Αρχική Αναβάθμιση του Σχολείου και άλλες διατάξειςΆρθρο 07 – Διάρθρωση εκπαιδευτικών προγραμμάτων Γενικού Λυκείου και εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση αποφοίτων Γενικού Λυκείου

Άρθρο 07 – Διάρθρωση εκπαιδευτικών προγραμμάτων Γενικού Λυκείου και εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση αποφοίτων Γενικού Λυκείου

1. Η παρ. 1 του άρθρου 2 του ν. 4186/2013 (Α’ 193)αντικαθίσταται ως εξής:
«1. Η Α′ Τάξη Γενικού Λυκείου αποτελεί τάξη αποκλειστικά γενικής παιδείας, στην οποία εφαρμόζεται πρόγραμμα μαθημάτων γενικής παιδείας τριάντα πέντε (35) συνολικά διδακτικών ωρών εβδομαδιαίως για τα ημερήσια λύκεια και είκοσι πέντε (25) συνολικά διδακτικών ωρών για τα εσπερινά λύκεια.».
2. Μετά την παρ. 1 του άρθρου 2 του ν. 4186/2013, όπως αντικαθίσταται με την παρ. 1 του παρόντος, προστίθεται παρ. 2 ως εξής:
«2. Στη Β′ Τάξη Ημερησίου Γενικού Λυκείου εφαρμόζεται πρόγραμμα μαθημάτων που περιλαμβάνει μαθήματα γενικής παιδείας τριάντα (30) συνολικά διδακτικών ωρών εβδομαδιαίως και δύο (2) Ομάδες Μαθημάτων Προσανατολισμού, Ανθρωπιστικών και Θετικών Σπουδών, πέντε (5) συνολικά διδακτικών ωρών εβδομαδιαίως για κάθε ομάδα.
Στη Β′ Τάξη Εσπερινού Γενικού Λυκείου εφαρμόζεται πρόγραμμα μαθημάτων που περιλαμβάνει μαθήματα γενικής παιδείας είκοσι (20) συνολικά διδακτικών ωρών εβδομαδιαίως και δύο (2) Ομάδες Μαθημάτων Προσανατολισμού, Ανθρωπιστικών και Θετικών Σπουδών, πέντε (5) συνολικά διδακτικών ωρών εβδομαδιαίως για κάθε ομάδα.
Οι μαθητές, εκτός από τα μαθήματα γενικής παιδείας, παρακολουθούν υποχρεωτικά και τα μαθήματα της Ομάδας Προσανατολισμού που επιλέγουν.».
3. Η παρ. 3 του άρθρου 2 του ν. 4186/2013 αντικαθίσταται ως εξής:
«3. Στη Γ’ Τάξη Γενικού Λυκείου εφαρμόζεται πρόγραμμα μαθημάτων που περιλαμβάνει μαθήματα γενικής παιδείας και προσανατολισμού τριάντα δύο (32) συνολικά διδακτικών ωρών εβδομαδιαίως για τα ημερήσια λύκεια και είκοσι πέντε (25) συνολικά διδακτικών ωρών εβδομαδιαίως για τα εσπερινά λύκεια. Τα μαθήματα προσανατολισμού χωρίζονται σε τρεις (3) Ομάδες Μαθημάτων Προσανατολισμού, ως εξής:
α) Ανθρωπιστικών Σπουδών.
β) Θετικών Σπουδών και Σπουδών Υγείας.
γ) Σπουδών Οικονομίας και Πληροφορικής.
Οι μαθητές, εκτός από τα μαθήματα γενικής παιδείας, παρακολουθούν υποχρεωτικά και τα μαθήματα της Ομάδας Προσανατολισμού που επιλέγουν.».
4. Η περ. α’ της παρ. 5 του άρθρου 4 του ν. 4186/2013 αντικαθίσταται ως εξής:
«α) λαμβάνεται υπόψη το σύνολο των μορίων που συγκεντρώνει ο υποψήφιος στα τέσσερα (4) πανελλαδικά εξεταζόμενα μαθήματα του οικείου Επιστημονικού Πεδίου, σύμφωνα με το άρθρο 4Α. Για τον προσδιορισμό του συνόλου των μορίων κάθε υποψηφίου υπολογίζονται τα μαθήματα και οι συντελεστές βαρύτητας που προβλέπονται στην Ομάδα Προσανατολισμού όπου ανήκει ο υποψήφιος για το συγκεκριμένο Επιστημονικό Πεδίο. Με απόφαση του Υπουργού Παιδείας και Θρησκευμάτων, η οποία εκδίδεται το αργότερο μέχρι τη λήξη εκάστου σχολικού έτους και ισχύει για τις πανελλαδικές εξετάσεις του επόμενου σχολικού έτους, ορίζονται οι συντελεστές βαρύτητας σε δύο (2) μαθήματα ανά Σχολή ή Τμήμα ή εισαγωγική κατεύθυνση.».
5. Η περ. β’ του άρθρου 4Α του ν. 4186/2013 αντικαθίσταται ως εξής:
«β) Η πρόσβαση σε συγκεκριμένο επιστημονικό πεδίο γίνεται ανάλογα με την ομάδα προσανατολισμού που έχει επιλέξει ο κάθε μαθητής ως εξής:
βα) Οι υποψήφιοι της Ομάδας Προσανατολισμού Ανθρωπιστικών Σπουδών έχουν πρόσβαση στις Σχολές και στα Τμήματα του πρώτου Επιστημονικού Πεδίου και τα μαθήματα, στα οποία εξετάζονται υποχρεωτικά, είναι η Νεοελληνική Γλώσσα και Λογοτεχνία, τα Αρχαία Ελληνικά, η Ιστορία και τα Λατινικά.
ββ) Οι υποψήφιοι της Ομάδας Προσανατολισμού Θετικών Σπουδών και Σπουδών Υγείας έχουν πρόσβαση στις Σχολές και στα Τμήματα του δεύτερου και του τρίτου Επιστημονικού Πεδίου ως εξής:
i) για την πρόσβαση στο δεύτερο Επιστημονικό πεδίο τα μαθήματα στα οποία εξετάζονται υποχρεωτικά είναι η Νεοελληνική Γλώσσα και Λογοτεχνία, η Φυσική, η Χημεία και τα Μαθηματικά και
ii) για την πρόσβαση στο τρίτο Επιστημονικό Πεδίο τα μαθήματα στα οποία εξετάζονται υποχρεωτικά είναι η Νεοελληνική Γλώσσα και Λογοτεχνία, η Φυσική, η Χημεία και η Βιολογία.
βγ) Οι υποψήφιοι της Ομάδας Προσανατολισμού Σπουδών Οικονομίας και Πληροφορικής έχουν πρόσβαση στις Σχολές και στα Τμήματα του τέταρτου Επιστημονικού Πεδίου και τα μαθήματα, στα οποία εξετάζονται υποχρεωτικά, είναι η Νεοελληνική Γλώσσα και Λογοτεχνία, τα Μαθηματικά, η Πληροφορική και η Οικονομία.»

Σχόλια 1 … 18 19 20 21 22 … 32
  • 3 Μαΐου 2020, 15:52 | βαλένια

    Ελπίζω να παραμείνει η Κοινωνιολογία ως πανελλαδικά εξεταζόμενο μάθημα.

    Οφείλει να παραμείνει η Κοινωνιολογίας ως πανελλαδικά εξεταζόμενο μάθημα.

  • 3 Μαΐου 2020, 15:51 | Βίκυ Καρ

    Δε θα αναφερθώ στη Λατινική γλώσσα ούτε και στον Ρωμαϊκό πολιτισμό καθώς έχει επαναληφθεί πολλές φορές η σημαντικότητά τους για διάφορους λόγους. Θα αναφερθώ μόνο σε αυτούς που θεωρούν την κοινωνιολογία στην 3η λυκείου βασική και αδιαπραγμάτευτης αξίας. Χωρίς να αμφισβητώ την αξία της και τη βάση που αποτελεί ένα τέτοιο μάθημα για σωστότερους πολίτες θα ήθελα να επισημάνω πόσες φορές έχουν διδαχθεί τα παιδιά κάποιο παρόμοιο μάθημα από το σχολείο αλλά και από την οικογένειά τους. Οι γονείς και οι κηδεμόνες πρωτίστως παλεύουν να μάθουν στα παιδιά τους από μικρή ηλικία πράγματα για την κοινωνία, την πολιτεία, το κράτος και τους νόμους καθώς και πολλά άλλα που θα ήταν χάσιμο χρόνου να παρουσιάσω, θεωρώντας τα δεδομένα. Μαθήματα όπως: «Η αγωγή του πολίτη», «Πολιτική παιδεία», «Κοινωνική και πολιτική αγωγή» και πολλά άλλα έχουν διδαχθεί σε μικρότερες ηλικίες όπου τα παιδιά με τη βοήθεια (ή και χωρίς) των γονέων μάθαιναν τα βασικά της κοινωνίας χωρίς να χρειάζεται να αποστηθίσουν, όπως γίνεται τώρα. Όσο χρήσιμη και αν είναι η κοινωνιολογία στο πλαίσιο της 3ης λυκείου και της παπαγαλίας δε μένει τίποτα στα παιδιά, απλά τους κάνει δυσκολότερη τη χρονιά και την επιτυχία. Αντίθετα, τα λατινικά, στη μορφή εκμάθησης μίας ξένης γλώσσας χωρίς κείμενα και ολόκληρες σελίδες για αποστήθιση, μπορούν να αποτελέσουν βάση για πολλές ξένες γλώσσες, ο τρόπος διδασκαλίας είναι πολύ σωστότερος και διαλλακτικότερος και ο τρόπος εξέτασης πολύ πιο σταθερός και δίκαιος. Τέλος, χωρίς να είμαι απόλυτη για την επιστροφή των λατινικών στις πανελλήνιες εξετάσεις (παρ’ όλο που είναι ευκολότερο για κάποιον που δεν έχει διδαχθεί την κοινωνιολογία στην 3η λυκείου να κατανοήσει τα κοινωνικά στις αντίστοιχες επιστήμες [όντας ενεργό κοινωνικό ον εδώ και 18 χρόνια] και δυσκολότερο έως και ακατόρθωτο να κατανοήσει και να μάθει λατινικά στο αντίστοιχο τμήμα που χρειάζονται τα λατινικά κάποιος που δεν τα έχει διδαχθεί στην 3η λυκείου και προφανώς δεν έχει καμία επαφή με τη γλώσσα), Θεωρώ σωστότερο να συνδέονται αυτά τα μαθήματα με συγκεκριμένες σχολές που χρειάζονται περισσότερο τα λατινικά ή η κοινωνιολογία και να επιλέγουν οι μαθητές ποιο μάθημα θέλουν να ακολουθήσουν σύμφωνα με τις σχολές που θέλουν να δηλώσουν.

  • 3 Μαΐου 2020, 15:50 | ΜΑΡΙΑ

    Είμαι υπέρ της παρομονής της Κοινωνιολογίας ως πανελλαδικά εξεταζόμενο μάθημα.

    ΝΑΙ ΣΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΕΝΕΡΓΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ.

    ΝΑΙ ΣΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΣΗ ΤΗΣ ΚΡΙΤΙΚΗΣ ΣΚΕΨΗΣ.

    ΝΑΙ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΟΛΟΓΙΑ.

  • 3 Μαΐου 2020, 15:47 | ΕΛΕΝΗ ΚΛ.

    Θα μιλήσω ως μαθήτρια που εξετάστηκα πανελλαδικά στο μάθημα των Λατινικών.
    Ήταν ένα μάθημα που εύκολα μπορούσε κανείς να το μάθει παπαγαλία και να αποκομίσει έναν πολύ υψηλό βαθμό,προκειμένου να περάσει εκεί που θέλει. Σέβομαι το μάθημα των Λατινικών, όμως δεν το συγκρίνω σε καμμία περίπτωση με το μάθημα της Κοινωνιολογίας.

    Η Κοινωνιολογία είναι ένα μάθημα που αναπτύσσει την κριτική σκέψη, δημιουργεί βαθειά στοχαζόμενους και ενεργούς πολίτες και θεωρώ πολύ άδικη την απόφαση σας να βγει από πανελλαδικά εξεταζόμενο μάθημα.

    Στόχος μας πρέπει να είναι η διδασκαλία του γνωστικού αντικειμένου, όχι για να παράγουμε μικρές ζωντανές βιβλιοθήκες πάνω σ’ αυτό το αντικείμενο, αλλά για να κάνουμε τους μαθητές να σκεφτούν οι ίδιοι, να πραγματευτούν τα ζητήματα, να μετάσχουν στη διαδικασία κατάκτησης της γνώσης. Η γνώση είναι διαδικασία, όχι προϊόν». Αυτά τα προωθεί η σπουδαία επιστήμη της Κοινωνιολογίας, που τόσο πολύ περιθωριοποιείτε. Με την Κοινωνιολογία κινητοποιείται η αυτενέργεια των μαθητών, η κριτική τους σκέψη και η αντιμετώπιση προβλημάτων, μέσω της ανευρετικής διαδικασίας. Με ποια κριτήρια λοιπόν με μία απόφαση αποφασίζετε για το μέλλον των παιδιών μας;

    ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΟΛΟΓΙΑΣ.
    ΑΝΤΙΔΡΑΜΕ ΜΑΖΙΚΑ.
    ΑΣ ΑΚΟΥΣΤΕΙ Ο ΛΟΓΟΣ ΜΑΣ.

  • 3 Μαΐου 2020, 15:41 | Σία Ντάφου

    Όπως και η αρχαία ελληνική γλώσσα την οποία επιβάλλεται να μαθαίνουμε, εάν θέλουμε να μιλάμε και να γράφουμε σωστά Νέα Ελληνικά, καθώς πρέπει να γνωρίζουμε τις ρίζες τους, έτσι και η λατινική γλώσσα είναι η βάση πάνω στην οποία θεμελιώθηκαν οι νεότερες ευρωπαϊκές γλώσσες και η ρωμαϊκή Ιστορία. Η κοινωνιολογία έχει, επίσης ιδιαίτερη διαχρονική σημασία, εφόσον ασχολείται με την κοινωνία και τον άνθρωπο στις συλλογικές του δράσεις. Η κατάργηση όλων αυτών των μαθημάτων δεν θα μας οδηγήσει σε εξέλιξη. Αντίθετα, είναι απαραίτητη η εξέτασή τους σε πανελλαδικό επίπεδο. Θα μπορούσε η θεωρητική ομάδα προσανατολισμού (Ανθρωπιστικών, Νομικών και Κοινωνικών Σπουδών) να χωριστεί σε δύο κατευθύνσεις, οι οποίες θα έχουν κοινά μαθήματα αρχαίων και ιστορίας, αλλά στα μαθήματα λατινικών και κοινωνιολογίας να χωρίζονται σε ξεχωριστά τμήματα. Έτσι δεν θα γίνονται συνεχές αλλαγές ως προς το εξεταζόμενο μάθημα και ο εκάστοτε μαθητής θα μπορεί να επιλέγει να μάθει αυτό που πιστεύει ότι χρειάζεται για την σχολή του.
    ΑΘΑΝΑΣΙΑ ΝΤΑΦΟΥ, Οικονομολόγος / Σύμβουλος ΣΕΠ

  • 3 Μαΐου 2020, 15:30 | Μαρία Αμαλία Β

    Επιχειρήματα υπέρ της παραμονής του μαθήματος της Κοινωνιολογίας:
    1) Υπάρχει άμεση επιστημονική συνάφεια του μαθήματος με την πλειοψηφία των πανεπιστημιακών σχολών του ανθρωπιστικού πεδίου.(Με απλή αναζήτηση μπορεί ο κάθε ενδιαφερόμενος να το εξακριβώσει, στις πολιτικές επιστήμες, στην ψυχολογία, στις επιστήμες εκπαίδευσης, στις σχολές διεθνών σπουδών κ.α)
    2) Το μάθημα της Κοινωνιολογίας πραγματικά βοηθάει στην ανάπτυξη της κριτικής σκέψης των μαθητών: οι μαθητές αντιλαμβάνονται κοινωνικά ζητήματα και προβλήματα που τους αφορούν, προβληματίζονται πάνω σε αυτά, όπως καλούνται όλοι οι ενεργοί, σκεπτόμενοι πολίτες.
    3) Αντιλαμβάνονται τη λειτουργία των θεσμών που τους περιβάλλουν, την αξία τους, τον τρόπο που τους επηρεάζουν. Μπορούν να αντιληφθούν με μια ψύχραιμη ματιά προβλήματα που τους αγγίζουν και να σκεφτούν πιθανές λύσεις μέσα σε ένα κοινωνικό πλαίσιο, με άλλη, θετικότερη ψυχολογία, γεγονός πολύ σημαντικό για την περίοδο της εφηβείας. Για παράδειγμα μπορούν αλλιώς να ερμηνεύσουν την απώλεια εργασίας ενός γονέα, το φαινόμενο του σχολικού εκφοβισμού και της νεανικής παραβατικότητας. Μαθαίνουν επίσης να αναζητούν αιτίες και να προτείνουν λύσεις, να μην μένουν στην απλή αντιπαράθεση, αντιλαμβάνονται την αξία του διαλόγου και την εφαρμόζουν. Σε ποιο άλλο μάθημα πανελληνίων πραγματικά ασκείται η κριτική σκέψη των μαθητών και εξασκούνται στις ιδιότητες του δημοκρατικού ενεργού πολίτη;
    4) Η Κοινωνιολογία τους βοηθάει στην κατανόηση της λειτουργίας άλλων κοινωνιών. Οι σημερινοί πολίτες μπορούν να είναι κάτι άλλο πέρα από ανοιχτοί στην αποδοχή της άλλης κουλτούρας, στον σεβασμό των άλλων πολιτισμών; Επίσης, αντιλαμβάνονται καλύτερα την δική τους κουλτούρα, τον τρόπο που έχει δημιουργηθεί.
    5) Σε μια χώρα όπως η δική μας με υπερβολικά χαμηλό ποσοστό ενεργού συμμετοχής των νέων (είτε σε δράσεις νέων είτε σε πολιτικές διαδικασίες) είναι ένα μοναδικό μάθημα που εξηγεί την λειτουργία του πολιτικού συστήματος και σε μια πιο ώριμη ηλικία τους ωθεί να αναλάβουν ένα ενεργό ρόλο στην κοινωνία τους, στην κοινωνία μας.
    Ελπίζω η υπουργός να αντιληφθεί την αξία αυτού του μαθήματος και να μη το αντικαταστήσει. Μια πρόταση είναι να μείνει το μάθημα και να αναβαθμιστεί το σχολικό εγχειρίδιο που διδάσκεται αυτή τη στιγμή.
    Με εκτίμηση,

  • 3 Μαΐου 2020, 15:28 | Σοφία

    Υποστηρίζω την επαναφορά των λατινικών στις πανελλαδικές εξετάσεις διότι χωρίς την εμβάθυνση των υποψήφιων στο συγκεκριμένο μάθημα ίσως να προκληθούν προβλήματα στους ίδιους από τις σχολές, που θα κλιθούν να επιλέξουν στην συνέχεια των σπουδών τους οι οποίες κρίνουν απαραίτητη την εκμάθηση των λατινικών ως θεμέλιο τους.

  • 3 Μαΐου 2020, 15:26 | Εμμανουήλ Δ.

    Το δίλημμα είναι Κοινωνιολογία vs Λατινικά;
    Μήπως να καταργήσουμε τα Λατινικά, μετά τα Αρχαία, να πάμε μια και καλή στα Greeklish να ξεμπερδεύουμε;
    Εγώ είμαι Φυσικός και όμως δεν θεωρώ τα λίγα Λατινικά που έκανα στο Γυμνάσιο, ότι μου απετέλεσαν άχρηστη γνώση.

  • 3 Μαΐου 2020, 15:24 | ΑΘΑΝΑΣΙΑ ΝΤΑΦΟΥ

    Όπως και η αρχαία ελληνική γλώσσα την οποία επιβάλλεται να μαθαίνουμε, εάν θέλουμε να μιλάμε και να γράφουμε σωστά Νέα Ελληνικά, καθώς πρέπει να γνωρίζουμε τις ρίζες τους, έτσι και η λατινική γλώσσα είναι η βάση πάνω στην οποία θεμελιώθηκαν οι νεότερες ευρωπαϊκές γλώσσες και η ρωμαϊκή Ιστορία. Η κοινωνιολογία έχει, επίσης ιδιαίτερη διαχρονική σημασία, εφόσον ασχολείται με την κοινωνία και τον άνθρωπο στις συλλογικές του δράσεις. Η κατάργηση όλων αυτών των μαθημάτων δεν θα μας οδηγήσει σε εξέλιξη. Αντίθετα, είναι απαραίτητη η εξέτασή τους σε πανελλαδικό επίπεδο. Θα μπορούσε η θεωρητική ομάδα προσανατολισμού (Ανθρωπιστικών, Νομικών και Κοινωνικών Σπουδών) να χωριστεί σε δύο κατευθύνσεις, οι οποίες θα έχουν κοινά μαθήματα αρχαίων και ιστορίας, αλλά στα μαθήματα λατινικών και κοινωνιολογίας να χωρίζονται σε ξεχωριστά τμήματα. Έτσι δεν θα γίνονται συνεχές αλλαγές ως προς το εξεταζόμενο μάθημα και ο εκάστοτε μαθητής θα μπορεί να επιλέγει να μάθει αυτό που πιστεύει ότι χρειάζεται για την σχολή του.
    ΑΘΑΝΑΣΙΑ ΝΤΑΦΟΥ, Οικονομολόγος/Σύμβουλος ΣΕΠ

  • 3 Μαΐου 2020, 15:19 | Γιώργος Μπιλαλης

    Η διδασκαλία των Λατινικών στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση κρίνεται απαραίτητη, αν φυσικά επιθυμούμε να μην αποκοπούν βιαίως οι μαθητές από το πνεύμα του ευρωπαϊκού πολιτισμού.

  • 3 Μαΐου 2020, 15:15 | Νάγια Π.

    Θεωρω πολυ σωστη την αποφαση σχετικα με την επαναφορα των Λατινικων στα σχολεια, καθως ετσι οι μαθητες θα εχουν μια πιο ολοκληρωμενη γνωση αναφορικα με τις κλασικες σπουδες.Ακομη, τα Λατινικα, ειναι μια γλωσσα με μακρα ιστορια και η γνωση τους, μας βοηθα σε πολλους τομεις της καθημερινοτητας μας.

  • 3 Μαΐου 2020, 15:03 | Sotiria T.

    Το ερώτημα εδώ δε θα έπρεπε να είναι η πολεμική ανάμεσα στα γνωστικά πεδία της Κοινωνιολογίας ή των Λατινικών. Ας μη συγκρίνουμε ανόμοια πράγματα. Τα Λατινικά σαφώς και αποτελούν χρήσιμη γνώση για μαθητές που επιθυμούν να ακολουθήσουν κλασσικές ή φιλολογικές σπουδές. Ωστόσο, όπως έχει σωστά διατυπωθεί και από άλλους συναδέλφους η Κοινωνιολογία ως επιστημονικό πεδίο ανοίγει τους ορίζοντες των εφήβων μαθητών, οι οποίοι σε αυτές τις ηλικίες νοηματοδοτούν το κόσμο γύρω τους και αρχίζουν να αντιλαμβάνονται τη σχέση μεταξύ ατόμου και κοινωνίας, το ρόλο των κοινωνικών δομών, των κοινωνικών σχέσεων, των θεσμών κοκ. Καμία γνώση δεν είναι ποτέ αποκομμένη από το ευρύτερο κοινωνικό οικονομικό και πολιτιστικό περιβάλλον. Θέλουμε ως προοδευτική και ευρωπαικά προσανατολισμένη κοινωνία, οι ενεργοί πολίτες του αύριο να μην διαθέτουν κριτική σκέψη και ευρύτερη κατανόηση του πλαισίου μέσα το οποίο ζουν και υπάρχουν; Ως τέτοια η Κοινωνιολογία είναι μια επιστήμη όχι μόνο του παρελθόντος και του παρόντος, αλλά κυρίως του μέλλοντος. Σαφέστατα και είναι θεμελιώδης η γνώση βασικών αρχών της Κοινωνιολογίας για μαθητές και υποψήφιους φοιτητές που ενδιαφέρονται για πανεπιστημιακές σπουδές στις κοινωνικές, πολιτικές ιστορικές και ευρύτερα στις ανθρωπιστικές επιστήμες. Η Κοινωνιολογία θα πρέπει κατά τη γνώμη μου να παραμείνει στα σχολεία και να δοθεί στους ίδιους τους μαθητές η δυνατότητα της επιλογής.

  • 3 Μαΐου 2020, 15:00 | ΣΠΑΝΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ

    Αξιότιμη κυρία υπουργέ.
    Η Κοινωνιολογία ως επιστήμη – τα συμπεράσματά της οποίας επικυρώνονται μέσω των τεχνικών και μεθόδων έρευνας-δημιουργήθηκε από στοχαστές του 19ου αιώνα ως αποτέλεσμα της προσπάθειας που κατέβαλαν για να εξηγήσουν την κοινωνική πραγματικότητα η οποία άλλαζε ραγδαία εξαιτίας της Γαλλικής και της Βιομηχανικής επανάστασης που είχε προηγηθεί ή βρισκόταν σε εξέλιξη.Τον 20ο αιώνα δίπλα σε έννοιες ,που ήδη είχε αναλύσει, όπως εκβιομηχάνιση . θεσμοί, ανάπτυξη, προσθέτει νέες όπως στερεότυπα, προκαταλήψεις, αλλοτρίωση, τρομοκρατία που αποτέλεσαν σημαντικά προβλήματα για όλο τον κόσμο του περασμένου αιώνα.Η συμβολή όμως της Κοινωνιολογίας γίνεται περισσότερο απαραίτητη και στις πρώτες δεκαετίες του 21ου αιώνα αφού καθίσταται η επιστήμη εκείνη που μπορεί να φωτίσει τις παραμέτρους σύγχρονων φαινομένων όπως παγκοσμιοποίηση, σχέση τεχνολογίας , εκπαίδευσης και εργασιακών σχέσεων καθώς και πολλά άλλα.
    Ένα ελληνικό σχολείο χωρίς το μάθημα της Κοινωνιολογίας ως πανελλαδικά εξεταζόμενο , δηλαδή με το γόητρο που της αντιστοιχεί στην συνείδηση του κόσμου, είναι φτωχότερο. Το δίλημμα που τίθεται Λατινικά ή Κοινωνιολογία είναι ψευδές αφού και τα δύο μαθήματα συμβάλλουν με διακριτό τρόπο στην εκπαίδευση των μαθητών.Το μεν μάθημα των Λατινικών συντελεί στην συνείδηση της διαχρονικότητας του ευρωπαϊκού πολιτισμού η δε επιστήμη της Κοινωνιολογίας συντείνει στην εξήγηση κοινωνικών φαινομένων που είναι αποτέλεσμα της διάχυσης του παγκόσμιου πολιτισμού και της ενσωμάτωσης κάθε μέρους του πλανήτη στην παγκόσμια οικονομία.
    Επειδή λοιπόν στην κατεύθυνση των Ανθρωπιστικών ,αλλά στην πραγματικότητα και Κοινωνικών σπουδών , μπορούν να συνεισφέρουν και τα δύο μαθήματα προτείνω , στην διαδικασία των πανελλαδικών εξετάσεων , να χρησιμοποιούνται διαζευκτικά και τα δύο δηλαδή ή Κοινωνιολογία ή Λατινικά ανάλογα με την προτίμηση που θα κάνουν οι μαθητές.

  • 3 Μαΐου 2020, 15:00 | Faye

    Η επαναφορά των λατινικών είναι ο ακρογωνιαίος λίθος της διατήρησης του πολιτισμού μας και των κλασικών σπουδών, που δεν προάγουν μόνο την γλωσσική καλλιέργεια, αλλά και την πνευματική. Τα λατινικά είναι η βάση των λατινογενων γλωσσών και όλοι μας τα χρησιμοποιούμε καθημερινά. Δεν είναι μια πεθαμένη γλώσσα. Υπάρχουν και θα υπάρχουν. Γι αυτό η παρουσία τους στο σχολικό πρόγραμμα κρίνεται αναγκαία!

  • 3 Μαΐου 2020, 14:59 | Ειρήνη

    Απολύτως αποδεκτή και απαραίτητη η επαναφορά των Λατινικών για τις κλασικές σπουδές και τις ουμανιστικές επιστήμες.

  • 3 Μαΐου 2020, 14:59 | Ειρήνη

    Εξαίρετη η επιλογή επαναφοράς των λατινικών!! Μαζι με τα αρχαία αποτελούν τα θεμέλια του δυτικού πολιτισμού και δεν μπορούν να λείπουν από ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό εκπαιδευτικό σύστημα.Ας μη ξεχνάμε τη συνεισφορά τους στους εισαγομενους σε διάφορους κλάδους και όχι μονο στη φιλολογία. Συγχαρητήρια!!!

  • 3 Μαΐου 2020, 14:47 | Μυρτώ Γ.

    Θερμότατα συγχαρητήρια στην ηγεσία του υπουργείου Παιδείας για την επαναφορά της διδασκαλίας των Λατινικών ως πανελλαδικώς εξεταζόμενο μάθημα. Έτσι διορθώνεται η στρέβλωση της προηγούμενης μεταρρύθμισης, που αντικατέστησε το μάθημα των Λατινικών, θεωρώντας το αντικείμενο «οριακά χρήσιμο» και παραβλέποντας τόσο την αξία της ίδιας της γλώσσας, όσο και του άρρηκτου δεσμού της με τα Αρχαία Ελληνικά στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού πολιτισμού και της δυτικής σκέψης. Η άκριτη κατάργηση των Λατινικών, χωρίς να εξεταστεί η δυνατότητα αλλαγής στον τρόπο και το πρόγραμμα διδασκαλίας -παρά το γεγονός ότι υπήρχαν ήδη ανάλογες προτάσεις- ήταν δυστυχώς ένα λάθος που ήδη αφήνει βαθιά πληγή στις ανθρωπιστικές επιστήμες. Η αλλαγή υποδήλωνε μια ανησυχητική τάση για ελληνική εσωστρέφεια, η οποία μάλιστα θα ήταν εντελώς άστοχο να διατηρηθεί στις παρούσες συνθήκες (τώρα που για παράδειγμα ανακοινώθηκε από το ΕΚΠΑ και η έναρξη του πρώτου ξενόγλωσσου προπτυχιακού προγράμματος σπουδών με αντικείμενο την ελληνική αρχαιότητα). Η επαναφορά των Λατινικών στο Λύκειο (στη Β και Γ Λυκείου) πρέπει ενδεχομένως να συνοδευτεί από τη συγγραφή καινούριου εγχειριδίου, διεύρυνση του αριθμού των γνωστών κειμένων, ώστε να αποφευχθεί η παπαγαλία (από την οποία πάσχει τώρα στον υπερθετικό βαθμό και το μάθημα της κοινωνιολογίας, έχοντας ήδη αποτύχει παταγωδώς στη στοχοθεσία του), τη διδασκαλία άγνωστου λατινικού κειμένου (για την ουσιαστική εκμάθηση και εμπέδωση του λεξιλογίου και της κριτικής ικανότητας), την ετυμολογική σύνδεση με τις ξένες γλώσσες, τη σύνδεση της γλωσσικής διδασκαλίας με τα αριστουργήματα της Ρωμαϊκής λογοτεχνίας -ως μια πρόγευση μελλοντικής αναγνωστικής απόλαυσης και διεύρυνσης των πνευματικών οριζόντων, καθώς και τον προσδιορισμό της σταθερής διαχρονικής θέσης της λατινικής γλώσσας στην ιστορία της Ευρώπης. Υπάρχει άλλωστε στην κατεύθυνση αυτή και το αντίστοιχο επιτυχημένο παράδειγμα της Κύπρου, όπου η αναθεώρηση του προγράμματος διδασκαλίας των Λατινικών οδήγησε σε εντυπωσιακά μαθησιακά αποτελέσματα.

  • 3 Μαΐου 2020, 14:47 | Μαρκος Ρ.

    Ειλικρινά δεν μπορώ να καταλάβω πως μπορούμε να συγκρίνουμε δύο τελείως ανόμοια πράγματα…
    Από την μιά τα Λατινικά μια νεκρή γλώσσα γιατί πουθενά δεν ομιλείται (εκτός του Βατικανού σε περιοριεμένη κλίμακα)..και μάλιστα ακόμα και απόλυτα πιο νεκρή με τον τρόπο που διδάσκεται…
    Από την άλλη η Κοινωνιολογία, ένα μάθημα που διδάσκεται στις περισσότερες πανεπιστημιακές σχολές της συγκεκριμένης κατεύθυνσης και που όχι μόνο καλλιεργεί την γλώσσα, αλλά κυρίως προβληματίζει, καλλιεργεί ενσυναίσθηση, κριτικό νου και αφήνει περιθώρια για επιχειρηματολογία και διάλογο!!!

    Αν μάλιστα αληθεύει ότι πρόκειται να αποσύρετε από το Λύκειο και τον Σύγρονο Κόσμο-Πολιτης και Δημοκρατία, ένα βραβευμένο βιβλίο με εξαιρετικά αξιόλογες θεματικές ενότητες που πραγματικά, πραγματεύεται με σφαιρικό και αντικειμενικό τρόπο πολλά θέματα και καλλιεργεί την κριτική ικανότητα και τον διάλογο…ειλικρινά πιστεύω ότι το συγκεκριμένο νομοσχέδιο με τις επιλογές του, κάνει ένα βήμα πίσω την εκπαιδευτική διαδικασία και σίγουρα ζημιώνει τους μαθητές!

  • 3 Μαΐου 2020, 14:36 | Μαρία Απ

    Το μάθημα της Κοινωνιολογίας παρέχει τα κατάλληλα εργαλεία στους μαθητές για να μπορέσουν να αντιληφθούν και να κατανοήσουν την πολυσύνθετη κοινωνική πραγματικότητα, τον διαρκώς μεταβαλλόμενο κόσμο, να προβλημαιστούν με όσα συμβαίνουν γύρω τους. Τους δίνει τα εφόδια για τη διαμόρφωση της προσωπικότητας τους, εξηγεί τη σπουδαιότητα της διαδικασίας της κοινωνικοποίησης του ατόμου. Μελετά φαινόμενα όπως η μετανάστευση,ο ρατσισμός και ο εθνικισμός, αναδεικνύει τα αίτια, τις συνέπειες αλλά και τρόπους αντιμετώπισής τους. Διερευνά κοινωνικά φαινόμενα όπως η ανισότητα, η φτώχεια, η ανεργία, ο κοινωνικός αποκλεισμός, η αποκλίνουσα συμπεριφορά, η παραβατικότητα, η εγκληματικότητα. Παρέχει βασικές έννοιες για τις κοινωνικές, πολιτικές και νομικές σχολές. Η κάθε επιστήμη στην τριτοβάθμια εκπαίδευση πρέπει να έχει το γνωστικό της αντικείμενο στα πανελλαδικώς εξεταζόμενα μαθήματα. Με βάση αυτή τη λογική η Κοινωνιολογία πρέπει να παραμείνει ως πανελλαδικά εξεταζόμενο μάθημα, και όχι να επιχειρείται η αυθαίρετη κατάργησή της.

  • 3 Μαΐου 2020, 14:34 | ΛΙΑΚΟΠΟΥΛΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

    Δεδομένου ότι οι αλλαγές αφορούν την Ομάδα Προσανατολισμού ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ για το πεδίο Ανθρωπιστικές, Νομικές και Κοινωνικές Επιστήμες, παρουσιάζεται το εξής οξύμωρο:

    Ο κατ’ εξοχήν εκπρόσωπος των Ανθρωπιστικών Σπουδών, η επιστήμη της Κοινωνιολογίας, υποβαθμίζεται προς χάριν της Γλώσσας των Λατινικών.

    Δηλαδή, ένας ολόκληρος επιστημονικός κλάδος παραγκωνίζεται προς χάριν ενός (ομολογουμένως σημαντικότατου) εργαλείου όπως η γλώσσα των Λατινικών.

    Τα Λατινικά, όπως σωστά αναφέρεται κατά κόρον στην παρούσα διαβούλευση, είναι το καλύτερο εργαλείο σύνδεσης με τη Λατινογενή Ιστορία/Γραμματεία/Παράδοση της Ευρώπης. Μακάρι να είχε χώρο η ομάδα του συγκεκριμένου προσανατολισμού για περισσότερα εξεταζόμενα μαθήματα αλλά υπάρχει κι ένα όριο έως ότου η εξεταστική διαδικασία φθάσει σε όρια απάνθρωπα.

    Η συγκεκριμένη ομάδα προσανατολισμού ήδη περιέχει πολύ σημαντικά στοιχεία Λογοτεχνίας/Γραμματείας/Ιστορίας αλλά δε δύναται να εξαιρέσει το ανθρωποκεντρικό στοιχείο που προσφέρει η επιστήμη της Κοινωνιολογίας.

    Παραθέτω το ακόλουθο απόσπασμα που διάβασα σε ένα πολύ ενδιαφέρον σχετικό άρθρο για την πρακτική συμβολή της κοινωνιολογίας στους σύγχρονους επιστημονικούς κλάδους:

    «Η μελλοντική παιδαγωγός θα ευαισθητοποιηθεί και θα νιώσει την ευθύνη για τον κρίσιμο ρόλο της να αντισταθμίσει τις εκπαιδευτικές αδικίες. Να ενισχύσει τα λιγότερο προνομιούχα παιδιά. Ο εκκολαπτόμενος ψυχολόγος της θεωρητικής θα ακούσει για πρώτη φορά τον πατέρα της ψυχανάλυσης και θα καταλάβει καλά ότι ο εαυτός αναδύεται (και) κοινωνικά. Ο μελλοντικός πολιτικός επιστήμονας θα ακούσει για την εκλογική συμπεριφορά και τους παράγοντες που την συγκαθορίζουν. Ο νομικός και ο αξιωματικός της αστυνομίας για την εγκληματικότητα και τον κοινωνικό έλεγχο. Ο θεολόγος για τις λειτουργίες της θρησκείας. Ο δημοσιογράφος για τα ΜΜΕ ως φορέα κοινωνικοποίησης.»

    Πηγή: https://www.lifo.gr/articles/opinions/279363/koinonio-fovia-i-koinoniologia-efage-mia-dynati-agkonia

    Υ.Γ. Αν αφαιρεθεί η Κοινωνιολογία από την ομάδα Προσανατολισμού μήπως πρέπει να αλλάξει το όνομα της ομάδας και κατ΄επέκταση το όνομα του 1ου Επιστημονικού Πεδίου;

  • 3 Μαΐου 2020, 14:32 | Σοφία

    Εάν επιθημούμε ως χώρα να είμαστε ανταγωνιστικοί & να ακολουθούμε την πρόοδο & την εξέλιξη που συντελείται παγκοσμίως, το μάθημα των Λατινικών κρίνεται απαραίτητο.
    Η σημαντικότητα των κλασσικών γραμμάτων στην εκπαίδευση έχει πολλάκις αποδειχθεί & δεν είναι καθόλου τυχαία η πρόοδος (σε όλους τούς τομείς) των χωρών που βασίζουν την εκπαίδευσή τους σε αυτά. Την στιγμή που σε Ευρώπη & Αμερική διδάσκονται Αρχαία & Λατινικά, είναι έγκλημα να τα καταργούμε εμείς στην Ελλάδα, η οποία ανέκαθεν υπήρξε κοιτίδα πολιτισμού.
    Το γεγονός ότι κάποιες φορές το συγκεκριμένο μάθημα δεν διδάσκεται με σωστό τρόπο, δεν αποτελεί επιχείρημα για την κατάργησή του. Αντιθέτως, θα έπρεπε να πυροδοτεί την έναρξη σημαντικών αλλαγών στην οργάνωση τού αναλυτικού προγράμματος σπουδών & των στόχων τού μαθήματος, καθώς & στην επιμόρφωση των εκπαιδευτικών.
    Κλείνοντας, θα ήθελα να προσθέσω ότι για τους μαθητές που επιθυμούν να εισαχθούν & να σπουδάσουν σε πανεπιστημιακά τμήματα (εντός & εκτός Ελλάδος) με φιλολογικό αντικείμενο, η κάποια γνώση λατινικών είναι προαπαιτούμενη, καθώς τα αντίστοιχα πανεπιστημιακά μαθήματα είναι απαιτητικά.

  • 3 Μαΐου 2020, 14:25 | ΔΗΜΗΤΡΗΣ

    Αξιότιμη κυρία Υπουργέ, πιστεύω ότι η κοινωνιολογία είναι μια μοναδική επιστήμη η οποία βοηθά τους μαθητές να έχουν κριτική ικανότητα. Θεωρώ πως επιβάλλεται να εξετάζεται ως μάθημα πανελληνίων.Δεν είμαι κοινωνιολόγος ούτε εκπαιδευτικός.Είμαι ένας απλός πολίτης που οραματίζεται ένα καλύτερο αύριο..

  • 3 Μαΐου 2020, 14:21 | Μαριάννα Μπέλκα

    Τάσσομαι υπέρ της επαναφοράς των λατινικών στη Β’ και Γ’ Λυκείου. Πέραν της αδιαμφισβήτητης χρησιμότητας τους για όσους μαθητές περάσουν στην ελληνική, αλλά και σε ξένες φιλολογίες, θεωρώ ότι δε νοούνται θεωρητικές σπουδές χωρίς λατινικά. Ας μην ξεχνάμε ότι τα λατινικά ήταν το όχημα με το οποίο διαδόθηκε ο αρχαίος ελληνικός πολιτισμός σε όλη τη Δύση, αποτελώντας αναπόσπαστο στοιχείο για τη διαμόρφωση της Ευρωπαϊκής μας ταυτότητας.

  • 3 Μαΐου 2020, 14:19 | Έλενα

    Μου φαίνεται αδιανόητο το γεγονός ότι πρόκειται να αποσυρθεί το μοναδικό ίσως μάθημα στην θεωρητική κατεύθυνση που απαιτεί κριτική σκέψη και να αντικατασταθεί από ένα μάθημα που εδώ και τόσα χρόνια οι μαθητές είναι υποχρεωμένοι να αποστηθίζουν κείμενα στα Λατινικά χωρίς κανένα νόημα όπως και την γραμματική και συντακτική αναγνώριση της κάθε λέξης. Ως πρωτοετής φοιτήτρια μου φαίνεται αδιανόητο ότι από του χρόνου
    οι υποψήφιοι φοιτητές της 1ης κατεύθυνσης θα κρίνονται πάλι στην παραμικρή λεπτομέρεια ,όπως κρίθηκα εγώ. Δεν μπορώ να πιστέψω ότι αν κάποιος δεν γνωρίζει τι είπε ο Μάνιος Κούριος Δεντάτος στους απεσταλμένους των Σαμνιτών θα «χάσει» την θέση στην σχολή που επιθυμεί να μπει από κάποιον που έχει παπαγαλίσει την κάθε λέξη αυτού του κειμένου. Αντίθετα, το μάθημα της κοινωνιολογίας απαιτεί κριτική σκέψη και το θεωρώ πιο λογικό και αξιοκρατικό να κρίνεται κάποιος με γνώμονα την κριτική του σκέψη και όχι την ικανότητα του να παπαγαλίζει

  • 3 Μαΐου 2020, 14:18 | Ε.Κ.

    Αφήνοντας όλα τα άλλα απέξω και εξετάζοντας το θέμα με αυστηρά εργασιακούς όρους, η παραμονή της Κοινωνιολογίας κρίνεται επιτακτική για το ψωμί. Τα Λατινικά είναι το παντεσπάνι.

  • 3 Μαΐου 2020, 14:14 | Ειρήνη Δ.

    Η κοινωνιολογία είναι η μόνη επιστήμη, που εστιάζει στο κοινωνικό σύνολο και στις κοινωνικές σχέσεις του ατόμου και τις κοινωνικές σχέσεις των ομάδων.
    Το μάθημα της Κοινωνιολοχίας σε Γυμνάσιο και Λύκειο, θα βοηθήσει τους μαθητές και τις μαθήτριες να αναπτύξουν την κριτική τους σκεψη, στην ανάπτυξη των επιχειρημάτων τους, στο να αναγνωρίσουν, να κατανοήσουν και να ερμηνεύσουν κοινωνικα φαινόμενα, αλλα και να αναγνωρίσουν κοινωνικά ζητήματα και προβλήματα.
    Οι μαθητές και οι μαθήτριες θα είναι σε θέση τις γνωσεις που λαμβάνουν, να τις αξιοποιούν και να τις αναλύουν, θα είναι σε θέση να κατανοούν και να τοποθετούν τον εαυτό τους εντός του κοινωνικού συνόλου και αναπτύσσουν μεταγνωστικές δεξιότητες, όπως του κριτικού αναστοχασμού, διαχείρισης καταστάσεων προβληματισμού και επίλυσης αυτών.
    Η στείρα γνώση, η παπαγαλία και η άγνοια δεν πρέπει να έχουν θέση στα προγράμματα σπουδών.

  • 3 Μαΐου 2020, 14:13 | Χρυσάνθη

    Ο διάλογος ή κοινωνιολογία ή λατινικά είναι περίεργος, διότι χωρίς το ένα μάθημα το άλλο είναι νεκρό. Ο αντίκτυπος που μπορεί να έχει η κοινωνιολογία ως εξεταζόμενο μάθημα στις πανελλαδικές εξετάσεις μόνο θετικός μπορεί να είναι για ένα εκπαιδευτικό σύστημα, λαμβάνοντας υπόψη οτι ο σκοπός του σχολείου είναι να δώσει ερεθίσματα στους μαθητές για γνώση και κατανόηση της κοινωνίας και της ζωής μέσα από διάφορες επιστήμες. Ο διάλογος που έχει ανοίξει για αλλαγή του σχολείου μέσω πανδημίας, μόνο διχασμό μπορεί να φέρει και σε μια τέτοια διαβούλευση θα ήταν σημαντικό να ακουστούν και οι υπόλοιποι εμπλεκόμενοι (π.χ. μαθητές, γονείς).

  • 3 Μαΐου 2020, 13:49 | ΚΟΙΝΩΝΙΟΛΟΓΟΣ ΜΑΧΙΜΟΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ

    1ον) Τώρα που η ελληνική κοινωνία στενάζει απο την υγειονομική κρίση και η διακυβέρνηση της χώρας χρησιμοποιεί τηλεοπτικά μηνύματα με κοινωνικό περιεχόμενο για τα θετικά αντακλαστικά της κοινωνίας ( κοίτα τους ήρωες. άνθρώπους της πρώτης γραμμής…., μένουμε σπίτι γιατί αγαπάμε τους άλλους, αλληλεγγύη γενεών κτλ κτλ κτλ) που παραπέμπουν στην κοινωνική συνοχή,κοινωνική αλληλεγγύη, κοινωνική συνύπαρξη ,τώρα που ήρθε η ώρα να αποδείξει μια κυβέρνηση πόσο σέβεται στη πράξη τη χρησιμότητα και ωφέλεια των κοινωνικών επιστημών και δη της Κοινωνιολογίας ,τώρα αποδεικνύει το πραγματικό της εαυτό.!!!

    2ον) Προς τι τέτοια σπουδή για πολυνομοσχέδιο τη στιγμή που όλα βρίσκονται σε αδράνεια εδώ και καιρόι ;
    Τι σκοπό εξυπηρετεί αυτή η κίνηση όταν δεν μπορεί να υπάρξει αντίδραση οργανωμένων κοινωνικών και πολιτικών φορέων;
    Ευχαριστώ

  • 3 Μαΐου 2020, 13:47 | ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ

    Στις πανελλήνιες εξετάσεις χρειάζονται μαθήματα που αποτελουν βασικό μάθημα των σπουδών των παιδιών.Δεν μπορεί να εξετάζονται στα Λατινικά μαθητές κοινωνικών και πολιτικών σπουδών που δεν θα τα διδαχτούν στις σχολές τους και που τα παιδιά αυτά αποτελούν την πλειονότητα. Είναι σαν να αφαιρείς από τα άλλα επιστημονικά πεδία το βασικό τους μάθημα.

  • 3 Μαΐου 2020, 13:46 | Πανελλήνιο Σωματείο Ατόμων με Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής Υπερκινητικότητας

    Τα εξεταζόμενα μαθήματα να είναι λιγότερα για να μην υπάρχει άγχος και πίεση, αλλά σε βάθος μάθηση.
    Η αύξηση των μαθημάτων εξέτασης ωθεί προς ένα εξετασιοκεντρικό και βαθμοκεντρικό χαρακτήρα εκπαίδευσης.
    Οι μαθητές επιδίδονται σε ένα αέναο κυνήγι στείρας απομνημόνευσης γνώσεων, οι οποίες συνήθως δεν έχουν πρακτική εφαρμογή.
    Ιδιαιτέρως για τους μαθητές που εντάσσονται στην ΕΕΑ αλυσιτελής αποβαίνει η αύξηση αυτή, καθώς ενισχύει το μη αποδοτικό άγχος και τους οδηγεί σε μαθησιακή παραίτηση.
    Το εξεταστικό σύστημα θέλει συζήτηση και προτάσεις από πολλούς φορείς για να μην οδηγεί στην σχολική διαρροή, ιδιαίτερα για τους μαθητές με ΔΕΠ-Υ και μαθησιακές δυσκολίες.

  • 3 Μαΐου 2020, 13:44 | Χρύσα Αλεξοπούλου

    Ευτυχώς εισακούστηκε η επιστημονική κοινότητα και κατανοήθηκε η σημασία του μαθήματος των Λατινικών ως γνώσης που αφορά τις ρίζες του Ευρωπαϊκού πολιτισμού και των Ευρωπαϊκών γλωσσών, ενώ εγκαταλείφθηκαν οι ιδεοληψίες που τα κατάργησαν.

  • 3 Μαΐου 2020, 13:42 | ΚΑΛΛΙΓΝΩΜΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ

    Η χώρας μας τη τελευταία δεκαετία έχει βιώσει μια πρωτόγνωρη οικονομική αρχικά, αλλά και κοινωνική και πολιτική κρίση στη συνέχεια. Σε αυτό το πλαίσιο η εκπαίδευση κλήθηκε να διαδραματίσει ένα σημαντικό ρόλο στην κοινωνικοποίηση της νέας γενιάς, των παιδιών της κρίσης, ώστε να μπορούν να σταθούν στα πόδια τους και να μπορέσουν να διαχειριστούν τις πολλαπλές δυσκολίες του περιβάλλοντος. Η εμφάνιση μαθημάτων στο λύκειο, τα οποία ευαισθητοποιούν τους νέους σε θέματα πολιτικής παιδείας και διαχείρισης των κοινωνικών ζητημάτων, ενισχύοντας από τη μια, τη συλλογική συνείδηση, τη συνοχή αλλά και την κριτική και καινοτόμα σκέψη, από την άλλη, έκαναν την εμφάνισή τους με διακομματική συναίνεση. Έτσι, η Πολιτική Παιδεία στην Α΄ λυκείου ανέδειξε στους μαθητές την αξία του ενεργού πολίτη και τη σημασία του στη λειτουργία της δημοκρατίας, καθώς και την αναγκαιότητα της ύπαρξης και της ορθής λειτουργίας του κράτους. Η Πολιτική Παιδεία στην Β΄ Λυκείου τονίζει τη σημασία της κοινωνικής αλληλεγγύης και την αναγκαιότητα μιας Ενωμένης Ευρώπης που σέβεται τα δικαιώματα των πολιτών. Στη Γ΄ Λυκείου, εμφανίστηκε μετά από χρόνια ως πανελλαδικώς εξεταζόμενο το μάθημα της Κοινωνιολογίας, ως βασικό μάθημα στις περισσότερες σχολές των κοινωνικών και ανθρωπιστικών σπουδών. Οι μαθητές για πρώτη φορά κατανοούν σε βάθος (αίτια, συνέπειες, τρόπους αντιμετώπισης) σοβαρά κοινωνικά προβλήματα όπως είναι, μεταξύ των άλλων, η φτώχεια, η ανεργία, η καταπάτηση των δικαιωμάτων, η μετανάστευση, η εγκληματικότητα, ο ρατσισμός, η τρομοκρατία και ο πόλεμος. Ειδικά στην περίοδο του κορονοϊού που αλλάζουν όλα τα κοινωνικά δεδομένα, η κοινωνιολογία έχει να προσφέρει πολλά στην κατεύθυνση της διατήρησης των κοινωνικών δεσμών αλλά και την ανάγκη κοινωνικής συνοχής σε μια εποχή ανομίας, όπως θα έλεγε ο μεγάλος κοινωνιολόγος Ε. Ντυρκέμ. Το παρόν νομοσχέδιο εμπεριέχει μια σημαντική αστοχία που θα στοιχίσει σημαντικά παιδαγωγικά στο μέλλον καθώς δημιουργεί ένα κοινωνικό αυτοματισμό, μια τεχνητή διαμάχη ανάμεσα στα λατινικά και την κοινωνιολογία. Το νομοσχέδιο φέρνει αυτόματα σε αντιπαράθεση τους φιλολόγους και τους κοινωνικούς επιστήμονες. Στην εποχή που αναγνωρίζεται από όλους η ανάγκη της διεπιστημονικότητας και στην εκπαίδευση, το νομοσχέδιο θέτει εκτός των πανελληνίων την κοινωνιολογία μεσήσεις της πιο σοβαρής κοινωνικής κρίσης που βιώνει ο κόσμος μετά από τους παγκόσμιους πολέμους. Εκείνο που ενοχλεί είναι το παράλογο της υπόθεσης. Διακομματικά αποφασίστηκε η ενίσχυση των κοινωνικών επιστημών, επί υπουργίας Κ. Αρβανιτόπουλου, λόγω της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης και της εποχής των μνημονίων και τώρα που βιώνουμε την κορονοεποχή βγάζουμε από τις πανελλήνιες την κοινωνιολογία, στερώντας τη σε βάθος ανάλυση των κοινωνικών προβλημάτων. Νομίζω ότι υπάρχει ακόμα χρόνος να διορθωθεί το «μικρό έγκλημα» που πάει να διαπραχθεί σε αυτό το νομοσχέδιο. Κυρία Κεραμέως χρειαζόμαστε και τα λατινικά για την ενίσχυση των ανθρωπιστικών σπουδών αλλά και την Κοινωνιολογία για λόγους που ξεπερνούν το επιστημονικό και παιδαγωγικό πλαίσιο. Πρόκειται για ζήτημα, όσο υπερβολικό και αν ακουστεί, «εθνικής σημασίας» οι νέοι, να μπορούν να αναγνωρίζουν και να αντιμετωπίζουν τα κοινωνικά προβλήματα, καθώς αυτοί θα κληθούν να διαχειριστούν την κοινωνική πραγματικότητα μετά από εμάς. Λατινικά λοιπόν για τις σχολές που θα υποδείξουν οι πρυτάνεις των πανεπιστημίων και κοινωνιολογία για τις σχολές των κοινωνικών και πολιτικών επιστημών. Παράλληλα, ενίσχυση των κοινωνικών επιστημών σε όλες τις τάξεις του Λυκείου ώστε οι μαθητές να αποκτήσουν κοινωνική παιδεία.

  • 3 Μαΐου 2020, 13:38 | ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΠΕΡΙΒΟΛΙΩΤΗΣ

    Στην Α΄Λυκείου διδάσκεται 3 ώρες την εβδομάδα η «Πολιτική Παιδεία». Κύριο αντικείμενό της είναι η δημιουργία ενός ελεύθερου, υπεύθυνου και ενεργού πολίτη, ο οποίος γνωρίζει τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις του προς την πολιτεία και την κοινωνία. Αναλύει τα βασικά κοινωνικά, οικονομικά και διοικητικά χαρακτηριστικά της σύγχρονης Ελληνικής κοινωνίας και πολιτείας. Παρέχει γνώσεις στον μαθητή, τον μαθαίνει να σκέπτεται, να κρίνει και να αποφασίζει. Αναπτύσσει το διάλογο μεταξύ καθηγητών και μαθητών, ευαισθητοποιεί τον μαθητή σε σημερινά προβλήματα και ζητήματα καλλιεργώντας την κοινωνική και πολιτική συνείδηση.
    Στην Β΄Λυκείου διδάσκεται 2 ώρες την εβδομάδα ο «Σύγχρονος κόσμος Πολίτης και Δημοκρατία» με έναν εντελώς πρωτότυπο τρόπο για τα σχολικά βιβλία. Δεν περιέχει κείμενο για αποστήθιση και παπαγαλία, αλλά πληροφορίες και δραστηριότητες για το Σύνταγμα και τη Δημοκρατία, την Ευρωπαϊκή Ένωση, τον παγκόσμιο πληθυσμό, την παγκοσμιοποίηση, τη μετανάστευση, τα κοινωνικά κινήματα, τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και βασικά στοιχεία δικαίου. Μέσα από τα δεκάδες παραθέματα που περιέχει στις δραστηριότητες κάθε ενότητας και τις ερωτήσεις που θέτει , οδηγεί τη διδασκαλία σε πραγματικό διάλογο καθηγητή – μαθητών, δίνοντας την πρωτοβουλία στους μαθητές να προβληματισθούν και να αναζητήσουν περισσότερες πληροφορίες από άλλες πηγές, όπως το διαδίκτυο και τα άλλα σχολικά βιβλία που δίνονται στο Λύκειο, συνδυάζοντας έτσι την πολιτική παιδεία με την ιστορία, φιλοσοφία και φιλολογία. Ο μαθητής μαθαίνει να σκέπτεται και όχι να απομνημονεύει, πράγμα που αποτελεί και το σκοπό της διδασκαλίας και του σύγχρονου σχολείου. Αποκτά αρχές, κανόνες και αξίες που τον ενσωματώνουν με τον καλύτερο τρόπο στην κοινωνία.
    Στον Ανθρωπιστικό προσανατολισμό της Β΄Λυκείου διδάσκονται 2 ώρες την εβδομάδα οι «Βασικές Αρχές Κοινωνικών Επιστημών» που κάνει την απαραίτητη σύνδεση με την Κοινωνιολογία της Γ΄Λυκείου. Τα βασικά σημεία που αναλύει έχουν να κάνουν σχέση με τη μεθοδολογία των κοινωνικών επιστημών, τις βασικές οικονομικές, κοινωνικές και πολιτικές θεωρίες που υπάρχουν σήμερα παγκόσμια, αλλά και σε κρίσιμα καθημερινά ζητήματα, όπως την καταπολέμηση της διαφθοράς, το ηλεκτρονικό εμπόριο, τους μετανάστες και πρόσφυγες. Με αυτό τον τρόπο αυτό οξύνεται η κριτική ικανότητα των μαθητών, συνειδητοποιώντας την αναγκαιότητα ύπαρξης του δημοκρατικού πολιτεύματος. Δίνει την πραγματική διάσταση του σημερινού πολίτη, καθιστώντας τον υπεύθυνο για τις πράξεις του.
    Στον Ανθρωπιστικό προσανατολισμό της Γ΄Λυκείου διδάσκεται 7 ώρες την εβδομάδα η «Κοινωνιολογία» που εισάγει τους μαθητές σε βασικές γνώσεις των θεμελιωτών των κοινωνικών επιστημών, τις σύγχρονες κοινωνιολογικές σχολές, ανάλυση κοινωνικών δομών και θεσμών, την εκπαίδευση, εργασία και τηλεργασία, αναλύει την έννοια του κράτους, των πολιτικών κομμάτων και την πολιτική και εκλογική συμπεριφορά του σύγχρονου πολίτη και τον προβληματίζει για σημερινές καταστάσεις που βιώνει, όπως ο πόλεμος και η τρομοκρατία. Παρέχει το θεωρητικό και επιστημονικό υπόβαθρο που χρειάζεται ο μαθητής για να οξύνει την κρίση του, να προβληματισθεί και να έχει άποψη για πολλές σημερινές καταστάσεις. Δημιουργεί τον σκεπτόμενο πολίτη, που δεν επηρεάζεται από στερεότυπα και προκαταλήψεις. Δίνει το πραγματικό νόημα της ατομικής και κοινωνικής ενσυναίσθησης που τόσο έχουν ανάγκη σήμερα όλοι οι πολίτες.
    Είναι αναχρονιστικό και αντιεκπαιδευτικό να κάνει λόγο το υπάρχον νομοσχέδιο του ΥΠΑΙΘ για αντικατάσταση της Κοινωνιολογίας ή των άλλων κοινωνικών επιστημών από άλλα γνωστικά αντικείμενα. Η χρησιμότητα και ωφελιμότητα των κοινωνικών επιστημών πρέπει να βρίσκεται δίπλα στα κλασικά γράμματα και στις σύγχρονες τεχνολογίες.

  • 3 Μαΐου 2020, 13:35 | ΓΕΩΡΓΙΑ

    Η επαναφορά του μαθήματος των Λατινικών στο Γενικό Λύκειο αποτελεί βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση. Η επαφή με τη γνώση του ελληνορωμαϊκού πολιτισμού είναι κομβικής σημασίας για τους αποφοίτους των ελληνικών σχολείων οι οποίοι αποτελούν μελλοντικούς πολίτες της Ευρώπης. Τα Λατινικά δεν ομιλούνται αλλά είναι μια γλώσσα ζωντανή, είναι η μόνη γλώσσα που μας συνδέει με τον δυτικό κόσμο. Το γεγονός πως ο αρχαίος ελληνικός πολιτισμός και ο ρωμαϊκός πολιτισμός είναι άρρηκτα συνδεδεμένοι είναι μια απόδειξη της παραπάνω θέσης μας. Οι παρακαταθήκες και των δύο πολιτισμών επιβεβαιώνουν ξεκάθαρα πως τα κείμενα, οι τέχνες, τα ήθη και οι παραδόσεις συμπληρώνουν ο ένας τον άλλον.
    Δεν κρίνω απαραίτητη την εξέταση της κοινωνιολογίας σε πανελλαδικό επίπεδο.
    Η βασική θεματολογία της υπερκαλύπτεται από άλλα μαθήματα που εξετάζονται πανελλαδικώς, όπως για παράδειγμα η Έκθεση και η Ιστορία όπως και από το μάθημα της Πολιτικής Παιδείας σε Γυμνάσιο και σε Α και Β Λυκείου. Η κοινωνιολογία μπορεί να επιστρέψει στη θέση που είχε ως μάθημα Γενικής Παιδείας στο Λύκειο λειτουργώντας μάλιστα επικουρικά στην Έκθεση.
    Σας ευχαριστώ.
    Γεωργία

  • 3 Μαΐου 2020, 13:32 | κατερινα

    Ως μαθήτρια της Β’Λυκείου και κατανοώντας το άγχος και την ψυχολογική πίεση και των μαθητών της Γ’Λυκείου, θα ήθελα να εκφράσω την άποψη μου η οποία συνοψίζεται ως εξής: Πού αποσκοπούν οι συνεχείς τροποποιήσεις και ποιος στόχος τίθεται με την αδιάκοπη αναβάθμιση αυτών;
    Προσωπικά πιστεύω πως οι συνεχείς αυτές αλλαγές όχι μόνο δεν προωθούν ένα καλό εκπαιδευτικό σύστημα, αλλά αντιθέτως δημιουργούν ένα «χάος» στο μυαλό τον μαθητών οι οποίοι καλούνται να προσαρμοστούν κάθε φορά σε καινούρια συστήματα εξέτασης και βαθμολόγησης.
    Επιπλέον, θεωρώ πως η επανεμφάνιση παλαιότερων συστημάτων (όπως η ύπαρξη συντελεστών βαρύτητας) και η συνεχής μετάβαση από το παλιό στο καινούριο και αντίστροφα, θα εντείνει τον αποπροσανατολισμό των μαθητών και θα αυξήσει το άγχος τους στην προσπάθεια να καλύψουν την ύλη και ταυτόχρονα να προσαρμοστούν στο τροποποιημένο εξεταστικό περιβάλλον.
    Τέλος, η γνώμη μου για την καθιέρωση των λατινικών αντί της κοινωνιολογίας είναι μια αφελής πράξη, καθώς η κοινωνιολογία είναι ο καθρέφτης της κοινωνικής πραγματικότητας, γεγονός που καθιστά το μάθημα πολύ σημαντικό. Επίσης, θεωρώ άσκοπη την συγχώνευση 2ου και 3ου πεδίου, καθώς δεν υπάρχει καμία πρακτική διαφορά σε σχέση με το ήδη υπάρχον σύστημα.

  • 3 Μαΐου 2020, 13:27 | Γεωργία

    Θεωρώ απαραίτητη την εκμάθηση των λατινικών στην Γ΄Λυκείου γιατί η λατινική γλώσσα προήλθε από την αρχαία ελληνική γλώσσα.Η μελέτη των λατινικών δεν είναι αυτοσκοπός αλλά χρειάζεται για να μάθουμε τα παιδιά να μελετούν,να αναλύουν ένα ιστορικό κείμενο,που μπορεί να φαίνεται στην αρχή σαν ένα νεκρό σώμα,αλλά που ανασυντίθεται διαρκώς και γίνεται πηγή ζωής και νέας γνώσης.

  • 3 Μαΐου 2020, 13:27 | Στάθης Μπίρταχας

    Καίτοι η αξία του γνωστικού αντικειμένου της κοινωνιολογίας είναι δεδομένη και, ασφαλώς, ανεξάρτητη από την άποψη που διατυπώνω ευθύς ακολούθως, εκτιμώ ότι η επαναφορά της διδασκαλίας των Λατινικών στο λύκειο και, μάλιστα, ως πανελλαδικώς εξεταζόμενου μαθήματος για την εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση είναι εξαιρετικά σημαντική και επιβεβλημένη. Η δευτεροβάθμια εκπαίδευση πρέπει να επανασυνδεθεί, έστω και στοιχειωδώς, με τον ευρωπαϊκό πολιτισμό μέσω των Λατινικών.

  • 3 Μαΐου 2020, 13:26 | Χριστίνα Γεωργιάδου

    Τα εξεταζόμενα μαθήματα να είναι λιγότερα για να μην υπάρχει άγχος και πίεση, αλλά σε βάθος μάθηση. Η αύξηση των μαθημάτων εξέτασης ωθεί προς ένα εξετασιοκεντρικό και βαθμοκεντρικό χαρακτήρα εκπαίδευσης.
    Οι μαθητές επιδίδονται σε ένα αέναο κυνήγι στείρας απομνημόνευσης γνώσεων, οι οποίες συνήθως δεν έχουν πρακτική εφαρμογή.
    Ιδιαιτέρως για τους μαθητές που εντάσσονται στην ΕΕΑ αλυσιτελής αποβαίνει η αύξηση αυτή, καθώς ενισχύει το μη αποδοτικό άγχος και τους οδηγεί σε μαθησιακή παραίτηση.
    Το εξεταστικό σύστημα θέλει συζήτηση και προτάσεις από πολλούς φορείς για να μην οδηγεί στην σχολική διαρροή, ιδιαίτερα για τους μαθητές με ΔΕΠ-Υ και μαθησιακές δυσκολίες.

  • 3 Μαΐου 2020, 13:26 | Ένας Φιλόλογος

    Όσοι τάσσονται υπέρ της διατήρησης της Κοινωνιολογίας ως πανελλαδικώς εξεταζόμενο μάθημα ισχυρίζονται ότι η Κοινωνιολογία είναι η επιστήμη της νεωτερικότητας, όπως το ίδιο ισχύει, λ.χ., για τις οικονομικές επιστήμης. Αλίμονο, όμως, αν ο άνθρωπος ήταν μόνο αριθμοί, στατιστικές και χρήμα. Αυτό δεν σημαίνει πως δεν είναι χρήσιμη η Κοινωνιολογία, όπως χρήσιμα είναι και τα Λατινικά.

    Σίγουρα χρειάζονται αλλαγές στον τρόπο που διδάσκονται. Η Αναγέννηση ενέκυψε εξίσου στα ελληνικά και στα λατινικά γράμματα. Στην Ελλάδα δυστυχώς, και όχι μόνο αυτό το διάστημα που δεν ήταν πανελλαδικώς εξεταζόμενο μάθημα, τα Λατινικά θεωρούνται ουραγός της κλασικής παιδείας. Όπως έχει υποστηρίξει, όμως, ο διάκριτος λατινιστής Θ. Παπαγγελής: η Ευρώπη ήταν σε σταθερή συζυγία με τη Ρώμη, με την Ελλάδα κάτι ειδύλλια είχε μόνο.
    Ως προς τον τρόπο διδασκαλίας, θα έπρεπε να διδάσκεται παράλληλα και ρωμαϊκή Ιστορία, ρωμαϊκός πολιτισμός. Υπάρχει ένα θαυμάσιο βιβλίο του Θ. Παπαγγελή: Η Ρώμη και ο κόσμος της, που είχε γραφτεί με πρωτοβουλία του Μαρωνίτη, για μαθητές. Ποτέ, όμως, δεν χρησιμοποιήθηκε. Η έμφαση θα πρέπει να δίνεται στο ανθρωπιστικό βάρος που κουβαλούν τα κείμενα και όχι απλώς στη μορφολογία και τη σύνταξη. Καλό είναι να γραφτεί ένα νέο, σύγχρονο εγχειρίδιο από καταξιωμένους επιστήμονες. Υπάρχουν σύγχρονα κείμενα, κόμικς μέχρι και μυθιστορήματα, γραμμένα στα Λατινικά και θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν στη διδασκαλία, καθώς θα είναι πιο κοντά στα ενδιαφέροντα των μαθητών. Αλλά και αποσπάσματα από τα μνημειώδη κείμενα του Ρωμαϊκού πολιτισμού θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν: από τις Μεταμορφώσεις του Οβιδίου (κύρια πηγή της μυθολογίας που γνωρίζουμε, ελληνικής και ρωμαϊκής), από τη βεργιλιανή Αινειάδα, τον ιστορικό Τίτο Λίβιο, τους σατιρικούς συγγραφείς, όπως τον Ιουβενάλη κ.ά.

    Αλλά αυτό που χρειάζεται πάνω απ’ όλα είναι να γίνεται σύνδεση με το παρόν. Τα Λατινικά δεν είναι νεκρή γλώσσα, με την έννοια που χρησιμοποιούν τον όρο οι πολέμιοι της. Έχουν αφήσει αρίφνητα αποτυπώματα στον χρόνο, όπως άλλωστε και οι Αρχαίοι Έλληνες. Άλλωστε, είναι εν χρήση στη δυτική εκκλησία, όπως τα Αρχαία Ελληνικά στην ανατολική.

  • 3 Μαΐου 2020, 13:20 | Ν. Τ.

    Η επαναφορά των Λατινικών για την Ο.Π. των Ανθρωπιστικών Σπουδών αποτελεί δικαίωση για τους απανταχού λατινιστές και λάτρεις της κλασικής παιδείας. Μια απόφαση που δεν αφορά μόνο ανθρώπους του κλάδου, αλλά κάθε ενσυνείδητο πολίτη που θέλοντας να ερμηνεύσει το παρόν, ενατενίζει το παρελθόν. Η λατινική δεν είναι μια γλώσσα «νεκρή», όπως πολλοί εσφαλμένα τη χαρακτηρίζουν, προάγει πολιτισμό και ήθος και θέτει τις βάσεις για τη γνώση οποιασδήποτε ινδοευρωπαϊκής γλώσσας. Κρίνεται, λοιπόν, απαραίτητη η διδασκαλία της από τα μαθητικά χρόνια, με μερικές τροποποιήσεις στο σχολικό εγχειρίδιο που θα καθιστούν πιο εύληπτη την παρεχόμενη ύλη.

  • 3 Μαΐου 2020, 13:18 | ειρήνη

    Να αλλάξει ο τρόπος διδασκαλίας και το βιβλίο των λατινικών. Κάθε νοήμων άνθρωπος μπορεί να καταλάβει γιατί.

  • 3 Μαΐου 2020, 13:17 | Χριστίνα Β.

    ΑΠΟΣΤΗΘΙΖΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΞΙΑ Ή ΤΗΝ ΜΕΔΟΥΣΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΕΡΣΕΑ;

    Όντας ακόμα μέσα στη δίνη μιας νέας πραγματικότητας που από ό,τι φαίνεται θα αποτελέσει τον κυρίαρχο τρόπο που θα καθορίζει το ζειν τις επόμενες δεκαετίες, τίθεται από την κυβέρνηση το ζήτημα της αφαίρεσης της Κοινωνιολογίας από τα πανελλαδικώς εξεταζόμενα μαθήματα.

    Δυστυχώς έτσι όπως έχουν διαμορφωθεί οι συνθήκες στο σχολικό περιβάλλον οι μαθητές το μόνο πράγμα που μαθαίνουν είναι πώς να αποστηθίζουν το πανελλαδικώς εξεταζόμενο μάθημα και να ενδιαφέρονται αυστηρά και μόνο για αυτό, με κάποιες απειροελάχιστες εξαιρέσεις. Αυτό δεν σημαίνει όμως πώς ακόμα και με αυτόν τον στρεβλό τρόπο δεν επιτυγχάνεται ένα επίπεδο μάθησης.

    Η συζήτηση που γίνεται τις τελευταίες μέρες για μένα δεν έχει να κάνει με την αναγκαιότητα ή μη της Κοινωνιολογίας ως πανελλαδικά εξεταζόμενου μαθήματος, αλλά με την αναγκαιότητα ή μη της διδασκαλίας των κοινωνικών επιστημών ως τέτοιων στα σχολεία, και κατ’ επέκταση σε σχέση με την κοινωνική τους χρησιμότητα.

    Τα προηγούμενα χρόνια εντάχθηκαν καλώς στα σχολεία τα μαθήματα της πολιτικής παιδείας στην Α’ και Β’ λυκείου, των βασικών αρχών των κοινωνικών επιστημών στην κατεύθυνση ανθρωπιστικών και κοινωνικών επιστημων της Β’ και η κοινωνιολογία της Γ’ λυκείου έγινε πανελλαδικώς εξεταζόμενο μάθημα. Τα παραπάνω μαθήματα πέρα από την κοινωνιολογία της Γ’ εξετάζουν με έναν διεπιστημονικό τρόπο τα σύγχρονα κοινωνικά ζητήματα όπως της ανεργίας, της φτώχειας, της περιβαλλοντικής υποβάθμισης κ.α. Εντυπωσιακό αποτελεί το γεγονώς ότι στα πλαίσια των παραπάνω μαθημάτων εντάσσονται και τα οικονομικά ενώ την επόμενη χρονιά εμφανίζονται ξαφνικά στην κατεύθυνση οικονομίας και πληροφορίκής, η οποία έχει εντέλως διαφορετικό περιεχόμενο.

    Η προσπωπική μου άποψη για τις κοινωνικές επιστήμες είναι ότι θα έπρεπε να διδάσκονται από κοινού στο λύκειο, η ιστορία, η κοινωνιολογία, η πολιτική οικονομία, η ψυχολογία, η κοινωνική ανθρωπολογία και η φιλοσοφία, μαζί με τα μαθηματικά και τη στατιστική και να αποτελούν έναν χώρο ανάπτυξης ιδεών και κριτικής σκέψης, ένα εργαστήριο συζήτησης και αντιπαράθεσης αλλά κυρίως ένα πεδίου που θα καθιστά τους ίδιους τους μαθητές και τις μαθήτριες δυναμικούς ερευνητές της κοινωνικής πραγματικότητας. Μέσα σε αυτό το πλάισιο φυσικά και έχει χώρο η μελέτη των αρχαίων κειμένων, στη γλώσσα συγγραφής και η εκμάθηση των όρων μέσα από τα σημαντικά κείμενα. Παράλληλα η χρήση της τέχνης μέσα από τον κινηματογράφο,τη λογοτεχνία, την ζωγραφική και τη γλυπιτκή μπορεί να αναδείξει τις δημιουργικές ικανότητες και σκέψεις των μαθητών. Σε όλα τα παραπάνω θα πρέπει να συμπεριληφθεί η ανάπτυξη δεξιοτήτων πληροφορικής που να δίνει τη δυνατότητα στους μαθητές να εκθέτουν τα αποτελέσματα των εργασιών τους στην κοινωνία.

    Από την προσωπική μου εμπειρία δεν έμαθα όυτε αρχαία ούτε λατινικά μέσα από τη συστηματική εκμάθηση του λεξιλογίου, της γραμματικής και του συντακτικού, αλλά μέσα από τη μελέτη της φιλοσοφίας στο μάθημα της Β’ και του αρχαίου φιλοσοφικού λόγου στη Γ. Γιατί ποιά η αξία του να ξέρεις να κλίνεις το λύω, χωρίς να γνωρίζεις τη σχέση της συνήθειας με την αρετή; ή να κλινεις το deus dei αλλά να μην έχεις ιδέα πέρι tabula rasa, res extensa και cogito ergo sum.

    Δεν χρειαζόμαστε ένα σχολείο εξεταστήριο που να υπηρετεί τα οικονομικά συμφέροντα των διδασκόντων, αυτά θα έπρεπε να είναι εξαρχής κατοχυρωμένα, αλλά ένα σχολείο χώρο δημιουργικής μάθησης μέσα από τη συνεργασία, τη διεπιστημονικότητα και την ανάπτυξη της κριτικής και αποκλίνουσας σκέψης, ένα σχολείο το οποίο θα είναι αρωγός στην κοινωνία της γνώσης και όχι παραγωγός ανταγωνιστικών ατομικοτήτων, που θα παράξει τους νέους ερευνητές του μέλλοντος και όχι λοβοτομημένους και πειθήνιους ανθρώπους.

    Θέλω κάποτε να δω ένα σχολείο που να προετοιμάζει τους μαθητές ώστε να μπορούν να αντιμετωπίζουν ψυχοσυναισθηματικά την ενήλικη ζώη, να τους εφοδιάζει με γνώσεις και να τους δίνει την ευκαιρία να ανακαλύπτουν τα ταλέντα αλλά κυρίως τα ενδιαφέροντά τους, αναγνωρίζοντας την αξία της ομαδικότητας, της συνεργάσίας, της αλληλοβοήθειας σπάζοντας το διαχωρισμό ανάμεσα σε άριστους, καλούς και κακούς μαθητές και αναγνωρίζοντας τη συνεισφορά όλων σε μια ομαδική προσπάθεια.

    Η Γ’ λυκείου αντί για ένα αέναο κυνήγι βαθμών για μια ευνοικότερη πρόβλεψη στο τζόκερ του μηχανογραφικού θα έπρεπε να είναι μια χρονιά αφιερωμένη στον επαγγελματικό προσανατολισμό και στην ενδυνάμωση των μαθητών που θα γκρεμίζει τα στερεότυπα της επαγγελματικής αποκατάστασης και θα ανοίγει νέους δρόμους και δυνατότητες.

    Η Κοινωνιολογία φυσικά και πρέπει να μείνει στο υπάρχον στρεβλό σύστημα γιατί αποτελεί μία ανάσα σκέψης για τους μαθητές, τους βοηθά να κατανοήσουν και να επιχειρήσουν οι ίδιοι να αναλύσουν την κοινωνική πραγματικότητα, αυτό που συμβάινει γύρω τους και συχνά θεωρείται μοιρολατρικά ως δεδομένο.

    Όμως το ζητούμενο είναι το ίδιο το εξετασιοκεντρικό σύστημα να φύγει και να αντικατασταθεί με ένα σύστημα παραγωγής γνώσης από τους ίδιους του μαθητές, όπως αρχίζει να συμβαίνει σε πολλές προηγμένες κοινωνίες.

    X.B
    Οικονομολόγος εκπαιδευτικός
    Tελειόφοιτη Mεταπτυχιακού Kοινωνιολογίας

  • 3 Μαΐου 2020, 13:12 | Αλεξάνδρα Μ.

    Προσωπικά και ως φιλόλογος αλλά και ως άνθρωπος πάνω από όλα, κρίνω απαραίτητη την ύπαρξη των λατινικών στο σχολείο, πολλώ δε μάλλω για όσους πρόκειται να ακολουθήσουν ανθρωπιστικές σπουδές. Είναι βασικός πυλώνας πολλών γλωσσών και το να καταργηθούν έδειξε μια ακόμη υποβάθμιση των κλασικών σπουδών στο σύνολο τους. Χάρηκα πολύ λοιπόν βλέποντας αυτή την έντονη πρόθεση του υπουργείου να επανέλθουν.
    Αναφορικά με την κοινωνιολογία το μόνο που θα ήθελα να τονίσω είναι πως θα έπρεπε να διδάσκεται με μεγαλύτερο ζήλο και επιμονή σε όλες τις τάξεις του σχολείου, διότι είναι ένα πολύ σημαντικό αντικείμενο εν γένει, δεν φρονώ όμως πως είναι απαραίτητο στο πλαίσιο πανελλαδικής εξέτασης.
    Τέλος, ελπίζω όλη αυτή η συζήτηση μεταξύ άλλων να οδηγήσει στην πολυπόθητη επαναφορά των λατινικών μας που τόσο λείπουν από το σχολείο και να είναι ένα βήμα για να πάρουν ξανά σιγά-σιγά οι κλασικές σπουδές τα πάνω τους!

  • 3 Μαΐου 2020, 13:11 | ΑΘΗΝΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ

    Είναι σημαντικές γνώσεις που θα πρέπει να παρέχονται στα παιδιά από το σχολείο τους. Δεν πρέπει να καταργηθεί το μάθημα.

  • 3 Μαΐου 2020, 13:09 | ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Κ.

    Αξιότιμη κα Κεραμέως, αξιότιμη κα Ζαχαράκη,

    Δεν είμαι υπέρμαχος της Αριστεράς, όμως μπορώ να πω πως η ανταλλαγή του μαθήματος των Λατινικών με το μάθημα της Κοινωνιολογίας στα Πανελλαδικώς εξεταζόμενα μαθήματα πρίν από δύο χρόνια ήταν μία εύστοχη αλλαγή, η οποία είναι υπέρ των μαθητών. Αυτό συμβαίνει γιατί, σε αντίθεση με το πρώτο, η Κοινωνιολογία διδάσκει αρχές και αξίες που οπλίζουν τον μαθητή της Γ’ Λυκείου με τα απαραίτητα εφόδια για το δύσκολο ταξίδι του στον κόσμο των ενηλίκων. Δεν είναι πρέπον να μην γνωρίζει η ελληνική νεολαία ανθρώπους σαν τον Εμίλ Ντυρκέμ, ο οποίος με τη μελέτη του για την αυτοκτονία ελυσε μεγάλα ζητήματα τα οποία θα βασάνιζαν μέχρι και σήμερα τους ψυχιάτρους και τους ψυχολόγους, ή τον Καρλ Μαρξ, ο οποίος με τις θεωρίες του σημάδεψε όσο κανείς άλλος τα γεγονότα του Ψυχρού Πολέμου, τον ελληνικό εμφύλιο του 1945 – 1949 και πολλά ακόμη.

    Οσον αφορά το μάθημα των Λατινικών, προτείνω δύο μη αφοριστικές λύσεις. Είτε να δημιουργηθεί ένα ακόμη επιστημονικό πεδίο με εξεταζόμενο μάθημα τα Λατινικά, είτε να μεταφερθεί η διδασκαλία του στα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα, για όλες τις ενδιαφερόμενες ειδικότητες.

    Κυρία Υπουργέ και κυρία Υφυπουργέ,

    Εκφράζω την ανάγκη να εισακουστούν οι ενστάσεις του καθηγητικού προσωπικού, καθώς επίσης και όλων των απλών πολιτών, όπως εμού, οι οποίοι αφιέρωσαν λίγο χρόνο για γόνιμη κριτική σε αυτό το νομοσχέδιο.

    Με εκτίμηση,

    Κωνσταντίνος Κ.
    Φοιτητής 2ου έτους Διοίκησης Επιχειρήσεων

  • 3 Μαΐου 2020, 13:09 | Κάλια

    Τα Λατινικά θεωρούνται ο ένας εκ των δύο πυλώνων των κλασικών σπουδών. Είναι αδιανόητη η διδασκαλία στο σχολείο και η πανελλαδική εξέταση των Αρχαίων Ελληνικών, δίχως την παράλληλη εξέταση των Λατινικών. Στα πλαίσια των Ανθρωπιστικών σπουδών( Θεωρητική κατεύθυνση) για τους μαθητές, τους εν δυνάμει φοιτητές, τα δύο προαναφερθέντα μαθήματα είναι απαραίτητα για τη μόρφωσή τους, καθώς τους προσφέρουν μια συνολική εποπτεία του κόσμου των κλασικών γραμμάτων.

  • 3 Μαΐου 2020, 13:07 | Γ. Καλογερόπουλος

    Ως γονιός δύο παιδιών, που τελείωσαν το θεωρητικό προσανατολισμό με εξεταζόμενο μάθημα τα Λατινικά, δηλώνω με λύπη μου ότι στο σχολείο δε διδάχθηκαν ούτε μια σελίδα από το βιβλίο της Κοινωνιολογίας. Το μάθημα είχε ανατεθεί σε φιλολόγους, οι οποίοι έπαιρναν τις ώρες και τις χρησιμοποιούσαν για τα μαθήματά της ειδικότητάς τους. Αυτή είναι η μοίρα των μαθημάτων της γενικής παιδείας στη Γ Λυκείου.
    Αυτό είχε ως αποτέλεσμα και τα δυο παιδιά μου να στερηθούν τις εισαγωγικές γνώσεις που χρειάζονταν, για να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις των πανεπιστημιακών τμημάτων που πέτυχαν. Τα Λατινικά παπαγαλίστηκαν, για να ξεχαστούν αμέσως μετά τις εξετάσεις.
    Στην εποχή που ζούμε, χρήσιμο θα ήταν για όλους μας να πάψουμε να στρουθοκαμηλίζουμε. Στην παιδεία ζητούμενο είναι ο εκσυγχρονισμός και όχι το πισωγύρισμα. Η δευτεροβάθμια εκπαίδευση οφείλει να εισαγάγει τα παιδιά σε όλα τα γνωστικά πεδία και να τους αφήνει ευρύ περιθώριο της επιλογής.
    Θεωρώ ότι οι κοινωνικές επιστήμες πρέπει να ενισχυθούν και να εξετάζονται σε αυτές πανελλαδικά, όσα παιδιά τις επιλέγουν. Επίσης θεωρώ ότι τα μαθήματα γενικής παιδείας, πρέπει να διδάσκονται μέχρι τη Β’ Λυκείου, διότι το εξετασιοκεντρικό σύστημα της Γ’ Λυκείου, τα αχρηστεύει στην πράξη.
    Ελπίζω να επικρατήσει η σύνεση κι η λογική και όχι οι αστείες ιδεοληψίες, περί δεξιών και αριστερών επιστημών.
    Με εκτίμηση

  • 3 Μαΐου 2020, 12:57 | Γ.Μ.

    Ως μέλος ΔΕΠ Τμήματος θετικών επιστημών, υποστηρίζω ακλόνητα την επαναφορά των Λατινικών στο Γενικό Λύκειο. Η ορολογία αρκετών θετικών επιστημών (βιολογία, γεωπονία, κτηνιατρική) είναι, ως γνωστόν, στη λατινική γλώσσα. Ως επιστήμονας χρησιμοποιώ σχεδόν καθημερινά τις λατινικές ονομασίες φυτών (καθιερωμένες σύμφωνα με το λατινόγλωσσο Systema Naturae του Κάρολου Λινναίου) στις διαλέξεις μου. Οι φοιτητές μου, επίσης, είναι πλήρως εξοικειωμένοι με τη λατινική ονομασία φυτών. Σας πληροφορώ ότι στις βιβλιοθήκες των περισσότερων Τμημάτων θετικών και φυσικών επιστημών της χώρας μας υπάρχουν Λατινοελληνικά Λεξικά, προφανώς για τους παραπάνω λόγους. Είναι επίσης γνωστό ότι η σύγχρονη επιστημονική γνώση έχει τις ρίζες της σε Λατίνους συγγραφείς (ενδεικτικά αναφέρω: Βάρρων, Πλίνιος ο Πρεσβύτερος, Κολουμέλλας). Τέλος, για να αντιληφθεί ο οποιοσδήποτε τη χρησιμότητα των Λατινικών και στις θετικές επιστήμες, παραπέμπω στο νεο-εκδοθέν Σύγχρονο Λατινοελληνικό Λεξικό των Δ. Νικήτα-Λ. Τρομάρα (Θεσσαλονίκη: University Studio Press 2019) και στα πάμπολλα λήμματα με όρους βιολογίας, γεωπονίας και άλλων επιστημών.

  • 3 Μαΐου 2020, 12:55 | Λάμπρος Α.

    Τάσσομαι υπέρ της διατήρησης του μαθήματος της Κοινωνιολογίας όχι μόνο γιατί αποτελεί την ουσία των Ανθρωπιστικών και Κοινωνικών Επιστημών αλλά και γιατί παρατηρείται αδικία σε βάρος του κλάδου ΠΕ78 που κατα βάση διδάσκουν μόνο αυτό το μάθημα το οποίο αν αφαιρεθεί τους αφαιρείται παράλληλα και το δικαίωμα στην εργασία με ότι αυτό συνεπάγεται..

  • 3 Μαΐου 2020, 12:48 | Πασχαλία Δεσποτίδου

    Αξιότιμη κ. Υπουργέ,
    Είμαι αναπληρώτρια εκπάιδευτικός κλάδου Π.Ε 78 με διδακτική εμπειρία τόσο στη γενική, όσο και στην ειδική αγωγή.
    Τα γραφόμενα μου θα ήθελα να επιγκεντρωθούν τόσο στη χρησιμότητα της διδασκαλίας των κοινωνικών επιστημών στη δευτεροβάθμια εκπάιδευση γενικά, όσο και στη χρησιμότητα της κοινωνιολογίας ως πανελλαδικώς εξετάζομενου μαθήματος ειδικότερα.
    Δεν έχω πρόθεση να επαναλάβω τις τόσο εύστοχες παρατηρήσεις συναδέλφων μου όλων των ειδικοτήτων αλλά και άλλων πολιτών για τα οφέλη των μαθημάτων των κοινωνικών επιστημών ως προς την ανάπτυξη της κριτικής σκέψης εκ μέρους των μαθητών, ως προς τη δημιουργία πολιτικής και κοινωνικής ταυτότητας από τους μαθητές κ.α, αλλά θα ήθελα να επισημάνω την απαράμιλλη ωφελιμότητα των κοινωνικών επιστημών ως προς την επιτυχή σταδιοδρομία των μαθητών που διδάσκονται τα μαθήματα αυτά αργότερα στο πανεπιστήμιο.
    Θα ήθελα να υποστηρίξω ότι η ενασχόληση των μαθητών με τις κοινωνικές επιστήμες στο σχολείο δεν εξαντλείται στην αδιαμφισβήτητη καλύτερη φοιτητική σταδιοδρομία των φοιτητών σε σχολές νομικών, πολιτικών και κοινωνικών επιστημών, αλλά επεκτείνεται (θα μπορούσα να το υποστηρίξω) στη φοίτηση σε όλα τα πανεπιστημιακά τμήματα ακόμη και των φυσικών επιστημών. Ο λόγος είναι απλός και επικεντρώνεται στην πρώτη επαφή αλλά και εξοικείωση των μαθητών που διδάσκονται μαθήματα κοινωνικών επιστημών στο σχολείο, με τη μεθοδολογία της επιστημονικής έρευνας, γεγονός το οποίο είναι μείζονος σημασίας όχι μονο για την εκπόνηση οποιασδήποτε γραπτης εργασίας εκ μέρους των φοιτητών αλλά και για την οικοδόμηση της επιστημονικής γνώσης, η οποία στηρίζεται στην ερευνητική επαλήθευση αρχικών θεωρητικών υποθέσεων.
    Κυρία Υπουργέ, μπορείτε να διερευνήσετε το πρόγραμμα σπουδών όλων των μαθημάτων στη δευτεροβάθμια εκπάιδευση και να διαπιστώσετε ότι δεν υπάρχουν άλλα μαθήματα εκτός των κοινωνικών επιστημών που φέρνουν σε επαφή τους μαθητές με την εν λόγω μεθοδολογία, η οποία όπως υποστήριξα είναι πολύτιμη παρακαταθήκη για τη φοίτηση σε κάθε πανεπιστημιακό τμήμα.
    Ακόμη, θα ήθελα να επισημάνω ότι η εξοικείωση με τη μεθοδολογία της επιστημνικής έρευνας θεωρειται δεδομένη εκ μέρους των πανεπιστημιακών σχολών, αφού οι φοιτητές καλούνται εφαρμόζοντας αυτόν τον τρόπο, να εκπονήσουν γραπτές εργασίες από τα πρώτα κιόλας ακαδημαικά εξάμηνα.
    Ιδιαίτερη μνεία θα ήθελα να κάνω στο μάθημα «Βασικές αρχές κοινωνικών επιστημών», το οποίο διδάσκεται στην ανθρωπιστική κατεύθυνση στην Β’ Λυκείου.
    Το μάθημα αυτό αφιερώνει σχέδον ένα ολόκληρο κεφάλαιο εξοικείωσης των μαθητών με τις τεχνικές και τις μεθόδους έρευνας και μέσα από αυτές τους εφοδιάζει με τον τρόπο εξέλιξης και ανάπτυξης της επιστήμης εν γένει.
    Σε αυτό το σημείο και για να κλείσω την παρέμβαση μου θα ήθελα να αναφερθώ στην επιτακτική ανάγκη να παραμείνει η κοινωνιολογία ως πανελλάδικώς εξεταζόμενο μάθημα στην Γ’ Λυκείου.
    Κυρία Υπουργέ, όλοι ξέρουμε ότι το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα είναι εξετασιοκεντρικό και ότι οι μαθητές στη Γ’ Λυκείου καλώς η κακώς (δεν αξιολογώ αυτό το γεγονός) επικεντρώνονται αποκλειστικά στα μαθήματα που εξετάζονται στις πανελλήνιες. Ως εκ τούτου, επαναφέροντας την κοινωνιολογία στη γενική παιδεία θα της αφαιρέσετε όλη την απαιτούμενη σημασία εκ μέρους των μαθητών. Μόνο προετοιμαζόμενοι οι μαθητές να δώσουν το μάθημα στις πανελλήνιες έχουν την ευκαιρία να ωφεληθούν των προαναφερόμενων προτερημάτων.
    Τέλος, θα ήθελα να υποστηρίξω ότι, εξαιτίας του χαρακτήρα της επιστήμης της κοινωνιολογίας, (ο οποίος επικεντρώνεται στην κριτική βάσανο της κοινής καθημερινής γνώσης) είναι το μοναδικό μάθημα το οποίο ενώ αναγκαστικά θα μπει στο καλούπι της παπαγαλίας για να υπάρξει ως πανελλαδικώς εξεταζόμενο, μπορεί εν μέρει να το υπερβεί και να ανοίξει νέους, πιο ουσιαστικούς δρόμους, στη διεξαγωγή των πανελληνίων εξετάσεων σε όλα τα επίπεδα.
    Σας ευχαριστώ πολύ
    Με απεριόριστη εκτίμηση
    Πασχαλία Δεσποτίδου

Σχόλια 1 … 18 19 20 21 22 … 32