Αρχική Εισαγωγή στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, Προστασία της Ακαδημαϊκής Ελευθερίας, Αναβάθμιση του Ακαδημαϊκού Περιβάλλοντος και άλλες διατάξειςΚΕΦΑΛΑΙΟ Β΄ ΛΟΙΠΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ Άρθρο 24 Ρυθμίσεις θεμάτων διάρκειας φοίτησης

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β΄ ΛΟΙΠΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ Άρθρο 24 Ρυθμίσεις θεμάτων διάρκειας φοίτησης

1. Η ανώτατη χρονική διάρκεια φοίτησης σε ένα πρόγραμμα σπουδών πρώτου κύκλου με ελάχιστη διάρκεια οκτώ (8) ακαδημαϊκά εξάμηνα για την απονομή του τίτλου σπουδών, είναι ο χρόνος αυτός, προσαυξημένος κατά τέσσερα (4) ακαδημαϊκά εξάμηνα. Στην περίπτωση προγραμμάτων σπουδών των οποίων ο ελάχιστος χρόνος υπερβαίνει τα οκτώ ακαδημαϊκά εξάμηνα, η ανώτατη διάρκεια φοίτησης είναι ο ελάχιστος χρόνος σπουδών, προσαυξημένος κατά έξι (6) ακαδημαϊκά εξάμηνα.
2. Για τους φοιτητές που έχουν υπαχθεί σε καθεστώς μερικής φοίτησης κάθε εξάμηνο στο οποίο φοιτούν υπό το καθεστώς αυτό, προσμετράται ως μισό ακαδημαϊκό εξάμηνο.
3. Οι φοιτητές που αποδεδειγμένα εργάζονται τουλάχιστον είκοσι (20) ώρες την εβδομάδα δύνανται να εγγράφονται ως φοιτητές μερικής φοίτησης, ύστερα από αίτησή τους που εγκρίνεται από την κοσμητεία της σχολής. Ο Οργανισμός ορίζει τις ειδικότερες προϋποθέσεις και τη διαδικασία για την εφαρμογή του προηγούμενου εδαφίου, καθώς και τις ειδικότερες προϋποθέσεις και τη διαδικασία διευκόλυνσης της φοίτησης των φοιτητών με αναπηρία.
4. Οι φοιτητές μπορούν, ύστερα από αίτηση τους προς την κοσμητεία της σχολής τους, να διακόψουν τη φοίτησή τους. Με τον Οργανισμό του ιδρύματος καθορίζονται η διαδικασία διαπίστωσης της διακοπής της φοίτησης, τα δικαιολογητικά που συνοδεύουν την αίτηση και ο μέγιστος χρόνος της διακοπής.
5. Με τον Οργανισμό καθορίζονται η διαδικασία και τα αναγκαία δικαιολογητικά για την κατ` εξαίρεση υπέρβαση της ανώτατης χρονικής διάρκειας φοίτησης της παρ. 1 για λόγους εργασίας, σοβαρούς λόγους υγείας ή άλλο σπουδαίο λόγο. Η φοιτητική ιδιότητα αναστέλλεται κατά τον χρόνο διακοπής της φοίτησης, εκτός αν η διακοπή οφείλεται σε αποδεδειγμένους λόγους υγείας ή σε λόγους ανωτέρας βίας.

Σχόλια 1 2 3
  • 20 Ιανουαρίου 2021, 12:49 | Μαρία

    Παρακαλώ να διευκρινιστεί τι ισχύει σε σχέση με τις σχολές που έχει γίνει κατάτμηση τμήματος , όπως το φπψ κατεύθυνση ψυχολογίας και η μετακίνηση φοιτητών στο τμήμα ψυχολογίας που τους προστέθηκαν αλλά 24 μαθήματα στο τέταρτο ετος , χωρίς βιβλία με κλειστές βιβλιοθήκες λόγω Lockdown.

  • 20 Ιανουαρίου 2021, 11:58 | ΔΗΜΗΤΡΗΣ Α. ΠΟΥΛΟΣ

    Η συζήτηση για το ν+2 είναι πολύ παλιά. Προσωπικά θυμάμαι τη δεκαετία του 90 που ήμουνα φοιτητής στην Πάτρα και μέλος της ΔΑΠ ότι μας απασχολούσε. Αρχικά, δεν φαινόταν λάθος ιδέα. Από την πείρα όμως κατάλαβα ότι δεν μπορεί να λειτουργήσει αρκετά θετικά. Η αιτία είναι απλή. Δεν είναι δυνατόν στα πανεπιστήμια που ο κάθε καθηγητής βάζει ό,τι θέματα θέλει, διορθώνει όπως θέλει και κυρίως δεν ελέγχεται, να θεσμοθετηθεί όριο σπουδών. Εάν το κάνετε κυρία Υπουργέ τότε πρέπει να αλλάξετε και το θεσμικό πλαίσιο με τέτοιο τρόπο ώστε να υπάρχει διαφάνεια στην εξεταζόμενη ύλη και δυνατότητα αναβαθμολόγησης για κάθε εξέταση. Στα σχολεία οι μαθητές και οι εκπαιδευτικοί γνωρίζουμε και την ύλη του κάθε μαθήματος και τον τρόπο εξέτασης και υπάρχει η δυνατότητα άμεσης αναβαθμολόγησης. Αντίστοιχα στα πανεπιστήμια δεν δικαιολογείται να μπαίνουν όρια στη φοίτηση χωρίς αντίστοιχα όρια στο εξεταστικό πλαίσιο.

  • 20 Ιανουαρίου 2021, 10:38 | Αλέξανδρος Ι. Γεωργακίλας

    Μεταφέρω σχετικό απόσπασμα από θέσεις Τμήματος Φυσικής Παν. Κρήτης, από 6/11/2019.

    Κεντρική ιδέα: το όριο φοίτησης να συνδυαστεί με τη δυνατότητα μετεγγραφής σε ιδρύματα/σχολές μερικής και εξ αποστάσεως φοίτησης.
    —————————————————————

    Η παρακάτω πρόταση ανταποκρίνεται στη γενική διαπίστωση για την ανάγκη (1) εξορθολογισμού διαφόρων πτυχών της δομής, οργάνωσης και λειτουργίας της ανώτατης εκπαίδευσης και των δημόσιων πανεπιστημίων της χώρας και (2) απεξάρτησης του χρόνου ζωής των ρυθμίσεων από την διάρκεια μιας κυβερνητικής περιόδου, μέσω της επίτευξης ευρείας συναίνεσης.

    Η δημόσια ανώτατη εκπαίδευση είναι φυσιολογικό να έχει διττό στόχο: (α) Την ανάπτυξη της νέας γενιάς επιστημόνων που θα αναλάβουν ηγετικούς ρόλους στη κοινωνία και θα καθοδηγήσουν την ανάπτυξη της χώρας και (β) τη δυνατότητα συνεχούς επιμόρφωσης και εμπλουτισμού των γνώσεων των Ελλήνων πολιτών. Το πρώτο, διεθνώς, αποτελεί αντικείμενο του αποκαλούμενου Ερευνητικού Πανεπιστημίου, όπου η έρευνα για παραγωγή νέας γνώσης συνυπάρχει με τη διδασκαλία, και λειτουργεί με κύρια απαίτηση την ερευνητική αριστεία, ενώ στο δεύτερο εστιάζουν ιδρύματα με αποκλειστικά εκπαιδευτικό χαρακτήρα ή παροχής Δια Βίου Μάθησης (π.χ. Κολλέγια, Ανοικτά Πανεπιστήμια).

    Η δυνατότητα επ’ αορίστω φοίτησης είναι ασύμβατη με τους στόχους ενός Ερευνητικού πανεπιστημίου. Αποτελεί ανορθολογισμό του Ελληνικού δημοσίου συστήματος Ανώτατης εκπαίδευσης με οδυνηρές συνέπειες. Εντείνει τη σύγχυση αξιών, δίνει λάθος μήνυμα και παρασύρει νέους ανθρώπους στη χαλαρή αντιμετώπιση των προπτυχιακών σπουδών, συχνά με ανεπίστρεπτα αποτελέσματα. Παράλληλα ακυρώνει κάθε ορθολογική λειτουργία των ιδρυμάτων, αυξάνοντας τους αριθμούς εγγεγραμμένων, παρακολουθούντων και εξεταζομένων σε απρόβλεπτα και μη-διαχειρίσιμα επίπεδα (σε συνδυασμό με τους τεράστιους αριθμούς εισακτέων). Είναι αδύνατος οποιοσδήποτε σχεδιασμός για υπεύθυνη και αποτελεσματική υλοποίηση εκπαιδευτικού έργου. Η εκάστοτε αναδιαμόρφωση ενός προγράμματος σπουδών συνοδεύεται από γρίφους για την αντιμετώπιση των περιπτώσεων παλαιότερα εγγραφέντων φοιτητών. Οι επιστήμες εξελίσσονται, τα προγράμματα σπουδών αναβαθμίζονται, αλλά το έτος απόκτησης πτυχίου μπορεί να μην ανταποκρίνεται στις γνώσεις του πτυχιούχου.

    Η θέσπιση ανώτατου χρονικού ορίου σπουδών είναι αυτονόητη ανάγκη, συνυφασμένη με τη φύση και τους στόχους του Ερευνητικού Πανεπιστημίου και μπορεί να εξυπηρετηθεί από τον κανόνα ν+2 (χωρίς να αποκλείονται εναλλακτικές προσεγγίσεις). Θεωρούμε ότι το μέτρο αυτό μπορεί να εφαρμοσθεί αποτελεσματικά σε συνδυασμό με την ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΘΕΣΜΩΝ ΔΙΑ ΒΙΟΥ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ, όπως το Ανοικτό Πανεπιστήμιο και προγράμματα σπουδών εξ αποστάσεως, στα οποία ΔΕΝ ΘΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΧΡΟΝΙΚΟ ΟΡΙΟ σπουδών και ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΗ Η ΜΕΤΕΓΓΡΑΦΗ ΦΟΙΤΗΤΩΝ ΜΕΤΑ ΤΑ ν+2 ΕΤΗ. Αυτά τα προγράμματα σπουδών θα καλύπτουν και τη δυνατότητα μερικής φοίτησης για εργαζόμενους ή οποιονδήποτε επιθυμεί να παρακολουθήσει ένα πρόγραμμα σπουδών για εμπλουτισμό της μόρφωσης του. Στο πλαίσιο του δημοσίου συστήματος Ανώτατης Εκπαίδευσης, το ρόλο των εκπαιδευτικών πανεπιστημιακών ιδρυμάτων μπορούν να παίξουν το Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο (ΕΑΠ) και προγράμματα σπουδών Δια Βίου Εκπαίδευσης, τα οποία θα οργανώνονται και λειτουργούν σαν καθαρά εκπαιδευτικός βραχίονας των ερευνητικών Πανεπιστημίων, σε βραδινές ώρες ή/και με διδασκαλία εξ’ αποστάσεως (παρόμοια με αντίστοιχα Κολέγια ερευνητικών Πανεπιστημίων στις Η.Π.Α.).

    Για τον απεγκλωβισμό φοιτητών από αδιέξοδες σπουδές – θέμα που σχετίζεται και με τον αριθμό εισακτέων και τις βάσεις εισαγωγής – θα μπορούσε να βοηθήσει και η θεσμοθέτηση «Πιστοποιητικών Σπουδών» για μερική ολοκλήρωση του προπτυχιακού προγράμματος σπουδών (π.χ. 120 ECTS). Επίσης, μπορεί να λειτουργήσει θετικά η απελευθέρωση της δυνατότητας μετακίνησης/μετεγγραφής των φοιτητών μεταξύ Τμημάτων του ιδίου ή άλλων πανεπιστημίων, δίνοντας στα ιδρύματα δυνατότητες χειρισμού αντίστοιχες με των κατατακτήριων εξετάσεων. Οι δυνατότητες μετακινήσεων θα εμπλουτίζονται από τα προγράμματα Δια Βίου Εκπαίδευσης των ερευνητικών Πανεπιστημίων, αλλά και τα διετή προγράμματα επαγγελματικών σπουδών που προβλέπονται να αναπτυχθούν σε ορισμένα ιδρύματα.

  • 20 Ιανουαρίου 2021, 10:33 | Απόστολος Κυριαζόπουλος, Αναπληρωτής Καθηγητής ΔΠΘ

    Δεν συμφωνώ με τη διαγραφή των φοιτητών/τριών που καθυστερούν να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους.
    Οι «αιώνιοι φοιτητές» δεν επιβαρύνουν το δημόσιο καθώς δεν δικαιούνται καμιά φοιτητική μέριμνα. Όσοι/ όσες καθυστερούν να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους δεν είναι αυτοί/ες που είχαν τις χαμηλότερες βαθμολογίες εισαγωγής. Δεν υπάρχουν στοιχεία που να επιβεβαιώνουν κάτι τέτοιο, ενώ αντίθετα άλλα στοιχεία δείχνουν πως πολλοί άνθρωποι καθυστερούν να πάρουν πτυχίο σε σχολές με πολύ υψηλές βάσεις εισαγωγής. Οι λόγοι καθυστέρησης λήψης πτυχίου είναι οικονομικοί, οικογενειακοί και προσωπικοί και δεν συνδέονται με την επίδοση στις πανελλήνιες.
    Η μείωση του αριθμού των «αιωνίων φοιτητών» μπορεί εν μέρει να αντιμετωπιστεί με την αύξηση και τη βελτίωση της φοιτητικής μέριμνας.
    Η διαγραφή τους βελτιώνει με τεχνητό και όχι ουσιαστικό τρόπο ένα δείκτη που χρησιμοποιείται για την αξιολόγηση των πανεπιστημίων. Υπάρχουν όμως πολλοί άλλοι δείκτες (π.χ. αριθμός δημοσιεύσεων και ετεροαναφορών, ερευνητικά προγράμματα, υποδομές) για τους οποίους το νομοσχέδιο δεν προβλέπει τρόπους βελτίωσής τους όπως θα όφειλε.

  • 20 Ιανουαρίου 2021, 10:27 | ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΜΠΙΚΑΚΗΣ

    Τα ν+2 έτη είναι κατά τη γνώμη μου λίγα. Θα πρέπει να κοπούν οι παροχές στους φοιτητές που ξεπερνούν τα ν έτη αλλά να μην διαγράφονται. Αυτό να γίνει μετά από π.χ. 4ν έτη. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που έχουν διάφορα προβλήματα και θα πρέπει να τους σκεφτούμε, αν θέλουμε να μην έχουμε μεγάλη κοινωνική ανισότητα. Επίσης για τους τωρινούς παλιούς φοιτητές να δοθεί περισσότερος χρόνος. Ευχαριστώ!

  • 20 Ιανουαρίου 2021, 07:59 | Διαμαντάκης Κωνσταντίνος

    Η χρονική διάρκεια παρακολούθησης των μαθημάτων είναι άδικο μέτρο. Τι θα γίνει στην περίπτωση που κάποιο παιδί θα χρωστά στο τέλος της μέγιστης χρονικής διάρκειας μόνο ένα μάθημα. Θα διαγραφεί; Αντί αυτού πιστεύω να μην υπάρχει χρονικό όριο φοίτησης ή να συνεχίζεται η φοίτηση πληρώνοντας κάποιο χρηματικό πρόστιμο.

  • 20 Ιανουαρίου 2021, 06:26 | Ιωάννης Αναστασίου

    Αφήστε όλους τους φοιτητές που δύνανται να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους να το κάνουν. Ιδίως στους επί πτυχίω φοιτητές, το κράτος θα έπρεπε να παρέχει κάθε δυνατή βοήθεια, αντί να τους κατατρέχει, να τους απαξιώνει και να τους εκβιάζει. Η διαρκής βία του κράτους βλάπτει με εντελώς δικό της τρόπο, και έρχεται να επιπροστεθεί σε όλα όσα έχουν περάσει στην πορεία του βίου τους.

    Η ίδια η ταμπέλα των «αιωνίων» συνιστά στιγματισμό. Ενώ (σωστά) εκφράστηκε συμπαράσταση στον Πρύτανη του ΟΠΑ για την επίθεση που δέχτηκε, δεν υπήρξε η ανάλογη ευαισθησία για τους φοιτητές που το Κράτος και τα ΜΜΕ διαπομπεύουν, κρεμώντας στους στο λαιμό μια «ταμπέλα», κάνοντας προγραφές με τακτικές που παραπέμπουν σε ολοκληρωτικά καθεστώτα και ασκώντας εκβιασμό με τελεσίγραφα.

    Οι φοιτητές που σήμερα βρίσκονται επί πτυχίω συνάντησαν καταστάσεις μέσα σε Ελληνικά Πανεπιστήμια που όσοι είχαν το προνόμιο να σπουδάσουν σε περιώνυμα ιδρύματα της αλλοδαπής δεν θα μπορούσαν να πιστέψουν. Οι καθυστερήσεις της διανομής συγγραμμάτων, η απόλυτη απουσία ακαδημαϊκής καθοδήγησης, η ασάφεια των εκπαιδευτικών στόχων, η αναξιοπιστία πολλών εξεταστικών διαδικασιών, τα κενά υλικοτεχνικών υποδομών εργαστηρίων, η απουσία πληροφόρησης που δύναται να διαφωτίσει τις αποφάσεις σε κάθε επίπεδο, η κρατική αδιαφορία για όλα τα προβλήματα και τις εύλογες οδούς επίλυσης επί σειρά ετών – αυτά είναι μόνον ενδεικτικά ορισμένα από τα στοιχεία που περιγράφουν το περιβάλλον φοίτησης.

    Το κράτος φέρει τεράστιες ευθύνες για όλα αυτά, που προσπαθεί να μετακυλίει στα μέλη ΔΕΠ και τους φοιτητές. Η μόνιμη υποστελέχωση και υποχρηματοδότηση των ΑΕΙ μπορεί να φαίνεται στα ώτα των κρατούντων ως ενοχλητική επωδός αλλά παριστά καταλυτική πραγματικότητα. Και το να έρχεται να εγείρει απαιτήσεις το κράτος στους φοιτητές εκ των υστέρων, το να θέτει όρους και να επιβάλλει αυθαίρετα εμπόδια, είναι όχι μόνο ανακόλουθο, αλλά ανήθικο. Όχι μόνο ως εκ της παραδόσεως της ακαδημαϊκής εντιμότητας, αλλά και ως εκ της λογικής, δεν επιτρέπεται να μεταβάλλονται οι όροι φοίτησης για τους ήδη εισαχθέντες. Το κράτος ίσως θέλει να εισαγάγει ένα νέο πλαίσιο για τους νέους φοιτητές, που θα γνωρίζουν εξ αρχής ότι υπάρχουν απαιτήσεις χρόνου και συνεπώς θα μπορούν να κάνουν τον ανάλογο προγραμματισμό. Και μπορεί να μη συμφωνώ με εφαρμογή αυθαιρέτων χρονικών ορίων. Αφ’ ης στιγμής καθίσταται σαφές ότι σε όλες τις Σχολές και σε όλα τα Προγράμματα Σπουδών υπάρχουν ανάγκες υπέρβασης, και με την «έγκαιρη» αποφοίτηση να μη σημαίνει πάντα βέλτιστη γνώση, υπολογίζοντας δε και την εκπαιδευτική εξατομίκευση που σημαίνει ότι διαφορετικοί φοιτητές μπορεί να χρειάζονται διαφορετικό χρόνο χωρίς να είναι λιγότερο άξιοι, αυτό που συνάγεται είναι ότι τα στενά όρια των (ίσως απαρχαιωμένων) Προγραμμάτων Σπουδών είναι ενδεικτικά μόνο. Το πόσο παραπάνω χρόνος απαιτείται, αυτό θα πρέπει να διαπιστωθεί διά της εκπαιδευτικής έρευνας, με όρους εξατομίκευσης και όχι από την πολιτική εξουσία. Αλλά, εν πάση περιπτώσει, στους νεήλυδες δίνεται η ευκαιρία να κάνουν τον προγραμματισμό τους από την πρώτη μέρα, με τη διαδεδομένη πλέον ψηφιοποίηση να καθιστά τη ροή πληροφοριών καλύτερη από άλλοτε. Όμως, το να ασκούνται εκβιασμοί στους επί πτυχίω φοιτητές δεν έχει απολύτως καμία λογική, καθώς είναι εκείνοι που το σύστημα έχει κακοποιήσει.

    Ούτε εκπαιδευτική βάση έχει. Δεν αποτελεί «κίνητρο» όπως διατείνονται κάτι αρρωστημένα άτομα, αλλά παραβλάπτει την ηρεμία της ψυχής, την ικανότητα της συγκέντρωσης και της απομνημόνευσης, την πίστη στην εξεταστική επιτυχία που είναι απόλυτα εφικτή όταν το κράτος δεν τους βάζει το μαχαίρι στο λαιμό και το πιστόλι στον κρόταφο. Στην πραγματικότητα, η στάση του κράτους έχει την αντίθετη συνέπεια: καταστέλλει, αποδυναμώνει και αποθαρρύνει από την πορεία προς τα εμπρός, εγκλωβίζει και καθηλώνει ανθρώπους ήδη ταλαιπωρημένους, που έχουν περάσει όχι μόνο μέσα από μια υπερδεκαετή πλέον οικονομική κρίση στην Ελλάδα, αλλά και μέσα από μια πανδημία ενός έτους πλέον σε όλο τον κόσμο – και αυτό σημαίνει ότι στον φόβο της οικονομικής καταστροφής έρχεται να τους επιπροστεθεί ο φόβος του εκ λοιμού θανάτου – και αυτήν ακριβώς τη στιγμή το κράτος διαλέγει να τους συμπιέζει πιο πολύ, και επιμένει να τους επιβάλλει περιττά, ατεκμηρίωτα, αυθαίρετα όρια διά του «αποφασίζομεν και διατάσσομεν» προκειμένου να παραστήσει τον υπέρμαχο του καθωσπρεπισμού, αλλά ουσιαστικά διαπράττοντας τη χειρότερη μορφή υποκρισίας, πατερναλισμού και εμπαιγμού με σταθερή απόκρυψη των συγκλονιστικών ευθυνών του ιδίου και των στελεχών του.

    Ένα κράτος που νοιάζεται δεν εκβιάζει τους φοιτητές μέχρις καταρρεύσεως της ψυχικής τους υγείας, όπως έχει συμβεί σε πολλούς, δεν αλλάζει τους όρους εν μέση οδώ ζωής με κυνισμό που θα ζήλευαν εξίσου οι Μαφιόζοι και οι Οθωμανοί, δεν επιβάλλει τον παιδονόμο εκεί όπου χρειάζεται ο παιδαγωγός. Σε αυτή την Πατρίδα, οι Ορθόδοξοι λένε: «η αγάπη βρίσκει πάντα έναν τρόπο – η αδιαφορία βρίσκει πάντα μια δικαιολογία». Αντί το κράτος να βλέπει παντού παρανόμους και να εφευρίσκει παντού αστυνομεύσεις, καλά θα κάνει να στραφεί στην αληθή μέριμνα, όσο κι αν είναι δυσκολότερη από την καταστολή και τις συκοφαντίες, όπως αυτές που εξακοντίζει κατά των επί πτυχίω φοιτητών, εξισώνοντας σχεδόν τους ανθρώπους αυτούς με τους αλήτες, ιδίως όταν το κράτος φέρεται αλήτικα.

    Να αφεθούν όλοι οι επί πτυχίω φοιτητές να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους στο νόμο αυτό και σε όλους τους επόμενους, χωρίς περαιτέρω παραμβάσεις, διώξεις και κακοποιήσεις από το κράτος που ευθύνεται κατεξοχήν για τη δυσλειτουργία των Πανεπιστημίων σε όλα τα επίπεδα. Να μη διαγραφεί κανείς. Να πάψουν τα τελεσίγραφα, οι εκβιασμοί και το στίγμα. Όλα τα άλλα είναι εκ του πονηρού.

  • 20 Ιανουαρίου 2021, 02:15 | ΚΩΣΤΑΣ

    Νομίζω ότι θα πρέπει με κάποιο τρόπο να βρεθεί μια λύση στην περίπτωση φοιτητών οι οποίοι κάνουν προσπάθεια να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους έστω και με καθυστέρηση μεγάλη. Από ότι βλέπω στα σχόλια απασχολεί αρκετό κόσμο το θέμα αυτό.
    Μια δίκαιη λύση νομίζω θα ήταν να μπει στο νόμο μια ρύθμιση, όπου όταν ο φοιτητής φτάνει στο τέλος του όποιου ορίου μπει (π.χ. στο τέλος των Ν+3 ετών) και ο φοιτητής έχει κάνει προσπάθεια και έχει περάσει ένα σημαντικό αριθμό μαθημάτων (π.χ. τα 2/3 των μαθημάτων του) τότε ο χρονικός περιορισμός των σπουδών του να αίρεται και να παύει να υπάρχει.
    Το κλάσμα αυτό θα μπορούσε να μειωθεί κι άλλο αν συντρέχουν και λόγοι υγείας ή σοβαροί οικονομικοί λόγοι.
    Νομίζω ότι είναι δίκαιο, διότι έτσι φαίνεται ότι ο φοιτητής έχει κάνει προσπάθεια παρά τους όποιους παράγοντες προκάλεσαν την καθυστέρηση αυτή, και δε θα πρέπει να χάνονται έτσι απλά οι κόποι και τα έξοδα τόσων ετών.

  • 20 Ιανουαρίου 2021, 01:11 | ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΝΤΩΝΙΟΥ

    Θεωρώ ότι ο χρόνος ολοκλήρωσης των σπουδών ενός φοιτητή/ μιας φοιτήτριας δεν είναι το κυριότερο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν τα Πανεπιστήμια σήμερα. Ευχής έργο είναι να μπορούν όλοι να τελειώνουν στο συντομότερο δυνατό χρόνο από την εισαγωγή τους. Η ολοκλήρωση των σπουδών των φοιτητών εξαρτάται από το έργο και την παιδαγωγική ικανότητα του διδάσκοντα, τη μελέτη και τη συνειδητή προσπάθεια του φοιτητή, την αναγκαία αριθμητικά αναλογία διδασκόντων-φοιτητών, τη σωστή λειτουργία του τμήματος ή σχολής, από την έγκαιρη διανομή σωστών επιστημονικά βιβλίων κ.α. Άρα δεν είναι αποκλειστική ευθύνη του φοιτητή η καθυστέρηση λήψης του πτυχίου. Εδώ θεωρούμε χρήσιμο και αναγκαίο να μπούνε από την Πολιτεία μετά από επιστημονική πρόταση της ΕΘΑΑΕ ασφαλιστικές δικλείδες σχετικά με την αξιολόγηση των γραπτών των εξεταζομένων φοιτητών από το διδάσκοντα. Για παράδειγμα φοιτητής ή φοιτήτρια που εξετάζεται 4 φορές από τον ίδιο διδάσκοντα και απορρίπτεται να εξετάζεται από άλλο διδάσκοντα ίδιας ειδικότητας του ίδιου ή άλλου τμήματος. Επίσης αν σε μία εξεταστική περίοδο βαθμολογείται κάτω από τη βάση αριθμός φοιτητών μεγαλύτερος του 50% των συμμετεχόντων να θεωρείται άκυρη η εξέταση και να επαναλαμβάνεται από άλλο διδάσκοντα. Θα μπορούσε επίσης να εφαρμοστεί η κάλυψη του ονόματος του εξεταζόμενου φοιτητή όπως εφαρμόζεται με επιτυχία για πάνω από 40 χρόνια στις Πανελλήνιες εξετάσεις εισαγωγής στα ΑΕΙ. Έτσι θα υπάρχει μια θεσμική κατοχύρωση διδασκόντων και φοιτητών και θα αποφεύγουμε καταστάσεις που βλέπουν το φως της δημοσιότητας αυτές τις ημέρες να εξετάζεται φοιτητής για δέκα εξεταστικές περιόδους και να μην προάγεται.

  • 19 Ιανουαρίου 2021, 22:32 | Παναγιώτης

    Παρακαλώ πολύ, στο νομοσχέδιο να διευκρινιστεί:

    για τους παλιούς φοιτητές, ανεξάρτητα από το μεγάλο εξάμηνο που βρίσκονται(για μένα μου προέκυψε για πολύ σοβαρούς λόγους υγείας και εργασίας σε όλη την διάρκεια των σπουδών μου)και που θα βρίσκονται ήδη, το έτος 2021-22 που θα ξεκινήσει να ισχύει και το νομοσχέδιο,
    ότι
    θα τους δοθεί, και σε αυτούς το περιθώριο των 2 ετών επιπλέον(στην περίπτωση μου, η φοίτηση είναι συνολικά 4 χρόνια), για να μπορέσουν να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους.
    Σας ευχαριστώ πολύ.

  • 19 Ιανουαρίου 2021, 20:46 | Αντωνία Κόκκου

    Νομίζω ότι η επιχειρηματολογία έχει εξαντληθεί σε σχόλια που έχω διαβάσει και όπου στη συντριπτική πλειοψηφία είναι προς τη κατεύθυνση να ΜΗΝ υπάρχει ανώτατο όριο σπουδών. Θα ήθελα να προσθέσω τη δική μου φωνή και να προτείνω ότι τυχόν όριο πρέπει να είναι το λιγότερο 3Ν και να ισχύει για τους ήδη εγγεγραμμένους από το ακαδημαϊκό έτος 2021-2022. Με αυτό τον τρόπο εξασφαλίζεται η εξαγγελία της κυβέρνησης (που ειδικά για τους «αιώνιους φοιτητές» είναι κενό γράμμα), αλλά και ένα επαρκές μεταβατικό στάδιο για τους ήδη φοιτούντες.

  • 19 Ιανουαρίου 2021, 20:38 | Χρήστος Δαλλας

    (Επανυποβάλλω το σχόλιο λόγω δυσλειτουργίας του opengov την 18-19 Ιαν)
    Αντί τεκμηρίωσης θα αναφέρω το οικογενειακό παράδειγμα/αφήγημα, το οποίο όπως διαπιστώνω, αποτελεί μάλλον κοινή περίπτωση.

    Το 2011 ο γιος μου πέρασε σε πολυτεχνική σχόλη σε επαρχιακή πόλη, το 2012 διέκοψε για να υπηρετήσει τη θητεία του και επανήλθε το 2013 για συνέχιση των σπουδών. Τότε και μέχρι πρόσφατα, η δική μας ως γονείς, κύρια προσοχή ήταν η φροντίδα των δικών μας γερόντων γονέων, περίοδος πολύ απαιτητική σε ψυχικές δυνάμεις και υπέρογκα έξοδα.

    Εκτιμήσαμε ότι η Σχολή, δια του συμβούλου σπουδών θα είχε κάποια μέριμνα για την πορεία των σπουδών. Ατυχώς αυτή επέδειξε ανεπάρκεια επί αυτού, με αποτέλεσμα ο γιος μας να αφεθεί σε μία συνεχόμενη κατρακύλα αποτυχίας που τον οδήγησε σε μία αδιέξοδη ψυχική εξάντληση. Σύμβουλος σπουδών ουδέποτε φάνηκε και εάν κάπου ορίστηκε αυτός/η τήρησε απρόσωπη και αδιάφορη στάση.

    Ο γιός μου εργάστηκε για να συνδράμει στα οικονομικά, αλλά (όχι με ευθύνη του) υπό καθεστώς το οποίο ΔΕΝ τεκμηριώνεται η εργασία του. Αντιμετωπίζει πρόβλημα υγείας, το οποίο περιορίζει τις δυνατότητές του, αλλά σύμφωνα με την νομοθεσία (ΦΕΚ Β 5987/18) το ποσοστό αναπηρίας καθορίζεται κάτω του «τυπικού» 67%.

    Εντωμεταξύ όλες οι παροχές διεκόπησαν και το κόστος της φοίτησης αυτή τη στιγμή για το δημόσιο προσδιορίζεται στις εργατοώρες στους διδάσκοντες και διοικητικούς, το οποίο είναι ελάχιστο συγκρινόμενο με αυτό που ήδη έχουμε πληρώσει και πληρώνουμε, χρηματοδοτώντας την τοπική οικονομία της έδρας της Σχολής σε πολλά επίπεδα! Εξάλλου και αυτό είναι μία διάσταση της οργάνωσης της ανώτατης εκπαίδευσης στη χώρα.

    Τώρα, μετά από πολλές συζητήσεις συνεχίζουμε την προσπάθεια, με δεδομένο τον έως τώρα κόπο και κόστος.

    Εκτιμώ ότι το παραπάνω παράδειγμα θα πρέπει να ληφθεί υπόψη, προκειμένου να διαμορφωθεί ένα νομοθέτημα το οποίο θα διαφοροποιεί τους αδιάφορους φοιτητές από αυτούς που καθυστερούν την ολοκλήρωση των σπουδών τους και επιδεικνύουν μία συνειδητή προσπάθεια, καθώς επίσης και αυτοί οι οποίοι εισάγονται για σπουδές σε μεγαλύτερη ηλικία, εν μέσω πληθώρας υποχρεώσεων, μετά από κατακτήτριες εξετάσεις ή και για τη λήψη και δεύτερου πτυχίου.

    Προτείνω, για τους ήδη εγγεγραμμένους, η ανώτατη διάρκεια φοίτησης να είναι το λιγότερο 3Ν ακαδημαϊκά έτη, αρχόμενα από το ακαδημαϊκό έτος 2021-2022.

    Προϋπόθεση είναι η επάρκεια της λειτουργίας των συμβούλου σπουδών και την κανονική δυνατότητα αξιολόγησης μαθήματος και διδάσκοντος.

    Αναφέρω ότι στη Σχολή δεν υφίσταται αυτοματοποιημένο, πληροφοριακό σύστημα για αξιολόγηση μαθημάτων και διδασκόντων (όπως αλλού!) αλλά οι αξιολογήσεις είναι επώνυμες και προαιρετικές, με ότι αυτό συνεπάγεται.

    Σημειώνω επιπλέον τα εξής αναφορικά με την «Αναβάθμιση του Ακαδημαϊκού Περιβάλλοντος» που φαίνεται στον τίτλο του Ν/Σ:

    Υπάρχουν 2 ειδών διαβάσματα για ένα μάθημα, αυτό για το «κατανοήσεις» και αυτό για να περάσεις τις εξετάσεις του. Σαφώς προτιμώμενο είναι το πρώτο, το οποίο όμως προϋποθέτει άνεση χρόνου.

    Και το ερώτημα: Ποιός/α είναι αρτιότερος ως επιστήμων/επαγγελματίας; Αυτός/η που τελείωσε τη Σχολή του σε 4 χρόνια με βαθμό 6 ή αυτός/η που τελείωσε σε 8 με βαθμό 9; Σαφώς το προτιμώμενο είναι αυτός που τελείωσε σε 4 έτη με βαθμό 9, αλλά βλέποντας τα 67 σχόλια έως τώρα συνάντησα μόνο μία τέτοια περίπτωση (Σχόλιο της 17 Ιαν 21, 21:32).

  • 19 Ιανουαρίου 2021, 19:56 | HLTS

    Θα πρέπει πρώτα να λύσετε πολλά θέματα που αφορούν την αυθαιρεσία των καθηγητών και μετά ψηφίστε αυτή τη διάταξη. Καταγγέλλουσα για σεξουαλική παρενόχληση στο ΑΠΘ πρώην φοιτήτρια εγκατέλειψε τις σπουδές της και ξανά γύρισε χρόνια μετά αφού πήρε σύνταξη ο Καθηγητής που την παρενόχλησε και πήρε το πτυχίο της. Αν ίσχυε τότε η διάταξη αυτή θα είχε ΔΙΑΓΡΑΦΕΙ !! από το πανεπιστήμιο ή θα έπρεπε να ενδώσει….

  • 19 Ιανουαρίου 2021, 18:40 | Πανελλήνια Ανεξάρτητη Κίνηση Σπουδαστών – ΠάΝΚΣ

    1. Πως περίπου θα είναι οι μεταβατικές διατάξεις για το Ν+Ν/2 για τους ήδη υπάρχοντες φοιτητές;
    2. Θα προβλέπεται και η εργασία σε παρελθοντικό χρόνο για την παράταση σπουδών; Για παράδειγμα αν κάποιος φοιτητής δούλευε στο πρώτο έτος και έχασε 2-3 εξεταστικές ενώ ήταν ήδη εγγεγραμμένος, τι προβλέπεται για αυτόν; Θεωρούμε ότι πρέπει να υπάρξει ξεκάθαρη πρόβλεψη όχι μόνο για αυτή την περίπτωση αλλά και για την συμμετοχή σε ερευνητικά projects, ακαδημαϊκές δραστηριότητες παλαιότερων χρόνων, καθώς και εθελοντικές δραστηριότητες και δραστηριότητες εκπροσώπησης φοιτητών του Πανεπιστημίου όπου μπορεί να μείωσαν χρόνο παρακολούθησης μαθημάτων από τους φοιτητές.

  • 19 Ιανουαρίου 2021, 17:13 | Σκίννερ Ανδρέας-Γεώργιος

    Το Άρθρο 24 του προτεινόμενου επαναφέρει τις διατάξεις του Άρθρου 80 του ν. 4009/2011, οι οποίες ορθώς καταργήθηκαν με τον ν. 4327/2015. Η εμμονή στις καταργηθείσες διατάξεις φαίνεται μάλλον ιδεοληπτική.
    Συγκεκριμένα, το παρόν επαναφέρει τα ανώτατα όρια φοίτησης, στα Ν+Ν/2 έτη/εξάμηνα (όπου Ν ο ελάχιστος απαιτούμενος αριθμός ετών/εξαμήνων φοίτησης). Η συγκεκριμένη διάταξη έχει αποδειχθεί αντιπαιδαγωγική και αντιδεοντολογική, και ορθώς καταργήθηκε το 2015. Η επαναφορά της αποδεικνύει την αδιαφορία της ηγεσίας του Υ.ΠΑΙ.Θ. για τις αντικειμενικές συνθήκες που επικρατούν στις ζωές των φοιτητών, ιδίως της μεταμνημονιακής περιόδου, που επιβάλλουν εργασία ή εξ αποστάσεως φοίτηση, συνθήκες που προσαυξάνουν την αναγκαία διάρκεια φοίτησης, η οποία ήδη σε πολλά Τμήματα κατά Μέσο Όρο ισούται ακριβώς με αυτό το Ν+Ν/2. Οι μισοί, δηλαδή, φοιτητές θα διαγραφούν, σημαίνοντας σπατάλη δημοσίου χρήματος και μια πράξη και διάθεση του Υπουργείο Παιδείας μάλιστα αντιπαιδαγωγική.
    Παρά την πρόβλεψη για το καθεστώς μερικής φοίτησης (το οποίο ακόμη προβλέπεται από τον ν. 4009/2011), η προστασία των εργαζομένων φοιτητών δεν είναι επαρκής, καθώς οι εργαζόμενοι 20 ώρες και οι εργαζόμενοι 40 ώρες έχουν σαφώς διαφορετική ανάγκη επέκτασης της διάρκειας φοίτησής τους.
    Επιπλέον, η υπέρβαση του ορίου που προβλέπεται, και επιβάλλεται για φοιτητές που σπουδάζουν μακριά από τον τόπο κατοικίας τους, προβλέπεται μονάχα κατ’ εξαίρεσιν, ενώ η πλειοψηφία των φοιτητών δεν έχει καμία προστασία.
    Προτείνεται η απόσυρση του Άρθρου 24 και ο σεβασμός στις ανάγκες των φοιτητών.

  • 19 Ιανουαρίου 2021, 16:42 | Πάνος Κατσούλας

    Ποτέ δεν αντιλήφθηκα γιατί πρέπει να θεσπιστεί ανώτατο όριο φοίτησης, όπως προβλέπεται στον υπό ψήφιση νόμο. Πιστεύω ότι πρόκειται για μέτρο περιττό, άδικο, ανελεύθερο και πλήρως ιδεοληπτικό ακόμη και αν προβλέπονται εξαιρέσεις για φοιτητές, που αποδεδειγμένα εργάζονται ή νοσούν. Και αυτό διότι δεν προκύπτει από πουθενά ότι με την επιβολή αυτού του μέτρου θα αναβαθμιστούν οι σπουδές. Επίσης, γιατί δε θα πρέπει να είναι ελεύθερος κάποιος να ολοκληρώσει τις σπουδές του όποτε θέλει; Αφήστε που πολλές φορές οι λόγοι καθυστέρησης ή μη ολοκλήρωσης των σπουδών είναι ανεξάρτητοι της θέλησης του φοιτητή. Επιπλέον σε πολλές περιπτώσεις οι λόγοι αυτοί δεν αποδεικνύονται, ώστε να ενταχθούν στις εξαιρέσεις του νόμου. Έστω ότι κάποιος πρέπει να εργαστεί για να σπουδάσει ή επιθυμεί να εργαστεί είτε επειδή δεν θέλει να επιβαρύνει την οικογένειά του είτε για λόγους οικονομικής ανεξαρτησίας του. Είναι γνωστό ότι οι δουλειές που κάνουν οι φοιτητές είναι ευκαιριακές και εφήμερες κλπ. Ποιος εργοδότης θα βεβαιώσει τις πραγματικές ώρες, ώστε να μπορεί να αποδείξει ο φοιτητής ότι εργάζεται αρκετές ώρες ή όσες τέλος πάντων χρειάζονται για να ενταχθεί στην εξαίρεση του νόμου; Τέλος το μέτρο του ανωτάτου ορίου στη φοίτηση δεν δημιουργεί κάποιο οικονομικό όφελος στον προϋπολογισμό του κράτους!
    Αν η κυβέρνηση πιστεύει ότι έτσι θα καταργηθεί το φαινόμενο των αιώνιων φοιτητών – επαγγελματικών κομματικών στελεχών, πρέπει να πληροφορηθεί ότι αυτό το φαινόμενο δεν υφίσταται πλέον και έχει ατονίσει. Επιπλέον αν επιθυμεί κάποιος να είναι ενταγμένος σε ένα πολιτικό σχηματισμό και για όσο χρόνο θέλει γιατί αυτό πρέπει να απαγορεύεται; Εκτός αν από την κυβέρνηση επιχειρείται η αποπολιτικοποίηση και η αποϊδεολογικοποίηση των Πανεπιστημίων και η προσπάθεια κυριαρχίας μια μόνο ιδέας – θέσης: της αγοράς, που βέβαια ήδη είναι κυρίαρχη αλλά και υπεύθυνη για πολλαπλές κρίσεις οικονομικές και περιβαλλοντικές. Στα Πανεπιστημία πρέπει να υπάρχει πλουραλισμός ιδεών και θέσεων και προφανώς συλλογικές δημοκρατικές διαδικασίες και αποφάσεις.
    Για όλους τους παραπάνω λόγους πιστεύω ότι το άρθρο πρέπει ν’ αποσυρθεί και νομίζω ότι το ίδιο πιστεύει και η πλειονότητα των πολιτών όπου και αν ανήκουν.

  • 19 Ιανουαρίου 2021, 16:03 | ΞΑΝΘΟΣ

    ΦΟΙΤΗΤΕΣ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ……ΟΠΩΣ ΝΕΟΙ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ…..
    ΕΧΩ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΕΙ ΣΤΑ 4 ΧΡΟΝΙΑ , ΠΑΡΑ ΚΑΤΙ ΜΗΝΕΣ , ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑΚΑ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΑΠΟ 4 ΕΤΗ…..ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΑΡΕΞΗΓΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ.
    Η ΕΙΣΟΔΟΣ ΣΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΕΛΛΗΝΟΠΟΥΛΟ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΚΤΗΣΗ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΑΓΩΝΑ ΣΥΝΗΘΩΣ ΜΙΑΣ ΟΛΟΚΛΗΡΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΓΙΑ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ.
    ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΤΟΥ ΦΟΙΤΗΤΗ ΚΑΤΑΚΤΗΘΗΚΕ ΜΕ ΠΟΛΥ ΠΟΝΟ , ΚΟΠΟ, ΚΑΙ ΧΡΗΜΑΤΑ. ΕΡΧΕΤΑΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΚΑΙ ΛΕΕΙ ….ΑΥΤΟ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΟ ΠΑΙΡΝΩ ΠΙΣΩ ΑΝ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙΣ ΟΤΑΝ ΘΕΛΩ ΕΓΩ………!!!
    ….ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΝΟΜΙΜΑ ΚΑΤΕΚΤΗΣΕΣ………!!!
    ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΕΣ……ΔΙΑΦΟΡΕΣ…….. ΓΙΑ ΣΑΤΥΡΙΚΕΣ ΕΚΠΟΜΠΕΣ…!!!
    ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΛΟΓΙΚΟ ΑΝΘΡΩΠΟ:
    1) ΤΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΕΙ Η ΧΩΡΑ ΠΟΥ ΚΑΠΟΙΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΣΑΝ ΠΟΤΕ ΤΟ ΛΥΚΕΙΟ Ή ΤΟ ΤΕΛΕΙΩΣΑΝ ΣΤΑ 50 ΕΝΩ ΤΟ ΑΡΧΙΣΑΝ ΣΤΑ 15;……..ΚΑΝΕΝΑ ……..ΠΟΙΟΣ ΝΟΙΑΖΕΤΑΙ….!!!
    2) ΤΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΕΙ Η ΧΩΡΑ ΠΟΥ ΚΑΠΟΙΟΙ ΦΟΙΤΗΤΕΣ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΣΑΝ ΠΟΤΕ ΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ Ή ΤΟ ΤΕΛΕΙΩΣΑΝ ΣΤΑ 50 ΕΝΩ ΤΟ ΑΡΧΙΣΑΝ ΣΤΑ 20;……..ΚΑΝΕΝΑ ……..ΠΟΙΟΣ ΝΟΙΑΖΕΤΑΙ….!!!
    ΕΠΕΙΔΗ ΟΜΩΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΑΡΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΚΟΠΙΜΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΑ ΑΕΙ ΚΑΠΟΙΩΝ ΦΟΙΤΗΤΩΝ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΝΑΝ ΠΟΤΕ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΣΑΝ ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΨΑΡΕΥΟΥΝ ΝΕΟΕΙΣΕΡΧΟΜΕΝΟΥΣ ΦΟΙΤΗΤΕΣ…..ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΤΑΜΑΤΑΣ.
    ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΟ, ΚΑΘΕ ΦΟΙΤΗΤΗΣ ΜΕΤΑ ΤΑ 7 ΧΡΟΝΙΑ ΔΕΝ ΣΥΜΜΕΤΕΧΕΙ ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΦΟΙΤΗΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗ ΛΗΨΗ ΠΤΥΧΙΟΥ ΜΕ ΕΝΑ ΣΥΜΒΟΛΙΚΟ ΠΑΡΑΒΟΛΟ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΜΙΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΒΟΗΘΕΙΑ ΠΛΕΟΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΦΟΡΟΛΟΓΟΥΜΕΝΟΥΣ ….!!!
    ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΕΛΕΙΩΣΕ…..Η ΙΔΙΟΙ ΚΑΝΟΥΝ ΚΑΚΟ ΣΤΟΥΣ ΕΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ…..Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΑΝ ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ…..!!!
    ΠΟΙΟΣ Ο ΛΟΓΟΣ ΛΟΙΠΟΝ ΤΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ ……ΘΑ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙΣ ΟΤΑΝ ΘΕΛΩ …….ΕΓΩ…….ΓΙΑΤΙ ; …..ΕΤΣΙ ΘΕΛΩ……ΟΠΩΣ ΚΑΝΟΥΝ ΤΑ ΜΩΡΑ…..!!!
    ΤΗΡΗΣΗ ΝΟΜΩΝ ΣΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ
    ΣΤΗΝ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΧΩΡΑ ΜΑΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΗΡΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΝΟΜΟΙ ΣΕ ΚΑΘΕ ΠΙΘΑΜΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ ΧΩΡΙΣ ΚΑΜΜΙΑ ΕΞΑΙΡΕΣΗ ΚΑΙ ΔΙΑΚΡΙΣΗ….!!!
    ΕΙΝΑΙ ΝΟΟΤΡΟΠΙΑ ΜΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΝΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΕΞΑΙΡΕΣΕΙΣ ΣΤΟ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΚΑΝΟΝΑ.
    ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΦΟΡΟΛΟΓΟΥΜΕΝΟΙ ΠΛΗΡΩΝΟΥΝ ΤΟΥΣ ΥΠΕΥΘΥΝΟΥΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΗΡΗΣΗ ΤΩΝ ΝΟΜΩΝ . ΤΟΥΣ ΑΦΗΝΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΤΗΝ ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΟΥΣ.
    ΑΣΥΛΙΕΣ ΣΤΗΝ ΤΗΡΗΣΗ ΤΩΝ ΝΟΜΩΝ, ΓΙΑ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟΥΣ ΕΧΘΡΟΥΣ , ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΣΕ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΕΣ…….ΣΕ ΑΛΛΑ ΠΟΛΙΤΕΥΜΑΤΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ…!!!
    ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΑ ΑΕΙ ,ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ
    ΤΑ ΑΕΙ ΔΕΝ ΑΝΗΚΟΥΝ ΣΤΗΝ ΒΑΣΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΣΕ ΚΑΜΜΙΑ ΧΩΡΑ ΤΟΥ ΠΛΑΝΗΤΗ. ΕΠΟΜΕΝΩΣ Η ΦΟΙΤΗΣΗ ΠΡΟΥΠΟΘΕΤΕΙ ΠΑΝΤΟΥ ΚΡΙΤΗΡΙΑ ΚΑΙ ΘΕΛΗΣΗ , ΙΣΧΥΡΗ ΘΕΛΗΣΗ.
    ΕΤΣΙ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΜΕ ΤΟ ΖΟΡΙ ΝΑ ΠΕΡΝΑ ΚΑΠΟΙΟΣ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ ΤΩΝ ΑΕΙ ……ΕΠΕΙΔΗ ΑΠΛΑ ΣΥΜΜΕΤΕΧΕΙ ΣΤΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ. ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΛΟΓΟΣ ΝΑ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΣΤΑ ΑΕΙ ΟΣΟΙ ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ Η΄ ΘΕΛΟΥΝ ΧΩΡΙΣ ΚΑΜΜΙΑ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ.
    ΕΙΝΑΙ ΛΟΓΙΚΟ ΚΑΙ ΑΝΑΓΚΑΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΈΛΛΗΝΑ ΦΟΡΟΛΟΓΟΥΜΕΝΟ ΝΑ ΕΠΕΝΔΥΕΙ ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ , ΘΕΛΟΥΝ ΚΑΙ ΕΧΟΥΝ ΤΙΣ ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΕΙΣ.
    ΚΑΤΩ ΛΟΙΠΟΝ ΑΠΟ ΚΑΠΟΙΟ ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΚΟ ΟΡΙΟ ΞΕΦΤΙΛΙΖΕΙΣ ΤΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΚΑΙ ΠΡΙΜΟΔΟΤΕΙΣ ΤΗΝ ΚΑΤΑΚΤΗΣΗ ΣΤΟΧΩΝ ΧΩΡΙΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ.
    ΘΑ ΚΛΕΙΣΟΥΝ ΚΑΠΟΙΑ ΤΜΗΜΑΤΑ . ΘΑ ΜΕΙΝΟΥΝ 15.000 ……ΕΚΤΟΣ ΑΕΙ ……ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ…..ΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ …!!!

  • 18 Ιανουαρίου 2021, 14:04 | ΜΙΧΑΛΗΣ

    Προτείνω να μην υπάρχουν χρονικά όρια φοίτησης για τους ήδη εγγεγραμμένους φοιτητές, διότι αυτοί δεν έκαναν την εγγραφή τους με αυτή την προϋπόθεση.
    Οι φοιτητές δεν κοστίζουν καθόλου στο πανεπιστήμιο μετά τα Ν+2 έτη σπουδών σε ό,τι αφορά τη μετακίνηση, σίτιση, συγγράμματα, στέγαση και άλλα.
    Δεν είναι πρέπον, να χάνονται άδικα τόσα χρόνια σπουδών και τόσα χρήματα για τις σπουδές. Επίσης υπάρχουν ήδη φοιτητές που δουλεύουν άρα να μην ισχύσει το ω+2 για τους ήδη υπάρχοντες φοιτητές.

  • 18 Ιανουαρίου 2021, 14:00 | ΧΡΙΣΤΙΝΑ Κ

    Ολο το νομοσχέδιο είναι στη σωστή κατεύθυνση με 2 εξαιρέσεις
    1) οι μαθητές της γ λυκείου δεν θα πρέπει να περιορίζονται στην επιλογή σχολών και δικαιότερο θα ήταν επιλέγοντας επιπλέον μάθημα να μπορούν να έχουν επιλογές και από δεύτερο επιστημονικό πεδίο και
    2) κανείς δεν μπορεί να στερήσει σε κάποιον που μπήκε στο πανεπιστήμιο και για διάφορους λόγους δεν το τελείωσε να το τελειώσει ακόμα και στα 80 του χρόνια, αρκεί να μην επιβαρύνει εμάς τους φορολογούμενους σε τίποτα.
    Συγχαρητήρια για την αστυνόμευση των σχολών, έτσι έπρεπε να είναι, αν τα καταφέρετε να την επιβάλλετε μπράβο.
    Εκπαιδευτικός και πολύτεκνη μητέρα

  • 18 Ιανουαρίου 2021, 13:20 | Χρήστος Δάλλας

    Αντί τεκμηρίωσης θα αναφέρω το οικογενειακό παράδειγμα/αφήγημα, το οποίο όπως διαπιστώνω, αποτελεί μάλλον κοινή περίπτωση. Σημειώνω ότι είμαστε μία συνήθης οικογένεια χωρίς υπερβολές και ιδιαιτερότητες.

    Το 2011 ο γιος μου πέρασε σε πολυτεχνική σχόλη σε επαρχιακή πόλη, το 2012 διέκοψε για να υπηρετήσει τη θητεία του και επανήλθε το 2013 για συνέχιση των σπουδών. Τότε και μέχρι πρόσφατα, η δική μας ως γονείς, κύρια προσοχή ήταν η φροντίδα των δικών μας γερόντων γονέων, περίοδος πολύ απαιτητική σε ψυχικές δυνάμεις και υπέρογκα έξοδα.

    Εκτιμήσαμε ότι η Σχολή, δια του συμβούλου σπουδών θα είχε κάποια μέριμνα για την πορεία των σπουδών. Ατυχώς η Σχολή επέδειξε ανεπάρκεια επί αυτού, με αποτέλεσμα ο γιος μας να αφεθεί σε μία συνεχόμενη κατρακύλα αποτυχίας που τον οδήγησε σε ψυχική εξάντληση. Σύμβουλος σπουδών ουδέποτε φάνηκε και εάν κάπου ορίστηκε αυτός/η τήρησε απρόσωπη και αδιάφορη στάση.

    Αναφέρω ότι στη Σχολή δεν υφίσταται αυτοματοποιημένο, υπό ανωνυμία, σύστημα για αξιολόγηση μαθημάτων και διδασκόντων (όπως αλλού!) αλλά οι αξιολογήσεις είναι επώνυμες και προαιρετικές.

    Ο γιός μου εργάστηκε για να συνδράμει στα οικονομικά, αλλά (όχι με ευθύνη του) υπό καθεστώς το οποίο ΔΕΝ τεκμηριώνεται η εργασία του. Αντιμετωπίζει πρόβλημα υγείας, το οποίο περιορίζει τις δυνατότητές του, αλλά σύμφωνα με την νομοθεσία (ΦΕΚ Β 5987/18) το ποσοστό αναπηρίας καθορίζεται κάτω του «τυπικού» 67%.

    Εντωμεταξύ όλες οι παροχές διεκόπησαν και το κόστος της φοίτησης αυτή τη στιγμή για το δημόσιο προσδιορίζεται στις εργατοώρες στους διδάσκοντες και διοικητικούς, το οποίο είναι ελάχιστο συγκρινόμενο με αυτό που ήδη έχουμε πληρώσει και πληρώνουμε, χρηματοδοτώντας την τοπική οικονομία της έδρας της Σχολής!

    Τώρα, μετά από πολλές συζητήσεις συνεχίζουμε την προσπάθεια, με δεδομένο τον έως τώρα κόπο και κόστος.

    Εκτιμώ ότι το παραπάνω παράδειγμα θα πρέπει να ληφθεί υπόψη, προκειμένου να διαμορφωθεί ένα νομοθέτημα το οποίο θα διαφοροποιεί τους αδιάφορους φοιτητές από αυτούς που καθυστερούν την ολοκλήρωση των σπουδών τους και επιδεικνύουν μία συνειδητή προσπάθεια, καθώς επίσης και αυτοί οι οποίοι εισάγονται για σπουδές σε μεγαλύτερη ηλικία, εν μέσω πληθώρας υποχρεώσεων, μετά από κατακτήτριες εξετάσεις ή και για τη λήψη και δεύτερου πτυχίου.

    Προτείνω, για τους ήδη εγγεγραμμένους, η ανώτατη διάρκεια φοίτησης να είναι το λιγότερο 3Ν ακαδημαϊκά έτη, αρχόμενα από το ακαδημαϊκό έτος 2021-2022.

    Αυτό με προϋποθέσεις την επάρκεια αναφορικά με την λειτουργία των συμβούλου σπουδών και την κανονική δυνατότητα αξιολόγησης μαθήματος και διδάσκοντος.

    Σημειώνω επιπλέον τα εξής αναφορικά με την «Αναβάθμιση του Ακαδημαϊκού Περιβάλλοντος» που φαίνεται στον τίτλο του Ν/Σ:

    Υπάρχουν 2 ειδών διαβάσματα για ένα μάθημα, αυτό για το «κατανοήσεις» και αυτό για να περάσεις τις εξετάσεις του. Σαφώς προτιμώμενο είναι το πρώτο, το οποίο όμως προϋποθέτει άνεση χρόνου.

    Και το ερώτημα: Ποιός είναι αρτιότερος ως επιστήμων/επαγγελματίας; Αυτός/η που τελείωσε τη Σχολή του σε 4 χρόνια με βαθμό 6 ή αυτός/η που τελείωσε σε 8 με βαθμό 9; Σαφώς το προτιμώμενο είναι αυτός που τελείωσε σε 4 έτη με βαθμό 9, αλλά βλέποντας τα 67 σχόλια έως τώρα συνάντησα μόνο μία τέτοια περίπτωση (Σχόλιο της 17 Ιαν 21, 21:32).

  • 18 Ιανουαρίου 2021, 13:12 | ΖΚ

    Μπράβο,
    Προτείνω Ν+2 σε όσους δεν πάνε στρατό και Ν+3 σε όσους επιλέξουν να πάνε αμέσως μετά τις Πανελλήνιες εξετάσεις. Ολα θα είναι πιο εύκολα για τους διδάσκοντες-διοικητικούς με λιγότερους φοιτητές που θα πάρουν και τα συγγράμματα τους έγκαιρα, θα είναι λιγότεροι στα εργαστήρια, αμφιθέατρα, θα μπορού τα τμήματα να δεχθούν περισσότερους από μετατάξεις ή από άλλα τμήματα κλπ και γενικά θα νοικοκυρευτεί το μπάχαλο που υπάρχει στα Πανεπιστήμια.

  • 18 Ιανουαρίου 2021, 12:56 | γγ

    Πολύ σωστό μέτρο!
    Αν σκεφτεί κανείς ότι η διάρκεια αποπεράτωση των σπουδών των φοιτητών είναι βασικός δείκτης αξιολόγησης των ΑΕΙ από την ΑΔΙΠ (φορέας διασφάλισης της ποιότητας των Πανεπιστημίων), η μείωση των αιώνιων φοιτητών θα ανεβάσει στην αξιολόγηση (και την διεθνή) όλα τα Πανεπιστήμια.
    Επομένως θα αυξηθεί το κύρος τους και θα μπορούν να προσελκύσουν και περισσότερους φοιτητές εξωτερικού οι οποίοι θα συνεισφέρουν και οικονομικά στον προυπολογισμό των ΑΕΙ.
    Εξάλλου στην αγορά εργασίας (ιδιωτικό τομέα) αν δουν βιογραφικό με 10-15 έτη χρόνο απόκτησης πτυχίου δεν υπάρχει περίπτωση να δώσουν τη δουλειά, άρα οι αιώνιοι φοιτητές θα είναι και αιώνιοι άνεργοι! Μόνο το δημόσιο θα συνεχίσει να προσλαμβάνει αυτούς τους πτυχιούχους (οι περισσότερα στο ενδιάμεσο έχουν γραφτεί σε κομματικές νεολαίες) και να αποκλείει μεθοδικούς, ικανούς φοιτητές οι οποίοι φρόντισαν να ολοκληρώσουν τη φοίτηση τους στα 4-5 χρόνια και πολλοί από αυτούς πρόλαβαν και έκαναν και μεταπτυχιακά! Άρα με τον αποκλεισμό των αιώνιων φοιτητών αναβαθμίζεται και η ποιότητα του δημοσίου τομέα.

  • 18 Ιανουαρίου 2021, 12:49 | John Saon-

    μα εαν ειναι να τεθει ανωτατο οριο (με ποινη διαγραφη! γιατι?) ας καταργηθει και το ελαχιστο οριο! γιατι ενας σουπερ αριστος (υπερ της αριστειας δεν ειμαστε?) να μην μπορει να τελειωσει την σχολη του στο μισο της χρονο – αν μπορει! οπως βλεπετε η επικληση της αριστειας ειναι δικοπο μαχαιρι! εννοω επισης οτι δεν βλεπω καν μετρα αντικειμενικης βαθμολογησης των επιμερους εξετασεων εξαμηνων (καποιος καθηγητης εδω ειναι χαλαρος καποιος αλλος εκει αυστηρος)… κλπ… με λιγα λογια ολα αυτα τα μετρα που επετειακως ανανεωνονται ειναι λιγακι ναχαμε ναλεγαμε οταν ακριβως δεβ εχουμε ορισει τι εστι ακαδημαικη εκπαιδευση! αλλο η α’βαθμια αλλο η β’θμια και ολως αλλο η γ’βαθμια – οπως και αλλο εκπειδευση και αλλο παιδεια! ποιος θα τα πει ολα αυτα ομως…?

  • 18 Ιανουαρίου 2021, 11:11 | Σύλλογος Διπλ. ΙΕΚ λογιστικής Μέλος

    1 Απαράδεκτο το Ν+2 για τους παλιούς αιώνιους φοιτητές. Υπάρχει θέμα διαχωρισμού παλιών και νέων. Να δοθούν + 2 χρόνια αποπεράτωσης των σπουδών τους KAI OXI N+2.
    Τι σημαίνει μεταβατικές διατάξεις για κάποιον που πέρασε πριν 15 χρόνια, διαγράφηκε, ξαναεγγράφηκε και τώρα του δίνετε άλλα 6 χρόνια (ν+2) Για τα καινούργια παιδια δίνεται ν+ν+2 ήτοι 10 χρόνια?

    2 Δεν έχετε ακόμα αναβαθμίσει την επαγγελματική κατάρτιση επ ουδενί. Αντί να προτείνεται την επιπλέον φοίτηση μισού ετους (οχι βέβαια μέσω κατατακτηρίων σε πανεπιστήμια, αυτό μόνο ως αστείο μπορεί να εκληφθεί) ή αναγνώριση επαγγελματική εμπείρίας όπως ισχύει και για τους κατοίκους της αλλοδαπής, συνεχίζεται να μιλάτε για φανταστικές αναβαθμίσεις μέσω των σχολών αμάθειας ΑΕΙ ΤΕΙ.

    Οταν αυτήν την στιγμή έστω και ένα απόφοιτος ΙΕΚ έχει πάρει την δουλειά απο εναν απόφοιτο πανεπιστήμίου στον ιδιωτικό τομέα σημαίνει ότι,
    ενώ οι συλλογικές συμβάσεις ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΝ ΙΣΧΥ και ο απόφοιτος ΙΕΚ χωρίς επαγγελματικά δικαιώματα κοστίζει το ίδιο με τον απόφοιτο ΑΕΙ ΤΕΙ ΚΑΤΕΕ ΚΑΤΕ (που έχει πλήρη επαγγελματικά με το πτυχίο, χωρίς καμμία πιστοποίηση), τότε ΠΑΡΑΝΟΜΕΙΤΑΙ!!! επι της ουσίας και δεν θα περάσει έτσι.

    Απο τα αριστερά ΤΕΙ και τα ΑΕΙ δεν περιμένετε τίποτα..και το γνωρίζετε, όχι μονο θα χασετε και τα ΙΕΚ αλλά θα σας καταγγείλουμε σε ολους τους τόνους στα αρμόδια οργανα της ΕΕ.

    ΤΕΡΜΑ Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΠΡΟΙΚΑ ΣΕ ΣΧΟΛΕΣ ΑΜΑΘΕΙΑΣ ΤΩΝ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΜΑΣ

    Ουτε απέξω απο ΙΕΚ δεν έχουν περάσει οι «σύμβουλοι» σας και καλούνται να νομοθετήσουν για αυτά.

    Ο γραμματέας σας ενώ γνωρίζει, και αν δεν το γνωρίζει ήδη να απολυθεί ως ακατάλληλος, οτι την πιστοποίηση σπουδών των ΙΕΚ σε επιστημονικές δεν την περνάει κανείς (τα εύκολα ΙΕΚ)
    παρατάυτα συνεχίζει να μας μιλάει για αναβάθυμιση ΜΕ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΆ ΔΙΚΑΙΏΜΑΤΑ ΛΥΚΕΙΟΥ.

    ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΆΣΕΙ Η ΥΠΟΔΟΥΛΩΣΗ ΣΤΙΣ ΣΥΝΤΕΧΝΙΕΣ ΤΩΝ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΩΝ ΕΤΣΙ.
    Tελεσίγραφο.

  • 17 Ιανουαρίου 2021, 22:43 | Μιχάλης

    Υπάρχουν πολλά προβλήματα με αυτό το νομοσχέδιο και αφορούν τόσο στην εφαρμογή του και στις επιπτώσεις που θα έχει στην φοίτηση και την υγεία των φοιτητών, αλλά και σχετικά με την φιλοσοφία του νομοσχεδίου. Προσωπικά, θέλω να αναφερθώ στο δεύτερο μέρος, διότι πιο πρακτικές επιπτώσεις έχουν ήδη αναφερθεί, και καλύτερα από όσο μπορώ εγώ να τις διατυπώσω.
    1. Η φοιτητική είναι μια περίοδος όπου, από μαθητές που έχουμε περιορισμένες αλλά υποχρεωτικές ευθύνες για να περάσουμε σε μια σχολή, ξαφνικά αποκτάμε την ελευθερία και την υπευθυνότητα να σχηματίσουμε και να προγραμματίσουμε οι ίδιοι την ζωή μας. Συχνό είναι επίσης να μπαίνουμε σε μια σχολή επειδή μας φαίνεται ενδιαφέρουσα χωρίς να έχουμε σαφή ιδέα με τι θέλουμε να ασχοληθούμε. (λόγω κακού επαγγελματικού προσανατολισμού, πολλών αντικρουόμενων ενδιαφερόντων)
    Σε αυτή την περίοδο είναι λογικό σαν φοιτητές να κάνουμε λάθη διαχείρισης και να θέλουμε να δοκιμάσουμε νέα πράγματα.(Να παρακολουθήσουμε μαθήματα άλλων σχολών για να έχουμε σφαιρικότερη παιδεία, να συμμετάσχουμε σε προγράμματα/ομάδες της σχολής μας (πχ στην prom racing που έχει το ΕΜΠ : https://promracingteam.com/el/ ), σε ημερίδες (πχ MUN : https://en.wikipedia.org/wiki/Model_United_Nations), σεμινάρια αλλά μέχρι και άλλες δραστηριότητες. πχ εκμάθηση δεύτερης γλώσσας, εργασία)
    Αυτός ο χρόνος μόνο «χάσιμο χρόνου» δεν είναι, διότι έτσι έχουμε την ευκαιρία να αναπτύξουμε την προσωπικότητά μας, να αποκτήσουμε άλλες κοινωνικές και πρακτικές δεξιότητες, να μάθουμε να δουλεύουμε μόνοι μας, να αυτοοργανωνόμαστε, να αυτοπειθαρχούμε, να βάζουμε προτεραιότητες. Είναι σημαντικές δεξιότητες θεωρώ για κάθε επαγγελματία και επιστήμονα και για κάθε άνθρωπο.
    Αν λειτουργούμε με ένα καθεστώς πίεσης και φόβου πιθανής διαγραφής από σχολή, θα υπάρχει έκπτωση και από αυτές τις δεξιότητες και εμπειρίες, και θεωρώ ακριβώς αυτές οι δεξιότητες και η πληθώρα εμπειριών είναι που θα βγάλει τους καλύτερους επαγγελματίες και επιστήμονες.
    2.Παράλληλα, να αναφέρω σαν φοιτητής, είναι πολύ εύκολο να διαβάσει κανείς πρόχειρα και να περάσει ένα μάθημα, απλά για να μην το χρωστάει. Δεν θεωρώ λοιπόν πως το ν+2 θα έχει ως αποτέλεσμα » την περαιτέρω ενίσχυση της αξίας των απονεμόμενων τίτλων και την ουσιαστικότερη αξιοποίηση του χρόνου φοίτησης «, αλλά αντίθετα θα εντείνει φαινόμενα αντιγραφής, καθηγητών που χρηματίζονται για να περάσουνε φοιτητές και το πρόχειρο διάβασμα και θα στερήσει από τους φοιτητές χρήσιμες δεξιότητες.
    3.Οι αιώνιοι φοιτητές δεν ενοχλούν κανέναν. Η συμμετοχή στα εργαστήρια μπορεί να δηλώνεται μέσω των ηλεκτρονικών πλατφόρμων, η συμμετοχή στις εξετάσεις επίσης, ενώ και η παρακολούθηση δεν είναι υποχρεωτική. Τα οικονομικά προνόμια που έχουν ούτως ή άλλως σταματάνε μετά από κάποιο καθορισμένο διάστημα. Απλά λοιπόν υπάρχουν στη λίστα του πανεπιστημίου.
    4. Τέλος, θα ήθελα να αναφέρω πως οι φοιτητές που αργούν να τελειώσουν τη σχολή τους πληρώνουν οι ίδιοι ένα «κόστος». Και αυτό το κόστος είναι σχετικό και με τις προτεραιότητες και τις επιδιώξεις του καθενός από την ζωή του. Και δεν υπάρχει κριτήριο που κρίνει ποιοι στόχοι είναι καλύτεροι από άλλους. Ένας που θέλει να ακολουθήσει ακαδημαϊκή καριέρα, διότι το αντικείμενο των σπουδών του τον παθιάζει, πληρώνει μεγάλο κόστος όταν αργοπορεί με τις σπουδές του. Έχει λοιπόν κίνητρο να τελειώσει νωρίς
    και να επιτύχει υψηλούς βαθμούς. Αντίθετα, κάποιος που σπουδάζει, για να μπορεί να διεκδικήσει έναν καλύτερο μισθό, έχοντας και άλλα ενδιαφέροντα, με το υπάρχον σύστημα μπορεί να πάρει περισσότερο χρόνο για να τελειώσει τις σπουδές του. Δεν υπάρχει τίποτα κακό μ αυτό. Το να τεθεί ένα όριο στα χρόνια φοίτησής προϋποθέτει πως η πρώτη επιδίωξη είναι ανώτερη της δεύτερης. Δεν ισχύει όμως κάτι τέτοιο, και δεν πρέπει να επιβάλλεται ο τρόπος ζωής και οι στόχοι του πρώτου φοιτητή στον δεύτερο. Δεν θεωρώ ότι θέλουμε μόνο φοιτητές με 10 στα 4 χρόνια, γιατί οι μισοί θα είναι overqualified για αυτό που θέλουν να ασχοληθούν.
    Προφανώς, αν κάποιος αργήσει να τελειώσει τη σχολή του για να κάθεται να χαζολογάει, πληρώνει ο ίδιος το κόστος με το να έχει ένα πιο αδύναμο πτυχίο. Αλλά πόσοι είναι αυτοί που αργούν να τελειώσουν τη σχολή τους επειδή χαζολογάνε επί ν+2 χρόνια; Μάλλον όχι πολλοί, και οι περισσότεροι αντιμετωπίζουν διάφορες οικογενειακές – κοινωνικές-προσωπικές- οικονομικές δυσκολίες.

    Με λίγα λόγια, το παρόν νομοσχέδιο θεωρώ θα δημιουργήσει νέες παθογένειες και θα στερήσει από μαθητές χρήσιμες δεξιότητες, για να αντιμετωπίσει ένα πρόβλημα το όποιο δεν επηρεάζει τα πανεπηστίμια. Και όλο αυτό στηρίζεται σε μια φιλοσοφία που θεωρώ είναι προβληματική.

  • 17 Ιανουαρίου 2021, 21:46 | Σωτηρία

    Προτείνω να μην υπάρχουν χρονικά όρια φοίτησης για τους ήδη εγγεγραμμένους φοιτητές, διότι αυτοί δεν έκαναν την εγγραφή τους με αυτή την προϋπόθεση.
    Οι φοιτητές δεν κοστίζουν καθόλου στο πανεπιστήμιο μετά τα Ν+2 έτη σπουδών σε ό,τι αφορά τη μετακίνηση, σίτιση, συγγράμματα, στέγαση και άλλα.
    Δεν είναι πρέπον, να χάνονται άδικα τόσα χρόνια σπουδών και τόσα χρήματα για τις σπουδές.
    Στη χειρότερη περίπτωση να ισχύει ως όριο το 3Ν ακαδημαϊκά έτη, ξεκινώντας από το ακαδημαϊκό έτος 2021-2022.

  • 17 Ιανουαρίου 2021, 21:33 | Θάλεια Π.

    Πρόταση:
    Τα χρονικά όρια φοίτησης να μην ισχύσουν για τους ήδη εγγεγραμμένους στα ΑΕΙ, διότι αυτά δεν ίσχυαν όταν αυτοί έκαναν τη εγγραφή τους.

    Είναι άδικο να πάνε τόσα χρήματα και τόσα χρόνια σπουδών χαμένα μιας και ο φοιτητής μετά τα πρώτα 6 χρόνια σπουδών δεν επιβαρύνει το πανεπιστήμιο με συγγράμματα, στέγαση, σίτιση, μετακινήσεις και τα λοιπά.

    Στη χειρότερη περίπτωση για τους ήδη εγγεγραμμένους, η ανώτατη διάρκεια φοίτησης να είναι το λιγότερο 3Ν ακαδημαϊκά έτη, αρχόμενα από το ακαδημαϊκό έτος 2021-2022.

  • 17 Ιανουαρίου 2021, 21:32 | Νώντας Σιαναβέλης

    Εύγε κυρία Κεραμέως!

    Επιτέλους να αρχίσει ΧΤΕΣ η διαγραφή των αιωνίων φοιτητών που βλάπτουν το κύρος των Πανεπιστημιων, επιβαρρύνουν οικονομικά τα εργαστήρια με extra προσωπικό και νέα εργαστηριακά τμήματα, τρώνε θέσεις άλλων φοιτητών που θέλουν να παρακολουθήσουν τα εργαστήρια ή ακόμα χειρότερα τους αναγκάζουν να παρακολουθήσουν το εργαστήριο επόμενο έτος με ό,τι αυτό συνεπάγεται (καθυστέρηση αποφοίτησης, οικονομική επιβάρρυνση κτλ), χαλάνε -σε Ελλάδα και Εξωτερικό- την εικόνα των Πανεπιστημίων στην κοινωνία αλλά και την αγορά εργασίας, βυθίζουν -έστω και λίγο- την κατάταξη των Πανεπιστημίων στο University Ranking.

    Σταματήστε την καραμέλα «οι αιώνιοι φοιτητές δεν επιβαρύνουν το κράτος». Παραπάνω εξήγησα γιατί προκαλούν ζημιά στα Πανεπιστήμια, στο κράτος, στους αποφοίτους που ψάχνουν δουλειά, στους ήδη φοιτούντες κτλ κτλ…

    Από έναν πρώην φοιτητή που δούλευε καθημερινά 10ωρο και πενθήμερη εργασία: πριν, κατά την διάρκεια και μετά τις σπουδές του, ολοκλήρωσε τις σπουδές του σε 5 χρόνια αποφοιτώντας 3ος μεταξύ 70+ αποφοίτων.

  • 17 Ιανουαρίου 2021, 17:26 | Ευαγγελος

    Πρεπει να γινει αξιολογηση των καθηγητων με βαση τα ποσοστα επιτυχιας στις εξεταστικες περιοδους για να συνδραμει στην εκπαιδευτικη διαδικασια αυτο το αρθρο.

    ΣΤΟ ΕΜΠ υπάρχουν πολλοι καθηγητες με ποσοστα επιτυχιας στις εξεταστικες τους 20-30-40% επι χρονια τωρα. Αυτο πρεπει να αλλαξει για διασφαλιση των φοιτητων αλλα και στην πραγματικοτητα της εκπαιδευτικης διαδικασιας μιας και ο καθηγητης κρινεται ανεπαρκης.

  • 17 Ιανουαρίου 2021, 11:49 | Εκπαιδευτικός

    Οι αιώνιοι φοιτητές μπορεί να μη δικαιούνται συγγράμματα, σίτιση, στέγαση από το Πανεπιστήμιο αλλά κοστίζουν εργατοώρες στους διδάσκοντες και το διοικητικό προσωπικό.
    Σε κάθε αναμόρφωση προγράμματος σπουδών πρέπει να αντιστοιχούμε μαθήματα παλαιότερων προγραμμάτων σπουδών (των αιώνιων φοιτητών) με τα νέα μαθήματα. Πιστεύει κάποιος ότι αυτό είναι ιδιαίτερα εύκολο όταν έχει προηγηθεί σχέδιο Αθηνά και νομοσχέδιο Γαβρόγλου;
    Στις εξετάσεις αναγκαζόμαστε να έχουμε διαφορετικά θέματα εξετάσεων για παλαιούς και νέους φοιτητές και διαφορετικές βαθμολογικές καταστάσεις για τις γραμματείες των τμημάτων.
    Δε γνωρίζουμε ποια μαθήματα και πότε τα παρακολούθησαν. Αναφέρουν για παράδειγμα ότι παρακολούθησαν τα εργαστηριακά μαθήματα ή κλινικές πράξεις με καθηγητές που δίδασκαν το μάθημα πριν από 5 ή 10 χρόνια. Μπορούμε να το διαπιστώσουμε όταν ο συνάδελφος συνταξιοδοτήθηκε, απεβίωσε, μετακινήθηκε σε άλλο τμήμα ή έχει αναστολή καθηκόντων λόγω άλλης εργασίας; Ακόμη και στην περίπτωση, που έχουν όντως παρακολουθήσει τα μαθήματα, πόσο φυσιολογικό είναι αυτό;
    Να δούμε τις λογικές καθυστερήσεις που μπορεί να υπάρχουν στο χρόνο των σπουδών λόγω της παρατεταμένης οικονομικής κρίσης, πολύ ιδιαίτερων προσωπικών προβλημάτων κλπ αλλά πάντα υπάρχουν τρόποι να διαπιστωθεί κατά πόσο ο φοιτητής είχε προσπαθήσει να παρακολουθήσει τα μαθήματά του (παρακολούθηση εργαστηριακών μαθημάτων, κατάθεση εργασιών, συμμετοχή στις εξετάσεις. Σε αυτό μπορεί να βοηθήσει και ο σύμβουλος σπουδών του κάθε φοιτητή ο οποίος οφείλει να ενημερώνεται για την πρόοδο των φοιτητών του και να συζητά μαζί τους με εχεμύθεια.
    Είναι απαραίτητο να ξεκαθαρίσει το τοπίο μεταξύ αιώνιων και αδιάφορων φοιτητών, και φοιτητών που καθυστερούν την ολοκλήρωση των σπουδών τους για διάφορους λόγους αλλά κάνουν μία συνειδητή προσπάθεια. Σε κάθε περίπτωση δεν είναι κακό να γνωρίζουν οι φοιτητές ότι οφείλουν να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους εντός ενός χρονικού ορίου.

  • 17 Ιανουαρίου 2021, 10:07 | Θεοφάνης Γέμτος

    Παρακολουθώ τη συζήτηση του χρόνου φοίτησης στα ΑΕΙ της χώρας. Δυστυχώς ακόμα και σήμερα παραμένουμε κολλημένοι στη ρύθμιση της δεκαετίας του 1980 για την ελεύθερη επιλογή μαθημάτων από τους φοιτητές. Μια απόφαση χωρίς νόημα καθώς μετά από αυτή άρχισαν οι αστείες προσπάθειες ορισμού προ απαιτούμενων, αλυσίδων παρακολούθησης κλπ που όλες απέτυχαν. Η κατάληξη είναι ο φοιτητής να εισάγεται στο ΑΕΙ και να μπορεί να ισχυρίζεται ότι είναι στο πτυχίο χωρίς να περάσει κανένα μάθημα. Φυσικά εκεί κολλά καθώς είναι δύσκολο να αρχίσει ομαλά από την αρχή. Ο ορισμός ανώτατου ορίου σπουδών έχει το μειονέκτημα ότι αυτό εφαρμόζεται αφού ο φοιτητής ξοδέψει τα ν+ έτη σπουδών. Πριν από τη «δημοκρατική» ρύθμιση της δεκαετίας του 1980 ίσχυε και στη χώρα μας (όπως και στις περισσότερες χώρες του κόσμου) το σύστημα παρακολούθησης κάθε έτους σπουδών και προαγωγή στο επόμενο αφού περάσει τα μαθήματα του έτους. Τα προγράμματα σπουδών καταστρώνονται με ακολουθία των μαθημάτων που προϋποθέτουν τις γνώσεις του (των) προηγούμενου (ων) έτους (ων). Υπήρχαν κατά περίπτωση δυνατότητες μεταφοράς μέρους των μαθημάτων αλλά μόνο για μα χρονιά. Εάν επανέλθουμε στο σύστημα αυτό τότε ο έλεγχος γίνεται απλός. Ο φοιτητής θα προάγεται από έτος σε έτος και θα διαγράφεται αν χάσει δύο χρονιές. Θα οριστεί επίσης χρόνος περάτωσης των πτυχιακών μαθημάτων και διατριβών. Αυτό θα κάνει και πιο υπεύθυνους τους καθηγητές στην αξιολόγηση των φοιτητών.
    Το πλεονέκτημα του συστήματος αυτού είναι ότι ο φοιτητής που δεν έχει διάθεση να σπουδάσει θα διαγράφεται νωρίς χωρίς να χάσει τόσο χρόνια από τη ζωή του και να διαγραφεί μετά από 6-9 έτη χωρίς να αποκτήσει κάποιο τίτλο ή προσόντα. Αλλά δεν θα υπάρξει και το δίλημμα να διαγραφεί κάποιος που έχει περάσει πχ 55 από τα 60 μαθήματα μετά από 8 χρόνια σπουδών.

  • 17 Ιανουαρίου 2021, 02:59 | Δημήτρης

    Απαράδεκτoι, απάνθρωποι και ανούσιοι κανόνες που δίνουν τελεσίγραφο στο αποδειγμένο μέσω πανελληνίων, μέλλον της χώρας με σκοπό την ενίσχυση των ιδιωτικών ιδρυμάτων εκπαίδευσης. Από ανθρώπους που πλήρωσαν για το πτυχίο τους για ανθρώπους που θα πληρώσουν γι΄ αυτό. Αγνοώντας αντιρρήσεις καθηγητών και φοιτητών. Μία πλεκτάνη χωρίς επιχείρημα βασισμένη σε ενα ανύπαρκτο κόστος, αυτό των αιώνιων φοιτητών. Όλα αυτά σε μία περίοδο που ο κόσμος δεν μπορεί να αντιδράσει γιατί σκέφτεται τον συνάνθρωπο του πριν βγει στους δρόμους.
    Φοιτητές που δεν μπορούν να επικοινωνήσουν με την γραμματεία τους γιατί τα τηλεφώνα/mails μένουν αναπάντητα, που δεν έχουν την δυνατότητα σίτησης στην σχολή τους και που ο εργαστηριακός εξοπλισμός λείπει για να ολοκληρωσουν τα εργαστήρια τους λόγω έλειψης χρηματοδότησης πλέον αστυνομεύονται(!) ώστε να μην μπορούν να εκφράσουν την δυσαρέσκεια τους ούτε μέσα απο τις σχολές τους.

  • 16 Ιανουαρίου 2021, 23:27 | Εύα

    Το ανώτατο όριο φοίτησης φαίνεται να μην έχει σπουδαίο λόγο ύπαρξης την στιγμή που οι φοιτητές που ήδη υπερβαίνουν τα προβλεπόμενα έτη,δεν έχουν τα ίδια προνόμια,όπως μειωμένο εισιτήριο,δωρεάν συγγράμματα,δωρεάν σίτιση, με τους ενεργούντες φοιτητές. Επιπλέον, πέραν των προβλημάτων που μπορεί ο καθένας να αντιμετωπίζει(οικονομικά, προβλήματα υγείας) και που μπορεί να μην δύναται να αποδείξει μέσω δικαιολογητικών (π.χ. οικογενειακά προβλήματα ή η εργασία του να μην έχει συγκεκριμένο ωράριο, ώστε να αποδείξει τις 20 ώρες), η κατάσταση που επικρατεί αυτή την στιγμή με την πανδημία ,στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, αρκεί για να δυσκολευτούν ακόμη περισσότερο οι φοιτητές να τελειώσουν στο όριο. Τα συγγράμματα ,ενόψει εξεταστικής, καθυστερούν να έρθουν με τις ταχυμεταφορές, υπερβολικά ή ακόμη και χάνονται, η τηλεκπαίδευση δημιουργεί μεγάλα κενά γνώσεων,τα εργαστήρια αναβάλλονται με αποτέλεσμα να καθυστερεί το εξάμηνο και η αυθαιρεσία αρκετών καθηγητών δεν μπορεί να ελεγχθεί, καθώς δεν είμαστε στα αμφιθέατρα, αρνούμενοι να κάνουν επίδειξη γραπτών , δίνοντας χαμηλούς βαθμούς αδικαιολόγητα.

  • 16 Ιανουαρίου 2021, 23:05 | Κωνσταντίνος

    Αναφέρθηκε (πολύ εύστοχα) πως πρέπει να ληφθεί μέριμνα για τους φοιτητές, οι οποίοι έχουν τελειώσει τις υποχρεώσεις τους όσον αφορά τα μαθήματα της σχολής και ασχολούνται με την πτυχιακή τους εργασία. Σε διάφορες σχολές μία πτυχιακή/ερευνητική/διπλωματική εργασία είναι το πρώτο βήμα στην έρευνα, οπότε ενδέχεται να πάρει περισσότερο από το αναμενόμενο 7-8μηνο. Στις Πολυτεχνικές σχολές είναι πολύ σύνηθες αυτό. Κάποιες διπλωματικές απαιτούν δύο χρόνια συνεχούς προσπάθειας.

    Είναι κρίμα, ενώ κάποιος εργάζεται για το καλό της πανεπιστημιακής κοινότητας και προσπαθεί να κάνει τα πρώτα του/της βήματα στον ερευνητικό τομέα, να διαγραφεί από φοιτητής και να χαθεί κόπος τόσων χρόνων και ένας ολοκληρωμένος πλην πτυχίου επιστήμονας.

  • 16 Ιανουαρίου 2021, 21:47 | Άγγελος Ν

    πρέπει να υπάρχει πρόβλεψη για όποιον επιλέγει να εκπληρώσει τη στρατιωτική του θητεία αμέσως μετά την εισαγωγή του σε μια σχολή.
    θα μπορεί μεν να παίρνει άδειες για τις εξεταστικές περιόδους, αλλά δεν μπορεί να λογίζεται σαν κανονική φοίτηση καθώς δεν θα μπορεί να παρακολουθεί.
    με αυτό τον τρόπο πολλοί θα επιλέξουν να εκπληρώσουν σε μικρότερη ηλικία τις στρατιωτικές τους υποχρεώσεις, συν ότι τελειώνοντας τη σχολή τους δεν θα ανακόπτεται η επαγγελματική / ακαδημαϊκή τους πορεία από την θητεία.

  • 16 Ιανουαρίου 2021, 21:26 | Απόστολος

    Αυτοί που θα πρέπει να ελεγχθούν πρωτίστως είναι οι καθηγητές. Σε σχολή του ΕΚΠΑ, συγκεκριμένος, μυστήριος, καθηγητής δεν έχει βγάλει βαθμολογίες τα δύο τελευταία εξάμηνα. Η εξεταστική του Οκτωβρίου μέχρι σήμερα δεν έγινε.
    Μήπως θα πρέπει να υπάρχει αυστηρός χρονικός περιορισμός ως προς την έκδοση των αποτελεσμάτων. Ο χρόνος, οι ευκαιρίες που χάνονται πως θα αναπληρωθούν;;

  • 16 Ιανουαρίου 2021, 19:00 | Κωνσταντίνος Καρλής

    Ο προτεινόμενος περιορισμός ν+4 σε εξάμηνα ή ν+ 2 σε έτη και σε σχολές με μεγαλύτερη διάρκεια προγράμματος σπουδών σε ν+6 σε εξάμηνα ή ν+3 σε έτη, έχει προβλήματα αναλογικότητας, όσον αφορά τις σχολές και τμήματα με πρόγραμμα σπουδών μεγαλύτερο των 8 εξαμήνων ή 4 ετών, δεδομένου ότι όλες εξισώνονται με +3 ανεξάρτητα από την διάρκεια του προγράμματος σπουδών. Ορθότερο θα ήταν να επαφίεται στην κάθε σχολή ή τμήμα να καθορίζει την διάρκεια με βάση κριτήρια που θέτει ο νόμος. Οι παράγραφοι που έπονται της παρ. 1 προϋποθέτουν την τροποποίηση των οργανισμών των ΑΕΙ και επομένως δεν είναι δυνατόν να εφαρμοσθούν πριν από την τροποποίηση, γεγονός που καθιστά αμφίβολη την εφαρμογή από το ακαδημαϊκό έτος 2021-2022.

  • 16 Ιανουαρίου 2021, 18:57 | Κωνσταντίνος Καρλής

    Υπό τις σημερινές συνθήκες είναι αμφίβολο αν είναι δυνατόν να εφαρμοσθεί η διάταξη. Ο μόνος λόγος που ουσιαστικά δεν υπήρχαν καταλήψεις (ή ίσως υπήρξαν ελάχιστες) είναι η αλλαγή στον τρόπο λειτουργίας των ΑΕΙ λόγω του covid. Έχει υπολογίσει κανείς τις διδακτικές ώρες που χάθηκαν τα προηγούμενα έτη και εάν αυτές αναπληρώθηκαν; Με ελλιπή διδασκαλία προφανώς και η επιτυχία στις εξετάσεις είναι περιορισμένη. Και η μείωση της εξεταστέας ύλης (όπως γίνεται τώρα σε αρκετά τμήματα λόγω καθυστέρησης διανομής των συγγραμμάτων λόγω covid – η καθυστέρηση διανομής υπήρχε και στο παρελθόν για άλλους λόγους) δεν είναι λύση. Θα είναι κανείς αφελής αν πιστεύει ότι οι ΟΠΠΙ που ιδρύονται είναι ικανές να εμποδίσουν τις καταλήψεις στο μέλλον, όταν κανείς έως τώρα δεν τις εμπόδισε. Και η έλλειψη υποδομών (αίθουσες και εργαστήρια ανεπαρκείς σε χωρητικότητα σε σχέση με τον αριθμό των φοιτητών) ασφαλώς εμποδίζει και όσους έχουν την θέληση για γρήγορη ολοκλήρωση των σπουδών τους. Εξίσου σημαντικό είναι το γεγονός ότι η ύλη που διδάσκεται στα σχολεία είναι ανεπαρκής σε σχέση με τις γνώσεις που απαιτούνται μετά την εισαγωγή στα ΑΕΙ (π.χ. για τις νομικές σχολές η ύλη του σχολείου και των εξετάσεων δεν έχει σχέση με το αντικείμενο σπουδών, όσον αφορά τα μαθηματικά, φυσική, χημεία & πληροφορική η ύλη υπολείπεται αυτής που απαιτείται για την παρακολούθηση μαθημάτων σε ΑΕΙ). Πως θα τεθεί περιορισμός διάρκειας σπουδών με αυτές τις ελλείψεις;

  • 16 Ιανουαρίου 2021, 18:55 | Κωνσταντίνος Καρλής

    Χρειάζεται να προστεθεί διευκρίνιση για το αν η διάρκεια θα αφορά και όσους μετά από κατακτήτριες εξετάσεις εγγράφονται για την λήψη και δεύτερου πτυχίου.

  • 16 Ιανουαρίου 2021, 18:48 | Κωνσταντίνος Καρλής

    Υποστηρίζονται διάφορες απόψεις για την διάρκεια των πανεπιστημιακών σπουδών. Η επιμονή στην θέσπιση ανωτάτου ορίου δεν είναι εύκολα κατανοητή, δεδομένου ότι τα επιχειρήματα υπέρ της δεν φαίνονται πειστικά σε σχέση με τον προτεινόμενο χρονικό περιορισμό. Εξάλλου δεν αναλύθηκε ποτέ ποιο θα είναι το όφελος (εάν υπάρχει) σε σχέση με το τυχόν κόστος του σημερινού συστήματος που ισχύει επί δεκαετίες. Σε τί θα ωφελήσει η θέσπιση ορίου; Ο περιορισμός του χρόνου διάρκειας και η εν συνεχεία διαγραφή σε τί θα ωφελήσει; Επίσης η θέσπιση του περιορισμού φαίνεται αντιφατική σε σχέση με τις συζητήσεις κάθε τόσο σχετικά με το ποιο σύστημα εξασφαλίζει την εισαγωγή μεγαλύτερου αριθμού φοιτητών και την επί έτη ανταλλαγή αντίθετων απόψεων μεταξύ της εκάστοτε κυβέρνησης και της εκάστοτε αντιπολίτευσης.

  • 16 Ιανουαρίου 2021, 17:20 | Ελένη

    Η θέσπιση ανώτατου ορίου φοίτησης είναι αυθαίρετη και δεν αποσκοπεί στη βελτίωση των σπουδών. Οι φοιτητές συνήθως απασχολούνται σε εργασίες μη δηλωμένες επισήμως ή με ωράριο μη σταθερό.Πώς είναι δυνατόν να δηλώνονται με ακρίβεια και εκ των προτέρων για να ληφθούν υπόψη για πιθανή παράταση των σπουδών? Επίσης οι φοιτητές που παρατείνουν τις σπουδές τους μετά από τα έξι χρόνια δε δικαιούνται καμία παροχή.Για ποιον λόγο πρέπει να αποκλείονται από τη συνέχιση των σπουδών τους?

  • 16 Ιανουαρίου 2021, 15:58 | Αριστειδης

    οπως αναφέρει και ο Νικος 13/1/2021, συγκεκριμένα στο ΕΚΠΑ σε τμήμα του κάποιος – ΓΝΩΣΤΟΣ- μυστήριος καθηγητής δεν εδωσε βαθμολογια απο τον Ιουνη.
    και δεν υπάρχει ανακοίνωση για εξεταστική του Οκτωβρη.

  • 16 Ιανουαρίου 2021, 14:46 | ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ

    Σκόπιμο είναι να γίνει ειδική ρύθμιση για τους φοιτητές που έχουν εισαχθεί ή πρόκειται να εισαχθούν σε σχολές μέσω ΚΑΤΑΚΤΗΡΙΩΝ ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ δηλαδή επιθυμούν να λάβουν 2ο ή 3ο πτυχίο.

  • 16 Ιανουαρίου 2021, 14:07 | Μαρία Γ.

    Τουλάχιστον γελοίο να εφαρμοστεί κάτι τέτοιο τη στιγμή που υπάρχουν φοιτητές οι οποίοι δεν παίρνουν υποχρεωτικά μαθήματα στο εξάμηνο που πρέπει αποκλειστικά και μόνο επειδή δεν υπάρχει χώρος στα ήδη διαθέσιμα τμήματα για τα εν λόγω μαθήματα και η σχολή δεν δύναται να ανοίξει κι άλλο τμήμα λόγω έλλειψης καθηγητών. Υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους ένα φοιτητής καθυστερεί να τελειώσει τη σχολή του, αυξημένο επίπεδο δυσκολίας μαθημάτων, μαθήματα με υποχρεωτικές παρουσίες (αν λείψεις δυο φορές μέσα στο εξάμηνο δεν έχεις δικαίωμα εξέτασης), δουλειά, λόγοι υγείας (σωματικής και ψυχικής), αυθαιρεσία καθηγητών ή/και ελαττωματικές μέθοδοι εξέτασης και πολλά άλλα. Ο νομοθέτης δείχνει μόνο ότι δεν έχει καμία επαφή με την πραγματικότητα όπως αυτή εκτυλίσσεται και στα πανεπιστήμια αλλά και στην αγορά εργασίας. Πολλοί φοιτητές αναγκάζονται λόγω οικονομικής δυσμένειας να εργάζονται ανασφάλιστοι και άρα αδυνατούν να αποδείξουν ότι εργάζονται.

    Έτσι κι αλλιώς μετά τα ν+2 έτη σπουδών ένας φοιτητής χάνει όλα τα φοιτητικά προνόμια που πιθανώς να δικαιούταν (δωρεάν σίτιση/στέγαση, δωρεάν συγγράμματα, μειωμένα εισιτήρια για μεταφορές κλπ) οπότε το κόστος ανά φοιτητή είναι μηδαμινό.

    Καλή ιδέα να γίνει κάτι για τους αιώνιους φοιτητές και να διαγραφούν τα άτομα τα οποία όντως έχουν παρατήσει τη σχολή τους, αλλά υπάρχουν πολύ πιο πιεστικά ζητήματα για την τριτοβάθμια εκπαίδευση από τους αιώνιους φοιτητές (κυρίως η τραγική αυτοχρηματοδότηση), και σίγουρα το ν+2 δεν είναι το κατάλληλο μέτρο για να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα. Το μόνο που θα κατορθωθεί είναι να ασκηθεί επιπλέον πίεση στους φοιτητές και να πάνε στο βρόντο χρόνια κόπου φοιτητών που για τον άλφα ή βήτα λόγο έχουν μείνει πίσω στις σπουδές τους.

  • 16 Ιανουαρίου 2021, 12:54 | Γιώργος Μ.

    Δεδομένου ότι οι φοιτητές που έχουν ξεπεράσει τα ν+2 έτη σπουδών δεν έχουν δικαίωμα σε πάσο, δωρεάν συγγράμματα κ.α., δεν υπάρχει λόγος να υφίσταται περιορισμός στα έτη φοίτησης. Δεδομένου, ειδικά, πως σε πολλές δύσκολες σχολές της χώρας ο μέσος χρόνος αποφοίτησης είναι 6 ή και παραπάνω έτη, το μέτρο αυτό θα επηρεάσει αρνητικά σημαντική μερίδα των ενεργών φοιτητών, χωρίς να προσφέρει κάτι αξιόλογο.

  • 16 Ιανουαρίου 2021, 12:38 | Μαρίνος Ματιάτος

    Ο ανώτατος χρόνος διάρκειας φοίτησης πρέπει να καθορίζεται από τα τμήματα των Πανεπιστημιακών Σχολών μέσω του Οργανισμού Λειτουργίας τους και όχι από το Υπουργείο Παιδείας.
    Είναι βέβαια σχήμα οξύμωρο οι ένοπλες δυνάμεις να δίνουν αναβολή σε φοιτητές
    9 έτη, για 4 έτη σπουδών τους και το Υπουργείο Παιδείας να τους διαγράφει στα 6 έτη.

  • 16 Ιανουαρίου 2021, 10:57 | ΘΑΝΑΣΗΣ

    Γνωρίζει η αξιότιμη κα Υπουργός πόσο δύσκολο,επίπονο και ψυχοφθόρο είναι να κάνεις χημειοθεραπεία, αιμοκάθαρση, να έχεις ζάκχαρο 4, κ.α. και να δίνεις εξεταστική? Οι φοιτητές αυτοί πρέπει να εξαιρεθούν από το όριο φοίτησης. Το κράτος (και πολύ σωστά) τους έδωσε την ευκαιρία να εισαχθούν στην τριτοβάθμια εκπαίδευση με ειδικές διατάξεις (σοβαρές παθήσεις 5%). Ας τους δώσει και την ευκαιρία να μην επιφορτισθούν με ένα επιπλέον άγχος, πέραν του καθημερινού αγώνα που δίνουν με την υγεία τους και να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους. Το αξίζουν πραγματικά!!!

  • 16 Ιανουαρίου 2021, 02:00 | ΑΓ

    Η φοίτηση πέραν του ελάχιστου προβλεπόμενου για τη λήψη πτυχίου χρόνου δεν επιβαρύνει οικονομικά ούτε διοικητικά τα Πανεπιστήμια και το Κράτος. Αντιθέτως η θέσπιση ανωτάτων χρονικών ορίων θα προσθέσει άλλο ένα διοικητικό βάρος στα ήδη πολύ υποστελεχωμένα κρατικά γ’/βάθμια εκπ/κά ιδρύματα, προωθεί την ιδιωτική, επί πληρωμή εκπ/ση (από όπου αγοράζονται, εκτός εισαγωγικών, διπλώματα αμφιβόλου επιστημονικού επιπέδου και για τα οποία ΔΕΝ ΠΡΟΒΛΕΠΕΤΑΙ ανώτατο όριο σπουδών), πλήττονται ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες και περιορίζεται, ίσως και αφαιρείται το δικαίωμα στη γνώση πολλών.

  • 16 Ιανουαρίου 2021, 01:43 | Λέανδρος Αραβιάδης

    Μεγάλο λάθος η διαγραφή φοιτητών με την οποία διαφωνούν οι περισσότεροι φοιτητές και καθηγητές. Μεγάλη μερίδα των φοιτητών που ξεπερνούν τα όρια φοίτησης εργάζονται ή έχουν άλλα κωλύματα. Για αυτό δεν πρεπει να διαγράφονται. Ανεξάρτητα όμως από την αιτία που κάποιος δεν ολοκληρώνει στην ώρα του τη σχολή του, δεν επιβαρύνει με κανέναν τρόπο το Ίδρυμα στο οποίο σπουδαζει(το πάσο του λήγει οπότε δε δικαιούται δωρεάν σίτιση ή πανεπιστημιακά βιβλία). Αντίθετα, ακόμα και αν κάποιος/κάποια είναι για τους λόγους του αδιάφορος απέναντι στη σχολή του, το να μείνει εγγεγραμμένος-η μπορεί στο μέλλον να τον/την κινητοποιήσει να ολοκληρώσει τις σπουδες του. Ενώ με τη διαγραφή, θα αποκλείονται άτομα(και συνήθως οι φτωχότεροι ή τα άτομα με μαθησιακές δυσκολίες). Ακόμα και αν προχωρήσουν όμως οι διαγραφές, ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ να ισχύουν μόνο για τους φοιτητές που εισέρχονται από εδω και πέρα σε μια σχολή και ΟΧΙ για φοιτητές που πιθανότατα τωρα πλησιάζουν στην ολοκλήρωση των σπουδών τους και τους μένουν λιγα μαθήματα. Συνολικά Λάθος μέτρο χωρίς ουσιαστικό θετικό αποτέλεσμα.

  • 16 Ιανουαρίου 2021, 01:38 | Σταύρος

    Έχοντας τελειώσει το πανεπιστήμιο σε 4 χρόνια θεωρώ πολύ λογικό το μέτρο. 2 επιπλέον χρόνια είναι υπεραρκετά για να αποφοιτήσει κανείς. Φυσικά πρέπει να υπάρχει μέριμνα για φοιτητές με οικονομικές δυσκολίες ώστε να μην χρειάζεται να εργάζονται για να σπουδάσουν. Επιπλέον σε περιπτώσεις που η φοίτηση καθυστερεί λόγω ιατρικών προβλημάτων να μπορεί να δωθεί παράταση

Σχόλια 1 2 3