Αρχική ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΚΑΙ ΤΡΙΤΟΣ ΚΥΚΛΟΣ ΣΠΟΥΔΩΝ - Προγράμματα μεταπτυχιακών σπουδών και διδακτορικές σπουδέςΆρθρο 04 – Πόροι Προγραμμάτων Μεταπτυχιακών Σπουδών (ΠΜΣ)

Άρθρο 04 – Πόροι Προγραμμάτων Μεταπτυχιακών Σπουδών (ΠΜΣ)

1. Η χρηματοδότηση των ΠΜΣ προέρχεται α) από τον προϋπολογισμό του ΑΕΙ που είναι υπεύθυνο για τον σχεδιασμό τους, β) από το ΥΠΠΕΘ, σε περιπτώσεις κατά τις οποίες τα προγράμματα εντάσσονται σε τομείς προτεραιότητας κατόπιν εισήγησης του ΕΣΥΠ και σύμφωνα με την ΥΑ έγκρισής τους η οποία καθορίζει και τις προϋποθέσεις χρηματοδότησής τους βάσει κριτηρίων ποιότητος γ) από δωρεές, παροχές, κληροδοτήματα, χορηγίες φορέων του δημοσίου ή ιδιωτικού τομέα, από παροχές νομικών προσώπων, πόρους από ερευνητικά προγράμματα, ευρωπαϊκούς πόρους και κάθε άλλη νόμιμη πηγή και δ) από μέρος των οφειλών των υπόχρεων των ΕΛΚΕ των ΑΕΙ βάσει του άρθρου 27 του ν. 4415/2016 (ΦΕΚ 159 Α’), έπειτα από απόφαση της Συγκλήτου. Σε εξαιρετικές περιπτώσεις, κατά τις οποίες τα λειτουργικά έξοδα ενός ΠΜΣ δεν είναι δυνατό να καλυφθούν εξ ολοκλήρου από τις υπό α) έως δ) πηγές χρηματοδότησης, μόνο τότε δύναται να προβλεφθεί καταβολή εκ μέρους των φοιτητών τέλους εγγραφής.
i) Το ποσό του τέλους εγγραφής προσδιορίζεται για όλη τη διάρκεια των σπουδών του μεταπτυχιακού φοιτητή και το ύψος του δεν πρέπει να καθιστά αδύνατη ή δυσχερή τη συμμετοχή φοιτητών περιορισμένης εισοδηματικής ικανότητας.
ii) Το τέλος εγγραφής δεν υπερβαίνει σε καμία περίπτωση το τριπλάσιο του εκάστοτε νομοθετικά οριζόμενου κατώτατου ακαθάριστου μηνιαίου μισθού, μπορεί να καταβάλλεται τμηματικά και προορίζεται αποκλειστικά για την κάλυψη του κόστους λειτουργίας του προγράμματος μεταπτυχιακών σπουδών.
iii) Πρόσθετες επιβαρύνσεις, που δεν μπορούν να υπερβαίνουν το 1/3 του τέλους εγγραφής, μπορεί να προβλέπονται για το κόστος συμμετοχής μεταπτυχιακών φοιτητών σε εκπαιδευτικές και ερευνητικές δραστηριότητες, πέρα από τη συμμετοχή τους στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα.
2. Απόφαση επιβολής τέλους εγγραφής σε ΠΜΣ λαμβάνεται από τη Σύγκλητο ή τη Συνέλευση του ΑΕΙ με ειδική πλειοψηφία 2/3. Προϋπόθεση για την έγκριση αυτή είναι η ειδικά αιτιολογημένη και διεξοδικά τεκμηριωμένη πρόταση της Συνέλευσης του αρμόδιου Τμήματος.
3. Με την ίδια πλειοψηφία προσδιορίζονται οι αμοιβές των καθηγητών που συμμετέχουν σε ΠΜΣ. Για τις αμοιβές αυτές ισχύουν οι εκ του Νόμου προβλεπόμενες παρακρατήσεις υπέρ του ΕΛΚΕ. Για διδασκαλία σε μόνο ένα ΠΜΣ δεν νοείται κανενός είδους αμοιβή. Το όριο των απολαβών των διδασκόντων από την εν γένει συμμετοχή τους σε ΠΜΣ δεν μπορεί να υπερβαίνει το 20% των ακαθάριστων αποδοχών της βαθμίδας τους.
4. Η Σύγκλητος ή η Συνέλευση αντιστοίχως, σε περιπτώσεις επιβολής τέλους εγγραφής, υποβάλλει πλήρη και αναλυτικά στοιχεία του προϋπολογισμού των ΠΜΣ στον αρμόδιο Υπουργό Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων. Στα στοιχεία που, μέσω του πρύτανη του Ιδρύματος, αποστέλλονται στο ΥΠΠΕΘ περιλαμβάνονται i) απόφαση για τον καθορισμό του ποσού που διατίθεται για το συγκεκριμένο ΠΜΣ από τον προϋπολογισμό του Ιδρύματος, ii) αναλυτική κατάσταση για τη χρηματοδότηση μέσω των στοιχείων της περίπτωσης γ) της παρ. 1 του άρθρου 4 του παρόντος, iii) ειδικά αιτιολογημένη απόφαση για την ανάγκη της επιβολής και το ύψος τέλους εγγραφής και iv) ειδικά αιτιολογημένη πρόταση για τον καθορισμό των απολαβών του διδακτικού προσωπικού που συμμετέχει στο ΠΜΣ.
5. Η εγκριτική απόφαση η οποία λαμβάνεται με πλειοψηφία 2/3 επί των μελών της Συγκλήτου ή της Συνέλευσης του ιδρύματος αποστέλλεται στον αρμόδιο Υπουργό Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων, ο οποίος μπορεί σε αποκλειστική προθεσμία εξήντα (60) ημερών να την αναπέμψει προς τροποποίηση. Η ίδρυση του ΠΜΣ ισχύει από τη δημοσίευση της απόφασης στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.
6. Η διαχείριση των εσόδων των μεταπτυχιακών προγραμμάτων γίνεται από τον Ειδικό Λογαριασμό Κονδυλίων Έρευνας (Ε.Λ.Κ.Ε.) και κατανέμονται ως εξής:
i. 50% για λειτουργικά έξοδα του προγράμματος και για αμοιβές- αποζημιώσεις τακτικού προσωπικού για εργασία που υπερβαίνει τις κατά νόμο υποχρεώσεις μεταπτυχιακής διδασκαλίας και έκτακτου προσωπικού καθώς και τεχνικού και διοικητικού προσωπικού των ΑΕΙ,
ii. 25% για κάλυψη λειτουργικών εξόδων του Ιδρύματος που αφορούν τις σπουδές δεύτερου και τρίτου κύκλου του Τμήματος στο οποίο εδρεύει και,
iii. 25% για τη χορήγηση ανταποδοτικών υποτροφιών.
Η ανωτέρω κατανομή δεν ισχύει στην περίπτωση χορηγίας ή δωρεάς για συγκεκριμένο σκοπό, καθώς και για κρατικές επιχορηγήσεις, οι οποίες κατανέμονται σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις.
7. Ο Διευθυντής του Προγράμματος είναι αρμόδιος για τη σύνταξη του προϋπολογισμού και απολογισμού του, τους οποίους υποβάλλει στη Συνέλευση, καθώς και για την παρακολούθηση της εκτέλεσης του προϋπολογισμού και την έκδοση των εντολών πληρωμής των σχετικών δαπανών.
Κατά τη λήξη του οικονομικού έτους, ο αναλυτικός οικονομικός απολογισμός του Προγράμματος, ανεξαρτήτως των πηγών χρηματοδότησης, αναρτάται με ευθύνη του Διευθυντή στον διαδικτυακό τόπο του μεταπτυχιακού προγράμματος.
8. ΑΕΙ της ημεδαπής μπορούν να δημιουργούν μόνα τους, ή σε συνεργασία μεταξύ τους, αυτοδύναμα αυτοχρηματοδοτούμενα ΠΜΣ στο εξωτερικό. Για τα προγράμματα αυτά, το ίδρυμα ή τα συνεργαζόμενα ιδρύματα της ημεδαπής οφείλουν να υποβάλουν μελέτη σκοπιμότητας και βιωσιμότητας στο ΥΠΠΕΘ, όπου θα παρουσιάζονται αναλυτικά ο προϋπολογισμός, οι πηγές χρηματοδότησης, οι διαδικασίες εγκατάστασης, οι ενδεχόμενες συνεργασίες, οι υποχρεώσεις και τα δικαιώματα των συμμετεχόντων στο πρόγραμμα, η μετακίνηση του διδακτικού προσωπικού, ο τύπος του χορηγούμενου τίτλου, η οργάνωση και λειτουργία του προγράμματος, η συγκρότηση συντονιστικού οργάνου, η γλώσσα διδασκαλίας και κάθε άλλο θέμα που κρίνεται αναγκαίο σύμφωνα με το ισχύον νομοθετικό πλαίσιο που διέπει τις μεταπτυχιακές σπουδές της χώρας υποδοχής.
9. Τα θερινά προγράμματα μπορούν να έχουν ειδικούς όρους αποζημίωσης των διδασκόντων και τέλη εγγραφής για τους ενδιαφερομένους, που ορίζονται ρητά στη σχετική πρόσκληση. Θερινά προγράμματα πυκνών συναντήσεων μπορούν να εντάσσονται στις προαιρετικές διδακτικές λειτουργίες των μεταπτυχιακών προγραμμάτων και να προσφέρουν πιστωτικές μονάδες και βαθμολογία στους φοιτητές που τα παρακολουθούν. Στις περιπτώσεις αυτές, το κόστος συμμετοχής των κανονικά εγγεγραμμένων μεταπτυχιακών φοιτητών καλύπτεται από τα αρχικά τέλη εγγραφής. Σε διαφορετική περίπτωση η συμμετοχή των φοιτητών σε αυτά είναι προαιρετική.

Σχόλια 1 2 3
  • 13 Οκτωβρίου 2016, 12:48 | ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΑΠΟΦΟΙΤΩΝ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΩΝ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΩΝ ΣΤΗ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ (ΣΑΜΕΠΣΥ)

    Σε σχέση με ο κείμενο της διαβούλευσης, εκ μέρους του Συλλόγου Αποφοίτων Μεταπτυχιακών Προγραμμάτων στη Συμβουλευτική (ΣΑΜΕΠΣΥ) (Αρ. Πράξης 975/2013, Ειρηνοδικείο Βόλου), θα θέλαμε να εκφράσουμε τους προβληματισμούς μας για το ΠΜΣ επί του οποίου έχουμε προσωπική εμπειρία, και μάλιστα είχαμε και την ευκαιρία να ανταλλάξουμε και απόψεις μεταξύ μας, καθώς αρκετοί από εμάς είχαν προβεί και σε μια γενικότερη διερεύνηση στον Ευρωπαϊκό χώρο για αντίστοιχα μεταπτυχιακά.

    Το Μεταπτυχιακό αυτό είναι το «Συμβουλευτική Ψυχολογία & Συμβουλευτική στην Ειδική Αγωγή, την Εκπαίδευση και την Υγεία» του Παιδαγωγικού Τμήματος Ειδικής Αγωγής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. Πέρα από το ότι το συγκεκριμένο ΠΜΣ έχει αναγνωρισθεί και πιστοποιηθεί από το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο, την Ελληνική Εταιρεία Συμβουλευτικής και το European Association for Counselling, επιβεβαίωσε τις προσδοκίες μας ότι αποτελεί ένα από τα καλύτερα μεταπτυχιακά στην Ευρώπη στο χώρο της Συμβουλευτικής Ψυχολογίας.

    Πραγματικά εκτός από τα 15 εξαμηνιαία μαθήματα, έχουμε 7.080 ώρες εκπαίδευσης που συμπεριλαμβάνουν την προσωπική ανάπτυξη, τις ατομικές και ομαδικές εποπτείες πρακτικής άσκησης και 20 μεγάλης διάρκειας σεμινάρια (480 ώρες), μεγάλο μέρος των οποίων παρέχονται από πιστοποιημένους επιστημονικούς φορείς εκπαίδευσης, και αναγνωρίζονται ως μέρος της επίσημης εκπαίδευσης που παρέχουν.

    Η ποιότητα του συγκεκριμένου μεταπτυχιακού στηρίζεται στο βιωματικό και εργαστηριακό χαρακτήρα της εκπαίδευσης που παρέχεται, εκπαίδευση που αν δεν υπήρχε η δυνατότητα να την πραγματοποιήσουμε στην Ελλάδα οι περισσότεροι από εμάς δε θα την αποκτούσαν ή θα την αποκτούσαν με σπουδές στο εξωτερικό. Με την οροφή των διδάκτρων που προκύπτει από το συγκεκριμένο νομοσχέδιο, τίθεται το ερώτημα αν το συγκεκριμένο πρόγραμμα σπουδών μπορεί να συνεχίσει να λειτουργεί στο ίδιο υψηλό επίπεδο.

    Επιπροσθέτως, καθώς το συγκεκριμένο ΠΜΣ απευθύνεται πρωτίστως σε εργαζόμενους, εφόσον η εργασιακή εμπειρία, αλλά και προσωπική και η επαγγελματική ωριμότητα αποτελούν πλεονέκτημα σε όφελος των φοιτούντων, είναι απαραίτητη προϋπόθεση τα μαθήματα να διεξάγονται μέσα στο Σ/Κ.

    Με δυο λόγια, ενώ η προοπτική της μείωσης των διδάκτρων είναι εξαιρετικά ελκυστική, αν δε ληφθεί υπόψη η φροντίδα για τις προδιαγραφές που ήδη εξυπηρετούνται από τον προϋπολογισμό του συγκεκριμένου ΠΜΣ, θα οδηγηθεί σε αφανισμό ή σε μια μετάλλαξη, κάτι το οποίο θα μπορούσε να αποφευχθεί αν βέβαια υπάρξει η δυνατότητα χρηματοδότησής του με την εφαρμογή διαδικασιών αξιολόγησης. Επομένως συμφωνούμε με τη μείωση των διδάκτρων μόνο αν εξασφαλιστούν αντίστοιχοι πόροι από άλλους φορείς.

    Αν δεν εξασφαλιστεί η εύρεση άλλων πόρων / πηγών χρηματοδότησης, δεν είμαστε σύμφωνοι με την οριζόντια μείωση των διδάκτρων, ιδιαίτερα μάλιστα όταν ένας τέτοιος περιορισμός στους πόρους οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε ασφυξία ένα Μεταπτυχιακό αυτού του επιπέδου.

    Αυτό που με βεβαιότητα θα συμβεί είναι να περιοριστεί η πρόσβαση σε αντίστοιχα ποιοτικά προγράμματα σπουδών μόνο σε αυτούς που έχουν την οικονομική δυνατότητα να μεταβούν στο εξωτερικό, καταβάλλοντας πολλαπλάσια δίδακτρα.

    Εκ μέρους του ΔΣ του Συλλόγου,

    Χριστίνα Ρούση

  • 13 Οκτωβρίου 2016, 11:25 | Αποφοιτη ΠΜΣ ΠΤΕΑ,Παν/μιο Θεσσαλίας

    Είμαι απόφοιτη του ΠΜΣ «Συμβουλευτική Ψυχολογία & Συμβουλευτική στην Ειδική Αγωγή, την Εκπαίδευση και την Υγεία» του Παιδαγωγικού Τμήματος Ειδικής Αγωγής, του Πανεπιστήμιου Θεσσαλίας.

    Η προσπάθεια του Υπουργείου να ορίσει το πλαίσιο λειτουργίας των μεταπτυχιακών προγραμμάτων είναι απαραίτητη ώστε να μπει μια τάξη στο τοπίο των ΠΜΣ. Ωστόσο, κατά τη διαδικασία αυτή, το Υπουργείο οφείλει να λάβει υπόψη του το πρόγραμμα σπουδών του κάθε ΠΜΣ και να έχει ως στόχο την διασφάλιση ποιοτικών και σύγχρονων σπουδών.

    Το ΠΜΣ από το οποίο αποφοίτησα είναι ένα διετές εντατικό πρόγραμμα, εφαρμοσμένου χαρακτήρα το οποίο απευθύνεται και σε εργαζόμενους, αφού τα μαθήματα πραγματοποιούνται από Παρασκευή έως Κυριακή. Ιδιαίτερα σημαντικό είναι πως εξασφαλίζει παροχές, όπως η ατομική και ομαδική εποπτεία, η προσωπική ανάπτυξη και η συμμετοχή σε εξειδικευμένα σεμινάρια, οι οποίες αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της εκπαίδευσης ενός επαγγελματία στον τομέα της συμβουλευτικής. Μέσω του συγκεκριμένου μεταπτυχιακού, διασφαλίζεται ένα χαμηλότερο κόστος για τις συγκεκριμένες παροχές αλλά και η συνεργασία με έμπειρους και άρτια καταρτισμένους επαγγελματίες.

    Επομένως, είναι αναγκαία μια ουσιαστική αξιολόγηση των ΠΜΣ που λαμβάνει υπόψη την ποιότητα της προσφερόμενης εκπαίδευσης και που ταυτόχρονα δεν αποκλείει φοιτητές από τη μεταπτυχιακή εκπαίδευση (π.χ. μέσω θέσπισης κοινωνικό-οικονομικών κριτηρίων για εισαγωγή με μειωμένα δίδακτρα, αύξηση των υποτροφιών κλπ).

  • 13 Οκτωβρίου 2016, 10:35 | Κωνσταντίνος Καραμπάς

    Το νομοσχέδιο ενώ βαςίζεται σε καλές προθέσεις, δυστυχώς βρίσκεται και αυτο στην λογική των οριζόντιων οικονομικών περικοπών, οι οποίες δεν ξεχωρίζουν ανάγκες και ποιότητες, αλλα έχουν ως μοναδικό μέτρο μια ούτως ή άλλως αμφισβητόυμενη πολιτική αντίληψη για πράγματα της εκπάιδευσης. Το ακόμη χειρότερο ειναι οτι κλείνει πονηρά το μάτι, υπονοώντας οτι τα μεταπτυχιακά ειναι απλα υπερτιμημένα και οτι μπορούν να παράξουν το ίδιο έργο με πολυ λιγότερους πόρους…δυστυχώς όμως εκπαιδευτική πολιτική στα θέματα των μεταπτυχιακών σπουδών με πονηριές και επίκληση λαϊκού συναισθήματος δεν μπορεί να υπάρξει, καθώς η συντριπτική πλειοψηφία των μεταπτυχιακών φοιτητών πληρώνουν απο το υστέρημά τους και με θυσίες την ποιότητα αυτών των προγραμμάτων τα οποία προφανώς απαξιώνονται όπως κάθε άλλη επλενδυση που έκανε κανεις σε αυτή τη χώρα..

  • 13 Οκτωβρίου 2016, 10:29 | Β.Ε.

    Θεωρώ οτι αν και η πρόθεση του Υπουργείου είναι σωστή, υπάρχει σοβαρός κίνδυνος να απαξιωθούν ή και να σταματήσουν τη λειτουργία τους καποια απο τα καλύτερα προγράμματα μεταπτυχιακών σπουδών στη χώρα. Και αυτό γιατί πολύ απλά δεν γίνεται σε καμία περίπτωση να αξιολογείται το κόστος 2 ΠΜΣ με τον ίδιο τρόπο όταν το ένα έχει 10 μαθήματα και το άλλο έχει 20 μαθήματα, 15 σεμινάρια, επόπτες, συμβούλους, διπλωματικές και άλλους επαγγελματιες που συμβάλλουν στην ουσιαστική εκπαίδευση των μεταπτυχιακών φοιτητών.

    Υπαρχουν πάρα πολλά μεταπτυχιακά χαμηλού κόστους που η εκπαίδευση που προσφέρουν συνίσταται απλά στην παροχή θεωρητικής εκπαίδευση σε 8-10 θεωρητικά μαθήματα. Υπάρχουν επιστήμες που η εκπαίδευση αυτού του τύπου δεν αρκεί. Και υπάρχουν φοιτητές που δεν θέλουν απλά να πάρουν έναν μεταπτυχιακό τίτλο σπουδών να προσθέσουν στα προσόντα τους, αλλά χρειάζονται ουσιαστική εκπαίδευση σε πολλά επίπεδα και όχι μόνο θεωρητική. Προσωπικά, αν και το μεταπτυχιακό που έκανα ήταν απο τα ακριβά, ηταν η καλύτερη και η πιο χρήσιμη και ουσιαστική εκπαίδευση που έχω κάνει έως σήμερα. Για ποιό λόγο λοιπόν να σταματήσει να παρέχεται; γιατί αν τεθουν τέτοιοι οικονομικοί όροι θα σταματήσει να λειτουργεί.

    Προτείνω λοιπόν να λάβετε υπόψη σας για την κοστολόγηση, το είδος εκπαίδευσης, τις ώρες εκπαίδευσης, τις πιστωτικές μονάδες και τις ιδιαιτερότητες του επιστημονικού πεδίου ως προς τις εκπαιδευτικές ανάγκες. Επίσης ας ληφθει υπόψη η ποιοτητα εκπαίδευσης, οι αξιολογήσεις, το επιστημονικό έργο που γίνεται. Δεν μπορεί να ενδιαφέρει μόνο το κόστος και να λειτουργούμε με οριζόντιες λογικές σε τέτοια θέματα. Ας καθορίσετε τους αναγκαίους πόρους του κάθε μεταπτυχιακού χωριστά, αφού πρώτα εξετάσετε όλα τα παραπάνω.

  • 13 Οκτωβρίου 2016, 08:55 | Γρηγοριάδου Μαρία

    H επιβολή οροφών δεν εξυπηρετεί την ποιότητα της εκπαίδευσης.Tα δίδακτρα θα πρέπει να είναι συνάρτηση του προγράμματος σπουδών,του περιεχομένου, του κόστους λειτουργίας και της αξιολόγησης ενός μεταπτυχιακού. Αν τα αξιόλογα, ποιοτικά μεταπτυχιακά των ελληνικών πανεπιστημίων οδηγηθούν στην ασφυξία, τότε πρόσβαση σε τέτοιου είδους προγράμματα θα έχουν μόνο όσοι έχουν την οικονομική δυνατότητα να σπουδάσουν στο εξωτερικό, δηλαδή ακόμη λιγότεροι σπουδαστές.

  • 12 Οκτωβρίου 2016, 15:22 | Γιώργος

    Με θλίψη παρατηρώ πως η πραγματική αγωνία ορισμένων μελών ΔΕΠ είναι να συνεχίσουν να λαμβάνουν υπερβολικές αμοιβές από την διδασκαλία τους σε ΜΠΣ, και όχι η ποιότητα του διδακτικού τους έργου. Ακόμα χειρότερα, παρουσιάζουν τις αμοιβές τους ως χαμηλότερες από αυτές που πραγματικά λαμβάνουν (Για ακριβή στοιχεία βλ. Διαύγεια). Δυστυχώς πολλά ΜΠΣ εκμεταλλεύονται την υψηλή ανεργία των νέων αποφοίτων που απελπισμένα αναζητούν μεταπτυχιακές σπουδές για να επιβιώσουν στην απαιτητική αγορά εργασίας και χρεώνουν αστρονομικά δίδακτρα.

    Την ίδια στιγμή στην Ελλάδα αρκετά πανεπιστήμια προσφέρουν δωρεάν ΠΜΣ και πολλά μέλη ΔΕΠ (με σημαντικό αριθμό δημοσιεύσεων) δέχονται να διδάξουν χωρίς να λαμβάνουν επιπλέον αμοιβή. Ευτυχώς υπάρχουν ακόμα πανεπιστημιακοί Δάσκαλοι που υπηρετούν πρωτίστως την επιστήμη τους και όχι το ατομικό τους κέρδος.

    Αλλά και εκτός Ελλάδας, στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης υπάρχουν αγγλόφωνα ΜΠΣ σε κορυφαία πανεπιστήμια με μηδενικά ή χαμηλά δίδακτρα, πολύ χαμηλότερα από τα αντίστοιχα ορισμένων Ελληνικών πανεπιστημίων. Πχ λιγότερο από 2000 ευρώ δίδακτρα στην Ολλανδία, μέχρι 1000 ευρώ στην Δανία και μηδενικά στην Σουηδία. Η διαφορά στα δίδακτρα είναι τόσο μεγάλη που αντισταθμίζει πλήρως το αυξημένο κόστος ζωής στο εξωτερικό.

    Αν λάβουμε υπόψη και τις συνθήκες στις αγορά εργασίας στην Ελλάδα, τα δίδακτρα ορισμένων ΜΠΣ είναι αδικαιολόγητα υψηλά. Πχ ένας κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου που σπούδασε και εργάζεται στην Ολλανδία βγάζει τους πρώτους 1-2 μήνες τα δίδακτρα που πλήρωσε. Αντίθετα, ο κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου που σπούδασε και εργάζεται στην Ελλάδα χρειάζεται πολλαπλάσιο χρόνο για να συγκεντρώσει το ποσό που κατέβαλε σε κάποιο ακριβό ελληνικό ΜΠΣ.

    Ας συνειδητοποιήσουν επιτέλους ορισμένα μέλη ΔΕΠ πως δεν μπορούν να απαιτούν εξωφρενικές αμοιβές, ενώ διαπιστώνουν πόσο μεγάλη πληγή είναι η φυγή νέων στο εξωτερικό. Τα υπερβολικά δίδακτρα ορισμένων ΜΠΣ αποτελούν αντικίνητρο για νέους πτυχιούχους να συνεχίσουν τις σπουδές τους στην Ελλάδα.

  • 11 Οκτωβρίου 2016, 21:22 | όχι άλλο κάρβουνο.

    Παραλούνται οι καθηγητές του ΠΜΣ «Συμβουλευτική Ψυχολογία & Συμβουλευτική στην Ειδική Αγωγή, την Εκπαίδευση και την Υγεία» να σταματήσουν να γράφουν προβοκατόρικα άρθρα, θέλοντας να διαμορφώσουν άποψη στην κοινή γνώμη. Ξέρουμε θα σας λείψουν πολύ τα 7500 E που τσεπώνατε για να παρέχετε τόσο υψηλου επιπέδου εκπαίδευση. Βρήκατε και εσείς την ευκαιρία να εκμεταλευτείτε την απελπισία των αδιόριστων εκπαιδευτικών.

  • 11 Οκτωβρίου 2016, 20:33 | Μαρίλια (φοιτήτρια)

    Αξιότιμε Κύριε Υπουργέ,

    Η ισοπεδωτική τακτική που ακολουθείτε στην Παιδεία γίνεται πλέον επικίνδυνη. Εάν θέλετε να κάνετε κάτι τότε πρέπει να το κάνετε σωστά. Καλό είνια να γίνει μια ουσιαστική αξιολόγηση των ΠΜΣ και να διαπιστώσετε εάν αξίζει να έχουν αυτά τα δίδακτρα. Είναι αδιανόητο να είναι μόνο αυτό το κριτήριό σας. Υπάρχουν ΠΜΣ τα οποία δεν προσφέρουν τίποτε το ουσιαστικό και ΠΜΣ που είναι πραγματικά αξιόλογα. Εκεί πρέπει να γίνει το ξεκαθάρισμα. Εαν περάσετε, λοιπόν, σε μια ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ θα διαπιστώσετε πως υπάρχουν Μεταπτυχιακά Προγράμματα που δεν μπορούν να είναι βιώσιμα με την ανύπαρκτη χρηματοδότησή σας και με αυτά τα δίδακτρα. Ένα από αυτά τα ΠΜΣ είναι το «Συμβουλευτική Ψυχολογία & Συμβουλευτική στην Ειδική Αγωγή, την Εκπαίδευση και την Υγεία».
    Πρόκειται για ένα εξειδικευμένο/εφαρμοσμένο ΠΜΣ στο χώρο των ανθρωπιστικών/κοινωνικών επιστημών που δίνει εξειδίκευση στους αποφοίτους και επαγγελματικά δικαιώματα, εφόσον ανεξάρτητα από τις βασικές σπουδές τους οι απόφοιτοι μπορούν να εργαστούν ως «Σύμβουλοι Ψυχικής Υγείας». Το συγκεκριμένο ΠΜΣ είναι το μοναδικό εντατικό μεταπτυχιακό στην Ελλάδα. Εκτός από την εξαιρετική εξωτερική αξιολόγηση που είχε το ΠΜΣ στην πρόσφατη εξωτερική αξιολόγηση του Τμήματος, έχει επιπρόσθετα αναγνωρισθεί/πιστοποιηθεί και από:
    • Το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο
    • Την Ελληνική Εταιρεία Συμβουλευτικής
    • European Association for Counselling

    Οι παραπάνω αναγνωρίσεις/πιστοποιήσεις, που οδήγησαν και στα επαγγελματικά δικαιώματα των αποφοίτων, έγιναν μετά από αξιολόγηση του προγράμματος σπουδών, που σύμφωνα με τα διεθνή στάνταρντ, περιλαμβάνει εκπαίδευση σε πέντε επίπεδα:

    • Βιωματικό επίπεδο: 40 ώρες (1 έτος: 1 ώρα/εβδομάδα) «Ατομικής Συμβουλευτικής» προσωπικά για τον κάθε φοιτητή και 60 ώρες (1 έτος: 1,5 ώρες/εβδομάδα) «Ομαδικής Συμβουλευτικής».
    • Θεωρητικό επίπεδο: 10 θεωρητικά μαθήματα Συμβουλευτικής.
    • Εργαστηριακό επίπεδο: 3 εργαστηριακά μαθήματα «Τεχνικών Συμβουλευτικής Παρέμβασης» και 20 εντατικά εξειδικευμένα σεμινάρια Συμβουλευτικής εφαρμοσμένου/εργαστηριακού χαρακτήρα μεγάλης διάρκειας.
    • Ερευνητικό επίπεδο: 2 μαθήματα στις «Ποσοτικές και Ποιοτικές Μεθόδους Έρευνας» και «Διπλωματική Εργασία».
    • Πρακτικό επίπεδο: 1220 ώρες «Πρακτικής Άσκησης» με 120 ώρες «Ατομικής και Ομαδικής Εποπτείας».

    Εκτός δηλαδή από τα 15 μαθήματα (θεωρητικά, εργαστηριακά, ερευνητικά) και τη διπλωματική εργασία, ο κάθε φοιτητής απαιτείται να κάνει:

    1. 100 ώρες ατομικής και ομαδικής συμβουλευτικής/ψυχοθεραπείας με εξειδικευμένο επαγγελματία ψυχολόγο/σύμβουλο για να μπορέσει ο ίδιος να δουλέψει δικά του ψυχολογικά θέματα πριν μπορέσει ο ίδιος να βοηθήσει κάποιον άλλο επαγγελματικά ως «Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας». Σύνολο ωρών: 30 φοιτητές Χ 100 ώρες = 3000 ώρες.
    2. 120 ώρες ατομικής και ομαδικής εποπτείας για την πρακτική του άσκηση με εξειδικευμένο επαγγελματία ψυχολόγο/σύμβουλο, όπου συζητά μαζί του τα περιστατικά που έχει και παίρνει οδηγίες και κατευθύνσεις για το πως να τα χειριστεί στην επόμενη συνεδρία. Σύνολο ωρών: 30 φοιτητές Χ 120 ώρες = 3600 ώρες.
    3. 20 εντατικά εξειδικευμένα σεμινάρια Συμβουλευτικής εφαρμοσμένου/ εργαστηριακού χαρακτήρα, συνολικής διάρκειας 480 ωρών, που γίνονται από εξειδικευμένους επαγγελματίες συμβούλους.
    Συνεπώς, θα πρέπει να υπάρξουν αμοιβές/αποζημιώσεις και για το σύνολο των 7080 ωρών (3000 + 3600 + 480) που γίνονται από εξειδικευμένους επαγγελματίες συμβούλους στο χώρο της αγοράς εργασίας.
    ΚΑΙ ΠΟΛΛΑ ΑΛΛΑ ΠΟΥ ΜΕ 1700Ε ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΚΡΑΤΗΣΕΙ ΤΗΝ ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΣΤΟ ΧΩΡΟ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ.

    Μίλησα για αυτό το ΠΜΣ διότι το γνωρίζω καλά.
    Συμπερασματικά, θα ήθελα να πω πως πρέπει να μπει μια τάξη στα ΠΜΣ αλλά χρειάζεται ο σωστός τρόπος. Να γίνει ένας έλεγχος του τι προσφερουν και με ποιο τρόπο θα καταφέρουν να κρατήσουν την ποιότητά τους. Ο ΣΚΟΠΟΣ ΤΩΝ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΩΝ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΩΝ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΝΑ ΑΓΟΡΑΣΟΥΜΕ ΕΝΑ ΠΤΥΧΙΟ ΑΛΛΑ ΤΟ ΝΑ ΜΑΣ ΜΕΤΑΛΑΜΠΑΔΕΥΣΕΙ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΝΑ ΜΑΣ ΚΑΝΕΙ ΠΙΟ ΙΚΑΝΟΥΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΕΣ.

    Ευχαριστώ.
    Με εκτίμηση, Μ.Γ.

  • 11 Οκτωβρίου 2016, 17:07 | Δανάη Κ.

    Νομίζω είναι πλέον απαραίτητος ένας τέτοιος νόμος, καθώς στην εποχή μας η πρόσβαση σε μεταπτυχιακή εκπαίδευση φτάνει να γίνει προνόμιο μόνο της οικονομικής ελίτ!
    Στην Ψυχολογία του ΕΚΠΑ, το ΠΜΣ Κλινικής Ψυχολογίας φτάνει τα 9.700 ευρώ, της Συμβουλευτικής Ψυχολογίας (του ΠΤΔΕ) τα 7.000 ευρώ ! Και μιλάμε για τα πιο ουσιώδη ΠΜΣ στον κλάδο. Συν του ότι κανείς δε μπορεί να εργάζεται -έστω αρκετά- ταυτόχρονα, καθώς οι ώρες είναι δεσμευτικές.
    Ας μπει ένα φρένο σ’αυτό τον παραλογισμό.

  • 11 Οκτωβρίου 2016, 14:19 | Τέλης

    Τα «δίδακτρα» ΔΕΝ είναι, και ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ να είναι οι μόνοι πόροι!
    —————
    Δεν μπορώ να κατανοήσω γιατί όλοι όσοι εκφράζουν την …αμφιβολία τους για το κατά πόσο τάχα «μπορούν να λειτουργήσουν τα ΠΜΣ με το προτεινόμενο Τέλος Εγγραφής (πρώην Δίδακτρα)» αποκρύπτουν ή εθελοτυφλούν σε σχέση με το ίδιο το άρθρο!
    Το άρθρο, ορίζει 4 ολόκληρους τρόπους α, β, γ, δ (με ένα σωρό επιμέρους τρόπους) για την εξεύρεση πόρων για τα ΠΜΣ.
    ΕΑΝ αυτοί οι πόροι δεν επαρκέσουν τότε θα πρέπει να ζητηθεί Τέλος Εγγραφής κ μάλιστα με περιορισμό ως προς το ύψος -κ πολύ σωστά κατά τη γνώμη μου.
    Γιατί αγνοείτε αυτούς τους πόρους? Δοκιμάστε να αυξήσετε αυτούς τους α, β, γ, δ πόρους κ.κ. Διευθυντές των ΠΜΣ και κ.κ. διδάσκοντες σε αυτά, καθώς και όσοι από τους μεταπτυχιακούς φοιτητές συμβαδίζετε με τις απόψεις αυτές.
    Φέρτε χρήματα από ερευνητικά και άλλα ευρωπαϊκά προγράμματα, από χορηγίες, από όπου άλλου μπορείτε όπως άλλωστε ορίζει το άρθρο αυτό, δημιουργήστε αναπτυξιακή πολιτική στα ΠΜΣ! Γιατί καταφεύγετε συνεχώς στα «δίδακτρα» , γιατί θεωρείτε πως είναι ΜΟΝΟΔΡΟΜΟΣ τα υψηλά ή τα λιγότερο υψηλά «δίδακτρα» και η αφαίμαξη των πολιτών που επιθυμούν να κάνουν ποιοτικές και ανταγωνιστικές μεταπτυχιακές σπουδές χωρίς αυτές να είναι προϊόν προσφοράς-ζήτησης και μόνον;
    Το άρθρο ορίζει ξεκάθαρα και πολλούς άλλους πόρους για τη λειτουργία των ΠΜΣ, βρείτε λοιπόν τη λύση ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ.
    Μη συσκοτίζετε την όλη συζήτηση με τον τάχα μονόδρομο των υψηλών «Διδάκτρων» …Ουκ αν λάβετε παρά των μη εχόντων!

  • 10 Οκτωβρίου 2016, 16:12 | Μεταπτυχιακή φοιτήτρια

    Είμαι μεταπτυχιακή φοιτήτρια στο ΠΜΣ «Συμβουλευτική Ψυχολογία & Συμβουλευτική στην Ειδική Αγωγή, την Εκπαίδευση και την Υγεία» στο Παιδαγωγικό Τμήμα Ειδικής Αγωγής, Πανεπιστήμιου Θεσσαλίας.

    Κατανοώ την απόφαση του Υπουργείου να ορίσει ένα πλαίσιο μέσα στο οποίο θα λειτουργούν τα μεταπτυχιακά προγράμματα. Ωστόσο, το νομοσχέδιο θα πρέπει να λάβει σοβαρά υπόψη το πρόγραμμα σπουδών του κάθε ΠΜΣ και το επίπεδο σπουδών το οποίο προσφέρει πριν ορίσει όριο στα δίδακτρα.

    Μεταπτυχιακά προγράμματα με εφαρμοσμένο χαρακτήρα όπως αυτό το οποίο φοιτώ είναι αδύνατο να λειτουργήσουν σε τόσο υψηλό επίπεδο εκπαίδευσης με τόσο μειωμένο ποσό διδάκτρων. Το Μεταπτυχιακό πρόγραμμα «Συμβουλευτική Ψυχολογία & Συμβουλευτική στην Ειδική Αγωγή, την Εκπαίδευση και την Υγεία» στο Παιδαγωγικό Τμήμα Ειδικής Αγωγής, Πανεπιστήμιου Θεσσαλίας παρέχει ακαδημαϊκή γνωση σε θεωρητικό και ερευνητικό επίπεδο, μαθήματα σεμιναριακού χαρακτήρα, εποπτεία στην πρακτική άσκηση καθώς και ώρες προσωπικής ανάπτυξης για κάθε φοιτητή/τρια κάτι που αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της εκπαίδευσης ενός επαγγελματία συμβούλου ψυχικής υγείας.

    Συνεπώς, το όριο των 1.700 ευρώ στα δίδακτρα οδηγεί σε έκπτωση της ποιότητας του προγράμματος.

    Θα ήτανε λοιπό ορθό να εξεταστεί πρώτα απ’όλα η ποιότητα των παρεχόμενων σπουδών των μεταπτυχιακών προγραμμάτων.

  • 10 Οκτωβρίου 2016, 12:07 | Παναγιώτης

    Να επισημάνω ότι πολλά μεταπτυχιακά ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΟΥΝ ΤΟΥΣ ΔΙΔΑΣΚΟΝΤΕΣ. Ο μισθός ενός μέλους ΔΕΠ είναι πολύ μικρός για τα προσόντα της θέσης και την τελαυταία πενταετία έχει συρικνωθεί (πριν από δυο χρόνια με τις αναδρομικές καρατήσεις οι Λέκτορες έπερναν καθαρά χρήματα 980€ τον μήνα!!!).
    Υπάρχουν θέσεις στο δημόσιο (βλέπε ειδικοί σύμβουλοι) που τις κατέχουν άτομα με πολύ περιορισμένα προσόντα σε σχέση με τα μέλη ΔΕΠ και πληρώνονται πλουσιοπάροχα. Παραθέτω από τον μισθολογικό νόμο:

    «Βάσει του νέου μισθολογίου, οι γ.γ. υπουργείων λαμβάνουν συνολικά 4.631 ευρώ μηνιαίως, εκ των οποίων 1.400 ευρώ το επίδομα θέσης ευθύνης. Οι αναπληρωτές γ.γ. και οι ειδικοί γραμματείς υπουργείων λαμβάνουν 3.950 ευρώ, εκ των οποίων 1.150 ευρώ είναι το επίδομα θέσης ευθύνης. Οι υπάλληλοι της κατηγορίας ειδικών θέσεων 1ου και 2ου βαθμού λαμβάνουν 1.960 και 1.820 ευρώ αντίστοιχα.

    Ως προς τους μετακλητούς, οι διευθυντές των πολιτικών γραφείων μελών της κυβέρνησης και υφυπουργών αμείβονται με 2.154 ευρώ, οι ειδικοί σύμβουλοι των γ.γ. του πρωθυπουργού ανάλογα με τα τυπικά τους προσόντα θα αμείβονται από 1.697 ευρώ μέχρι και 2.036.

    Επίσης οι ειδικοί σύμβουλοι και οι επιστημονικοί συνεργάτες των αιρετών των Περιφερειών της χώρας θα λαμβάνουν από 1.623 έως 1.682 ευρώ ενώ οι συνάδελφοί τους των αιρετών στους δήμους θα αμείβονται με ποσά από 1.328 ευρώ έως 1.092 ευρώ».

    Που θέλω να καταλήξω. Σωστή η σκέψη να μπει τάξη στον Δημόσιο Τομέα, λανθασμένος ο τρόπος που επιλέγεται για τα μεταπτυχιακά και ψευδής η εντύπωση που δημιουργείται για τον πλουτισμό μέσω αυτών των διδασκόντων καθηγητών.

  • 10 Οκτωβρίου 2016, 11:13 | ΙΩΑΝΝΗΣ Κ. ΚΑΔΕΛΛΗΣ, ΑΙΜΙΛΙΑ Μ. ΚΟΝΔΥΛΗ

    ΓΕΝΙΚΑ ΣΧΟΛΙΑ ΕΠΙ ΤΟΥ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ ΓΙΑ ΤΑ ΑΕΙ
    Αναφορικά με την Πρόταση Νόμου που τέθηκε προς διαβούλευση με τίτλο:
    ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΚΑΙ ΤΡΙΤΟΣ ΚΥΚΛΟΣ ΣΠΟΥΔΩΝ
    Προγράμματα μεταπτυχιακών σπουδών και διδακτορικές σπουδές
    Παρατίθενται τα παρακάτω σχόλια ταξινομημένα ως Γενικά και Ειδικά Σχόλια αφενός για Προγράμματα Μεταπτυχιακών Σπουδών αφετέρου για Διδακτορικές Σπουδές.
    ΓΕΝΙΚΑ ΣΧΟΛΙΑ-ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ
    A. Τα Προγράμματα Μεταπτυχιακών Σπουδών (ΠΜΣ) αποτελούν προγράμματα εξειδίκευσης και δεν παρέχουν Διπλώματα ή Πτυχία βασικών σπουδών. Συνεπώς, να τονισθεί ότι τα ΠΜΣ ΔΕΝ αποτελούν συνέχεια και κάλυψη κενών των προπτυχιακών σπουδών, όπως είναι το πνεύμα του προτεινόμενου νομοσχεδίου! Αντιθέτως, οι συμμετέχοντες σε αυτά προσδοκούν και επιδιώκουν είτε ακαδημαϊκή αναβάθμιση των προσόντων τους είτε (το συνηθέστερο) βελτίωση της ανταγωνιστικότητάς τους στο επαγγελματικό πεδίο. Ως εκ τούτου, με τη συγκεκριμένη πρόταση νόμου απαξιώνονται περαιτέρω τα πτυχία/διπλώματα των ΑΕΙ της χώρας μας καθώς η συμμετοχή των πτυχιούχων μας στα ΠΜΣ καθίσταται πρακτικά υποχρεωτική.
    B. Με την πρακτική κατάργηση οποιασδήποτε οικονομικής υποστήριξης των ΠΜΣ (π.χ. μηδενική κρατική χρηματοδότηση, απουσία διδάκτρων κ.λπ.) καταπατούνται τα εργασιακά δικαιώματα των μελών ΔΕΠ/ΕΠ των ΑΕΙ, τα οποία παρέχουν υψηλής εξειδίκευσης γνώσεις εκτός ωραρίου τους (η εντός τυπικού ωραρίου απασχόληση προφανώς και δεν δικαιούται οικονομικής αποζημίωσης) και μάλιστα συχνά κατά τη διάρκεια του Σαββατοκύριακου, όπου ο κάθε εργαζόμενος εφόσον εργάζεται αμείβεται με αυξημένη αποζημίωση. Το πρόβλημα αυτό είναι ιδιαίτερα έντονο σε ολιγομελή Τμήματα (π.χ. Τμήματα ΤΕΙ ή Περιφερειακών Πανεπιστημίων), όπου οι διδάσκοντες εξαντλούν το ωράριο τους και συχνά το υπερβαίνουν για την υποστήριξη των προπτυχιακών σπουδών. Πιθανόν η Πολιτεία να αντλεί την εμπειρία της από πολυμελή Πανεπιστημιακά Τμήματα των μεγάλων αστικών κέντρων στα οποία τα μέλη ΔΕΠ δεν μπορούν να καλύψουν το ωράριο τους σε προπτυχιακή διδασκαλία και ως εκ τούτου συμπληρώνουν το ωράριο τους σε ΠΜΣ.
    Γ. Ειδικά για ΠΜΣ που είναι σχεδιασμένα για εργαζόμενους και λειτουργούν σε καθεστώς μερικής φοίτησης «part-time», δηλαδή βράδυ Παρασκευής (μετά το ωράριο εργασίας) και Σάββατο ή και Κυριακή είναι προφανές ότι οι συμμετέχοντες διαθέτουν ένα ικανό εισόδημα από την εργασία τους, ενώ και οι διδάσκοντες απασχολούνται υπερωριακά σε ημέρες και ώρες «αργίας», και συνεπώς διατηρούν τα δικαιώματα που έχει ο κάθε εργαζόμενος!
    Δ. Σήμερα σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του Υπουργείου υλοποιούνται στη χώρα μας περί τα 740 ΠΜΣ εκ των οποίων 520 (πάνω από τα 2/3) είναι με δίδακτρα. Στα πλαίσια αυτά, χωρίς μια αξιοπρεπή αμοιβή θα εγκαταλειφθεί η διδασκαλία στα Μεταπτυχιακά από το υψηλής στάθμης ακαδημαϊκό προσωπικό, το οποίο θα αναζητήσει άλλες οικονομικές διεξόδους, με αποτέλεσμα να κλείσουν πετυχημένα και επίκαιρα ΠΜΣ. Παράλληλα, μεγάλο μέρος των διδασκόντων σε επιλεγμένα αντικείμενα προέρχεται από επαγγελματικούς χώρους, εφόσον στόχος των ΠΜΣ είναι ΚΑΙ η ανάπτυξη των επαγγελματικών προσόντων των φοιτητών και η επαφή τους με την πραγματική αγορά εργασίας. Όπως είναι προφανές, υπό τις διαμορφούμενες συνθήκες ουδείς από τα επαγγελματικά στελέχη θα συμμετάσχει ξανά στα ΠΜΣ, εφόσον δεν θα υπάρχει η πρόβλεψη κάποιας αποζημίωσης, στερώντας τη δυνατότητα από τους φοιτητές να επεκτείνουν τις γνώσεις και την εμπειρία τους από τον πραγματικό επαγγελματικό χώρο. Η εξέλιξη αυτή όπως την προτείνει το Νομοσχέδιο προφανώς θα πλήξει ανεπανόρθωτα το επίπεδο και την ανταγωνιστικότητά των ΠΜΣ, εφόσον δεν θα μπορέσουν να προσελκύσουν υψηλού επιπέδου εισηγητές. Άμεσο αποτέλεσμα είτε η εξαγωγή φοιτητών στο εξωτερικό με τα αντίστοιχα (οικονομικά και όχι μόνο) προβλήματα ή η στροφή τους σε ιδιωτικά ή κυπριακά Ιδρύματα. Να τονισθεί δε ότι, όπως και στο εξωτερικό, πολλά από τα ΠΜΣ που λειτουργούν σήμερα στα ΑΕΙ της χώρας παρέχουν εξειδίκευση και επαγγελματικά προσόντα και για το λόγο αυτό είναι ιδιαίτερα επιτυχημένα και με μεγάλη ζήτηση. Κανείς άλλωστε δεν καταβάλει οικονομικό αντίτιμο εάν δεν προσδοκά και τελικά αν δεν αποκτά οικονομικό όφελος!
    Ε. Επιπλέον, η καταβολή λογικών διδάκτρων απαλλάσσει φοιτητές και καθηγητές από κάθε άλλου είδους συναλλαγή, απομακρύνοντας ανεπιστρεπτί τον κίνδυνο επαναφοράς συνθηκών «καθηγητικής έδρας» και «βοηθών». Αντιθέτως, η οικονομική βιωσιμότητα των ΠΜΣ επιτρέπει τη διεξαγωγή υψηλής στάθμης προγράμματα, με εργαστηριακό και λοιπό εξοπλισμό και με δυνατότητες συμμετοχής στα ακαδημαϊκά δρώμενα (συνέδρια, δημοσιεύσεις, ενημερωτικές εκδρομές κ.α.) της διεθνούς κοινότητας. Ευχής έργο θα ήταν η αξιοπρεπής χρηματοδότηση των ΠΜΣ από την Πολιτεία. Δεδομένης όμως της οικονομικής στενότητας και της αδυναμίας της Πολιτείας να υποστηρίξει στοιχειωδώς ακόμα και τις Προπτυχιακές Σπουδές, δεν υφίσταται προς το παρόν άλλη λύση για το οικονομικό αδιέξοδο.
    ΣΤ. Στα πλαίσια αυτά, λογικού ύψους δίδακτρα (π.χ. 3-4 χιλιάδες ετησίως ή 250-300 ευρώ μηνιαίως) δίνουν ευκαιρία σε πολλούς νέους να παρακολουθήσουν ΠΜΣ και να αναβαθμίσουν τις γνώσεις τους και την ανταγωνιστικότητά τους στην αγορά εργασίας. Από την πλευρά της η Πολιτεία θα πρέπει να μεριμνήσει (όπως γίνεται και στο σύνολο των Ευρωπαϊκών χωρών) μέσω άτοκων μακροπρόθεσμων φοιτητικών δανείων να στηρίξει τους εν λόγω φοιτητές. Άλλωστε η παρακολούθηση ενός αξιόλογου ΠΜΣ αποτελεί επένδυση υψηλής απόδοσης και όχι υποχρέωση.
    Ζ. Τέλος σε μια περίοδο οικονομικής στενότητας της Πολιτείας (την τελευταία πενταετία μειώθηκε η δημόσια χρηματοδότηση των ΑΕΙ στο ΕΝΑ ΤΡΙΤΟ του ήδη πενιχρού επιπέδου του 2010!!! ), οι κρατήσεις 25% υπέρ του Ιδρύματος και 10+10% υπέρ του ΕΛΚΕ των ΑΕΙ είναι η βασικότερη πηγή χρηματοδότησης αρκετών ΑΕΙ της χώρας μας. Δηλαδή το 45% των καταβαλλόμενων διδάκτρων αντικαθιστά την έλλειψη χρηματοδότησης των ΑΕΙ από την Πολιτεία!
    Η. Συνεπώς, η πρόταση για δήθεν δωρεάν παροχή μεταπτυχιακών σπουδών είναι εντελώς λανθασμένη και κινείται σε μια ανερμάτιστη στρατηγική πολιτικού εντυπωσιασμού για δήθεν φιλολαϊκά μέτρα. Στην πραγματικότητα με την πρόταση του νομοσχεδίου τα υψηλού επιπέδου μεταπτυχιακά θα πάψουν να υλοποιούνται, εφόσον χωρίς μια αξιοπρεπή αμοιβή θα εγκαταλειφθεί η διδασκαλία σε αυτά από το υψηλής στάθμης ακαδημαϊκό ή/και επαγγελματικό προσωπικό. Άμεσο αποτέλεσμα να κλείσουν πετυχημένα ΠΜΣ με σκόπιμη(;) απόφαση της πολιτικής ηγεσίας. Τελικό αποτέλεσμα είτε η εξαγωγή φοιτητών στο εξωτερικό με τα αντίστοιχα προβλήματα ή η στροφή τους σε ιδιωτικά ή κυπριακά Ιδρύματα.
    Αντιθέτως, εφόσον η Πολιτεία επιθυμεί να στηρίξει τα ΠΜΣ και για τους χαμηλού εισοδήματος πολίτες της χώρας μας τα βήματα είναι απλά και συγκεκριμένα:
    Η1: Να απαλλαγούν τα ΠΜΣ από τις εκ προοιμίου κρατήσεις ύψους 35% υπέρ ΑΕΙ και ΕΛΚΕ. Αμέσως το κόστος των διδάκτρων μπορεί να μειωθεί στα 2/3!
    Η2. Να θεωρηθούν οι αμοιβές των διδασκόντων στα ΠΜΣ ως ερευνητικό έργο (ανάλογο του επιδόματος βιβλιοθήκης των ΔΕΠ/ΕΠ) και συνεπώς να είναι αφορολόγητο! Αμέσως το κόστος των διδάκτρων μπορεί να μειωθεί στο 30%!
    Η3: Να δοθεί από την Πολιτεία (και να καταβληθεί για χρηματοδότηση των ΠΜΣ) ένας ικανός αριθμός υποτροφιών (χωρίς αποκλεισμούς ΑΕΙ και υποκειμενική πριμοδότηση ειδικοτήτων) για τους οικονομικά ασθενέστερους και άριστους υποψήφιους μεταπτυχιακούς φοιτητές, ενώ για τους υπόλοιπους να θεσμοθετήσει τη χορήγηση άτοκων φοιτητικών δανείων πενταετούς ή δεκαετούς διάρκειας με έναρξη εξόφλησης μετά την ολοκλήρωση του ΠΜΣ.
    Στο σημείο αυτό είναι σκόπιμη μια σύντομη οικονομική ανάλυση αναφορικά με την τελική διάθεση των καταβαλλομένων διδάκτρων. Ας υποθέσουμε για παράδειγμα ότι καταβάλλονται από έναν φοιτητή 1000 ευρώ. Αμέσως τα 350 ευρώ καταλήγουν στον προϋπολογισμό του ΑΕΙ (διαχειρίζονται από τον Πρύτανη/Πρόεδρο και από τον Πρόεδρο του ΕΛΚΕ!!!). Για λόγους απλότητας ας υποθέσουμε ότι τα υπόλοιπα 650 ευρώ διατίθενται ως αμοιβές των διδασκόντων μελών ΔΕΠ/ΕΠ. Επί των 650 ευρώ υπάρχουν ΝΕΕΣ κρατήσεις περίπου 10% υπέρ του ΕΛΚΕ των ΑΕΙ! Συνεπώς στους διδάσκοντες διατίθενται (ονομαστικά καθώς σε κάθε αμοιβή γίνεται παρακράτηση 20% για την εφορία) περίπου 600 ευρώ. Τα χρήματα αυτά φορολογούνται επί του παρόντος με ποσοστό 32-42% και μετά από πρόσθεση της εισφοράς αλληλεγγύης το συνολικό ποσοστό που καταλήγει στα ταμεία του κράτους κυμαίνεται από 35% έως 50%!
    Ανακεφαλαιώνοντας, τα απλά μαθηματικά μας λένε ότι: από τα 1000 ευρώ που καταβάλει ο κάθε φοιτητής τα 400 ευρώ χρησιμοποιούνται για τη χρηματοδότηση των Ιδρυμάτων (απουσία κρατικής χρηματοδότησης) τα περίπου 300 ευρώ καταλήγουν στο κράτος μέσω της εφορίας και μόνο τα 300 ευρώ για την υποστήριξη των δραστηριοτήτων εκπαίδευσης των ΠΜΣ!!! Εφόσον πράγματι η Πολιτεία επιθυμεί τη διευκόλυνση των πολιτών στην πρόσβαση των ΠΜΣ, μπορεί όντως να μειώσει τα όποια τέλη εγγραφής στο επίπεδο του 30% των σημερινών αρκεί να μηδενίσει τις επιμέρους κρατήσεις υπέρ των ΑΕΙ-ΕΛΚΕ (φυσικά θα πρέπει να καταβάλει χρήματα από τον κρατικό προϋπολογισμό για την ισοδύναμη κάλυψη των χρηματικών αναγκών των Ιδρυμάτων) αφετέρου να αποποιηθεί η ίδια των σχετικών φορολογικών εσόδων, χαρακτηρίζοντας νομοθετικά τις αμοιβές των διδασκόντων ως αφορολόγητες!
    Βάσει των παραπάνω, είναι προφανές ότι η πρόταση Νόμου:
    1) Οδηγεί σε απαξίωση το μεγαλύτερο αριθμό των υφιστάμενων υψηλού επιπέδου ανταγωνιστικών Προγραμμάτων Μεταπτυχιακών Σπουδών, που έχουν διαμορφωθεί μετά από επί σειρά ετών προσπάθεια και συσσωρευμένη εμπειρία και στερεί από τους έλληνες φοιτητές τη δυνατότητα να παρακολουθήσουν στη χώρα τους εξειδικευμένα και υψηλού επιπέδου μεταπτυχιακά.
    2) Οδηγεί στο εξωτερικό και εκτός δημόσιων ελληνικών ΑΕΙ μεγάλο αριθμό φοιτητών θέτοντας τελικά σε αμφισβήτηση τις προθέσεις της κυβέρνησης για τη δωρεάν παρακολούθηση μεταπτυχιακών σπουδών.
    3) Στερεί σημαντικού ύψους χρηματοδότηση των ΑΕΙ της χώρας.
    4) Στερεί φορολογικά έσοδα από τον κρατικό προϋπολογισμό.
    Επιπλέον, όπως και στα Ειδικά Σχόλια επί της πρότασης νόμου που ακολουθούν (με ξεχωριστό κείμενο) αποδεικνύεται, είναι προφανές, και από την ιδιαίτερα πολύπλοκη γραφειοκρατική διαδικασία που προτείνεται για τη λήψη λειτουργικών αποφάσεων, ότι επιχειρείται η θεσμοθέτηση σειράς ανυπέρβλητων εμποδίων για την επιβίωσή των ΠΜΣ, καθώς για παράδειγμα απαιτείται η πλειοψηφία των δύο τρίτων (2/3) των μελών των εμπλεκόμενων συλλογικών οργάνων για λήψη αποφάσεων, τη στιγμή που η εκλογή των Πρυτανικών αρχών απαιτεί απλή πλειοψηφία των συμμετεχόντων στην εκλογική διαδικασία!!!
    Με κάθε ειλικρίνεια
    Δρ Ι.Κ. Καλδέλλης
    Καθηγητής ΑΕΙ Πειραιά ΤΤ
    Αιμιλία Μ. Κονδύλη
    Καθηγήτρια ΑΕΙ Πειραιά ΤΤ

  • 10 Οκτωβρίου 2016, 11:11 | ΙΩΑΝΝΗΣ Κ. ΚΑΔΕΛΛΗΣ, ΑΙΜΙΛΙΑ Μ. ΚΟΝΔΥΛΗ

    ΓΕΝΙΚΑ ΣΧΟΛΙΑ ΕΠΙ ΤΟΥ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ ΓΙΑ ΤΑ ΑΕΙ
    Αναφορικά με την Πρόταση Νόμου που τέθηκε προς διαβούλευση με τίτλο:
    ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΚΑΙ ΤΡΙΤΟΣ ΚΥΚΛΟΣ ΣΠΟΥΔΩΝ
    Προγράμματα μεταπτυχιακών σπουδών και διδακτορικές σπουδές
    Παρατίθενται τα παρακάτω σχόλια ταξινομημένα ως Γενικά και Ειδικά Σχόλια αφενός για Προγράμματα Μεταπτυχιακών Σπουδών αφετέρου για Διδακτορικές Σπουδές.
    ΓΕΝΙΚΑ ΣΧΟΛΙΑ-ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ
    A. Τα Προγράμματα Μεταπτυχιακών Σπουδών (ΠΜΣ) αποτελούν προγράμματα εξειδίκευσης και δεν παρέχουν Διπλώματα ή Πτυχία βασικών σπουδών. Συνεπώς, να τονισθεί ότι τα ΠΜΣ ΔΕΝ αποτελούν συνέχεια και κάλυψη κενών των προπτυχιακών σπουδών, όπως είναι το πνεύμα του προτεινόμενου νομοσχεδίου! Αντιθέτως, οι συμμετέχοντες σε αυτά προσδοκούν και επιδιώκουν είτε ακαδημαϊκή αναβάθμιση των προσόντων τους είτε (το συνηθέστερο) βελτίωση της ανταγωνιστικότητάς τους στο επαγγελματικό πεδίο. Ως εκ τούτου, με τη συγκεκριμένη πρόταση νόμου απαξιώνονται περαιτέρω τα πτυχία/διπλώματα των ΑΕΙ της χώρας μας καθώς η συμμετοχή των πτυχιούχων μας στα ΠΜΣ καθίσταται πρακτικά υποχρεωτική.
    B. Με την πρακτική κατάργηση οποιασδήποτε οικονομικής υποστήριξης των ΠΜΣ (π.χ. μηδενική κρατική χρηματοδότηση, απουσία διδάκτρων κ.λπ.) καταπατούνται τα εργασιακά δικαιώματα των μελών ΔΕΠ/ΕΠ των ΑΕΙ, τα οποία παρέχουν υψηλής εξειδίκευσης γνώσεις εκτός ωραρίου τους (η εντός τυπικού ωραρίου απασχόληση προφανώς και δεν δικαιούται οικονομικής αποζημίωσης) και μάλιστα συχνά κατά τη διάρκεια του Σαββατοκύριακου, όπου ο κάθε εργαζόμενος εφόσον εργάζεται αμείβεται με αυξημένη αποζημίωση. Το πρόβλημα αυτό είναι ιδιαίτερα έντονο σε ολιγομελή Τμήματα (π.χ. Τμήματα ΤΕΙ ή Περιφερειακών Πανεπιστημίων), όπου οι διδάσκοντες εξαντλούν το ωράριο τους και συχνά το υπερβαίνουν για την υποστήριξη των προπτυχιακών σπουδών. Πιθανόν η Πολιτεία να αντλεί την εμπειρία της από πολυμελή Πανεπιστημιακά Τμήματα των μεγάλων αστικών κέντρων στα οποία τα μέλη ΔΕΠ δεν μπορούν να καλύψουν το ωράριο τους σε προπτυχιακή διδασκαλία και ως εκ τούτου συμπληρώνουν το ωράριο τους σε ΠΜΣ.
    Γ. Ειδικά για ΠΜΣ που είναι σχεδιασμένα για εργαζόμενους και λειτουργούν σε καθεστώς μερικής φοίτησης «part-time», δηλαδή βράδυ Παρασκευής (μετά το ωράριο εργασίας) και Σάββατο ή και Κυριακή είναι προφανές ότι οι συμμετέχοντες διαθέτουν ένα ικανό εισόδημα από την εργασία τους, ενώ και οι διδάσκοντες απασχολούνται υπερωριακά σε ημέρες και ώρες «αργίας», και συνεπώς διατηρούν τα δικαιώματα που έχει ο κάθε εργαζόμενος!
    Δ. Σήμερα σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του Υπουργείου υλοποιούνται στη χώρα μας περί τα 740 ΠΜΣ εκ των οποίων 520 (πάνω από τα 2/3) είναι με δίδακτρα. Στα πλαίσια αυτά, χωρίς μια αξιοπρεπή αμοιβή θα εγκαταλειφθεί η διδασκαλία στα Μεταπτυχιακά από το υψηλής στάθμης ακαδημαϊκό προσωπικό, το οποίο θα αναζητήσει άλλες οικονομικές διεξόδους, με αποτέλεσμα να κλείσουν πετυχημένα και επίκαιρα ΠΜΣ. Παράλληλα, μεγάλο μέρος των διδασκόντων σε επιλεγμένα αντικείμενα προέρχεται από επαγγελματικούς χώρους, εφόσον στόχος των ΠΜΣ είναι ΚΑΙ η ανάπτυξη των επαγγελματικών προσόντων των φοιτητών και η επαφή τους με την πραγματική αγορά εργασίας. Όπως είναι προφανές, υπό τις διαμορφούμενες συνθήκες ουδείς από τα επαγγελματικά στελέχη θα συμμετάσχει ξανά στα ΠΜΣ, εφόσον δεν θα υπάρχει η πρόβλεψη κάποιας αποζημίωσης, στερώντας τη δυνατότητα από τους φοιτητές να επεκτείνουν τις γνώσεις και την εμπειρία τους από τον πραγματικό επαγγελματικό χώρο. Η εξέλιξη αυτή όπως την προτείνει το Νομοσχέδιο προφανώς θα πλήξει ανεπανόρθωτα το επίπεδο και την ανταγωνιστικότητά των ΠΜΣ, εφόσον δεν θα μπορέσουν να προσελκύσουν υψηλού επιπέδου εισηγητές. Άμεσο αποτέλεσμα είτε η εξαγωγή φοιτητών στο εξωτερικό με τα αντίστοιχα (οικονομικά και όχι μόνο) προβλήματα ή η στροφή τους σε ιδιωτικά ή κυπριακά Ιδρύματα. Να τονισθεί δε ότι, όπως και στο εξωτερικό, πολλά από τα ΠΜΣ που λειτουργούν σήμερα στα ΑΕΙ της χώρας παρέχουν εξειδίκευση και επαγγελματικά προσόντα και για το λόγο αυτό είναι ιδιαίτερα επιτυχημένα και με μεγάλη ζήτηση. Κανείς άλλωστε δεν καταβάλει οικονομικό αντίτιμο εάν δεν προσδοκά και τελικά αν δεν αποκτά οικονομικό όφελος!
    Ε. Επιπλέον, η καταβολή λογικών διδάκτρων απαλλάσσει φοιτητές και καθηγητές από κάθε άλλου είδους συναλλαγή, απομακρύνοντας ανεπιστρεπτί τον κίνδυνο επαναφοράς συνθηκών «καθηγητικής έδρας» και «βοηθών». Αντιθέτως, η οικονομική βιωσιμότητα των ΠΜΣ επιτρέπει τη διεξαγωγή υψηλής στάθμης προγράμματα, με εργαστηριακό και λοιπό εξοπλισμό και με δυνατότητες συμμετοχής στα ακαδημαϊκά δρώμενα (συνέδρια, δημοσιεύσεις, ενημερωτικές εκδρομές κ.α.) της διεθνούς κοινότητας. Ευχής έργο θα ήταν η αξιοπρεπής χρηματοδότηση των ΠΜΣ από την Πολιτεία. Δεδομένης όμως της οικονομικής στενότητας και της αδυναμίας της Πολιτείας να υποστηρίξει στοιχειωδώς ακόμα και τις Προπτυχιακές Σπουδές, δεν υφίσταται προς το παρόν άλλη λύση για το οικονομικό αδιέξοδο.
    ΣΤ. Στα πλαίσια αυτά, λογικού ύψους δίδακτρα (π.χ. 3-4 χιλιάδες ετησίως ή 250-300 ευρώ μηνιαίως) δίνουν ευκαιρία σε πολλούς νέους να παρακολουθήσουν ΠΜΣ και να αναβαθμίσουν τις γνώσεις τους και την ανταγωνιστικότητά τους στην αγορά εργασίας. Από την πλευρά της η Πολιτεία θα πρέπει να μεριμνήσει (όπως γίνεται και στο σύνολο των Ευρωπαϊκών χωρών) μέσω άτοκων μακροπρόθεσμων φοιτητικών δανείων να στηρίξει τους εν λόγω φοιτητές. Άλλωστε η παρακολούθηση ενός αξιόλογου ΠΜΣ αποτελεί επένδυση υψηλής απόδοσης και όχι υποχρέωση.
    Ζ. Τέλος σε μια περίοδο οικονομικής στενότητας της Πολιτείας (την τελευταία πενταετία μειώθηκε η δημόσια χρηματοδότηση των ΑΕΙ στο ΕΝΑ ΤΡΙΤΟ του ήδη πενιχρού επιπέδου του 2010!!! ), οι κρατήσεις 25% υπέρ του Ιδρύματος και 10+10% υπέρ του ΕΛΚΕ των ΑΕΙ είναι η βασικότερη πηγή χρηματοδότησης αρκετών ΑΕΙ της χώρας μας. Δηλαδή το 45% των καταβαλλόμενων διδάκτρων αντικαθιστά την έλλειψη χρηματοδότησης των ΑΕΙ από την Πολιτεία!
    Η. Συνεπώς, η πρόταση για δήθεν δωρεάν παροχή μεταπτυχιακών σπουδών είναι εντελώς λανθασμένη και κινείται σε μια ανερμάτιστη στρατηγική πολιτικού εντυπωσιασμού για δήθεν φιλολαϊκά μέτρα. Στην πραγματικότητα με την πρόταση του νομοσχεδίου τα υψηλού επιπέδου μεταπτυχιακά θα πάψουν να υλοποιούνται, εφόσον χωρίς μια αξιοπρεπή αμοιβή θα εγκαταλειφθεί η διδασκαλία σε αυτά από το υψηλής στάθμης ακαδημαϊκό ή/και επαγγελματικό προσωπικό. Άμεσο αποτέλεσμα να κλείσουν πετυχημένα ΠΜΣ με σκόπιμη(;) απόφαση της πολιτικής ηγεσίας. Τελικό αποτέλεσμα είτε η εξαγωγή φοιτητών στο εξωτερικό με τα αντίστοιχα προβλήματα ή η στροφή τους σε ιδιωτικά ή κυπριακά Ιδρύματα.
    Αντιθέτως, εφόσον η Πολιτεία επιθυμεί να στηρίξει τα ΠΜΣ και για τους χαμηλού εισοδήματος πολίτες της χώρας μας τα βήματα είναι απλά και συγκεκριμένα:
    Η1: Να απαλλαγούν τα ΠΜΣ από τις εκ προοιμίου κρατήσεις ύψους 35% υπέρ ΑΕΙ και ΕΛΚΕ. Αμέσως το κόστος των διδάκτρων μπορεί να μειωθεί στα 2/3!
    Η2. Να θεωρηθούν οι αμοιβές των διδασκόντων στα ΠΜΣ ως ερευνητικό έργο (ανάλογο του επιδόματος βιβλιοθήκης των ΔΕΠ/ΕΠ) και συνεπώς να είναι αφορολόγητο! Αμέσως το κόστος των διδάκτρων μπορεί να μειωθεί στο 30%!
    Η3: Να δοθεί από την Πολιτεία (και να καταβληθεί για χρηματοδότηση των ΠΜΣ) ένας ικανός αριθμός υποτροφιών (χωρίς αποκλεισμούς ΑΕΙ και υποκειμενική πριμοδότηση ειδικοτήτων) για τους οικονομικά ασθενέστερους και άριστους υποψήφιους μεταπτυχιακούς φοιτητές, ενώ για τους υπόλοιπους να θεσμοθετήσει τη χορήγηση άτοκων φοιτητικών δανείων πενταετούς ή δεκαετούς διάρκειας με έναρξη εξόφλησης μετά την ολοκλήρωση του ΠΜΣ.
    Στο σημείο αυτό είναι σκόπιμη μια σύντομη οικονομική ανάλυση αναφορικά με την τελική διάθεση των καταβαλλομένων διδάκτρων. Ας υποθέσουμε για παράδειγμα ότι καταβάλλονται από έναν φοιτητή 1000 ευρώ. Αμέσως τα 350 ευρώ καταλήγουν στον προϋπολογισμό του ΑΕΙ (διαχειρίζονται από τον Πρύτανη/Πρόεδρο και από τον Πρόεδρο του ΕΛΚΕ!!!). Για λόγους απλότητας ας υποθέσουμε ότι τα υπόλοιπα 650 ευρώ διατίθενται ως αμοιβές των διδασκόντων μελών ΔΕΠ/ΕΠ. Επί των 650 ευρώ υπάρχουν ΝΕΕΣ κρατήσεις περίπου 10% υπέρ του ΕΛΚΕ των ΑΕΙ! Συνεπώς στους διδάσκοντες διατίθενται (ονομαστικά καθώς σε κάθε αμοιβή γίνεται παρακράτηση 20% για την εφορία) περίπου 600 ευρώ. Τα χρήματα αυτά φορολογούνται επί του παρόντος με ποσοστό 32-42% και μετά από πρόσθεση της εισφοράς αλληλεγγύης το συνολικό ποσοστό που καταλήγει στα ταμεία του κράτους κυμαίνεται από 35% έως 50%!
    Ανακεφαλαιώνοντας, τα απλά μαθηματικά μας λένε ότι: από τα 1000 ευρώ που καταβάλει ο κάθε φοιτητής τα 400 ευρώ χρησιμοποιούνται για τη χρηματοδότηση των Ιδρυμάτων (απουσία κρατικής χρηματοδότησης) τα περίπου 300 ευρώ καταλήγουν στο κράτος μέσω της εφορίας και μόνο τα 300 ευρώ για την υποστήριξη των δραστηριοτήτων εκπαίδευσης των ΠΜΣ!!! Εφόσον πράγματι η Πολιτεία επιθυμεί τη διευκόλυνση των πολιτών στην πρόσβαση των ΠΜΣ, μπορεί όντως να μειώσει τα όποια τέλη εγγραφής στο επίπεδο του 30% των σημερινών αρκεί να μηδενίσει τις επιμέρους κρατήσεις υπέρ των ΑΕΙ-ΕΛΚΕ (φυσικά θα πρέπει να καταβάλει χρήματα από τον κρατικό προϋπολογισμό για την ισοδύναμη κάλυψη των χρηματικών αναγκών των Ιδρυμάτων) αφετέρου να αποποιηθεί η ίδια των σχετικών φορολογικών εσόδων, χαρακτηρίζοντας νομοθετικά τις αμοιβές των διδασκόντων ως αφορολόγητες!
    Βάσει των παραπάνω, είναι προφανές ότι η πρόταση Νόμου:
    1) Οδηγεί σε απαξίωση το μεγαλύτερο αριθμό των υφιστάμενων υψηλού επιπέδου ανταγωνιστικών Προγραμμάτων Μεταπτυχιακών Σπουδών, που έχουν διαμορφωθεί μετά από επί σειρά ετών προσπάθεια και συσσωρευμένη εμπειρία και στερεί από τους έλληνες φοιτητές τη δυνατότητα να παρακολουθήσουν στη χώρα τους εξειδικευμένα και υψηλού επιπέδου μεταπτυχιακά.
    2) Οδηγεί στο εξωτερικό και εκτός δημόσιων ελληνικών ΑΕΙ μεγάλο αριθμό φοιτητών θέτοντας τελικά σε αμφισβήτηση τις προθέσεις της κυβέρνησης για τη δωρεάν παρακολούθηση μεταπτυχιακών σπουδών.
    3) Στερεί σημαντικού ύψους χρηματοδότηση των ΑΕΙ της χώρας.
    4) Στερεί φορολογικά έσοδα από τον κρατικό προϋπολογισμό.
    Επιπλέον, όπως και στα Ειδικά Σχόλια επί της πρότασης νόμου που ακολουθούν (με ξεχωριστό κείμενο) αποδεικνύεται, είναι προφανές, και από την ιδιαίτερα πολύπλοκη γραφειοκρατική διαδικασία που προτείνεται για τη λήψη λειτουργικών αποφάσεων, ότι επιχειρείται η θεσμοθέτηση σειράς ανυπέρβλητων εμποδίων για την επιβίωσή των ΠΜΣ, καθώς για παράδειγμα απαιτείται η πλειοψηφία των δύο τρίτων (2/3) των μελών των εμπλεκόμενων συλλογικών οργάνων για λήψη αποφάσεων, τη στιγμή που η εκλογή των Πρυτανικών αρχών απαιτεί απλή πλειοψηφία των συμμετεχόντων στην εκλογική διαδικασία!!!
    Με κάθε ειλικρίνεια
    Δρ Ι.Κ. Καλδέλλης
    Καθηγητής ΑΕΙ Πειραιά ΤΤ
    Δρ Αιμιλία Μ. Κονδύλη
    Καθηγήτρια ΑΕΙ Πειραιά ΤΤ

  • 10 Οκτωβρίου 2016, 10:54 | Συντονιστική Επιτροπή Μεταπτυχιακών Σπουδών Τμήματος Φιλολογίας

    § 1: Προτείνουμε το ύψος του τέλους εγγραφής να εξαρτάται από το κόστος του ΠΜΣ και να καθορίζεται από το Πανεπιστήμιο ανάλογα με τη διαθέσιμη από τις α έως δ πηγές χρηματοδότηση. Επίσης, θεωρούμε ότι χρειάζεται να προβλεφθεί για ορισμένο αριθμό άπορων φοιτητών η δυνατότητα απαλλαγής τους από το τέλος εγγραφής ή ειδικής οικονομικής ενίσχυσής τους.

    § 6: Προτείνουμε να αυξηθεί το ποσοστό των ανταποδοτικών υποτροφιών και να θεσπιστούν συγκεκριμένα κριτήρια για αυτές.

    §7: Εφόσον το ΠΜΣ είναι μονοτμηματικό, χρηματοδοτούμενο από το Πανεπιστήμιο, η σύνταξη και η εκτέλεση του προϋπολογισμού του καθώς και ο ετήσιος απολογισμός του πρέπει να αποτελεί υποχρέωση του Προέδρου του Τμήματος και όχι του Διευθυντή του ΠΜΣ. Το περιεχόμενο της §7 όπως έχει στο υπό διαβούλευση σχέδιο νόμου αφορά (και πρέπει να αφορά) σε αυτοχρηματοδοτούμενα ΠΜΣ.

    § 9: Προτείνουμε να διαγραφεί η φράση “πυκνών συναντήσεων” και να διευκρινιστούν τα παρακάτω ζητήματα:
    α) το θερινό πρόγραμμα θα είναι αυτόνομο ή θα συνεχίζει κατά κάποιο τρόπο τη διδασκαλία των μαθημάτων του ΠΜΣ των προηγούμενων εξαμήνων;
    β) θα μπορούν να συμμετέχουν στα θερινά προγράμματα και φοιτητές εκτός του ΠΜΣ;
    γ) βαθμολογία και πιστωτικές μονάδες: αν οριστεί βαθμολογία και πιστωτικές μονάδες (ECTS) για ένα “προαιρετικό” πρόγραμμα, θα τεθεί σε αμφισβήτηση η έννοια του “προαιρετικού”. Το προαιρετικό δεν θα πρέπει, κατά τη γνώμη μας, να συνδέεται με τη βαθμολογία.
    Προκειμένου να αρθούν αυτές οι ασάφειες, προτείνουμε τη δημιουργία θερινών σχολείων με δίδακτρα στο πλαίσιο των ΠΜΣ, τα οποία θα απευθύνονται τόσο σε Έλληνες όσο και σε αλλοδαπούς φοιτητές και τα οποία θα χορηγούν βεβαιώσεις παρακολούθησης.

  • 10 Οκτωβρίου 2016, 06:06 | ΒΕΝΤΖΑΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ

    Τι 3 Χ βασικοί μισθοι, τι 5 Χ βασικοί μισθοί.
    Η ελληνική οικογένεια στενάζει, αλλά το κόστος των ΠΜΣ είναι κόστος.

    Ας δοθεί ένα προτυπο κόστος να ΜΗΝ αυτοεξαπατώμεθα και αλληλοενημερωνόμαστε λανθασμένα, έως ψευδώς.

    Και να μην πιέζουν Διοικήσεις ΑΕΙ και ΕΛΚΕ για τεράστιες κρατήσεις + πρόσθετα έξοδα (π.χ. γραμματειακή υποστήριξη). Και να τις προσλαμβάναμε κι εμείς κάτι γίνεται, αλλος προσλαμβανει, αλλος πληρωνει, αλλος χρησιμοποιεί, αλλος υφίσταται … )

  • 9 Οκτωβρίου 2016, 21:22 | Γιώργος Κλεφτάρας, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας

    Με αυτό το Νομοσχέδιο ορθά το Υπουργείο προσπαθεί να βάλει μια τάξη στο χώρο των Προγραμμάτων Μεταπτυχιακών Σπουδών (ΠΜΣ), όπου σε αρκετές περιπτώσεις έχουν παρατηρηθεί στρεβλώσεις.
    Όμως στην προσπάθειά αυτή πολύ φοβάμαι ότι μαζί με τα «ξερά καίγονται και τα χλωρά». Συγκεκριμένα αναφέρομαι σε όσα μεταπτυχιακά αποδεδειγμένα κάνουν πολύ καλή δουλειά και έχουν αξιολογηθεί πολύ θετικά τόσο σε εθνικό όσο και σε διεθνές επίπεδο.
    Κατ’ αρχήν είναι σημαντικό να διαχωρίσουμε τα ΠΜΣ σε γενικά/θεωρητικά και σε εξειδικευμένα/εφαρμοσμένα. Τα εξειδικευμένα/εφαρμοσμένα ΠΜΣ έχουν συνήθως διετή ή και μεγαλύτερη διάρκεια και είναι πολύ πιο απαιτητικά σε μαθήματα (θεωρητικά και εργαστηριακά), σεμινάρια, πρακτική άσκηση, βιωματικές ασκήσεις, προσωπική ανάπτυξη, εποπτεία και διπλωματική ερευνητική εργασία. Επίσης θα πρέπει να γίνει διαφοροποίηση και μεταξύ των εξειδικευμένων/εφαρμοσμένων ΠΜΣ ως προς το αν είναι στο χώρο των θετικών/τεχνολογικών επιστημών ή στο χώρο των ανθρωπιστικών/κοινωνικών επιστημών. Ο διαχωρισμός αυτός είναι σημαντικός για να κατανοηθεί τόσο το κόστος λειτουργίας τους όσο και που κατευθύνεται το μεγαλύτερο μέρος των εξόδων τους (αναλώσιμα, εργαστηριακά υλικά/εργαλεία ή αμοιβές διδασκόντων, εκπαιδευτών και εποπτών).
    Στα εξειδικευμένα/εφαρμοσμένα μεταπτυχιακά στο χώρο των ανθρωπιστικών/κοινωνικών επιστημών, εκτός από τα μέλη ΔΕΠ που διδάσκουν τα θεωρητικά συνήθως μαθήματα, είναι απαραίτητο, για να διασφαλιστεί η εξειδίκευση, να συμμετέχουν στην εκπαίδευση και εξειδικευμένοι επαγγελματίες, μάχιμοι στο χώρο της αγοράς εργασίας, οι οποίοι διδάσκουν τα εργαστηριακού/πρακτικού χαρακτήρα κυρίως σεμινάρια και αναλαμβάνουν την προσωπική ανάπτυξη, την πρακτική άσκηση και την εποπτεία των φοιτητών. Πρέπει να γίνει κατανοητό ότι στην περίπτωση των εξειδικευμένων/εφαρμοσμένων ΠΜΣ:
    1. Το κόστος λειτουργίας τους είναι πολύ πιο υψηλό σε σχέση με τα γενικά/θεωρητικά ΠΜΣ, σύμφωνα πάντα με τις απαιτήσεις της εξειδίκευσης που δίνουν και την απαιτούμενη διάρκειά τους.
    2. Αν ανήκουν στο χώρο των ανθρωπιστικών/κοινωνικών επιστημών, το μεγαλύτερο μέρος των εξόδων τους κατευθύνεται σε αμοιβές εξειδικευμένων εποπτών, διδασκόντων και επαγγελματιών από το χώρο της αγοράς εργασίας, με δεδομένο ότι συχνά απαιτείται εξατομικευμένη προσωπική εκπαίδευση ξεχωριστά για τον κάθε φοιτητή.
    3. Αν ανήκουν στο χώρο των θετικών/τεχνολογικών επιστημών σημαντικό μέρος των εξόδων τους κατευθύνεται σε αναλώσιμα, λογισμικά και εργαστηριακά υλικά και εργαλεία (για το θέμα αυτό μπορούν να μιλήσουν ασφαλέστερα συνάδελφοι του συγκεκριμένου χώρου).
    Για να μην γενικολογώ θα αναφερθώ συγκεκριμένα στο μεταπτυχιακό του Τμήματός μου (Παιδαγωγικό Τμήμα Ειδικής Αγωγής, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας) το οποίο διευθύνω και έχει τον τίτλο: «Συμβουλευτική Ψυχολογία & Συμβουλευτική στην Ειδική Αγωγή, την Εκπαίδευση και την Υγεία». Πρόκειται για ένα εξειδικευμένο/εφαρμοσμένο ΠΜΣ στο χώρο των ανθρωπιστικών/κοινωνικών επιστημών που δίνει εξειδίκευση στους αποφοίτους και επαγγελματικά δικαιώματα, εφόσον ανεξάρτητα από τις βασικές σπουδές τους οι απόφοιτοι μπορούν να εργαστούν ως «Σύμβουλοι Ψυχικής Υγείας». Το συγκεκριμένο ΠΜΣ είναι το μοναδικό εντατικό μεταπτυχιακό στην Ελλάδα, επίσημα αναγνωρισμένο από το Υπουργείο Παιδείας ως εντατικό, διάρκειας 4 εξαμήνων και 2 θερινών περιόδων, στο οποίο αντιστοιχούν 150 πιστωτικές μονάδες ECTS, δηλαδή ενώ έχει διάρκειά 2 ετών, δίνει πιστωτικές μονάδες ECTS που αναλογούν σε 2,5 έτη.
    Εκτός από την εξαιρετική εξωτερική αξιολόγηση που είχε το ΠΜΣ στην πρόσφατη εξωτερική αξιολόγηση του Τμήματος, έχει επιπρόσθετα αναγνωρισθεί/πιστοποιηθεί και από:
    • Το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο
    • Την Ελληνική Εταιρεία Συμβουλευτικής
    • European Association for Counselling
    Οι παραπάνω αναγνωρίσεις/πιστοποιήσεις, που οδήγησαν και στα επαγγελματικά δικαιώματα των αποφοίτων, έγιναν μετά από αξιολόγηση του προγράμματος σπουδών, που σύμφωνα με τα διεθνή στάνταρντ, περιλαμβάνει εκπαίδευση σε πέντε επίπεδα:
    • Βιωματικό επίπεδο: 40 ώρες (1 έτος: 1 ώρα/εβδομάδα) «Ατομικής Συμβουλευτικής» προσωπικά για τον κάθε φοιτητή και 60 ώρες (1 έτος: 1,5 ώρες/εβδομάδα) «Ομαδικής Συμβουλευτικής».
    • Θεωρητικό επίπεδο: 10 θεωρητικά μαθήματα Συμβουλευτικής.
    • Εργαστηριακό επίπεδο: 3 εργαστηριακά μαθήματα «Τεχνικών Συμβουλευτικής Παρέμβασης» και 20 εντατικά εξειδικευμένα σεμινάρια Συμβουλευτικής εφαρμοσμένου/εργαστηριακού χαρακτήρα μεγάλης διάρκειας.
    • Ερευνητικό επίπεδο: 2 μαθήματα στις «Ποσοτικές και Ποιοτικές Μεθόδους Έρευνας» και «Διπλωματική Εργασία».
    • Πρακτικό επίπεδο: 1220 ώρες «Πρακτικής Άσκησης» με 120 ώρες «Ατομικής και Ομαδικής Εποπτείας».
    Εκτός δηλαδή από τα 15 μαθήματα (θεωρητικά, εργαστηριακά, ερευνητικά) και τη διπλωματική εργασία, ο κάθε φοιτητής απαιτείται να κάνει:
    1. 100 ώρες ατομικής και ομαδικής συμβουλευτικής/ψυχοθεραπείας με εξειδικευμένο επαγγελματία ψυχολόγο/σύμβουλο για να μπορέσει ο ίδιος να δουλέψει δικά του ψυχολογικά θέματα πριν μπορέσει ο ίδιος να βοηθήσει κάποιον άλλο επαγγελματικά ως «Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας». Σύνολο ωρών: 30 φοιτητές Χ 100 ώρες = 3000 ώρες.
    2. 120 ώρες ατομικής και ομαδικής εποπτείας για την πρακτική του άσκηση με εξειδικευμένο επαγγελματία ψυχολόγο/σύμβουλο, όπου συζητά μαζί του τα περιστατικά που έχει και παίρνει οδηγίες και κατευθύνσεις για το πως να τα χειριστεί στην επόμενη συνεδρία. Σύνολο ωρών: 30 φοιτητές Χ 120 ώρες = 3600 ώρες.
    3. 20 εντατικά εξειδικευμένα σεμινάρια Συμβουλευτικής εφαρμοσμένου/ εργαστηριακού χαρακτήρα, συνολικής διάρκειας 480 ωρών, που γίνονται από εξειδικευμένους επαγγελματίες συμβούλους.
    Συνεπώς, θα πρέπει να υπάρξουν αμοιβές/αποζημιώσεις και για το σύνολο των 7080 ωρών (3000 + 3600 + 480) που γίνονται από εξειδικευμένους επαγγελματίες συμβούλους στο χώρο της αγοράς εργασίας.
    Με βάση τα παραπάνω και με δεδομένο ότι το ΠΜΣ δεν έχει και δεν μπορεί να έχει έσοδα από καμία άλλη πηγή, λόγω των οικονομικών συνθηκών στη χώρα, γίνεται σαφές ότι με κανένα τρόπο δεν μπορεί να καλύψει το κόστος της προσφερόμενης εκπαίδευσης με τέλος εγγραφής φοιτητών της τάξης των 1700 ευρώ. Συνεπώς θα πρέπει να επιχορηγηθεί σημαντικά από το Υπουργείο Παιδείας ή διαφορετικά ένα πραγματικά πολύ επιτυχημένο μεταπτυχιακό θα αναγκαστεί να διακόψει τη λειτουργία του, με αποτέλεσμα οι φοιτητές που θα θελήσουν να εξειδικευτούν στον συγκεκριμένο τομέα να αναγκαστούν να αναζητήσουν αντίστοιχο ΠΜΣ στο εξωτερικό (Ευρώπη, Αμερική). Το γεγονός αυτό βάλει κυρίως ενάντια στις πιο αδύναμες οικονομικά ομάδες, καθώς τα δίδακτρα των αντίστοιχων ΠΜΣ στο εξωτερικό είναι τριπλάσια ή και τετραπλάσια.
    Όπως φαίνεται, από τα όσα έχουν ειπωθεί μέχρι στιγμής, τα εξειδικευμένα/εφαρμοσμένα ΠΜΣ, εκτός από τους εξειδικευμένους επαγγελματίες στο χώρο εργασίας, χρειάζονται για να λειτουργήσουν και απόλυτα εξειδικευμένα μέλη ΔΕΠ στη συγκεκριμένη ειδίκευση που δίνει το ΠΜΣ, τα οποία, όμως, ποτέ δεν μπορούν να υπάρξουν σε ένα μόνο Τμήμα. Η στελέχωση των πανεπιστημιακών Τμημάτων έχει γίνει με βάση το προπτυχιακό τους πρόγραμμα που είναι γενικό και όπου γίνονται μαθήματα, από όλες τις ειδικότητες της συγκεκριμένης επιστήμης, ώστε οι προπτυχιακοί φοιτητές να αποκτήσουν μια σφαιρική γνώση της επιστήμης τους, γεγονός ιδιαίτερα έντονο σε Τμήματα με διεπιστημονικό χαρακτήρα, όπως τα Παιδαγωγικά Τμήματα. Για τη διασφάλιση της ποιότητας της παρεχόμενης εκπαίδευσης στα εξειδικευμένα ΠΜΣ θα πρέπει να κληθούν να διδάξουν και μέλη ΔΕΠ άλλων Τμημάτων και Πανεπιστημίων που έχουν τη συγκεκριμένη εξειδίκευση. Συνεπώς θεωρώ απαγορευτικό, για την ποιότητα των εξειδικευμένων ΠΜΣ, το 75% των διδασκόντων να προέρχεται από το Τμήμα που τα διοργανώνει. Επιπρόσθετα, για λόγους που δεν κατανοώ, μοιάζει τιμωρητικό για τα μονοτμηματικά ΠΜΣ. Θεωρώ πολύ λειτουργικότερο αν ένα ποσοστό της τάξης του 40-50% των μαθημάτων γινόταν μόνο από διδάσκοντες του Τμήματος.
    Ένα άλλο σημαντικό θέμα, που αφορά τα εξειδικευμένα/εφαρμοσμένα ΠΜΣ, είναι ότι απευθύνονται κυρίως σε εργαζόμενους επαγγελματίες που δεν μπορούν να παρακολουθήσουν μαθήματα μέσα στη βδομάδα, γεγονός που αφορά ακόμη περισσότερο τα ΠΜΣ των περιφερειακών Πανεπιστημίων, που αντλούν το μεγαλύτερο μέρος των φοιτητών τους από τις μεγάλες πόλεις (Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Πάτρα …). Οι φοιτητές αυτοί μπορούν να τα παρακολουθήσουν μόνο μετακινούμενοι τα Σαββατοκύριακα. Για το λόγο αυτό, η πλειοψηφία των εξειδικευμένων ΠΜΣ στα περιφερειακά Πανεπιστήμια, τουλάχιστον, γίνονται Παρασκευές βράδυ και Σαββατοκύριακα. Είναι αυτονόητο, νομίζω, ότι είναι δύσκολο να βρεθούν μέλη ΔΕΠ, που σε βάρος της προσωπικής και οικογενειακής τους ζωής, θα διδάξουν Σαββατοκύριακα (επίσημες αργίες) χωρίς ουσιαστική αμοιβή/αποζημίωση, εφόσον βέβαια πρόκειται για εργασία που υπερβαίνει τις κατά νόμο υποχρεώσεις τους.
    Τέλος, υπάρχει μια γενικότερη αντίφαση στον τρόπο που αντιμετωπίζονται τα δίδακτρα (τέλος εγγραφής) στο νομοσχέδιο. Προβλέπεται μείωση των διδάκτρων που δεν μπορούν πλέον να ξεπερνούν το τριπλάσιο του κατώτατου ακαθάριστου μηνιαίου μισθού και αυτό για όλα τα ΠΜΣ ανεξαρτήτως, χωρίς να υπάρχει καμία απολύτως αναφορά στην ποιότητά τους και στο ελάχιστο κόστος λειτουργίας τους. Ενώ λοιπόν από τη μία μεριά γίνεται προσπάθεια να μειωθούν τα δίδακτρα και προβλέπεται τέλος εγγραφής, όταν δεν υπάρχει δυνατότητα άλλης χρηματοδότησης, από την άλλη μεριά αυξάνονται οι κρατήσεις από τα έσοδα των ΠΜΣ που πλέον θα πρέπει να λειτουργούν με το 50% των εσόδων τους αντί για το 65-75% που ισχύει τώρα. Αυτό με το ισχύον νομικό πλαίσιο θα σήμαινε αύξηση των διδάκτρων κατά 15-25% για να μπορέσουν να λειτουργήσουν. Μειώνουμε δηλαδή τα δίδακτρα κάτω από το αναγκαίο όριο λειτουργίας των ΠΜΣ και ταυτόχρονα μειώνουμε και το ποσοστό που μπορούν να χρησιμοποιήσουν από αυτά τα δίδακτρα. Μοιάζει αυτοκτονικό, σαν απώτερος στόχος μας να είναι το κλείσιμό τους.
    Προς την ίδια κατεύθυνση είναι και η αντιμετώπιση των υποτροφιών από το νομοσχέδιο. Αυξάνονται οι υποτροφίες στο 25% των εσόδων, χωρίς να υπάρχει καμία μέριμνα για το πως θα λειτουργήσουν τα ΠΜΣ. Σε ένα σωστά κοστολογημένο αυτοχρηματοδοτούμενο ΠΜΣ το ελάχιστο κόστος λειτουργίας του, από το οποίο εξαρτάται το ύψος των διδάκτρων των φοιτητών, είναι απόλυτα συγκεκριμένο. Πως είναι δυνατόν σε ΠΜΣ που δεν έχουν άλλα έσοδα, να μειώνουμε τα ελάχιστα δίδακτρα που απαιτούνται για τη λειτουργία τους, και ταυτόχρονα να αυξάνουμε τις υποτροφίες που θα πρέπει να χορηγούν. Απλά η εξίσωση δεν βγαίνει. Αύξηση των υποτροφιών σημαίνει αύξηση των διδάκτρων ή αύξηση των εσόδων των ΠΜΣ από άλλες πηγές, που όμως αυτή τη στιγμή δεν υπάρχουν.
    Συμπερασματικά, θεωρώ ότι η προσπάθεια του Υπουργείου να βάλει μία τάξη στο τοπίο των μεταπτυχιακών προγραμμάτων στη χώρα μας, είναι προς τη σωστή κατεύθυνση, αλλά αυτό θα πρέπει να γίνει με μεγάλη προσοχή, γιατί ελλοχεύει σοβαρά ο κίνδυνος να αναγκαστούν σε διακοπή λειτουργίας πολύ σοβαρά και καταξιωμένα ΠΜΣ. Για τις όποιες ενέργειες θα πρέπει να ληφθούν υπόψη:
    1. Το είδος του ΠΜΣ: Γενικό/θεωρητικό ή εξειδικευμένο/εφαρμοσμένο.
    2. Η επιστήμη που θεραπεύει το ΠΜΣ: Ανθρωπιστικές/κοινωνικές επιστήμες ή θετικές/τεχνολογικές επιστήμες.
    3. Η διάρκεια των σπουδών του ΠΜΣ.
    4. Το αν πρόκειται για απλό ή εντατικό ΠΜΣ.
    5. Η ποιότητα της προσφερόμενης εκπαίδευσης από το ΠΜΣ: Αριθμός και διάρκεια θεωρητικών και εργαστηριακών μαθημάτων, ώρες πρακτικής άσκησης, ώρες εποπτείας πρακτικής άσκησης, ώρες προσωπικής ανάπτυξης, αριθμός και είδος εργαστηρίων, ύπαρξη ή μη διπλωματικής εργασίας.
    Με βάση τα παραπάνω οι προτάσεις μου είναι:
    • Σοβαρή αξιολόγηση της ποιότητας των ΠΜΣ και της προσφερόμενης εκπαίδευσης, στη βάση των προαναφερθέντων στοιχείων, από ειδικές επιτροπές του Υπουργείου Παιδείας ή από άλλες ανεξάρτητες αρχές, αποτελούμενες από επιστήμονες διαφόρων ειδικοτήτων και επιστημών, ώστε να μπορούν να κατανοήσουν τις επιστημονικές ιδιαιτερότητες του κάθε ΠΜΣ.
    • Προσεκτική και αυστηρή κοστολόγηση της παρεχόμενης εκπαίδευσης των ΠΜΣ, από ειδικές επιτροπές, που θα δημιουργηθούν ειδικά για αυτό το σκοπό, είτε από τα Πανεπιστήμια, είτε από το Υπουργείο Παιδείας, είτε από άλλη ανεξάρτητη αρχή, ώστε να διασφαλίζεται ότι δεν υπάρχουν εκτροπές και υπερκοστολογήσεις. Στη βάση αυτής της κοστολόγησης, αλλά και των άλλων πηγών χρηματοδότησης που διαθέτει ένα ΠΜΣ να γίνεται ο υπολογισμός των διδάκτρων (τέλους εγγραφής) για τους φοιτητές, αν αυτό χρειάζεται.
    • Μείωση των διδάκτρων (τέλους εγγραφής) σε ορισμένους φοιτητές στη βάση κοινωνικοοικονομικών κριτηρίων με αντίστοιχη ισόποση κρατική επιχορήγηση των ΠΜΣ ή εναλλακτικά πρόβλεψη υποτροφιών ή οικονομικής ενίσχυσης για αυτούς τους φοιτητές από το Υπουργείο Παιδείας.

    Με εκτίμηση
    Γιώργος Κλεφτάρας
    Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας

  • 9 Οκτωβρίου 2016, 15:24 | EK

    1. Η επιστροφή στην προκήρυξη ΠΜΣ με δίδακτρα μετά από έγκριση του/της Υπουργού, αναπόφευκτα θα επαναφέρει παλιούς κομματικούς μηχανισμούς έγκρισης προγραμμάτων.
    2. Με το προτεινόμενο πλαίσιο, ο αριθμός των ΠΜΣ θα μειωθεί δραστικά με αποτέλεσμα τη δραστική μείωση των εσόδων για το κράτος. Σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιεύτηκαν στο ESOS.gr τα έσοδα ανέρχονται σε 22 εκ. Ευρώ το χρόνο.
    3. Ο εξορθολογισμός των διδάκτρων είναι απαραίτητος και χρειάζεται. Πρέπει να γίνει όμως στη βάση τεκμηριωμένων προτάσεων, αξιολόγησης μέσω της ΑΔΙΠ, έλεγχο βιωσιμότητας και με σεβασμό στην αυτοτέλεια των ανωτάτων ιδρυμάτων. Για παράδειγμα, θα μπορούσαν τα μεταπτυχιακά προγράμματα στην ελληνική γλώσσα να έχουν ένα μικρό τέλος εγγραφής, το οποίο θα πρέπει να ρυθμίζεται με βάση την ετήσια επιχορήγηση του ιδρύματος / τμήματος από το κράτος και σε συνδυασμό με τον προϋπολογισμό του προγράμματος.
    4. Άρθρο 3: Ο όρος «Για διδασκαλία σε μόνο ένα ΠΜΣ δεν νοείται κανενός είδους αμοιβή» νομίζω ότι δεν είναι δίκαιος και εμφανίζει πολλά πρακτικά προβλήματα. Αναλυτικότερα, θα ήταν προτιμότερο να αναφέρεται οτι «Αμοιβή για μέλη ΔΕΠ / ΕΠ προβλέπεται μόνο όταν συμπληρώνεται το ελάχιστο σύνολο των εβδομαδιαίων ωρών διδασκαλίας «. Δεύτερον, αυτός ο όρος αποκλείει τη αμοιβή μελών ΔΕΠ της αλλοδαπής ή μη πανεπιστημιακών, οι οποίοι ενδεχομένως να κληθούν να διδάξουν. Τέλος, ο νομοθέτης θα πρέπει να σκεφτεί για ποιο λόγο ένας καθηγητής με πλήρες εβδομαδιαίο ωράριο, θα διδάξει το Σάββατο ή την Κυριακή.
    5. Δυστυχώς δεν υπάρχει πρόβλεψη για την δημιουργία ΠΜΣ τα οποία απευθύνονται σε αλλοδαπούς ή ξενόγλωσσους. Γιατί να μην υπάρχει τέτοια δυνατότητα η οποία θα είναι θετική για την οικονομία; Για ποιο λόγο γειτονικές χώρες προσφέρουν ένα σωρό προγράμματα με ολοένα μεγαλύτερη συμμετοχή της εκπαίδευσης στο ΑΕΠ της χώρας τους; Και μάλιστα με βασικούς αιμοδότες Έλληνες φοιτητές; Επομένως, προτείνεται να ισχύουν διαφορετικές διατάξεις για μεταπτυχιακά προγράμματα τα οποία προσφέρονται σε ξένη γλώσσα και απευθύνονται σε ξενόγλωσσους. Τα προγράμματα αυτά θα πρέπει να τεκμηριώνουν ότι ενισχύουν το δημόσιο συμφέρον, όπως ακριβώς αναφέρεται στο προτεινόμενο νομοσχέδιο. Τα οικονομικά τους δεδομένα ας ελέγχονται από το υπουργείου ετήσια.
    6. Δεν είναι δυνατό στην διαδικασία καθορισμού της στρατηγικής του ιδρύματος ώς προς τα προγράμματα σπουδών οποιοδήποτε επιπέδου να συμμετέχουν οι φοιτητές / τριες. Ο ρόλος τους είναι σημαντικός ως προς τη πορεία υλοποίησης των προγραμμάτων και τη πανεπιστημιακή ζωή, γενικότερα. Όμως μέχρι εκεί. Μην γυρίσουμε χρόνια πίσω με συνεδριάσεις οργάνων τριτοκοσμικού χαρακτήρα και συνδιαλλαγές καθηγητών – κομμάτων – συλλόγων φοιτητών.

  • 9 Οκτωβρίου 2016, 11:44 | Μιχαήλ Ζουμπουλάκης, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας

    Άρθρο 4, παρ.1: αν τα τέλη εγγραφής «προορίζονται αποκλειστικά για την κάλυψη του κόστους λειτουργίας του ΠΜΣ», πως εξηγείται η κατανομή 50-25-25;;; Δηλαδή υποτροφίες και λειτουργικά του ΑΕΙ θα υπάρχουν μόνον αν έχουμε κρατική επιχορήγηση ή χορηγίες;
    Αρθρο 4, παρ.1: Πόθεν προκύπτει το τριπλάσιο του κατώτατου μισθού ως μέτρο σύγκρισης; Γιατί όχι το 2πλάσιο ή το 4πλάσιο; Του κατώτατου του ανειδίκευτου; Του άγαμου; Χωρίς προϋπηρεσία; Χωρίς σπουδές; Είναι ίδια τα έξοδα ενός ΠΜΣ στο Χημικό ή στο Βιολογικό και άλλα στο Πολιτικό ή το Οικονομικό. Όπως φυσικά άλλα τα έσοδα και οι ίδιοι πόροι στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη (και τα Γιάννενα) και άλλα στα νέα ΑΕΙ της περιφέρειας.
    Άρθρο 4, παρ.3: όχι αμοιβές αν διδάσκεις σε ένα μόνο ΠΜΣ; Πόσα μαθήματα; Και αν έχεις ήδη πλήρη καθήκοντα (6 ώρες) στο προπτυχιακό; Γιατί όχι;

  • 7 Οκτωβρίου 2016, 11:04 | Μάνος

    Ενας λόγος που δημιουργήθηκε το δικό μας ΠΜΣ ήταν για να στηρίξει νέους ερυνητές με Διδακτορικό που ελάμβαναν για διδασκαλία σε προπτυχιακό επίπεδο ως Πανεπιστημιακοί Υπότροφοι 5€/ώρα αλλά τουλάχιστον 40€/ώρα για διδασκαλία σε ΠΜΣ. Έτσι υπήρχε μια εξισσορόπηση και μπορούσαμε να κρατήσουμε τέτοιους επιστήμονες στο ΤΕΙ. Με το προτεινόμενο νομοσχέδιο, οι αμοιβές τους στο ΠΜΣ είτε θα πάνε σε επίπεδα των 10-15 €/ώρα είτε θα μηδενιστούν αφού δε θα μπορεί να συνεχιστεί το ΠΜΣ. Δυστυχώς το Τμήμα μας έχει μόνο υποχρεωτικά μαθήματα και οι συγκεκριμένοι Διδάκτορες δε μπόρεσαν να απορροφηθούν από τη Δράση για την οικονομική τους ενίσχυση που τρέχει από φέτος. Ίσως και για αυτό θα πρέπει να υπάρξει κάποια ρύθμιση ώστε να μπορούν να απορροφηθούν και Διδάκτορες με διδασκαλία και σε υποχρεωτικά μαθήματα.

    Επίσης, αφού στόχος του Υπουργείου είναι να περιορίσει τα δίδακτρα στα ΠΜΣ, θα πρέπει να περιορίσει και τα δίδακτρα σε Σεμινάρια για την Πιστοποίηση Προσόντων των πτυχιούχων όπως είναι τα Σεμινάρια Ενεργειακών Επιθεωρητών. Μου φαίνεται αδιανόητο να υποχρεώνεται ένας πτυχιούχος να πληρώνει δίδακτρα για σεμινάρια και μετά να του επιτρέπουν να δώσει εξετάσεις όταν αυτός έχει ήδη μελετήσει μόνος του ή έχει παρακολουθήσει και εξεταστεί επιτυχώς σε αντίστοιχο μάθημα ενός ΠΜΣ. Θα πρέπει να έχει τη δυνατότητα είτε να του αναγνωριστεί η παρακόλουθηση και εξέταση στο μάθημα για την Πιστοποίησή του είτε να δίνει απευθείας εξετάσεις για την Πιστοποίησή του χωρίς την παρακολούθηση σεμιναρίων και την υποχρεωτική προπληρωμή διδάκτρων.

  • 7 Οκτωβρίου 2016, 09:28 | Ιωάννης Κάμπρας

    Ευγε στην κυβέρνηση που έρχεται με αυτο το νόμο να ισορροπήσει τα πράγματα.Σας επισημάινω μόνο ότι ο χρηματικός περιορισμός πρέπει να ισχύσει και για όσα προγράμματα είναι ήδη σε εξέλιξη, γιατί το αντίθετο δημιουργεί στρεβλώσεις. Θα μπορόυσαν να επιστρέψουντα χρήματα για όσες περιοδόυς δεν έχουν διδαχθεί ακόμα. δηλαδη απο τούδε και στο εξής και όχι για τα περσινά μαθηματα των προγραμμάτωνπο είναι ήδη σε εξέλιξη. ευχαριστω για το χρόνο σας

  • 6 Οκτωβρίου 2016, 16:55 | Θεόδωρος Λιαλιάρης

    Ως Δ/ντής διατμηματικού ΜΠΣ με εξειδίκευση στις μοριακές επιστήμες σας παραθέτω κάποια οικονομικά στοιχεία: 50 μεταπτυχιακοί φοιτητές επί 4.000€ σε δύο διετούς φοίτησης κύκλους σπουδών «έφεραν» στο Πανεπιστήμιο 200.000€. Από αυτά 10% παρακρατήθηκαν από το Πανεπιστήμιο για έξοδα ΕΕ. Ένα 40% καταναλώθηκε για μετακινήσεις, έξοδα γραμματείας, πληρωμή των 70 διδασκόντων (με το «τεράστιο» ποσό των 90€ ανά δίωρη διάλεξη), αγορά συσκευών από ψυγεία, καταψύκτες, υπολογιστές, φωτοεκτυπωτικά και δημιουργία και εξοπλισμός με σύγχρονα εποπτικά μέσα τριών αιθουσών διδασκαλίας και για προπτυχιακούς φοιτητές, βελτίωση εργαστηριακών χώρων σε δύο πανεπιστμιακά τμήματα κλπ και τα υπόλοιπα 50% σε αναλώσιμα των εργαστηριακων ασκήσεων και κυρίως των πτυχιακών εργασιών!!!

    Ερωτώ λοιπόν αν υπάρχει τρόπος να ενισχυθεί και να υποστηριχθεί ένα τέτοιο πρόγραμμα από το Υπουργείο ή το Πανεπιστήμιο σήμερα. Αξίζει να σημειωθεί οτι τα τελευταία έτη η ενίσχυση από το Πανεπιστήμιο στο Εργαστήριό μας έφθανε ετησίως τα 400€ για όλες τις λειτουργικές ανάγκες του!

    Παρακαλώ αφήστε μας να λειτουργήσουμε και βοηθήστε αυτή την προσπάθεια…

  • 6 Οκτωβρίου 2016, 13:50 | ΕΥΗ ΖΑΜΠΕΤΑ

    Με δεδομένη την ισχνή δημόσια χρηματοδότηση της Ανώτατης Εκπαίδευσης στη χώρα μας, η οποία δεν προβλέπεται να αυξηθεί στο εγγύς μέλλον, η οικονομική συμβολή των μεταπτυχιακών φοιτητών και φοιτητριών είναι προϋπόθεση προκειμένουν να λειτουργήσουν τα προγραμμάτων μεταπτυχιακών σπουδών. Οι δημόσιοι πόροι δεν είναι ανεξάντλητοι και είναι εύλογο μια πολιτεία η οποία διασφαλίζει το δημόσιο αγαθό της παιδείας και προσφέρει δημόσια ανώτατη εκπαίδευση δωρεάν να ζητά από τους φοιτητές της να συμβάλλουν στο κόστος των σπουδών τους στο μεταπτυχιακό επίπεδο.
    Σήμερα μάλιστα τα μεταπτυχιακά προγράμματα ουσιαστικά συνεισφέρουν στην κάλυψη λειτουργικών αναγκών των ΑΕΙ, και είναι θεμιτό να το πράττουν στο βαθμό που αποτελούν οργανικό τους τμήμα και δεν θα μπορούσαν να λειτουργήσουν παρά μόνο αξιοποιώντας την υποδομή, το προσωπικό και το συλλογικό κεκτημένο του δημοσίου πανεπιστημίου.Δεν είναι δυνατόν να προσδιορισθεί ένα γενικό πλαφόν για τα δίδακτρα το οποίο να ανταποκρίνεται στις λειτουργικές δαπάνες όλων των μεταπτυχιακών προγραμμάτων δεδομένου ότι το κόστος λειτουργίας διαφέρει σημαντικά ανάλογα με το επιστημονικό πεδίο, την οργάνωση των σπουδών και τις προϋποθέσεις φοίτησης. Μεταπτυχιακά τα οποία απαιτούν πρακτική άσκηση με εποπτεία διδακτικού προσωπικού ή εργαστήρια έχουν δραματικά υψηλότερο κόστος από άλλα. Οι ρυθμίσεις δεν μπορεί να είναι τυφλές, αν θέλουμε να είναι λειτουργικές.Η επιστροφή του 25% των εσόδων των ΠΜΣ στους φοιτητές υπό μορφή υποτροφιών είτε θα οδηγήσει σε δραματική αύξηση των διδάκτρων, είτε θα καταστήσει τα Μεταπτυχιακά μας μη βιώσιμα.
    Ομιλώ με βάση την εμπειρία ενός ΠΜΣ το οποίο είναι διετές με ετήσια δίδακτρα 1000 ευρώ.

    Εύη Ζαμπέτα
    Αναπληρώτρια Καθηγήτρια ΕΚΠΑ
    Διευθύντρια του Κοινού ΠΜΣ «Εκπαίδευση & Ανθρώπινα Δικαιώματα» του ΕΚΠΑ και UCL

  • 6 Οκτωβρίου 2016, 13:17 | ΕΥΗ ΖΑΜΠΕΤΑ

    Με δεδομένη την ισχνή δημόσια χρηματοδότηση της Ανώτατης Εκπαίδευσης στη χώρα μας, η οποία δεν προβλέπεται να αυξηθεί στο εγκύς μέλλον, η οικονομική συμβολή των μεταπτυχιακών φοιτητών και φοιτητριών είναι προϋπόθεση προκειμένουν να λειτουργήσουν τα προγραμμάτων μεταπτυχιακών σπουδών. Οι δημόσιοι πόροι δεν είναι ανεξάντλητοι και είναι εύλογο μια πολιτεία η οποία διασφαλίζει το δημόσιο αγαθό της παιδείας και προσφέρει δημόσια ανώτατη εκπαίδευση δωρεάν να ζητά από τους φοιτητές της να συμβάλλουν στο κόστος των σπουδών τους στο μεταπτυχιακό επίπεδο.
    Σήμερα μάλιστα τα μεταπτυχιακά προγράμματα ουσιαστικά συνεισφέρουν στην κάλυψη λειτουργικών αναγκών των ΑΕΙ, και είναι θεμιτό να το πράττουν στο βαθμό που αποτελούν οργανικό τους τμήμα και δεν θα μπορούσαν να λειτουργήσουν παρά μόνο αξιοποιώντας την υποδομή, το προσωπικό και το συλλογικό κεκτημένο του δημοσίου πανεπιστημίου.

    Δεν είναι δυνατόν να προσδιορισθεί ένα γενικό πλαφόν για τα δίδακτρα το οποίο να ανταποκρίνεται στις λειτουργικές δαπάνες όλων των μεταπτυχιακών προγραμμάτων δεδομένου ότι το κόστος λειτουργίας διαφέρει σημαντικά ανάλογα με το επιστημονικό πεδίο, την οργάνωση των σπουδών και τις προϋποθέσεις φοίτησης. Μεταπτυχιακά τα οποία απαιτούν πρακτική άσκηση με εποπτεία διδακτικού προσωπικού ή εργαστήρια έχουν δραματικά υψηλότερο κόστος από άλλα. Οι ρυθμίσεις δεν μπορεί να είναι τυφλές, αν θέλουμε να είναι λειτουργικές.

    Η επιστροφή του 25% των εσόδων των ΠΜΣ στους φοιτητές υπό μορφή υποτροφιών είτε θα οδηγήσει σε δραματική αύξηση των διδάκτρων, είτε θα καταστήσει τα Μεταπτυχιακά μας μη βιώσιμα.
    Ομιλώ με βάση την εμπειρία ενός ΠΜΣ το οποίο είναι διετές με ετήσια δίδακτρα 1000 ευρώ.

    Εύη Ζαμπέτα
    Αναπληρώτρια Καθηγήτρια ΕΚΠΑ
    Διευθύντρια του Κοινού ΠΜΣ «Εκπαίδευση & Ανθρώπινα Δικαιώματα» του ΕΚΠΑ και UCL

  • 6 Οκτωβρίου 2016, 12:50 | Κανταρτζής Ευάγγελος

    Ο νόμος κινείται ξεκάθαρα προς τη σωστή κατεύθυνση όσο αφορά την ισότιμη πρόσβαση στα ΠΜΣ.Θα έχει όμως ισχύ απο το ακαδημαικό έτος 2016-17 ή απο το 2017-18;

  • 6 Οκτωβρίου 2016, 11:13 | Γεωργία Κ.

    Οι Έλληνες μεταπτυχιακοί φοιτητές δε μένουν στην Ελλάδα επειδή είναι υψηλά τα δίδακτρα άρα και ποιοτικά τα ΠΜΣ. Αυτό σπάνια ισχύει. Συνηθέστερα τα προγράμματα είναι υπερτιμημένα και τα δίδακτρα υπερβολικά. Και όσοι γνωστοί μου είχαν τη δυνατότητα να σπουδάσουν στο εξωτερικό, έχουν ήδη πάει. Για δύο ευνόητους λόγους: α) μπορούν μπορούν να βρουν μια part time δουλειά για όσο σπουδάζουν για να καλύπτουν κάποια έξοδά τους και β) είναι σχεδόν βέβαιο ότι τελειώνοντας τις σπουδές τους θα μπορέσουν να απορροφηθούν εργασιακά από τη χώρα υποδοχής.
    Κι έτσι σ’ αυτή τη χώρα μείναμε εμείς. Που δεν μπορούμε να φύγουμε. Και που δε θέλουμε κιόλας βρε αδερφέ!
    Η παιδεία είναι ή θα πρέπει να είναι δωρεάν και προσβάσιμη από όλους! Κι αν το κράτος σ’ αυτή την εποχή της κρίσης δεν μπορεί να καλύψει αυτά τα έξοδα, να πληρώσουμε ένα αντίτιμο, δε λέω. Όμως να είναι αντίτιμο λογικό, που θα λαμβάνει υπόψιν του τις εποχές που ζούμε και την αγορά εργασίας που θα πέσουμε να κολυμπήσουμε. Που δε θα απευθύνεται στους προνομιούχους.
    Θεωρώ το αντίτιμο (σαν ανώτατο ποσό) που ορίζεται στο ΣΝ λογικό και μακάρι να ψηφιστεί!

  • 6 Οκτωβρίου 2016, 10:01 | Ειρήνη

    Είναι πολύ σωστή η ιδέα για μείωση των διδάκτρων, τα οποία είναι πολύ ακριβά στις περισσότερες των περιπτώσεων. Δεν έχουν όλοι την οικονομική άνεση να προβούν σε ένα μεταπτυχιακό και οι περισσότεροι χάνουν πολλά χρόνια προσπαθώντας να συλλέξουν τα δίδακτρα. Φυσικά, το σωστό θα ήταν να ισχύει και για τα προγράμματα που ήδη τρέχουν ή έχουν ανοικτές περιόδους αιτήσεων.

  • 5 Οκτωβρίου 2016, 17:57 | Κατερίνα

    Βρίσκω το οικονομικό πλαφόν για τα ΠΜΣ πολύ σωστό, αφού αναμένεται ότι τα εκπαιδευτικά ιδρύματα θα εξακολουθήσουν να ζητούν δίδακτρα. Τουλάχιστον να υπάρξει ένας εξορθολογισμός του κόστους και για εμάς τους φοιτητές.
    Έχω γραφτεί φέτος σε ΜΠΣ με κόστος 4.500 Ευρώ συν τα βιβλία =…
    Αναγκαστήκαμε να πάρουμε δάνειο από την Τράπεζα, με 16% επιτόκιο. Αυτά τα χρήματα πότε υποθέτετε ότι θα μπορέσουν να αποσβεστούν?
    Θα παρακαλούσα αυτός ο χρηματικός περιορισμός να ισχύσει και για εμάς που ήδη παρακολουθούμε ΠΜΣ, γιατί το αντίθετο θα το θεωρούσα πολύ άδικο.

  • 4 Οκτωβρίου 2016, 12:32 | Βασίλειος Τσίκαρης

    Το ν/σ για το 2ο και 3ο κύκλο σπουδών παρόλο που επιχειρεί να βάλει μια τάξη στο άναρχο πεδίο που επικρατεί, δέχεται σοβαρές επιδράσεις και πιέσεις από την τρέχουσα οικονομική κατάσταση της χώρας. Η θεσμοθέτηση ενός τόσο σοβαρού θεσμού επιβάλλεται να επιχειρήσει να αποστασιοποιηθεί από αυτές τις επιδράσεις και να βάλει στέρεες βάσεις για την ανάπτυξη του θεσμού. Η Ηγεσία του υπουργείου θα πρέπει να αντιμετωπίσει με τη δέουσα επιφυλακτικότητα φωνές θεσμικών και μη παραγόντων που προσεγγίζουν το θέμα των μεταπτυχιακών σπουδών ως μπίζνες.
    Η ηγεσία του υπουργείου πρέπει να απαντήσει ξεκάθαρα και δημόσια τα ερωτήματα:
    – Η κάλυψη των κοινωνικών αναγκών σε εξειδικευμένο επιστημονικό και ερευνητικό δυναμικό αποτελεί βασική υποχρέωση της πολιτείας ΝΑΙ ή ΟΧΙ;
    -Μπορεί να υπάρξει ανάπτυξη της χώρας χωρίς την κάλυψη των παραπάνω αναγκών;
    – Απορρέουν υποχρεώσεις του κράτους από το γεγονός ότι η οργάνωση των προπτυχιακών σπουδών δεν παρέχει την κατάλληλη εξειδίκευση που να ανταποκρίνεται στο επίπεδο της επιστημονικής και τεχνολογικής ανάπτυξης και συνεπώς στην επαγγελματική προοπτική των αποφοίτων.
    Οι απαντήσεις στα παραπάνω ερωτήματα και όχι μόνο προσδιορίζει σε μεγάλο βαθμό την οπτική προσέγγισης του θεσμού που απαιτείται.

    Με βάσει τα παραπάνω προτείνω ορισμένες αλλαγές, προσθήκες στο προτεινόμενο νομοσχέδιο. Οι αλλαγές αφορούν το άρθρο 1, το άρθ. 3 παρ. 2η,προσθηκη στο άρθ. 3 παρ. 9, άρθ. 4 παρ 1, άρθ. 4 παρ 1, υποπαρ. ΙΙΙ, άρθ. 6 παρ. 2, και άρθ. 6 παρ. 12η.

    ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ /ΠΡΟΣΘΗΚΕΣ ΑΡΘΡΟ 4

    ΑΡΘ.4 ΠΑΡ.1
    …. Σε εξαιρετικές περιπτώσεις, κατά τις οποίες τα λειτουργικά έξοδα ενός ΠΜΣ δεν είναι δυνατό να καλυφθούν εξ ολοκλήρου από τις υπό α) έως δ) πηγές χρηματοδότησης, μόνο τότε δύναται να προβλεφθεί καταβολή εκ μέρους των φοιτητών τέλους εγγραφής και μόνο για πτυχιούχους που εντάσσονται στο ΠΜΣ μετά την παρέλευση πενταετίας από τη λήψη του πτυχίου.

    ΑΡΘ.4 ΠΑΡ.1 ΥΠΟΠΑΡ. ΙΙΙ

    ΔΙΑΓΡΑΦΕΤΑΙ Η ΥΠΟΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ ΙΙΙ

    iii) Πρόσθετες επιβαρύνσεις, που δεν μπορούν να υπερβαίνουν το 1/3 του τέλους εγγραφής, μπορεί να προβλέπονται για το κόστος συμμετοχής μεταπτυχιακών φοιτητών σε εκπαιδευτικές και ερευνητικές δραστηριότητες, πέρα από τη συμμετοχή τους στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα.

  • 4 Οκτωβρίου 2016, 12:29 | Θωμάς

    Νομίζω οτι το νομοσχέδιο κινείται σε πολύ σωστό πλαίσιο όσον αφορά τις μειώσεις, μακάρι να είχε και αναδρομική ισχύ για τους ήδη μεταπτυχιακούς φοιτητές.

  • 3 Οκτωβρίου 2016, 12:08 | ΔΙΕΥΘΥΝΤΡΙΑ ΔΙΙΔΡΥΜΑΤΙΚΟΥ ΔΙΑΚΡΑΤΙΚΟΥ ΠΜΣ

    Η επιλογή να ρυθμιστούν με αυστηρό τρόπο τα μεταπτυχιακά είναι απολύτως ορθή και θεμιτή. Ωστόσο οι ρυθμίσεις πρέπει να αφορούν στην ποιότητα και όχι στο ύψος των διδάκτρων, τα οποία συναρτώνται ΚΑΤ’ ΑΝΆΓΚΗ με την ποιότητα του μεταπτυχιακού.

    Πώς αλήθεια θα συνδέσουμε το ύψος των διδάκτρων με τον βασικό μισθό του ανειδίκευτου εργάτη στο μεταπτυχιακό που έχουμε σε συνεργασία με δύο ξένα πανεπιστήμια (μεταξύ αυτών το ένα των ΗΠΑ); Πώς θα καλυφθούν τα έξοδα μετακίνησης από τις ΗΠΑ; Πώς θα προσλάβουμε 4 επιστημονικούς συνεργάτες και 1 άτομο για τη διοικητική υποστήριξη; Για όλα αυτά, το κόστος είναι 4.000 ευρώ για 3 εξάμηνα (μαζί με τη διπλωματική) από τα οποία το 10% πηγαίνει σε υποτροφίες και το 35% στον ΕΛΚΕ και τη Σχολή.
    Να βάλουμε κανόνες, αλλά ας αφήσουμε επιτέλους έναν χώρο και για μια σοβαρή επιστημονική δουλειά.

    Εκτός κι αν υποθέτουμε ότι θα είναι πιο οικονομικό για τους Έλληνες φοιτητές να πηγαίνουν στις ΗΠΑ για να παρακολουθούν τους αμερικανούς καθηγητές ή ότι πάντως όσοι είναι στην Ελλάδα δεν πρέπει να έχουν καμία τέτοια δυνατότητα.

    θα πρέπει μάλιστα να τονίσω ότι στο πλαίσιο λειτουργίας τουλάχιστον του δικού μας προγράμματος – αλλά είμαι βέβαιη ότι το ίδιο κάνουν και οι υπόλοιποι συνάδελφοι – φροντίζουμε να συνδυάζουμε την έλευση στη χώρα μας των ξένων για το μεταπτυχιακό μάθημα με ανοικτές διαλέξεις για όλους τους φοιτητές μας. Και αυτοί το κάνουν, μολονότι ήδη θεωρούν τα δίδακτρα των 4.000 ευρώ πολύ χαμηλά, λόγω των προσωπικών σχέσεων που έχουν διαμορφωθεί και της αλληλεγγύης που επιδεικνύουν.

    Είναι μάλλον προφανές μετά από αυτά, ότι τουλάχιστον τα διακρατικά μεταπτυχιακά δεν θα πρέπει να υπαχθούν στους προτεινόμενους περιορισμούς.

  • 3 Οκτωβρίου 2016, 05:14 | Καθηγητής

    Το νομοσχέδιο που προωθείται αποτελεί ταφόπλακα για την τριτοβάθμια εκπαίδευση, καθώς χωρίς καμία λογική περικόπτονται πόροι των ΑΕΙ. Τα δωρεάν μεταπτυχιακά παρέχονται κατά κύριο λόγο από τα Πανεπιστημιακά τμήματα που έχουν υπερβάλλον προσωπικό, καθώς στην ρουσφετολογική χώρα μας τα «βαριά» τμήματα ικανοποιώντας τις απαιτήσεις μεγαλοκαθηγητών, υπουργών κλπ απέκτησαν προσωπικό που δεν μπορούσαν πουθενά αλλού να απασχολήσουν, παρά στα μεταπτυχιακά. Με άλλα λόγια επιδοτείται και πάλι η ασυδοσία, καθώς τα τμήματα με «κανονικό» ή λίγο προσωπικό δεν θα μπορούν να προσφέρουν μεταπτυχιακά προγράμματα. Επιπλέον, αναφορικά με τις αποζημιώσεις που δίδονται στους καθηγητές των μεταπτυχιακών, η αμοιβή π.χ. των 60 ευρών ανά ώρα φαντάζει μεγάλη στα μάτια των συντακτών του νομοσχεδίου, που δείχνουν να έχουν άγνοια ότι αποτελεί υπερωριακή απασχόληση και μάλιστα πολύ περισσοτέρων ωρών, διότι η προετοιμασία για μια ωριαία παρουσίαση μιας διάλεξης σε εξειδικευμένο ακροατήριο απαιτεί τουλάχιστον δεκάωρη αναζήτηση, δημιουργία ή επικαιροποίηση στις νέες εξελίξεις της επιστήμης της διδαχθείσας ύλης, γεγονός που σημαίνει ότι η ωριαία αποζημίωση είμαι κατ’ ουσία μικρότερη των 10 ευρώ.

  • 3 Οκτωβρίου 2016, 01:17 | ΒΕΝΤΖΑΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ

    Να θεσμοθετηθούν υποτροφιες Μεταπτυχιακών Φοιτητών απο όλες τις εταιριες του ευρυτερου Δημόσιου Τομέα και Ιδιωτικές εταιριες.

  • 2 Οκτωβρίου 2016, 15:39 | Mαρία Μαυρίδου

    Για ποιο λόγο τα κριτήρια εισαγωγής σε ένα ΠΜΣ δεν είναι εξαρχής γνωστά με σαφήνεια; Αναφέρεται π.χ. λαμβάνονται υπόψη οι επιστημονικές δημοσιεύσεις και κατά την αξιολόγηση των αιτήσεων είτε κάποιος έχει 50 δημοσιεύσεις είτε 1 είναι το ίδιο πράγμα. Πως λοιπόν αξιοκρατικά θα δοθούν υποτροφίες με βάση τη σειρά εισαγωγής στο ΠΜΣ; Γιατί σε όσους είναι κάτοχοι μεταπτυχιακού τίτλου δεν χορηγείται πάσο όσο παρακολουθούν ένα ΠΜΣ αλλά τα δίδακτρα καταβάλλονται στο σύνολό τους χωρίς καμία έκπτωση;

  • 1 Οκτωβρίου 2016, 16:59 | ΚΑΘΗΓΗΤΡΙΑ ΔΙΕΥΘΥΝΤΡΙΑ ΠΜΣ ΜΕ ΔΙΔΑΚΤΡΑ 2.600 ΕΥΡΩ

    Σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία που έδωσε σήμερα (01-10-2016) το Υπουργείο και δημοσιεύτηκαν στο esos.gr , από τα 481 ΠΜΣ με δίδακτρα, μόνον τα 14 έχουν ύψος διδάκτρων πάνω από 8.000 ευρώ (έως 15.000 ευρώ). Τα μισά ΠΜΣ με δίδακτρα (238 ΠΜΣ, ήτοι 49,48%)έχουν δίδακτρα από 2.000 ευρώ έως 4.000 ευρώ. ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΚΥΡΙΑΡΧΗ ΤΑΣΗ, και όχι τα πανελλαδικώς 14 ΠΜΣ με υψηλά δίδακτρα. ΤΟ ΥΠΥΡΓΕΙΟ ΑΠΛΩΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ ΕΝΤΥΠΩΣΕΙΣ ΑΝΑΦΕΡΟΜΕΝΟ ΣΕ ΑΥΤΑ.

    Στα ΠΜΣ με δίδακτρα 2.000 – 4.000 ευρώ ανά φοιτητή ανά ακαδημαϊκό έτος. Από αυτά,το 35% παρακρατείται από τον ΕΛΚΕ για το ΑΕΙ. Άρα μένουν 1.300 – 1.600 ευρώ για τα λειτουργικά έξοδα του ΠΜΣ. Οι καθηγητές παίρνουν για την υπερωριακή τους απασχόληση στο ΠΜΣ – πέραν των 10 ωρών διδασκαλίας στα προπτυχιακά προγράμματα – περίπου 150-200 ευρώ επιμίσθιο. Με δεδομένη την συσσωρευμένη ερευνητική εμπειρία τους, και για την ευθύνη που αναλαμβάνουν και το λειτούργημα που υπηρετούν, ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΛΑ ΑΥΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ κα ΥΠΟΥΡΓΟ?

    1. ΝΑ ΡΥΘΜΙΣΕΙ ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΜΟΝΟΝ ΤΑ ΠΜΣ ΜΕ ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΑ ΚΑΙ ΥΠΕΡΟΓΚΑ ΔΙΔΑΚΤΡΑ.
    2. ΝΑ ΒΑΛΕΙ ΟΡΙΟ ΤΑ 4.000 ΕΥΡΩ.
    3. ΑΦΗΣΕΙ ΤΙΣ ΣΥΓΚΛΗΤΟΥΣ ΤΩΝ ΑΕΙ ΚΑΙ ΤΕΙ ΝΑ ΒΑΛΟΥΝ ΤΑΞΗ ΑΥΤΟΤΕΛΩΣ «ΣΤΑ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥ ΤΟΥΣ». Η ΚΥΝΕΡΝΗΣΗ «ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ» ΘΑ ΚΑΤΑΡΓΉΣΕΙ ΠΛΗΡΩΣ ΤΗΝ ΑΥΤΟΤΈΛΕΙΑ ΤΩΝ ΑΕΙ ΚΑΙ ΤΕΙ?
    4. ΟΛΑ ΤΑ ΠΜΣ ΔΙΝΟΥΝ 1-2 ΥΠΟΤΡΟΦΙΕΣ ΣΤΟΥΣ ΚΑΛΥΤΕΡΟΥΣ ΦΟΙΤΗΤΕΣ. ΦΥΣΙΚΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΎΜΕ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΒΙΩΣΙΜΟΙ ΜΕ ΥΠΟΤΡΟΦΙΕΣ ΣΤΟ 25% ΤΩΝ ΦΟΙΤΗΤΩΝ, ΌΤΑΝ ΕΧΟΥΜΕ ΤΜΗΜΑΤΑ 25 ΑΤΟΜΩΝ ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΕΞΑΓΕΤΑΙ ΠΟΙΟΤΙΚΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ.
    5. ΕΑΝ ΠΕΡΑΣΕΙ ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΥ ΘΑ ΚΛΕΙΣΟΥΝ ΤΑ ΠΜΣ ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΑ. ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ ΘΑ ΠΗΓΑΙΝΟΥΝ ΣΤΑ ΙΔΙΩΤΙΚΑ ΚΟΛΛΕΓΙΑ ΜΕ ΤΡΙΠΛΑΣΙΑ ΔΙΔΑΚΤΡΑ Ή ΞΑΝΑ ΠΆΛΙ ΣΤΑ ΞΕΝΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ ΜΕ ΔΥΣΒΑΣΤΑΚΤΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΚΟΣΤΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΕΣΑΙΟΥ ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ. ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΩΝ ΟΙΚΟΓΕΙΝΙΩΝ ΜΕ ΧΑΜΗΛΟ ΕΙΣΟΔΗΜΑ, ΑΠΛΩΣ ΘΑ ΣΤΕΡΗΘΟΥΝ ΤΗ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΓΙΑ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΕΣ ΣΠΟΥΔΕΣ ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΕΥΣΗ.
    6. ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΥ ΚΙΝΕΙΤΑΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΘΕΤΗ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ ΑΠΟ ΟΣΑ ΕΥΑΓΓΕΛΙΖΕΤΑΙ ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΑΔΥΝΑΜΟΥΣ. ΟΙ ΠΡΥΤΑΝΕΙΣ «ΚΛΑΙΝΕ» ΓΙΑ ΤΑ ΕΛΑΧΙΣΤΑ ΕΣΟΔΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΜΣ ΠΟΥ ΛΕΙΨΟΥΝ ΑΠΟ ΤΑ ΑΕΙ ΜΕ ΤΡΑΓΙΚΕΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ, ΕΝΩ ΟΙ ΚΟΛΛΕΓΙΑΡΧΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΟΛΛΑΝΔΟΙ ΚΑΙ ΒΡΕΤΑΝΟΙ «ΤΡΙΒΟΥΝ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥΣ» ΔΙΟΤΙ ΕΞΑΓΟΥΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΚΑΙ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΠΟΛΛΟΙ ΝΕΟΙ ΠΕΛΑΤΕΣ….

    7. ΓΙΑ ΤΗΝ ΓΑΛΛΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΜΕ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΑ ΧΩΡΙΣ ΔΙΔΑΚΤΡΑ ΟΠΟΥ Η ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ, ΟΙ ΚΑΘΗΓΗΤΈΣ ΕΧΟΥΝ ΜΙΣΘΟΥΣ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ 5.000 ΕΥΡΩ.

    ΕΥΓΕ ΣΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ «ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ». Η ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΗ ΔΕΞΙΑ ΩΧΡΟΙΑ ΜΠΡΟΣΤΑ ΤΗΣ. Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΑΝΕΙ ΕΧΘΡΟΥΣ ΤΗΣ ΤΟ ΙΣΟΠΕΔΩΜΕΝΟ ΜΕΣΑΙΟ ΣΤΡΩΜΑ ΤΩΝ ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ ΑΕΙ ΠΟΥ ΠΑΛΕΥΕΙ ΑΞΙΟΠΡΕΠΩΣ ΝΑ ΕΠΙΒΙΩΣΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΦΟΡΟΚΑΤΑΙΓΙΔΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΤΕΡΑΣΤΙΕΣ ΜΙΣΘΟΛΟΓΙΚΕΣ ΠΕΡΙΚΟΠΕΣ (40%). Η κα ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΞΕΡΕΙ ΩΕ ΚΑΘΗΓΗΤΡΙΑ ΑΕΙ.
    Με καλές προθέσεις,
    ΚΑΘΗΓΗΤΡΙΑ ΔΙΕΥΘΥΝΤΡΙΑ ΠΜΣ ΜΕ ΔΙΔΑΚΤΡΑ 2.600 ΕΥΡΩ KAI TMHMA 25 ΑΤΟΜΩΝ.
    ΠΑΛΙΑ ΣΑΣ ΨΗΦΟΦΟΡΟΣ

  • 1 Οκτωβρίου 2016, 06:38 | Χρύσα

    Το νομοσχέδιο κινείται στην σωστή κατεύθυνση θα πρέπει όμως να ισχύσει το ίδιο και για το Ε.Α.Π στο οποίο η διδασκαλία είναι κυρίως εξ΄αποστάσεως.
    Φροντίστε επίσης παρακαλώ να βρείτε τρόπο να διασφαλίσετε την απασχόληση στα μεταπτυχιακά νέων ανέργων επιστημόνων .
    Το κόστος εγγραφής να το μοιράσετε ανά εξάμηνο γιατί υπάρχουν μεταπτυχιακά με διαφορετικό πλήθος εξαμήνων.

  • 30 Σεπτεμβρίου 2016, 18:13 | MAAS

    Σίγουρα δεν είναι το πλαίσιο νόμου που θα περίμενε κανείς για τις μεταπτυχιακές σπουδές στην Ελλάδα. Μοιάζει πιο πολύ με κανονισμό σχετικά με τη διαχείριση των οικονομικών στοιχείων καθώς οι μεγαλύτερες προσθήκες σε σχέση με τον υπάρχοντα νόμο έγιναν σε άρθρο σχετικό με τους πόρους των ΠΜΣ.
    Καθώς υπάρχουν και ΠΜΣ με χαμηλά δίδακτρα τα οποία αξιοποιούνταν κατά βάση για εξοπλισμό αιθουσών, εργαστηρίων, εξοπλισμό των μελών ΔΕΠ, χρηματοδότηση συνεδρίων, χρηματοδότηση συνεδρίων ΥΔ, αμοιβή γραμματειακής-οικονομικής υποστήριξης για το ΠΜΣ και επίσης μέσω του 10% των κρατήσεων υπέρ του ΕΛΚΕ δίνονται επιπλέον άλλες παροχές επιστημονικού χαρακτήρα στα μέλη ΔΕΠ, ΥΔ, ας ληφθούν υπόψη οι παρακάτω προτάσεις για τροποποίηση.
    Στο άρθρο 4 αναφέρει «…Σε εξαιρετικές περιπτώσεις, κατά τις οποίες τα λειτουργικά έξοδα ενός ΠΜΣ δεν είναι δυνατό να καλυφθούν εξ ολοκλήρου από τις υπό α) έως δ) πηγές χρηματοδότησης, μόνο τότε δύναται να προβλεφθεί καταβολή εκ μέρους των φοιτητών τέλους εγγραφής.» Καθώς σήμερα αλλά μάλλον και τα επόμενα 6-8 χρόνια (αν υποθέσουμε ότι ο μέσος χρόνος ζωής αυτού του νόμου θα είναι περίπου 6 – 8 χρόνια) δεν υπάρχουν σοβαρές πιθανότητες να ισχύουν τα α) έως δ) οπότε για να μην καταγραφούν τα περισσότερα ΠΜΣ της Ελλάδας στις εξαιρετικές περιπτώσεις ας γίνει σκέτο «… Σε περιπτώσεις …» .
    Στο σημείο 3 αναφέρει: «…3. Με την ίδια πλειοψηφία προσδιορίζονται οι αμοιβές των καθηγητών που συμμετέχουν σε ΠΜΣ. Για τις αμοιβές αυτές ισχύουν οι εκ του Νόμου προβλεπόμενες παρακρατήσεις υπέρ του ΕΛΚΕ. Για διδασκαλία σε μόνο ένα ΠΜΣ δεν νοείται κανενός είδους αμοιβή. …..» Για να μην μπουν κάποιοι στον πειρασμό να διδάσκουν λίγες ώρες σε 1 ΠΜΣ και να αμείβονται από ένα 2ο ΠΜΣ ας διαγραφεί η πρόταση αυτή. Ισως κάποια μέλη ΔΕΠ να έχουν πραγματικά ανάγκη κάποιας πρόσθετης μικρής αμοιβής την οποίαν λάμβαναν από τα μέχρι τώρα ΠΜΣ που λειτουργούσαν με μικρά δίδακτρα παρόμοια μ’ αυτά που προσδιορίζει αυτό το σχέδιο νόμου.
    Στο σημείο 6 καθορίζονται 3 κατηγορίες δαπανών 50%, 25%, 25% σε αντίθεση με τον ν. 3685/2008 όπου οι κατηγορίες των δαπανών ήταν 65%, 25%, 10% και το 10% ήταν κρατήσεις για τον ΕΛΚΕ. Στο σχέδιο νόμου δε προβλέπονται κρατήσεις για τον ΕΛΚΕ ως ξεχωριστή κατηγορία, εντάσσονται στο 50% πλέον? Πιστεύει ο νομοθέτης ότι το 10% υπέρ του ΕΛΚΕ δεν αξιοποιήθηκε σωστά από το 2008 μέχρι τώρα και δε χρειάζεται να υπάρχει στο νέο νόμο για τα ΠΜΣ?

  • 30 Σεπτεμβρίου 2016, 14:22 | Τ.

    ΑΝΤΙΓΡΑΦΩ ΑΠΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ

    ΟΜΟΦΩΝΟ ΨΗΦΙΣΜΑ ΤΗΣ ΣΥΓΚΛΗΤΟΥ ΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ

    Η Σύγκλητος του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, στην έκτακτη συνεδρίαση της 29ης Σεπτεμβρίου 2016, κατέληξε σε ομόφωνο ψήφισμα, αναφορικά με το υπό διαβούλευση νομοσχέδιο του Υπουργείου Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων για τα μεταπτυχιακά προγράμματα, το οποίο συνοψίζεται στα εξής βασικά σημεία:
    1. το νομοσχέδιο πλήττει βάναυσα το συνταγματικά κατοχυρωμένο αυτοδιοίκητο των ΑΕΙ και

    2. η εφαρμογή του θα προκαλέσει την αδυναμία λειτουργίας πολλών εκ των υφιστάμενων μεταπτυχιακών προγραμμάτων των ΑΕΙ, με τις παρακάτω αρνητικές κοινωνικές και οικονομικές επιπτώσεις:

    α) θα επιφέρει σημαντικές αρνητικές συνέπειες στην εθνική οικονομία,

    β) θα πλήξει την ομαλή λειτουργία των ΑΕΙ, λόγω αδυναμίας κάλυψης βασικών λειτουργικών, εκπαιδευτικών και ερευνητικών αναγκών τους,

    γ) θα επιφέρει σημαντικά κοινωνικά προβλήματα, καθώς θα χαθεί πλήθος υφιστάμενων θέσεων εργασίας,

    δ) θα επιτύχει το ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα από αυτό που ισχυρίζεται ότι επιδιώκει η ηγεσία του Υπουργείου, καθώς η αναμενόμενη αδυναμία λειτουργίας πολλών εκ των υφιστάμενων μεταπτυχιακών προγραμμάτων θα πλήξει τους οικονομικά ασθενέστερους φοιτητές, οι οποίοι θα αναγκαστούν να κατευθυνθούν σε προγράμματα κολλεγίων με ακριβότερα δίδακτρα ή να ματαιώσουν τις μεταπτυχιακές τους σπουδές, και

    ε) θα αναγκάσει τους έχοντες την οικονομική δυνατότητα να κατευθυνθούν σε πανεπιστήμια του εξωτερικού, επιτείνοντας το πρόβλημα της απώλειας νέων πτυχιούχων υψηλών ακαδημαϊκών προσόντων, ενώ επιπλέον πριμοδοτείται η χρηματοδότηση και η λειτουργία πανεπιστημίων του εξωτερικού με τα χρήματα του ελληνικού λαού.

    Δεδομένων αυτών των αρνητικών κοινωνικών και οικονομικών επιπτώσεων, η Σύγκλητος του Πανεπιστημίου Μακεδονίας ομόφωνα ζητά την απόσυρση του παρόντος σχεδίου νόμου και την έναρξη περαιτέρω διαλόγου με τα ΑΕΙ, με στόχο την κατάθεση ενός σχεδίου νόμου που να απαντά στις πραγματικές ανάγκες της Ελληνικής κοινωνίας και οικονομίας.

    ΕΡΩΤΩ

    Ας μας πει λοιπόν η Σύγκλητος του Πανεπιστημίου Μακεδονίας γιατί υπάρχουν τόσο μ ε γ ά λ ε ς α π ο κ λ ί σ ε ι ς στα δίδακτρα των Μ.Π.Σ. των πανεπιστημίων ( π.χ. ΠΑ.ΠΕΙ., ΠΑ.ΜΑΚ., ΕΚΠΑ, ΠΑΝΤΕΙΟ ), όταν πρόκειται για το ίδιο αντικείμενο ( π.χ. στις Διεθνείς και Ευρωπαικές σπουδές ).

  • 29 Σεπτεμβρίου 2016, 20:17 | Επίκουρος

    Επειδή πολλά ακούγονται και σκοπός εδώ δεν είναι να λέμε ο καθένας τον «πόνο» του, θα ήθελα να επισημάνω μια διάκριση σε σχέση με τα ωράρια των μελών ΔΕΠ, γιατί ο καθένας ερμηνεύει αυτό που προφανώς τον συμφέρει…

    1. Οι ώρες διδασκαλίας ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ το ωράριο του καθηγητή. Οι ώρες διδασκαλίας συμπεριλαμβάνονται στο ωράριο του καθηγητή.
    2. Το ωράριο του καθηγητή μπορεί να είναι (και τις περισσότερες φορές είναι), μεσάνυχτα, σαβ/κα, αργίες, δεκαπενταύγουστο και γενικά όποτε προκύψει θέμα επίβλεψης-διόρθωσης εργασιών, παραδοτέα και εκθέσεις από τα κάθε λογής όργανα του Ιδρύματος στα οποία υποχρεούται να συμμετέχει, και όσο μικρότερο το Ίδρύμα, τόσο περισσότερες οι ώρες αυτές.
    3. Δεν είναι δημόσιος υπάλληλος που το μεσημέρι επιστρέφει σπίτι και ασχολείται με τη δουλειά, ξανά, το επόμενο πρωί. Μην τα μπερδεύετε.
    4. Στα πλαίσια της εξέλιξης ενός μέλους ΔΕΠ, θα πρέπει να έχει προχωρήσει ερευνητικά και ακαδημαικά. ΣΥνεπώς μέσα στις συμβατικές υποχρεώσεις του είναι η μελέτη και η συγγραφή ερευνητικών εργασιών.
    5. Στο πλαίσιο του ωραρίου των μελών ΔΕΠ είναι και η προετοιμασία μαθήματος, υλικό κ.λ.π.

    Όταν οι ώρες αυτές αθροιστούν, να μην έχετε όσοι έχετε, καμία αμφιβολία ότι ξεπερνουν κατά πολύ, τους ισχυρισμούς σας…

    Όταν συνεπώς καλούνται να φέρουν εις πέρας και μεταπτυχιακά προγράμματα, από τα οποία μέχρι τώρα ένα σημαντικό ποσοστό πηγαίνει στους πόρους του Ιδρύματος, γιατί θα πρέπει να το κάνει δωρεάν??
    Και επειδή πολλοί αναφέρονται σε άλλες χώρες, ας μην λησμονούν ότι οι δαπάνες για την παιδεία από το κράτος, αλλά και οι μσιθοί είναι κατά πολύ μα πολύ υψηλότεροι. Αν εξασφαλίσει ποτέ, το ελληνικό κράτος, τέτοιες συνθήκες εργασίες, ευχαρίστως να παρέχονται όλα δωρεάν.

  • 29 Σεπτεμβρίου 2016, 19:27 | Γιάννης

    Αξιότιμε Κύριε Υπουργέ, αξιότιμη Κυρία Υπουργέ Αναπληρώτρια αλλά και όσοι συμβάλλετε στην σύνταξη του υπό διαβούλευση νόμου,

    Πιστεύω ότι μετά από αρκετά χρόνια υπηρεσίας στην τριτοβάθμια εκπαίδευση μπορώ να εκφράσω την άποψή μου πάνω στο θέμα των διδάκτρων των ΠΜΣ. Θεωρώ ότι αποτελεί ένα πολύ εξειδικευμένο θέμα και οι όποιες προτάσεις πρέπει να γίνονται από γνώστες του θέματος και όχι ευκαιριακά, αβασάνιστα και με προχειρότητα. Με όλο το σεβασμό, θεωρώ ότι όσοι έγραψαν το κείμενο προς διαβούλευση τους διέφυγαν κάποια σημαντικά σημεία. Και αυτό το στηρίζω με τα παρακάτω επιχειρήματα:
    1. Γιατί βάζετε όλα τα ΠΜΣ στην ίδια μοίρα; Γιατί βάζετε όλους τους διδάσκοντες σε αυτά στην ίδια μοίρα; Κατ’ αρχήν δεν πληρώνονται οι διδάσκοντες σε όλα τα ΠΜΣ. Αρκετά, όπως αυτό στο οποίο συμμετέχω, έχουν δίδακτρα και τα έσοδα τα χρησιμοποιούν για να στηρίξουν το εκπαιδευτικό και ερευνητικό έργο του τμήματος αλλά και τις λειτουργικές του ανάγκες (στο δικό μας αγοράζουμε μέχρι και χαρτί τουαλέτας μέχρι ή γραφική ύλη της γραμματείας από τα δίδακτρα του ΠΜΣ). Και αν καλέσω ωστόσο κάποιον για διδασκαλία από άλλο τμήμα δεν πρέπει να τον πληρώσω; Και πιστεύετε ότι αν ένα ΠΜΣ δεν χρησιμοποιήσει εξωτερικούς καθηγητές θα μπορέσει να καλύψει επαρκώς τις απαιτήσεις ενός σύγχρονου ΠΜΣ; Άλλωστε, ο αριθμός των μελών ΔΕΠ έχει μειωθεί σημαντικά σε όλα τα Πανεπιστήμια τα τελευταία 5 χρόνια.

    2. Γιατί βάζετε όλα τα ΠΜΣ στην ίδια μοίρα; Οι σύμβουλοι του Υπουργείου έχουν αναπτύξει ποσοτικά, αντικειμενικά (και όχι ποιοτικά και υποκειμενικά) κριτήρια για να αξιολογήσουν τα υφιστάμενα ΠΜΣ; Πως κρίνεται η διδασκαλία των Καθηγητών του ΠΜΣ από τους φοιτητές/ριες; Ποια είναι η επαγγελματική αποκατάσταση των αποφοίτων; Ποιος ο βαθμός εξειδίκευσης του αντικειμένου τους; Τι εργαστηριακές εγκαταστάσεις και υποδομές διαθέτουν; Παρέχουν εκπαιδευτικές και εργασιακές εμπειρίες; Υποτροφίες; Τι ερευνητικές μελέτες παράγονται και πόσες από αυτές δημοσιεύονται σε σοβαρά περιοδικά (με συντελεστή βαρύτητας κ.λπ.) ή απλά οι δημοσιεύσεις των φοιτητών είναι πολύ χαμηλού επιπέδου και δεν έπρεπε καν να γίνονται; Ποιο είναι το επιστημονικό επίπεδο των καθηγητών του ΠΜΣ. Συγκεκριμένα, έχετε κρίνει τις δημοσιεύσεις τους (όχι τις Ελληνικές σε περιοδικά φίλων και γνωστών αλλά αυτές σε έγκριτα περιοδικά με συντελεστή βαρύτητας), την απήχηση του έργου τους (citation index), τα ερευνητικά προγράμματα που έχουν φέρει, τις πατέντες τους, τη συμμετοχή τους σε συντακτικές επιτροπές έγκριτων περιοδικών του εξωτερικού αλλά και σε πολλά άλλα σημεία. Δηλαδή, οι καθηγητές που διδάσκουν αυτά τα ΠΜΣ έχουν τα προσόντα ή απλώς το κάνουν για επιπρόσθετα έσοδα ή για να μπορέσουν να ικανοποιήσουν τις απαιτήσεις εξέλιξης τους ή για να ικανοποιήσουν συνδικαλιστές φοιτητές ή για οποιαδήποτε άλλη συναλλαγή ή γιατί το τμήμα έχει >50 μέλη ΔΕΠ που δεν γνωρίζουν πως να καλύψουν τις διδακτικές τους ώρες ή απευθύνεται σε φοιτητές/ριες που απλά κάνουν συλλογή πτυχίων ή εξασφαλίζουν μόρια για ανέλιξη στο δημόσιο;

    3. Υπάρχουν ΠΜΣ που θα έπρεπε να κλείσουν; Αξιολογήστε τα. Το θέλουμε και σας το ζητάμε. Με ποια κριτήρια εγκρίνεται ένα ΠΜΣ; Ποια από τα υφιστάμενα ΠΜΣ τα πληρούν;

    4. Έχετε αξιολογήσει το υλικό που διδάσκεται στα ΠΜΣ; Αποτελούν επανάληψη των προπτυχιακών μαθημάτων; Ανανεώνεται; Είναι σύγχρονο υλικό;

    5. Εντάξετε τα ΠΜΣ σε διαφορετικές βαθμίδες ποιότητας με βάση συγκεκριμένα κριτήρια. Έτσι ώστε να γνωρίζουν οι ενδιαφερόμενοι τι πληρώνουν. Να γνωρίζουν επίσης την αξία των πτυχίων τους στην αγορά εργασίας. ΔΕΝ ΑΞΙΖΟΥΝ ΟΛΟΙ ΟΙ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΟΙ ΤΙΤΛΟΙ ΤΟ ΙΔΙΟ – ΕΞΑΡΤΩΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΠΟΙΟΣ ΣΕ ΔΙΔΑΣΚΕΙ, ΠΩΣ ΣΕ ΔΙΔΑΣΚΕΙ ΚΑΙ ΠΩΣ ΑΥΤΟ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΓΟΡΑ. Μπορεί ένα ΠΜΣ να μην έχει δίδακτρα αλλά πολύ θα ήθελα να μάθω πως αυτό αξιολογείται.

    Πως αποφασίσατε να εφαρμόσετε ένα νόμο οριζόντια για όλα τα ΠΜΣ; Έχετε μιλήσει για παραμάγαζα. Ποια είναι αυτά; Βρείτε τα και κλείστε τα.
    ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΤΕ ΜΑΣ – ΤΟ ΘΕΛΕΙ ΚΑΙ Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ.

    Γνωρίζετε πόσο κοστίζει ένα καλό και σύγχρονο ΠΜΣ; Ποιο συγκεκριμένα θα ήθελα απαντήσεις (όσο πιο τεκμηριωμένες γίνεται) στα παρακάτω:

    1. Πολλά ΠΜΣ διδάσκονται Σαββατοκύριακα για να διευκολύνονται οι εργαζόμενοι φοιτητές αλλά και για να υπάρχει ικανοποιητικός χρόνος διδασκαλίας και εξάσκησης. Ποιος λοιπόν θα πληρώσει τις υπερωρίες των καθηγητών; Ποιος θα πληρώσει τους φύλακες που σε πολλά Πανεπιστήμια δεν υπάρχουν. Ποιος θα πληρώσει τους καθαριστές (οι οποίοι έρχονται μόνο τις καθημερινές και αν); Ποιος θα πληρώσει τη θέρμανση ή ψύξη που ανοίγει μόνο λίγες ώρες τις καθημερινές (ενώ σε πολλά ιδρύματα δεν ανοίγει καθόλου).

    2. Αν θέλετε καλά και μοντέρνα ΠΜΣ σίγουρα θέλετε και σοβαρά εργαστήρια όπου οι φοιτητές εκπαιδεύονται ως προέκταση των θεωρητικών διαλέξεων αλλά και πολλοί από αυτούς εκπονούν τις μελέτες τους. Ποιος θα πληρώσει για την αγορά αναλωσίμων και εξοπλισμού; Η ΕΡΕΥΝΑ ΚΟΣΤΙΖΕΙ. ΧΩΡΙΣ ΕΡΕΥΝΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΕΠΙΣΤΗΜΗ.

    6. Ένα σοβαρό ΜΠΣ φέρνει ανθρώπους από την αγορά και καταξιωμένους επιστήμονες από Ιδρύματα του εξωτερικού για να διδάξουν ότι πιο σύγχρονο υπάρχει. Ποιος θα πληρώσει για τα αεροπορικά τους εισιτήρια, τη διαμονή τους και το φαγητό τους;

    7. Ένα σοβαρό ΠΜΣ δίνει υποτροφίες τόσο στους καλύτερους εισαχθέντες όσο και στους καλύτερους φοιτητές με βάση αντικειμενικά κριτήρια και όχι υποκειμενικά. Τώρα ποιος θα πληρώσει γι’ αυτές τις υποτροφίες;

    8. Στα εργαστήρια χρησιμοποιούνται βοηθοί (research assistants) για να μπορούν όλοι οι φοιτητές να συμμετέχουν στις αναλύσεις και όχι μόνο όσοι προλάβουν. Τώρα ποιος θα πληρώσει γι’ αυτούς;

    9. Τα έσοδα των ΠΜΣ πάνε για αγορά Η/Υ, λογισμικών και σύγχρονων μέσων διδασκαλίας αφού τα Πανεπιστήμια δεν διαθέτουν τέτοιους πόρους. Τώρα ποιος θα αγοράσει αυτά τα είδη;

    10. Με τις παραπάνω δαπάνες από τα ΠΜΣ κινείται ένας μεγάλος αριθμός επαγγελματιών τόσο στην τοπική όσο και στην Εθνική αγορά (είδη Η/Υ, εταιρείες με επιστημονικά όργανα, γραφεία ταξιδιών, ξενοδοχεία, εταιρείες με αναλώσιμα υλικά και γραφική ύλη κ.ο.κ.). Τώρα ποιος θα αναπληρώσει αυτό τον τζίρο που τόσο πολύ θέλουμε να αυξήσουμε όλοι στην Ελλάδα και μιλάμε συνέχεια για ανάπτυξη;

    11. Ποιος θα πληρώσει την γραμματειακή υποστήριξη και τα έξοδα υλικοτεχνικής υποδομής της γραμματείας των ΠΜΣ; Σημείωση: Το διοικητικό προσωπικό των ΑΕΙ είναι ήδη μειωμένο. Εκτός και αν περιμένουμε από τα ΔΕΠ να κάνουν και γραμματειακή εργασία.

    12. Τα ΠΜΣ αγοράζουν βιβλία και συνδρομές σ’ επιστημονικά περιοδικά για τη βιβλιοθήκη του τμήματος ώστε να έχουν πρόσβαση οι φοιτητές ακόμη και από το σπίτι τους. Τώρα ποιος θα τα αγοράσει αυτά;

    13. Γνωρίζετε πόσο κοστίζει μία δημοσίευση σε ένα καλό επιστημονικό περιοδικό (open access ή μη) με κύρος (όχι σε αυτά που κανένας δεν τα διαβάζει και η επίδρασή τους στην επιστήμη είναι μηδενική); Αν οι σύμβουλοί σας δημοσιεύουν σε τέτοια περιοδικά θα γνωρίζουν ότι το κόστος είναι μεταξύ 500 και 2.500 ευρώ. Τα ΠΜΣ συμβάλλουν ή καλύπτουν όλο το κόστος. Τώρα ποιος θα πληρώσει για έξοδα δημοσίευσης;

    14. Ο συντονιστής (διευθυντής) του ΠΜΣ αφιερώνει πολύ παραπάνω ώρες γι’ αυτό από αυτό που δικαιολογεί ο μισθός του. Τώρα γιατί ν’ ασχοληθεί; Ποιος θα πείσει κάποιον να κάνει τον συντονιστή αμισθί (φυσικά μιλάμε για άτομα με προσόντα και όχι άτομα με περιορισμένη επιστημονική και διοικητική εμπειρία).

    15. Μέσα από τις διατριβές των ΠΜΣ κινείται και μεγάλο μέρος της έρευνας των τμημάτων (κάλυψη εξόδων αναλωσίμων κι εξοπλισμού). Τώρα ποιος θα καλύψει αυτά τα έξοδα;

    16. Ένα σοβαρό ΠΜΣ πρέπει να διαθέτει μηχανισμό διασύνδεσης με την αγορά, διοργάνωση προσκαλεσμένων ομιλιών, συνεχή μελέτη των αξιολογήσεων μαθημάτων και διδασκόντων και λήψη διορθωτικών κινήσεων, επαφές με εταιρίες για χορηγίες και κατανόηση αναγκών της αγοράς, επαφές με ιδρύματα του εξωτερικού για συνέργειες (όπως έγραψε και κάποιος άλλος εδώ μέσα). Αυτοί πρέπει να πληρώνονται μιας και αυτό είναι έξω από τα τυπικά τους καθήκοντα ως Πανεπιστημιακοί ή μπορεί και να μην είναι μέλη ΔΕΠ. Τώρα ποιος θα πληρώσει για να εξακολουθήσουν να υφίστανται αυτοί οι μηχανισμοί;

    17. Η συντήρηση των δικτύων, τουλάχιστον στο δικό μας Τμήμα γίνεται με χρήματα των ΠΜΣ. Τώρα ποιος θα πληρώσει αυτή τη συντήρηση.

    18. Τα Πανεπιστήμια κατακρατούν το 30% περίπου των συνολικών διδάκτρων και βασίζονται σε αυτά τα χρήματα για να καλύψουν βασικές τους ανάγκες. Τώρα ποιος θα καλύψει τα χρήματα που θα χάσουν.

    19. Το κράτος εισπράττει με τη μορφή έμμεσης ή άμεσης φορολογίας ένα μέρος των διδάκτρων. Το ποσό το οποία θα χαθεί ποιος θα το καλύψει;

    Θα το πληρώσει το Υπουργείο; Δεν νομίζω να έχει τέτοια διαθεσιμότητα πόρων.
    Θα το πληρώσει το Πανεπιστήμιο; Μα δεν έχει καλά-καλά να πληρώσει τα βασικά όπως συνδρομές σ’ επιστημονικά περιοδικά, συνέδρια, εκπαιδευτικές άδειες των μελών ΔΕΠ στο εξωτερικό, αναλώσιμα, εξοπλισμό, καθαρισμό, φύλαξη, ηλεκτρικό, νερό και τηλέφωνο. Με κληροδοτήματα; Εθνικοί ευεργέτες; Αν κάποιοι πιστεύουν ότι υπάρχουν τόσες πολλές εταιρείες για να χρηματοδοτήσουν την καλή έρευνα στην Ελλάδα γελιούνται. Δεν υπάρχουν αυτά τα χρήματα. Κι έτσι ακόμη και καλές ιδέες ή αξιόλογοι καθηγητές δεν θα μπορέσουν να χρηματοδοτηθούν. Τα Εθνικά προγράμματα στήριξης της έρευνας ήταν στον παρελθόν σε μεγάλο βαθμό δοσμένα πριν καν προκηρυχθούν. Αλλά και πάλι τι να καλύψουν και αυτά;

    ΑΝΑΖΗΤΕΙΤΑΙ ΛΟΓΙΚΗ

    Πιστεύετε με αμοιβές της τάξης του 20% θα ενδιέφερε τους ικανούς καθηγητές να διδάξουν σε παραπάνω από ένα μεταπτυχιακό; Αν υπάρχουν άτομα που διδάσκουν πολλά μαθήματα σε διάφορα ΜΠΣ και πληρώνονται γι’ αυτό, δικαίωμά τους από τη στιγμή που ανταποκρίνονται στις εκπαιδευτικές και ερευνητικές απαιτήσεις του ρόλου τους που ο νόμος ορίζει (οι φοιτητές μα αξιολογούν σε κάθε εξάμηνο ενώ η ερευνητική μας δραστηριότητα μπορεί να κριθεί με ποσοτικούς δείκτες πλέον). Αν το ανεβάσετε στο 60-100% μπορεί να αποτελέσει κίνητρο. Πως καταλήξατε στο 20%; Με τι κριτήρια; Ποια μαθηματική εξίσωση χρησιμοποιήσατε; Δώστε μας τα δεδομένα σας για να καταλάβουμε. Αν μιλάτε πάλι για αμοιβή που απλά καλύπτει διαλέξεις οι οποίες είναι αναμασήματα των προπτυχιακών μαθημάτων και καμία πάλι απαίτηση, τότε συμφωνώ μαζί σας. Θα πρότεινα κι εγώ 0%. Και σας το λέει αυτό κάποιος που συμμετέχει σε 4 ΠΜΣ και πληρώνεται μόνο από το ένα σε ποσό που αντιστοιχεί στο 5% των απολαβών του.
    Και στο τέλος-τέλος μας προσβάλει αυτή η συζήτηση. Δεν μας ενδιαφέρουν όλους τα φράγκα. Για όσους εδώ μέσα πιστεύουν ότι όλα τα μέλη ΔΕΠ που διδάσκουν σε ΠΜΣ με δίδακτρα το κάνουν για τα φράγκα ας μάθουν ότι ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΜΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΟΥΝ ΤΟΥΣ ΔΙΔΑΣΚΟΝΤΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ ΠΟΙΑ ΑΥΤΗ Η ΚΑΡΑΜΕΛΑ. Ποια; Βρείτε τα. Και όσοι φοιτητές διαμαρτύρονται για τα δίδακτρα, πρέπει να γνωρίζουν ότι χωρίς δίδακτρα σοβαρό ΠΜΣ είναι πολύ δύσκολο να υπάρξει.
    Και όσοι πιστεύουν ότι ο μισθός του καθηγητή καλύπτει τη διδασκαλία στα ΠΜΣ και όλα αυτά που έγραψα πιο πάνω, πιστεύω ότι δεν έχει συμμετάσχει σε υψηλού επιπέδου ΠΜΣ. Ταπεινή μου άποψη. Κι επειδή όλοι εδώ εκφράζουμε απόψεις, ας αξιολογήσει η Πολιτεία αντικειμενικά την αξία του κάθε ΠΜΣ. ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ.

    Όποιος τώρα εισηγήθηκε τα τέλη να ισοδυναμούν με το τριπλάσιο του κατώτατου νομοθετημένου μισθού, έχω να πω:
    1. Γιατί συνδέετε τα λειτουργικά έξοδα ενός ΠΜΣ με τον κατώτατο μισθό; Τα λειτουργικά έξοδα δεν αφορούν αμοιβές αλλά πολύ περισσότερα πράγματα. Δείτε παραπάνω.
    2. Κάποια ΠΜΣ είναι τόσο καλά που έρχονται φοιτητές απ’ όλο τον κόσμο για να τα παρακολουθήσουν. Ναι κ. Εισηγητά. Πληρώνουν για να φοιτήσουν σε ΠΜΣ στην Ελλάδα. Ο Γερμανός λοιπόν θα πληρώσει με βάση τον Ελληνικό κατώτατο μισθό ή τον Γερμανικό;
    3. Γιατί δηλαδή αλλοδαποί φοιτητές να μην πληρώνουν δίδακτρα που καθορίζονται από το ΠΜΣ; Ο Εισηγητής ενδιαφέρεται και γι’ αυτούς; Δεν θέλει να έρθει συνάλλαγμα στη Χώρα. Δεν λένε κάποιοι συνέχεια ότι δεν παράγουμε;
    4. Γιατί το τέλος καθορίζεται ενιαία για όλους τους φοιτητές; Πως τεκμηριώνεται η οικονομική δυσχέρεια;
    5. Σχόλιο άλλου συναδέρφου: Υπάρχουν μεταπτυχιακά που είναι ένα έτος, άλλα που είναι τρία εξάμηνα, άλλα που είναι 2,5 έτη. Σε όλα τα προγράμματα, η εγγραφή θα είναι ίδια?? Με πιο σκεπτικό??
    6. Σχόλιο άλλου συναδέρφου: Έχετε σκεφτεί το χάος που θα επικρατήσει, πριν ακόμα εφαρμοστεί το εν λόγω σχέδιο νόμου? Οι φοιτητές που έχουν ήδη ξεκινήσει μεταπτυχιακό, τι θα κάνουν?? Θα πληρώσουν τα δίδακτρα του εξαμήνου όταν ξέρουν ότι από το επόμενο θα πληρώνουν τίποτα, ή πολύ πολύ λιγότερα? Και επίσης, θα ξέρουν αν θα πρέπει να περιμένουν ένα εξάμηνο, ή θα κινδυνεύουν να μείνουν στη μέση των σπουδών, αν το επόμενο εξάμηνο δεν πραγματοποιηθεί μεταπτυχιακό πρόγραμμα??

    Συνέπειες
    Είναι καλύτερο να προλαμβάνεις παρά να θεραπεύεις. Κι επειδή τα γραπτά μένουν, είπα να επιχειρήσω να προβλέψω τι θα γίνει χωρίς να διεκδικώ το αλάθητο. Κατά τη γνώμη μου, οι συνέπειες θα είναι:
    1. Τεράστια μείωση των ΠΜΣ.
    2. Μεγάλη οικονομική απώλεια για τα Πανεπιστήμια και τους ΕΛΚΕ από τα έσοδα των ΠΜΣ που θα διακοπούν ή θα έχουν πενιχρά έσοδα.
    3. Απώλειες για τον κρατικό μηχανισμό από την φορολογία εισοδήματος φυσικών προσώπων (π.χ. μέλη ΔΕΠ, προμηθευτές κ.α.).
    4. Επιστροφή των κοινωνικών ανισοτήτων. Οι οικονομικά πιο εύρωστοι φοιτητές θα απευθυνθούν στην αγορά του εξωτερικού, π.χ. Κύπρος, Αγγλία κ.α. Θα οδηγηθούμε πίσω στο παρελθόν όταν οι Έλληνες με μεγαλύτερη οικονομική δυνατότητα σπούδαζαν στο εξωτερικό και οι φτωχοί και ικανοί δεν θα έχουν ευκαιρίες εξέλιξης. Γνωρίζετε πόσο στοιχίζει ένα ΠΜΣ στο εξωτερικό ή σε ιδιωτικό κολλέγιο αμφιβόλου αξίας;
    5. Οι οικονομικά ασθενέστεροι φοιτητές απλά δεν θα κάνουν μεταπτυχιακές σπουδές ή θα είναι υποχρεωμένοι να παρακολουθούν περιορισμένης αξίας ΠΜΣ χωρίς κανένα αντίκρισμα στην αγορά εργασίας.
    6. Θα λείψει ένα μεγάλο ποσό για την κάλυψη των ερευνητικών αναγκών των Ιδρυμάτων. Άρα, μεγάλη πτώση της αριστείας και της ερευνητικής ποιότητας.
    7. Διατριβές δύσκολα θα γίνονται αφού δεν θα υπάρχει πρόθυμο διδακτικό προσωπικό. Ακόμα και κάποιοι φιλότιμοι συνάδελφοι συνεχίσουν να συνδράμουν, είναι σίγουρο ότι θα δαπανούν πολύ λιγότερο χρόνο και προσπάθεια ή θα κουραστούν και θα σταματήσουν μετά από λίγο.
    8. Υποβαθμισμένοι μεταπτυχιακοί τίτλοι εξαιτίας έλλειψης χρημάτων για να καλυφθούν βασικές ανάγκες όπως γραμματειακή υποστήριξη, δίκτυα, εξοπλισμός, αναλώσιμα, δικαιώματα λογισμικού, έρευνα, συνέδρια κ.α.
    9. Τις συνέπειες θα τις υποστούν και τα προπτυχιακά προγράμματα αφού τα ΠΜΣ κάλυπταν πολλές από τις ανάγκες τους.
    10. Θα καταστήσει άνεργους πολλά μέλη του διοικητικού προσωπικού στα ΠΜΣ αλλά και στον ΕΛΚΕ.
    11. Διακοπή της προσέλκυσης διδασκόντων από το εξωτερικό οι οποίοι είναι εξαιρετικά σημαντικοί για την εξωστρέφεια των σπουδών και της πληρέστερης ενημέρωσης των φοιτητών.
    12. Διακοπή των υποτροφιών που δίνονται τώρα από τα ΠΜΣ.
    13. Δεν θα μπορούν να απασχοληθούν οι υποψήφιοι διδάκτορες των τμημάτων.
    14. Ενίσχυση των ιδιωτικών κολλεγίων τα οποία και δεν είναι σε θέση να παράγουν γνώση, έρευνα και ποιότητα σπουδών αλλά και θα επιβαρύνουν τους φοιτητές με υπέρογκα δίδακτρα.
    15. Παραίτηση και μετανάστευση των ικανών καθηγητών των Ελληνικών ΑΕΙ. Νόμιζα ότι βασικός στόχος της Κυβέρνησης είναι η επιστροφή και όχι η εκδίωξη των άριστων.

    ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

    Επειδή δεν πρέπει να κάνουμε μόνο κριτική αλλά να προσφέρουμε και προτάσεις, θα ήθελα να σας παραθέσω μερικές ελπίζοντας ότι θα βοηθήσω στην αλλαγή του σκεπτικού του νομοθέτη. Θεωρώ ότι το πνεύμα του νομοθέτη είναι σωστό. Να βρεθούν τρόποι να χρηματοδοτηθούν οι ασθενέστεροι έτσι ώστε όλοι οι ικανοί και άριστοι να έχουν τη δυνατότητα προχωρημένων σπουδών. Όχι όμως ισοπεδωτικά αλλά δημιουργικά. Ορίστε μερικές προτάσεις δικές μου αλλά και άλλων συναδέρφων που έγραψαν την άποψή τους εδώ. Αν θέλετε τις επεξεργάζεστε και υιοθετείτε κάποιες από αυτές, αν θέλετε τις αγνοείτε.

    1. Η κυβέρνηση εισπράττει ένα μεγάλο ποσοστό των διδάκτρων των ΠΜΣ. Ας το χρησιμοποιήσει για να χρηματοδοτήσει υποτροφίες (π.χ. μέσω των ΕΛΚΕ) που θα δίνονται με αντικειμενικά κριτήρια που έχουν σχέση με τα οικονομικά δεδομένα των φοιτητών. Η επιδότηση αυτή μπορεί να είναι μερική ή πλήρης.
    2. Να δίνεται ένα συγκεκριμένο ποσοστό των διδάκτρων (όπως αυτό ορίζεται από το κάθε ΠΜΣ) για υποτροφίες (π.χ. το 5-10%) με κριτήρια ακαδημαϊκής ποιότητας και μόνο.
    3. Χορήγηση άτοκων σπουδαστικών δανείων με εγγυητή το κράτος.
    4. Να δοθούν κίνητρα για προσέλκυση φοιτητών από το εξωτερικό.
    5. Πλαφόν στο ανώτατο όριο διδακτικών ωρών σε ΠΜΣ για μέλη ΔΕΠ. Έτσι ένα μέλος ΔΕΠ θα μπορεί να καλύπτεται ικανοποιητικά για ποιοτικό έργο και να αποθαρρύνεται η συμμετοχή σε πολλά ΠΜΣ για εξοικονόμηση χρημάτων και φυσικά χαμηλή ποιότητα έργου.
    6. Ανάληψη του κόστους λειτουργίας ενός αριθμού ΠΜΣ από το κράτος μετά από εξαντλητική αξιολόγηση. Βρείτε τα καλύτερα και δώστε κίνητρα σε φοιτητές να εισαχθούν σε αυτά. ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ.
    7. Κίνητρα για οργάνωση διεθνών ΠΜΣ (συνεργασίες με Ιδρύματα του εξωτερικού).
    8. Κίνητρα για συμμετοχή ιδιωτικών εταιρειών και οργανισμών στα ΠΜΣ για να εξασφαλιστεί ακόμη μεγαλύτερος αριθμός υποτροφιών.
    9. Να καθοριστεί ένα λογικό όριο το οποίο μπορεί να διατεθεί για αμοιβές (π.χ. έως 30%). Να υπενθυμίσω ωστόσο και πάλι ότι ήδη υπάρχουν ΠΜΣ που δεν προσφέρουν αμοιβές στο μέλη ΔΕΠ του τμήματος που το προσφέρει.
    10. Να ελέγχονται οι ισολογισμοί των ΠΜΣ σε ετήσια βάση.
    11. Αν επιμένετε να θεωρείτε ότι οι καθηγητές δεν πρέπει να αμείβονται ή να αμείβονται πολύ λίγο, μαζί σας. Αφήστε όμως να λειτουργήσουν όπως θέλουν τα ΠΜΣ τα οποία δεν πληρώνουν τους διδάσκοντες του οικείου τμήματος αλλά χρησιμοποιούν τα χρήματα για να καλύψουν τις ανάγκες των φοιτητών. Μην τα πειράξετε. Βρείτε ποια είναι.
    12. ΑΞΙΟΛΟΓΉΣΤΕ ΤΑ ΠΑΝΤΑ. ΠΜΣ ΚΑΙ ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ. ΒΑΛΤΕ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΑ ΚΑΙ ΜΕΤΡΗΣΙΜΑ ΚΡΙΤΗΡΙΑ.

    Διατύπωσα συγκεκριμένα ερωτήματα, προβλέψεις και προτάσεις όπως και άλλοι συνάδερφοι. Περιμένω απαντήσεις με λογικά και τεκμηριωμένα επιχειρήματα. Μην επιβάλλετε αλλά πείστε μας για την ορθότητα του νόμου.
    Ευχαριστώ για τον χρόνο σας.

  • 29 Σεπτεμβρίου 2016, 15:55 | Κατερίνα Γ.

    -Εάν το πρόβλημα είναι οι αμοιβές των καθηγητών για τη διδασκαλία στα μεταπτυχιακά γιατί δεν αλλάζετε επιτέλους τις ώρες τις οποίες είναι υποχρεωμένοι να εργάζονται και αντί για 20 (μέλη ΔΕΠ) να τις κάνετε 40 όπως δουλεύουν όλοι οι μισθωτοί στην Ελλάδα. Δηλαδή πέρα από τις άλλες παροχές που απολαμβάνουν οι καθηγητές έχουν και λιγότερες ώρες υποχρέωση να βρίσκονται στη δουλειά τους και μπορούν να πληρώνονται έξτρα χρήματα από τα ερευνητικά προγράμματα. Ένας καθηγητής ουσιαστικά είναι «υποχρεωμένος» να δουλεύει 20 ώρες, και βέβαια αυτό το 20 σε εισαγωγικά. Σίγουρα υπάρχουν βέβαια εκείνοι που εργάζονται πολύ περισσότερο και πολύ σκληρότερα. Η παραπάνω αλλαγή σε 40 ώρες θα φέρει και επιπλέον έσοδα στο πανεπιστήμιο, καθώς αν οι καθηγητές πληρώνονται για συμμετοχή σε ερευνητικά έργα χρηματοδοτούμενα από την ΕΕ π.χ., ένα μέρος των μισθών τους θα πληρώνεται από εκεί.
    -Επίσης, κάποιοι μίλησαν για βοηθούς σε μαθήματα, που είναι «απαραίτητοι» για τη λειτουργία ενός καλού μεταπτυχιακού προγράμματος. Το θεωρώ απαράδεκτο κάποιος να πληρώνεται 300 ευρώ για ένα τρίωρο μάθημα και να ζητάει και βοηθό.
    -Παρόλα αυτά συμφωνώ ότι το τριπλάσιο του βασικού μισθού όντως δεν είναι αρκετό για τη λειτουργία ενός μεταπτυχιακού προγράμματος. Βέβαια, θα μπορούσε να αυξηθεί ο βασικός μισθός και να λυθεί το ζήτημα.
    -Η αξιολόγηση των καθηγητών είναι επίσης ένα σοβαρό ζήτημα. ΔΕΝ υπάρχουν κριτήρια.
    -Θα ήταν πολύ καλό κίνητρο οι καθηγητές να πληρώνονται επιπλέον για την επίβλεψη διδακτορικών διατριβών που όμως θα συνδέονται με την εξασφάλιση πόρων για την εκπόνηση της διατριβής (αμοιβή υποψήφιου, αγορά εξοπλισμού & υλικού) μέσω προσέλκυσης χρηματοδοτήσεων. Ο υποψήφιος διδάκτορας στην Ελλάδα προσφέρει σημαντικότατο έργο στο ελληνικό πανεπιστήμιο και την έρευνα* χωρίς αμοιβή, και πολλές φορές χρηματοδοτώντας μέρη της έρευνάς του μόνος του.
    *Επίσης προσφέρει σημαντικό έργο στο βιογραφικό του καθηγητή εμπλουτίζοντας το με δημοσιεύσεις και βεβαίως βοηθώντας πολλές φορές αμισθί σε ερευνητικά του έργα.

  • 28 Σεπτεμβρίου 2016, 23:12 | Κωστης Γελ.

    Τα μεταπτυχιακά προγράμματα κάνουν χρήση υποδομών, αιθουσών του κράτους και προσφέρουν καθαρό κέρδος στους διδάσκοντες καθηγητές. Συνεπώς δεν υπάρχει κάποιος λόγος να υπάρχει τόσο μεγάλο κόστος στην φοίτηση των μεταπτυχιακών και το πλαφόν είναι δίκαιο. Επιπλέον οι ώρες που διδάσκουν οι καθηγητές είναι λίγες οπότε θα μπορούσαν να συμπεριληφθούν στον υπάρχων μισθό και οι ώρες διδασκαλίας του μεταπτυχιακού.

    Οι περισσότεροι καθηγητές έχουν θέσεις πάρκινγκ, γραφείο, επίδομα βιβλιοθήκης την εποχή του διαδικτύου και πληρώνονται για να κάνουν ταξίδια σε συνέδρια χωρίς να έχουν καν δημοσιεύσει (το μέλος ΔΕΠ το ανέφερε (http://www.opengov.gr/ypepth/?c=37618) – φυσικά ένας μέλος ΔΕΠ μπορεί να κάνει το ταξιδάκι του με την οικογένεια του και να μην ελεγχθεί ποτέ αν τελικά απέδωσε κάτι το ταξίδι). Τα αναφέρω αυτά (υπάρχουν και άλλα) για να δούμε σε τι τελικά αποσκοπούν τα έσοδα από τα μεταπτυχιακά, αν και είναι γνωστα στην ελληνική πραγματικότητα. Τα δε έξοδα των συνεργαζομένων ερευνητών/βοηθών για την έρευνα τους θα έπρεπε να καλύπτονται από φορείς που κρίνουν ότι θα έχουν κέρδος από την χρηματοδότηση της έρευνας τους. Αντιθέτως η απουσία προσέλκυσης ιδιωτικών φορέων και χρηματοδότησης (όπως γίνεται σε σύγχρονα κράτη και πανεπιστημια) έχει δημιουργήσει την νέα μόδα φροντιστηριακών προπτυχιακών που βαφτίζονται μεταπτυχιακά (οι καθηγητές δηλώνουν οτι προχωρημένα θέματα θα διδαχθούν στο μεταπτυχιακό για να προσελκύσουν υποψήφιους πελάτες). Αποτέλεσμα να μην γίνεται ουσιαστικό προπτυχιακό και μεταπτυχιακό μάθημα (μην ξεχνάμε οτι τα καλύτερα πανεπιστήμια στο εξωτερικό προσφέρουν τριετής Bsc και μονοετές Msc).

    Ο ρόλος του πανεπιστήμιου είναι δημοσία και δωρεάν παιδεία. Κάποιοι θέλουν να αμείβονται πλουσιοπάροχα ουσιαστικά προσφέροντάς μονό διδασκαλία ξεχνώντας ότι η παιδεία πέρα από την διδασκαλία χτίζεται μεσα απο πρόοδο της επιστήμης, καινοτόμες λύσεις για την κοινωνία και ανάπτυξη σχέσης (οικονομική και ανταλλαγή τεχνογνωσίας) του πανεπιστήμιου με φορείς/επιχειρήσεις. Τα δε τελευταία έπρεπε να εξασφαλίζουν τους διαθέσιμους πόρους και όχι τα εύκολα θύματα οι φοιτητές. Η αδυναμία όμως του συγχρόνου πανεπιστήμιου να κινηθεί μπροστά και η ελληνική νοοτροπία «οτι αρπάξω»» οδήγησε στην εκτίναξη του αριθμού των μεταπτυχιακών ως μέσο προσθέτου εισοδήματος στους καθηγητές. Συνεπώς νομίζω οτι το νομοθέτημα κινείται προς στην σωστή κατεύθυνση: δωρεάν και εύκολη πρόσβαση σε μεταπτυχιακό, οι καθηγητές να αναζητήσουν χρήματα από τους παραγωγικούς φορείς κάνοντας σοβαρή έρευνα.

    Τέλος, θα έπρεπε σε κάθε μεταπτυχιακό και τμήμα να ανακοινώνεται το πλήθος των δημοσιεύσεων ανά καθηγητή καθώς και τα ερευνητικά έργα από προτάσεις που έκαναν η ίδιοι. Εφόσον υπάρχει το απαραίτητο όριο τότε θα έπρεπε να επιτρέπεται τουλάχιστον η ίδρυση ενός μεταπτυχιακού από τον συγκεκριμένο καθηγητή, για να αποφύγουμε μη καλα μεταπτυχιακά (δεν νοείται καθηγητής με λιγότερες δημοσιεύσεις από 40 σε χρόνο 15ετιας να προσφέρει μεταπτυχιακό)

  • 28 Σεπτεμβρίου 2016, 22:51 | ΚΛΗΜΗΣ

    Η ΝΟΜΟΘΕΤΗΣΗ ΓΙΑ ΠΛΑΦΟΝ ΣΤΑ ΔΙΔΑΚΤΡΑ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΩΝ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΣΩΣΤΗ. ΟΜΩΣ ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΜΕ ΤΑ ΤΡΕΧΟΝΤΑ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΑ? ΜΟΛΙΣ ΠΡΙΝ ΑΠΌ 2 ΗΜΕΡΕΣ, ΕΚΑΝΑ ΤΗΝ ΕΓΓΡΑΦΗ ΜΟΥ ΠΛΗΡΩΝΟΝΤΑΣ ΤΑ 1.000€ ΑΠΟ ΤΑ 4.000€. ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΑ ΝΑ ΙΣΧΥΣΕΙ Ο ΝΟΜΟΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΑ ΤΡΕΧΟΝΤΑ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΑ? ΑΥΤΟ ΘΑ ΗΤΑΝ ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ, ΚΑΘΩΣ ΤΑ ΧΡΗΜΑΤΑ ΔΕΝ ΠΕΡΙΣΣΕΎΟΥΝ.

  • 28 Σεπτεμβρίου 2016, 21:49 | pcv

    Οι περισσότεροι από τους φωνασκούντες καθηγητές ΑΕΙ και ειδικά των ΤΕΙ, το κάνουν γιατί αν και ο νόμος ΡΗΤΑ ΟΡΙΖΕΙ ότι είναι ΚΑΘΗΚΟΝ η διδασκαλία στα μεταπτυχιακά αυτοί λαμβάνουν 100-200 ΕΥΡΩ ΤΗΝ ΩΡΑ για «διδασκαλία».
    ΝΑΙ ΣΤΑ ΔΙΔΑΚΤΡΑ ΑΛΛΑ ΟΙ ΠΟΡΟΙ ΑΝΗΚΟΥΝ ΣΤΑ ΙΔΡΥΜΑΤΑ και ΟΧΙ ΣΤΙΣ ΠΑΡΑΛΟΓΕΣ ΑΜΟΙΒΕΣ ΔΙΔΑΣΚΟΝΤΩΝ.
    Προφανώς όλα τα αλλά είναι θέματα εσωτερικού κανονισμού και δεν χρειάζονται στο νόμο.
    Σε σχέση με τα διδακτορικά πρέπει να σταματήσει αυτή η ρατσιστική διάκριση Πανεπιστημίων και ΤΕΙ. Υπάρχουν και πολύ καλά Τμήματα ΤΕΙ όπως και άχρηστα Τμήματα Πανεπιστήμιων. Ας αποφασίσει η ΑΔΙΠ. Επισης ο 4009/11 προέβλεπε ανά 5-ετία αξιολόγηση σε ΔΕΠ Πανεπ./ΤΕΙ διαδικασία που ποτέ δεν εφαρμόστηκε.

  • 28 Σεπτεμβρίου 2016, 14:38 | Κατερίνα

    1.θα πρέπει να καταργηθούν τα δίδκατρα στα μεταπτυχιακά προγράμματα και να αντικατασταθούν με κάποιου είδους εγγραφή εφάπαξ π.χ. 200€ – 300€ για την κάλυψη πιθανών εξόδων
    2.Αυτό θα πρέπει να ισχύσει άμεσα και από τα είδη λειτουργούντα τμήματα.
    3.στους δημοσίους υπαλλήλους να δίνονται διευκολύνσεις για την παρακολούθηση των υποχρεωτικών μαθημάτων όταν το αντικείμενο σπουδών είναι συναφές με την εργασία του φοιτητή και κρίνεται επωφελές για την υπηρεσία του.
    4.Να παρέχεται ένα τουλάχιστον σύγγραμα δωρεάν ή με σημαντική έκπτωση ή αλλιώς υποχρεωτικό πακέτο σημειώσεων
    5.τα παραπανω να ισχύσουν και για τους υποψήφιου διδάκτορες.
    6.Να ενθαρρύνεται η συμμετοχή σε συνέδρια εσωτερικου/εξωτερικού και να καλύπτεται οικονομικά τουλάχιστον το κόστος εγγραφής και μετάβασης στον τόπο διεξαγωγής του συνεδρίου

  • 28 Σεπτεμβρίου 2016, 01:39 | ΓΙΩΡΓΟΣ

    Θα συμφωνήσω για ένα χαμηλό όριο διδάκτρων καθώς οι περισσότεροι από τους ενδιαφερόμενους δεν έχουμε την τάση να γίνουμε συλλέκτες μεταπτυχιακών τίτλων…Οι απαιτήσεις που κάποιοι θέλουν να εισάγουν κατά την επιλογή στους χώρους εργασίας προκαλεί την αυξημένη επαγγελματική κινητικότητα και κατά συνέπεια την αναζήτηση της εξειδικευμένης κατάρτισης μέσα από ΠΜΣ…Παράδειγμα, εφοριακός ειδικό μεταπτυχιακό, εκπαιδευτικός το ίδιο, διοικητικό στέλεχος δημοσίου μεταπτυχιακό δημόσιας διοίκησης, ειδικός παιδαγωγός μεταπτυχιακό ειδικής αγωγής και πάει λέγοντας…
    Είναι εντιμότερο να ειπωθεί δεν διορίζουμε ή διορίζουμε τους φωτογραφίσαντες που σίγουρα θα κατέχουν τα απαιτούμενα μεταπτυχιακά και να μη αναγκαζόμαστε κάθε φορά να χρειαζόμαστε 3.000€ για έναν τίτλο που αναμφίβολα θα κριθούμε και επιτυχόντες από την εκάστοτε Επιτροπή του κάθε ΠΜΣ…

  • 27 Σεπτεμβρίου 2016, 23:52 | Γιάννης Κουτεντάκης

    Δεν γνωρίζω ποια είναι η σχετική εμπειρία της κας Υφυπουργού (δεν μπόρεσα να βρω πληροφορίες για το ακαδημαϊκό της έργο στις διεθνείς βάσεις δεδομένων, πχ, Google Scholar). Ούτε γνωρίζω εάν και κατά πόσον ευσταθούν οι ισχυρισμοί της περί «βιομηχανίας μεταπτυχιακών» και ότι μερίδα Καθηγητών «τα τσεπώνει», οι οποίοι αποτέλεσαν και το έναυσμα για τα προτεινόμενα μέτρα. Σας διαβεβαιώνω όμως ότι τέτοιου είδους πρακτικές είναι άγνωστες σε εμάς στα Τρίκαλα (ΤΕΦΑΑ, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας).

    Οι διδάσκοντες στα ΠΜΣ της Σχολής μας δεν αμείβονται για τις υψηλής προστιθέμενης αξίας υπηρεσίες τους και τα έσοδα χρησιμοποιούνται για υποτροφίες φοιτητών, για την αγορά ποδηλάτων (δώρο προς τους φοιτητές), για την προμήθεια εργαστηριακών αναλωσίμων, για την προώθηση της επιστημονικής έρευνας, για την πρόσκληση διδασκόντων υψηλής επιστημονικής εμβέλειας, κλπ, ανάγκες τις όποιες το Υπουργείο αδυνατεί (ή δεν θέλει) να καλύψει. Λόγω της πρωτοφανούς κρατικής υποχρηματοδότησης, μέχρι και το χαρτί υγείας που χρησιμοποιούν οι φοιτητές μας έχει αγοραστεί με τα έσοδα των ΠΜΣ τα οποία προτίθεται το Υπουργείο να περικόψει!

    Οι προτεινόμενες αλλαγές και το σκεπτικό της κα Υφυπουργού μας αδικούν ως Σχολή και προσβάλουν την ακαδημαϊκή μας υπόσταση. Θα ήταν δικαιότερο (και δημοκρατικότερο) εάν το Υπουργείο είχε κατονομάσει τις Σχολές όπου έχουν στηθεί οι καταγγελλόμενες «βιομηχανίες». Αφού όμως αυτό δεν μπορεί να γίνει, υπάρχει και το εντελώς αυτονόητο: να αξιολογηθούν όλα τα ΠΜΣ από μία ΣΟΒΑΡΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΑΡΧΗ και να απομονωθούν όσα δεν πληρούν τους διεθνείς κανόνες αριστείας. Οι οριζόντιες «λύσεις», μόνο ολέθριες θα αποβούν για την ήδη παραπαίουσα Τριτοβάθμια Εκπαίδευση.

  • 27 Σεπτεμβρίου 2016, 22:46 | χρηστος (φοιτητής)

    Πραγματικά κάποια μεταπτυχιακά είναι ακριβά και καλό θα ήταν να μειώνονταν τα δίδακτρα, όμως από την άλλη πρέπει να εξασφαλιστεί η βιωσιμότητα των μεταπτυχιακών προγραμμάτων που σημαίνει ότι δεν πρέπει να μιλάμε μόνο για μείωση των διδάκτρων, αλλά και για επαρκή χρηματοδότηση των μεταπτυχιακών από το κράτος, την οποία εάν εξασφαλίσετε δεν θα υπάρχει κανένα πρόβλημα. Τέλος για να υπάρχει το αίσθημα ισονομίας οι όποιες αλλαγές γίνουν καλό θα ήταν να συμπεριλάβουν και τους εν ενεργεία μεταπτυχιακούς φοιτητές.

  • 27 Σεπτεμβρίου 2016, 15:42 | ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΚΟΥΤΣΟΠΟΔΗΣ

    Αξιοτιμη κ.Υπουργε Αναπληρωτρια,
    υπαρχει ενα ΜΠΣ στο ΤΕΙ ΑΘΗΝΑΣ, τμημα Οδοντικης Τεχνολογιας, που λειτουργει απο το 2007 (ΥΛΙΚΑ ΟΔΟΝΤΙΚΗΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ)…. στην πρωτη του προσκληση για φοιτητες, υπηρξαν 2 υποψηφιοι για 3 θεσεις αλλα δεν εγινε δεκτος κανενας…!!! υπαρχει βεβαια μια μικρη λεπτομερια, με πιθανη οσμη παρατυπιας..ισως λεω ισως… στη διαθεση σας να δωσω στοιχεια…
    απο τοτε, το ΜΠΣ αυτο δεχεται ενα φοιτητη……….. !!!!
    ερωτω: ειναι αυτο συννομο;;; πως εξασφαλιζεται η διαφανεια και η ευνομια;; η εξεταστικη διαδικασια;; ειναι κατι σαν ..μεταπτυχιακο φροντιστηριο για εναν εκλεκτο…!!!
    περσυ η προπερσυ δε, ανακοινωναν συνεργασια με οδοντοτεχνικο εργαστηριο χωρις να υπαρχει καποια διαδικασια αξιολογησης αξιοκρατικης…τουλαχιστον δεν φαινεται καποια δημοσια προσκληση….
    και με διδακτρα αρκετα σημαντικα…..

    αξιζει την προσοχη σας για καποιο ελεγχο ισως….

    με εκτιμηση,

    ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΚΟΥΤΣΟΠΟΔΗΣ
    ΟΔΟΝΤΙΚΟΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΟΣ, DDT
    MSC ΙΑΤΡΙΚΗΣ ΔΠΘ

  • 27 Σεπτεμβρίου 2016, 12:13 | ΝΑ

    Ο μοναδικός λόγος κατάθεσης του συγκεκριμένου νομοσχεδίου είναι πρακτικά το παρόν άρθρο για να ικανοποιηθεί το λαϊκίστικο και επίπλαστο σύνθημα «δημόσια και δωρεάν παιδεία» και μάλιστα σε όλες τις βαθμίδες. Όλα τα υπόλοιπα ή προβλέπονται ήδη στους κανονισμούς σπουδών ή είναι ούτως ή άλλως θέματα εσωτερικών κανονισμών και είχαν προβλεφθεί ήδη από τον νόμο 3685/2008.

    Ερώτηση κρίσεως: θα ισχύσουν τα ανάλογα και για το ΕΑΠ;

Σχόλια 1 2 3