Κατά τη γνώμη σας ποιοι είναι οι λόγοι που συνθέτουν την αναγκαιότητα του θεσμού του μέντορα; Σε κάθε άλλη περίπτωση διατυπώστε τις σχετικές θέσεις και απόψεις σας.

Κατά τη γνώμη σας ποιοι είναι οι λόγοι που συνθέτουν την αναγκαιότητα του θεσμού του μέντορα; Σε κάθε άλλη περίπτωση διατυπώστε τις σχετικές θέσεις και απόψεις σας.

  • 9 Δεκεμβρίου 2010, 20:32 | ΝΙΚΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ

    Διαβάζοντας κανείς το κείμενο της διαβούλευσης, εύκολα θα έλεγε:
    » Μωρέ, τι ωραία που τα λέει. Έτσι πρέπει να λειτουργεί το Σχολείο.
    «Όμως αυτοί οι σοφοί, πόσο μακριά είναι από την καθημερινή σχολική πραγματικότητα του ελληνικού, δημόσιου(;),λαϊκού(;)σχολείου.
    Μια νέα βαρύγδουπη έννοια, αυτή του μέντορα, έρχεται να φέρει αναστάτωση στον Έλληνα Δάσκαλο. Όχι γιατί φοβάται το καινούριο, αλλά γιατί καθετί καινούριο πάντα παρουσιάζεται έτσι ξαφνικά και αποσπασματικά.( Δες νέα βιβλία !!!!)
    Είναι άραγε προτεραιότητα τούτη τη στιγμή ο μέντορας ;
    Έχουμε επιλύσει π.χ. τα προβλήματα που ανέκυψαν και συνεχώς ανακύπτουν με τα 800 Ενιαίου Αναμορφωμένου Εκπ/κού Προγράμματος Σχολεία ή τα νέα βιβλία ( η χρήση των βοηθημάτων των εκδοτικών οίκων δίνουν και παίρνουν στα σχολεία) ή η χρήση των Τ.Π.Ε.στην καθημερινή διδακτική πράξη ( τα εργαστήρια για τα οποία ξοδεύτηκαν εκατοντάδες εκατομμύρια δραχμές γέμισαν αράχνες και απόλυτη σιωπή ) βέβαια κάποια ( 800 )λειτούργησαν τώρα με την είσοδο του μαθήματος της πληροφορικής -και για να μην φανώ άδικος- υπάρχουν και όσα λειτούργησαν από το μεράκι κάποιων συναδέλφων.
    Αντί λοιπόν για τον μέντορα, ας σκεφτούμε πως μπορούμε να δραστηριοποιήσουμε τους συλλόγους διδασκόντων των σχολικών μονάδων να κάτσουν στο τραπέζι μονιασμένοι για να μάθουν να συζητούν και να επιλύουν τα όποια προβλήματα της σχολικής τους μονάδας ( παιδαγωγικά. διδακτικά, διοικητικά, στήριξης των νεοδιόριστων συναδέλφων κ.α ). Θα σημειώσω εδώ, την αναγκαία θεσμοθέτηση ενός σύγχρονου κανονισμού λειτουργίας σχολικών μονάδων.
    Η καθιέρωση των τακτικών μηνιαίων παιδαγωγικών συνεδριάσεων των συλλόγων διδασκόντων με την καθοδήγηση του σχολικού συμβούλου και του Δ/ντή του Σχολείου όπως και η ενδοσχολική επιμόρφωση ( βλ.Ξωχέλης ) μπορούν να επιφέρουν άμεσο και απτό αποτέλεσμα χωρίς να χρειάζονται…. μέντορες.

    Νίκος Δημητρίου
    Δάσκαλος
    25 συνεχή χρόνια στην πρώτη γραμμή …

  • 9 Δεκεμβρίου 2010, 20:11 | EYAGGELOS PANAGIANAKIS

    ΕΧΩ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΟΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΠΡΩΤΑ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗ ΤΟΥ ΟΛΟΥ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΝΑ ΕΦΑΡΜΟΣΤΕΙ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΝΑ ΜΙΛΗΣΟΥΜΕ ΓΙΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΑΛΛΩΝ ΘΕΣΜΩΝ. Η ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ Η ΠΑΙΔΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΡΑΓΙΚΗ. Η ΠΑΡΕΧΟΜΕΝΗ ΠΑΙΔΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΩΣ ΑΝΑΛΟΓΗ ΤΩΝ ΧΡΗΜΑΤΙΚΩΝ ΠΟΣΩΝ ΠΟΥ ΞΟΔΕΥΟΥΜΕ ΣΑΝ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΔΙΑΦΟΡΟΙ ΘΕΣΜΟΙ ΠΧ ( ΔΙΕΥΘΥΝΤΩΝ ΠΡΟΙΣΤΑΜΕΝΩΝ, ΣΧΟΛΙΚΩΝ ΣΥΜΒΟΥΛΩΝ ΚΛΠ) ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΝ ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΠΕΛΑΤΕΙΑΚΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ. ΤΩΡΑ Ο ΘΕΣΜΟΣ ΤΟΥ ΜΕΝΤΟΡΑ ΟΠΩΣ ΤΟΝ ΠΡΟΤΕΙΝΕΙ ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΘΑ ΕΧΕΙ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΜΟΝΟ ΣΤΟ ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΚΑΙ ΛΥΚΕΙΟ. Ο ΜΕΝΤΟΡΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΧΡΗΣΙΜΟΣ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΥΝΔΥΑΖΕΙ ΤΗ ΘΕΩΡΕΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΑΞΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΟΡΙΣΤΑ ΑΛΛΑ ΜΕ ΑΠΤΑ ΜΕΤΡΗΣΙΜΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ. ΠΕΡΙΠΟΥ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΕΙΧΑΝ ΚΑΙ ΕΧΟΥΝ ΟΙ ΣΧΟΛΙΚΟΙ ΣΥΜΒΟΥΛΟΙ ΑΛΛΑ ΣΤΑ 30 ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ ΜΟΥ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ ΚΑΝΕΝΑ ΔΕΝ ΕΙΔΑ. ΑΣ ΑΝΑΛΟΓΙΣΤΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΤΙ ΠΡΟΣΕΦΕΡΕ ΣΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ ΑΥΤΟΣ Ο ΘΕΣΜΟΣ. ΑΠΛΑ ΘΕΣΕΙΣ ΓΙΑ «ΗΜΕΤΕΡΟΥΣ». ΔΕΝ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΠΩ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ….

  • 9 Δεκεμβρίου 2010, 19:57 | Κωναταντινος

    Σίγουρα θα πρέπει να υπάρχει αξιολόγηση κάθε εργαζομένου στον δημόσιο τομέα. Οι όροι και τα κριτήρια με τα οποία θα γίνεται αυτή είναι το σημείο στο οποίο θα πρέπει να συμφωνήσουν όλοι οι εκπαιδευτικοί στην προκειμένη περίπτωση, ώστε να γίνεται αποδεκτή απ΄αυτούς. Για να γίνει αυτό θα πρέπει να τεθούν αυστηρά αντικειμενικά κριτήρια που δε θα μπορούσαν να μετατρέψουν την διαδικασία αυτή σε κομματικό εργαλείο ανάδειξης ημετέρων. Μια πρώτη σκέψη είναι η έμμεση αξιολόγηση του εκπαιδευτικού μέσω των μαθητών και παρακολουθώντας την εξέλιξη τους μέσα στο σχολικό έτος. Με τον τρόπο αυτό θα μπορούσε σε βάθος χρόνου να δημιουργηθεί μα σημαντική βάση δεδομένων για την εξέλιξη των εκπαιδευτικών αλλά και των μαθητών (η οποία θα μπορούσε να αξιοποιηθεί ακόμα και για λόγους επαγγελματικού προσανατολισμού.
    Σε ένα δεύτερο στάδιο ίσως και άμεση αξιολόγηση των εκπαιδευτικών σαφώς και θα τους κρατούσε σε επαγγελματική επαγρύπνηση.

  • 9 Δεκεμβρίου 2010, 19:51 | ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

    ΘΕΩΡΩ ΟΤΙ Ο ΘΕΣΜΟΣ ΤΟΥ ΜΕΝΤΟΡΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΙΣΧΥΣΕΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΝΕΟΠΡΟΣΛΑΜΒΑΝΟΜΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΑΛΑΙΟΤΕΡΟΥΣ ΔΙΟΤΙ ΠΑΡΑΤΗΡΟΥΜΕ ΟΤΙ ΟΙ ΝΕΟΕΙΣΕΡΧΟΜΕΝΟΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ ΕΠΙΛΕΓΟΝΤΑΙ ΜΕ ΚΡΙΤΗΡΙΑ ΑΣΕΠ ΚΑΙ ΕΧΟΥΝ ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΑ ΠΡΟΣΟΝΤΑ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΔΙΔΑΚΤΙΚΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ,Η ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ ΤΩΝ ΠΑΛΑΙΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΕΧΟΥΝ ΔΙΔΑΚΤΙΚΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΤΗΝ ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗ ΚΑΤΑΡΤΙΣΗ ΤΩΝ ΝΕΩΤΕΡΩΝ.ΕΠΟΜΕΝΩΣ,Η ΠΡΟΤΑΣΗ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΥΝΕΧΗΣ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΚΑΙ ΣΤΗΡΙΞΗ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΔΥΟ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΑΠΟ ΜΙΑ ΟΜΑΔΑ ΜΕΝΤΟΡΩΝ ΜΕ ΣΦΡΑΓΙΔΑ ΑΣΕΠ ΚΑΙ ΕΙΣΑΓΩΓΗ Τ0Υ ΣΧΟΛΙΚΟΥ ΨΥΧΟΛΟΓΟΥ ΣΤΗΝ ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ.
    ΤΕΛΟΣ,ΘΑ ΠΩ ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΠΟΛΥ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΚΑΙ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΝΑ ΔΩΣΕΤΕ ΤΗΝ ΑΝΑΛΟΓΗ ΠΡΟΣΟΧΗ.ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΟΛΟΙ ΟΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ ΤΗΝ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΝΑ ΔΙΔΑΞΟΥΝ.ΑΛΛΟΙ ΜΠΟΡΟΥΝ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΣΚΟΥΝ ΤΑ ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ ΤΟΥΣ ΣΤΙΣ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ.ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΤΟΝ ΡΟΛΟ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΓΝΩΜΗ ΜΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΝΑΛΑΒΕΙ Ο ΜΕΝΤΟΡΑΣ,Ο ΟΠΟΙΟΣ ΘΑ ΚΡΙΝΕΙ ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΛΛΗΛΟΣ ΓΙΑ ΠΟΙΑ ΘΕΣΗ…..
    ΣΑΣ ΤΟΝΙΖΩ ΟΤΙ ΜΕΡΙΚΟΙ «ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ»ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΨΥΧΙΚΗ ΥΓΕΙΑ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ…..

  • 9 Δεκεμβρίου 2010, 19:37 | dimitris

    ΜΑΣ ΓΥΡΙΖΟΥΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ 3Ο ΧΡΟΝΙΑ ΠΙΣΩ ΚΑΙ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΑ ΣΤΗ ΧΟΥΝΤΑ. ΘΕΛΟΥΝ Ο ΕΝΑΣ ΝΑ ΡΟΥΦΙΑΝΕΥΕΙ ΤΟΝ ΑΛΛΟ

  • 9 Δεκεμβρίου 2010, 19:36 | ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

    ΕΔΩ ΚΑΙ ΠΟΛΛΑ ΧΡΟΝΙΑ,Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΜΙΑ ΠΡΩΤΟΓΝΩΡΗ ΠΑΡΑΚΜΗ,ΟΠΟΥ Η ΧΑΛΑΡΟΤΗΤΑ,Η ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ,Η ΕΛΛΕΙΨΗ ΥΠΕΥΘΥΝΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΣΟΒΑΡΟΤΗΤΑΣ ΚΥΡΙΑΡΧΟΥΝ ΣΤΙΣ ΣΧΟΛΙΚΕΣ ΑΙΘΟΥΣΕΣ.ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΝ ΕΧΩ ΒΙΩΣΕΙ ΩΣ ΓΟΝΙΟΣ ΔΥΟ ΠΑΙΔΙΩΝ.ΜΑΛΙΣΤΑ,ΜΕ ΚΥΡΙΕΥΣΕ Η ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΗ ΟΤΑΝ ΑΝΤΙΛΗΦΘΗΚΑ ΟΤΙ ΠΟΛΛΟΙ ΚΑΙ ΟΧΙ ΛΙΓΟΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΚΑΙ ΑΠΟΤΡΕΠΟΥΝ ΜΕ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΤΟΥΣ ΟΠΟΙΟΝ ΟΝΕΙΡΟΠΟΛΟ ΓΟΝΙΟ ΕΠΙΔΙΩΚΕΙ ΝΑ ΒΕΛΤΙΩΣΕΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ…..
    ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΓΝΩΜΗ ΜΟΥ,Ο ΘΕΣΜΟΣ ΤΟΥ ΜΕΝΤΟΡΑ ΝΕΟΔΙΟΡΙΖΟΜΕΝΟΥ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ ΘΑ ΠΑΙΞΕΙ ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΟ ΡΟΛΟ ΣΤΗΝ ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ ΜΙΑΣ ΥΠΕΥΘΥΝΗΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΘΕΣΜΟΥΣ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΗ ΟΤΙ Η ΕΠΙΛΟΓΗ ΤΩΝ ΜΕΝΤΟΡΩΝ ΘΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΑ ΥΨΗΛΑ ΑΠΟΔΕΔΕΙΓΜΕΝΑ ΠΡΟΣΟΝΤΑ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΕ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΚΡΙΤΗΡΙΑ.
    ΜΕΝΤΟΡΕΣ ΜΕ ΣΦΡΑΓΙΔΑ ΑΣΕΠ ΠΟΥ ΘΑ ΤΟΥΣ ΕΜΠΝΕΥΣΟΥΝ ΚΑΙ ΘΑ ΤΟΥΣ ΜΕΤΑΦΕΡΟΥΝ ΤΗΝ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΤΟΥΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΤΗΡΙΓΜΑ ΤΟΥΣ ΣΤΙΣ ΔΥΣΚΟΛΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ.ΜΑΛΙΣΤΑ,ΠΡΟΤΕΙΝΩ ΑΥΤΟΣ Ο ΘΕΣΜΟΣ ΝΑ ΕΠΕΚΤΑΘΕΙ ΩΣ ΜΟΡΦΗ ΠΡΑΚΤΙΚΗΣ ΑΣΚΗΣΗΣ ΣΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΕΤΟΣ ΤΩΝ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ,ΟΠΟΥ ΕΚΕΙ ΘΑ ΠΙΣΤΟΠΟΙΕΙΤΑΙ Η ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑΔΟΤΙΚΟΤΗΤΑΣ.ΜΕ ΑΥΤΟ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΘΑ ΕΠΙΛΕΓΟΝΤΑΙ ΟΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟΙ ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΟΙ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΕΣ..
    ΤΕΛΟΣ,ΤΟΝΙΖΩ ΟΤΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΜΙΛΟΥΜΕ ΓΙΑ ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΤΗΣ ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΕΑΝ ΔΕΝ ΕΙΣΑΧΘΕΙ ΜΟΝΙΜΑ Ο ΘΕΣΜΟΣ ΤΗΣ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΒΑΘΜΙΔΕΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ.ΑΣ ΜΗΝ ΤΗΝ ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ.ΘΕΩΡΩ ΟΤΙ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΚΑΛΥΤΕΡΟΙ ΚΑΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΕΓΡΗΓΟΡΣΗ,ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΣΕ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟΝ ΙΔΙΩΤΙΚΟ ΤΟΜΕΑ.

  • 9 Δεκεμβρίου 2010, 19:33 | ΣΤΥΛΙΑΝΟΣ ΚΟΥΚΑΡΙΩΤΗΣ

    ΝΑΙ. Πολύ καλή η ιδέα και την επικροτώ. Θυμάμαι τα φοιτητικά μου χρόνια στο Πολυτεχνείο του Άαχεν, όπου στο ξεκίνημα είχα ως μέντορα (μαζί με άλλους 4 φοιτητές) ένα παλαιότερο φοιτητή, που μου έδωσε τεράστια βοήθεια, κάτι που και εγώ έπραξα με την σειρά μου μετά μερικά χρόνια…
    ΟΜΩΣ: Βλέπω ότι σε αρκετά Υπουργεία γίνονται παρόμοιες κινήσεις, που κατά την γνώμη μου έχουν ως σκοπό να απασχολήσουν τους υπεράριθμους/μετατιθέμενους υπαλλήλους. Ή ακόμη και να βολέψουν την τελευταία στιγμή ορισμένους «ημέτερους». Η πλάτη του (σημερινού, αυριανού και μεθαυριανού) φορολογούμενου δεν αντέχει άλλο!
    Θέλω να ελπίζω ότι δεν θα είναι έτσι.

  • 9 Δεκεμβρίου 2010, 19:31 | ΧΑΡΗΣ

    Θεωρώ πως πρέπει να βγάλουμε την καραμέλα του διαρκούς «ΟΧΙ» από το στόμα μας. Συμφωνώ ότι η πολιτεία ποτε δεν μας ρώτησε και για τίποτα. Μας πετάει στα άπατα με ένα ξεροκόματο για μισθό και μας λέει κολύμπα.
    Τώρα λέει…. ότι θέλει να κάνει διαβούλευση. Δεν ξέρω αν κανείς επίσημος τα διαβάζει, αλλά πάντα θέλω να ελπίζω.
    Όταν λοιπόν η πολιτεία με πέταξε στα βαθιά πριν 25 χρόνια κανείς σχεδόν συνάδελφος δεν είχε την απορία: Μην θέλω κάτι;;; Όταν ρωτούσα να μάθω τα πάντα γύρω από το σχολείο μου έλεγαν: Κοίτα ο νέος, έχει όρεξη. θα στρώσεις και συ όταν δεις τι Μπορδ… είναι τα σχολεία.
    Δεν τους άκοουσα και τα έμαθα.Εξακολουθώ να μαθαίνω και σήμερα. Προσπαθώ να δίνω στους νέους συναδέλφους όσα όπλα μπορώ να βρουν το δρόμο τους και αυτό δε μου κοστίζει τίποτα.Ίσως λίγο χρόνο.Πήρα όμως απέραντα ευχαριστώ και χαμόγελα. θα μου πείτε φάε χαμόγελα.Στην απρόσωπη κοινωνία που ζούμε η ανάπτυξη προσωπικών σχέσεων στους συλλόγους μας είναι επιτακτική ανάγκη!!
    Ναι λοιπόν στο θεσμό και αν γίνει θα είμαι ο πρώτος που θα ζητήσω ένα μέντορα και ας είμαι στο 26ο χρόνο.
    Είπαμε όχι στην αξιολόγηση!! Ζήτησα από συναδέλφους να παρακολουθουμε ο ένας το μάθημα του άλλου για να συνεργαστούμε, να βελτιωθούμε για το καλό των παιδιών. Απροθυμία και ωχαδερφισμός. Μας Φταίει το ΠΑΣΟΚ μας φταίει η Ν.Δ. Εμείς τι κάνουμε για την έρμη την Παιδεία. ΟΙ μισοί και παραπάνω ιδιαίτερα και οι άλλοι συνάδελφοι πληρώνουν φιλικές τιμές σε συναδέλφους να μάθουν τα δικά μας παιδιά για να περάσουν στα ΑΕΙ. Εμείς μπαίνουμε στην τάξη, μπορούμε να κάνουμε σωστά τη δουλειά μας εκεί μέσα. Κανείς δεν μας έχει ελέγξει εδώ και 25 χρόνια.
    ΝΑΙ και ΠΑΛΙ ναι!!

  • Θέλω να πιστεύω, καλοπροαίρετος όντας ότι ο θεσμός αυτός προωθείτε για να λύσει προβλήματα που ήδη υπάρχουν μόνο που θα έλεγα ότι είναι κάτι που μάλλον ήρθε από αλλού και απευθύνεται σε άλλους και όχι Έλληνες εκπαιδευτικούς.
    Είναι αλήθεια ότι υπάρχουν τραγικές ελλείψεις στην επιμόρφωση των εκπαιδευτικών και τουλάχιστον των δασκάλων, που έχω ζήσει, είναι ανύπαρκτες. Αντί λοιπόν να καλύψουμε αυτά τα κενά με σωστό τρόπο επιφορτίζουμε έναν κάποιον, που στην καλύτερη των περιπτώσεων θα έχει μόνο την καλή του διάθεση για να διδάξει και να καθοδηγήσει έναν καινούργιο εκπαιδευτικό.
    Αυτή η άμεση παραδοχή της αποτυχίας είναι το πρώτο μελανό σημείο. παραδέχεται η πολιτεία ότι έχει αποτύχει να μορφώσει, να αξιολογήσει και να προωθήσει έτοιμους εκπαιδευτικούς στην κοινωνία όπως επίσης έχει αποτύχει να επιμορφώσει τους εκπαιδευτικούς αυτούς. Έτσι αναλαμβάνει κάποιος που τις περισσότερες φορές είχε γνωστό καθηγητή και έκανε μεταπτυχιακό ή αρκετά χρήματα για να σπουδάσει στο εξωτερικό, για να καλύψει όλα αυτά τα κενά. Αν αυτό το βλέπετε θετικό τότε μάλλον βλέπουμε άλλη πραγματικότητα.
    Παραπέρα τώρα αν οι αρμοδιότητες του Μέντορα είναι και διοικητικές, δηλαδή αφορούν την μελλοντική εξέλιξη, ή συνδεθούν με το μισθολόγιο κλπ πέρα από τα μικρά και μεγάλα δράματα που θα εξελιχθούν, βλέπε την συμπεριφορά καθηγητών απέναντι σε φοιτητές και φοιτήτριες, ανάλογα με τις προτιμήσεις, θα δημιουργήσει και ακόμη μια ταχύτητα εκπαιδευτικών, αυτή των μεντόρων που θα διεκδικούν εντός της σχολικής πραγματικότητας, ίσως και δικαίως μια άλλη συμπεριφορά και μεταχείριση.
    Αντί λοιπόν να έχω τον προσωπικό μου διοικητή, κάτι που ούτε ο στρατός δεν το τόλμησε θα προτιμούσα να δοθούν κίνητρα ώστε οι εκπαιδευτικοί να αναπτύξουν δράσεις που αφού αξιολογηθούν να τους ανατεθεί, ίσως με μια μικρή ομάδα πρώτων εκπαιδευτικών-μαθητευόμενων, να την προωθήσουν την συγκεκριμένη δράση σε όλη την εκπαιδευτική κοινότητα. Αυτό θα δώσει κίνητρα σε όλους τους ικανούς, χωρίς εξαιρέσεις και ελιτισμούς και θα έχει μεγαλύτερη απήχηση σε συνδυασμό με τα απτά πλέον αποτελέσματα που μπορεί να ζητήσει το υπουργείο απ’ όλους τους συμμετέχοντες. Έτσι ο κάθε εκπαιδευτικός θα μπορεί να ακολουθήσει την δράση-δράσεις- που του ταιριάζει και μπορεί καλύτερα να ανταποκριθεί και θα μπορέσει να έχει πραγματικά αποτελέσματα στην δουλειά του.
    Τα γενικότερα τώρα εκπαιδευτικά ζητήματα πρέπει και μπορούν να λύνονται στην σχολική μονάδα σ’ ένα πνεύμα συνεργασίας και σε υποστηρικτική ομάδα σε επίπεδο τοπικού γραφείου ή νομού.Απαραίτητο συμπλήρωμα η ύπαρξη έστω και σαν τηλεφωνική γραμμή παιδοψυχολόγου.
    Αυτό το σύμπλεγμα των δράσεων θα κοστίσει λιγότερο, θα δώσει κίνητρα για δημιουργία, θα έχει αποτελέσματα και δεν θα έχει παρενέργειες άλλης φύσεως.

  • 9 Δεκεμβρίου 2010, 19:24 | Χρύσα

    Καλά είναι και τα μεταπτυχιακά και τα διδακτορικά. Το διδάσκει όμως είναι τέχνη και τεχνική συνάμα και, εκτός από το πάθος, το μεράκι, την αγάπη προς το επάγγελμα, τους νέους και την πατρίδα, απαιτεί και την ικανότητα.
    Το έρώτημα, το οποίο θα πρέπει να θέσουμε ως εναρκτήριο θέμα της διαβούλευσης είναι: ο δάσκαλος (για μένα ο τίτλος του δασκάλου είναι σημαντικός και αγκαλιάζει όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης, ας μη ξεχνάμε πως δάσκαλο αποκαλούσαν το Χριστό και οι μαθητές του), ο δάσκαλος λοιπόν γεννιέται ή γίνεται; Εγώ πιστεύω πως γίνεται, αν διδαχθεί σωστά να κάνει τη δουλειά του.

  • 9 Δεκεμβρίου 2010, 18:59 | Χρύσα

    Κατά τη γνώμη μου ο θεσμός του Μέντορα καθηγητή είναι απαραίτητος και μπορεί με το κατάλληλο νομικό και θεσμικό πλαίσιο να γίνει και σημαντικός. Θα εξηγήσω τι εννοώ. Υπήρξα καθηγήτρια σε Γυμνάσια και Λύκεια για 34 χρόνια. Όταν τελείωσα τη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, χωρίς καμία άλλη προετοιμασία παρά μόνο με τις γνώσεις μου πάνω στη γραμματική, το συντακτικό, τα ιστορικά γεγονότα κλπ η πατρίδα μας δια των εκπροσώπων της με έστειλε να διδάξω το πιο ευαίσθητο κομμάτι της πατρίδος, που είναι τα παιδιά μας. Όταν ανέβηκα στην έδρα, το πρώτο που σκέφτηκα ήταν πώς θα κάνω το δάσκαλο και τη διδασκαλία σωστά. Προσπαθούσα λοιπόν να αντιγράψω τον τροπο διδασκαλία του αγαπημένου μου καθηγητή, όταν ήμουν κι εγώ μαθήτρια. Πέρασαν αρκετά χρόνια μέχρι να συνειδητοποιήσω πως ουσιαστικά το μάθημα το έκανα μόνη μου, γιατί δεν κατείχα τα κατάλληλα εργαλεία να αξιοποιήσω τη μαιευτική μέθοδο ή άλλως ανακαλυπτική, κατά την οποία δεν προσφέρουμε στον μαθητή έτοιμη τη γνώση, αλλά τον καθοδηγούμε να την ανακαλύψει μόνος του, γιατί τότε μόνο η γνώση αποκτά αξία παραγματική και γίνεται βίωμα. Με άλλα λόγια η πατρίδα με έστειλε να μάθω το διδάσκειν «στου κασίδη το κεφάλι», που λέει ο λαός. Ο Μέντορας καθηγητής, αν έχει ο ίδιος διδαχτεί και κατέχει την τέχνη του διδάσκειν, σίγουρα θα βοηθήσει πολύ τους νέους δασκάλους και βέβαια αυτό θα είναι καλό για τα παιδιά μας, γιατί οι μαθητές μας θα εισπράξουν τελικά το αποτέλεσμα όλης αυτής της καλής προσπάθειας.

  • 9 Δεκεμβρίου 2010, 18:16 | Μαίρ

    Δεν ειμαι εκπαιδευτικός είχα ομως την εμπειρία του ΜΈΝΤΟΡΑ σε ιδιωτική τράπεζα και σας διαβεβαιώ πώς ήταν τελείως άχρηστη.
    Ο Μέντορας περνούσε την γραμμή της διοίκησης για πετυχημένες πωλήσεις τραπεζικών προιόντων που έφεραν πολλά κέρδη στην τσέπη του τραπεζίτη και την οικονομία στα σημερινά χάλια.
    Ειναι θεσμός που εφαρμόζεται στις πολυεθνικές και δεν εχει θέση στην
    Εκπαίδευση.
    Οι νεοδιοριζόμενοι εκπαιδευτικοί έχουν και όνειρα και στόχους.
    Τα οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζει το Εκπαίδευτικό μας Σύστημα είναι αυτά που πνίγουν τα όνειρα τους.
    Παρ’ ολα αυτά ειναι πολλοί εκείνοι που αγωνίζονται να μάθουν γράμματα στα παιδιά μας σε αντίξοες συνθήκες και τα καταφέρνουν.
    Αυτοί οι εκπαιδευτικοί θέλουν αναγνώριση απο το Υπουργείο και όχι τίτλους.

  • Ο ενθουσισμός του εκπαιδευτικού για τη δουλειά του, κατά τη γνώμη μου δεν έχει να κάνει με παραινέσεις και καθοδηγιτισμούς αλλά με την πνευματική του καλλιέργεια και το πολύπλευρο ενδιαφέρον του όχι μόνο για την ειδικότητά του αλλά και για ό,τι δήποτε μπορεί να απασχολήσει την σημερινή κοινωνία και ιδιαίτερα την κοινωνία των μαθητών μας. Ένας εκπαιδευτικός εκπαιδευμένος στη σύγχρονη διδακτική, θα είναι σαφώς πιο αποτελεσματικός από τον «παλαιό» μέντορα, ο οποίος ελάχιστα θα μπορούσε να ωφελήσει την μαθησιακή επικοινωνία καθηγητή – μαθητή.
    Είναι προτιμότερο λοιπόν να φροντίσετε ώστε να έχουμε ενημερωμένους καθηγητές οι οποίοι θα προάγουν μέσω της εκπαίδευσης, την ΠΑΙΔΕΙΑ.
    Ο θεσμός του μέντορα υπάρχει στα ιδιωτικά εκπαιδευτήρια που παρέχουν απολυτήρια ΙΒ (Ιντερνατιοναλ Μπακαλορεά), προκειμένου να διασφαλιστεί η τυποποίηση για την οποία έχει δεσμευτεί από το πρότυπο ίδρυμα που τους παρέχει την πιστοποίηση.
    Στην Ελλάδα δυστυχώς με την υποβιβασμένη από όλες τις κυβερνήσεις παιδεία μας, έχουμε ανάγκη από σωστή εκπαίδευση των εκπαιδευτικών και τη μετουσίωση των σχολείων σε σχολεία με προοπτική συνεχούς βελτίωσης.
    Ας μη ξεχνάμε ότι τόσο η «παιδεία» όσο και οι «επιστήμες» αλλά και ο «πολιτισμός», είναι Ελληνικά δημιουργήματα από αρχαιοτάτων χρόνων.
    Ο θεσμός λοιπόν του «μέντορα» (αλήθεια δεν υπάρχει καλύτερη και πιο Ελληνική λέξη που να αποδίδει το ίδιο νόημα;) δεν είναι προς το παρόν (κατά τη γνώμη μου)απαραίτητος, τουλάχιστον μέχρι να αποκατασταθεί το κύρος της Παιδείας μας, να εκσυγχρονιστεί η εκπαίδευσή μας και να ενημερωθούν με σύγχρονη γνώση όλα τα σχολικά βιβλία.
    Μέχρι δηλαδή η «Παιδεία» και ο «Πολιτισμός» της χώρας μας να αλληλεπιδρούν με την Τεχνολογία στην προοπτική της «Εκπαίδευσης».

  • 9 Δεκεμβρίου 2010, 17:46 | ΔΑΝΑΛΗΣ ΣΠΥΡΟΣ

    Ο θεσμός του » μέντορα» είναι άχρηστος θεσμός και σίγουρα επιβλαβής δεν θα προσφέρει τίποτε και δεν γνωρίζω τι επιβάρυνση θα προσθέσει στο δημόσιο χρέος . Κατ αρχήν οι περισσότεροι εκπαιδευτικοί σήμερα είναι εντελώς ακατάλληλοι . Έχουν μόνο απιτήσεις και θεωρούν ότι έχουν μόνο δικαιώματα . Εχουν καθαρά ελληνική δημοσιουπαλληλική νοοτροπία ,πράγμα που σημαίνει καθόλου αίσθηση του καθήκοντος και μηδενικό επαγγελματισμό . Το παίζουν «τσάμπα μάγκες » αριστεροί και σοσιαλιστές και ενδιαφέρονται μόνο για τα συντεχνιακά τους συμφέροντα . Ο τρόπος για να βελτιωθεί η παιδεία είναι να εφαρμόσεται τα Σουηδικά και τα Σκανδιναβικά πρότυπα . Δηλαδή κατάργηση της μονιμότητας ,ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια . Κάθε σχολείο μονάδα κόστους . Ελεύθερα να επιλέγουν οι γονείς τα σχολεία που θέλουν . Όσα έχουν πολλούς μαθητές να παιρνουν χρήματα ανάλογα με τον αριθμό των μαθητών .Όσα έχουν λίγους μαθητές να κλείνουν και να απολύεται το προσωπικό τους.

  • 9 Δεκεμβρίου 2010, 17:25 | Γιώργος

    Μέντορας! Εύηχη λέξη, λαμπρό περιτύλιγμα για ένα πελώριο ΤΙΠΟΤΑ.

    Δύστυχη ελληνική παιδεία! Πόσοι έχουν κατά καιρούς ασελγήσει πάνω σου… Το βλέπω εδώ και πολλά χρόνια (βρίσκομαι στον 35ο χρόνο υπηρεσίας), βλέπω πως, όσο κι αν εμφανίστηκαν άνθρωποι με αγαθές προθέσεις, δεν άφησαν τίποτε πίσω τους. Δεν θυμάμαι να με (μας) ρώτησαν ποτέ για τη γνώμη μου (μας) και στη συνέχεια να την αξιοποίησαν. Αν όλα αυτά τα χρόνια δεν είχα τους μαθητές μου να μου δίνουν οξυγόνο, θα είχα πάθει ασφυξία από τα εγκλήματα της πολιτείας. Πολιτείας που όπως και τώρα με τους μέντορες επαιρνε (και παίρνει) αποφάσεις χωρίς να συμβουλεύεται εκείνους που δίνουν καθημερινά τον αγώνα μέσα στην αίθουσα διδασκαλίας κοιτάζοντας στα μάτια τους μαθητές τους. Πολιτείας που, για παράδειγμα, θέλοντας τάχα να βελτιώσει τα βιβλία αντικαθιστά τα παλιά με άλλα που είναι χειρότερα (όποιος θέλει ας ανατρέξει στη σειρά των βιβλίων της νεοελληνικής λογοτεχνίας για το Γυμνάσιο) ή εγκρίνει την εισαγωγή άλλων που αποτελούν όνειδος για την εκπαίδευση (παραπέμπω στο έκτρωμα που ονομάζεται Ιστορία νεοελληνικής λογοτεχνίας για το Γυμνάσιο).

    Κατακλείδα: Ας βρει πρώτα η πολιτεία μέντορες για τον εαυτό της και κατόπιν ας ενδιαφερθεί και για μέντορες στα σχολεία. Για τον επί πλέον λόγο ότι με ευθύνη της πολιτείας τα πανεπιστήμια χορηγούν πτυχία με βάση τα οποία οι κάτοχοί τους είναι σε θέση να αναλάβουν διδακτικό έργο. Ή μήπως δεν εμπιστευόμαστε πια τα πανεπιστήμιά μας…

  • 9 Δεκεμβρίου 2010, 16:58 | Νεκτάριος

    Χαίρετε.
    Ναι στο θεσμό. Παιδιά μεγαλώνουμε για να πάρουν το μέλλον στα χέρια τους. Το δικό τους και της κοινωνίας. Αυτοί που θα τα διδάξουν έχουν ανάγκη από στήριξη καθώς έχουν να απαντήσουν σε πολλά θέματα που προκύπτουν καθημερινά στο χώρο του σχολείου πέραν της παράδοσης, εξέτασης και βαθμολόγησης.
    Τα παιδιά με τους δασκάλους τους καλό είναι να ασχολούνται σε καθορισμένες ώρες με δραστηριότητες που θα τα βοηθήσουν να αναδείξουν δεξιότητες και κλίσεις. Άρα θέλουμε και τους εκπαιδευτικούς πιο δραστήριους και ανοιχτούς, οπότε και αυτοί με τη σειρά τους να έχουν βοήθεια αλλά και παραίνεση από τους δικούς τους ανθρώπους, τα στηρίγματά τους.

  • 9 Δεκεμβρίου 2010, 16:52 | Christina

    Με ποια κριτήρια θα αξιολογεί ο Μέντορας και πως θα διασφαλίζεται η αντικειμενικότητά του και η απόσταση του από πολιτικούς και οικονομικούς φορείς;
    Ο νεοδιόριστος εκπαιδευτικός, που έχει πρόσφατη την ύλη που διδάχτηκε και είναι εξοικειωμένος με τις τεχνολογίες και ο,τιδήποτε άλλο απασχολεί τη νέα γενιά, δε χρειάζεται «καθοδήγηση» αλλά ενθάρρυνση και συμπαράσταση.
    Η εκπαίδευση που προσφέρεται μέχρι στιγμής, από έμπειρους υποψήφιους μέντορες, δεν είναι και ό,τι καλύτερο. Γιατί να μπει κι εδώ η πολιτική και το βύσμα και να μην αφήσουμε τους νεοδιόριστους να προσφέρουν κάτι φρέσκο,αλλά πρέπει σώνει και καλά να τους πλάσουμε κατ’ εικόνα των παλιών;

  • 9 Δεκεμβρίου 2010, 16:37 | Γεώργιος Νικόπουλος

    Ο μέντορας είναι μια προσωπική σχέση. Δεν νομίζω ότι μπορεί να θεσμοθετηθεί και να επιβληθεί με επιτυχία.
    Ωστόσο η συνεργασία μεταξύ των εκπαιδευτικών είναι απαραίτητη.
    Ο διευθυντής του σχολείου να φέρει μεγαλύτερη ευθύνη στην διαχείριση, να ελέγχει, να εποπτεύει, και να συντονίζει.
    Το συμβούλιο των διδασκόντων να συνεδριάζει για την αντιμετώπιση προβλημάτων, να κατανέμει αρμοδιότητες και να προτείνει συνεργασίες σε εθελοντική βάση.
    Οι υπεύθυνοι των τάξεων και οι παλαιότεροι να ενημερώνουν τους καινούργιους για ιδιαιτερότητες τμημάτων και μαθητών.
    Αυτά όσον αφορά την πειθαρχία, την καθαριότητα, τους βανδαλισμούς και γενικά την εύρυθμη λειτουργία του σχολείου.

    Για το καθαρά εκπαιδευτικό έργο προτείνω να υπάρχει δικτυακός τόπος (τύπου βικιπέδια) όπου οι εκπαιδευτικοί θα ανεβάζουν σχέδια μαθήματος, διδακτικά βοηθήματα, εποπτικά μέσα, τέστ αξιολόγησης και γενικά προτάσεις και υλικό για την αποδοτικότερη διδασκαλία κάθε ενότητας της διδακτέας ύλης.
    Αυτά θα σχολιάζονται, θα συμπληρώνονται, θα χρησιμοποιούνται, και θα αξιολογούνται, από τους υπόλοιπους εκπαιδευτικούς και η αξιολόγηση θα λαμβάνεται υπόψιν στις προαγωγές.

  • 9 Δεκεμβρίου 2010, 16:14 | ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ

    Ένα τέτοιο εγχείρημα είναι καλό να υπάρχει ,όμως αυτός που θα λέγεται μέντορας να μην έχει οικονομικές απολαβές ώστε να το δει καθαρά από οικονομικής άποψης ,επίσης να κινείται στα πλαίσια του καλά οργανωμένου σχολείο σε υποδόμει ,ώστε να αξιολογηθεί ολοκληρωμένα η εικόνα του εκπαιδευτικού ,τουλάχιστον για 2ετη προοπτική και όχι καθαρά επιφανειακή όλοι δεν κάνουμε για εκπαιδευτικοί άλλα να βρεθεί τρόπος ώστε να αξιοποιηθεί σε άλλο πόστο της εκπαίδευσης και όχι στην τάξη

  • Η βασική μου ένσταση στο θεσμό του μέντορα, αν και είμαι «παλιά», είναι ότι εμείς οι παλιοί δεν στοιχειοθετούμε παιδαγωγική καταλληλότητα, λόγω παλαιότητας. Διδάσκουμε χρόνια τώρα χωρίς καμιά επιμόρφωση, χωρίς εποπτεία, χωρίς αξιολόγηση. Πολλοί έχουμε βασικές αδυναμίες οι ίδιοι, άλλοι έχουμε μείνει σ’ αυτά που γνωρίζαμε από τα νιάτα μας και τα έχουμε αναγορεύσει σε θέσφατα, άλλοι προχωρήσαμε μόνοι στα τυφλά και δεν γνωρίζουμε αν αυτά που έχουμε κατακτήσει είναι τα σωστά για να τα περάσουμε στους νεότερους συναδέλφους. Εγώ προσωπικά έχω «μέντορες» πολλούς νεότερούς μου, από τους οποίους έμαθα και μαθαίνω καθημερινά. Μήπως να θεσμοθετήσουμε την αλληλοβοήθεια, τη συνεργασία και την αλληλοκαθοδήγηση, για να προχωρήσουμε όλοι μαζί σε μια καλύτερη εκπαίδευση, χωρίς σοφούς γέρους και άπραγα μειράκια;

  • 9 Δεκεμβρίου 2010, 15:38 | Ιουλιανός Νότος

    Κατά τη γνώμη μου θα πρέπει να δικαιολογηθούν κάπως τα παραπάνω χρήματα που παίρνει κάποιος εκπαιδευτικός έναντι κάποιων νέων, οπότε με την ετικέτα του «μέντορα», θα μπορεί να παίρνει ένα παραπάνω επιδοματάκι…

  • 9 Δεκεμβρίου 2010, 15:33 | Kυρατσώ Τσιόπα

    Δεν έχω άποψη για τον θεσμό του Μέντορα. Θάθελα όμως να επισημάνω τούτο. Όντως η αναγκαιότητα για τη διασφάλιση της ποιότητας στην εκπαίδευση ειναι μεγάλη, αυτό βέβαια δε σημαίνει ότι πρέπει να βιαστούμε και να παρθούν αποσπασματικά μέτρα.Πρέπει αρχικά να πεισθεί η εκπαιδευτική κοινότητα για το πραγματικό ενδιαφέρον της πολιτείας για την Πολύπαθη σ αυτόν τον τόπο ΠΑΙΔΕΙΑ έτσι ώστε να πιστέψει στην αναγκαιότητα λήψης αυτών των μέτρων. Οι μεταρρυθμίσεις πρέπει να ξεκινήσουν όχι μόνο από το μαθητή και το δάσκαλο αλλά από το Πανεπιστήμιο, το οποίο παρέχει την αρχική εκπαίδευση. Κατ αρχήν πρέπει οι εκπαιδευτικοί της Β/θμιας ναναι απόφοιτοι παιδαγωγικών σχολών (με σχετική εξειδίκευση)και πρκτική άσκηση. Δάσκαλοι -καθηγητές θα πρέπει να επιλέγονται οι καλύτεροι. Ο διαγωνισμός του ΑΣΕΠ δεν εξασφαλίζει την ποιότητα αυτού, που αργότερα θα μπει στην τάξη να διδάξει. Και στην τάξη πρέπει να μπαίνουν οι καλύτεροι. Προτείνω Εξετάσεις πιστοποίησης παιδαγωγικής επάρκειας, κρατικές, πριν το πτυχίο(βλ. Γερμανία). Ετσι και το Πανεπιστήμιο θα είναι ανγκασμένο να βελτιώσει το έργο του. Καλές όλες οι προσπάθειες που καταβάλλονται προς αυτή την προσπάθεια αλλά θα πρέπει πρώτα να εξασφαλίσουμε την ποιότητα των προγραμμάτων σπουδων γαι τους μελλοντικούς δασκάλους-καθηγητές στα Πανεπιστήμια και παράλληλα υψηλού επιπέδου επιμόρφωση για τους εν ενεργεία. Στο πλαίσιο δε συγχωνεύσεων δημοσίων υπηρεσίων αλλά και της καλύτερη λειτουργίας των διοικητικών υπηρεσιών κρίνω απαραίτητο τον συγκερασμό της θέσης Προισταμένου και Σχ. Συμβούλου, με λίγα σχολεία ανά γραφείο, για να σταματήσει ο κατακερματισμός αρμοδιοτήτων, με συνέπεια την αναποτελεσματικότητα και τη γραφειοκρατεία. Ο Προιστάμενος μιας σχολικής μονάδας πρέπει να έχει συνολική εικόνα αυτής.Ο Προιστάμενος -Σύμβουλος δεν θα παραμένει στο γραφείο του να υπογράφει έγγραφα αλλά θα είναι υπεύθυνος τόσο για το οργανωτικό-διοικητικό όσο και για το παιδαγωγικό έργο των Σχολικών μονάδων.Στο παιδαγωγικό κομμάτι θα συνεργαζονται με τους Μέντορες.

  • 9 Δεκεμβρίου 2010, 15:16 | Αγγελική Τάγαρη

    Πολύ σημαντικός και απαραίτητος ο ρόλος του μέντορα. Από την άλλη όμως, πόσοι από τους «παλιούς» εκπαιδευτικούς είναι ικανοί και μπορούν να αναλάβουν κάτι τέτοιο? Χρειάζονται λοιπόν και εκείνοι εκπαίδευση. Επομένως, για να ισχύσει ένας τέτοιος θεσμός χρειάζεται να γίνουν και οι απαραίτητες επενδύσεις στην εκπαίδευση των παλαιών καθώς επίσης θεωρώ ότι είναι απαραίτητο να δοθούν κίνητρα.

  • 9 Δεκεμβρίου 2010, 15:13 | mariel tagini

    Κατά την προσωπική μου άποψη τo mentoring είναι μια διαδικασία εποπτείας και αμφίδρομης αλληλεπίδρασης εκπαιδευτή και εκπαιδευόμενου καθώς απαραίτητο για την επιτυχή του ολοκλήρωση είναι το λεγόμενο feedback των δράσεων του εκπαιδευόμενου σε τακτά χρονικά διαστήματα και η αξιολόγηση του.Μετά την αξιολόγηση πραγματοποιείται και η πράξη της αυτοδιόρθωσης.Κι αυτό ακριβώς είναι το σημαντικό σημείο .
    Στόχος του ουσιαστικά είναι η ανάπτυξη της προσαρμοστικής ικανότητας του εκπαιδευόμενου στα νέα εκπαιδευτικά δεδομένα πάνω σε προεπιλεγμένη εκπαιδευτική στρατηγική και η όσο το δυνατό μεγαλύτερη απόδοση του εκπαιδευόμενου σε ορισμένη εκπαιδευτική συνθήκη .
    Συμπερασματικά δεν αποτελεί τυχαίο γεγονός η επιλογή του ως μεθόδου στις κοινωνικές και ανθρωπιστικές επιστήμες και εφόσον ως μέθοδος έχει δοκιμαστεί και αξιολογηθεί ως αποδοτική και επιτυχής, η εφαρμογή του στον τομέα της εκπαίδευσης θα μπορούσε να μειώσει σημαντικά τα διαδικαστικά προβλήματα αναβάθμισης της γνώσης που οφείλονται στα πολυπαραγοντικά αίτια .
    Επίσης σαν μέθοδος συμβάλει σημαντικά στην καταπολέμηση της ανεργίας όταν εφαρμόζεται σε ένα πλαίσιο συνεργασίας και διασύνδεσης με τις υπόλοιπες ειδικότητες .Το ζήτημα είναι να υπάρχει ένα δομημένο »σχήμα»
    τέτοιας μορφής (π.χ. όχι απαραίτητα κωνοειδές ) ούτως ώστε να εξουδετερώνεται ο οποιοσδήποτε αστάθμητος παράγοντας που μπορεί να παρακωλύει τη λειτουργία του .
    Πιστεύω πως θα έπρεπε να εφαρμόζεται σε όλους τους τομείς των κοινωνικών και εκπαιδευτικών επαγγελμάτων .

  • 9 Δεκεμβρίου 2010, 14:49 | ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ ΚΩΣΤΑΣ

    Ας γινει καταρχην διακριση των ειδικοτητων!
    Οι αποφοιτοι του τμηματος Ιστοριας π.χ. να προσλαμβανονται προκειμενου να διδαξουν το αντικειμενο της Ιστοριας, αυτο διδαχτηκαν στη σχολη και αυτο ειναι το αντικειμενο τους.Οχι να τους κατατασσουν συλληβδην στους φιλολογους και να τους βαζουν να διδαξουν αρχαια/νεα/εκθεση/λατινικα…..
    Απο που κι ως που;Ο καθενας με την ειδικοτητα του.

  • Δε νομίζω ότι χρειάζεται ο θεσμός του μέντορα. Το σχολείο έτσι κι άλλιως προσφέρει ελάχιστα πράγματα σε σύγκριση με αυτό που παγκόσμια συμβαίνει. Η μορφωτική καθυστέρηση της Ελλάδας σε σχέση με άλλα ευρωπαϊκά κράτη είναι σήμερα παρά ποτέ εμφανής.
    Ο μέντορας απλώς αποτελεί ένα ψευτοσυνεργατικό σχήμα με πραγματική αποστολή τον έλεγχο των εκπαιδευτικών και της διαδικασίας της μάθησης. Στην πραγματικόιτητα δηλαδή κανείς δε θέλει τη σημερινή νεολαία μορφωμένη, καλλιεργημένη, αλλά τη θέλει κακομορφωμένη και ακαλλιέργητη.
    Από εκεί και πέρα κάποιοι πρέπει να δικαιολογήσουν τους ρόλους τους. ΚΑι για αυτό όλα αυτά τα περί ανοιχτού σχολείου. Εκείνο που βλέπει κάθε πολίτης είναι ότι σχολεία κλείνουν δια της μεθόδου των συηγχωνεύσεων ή καταργήσεων, οι ετήσιες δαπάνες για την παιδεία μειώνονται, οι καθηγητές μένουν αδιόριστοι κατά χιλιάδες πλέον, το πτυχίο δε εξασφαλίζει εργασία, οι μαθητές δεν έχουν κανένα κίνητρο να μπουν στη διαδικασία της γνώσης.
    Τα σχολεία στην Κέρκυρα είναι αυτά που χρησιμοποιούσαν και οι παπαδούδες μας. Τα χρησιμοποιούσαν και οι Γερμναοί και οι Ιταλοί στην περίοδο της Κατοχής.
    Είναι προφανές ότι δε χρειάζεται να απαντηθούν τα επόμενα ερωτήματα.
    Καλή χρονιά και ζήτω το παλιό σχολείο που τουλάχιστον μάθαινε γράμματα και ήθος τους μαθητές της χώρας.

  • 9 Δεκεμβρίου 2010, 14:16 | Alex

    To interface των απόψεων είναι όπως τα βιβλία και η γενική εικόνα της «παιδείας» και της εκπαίδευσης.
    Μεγάλα κείμενα χαοτικά με όχι απαραίτητα λανθασμένες τοποθετήσεις….
    Ας μην είναι και αυτός ο θεσμός χαοτικός προσέχοντας βέβαια πάντα να μην χάνεται η ουσία!

  • Ο θεσμός του Μέντορα ακούγεται καλός, όμως οι διαπροσωπικές σχέσεις είναι και επικίνδυνες αφού εισάγουν υποχρεωτικά το προσωπικό κριτήριο που μπορεί σε κάποιες περιπτώσεις να είναι και λάθος. Επιπλέον ο Μέντορας πως θα ελέγχεται? πως θα επιλεγεί? Νομίζω ότι είναι λάθος η επιλογή αυτού του θεσμού. Αντίθετα, ο νεοδιοριζόμενος δάσκαλος ή καθηγητής θα έπρεπε να επιμορφώνεται σε τμήματα οργανωμένα από το Υπουργείο υπό μορφή σεμιναρίων για κάποιο χρονικό διάστημα. Να αξιολογείται με εξετάσεις και να κρίνεται αν είναι ικανός να διδάξει και κυρίως να μεταφέρει τη γνώση. Τι να τον κάνω τον Einstain αν δεν μπορεί να εξηγήσει και να μεταφέρει τη γνώση του? Επίσης ο έλεγχος και η αξιολόγηση των δασκάλων και καθηγητών σε όλη τη διάρκεια της θητείας τουείναι απαραίτητος. Ενας άνθρωπος μεταβάλλεται κατά τη διάρκεια των 30-35 χρόνων της επαγγελματικής του σταδιοδρομίας. Σήμερα μπορεί να είναι ικανός και αύριο όχι γιατί τα καθημερινά και προσωπικά προβλήματα μας φθείρουν, αλλάζουν δυστυχώς τις αξίες μας και την ψυχολογική μας κατάσταση. Ετσι η κρίση θα πρέπει να είναι διαρκής (όπως απαιτούμε και κρίνουμε τα κόμματα και τους πολιτικούς που μας κυβερνούν με τη ψήφο μας έτσι πρέπει να δεχτούμε και εμείς την κρίση της δουλειάς μας, της ποιότητάς της, της απόδοσής μας).

    Για να μην μακρυγορώ, δεν νομίζω σε τελευταία ανάλυση ότι ο Μέντορας θα προσφέρει κάτι σημαντικό στην εκπαίδευση.

  • 9 Δεκεμβρίου 2010, 13:36 | ΠΡΟΒΙΣΤΑΛΗΣ ΑΓΓΕΛΟΣ

    Σαν ιδέα ακούγεται καλά, όμως στην εφαρμογή της πιστεύω ότι θα καταργηθεί διότι θα υπάρξουν πολλές αμφισβητήσεις και συγκρούσεις μεταξύ εκπαιδευτικού και μέντορα. Βέβαια και το σημερινό «ΧΑΛΙ» στα σχολεία μας καθιστά επιτακτική την ανάγκη κάτι να αλλάξει. Δική μου διαπίστωση είναι ότι οι νεοδιόριστοι δάσκαλοι κάνουν πολύ καλά την δουλεία τους και προσπαθούν διότι έχουν την ζέση να δουλέψουν και να προσφέρουν πολλά από της γνώσεις που απέκτησαν στο Πανεπιστήμιο.
    Το πρόβλημα είναι στους παλιούς δασκάλους και δασκάλες που οι περισσότεροι κοιτούν πως θα πασαλείψουν για να περάσει το ωράριό τους και να φύγουν κατευθείαν από το Σχολείο, όσο δε για προετοιμασία μαθήματος, προσαρμογή στις νέες μεθόδους και μέσα διδασκαλίας ούτε λόγος να γίνεται.
    Πρότασή μου είναι σε κάθε σχολείο να υπάρχει τριμελής επιτροπή θεσμοθετημένη από τον Δ/ντή του Σχολείου, τον Σχολικό Σύμβουλο και τον Πρόεδρο του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων, οι οποίοι υποχρεωτικά θα συνεδριάζουν μία φορά την εβδομάδα και θα αξιολογούν το εκπαιδευτικό έργο των Δασκάλων του Σχολείου και θα μπορούν να επεμβαίνουν όπου κρίνουν σκόπιμο.
    Ο Δ/ντης του Σχολείου είναι αυτός που ζει την καθημερινότητα και είναι γνώστης πολλών καταστάσεων, είναι όμως πολλές φορές δέσμιος της κακώς εννοούμενης συναδελφικότητας.
    Ο Πρόεδρος του Συλλόγου είναι ο δέκτης των παραπόνων των γονιών που αφουγκράζονται από τα παιδιά τους την καθημερινότητα και την κατάσταση μέσα στην Τάξη τους.
    Ο Σχολικός Σύμβουλος είναι ο αρμόδιος αξιολογημένος εκπαιδευτικός ο οποίος μπορεί να αξιολογεί το εκπαιδευτικό έργο των Δασκάλων με την θεσμική του ιδιότητα.

  • 9 Δεκεμβρίου 2010, 13:17 | ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΡΙΚΑΛΙΩΤΗΣ

    ΕΙΝΑΙ ΑΛΛΟ ΠΡΑΓΜΑ Ο ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟΣ ΑΛΛΟ Ο ΧΗΜΙΚΟΣ ΚΑΙ ΑΛΛΟ Ο ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ. ΚΑΤΑ ΣΥΝΕΠΕΙΑ ΟΙ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΜΕΝΟΙ ΝΑ ΔΙΔΑΞΟΥΝ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΤΟΥΣ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΟΥΝ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ 2 ΧΡΟΝΙΑ ΣΕ ΑΝΑΛΟΓΟ ΤΜΗΜΑ ΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΚΑΙ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΠΡΑΚΤΙΚΗ ΚΑΙ ΝΑ ΑΞΙΟΛΟΓΗΘΟΥΝ ΑΝ ΕΧΟΥΝ ΤΗΝ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΘΕΛΗΣΗ ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΚΑΙ ΠΑΙΔΑΓΩΓΟΙ.

  • 9 Δεκεμβρίου 2010, 13:17 | ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΟΡ

    ΕΙΜΑΙ ΣΑΦΩΣ ΥΠΕΡ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΘΕΣΜΟΥ. ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ. ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣ ΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΠΡΟΧΩΡΑ ΚΑΜΜΙΑ ΑΛΛΑΓΗ, ΑΝ ΔΕΝ ΛΥΘΟΥΝ ΠΡΩΤΑ ΑΛΛΑ ΣΟΒΑΡΟΤΕΡΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ; ΚΑΘΕΤΙ ΝΕΟ ΠΟΥ ΚΙΝΕΙΤΑΙ ΠΡΟΣ ΤΗ ΣΩΣΤΗ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ, ΟΣΟ ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΝ ΚΑΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΡΟΧΩΡΑ. ΕΝΑ ΟΙΚΟΔΟΜΗΜΑ ΑΠΟ ΤΗ ΒΑΣΗ ΚΑΙ ΛΙΓΟ ΛΙΓΟ ΚΤΙΖΕΤΑΙ, ΑΡΚΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΩΣΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΟΛΑ. ΑΠΟ ΤΑ ΑΝΑΓΝΩΣΘΕΝΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΣΧΗΜΑΤΙΖΩ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΩΣΗ ΟΤΙ Ο ΛΟΓΟΣ ΠΟΥ ΠΟΛΛΟΙ ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ ΤΟΝ ΜΕΝΤΟΡΑ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΟΥΝ ΚΑΝΕΝΑ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΤΟΥΣ, ΤΟΝ ΒΛΕΠΟΥΝ ΚΕΤΙ ΣΑΝ ΤΟΝ ΠΑΛΑΙΟ ΕΠΙΘΕΩΡΗΤΗ ΕΠΙΚΕΝΤΡΩΝΟΜΕΝΟΙ ΜΟΝΟ ΣΤΑ ΥΠΟΘΕΤΙΚΑ ΑΡΝΗΤΙΚΑ ΤΟΥ ΘΕΣΜΟΥ. ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΒΛΕΠΟΥΝ ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΙ ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ; ΕΚΕΙ ΟΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ! ΚΑΙ ΚΑΛΟ ΘΑ ΗΤΑΝ ΝΑ ΕΦΑΡΜΟΣΘΕΙ ΚΑΙ ΕΔΩ Η ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΑΠΟ ΑΛΛΟΥΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥΣ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΙΔΙΟΥΣ ΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ. ΔΙΟΤΙ ΚΑΙ ΟΙ ΚΡΙΤΕΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΡΙΝΟΝΤΑΙ. ΙΣΩΣ ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ ΚΑΠΟΙΟΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΩΣ ΘΑ ΟΜΟΛΟΓΗΣΩ ΟΤΙ ΜΕ ΤΟ ΘΕΣΜΟ ΤΟΥ ΜΕΝΤΟΡΑ, ΑΝΟΙΓΕΙ Η «ΚΕΡΚΟΠΟΡΤΑ» ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΟΥΣ! ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΟΜΩΣ ΠΑΝΤΑ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΡΝΗΤΙΚΟΙ ΣΕ ΘΕΜΑΤΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΥΠΟ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΚΑΙ ΔΙΕΡΕΥΝΗΣΗ ΚΑΙ ΝΑ ΤΑ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΟΛΑ ΜΑΥΡΑ, ΟΥΤΕ ΟΜΩΣ ΚΑΙ ΡΟΔΙΝΑ, ΕΠΕΙΔΗ ΕΙΝΑΙ ΑΛΥΤΑ ΑΛΛΑ ΠΙΟ ΖΕΟΝΤΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ. ΓΙΑΤΙ ΕΤΣΙ ΘΑ ΠΕΡΑΜΕΝΟΥΜΕ ΜΙΑ ΖΩΗ ΣΤΑΣΙΜΟΙ.

  • Ο νέος εκπαιδευτικός, έχει πρόσφατες τις γνώσεις του από την σχολή του και είναι γεμάτος όνειρα, διάθεση και ενθουσιασμό να κάνει σωστά την δουλειά, για την οποία σπούδασε. Δεν έχει ανάγκη από κανένα μέντορα για να προσφέρει το λιθαράκι του στο οικοδόμημα της εκπαίδευσης. Καλό θα ήταν ίσως, να γίνει αυτός μέντορας των ανθρώπων, που το λειτούργημά τους έχει γίνει ρουτίνα μετά από χρόνια δουλειάς και συναισθηματικής κόπωσης. Μήν ψαλιδίσετε τα φτερά και τον ενθουσιασμό των νέων ανθρώπων, μήν ανακόψετε την ορμή και το πάθος τους…θα είναι λάθος. Εκτός πια κι άν θέλετε να ισοπεδόσετε οτιδήποτε θα μπορούσε να προσφέρει κάτι καινοτόμο…άν πράγματι ισχύει ότι έχετε επίτηδες υποβαθμίσει την εκπαίδευση, για να κάνετε τους αυριανούς πολίτες πειθείνιους σκλάβους και όχι σκεπτόμενους πολίτες. Αν υπάρχει πράγματι τέτοιος σκοπός…άδικα έχασα κι εγώ λίγο από το χρόνο μου.

  • 9 Δεκεμβρίου 2010, 13:08 | Αλέκος Εκπαιδευτικός

    Συμφωνώ στο νέο θεσμό του νέου μέντορα, μήπως και μάθει τίποτα ο …παλιός από τον νέο.

  • 9 Δεκεμβρίου 2010, 12:54 | A B

    Τεχνική επαγγελματική εκπαίδευση.
    Ας φτιάξουν πρώτα τα άλλα:

    Διευθυντές και προϊστάμενοι με χαμηλότατα προσόντα τόσο τυπικά όσο και ουσιαστικά και κυρίως χωρίς παιδαγωγική επάρκεια.
    Με μοναδικά προσόντα τις δημόσιες σχέσεις και την διδακτική τους ανεπάρκεια, που τους ωθεί αναπόφευκτα από την αίθουσα σε διοικητικές θέσεις για λόγους επιβίωσης και βιοπορισμού, προΐστανται δοκιμασμένων επιστημόνων με διδακτορικά, και στη συνέχεια προωθούν ισοπεδωτικά τους μέτριους σε βάρος των αρίστων, για προφανείς λόγους.
    Άραγε αυτοί θα διδάξουν, θα παραδειγματίσουν την αξιοκρατία σε παιδιά και εκπαιδευτικούς?

  • 9 Δεκεμβρίου 2010, 12:25 | Γιώργος Ζ

    Πολλές είναι οι συνιστώσες που χρειάζονται. Έχουν γραφεί ολόκληρα βιβλία περί διδασκαλίας και συμπεριφοράς των καθηγητών. Είναι η εφραστικότητα και η υποκριτική μέσα, για αυτό έλεγε ένας πετυχημένος καθηγητής μου βαρέθηκα να κάνω τον γκεστ σταρ. Μέσω της υποκριτικής, με τις κινήσεις, με τον τονισμό τον λέξεων γίνεται πιο ζωντανό το μάθημα και ο εγκέφαλος των μαθητών γεμίζει εικόνες, συνειρμούς, ιδέες. Για αυτό και μόνο ένας μέτριος επιστήμονας μπορεί να είναι άριστος διδάσκαλος και ένας άριστος ο χείριστος. Δεν μπορούν όλοι να γίνουν όλοι πετυχημένοι δάσκαλοι και από την άλλη δεν υπάρχουν κάποιοι κανόνες. Το μόνο κριτήριο είναι η πρόοδος των μαθητών. Και να μην ξεχνάμε ότι αναφερόμαστε σε ανθρώπους, οντότητες που κρίνουν και κρίνονται υποκειμενικά…

  • Ο θεσμός του μέντορα πάντα είναι σημαντικός σε ότι και αν αναφέρεται. Μόνο που είναι κάτι πολύ περισσότερο από το διορισμό κάποιου παλαιότερου καθηγητή σε κάποιο νεότερο για να τον συμβουλεύει. Ο θεσμός του μέντορα πρέπει να διέπεται από μια σχέση «δασκάλου – μαθητή» που σημαίνει ότι πρέπει ο ένας να διαλέξει τον άλλο, αναγνωρίζοντας την ανάγκη ο πρώτος να περάσει κάποια πράγματα στον άλλο και ο άλλος να μάθει. Είναι σχέση ουσίας και δυστυχώς με την ελληνική νοοτροπία μια τέτοια θεσμοθέτηση θα οδηγήσει σε οργανωτική εξάρτηση και χειραγώγηση μέσα στα όργανα συνδοιήκησης παρά σε ουσιαστική σχέση υποστήριξης. Άνθρωποι οι οποίοι έχουν την διάθεση και την ανάγκη να συμβουλεύσουν, και αυτοί που έχουν την ανάγκη να καθοδηγηθούν θα αλληλοκαλύψουν τις ανάγκες τους είτε θεσμοθετηθεί κάτι τέτοιο είτε όχι. Ας μην το κάνουμε απλά για να κάνουμε κάτι, γιατι δε θα λειτουργήσει, σιγουρα όχι σωστα, ενώ η φιλοσοφία και η κουλτούρα του εκπαιδευτικού πρέπει να ξεκινάει από τον τρόπο που εκαπιδεύεται ο ίδιος και εκει εντοπίζεται το μεγαλύτερο πρόβλημα. Τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει το γεγονός ότι η σχέση του μέντορα βασίζεται στην αμοιβαία επιλογή και αποδοχή των εταίρων της σχέσης. Αυτό που προτείνω είναι να δημιουργηθεί μια πιο κεντρική συμβουλευτική ομάδα, από εκπαιδευτικούς που επιθυμούν να συμμετέχουν, στους οποίους να μπορεί να απευθυνθεί όποιος εκαπιδευτικός επιθυμεί για να βοηθηθεί σε προβλήματα αντιμετώπισης καταστάσεων.

  • 9 Δεκεμβρίου 2010, 12:03 | Νάσαινας Γεώργιος

    Μια πολύ αξιόλογη πρωτοβουλία που πολύ καιρό την αναμέναμε. Είναι αναγκαία η ύπαρξη του Μέντορα στη σχολική μονάδα. Ο τρόπος με τον οποίο το αντίστοιχο Υπουργείο Παιδείας υλοποιεί το θεσμό του Μέντορα αξίζει τον κόπο να τον γνωρίζουμε. Συγκεκριμένα η αξιοποίηση του θεσμού του μέντορα γίνεται στην εκπαίδευση-επιμόρφωση των νεοδιόριστων εκπαιδευτικών στην Κύπρο. Στο πρόγραμμα «Εισαγωγική Επιμόρφωση Εκπαιδευτικών», του Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού της Κύπρου (ανακοίνωση της 17-7-2008), μεταξύ άλλων αναφέρεται: «…Μέσα στα πλαίσια της πιο πάνω πολιτικής, το Υπουργικό Συμβούλιο ενέκρινε την εφαρμογή του Προγράμματος Εισαγωγικής Επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών από τη σχολική χρονιά 2008-2009, το οποίο αποτελείται από το Πρόγραμμα Επιμόρφωσης Νεοεισερχομένων Εκπαιδευτικών και από το Πρόγραμμα Επιμόρφωσης Μεντόρων. Στόχος του Προγράμματος Επιμόρφωσης Νεοεισερχομένων είναι η ομαλή ένταξη των νεοδιοριζόμενων εκπαιδευτικών στο επάγγελμα του εκπαιδευτικού και αποτελεί τη γέφυρα ανάμεσα στη βασική και προϋπηρεσιακή κατάρτιση του εκπαιδευτικού και την αποτελεσματική επαγγελματική πρακτική. Οι νεοεισερχόμενοι εκπαιδευτικοί θα καθοδηγούνται με οργανωμένο τρόπο στις σχολικές μονάδες από μέντορες, οι οποίοι θα είναι έμπειροι εκπαιδευτικοί. Οι εκπαιδευτικοί που θα αναλαμβάνουν το ρόλο του μέντορα θα παρακολουθούν Πρόγραμμα Επιμόρφωσης Μεντόρων και στη συνέχεια θα αναλαμβάνουν τη στήριξη νεοεισερχόμενων εκπαιδευτικών στις σχολικές μονάδες.
    Για την επιτυχή υλοποίηση του Προγράμματος Εισαγωγικής Επιμόρφωσης:
    • θα λειτουργεί στο Παιδαγωγικό Ινστιτούτο Ομάδα Υποστήριξης, που στελεχώνεται από έμπειρους εκπαιδευτικούς, που θα αναλαμβάνει το συντονισμό και την ενίσχυση του έργου των μεντόρων και των νεοεισερχόμενων εκπαιδευτικών στη σχολική μονάδα.
    • θα δίνεται απαλλαγή μίας (1) διδακτικής περιόδου τη βδομάδα για τους νεοεισερχόμενους εκπαιδευτικούς.
    • θα δίνεται απαλλαγή δύο (2) διδακτικών περιόδων τη βδομάδα για τους μέντορες για τη στήριξη ενός νεοεισερχόμενου εκπαιδευτικού. Στην περίπτωση που ο μέντορας στηρίζει δύο εκπαιδευόμενους, τότε δίνεται απαλλαγή τριών (3) διδακτικών περιόδων για τους μέντορες.
    • τα προγράμματα επιμόρφωσης για τους νεοεισερχόμενους και τους μέντορες θα προσφέρονται σε απογευματινό χρόνο, οι οποίοι θα λαμβάνουν για την παρακολούθησή τους επίδομα επιμόρφωσης».

  • 8 Δεκεμβρίου 2010, 17:27 | Βοξάκης Μιχαήλ

    H εισαγωγή του θεσμού του μέντορα συνιστά κατάφωρη παραδοχή της ανεπαρκούς εκπαίδευσης που παρέχουν τα πανεπιστήμια στους νεοεισερχόμενους εκπαιδευτικούς στον διδακτικό στίβο. Γιατί οι μέντορες υποχρεώνονται να παρακολουθήσουν σεμινάρια σχεδόν υπερδιπλάσιας διάρκειας από τους νεοεισερχόμενους; Έχει ένας εκπαιδευτικός με οκταετή, ή μικρότερη υπηρεσία σε ορισμένες περιπτώσεις υπηρεσία, την πείρα να συμβουλέψει ένα σχεδόν συνομήλικο του εκπαιδευτικό; Έχουν τη ‘δεινότητα’ άτομα να είναι νεοεισερχόμενοι και τον άλλο χρόνο μέντορες;

  • 8 Δεκεμβρίου 2010, 17:09 | Ευαγγελία Αντωνοπούλου

     Επιδίωξη του Μέντορα πρέπει να είναι η «ανίχνευση» όσον αφορά στο νεοδιοριζόμενο εκπαιδευτικό της δυνατότητας οργάνωσης και του προγραμματισμού της καθημερινής εκπαιδευτικής διαδικασίας, της μεταδοτικότητας, της ικανότητας να «επιβάλλεται» στην τάξη, της ικανότητας να «χειρίζεται» μαθητές και γονείς.

  • 7 Δεκεμβρίου 2010, 13:52 | ΚΑΡΑΚΑΣΙΔΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ

    Όπως το θέτε, θεωρώ ότι δεν υπάρχει καμία ανάγκη για αυτού του είδους τον θεσμό. Πιστεύω ότι υπάρχει ανάγκη στα σχολεία για έναν μέντορα ή σχολικό σύμβουλο (το πώς θα ονομαστεί δεν έχει και μεγάλη σημασία), που να είναι διαθέσιμος να συζητήσει με τον κάθε εκπαιδευτικό (και όχι μόνο τον νεοδιοριζόμενο) τους προβληματισμούς του και να τον συμβουλεύσει σε ότι αφορά τις μεθόδους και τον τρόπο μετάδοσης της γνώσης, για να χειριστεί διάφορες καταστάσεις που καθημερινά ανακύπτουν σε ότι αφορά τις σχέσεις των παιδιών, χειρισμό των ομάδων και των περιπτώσεων ιδιαίτερων μαθητών, γονέων κτλ, ώστε να επιτύχει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο την μάθηση. Βλέποντας διάφορους εκπαιδευτικούς, τις αντιλήψεις και τους χειρισμούς τους διαπιστώνω ότι μπορεί να είναι καλοί ή κακοί στο εκπαιδευτικό τους έργο και την συμπεριφορά τους, ανεξάρτητα από την ημερομηνία εισόδου τους στο δημόσιο. Μάλιστα, πολλές φορές συμβαίνει οι πρωτοδιόριστοι ως φρέσκοι στο χώρο,να φέρνουν το μεράκι τους, την διάθεση και τις νέες προσεγγίσεις που έρχονται σε αντίθεση με την μονότονη και την αρτηριοσκληρωτική συμπεριφορά κάποιων παλαιών. Μάλιστα κάποιοι πρωτοδιόριστοι έχουν τόση μεγάλη εμπειρία (με αποδεδειγμένα άριστα αποτελέσματα) από τα φροντιστήρια, τα ιδιωτικά σχολεία και τα ιδιαίτερα μαθήματα, που είναι αστείο να τους μιλήσετε για μέντορες που φέρουν τα απαραίτητα πιστοποιητικά, αλλά όχι και κάποια αξιόλογη καριέρα.

  • 7 Δεκεμβρίου 2010, 12:47 | Χρήστος Πιλάλης

    Ο Μέντορας ήταν ο αφοσιωμένος φίλος του Οδυσσέα, που σ’ αυτόν ο ήρωας εμπιστεύτηκε την ανατροφή του γιου του Τηλέμαχου, προτού φύγει για την εκστρατεία στην Τροία. Ο Μέντορας, όλα τα χρόνια της απουσίας του Οδυσσέα, εκτέλεσε τόσο πιστά την εντολή του φίλου του, ώστε το όνομά του έγινε σύμβολο της φιλίας και της αφοσίωσης. Επικράτησε ακόμη να λέγονται μέντορες οι σοφοί και αφοσιωμένοι σύμβουλοι.
    Στις μέρες μας η Υπουργός Παιδείας, Δια βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων Άννα Διαμαντοπούλου φιλοδοξεί να δημιουργήσει χιλιάδες ΄΄μέντορες΄΄ στο χώρο της εκπαίδευσης. Με τη διαφορά ότι σε κάθε ένα από αυτούς θέλει να δώσει υπερεξουσίες που μπορούν να καθορίσουν σε μεγάλο βαθμό τη ζωή μέχρι πέντε συναδέλφων τους ανά διετία. Με το νόμο 3848/ 19.5.2010 που είχε τον υποκριτικό τίτλο ΄΄Αναβάθμιση του ρόλου του εκπαιδευτικού – καθιέρωση κανόνων αξιολόγησης και αξιοκρατίας στην εκπαίδευση΄΄ καθιερώνει το θεσμό του μέντορα στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Με βάση το νέο νόμο ένας μέντορας, ένας σύμβουλος και ένας διευθυντής σχολείου μπορούν να κάνουν αρνητική αξιολόγηση και να απολύσουν το νεοδιόριστο εκπαιδευτικό. Η συγκεκριμένη δυνατότητα των τριών αξιολογητών ενώ δεν υπήρχε στο σχέδιο νόμου που είχε καταθέσει η Υπουργός για ΄΄διαβούλευση΄΄ παρουσιάστηκε κεκαλυμμένα στο κείμενο που τελικά κατέθεσε στη Βουλή και ψηφίστηκε. Εκτός απ΄την Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ που κατήγγειλε πολύ συγκεκριμένα το νέο αυτό δεδομένο, κανένα κόμμα δεν κατήγγειλε τη δυνατότητα των αξιολογητών να απολύσουν ένα νέο εκπαιδευτικό αφού όπως φαίνεται ακόμη και οι σύντροφοι του ΚΚΕ παραπλανήθηκαν απ΄την κυρία Υπουργό(Βλέπε ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 2¬¬/12/2010, με τη διαπίστωση – καταγγελία ότι η αρνητική αξιολόγηση οδηγεί σε μετάταξη). Δεν πρόσεξαν τη φροντίδα της κυρίας Υπουργού να προσθέσει στο σχέδιο νόμου ότι
    ΄΄ Στην περίπτωση νεοδιοριζόμενου που δεν κρίνεται κατάλληλος για μονιμοποίηση ως εκπαιδευτικός εφαρμόζονται οι διατάξεις των παραγράφων 5 και 6 του Κεφαλαίου Α του άρθρου 16 του ν. 1566/1985 (Α΄167). Τι γράφουν όμως οι παράγραφοι 5 και 6 του Κεφαλαίου Α του άρθρου 16 του ν. 1566/1985; Διαβάζουμε στον παλαιό αυτό νόμο: άρθρο 16 :
    ΄΄5. Εκπαιδευτικοί που κρίνονται, κατά τις αξιολογικές κρίσεις, ακατάλληλοι για την προσφορά διδακτικού έργου, μπορεί όμως να κριθούν ως επαρκείς για την άσκηση διοικητικού έργου, παραπέμπονται με απόφαση του νομάρχη στο κεντρικό υπηρεσιακό συμβούλιο, το οποίο αποφασίζει σύμφωνα με τις διατάξεις της επόμενης παραγράφου.
    6. Το κεντρικό υπηρεσιακό συμβούλιο εξετάζει όλα τα στοιχεία του φακέλου, καλεί σε ακρόαση τον κρινόμενο και μπορεί να εξετάζει κάθε άλλο χρήσιμο στοιχείο. Αν ο εκπαιδευτικός κριθεί απολυτέος με απόφαση του Υπουργού Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων απολύεται για ανεπάρκεια στην εκτέλεση των καθηκόντων του. Αν το κεντρικό υπηρεσιακό συμβούλιο διαπιστώσει ότι ο κρινόμενος δεν είναι κατάλληλος για το έργο του εκπαιδευτικού ή έχει σοβαρούς λόγους υγείας, κρίνεται όμως επαρκής για την προσφορά διοικητικής υπηρεσίας, μπορεί να αποφασίσει τη μετάταξή του σε προσωρινή θέση διοικητικού προσωπικού των διευθύνσεων ή γραφείων της εκπαίδευσης, εφόσον έχει υπερεπταετή και δεν συμπλήρωσε εικοσιπενταετή πραγματική συντάξιμη υπηρεσία… ΄΄. Ο ΄΄μέντορας΄΄ της κυρίας Διαμαντοπούλου μπορεί να συνεισηγηθεί την απόλυση κάποιων νεοδιόριστων εκπαιδευτικών οι οποίοι βεβαίως δεν έχουν ούτε υπερεπταετή πραγματική υπηρεσία ούτε συμπληρώνουν εικοσιπενταετή συντάξιμη υπηρεσία, προκειμένου να μεταταγούν. Από τις 29/11 και για δυο εβδομάδες το Υπουργείο Παιδείας έχει δώσει για ηλεκτρονική διαβούλευση ένα τετρασέλιδο κείμενο για το θεσμό του μέντορα. Εκεί προσπαθεί να εξωραΐσει και να ζητήσει εκ των υστέρων απόψεις για τον ήδη νομοθετημένο θεσμό τον οποίο θα υπηρετήσουν εκπαιδευτικοί που θα επιλεγούν απ΄τον σχολικό σύμβουλο και το διευθυντή της κάθε σχολικής μονάδας. Ο θεσμός του μέντορα με τις 0,25 μονάδες που δίνει ο νόμος για κάθε χρόνο σε όσους θα τον διακονούν και θέλουν να γίνουν στελέχη της εκπαίδευσης (ως μέτρο σύγκρισης: 4 μονάδες δίνει για ένα μεταπτυχιακό δίπλωμα), είναι ένα ακόμη εργαλείο χειραγώγησης του εκπαιδευτικού στο ΄΄νέο σχολείο΄΄ που έχει εξαγγείλει η κυβέρνηση. Ένα σχολείο που με δικαιολογία την οικονομική κρίση μοντάρεται και δρομολογείται επάνω στις νεοφιλελεύθερες κατευθύνσεις του κεφαλαίου, της Ε.Ε. του ΟΟΣΑ (Βλέπε Χρ.Πιλάλης: εφημερίδα ΄΄Δρόμος΄΄ 13/3/2010 ΄΄Ηλεκτρονικό βιβλίο ή χάντρες και καθρεφτάκια΄΄ http://www.edromos.gr/index.php?option=com_k2&view=item&id=302:%CE%B7%CE%BB%CE%B5%CE%BA%CF%84%CF%81%CE%BF%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CF%8C-%CE%B2%CE%B9%CE%B2%CE%BB%CE%AF%CE%BF-%CE%AE-%CF%87%CE%AC%CE%BD%CF%84%CF%81%CE%B5%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%BA%CE%B1%CE%B8%CF%81%CE%B5%CF%86%CF%84%CE%AC%CE%BA%CE%B9%CE%B1&Itemid=48
    και 27/3/2010 ΄΄ΟΟΣΑ: Λογιστική εναντίων παιδείας και παιδαγωγικής΄΄http://www.edromos.gr/index.php?option=com_k2&view=item&id=1049:%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CE%B5%CE%BD%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%AF%CE%BF%CE%BD-%CF%80%CE%B1%CE%B9%CE%B4%CE%B5%CE%AF%CE%B1%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%80%CE%B1%CE%B9%CE%B4%CE%B1%CE%B3%CF%89%CE%B3%CE%B9%CE%BA%CE%AE%CF%82&Itemid=48 ) και των δυο εγχώριων υπηρετών τους του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ.

  • 7 Δεκεμβρίου 2010, 12:00 | ΣΣ Αttiki

    1.Κατά τη γνώμη σας ποιοι είναι οι λόγοι που συνθέτουν την αναγκαιότητα του θεσμού του μέντορα; Σε κάθε άλλη περίπτωση διατυπώστε τις σχετικές θέσεις και απόψεις σας.Ποια κατά τη γνώμη σας πρέπει να είναι τα προσόντα, οι προϋποθέσεις, τα καθήκοντα, η διάρκεια και γενικότερα το περιεχόμενο της μεντορικής σχέσης;
    2.Ποιους θεωρείτε ως βασικούς στόχους την επίτευξη των οποίων θα πρέπει να επιδιώκει ο θεσμός του μέντορα του νεοδιοριζόμενου εκπαιδευτικού;
    3.Ποια είναι κατά τη γνώμη σας τα πιο σημαντικά κίνητρα για τη συμμετοχή των εκπαιδευτικών ως υποψηφίων μεντόρων;

    1. Υπάρχουν και νέοι εκπαιδευτικοί που δεν έχουν ανάγκη από μέντορα. Πιθανόν προέρχονται από ΠΤΔΕ που έχουν δυνατή πρακτική άσκηση με σωστούς μέντορες ή έχουν καλή κατάρτιση σε μεταπτυχιακά με πρακτική εφαρμογή. Ουσιαστικά έχουν βοηθηθεί να συνδέουν τη θεωρία με την πράξη και να μην εφαρμόζουν το «άλλο το πανεπιστήμιο και άλλο το σχολείο».
    Πρόταση: Να αξιολογεί ο ΣΣ ποιοι νεοδιόριστοι εκπαιδευτικοί της περιφέρειάς του έχουν την ανάγκη του θεσμού. Η αξιολόγηση μπορεί να είναι συνισταμένη δυο-τριών συνιστωσών(ερωτηματολόγιο σύνθετο στο τέλος της Α’ φάσης του ΠΕΚ, συνέντευξη-συζήτηση με το ΣΣ, συνέντευξη -συζήτηση με το Διευθυντή της ΣΜ που υπηρετεί,…)
    2. Η μεντορική σχέση (είδος, διάρκεια, περιεχόμενο) καθορίζεται με βάση τα όσα αναπτύσσονται στο 1.
    3. Πρόταση: Ο μέντορας είναι εθελοντής. Δεν έχει μείωση ωραρίου αλλά πιθανόν μια μικρή χρηματική αποζημίωση τιμής ένεκεν. Παίρνει πόντους που τους χρησιμοποιεί στην επαγγελματική του ανάπτυξη (σε κρίσεις για στέλεχος της εκpaίδευσης). Το βασικό του κίνητρο για τη συμμετοχή του ως μέντορας είναι η αγάπη του για τη δουλειά του και η διάθεσή του να βοηθήσειτο συνάδελφό του. Απαραίτητη διασφάλιση των κινήτρων αυτών από το Διευθυντή της ΣΜ και το ΣΣ.
    4.Οι δράσεις του μέντορα περιγράφονται αρκετά καλά στο προτεινόμενο σχέδιο για διαβούλευση.
    Πρόταση:Πολύ σημαντική είναι η κατάρτιση προγράμματος δράσης από την ομάδα που αποτελούν ο εκπαιδευτικός, ο μέντορας και ο ΣΣ σύμφωνα με το 1 και την επαναξιολόγηση των προτεραιοτήτων ανά τρίμηνο.
    5. Η δουλειά του μέντορα είναι υπεύθυνη από κάθε άποψη, τυπικά και ουσιαστικά.
    Πρόταση: χρειάζονται νομοθετικές ρυθμίσεις κατάλληλες ώστε το σύστημα να δράσει σωστά και δίκαια κατά το δυνατόν και όχι χαλαρά και εκφυλιστικά.

    Σχόλιο γενικό 1: Σε κάθε ΣΜ υπάρχει αυτή τη στιγμή ένας εκπαιδευτικός -ίσως και περισσότεροι- που θα μπορούσαν και θα ήθελαν να αναλάβουν αυτό το ρόλο και ο ΣΣ πρέπει να είναι σε θέση να γνωρίζει αν είναι κατάλληλος/κατάλληλοι. Εξ άλλου ήδη αρκετοί βοηθούν τους νέους άτυπα. Η ποιότητα της παρεχόμενης βοήθειας ωστόσο δεν εξασφαλίζεται όταν αυτή δεν μετριέται με κάποιον τρόπο. Για παράδειγμα, βοήθεια είναι να μοιραστεί ο ‘έμπειρος’ συνάδελφος τη φωτοτυπία που έχει ετοιμάσει στα μαθηματικά με το ‘νέο’ συνάδελφο αλλά το κατά πόσο θα συνάδει η φωτοτυπία με τις σύγχρονες θέσεις για τη διδασκαλία και τη μάθηση των μαθηματικών είναι κάτι που δεν εξασφαλίζεται ώστε μέσα από τη διαδικασία ο ‘νέος’ εκπαιδευτικός να κάνει τη σύνδεση της θεωρίας (πανεπιστήμιο) με την πράξη (σχολείο).

    Σχόλιο γενικό 2. Πολλές φορές σε αυτή τη χώρα παίρνουμε μια καλή ιδέα και τη χαντακώνουμε στην πράξη- ουκ ολίγα τα παραδείγματα. Ο φόβος ελοχεύει και στη συγκεκριμένη ιδέα του μέντορα.
    Πρόταση: Να ειδωθεί το ζήτημα πιο συνολικά και όχι αποσπασματικά. Η ιδέα του μέντορα να εφαρμοσθεί οργανωμένα και στην πρακτική άσκηση στις πανεπιστημιακές σχολές. Πιο οργανωμένα από αυτό που γίνεται -όπου γίνεται-σήμερα. Με εκπαιδευτικούς που έχουν κάνει διδασκαλείο ή/ και μεταπτυχιακά. Οι τελευταίοι το οφείλουν στην πολιτεία που τους έδωσε άδεια και χρήματα για να σπουδάσουν και στα προπτυχιακά και στα μεταπτυχιακά.

  • 6 Δεκεμβρίου 2010, 23:20 | Άκης

    Ας μη γελιόμαστε. Το θέμα δεν είναι αν πρέπει να βοηθιέται ή να αξιολογείται ο νεοδιόριστος αλλά πως θα γίνει στην πράξη. Έχουμε δει πολλές φορές να θεσπίζονται διάφορα με μεγαλοστομίες και να καταλήγουν να λειτουργούν εντελώς αντίθετα απο τις εξαγγελίες.
    Μα καλά ο πολυδιαφημισμένος ΑΣΕΠ δεν εντόπισε τους καλύτερους; Γιατί πρέπει να επαναξιολογηθούν οι νέοι; Για να τους «σπάσουμε το τσαμπουκά» μήπως; Γιατί όταν θέσπισαν τον ΑΣΕΠ έλεγαν ότι θα κρίνει αλάνθαστα σε 4 ώρες ότι οι πανεπιστημιακοί δεν μπορούν να κρίνουν σε 4 χρόνια. (Βέβαια ο Αρσένης είχε τότε επιχείρημα με το οποίο βούλωσε το στόμα των πανεπιστημιακών και τους εξευτέλιζε, έβγαλαν τον σκασμό: 35% αύξηση). Η στάση του κάθε «σοφού» απέναντι στο παρελθόν εμένα μου λέει πολλά για τους σκοπούς που έχει στο μέλλον. Και τώρα με ένα χαρτζηλικάκι θα δεχθούμε την θεσμοθέτηση του μέντορα πού θα καταλήξουμε;
    Η κάθε νεοδιόριστη ψαρούκλα θα έχει τον παλιό να του κάνει την ορντινάτσα: «Για διόρθωσε αυτά τα διαγωνίσματα να δω πόσο καλά ξέρεις να διορθώνεις» και «Για βγάλε και θέματα στο τάδε μάθημα να δω αν προετοιμάστηκες». Μια ματιά στο τι τραβάνε οι μεταπτυχιακοί φοιτητές στα πανεπιστήμια θα δώσει την απάντηση για το «αν γίνονται αυτά τη σήμερον ημέρα». Φυσικά ξέρουμε ποιοι θα γίνουν μέντορες. Όλοι αυτοί που συνωστίζονται για δεκαετίες σε γραφεία και διευθύνσεις, περιφερόμενοι απο καρέκλας εις καρέκλα, «υπεύθυνοι» για ότι μπορεί να φανταστεί κανείς και φυσικά εξαφανισμένοι απο τα σχολεία.
    Δείτε πόσοι απο αυτούς τους «υπεύθυνους» πολιτιστικών, καλλιτεχνικών, φυσικής αγωγής, περιβαλλοντικής εκπαίδευσης, αγωγής υγείας, ΣΕΠ, αλλά και πόσοι σύμβουλοι «αλωνίζουν» τα σχολεία για να βοηθήσουν τους συναδέλφους και θα έχετε την απάντηση για το πόσο θα βοηθηθούν οι νεοδιόριστοι απο τους μέντορες.

  • 6 Δεκεμβρίου 2010, 21:53 | Θ.Α.Κ.

    O σημαντικότερος παράγοντας σε οποιοδήποτε εκπαιδευτικό σύστημα είναι ο άνδρας ή η γυναίκα που βρίσκεται στην τάξη και διδάσκει τα παιδιά. Θα πρέπει να είναι το σωστό άτομο. Να είναι χαρισματικό και παράλληλα να διαθέτει τη δεξιοτεχνία να προσελκύει την προσοχή των μαθητών. Τα σχολεία μας χρειάζονται αλλαγές. Η πρόκληση όμως δεν περιορίζεται μόνον στον διορισμό καλών δασκάλων ,στην υποστήριξή τους από κάποιον ,που με συγκεκριμένα κριτήρια θα ορισθεί ως κατάλληλος για μέντορας. Πρέπει να μπορούν οι αρμόδιοι να απολύουν τους κακούς δασκάλους. Μέχρι σήμερα ,μόνον οι μαθητές είναι αυτοί, που ζουν με το φόβο της αποτυχίας.Πιστεύω λοιπόν, ότι η ύπαρξη ενός καθοθηγητή στα πρώτα βήματα του εκπαιδευτικού είναι θετική για την εκπαιδευτική διαδικασία.Οι προυποθέσεις και τα κριτήρια ορισμού του μέντορα καθώς και όλες οι παράμετροι ,που θα αφορούν τη λειτουργία του θεσμού αυτού πρέπει να μελετηθούν με πολλή προσοχή, δεν πρέπει όμως να μεμψιμοιρούμε και να χρονοτριβούμε τόσο στον προσδιορισμό τους , ώστε να αναιρέσουμε την υιοθέτηση αυτού του θετικού μέτρου .Διότι ,διαπιστώνω ότι περισσότερους φόβους εκφράζουν οι εκπαιδευτικοί και λιγότερη αποφασιστικότητα και αισιοδοξία ,για κάτι που μπορεί να βοηθήσει τόσο τους ίδιους όσο και τους μαθητές .

  • 6 Δεκεμβρίου 2010, 21:42 | Αθανασιάδης Γιάννης

    Ο θέσμος του μέντορα θα λειτουργήσει προφανώς αθροιστικά με τους υπόλοιπους θεσμούς στήριξης και επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών.

    Ως μόνιμος εκπαιδευτικός καταρχήν έχω περάσει από τα Π.Ε.Κ.
    Αν διαθέτουμε την ικανότητα να κοροϊδεύουμε τον εαυτό μας , μπορούμε να τα θεωρήσουμε ως προγράμματα επιμόρφωσης.
    Μεικτά τμήματα εκπαιδευτικών διαφορετικών ειδικοτήτων λόγω έλλειψης ατόμων, σύμβουλοι που μη έχοντας τι να πουν επαναλαμβάνονται
    συνεχώς ή θεωρούν ότι απευθύνονται σε ηλιθίους, διδασκαλία αμέσως μέτα την εργασία ή 8ωρα τα Σάββατοκύριακα, για να ξεμπερδεύουμε
    μιας και κανείς επί της ουσίας δεν πιστεύει στο θεσμό (πλην κάποιων διδασκόντων που βρίσκουν την ευκαιρία να αισθανθούν
    ως νεοί «Παπανούτσοι». Δυστυχώς, ειδικά στις μικρές πόλεις τους περισσότερους από αυτούς ίσως τους είχαμε και καθηγητές κάποτε
    οπότε το θέαμα γίνεται ακόμη πιο τραγικό ως προς την ασυμφωνία λόγων και έργων)

    Αν ήμουν διοικητής μιας επιχείρησης θα πλήρωνα να μου εκπαιδεύσουν τους υπαλλήλους χωρίς να με ενδιαφέρει το τι ακριβώς θα διδαχθούν;
    Αυτό προφανώς μας απασχολεί μόνο αν τα χρήματα βγαίνουν από τη δική μας τσέπη και όχι από του κράτους.

    Όσον αφορά τους σχολικούς συμβούλους το ερώτημα παραμένει. Ποια είναι τα κριτήρια επιλογής τους; Τραγικές επιλογές ανθρώπων
    εκτός πραγματικότητας (ας περιοριστούμε στη σχολική), ανθρώπων που προσπαθούν να ικανοποιήσουν τη μεγαλομανία τους,ανθρώπων που
    τους ενδιαφέρει πιο πολύ να πληρωθούν τις μετακινήσεις τους, ανθρώπων με καπέλα και κασκόλ που σε κανένα νέο δε μπορούν να
    προσφέρουν κάτι , ούτε στο νέο εκπαιδευτικό και κατ’ επέκταση ούτε στο μαθητή.

    Ίσως εδώ υπάρχει γενίκευση αλλά διαφωνώ με τη λογική του υπουργείου «εμείς θέλουμε τον εκπαιδευτικό που έχει διάθεση, δρα κτλ».
    Θα μείνουμε σε αυτούς που δείχνουν φιλότιμο και διάθεση; Αυτούς θέλουμε;

    Αν ήμουν διοικητής μιας επιχείρησης θα έλεγα μπράβο σε αυτόν που προσπαθεί μόνος του να παέι μπροστά η επιχείρηση;
    Η καταδίκη της θα ήταν βέβαιη.
    Αυτό προφανώς μας απασχολεί μόνο αν η επιχείρηση είναι δική μας και όχι του κράτους.

    Με την παραπάνω λογική η επιλογή των συμβούλων έπρεπε να είναι πολύ προσεκτική, αλλά μάλλον το ίδιο το υπουργείο έχει απαξιώσει το
    όργανο αυτό που είχε στα χέρια του.

    Τα αυτά συναντάμε και στις επιλογές διευθυντών σχολικών μονάδων , διευθυντών γραφείων κ.ο.κ. Μέσα σε αυτό το κλίμα έρχεται να
    τοποθετηθεί και ο μέντορας.

    Θα συμφωνήσω αστειευόμενος με ένα προηγούμενο σχόλιο «Πόσο ξύλο νομίζετε πως θα μαζέψει ο Μέντορας από έναν αγανακτισμένο σύζυγο εκπαιδευτικού,
    που θα την εκβιάζει εκμεταλλευόμενος την ιδιότητά του?????»

    Κλείνοντας, σε όλα τα παραπάνω δε θα πρέπει να ξεχνάμε (και το γνωρίζουν όσοι είναι νέοι στην εκπαίδευση) το κλίμα που συναντά ένας
    νέος εκπαιδευτικός στο σύλλογο καθηγητών. Εμπάθεια, αλαζονεία, ειρωνία σε μεγάλο βαθμό από ανθρώπους που νοσταλγούν ακόμη την
    επετηρίδα με μόνο κριτήριο ότι αυτή διορίστηκαν με αυτό τον τρόπο

    Ας επιλέξουμε λοιπόν έναν από αυτούς να μας διδάξει το πως δε θα αναλαμβάνουμε εξωδιδακτική απασχόληση, πως δε θα κάνουμε εφημερία,
    πως θα εξαφανιζόμαστε στους σχολικούς περιπάτους και πως δε θα μιλάμε στις συνεδριάσεις για να τελειώνουν γρηγορότερα και να φεύγουμε

    Χωρίς χρήματα (και δε μιλώ για χρήματα στους εκπαιδευτικούς) δεν υπάρχει εκπαίδευση

    Σας ευχαριστώ

  • 6 Δεκεμβρίου 2010, 21:26 | Γρηγόριοσ Κυριακόπουλος

    H εργαστηριακή και διδασκαλική μου εμπειρία σε διάφορες Σχολές της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης με οδήγησε στο συμπέρασμα ότι η μαθησιακή απόδοση των περισσότερων φοιτητών μπορεί να χαρακτηριστεί ως απόδοση «δύο ταχυτήτων». Ειδικότερα, ενώ οι φοιτητές έχουν επιτυχώς αφομοιώσει το απαραίτητο γνωστικό δυναμικό του εκπαιδευτικού πονήματός τους (επίτευξη υψηλής μαθησιακής απόδοσης), υστερούν στην (λειτουργικά ευκολότερη) απαιτούμενη συγκρότηση και αποτύπωση –προφορική ή γραπτή- των υπαρχουσών γνώσεών τους στο παραδοτέο έργο τους (δηλαδή υστέρηση στη χαμηλής απαίτησης δομική απόδοση). Κατά συνέπεια, οι φοιτητές δεν υστερούν στον τομέα της κατοχής γνώσης, όσο στον τομέα της απόδοσης της γνώσης αυτής μέσα από συγκεκριμένες επιστημονικές δομές της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.

    Επομένως, θεωρώ ότι ο θεσμός του Μέντορα νεοδιοριζόμενου εκπαιδευτικού είναι απολύτως απαραίτητος τόσο στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση, όσο και στην απόδοση των εφήβων ως φοιτητές της (επερχόμενης για τους περισσότερους από αυτούς) τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Πράγματι, ο θεσμός αυτός θα υποστηρίξει τη σωστή κατάρτιση του ίδιου του εκπαιδευτικού, υποστηρίζοντας το ρόλο του τελευταίου στα πλαίσια της συνεργατικής μάθησης και της ομαδοσυνεργατικής διδασκαλίας. Προσωπικά, προτεινόμενη έμφαση της διετούς προγράμματος του θεσμού οφείλει να είναι στην εμπέδωση της συνεργατικής μάθησης scaffolding («γνωσιακό σκαλοπάτι») και της μεταγνωστικής μάθησης («μαθαίνω πώς να μαθαίνω»). Παράλληλα, ο ενσωματωμένος θεσμός του e-mentoring θα προβεί πολλαπλά επιτυχής τόσο για τους ίδιους τους εκπαιδευτικούς, όσο και για τους μαθητές τους, καθώς θα καλύψει το υπάρχων γνωσιακό κενό συγκρότησης και απόδοσης της γνώσης, μέσα από την απαραίτητη συναναστροφή του σημερινού μαθητή με τις απλές αλλά και θεμελιώδεις δομές της Τεχνολογίας Πληροφορικής και Επικοινωνίας (ΤΠΕ). Επομένως, ένα μέρος της δομής του e-mentoring καλό θα ήταν να είναι κοινό προς το σύνολο των νεοδιοριζόμενων εκπαιδευτικών, οι οποίοι θα ενσωματωθούν στο θεσμό του Μέντορα. Απώτερος στόχος της ανωτέρω προτεινόμενης δόμησης του θεσμού αυτού δεν θα είναι μόνο η αναπαραγωγή υπάρχουσας γνώσης (ευρέως διαδεδομένης σε όλες τις βαθμίδες του εκπαιδευτικού μας συστήματος), αλλά η παραγωγή νέας γνώσης, ως θεμελιώδους απαιτούμενης ικανότητας μετάβασης του σημερινού φοιτητή ή απόφοιτο Λυκείου σε επιτυχημένο αυριανό επαγγελματία/εργαζόμενο.

    Γρηγόριος Κυριακόπουλος
    Υπάλληλος Σχολής Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών Ε.Μ.Π.

  • 6 Δεκεμβρίου 2010, 18:14 | Nikos Manomenidis

    Ο θεσμός του Μέντορα μπορεί να φανεί ιδιαίτερα σημαντικός. Προϋπόθεση η σταδιακή και σε εθελοντική βάση εφαρμογή του θεσμού, τόσο από την πλευρά του μέντορα όσο και από την πλευρά του νεοδιορισμένου εκπαιδευτικού. Ιδανικοί μέντορες κατά την άποψή μου θα μπορούσαν να είναι καταξιωμένοι συνταξιούχοι εκπαιδευτικοί.
    Ο θεσμός θα πρέπει να εφαρμοστεί σε μικρή έκταση και αφού αξιολογηθεί, με την συνεργασία μεντόρων και επωφελούμενων, να εξελίσσεται και να αναπτύσσεται σταδιακά.
    Η συμμετοχή στο πρόγραμμα δεν πρέπει να συνδεθεί με ανταμοιβές οικονομικές ή διοικητικές παρά μόνο με ηθικές.
    Επί της διαδικασίας θα πρότεινα:
    -Οι νεοδιορισμένοι εθελοντικά να έχουν την δυνατότητα να προτείνουν μέντορες από τους εκπαιδευτικούς που είχαν στο παρελθόν (Ποιον θα πρότεινες; Για ποιο λόγο;)
    -Ο Υπουργός Παιδείας να προσκαλεί τους προτεινόμενους για Μέντορες «Τιμής Ένεκεν».
    -Οι Μέντορες συμμετέχουν εθελοντικά και αμισθί
    -Η επιλογή των επωφελούμενων να μην συνδέεται με την πρόταση του
    Με εκτίμηση,
    Νίκος Μανομενίδης
    Πιστοποιημένος Μέντορας, Κέντρου «Εργάνη»

  • 6 Δεκεμβρίου 2010, 13:36 | Mar D

    Πολύ μικρός αριθμός σχολικών συμβούλων. Οι σχολικοί σύμβουλοι δεν επαρκούν για την άσκηση καθοδητικού – παιδαγωγικού έργου.

  • Ο θεσμός του μέντορα κρίνεται ιδιαίτερα σημαντικός. Για πρώτη φορά
    ένας επιμορφωμένος παλιός εκπαιδευτικός θεσμικά και υπεύθυνα θα βοηθά και θα στηρίζει το νεοπροσληφθέντα καθηγητή.

    Μέχρι σήμερα πάντα κάποιος έχει αυτό το ρόλο, αλλά ποτέ υπεύθυνα. Πάντα ο κάποιος αφήνει την ευθύνη αποκλειστικά στο νεοδιόριστο εκπαιδευτικό. Ο μέντορας και η αξιολόγηση των εκπ/κών -αν είναι αξιοκρατικοί- θα προστατεύσει και τα παιδιά και το σύστημα από κακούς χειρισμούς και ατομικούς πειραματισμούς νεοδιορισμένων εκπ/κών. Πολλάκις έχουν εργαστεί ακατάρτιστοι παιδαγωγικά στις ελληνικές τάξεις, χωρίς οργανωμένη βοήθεια ή άλλη παράλληλη στήριξη.

  • 3 Δεκεμβρίου 2010, 23:56 | ROULA

    Μεντορας!!!!!!!!!!Παρα πολύ καλή ιδέα!Ποιός όμως θα είναι αυτός που θα αναλάβει αυτό το ρόλο?Ποιός είναι αυτός που δίνει σε κάποιον άλλλο το δικαίωμα να μας κρίνει σαν εκπαιδευτικούς και με ποια κριτήρια?Απλά την πολυετή του εμπειρία????Κ αυτό χρίζει κάποιον ικανό να αποφασίζει για το μέλλον μας σ’αυτό το επάγγελμα που επιλέξαμε να κάνουμε?Εξάλλου ας μην ξεχνάμε πως ο νεοδιοριζόμενος δάσκαλος δεν είναι ένας δάσκαλος που δεν είχε ποτέ του διδάξει σε τάξη αφού το πιο πιθανό ήταν να είχε δουλέψει σαν αναπληρωτής για αρκετό διάστημα.Αυτή του η διδακτική εμπειρία ξαφνικά δεν μετράει? Επιπλέον,ποιος είναι αυτός που θα διασφαλίσει πως τα κριτήρια αξιολόγησης μας θα είναι αξιοκρατικά?????????Μήπως θα πρέπει κ οι ίδιοι οι «μέντορες» να υπόκεινται σε κάποια μορφή αξιολόγησης?Μήπως θα πρέπει όλοι όσοι ανήκουν σ’αυτόν το χώρο-κ στις πιο υψηλές θέσεις- να αξιολογούνται και να μην την «πληρώνει» πάντα ο καημένος ο δάσκαλος?Ας στελεχώσουμε πρώτα τα σχολεία μας με εκπαιδευτικό προσωπικό,ας είναι επαρκείς οι υλικοτεχνικές υποδομές σε κάθε σχολείο για να βοηθηθούμε στο έργο μας και αντί για μέντορες ας υπάρχει ένας ψυχολόγος σε κάθε σχολική μονάδα,που τόσο αναγκαίος κρίνεταιστις μέρες μας!Κ αφού γίνουν αυτά συζητάμε ξανά για μέντορες κ αξιολόγηση.