- Το εκπαιδευτικό προσωπικό των Π.Σ. και ΠΕΙ.Σ. αξιολογείται για το εκπαιδευτικό, επιστημονικό και διδακτικό του έργο, καθώς και για την εν γένει παρουσία και προσφορά του στο Π.Σ. ή το ΠΕΙ.Σ. στη διάρκεια της μονοετούς θητείας και στη διάρκεια του τελευταίου έτους της διετούς η τετραετούς θητείας του, κατά περίπτωση.
- Οι εκπαιδευτικοί αξιολογούνται από το ΕΠ.Ε.Σ. του οικείου Π.Σ. ή ΠΕΙ.Σ., τον Συντονιστή Εκπαιδευτικού Έργου του οικείου ΕΠ.Ε.Σ. και τον Διευθυντή του σχολείου, οι οποίοι συντάσσουν εκθέσεις αξιολόγησης. Για την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών το ΕΠ.Ε.Σ. συνεδριάζει νομίμως με τη συμμετοχή των μελών των περ. α΄ έως γ΄ της παρ. 1 του άρθρου 17.
- Τα κριτήρια αξιολόγησης των εκπαιδευτικών είναι η παιδαγωγική, επιστημονική, διδακτική, καθώς και υπηρεσιακή τους επάρκεια.
α) Το ΕΠ.Ε.Σ. αξιολογεί την παιδαγωγική επάρκεια των εκπαιδευτικών, όπως προκύπτει ιδίως από τον βαθμό συμμετοχής τους στις δράσεις εσωτερικής αξιολόγησης του σχολείου, την αποδοτικότητα των μαθητών στις δράσεις που περιλαμβάνονται στα σχέδια προγραμματισμού δράσεων και εκπαιδευτικών στόχων του σχολείου κατά τη διάρκεια της θητείας τους, την ανάπτυξη καινοτόμων εκπαιδευτικών δράσεων, τη συμμετοχή στους ομίλους, σε προγράμματα επιμόρφωσης και σε προγράμματα πρακτικής άσκησης φοιτητών.
β) Ο Συντονιστής Εκπαιδευτικού Έργου αξιολογεί την επιστημονική και διδακτική επάρκεια των εκπαιδευτικών και ιδίως την επάρκεια στα διδασκόμενα γνωστικά αντικείμενα, τον σχεδιασμό και την προετοιμασία της διδασκαλίας, την αξιοποίηση ποικίλου υλικού και πηγών στη διδασκαλία, την εφαρμογή διαφοροποιημένης παιδαγωγικής στη διδακτική πράξη, τη χρήση νέων τεχνολογιών και τη διαχείριση της σχολικής τάξης. Ο Συντονιστής Εκπαιδευτικού Έργου αξιολογεί την επιστημονική και διδακτική επάρκεια του εκπαιδευτικού, ύστερα από συνολική εκτίμηση του έργου του, η οποία περιλαμβάνει παρατήρηση της διδασκαλίας στην τάξη και εκτίμηση του φακέλου με τις εργασίες και το διδακτικό υλικό, που ο εκπαιδευτικός παραχωρεί στους μαθητές. Για τη σύνταξη της έκθεσης αξιολόγησης ο Συντονιστής Εκπαιδευτικού Έργου λαμβάνει υπόψη τις εκθέσεις, που συντάσσουν οι Σχολικοί Συντονιστές Εκπαιδευτικού Έργου σύμφωνα με την παρ. 3 του άρθρου 16.
γ) Ο διευθυντής του Π.Σ. ή του ΠΕΙ.Σ. αξιολογεί την υπηρεσιακή επάρκεια και τη συνεργασία των εκπαιδευτικών με τους γονείς των μαθητών. Συγκεκριμένα αξιολογεί ιδίως την ανταπόκριση των εκπαιδευτικών στα διοικητικά καθήκοντα, που τους ανατίθενται, τη συνεπή, συστηματική και οργανωμένη διεκπεραίωση των διοικητικών τους υποχρεώσεων με συνεκτίμηση, μεταξύ άλλων, της διάθεσης συνεργασίας, της ανάπτυξης πρωτοβουλιών και της συνεισφοράς τους στην εύρυθμη λειτουργία του σχολείου.
Με απόφαση του Υπουργού Παιδείας και Θρησκευμάτων, η οποία εκδίδεται μετά από εισήγηση της Δ.Ε.Π.Π.Σ. και γνώμη του Ι.Ε.Π. εξειδικεύονται τα υποκριτήρια των κριτηρίων της παρούσας και προσδιορίζονται οι αξιολογικές μονάδες που τους αποδίδονται. Ως θετική χαρακτηρίζεται η αξιολόγηση του εκπαιδευτικού, ο οποίος συγκεντρώνει συνολικό αριθμό μονάδων τουλάχιστον ίσο με το μισό του μέγιστου αριθμού μονάδων, που μπορεί να συγκεντρώσει αθροιστικά στα επιμέρους κριτήρια.
- Μετά την ολοκλήρωση της αξιολόγησης, οι εκπαιδευτικοί, που αξιολογήθηκαν θετικά, δύνανται να υποβάλουν αίτηση ανανέωσης της θητείας τους στα οικεία Π.Σ. και ΠΕΙ.Σ., η οποία υποβάλλεται στα ΕΠ.Ε.Σ. μέσα σε τρεις (3) εργάσιμες ημέρες από την επομένη της λήψης γνώσης των εκθέσεων αξιολόγησης. Μετά την υποβολή των αιτήσεων, τα ΕΠ.Ε.Σ. υποβάλλουν στη Δ.Ε.Π.Π.Σ. πίνακα με τους εκπαιδευτικούς που αξιολογήθηκαν θετικά. Η Δ.Ε.Π.Π.Σ. υποβάλλει στη Γενική Διεύθυνση Σπουδών Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων συγκεντρωτικό πίνακα των επιτυχώς αξιολογηθέντων εκπαιδευτικών όλων των Π.Σ. και ΠΕΙ.Σ.. Η ανανέωση της θητείας γίνεται με απόφαση του Προϊσταμένου της Γενικής Διεύθυνσης Σπουδών Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων.
- Οι εκπαιδευτικοί, που αξιολογήθηκαν αρνητικά, δικαιούνται να ασκήσουν ένσταση ενώπιον της Δ.Ε.Π.Π.Σ. μέσα σε αποκλειστική προθεσμία τριών (3) εργάσιμων ημερών από την επομένη της λήψης γνώσης των εκθέσεων αξιολόγησης. Η ένσταση περιλαμβάνει αναλυτικά τα συγκεκριμένα στοιχεία και τα πραγματικά περιστατικά, στα οποία ο αξιολογούμενος θεμελιώνει τους ισχυρισμούς της ένστασής του. Η Δ.Ε.Π.Π.Σ. εξετάζει το παραδεκτό και το βάσιμο της ένστασης και μπορεί είτε να οριστικοποιήσει είτε να διορθώσει τις εκθέσεις αξιολόγησης με παράθεση πλήρους αιτιολογίας. Δικαιούται, επίσης, να ζητήσει οποιεσδήποτε πρόσθετες διευκρινίσεις κρίνει απαραίτητες από το ΕΠ.Ε.Σ. ή τον αξιολογούμενο και γενικώς να προβεί σε οποιαδήποτε ενέργεια απαιτείται για τη διακρίβωση των προβαλλόμενων ισχυρισμών, αποφαίνεται δε για τις ενστάσεις μέσα σε προθεσμία δέκα (10) εργάσιμων ημερών από την περιέλευσή τους σε αυτήν. Οι εκπαιδευτικοί, οι ενστάσεις των οποίων έγιναν δεκτές, δύνανται να υποβάλουν αίτηση ανανέωσης της θητείας τους στα οικεία Π.Σ. ή ΠΕΙ.Σ.. Η αίτηση του προηγούμενου εδαφίου υποβάλλεται στη Δ.Ε.Π.Π.Σ. μέσα σε τρεις (3) εργάσιμες ημέρες από την επομένη της λήψης γνώσης της απόφασης επί της ένστασης. Η Δ.Ε.Π.Π.Σ. υποβάλλει στη Γενική Διεύθυνση Σπουδών Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων συγκεντρωτικό πίνακα των ανωτέρω εκπαιδευτικών. Η ανανέωση της θητείας γίνεται με απόφαση του Προϊσταμένου της Γενικής Διεύθυνσης Σπουδών Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων.
6. Οι εκπαιδευτικοί, που αξιολογούνται αρνητικά δεν έχουν δικαίωμα να υποβάλουν αίτηση για την πλήρωση κενών θέσεων εκπαιδευτικών σε Π.Σ. και ΠΕΙ.Σ., σύμφωνα με την παρ. 3 του άρθρου 19 και υποψηφιότητα για την επιλογή σε θέση Διευθυντή Π.Σ. ή ΠΕΙ.Σ. για τα επόμενα τρία (3) σχολικά έτη από τη λήψη γνώσης της έκθεσης αρνητικής αξιολόγησης ή της απορριπτικής απόφασης επί της ένστασης. 7. Αν εκπαιδευτικός απουσιάζει κατά τη διάρκεια του τελευταίου διδακτικού έτους της θητείας του, αξιολογείται στη διάρκεια του έτους, κατά το οποίο αναλαμβάνει εκ νέου υπηρεσία.
Αξιολόγηση
Ως εκπαιδευτικός δεν έχω εκ των προτέρων πρόβλημα με την ουσιαστική αξιολόγηση τόσο της υπαλληλικής μου συνέπειας όσο και της επιστημονικής μου επάρκειας. Καταθέτω κάποιους προβληματισμούς:
1. Ως προς την υπαλληλική συνέπεια των εκπαιδευτικών έχω να παρατηρήσω ότι στα 22 χρόνια υπηρεσίας μου δεν έχω συναντήσει περιπτώσεις πέραν των πέντε ή έξι αδιάφορων συναδέλφων. Κοπάνες και αδιαφορία πρέπει να είναι αδιανόητες. Ούτως ή άλλως όμως ο Διευθυντής πρέπει να την ελέγχει. Την ελέγχει όμως ή λειτουργεί «συναδελφικά»; Και του Διευθυντή η συνέπεια πώς θα ελέγχεται;
2. Έχω διαπιστώσει στην καριέρα μου ότι η εμπειρία στη μάχιμη τάξη είναι αναντικατάστατη. Επίσης η συμμετοχή κάποιου στις αξιολογικές διαδικασίες ως βαθμολογητή είναι μια γνώση και εμπειρία ανεκτίμητη. Μπορεί να υποκατασταθεί από «χαρτιά», δηλαδή μεταπτυχιακά και «μεταπτυχιακά»; Είναι δυνατόν η κατάθεση ψυχής στην τάξη να θεωρηθεί υποδεέστερη από ένα «χαρτί» αποκτημένο πολλές φορές από «σκοτεινές» πηγές;
3. Με βάση το παραπάνω, γνωρίζει το υπουργείο ότι «κυκλοφορούν» μεταπτυχιακά και διδακτορικά από ιδρύματα όπου πληρώνεις και απλά με ένα ταξιδάκι πας και παίρνεις το πτυχίο σου ή σου έρχονται ακόμη και στο σπίτι; Ειδικά στη «φάμπρικα» της ειδικής αγωγής γίνεται κόλαση! Προσοχή δεν ισοπεδώνω όλα τα κτηθέντα προσόντα συναδέλφων από όλα τα ιδρύματα. Απλά χρειάζεται προσοχή και φυσικά αξιολόγηση.
Αν ήθελε η πολιτεία πραγματικά να υπηρετήσει την ποιότητα, την αντικειμενικότητα, την αποδοτικότητα και την ανταγωνιστικότητα θα έκανε δύο πράγματα: α) θα δημιουργούσε ένα μόνιμο πλαίσιο διορισμών μέσω ΑΣΕΠ β) θα έδινε πλεονεκτήματα σε όσους έχουν ήδη διοριστεί μέσω ΑΣΕΠ χωρίς να τους βάζει στο ίδιο τσουβάλι με όλους τους άλλους που διορίστηκαν από το παράθυρο ή από την κλειδαρότρυπα.
Παιδαγωγική, διδακτική και επιστημονική επάρκεια έχουμε εξασαλίσει από τα πτυχία των ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΩΝ ΜΑΣ.Να μ πει κάποιος πώς μετριέται αντικειμενικά η διάθεση συνεργασίας;;;;;;;;;;
Το υπουργειο παιδειας προχωρα σε μια απαραδεκτη και στοχευμενη κινηση εν μεσω καραντινας χωρις κανενα διαλογο με ΔΟΕ ΕΛΜΕ,σε ενα νομοσχεδιο ταφοπλακα για τη δημοσια και δωρεαν παιδεια και τα εργασιακα δικαιωματα!Με τους μαθητες να φτανουν τους 26 ανα τμημα και με μια ‘αξιολογηση’με μη αντικειμενικα κριτηρια που στοχο εχει τις απολυσεις και οχι την παροχη καλυτερης ποιοτητας παιδειας και την επιμορφωση των εκπαιδευτικων!να μην περασει το απαραδεκτο αυτο νομοσχεδιο!!
Περί αξιολόγησης
Κάθε απόπειρα αξιολόγησης των εκπαιδευτικών στην ελληνική κοινωνία οφείλει να λάβει υπόψιν παραμέτρους συναρτημένες τόσο με την ποιότητα των αξιολογητών όσο και με την πολιτισμική ιδιαιτερότητα κάθε περιοχής και την αποκέντρωση του όλου εγχειρήματος σε όψεις του φαίνεσθαι, απότοκες σπασμωδικών κινήσεων φόβου των εκπαιδευτικών ο οποίος μπορεί να διολισθήσει σε πρόχειρες κινήσεις εντυπωσιασμού. Συγκεκριμένα:
• Μολονότι αρκετοί εκπαιδευτικοί είχαν επιφυλάξεις για τη σύγχρονη τηλεκπαίδευση, τις προσπέλασαν γρήγορα χάρη στην ποιότητα της διεύθυνσης του σχολείου τους και στη συμπαράστασή της. Γνωρίζω όμως ότι υπάρχουν σε σχολεία διευθυντές εντελώς ακαλλιέργητοι, οκνηροί και ακατάλληλοι, με κύριο γνώρισμα την πλήρη επίγνωση από τους ίδιους της ανικανότητας τους, ώστε όλες οι κινήσεις τους να εστιάζουν στην απόκρυψή της: ήτοι χειριστική συμπεριφορά, κολακεία προς τους γονείς και τους μαθητές, καθιέρωση τυραννικού παιδοκεντρικού μοντέλου, ψεύδη, προσοικείωση των πιο «αδύναμων» εκπαιδευτικών, καταδίωξη των επίφοβων ικανών, οι οποίοι και δεν μετέρχονται την οσφυοκαμψία ως δεκανίκι. Ένα κράτος που ποιεί διευθυντές με αδιαφανή κριτήρια -η συνέντευξη αποδεικνύεται λάστιχο αξιοθαύμαστης αντοχής- δεν παρέχει κίνητρα σε ικανά στελέχη τα οποία αποποιούνται μια θέση με άχαρες και άπειρες γραφειοκρατικές ασχολίες. Η παροχή κινήτρων και η συνεχής επαναξιολόγηση των διευθυντών-συχνά εγκατεστημένων σε έναν θρόνο ανέλεγκτου μικρού φεουδάρχη- είναι αναγκαία προϋπόθεση για την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών, με αποφυγή της διόγκωσης της κολακείας και της ευνοιοκρατίας, ιδίως σε μία χώρα με ισχυρή κουλτοὐρα «κουμπαριάς». Διαφορετικά, ένας αξιολογικός ρόλος σε ανίκανους ή διαταραγμένους ψυχικά διευθυντές θα είναι ολέθριος.
• Η πρόκριση, κατά τις αξιολογικές κρίσεις, μεταπτυχιακών και διδακτορικών τίτλων παραβλέπει το γεγονός ότι αυτοί αποκτώνται συχνά από αδύναμους ως προς την επιβολή εκπαιδευτικούς οι οποίοι βλέπουν τη διευθυντική θέση ως σωσίβιο. Κανένας τίτλος δεν πιστοποιεί τη διοικητική ικανότητα, δεδομένου μάλιστα του τρόπου απόκτησης σε μια διεθνή αγορά πώλησης τίτλων, συχνά χωρίς έρευνα. Αποτελεί σκάνδαλο το γεγονός ότι μεταπτυχιακά προγράμματα δεν απαιτούν προπτυχιακό επίπεδο σπουδών και κάνουν εκπτώσεις και ως προς τη διπλωματική εργασία.
• Το διαφορετικό κοινωνικό και οικονομικό επίπεδο διαδραματίζει σημαντικότατη επιρροή στις επιδόσεις των μαθητών, ενώ το περιβόητο σκανδιναβικό μοντέλο αφορά γηγενείς μαθητές-η σύνθεση του πληθυσμού λόγω της μετανάστευσης μεταβάλλει πλέον τα δεδομένα- και προτάσσει, παράλληλα, την τεχνική εκπαίδευση. Συνεπώς μία σύγκριση με άλλα εκπαιδευτικά συστήματα απαιτεί έναν εξορθολογισμό της ελληνικής βιομηχανίας παραγωγής πτυχίων όπως και το τολμηρό μέτρο της δημιουργίας τεχνικών γυμνασίων, μιας και καμία μέθοδος διδασκαλίας δεν μπορεί να αντισταθμίσει τα θηριώδη κενά ενός στερητικού περιβάλλοντος.
• Αξιολόγηση των εκπαιδευτικών σε καθεστώς ναρκισσιστικής ψευδαίσθησης γονέων ως προς τις ικανότητες των παιδιών τους και χωρίς ουσιαστική αξιολόγηση των μαθητών αποτελεί φενάκη.
• Ο υπολογισμός των εκπαιδευτικών δράσεων χρήζει σαφών προδιαγραφών ποιότητας, ώστε οι επισκέψεις να μην εκπέσουν σε εντυπωσιοθηρικές περιπλανήσεις και τα προγράμματα να μην αποσκοπούν απλώς σε μία εκδρομή, δίχως σχέδιο, στοχεύσεις και αληθινές συναντήσεις μετά το μάθημα. Στο σημείο αυτό χρειάζεται ιδιαίτερη μέριμνα, αλλιώς τα ελάχιστα χαρισματικά παιδιά κάθε σχολείου θα γίνουν μήλο της έριδας για έντρομους εκπαιδευτικούς που θα επιδίδονται σε εκπόνηση προγραμμάτων και δράσεων, ώστε να γίνουν κρίκος της αλυσίδας ενός σχολείου, το οποίο θα διαλαλά ασημαντότητες ως πολύτιμη αξιολογική πραμάτεια.
Χωρίς αυτές και άλλες, ίσως, προϋποθέσεις εκφράζω την επιφύλαξη ότι κάθε αξιολόγηση θα αποβεί αποτυχημένη.
Αξιολόγηση της προκοπής ΕΠΙΤΈΛΟΥΣ. ΟΠΟΙΟΣ δεν κάνει μάθημα ΝΑ ΦΕΎΓΕΙ.
Η μόνη ουσιαστική αξιολόγηση που έγινε όλα αυτά τα χρόνια είναι οι διαγωνισμοί του ΑΣΕΠ. Όλα τα υπόλοιπα είναι εκ του πονηρού. Όσοι διορίστηκαν μέσω ΑΣΕΠ απέδειξαν περίτρανα και αποδεικνύουν καθημερινά τη διδακτική, γνωστική, παιδαγωγική και υπηρεσιακή τους επάρκεια. Η πολιτεία όμως φαίνεται να μην θέλει τέτοιους εκπαιδευτικούς. Θέλει προφανώς μία αξιολόγηση κομματικά ποδηγετημένη για να μπορεί να διαμορφώνει την εκλογική της πελατεία.
Η πολιτεία για άλλη μία φορά αποδεικνύεται ανακόλουθη. Από τη μία εγκωμιάζει στα λόγια το Ανώτατο Συμβούλιο Επιλογής Προσωπικού και από την άλλη στην πράξη διορίζει από το παράθυρο.Επίσης στο παρόν πολυνομοσχέδιο και στο συγκεκριμένο άρθρο δεν λέγεται τίποτα για όσους έχουν περάσει από τις συμπληγάδες του ΑΣΕΠ.
Αξιολόγηση της προκοπής θα κάνετε αφού διορισετε άλλους 15,000 χωρίς αξιολόγηση ? Και μετά ενώ δεν μπορεί να απολυθεί κανείς εσείς περιμένετε ότι θα δουλέψουν ?
Απευθύνομαι κυρίως στους αγανακτισμένους γονείς που πληρώνουν 400 ευρώ το μήνα σε φροντιστήρια και νομίζουν ότι η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών θα έχει ως αποτέλεσμα τη μείωση του ποσού. Δεν θα μιλήσω σαν γονέας καθώς οι περισσότεροι εκπαιδευτικοί του δημοσίου σχολείου είναι και γονείς που επίσης πληρώνουν φροντιστήρια. Να ξεκαθαρίσω ότι δεν είμαι αντίθετος σε μία σωστή αξιολόγηση σε όλα τα επίπεδα. Θα ήθελα να διαβάσετε προσεκτικά τι σας γράφω, χωρίς καμία προκατάληψη και καμία ιδεοληψία γιατί δε φταίτε εσείς για την άγνοιά σας και για την «πλύση εγκεφάλου» που σας έχει γίνει πολλά χρόνια τώρα. Ελπίζω να καταλαβαίνετε αριθμητική.
Το 1990 έφταναν στην Γ Γενικού Λυκείου περίπου οι 50 από τους 100 μαθητές που είχαν ξεκινήσει μαζί την Α΄ Γυμνασίου από τους οποίους έμπαινε σε ΑΕΙ-ΤΕΙ το 1/3 δηλ 17 περίπου μαθητές. Οι υπόλοιποι είτε συνέχιζαν σε Τεχνικά Λύκεια με πιο εύκολη είσοδο σε ΤΕΙ είτε ολοκλήρωναν το σχολείο με καθυστέρηση (έμεναν) χωρίς αξιώσεις για είσοδο σε ΑΕΙ/ΤΕΙ είτε διέκοπταν το σχολείο. Αντιθέτως, σήμερα το 75% καταλήγει χεράκι-χεράκι μέχρι την Γ Λυκείου (οι υπόλοιποι πηγαίνουν ΕΠΑΛ) με βασικό στόχο την είσοδο στα ΑΕΙ/ΤΕΙ και τελικά μπαίνουν όλοι! Οι καθηγητές που διδάσκουν στο Λύκειο έχουν μέσα σε ένα τμήμα 20 μαθητών, μαθητές που στοχεύουν σε 19000 μόρια και θα γράψουν άριστα στα πολύ υψηλού επιπέδου θέματα (π.χ. Μαθηματικά) και μαθητές που σε άλλες εποχές δεν θα τελείωναν καν το σχολείο και θα γράψουν λιγότερο από 5 ακόμα και με σκληρό φροντιστήριο! Μέσα στην ίδια τάξη υπάρχουν «ΤΑ ΑΚΡΑ».
Σας ρωτώ και περιμένω απάντηση: Αν είστε προπονητής που κάνετε ταυτόχρονα προπόνηση σε τμήμα 20 αθλητών με σκοπό την επιτυχία στο 400ρη και στο τμήμα σας υπάρχουν αθλητές που μπορούν να πετύχουν χρόνο 45 δευτερόλεπτα και «αθλητές» που με δυσκολία τερματίζουν, τι θα επιλέξετε να κάνετε;
α) να αφήσετε του γρήγορους σε χαλαρή προπόνηση με ό,τι σημαίνει αυτό;
β) να «κάψετε» στην προπόνηση αυτούς που δεν τερματίζουν ώστε τουλάχιστον να τερματίσουν; ή
γ) να επιλέξετε την μέση οδό;
Δεν μπορείτε να αφήσετε κανέναν χωρίς προπόνηση γιατί είναι υποχρέωσή σας. Είστε καταδικασμένοι να αποτύχετε γιατί όλοι θα αναζητήσουν εξειδικευμένη προπόνηση σε ιδιώτες. Το ίδιο συμβαίνει σήμερα με τα φροντιστήρια και με την αλλαγή που πρόκειται να γίνει (προσμέτρηση των βαθμών και των τριών τάξεων του Λυκείου για είσοδο σε ΑΕΙ) τα φροντιστήρια θα ΓΙΓΑΝΤΩΘΟΥΝ.
Αν δεν σας βοήθησε το παράδειγμά μου προσπαθήστε να συγκρίνετε έναν ταξιτζή που παίρνει από 5 ευρώ από τρεις πελάτες για την ίδια διαδρομή με ένα οδηγό λεωφορείου που παίρνει 50 επιβάτες κάνει πολλές στάσεις και έχει μεγάλο όχημα αλλά παίρνει 0,5 ευρώ από κάθε επιβάτη. Ποιος φτάνει πιο γρήγορα στον προορισμό; Μπορεί ο οδηγός του λεωφορείου να κατεβαίνει σε κάθε στάση να βοηθάει τη γιαγιάκα με την τσάντα της και με τα κινητικά της προβλήματα; Και το χειρότερο δεν σας το έχω πει: κάθε μέρα πολλά κανάλια της tv και πολλοί πολίτες βρίζουν τον οδηγό ότι είναι ανίκανος και δεν κάνει σωστά τη δουλειά του. Αυτός όμως πρέπει κάθε πρωί να κάνει με χαμόγελο τη δουλειά του και να καταφέρει να μην χρειάζονται πλέον τα ταξί.
Όπως σε κάθε κλάδο έτσι και σε αυτό των εκπαιδευτικών υπάρχουν οι μέτριοι και οι κάτω του μετρίου αλλά πιστέψτε με η συντριπτική πλειοψηφία ενδιαφέρεται και αγωνιά να προσφέρει αλλά πέφτει επάνω σε τοίχο! Μαθητές προκατειλημμένοι που πηγαίνουν φροντιστήριο και τα έχουν όλα γραμμένα κοιτάζοντας έξω από το παράθυρο, συνεχής απαξίωση από μεγάλο μέρος της κοινωνίας και ένα εξεταστικό σύστημα που απευθύνεται σε φροντιστήρια.
Ο Χ μαθητής που θα παρακολουθήσει μόνο στο σχολείο θα λύσει (λέω έναν αριθμό) 400 ασκήσεις στη διάρκεια των μαθημάτων (από τις οποίες οι 50 δύσκολες). Ο Υ μαθητής που θα πάει στο φροντιστήριο θα λύσει 4000 ασκήσεις από τις οποίες οι 800 δύσκολες (διπλάσιος αριθμός από το σύνολο του Χ μαθητή). Τα θέματα των εξετάσεων έχουν ξεφύγει από τα όρια των σχολικών βιβλίων. Φταίει ο εκπαιδευτικός του σχολείου;
Μέσα στην τάξη έχουμε μαθητές με σοβαρά μαθησιακά προβλήματα και προβλήματα συμπεριφοράς που δεν μπορούμε να αγνοήσουμε αλλά λειτουργούν αναγκαστικά εις βάρος των μαθητών που μπορούν να προχωρήσουν φυσιολογικά στα μαθήματα. Αυτοί οι μαθητές ή κάνουν ιδιαίτερα ή απλά πάνε για το απολυτήριο. Το μαθησιακό αποτέλεσμα για όλη την τάξη πέφτει δραματικά! Φταίει ο εκπαιδευτικός;
Θα μπορούσα να γράψω χιλιάδες σειρές ακόμα! Προσπάθησα να γίνω όσο πιο απλοϊκός γίνεται μήπως και καταλάβετε κάτι.
Γιατί να μπαίνουν 78000 σε ΑΕΙ;
Γιατί σχεδόν όλοι οι γονείς θέλουν να σπουδάσουν τα παιδιά τους ακόμα κι αν είναι ανίκανα γι΄ αυτό;
Γιατί πολλοί μαθητές από την Α΄ Γυμνασίου απαξιώνουν και υποτιμούν το έργο του εκπαιδευτικού; (μήπως είναι προβληματική η ελληνική κοινωνία στο θέμα όπως και σε πολλά άλλα;)
Γιατί δεν αφήνουν την Ιατρική Σχολή να επιλέξει αυτούς που θέλει με τα δικά της κριτήρια; το ίδιο και το Πολυτεχνείο και η Φιλοσοφική και η Νομική;
αλλά κάνουν πανελλήνιες εξετάσεις σε κοινά θέματα για να εισαχθούν σε άσχετες μεταξύ τους σχολές και τελικά σε εντελώς διαφορετική σχολή από εκείνη που αρχικά στόχευαν οι μαθητές; (πολλές φορές τα θέματα των πανελληνίων είναι βγαλμένα μόνο για όσους προέρχονται από εντατικά φροντιστήρια).
Φταίνε οι εκπαιδευτικοί!
Αυτά τα κριτήρια ΤΑ ΘΕΛΟΥΜΕ ΓΙΑ ΟΛΑ ΤΑ ΣΧΟΛΈΙΑ. ΔΕΝ ΕΊΝΑΙ ΤΑ ΑΛΛΑ ΠΑΙΔΙΑ Β ΚΑΤΗΓΟΡΊΑΣ. Δηλαδή ΕΛΕΟΣ . Εγω ΓΙΑΤΙ να πληρώνω ας πούμε γιατί η αγγλικού δεν μιλάει αγγλικά και ο μαθηματικός βαριέται και στα πειραματικά να έχουν καθηγητές με δημοσιεύσεις ???
Γραπτός ΑΣΕΠ + αξιολόγηση για όλους . Ακυρωστε τη προκ. Των 15,000 , πάρτε κάνα γιατρό καλύτερα . Ένα μήνα ούτε μια ώρα σύγχρονη δεν έχουν κάνει και εσείς θέλετε να διορισετε άλλους 15,000 !!!! Λες κ υπάρχει έλλειψη. 35,000 είναι μόνο στον πίνακα των φιλολόγων. Έλεος.
Οι εκπαιδευτικοί των δημοσίων σχολείων δεν ενδιαφέρονται για τους μαθητές, το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να βρουν τρόπους για να μην κάνουν μάθημα. Για ποια αξιολόγηση μιλάτε…
Πρέπει να προβλέπεται και να προηγείται της αξιολόγησης των εκπαιδευτικών των Π.Σ. και των ΠΕΙ.Σ. η αξιολόγηση των στελεχών (Διευθυντή σχολικής μονάδας, σχολικού συμβούλου).Η αξιολόγησή τους πρέπει να γίνεται και για το εκπαιδευτικό τους έργο και όχι μόνο για τα τυπικά προσόντα και την υπηρεσιακή τους κατάσταση. Δεν μπορούν να αξιολογούν χωρίς να έχουν αξιολογηθεί οι ίδιοι με κριτήρια ανάλογα των αξιολογούμενων τους. Πρέπει να διασφαλιστεί η εγκυρότητα της αξιολόγησης.
Θα επιθυμούσα οι διδάσκοντες να έχουν τη δυνατότητα της συνεχούς δωρεάν επιμόρφωσης σχετικά με τους τρόπους αντιμετώπισης συμπεριφορών μέσα στο σχολείο που δυστυχώς σήμερα δεν έχουν κι έτσι αδυνατούν να αντιμετωπίσουν προβλήματα συμπεριφορών ή μαθησιακές δυσκολίες που χρίζουν σοβαρής και υπεύθυνης αντιμετώπισης ιδιαίτερα στο Γυμνάσιο όπου η έναρξη της εφηβείας οξύνει ακόμη περισσότερο την κατάσταση.
Πολλοί εκπαιδευτικοί απλώς διεκπεραιώνουν σαν αποτέλεσμα της επιλογής επαγγέλματος με κριτήριο την επαγγελματική αποκατάστασή τους και καθόλου την ικανότητα ή την αγάπη τους προς το λειτούργημα της διδασκαλίας.
Σαν αποτέλεσμα όλων αυτών η όποια αξιολόγηση γίναι χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή καθώς οι εκπαιδευτικοί πολύ συχνά (συναδελφική αλληλοκάλυψη κ.λ.π.) οδηγεί στο να παραμένουν στις θέσεις τους, ενώ καθόλου δεν χαίρουν τον σεβασμό των μαθητών τους και των γονέων και δεν επιτελούν σωστά το παιδευτικό τους έργο.
Καθώς ο εκπαιδευτικός αποτελεί και πρότυπο συμπεριφοράς για τους μαθητές του καταλαβαίνουμε ακόμα περισσότερο την σημαντικότητα της ΣΩΣΤΗΣ αξιολόγησης.
Επι τέλους! Οι διδάσκοντες ολων των βαθμίδων θα πρέπει πρώτα να αξιολογουνται οι ίδιοι, άρα να βελτιώνονται, ωστε να ειναι ικανότεροι να αξιολογούν τους διδασκομενους αφού προηγουμένως έχουν διευρύνει και τους δικούς τους ορίζοντες. Προσοχη χρειάζεται στην επιλογή των αξιολογητών. Καθε αρχή και δύσκολη! Για οσους θεωρουν την αξιολογηση τιμωρία, έχω να πω ότι οι … ανεπίδεκτοι, ας τημωρηθουν, ειναι δίκαιο για τους υπολοίπους.
Δεν είναι δυνατόν να μην ληφθεί υπόψιν κατά την αξιολόγηση ο διορισμός εκπαιδευτικού μέσω ΑΣΕΠ. Η πολιτεία φάσκει και αντιφάσκει. Από τη μια μιλάει για την ανάγκη αντικειμενικών διαδικασιών και από την άλλη αγνοεί το σημαντικό κομμάτι των εκπαιδευτικών που διορίστηκαν μέσω αντικειμενικών και αδιάβλητων διαγωνισμών.
Θα επιθυμούσα οι διδάσκοντες να έχουν την δυνατότητα της συνεχούς δωρεάν επιμόρφωσης σχετικά με τους τρόπους αντιμετώπισης συμπεριφορών μέσα στο σχολείο που δυστυχώς σήμερα δεν έχουν κι έτσι αδυνατούν να αντιμετωπίσουν προβλήματα συμπεριφορών ή μαθησιακές δυσκολίες που χρίζουν σοβαρής και υπεύθυνης αντιμετώπισης ιδιαίτερα στο Γυμνάσιο όπου η έναρξη της εφηβείας οξύνει ακόμη περισσότερο την κατάσταση.
Πολλοί εκπαιδευτικοί απλώς διεκπεραιώνουν σαν αποτέλεσμα της επιλογής επαγγέλματος με κριτήριο την επαγγελματική αποκατάστασή τους και καθόλου την ικανότητα ή την αγάπη τους προς το λειτούργημα της διδασκαλίας.
Σαν αποτέλεσμα όλων αυτών η όποια αξιολόγηση γίνει χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή καθώς οι μηχανισμοί που αναπτύσσουν αυτοί οι εκπαιδευτικοί πολύ συχνά (συναδελφική αλληλοκάλυψη κ.λ.π) οδηγεί στο να παραμένουν στις θέσεις τους ενώ καθόλου δεν χαίρουν του σεβασμού των μαθητών τους και των γονέων και δεν επιτελούν σωστά το παιδευτικό τους έργο.
Καθώς ο εκπαιδευτικός αποτελεί και πρότυπο συμπεριφοράς για τους μαθητές του καταλαβαίνουμε ακόμα περισσότερο την σημαντικότητα της ΣΩΣΤΗΣ αξιολόγησης.
Η υπουργός παιδείας είχε αναφέρει ότι η αξιολόγηση δεν θα έχει τιμωρητικό χαρακτήρα, αλλά βοηθητικό. Θα βοηθά τον εκπαιδευτικό να ανταποκριθεί στις σημερινές απαιτήσεις. Όμως αναίρεσε τα ίδια της τα λόγια, για μια ακόμη φορά. Νομίζω ότι απλά ψάχνει θύματα για να αποδόσει ευθύνες για τα προβλήματα των σχολείων και του συστήματος (25+παιδια σε κάθε τάξη, έλλειψη εξοπλισμού κλπ). Τουλάχιστον μπορεί να εγγυηθεί ότι οι «αξιολογητές – τιμωροί» θα είναι κατάλληλα καταρτισμένοι και αντικειμενικοί;
Σύμφωνω απόλυτα με την αξιολόγηση εκπαιδευτικών αλλά θα έπρεπε πρώτα τα θεσπιστούν κάποια πρωτόκολλα αξιολόγησης,με βάση τα οποία θα γίνεται η αξιολόγηση και όχι από επιτροπές που αποτελούνται από τα εκάστοτε φιλαράκια της κάθε κυβέρνησης,ούτε από τις προτιμήσεις του κάθε διευθυντή. Επίσης απαραίτητη θεωρώ την υποχρεωτική αναβάθμιση των πτυχίων των παλιών εκπαιδευτικών με νέα σεμινάρια που θα υποχρεούνται να παρακολουθήσουν,έξτρα ώρες από τις ώρες του σχολείου,έτσι ώστε να μπορούν να αντιμετωπίσουν τις απαιτήσεις της τάξεως τους.Ακομη θα πρέπει να ελέγξετε το εκπαιδευτικό προσωπικό από ψυχολογο- ψυχίατρο κάθε χρόνο και εν σε τακτικα χρονικά διαστήματα. Και επιτέλους να αποσυρθούν όλοι οι εκπαιδευτικοί που εχουν κάποια έστω μια αναφορά. Εννοείται ότι η επιμόρφωση όλων θα έπρεπε να γίνεται κάθε 3μηνες μέρες και ώρες που δεν θα χανόταν μάθημα και θα ήταν υποχρεωμένοι να πάνε αλλιώς θα έχαναν βαθμούς από την αξιολόγηση τούς. Τέλος οποιος εκπαιδευτικος ανεξάρτητου βαθμίδα, δεν έχει την ελάχιστη απόδοση στην αξιολόγηση άρση των καθηκόντων του και παύση εργασίας από τον επόμενο χρόνο έως και επ’αορριστον. Φυσικά δεν πιστεύω ότι θα μπορούσε μια κυβέρνηση να τα κάνει όλα αυτά αλλά παρόλα αυτά ελπίζω και μιλάω ως μια αδιοριστη εκπαιδευτικοε πουεπαψε να ελπίζει ξ;ι κυρίως ως μια μητέρα δύο παιδιών δημοσίου δημοτικού σχολείου.
Έτσι κ κάνετε γκάλοπ στους γονείς και τους μαθητές για την αξιολόγηση θα δείτε πολύ διαφορετικά σχόλια.Το σχολείο έχει διαλύσει. Όποιος δεν κάνει φροντιστήριο ή δεν είναι αστέρι από μόνος του δεν έχει τίποτα να περιμένει.
Έχετε καταλάβει ότι η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα που τα παιδιά δεν κάνουν σύγχρονη ενάμιση μήνα τώρα και κανείς δεν ασχολείται γιατί κάνουν φροντιστήρια ? Αυτή η αξιολόγηση είναι αστεία. Ποιος θα υποχρεωθεί να δουλέψει έτσι ? Πιάστε την αξιολόγηση από ΕΕ κ Βόρεια Αμερική. Ο λαός , οι γονείς και οι μαθητές θέλουν αξιολόγηση. Οι μεν βαρεθηκα ν να πληρώνουν οι δε δεν αντέχουν να χάνουν 6-7 ώρες τη μέρα κ να περιμένουν το φροντιστήριο μέχρι τις δέκα το βράδυ.
Η αξιολόγηση θα πρέπει να στοχεύει τη βελτίωση της εκπαιδευτικής διαδικασίας και τη βελτίωση του εκπαιδευτικού, και όχι την τιμωρία του.
Ναι στην αξιολόγηση που θα έχει κανόνες, δεν θα γίνει αυστηρά με βάση παιδαγωγικές θεωρίες αλλά από αξιολογητές με αρκετή εμπειρία στην σχολική τάξη. Αξιολόγηση που θα γίνει κατόπιν σχετικής επιμόρφωσης και αργότερα υποστήριξης του διδακτικού έργου στην πράξη και επί της ουσίας!
Απαραιτήτως θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη και παράγοντες,όπως τα μέσα που διατίθενται στον εκπαιδευτικό (υπάρχουν σχολεία που ακόμα και το φωτοτυπικό είναι πολυτέλεια!),η τοποθέτησή του, ο αριθμός σχολείων που υπηρετεί, το είδος σχολείου που υπηρετεί, η διάθεση και ικανότητα της διοίκησης του σχολείου να βοηθήσει τον εκπαιδευτικό, η δυνατότητα και διάθεση των γονέων για συνεργασία αλλά και υπολοίπων φορέων όπως ο σύλλογος γονέων και κηδεμόνων, τα κεσυ κ.α.
Πριν την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών ας αξιολογηθούν οι υποδομές των σχολείων,τα εργαστήρια (όπου υπάρχουν), η υποστήριξη των εκπαιδευτικών από βοηθητικές δομές και η ενίσχυσή τους (π.χ. ψυχολόγοι, κοινωνικοί λειτουργοί,σχολές γονέων κλπ), οι συνθήκες εργασίας των εκπαιδευτικών, οι δυνατότητες επιμόρφωσης,η διάθεση συνεργασίας και συμμετοχής των γονέων κλπ.
«Οι εκπαιδευτικοί αξιολογούνται από το ΕΠ.Ε.Σ. του οικείου Π.Σ. ή ΠΕΙ.Σ., τον Συντονιστή Εκπαιδευτικού Έργου του οικείου ΕΠ.Ε.Σ. και τον Διευθυντή του σχολείου..» Μήπως πρόκειται για ένα κλειστό μικρόκοσμο για την κοινωνική ευθύνη του οποίου δεν μπορεί να είμαστε σε πολλές περιπτώσεις και πολύ σίγουροι;
Και εάν οι γονείς προφανώς και δεν έχουν κανένα λόγο στην αξιολόγηση των καθηγητών, νομίζω ότι δικαιούνται να ξέρουν τι στο καλό έκανε το παιδί τους τις 7 τουλάχιστον ώρες που πέρασε στο σχολείο.
Προτείνω κάθε καθηγητής και για κάθε τμήμα να αναρτά στον ιστότοπο του σχολείου τις παρακάτω πληροφορίες στις οποίες να έχουν πρόσβαση μαθητές, γονείς, καθηγητές, αξιολογητές.
Ισως αρχικά το σχέδιο του μαθήματος, τις δράσεις που προβλέπονται κλπ, αλλά κυρίως σε καθημερινή βάση συνοπτικά τι παραδόθηκε στο μάθημα ή ποιες δράσεις έγιναν και ποιες είναι οι εργασίες /ασκήσεις για την επόμενη φορά. Παρατηρήσεις τι να προσέξουν, πως να διαβάσουν κλπ. Και μην μου πείτε ότι αυτό είναι αυτονόητο, αυτό κι αν δεν είναι !
Και μην μου πείτε επίσης ότι γυρνώ το σχολείο μερικές δεκαετίες πίσω. Και για δράσεις από το Φωτόδεντρο (ιστότοπος του Υπουργείου Παιδείας) μιλώ ή από τον Ελληνικό Πολιτισμό ή από αλλού, και για βιωματικές εργασίες και για ομαδικές εργασίες που θα γίνονται όμως με συνοχή και συνέπεια ως προς το αντικείμενο του μαθήματος
Ενας μικρός κόπος που
Α) δημιουργεί μια ρουτίνα ροής της διδασκαλίας τόσο για καθηγητές όσο και για μαθητές,
Β) δίνει τη δυνατότητα στους γονείς να έχουν μια ιδέα για το τι γίνεται στη τάξη
Γ) αποτελεί εν τέλει το ζητούμενο υλικό για την ουσιαστική αξιολόγηση του κάθε καθηγητή.
Η ατομική αξιολόγηση είναι απαραίτητη για όλους και φυσικά για τους εκπαιδευτικούς που είναι ο κλάδος με τα περισσότερα προσόντα σε όλο το ελληνικό Δημόσιο. Έχει βέβαια προϋποθέσεις : απαιτεί τη βοήθεια και την υποστήριξη των εκπαιδευτικών στο έργο τους (αυτό δε μπορώ να το αναλύσω σε λίγες γραμμές), απαιτεί το χτίσιμο μιας κουλτούρας προσωπικής και επαγγελματικής βελτίωσης και εξέλιξης, απαιτεί εμπιστοσύνη μεταξύ εκπαιδευτικών και διοίκησης και σίγουρα απαιτεί σημαντική μισθολογική εξέλιξη. Στη χώρα μας αντίθετα με όλα αυτά η αξιολόγηση χρησιμοποιήθηκε ως ένας μηχανισμός χειραγώγησης των εκπαιδευτικών και τους απείλησε με απολύσεις την ίδια στιγμή που η περιστολή του εργασιακού κόστους ήταν μεγάλη και πολλοί εξ αυτών αναγκάζονται να εργάζονται μακριά από τα σπίτια τους, σε 2, 3 ή και 4 σχολεία και κάνοντας μαθήματα 2ης και 3ης ανάθεσης. Παράλληλα η συμμετοχή συνδικαλιστών στα υπηρεσιακά συμβούλια οδηγεί τους εκπαιδευτικούς σε έλλειψη εμπιστοσύνης στη διοίκηση διότι υπάρχει πάντοτε η καχυποψία ότι γίνονται αδικίες και εξυπηρετήσεις. Συνεπώς καταλήγω ότι η αξιολόγηση είναι απαραίτητη αλλά επίσης είναι κάτι για το οποίο πρέπει να πειστεί η εκπαιδευτική κοινότητα και να καλυφθούν οι προϋποθέσεις που ανέφερα παραπάνω γιατί διαφορετικά σε 10 ή 20 χρόνια πάλι εδώ θα είμαστε και πάλι τα ίδια θα συζητάμε.
ο Αξιολογητης θα αξιολογηθει απο ποιον;ποια στελεχη τοποθετουνται ΔΙΚΑΙΑ και δεν αλλαζουν σε καθε αλλαγη κυβερνησης;;;
Βάλτε αξιολόγηση της προκοπής. Στους συλλόγους πάνε και ψηφίζουν όποιον διεύθυντη αφήνει λασκα κ δεν ελέγχει τιποτα. Πάρτε μέτρα για την τήρηση του υποχρεωτικού ωραρίου. Ψάχνουν τα παιδιά να ρωτήσουν μια απορία και την κοπανανε όλοι.
Αξιολόγηση ΣΟΒΑΕΗ θέλουν και γονείς και μαθητές. Αντιγράψτε τα μοντέλα από Αγγλία κ άλλες χώρες. Το σχολείο έχει καταντήσει απλή κούραση για τα παιδιά. Μαζεύουν απουσίες για να μην πηγαίνουν για να διαβάζουν για φροντιστήριο.
Για να αποτελέσει η αξιολόγηση «εργαλείο ανάπτυξης¨» σε σχολική μονάδα πρέπει να υπάρξουν αμερόληπτοι αξιολογητές. Αυτοί δεν είναι οι διευθυντές οι οποίοι κατέχουν τις θέσεις είτε από κομματικούς είτε από κύκλους γνωριμιών (όλοι γνωρίζουμε πως έγιναν οι συνεντεύξεις)και για μεγάλα χρονικά διαστήματα στην ίδια σχολική μονάδα.
τι θα γίνει με σχολικές μονάδες που οι δ/ντριες δε γνωρίζουν τίποτα από τη τεχνολογία και κρατάνε ολόκληρες σχολικές μονάδες οι συνάδερφοι τους(πολλές φορές αναπληρώτριες;). Πως θα αξιολογήσει κάποιος κατώτερων προσόντων τον συνάδερφο του? δε θεωρώ προσόντα τα πτυχία αναφέρω την απλή πρακτική
καθημερινότητα του σχολείου
Η αξιολόγηση θα πρέπει να στοχεύει τη βελτίωση της εκπαιδευτικής διαδικασίας και τη βελτίωση του εκπαιδευτικού, και όχι την τιμωρία του.
Ναι στην αξιολόγηση που θα έχει κανόνες, στην αξιολόγηση που θα ακολουθήσει την διαδικασία επιμόρφωσης, στην αξιολόγηση που θα γίνει από αξιολογητές που γνωρίζουν τη σχολική αίθουσα ως διδάσκοντες, αξιολογητές που πρώτα θα παρουσιάσουν την τέχνη της διδασκαλίας στην τάξη και μετά θα αξιολογήσουν κλπ.. Κατά τη διαδικασία όμως της αξιολόγησης του εκπαιδευτικού πρέπει να λαμβάνονται υπόψη και παράγοντες,όπως μέσα που διατίθενται στον εκπαιδευτικό, διάθεση και ικανότητα της διοίκησης του σχολείου να βοηθήσει τον εκπαιδευτικό, δυνατότητα και διάθεση των γονέων για συνεργασία,προέλευση και οικογενειακή κατάσταση μαθητών και πολλοί άλλοι.
Στην ελληνική κοινωνία εύκολα μπορεί κάποιος να κατηγορήσει τον Χ κλάδο που φορο-διαφεύγει τον ψ κλάδο που ζητά ή δέχεται τα φακελάκια τον ζ κλάδο που κάνει τις απατεωνιές του, τους άχρηστους εκπαιδευτικούς κλπ. Στα παραπάνω σχόλια στο στόχο τοποθετήθηκαν οι εκπαιδευτικοί. Εύκολα σε κάποια άλλη συζήτηση στο στόχο μπορούν να τοποθετηθούν οι γιατροί, ή οι δικηγόροι, ή οι δημοσιογράφοι κ.ο.κ Σημασία όμως έχει κάθε ένας από εμάς να αναλαμβάνει τις ευθύνες του και να μήν κατηγορεί τους άλλους προσπαθώντας στην ουσία να αποποιηθεί τις δικές του ευθύνες.
Πριν την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών ας αξιολογήσει ομάδα σοφών μαζί με την Υπουργό μας, τις υποδομές των σχολείων, τις συνθήκες εργασίας των εκπαιδευτικών, τις δυνατότητες επιμόρφωσης,την διάθεση συνεργασίας και συμμετοχής των γονέων κλπ.
Οποιαδήποτε προσπάθεια για εκπαιδευτική μεταρρύθμιση που είχε απέναντί της τον εκπαιδευτικό απέτυχε.Πρέπει τόσο η Πολιτεία όσο και η Κοινωνία μας πρώτα να στηρίξουν τον εκπαιδευτικό και μετά να τον αξιολογήσουν.
Και μην ξεχνάμε ότι η εξ αποστάσεως διδασκαλίας, αν πέτυχε, οφείλεται στους εκπαιδευτικούς που διέθεσαν δικά τους μέσα , πόρους και πάρα πολύ χρόνο για την υλοποίηση της. Σκεφτείτε τι θα συνέβαινε αν βασίζονταν στις υποδομές των σχολείων. Οι εκπαιδευτικοί απέδειξαν ότι πονάνε το σχολείο. Πολιτεία-Υπουργείο στηρίξτε επιτέλους τους εκπαιδευτικούς.
Αν διαβάσουν όλοι οι εκπαιδευτικοί τα άρθρα 19 Διδακτικό Προσωπικό και 20 Αξιολόγηση εκπαιδευτικών αναφέρει μεταξύ άλλων για την οργανική θέση σε ένα σχολείο ο,τι μπορεί ο κάθε εκπαιδευτικός να την έχει την οργανική του θέση ή δύναται να την χάσει την οργανική θέση.Το νομοσχέδιο πρέπει να το διαβάσουν πολύ καλά όλοι οι εκπαιδευτικοί πολύ καλά και να απαντηθούν όλα τα ερωτήματα από όλους όμως τους εκπαιδευτικούς
Αν διαβάσουν όλοι οι εκπαιδευτικοί τα άρθρα 19 Διδακτικό Προσωπικό και 20 Αξιολόγηση εκπαιδευτικών αναφέρει μεταξύ άλλων για την οργανική θέση σε ένα σχολείο ο,τι μπορεί ο κάθε εκπαιδευτικός να την έχει την οργανική του θέση ή δύναται να την χάσει την οργανική θέση.Το νομοσχέδιο πρέπει να το διαβάσουν πολύ καλά όλοι οι εκπαιδευτικοί πολύ καλά και να απαντηθούν όλα τα ερωτήματα από όλους όμως τους εκπαιδευτικούς
Υπάρχουν κηφήνες εκπαιδευτικοί και εκπαιδευτικοί ταλαντούχοι και μεταδοτικοί.
Το θέμα είναι πως θα τους εντοπίσεις.
Για παράδειγμα, υπάρχουν εκπαιδευτικοί που έχουν μεταπτυχιακά και εξωτερικά φαίνονται με προσόντα, αλλά μέσα στην τάξη είναι απαράδεκτοι και σε διδασκαλία και σε συμπεριφορά απέναντι στους μαθητές τους.
Από την άλλη μεριά υπάρχουν εκπαιδευτικοί που δεν έχουν κάποιο μεταπτυχιακό, αλλά μέσα στην τάξη είναι εξαιρετικοί, μεταδοτικοί και αγαπητοί από τα παιδιά.
Μπορεί το Υπουργείο να αξιολογήσει το διοικητικό έργο, για παράδειγμα πόσα πράγματα έκανε κάποιος στο σχολείο του με πόσα χρήματα, εάν το έχει περιποιημένο, έχει οργανωμένες τις τάξεις, έχει υλικό κλπ. αλλά ΤΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ, που είναι και το πιο ουσιαστικό, ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΤΗΝ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΕΙ ΜΟΝΟ Ο ΜΑΘΗΤΗΣ.
Τέλος, οι γονείς έχουν δίκιο που φωνάζουν, αλλά θα πρέπει να λάβουν υπόψη τους ότι εκτός από τους εκπαιδευτικούς πρέπει να αξιολογηθούν και οι ΣΥΝΘΗΚΕΣ, όπως ο αριθμός μαθητών μέσα στις τάξεις και η διδακτέα ύλη.
Συμφωνώ απόλυτα με όλους όσους σχολιάζουν πως ο διαγωνισμός του ΑΣΕΠ είναι η πιο αδιάψευστη και αντικειμενική αξιολόγηση και όσοι έχουν διοριστεί με αυτόν έχουν αξιολογηθεί με τον καλύτερο τρόπο και έχουν αποδειχτεί ικανότατοι.
Οι διαγωνιζόμενοι μέσω ΑΣΕΠ έχουν αποδείξει τη γνωστική και παιδαγωγική τους επάρκεια.Πάλι θα τους αξιολογήσετε;Αξιολογήστε και τους αναξιολόγητους.
Η αξιολόγηση πρέπει να είναι καθολική. Εδώ διορίζεται ο άλλος και δεν αξιολογείται ποτε. Αν έχει φιλότιμο κάνει μάθημα αν δεν έχει ξεκουράζεται στο σχολείο για να κάνει ιδιαίτερα μετά. Κ ο λαός πληρώνει.
Αξιολόγηση θέλετε κυρια μου; Τι σας φταίνε οι εκπαιδευτικοί…τους ζαλθσατε το κεφάλι με την τηλεκπαιδευση….τώρα θέλετε να τους κάνετε πειραματόζωα και από Σεπτέμβριο αξιολόγηση; Βρε τι λέτε !!!! Εσάς κυρια μου ποιος θα σας αξιολογήσει; Πρώτα να αξιολογηθεί ρε εσείς και μετά οι εκπαιδευτικοί…άιντε γιατί πολύ μας πρηξατε τα συκωτια με τα σχέδια σας…
Μετά από την κρίση κ πλέον μια πανδημία οι γονείς δεν αντέχουν να πληρώνουν άλλο. Βάλτε αξιολόγηση σοβαρή όπως στο εξωτερικό.
Αξιολόγηση ναι. Χωρίς αξιολόγηση δεν ελέγχεται ούτε το έργο ούτε η ικανότητα ούτε η καταλληλότητα. Κι επειδή είθισται η αντίδραση να αφορά στους αξιολογητές που αμφισβητείται η επάρκεια και καταλληλότητά τους στο να διενεργησουν την αξιολόγηση, νομίζω πως θα πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στα τυπικά και ουσιαστικά προσόντα των αξιολογητών οι οποίοι θα πρέπει να είναι α. Υψηλών τυπικών προσόντων, β. Έμπειροι στην άσκηση διοίκησης ανθρώπινου δυναμικού και γ. «Άγνωστοι» στους αξιολογούμενούς τους. Ο δ/ντης του Χ σχολείου δεν είναι ασφαλές να αξιολογεί τους δασκάλους του ίδιου σχολείου αλλά να συγκεντρώνει τα απαιτούμενα στοιχεία των δασκάλων άλλου σχολείου και να αξιολογεί αμερόληπτα με βάση τα δεδομένα που του παραδίδονται. Ενδεχομένως μεταξύ αυτών να υπάρχει «αυτοαξιολόγηση» και «αξιολόγηση συναδέλφων-συνεργατών».
Αξιολόγηση: Ο πιο εύκολος τρόπος να σηκωθούν τα πόδια για να χτυπήσουν το κεφάλι. Οι χειρότεροι να πάρουν αύξηση και οι καλύτεροι να μπουν στο περιθώριο. Αρκεί να μην έχουν γνωριμίες, φίλο το διευθυντή, το σύμβουλο, να μην έχουν «κληρωθεί» σε σεμινάρια. Αλήθεια, υπάρχει ένας από τους «ειδικούς» της αξιολόγησης να μας υποδείξει μία έρευνα που να δείχνει πως η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών διαχρονικά και σε παγκόσμιο επίπεδο έχει ωφελήσει σε κάτι;
Η αξιολόγηση πρέπει να γίνεται αλλά πρέπει να διασφαλισθεί η δικαιοσύνη, πράγμα δύσκολο.
Πρίν την αξιολόγηση όμως θα πρέπει να δοθούν όλα τα εφόδια για να γίνει σωστό μάθημα μέσα στη τάξη.
Τι γίνεται με τους αδιαφορους μαθητές που κάνουν φασαρία και χαλανε το μάθημα;
Τι γίνεται όταν ο διευθυντής είναι ακατάλληλος για τη θέση και έχει σχεδον διαλύσει το σχολείο;
Αξιολόγηση ναι. Με σωστούς και δίκαιους όρους προς όλους τους εμπλεκόμενους.
Αλλά θα ήταν σωστό να βάζατε και μια διάταξη για αξιολόγηση από τους εκπαιδευτικούς προς το υπουργείο και τους γραμματείς καθώς και τον εκάστοτε υπουργό παιδείας.
Η αξιολόγηση μήπως θα πρέπει να επεκταθεί και στο γνωστικό κομμάτι; Έχω υπόψη ειδικότητες πχ ξένες γλώσσες, που θα εκπλαγείτε με το πόσο χαμηλό είναι το επίπεδο κατάρτησης των συναδέλφων.
«Οι εκπαιδευτικοί αξιολογούνται από το ΕΠ.Ε.Σ. του οικείου Π.Σ. ή ΠΕΙ.Σ., τον Συντονιστή Εκπαιδευτικού Έργου του οικείου ΕΠ.Ε.Σ. και τον Διευθυντή του σχολείου, οι οποίοι συντάσσουν εκθέσεις αξιολόγησης.»
Εκτός της εσωτερικής αξιολόγησης θα πρέπει να υπάρξει και ανάλογη, εξωτερική, ανεξάρτητη αξιολόγηση.
ΑΞΙΟΛΌΓΗΣΗ ΣΟΒΑΡΉ ΣΕ ΟΛΟΥΣ. τέλος το σχολείο καφενείο.
Βάρεθηκαme να πληρώνουμε.
Κυρία Υπουργέ,
Μάλλον δεν ήταν η κατάλληλη στιγμή για νομοσχέδιο, αλλά αν επιμένετε, ας δούμε το εξής:
Αξιολόγηση: πώς θα διασφαλίσετε την ισοτιμία, την αντικειμενικότητα και την αποφυγή κατάχρησης εξουσίας από τους διευθυντές κυρίως; Ένας ντόπιος διευθυντής είθισται να προωθεί τους ντόπιους εκπαιδευτικούς και όχι τους ξένους, ενώ οι αναπληρωτές είναι «τα παιδιά για όλες τις δουλειές». Εκτός αυτού, ο διευθυντής μπορεί να κρίνει αν είμαστε σωστοί υπάλληλοι (συνεπείς και υπεύθυνοι), όχι αν είμαστε σωστοί παιδαγωγοί και εκπαιδευτικοί. Επίσης η αξιολόγηση προϋποθέτει ίδιες υποχρεώσεις και ίδια δικαιώματα. Οι αναπληρωτές έχουν μόνο ίδιες υποχρεώσεις. Πού είναι η δικαιοσύνη;
Ευχόμαστε καλή δύναμη για σωστές και δίκαιες αποφάσεις
Αξιολόγηση σε όλα τα σχολεία. Οι μαθητές κουράζονται τζαμπα οι γονείς πληρώνουν φροντιστήρια. Πού αλλού γίνεται αυτό ?
Είναι απαραίτητη η αξιολόγηση γιατί οι περισσότεροι καθηγητές τουλάχιστον στο Λύκειο αν όχι όλοι δεν διδάσκουν απλά περνάνε την ώρα τους και εμμέσως ζητούν απο τους γονείς να κάνουν ιδιαίτερα οι ίδιοι ώστε τα παιδιά τους να επιτύχουν και καλή βαθμολογία.
Ένα εκφοβιστικό άρθρο αξιολόγησης από μη αξιολογημένους αξιολογητές. 1)Διευθυντές άσχετοι διοικητικά θα αξιολογήσουν εκπαιδευτικούς που στηρίζουν διοικητικά τα Σχολεία. Ας Αξιολογηθούν διοικητικά με εξετάσεις αυτοί πρώτα και μετά το συζητάμε. Οι μισοί δεν γνωρίζουν τη νομοθεσία.
2) Εκπαιδευτικοί που διορίστηκαν με ΑΣΕΠ αξιολογήθηκαν πολύ σκληρά. Φτάνει με την κομματική διάσταση-κάντε αξιολόγηση χωρίς κολλητιλίκια, κλίκες Διευθυντών και συμφέροντα. Βρείτε αντικειμενικό και αμερόληπτο τρόπο.
3) Ο «επιθεωρητής» στους καθηγητές εξειδικευμένων ειδικοτήτων (π.χ σαξόφωνο, κρουστά κλπ στα Μουσικά ή χορού στα Καλλιτεχνικά), πώς ακριβώς θα αξιολογήσει;
Με αυτή την αξιολόγηση θα συνεχίσουν να κάνουν αυτό που κάνουν τώρα, δλδ τίποτα. Επιτρέπεται να έχουν υποχρεωτικό ωράριο κ να εξαφανίζονται 10 η ώρα το πρωί κ να μην μπορεί ούτε γονέας ούτε μαθητής να τους βρει?
Επιτρέπεται να υπάρχουν καθηγητές που απλά βαριουνται να κανουν μάθημα κ διαβάζουν το βιβλίο ?! Η ακόμα χειρότερα την εφημερίδα μέσα στην τάξη ? Τα σχολεία έκλεισαν κ κάνεις δεν ασχολήθηκε ούτε οι γονείς ούτε τα παιδιά , πολύ απλά γιατί δεν περίμεναν κ κάτι . Από τα φροντιστήρια μαθαίναν πριν από τα φροντιστήρια κ μετά αφού οι καθηγητές τους τους πέταξαν σαν ξεροκοματο 2-3 mail με εργασίες- ο θεός να τις κάνει.