Το άρθρο 19 του ν.4009/2011 (Α’ 195), όπως τροποποιήθηκε και ισχύει, καταργείται και αντικαθίσταται ως εξής:
«1. α) Προϋπόθεση για εκλογή σε θέση μέλους ΔΕΠ όλων των βαθμίδων είναι η κατοχή διδακτορικού διπλώματος και η συνάφεια του αντικειμένου της διδακτορικής διατριβής ή του εν γένει ερευνητικού ή επιστημονικού έργου των υποψηφίων με το γνωστικό αντικείμενο της προς πλήρωση θέσης ΔΕΠ. Η προϋπόθεση κατοχής διδακτορικού διπλώματος για κατάληψη θέσης μέλους ΔΕΠ δεν ισχύει προκειμένου περί γνωστικού αντικειμένου εξαιρετικής και αδιαμφισβήτητης ιδιαιτερότητας, για τα οποία δεν είναι δυνατή ή συνήθης η εκπόνηση διδακτορικής διατριβής. Στις παραπάνω περιπτώσεις προϋπόθεση για την εκλογή αποτελεί το αναγνωρισμένο έργο με βραβεύσεις σε εθνικούς και διεθνείς διαγωνισμούς, συμμετοχή σε εθνικές και διεθνείς εκθέσεις και γενικώς εθνική και διεθνή αναγνώριση του έργου. Για τις ειδικές περιπτώσεις του προηγούμενου εδαφίου εξακολουθούν να ισχύει το Π.Δ. 123/1984 (Α΄ 39) όπως τροποποιήθηκε με το Π.Δ. 111/1994 (Α΄84), το Π.Δ. 119/2005 (Α’ 177), το Π.Δ. 187/1996 (Α΄ 145) και το Π.Δ. 390/1995 (Α΄ 217), μέχρι την έκδοση Εσωτερικού Κανονισμού του οικείου Α.Ε.Ι.
β) Με την επιφύλαξη της περίπτωσης α’ της παρούσας παραγράφου, για την εκλογή σε θέση Επίκουρου Καθηγητή απαιτούνται:
αα) εκπαιδευτική εμπειρία σε ελληνικό Α.Ε.Ι ή ομοταγές Α.Ε.Ι. της αλλοδαπής ή αναγνωρισμένο επαγγελματικό έργο σε σχετικό επιστημονικό πεδίο ή εργασία σε ερευνητικά κέντρα της ημεδαπής ή της αλλοδαπής ή αυτοδύναμο διδακτικό έργο ή συνδυασμός των παραπάνω,
ββ) πρωτότυπες δημοσιεύσεις σε επιστημονικά περιοδικά είτε αυτοδύναμα είτε σε συνεργασία με άλλους, οι οποίες προάγουν την επιστήμη στο αντίστοιχο γνωστικό αντικείμενο ή πρωτότυπη επιστημονική μονογραφία πέρα από τη διδακτορική διατριβή ή συνδυασμός των παραπάνω,
γγ) για την εκλογή συνεκτιμάται κατά πόσο το συνολικό έργο του υποψηφίου θεμελιώνει προοπτικές για την περαιτέρω εξέλιξή του.
γ) Καταργούνται το άρθρο 17 του ν.4009/2011 (Α’ 195) όπως τροποποιήθηκε από το άρθρο 34 του ν.4115/2013 (Α’ 24) και ισχύει, η παράγραφος 1 και οι παράγραφοι 4 και 5 του άρθρου 18 του ν.4009/2011 (Α’ 195).
- 2. α) Το Εκλεκτορικό Σώμα (Ε.Σ.) συγκροτείται από μόνιμα μέλη ΔΕΠ ίδιας ή ανώτερης βαθμίδας ή μόνιμους ερευνητές αντίστοιχης βαθμίδας, ιδίου ή συναφούς γνωστικού αντικειμένου με αυτό της προς πλήρωση θέσης από τα μητρώα εσωτερικών και εξωτερικών μελών του Ιδρύματος. Η εκλογή, εξέλιξη και μονιμοποίηση μελών ΔΕΠ πραγματοποιείται από Ε.Σ., το οποίο είναι ενδεκαμελές (11) στην περίπτωση Τμήματος με αριθμό μελών ΔΕΠ έως και σαράντα (40) και δεκαπενταμελές (15) στην περίπτωση Τμήματος με περισσότερα από σαράντα (40) μέλη ΔΕΠ.
β) Τα τακτικά και αναπληρωματικά μέλη του Ε.Σ. ορίζονται με αιτιολογημένη απόφαση της Γ.Σ.Ε.Σ. του Τμήματος εντός αποκλειστικής προθεσμίας τριάντα (30) ημερών από την ημερομηνία λήξης της προθεσμίας υποβολής υποψηφιοτήτων.
- 3. α) Το Ε.Σ. συγκροτείται από τέσσερα (4) ΔΕΠ για την περίπτωση 11μελούς ή πέντε (5) μέλη ΔΕΠ για την περίπτωση 15μελούς, τα οποία ανήκουν στον Τομέα, τέσσερα (4) ή πέντε (5) μέλη ΔΕΠ αντιστοίχως που ανήκουν στο Τμήμα και τρία (3) ή πέντε (5) μέλη ΔΕΠ άλλου Τμήματος Α.Ε.Ι. της ημεδαπής ή ομοταγούς Α.Ε.Ι. της αλλοδαπής ή ερευνητές της ημεδαπής ή της αλλοδαπής του ίδιου ή συναφούς γνωστικού αντικειμένου με εκείνο της προς πλήρωση θέσης.
β) Η εισήγηση του Τομέα προς την Γ.Σ.Ε.Σ. για τον ορισμό των μελών του Ε.Σ. διαμορφώνεται ως εξής: Προηγούνται τα μέλη που ανήκουν στο ίδιο ή συναφές γνωστικό αντικείμενο με εκείνο της προς πλήρωση θέσης. Αν ο αριθμός των μελών ΔΕΠ του Τομέα που δικαιούνται να συμμετέχουν στο Ε.Σ. υπερβαίνει τα τέσσερα (4) ή τα πέντε (5) μέλη ΔΕΠ αντιστοίχως, διενεργείται κατά τα ανωτέρω κλήρωση μεταξύ τους από τη Γ.Σ. του Τομέα με ευθύνη του Διευθυντή του. Τα υπόλοιπα μέλη ΔΕΠ και μέχρι να συμπληρωθεί ο αριθμός ένδεκα (11) ή δεκαπέντε (15) αντιστοίχως ορίζονται ως εξής: τέσσερα (4) ή πέντε (5) μέλη αντιστοίχως με τους αναπληρωματικούς τους από το σύνολο των μελών ΔΕΠ που έχουν δικαίωμα συμμετοχής στο Ε.Σ. και τα υπόλοιπα τρία (3) ή πέντε (5) αντιστοίχως με τους αναπληρωματικούς τους από μέλη ΔΕΠ άλλων Τμημάτων του οικείου ή άλλου Α.Ε.Ι. της ημεδαπής ή ομοταγούς Α.Ε.Ι. της αλλοδαπής. Στην περίπτωση που ο αριθμός των προτεινομένων, στη βάση ίδιου ή συναφούς αντικειμένου είναι μεγαλύτερος του αριθμού που απαιτείται για τη συμπλήρωση του Ε.Σ., διενεργείται κλήρωση για τις ως άνω κατηγορίες από τη Γ.Σ.Ε.Σ. Τμήματος με ευθύνη του Προέδρου του Τμήματος.
γ) Κατά τη διαδικασία συγκρότησης του Ε.Σ., στο συνολικό αριθμό των εκλεκτόρων δεν προσμετρούνται όσοι απουσιάζουν λόγω νόμιμης άδειας ή για λόγους ανωτέρας βίας που πιστοποιεί η Γ.Σ. του Τμήματος με πλήρως και ειδικώς αιτιολογημένη απόφασή της. Σε περίπτωση επίκλησης λόγου ασθενείας απαιτείται απαραιτήτως βεβαίωση από δημόσιο νοσοκομείο. Μετά τη συγκρότηση του Ε.Σ. η σύνθεσή του δεν μεταβάλλεται παρά μόνο εάν μέλος του παραιτηθεί, εκλείψει ή βρεθεί σε νόμιμη άδεια. Στις περιπτώσεις αυτές και εφόσον τα μέλη που έχουν παραιτηθεί, εκλείψει ή βρεθεί σε νόμιμη άδεια δεν ανήκουν στον Τομέα, τα τέσσερα (4) και αντιστοίχως πέντε (5) μέλη που ανήκουν στο Τμήμα και τα τρία (3) και αντιστοίχως πέντε (5) που ορίζονται από το μητρώο εξωτερικών μελών αναπληρώνονται από το πρώτο κατά σειρά μη κωλυόμενο αναπληρωματικό μέλος μέσα από κατάλογο αναπληρωματικών μελών που ορίζεται κατά τη συγκρότηση του Ε.Σ.
δ) Στην περίπτωση μη ύπαρξης Τομέων, τα τέσσερα (4) και αντιστοίχως πέντε (5) μέλη του Ε.Σ. ορίζονται από μέλη της Γ.Σ.Ε.Σ. του Τμήματος με βάση τη συνάφεια ή συγγένεια του γνωστικού αντικειμένου και για τα υπόλοιπα μέλη του Ε.Σ. ακολουθείται η διαδικασία της περίπτωσης β’ της παρούσας παραγράφου.
ε) Στην περίπτωση μη ύπαρξης ικανού αριθμού εκλεκτόρων, οι οποίοι προέρχονται από τον Τομέα ή το Τμήμα στη βάση της συνάφειας ή συγγένειας του γνωστικού αντικειμένου, τα Ε.Σ. συγκροτούνται ως εξής:
αα) για τα 11μελή Ε.Σ., πέντε (5) μέλη ΔΕΠ από το Τμήμα και έξι (6) με συγγενές γνωστικό αντικείμενο άλλων Τμημάτων του οικείου Α.Ε.Ι. ή άλλων Α.Ε.Ι. της ημεδαπής ή ομοταγών Α.Ε.Ι. της αλλοδαπής ή ερευνητές της ημεδαπής ή της αλλοδαπής και
ββ) για τα 15μελή Ε.Σ., επτά (7) μέλη ΔΕΠ από το Τμήμα και οκτώ (8) μέλη ΔΕΠ με συγγενές γνωστικό αντικείμενο άλλων Τμημάτων του οικείου Α.Ε.Ι. ή άλλων Α.Ε.Ι. της ημεδαπής ή ομοταγών Α.Ε.Ι. της αλλοδαπής ή ερευνητές της ημεδαπής ή της αλλοδαπής.
στ) Στην περίπτωση μη ύπαρξης ικανού αριθμού εκλεκτόρων που να προέρχονται από το Τμήμα για τη βαθμίδα που πραγματοποιείται η κρίση, η συμπλήρωση του 11μελούς ή 15μελούς Ε.Σ. πραγματοποιείται από μέλη ΔΕΠ, με συγγενές γνωστικό αντικείμενο, άλλων Τμημάτων του οικείου Α.Ε.Ι. ή άλλων Α.Ε.Ι. της ημεδαπής ή ομοταγών Α.Ε.Ι. της αλλοδαπής ή ερευνητές της ημεδαπής ή της αλλοδαπής.
- 4. Ο Πρόεδρος του Τμήματος συγκαλεί τη Γ.Σ. του Τμήματος προκειμένου να συγκροτηθεί το Ε.Σ εντός αποκλειστικής προθεσμίας δεκαπέντε (15) ημερών από την καταληκτική ημερομηνία της περίπτωσης β’ της παραγράφου 2 του παρόντος άρθρου. Οι συνεδριάσεις του Ε.Σ. γίνονται πάντα ενώπιον της Γ.Σ. του Τμήματος. Για τις συνεδριάσεις αυτές δεν απαιτείται απαρτία της Γ.Σ. του Τμήματος. Η συμμετοχή των μελών ΔΕΠ στα Ε.Σ. είναι υποχρεωτική.
- 5. α) Το Ε.Σ. ορίζει από τα μέλη του τριμελή εισηγητική επιτροπή κατά τη πρώτη συνεδρίασή του σύμφωνα με τα οριζόμενα στην παράγραφο 3 του παρόντος άρθρου. Η ανωτέρω συνεδρίαση έχει απαρτία όταν είναι παρόντα το ήμισυ πλέον ενός του αριθμού των μελών του Ε.Σ. Στην περίπτωση μη ύπαρξης απαρτίας, η συνεδρίαση επαναλαμβάνεται εντός αποκλειστικής προθεσμίας μίας (1) εβδομάδας με το 1/3 του αριθμού των μελών του Ε.Σ. Η τριμελής εισηγητική επιτροπή αποτελείται από μέλη ΔΕΠ του οικείου Τμήματος και τουλάχιστον ένα (1) μέλος ΔΕΠ άλλου Τμήματος της ημεδαπής ή της αλλοδαπής κατά τα οριζόμενα στην παράγραφο 2 του παρόντος άρθρου.
β) Ο υποψήφιος έχει δικαίωμα να υποδείξει στην εισηγητική επιτροπή τέσσερα μέλη ΔΕΠ ή ερευνητές που ανήκουν στο εξωτερικό μητρώο μελών. Η επιτροπή υποχρεούται να ζητήσει γραπτή αξιολόγηση από δύο εκ των ανωτέρων υποδειχθέντων και να τις λάβει υπόψη της κατά τη σύνταξη της εισηγητικής έκθεσης.
γ) Εάν μέλος της τριμελούς εισηγητικής επιτροπής παραιτηθεί ή εκλείψει για οποιονδήποτε λόγο, η σύνταξη της έκθεσης συνεχίζεται και ολοκληρώνεται εντός της νόμιμης προθεσμίας από τα υπόλοιπα μέλη της επιτροπής.
δ) Η τριμελής εισηγητική επιτροπή οφείλει μέσα σε αποκλειστική προθεσμία σαράντα (40) ημερών από τη συγκρότησή της και όχι νωρίτερα από είκοσι (20) ημέρες να καταθέσει εισηγητική έκθεση με τη συγκριτική αποτίμηση του έργου των υποψηφίων.
ε) Η εισηγητική έκθεση κοινοποιείται αμέσως μετά την κατάθεσή της στα μέλη του Ε.Σ. και τους υποψηφίους με ευθύνη του Προέδρου του Τμήματος. Εντός αποκλειστικής προθεσμίας δεκαπέντε (15) ημερών συγκαλείται το Ε.Σ. για τη διενέργεια της εκλογής. Οι υποψήφιοι δικαιούνται να υποβάλουν σχετικό υπόμνημα τουλάχιστον οκτώ (8) ημέρες πριν από τη συνεδρίαση του Ε.Σ.
στ) Στην περίπτωση που παρέλθει άπρακτη η προθεσμία κατάθεσης της εισηγητικής έκθεσης, ο Πρόεδρος του Τμήματος υποχρεούται να συγκαλέσει το Ε.Σ. εντός δεκαπέντε (15) ημερών από την παρέλευση της προθεσμίας της περίπτωσης δ’ της παρούσας παραγράφου, για να προβεί σε κρίση με βάση τους υποβληθέντες φακέλους των υποψηφίων.
ζ) Εάν ο Πρόεδρος του Τμήματος δεν συγκαλέσει το Ε.Σ. από τη λήξη των προθεσμιών των περιπτώσεων δ’, ε’ και στ’ της παρούσας παραγράφου, το Ε.Σ. συγκαλείται υποχρεωτικά από τον Κοσμήτορα ή τον Αντιπρύτανη Ακαδημαϊκών Υποθέσεων, στην περίπτωση μονοτμηματικής Σχολής, μέσα σε τριάντα (30) ημέρες από την καταληκτική ημερομηνία κατά την οποία ο Πρόεδρος του Τμήματος όφειλε να το συγκαλέσει. Στην περίπτωση αυτή προεδρεύει ο Κοσμήτορας ή ο Αντιπρύτανης, χωρίς δικαίωμα ψήφου, στη συνεδρίαση του Ε.Σ. και διενεργεί όλες τις πράξεις που αντιστοιχούν στον Πρόεδρο του Τμήματος.
η) Τα μέλη του Ε.Σ. άλλων Α.Ε.Ι. έχουν τη δυνατότητα να μετέχουν στη συνεδρίαση μέσω τηλεδιάσκεψης, με διασφαλισμένη την εμπιστευτικότητα της συνεδρίασης, την πιστοποίηση της ταυτότητας του μέλους του Ε.Σ., την ασφάλεια της ηλεκτρονικής διακίνησης φωνής, δεδομένων και εικόνας, καθώς και την ακεραιότητα της διακινούμενης πληροφορίας. Σε κάθε περίπτωση καταγράφεται στα πρακτικά ότι εφαρμόστηκε η παρούσα διάταξη και γίνεται ρητή μνεία σε ποια και πόσα μέλη του Ε.Σ. συμμετείχαν μέσω τηλεδιάσκεψης.
θ) Δεν επιτρέπεται να μετέχει σε Ε.Σ. μέλος ΔΕΠ, το οποίο είναι σύζυγος ή συνδέεται με συγγένεια έως και τετάρτου βαθμού εξ αίματος ή αγχιστείας με τον υποψήφιο.
ι) Η διαδικασία εκλογής, εξέλιξης ή μονιμοποίησης σε βαθμίδα ΔΕΠ καθορίζεται με τον ακόλουθο τρόπο:
αα) στην περίπτωση ενός ή δύο υποψηφίων, το αποτέλεσμα της κρίσης είναι θετικό για τον υποψήφιο εάν συγκεντρώσει την απόλυτη πλειοψηφία του συνολικού αριθμού των μελών του Ε.Σ., άλλως η διαδικασία κηρύσσεται άγονη,
ββ) στην περίπτωση περισσότερων υποψηφίων, εάν ουδείς υποψήφιος συγκεντρώσει την απόλυτη πλειοψηφία του συνολικού αριθμού των μελών του Ε.Σ., η ψηφοφορία επαναλαμβάνεται μεταξύ των δύο επικρατεστέρων υπό την προϋπόθεση ότι κατά την προηγηθείσα ψηφοφορία το άθροισμα των θετικών ψήφων είναι ίσο ή μεγαλύτερο της απόλυτης πλειοψηφίας του συνολικού αριθμού των μελών του Ε.Σ., άλλως η διαδικασία κηρύσσεται άγονη. Επικρατέστεροι είναι οι υποψήφιοι που συγκεντρώνουν τον μεγαλύτερο αριθμό ψήφων και σε περίπτωση ισοψηφίας μεταξύ περισσοτέρων του ενός, μεσολαβεί διαδικασία ψηφοφορίας μεταξύ των ισοψηφησάντων για την ανάδειξη του επικρατεστέρου για τη δεύτερη θέση.
- 6. Ο Πρόεδρος του Τμήματος εντός αποκλειστικής προθεσμίας τριάντα (30) ημερών από την ολοκλήρωση της διαδικασίας εκλογής διαβιβάζει το πρακτικό του Ε.Σ., μαζί με όλα τα σχετικά έγγραφα, για την εκλογή, εξέλιξη ή μονιμοποίηση μέλους ΔΕΠ στον Πρύτανη για τον έλεγχο νομιμότητας και σε περίπτωση θετικής κρίσης τον διορισμό, την εξέλιξη ή μονιμοποίηση του κρινόμενου.
- 7. Στην περίπτωση που έχει ολοκληρωθεί η διαδικασία εκλογής ή εξέλιξης, η σχετική πράξη εκδίδεται και μετά την αφυπηρέτηση των ενδιαφερομένων. Η ισχύς της παρούσας άρχεται από την ημερομηνία έναρξης ισχύος του ν.4009/2011 (Α’ 195).
- 8. Λεπτομερειακά θέματα για τη διαδικασία εκλογής, εξέλιξης ή μονιμοποίησης μέλους ΔΕΠ, κατάρτισης και τήρησης μητρώων εσωτερικών και εξωτερικών μελών και λειτουργίας του ηλεκτρονικού συστήματος ολοκληρωμένης διαχείρισης ορίζονται με Υπουργική Απόφαση του Υπουργού Πολιτισμού, Παιδείας και Θρησκευμάτων, η οποία δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.
- 9. Στα εξωτερικά μέλη των Ε.Σ. καταβάλλεται η δαπάνη μετακίνησης των μελών αυτών για την εκτέλεση των καθηκόντων τους, η οποία καλύπτεται από το οικείο Α.Ε.Ι. Με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Πολιτισμού, Παιδείας, και Θρησκευμάτων, που δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, καθορίζονται η ημερήσια αμοιβή των εξωτερικών μελών των Ε.Σ., το ποσό των δαπανών μετακίνησης, η διαδικασία κάλυψής τους, τα αναγκαία δικαιολογητικά και κάθε σχετικό θέμα».
- 10. α) Το δεύτερο εδάφιο της περίπτωσης α’ της παραγράφου 5 του άρθρου 16 του ν.4009/2011 (Α’ 195) όπως ισχύει, αντικαθίσταται ως εξής:
«Απαραίτητη προϋπόθεση για τη μετάκληση είναι να υπάρχει εγκεκριμένη διαθέσιμη πίστωση στο Τμήμα υποδοχής. Μετά την έκδοση πράξης της μετάκλησης το Τμήμα αποχώρησης διατηρεί την πίστωση του μετακαλούμενου μέλους ΔΕΠ».
β) Στην περίπτωση α’ της παραγράφου 5 του άρθρου 16 του ν.4009/2011 (Α’ 195) όπως ισχύει, προστίθεται τελευταίο εδάφιο ως εξής:
«Η πράξη της μετάκλησης τεκμηριώνεται από έκθεση που συντάσσεται με απόφαση της Γ.Σ. του Τμήματος από το οποίο αποχωρεί το μέλος ΔΕΠ. Στην έκθεση καταγράφεται με σαφήνεια το διδακτικό και ερευνητικό έργο που πραγματοποιούσε ο μετακαλούμενος και ο τρόπος κατά τον οποίο αυτά θα αναπληρωθούν».
γ) Στην περίπτωση β’ της παραγράφου 5 του άρθρου 16 του ν.4009/2011 (Α’ 195) αντικαθίσταται η φράση «τρία έτη» με τη φράση «πέντε (5) έτη» και μετά τη φράση «α’ βαθμίδας» προστίθεται η φράση «και δεκαπέντε (15) συνολικά».
- 11. α) Στην περίπτωση δ’ της παραγράφου 5 του άρθρου 16 του ν.4009/2011 (Α’ 195) όπως τροποποιήθηκε με την παράγραφο 12 του άρθρου 34 του ν.4115/2013 (Α’ 24), αντικαθίσταται η φράση «Αποκλείεται η μετακίνηση Καθηγητών προς τα Πανεπιστήμια των νομών Αττικής και Θεσσαλονίκης» με τη φράση «Αποκλείεται η μετακίνηση μέλους ΔΕΠ από Α.Ε.Ι. της Περιφέρειας προς Α.Ε.Ι. των νομών Αττικής και Θεσσαλονίκης».
β) Στο τέλος της περίπτωσης δ’ της παραγράφου 5 του άρθρου 16 του ν.4009/2011 (Α’ 195) όπως τροποποιήθηκε με την παράγραφο 12 του άρθρου 34 του ν.4115/2013 (Α’ 24), προστίθεται εδάφιο ως εξής:
«Η πράξη της μετακίνησης τεκμηριώνεται από έκθεση που συντάσσεται με απόφαση της Γ.Σ. του Τμήματος από το οποίο αποχωρεί το μέλος ΔΕΠ. Στην έκθεση καταγράφεται με σαφήνεια το διδακτικό και ερευνητικό έργο που πραγματοποιούσε ο μετακινούμενος και ο τρόπος κατά τον οποίο αυτά θα αναπληρωθούν».
γ) Στην περίπτωση 5 του άρθρου 16 του ν.4009/2011 (Α’ 195), όπως τροποποιήθηκε από το άρθρο 34 του ν.4115/2013 (Α’ 24) προστίθεται περίπτωση ε’ ως εξής:
«Τα μέλη ΔΕΠ, με απόφαση του Πρύτανη, ύστερα από αίτηση του ενδιαφερόμενου μέλους ΔΕΠ και κατόπιν αιτιολογημένης εισήγησης της Γ.Σ. Τμήματος και σύμφωνη γνώμη της Κοσμητείας, μπορούν να μετακινηθούν και να ασκούν πλήρες διδακτικό, ερευνητικό, διοικητικό, εργαστηριακό ή κλινικό και εν γένει επιστημονικό έργο σε Τομέα του ίδιου Τμήματος ή σε Τμήμα της ίδιας Σχολής, όπου υπάρχει ανάγκη».
- 12. Με απόφαση της Γ.Σ. του Τμήματος ύστερα από πρόταση μέλους της ή του αρμόδιου Τομέα και για ειδικές εκπαιδευτικές ή ερευνητικές ανάγκες, καλούνται για ένα χρόνο ως Επισκέπτες Καθηγητές ή Μεταδιδακτορικοί Ερευνητές επιστήμονες που έχουν θέση μέλους ΔΕΠ ή ερευνητή σε Α.Ε.Ι. ή ερευνητικό κέντρο σύμφωνα με τα οριζόμενα στον Εσωτερικό Κανονισμό του οικείου Α.Ε.Ι. Η πρόσκληση δύναται να ανανεωθεί για δύο (2) έτη. Το ποσό της αμοιβής του ανωτέρω προσωπικού καθορίζεται με κοινή απόφαση των υπουργών Πολιτισμού, Παιδείας και Θρησκευμάτων και Οικονομικών.
- 13. Στην περίπτωση συνεργασίας Α.Ε.Ι. και ερευνητικού κέντρου σύμφωνα με τα οριζόμενα στο άρθρο 42 του ν.4009/2011 (Α’ 195), είναι δυνατός ο ορισμός ερευνητή ως επιβλέποντα υποψήφιου διδάκτορα εφόσον αυτό προβλέπεται στο πρωτόκολλο συνεργασίας και ύστερα από απόφαση της Γ.Σ.Ε.Σ.
- 14. Στο τέλος της παραγράφου 5 του άρθρου 24 του ν.4009/2011 (Α’ 195) όπως τροποποιήθηκε από άρθρο 34 του ν.4115/2013 (Α’ 24), προστίθεται εδάφιο ως εξής:
«Στην περίπτωση του προηγούμενου εδαφίου και ύστερα από αίτηση των ενδιαφερομένων μελών ΔΕΠ συνυπολογίζεται η διάρκεια του χρόνου αναστολής των καθηκόντων τους ως χρόνος παραμονής στη βαθμίδα που υπηρετούν».
- 15. Μόνιμοι Λέκτορες ή Καθηγητές Εφαρμογών ή Επίκουροι Καθηγητές που έχουν μονιμοποιηθεί στη βαθμίδα σύμφωνα με τις προβλεπόμενες διατάξεις, δύνανται να ζητήσουν την εξέλιξή τους στην επόμενη βαθμίδα όποτε το επιθυμούν. Εάν η διαδικασία εξέλιξης του προηγούμενου εδαφίου αποβεί αρνητική για το κρινόμενο μέλος ΔΕΠ, οι μόνιμοι Λέκτορες ή Καθηγητές Εφαρμογών ή Επίκουροι Καθηγητές δύνανται να ζητήσουν την εξέλιξή τους για μία ακόμα φορά μετά την παρέλευση τριών ετών από την ημερομηνία διεξαγωγής της πρώτης συνεδρίασης του Ε.Σ. για την κρίση της υποψηφιότητάς τους.
- 16. Τα μέλη ΔΕΠ δύνανται να υποβάλλουν αίτηση εξέλιξης στην επόμενη βαθμίδα ή μονιμοποίησης σε αυτήν που διορίστηκαν με τη συμπλήρωση τριετούς υπηρεσίας από τη δημοσίευση σε ΦΕΚ της πράξης του Πρύτανη για τον διορισμό τους στη βαθμίδα. Το πρώτο εδάφιο της παραγράφου 3 του άρθρου 18 του ν.4009/2011 (Α’ 195) καταργείται.
- 17. Η παράγραφος 3 του άρθρου 23 του ν.4009/2011 (Α’ 195) αντικαθίσταται ως εξής:
«Οι αμοιβές των μελών ΔΕΠ πλήρους απασχόλησης της περίπτωσης α’ της προηγούμενης παραγράφου εισπράττονται υποχρεωτικώς μέσω του Ειδικού Λογαριασμού Κονδυλίων Έρευνας του ιδρύματος όπου υπηρετούν και υπόκεινται σε παρακράτηση πέντε τοις εκατό (5%) επί του ακαθάριστου ποσού. Η ανωτέρω παρακράτηση αποτελεί πόρο του Ειδικού Λογαριασμού Κονδυλίων Έρευνας του οικείου Α.Ε.Ι.
Τα μέλη ΔΕΠ πλήρους απασχόλησης υποχρεούνται να αποδίδουν στον Ειδικό Λογαριασμό Κονδυλίων Έρευνας του Α.Ε.Ι. όπου υπηρετούν ποσοστό δέκα τοις εκατό (10%) επί του ακαθάριστου εισοδήματος που υπάγεται στις περιπτώσεις γ’ και θ’ της παραγράφου 2 του παρόντος άρθρου. Το ανωτέρω αποδιδόμενο ποσό αποτελεί πόρο του Ειδικού Λογαριασμού Κονδυλίων Έρευνας. Η παράλειψη εκπλήρωσης της ανωτέρω υποχρέωσης συνιστά πειθαρχικό παράπτωμα σύμφωνα με την περίπτωση στ’ παραγράφου 1 άρθρου 23 του Π.Δ. 160/2008 (Α’ 220).
Με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Πολιτισμού, Παιδείας και Θρησκευμάτων καθορίζεται η διαδικασία είσπραξης ή συμψηφισμού του ποσού που περιέρχεται στον Ειδικό Λογαριασμό Κονδυλίων Έρευνας, ο τρόπος και το είδος ρύθμισης της οφειλής, ο αριθμός και το είδος των ρυθμιζόμενων δόσεων, και κάθε άλλο τεχνικό ή λεπτομερειακό ζήτημα. Με όμοια απόφαση είναι δυνατό να τροποποιείται το ποσοστό επί των αμοιβών των περιπτώσεων α’, γ’ και θ’ που συνιστά πόρο του Ειδικού Λογαριασμού Κονδυλίων Έρευνας».
- 18. Η περίπτωση θ’ της παραγράφου 2 του άρθρου 23 του ν.4009/2011 (Α’ 195) αντικαθίσταται ως εξής:
«θ. Να ασκούν ελευθέριο επάγγελμα ύστερα από ενημέρωση του Κοσμήτορα της Σχολής στην οποία ανήκουν. Η παράλειψη εκπλήρωσης της ανωτέρω υποχρέωσης συνιστά πειθαρχικό παράπτωμα σύμφωνα με την περίπτωση ε’ παραγράφου 1 άρθρου 23 του Π.Δ. 160/2008 (Α’ 220)».
- 19. α) Το πρώτο εδάφιο της περίπτωσης στ’ του άρθρου 59 του ν.4009/2011 (Α’ 195) τροποποιείται ως εξής:
«Ποσοστό δέκα τοις εκατό (10%) επί του ακαθάριστου εισοδήματος των μελών ΔΕΠ, το οποίο εμπίπτει στις περιπτώσεις γ’ και θ’ της παραγράφου 2 του άρθρου 23 του παρόντος νόμου».
β) Προστίθεται περίπτωση θ’ στο άρθρο 59 του ν. 4009/2011 (Α’ 195) ως εξής:
«Ποσοστό πέντε τοις εκατό (5%) επί του ακαθάριστου εισοδήματος των μελών ΔΕΠ πλήρους απασχόλησης και εμπίπτει στην περίπτωση α’ παραγράφου 2 του άρθρου 23 του παρόντος νόμου».
- 20. α) Στην παράγραφο 1 του άρθρου 23 του ΠΔ 160/2008 (Α’ 220) προστίθενται περιπτώσεις ε’ και στ’ ως εξής:
«ε. Η μη ενημέρωση του Κοσμήτορα της Σχολής στην οποία ανήκουν για την άσκηση ελευθέριου επαγγέλματος ή κάθε είδους έργου που ασκούν.
στ. Προκειμένου για τα μέλη ΔΕΠ ή ΕΠ πλήρους απασχόλησης, η μη απόδοση του ποσοστού που προβλέπεται από την παράγραφο 3 άρθρου 23 του ν.4009/2011 (Α’ 195) επί των αμοιβών που υπάγονται στις περιπτώσεις γ’ και θ’ παραγράφου 2 άρθρου 23 του ν.4009/2011 (Α’ 195)».
β) Η παράγραφος 2 του άρθρου 331 του ν.5343/1932 (Α’ 86), όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει, το τρίτο εδάφιο της παραγράφου 1 του άρθρου 26 του ΠΔ 160/2008 (Α’ 220), καθώς και οποιαδήποτε άλλη διάταξη με το αυτό περιεχόμενο, η οποία ρυθμίζει την πειθαρχική διαδικασία των μελών ΔΕΠ και ΕΠ Α.Ε.Ι. τροποποιούνται ως εξής:
«Μέλος ΔΕΠ ή ΕΠ απέχει υποχρεωτικά από την άσκηση των καθηκόντων του εάν καταδικάστηκε σε στερητική της ελευθερίας ποινή από πρωτόδικο δικαστήριο για πράξη σε βαθμό κακουργήματος ή για κλοπή, υπεξαίρεση, απάτη, δωροδοκία, πλαστογραφία, απιστία σχετική με την υπηρεσία ή για έγκλημα σχετικά με το νόμισμα ή κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή έγκλημα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής ή είναι προσωρινά κρατούμενος για οποιονδήποτε έγκλημα για όσο χρόνο κρατείται».
- 21. Στην παράγραφο 4 του άρθρου 11 του ν.2889/2001 (Α’ 37) μετά τη φράση «ή ιατρικών μηχανημάτων εντός των παραπάνω ιδιωτικών φορέων» προστίθεται εδάφιο ως εξής:
«Η ως άνω απαγόρευση, με την επιφύλαξη του άρθρου 23 του ν.4009/2011 (Α΄ 195), δεν ισχύει για ιδιωτικές κλινικές ή ιδιωτικά διαγνωστικά ή θεραπευτικά εργαστήρια ή εν γένει ιδιωτικές επιχειρήσεις στις οποίες ανώτατο εκπαιδευτικό ίδρυμα συμμετέχει στο μετοχικό τους κεφάλαιο με ποσοστό άνω του 80%, ή το ανώτατο εκπαιδευτικό ίδρυμα διατηρεί τη διαχείριση, με την προϋπόθεση ότι η παροχή υπηρεσιών παρέχεται πέραν του ωραρίου πλήρους απασχόλησης των πανεπιστημιακών ιατρών».
- 22. α) Οι Ομότιμοι Καθηγητές Α.Ε.Ι. δύνανται να προσφέρουν διδακτικό, ερευνητικό και εν γένει επιστημονικό έργο σε ΠΜΣ και να συμμετέχουν σε ερευνητικά προγράμματα ή να παραμένουν επιστημονικοί υπεύθυνοι ερευνητικών προγραμμάτων μέχρι τη λήξη τους εφόσον η ανάληψη τέτοιων καθηκόντων άρχεται πριν την ημερομηνία έναρξης της αφυπηρέτησής τους.
β) Οι Ομότιμοι Καθηγητές Α.Ε.Ι. δεν καταλαμβάνουν θέσεις σε μονοπρόσωπα όργανα διοίκησης ερευνητικών φορέων, τα οποία ανήκουν στα Α.Ε.Ι. και η διοίκηση ορίζεται από τα Α.Ε.Ι., των κέντρων τεχνολογικής έρευνας (ΚΤΕ) και των ερευνητικών πανεπιστημιακών ινστιτούτων (ΕΠΙ). Με τη δημοσίευση του παρόντος νόμου, καταργείται κάθε αντίθετη σχετική διάταξη.
- 23. α) Η παράγραφος 4 του άρθρου 27 του ν.4009/2011 (Α’ 195) αντικαθίσταται ως εξής:
«4.α) Κάθε μέλος ΔΕΠ υπηρετεί υποχρεωτικά στο Α.Ε.Ι. από το οποίο του χορηγήθηκε επιστημονική άδεια ή σε άλλο Α.Ε.Ι. της ημεδαπής εφόσον εκλεγεί σε Τμήμα ή Σχολή του, για τρία (3) έτη μετά τη λήξη της ανωτέρω άδειας. Σε διαφορετική περίπτωση καταλογίζονται στο μέλος ΔΕΠ οι αποδοχές τις οποίες έλαβε κατά τη διάρκεια της άδειας.
β) Στη ρύθμιση της περίπτωσης α’ της παρούσας παραγράφου υπάγονται και οι περιπτώσεις μελών ΔΕΠ που κατά την έναρξη εφαρμογής του παρόντος νόμου έχουν ήδη εκλεγεί σε άλλο Α.Ε.Ι. της ημεδαπής από αυτό που τους χορήγησε την επιστημονική άδεια».
- 24. Στο τέλος της παραγράφου 7 του άρθρου 24 του ν.4009/2011 (Α’ 195) προστίθεται φράση ως εξής:
«και επιστημόνων του άρθρου 5 του ΠΔ407/80 (Α’ 112) ή του άρθρου 19 του ν.1404/1983 (Α΄ 173) ύστερα από προκήρυξη του γνωστικού αντικειμένου για τη θέση αυτή».
- 25. Στο πεδίο εφαρμογής των κείμενων διατάξεων για την απόσπαση ή μετάκληση προσωπικού από φορείς της Γενικής Κυβέρνησης σε θέσεις των πολιτικών γραφείων των μελών της Κυβέρνησης, των γενικών γραμματέων υπουργείων και των γενικών γραμματειών εντάσσονται και τα μέλη ΔΕΠ των Ανώτατων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων. Στην περίπτωση μετάκλησης, τα μέλη ΔΕΠ υπάγονται σε καθεστώς μερικής απασχόλησης στο οικείο Α.Ε.Ι. σύμφωνα με τα οριζόμενα στο άρθρο 23 του ν.4009/2011 (Α’ 195).
- 26. Αναστέλλεται η ισχύς της Φ.122.1/1137/145793/Β2/16.10.2013 (Β’ 2619) ΚΥΑ «Ανάπτυξη και λειτουργία ηλεκτρονικού συστήματος ολοκληρωμένης διαχείρισης διαδικασιών εκλογής και εξέλιξης καθηγητών καθώς και κατάρτισης και τήρησης Μητρώων εσωτερικών και εξωτερικών μελών».
Η εκλογή νέων μελών ΔΕΠ στα Πανεπιστήμια να διεξάγεται μέσω ΑΣΕΠ προκειμένου να διασφαλίζεται η αξιοκρατία στις επιλογές.
Παράγραφος 3 εδάφιο ε) (αα και ββ). Το συγκεκριμένο εδάφιο είναι προβληματικό. Στη κρίση μελών ΔΕΠ (μονιμοποίηση ή εξέλιξη) με εξειδικευμένα ή μεμονωμένα γνωστικά αντικείμενα που δεν αντιπροσωπεύουν και δεν είναι χαρακτηριστικά του επιστημονικού πεδίου που ένα ακαδημαϊκό τμήμα θεραπεύει (όπως π.χ. γνωστικό αντικείμενο πληροφορικής σε τμήμα νοσηλευτικής ή αγροτικής ανάπτυξης) είναι αναγκαίο στο ΕΣ να συμμετέχουν ΜΟΝΟ μέλη ΔΕΠ του οικείου ή μη ιδρύματος με το ίδιο, συγγενές ή συναφές γνωστικό αντικείμενο και όχι υποχρεωτικά 5 μέλη ΔΕΠ από το τμήμα με τελείως διαφορετικά γνωστικά πεδία.
Όσο για το τρόπο που θα ενημερώνονται τα μέλη που συμμετέχουν στο ΕΣ για τις διοικητικές ή άλλες αρμοδιότητες του εκάστοτε υποψηφίου από την στιγμή που δεν θα συμμετέχει κάποιο μέλος ΔΕΠ από το τμήμα, το προηγούμενο νομικό πλαίσιο είχε προβλέψει τις εκθέσεις που έστελνε ο πρόεδρος του τμήματος προς τον πρόεδρο και όλα τα μέλη του εκλεκτορικού και αφορούσα στο διοικητικό έργο του κρινόμενου αλλά και στις αξιολογήσεις των φοιτητών για τα διδασκόμενα μαθήματά του. Εάν υπήρχε και άλλος υποψήφιος εκτός τμήματος δινόταν η ευκαιρία πραγματοποίησης μίας δοκιμαστικής διάλεξης μόνο για τους φοιτητές, οι οποίοι στην συνέχεια αξιολογούσαν τον υποψήφιο. Δεν κατανοώ γιατί να μην συνεχιστεί αυτή η διαδικασία από το να γίνονται κρίσεις από μέλη ΔΕΠ που εκ των πραγμάτων έχουν άγνοια συγκεκριμένων γνωστικών αντικειμένων από την στιγμή μάλιστα που πλέον η όλη διαδικασία θα γίνεται και στο ευρύτερο πλαίσιο της ΓΣ του τμήματος;
Νέες θέσεις ή εθελοντικές μετακινήσεις (ανθρωπιστική κρίση και δυνατότητα αλλαγών στα τμήματα).
Το γεγονός της παντελούς απουσίας νέων θέσεων τα τελευταία χρόνια έχει δημιουργήσει -πέρα των άλλων προβλημάτων- και πολύ κακές, σχεδόν «ασφυκτικές» σχέσεις μεταξύ των μελών ΔΕΠ. Πάντα οι νέες θέσεις έδιναν και τη δυνατότητα μετακίνησης σε ένα μέλος ΔΕΠ που υπέβαλε υποψηφιότητα για μία νέα θέση σε ένα άλλο πανεπιστήμιο. Τώρα, για χρόνια, κάτι τέτοιο δεν είναι δυνατό και τα μέλη ΔΕΠ αναγκάζονται να «συμβιώνουν» στα τμήματα, και μάλιστα σε άσχημες συνθήκες, όπως έχουν διαμορφωθεί.
Η δυνατότητα μετακίνησης (όχι από την περιφέρεια προς Αθήνα/Θεσσαλονίκη – για να ενισχυθούν και τα περιφερειακά πανεπιστήμια), χωρίς την ανάγκη έγκρισης από το τμήμα-σύγκλητο προέλευσης, θα έδινε μία λύση, μία «ανάσα» στα μέλη ΔΕΠ, μία «ανανέωση» στα Πανεπιστήμια. Φυσικά, η μετακίνηση μέλους ΔΕΠ δεν έχει κανένα οικονομικό κόστος για το ελληνικό δημόσιο.
Επομένως, είτε θα πρέπει να υποσχεθούμε και να εξασφαλίσουμε «ομαλές» συνθήκες, όπως στο παρελθόν, με πιστώσεις που θα επιτρέπουν στα τμήματα προέλευσης να δέχονται τις μετακινήσεις και στα μέλη να μετακινούνται και να μην «ασφυκτιούν», είτε, διαφορετικά (αν αυτό δεν είναι δυνατό) θα πρέπει να υπάρξει βοήθεια για εθελοντικές μετακινήσεις.
Υπάρχουν αρκετά θέματα που μπορούν να σχολιασθούν, θα αναφερθώ στην παρακράτηση απο ελεύθερο επάγγελμα υπέρ του ΕΛΚΕ.
1) Οι συνεχείς αλλαγές του ποσοστού, από το 1997 έως σήμερα, επί του ληστρικού ακαθαρίστου ή έστω επί του καθαρού, αποδεικνύει ότι κάθε πρόταση του κράτους επί του θέματος δεν έχει σχέδιο και λογική, δεν εντάσσεται σε έναν γενικότερο σχεδιασμό αλλά είναι καθαρά εισπρακτική και αποσπασματική.
2) Σε καμμία περίπτωση αυτή η παρακράτηση δεν αποτελεί ανταποδοτικό τέλος για τον Καθηγητή του ΤΕΙ διότι: Α) Ο Καθηγητής ΤΕΙ δεν μπορεί να παρέχει κλινική υπηρεσία στους ασθενείς του στο χώρο των ΤΕΙ, όπως συμβαίνει με τους πανεπιστημιακούς ιατρούς που χρησιμοποιούν τις εγκαταστάσεις των νοσοκομείων και τους επιβάλλεται παρακράτηση ως ανταποδοτικό τέλος, Β) Για την απόκτηση του τίτλου του Επίκουρου, του Αναπληρωτή και του Καθηγητή τίποτα δεν έχει ξοδέψει το ΤΕΙ. Αντίθετα γνωρίζει πολύ καλά το Υπουργείο ότι χρήματα πληρώνουμε ακόμα και για την εκπόνηση της έρευνάς μας (αναλώσιμα, πειραματικές διατάξεις, έξοδα δημοσίευσης στα επιστημονικά περιοδικά, έξοδα εκτύπωσης μονογραφιών ή διδακτορικών κ.λ.π. Γ) Το σπουδαιότερο όμως είναι ότι το εκπαιδευτικό Ίδρυμα ή το κράτος δεν έχει ξοδέψει ούτε ένα ευρώ για την δημιουργία ενός ιατρείου ή έδρα ελευθέριου επαγγέλματος ή τη συντήρησή τους έτσι ώστε τώρα να διεκδικεί μερίδιο από αυτό. Αν το κράτος θεωρεί ότι ο τίτλος «φέρνει» πελατεία στο ιατρείο ή στο ελεύθερο επάγγελμα γενικότερα, ας δώσει τη δυνατότητα να μην αναγράφεται ο τίτλος για όποιον το επιθυμεί.
3) Ο φόρος ειδικά για τους οδοντιάτρους είναι 26% από το πρώτο ευρώ. Η επιβολή της παρακράτησης αυξάνει αυτό το ποσοστό (πράγμα άδικο), ανεξάρτητα εάν κάποιος το ονομάσει επιπρόσθετο φόρο ή όχι. Επιπλέον κατά την πληρωμή των εξόδων του εξοπλισμού ή των αναλωσίμων πληρώνουμε ΦΠΑ 23%. Άρα ειναι άδικο να πληρώνει ο ελεύθερος επαγγελματίας οδοντίατρος, Καθηγητής στο ΤΕΙ, τρεις φορές φόρο: Φόρος εισοδήματος 26%+ΦΠΑ23%(μέσω εξοπλισμού και αναλωσίμων)+παρακράτηση 10%.
4) Η άσκηση του ελεύθερου επαγγέλματος, είναι τυπικό και ουσιαστικό προσόν (επαγγελματική προϋπηρεσία) για τον υποψήφιο Καθηγητή του ΤΕΙ. Μετά την πρόσληψη η εργασία στο ελεύθερο επάγγελμα «τιμωρείται». Ήδη κάποιοι συνάδελφοι αποχώρησαν από το ΤΕΙ γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο. Το ερώτημα λοιπόν είναι, αν θέλουμε εκπαιδευτικούς με δεξιότητες και εμπειρία κλινικής πράξης ή με επαφή με την παραγωγή. Εκτός και εάν δεν μας ενδιαφέρει η ποιότητα της εκπαίδευσης.
5) Η παρακράτηση ποσοστού 10% επι των ακαθαρίστων εσόδων αποτελεί ανισοπολιτεία ή άνιση μεταχείριση πολιτών. Υπάρχουν για παράδειγμα οι στρατιωτικοί γιατροί οι οποίοι επισης διατηρούν εξωτερικά ιατρεία. Υπάρχει η ομάδα των καθηγητών της Β/θμιας εκπαίδευσης που επίσης ασκούν ελεύθερο επάγγελμα. Δεν θα έπρεπε με το ίδιο σκεπτικό να επιβληθεί και σε αυτές τις ομάδες παρακράτηση; Και εάν το ΤΕΙ ή τα Πανεπιστήμια έχουν ανάγκες που πρέπει να καλύψουν οι Καθηγητές με την παρακράτηση, μήπως δεν έχει ανάγκες ο στρατός ή τα επαγγελματικά λύκεια;
6) Κανείς υποψήφιος Καθηγητής που εκλέγεται σε μόνιμη θέση δεν έχει προηγουμένως ενημερωθεί μέσω της προκήρυξης για την ύπαρξη της συγκεκριμένης διάταξης. Οι περισσότεροι ενημερώνονται αφού ορκιστούν και πολύ μετά την ορκωμοσία τους. Πολλοί συνάδελφοι παραιτήθηκαν μετά την ορκομωσία τους για αυτόν το λόγο.
ΠΡΟΤΕΙΝΕΤΑΙ: Η κατάργηση της συγκεκριμένης διάταξης ως αδικαιολόγητης, άδικης, παράλογης, επιλεκτικής διάταξης που στοχοποιεί συγκεκριμένη ομάδα πολιτών. Εάν παρά όλα αυτά πρέπει να εφαρμοστεί για λόγους που δεν πρέπει εμείς να γνωρίζουμε, τουλάχιστον να είναι μικρότερο ποσοστό (πχ 5%) και επί των καθαρών κερδών. Ούτε η Εφορία δεν φορολογεί τα ακαθάριστα έσοδα. Να ενημερώνεται ο υποψήφιος για την ύπαρξη της διάταξης από την προκήρυξη.
Πιστεύω ότι είναι πολύ σωστό οι Πανεπιστημιακοί να συνταξιοδοτούνται κατά τη διάρκεια του χρονολογικού έτους που συμπληρώνουν το 67ο έτος της ηλικίας τους. Η περίπτωση να συνταξιοδοτούνται κατά τη διάρκεια του ακαδημαϊκού έτους σημαίνει ότι κάποιοι θα πάρουν σύνταξη στα 68 και όχι στα 67 με αποτέλεσμα να αποτελέσουν για ένα ακόμη έτος τροχοπέδη στην εξέλιξη των νεότερων, αλλά και καθυστέρηση σε καινούργιες προκηρύξεις θέσεων κατά ένα έτος. Για ποιο λόγο;
Άρθρο 3: Δεδομένου ότι τα μέλη ΔΕΠ αφορούν και τους φοιτητές ενός Τμήματος, θεωρώ ότι η συμμετοχή των προπτυχιακών φοιτητών στο Εκλεκτορικό Σώμα είναι απαραίτητη.
Παρακαλώ τους αρμοδίους να λάβουν υπόψη την κριτική που παραθέτω στον υπό διαβούλευση νόμο του Υπουργείου Παιδείας και συγκεκριμένα σχετικά με την 3.17. παράγραφο που αντικαθιστά τον 3 του άρθρου 23 του ν.4009/2011 (Α’ 195) με ακόμα πιο δυσβάστακτες υποχρεώσεις σχετικά με: «Αμοιβές των μελών ΔΕΠ πλήρους απασχόλησης οι οποίοι ασκούν ιδιωτικώς επάγγελμα σε δική τους επαγγελματική στέγη. Η ανωτέρω παρακράτηση αποτελεί πόρο του Ειδικού Λογαριασμού Κονδυλίων Έρευνας του οικείου Α.Ε.Ι.
Η άποψη μου είναι πως πρόκειται για παρακράτηση η οποία, με τη μορφή αυτή, δεν γίνεται πουθενά στο κόσμο. Η επιβολή οιασδήποτε «αντικαταβολής» και μάλιστα με μορφή μπερδεμένη, στο υπέρογκο ποσοστό 10% επί των ακαθαρίστων αποδοχών, σε όσους Πανεπιστημιακούς ασκούν ελευθέριο επάγγελμα, σε δικούς τους χώρους, είναι αδιανόητη και αντισυνταγματική.
Η διάταξη αυτή θα μπορούσε να θεωρηθεί λογική και να ισχύει σε περιπτώσεις ΔΕΠ που εργάζονται και αμείβονται ιδιωτικά σε δημόσιους φορείς και χρησιμοποιούν τους χώρους, τον εξοπλισμό και το προσωπικό του δημόσιου φορέα (Νοσοκομεία) η και σε περιπτώσεις «Group practice» (όπως γίνεται στο εξωτερικό) μελών ΔΕΠ εντός Πανεπιστημιακών κλινικών.
Είναι παράλογο να καταβάλλεται «ποσοστό» στο Πανεπιστήμιο, χωρίς να χρησιμοποιούνται ούτε οι υποδομές του ούτε το προσωπικό του. Αντίθετα, τα μέλη ΔΕΠ έχουν επενδύσει προσωπικά κεφάλαια σε εξοπλισμό και η εργασία τους αυτή γίνεται εκτός και πέραν των ωρών του Πανεπιστημίου και των υποχρεώσεών τους. Επί πλέον, ο τίτλος του μέλους ΔΕΠ, αποτελεί καρπό προσωπικής προσπάθειας και μόχθου του καθενός ξεχωριστά και σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί τίτλο για τον οποίο το πανεπιστήμιο η το κράτος δικαιούται κέρδος, με βάση όχι μόνο τους περί δικαίου κανόνες άλλα και τους νόμους της ηθικής. Η προχειρότητα και η επιπολαιότητα που χαρακτηρίζει το νόμο, φαίνεται και απο το ότι τόσα χρόνια όλοι ανεξαιρέτως οι υπουργοί τον τροποποιούν και μάλιστα χωρίς επιτυχές αποτέλεσμα. Στο σημείο αυτό σας επισημαίνω ότι δεν κάνει καν διάκριση σε όσους κάνουν ελεύθερο επάγγελμα χωρίς έξοδα και υποδομές από αυτούς που έχουν επενδύσει και δαπανούν πολλά χρήματα σε εξοπλισμούς και συντήρησή τους, όπως τα Οδοντιατρεία.
Τα μέλη ΔΕΠ της Οδοντιατρικής εργάζονται πυρετωδώς σε προπτυχιακό και μεταπτυχιακό επίπεδο με αρμοδιότητες Διδακτικές, Κλινικές, Ερευνητικές και Διοικητικές, με απολαβές μόνον επί του Προπτυχιακού, μη έχοντας εγείρει καμιά αξίωση για τη συμμετοχή τους στη διδασκαλία και Κλινική συμμετοχή στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα. Η επιλογή του κάθε επιστήμονα να γίνει Πανεπιστημιακός έγινε επί τη βάσει της υπάρχουσας δυνατότητας να κάνει και ελεύθερο επάγγελμα, λόγω των πενιχρών αμοιβών σε σχέση με το εξωτερικό, γι’ αυτό και επένδυσε χρήματα για κάτι τέτοιο. Παράλληλα τα μέλη ΔΕΠ ουδέποτε αξίωσαν αποζημίωση επί του Κλινικού έργου το οποίο παρέχουν όπως αυτό ορθώς γίνεται σε άλλες Σχολές για Κλινικό έργο και εφημερίες.
Από την Κλινική παρουσία του διδακτικού προσωπικού εισρέουν κάθε χρόνο πολλές εκατοντάδες χιλιάδες ΕΥΡΩ που σε ετήσια βάση φτάνουν και ξεπερνούν, με αυξητική τάση μάλιστα, κυρίως λόγω της ποιότητας του προσφερόμενου έργου τις 900000 ευρώ. Το ποσόν αυτό, παρακρατουμένου του 15% από τον ΕΛΚΕ, αποδίδεται αυτούσιο στην εκπαίδευση καθώς και στη μισθοδοσία πολλών δεκάδων διοικητικών υπαλλήλων και προσωπικού υποστήριξης και δεν επιτρέπεται καμιά εκτροπή προς άλλη κατεύθυνση όπως χρηματοδότηση συμμετοχής σε συνέδρια , κλπ.
Οι παρούσες ασφυκτικές οικονομικές συνθήκες και κυρίως η επί πενταετία οικονομική ύφεση που χαρακτηρίζει την Οδοντιατρική έχει δημιουργήσει, ιδιαίτερα εκτεταμένα μάλιστα για τους Πανεπιστημιακούς, σοβαρά προβλήματα στη σχέση εσόδων – εξόδων από την άσκηση ελευθέρου επαγγέλματος. Συγκεκριμένα, οι πανεπιστημιακοί ενώ λειτουργούν τα ιατρεία με μειωμένο ωράριο λόγω αφενός των υποχρεώσεών τους και αφετέρου του υφιστάμενου Νόμου περί λειτουργίας των ιατρείων συνολικά 8 ώρες εβδομαδιαίως που κατανέμονται σε 2 τετράωρα , υποχρεούνται να έχουν πλήρεις υποδομές και επάρκεια υλικών και υπηρεσιών, για τόσο περιορισμένο έργο.
Για όλους αυτούς τους λόγους που ανέφερα, αλλά και σωρεία άλλων, νομικού κυρίως ενδιαφέροντος, το σύνολο των Μελών ΔΕΠ της Οδοντιατρικής Σχολής Αθηνών, διαφωνούν πλήρως με τη συγκεκριμένη Νομοθεσία και παρακαλούν τους υπεύθυνους φορείς να νομοθετήσουν λογικά, ψύχραιμα και αντικειμενικά, αφαιρώντας αυτό το αγκάθι από το νέο νόμο, το οποίο ενώ ουσιαστικά δεν προσφέρει τίποτα πουθενά, στις παρούσες συνθήκες, αδικεί κατάφορα και δυσκολεύει ακόμα περισσότερο τη λειτουργία, όχι μόνο ξεχωριστά, κάθε ενός μέλους ΔΕΠ της Οδοντιατρικής Αθηνών αλλά και συνολικά της Σχολής μας, μιας εξαιρετικής Σχολής σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, με ποικίλο μάλιστα και ογκώδες έργο κοινωνικής προσφοράς.
Κύριοι,
Τόσο πολύ έχει αμβλυνθεί στην εποχή μας το περί δικαίου αίσθημα, ώστε κανείς, μα κανείς!!!, να μην καταλαβαίνει πλέον ότι το αποδοτέο στον ΕΛΚΕ ποσοστό 10% επί των ακαθαρίστων (ή των καθαρών, αδιάφορο) εσόδων από άσκηση ελευθερίου επαγγέλματος από μέλος ΔΕΠ είναι αντισυνταγματικό και ιστορικά και κοινωνικά (επαναστατικά) καταδικασμένο; Δεν είναι εν προκειμένω προφανές πως η Πολιτεία εμφανίζεται να επιδιώκει να «εκμεταλλευτεί», κατά τρόπο προσβλητικό (συμπεριφερομένη, ως προς δούλους), απάδοντα προς την αυταξία του λειτουργήματός τους, τα μέλη της ακαδημαϊκής κοινότητας; Η επιβολή, κύριοι, της «δεκάτης» (εξ ού και «αποδεκατίζω») συνιστά βάρβαρη εκμεταλλευτική πρακτική. Εφόσον το μέλος ΔΕΠ εργάζεται -και πρέπει να εργάζεται- για να εφαρμόζει τις επιστημονικές αρχές που καλλιεργεί και διδάσκει, και, εν πάση περιπτώσει, αφού του επιτρέπεται ελεύθερα να εργάζεται!!!, με ποιο συνταγματικό δικαίωμα μπορεί κάποιος να του στερεί –εν μέρει έστω- το προϊόν του μόχθου του; Αυτές οι δουλικές δεκάτες δεν οδήγησαν σε κοινωνικές επαναστάσεις; Το δικαίωμα στην εργασία και στην απόλαυση της πλήρους αμοιβής δεν έγινε διαπρύσια διακήρυξη της γαλλικής επανάστασης και όλων των μετέπειτα συνταγμάτων των δημοκρατικών πολιτειών; Το καθεστώς υποτέλειας των αγροτών στην αρχαία Αθήνα, που ήταν υποχρεωμένοι να αποδίδουν στον γαιοκτήμονα μέρος της σοδειάς τους με επαχθείς όρους, δεν καταργήθηκε από τον Σόλωνα το 594 π.Χ.; Και η επιβολή της ληστρικής δεκάτης στην αγροτική παραγωγή, που έφτασε αργότερα στην προσαρτηθείσα Θεσσαλία μέχρι και το ήμισυ της παραγωγής, αποδοτέας εκεί στους τσιφλικάδες, δεν οδήγησε στο κίνημα, εξέγερση των κολίγων (Κιλελέρ); Θα την επιβάλει ο σύγχρονος νομοθέτης, κάθε ιδεολογικής απόχρωσης για ιταμούς λόγους, χωρίς αιδώ, στους πανεπιστημιακούς; Αναπόφευκτα μάλιστα προβλέπεται και έλεγχος του πελατολογίου κάθε μέλους ΔΕΠ από τους υπαλλήλους του ΕΛΚΕ, γεγονός που παραβιάζει και την αρχή της προστασίας της προσωπικότητας του καθενός (πελάτη και μέλους ΔΕΠ), και καθιστά χωρίς αντικείμενο το καθήκον εχεμύθειας του μέλους ΔΕΠ. Ας κατανοηθεί, επιτέλους, ότι ο σεβασμός στις ιστορικές αρχές του δικαίου και την προσωπικότητα του κάθε πολίτη είναι βασική δέσμευση κάθε δημοκρατικά εκλεγμένης εξουσίας.
Η μεγαλύτερη μάστιγα των πανεπιστημίων, η οικογενειοκρατία, θα πρέπει να έχει συγκεκριμένη ρύθμιση επανελέγχου όλων όσων όταν πήραν θέση είχαν πολύ συγγενικό τους πρόσωπο μέλος ΔΕΠ. Κανείς δεν την πειράζει την οικογενειοκρατία. Γιατί;
Για το θέμα των μετακινήσεων.
Οι νόμοι που έχουν προηγηθεί αναφέρονται σε μετακινήσεις μελών ΔΕΠ απαιτώντας την έγκριση και από τα δύο Τμήματα (Τμήμα υποδοχής και Τμήμα προέλευσης). Επειδή το Τμήμα προέλευσης δεν δίνει –κατά κανόνα- την έγκριση μετακίνησης, οι νομικές ρυθμίσεις μένουν κενό γράμμα.
Ο μόνος τρόπος για να αποκτήσει ουσία και για να είναι εφαρμόσιμη μια νομική ρύθμιση περί μετακίνησης είναι να απελευθερωθούν οι μετακινήσεις σε ορισμένες τουλάχιστον κατηγορίες και να είναι δυνατές, εφόσον το υπό μετακίνηση μέλος ΔΕΠ το ζητά και το Τμήμα υποδοχής το εγκρίνει. Αυτές οι κατηγορίες θα μπορούσαν να είναι: α) μετακινήσεις από Αθήνα-Θεσσαλονίκη προς την περιφέρεια σε συναφή Τμήματα β) μετακινήσεις εντός Σχολής σε διαφορετικό Τμήμα εφόσον υπάρχει συνάφεια του αντικειμένου γ) μετακινήσεις για περιπτώσεις όπου το ίδιο ακριβώς γνωστικό αντικείμενο εκπροσωπείται από περισσότερα από ένα μέλη ΔΕΠ σε έναν Τομέα ή Τμήμα.
Η συγκεκριμένη δυνατότητα θα λειτουργήσει ορθολογικά ως προς την κατανομή του διδακτικού προσωπικού, θα ενισχύσει την περιφέρεια και θα διορθώσει προβλήματα που έχουν να κάνουν με διάφορες ad hoc και εκ του προχείρου ενέργειες του παρελθόντος που οδήγησαν σε τεράστια Τμήματα στο κέντρο.
Άρθρο 8.2.α Θεωρείται πολύ χρήσιμη η σαφής διατήρηση και παραπέρα αξιοποίηση για θέματα εκλογής και εξέλιξης μελών ΔΕΠ του σχετικού ηλεκτρονικού συστήματος ΑΠΕΛΛΑ, το οποίο έχει ήδη βοηθήσει σημαντικά στην κατάρτιση εκλεκτορικών σωμάτων σε μια κοινή βάση για όλα τα ελληνικά ΑΕΙ. Δεδομένης της διατήρησης ενός συστήματος εσωτερικών και εξωτερικών μητρώων εκλεκτόρων, είναι απόλυτα σκόπιμη και η παράλληλη χρήση μιας μεθόδου σύνταξης-ενημέρωσης αυτών των μητρώων κατά το σύστημα ΑΠΕΛΛΑ. Άρα πρέπει ν’ απαλειφθεί ή να τροποποιηθεί αντίστοιχα το εδάφιο 26 ως προς την κατάρτιση, τήρηση και αξιοποίηση Μητρώων εσωτερικών κι εξωτερικών εκλεκτόρων.
Άρθρο 8.11.γ Προτείνεται η εξής συμπλήρωση στο τέλος: …………όπου υπάρχει, «και έχει δηλωθεί από τα οικεία συλλογικά όργανα, αντίστοιχη ανάγκη».
Αρθρο 8.22.α Προτείνεται η προσθήκη στο τέλος: “Επίσης μπορεί να τους ανατεθεί συμβολή στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα των ΑΕΙ είτε σε προπτυχιακό είτε σε μεταπτυχιακό επίπεδο για την κάλυψη αντίστοιχων αναγκών, βάσει τεκμηριωμένων αποφάσεων των εκάστοτε οικείων Γενικών Συνελεύσεων Τμημάτων”.
ΩΡΑΡΙΟ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗΣ Ε.Π. ΤΕΙ: Να προβλεφθεί η πλήρης εξομοίωση με το ωράριο του τομέα των Πανεπιστημίων, καθώς καμία τυπική διαφορά προσόντων αντίστοιχων βαθμίδων δεν δικαιολογεί το αντίθετο. Το υφιστάμενο ωράριο προέκυψε ως μη ρυθμισμένο επακόλουθο μιας απροετοίμαστης μετάβασης από το παλαιό σύστημα των ¨μονών – ζυγών¨ και κατ΄ουσίαν διπλασίασε το ωράριο διδακτικής απασχόλησης των μελών Ε.Π. Ο άμεσος εξορθολογισμός του κρίνεται αναγκαίος για την ουσιαστική αναβάθμιση του ΤΕΙ, τον ποιοτικό χαρακτήρα του εκπαιδευτικού του έργου και την διευκόλυνση της ερευνητικής δραστηριότητας.
Η διαδικασία της μετακίνησης μέλους ΔΕΠ για οικογενειακούς λόγους καλό θα ήταν να απλουστευτεί, π.χ. με μοναδική απαίτηση απόφαση από το Τμήμα υποδοχής.
Επίσης, τι νόημα έχει η εκλογή στη συγκεκριμένη διαδικασία; Ο μετακινούμενος (ξανα)κρίνεται για τη βαθμίδα που καταλαμβάνει; Αυτό έχει ήδη γίνει στο Τμήμα προέλευσης. Κρίνεται για το εάν τον θέλει το Τμήμα υποδοχής; Αυτό εξασφαλίζεται με την απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του Τμήματος υποδοχής, που απαιτείται ούτως ή άλλως.
Υπάρχουν αρκετά θέματα που μπορούν να σχολιασθούν,θα αναφερθώ στην παρακράτηση απο ελεύθερο επάγγελμα υπέρ του ΕΛΚΕ.
1) Ως οδοντίατρος, μέλος ΕΠ ΤΕΙ Αθήνας, έχουν κουράσει οι συνεχείς εναλλαγές του ποσοστού ,απο το 1997 εως σήμερα, γεγονός το οποίο αποδεικνύει ότι κάθε πρόταση του κράτους επι του θέματος δεν έχει σχέδιο και λογική, δεν εντάσσεται σε έναν γενικότερο σχεδιασμό αλλά είναι καθαρά εισπρακτική και αποσπασματική.
2) Σε καμμία παρίπτωση αυτή η παρακράτηση δεν αποτελεί ανταποδοτικό τέλος για τον Καθηγητή του ΤΕΙ διότι:1) Ο Καθηγητής ΤΕΙ δεν μπορεί να παρέχει κλινική υπηρεσία στους ασθενείς του στο χώρο των ΤΕΙ, όπως συμβαίνει για τους ιατρούς του ΕΣΥ, στους οποίους δικαίως επιβάλλεται παρακράτηση ως ανταποδοτικό τέλος αφου χρησιμοποιούν τις εγκατατάσεςι του ΕΣΥ, 2) Για την αποκτηση του τίτλου του Επίκουρου, του Αναπληρωτή και του Καθηγητή τίποτα δεν έχει ξοδέψει το ΤΕΙ. Αντίθετα εμείς οι Καθηγητές , για να αποκτήσουμε τον τίτλο, έχουμε ξοδέψει χρήμα και χρόνο που δεν εκτιμάται. Γνωρίζει πολύ καλά το Υπουργείο ότι χρήματα πληρώνουμε ακόμα και για την εκπόνηση της έρευνάς μας (αναλώσιμα, πειραματικές διατάξεις, έξοδα δημοσίευσης στα επιστημονικά περιοδικά , έξοδα εκτύπωσης μονογραφιών ή διδακτορικών κ.λ.π), για να αποκτήσουμε τα προσόντα που απαιτούνται χωρίς καθυστερήσεις και γραφειοκρατίες.
3) Ο φόρος για τους οδοντιάτρους είναι 26% απο το πρώτο ευρώ. Η επιβολή της παρακράτησης αυξάνει αυτό το ποσοστό (πράγμα άδικο), ανεξάρτητα εάν κάποιος το ονομάσει επιπρόσθετο φόρο ή όχι. Επιλέον κατά την πληρωμή των εξόδων του εξοπλισμού ή των αναλωσίμων πληρώνουμε ΦΠΑ 23%. Άρα ειναι άδικο να πληρώνει ο ελεύθερος επαγγελματίας οδοντίατρος , Καθηγητής στο ΤΕΙ, τρεις φορές φόρο: Φόρος εισοδήματος 26%+ΦΠΑ23%(μέσω εξοπλισμού και αναλωσίμων)+παρακράτηση 10%.
4) Η άσκηση του ελεύθερου επαγγέλματος, ειναι τυπικό και ουσιαστικό προσόν για τον υποψήφιο Καθηγητή του ΤΕΙ αλλά και του Πανεπιστημίου. Άρα η εφαρμογή μίας παρακράτησης αποθαρρύνει τον Καθηγητή στο να διατηρήσει το ιατρείο του, (ή το γραφείο του εάν πρόκειται για άλλη ειδικότητα) και οδηγεί στην υποβάθμιση της ποιότητας της παρεχόμενης εκπαίδευσης, αφού αυτή θα παρέχεται απο Καθηγητές χωρίς δεξιότητες και χωρίς εμπειρία κλινικής πράξης ή της επαφής με την παραγωγή. Εκτός και εάν δεν μας ενδιαφέρει η ποιότητα της εκπαίδευσης.
5) Η παρακράτηση ποσοστού 10% επι των ακαθαρίστων εσόδων αποτελεί ανισοπολιτεία ή άνιση μεταχείριση πολιτών. Υπάρχουν για παράδειγμα οι στρατιωτικοί γιατροί οι οποίοι επισης διατηρούν εξωτερικά ιατρεία. Υπάρχει η ομάδα των καθηγητών της Β/θμιας εκπαίδευσης που επίσης ασκούν ελεύθερο επάγγελμα. Δεν θα έπρεπε με το ίδιο σκεπτικό να επιβληθεί και σε αυτές τις ομάδες παρακράτηση; Και εάν το ΤΕΙ ή τα Πανεπιστήμια έχουν ανάγκες που πρέπει να καλύψουν οι Καθηγητές με την παρακράτηση, μήπως δεν έχει ανάγκες ο στρατός ή τα επαγγελματικά λύκεια;
6) Κανείς υποψήφιος Καθηγητής που εκλέγεται σε μονιμη θέση δεν έχει προηγουμένως ενημερωθεί μέσω της προκήρυξης για την ύπαρξη της συγκεκριμένης διάταξης. Οι περισσότεροι ενημερώνονται αφού ορκιστούν και πολύ μετά την ορκομωσία τους. Πολλοί συνάδελφοι παραιτήθηκαν μετά την ορκομωσία τους για αυτόν το λόγο.
ΠΡΟΤΕΙΝΕΤΑΙ: Η κατάργηση της συγκεκριμενης διάταξης ώς αδικαιολόγητης, άδικης, παράλογης, επιλεκτικής διάταξης που στοχοποιεί συγκεκριμένη ομάδα πολιτών. Εάν παρά όλα αυτά πρέπει να εφαρμοστεί για λόγους που δεν πρέπει εμείς να γνωρίζουμε, τουλάχιστον να είναι μικρότερο ποσοτό (πχ 5%) και επι των καθαρών κερδών. Ούτε η Εφορία δεν φορολογεί τα ακαθάριστα έσοδα. Να ενημερώνεται ο υποψήφιος για την ύπαρξη της διάταξης απο την προκήρυξη.
Μας ζητάτε να πληρώσουμε το 10% από το ακαθάριστο εισόδημά μας,
ΔΕΝ ΓΝΩΡΊΖΕΤΕ ΌΤΙ
για κάθε απόδειξη που δίνουμε στον ασθενή πρέπει να πληρώσουμε
1] Τον τεχνίτη για τις προσθετικές εργασίες
2] Υλικά
3] Τεχνικό για την καλή λειτουργία των μηχανημάτων
4] Αναλώσιμα υλικά
5] ΔΕΗ ΟΤΕ
ΛΥΠΆΜΑΙ ΓΙΑΤΊ ΨΉΦΙΣΑ ΣΎΡΙΖΑ ΓΙΑ ΙΣΟΝΟΜΊΑ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΟΣΎΝΗ
Πρέπει να επανέλθει η διάταξη: Μέλη ΔΕΠ των Α.Ε.Ι. αποχωρούν αυτοδικαίως από τη θέση τους μόλις λήξει το ακαδημαϊκό έτος μέσα στο οποίο συμπληρώνουν το εξηκοστό έβδομο (67ο) έτος της ηλικίας τους».
Αυτή τη στιγμή κάποια μέλη ΔΕΠ αποχωρούν με συνταξιοδότηση πριν ακόμη συμπληρώσουν το 67ο έτος της ηλικίας, ενώ άλλα μέλη ΔΕΠ αποχωρούν μέχρι και 8 μήνες μετά τη συμπλήρωση του 67ου έτους ηλικίας.
Kαι τα περιφερειακά ιδρύματα αντιμετωπίζουν τεράστιες ελλείψεις και επιπλέον, δεν υπάρχει η τεράστια δεξαμενή συνεργατών και πόρων γενικότερα, που υπάρχει στην Αθήνα (όπου ζει ο μισός πληθυσμός της χώρας….!)
Επομένως, το μη μεταθετό σε περίπτωση περιφερειακών ιδρυμάτων πρέπει να γίνει πιο ισχυρό (σε αντίθεση με τα κακώς νοούμενα προσωπικά μου «συμφέροντα»)
Νομίζω ότι θα πρέπει να υπάρξει μέριμνα για το ακόλουθο θέμα:
Σε κάποια Τμήματα υπάρχουν μέλη ΔΕΠ με το ίδιο ακριβώς γνωστικό αντικείμενο. Σε αυτές τις περιπτώσεις θα πρέπει να δίνεται η δυνατότητα μετακίνησης σε άλλο Τμήμα εφόσον βέβαια ταιριάζει η ειδικότητα.
Κατά τα ισχύοντα, τα μέλη ΔΕΠ συνταξιοδοτούνται την 31/8 του ημερολογιακού έτους, εντός του οποίου συμπληρώνουν το 67ο έτος ηλικίας. Έτσι, οι γεννημένοι/ες μετά την 1/9, δηλαδή κατά τεκμήριο το 1/3 των μελών ΔΕΠ, συνταξιοδοτούνται πριν από τη συμπλήρωση του 67ου. Αυτό θα διορθωνόταν με τη διατύπωση «συνταξιοδοτούνται την 31/8 του ακαδημαϊκού έτους, εντός του οποίου συμπληρώνουν το 67ο έτος ηλικίας.» Στο παρόν νομοσχέδιο δεν υπάρχει τέτοια πρόβλεψη.
Λόγω του ότι έχουν να δοθούν θέσεις ΔΕΠ στα Τμήματα εδώ και χρόνια, το προσωπικό που έχει μείνει είναι οριακό και η ποιότητα σπουδών που θέλουμε να προσφέρουμε στους αποφοίτους μας αρχίζει και μειώνεται είτε με κατάργηση μαθημάτων είτε με μείωση τμημάτων κλπ. Αν δούμε προσεκτικά τις βάσεις επιτυχίας σε Τμήματα που ανήκουν στο ίδιο γνωστικό αντικείμενο, θα παρατηρήσουμε ότι την υψηλότερη βάση την έχουν τα Τμήματα σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Αυτό φαίνεται άλλωστε και από το πλήθος των φοιτητών που δηλώνουν ως πρώτη προτίμηση τα συγκεκριμένα Τμήματα. Από τους φοιτητές που πέρασαν στο Τμήμα μου φέτος, το 66% το είχαν δηλώσει ως πρώτη προτίμηση. Αντίθετα σε ένα περιφερειακό Τμήμα του ίδιου αντικειμένου το ποσοστό αυτό πλησίαζε μόλις το 3%. Αντίστοιχα και οι βάσεις επιτυχίας είχαν πάρα πολύ μεγάλη διαφορά. Το πλήθος των μελών ΔΕΠ που εργάζονται στο συγκεκριμένο περιφερειακό Τμήμα είναι μεγαλύτερο από αυτό του Τμήματος μου. Αναρωτιέμαι λοιπόν αν θα μπορέσω να προσφέρω στους φοιτητές αυτούς το αντίκρυσμα που περιμένουν. Μήπως θα έπρεπε να ξανασκεφτούμε την δυνατότητα μετακίνησης μελών ΔΕΠ από την Περιφέρεια στο κέντρο σε Τμήματα που αντιμετωπίζουν προβλήματα ή ακόμα και να κάνουμε μια οικονομία κλίμακας στο πλήθος τμημάτων που έχουμε; Τα στοιχεία είναι γνωστά στο Υπουργείο Παιδείας και στην ΑΔΙΠ. Μόλις ανακοινωθούν οι βάσεις το Υπουργείο μπορεί να καθίσει και να δει τα αντίστοιχα νούμερα και να δράσει ανάλογα, εφόσον θα έχει την δυνατότητα μετακίνησης μελών ΔΕΠ από περιφερειακό ΑΕΙ με πλεονάζον προσωπικό σε αντιστοιχία με κεντρικό ΑΕΙ που έχει λιγότερο προσωπικό.
Δεδομένου ότι το παρόν νομοσχέδιο θέλει να βελτιώσει τον υπάρχοντα νόμο, θα πρέπει να διορθώσει τα όποια μειονεκτήματα έχει ο καθορισμός του εκλεκτορικού σώματος. Το πλεονέκτημα του ισχύοντος νόμου είναι ότι οι 7 εκλέκτορες θα πρέπει να είναι του «ιδίου» γνωστικού αντικειμένου και αν δεν υπάρχουν τότε προχωρούμε σε συναφές ή ακόμα παραπέρα σε συγγενές αντικείμενο. Αυτό δεν θα πρέπει να χαθεί από το προτεινόμενο νομοσχέδιο. Το μειονέκτημα του ισχύοντος νόμου, είναι ότι το εκλεκτορικό σώμα είναι ολιγομελές καθώς και ότι το Τμήμα δεν έχει λόγο στην εκλογή. Το μέλος ΔΕΠ παράλληλα του του ερευνητικού του έργου, που μπορούν να το κρίνουν οι ειδικοί, προσφέρει εκπαιδευτικό και διοικητικό έργο τα οποίο μπορούν κάλλιστα να κρίνουν άτομα του Τμήματος. Συνεπώς οι 7 ειδικοί θα μπορούν να συμπληρωθούν με μέλη του Τμήματος, ξεκινώντας από τον Τομέα.
Σε σχέση με την παράγραφο 19 του άρθρου 8 τους προς κατάθεση πολυνομοσχεδίου, όπου αναφέρεται ότι:
α) Το πρώτο εδάφιο της περίπτωσης στ’ του άρθρου 59 του ν.4009/2011 (Α’ 195) τροποποιείται ως εξής:
«Ποσοστό δέκα τοις εκατό (10%) επί του ακαθάριστου εισοδήματος των μελών ΔΕΠ, το οποίο εμπίπτει στις περιπτώσεις γ’ και θ’ της παραγράφου 2 του άρθρου 23 του παρόντος νόμου».
β) Προστίθεται περίπτωση θ’ στο άρθρο 59 του ν. 4009/2011 (Α’ 195) ως εξής:
«Ποσοστό πέντε τοις εκατό (5%) επί του ακαθάριστου εισοδήματος των μελών ΔΕΠ πλήρους απασχόλησης και εμπίπτει στην περίπτωση α’ παραγράφου 2 του άρθρου 23 του παρόντος νόμου».
Σας επισημαίνουμε ότι απόδοση ποσοστού επί του ακαθαρίστου εισοδήματος που προέρχεται από άσκηση ελεύθερου επαγγέλματος δεν αποτελεί βιώσιμη πρακτική για το μέλος ΔΕΠ ούτε και βιώσιμο πόρο για το Ελληνικό Πανεπιστήμιο. Υπάρχουν ελεύθερα επαγγέλματα που έχουν υψηλά πάγια και λειτουργικά έξοδα ενώ το καθαρό εισόδημα φορολογείται ούτως ή άλλως. Ως εκ τούτου η υποχρέωση απόδοσης ποσοστού επί του ακαθαρίστου εισοδήματος
α) θα οδηγήσει μέλη ΔΕΠ σε παραίτηση
β) πέραν από την αποκοπή της ακαδημαϊκής πορείας άξιων μελων ΔΕΠ
γ) το ίδιο το Πανεπιστήμιο θα πληγεί και οικονομικά όταν θα χάσει την απόδοση του κατά τα άλλα βιώσιμου ποσοστού επί του καθαρού εισόδηματος όπως αυτό ορίστηκε στο Ν.4283/2014 (άρθρο 18).
Παρακαλούμε όπως συνυπολογίσετε τις ως άνω επισημάνσεις μας.
Βύρων Ασημακόπουλος
Αναπληρωτής Καθηγητής Ιατρικής ΔΠΘ
Αλέξανδρος Οικονομίδης
Λέκτορας Ιατρικής ΔΠΘ
Οι εξελίξεις μελών ΔΕΠ πρέπει να είναι κλειστές και να εξηγήσω το σκεπτικό μου: είναι γνωστό ότι κάθε δημόσιος υπάλληλος ο οποίος είναι μόνιμος και έχει διδακτορικό μπορεί (και πολλές φορές το κάνει), να κάνει αιτήσεις σε εξελίξεις μελών ΔΕΠ. Εάν δεν πάρει την θέση ως μέλος ΔΕΠ ο δημόσιος υπαλληλος, παραμένει στην θέση του στο δημόσιο, σε αντίθεση με το μέλος ΔΕΠ που άμα χάσει την θέση του στο πανεπιστήμιο μένει άνεργος, σε μεγάλη ηλικία και έχοντας επενδύσει πολλά χρόνια και χρήμα στην επιστημονική του κατάρτιση.
Οπότε, θεωρώ κοινή λογική το γεγονός ότι αφού όλοι οι δημόσιοι υπάλληλοι με διδακτορικό μπορούν να αιτηθούν για θέσεις μελών ΔΕΠ, έτσι και τα μέλη ΔΕΠ Εσωτερικού και Εξωτερικού, θα πρέπει να μπορούν να κάνουν αίτηση σε εξελίξεις δημοσίων υπαλλήλων και οι οποίες θα γίνονται ανά τακτά χρονικά διαστήματα σε όλο το δημόσιο, σε όλα τα υπουργεία και ειδικά στις θέσεις των εκπαιδευτικών όλων των βαθμίδων.
Σε κάθε άλλη περίπτωση οι εξελίξεις των μελών ΔΕΠ θα πρέπει να είναι με κλειστή διαδικασία και αφού προϋπάρχουν κάποια βασικά προσόντα για κάθε βαθμίδα (προϋπηρεσία, δημοσιεύσεις). Να υπενθυμίσω, ότι προ κρίσης οποιοδήποτε μέλος ΔΕΠ έχανε την θέση του μπορούσε να συνεχίσει να εργάζεται σε κάποια άλλη θέση του δημόσιου τομέα, συναφή πάντα με το γνωστικό του αντικείμενο.
Τέλος, θεωρώ ακαδημαϊκά αδιανόητο, τόσα χρόνια σε εξελίξεις μελών ΔΕΠ να μην προσμετρούνται σε μέγιστο βαθμό οι αξιολογήσεις των μελών ΔΕΠ όσο αφορά την διδακτική τους ικανότητα. Μέλος ΔΕΠ σημαίνει Διδακτικό και Ερευνητικό Προσωπικό, αλλιώς ας γίνει μόνο Ερευνητικό Προσωπικό. Έτσι όπως γίνονται σήμερα οι εξελίξεις, τα περισσότερα μέλη ΔΕΠ μπαίνουν μέσα στις αίθουσες αδιάφοροι και οι φοιτητές δεν κατανοούν τις παραδόσεις διότι ο καθηγητής δεν ενδιαφέρεται, αφού εξελίσσεται μόνο με τις δημοσιεύσεις. Θεωρώ ότι πρωτεύων σκοπός του κάθε μέλους ΔΕΠ και του υπουργείου πρέπει να είναι η διδασκαλία και η μεταλαμπάδευση γνώσεων στους φοιτητές, εξού και ο τίτλος «Καθηγητής Πανεπιστημίου» και όχι «Ερευνητής Πανεπιστημίου»
Με εκτίμηση.
Νομίζω ότι είναι λάθος η μη θέσπιση διαδικασιών αξιολόγησης – κρίσης για τη βαθμίδα του Λέκτορα που αυτόματα σημαίνει την μη αναπαραγωγή του.
Με αυτό τον τρόπο, θα ανέβει ο μέσος όρος ηλικίας των ΔΕΠ, δεν θα ανακοπεί η φυγή εγκεφάλων κ.α
Κατά την άποψη μου κατά τη διαδικασία αναπαραγωγής των μελών ΔΕΠ απαιτούνται και ο εμπλουτισμός επιστημόνων από άλλα ιδρύματα και χώρες αλλά και από τα εγχώρια ΑΕΙ, ένας γραμμικός συνδυασμός χωρίς αφορισμούς.
Είναι όμως σημαντικό, να έχουν τα εγχώρια ΑΕΙ να αναπαράγουν το δυναμικό τους. Εκτιμώ ότι με την ουσιαστική κατάργηση της βαθμίδας του Λέκτορα (όσο αναφορά τις νέες θέσεις) είναι πολύ δύσκολο για ένα κάτοχο διδακτορικού διπλώματος από εγχώριο ΑΕΙ να παραμείνει στο χώρο της έρευνας και διδασκαλίας με τις σημερινές οικονομικές συνθήκες και επομένως μελλοντικά να ανταπεξέλθει στα κριτήρια για Επίκουρο Καθηγητή.
Έτσι η διατήρηση της βαθμίδας του Λέκτορα θα δώσει τη δυνατότητα σε κάποιους νέους επιστήμονες που ζουν στο εσωτερικό να συνεχίσουν την ακαδημαϊκή έρευνα και διδασκαλία ενώ μπορούν να αξιοποιήσουν μελλοντικά και το θεσμό της εκπαιδευτικής άδειας.
Στην αρχική έκδοση του πολυνομοσχεδίου για την Παιδεία προβλεπόταν επιστροφή στο προ του 2003 καθεστώς συνταξιοδότησης. Όμως, μια τέτοια διάταξη θα έδινε μια προσωρινή ανάσα σε πολλά τμήματα.
Είναι προφανές ότι για κάθε αποχώρηση μέλους ΔΕΠ θα πρέπει να προκηρύσσεται μία αντίστοιχη θέση που θα αξιοποιήσει το νέο επιστημονικό δυναμικό. Δεδομένου ότι δεν έχουν προκηρυχθεί νέες θέσεις ΔΕΠ και ότι η διαδικασία αυτή για ακαδημαϊκούς λόγους απαιτεί κάποιον χρόνο, η επαναφορά της σχετικής διάταξης στο νομοσχέδιο θα έδινε μια προσωρινή λύση στις διδακτικές ανάγκες, όπως προαναφέρθηκε, χωρίς να απωλεσθεί κάποια θέση συναδέλφου.
Νομίζω πως οι περισσότεροι συνάδελφοι από ότι διάβασα στα σχόλια συμφωνούν οι διαδικασίες εξέλιξης να είναι κλειστές και να κρίνεται μόνο το μέλος ΔΕΠ που ζητάει την εξέλιξη του. Έτσι γίνεται σε όλα τα Πανεπιστήμια της Ευρώπης και της Αμερικής. Οι καινούριες – κενές θέσεις θα είναι ανοιχτές σε υποψηφιότητες.
Όσο αφορά τη συμμετοχή μελών ΔΕΠ από το Τμήμα και όχι μόνο μελών ΔΕΠ από τον Τομέα στα Ε.Σ. είναι απόλυτα σωστή. Έτσι θα διασφαλιστεί η αξιοκρατία και η αντικειμενικότητα γιατί όλοι γνωρίζουμε πως μέσα σε ένα Τομέα πολλές φορές η διαπλοκή ευνοεί κάποιους και καθυστερεί άλλους. Άλλωστε γιατί ένα μέλος ΔΕΠ από την ίδια Σχολή αλλά από διαφορετικό Τομέα να μην μπορεί να κρίνει έναν συνάδελφο του? Στη Αγγλία πάντα οι αξιολογητές είναι από τελείως διαφορετικό πεδίο ακριβώς για να εξασφαλίζεται η αντικειμενικότητα της κρίσης. Όσο πιο ευρύ είναι το σώμα που κρίνει τόσο πιο αντικειμενικό το αποτέλεσμα της κρίσης. Είδαμε και τα 7 μελή του Νόμου Διαμαντοπούλου! Μαζεύονταν οι 4 του «ίδιου γνωστικού αντικειμένου» και αποφασίζανε ότι ήθελαν αφού δεν τους έλεγχε κανένας…
Πώς μπορεί να διασφαλιστεί η αντικειμενικότητα στις διαδικασίες εξέλιξης; Πώς μπορεί να προστατευθεί ο υποψήφιος από τις αυθαιρεσίες των εκλεκτόρων; Κάποια πράγματα είναι αντικειμενικά μετρήσιμα, όπως ο αριθμός των δημοσιεύσεων και των ετεροαναφορών, οπότε μπορεί να υπάρχει κάποιος δείκτης αξιολόγησης που δεν πρέπει να παρακάμπτεται. Πώς είναι δυνατόν υποψήφιος με 50 δημοσιεύσεις (άρθρα σε διεθνή περιοδικά με το σύστημα των κριτών, 3 βιβλία που έχουν λάβει θετικές βιβλιοκρισίες σε εσωτερικό και εξωτερικό, διαρκή παρουσία σε διεθνή συνέδρια, διδασκαλία 15 γνωστικών αντικειμένων κατά την 20ετή θητεία του, τουλάχιστον 200 ετεροαναφορές από εγνωσμένου κύρους επιστήμονες της ίδιας ειδικότητας) να μην εκλέγεται στη βαθμίδα του αναπληρωτή καθηγητή, ενώ άλλος υποψήφιος να εκθειάζεται και να ψηφίζεται για την ίδια βαθμίδα με 12 μόλις δημοσιεύσεις (μεταξύ των οποίων μόνο 1 βιβλίο, το οποίο 3 χρόνια μετά την εκλογή του δεν έχει κυκλοφορήσει ακόμα); Η ύπαρξη ενός δευτεροβάθμιου οργάνου που θα λειτουργεί ως ανεξάρτητη αρχή ίσως θα μπορούσε να περιορίσει τέτοιες κραυγαλέες αδικίες.
Θεωρώ ότι η κατάργηση της βαθμίδας Λεκτόρων/Καθηγητών Εφαρμογών αφαιρεί και την τελευταία ελπίδα που έχει κάποιος κάτω των 60 ετών να αποκτήσει εργασιακή σχέση Εκπαιδευτικού με κάποιο ΑΕΙ. Πέραν αυτού, το έργο που παρείχε η συγκεκριμένη βαθμίδα πόσο αποτιμάται και που «μεταγγίζεται»?
Προσυπογράφω τις παρατηρήσεις του συναδέλφου Παύλου Λουκάκη
Σωστά πολλοί συνάδελφοι και συνομιλητές έχουν επισημάνει το πρόβλημα με τα ΕΣ. Αποτελεί τραγικό σφάλμα και απειλεί την αξιοπιστία των εκλογών η συμμετοχή μελών ΔΕΠ με μη συναφές γνωστικό αντικείμενο. Θερμή παράκληση προς το Υπουργείο και τους υπευθύνους: Επιληφθείτε επί του θέματος και διορθώστε το αντίστοιχο εδάφιο άμεσα.
Ευχαριστώ
Σήμερα με την οικονομική κρίση της χώρας να βρίσκεται στο μέγιστο επίπεδο και τη μισθοδοσία των μελών ΔΕΠ ανάλογα προσαρμοσμένη, ο νόμος που προτείνεται για διαβούλευση δεν λαμβάνει υπόψη κοινωνικά και οικονομικά, κριτήρια για τη μετακίνηση μελών ΔΕΠ. Παράλληλα οι ανάγκες διαφόρων τμημάτων τα τελευταία έτη διαφοροποιήθηκαν καθώς είχαμε τόσο την αθρόα εισαγωγή φοιτητών με την ταυτόχρονη μείωση των μελών ΔΕΠ. Η μετακίνηση αναμένεται να συμβάλλει στην αποφόρτιση του έργου που επιτελεί μικρός αριθμός μελών ΔΕΠ σε σχέση με τις αυξημένες ανάγκες του όγκου των φοιτητών.
Είναι προφανές, αυτονόητο και ηλίου φαεινότερο ότι δεν μπορούν φιλόλογοι να κρίνουν φυσικούς, γυμναστές να κρίνουν μαθηματικούς ή μαθηματικοί να κρίνουν γιατρούς. Γενικά δεν μπορώ να κρίνω κάποιον αν δεν είμαι του ιδίου ή συναφούς γνωστικού αντικειμένου. Διότι πώς κάποιοι θα κρίνουν,αν δεν είναι του ιδίου ή συναφούς γνωστικού αντικειμένου; Με ποια γνώση και ποια κριτήρια; Επομένως δεν έχει κανένα νόημα καμία εκλογή νέου μέλους ΔΕΠ ή κρίση για εξέλιξη μελών ΔΕΠ από άτομα του τμήματος που δεν έχουν το ίδιο γνωστικό αντικείμενο. Άρα πώς είναι δυνατό σε τμήματα που δεν υπάρχουν μέλη ΔΕΠ με αντικείμενο σχετικό με κάποιες θέσεις να συμμετέχουν υποχρεωτικά 5 μέλη ΔΕΠ από το τμήμα(γράφεται στο ε-αα); Αυτό ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ. Ο ΙΔΙΟΣ Ο ΝΟΜΟΣ ΕΔΩ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ.
Τι θα πρέπει να γίνει επομένως για να αποφευχθούν φαινόμενα «συναλλαγής» και να έχουμε ένα Νόμο δικαίου; Υπάρχει μόνον μία λύση και μάλιστα προφανής, εύκολη και ανέξοδη. Πρέπει τόσο η εισηγητική επιτροπή να συγκροτείται ΜΟΝΟ από μέλη ΔΕΠ με βάση την συνάφεια του γνωστικού αντικειμένου τους με αυτό της υπό πλήρωσης θέσης και ανεξάρτητα εάν αυτά ανήκουν στο οικείο τμήμα ή Ίδρυμα και ΜΟΝΟΝ μέλη ΔΕΠ ίδιας ή συναφούς γνωστικού αντικειμένου από οικείο ή μη Ίδρυμα και κανένα μέλος μη συναφούς γνωστικού αντικειμένου.
Μια τέτοια διάταξη μόνο φαινόμενα συναλλαγής μπορεί να υποθάλψει μέσα στο τμήμα.
Από τη στιγμή που η βάση για την επιλογή ενός μέλους ΔΕΠ για την συμμετοχή του σε ένα εκλεκτορικό σώμα αποτελεί η συνάφεια του γνωστικού αντικειμένου του, πώς είναι δυνατό σε τμήματα που δεν υπάρχουν μέλη ΔΕΠ με αντικείμενο σχετικό με κάποιες θέσεις να συμμετέχουν υποχρεωτικά 5 μέλη ΔΕΠ από το τμήμα ανεξάρτητα γνωστικού αντικειμένου;Πως θα κρίνουν, με ποια γνώση και ποια κριτήρια;
Αρθρο 8
Παρ 10
α
γραφεται :
«Απαραίτητη προϋπόθεση για τη μετάκληση είναι να υπάρχει εγκεκριμένη διαθέσιμη πίστωση στο Τμήμα υποδοχής. Μετά την έκδοση πράξης της μετάκλησης το Τμήμα αποχώρησης διατηρεί την πίστωση του μετακαλούμενου μέλους ΔΕΠ».
Τα τελευταια 10 χρονια ΔΕΝ διατιθεται ουτε μια πιστωση για νεες θεσεις
Αρθρο 8
Παρ 11
α
γραφεται :
11. α) Στην περίπτωση δ’ της παραγράφου 5 του άρθρου 16 του ν.4009/2011 (Α’ 195) όπως τροποποιήθηκε με την παράγραφο 12 του άρθρου 34 του ν.4115/2013 (Α’ 24), αντικαθίσταται η φράση «Αποκλείεται η μετακίνηση Καθηγητών προς τα Πανεπιστήμια των νομών Αττικής και Θεσσαλονίκης» με τη φράση «Αποκλείεται η μετακίνηση μέλους ΔΕΠ από Α.Ε.Ι. της Περιφέρειας προς Α.Ε.Ι. των νομών Αττικής και Θεσσαλονίκης».
δηλ η μετακινηση αναμεσα σε Θεσσαλονικη και Αττικη επιτρεπεται !
Παρακαλώ να γίνει ξεκάθαρο στον Νόμο ότι τα μέλη που θα κληρώνονται από την Γ.Σ. Τμήματος δεν θα ανήκουν στον Τομέα που ανήκει η θέση, καθώς τα μέλη ΔΕΠ του Τομέα ήδη συμμετέχουν στην κλήρωση του Τομέα. Έτσι θα γίνουν πιο αξιοκρατικές οι διαδικασίες αφού τα μέλη εκτός Τομέα τα οποία θα κρίνουν θα έχουν λιγότερες «εξαρτήσεις» και θα κρίνουν πιο αντικειμενικά.
Προφανώς εκ παραδρομής αναφέρεται στην παρ. 22, ότι οι Ομότιμοι Καθηγητές δύνανται να προσφέρουν έργο σε ΠΜΣ ή να συμμετέχουν σε ερευνητικά προγράμματα …. «εφόσον η ανάληψη τέτοιων καθηκόντων άρχεται πριν την ημερομηνία έναρξης της αφυπηρέτησής τους». Με τον τρόπο που είναι διατυπωμένη η διάταξη, αποκλείονται οι Ομότιμοι Καθηγητές από διδακτικό έργο σε μεταπτυχιακά και από συμμετοχή σε ερευνητικά προγράμματα ενώ αντίθετα, όλοι οι άλλοι συνταξιούχοι δύνανται (και σωστά) να συμμετέχουν βάσει της ισχύουσας νομοθεσίας για τα μεταπτυχιακά (Ν.3685/08) και της νομοθεσίας για την έρευνα. Η διάταξη, έτσι όπως έχει διατυπωθεί, θα οδηγήσει σε οξύμωρες (και προδήλως παράνομες) καταστάσεις, αφού – την ίδια στιγμή που ο Ομότιμος δεν θα επιτρέπεται να διδάξει σε ΠΜΣ – ο οποιοσδήποτε άλλος συνταξιούχος θα δύναται να διδάξει ενώ ο Ομότιμος θα δύναται να διδάξει, μόνον εφόσον αποποιηθεί τον τίτλο του Ομότιμου, που του απένειμε (για να τον τιμήσει) το οικείο ΑΕΙ. Ο δε τίτλος του Ομότιμου Καθηγητή θα γίνει συνώνυμο του επιλεκτικού και κατά προτεραιότητα αποκλεισμού του τιμώμενου, εν ονόματι της απόδοσης τιμών για την επιστημονική και ακαδημαϊκή προσφορά του. Προτείνεται η διαγραφή των λέξεων από το «εφόσον» και μέχρι το τέλος της πρότασης (δηλ. μέχρι τις λέξεις «αφυπηρέτησής τους»).
Δημήτρης Τερζούδης, Πολιτικός Μηχανικός
Στον Ν 4009, ΑΡΘΡΟ 23, παράγραφος 2, εδάφιο γ ορίζεται » Οι καθηγητές πλήρους απασχόλησης μπορούν «Να ασκούν με ή χωρίς αμοιβή, καθώς και με αποζημίωση κατ’ αποκοπήν, κάθε είδους έργο ή δραστηριότητα, πλην εκείνων που προσδίδουν την εμπορική ιδιότητα, καθώς και να ασκούν τα καθήκοντα του διευθύνοντος συμβούλου του Ν.Π.Ι.Δ. του ιδρύματός τους, που προβλέπεται στο άρθρο 58. Σε κάθε περίπτωση μπορούν να μετέχουν με οποιαδήποτε ιδιότητα σε εταιρείες τεχνολογικής βάσης – έντασης γνώσης που προβλέπονται από το άρθρο 23 του ν. 2741/1999 (Α΄ 199).»
Τώρα προβλέπεται στο 3, 17:
«Τα μέλη ΔΕΠ πλήρους απασχόλησης υποχρεούνται να αποδίδουν στον Ειδικό Λογαριασμό Κονδυλίων Έρευνας του Α.Ε.Ι. όπου υπηρετούν ποσοστό δέκα τοις εκατό (10%) επί του ακαθάριστου εισοδήματος που υπάγεται στις περιπτώσεις γ’ και θ’ της παραγράφου 2 του παρόντος άρθρου. Το ανωτέρω αποδιδόμενο ποσό αποτελεί πόρο του Ειδικού Λογαριασμού Κονδυλίων Έρευνας. Η παράλειψη εκπλήρωσης της ανωτέρω υποχρέωσης συνιστά πειθαρχικό παράπτωμα σύμφωνα με την περίπτωση στ’ παραγράφου 1 άρθρου 23 του Π.Δ. 160/2008 (Α’ 220).»
Τι ισχύει όμως για τα μέλη ΔΕΠ που μετέχουν σε εταιρίες; Είναι εντελώς υποκριτικό και σκανδαλώδες το φαινόμενο να καταβάλουν στον ΕΛΚΕ το προβλεπόμενο ποσό μόνο όσοι ασκούν ατομικό επάγγελμα ενώ όσοι «συνάδελφοι» κρύβονται φτιάχνοντας εταιρίες (πχ δικηγορικές εταιρίες, τεχνικά γραφεία κλπ) με πολλαπλάσιο τζίρο από τις οποίες εξασφαλίζουν υψηλά εισοδήματα, δεν καταβάλουν τίποτα στο πανεπιστήμιο!!! Πρέπει οπωσδήποτε να εισπράττεται και από αυτούς που μετέχουν σε εταιρίες το ίδιο ποσοστό υπέρ του ΕΛΚΕ ανάλογα με το ποσοστό συμμετοχής τους στην εταιρία. Διαφορετικά συνεχίζεται η προστασία και απαλλαγή των μεγάλων γραφείων!
Στο άρθρο αυτό δεν υπάρχει αναφορά (βλ. περ. 1.β) για τους λέκτορες, οι οποίες/οι προβλέπονται από το άρθρο 1 του ν/σχεδίου. Τί σημαίνει αυτό;
Υπάρχουν αρκετά θέματα που μπορούν να σχολιασθούν,θα αναφερθώ στην παρακράτηση απο ελεύθερο επάγγελμα υπέρ του ΕΛΚΕ.
1.Ως μέλος ΔΕΠ Οδοντιατρικής Σχολής εχουμε κουρασθεί απο τις συνεχείς εναλλάγές του ποσοστού ,απο το 1997 εως σήμερα,και κανείς δεν μπορεί να διαβεβαιώσει οτι και το προτεινόμενο δεν θα αλλάξει στο μέλλον.
2.Το οποιοδήποτε ποσοστό επι του ακαθαρίστου αποτελεί κατάφωρη αδικία εναντίον εκείνων που για την άσκηση του επαγγέλματος χρησιμοποιούν εξοπλισμό με μεγάλο κόστος αγοράς και στην αγορά του οποίου το Πανεπιστήμιο δεν συμμετέχει.
3. Για τούς οδοντίατρους (όπως και για άλλες ειδικότητες) τα εξοδα λειτουργίας (αναλώσιμα κλπ),σύμφωνα με την νομοθεσία είναι 50-55% επι του ακαθαρίστου.
Εάν στο ποσοστό αυτό προστεθεί η παρακράτηση (εφοσον ειναι αδιανόητο να φορολογηθεί)δεν ειναι αποδεκτό απο την εφορία.
Εάν δε αφαιρεθεί απο το καθαρό εισόδημα,εάν αφαιρεθεί και ο φόρος,το εναπομένον ποσοστό ειναι ασύμφορο για την ασκηση του επαγγέλματος και ισοδυναμεί με αυτοχρηματοδότηση του μισθού.
4.Η άσκηση του ελεύθερου επαγγέλματος για ιατρικές ειδικότητες η επαγγέλματα που απαιτούν δεξιοτεχνία στους χειρισμούς,δεν ειναι χαριστική πραξη,ειναι υποχρεωτική για την διατήρηση και ανάπτυξη της δεξιοτεχνίας αυτής.
Ακόμα και κατα την συζήτηση του αρχικού νομοσχεδίου το 1997,ο τότε Υπουργός Παιδείας ειχε αναφερθείστο θέμα αυτό αναφέροντας οτι καθορίζεται το ποσοστό αυτό ως προσωρινό μέτρο μέχρις οτου ρυθμισθεί το θέμα της ΕΝΔΟΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΗΣ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗΣ των μελών ΔΕΠ οπως γίνεται σε ολον τον κόσμο.
Προτείνεται να ρυθμισθεί οποιοδήποτε ποσοστό παρακράτησης ,σε έσοδα απο ΕΝΔΟΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΗ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ χρησιμοποιώντας υλικά και εξοπλισμό του Πανεπιστημίου, οπως συμβαίνει και με την ενδονοσοκομειακή απογευματινή απασχόληση συναδέλφων ιατρών.
Η διαδικασία μετακίνησης μέλους ΔΕΠ από Α.Ε.Ι. της Περιφέρειας και προς Α.Ε.Ι. των νομών Αττικής και Θεσσαλονίκη θα πρέπει να επιτρέπεται σε ορισμένες περιπτώσεις συναδέλφων που συντρέχουν σοβαροί λόγοι (οικογενειακοί-ανήλικα τέκνα, υγείας), όπως συμβαίνει και στις άλλες βαθμίδες εκπαίδευσης (π.χ. μετακίνηση εκπαιδευτικών για λόγους συνυπηρέτησης με τον/τη σύζυγο) αλλά και σε άλλους ανώτερους κρατικούς λειτουργούς (πχ δικαστικούς), σε καθηγητές σε στρατιωτικές σχολές.
Για να μη γίνονται λοιπόν διακρίσεις, και τα μέλη ΔΕΠ θα πρέπει να μπορούν να έχουν αυτή τη δυνατότητα ως ανώτεροι κρατικοί λειτουργοί (ως γνωστόν, εκ του Συντάγματος είναι οι δικαστές, οι καθηγητές ΑΕΙ), να μετακινούνται (μετά από κάποια χρόνια) κοντά στην κατοικία τους, όταν συντρέχουν σοβαροί λόγοι.
Είναι σημαντικό και μετά την έκδοση πράξης της μετακίνησης, το Τμήμα αποχώρησης να μπορεί να διατηρεί την πίστωση (με δυνατότητα εφαρμογής για κάποιο χρονικό διάστημα) του μετακαλούμενου μέλους ΔΕΠ και στο Τμήμα υποδοχής να μπορεί να συνιστάται αυτόματα σχετική προσωποπαγή θέση (κατά προτεραιότητα).
Επίσης, θα μπορούσε η μετάκληση (που αφορά την πρώτη βαθμίδα) να ανοίξει και για τη βαθμίδα του Αναπλ. Καθηγητή, ειδικότερα σήμερα που λόγω της συνταξιοδότησης πολλών μελών ΔΕΠ, τα Πανεπιστήμια δεν έχουν επαρκές διδακτικό προσωπικό στις ανώτερες βαθμίδες- και εκτός από το να μετακαλούνται από το εξωτερικό- θα μπορούσαν να στηριχθούν και υπηρετούντα μέλη ΔΕΠ της ημεδαπής που μετακινούνται σε μεγάλες αποστάσεις.
1. Επαναφορά της βαθμίδας του Λέκτορα με σαφή τρόπο
2. Θέσπιση ελάχιστου αριθμού εκλεκτόρων στο γνωστικό αντικείμενο της κρινόμενης θέσης (ανεξάρτητα αν ανήκουν στο τμήμα ή όχι), π.χ. 7 προκειμένου για 11μελή εκλεκτορικά σώματα
3. Οι εξελίξεις να είναι κλειστές διαδικασίες
4. Προκειμένου για την εκλογή σε θέση μέλους ΔΕΠ, τουλάχιστον τριετής προϋπηρεσία (περιλαμβανομένου κύκλου σπουδών) σε άλλο τμήμα/ίδρυμα
Καθώς διέτρεχα τις σελίδες του τελικού κειμένου του προς διαβούλευση νομοσχεδίου στάθηκα στο άρθρο 8 (που αφορά τις εξελίξεις των μελών Δ.Ε.Π. και αντικαθιστά την παράγραφο 5 του άρθρου 19 του Ν. 4009/2011 (Α´ 195)) και ιδιαίτερα στην παράγραφο 2.5, τμήμα θ, που αναφέρει «Δεν επιτρέπεται να μετέχει σε Ε.Σ. μέλος ΔΕΠ, το οποίο είναι σύζυγος ή συνδέεται με συγγένεια έως και τετάρτου βαθμού εξ αίματος ή αγχιστείας με τον υποψήφιο.».
Δυστυχώς, η παρούσα παράγραφος ΔΕΝ αντιμετωπίζει το κακοφορμίζον πρόβλημα της συμμετοχής συζύγων/συγγενών μέχρι τετάρτου βαθμού στα διάφορα συλλογικά όργανα και δη στα εκλεκτορικά σώματα … τουναντίον επιτρέπει σε συζύγους/συγγενείς να συμμετέχουν ταυτοχρόνως σε εκλεκτορικά σώματα και να διαμορφώνουν την τελική απόφαση του σώματος σύμφωνα με τα δικά τους στενά οικογενειακά συμφέροντα…
Επιχειρώντας μια σύντομη αναδρομή στο ανωτέρω ζήτημα, σας αναφέρω την αντιμετώπιση του από το Προεδρικό Διάταγμα 160/2008 (Φ.Ε.Κ. 220, Πρώτο Τεύχος), όπου ο νομοθέτης κατάφερε να θεραπεύσει το εν πολλοίς χρονίζον πρόβλημα των Ιατρικών Σχολών αλλά και άλλων Τμημάτων των Ελληνικών Α.Ε.Ι. με την παράγραφο 10 του άρθρου 46 του ανωτέρω διατάγματος ως ακολούθως:
«Π.Δ. 160/2008, Άρθρο 46, Παράγραφος 10. Δεν επιτρέπεται να μετέχουν στην ίδια συνεδρίαση συλλογικού οργάνου μέλη Δ.Ε.Π. ή Ε.Π., τα οποία είναι σύζυγοι ή συνδέονται μεταξύ τους με συγγένεια έως και τέταρτου βαθμού εξ αίματος ή αγχιστείας, εκτός εάν αποτελούν αυτοδικαίως λόγω της ιδιότητάς τους μέλη του ίδιου συλλογικού οργάνου χωρίς να μεσολαβεί ορισμός, κλήρωση ή εκλογή και δεν είναι δυνατή η νόμιμη συγκρότησή του χωρίς τη συμμετοχή των κωλυόμενων μελών. Η κατ’ εξαίρεση συμμετοχή των προσώπων αυτών τελεί υπό την επιφύλαξη των διατάξεων της παραγράφου 6 του άρθρου 24 του ν. 3549/2007.»
Όπως καταλαβαίνετε, η εφαρμογή της ανωτέρω παραγράφου ξεσήκωσε πληθώρα διαμαρτυριών από συζύγους και συγγενείς που συνυπηρετούσαν στα διάφορα Τμήματα των Α.Ε.Ι. της Επικράτειας και ξαφνικά απώλεσαν το «δικαίωμα» επιλογής των μελλοντικών συνεργατών τους ως «οικογένεια» και όχι ως δασκάλων και ερευνητών!
Η πολιτεία απέστειλε το σύνολο του ανωτέρω διατάγματος στην Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας για γνωμοδότηση και φυσικά, το ανώτατο όργανο ελέγχου της συνταγματικότητας των προς ψήφιση νομοσχεδίων και προεδρικών διαταγμάτων του Ελληνικού Κράτους ενέκρινε με την ανωτέρω μορφή τη συγκεκριμένη παράγραφο (απόφαση 144/2008).
Παρόλα αυτά, η θητεία της κ. Διαμαντοπούλου στο Υπουργείο Παιδείας σε συνεργασία με τον υφυπουργό κ. Πανάρετο, υπεύθυνο θεμάτων Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης, κατάφερε να καταργήσει την επίμαχη παράγραφο με την παράγραφο 58, του άρθρου 81, του Ν. 4009/2001 στηριζόμενη σε μια αμφιλεγόμενη γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους και συγκεκριμένα την υπ. αριθμ. 30/2010.
Θεωρώ ως το πλέον κατάλληλο μέτρο την επιστροφή της παρ. 10, του άρθρ. 46 του Π.Δ. 160/2008 εάν πραγματικά επιθυμούμε την πραγματοποίηση ανεξάρτητων διαδικασιών εξέλιξης και πρόσληψης μελών ΔΕΠ, όπου δεν θα εμφιλοχωρεί ουδεμία υπόνοια προώθησης της οικογενειοκρατίας.
Ο νόμος 4009/2011 (18 παρ. 5 ν.), στερούσε τη δυνατότητα κρίσης και επιλογής των υποψηφίων με βάση τα ουσιαστικά προσόντα, μιας και θα έπρεπε να έχουν ολοκληρώσει ένα από τους τρεις κύκλους σπουδών εκτός ιδρύματος από αυτό της εκλογής. Ο νέος νόμος έρχεται να αποκαταστήσει αυτή την αδικία,απαιτείται όμως να υπάρξει αναδρομική ισχύς για όλες τις εκρεμμείς προκηρύξεις.
Όπως και άλλοι έχουν ήδη επισημάνει, η πρακτική της εξέλιξης των μελών ΔΕΠ με ανοικτές διαδικασίες πρέπει επιτέλους να εκλείψει. Πρόκειται για απαράδεκτη και ανούσια πρακτική, η οποία μόνο προβλήματα δημιουργεί. Κατά τα άλλα η περιγραφή των προσόντων για εκλογή στη βαθμίδα του Επίκουρου δε διευκρινίζει ταυτόχρονα τον τρόπο αξιολόγησης ενός Λέκτορα υπό εξέλιξη: πού είναι το διδακτικό έργο (εντελώς παραγνωρισμένο, αν και θα έπρεπε να κατέχει πρώτιστη θέση), η επίβλεψη διπλωματικών (δεν υπάρχουν σε όλα τα Τμήματα), οι επιμέλειες εκδόσεων, οι συλλογικοί τόμοι, η συμμετοχή ή/και συγκρότηση ερευνητικών ομάδων και τόσα άλλα; Πού είναι η αξιολόγηση του διοικητικού έργου, ή της εν γένει θετικής ή μη παρουσίας στο Τμήμα; Τέλος, αναφορικά με τη δυνατότητα μονιμοποίησης: πρόκειται για ένα θετικό βήμα, ιδιαίτερα στην περίπτωση των Λεκτόρων. Ωστόσο, θα πρέπει αφενός μεν ο νόμος να γίνει πιο σαφής ως προς τις διαδικασίες, αφετέρου δε να συμπεριλάβει συγκεκριμένες μεταβατικές πρόνοιες ιδιαίτερα για όσους ορκίστηκαν παραιτούμενοι από άλλες, μόνιμες οργανικές, θέσεις του Δημοσίου. Αυτό γιατί εφόσον κάτι τέτοιο θεωρείται διπλοθεσία, θα πρέπει και να συνεπάγεται τα ίδια δικαιώματα που εντέλει συνιστούν απαγορευτική την κατοχή δύο θέσεων. Σε άλλη περίπτωση, υπό το ισχύον καθεστώς θα έπρεπε (έστω υπό προϋποθέσεις) μια μόνιμη οργανική θέση του Δημοσίου να μην αποτελεί κώλυμα για το διορισμό σε μια θέση ουσιαστικά συμβασιούχου επί θητεία. Υπό την έννοια αυτή, θα πρέπει και γενικότερα να υπάρξει πρόνοια σχετικά με τη διασφάλιση της εργασιακής ασφάλειας των μελών ΔΕΠ επί θητεία, όπως άλλωστε ίσχυε και στο παρελθόν.
Είναι πρωτάκουστο μέλη ΔΕΠ να συμμετέχουν σε ΕΣ ακόμα και με τελείως διαφορετικό γνωστικό αντικείμενο με αυτό στη κρινόμενη θέση (εξέλιξη ή μονιμοποίηση). Αναφέρομαι στην περίπτωση ε) της παραγράφου 3 όπου αναγκαστικά 5 μέλη ΔΕΠ του τμήματος ανεξάρτητα από το γνωστικό τους αντικείμενο συμμετέχουν σε ΕΣ. Η περίπτωση αυτή είναι σαν να αποδεχόμαστε το αλισβερίσι και το νομιμοποιούμε. Μέλη ΔΕΠ σε μικρότερες βαθμίδες θα πρέπει να μην χαλάνε τα «χατίρια» σε πρωτοβάθμιους αφού πλέον θα συμμετέχουν ενεργά στα ΕΣ ανεξάρτητα του γνωστικού τους αντικειμένου και οποιοσδήποτε τολμήσει να «αντισταθεί» ή να ψηφίσει σε ΓΣ κάτι διαφορετικό από αυτό που του έχουν υποδείξει θα «τιμωρείται» όταν θα έρθει η ώρα της εξέλιξής του. Δείτε το θέμα με μεγαλύτερη προσοχή και προστατεύστε μας από την αλόγιστη χρήση εξουσίας κάποιων ατόμων. Δυστυχώς τέτοια φαινόμενα συμβαίνουν ακόμα στα Ελληνικά πανεπιστήμια.
Σχετικά με το Άρθρο 8 Παρ. 22: «Οι Ομότιμοι Καθηγητές Α.Ε.Ι. δύνανται να προσφέρουν διδακτικό, ερευνητικό και εν γένει επιστημονικό έργο σε ΠΜΣ και να συμμετέχουν σε ερευνητικά προγράμματα ή να παραμένουν επιστημονικοί υπεύθυνοι ερευνητικών προγραμμάτων μέχρι τη λήξη τους εφόσον η ανάληψη τέτοιων καθηκόντων άρχεται πριν την ημερομηνία έναρξης της αφυπηρέτησής τους». Η προτεινόμενη αυτή ρύθμιση προκαλεί άνιση και άδικη μεταχείριση μεταξύ των μελών της ακαδημαϊκής κοινότητας μια και όλοι οι υπόλοιποι συνταξιούχοι δύνανται να διδάξουν σε Μεταπτυχιακά με βάση την ισχύουσα νομοθεσία (Ν.3685/2008) ή να παρέχουν ερευνητικό έργο, εκτός όμως από αυτούς που το ΑΕΙ έκρινε ως πιο αξιόλογους και τους διέκρινε απονέμοντάς τους τον τίτλο του Ομότιμου Καθηγητή. Η ρύθμιση αυτή είναι αποσπασματική και συγκρούεται με πλήθος διατάξεων που διασφαλίζουν την ισότητα των δικαιωμάτων πρόσβασης στην εργασία, είναι ακόμη για πολλούς λόγους αντισυνταγματική αλλά πρωτίστως στερεί (από κοινού με την πολυετή και πολυεπίπεδη κρίση) την απρόσκοπτη παροχή πρόσβασης στην πολύτιμη εμπειρία, στην υψηλής εξειδίκευσης τεχνογνωσία των Ομότιμων προς τους νεότερους υποψήφιους διδάκτορες, τους διδάκτορες και τους μεταδιδάκτορες οι οποίοι παρά την κρίση προετοιμάζουν την ομαλότερη και εγκυρότερη ένταξη τους στον Ακαδημαϊκό Χώρο ως μελλοντικά μέλη ΔΕΠ.
Σχόλιο που αφορά στο Άρθρο 8: Όταν ένα Πανεπιστήμιο ανακηρύσσει έναν αφυπηρετήσαντα καθηγητή ως Ομότιμο, από τη μια μεριά τον τιμά για το διδακτικό, ερευνητικό και εν γένει ακαδημαϊκό του έργο, από την άλλη θεωρεί ότι με τη νέα ιδιότητα του αυτή (ως Ομότιμου Καθηγητή) μπορεί να συνεχίσει, εφόσον το επιθυμεί , να παρέχει πολλές υπηρεσίες πέραν των διδακτικών – διοικητικών και άλλων υποχρεώσεων που είχε ως εν ενεργεία Καθηγητής.
Οι υπηρεσίες αυτές αναφέρονται ασφαλώς σε Προγράμματα Μεταπτυχιακών Σπουδών, σε εκπονήσεις διδακτορικών και μεταδιδακτορικών διατριβών, διπλωματικών εργασιών και σε συμμετοχές σε ερευνητικά προγράμματα.
Η προσφορά των παραπάνω υπηρεσιών, μπορεί να μην είναι πάντα από τη θέση του Επιστημονικού Υπεύθυνου, αν και αυτό θα έπρεπε να συμβαίνει σε ειδικές περιπτώσεις απαιτήσεων επιστημονικής εξειδίκευσης. Πέραν αυτού οι επιστημονικές απαιτήσεις και ανάγκες των Πανεπιστημίων, ειδικότερα κατά την πρόσφατη περίοδο της κρίσης, όπου απομειώνεται ανεπίτρεπτα ο αριθμός των ενεργεία Καθηγητών, δημιουργεί την πρόσθετη ανάγκη κάλυψής τους και από τους Ομότιμους.
Προσωπικά, έχοντας αφυπηρετήσει από το 2000 και έχοντας ανακηρυχτεί Ομότιμος Καθηγητής, από το Πάντειο Πανεπιστήμιο το 2001, προσφέρω -χωρίς αμοιβή- τις υπηρεσίες μου, καλύπτοντας ερευνητικές –εκπαιδευτικές ανάγκες του Τμήματος Οικονομικής και Περιφερειακής Ανάπτυξης. Ομοίως, η παρουσία μου επεκτείνεται και σε άλλα ΑΕΙ.
Το ερώτημα που τίθεται λοιπόν είναι: Θεωρεί ο νομοθέτης ότι η συνολική μου προσφορά είναι πλέον μη αναγκαία; Ενώ αντίθετα η προσφορά αντίστοιχων υπηρεσιών από μη Ομότιμους συνταξιούχους είναι περισσότερο αναγκαία και άρα νόμιμη, αυτομάτως αποδεκτή και ενδεχομένως και αμειβόμενη;
Τα παραπάνω αποτελούν κατάφορη παραβίαση συνταγματικών δικαιωμάτων και η προτεινόμενη αυτή ρύθμιση προκαλεί άνιση και άδικη μεταχείριση μεταξύ των μελών της ακαδημαϊκής κοινότητας.
H διατύπωση της παραγράφου 22, αποκλείει τους ομότιμους καθηγητές από διδασκαλία και έρευνα στα Μεταπτυχιακά, πιθανώς στην προσπάθεια να αποσαφηνίσει ότι η διοικητική τους δικαιοδοσία είναι μεταβατική, δηλ. μέχρι τη λήξη του προγράμματος. Χρειάζεται αναδιατύπωση για να φανεί ότι η πρόσβαση στη διδασκαλία και την έρευνα σε αυτά τα προγράμματα είναι ελεύθερη και για ομότιμους καθηγητές, εφόσον υπάρξει σχετική απόφαση της διατμηματικής επιτροπής.
Η εξέλιξη των μελών Δ.Ε.Π. σε ανώτερη βαθμίδα πρέπει να είναι μια κλειστή διαδικασία στην οποία θα κρίνεται το μέλος Δ.Ε.Π. το οποίο ζητάει την εξέλιξη του. Εάν έχει τα προσόντα θα εξελίσσεται. Έτσι γίνεται σε όλα τα σοβαρά Πανεπιστήμια του κόσμου. Σε προκήρυξη νέας θέσης φυσικά μπορεί να βάλει υποψηφιότητα όποιος επιθυμεί και είναι μια ανοιχτή διαδικασία. Είναι τραγικό το γεγονός να προσπαθείς να εξελιχθείς και να σου έρχεται ο κάθε απίθανος από το εξωτερικό να βάζει υποψηφιότητα και τελικά εάν χάσει την θέση να σε τρέχει με ενστάσεις στα δικαστήρια αφού αυτός δεν έχει να χάσει και τίποτα. Άλλωστε και οπουδήποτε στο Δημόσιο (και στο ΕΣΥ) οι εξελίξεις δεν έχουν ποτέ συνυποψηφιότητες.
Για να σπάσει επιτέλους η οικογενειοκρατία στα ΑΕΙ πρέπει να απαγορεύεται η εκλογή σε θέση μέλους ΔΕΠ τουλάχιστον σε συγγενείς πρώτου βαθμού εν ενεργεία μελών ΔΕΠ (σύζυγος, τέκνα) στο ίδιο Τμήμα ή στην ίδια Σχολή σε ένα ΑΕΙ!
Όσον αφορά στην υποχρέωση των μελών ΔΕΠ πλήρους απασχόλησης (που ασκούν ελεύθερο επάγγελμα) για απόδοση στον ΕΛΚΕ ποσοστό δέκα τοις εκατό (10%) επί του ακαθάριστου εισοδήματος θα ήθελα να σημειώσω τα εξής:
1. Η απόδοση ποσοστού 10 % επί των ακαθαρίστων είναι προφανώς άδικη, μια και 10% επί των ακαθαρίστων σε κάποιον μπορεί να σημαίνει 10% επί του καθαρού εισοδήματος ενώ σε κάποιον άλλο (με ιδιαίτερα έξοδα κατά την άσκηση του επαγγέλματος) είναι δυνατόν να μεταφράζεται στο 50% ή και περισσότερο του καθαρού του εισοδήματος. Πρότασή μου εναι ή οποιαδήποτε παρακράτηση να εκτελείται επι του καθαρού εισοδήματος (κάτι ανάλογο βεβαίως ισχύει και για την φορολογία εισοδήματος)
2. Ο νόμος περί παρακράτησης ποσοστού από την άσκηση ελευθερίου επαγγέλματος ισχύει από το 1997. Παρόλα αυτά, υπάρχουν Πανεπιστήμια στα οποία η πλειονότητα των Πανεπιστημιακών που ασκούσαν ελευθέριο επάγγελμα (κυρίως γιατροί, δικηγόροι και μηχανικοί) ουδέποτε απέδωσαν το ποσοστό αυτό. Αρκετοί από αυτούς έχουν ήδη συνταξιοδοτηθεί και θεωρούν πως πιθανόν η παραπάνω υποχρέωση παραγράφηκε. Αντιθέτως κάποιοι «αφελείς» (για να μην χρησιμοποιήσω άλλη απρεπή φράση) μέλη ΔΕΠ όλα αυτά τα χρόνια κατέβαλαν από πατριωτισμό ή δειλία το παραπάνω ποσοστό. Είναι σίγουρο ότι εάν (μετά και την πρόσφατη απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας)ζητηθούν αναδρομικά τα χρήματα αυτά, το υπουργειο Παιδείας θα εισπράξει πραγματικά πολλά πολλά εκατομμύρια ευρώ (σκεφθείτε τι σημαίνει 10 ή 15% επί των ακαθαρίστων για ένα Καθηγητή Ιατρικής ή Νομικής επί 20 έτη).
Το να θεωρηθεί η μή απόδοση του παραπάνω ποσοστού απλώς πειθαρχικό παράπτωμα δεν σημαίνει βεβαίως τίποτε για όσους έχουν συνταξιοδοτηθεί και βεβαίως δημιουργεί την αίσθηση του ηλιθίου σε όσους υπηρετούν και πληρώνουν ή θα κληθούν να πληρώσουν. Προτείνω όλα τα παραπάνω θέματα να καθορισθούν και να γίνουν σαφή με την υποβολή του νομοσχεδίου και όχι με υπυργικές αποφάσεις που θα ακολουθήσουν μετά από έτη και πιθανόν να θέσουν το θέμα στις καλένδες. Άλλωστε η αναδρομική απόδοση του ποσοστού αυτού αποτελεί σίγουρο, εύκολο και δίκαιο τρόπο χρηματοδότησης του Δημόσιου Πανεπιστημίου (αρκει η απλή διασταύρωση των φορολογικών δηλώσεων των νυν αλλά και των διατελεσάντων μελών ΔΕΠ). Μόνο έτσι θα δημιουργηθεί κλίμα εμπιστοσύνης και θα ικανοποιηθεί το περί δικαίου αίσθημα για την ειλικρινή απόδοση τμήματος του εισοδήματος από το ελευθέριο επάγγελμα προς τον ΕΛΚΕ.