Αρχική Αναβάθμιση του Σχολείου και άλλες διατάξειςΆρθρο 07 – Διάρθρωση εκπαιδευτικών προγραμμάτων Γενικού Λυκείου και εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση αποφοίτων Γενικού Λυκείου

Άρθρο 07 – Διάρθρωση εκπαιδευτικών προγραμμάτων Γενικού Λυκείου και εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση αποφοίτων Γενικού Λυκείου

1. Η παρ. 1 του άρθρου 2 του ν. 4186/2013 (Α’ 193)αντικαθίσταται ως εξής:
«1. Η Α′ Τάξη Γενικού Λυκείου αποτελεί τάξη αποκλειστικά γενικής παιδείας, στην οποία εφαρμόζεται πρόγραμμα μαθημάτων γενικής παιδείας τριάντα πέντε (35) συνολικά διδακτικών ωρών εβδομαδιαίως για τα ημερήσια λύκεια και είκοσι πέντε (25) συνολικά διδακτικών ωρών για τα εσπερινά λύκεια.».
2. Μετά την παρ. 1 του άρθρου 2 του ν. 4186/2013, όπως αντικαθίσταται με την παρ. 1 του παρόντος, προστίθεται παρ. 2 ως εξής:
«2. Στη Β′ Τάξη Ημερησίου Γενικού Λυκείου εφαρμόζεται πρόγραμμα μαθημάτων που περιλαμβάνει μαθήματα γενικής παιδείας τριάντα (30) συνολικά διδακτικών ωρών εβδομαδιαίως και δύο (2) Ομάδες Μαθημάτων Προσανατολισμού, Ανθρωπιστικών και Θετικών Σπουδών, πέντε (5) συνολικά διδακτικών ωρών εβδομαδιαίως για κάθε ομάδα.
Στη Β′ Τάξη Εσπερινού Γενικού Λυκείου εφαρμόζεται πρόγραμμα μαθημάτων που περιλαμβάνει μαθήματα γενικής παιδείας είκοσι (20) συνολικά διδακτικών ωρών εβδομαδιαίως και δύο (2) Ομάδες Μαθημάτων Προσανατολισμού, Ανθρωπιστικών και Θετικών Σπουδών, πέντε (5) συνολικά διδακτικών ωρών εβδομαδιαίως για κάθε ομάδα.
Οι μαθητές, εκτός από τα μαθήματα γενικής παιδείας, παρακολουθούν υποχρεωτικά και τα μαθήματα της Ομάδας Προσανατολισμού που επιλέγουν.».
3. Η παρ. 3 του άρθρου 2 του ν. 4186/2013 αντικαθίσταται ως εξής:
«3. Στη Γ’ Τάξη Γενικού Λυκείου εφαρμόζεται πρόγραμμα μαθημάτων που περιλαμβάνει μαθήματα γενικής παιδείας και προσανατολισμού τριάντα δύο (32) συνολικά διδακτικών ωρών εβδομαδιαίως για τα ημερήσια λύκεια και είκοσι πέντε (25) συνολικά διδακτικών ωρών εβδομαδιαίως για τα εσπερινά λύκεια. Τα μαθήματα προσανατολισμού χωρίζονται σε τρεις (3) Ομάδες Μαθημάτων Προσανατολισμού, ως εξής:
α) Ανθρωπιστικών Σπουδών.
β) Θετικών Σπουδών και Σπουδών Υγείας.
γ) Σπουδών Οικονομίας και Πληροφορικής.
Οι μαθητές, εκτός από τα μαθήματα γενικής παιδείας, παρακολουθούν υποχρεωτικά και τα μαθήματα της Ομάδας Προσανατολισμού που επιλέγουν.».
4. Η περ. α’ της παρ. 5 του άρθρου 4 του ν. 4186/2013 αντικαθίσταται ως εξής:
«α) λαμβάνεται υπόψη το σύνολο των μορίων που συγκεντρώνει ο υποψήφιος στα τέσσερα (4) πανελλαδικά εξεταζόμενα μαθήματα του οικείου Επιστημονικού Πεδίου, σύμφωνα με το άρθρο 4Α. Για τον προσδιορισμό του συνόλου των μορίων κάθε υποψηφίου υπολογίζονται τα μαθήματα και οι συντελεστές βαρύτητας που προβλέπονται στην Ομάδα Προσανατολισμού όπου ανήκει ο υποψήφιος για το συγκεκριμένο Επιστημονικό Πεδίο. Με απόφαση του Υπουργού Παιδείας και Θρησκευμάτων, η οποία εκδίδεται το αργότερο μέχρι τη λήξη εκάστου σχολικού έτους και ισχύει για τις πανελλαδικές εξετάσεις του επόμενου σχολικού έτους, ορίζονται οι συντελεστές βαρύτητας σε δύο (2) μαθήματα ανά Σχολή ή Τμήμα ή εισαγωγική κατεύθυνση.».
5. Η περ. β’ του άρθρου 4Α του ν. 4186/2013 αντικαθίσταται ως εξής:
«β) Η πρόσβαση σε συγκεκριμένο επιστημονικό πεδίο γίνεται ανάλογα με την ομάδα προσανατολισμού που έχει επιλέξει ο κάθε μαθητής ως εξής:
βα) Οι υποψήφιοι της Ομάδας Προσανατολισμού Ανθρωπιστικών Σπουδών έχουν πρόσβαση στις Σχολές και στα Τμήματα του πρώτου Επιστημονικού Πεδίου και τα μαθήματα, στα οποία εξετάζονται υποχρεωτικά, είναι η Νεοελληνική Γλώσσα και Λογοτεχνία, τα Αρχαία Ελληνικά, η Ιστορία και τα Λατινικά.
ββ) Οι υποψήφιοι της Ομάδας Προσανατολισμού Θετικών Σπουδών και Σπουδών Υγείας έχουν πρόσβαση στις Σχολές και στα Τμήματα του δεύτερου και του τρίτου Επιστημονικού Πεδίου ως εξής:
i) για την πρόσβαση στο δεύτερο Επιστημονικό πεδίο τα μαθήματα στα οποία εξετάζονται υποχρεωτικά είναι η Νεοελληνική Γλώσσα και Λογοτεχνία, η Φυσική, η Χημεία και τα Μαθηματικά και
ii) για την πρόσβαση στο τρίτο Επιστημονικό Πεδίο τα μαθήματα στα οποία εξετάζονται υποχρεωτικά είναι η Νεοελληνική Γλώσσα και Λογοτεχνία, η Φυσική, η Χημεία και η Βιολογία.
βγ) Οι υποψήφιοι της Ομάδας Προσανατολισμού Σπουδών Οικονομίας και Πληροφορικής έχουν πρόσβαση στις Σχολές και στα Τμήματα του τέταρτου Επιστημονικού Πεδίου και τα μαθήματα, στα οποία εξετάζονται υποχρεωτικά, είναι η Νεοελληνική Γλώσσα και Λογοτεχνία, τα Μαθηματικά, η Πληροφορική και η Οικονομία.»

Σχόλια 1 … 24 25 26 27 28 … 32
  • 5 Μαΐου 2020, 10:34 | Μάντυ Κ

    Προφανώς και η κυβέρνηση θελει πολίτες ανενεργούς χωρίς κριτική σκέψη, χωρίς σεβασμο στην διαφορετικότητά,θέλει πολίτες με προκαταλήψεις και στερεοτυπα -οπως ακριβως και οι εκπροσωποι της ιδιας της κυβερνησης- και νέους που δεν θα μάθουν ποτε οτι η φτωχεια, ο πολεμος,η ανεργία καθορίζονται απο οικονομικούς και πολιτικους παραγοντες.Η κατάργηση της Κοινωνιολογίας ενος μαθήματος σύγχρονου προμηνύει την επιστροφη του σκοταδισμού στην εκπαίδευση.

  • 5 Μαΐου 2020, 10:21 | Αθηνά Κακούρη

    Λατινικά σημαίνει Ρώμη, δηλαδή ρίζες τῆς Εὐρώπης καί τοῦ πολιτισμοῦ της, καί ἐπίσης ἡ γλώσα αὐτή δίνει τίς βάσεις για νά προσεγίσει κανείς ὅλες τίς λατινογενεῖς γλώσσες,καί ὄχι μόνον. Μᾶς φαίνονται βαρετά τά λατινικά καί ἄχρηστα – παραβλέπουμε πώς τά πιό ἀπαραίτητα πράγματα ειναι ἀκριβῶς τά «ἄχρηστα» Αθηνά Κακούρη

  • 5 Μαΐου 2020, 10:20 | Μαρίνα Μπέλλου

    Ως εξεταζόμενη στο μάθημα των Λατινικών πριν πολλά-πολλά χρόνια, ως απόφοιτη τμήματος Φιλοσοφικής σχολής (στο οποίο σημειωτέον, από τα 54 συνολικά μαθήματα του προγράμματος σπουδών, η διδασκαλία μαθήματος λατινικών δεν ήταν ποτέ υποχρεωτική για τη λήψη πτυχίου) και ως μητέρα ενός παιδιού που θα περάσει κάποια στιγμή τη δοκιμασία των πανελλήνιων εξετάσεων πιστεύω ακράδαντα ότι τα παιδιά αυτής της γενιάς θα προσεγγίσουν με περισσότερο ενδιαφέρον την Κοινωνιολογία από τα Λατινικά και θα αντλήσουν από τη διδασκαλία της γνώσεις πιο χρηστικές για τη ζωή τους ως ενήλικες.
    Και το ζητούμενο τελικά, για όλους τους εμπλεκόμενους στην εκπαίδευση, πέρα από τα προσωπικά «επαγγελματικά» τους συμφέροντα, είναι τί θα ήθελαν περισσότερο οι ίδιοι οι μαθητές να διδαχτούν και σίγουρα η δίκη τους γνώμη (που ποτέ φυσικά δε ζητήθηκε) είναι αυτή που έχει και τη μεγαλύτερη σημασία.

  • 5 Μαΐου 2020, 10:19 | Γιάννης Μπεγκος

    Σας ευχαριστούμε πολύ που διορθώσατε το λάθος του προκατόχου σας. Είναι αυτονόητο πως τα Λατινικά πρέπει να είναι πανελλαδικώς εξεταζόμενο μαθημα.

  • 5 Μαΐου 2020, 10:19 | Σύλλογος Ελλήνων Εγκληματολόγων Παντείου Πανεπιστημίου

    Αξιότιμη κυρία Υπουργέ, με το πρόσχημα της αναβάθμισης του Σχολείου, τις τελευταίες δεκαετίες, όλες οι αλλαγές που έγιναν προς την κατεύθυνση αυτή, ήταν αποσπασματικές, ασυνεχείς, και δεν είχαν καθολική αποδοχή, μιας και το σχολείο αντιμετωπιζόταν ως ένας θεσμός σχεδόν ανεξάρτητος – αυτόνομος από την κοινωνία. Πώς άραγε προσμετρώνται τα θετικά της «αναβάθμισης» ενός θεσμού από τους μαθητές, δίχως αντίστοιχες δομικές μεταρρυθμίσεις στους υπόλοιπους θεσμούς; Ως σύλλογος αποφοίτων ανθρωπιστικών σπουδών (καθώς η εγκληματολογία μελετάει τις συμπεριφορές ανθρώπων στο πλαίσιο κοινωνικών δομών) αναρωτιόμαστε γιατί η κατάργηση της κοινωνιολογίας από τα πανελλαδικώς εξεταζόμενα μαθήματα λογίζεται ως ένα εργαλείο «αναβάθμισης» του σχολείου που θα λειτουργήσει θετικά προς την κατεύθυνση που ευαγγελίζεται του υπουργείο. Με ποιόν τρόπο άραγε μπορεί να υπολογιστούν τα οφέλη από την κατάργηση ενός μαθήματος που επιστημονικά αποδεικνύεται πως αμβλύνει σημαντικά τις επιπτώσεις του λειτουργικού αναλφαβητισμού των μαθητών; Γιατί άραγε δεν πρέπει να είναι καταλυτική η ερμηνεία, η έρευνα και, συνακόλουθα, η γνώση των κοινωνικών φαινομένων με τα γενεσιουργά τους αίτια, καθώς και οι τρόποι αναπαραγωγής τους; Μήπως και η ίδια η διαδικασία της διαβούλευσης, με τον τρόπο που διεξάγεται και έχει θεσπιστεί είναι η παγίωση και, συνεπώς, το αποτέλεσμα των κοινωνικών σχέσεων όπως έχουν διαμορφωθεί στην κοινωνία που ζούμε; Με άλλα λόγια νοείται να ζει κανείς σε ένα κοινωνικό περιβάλλον με τόσα πολλά ερεθίσματα και να μην έχεις ένα βασικό εργαλείο αξιολόγησης το οποίο θα βασίζεται σε μια κοινή αποκωδικοποίηση της κοινωνικής, οικονομικής, πολιτικής αλλά και πολιτισμικής πραγματικότητας; Η Κοινωνιολογία λοιπόν αποτελεί εκείνο το επιστημονικό εργαλείο το οποίο παρέχει όλα τα βασικά εφόδια στους μαθητές για να αποκτήσουν μια αναστοχαστική ματιά επί του κοινωνικού γίγνεσθαι. Το σχολείο, αποτελεί μαζί με την ελληνική οικογένεια έναν από τους σημαντικότερους θεσμούς κοινωνικοποίησης ο οποίος (οφείλει να)προετοιμάζει ανθρώπους με ελεύθερη σκέψη, νόηση και βούληση. Με άλλα λόγια, αποτελεί θεσμό, ο οποίος «αναγκάζει» τους μαθητές να στοχάζονται για τη ζωή τους, αλλά και για τις κοινωνικές τους σχέσεις, τους «άλλους». Οι «άλλοι» είναι οι σχέσεις και το κοινωνικό μας περιβάλλον. Αλλά και εμείς προσδιοριζόμαστε και υπάρχουμε μέσα από τις σχέσεις μας με τους «άλλους». Όταν δεν μαθαίνουμε να στοχαζόμαστε κριτικά, δεν στοχαζόμαστε ελεύθερα και όταν δεν στοχαζόμαστε ελεύθερα κυριαρχεί ο φόβος. Και, ως εγκληματολόγοι γνωρίζουμε ότι ο φόβος δεν μπορεί να είναι παρά κακός σύμβουλος, καθιστώντας τον πολίτη ανίκανο να λειτουργήσει ορθολογικά και να γίνει ισότιμα συμμέτοχος στο πολιτισμικό κεφάλαιο. Αντίθετα, η εμπιστοσύνη στους θεσμούς είναι το στοίχημα που πρέπει να κερδηθεί.
    Πέρα λοιπόν από την αυταπόδεικτη χρησιμότητα της Κοινωνιολογίας στο Σχολείο, η οποία έχει αναλυθεί εκτενώς σε σχόλια δεκάδων φορέων (αρμοδιότερων εξ ημών) και επιστημόνων στην παρούσα διαβούλευση, εμείς, ως ΣΕΕΠΠ θεωρούμε πως τα κοινωνικά οφέλη θα είναι πολλαπλάσια. Εν όψει των ανωτέρω, και λόγω του ότι δεν υπάρχει σαφής και τεκμηριωμένη αιτιολόγηση για την εισαγωγή της προτεινόμενης διάταξης στην οικεία αιτιολογική έκθεση, σας καλούμε να παραμείνει η Κοινωνιολογία ως πανελλαδικώς εξεταζόμενο μάθημα.

  • 5 Μαΐου 2020, 10:15 | Ευάγγελος Β.

    Είναι δυστυχώς δυσάρεστο αυτοί οι δυο επιστημονικοί κλάδοι να εργαλειοποιούνται στο πλαίσιο πολιτικών αντιπαραθέσεων. Επίσης είναι και από πολλές απόψεις αντιεπιστημονικό και ανορθολογικό να γίνεται αυτή η διάκριση και να εμφυσείται μια αντιπαλότητα εκεί που δεν θα έπρεπε να υπάρχει, ανάμεσα στα λατινικά και στην κοινωνιολογία, ανάμεσα σε δύο διαφορετικούς επιστημονικούς κλάδους, οι οποίοι όμως έχουν και πολλά σημεία επαφής και εργαλεία του ενός μπορούν να χρησιμοποιηθούν πολύ εποικοδομητικά στην έρευνα του άλλου. Αν θα έπρεπε να πάρω μια θέση, θα θεωρούσα ότι η επαναφορά του μαθήματος των Λατινικών βρίσκεται προς μια σωστή κατεύθυνση. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία για το πόσο χρήσιμα και παραγωγικά μπορούν να είναι και τα δύο μαθήματα για τους έφηβους μαθητές. Το ιδανικό θα ήταν να μπορούσαν να διατηρηθούν και τα δύο στην Ομάδα Προσανατολισμού Ανθρωπιστικών Σπουδών, κάτι που δεν είναι ανέφικτο (αντί για την εισαγωγή του λεγόμενου κόντρα μαθήματος, π.χ. μαθηματικών ως μαθήματος γενικής παιδείας για τους μαθητές των Ανθρωπιστικών Σπουδών). Ή ακόμα καλύτερα θα μπορούσε να γίνει μια διαίρεση πεδίων στις Ανθρωπιστικές Επιστήμες, και όσοι μαθητές επιλέγουν Κοινωνικές Επιστήμες να παίρνουν την κοινωνιολογία, ενώ όσοι ενδιαφέρονται να εισαχθούν σε φιλολογίες και νομικές σχολές να παίρνουν τα λατινικά. Σε κάθε περίπτωση, η επιστροφή του μαθήματος των λατινικών θα ήταν εξαιρετικά πιο εποικοδομητική και ενδιαφέρουσα για τους μαθητές με την προϋπόθεση να αναβαθμιστεί ριζικά το μάθημα και το σχολικό του βιβλίο. Οι πληροφορίες του μαθήματος θα μπορούσαν να αφορούν όχι μόνο στη γλώσσα (τη γραμματική και τη σύνταξη (αυτά τα δύο δεν γίνεται και ούτε πρέπει να τα παραλείπουμε ούτε να τα υπονομεύουμε, γιατί πάνω σε αυτά δομείται κάθε γλώσσα, της οποίας τις βασικές δομές ο μαθητής καλείται να αφομοιώσει στο Λύκειο και να καλλιεργήσει στο Πανεπιστήμιο, αν ακολουθήσει τη φιλολογία)· αλλά και με το να δίνονται κείμενα, τα οποία θα πλαισιώνονται με ιστορικό-κοινωνικές πληροφορίες (όχι σε υπέρμετρο βαθμό), προκειμένου ο μαθητής να μπορεί να αντιληφθεί σε ποια περίοδο και κοινωνία συντέθηκαν αυτά τα κείμενα. Η επαναφορά των λατινικών θα έχει επίσης και το πολύ μεγάλο πλεονέκτημα ότι οι πρωτοετείς φοιτητές των Φιλοσοφικών σχολών θα έχουν διδαχθεί ως έναν βαθμό τη γλώσσα και έτσι θα είναι καλύτερα προετοιμασμένοι να την αναπτύξουν περισσότερο κατά τα πρώτα έτη των πανεπιστημιακών σπουδών τους, χωρίς ταυτόχρονα (και αυτό είναι πάρα πολύ σημαντικό) να υπονομεύουν την πανεπιστημιακή διδασκαλία τους, και κατά τα επόμενα έτη θα είναι σε καλύτερη θέση να γευτούν τους γλυκούς καρπούς της Λατινικής Λογοτεχνίας. Καταληκτικά, το πλέον ιδανικό θα ήταν το μάθημα των λατινικών, όπως και όλα τα μαθήματα, να απαλλαγεί από τη μέγγενη των Πανελλαδικών εξετάσεων, η οποία αναπόφευκτα οδηγεί όλα σχεδόν τα μαθήματα στη στείρα απομνημόνευση και στην μη πραγματική αφομοίωση γνώσεων· γνώσεις, που έστω και στη στοιχειώδη μορφή τους που θα μπορούσαν να διδάσκονται στο Λύκειο, θα μπορούσαν να οδηγήσουν τους έφηβους μαθητές, σε συνδυασμό με τα Αρχαία Ελληνικά, να ανοίξουν και να πλατύνουν τον νου τους, απομακρύνοντάς τους από τα κάθε είδους σκοτάδια, οδηγώντας τους στο πραγματικό φως του Διαφωτισμού και του ορθολογισμού, που ας ελπίσουμε να τους βοηθήσει σε προσωπικό και κοινωνικό επίπεδο.
    Τα Λατινικά του Λυκείου θα πρέπει να γίνουν ένα μάθημα που θα καλλιεργεί όχι μόνο τη γλωσσική ικανότητα των μαθητών, αλλά και θα τους προσφέρει τα πρώτα εφόδια για την ανάπτυξη του ανθρωπισμού και ορθολογισμού, μιας ανθρωπιάς που δυστυχώς στις μέρες μας δεν διαφαίνεται καθόλου ανάμεσα στις σχέσεις των ανθρώπων, ενώ ταυτόχρονα θα αποτελεί ένα μάθημα που δεν θα είναι ‘ωφελιμιστικό’ ούτε θα προσαρμόζεται στις τεχνοκρατικές ‘ανάγκες’ της αγοράς εργασίας, κάτι που η πραγματική εκπαίδευση κάθε άλλο παρά θα έπρεπε να κάνει.

  • 5 Μαΐου 2020, 10:01 | Δέσποινα

    Οι μαθητές πρέπει να έχουν γνώσεις στην πληροφορική, οι εξετάσεις όμως του Κρατικού Πιστοποιητικού Πληροφορικής στη Γ΄ Γυμνασίου προστίθενται στις υπόλοιπες εξετάσεις του Γυμνασίου. Στο Λύκειο οι μαθητές είναι μεγαλύτεροι, φροντίζουν για την απόκτηση προσόντων και κατέχουν γνώσεις πληροφορικής, αφού όσοι ενδιαφέρονται μπορούν να διδαχθούν για 2 ακόμα ώρες το σχετικό μάθημα. Προτείνεται οι εξετάσεις του ΚΠΠ να διενεργούνται στην Α΄ Λυκείου.

  • 5 Μαΐου 2020, 09:59 | ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΚΑΜΑΡΑ

    Το ζήτημα δεν είναι το ΤΙ θα μάθουν τα παιδιά αλλά το ΠΩΣ θα το μάθουν. Οποιοδήποτε μάθημα μπει μόνο και μονο ως εξεταστέα ύλη στις Πανελλαδικές είναι βέβαιο ότι θα προσφερθεί ως μασημένη τροφή από τα φροντιστήρια, θα απομνημονευθεί υπό την πίεση χρόνου και στη συνέχεια θα ξεχαστεί. Γι’ αυτό και δεν αντιλαμβανόμαστε τη χρησιμότητα των Λατινικών (τα οποία είναι αναγκαία στη Νομική Επιστήμη, την Ιστορία, την Αρχαιολογία, τις Ευρωπαϊκές Σπουδές και την Ιατρική και τη Βιολογία ακόμη σε κάποιο βαθμό: ποτέ δεν κατάλαβα γιατί μια γλώσσα στην ουσία πρέπει να λογίζεται ως μάθημα): γιατί είναι απλά ένα μάθημα «Πανελλαδικών». Το ίδιο ακριβώς θα συμβεί και με την Κοινωνιολογία: στην εποχή μου, που εξεταζόταν στη Δ’ δέσμη, οι συμμαθητές μου απλά την παπαγάλιζαν, δε νομίζω ότι πρόσφερε πραγματικά στην κατεύθυνση του να γίνουν «σκεπτόμενοι πολίτες». Κατά τη γνώμη μου θα έπρεπε να καταργηθούν και τα δύο ως μαθήματα Πανελλαδικών και να μπουν πιο νωρίς στην εκπαιδευτική ύλη (ίσως στην Α’ Λυκείου). Αν θέλουμε να τα κρατήσουμε στις εξετάσεις, τότε θα έλεγα να παραμείνει το ή…ή: να είναι δηλαδή μαθήματα επιλογής ανάλογα με την κατεύθυνση. Έτσι, όσοι θέλουν να κατευθυνθούν προς πολιτικές επιστήμες, δημοσιογραφία, παιδαγωγικά κλπ θα μπορούν να παίρνουν Κοινωνιολογία και όσοι θέλουν «κλασικές» επιστήμες (ξαναλέω: της Ιατρικής και της Βιολογίας συμπεριλαμβανομένων) να παίρνουν Λατινικά, έτσι ώστε να μπορούν να ανταποκριθούν στις μελλοντικές ανάγκες της ορολογίας.

  • 5 Μαΐου 2020, 09:56 | ΗΡΩ ΠΑΝΤΙΚ

    Παρακαλώ να εξετάσετε την επαναφορά του μαθήματος «ΑΡΧΕΣ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ ΚΑΙ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ» ως μάθημα επιλογής της Γ΄ τάξης του Γενικού Λυκείου. Το συγκεκριμένο μάθημα είναι χρήσιμο και πρακτικό για όλους ανεξαιρέτως, προσφέρει γνώσεις απαραίτητες για οποιοδήποτε επάγγελμα (από του Πρωθυπουργού μέχρι της απλής νοικοκυράς). Δεν υπήρξε χρονιά – όσο ήταν μάθημα επιλογής – που να μην το επιλέξουν μαθητές και από τις τρεις κατευθύνσεις (θετική, θεωρητική και οικονομίας). Ας διευρύνουμε τις επιλογές των μαθημάτων της Γ τάξης του Γενικού Λυκείου, προσφέροντάς τους ξανά τη δυνατότητα να επιλέξουν αυτό το ενδιαφέρον μάθημα, ανεξάρτητα από την κατεύθυνση την οποία ακολουθούν.

  • 5 Μαΐου 2020, 09:45 | Μπούτλας Γεώργιος

    Θεωρώ τα Λατινικά απαραίτητο εφόδιο για την διδασκαλία οποιουδήποτε γνωστικού πεδίου. Δεν διδασκόμαστε μόνο ότι μας χρησιμεύει απλά, αλλά ότι μας καλλιεργεί. Η αποκοπή απο τις ρίζες του Ελληνορωμαικού πολιτισμού δεν είναι μια συνετή κίνηση στο πλαίσιο μιας Ευρώπης που αγωνίζεται για μια νέα συλλογική ταυτότητα. Εδώ ακόμη και σε ιατρικές σχολές του εξωτερικού διδάσκονται τα Λατινικά. Τα Λατινικά και τα αρχαία Ελληνικά δεν είναι απλά μαθήματα, είναι εργαλεία βασικά για την ευρύτερη γνώση. Θα ήταν ένα εσφαλμένο μήνυμα απο την πολιτεία η κατάργησή τους στο πλαίσιο μιας χρησιμοθηρικής εκπαίδευσης.

  • 5 Μαΐου 2020, 09:43 | Αρετή Κ.

    Να επαναφέρετε ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ τα Λατινικά στη Β΄ και Γ΄ Λυκείου και ως εξεταζόμενο μάθημα για τους μαθητές της Γ΄ Λυκείου της Ομάδας Προσανατολισμού Ανθρωπιστικών Σπουδών. Όχι όμως απλώς για να λάβουν τη θέση που παραδοσιακά είχαν στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα του Λυκείου (και συνεπώς με την ίδια μορφή που είχε το μάθημα μέχρι πρότινος), αλλά στη θέση που τους ΑΞΙΖΕΙ, σύμφωνα με την ποιότητα και την ουσία της καθοριστικής συμβολής τους στην πνευματική καλλιέργεια (και η οποία είναι ακριβώς αυτή που δικαιωματικά ορίζει παραδοσιακά τη θέση τους στην εκπαίδευση).
    ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΤΕ το μάθημα των Λατινικών. Εφόσον υπάρχει η πρόθεση για την επαναφορά των Λατινικών ως εξεταζόμενου μαθήματος, οφείλατε (προ της δημοσίευσης του νομοσχεδίου) να είχατε σχεδιάσει τον τρόπο και τα μέσα διδασκαλίας του μαθήματος στο σύγχρονο περιβάλλον του και απαντώντας στα αιτήματα της εκπαιδευτικής κοινότητας σχετικά με το συγκεκριμένο αντικείμενο (όπως αυτά έχουν εκφραστεί από σειρές επί σειρών μαθητών, καθηγητών μέσης εκπαίδευσης και πανεπιστημιακών και είναι παραπάνω από γνωστά πλέον), να είχατε ορίσει ρητά και ξεκάθαρα τους επιδιωκόμενους στόχους της επιλογής σας, καθώς βέβαια και τον αντίστοιχο προγραμματισμό σας για το μάθημα της Κοινωνιολογίας. Όλα αυτά οφείλατε να τα γνωστοποιήσετε δημοσίως. Μόνον έτσι γίνεται γόνιμος ο δημόσιος διάλογος και πρωτίστως μόνον έτσι γίνεται ουσιαστική η αλλαγή. Μέχρι στιγμής φαίνεται ότι θα επαναφέρετε τα Λατινικά ως είχαν και αναμένουμε μία (τουλάχιστον) σειρά μαθητών να τα διδαχθεί με τις δυσκολίες που (ορθά) θίγουν στον αντίλογό τους οι Κοινωνιολόγοι (τη στείρα απομνημόνευση, την καθαρά γλωσσική διάσταση του μαθήματος) και γνωρίζουμε όλοι χρόνια τώρα. Είναι, όμως, απαραίτητο να γίνει το μάθημα των Λατινικών ΟΜΟΡΦΟ, ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ και ΕΛΚΥΣΤΙΚΟ για τους μαθητές. Να πλαισιώσετε τη διδασκαλία της γλώσσας με τη δέουσα αρχαιογνωστική διάσταση, ώστε να μπορούν οι μαθητές να τοποθετήσουν αυτό που διαβάζουν στον χώρο και στον χρόνο του. Ο πλούτος της Λατινικής γλώσσας και του Ρωμαϊκού πολιτισμού παραμένει «κλειδωμένος» κάτω από τη μηχανιστική εκμάθηση της γραμματικής και του συντακτικού. Οι μαθητές δυσκολεύονται να συλλάβουν ότι το σώμα κειμένων της ύλης των Λατινικών έρχεται από έναν πολιτισμό όχι τόσο μακρινό από τον δικό μας, ότι αυτά τα κείμενα αποτυπώνουν τις καθημερινές συνήθειες, αντιλήψεις και ευαισθησίες ανθρώπων, τον τρόπο που αποτύπωναν τους μύθους και την ιστορία τους, τον τρόπο θεώρησης της κοινωνίας τους, της απονομής της δικαιοσύνης, την ιδεολογία τους για τον πόλεμο. Να δώσετε στους μαθητές τη δυνατότητα να «ξεκλειδώσουν» αυτόν τον πλούτο, να συμφραστικοποιήσουν την πρώτη ύλη της διδασκαλίας (τα κείμενα) στα δεδομένα της εποχής της. Και έτσι θα δούμε πώς αυτή η πρώτη ύλη είναι ακόμη επίκαιρη, κάτι που τώρα δεν είναι πάντα (και σίγουρα όχι για όλους) φανερό. Αυτή τη στιγμή στα Τμήματα Φιλολογίας όλης της χώρας διεξάγεται έρευνα υψηλού επιπέδου στο πεδίο των Λατινικών: μέλη ΔΕΠ, ερευνητές, διδακτορικοί και μεταπτυχιακοί φοιτητές ερευνούν και δημοσιεύουν στην εγχώρια και παγκόσμια ερευνητική κοινότητα εργασίες που τυγχάνουν ευρείας αναγνώρισης και μέσω αυτών αναδεικνύουν τις νέες προσεγγίσεις της Λατινικής γραμματείας και τις ανεξάντλητες προοπτικές της μελέτης της. Επωφεληθείτε από αυτήν την έρευνα, συμβουλευτείτε τους πανεπιστημιακούς για την ανανέωση και τον εμπλουτισμό του μαθήματος των Λατινικών στο Λύκειο και αντλείστε από την ποιοτική δουλειά τους και τις γνώσεις τους, ώστε να δώσετε στους μαθητές του Λυκείου τα κατάλληλα ερεθίσματα, κίνητρα να κατακτήσουν πραγματικά τα Λατινικά – όχι να τα απομνημονεύσουν στο πλαίσιο της άγονης βαθμοθηρίας. Χρησιμοποιείστε σημεία κλειδιά της σύγχρονης επιστημονικής έρευνας στον χώρο των Λατινικών λ.χ. σε πρόσθετο ή/και νέο εκπαιδευτικό υλικό σε σύγχρονη μορφή, με αξιοποίηση ακόμη των σύγχρονων τεχνολογιών, που είναι ιδιαίτερα προσφιλείς και επιδραστικές στους νέους, ή για την ανάθεση σύντομων εργασιών στοχευμένου προσανατολισμού και θεματολογίας στους μαθητές. Εμπιστευτείτε τους φιλολόγους εκπαιδευτικούς της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, οι οποίοι με τη σειρά τους είναι καθ’ όλα και πάντα έτοιμοι να δώσουν στους μαθητές τους την πραγματική ουσία της κλασικής παιδείας. Απλά δώστε τους το πράσινο φως για να το πράξουν. Στο ίδιο πλαίσιο, είναι εξίσου επιτακτικό να ορίσετε την Κοινωνιολογία ως μάθημα γενικής παιδείας, το οποίο να απευθύνεται υποχρεωτικά σε όλους τους μαθητές του Λυκείου. Όλα αυτά είναι εφικτά κυρίως μέσω της αποδέσμευσης της διδασκαλίας των μαθημάτων από τη «μέγγενη» της «ύλης» των εξετάσεων ως διαβατηρίου για την τριτοβάθμια εκπαίδευση. Εφόσον δεν λάβατε την απόφαση για τη χορήγηση ενός αυτόνομου απολυτηρίου Λυκείου, ώστε να δώσετε στη διδασκαλία του Λυκείου τον χρόνο και τις δυνατότητες που χρειάζεται, τουλάχιστον να στοχεύσετε με κάθε τρόπο στην καλλιέργεια των νέων, όχι απλώς στην κατάρτιση, γιατί ΤΟ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ και γιατί ΤΟ ΑΞΙΖΟΥΝ.

  • 5 Μαΐου 2020, 09:35 | Ευάγγελος Β.

    Είναι δυστυχώς δυσάρεστο αυτοί οι δυο επιστημονικοί κλάδοι να εργαλειοποιούνται στο πλαίσιο πολιτικών αντιπαραθέσεων. Επίσης είναι και από πολλές απόψεις αντιεπιστημονικό και ανορθολογικό να γίνεται αυτή η διάκριση και να εμφυσείται μια αντιπαλότητα εκεί που δεν θα έπρεπε να υπάρχει, ανάμεσα στα λατινικά και στην κοινωνιολογία, ανάμεσα σε δύο διαφορετικούς επιστημονικούς κλάδους, οι οποίοι όμως έχουν και πολλά σημεία επαφής και εργαλεία του ενός μπορούν να χρησιμοποιηθούν πολύ εποικοδομητικά στην έρευνα του άλλου. Αν θα έπρεπε να πάρω μια θέση, θα θεωρούσα ότι η επαναφορά του μαθήματος των Λατινικών βρίσκεται προς μια σωστή κατεύθυνση. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία για το πόσο χρήσιμα και παραγωγικά μπορούν να είναι και τα δύο μαθήματα για τους έφηβους μαθητές. Το ιδανικό θα ήταν να μπορούσαν να διατηρηθούν και τα δύο στην Ομάδα Προσανατολισμού Ανθρωπιστικών Σπουδών, κάτι που δεν είναι ανέφικτο (αντί για την εισαγωγή του λεγόμενου κόντρα μαθήματος, π.χ. μαθηματικών ως μαθήματος γενικής παιδείας για τους μαθητές των Ανθρωπιστικών Σπουδών). Ή ακόμα καλύτερα θα μπορούσε να γίνει μια διαίρεση πεδίων στις Ανθρωπιστικές Επιστήμες, και όσοι μαθητές επιλέγουν Κοινωνικές Επιστήμες να παίρνουν την κοινωνιολογία, ενώ όσοι ενδιαφέρονται να εισαχθούν σε φιλολογίες και νομικές σχολές να παίρνουν τα λατινικά. Σε κάθε περίπτωση, η επιστροφή του μαθήματος των λατινικών θα ήταν εξαιρετικά πιο εποικοδομητική και ενδιαφέρουσα για τους μαθητές με την προϋπόθεση να αναβαθμιστεί ριζικά το μάθημα και το σχολικό του βιβλίο. Οι πληροφορίες του μαθήματος θα μπορούσαν να αφορούν όχι μόνο στη γλώσσα (τη γραμματική και τη σύνταξη (αυτά τα δύο δεν γίνεται και ούτε πρέπει να τα παραλείπουμε ούτε να τα υπονομεύουμε, γιατί πάνω σε αυτά δομείται κάθε γλώσσα, της οποίας τις βασικές δομές ο μαθητής καλείται να αφομοιώσει στο Λύκειο και να καλλιεργήσει στο Πανεπιστήμιο, αν ακολουθήσει τη φιλολογία)· αλλά και με το να δίνονται κείμενα, τα οποία θα πλαισιώνονται με ιστορικό-κοινωνικές πληροφορίες (όχι σε υπέρμετρο βαθμό), προκειμένου ο μαθητής να μπορεί να αντιληφθεί σε ποια περίοδο και κοινωνία συντέθηκαν αυτά τα κείμενα. Η επαναφορά των λατινικών θα έχει επίσης και το πολύ μεγάλο πλεονέκτημα ότι οι πρωτοετείς φοιτητές των Φιλοσοφικών σχολών θα έχουν διδαχθεί ως έναν βαθμό τη γλώσσα και έτσι θα είναι καλύτερα προετοιμασμένοι να την αναπτύξουν περισσότερο κατά τα πρώτα έτη των πανεπιστημιακών σπουδών τους, χωρίς ταυτόχρονα (και αυτό είναι πάρα πολύ σημαντικό) να υπονομεύουν την πανεπιστημιακή διδασκαλία τους, και κατά τα επόμενα έτη θα είναι σε καλύτερη θέση να γευτούν τους γλυκούς καρπούς της Λατινικής Λογοτεχνίας. Καταληκτικά, το πλέον ιδανικό θα ήταν το μάθημα των λατινικών, όπως και όλα τα μαθήματα, να απαλλαγεί από τη μέγγενη των Πανελλαδικών εξετάσεων, η οποία αναπόφευκτα οδηγεί όλα σχεδόν τα μαθήματα στη στείρα απομνημόνευση και στην μη πραγματική αφομοίωση γνώσεων· γνώσεις, που έστω και στη στοιχειώδη μορφή τους που θα μπορούσαν να διδάσκονται στο Λύκειο, θα μπορούσαν να οδηγήσουν τους έφηβους μαθητές, σε συνδυασμό με τα Αρχαία Ελληνικά, να ανοίξουν και να πλατύνουν τον νου τους, απομακρύνοντάς τους από τα κάθε είδους σκοτάδια, οδηγώντας τους στο πραγματικό φως του Διαφωτισμού και του ορθολογισμού, που ας ελπίσουμε να τους βοηθήσει σε προσωπικό και κοινωνικό επίπεδο.

  • 5 Μαΐου 2020, 09:09 | Χρστίνα Α.

    Μέγα λάθος η σκέψη της κατάργησης του μαθήματος της Κοινωνιολογίας από πανελλαδικώς εξεταζόμενο μάθημα. Κατ΄αρχάς στην πλειονότητα των σχολών του προσανατολισμού των ανθρωπιστικών σπουδών η κοινωνιολογία διδάσκεται σαν μάθημα σε αντίθεση με αυτό των λατινικών. Δεύτερον, σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες διδάσκονται και βρίσκονται σε περίοπτη θέση στα σχολεία τα μαθήματα κοινωνικών επιστημών και τρίτον η Κοινωνιολογία είναι ένα μάθημα σύγχρονο, που ασχολείται με την κοινωνία, τα κοινωνικά προβλήματα και φαινόμενα και πρωτίστως προάγει την κριτική σκέψη. Δεν θέλουμε η κοινωνία μας να έχει σκεπτόμενους πολίτες;

  • 5 Μαΐου 2020, 09:06 | Ανδρέας Μιχαλόπουλος

    Μερικές σκέψεις και προτάσεις για τη διδασκαλία των Λατινικών στο Λύκειο

    Εδώ και αρκετά χρόνια τα Λατινικά αντιμετωπίζονται από ορισμένους ως «μάθημα ξεπερασμένο» ή «μάθημα πολυτελείας» ή «αναγκαίο κακό», σίγουρα πάντως ως μάθημα που, κατά τη γνώμη τους, δεν θα έπρεπε να διδάσκεται στο ελληνικό Λύκειο. Οι θιασώτες αυτής της γνώμης αρέσκονται να παρουσιάζουν τον πόλεμο εναντίον των Λατινικών ως «προοδευτική» επιλογή, η οποία –κατά τη γνώμη τους πάντα– θα απαλλάξει το ελληνικό σχολείο από ξεφτισμένα και ενοχλητικά απομεινάρια του παρελθόντος. Στην πραγματικότητα, όμως, αυτός ο πόλεμος εναντίον των Λατινικών όχι μόνο δεν είναι προοδευτική επιλογή, αλλά αντίθετα αποτελεί επιλογή ακραία συντηρητική και οπισθοδρομική, η οποία στην πραγματικότητα εδράζεται σε παρωχημένες και επικίνδυνες αντιλήψεις. Παρουσιάζω εδώ με συντομία μερικές από αυτές:
    1. Η βασικότερη τέτοια αντίληψη –που αποτελεί άλλωστε και αιτία για πολλές από τις κακοδαιμονίες του νεότερου και σύγχρονου ελληνισμού– είναι ο υπέρμετρος και κακώς νοούμενος ελληνοκεντρισμός του εκπαιδευτικού μας συστήματος. Στην Ελλάδα ως «κλασικό πολιτισμό» εννοούμε εσφαλμένα μόνο τον «αρχαιοελληνικό» και όχι τον «ελληνορωμαϊκό», με δυσμενέστατη συνέπεια την απομόνωσή μας από το παγκόσμιο γίγνεσθαι και την καλλιέργεια νοσηρών και καταδικαστέων εθνικιστικών αντιλήψεων και στερεοτύπων. Ο (αρχαιο)ελληνικός πολιτισμός είναι πράγματι σπουδαίος και είναι αυτονόητο ότι πρέπει να καταλαμβάνει κεντρική θέση στο εκπαιδευτικό μας σύστημα. Το πρόβλημα έγκειται στη μονομέρεια.
    2. Η αρνητική στάση απέναντι στη Λατινική γλώσσα και τον Ρωμαϊκό πολιτισμό εκπορεύτηκε ως έναν βαθμό από τη φύσει και θέσει συντηρητική Εκκλησία. Ιδιαίτερα μετά το σχίσμα των Εκκλησιών ο δυτικός κόσμος αντιμετωπίστηκε από την Ορθόδοξη Ανατολή με δυσπιστία και εχθρότητα και η μελέτη των Λατινικών ενίοτε θεωρήθηκε ισοδύναμη με εθνική ή/και θρησκευτική μειοδοσία.
    3. Διαδίδεται η εσφαλμένη αντίληψη ότι το μάθημα των Λατινικών είναι άχρηστο για την πνευματική και γνωστική συγκρότηση των Ελλήνων/Ελληνίδων μαθητών/μαθητριών. Οδυνηρό αποτέλεσμα αυτή της νοοτροπίας είναι η ανεπαρκέστατη ιστορική και πολιτισμική κατάρτιση των αποφοίτων του Λυκείου.
    4. Υποστηρίζεται ότι τα Λατινικά είναι μάθημα ιδιαίτερα δύσκολο. Πρόκειται για απολύτως έωλο επιχείρημα που αφενός υποτιμά τις ικανότητες των μαθητών/μαθητριών μας και αφετέρου ενισχύει την εκφυλιστική ροπή της εκπαίδευσης προς το ευκολότερο και προς την ήσσονα προσπάθεια. Το περίεργο είναι, μάλιστα, ότι από μερικούς θιασώτες της κατάργησης των Λατινικών έχει διατυπωθεί και η ακριβώς αντίθετη θέση, ότι δηλαδή τα Λατινικά πρέπει να καταργηθούν γιατί είναι μάθημα ιδιαίτερα εύκολο.

    Γιατί χρειαζόμαστε τα Λατινικά

    Σε αυτές τις αναχρονιστικές, ανορθολογικές, οπισθοδρομικές και αντιεπιστημονικές αντιλήψεις μπορεί να αντιπαραταχθεί πλειάδα επιχειρημάτων που καταδεικνύουν ότι η διδασκαλία των Λατινικών στο ελληνικό σχολείο είναι όχι απλώς επιθυμητή αλλά απολύτως απαραίτητη στην Ελλάδα του 21ου αιώνα. Παραθέτω εδώ μόνο μερικά από αυτά:
    i. Οι Ρωμαίοι διαμόρφωσαν την πολιτισμική τους ταυτότητα με βασικό πρότυπο τους Έλληνες. Συνακόλουθα, η Ρώμη, η λογοτεχνία και ο πολιτισμός της έγιναν η γέφυρα για τη διάδοση του ελληνικού πολιτισμού στην Ευρώπη και τον κόσμο. Μέσω του μαθήματος των Λατινικών γίνεται κατανοητή η στενή και αδιάρρηκτη συνάφεια των δύο πολιτισμών.
    ii. Το μάθημα των Λατινικών έχει ξεκάθαρο ευρωπαϊκό προσανατολισμό, αποτελεί παράθυρο για την επαφή των Ελλήνων/Ελληνίδων μαθητών/μαθητριών με την ευρωπαϊκή τους ταυτότητα. Η εκμάθηση της Λατινικής γλώσσας και η μελέτη της Λατινικής λογοτεχνίας και του Ρωμαϊκού πολιτισμού συμβάλλουν στη σφυρηλάτηση ολοκληρωμένης ευρωπαϊκής πολιτισμικής ταυτότητας από τους Έλληνες μαθητές, οι οποίοι έτσι δεν μένουν εγκλωβισμένοι στη στείρα, μονόπλευρη και γι’ αυτό στρεβλή λατρεία του –αναντίρρητα σπουδαίου– ελληνικού πολιτισμού.
    iii. Τα Λατινικά υπήρξαν για αιώνες η γλώσσα της διοίκησης, της εκκλησίας, της επιστήμης και των τεχνών και αποτέλεσαν τη βασική γλώσσα-φορέα του ευρωπαϊκού πολιτισμού, ενσωματώνοντας και αφομοιώνοντας αρχικά τους καρπούς της αρχαιοελληνικής σκέψης και στη συνέχεια τις ιδέες του Χριστιανισμού. Ίσως καμία άλλη γλώσσα και κανένας άλλος πολιτισμός δεν έχει ασκήσει τόσο μεγάλη και τόσο διαρκή επίδραση στον πολιτισμό και τις γλώσσες της Ευρώπης.
    Θα μπορούσα ακόμη να τονίσω ότι η σε βάθος γνώση του ρωμαϊκού κόσμου βοηθά να κατανοήσουμε πληρέστερα τον ιδιαίτερο χαρακτήρα του βυζαντινού κόσμου και να ανασυνθέσουμε πολιτισμικά νήματα που φτάνουν ως το σήμερα∙ ή να επιχειρηματολογήσω για τη συμβολή της γνώσης της Λατινικής στην εκμάθηση των ευρύτατα διαδεδομένων λατινογενών γλωσσών (Ιταλικής, Ισπανικής, Γαλλικής, Πορτογαλικής) αλλά ακόμη και των μη λατινογενών γλωσσών (Αγγλικής και Γερμανικής)∙ ή να μιλήσω για τη χρησιμότητα της γνώσης της Λατινικής για επιστήμες που χρησιμοποιούν ευρέως λατινική ορολογία (Νομική, Ιατρική, Φαρμακευτική κλπ.)∙ ή να υπογραμμίσω το πόσο οξύμωρο είναι το γεγονός ότι σε καιρούς που ακόμη και χώρες με πολιτισμικό υπόβαθρο πολύ διαφορετικό από το ευρωπαϊκό (όπως λ.χ. η Κίνα) ανακαλύπτουν τον Ρωμαϊκό πολιτισμό και τη Λατινική γλώσσα και επενδύουν στη γνωριμία τους με τη Ρώμη, εμείς, στην Ελλάδα, αποστρεφόμαστε αυτόν τον βασικό πυλώνα του ευρωπαϊκού οικοδομήματος.

    Προτάσεις

    Πιστεύω, λοιπόν, ακράδαντα ότι είναι αδήριτη ανάγκη όχι μόνο η επαναφορά των Λατινικών ως μαθήματος πανελλαδικώς εξεταζόμενου για την εισαγωγή των μαθητών και μαθητριών στην Τριτοβάθμια εκπαίδευση, αλλά και η περαιτέρω ενίσχυση, αναβάθμιση και ο εκσυγχρονισμός της διδασκαλίας του μαθήματος στο Λύκειο. Σημαντικό βήμα προς αυτή την κατεύθυνση θα είναι η εισαγωγή στη Β΄ Λυκείου ενός μαθήματος «Ρωμαιογνωσίας» για όλους τους μαθητές και τις μαθήτριες, ανεξαρτήτως κατεύθυνσης. Στο πλαίσιο αυτού του μαθήματος οι μαθητές/μαθήτριες θα γνωρίσουν ποικίλες πτυχές του ρωμαϊκού κόσμου: ιστορία, πολιτική και κοινωνική οργάνωση, καθημερινή ζωή, θρησκεία, δίκαιο, θεσμούς, οικονομία, νομισματική, αρχιτεκτονική, τέχνη, λογοτεχνία, ορολογία επιστημών. Επίσης, θα διδάσκονται, σε λελογισμένο βαθμό, και βασικά στοιχεία της Λατινικής γλώσσας, ιδιαίτερα εκείνα που βρίσκονται σε διαρκή χρήση στις μέρες μας με τη μορφή ρητών και γνωμικών, στερεότυπων εκφράσεων, γλωσσικών δανείων, ενώ θα δίνεται έμφαση στην ανάδειξη της ετυμολογικής σχέσης λέξεων της Ελληνικής αλλά και άλλων ευρωπαϊκών γλωσσών με τη Λατινική. Επιπλέον, οι μαθητές/μαθήτριες θα διαβάζουν από μετάφραση επιλεγμένα Λατινικά κείμενα (πεζά και ποιητικά), προκειμένου να γνωρίσουν το πνεύμα, τις ιδέες και την ομορφιά σπουδαίων έργων της Λατινικής λογοτεχνίας. Σκοπός δηλαδή αυτού του μαθήματος θα είναι να αναδείξει την ιδιαίτερη ταυτότητα και σημασία του ρωμαϊκού πολιτισμού, τη στενότατη σχέση του με τον ελληνικό πολιτισμό και τη βαθύτατη επίδραση που άσκησε και συνεχίζει να ασκεί στον ευρωπαϊκό πολιτισμό. Απαραίτητη προϋπόθεση για όλα τα παραπάνω αποτελεί η ανανέωση των διδακτικών εγχειριδίων και η εφαρμογή σύγχρονων μεθόδων διδασκαλίας που θα αναδεικνύουν τη ζωντάνια, την ομορφιά και τη διαχρονική αξία και χρησιμότητα του μαθήματος.
    Όσο για την Κοινωνιολογία: θεωρώ ότι πρόκειται αναμφισβήτητα για σημαντικό και χρήσιμο μάθημα και ως εκ τούτου πρέπει να διδάσκεται ως μάθημα γενικής παιδείας είτε στην Α΄ είτε στη Β΄ Λυκείου.
    Κλείνοντας και συνοψίζοντας: η ενίσχυση του ρόλου και της θέσης του μαθήματος των Λατινικών στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση θα είναι ευεργετική για τους μαθητές και τις μαθήτριές μας. Χωρίς τα Λατινικά ή με τα Λατινικά παραγκωνισμένα σε ρόλο κομπάρσου το ελληνικό Λύκειο είναι φτωχότερο.

  • 5 Μαΐου 2020, 09:00 | Ν. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ

    Η εποχή της υγειονομικής κρίσης στην οποία ζούμε δημιουργεί πολλές ανασφάλειες σε όλες τις ελληνικές οικογένειες. Ο εξορθολογισμός του συστήματος της εισαγωγής στη τριτοβάθμια εκπαίδευση είναι ίσως επιβεβλημένος και αυτό περιμέναμε από το νομοσχέδιο της κυβέρνησης. Αντί αυτού βλέπουμε μια βιασύνη να νομοθετηθεί ένα σύστημα που ίσως να ανταποκρίνονταν στην πραγματικότητα προ κορονοϊού. Πώς θα σταθούν στα πόδια τους τα παιδιά της φετινής πρώτης Λυκείου και τα πρωτάκια της επόμενης σχολικής χρονιάς, όταν συρρικνώνονται τα μαθήματα κοινωνικής και πολιτικής παιδείας που ευαισθητοποιούν και προτείνουν συλλογικές λύσεις στα κοινωνικά προβλήματα; Πώς θα βελτιωθεί η χρηστική αλλά και η κριτική αξία της γνώσης καθώς αντικαθίσταται η κοινωνιολογία από τα λατινικά; Ποια είναι η χρησιμότητα της στην εποχή του κορονοιού; Και αν είναι, κυρία Κεραμέως, η ενίσχυση των ανθρωπιστικών σπουδών, γιατί δεν ενισχύεται τα αρχαία ελληνικά; Παράλληλα, δώστε την ευκαιρία σε ένα μάθημα όπως η Κοινωνιολογία να δώσει λύσεις στη δύσκολη κορονοεποχή. Η επιμονή να εξαφανιστεί ένα μάθημα πριν ακόμα διανύσει τον πρώτο του χρόνο ως πανελλαδικώς εξεταζόμενο, οδηγεί τον κοινό νου να αναλογιστεί ότι γίνεται μόνο για λόγους πολιτικού ρεβανσισμού και θεωρώ ότι αυτό αδικεί την όλη προσπάθεια που καταβάλετε. Κωφεύετε στα τμήματα των κοινωνικών και ανθρωπιστικών σπουδών που προκρίνουν ως προαπαιτούμενο την κοινωνιολογία. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη διαμηνύει σε όλους τους τόνους ότι ασκεί μια πολιτική που ενώνει τους Έλληνες και δεν τους διαιρεί. Γιατί λοιπόν όχι κοινωνιολογία;

  • 5 Μαΐου 2020, 08:26 | Βασίλης Κουϊκόγλου

    Οι νέοι φοιτητές μπαίνουν στο πανεπιστήμιο μετά από μία εξοντωτική προσπάθεια που έχουν καταβάλει την προηγούμενη χρονιά έχοντας ασχοληθεί σχεδόν αποκλειστικά με την ύλη της Γ λυκείου. Η διάρθρωση της ύλης και το εξεταστικό σύστημα των Πανελλαδικών αναγκάζουν τους υποψηφίους να απαξιώσουν τις γνώσεις προηγούμενων τάξεων. Το σύστημα φαίνεται ότι στοχεύει να υποκαταστησει ολόκληρη την πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση από την τελευταία χρονιά στο Λύκειο. Οι μαθητές μαθαίνουν να λειτουργούν ευκαιριακά και χάνουν την αγάπη για γνώση. Πρόκειται για έναν αποτελεσματικό τρόπο διαγραφής της γνώσης, λόγω του ότι είναι άχρηστη, αφού σκέφτονται ότι δεν την χρειάζονται για να προοδεύσουν.
    Ο τρόπος διδασκαλίας στο Λύκειο και η εξεταστέα ύλη στις Πανελλαδικές έχουν μικροαλλαγές κάθε λίγα χρόνια και το επίπεδο των εισαγομένων στα πανεπιστήμια της χώρας πέφτει. Στο μάθημα της ιστορίας η ύλη των πανελλαδικών δεν περιλαμβάνει τις ιστορίες των αρχαίων και μεσαιωνικών χρόνων. Στα μαθηματικά οι εισαγόμενοι στο πανεπιστήμιο δεν ξέρουν μιγαδικούς αριθμούς, δεν ξέρουν στοιχειώδη θεωρία συνόλων και λογικής. «Ξέρουν» όμως ολοκληρώματα! Δεν ξέρουν να περπατούν αλλά «ξέρουν» να οδηγούν Ferrari.
    Οι μαθητές της Γ λυκείου δεν εκτιμούν τη μόρφωση των προηγούμενων 10 ετών. Το ίδιο το σύστημα με τον τρόπο του, δινει το κακό παράδειγμα ότι τους είναι πρακτικά άχρηστη η μόρφωση του δημοτικού, γυμνασίου, ακόμη και των τάξεων Α,Β λυκείου, αφού δεν θα την «χρειαστούν» (εξετασθούν σε αυτήν) ποτέ.
    Ακριβώς το ίδιο συμβαίνει και στους καθηγητές της Α,Β λυκείου: συχνά δεν ενδιαφέρονται γιατί δεν αναγνωρίζεται ο ρόλος τους στη μόρφωση.
    Προτείνω τη επαναφορά του τρόπου διδασκαλίας στο Λύκειο και της εξεταζόμενης ύλης στις Πανελλαδικές σε προ του 1980 μορφή όπου υπήρχε διάκριση και αλληλοσυμπλήρωση των τάξεων Α, Β, Γ λυκείου. Εννοώ του τρόπου και όχι του περιεχομένου, και ως διάκριση και συμπλήρωση εννοώ για παράδειγμα ότι η θεωρία της μηχανικής στη φυσική διδάσκονταν στην Α Λυκείου, αλλά στη Β Λυκείου οι μαθητές έλυναν προβλήματα μηχανικής στο ηλεκτρικό πεδίο. Όμοια θα πρέπει η αρχαία, μεσαιωνική και σύγχρονη ιστορία να διδάσκονται διακριτά στις Α, Β, Γ λυκείου και να εξετάζονται στις Πανελλαδικές. Το ίδιο με τα μαθηματικά, χημεία.
    Για την εμβάθυνση των γνώσεων στο πανεπιστήμιο είναι απαραίτητες οι βασικές γνώσεις του λυκείου και του γυμνασίου. Οι αποδείξεις θεωρημάτων στα μαθηματικά, για παράδειγμα, βασίζονται στην λογική, την θεωρία συνόλων (και τη γεωμετρία) που κάναμε στο Γυμνάσιο.
    Το υπάρχον σύστημα φουσκώνει ή ξεφουσκώνει με συχνά ετερογενή και ασύνδετα κεφάλαια τα βιβλία της Γ λυκείου και το ίδιο κάνει στα κεφάλια των μαθητών.

  • 5 Μαΐου 2020, 07:59 | Βικ

    Εξέταση του Πανελληνίως εξεταζόμενου μαθήματος «Ανάπτυξη Εφαρμογών
    σε Προγραμματιστικό Περιβάλλον» για την εισαγωγή των υποψηφίων σε όλες τις Σχολές και τα Τμήματα Πληροφορικής (και των συναφή) Α.Ε.Ι.,
    Πολυτεχνικών σχολών Πληροφορικής, Μαθηματικών και Στρατιωτικών
    Σχολών.
    Μετατροπή του μαθήματος Επιλογής «Εφαρμογές Πληροφορικής» της Α’
    τάξης ΓΕ.Λ., σε Γενικής Παιδείας και δίωρο. Είναι μία ευκαιρία για όλους τους μαθητές να αποκτήσουν ψηφιακές δεξιότητες πριν τη Β’ Λυκείου όπου και επικεντρώνονται στα μαθήματα της μελλοντικής κατεύθυνσης τους.
    Αύξηση των ωρών του μαθήματος Γενικής Παιδείας της Β’ τάξης ΓΕ.Λ.,
    «Εισαγωγή στις Αρχές της Επιστήμης των Υπολογιστών», σε δύο.
    Χειριστές VBI αποκλειστικά οι καθηγητές πληροφορικής.
    Τα τμήματα να σπάνε όταν ο αριθμός των μαθητών ξεπερνάει τους 22, ώστε να διευκολύνεται η υλοποίηση του μαθήματος στο εργαστήριο.
    Τρίωρη μείωση του υποχρεωτικού ωραρίου του εκπαιδευτικού για την
    υποστήριξη του ή των εργαστηρίων, αλλά και του υπόλοιπου τεχνολογικού
    εξοπλισμού του σχολείου, όπως συμβαίνει με τον υπεύθυνο βιβλιοθήκης.
    Στη Γ’ Λυκείου οι 7 ώρες για το μάθημα προσανατολισμού «Ανάπτυξη
    εφαρμογών σε προγραμματιστικό περιβάλλον» (ΑΕΠΠ), ήταν μια σημαντική
    βελτίωση ώστε να επαρκεί ο διδακτικός χρόνος για την κάλυψη και
    εμπέδωση της ύλης. Απαραίτητος βεβαίως, ο εκσυγχρονισμός του
    μαθήματος.
    Ένταξη επιπλέον μαθήματος ερευνητικού περιεχομένου, όπου τα παιδιά θα
    αναλαμβάνουν μια ερευνητική εργασία με υλοποίηση από την Α’ λυκείου καιθα την ολοκληρώνουν στη Γ’ λυκείου.
    Αναβάθμιση του εργαστηριακού εξοπλισμού.
    Αναθέσεις και άλλων μαθημάτων στους καθηγητές Πληροφορικής.

  • 5 Μαΐου 2020, 07:56 | Μαρία Κουτσούκου

    Σε κάθε τάξη και σε όλους τους τύπους λυκείου το ελάχιστο ζητούμενο για την Φυσική Αγωγή θα πρέπει να είναι οι δύο (2) ώρες.
    Αυτό καταδεικνύεται από πολλές διεθνείς συμβάσεις.Είναι το μάθημα που εκτονώνει την πίεση στους μαθητές και προσφέρει τα μέγιστα σε συναισθηματικό, κοινωνικό, συνεργατικό κτλ τομέα.

  • 5 Μαΐου 2020, 07:47 | ΜΑΡΙΟΣ Κ.

    ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΝΩΣΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ
    Π.Ε.Ε.Κ.ΕΥΠΟΜΝΗΜΑ ΓΙΑ ΤΗ ΘΕΣΗ ΤΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ ΣΤΗ ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ
    Αξιότιμη κ. Υπουργέ,
    κ. Υφυπουργέ,
    κ. Γενική ΓραμματέαΑ. To Υπουργείο Παιδείας κατέθεσε σε δημόσια διαβούλευση πολυνομοσχέδιογια την εκπαιδευση. Επιδίωξη του Υπουργείου Παιδείας, να το φέρει σύντομα προς ψήφιση. Το σχέδιο νόμου αφορά στην αξιολόγηση-αυτοαξιολόγηση σχολικών μονάδων και εκπαιδευτικών, σε αντιδραστικές αλλαγές στην δομή και το περιεχόμενο της εκπαίδευσης, στην επαναφορά της τράπεζας θεμάτων και της βάσης του 10 για την εισαγωγή στα ΑΕΙ, θέματα εξεταζόμενων μαθημάτων, προγραμμάτων σπουδών.
    Δεδομένων των δημοσιευμάτων περί κατάργησης της Κοινωνιολογίας, ως πανελλαδικά εξεταζόμενου μαθήματος, θεωρούμε, δυστυχώς, ως μη λεχθέντα τα λόγια συμπάθειας της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου Παιδείας απέναντι στους χιλιάδες εκπαιδευτικούς, και εκπαιδευτικούς του κλάδου ΠΕ78 (Κοινωνικών Επιστημών), που εδώ και εβδομάδες είναι μπροστά στις οθόνες υπολογιστών ή στα τηλέφωνα, νυχθημερόν, προκειμένου να έχουν επαφή με τους μαθητές τους, στηρίζοντάς τους παράλληλα ψυχολογικά και μαθησιακά προκειμένου να ανταπεξέλθουν στις απαιτήσεις του πανελλαδικά εξεταζόμενου μαθήματος Κοινωνιολογίας. Να τονισθεί σε αυτό το σημείο ότι ο κλάδος ΠΕ78 πλήττεται εδώ και καιρό από την ένταξη των αποφοίτων του τμήματος Εκπαιδευτικής και Κοινωνικής Πολιτικής του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, που έχοντας παντελή απουσία συνάφειας αντικειμένου, έχουν παρεισφρήσει στους κόλπους του, καθώς και από τις συνεχείς υποσχέσεις και δεσμεύσεις του Υπουργείου προς έκδοση τροπολογίας, προς αποκατάσταση της αδικίας, τροπολογίας που μέχρι σήμερα δεν έχει θεαθεί. Οι αδικίες πολλαπλές και συνεχείς σε έναν κλάδο που έχει προσφέρει κατά πολύ στην εκπαίδευση και έχει στελεχώσει το δημόσιο σχολείο, υπηρετώντας απ’ άκρη σε άκρη όλη την Ελλάδα.Το ΥΠΑΙΘ έχει χρέος να σεβαστεί τους θεσμοθετημένους, εδώ και πολλές δεκαετίες, κανόνες δημοκρατικού-θεσμικού διαλόγου και να μην προχωρήσει σε μονομερείς ενέργειες με αρνητικό πρόσημο που καταδεικνύουν περιφρόνηση στους εκπαιδευτικούς, τους μαθητές και τους γονείς, τις πραγματικές ανάγκες της δημόσιας εκπαίδευσης.
    Καλούμε το Υπουργείο να διαψεύσει στην πράξη άμεσα τα περί της επικείμενης κατάθεσης του νομοσχεδίου για την Παιδεία.Β. Για την παραμονή του μαθήματος της Κοινωνιολογίας ως πανελλαδικά εξεταζόμενου μαθήματος.
    Καταρχάς, με βάση δημοσιεύματα στον τύπο σχετικά με την κατάργηση της Κοινωνιολογίας, θεωρούμε ότι η Κοινωνιολογία πρέπει να παραμείνει πανελλαδικά εξεταζόμενο μάθημα. Το μάθημα της Κοινωνιολογίας είναι βασικό για την παρακολούθηση των σπουδών σε όλες τις σχολές Κοινωνικών, Νομικών και Πολιτικών Επιστημών, τα Παιδαγωγικά Τμήματα, τις Σχολές Ψυχολογίας που αποτελούν την πλειονότητα των σχολών της Θεωρητικής Κατεύθυνσης. Επίσης, συνιστά μάθημα επιλογής των μαθητών σε πανεπιστημιακές σχολές σε πολλές χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
    Στο πλαίσιο της παραπέρα ενίσχυσης του μαθήματος προτείνουμε την έναρξη διαδικασιών συγγραφής νέου εγχειριδίου, με νέες θεματικές ενότητες που να ανταποκρίνονται στα νέα δεδομένα της κοινωνικής πραγματικότητας (παγκοσμιοποίηση, πανδημίες, τηλεκπαίδευση, τηλεργασία, δίκτυα κοινωνικών σχέσεων κτλ.).
    Η παραμονή της Κοινωνιολογίας κρίνεται επιτακτική:
    -Διότι ουσιαστικά είναι η βάση για την κατανόηση αλλά και εισαγωγή σε σχολές Κοινωνιολογίας, Κοινωνικής Ανθρωπολογίας, Νομικής, Πολιτικών Επιστημών, Εκπαίδευσης, Κοινωνικής Πολιτικής, Δημόσιας Διοίκησης, Οικονομικών, Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών, Δημοσιογραφίας κ.ά.
    -Διότι οι θεματικές ενότητες του μαθήματος της Κοινωνιολογίας (θεωρίες, μορφές κοινωνικής οργάνωσης, κοινωνικοποίηση και κοινωνικοί θεσμοί, εργασία, αλλοτρίωση, διαπολιτισμικότητα, πόλεμοι κ.ά.) δημιουργούν πολίτες με κριτική σκέψη και έντονο κοινωνικό προβληματισμό, ικανούς να προσφέρουν στην κοινωνία του αύριο, αλλά και να διακρίνουν τα κοινωνικά φαινόμενα.
    -Διότι οι μαθητές αναπτύσσοντας την κριτική τους σκέψη, δύνανται να αποδώσουν καλύτερα στο γραπτό λόγο, βοηθώντας τους παράλληλα στο μάθημα της Έκθεσης και εμπλουτίζοντας το λεξιλόγιό τους. Μπορούν να κατανοήσουν καταστάσεις που βιώνουν στον έξω κόσμο, να τις αναλύσουν και να βρουν τα βαθύτερα αίτια αλλά και πιθανές λύσεις.
    – Διότι οι μαθητές συνδυάζουν τις γνώσεις που αποκτούν στο μάθημα της Κοινωνιολογίας με άλλα γνωστικά αντικείμενα όπως φιλοσοφία, ιστορία, θρησκευτικά κ.α. κι έτσι μπορούν να έχουν μια σφαιρική αντίληψη για όλα τα φαινόμενα που συμβαίνουν γύρω τους.
    – Διότι οι μαθητές, γνωρίζοντας τις κοινωνικές ομάδες που υπάρχουν, τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τους, μπορούν να αντιληφθούν τον τρόπο που αυτές λειτουργούν καθώς και τα προβλήματά τους, να τις κατανοήσουν, πράγμα που χωρίς το μάθημα της Κοινωνιολογίας δεν θα μπορούσαν με ευκολία να κάνουν. Με αυτό τον τρόπο δημιουργείται και η ενσυναίσθηση.
    – Διότι, μέσα στην εποχή της οικονομικής κρίσης, της ανασφάλειας για ένα αβέβαιο μέλλον, των παθογενειών που προέρχονται από όλα τα ανωτέρω σε όλο το κοινωνικό γίγνεσθαι, οι μαθητές καθίστανται ικανοί να έχουν τα απαραίτητα γνωστικά εφόδια, να σκέφτονται και να βρίσκουν λύσεις. Προκαταλήψεις, στερεότυπα, γενικεύσεις μπορούν να αναγνωρισθούν και καταπολεμηθούν όταν ο μαθητής έχει εφόδιο τη γνώση που αποκτά μέσα από το μάθημα της Κοινωνιολογίας.
    Επίσης, προτείνουμε:Γ. Γυμνάσιο.
    1. Στο Γυμνάσιο (Γ΄ Γυμνασίου) υπάρχει το μάθημα της Κοινωνικής και Πολιτικής Αγωγής, το οποίο αποτελεί βασικό στοιχείο της σύγχρονης αγωγής και υπάρχει σε όλα τα σχολικά προγράμματα υποχρεωτικής εκπαίδευσης των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Είμαστε στη διάθεση σας για κάθε συνεργασία με το ΙΕΠ προκειμένου να συμβάλλουμε στον εκσυγχρονισμό του μαθήματος και την ακόμη μεγαλύτερη πλαισίωση του με δημιουργικές και ερευνητικές δράσεις.
    2. Στο πλαίσιο των θεματικών δράσεων για τον εκσυγχρονισμό του γυμνασίου προτείνουμε τη Θεματική Ενότητα / Μάθημα «Κοινωνική Ζωή» στην Α΄ και Β΄ Γυμνασίου, στην οποία οι μαθητές/ -τριες μπορούν να εμπλακούν ενεργά σε βιωματικές και ερευνητικές δράσεις για θέματα που αφορούν την κοινωνική υγιεινή, την ατομική ευθύνη, τη σχέση με τους άλλους, τον σεβασμό των συνανθρώπων, την κυκλοφοριακή αγωγή κτλ.Δ. Γενικό Λύκειο
    Στο Γενικό Λύκειο υπάρχουν ήδη τα μαθήματα της Πολιτικής Παιδείας και των Βασικών Αρχών των Κοινωνικών Επιστημών. Πρόκειται για μαθήματα και δράσεις μαθητείας στη δημοκρατία, τα οποία εισήχθησαν στο πρόγραμμα του Λυκείου το 2014 και για τα οποία είχε διαμορφωθεί και Τράπεζα Θεμάτων με χρηματοδότηση του ΕΣΠΑ. Τα βιβλία και των δύο μαθημάτων συγγράφηκαν, επίσης, με διαγωνισμό στο πλαίσιο του ΕΣΠΑ. Τα μαθήματα αυτά έχουν αποσπάσει θετικότατα σχόλια από το σύνολο της εκπαιδευτικής και μαθητικής κοινότητας. Προτείνουμε την παραμονή τους στο Γενικό Λύκειο μαζί με το μάθημα Σύγχρονος Κόσμος της Β΄ Λυκείου που, επίσης, έχει αποσπάσει πολλά θετικά σχόλια από τους διδάσκοντες και διαπνέεται από τη σύγχρονη παιδαγωγική αντίληψη της διερευνητικής/ βιωματικής μάθησης..
    Δεν μπορούμε να παραβλέψουμε το γεγονός ότι η κοινωνική γνώση αποτελεί περιεχόμενο πολλών εθνικών ευρωπαϊκών σχολικών προγραμμάτων συμβάλλοντας στην ανάπτυξη δεξιοτήτων, στάσεων και αντιλήψεων για την κοινωνική συνύπαρξη και τη διαμόρφωση υπεύθυνων και ενεργών πολιτών.
    Η Unesco χαρακτηρίζει τις κοινωνικές επιστήμες δεξαμενή σκέψης με σκοπό την διευκόλυνση των κοινωνικών μετασχηματισμών που ευνοούν τις αξίες της δικαιοσύνης, της ελευθερίας και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας ενώ την ίδια στιγμή στο άρθρο 29 της Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Παιδιού τονίζεται το αναφαίρετο δικαίωμα στην εκπαίδευση θεμελιωμένο στις αρχές της ανάπτυξης του σεβασμού για τα δικαιώματα του ανθρώπου, την ταυτότητά του, τις πολιτιστικές του αξίες αντικείμενο που εμπίπτει στο πεδίο της κοινωνικής γνώσης.
    Στο πλαίσιο αυτό ζητάμε άμεση συνάντηση μαζί σας για τα κρίσιμα θέματα που απασχολούν τον κλάδο μας.
    Με εκτίμηση
    ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΝΩΣΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ
    Π.Ε.Ε.Κ.Ε

  • 5 Μαΐου 2020, 06:43 | Χρυσούλα Κ/

    Θεωρώ ιδιαίτερα θετική την επιστροφή των Λατινικών ως εξεταζόμενο μάθημα στην συγκεκριμένη ομάδα προσανατολισμού. Ως γνωστικό αντικείμενο απαιτείται σε πολλές σχολές αυτού του πεδίου και η απουσία του δημιουργεί ανυπέρβλητες δυσκολίες στους μαθητές που επιθυμούν να περάσουν σε αυτές. Η διαφορά με την κοινωνιολογία είναι ακριβώς αυτή η λέξη, δηλαδή το απαιτείται.
    Οι φοιτητές των υπολοίπων τμημάτων. των άμεσα συνδεδεμένων με τις κοινωνικές επιστήμες, μπορούν να παρακολουθήσουν τα μαθήματα των σχολών τους χωρίς να χρειαστούν αργότερα επιπλέον φροντιστήρια Κοινωνιολογίας, αντίθετα με τα Λατινικά που η άγνοιά τους σε πολλά τμήματα θα είναι εμπόδιο τόσο στην παρακολούθηση κατά τη διάρκεια της φοίτησης όσο και σε οποιαδήποτε προσπάθειά τους για μεταπτυχιακές σπουδές.
    Μια συμβιβαστική λύση και για τις δύο πλευρές θα ήταν να δοθεί η δυνατότητα επιλογής στους μαθητές και οι σχολές να αποφασίζουν με ποιο μάθημα (μπορεί κάποιες να επιλέξουν και τα δύο) θα επιτρέπουν την πρόσβαση. Οπωσδήποτε πάντως το να καβγαδίζουν οι καθηγητές για τις ώρες διδασκαλίας τους δεν ωφελεί κανέναν υποψήφιο της Γ Λυκείου.

  • 5 Μαΐου 2020, 04:45 | Πάρης Κρυωνάς

    Για την υπεράσπιση της κοινωνιολογίας.

    Χρειάζεται υπεράσπιση μια μοντέρνα επιστήμη η οποία βρίσκεται σε όλα τα υψηλού κύρους εκπαιδευτικά ιδρύματα του κόσμου και η εισαγωγή της στις μικρότερες βαθμίδες της εκπαίδευσης υιοθετείται από όλο και περισσότερες χώρες στον κόσμο; Η Ελλάδα βρέθηκε στην πρωτοπορία της Ευρώπης (!) εισάγοντας από την δεκ. του ’80 το μάθημα της κοινωνιολογίας (1982) και μάλιστα πανελλαδικά εξεταζόμενο στην Γ Λυκείου όταν ακόμα ιδρυτικές χώρες της επιστήμης όπως η Γαλλία, η Γερμανία κ.α. δεν είχαν κάνει τέτοιες εκσυγχρονιστικές κινήσεις στην μέση εκπαίδευση τους.

    Σήμερα, βέβαια, στη Γαλλία στη μέση εκπαίδευση η μία από τις τρεις κατευθύνσεις του εθνικού απολυτηρίου είναι οι κοινωνικές επιστήμες, το ίδιο και στη Γερμανία για τη πρόσβαση στο πανεπιστήμιο εκτός από τη γλώσσα και τα μαθηματικά, την ερευνητική εργασία οι μαθητές επιλέγουν ένα μάθημα κοινωνικών επιστημών ή τα θρησκευτικά. Είναι τόσο μεγάλη η επιτυχία της διδασκαλίας των κοινωνικών επιστημών εκεί που τα τμήματα κοινωνιολογίας έχουν τόσο μεγάλη ζήτηση από τους μαθητές που πολλοί CEO πολυεθνικών κολοσσών αναγκάζονται να επιλέγουν τα στελέχη τους από τρίτες χώρες «γιατί το μαθητικό δυναμικό της Γερμανίας αντί να κατευθύνεται προς τη διοίκηση επιχειρήσεων και ένα εξασφαλισμένο μέλλον επιμένει ανεξήγητα (για τους CEO) να σπουδάζει κοινωνιολογία για την αξία της μόρφωσης μόνο και μόνο!» (βλ. ντοκιμαντέρ “Inside job” του Τ. Φέργκιουσον, 2008).

    Στην Ελλάδα της γκρίνιας και της μιζέριας ορισμένων, το 2013 επί κυβέρνησης Νέας Δημοκρατίας έγινε μια προσπάθεια οι κοινωνικές επιστήμες να γίνουν ο τρίτος πυλώνας της μέσης εκπαίδευσης και δεν ήταν καθυστερημένη σε σχέση με το μέσο όρο της Ευρώπης, αλλά ούτε συνάντησε ιδιαίτερες αντιδράσεις από τους άλλους δύο βασικούς κλάδους της εκπαίδευσης (φιλόλογοι και θετικοί) προς τιμήν τους. Η σημαντική αυτή προσπάθεια ανακατεύτηκε με άλλες οπισθοδρομικές διατάξεις, παράξενες πολιτικές επιλογές (επιστράτευση εκπαιδευτικών) και πνίγηκε συνολικά χωρίς καν να δοκιμαστεί στη πράξη όπως συνολικά είχε σχεδιαστεί.

    Κάποια χρόνια αργότερα με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ στη χώρα, επανέρχεται το ζήτημα των κοινωνικών επιστημών αλλά αντιμετωπίζεται αποσπασματικά και στο περιθώριο των εκπαιδευτικών συζητήσεων και εξελίξεων, πάντα τη τελευταία στιγμή, κάπως σαν ο φτωχός συγγενής, ο αδύναμος και κυνηγημένος, ο πιο αδικημένος που μπορεί μεν να ανταποκρίνονται στον συσχετισμό δυνάμεων μέσα στο Υπ. Παιδείας δεν αρμόζουν όμως στις επιστήμες που σπουδάσαμε και υπηρετούμε και δεν είχαν ποτέ αυτό το πρόσωπο στην ελληνική κοινωνία. Εννοώ, βεβαίως, ότι η εισαγωγή της κοινωνιολογίας την δεκ. του ’80 έγινε δεκτή στην ελληνική κοινωνία ως καινοτομία, ως αλλαγή, ως μορφωτική αξία του ανωτάτου επιπέδου και έβγαλε μια γενιά νέων κοινωνικών επιστημόνων στην Ελλάδα που θαύμασαν και αγάπησαν το αντικείμενο σαν μέρος του εαυτού τους και είναι όλοι αυτοί που αντιδρούν σήμερα, αυτή η γενιά πολεμάει σήμερα στη κυριολεξία για την επιβίωση της επιστήμης και για την επιβίωση της εργασιακής της απασχόλησης. Γιατί κάθε χτύπημα στην κοινωνιολογία είναι χτύπημα πρωτίστως στην ίδια μας την υπόσταση, στην ζωή μας. Γιατί κάθε τέτοιο χτύπημα που ακυρώνει ένα ολόκληρο εκπαιδευτικό κλάδο και στέλνει στο ναδίρ τη δημοτικότητα της επιστήμης και την επιλογή της από τους καλούς και άριστους μαθητές, υπονομεύει το μέλλον της και δημιουργεί μεγάλη απογοήτευση και απαισιοδοξία.

    Το μάθημα της κοινωνιολογίας πρέπει να παραμείνει πανελλαδικά εξεταζόμενο και μάθημα υψηλού κύρους και μορφωτικού επιπέδου συνεργαζόμενο με τα άλλα μαθήματα του προσανατολισμού σε μια προσπάθεια να ανατραπεί η παγκόσμια τάση οπισθοχώρησης των ανθρωπιστικών σπουδών και της μη προτίμησής τους από τους νέους απόφοιτους. Η κοινωνιολογία με τις άοκνες προσπάθειες των εκπαιδευτικών ΠΕ78 που πίστεψαν ότι η εισαγωγή του μαθήματος στον προσανατολισμό των ανθρωπιστικών ήρθε για να μείνει, έδωσαν φέτος τον καλύτερό τους εαυτό για να ανανεωθεί ένας τομέας του επιστητού των κλασικών σπουδών που τόσο το είχε ανάγκη. Κάθε σοβαρός φιλόλογος πέρα από συντεχνιακές σκοπιμότητες το αναγνωρίζει. Πρέπει να μας το αναγνωρίσει και η κ. Υπουργός Παιδείας. Χρόνος υπάρχει. Όπως υπάρχει χρόνος να καταργηθεί και η επίμαχη διάταξη του άρθρου 39 του ν. 3794/2009 (Α΄ 156), η οποία δίνει τη δυνατότητα σε απόφοιτους του Τμήματος Εκπαιδευτικής και Κοινωνικής Πολιτικής του Πανεπιστημίου Μακεδονίας να ενταχθούν στον πίνακα ΠΕ78 των Κοινωνικών Επιστημόνων (ουσιαστικά τους «βαφτίζει» σε ΠΕ78), και οπωσδήποτε πριν την έκδοση των οριστικών πινάκων του ΑΣΕΠ για την ειδική Αγωγή.

    Ζητάμε προστασία των επαγγελματικών μας δικαιωμάτων, δικαιοσύνη και τίποτα άλλο, καμία χάρη, καμία διευκόλυνση, καμία συγκατάβαση.
    Ζητάμε συνθήκες ελευθερίας απαλλαγμένες από προκαταλήψεις και ιδεοληψίες για να μπορέσουμε να επιτελέσουμε το εκπαιδευτικό μας έργο, εμπλέκοντας τους μαθητές μας σε μαθησιακές διαδικασίες βασισμένες στον πολιτισμό της προφορικής και γραπτής ομιλίας. Σε διαδικασίες όπου οι μαθητές καλούνται να κάνουν ανάλυση, σύνθεση, παραγωγή ή εκφορά του λόγου, μιας ορολογίας ή μιας λογικής επιχειρηματολογίας. Καλούνται πρωτίστως να σχολιάσουν, να κρίνουν ή να συγκρίνουν. Καλούνται, με άλλα λόγια, να συμμετάσχουν ενεργά σε όλες αυτές τις διαδικασίες που μπορούν να τα οδηγήσουν στη γνώση και ειδικά στην κοινωνιολογική γνώση η οποία τους επιτρέπει να αναπτύξουν την «κοινωνιολογική φαντασία» τους.

    «Πολιτική σημαίνει έντονο, αργό τρύπημα σκληρών σανίδων με πάθος και μέτρο ταυτόχρονα. Είναι άλλωστε εντελώς σωστό, και κάθε ιστορική εμπειρία το βεβαιώνει, ότι δεν θα μπορούσε κανείς να επιτύχει το Δυνατό εάν επανειλημμένα δεν είχε γίνει απόπειρα στον κόσμο για το Αδύνατο.»,
    Μ. Βέμπερ, Η πολιτική ως επάγγελμα, 1919.

    Μετά τιμής
    Πάρης Κρυωνάς,
    αναπληρωτής εκπαιδευτικός κοινωνιολόγος, ΠΕ78.

  • 5 Μαΐου 2020, 02:54 | Χαρίλαος Μιχαλόπουλος

    H απόφαση του ΥΠΑΙΘ να προχωρήσει στην επαναφορά της διδασκαλίας των Λατινικών στις δύο τελευταίες τάξεις του Λυκείου, όπως και στην επανεισαγωγή του μαθήματος στα πανελληνίως εξεταζόμενα, βρίσκεται στη σωστή κατεύθυνση αποκατάστασης μιας πρωτόγνωρης και επιστημονικά αίολης αδικίας σε βάρος των κλασικών γραμμάτων στην Ελλάδα. Τα Λατινικά αποτελούν το μοναδικό μη ελληνικό μάθημα αρχαιογνωσίας με σαφή ευρωπαϊκό προσανατολισμό στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Μέσα από την εκμάθηση της λατινικής γλώσσας και τη μελέτη της λατινικής λογοτεχνίας και του ρωμαϊκού πολιτισμού οι Ελληνίδες μαθήτριες και οι Έλληνες μαθητές μπορούν να διαμορφώσουν μια ολοκληρωμένη ευρωπαϊκή πολιτισμική ταυτότητα, ενάντια στη μονομέρεια και την προσκόλληση σε ξεπερασμένες εθνικιστικές αντιλήψεις. Η επανεισαγωγή των Λατινικών θα πρέπει να συνοδευτεί και από ένα νέο πρόγραμμα σπουδών και διδασκαλίας, όχι μόνο της Λατινικής γλώσσας αλλά και του ρωμαϊκού πολιτισμού, το οποίο θα ανταποκρίνεται στις σύγχρονες παιδαγωγικές απαιτήσεις και θα καθιστά το μάθημα ελκυστικό σε μαθητές και διδάσκοντες.

  • 5 Μαΐου 2020, 02:44 | Παντελης

    Αλλαζετε την διδασκαλια μια επιστημης που περιγραφει την συμπεριφορα των ανθρωπων με μια νεκρη γλωσσα που χρησιμευει μονο σε συγκεκριμενα κομματια της Νομικης και τελος. Ολο αυτο επειδη ενας ημιμαθης Υπουργος θεωρει οτι η Κοινωνιολογια οδηγει στον κομμουνισμο.Μιλαμε για Μεσαιωνα

  • 5 Μαΐου 2020, 02:28 | Ελένη Α.

    Τάσσομαι υπέρ της επαναφοράς του μαθήματος των λατινικών στις πανελλήνιες εξετάσεις, αρκεί να αναμορφωθεί το πρόγραμμα διδασκαλίας και ο τρόπος εξέτασης του μαθήματος.

  • 5 Μαΐου 2020, 01:57 | Αλέξανδρος Χυτούδης

    Το μάθημα της Κοινωνιολογίας θα το παρουσιάσω με το κάτωθι κείμενο:

    <>.

    Σε όλα τα τμήματα ΑΕΙ υπάρχει μάθημα Κοινωνιολογίας. Στο τμήμα Φυσικοθεραπείας υπάρχει το μάθημα της Κοινωνιολογίας. Είναι σημαντική η υπόσταση του μαθήματος μαι και είναι ένας κλάδος που συμβάλει στην δημιουργία της νέας γενιάς,τυπικής ή μη τυπικης εκπαίδευσης.

    Είναι απαραίτητη, μιας και είναι από τις νεώτερες Επιστήμες και θα πρέπει να βρει χώρο να προωθήσει τις ιδέες της.

    Υποστηρίζουμε τους Κοινωνικούς Επιστήμονες – Κοινωνιολόγους.

  • 5 Μαΐου 2020, 01:42 | Κατερίνα Μαυρίδου

    Αξιότιμη κ. Υπουργέ,

    σε περιόδους όπως η σημερινή, κατά την οποία βιώνουμε ανθρωπιστική κρίση κρίνεται πιο αναγκαία από ποτέ η παραμονή της Κοινωνιολογίας ως Πανελλαδικώς εξεταζόμενο μάθημα.

    Η Κοινωνιολογία είναι η κατεξοχήν επιστήμη που μελετά την κοινωνική συμπεριφορά, την οργάνωση της κοινωνίας, τους θεσμούς της. Καλλιεργεί την κριτική σκέψη στους μαθητές, τους δίνει βήμα για να εκφράσουν τις απόψεις τους, κίνητρο για να σκεφθούν, να συζητήσουν, να κατακτήσουν την γνώση και να γίνουν ενεργοί πολίτες.

    Επιπλέον, η παραμονή της κρίνεται αναγκαία καθώς το μάθημα της Κοινωνιολογίας είναι βασικό για την παρακολούθηση των σπουδών σε όλες τις σχολές Κοινωνικών, Νομικών και Πολιτικών Επιστημών, τα Παιδαγωγικά Τμήματα, τις Σχολές Ψυχολογίας που αποτελούν την πλειονότητα των σχολών της Θεωρητικής Κατεύθυνσης. Επίσης, συνιστά μάθημα επιλογής των μαθητών σε πανεπιστημιακές σχολές σε πολλές χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

  • 5 Μαΐου 2020, 01:16 | ΠΕΤΡΟΥΤΣΑ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ

    Η κοινωνιολογία αποτελεί ένα μάθημα που βοηθά τον μαθητή να αναπτύξει κριτική σκέψη και να είναι σε θέση να ερμηνεύεσει τις αλλαγές του συνεχώς μεταβαλλόμενου σύγχρονου κοινωνικού περιβάλλοντος. Επιπλέον, η ανάπτυξη της κοινωνιολογικής σκέψης συμβάλλει στην υλοποίηση των ευρύτερων εκπαιδευτικών στόχων ενός σύγχρονου εκπαιδευτικού συστήματος αλλά και στην προσωπική ανάπτυξη των μαθητών και ταυτόχρονα προσφέρει στον μαθητή το απαραίτητο επιστημονικό υπόβαθρο για τη μετέπειτα ακαδημαϊκή του πορεία. Για τους παραπάνω λόγους πρέπει να παραμείνει ως πανελλαδικώς εξεταζόμενο μάθημα στην κατεύθυνση κοινωνικών και ανθρωπιστικών σπουδών.

  • 5 Μαΐου 2020, 01:02 | Ελευθέριος Κυπραίος

    Στην σύγχρονη εποχή τα Μαθηματικά έχουν διεισδήσει σε όλες ανεξαιρέτως τις επιστήμες είτε τις αποκαλούμενες Θετικές είτε ακόμα και τις Μη Θετικές Επιστήμες.
    Τα Μαθηματικά που είναι απαραίτητα στις επιστήμες αυτές οφείλουν να διδαχθούν σε όλα ανεξαιρέτως τα μέλη της κοινωνίας.
    Αρχικά όλοι οφείλουν να εμπεδώσουν την αρχή της Αξιωματικής Μεθόδου και της Μαθηματικής Απόδειξης, κάτι μπορεί να εμπεδωθεί με την διδασκαλία της Ευκλείδιας Γεωμετρίας. Επίσης το ίδιο Αξιωματικά οφείλει να θεμελιωθεί κάθε Μαθηματική ή Άλλη Θεωρία (πχ Νευτώνεια Φυσική κτλ)
    Επίσης Θεωρώντας ως βασική επιστήμη εφαρμογής των Μαθηματικών την Φυσική,
    και την Πληροφορική, οφείλουν όλοι να διδαχθούν τα στοιχειώδη Μαθηματικά της που είναι η Τριγωνομετρία, η Άλβεβρα (Πίνακες Διανύσματα Αναλυτική Γεωμετρία κτλ) η Μαθηματική Ανάλυση και η Θεωρία Πιθανοτήτων και Μαθηματική Λογική.
    Είναι αδιανόητο να στηριζονται οι υπολογιστές μας στην κβαντομηχανική, στην σχετικότητα και να μην γνωρίζει κανείς τα Μαθηματικά τους.
    Όσον αφορά την διδασκαλία στην Γ Λυκείου και γενικά σε όλην την πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση, θεωρώ πως όλοι οφείλουν να διδάσκονται την ίδια ύλη στα Μαθηματικά και να εξετάζονται με τα ίδια ακριβώς θέματα στις Πανελλαδικές και να απαιτείται από όλους να πάρουν τουλάχιστον την βαθμολογία της βάσης ώστε αυτοί να εισαχθούν σε οποιοδήποτε εκπαιδευτικό ίδρυμα κάθε τύπου.
    Βέβαια και στην τριτοβάθμια εκπαίδευση όλοι οφείλουν να διδαχθούν τουλάχιστον τα Μαθηματικά της Φυσικής και της Πληροφορικής, ασχέτως του τομέα τους ώστε να πάρουν το οποιοδήποτε πτυχίο.

  • 5 Μαΐου 2020, 00:53 | ΙΩΑΝΝΑ ΜΠΙΣΙΑ

    Η Κοινωνιολογία πρέπει να παραμείνει ως πανελλαδικό εξεταζόμενο μάθημα.Τα Λατινικά δεν προσφέρουν κάτι στα παιδιά..Γιατί συγκρίνετε μια επιστήμη με ένα γνωστικό αντικείμενο και επιμένετε να καταργήσετε την επιστήμη;; Πραγματικά αδιανόητο!!Πολλοί φιλόλογοι ακόμη υποστηρίζουν την Κοινωνιολογία εσείς γιατί δεν το καταλαβαίνετε;;Είναι μεγάλη αδικία να στερείτε από τους κοινωνικούς επιστήμονες μια θέση στην εκπαίδευση και στους μαθητές να αναπτύξουν την κριτική τους ικανότητα…Άλλωστε στα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα της χώρας η κοινωνιολογία διδάσκεται περισσότερο από τα λατινικά…Εάν κάποιος διαβάσει το βιβλίο των λατινικών θα καταλάβει τους λόγους που δεν είναι αναγκαίο,ιδιαίτερα με τον τρόπο που διδάσκεται..Εάν επιθυμείτε μαθητές που απλά να έχουν καλή μνήμη κρατήστε τα Λατινικά,εάν οραματίζεστε πολίτες με κριτική σκέψη κρατήστε την Κοινωνιολογία..

  • 5 Μαΐου 2020, 00:47 | Georgia

    Το μάθημα της πληροφορικής έχει υποβαθμιστεί στη σημερινή σχολική πραγματικότητα. Βλέπουμε όλοι πόσο σημαντικό ρόλο παίζει στη ζωή μας, ειδικά αυτές τις δύσκολες μέρες όπου χωρίς γνώσεις πληροφορικής δεν μπορούσες καν να επικοινωνήσεις πόσο μάλλον να εργαστείς. Παρόλα αυτά αντί να αυξηθούν οι ώρες σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης αυτές παρέμειναν ίδιες ή και μειώθηκαν. Είναι λογικό; Γιατί δεν θέλει το υπουργείο να δώσει επιπλέον εφόδια στους μαθητές;

  • 5 Μαΐου 2020, 00:46 | Αντώνης Κ.

    Πρέπει να διορθωθεί η στρέβλωση που υπάρχει εδώ και αρκετά χρόνια να περνάνε σε σχολές πληροφορικής παιδιά χωρίς να εξεταστούν στο μάθημα της Πληροφορικής. Πρέπει οι υποψήφιοι να εξετάζονται υποχρεωτικά στο μάθημα, το οποίο ανήκει στον κλάδο των θετικών σπουδών, όπως και έχει τοποθετηθεί σε όλες τις χώρες του εξωτερικού. Τα παιδιά της Ο.Π. Θετικών σπουδών πρέπει να μπορούν να διαλέγουν (ως πέμπτο πιθανόν μάθημα πανελλαδικώς εξεταζόμενο) το μάθημα της πληροφορικής, καθώς στις περισσότερες σχολές του πεδίου είναι προαπαιτούμενο.

  • 5 Μαΐου 2020, 00:35 | ΒΑΣΙΛΗΣ

    Το μάθημα της κοινωνιολογίας πρέπει να εξετάζεται πανελλαδικά..Βοηθά τους μαθητές να γνωρίσουν θέματα που απασχολούν την ζωή τους και να μπορούν να κρίνουν.Το πιο αναγκαίο μάθημα για τα σχολεία σε όλες τις τάξεις..Πραγματικά γιατί η κοινωνιολογία δεν διδάσκεται σε όλες τις σχολικές βαθμίδες;; Γιατί τέτοια υποτίμηση των κοινωνικών επιστημών; Γιατί επιμένετε στην κατάργησή της;;

  • 5 Μαΐου 2020, 00:34 | Ν.Σ.

    Το επτάωρο στη Γ’ Λυκείου ήταν ένα θετικό βήμα που βοήθησε πολλούς μαθητές. Πιστεύω ότι πρέπει να μείνει. Επιπλέον δεν μπορούμε να μιλάμε για αναβάθμιση του μαθήματος της Πληροφορικής όταν το μάθημα πρακτικά δεν διδάσκεται σε όλο το Λύκειο και πολλοί μαθητές φεύγουν από αυτό έχοντας διδαχθεί μόνο μια ώρα την εβδομάδα στη Β Λυκείου. Πρέπει να δοθεί στη Β ως μάθημα κατεύθυνσης και στη Γ’ να δοθεί ξανά σοτσ μαθητές το δικαίωμα να επιλέξουν μαθήματα επιλογής Πληροφορικής όπως υπήρχαν για πάρα πολλά χρόνια. Είναι τουλάχιστον οξύμωρο να διδασκόταν περισσότερο η Πληροφορική πριν 15 χρόνια παρά σήμερα.

  • 5 Μαΐου 2020, 00:27 | ΑΓΓΕΛΙΚΗ

    Αξιότιμη Κυρία Υπουργέ,για ποιο λόγο επιμένετε να καταργήσετε το μάθημα της κοινωνιολογίας;Η επιστήμη αυτή μελετά τα κοινωνικά φαινόμενα, τις μεταβολές και τους μετασχηματισμούς των κοινωνιών,οι μαθητές θα έχουν την δυνατότητα να λάβουν γνώσεις χρήσιμες για την ίδια τους την ζωή.Το μάθημα της κοινωνιολογίας πρέπει να εξετάζεται πανελλαδικά.

  • 5 Μαΐου 2020, 00:19 | Ελπίδα Ασ.

    Ως εκπαιδευτικός ΠΕ78 έχω να καταθέσω πως με έχει εξαγριώσει το νέο νομοσχέδιο που πάει να περαστεί εν μέσω πανδημίας! Η υπουργός και το επιτελείο της έχουν απογοητεύσει όλη την εκπαιδευτική κοινότητα των ΠΕ78 καθως φαίνεται πως πάνε να μας αφανίσουν.Ενώ σε όλα τα ευρωπαϊκά κράτη οι κοινωνικες επιστήμες έχουν πρώτο ρόλο στην εκπαίδευση ,εδώ η κυβέρνηση βλέπουμε να θέλει να μας εξαφανίσει από τον χάρτη.Επιπλεον άνοιξαν αρκετές θέσεις εργασίας για εμάς και τώρα καλουμαστε να επιστρέφουμε στην ανεργία.Απογοήτευση, σίγουρα η κα υπουργός θα μείνει στην ιστορία ως η χειρότερη υπουργός παιδείας, λυπάμαι.

  • 4 Μαΐου 2020, 23:59 | Ειρήνη

    Χαίρετε! Το μόνο σίγουρο είναι ότι χρειάζεται να δίνονται πανελλαδικές εξετάσεις για την Τριτοβάθμια εκπαίδευση, διότι ο φοιτητής δεν μπορεί να αντεπεξέλθει στο Πανεπιστήμιο χωρίς τη δεδομένη γνώση του σχολείου!
    Η Κάθε γλώσσα είναι ένας ζωντανός οργανισμός που εξελίσσεται! Όσον αφορά τα Λατινικά είναι η βάση πολλών ευρωπαϊκών γλωσσών, αλλά μία γλώσσα που πλέον δε μιλιέται καθώς δεν έχει καμία σχέση με τα Ιταλικά! Αντιθέτως, η ετοιμολογία και σωστή ορθογραφία των λέξεων των νέων ελληνικών βασίζεται στα Αρχαία Ελληνικά, τα οποία χρειάζεται να διδάσκονται από την 1η γυμνασίου ως την 2α λυκείου!

  • 4 Μαΐου 2020, 23:45 | Μουσικός

    Μουσική Αγωγή
    (Αισθητική Αγωγή) και στις Β και Γ τάξεις στο Γενικό Λύκειο έστω 1 ώρα την εβδομάδα.

  • 4 Μαΐου 2020, 23:41 | Β. Μ

    Απαράδεκτο και τραγικό λάθος η επιθυμία της Υπουργού να αντικαταστήσει το μάθημα της Κοινωνιολογίας σε μια κατεύθυνση που η πλειονότητα των σχολών είναι Κοινωνικών Επιστημών.
    Η κοινωνιολογία πραγματευεται πληθώρα θεμάτων, οπως:κοινωνικοποίηση, φορείς κοινωνικοποίησης, ετερότητα, διαπολιτισμικοτητα, μετανάστες, πρόσφυγες, εγκληματικότητα, Παραβατικότητα, ανεργία, φτώχεια, αναπτυγμένες – αναπτυσσόμενες χωρες, έθνος-κράτος, μορφές διακυβέρνησης, νέες μορφές απαρχολησης (πχ τηλεργασια…), νέες εκπαιδευτικες-διδακτικές διαδικασιες( πχ τηλεκπαιδευση)…… Και πολλά άλλα θέματα που αγγίζουν την σύγχρονη πραγματικότητα!
    Με ποια κριτήρια λοιπόν αποφασίσατε την αντικατάσταση της;;;

  • 4 Μαΐου 2020, 23:27 | Θοδωρής Π

    Βλέπω πολύ θετικά την επαναφορά των λατινικών στο λύκειο, καθώς αποτελούν απαραίτητο κομμάτι προκειμένου να συνεχίσει κάποιος σε κλασικές σπουδές, αλλά και για τη γενικότερη καλλιέργεια του ανθρώπου.
    Ωστόσο θα προτιμούσα να αντικατασταθεί το υπάρχον βιβλίο με ένα ανθολόγιο κειμένων το οποίο να περιλαμβάνει γνήσια έργα της λατινικής γραμματείας (Οβίδιος, Οράτιος κ.α)

  • 4 Μαΐου 2020, 23:12 | Απαυδήσασα Κοινωνιολόγος

    Εάν η Κοινωνιολογία είναι το μοναδικό μάθημα στο Λύκειο που κατευθύνει τους μαθητές στην «αριστερά» επειδή αναλύει κοινωνικά φαινόμενα, διαδικασίες και προβλήματα και προτείνει τρόπους αντιμετώπισης, τότε, καταργείστε και τα μαθήματα της Φυσικής, των Μαθηματικών και της Βιολογίας αφού κατά μείζονα λόγο στρέφουν τους μαθητές στη αθεϊα. Προτείνω κάθε κυβέρνηση, να έχει το δικό της πρόγραμμα σπουδών που θα εναλλάσσεται ανάλογα με τις πολιτικές της τοποθετήσεις. Ευτυχώς που τα παιδιά μαθαίνουν να ερμηνεύουν τα στερεότυπα και τις προκαταλήψεις. Μην μας περιπαίζετε όλους, τα παιδιά έχουν περισσότερη αυτόνομη σκέψη από αυτήν που θέλετε να μας παρουσιάσετε.
    Ζήτω η κομματικοποίηση της Παιδείας!

  • 4 Μαΐου 2020, 22:57 | Aθανασιάδου Αναστασία

    Κυρίες και κύριοι του Υπουργείου Παιδείας,

    ανοίξτε μια οποιαδήποτε σελίδα του βιβλίου της Κοινωνιολογίας και αν δε
    βρείτε κάτι που να αφορά εσάς, τα παιδιά σας, τους φίλους σας τους γονείς σας,τους συνανθρώπους σας,τους θεσμούς που υπηρετείτε, το υλικό και πνευματικό κεφάλαιο της χώρας μας αλλά και της ανθρωπότητας εν γένει,τότε η απόφασή σας να καταργήσετε την Κοινωνιολογία ίσως και να έχει αγαθές προθέσεις που ενδεχομένως να αγνοώ.

    Αν όμως διαπιστώσετε ότι κάθε σελίδα του σχολικού εγχειριδίου, ερμηνεύει το χθες και το σήμερα όλων όσων προανέφερα, με σκοπό ο άνθρωπος να γνωρίζει για να προβλέπει,και να προβλέπει για να λειτουργεί αποτελεσματικά ως μέλος όχι μόνο της κοινωνίας του, αλλά και ως μέλος μιας πανανθρώπινης κοινωνίας, τότε θα κλείσετε την πόρτα στην αξία της γνώσης της κοινωνίας του ανθρώπου, στην Κοινωνιολογία;;

    Μα σε κοινωνίες ανθρώπων δε ζούμε ακόμα ή μήπως σε αγέλες, οπότε αν ισχύει το δεύτερο, να αλλάξει χαρακτηρισμό και το υπουργείο, και από υπουργείο Παιδείας να μετονομαστεί Υπουργείο Κέρινων Εκμαγείων;

  • 4 Μαΐου 2020, 22:56 | ΧΡΙΣΤΟΣ Γ. ΡΩΜΑΣ

    Τα κλασικά γράμματα αποτέλεσαν ανέκαθεν βασικό άξονα στη συγκρότηση του σύγχρονου σχολείου σε ολόκληρο τον δυτικό κόσμο. Και, βέβαια, τα Λατινικά κατέχουν κυρίαρχη θέση στις λεγόμενες κλασικές σπουδές. Γι’ αυτό και την διδασκαλία του μαθήματος αυτού επιβάλλουν και σήμερα σημαντικοί λόγοι. Αναφέρουμε μεταξύ αυτών τους κυριότερους:
    1- Κατ’αρχάς στην λατινική έχουν γραφεί αξιόλογα φιλολογικά, θεολογικά, φιλοσοφικά και λοιπά επιστημονικά έργα. Από την λατινική, εξάλλου, προήλθαν οι νεολατινικές γλώσσες, ενώ η λατινική χρησιμοποιήθηκε ως βάση της νεότερης λογοτεχνίας, νομολογίας, φιλοσοφίας, και επιστήμης.
    2- Δεν πρέπει να παροράται το γεγονός ότι αρχαία ελληνικά συγγράμματα, όπως του Αρχιμήδη, του Ευκλείδη, του Καλλιμάχου και άλλα διασώθηκαν σε λατινικές μεταφράσεις.
    3- Για τη νομική επιστήμη η λατινική έχει ιδιάζουσα σημασία, όχι μόνο γιατί το ρωμαϊκό δίκαιο είναι η βάση της, αλλά και διότι το μεγαλύτερο μέρος της νομικής ορολογίας προέρχεται από λατινικά κείμενα, στα οποία μάλιστα συχνά καταφεύγουν οι νομικοί.
    4- Ως προς την ορολογία, γενικότερα, είναι γνωστόν ότι επιστημονικοί όροι της βιολογίας, ιατρικής, φαρμακολογίας κλπ. είναι λατινικής προελεύσεως και η κατανόηση της σημασίας των δυσχεραίνεται ή είναι ελλιπής, χωρίς την γνώση της λατινικής γλώσσας.
    5- Πέρα από την πρακτική σπουδαιότητα, η σπουδή των Λατινικών έχει μορφωτική σημασία ανάλογη προς εκείνη των Αρχαίων Ελληνικών. Και τούτο γιατί η λατινική ως ανήκουσα στα κλασικά γράμματα, είναι γλώσσα λογική και ακριβής και εθίζει το πνεύμα των σπουδαστών στην τάξη και στην ακριβή έκφραση.
    Με βάση όσα με συντομία εκτέθηκαν ανωτέρω έχομε βαθιά την πεποίθηση ότι η λατινική γλώσσα και λογοτεχνία πρέπει να εξακολουθήσει να διδάσκεται στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, γιατί είναι ανάγκη, όπως υποστηρίζουν και οι επαΐοντες, να φέρουμε σε επαφή τους Έλληνες μαθητές με τους δύο δυναμικούς λαούς της αρχαιότητας, τους Έλληνες και τους Ρωμαίους.
    Ας θέσουμε ως επιμύθιο,τέλος, τους λόγους της μεγάλης Ελληνίστριας, της Jacqueline de Romilly, ότι η Αρχαία Ελληνική και η Λατινική Φιλολογία «αποτελούν μία επανάσταση εναντίον της βαρβαρότητας, της περιφρόνησης της ομορφιάς και του σκοταδιού που απειλούν τον σύγχρονο κόσμο».
    Χρίστος Γ. Ρώμας
    Φιλόλογος

  • 4 Μαΐου 2020, 22:54 | Αλέξανδρος

    Επιστροφή στην κανονικότιτα. Ντροπή. Όποιος έχει λεφτά σπουδάζει. Εγώ απλά ρωτάω. Τι φταίνε τα παιδιά και τα τιμωρειτε έτσι;

  • 4 Μαΐου 2020, 22:50 | Νικολακοπούλου Ηλια

    Είμαι φοιτήτρια του τμήματος Ψυχολογίας στο Παντειο Πανεπιστήμιο (β’ετος ).Με πολύ απλά λόγια θα πω το εξής :πιο χαμένος χρόνος από την εκμάθηση λατινικών στο λύκειο δεν υπήρχε!!!’Κοινη άποψη των περισσότερων συμφοιτητών μου.Αληθεια πείτε μου τι προσφέρει η διδασκαλία αυτού του μαθήματος -το κάνουν στις σχολές μόνο οι φιλόλογοι για να το διδάξουν μετά στη γ λυκείου κ πάλι από την αρχή !Φαυλος κύκλος δίχως κανένα νόημα…..Να ενημερώσω το αξιότιμο υπουργείο ότι η κατεύθυνση μας λεγόταν κοινωνικών κ ανθρωπιστικών σπουδών.Ξερετε πόσες σχολές είναι κοινωνικού περιεχομένου;Οι περισσότερες!!! Ψυχολογία ,κοινωνιολογία ,νομική,ανθρωπολογία ,πολιτικές επιστήμες,παιδαγωγικά,Μ.Μ.Ε, δημόσια διοίκηση…..δεν τελειώνει η λίστα πραγματικά .Η κοινωνιολογία είναι βασική για τις σχολές αυτές -θεωρώ την παραμονή της στο Λύκειο ανάγκη επιτακτική! Ας εκσυγχρονιστεί επιτέλους λίγο το Υπουργείο παιδείας και ας κοιτάξει κ λίγο τη σημασία που έχουν οι κοινωνικές επιστήμες πανευρωπαϊκά !!!!!Στηριζουμε Κοινωνιολογία!!!!!!!!

  • 4 Μαΐου 2020, 22:50 | Πανελλήνια Ένωση Καθηγητών Πληροφορικής (Π.Ε.ΚΑ.Π)

    Υπόμνημα επί του Σ/Ν «Αναβάθμιση του Σχολείου και άλλες διατάξεις»

    Η ανταπόκριση της χώρας μας στην πρόκληση της 4ης βιομηχανικής επανάστασης, της οποίας το κύριο χαρακτηριστικό είναι η σύνδεση του ανθρώπου με τη μηχανή και τις ευφυείς τεχνολογίες, προϋποθέτει πολίτες με βασικές ψηφιακές δεξιότητες και επιστήμονες Πληροφορικής, για να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις των σύγχρονων θέσεων εργασίας, που απαιτούν αντίστοιχες ψηφιακές ικανότητες – Digital Competence Framework (https://ec.europa.eu/jrc/en/digcomp/ digital-competence-framework). Σύμφωνα με το Δείκτη Ψηφιακής Οικονομίας και Κοινωνίας-Digital Economy and Society Index – DESI (https://ec.europa.eu/digital-single-market/en/desi), ο οποίος μετρά την ψηφιακή τεχνολογία και προσδιορίζει την απόδοση και την πρόοδο της ψηφιακής ανταγωνιστικότητας των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η χώρα μας υπολείπεται αρκετά (46%) από το μέσο όρο των κρατών μελών (57%). Σήμερα, λοιπόν, παρά ποτέ, για την ενίσχυση της οικονομίας της χώρας μας, είναι οφθαλμοφανής η ενίσχυση της ψηφιακής της ανταγωνιστικότητας, με κύριο πυλώνα την Εκπαίδευση. Κατά συνέπεια το σημερινό σχολείο οφείλει να προετοιμάσει αποτελεσματικά τον αυριανό πολίτη της Κοινωνίας και της Γνώσης, προκειμένου να είναι σε θέση να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις αλλά και να αξιοποιήσει τις ευκαιρίες της νέας εποχής, όπως αυτές προαναφέρθηκαν.

    Στην προσπάθεια αυτή είναι γεγονός αδιαµφισβήτητο, ότι η ενίσχυση της προσφερόμενης Πληροφορικής Παιδείας, για την ολόπλευρη μόρφωση και προσωπική ανάπτυξη των μαθητών, σε σχέση με τη βελτίωση του ψηφιακού γραμματισμού και των ψηφιακών ικανοτήτων τους, που αποτελούν στρατηγικό στόχο της νέας προγραμματικής περιόδου για την Ε.Ε., θα συντελέσει τα μέγιστα. (Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Σχέδιο δράσης 2018 για την ψηφιακή εκπαίδευση ;Υπουργείο Διοικητικής Ανασυγκρότησης, Εθνικό Σχέδιο Δράσης 2019 για την Προώθηση της Καινοτομίας και των Ψηφιακών Δεξιοτήτων).

    Επίσης, είναι γενικά αποδεκτό ότι η διδασκαλία-διδακτική των μαθημάτων Πληροφορικής και ιδιαίτερα ο Προγραμματισμός, αναπτύσσουν εκτός των ψηφιακών ικανοτήτων και άλλες ικανότητες του 21ου αιώνα, όπως η κριτική, η δημιουργική και η υπολογιστική σκέψη. Με δεδομένη τη διείσδυση της Επιστήμης των υπολογιστών στις άλλες επιστήμες, την οικονομία και την κοινωνία οι προαναφερθείσες ικανότητες του και ψηφιακές ικανότητες αναγνωρίζονται ως θεμελιώδεις, που καλλιεργούνται στα σύγχρονα εκπαιδευτικά συστήματα από την αρχή της βασικής εκπαίδευσης. Η ανάπτυξη Πληροφορικής κουλτούρας θα καταστήσει τους μαθητές μας ενεργά μέλη της σύγχρονης κοινωνίας, ικανούς να πρωταγωνιστούν στις αλλαγές και στις εξελίξεις που επιβάλλουν οι σύγχρονες απαιτήσεις σε όλους τους τομείς. Επιπρόσθετα, η ατυχής συγκυρία της πανδημίας του COVID-19 ανέδειξε πόσο επιτακτική είναι η ανάγκη, η Πολιτεία να επενδύσει στην Επιστήμη της Πληροφορικής και στις Εφαρμογές της στην εκπαιδευτική διαδικασία, αλλά και σε ζητήματα εξοπλισμού (υλικού και λογισμικού), στους εκπαιδευτικούς Πληροφορικής, και στην επιμόρφωση των εκπαιδευτικών.

    Το υπό διαβούλευση Σ/Ν του Υπουργείου Παιδείας με τίτλο «Αναβάθμιση του Σχολείου και άλλες διατάξεις», αν και στο σκεπτικό του ευαγγελίζεται την αναβάθμιση της Πληροφορικής, που είναι η πάγια θέση της Ένωσής μας, δεν ανταποκρίνεται ουδόλως προς αυτή την κατεύθυνση. Με δεδομένη την ειλικρινή πρόθεσή μας, για κατάθεση εποικοδομητικών βελτιωτικών προτάσεων, στην κατεύθυνση των υλοποίησης των προαναφερθέντων, υποβάλλουμε το παρακάτω αναλυτικό και τεκμηριωμένο υπόμνημα θέσεων επί των διατάξεών του. Συγκεκριμένα, στο υπόμνημα καθορίζεται ο τρόπος με τον οποίο το σύστημα εκπαίδευσης μπορεί να αξιοποιήσει αποτελεσματικότερα την καινοτομία και τις ψηφιακές τεχνολογίες και να στηρίξει την ανάπτυξη κατάλληλων ψηφιακών δεξιοτήτων, που απαιτούνται για τη διαβίωση και την εργασία.

    Υπόμνημα επί των διατάξεων

    Άρθρο 07 – Διάρθρωση εκπαιδευτικών προγραμμάτων Γενικού Λυκείου και εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση αποφοίτων Γενικού Λυκείου

    Τα τελευταία χρόνια το Γενικό Λύκειο έχει γίνει πεδίο πειραματισμού για την Πληροφορική Παιδεία, προκαλώντας προβλήματα στην εύρυθμη λειτουργία των σχολικών μονάδων αλλά και σύγχυση σε μαθητές και γονείς.

    Προτείνουμε για την Α’ τάξη το μάθημα «Εφαρμογές Πληροφορικής», να είναι μέρος του κοινού εκπαιδευτικού προγράμματος Γενικής Παιδείας και όχι μάθημα Επιλογής. Οι βασικοί στόχοι που θα πρέπει να ικανοποιεί το μάθημα είναι:
    – Η εμβάθυνση των γνώσεων με τις οποίες είχαν έρθει σε επαφή οι μαθητές στο Γυμνάσιο σε εισαγωγικό επίπεδο και
    – Η απόκτηση ψηφιακών δεξιοτήτων που θα προσφέρει ισότιμα σε όλους τους μαθητές την ικανότητα εφαρμογής όλων των απαραίτητων εργαλείων για την αξιοποίηση της διαθεματικότητας στη σύγχρονη εκπαίδευση.

    Για τη Β’ τάξη, το μάθημα «Εισαγωγή στις Αρχές της Επιστήμης των Υπολογιστών» είναι θεμελιώδες καθώς καλύπτει τους εξής βασικούς στόχους:
    – Την καλλιέργεια και ανάπτυξη της αναλυτικής, συνθετικής, κριτικής και δημιουργικής σκέψης και την απόκτηση της προγραμματιστικής αντίληψης, μέσα από την αλγοριθμική προσέγγιση της επίλυσης προβλημάτων
    – Την προσέγγιση περισσότερο απαιτητικών θεματικών ενοτήτων που αναφέρονται στα Λειτουργικά Συστήματα, στις Βάσεις Δεδομένων και στα Δίκτυα Υπολογιστών.

    Προτείνουμε τη μετατροπή του μαθήματος σε δίωρο.

    Για τη Γ΄ τάξη, θεωρούμε αυτονόητη την ισότιμη αντιμετώπιση του μαθήματος «Πληροφορική» (σε σχέση με τις διδακτικές ώρες) με τα υπόλοιπα μαθήματα των Ομάδων Προσανατολισμού της Γ’ ΓΕ.Λ. Επιπρόσθετα, οι υποψήφιοι της Ομάδας Προσανατολισμού Θετικών Σπουδών θα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να επιλέγουν το μάθημα Πληροφορικής, προκειμένου να ενταχθούν στα Τμήματα Πληροφορικής. Η πρόταση αυτή αποτελεί πάγιο αίτημα και των Πανεπιστημιακών Καθηγητών αλλά και των Προέδρων των Τμημάτων Πληροφορικής. Δυστυχώς η, από το 2016, ακολουθουμένη εκπαιδευτική πολιτική δίνει τη δυνατότητα εισαγωγής υποψηφίων σε τμήματα Πληροφορικής, χωρίς να εξετάζονται στο μάθημα της Πληροφορικής και επομένως να έχουν ουσιαστικά ελλιπείς γνώσεις στο αντίστοιχο επιστημονικό πεδίο.

    Προτείνουμε την εξέταση στο μάθημα «Πληροφορική» για την εισαγωγή των υποψηφίων σε όλες τις Σχολές και τα Τμήματα Πληροφορικής (και των συναφή ως προς το επιστημονικό τους πεδίο) των Α.Ε.Ι. Συγκεκριμένα για το 2ο επιστημονικό πεδίο, όσον αφορά τα τμήματα Μηχανικών Πληροφορικής & λοιπά Τμήματα Μηχανικών με επιμέρους συνάφεια με το γνωστικό αντικείμενο της Επιστήμης των υπολογιστών, το ένα εξεταζόμενο μάθημα να είναι της Πληροφορικής με συντελεστή βαρύτητας.

    Το Δ.Σ. της Π.Ε.ΚΑ.Π.

  • 4 Μαΐου 2020, 22:48 | Στέλιος Παναγιωτάκης

    Η υποβάθμιση της διδασκαλίας των Λατινικών στη Μέση Εκπαίδευση τα τελευταία χρόνια και η ουσιαστική κατάργηση του μαθήματος εσχάτως είναι επιλογές που συνιστούν σοβαρή απειλή για την τύχη των ανθρωπιστικών σπουδών στην Ελλάδα, τόσο στη δευτεροβάθμια όσο και στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Η Ελλάδα, μια χώρα με διακηρυγμένη ευρωπαϊκή συνείδηση, εμφανίζεται να αποστρέφει το πρόσωπο από τη λογοτεχνία η οποία συνέβαλε με τον αμεσότερο τρόπο στη διαμόρφωση του ευρωπαϊκού πολιτισμού. Κατά τούτο, η σχεδιαζόμενη ουσιαστική επανένταξη των Λατινικών στο πρόγραμμα του Λυκείου αίρει μια σημαντική ασυμμετρία και αποκαθιστά εν τινι μέτρω το περιεχόμενο των προσφερόμενων κλασικών σπουδών στη Μέση Εκπαίδευση.
    Η σημασία της διδασκαλίας των Λατινικών ως γλωσσικού μαθήματος είναι αυτονόητη, ιδιαίτερα για τους μαθητές και τις μαθήτριες που προσανατολίζονται στις ανθρωπιστικές σπουδές. Παράλληλα, ωστόσο, με τη διδασκαλία της λατινικής γλώσσας, θέλουμε να υπογραμμίσουμε τη σπουδαιότητα της εξοικείωσης των μαθητών και μαθητριών με το ρωμαϊκό πολιτισμό και τη λατινική λογοτεχνία και από δόκιμες μεταφράσεις. Υπό αυτό το πρίσμα, η αξιοποίηση της επανεισαγωγής της λατινικής γραμματείας επανατοποθετεί σε σωστότερη βάση τη διδασκαλία της κλασικής λογοτεχνίας στο Λύκειο.
    Τέλος, θεωρούμε παντελώς άγονη και ατελέσφορη τη συζήτηση που επιχειρεί να συγκρίνει και να αντιπαραθέσει τη διδασκαλία και την αξία της λατινικής γλώσσας και λογοτεχνίας με τη διδασκαλία και την αξία άλλων μαθημάτων, οσοδήποτε επίκαιρων, που ωστόσο δεν ανήκουν στο πεδίο των αρχαιογνωστικών επιστημών.

    Τομέας Κλασικών Σπουδών
    του Τμήματος Φιλολογίας
    του Πανεπιστημίου Κρήτης

  • 4 Μαΐου 2020, 22:40 | Κωνσταντίνος Χ.

    Η κοινωνιολογία πρέπει να παραμείνει ως πανελλαδικό εξεταζόμενο μάθημα. Ο στόχος της είναι η κατανόηση της σύγχρονης κοινωνίας, ο προβληματισμός των νέων για όσα συμβαίνουν γύρω τους και η ανάπτυξη της κριτικής τους ικανότητας ώστε να ενεργοποιηθούν ως αυριανοί σκεπτόμενοι πολίτες

  • 4 Μαΐου 2020, 22:40 | Σαρκίρη Άννα

    Ας είμαστε αντικειμενικοί …..ακόμη κ εμείς ως φιλόλογοι θεωρούσαμε χαμένο χρόνο τη διδασκαλία των Λατινικών -ως γνωστικό αντικείμενο δεν προσέφερε τίποτε στα παιδιά .Ας είμαστε ειλικρινείς συνάδελφοι/κανεις από εμάς δεν έβρισκε τίποτα το ενδιαφέρον στη διδασκαλία του μαθήματος αυτού-Κειμενάκια χωρίς κανένα διδακτικό νόημα -ούτε καν τα σχολιάζαμε περαιτέρω απλά λέγαμε στα παιδιά μια μετάφραση κ μετά φουλ γραμματική κ συντακτικό όπου για τους μαθητές ήταν επιπρόσθετο βάρος μιας κ ήδη τα διδάσκαμε στα Αρχαία ελληνικά .Οι μαθητές της γ λυκείου φέτος ενθουσιάστηκαν με την προσθήκη της Κοινωνιολογίας -Είναι μια σύγχρονη επιστήμη που έχει καθημερινή εφαρμογή -Αυτό που αποκόμισα εγώ ήταν πως κατά τη διδασκαλία της έκθεσης μου έλεγαν φοβερες απόψεις βασιζόμενοι στο μάθημα της κοινωνιολογίας -το συνδύαζαν και με την ιστορία κ αυτό είναι λογικό -Τα Λατινικά δεν τους έδιναν κανένα περιθώριο σκέψης ,κρίσης κ κατανόησης της πραγματικότητας -Είμαι υπέρ της παραμονής του μαθήματος της Κοινωνιολογίας στο Λύκειο-οι μαθητές μόνο θετικά το αντιμετώπισαν κ το θεωρώ λογικό !!!

  • 4 Μαΐου 2020, 22:33 | βασιλειος πρπκοπος

    θεωρώ οτι το μάθημα ειναι απαραίτητο σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης και μάλιστα αυτή την εποχή συνδέεται με την κατανόηση και τη λύση των προβλημάτων τησ σημερινής κοινωνίας μας

  • 4 Μαΐου 2020, 22:22 | Ανδρέας Μιχαλόπουλος

    ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΤΟΜΕΑ ΚΛΑΣΙΚΗΣ ΦΙΛΟΛΟΓΙΑΣ ΤΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΦΙΛΟΛΟΓΙΑΣ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΚΑΙ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΚΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ

    Με ιδιαίτερη ικανοποίηση ο Τομέας Κλασικής Φιλολογίας του Τμήματος Φιλολογίας του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών πληροφορείται τη σχεδιαζόμενη επαναφορά της διδασκαλίας του μαθήματος των Λατινικών στο Λύκειο καθώς και την αποκατάστασή του ως μαθήματος πανελλαδικώς εξεταζόμενου για την εισαγωγή των υποψηφίων της Ομάδας Προσανατολισμού Ανθρωπιστικών Επιστημών στην Τριτοβάθμια εκπαίδευση. Ο Τομέας μας από την αρχή αντέδρασε σθεναρά στον εξοβελισμό του μαθήματος των Λατινικών και με πειστικά επιχειρήματα ανέδειξε την ανάγκη διατήρησής του στο πρόγραμμα σπουδών του σύγχρονου ελληνικού Λυκείου. Τα μέλη του Τομέα Κλασικής Φιλολογίας εκφράζουμε την ελπίδα ότι η επικείμενη επαναφορά του μαθήματος θα συνοδευτεί από την απαιτούμενη ανανέωση και αναβάθμιση των διδακτικών εγχειριδίων και των μεθόδων διδασκαλίας του, προκειμένου να αναδειχθεί με πειστικό τρόπο τόσο η ομορφιά όσο και η διαχρονική αξία και χρησιμότητά του.

Σχόλια 1 … 24 25 26 27 28 … 32