Αρχική Αναδιοργάνωση των δομών υποστήριξης της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και άλλες διατάξειςΆρθρο 30 – Θητεία στελεχών και ανάληψη υπηρεσίας

Άρθρο 30 – Θητεία στελεχών και ανάληψη υπηρεσίας

1. Η επιλογή και τοποθέτηση των στελεχών της εκπαίδευσης γίνεται για τριετή θητεία, η οποία ξεκινά με την τοποθέτησή τους και λήγει την 31η Ιουλίου του τρίτου έτους που ακολουθεί την επιλογή τους. Η επιλογή και τοποθέτηση στις κενούμενες θέσεις γίνεται για το υπόλοιπο της θητείας αυτής. Οι τοποθετούμενοι σε κενές ή κενούμενες θέσεις εξακολουθούν να ασκούν τα καθήκοντά τους μέχρι την ανάληψη της υπηρεσίας των νέων στελεχών.
2. Οι τοποθετηθέντες σε θέσεις στελεχών της εκπαίδευσης, από την ανάληψη υπηρεσίας στη θέση του στελέχους διαγράφονται από τον οικείο πίνακα επιλογής και θεωρείται αυτοδικαίως ότι έχουν παραιτηθεί από άλλη θέση στελέχους της εκπαίδευσης που τυχόν κατέχουν.
3. Με εξαίρεση την επιλογή σε θέσεις υποδιευθυντών σχολικών μονάδων, προϊσταμένων ολιγοθέσιων δημοτικών σχολείων και νηπιαγωγείων, καθώς και υποδιευθυντών και υπευθύνων τομέων Ε.Κ., δεν επιτρέπεται η επιλογή για τρίτη συναπτή θητεία σε όμοια θέση στελέχους της εκπαίδευσης. Ως όμοιες θέσεις για την εφαρμογή του προηγούμενου εδαφίου νοούνται στο σύνολό τους οι θέσεις των περιπτώσεων της παρ. 2 του άρθρου 21, καθώς και οι θέσεις των περιπτ. α΄ έως γ΄ της παρ. 3 του ίδιου άρθρου, ξεχωριστά για κάθε περίπτωση.
4. Οι θέσεις διευθυντών των σχολικών μονάδων πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης που προκηρύσσονται σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος Κεφαλαίου, αφορούν σε σχολικές μονάδες οργανικότητας τεσσάρων θέσεων και άνω. Διευθυντής σχολικής μονάδας πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, της οποίας η λειτουργικότητα διαμορφώνεται σύμφωνα με τον απαιτούμενο αριθμό μαθητών εντός του μηνός Σεπτεμβρίου κάτω των τεσσάρων τμημάτων, ορίζεται για το σχολικό έτος αυτό προσωρινά ως Προϊστάμενος της συγκεκριμένης σχολικής μονάδας. Ο ορισμός αυτός γίνεται με απόφαση του οικείου Διευθυντή Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης, ύστερα από γνώμη του Π.Υ.Σ.Π.Ε. που συγκροτείται σύμφωνα με την παρ. 1 του άρθρου 26. Από την έκδοση της ανωτέρω απόφασης και έως τη λήξη του σχολικού έτους το επίδομα, το υποχρεωτικό ωράριο διδασκαλίας, καθώς και η μοριοδότηση της θέσης προσαρμόζονται ανάλογα.
5. Οι θέσεις προϊσταμένων διθέσιων και τριθέσιων σχολικών μονάδων πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης που προκηρύσσονται σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος Κεφαλαίου, αφορούν σε σχολικές μονάδες οργανικότητας δύο και τριών θέσεων. Προϊστάμενος διθέσιας ή τριθέσιας σχολικής μονάδας πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, της οποίας η λειτουργικότητα διαμορφώνεται σύμφωνα με τον απαιτούμενο αριθμό μαθητών εντός του μηνός Σεπτεμβρίου σε τέσσερα τμήματα και άνω, ορίζεται για το σχολικό έτος αυτό προσωρινά ως αναπληρωτής διευθυντής της συγκεκριμένης σχολικής μονάδας. Κατά τα λοιπά εφαρμόζονται τα δύο τελευταία εδάφια της προηγούμενης παραγράφου.
6. Οι θέσεις υποδιευθυντών σχολικών μονάδων που προκηρύσσονται σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος Κεφαλαίου, αφορούν τις σχολικές μονάδες που ορίζονται στις παρ. 6 και 7 του Κεφ. Α΄ του άρθρου 11 του ν. 1566/1985. Αν ο αριθμός των μαθητών της σχολικής μονάδας, όπως διαμορφώνεται εντός του μηνός Σεπτεμβρίου, καθώς και κατά τη λήξη του Α΄ τετραμήνου για τα ΕΠΑ.Λ., δεν δικαιολογεί τον ορισμό ενός ή περισσότερων υποδιευθυντών, σύμφωνα με τις ανωτέρω διατάξεις, με απόφαση του οικείου Διευθυντή Εκπαίδευσης αναστέλλεται η άσκηση των καθηκόντων του υποδιευθυντή ή των υποδιευθυντών που πλεονάζουν. Αν έχουν τοποθετηθεί υποδιευθυντές Α΄ και Β’, θεωρείται ως πλεονάζων κατά προτεραιότητα ο υποδιευθυντής Β΄. Αν ο αριθμός των μαθητών, όπως διαμορφώνεται εντός του μηνός Σεπτεμβρίου, καθώς και κατά τη λήξη του Α΄ τετραμήνου για τα ΕΠΑ.Λ., δικαιολογεί τον ορισμό ενός ή περισσότερων υποδιευθυντών σε σχολική μονάδα για την οποία δεν είχε προκηρυχθεί τέτοια θέση, επιλέγονται και τοποθετούνται ένας ή περισσότεροι υποδιευθυντές, αντίστοιχα, σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος Κεφαλαίου για το υπόλοιπο της τρέχουσας θητείας κατά το οποίο εξακολουθούν να πληρούνται οι προϋποθέσεις των παρ. 6 και 7, κατά περίπτωση, του Κεφ. Α΄ του άρθρου 11 του ν. 1566/1985.

Σχόλια 1 2 3 4 … 6
  • 21 Μαρτίου 2018, 16:07 | ΣΠΥΡΟΣ

    Είναι πολύ σωστός ο περιορισμός των θητειών. Κάθε στέλεχος πρέπει να επιστρέφει στη σχολική τάξη ,για να αφουγκράζεται τα προβλήματα της τάξης.

  • 21 Μαρτίου 2018, 15:58 | ΜΠΕΚΙΑΡΙΔΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

    Θα σοβαρευτούμε ποτέ ? θα πούμε τα πράγματα με το όνομά τους ? …
    η Κυβέρνηση,γνωρίζοντας άριστα το επίπεδο και την νοοτροπία μας, παραβλέποντας το σύνταγμα και της ανάγκες της χώρας για μια σοβαρή και αξιόπιστη εκπαίδευση, με μοναδικό γνώμονα την άγρα ψήφων, νομοθετεί. Παραβιάζοντας κάθε έννοια λογικής και δικαίου, περιφρονώντας αξίες, πολύχρονες καιευρωβόρες προσπάθειες, ανθρώπινες ζωές. Οι <> εκπαιδευτικοί,που έχουν μόνο δικαιώματα, επικροτούν ασφαλώς,στη λογική της ευκαιρίας <> διευθυντής. Με αστεία επιχειρήματα περί δημοκρατίας, διάχυσης γνώσης,αργομίσθων στελεχών κ.λ.π. Πουθενά προτάσεις αντικειμενικών κριτηρίων και επιλογής ικανών. Τι είναι η Διεύθυνση, ποδηλατάκι για να <> όλοι από λίγο ? Το θέλουν τόσο πολύ αυτό, ώστε να αποδέχονται άκριτα το ρόλο του ανώνυμου αξιολογητή στο νέο σχ. νόμου ? Τις ζωές μας και τις καριέρες μας, τις χτίζουμε και δεν περιμένουμε να μας μας τις χαρίσουν εκ περιτροπής…Κάθε φεγγάρι κι ένας νέος νόμος …Σας λέει τίποτε?

  • 21 Μαρτίου 2018, 15:35 | Μαρία

    Διερωτώμαι για όσους θεωρούν ότι «ό,τι είναι να δώσει κάποιος το δίνει σε 5-6 χρόνια», τι εννοούν; Είναι αυτό επιχείρημα για όλες τις εργασιακές σχέσεις; Ακόμα και σε συμβολική βάση, ας το σκεφτούμε καλύτερα σύντροφοι…

  • 21 Μαρτίου 2018, 14:33 | Δημήτρης

    Είναι πολύ ΘΕΤΙΚΟ το ότι θεσπίζεται θητεία και ανώτατο όριο παραμονής σε θέσεις Συντονιστών και στελεχών της εκπαίδευσης. Όλοι δίνουν ό,τι έχουν να δώσουν στα 5-6 πρώτα χρόνια. Μετά γίνονται ασύδοτοι, χάνουν το μέτρο και πουλάνε εξουσία στους συναδέλφους τους, όπως οι απερχόμενοι σχολικοί σύμβουλοι! Οι σχολικοί σύμβουλοι είχαν μείνει για πολλά χρίνια στις θέσεις τους, με αποτέλεσμα να γίνουν καθεστώς, να είναι αργόμισθοι και να αποτελούν ΤΡΟΧΟΠΕΔΗ για την εξέλιξη και την αναβάθμιση του εκπαιδευτικού συστήματος. Όλα τα στελέχη της Εκπαίδευσης θα πρέπει να επιστρέφουν στα σχολεία μετά από 6βτο πού χρόνια.
    Πολύ σωστή η ρύθμιση!

  • 21 Μαρτίου 2018, 14:06 | Stella

    Είναι κρίμα να αδικούνται προϊστάμενοι με πολλά τυπικά και ουσιαστικά προσόντα μόνο και μόνο επειδή έχουν δύο θητείες

  • 21 Μαρτίου 2018, 14:02 | Μαρία

    Για ποιο λόγο; Όποιος κι αν είναι ο στόχος των 2 μόνο θητειών, όποια ιδεολογική ή άλλη αξία κι αν υπηρετεί, δεν είναι κατανοητή, άρα δεν μπορεί να έχει καλή υποδοχή, παρά μόνο από όσους υποστηρίζουν ότι έτσι θα εκδικηθούν τους «κακούς» διευθυντές. Όμως δεν είναι αυτός ο δρόμος/τρόπος για τη δημιουργία ενός δημοκρατικού σχολείου, στο οποίο ανώτατο όργανο είναι ο Σύλλογος και ο Διευθυντής έχει ρόλο συντονιστή…

  • 21 Μαρτίου 2018, 13:51 | ΝΙΚΟΛΕΤΑ ΡΕΤΖΕΠΗ

    Είναι γεγονός πως τα ικανά στελέχη είναι συνήθως τα έμπειρα στελέχη. Η διοίκηση είναι κάτι διαφορετικό από το να είναι κάποιος απλά εκπαιδευτικός. Η διοίκηση μαθαίνεται στην πράξη. Τα στελέχη που έχουν πάνω από δύο θητείες, είναι έμπειρα. Με ποια λογική Θα τους στερήσουμε λοιπόν τη δυνατότητα να προσφέρουν έργο πολύτιμο; Εκτός κι αν βλέπουμε τον ευαίσθητο χώρο της Παιδείας σαν ένα πεδίο πειραματισμού, όπου θα αφήσουμε να δοκιμάσουν στα τυφλά όλοι τις δυνατότητές τους. Ενώ, αντίθετα, σ’ όλο τον κόσμο οι πιο ικανοί και έμπειροι παραμένουν σε θέσεις ευθύνης για πολύ καιρό.
    Θεωρώ ότι ο όποιος περιορισμός στο πλήθος των συνεχόμενων θητειών, -αν και είναι άκρως παράλογος και αντσυνταγματικός,- δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να έχει αναδρομική ισχύ, αλλά να ισχύει, εφόσον το κρίνει σκόπιμο και συνταγματικό ο νομοθέτης, από εδώ και στο εξής. Είναι ανήθικο να αλλάζουν οι κανόνες του παιχνιδιού, αφότου αυτό έχει ξεκινήσει. Πιστεύω ότι τέτοιες πρακτικές, αντίκεινται στις αρχές της καλής πίστης και της χρηστής διοίκησης και δημιουργούν υποψίες για ύπαρξη αρεστών και μη αρεστών από την πλευρά της Διοίκησης, γεγονός το οποίο κλονίζει την εμπιστοσύνη που θα έπρεπε να υπάρχει από τους πολίτες απέναντί της.

  • 21 Μαρτίου 2018, 13:40 | Δημήτρης

    Πιστεύω ότι είναι σπατάλη πόρων η ανά τριετία κρίση των στελεχών. Στελέχη που αξιολογούνται ως εξαιρετικοί, θα πρέπει να συνεχίζουν τη θητεία τους για δύο επόμενες θητείες, αν το επιθυμούν. Οι κρίσεις να γίνονται κάθε 5 τουλάχιστον χρόνια μεταξύ όσων στελεχών πήραν χαμηλή αξιολόγηση και μόνο. Ο περιορισμός των δύο θητειών να ισχύέι μόνο για όσους πήραν δύο φορές χαμηλή αξιολόγηση.

  • 21 Μαρτίου 2018, 13:35 | Νίκος Κ.

    Θα ήθελα να επισημάνω ότι θεωρώ ιδιαίτερα άδικο να περιορίζεται η θητεία ενός Διευθυντή σε συγκεκριμένη σχολική μονάδα στις δύο θητείες. Φαντάζομαι ότι κάποιος εκπαιδευτικός που ανήκει οργανικά σε ένα σχολείο, όχι απαραίτητα μεγάλο ή κεντρικό, στο οποίο έχει υπηρετήσει ως εκπαιδευτικός αρκετά χρόνια, έχει την αποδοχή της συντριπτικής πλειοψηφίας των συναδέλφων του και έχει ξεκινήσει ένα έργο για την οργάνωση, τον καλλωπισμό, την αναβάθμιση της υλικοτεχνικής υποδομής του σχολείου (πάντα στο πλαίσιο των δυνατοτήτων που υπάρχουν) δεν είναι απαραίτητο να σταματήσει ή να διακόψει αυτή τη δουλειά του, ιδιαιτέρως μάλιστα εάν δεν είναι «επαγγελματίας» διευθυντής και ως εκ τούτου δεν ενδιαφέρεται για οποιαδήποτε θέση Διευθυντή. Ίσως ο νομοθέτης θα έπρεπε να το ξανασκεφτεί.

  • 21 Μαρτίου 2018, 13:35 | Δημήτρης

    Προτείνω, κατ αναλογία με τους διευθυντές και όλα τα στελέχη, οι εκπαιδευτικοί να μετακινούνται κάθε 6 χρόνια υποχρεωτικά από τα γυμνάσια στα λύκεια και αντίστροφα. Είναι άδικο να έχουν τις ίδιες μισθολογικές απολαυές και τις ίδες ώρες εργασίας ένας καθηγητής φιλόλογος του λυκείου και ένας μαθηματικός του γυμνασίου. Δεκάδες χιλιάδες εκπαιδευτικοί λιμνάζουν κυριολεκτικά στα γυμνάσια, δεν έχουν κανένα κίνητρο να βελτιωθούν, ενώ, αντίθετα, οι εκπαιδευτικοί του λυκείου έχουν πολλαπλά περισσότερη εργασία. Η ακινησία κάνει κακό και η γνώση της μετακίνησης από το γυμνάσιο προς το λύκειο και αντίστροφα, θα βελτιώσει πολύ τις επαγγελματικές ικανότητες των εκπαιδευτικών.

  • 21 Μαρτίου 2018, 13:29 | ΝΙΚΟΛΕΤΑ

    Θεωρώ πως οι δύο θητείες είναι μια σκοπιμότητα για να καταλάβουν θέσεις ευθύνης άτομα χωρίς προσόντα. Ο αποκλεισμός ικανών και έμπειρων ανθρώπων σε όποια μορφή του, είναι φασισμός και κατά συνέπεια αντισυνταγματικός. Η διοίκηση είναι επιστήμη και όχι ένα παιχνιδάκι με το οποίο έχουν δικαίωμα να παίξουν όλοι στα πλαίσια της δήθεν δημοκρατίας. Κανένας νόμος με βάση το σύνταγμα μας δεν μπορεί να εμποδίσει την επαγγελματική εξέλιξη κάποιου ατόμου. Αν επιμένετε στην ψήφιση του συγκεκριμένου άρθρου, ας το επεκτείνετε σε όλη τη δημόσια διοίκηση, στα σώματα ασφαλείας και φυσικά στη Βουλή. Άντε να δούμε.Το να μην επιτρέπεται η επιλογή για τρίτη συναπτή θητεία σε όμοια θέση στελέχους της εκπαίδευσης, θεωρώ ότι δεν είναι σωστό να εφαρμοστεί για τους διευθυντές σχολικών μονάδων.
    Πιστεύω ότι ένας/μία καλός/ή διευθυντής/ντρια έχει να δώσει στην διοίκηση της σχολικής μονάδας. Ένα καλό στέλεχος δεν έχει ημερομηνία λήξης αλλά πρέπει να αξιοποιείται. Θα μπορούσε να γίνει διευθυντής/ντρια σε κάποια άλλη σχολική μονάδα από αυτή που υπηρέτησε τα προηγούμενα 3 χρόνια.
    Εφόσον υπάρχει μέγιστη μοριοδότηση (π.χ. έως 2,5 μόρια) από τη θητεία κάποιου σε θέση ευθύνης σημαίνει ότι όσες θητείες και να κάνει δεν μοριοδοτείται περαιτέρω. Επομένως δεν μπορεί να αποκλείεται από την επιλογή ξανά σε ίδια θέση εφόσον το επιθυμεί. Η δυνατότητα κάποιου να μπορεί να διεκδικεί θέση ευθύνης και να κριθεί όπως όλοι, δεν μπορεί να αποκλειστεί με βάση το σύνταγμα. Άλλωστε αυτό δεν υπάρχει πουθενά αλλού στον δημόσιο τομέα.

  • 21 Μαρτίου 2018, 13:27 | Φίλιππος

    Θα έπρεπε να γνωρίζουν οι υπεύθυνοι ότι η διάταξη αυτή είναι αντισυνταγματική. Οι προσφεύγοντες θα δικαιωθούν.
    Επιπλέον γιατί θεσπίζεται αυτός ο αποκλεισμός μόνον στη διοίκηση της εκπαίδευσης;
    θα πρέπει να αλλάξουν κάποια άρθρα του συντάγματος (π.χ. το 4 ή το 25 ή πιθανόν κάποια άλλα) και το μέτρο να ισχύσει παντού, από τη Βουλή μέχρι κάθε δημόσια υπηρεσία.
    Μήπως επανερχόμαστε σε παλιότερες εποχές (πριν το 1974);

  • 21 Μαρτίου 2018, 13:19 | ΑΣΤΕΡΝΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ

    Το πιο μελανό σημείο του νέου νόμου είναι η παράγραφος όπου καθορίζει ότι η δήλωση επιλογής προτίμησης θέσης για ένα υποψήφιο στέλεχος γίνεται με την υποβολή της αίτησης. Αυτό καταργήθηκε μετά από πολλούς αγώνες και τώρα επανέρχεται. Είναι συμπτωματικό ή οργανωμένο; Η επιλογή της θέσης προτίμησης επιτρέπει την αυθαιρεσία και το μαγείρεμα από το συμβούλιο για το ποιος θα πάρει ποια θέση κ.λ.π.

  • 21 Μαρτίου 2018, 13:14 | Δημήτρης Καλαϊτζίδης

    Θεωρώ ότι δεν είναι σωστό να κατατίθεται η δήλωση προτίμησης, πριν βγουν τα μετρήσιμα μόρια και πριν τη συνέντευξη. Αυτό δημιουργεί ζητήματα που τα ίδια τα μελη του ΣΥΡΙΖΑ είχαν καταδικάσει ως φαυλότητα στο παρελθόν. Όσον αφορά την απαγόρευση διεκδίκησης θέσης ευθύνης πέραν των δύο θητειών (στην ίδια περίπτωση) πιστεύώ ότι είναι αντισυνταγματική και θα καταπέσει. Κατ’ εμέ, καταργεί ένα θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα, αυτό της διακδίκησης θέσης που (κατά τη γνώμη του διεκδικούντος) βελτιώνει τη ζωή του.

  • 21 Μαρτίου 2018, 13:08 | ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΡΓΥΡΟΠΟΥΛΟΣ

    Δεν πρέπει να τίθεται όριο για δύο θητείες στα στελέχη. Πώς μπορεί να καταργείται το δικαίωμα ενός δημοσίου υπαλλήλου για την επαγγελματική του εξέλιξη; Υπάρχει πουθενά αλλού στη δημόσια διοίκηση τέτοιος περιορισμός; Αν στέλεχος εκπαίδευσης, για παράδειγμα, έχει 22 έτη στην «τάξη» και δύο θητείες ως Στέλεχος, με το σχέδιο νόμου πηγαίνει στη «τάξη». Είναι πιο χρήσιμος πλέον στη «τάξη» ή να συνεχίσει την καριέρα του σαν στέλεχος;

  • 21 Μαρτίου 2018, 12:47 | ΕΛΕΝΗ ΜΠΕΝΙΑΤΑ

    Η τριετής θητεία (έναντι τουλάχιστον της τετραετούς )θα πρέπει να επανεξεταστεί,
    α)εφόσον οι δομές της εκπ/σης (Δ/νσεις, Περιφερειακές, Κεντρική υπηρεσία του ΥΠΠΕΘ) αναλώνουν πολύτιμο χρόνο κάθε τρία χρόνια για τις κρίσεις στελεχών αναστέλλοντας πολλές από τις βασικές λειτουργίες τους για μεγάλο διάστημα, ενώ παράλληλα, για αρκετό διάστημα πριν και μετά τις κρίσεις η εκπαιδευτική κοινότητα και ιδιαίτερα οι σχολικές μονάδες, διανύουν μια περίοδο «στασιμότητας» και αναμονής, στην οποία παρατηρούνται εντάσεις και ανταγωνισμοί, γενικά μια περίοδο «μη κανονικότητας».
    β)Επιπλέον, εμποδίζει ένα στέλεχος σε οποιαδήποτε θέση υπηρετεί να επενδύσει σε μακροπρόθεσμους στόχους και να εισπράξει την προστιθέμενη αξία σε βάθος χρόνου ενθαρρύνοντας προσπάθειες ή στόχους που έχουν σχετικά άμεσο, επικοινωνιακό και επιφανειακό κατά κανόνα προσανατολισμό, εκδοχή που εντείνεται από το γεγονός ότι θα πρέπει ταυτόχρονα κάθε στέλεχος να αξιολογηθεί θετικά από τους υφισταμένους του.
    Το παραπάνω πλαίσιο, αν συνδυαστεί με την παράγραφο 3 του ιδίου άρθρου, «δεν επιτρέπεται η επιλογή για τρίτη συναπτή θητεία σε όμοια θέση στελέχους της εκπαίδευσης» διαμορφώνει το προφίλ ενός «διεκπεραιωτικού» και «αναλώσιμου», στελέχους, ενός στελέχους το οποίο θα πρέπει να δίνει έμφαση στο να είναι περισσότερο «αρεστό» με ό,τι θετικό ή αρνητικό μπορεί αυτό να συνεπάγεται, ενώ δεν απαιτείται να διαθέτει ιδιαίτερες γνώσεις , εμπειρία και δεξιότητες για τη θέση στην οποία επιλέγεται.
    Επιπλέον, το γεγονός ότι οι δυο παραπάνω προϋποθέσεις (δηλ. της τριετούς θητείας και το όριο των δύο θητειών) ισχύουν αποκλειστικά για τα στελέχη της εκπαίδευσης, τα οποία ούτε χρήματα διαχειρίζονται ούτε υπηρετούν σε μια υπηρεσία που ενέχει υποψίες διαπλοκής και συνδιαλλαγής, δημιουργεί εύλογα ερωτηματικά για τη σκοπιμότητά τους, εφόσον: αφενός στοχοποιεί, υποβαθμίζει και ενοχοποιεί την έννοια «στέλεχος» υποβάλλοντας με έμμεσο τρόπο, ένα τεχνητό διαχωρισμό στην εκπαιδευτική κοινότητα, με ό,τι αυτό μπορεί να συνεπάγεται για τη συνεργασία και τις σχέσεις αμοιβαίου σεβασμού μεταξύ τους. Αφετέρου, η συγκεκριμένη διάταξη αντιβαίνει την αρχή της ίσης μεταχείρισης (άρθ 4 του Συντάγματος) σε σχέση με τα υπόλοιπα στελέχη του δημόσιου τομέα και τις βασικές αρχές επαγγελματικής ανάπτυξης. Ποιοι άλλοι Δ/ντές και Προϊστάμενοι υπηρεσιών έχουν πλαφόν στις θητείες και επιστρέφουν στη θέση από την οποία ξεκίνησαν. Άλλωστε μοριοδοτώντας τα 20 χρόνια διδακτικής υπηρεσίας και, ταυτόχρονα, βάζοντας ανώτατο όριο στα επιστημονικά προσόντα, εξασφαλίζεται στον ανώτατο βαθμό η επαφή με τη διδακτική πράξη, που πολύ σωστά θεωρείται απαραίτητη προϋπόθεση, κατά την οποία ό,τι είχε κάποιος να δώσει στην τάξη το έδωσε.
    Δε θα διαφωνήσω ότι υπάρχουν στελέχη και δομές της εκπαίδευσης τα οποία δεν επιτελούν σωστά το ρόλο τους ούτε εξυπηρετούν ικανοποιητικά τις ανάγκες για τις οποίες θεσπίστηκαν, όπως υπάρχουν αντίστοιχα άτομα και δομές σε όλη την πυραμίδα της εκπαίδευσης. Προς αυτή την κατεύθυνση έχουμε καταθέσει ουσιαστικές προτάσεις βελτίωσης και εποπτείας όλων των δομών της εκπαίδευσης και προς το ΙΕΠ και το ΥΠΠΕΘ με το σκεπτικό ότι λύση δεν είναι η κατάργηση ή η υποβάθμιση μιας δομής, η οποία αποτελεί οργανικό μέρος της πυραμίδας της εκπαίδευσης, αλλά η λήψη των ενδεικνυόμενων και ριζικών μέτρων για την θεραπεία των όποιων δυσλειτουργιών.
    Εν κατακλείδι, θεωρώντας ότι τα 21 χρόνια διδακτικής μου υπηρεσίας και η δεκαετής υπηρεσία μου ως στέλεχος της εκπαίδευσης, σε όλη τη διάρκεια της οποίας η επαφή μου με τη σχολική τάξη, όπως και πολλών στελεχών που συνεργάζομαι, δε διακόπηκε, μου επιτρέπουν να επισημάνω ότι οι συγκεκριμένες ρυθμίσεις θα πρέπει να εξεταστούν πολύ σοβαρά και να τροποποιηθούν με γνώμονα όχι το συμφέρον των όποιων στελεχών ή την «ικανοποίηση» καλώς ή κακώς εννοούμενων προσδοκιών και συντεχνιακών συμφερόντων αλλά το συμφέρον και μόνο της εκπαίδευσης.

  • 21 Μαρτίου 2018, 12:33 | ΕΛΕΝΗ

    Αν ισχύει για τα στελέχη θα θα πρέπει να ισχύει και για τους εκπαιδευτικούς στα σχολεία, δηλ. να μην μπορούν να παραμείνουν πάνω από 6 χρόνια στα ίδια σχολεία γιατί δημιουργούν κατεστημένο που δε βοηθάει τη δημιουργικότητά τους.
    Έχουμε την αρνητική εμπειρία σε σχολεία με εκπαιδευτικούς 25-30 χρόνια μαζί και με συγγενικές σχέσεις (σύζυγοι, κουμπαριές, κόρες, γιοι κτλ.) που είναι εξαιρετικά δύσκολο να προωθηθούν νέες ιδέες ή καινοτόμες δράσεις. Μετακίνηση στελεχών αλλά και μετακίνηση εκπαιδευτικών για να έχουμε ισότητα, δικαιοσύνη, ανάπτυξη επικοινωνιακών δεξιοτήτων και εσυναίσθηση.

  • 21 Μαρτίου 2018, 12:19 | Γιώργος Πανσεληνάς

    Aν ψηφιστεί όπως είναι ο Νόμος όσοι έχουν ήδη δύο θητείες (Διευθυντές, Σχολικοί Σύμβουλοι κτλ)
    ΔΕΝ μπορούν να κάνουν ξανά αίτηση.
    Γιατί ΔΕΝ δίνεται τη δυνατότητα στους εκπαιδευτικούς να τους κρίνουν κατά τις κρίσεις των στελεχών;

  • 21 Μαρτίου 2018, 12:15 | Αντώνης Σμαρδάς

    Θεωρώ ότι ο όποιος περιορισμός στο πλήθος των συνεχόμενων θητειών δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να έχει αναδρομική ισχύ, αλλά να ισχύει, εφόσον το κρίνει σκόπιμο ο νομοθέτης, από εδώ και στο εξής. Οι κανόνες του παιχνιδιού είναι ανήθικο να αλλάζουν αφότου αυτό έχει ξεκινήσει. Πιστεύω ότι τέτοιες πρακτικές αντίκεινται στις αρχές της καλής πίστης και της χρηστής διοίκησης και δημιουργούν υποψίες για ύπαρξη αρεστών και μη αρεστών από την πλευρά της Διοίκησης, γεγονός το οποίο κλονίζει την εμπιστοσύνη που θα έπρεπε να υπάρχει από τους πολίτες απέναντί της.

  • 21 Μαρτίου 2018, 10:39 | oikoniki

    Θεωρώ πως οι θητείες είναι μια σκοπιμότητα για να καταλάβουν θέσεις ευθύνης άτομα χωρίς προσόντα. Ο αποκλεισμός σε όποια μορφή του, είναι φασισμός και κατά συνέπεια αντισυνταγματικός. Η διοίκηση είναι επιστήμη και όχι ένα παιχνιδάκι με το οποίο έχουν δικαίωμα να παίξουν όλοι στα πλαίσια της δήθεν δημοκρατίας. Κανένας νόμος με βάση το σύνταγμα μας δεν μπορεί να εμποδίσει την επαγγελματική εξέλιξη κάποιου ατόμου. Αν επιμένουν στην ψήφιση του συγκεκριμένου άρθρου, ας το επεκτείνουν σε όλη τη δημόσια διοίκηση, στα σώματα ασφαλείας και φυσικά στη Βουλή. Άντε να δούμε.

  • 21 Μαρτίου 2018, 10:09 | ΚΩΝ/ΝΟΣ Θ

    Αφού λοιπόν μιλάμε για θητείες να δούμε και τις θητείες (πολυετείες) εκπαιδευτικών στο ίδιο σχολείο. Όχι δυο μέτρα και σταθμά. Είναι βέβαια πασιφανές ότι είναι «αντιδιοικητικός» ο αποκλεισμός δικαιώματος υποψηφιότητας για όποια θέση

  • 21 Μαρτίου 2018, 09:57 | Δημήτρης

    θεωρώ πολύ θετικό βήμα το όριο των δύο συναπτών θητειών. Μακάρι να ισχύσει και σε άλλους τομείς της δημόσιας ζωής. Όσοι διευθυντές θέλουν να συνεχίσουν να υπηρετούν το σχολείο τους και να αξιοποιηθεί η εμπειρία που απέκτησαν ας κάνουν αίτηση για υποδιευθυντές…

  • 21 Μαρτίου 2018, 09:57 | Βασίλης

    Σ΄αυτήν την περίπτωση θα έπρεπε να υπάρχει αντίστοιχη πρόβλεψη για όλη την δημόσια διοίκηση και όχι μόνο για τον χώρο της εκπαίδευσης. Οι δύο θητείες είναι περιοριστικό ποσοστό.Μεγάλος αριθμός έμπειρων και προσοντούχων εκπαιδευτικών στη διοίκηση αποκλείονται. Αν όμως επικρατήσει πρέπει να συνδυαστεί και με αντίστοιχο χρονικό ορίζοντα της κάθε θητείας. Είναι διαφορετική η θητεία δύο ετών και διαφορετική η θητεία τεσσάρων ή πέντε ετών.Τι γίνεται όταν η θητεία δεν είναι ολοκληρωμένη; Μετράει κανονικά;

  • 21 Μαρτίου 2018, 09:22 | Α. Στράντζαλος

    Επαναλαμβάνεται εδώ το http://www.opengov.gr/ypepth/?c=55675 λόγω σχετικότητάς του:

    Με δεδομένη την έδρα των ΠΕΚΕΣ, που προσδιορίζεται ρητά στον παρόντα Νόμο, και προκειμένου να υποστηριχθεί η ισότητα ευκαιριών και η ισονομία μεταξύ ενδιαφερομένων εκπαιδευτικών, πρέπει να επισυναφθεί:
    «Οι σύζυγοι των επιλεγομένων στελεχών, εφόσον υπηρετούν ως μόνιμοι εκπαιδευτικοί της Δημόσιας Εκπαίδευσης, ανεξαρτήτως της βαθμίδας, δικαιούνται, για τα σχολικά έτη της θητείας του/της συζύγου ως στελέχους κατά τον παρόντα Νόμο και από το σχολικό έτος τοποθέτησης αυτού/αυτής, απόσπαση στην περιοχή μετάθεσης στην οποία τοποθετείται (έδρα) το επιλεγόμενο και τοποθετούμενο στέλεχος κατά προτεραιότητα»

  • 21 Μαρτίου 2018, 09:10 | Αιλία Ευδοξία

    Ο μόνος αποκλεισμός για τους διευθυντές των σχολείων , θα πρέπει να προκύπτει μέσα από μια αυστηρή αξιολόγηση , όπως ορθά υπάρχει στο υφιστάμενο νομοσχέδιο και όχι από περιορισμό θητειών . Θα χάσουμε διευθυντές , οι οποίοι είναι αξιόλογοι και καταξιωμένοι σε αυτό που έχουν κριθεί για να κάνουν. Είχα διευθυντή ο οποίος κλείδωνε το κινητό εργαστήριο και δεν το διέθετε στους δασκάλους , για να μην χαλάσουν τα λάπτοπ . Τέτοια και άλλα ζητήματα τα γνωρίζει πολύ καλά ο ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΔΙΔΑΣΚΟΝΤΩΝ . Η αξιολόγηση του ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΔΙΔΑΣΚΟΝΤΩΝ να έχει σημαντική βαρύτητα για την πορεία ενός στελέχους και όχι ο περιορισμός των θητειών .

  • 21 Μαρτίου 2018, 09:03 | Μαδυτινός Ευστράτιος

    Μόνο σαν Αντισυνταγματική και παράλογη θα μπορούσε να χαρακτηριστεί η διάταξη αποκλεισμού οποιουδήποτε από την διεκδίκηση θέσης στελέχους όταν έχει τα τυπικά προσόντα, αν θέλουμε ακόμα να χαρακτηριζόμαστε σαν Δημοκρατική και ισόνομη κοινωνία. Αλλιώς ας βάλλουμε ταμπέλες και ας κατηγοριοποιήσουμε απριόρι κάποιους σαν μη αποδεκτούς ασχέτως αν αυτοί στο κοντινό παρελθόν και από τους συνάδελφους τους επιλέχθηκαν και από τα αντίστοιχα υπηρεσιακά συμβούλια αξιολογήθηκαν θετικά και αυξημένα τυπικά προσόντα διαθέτουν. Αυτούς λοιπόν τους αποδεδειγμένα ικανούς υπάλληλους θέλουμε σώνει και καλά να τους απομακρύνουμε από τις θέσεις όπου προφανώς έχουν προσφέρει τον καλύτερο τους εαυτό, μόνο και μόνο με την λογική του ότι αλλοι επισης αξιοι συναδελφοι ενώ θα ήθελαν πολύ (;) να αναλάβουν τις ευθύνες μιας τέτοιας θέσης δεν τολμούν (;) γιατί δεν θέλουν να παραγκωνίσουν τους ήδη υπάρχοντες διευθυντές; Μα αν δεν έχει κάποιος εκτός από τα τυπικά προσόντα την προσωπικότητα, την ισχυρή θέληση, το όραμα, την αυτοπεποίθηση, την τόλμη και τα κότσια να αποποιηθεί το άγχος της ευθυνοφοβίας είναι γνωστό ότι δεν θα έχει επιτυχημένη θητεία σαν διευθυντής.

  • 21 Μαρτίου 2018, 07:49 | Μακης Λ.

    Φαντάζομαι ο περιορισμός των δύο θητειων στην ίδια θέση χτυπάει την ευνοιοκρατία, τους ημετερους και τις αυλές.Ο περιορισμός όμως σε οποιαδήποτε άλλη θέση τι εξυπηρετεί; Αφού η αλλαγή συσχετισμών θα έχει ήδη επιτευχθεί. Εκτός και αν είναι ψυχολογικό τρικ ώστε να μην αναπτύσσουν ύβριν και έπαρση οι διοικούντες. Αλλά αυτός είναι ο στόχος του νόμου; Ένα ψυχολογικό τρικ; Είμαι διευθυντής τρίτη φορά. Δε θα έλεγα όχι στην αλλαγή σχολείου. Ούτε θεωρώ την επιστροφή στην τάξη τιμωρία. Αλίμονο δάσκαλοι είμαστε. Απλώς αυτή η κάθετη και οριζόντια απαγόρευση σε οποιαδήποτε θέση οπουδήποτε με ξεπερνάει ως σκεπτικό.

  • 20 Μαρτίου 2018, 21:34 | ss

    Θα σχολιάσω κι εγώ όπως και οι περισσότεροι τον περιορισμό των 2 θητειών. Αν ισχυσει για τους Δ/ντες να ισχύσει και για όλο το Δημόσιο συμπεριλαμβανομένων των βουλευτών, υπουργών, πρωθυπουργων κλπ. Για ποιο λόγο να μην μπορείς να προσφέρεις στην ίδια θέση αν αξιολογηθείς και κριθείς ικανός; Η ικανότητα είναι κάτι που χάνεται στα δύο χρόνια; Και γιατί δύο και όχι ένα ή τρία; Μόνο σε αυτό το κράτος μπορεί κάποιος να αποκλείει ανθρώπους απο το συνταγματικό τους δικαίωμα επειδή έχει την εξουσία να το κάνει. Αυτή είναι η δημοκρατία σας.

  • 20 Μαρτίου 2018, 18:25 | ΜΙΧΑΛΗΣ ΤΖΟΥΜΑΣ

    «…δεν επιτρέπεται η επιλογή για τρίτη συναπτή θητεία σε όμοια θέση στελέχους της εκπαίδευσης.»
    Η εκτίμησή μου είναι ότι κάτι τέτοιο θυσιάζει την εμπειρία και όσοι περάσαμε από θέσεις ευθύνης γνωρίζουμε το πόσο πολύτιμη είναι. Από την άλλη η παραμονή στην ίδια θέση στελέχους για πολλές θητείες οδηγεί σε καθεστωτικές λογικές και αντιλήψεις. Προκειμένου λοιπόν να αποτραπούν καθεστωτικές λογικές αλλά και για να ενισχυθεί η κινητικότητα, θα μπορούσε η παραπάνω φράση να αντικατασταθεί με την εξής:
    «α) Για τους Περ/κούς Δ/ντές, τους Δ/ντές Δ/νσης τους Π.Σ.Ε.Ε και τους Δ/ντες ΚΕΣΥ ΔΕΝ επιτρέπεται για δεύτερη συνεχόμενη θητεία να έχουν στην ευθύνη τους τα ίδια Σχολεία. β) Για τους Διευθυντές Σχολικών Μονάδων και τις άλλες θέσεις ευθύνης ΔΕΝ επιτρέπεται για τρίτη συνεχόμενη θητεία να έχουν στην ευθύνη τους τα ίδια Σχολεία.»

  • 20 Μαρτίου 2018, 17:17 | Ιωάννης Νάκης

    Διαβάζω αξιολογικές κρίσεις όπως «κουρασμένος», «αποτυχημένος», «πετυχημένος» «άριστος» και άλλες ακόμα. Ήθελα να συμβουλέψω τους συναδέλφους πως το να χρησιμοποιείς τέτοιες εκφράσεις πίσω από το πληκτρολόγιο είναι το εύκολο. Έχετε κάποιο επίσημο αξιολογικό εργαλείο στα χέρια σας που δικαιολογούν τα λόγια σας αυτά; Μπορείτε να το κάνετε ενυπόγραφα για το Διευθυντή σας; Αυτός κρατά στα χέρια του την αξιολογική έκθεση που τον έκρινε για τη θέση που κατέχει. Λίγο προσοχή σε όσα λέμε και κυρίως σε όσα γράφουμε. Όσο για τον αριθμό των θητειών, να εφαρμοστεί αυτό ακριβώς που θα ψηφίσει το Κοινοβούλιο και είναι σύμφωνο με το Σύνταγμα.
    Διανύω το έβδομο έτος ως Διευθυντής του ίδιου Σχολείου στο οποίο υπηρετώ από το 1993. Ζητώ το καλύτερο για αυτό και θα το υπηρετώ από όποια θέση ταχθώ.

  • 20 Μαρτίου 2018, 12:47 | ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΣΟΦΟΣ

    Γιατί να εστιάζουμε στον περιορισμό της θητείας ενός στελέχους
    (ποσότητα – δύο θητείες ) και όχι στην αποτελεσματικότητά του , μέσω της διαρκούς αξιολόγησης ( που ορθώς υπογραμμίζεταικαι στο νομοσχέδιο), ώστε επιτέλους , να επιλέγονται οι καλύτεροι και να αποκλείονται οι μη ικανοί. Αυτό θα έπρεπε να είναι το ζητούμενο . Έτσι θα εδραιωθεί –μέσα από μια έγκυρη αξιολογική κρίση– και ο τόσο σημαντικός ρόλος του Διευθυντή στην εκπαιδευτική –και όχι μόνο– κοινότητα.

    Είμαι Διευθυντής σε ένα 6/θέσιο και από τις 21 ώρες που εχω σαν υποχρεωτικό ωράριο κάνω τις 12 ώρες από τις οποίες 2 ώρες στο ολοήμερο,έχω δώσει τις ώρες της ευέλικτης ζώνης , Μελέτη Περιβάλ.
    δηλαδή αυτό περί ανατροφοδότησης δε στέκεται… κάτι άλλο πρέπει να υπάρχει στο πίσω μέρος του μυαλού αυτων που επινόησαν κάτι τέτοιο.

    Κρίθηκα στα δύο χρόνια της προηγούμενης θητείας μου , απο τον Σύλλογο Διδασκόντων και τώρα διανύω τη δεύτερη θητεία.Από τα 25 χρόνια προυπηρεσίας τα 21 χρόνια τα είχα μέσα στην τάξη(διδακτικά ). Αν λοιπόν η αγωνία σας ήταν τα διδακτικά χρόνια , γιατί δεν διευρύνετε το όριο των διδακτικών ετών , ώστε να έχει τη δυνατότητα κάποιος να θέσει υποψηφιότητα . Γιατί βιαζόμαστε στα 10 χρόνια διδακτικής προυπηρεσίας να επιτρέψουμε σε κάποιον εκπ/κο να είναι υποψήφιο στέλεχος .

  • 20 Μαρτίου 2018, 12:01 | Ανήσυχος Εκπασιδευτικός

    ΣΚΟΤΩΝΟΥΝ ΤΑ ΑΛΟΓΑ ΟΤΑΝ ΓΗΡΑΣΚΟΥΝ
    Σε πολλές χώρες του προηγμένου κόσμου οι άνθρωποι που έχουν αποκτήσει κάποια πείρα και εμπειρία, που διαθέτουν εξειδικευμένοι γνώση, τεχνικές δεξιότητες και ικανότητες, που γνωρίζουν από οργάνωση και διοίκηση, προγραμματισμό και πνεύμα συνεργασίας, που «ξέρουν να κάνουν τη δουλειά», αναζητούνται και προσκαλούνται να εξακολουθούν να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους και προικοδοτούν τη σοφία τους, όπου δει.
    Στην ευφυή Ελλάδα τους απαξιώνουμε, τους ταπεινώνουμε και τους αποθέτουμε στον κάλαθο των αχρήστων ως αλυσιτελή άτομα. Κρίμα για τη οξυδέρκεια των ιθυνόντων.
    Σήμερα στην Ελλάδα της μακράς και βαθειάς και πολύπλευρης κρίσης, σε μια Ελλάδα που είναι αδήριτη ανάγκη να στηριχτεί σε όλα της τα παιδιά, έχουμε την πολυτέλεια να οδηγούμε στην αδράνεια και στην αφυπηρέτηση δημόσιους λειτουργούς, στελέχη ικανά, άξια, πεπειραμένα, προσοντούχα, δοκιμασμένα, πετυχημένα στο ρόλο τους και στο έργο τους.
    Αιδώς!!!

  • 20 Μαρτίου 2018, 11:53 | Βασιλική Καραλή

    «… δεν επιτρέπεται η επιλογή για τρίτη συναπτή θητεία σε όμοια θέση στελέχους της εκπαίδευσης».
    Κατά τη γνώμη μου, επειδή συνηθίζουμε να διαβάζουμε και να ερμηνεύουμε τα νομοσχέδια όπως υπαγορεύουν τα ευρείας απήχησης ΜΜΕ , θα πρέπει να προσέξουμε στο νομοσχέδιο το επίθετο «συναπτή».
    Υποστηρίζω ότι αυτός, ο κατά τα άλλα δημοκρατικός περιορισμός που θα πρέπει να διατρέχει όλο το δημόσιο βίο, θα πρέπει να συνοδεύεται και από την απαίτηση να επιλέγονται σε θέσεις στελεχών εκπαίδευσης όσοι/ες έχουν αρκετά χρόνια εκπαιδευτικής υπηρεσίας ( όχι μόνο δώδεκα ή δέκα!), αλλά και διδακτικής ( όχι μόνο δέκα ή οκτώ!).

  • 20 Μαρτίου 2018, 11:49 | Αγωνιών Πολίτης

    ΜΟΝΟΝ ΔΥΟ ΘΗΤΕΙΕΣ: ΑΒΕΛΤΗΡΙΑ ‘Η ΕΥΗΘΕΙΑ;
    1.Σε τι αποσκοπεί ο αποκλεισμός από τον πίνακα των υποψήφιων Διευθυντών Εκπαίδευσης, όσων έχουν διανύσει τις δύο θητείες;
    2. Γνωρίζουν οι ιθύνοντες ότι η διάταξη αυτή είναι αντισυνταγματική. Είναι γνωστό ότι πλήθος προσφυγών, από τους θιγόμενους, θα κατακλύσουν τα διοικητικά δικαστήρια. Και οι προσφεύγοντες θα δικαιωθούν. Σε βάρος τίνων θα καταβληθούν οι όποιες αποζημιώσεις επιδικαστούν; Ποιος δηλ. θα πληρώσει το μάρμαρο;
    3. Ποιος νοιάζεται για την τύχη των βιαίως αποκλεισμένων; Γιατί δεν ενημερώθηκαν εγκαίρως ότι επίκειται ο αποκεφαλισμός τους; Θα μπορούσαν να διεκδικήσουν θέση διευθυντή σχολικής μονάδας ή όπου αλλού και να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους από τη νέα τους θέση.
    4. Γιατί σε όλη τη δημόσια διοίκηση, μόνον στη διοίκηση της εκπαίδευσης, θεσπίζεται αυτός ο μισαλλόδοξος αποκλεισμός;

  • 20 Μαρτίου 2018, 10:42 | Γαλλής Κώστας

    θεωρώ πολύ θετικό βήμα το όριο των δύο συναπτών θητειών. Μακάρι να ισχύσει και σε άλλους τομείς της δημόσιας ζωής.
    Φοβάμαι ότι καθώς δεν θα υπάρξει αναδρομικότητα θα δώσει «αέρα» άλλων δύο θητειών.

  • 20 Μαρτίου 2018, 09:58 | Νικόλας

    Σχετικά με τον περιορισμό για τη θητεία σε «όμοια θέση» θα υπάρξει πρόβλημα στα μικρά μέρη, αφού οι αιτήσεις είναι σχεδόν όσες και οι θέσεις.
    Το να μην έχουν τη δυνατότητα οι Διευθυντές Λυκείων να αξιοποιήσουν σε Λύκειο την εμπειρία τους (και αντίστοιχα των Γυμνασίων σε Γυμνάσιο), στην ουσία αναστατώνει τη λειτουργία των Σχολείων.
    Φοβάμαι ότι θα εμφανιστούν πολλές θέσεις που θα μείνουν ακάλυπτες.
    Παράλληλα θα δημιουργήσει εσωτερικές τριβές μεταξύ νέων και παλαιών διευθυντών, οι οποίοι στην ουσία θα παροπλιστούν, ενώ θα είχαν ακόμα να προσφέρουν, εισπράττοντας απόρριψη για την προσφορά τους, από το Υπουργείο.
    Τέλος, για τους Διευθυντές Εκπαίδευσης θα μπορούσε να εξακολουθήσει να ισχύει το προηγούμενο σύστημα, που είχε (μέσω της ψηφοφορίας) ως βασικό κριτήριο την καλή συνεργασία και υποστήριξη των διευθυντών των σχολείων.

  • 20 Μαρτίου 2018, 00:18 | Δημήτρης

    Το να μην επιτρέπεται η επιλογή για τρίτη συναπτή θητεία σε όμοια θέση στελέχους της εκπαίδευσης, θεωρώ ότι δεν είναι σωστό να εφαρμοστεί για διευθυντές σχολικών μονάδων.
    Πιστεύω ότι ένας/μία καλός/ή διευθυντής/ντρια έχει να δώσει στην διοίκηση της σχολικής μονάδας. Ένα καλό στέλεχος δεν έχει ημερομηνία λήξης αλλά πρέπει να αξιοποιείται. Θα μπορούσε να γίνει διευθυντής/ντρια σε κάποια άλλη σχολική μονάδα από αυτή που υπηρέτησε τα προηγούμενα 3 χρόνια.

  • 19 Μαρτίου 2018, 23:38 | ΑΝΝΑ

    Σχετικά με το θέμα της θητείας των στελεχών «δεν επιτρέπεται η επιλογή για τρίτη συναπτή θητεία σε όμοια θέση στελέχους της εκπαίδευσης», συμφωνώ ότι είναι και αντισυνταγματικό αλλά και παράλογο…Πρέπει άμεσα να αποσυρθεί!!!
    Αν ψηφιστεί, πρέπει να ισχύει για κάθε δημόσιο αξίωμα. Έτσι δεν προάγεται η αξιοκρατία.Η παράγραφος 3 είναι εμφανώς αντισυνταγματική. Αντίκειται στην αρχή τις ισότητας των όλων των εκπαιδευτικών στις ευκαιρίες για την πλήρωση των θέσεων.
    Δεν είναι δυνατόν να εμποδίζονται νομοθετικά οι καλύτεροι εκπαιδευτικοί(αυτοί που βρίσκονται στις θέσεις αυτές μετά από προηγούμενες διαδικασίες επιλογής) από το να διεκδικήσουν την ίδια θέση στελέχους με μόνο πρόσχημα γιατί έχουν ήδη ολοκληρώσει δύο θητείες σ’ αυτήν. Οφείλει ο νομοθέτης να προχωρήσει σε αξιολόγηση και να κρίνει τον έχοντα τη θέση, όχι συλλήβδην να τον αποκλείει από τη διεκδίκηση. Από που απορρέει η αναγκαιότητα μιας τέτοιας εφαρμογής; Η υποψηφιότητα πρέπει να επιτρέπεται και να διασφαλίζεται με σχετική μοριοδότηση η επιλογή του καταλληλότερου για τη θέση. Με την ίδια λογική δεν πρέπει να δίνεται η δυνατότητα της υποψηφιότητας σε καμία θέση στο δημόσιο, ούτε καν στους βουλευτές.Να αποσυρθεί αμέσως

  • 19 Μαρτίου 2018, 22:17 | Αλέξανδρος Αλεξανδρίδης

    Θα ξεκινήσω με δύο γενικές τοποθετήσεις: α) οι εκπαιδευτικοί πρέπει να είναι προορισμένοι να δουλεύουν και να ζυμώνονται στις μαθητικές τάξεις, β) κανένας εκπαιδευτικός δεν έχει ισόβια περιουσία του μία καρέκλα, δηλαδή μία θέση ευθύνης. Αναφορικά με το πρώτο πιστεύω ότι οι διοικητικές θέσεις και το αντίστοιχο διοικητικό έργο των περιφερειακών και των στενότερων υπηρεσιών του ΥΠΕΘ πρέπει να καλύπτεται κατά το πλείστον από διοικητικούς υπαλλήλους ή καλύτερα από πρώην εκπαιδευτικούς που έχουν μόνοι τους ζητήσει μετάταξη σε διοικητική θέση, γιατί το ίδιο το σύστημα και οι κυβερνήσεις πολλών ετών τους ανάγκασε να το κάνουν, για να συνεχίσουν να υπάρχουν στον ευρύτερο εκπαιδευτικό χώρο. Οι υπόλοιποι οφείλουν να πάνε να διδάξουν αυτό που σπούδασαν. Ίσως μόνο κάποιες επιλεγμένες θέσεις διοικητικής ευθύνης, που έχουν όμως και υποχρεωτικά εκπαιδευτικό έργο (π.χ. προϊστάμενοι εκπαιδευτικών θεμάτων και ασφαλώς Διευθυντές εκπαίδευσης και Περιφερειακοί) πρέπει να καταλαμβάνονται αποκλειστικά από εκπαιδευτικούς. Αυτά για το (α) της τοποθέτησής μου. Για το (β) έχω εν συντομία να πω τα εξής: εκ πρώτης όψεως και με την πιπίλα της δημοκρατικής ισότητας απέναντι στο νόμο και με βάση την αρχή των ίσων ευκαιριών, το πλαφόν των δύο θητειών σε θέση στελέχους εκπαίδευσης φαίνεται άδικο και πιθανόν να εκπέσει κιόλας στα διοικητικά δικαστήρια ή στο ΣτΕ. Όμως πιστεύω ότι οφείλουμε να παραδεχτούμε ότι στις θέσεις ευθύνης μπορούμε να δώσουμε μεχρι ένα σημείο και να προσφέρουμε τον καλό μας εαυτό. Από κάποιο σημείο και μετά η ῾εξουσια῾ γίνεται απλά συνήθεια ή καμιά φορά και κατάχρηση ή ρουτίνα, κατά τα άλλα άκρως απολαυστική. Είναι καιρός να δίνεται η ευκαιρία και στους νεότερους να αποδείξουν τι αξίζουν, να δοκιμάσουν το όραμά τους, με αρωγούς τους παλιότερους. Η λογική της εμπειρίας και της αρχαιότητας μας κυβέρνησε ως χώρα δεκαετίες. Ο λαός ολόκληρος στην Ελλάδα ψάχνει μια αλλαγή, κάτι καινούριο, κάτι που θα τον βγάλει από το βάσανο που τον ταλαιπωρεί χρόνια τώρα. Στην εκπαίδευση όλοι οι νόμοι των στελεχών, αν και ευαγγελίζονταν την ανανέωση και την καινοτομία, τελικά κρύβονταν πίσω από το παλιό, το οποίο βαπτίζουν κάθε φορά ασφαλές, έμπειρο και σταθερό. Κάτι σαν τους παλαιούς οδηγούς, που όμως κάνουν τα χειρότερα λάθη στο δρόμο ή έχουν μάθει στραβά το τιμόνι. Δε σημαίνει αυτό βέβαια ότι η εμπειριία των παλαιών στελεχών μας είναι άχρηστη. Ίσα ίσα μας είναι χρήσιμη και απαραίτητη, αλλά ως επικουρική συνδρομή. Βέβαια, για την επιλογή των στελεχών εκπαίδευσης πρέπει να υπάρξει κάποια διαδικασία αξιολόγησης και κάποια βαθμομέτρηση προσόντων. Άκουσα τυχαία έναν εν ενεργεία Διευθυντή σχολικής μονάδας ότι πάνε να τον αποκλείσουν από την ευκαιρία να επανεκλεγεί ή να ολοκληρώσει το έργο του. Μπορώ να πω ότι συμφωνώ με το παράπονό του. Προτείνω λοιπόν όλοι οι υποψήφιοι για θέσεις στελεχών εκπαίδευσης να συνεναίσουν σε αντάλλαγμα της κατάργησης του πλαφόν των δύο συνεχόμενων θητειών σε θέση ευθύνης στην κατάργηση επίσης της μοριοδότησης χρόνων υπηρεσίας (μόρια λόγω αρχαιότητας), όπως και στην κατάργηση μορίων λόγω προηγούμενης θητείας σε θέση στελέχους. Να κρίνονται δηλαδή όλοι μόνο με μετρήσιμα δεδομένα προσόντων από σπουδές, συγγραφικό έργο κτλ. και προπάντων να πριμοδοτούνται μετά από αξιολόγηση της εκπαιδευτικής και διοικητικής – υπαλληλικής τους παρουσίας στις σχολικές μονάδες. Πιστεύω έτσι πρέπει να αντιμετωπιστούν και οι θέσεις υποδιευθυντών σχολικών μονάδων, προϊσταμένων ολιγοθέσιων δημοτικών σχολείων και νηπιαγωγείων, καθώς και υποδιευθυντών και υπευθύνων τομέων Ε.Κ. Διαφορετικά ας αφήσουμε να λειτουργήσει το πλαφόν, γιατί χωρίς αυτό και με μοριοδότηση αρχαιότητας και διοικητικής θητείας αφήνουμε έξω υποψηφίους που μπορεί να έχουν σπουδάσει διοίκηση ή που μπορεί να θελουν να αποδείξουν ότι μπορούν κι αυτοί.

  • 19 Μαρτίου 2018, 22:07 | δημητρης σταματιου

    εντελώς λανθασμένος και αντισυνταγματικός ο περιορισμός των θητειών!!! πάλι να βοηθήσουμε τους ημέτερους!!!!!πάλι κατά των προσοντούχων !!! ας μπούνε σωστά κριτήρια για όλους/// αλλά όπως λέει ο σοφός λαός μας όσα δεν φτάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια!!!!

  • 19 Μαρτίου 2018, 21:57 | στεφανος

    η πρόταση για 2 θητείες μέγιστο είναι εντελώς λανθασμένη διότι η εμπειρία σε αυτές τις θέσεις είναι προσόν αναγκαίο και πολύ χρήσιμο, διότι το σχολείο δεν είναι μόνο η τάξη είναι η καλές σχέσεις είναι και η ασφάλεια του κτιρίου και εγκαταστάσεων,είναι οι δυνατότητες του προσωπικού, είναι η αντιμετώπιση απρόβλεπτων γεγονότων, τα οικονομικά του σχολείου, οι σχέσεις με τη σχολική επιτροπή και τους προμηθευτές κλπ. Το ελάχιστο που χρειάζεται κάποιος για να αποδίδει σε αυτές τις θέσεις είναι 2 θητείες. Για λόγους ισοτιμίας και αξιοκρατίας θα μπορούσε απλά να μειωθεί η πριμοδότηση στις θέσεις αυτές και να είναι μόνο θέμα προσόντων

  • 19 Μαρτίου 2018, 21:56 | Γιώργος Π.

    Δύο παρατηρήσεις-ερωτήματα για την παράγραφο 3: α. όταν λεέι «όμοιες θέσεις» εννοεί ότι δε μπορεί κανείς να είναι π.χ. διευθυντής για τρίτη φορά μπορεί όμως να είναι οτιδήποτε άλλο π.χ. Διευθυντής Εκπαίδευσης ή Συντονιστής Εκπαιδευτικού Έργου; β. Τι γίνεται για τις επικείμενες κρίσεις των Συντονιστών Εκπαιδευτικού Έργου, μετράνε οι θητείες τους στη θέση Σχολικού Συμβούλου;

  • 19 Μαρτίου 2018, 21:43 | Δημήτρης

    Αγαπητέ Νομικέ,

    Οι σχολικοί σύμβουλοι έχουν ήδη μείνει οι περισσότεροι 3 4ετίες και έχουν εξαντλήσει τα περιθώρια. Αν τους επιτραπεί να ξαναδιεκδικήσουν θέσεις, τα ίδια αποτυχημένα πρόσωπα θα πάρουν τις θέσεις. Όπως γνωρίζεις πολύ καλά, οι περισσότεροι σχολικοί σύμβουλοι, ειδικά στην επαρχία, δεν πατάνε στην εργασία τους. Τις περισσότερες μέρες βρίσκονται στα σπίτια τους στην Αθήνα ή αλλού. Και λογικό είναι αφού δεν τους ελέγχει κανείς. Αυτούς θα βάλουμε σε θέσεις Συντονιστών; Αν είναι να δοθούν οι θέσεις στους αργόμισθους απερχόμενους σχολικούς συμβούλους, τότε δεν χρειάζεται να γίνει νέος νόμος!
    Όπως γνωρίζεις καλύτερα από μένα οι σχολικοί σύμβουλοι ήταν διακοσμητικοί. Το μόνο που πρέπει να γίνει είναι να επιστρέψουν στις σχολικές τάξεις όπου υπάρχουν πολλά κενά και να αφήσουν την αξιολόγηση να την κάνουν μάχιμοι και ικανοί εκπαιδευτικοί. Οι απερχόμενοι αργόμισθοι σχολικοί σύμβουλοι απέτυχαν στο έργο τους. Στις σχολικές τάξεις, με την κατάλληλη καθοδήγηση από τους ανωτέρους τους, θα μπορέσουν τουλάχιστον να συνεισφέρουν ως διδάσκοντες και να βγάζουν τίμια το ψωμί τους! Γιατί μέχρι σήμερα πληρώνονταν και δεν εμφανίζονταν στην εργασία τους όπως θα έπρεπε.

    Με εκτίμηση.

  • 19 Μαρτίου 2018, 21:20 | aristidis

    Στη 2η θητεία ο Δ/ντης δε θα έχει όρεξη να παράξει έργο γιατί θα ξέρει ότι θα φύγει σύντομα.

  • 19 Μαρτίου 2018, 20:28 | ΓΕΩΡΓΙΑ

    Εφόσον υπάρχει μέγιστη μοριοδότηση (π.χ. έως 2,5 μόρια) από τη θητεία κάποιου σε θέση ευθύνης σημαίνει ότι όσες θητείες και να κάνει δεν μοριοδοτείται περαιτέρω. Επομένως δεν μπορεί να αποκλείεται από την επιλογή ξανά σε ίδια θέση εφόσον το επιθυμεί. Η δυνατότητα κάποιου να μπορεί να διεκδικεί θέση ευθύνης και να κριθεί όπως όλοι, δεν μπορεί να αποκλειστεί με βάση το σύνταγμα. Άλλωστε αυτό δεν υπάρχει πουθενά αλλού στη δημόσιο τομέα.

  • 19 Μαρτίου 2018, 17:01 | ΓΙΩΡΓΟΣ Φ

    Σχετικά με το θέμα της θητείας των στελεχών «δεν επιτρέπεται η επιλογή για τρίτη συναπτή θητεία σε όμοια θέση στελέχους της εκπαίδευσης», θεωρώ ότι είναι πολύ σωστό και πρέπει να ισχύει και για τις θέσεις υποδιευθυντών και υπ τομέων στα ΕΚ. Οι θέσεις ευθύνης δεν πρέπει να είναι «ισόβιες» αλλά να δίνεται ευκαιρία σε πολλούς να εργαστούν από τις θέσεις αυτές. Το πιο σημαντικό για μένα είναι να μην μοριοδοτούνται οι θητείες στις θέσεις αυτές ώστε να είναι πιο εύκολη η εναλλαγή. Πολλοί από εσάς θα έχετε παρατηρήσει πως υπάρχουν διευθυντές αλλά και υποδιευθυντές που είναι στην ίδια θέση για πολλές θητείες και δεν έχουν τη παραμικρή διάθεση ανανέωσης. Τα κριτήρια να είναι μετρήσιμα και όχι πλαστά από πρώην θητείες.

  • 19 Μαρτίου 2018, 16:16 | Τσιτσιμπής Γιώργος

    Επειδή όλοι μας σπουδάσαμε και διοριστήκαμε για να υπηρετήσουμε, κυρίως,την διδακτική πράξη, για να είναι ολοκληρωμένο το θέμα των θητειών, θα πρέπει να προβλέπονται δύο θητείες, επιστροφή για ισόχρονο διάστημα στην τάξη και μετά νέα υποψηφιότητα. Έτσι,1ο) κανένας δεν θα ξεκόβεται από την διδασκαλία, 2ο) θα έχει την ευκαιρία να εφαρμόσει στην πράξη όσα ως στέλεχος προωθούσε στην θητεία του και 3ο) με την δουλειά του θα αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση. Συγχρόνως, αποφεύγεται η δημιουργία μιας ομάδας (και μάλιστα προσοντούχων) που απλώς θα αλλάζουν θέσεις μεταξύ τους, χωρίς να προσφέρουν, με τις γνώσεις και δεξιότητες που απέκτησαν, στα παιδιά της ελληνικής επικράτειας.

  • 19 Μαρτίου 2018, 16:05 | Μάνος

    Πολύ σωστός ο κόφτης για την 3η συνεχόμενη θητεία ως στέλεχος. Κάποιοι κρατάνε την καρέκλα και δεν την αφήνουν με τίποτα. Γίνονται δ/ντές ακόμα και 100 χλμ μακριά γιατί «δεν μπορούν να ξαναγυρίσουν στην τάξη», διότι θα γίνουν «από δήμαρχοι κλητήρες» και άλλα τέτοια. Ας επιστρέψουν πίσω στην ταπεινή ταξούλα για 3 χρόνια να ηρεμήσει το εγώ τους, και μετά βλέπουμε…

  • 19 Μαρτίου 2018, 16:05 | ΝΟΜΙΚΟΣ

    Δεν είναι συνταγματικά επιτρεπτό το να αποκλείεται ο υποψήφιος επειδή έχουν δύο θητείες και να μην ισχύει αναδρομικά και της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης του πολίτη απέναντι στη διοίκηση!!!

    Ανατροφότηση διδασκαλίας έχουν οι σχολικοι σύμβουλοι,διότι πολλοί εξ αυτών, πραγματαοποιούν δειγματικές διδασκαλίες στην τάξη δια ζώσης μετους μαθητές/τριες,είτε μικροδιδασκαλίες με τους εκπαιδευτικούς της αρμοδιότητάς τους,είτε ακόμη και με σεμινάρια και βρίσκονται σε πραγματική επαφή με τους εκπαιδευτικούς τους που τους μεταφέρουν και συν-βουλεύνται πολλές φορές τα προβλήματα της διδασκαλίας τους.

    Εν τέλει, συνταγματικά νόμιμο είναι να ισχύσει απο την δημοσίευση του του νόμου και εφεξής για τους λόγους που προαναφέραμε.
    εξάλλου, οι αρμοδιότητες των νυν συντονιστών δεν θα είναι ίδιες με τις μέχρι τώρα αρμοδιότητες των σχολικών συμβούλων.
    Δεν αφορά πιστεύω η αναδρομική ισχύ του νόμου (πέραν της συνταγματικότας της διάταξης…) τους νυν υπηρετούντες σχολικούς συμβούλους και στον αποκλεισμό τους απο την διαδικασία για όσους έχουν εκλεγεί δύο φορές για δύο τετραετίες σχολικοί σύμβουλοι.

  • 19 Μαρτίου 2018, 13:22 | Νίκος

    Πολύ σωστή η πρόβλεψη των δύο θητειών! Μέχρι στιγμής, όποιος γινόταν σχολικός σύμβουλος, μάθαινε να μην εργάζεται, αφού οι σχολικοί σύμβουλοι ούτε ωράριο είχαν και πήγαιναν στα γραφεία τους όποτε ήθελαν. Και έπαιρναν τις θέσεις οι ίδιοι και οι ίδιοι αφού συσσώρευαν προϋπηρεσία και μονάδες από σεμινάρια και πτυχία! Διότι όταν είσαι αργόμισθος, έχεις χρόνο να μαζεύεις «χαρτιά» από επιμορφώσεις, σεμινάρια, μεταπτυχιακά κλπ. Όταν είσαι μάχιμος εκπαιδευτικός, όμως, δεν έχεις χρόνο να ασχολείσαι με ψευτοεπιμορφώσεις. Να γίνουν λοιπόν Συντονιστές μάχιμοι εκπαιδευτικοί, οι οποίοι να μην είναι αργόμισθοί όπως οι τέως σχολικοί σύμβουλοι! Και να ξέρουν οι συντονιστές ότι δεν θα είναι ισόβιοι, διότι θα συσσωρεύουν προϋπηρεσία. Να ξέρουν ότι αφού επιτελέσουν το έργο τους θα επιστρέψουν στην τάξη! Οι αργομισθίες, οι συντεχνίες και οι κλίκες πρέπει να χτυπηθούν με το νέο νομοσχέδιο.

Σχόλια 1 2 3 4 … 6