Στο άρθρο 2 του ν. 682/1977 (Α΄ 244) προστίθεται παρ. 6 ως εξής:
«6. Τα ιδιωτικά σχολεία διέπονται από τις διατάξεις του παρόντος νόμου, οι οποίες κατισχύουν κάθε άλλης ρύθμισης.».
Στο άρθρο 2 του ν. 682/1977 (Α΄ 244) προστίθεται παρ. 6 ως εξής:
«6. Τα ιδιωτικά σχολεία διέπονται από τις διατάξεις του παρόντος νόμου, οι οποίες κατισχύουν κάθε άλλης ρύθμισης.».
Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Διαφωνώ κάθετα με το περιεχόμενο του άρθρου 3 § 6 που αναφέρει ότι επιτρέπεται η συστέγαση ιδιωτικών σχολείων και ΚΞΓ.
Διαφωνώ κάθετα με το περιεχόμενο του άρθρου 3 § 6 που αναφέρει ότι επιτρέπεται η συστέγαση ιδιωτικών σχολείων και ΚΞΓ.
Με αυτό το νόμο θυμηθήκαμε ξανά ότι τα σχολεία έχουν πρώτη προτεραιότητα τον μαθητή. Διότι οι νομοθετικές παρεμβάσεις των προηγούμενων χρόνων έβαζαν βαρίδια στην ιδιωτική εκπαίδευση κάτι που φάνηκε και στα αποτελέσματα της τελευταίας pisa.
Αυτός ο νόμος απλά βγάζει αχρείαστους περιορισμούς που λειτουργούσαν σε βάρος των μαθητών. Ακυρώνει εμπόδια στην πρόοδο και την δημιουργία
Μπράβο στην Υπουργό κ την ομάδα της , πολύ καλό Νομοσχέδιο !!
Κα. Καραμεως στηρίζω απόλυτα τις ενέργειες της κυβέρνησης στα περισσότερα θέματα αλλά στο συγκεκριμένο θέμα απαιτούμε, ως ιδιοκτήτες κέντρων ξένων γλωσσων, την άμεση απόσυρση του! Δεν είμαστε μπακάλικα. Ο καθένας στη δουλειά του και εμείς στην δίκη μας!!
Επιτέλους , ένα θετικό νομοσχέδιο για την Ιδιωτική εκπαίδευση !!
Ως γονιός επέλεξα τα παιδιά μου να φοιτήσουν σε ιδιωτικό σχολείο (επιλογή γονέα). Αφού επισκέφθηκα διάφορα σχολεία ΕΠΕΛΕΞΑ ένα. Σε όλα συζητούσα με τον ιδιοκτήτη του Σχολείου και όχι με τους εκπαιδευτικούς. Σε όλα η πρώτη ερώτηση που έκανα ήταν πως αξιολογείται ο εκπαιδευτικός. Η απάντηση ίδια, ο νόμος δεν μας επιτρέπει , είναι σχεδόν μόνιμοι και άλλα ευτράπελα.
Επιτέλους ένα νομοσχέδιο που δεν φοβάται τους συνδικαλιστές και αντιμετωπίζει τις ανάγκες της συγχρονης εποχής.
Συμφωνώ απόλυτα με τον κ. Μπαμπινιώτη: «Η Πολιτεία, δια τού υπουργείου Παιδείας, υποχρεούται να αναλάβει τις ευθύνες της και να προστατεύσει την νομίμως και αξιοπρεπώς λειτουργούσα Ιδιωτική Εκπαίδευση, να την θωρακίσει και να την απελευθερώσει από τα δεσμά τής κρατικής γραφειοκρατίας και εξάρτησης, όπως έκανε η υπουργός Παιδείας για τα Πανεπιστήμια»
Στη διαβούλευση για το νομοσχέδιο που μετατρέπει τον ιδιωτικό εκπαιδευτικό σε αναλώσιμο γρανάζι ενός κερδοσκοπικού οργανισμού υπό τον παραπλανητικό τίτλο του σχολείου, μπαίνουν συμπολίτες μας που δηλώνουν γονείς μαθητών σε ιδιωτικά σχολεία. Αυτοί, λοιπόν, τάσσονται υπερ της δυνατότητας να απολύονται οι δάσκαλοι των παιδιών τους, όποτε θέλει ο κάθε σχολάρχης και βέβαια όποτε οι ίδιοι κρίνουν ότι ο δάσκαλος του παιδιού τους δεν είναι κατάλληλος, χωρίς κανέναν έλεγχο από φορέα ικανό να αξιολογήσει την παιδαγωγική και επαγγελματική επάρκεια των υπό απόλυση εκπαιδευτικών, όπως συμβαίνει με τον ισχύοντα νόμο. Αν αυτοί οι τύποι δεν είναι ενεργούμενα των σχολαρχών, τους συνιστώ, για το καλό των παιδιών τους να το ψάξουν λιγο το ζήτημα. Σε τι σχολείο θέλουν να φοιτούν; Σε σχολείο που λειτουργεί επί τη βάσει οικονομικών στόχων όπως «κάθε άλλη επιχείρηση στον ιδιωτικό τομέα», κατά τα λεγόμενά τους, ή σχολείο που είναι εκπαιδευτικός οργανισμός με αντίστοιχους στόχους να πρυτανεύουν στον καθορισμό των επιλογών του;
Κύριοι αν δεν σας αρέσει ένα εργασιακό περιβάλλον είστε ελεύθεροι να πάτε σε άλλο. Μας έχετε πρήξει με κουβέντες όπως ¨σχολαρχης¨ , ¨εργοδοσια¨ κλπ. Δεν θέλετε αξιολόγηση από γονείς/μαθητές/σχολείο αλλά θέλετε τα λεφτά τους. Σοβαρά; Κάντε έναν έρανο και δώστε εσεις λεφτά στον Κουρουτό να κάνει ένα σχολείο να σας βάλει μέσα και να σας πληρώνει είτε δουλεύετε είτε όχι.
Τι είστε ρε μάγκες; Τα παιδιά ενός ανώτερου Θεού; Οι διαλεκτοί και οι ξεχωριστοί;
ΥΓ
ΟΙ ΑΞΙΟΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ (ΔΗΜΟΣΙΟΙ ΚΑΙ ΙΔΙΩΤΙΚΟΙ) ΕΠΙΖΗΤΟΥΝ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΚΑΙ ΕΥΕΛΙΞΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΡΠΩΘΟΥΝ ΤΗΝ ΑΞΙΑ ΤΟΥΣ. ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΑΡΧΟΥΣΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΙΣΟΠΕΔΩΝΟΝΤΑΙ.
Η ιδιωτική εκπαίδευση έχει και επαρκές και σύγχρονο πλαίσιο. Δεν χρειαζόταν ν/σ και μάλιστα μέσα στο καλοκαίρι με τα σχολεία κλειστά.
Αυτό το ν/σ είναι για τη διευκόλυνση της επιχειρηματικότητας και των απολύσεων στην ιδιωτική εκπαίδευση . Αυτός έπρεπε να είναι κι ο τίτλος του!
Όλα για τους « ιδιωτικούς φορείς …εκπαίδευσης» . Σχολείο όμως χωρίς εκπαιδευτικούς δεν γίνεται!. Άραγε πώς θα ήταν ένα σχολείο όταν οι εκπαιδευτικοί απολύονται αναιτιολόγητα, μόνο και μόνο γιατί πχ ένας νεοπροσλαμβανόμενος κοστίζει λιγότερο από έναν παλαιότερο; Άλλωστε και οι απολύσεις στον ιδιωτικό τομέα τις περισσότερες φορές δεν γίνονται με οικονομικά κριτήρια; Παρεμπιπτόντως οι απολύσεις των ιδιωτικών εκπαιδευτικών δεν ήταν αδύνατες, αλλά έπρεπε να είναι «εκπαιδευτικά» αιτιολογημένες και αυτό για την προστασία της σχολικής κοινότητας .
Αλίμονο αν ο εκσυγχρονισμός και η καινοτομία στην εκπαίδευση ήταν η απελευθέρωση των απολύσεων. Ποιότητα στην εκπαίδευση σημαίνει εξασφάλιση κλίματος συνεργασίας και εμπιστοσύνης σε αυτό που ονομάζεται σχολική κοινότητα, δηλ. εκπαιδευτικοί, γονείς, μαθητές. Στη σχολική κοινότητα δεν χωρούν επιχειρηματικά κίνητρα. Η παιδεία είναι δημόσιο αγαθό , δεν είναι εμπόρευμα.
Επιτέλους ένα νομοσχέδιο που δίνει τη δυνατότητα στα ιδιωτικά σχολεία, τα οποία έχουν αποδείξει με τον καλύτερο τρόπο ότι είναι πρωτοπόρα, να εκσυγχρονιστούν ακόμα περισσότερα.
Είναι το λιγότερο εξοργιστικό ότι το παρόν σχέδιο νόμου -κακογραμμένο, πρόχειρο και κυρίως αντιεργατικό-έρχεται να κατισχύσει τον νόμο 682 που στη διάρκεια της μεταπολίτευσης και μετά από πολλές περιπέτειες έθετε τις βάσεις προστασίας των εργαζόμενων εκπαιδευτικών στην ιδιωτική εκπαίδευση, σε απόλυτη εναρμόνιση με το σύνταγμα του 1975, που θεμελίωνε τη δημοκρατία στη χώρα μας.
Ένα νομοσχέδιο προς τη σωστή κατεύθυνση (Αυτονομία, Αξιολόγηση)! Παραλογισμοί και αντιλήψεις άλλων εποχών δεν έχουν θέση το 2020…
Ο καλός και άξιος καθηγητής, που σέβεται κυρίως τον εαυτό του αλλά και τη δουλειά του, δεν έχει τίποτα να φοβηθεί. Όλα τα άλλα είναι απλά δικαιολογίες!
Μακάρι να μπει ένας σωστός μηχανισμός ελέγχου στα ιδιωτικά σχολεία που θα αφήνει όμως και την απαραίτητη ανεξαρτησία και ευελιξία στην καθημερινή τους λειτουργία.
Πολύ καλό Νομοσχέδιο! Μπράβο στην Κυβέρνηση την Υπουργό και την ομάδα της!
Να απελευθερωθεί επιτέλους η ιδιωτική εκπαιδευτική λειτουργία στα γυμνάσια-λύκεια. Εμείς οι γονείς που μοχθούμε να στείλουμε τα παιδιά μας σε ιδιωτικό σχολείο, δεν έχουμε άλλη ανοχή σε κακούς καθηγητές που δεν δέχονται ούτε να παραδεχθούν την ανικανότητά τους μέσα στην τάξη, αλλά ούτε να επιμορφωθούν και να βελτιωθούν.
Συγχαίρω την Κυβέρνηση για την τόλμη της να βοηθήσει την ιδιωτική εκπαίδευση αποδεσμεύοντας την από αγκυλώσεις και αναχρονιστικές αντιλήψεις. Πρέπει να εξυγιανθεί και να λειτουργήσει σωστά χωρίς να ασφυκτιά.
Οι δάσκαλοι που εργάζονται στα ιδιωτικά σχολεία οφείλουν να δεχθούν να αξιολογούνται όπως και οι υπόλοιποι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα. Φτάνει πιά η ασυδοσία μερικών, ευτυχώς λίγων, ακραίων συνδικαλιστών μέσα στα σχολεία.
Να απελευθερωθεί επιτέλους η ιδιωτική εκπαιδευτική λειτουργία στα γυμνάσια-λύκεια. Εμείς οι γονείς που μοχθούμε να στείλουμε τα παιδιά μας σε ιδιωτικό σχολείο, δεν έχουμε άλλη ανοχή σε κακούς καθηγητές που δεν δέχονται ούτε να παραδεχθούν την ανικανότητά τους μέσα στην τάξη, αλλά ούτε να επιμορφωθούν και να βελτιωθούν,
Κατά την γνώμη μου τα σχολεία δεν είναι μαγαζιά και η παιδεία είναι δικαίωμα και όχι αγαθό προς πώληση
Ευχαριστώ
Ως γονείς που στέλνουμε τα παιδιά μας στο ιδιωτικό σχολείο και απαλλάσσουμε το κράτος από το κόστος εκπαίδευσής τους και φορολογούμαστε για υπηρεσίες που δεν χρησιμοποιούμε και δεν εκπίπτει το κόστος διδάκτρων από την φορολογία μας!! Εχουμε λοιπόν αυξημένες απαιτήσεις από το κράτος ως προς την διαφύλαξη του δικαιώματος των παιδιών μας να λαμβάνουν μία ποιοτική εκπαίδευση.
Το νομοσχέδιο είναι σαφώς προς τη σωστή κατεύθυνση και απαλλάσσει σε μεγάλο βαθμό τα ιδιωτικά σχολεία από γραφειοκρατικές αγκυλώσεις. Είναι σημαντικό να μην χαθεί και άλλη ευκαιρία για τον εκσυγχρονισμό της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.
Μ’ αρέσει που σχολιάζει και η ΟΙΕΛΕ -εδώ γελάνε!
Μπράβο κα Κεραμέως! Όλοι γνωρίζουν τα έργα και την ιστορία της ΟΙΕΛΕ
Αλήθεια, ένας εισαγγελέας να ελέγξει τα οικονομικά τους στοιχεία δεν θα βρεθεί;;
Ελεύθερες απολύσεις με μοναδικό κριτήριο τη βούληση του ιδιοκτήτη, χωρίς διαπιστωτική πράξη της οικείας διευθύνσεως εκπαίδευσης.
Οικειοθελή μείωση διδακτικού ωραρίου και κατ’ επέκταση μείωση αποδοχών. (Αλήθεια, υπάρχει ιδιωτικός εκπαιδευτικός που θα προβεί σε αυτήν τη δήλωση «οικειοθελώς»);
Κατάρτιση του κανονισμού της Σχολικής Μονάδας από τον Σχολάρχη!
Γίνεται εύκολα αντιληπτό από ποιους συντάχθηκε και ποιων συμφέροντα εξυπηρετεί.
Φορολογούμαι για την δημόσια εκπαίδευση -την οποία δεν χρησιμοποιώ
Πληρώνω ιδιωτικό σχολείο -το κράτος το θεωρεί τεκμήριο
Είμαι Έλληνας πολίτης αλλά το κράτος δεν χορηγεί βιβλία στο γιο μου
Φέτος έμαθα, ότι η δασκάλα που απλά καθόταν στην τάξη χωρίς να κάνει ΤΙΠΟΤΑ, πληρωνόταν κανονικά από τον ιδιοκτήτη επειδή δεν μπορούσε να την απολύσει!!!! -και φυσικά πλήρωνε και την δασκάλα που έκανε μάθημα….
Αντιλήψεις του προηγούμενου αιώνα!
Στο σύνολο των ανεπτυγμένων χωρών, οι αγκυλώσεις στην ιδιωτική εκπαίδευση στην Ελλάδα, φάνταζαν κακόγουστο ανέκδοτο! Που ακούστηκε ιδιωτικός φορέας να μην μπορεί να απολύσει!! Μπράβο κα Κεραμέως
Τα ιδιωτικά σχολεία μέχρι σήμερα συν-διοικούνταν από την ΟΙΕΛΕ, τον πιο αναχρονιστικό συνδικαλιστικό φορέα της χώρας -που στο αρχικό της καταστατικό είχε στόχο την «κατάργηση της ιδιωτικής εκπαίδευσης»
Συγχαρητήρια στην κα Υπουργό που δεν φοβήθηκε να τους αντιμετωπίσει. Συγχαρητήρια που είδε τα πραγματικά προβλήματα των ιδιωτικών σχολείων και προτίμησε να βάλει πάνω απ’ όλους τα συμφέροντα των μαθητών
Μπράβο στη Κυβέρνηση και στην κα Κεραμέως!
Επιτέλους ένα νομοσχέδιο που ανοίγει δρόμους, απελευθερώνει δυνάμεις και δημιουργεί τις απαραίτητες συνθήκες για την βελτίωση όλων των σχολείων, προς όφελος των μαθητών
Αληθινός διάλογος μητέρας μαθητή με καθηγητή (εμένα)
Μητέρα: Είναι δυνατόν να του βάζετε 9 στο τρίμηνο;
Καθηγητής: Μα έγραψε 5 στο διαγώνισμα και προφορικά τίποτα.
Μητέρα: Μα 9 έβαζαν στην εποχή μου. 9 σήμερα σε ιδιωτικό σχολείο ; Τόσα λεφτά δίνουμε.
Καθηγητής: Δεν νομίζετε ότι ο βαθμός πρέπει να έχει κάποια σχέση με την επίδοση ή έστω με την προσπάθεια;
Μητέρα: Καλά καλά θα μιλήσω με τον κύριο Μ……. (τον σχολάρχη).
Μας θυμίζει την αλησμόνητη ελληνική ταινία ‘Του Θεμιστοκλέους βεβαίως βεβαίως’
Φανταστείτε πόσες παραλλαγές μπορεί να έχει ο συγκεκριμένος διάλογος ιδιαίτερα τώρα που θα πιάνεται ο βαθμός για την εισαγωγή στο πανεπιστήμιο από την Ά λυκείου.
Αριστεία μαθητών με την υπογραφή καθηγητών που βρίσκονται υπό την δαμόκλειο σπάθη της αναιτιολόγητης απόλυσης.
Κυρία Υπουργέ, γεννώνται αρκετά ερωτήματα για το συγκεκριμένο νομοσχέδιο.
Γιατί κατατίθεται εν μέσω καλοκαιριού και χωρίς ουσιαστικό διάλογο με τους ιδιωτικούς εκπαιδευτικούς που γνωρίζουν καλύτερα από όλους τα ζητήματα της ιδιωτικής εκπαίδευσης;
Γιατί θεωρείτε εκσυγχρονισμό την επέκταση του προγράμματος των ιδιωτικών σχολικών μονάδων, ενώ υπήρχε αυτή η δυνατότητα ούτως ή άλλως με την προϋπόθεση ότι δηλωνόταν η επέκταση του στις αντίστοιχες διευθύνσεις και οι ώρες των εκπαιδευτικών ήταν ώρες διορισμού.
Με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο ενισχύεται η μαύρη και αδήλωτη εργασία των ιδιωτικών εκπαιδευτικών, που γινόταν και είχε επισημανθεί πολλές φορές από την ΟΙΕΛΕ και στο Υπουργείο. Τώρα όμως με τη θέσπιση των ελεύθερων απολύσεων θα γιγαντωθεί. Πιστεύετε ότι θα υπάρξει αμειβόμενη εργασία πέραν του ωρολογίου προγράμματος ή ότι οι τρομοκρατημένοι εκπαιδευτικοί θα την ασκούν «εθελοντικά», καθώς μπορούν να απολυθούν ανά πάσα στιγμή;
Τα επιπρόσθετα προγράμματα των ιδιωτικών σχολείων θα χρεώνονται κανονικά στους γονείς, άλλα οι εκπαιδευτικοί θα πληρώνονται για αυτά; Πώς θα ελέγξετε την όλη διαδικασία, ώστε να τη διασφαλίσετε; Μήπως ήρθε η ώρα να γίνει ένας ουσιαστικός διάλογος με την κοινότητα των ιδιωτικών εκπαιδευτικών, ώστε να επιτευχθεί ένας πραγματικός εκσυγχρονισμός της ιδιωτικής εκπαίδευσης;
Το νομοσχέδιο πρέπει να αποσυρθεί. Δεν μπορεί να βελτιωθεί. Είναι από την αρχή ως το τέλος αντιδραστικό. Επ’ ουδενί δεν εξασφαλίζει καλύτερους όρους εκπαίδευσης για τους μαθητές των ιδιωτικών σχολείων. Και μόνο η δυνατότητα μετατροπής τους σε «σούπερ μάρκετ» διαφόρων εκπαιδευτικών υπηρεσιών με τους εκπαιδευτικούς σε ρόλο πολύ-εργαλείων, αρκεί. Επίσης, εννοείται ότι η θέση του ίδιου του εκπαιδευτικού καθίσταται έωλη. Οι μόνοι που, ως συνήθως, έχουν λόγους να σφίγγουν το χέρι της πολιτικής ηγεσίας είναι οι ιδιοκτήτες, οι οποίοι σίγουρα θα βγουν πολλαπλά κερδισμένοι. Ωστόσο, οι σκέψεις που ακολουθούν δεν κατατίθενται με την αυταπάτη ότι μπορεί η «διαβούλευση» να επηρεάσει την τύχη του εν λόγω νομοσχεδίου. Το πόσο σοβαρά λαμβάνει υπόψη (και) αυτή η κυβέρνηση τις γνώμες των απλών εργαζομένων δεν το βλέπουμε μόνο από τον τρόπο αντιμετώπισης των μαζικών κινητοποιήσεων, οι οποίες ειρήσθω εν παρόδω μπήκαν στην κλίνη του Προκρούστη με άλλο διαβόητο αντιδραστικό νομοσχέδιο. Το απέδειξε (για μια ακόμα φορά) με την εντυπωσιακή αδιαφορία της έναντι των αναμφισβήτητα περισσότερων αρνητικών γνωμών, σε σχέση με τις θετικές, που κατατέθηκαν στην αντίστοιχη διαδικασία που διεξήχθη προ εβδομάδων για το νομοσχέδιο – έκτρωμα που αφορούσε στη δημόσια εκπαίδευση. Με αυτήν την έννοια, απευθύνομαι όχι τόσο στην πολιτική ηγεσία όσο στους απλούς εργαζόμενους και γονείς που μπαίνουν σε αυτή τη διαδικασία.
Το παρόν νομοσχέδιο πραγματοποιεί τους πόθους των σχολαρχών, των επιχειρηματικών ομίλων της εκπαίδευσης. Προχωρά σε σχεδόν πλήρη απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων. Ειρωνικά, η απελευθέρωση των απολύσεων εμφανίζεται προπαγανδιστικά από την κυβέρνηση ως απελευθέρωση των… εργαζομένων αλλά και ως αναβάθμιση της παιδαγωγικής στάθμης συνολικά! Γιατί…; Η κατάργηση της διετίας, η μετατροπή όλων των συμβάσεων σε αορίστου χρόνου και η ταυτόχρονη ακώλυτη διακριτική ευχέρεια της εργοδοσίας να τερματίζει ή να κατακρεουργεί όποια σύμβαση θέλει όποτε θέλει, αιτιωδώς ή και αναιτιωδώς, με αξιολόγηση ή και χωρίς, όλα αυτά αγοραιοποιούν τελείως τις εργασιακές σχέσεις στα ιδιωτικά σχολεία. Προφανώς, αυτό λογίζεται από την κυβέρνηση και την εργοδοσία ως σημάδι μιας εν γένει εργασιακής – επιχειρηματικής – εκπαιδευτικής υγείας. Δείχνουν με αυτόν τον τρόπο τι εννοούν πρόοδο. Αυτή είναι η καινοτόμος σκέψη τους… Επιπλέον, η ελαστικοποίησης της εργασία των ιδιωτικών εκπαιδευτικών που δεν θα απολυθούν, δια της χρησιμοποίησής τους σε κάθε είδους «αξιοποίηση των κτιριακών εγκαταστάσεων» (άρθρ. 6 κλπ) για την προώθηση διαφόρων εκπαιδευτικών υπηρεσιών – προϊόντων, ή και δια της οικειοθελούς (sic) μείωσης του ωραρίου τους (άρθρ. 9), ντύνεται με το μανδύα της διεύρυνσης των επιλογών, δηλαδή και πάλι των ελευθεριών αυτών των ίδιων που πλήττονται… Αντιλαμβάνεται εύκολα εδώ κανείς ότι ο επιζητούμενος (υποτίθεται) παιδαγωγικός ρόλος του εκπαιδευτικού, η λεγόμενη «συνταγματική προστασία» του λειτουργήματος, η σχετική (όντως υπαρκτή) προστατευτική νομολογία ανώτατων δικαστηρίων, όλα αυτά πάνε… διακοπές. Γενικά, η εργασιακή ζούγκλα που ήδη επικρατούσε ήδη στο χώρο των φροντιστηρίων και φυσικά επίσης στη δημόσια εκπαίδευση με τη μεγάλη επέκταση τα τελευταία χρόνια των συμβάσεων ορισμένου χρόνου μέσω ΕΣΠΑ κλπ, κατ’ αντιστοιχία με την εν γένει κατάσταση της εργασίας στη χώρα μας, με τις σοβαρές ευθύνες και της προηγούμενης κυβέρνησης (ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ), επεκτείνεται τώρα με τη ΝΔ πλήρως και εμφατικά και στα ιδιωτικά σχολεία.
Λεκτέον εδώ ότι η νομοθετική αλλά και προπαγανδιστική προσπάθεια από μέρους της κυβέρνησης να παρουσιάσει ως ευκαιρία αναβάθμισης τη σχεδόν πλήρη απομάκρυνση του ιδιωτικού εκπαιδευτικού και του ιδιωτικού σχολείου από τις διαφόρων ειδών αντιστοιχίες τους (δικλείδες ασφαλείας θα έλεγα εγώ) προς τη δημόσια εκπαίδευση (μισθός, ωράριο, καθήκοντα, δικαιώματα, υπηρεσιακή κατάσταση, αρμοδιότητα κρατικών οργάνων για την άσκηση διοικητικού και πειθαρχικού ελέγχου, βασικοί όροι λειτουργίας των ιδ. σχολείων κλπ), συνιστά τυπικό παράδειγμα αντιστροφής της πραγματικότητας κατά την οποία η κατίσχυση της εμπορευματικής λογικής στις εργασιακές σχέσεις των ιδιωτικών εκπαιδευτικών «προσφέρεται» με το περιτύλιγμα του οφέλους για όλους, εργοδότες και εργαζόμενους (εν προκειμένω εξ αντανακλάσεως και μαθητές). Θέλει θράσος να το υποστηρίζει κανείς. Ας το κρατήσουν αυτό κυρίως μαθητές και γονείς, ιδίως οι χιλιάδες που στερούνται την ικανοποίηση βασικών αναγκών στη ζωή τους για να μπορέσουν να προσφέρουν στα παιδιά τους μια ευκαιρία για το μέλλον που ονειρεύονται. Αλίμονο! Ο υπό διαρκή απειλή εργασιακής εξόντωσης εκπαιδευτικός δεν θα μάθει καλύτερα γράμματα στα παιδιά των λαϊκών οικογενειών. Πως μπορεί να μην το βλέπει αυτό οποιοσδήποτε που δεν έχει άμεσο οικονομικό όφελος από τη θέσπιση αυτού του νομοσχεδίου; Η κυβέρνηση και οι εργοδότες καλλιεργούν έντεχνα τον κοινωνικό αυτοματισμό εναντίον των συναδέλφων ιδιωτικών εκπαιδευτικών. Επεκτείνω τη σκέψη μου και θα πω ότι συνολικά η τάξη των καπιταλιστών έχει κάθε συμφέρον να στοχοποιεί ο ένας εργαζόμενος τον άλλο, ο ένας κλάδος τον άλλο. Εμείς, εκπαιδευτικοί και γονείς που δεν έχουμε πραγματικά τίποτα να κερδίσουμε ούτε και να χωρίσουμε ας μην πέσουμε θύματα του διαίρει και βασίλευε. Δεν αξίζει.
Τέλος, νομίζω ότι το παρόν νομοθέτημα – τερατούργημα δίνει τη δυνατότητα να συνειδητοποιηθεί ότι στην περίπτωση της (ιδιωτικής) εκπαιδευτικής κοινότητας, εμφανίζεται για τη μεγάλη πλειοψηφία των μετεχόντων σε αυτή, προφανώς εξαιρουμένων αυτών που έχουν αληθινά συμφέρον από τη διαιώνιση της παρούσας κατάστασης, δηλαδή των ιδιοκτητών – σχολαρχών καθώς και των ολίγων γονιών που αληθινά υπερέχουν οικονομικά και δεν θα απεμπολούσαν αυτό τους το πλεονέκτημα, ίσως και επιτακτικότερα απ’ ό,τι αλλού η ανάγκη της σύνδεσης του αγώνα για ολόπλευρη μόρφωση, αλλά και για σταθερή και μόνιμη δουλειά με δικαιώματα για τους σημερινούς αλλά και τους αυριανούς εργαζόμενους, με τον πολιτικό – κοινωνικό στόχο της αποκλειστικά δημόσιας και δωρεάν παιδείας για ΟΛΑ τα παιδιά του λαού, επί ίσοις όροις. Τόσο ως προς τις παρεχόμενες εκπαιδευτικές ευκαιρίες όσο και ως προς το περιεχόμενό της.
Θεωρώ δεδομένο ότι περισσότεροι εργαζόμενοι εκπαιδευτικοί σήμερα συνειδητοποιούν ότι ο εμπορευματικός χαρακτήρας της παιδείας και η εξασφάλιση των δικαιωμάτων τους είναι έννοιες ασύμβατες. Το ίδιο κατ’ αντιστοιχία συνειδητοποιούν και χιλιάδες λαϊκές οικογένειες που βλέπουν τα παιδιά τους να μένουν «στην απ’ έξω». Όλο και περισσότεροι συνειδητοποιούν ότι δεν εξαιρούνται από τον αντεργατικό ολετήρα της εργοδοσίας και του κράτους της. Όλο και περισσότεροι θα πρέπει να συνειδητοποιούν ότι νομοσχέδια όπως αυτό δεν αντιπαλεύονται από θέσεις οπισθοφυλακής. Δεν βοηθάει ο κοινωνικός εταιρισμός, η επένδυση στην «ατομική λύση», η υποταγή στη λογική και τα συμφέροντα του αντιπάλου. Αυτά γεννούν φρούδες ελπίδες. Χρειάζεται συνολική αντιπαράθεση. Είναι ανάγκη σήμερα να κοιτάμε ψηλά, να έχουμε στρατηγική και να την υπηρετούμε. Το ίδιο ακριβώς κάνει ο αντίπαλος.
Συζητάμε τα αυτονόητα. Συνεχίστε με θάρρος την απαραίτητη μεταρρύθμιση!
Οι εκπαιδευτικοί, δημόσιοι και ιδιωτικοί, είναι λειτουργοί του δημόσιου αγαθού της εκπαίδευσης και θα πρέπει να προστατεύονται απολύτως από τις όποιες αυθαιρεσίες των σχολαρχών, όπως άλλωστε απαιτεί το Σύνταγμα.
Η νομιμότητα και η καταχρηστικότητα ή μη καταγγελίας οποιασδήποτε σύμβασης εργασίας ιδιωτικού εκπαιδευτικού θα πρέπει να ελέγχεται αυστηρά από ανεξάρτητη αρχή, υπηρεσιακά συμβούλια και την αρμόδια Διεύθυνση Εκπαίδευσης. Όχι στις ελεύθερες συμβάσεις και απολύσεις!
Η άρση της εποπτείας της λειτουργίας των ιδιωτικών σχολείων και, κυρίως, της υπηρεσιακής και λειτουργικής εξομοίωσης του ιδιωτικού εκπαιδευτικού με τον δημόσιο εκπαιδευτικό, από την αρμόδια Διεύθυνση Εκπαίδευσης δημιουργεί σοβαρά προβλήματα στην ποιότητα της παρεχόμενης παιδείας και επομένως και στην εγκυρότητα των τίτλων σπουδών.
Απαραίτητη η προστασία των εργασιακών δικαιωμάτων των ιδιωτικών εκπαιδευτικών προκειμένου να παρέχουν ποιοτικό εκπαιδευτικό έργο ελεύθερα χωρίς το φόβο να υφίστανται διώξεις ή να υποκύπτουν σε πιέσεις/εκβιασμούς.
Δεν επιτρέπεται να αφεθεί κανένα περιθώριο αυθαιρεσιών από τους σχολάρχες.
Δεν επιτρέπεται να αγνοείτε τις εκατοντάδες καταγγελίες εκπαιδευτικών, που έπεσαν θύματα κακών/εκδικητικών επιχειρηματιών και σύρθηκαν στα δικαστήρια.
Δεν επιτρέπεται να αγνοείτε τις δικαστικές αποφάσεις υπέρ των εκπαιδευτικών, οι οποίες ήρθαν να αποδώσουν δικαιοσύνη μετά από μακροχρόνιες δικαστικές διαμάχες.
Ένα νομοσχέδιο που εξισώνει τον χώρο της εκπαίδευσης με τον κόσμο της αγοράς, που μετατρέπει το δημόσιο αγαθό σε προιον, τους μαθητές-συνεργάτες σε πελάτες και οδηγεί στην απο-επαγγελματοποίηση του εκπαιδευτικού.
Το νομοσχέδιο αυτό μόνο στην υποβάθμιση της εκπαίδευσης και στην αποθάρρυνση του εκπαιδευτικού οδηγεί, κάνοντάς τους έρμαιο των ιδιοσυγκρασιακών προτιμήσεων και των συμφερόντων των λίγων.
Αληθινός διάλογος μητέρας μαθητή με καθηγητή (εμένα)
Μητέρα: Είναι δυνατόν να του βάζετε 9 στο τρίμηνο;
Καθηγητής: Μα έγραψε 5 στο διαγώνισμα και προφορικά τίποτα.
Μητέρα: Μα 9 έβαζαν στην εποχή μου. 9 σήμερα σε ιδιωτικό σχολείο ; Τόσα λεφτά δίνουμε.
Καθηγητής: Δεν νομίζετε ότι ο βαθμός πρέπει να έχει κάποια σχέση με την επίδοση ή έστω με την προσπάθεια;
Μητέρα: Καλά καλά θα μιλήσω με τον κύριο Μ……. (τον σχολάρχη).
Μας θυμίζει την αλησμόνητη ελληνική ταινία ‘Του Θεμιστοκλέους βεβαίως βεβαίως’
Φανταστείτε πόσες παραλλαγές μπορεί να έχει ο συγκεκριμένος διάλογος ιδιαίτερα τώρα που θα πιάνεται ο βαθμός για την εισαγωγή από την Ά λυκείου.
Αριστεία μαθητών ιδιωτικών με την υπογραφή καθηγητών που βρίσκονται υπό την δαμόκλειο σπάθη της αναιτιολόγητης απόλυσης.
Επιτέλους η ΛΟΓΙΚΗ απέναντι στον παραλογισμό και στον συντεχνιακό φορμαλισμό.
Οι εκαντοτάδες χιλιάδες γονιών που εμπιστεύτηκαν την εκπαίδευση των παιδιών τους σε ιδιωτικά σχολεία αντιλαμβάνονται ότι τώρα πια θα μπορεί το ιδιωτικό Σχολείο να αξιολογήσει τους εκπαιδευτικούς του.
Τα ιδιωτικά σχολεία (και τα δημόσια κατά τη γνώμη μου) χρειάζονται ελευθερίες αξιολόγησης των εκπαιδευτικών. Η λογική του είμαι μόνιμος άρα κάνω καλά την δουλειά μου, δεν είμαι μόνιμος δεν κάνω καλά την δουλειά μου προσβάλει όλους εμάς τους υπόλοιπουε του ιδιωτικού τομέα που δεν είμαστε μόνιμοι ΑΛΛΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΚΑΛΑ ΤΗΝ ΔΟΥΛΕΙΑ ΜΑΣ.
ΠΛΑΤΩΝΑΣ :Στους καλύτερους πρέπει να εμπιστευόμαστε την μόρφωση των παιδιών μας και να τους επιβλέπουμε.
Αλήθεια τώρα. Το νομοσχέδιο το πήρατε έτοιμο από τους σχολάρχες ή βάλατε και κάποια δικά σας σημεία στίξης;
Είναι το πιο αντιδημοκρατικό νομοσχέδιο που έχει κατατεθεί ποτέ! Αποδομεί πλήρως τις εργασιακές σχέσεις των Ιδιωτικών Εκπαιδευτικών, όπως ρυθμίζονταν έως σήμερα. Απαξιώνει τον Ιδιωτικό Εκπαιδευτικό και τον παιδαγωγικό του ρόλο.
Το Νομοσχέδιο αυτό πλήττει βάναυσα τα δικαιώματα των εργαζομένων των Ιδιωτικών Εκπαιδευτικών και το ύψιστο αγαθό της Παιδείας στο όνομα του κέρδους. Τα Ιδιωτικά Σχολεία δεν είναι Super market. Οι Ιδιωτικοί Εκπαιδευτικοί είναι ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΙ της Εκπαίδευσης και ΟΧΙ Υπάλληλοι.
Το παρόν σχέδιο νόμου είναι μακράν χειρότερο και από της Διαμαντοπούλου και από του Αρβανιτόπουλου.
Οι Ιδιωτικοί Εκπαιδευτικοί θα γίνουν αποδέκτες μιας επίθεσης ενάντια στα εργασιακά τους δικαιώματα. Πλήρη ελευθερία στη λειτουργία των Ιδιωτικών Σχολείων χωρίς καμία εποπτεία του Κράτους.
Το Νομοσχέδιο αυτό διαλύει πλήρως την έννοια του ιδιωτικού Σχολείου ως παρόχου Δημόσιου αγαθού και το παραδίδει στα επιχειρηματικά συμφέροντα. Καταπατά πλήρως τα εργασιακά δικαιώματα των Ιδιωτικών Εκπαιδευτικών. Τους αναγκάζει να εργάζονται σε ένα άκρως εκδικητικό και αυθαίρετο περιβάλλον, υπό το διαρκή φόβο και την απειλή της απόλυσης, της μείωσης ωραρίου, της αδήλωτης εργασίας. Απαξίωση του Ιδιωτικού Εκπαιδευτικού και του παιδαγωγικού του ρόλου.
Το αγγλικό μοντέλο της εξοντωτικής αξιολόγησης που έχει καταντήσει ΑΥΤΟΣΚΟΠΟΣ έχει παταγωδώς αποτύχει, κυρία Υπουργέ! Το να προσπαθούμε να αντιγράψουμε αποτυχημένα μοντέλα δε θα βοηθήσει πουθενά. Πώς μπορούμε να μιλάμε για βελτίωση της εκπαίδευσης, όταν ο ιδιοκτήτης αποφασίζει για τα προγράμματα σπουδών μηδενίζοντας την ισχύ του συλλόγου διδασκόντων; Άρα συνοψίζουμε: Θα κάνουμε ο,τι θέλουμε, θα απολύουμε όποιους και όποτε θέλουμε και όσοι μένουν θα επιτελούν το εκπαιδευτικό έργο που τους ορίζεται από το αφεντικό τους, που συχνά δεν έχει καμία σχέση με την εκπαίδευση. Άρα; Ποια αξιολόγηση; Ποια αριστεία;
Είμαι γονεασ Παιδιών που φοιτούν σε δημόσιο σχολείο Εκπαιδευτικοί ιδιωτικών σχολείων που έχουν πάνω από το κεφάλι τους τη δαμόκλειο σπαθη της απολυσης ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ να βαθμολογούν μαθητές που θα ανταγωνίζονται με αυτούς τους βαθμούς τα παιδιά των δημοσίων σχολείων για την εισαγωγή στο πανεπιστήμιο μα βάζουν τα θέματα και να βαθμολογούν ανεξαρτητοι
Το χειρότερο Νομοσχέδιο για την Ιδιωτική εκπαίδευση. Ισοπεδώνει πλήρως τις εργασιακές σχέσεις των Ιδιωτικών Εκπαιδευτικών. Πλήρη ελευθερία της λειτουργίας των Ιδιωτικών Σχολείων. Μοναδικό σκοπό έχει να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα και τις απαιτήσεις των Σχολαρχών. Η ΠΑΙΔΕΙΑ όμως κατά το Σύνταγμα είναι ένα από τα σημαντικότερα Δημόσια αγαθά. Παρέχεται από το Κράτος υπό την εποπτεία του και συνεπώς ΔΕΝ ΠΩΛΕΙΤΑΙ σε Ιδιωτικές Επιχειρήσεις. Τα Ιδιωτικά Σχολεία δεν είναι Ιδιωτικές επιχειρήσεις ώστε να έχουν το ίδιο νομικό πλαίσιο που ισχύει στον ευρύτερο Ιδιωτικό τομέα. Ούτε ο Ιδιωτικός Εκπαιδευτικός είναι Ιδιωτικός Υπάλληλος, είναι ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΣ. Η δουλειά του δεν τελειώνει στο Σχολείο, συνεχίζεται και στο σπίτι. Τα Ιδιωτικά Σχολεία προσφέρουν υπηρεσίες κατά παραχώρηση από την Πολιτεία ενός Δημόσιου αγαθού που είναι η ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ. Δίνουν ισότιμους τίτλους με το Δημόσιο. Υπάρχει λοιπόν διαφορά από τη στιγμή που θέλουν να είναι Σχολεία και όχι Super market θα πρέπει να υπάγονται από το Κράτος. Συνεπώς και το Εκπαιδευτικό προσωπικό πρέπει να εποπτεύεται από το Υπουργείο Παιδείας και όχι από το Υπουργείο Εργασίας. Δεν μπορεί να υπάρχει χάσμα εργασιακών όρων μεταξύ των Δημόσιων και Ιδιωτικών Εκκπαιδευτικών. Και οι δυο είναι ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΙ της ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ και ΟΧΙ ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ.
Αρχικά πρέπει να ειπωθεί ότι δεν πρόκειται για νέο νόμο, αλλά, όπως φαίνεται, για στοχευμένες αλλαγές σε άρθρα του νόμου του 1977. Επίσης είναι εμφανές ότι το νομοσχέδιο δεν είναι προϊόν διαλόγου ή κάποιας προηγούμενης διαβούλευσης. Απηχεί θέσεις-αιτήματα μιας μόνο πλευράς.
Στην ουσία:
Υπάρχουν θετικά σημεία:
1.Τα ιδιωτικά σχολεία μπορούν να εμπλουτίζουν το πρωινό πρόγραμμα και τις απογευματινές δράσεις τους (υπήρχε και πριν αυτή η δυνατότητα)
2.Η αξιοποίηση των κτηριακών εγκαταστάσεων του σχολείου για εκπαιδευτικές δραστηριότητες (υπήρχε και πριν αυτή η δυνατότητα)
3.Μετεγγραφές μαθητών, οι προβλέψεις είναι στη σωστή κατεύθυνση
4.Αξιολόγηση δομών κτλ. Ναι, πρέπει να γίνεται με ανοιχτές, διαφανείς διαδικασίες στις οποίες συμφωνούν όλες οι εμπλεκόμενες πλευρές
Αρνητικά σημεία:
1.Συμβάσεις εργασίας εκπαιδευτικών: εδώ φαίνεται ότι υιοθετείται ένα αίτημα των εργοδοτών με άκριτο τρόπο χωρίς να τηρούνται ούτε τα προσχήματα. Απολύσεις εύκολες, γρήγορες, άμεσες.
2.Συμπλήρωση ωραρίου εκπαιδευτικών. Τόση ευελιξία, ούτε οι εργοδότες την αντέχουν. Το «μετά από επιθυμία-αίτηση του εκπαιδευτικού» πρέπει να προβληματίσει την ηγεσία του υπουργείου, αν πραγματικά το πιστεύουν σοβαρά.
3.Απασχόληση εκπαιδευτικών: άκριτα, χωρίς καμία προϋπόθεση; Πρέπει να μπουν σαφείς προϋποθέσεις, π.χ. η μη συμπλήρωση ωραρίου στο πρωινό πρόγραμμα. Επίσης η εξομοίωση σχολείου-φροντιστηρίου είναι προβληματική. Αυτό είναι το σχολείο του μέλλοντος και η νέα πνοή που πρεσβεύει το υπουργείο, σχολεία φροντιστήρια;
Γενικά:
Ας μην τα ισοπεδώνουμε όλα, υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης σε πολλά άρθρα του νομοσχεδίου. Σίγουρα το υπουργείο πρέπει να βελτιώσει το ζήτημα του εργασιακού καθεστώτος-συμβάσεων των εκπαιδευτικών. Τα σχολεία πρέπει να έχουν ανθρώπινο δυναμικό που να επιτελεί το έργο του ανεμπόδιστα, ελεύθερα, αντικειμενικά.
Το παρόν νομοσχέδιο είναι το χειρότερο στην πρόσφατη ιστορία της ιδιωτικής εκπαίδευσης και σημαίνει δραματικές αλλαγές και στο δημόσιο σχολείο. Είναι βέβαιο ότι θα επηρεαστεί η ισονομία ανάμεσα στους μαθητές, όταν πλέον τα ιδιωτικά σχολεία θα μετατραπούν σε μηχανές παραγωγής «άριστων» τίτλων σπουδών. Οι ιδιωτικοί εκπαιδευτικοί βρίσκονται πλέον σε οδυνηρή κατάσταση, καθώς με την απειλή των ελεύθερων απολύσεων που μπορούν να συμβούν οποτεδήποτε, ακόμη και λίγο πριν την έκδοση βαθμολογιών, θα αποδέχονται αναγκαστικά τη μείωση του ωραρίου τους, την απλήρωτη εργασία απογεύματα, Σαββατοκύριακα και καλοκαίρια και, φυσικά, θα αναγκάζονται να σιωπούν σε κάθε παρανομία με αποτέλεσμα να υπάρχει τεράστιος κίνδυνος νόθευσης κάθε διαδικασίας που οδηγεί στην έκδοση προαγωγικών και απολυτήριων τίτλων. Νομοσχέδιο ντροπή στην ιστορία της ελληνικής εκπαίδευσης, υπαγορευμένο από συγκεκριμένα επιχειρηματικά συμφέροντα που διαπλέκονται με την πολιτική ηγεσία του υπουργείου.
Το Υπουργείο δημιουργεί ένα σχολείο μόνο για αυτούς που μπορούν να πληρώσουν! Αυτών τα παιδιά θα έχουν απολυτήρια του «20». Αυτών τα παιδιά θα μπορούν να πληρώσουν σε ιδιωτικά πανεπιστήμια κλπ κλπ. Αίσχος για το Υπουργείο.
Πρόκειται για ένα νομοσχέδιο που ολοφάνερα έχει γραφτεί από σχολάρχες. Ακριβώς γι’ αυτό έτρεξαν να εκφράσουν την ικανοποίησή τους πριν ακόμα ανακοινωθεί το παραμικρό…
Είναι δεδομένο ότι άνθρωποι των σχολαρχών καταθέτουν σχόλια υπέρ του συγκεκριμένου άρθρου. Αυτό δείχνει και την σπουδή τους να ξεμπερδεύουν όσο γίνεται πιο γρήγορα…