1. Το «Γενικό Λύκειο» αποτελεί εκπαιδευτική μονάδα δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης παροχής γενικής παιδείας και βαθμιαίας εμβάθυνσης και εξειδίκευσης στα επιμέρους γνωστικά αντικείμενα.
2. Σκοποί του Γενικού Λυκείου είναι ιδίως :
α) Η παροχή γενικής παιδείας υψηλού επιπέδου, που θα συμβάλλει στην ισόρροπη γνωστική συναισθηματική, πνευματική και σωματική ανάπτυξη όλων των μαθητών,
β) Η προαγωγή της κριτικής σκέψης, της πρωτοβουλίας, της δημιουργικότητας και των ικανοτήτων των μαθητών.
γ) Η καλλιέργεια της εθνικής, θρησκευτικής και πολιτισμικής μας κληρονομιάς αλλά και η προετοιμασία των νέων για την κοινωνία των ευρωπαίων πολιτών,
δ) Ο σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της διαφορετικότητας και της πολιτισμικής ετερότητας στο πλαίσιο μιας πολυπολιτισμικής κοινωνίας,
ε) Η ενδυνάμωση των αξιών της ελευθερίας, της δημοκρατίας, της συλλογικότητας και της αλληλεγγύης και η διαμόρφωση συνείδησης ενεργού πολίτη,
στ) Η διασφάλιση της ισορροπίας στη σχολική ζωή ούτως ώστε οι μαθητές να έχουν τη δυνατότητα να συνδυάζουν τη γνώση, τον ελεύθερο χρόνο, τη δημιουργία και τη συμμετοχή,
η) Η ανάπτυξη δεξιοτήτων εφαρμογής της γνώσης και επίλυσης προβλημάτων,
θ) Η καλλιέργεια της ικανότητας κάθε ατόμου για κριτική προσέγγιση και αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών πληροφορίας και επικοινωνιών και
ι) Η καλλιέργεια δεξιοτήτων που θα διευκολύνουν την πρόσβαση των μαθητών στην αγορά εργασίας.
Στο σχέδιο του νέου λυκείου, κατά την γνώμη μου, θα πρέπει να γίνουν αλλαγές στον τρόπο διεξαγωγής των εξετάσεων και στην αντιμετώπιση του μαθήματος της πληροφορικής.
Α) Για την πληροφορική
Το σχέδιο για το νέο λύκειο αντιμετωπίζει την πληροφορική σαν δεξιότητα και όχι σαν επιστήμη. Όμως η πληροφορική δεν ήταν ποτέ δεξιότητα, είναι η επιστήμη που έχει βοηθήσει την κοινωνία και τις άλλες επιστήμες να εξελιχθούν με ρυθμούς που πριν δεν ήταν δυνατόν να υπάρξουν. Αυτό το έκανε η πληροφορική με εργαλεία της τους υπολογιστές και δεν το έκαναν οι υπολογιστές από μόνοι του, κάποιοι προγραμμάτισαν τους υπολογιστές και αυτοί ήταν οι επιστήμονες της πληροφορικής.
Η δεξιότητα είναι η χρήση των υπολογιστών (μετά δηλαδή τον προγραμματισμό των υπολογιστών από τον επιστήμονα της πληροφορικής). Η δεξιότητα αυτή είναι επίσης απαραίτητη στην σύγχρονη κοινωνία και την σύγχρονη αγορά εργασίας και θα πρέπει να καλλιεργηθεί. Δεν είναι σαν το ποδήλατο που το μαθαίνεις μια φορά και δεν το ξεχνάς πότε, ο κόσμος των υπολογιστών αλλάζει συνέχεια και ότι έχουμε διδαχθεί χθες δεν είναι αρκετό ώστε να καταλάβουμε και να χρησιμοποιήσουμε σωστά τους υπολογιστές σήμερα.
Το βασικότερο μάθημα της πληροφορικής στο λύκειο είναι η Ανάπτυξη Εφαρμογών. Το μάθημα Ανάπτυξης Εφαρμογών είναι από τα λίγα μαθήματα στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση που δεν απαιτεί μοναδικές λύσεις στα προβλήματα που ασχολείται (δεν είναι κλειστά προβλήματα), ο κάθε μαθητής μπορεί να δώσει διαφορετική λύση του προβλήματος, έτσι ο μαθητής μπαίνει στην διαδικασία να σκεφτεί και να δει με διαφορετικό τρόπο τα προβλήματα, να μην βασίζεται σε τρόπους επίλυσης που έχει διδαχθεί αλλά να βρίσκει δικούς του. Η Ανάπτυξη εφαρμογών λοιπόν είναι ένα μάθημα που καλλιεργεί την σκέψη και θα πρέπει κατά την γνώμη μου να διδάσκεται στα παιδιά του λυκείου είτε έχουν σκοπό να σπουδάσουν κάτι σχετικό με την πληροφορική είτε όχι.
Ξέροντας επίσης ότι:
– Περίπου το 30% των σχολών της σημερινής τεχνολογικής κατεύθυνσης είναι τμήματα πληροφορικής.
– Οι σχολές των πολυτεχνείων, οι σχολές θετικών επιστημών και οι οικονομικές σχολές στο πρόγραμμα σπουδών τους έχουν πάρα πολλά μαθήματα προγραμματισμού
Εκτιμώ ότι είναι λάθος οι μαθητές που θα σπουδάσουν στις παραπάνω σχολές να μην έχουν στο λύκειο μάθημα Αλγοριθμικής – Προγραμματισμού.
Μπορείτε να ρωτήσετε τους φοιτητές των σχολών αυτών που προέρχονται από την τεχνολογική κατεύθυνση να σας πουν αν τους βοήθησε ή όχι το μάθημα της ανάπτυξης εφαρμογών. Ρωτήστε επίσης τους φοιτητές που είναι στις σχολές αυτές και δεν προέρχονται από την τεχνολογική κατεύθυνση να σας που αν θα ήθελαν να είχαν διδαχθεί στο λύκειο το μάθημα τις ανάπτυξης εφαρμογών.
Η πρόταση μου για το λύκειο σχετικά με τα μαθήματα της πληροφορικής είναι:
1) Το μάθημα εφαρμογές πληροφορικής στην Α’ Λυκείου να είναι βασικό μάθημα γενικής παιδείας και όχι επιλογής και να χαρακτηριστεί εργαστηριακό.
2) Δίωρο μάθημα Γενικής Παιδείας εφαρμογές πληροφορικής στη Β’ Λυκείου που θα έχει σαν αντικείμενο την ασφαλή χρήση των υπολογιστών κυρίως στο διαδίκτυο.
3) Στη Γ΄ Τάξη Γενικού Λυκείου στα μαθήματα της Ομάδας Προσανατολισμού των Θετικών Σπουδών να υπάρχει μάθημα Πληροφορικής πανελλαδικός εξεταζόμενο ως εξής:
i) Φυσική, έξι (6) ωρών,
ii) Μαθηματικά, οκτώ (8) ωρών, ή Βιολογία οκτώ (8) ωρών
iii) Χημεία, έξι (6) ωρών ή Προγραμματισμός και Επίλυση Προβλήματος (Εναλλακτικά: Αλγόριθμοι και Προγραμματισμός), έξι (6) ωρών
Β) για τις εξετάσεις
1. Για τις εξετάσεις εισαγωγής στις σχολές της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, κατά την γνώμη μου, ο αριθμός των μαθημάτων που θα εξεταστούν οι μαθητές παίζει ελάχιστο ρόλο. Μιας και ο κάθε μαθητής θα έχει πιο λίγα μαθήματα να προετοιμαστεί, ο χρόνος προετοιμασίας για το κάθε μάθημα θα είναι περισσότερος, αυτό θα οδηγήσει σε καλύτερες επιδόσεις στα εξεταζόμενα μαθήματα.
Για να μην έχουμε πάρα πολλούς υψηλούς βαθμούς στα εξεταζόμενα μαθήματα και να υπάρχουν βαθμοί σε όλες τις κλίμακες της βαθμολογίας, ώστε να διαμορφώνονται οι βάσεις των σχολών πιο σωστά (να υπάρχει διαφορά ανάμεσα στη βάση κάθε σχολής), θα πρέπει τα εξεταζόμενα θέματα να γίνουν πιο δύσκολα.
Για τον μαθητή στην ουσία το μόνο που αλλάζει είναι ότι θα διαβάζει πιο λίγα μαθήματα, σε κάθε μάθημα όμως θα πρέπει να αφιερώνει περισσότερο χρόνο αν θέλει να αντεπεξέλθει στον μεγαλύτερο βαθμό δυσκολίας των εξετάσεων.
Στην ουσία ο κάθε μαθητής σε ένα σύστημα εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευσης με εξετάσεις στο λύκειο, είτε διαγωνίζεται σε τέσσερα είτε σε έξι είτε σε δέκα μαθήματα, θα πρέπει να αφιερώσει όλο τον διαθέσιμο χρόνο του για να μπορέσει να διακριθεί. Αν πάει στην λογική λιγότερα μαθήματα λιγότερος χρόνος και κόπος προετοιμασίας, κάποιος άλλος που θα κοπιάσει περισσότερο θα είναι πιο μπροστά από αυτόν.
2. Για τις εξετάσεις σε κάθε τάξη του λυκείου, μιας και ο βαθμός όλων των τάξεων θα μετράει πλέον στον βαθμό εισαγωγής στην τριτοβάθμια, σαν αποτέλεσμα θα έχουμε, κατά την γνώμη μου πάντα, να αρχίζουν οι μαθητές τα φροντιστήρια από πιο νωρίς και για περισσότερα μαθήματα μιας και όλα τα μαθήματα θα μετράνε το ίδιο στον υπολογισμό του βαθμού κάθε τάξης.
Αν λοιπόν μας ενδιαφέρει ο μαθητής να λαμβάνει γνώση γενικής παιδείας στο λύκειο και όχι να προετοιμάζετε απλά για τις σχολές της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, η πρόταση μου είναι να βγουν τελείως οι εξετάσεις εισαγωγής για την τριτοβάθμια από το λύκειο. Θα μπορούσαν να την αναλάβουν οι σχολές τις τριτοβάθμιας και ανά ομάδα σχολών να κάνει τις δικές της εξετάσεις. Θα μπορούσε επίσης οι μαθητές μετά το λύκειο για ένα έτος να προετοιμάζονται στα μαθήματα ή ότι άλλο απαιτούν οι σχολές για την εισαγωγή τους σε αυτές.
Γεώργιος Κ.
Όπως φαίνεται και από τις επιμέρους παρατηρήσεις μας, τόσο για το Γενικό όσο και για το Επαγγελματικό Λύκειο, το ΣΝ πρέπει να αποσυρθεί.
Να μην κατατεθεί για άμεση και κατεπείγουσα ψήφιση.
Να συζητηθεί με όλους τους ενδιαφερόμενους και να κατατεθεί αργότερα.
Δεν είναι δυνατόν να εφαρμοστεί, πόσο μάλλον από τον επόμενο Σεπτέμβριο.
Στους στόχους του Λυκείου θα πρέπει επιτέλους να εισαχθούν και ποιοτικά στοιχεία με συγκεκριμένο τρόπο. Για παράδειγμα στην γενική αναφορά για συμμετοχή θα πρέπει να προστεθεί «συμμετοχή στη λειτουργία του σχολείου».
Επίσης, στους στόχους πρέπει να περιλαμβάνονται κοινωνικές δεξιότητες και αρχές δημοκρατικής συνύπαρξης: «συνεργασία με άλλους μαθητές και λειτουργία σε ομάδες»
Τέλος, κρίσιμο είναι να τεθούν και άυλοι στόχοι, για παράδειγμα ψυχολογικοί:
«ηρεμία, χαρά και ευτυχία»
Η παντελής απουσία της Πληροφορικής στο Λύκειο οδηγεί στην πλήρη απαξίωση του μαθήματος. Ανατρέχω στους τελευταίους 3 σκοπούς του Γενικού Λυκείου:
η) Η ανάπτυξη δεξιοτήτων εφαρμογής της γνώσης και επίλυσης προβλημάτων,
θ) Η καλλιέργεια της ικανότητας κάθε ατόμου για κριτική προσέγγιση και αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών πληροφορίας και επικοινωνιών και
ι) Η καλλιέργεια δεξιοτήτων που θα διευκολύνουν την πρόσβαση των μαθητών στην αγορά εργασίας
Ωραία διατυπωμένοι, εύστοχοι και περιεκτικοί…αλλά πώς?
Όταν προσφέρετε ένα μάθημα επιλογής στην Α΄Λυκείου, που όπως καλά θα ξέρετε ΔΕΝ μπορούν να καλυφθούν όλες οι απαιτήσεις για πρακτικούς λόγους, πως θα υλοποιηθούν οι στόχοι αν δε διδάσκεται ο μαθητής την Πληροφορική? Θεωρούμε δεδομένο ότι ο μαθητής γνωρίζει χωρίς να του έχουμε διδάξει! Τα όσα διδάχθηκε στο Γυμνάσιο, ακόμα και στο 2ωρο που εισηγείστε δεν είναι αρκετά για να καλύψουν τις ανάγκες του Λυκείου. Η πρόταση για μία σπειροειδή μέθοδο διδασκαλίας του μαθήματος της Πληροφορικής, ξεκινώντας από το δημοτικό μέχρι και το λύκειο, είναι κάτι που πρέπει να αποφασιστεί, αλλιώς σύγχρονο σχολείο ΔΕΝ μπορεί να υπάρξει! Αν η νέα προσέγγιση και αναδιάρθρωση των αναλυτικών προγραμμάτων παραμείνει όπως την εισηγείστε, απλά αποκλείουμε και στερούμε από τα παιδιά τη δυνατότητα να μάθουν, να δημιουργούν και να αξιοποιούν εργαλεία των νέων τεχνολογιών, εφόδια απαραίτητα και για τη συνέχιση της πορείας τους (επαγγελματική ή ακαδημαϊκή).
Σας ευχαριστώ,
Σταυρούλα Μιχαήλ – καθηγήτρια Πληροφορικής – MSc Παιδαγωγικών Επιστημών
Προς την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου και τους Εμπειρογνώμονες Επιστημονικής Εποπτείας και Εμπειρογνώμονες για την εκπόνηση των Προγραμμάτων σπουδών του Γενικού Λυκείου
Γιατί δεν πρέπει να λείπει η επιστήμη της Πληροφορικής από το Λύκειο
Είναι προφανές ότι η ραγδαία εξέλιξη των Τεχνολογιών της Πληροφορίας και της Επικοινωνίας (ΤΠΕ)* που χαρακτηρίζει την εποχή μας καθώς και η εξάπλωση των υπολογιστικών και δικτυακών τεχνολογιών σε όλους σχεδόν τους τομείς της ανθρώπινης δραστηριότητας επηρεάζουν σημαντικά τα κοινωνικά δεδομένα και διαμορφώνουν νέες τάσεις (ΔΕΠΠΣ-ΑΠΣ Πληροφορικής, 2001). Το σχολείο πρέπει να προσφέρει τα κατάλληλα εφόδια στους μαθητές για να μπορέσουν να αντιμετωπίσουν τις νέες προκλήσεις.
Όπως πολύ σωστά αναφέρθηκε στην ανακοίνωση της Ε.Τ.Π.Ε. «Η επιστημονική, τεχνολογική και παιδαγωγική γνώση της Πληροφορικής από την πρωτοβάθμια εκπαίδευση προετοιμάζει για τη ραγδαία εξελισσόμενη κοινωνία, αναπτύσσει πνευματικές δεξιότητες υψηλού επιπέδου, ενθαρρύνει τη δημιουργικότητα και την καινοτομία».
Η τάση παγκοσμίως είναι η ενίσχυση της υπολογιστικής εκπαίδευσης στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση και αυτό διαπιστώνεται εύκολα από τις παρεμβάσεις στα προγράμματα σπουδών σε ΗΠΑ (2010), Γερμανία (2009), Καναδά (2008) και Ισραήλ (2008) και αν ρίξουμε μια ματιά στα στοιχεία που δίνονται για τη Διδασκαλία αντικειμένων Πληροφορικής στα σχολικά προγράμματα του Λυκείου στις χώρες της Ε.Ε.**(Δαβράζος & Γαλάνης 2008).
Κατά συνέπεια από το «ψηφιακό σχολείο» που οραματίζεται η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου, δεν μπορούν να λείπουν τα μαθήματα της Πληροφορικής. Εξάλλου η αναγκαιότητα αυτή διατυπώνεται στο άρθρο 1 παράγραφος 2 η), θ) και ι). Κάτι τέτοιο θα οδηγούσε σε πληροφορικό αναλφαβητισμό. Ο τεχνολογικός ή ψηφιακός αναλφαβητισμός είναι μία από τις μορφές αναλφαβητισμού (Φακιολάς, 2006). Ο τεχνολογικός αλφαβητισμός, η κατανόηση βασικών εννοιών της Πληροφορικής, και η ανάπτυξη σχετικών δεξιοτήτων θεωρούνται σήμερα τμήμα του πυρήνα των βασικών γνώσεων, αντίστοιχης σπουδαιότητας µε την ανάγνωση, τη γραφή, τα μαθηματικά και τις φυσικές επιστήμες (ACM, 1997).
Επομένως θα πρέπει η Πληροφορική να ενταχθεί σε κάθε βαθμίδα και όχι να απουσιάζει από το Λύκειο, όπως φαίνεται από το Νέο εκπαιδευτικό σύστημα στο Άρθρο 02: Διάρθρωση Εκπαιδευτικών Προγραμμάτων του Σχεδίου Νόμου.
Όπως γνωρίζουμε από την πλειονότητα των σχολών της Τριτοβάθμιας εκπαίδευσης απαιτείται οι μαθητές που εισάγονται να έχουν γνώσεις πληροφορικής και ειδικότερα οι σχολές της θετικής και τεχνολογικής κατεύθυνσης θεωρούν τη γνώση αυτή προαπαιτούμενη. Η επιστήμη της πληροφορικής διδάσκεται κατά κόρον στην Τριτοβάθμια εκπαίδευση και θεωρείται με τη σειρά της προαπαιτούμενο στην αγορά εργασίας.
Την εποχή που αναπτύσσεται η επιστήμη της ρομποτικής, που αποτελεί συνδυασμό πολλών κλάδων άλλων επιστημών, το μάθημα της επιστήμης της Πληροφορικής πρέπει να διδάσκεται ως αυτοτελές, υποχρεωτικό, εξεταζόμενο διδακτικό αντικείμενό σε κάθε τάξη και σε κάθε τύπο Λυκείου και ο βαθμός του μαθήματος να υπολογίζεται στο μέσο όρο της βαθμολογίας για την προαγωγή και την απόλυση των μαθητών. Αυτό θα αποτελέσει και το συνδετικό κρίκο ανάμεσα στη Δευτεροβάθμια και την τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Με εκτίμηση
Αρχοντούλα Σαββιδάκη
Εκπαιδευτικός Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης
* Στο παρόν κείμενο, καθώς και σε όλα τα σχετικά, αποδεχόμαστε την απόδοση των όρων Informatics, Informatics technology και Information technology όπως αυτοί αποδίδονται στο: Informatics for secondary education – A curriculum for schools, UNESCO, Paris 1994 (Produced by a working party of the International Federation for Information Processing (IFIP) under the auspices of UNESCO 1994).
Informatics – Πληροφορική: Η επιστήμη η οποία ασχολείται με το σχεδιασμό, την υλοποίηση, την αξιολόγηση, τη χρήση και τη διαχείριση συστημάτων επεξεργασίας πληροφοριών, λαμβάνοντας υπόψη το υλικό (hardware), το λογισμικό (software), τις απόψεις ατόμων και οργανισμών και τις συνέπειες στη βιομηχανία, το εμπόριο, την πολιτική και τη διακυβέρνηση.
Informatics technology – Πληροφορική Τεχνολογία (ΠΤ): Οι εφαρμογές της Πληροφορικής.
Information technology – Τεχνολογία της Πληροφορίας (ΤΠ): Ο συνδυασμός της ΠΤ με άλλες σχετικές τεχνολογίες. {Τον όρο Informa-tion and Communication Technology, που χρησιμοποιείται τελευταία, τον αποδίδουμε ως Τεχνολογία της Πληροφορίας και της Επικοινωνίας (ΤΠΕ)}.
** Διδασκαλία αντικειμένων Πληροφορικής στα σχολικά προγράμματα του Λυκείου στις χώρες της Ε.Ε. (ΒΕΛΓΙΟ, ΔΑΝΙΑ, ΓΕΡΜΑΝΙΑ, ΙΣΠΑΝΙΑ, ΓΑΛΛΙΑ, ΙΡΛΑΝΔΙΑ, ΛΟΥΞΕΜΒΟΥΡΓΟ, ΟΛΛΑΝΔΙΑ, ΑΥΣΤΡΙΑ, ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑ, ΦΙΝΛΑΝΔΙΑ, ΣΟΥΗΔΙΑ, ΗΝΩΜΕΝΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ, ΙΣΛΑΝΔΙΑ, ΝΟΡΒΗΓΙΑ, ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ, ΤΣΕΧΙΑ, ΛΙΘΟΥΑΝΙΑ, ΛΕΤΟΝΙΑ, ΟΥΓΓΑΡΙΑ, ΜΑΛΤΑ, ΠΟΛΩΝΙΑ, ΡΟΥΜΑΝΙΑ, ΣΛΟΒΕΝΙΑ, ΣΛOΒΑΚΙΑ)
Εκμάθηση Επεξεργασίας κειμένου, Λογιστικών φύλλων, κ.λπ – Σε όλες τις χώρες εκτός Μάλτας
Εκμάθηση αναζήτησης πληροφοριών σε CD-RΟM ή στο INTERNET – Σε όλες τις χώρες εκτός Μάλτας
Επικοινωνία μέσω δικτύων – Σε όλες τις χώρες εκτός Μάλτας
Χρήση ΤΠΕ για την επέκταση των γνώσεων σε συγκεκριμένο αντικείμενο – Σε όλες τις χώρες εκτός Σουηδίας, Βουλγαρίας, Ουγγαρίας και Ρουμανίας
Ανάπτυξη ικανοτήτων προγραμματισμού* – Σε όλες τις χώρες εκτός Βέλγιο, Ισπανία, Γαλλία, Ιρλανδία, Ολλανδία, και Ισλανδία
Η ανάπτυξη των ικανοτήτων προγραμματισμού μπορεί να περιλαμβάνει την κατανόηση της λογικής στην οποία βασίζονται οι υπολογιστές και/ή την απόκτηση βασικών δεξιοτήτων που απαιτούνται για τη δημιουργία απλών προγραμμάτων
•Βέλγιο: ισχύει το ίδιο και στις 3 κοινότητες: Γαλλόφωνη, Γερμανόφωνη, Φλαμανδική.
•Φινλανδία: τα προγράμματα διδασκαλίας σχεδιάζονται σε τοπικό επίπεδο και βασίζονται στο βασικό εθνικό πρόγραμμα.Τα σχολεία καθορίζουν τα διδακτικά αντικείμενα, βασισμένα στον εθνικό σχεδιασμό.
•Σουηδία: Οι δεξιότητες που πρέπει να αποκτηθούν δεν αναλύονται διεξοδικά στο αναλυτικό πρόγραμμα, αλλά περιλαμβάνουν τα προαναφερόμενα πεδία.
•Σουηδία και Μάλτα: Υπάρχει η δυνατότητα προαιρετικών μαθημάτων για την ανάπτυξη προγραμματιστικών δεξιοτήτων.
•Ηνωμένο Βασίλειο: Στο στάδιο 4, δηλαδή κατά τα δύο πρώτα χρόνια του Λυκείου, η Πληροφορική αποτελεί ένα ξεχωριστό υποχρεωτικό αντικείμενο μόνο στην Αγγλία, αλλά διδάσκεται ευρέως και στην Ουαλία. Στη Βόρεια Ιρλανδία, το αναλυτικό πρόγραμμα, το οποίο δεν κάνει ειδική αναφορά στην επικοινωνία μέσω διαδικτύου, τελεί υπό αναθεώρηση. Στη μετα-υποχρεωτική εκπαίδευση, δεν υπάρχει υποχρεωτικό αναλυτικό πρόγραμμα πουθενά στην Αγγλία, Ουαλία και Β.Ιρλανδία.
•Ιταλία: Η Πληροφορική δεν περιλαμβάνεται στο υποχρεωτικό πρόγραμμα σπουδών του Λυκείου
•Λιχνενστάιν, Εσθονία, Κύπρος: δεν υπάρχουν στοιχεία
Στοιχεία για την Κύπρο: Το Α.Π.Σ. Πληροφορικής στις δυο πρώτες τάξεις του Λυκείου περιλαμβάνει τη γλώσσα προγραμματισμού Visual Basic, όπου οι μαθητές καλούνται να εξοικειωθούν με τις βασικές δομές προγραμματισμού και να γράφουν απλά προγράμματα σε Visual Basic, το περιβάλλον δημιουργίας βάσεων δεδομένων Access, την αρχιτεκτονική του υπολογιστή και την αντιμετώπιση βλαβών – προβλημάτων του υπολογιστή. Στην Γ’ Λυκείου, σύμφωνα με το κυπριακό Α.Π.Σ., διδάσκεται ο προγραμματισμός με χρήση της γλώσσας Pascal. Δηλαδή, στους Κύπριους μαθητές προσφέρεται η δυνατότητα να αποκτήσουν εξοικείωση με τον προγραμματισμό σε πραγματική γλώσσα.
Πηγές:
1. ACM, (1997). ACM model high school computer science curriculum. Ανακτήθηκε 25/2/2013, από τη διεύθυνση http://www.acm.org/education /hscur/index.html
2. EURYDICE «Key Data on Information and Communication Technology in Schools in Europe», 2004 Edition
http://eacea.ec.europa.eu/education/eurydice/documents/key_data_series/048EN.pdf
3. ΔΕΠΠΣ-ΑΠΣ Πληροφορικής, (2001). ΔΙΑΘΕΜΑΤΙΚΟ ΕΝΙΑΙΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ (ΔΕΠΠΣ). Ανακτήθηκε 15/1/2013, από τη διεύθυνση http://www.pi-schools.gr/programs/depps/
4. Παιδαγωγικό Ινστιτούτο Κύπρου http://www.sepdem.gr/Z_Arxeia/didPlhrLyk.pdf
5. Δαβράζος, Γρ. & Γαλάνης, Β. (2008). Σύγκριση Αναλυτικών Προγραμμάτων Σπουδών Πληροφορικής Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Ελλάδος και Κύπρου. 4ο Συνέδριο Διδακτική Πληροφορικής. Ανακτήθηκε 12/8/2013, από τη διεύθυνση http://www.etpe.eu/new/custom/pdf/etpe1049.pdf
6. Φακιολάς, Ν. (2006). ΑΙΤΙΑ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ ΤΟΥ ΑΝΑΛΦΑΒΗΤΙΣΜΟΥ. Ανακτήθηκε 25/2/2013, από τη διεύθυνση http://www.grsr.gr/preview.php?c_id=226
Αποτελεί πάγια τακτική του Υπουργείου Παιδείας, να χρησιμοποιεί πομπώδεις επιθετικούς προσδιορισμούς για να χαρακτηρίσει τις όποιες ρυθμιστικές κινήσεις του, σχετικά με τον τρόπο εισαγωγής των μαθητών στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Σίγουρα το επίμαχο σχέδιο Νόμου, αποτελεί μια βελτιωτική ενέργεια σε κάποιους τομείς, προσπαθώντας να απαλλάξει τη διαδικασία από στρεβλώσεις του ισχύοντος συστήματος. Την ίδια στιγμή, αποτελεί μια φτωχή σε ιδέες και ουσία πρόταση, αφού λειτουργεί αποσπασματικά, χωρίς να λαμβάνει υπόψη της την αλυσιδωτή αλληλουχία της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Με λίγα λόγια, δεν επιτρέπει η λογική, να εστιάζεις σε μεταβολές του τρόπου εξέτασης των μαθητών, απλά και μόνο για να επαναπροσδιορίσεις τη μέθοδο επιλογής του δυναμικού της Χώρας, που κρίνεται ικανό να σπουδάσει στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Καινοτομία και μεταρρύθμιση επέρχεται ως αποτέλεσμα της καθολικής επανεξέτασης των σκοπών της ίδιας της εκπαίδευσης, αντιμετωπίζοντάς τη ως μέσο για επίτευξη μετρήσιμων στόχων. Σίγουρα στην εποχή μας δεν υπάρχουν περιθώρια για αόριστες γενικεύσεις και εξιδανικευμένους ή ουτοπικούς στόχους.
Επί της ουσίας, θλίβομαι όταν για πολλοστή φορά, μεμψιμοιρούμε προσπαθώντας να προστατέψουμε συντεχνιακά συμφέροντα.
Προφανώς και η χρήση υπολογιστών και διαδικτύου θα πρέπει να πραγματοποιείται στο Δημοτικό. Τα παιδιά μας πλέον γεννιούνται, έχοντας αυτονόητη την παρουσία της διαδραστικής οθόνης στη ζωή τους. Αυτό που απαιτείται λοιπόν, είναι η εκπαίδευσή τους από μικρή ηλικία, τόσο στη χρήση των υπολογιστών, όσο και στην εδραίωση μέσων αυτοπροστασίας τους στο χώρο του διαδικτύου. Αλήθεια, θεωρεί κανείς σοβαρό, το σχολείο να έρχεται εκ των υστέρων να ορίσει κανόνες χρήσης, όταν τα παιδιά θα είναι ήδη εξοικειωμένα στην ασύδοτη χρήση του μέσου;
Ευτυχής εξέλιξη είναι επίσης ο ορισμός της Χημείας, ως ενός εκ των τεσσάρων προς εξέταση μαθημάτων, για τους υποψήφιους μαθητές της αντίστοιχης Θετικής Κατεύθυνσης. Η στρέβλωση αυτή του συστήματος, που πεισματικά το Υπουργείο υπερασπίστηκε τα – αρκετά δυστυχώς – τελευταία χρόνια, διορθώνεται με την πρόταση Νόμου. Ευελπιστώ βέβαια, να συνδυαστεί με μια γενναία αναθεώρηση του Αναλυτικού Προγράμματος του αντικειμένου, γιατί είναι αδιανόητο να διδάσκονται μόλις τρία κεφάλαια ύλης στην τελευταία τάξη του Γενικού Λυκείου. Όπως και στη Φυσική, έτσι και στη Χημεία, χρειάζεται διεύρυνση της προς εξέταση Ύλης, με μικρότερες όμως απαιτήσεις εμβάθυνσης.
Αδικούνται τα επιστημονικά αντικείμενα και βέβαια κατ’ επέκταση οι μαθητές μας, όταν καλούνται να εξεταστούν σε ακραίας δυσκολίας ή ενδεχομένως και αμφίβολης επιστημονικής ορθότητας θέματα (όπως μας συνήθισε τα τελευταία χρόνια η Φυσική), που απλώς προσπαθούν να πρωτοτυπήσουν, σε μια εποχή που η υφιστάμενη ύλη αποδεικνύεται εξαντλημένη.
Σχετικά τα μαθήματα γενικής παιδείας, δε θα έπρεπε να αποτελούν μέρος του Ωρολογίου Προγράμματος της τελευταίας τάξης του Λυκείου. Φαντάζει ειρωνικό τη στιγμή που οι μαθητές μας δίνουν μια σημαντική μάχη για τη ζωή τους, να απασχολούνται με αντικείμενα άσχετα με αυτά που πραγματικά τους ενδιαφέρουν. Η Γ’ Λυκείου θα έπρεπε να είναι καθολικά αφιερωμένη στα αντικείμενα εξέτασης σε Εθνικό επίπεδο. Άλλωστε, τα προηγούμενα έντεκα χρόνια σχολικού βίου, κρίνονται ως υπερεπαρκής χρόνος για εδραίωση ερεθισμάτων επί των υπόλοιπων επιστημονικών πεδίων.
Ως προς τα σχόλια αρκετών συναδέλφων – κάτι μεταξύ ευχών και κατάρων – ότι θα πρέπει να δομηθεί ένα νέο σύστημα που να πατάξει την παραπαιδεία. Έχοντας υπηρετήσει επί σειρά ετών και ως φροντιστής, αλλά και σήμερα, ως εκπαιδευτικός της Δημόσιας Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, κατέληξα σε ένα συμπέρασμα, προφανώς αυστηρά προσωπικό. Ότι δηλαδή όταν δομούμε ένα σύστημα εκπαίδευσης – βέβαια όπως προείπα εδώ μιλάμε απλά για εξεταστικό σύστημα – οφείλουμε να μη λαμβάνουμε υπόψη αυτόν τον παράγοντα. Αν το σύστημα δομηθεί ορθά, προφανώς θα μειωθεί η ανάγκη που εξυπηρετείται από τη φροντιστηριακή εκπαίδευση.
Άλλωστε στην παραπαιδεία υπήρξε, στο παρελθόν τουλάχιστον, πολύς… παράς, αλλά καθόλου παιδεία. Εκτός κι αν κάποιοι πιστεύουν ότι το να «ντοπάρεις» μαθητές για να έχουν υψηλή επίδοση στις εξετάσεις, αποτελεί κέρδος ζωής.
Με τιμή,
Σ. Ασημέλλης
Στους σκοπούς του Γενικού Λυκείου αναφέρεται η ισόρροπη γνωστική, συναισθηματική, πνευματική και σωματική ανάπτυξη όλων των μαθητών, κτλ.
Παρόλα αυτά σημαντικές προϋποθέσεις για την επίτευξη του στόχου δεν υπάρχουν στο παρουσιαζόμενο κείμενο. Το προτεινόμενο «Νέο Λύκειο» φαίνεται να επιστρέφει κυρίως σε παραδοσιακές, ξεκομμένες από τη ζωή θεωρητικές γνώσεις.
Αντικείμενα που σχετίζονται με τη ζωή και τα ενδιαφέροντα των σημερινών εφήβων μοιάζει να αγνοούνται παντελώς. Για παράδειγμα, λείπει εντελώς η Αγωγή Υγείας ένα αντικείμενο που σχετίζεται άμεσα με την καθημερινότητα και θα μπορούσε να συνεισφέρει άμεσα και ουσιαστικά στη γνωστική, συναισθηματική, πνευματική και σωματική ανάπτυξη όλων των μαθητών, τη στιγμή που μαθαίνει στον/στην έφηβο/η να κάνει σωστές επιλογές.
Η έλλειψη γίνεται ακατανόητη όταν κανείς γνωρίζει ότι η χώρα μας έχει, δυστυχώς, τα πρωτεία στο (νεανικό) κάπνισμα, αλλά και στις αμβλώσεις, στην έξαρση σοβαρών μεταδοτικών ασθενειών όπως το AIDS και οι ηπατίτιδες, στη παχυσαρκία, στο αλκοολισμό κ.λ.π.
Θα περίμενε κανείς το Υπουργείο Παιδείας όχι να αδιαφορεί για τις σύγχρονες ανάγκες των εφήβων της χώρας μας αλλά να ηγείται της σχετικής προσπάθειας. Θα περίμενε κανείς το Υπουργείο Παιδείας να εγγυάται την παροχή σταθερής και μόνιμης Αγωγή Υγείας στους νέους μας, σε όλες τις τάξεις του Λυκείου (γενικού και τεχνικού).
Θα ηθελα να επισημάνω ότι στο σχέδιο νομού για το νεο Λύκειο δεν υπάρχει κάποια πρόβλεψη για τα Μουσικά Λύκεια τα οποία μετά απο 25 χρόνια λειτουργίας αποτελούν κατα τη γνωμη μου ένα ιδιαιτερο και παραλληλα σημαντικό στοιχείο της Ελληνικης Δημόσιας Εκπαίδευσης .Αυτα τα σχολεία δίνουν την δυνατότητα σε πολλούς μαθητές να γνωρίσουν ένα ζωντανό κομμάτι της εθνικής πολιτισμικής μας κληρονομιάς που αποτελεί σύμφωνα με το παραπάνω σχέδιο ένα απο τους κύριους στόχους τόσο του εκπαιδευτικού μας συστήματος έν γενει πόσο και της συγκεκριμένης μεταριθμυστικης πρότασης
Ευχαριστώ
Μ.Ε
Με μεγάλη λύπη σας πληροφορώ πως η παιδεία που προσφέρεται στους μαθητές μας δεν οδηγεί στην ισόρροπη ανάπτυξη τους. Ούτε και επιτρέπει στους νέους μας να αναπτύξουν όλες εκείνες τις κοινωνικές δεξιότητες που είναι απαραίτητες για την ένταξη τους στην πολυπολιτισμική κοινωνία που ζούμε. Σχεδόν όλοι οι σκοποί του Γενικού Λυκείου δεν πραγματοποιούνται όταν ο μαθητής έχει στο ωρολόγιο πρόγραμμα του τόσες λίγες διδακτικές ώρες ΦΥΣΙΚΗ ΑΓΩΓΗ και παντελή έλλειψη άλλων τρόπων έκφρασης, δημιουργίας, εκτόνωσης. Μέσα από τις παρεξηγημένες και παραπεταμένες αυτές δραστηριότητες, που στο ιστορικό μας παρελθόν ήταν βασικές και απαραίτητες, ο άνθρωπος μαθαίνει το σώμα του και τις κινητικές του ικανότητες, αναγνωρίζει τη δυναμικότητα που έχει η προσωπικότητα του και τις δυνατότητες βελτίωσης και αλλαγής της μέσα στο χρόνο, μαθαίνει να σέβεται κανόνες και όρια, δέχεται και αξιοποιεί το ρόλο που καλείται να παίξει μέσα σε ένα σύνολο-ομάδα, αποκτά αυτογνωσία και αποδέχεται την διαφορετικότητα, αναπτύσσεται συναισθηματικά και νοητικά καλούμενος να ενεργήσει-αποφασίσει μέσα σε μικρά χρονικά περιθώρια, ασχολείται και ερευνά το πολιτιστικό του παρελθόν, μαθαίνει να συνεργάζεται ,να αγωνίζεται ,να προσφέρει, να εκτιμά και να τιμά, να σέβεται, να έχει ιδανικά και αξίες υψηλές και να αγωνίζεται για αυτές, να ελπίζει, να αγαπά, να ζει.
Η ΦΥΣΙΚΗ ΑΓΩΓΗ με δύο διδακτικές ώρες στην Α’ Λυκείου, μία στη Β’ Λυκείου και μία ώρα στη Γ’Λυκείου δεν μπορεί να επιτύχει κανέναν από τους σκοπούς του Γενικού Λυκείου.Αντίθετα αποτελεί ένα μουσειακό έκθεμα. Η ΦΥΣΙΚΗ ΑΓΩΓΗ θα έπρεπε να καταλαμβάνει τουλάχιστον τρεις διδακτικές ώρες σε κάθε τάξη. Τη ΦΥΣΙΚΗ ΑΓΩΓΗ δεν τη μαθαίνεις οπότε κάποια στιγμή δεν τη χρειάζεσαι, αλλά την έχεις ανάγκη για να ζεις με υγεία και αξιοπρέπεια. Είναι στοιχείο πολιτισμού. Ελπίζω στη σοφία και τη σύνεση σας για διόρθωση αυτού του τραγικού λάθους που δεν μπορώ να πιστέψω πως θέλατε να κάνετε.
Επιπλέον πιστεύω πως χρειάζεται οι νέοι να μπορούν να εκφραστούν μέσα από μαθήματα μουσικής και καλλιτεχνικής καλλιέργειας.
Ευχαριστώ.
Η Χημεία πρέπει να έχει μεγαλύτερο ρόλο στο Γενικό Λύκειο αφού βοηθάει τους μαθητές να αντιλαμβάνονται καλύτερα το περιβάλλον. Μην θυσιάζουμε τόσο σημαντικά μαθήματα στο βωμό του κουρέματος.
Σκοπός του Λυκείου είναι…
«β) Η προαγωγή της κριτικής σκέψης, της πρωτοβουλίας, της δημιουργικότητας και των ικανοτήτων των μαθητών.»
το μάθημα του προγραμματισμού που αντικειμενικό σκοπό έχει την ανάπτυξη κριτικής και αναλυτικής σκέψης δεν συμπεριλαμβάνεται στο πρόγραμμα σπουδών. Μαθήματα σχεδίου και τεχνολογίας που προάγουν την δημιουργικότητα και τις πρακτικές ικανότητες των μαθητών δεν υπάρχουν.
Σκοπός του Λυκείου επίσης είναι…»θ) Η καλλιέργεια της ικανότητας κάθε ατόμου για κριτική προσέγγιση και αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών πληροφορίας και επικοινωνιών»
πως θα γίνει αυτό αν δεν υπάρχει μάθημα προσέγγισης και αξιοποίησης των νέων τεχνολογιών, πληροφορίας και επικοινωνιών? καλύπτεται αυτό το θέμα με μόνο 2 ώρες στην Ά τάξη?
Και τέλος ο σκοπός… «ι) Η καλλιέργεια δεξιοτήτων που θα διευκολύνουν την πρόσβαση των μαθητών στην αγορά εργασίας.»
Για πείτε μας, οι απόφοιτοι που δεν θα δόσουν πανελλαδικές ή δεν θα καταφέρουν να εισαχθούν στην τριτοβάθμια Εκπαίδευση, ποιες ακριβώς δεξιότητες-γνώσεις θα καλλιεργήσουν που θα τους διευκολύνουν στην αγορά εργασίας? Μέσω ποιων μαθημάτων θα γίνει αυτό???
Πρόταση:
Η θεσμοθέτηση της ομαδικής εργασίας ως βασικό μέρος της εκπαιδευτικής διαδικασίας και της αξιολόγησης μαθητών και εκπαιδευτικών αποτελεί σημαντικό παράγοντα διαμόρφωσης συλλογικής συνείδησης και αλληλεγγύης.
Ο ρόλος της παιδείας και ειδικότερα της εκπαίδευσης είναι εγγενώς συνδεδεμένος με τη διαμόρφωση της κυρίαρχης σκέψης και στάση ζωής μιας κοινωνίας.
Σε παγκόσμιο επίπεδο σήμερα, η εκπαίδευση, σε όλες της τις βαθμίδες, δεν κάνει τίποτα άλλο από το να αναπαράγει τη σκέψη της κυρίαρχης τάξης σε όλα τα στρώματα της κοινωνίας, έτσι ώστε να διαιωνίζει την θέση της στην εξουσία.
Άλλος πυλώνας διαμόρφωσης της κυρίαρχης σκέψης είναι τα ΜΜΕ και η διαφήμιση, αλλά δε θα ασχοληθούμε με αυτά στο παρόν.
Με το όρο «κυρίαρχη σκέψη» εννοούμε τις διαμορφωμένες αντιλήψεις στην πλειοψηφία της κοινωνίας σχετικά με τις ανθρώπινες σχέσεις σε διαφορετικά επίπεδα της κοινωνικής ζωής. Ενδεικτικά:
– Τι θεωρείται «επιτυχία»;
– Τι είναι κοινωνικά αποδεκτό και τι όχι; Είναι ο υπερβολική συσσώρευση πλούτου ηθική ή όχι;
– Ποια είναι τα όρια της ελευθερίας, της ατομικότητας και της αποδοχής της διαφορετικότητας του άλλου;
– Ποια η σχέση πολίτη και συντεταγμένης πολιτείας; Υποχρεώσεις και δικαιώματα που απορρέουν από αυτή τη σχέση;
Σε όλα τα παραπάνω ερωτήματα και σε πολλά άλλα, η εκπαίδευση διαδραματίζει εντελώς αντίθετο ρόλο από αυτόν που θα έπρεπε.
Αντί να προσπαθεί να κατευθύνει τη νέα γενιά προς τη χειραφέτηση της σκέψης, ώστε να δώσει μόνος του ο κάθε νέος / νέα τις απαντήσεις μέσα από προσωπική εμπειρία, είτε αναπαράγει τα κλισέ και τα μοτίβα της κυρίαρχης σκέψης ή στην καλύτερη περίπτωση να δεν κάνει τίποτα αφήνοντας τον/την βορά στις «εκπαιδευτικές» διαθέσεις των μέσων και της διαφήμισης.
Επειδή πολύς λόγος γίνεται πολλές φορές για το τι είναι ρεαλιστικά εφικτό και τι ουτοπικό, η παρακάτω πρόταση είναι αρκετά συγκεκριμένη ως προς το γενικό πλαίσιο ώστε να θεωρείται εφικτή. Οι τεχνικές λεπτομέρειες αποτελούν φυσικά σημείο διαβούλευσης με τους εμπλεκόμενους.
Προτείνω λοιπόν να ενταχθεί η ομαδική εργασία σε κάθε βαθμίδα της εκπαίδευσης, από την 1η δημοτικού ως την τριτοβάθμια εκπαίδευση. Και όχι μόνο να ενταχθεί, αλλά και να αποτελεί βασικό σημείο αξιολόγησης των μαθητών και εκπαιδευτικών.
Το βάρος της στη συνολική βαθμολόγηση της απόδοσης του μαθητή θα μπορούσε να φτάνει ακόμη και το 50%.
Ενα ενδεικτικό παράδειγμα είναι το εξής:
Ενα – δύο μήνες μετά την έναρξη της σχολικής χρονιάς, ο καθηγητής / δάσκαλος διαμορφώνει ομάδες 3, 5 ή 7 ατόμων (ανάλογα με το μέγεθος της τάξης ώστε ο αριθμός των ομάδων να μην ξεπερνά τις 5), επιλέγοντας τα μέλη τους με βάση ετερόκλητα χαρακτηριστικά (καλοί – μέτριοι μαθητές, κορίτσια – αγόρια, έλληνες – αλλοδαποί, εξωστρεφείς – εσωστρεφείς χαρακτήρες, κλπ). Οι ομάδες εργάζονται μαζί σε κάθε μάθημα για ένα τρίμηνο και παρουσιάζουν τα αποτελέσματα της δουλειάς τους στους υπόλοιπους. Ο εκπαιδευτικός βαθμολογεί πρωτίστως το συνολικό αποτέλεσμα της ομάδας και δευτερευόντως τις επιμέρους ικανότητες των ατόμων. Έτσι, η ομάδα Α με ικανότερα άτομα από την ομάδα Β, η οποία όμως παρουσιάζει δυσκολίες συναίνεσης μεταξύ των μελών της σε αντίθεση με την ομάδα Β, τα μέλη της οποίας έρχονται σε σύγκλιση ευκολότερα, θα βαθμολογηθεί με μικρότερο βαθμό σε σχέση με την ομάδα Β. Ετσι, τα μέλη της Α θα καταλάβουν την αναγκαιότητα της συναίνεσης και συνεργασίας, της πρότασης του «εμείς» έναντι του «εγώ».
Στο επόμενο τρίμηνο, οι ομάδες θα διαλυθούν και ομάδες με νέα σύνθεση θα δημιουργηθούν. Μετά το τέλος και του δεύτερου τριμήνου θα μπορούν να αξιολογηθούν οι μαθητές.
Με τη μέθοδο αυτή, οι μαθητές θα είναι αναγκασμένοι να καλλιεργήσουν κουλτούρα συνεργασίας και συναίνεσης, αφού η επίτευξη των προσωπικών στόχων εξαρτάται άμεσα από την επίτευξη των ομαδικών στόχων. Ετσι, οι καλοί μαθητές από τη μια θα πρέπει να βοηθήσουν τους αδύνατους, ενώ οι δεύτεροι θα πρέπει να παρουσιάσουν κάποιο έργο αφού θα λογοδοτούν στα υπόλοιπα μέλη της ομάδας κι όχι μόνο στον εαυτό τους. Για να πετύχει η ομάδα το στόχο της, δεν πρέπει να υπάρχουν «αδύναμοι κρίκοι».
Τα αποτελέσματα μιας τέτοιας αλλαγής δεν αναμένονται απολύτως άμεσα, αλλά ίσως με την πάροδο μιας 3ετίας ή 6ετίας, όταν και θα αποφοιτήσουν από το Γυμνάσιο ή Λύκειο οι εισακτέοι στο Γυμνάσιο. Παρόλα αυτά το πρωτοποριακό χαρακτηριστικό του εγχειρήματος απαιτεί συνεχής αποτίμηση της διαδικασίας ώστε να βελτιωθούν προβληματικά σημεία υλοποίησης.
Είναι καιρός να σκεφτούμε και να δράσουμε πρωτοποριακά, ώστε να βάλουμε τις βάσεις για ένα καλύτερο μέλλον, το οποίο περνάει μόνο μέσα από τη συλλογική και αλληλέγγυα δράση.
Το ζητούμενο είναι να συμφωνήσουμε επιτέλους τι πρέπει να γνωρίζει ένας μαθητής-αυριανός πολίτης ώστε να διαχειρίζεται κριτικά τις πληροφορίες οι οποίες τον κατακλύζουν συνεχώς με τις ραγδαίες εξελίξεις σε όλους τους τομείς της επιστήμης και να έχει τα απαραίτητα εφόδια ώστε να διεκδικήσει μια θέση στην αγορά εργασίας. Ο όλος προγραμματισμός πρέπει να αρχίσει από το Γυμνάσιο, μια βαθμίδα εκπαίδευσης, λίγο παραμελημένη κατά τη γνώμη μου, που ο μαθητής έρχεται πρώτη φορά σε επαφή με τα διακριτά αντικείμενα και πρέπει σε αυτή την υποχρεωτική βαθμίδα εκπαίδευσης να του δοθεί η ευκαιρία να γνωρίσει ουσιαστικά τις επιστήμες για να αποφασίσει στη συνέχεια τι είναι αυτό που τον ενδιαφέρει. Έτσι οι δικές μου προτάσεις είναι οι εξής:
α) Θεωρώ απαραίτητο να μην υπάρχουν μονόωρα μαθήματα στο Γυμνάσιο και στο Λύκειο( κι αν δεν είναι δυνατόν αυτό τουλάχιστον σε όσα μάθηματα συνεχίζονται στο Λύκειο), ωστε ο μαθητής να έχει την δυνατότητα και να γνωρίσει την κάθε επιστήμη αλλά και να αλληλεπιδράσει με τον εκπαιδευτικό, να συζητήσει μαζί του, να τον γνωρίσει, να τον εμπιστευτεί.. Είμαστε άνθρωποι κι όχι μηχανές και ο καθένας μας χρειάζεται τουλάχιστον ένα δίωρο την εβδομάδα για να έρθει σε επαφή με τους μαθητές τους , να μάθει τα ονομάτα τους (προσωπικά στο μονόωρο μάθημα της χημείας δεν τα καταφέρνω ποτέ) και να τους μυήσει στο μαγικό κόσμο της επιστήμης –αντικειμένου του.
β) Στα πλαίσια της Γενικής παιδείας τα βασικά αντικείμενα πρέπει να έχουν το χώρο και το χρόνο τους , ώστε να είναι αποτελεσματική η διδασκαλία και η μάθηση. Στο χώρο των φυσικών επιστημών για παράδειγμα δεν είναι δυνατόν να διδάσκεται η Χημεία μία ώρα την εβδομάδα (στο Γυμνάσιο) και να προλαβαίνει ο καθηγητής να χρησιμοποιεί ομαδοσυνεργατικά σχήματα διδασκαλίας, να επιβλέπει την πραγματοποιήση εργαστηριακών ασκήσεων, να χρησιμοποιεί τις νέες τεχνολογίες, να είναι κοντά στον μαθητή και στα προβλήματα του, να αξιολογεί κ.α. . Οι φυσικές επιστήμες επιτρέπουν στο μαθητή να γνωρίσει τον κόσμο που τον περιβάλλει και να στέκεται κριτικά απέναντι στις εξελίξεις που σημειώνονται σε όλους τους τομείς του, οπότε χρειάζονται απαραίτητα χρόνο και χώρο ως διακριτά αντικείμενα σε δίωρη βάση και ίσως μια επιπλέον ώρα για διαθεματικές προσεγγίσεις. Οι νέοι άνθρωποι πίσω από ένα κομπιούτερ ήδη από το δημοτικό, δεν μαθαίνουν να χρησιμοποιούν το μυαλό και τα χέρια τους παρά μόνο για να πληκτρολογούν, ενώ μέσα σε ένα εργαστήριο χημείας είναι ελευθεροι , κινούνται, επικοινωνούν, εκτελούν πειράματα, εξάγουν συμπεράσματα…
γ)»..Η ανάπτυξη δεξιοτήτων εφαρμογής της γνώσης και επίλυσης προβλημάτων και η καλλιέργεια της ικανότητας κάθε ατόμου για κριτική προσέγγιση..» χρειάζεται μαθήματα στα οποία ο μαθητής να σκέφτεται σαν επιστήμονας και να μην είναι είναι καθηλωμένος σε μια καρέκλα, μαθήματα με ύλη όσο πιο κοντά στην καθημερινότητα του, ώστε να έχει θετική στάση προς αυτά,γιατί έτσι επιτυγχάνονται τα καλύτερα μαθησιακά αποτελέσματα.
Ο όρος «διαβούλευση» προφανώς τίθεται κατ’ ευφημισμό.
Για να υπάρξει σοβαρή διαβούλευση θα έπρεπε να υπάρχει ιδιαίτερο νήμα:
– για συλλόγους, οργανώσεις κλπ.
– για επιστημονικούς φορείς ή ομάδες
– για πολίτες
Η προχειρότητα όμως δεν εξαντλείται εδώ, ούτε στην ημερομηνία που δόθηκε το σχ. νόμου (εκτός των άλλων ήταν Τρίτη και 13), το κείμενο προφανώς δεν έχει περάσει ούτε απο φιλολογικό γραμματικό έλεγχο αφού είναι γεμάτο λάθη.
Μερικές φορές, όπως έλεγε και ο Eco, η σημειολογία αποδυκνείεται καλύτερη κι απ την ανάλυση!
Ήταν μεγάλη η έκπληξη που ένιωσα όταν είδα πως από το Νέο Λύκειο λείπει ένα μάθημα πανελληνίως εξεταζόμενο όπως η ΑΕΠΠ.
Ομολογώ πως περίμενα να αναβαθμιστεί και να διδάσκεται σε κάποιο βαθμό και στη Β’ Λυκείου μιας και ανταποκρίνεται πλήρως στις ανάγκες και τους σκοπούς του Νέου Σχολείου όπως αυτό περιγράφεται από το Υπουργείο. Αναρωτιέμαι που οφείλεται αυτή η απουσία. Δεν είναι ορθό μαθητές που ενδιαφέρονται να εισαχθούν σε κάποιο από τα δεκάδες τμήματα Πληροφορικής της Ανώτατης Εκπαίδευσης να μην έρχονται καθόλου σε επαφή με το αντικείμενο. Όπως και σωστό είναι όσοι θέλουν να εισαχθούν σε τμήματα που περιλαμβάνουν σε μεγάλο βαθμό Χημεία να εξετάζονται σε αυτήν.
Πιστεύω και ελπίζω πως μετά το τέλος της διαβούλευσης θα έχει γίνει επανόρθωση του λάθους αυτού.
Ευχαριστώ πολύ.
Αν ο πραγματικός στόχος είναι η ανάπτυξη της κριτικής και δημιουργικής ικανότητας των μαθητών, κακώς αφαιρείται το μάθημα ΑΕΠΠ της Γ’ λυκείου. Αντιθέτως, θα έπρεπε να προστεθεί μάθημα γενικής παιδείας Προγραμματισμού στη Β’ λυκείου. Αν ισχύσει η λογική της αφαίρεσης της ΑΕΠΠ, δε μπορώ να αιτιολογήσω για ποιο λόγο αφαιρείται η ΑΕΠΠ και όχι τα μαθηματικά ή η φυσική, τα οποία είναι μαθήματα που επίσης αναπτύσσουν την κριτική σκέψη (με τη διαφορά ότι μέσω του προγραμματισμού, δημιουργείται κάτι από το μηδέν, ο μαθητής δημιουργεί κάτι δικό του, δεν αναπαράγει απλά νόμους και κανόνες…). Η αφαίρεση της ΑΕΠΠ είναι εντελώς εκτός λογικής και παρακάμπτει πολλά από τα σημεία που διάβασα στο εισαγωγικό άρθρο 01.
Η Τέχνη, μια αξία που παραμένει άγνωστη
(με αφορμή την εκτόπιση των μαθημάτων που αφορούν τις τέχνες από τη
δευτεροβάθμια εκπαίδευση)
Πώς βρισκόμαστε σήμερα στη θέση να πρέπει να εξηγήσουμε την αξία της τέχνης, αφού θα έπρεπε να είναι αυτονόητο ότι η τέχνη παράγει πολιτισμό; Γιατί «οι νεοέλληνες» δεν καταλαβαίνουν την τέχνη; Ποια είναι η τέχνη που υπερασπιζόμαστε και θεωρούμε αναγκαία συνθήκη για το σύγχρονο πολιτισμό, όπως άλλωστε για κάθε πολιτισμό;
Ο πολιτισμός, τα επιτεύγματα των ανθρώπινων κοινωνιών είναι αυτά που μας κάνουν να νιώθουμε άνθρωποι και να θέλουμε να επιβιώσουμε εντός τους. Είναι ο πλούτος που παράγεται από το δημιουργικό άνθρωπο, ο οποίος μπορεί να συνθέτει χίλιες δυο πληροφορίες και να συνάγει συμπεράσματα. Είναι η απόρριψη κάθε τι άχρηστου για την κοινωνία και η σύνθεση όσων είναι ωφέλιμα για την ανάπτυξή της.
Η Ελλάδα παρήγαγε πολιτισμό χιλιάδες χρόνια πριν -πράγμα αδιαμφισβήτητο- όπως συνέχισε να παράγει και σε όλη την πορεία της μέχρι τώρα -κάτι που αμφισβητείται καθημερινά! Στις αέναες, άσκοπες, όλο γκρίνια και απαξίωση συζητήσεις που κάνουμε σήμερα, ποιος δεν έχει πει το ανεκδιήγητο «η Ελλάδα δεν παράγει τίποτα»; Και όμως, όσοι είμαστε μέσα στην τέχνη γνωρίζουμε πως οι Έλληνες Δημιουργοί παράγουν. Συνθέτες, ζωγράφοι, γλύπτες, θεατράνθρωποι και κινηματογραφιστές, ηθοποιοί και τραγουδιστές καταπιάνονται με «το υψηλό» μαζί με «το ανθρώπινο» και δημιουργούν. Απομονωμένοι, μέσα στην απαραίτητη μοναξιά που χρειάζονται για να δημιουργήσουν, εγκλωβίζονται στο περιθώριο της κοινωνίας όταν προσπαθούν να επικοινωνήσουν μέσα από το έργο τους. Ο ίδιος αυτός χώρος της τέχνης περιθωριοποιεί τους δημιουργούς και αποξενώνει το έργο τους. Έτσι, το φαινόμενο της τέχνης παραμένει ανολοκλήρωτο και η κοινωνία αμέτοχη σ’ αυτό.
Ανέκαθεν η τέχνη είχε αυτό το πρόβλημα: ενώ δημιουργείται από ανθρώπους για τους ανθρώπους, δυσκολεύεται να διαμοιραστεί, να επικοινωνήσει και να γίνει κατανοητή, ώστε να ολοκληρώσει το ρόλο της. Πολλά κινήματα της μοντέρνας τέχνης του 20ού αιώνα ανέδειξαν αυτό το θέμα και πολλοί καλλιτέχνες με το έργο τους θέλησαν να διευρύνουν το κοινό της τέχνης και να την κάνουν αυτό που θα έπρεπε: το βλέμμα της ανθρωπότητας, την έκφραση του ανθρώπινου πνεύματος και την ελευθερία της καθολικής ψυχής. Όσες στιγμές υπήρξαν που η τέχνη συνάντησε το ευρύτερο κοινό είναι αυτές που κατάφεραν να δώσουν στίγμα στον πολιτισμό και να γράψουν την ιστορία του. Και αυτό έγινε σε κοινωνίες και εποχές που η παιδεία προσανατολιζόταν στην καλλιέργεια της διάνοιας, στην ενίσχυση της βούλησης, στην ανάπτυξη του συναισθηματικού κόσμου.
Οι καλλιτέχνες στο βαθμό που παράγουν τέχνη επιτελούν το χρέος τους προς την κοινωνία. Η κοινωνία και οι άνθρωποι θα γευτούν την τέχνη όταν γνωρίζουν, όταν ενδιαφέρονται για το ωραίο, όταν αποδέχονται το διαφορετικό και αξιολογούν το επαρκές και το αληθινό. Όταν η νέα γενιά μαθαίνει να ζητά τις αξίες της ζωής μέσα από τη δημιουργία. Τότε, «το πρόβλημα της τέχνης» θα λυθεί και οι άπειρες εκφάνσεις του φαινομένου της θα διαμοιραστούν σε όλους.
Ο σύγχρονος άνθρωπος έχει ανάγκη την τέχνη γιατί αυτή είναι ικανή να διαφυλάξει την ελευθερία της ψυχής του. Η τέχνη εξαρτάται από την παιδεία γιατί χωρίς την εκπαίδευση των κοινωνιών μένει ανολοκλήρωτη. Η παιδεία χωρίς την τέχνη δεν μπορεί να ικανοποιήσει τις ψυχικές ανησυχίες και επιδιώξεις των ανθρώπων μιας κοινωνίας. Οι πρόγονοί μας γνώριζαν πολλά κι εμείς μαθαίνουμε από αυτά που μας διδάσκουν. Δίπλα μας έχουμε τους Δημιουργούς και τους Δασκάλους. Αυτούς έχουμε ανάγκη και αυτούς πρέπει να διαφυλάξουμε.
Μαρία Δουκάκη (Εικαστικός, Καθηγήτρια Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, μέλος της συγγραφικής ομάδας των βιβλίων Β΄ και Γ΄ Γυμνασίου για το μάθημα των Εικαστικών)
«…ισόρροπη γνωστική…» και «…αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών πληροφορίας και επικοινωνιών…»
Μεγάλα λόγια, που απλά προστέθηκαν με «copy/paste» στο κείμενο, χωρίς να σχετίζονται με το αποτέλεσμα του υπόλοιπου κειμένου.
Μερικές παρατηρήσεις για την μέχρι τώρα κατάσταση.
1. 12 χρόνια οι μαθητές διδάσκονται άπειρες ώρες γλωσσικών μαθημάτων. Αποτέλεσμα: Μεγάλο ποσοστό αδυνατούν να συντάξουν μια απλή αίτηση και κάποιοι γράφουν λάθος ακόμη και το όνομά τους.
2. 12 χρόνια διδάσκονται μαθηματικά ως και διαφορικές εξισώσεις. Αποτέλεσμα: η πλειοψηφία δεν γνωρίζει την προπαίδεια και δυσκολεύεται στις στοιχειώδεις πράξεις. Και δεν μιλάω για πιο δύσκολα προβλήματα, όπως να μπορεί να υπολογίσει πόσα πλακάκια απαιτούνται για ένα δωμάτιο ή για τον υπολογισμό ενός απλού ποσοστού.
3. 12 χρόνια φυσικές επιστήμες. Μέχρι και πως κατασκευάζεται μια ατομική βόμβα ή και πολύπλοκες πυρηνικές αντιδράσεις και άλλα πολλά. Αποτέλεσμα: Κάθε χρόνο μια κωμόπολη ξεκληρίζεται από τροχαία, πολλοί περισσότεροι οι ανάπηροι. Αρκετοί θάνατοι από πνιγμό, ηλεκτροπληξία κλπ
4. Πολλά χρόνια διδασκαλίας της ιστορίας. Αποτέλεσμα: Σημαντικό ποσοστό δεν γνωρίζει «τι γιορτάζουμε την 28η Οκτωβρίου και τι την 25η Μαρτίου». Πίστευα ότι ήταν ανέκδοτο. Πριν τρία χρόνια, αμέσως μετά την εορτή για την 25η Μαρτίου, ρώτησα τι γιορτάζουμε σε τμήμα Β’ λυκείου. Η απογοήτευση μου από τις απαντήσεις δεν περιγράφεται. Ευτυχώς πήρα μια σωστή απάντηση από ένα αλβανάκι. Και όμως οι περισσότεροι(σχεδόν όλοι) σήμερα είναι φοιτητές.
Αν αυξηθούν οι ώρες διδασκαλίας στα παραπάνω μαθήματα και αν δοθεί μεγαλύτερο βάρος στην εξειδίκευση πιστεύει κανείς ότι θα υπάρξει βελτίωση στα παραπάνω; Εγώ πάντως ΟΧΙ!
Απλά είναι μια ακόμη βιαστική, αναχρονιστική και χωρίς προηγουμένως να έχουν καταγραφεί οι σύγχρονες απαιτήσεις της κοινωνίας προσπάθεια να εξυπηρετηθούν κάποια λόμπυ της εκπαίδευσης, όπως πχ «οικονομολόγοι», «παραπαιδεία» κλπ. Και ως συνήθως θα συναγωνιστεί την αποτυχία των προηγούμενων μεταρρυθμίσεων.
Κατανοώ την αγωνία των συναδέλφων καθηγητών της Πληροφορικής αλλά η επαγγελματική διέξοδος κλάδων δεν μπορεί να ταυτίζεται με την δομή του σχολείου που θέλουμε.
Δε κατανοώ επίσης την μετ’ επιτάσεως σύνδεση των πολυτεχνικών σχολών με την Πληροφορική εις βάρος δε των φυσικών επιστημών. Δηλαδή γενεές επιστημόνων που δεν εξετάσθηκαν στην Πληροφορική, απέτυχαν στο Πολυτεχνείο ? Και αν εξετάζονται στην Πληροφορική και όχι στη Χημεία πχ ή στα Μαθηματικά πως θα εισαχθούν σε σχολές πχ Χημικών Μηχανικών? σε σχολές Μεταλλειολόγων?
Ως πότε θα πληρώνει η εκπαίδευση τις στρεβλώσεις της μεταρύθμισης Αρσένη?
Γιατί δεν αναφέρεται πουθενά στο κείμενο το «ΝΕΟ» Εσπερινό Γενικό Λύκειο;
Πως θα μοιραστούν τα μαθήματα ανά τάξη;
Μήπως πάνε για κατάργηση;
Αν θέλετε οι στόχοι που θέτετε για το νέο λύκειο να επιτευχθούν , τότε πρέπει
1) να απευθύνονται σ΄όλα τα παιδιά που τελειώνουν το γυμνάσιο και όχι μόνο στα αγόρια
2) να είναι εφικτό να υποδεχτούν όλων των κοινωνικών στρωμάτων μαθητές και όχι να επιβάλλεται για άλλες ειδικότητες να πληρώνονται οι γνώσεις και για άλλες όχι.
3)να μπορούν οι εκπαιδευτικοί που διδάσκουν στα σχολεία να ζουν και να εργάζονται με αξιοπρέπεια και να μην είναι κάτω από το όριο της φτώχειας -κάτι που οδηγήσατε να συμβεί με την ωρομισθία.
4)για να βοηθήσει τους μαθητές να μάθουν να σέβονται τα ανθρώπινα δικαιώματα, πρέπει να σεβαστείτε πρώτα τα δικαιώματα των δασκάλων τους
5)για να διευκολυνθεί η πρόσβαση των μαθητών στην αγορά εργασίας οφείλει το υπουργείο Παιδείας να ερευνήσει προσεκτικότερα τα στατιστικά στοιχεία που έχει και να μην υποβαθμίζονται ειδικότητες που κρατούν αμείωτο το ενδιαφέρον για τόσα χρόνια των μαθητριών, αλλά και των ιδιωτικών σχολών, όπως η Αισθητική, η Φυσιοθεραπεία , η παραγωγή ενδύματος , η Νοσηλευτική.
Επειδή οι κύριοι της πληροφορικής έχουν χάσει το έδαφος κάτω από τα πόδια τους και ως ένα βαθμό είναι κατανοητή η αγωνία τους για τις οργανικές τους θέσεις , όμως δεν τους δίνει το δικαίωμα σε έναν σοβαρό δημόσιο διάλογο να λένε ανυπόστατα πράγματα και κυρίως να επιτίθενται σε άλλους επιστημονικούς κλάδους για να σώσουν τον εαυτό τους. Πιο συγκεκριμένα η «θεοποίηση» της επιστήμης της πληροφορικής δεν πείθει κανέναν. Ως γνωστόν η επιστήμη αυτή δε μετρά παρά κάποιες δεκαετίες ζωής μπροστά στους αιώνες ύπαρξης των υπολοίπων επιστημών. Κάποιοι κύριοι μάλιστα προσπάθησαν να υπερασπιστούν από τον εικονικό τους κόσμο την εικονική πραγματικότητα της πληροφορικής και να της αποδώσουν τα μέγιστα όσον αφορά την υποτιθέμενη καλλιέργεια δεξιοτήτων που αυτή προσφέρει στους μαθητές. Έφτασαν μάλιστα στο σημείο να αμφισβητήσουν την επιστήμη της Χημείας, την κατεξοχήν πειραματική (και όχι εικονική) επιστήμη πως δήθεν δε χρειάζεται στους επίδοξους πληροφορικάριους ή στους μελλοντικούς φοιτητές πολυτεχνικών σχολών. Η «αναγκαιότητα» της πληροφορικής στα σχολεία δεν συγκρίνεται με την αναγκαιότητα της Χημείας. Τι να πρωτοαριθμήσει κανείς στη σημασία της στην αλλαγή της κοινωνίας μας διαχρονικά : φωτιά , πυρίτιδα-εκρηκτικά , πλαστικά , καύσιμα , φάρμακα , τρόφιμα , χρώματα , λιπάσματα , μέταλλα , ημιαγωγοί ,απορρυπαντικά ,καλλυντικά ,ποτά, γεωργικά και κτηνιατρικά σκευάσματα , ρύπανση περιβάλλοντος , ανακύκλωση , βιοχημεία , βιοτεχνολογία , χημική ανάλυση , εγκληματολογία ….
Η Χημεία είναι παντού όμως κάποιοι κύριοι δεν την βλέπουν ή δεν θέλουν να τη δουν για προσωπικά μικροσυμφέροντα και σε βάρος της εκπαιδευόμενης νεολαίας.
Άραγε γνωρίζουν τη συμβολή της Χημείας στην ανάπτυξη των υλικών που αποτελούν πρώτη ύλη για την κατασκευή των ηλεκτρονικών υπολογιστών ή μήπως δεν τους ενδιαφέρει όπως δεν ενδιαφέρει έναν αδαή η βαθύτερη γνώση για τη λειτουργία μιας συσκευής παρά μόνο ο χειρισμός της; Με λίγα λόγια χωρίς Χημεία δεν θα υπήρχαν ηλεκτρονικοί υπολογιστές και κατ’ επέκταση και η εφαρμοσμένη πληροφορική . Επίσης πως έχουν την απαίτηση οι κύριοι των πολυτεχνικών σχολών να έχουν (πολύ κακώς για μένα) σαν πρώτη και δεύτερη ανάθεση μαθήματα Χημείας στο σχολείο χωρίς αυτά να είναι απαραίτητα κατά την εισαγωγή τους σε πολυτεχνικές σχολές όπου στα προγράμματα σπουδών τους περιλαμβάνονται μαθήματα Χημείας;
Όσο για τους κύριους που αναφέρονται στο πρόγραμμα σπουδών της Βαυαρίας να διαβάσουν τι λέει στην παράγραφο για τη Χημεία (Chemie) όπου μεταξύ των άλλων την περιγράφει ως βασικό πειραματικό μάθημα που βελτιώνει τις δεξιότητες των μαθητών. Ενδιαφέρον μάλιστα θα είχε οι ίδιοι κύριοι να πρότειναν στις αρμόδιες αρχές της Βαυαρίας τη μείωση ή ακόμα και την κατάργηση μαθημάτων Χημείας , σε μια χώρα με τεράστια ιστορία στην Χημεία που τόσα οφείλει σε αυτή τη κεντρική επιστήμη. Το πιο πιθανό θα ήταν να τους «έπαιρναν με τις κλωτσιές» , διότι αυτό θα αποτελούσε βλασφημία.
Η «Χημική σκέψη» προφανώς και είναι καλύτερη από την «αλγοριθμική σκέψη» , είναι η πραγματικότητα και όχι εικονικότητα.
Με όλα τα παραπάνω θα ήθελα να προτείνω , στις ήδη υπάρχουσες ώρες Χημείας στο Γενικό κι Επαγγελματικό Λύκειο και την εισαγωγή επιπλέον διακριτών εργαστηριακών ορών στο μάθημα της Χημείας για την καλύτερη και πιο ολοκληρωμένη διδασκαλία αυτού του τόσο βασικού και απαραίτητου μαθήματος.
Κυρίες/οι
Με προσοχή διαβάζω τους σκοπούς που αναφέρονται στο άρθρο και ομολογώ ότι με βρίσκουν σύμφωνο σε εξαιρετικά μεγάλο ποσοστό, θα ήθελα π.χ. να υπάρχει μεγαλύτερη έμφαση στην ομαδοσυνεργατική πλευρά της διδασκαλίας που προτείνουν οι σύγχρονοι ερευνητές – παιδαγωγοί.
Αδυνατώ όμως να συμφωνήσω με τις επιλογές σας κύριε υπουργέ, όσον αφορά το Πρόγραμμα Σπουδών του Γενικού Λυκείου, που θα προσεγγίσει αυτούς τους σκοπούς και τελικά θα βοηθήσει να υλοποιηθούν οι στόχοι σας και παράλληλα τα οράματα της Ελληνικής κοινωνίας για το μέλλον των παιδιών της.
Μια απλή επιστημονική διερεύνηση στη διεθνή βιβλιογραφία του λήμματος Υπολογιστική Σκέψη (computational thinking), θα σας καταδείξει γιατί θεωρείται θεμελιώδης έννοια για τη γνωστική ανάπτυξη (αντίστοιχης αξίας με τα Μαθηματικά και τις Φυσικές Επιστήμες) και για ποιο λόγο αποτελεί βάση για την καινοτομία στα επιστημονικά και τεχνολογικά πεδία και τις θετικές, τεχνολογικές και οικονομικές επιστήμες.
Η πρόσφατη στροφή προς την ενίσχυση της υπολογιστικής εκπαίδευσης στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση, είναι διεθνώς έντονη. Ενδεικτικά αναφέρονται οι παρεμβάσεις στα προγράμματα σπουδών σε ΗΠΑ (2010), Γερμανία (2009), Καναδά (2008) και Ισραήλ (2008), που ακολουθούν την παραπάνω προβληματική. Έντονο καταγράφεται επίσης το ενδιαφέρον εταιριών – κολοσσών όπως (Microsoft, Oracle, Google), που δραστηριοποιούνται στο χώρο για προσανατολισμό των Προγραμμάτων Σπουδών προς την κατεύθυνση της Υπολογιστικής Σκέψης. Στόχοι τέτοιων μαθημάτων είναι να
1.να αναπτύξουν αναλυτική και συνθετική σκέψη οι μαθητές
2.να αποκτήσουν ικανότητες ¬μεθοδολογικού χαρακτήρα
3.να επιλύουν προβλήματα σε δομημένα βήματα
4.να αναπτύξουν δεξιότητες αλγοριθμικής προσέγγισης, δημιουργικότητα, φαντασία, αναλυτικό πνεύμα, και αυστηρότητας στην έκφραση
5.να αναλύουν προβλήματα σε επιμέρους τμήματα, να προσδιορίζουν δεδομένα και ζητούμενα και να χαράζουν λύση.
Ας γίνει λοιπόν μια απλή σύγκριση των παραπάνω με τους σκοπούς που περιγράφονται στο άρθρο και ιδιαίτερα στις παραγράφους α), β), η),θ), ι), για αν γίνει αντιληπτό το πόσο μεγάλη ανάγκη υπάρχει εμπλουτισμού του Προγράμματος Σπουδών του Γενικού Λυκείου με μαθήματα αλγοριθμικής / προγραμματισμού.
Να επισημάνω ακόμη ότι ο Πληροφορικός Γραμματισμός είναι θεμελιώδες ζητούμενο σε κάθε προηγμένο εκπαιδευτικό σύστημα. Θεωρώ ότι πρέπει να είναι και ο προσανατολισμός της Ελληνικής εκπαιδευτικής κοινότητας της οποίας αυτή την τρομερά δύσκολη στιγμή είστε καθοδηγητής.
Ευχαριστώ
με τιμή
Με έκπληξη διαπίστωσα την κατανομή των ωρών των Φυσικών Επιστημών σε 2 Φυσικής, 2 Χημείας και 2 Βιολογίας. Η ύλη Βιολογίας, όλα τα προηγούμενα χρόνια, «έβγαινε» με μία ώρα την εβδομάδα. Τι άλλαξε τώρα και πρέπει να διπλασιαστεί ο χρόνος διδασκαλίας της και μάλιστα στα μαθήματα του κοινού κύκλου σπουδών;
Προσοχή μιλάμε για όλους τους μαθητές του Λυκείου και όχι τους υποψήφιους των ιατρικών – βιολογικών σχολών.
Αναρωτιέμαι τι θα κοπεί από την ύλη της Φυσικής για να μπορέσει να διδαχθεί σε μόνο 2 ώρες στην Α΄ τάξη και άλλες 2 ώρες στην Β΄ τάξη (Μήπως η διατήρηση της ενέργειας, μήπως ο Ηλεκτρομαγνητισμός, ή τίποτε πιο προωθημένο όπως οι κινήσεις…) Οι επιλογές του Υπουργού είναι σε τραγικά λάθος κατεύθυνση όσον αφορά το θέμα αυτό.
Η κατανομή 3 ώρες Φυσικής, 2 ώρες Χημείας και 1 ώρα Βιολογίας είναι η άμεση αλλαγή που πρέπει να γίνει χωρίς δεύτερη σκέψη και για τις δύο πρώτες τάξεις και επί πλέον να εξεταστεί η δυνατότητα προσθήκης 1 ώρας Φυσικής στην Γ τάξη.
Με την κατάργηση -ουσιαστικά- του μαθήματος της Πληροφορικής στο Λύκειο γυρνάμε πολλά – πολλά χρόνια πίσω… Τη στιγμή που παλεύουμε να φτιάξουμε μια νέα χώρα ρίχνοντας το βάρος στις νέες τεχνολογίες καταστρέφουμε και τα λίγα σωστά που είχαμε φτιάξει..
Το σχoλικό έτος 2013-14 θα είμαι μαθήτρια της Πρώτης Λυκείου και με ενδιαφέρει ο χώρος της Πληροφορικής. Στην Γ΄ Γυμνασίου διδάχτηκα Προγραμματισμό – από τα πιο ενδιαφέροντα μαθήματα που έχω διδαχθεί- και ήξερα πως στην Γ΄ Λυκείου ένα από τα μαθήματα Κατεύθυνσης στα οποία θα εξεταζόμουν θα ήταν το αντίστοιχο μάθημα Προγραμματισμού. Με έκπληξη έμαθα ότι το μάθημα καταργείται – κάτι που αρχικά εξέλαβα ως αστείο … Δεν νομίζετε ότι κι εμείς οι μαθητές θα έπρεπε κάποια στιγμή ν΄ακουστούμε; Ελπίζω πραγματικά ότι πρόκειται για παρανόηση κι ότι θα σκεφτείτε το θέμα σοβαρότερα.
Εξηγώ σε φίλους από το εξωτερικό ότι η Πληροφορική καταργείται ουσιαστικά από το Λύκειο και νομίζουν ότι αστειεύομαι … Για ποιο ψηφιακό σχολείο μιλάμε ακριβώς και ποια εποχή της πληροφορίας; Γυρνάμε τη χώρα πολλά-πολλά χρόνια πίσω … Το θέλουμε αυτό, αλήθεια;
-Στην Αρχαία Ελλάδα σκοπός της Παιδείας ήταν ο καλός καγαθός άνθρωπος!
-Στη μετέπειτα Ελλάδα-Βυζάντιο δια στόματος Αγ.Ιωάννη Χρυσοστόμου:Παιδεία,μετάληψη αγιότητος εστί!
-Στη Νέα Ελλάδα ούτε το ένα,ούτε το άλλο οικοδομείται με σοβαρότητα και υπευθυνότητα! Αντίθετα καλλιεργείται επιμελώς ο homo economicus-technologicus! Ποιό μέλλον προετοιμάζουμε για τις επόμενες γενεές με τέτοια φιλοσοφική αρχή μόνο εκείνο θα δείξει!!!
Καλησπέρα,
από το Σεπτέμβριο, θα αρχίσω το Λύκειο. Μετα λύπης μπου παρατήρησα ότι το μάθημα της Πληροφορικής… εξατμίστικε, δεν υπάρχει. Γιατί άραγε; Δεν θα βοηθήσει στην μελλοντική πορέια του κόσμου; Γιατί το καταργήσατε; Τι ακριβώς σκεφτήκατε κύριοι συντάκτες του νομοσχεδίου; Επίσης, εγώ προσωπικά μάλλον θα σπουδάσω πολιτικές επιστήμες. δυστυχώς, από τη προηγούμενη χρονιά, το μάθημα του δικαίου στη β’ λυκείου, που έχει άμεση σχέση με το αντικείμενό μου, έγινε από μάθημα επιλογής γενικής παιδείας σε μάθηαμ επιλογής θεωρητικής κατεύθυνσης. δηλαδή γιατί εγώ πρέπει να ταλαιπωρηθώ με την θεωρητική κατεύθυνση μόνο και μόνο για να πάω πολιτικές επιστήμες; Γιατί ξαναγυριζετε το σχολείο στην εποχή του 1960 και 1970; Σκεφτείτε αυτά που σας έγραψα και θα ήθελα να μου απαντήσετε. Ευχαριστώ εκ των προτέρων.
Με εκτίμηση,
Δημίου Ευάγγελος
Από το Νέο Λύκειο, με λύπη διαπιστώνει κανείς ότι απουσιάζει σαν μάθημα βαρύτητας το μαθήματα της Πληροφορικής. Η ανάπτυξη της αλγοριθμικής σκέψης, δεν πρέπει να χαθεί από την Δ/θμια Εκπαίδευση αλλά να ενισχυθεί από το Γυμνάσιο. Ως πατέρας 3 παιδιών ζητώ να επανεξετάσετε την θέση σας και να διατηρήσετε την διδασκαλία της Πληροφορικής στο Λύκειο ενισχύοντας την και στο Γυμνάσιο με πιο ουσιαστικό τρόπο.
ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΕΙ ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΟΥ 2013 ΧΩΡΙΣ ΞΕΝΕΣ ΓΛΩΣΣΕΣ ΚΑΙ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗ.ΕΙΝΑΙ ΕΦΟΔΙΑ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ ΣΤΟΥΣ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΠΑΝΤΑΧΟΥ.
Ο ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΤΟ…ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΠΟΤΕ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΚΥΡΙΕ ΥΠΟΥΡΓΕ;
Είναι θλιβερό το γεγονός ότι ο κ. Υπουργός στο παρόν σχέδιο νόμου με τον πομπώδη τίτλο «Αναδιάρθρωση της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης» ξέχασε εντελώς το Γυμνάσιο.
Αυτό δείχνει πόσο πολύ η Κυβέρνηση «υπολογίζει» τους εκπαιδευτικούς των Γυμνασίων και τους χιλιάδες μαθητές τους καθώς και την ανάγκη άμεσης αναδιάρθρωσης και βελτιστοποίησης μαθημάτων και ωρολογίου προγράμματος.
Με συνοπτικές διαδικασίες του ΥΠΕΠΘ ήδη η αισθητική αγωγή τείνει να εξοβελιστεί καθ’ ολοκληρίαν από τα Γυμνάσια . Στον καιάδα ( και χωρίς καν διάλογο ) ήδη τέθηκε η τεχνολογία και είναι υπό διωγμό η πληροφορική και η βιολογία.
Αναρωτιέται εύλογα κανείς γιατί ο κ. Υπουργός ξέχασε εντελώς τα Γυμνάσια στο νεο νομοσχέδιο ;
Γιατί το να ισχυριστεί κάποιος από το ΥΠΕΠΘ ότι στο Γυμνάσιο δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα φυσικά και είναι ένα τεράστιο ψέμα.
Υπάρχουν πάρα πολλά στραβά και το ξέρουν πολύ καλά στο ΥΠΕΠΘ με τα πιο σημαντικά προβλήματα τα πολλά κακογραμμένα βιβλία και μια βιαστική και αποσπασματική ύλη.
Τι άλλο ετοιμάζουν πάλι για να φορτώσουν στις πλάτες των εκπαιδευτικών ;
Μήπως την εξομοίωση τους και την ενοποίηση τους με το Δημοτικό και τους Δασκάλους ;
Μήπως τελικά η Δευτεροβάθμια εκπαίδευση θα ξεκινάει τελικά…μόνο από την Α Λυκείου ;
Υ.Γ.
Σε αυτή τη χώρα του παραλόγου και της Τρόικας όλα είναι πλέον πιθανά …
Αναρωτιόμαστε πολλοί από εμάς που έχουμε «βασικές» ειδικότητες μήπως είναι ο καιρός τελικά να την…κάνουμε προς κάποιο Λύκειο που θα έχει και πολύ ψωμί από τα…ιδιαίτερα;
Για να μην μας αποκαλούν μερικοί «συνάδελφοι» του Λυκείου και «Κορόιδα»…
Κύριοι,
Διαβάζοντας το άρθρο 1 του σχεδίου νόμου στο εδάφιο «Σκοποί του Γενικού Λυκείου » ( υποστοιχεία η,θ,ι ) αναφέρετε χαρακτηριστικά :
2. Σκοποί του Γενικού Λυκείου είναι ιδίως :
η) Η ανάπτυξη δεξιοτήτων εφαρμογής της γνώσης και επίλυσης
προβλημάτων,
θ) Η καλλιέργεια της ικανότητας κάθε ατόμου για κριτική προσέγγιση
και αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών πληροφορίας και επικοινωνιών και
ι) Η καλλιέργεια δεξιοτήτων που θα διευκολύνουν την πρόσβαση των
μαθητών στην αγορά εργασίας
Διαβάζοντας το Βιβλίο του καθηγητή στο μάθημα «Ανάπτυξη Εφαρμογών σε Προγραμματιστικό περιβάλλον «(Γενικός σκοπός του μαθήματος σελ 14) αναφέρει χαρακτηριστικά :
«Το μάθημα Ανάπτυξη Εφαρμογών έχει σκοπό οι μαθητές :
1. να καλλιεργήσουν αναλυτική σκέψη και συνθετική ικανότητα
2. να αναπτύξουν τη δημιουργικότητα και τη φαντασία στο σχεδιασμό
3. να καλλιεργήσουν και να εθιστούν στην αυστηρότητα και στη σαφήνεια της έκφρασης και της διατύπωσης
4. να αναπτύξουν ικανότητες μεθοδολογικού χαρακτήρα
5. να καταστούν ικανοί να υλοποιούν τις λύσεις απλών και σύνθετων προγραμμάτων »
Το μάθημα λοιπόν ,όπως αναφέρετε και στη σελίδα 13, έχει σαν πρωταρχικό σκοπό την ανάπτυξη δεξιοτήτων και ικανοτήτων σχετικά με τη αλγοριθμική και ορθολογική χρήση τους στην καθημερινή ζωή . Πολλές βασικές έννοιες αλγοριθμικής και προγραμματισμού συνιστούν αναπόσπαστο τμήμα των γενικών γνώσεων και δεξιοτήτων που θα πρέπει να αποκτήσει ο μαθητής , οι οποίες δεν προσεγγίζονται από άλλα μαθήματα .
Καταλήγοντας θα σας πρότεινα να επανεξετάσετε το σχέδιο νόμου και να εισάγετε μαθήματα Πληροφορικής αλλά και μαθήματα Προγραμματισμού στο Αναλυτικό Πρόγραμμα Σπουδών όλων των τάξεων του Γενικού Λυκείου .
Ευχαριστώ πολύ
Κύριοι,
Με λύπη διαπιστώνω ότι στο σχέδιο νόμου για τη δομή του Νέου Λυκείου, απουσιάζουν εντελώς μαθήματα της επιστήμης της Πληροφορικής.Το μάθημα της πληροφορικής και ιδιαίτερα η ανάπτυξη της αλγοριθμικής σκέψης, σύμφωνα με έρευνες είναι πλέον προαπαιτούμενο στην προαγωγή της κριτικής σκέψης, της πρωτοβουλίας, της δημιουργικότητας και των ικανοτήτων των μαθητών. Ως εκπαιδευτικός αλλά και μητέρα 2 παιδιών που θέλουν να σπουδάσουν Πληροφορική ζητώ να μην καταργηθούν τα μαθήματα αλλά να επανεξετάσετε την θέση σας και να διατηρήσετε την διδασκαλία της Πληροφορικής Επιστήμης στο Λύκειο.
η) Η ανάπτυξη δεξιοτήτων εφαρμογής της γνώσης και επίλυσης προβλημάτων,
θ) Η καλλιέργεια της ικανότητας κάθε ατόμου για κριτική προσέγγιση και αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών πληροφορίας και επικοινωνιών και
ι) Η καλλιέργεια δεξιοτήτων που θα διευκολύνουν την πρόσβαση των μαθητών στην αγορά εργασίας.
Το μάθημα που μπορεί να υλοποιήσει(κυρίως τα (η) και (ι), και εξ ολοκλήρου το (θ)) τους παραπάνω σκοπούς του Νέου Γενικού Λυκείου είναι η Πληροφορική. Όμως αντί να γίνει υποχρεωτικό το μάθημα και να αναβαθμιστεί με ένα σύγχρονο βιβλίο και κατάλληλο υποστηρικτικό υλικό, το μάθημα καταργείται πλήρως… Μάλλον το συγκεκριμένο μάθημα θεωρείται ακριβό(καθηγητές, εργαστήρια κ.τ.λ.) για το Νέο Γενικό Λύκειο… Αν δεν αλλάξει κάτι όσον αφορά στο μάθημα της Πληροφορικής, ίσως θα έπρεπε να αφαιρεθούν οι παραπάνω σκοποί από την περιγραφή του τι προσπαθεί να πετύχει το καινούργιο Λύκειο…
Γενικό Λύκειο χωρίς Πληροφορική στην εποχή της Πληροφορίας
Με βάση το νομοσχέδιο που έδωσε η κυβέρνηση στη δημόσια διαβούλευση για το Νέο Λύκειο, διαπιστώνουμε με έκπληξη την κατάργηση των μαθημάτων πληροφορικής.
α) Τα μαθήματα πληροφορικής επιλογής σε όλες τις τάξεις του Γενικού Λυκείου, τα οποία αφορούν περισσότερο δεξιότητες χειρισμού και λιγότερο θεωρία, έχουν συρρικνωθεί σε ένα 2ωρο στην Α’ Λυκείου.
β) Το κυριότερο πρόβλημα όμως είναι η απειλούμενη κατάργηση του μαθήματος Τεχνολογικής κατεύθυνσης “Ανάπτυξη Εφαρμογών σε Προγραμματιστικό Περιβάλλον” (Προγραμματισμός στη γλώσσα των μαθητών) το οποίο αφορά κυρίως την επιστήμη της Πληροφορικής και είναι βασικό για τις τριτοβάθμιες σχολές Πληροφορικής και όχι μόνον.
Και όλα αυτά σε ένα σχολείο του 21ου αιώνα, που θέλει να χαρακτηρίζεται “ψηφιακό σχολείο” και αντίθετα με τις απαιτήσεις των καιρών για τον ψηφιακό αλφαβητισμό των νέων.
Ακολουθούν μερικές παρατηρήσεις, ερωτήματα και προτάσεις πάνω στο σχέδιο νόμου:
Αρθρο 01
….
2. Σκοποί του Γενικού Λυκείου είναι ιδίως :
…..
θ) Η καλλιέργεια της ικανότητας κάθε ατόμου για κριτική προσέγγιση και αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών πληροφορίας και επικοινωνιών και
ι) Η καλλιέργεια δεξιοτήτων που θα διευκολύνουν την πρόσβαση των μαθητών στην αγορά εργασίας.
……
Παρατηρήσεις – Ερωτήσεις
1. Ερώτηση : Πως επιτυγχάνεται ο σκοπός 2.θ με ΜΟΝΟ 2 ώρες μάθημα επιλογής Α’ τάξη και απουσία αντίστοιχων μαθημάτων επιλογής στις Β’ και Γ’ τάξεις
2. Ερώτηση : Ποιες δεξιότητες πλην αυτών που αφορούν την πληροφορική σχετίζονται περισσότερο με την αγορά εργασίας και καλύπτουν τον σκοπό 2.ι στις τάξεις Β’ και Γ’?
Πρόταση: Τα μαθήματα Πληροφορικής επιλογής επιβάλλεται να υπάρχουν και στις τρεις τάξεις και να προσμετρώνται στο Γενικό μέσο όρο ώστε να έχουν το κύρος που απαιτείται «με στόχο ένα σχολείο που οι μαθητές όχι μόνο δε θα είναι ψηφιακά αναλφάβητοι, αλλά θα τους παρέχονται όλα τα απαραίτητα εφόδια με τα οποία θα μπορέσουν να ανταπεξέλθουν σε ένα αναπτυγμένο τεχνολογικά εργασιακό περιβάλλον» όπως αναφέρει παλαιότερη ανακοίνωση της ΠΕΚΑΠ.
3. Παρατήρηση : Πλήρης απουσία μαθήματος κατεύθυνσης σχετιζόμενου με την επιστήμη υπολογιστών και την αλγοριθμική στην Β’ τάξη (που θα μπορούσε να δίδει τις βασικές συνιστώσες της αλγοριθμικής σκέψης και να προετοιμάσει το μαθητή για εμβάθυνση στη Γ’ λυκείου)
4. Παρατήρηση : Κατάργηση του μοναδικού μαθήματος κατεύθυνσης επιστήμης υπολογιστών-αλγοριθμικής στη Γ’ τάξη (ΑΕΠΠ – προγραμματισμός κατά το κοινώς λεγόμενο– γραπτά εξεταζόμενο μάθημα στην έως τώρα τεχνολογική κατεύθυνση, βασικό μάθημα για σχολές πληροφορικής και σχολές τεχνολογικών εφαρμογών γενικότερα)
«Σε έρευνα που πραγματοποιήθηκε από ιδιωτική εταιρία, για λογαριασμό του Υπουργείου Παιδείας, με τίτλο «ΕΡΕΥΝΑ ΚΟΙΝΗΣ ΓΝΩΜΗΣ ΕΠΙ ΖΗΤΗΜΑΤΩΝ ΛΥΚΕΙΟΥ – ΛΥΚΕΙΑΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ», τον Ιανουάριο 2011, σε δείγμα 2.000 πολιτών, αποτυπώνεται ξεκάθαρα η άποψή τους για την αναγκαιότητα διδασκαλίας της πληροφορικής στο Λύκειο. Στο ερώτημα «Ποιά μαθήματα πρέπει να είναι υποχρεωτικά και ποιά επιλογής;”, το μάθημα της πληροφορικής, με ποσοστό 84,3%, κατατάσσεται στα υποχρεωτικά μαθήματα (4ο κατά σειρά προτίμησης από 19 συνολικά μαθήματα).»
5. Ερώτηση : Πως αποτυπώνεται-εκτιμάται αυτή η απαίτηση της κοινωνίας (που συμπίπτει με τις εκπαιδευτικές τάσεις διεθνώς) στο συγκεκριμένο σχέδιο νόμου?
Πρόταση: α) Επαναφορά του μαθήματος της ΑΕΠΠ στην Γ’ λυκείου Πανελλαδικά εξεταζόμενου μαθήματος τεχνολογικής κατεύθυνσης. β) Εισαγωγή μαθήματος με τίτλο “Βασικές αρχές αλγορίθμων” στη Β’ λυκείου είτε ως μάθημα κατεύθυνσης είτε ως μάθημα γενικής παιδείας
Προτείνω κανένα μάθημα να μη διδάσκεται πάνω από 5 ώρες την εβδομάδα.
Είναι εξωφρενικό να διδάσκονται 3 μαθήματα 20 ώρες την εβδομάδα.
Οι ώρες στα 3 μαθήματα κατεύθυνσης δεν πρέπει να ξεπερνούν τις 15.
Οι ώρες που θα αφαιρεθούν από τα μαθήματα κατεύθυνσης να δοθούν σε ώρες μαθημάτων γενικής παιδείας.
Πρέπει στα μαθήματα Γενικής Παιδείας της Γ Λυκείου να προστεθούν : Μαθηματικά, Φυσικές Επιστήμες και Οικονομικά .
Οι ώρες την εβδομάδα σε καμία τάξη να μην υπερβαίνουν τα 30χ45λεπτά =22,5ώρες.
Δεν συμφωνώ να λαμβάνεται υπόψη η προφορική βαθμολογία. Η εμπειρία με τη Γ Λυκείου δείχνει ότι οι βαθμοί που μπαίνουν είναι εξωπραγματικοί !
Δεν συμφωνώ να λαμβάνεται υπόψη η επίδοση στην Α και Β λυκείου γιατί όλο το Λύκειο έτσι θα μετατραπεί σε ένα χώρο συνεχών εξετάσεων με τις γνωστές συνέπειες που ζούμε χρόνια τώρα στη Γ Λυκείου.
Δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει να δίνουν όλοι 4 μαθήματα . Ο αριθμός των μαθημάτων πρέπει να καθορίζεται από τις απαιτήσεις των σχολών που ενδιαφέρουν τον υποψήφιο . π.χ το Μαθηματικό μπορεί να ζητάει μόνο Μαθηματικά. Γιατί κάποιος που θέλει να γίνει Μαθηματικός να εξετάζεται σε Φυσική και Χημεία ή γιατί κάποιος που θέλει να γίνει Πληροφορικός να εξετάζεται στη Χημεία ;
Πρέπει να σταματήσει η παράλογη ρύθμιση των κοινών σχολών σε πεδία. Π.χ Φυσικής Αγωγής μπορείς να εισαχθείς διαγωνιζόμενος ή σε Θεωρητικά Μαθήματα ή σε Θετικά Μαθήματα. Πρέπει να υπάρχει ΕΝΑΣ δρόμος εισαγωγής σε κάθε σχολή για να μην υπάρχουν αδικίες με το να συγκρίνονται ανόμοια πράγματα.
Το γενικό μου σχόλιο είναι ότι το προτεινόμενο «Νέο Λύκειο» είναι βήματα προς τα πίσω και το μόνο πολύ θετικό που φέρνει είναι η δυνατότητα οι σχολές να προτείνουν συντελεστές σε Μαθήματα.
Καλοδήμος Δ.
Φυσικός
Υπεύθυνος ΣΕΠ
ΚΕΣΥΠ Λαμίας.
Αρχικά μια γενική παρατήρηση σχετικά με τις διαβουλεύσεις. Εχω την εντύπωση ότι αποτελούν απλώς συμβατική υποχρέωση του κάθε Υπουργείου και δεν λαμβάνεται υπόψη η γνώμη κανενός. Δεν γνωρίζω καν αν διαβάζονται όλες αυτές οι απόψεις. Γιατί δεν μπαίνεται στον κόπο μετά από κάθε διαβούλευση να δημοσιεύετε τα αποτελέσματα της; να ενημερώνετε ποιές από τις απόψεις ελήφθησαν υπόψη και ποιές κρίθηκαν απαράδεκτες; γιατί δεν ενημερώνετε με ένα email (το έχετε άλλωστε) όλους αυτούς που μπήκαν στον κόπο να σχολιάσουν για την τύχη της άποψης τους;
Για τους σκοπούς του Γενικού Λυκείου που είναι το θέμα του άρθρου αυτού έχω να πω πως καλές είναι οι προθέσεις, αλλά από ουσία μηδέν. Ειδικά το «β) Η προαγωγή της κριτικής σκέψης, της πρωτοβουλίας, της δημιουργικότητας και των ικανοτήτων των μαθητών.» προκαλεί γέλια. Προαγωγή κριτικής σκέψης; όταν από την τρυφερή ηλικία του δημοτικού αναγκάζουμε τα παιδιά να παπαγαλίζουν για να μπορούν να γράψουν 20 στις πανελλαδικές, εσείς έχετε την εντύπωση ότι στο λύκειο θα καταφέρετε να προάγετε την κριτική σκέψη; γιατί; θα αλλάξει ο τρόπος διδασκαλίας; επειδή κάνετε μια αναδιάρθρωση στο πρόγραμμα απουδών (ατυχή και αυτή κατά τη γνώμη μου) έχετε την αίσθηση ότι τα παιδιά θα αρχίσουν να σκέφτονται κριτικά έτσι ξαφνικά;
Παρακολουθώ έκπληκτος συνάδελφοι τις τελευταίες ημέρες τις δημόσιες τοποθετήσεις τόσο στο διαδίκτυο όσο και στα άλλα μέσα ενημέρωσης για τις επικείμενες αλλαγές στο εκπαιδευτικό μας σύστημα. Αυτό που επικρατεί είναι ένας «κοινωνικός αυτοματισμός» καθώς κυριαρχεί μία πολιτική σκέψη του διαίρει και βασίλευε, που μόνο στόχο έχει να διαταράξει, να διασαλεύσει και εν τέλει να επιτύχει τον κατακερματισμό μας, και την υπό κανονικές συνθήκες πλήρη συμπόρευση μας, για ανατροπή της «υποτιθέμενης» αυτής εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης. Αντί να φωνασκούμε, να κατηγορούμε η μια ειδικότητα την άλλη (λ.χ χημικοί εναντίων πληροφορικών), ας αναλογιστούμε ποιο σχολείο θέλουν με αυτήν την μεταρρύθμιση να δημιουργήσουν:
1) Θα πρόκειται για ένα σχολείο ξεκάθαρα ταξικό μέσω του οποίου θα έχουν πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση μόνο οι κατέχοντες.
2) Ένα σχολείο εξεταστικοκεντρικό, στο οποίο θα κυριαρχεί η στείρα αποστήθιση και η άγονη απομνημόνευση.
3) Θα πρόκειται για ένα σχολείο όπου ο ρόλος του «ΔΑΣΚΑΛΟΥ» χάνει στην ουσία την αξία του και μετατρέπεται σε έναν απλό μεταφορέα πολύ ειδικευμένης πληροφορίας-γνώσης.
4) Εξοβελίζεται κάθε έννοια πολιτισμού, αισθητικής αγωγής, σωματικής άσκησης με προφανή στόχο τη διαμόρφωση ανθρώπων χωρίς καλαισθησία-παιδεία.
5) Ας μην αναφερθούμε καν στις αλλαγές στο Τεχνικό Λύκειο που έχουν ως στόχο την μετατροπή των μαθητών σε φθηνό-αμόρφωτο εργατικό δυναμικό.
Από τα παραπάνω εύκολα συνάγεται το συμπέρασμα πως στοχοπροσήλωση του Υ.ΠΑΙ.Θ δεν είναι η βελτίωση των εκπαιδευτικών δομών της χώρας και φυσικά επουδενί η δημιουργία ολοκληρωμένων, μορφωμένων προσωπικοτήτων που θα ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις νέας εποχής, αλλά άβουλων όντων χωρίς σκέψη, κριτική ικανότητα και δράση. Αλλιώς πως μπορεί να εξηγηθεί η «επονείδιστη» απόφαση για εξωστρακισμό της Επιστήμης της Πληροφορικής από το Γενικό Λύκειο. Είναι δυνατόν να συζητούμε για το σχολείου του 21ου αιώνα και να μιλάμε σοβαρά εάν χρειάζεται ή όχι η Επιστήμη της Πληροφορικής στο σχολείο; Όταν μάλιστα ακόμη και αναπτυσσόμενες χώρες στον κόσμο (λ.χ χώρες Λατινικής Αμερικής, Ινδίες,κλπ) βασίζουν το εκπαιδευτικό τους πρόγραμμα στην Επιστήμη της Πληροφορικής; Θεωρώ αστείο εώς και γραφικό να συνεχίσω να επιχειρηματολογώ υπέρ μιας επιστήμης, που όχι μόνο βοηθά τον σύγχρονο άνθρωπο στην κάλυψη όλων των θεμελιωδών αναγκών του, αλλά που κυρίως του μαθαίνει να σκέφτεται κριτικά και να ερευνά τον κόσμο γύρω του.
Εν κατακλείδι να τονίσω ακόμη μια φορά ότι σκοπός μας πρέπει να είναι η βελτίωση του εκπαιδευτικού μας συστήματος, που θα ανταποκρίνεται στις νέες συνθήκες και εξελίξεις και όχι να πέσουμε στη «λούμπα» μικροπολιτικών, έρριδων και διαξιφισμών μεταξύ μας για το ποιο μάθημα θα «επικρατήσει» αλλά με κοινή δράση και αγώνα να παλέψουμε όλοι μαζί για αυτό το σχολείο που ονειρευόμαστε.
Το Λύκειο θα πρέπει να είναι ένα, σαν τύπος και θα ονομάζεται Νέο Ενιαίο Λύκειο.
Θα έχει δυο κατευθύνσεις :
1. Την Γενική κατεύθυνση και
2. Την Επαγγελματική –Τεχνολογική κατεύθυνση.(πρώην ΕΠΑΛ)
Στην Γενική κατεύθυνση θα πρέπει να υπάρχουν και ώρες μαθημάτων επιλογής σε σχέση με ομοειδής ενιαίους τομείς επιστημονικών πεδίων που αντιστοιχούν σε τριτοβάθμιες σπουδές, πεδία και κατευθύνσεις στα Πανεπιστήμια και στα ΑΤΕΙ.
Τέτοια μαθήματα έστω μονόωρα ανά τάξη θα μπορούσε να είναι :( Αρχές Οικονομίας και Διοίκησης, Αρχές Επιχειρηματικότητας και καινοτομίας, Αρχές Ηλεκτρολογίας, Αρχές Ηλεκτρονικής και Τηλεπικοινωνιών, Αρχές Πληροφορικής, Αρχές Μηχανολογίας, Αρχές Δικαίου, Αρχές Ιατρικής και Γενετικής, Αρχές Παιδαγωγικής και Προσχολικής Αγωγής, Αρχές Ψυχολογίας, Αρχές Γεωπονίας και Διατροφής, Αρχές Αρχιτεκτονικής και Βιοκλιματικής, Αρχές Μεταφορών και Ναυτιλίας, Αρχές Τουρισμού)
Τα μαθήματα αυτά θα πρέπει να διαχέονται σε όλες τις τάξεις της Γενικής κατεύθυνσης του Ενιαίου Λυκείου χωρίς να αλλάζει ριζικά η φυσιογνωμία και ο προσανατολισμός του προγράμματος σπουδών.
Έτσι ένας μαθητής της Γενικής κατεύθυνσης θα πάρει μια γεύση πιο εστιασμένη στις κλίσεις τα ενδιαφέροντά του ,τις επαγγελματικές του φιλοδοξίες και αναζητήσεις.
Επίσης για τα μαθήματα γενικής παιδείας που θα εξετάζονται από την Β Λυκείου και όχι από την Α τάξη με θέματα από βάση θεμάτων με διαβάθμιση δυσκολίας, θα πρέπει να υπάρχουν ώρες πρόσθετης διδακτικής στήριξης στα Λύκεια, διαφορετικά τα περισσότερα παιδιά θα έχουν χαμηλές επιδόσεις και άνιση ανταγωνιστικότητα σε σχέση με τους συμμαθητές τους που έχουν να πληρώσουν ιδιαίτερα μαθήματα .
Οι απόφοιτοι του Ενιαίου Λυκείου Γενικής κατεύθυνσης θα έχουν τη δυνατότητα έπειτα από πανελλήνιες εξετάσεις σε τέσσερα μαθήματα της Γ τάξης να εισαχθούν στα Πανεπιστήμια, στα ΑΤΕΙ, στην ΑΣΠΑΙΤΕ και στις Στρατιωτικές Σχολές.
Επίσης οι απόφοιτοι του Ενιαίου Λυκείου Γενικής κατεύθυνσης θα έχουν τη δυνατότητα , κατόπιν περιφερειακών εξετάσεων σε δυο μαθήματα επιλογής που παρακολούθησαν στην Γενική κατεύθυνση , του Ενιαίου Λυκείου να παρακολουθήσουν και την Δ τάξη του Ενιαίου Λυκείου της Επαγγελματικής- Τεχνολογικής κατεύθυνσης προκειμένου και αυτοί να αποκτήσουν Πτυχίο ειδικότητας επιπέδου 3+ , ανάλογη των μαθημάτων επιλογής που παρακολούθησαν στο Λύκειο και να συμμετέχουν επιπλέον στις ειδικές πανελλήνιες εξετάσεις για τα ΑΤΕΙ.
Στην Επαγγελματική – Τεχνολογική κατεύθυνση του Ενιαίου Λυκείου (σημερινά ΕΠΑΛ) θα πρέπει να υπάρχουν ομάδες προσανατολισμού, τομείς ή κύκλοι τομέων που θα εμβαθύνουν σε ειδικότητες κατά μικρότερο ποσοστό στη Β τάξη, μεγαλύτερο ποσοστό στη Γ τάξη και 100% στην Δ τάξη για απόκτηση συγκεκριμένης ειδικότητας που θα παραπέμπει σε Πτυχίο επιπέδου 3+.
Η Γ τάξη του Ενιαίου Λυκείου Επαγγελματικής –Τεχνολογικής κατεύθυνσης θα χορηγεί απολυτήριο Ενιαίου Λυκείου Επαγγελματικής και Τεχνολογικής κατεύθυνσης που θα αναγράφει και την ομάδα προσανατολισμού τον τομέα και την ειδικότητα που επέλεξε ο μαθητής.
Αυτός ο απόφοιτος θα μπορεί να συμμετέχει στις πανελλήνιες εξετάσεις τεσσάρων μαθημάτων για τα Πανεπιστήμια , τα ΑΤΕΙ, την ΑΣΠΑΙΤΕ και τις Στρατιωτικές Σχολές.
Επίσης θα έχει και έξτρα βαθμολογική πριμοδότηση για τα ΑΤΕΙ αν επιλέξει να εξεταστεί πανελλαδικά και σε δύο προβλεπόμενα μαθήματα Τομέα και ειδικότητας.
Η Επαγγελματική -Τεχνολογική κατεύθυνση του Ενιαίου Λυκείου θα παρέχει επίσης επαγγελματικά δικαιώματα σε ειδικότητα συγκεκριμένη κατά 100 % στη Δ τάξη και Πτυχίο επιπέδου 3+.
Το δίπλωμα επιπέδου 4 συγκεκριμένου τομέα και ειδικότητας θα το χορηγούν τα Ι.Ε.Κ.( μέσα από τις εξετάσεις Πιστοποίησης του ΕΟΠΠΕΠ) που θα λειτουργούν και συμπληρωματικά για επιπλέον επαγγελματική εμβάθυνση στην ανάλογη ειδικότητα με κατάρτιση για δυο επιπλέον εξάμηνα σπουδών στον ανάλογο τομέα αποφοίτησης από το Ενιαίο Λύκειο Επαγγελματικής- Τεχνολογικής κατεύθυνσης.
Οι τομείς προσανατολισμού μπορεί να είναι αυτοί του Σχεδίου Νόμου με βελτιώσεις διατύπωσης ή και διεύρυνσης.
Στην Β τάξη θα αναδεικνύεται πιο ειδικά ο τομέας της γενικότερης ομάδας προσανατολισμού και λιγότερο η ειδικότητα που ο μαθητής ακολουθεί και στην Γ τάξη θα αναδεικνύονται σε μεγαλύτερο ποσοστό στοιχεία της ειδικότητας που ο μαθητής θα εμβαθύνει στη Δ τάξη για να επιτύχει ένα Πτυχίο επιπέδου 3+ .
Με ειδικές πανελλήνιες εξετάσεις σε δύο μαθήματα ειδικότητας της Δ Τάξης του Ενιαίου Λυκείου θα επιτυγχάνεται συνέχιση σπουδών στα ΑΤΕΙ .
Έτσι σαν γενικότερο αποτέλεσμα θα μεταφερθούν οι νέες ειδικότητες του σχεδίου Νόμου για το ΕΠΑΛ, στην Επαγγελματική-Τεχνολογική κατεύθυνση των νέων Ενιαίων Λυκείων.
Έτσι ένας που εισάγεται π.χ. στη σχολή Ηλεκτρολόγων του Πολυτεχνείου θα έχει διδαχτεί και μαθήματα ηλεκτρολογίας αν έχει προέλθει μέσα από το Ενιαίο Λύκειο της Επαγγελματικής-Τεχνολογικής κατεύθυνσης.
Η έννοια της διαύγειας και της δημόσιας διαβούλευσης, εάν μου επιτρέπεται, δεν έχει καμία σχέση, με τον τρόπο που εφαρμόζεται εδώ, με την δημοκρατία και την ελεύθερη έκφραση. Σαφώς και είναι θετικό να ακούγεται η γνώμη του κάθε πολίτη για θέματα πολιτικής, παιδείας κλπ. Πρώτα απ’ όλα όμως δεν πρέπει να ακούγεται η γνώμη των καθ’ ύλην αρμοδίων? Έχει την ίδια υπόσταση η άποψη που εκφράζω εγώ εδώ με μια τεκμηριωμένη επιστημονικά άποψη καθηγητών ή ερευνητών για το ίδιο θέμα? Γιατί το ΥΠΔΒΜΘ δεν ζητάει επίσημα τη γνώμη πανεπιστημιακών τμημάτων για αυτά που κάνει κάθε φορά?
Ειδικότερα για το ζήτημα των καλλιτεχνικών σπουδών: υπάρχει κάποια επιστημονικά τεκμηριωμένη γνωμοδότηση για την απουσία παντός είδους καλλιτεχνικού μαθήματος από τα Λύκεια? Το ίδιο για την απουσία Καλλιτεχνικής κατεύθυνσης.
Είναι τρομερό οι μαθητές Νέου Λυκείου σε Ψηφιακό σχολείο να μπορούν να αποφοιτήσουν δίχως να πάρουν ένα μάθημα πληροφορικής.
Η πληροφορική δεν είναι ΔΕΞΙΟΤΗΤΕΣ χειρισμού προγραμμάτων Word, Excel, κλπ. Είναι ΕΠΙΣΤΗΜΗ. Ψάξτε το. Η κατάργηση του μαθήματος ΑΕΠΠ είναι έγκλημα απέναντι σε μαθητές που θέλουν να ακολουθήσουν σπουδές στην επιστήμη υπολογιστών, τεχνολογικές σχολές και πολυτεχνικές σχολές ή ακόμα σε αυτούς που απλά θέλουν να αναπτύξουν την κριτική τους σκέψη στην επίλυση προβλημάτων. Και είναι πολλοί αυτοί οι μαθητές, περισσότεροι από αυτούς που θέλουν να γίνουν παπάδες αφού τα θρησκευτικά διδάσκονται ανελιπώς σε κάθε τάξη. Τα θρησκευτικά τα έφερα σαν παράδειγμα. Μπορεί να αντικαταστήσετε τη λέξη αυτή με κάποια από τα άλλα μαθήματα στα οποία δίνεται αδικαιολόγητα μεγάλη βαρύτητα σε σχέση με τον αριθμό σχολών και την αγορά εργασίας.
Είχα διαβάσει στο παρελθόν κάποιο άρθρο για μια μελέτη στην οποία οι μαθητές απέδιδαν ως τέταρτο πιο σημαντικό μάθημα το μάθημα της πληροφορικής. Φαντάζομαι αυτή δεν λήφθηκε υπόψιν…
Τέλος, πιστεύω ότι αυτές οι ‘μανούβρες’ γίνονται γιατί θέλετε μάλλον να μετακινήσετε πληροφορικούς σε άλλα Υπουργεία. Προσωπικά δεν θα σας κάνω τη χάρη και θα παραιτηθώ αν η εκπαίδευση δεν με θέλει. Επέλεξα να μπω στην εκπαίδευση για να διδάξω και όχι για να μπω στο δημόσιο.
«Το τελικό σχέδιο για το νέο Λύκειο» εξαγγέλθηκε ελάχιστες ημέρες πριν από την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς 2013-2014. Αυτό κατ’ αρχήν σημαίνει πως το μόνο που εξασφαλίζεται είναι η νέα σχολική χρονιά να είναι η χειρότερη όλων.
Η ευθύνη της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου Παιδείας είναι τεράστια. Το συγκεκριμένο Σχέδιο Νόμου προσβάλλει και υποτιμά ένα σημαντικό ανθρώπινο κεφάλαιο της χώρας, τους εκπαιδευτικούς, που ούτε τους ρωτά, ούτε τους επιμορφώνει, ούτε συνεργάζεται μαζί τους και στο τέλος τους εκθέτει στην κοινή γνώμη, φορτώνοντας τους με όλες τις λανθασμένες επιλογές της σημερινής πολιτικής ηγεσίας αλλά και γενικά των πολιτικών ηγεσιών που διαχρονικά έχουν εμπλακεί χωρίς να έχουν λογοδοτήσει ποτέ σε κανέναν ούτε να έχουν αξιολογηθεί ποτέ από κανέναν. Τέτοιες διαδικασίες αλλαγών για την εκπαίδευση σε άλλες χώρες της ΕΕ είναι τόσο σοβαρό κοινωνικό θέμα που καλούνται έγκαιρα να τοποθετηθούν όλοι και οι εκπαιδευτικοί (όλων των βαθμίδων) και οι γονείς και οι μαθητές.
Το νέο Λύκειο, όπως προωθείται προς ψήφιση, είναι το λύκειο που υπήρχε πριν από 30 χρόνια και δεν έχει καμία σχέση με όλα όσα αναφέρει το άρθρο 1.
Πρέπει να μας απαντήσουν οι ιθύνοντες πώς το σχέδιο που καταστρώσανε για το νέο Λύκειο:
•θα συμβάλλει στη γνωστική συναισθηματική, πνευματική και σωματική ανάπτυξη όλων των μαθητών,
•θα προάγει την κριτική σκέψη, την πρωτοβουλία, τη δημιουργικότητα και τις ικανότητες των μαθητών,
•θα δώσει τη δυνατότητα να καλλιεργηθούν η εθνική, θρησκευτική και πολιτισμική μας κληρονομιάς αλλά και πως θα προετοιμάσει τους νέους για την κοινωνία των ευρωπαίων πολιτών,
•θα βοηθήσει τους μαθητές να μάθουν να σέβονται τα ανθρώπινα δικαιώματα, τη διαφορετικότητα και την πολιτισμική ετερότητα στο πλαίσιο μιας πολυπολιτισμικής κοινωνίας,
•θα ενδυναμώσει τις αξίες της ελευθερίας, της δημοκρατίας, της συλλογικότητας και της αλληλεγγύης και πώς θα διαμορφώσει τη συνείδηση του ενεργού πολίτη,
•θα διασφαλίσει την ισορροπία στη σχολική ζωή ούτως ώστε οι μαθητές να έχουν τη δυνατότητα να συνδυάζουν τη γνώση, τον ελεύθερο χρόνο, τη δημιουργία και τη συμμετοχή,
•θα βοηθήσει στην ανάπτυξη δεξιοτήτων εφαρμογής της γνώσης και επίλυσης προβλημάτων,
•θα καλλιεργήσει την ικανότητα κάθε ατόμου για κριτική προσέγγιση και αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών πληροφορίας και επικοινωνιών και
•θα καλλιεργήσει τις δεξιότητες που θα διευκολύνουν την πρόσβαση των μαθητών στην αγορά εργασίας,
όταν απουσιάζουν από το πρόγραμμα σπουδών μαθήματα που αφορούν:
•τις τέχνες,
•τη μουσική,
•τις νέες τεχνολογίες Πληροφορική, εφαρμογές υπολογιστών, Α.Ε.Π.Π.,
•την οικολογία,
•την κοινωνική ευσυνειδησία,
•τη διαφορετικότητα και την πολιτισμική ετερότητα
•τη συνείδηση του ενεργού πολίτη
Πώς θα γίνει ελκυστικότερη και ισότιμη με το Γενικό Λύκειο η Τεχνολογική εκπαίδευση όταν λείπει ακόμα και από το νέο Γυμνάσιο;
Πώς θα γίνει πραγματικότητα το «ψηφιακό σχολείο» που οραματίζεται η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου όταν λείπουν τα μαθήματα της επιστήμης της Πληροφορικής, της Ανάπτυξης Εφαρμογών σε Προγραμματιστικό Περιβάλλον και γενικά των Τ.Π.Ε.;
Πως θα προάγει τη δημιουργικότητα και τις διάφορες ικανότητες των μαθητών, όταν λείπουν τα εικαστικά ακόμα και από το νέο Γυμνάσιο μουσική, καλλιτεχνικά);
Πώς θα χτυπηθεί η παραπαιδεία στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση όταν θα αρχίσει το κυνήγι των βαθμών από το Δημοτικό μέχρι και το Λύκειο;
Πώς θα αναβαθμιστεί το επίπεδο της γνώσης όταν τα σχολεία θα υπολειτουργήσουν με τεράστια κενά και με εκπαιδευτικούς που οριακά θα καλύπτουν τις ώρες των μαθημάτων που διδάσκουν και μάλιστα πολλοί από αυτούς τρέχοντας από σχολείο σε σχολείο μέσα στα όρια ενός Νομού;
Πώς θα αναβαθμιστεί το επίπεδο της γνώσης όταν δεν επιμορφώνονται οι εκπαιδευτικοί, όταν δεν δίνονται χρήματα για νέα βιβλία, όταν γενικά δεν γίνεται καμία επένδυση για την παιδεία;
Πώς θα αναπτυχθούν οι 8 δεξιότητες, που έχει θέσει ως κοινό στόχο η ΕΕ για τους νέους; Χωρίς διατυπωμένα επαγγελματικά προσόντα για τον απόφοιτο του Γενικού Λυκείου;
Πώς θα μπορέσει να λειτουργήσει αποτελεσματικά ο διοικητικός μηχανισμός της εκπαίδευσης μέσα στις υπόλοιπες δεκαεπτά ημέρες για να υποδεχθεί τους μαθητές και τις αλλαγές της τελευταίας στιγμής του Υπουργείου (αλλαγή προγράμματος σπουδών, συγχωνεύσεις, μετακινήσεις, συμπληρώσεις ωραρίου);
Το Σχέδιο Νόμου για το Λύκειο κάθε άλλο παρά εκσυγχρονίζει το Λύκειο και το χώρο της εκπαίδευσης γενικότερα. Οδηγεί με γρήγορα βήματα στην εξαφάνιση της εθνικής μας ταυτότητας.
Το μόνο που θα επιτύχει η ψήφισή του θα είναι μια αστείρευτη πηγή διαθεσιμότητας.
Το πρωτότυπο μπορείτε να το βρείτε στο Υπουργείου Παιδείας της Βαυαρίας στην διεύθυνση
http://www.gymnasiale-oberstufe.bayern.de/medien/km_links/datei/39_kurzprofile_lpl_jgst_11_12_akt.pdf
Κύριε Υπουργε
Πραγματικα προκαλεί έκπληξη και απορία η κατάργηση του μαθήματος της Πληροφορικής από το Λύκειο. Πιστεύω ότι είναι ένα βήμα προς τα πίσω ιδιαίτερα στις μέρες μας όπου η κοινωνία μας χαρακτηρίζεται από τον καταιγισμό των νέων τεχνολογιών σε όλα τα επίπεδα… Πως αποκωδικοποιείτε εσείς και οι συνεργάτες σας τις ανάγκες της κοινωνίας και της αγορά εργασίας? Αντί να εφοδιάσετε τα παιδιά μας με τις απαραίτητες γνώσεις για να βγούν ενισχυμενοι στην εργασιακή μάχη της ζωής τους,τους δίνετε γνώσεις που θα τους αφήσουν γυμνούς μπροστα στις κοινωνικές εξελιξεις…..
θεωρώ μέγα λάθος ο μαθητής να μην μαθαίνει βασικές αρχες της Επιστήμης της Πληροφορικής από την Α λυκείου μέχρι την Γ λυκείου όπου θα εξετάζεται μάθημα προγραμματισμού για την εισαγωγή του στις δεκάδες Σχολές που έχουν τις νέες τεχνολογίες σε πρώτο πλάνο….
Είναι δυνατον να υπάρχει , κατα την γνώμη σας, επάρκεια σ έναν μαθητή απο τις γνώσεις που θα αντλίσει από το Γυμνάσιο? Είναι σαν να στέλνουμε έναν μαθητη στη Σχολή Μαθηματικών μόνο με τις γνώσεις που απέκτησε σε Δημοτικό και Γυμνάσιο… πως σας φαίνεται?
Πώς ένας υποψήφιος για Πολυτεχνεία ή Σχολές Πληροφορικής Θα εξεταστεί στη Χημεία? ποιο το όφελος? Όταν θα βγεί στην αγορά εργασίας ο εργοδότης θα του ζητήσει αν ξέρει Η/Υ ή το πως γράφεται το χλωριουχο νάτριο?
Αν θέλουμε να πιστεύουμε στις έννοιες «Ψηφιακο Σχολείο, Νέες Τεχνολογίες», Ψηφιακη Κοινωνία», τότε η Επιστήμη της πληροφορικής γιατί ειναι εκτός?
Η Πληροφορική σαν επιστήμη και η τεχνολογική κατάρτιση σ αυτήν δεν είναι το λογισμικό πακέτο γνωστής πολυεθνικής όπως εσείς πιστεύετε!!
Η Αλγοριθμική σκέψη είναι το βασικό συστατικό της κάτι το οποίο είναι σωτήριο για μαθητές 15,16,17 ετών στο να εφοδιαστούν με γνώσεις που θα τους βοηθήσουν στην φοιτητική τους και όχι μόνο ζωή….
Γυρνάτε(όλοι σας) την εκπαίδευση 30 χρόνια πίσω και αυτο προκαλλει ανησυχία αλλά και τον χλευασμό της κοινωνίας αν όχι τα γέλια, στους γονεις των παιδιων που θα γινουν απλοι «παπαγαλοι» ξεπερασμένων μαθημάτων και πρακτικών!!!!
Όλες οι πολιτισμένες Χώρες θέτουν ώς προτεραιότητα την Πληροφορική στα Εκπαιδευτικά τους Προγράμματα!!!! Εσείς?
Προτείνω λοιπόν, αφού έχετε καταλάβει το λάθος σας και για να έχει νόημα η δημοσια διαβουλευση του νομοσχεδίου σας (και οχι να γίνεται για τα μάτια του κόσμου), να θέσετε το μάθημα της πληροφορικής στο Λυκειο ως βασικό και στις 3 τάξεις με Βασικές έννοιες της Επιστήμης των Η/Υ στην Α τάξη, αλγοριθμική στην Β τάξη και πανελλαδικα εξεταζόμενο το μάθημα του Προγραμματισμού στην Γ τάξη!!!
Επιτέλους η κοινωνία πάει μπροστά και θέλει τα παιδιάτης να συμβαδίζουν μ αυτήν….
Μα τόσο πια δεν το αντιλαμβάνεσται κ. Υπουργέ εσείς και οι συνεργάτες σας???? Εκτός και αν άλλα είναι τα αίτια!!!!!
Ευχαριστώ!!!!!!!!
ΓΙΑ ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΗΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗΣ ΣΤΟ ΛΥΚΕΙΟ
Κώστας Λενίδης
Κύριε υπουργέ, σας ενημερώνουμε ότι στο πρόγραμμα σπουδών της Βαυαρίας κρατίδιο της Γερμανίας στην 11η και 12η τάξη στο “Gymnasium” οι αντίστοιχες τάξεις Β΄ και Γ΄ Λυκείου διδάσκεται το μάθημα ¨Επιστήμη των υπολογιστών¨.
Στην συνέχεια σας παραθέτουμε μεταφρασμένα από το πρωτότυπο τους Στόχους και το Περιεχόμενο του Μαθήματος Informatik ¨Επιστήμη των υπολογιστών¨.
Το πρωτότυπο μπορείτε να το βρείτε στο Υπουργείου Παιδείας της Βαυαρίας στην διεύθυνση
http://www.gymnasiale oberstufe.bayern.de/medien/km_links/datei/39_kurzprofile_lpl_jgst_11_12_akt.pdf
Μετάφραση
« Οικοδομούμε στην διδασκαλία της Επιστήμες των Υπολογιστών στο λύκειο στο πεδίο των Φυσικών Επιστημών και της Τεχνολογίας ώστε οι μαθήτριες και οι μαθητές στην 11 και 12 τάξη του Λυκείου να μάθουν περαιτέρω έννοιες και μεθόδους της Επιστήμης των Υπολογιστών. Έτσι θα είναι σε θέση να λύνουν σύνθετα προβλήματα από πολλούς τομείς όπως των Φυσικών Επιστημών, της Τεχνολογίας και της Διοίκησης Επιχειρήσεων. Το μάθημα προετοιμάζει τους μαθητές για τις απαιτήσεις του ακαδημαϊκού και επαγγελματικού κόσμου. ….. και συνεχίζει……….»
Πληροφορίες για το σχολείο της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης της Βαυαρίας βρίσκονται στην σελίδα του υπουργείου παιδείας http://www.gymnasiale-oberstufe.bayern.de/.
Γράφονται πολλά για το μάθημα της Πληροφορικής στο Λύκειο χωρίς να γνωρίζουν ούτε τι σημαίνει πληροφορική ούτε τα προγράμματα σπουδών που εφαρμόζουν οι προηγμένες χώρες όπως η Γερμανία η οποία επενδύει στο Μάθημα Επιστήμες των Υπολογιστών στην 11 και 12 τάξη του Λυκείου.
Και να μην ξεχνάμε, βρισκόμαστε στην εποχή της πληροφορίας και όχι της Βιομηχανικής Επανάστασης.
Το μάθημα της πληροφορικής και ιδιαίτερα η ανάπτυξη της αλγοριθμικής σκέψης, σύμφωνα με έρευνες είναι πλέον προαπαιτούμενο στην προαγωγή της κριτικής σκέψης, της πρωτοβουλίας, της δημιουργικότητας και των ικανοτήτων των μαθητών. Με αυτόν τον τρόπο παρέχεται γενική παιδεία υψηλού επιπέδου, που συμβάλλει στην ισόρροπη γνωστική συναισθηματική, πνευματική και σωματική ανάπτυξη όλων των μαθητών.
Μέσω του μαθήματος αυτού μπορούμε να μιλάμε για ανάπτυξη δεξιοτήτων του μαθητή στη δημιουργική επίλυση προβλήματος που θα τον κάνει πολίτη με κριτική ικανότητα και σκέψη.
Πιο συγκεκριμένα κε Υπουργέ, σύμφωνα με έρευνες ισχύουν τα ακόλουθα, (όπως και πολλά άλλα, τα οποία σίγουρα δεν έχουν ληφθεί υπόψη στο Νέο Λύκειο 2013 και τα οποία συνηγορούν στην ανάγκη ύπαρξης μαθημάτων και κλάδων της πληροφορικής στο Λύκειο του 21ου αιώνα):
…
Στην εποχή μας που είναι ζητούμενο οι μαθητές να αποκτούν μια βαθύτερη κατανόηση της τεχνολογίας των υπολογιστών, των διαφόρων εφαρμογών της, καθώς και των περιορισμών της (Reichert, 2003), κλειδί για την κατανόηση αυτή αποτελεί η εξοικείωση των μαθητών με βασικές αρχές και έννοιες του προγραμματισμού υπολογιστών, οι οποίες αποτελούν εξάλλου τη βάση για τη λογική και την αφηρημένη συλλογιστική (Brusilovsky et al., 1997).
Στο πλαίσιο ανάπτυξης των μαθητών στις ΤΠΕ, μία διάσταση (συνιστώσα) είναι η επίλυση προβλήματος (problem solving) η οποία αναφέρεται στην εφαρμογή και ολοκλήρωση των τεχνικών και γνωστικών δεξιοτήτων του πληροφορικού γραμματισμού με στόχο την επίλυση προβλημάτων και η οποία οδηγεί σε δεξιότητες δημιουργικότητας, καινοτομίας και αλλαγής στάσεων και κοινωνικών συμπεριφορών για τις ΤΠΕ.
Οι μαθητές εμπλέκονται σε δραστηριότητες επίλυσης προβλημάτων με σκοπό την καλλιέργεια δεξιοτήτων μεθοδολογικού χαρακτήρα όπως επεξεργασίας δεδομένων, σχεδιασμού και υλοποίησης αλγορίθμων, μοντελοποίησης λύσεων, προγραμματισμού υπολογιστών, δημιουργικότητας και καινοτομίας.
Επίσης οι δραστηριότητες επίλυσης προβλήματος έχουν σκοπό την καλλιέργεια δεξιότητες υψηλού επιπέδου όπως διερεύνησης, κριτικής και αναλυτικής σκέψης, συνθετικής ικανότητας, ικανότητας επικοινωνίας και συνεργασίας.
Σύμφωνα με τον Csikszentmihalyi (1996), «αν κάποιος θέλει να παράγει ένα δημιουργικό αποτέλεσμα, θα πρέπει να εργάζεται σε ένα δημιουργικό περιβάλλον, αλλά και να αναπαράγει αυτό το περιβάλλον στο μυαλό του».
…
Αξιότιμοι κύριοι,
Με λύπη διαπιστώνω ότι στο σχέδιο νόμου για τη δομή του Νέου Λυκείου, απουσιάζουν εντελώς μαθήματα της επιστήμης της Πληροφορικής.
Την εποχή της Πληροφορίας και των Δικτύων, τέτοια σχέδια, βρίσκονται σε πλήρη αντίθεση, τόσο με τις ανάγκες της πολιτείας και της οικονομίας, όσο και με το πνεύμα αλλά και τη φιλοσοφία του καιρού μας, που επιβάλλουν την καταπολέμηση του πληροφορικού αναλφαβητισμού. Σε ένα πλήρως ανταγωνιστικό περιβάλλον, απαιτείται από τον αυριανό πολίτη να κατέχει στοιχειώδεις γνώσεις πληροφορικής.
Το μάθημα της πληροφορικής οφείλει να αναδειχτεί στο επίπεδο που του ανήκει. Οι σχολές Πληροφορικής (ΑΕΙ και ΑΤΕΙ) έχουν τις πιο υψηλές βάσεις εισαγωγής με συνεχή υψηλή ζήτηση και προτίμηση από τους μαθητές οι οποίοι με το προτεινόμενο σχέδιο για το Νέο Λύκειο, αδικούνται. Επίσης, στο σύνολο των σχολών της Τριτοβάθμιας εκπαίδευσης (στις οποίες στοχεύουν οι μαθητές της θετικής και τεχνολογικής κατεύθυνσης) διδάσκονται μαθήματα προγραμματισμού. Η επιστήμη της πληροφορικής οφείλει να εδραιώσει το χώρο της στην εκπαίδευση (πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια) και όχι να υποβαθμίζεται σε αυτήν, ενώ υπερδιδάσκεται στην Τριτοβάθμια εκπαίδευση και θεωρείται προαπαιτούμενο στην αγορά εργασίας.
Ως γνωστόν, στην κατάταξη των χωρών της Ε.Ε. που αφορά στους δείκτες για τις θετικές επιστήμες, η χώρα μας καταλαμβάνει τις τελευταίες θέσεις . Επίσης, σε όλη την Ευρώπη είναι κατανοητό ότι υπάρχει μεγάλη απόσταση τεχνολογικά μεταξύ των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Ε.Ε) ειδικά με την Αμερική αλλά και την Ιαπωνία. Στη σύνοδο κορυφής της Λισαβόνας το 2000 , αποφασίστηκε η Ε.Ε. να ηγηθεί και να στηρίξει κάθε προσπάθεια, απόφαση η οποία επικυρώθηκε το 2007 με την ομώνυμη συνθήκη, ως προς την τεχνολογική σύγκλιση της Ε.Ε. με τις τεχνολογικά προηγμένες χώρες έως το 2020. Και όμως, η χώρα μας ενώ θα έπρεπε να επιταχύνει το βηματισμό της, δυστυχώς πραγματοποιεί μεγάλα άλματα προς τα πίσω που θα έχουν αναπόφευκτα τις συνέπειες τους στην κοινωνία και την οικονομία της. Από άλλη μελέτη προκύπτει ότι η υλοποίηση του στόχου της πρωτοβουλίας «Ευρώπη 2020», δηλαδή η αύξηση των επενδύσεων στην έρευνα και ανάπτυξη (Ε&Α) σε 3% του ΑΕΠ, μπορεί να δημιουργήσει 3,7 εκατ. θέσεις απασχόλησης και να αυξήσει το ετήσιο ΑΕΠ έως και κατά 795 δισ. ευρώ το 2025. Για να γίνει αυτό θα χρειαστούν επιπλέον 1 εκατομμύριο ερευνητές. Αυτοί οι ερευνητές είναι που απογείωσαν τις χώρες του ανεπτυγμένου βορρά να μετεξελιχθούν σε πρότυπα κοινωνικής και οικονομικής ευμάρειας, από χώρες που 20 χρόνια νωρίτερα βρισκόταν στο χείλος της οικονομικής καταστροφής (βλέπε Νορβηγία, Φιλανδία, κτλ).
Πώς θα προκύψουν όμως οι αυριανοί Έλληνες ερευνητές και επιστήμονες; Διαβάζοντας αναλυτικά το σχέδιο για το Γενικό Λύκειο, πουθενά δεν προκύπτει ότι οι αλλαγές που ανακοινώνονται είναι προς την κατεύθυνση που περιγράφεται παραπάνω. Η Πληροφορική θα πρέπει να ενταχθεί σε κάθε βαθμίδα, όπως επίσης θα πρέπει να μετατραπεί σε αυτό που περιγράφουν τα προγράμματα σπουδών παγκοσμίως, δηλαδή να ενσωματώνει και να συνδυάζει την Πληροφορική με την καινοτομία.
Από το 1980 έως και σήμερα η Πληροφορική τροφοδοτεί παγκοσμίως την ανάπτυξη ενώ τα τελευταία χρόνια αναδύεται και η ρομποτική (αυτοκίνητα, χειρουργική ιατρική, βιομηχανικές εφαρμογές κ.ά). Η Πληροφορική στην εκπαίδευση αντί να απαξιώνεται, αξίζει να είναι αυτοτελές υποχρεωτικό, εξεταζόμενο διδακτικό αντικείμενο σε κάθε τάξη και σε κάθε τύπο Λυκείου. Ο βαθμός του μαθήματος θα πρέπει να υπολογίζεται στο μέσο όρο της βαθμολογίας για την προαγωγή και την απόλυση. Επίσης, να θεσμοθετηθεί πανελλαδικά ως εξεταζόμενο μάθημα για τις Θετικές σπουδές ως προς την εισαγωγή σε ΑΕΙ-ΑΤΕΙ, με αυξημένο συντελεστή βαρύτητας για τις σχολές Πληροφορικής.
Με εκτίμηση,
Σιώτος Ευάγγελος
απόφοιτος Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, Τμήμα Πληροφορικής
απόφοιτος Πανεπιστημίου Bath, Ηνωμένο Βασίλειο, Τμήμα Electronic & Electrical Engineering
πρώην Προγραμματιστής, Υπάλληλος Ιδιωτικού Τομέα,
πρώην Ιδιοκτήτης Εταιρείας Ιδιωτικού Τομέα,
νυν Καθηγητής ΠΕ19 Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης
Κύριοι,
Παρατηρείται ασυμφωνία / μετασχηματισμός μεταξύ των στόχων που θέτετε για το Γενικό Λύκειο και των τρόπων που με τους οποίους προσπαθείτε να τους επιτύχετε.
Αναφέρομαι στους στόχους:
β) Η προαγωγή της κριτικής σκέψης, της πρωτοβουλίας, της δημιουργικότητας και των ικανοτήτων των μαθητών.
η) Η ανάπτυξη δεξιοτήτων εφαρμογής της γνώσης και επίλυσης προβλημάτων,
θ) Η καλλιέργεια της ικανότητας κάθε ατόμου για κριτική προσέγγιση και αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών πληροφορίας και επικοινωνιών και
ι) Η καλλιέργεια δεξιοτήτων που θα διευκολύνουν την πρόσβαση των μαθητών στην αγορά εργασίας.
όταν από την άλλη εξοστρακίζεται την Πληροφορική Επιστήμη από το πρόγραμμα του Λυκείου.
Να σας επισημάνω ότι στόχοι του μαθήματος «Ανάπτυξη Εφαρμογών σε Προγραμματιστικό Περιβάλλον» είναι α) να αναπτύ¬ξουν οι μαθητές αναλυτική και συνθετική σκέψη, β) να αποκτήσουν ικανότητες μεθοδολογικού χαρακτήρα και να μπορούν να επιλύουν απλά προβλήματα. Το μάθημα έχει ως πρωταρχικό στόχο την ανάπτυξη δεξιοτήτων και ικανοτήτων σχετικών με την αλγοριθμική και την ορθολογική τους χρήση στην καθημερινή ζωή. Πολλές βασικές έννοιες αλγοριθμικής αλλά και προγραμματισμού συνιστούν αναπόσπαστο τμήμα των γενικών γνώσεων και δεξιοτήτων που πρέπει να αποκτήσει ο μαθητής. [πηγή: http://digitalschool.minedu.gov.gr/courses/DSGL-C101/%5D
Από την το μάθημα «Εφαρμογές Πληροφορικής Υπολογιστών» που μέχρι σήμερα διδασκόταν (ως επιλογής) στις τρεις τάξεις τώρα περιορίζεται μονάχα στην Α’ Λυκείου. Στόχοι αυτού του μαθήματος ήταν μεταξύ άλλων, οι μαθητές:
α) να εμπλακούν σε ποικίλες, πιο σύνθετες και ολοκληρωμένες δραστηριότητες ώστε αναπτύξουν δεξιότητες μοντελοποίησης και τεχνικές επίλυσης προβλημάτων, β)να αναπτύξουν αναλυτική και συνθετική σκέψη, γ) να προβληματιστούν για τις επιδράσεις της πληροφορικής στους διάφορους τομείς της ανθρώπινης δραστηριότητας ώστε να είναι ικανοί να τις αναγνωρίζουν και να τις αξιολογούν και γ) να γνωρίσουν τις εφαρμογές της πληροφορικής σε διάφορους επιστημονικούς, τεχνολογικούς και επαγγελματικούς τομείς και κατευθύνσεις. [πηγή: http://digitalschool.minedu.gov.gr/courses/DSGL-C127/%5D
Την ίδια στιγμή σε παγκόσμιο επίπεδο γίνεται διαρκής προσπάθεια για εισαγωγή της Πληροφορικής και του Προγραμματισμού στην Β/θμια εκπαίδευση (όπως το http://www.code.org, το http://www.cs4hs.com), ενώ χρησιμοποιείται ακόμη και για την ενίσχυση ομάδων μειονοτήτων (http://www.blackgirlscode.com/)
Ταυτόχρονα, βουλευτές που στηρίζουν την κυβέρνηση σας (κα Ευγενία Τσούμανη-Σπέντζα, κος Νίκος Παναγιωτόπουλος, κος Ευριπίδη Στυλιανίδης, κος Λευτέρης Αυγενάκης, κος Σπυρίδωνας-Άδωνης Γεωργιάδης, κος Αθανάσιος Πλεύρης, κος Θεόδωρος Καράογλου, κος Ευστάθιος Κωνσταντινίδης, κος Μάξιμος Χαρακόπουλος, κα Βόζεμπεργκ Ελισσάβετ, κα Νάντια Γιαννακοπούλου, κα
Άρια Αγάτσα) κατανοώντας την αξία της Πληροφορικής έκαναν επερωτήσεις στην βουλή υπέρ της διδασκαλίας στο Λύκειο στην προκάτοχος σας κα Διαμαντόπουλου.
Κύριοι, οφείλετε να επανεξετάσετε την θέση σας και να διατηρήσετε την διδασκαλία της Πληροφορικής Επιστήμης στο Λύκειο καθώς αυτό είναι σύμφωνο και ικανοποιεί τους στόχους που έχετε θέσει.
Παρακολουθώ τις τελευταίες ημέρες τις αντιδράσεις σχετικά με την κατάργηση της Πληροφορικής από το Γενικό Λύκειο σε forums, ιστοσελίδες και γενικότερα στο Διαδίκτυο και αδυνατώ να βρω μια λογική ή λογικοφανή απάντηση στο ερώτημα : «Γιατί το 2013 αποφασίστηκε να καταργηθεί η διδασκαλία ή έστω η εισαγωγή στην επιστήμη της Πληροφορικής (και δεν μιλάω για τη χρήση ηλεκτρονικών υπολογιστών)»
…και ακόμη χειρότερα; Ευτυχώς ή δυστυχώς αυτή δεν είναι δική μου απορία αλλά απορία του ίδιου μου του παιδιού, που ως μαθητής Γυμνασίου έχει κάνει όνειρα «να σπουδάσει Πληροφορική και να δημιουργήσει κάτι για το οποίο θα μιλάνε παγκοσμίως και όχι μόνο στην Ελλάδα». Γιατί πρέπει να του κόψω τα φτερά;
Έρχεται λοιπόν και με ρωτάει: «Γιατί το κάνουν αυτό; Θα πρέπει να πάω σε κάποιο ΕΠΑ.Λ., το οποίο οι ίδιοι έχουν υποβαθμίσει; Γιατί να μην μπορώ μέσα από το Γενικό Λύκειο να προετοιμαστώ για την πορεία μου στην Τριτοβάθμια εκπαίδευση; Γιατί; Γιατί; Γιατί;»
Τι πρέπει λοιπόν να του απαντήσω; Δώστε μας τουλάχιστον μια λογικοφανή αν όχι λογική εξήγηση για να «κοροϊδέψουμε» τα ίδια μας τα παιδιά. Μέχρι στιγμής πουθενά δεν έχω καταφέρει να βρω μια απάντηση από κάποιον ειδικό ή κάποιον εκπρόσωπο του Υπουργείου.