1. Η παρ. 1 του άρθρου 2 του ν. 4186/2013 (Α’ 193)αντικαθίσταται ως εξής:
«1. Η Α′ Τάξη Γενικού Λυκείου αποτελεί τάξη αποκλειστικά γενικής παιδείας, στην οποία εφαρμόζεται πρόγραμμα μαθημάτων γενικής παιδείας τριάντα πέντε (35) συνολικά διδακτικών ωρών εβδομαδιαίως για τα ημερήσια λύκεια και είκοσι πέντε (25) συνολικά διδακτικών ωρών για τα εσπερινά λύκεια.».
2. Μετά την παρ. 1 του άρθρου 2 του ν. 4186/2013, όπως αντικαθίσταται με την παρ. 1 του παρόντος, προστίθεται παρ. 2 ως εξής:
«2. Στη Β′ Τάξη Ημερησίου Γενικού Λυκείου εφαρμόζεται πρόγραμμα μαθημάτων που περιλαμβάνει μαθήματα γενικής παιδείας τριάντα (30) συνολικά διδακτικών ωρών εβδομαδιαίως και δύο (2) Ομάδες Μαθημάτων Προσανατολισμού, Ανθρωπιστικών και Θετικών Σπουδών, πέντε (5) συνολικά διδακτικών ωρών εβδομαδιαίως για κάθε ομάδα.
Στη Β′ Τάξη Εσπερινού Γενικού Λυκείου εφαρμόζεται πρόγραμμα μαθημάτων που περιλαμβάνει μαθήματα γενικής παιδείας είκοσι (20) συνολικά διδακτικών ωρών εβδομαδιαίως και δύο (2) Ομάδες Μαθημάτων Προσανατολισμού, Ανθρωπιστικών και Θετικών Σπουδών, πέντε (5) συνολικά διδακτικών ωρών εβδομαδιαίως για κάθε ομάδα.
Οι μαθητές, εκτός από τα μαθήματα γενικής παιδείας, παρακολουθούν υποχρεωτικά και τα μαθήματα της Ομάδας Προσανατολισμού που επιλέγουν.».
3. Η παρ. 3 του άρθρου 2 του ν. 4186/2013 αντικαθίσταται ως εξής:
«3. Στη Γ’ Τάξη Γενικού Λυκείου εφαρμόζεται πρόγραμμα μαθημάτων που περιλαμβάνει μαθήματα γενικής παιδείας και προσανατολισμού τριάντα δύο (32) συνολικά διδακτικών ωρών εβδομαδιαίως για τα ημερήσια λύκεια και είκοσι πέντε (25) συνολικά διδακτικών ωρών εβδομαδιαίως για τα εσπερινά λύκεια. Τα μαθήματα προσανατολισμού χωρίζονται σε τρεις (3) Ομάδες Μαθημάτων Προσανατολισμού, ως εξής:
α) Ανθρωπιστικών Σπουδών.
β) Θετικών Σπουδών και Σπουδών Υγείας.
γ) Σπουδών Οικονομίας και Πληροφορικής.
Οι μαθητές, εκτός από τα μαθήματα γενικής παιδείας, παρακολουθούν υποχρεωτικά και τα μαθήματα της Ομάδας Προσανατολισμού που επιλέγουν.».
4. Η περ. α’ της παρ. 5 του άρθρου 4 του ν. 4186/2013 αντικαθίσταται ως εξής:
«α) λαμβάνεται υπόψη το σύνολο των μορίων που συγκεντρώνει ο υποψήφιος στα τέσσερα (4) πανελλαδικά εξεταζόμενα μαθήματα του οικείου Επιστημονικού Πεδίου, σύμφωνα με το άρθρο 4Α. Για τον προσδιορισμό του συνόλου των μορίων κάθε υποψηφίου υπολογίζονται τα μαθήματα και οι συντελεστές βαρύτητας που προβλέπονται στην Ομάδα Προσανατολισμού όπου ανήκει ο υποψήφιος για το συγκεκριμένο Επιστημονικό Πεδίο. Με απόφαση του Υπουργού Παιδείας και Θρησκευμάτων, η οποία εκδίδεται το αργότερο μέχρι τη λήξη εκάστου σχολικού έτους και ισχύει για τις πανελλαδικές εξετάσεις του επόμενου σχολικού έτους, ορίζονται οι συντελεστές βαρύτητας σε δύο (2) μαθήματα ανά Σχολή ή Τμήμα ή εισαγωγική κατεύθυνση.».
5. Η περ. β’ του άρθρου 4Α του ν. 4186/2013 αντικαθίσταται ως εξής:
«β) Η πρόσβαση σε συγκεκριμένο επιστημονικό πεδίο γίνεται ανάλογα με την ομάδα προσανατολισμού που έχει επιλέξει ο κάθε μαθητής ως εξής:
βα) Οι υποψήφιοι της Ομάδας Προσανατολισμού Ανθρωπιστικών Σπουδών έχουν πρόσβαση στις Σχολές και στα Τμήματα του πρώτου Επιστημονικού Πεδίου και τα μαθήματα, στα οποία εξετάζονται υποχρεωτικά, είναι η Νεοελληνική Γλώσσα και Λογοτεχνία, τα Αρχαία Ελληνικά, η Ιστορία και τα Λατινικά.
ββ) Οι υποψήφιοι της Ομάδας Προσανατολισμού Θετικών Σπουδών και Σπουδών Υγείας έχουν πρόσβαση στις Σχολές και στα Τμήματα του δεύτερου και του τρίτου Επιστημονικού Πεδίου ως εξής:
i) για την πρόσβαση στο δεύτερο Επιστημονικό πεδίο τα μαθήματα στα οποία εξετάζονται υποχρεωτικά είναι η Νεοελληνική Γλώσσα και Λογοτεχνία, η Φυσική, η Χημεία και τα Μαθηματικά και
ii) για την πρόσβαση στο τρίτο Επιστημονικό Πεδίο τα μαθήματα στα οποία εξετάζονται υποχρεωτικά είναι η Νεοελληνική Γλώσσα και Λογοτεχνία, η Φυσική, η Χημεία και η Βιολογία.
βγ) Οι υποψήφιοι της Ομάδας Προσανατολισμού Σπουδών Οικονομίας και Πληροφορικής έχουν πρόσβαση στις Σχολές και στα Τμήματα του τέταρτου Επιστημονικού Πεδίου και τα μαθήματα, στα οποία εξετάζονται υποχρεωτικά, είναι η Νεοελληνική Γλώσσα και Λογοτεχνία, τα Μαθηματικά, η Πληροφορική και η Οικονομία.»
Η επάνοδος του μαθήματος των Λατινικών είναι ορθότατη! Επειδή είναι γνωσστή η επιχειρηματολογία υπέρ της πολλαπλής ωφέλειας της κλασικής παιδείας, προχωρώ στις απαραίτητες αλλαγές που πρέπει να γίνουν, ώστε να εκσυγχρονιστεί το μάθημα. Η Λατινική γραμματεία αποτελεί τη συνέχεια της αρχαίας ελληνικής και τη βάση της ευρωπαϊκής. Η διδασκαλία της Ρωμαϊκής γραμματείας πρέπει να εκληφθεί ως το φυτώριο στην ανάδειξη των πνευματικών μεγεθών της ευρωπαϊκής σκέψης και να την επανεισαγάγουμε στην εκπαίδευση αναπλαισιωμένη. Η εκμάθηση της γλώσσας και μόνο αποκομμένης εντελώς από τη ρωμαϊκή παράδοση είναι στείρα γνώση και οπωσδήποτε προωθεί την αποστήθιση παρά το ότι, ακόμη και έτσι, ήταν πάντα ελκυστική για τους μαθητές. (Έχω 35ετή εμπειρία διδασκαλίας του μαθήματος). Το μάθημα πρέπει να τοποθετηθεί στην ιστορική του εποχή και να παρουσιάσει τα σπουδαία κείμενα και την πρόσληψή τους μέσα από παιδαγωγικά κατάλληλο υλικό με συγκεκριμένα κεφάλαια και με το μυαλό μας βέβαια στις εξετάσεις και πώς θα κάνουμε τους μαθητές να μάθουν, να εργαστούν συστηματικά, αλλά χωρίς τον όγκο της κατά λέξη απομνημόνευσης.
Η υποχώρηση του μαθήματος της κοινωνιολογίας, δηλ. η γνώση για την κοινωνία και το άτομο, η μη εμβάθυνση του μαθήματος σχετικά με την ιδιότητα του πολίτη και των δικαιωμάτων, το οποίο θα έπρεπε να είναι βασικό μάθημα σε όλες τις εκπαιδευτικές βαθμίδες δεν προάγουν ούτε την μάθηση, ούτε την αριστεία, ούτε την επίγνωση για την ιδιότητα του πολίτη, τόσο κρίσιμη για την κοινωνική μας συνοχή. Το να προστρέχουμε στα λατινικά, δείχνει αδυναμία να φτιάξουμε ένα πακέτο γνωσιακών εφοδίων των μαθητών με ουσία και διάρκεια, πέρα από τις εφήμερες ανάγκες των εξετάσεων.
Η συνεχείς εξετάσεις στα γυμνάσια, όπως και οι τράπεζες θεμάτων, είναι μεγάλο πισωγύρισμα, υπονομεύει την ποιοτική εκπαίδευση και απλά μας δείχνει τον δρόμο στα φροντιστήρια. Είναι το υπουργείο έτοιμο να χρηματοδοτήσει κρατικά φροντιστήρια για όσους δεν θα μπορούν να στηρίξουν ιδιωτικά μαθήματα; Η αποτυχία στις εξετάσεις θα είναι πρωτίστως δείκτης κοινωνικοοικονομικής υστέρησης όχι απαραίτητα γνωσιακής. Οι συνέπειες θα είναι μεγάλες για τους αυριανούς επιστήμονες της χώρας.
Γιατί δεν αντιγράφουμε μοντέλα από άλλες χώρες που έχουν προαγάγει εγνωσμένα την αριστεία αλλά και τη γνώση για όλους (βλ. Γερμανία, Ολλανδία, Γαλλία, Φινλανδία) και επιστρέφουμε σε πολιτικές περασμένων δεκαετιών οι οποίες αποδεδειγμένα δεν απέδωσαν και πολλά;
Κ. Τσιτσελίκης, κοσμήτορας Σχολής Οικονομικών και Περιφερειακών Σπουδών, Παν. Μακεδονίας
Αξιότιμη κ. Υπουργέ,
πέραν του γραπτού υπομνήματος που σας έχει σταλεί καταθέτουμε και κατά άρθρο τις απόψεις της ΕΕΧ.
Αναφορικά με την Β ΛΥΚΕΙΟΥ
Επανειλημμένα έχουμε επισημάνει σε έγγραφα μας την ανάγκη συνοχής, συνέπειας και συνέχειας στην γνώση, ώστε αυτή να οικοδομείται σε στέρεα θεμέλια. Η συνοχή, η συνέπεια και συνέχεια στην περίπτωση της Χημείας στο Λύκειο διακόπτεται βίαια μεταξύ της Α και της Γ Λυκείου με αποτέλεσμα να υπάρχει σοβαρό πρόβλημα στην επεξεργασία της αναγκαίας και απαραίτητης για το υποψήφιο φοιτητή ύλης στην Γ Λυκείου, καθώς η Χημεία δεν διδάσκεται ως μάθημα Κατεύθυνσης και δεν εξετάζεται ως μάθημα Γενικής Παιδείας. Παρακαλούμε να λάβετε υπόψη σας αυτή την βασική αρχή και να προβλέψετε στα μαθήματα της Θετικής Κατεύθυνσης να εισαχθεί ως τρίτο και το μάθημα της Χημείας, και σε κάθε περίπτωση η ΧΗΜΕΙΑ να είναι ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ μάθημα (ομάδα Α).
Αναφορικά με την Γ΄ Λυκείου
Η ΕΕΧ θεωρεί ότι ο προσανατολισμός της Γ’ τάξης ΓΕΛ στα μαθήματα της κατεύθυνσης και η επτάωρη διδασκαλία τους αναβάθμισε σημαντικά τον ρόλο του σχολείου και αναζωπύρωσε το ενδιαφέρον των μαθητών, δίνοντας στην τυπική εκπαίδευση την πρωτοβουλία, την θέση και το ρόλο που της αρμόζει, ενώ παράλληλα αποδεσμεύτηκαν σημαντικά η Α και η Β Λυκείου από τις εξετάσεις, ώστε να υλοποιήσουν τον γενικότερο παιδευτικό τους ρόλο.
Για τους προαναφερθέντες λόγους, καθώς και γιατί η σχολική χρονιά 19-20 είχε ιδιαιτερότητες λόγω της πανδημίας, η ΕΕΧ προτείνει για την σχολική χρονιά 20-21 την διατήρηση του υφιστάμενου συστήματος των επτάωρων στα εξεταζόμενα μαθήματα και τον καλύτερο συντονισμό και οργάνωση της διδασκαλίας, όπως είχε προτείνει και με το ΑΠ 815Γ έγγραφο της στις 21-10-19 και στην συνέχεια να δρομολογηθούν αλλαγές, μετά από αξιολόγηση του.
Επιπρόσθετα, δεν μπορεί παρά να επισημάνει την πάγια θέση της ότι η αντικατάσταση ενός συστήματος θα πρέπει να είναι το αποτέλεσμα της αξιολόγησης και της αποτίμησης των αποτελεσμάτων του, πρακτική που δεν εφαρμόστηκε στην περίπτωση της επτάωρης διδασκαλίας των μαθημάτων κατεύθυνσης.
Παρόλα αυτά αν, η ηγεσία του ΥΠΑΙΘ είναι αποφασισμένη να προχωρήσει στην εισαγωγή μαθήματος γενικής καλλιέργειας, κατά τα διεθνή πρότυπα, θα έπρεπε να δημιουργήσει και τις ανάλογες προϋποθέσεις δίνοντας την δυνατότητα στους μαθητές του να επιλέξουν ανάλογα με το πεδίο τους ένα ή και δύο κόντρα μαθήματα, ώστε να επιτευχθεί στην πράξη η καλλιέργεια γενικών γνώσεων και δεξιοτήτων:
Μαθητές 1ου πεδίου Μαθηματικά Πειραματικές ή Ακριβείς Επιστήμες
Μαθητές 2ου πεδίου Ιστορία ή Κοινωνιολογία Άνθρωπος και Κοινωνίες
Μαθητές 3ου πεδίου Πειραματικές ή Ακριβείς Επιστήμες Άνθρωπος και Κοινωνίες
Επειδή το πρόβλημα της διαχείρισης ανθρώπινου δυναμικού είναι γνωστό, επισημαίνουμε ότι η δυνατότητα επιλογής δεν δημιουργεί προβλήματα, αν τα μαθήματα γίνονται παράλληλα και μπορούν να τα παρακολουθήσουν μαθητές διαφορετικών τμημάτων, όπως γίνεται διεθνώς με τα μαθήματα επιλογής.
Παρακαλούμε να λάβετε υπόψη σας τις προτάσεις της ΕΕΧ, η οποία είναι θεσμοθετημένος σύμβουλος του ΥΠΑΙΘ, καθώς τα ζητήματα στα οποία αναφερόμαστε αποτελούν ζητήματα υψίστης σημασίας για τους χημικούς, την ποιότητα της εκπαίδευσης και την ανάπτυξη της χώρας.
Με εκτίμηση
Α.Ν.Παπαδόπουλος
Πρόεδρος ΔΕ ΕΕΧ
Καθηγητής
Αφαιρώντας το μάθημα της κοινωνιολογίας από το πρώτο επιστημονικό πεδίο είναι σαν να καταργούμε και να απαξιώνουμε όλες τις Κοινωνικές Επιστήμες. Ειλικρινά αναρωτιέμαι τι θα γινόταν αν το υπουργείο αφαιρούσε από τις πανελλήνιες μαθήματα (μαθηματικά, βιολογία ή οικονομικά) από τα άλλα επιστημονικά πεδία.
Διαβάζω τα σχόλια από μερικούς και μου γεννιέται η εξής απορία: το πρώτο επιστημονικό πεδίο είναι κεκτημένο μόνο των φιλολόγων;
Τι έχει να προσφέρει ένας φιλόλογος με το μάθημα των λατινικών στους μαθητές που θέλουν να επιλέξουν: Ψυχολογία, Κοινωνιολογία, Πολιτική Επιστήμη, Δημόσια Διοίκηση, Νομική, Ψυχολογία, Διεθνών Σχέσεων, Δημοσιογραφία, Επικοινωνίας και ΜΜΕ, Ανθρωπολογία, Κοινωνική Γεωγραφία Κοινωνική Πολιτική, Κοινωνική Διοίκηση, Εκπαιδευτική Πολιτική, αλλά και Παιδαγωγικά Τμήματα Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης; Η απάντηση είναι εύκολη: ΤΙΠΟΤΑ.
Όπως εύκολα γίνεται αντιληπτό, οι παραπάνω σχολές δεν μπορούν να σταθούν στο πρώτο επιστημονικό πεδίο όταν απουσιάζει το βασικό τους μάθημα, η κοινωνιολογία.
Αν όμως θέλετε να αφαιρέσετε το μάθημα της κοινωνιολογίας από το πρώτο επιστημονικό πεδίο για λόγους πολιτικούς και όχι εκπαιδευτικούς τότε θα πρέπει να αφαιρέσετε και όλες τις παραπάνω σχολές από το πρώτο επιστημονικό πεδίο. Μπορείτε να μεταφέρετε την κοινωνιολογία ως πανελλαδικώς εξεταζόμενο μάθημα στην ομάδα προσανατολισμού Οικονομίας και Πληροφορικής, και μαζί να μεταφέρετε και όλες τις παραπάνω σχολές στην ομάδα προσανατολισμού σπουδών Οικονομίας και πληροφορικής.
Θέλω τα παιδιά μου να αγαπήσουν το σχολείο και όχι να το μισήσουν, αυτό που θα επιλέξουν να κάνουν στην ζωή τους να έχει συνέχεια και η πολιτεία να είναι δίπλα τους με σωστές εκπαιδευτικές πολιτικές. Δεν το χωράει ανθρώπινος νους πως θα υπάρξουν μαθητές που θα θέλουν να σπουδάσουν Κοινωνικές Επιστήμες και αντί τα παιδιά να έρχονται σε επαφή με τον τα σύγχρονα κοινωνικά προβλήματα που μαστίζεται η κοινωνία και την ανάπτυξη της κριτικής τους σκέψης να χάνουν τις ώρες τους διαβάζοντας ένα μάθημα (λατινικά) που δεν θα τους χρειαστεί ποτέ στη ζωή τους.
Στο πρώτο επιστημονικό πεδίο τα λατινικά διδάσκονται σε 132 τμήματα και η κοινωνιολογία διδάσκεται στα 183. Από μόνα τους τα μεγέθη δείχνουν τη σημασία της κοινωνιολογίας ως πανελλαδικώς εξεταζόμενο μάθημα στο πρώτο επιστημονικό πεδίο.
Τα λατινικά είναι χρήσιμα μόνο για όσους ακολουθούν φιλολογικές σπουδές.
Δεν είναι επιστροφή στην κανονικότητα να αντικαθιστούμε μια ζωντανή επιστήμη (κοινωνιολογία) με μια νεκρή γλώσσα (λατινικά), αντιθέτως είναι ότι πιο στρεβλό και παράλογο μπορεί να γίνει στο εκπαιδευτικό σύστημα.
ΌΧΙ στην αντικατάσταση της Κοινωνιολογίας, ΝΑΙ στην Κοινωνιολογία στις Πανελλαδικές εξετάσεις.
Η επαναφορά των Λατινικών είναι απαραίτητη. Μαζί με τα αρχαία ελληνικά αποτελούν έναν από τους 2 γλωσσικούς και πολιτιστικούς πυλώνες της Ευρωπης. Η γνώση τους είναι απαραίτητο εφόδιο για τις περισσότερες ανθρωπιστικές επιστήμες.
Θεωρώ ότι η κοινωνιολογία πρέπει και επιβάλεται να υπάρχει σαν μάθημα εισαγωγικων.
Η Κοινωνιολογία οφείλει να παραμείνει ως μάθημα για τους μαθητές που θα το επιλέξουν. Είναι καθήκον της δημόσιας εκπαίδευσης να δίνει τα απαραίτητα εργαλεία ανάλυσης για το κοινωνικό γίγνεσθαι στους μαθητές/τριες που το επιθυμούν. Ασχέτως της πορείας που θα ακολουθήσει ο/η μαθητής/τρια σε επαγγελματικό και επιστημονικό επίπεδο, είναι απαραίτητο να έχει τα απαραίτητα εφόδια να κατευθυνθεί και να πλοηγηθεί σε μία κοινωνική πραγματικότητα, πόσο μάλλον σε περιόδους που αυξάνονται οι παράγοντες πολυπλοκότητας της.
Για πρώτη φορά τα παιδιά γνωρίζουν ένα μάθημα που αφορά την καθημερινότητά τους και τους βοηθά στην κατανόησή και την ερμηνεία της. Αντιλαμβάνονται πως λειτουργεί η κοινωνία και οι διεργασίες τις. Και ενώ προσπαθείτε να πείσετε τον κόσμο πως έχει ατομική ευθύνη για να μην αναλάβετε τις δικές σας ευθύνες, έρχεται η κοινωνιολογία και τους λέει πως δεν έχουν ατομική ευθύνη, γιατί υπάρχει κοινωνία και όχι άτομα. Μην το αφαιρέσετε, θα μας βρείτε απέναντί σας.
Απαραίτητη η γνωση των λατινικών για μια ολοκληρωμένη εκπαιδευση
Θα ήθελα να δηλώσω την αντίθεση στην κατάργηση του μαθήματος της Κοινωνιολογίας ως πανελλαδικά εξεταζόμενου και την αντικατάσταση του από εκείνο των Λατινικών. Μη αμφισβητώντας την αξία των Λατινικών θεωρώ ότι η εις βάθος μελέτη των κοινωνικών σπουδών αποτελεί αναγκαιότητα για τους μαθητές που θέλουν να έχουν μια συνολική αντίληψη των σύγχρονων κοινωνιών. Πέρα ότι το μάθημα της κοινωνιολογίας είναι υποχρεωτικό μάθημα σε πλείστα ευρωπαϊκά προγράμματα σπουδών, η μη εντρύφηση σε αυτό αφαιρεί από τον μαθητή την δυνατότητα να αντιλαμβάνεται την σύγχρονη θεωρητική σκέψη, να θέτει ερωτήματα ως προς την δομή των σύγχρονων κοινωνιών, να μετέχει αποτελεσματικά και να επιδρά στον πολιτικό και κοινωνικό βίο. Επιπλέον, η αντικατάσταση του μαθήματος από τα Λατινικά δεν είναι πλήρως αιτιολογημένη, δεν βασίζεται στο προηγούμενο άλλων χωρών, αλλά ούτε συνοδεύεται από ποιοτική αναβάθμιση του ίδιου του μαθήματος των Λατινικών (απλοποιημένα κειμενάκια που μαθαίνονται απ έξω).Τέλος οι μελλοντικοί φοιτητές των νομικών, πολιτικών και κοινωνικών επιστημών, δηλαδή της πλειοψηφίας των θεωρητικών σχολών, θα εισαχθούν στο πανεπιστήμιο με ελλιπείς γνώσεις σχετικά με την κοινωνική θεωρία, η επάρκεια τους ως προς αυτή δεν θα εξεταστεί, πράγμα που είναι δυνατόν να δημιουργήσει προβλήματα στην μελλοντική ακαδημαϊκή τους πορεία.
Θεωρώ πολύ σημαντικό να παραμείνει η Κοινωνιολογία ως έχει σε μια εποχή που μαστίζεται από έντονα κοινωνικά προβλήματα τα οποία προκαλούν μεγάλη σύγχυση και αδιέξοδα στους νέους. Είναι το μάθημα που μπορεί να βοηθήσει ουσιαστικά στην εξέλιξη της κοινωνίας μέσω της κατανόησής της. Και οι ίδιοι οι μαθητές διατυπώνουν ευθαρσώς την άποψη σχετικά με την χρησιμότητα της Κοινωνιολογίας ως πανελλαδικώς εξεταζόμενου μαθήματος, γιατί μπορούν να προσεγγίσουν και να εμβαθύνουν καλύτερα στο σύγχρονο κόσμο. Έστω κι αν δεν ακούσετε εμάς τους μεγαλύτερους, ακούστε τη νεολαία που έχει ανάγκη να διαμορφώσει μια κριτική σκέψη, ακούστε τους νέους που εκλιπαρούν για κάτι πιο ουσιαστικό και πιο χρήσιμο στη ζωή τους, ακούστε αυτούς που είναι αποδέκτες των αλλαγών.
Σε μια χρονική περίοδο όπου η υγεία και η ζωή μας κρέμεται σε μια κλωστή…. φέρνετε ένα νομοσχέδιο που καταλύει την ίση πρόσβαση στις εκπαιδευτικές διαδικασίες…. αναπαράγοντας με αυτόν τον τρόπο ακόμη περισσότερο τις κοινωνικές και οικονομικές ανισότητες, προς όφελος της κυρίαρχης κοινωνικής και οικονομικής τάξης….της δικής σας τάξης κυρία Υπουργέ…
Επιβεβαιώνετε περίτρανα την θεώρηση του Μπουρντιε.
Και για να μην καταλάβουν οι μαθητές και εν δυνάμει ψηφοφόροι, το παιχνίδι που παίζετε πίσω από τις πλάτες τους….διατείνονται το πόσο εκσυχρονιστικο και ορθολογιστικό είναι αυτό το τέρας που ονομάζετε εκπαιδευτικό νομοσχέδιο …. καταργείται το μάθημα της Κοινωνιολογίας από τα πανελλαδικά εξεταζόμενα μαθήματα…. τουλάχιστον πείτε την αλήθεια…. πείτε ότι θέλετε μόνο ιδιωτική εκπαίδευση…και ότι θέλετε πειθήνια ρομποτακια για πολίτες….
Ωστόσο….τίποτα δεν μένει κρυφό…
Προς κυβέρνηση. Στο Παντειο πανεπιστήμιο ή δακε νεολαία της ΝΔ λαμβάνει στις εκλογές συντριπτικά ποσοστά υπέρ της έναντι όλων των άλλων παρατάξεων. Βασικό μάθημα στο Παντειο σε όλες τις σχολές είναι η Κοινωνιολογία. Άρα το επιχείρημα ότι όλα τα παιδιά μας θα γίνουν αριστεροί με την κοινωνιολογια είναι εσφαλμένο.Για ένα να είστε σίγουροι εκεί στην κυβέρνηση αν αποσύρεται την κοινωνιολογια από τις πανελλαδικές.Οι ψήφοι στη δακε και στη ΝΔ στις επόμενες εκλογές θα είναι μηδέν. Κανένας κοινωνικός και πολιτικός επιστήμονας δεν θα σας ξεχάσει να είστε σίγουροι γι αυτό. Αφήστε την ΚΟΙΝΩΝΙΟΛΟΓΙΑ στις πανελλαδικές
Ένα από τα ελάχιστα μαθήματα που δίνει εργαλεία στους μαθητές να κατανοήσουν την κοινωνία και τις διεργασίες τις, και αφορά και τις κοινωνικές πρακτικές τους, ανεξαρτήτως επαγγελματικής τους πορείας. Από τα ελάχιστα μαθήματα που – υπό προϋποθέσεις – καλλιεργούν την κριτική σκέψη και όχι την παπαγαλία. Μην το αφαιρέσετε.
Ήταν ένα ξεκάθαρο λάθος της προηγούμενης κυβέρνησης ο εξοβελισμός των Λατινικών από την εκπαίδευση. Η επαναφορά τους βρίσκεται στη σωστή κατεύθυνση, αφού ό,τι σήμερα καλείται Ευρώπη εδράζεται στον αρχαιοελληνικό, στον ρωμαϊκό πολιτισμό και τον Χριστιανισμό. Το εγχειρίδιο βεβαίως και χρήζει αλλαγής εκ βάρθρων, αλλά ευτυχώς και στην Ελλάδα υπάρχουν οι κατάλληλοι επιστήμονες που υπεύθυνα μπορούν να αναλάβουν το εγχείρημα αυτό.
Επίσης δεν είναι αναγκαία η σύγκρουση μεταξύ των δύο αντικειμένων, καθώς υποδαυλίζεται για λόγους εντυπωσιασμού της κοινής γνώμης.
Τα Λατινικά δεν είναι μάθημα στείρας παπαγαλίας. Έφτασε δυστυχώς να αποκτήσει αυτό το χαρακτήρα γιατί εδώ και πολλά χρόνια χρησιμοποιείται (ή μάλλον: αποστηθίζεται) για την εκμάθηση της λατινικής γλώσσας το ίδιο σχολικό εγχειρίδιο, το οποίο έχει πια κλείσει τον κύκλο του. Χρειάζεται απαραιτήτως αντικατάστασή του με νέο, σύγχρονο εγχειρίδιο, το οποίο θα αναδείξει την πραγματική δυναμική του μαθήματος, όπως και την πολύπλευρη χρησιμότητά του για τους μαθητές μας. Θα ήθελα εδώ να επικεντρωθώ σε κάποια πρακτικά οφέλη, απαντώντας παράλληλα στο επιχείρημα ότι τα Λατινικά είναι δήθεν άχρηστα για όποιον δεν ενδιαφέρεται για σπουδές σε Τμήματα Φιλολογίας:
1. Τα Λατινικά διευκολύνουν εντυπωσιακά την εκμάθηση πολλών ευρωπαϊκών γλωσσών (Ιταλικά, Ισπανικά, Γαλλικά, αλλά καί Αγγλικά), των οποίων το λεξιλόγιο είναι άλλωστε κατά πολύ μεγάλο ποσοστό λατινικό. Οι υποψήφιοι για σπουδές σε Τμήματα Ξένων Γλωσσών και Φιλολογίας, αλλά και σε Τμήματα Διεθνών Ευρωπαϊκών Σπουδών, έχουν επομένως μόνο κέρδη να αποκομίσουν από την εκμάθηση της λατινικής γλώσσας στο σχολείο.
2. Η κοινωνία και ο πολιτισμός της αρχαίας Ρώμης μελετώνται διεθνώς όχι μόνο από κλασικούς φιλολόγους, αλλά και από κοινωνιολόγους, ανθρωπολόγους και πολιτικούς επιστήμονες. Π.χ. κοινωνιολογικές προσεγγίσεις έχουν εφαρμοστεί με πολύ μεγάλη επιτυχία στη μελέτη της δουλείας ή του ρόλου των γυναικών στις αρχαίες κοινωνίες. Επίσης, οι μεγάλες αυτοκρατορίες (όπως η ρωμαϊκή) ως οργανισμοί απασχολούν συστηματικά τους πολιτικούς επιστήμονες, όχι μόνο για ιστορικούς λόγους, αλλά και γιατί προσφέρουν τη δυνατότητα χρήσιμων συγκρίσεων με το σήμερα. Και σε αυτή λοιπόν την περίπτωση, είναι απολύτως εσφαλμένο ότι τα Λατινικά αφορούν μόνο τους υποψηφίους φιλολογικών σχολών.
3. Τέλος, μια που ο τουρισμός είναι ο κινητήρας της ελληνικής οικονομίας και συμβάλλει περίπου στο 20% του ΑΕΠ της χώρας μας, ας σκεφτούμε και τα εκατομμύρια των τουριστών οι οποίοι επισκέπτονται τα πλούσια σε ρωμαϊκά αρχαιολογικά ευρήματα μουσεία και αρχαιολογικούς χώρους μας κάθε χρόνο. Υπόβαθρο στη λατινική γλώσσα και γραμματεία όπως και θεμελιώδεις γνώσεις ρωμαϊκής ιστορίας και πολιτισμού είναι επομένως κάτι παραπάνω από χρήσιμα και σε μαθητές οι οποίοι ενδιαφέρονται για τους κλάδους του τουρισμού και του πολιτισμού.
Συμπερασματικά: το μάθημα των Λατινικών χρειάζεται εμπλουτισμό και ανανέωση, όχι κατάργηση. Τα ελληνικά Πανεπιστήμια διαθέτουν αρτιότατα καταρτισμένους Λατινιστές με έργο διεθνούς εμβέλειας, οι οποίοι μπορούν να συμβάλουν στον εκσυγχρονισμό του μαθήματος των Λατινικών στο Λύκειο, σε συνεργασία με τα σχολεία και με το Υπουργείο Παιδείας.
Το μάθημα των Λατινικών ορθώς επανέρχεται στα πανελλαδικώς εξεταζόμενα μαθήματα. Δεν δύναται να εκλείπει απο το πεδίο ανθρωπιστικών σπουδών ένα μάθημα το οποίο σε συνδυασμό με τα Αρχαία Ελληνικά προετοιμάζει τους μαθητές που θα ακολουθήσουν τις ανθρωπιστικές επιστήμες. Η Λατινική συνιστά αναμφίβολα μια γλώσσα πάνω στην οποία εξελίχθηκαν και αναπτύχθηκαν πολλές άλλες ευρωπαϊκές γλώσσες. ΤΑ ΛΑΤΙΝΙΚΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΜΑΘΗΜΑ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΩΝ.
Η κοινωνιολογία οφείλει να παραμείνει. Ζούμε σε κοινωνία. Είμαστε κοινωνικά όντα. Η μελέτη της κοινωνίας είναι μελέτη του εαυτού και των γύρω μας. Εάν ο άνθρωπος δεν κατανοεί το κοινωνικό σύνολο στο οποίο ανήκει, αδυνατεί κατ’ επέκταση να κατανοήσει την θέση του μέσα σε αυτό, την αλληλεπίδραση του και εν τέλει τον ίδιο του τον εαυτό.
Η κοινωνιολογία στοχεύει άμεσα στο «γνώθι σεαυτόν» και είναι ένας στόχος τον οποίο το σχολείο θα πρέπει να σέβεται, να αναδεικνύει και να νοηματοδοτεί μέσα από την μελέτη και τη συναναστροφή με την κοινωνία.
Οι προβλέψεις του άρθρου 7 στο μεγαλύτερο μέρος τους αφορούν σε άνευ ουσίας επιφανειακές αλλαγές στη διάρθρωση των εκπαιδευτικών προγραμμάτων, ωστόσο, ξεχωρίζουν για τη σημασία τους η κατάργηση της προσμέτρησης του βαθμού του απολυτηρίου της Γ’ τάξης του Γενικού Λυκείου (ΓΕ.Λ.) για την εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση και η αντικατάσταση του μαθήματος της κοινωνιολογίας με τα λατινικά ως εξεταζόμενο μάθημα στις πανελλήνιες εξετάσεις για την εισαγωγή στο πεδίο των ανθρωπιστικών επιστημών.
Είναι έντονα αντιφατικό, από τη μια να υπογραμμίζεται η σημασία της ανάπτυξης δεξιοτήτων κριτικής σκέψης, κοινωνικής ενσυναίσθησης, ανάπτυξης του σεβασμού στα δικαιώματα και τη διαφορετικότητα, της άρσης στερεοτύπων και προκαταλήψεων, κ.α. και παράλληλα να υποβαθμίζεται το μάθημα της κοινωνιολογίας που εξ ορισμού στοχεύει στη διαμόρφωση αυτών των ποιοτικών στοιχείων στο χαρακτήρα και στην προσωπικότητα των μαθητών, στην θετική κοινωνικοποίηση και την καλλιέργεια σχολικού κλίματος αποδοχής, φιλίας και σεβασμού στην ποικιλομορφία, προκειμένου να υποστηριχθεί ουσιαστικά η φιλοσοφία της συμπεριληπτικής εκπαίδευσης στις σχολικές κοινότητες, αυτό δηλαδή που απαιτείται να έχει ένα σύγχρονο σχολείο.
Επίσης, θα πρέπει να δίνεται η δυνατότητα στους μαθητές της Β’ Λυκείου (περιλαμβανομένων των ΕΝ.Ε.Ε.ΓΥ.Λ και Ειδικών Λυκείων) κατά τις προαγωγικές εξετάσεις για τη Γ’ Λυκείου, να μπορούν να εξετάζονται και να λαμβάνουν και κρατικό πιστοποιητικό γλωσσομάθειας επιπέδου Β1 ή Β2 για την ξένη γλώσσα που έχουν διδαχθεί μέχρι και τη Β’ Λυκείου.
Το μάθημα της Κοινωνιολογίας είναι ένα σημαντικό εφόδιο για τους μαθητές καθώς συμβάλλει στην ανάπτυξη της κριτικής σκέψης και της αντίληψης των κοινωνικών φαινομένων. Δεν θα πρέπει να αφαιρεθεί από τα Πανελληνίως Εξεταζόμενα.
Πιστεύω ότι τα λατινικά μαζί να τα αρχαία ελληνικά αποτελούν τη βάση τών υπολοίπων ευρωπαϊκών γλωσσών. Διδασκόμενοι τα λατινικά μαθαίνουν τα παιδιά καλύτερα τη ρίζα του ευρωπαϊκού πολιτισμού , τέχνης και ιστορίας. Θεωρώ λοιπόν απαραίτητη τη διδασκαλία τους στη β και στη γ λυκείου, ειδικά για τα παιδιά που θα ακολουθήσουν θεωρητικές σπουδές.
Θεωρώ ότι η επαναφορά των Λατινικών θα αποκαταστήσει μία αδικία σε βάρος των Ελλήνων μαθητών και θα επαναφέρει τον σύνδεσμό τους με τον ένα από τους δύο πυλώνες του ευρωπαϊκού πολιτισμού. Κατ’ αυτόν τον τρόπο θα αποκτήσουν ξανά τα εφόδια που τόσο πρόχειρα και καιροσκοπικά αποστερήθηκαν και θα είναι σε θέση να γνωρίσουν τον πνευματικό πλούτο της λατινικής λογοτεχνίας.
ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΝΩΣΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ
Π.Ε.Ε.Κ.ΕΥΠΟΜΝΗΜΑ ΓΙΑ ΤΗ ΘΕΣΗ ΤΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ ΣΤΗ ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ
Αξιότιμη κ. Υπουργέ,
κ. Υφυπουργέ,
κ. Γενική ΓραμματέαΑ. To Υπουργείο Παιδείας κατέθεσε σε δημόσια διαβούλευση πολυνομοσχέδιογια την εκπαιδευση. Επιδίωξη του Υπουργείου Παιδείας, να το φέρει σύντομα προς ψήφιση. Το σχέδιο νόμου αφορά στην αξιολόγηση-αυτοαξιολόγηση σχολικών μονάδων και εκπαιδευτικών, σε αντιδραστικές αλλαγές στην δομή και το περιεχόμενο της εκπαίδευσης, στην επαναφορά της τράπεζας θεμάτων και της βάσης του 10 για την εισαγωγή στα ΑΕΙ, θέματα εξεταζόμενων μαθημάτων, προγραμμάτων σπουδών.
Δεδομένων των δημοσιευμάτων περί κατάργησης της Κοινωνιολογίας, ως πανελλαδικά εξεταζόμενου μαθήματος, θεωρούμε, δυστυχώς, ως μη λεχθέντα τα λόγια συμπάθειας της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου Παιδείας απέναντι στους χιλιάδες εκπαιδευτικούς, και εκπαιδευτικούς του κλάδου ΠΕ78 (Κοινωνικών Επιστημών), που εδώ και εβδομάδες είναι μπροστά στις οθόνες υπολογιστών ή στα τηλέφωνα, νυχθημερόν, προκειμένου να έχουν επαφή με τους μαθητές τους, στηρίζοντάς τους παράλληλα ψυχολογικά και μαθησιακά προκειμένου να ανταπεξέλθουν στις απαιτήσεις του πανελλαδικά εξεταζόμενου μαθήματος Κοινωνιολογίας. Να τονισθεί σε αυτό το σημείο ότι ο κλάδος ΠΕ78 πλήττεται εδώ και καιρό από την ένταξη των αποφοίτων του τμήματος Εκπαιδευτικής και Κοινωνικής Πολιτικής του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, που έχοντας παντελή απουσία συνάφειας αντικειμένου, έχουν παρεισφρήσει στους κόλπους του, καθώς και από τις συνεχείς υποσχέσεις και δεσμεύσεις του Υπουργείου προς έκδοση τροπολογίας, προς αποκατάσταση της αδικίας, τροπολογίας που μέχρι σήμερα δεν έχει θεαθεί. Οι αδικίες πολλαπλές και συνεχείς σε έναν κλάδο που έχει προσφέρει κατά πολύ στην εκπαίδευση και έχει στελεχώσει το δημόσιο σχολείο, υπηρετώντας απ’ άκρη σε άκρη όλη την Ελλάδα.Το ΥΠΑΙΘ έχει χρέος να σεβαστεί τους θεσμοθετημένους, εδώ και πολλές δεκαετίες, κανόνες δημοκρατικού-θεσμικού διαλόγου και να μην προχωρήσει σε μονομερείς ενέργειες με αρνητικό πρόσημο που καταδεικνύουν περιφρόνηση στους εκπαιδευτικούς, τους μαθητές και τους γονείς, τις πραγματικές ανάγκες της δημόσιας εκπαίδευσης.
Καλούμε το Υπουργείο να διαψεύσει στην πράξη άμεσα τα περί της επικείμενης κατάθεσης του νομοσχεδίου για την Παιδεία.Β. Για την παραμονή του μαθήματος της Κοινωνιολογίας ως πανελλαδικά εξεταζόμενου μαθήματος.
Καταρχάς, με βάση δημοσιεύματα στον τύπο σχετικά με την κατάργηση της Κοινωνιολογίας, θεωρούμε ότι η Κοινωνιολογία πρέπει να παραμείνει πανελλαδικά εξεταζόμενο μάθημα. Το μάθημα της Κοινωνιολογίας είναι βασικό για την παρακολούθηση των σπουδών σε όλες τις σχολές Κοινωνικών, Νομικών και Πολιτικών Επιστημών, τα Παιδαγωγικά Τμήματα, τις Σχολές Ψυχολογίας που αποτελούν την πλειονότητα των σχολών της Θεωρητικής Κατεύθυνσης. Επίσης, συνιστά μάθημα επιλογής των μαθητών σε πανεπιστημιακές σχολές σε πολλές χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Στο πλαίσιο της παραπέρα ενίσχυσης του μαθήματος προτείνουμε την έναρξη διαδικασιών συγγραφής νέου εγχειριδίου, με νέες θεματικές ενότητες που να ανταποκρίνονται στα νέα δεδομένα της κοινωνικής πραγματικότητας (παγκοσμιοποίηση, πανδημίες, τηλεκπαίδευση, τηλεργασία, δίκτυα κοινωνικών σχέσεων κτλ.).
Η παραμονή της Κοινωνιολογίας κρίνεται επιτακτική:
-Διότι ουσιαστικά είναι η βάση για την κατανόηση αλλά και εισαγωγή σε σχολές Κοινωνιολογίας, Κοινωνικής Ανθρωπολογίας, Νομικής, Πολιτικών Επιστημών, Εκπαίδευσης, Κοινωνικής Πολιτικής, Δημόσιας Διοίκησης, Οικονομικών, Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών, Δημοσιογραφίας κ.ά.
-Διότι οι θεματικές ενότητες του μαθήματος της Κοινωνιολογίας (θεωρίες, μορφές κοινωνικής οργάνωσης, κοινωνικοποίηση και κοινωνικοί θεσμοί, εργασία, αλλοτρίωση, διαπολιτισμικότητα, πόλεμοι κ.ά.) δημιουργούν πολίτες με κριτική σκέψη και έντονο κοινωνικό προβληματισμό, ικανούς να προσφέρουν στην κοινωνία του αύριο, αλλά και να διακρίνουν τα κοινωνικά φαινόμενα.
-Διότι οι μαθητές αναπτύσσοντας την κριτική τους σκέψη, δύνανται να αποδώσουν καλύτερα στο γραπτό λόγο, βοηθώντας τους παράλληλα στο μάθημα της Έκθεσης και εμπλουτίζοντας το λεξιλόγιό τους. Μπορούν να κατανοήσουν καταστάσεις που βιώνουν στον έξω κόσμο, να τις αναλύσουν και να βρουν τα βαθύτερα αίτια αλλά και πιθανές λύσεις.
– Διότι οι μαθητές συνδυάζουν τις γνώσεις που αποκτούν στο μάθημα της Κοινωνιολογίας με άλλα γνωστικά αντικείμενα όπως φιλοσοφία, ιστορία, θρησκευτικά κ.α. κι έτσι μπορούν να έχουν μια σφαιρική αντίληψη για όλα τα φαινόμενα που συμβαίνουν γύρω τους.
– Διότι οι μαθητές, γνωρίζοντας τις κοινωνικές ομάδες που υπάρχουν, τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τους, μπορούν να αντιληφθούν τον τρόπο που αυτές λειτουργούν καθώς και τα προβλήματά τους, να τις κατανοήσουν, πράγμα που χωρίς το μάθημα της Κοινωνιολογίας δεν θα μπορούσαν με ευκολία να κάνουν. Με αυτό τον τρόπο δημιουργείται και η ενσυναίσθηση.
– Διότι, μέσα στην εποχή της οικονομικής κρίσης, της ανασφάλειας για ένα αβέβαιο μέλλον, των παθογενειών που προέρχονται από όλα τα ανωτέρω σε όλο το κοινωνικό γίγνεσθαι, οι μαθητές καθίστανται ικανοί να έχουν τα απαραίτητα γνωστικά εφόδια, να σκέφτονται και να βρίσκουν λύσεις. Προκαταλήψεις, στερεότυπα, γενικεύσεις μπορούν να αναγνωρισθούν και καταπολεμηθούν όταν ο μαθητής έχει εφόδιο τη γνώση που αποκτά μέσα από το μάθημα της Κοινωνιολογίας.
Επίσης, προτείνουμε:Γ. Γυμνάσιο.
1. Στο Γυμνάσιο (Γ΄ Γυμνασίου) υπάρχει το μάθημα της Κοινωνικής και Πολιτικής Αγωγής, το οποίο αποτελεί βασικό στοιχείο της σύγχρονης αγωγής και υπάρχει σε όλα τα σχολικά προγράμματα υποχρεωτικής εκπαίδευσης των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Είμαστε στη διάθεση σας για κάθε συνεργασία με το ΙΕΠ προκειμένου να συμβάλλουμε στον εκσυγχρονισμό του μαθήματος και την ακόμη μεγαλύτερη πλαισίωση του με δημιουργικές και ερευνητικές δράσεις.
2. Στο πλαίσιο των θεματικών δράσεων για τον εκσυγχρονισμό του γυμνασίου προτείνουμε τη Θεματική Ενότητα / Μάθημα «Κοινωνική Ζωή» στην Α΄ και Β΄ Γυμνασίου, στην οποία οι μαθητές/ -τριες μπορούν να εμπλακούν ενεργά σε βιωματικές και ερευνητικές δράσεις για θέματα που αφορούν την κοινωνική υγιεινή, την ατομική ευθύνη, τη σχέση με τους άλλους, τον σεβασμό των συνανθρώπων, την κυκλοφοριακή αγωγή κτλ.Δ. Γενικό Λύκειο
Στο Γενικό Λύκειο υπάρχουν ήδη τα μαθήματα της Πολιτικής Παιδείας και των Βασικών Αρχών των Κοινωνικών Επιστημών. Πρόκειται για μαθήματα και δράσεις μαθητείας στη δημοκρατία, τα οποία εισήχθησαν στο πρόγραμμα του Λυκείου το 2014 και για τα οποία είχε διαμορφωθεί και Τράπεζα Θεμάτων με χρηματοδότηση του ΕΣΠΑ. Τα βιβλία και των δύο μαθημάτων συγγράφηκαν, επίσης, με διαγωνισμό στο πλαίσιο του ΕΣΠΑ. Τα μαθήματα αυτά έχουν αποσπάσει θετικότατα σχόλια από το σύνολο της εκπαιδευτικής και μαθητικής κοινότητας. Προτείνουμε την παραμονή τους στο Γενικό Λύκειο μαζί με το μάθημα Σύγχρονος Κόσμος της Β΄ Λυκείου που, επίσης, έχει αποσπάσει πολλά θετικά σχόλια από τους διδάσκοντες και διαπνέεται από τη σύγχρονη παιδαγωγική αντίληψη της διερευνητικής/ βιωματικής μάθησης..
Δεν μπορούμε να παραβλέψουμε το γεγονός ότι η κοινωνική γνώση αποτελεί περιεχόμενο πολλών εθνικών ευρωπαϊκών σχολικών προγραμμάτων συμβάλλοντας στην ανάπτυξη δεξιοτήτων, στάσεων και αντιλήψεων για την κοινωνική συνύπαρξη και τη διαμόρφωση υπεύθυνων και ενεργών πολιτών.
Η Unesco χαρακτηρίζει τις κοινωνικές επιστήμες δεξαμενή σκέψης με σκοπό την διευκόλυνση των κοινωνικών μετασχηματισμών που ευνοούν τις αξίες της δικαιοσύνης, της ελευθερίας και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας ενώ την ίδια στιγμή στο άρθρο 29 της Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Παιδιού τονίζεται το αναφαίρετο δικαίωμα στην εκπαίδευση θεμελιωμένο στις αρχές της ανάπτυξης του σεβασμού για τα δικαιώματα του ανθρώπου, την ταυτότητά του, τις πολιτιστικές του αξίες αντικείμενο που εμπίπτει στο πεδίο της κοινωνικής γνώσης.
Στο πλαίσιο αυτό ζητάμε άμεση συνάντηση μαζί σας για τα κρίσιμα θέματα που απασχολούν τον κλάδο μας.
Με εκτίμηση
ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΝΩΣΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ
Π.Ε.Ε.Κ.Ε
Τα Λατινικά αποτελούν τη βάση μαζί με τα Αρχαία των κλασικών και ανθρωπιστικών σπουδών, καθώς και το θεμέλιο για τις περισσότερες ευρωπαϊκές γλώσσες, προάγοντας τον ευρωπαϊκό πολιτισμό. Ως εκ τούτου θεωρώ πως η επαναφορά τους είναι αναγκαία και είναι στην ευχαίρεια του Υπουργείου να καταστήσει τη διδασκαλία τους πιο ελκυστική στους μαθητές.
Το μάθημα του Σχολικού Επαγγελματικού προσανατολισμού απουσιάζει από το πρόγραμμα του Γενικού Λυκείου παρά τις προεκλογικές και μετεκλογικές εξαγγελίες για ουσιαστική ενίσχυση του θεσμού του επαγγελματικού προσανατολισμού. Εξετάζοντας τα συστήματα Σ.Ε.Π. σε χώρες εντός και εκτός Ευρώπης παρατηρούμε ότι στη βαθμίδα αυτή προβλέπεται ως αναγκαία η εφαρμογή λειτουργιών Συμβουλευτικής και Προσανατολισμού.
Τα οφέλη αλλά και η χρησιμότητα του μαθήματος του ΣΕΠ είναι σημαντικά. Η προσωπική ανάπτυξη εμφανίζεται ως ιδιαίτερα σημαντικός τομέας στην ηλικιακή περίοδο των μαθητών Λυκείου. Η εισαγωγή του μαθήματος του ΣΕΠ στο Λύκειο είναι απαραίτητη, διότι η εφαρμογή του συμβάλλει σημαντικά στην ενημέρωση και τη σύνδεση με την αγορά εργασίας. Η εφαρμογή του ΣΕΠ στο Λύκειο συμβάλλει στην αυτογνωσία, την πληροφόρηση και τη λήψη εκπαιδευτικών και επαγγελματικών αποφάσεων αλλά και στη μετάβαση με στόχο την προετοιμασία του μαθητή/τριας να περάσει από μια γνωστή κατάσταση σε μια άγνωστη και να πληροφορηθεί για τις αλλαγές που συμβαίνουν γύρω του.
Εδώ και δεκαετίες το Λύκειο είναι συνδεδεμένο με το «όραμα» των εξετάσεων». Ο μαθητής της Γ Λυκείου καλείται να επιλέξει σπουδές και να συντάξει μηχανογραφικό απροετοίμαστος και πελαγωμένος. Αλλά και οι μαθητές των Α΄ και Β΄ Λυκείου δυσκολεύονται πολύ στη λήψη των εκπαιδευτικών αποφάσεων που καλούνται να πάρουν.
Η αφύπνιση των ενδιαφερόντων των μαθητών, η ανάπτυξη των κλίσεών τους και η αντίληψη που διαμορφώνουν για τον κόσμο συνολικά και ειδικότερα για την κοινωνία και την αγορά εργασίας αποτελούν παράγοντες που επηρεάζουν άμεσα και έμμεσα το μετέπειτα προσανατολισμό τους. Ο Σχολικός Επαγγελματικό Προσανατολισμός μπορεί να βοηθήσει το μαθητή/τρια να εντοπίσει και να συνεκτιμήσει στοιχεία και πληροφορίες για την προσωπικότητά του για να δημιουργήσει μια ρεαλιστική εικόνα για τον εαυτό του και τις δυνάμεις του αλλά και να τον βοηθήσει να έχει πρόσβαση σε πληροφορίες με συστηματικό και οργανωμένο τρόπο σε θέματα που αφορούν τις εξελίξεις στο εκπαιδευτικό σύστημα, τα επαγγέλματα και την αγορά εργασίας αλλά και τη ζωή γενικά.
Το μάθημα μπορούν να το αναλάβουν στα σχολεία εκπαιδευτικοί οι οποίοι έχουν επιμορφωθεί σε θέματα ΣΕΠ. Επιπρόσθετα υπάρχουν οι εκπαιδευτικοί με Εξειδίκευση στη Συμβουλευτική Επαγγελματικού Προσανατολισμού των ΚΕΣΥ με γνώσεις και εμπειρία, που μπορούν να αναλάβουν την επιμόρφωση και άλλων εκπαιδευτικών τάξης.
Η επανένταξη του θεσμού-μαθήματος του σχολικού επαγγελματικού προσανατολισμού αποτελεί επιτακτική ανάγκη κι όχι πολυτέλεια αφού υποστηρίζει τους εφήβους να ανακαλύψουν τον εαυτό τους, να πάρουν τις πρώτες τους εκπαιδευτικές και επαγγελματικές αποφάσεις και να σχεδιάσουν το μέλλον τους.
Η επαναφορά των Λατινικών ως πανελληνίως εξεταζομένου μαθήματος είναι επιβεβλημένη, γιατί παρέχει στους μαθητές τα εφόδια ώστε να ανοίξουν νέοι δρόμοι και νέοι κόσμοι στην πνευματική τους συγκρότηση. Για να μην εκφυλιστεί δε η συζήτηση μεταξύ «προόδου και συντήρησης», θέλω να εισφέρω την άποψη του Γκράμσι, ότι «Δεν διδασκόμαστε τη λατινική και την αρχαία ελληνική για να τις μιλήσουμε ούτε για να κάνουμε τους υπαλλήλους ξενοδοχείου, τους μεταφραστές ή οτιδήποτε άλλο. Τις διδασκόμαστε για να γνωρίσουμε τον πολιτισμό δύο λαών, η ζωή των οποίων τίθεται ως βάση του παγκόσμιου πολιτισμού. Η λατινική γλώσσα, όπως και η αρχαία ελληνική διδάσκεται σύμφωνα με τη γραμματική, κάπως μηχανιστικά. Αλλά είναι ιδιαίτερα υπερβολική η κατηγορία περί μηχανιστικού και περί κενότητας. Έχουμε να κάνουμε με νέα παιδιά, τα οποία πρέπει να αποκτήσουν συγκεκριμένες συνήθειες: την επιμέλεια, την ακρίβεια, τη φυσική μετριοπάθεια και την ψυχική συγκέντρωση σε συγκεκριμένα αντικείμενα …»
Σταματήστε την ανατροφοδότηση μιας αντιπαράθεσης που δεν αφορά τους εκπαιδευτικούς! Δεν τίθεται θέμα μεταξύ φιλολόγων και κοινωνιολόγων. Δεν ασκείται ούτε υπηρετείται έτσι μια εκπαιδευτική πολιτική. Όλα τα γνωστικά αντικείμενα έχουν να προσφέρουν στους μαθητές από τη δική τους οπτική.
Η πρόταση θα έπρεπε να αφορά το πώς μπορεί να προετοιμαστούν οι μαθητές καλύτερα μέσα από τη δυνατότητα επιλογής ενός από τα δύο μαθήματα, ανάλογα τις σχολές που επιθυμούν να στοχεύσουν. Θα ήταν αδιανόητη μια διαμάχη μεταξύ μαθηματικών και βιολόγων ή φυσικών για το πιο είναι πιο σημαντικό μάθημα για την προετοιμασία των σπουδών υγείας! Τους δίνεται η επιλογή από την θετικών σπουδών να διαφοροποιηθούν. Στις ανθρωπιστικές σπουδές γιατί δεν δίνεται η ίδια επιλογή; Δεν είναι κατάφωρη παραβίαση της αρχής της ισότητας εις βάρος των μαθητών των ανθρωπιστικών;
Μία φιλόλογος που έχει διδάξει και Λατινικά και Κοινωνιολογία…
Το άρθρο 7 του παρόντος σχεδίου νόμου στην ουσία αποτελεί απλώς αναίρεση όλων σχεδόν των νομοθετικών πρωτοβουλιών που ανέλαβε η προηγούμενη ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας. Είναι λάθος και άδικο για τους μαθητές οι Πανελλαδικές Εξετάσεις να γίνονται έρμαιο των πολιτικών διαφωνιών των διαφόρων κομμάτων εξουσίας και η μορφή των Πανελλαδικών Εξετάσεων να αλλάζει κάθε σχολικό έτος.
Από εκεί και πέρα, η μετατροπή της Β’ Λυκείου σε τάξη αμιγώς Γενικής Παιδείας είχε στόχο την εξειδίκευση των μαθητών στην Ομάδα Προσανατολισμού που επιλέγουν ως προετοιμασία για το αντικείμενο που θα σπουδάσουν ως φοιτητές αποκλειστικά στην Γ’ Λυκείου, αφενός για να μην αναγκάζονται να επιλέξουν τι θα σπουδάσουν από τις αρχές της Β’ Λυκείου, και αφετέρου για να μπορέσουν την χρόνια των Πανελλαδικών να συγκεντρωθούν στο σχολείο αποκλειστικά σε αυτές και να απεξαρτηθούν όσο γίνεται από το φροντιστήριο. Συγκεκριμένα η εξειδίκευση της Γ’ Λυκείου είχε ως αποτέλεσμα την κατάργηση των περισσότερων μαθημάτων Γενικής Παιδείας και την διατήρηση των απαραίτητων: της Νεοελληνικής Γλώσσας και Λογοτεχνίας, της Φυσικής Αγωγής και των Θρησκευτικών, καθώς και των μαθημάτων Επιλογής, στα οποία προστέθηκαν τα Λατινικά. Προς εξισορρόπηση της κατάργησης αυτής, καταργήθηκαν τα μαθήματα Προσανατολισμού της Β’ Λυκείου και αναπληρώθηκαν με επιπλέον διδασκαλία μαθημάτων Γενικής Παιδείας. Η επαναφορά των μαθημάτων Γενικής Παιδείας στην Γ’ Λυκείου, καθώς συνοδεύεται από την επαναφορά των ομάδων προσανατολισμού στη Β’ Λυκείου και συνεπώς τη μείωση των ωρών Γενικής Παιδείας στη Β’ Λυκείου δεν έχει κανένα απολύτως πραγματικό αντίκρισμα στην σφαιρική εκπαίδευση των μαθητών.
Επιπλέον, οι συντελεστές βαρύτητας καταργήθηκαν ώστε να μη συγκεντρώνονται οι μαθητές σε δύο μόνο μαθήματα των Εξετάσεων, αλλά στο σύνολο αυτών. Η επαναφορά τους είναι κάπως αποδεκτή μόνο αν εξειδικεύεται αναλόγως του τμήματος εισαγωγής: βαρύτητα στην Πληροφορική για όποιον επιλέξει Τμήμα Πληροφορικής, αλλά στην Οικονομία για όποιον επιλέξει Τμήμα Διοίκησης Επιχειρήσεων· ομοίως, βαρύτητα στα Αρχαία Ελληνικά για όποιον επιλέξει Τμήμα Φιλολογίας, αλλά στην Κοινωνιολογία για όποιον επιλέξει Τμήμα Κοινωνιολογίας.
Αντιθέτως, το παρόν Σ/Ν επαναφέρει τα Λατινικά στη θέση της Κοινωνιολογίας ως πανελλαδικώς εξεταζόμενο μάθημα, κίνηση που αποτελεί τον ορισμό της ιδεοληψίας: όταν εισήχθη στις Πανελλαδικές Εξετάσεις η Κοινωνιολογία, ο νυν Υπουργός Ανάπτυξης και αντιπρόεδρος του κυβερνώντος κόμματος ανησυχούσε πως το μάθημα «έκανε τα παιδιά αριστερούς». Τέτοια πολιτική και ιδεολογική επιχειρηματολογία για να ληφθεί μια παιδαγωγική και εκπαιδευτική απόφαση είναι αντιδεοντολογική.
Το δίλημμα μεταξύ Λατινικών και Κοινωνιολογίας πρέπει να προσεγγισθεί με την εξής λογική:
Στα ελληνικά Πανεπιστήμια υπάρχουν πολλά τμήματα Κοινωνικών Επιστημών, καθώς και το Πάντειο Πανεπιστήμιο, το οποίο αποτελείται αμιγώς από τμήματα Κοινωνικών Επιστημών. Μάλιστα υπάρχει αριθμός τμημάτων Κοινωνιολογίας. Με ποια λογική η πρόσβαση σε αυτά εξαρτάται από τον Σίλιο Ιταλικό, τον πελώριο άνδρα με βρώμικο πρόσωπο και τον οιωνό της ανιψιάς που παντρεύτηκε τον άνδρα της θείας της, και όχι από το μάθημα της Κοινωνιολογίας;
Αντιθέτως, το μάθημα των Λατινικών έχει περιορισμένη μόνο σχέση με Τμήματα όπως της Φιλολογίας και της Αρχαιολογίας, τα οποία έχουν ήδη άρρηκτο δεσμό με τα Αρχαία Ελληνικά, ενώ ορισμένα περιέχουν και μαθήματα βασικών Λατινικών!
Οπότε, τι είναι πιο σημαντικό να εξεταστεί πανελλαδικώς;
Επιχείρημα κατά της Κοινωνιολογίας είναι η δύσκολη ύλη, η οποία όμως μπορεί να προσαρμοστεί βάσει του νέου προγράμματος σπουδών.
Από την άλλη μεριά, η αιτιολόγηση για τη σύμπτυξη της Β’ με την Γ’ Ομάδα Προσανατολισμού στην πραγματικότητα είναι αντίστροφη της πραγματικότητας: η οργάνωση του Προγράμματος Σπουδών θα είναι λιγότερο αποτελεσματική όταν δύο κατηγορίες μαθητών, αυτοί που διδάσκονται εξετάζονται στη Βιολογία και αυτοί διδάσκονται και εξετάζονται στα Μαθηματικά λογίζονται ως όμοιοι.
Επιπλέον, η προσμέτρηση του βαθμού του απολυτηρίου στον βαθμό εισαγωγής στα Πανεπιστήμια είχε ως σκοπό τη σταδιακή διευκόλυνση της εισαγωγής στα Πανεπιστήμια και την σταδιακή απαγκίστρωση της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης από μεμονωμένες εξετάσεις, εξού και από τα φροντιστήρια. Κάθε κίνηση στην αντίθετη κατεύθυνση αποτελεί δείγμα εξετασεολαγνείας. Δεν πρέπει, βεβαίως, να εισαχθεί το αντίθετο μέτρο, δηλαδή ο υπολογισμός των βαθμών της Α’ και Β’ Λυκείου, ο οποίος ήδη ελήφθη υπόψη καθώς η μαθητές προήχθησαν, ενώ θα δημιουργήσει και ένα σχολείο-αγώνα δρόμου και θα τιμωρεί βελτιωμένους μαθητές και θα ενισχύει μαθητές των οποίων οι επιδόσεις έπεσαν.
Το άρθρο αποτελεί αμιγώς πολιτική ενέργεια, καθαρώς ιδεοληπτική, κατάργηση νομοθετήματος πριν ακόμα αυτό υλοποιηθεί ολοκληρωτικά στην πρώτη του χρονιά, και θα έχει τα εξής αποτελέσματα: θα αναγκάζει τους μαθητές να επιλέξουν τι θα σπουδάσουν από τις αρχές της Β’ Λυκείου, θα αυξήσει τον αριθμό των εξεταζόμενων μαθημάτων, μειώνοντας τον χρόνο που μπορούν να αφιερώσουν οι μαθητές σε κάθε εξεταζόμενο μάθημα και θα ενισχύσει την εξάρτησή τους από τα φροντιστήρια, θα επαναφέρει ένα περιορισμένης χρησιμότητας μάθημα στις εξετάσεις καταδικάζοντας τις Κοινωνικές Επιστήμες και θα επηρεάσει αρνητικά τη σφαιρικότητα της εκπαίδευσης των μαθητών, σπρώχνοντάς τους προς δύο συγκεκριμένα μαθήματα.
Κυρία Υπουργέ η Κοινωνιολογία μπορεί και έχει να προσφέρει πολλά στις μαθήτριες και τους μαθητές της χώρας μας. Αφήστε την να το πράξει.
Ως μαθήτρια της α λυκειου και ως πρόεδρος της τάξης μου, την οποία εκπροσωπώ και μεταφέρω τις απόψεις της, πιστεύω οτι οι μαθητές της θετικής κατεύθυνσης πρέπει να επιλέγουν 5ο μάθημα για να έχουν πρόσβαση και σε άλλο επιστημονικό πεδίο. Ετσι δεν θα συνωστίζονται στις επιστήμες υγείας αλλά θα βρίσκουν διέξοδο και στα πολυτεχνεία και δεν θα καταλήγουν σε κάποια παραιατρικά που είναι έξω από τα ενδιαφέροντά τους. Αυτό πρέπει να γίνει άμεσα. Εξάλλου ίσχυε μέχρι πριν λίγα χρόνια και ουδέποτε δημιούργησε πρόβλημα.
Πρωτοβουλία καταγραφής σημαντικών σημείων σχετικά με τη δημιουργία κοινού κλάδου επαγγελματικών δικαιωμάτων: “Κοινωνικές- Ανθρωπιστικές Επιστήμες και Σπουδές του Πολιτισμού (Social Sciences-Humanities and Cultural Studies), με αφορμή την πρόθεση αντικατάστασης του μαθήματος της Κοινωνιολογίας.
Αξιότιμη Κυρία Υπουργέ,
Στη συγκυρία των έκτακτων νομοθετικών παρεμβάσεων στο χώρο της Παιδείας ακαδημαϊκοί, ερευνητές/τριες, ερευνητές/τριες προερχόμενοι/ες από τις κοινωνικές- ανθρωπιστικές επιστήμες και τις σπουδές του πολιτισμού, απόφοιτοι και απόφοιτες των συναφών Πανεπιστημιακών Τμημάτων διδάσκοντες και διδάσκουσες στη πρωτοβάθμια και τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση αναλάβαμε τη πρωτοβουλία να καταγράψουμε κάποια σημαντικά σημεία σχετικά με τη δημιουργία κοινού κλάδου επαγγελματικών δικαιωμάτων: “Κοινωνικές- Ανθρωπιστικές Επιστήμες και Σπουδές του Πολιτισμού (Social Sciences-Humanities and Cultural Studies. Το αίτημα κατατίθεται με αφορμή τη διαβούλευση γύρω από την κατάργηση της διδασκαλίας του μαθήματος της κοινωνιολογίας και την αντικατάστασή του από το μάθημα των λατινικών. Θεωρούμε ότι όχι μόνο δεν πρέπει να συμβεί αυτό, αλλά και θα πρέπει να ενισχυθεί ο κλάδος των κοινωνικών επιστημών (βλ. προσθήκη της οπτικής της κοινωνικής ανθρωπολογίας και των σπουδών του πολιτισμού). Εν προκειμένω όμως το θέμα πυροδοτεί προβληματισμούς και προσδοκίες για την επίλυση χρόνιων προβλημάτων και παθογένειες σχετικές με τη διεκδίκηση και κατοχύρωση των επαγγελματικών δικαιωμάτων αποφοίτων από αντίστοιχα Πανεπιστημιακά Τμήματα καθώς και την αξιοποίηση των αποφοίτων του κλάδου σε σύγχρονα γνωστικά πεδία των κοινωνικών επιστημών και των πολιτισμικών σπουδών, εντός και εκτός του χώρου της εκπαίδευσης. Η επιστολή που ακολουθεί και υπογράφεται από 772 ενδιαφερόμενους αποτελεί μια έκφραση γνώμης προκειμένου να ανοίξει παραγωγικός διάλογος γύρω από τη σημασία και την αναβάθμιση των κοινωνικών επιστημών (βλ. Κοινωνική Ανθρωπολογία και Κοινωνιολογία) στη συνάντησή τους με τις Σπουδές του πολιτισμού (τέχνη, κινηματογράφος, κοινωνική και πολιτισμική ιστορία, σπουδές φύλου κ.ά.), τις πολιτικές και νομικές σπουδές για τη διδασκαλία και ευαισθητοποίηση σε θέματα πολιτειότητας, αλλά και εν γένει στην κληρονομιά και παρακαταθήκη των ανθρωπιστικών επιστημών που δεν μπορεί να περιορίζεται και να μονοπωλείται από τις ομολογουμένως περιορισμένες και παρωχημένες πειθαρχίες της φιλολογίας, των κλασικών και των νεοελληνικών σπουδών.
Η επιστολή διαθέσιμη για λήψη εδώ: https://bit.ly/35dZ02o
Όσοι/ες έχουν ήδη υπογράψει εμφανίζονται εδώ: https://bit.ly/3f1xwBS
Θα ήθελα να καταθέσω τρεις σκέψεις-προτάσεις με αφορμή και τα σχόλια που έχουν διατυπωθεί:
1. Και τα δύο μαθήματα είναι χρήσιμα καθένα με τον δικό του τρόπο. Αμφιβάλλω, όμως, αν η Κοινωνιολογία, όπως και η Ιστορία σε μικρότερο βαθμό, συμβάλλει πραγματικά στην κριτική σκέψη και τον προβληματισμό γύρω από σύγχρονα προβλήματα, όταν οι μαθητές πιέζονται να ολοκληρώσουν την ύλη και σκέφτονται μόνο όλους τους δυνατούς τρόπους με τους οποίους θα μπορούσε να τους ζητηθεί ένα κομμάτι της ύλης στις εξετάσεις. Η Κοινωνιολογία ως μάθημα σε άλλη τάξη στην Γενική Παιδεία θα μπορούσε να προσφέρει περισσότερα στους μαθητές. Στα Λατινικά αντίθετα η παπαγαλία αφορούσε κυρίως τις μεταφράσεις, κάτι που πρέπει να αλλάξει, καθώς η γνώση της γραμματικής και του συντακτικού μιας γλώσσας δεν επιτυγχάνεται απλά μέσω παπαγαλίας. Και σε αυτό το πεδίο, βέβαια, ασκήσεις μετατροπών, η αιτιολόγηση απαντήσεων ή η εξέταση απλού (και βασισμένου στο λεξιλόγιο των διδαχθέντων κειμένων) αδίδακτου κειμένου μπορούν να συμβάλουν στην αποφυγή αυτής της πρακτικής.
2. Όσοι αναφέρουν ότι τα Πανεπιστημιακά Τμήματα που διδάσκουν Κοινωνιολογία είναι περισσότερα από εκείνα που διδάσκουν τη Λατινική Φιλολογία, δεν πρέπει να σκέφτονται μόνο με αριθμούς. Όπως ήδη έχει αναφερθεί, η εκμάθηση μιας γλώσσας δεν μπορεί να επιτευχθεί μέσα σε ένα εξάμηνο σε αμφιθέατρα των 200 (+/-) φοιτητών. Τα Τμήματα Φιλολογίας καλούνται να διδάξουν την Ρωμαϊκή Λογοτεχνία κι όχι το λατινικό αλφάβητο. Αντίθετα βασικές γνώσεις περί Κοινωνικών Επιστημών και Κοινωνιολογίας μπορεί -νομίζω- να αποκτήσει κανείς μέσω ενός εισαγωγικού μαθήματος, όπως συμβαίνει με άλλα μαθήματα-επιστήμες, όπως «Εισαγωγή στην Παιδαγωγική» κ.λπ.
3. Εξ όσων ακούω έχουν κατατεθεί προτάσεις στο Υπουργείο Παιδείας και υπάρχουν σχέδια για νέα εγχειρίδια από παλιά. Οι Λατινιστές της χώρας μας είναι διεθνούς κύρους επιστήμονες και μπορούν να συμβάλουν στην αναβάθμιση του μαθήματος. Ήδη διαθέτουμε σπουδαία βιβλία όπως «Η Ρώμη και ο Κόσμος της», ιδανικό για μαθητές, ή το ηλεκτρονικό σύγγραμμα Lingua Latina, το οποίο φυσικά θα πρέπει να προσαρμοστεί στις ανάγκες και το επίπεδο των μαθητών Λυκείου.
Τα λατινικά είναι απαραίτητα στις πανελλήνιες για τους υποψηφίους των φιλοσοφικών και νομικών σχολών, σε αντίθεση με την κοινωνιολογία που η μελέτη του στα μαθήματα γενικής παιδείας είναι αρκετή για τους υποψήφιους. Το να προσθέτεις ένα επιπλέον μάθημα αποστήθησης και να αφαιρείς το μόνο ουσιαστικά μάθημα που δεν χρειάζεται αποστήθιση ήταν ό.τι πιο εξαντλητικό για τούς υποψηφίους.
Η Κοινωνιολογία είναι τα πάντα στην σύγχρονη κοινωνική πραγματικότητα που ζούμε. Είναι το πάν και πολύ χρήσιμη , και αντί να την τοποθετήστε σε όλες τις κατευθύνσεις σαν υποχρεωτικό και πανελλαδικώς εξεταζόμενο μάθημα το βγάζετε; ντροπή αίσχος και οπισθοδρόμηση της κοινωνίας και της ελληνικής εκπαίδευσης θέλετε. Επιστροφή στο παρελθόν ζητάτε;
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΟΛΟΓΩΝ
O Σύλλογος Ελλήνων Κοινωνιολόγων συμμετέχοντας στην Διαβούλευση εν όψει της ψήφισης του πολυνομοσχεδίου για την Παιδεία αναφέρει τα εξής :
Σε περίοδο που τα προβλήματα κοινωνικής προσαρμογής έχουν φτάσει σε κρίσιμο σημείο, στα χρόνια της οικονομικής και πρόσφατα υγειονομικής κρίσης, οι αιφνίδιες αλλαγές που επιβάλλει το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων, ανάμεσά τους και η αντικατάσταση του μαθήματος της Κοινωνιολογίας από Πανελλαδικώς εξεταζόμενου, δεν αποτελούν συνεπή και δημοκρατική τακτική απέναντι στην Εκπαιδευτική και Ακαδημαϊκή κοινότητα. Επισημαίνουμε ότι είναι αξιοπερίεργη η αντικατάσταση ενός και μόνο μαθήματος το οποίο και εισήχθη πρόσφατα ως πανελλαδικώς εξεταζόμενο.
Ο Σύλλογος Ελλήνων Κοινωνιολόγων θεωρεί αναγκαία την παραμονή του μαθήματος της Κοινωνιολογίας ως Πανελλαδικώς εξεταζόμενου στην ομάδα προσανατολισμού των Ανθρωπιστικών, Νομικών και Κοινωνικών Επιστημών, δεδομένου ότι το μεγαλύτερο μέρος των Ακαδημαϊκών τμημάτων του πεδίου, 183 τμήματα, συνδέεται με τις Κοινωνικές Επιστήμες.
Επιβάλλεται λοιπόν η προπαρασκευή και εξέταση του γνωστικού αντικειμένου της Κοινωνιολογίας, διότι μόνο έτσι θα διασφαλισθεί η ισομερής και διεπιστημονική κατανομή των εκπροσωπούμενων ειδικοτήτων, όπως ισχύει στις υπόλοιπες ομάδες προσανατολισμού .
Καλούμε το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων να παγώσει τις διαδικασίες, προβαίνοντας σε ουσιαστικό διάλογο πριν τη ψήφιση του Πολυνομοσχεδίου, το οποίο παράλληλα με την προκλητική ένταξη των αποφοίτων του τμήματος Εκπαιδευτικής Πολιτικής του ΠΑΜΑΚ στον κλάδο ΠΕ 78, θίγει άμεσα τα επαγγελματικά δικαιώματα και το κύρος των Κοινωνικών Επιστημών και Επιστημόνων στην πατρίδα μας.
Το Δ.Σ. του ΣΕΚ
Κυρία Υπουργέ
Μην στερείται από το σχολείο έναν από τους βασικούς του ρόλους.
Το σχολείο δεν είναι μόνο ένας θεσμός που μεταδίδει γνώσεις αλλά είναι και ένας θεσμός που συμβάλλει στην κοινωνικοποίηση των μαθητών. Η Κοινωνιολογία λοιπόν είναι αυτή που ασχολείται με την κοινωνικοποίηση και την προετοιμασία των αυριανών πολιτών σε κοινωνίες που συνεχώς μετασχηματίζονται.
Η επαναφορά των Λατινικών στο Λύκειο και στα Πανελλαδικώς εξεταζόμενα μαθήματα είναι μια ενέργεια αυτονόητη, απολύτως λογική, σωστή και αναμενόμενη. Δεν υφίσταται δίλημμα μεταξύ Λατινικών και Κοινωνιολογίας, γιατί πρόκειται για δυο εντελώς διαφορετικά μαθήματα στο εσωτερικό της σχολικής εκπαίδευσης.
Η Κοινωνιολογία, ένα μάθημα επιστημονικής ειδίκευσης, κάποιες γενικές γνώσεις του οποίου ήταν και είναι ασφαλώς χρήσιμες στην εφηβική ηλικία, εκτοξεύτηκε ξαφνικά, αναιτιολόγητα και δίχως ιδιαίτερη προετοιμασία σε μάθημα ειδικού βάρους για ένα ολόκληρο πεδίο καταστρατηγώντας την ίδια την έννοια και την ουσία της εγκυκλίου παιδείας που αποτελεί αντικείμενο και στόχο της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.
Εξοβελίστηκαν τα Λατινικά, ένα μάθημα βάσης που συνιστά καταξιωμένο μέσο για την απόκτηση της απαραίτητης παιδείας και την καλλιέργεια των νέων σε αυτή την ευαίσθητη ηλικία. Η γλωσσική ευαισθητοποίηση, η όξυνση του νου, η συνείδηση της ιστορικής και πνευματικής συνέχειας, τις οποίες διαπιστωμένα, σύμφωνα με έρευνες, ενισχύει το μάθημα, αλλά και η απόκτηση στοιχειωδών γνώσεων απαραίτητων ως βάση για την μελλοντική ανάπτυξη ενός μορφωμένου ανθρώπου, αποτελούν κύρια πλεονεκτήματα διαχρονικής αξίας αυτού του μαθήματος, όταν διδάσκεται με το σωστό τρόπο και τη χρήση των κατάλληλων εργαλείων. Πρόκειται για μάθημα-«πολλαπλασιαστή ισχύος» που σήμερα, στην πολυπολιτισμική κοινωνία μας, εστιάζει στο να βοηθήσει τον έλληνα – και συγχρόνως ευρωπαίο – πολίτη να συνειδητοποιήσει την πολιτισμική του ταυτότητα, ώστε να αυτο-προσδιοριστεί ως μέλος στο εσωτερικό ενός ευρύτερου συνόλου και συγχρόνως να συνεργαστεί αρμονικά με τα άλλα, διαφορετικά, στοιχεία που συναποτελούν αυτό το σύνολο.
Κα Υπουργέ,
Η κοινωνιολογία που κάναμε φέτος στο σχολείο ήταν το πιο χρήσιμο μάθημα για την ζωή μας, καταλαβαίνουμε τον κόσμο γύρω μας.
Τα παιδιά, οι καθηγητές όλοι προσέχαμε και χαιρόμασταν το μάθημα.
Μην την καταργήσετε από εξεταζόμενο μάθημα.
Τα λατινικά, μεταξύ άλλων, σαφώς και είναι μέρος της βάσης του ευρωπαϊκού πολιτισμού, ιδιαίτερα όπως αυτός διαμορφώθηκε στο παρελθόν. Για έναν σύγχρονο όμως ευρωπαϊκό πολιτισμό που συνεχώς θα βελτιώνεται, που θα βάζει στο επίκεντρο των λύσεων των σύγχρονων προβλημάτων τον άνθρωπο και τις ανάγκες του, είναι απαραίτητες οι κοινωνικές επιστήμες.
Το σχολείο είναι, μεταξύ άλλων, το μέσο για να εξοικειωθούν οι μαθητές και οι μαθήτριες με μια σειρά από επιστημονικές μεθόδους, προσεγγίσεις και τρόπους σκέψης, κοινωνικοποιεί και πολιτικοποιεί, «μας μαθαίνει πώς να υπάρχουμε…» (σελ.92, Κοινωνιολογία, Γ’ λυκείου, βιβλίο μαθητή). Άρα η διαμόρφωση σύγχρονων Ευρωπαίων πολιτών δεν μπορεί να αρκείται στην γνώση του παρελθόντος χωρίς ταυτόχρονα να παρέχονται τα εργαλεία κριτικής αποτίμησης και σύνδεσής του με μια σειρά από καταστάσεις του παρόντος. Αυτά τα εργαλεία προσφέρονται στους μαθητές και τις μαθήτριες μέσα από τα μαθήματα των κοινωνικών επιστημών.
Σε μια κοινωνική πραγματικότητα που ολοένα και περισσότερο μοιάζει αναπόδραστη, που όλο και περισσότερο οι άνθρωποι ασφυκτιούν και νιώθουν να «πνίγονται» από τις επιλογές τους, είτε γιατί για κάποιους/ες είναι περιορισμένες, είτε γιατί για κάποιους/ες είναι ανύπαρκτες, εκ των ων ουκ άνευ κρίνεται η δυνατότητα αυτο- ενεργοποίησης των μελών μιας κοινωνίας προκειμένου να ελέγχουν, συμβάλλουν και εν τέλει καθορίζουν τις πορείες των κοινωνιών όπως τα δημοκρατικά πολιτεύματα ορίζουν. Πώς όμως θα αναδυθούν οι σύγχρονοι άνθρωποι από τα «βάθη» της απελπισίας που μια σειρά από κοινωνικά προβλήματα τους ρίχνουν; Μέσω της κοινωνιολογικής φαντασίας, μέθοδο της κοινωνιολογικής θεώρησης που οι μαθητές έρχονται σε επαφή μέσω του μαθήματος της κοινωνιολογίας, την ικανότητα δηλαδή των ατόμων να συνδέουν αυτό που συμβαίνει στην προσωπική τους ζωή με τα ιστορικά και κοινωνικά γεγονότα.
Είναι σαφές πως μέσω της κοινωνιολογικής φαντασίας καθίσταται επιτέλους εφικτή η αίσθηση του ατόμου πως είναι κομμάτι ενός ευρύτερου συνόλου, μιας κοινωνίας, της ανθρωπότητας και άρα το τι κάνει ή δεν κάνει το άτομο, το τι αφήνει ή δεν αφήνει να συμβεί ακόμα και αν δεν το επηρεάζει άμεσα εν τέλει σαν ιστός αράχνης θα φτάσει και σε αυτόν.
Με λίγα λόγια, αυτό που σωστά προτείνουν συνάδελφοι φιλόλογοι (είμαι κοινωνιολόγος αναπληρώτρια) για τον εκσυγχρονισμό της διδασκαλίας των λατινικών με την προσθήκη πληροφοριών περί των κοινωνικών και ιστορικών συνθηκών γέννησης των συγκεκριμένων κειμένων του ρωμαϊκού πνεύματος, προτείνουμε όσοι και όσες υπερασπιζόμαστε την παραμονή του μαθήματος της κοινωνιολογίας στην κατεύθυνση των ανθρωπιστικών σπουδών (αλήθεια οι κοινωνικές σπουδές που πήγαν;), αυτή η σύνδεση των ευρύτερων ιστορικών κοινωνικών- οικονομικών συνθηκών να μην μείνει μόνο σε επίπεδο επιστημολογικό αλλά να αποτελέσει εργαλείο καθημερινής ανάλυσης της ζωής μας και της ύπαρξής μας. Εργαλείο ενσυναίσθησης και αναστοχασμού που διδάσκεται στα παιδιά και άρα και στους σύγχρονους πολίτες, γιατί έτσι ακριβώς βλέπουν οι κοινωνικές επιστήμες τους μαθητές και τις μαθήτριες ως σύγχρονους πολίτες.
Οι ενεργοί πολίτες διαμορφώνονται μόνο όταν βλέπουμε τα άτομα έτσι και τα εμπιστευόμαστε να δρουν ως τέτοιοι. Τι καλύτερο λοιπόν από το να τους βλέπουμε έτσι από το σχολείο; Ποια άλλα μαθήματα είναι καταλληλότερα για αυτό πέρα αυτών των κοινωνικών και πολιτικών επιστημών;
Οφείλει λοιπόν, όπως κάθε ενεργός πολίτης, η Υπουργός Παιδείας να αναστοχαστεί πάνω στις προτεινόμενες αλλαγές στην εκπαίδευση. (όχι μόνο για αυτό το άρθρο αλλά για το σύνολο του νομοσχεδίου καθώς συνολικά προσθέτει εμπόδια στην συμμετοχή των μελών της κοινωνίας στην εκπαίδευση και στο σχολείο παρά αφαιρεί)
Αξιότιμη κ. Υπουργέ,
καταρχάς το θεωρώ παντελώς άτοπο αρχής γενομένης της συζήτησης, να γίνεται σύγκριση της Κοινωνιολογίας με τα Λατινικά. Ως μαθήματα είναι τελείως άσχετα μεταξύ τους, με το κάθε ένα να έχει την δική του αναφορά και αξία.
Ως προς το κομμάτι της χρησιμότητας, με τα δεδομένα της σημερινής εποχής και την εξέλιξη που βιώνουμε σε όλα τα επίπεδα ως κοινωνία, αδιαμφισβήτητα η Κοινωνιολογία υπερέχει έναντι των Λατινικών.Καλλιεργεί τη κριτική σκέψη, βοηθά στη κατανόηση των δομών και λειτουργιών της κοινωνίας, συμβάλει κατά μεγάλο ποσοστό στο να μετατραπούν οι μαθητές σε σκεπτόμενους πολίτες και όχι άκριτα αποδεχόμενα άτομα και πολλά άλλα. Κατά συνέπεια θεωρώ ότι είναι αναγκαία η διδασκαλία της στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, όπως αναγκαία είναι και η παραμονή της ως πανελλαδικά εξεταζόμενο μάθημα.
Τώρα αν θεωρείται/ε μετά από όλα αυτά ότι πρέπει να αντικατασταθεί ως πανελλαδικά εξεταζόμενο μάθημα από τα Λατινικά (για λόγους που σίγουρα δε μπορώ να κατανοήσω, αφού τα Λατινικά πια δεν αποτελούν παρά μόνο μια ξένη γλώσσα η οποία δε χρησιμοποιείται κιόλας και θα ήταν περισσότερο επιβολή παρά πρόοδος η επάνοδος τους), το προτιμότερο θα ήταν η δυνατότητα επιλογής από τους ίδιους τους μαθητές μεταξύ των 2 μαθημάτων ως προς την πανελλαδική εξέταση τους.
Αναφορικά με την αντικατάσταση της κοινωνιολογίας, ως γονέας μαθήτριας στην Γ λυκείου θα ήθελα να τοποθετηθώ.
1. «Χωρίς κριτική σκέψη δεν υπάρχουν ενεργοί πολίτες».
2. Η Κοινωνιολογία είναι βασικό γνωστικό αντικείμενο για την πλειονότητα των πανεπιστημιακών τμημάτων
3. Η Κοινωνιολογία συμβάλλει αποφασιστικά στη βελτίωση της έκφρασης των μαθητών/τριών μας
Ας σταματήσει πια αυτό το δίλημμα κοινωνιολογία ή λατινικά. Θέλουμε τα παιδιά μας σκεπτόμενους ανθρώπους ή όχι????
Η αφαίρεση του μαθήματος της Κοινωνιολογίας δημιουργεί μεγάλο κενό στην γνώση και την προετοιμασία των μαθητών για την εισαγωγή τους στην τριτοβάθμια εκπαίδευση και ιδιαίτερα στις σχολές Κοινωνικών, Πολιτικών, Νομικών και Παιδαγωγικών επιστημών.
Η Κοινωνιολογία είναι βασικό γνωστικό αντικείμενο για την πλειονότητα των πανεπιστημιακών τμημάτων για τα οποία διαγωνίζονται οι υποψήφιοι της κατεύθυνσης Ανθρωπιστικών σπουδών. Η Κοινωνιολογία διδάσκεται σε όλα τα πανεπιστήμια της χώρας μας σε ένα πολύ μεγάλο αριθμό τμημάτων όπως τα Παιδαγωγικά, Πολιτικής Επιστήμης, Δημοσιογραφίας, Επικοινωνίας και ΜΜΕ, Ψυχολογίας, Εγκληματολογίας, Κοινωνιολογίας, Κοινωνικής Ανθρωπολογίας, Μεσογειακών Σπουδών, Θεολογίας, Κοινωνικής και Εκπαιδευτικής Πολιτικής αλλά και στα τμήματα Ιστορίας, Αρχαιολογίας, Φιλοσοφίας, Φιλολογίας, Ξένων Γλωσσών, όπως ασφαλώς και στα τμήματα Νομικής.
Η διατήρηση του μαθήματος της Κοινωνιολογίας ως πανελλαδικώς εξεταζόμενο μάθημα εξυπηρετεί το σκοπό της καλύτερης ευθυγράμμισης των πανελλαδικών εξετάσεων με το ειδικότερο αντικείμενο κάθε πανεπιστημιακής σχολής ή τμήματος όπως ορίζεται άλλωστε και στην αιτιολογική έκθεση του νομοσχεδίου.
Συμφωνώ με την ανακοίνωση του mathematica.gr Στέργιος Τουρναβίτης, Μαθηματικός».
Επίσης θα ήθελα να προτείνω και τα εξής:
1. Στις δύο τελευταίες (τουλάχιστον τάξεις) του Δημοτικού,
να δοθεί ένα δίωρο διδασκαλίας στα Μαθηματικά και να γίνεται αν είναι δυνατόν με τη βοήθεια σύγχρονων τεχνολογικών μέσων, διαδραστικών προγραμμάτων.
2. Να υπάρχουν σύγχρονα Μαθηματικά εργαστήρια εξοπλισμένα με υπολογιστές, προτζέκτορα κλπ σε όλα τα σχολεία Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, ώστε να μπορούν να τα χρησιμοποιούν Μαθηματικοί χωρίς να χρειάζεται κάποια μεσολάβηση με την ειδικότητα της Πληροφορικής. Τα μαθήματα αυτά να γίνονται με ανώτερο όριο μαθητών/τριών τα 15 άτομα ανά τμήμα.
3. Τα τμήματα των Μαθηματικών σε όλες τις τάξεις Γυμνασίου και Λυκείου να είναι μέχρι 15 και να γίνονται μέχρι το πολύ την 4η ώρα με δύο καθηγητές στην τάξη.
4. Για την εισαγωγή των μαθητών/τριών σε ΑΕΙ να υπάρχουν δύο μαθήματα Μαθηματικών. Το ένα να αφορά όλους τους υποψηφίους (ακόμη και σ’ αυτούς των Ανθρωπιστικών, Παιδαγωγικών, Ιατρικών σχολών) το δε άλλο να είναι πιο εξειδικευμένο και να αφορά των Θετικών σχολών (μαζί και των Επιστημών Υγείας). Η ύλη να είναι διευρυμένη (όπως αναφέρεται στην ανακοίνωση του mathematica και υπάρχει στις περισσότερες «αναπτυγμένες» χώρες) τα δε θέματα να είναι κλιμακούμενης, διαβαθμιζόμενης σταδιακά ανερχόμενης δυσκολίας (από τα πιο απλά ερωτήματα στα πιο σύνθετα) και γιατί όχι από την καθημερινή ζωή, τις ανάγκες και τα ενδιαφέροντα των παιδιών. Τα Μαθηματικά δεν είναι αποστήθιση κονσερβοποιημένων διαδικασιών, αλλά μέσα από την αλλαγή και το πνεύμα των σχολικών βιβλίων, εξετάσεων θα μπορούσε να γίνει συνείδηση ότι είναι μία επιστήμη, μάθημα, που μας βοηθάει να κατανοήσουμε και να βελτιώσουμε τον υπαρκτό κόσμο γύρω μας. Αυτό θα βοηθήσει στα παιδιά να τα βλέπουν ως μία ευχάριστη ενασχόληση και να τα αγαπήσουν. Τα βιβλία Μαθηματικών του Γυμνασίου και ιδιαίτερα της Β’ Γυμνασίου μετά της Γ’ και τέλος της Α΄Γυμνασίου, προσεγγίζουν ικανοποιητικά τα παραπάνω. Με ευκαιρία την εξ’ αποστάσεως εκπαίδευση και την ευκολία χειρισμού των μικροπειραμάτων στα εμπλουτισμένα βιβλία από το σπίτι, είδα στους μαθητές μου τεράστιο ενδιαφέρον και ανταπόκριση σ’ αυτά. Όλος αυτός ο «πλούτος» διδακτικού υλικού που υπάρχει στα εμπλουτισμένα σχολικά βιβλία, μένει εγκλωβισμένος και αχρησιμοποίητος, γιατί δεν υπάρχουν ώρες για την ύλη, πολλά παιδιά στην τάξη, εργαστήρια υπολογιστών λιγοστά και γενικά η φιλοσοφία της μέχρι τώρα εκπαιδευτικής διαδικασίας είναι προσανατολισμένη στις εξετάσεις. Στο Γυμνάσιο είναι αλήθεια ότι υπάρχει περισσότερη «παιδαγωγική ελευθερία» απ’ ότι στο Λύκειο όπου οι μαθητές σκέφτονται ακόμη και από την Α΄Λυκείου, τον προσανατολισμό των σπουδών τους, τις εξετάσεις για τα ΑΕΙ κλπ. Αυτό όμως προσθέτει άγχος ακόμη και σε μας τους διδάσκοντες. Τα παιδιά δεν μαθαίνουν, απλά προσανατολίζονται για να ανταποκριθούν στις ανάγκες των εξετάσεων. Θα μπορούσα να αναφέρω πολύ περισσότερα, αλλά επικεντρώθηκα στις προτάσεις αυτές κυρίως «που μου βγήκαν» κάπως αυθόρμητα από την παρουσία μου στους χώρους της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης. Ευχαριστώ για την φιλοξενία κι’ εύχομαι καλή συνέχεια! Με εκτίμηση Στέργιος Τουρναβίτης
Το μάθημα της κοινωνιολογίας δίνει την δυνατότητα κατανόησης των κοινωνιολογικής φύσεως συνθηκών σε μια ταχέως αναπτυσσόμενη κοινωνία όπως η ελληνική. Προκρίνει την κριτική σκέψη σε έναν μαθητή, τον βοηθά να αντιλαμβάνεται τον εαυτό του ως πολίτη και να αναπτύσσει αισθήματα υπευθυνότητας. Ως νομικός θεωρώ ότι η υπευθυνότητα και η κοινωνική συνείδηση, ο σεβασμός και η τήρηση της έννομης τάξης είναι αδιάρρηκτα συνδεδεμένη με την κοινωνιολογική ευαισθησία και εκπαίδευση.
Κατερίνα Σούλου
Νομικός,
Υποψήφια Διδάκτωρ Ποινικού Δικαίου
Aix-Marseille University
Κοινωνιολογία ή Λατινικά; Γιατί όχι και τα δύο; Παρόλο που αν ήμουν μαθήτρια θα επέλεγα την Κοινωνιολογία γιατί θεωρώ ότι είναι μια επιστήμη που η χρησιμότητα της είναι αδιαμφισβήτητη στη σύγχρονη κοινωνία καθώς μελετά ζητήματα και κοινωνικά φαινόμενα όπως το μεταναστευτικό, την ανεργία, τα στερεότυπα, το ρατσισμό που απασχολούν κάθε νέο και νέα και που καλείται να τα αντιμετωπίσει στην καθημερινότητά του. Η αναγκαιότητα διατήρησης της Κοινωνιολογίας στο πλαίσιο της υγειονομικής κρίσης που ζούμε και θα αντιμετωπίσουμε είναι αναπόφευκτη καθώς εφοδιάζει τους νέους με εργαλεία σκέψης και κριτικής προσέγγισης για την ορθολογική κατανόηση της περίπλοκης αυτής πραγματικότητας.
Για άλλη μια φορά ερχόμαστε να τοποθετηθούμε για ένα θέμα που προκύπτει από πειραματισμούς της «φρέσκιας» κυβέρνησης πάνω στην εκπαίδευση των αυριανών πολιτών. Πειραματισμοί που προφανώς δεν έχουν να κάνουν μόνο με την εξυπηρέτηση μικροσυμφερόντων κάποιων ειδικοτήτων-εν προκειμένω κοινωνιολόγων και φιλολόγων- αλλά κρύβουν, κατά την άποψή μου, σοβαρές σκοπιμότητες που καθορίζουν την ποιότητα των αυριανών πολιτών που θα διαμορφώσουν το μελλοντικό κοινωνικό γίγνεσθαι.
Το μέλλον της ανθρώπινης κοινωνίας, εδώ και πολλά χρόνια, δεν φαίνεται ευοίωνο. Οι συνεχείς αναδιαμορφώσεις του παγκόσμιου κοινωνικού ιστού, δείχνουν ότι ο άνθρωπος τείνει αργά και σταθερά να γίνεται ολοκληρωτικά ελεγχόμενος από κέντρα εξουσίας, αφανέρωτα σε κοινή θέα. Το σημερινό φαινόμενο της κορωνοπανδημίας, παρόλο που η ασθένεια είναι υπαρκτή και επικίνδυνη, θα προωθήσει ακόμα περισσότερο το σχέδιο του κοινωνικού ελέγχου. Οι λίγες «αιρετικές» φωνές που συσχετίζουν την πανδημία με την συνεχώς αυξανόμενη χειραγώγηση της κοινωνίας όσο κι αν προειδοποιούν καταπνίγονται στο όνομα της υποτιθέμενης κοινωνικής ευθύνης.
Σήμερα λοιπόν, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, είναι επιτακτική ανάγκη η επιστήμη της Κοινωνιολογίας να υπάρχει στο σχολείο και να συμβάλλει ουσιαστικά στην καλλιέργεια πολιτών με συνείδηση προστασίας των βασικών αρχών της ανθρώπινης κοινωνίας.
O Σύλλογος Ελλήνων Κοινωνιολόγων συμμετέχοντας στην Διαβούλευση εν όψει της ψήφισης του πολυνομοσχεδίου για την Παιδεία αναφέρει τα εξής :
Σε περίοδο που τα προβλήματα κοινωνικής προσαρμογής έχουν φτάσει σε κρίσιμο σημείο, στα χρόνια της οικονομικής και πρόσφατα υγειονομικής κρίσης, οι αιφνίδιες αλλαγές που επιβάλλει το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων, ανάμεσά τους και η αντικατάσταση του μαθήματος της Κοινωνιολογίας από Πανελλαδικώς εξεταζόμενου, δεν αποτελούν συνεπή και δημοκρατική τακτική απέναντι στην Εκπαιδευτική και Ακαδημαϊκή κοινότητα.Επισημαίνουμε ότι είναι αξιοπερίεργη η αντικατάσταση ενός και μόνου μαθήματος το οποίο προσφατα εισήχθη ως Πανελλαδικώς εξεταζόμενο.
Ο Σύλλογος Ελλήνων Κοινωνιολόγων θεωρεί αναγκαία την παραμονή του μαθήματος της Κοινωνιολογίας ως Πανελλαδικώς εξεταζόμενου στην ομάδα προσανατολισμού των Ανθρωπιστικών, Νομικών και Κοινωνικών Επιστημών, δεδομένου ότι το μεγαλύτερο μέρος των Ακαδημαϊκών τμημάτων του πεδίου, 183 τμήματα,είναι συνδεδεμένα με τις Κοινωνικές Επιστήμες.
Επιβάλλεται λοιπόν η προπαρασκευή και εξέταση του γνωστικού αντικειμένου της Κοινωνιολογίας, διότι μόνο έτσι θα διασφαλισθεί η ισομερής και διεπιστημονική κατανομή των εκπροσωπούμενων ειδικοτήτων, όπως ισχύει στις υπόλοιπες ομάδες προσανατολισμού.
Καλούμε το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων να παγώσει τις διαδικασίες, προβαίνοντας σε ουσιαστικό διάλογο πριν τη ψήφιση του Πολυνομοσχεδίου, το οποίο παράλληλα με την προκλητική ένταξη των αποφοίτων του τμήματος Εκπαιδευτικής Πολιτικής του ΠΑΜΑΚ στον κλάδο ΠΕ 78, θίγει άμεσα τα επαγγελματικά δικαιώματα και το κύρος των Κοινωνικών Επιστημών και Επιστημόνων στην πατρίδα μας.
Καλημέρα,
1. Η αποτυχία ενός μαθητή/τριας σε τέσσερα μαθήματα φέρνει κραδασμούς ισχυρούς στη βαθμολογία του καθώς η διαίρεση είναι με το τέσσερα. Αν τα εξεταζόμενα ήταν περισσότερα (5 ή 6) η αποτυχία σε κάποιο μάθημα θα επιδρούσε λιγότερο στον συνολικό του ΜΟ. Επίσης, η εξέταση σε περισσότερα μαθήματα δίνει τη δυνατότητα για εκμάθηση και άλλων επιστημών πέρα από αυστηρά τριών (+γλώσσα).
2. Η Κοινωνιολογία ΟΦΕΙΛΕΙ να υπάρχει σαν εξεταζόμενο ΜΑΖΙ με τα Λατινικά.
3. Η Πληροφορική ΟΦΕΙΛΕΙ να υπάρχει σαν εξεταζόμενο στη Θετική ομάδα σπουδών
4. Η ομαδοποίηση που κάνει το ΙΕΠ στα μαθήματα δείχνει μια σωστή εκτίμηση των κατευθύνσεων
5. Για τις επιστήμες Υγείας και Ζωής ΠΡΕΠΕΙ να εξετάζονται και τα Μαθηματικά
Συμπερασματικά,
1. το σχέδιο Κουλαϊδή αποτελεί ένα εξαιρετικό πλάνο να βασιστείτε ως προς τη δομή του Λυκείου
2. Μία εναλλακτικά λύση θα ήταν η ύπαρξη τεσσάρων κατευθύνσεων όπως εμφανίζονται παρακάτω:
Α. Θεωρητική (Γλώσσα,Αρχαία,Ιστορία,Λατινικά,Κοινωνιολογία)
Β. Θετική (Γλώσσα,Μαθηματικά,Φυσική,Χημεία,Πληροφορική)
Γ. Υγείας (Γλώσσα,Μαθηματικά,Φυσική,Χημεία,Βιολογία)
Δ. Οικονομικά (Γλώσσα,Μαθηματικά,Οικονομία,Πληροφορική,Κοινωνιολογία)
Διδασκόμενα και εξεταζόμενα όλα σε κάθε κατ/νση + 1 από μία άλλη για ξεκλείδωμα πεδίων.
Δε νοείται σφαιρική και ολοκληρωμένη παιδεία χωρίς τα λατινικά. Τα Λατινικά αποτελούν τη βάση των περισσότερων ευρωπαϊκών γλωσσών.
Κουβαλούν μέσα τους όλο το πνευματικό και πολιτιστικό υπόβαθρο του παρελθόντος της ευρωπαϊκής οικογένειας και ιστορίας. Επίσης, συνιστούν εργαλείο όξυνσης της σκέψης με την εξάσκηση σε γραμματικά και συντακτικά φαινόμενα, απομακρυνόμενα από τη στείρα απομνημόνευση. Παράλληλα, τα λατινικά αποτελούν πολυτιμότατο εργαλείο σε πληθώρα επαγγελμάτων που προκύπτουν από τις σχολές της Θεωρητικής Κατεύθυνσης. Για παράδειγμα: οι υποψήφιοι για τις Φιλολογικές Σχολές και τις Νομικές δεν θα έχουν καν τη στοιχειώδη γνώση μιας γλώσσας στην οποία οικοδομήθηκε το ρωμαϊκό δίκαιο και η ρωμαϊκή γραμματεία. Αδιανόητη η καταργησή τους ή η αντικατάστασή τους από οποιοδήποτε άλλο αντικείμενο.
Συμφωνώ με την εισαγωγή των Λατινικών για όσους προετοιμάζονται για σπουδές στη Θεωρητική Κατεύθυνση και φυσικά αυτό δεν μπορεί να συνδυασθεί με την εισαγωγή των Μαθηματικών στο ίδιο επιστημονικό πεδίο, ενός μαθήματος εντελώς άχρηστου για την κατάρτιση των παιδιών που θέλουν να ασχοληθούν με τις Ανθρωπιστικές Επιστήμες.
Επίσης, καλό θα ήταν οι αρμόδιοι να ελέγξουν τον πλημμελή τρόπο με τον οποίο διδάσκεται το μάθημα των Λατινικών στην Ανώτατη Εκπαίδευση.
Ι. ΠΟΛΕΜΗΣ
ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΠΑΝ/ΜΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ