1. Η παράγραφος 4 του άρθρου 5Α του ν.3848/2010 (Α΄ 71), όπως το άρθρο αυτό προστέθηκε με το άρθρο 5 του ν.4283/2014 (Α΄ 189), καταργείται.
2. Οι ενιαίοι πίνακες προσωρινών αναπληρωτών εκπαιδευτικών, όπως αυτοί ίσχυαν μέχρι τη δημοσίευση του ν.3848/2010 στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, συνεχίζουν να τροφοδοτούνται από 1.9.2010 με στοιχεία προϋπηρεσίας. Ειδικά, κατά την προσμέτρηση αυτή, ο χρόνος πραγματικής εκπαιδευτικής υπηρεσίας αναπληρωτών και ωρομίσθιων εκπαιδευτικών που έχει διανυθεί κατά το χρονικό διάστημα 2010-2014 σε δυσπρόσιτες ή απομακρυσμένες σχολικές μονάδες δεν υπολογίζεται στο διπλάσιο. Οι ενιαίοι πίνακες προσωρινών αναπληρωτών εκπαιδευτικών τροφοδοτούνται από το ανωτέρω χρονικό διάστημα με τα στοιχεία προϋπηρεσίας από το σχολικό έτος 2015-2016.
3. Η περίπτωση α΄ της παραγράφου 2 του άρθρου 59 του ν.3966/2011 (Α΄ 118), αντικαθίσταται ως ακολούθως:
«α) Εκπαιδευτικοί οι οποίοι προσλαμβάνονται στα σχολεία πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου διαγράφονται από τους πίνακες αναπληρωτών για το σχολικό έτος που διανύεται κατά την ανακοίνωση της πρόσληψης, εφόσον δεν αναλαμβάνουν για οποιονδήποτε λόγο υπηρεσία εντός πέντε ημερών από την ανακοίνωση της πρόσληψής τους ή αναλαμβάνουν υπηρεσία και παραιτούνται κατά τη διάρκεια του διδακτικού έτους».
4.Η προϋπηρεσία αναπληρωτών εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, οι οποίοι είναι κάτοχοι διδακτορικού διπλώματος ή μεταπτυχιακού διπλώματος ειδίκευσης στην ειδική εκπαίδευση ή στη σχολική ψυχολογία ή κάτοχοι αναγνωρισμένου ως αντίστοιχου και ισότιμου τίτλου σπουδών της αλλοδαπής καθώς και οι κάτοχοι πιστοποιητικού παρακολούθησης ετήσιων σεμιναρίων κατάρτισης στην ειδική εκπαίδευση από Πανεπιστήμια ή από αναγνωρισμένους από το Υπουργείο κρατικούς φορείς το οποίο αποκτήθηκε μέχρι 31-08-2010, υπολογίζεται αποκλειστικά στον οικείο Ενιαίο Πίνακα Αναπληρωτών που αφορά στις δομές όπου προσφέρθηκε η υπηρεσία (Γενικής ή Ειδικής Εκπαίδευσης) και όχι σε περισσότερους του ενός πίνακες αναπληρωτών. Με Απόφαση του Υπουργού Πολιτισμού, Παιδείας και Θρησκευμάτων, η οποία εκδίδεται σύμφωνα με τις διατάξεις της περίπτωσης α΄ της παραγράφου 2 του άρθρου 28 του ν.4186/2013 (Α΄ 193), μπορεί να καθορισθεί ελάχιστο ποσοστό πρόσληψης σε θέσεις προσωρινών αναπληρωτών ειδικής εκπαίδευσης από τους ανωτέρω εκπαιδευτικούς, οι οποίοι έχουν υπηρετήσει σε δομές ειδικής εκπαίδευσης. Οι διατάξεις της παραγράφου αυτής δεν ισχύουν για την εφαρμογή των διατάξεων της παραγράφου 2 του παρόντος άρθρου.
5. Η υποπερίπτωση δ΄ της περίπτωσης α΄ της παραγράφου 34 του άρθρου 6 του ν.3027/2002 (Α΄ 152), όπως η παράγραφος αυτή αντικαταστάθηκε με το άρθρο 2 του ν.3687/2088 (Α΄ 159) καταργείται.
6. Το άρθρο 60 του ν.3528/2007 (Α΄26), όπως έχει αντικατασταθεί με την παράγραφο 1 του άρθρου 5 του ν.4210/2013 (Α΄ 254), εφαρμόζεται και για τους προσωρινούς αναπληρωτές εκπαιδευτικούς της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.
7. Στους προσωρινούς αναπληρωτές εκπαιδευτικούς της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης μπορεί να χορηγούνται άδειες μικρής χρονικής διάρκειας για συμμετοχή σε συνέδρια, συνδιασκέψεις, σεμινάρια και κάθε είδους συναντήσεις επιστημονικού χαρακτήρα στο εσωτερικό, εφόσον η συμμετοχή κρίνεται συμφέρουσα για την υπηρεσία. Οι άδειες αυτές χορηγούνται από το προβλεπόμενο για τους τακτικούς εκπαιδευτικούς όργανο και με την ίδια διαδικασία, με αποδοχές για όλο τον χρόνο κατά τον οποίο ο εκπαιδευτικός μετέχει στις εν λόγω δραστηριότητες. Στον χρόνο αυτόν προστίθενται οι ημέρες που είναι αναγκαίες για τη μετάβαση και την επιστροφή του εκπαιδευτικού.
8. Από το διδακτικό έτος 2014-15 και εφεξής και αποκλειστικά για θέματα προσμέτρησης προϋπηρεσίας σε πίνακες κατάταξης, ως ημερομηνία ανάληψης υπηρεσίας των αναπληρωτών εκπαιδευτικών, του ίδιου κλάδου και οι οποίοι περιλαμβάνονται στην ίδια φάση πρόσληψης, λογίζεται η χρονικά προηγούμενη εναρκτήρια ημερομηνία από τις οριζόμενες στις σχετικές υπουργικές αποφάσεις προθεσμίες, υπό την προϋπόθεση ότι η ανάληψη υπηρεσίας γίνεται εντός των προθεσμιών αυτών.
Είμαι αναπληρώτρια ΠΕ60. Μετά απο 3 επιτυχίες στον ΑΣΕΠ και 6 χρόνια αναπλήρωσης σε σχολεία ανα την Ελλάδα αισθάνομαι απογοήτευση και αδικία! Oταν ήρθε η σειρά μου να διοριστώ μόνιμα, ο κ.Αρσένης κατήργησε την Επητερίδα. Εδωσα εξετάσεις με επιτυχία στον ΑΣΕΠ, υψηλή βαθμολογία και ξεκίνησα να δουλεύω αναπληρώτρια θεωρώντας ότι με ΑΣΕΠ και προϋπηρεσία θα διοριστώ. Μετά έρχεται η κ.Διαμαντοπούλου με τον περίφημο νόμο της και κλείδωσε τους πίνακες. Τα τελευταία χρόνια διασχίζω τέσσερις νομούς καθημερινά, διανύοντας πάνω από 300 χιλιόμετρα για να δουλέψω. Αυτό κάνουν χιλιάδες εκπαιδευτικοί ΚΑΘΕ μέρα σε όλη την Ελλάδα, με πολύ κόπο, κακοπληρωμένοι και με πολλές θυσίες. Το υπουργείο έχει καταφέρει να στρέψει τον έναν εκπαιδευτικό εναντίον του άλλου.
Τι αναπληρώνουμε τόσα χρόνια? Τους εαυτούς μας αναπληρώνουμε!!! Μέχρι πότε θα πάει αυτό? Τι κάνουμε εμείς οι εκπαιδευτικοί για τις δικές μας οικογένειες? Έχουν διαλυθεί οικογένειες, δεν μπορούμε να κάνουμε ατομικό ούτε οικογενειακό προγραμματισμό, τα πράγματα είναι ΤΡΑΓΙΚΑ.
Ως εκπαιδευτικοί βιώνουμε με το πιο δραματικό τρόπο τα αποτελέσματα της κρίσης.
Η ΠΑΙΔΕΙΑ ΚΑΙ Η ΥΓΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΑ ΘΥΜΑΤΑ ΤΩΝ ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ.
Θέλουμε ΜΑΖΙΚΟΥΣ μόνιμους διορισμούς.
Μισθούς αξιοπρεπούς διαβίωσης για τον εκπαιδευτικό, δεν ζει άνθρωπος με 800 ευρώ στο Αιγαίο.
Οι προσλήψεις των αναπληρωτών να γίνονται σε μία, το πολύ δύο φάσεις.
Ελπίζω σε σας, στο να διορθώσετε αυτή την αδικία και να δώσετε τέλος στην αγωνία τόσων χρόνων.
κύριε Υπουργέ, επισημαίνω ότι ο χώρος της παιδείας είναι αυτός που έχει πληγεί περισσότερο από κάθε άλλον, εξαιτίας των μνημονιακών πολιτικών που ασκήθηκαν. Στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση, τα τελευταία πέντε χρόνια, έχουν αποχωρήσει πάνω από 11.000 εκπαιδευτικοί και έχουν προσληφθεί, ως μόνιμοι, μόνο 272. Δεν τηρήθηκαν ούτε καν οι μνημονιακές δεσμεύσεις της προηγούμενης κυβέρνησης για προσλήψεις 1:5 ή 1:10. Είναι βέβαιο πως αν δεν υπάρξουν μόνιμοι διορισμοί και φέτος το σύστημα θα καταρρεύσει.
κύριε Υπουργέ, ως εκπαιδευτικός και ως μητέρα επανέρχομαι για μια ακόμη φορά στο θέμα της ανάγκης μόνιμων διορισμών στην ΠΕ, προκειμένου να καλυφθούν τα χιλιάδες οργανικά κενά που υπάρχουν, καθώς και στο θέμα της αναγνώρισης ολόκληρης της προϋπηρεσίας των αναπληρωτών από 1/9/2010. Οι μόνιμοι διορισμοί μπορούν να γίνουν, άμεσα, με το σύστημα 60-40%.
Υπενθυμίζω, κύριε Υπουργέ, ότι το σύστημα διορισμών 60%-40% είναι ένα σύστημα αντικειμενικό και δίκαιο το οποίο αναγνωρίζει τόσο την επιτυχία σε διαγωνισμό του ΑΣΕΠ, όσο και την προϋπηρεσία. Το 2014 και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο με απόφασή του δικαίωσε Ιταλούς συμβασιούχους συναδέλφους μας, αναγνωρίζοντας στην ουσία το δικαίωμά τους για μόνιμο διορισμό μετά από 36 μήνες προϋπηρεσία. Η απόφαση αυτή πρέπει να ισχύσει και στη χώρα μας, αφού οι αναπληρωτές εκπαιδευτικοί στην Π.Ε. έχουν μέχρι και 13 χρόνια προϋπηρεσίας.
κύριε Υπουργέ, θα πρέπει να γίνει άμεσα η σύνταξη των νέων πινάκων αναπληρωτών, προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι μεγάλες αδικίες που έχουν δημιουργήσει οι προκάτοχοι σας στο υπουργείο Παιδείας.
Ο Νόμος της Διαμαντοπούλου ή πρέπει να ισχύει, δηλαδή με κλειδωμένους πίνακες ή ΝΑ ΜΗΝ ΙΣΧΥΕΙ, ΟΧΙ ΝΑ ΙΣΧΥΟΥΝ ΜΟΝΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΒΟΛΕΥΟΥΝ ΚΑΠΟΙΟΥΣ!!! ΝΑ ΙΣΧΥΕΙ ΔΗΛΑΔΗ ΚΑΤΑ ΤΟ ΉΜΙΣΥ;;; Ή ΚΑΤΑΡΓΕΊΤΑΙ Ή ΟΧΙ!!! Δεν είναι δυνατόν όσοι πήγαν στα ΔΥΣΠΡΟΣΙΤΑ το 2010-2014 να είναι αλλουνού Θεού παιδια. Και ΝΑΙ ΔΗΛΩΣΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΔΥΣΠΡΟΣΙΤΑ ΤΟΤΕ ΑΠΟ ΕΠΙΛΟΓΗ!!!! Όλοι πιστεύαμε οτι σε δυο χρόνια θα γίνουμε υποτίθεται μόνιμοι.. και προσπαθουσα να μαζεψω μόρια μετάθεσης.. γ αυτό πηγα στη μέση του πουθενά, πάνω στα βουνά και μέσα στα φίδια!!! Έχω 9,44 βαθμό πτυχίου και καλή θέση στον πίνακα..όπου ήθελα μπορούσα να επιλέξω να πάω!!!! Και στην τελική τα προηγούμενα και τα επόμενα χρόνια γίνεται γκάλοπ.. ρωτάει δηλαδή κανείς «ποιος πάει από επιλογή και ποιος από υποχρέωση»;;; Έτσι βγαίνουν οι νόμοι;;; Το θέμα είναι ΠΟΙΟΣ ΥΠΗΡΕΤΕΙ ΤΕΛΙΚΑΑΑ ΣΕ ΑΥΤΑ ΤΑ ΔΥΣΚΟΛΑ ΜΕΡΗ!!! Μας παρακαλούσαν οι πρωτοβάθμιες να πάμε εμείς πάνω στα βουνά για να αποσπάσουν αλλού τους μόνιμους!!! Κάναμε όλη τη δύσκολη δουλειά και μας ΤΙΜΩΡΟΥΝ ΚΙΟΛΑΣ!!! Όλοι ξέραμε ότι κάποτε θα καταργηθεί ΟΛΟΚΛΗΡΟΣ ο νομος της Διαμαντοπουλου. Τέλος εκτελούσαμε και καθήκοντα διευθυντή ΧΩΡΙΣ ΕΥΡΩΩΩ.. ΑΦΟΥ ΜΑΣ ΕΙΧΑΝ ΚΑΤΑΡΓΉΣΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΕΠΙΔΟΜΑ ΠΡΟΙΣΤΑΜΕΝΟΥ (ΙΣΧΥΕ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΜΟΝΙΜΟΥΣ.. ΕΜΕΙΣ ΕΙΜΑΣΤΑΝ «ΓΙΑΛΑΝΤΖΙ» ΠΡΟΙΣΤΑΜΕΝΟΙ).
Ευχαριστούμε και την νέα κυβέρνηση που αδικεί πάλι εμάς όπως και η προηγούμενη
Η ρύθμιση της παραγράφου 2 με βρίσκει σύμφωνη, για τη μη προσμέτρηση διπλάσιων μορίων για τους εκπαιδευτικούς που υπηρέτησαν σε δυσπρόσιτες σχολικές μονάδες την περίοδο 2010-2014, καθώς οι πίνακες ήταν κλειδωμένοι και κανείς δεν γνώριζε το ενδεχόμενο προσμέτρησης αυτών.
Για να ικανοποιηθεί το αίσθημα δικαίου και αξιοκρατίας θα πρέπει να ισχύσει και ο αναδρομικός διαχωρισμός των πινάκων από το 2010 άρα προτείνουμε κατάργηση της πρότασης στο παρόν άρθρο «Οι διατάξεις της παραγράφου αυτής δεν ισχύουν για την εφαρμογή των διατάξεων της παραγράφου 2 του παρόντος άρθρου» Αν προσμετρηθεί η προϋπηρεσία τους η οποία προσφέρθηκε στην ειδική και στους πίνακες γενικής, μένουν άνεργοι οι αναπληρωτές γενικής που είναι και επιτυχόντες ΑΣΕΠ καθώς δε θα μπορούν να εργαστούν ούτε στη γενική ούτε φυσικά στην ειδική. Οι νηπιαγωγοί ΠΕ 60.50 δεν πρόκειται να μείνουν άνεργοι καθώς οι ΠΕ 61 είναι μόλις 28 ενώ της γενικής είμαστε χιλιάδες.
Είναι πολυ σωστη, η ΜΗ προσμετρηση της προυπηρεσιας στα δυσπροσιτα γιατι κανεις τοτε δεν τα επελεγε συνειδητα, απλα εστελναν αυτους που ηταν τελευταίοι στη σειρα στον πινακα καταταξης του καθε νομού που προσλήφθηκαν. Αν γνωρίζαμε οτι μετράει διπλά, θα ήταν διαφορετικές και οι επιλογές μας…
Οσον αφορα την Ειδικη Αγωγή η ρυθμιση ειναι δίκαιη, αλλα πρεπει να ισχυσει ο νομος αυτος με ΑΝΑΔΡΟΜΙΚΟΤΗΤΑ.
Ως αναπληρώτρια γενικής αγωγής ΠΕ70 επικροτώ τη ρύθμιση για την ειδική αγωγή που αναφέρεται στην παράγραφο 4 του άρθρου 47, που όμως θα πρέπει να έχει αναδρομική ισχύ από το 2010! Με την μη αναδρομικότητα της ρύθμισης αυτής, βοηθάτε εκπαιδευτικούς ΠΕ70.50, να διεκδικήσουν θέσεις συναδέλφων ΠΕ70 στον πίνακα των αναπληρωτών και να μπούνε από «παραθυράκια». Γνωρίζετε, είμαι βέβαιη, πως οι θέσεις που κατέχουμε στον πίνακα αναπληρωτών αποκτήθηκαν με πολύ κόπο, μετά από επιτυχίες σε ΑΣΕΠ και αναπληρώσεις σε σχολεία ανά την Ελλάδα. Λάβετε επίσης υπόψη σας οτι με την ΜΗ ΑΝΑΔΡΟΜΙΚΟΤΗΤΑ καταδικάζονται σε ανεργία οι εκπαιδευτικοί γενικής αγωγής ΠΕ70.
Συμφωνώ με την παράγραφο 2 του άρθρου 47.Το σύνολο των εκπαιδευτικών κατέθετε τις δηλώσεις του, σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία, κατά την οποία δεν ίσχυε η προσμέτρηση των διπλών μορίων των δυσπρόσιτων περιοχών, κατά την περίοδο 2010-2014. Οι εκπαιδευτικοί που εργάστηκαν σε σχολεία δυσπρόσιτων περιοχών την περίοδο αυτή, πήγαν τυχαία και όχι από επιλογή.
Δικαιοσύνη, αξιοκρατία κ όχι στρέβλωση και αδικίες .
1. Υποστηρίζω ρητά ότι η προϋπηρεσία πρέπει να μετράει και ότι πρέπει να αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο κάθε επαγγελματικής μας διεκδίκησης. Πρέπει όχι μόνο να μετράει και μάλιστα με μεγαλύτερους συντελεστές και πάνω από το 16,80 του νόμου 3848/2010 ,αλλά να αποτελεί καθοριστικό κριτήριο μόνιμου διορισμού είτε σε συνδυασμό με επιτυχία ΑΣΕΠ(60%) είτε μόνη της (40%).
2. Αν ανοίξουν οι πίνακες μετά το 2010 θα διαιωνίσουν μια στρεβλή κατάσταση που είχε δημιουργηθεί τα προηγούμενα χρόνια αλλά και θα δημιουργήσουν μια παρόμοια στρέβλωση και αδικία αφού θα παρεμβληθούν άτομα με προϋπηρεσίες που εργάζονται στην ειδική αγωγή. Είναι ανήθικο προς του συναδέρφους οι οποίοι γνωρίζοντας ότι δεν μετράει η προϋπηρεσία, αρνήθηκαν το διορισμό τους ως αναπληρωτές σύμφωνα με την παρ.2του άρθρου 9 του ν.3848/2010 (ΦΕΚ 71/19.05.2010 τ.Α΄.) όπως το ίδιο το Υπουργείο Παιδείας θέσπισε.
Μοναδικός μου ενδοιασμός για το άνοιγμα των πινάκων αποτελεί η είσοδος στους πίνακες εκπαιδευτικών οι οποίοι απέκτησαν προϋπηρεσία με πρόσληψη εκτός πινάκων γενικής αγωγής.
Αν διασφαλιστεί με όρους και προϋποθέσεις η μη είσοδος στους πίνακες γενικής αγωγής εκπαιδευτικών ειδικής δεν έχω κανένα πρόβλημα προσμέτρησης της προϋπηρεσίας από 1-7-2010 και ακόμη περισσότερο αυτή να αποτελέσει το βασικό κριτήριο για την κατάρτιση των πινάκων αναπληρωτών για το επόμενο σχολικό έτος.
Συγχαρητήρια στην ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας για τη δίκαιη και απόλυτα νόμιμη ρύθμιση για τα δυσπρόσιτα την περίοδο 2010- 2014, όπου και οι πίνακες ήταν κλειδωμένοι. Κατά την περίοδο αυτή εργάστηκαν σε δυσπρόσιτα συνάδελφοι από καθαρή τύχη και όχι συνειδητά από επιλογή. Είναι πολύ σωστή η επιλογή της κυβέρνησης να μην μετρήσει με διπλά μόρια την υπηρέτηση σε δυσπρόσιτες περιοχές, καθώς εάν ήταν γνωστό πολύ συνάδελφοι με υψηλή θέση στον πίνακα αναπληρωτών θα επέλεγαν να εργαστούν σε δομές δυσπρόσιτων περιοχών. Και πάλι πολλά συγχαρητήρια στους ιθύνοντες του Υπουργείου Παιδείας!!!
Η παράγραφος 4 του άρθρου 47 αποκαθιστά το αίσθημα δικαίου και αξιοκρατίας και αναβαθμίζει επιτέλους την ειδική αγωγή θέτοντας τέλος σε συντεχνιακά συμφέροντα και προσπάθειες παράκαμψης του πίνακα αναπληρωτών γενικής αγωγής. Για να ικανοποιηθεί όμως πλήρως το αίσθημα δικαίου και αξιοκρατίας θα πρέπει να ισχύσει ο αναδρομικός διαχωρισμός των πινάκων γενικής και ειδικής αγωγής, από το 2010. Επισημαίνω ότι προς αυτή την κατεύθυνση κινήθηκε και η Διδασκαλική Ομοσπονδία Ελλάδος, περιγράφοντας αυτή τη διαδικασία και τον τρόπο που αποκτάται η εξειδίκευση «ΝΤΡΟΠΗ». Οι αποφάσεις της ΔΟΕ που λήφθηκαν το 2010, είναι στη διάθεσή σας από το αρχείο της ΔΟΕ. Προφανώς πρόκειται για παρανόηση της ηγεσίας του Υπουργείου Παιδείας, η οποία σε καμία περίπτωση δεν έγινε με δόλο. Επισημαίνουμε λοιπόν σε όσους ασχολούνται με το θέμα ότι η εφαρμογή της ρύθμισης χωρίς αναδρομικό χαρακτήρα, θα οδηγήσει στην ανεργία εκατοντάδες αναπληρωτές γενικής με προϋπηρεσία στις δομές γενικής και με βαθμολογία σχεδόν άριστη στον ΑΣΕΠ.
Κύριοι υπουργοί,
το πολυπόθητο πολυνομοσχέδιο που πολύ καιρό τώρα αναμέναμε για να μας σώσει από τα ¨κακώς κείμενα¨ των προηγούμενων κυβερνήσεων έφτασε, αλλά δυστυχώς όχι μόνο για να διορθώσει προηγούμενα λάθη.. Αλλά να μας ταράξει με νέες αλλαγές.
Έχοντας ήδη βιώσει τις επιτυχείς εξετάσεις σε τρεις διαγωνισμούς ΑΣΕΠ και την ψυχοφθόρα διαδικασία της αναμονής και τοποθέτησης, την τελευταία στιγμή πάντα (είτε αυτό ήταν στην αρχή είτε στην μέση της χρονιάς) για έξι συνεχείς χρονιές.
Φυσικά σε διαφορετικά μέρη ανά την Ελλάδα , όπως το μεγαλύτερο ποσοστό των αναπληρωτών.
Ανακοινώνεται λοιπόν, ότι δύο από αυτές τις χρονιές τα μόρια μας δεν θα προσμετρηθούν. Και μέχρι να αναρτηθεί σήμερα το πολυνομοσχέδιο και να δούμε εγγράφως ότι κάτι τέτοιο τελικά δεν πρόκειται να ισχύσει, αγωνιούμε.
Συνεχίζουμε να αγωνιούμε όταν μαθαίνουμε ότι ίσως οι αναπληρωτές που μέχρι τώρα είχαν επιλέξει να δουλεύουν στην ειδική αγωγή, πολλοί από τους οποίους δεν το κάνανε επειδή θέλανε να αφιερωθούν στην ειδική αγωγή αλλά:
είτε γιατί δεν είχαν δώσει ΑΣΕΠ
είτε γιατί ήταν σε χαμηλή θέση στον πίνακα του ΑΣΕΠ
(κάτι που θα σημαίνει ότι δεν είχαν καμμιά πιθανότητα να εργαστούν).
Συμφωνώ με την παράγραφο 2 του άρθρου 47.Το σύνολο των εκπαιδευτικών κατέθετε τις δηλώσεις του, σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία, κατά την οποία δεν ίσχυε η προσμέτρηση των διπλών μορίων των δυσπρόσιτων περιοχών, κατά την περίοδο 2010-2014. Οι εκπαιδευτικοί που εργάστηκαν σε σχολεία δυσπρόσιτων περιοχών την περίοδο αυτή, πήγαν τυχαία και όχι από επιλογή.
Η παράγραφος 4 του άρθρου 47 αποκαθιστά το αίσθημα δικαίου και αξιοκρατίας και αναβαθμίζει επιτέλους την ειδική αγωγή θέτοντας τέλος σε συντεχνιακά συμφέροντα και προσπάθειες παράκαμψης του πίνακα αναπληρωτών γενικής αγωγής.
Για να ικανοποιηθεί όμως το αίσθημα δικαίου και αξιοκρατίας θα πρέπει να ισχύσει και αναδρομικός διαχωρισμός πινάκων από το 2010 άρα προτείνω κατάργηση της πρότασης στο παρόν άρθρο «Οι διατάξεις της παραγράφου αυτής δεν ισχύουν για την εφαρμογή των διατάξεων της παραγράφου 2 του παρόντος άρθρου»
Είναι δυνατόν να υποστηρίζεται η αναβάθμιση της ειδικής αγωγής από εκπαιδευτικούς οι οποίοι κατέχοντας «αγορασμένα» μεταπτυχιακά μπαίνουν στους πίνακες της ειδικής αγωγής και στη συνέχεια μεταπηδούν σε αυτόν της γενικής προσπερνώντας συναδέλφους που έχουν πετύχει σε εξετάσεις ΑΣΕΠ ή κατέχουν σημαντική προϋπηρεσία;
Είναι δυνατόν να υποστηρίζεται η αναβάθμιση της ειδικής αγωγής και η βοήθεια σε παιδιά με αναπηρίες και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες από εκπαιδευτικούς οι οποίοι αν και έχουν κάποια κατάρτιση και εμπειρία στην ειδική αγωγή μοναδικό μέλημά τους είναι να μεταπηδήσουν στη γενική αγωγή για να διοριστούν.
Η εφαρμογή αυτής της πρότασης προκαλεί νέα πληθώρα αντιδράσεων στην εκπαιδευτική κοινότητα και ιδίως σε εμάς τους αναπληρωτές εκπαιδευτικούς που το εργασιακό μέλλον μας θα είναι αβέβαιο.
ΑΡΙΣΤΕΡΗ κυβερνηση???? Ούτε η χειρότερη μνημονιακή κυβέρνηση δεν τόλμησε να ακυρώσει δεδουλευμένη προϋπηρεσία. ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ του άρθρου 47 για το διαχωρισμό γενικής και ειδικής αγωγής και ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ διπλής προϋπηρεσίας στα δυσπρόσιτα.
Είμαι αναπληρώτρια γενικής αγωγής ΠΕ60 και επικροτώ τη ρύθμιση για την ειδική αγωγή που αναφέρεται στην παράγραφο 4 του άρθρου 47, που όμως θα πρέπει να έχει αναδρομική ισχύ από το 2010! Με την μη αναδρομικότητα της ρύθμισης αυτής, βοηθάτε εκπαιδευτικούς ΠΕ60.50, να διεκδικήσουν θέσεις συναδέλφων ΠΕ60 στον πίνακα των αναπληρωτών και να μπούνε από «παραθυράκια». Γνωρίζετε, είμαι βέβαιη, πως οι θέσεις που κατέχουμε στον πίνακα αναπληρωτών αποκτήθηκαν με πολύ κόπο, μετά από επιτυχίες σε ΑΣΕΠ και αναπληρώσεις σε σχολεία ανά την Ελλάδα. Λάβετε επίσης υπόψη σας οτι με την ΜΗ ΑΝΑΔΡΟΜΙΚΟΤΗΤΑ καταδικάζονται σε ανεργία οι εκπαιδευτικοί γενικής αγωγής ΠΕ60.
Στο παρελθόν, με την προσμέτρηση της προϋπηρεσίας της ειδικής αγωγής και στους δυο πίνακες δημιουργήθηκαν φαινόμενα αθέμιτου ανταγωνισμού. Οι αναπληρωτές ειδικής αγωγής άθροιζαν προϋπηρεσία και στους δυο πίνακες δουλεύοντας μόνο σε μια δομή, της ειδικής με αποτέλεσμα να ανεβαίνουν και στην κατάταξη του πίνακα γενικής. Με αυτό τον τρόπο είχαν την δυνατότητα, ανάλογα και με τις διαθέσιμες πιστώσεις κάθε χρονιά, να μεταπηδούν ανά πάσα στιγμή-ως υποψήφιοι και των δυο πινάκων αναπληρωτών-και να εργάζονται στην γενική αγωγή, στερώντας θέσεις από τους συναδέλφους τους της γενικής αγωγής!
Όσον αφορά τη μοριοδότηση των δυσπρόσιτων σχολικών μονάδων κατά το χρονικό διάστημα 2010-2014 κατά το οποίο οι πίνακες αναπληρωτών δεν τροφοδοτούνταν με νέα στοιχεία προϋπηρεσίας, συμφωνώ με την παράγραφο 2 του άρθρου 47 και καλώς σχεδιάζεται να προσμετρηθεί άνευ διπλασιασμού. Τη συγκεκριμένη περίοδο, οι δηλώσεις προτίμησης περιοχών στις αιτήσεις υποψήφιων αναπληρωτών γινόταν με άλλα δεδομένα επομένως εκ των υστέρων αλλαγή θα δημιουργήσει ανατροπές στους πίνακες κατάταξης. Η συμπλήρωση των αιτήσεων γινόταν γνωρίζοντας πως ενδεχόμενη προϋπηρεσία σε δυσπρόσιτα, όχι μόνο δεν επρόκειτο να υπολογισθεί στο διπλάσιο αλλά ακόμα και όταν τελικά προσμετρηθεί (μετά από διεξαγωγή νέου διαγωνισμού ΑΣΕΠ),αυτό θα γινόταν με τρόπο που όριζε ο σχετικός νόμος 3848 (1 μήνας προϋπηρεσίας=0,1 μόριο!). Τα δεδομένα αυτά λειτούργησαν όπως είναι φυσικό αποτρεπτικά για οποιονδήποτε υποψήφιο αναπληρωτή με αποτέλεσμα, αν κάποιος τελικά βρέθηκε εκείνο το διάστημα να υπηρετεί σε δυσπρόσιτα αυτό έγινε λόγω της χαμηλής του θέσης στον πίνακα και όχι από συνειδητή επιλογή. Οι εκπαιδευτικοί που εργάστηκαν σε σχολεία δυσπρόσιτων περιοχών την περίοδο αυτή, πήγαν τυχαία και όχι από επιλογή.
Συμφωνώ απόλυτα με τη ρύθμιση του Υπουργείου για τη μη προσμέτρηση των μορίων για τα δυσπρόσιτα στο διπλάσιο κατά την περίοδο των κλειστών πινάκων. Βάσει νόμου ΤΑ ΜΟΡΙΑ ΔΕΝ ΜΕΤΡΟΥΣΑΝ άρα οι αναπληρωτές με καλή σειρά στον πίνακα δεν τα επέλεξαν αφήνοντας τις θέσεις για τους τελευταιους που πήγαν εκεί γνωρίζοντας οτι δε μετρούν τα μόρια. Σε αυτό το κράτος υπάρχουν νόμοι κ δεν είναι σωστό να αλλάζουν αναδρομικά γιατι αυτό θα αποτελούσε εξαπάτηση! Μπράβο στον Υφυπουργο!
Για το θέμα των αναπληρωτών η γνώμη μου είναι ότι θα πρέπει να συμπεριληφθούν και οι πολύτεκνοι εκπαιδευτικοί ανεξαρτήτως προϋπηρεσίας και να προτάσσονται στους πίνακες, γιατί από το 2010 και μετά δεν μπορούσαν να εργασθούν ως αναπληρωτές (δεν υπήρξε πρόβλεψη στον ν.3848/2010, γιατί μέχρι τότε διορίζονταν όλοι). Σε αυτό είχε συνηγορήσει και η ΟΛΜΕ από το 2010 με έγγραφό της προς το ΥΠΟΠΑΙΘ
Ή ειναι κανεις Π.Ε 70 ή Π.Ε. 71! Το Π.Ε. 70.50 είναι μία προσπάθεια των δασκάλων της γενικής να δουλέψουν όταν όλοι οι υπόλοιποι είναι άνεργοι, έστω και στην ειδική αγωγή. Αν τους ενδιέφερε πράγματι η ειδική αγωγή θα γινόντουσαν από την αρχή Π.Ε 71. ΟΙ ΠΙΝΑΚΕΣ ΕΙΔΙΚΗΣ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΙΑΧΩΡΙΣΤΟΥΝ!!!!!!!!!!!!!
Μια πρόταση που αφορά το σύστημα διορισμών, πάνω στην πρόταση που κατατέθηκε απ΄το υπουργείο στην επιτροπή διορισμών. Θεωρώ ότι αν εφαρμοστεί αυτό το σύστημα διορισμών το οποίο αναφέρει ότι η κατάταξη γίνεται με το άθροισμα ολόκληρου του γραπτού βαθμού του ΑΣΕΠ του 2008(εφόσον ήταν πάνω από τη βάση) και ολόκληρης της προϋπηρεσίας(μήνας και μόριο), θα πρέπει να διορθωθεί τουλάχιστον στο εξής: Μπορεί να δίνει τη βαθμολογική βάση (55) στους επιτυχόντες προηγούμενων ΑΣΕΠ, έτσι ώστε να μην εξισώνονται με τους αποτυχόντες ή τους μη συμμετέχοντες. Με τη βαθμολογική βάση και μόνο ξεπερνιέται και ο νομικός σκόπελος της σύγκρισης βαθμών μεταξύ διαφορετικών ΑΣΕΠ, ενώ ταυτόχρονα οι παλαιότεροι επιτυχόντες δεν προτάσσονται των επιτυχόντων του 2008 (αφού η επιτυχία τους είναι παλαιότερη). Επίσης για την προσμέτρηση της προϋπηρεσίας των ιδιωτικών εκπαιδευτικών, αν και προσλήφθηκαν με διαφορετικά κριτήρια από τις προσλήψεις στη δημόσια εκπαίδευση και τίθεται θέμα ισονομίας, θα πρέπει τουλάχιστον να τηρηθεί αυτό που ίσχυε, ότι δηλαδή θα πρέπει να διατελέσουν 2 χρόνια αναπληρωτές πριν η προϋπηρεσία τους προσμετρηθεί για μόνιμο διορισμό.
Όσον αφορά τους πίνακες αναπληρωτών, θεωρώ ότι ορθά δε μετρούν ως διπλά τα μόρια προϋπηρεσίας από δυσπρόσιτα σχολεία από το 2010-2014, αφού όταν γινόταν οι αιτήσεις ο καθένας γνώριζε ότι κάτι τέτοιο δεν ίσχυε (σύμφωνα με τον 3848).
Θεωρώ επίσης σωστή τη μη προσμέτρηση των μορίων της ειδικής αγωγής στους πίνακες της γενικής εκπαίδευσης, γιατί με αυτό τον τρόπο προϋπηρεσία αποκτηθείσα στον ένα πίνακα μεταφέρεται στον άλλο προκαλώντας ανακατατάξεις στην σειρά των αναπληρωτών. Η αποκτηθείσα προϋπηρεσία να προσμετράται στον πίνακα της δομής που προσφέρθηκε (όπως συμβαίνει και με αυτή της γενικής εκπαίδευσης).
Σε αυτόν τον τόπο πρέπει να πάρουμε μια απόφαση κάποτε. Αν θέλουμε ένα κράτος που οι πολίτες του να βασίζονται στους νόμους ή όχι.
Συζητάμε για τα δυσπρόσιτα 2010-2014 και τα επιχειρήματα της μίας πλευράς είναι πως ακολούθησε έναν νόμο που ίσχυε από το 2002 ΚΑΙ ΔΕΝ ΚΑΤΑΡΓΗΘΗΚΕ ΠΟΤΕ, ενώ της άλλης πως όταν δήλωνε, ουσιαστικά,εν τέλει, δεν γνώριζε πως ίσχυε ο νόμος.
Την πρώτη άποψη στηρίζουν τα επίσημα συνδικαλιστικά όργανα (ΔΟΕ-ΟΛΜΕ), ενώ τη δεύτερη όσοι αναπαρήγαγαν τη λανθασμένη αυτή άποψη.
Από τη στιγμή που αποφασίστηκε προσμέτρηση των μορίων των ετών 2010-14 δεν είναι δυνατόν να δεχόμαστε να αναγνωριστεί σε όλους τους εκπαιδευτικούς η προϋπηρεσία τους, ενώ σε αυτούς που υπηρέτησαν σε δυσπρόσιτα μονάχα η μισή.
Ας λάβουμε υπόψη μας, τέλος, όλοι, συνάδελφοι, το τερατούργημα που θα έχουμε ανεχθεί ως κλάδος:
2002-2009 και 2014-και εξής ΔΙΠΛΑ ΜΟΡΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΔΥΣΠΡΟΣΙΤΑ
2010-2014 ΜΗ ΠΡΟΣΜΕΤΡΗΣΗ ΔΙΠΛΩΝ ΜΟΡΙΩΝ
Κι ας πάρουμε μια απόφαση, τελικά, αν μέσα στην κρίση «θα φάμε» το διπλανό μας για να ζήσουμε εμείς ή θα επιλέξουμε «τον δρόμο, τον άλλο»,αυτόν της συλλογικής ευθύνης, από όλους τον πιο δύσκολο.
Να αποσυρθεί η παράγραφος 4 του άρθρου 47! ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΘΕΙ Ο ΠΙΝΑΚΑΣ .50 ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΟΣΛΗΨΕΙς ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΙΝΑΚΑ ΤΟΥ ΚΛΑΔΟΥ ΑΠΟ ΕΔΩ ΚΑΙ ΠΕΡΑ.
Είναι παράλογο να μιλάμε για συνεκπαίδευση και συγχρόνως να διαχωρίζουμε την εκπαίδευση. Πρέπει να μετρηθεί η προϋπηρεσία των ΠΕ60.50 &ΠΕ70.50 και στους δυο πίνακες, γιατί είναι εκπαιδευτικοί γενικής αγωγής, όχι μόνο με επιπλέον προσόντα και επιτυχία ΑΣΕΠ, αλλά και εμπειρία τόσο στηυ γενική όσο και στην ειδική εκπαίδευση.
Να μετρήσουν τα δυσπρόσιτα, γιατί αξίζει μια αμοιβή σε αυτούς που πήγαν.Να αποσυρθεί η παράγραφος 4 του άρθρου 47 , να καταργηθεί ο πίνακας .50 αν τον συγχέετε με τους πίνακες που αντιστοιχούν σε κλάδους και η πρόσληψη να γίνεται από τον πίνακα του κλάδου.
AΠΟΣΥΡΣΗ ΤΗΣ ΡΥΘΜΙΣΗΣ 4 ΤΗΣ ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΥ 47!Να καταργηθεί ο παράνομος πίνακας .50 και οι προσλήψεις να γίνονται από τον πίνακα του κλάδου μας.
Η προϋπηρεσία είναι ενιαία σε όποια δομή και αν αποκτάται και είναι του εκπαιδευτικού και όχι κάποιων επιμέρους πινάκων. Με αυτό το σκεπτικό δεν μπορεί να γίνει διαχωρισμός Γενικής και Ειδικής Αγωγής, αφού μιλάμε για ενιαία εκπαίδευση.Πώς γίνεται να μη μετρά η προϋπηρεσία στον κλάδο από τον οποίο προερχόμαστε;
Οι κλάδοι «60.50» και «70.50» είναι κωδικοί συμβατικοί,που τέθηκαν από το Υπουργείο για να ξεχωρίζουν οι εκπ/κοι με αυξημένα προσόντα και το Υπουργείο έδωσε το πράσινο φως για την πλήρωση θέσεων στην ειδική αγωγή από αυτούς τους εκπ/κους που τώρα τους υποβαθμίζει.
Γι αυτό το δίκαιο επιβάλλει την πλήρη αναγνώριση των εργασιακών μας διακιωμάτων καθώς και τη νομιμότητα στον τρόπο πρόσληψής μας (οι ΠΕ 61 και & 71 προτάχθηκαν βα΄σει μιας ρύθμισης και όχι ΝΟΜΟΥ).
Στη συγκεκριμένη χρονική συγκυρία θεωρώντας ότι πρέπει στην εκπαιδευτική κοινότητα να υπάρχει επιτέλους συνέπεια λόγων και έργων και έντιμοι κανόνες θεωρούμε την απόφαση του Υπουργείου δίκαιη, ηθική και νόμιμη δηλ. να μην υπολογίζεται στο διπλάσιο ο χρόνος πραγματικής εκπαίδευσης υπηρεσίας αναπληρωτών και ωρομισθίων εκπαιδευτικών που έχει πραγματοποιηθεί κατά τα σχολικά έτη 2010-2011 έως και 2013-2014 σε δυσπρόσιτες ή απομακρυσμένες περιοχές.
Aς σταματήσουν επιτέλους κάποιες μικρές ομάδες σήμερα δυσπρόσιτα και ειδική αγωγή να θέλουν να πατούν πάνω στους συναδέρφους με μοναδικό τους σκοπό να βρεθούν μπροστά στους διάφορους πίνακες.
Αδιανόητο να προβαίνει σε διαχωρισμό της προϋπηρεσίας και των εκπαιδευτικών μια αριστερή κυβέρνηση η οποία μιλούσε για αξιοποίηση τις προϋπηρεσίας ‘όλων των εκπαιδευτικών και για πνεύμα ισονομίας και συνεκπαίδευσης. Τί συνέβει άραγε στην πορεία?
Να αποσυρθεί η ρύθμιση 4 της παραγράφου 47, να καταργηθεί ο πίνακας .50, γιατί
δεν είναι κατοχυρωμένος νομικά. Οι προσλήψεις στη γενική και στην εδική αφού τελειώσουν οιΠΕ71 να γίνουν από τον πίνακα των ΠΕ 70.
Στο Διεθνή χώρο, τις τελευταίες δεκαετίες άρχισε να ΑΜΦΙΣΒΗΤΕΙΤΑΙ η ιδέα της ύπαρξης δυο διαφορετικών εκπαιδευτικών συστημάτων Γενικής και Ειδικής εκπαίδευσης. Η συγκεκριμένη κριτική οδήγησε πολλές χώρες στην ιδεολογία της συμπερίληψης των παιδιών που κρίθηκαν ως να έχουν ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες στις σχολικές μονάδες γενικής εκπαίδευσης. Σημαντικό σταθμό στην αποδοχή της συμπεριληπτικής εκπαίδευσης, αποτέλεσε η Διακήρυξη της Σαλαμάνκα (UNESCO, 1994). H νέα αυτή τάση στην εκπαίδευση έχει ως προϋπόθεση τη δημιουργία ενός σχολείου για ΟΛΟΥΣ. Το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα δεν πρέπει να μείνει αμέτοχο στις εξελίξεις που αφορούν την εκπαίδευση των μαθητών που κρίθηκαν ως να έχουν ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες. Έτσι, στα πλαίσια της συμπεριληπτικής εκπαίδευσης η εκπαίδευση αυτών των μαθητών δε θα πρέπει να αναγνωρίζεται ως ξεχωριστό και ανεξάρτητο από τη γενική εκπαίδευση σύστημα αλλά να έχει ως επίκεντρο την ΕΝΙΑΙΑ ΕΝΤΑΞΙΑΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ. Η θεσμοθέτηση χάσματος και ο ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟΣ μεταξύ γενικής και ειδικής εκπαίδευσης και η αναγνώρισή τους ως ξεχωριστών συστημάτων και κλάδων αναπαράγει την ιδεολογία του αποκλεισμού, αποτελεί σοβαρότατο ΕΜΠΟΔΙΟ για την προώθηση της ΣΥΜΠΕΡΙΛΗΠΤΙΚΗΣ ΕΚΠΙΑΔΕΥΣΗΣ και αποτελεί εξ ορισμού διάκριση σε βάρος των μαθητών που κρίθηκαν ως να έχουν ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες. Η επιμονή στην δημιουργία παράλληλων θεσμών διαχωριστικής ειδικής αγωγής που νομιμοποιούν την απαλλαγή του γενικού σχολείου και του γενικού εκπαιδευτικού της τάξης από την υποχρέωση να προσαρμοστεί στις ανάγκες όλων των μαθητών, όχι μόνο δεν ενδυναμώνει το σύστημα της γενικής εκπαίδευση να ανταποκριθεί στις ανάγκες της συμπερίληψης αλλά, αντιθέτως, μειώνει την ανοχή της γενικής εκπαίδευσης στην ποικιλότητα/διαφορετικότητα των μαθητών αναπαράγοντας την πρακτική του αποκλεισμού ακόμη και μέσα στον ίδιο τον χώρο του γενικού σχολείου. Ένα συμπεριληπτικό εκπαιδευτικό σύστημα δεν είναι δυνατό να προωθεί το χάσμα στην εκπαίδευση των γενικών και ειδικών εκπαιδευτικών. Η αναγνώριση των εκπαιδευτικών ειδικής αγωγής, ως ξεχωριστού και πλήρως διακριτού από τους εκπαιδευτικούς γενικής αγωγής κλάδου στηρίζεται στην κατηγοριοποίηση των μαθητών σε φυσιολογικούς και αποκλίνοντες και ως εκ τούτου αποτελεί εξ ορισμού εμπόδιο στην ενταξιακή/συμπεριληπτική μεταρρύθμιση του εκπαιδευτικού συστήματος. Οι Νηπιαγωγοί ΠΕ 60.50 & οι Δάσκαλοι ΠΕ 70.50 ανήκουν στον κλάδο ΠΕ70/ΠΕ60. Είναι δάσκαλοι και νηπιαγωγοί με ένα επιπρόσθετο τυπικό προσόν (σεμινάριο στην Ειδική Αγωγή, μεταπτυχιακό ή διδακτορικό τίτλο). Αυτόνομοι κλάδοι 70.50 και 60.50 δεν υπάρχουν. Η διαφύλαξη και η ενίσχυση του ΕΝΙΑΙΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ της ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ (ο οποίος είναι σαφής στην παράγραφο 1 του άρθρου 16 του νόμου 3699/2008) αποτελεί υποχρέωση της πολιτείας. Η ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ είναι ΕΝΙΑΙΑ. Η διάκριση μεταξύ Ειδικής- Γενικής αγωγής σε όλα τα επίπεδα (μαθητών, εκπαιδευτικών, σχολείων) αποτελεί σαφή παραβίαση του δικαιώματος των μαθητών με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες για ισότιμη εκπαίδευση και δε ΣΤΗΡΙΖΕΤΑΙ ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΚΑΙ ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΟΛΟΓΙΑ. Η προϋπηρεσία των αναπληρωτών εκπαιδευτικών ΠΕ 60.50 και ΠΕ 70.50 πρέπει να προσμετράτε και στους δύο πίνακες (Γενικής και Ειδικής Αγωγής). Είναι επιτακτικής ανάγκης η τήρηση δικαιοσύνης και ίσης μεταχείριση στο χώρο της Εκπαίδευσης. H Εκπαίδευση είναι Ενιαία και ο κλάδος δεν πρέπει να διασπαστεί/ διαχωριστεί. Από την πιο πάνω ανάλυση προκύπτει ότι το Υπουργείο Παιδείας αποτελεί ένα σημαντικό ΕΜΠΟΔΙΟ στην εφαρμογή και αποτελεσματική λειτουργία της ΣΥΜΠΕΡΙΛΗΠΤΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣΗ εκπαίδευσης στην Ελλάδα. Προκειμένου να υλοποιηθεί το όραμα της συμπεριληπτικής εκπαίδευσης επιβάλλονται ριζικές αλλαγές τόσο στάσεων και συμπεριφοράς απέναντι στα παιδιά με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες όσο και σε θέματα συνεργασίας μεταξύ των εμπλεκομένων. Η αλλαγή εκπαιδευτικής πολιτικής και πρακτικής δεν αποτελεί δρόμο χωρίς εμπόδιο. Η συμπεριληπτική εκπαίδευση θεωρείται ένα από τα πιο φιλόδοξα εκπαιδευτικά σχήματα της εποχής και απαιτεί ριζοσπαστικές αλλαγές στη παραδοσιακή λειτουργία των σχολείων ώστε να λειτουργήσει αποτελεσματικά. Αλλαγές στην ιδεολογία, τη στάση, τη συμπεριφορά, την διδακτική προσέγγιση, και τον προγραμματισμό. Την ευθύνη για την μεθόδευση των αλλαγών αναμφίβολα επωμίζεται το Υπουργείο Παιδείας. Αρχικά, θεωρείται σημαντική η τοποθέτηση του κατάλληλου προσωπικού στις θέσεις των λειτουργών του Υπουργείου Παιδείας. Οι λειτουργοί αυτοί είναι καλό να είναι άτομα ικανά να βοηθήσουν στην επίλυση προβλημάτων και στη προώθηση καινοτομιών οι οποίες θα προωθήσουν την εφαρμογή της συμπεριληπτικής εκπαίδευσης. Δυστυχώς η Ελληνική πορεία προς την συμπεριληπτική εκπαίδευση χαράχθηκε κατά τις προηγούμενες δεκαετίες μέσα από την αποσπασματική και σε αρκετές περιπτώσεις, άκριτη υιοθέτηση πολιτικών και πρακτικών του εξωτερικού, χωρίς προηγούμενη ανάλυση των ιδιαίτερων συνθηκών της χώρας, χωρίς συστηματικό έλεγχο συνεπειών και αποτελεσμάτων και τελικά χωρίς πραγματικό ενδιαφέρον για την κατανόηση της συμπεριληπτικής φιλοσοφίας.
Όταν κλείδωσαν οι πίνακες για τα χρόνια 2010-2014,δεν μας άρεσε, αλλά ΌΛΟΙ γνώριζαν ότι τα δυσπρόσιτα ΔΕΝ θα είχαν διπλά μόρια.
Εκ των υστέρων να το παίζουν «έξυπνοι» δεν είναι σωστό.
Oχι στα διπλα μορια πονηροι «συναδελφοι»
Στο Διεθνή χώρο, τις τελευταίες δεκαετίες άρχισε να ΑΜΦΙΣΒΗΤΕΙΤΑΙ η ιδέα της ύπαρξης δυο διαφορετικών εκπαιδευτικών συστημάτων Γενικής και Ειδικής εκπαίδευσης. Η συγκεκριμένη κριτική οδήγησε πολλές χώρες στην ιδεολογία της συμπερίληψης των παιδιών που κρίθηκαν ως να έχουν ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες στις σχολικές μονάδες γενικής εκπαίδευσης. Σημαντικό σταθμό στην αποδοχή της συμπεριληπτικής εκπαίδευσης, αποτέλεσε η Διακήρυξη της Σαλαμάνκα (UNESCO, 1994). H νέα αυτή τάση στην εκπαίδευση έχει ως προϋπόθεση τη δημιουργία ενός σχολείου για ΟΛΟΥΣ. Το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα δεν πρέπει να μείνει αμέτοχο στις εξελίξεις που αφορούν την εκπαίδευση των μαθητών που κρίθηκαν ως να έχουν ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες. Έτσι, στα πλαίσια της συμπεριληπτικής εκπαίδευσης η εκπαίδευση αυτών των μαθητών δε θα πρέπει να αναγνωρίζεται ως ξεχωριστό και ανεξάρτητο από τη γενική εκπαίδευση σύστημα αλλά να έχει ως επίκεντρο την ΕΝΙΑΙΑ ΕΝΤΑΞΙΑΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ. Η θεσμοθέτηση χάσματος και ο ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟΣ μεταξύ γενικής και ειδικής εκπαίδευσης και η αναγνώρισή τους ως ξεχωριστών συστημάτων και κλάδων αναπαράγει την ιδεολογία του αποκλεισμού, αποτελεί σοβαρότατο ΕΜΠΟΔΙΟ για την προώθηση της ΣΥΜΠΕΡΙΛΗΠΤΙΚΗΣ ΕΚΠΙΑΔΕΥΣΗΣ και αποτελεί εξ ορισμού διάκριση σε βάρος των μαθητών που κρίθηκαν ως να έχουν ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες. Η επιμονή στην δημιουργία παράλληλων θεσμών διαχωριστικής ειδικής αγωγής που νομιμοποιούν την απαλλαγή του γενικού σχολείου και του γενικού εκπαιδευτικού της τάξης από την υποχρέωση να προσαρμοστεί στις ανάγκες όλων των μαθητών, όχι μόνο δεν ενδυναμώνει το σύστημα της γενικής εκπαίδευση να ανταποκριθεί στις ανάγκες της συμπερίληψης αλλά, αντιθέτως, μειώνει την ανοχή της γενικής εκπαίδευσης στην ποικιλότητα/διαφορετικότητα των μαθητών αναπαράγοντας την πρακτική του αποκλεισμού ακόμη και μέσα στον ίδιο τον χώρο του γενικού σχολείου. Ένα συμπεριληπτικό εκπαιδευτικό σύστημα δεν είναι δυνατό να προωθεί το χάσμα στην εκπαίδευση των γενικών και ειδικών εκπαιδευτικών. Η αναγνώριση των εκπαιδευτικών ειδικής αγωγής, ως ξεχωριστού και πλήρως διακριτού από τους εκπαιδευτικούς γενικής αγωγής κλάδου στηρίζεται στην κατηγοριοποίηση των μαθητών σε φυσιολογικούς και αποκλίνοντες και ως εκ τούτου αποτελεί εξ ορισμού εμπόδιο στην ενταξιακή/συμπεριληπτική μεταρρύθμιση του εκπαιδευτικού συστήματος. Οι Νηπιαγωγοί ΠΕ 60.50 & οι Δάσκαλοι ΠΕ 70.50 ανήκουν στον κλάδο ΠΕ70/ΠΕ60. Είναι δάσκαλοι και νηπιαγωγοί με ένα επιπρόσθετο τυπικό προσόν (σεμινάριο στην Ειδική Αγωγή, μεταπτυχιακό ή διδακτορικό τίτλο). Αυτόνομοι κλάδοι 70.50 και 60.50 δεν υπάρχουν. Η διαφύλαξη και η ενίσχυση του ΕΝΙΑΙΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ της ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ (ο οποίος είναι σαφής στην παράγραφο 1 του άρθρου 16 του νόμου 3699/2008) αποτελεί υποχρέωση της πολιτείας. Η ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ είναι ΕΝΙΑΙΑ. Η διάκριση μεταξύ Ειδικής- Γενικής αγωγής σε όλα τα επίπεδα (μαθητών, εκπαιδευτικών, σχολείων) αποτελεί σαφή παραβίαση του δικαιώματος των μαθητών με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες για ισότιμη εκπαίδευση και δε ΣΤΗΡΙΖΕΤΑΙ ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΚΑΙ ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΟΛΟΓΙΑ. Η προϋπηρεσία των αναπληρωτών εκπαιδευτικών ΠΕ 60.50 και ΠΕ 70.50 πρέπει να προσμετράτε και στους δύο πίνακες (Γενικής και Ειδικής Αγωγής). Είναι επιτακτικής ανάγκης η τήρηση δικαιοσύνης και ίσης μεταχείριση στο χώρο της Εκπαίδευσης. H Εκπαίδευση είναι Ενιαία και ο κλάδος δεν πρέπει να διασπαστεί/ διαχωριστεί. Από την πιο πάνω ανάλυση προκύπτει ότι το Υπουργείο Παιδείας αποτελεί ένα σημαντικό ΕΜΠΟΔΙΟ στην εφαρμογή και αποτελεσματική λειτουργία της ΣΥΜΠΕΡΙΛΗΠΤΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣΗ εκπαίδευσης στην Ελλάδα. Προκειμένου να υλοποιηθεί το όραμα της συμπεριληπτικής εκπαίδευσης επιβάλλονται ριζικές αλλαγές τόσο στάσεων και συμπεριφοράς απέναντι στα παιδιά με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες όσο και σε θέματα συνεργασίας μεταξύ των εμπλεκομένων. Η αλλαγή εκπαιδευτικής πολιτικής και πρακτικής δεν αποτελεί δρόμο χωρίς εμπόδιο. Η συμπεριληπτική εκπαίδευση θεωρείται ένα από τα πιο φιλόδοξα εκπαιδευτικά σχήματα της εποχής και απαιτεί ριζοσπαστικές αλλαγές στη παραδοσιακή λειτουργία των σχολείων ώστε να λειτουργήσει αποτελεσματικά. Αλλαγές στην ιδεολογία, τη στάση, τη συμπεριφορά, την διδακτική προσέγγιση, και τον προγραμματισμό. Την ευθύνη για την μεθόδευση των αλλαγών αναμφίβολα επωμίζεται το Υπουργείο Παιδείας. Αρχικά, θεωρείται σημαντική η τοποθέτηση του κατάλληλου προσωπικού στις θέσεις των λειτουργών του Υπουργείου Παιδείας. Οι λειτουργοί αυτοί είναι καλό να είναι άτομα ικανά να βοηθήσουν στην επίλυση προβλημάτων και στη προώθηση καινοτομιών οι οποίες θα προωθήσουν την εφαρμογή της συμπεριληπτικής εκπαίδευσης. Δυστυχώς η Ελληνική πορεία προς την συμπεριληπτική εκπαίδευση χαράχθηκε κατά τις προηγούμενες δεκαετίες μέσα από την αποσπασματική και σε αρκετές περιπτώσεις, άκριτη υιοθέτηση πολιτικών και πρακτικών του εξωτερικού, χωρίς προηγούμενη ανάλυση των ιδιαίτερων συνθηκών της χώρας, χωρίς συστηματικό έλεγχο συνεπειών και αποτελεσμάτων και τελικά χωρίς πραγματικό ενδιαφέρον για την κατανόηση της συμπεριληπτικής φιλοσοφίας.
Στο Διεθνή χώρο, τις τελευταίες δεκαετίες άρχισε να ΑΜΦΙΣΒΗΤΕΙΤΑΙ η ιδέα της ύπαρξης δυο διαφορετικών εκπαιδευτικών συστημάτων Γενικής και Ειδικής εκπαίδευσης. Η συγκεκριμένη κριτική οδήγησε πολλές χώρες στην ιδεολογία της συμπερίληψης των παιδιών που κρίθηκαν ως να έχουν ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες στις σχολικές μονάδες γενικής εκπαίδευσης. Σημαντικό σταθμό στην αποδοχή της συμπεριληπτικής εκπαίδευσης, αποτέλεσε η Διακήρυξη της Σαλαμάνκα (UNESCO, 1994). H νέα αυτή τάση στην εκπαίδευση έχει ως προϋπόθεση τη δημιουργία ενός σχολείου για ΟΛΟΥΣ. Το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα δεν πρέπει να μείνει αμέτοχο στις εξελίξεις που αφορούν την εκπαίδευση των μαθητών που κρίθηκαν ως να έχουν ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες. Έτσι, στα πλαίσια της συμπεριληπτικής εκπαίδευσης η εκπαίδευση αυτών των μαθητών δε θα πρέπει να αναγνωρίζεται ως ξεχωριστό και ανεξάρτητο από τη γενική εκπαίδευση σύστημα αλλά να έχει ως επίκεντρο την ΕΝΙΑΙΑ ΕΝΤΑΞΙΑΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ. Η θεσμοθέτηση χάσματος και ο ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟΣ μεταξύ γενικής και ειδικής εκπαίδευσης και η αναγνώρισή τους ως ξεχωριστών συστημάτων και κλάδων αναπαράγει την ιδεολογία του αποκλεισμού, αποτελεί σοβαρότατο ΕΜΠΟΔΙΟ για την προώθηση της ΣΥΜΠΕΡΙΛΗΠΤΙΚΗΣ ΕΚΠΙΑΔΕΥΣΗΣ και αποτελεί εξ ορισμού διάκριση σε βάρος των μαθητών που κρίθηκαν ως να έχουν ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες. Η επιμονή στην δημιουργία παράλληλων θεσμών διαχωριστικής ειδικής αγωγής που νομιμοποιούν την απαλλαγή του γενικού σχολείου και του γενικού εκπαιδευτικού της τάξης από την υποχρέωση να προσαρμοστεί στις ανάγκες όλων των μαθητών, όχι μόνο δεν ενδυναμώνει το σύστημα της γενικής εκπαίδευση να ανταποκριθεί στις ανάγκες της συμπερίληψης αλλά, αντιθέτως, μειώνει την ανοχή της γενικής εκπαίδευσης στην ποικιλότητα/διαφορετικότητα των μαθητών αναπαράγοντας την πρακτική του αποκλεισμού ακόμη και μέσα στον ίδιο τον χώρο του γενικού σχολείου. Ένα συμπεριληπτικό εκπαιδευτικό σύστημα δεν είναι δυνατό να προωθεί το χάσμα στην εκπαίδευση των γενικών και ειδικών εκπαιδευτικών. Η αναγνώριση των εκπαιδευτικών ειδικής αγωγής, ως ξεχωριστού και πλήρως διακριτού από τους εκπαιδευτικούς γενικής αγωγής κλάδου στηρίζεται στην κατηγοριοποίηση των μαθητών σε φυσιολογικούς και αποκλίνοντες και ως εκ τούτου αποτελεί εξ ορισμού εμπόδιο στην ενταξιακή/συμπεριληπτική μεταρρύθμιση του εκπαιδευτικού συστήματος. Οι Νηπιαγωγοί ΠΕ 60.50 & οι Δάσκαλοι ΠΕ 70.50 ανήκουν στον κλάδο ΠΕ70/ΠΕ60. Είναι δάσκαλοι και νηπιαγωγοί με ένα επιπρόσθετο τυπικό προσόν (σεμινάριο στην Ειδική Αγωγή, μεταπτυχιακό ή διδακτορικό τίτλο). Αυτόνομοι κλάδοι 70.50 και 60.50 δεν υπάρχουν. Η διαφύλαξη και η ενίσχυση του ΕΝΙΑΙΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ της ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ (ο οποίος είναι σαφής στην παράγραφο 1 του άρθρου 16 του νόμου 3699/2008) αποτελεί υποχρέωση της πολιτείας. Η ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ είναι ΕΝΙΑΙΑ. Η διάκριση μεταξύ Ειδικής- Γενικής αγωγής σε όλα τα επίπεδα (μαθητών, εκπαιδευτικών, σχολείων) αποτελεί σαφή παραβίαση του δικαιώματος των μαθητών με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες για ισότιμη εκπαίδευση και δε ΣΤΗΡΙΖΕΤΑΙ ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΚΑΙ ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΟΛΟΓΙΑ. Η προϋπηρεσία των αναπληρωτών εκπαιδευτικών ΠΕ 60.50 και ΠΕ 70.50 πρέπει να προσμετράτε και στους δύο πίνακες (Γενικής και Ειδικής Αγωγής). Είναι επιτακτικής ανάγκης η τήρηση δικαιοσύνης και ίσης μεταχείριση στο χώρο της Εκπαίδευσης. H Εκπαίδευση είναι Ενιαία και ο κλάδος δεν πρέπει να διασπαστεί/ διαχωριστεί. Από την πιο πάνω ανάλυση προκύπτει ότι το Υπουργείο Παιδείας αποτελεί ένα σημαντικό ΕΜΠΟΔΙΟ στην εφαρμογή και αποτελεσματική λειτουργία της ΣΥΜΠΕΡΙΛΗΠΤΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣΗ εκπαίδευσης στην Ελλάδα. Προκειμένου να υλοποιηθεί το όραμα της συμπεριληπτικής εκπαίδευσης επιβάλλονται ριζικές αλλαγές τόσο στάσεων και συμπεριφοράς απέναντι στα παιδιά με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες όσο και σε θέματα συνεργασίας μεταξύ των εμπλεκομένων. Η αλλαγή εκπαιδευτικής πολιτικής και πρακτικής δεν αποτελεί δρόμο χωρίς εμπόδιο. Η συμπεριληπτική εκπαίδευση θεωρείται ένα από τα πιο φιλόδοξα εκπαιδευτικά σχήματα της εποχής και απαιτεί ριζοσπαστικές αλλαγές στη παραδοσιακή λειτουργία των σχολείων ώστε να λειτουργήσει αποτελεσματικά. Αλλαγές στην ιδεολογία, τη στάση, τη συμπεριφορά, την διδακτική προσέγγιση, και τον προγραμματισμό. Την ευθύνη για την μεθόδευση των αλλαγών αναμφίβολα επωμίζεται το Υπουργείο Παιδείας. Αρχικά, θεωρείται σημαντική η τοποθέτηση του κατάλληλου προσωπικού στις θέσεις των λειτουργών του Υπουργείου Παιδείας. Οι λειτουργοί αυτοί είναι καλό να είναι άτομα ικανά να βοηθήσουν στην επίλυση προβλημάτων και στη προώθηση καινοτομιών οι οποίες θα προωθήσουν την εφαρμογή της συμπεριληπτικής εκπαίδευσης. Δυστυχώς η Ελληνική πορεία προς την συμπεριληπτική εκπαίδευση χαράχθηκε κατά τις προηγούμενες δεκαετίες μέσα από την αποσπασματική και σε αρκετές περιπτώσεις, άκριτη υιοθέτηση πολιτικών και πρακτικών του εξωτερικού, χωρίς προηγούμενη ανάλυση των ιδιαίτερων συνθηκών της χώρας, χωρίς συστηματικό έλεγχο συνεπειών και αποτελεσμάτων και τελικά χωρίς πραγματικό ενδιαφέρον για την κατανόηση της συμπεριληπτικής φιλοσοφίας.
Στο Διεθνή χώρο, τις τελευταίες δεκαετίες άρχισε να ΑΜΦΙΣΒΗΤΕΙΤΑΙ η ιδέα της ύπαρξης δυο διαφορετικών εκπαιδευτικών συστημάτων Γενικής και Ειδικής εκπαίδευσης. Η συγκεκριμένη κριτική οδήγησε πολλές χώρες στην ιδεολογία της συμπερίληψης των παιδιών που κρίθηκαν ως να έχουν ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες στις σχολικές μονάδες γενικής εκπαίδευσης. Σημαντικό σταθμό στην αποδοχή της συμπεριληπτικής εκπαίδευσης, αποτέλεσε η Διακήρυξη της Σαλαμάνκα (UNESCO, 1994). H νέα αυτή τάση στην εκπαίδευση έχει ως προϋπόθεση τη δημιουργία ενός σχολείου για ΟΛΟΥΣ. Το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα δεν πρέπει να μείνει αμέτοχο στις εξελίξεις που αφορούν την εκπαίδευση των μαθητών που κρίθηκαν ως να έχουν ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες. Έτσι, στα πλαίσια της συμπεριληπτικής εκπαίδευσης η εκπαίδευση αυτών των μαθητών δε θα πρέπει να αναγνωρίζεται ως ξεχωριστό και ανεξάρτητο από τη γενική εκπαίδευση σύστημα αλλά να έχει ως επίκεντρο την ΕΝΙΑΙΑ ΕΝΤΑΞΙΑΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ. Η θεσμοθέτηση χάσματος και ο ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟΣ μεταξύ γενικής και ειδικής εκπαίδευσης και η αναγνώρισή τους ως ξεχωριστών συστημάτων και κλάδων αναπαράγει την ιδεολογία του αποκλεισμού, αποτελεί σοβαρότατο ΕΜΠΟΔΙΟ για την προώθηση της ΣΥΜΠΕΡΙΛΗΠΤΙΚΗΣ ΕΚΠΙΑΔΕΥΣΗΣ και αποτελεί εξ ορισμού διάκριση σε βάρος των μαθητών που κρίθηκαν ως να έχουν ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες. Η επιμονή στην δημιουργία παράλληλων θεσμών διαχωριστικής ειδικής αγωγής που νομιμοποιούν την απαλλαγή του γενικού σχολείου και του γενικού εκπαιδευτικού της τάξης από την υποχρέωση να προσαρμοστεί στις ανάγκες όλων των μαθητών, όχι μόνο δεν ενδυναμώνει το σύστημα της γενικής εκπαίδευση να ανταποκριθεί στις ανάγκες της συμπερίληψης αλλά, αντιθέτως, μειώνει την ανοχή της γενικής εκπαίδευσης στην ποικιλότητα/διαφορετικότητα των μαθητών αναπαράγοντας την πρακτική του αποκλεισμού ακόμη και μέσα στον ίδιο τον χώρο του γενικού σχολείου. Ένα συμπεριληπτικό εκπαιδευτικό σύστημα δεν είναι δυνατό να προωθεί το χάσμα στην εκπαίδευση των γενικών και ειδικών εκπαιδευτικών. Η αναγνώριση των εκπαιδευτικών ειδικής αγωγής, ως ξεχωριστού και πλήρως διακριτού από τους εκπαιδευτικούς γενικής αγωγής κλάδου στηρίζεται στην κατηγοριοποίηση των μαθητών σε φυσιολογικούς και αποκλίνοντες και ως εκ τούτου αποτελεί εξ ορισμού εμπόδιο στην ενταξιακή/συμπεριληπτική μεταρρύθμιση του εκπαιδευτικού συστήματος. Οι Νηπιαγωγοί ΠΕ 60.50 & οι Δάσκαλοι ΠΕ 70.50 ανήκουν στον κλάδο ΠΕ70/ΠΕ60. Είναι δάσκαλοι και νηπιαγωγοί με ένα επιπρόσθετο τυπικό προσόν (σεμινάριο στην Ειδική Αγωγή, μεταπτυχιακό ή διδακτορικό τίτλο). Αυτόνομοι κλάδοι 70.50 και 60.50 δεν υπάρχουν. Η διαφύλαξη και η ενίσχυση του ΕΝΙΑΙΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ της ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ (ο οποίος είναι σαφής στην παράγραφο 1 του άρθρου 16 του νόμου 3699/2008) αποτελεί υποχρέωση της πολιτείας. Η ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ είναι ΕΝΙΑΙΑ. Η διάκριση μεταξύ Ειδικής- Γενικής αγωγής σε όλα τα επίπεδα (μαθητών, εκπαιδευτικών, σχολείων) αποτελεί σαφή παραβίαση του δικαιώματος των μαθητών με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες για ισότιμη εκπαίδευση και δε ΣΤΗΡΙΖΕΤΑΙ ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΚΑΙ ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΟΛΟΓΙΑ. Η προϋπηρεσία των αναπληρωτών εκπαιδευτικών ΠΕ 60.50 και ΠΕ 70.50 πρέπει να προσμετράτε και στους δύο πίνακες (Γενικής και Ειδικής Αγωγής). Είναι επιτακτικής ανάγκης η τήρηση δικαιοσύνης και ίσης μεταχείριση στο χώρο της Εκπαίδευσης. H Εκπαίδευση είναι Ενιαία και ο κλάδος δεν πρέπει να διασπαστεί/ διαχωριστεί. Από την πιο πάνω ανάλυση προκύπτει ότι το Υπουργείο Παιδείας αποτελεί ένα σημαντικό ΕΜΠΟΔΙΟ στην εφαρμογή και αποτελεσματική λειτουργία της ΣΥΜΠΕΡΙΛΗΠΤΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣΗ εκπαίδευσης στην Ελλάδα. Προκειμένου να υλοποιηθεί το όραμα της συμπεριληπτικής εκπαίδευσης επιβάλλονται ριζικές αλλαγές τόσο στάσεων και συμπεριφοράς απέναντι στα παιδιά με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες όσο και σε θέματα συνεργασίας μεταξύ των εμπλεκομένων. Η αλλαγή εκπαιδευτικής πολιτικής και πρακτικής δεν αποτελεί δρόμο χωρίς εμπόδιο. Η συμπεριληπτική εκπαίδευση θεωρείται ένα από τα πιο φιλόδοξα εκπαιδευτικά σχήματα της εποχής και απαιτεί ριζοσπαστικές αλλαγές στη παραδοσιακή λειτουργία των σχολείων ώστε να λειτουργήσει αποτελεσματικά. Αλλαγές στην ιδεολογία, τη στάση, τη συμπεριφορά, την διδακτική προσέγγιση, και τον προγραμματισμό. Την ευθύνη για την μεθόδευση των αλλαγών αναμφίβολα επωμίζεται το Υπουργείο Παιδείας. Αρχικά, θεωρείται σημαντική η τοποθέτηση του κατάλληλου προσωπικού στις θέσεις των λειτουργών του Υπουργείου Παιδείας. Οι λειτουργοί αυτοί είναι καλό να είναι άτομα ικανά να βοηθήσουν στην επίλυση προβλημάτων και στη προώθηση καινοτομιών οι οποίες θα προωθήσουν την εφαρμογή της συμπεριληπτικής εκπαίδευσης. Δυστυχώς η Ελληνική πορεία προς την συμπεριληπτική εκπαίδευση χαράχθηκε κατά τις προηγούμενες δεκαετίες μέσα από την αποσπασματική και σε αρκετές περιπτώσεις, άκριτη υιοθέτηση πολιτικών και πρακτικών του εξωτερικού, χωρίς προηγούμενη ανάλυση των ιδιαίτερων συνθηκών της χώρας, χωρίς συστηματικό έλεγχο συνεπειών και αποτελεσμάτων και τελικά χωρίς πραγματικό ενδιαφέρον για την κατανόηση της συμπεριληπτικής φιλοσοφίας.
Καλό είναι να γράφουμε την άποψη μας και να μην προβαίνουμε σε χαρακτηρισμούς όσων έχουν την αντίθετη με την δική μας!Το υπουργείο δε μετράει κολακείες και χαρακτηρισμούς στην δημόσια διαβούλευση αλλά επιχειρήματα!Τα «δεν ήξερα» για την προσμέτρηση των δυσπροσίτων στο διπλάσιο για το 2010-2014 δεν μετράνε παντού…μόνο κάπου συγκεκριμένα!ΝΑΙ ΣΤΟ ΔΙΠΛΑΣΙΑΣΜΟ ΤΗΣ ΠΡΟΫΠΗΡΕΣΙΑΣ ΤΩΝ ΔΥΣΠΡΟΣΙΤΩΝ ΓΙΑ ΤΟ 2010-2014 ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ ΚΑΙ ΤΟ ΡΟΥΣΦΕΤΙ!!!
ΥΠΟΥΡΓΟΙ ΕΚΤΙΘΕΣΤΕ (ΚΑΙ ΙΣΩΣ ΕΝ ΑΓΝΟΙΑ ΣΑΣ) ΓΙΑΤΙ Ο ΒΕΖΙΡΗΣ ΤΟ ΠΑΙΖΕΙ ΧΑΛΙΦΗΣ ΣΤΗ ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΧΑΛΙΦΗ……………
ΕΙΣΤΕ ΣΥΡΙΖΑ ΟΧΙ ΠΑΣΟΚ…
Είναι ανεπίτρεπτο να μη χορηγείται άδεια ανατροφής σε μια αναπληρώτρια μητέρα.Δε γίνεται να αναγκάζεται να διακόψει το θηλασμό της επειδή απλά δε δικαιούται καθόλου άδεια ανατροφής τέκνου σε αντίθεση με μια μόνιμη εκπαιδευτικό που δικαιούται σχεδόν δυο χρόνια άδεια με αποδοχές.Πώς είναι δυνατόν να θεωρείτε πιο σημαντική την άδεια συμμετοχής σε σεμινάρια-συνέδρια και όχι για την ανατροφή τέκνου.Ακόμα και οι υπάλληλοι στον ιδιωτικό τομέα δικαιούνται το εξάμηνο του ΟΑΕΔ ενώ μια αναπληρώτρια τίποτα.Η τετράμηνη άδεια που έχουν οι αναπληρώτριες μητέρες για ανατροφή τέκνου είναι χωρίς προϋπηρεσία και άνευ αποδοχών.Πως λοιπόν να την πάρει μια μητέρα ξέροντας πως θα χαθεί η προϋπηρεσία της και την επόμενη χρονιά θα πέσει κατά πολλές θέσεις στον πίνακα αναπληρωτών?Δε φτάνει που είναι άνευ αποδοχών είναι και χωρίς προϋπηρεσία .Είναι ντροπή αυτό που συμβαίνει εις βάρος της αναπληρώτριας μητέρας.Επίσης ένα ζευγάρι αναπληρωτών με παιδιά αναγκάζεται να χωριστεί κάθε χρόνο καθώς δεν υπάρχει επαρκής ρύθμιση για συνυπηρέτηση αναπληρωτών εκπαιδευτικών.Ενισχύστε τη δημιουργία οικογένειας και προστατέψτε τη μητρότητα.
το Διεθνή χώρο, τις τελευταίες δεκαετίες άρχισε να ΑΜΦΙΣΒΗΤΕΙΤΑΙ η ιδέα της ύπαρξης δυο διαφορετικών εκπαιδευτικών συστημάτων Γενικής και Ειδικής εκπαίδευσης. Η συγκεκριμένη κριτική οδήγησε πολλές χώρες στην ιδεολογία της συμπερίληψης των παιδιών που κρίθηκαν ως να έχουν ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες στις σχολικές μονάδες γενικής εκπαίδευσης. Σημαντικό σταθμό στην αποδοχή της συμπεριληπτικής εκπαίδευσης, αποτέλεσε η Διακήρυξη της Σαλαμάνκα (UNESCO, 1994). H νέα αυτή τάση στην εκπαίδευση έχει ως προϋπόθεση τη δημιουργία ενός σχολείου για ΟΛΟΥΣ. Το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα δεν πρέπει να μείνει αμέτοχο στις εξελίξεις που αφορούν την εκπαίδευση των μαθητών που κρίθηκαν ως να έχουν ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες. Έτσι, στα πλαίσια της συμπεριληπτικής εκπαίδευσης η εκπαίδευση αυτών των μαθητών δε θα πρέπει να αναγνωρίζεται ως ξεχωριστό και ανεξάρτητο από τη γενική εκπαίδευση σύστημα αλλά να έχει ως επίκεντρο την ΕΝΙΑΙΑ ΕΝΤΑΞΙΑΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ. Η θεσμοθέτηση χάσματος και ο ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟΣ μεταξύ γενικής και ειδικής εκπαίδευσης και η αναγνώρισή τους ως ξεχωριστών συστημάτων και κλάδων αναπαράγει την ιδεολογία του αποκλεισμού, αποτελεί σοβαρότατο ΕΜΠΟΔΙΟ για την προώθηση της ΣΥΜΠΕΡΙΛΗΠΤΙΚΗΣ ΕΚΠΙΑΔΕΥΣΗΣ και αποτελεί εξ ορισμού διάκριση σε βάρος των μαθητών που κρίθηκαν ως να έχουν ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες. Η επιμονή στην δημιουργία παράλληλων θεσμών διαχωριστικής ειδικής αγωγής που νομιμοποιούν την απαλλαγή του γενικού σχολείου και του γενικού εκπαιδευτικού της τάξης από την υποχρέωση να προσαρμοστεί στις ανάγκες όλων των μαθητών, όχι μόνο δεν ενδυναμώνει το σύστημα της γενικής εκπαίδευση να ανταποκριθεί στις ανάγκες της συμπερίληψης αλλά, αντιθέτως, μειώνει την ανοχή της γενικής εκπαίδευσης στην ποικιλότητα/διαφορετικότητα των μαθητών αναπαράγοντας την πρακτική του αποκλεισμού ακόμη και μέσα στον ίδιο τον χώρο του γενικού σχολείου. Ένα συμπεριληπτικό εκπαιδευτικό σύστημα δεν είναι δυνατό να προωθεί το χάσμα στην εκπαίδευση των γενικών και ειδικών εκπαιδευτικών. Η αναγνώριση των εκπαιδευτικών ειδικής αγωγής, ως ξεχωριστού και πλήρως διακριτού από τους εκπαιδευτικούς γενικής αγωγής κλάδου στηρίζεται στην κατηγοριοποίηση των μαθητών σε φυσιολογικούς και αποκλίνοντες και ως εκ τούτου αποτελεί εξ ορισμού εμπόδιο στην ενταξιακή/συμπεριληπτική μεταρρύθμιση του εκπαιδευτικού συστήματος. Οι Νηπιαγωγοί ΠΕ 60.50 & οι Δάσκαλοι ΠΕ 70.50 ανήκουν στον κλάδο ΠΕ70/ΠΕ60. Είναι δάσκαλοι και νηπιαγωγοί με ένα επιπρόσθετο τυπικό προσόν (σεμινάριο στην Ειδική Αγωγή, μεταπτυχιακό ή διδακτορικό τίτλο). Αυτόνομοι κλάδοι 70.50 και 60.50 δεν υπάρχουν. Η διαφύλαξη και η ενίσχυση του ΕΝΙΑΙΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ της ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ (ο οποίος είναι σαφής στην παράγραφο 1 του άρθρου 16 του νόμου 3699/2008) αποτελεί υποχρέωση της πολιτείας. Η ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ είναι ΕΝΙΑΙΑ. Η διάκριση μεταξύ Ειδικής- Γενικής αγωγής σε όλα τα επίπεδα (μαθητών, εκπαιδευτικών, σχολείων) αποτελεί σαφή παραβίαση του δικαιώματος των μαθητών με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες για ισότιμη εκπαίδευση και δε ΣΤΗΡΙΖΕΤΑΙ ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΚΑΙ ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΟΛΟΓΙΑ. Η προϋπηρεσία των αναπληρωτών εκπαιδευτικών ΠΕ 60.50 και ΠΕ 70.50 πρέπει να προσμετράτε και στους δύο πίνακες (Γενικής και Ειδικής Αγωγής). Είναι επιτακτικής ανάγκης η τήρηση δικαιοσύνης και ίσης μεταχείριση στο χώρο της Εκπαίδευσης. H Εκπαίδευση είναι Ενιαία και ο κλάδος δεν πρέπει να διασπαστεί/ διαχωριστεί. Από την πιο πάνω ανάλυση προκύπτει ότι το Υπουργείο Παιδείας αποτελεί ένα σημαντικό ΕΜΠΟΔΙΟ στην εφαρμογή και αποτελεσματική λειτουργία της ΣΥΜΠΕΡΙΛΗΠΤΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣΗ εκπαίδευσης στην Ελλάδα. Προκειμένου να υλοποιηθεί το όραμα της συμπεριληπτικής εκπαίδευσης επιβάλλονται ριζικές αλλαγές τόσο στάσεων και συμπεριφοράς απέναντι στα παιδιά με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες όσο και σε θέματα συνεργασίας μεταξύ των εμπλεκομένων. Η αλλαγή εκπαιδευτικής πολιτικής και πρακτικής δεν αποτελεί δρόμο χωρίς εμπόδιο. Η συμπεριληπτική εκπαίδευση θεωρείται ένα από τα πιο φιλόδοξα εκπαιδευτικά σχήματα της εποχής και απαιτεί ριζοσπαστικές αλλαγές στη παραδοσιακή λειτουργία των σχολείων ώστε να λειτουργήσει αποτελεσματικά. Αλλαγές στην ιδεολογία, τη στάση, τη συμπεριφορά, την διδακτική προσέγγιση, και τον προγραμματισμό. Την ευθύνη για την μεθόδευση των αλλαγών αναμφίβολα επωμίζεται το Υπουργείο Παιδείας. Αρχικά, θεωρείται σημαντική η τοποθέτηση του κατάλληλου προσωπικού στις θέσεις των λειτουργών του Υπουργείου Παιδείας. Οι λειτουργοί αυτοί είναι καλό να είναι άτομα ικανά να βοηθήσουν στην επίλυση προβλημάτων και στη προώθηση καινοτομιών οι οποίες θα προωθήσουν την εφαρμογή της συμπεριληπτικής εκπαίδευσης. Δυστυχώς η Ελληνική πορεία προς την συμπεριληπτική εκπαίδευση χαράχθηκε κατά τις προηγούμενες δεκαετίες μέσα από την αποσπασματική και σε αρκετές περιπτώσεις, άκριτη υιοθέτηση πολιτικών και πρακτικών του εξωτερικού, χωρίς προηγούμενη ανάλυση των ιδιαίτερων συνθηκών της χώρας, χωρίς συστηματικό έλεγχο συνεπειών και αποτελεσμάτων και τελικά χωρίς πραγματικό ενδιαφέρον για την κατανόηση της συμπεριληπτικής φιλοσοφίας.
το Διεθνή χώρο, τις τελευταίες δεκαετίες άρχισε να ΑΜΦΙΣΒΗΤΕΙΤΑΙ η ιδέα της ύπαρξης δυο διαφορετικών εκπαιδευτικών συστημάτων Γενικής και Ειδικής εκπαίδευσης. Η συγκεκριμένη κριτική οδήγησε πολλές χώρες στην ιδεολογία της συμπερίληψης των παιδιών που κρίθηκαν ως να έχουν ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες στις σχολικές μονάδες γενικής εκπαίδευσης. Σημαντικό σταθμό στην αποδοχή της συμπεριληπτικής εκπαίδευσης, αποτέλεσε η Διακήρυξη της Σαλαμάνκα (UNESCO, 1994). H νέα αυτή τάση στην εκπαίδευση έχει ως προϋπόθεση τη δημιουργία ενός σχολείου για ΟΛΟΥΣ. Το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα δεν πρέπει να μείνει αμέτοχο στις εξελίξεις που αφορούν την εκπαίδευση των μαθητών που κρίθηκαν ως να έχουν ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες. Έτσι, στα πλαίσια της συμπεριληπτικής εκπαίδευσης η εκπαίδευση αυτών των μαθητών δε θα πρέπει να αναγνωρίζεται ως ξεχωριστό και ανεξάρτητο από τη γενική εκπαίδευση σύστημα αλλά να έχει ως επίκεντρο την ΕΝΙΑΙΑ ΕΝΤΑΞΙΑΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ. Η θεσμοθέτηση χάσματος και ο ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟΣ μεταξύ γενικής και ειδικής εκπαίδευσης και η αναγνώρισή τους ως ξεχωριστών συστημάτων και κλάδων αναπαράγει την ιδεολογία του αποκλεισμού, αποτελεί σοβαρότατο ΕΜΠΟΔΙΟ για την προώθηση της ΣΥΜΠΕΡΙΛΗΠΤΙΚΗΣ ΕΚΠΙΑΔΕΥΣΗΣ και αποτελεί εξ ορισμού διάκριση σε βάρος των μαθητών που κρίθηκαν ως να έχουν ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες. Η επιμονή στην δημιουργία παράλληλων θεσμών διαχωριστικής ειδικής αγωγής που νομιμοποιούν την απαλλαγή του γενικού σχολείου και του γενικού εκπαιδευτικού της τάξης από την υποχρέωση να προσαρμοστεί στις ανάγκες όλων των μαθητών, όχι μόνο δεν ενδυναμώνει το σύστημα της γενικής εκπαίδευση να ανταποκριθεί στις ανάγκες της συμπερίληψης αλλά, αντιθέτως, μειώνει την ανοχή της γενικής εκπαίδευσης στην ποικιλότητα/διαφορετικότητα των μαθητών αναπαράγοντας την πρακτική του αποκλεισμού ακόμη και μέσα στον ίδιο τον χώρο του γενικού σχολείου. Ένα συμπεριληπτικό εκπαιδευτικό σύστημα δεν είναι δυνατό να προωθεί το χάσμα στην εκπαίδευση των γενικών και ειδικών εκπαιδευτικών. Η αναγνώριση των εκπαιδευτικών ειδικής αγωγής, ως ξεχωριστού και πλήρως διακριτού από τους εκπαιδευτικούς γενικής αγωγής κλάδου στηρίζεται στην κατηγοριοποίηση των μαθητών σε φυσιολογικούς και αποκλίνοντες και ως εκ τούτου αποτελεί εξ ορισμού εμπόδιο στην ενταξιακή/συμπεριληπτική μεταρρύθμιση του εκπαιδευτικού συστήματος. Οι Νηπιαγωγοί ΠΕ 60.50 & οι Δάσκαλοι ΠΕ 70.50 ανήκουν στον κλάδο ΠΕ70/ΠΕ60. Είναι δάσκαλοι και νηπιαγωγοί με ένα επιπρόσθετο τυπικό προσόν (σεμινάριο στην Ειδική Αγωγή, μεταπτυχιακό ή διδακτορικό τίτλο). Αυτόνομοι κλάδοι 70.50 και 60.50 δεν υπάρχουν. Η διαφύλαξη και η ενίσχυση του ΕΝΙΑΙΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ της ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ (ο οποίος είναι σαφής στην παράγραφο 1 του άρθρου 16 του νόμου 3699/2008) αποτελεί υποχρέωση της πολιτείας. Η ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ είναι ΕΝΙΑΙΑ. Η διάκριση μεταξύ Ειδικής- Γενικής αγωγής σε όλα τα επίπεδα (μαθητών, εκπαιδευτικών, σχολείων) αποτελεί σαφή παραβίαση του δικαιώματος των μαθητών με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες για ισότιμη εκπαίδευση και δε ΣΤΗΡΙΖΕΤΑΙ ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΚΑΙ ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΟΛΟΓΙΑ. Η προϋπηρεσία των αναπληρωτών εκπαιδευτικών ΠΕ 60.50 και ΠΕ 70.50 πρέπει να προσμετράτε και στους δύο πίνακες (Γενικής και Ειδικής Αγωγής). Είναι επιτακτικής ανάγκης η τήρηση δικαιοσύνης και ίσης μεταχείριση στο χώρο της Εκπαίδευσης. H Εκπαίδευση είναι Ενιαία και ο κλάδος δεν πρέπει να διασπαστεί/ διαχωριστεί. Από την πιο πάνω ανάλυση προκύπτει ότι το Υπουργείο Παιδείας αποτελεί ένα σημαντικό ΕΜΠΟΔΙΟ στην εφαρμογή και αποτελεσματική λειτουργία της ΣΥΜΠΕΡΙΛΗΠΤΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣΗ εκπαίδευσης στην Ελλάδα. Προκειμένου να υλοποιηθεί το όραμα της συμπεριληπτικής εκπαίδευσης επιβάλλονται ριζικές αλλαγές τόσο στάσεων και συμπεριφοράς απέναντι στα παιδιά με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες όσο και σε θέματα συνεργασίας μεταξύ των εμπλεκομένων. Η αλλαγή εκπαιδευτικής πολιτικής και πρακτικής δεν αποτελεί δρόμο χωρίς εμπόδιο. Η συμπεριληπτική εκπαίδευση θεωρείται ένα από τα πιο φιλόδοξα εκπαιδευτικά σχήματα της εποχής και απαιτεί ριζοσπαστικές αλλαγές στη παραδοσιακή λειτουργία των σχολείων ώστε να λειτουργήσει αποτελεσματικά. Αλλαγές στην ιδεολογία, τη στάση, τη συμπεριφορά, την διδακτική προσέγγιση, και τον προγραμματισμό. Την ευθύνη για την μεθόδευση των αλλαγών αναμφίβολα επωμίζεται το Υπουργείο Παιδείας. Αρχικά, θεωρείται σημαντική η τοποθέτηση του κατάλληλου προσωπικού στις θέσεις των λειτουργών του Υπουργείου Παιδείας. Οι λειτουργοί αυτοί είναι καλό να είναι άτομα ικανά να βοηθήσουν στην επίλυση προβλημάτων και στη προώθηση καινοτομιών οι οποίες θα προωθήσουν την εφαρμογή της συμπεριληπτικής εκπαίδευσης. Δυστυχώς η Ελληνική πορεία προς την συμπεριληπτική εκπαίδευση χαράχθηκε κατά τις προηγούμενες δεκαετίες μέσα από την αποσπασματική και σε αρκετές περιπτώσεις, άκριτη υιοθέτηση πολιτικών και πρακτικών του εξωτερικού, χωρίς προηγούμενη ανάλυση των ιδιαίτερων συνθηκών της χώρας, χωρίς συστηματικό έλεγχο συνεπειών και αποτελεσμάτων και τελικά χωρίς πραγματικό ενδιαφέρον για την κατανόηση της συμπεριληπτικής φιλοσοφίας.
το Διεθνή χώρο, τις τελευταίες δεκαετίες άρχισε να ΑΜΦΙΣΒΗΤΕΙΤΑΙ η ιδέα της ύπαρξης δυο διαφορετικών εκπαιδευτικών συστημάτων Γενικής και Ειδικής εκπαίδευσης. Η συγκεκριμένη κριτική οδήγησε πολλές χώρες στην ιδεολογία της συμπερίληψης των παιδιών που κρίθηκαν ως να έχουν ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες στις σχολικές μονάδες γενικής εκπαίδευσης. Σημαντικό σταθμό στην αποδοχή της συμπεριληπτικής εκπαίδευσης, αποτέλεσε η Διακήρυξη της Σαλαμάνκα (UNESCO, 1994). H νέα αυτή τάση στην εκπαίδευση έχει ως προϋπόθεση τη δημιουργία ενός σχολείου για ΟΛΟΥΣ. Το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα δεν πρέπει να μείνει αμέτοχο στις εξελίξεις που αφορούν την εκπαίδευση των μαθητών που κρίθηκαν ως να έχουν ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες. Έτσι, στα πλαίσια της συμπεριληπτικής εκπαίδευσης η εκπαίδευση αυτών των μαθητών δε θα πρέπει να αναγνωρίζεται ως ξεχωριστό και ανεξάρτητο από τη γενική εκπαίδευση σύστημα αλλά να έχει ως επίκεντρο την ΕΝΙΑΙΑ ΕΝΤΑΞΙΑΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ. Η θεσμοθέτηση χάσματος και ο ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟΣ μεταξύ γενικής και ειδικής εκπαίδευσης και η αναγνώρισή τους ως ξεχωριστών συστημάτων και κλάδων αναπαράγει την ιδεολογία του αποκλεισμού, αποτελεί σοβαρότατο ΕΜΠΟΔΙΟ για την προώθηση της ΣΥΜΠΕΡΙΛΗΠΤΙΚΗΣ ΕΚΠΙΑΔΕΥΣΗΣ και αποτελεί εξ ορισμού διάκριση σε βάρος των μαθητών που κρίθηκαν ως να έχουν ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες. Η επιμονή στην δημιουργία παράλληλων θεσμών διαχωριστικής ειδικής αγωγής που νομιμοποιούν την απαλλαγή του γενικού σχολείου και του γενικού εκπαιδευτικού της τάξης από την υποχρέωση να προσαρμοστεί στις ανάγκες όλων των μαθητών, όχι μόνο δεν ενδυναμώνει το σύστημα της γενικής εκπαίδευση να ανταποκριθεί στις ανάγκες της συμπερίληψης αλλά, αντιθέτως, μειώνει την ανοχή της γενικής εκπαίδευσης στην ποικιλότητα/διαφορετικότητα των μαθητών αναπαράγοντας την πρακτική του αποκλεισμού ακόμη και μέσα στον ίδιο τον χώρο του γενικού σχολείου. Ένα συμπεριληπτικό εκπαιδευτικό σύστημα δεν είναι δυνατό να προωθεί το χάσμα στην εκπαίδευση των γενικών και ειδικών εκπαιδευτικών. Η αναγνώριση των εκπαιδευτικών ειδικής αγωγής, ως ξεχωριστού και πλήρως διακριτού από τους εκπαιδευτικούς γενικής αγωγής κλάδου στηρίζεται στην κατηγοριοποίηση των μαθητών σε φυσιολογικούς και αποκλίνοντες και ως εκ τούτου αποτελεί εξ ορισμού εμπόδιο στην ενταξιακή/συμπεριληπτική μεταρρύθμιση του εκπαιδευτικού συστήματος. Οι Νηπιαγωγοί ΠΕ 60.50 & οι Δάσκαλοι ΠΕ 70.50 ανήκουν στον κλάδο ΠΕ70/ΠΕ60. Είναι δάσκαλοι και νηπιαγωγοί με ένα επιπρόσθετο τυπικό προσόν (σεμινάριο στην Ειδική Αγωγή, μεταπτυχιακό ή διδακτορικό τίτλο). Αυτόνομοι κλάδοι 70.50 και 60.50 δεν υπάρχουν. Η διαφύλαξη και η ενίσχυση του ΕΝΙΑΙΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ της ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ (ο οποίος είναι σαφής στην παράγραφο 1 του άρθρου 16 του νόμου 3699/2008) αποτελεί υποχρέωση της πολιτείας. Η ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ είναι ΕΝΙΑΙΑ. Η διάκριση μεταξύ Ειδικής- Γενικής αγωγής σε όλα τα επίπεδα (μαθητών, εκπαιδευτικών, σχολείων) αποτελεί σαφή παραβίαση του δικαιώματος των μαθητών με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες για ισότιμη εκπαίδευση και δε ΣΤΗΡΙΖΕΤΑΙ ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΚΑΙ ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΟΛΟΓΙΑ. Η προϋπηρεσία των αναπληρωτών εκπαιδευτικών ΠΕ 60.50 και ΠΕ 70.50 πρέπει να προσμετράτε και στους δύο πίνακες (Γενικής και Ειδικής Αγωγής). Είναι επιτακτικής ανάγκης η τήρηση δικαιοσύνης και ίσης μεταχείριση στο χώρο της Εκπαίδευσης. H Εκπαίδευση είναι Ενιαία και ο κλάδος δεν πρέπει να διασπαστεί/ διαχωριστεί. Από την πιο πάνω ανάλυση προκύπτει ότι το Υπουργείο Παιδείας αποτελεί ένα σημαντικό ΕΜΠΟΔΙΟ στην εφαρμογή και αποτελεσματική λειτουργία της ΣΥΜΠΕΡΙΛΗΠΤΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣΗ εκπαίδευσης στην Ελλάδα. Προκειμένου να υλοποιηθεί το όραμα της συμπεριληπτικής εκπαίδευσης επιβάλλονται ριζικές αλλαγές τόσο στάσεων και συμπεριφοράς απέναντι στα παιδιά με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες όσο και σε θέματα συνεργασίας μεταξύ των εμπλεκομένων. Η αλλαγή εκπαιδευτικής πολιτικής και πρακτικής δεν αποτελεί δρόμο χωρίς εμπόδιο. Η συμπεριληπτική εκπαίδευση θεωρείται ένα από τα πιο φιλόδοξα εκπαιδευτικά σχήματα της εποχής και απαιτεί ριζοσπαστικές αλλαγές στη παραδοσιακή λειτουργία των σχολείων ώστε να λειτουργήσει αποτελεσματικά. Αλλαγές στην ιδεολογία, τη στάση, τη συμπεριφορά, την διδακτική προσέγγιση, και τον προγραμματισμό. Την ευθύνη για την μεθόδευση των αλλαγών αναμφίβολα επωμίζεται το Υπουργείο Παιδείας. Αρχικά, θεωρείται σημαντική η τοποθέτηση του κατάλληλου προσωπικού στις θέσεις των λειτουργών του Υπουργείου Παιδείας. Οι λειτουργοί αυτοί είναι καλό να είναι άτομα ικανά να βοηθήσουν στην επίλυση προβλημάτων και στη προώθηση καινοτομιών οι οποίες θα προωθήσουν την εφαρμογή της συμπεριληπτικής εκπαίδευσης. Δυστυχώς η Ελληνική πορεία προς την συμπεριληπτική εκπαίδευση χαράχθηκε κατά τις προηγούμενες δεκαετίες μέσα από την αποσπασματική και σε αρκετές περιπτώσεις, άκριτη υιοθέτηση πολιτικών και πρακτικών του εξωτερικού, χωρίς προηγούμενη ανάλυση των ιδιαίτερων συνθηκών της χώρας, χωρίς συστηματικό έλεγχο συνεπειών και αποτελεσμάτων και τελικά χωρίς πραγματικό ενδιαφέρον για την κατανόηση της συμπεριληπτικής φιλοσοφίας.
Στο Διεθνή χώρο, τις τελευταίες δεκαετίες άρχισε να ΑΜΦΙΣΒΗΤΕΙΤΑΙ η ιδέα της ύπαρξης δυο διαφορετικών εκπαιδευτικών συστημάτων Γενικής και Ειδικής εκπαίδευσης. Η συγκεκριμένη κριτική οδήγησε πολλές χώρες στην ιδεολογία της συμπερίληψης των παιδιών που κρίθηκαν ως να έχουν ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες στις σχολικές μονάδες γενικής εκπαίδευσης. Σημαντικό σταθμό στην αποδοχή της συμπεριληπτικής εκπαίδευσης, αποτέλεσε η Διακήρυξη της Σαλαμάνκα (UNESCO, 1994). H νέα αυτή τάση στην εκπαίδευση έχει ως προϋπόθεση τη δημιουργία ενός σχολείου για ΟΛΟΥΣ. Το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα δεν πρέπει να μείνει αμέτοχο στις εξελίξεις που αφορούν την εκπαίδευση των μαθητών που κρίθηκαν ως να έχουν ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες. Έτσι, στα πλαίσια της συμπεριληπτικής εκπαίδευσης η εκπαίδευση αυτών των μαθητών δε θα πρέπει να αναγνωρίζεται ως ξεχωριστό και ανεξάρτητο από τη γενική εκπαίδευση σύστημα αλλά να έχει ως επίκεντρο την ΕΝΙΑΙΑ ΕΝΤΑΞΙΑΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ. Η θεσμοθέτηση χάσματος και ο ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟΣ μεταξύ γενικής και ειδικής εκπαίδευσης και η αναγνώρισή τους ως ξεχωριστών συστημάτων και κλάδων αναπαράγει την ιδεολογία του αποκλεισμού, αποτελεί σοβαρότατο ΕΜΠΟΔΙΟ για την προώθηση της ΣΥΜΠΕΡΙΛΗΠΤΙΚΗΣ ΕΚΠΙΑΔΕΥΣΗΣ και αποτελεί εξ ορισμού διάκριση σε βάρος των μαθητών που κρίθηκαν ως να έχουν ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες. Η επιμονή στην δημιουργία παράλληλων θεσμών διαχωριστικής ειδικής αγωγής που νομιμοποιούν την απαλλαγή του γενικού σχολείου και του γενικού εκπαιδευτικού της τάξης από την υποχρέωση να προσαρμοστεί στις ανάγκες όλων των μαθητών, όχι μόνο δεν ενδυναμώνει το σύστημα της γενικής εκπαίδευση να ανταποκριθεί στις ανάγκες της συμπερίληψης αλλά, αντιθέτως, μειώνει την ανοχή της γενικής εκπαίδευσης στην ποικιλότητα/διαφορετικότητα των μαθητών αναπαράγοντας την πρακτική του αποκλεισμού ακόμη και μέσα στον ίδιο τον χώρο του γενικού σχολείου. Ένα συμπεριληπτικό εκπαιδευτικό σύστημα δεν είναι δυνατό να προωθεί το χάσμα στην εκπαίδευση των γενικών και ειδικών εκπαιδευτικών. Η αναγνώριση των εκπαιδευτικών ειδικής αγωγής, ως ξεχωριστού και πλήρως διακριτού από τους εκπαιδευτικούς γενικής αγωγής κλάδου στηρίζεται στην κατηγοριοποίηση των μαθητών σε φυσιολογικούς και αποκλίνοντες και ως εκ τούτου αποτελεί εξ ορισμού εμπόδιο στην ενταξιακή/συμπεριληπτική μεταρρύθμιση του εκπαιδευτικού συστήματος. Οι Νηπιαγωγοί ΠΕ 60.50 & οι Δάσκαλοι ΠΕ 70.50 ανήκουν στον κλάδο ΠΕ70/ΠΕ60. Είναι δάσκαλοι και νηπιαγωγοί με ένα επιπρόσθετο τυπικό προσόν (σεμινάριο στην Ειδική Αγωγή, μεταπτυχιακό ή διδακτορικό τίτλο). Αυτόνομοι κλάδοι 70.50 και 60.50 δεν υπάρχουν. Η διαφύλαξη και η ενίσχυση του ΕΝΙΑΙΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ της ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ (ο οποίος είναι σαφής στην παράγραφο 1 του άρθρου 16 του νόμου 3699/2008) αποτελεί υποχρέωση της πολιτείας. Η ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ είναι ΕΝΙΑΙΑ. Η διάκριση μεταξύ Ειδικής- Γενικής αγωγής σε όλα τα επίπεδα (μαθητών, εκπαιδευτικών, σχολείων) αποτελεί σαφή παραβίαση του δικαιώματος των μαθητών με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες για ισότιμη εκπαίδευση και δε ΣΤΗΡΙΖΕΤΑΙ ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΚΑΙ ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΟΛΟΓΙΑ. Η προϋπηρεσία των αναπληρωτών εκπαιδευτικών ΠΕ 60.50 και ΠΕ 70.50 πρέπει να προσμετράτε και στους δύο πίνακες (Γενικής και Ειδικής Αγωγής). Είναι επιτακτικής ανάγκης η τήρηση δικαιοσύνης και ίσης μεταχείριση στο χώρο της Εκπαίδευσης. H Εκπαίδευση είναι Ενιαία και ο κλάδος δεν πρέπει να διασπαστεί/ διαχωριστεί. Από την πιο πάνω ανάλυση προκύπτει ότι το Υπουργείο Παιδείας αποτελεί ένα σημαντικό ΕΜΠΟΔΙΟ στην εφαρμογή και αποτελεσματική λειτουργία της ΣΥΜΠΕΡΙΛΗΠΤΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣΗ εκπαίδευσης στην Ελλάδα. Προκειμένου να υλοποιηθεί το όραμα της συμπεριληπτικής εκπαίδευσης επιβάλλονται ριζικές αλλαγές τόσο στάσεων και συμπεριφοράς απέναντι στα παιδιά με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες όσο και σε θέματα συνεργασίας μεταξύ των εμπλεκομένων. Η αλλαγή εκπαιδευτικής πολιτικής και πρακτικής δεν αποτελεί δρόμο χωρίς εμπόδιο. Η συμπεριληπτική εκπαίδευση θεωρείται ένα από τα πιο φιλόδοξα εκπαιδευτικά σχήματα της εποχής και απαιτεί ριζοσπαστικές αλλαγές στη παραδοσιακή λειτουργία των σχολείων ώστε να λειτουργήσει αποτελεσματικά. Αλλαγές στην ιδεολογία, τη στάση, τη συμπεριφορά, την διδακτική προσέγγιση, και τον προγραμματισμό. Την ευθύνη για την μεθόδευση των αλλαγών αναμφίβολα επωμίζεται το Υπουργείο Παιδείας. Αρχικά, θεωρείται σημαντική η τοποθέτηση του κατάλληλου προσωπικού στις θέσεις των λειτουργών του Υπουργείου Παιδείας. Οι λειτουργοί αυτοί είναι καλό να είναι άτομα ικανά να βοηθήσουν στην επίλυση προβλημάτων και στη προώθηση καινοτομιών οι οποίες θα προωθήσουν την εφαρμογή της συμπεριληπτικής εκπαίδευσης. Δυστυχώς η Ελληνική πορεία προς την συμπεριληπτική εκπαίδευση χαράχθηκε κατά τις προηγούμενες δεκαετίες μέσα από την αποσπασματική και σε αρκετές περιπτώσεις, άκριτη υιοθέτηση πολιτικών και πρακτικών του εξωτερικού, χωρίς προηγούμενη ανάλυση των ιδιαίτερων συνθηκών της χώρας, χωρίς συστηματικό έλεγχο συνεπειών και αποτελεσμάτων και τελικά χωρίς πραγματικό ενδιαφέρον για την κατανόηση της συμπεριληπτικής φιλοσοφίας.
Αναφορικά με την προϋπηρεσία σε δυσπρόσιτες μονάδες θεωρώ πως δεν θα έπρεπε να υπάρχει η ίδια μοριοδότηση με τα υπόλοιπα σχολεία αλλά να συνεχίσει η διπλή μοριοδότηση. Η εξήγηση που δίνεται (οτι δηλαδή οι πίνακες ήταν κλειστοί, συνεπώς πολλοί δεν δήλωσαν δυσπρόσιτα) δεν στέκει διότι με την ίδια λογική δεν θα έπρεπε να ανοίξουν καθόλου οι πίνακες διότι εξίσου πολλοί, θεωρώντας κλειστούς τους πίνακες, δεν έκαναν αίτηση ένταξης στους πίνακες αναπληρωτών. Συνεπώς το καλύτερο θα ήταν να μην άνοιγαν καθόλου οι πίνακες διότι έτσι υπάρχει μεροληψία υπέρ των περισσοτέρων. Νομίζω πως θα πρέπει να αντιμετωπιστεί το θέμα με μεγαλύτερη ευαισθησία.
Με αυτή τη λογική να διαχωριστούν και τα ΣΔΕ και τα ΕΠΑΛ και τα εκκλησιαστικά Λύκεια που τόσα χρόνια μεταπηδάνε από εκεί στη γενική….γιατί δεν αντιδράει κανείς σε αυτά;;; αλλά μόνο στην ειδική; Δε γίνεται κάτι που ξεκίνησε στην πρωτοβάθμια να ισχύει και για τη δευτεροβάθμια που τόσα χρόνια λειτουργεί με διαφορετικές δομές! Καλώς ή κακώς η εμπειρία και τα μεταπτυχιακά αποκτήθηκαν και ο κλάδος πρέπει να μείνει ενοποιημένος. Για την αναδρομική ισχύ που ζητάνε ορισμένοι νομίζω ότι πρέπει να ξαναδιαβάσουν το σύνταγμα και τους κανόνες δεοντολογίας…δε γίνεται να ζητάμε να αλλάξουν αποφάσεις ζωής και χρόνια εμπειρίας γιατί ο καθένας κοιτάει το προσωπικό του συμφέρον και θέλει να εκτοπίσει αυτόν που προηγείται.
Να αποσυρθεί η παράγραφος 4 του άρθρου 47. Να καταργηθεί .50, γιατί δεν υφίσταται ως κλάδος!! Είναι παράνομος.
Να αποσυρθεί η ρύθμιση που διαχωρίζει την προϋπηρεσία στην ειδική από τη γενική αγωγή.
Κύριε υπουργέ,
Πρέπει να υπάρχουν στον νέο πίνακα διορισμών ΚΑΙ τα μόρια του ΑΣΕΠ 2006, όπως και όποιου άλλου ΑΣΕΠ έχει γίνει από το 2001 και μετά(σύμφωνα με το ΣΤΕ) ΌΧΙ ΜΟΝΟ ΤΟΥ 2008 + προϋπηρεσία,
όπως είναι δηλαδή ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΠΙΝΑΚΑ ΤΩΝ ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΩΝ.
Όσο για τα δυσπρόσιτα έχετε πράξει το νόμιμο και ηθικό.
Όταν κλείδωσαν οι πίνακες για τα χρόνια 2010-2014,δεν μας άρεσε, αλλά ΌΛΟΙ γνώριζαν ότι τα δυσπρόσιτα ΔΕΝ θα είχαν διπλά μόρια.
Εκ των υστέρων να το παίζουν «έξυπνοι» δεν είναι σωστό.
Η προσμέτρηση της προυπηρεσιας στον οικείο πίνακα!δεν γίνεται να κατά στρατηγού με τη σειρα του ΑΣΕΠ.Για αυτό δεν δώσαμε ΑΣΕΠ;;;Αλλά μεταπτυχιακά και σεμινάρια προτάσσουν αλλες ειδικότητες;Ρυθμίσεις που βολευουν ορισμένους….Απαιτούμε διορισμούς!
Κύριε υπουργέ,
Πρέπει να υπάρχουν στον νέο πίνακα διορισμών ΚΑΙ τα μόρια του ΑΣΕΠ 2006, όπως και όποιου άλλου ΑΣΕΠ έχει γίνει από το 2001 και μετά(σύμφωνα με το ΣΤΕ) ΌΧΙ ΜΟΝΟ ΤΟΥ 2008 + προϋπηρεσία,
όπως είναι δηλαδή ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΠΙΝΑΚΑ ΤΩΝ ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΩΝ.
Όσο για τα δυσπρόσιτα έχετε πράξει το νόμιμο και ηθικό.
Όταν κλείδωσαν οι πίνακες για τα χρόνια 2010-2014,δεν μας άρεσε, αλλά ΌΛΟΙ γνώριζαν ότι τα δυσπρόσιτα ΔΕΝ θα είχαν διπλά μόρια.
Εκ των υστέρων να το παίζουν «έξυπνοι» δεν είναι σωστό.
κ Υπουργέ εφάρμοσε το Σύνταγμα τον Ελλήνων άρθρο 21 εκεί τα λέει όλα ,γιατί μετά στα γεράματα σου θα το μετανιώσεις και θα λες, στερνή μου γνώση να σε είχα πρώτα.Μη συμμετέχεις στην Λευκή γενοκτονία των Ελλήνων
Η αναγνώριση της προϋπηρεσίας πρέπει να συνεχίσει να γίνεται και στους δύο πίνακες. Είμαστε ΠΕ 60 και 70 και καλύπτουμε κενά της ειδικής αγωγής τα οποία περισσεύουν αφού καλυφθούν όσο μπορούν από ΠΕ61 και ΠΕ71. Το ότι το επιλέγουμε για να δουλέψουμε ίσως νωρίτερα, σκεφτήκατε ποτέ ότι μπορεί να γίνεται και επειδή έχουμε ανάγκη και τον έναν μισθό παραπάνω; Είναι απαράδεκτο να διαχωρίζεται η προϋπηρεσία γενικής και ειδικής εκπαίδευσης. Και όσο αναφορά τα μεταπτυχιακά.Δεν κατάλαβα θα ντραπώ για την μεταπτυχιακή μου εκπαίδευση που έκανα δύο δουλειές για να τα βγάλω πέρα και διάβαζα τα βράδια;
Στο Διεθνή χώρο, τις τελευταίες δεκαετίες άρχισε να ΑΜΦΙΣΒΗΤΕΙΤΑΙ η ιδέα της ύπαρξης δυο διαφορετικών εκπαιδευτικών συστημάτων Γενικής και Ειδικής εκπαίδευσης. Η συγκεκριμένη κριτική οδήγησε πολλές χώρες στην ιδεολογία της συμπερίληψης των παιδιών που κρίθηκαν ως να έχουν ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες στις σχολικές μονάδες γενικής εκπαίδευσης. Σημαντικό σταθμό στην αποδοχή της συμπεριληπτικής εκπαίδευσης, αποτέλεσε η Διακήρυξη της Σαλαμάνκα (UNESCO, 1994). H νέα αυτή τάση στην εκπαίδευση έχει ως προϋπόθεση τη δημιουργία ενός σχολείου για ΟΛΟΥΣ. Το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα δεν πρέπει να μείνει αμέτοχο στις εξελίξεις που αφορούν την εκπαίδευση των μαθητών που κρίθηκαν ως να έχουν ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες. Έτσι, στα πλαίσια της συμπεριληπτικής εκπαίδευσης η εκπαίδευση αυτών των μαθητών δε θα πρέπει να αναγνωρίζεται ως ξεχωριστό και ανεξάρτητο από τη γενική εκπαίδευση σύστημα αλλά να έχει ως επίκεντρο την ΕΝΙΑΙΑ ΕΝΤΑΞΙΑΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ.
Η θεσμοθέτηση χάσματος και ο ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟΣ μεταξύ γενικής και ειδικής εκπαίδευσης και η αναγνώρισή τους ως ξεχωριστών συστημάτων και κλάδων αναπαράγει την ιδεολογία του αποκλεισμού, αποτελεί σοβαρότατο ΕΜΠΟΔΙΟ για την προώθηση της ΣΥΜΠΕΡΙΛΗΠΤΙΚΗΣ ΕΚΠΙΑΔΕΥΣΗΣ και αποτελεί εξ ορισμού διάκριση σε βάρος των μαθητών που κρίθηκαν ως να έχουν ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες. Η επιμονή στην δημιουργία παράλληλων θεσμών διαχωριστικής ειδικής αγωγής που νομιμοποιούν την απαλλαγή του γενικού σχολείου και του γενικού εκπαιδευτικού της τάξης από την υποχρέωση να προσαρμοστεί στις ανάγκες όλων των μαθητών, όχι μόνο δεν ενδυναμώνει το σύστημα της γενικής εκπαίδευση να ανταποκριθεί στις ανάγκες της συμπερίληψης αλλά, αντιθέτως, μειώνει την ανοχή της γενικής εκπαίδευσης στην ποικιλότητα/διαφορετικότητα των μαθητών αναπαράγοντας την πρακτική του αποκλεισμού ακόμη και μέσα στον ίδιο τον χώρο του γενικού σχολείου.
Ένα συμπεριληπτικό εκπαιδευτικό σύστημα δεν είναι δυνατό να προωθεί το χάσμα στην εκπαίδευση των γενικών και ειδικών εκπαιδευτικών. Η αναγνώριση των εκπαιδευτικών ειδικής αγωγής, ως ξεχωριστού και πλήρως διακριτού από τους εκπαιδευτικούς γενικής αγωγής κλάδου στηρίζεται στην κατηγοριοποίηση των μαθητών σε φυσιολογικούς και αποκλίνοντες και ως εκ τούτου αποτελεί εξ ορισμού εμπόδιο στην ενταξιακή/συμπεριληπτική μεταρρύθμιση του εκπαιδευτικού συστήματος. Οι Νηπιαγωγοί ΠΕ 60.50 & οι Δάσκαλοι ΠΕ 70.50 ανήκουν στον κλάδο ΠΕ70/ΠΕ60. Είναι δάσκαλοι και νηπιαγωγοί με ένα επιπρόσθετο τυπικό προσόν (σεμινάριο στην Ειδική Αγωγή, μεταπτυχιακό ή διδακτορικό τίτλο). Αυτόνομοι κλάδοι 70.50 και 60.50 δεν υπάρχουν.
Η διαφύλαξη και η ενίσχυση του ΕΝΙΑΙΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ της ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ (ο οποίος είναι σαφής στην παράγραφο 1 του άρθρου 16 του νόμου 3699/2008) αποτελεί υποχρέωση της πολιτείας. Η ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ είναι ΕΝΙΑΙΑ. Η διάκριση μεταξύ Ειδικής- Γενικής αγωγής σε όλα τα επίπεδα (μαθητών, εκπαιδευτικών, σχολείων) αποτελεί σαφή παραβίαση του δικαιώματος των μαθητών με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες για ισότιμη εκπαίδευση και δε ΣΤΗΡΙΖΕΤΑΙ ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΚΑΙ ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΟΛΟΓΙΑ. Η προϋπηρεσία των αναπληρωτών εκπαιδευτικών ΠΕ 60.50 και ΠΕ 70.50 πρέπει να προσμετράτε και στους δύο πίνακες (Γενικής και Ειδικής Αγωγής). Είναι επιτακτικής ανάγκης η τήρηση δικαιοσύνης και ίσης μεταχείριση στο χώρο της Εκπαίδευσης. H Εκπαίδευση είναι Ενιαία και ο κλάδος δεν πρέπει να διασπαστεί/ διαχωριστεί.
Από την πιο πάνω ανάλυση προκύπτει ότι το Υπουργείο Παιδείας αποτελεί ένα σημαντικό ΕΜΠΟΔΙΟ στην εφαρμογή και αποτελεσματική λειτουργία της ΣΥΜΠΕΡΙΛΗΠΤΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣΗ εκπαίδευσης στην Ελλάδα. Προκειμένου να υλοποιηθεί το όραμα της συμπεριληπτικής εκπαίδευσης επιβάλλονται ριζικές αλλαγές τόσο στάσεων και συμπεριφοράς απέναντι στα παιδιά με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες όσο και σε θέματα συνεργασίας μεταξύ των εμπλεκομένων. Η αλλαγή εκπαιδευτικής πολιτικής και πρακτικής δεν αποτελεί δρόμο χωρίς εμπόδιο. Η συμπεριληπτική εκπαίδευση θεωρείται ένα από τα πιο φιλόδοξα εκπαιδευτικά σχήματα της εποχής και απαιτεί ριζοσπαστικές αλλαγές στη παραδοσιακή λειτουργία των σχολείων ώστε να λειτουργήσει αποτελεσματικά. Αλλαγές στην ιδεολογία, τη στάση, τη συμπεριφορά, την διδακτική προσέγγιση, και τον προγραμματισμό.
Την ευθύνη για την μεθόδευση των αλλαγών αναμφίβολα επωμίζεται το Υπουργείο Παιδείας. Αρχικά, θεωρείται σημαντική η τοποθέτηση του κατάλληλου προσωπικού στις θέσεις των λειτουργών του Υπουργείου Παιδείας. Οι λειτουργοί αυτοί είναι καλό να είναι άτομα ικανά να βοηθήσουν στην επίλυση προβλημάτων και στη προώθηση καινοτομιών οι οποίες θα προωθήσουν την εφαρμογή της συμπεριληπτικής εκπαίδευσης. Δυστυχώς η Ελληνική πορεία προς την συμπεριληπτική εκπαίδευση χαράχθηκε κατά τις προηγούμενες δεκαετίες μέσα από την αποσπασματική και σε αρκετές περιπτώσεις, άκριτη υιοθέτηση πολιτικών και πρακτικών του εξωτερικού, χωρίς προηγούμενη ανάλυση των ιδιαίτερων συνθηκών της χώρας, χωρίς συστηματικό έλεγχο συνεπειών και αποτελεσμάτων και τελικά χωρίς πραγματικό ενδιαφέρον για την κατανόηση της συμπεριληπτικής φιλοσοφίας.
Κύριοι υπουργοί και υφυπουργοί ζητάμε να πραξετε με γνώμονα τη δικαιοσύνη και την ανάγκη όλων μας στην εργασία και να εφαρμόσετε την ΑΝΑΔΡΟΜΙΚΗ ΙΣΧΥ στο αρθρο 47 ώστε να μη μεινουμε χωρίς δουλειά τις δύσκολες αυτές μέρες που περνάμε καθώς εφαρμόζοντας την αναδρομική ισχύ και οι ΠΕ60,50 και 70,50 θα δουλέψουν ΟΛΟΙ εξαιτίας των τεράστιων ελλείψεων στην ΕΑΕ όπως συνεβαινε κάθε χρόνο εξάλλου και ΚΑΝΕΝΑΣ συναδελφος δε θα οδηγηθεί στην εξαθλίωση γιατί κατι τέτοιο συνεπάγεται η ανεργία σημερα. Η απόφαση σας και η υπογραφή σας θα σας βαραίνει και ηθικά και πολιτικά.
Στο άρθρο 47 πρέπει να προστεθεί η παρακάτω ρητή διάταξη που να διασφαλίζει ότι: «η προϋπηρεσία των εκπαιδευτικών τόσο της γενικής όσο και της ειδικής αγωγής προσμετράτε αθροιστικά στο σύνολό της σε οποιαδήποτε υπηρεσιακή μεταβολή και των μόνιμων και των αδιορίστων αναπληρωτών (είτε πρόκειται για διορισμούς αναπλρωτών ή μονίμων, είτε πρόκειται για μεταθέσεις και αποσπάσεις). Σε ό,τι αφορά τους εκπαιδευτικούς ειδικής αγωγής να γίνει νομοθετική ρύθμιση που να αναφέρει ρητά: 1. «Νηπιαγωγοί Ειδικής Αγωγής του Κλάδου Π.Ε. 60 είναι οι παρακάτω που κατέχουν: α) αναγνωρισμένο πτυχιακό τίτλο ειδικής αγωγής από Πανεπιστήμια της ημεδαπής ή της αλλοδαπής , β) αναγνωρισμένο μεταπτυχιακό τίτλο ειδικής αγωγής από Πανεπιστήμια της ημεδαπής ή της αλλοδαπής, γ) αναγνωρισμένο διδακτορικό τίτλο στην ειδική αγωγή από Πανεπιστήμια της ημεδαπής ή της αλλοδαπής, δ) τίτλο μετεκπαίδευσης στην ειδική αγωγή από το Τμήμα Ειδικής Αγωγής του Μαράσλειου Διδασκαλείου, ε) τίτλο μετεκπαίδευσης στην ειδική αγωγή από τα Τμήματα Ειδικής Αγωγής των Διδασκαλείων, και στ) Πιστοποιητικό 400 ωρών Επιμόρφωσης στην Ειδική Αγωγή από Προγράμματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης που υλοποίησαν τα Δημόσια Ελληνικά Πανεπιστήμια, μετά από έγκριση του Υπουργείου Παιδείας κια έχουν τουλάχιστον τριετή εμπειρία στις σχολικές δομές της ειδικής αγωγή».
Το Σεπτμβρη του `13 δήλωσα μία περιοχή με στόχο το μεγάλο νησί, όπου εργάζεται ο άντρας μου, αλλά με συνειδητό ρίσκο τα γύρω μικρά νησιά (δυσπρόσιτα), συνυπολογίζοντας πιθανή άρνηση που συνοδεύεται με διαγραφή 2 ετών από τους πίνακες. Δυστυχώς δεν υπήρχε θέση στο μεγάλο νησί και η υπηρεσία μου με έστειλε σε ένα από τα μικρά.
Το Σεπτέμβρη του `14 έγιναν ακριβώς τα ίδια γεγονότα για τους ίδιους ακριβώς λόγους.
Έτσι υπηρέτησα δύο συνεχόμενες χρονιές στο ίδιο δυσπρόσιτο νησί.
Ποια η διαφορά, λοιπόν της μιας από της άλλης χρονιάς, ώστε η δεύτερη να με πριμοδοτήσει με τα διπλά μόρια, ενώ η πρώτη όχι;
Που ακριβώς υπεισέρχεται ο όρος «τυχαία» που χρησιμοποιούν κάποιοι ως σοβαρή επιχειρηματολογία;
Η κίνηση του υπουργείου να προχωρήσει σε διαχωρισμό των πινάκων της ειδικής και της γενικής αγωγής συνάδει με το δίκαιο και την κοινή λογική , δεδομένου πως πρόκειται για προϋπηρεσία που αποκτήθηκε με διαφορετικά κριτήρια πρόσληψης για τις δυο μορφές εκπαίδευσης . Στην ειδική εκπαίδευση έχουν προσληφθεί πολλοί εκπαιδευτικοί με προσόντα τους κάποιες ώρες σεμιναρίων , ενώ στην γενική εκπαίδευση οι κατάταξη των εκπαιδευτικών γίνεται με κριτήριο την επίδοσή τους στους γραπτούς διαγωνισμούς του ΑΣΕΠ . Πολλοί είναι επίσης οι εκπαιδευτικοί της ειδικής αγωγής που θέλουν να χρησιμοποιήσουν την προϋπηρεσία τους ως Δούρειο Ίππο για να εισχωρήσουν τελικά στη Γενική Αγωγή. Γιατί αυτοί οι εκπαιδευτικοί που ¨κόπτονται¨ τόσο επίμονα να υπηρετήσουν την ειδική Αγωγή ,δεν παραμένουν εκεί (με δεδομένο ότι αγαπούν το λειτούργημά τους) ,αλλά με την πρώτη ευκαιρία μεταπηδούν στην Γενική Εκπαίδευση ; Είναι ,επομένως ,πασιφανές ,πως η διαμαρτυρία των υπηρετούντων στην ειδική Αγωγή έχει μοναδικό στόχο την κάλυψη των προσωπικών συμφερόντων τους ,αφού με το νέο μέτρο χάνουν τη δυνατότητα να παίζουν σε διπλό παιχνίδι(εντασσόμενοι σε δύο πίνακες με μεγάλες προϋπηρεσίες ) και να ικανοποιούνται κατά το δοκούν κάθε φορά, καταδικάζοντας ταυτόχρονα τους υπόλοιπους εκπαιδευτικούς της Γενικής Αγωγής σε διαρκή ανεργία . Κανείς δεν αμφισβητεί την προϋπηρεσία τους ούτε τα όποια προσόντα τους ,απλά είναι αυτονόητο να αναγνωρίζονται εκεί που προσφέρθηκαν . Τέλος, εννοείται πως ο διαχωρισμός τη προϋπηρεσίας στις δυο μορφές εκπαίδευσης, θα πρέπει να ισχύσει αναδρομικά και να αφορά στο σύνολο της προϋπηρεσίας και όχι μόνο για τα έτη από το 2015 και εξής ,γιατί τότε μιλάμε για μερική αποκατάσταση του δικαίου .
Αναφορικα με το αρ.47.4
Τυχούσες συντεχνιακές αιτιολογίες άλλων ομάδων αναπληρωτών ότι αναφορικά με την κατάταξη στον πίνακα αναπληρωτών γενικής εκπαίδευσης οι δάσκαλοι και νηπιαγωγοί ΕΑΕ (με σεμινάριο ή μεταπτυχιακές σπουδές ειδικής εκπαίδευσης) παίρνουν την δουλειά άλλων αναπληρωτών δεν ευσταθούν καθώς δεν κάνουν κάτι παράνομο. Επισημαίνουμε ότι :
• α) Σε προηγούμενες προσλήψεις δινόταν δικαίωμα απενεργοποίησης της αίτησης των αναπληρωτών δασκάλων και νηπιαγωγών ΕΑΕ στην γενική εκπαίδευση όταν ξεκινούσαν οι προσλήψεις αναπληρωτών γενικής και ειδικής. Επιπρόσθετα όπως αποδεικνύεται από τις εγκύκλιους πρόσληψης αναπληρωτών κατά τα παρελθόντα έτη δινόταν η δυνατότητα αίτησης αναπληρωτών στην γενική εκπαίδευση αποκλειστικά και μόνο για να φαίνεται η προϋπηρεσία των ΠΕ70.50 και ΠΕ60.50 στον ενιαίο πίνακα διορισμών (βλέπετε ενδεικτικό παράδειγμα σελ. 2, εγκύκλιος πρόσληψης αναπληρωτών και ωρομισθίων α/μιας και β/μιας εκπαίδευσης σχ. έτος 2012-13 ΑΔΑ:Β41Ξ9-Ω93). Στην συγκεκριμένη περίπτωση δεν δηλώνονταν περιοχές προτίμησης στις αιτήσεις των αναπληρωτών γενικής εκπαίδευσης. Επομένως ένας αναπληρωτής ΠΕ70.50 και ΠΕ60.50 δεν μπορούσε να κληθεί να υπηρετήσει στην γενική εκπαίδευση.
• β) Επίσης οι αναπληρωτές δάσκαλοι και νηπιαγωγοί ΕΑΕ (εκτός του ότι κατά ένα μεγάλο αριθμό διαθέτουν κι εκείνοι επιτυχία στον ΑΣΕΠ ) , καλούνται να αναλάβουν υπηρεσία σχεδόν και ένα μήνα αργότερα από τις προσλήψεις των αναπληρωτών της γενικής εκπαίδευσης. Συνεπώς δεν αποκτούν περισσότερη προϋπηρεσία από έναν αναπληρωτή νηπιαγωγό ΠΕ60 και έναν δάσκαλο ΠΕ70 ώστε να προηγηθούν στην κατάταξη και πρόσληψη. Αν για παράδειγμα συγκριθούν προϋπηρεσίες ΠΕ60 και ΠΕ60.50 που ενδεχομένως το 2008 κλήθηκαν ταυτόχρονα κατά την ά φάση πρόσληψης αναπληρωτών να υπηρετήσουν στην γενική και στην ειδική εκπαίδευση αντίστοιχα, με το τέλος του παρόντος σχολικού έτους ο αναπληρωτής ΠΕ60.50 υπολείπεται το λιγότερο σε 7 μήνες προϋπηρεσίας από τον ΠΕ60 . Αυτό σημαίνει ότι όταν ξεκλειδώσουν οι πίνακες αναπληρωτών ο αναπληρωτής ΠΕ60.50 θα κατέβει πάρα πολλές θέσεις στην κατάταξη τόσο στους πίνακες αναπληρωτών γενικής όσο και στον ενιαίο πίνακα διορισμών εφόσον οι πίνακες αυτοί συνεχίσουν να υφίστανται έπειτα από την πρόσφατη απόφαση του ΣΤΕ ή σε κάθε περίπτωση θα διαθέτει λιγότερα μόρια προϋπηρεσίας.
• γ) Οι αναπληρωτές ΠΕ60.50 &ΠΕ70.50 για τους οποίους προβάλλεται το επιχείρημα ότι δεν διαθέτουν επιτυχία ΑΣΕΠ, κατά πρώτον δεν ευθύνονται για την μη πραγματοποίηση διαγωνισμού από το 2010 και έπειτα. Κατά δεύτερον ,στήριξαν και στηρίζουν το ελληνικό δημόσιο σχολείο προσφέροντας πραγματική υπηρεσία έργου η οποία μεταφράζεται σε χρόνια εργασιακής εμπειρίας, σε διάφορα μέρη της Ελλάδας και σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να παραβλέπεται και να υποτιμάται.