διοργάνωσης με 12 Εθνικές Ομάδες από 6 χώρες. Όλες αυτές οι περιπτώσεις είναι όμοιες και πρέπει να έχουν αντίστοιχη μεταχείριση.
4. Γενικότερα, η αναφορά της «χώρας» στον νόμο δεν αποτελεί επιτυχημένο όρο/κριτήριο, ιδίως αν αναλογιστεί κανείς ότι σε πολλά αθλήματα συμμετέχουν νόμιμα Εθνικές Ομάδες από μη αναγνωρισμένες «χώρες», π.χ. Αγγλία ή Σκωτία ή Βόρεια Ιρλανδία ή Ουαλία αντί για το αναγνωρισμένο Ηνωμένο Βασίλειο, Νησιά Φερόε αντί για την αναγνωρισμένη Δανία, Πουέρτο Ρίκο αντί για τις αναγνωρισμένες ΗΠΑ κλπ.
Για τους παραπάνω λόγους, προτείνεται η τροποποίηση της επίμαχης διάταξης ως εξής:
«Απαραίτητη προϋπόθεση για την αναγνώριση της εξαιρετικής αυτής αγωνιστικής διάκρισης είναι η συμμετοχή στη διοργάνωση οκτώ (8) εθνικών ομάδων προκειμένου για τα ομαδικά αθλήματα και για τα ατομικά αθλήματα η συμμετοχή οκτώ (8) τουλάχιστον αθλητών στο αγώνισμα που σημειώθηκε η διάκριση».
Είναι εκατοντάδες οι οικογένειες σε πολλά αθλήματα που αντιμετωπίζουν το πρόβλημα αυτό. Είμαστε βέβαιοι ότι η Γενική Γραμματεία Αθλητισμού θα καταλάβει το δίκαιο του αιτήματός μας και θα βοηθήσει τα παιδιά μας να συνεχίσουν τον αθλητισμό με τον ίδιο ζήλο, ώστε να συνεχίσει να έχει η Ελλάδα μας σημαντικές διεθνείς επιτυχίες.
Είναι ένα πολύ θετικό πρώτο βήμα που η Γενική Γραμματεία Αθλητισμού αντιλαμβάνεται ότι η συγκεκριμένη διάταξη, με την υφιστάμενη μορφή της, έχει ανάγκη νομοτεχνικών βελτιώσεων.
Ήδη η πρόταση για μεγαλύτερη επιείκεια ως προς τον αριθμό συμμετεχόντων που λαμβάνονται υπόψη για να υπάρχει εξαιρετική αγωνιστική διάκριση βρίσκεται πράγματι προς τη σωστή κατεύθυνση και είναι άξια συγχαρητηρίων.
Ωστόσο, προτείνεται η διερεύνηση μιας ακόμη πιο ακριβούς, ρεαλιστικής και στοχευμένης επαναδιατύπωσης της συγκεκριμένης προϋπόθεσης (7+1 χώρες), με σκοπό να χορηγούνται προνόμια σε όλους/όλες τους/τις άξιους/άξιες αθλητές/αθλήτριές μας με εξαιρετικές αγωνιστικές διακρίσεις σε διεθνές επίπεδο.
Λόγοι της πρότασης αυτής είναι οι εξής:
1. Ήδη ο Υπουργός Αθλητισμού κ. Βρούτσης διαπίστωσε ορθώς στο πλαίσιο της αξιολόγησης των αθλητικών ομοσπονδιών μέσω του e-Kouros ότι υπάρχει μεγάλη ανάγκη ενίσχυσης και τήριξης του αθλητισμού ιδίως στις γυναίκες και ιδίως στις νέες ηλικίες. Το πιο αποτελεσματικό μέσο ενίσχυσης και στήριξης του αθλητισμού ιδίως στις νέες ηλικίες είναι προφανώς η χορήγηση προνομιών σε όλους/όλες τους/τις αθλητές/αθλήτριες με εξαιρετικές αγωνιστικές διακρίσεις ιδίως σε διεθνές επίπεδο. Τα προνόμια αυτά αποτελούν αφ’ ενός επιβράβευση στους αθλητές/αθλήτριες για τις χιλιάδες ώρες που έχουν αφιερώσει για να λάβουν σημαντική θέση (ενδεχομένως και μετάλλιο) σε παγκόσμια και πανευρωπαϊκά πρωταθλήματα και αφ’ ετέρου μια εξισορρόπηση έναντι των χιλιάδων αυτών ωρών που στερούνται αναγκαστικά από το διάβασμά τους. Αν οι αθλητές/αθλήτριες με νεαρή ηλικία και σημαντικές διεθνείς διακρίσεις, π.χ. μετάλλιο σε παγκόσμια και πανευρωπαϊκά πρωταθλήματα ή και ακόμη και ανάκρουση Εθνικού Ύμνου, βλέπουν ότι δεν λαμβάνουν κανένα απολύτως προνόμιο (ούτε καν προσαύξηση μορίων!), επειδή π.χ. σε έναν αγώνα συμμετείχαν… «μόνο» 12 εθνικές ομάδες από 6 χώρες, θα αναγκαστούν να σταματήσουν τον αθλητισμό ήδη από αυτή τη νεαρή ηλικία. Αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση, θα χάσουμε τους πρωταθλητές και τις πρωταθλήτριές μας. Ας αναλογιστούμε τι σκέφτεται ένα νέο κορίτσι 16 ή 17 ετών, αν βλέπει ότι δεν έχει κανένα προνόμιο από χρυσό ή ασημένιο ή χάλκινο μετάλλιο σε παγκόσμιο ή πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα, επειδή στον αγώνα συμμετείχαν… «μόνο» 12 Εθνικές Ομάδες από 6 χώρες. Δεν φταίνε κάτι οι αθλητές/αθλήτριές μας αν παγκοσμίως ο αριθμός των αθλητών/αθλητριών που εξασκούν συγκεκριμένο άθλημα δεν είναι τόσο αυξημένος ή αν οι κανονισμοί της παγκόσμιας ομοσπονδίας επιτρέπουν την πρόκριση στον ημιτελικό ή τελικό 2 Εθνικών Ομάδων (ίσως και περισσότερων) από κάθε χώρα. Είναι λοιπόν μεγάλη ευκαιρία ο κ. Υπουργός να δώσει λύση στο πρόβλημα αυτό που ορθώς ήδη από τις πρώτες ημέρες της θητείας του εντόπισε ότι υπάρχει.
2. Ούτως ή άλλως, ο αγωνιστικός κανόνας ότι σε διεθνείς αγώνες συμμετέχει 1 Εθνική Ομάδα από κάθε χώρα δεν ισχύει για όλα τα αθλήματα. Σε αρκετά αθλήματα, και ομαδικά και ατομικά, μπορούν να συμμετέχουν νομίμως 2 (ίσως και περισσότερες) Εθνικές Ομάδες από κάθε χώρα. Στις περιπτώσεις αυτές, κρίσιμο κριτήριο για την αγωνιστική διάκριση θα πρέπει να είναι ο συνολικός αριθμός των συμμετεχόντων, ανεξάρτητα από το αν κάποιοι από αυτούς προέρχονται από την ίδια χώρα, αφού εν τέλει όλοι οι συμμετέχοντες είναι ανταγωνιστές μεταξύ τους και όλοι προετοιμάζονται και αγωνίζονται για την υψηλότερη θέση και το μετάλλιο.
3. Σε επίπεδο υψηλού ανταγωνισμού της διοργάνωσης, δεν είναι πιο «σημαντική» ή «δύσκολη» μια διοργάνωση με 8 Εθνικές Ομάδες από 8 χώρες έναντι μιας διοργάνωσης με 12 Εθνικές Ομάδες από 6 χώρες. Όλες αυτές οι περιπτώσεις είναι όμοιες και πρέπει να έχουν αντίστοιχη μεταχείριση.
4. Γενικότερα, η αναφορά της «χώρας» στον νόμο δεν αποτελεί επιτυχημένο όρο/κριτήριο, ιδίως αν αναλογιστεί κανείς ότι σε πολλά αθλήματα συμμετέχουν νόμιμα Εθνικές Ομάδες από μη αναγνωρισμένες «χώρες», π.χ. Αγγλία ή Σκωτία ή Βόρεια Ιρλανδία ή Ουαλία αντί για το αναγνωρισμένο Ηνωμένο Βασίλειο, Νησιά Φερόε αντί για την αναγνωρισμένη Δανία, Πουέρτο Ρίκο αντί για τις αναγνωρισμένες ΗΠΑ κλπ.
Για τους παραπάνω λόγους, προτείνεται η τροποποίηση της επίμαχης διάταξης ως εξής:
«Απαραίτητη προϋπόθεση για την αναγνώριση της εξαιρετικής αυτής αγωνιστικής διάκρισης είναι η συμμετοχή στη διοργάνωση οκτώ (8) εθνικών ομάδων προκειμένου για τα ομαδικά αθλήματα και για τα ατομικά αθλήματα η συμμετοχή οκτώ (8) τουλάχιστον αθλητών στο αγώνισμα που σημειώθηκε η διάκριση».
Είναι εκατοντάδες οι οικογένειες σε πολλά αθλήματα που αντιμετωπίζουν το πρόβλημα αυτό. Είμαστε βέβαιοι ότι η Γενική Γραμματεία Αθλητισμού θα καταλάβει το δίκαιο του αιτήματός μας και θα βοηθήσει τα παιδιά μας να συνεχίσουν τον αθλητισμό με τον ίδιο ζήλο, ώστε να συνεχίσει να έχει η Ελλάδα μας σημαντικές διεθνείς επιτυχίες.
Είναι ένα πολύ θετικό πρώτο βήμα που η Γενική Γραμματεία Αθλητισμού αντιλαμβάνεται ότι η συγκεκριμένη διάταξη, με την υφιστάμενη μορφή της, έχει ανάγκη νομοτεχνικών βελτιώσεων.
Ήδη η πρόταση για μεγαλύτερη επιείκεια ως προς τον αριθμό συμμετεχόντων που λαμβάνονται υπόψη για να υπάρχει εξαιρετική αγωνιστική διάκριση βρίσκεται πράγματι προς τη σωστή κατεύθυνση και είναι άξια συγχαρητηρίων.
Ωστόσο, προτείνεται η διερεύνηση μιας ακόμη πιο ακριβούς, ρεαλιστικής και στοχευμένης επαναδιατύπωσης της συγκεκριμένης προϋπόθεσης (7+1 χώρες), με σκοπό να χορηγούνται προνόμια σε όλους/όλες τους/τις άξιους/άξιες αθλητές/αθλήτριές μας με εξαιρετικές αγωνιστικές διακρίσεις σε διεθνές επίπεδο.
Λόγοι της πρότασης αυτής είναι οι εξής:
1. Ήδη ο Υπουργός Αθλητισμού κ. Βρούτσης διαπίστωσε ορθώς στο πλαίσιο της αξιολόγησης των αθλητικών ομοσπονδιών μέσω του e-Kouros ότι υπάρχει μεγάλη ανάγκη ενίσχυσης και τήριξης του αθλητισμού ιδίως στις γυναίκες και ιδίως στις νέες ηλικίες. Το πιο αποτελεσματικό μέσο ενίσχυσης και στήριξης του αθλητισμού ιδίως στις νέες ηλικίες είναι προφανώς η χορήγηση προνομιών σε όλους/όλες τους/τις αθλητές/αθλήτριες με εξαιρετικές αγωνιστικές διακρίσεις ιδίως σε διεθνές επίπεδο. Τα προνόμια αυτά αποτελούν αφ’ ενός επιβράβευση στους αθλητές/αθλήτριες για τις χιλιάδες ώρες που έχουν αφιερώσει για να λάβουν σημαντική θέση (ενδεχομένως και μετάλλιο) σε παγκόσμια και πανευρωπαϊκά πρωταθλήματα και αφ’ ετέρου μια εξισορρόπηση έναντι των χιλιάδων αυτών ωρών που στερούνται αναγκαστικά από το διάβασμά τους. Αν οι αθλητές/αθλήτριες με νεαρή ηλικία και σημαντικές διεθνείς διακρίσεις, π.χ. μετάλλιο σε παγκόσμια και πανευρωπαϊκά πρωταθλήματα ή και ακόμη και ανάκρουση Εθνικού Ύμνου, βλέπουν ότι δεν λαμβάνουν κανένα απολύτως προνόμιο (ούτε καν προσαύξηση μορίων!), επειδή π.χ. σε έναν αγώνα συμμετείχαν… «μόνο» 12 εθνικές ομάδες από 6 χώρες, θα αναγκαστούν να σταματήσουν τον αθλητισμό ήδη από αυτή τη νεαρή ηλικία. Αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση, θα χάσουμε τους πρωταθλητές και τις πρωταθλήτριές μας. Ας αναλογιστούμε τι σκέφτεται ένα νέο κορίτσι 16 ή 17 ετών, αν βλέπει ότι δεν έχει κανένα προνόμιο από χρυσό ή ασημένιο ή χάλκινο μετάλλιο σε παγκόσμιο ή πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα, επειδή στον αγώνα συμμετείχαν… «μόνο» 12 Εθνικές Ομάδες από 6 χώρες. Δεν φταίνε κάτι οι αθλητές/αθλήτριές μας αν παγκοσμίως ο αριθμός των αθλητών/αθλητριών που εξασκούν συγκεκριμένο άθλημα δεν είναι τόσο αυξημένος ή αν οι κανονισμοί της παγκόσμιας ομοσπονδίας επιτρέπουν την πρόκριση στον ημιτελικό ή τελικό 2 Εθνικών Ομάδων (ίσως και περισσότερων) από κάθε χώρα. Είναι λοιπόν μεγάλη ευκαιρία ο κ. Υπουργός να δώσει λύση στο πρόβλημα αυτό που ορθώς ήδη από τις πρώτες ημέρες της θητείας του εντόπισε ότι υπάρχει.
2. Ούτως ή άλλως, ο αγωνιστικός κανόνας ότι σε διεθνείς αγώνες συμμετέχει 1 Εθνική Ομάδα από κάθε χώρα δεν ισχύει για όλα τα αθλήματα. Σε αρκετά αθλήματα, και ομαδικά και ατομικά, μπορούν να συμμετέχουν νομίμως 2 (ίσως και περισσότερες) Εθνικές Ομάδες από κάθε χώρα. Στις περιπτώσεις αυτές, κρίσιμο κριτήριο για την αγωνιστική διάκριση θα πρέπει να είναι ο συνολικός αριθμός των συμμετεχόντων, ανεξάρτητα από το αν κάποιοι από αυτούς προέρχονται από την ίδια χώρα, αφού εν τέλει όλοι οι συμμετέχοντες είναι ανταγωνιστές μεταξύ τους και όλοι προετοιμάζονται και αγωνίζονται για την υψηλότερη θέση και το μετάλλιο.
3. Σε επίπεδο υψηλού ανταγωνισμού της διοργάνωσης, δεν είναι πιο «σημαντική» ή «δύσκολη» μια διοργάνωση με 8 Εθνικές Ομάδες από 8 χώρες έναντι μιας διοργάνωσης με 12 Εθνικές Ομάδες από 6 χώρες. Όλες αυτές οι περιπτώσεις είναι όμοιες και πρέπει να έχουν αντίστοιχη μεταχείριση.
4. Γενικότερα, η αναφορά της «χώρας» στον νόμο δεν αποτελεί επιτυχημένο όρο/κριτήριο, ιδίως αν αναλογιστεί κανείς ότι σε πολλά αθλήματα συμμετέχουν νόμιμα Εθνικές Ομάδες από μη αναγνωρισμένες «χώρες», π.χ. Αγγλία ή Σκωτία ή Βόρεια Ιρλανδία ή Ουαλία αντί για το αναγνωρισμένο Ηνωμένο Βασίλειο, Νησιά Φερόε αντί για την αναγνωρισμένη Δανία, Πουέρτο Ρίκο αντί για τις αναγνωρισμένες ΗΠΑ κλπ.
Για τους παραπάνω λόγους, προτείνεται η τροποποίηση της επίμαχης διάταξης ως εξής:
«Απαραίτητη προϋπόθεση για την αναγνώριση της εξαιρετικής αυτής αγωνιστικής διάκρισης είναι η συμμετοχή στη διοργάνωση οκτώ (8) εθνικών ομάδων προκειμένου για τα ομαδικά αθλήματα και για τα ατομικά αθλήματα η συμμετοχή οκτώ (8) τουλάχιστον αθλητών στο αγώνισμα που σημειώθηκε η διάκριση».
Είναι εκατοντάδες οι οικογένειες σε πολλά αθλήματα που αντιμετωπίζουν το πρόβλημα αυτό. Είμαστε βέβαιοι ότι η Γενική Γραμματεία Αθλητισμού θα καταλάβει το δίκαιο του αιτήματός μας και θα βοηθήσει τα παιδιά μας να συνεχίσουν τον αθλητισμό με τον ίδιο ζήλο, ώστε να συνεχίσει να έχει η Ελλάδα μας σημαντικές διεθνείς επιτυχίες.
http://www.opengov.gr/ypepth/?p=6690&cpage=1#comment-86290Είναι ένα πολύ θετικό πρώτο βήμα που η Γενική Γραμματεία Αθλητισμού αντιλαμβάνεται ότι η συγκεκριμένη διάταξη, με την υφιστάμενη μορφή της, έχει ανάγκη νομοτεχνικών βελτιώσεων.
Ήδη η πρόταση για μεγαλύτερη επιείκεια ως προς τον αριθμό συμμετεχόντων που λαμβάνονται υπόψη για να υπάρχει εξαιρετική αγωνιστική διάκριση βρίσκεται πράγματι προς τη σωστή κατεύθυνση και είναι άξια συγχαρητηρίων.
Ωστόσο, προτείνεται η διερεύνηση μιας ακόμη πιο ακριβούς, ρεαλιστικής και στοχευμένης επαναδιατύπωσης της συγκεκριμένης προϋπόθεσης (7+1 χώρες), με σκοπό να χορηγούνται προνόμια σε όλους/όλες τους/τις άξιους/άξιες αθλητές/αθλήτριές μας με εξαιρετικές αγωνιστικές διακρίσεις σε διεθνές επίπεδο.
Λόγοι της πρότασης αυτής είναι οι εξής:
1. Ήδη ο Υπουργός Αθλητισμού κ. Βρούτσης διαπίστωσε ορθώς στο πλαίσιο της αξιολόγησης των αθλητικών ομοσπονδιών μέσω του e-Kouros ότι υπάρχει μεγάλη ανάγκη ενίσχυσης και τήριξης του αθλητισμού ιδίως στις γυναίκες και ιδίως στις νέες ηλικίες. Το πιο αποτελεσματικό μέσο ενίσχυσης και στήριξης του αθλητισμού ιδίως στις νέες ηλικίες είναι προφανώς η χορήγηση προνομιών σε όλους/όλες τους/τις αθλητές/αθλήτριες με εξαιρετικές αγωνιστικές διακρίσεις ιδίως σε διεθνές επίπεδο. Τα προνόμια αυτά αποτελούν αφ’ ενός επιβράβευση στους αθλητές/αθλήτριες για τις χιλιάδες ώρες που έχουν αφιερώσει για να λάβουν σημαντική θέση (ενδεχομένως και μετάλλιο) σε παγκόσμια και πανευρωπαϊκά πρωταθλήματα και αφ’ ετέρου μια εξισορρόπηση έναντι των χιλιάδων αυτών ωρών που στερούνται αναγκαστικά από το διάβασμά τους. Αν οι αθλητές/αθλήτριες με νεαρή ηλικία και σημαντικές διεθνείς διακρίσεις, π.χ. μετάλλιο σε παγκόσμια και πανευρωπαϊκά πρωταθλήματα ή και ακόμη και ανάκρουση Εθνικού Ύμνου, βλέπουν ότι δεν λαμβάνουν κανένα απολύτως προνόμιο (ούτε καν προσαύξηση μορίων!), επειδή π.χ. σε έναν αγώνα συμμετείχαν… «μόνο» 12 εθνικές ομάδες από 6 χώρες, θα αναγκαστούν να σταματήσουν τον αθλητισμό ήδη από αυτή τη νεαρή ηλικία. Αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση, θα χάσουμε τους πρωταθλητές και τις πρωταθλήτριές μας. Ας αναλογιστούμε τι σκέφτεται ένα νέο κορίτσι 16 ή 17 ετών, αν βλέπει ότι δεν έχει κανένα προνόμιο από χρυσό ή ασημένιο ή χάλκινο μετάλλιο σε παγκόσμιο ή πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα, επειδή στον αγώνα συμμετείχαν… «μόνο» 12 Εθνικές Ομάδες από 6 χώρες. Δεν φταίνε κάτι οι αθλητές/αθλήτριές μας αν παγκοσμίως ο αριθμός των αθλητών/αθλητριών που εξασκούν συγκεκριμένο άθλημα δεν είναι τόσο αυξημένος ή αν οι κανονισμοί της παγκόσμιας ομοσπονδίας επιτρέπουν την πρόκριση στον ημιτελικό ή τελικό 2 Εθνικών Ομάδων (ίσως και περισσότερων) από κάθε χώρα. Είναι λοιπόν μεγάλη ευκαιρία ο κ. Υπουργός να δώσει λύση στο πρόβλημα αυτό που ορθώς ήδη από τις πρώτες ημέρες της θητείας του εντόπισε ότι υπάρχει.
2. Ούτως ή άλλως, ο αγωνιστικός κανόνας ότι σε διεθνείς αγώνες συμμετέχει 1 Εθνική Ομάδα από κάθε χώρα δεν ισχύει για όλα τα αθλήματα. Σε αρκετά αθλήματα, και ομαδικά και ατομικά, μπορούν να συμμετέχουν νομίμως 2 (ίσως και περισσότερες) Εθνικές Ομάδες από κάθε χώρα. Στις περιπτώσεις αυτές, κρίσιμο κριτήριο για την αγωνιστική διάκριση θα πρέπει να είναι ο συνολικός αριθμός των συμμετεχόντων, ανεξάρτητα από το αν κάποιοι από αυτούς προέρχονται από την ίδια χώρα, αφού εν τέλει όλοι οι συμμετέχοντες είναι ανταγωνιστές μεταξύ τους και όλοι προετοιμάζονται και αγωνίζονται για την υψηλότερη θέση και το μετάλλιο.
3. Σε επίπεδο υψηλού ανταγωνισμού της διοργάνωσης, δεν είναι πιο «σημαντική» ή «δύσκολη» μια διοργάνωση με 8 Εθνικές Ομάδες από 8 χώρες έναντι μιας διοργάνωσης με 12 Εθνικές Ομάδες από 6 χώρες. Όλες αυτές οι περιπτώσεις είναι όμοιες και πρέπει να έχουν αντίστοιχη μεταχείριση.
4. Γενικότερα, η αναφορά της «χώρας» στον νόμο δεν αποτελεί επιτυχημένο όρο/κριτήριο, ιδίως αν αναλογιστεί κανείς ότι σε πολλά αθλήματα συμμετέχουν νόμιμα Εθνικές Ομάδες από μη αναγνωρισμένες «χώρες», π.χ. Αγγλία ή Σκωτία ή Βόρεια Ιρλανδία ή Ουαλία αντί για το αναγνωρισμένο Ηνωμένο Βασίλειο, Νησιά Φερόε αντί για την αναγνωρισμένη Δανία, Πουέρτο Ρίκο αντί για τις αναγνωρισμένες ΗΠΑ κλπ.
Για τους παραπάνω λόγους, προτείνεται η τροποποίηση της επίμαχης διάταξης ως εξής:
«Απαραίτητη προϋπόθεση για την αναγνώριση της εξαιρετικής αυτής αγωνιστικής διάκρισης είναι η συμμετοχή στη διοργάνωση οκτώ (8) εθνικών ομάδων προκειμένου για τα ομαδικά αθλήματα και για τα ατομικά αθλήματα η συμμετοχή οκτώ (8) τουλάχιστον αθλητών στο αγώνισμα που σημειώθηκε η διάκριση».
Είναι εκατοντάδες οι οικογένειες σε πολλά αθλήματα που αντιμετωπίζουν το πρόβλημα αυτό. Είμαστε βέβαιοι ότι η Γενική Γραμματεία Αθλητισμού θα καταλάβει το δίκαιο του αιτήματός μας και θα βοηθήσει τα παιδιά μας να συνεχίσουν τον αθλητισμό με τον ίδιο ζήλο, ώστε να συνεχίσει να έχει η Ελλάδα μας σημαντικές διεθνείς επιτυχίες.
Είναι ένα πολύ θετικό πρώτο βήμα που η Γενική Γραμματεία Αθλητισμού αντιλαμβάνεται ότι η συγκεκριμένη διάταξη, με την υφιστάμενη μορφή της, έχει ανάγκη νομοτεχνικών βελτιώσεων.
Ήδη η πρόταση για μεγαλύτερη επιείκεια ως προς τον αριθμό συμμετεχόντων που λαμβάνονται υπόψη για να υπάρχει εξαιρετική αγωνιστική διάκριση βρίσκεται πράγματι προς τη σωστή κατεύθυνση και είναι άξια συγχαρητηρίων.
Ωστόσο, προτείνεται η διερεύνηση μιας ακόμη πιο ακριβούς, ρεαλιστικής και στοχευμένης επαναδιατύπωσης της συγκεκριμένης προϋπόθεσης (7+1 χώρες), με σκοπό να χορηγούνται προνόμια σε όλους/όλες τους/τις άξιους/άξιες αθλητές/αθλήτριές μας με εξαιρετικές αγωνιστικές διακρίσεις σε διεθνές επίπεδο.
Λόγοι της πρότασης αυτής είναι οι εξής:
1. Ήδη ο Υπουργός Αθλητισμού κ. Βρούτσης διαπίστωσε ορθώς στο πλαίσιο της αξιολόγησης των αθλητικών ομοσπονδιών μέσω του e-Kouros ότι υπάρχει μεγάλη ανάγκη ενίσχυσης και στήριξης του αθλητισμού ιδίως στις γυναίκες και ιδίως στις νέες ηλικίες. Το πιο αποτελεσματικό μέσο ενίσχυσης και στήριξης του αθλητισμού ιδίως στις νέες ηλικίες είναι προφανώς η χορήγηση προνομιών σε όλους/όλες τους/τις αθλητές/αθλήτριες με εξαιρετικές αγωνιστικές διακρίσεις ιδίως σε διεθνές επίπεδο. Τα προνόμια αυτά αποτελούν αφ’ ενός επιβράβευση στους αθλητές/αθλήτριες για τις χιλιάδες ώρες που έχουν αφιερώσει για να λάβουν σημαντική θέση (ενδεχομένως και μετάλλιο) σε παγκόσμια και πανευρωπαϊκά πρωταθλήματα και αφ’ ετέρου μια εξισορρόπηση έναντι των χιλιάδων αυτών ωρών που στερούνται αναγκαστικά από το διάβασμά τους. Αν οι αθλητές/αθλήτριες με νεαρή ηλικία και σημαντικές διεθνείς διακρίσεις, π.χ. μετάλλιο σε παγκόσμια και πανευρωπαϊκά πρωταθλήματα ή και ακόμη και ανάκρουση Εθνικού Ύμνου, βλέπουν ότι δεν λαμβάνουν κανένα απολύτως προνόμιο (ούτε καν προσαύξηση μορίων!), επειδή π.χ. σε έναν αγώνα συμμετείχαν… «μόνο» 12 εθνικές ομάδες από 6 χώρες, θα αναγκαστούν να σταματήσουν τον αθλητισμό ήδη από αυτή τη νεαρή ηλικία. Αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση, θα χάσουμε τους πρωταθλητές και τις πρωταθλήτριές μας. Ας αναλογιστούμε τι σκέφτεται ένα νέο κορίτσι 16 ή 17 ετών, αν βλέπει ότι δεν έχει κανένα προνόμιο από χρυσό ή ασημένιο ή χάλκινο μετάλλιο σε παγκόσμιο ή πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα, επειδή στον αγώνα συμμετείχαν… «μόνο» 12 Εθνικές Ομάδες από 6 χώρες. Δεν φταίνε κάτι οι αθλητές/αθλήτριές μας αν παγκοσμίως ο αριθμός των αθλητών/αθλητριών που εξασκούν συγκεκριμένο άθλημα δεν είναι τόσο αυξημένος ή αν οι κανονισμοί της παγκόσμιας ομοσπονδίας επιτρέπουν την πρόκριση στον ημιτελικό ή τελικό 2 Εθνικών Ομάδων (ίσως και περισσότερων) από κάθε χώρα. Είναι λοιπόν μεγάλη ευκαιρία ο κ. Υπουργός να δώσει λύση στο πρόβλημα αυτό που ορθώς ήδη από τις πρώτες ημέρες της θητείας του εντόπισε ότι υπάρχει.
2. Ούτως ή άλλως, ο αγωνιστικός κανόνας ότι σε διεθνείς αγώνες συμμετέχει 1 Εθνική Ομάδα από κάθε χώρα δεν ισχύει για όλα τα αθλήματα. Σε αρκετά αθλήματα, και ομαδικά και ατομικά, μπορούν να συμμετέχουν νομίμως 2 (ίσως και περισσότερες) Εθνικές Ομάδες από κάθε χώρα. Στις περιπτώσεις αυτές, κρίσιμο κριτήριο για την αγωνιστική διάκριση θα πρέπει να είναι ο συνολικός αριθμός των συμμετεχόντων, ανεξάρτητα από το αν κάποιοι από αυτούς προέρχονται από την ίδια χώρα, αφού εν τέλει όλοι οι συμμετέχοντες είναι ανταγωνιστές μεταξύ τους και όλοι προετοιμάζονται και αγωνίζονται για την υψηλότερη θέση και το μετάλλιο.
3. Σε επίπεδο υψηλού ανταγωνισμού της διοργάνωσης, δεν είναι πιο «σημαντική» ή «δύσκολη» μια διοργάνωση με 8 Εθνικές Ομάδες από 8 χώρες έναντι μιας διοργάνωσης με 12 Εθνικές Ομάδες από 6 χώρες. Όλες αυτές οι περιπτώσεις είναι όμοιες και πρέπει να έχουν αντίστοιχη μεταχείριση.
4. Γενικότερα, η αναφορά της «χώρας» στον νόμο δεν αποτελεί επιτυχημένο όρο/κριτήριο, ιδίως αν αναλογιστεί κανείς ότι σε πολλά αθλήματα συμμετέχουν νόμιμα Εθνικές Ομάδες από μη αναγνωρισμένες «χώρες», π.χ. Αγγλία ή Σκωτία ή Βόρεια Ιρλανδία ή Ουαλία αντί για το αναγνωρισμένο Ηνωμένο Βασίλειο, Νησιά Φερόε αντί για την αναγνωρισμένη Δανία, Πουέρτο Ρίκο αντί για τις αναγνωρισμένες ΗΠΑ κλπ.
Για τους παραπάνω λόγους, προτείνεται η τροποποίηση της επίμαχης διάταξης ως εξής:
«Απαραίτητη προϋπόθεση για την αναγνώριση της εξαιρετικής αυτής αγωνιστικής διάκρισης είναι η συμμετοχή στη διοργάνωση οκτώ (8) εθνικών ομάδων προκειμένου για τα ομαδικά αθλήματα και για τα ατομικά αθλήματα η συμμετοχή οκτώ (8) τουλάχιστον αθλητών στο αγώνισμα που σημειώθηκε η διάκριση».
Είναι εκατοντάδες οι οικογένειες σε πολλά αθλήματα που αντιμετωπίζουν το πρόβλημα αυτό. Είμαστε βέβαιοι ότι η Γενική Γραμματεία Αθλητισμού θα καταλάβει το δίκαιο του αιτήματός μας και θα βοηθήσει τα παιδιά μας να συνεχίσουν τον αθλητισμό με τον ίδιο ζήλο, ώστε να συνεχίσει να έχει η Ελλάδα μας σημαντικές διεθνείς επιτυχίες.
Είναι ένα πολύ θετικό πρώτο βήμα που η Γενική Γραμματεία Αθλητισμού αντιλαμβάνεται ότι η συγκεκριμένη διάταξη, με την υφιστάμενη μορφή της, έχει ανάγκη νομοτεχνικών βελτιώσεων.
Ήδη η πρόταση για μεγαλύτερη επιείκεια ως προς τον αριθμό συμμετεχόντων που λαμβάνονται υπόψη για να υπάρχει εξαιρετική αγωνιστική διάκριση βρίσκεται πράγματι προς τη σωστή κατεύθυνση και είναι άξια συγχαρητηρίων.
Ωστόσο, προτείνεται η διερεύνηση μιας ακόμη πιο ακριβούς, ρεαλιστικής και στοχευμένης επαναδιατύπωσης της συγκεκριμένης προϋπόθεσης (7+1 χώρες), με σκοπό να χορηγούνται προνόμια σε όλους/όλες τους/τις άξιους/άξιες αθλητές/αθλήτριές μας με εξαιρετικές αγωνιστικές διακρίσεις σε διεθνές επίπεδο.
Λόγοι της πρότασης αυτής είναι οι εξής:
1. Ήδη ο Υπουργός Αθλητισμού κ. Βρούτσης διαπίστωσε ορθώς στο πλαίσιο της αξιολόγησης των αθλητικών ομοσπονδιών μέσω του e-Kouros ότι υπάρχει μεγάλη ανάγκη ενίσχυσης και στήριξης του αθλητισμού ιδίως στις γυναίκες και ιδίως στις νέες ηλικίες. Το πιο αποτελεσματικό μέσο ενίσχυσης και στήριξης του αθλητισμού ιδίως στις νέες ηλικίες είναι προφανώς η χορήγηση προνομιών σε όλους/όλες τους/τις αθλητές/αθλήτριες με εξαιρετικές αγωνιστικές διακρίσεις ιδίως σε διεθνές επίπεδο. Τα προνόμια αυτά αποτελούν αφ’ ενός επιβράβευση στους αθλητές/αθλήτριες για τις χιλιάδες ώρες που έχουν αφιερώσει για να λάβουν σημαντική θέση (ενδεχομένως και μετάλλιο) σε παγκόσμια και πανευρωπαϊκά πρωταθλήματα και αφ’ ετέρου μια εξισορρόπηση έναντι των χιλιάδων αυτών ωρών που στερούνται αναγκαστικά από το διάβασμά τους. Αν οι αθλητές/αθλήτριες με νεαρή ηλικία και σημαντικές διεθνείς διακρίσεις, π.χ. μετάλλιο σε παγκόσμια και πανευρωπαϊκά πρωταθλήματα ή και ακόμη και ανάκρουση Εθνικού Ύμνου, βλέπουν ότι δεν λαμβάνουν κανένα απολύτως προνόμιο (ούτε καν προσαύξηση μορίων!), επειδή π.χ. σε έναν αγώνα συμμετείχαν… «μόνο» 12 εθνικές ομάδες από 6 χώρες, θα αναγκαστούν να σταματήσουν τον αθλητισμό ήδη από αυτή τη νεαρή ηλικία. Αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση, θα χάσουμε τους πρωταθλητές και τις πρωταθλήτριές μας. Ας αναλογιστούμε τι σκέφτεται ένα νέο κορίτσι 16 ή 17 ετών, αν βλέπει ότι δεν έχει κανένα προνόμιο από χρυσό ή ασημένιο ή χάλκινο μετάλλιο σε παγκόσμιο ή πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα, επειδή στον αγώνα συμμετείχαν… «μόνο» 12 Εθνικές Ομάδες από 6 χώρες. Δεν φταίνε κάτι οι αθλητές/αθλήτριές μας αν παγκοσμίως ο αριθμός των αθλητών/αθλητριών που εξασκούν συγκεκριμένο άθλημα δεν είναι τόσο αυξημένος ή αν οι κανονισμοί της παγκόσμιας ομοσπονδίας επιτρέπουν την πρόκριση στον ημιτελικό ή τελικό 2 Εθνικών Ομάδων (ίσως και περισσότερων) από κάθε χώρα. Είναι λοιπόν μεγάλη ευκαιρία ο κ. Υπουργός να δώσει λύση στο πρόβλημα αυτό που ορθώς ήδη από τις πρώτες ημέρες της θητείας του εντόπισε ότι υπάρχει.
2. Ούτως ή άλλως, ο αγωνιστικός κανόνας ότι σε διεθνείς αγώνες συμμετέχει 1 Εθνική Ομάδα από κάθε χώρα δεν ισχύει για όλα τα αθλήματα. Σε αρκετά αθλήματα, και ομαδικά και ατομικά, μπορούν να συμμετέχουν νομίμως 2 (ίσως και περισσότερες) Εθνικές Ομάδες από κάθε χώρα. Στις περιπτώσεις αυτές, κρίσιμο κριτήριο για την αγωνιστική διάκριση θα πρέπει να είναι ο συνολικός αριθμός των συμμετεχόντων, ανεξάρτητα από το αν κάποιοι από αυτούς προέρχονται από την ίδια χώρα, αφού εν τέλει όλοι οι συμμετέχοντες είναι ανταγωνιστές μεταξύ τους και όλοι προετοιμάζονται και αγωνίζονται για την υψηλότερη θέση και το μετάλλιο.
3. Σε επίπεδο υψηλού ανταγωνισμού της διοργάνωσης, δεν είναι πιο «σημαντική» ή «δύσκολη» μια διοργάνωση με 8 Εθνικές Ομάδες από 8 χώρες έναντι μιας διοργάνωσης με 12 Εθνικές Ομάδες από 6 χώρες. Όλες αυτές οι περιπτώσεις είναι όμοιες και πρέπει να έχουν αντίστοιχη μεταχείριση.
4. Γενικότερα, η αναφορά της «χώρας» στον νόμο δεν αποτελεί επιτυχημένο όρο/κριτήριο, ιδίως αν αναλογιστεί κανείς ότι σε πολλά αθλήματα συμμετέχουν νόμιμα Εθνικές Ομάδες από μη αναγνωρισμένες «χώρες», π.χ. Αγγλία ή Σκωτία ή Βόρεια Ιρλανδία ή Ουαλία αντί για το αναγνωρισμένο Ηνωμένο Βασίλειο, Νησιά Φερόε αντί για την αναγνωρισμένη Δανία, Πουέρτο Ρίκο αντί για τις αναγνωρισμένες ΗΠΑ κλπ.
Για τους παραπάνω λόγους, προτείνεται η τροποποίηση της επίμαχης διάταξης ως εξής:
«Απαραίτητη προϋπόθεση για την αναγνώριση της εξαιρετικής αυτής αγωνιστικής διάκρισης είναι η συμμετοχή στη διοργάνωση οκτώ (8) εθνικών ομάδων προκειμένου για τα ομαδικά αθλήματα και για τα ατομικά αθλήματα η συμμετοχή οκτώ (8) τουλάχιστον αθλητών στο αγώνισμα που σημειώθηκε η διάκριση».
Είναι εκατοντάδες οι οικογένειες σε πολλά αθλήματα που αντιμετωπίζουν το πρόβλημα αυτό. Είμαστε βέβαιοι ότι η Γενική Γραμματεία Αθλητισμού θα καταλάβει το δίκαιο του αιτήματός μας και θα βοηθήσει τα παιδιά μας να συνεχίσουν τον αθλητισμό με τον ίδιο ζήλο, ώστε να συνεχίσει να έχει η Ελλάδα μας σημαντικές διεθνείς επιτυχίες.
Είναι ένα πολύ θετικό πρώτο βήμα που η Γενική Γραμματεία Αθλητισμού αντιλαμβάνεται ότι η συγκεκριμένη διάταξη, με την υφιστάμενη μορφή της, έχει ανάγκη νομοτεχνικών βελτιώσεων.
Ήδη η πρόταση για μεγαλύτερη επιείκεια ως προς τον αριθμό συμμετεχόντων που λαμβάνονται υπόψη για να υπάρχει εξαιρετική αγωνιστική διάκριση βρίσκεται πράγματι προς τη σωστή κατεύθυνση και είναι άξια συγχαρητηρίων.
Ωστόσο, προτείνεται η διερεύνηση μιας ακόμη πιο ακριβούς, ρεαλιστικής και στοχευμένης επαναδιατύπωσης της συγκεκριμένης προϋπόθεσης (7+1 χώρες), με σκοπό να χορηγούνται προνόμια σε όλους/όλες τους/τις άξιους/άξιες αθλητές/αθλήτριές μας με εξαιρετικές αγωνιστικές διακρίσεις σε διεθνές επίπεδο.
Λόγοι της πρότασης αυτής είναι οι εξής:
1. Ήδη ο Υπουργός Αθλητισμού κ. Βρούτσης διαπίστωσε ορθώς στο πλαίσιο της αξιολόγησης των αθλητικών ομοσπονδιών μέσω του e-Kouros ότι υπάρχει μεγάλη ανάγκη ενίσχυσης και στήριξης του αθλητισμού ιδίως στις γυναίκες και ιδίως στις νέες ηλικίες. Το πιο αποτελεσματικό μέσο ενίσχυσης και στήριξης του αθλητισμού ιδίως στις νέες ηλικίες είναι προφανώς η χορήγηση προνομιών σε όλους/όλες τους/τις αθλητές/αθλήτριες με εξαιρετικές αγωνιστικές διακρίσεις ιδίως σε διεθνές επίπεδο. Τα προνόμια αυτά αποτελούν αφ’ ενός επιβράβευση στους αθλητές/αθλήτριες για τις χιλιάδες ώρες που έχουν αφιερώσει για να λάβουν σημαντική θέση (ενδεχομένως και μετάλλιο) σε παγκόσμια και πανευρωπαϊκά πρωταθλήματα και αφ’ ετέρου μια εξισορρόπηση έναντι των χιλιάδων αυτών ωρών που στερούνται αναγκαστικά από το διάβασμά τους. Αν οι αθλητές/αθλήτριες με νεαρή ηλικία και σημαντικές διεθνείς διακρίσεις, π.χ. μετάλλιο σε παγκόσμια και πανευρωπαϊκά πρωταθλήματα ή και ακόμη και ανάκρουση Εθνικού Ύμνου, βλέπουν ότι δεν λαμβάνουν κανένα απολύτως προνόμιο (ούτε καν προσαύξηση μορίων!), επειδή π.χ. σε έναν αγώνα συμμετείχαν… «μόνο» 12 εθνικές ομάδες από 6 χώρες, θα αναγκαστούν να σταματήσουν τον αθλητισμό ήδη από αυτή τη νεαρή ηλικία. Αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση, θα χάσουμε τους πρωταθλητές και τις πρωταθλήτριές μας. Ας αναλογιστούμε τι σκέφτεται ένα νέο κορίτσι 16 ή 17 ετών, αν βλέπει ότι δεν έχει κανένα προνόμιο από χρυσό ή ασημένιο ή χάλκινο μετάλλιο σε παγκόσμιο ή πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα, επειδή στον αγώνα συμμετείχαν… «μόνο» 12 Εθνικές Ομάδες από 6 χώρες. Δεν φταίνε κάτι οι αθλητές/αθλήτριές μας αν παγκοσμίως ο αριθμός των αθλητών/αθλητριών που εξασκούν συγκεκριμένο άθλημα δεν είναι τόσο αυξημένος ή αν οι κανονισμοί της παγκόσμιας ομοσπονδίας επιτρέπουν την πρόκριση στον ημιτελικό ή τελικό 2 Εθνικών Ομάδων (ίσως και περισσότερων) από κάθε χώρα. Είναι λοιπόν μεγάλη ευκαιρία ο κ. Υπουργός να δώσει λύση στο πρόβλημα αυτό που ορθώς ήδη από τις πρώτες ημέρες της θητείας του εντόπισε ότι υπάρχει.
2. Ούτως ή άλλως, ο αγωνιστικός κανόνας ότι σε διεθνείς αγώνες συμμετέχει 1 Εθνική Ομάδα από κάθε χώρα δεν ισχύει για όλα τα αθλήματα. Σε αρκετά αθλήματα, και ομαδικά και ατομικά, μπορούν να συμμετέχουν νομίμως 2 (ίσως και περισσότερες) Εθνικές Ομάδες από κάθε χώρα. Στις περιπτώσεις αυτές, κρίσιμο κριτήριο για την αγωνιστική διάκριση θα πρέπει να είναι ο συνολικός αριθμός των συμμετεχόντων, ανεξάρτητα από το αν κάποιοι από αυτούς προέρχονται από την ίδια χώρα, αφού εν τέλει όλοι οι συμμετέχοντες είναι ανταγωνιστές μεταξύ τους και όλοι προετοιμάζονται και αγωνίζονται για την υψηλότερη θέση και το μετάλλιο.
3. Σε επίπεδο υψηλού ανταγωνισμού της διοργάνωσης, δεν είναι πιο «σημαντική» ή «δύσκολη» μια διοργάνωση με 8 Εθνικές Ομάδες από 8 χώρες έναντι μιας διοργάνωσης με 12 Εθνικές Ομάδες από 6 χώρες. Όλες αυτές οι περιπτώσεις είναι όμοιες και πρέπει να έχουν αντίστοιχη μεταχείριση.
4. Γενικότερα, η αναφορά της «χώρας» στον νόμο δεν αποτελεί επιτυχημένο όρο/κριτήριο, ιδίως αν αναλογιστεί κανείς ότι σε πολλά αθλήματα συμμετέχουν νόμιμα Εθνικές Ομάδες από μη αναγνωρισμένες «χώρες», π.χ. Αγγλία ή Σκωτία ή Βόρεια Ιρλανδία ή Ουαλία αντί για το αναγνωρισμένο Ηνωμένο Βασίλειο, Νησιά Φερόε αντί για την αναγνωρισμένη Δανία, Πουέρτο Ρίκο αντί για τις αναγνωρισμένες ΗΠΑ κλπ.
Για τους παραπάνω λόγους, προτείνεται η τροποποίηση της επίμαχης διάταξης ως εξής:
«Απαραίτητη προϋπόθεση για την αναγνώριση της εξαιρετικής αυτής αγωνιστικής διάκρισης είναι η συμμετοχή στη διοργάνωση οκτώ (8) εθνικών ομάδων προκειμένου για τα ομαδικά αθλήματα και για τα ατομικά αθλήματα η συμμετοχή οκτώ (8) τουλάχιστον αθλητών στο αγώνισμα που σημειώθηκε η διάκριση».
Είναι εκατοντάδες οι οικογένειες σε πολλά αθλήματα που αντιμετωπίζουν το πρόβλημα αυτό. Είμαστε βέβαιοι ότι η Γενική Γραμματεία Αθλητισμού θα καταλάβει το δίκαιο του αιτήματός μας και θα βοηθήσει τα παιδιά μας να συνεχίσουν τον αθλητισμό με τον ίδιο ζήλο, ώστε να συνεχίσει να έχει η Ελλάδα μας σημαντικές διεθνείς επιτυχίες.
Είναι ένα πολύ θετικό πρώτο βήμα που η Γενική Γραμματεία Αθλητισμού αντιλαμβάνεται ότι η συγκεκριμένη διάταξη, με την υφιστάμενη μορφή της, έχει ανάγκη νομοτεχνικών βελτιώσεων.
Ήδη η πρόταση για μεγαλύτερη επιείκεια ως προς τον αριθμό συμμετεχόντων που λαμβάνονται υπόψη για να υπάρχει εξαιρετική αγωνιστική διάκριση βρίσκεται πράγματι προς τη σωστή κατεύθυνση και είναι άξια συγχαρητηρίων.
Ωστόσο, προτείνεται η διερεύνηση μιας ακόμη πιο ακριβούς, ρεαλιστικής και στοχευμένης επαναδιατύπωσης της συγκεκριμένης προϋπόθεσης (7+1 χώρες), με σκοπό να χορηγούνται προνόμια σε όλους/όλες τους/τις άξιους/άξιες αθλητές/αθλήτριές μας με εξαιρετικές αγωνιστικές διακρίσεις σε διεθνές επίπεδο.
Λόγοι της πρότασης αυτής είναι οι εξής:
1. Ήδη ο Υπουργός Αθλητισμού κ. Βρούτσης διαπίστωσε ορθώς στο πλαίσιο της αξιολόγησης των αθλητικών ομοσπονδιών μέσω του e-Kouros ότι υπάρχει μεγάλη ανάγκη ενίσχυσης και τήριξης του αθλητισμού ιδίως στις γυναίκες και ιδίως στις νέες ηλικίες. Το πιο αποτελεσματικό μέσο ενίσχυσης και στήριξης του αθλητισμού ιδίως στις νέες ηλικίες είναι προφανώς η χορήγηση προνομιών σε όλους/όλες τους/τις αθλητές/αθλήτριες με εξαιρετικές αγωνιστικές διακρίσεις ιδίως σε διεθνές επίπεδο. Τα προνόμια αυτά αποτελούν αφ’ ενός επιβράβευση στους αθλητές/αθλήτριες για τις χιλιάδες ώρες που έχουν αφιερώσει για να λάβουν σημαντική θέση (ενδεχομένως και μετάλλιο) σε παγκόσμια και πανευρωπαϊκά πρωταθλήματα και αφ’ ετέρου μια εξισορρόπηση έναντι των χιλιάδων αυτών ωρών που στερούνται αναγκαστικά από το διάβασμά τους. Αν οι αθλητές/αθλήτριες με νεαρή ηλικία και σημαντικές διεθνείς διακρίσεις, π.χ. μετάλλιο σε παγκόσμια και πανευρωπαϊκά πρωταθλήματα ή και ακόμη και ανάκρουση Εθνικού Ύμνου, βλέπουν ότι δεν λαμβάνουν κανένα απολύτως προνόμιο (ούτε καν προσαύξηση μορίων!), επειδή π.χ. σε έναν αγώνα συμμετείχαν… «μόνο» 12 εθνικές ομάδες από 6 χώρες, θα αναγκαστούν να σταματήσουν τον αθλητισμό ήδη από αυτή τη νεαρή ηλικία. Αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση, θα χάσουμε τους πρωταθλητές και τις πρωταθλήτριές μας. Ας αναλογιστούμε τι σκέφτεται ένα νέο κορίτσι 16 ή 17 ετών, αν βλέπει ότι δεν έχει κανένα προνόμιο από χρυσό ή ασημένιο ή χάλκινο μετάλλιο σε παγκόσμιο ή πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα, επειδή στον αγώνα συμμετείχαν… «μόνο» 12 Εθνικές Ομάδες από 6 χώρες. Δεν φταίνε κάτι οι αθλητές/αθλήτριές μας αν παγκοσμίως ο αριθμός των αθλητών/αθλητριών που εξασκούν συγκεκριμένο άθλημα δεν είναι τόσο αυξημένος ή αν οι κανονισμοί της παγκόσμιας ομοσπονδίας επιτρέπουν την πρόκριση στον ημιτελικό ή τελικό 2 Εθνικών Ομάδων (ίσως και περισσότερων) από κάθε χώρα. Είναι λοιπόν μεγάλη ευκαιρία ο κ. Υπουργός να δώσει λύση στο πρόβλημα αυτό που ορθώς ήδη από τις πρώτες ημέρες της θητείας του εντόπισε ότι υπάρχει.
2. Ούτως ή άλλως, ο αγωνιστικός κανόνας ότι σε διεθνείς αγώνες συμμετέχει 1 Εθνική Ομάδα από κάθε χώρα δεν ισχύει για όλα τα αθλήματα. Σε αρκετά αθλήματα, και ομαδικά και ατομικά, μπορούν να συμμετέχουν νομίμως 2 (ίσως και περισσότερες) Εθνικές Ομάδες από κάθε χώρα. Στις περιπτώσεις αυτές, κρίσιμο κριτήριο για την αγωνιστική διάκριση θα πρέπει να είναι ο συνολικός αριθμός των συμμετεχόντων, ανεξάρτητα από το αν κάποιοι από αυτούς προέρχονται από την ίδια χώρα, αφού εν τέλει όλοι οι συμμετέχοντες είναι ανταγωνιστές μεταξύ τους και όλοι προετοιμάζονται και αγωνίζονται για την υψηλότερη θέση και το μετάλλιο.
3. Σε επίπεδο υψηλού ανταγωνισμού της διοργάνωσης, δεν είναι πιο «σημαντική» ή «δύσκολη» μια διοργάνωση με 8 Εθνικές Ομάδες από 8 χώρες έναντι μιας διοργάνωσης με 12 Εθνικές Ομάδες από 6 χώρες. Όλες αυτές οι περιπτώσεις είναι όμοιες και πρέπει να έχουν αντίστοιχη μεταχείριση.
4. Γενικότερα, η αναφορά της «χώρας» στον νόμο δεν αποτελεί επιτυχημένο όρο/κριτήριο, ιδίως αν αναλογιστεί κανείς ότι σε πολλά αθλήματα συμμετέχουν νόμιμα Εθνικές Ομάδες από μη αναγνωρισμένες «χώρες», π.χ. Αγγλία ή Σκωτία ή Βόρεια Ιρλανδία ή Ουαλία αντί για το αναγνωρισμένο Ηνωμένο Βασίλειο, Νησιά Φερόε αντί για την αναγνωρισμένη Δανία, Πουέρτο Ρίκο αντί για τις αναγνωρισμένες ΗΠΑ κλπ.
Για τους παραπάνω λόγους, προτείνεται η τροποποίηση της επίμαχης διάταξης ως εξής:
«Απαραίτητη προϋπόθεση για την αναγνώριση της εξαιρετικής αυτής αγωνιστικής διάκρισης είναι η συμμετοχή στη διοργάνωση οκτώ (8) εθνικών ομάδων προκειμένου για τα ομαδικά αθλήματα και για τα ατομικά αθλήματα η συμμετοχή οκτώ (8) τουλάχιστον αθλητών στο αγώνισμα που σημειώθηκε η διάκριση».
Είναι εκατοντάδες οι οικογένειες σε πολλά αθλήματα που αντιμετωπίζουν το πρόβλημα αυτό. Είμαστε βέβαιοι ότι η Γενική Γραμματεία Αθλητισμού θα καταλάβει το δίκαιο του αιτήματός μας και θα βοηθήσει τα παιδιά μας να συνεχίσουν τον αθλητισμό με τον ίδιο ζήλο, ώστε να συνεχίσει να έχει η Ελλάδα μας σημαντικές διεθνείς επιτυχίες.
Είναι ένα πολύ θετικό πρώτο βήμα που η Γενική Γραμματεία Αθλητισμού αντιλαμβάνεται ότι η συγκεκριμένη διάταξη, με την υφιστάμενη μορφή της, έχει ανάγκη νομοτεχνικών βελτιώσεων.
Ήδη η πρόταση για μεγαλύτερη επιείκεια ως προς τον αριθμό συμμετεχόντων που λαμβάνονται υπόψη για να υπάρχει εξαιρετική αγωνιστική διάκριση βρίσκεται πράγματι προς τη σωστή κατεύθυνση και είναι άξια συγχαρητηρίων.
Ωστόσο, προτείνεται η διερεύνηση μιας ακόμη πιο ακριβούς, ρεαλιστικής και στοχευμένης επαναδιατύπωσης της συγκεκριμένης προϋπόθεσης (7+1 χώρες), με σκοπό να χορηγούνται προνόμια σε όλους/όλες τους/τις άξιους/άξιες αθλητές/αθλήτριές μας με εξαιρετικές αγωνιστικές διακρίσεις σε διεθνές επίπεδο.
Λόγοι της πρότασης αυτής είναι οι εξής:
1. Ήδη ο Υπουργός Αθλητισμού κ. Βρούτσης διαπίστωσε ορθώς στο πλαίσιο της αξιολόγησης των αθλητικών ομοσπονδιών μέσω του e-Kouros ότι υπάρχει μεγάλη ανάγκη ενίσχυσης και στήριξης του αθλητισμού ιδίως στις γυναίκες και ιδίως στις νέες ηλικίες. Το πιο αποτελεσματικό μέσο ενίσχυσης και στήριξης του αθλητισμού ιδίως στις νέες ηλικίες είναι προφανώς η χορήγηση προνομιών σε όλους/όλες τους/τις αθλητές/αθλήτριες με εξαιρετικές αγωνιστικές διακρίσεις ιδίως σε διεθνές επίπεδο. Τα προνόμια αυτά αποτελούν αφ’ ενός επιβράβευση στους αθλητές/αθλήτριες για τις χιλιάδες ώρες που έχουν αφιερώσει για να λάβουν σημαντική θέση (ενδεχομένως και μετάλλιο) σε παγκόσμια και πανευρωπαϊκά πρωταθλήματα και αφ’ ετέρου μια εξισορρόπηση έναντι των χιλιάδων αυτών ωρών που στερούνται αναγκαστικά από το διάβασμά τους. Αν οι αθλητές/αθλήτριες με νεαρή ηλικία και σημαντικές διεθνείς διακρίσεις, π.χ. μετάλλιο σε παγκόσμια και πανευρωπαϊκά πρωταθλήματα ή και ακόμη και ανάκρουση Εθνικού Ύμνου, βλέπουν ότι δεν λαμβάνουν κανένα απολύτως προνόμιο (ούτε καν προσαύξηση μορίων!), επειδή π.χ. σε έναν αγώνα συμμετείχαν… «μόνο» 12 εθνικές ομάδες από 6 χώρες, θα αναγκαστούν να σταματήσουν τον αθλητισμό ήδη από αυτή τη νεαρή ηλικία. Αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση, θα χάσουμε τους πρωταθλητές και τις πρωταθλήτριές μας. Ας αναλογιστούμε τι σκέφτεται ένα νέο κορίτσι 16 ή 17 ετών, αν βλέπει ότι δεν έχει κανένα προνόμιο από χρυσό ή ασημένιο ή χάλκινο μετάλλιο σε παγκόσμιο ή πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα, επειδή στον αγώνα συμμετείχαν… «μόνο» 12 Εθνικές Ομάδες από 6 χώρες. Δεν φταίνε κάτι οι αθλητές/αθλήτριές μας αν παγκοσμίως ο αριθμός των αθλητών/αθλητριών που εξασκούν συγκεκριμένο άθλημα δεν είναι τόσο αυξημένος ή αν οι κανονισμοί της παγκόσμιας ομοσπονδίας επιτρέπουν την πρόκριση στον ημιτελικό ή τελικό 2 Εθνικών Ομάδων (ίσως και περισσότερων) από κάθε χώρα. Είναι λοιπόν μεγάλη ευκαιρία ο κ. Υπουργός να δώσει λύση στο πρόβλημα αυτό που ορθώς ήδη από τις πρώτες ημέρες της θητείας του εντόπισε ότι υπάρχει.
2. Ούτως ή άλλως, ο αγωνιστικός κανόνας ότι σε διεθνείς αγώνες συμμετέχει 1 Εθνική Ομάδα από κάθε χώρα δεν ισχύει για όλα τα αθλήματα. Σε αρκετά αθλήματα, και ομαδικά και ατομικά, μπορούν να συμμετέχουν νομίμως 2 (ίσως και περισσότερες) Εθνικές Ομάδες από κάθε χώρα. Στις περιπτώσεις αυτές, κρίσιμο κριτήριο για την αγωνιστική διάκριση θα πρέπει να είναι ο συνολικός αριθμός των συμμετεχόντων, ανεξάρτητα από το αν κάποιοι από αυτούς προέρχονται από την ίδια χώρα, αφού εν τέλει όλοι οι συμμετέχοντες είναι ανταγωνιστές μεταξύ τους και όλοι προετοιμάζονται και αγωνίζονται για την υψηλότερη θέση και το μετάλλιο.
3. Σε επίπεδο υψηλού ανταγωνισμού της διοργάνωσης, δεν είναι πιο «σημαντική» ή «δύσκολη» μια διοργάνωση με 8 Εθνικές Ομάδες από 8 χώρες έναντι μιας διοργάνωσης με 12 Εθνικές Ομάδες από 6 χώρες. Όλες αυτές οι περιπτώσεις είναι όμοιες και πρέπει να έχουν αντίστοιχη μεταχείριση.
4. Γενικότερα, η αναφορά της «χώρας» στον νόμο δεν αποτελεί επιτυχημένο όρο/κριτήριο, ιδίως αν αναλογιστεί κανείς ότι σε πολλά αθλήματα συμμετέχουν νόμιμα Εθνικές Ομάδες από μη αναγνωρισμένες «χώρες», π.χ. Αγγλία ή Σκωτία ή Βόρεια Ιρλανδία ή Ουαλία αντί για το αναγνωρισμένο Ηνωμένο Βασίλειο, Νησιά Φερόε αντί για την αναγνωρισμένη Δανία, Πουέρτο Ρίκο αντί για τις αναγνωρισμένες ΗΠΑ κλπ.
Για τους παραπάνω λόγους, προτείνεται η τροποποίηση της επίμαχης διάταξης ως εξής:
«Απαραίτητη προϋπόθεση για την αναγνώριση της εξαιρετικής αυτής αγωνιστικής διάκρισης είναι η συμμετοχή στη διοργάνωση οκτώ (8) εθνικών ομάδων προκειμένου για τα ομαδικά αθλήματα και για τα ατομικά αθλήματα η συμμετοχή οκτώ (8) τουλάχιστον αθλητών στο αγώνισμα που σημειώθηκε η διάκριση».
Είναι εκατοντάδες οι οικογένειες σε πολλά αθλήματα που αντιμετωπίζουν το πρόβλημα αυτό. Είμαστε βέβαιοι ότι η Γενική Γραμματεία Αθλητισμού θα καταλάβει το δίκαιο του αιτήματός μας και θα βοηθήσει τα παιδιά μας να συνεχίσουν τον αθλητισμό με τον ίδιο ζήλο, ώστε να συνεχίσει να έχει η Ελλάδα μας σημαντικές διεθνείς επιτυχίες.
Είναι ένα πολύ θετικό πρώτο βήμα που η Γενική Γραμματεία Αθλητισμού αντιλαμβάνεται ότι η συγκεκριμένη διάταξη, με την υφιστάμενη μορφή της, έχει ανάγκη νομοτεχνικών βελτιώσεων.
Ήδη η πρόταση για μεγαλύτερη επιείκεια ως προς τον αριθμό συμμετεχόντων που λαμβάνονται υπόψη για να υπάρχει εξαιρετική αγωνιστική διάκριση βρίσκεται πράγματι προς τη σωστή κατεύθυνση και είναι άξια συγχαρητηρίων.
Ωστόσο, προτείνεται η διερεύνηση μιας ακόμη πιο ακριβούς, ρεαλιστικής και στοχευμένης επαναδιατύπωσης της συγκεκριμένης προϋπόθεσης (7+1 χώρες), με σκοπό να χορηγούνται προνόμια σε όλους/όλες τους/τις άξιους/άξιες αθλητές/αθλήτριές μας με εξαιρετικές αγωνιστικές διακρίσεις σε διεθνές επίπεδο.
Λόγοι της πρότασης αυτής είναι οι εξής:
1. Ήδη ο Υπουργός Αθλητισμού κ. Βρούτσης διαπίστωσε ορθώς στο πλαίσιο της αξιολόγησης των αθλητικών ομοσπονδιών μέσω του e-Kouros ότι υπάρχει μεγάλη ανάγκη ενίσχυσης και τήριξης του αθλητισμού ιδίως στις γυναίκες και ιδίως στις νέες ηλικίες. Το πιο αποτελεσματικό μέσο ενίσχυσης και στήριξης του αθλητισμού ιδίως στις νέες ηλικίες είναι προφανώς η χορήγηση προνομιών σε όλους/όλες τους/τις αθλητές/αθλήτριες με εξαιρετικές αγωνιστικές διακρίσεις ιδίως σε διεθνές επίπεδο. Τα προνόμια αυτά αποτελούν αφ’ ενός επιβράβευση στους αθλητές/αθλήτριες για τις χιλιάδες ώρες που έχουν αφιερώσει για να λάβουν σημαντική θέση (ενδεχομένως και μετάλλιο) σε παγκόσμια και πανευρωπαϊκά πρωταθλήματα και αφ’ ετέρου μια εξισορρόπηση έναντι των χιλιάδων αυτών ωρών που στερούνται αναγκαστικά από το διάβασμά τους. Αν οι αθλητές/αθλήτριες με νεαρή ηλικία και σημαντικές διεθνείς διακρίσεις, π.χ. μετάλλιο σε παγκόσμια και πανευρωπαϊκά πρωταθλήματα ή και ακόμη και ανάκρουση Εθνικού Ύμνου, βλέπουν ότι δεν λαμβάνουν κανένα απολύτως προνόμιο (ούτε καν προσαύξηση μορίων!), επειδή π.χ. σε έναν αγώνα συμμετείχαν… «μόνο» 12 εθνικές ομάδες από 6 χώρες, θα αναγκαστούν να σταματήσουν τον αθλητισμό ήδη από αυτή τη νεαρή ηλικία. Αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση, θα χάσουμε τους πρωταθλητές και τις πρωταθλήτριές μας. Ας αναλογιστούμε τι σκέφτεται ένα νέο κορίτσι 16 ή 17 ετών, αν βλέπει ότι δεν έχει κανένα προνόμιο από χρυσό ή ασημένιο ή χάλκινο μετάλλιο σε παγκόσμιο ή πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα, επειδή στον αγώνα συμμετείχαν… «μόνο» 12 Εθνικές Ομάδες από 6 χώρες. Δεν φταίνε κάτι οι αθλητές/αθλήτριές μας αν παγκοσμίως ο αριθμός των αθλητών/αθλητριών που εξασκούν συγκεκριμένο άθλημα δεν είναι τόσο αυξημένος ή αν οι κανονισμοί της παγκόσμιας ομοσπονδίας επιτρέπουν την πρόκριση στον ημιτελικό ή τελικό 2 Εθνικών Ομάδων (ίσως και περισσότερων) από κάθε χώρα. Είναι λοιπόν μεγάλη ευκαιρία ο κ. Υπουργός να δώσει λύση στο πρόβλημα αυτό που ορθώς ήδη από τις πρώτες ημέρες της θητείας του εντόπισε ότι υπάρχει.
2. Ούτως ή άλλως, ο αγωνιστικός κανόνας ότι σε διεθνείς αγώνες συμμετέχει 1 Εθνική Ομάδα από κάθε χώρα δεν ισχύει για όλα τα αθλήματα. Σε αρκετά αθλήματα, και ομαδικά και ατομικά, μπορούν να συμμετέχουν νομίμως 2 (ίσως και περισσότερες) Εθνικές Ομάδες από κάθε χώρα. Στις περιπτώσεις αυτές, κρίσιμο κριτήριο για την αγωνιστική διάκριση θα πρέπει να είναι ο συνολικός αριθμός των συμμετεχόντων, ανεξάρτητα από το αν κάποιοι από αυτούς προέρχονται από την ίδια χώρα, αφού εν τέλει όλοι οι συμμετέχοντες είναι ανταγωνιστές μεταξύ τους και όλοι προετοιμάζονται και αγωνίζονται για την υψηλότερη θέση και το μετάλλιο.
3. Σε επίπεδο υψηλού ανταγωνισμού της διοργάνωσης, δεν είναι πιο «σημαντική» ή «δύσκολη» μια διοργάνωση με 8 Εθνικές Ομάδες από 8 χώρες έναντι μιας διοργάνωσης με 12 Εθνικές Ομάδες από 6 χώρες. Όλες αυτές οι περιπτώσεις είναι όμοιες και πρέπει να έχουν αντίστοιχη μεταχείριση.
4. Γενικότερα, η αναφορά της «χώρας» στον νόμο δεν αποτελεί επιτυχημένο όρο/κριτήριο, ιδίως αν αναλογιστεί κανείς ότι σε πολλά αθλήματα συμμετέχουν νόμιμα Εθνικές Ομάδες από μη αναγνωρισμένες «χώρες», π.χ. Αγγλία ή Σκωτία ή Βόρεια Ιρλανδία ή Ουαλία αντί για το αναγνωρισμένο Ηνωμένο Βασίλειο, Νησιά Φερόε αντί για την αναγνωρισμένη Δανία, Πουέρτο Ρίκο αντί για τις αναγνωρισμένες ΗΠΑ κλπ.
Για τους παραπάνω λόγους, προτείνεται η τροποποίηση της επίμαχης διάταξης ως εξής:
«Απαραίτητη προϋπόθεση για την αναγνώριση της εξαιρετικής αυτής αγωνιστικής διάκρισης είναι η συμμετοχή στη διοργάνωση οκτώ (8) εθνικών ομάδων προκειμένου για τα ομαδικά αθλήματα και για τα ατομικά αθλήματα η συμμετοχή οκτώ (8) τουλάχιστον αθλητών στο αγώνισμα που σημειώθηκε η διάκριση».
Είναι εκατοντάδες οι οικογένειες σε πολλά αθλήματα που αντιμετωπίζουν το πρόβλημα αυτό. Είμαστε βέβαιοι ότι η Γενική Γραμματεία Αθλητισμού θα καταλάβει το δίκαιο του αιτήματός μας και θα βοηθήσει τα παιδιά μας να συνεχίσουν τον αθλητισμό με τον ίδιο ζήλο, ώστε να συνεχίσει να έχει η Ελλάδα μας σημαντικές διεθνείς επιτυχίες.
Είναι ένα πολύ θετικό πρώτο βήμα που η Γενική Γραμματεία Αθλητισμού αντιλαμβάνεται ότι η συγκεκριμένη διάταξη, με την υφιστάμενη μορφή της, έχει ανάγκη νομοτεχνικών βελτιώσεων.
Ήδη η πρόταση για μεγαλύτερη επιείκεια ως προς τον αριθμό συμμετεχόντων που λαμβάνονται υπόψη για να υπάρχει εξαιρετική αγωνιστική διάκριση βρίσκεται πράγματι προς τη σωστή κατεύθυνση και είναι άξια συγχαρητηρίων.
Ωστόσο, προτείνεται η διερεύνηση μιας ακόμη πιο ακριβούς, ρεαλιστικής και στοχευμένης επαναδιατύπωσης της συγκεκριμένης προϋπόθεσης (7+1 χώρες), με σκοπό να χορηγούνται προνόμια σε όλους/όλες τους/τις άξιους/άξιες αθλητές/αθλήτριές μας με εξαιρετικές αγωνιστικές διακρίσεις σε διεθνές επίπεδο.
Λόγοι της πρότασης αυτής είναι οι εξής:
1. Ήδη ο Υπουργός Αθλητισμού κ. Βρούτσης διαπίστωσε ορθώς στο πλαίσιο της αξιολόγησης των αθλητικών ομοσπονδιών μέσω του e-Kouros ότι υπάρχει μεγάλη ανάγκη ενίσχυσης και τήριξης του αθλητισμού ιδίως στις γυναίκες και ιδίως στις νέες ηλικίες. Το πιο αποτελεσματικό μέσο ενίσχυσης και στήριξης του αθλητισμού ιδίως στις νέες ηλικίες είναι προφανώς η χορήγηση προνομιών σε όλους/όλες τους/τις αθλητές/αθλήτριες με εξαιρετικές αγωνιστικές διακρίσεις ιδίως σε διεθνές επίπεδο. Τα προνόμια αυτά αποτελούν αφ’ ενός επιβράβευση στους αθλητές/αθλήτριες για τις χιλιάδες ώρες που έχουν αφιερώσει για να λάβουν σημαντική θέση (ενδεχομένως και μετάλλιο) σε παγκόσμια και πανευρωπαϊκά πρωταθλήματα και αφ’ ετέρου μια εξισορρόπηση έναντι των χιλιάδων αυτών ωρών που στερούνται αναγκαστικά από το διάβασμά τους. Αν οι αθλητές/αθλήτριες με νεαρή ηλικία και σημαντικές διεθνείς διακρίσεις, π.χ. μετάλλιο σε παγκόσμια και πανευρωπαϊκά πρωταθλήματα ή και ακόμη και ανάκρουση Εθνικού Ύμνου, βλέπουν ότι δεν λαμβάνουν κανένα απολύτως προνόμιο (ούτε καν προσαύξηση μορίων!), επειδή π.χ. σε έναν αγώνα συμμετείχαν… «μόνο» 12 εθνικές ομάδες από 6 χώρες, θα αναγκαστούν να σταματήσουν τον αθλητισμό ήδη από αυτή τη νεαρή ηλικία. Αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση, θα χάσουμε τους πρωταθλητές και τις πρωταθλήτριές μας. Ας αναλογιστούμε τι σκέφτεται ένα νέο κορίτσι 16 ή 17 ετών, αν βλέπει ότι δεν έχει κανένα προνόμιο από χρυσό ή ασημένιο ή χάλκινο μετάλλιο σε παγκόσμιο ή πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα, επειδή στον αγώνα συμμετείχαν… «μόνο» 12 Εθνικές Ομάδες από 6 χώρες. Δεν φταίνε κάτι οι αθλητές/αθλήτριές μας αν παγκοσμίως ο αριθμός των αθλητών/αθλητριών που εξασκούν συγκεκριμένο άθλημα δεν είναι τόσο αυξημένος ή αν οι κανονισμοί της παγκόσμιας ομοσπονδίας επιτρέπουν την πρόκριση στον ημιτελικό ή τελικό 2 Εθνικών Ομάδων (ίσως και περισσότερων) από κάθε χώρα. Είναι λοιπόν μεγάλη ευκαιρία ο κ. Υπουργός να δώσει λύση στο πρόβλημα αυτό που ορθώς ήδη από τις πρώτες ημέρες της θητείας του εντόπισε ότι υπάρχει.
2. Ούτως ή άλλως, ο αγωνιστικός κανόνας ότι σε διεθνείς αγώνες συμμετέχει 1 Εθνική Ομάδα από κάθε χώρα δεν ισχύει για όλα τα αθλήματα. Σε αρκετά αθλήματα, και ομαδικά και ατομικά, μπορούν να συμμετέχουν νομίμως 2 (ίσως και περισσότερες) Εθνικές Ομάδες από κάθε χώρα. Στις περιπτώσεις αυτές, κρίσιμο κριτήριο για την αγωνιστική διάκριση θα πρέπει να είναι ο συνολικός αριθμός των συμμετεχόντων, ανεξάρτητα από το αν κάποιοι από αυτούς προέρχονται από την ίδια χώρα, αφού εν τέλει όλοι οι συμμετέχοντες είναι ανταγωνιστές μεταξύ τους και όλοι προετοιμάζονται και αγωνίζονται για την υψηλότερη θέση και το μετάλλιο.
3. Σε επίπεδο υψηλού ανταγωνισμού της διοργάνωσης, δεν είναι πιο «σημαντική» ή «δύσκολη» μια διοργάνωση με 8 Εθνικές Ομάδες από 8 χώρες έναντι μιας διοργάνωσης με 12 Εθνικές Ομάδες από 6 χώρες. Όλες αυτές οι περιπτώσεις είναι όμοιες και πρέπει να έχουν αντίστοιχη μεταχείριση.
4. Γενικότερα, η αναφορά της «χώρας» στον νόμο δεν αποτελεί επιτυχημένο όρο/κριτήριο, ιδίως αν αναλογιστεί κανείς ότι σε πολλά αθλήματα συμμετέχουν νόμιμα Εθνικές Ομάδες από μη αναγνωρισμένες «χώρες», π.χ. Αγγλία ή Σκωτία ή Βόρεια Ιρλανδία ή Ουαλία αντί για το αναγνωρισμένο Ηνωμένο Βασίλειο, Νησιά Φερόε αντί για την αναγνωρισμένη Δανία, Πουέρτο Ρίκο αντί για τις αναγνωρισμένες ΗΠΑ κλπ.
Για τους παραπάνω λόγους, προτείνεται η τροποποίηση της επίμαχης διάταξης ως εξής:
«Απαραίτητη προϋπόθεση για την αναγνώριση της εξαιρετικής αυτής αγωνιστικής διάκρισης είναι η συμμετοχή στη διοργάνωση οκτώ (8) εθνικών ομάδων προκειμένου για τα ομαδικά αθλήματα και για τα ατομικά αθλήματα η συμμετοχή οκτώ (8) τουλάχιστον αθλητών στο αγώνισμα που σημειώθηκε η διάκριση».
Είναι εκατοντάδες οι οικογένειες σε πολλά αθλήματα που αντιμετωπίζουν το πρόβλημα αυτό. Είμαστε βέβαιοι ότι η Γενική Γραμματεία Αθλητισμού θα καταλάβει το δίκαιο του αιτήματός μας και θα βοηθήσει τα παιδιά μας να συνεχίσουν τον αθλητισμό με τον ίδιο ζήλο, ώστε να συνεχίσει να έχει η Ελλάδα μας σημαντικές διεθνείς επιτυχίες.
Είναι ένα πολύ θετικό πρώτο βήμα που η Γενική Γραμματεία Αθλητισμού αντιλαμβάνεται ότι η συγκεκριμένη διάταξη, με την υφιστάμενη μορφή της, έχει ανάγκη νομοτεχνικών βελτιώσεων.
Ήδη η πρόταση για μεγαλύτερη επιείκεια ως προς τον αριθμό συμμετεχόντων που λαμβάνονται υπόψη για να υπάρχει εξαιρετική αγωνιστική διάκριση βρίσκεται πράγματι προς τη σωστή κατεύθυνση και είναι άξια συγχαρητηρίων.
Ωστόσο, προτείνεται η διερεύνηση μιας ακόμη πιο ακριβούς, ρεαλιστικής και στοχευμένης επαναδιατύπωσης της συγκεκριμένης προϋπόθεσης (7+1 χώρες), με σκοπό να χορηγούνται προνόμια σε όλους/όλες τους/τις άξιους/άξιες αθλητές/αθλήτριές μας με εξαιρετικές αγωνιστικές διακρίσεις σε διεθνές επίπεδο.
Λόγοι της πρότασης αυτής είναι οι εξής:
1. Ήδη ο Υπουργός Αθλητισμού κ. Βρούτσης διαπίστωσε ορθώς στο πλαίσιο της αξιολόγησης των αθλητικών ομοσπονδιών μέσω του e-Kouros ότι υπάρχει μεγάλη ανάγκη ενίσχυσης και τήριξης του αθλητισμού ιδίως στις γυναίκες και ιδίως στις νέες ηλικίες. Το πιο αποτελεσματικό μέσο ενίσχυσης και στήριξης του αθλητισμού ιδίως στις νέες ηλικίες είναι προφανώς η χορήγηση προνομιών σε όλους/όλες τους/τις αθλητές/αθλήτριες με εξαιρετικές αγωνιστικές διακρίσεις ιδίως σε διεθνές επίπεδο. Τα προνόμια αυτά αποτελούν αφ’ ενός επιβράβευση στους αθλητές/αθλήτριες για τις χιλιάδες ώρες που έχουν αφιερώσει για να λάβουν σημαντική θέση (ενδεχομένως και μετάλλιο) σε παγκόσμια και πανευρωπαϊκά πρωταθλήματα και αφ’ ετέρου μια εξισορρόπηση έναντι των χιλιάδων αυτών ωρών που στερούνται αναγκαστικά από το διάβασμά τους. Αν οι αθλητές/αθλήτριες με νεαρή ηλικία και σημαντικές διεθνείς διακρίσεις, π.χ. μετάλλιο σε παγκόσμια και πανευρωπαϊκά πρωταθλήματα ή και ακόμη και ανάκρουση Εθνικού Ύμνου, βλέπουν ότι δεν λαμβάνουν κανένα απολύτως προνόμιο (ούτε καν προσαύξηση μορίων!), επειδή π.χ. σε έναν αγώνα συμμετείχαν… «μόνο» 12 εθνικές ομάδες από 6 χώρες, θα αναγκαστούν να σταματήσουν τον αθλητισμό ήδη από αυτή τη νεαρή ηλικία. Αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση, θα χάσουμε τους πρωταθλητές και τις πρωταθλήτριές μας. Ας αναλογιστούμε τι σκέφτεται ένα νέο κορίτσι 16 ή 17 ετών, αν βλέπει ότι δεν έχει κανένα προνόμιο από χρυσό ή ασημένιο ή χάλκινο μετάλλιο σε παγκόσμιο ή πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα, επειδή στον αγώνα συμμετείχαν… «μόνο» 12 Εθνικές Ομάδες από 6 χώρες. Δεν φταίνε κάτι οι αθλητές/αθλήτριές μας αν παγκοσμίως ο αριθμός των αθλητών/αθλητριών που εξασκούν συγκεκριμένο άθλημα δεν είναι τόσο αυξημένος ή αν οι κανονισμοί της παγκόσμιας ομοσπονδίας επιτρέπουν την πρόκριση στον ημιτελικό ή τελικό 2 Εθνικών Ομάδων (ίσως και περισσότερων) από κάθε χώρα. Είναι λοιπόν μεγάλη ευκαιρία ο κ. Υπουργός να δώσει λύση στο πρόβλημα αυτό που ορθώς ήδη από τις πρώτες ημέρες της θητείας του εντόπισε ότι υπάρχει.
2. Ούτως ή άλλως, ο αγωνιστικός κανόνας ότι σε διεθνείς αγώνες συμμετέχει 1 Εθνική Ομάδα από κάθε χώρα δεν ισχύει για όλα τα αθλήματα. Σε αρκετά αθλήματα, και ομαδικά και ατομικά, μπορούν να συμμετέχουν νομίμως 2 (ίσως και περισσότερες) Εθνικές Ομάδες από κάθε χώρα. Στις περιπτώσεις αυτές, κρίσιμο κριτήριο για την αγωνιστική διάκριση θα πρέπει να είναι ο συνολικός αριθμός των συμμετεχόντων, ανεξάρτητα από το αν κάποιοι από αυτούς προέρχονται από την ίδια χώρα, αφού εν τέλει όλοι οι συμμετέχοντες είναι ανταγωνιστές μεταξύ τους και όλοι προετοιμάζονται και αγωνίζονται για την υψηλότερη θέση και το μετάλλιο.
3. Σε επίπεδο υψηλού ανταγωνισμού της διοργάνωσης, δεν είναι πιο «σημαντική» ή «δύσκολη» μια διοργάνωση με 8 Εθνικές Ομάδες από 8 χώρες έναντι μιας διοργάνωσης με 12 Εθνικές Ομάδες από 6 χώρες. Όλες αυτές οι περιπτώσεις είναι όμοιες και πρέπει να έχουν αντίστοιχη μεταχείριση.
4. Γενικότερα, η αναφορά της «χώρας» στον νόμο δεν αποτελεί επιτυχημένο όρο/κριτήριο, ιδίως αν αναλογιστεί κανείς ότι σε πολλά αθλήματα συμμετέχουν νόμιμα Εθνικές Ομάδες από μη αναγνωρισμένες «χώρες», π.χ. Αγγλία ή Σκωτία ή Βόρεια Ιρλανδία ή Ουαλία αντί για το αναγνωρισμένο Ηνωμένο Βασίλειο, Νησιά Φερόε αντί για την αναγνωρισμένη Δανία, Πουέρτο Ρίκο αντί για τις αναγνωρισμένες ΗΠΑ κλπ.
Για τους παραπάνω λόγους, προτείνεται η τροποποίηση της επίμαχης διάταξης ως εξής:
«Απαραίτητη προϋπόθεση για την αναγνώριση της εξαιρετικής αυτής αγωνιστικής διάκρισης είναι η συμμετοχή στη διοργάνωση οκτώ (8) εθνικών ομάδων προκειμένου για τα ομαδικά αθλήματα και για τα ατομικά αθλήματα η συμμετοχή οκτώ (8) τουλάχιστον αθλητών στο αγώνισμα που σημειώθηκε η διάκριση».
Είναι εκατοντάδες οι οικογένειες σε πολλά αθλήματα που αντιμετωπίζουν το πρόβλημα αυτό. Είμαστε βέβαιοι ότι η Γενική Γραμματεία Αθλητισμού θα καταλάβει το δίκαιο του αιτήματός μας και θα βοηθήσει τα παιδιά μας να συνεχίσουν τον αθλητισμό με τον ίδιο ζήλο, ώστε να συνεχίσει να έχει η Ελλάδα μας σημαντικές διεθνείς επιτυχίες.
Είναι ένα πολύ θετικό πρώτο βήμα που η Γενική Γραμματεία Αθλητισμού αντιλαμβάνεται ότι η συγκεκριμένη διάταξη, με την υφιστάμενη μορφή της, έχει ανάγκη νομοτεχνικών βελτιώσεων.
Ήδη η πρόταση για μεγαλύτερη επιείκεια ως προς τον αριθμό συμμετεχόντων που λαμβάνονται υπόψη για να υπάρχει εξαιρετική αγωνιστική διάκριση βρίσκεται πράγματι προς τη σωστή κατεύθυνση και είναι άξια συγχαρητηρίων.
Ωστόσο, προτείνεται η διερεύνηση μιας ακόμη πιο ακριβούς, ρεαλιστικής και στοχευμένης επαναδιατύπωσης της συγκεκριμένης προϋπόθεσης (7+1 χώρες), με σκοπό να χορηγούνται προνόμια σε όλους/όλες τους/τις άξιους/άξιες αθλητές/αθλήτριές μας με εξαιρετικές αγωνιστικές διακρίσεις σε διεθνές επίπεδο.
Λόγοι της πρότασης αυτής είναι οι εξής:
1. Ήδη ο Υπουργός Αθλητισμού κ. Βρούτσης διαπίστωσε ορθώς στο πλαίσιο της αξιολόγησης των αθλητικών ομοσπονδιών μέσω του e-Kouros ότι υπάρχει μεγάλη ανάγκη ενίσχυσης και τήριξης του αθλητισμού ιδίως στις γυναίκες και ιδίως στις νέες ηλικίες. Το πιο αποτελεσματικό μέσο ενίσχυσης και στήριξης του αθλητισμού ιδίως στις νέες ηλικίες είναι προφανώς η χορήγηση προνομιών σε όλους/όλες τους/τις αθλητές/αθλήτριες με εξαιρετικές αγωνιστικές διακρίσεις ιδίως σε διεθνές επίπεδο. Τα προνόμια αυτά αποτελούν αφ’ ενός επιβράβευση στους αθλητές/αθλήτριες για τις χιλιάδες ώρες που έχουν αφιερώσει για να λάβουν σημαντική θέση (ενδεχομένως και μετάλλιο) σε παγκόσμια και πανευρωπαϊκά πρωταθλήματα και αφ’ ετέρου μια εξισορρόπηση έναντι των χιλιάδων αυτών ωρών που στερούνται αναγκαστικά από το διάβασμά τους. Αν οι αθλητές/αθλήτριες με νεαρή ηλικία και σημαντικές διεθνείς διακρίσεις, π.χ. μετάλλιο σε παγκόσμια και πανευρωπαϊκά πρωταθλήματα ή και ακόμη και ανάκρουση Εθνικού Ύμνου, βλέπουν ότι δεν λαμβάνουν κανένα απολύτως προνόμιο (ούτε καν προσαύξηση μορίων!), επειδή π.χ. σε έναν αγώνα συμμετείχαν… «μόνο» 12 εθνικές ομάδες από 6 χώρες, θα αναγκαστούν να σταματήσουν τον αθλητισμό ήδη από αυτή τη νεαρή ηλικία. Αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση, θα χάσουμε τους πρωταθλητές και τις πρωταθλήτριές μας. Ας αναλογιστούμε τι σκέφτεται ένα νέο κορίτσι 16 ή 17 ετών, αν βλέπει ότι δεν έχει κανένα προνόμιο από χρυσό ή ασημένιο ή χάλκινο μετάλλιο σε παγκόσμιο ή πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα, επειδή στον αγώνα συμμετείχαν… «μόνο» 12 Εθνικές Ομάδες από 6 χώρες. Δεν φταίνε κάτι οι αθλητές/αθλήτριές μας αν παγκοσμίως ο αριθμός των αθλητών/αθλητριών που εξασκούν συγκεκριμένο άθλημα δεν είναι τόσο αυξημένος ή αν οι κανονισμοί της παγκόσμιας ομοσπονδίας επιτρέπουν την πρόκριση στον ημιτελικό ή τελικό 2 Εθνικών Ομάδων (ίσως και περισσότερων) από κάθε χώρα. Είναι λοιπόν μεγάλη ευκαιρία ο κ. Υπουργός να δώσει λύση στο πρόβλημα αυτό που ορθώς ήδη από τις πρώτες ημέρες της θητείας του εντόπισε ότι υπάρχει.
2. Ούτως ή άλλως, ο αγωνιστικός κανόνας ότι σε διεθνείς αγώνες συμμετέχει 1 Εθνική Ομάδα από κάθε χώρα δεν ισχύει για όλα τα αθλήματα. Σε αρκετά αθλήματα, και ομαδικά και ατομικά, μπορούν να συμμετέχουν νομίμως 2 (ίσως και περισσότερες) Εθνικές Ομάδες από κάθε χώρα. Στις περιπτώσεις αυτές, κρίσιμο κριτήριο για την αγωνιστική διάκριση θα πρέπει να είναι ο συνολικός αριθμός των συμμετεχόντων, ανεξάρτητα από το αν κάποιοι από αυτούς προέρχονται από την ίδια χώρα, αφού εν τέλει όλοι οι συμμετέχοντες είναι ανταγωνιστές μεταξύ τους και όλοι προετοιμάζονται και αγωνίζονται για την υψηλότερη θέση και το μετάλλιο.
3. Σε επίπεδο υψηλού ανταγωνισμού της διοργάνωσης, δεν είναι πιο «σημαντική» ή «δύσκολη» μια διοργάνωση με 8 Εθνικές Ομάδες από 8 χώρες έναντι μιας διοργάνωσης με 12 Εθνικές Ομάδες από 6 χώρες. Όλες αυτές οι περιπτώσεις είναι όμοιες και πρέπει να έχουν αντίστοιχη μεταχείριση.
4. Γενικότερα, η αναφορά της «χώρας» στον νόμο δεν αποτελεί επιτυχημένο όρο/κριτήριο, ιδίως αν αναλογιστεί κανείς ότι σε πολλά αθλήματα συμμετέχουν νόμιμα Εθνικές Ομάδες από μη αναγνωρισμένες «χώρες», π.χ. Αγγλία ή Σκωτία ή Βόρεια Ιρλανδία ή Ουαλία αντί για το αναγνωρισμένο Ηνωμένο Βασίλειο, Νησιά Φερόε αντί για την αναγνωρισμένη Δανία, Πουέρτο Ρίκο αντί για τις αναγνωρισμένες ΗΠΑ κλπ.
Για τους παραπάνω λόγους, προτείνεται η τροποποίηση της επίμαχης διάταξης ως εξής:
«Απαραίτητη προϋπόθεση για την αναγνώριση της εξαιρετικής αυτής αγωνιστικής διάκρισης είναι η συμμετοχή στη διοργάνωση οκτώ (8) εθνικών ομάδων προκειμένου για τα ομαδικά αθλήματα και για τα ατομικά αθλήματα η συμμετοχή οκτώ (8) τουλάχιστον αθλητών στο αγώνισμα που σημειώθηκε η διάκριση».
Είναι εκατοντάδες οι οικογένειες σε πολλά αθλήματα που αντιμετωπίζουν το πρόβλημα αυτό. Είμαστε βέβαιοι ότι η Γενική Γραμματεία Αθλητισμού θα καταλάβει το δίκαιο του αιτήματός μας και θα βοηθήσει τα παιδιά μας να συνεχίσουν τον αθλητισμό με τον ίδιο ζήλο, ώστε να συνεχίσει να έχει η Ελλάδα μας σημαντικές διεθνείς επιτυχίες.
Είναι ένα πολύ θετικό πρώτο βήμα που η Γενική Γραμματεία Αθλητισμού αντιλαμβάνεται ότι η συγκεκριμένη διάταξη, με την υφιστάμενη μορφή της, έχει ανάγκη νομοτεχνικών βελτιώσεων.
Ήδη η πρόταση για μεγαλύτερη επιείκεια ως προς τον αριθμό συμμετεχόντων που λαμβάνονται υπόψη για να υπάρχει εξαιρετική αγωνιστική διάκριση βρίσκεται πράγματι προς τη σωστή κατεύθυνση και είναι άξια συγχαρητηρίων.
Ωστόσο, προτείνεται η διερεύνηση μιας ακόμη πιο ακριβούς, ρεαλιστικής και στοχευμένης επαναδιατύπωσης της συγκεκριμένης προϋπόθεσης (7+1 χώρες), με σκοπό να χορηγούνται προνόμια σε όλους/όλες τους/τις άξιους/άξιες αθλητές/αθλήτριές μας με εξαιρετικές αγωνιστικές διακρίσεις σε διεθνές επίπεδο.
Λόγοι της πρότασης αυτής είναι οι εξής:
1. Ήδη ο Υπουργός Αθλητισμού κ. Βρούτσης διαπίστωσε ορθώς στο πλαίσιο της αξιολόγησης των αθλητικών ομοσπονδιών μέσω του e-Kouros ότι υπάρχει μεγάλη ανάγκη ενίσχυσης και τήριξης του αθλητισμού ιδίως στις γυναίκες και ιδίως στις νέες ηλικίες. Το πιο αποτελεσματικό μέσο ενίσχυσης και στήριξης του αθλητισμού ιδίως στις νέες ηλικίες είναι προφανώς η χορήγηση προνομιών σε όλους/όλες τους/τις αθλητές/αθλήτριες με εξαιρετικές αγωνιστικές διακρίσεις ιδίως σε διεθνές επίπεδο. Τα προνόμια αυτά αποτελούν αφ’ ενός επιβράβευση στους αθλητές/αθλήτριες για τις χιλιάδες ώρες που έχουν αφιερώσει για να λάβουν σημαντική θέση (ενδεχομένως και μετάλλιο) σε παγκόσμια και πανευρωπαϊκά πρωταθλήματα και αφ’ ετέρου μια εξισορρόπηση έναντι των χιλιάδων αυτών ωρών που στερούνται αναγκαστικά από το διάβασμά τους. Αν οι αθλητές/αθλήτριες με νεαρή ηλικία και σημαντικές διεθνείς διακρίσεις, π.χ. μετάλλιο σε παγκόσμια και πανευρωπαϊκά πρωταθλήματα ή και ακόμη και ανάκρουση Εθνικού Ύμνου, βλέπουν ότι δεν λαμβάνουν κανένα απολύτως προνόμιο (ούτε καν προσαύξηση μορίων!), επειδή π.χ. σε έναν αγώνα συμμετείχαν… «μόνο» 12 εθνικές ομάδες από 6 χώρες, θα αναγκαστούν να σταματήσουν τον αθλητισμό ήδη από αυτή τη νεαρή ηλικία. Αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση, θα χάσουμε τους πρωταθλητές και τις πρωταθλήτριές μας. Ας αναλογιστούμε τι σκέφτεται ένα νέο κορίτσι 16 ή 17 ετών, αν βλέπει ότι δεν έχει κανένα προνόμιο από χρυσό ή ασημένιο ή χάλκινο μετάλλιο σε παγκόσμιο ή πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα, επειδή στον αγώνα συμμετείχαν… «μόνο» 12 Εθνικές Ομάδες από 6 χώρες. Δεν φταίνε κάτι οι αθλητές/αθλήτριές μας αν παγκοσμίως ο αριθμός των αθλητών/αθλητριών που εξασκούν συγκεκριμένο άθλημα δεν είναι τόσο αυξημένος ή αν οι κανονισμοί της παγκόσμιας ομοσπονδίας επιτρέπουν την πρόκριση στον ημιτελικό ή τελικό 2 Εθνικών Ομάδων (ίσως και περισσότερων) από κάθε χώρα. Είναι λοιπόν μεγάλη ευκαιρία ο κ. Υπουργός να δώσει λύση στο πρόβλημα αυτό που ορθώς ήδη από τις πρώτες ημέρες της θητείας του εντόπισε ότι υπάρχει.
2. Ούτως ή άλλως, ο αγωνιστικός κανόνας ότι σε διεθνείς αγώνες συμμετέχει 1 Εθνική Ομάδα από κάθε χώρα δεν ισχύει για όλα τα αθλήματα. Σε αρκετά αθλήματα, και ομαδικά και ατομικά, μπορούν να συμμετέχουν νομίμως 2 (ίσως και περισσότερες) Εθνικές Ομάδες από κάθε χώρα. Στις περιπτώσεις αυτές, κρίσιμο κριτήριο για την αγωνιστική διάκριση θα πρέπει να είναι ο συνολικός αριθμός των συμμετεχόντων, ανεξάρτητα από το αν κάποιοι από αυτούς προέρχονται από την ίδια χώρα, αφού εν τέλει όλοι οι συμμετέχοντες είναι ανταγωνιστές μεταξύ τους και όλοι προετοιμάζονται και αγωνίζονται για την υψηλότερη θέση και το μετάλλιο.
3. Σε επίπεδο υψηλού ανταγωνισμού της διοργάνωσης, δεν είναι πιο «σημαντική» ή «δύσκολη» μια διοργάνωση με 8 Εθνικές Ομάδες από 8 χώρες έναντι μιας διοργάνωσης με 12 Εθνικές Ομάδες από 6 χώρες. Όλες αυτές οι περιπτώσεις είναι όμοιες και πρέπει να έχουν αντίστοιχη μεταχείριση.
4. Γενικότερα, η αναφορά της «χώρας» στον νόμο δεν αποτελεί επιτυχημένο όρο/κριτήριο, ιδίως αν αναλογιστεί κανείς ότι σε πολλά αθλήματα συμμετέχουν νόμιμα Εθνικές Ομάδες από μη αναγνωρισμένες «χώρες», π.χ. Αγγλία ή Σκωτία ή Βόρεια Ιρλανδία ή Ουαλία αντί για το αναγνωρισμένο Ηνωμένο Βασίλειο, Νησιά Φερόε αντί για την αναγνωρισμένη Δανία, Πουέρτο Ρίκο αντί για τις αναγνωρισμένες ΗΠΑ κλπ.
Για τους παραπάνω λόγους, προτείνεται η τροποποίηση της επίμαχης διάταξης ως εξής:
«Απαραίτητη προϋπόθεση για την αναγνώριση της εξαιρετικής αυτής αγωνιστικής διάκρισης είναι η συμμετοχή στη διοργάνωση οκτώ (8) εθνικών ομάδων προκειμένου για τα ομαδικά αθλήματα και για τα ατομικά αθλήματα η συμμετοχή οκτώ (8) τουλάχιστον αθλητών στο αγώνισμα που σημειώθηκε η διάκριση».
Είναι εκατοντάδες οι οικογένειες σε πολλά αθλήματα που αντιμετωπίζουν το πρόβλημα αυτό. Είμαστε βέβαιοι ότι η Γενική Γραμματεία Αθλητισμού θα καταλάβει το δίκαιο του αιτήματός μας και θα βοηθήσει τα παιδιά μας να συνεχίσουν τον αθλητισμό με τον ίδιο ζήλο, ώστε να συνεχίσει να έχει η Ελλάδα μας σημαντικές διεθνείς επιτυχίες.
Είναι ένα πολύ θετικό πρώτο βήμα που η Γενική Γραμματεία Αθλητισμού αντιλαμβάνεται ότι η συγκεκριμένη διάταξη, με την υφιστάμενη μορφή της, έχει ανάγκη νομοτεχνικών βελτιώσεων.
Ήδη η πρόταση για μεγαλύτερη επιείκεια ως προς τον αριθμό συμμετεχόντων που
λαμβάνονται υπόψη για να υπάρχει εξαιρετική αγωνιστική διάκριση βρίσκεται πράγματι προς τη σωστή κατεύθυνση και είναι άξια συγχαρητηρίων.
Ωστόσο, προτείνεται η διερεύνηση μιας ακόμη πιο ακριβούς, ρεαλιστικής και στοχευμένης επαναδιατύπωσης της συγκεκριμένης προϋπόθεσης (7+1 χώρες), με σκοπό να χορηγούνται προνόμια σε όλους/όλες τους/τις άξιους/άξιες αθλητές/αθλήτριές μας με εξαιρετικές
αγωνιστικές διακρίσεις σε διεθνές επίπεδο.
Λόγοι της πρότασης αυτής είναι οι εξής:
1. Ήδη ο Υπουργός Αθλητισμού κ. Βρούτσης διαπίστωσε ορθώς στο πλαίσιο της αξιολόγησης των αθλητικών ομοσπονδιών μέσω του e-Kouros ότι υπάρχει μεγάλη ανάγκη ενίσχυσης και στήριξης του αθλητισμού ιδίως στις γυναίκες και ιδίως στις νέες ηλικίες. Το πιο αποτελεσματικό μέσο ενίσχυσης και στήριξης του αθλητισμού ιδίως στις νέες ηλικίες είναι προφανώς η χορήγηση προνομιών σε όλους/όλες τους/τις αθλητές/αθλήτριες με εξαιρετικές αγωνιστικές διακρίσεις ιδίως σε διεθνές επίπεδο. Τα προνόμια αυτά αποτελούν αφ’ ενός επιβράβευση στους αθλητές/αθλήτριες για τις χιλιάδες ώρες που έχουν αφιερώσει για να
λάβουν σημαντική θέση (ενδεχομένως και μετάλλιο) σε παγκόσμια και πανευρωπαϊκά πρωταθλήματα και αφ’ ετέρου μια εξισορρόπηση έναντι των χιλιάδων αυτών ωρών που στερούνται αναγκαστικά από το διάβασμά τους. Αν οι αθλητές/αθλήτριες με νεαρή ηλικία και σημαντικές διεθνείς διακρίσεις, π.χ. μετάλλιο σε παγκόσμια και πανευρωπαϊκά πρωταθλήματα ή και ακόμη και ανάκρουση Εθνικού Ύμνου, βλέπουν ότι δεν λαμβάνουν κανένα απολύτως
προνόμιο (ούτε καν προσαύξηση μορίων!), επειδή π.χ. σε έναν αγώνα συμμετείχαν… «μόνο» 12 εθνικές ομάδες από 6 χώρες, θα αναγκαστούν να σταματήσουν τον αθλητισμό ήδη από αυτή τη νεαρή ηλικία. Αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση, θα χάσουμε τους πρωταθλητές και τις πρωταθλήτριές μας. Ας αναλογιστούμε τι σκέφτεται ένα νέο κορίτσι 16 ή 17 ετών, αν βλέπει
ότι δεν έχει κανένα προνόμιο από χρυσό ή ασημένιο ή χάλκινο μετάλλιο σε παγκόσμιο ή πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα, επειδή στον αγώνα συμμετείχαν… «μόνο» 12 Εθνικές Ομάδες από 6 χώρες. Δεν φταίνε κάτι οι αθλητές/αθλήτριές μας αν παγκοσμίως ο αριθμός των αθλητών/αθλητριών που εξασκούν συγκεκριμένο άθλημα δεν είναι τόσο αυξημένος ή αν οι κανονισμοί της παγκόσμιας ομοσπονδίας επιτρέπουν την πρόκριση στον ημιτελικό ή τελικό 2 Εθνικών Ομάδων (ίσως και περισσότερων) από κάθε χώρα. Είναι λοιπόν μεγάλη ευκαιρία ο κ. Υπουργός να δώσει λύση στο πρόβλημα αυτό που ορθώς ήδη από τις πρώτες ημέρες της
θητείας του εντόπισε ότι υπάρχει.
2. Ούτως ή άλλως, ο αγωνιστικός κανόνας ότι σε διεθνείς αγώνες συμμετέχει 1 Εθνική Ομάδα από κάθε χώρα δεν ισχύει για όλα τα αθλήματα. Σε αρκετά αθλήματα, και ομαδικά και ατομικά,μπορούν να συμμετέχουν νομίμως 2 (ίσως και περισσότερες) Εθνικές Ομάδες από κάθε χώρα. Στις περιπτώσεις αυτές, κρίσιμο κριτήριο για την αγωνιστική διάκριση θα πρέπει να είναι ο συνολικός αριθμός των συμμετεχόντων, ανεξάρτητα από το αν κάποιοι από αυτούς
προέρχονται από την ίδια χώρα, αφού εν τέλει όλοι οι συμμετέχοντες είναι ανταγωνιστές μεταξύ τους και όλοι προετοιμάζονται και αγωνίζονται για την υψηλότερη θέση και το μετάλλιο.
3. Σε επίπεδο υψηλού ανταγωνισμού της διοργάνωσης, δεν είναι πιο σημαντική» ή «δύσκολη» μια διοργάνωση με 8 Εθνικές Ομάδες από 8 χώρες έναντι μιας διοργάνωσης με 12 Εθνικές Ομάδες από 6 χώρες. Όλες αυτές οι περιπτώσεις είναι όμοιες και πρέπει να έχουν αντίστοιχη μεταχείριση.
4. Γενικότερα, η αναφορά της «χώρας» στον νόμο δεν αποτελεί επιτυχημένο όρο/κριτήριο, ιδίως αν αναλογιστεί κανείς ότι σε πολλά αθλήματα συμμετέχουν νόμιμα Εθνικές Ομάδες από μη αναγνωρισμένες «χώρες», π.χ. Αγγλία ή Σκωτία ή Βόρεια Ιρλανδία ή Ουαλία αντί για το αναγνωρισμένο Ηνωμένο Βασίλειο, Νησιά Φερόε αντί για την αναγνωρισμένη Δανία, Πουέρτο Ρίκο αντί για τις αναγνωρισμένες ΗΠΑ κλπ.
Για τους παραπάνω λόγους, προτείνεται η τροποποίηση της επίμαχης διάταξης ως εξής:
«Απαραίτητη προϋπόθεση για την αναγνώριση της εξαιρετικής αυτής αγωνιστικής διάκρισης είναι η συμμετοχή στη διοργάνωση οκτώ (8) εθνικών ομάδων προκειμένου για τα ομαδικά αθλήματα και για τα ατομικά αθλήματα η συμμετοχή οκτώ (8) τουλάχιστον αθλητών στο αγώνισμα που σημειώθηκε η διάκριση».
Είναι εκατοντάδες οι οικογένειες σε πολλά αθλήματα που αντιμετωπίζουν το πρόβλημα αυτό.
Είμαστε βέβαιοι ότι η Γενική Γραμματεία Αθλητισμού θα καταλάβει το δίκαιο του αιτήματός μας και θα βοηθήσει τα παιδιά μας να συνεχίσουν τον αθλητισμό με τον ίδιο ζήλο, ώστε να συνεχίσει να έχει η Ελλάδα μας σημαντικές διεθνείς επιτυχίες.
Η οπαδική βία είναι ένα πλέγμα αλληλένδετων παραγόντων. Το πολιτισμικό σοκ των φιλάθλων στην πόλη και το γήπεδο υποδοχής με την νίκη και την ήττα, η ικανότητα επίλυσης συγκρούσεων σε διομαδικό επίπεδο, σε ενδοπροσωπικό εκ μέρους των φιλάθλων και σε διακρατικό διασωματειακό , η ανάγκη να ανήκεις σε μια ομάδα που κερδίζει για να έχεις ατομικό status έστω στην παρέα ή στο κορίτσι σου, παίζουν τον δικό τους ρόλο. Η σημαία, η παρόρμηση να την κάψεις ή να την τυλίξεις στο σώμα (αν είναι πρέπον αυτό) για ένα ιδανικό όπως κάνανε παλαιότερα οι Καμικάζι που αυτοπουρπολούνταν για ένα ιδανικό παίζουν τον ρόλο τους. Η δοτή ταυτότητα του πατέρα στον γιο να υποστηρίζει την δική του ομάδα όπως γίνεται με τα κόμματα που ο πατέρας παραδίδει την δοτή ταυτότητα στον γιο ή τα επαγγέλματα του Γιατρού πατέρα ή Δικηγόρου πατέρα, επηρεάζουν την οπαδική βία αφού η παρέκκλιση δεν επιβραβεύεται από τον πατέρα αν δεν τιμωρείται κιόλας.
Η αναδυόμενη ενηλικίωση όπου 30αρηδες μένουμε με τους γονείς μας σπίτι (ή μας συντηρούν οικονομικά από την σύνταξη ακόμη και έγγαμους) αλλά είμαστε ανεξάρτητοι στον αθλητικό ή επαγγελματικό στίβο και αρένα, πολίτες που φορολογούμαστε με πόθεν έσχες από την ΑΑΔΕ και τον εκάστοτε Πρωθυπουργό όπως πρέπει ορθά να ελέγχει και να ξέρει σαν Πατέρας μιας Χώρας . παίζει τον ρόλο της στην ατομική μας ωριμότητα
Σας ευχαριστώ
Με εκτίμηση
Γεωργία Βαφοπούλου
Αρθρο 86.
Να εξετασθεί η μη υποχρέωση για όλες τις ερασιτεχνικες κατηγορίες ποδοσφαίρου έως τον 7.2026
και παράλληλα για ένα έτος(7.2025) να εκδώσουν Άδεια άσκησης επαγγέλματος οι Προπονητές ποδοσφαίρου.
Με την πρόταση αυτή δεν δημιουργείται πρόβλημα σε όλα τα σωματεία όλων των κατηγοριών ( υποχρέωση τωρα έχουν τα σωματεία Α Ερασιτεχνικής κατηγορίας για πρόσληψη Προπονητή) και παράλληλα χρόνο για την έκδοση της Άδειας άσκησης επαγγέλματος για τους προπονητές ποδοσφαίρου,ΣΥΝ δίνετε χρόνος για την αναγνώριση των προπονητών C από την ΓΓΑ.
Πάντως, βλέπω καλή διάθεση από πλευράς ΓΓΑ για επίλυση θεμάτων που απασχολούν τα σωματεία και τους προπονητές.
Αρθρο 86.
Να εξετασθεί η μη υποχρέωση για όλες τις ερασιτεχνικες κατηγορίες ποδοσφαίρου έως τον 7.2026
και παράλληλα για ένα έτος(7.2025) να εκδώσουν Άδεια άσκησης επαγγέλματος οι Προπονητές ποδοσφαίρου.
Με την πρόταση αυτή δεν δημιουργείται πρόβλημα σε όλα τα σωματεία όλων των κατηγοριών ( υποχρέωση τωρα έχουν τα σωματεία Α Ερασιτεχνικής κατηγορίας για πρόσληψη Προπονητή) και παράλληλα χρόνο για την έκδοση της Άδειας άσκησης επαγγέλματος για τους προπονητές ποδοσφαίρου,ΣΥΝ δίνετε χρόνος για την αναγνώριση των προπονητών C από την ΓΓΑ.
Πάντως, βλέπω καλή διάθεση από πλευράς ΓΓΑ για επίλυση θεμάτων που απασχολούν τα σωματεία και τους προπονητές.
Αρθρο 86.
Να εξετασθεί η μη υποχρέωση για όλες τις ερασιτεχνικες κατηγορίες ποδοσφαίρου έως τον 7.2026
και παράλληλα για ένα έτος(7.2025) να εκδώσουν Άδεια άσκησης επαγγέλματος οι Προπονητές ποδοσφαίρου.
Με την πρόταση αυτή δεν δημιουργείται πρόβλημα σε όλα τα σωματεία όλων των κατηγοριών ( υποχρέωση τωρα έχουν τα σωματεία Α Ερασιτεχνικής κατηγορίας για πρόσληψη Προπονητή) και παράλληλα χρόνο για την έκδοση της Άδειας άσκησης επαγγέλματος για τους προπονητές ποδοσφαίρου,ΣΥΝ δίνετε χρόνος για την αναγνώριση των προπονητών C από την ΓΓΑ.
Πάντως, βλέπω καλή διάθεση από πλευράς ΓΓΑ για επίλυση θεμάτων που απασχολούν τα σωματεία και τους προπονητές.
Αρθρο 86.
Να εξετασθεί η μη υποχρέωση για όλες τις ερασιτεχνικες κατηγορίες ποδοσφαίρου έως τον 7.2026
και παράλληλα για ένα έτος(7.2025) να εκδώσουν Άδεια άσκησης επαγγέλματος οι Προπονητές ποδοσφαίρου.
Με την πρόταση αυτή δεν δημιουργείται πρόβλημα σε όλα τα σωματεία όλων των κατηγοριών ( υποχρέωση τωρα έχουν τα σωματεία Α Ερασιτεχνικής κατηγορίας για πρόσληψη Προπονητή) και παράλληλα χρόνο για την έκδοση της Άδειας άσκησης επαγγέλματος για τους προπονητές ποδοσφαίρου,ΣΥΝ δίνετε χρόνος για την αναγνώριση των προπονητών C από την ΓΓΑ.
Πάντως, βλέπω καλή διάθεση από πλευράς ΓΓΑ για επίλυση θεμάτων που απασχολούν τα σωματεία και τους προπονητές.
Η διάταξη στο άρθρο 81 που αφορά στη θητεία των διοικητικών συμβουλίων ομοσπονδιών θα πρέπει πέραν του ορίου των τριών θητειών για τον πρόεδρο και των δυο θητειών ή 8 ετών για αντιπρόεδρο, γραμματέα και ταμία , να περιλαμβάνει τον χρονικό περιορισμό των θητειών σε 4 συνολικά , όλων των μελών του ΔΣ των ομοσπονδιών με ή χωρίς αξιώματα.
Αυτό θα βοηθήσει στην ανανέωση του προσωπικού διοίκησης των ομοσπονδιών καθώς και στον περιορισμό τυχόν εξαρτήσεων μελών των Δ.Σ. , με συμφέροντα που δεν βοηθούν στην ανάπτυξη του αθλητισμού.
Κύριε υπουργέ να σας συγχαρώ για την απόσυρση της αντισυνταγματικής διάταξης που αφορούσε τα όρια ηλικίας για την εκλογή στα Δ.Σ. σύλλογών και ομοσπονδιών
Και να σας θυμήσω ότι υπάρχει ακόμα μία φωτογραφική διάταξη που δίνει τη δυνατότητα σε όσους είναι μέτοχοι στοιχηματικών εταιρειών η διατηρούν πρακτορείο ΟΠΑΠ να μπορούν να εκλέγονται σε Δ.Σ. συλλόγων και ομοσπονδιών
Αρκεί να έχουν θέση από 1 έως 8 σε ολυμπιάδα
Αυτό πέρα από την ηθική του διάσταση που είναι τεράστια αγγίζει τα όρια της νομιμότητας αφού δίνει δυνατότητα μέλους ΔΣ συλλόγου ή ομοσπονδίας που διατηρεί πρακτορείο οπαπ να καλλιεργεί και ένα άθλημα όπως είδα το υδατοσφαίριση οι αγώνες του μετέχουν δελτίο προγνωστικών αγωνων του αθλήματος και εύχομαι στην αποκατάσταση και της ηθικής «Η γυναίκα του καίσαρα δεν πρέπει να ναι τίμια πρέπει και να φαίνεται» ευχαριστώ
H κατάργηση του εδάφιου 4 στο άρθο 81, αποκλείει την ανανέωση των Δ.Σ των ομοσπονδιών. Θεωρώ αναγκαία την διατήρηση του άρθρου. Ηλικιακοί περιορισμοί υπάρχουν στην ΕΟΕ, υπάρχουν στην υποχρεωτική συνταξιοδότηση των Δικαστικών, θα πρέπει να βρεθεί φόρμουλα συνταγματικότητας και διατήρηση του ηλικιακού περιορισμού.
Μέλος Δ.Σ ομοσπονδίας έχει θητεία 17 ετών ως Πρόεδρος Δ.Σ και άλλα 5 χρόνια ως Ταμίας, Γραμματέας ή Αντιπρόεδρος.Συνολικά πλέον των 20 ετών σε εκτελεστική θέση.Πρόεδρος δεν μπορεί να είναι.Μπορεί όμως να έχει άλλη εκτελστική θέση, πχ Γραμματέα, Αντιπροέδρου ή Ταμία καθώς δεν έχει συμπληρώσει 8ετία σε αυτές τις θέσεις?
Στο Κεφάλαιο Β’ του νόμου καθώς και στα άρθρα 78 και 79 περί διακριθέντων αθλητών, θα πρότεινα να μπορούν να λάβουν μόρια π.χ. 5% και οι αθλητές – αθλήτριες σε ομαδικά αθλήματα. που κατέκτησαν την 4η θέση σε πανελλήνιους αγώνες που διοργανώθηκαν, είτε από την αντίστοιχη Ομοσπονδία του αθλήματος, είτε σε Πανελλήνιους σχολικούς αγώνες.
Η παραπάνω πρόταση θεωρώ ότι θα συμβάλει και στην αναγνώριση της προσπάθεια για την ομάδα και τους συμμετέχοντες, που έφθασαν μέχρι την τελική φάση του πανελλήνιου πρωταθλήματος, ανεξαρτήτως της τελικής κατάταξης.
Ολοκληρώνοντας με την εφαρμογή της παραπάνω πρότασή μου, η ομάδα ανάλογα της βαθμολογικής κατάταξης θα έχει την εξής πριμοδότηση:
1. Για την 1η θέση σε Πανελλήνιους Αγώνες Σχολικούς ή των Ομοσπονδιών, 10%.
2. Για την 2η θέση σε Πανελλήνιους Αγώνες Σχολικούς ή των Ομοσπονδιών, 8%.
3. Για την 3η θέση σε Πανελλήνιους Αγώνες Σχολικούς ή των Ομοσπονδιών, 7%.
4. Για την 4η θέση σε Πανελλήνιους Αγώνες Σχολικούς ή των Ομοσπονδιών, 5%.
Η παραπάνω πρόταση εάν συμπεριληφθεί στο νομοσχέδιο, να έχει ισχύει και για την περίοδο 2023-2024.
Στο άρθρο 81 παρ.7 πρέπει να προβλεφθεί με κάποια διατύπωση η περίπτωση κάποιου/κάποιας να ασκεί «σκιωδώς» τα καθήκοντα του/της προέδρου μιας ομοσπονδίας από τη θέση του/της αντιπροέδρου ή ταμία, και προφανώς να απαγορευθεί. Οι 3 πλήρεις θητείες είναι υπερβολικά αρκετός χρόνος για να διοικήσει κάποιος/κάποια μία ομοσπονδία. Στη συνέχεια πρέπει να εξασφαλισθεί ότι θα υπάρχει πραγματική ανανέωση των διοικούντων, και όχι μόνο «στα χαρτιά»
Να καταργηθει το όριο ηλικίας για να γίνει κάποιος προπονητής. 50 χρονών εαν είσαι δεν μπορείς να δωσεις εξετάσεις και να πα΄ρει δίπλωμα !! Το θεωρώ ρατσιστικό κάποιος στα 50 να μην πορεί να γίνει προπονητής
ΕΘΧΑΡΙΣΤΩ
Bravo well