1. Η παρ. 1 του άρθρου 2 του ν. 4186/2013 (Α’ 193)αντικαθίσταται ως εξής:
«1. Η Α′ Τάξη Γενικού Λυκείου αποτελεί τάξη αποκλειστικά γενικής παιδείας, στην οποία εφαρμόζεται πρόγραμμα μαθημάτων γενικής παιδείας τριάντα πέντε (35) συνολικά διδακτικών ωρών εβδομαδιαίως για τα ημερήσια λύκεια και είκοσι πέντε (25) συνολικά διδακτικών ωρών για τα εσπερινά λύκεια.».
2. Μετά την παρ. 1 του άρθρου 2 του ν. 4186/2013, όπως αντικαθίσταται με την παρ. 1 του παρόντος, προστίθεται παρ. 2 ως εξής:
«2. Στη Β′ Τάξη Ημερησίου Γενικού Λυκείου εφαρμόζεται πρόγραμμα μαθημάτων που περιλαμβάνει μαθήματα γενικής παιδείας τριάντα (30) συνολικά διδακτικών ωρών εβδομαδιαίως και δύο (2) Ομάδες Μαθημάτων Προσανατολισμού, Ανθρωπιστικών και Θετικών Σπουδών, πέντε (5) συνολικά διδακτικών ωρών εβδομαδιαίως για κάθε ομάδα.
Στη Β′ Τάξη Εσπερινού Γενικού Λυκείου εφαρμόζεται πρόγραμμα μαθημάτων που περιλαμβάνει μαθήματα γενικής παιδείας είκοσι (20) συνολικά διδακτικών ωρών εβδομαδιαίως και δύο (2) Ομάδες Μαθημάτων Προσανατολισμού, Ανθρωπιστικών και Θετικών Σπουδών, πέντε (5) συνολικά διδακτικών ωρών εβδομαδιαίως για κάθε ομάδα.
Οι μαθητές, εκτός από τα μαθήματα γενικής παιδείας, παρακολουθούν υποχρεωτικά και τα μαθήματα της Ομάδας Προσανατολισμού που επιλέγουν.».
3. Η παρ. 3 του άρθρου 2 του ν. 4186/2013 αντικαθίσταται ως εξής:
«3. Στη Γ’ Τάξη Γενικού Λυκείου εφαρμόζεται πρόγραμμα μαθημάτων που περιλαμβάνει μαθήματα γενικής παιδείας και προσανατολισμού τριάντα δύο (32) συνολικά διδακτικών ωρών εβδομαδιαίως για τα ημερήσια λύκεια και είκοσι πέντε (25) συνολικά διδακτικών ωρών εβδομαδιαίως για τα εσπερινά λύκεια. Τα μαθήματα προσανατολισμού χωρίζονται σε τρεις (3) Ομάδες Μαθημάτων Προσανατολισμού, ως εξής:
α) Ανθρωπιστικών Σπουδών.
β) Θετικών Σπουδών και Σπουδών Υγείας.
γ) Σπουδών Οικονομίας και Πληροφορικής.
Οι μαθητές, εκτός από τα μαθήματα γενικής παιδείας, παρακολουθούν υποχρεωτικά και τα μαθήματα της Ομάδας Προσανατολισμού που επιλέγουν.».
4. Η περ. α’ της παρ. 5 του άρθρου 4 του ν. 4186/2013 αντικαθίσταται ως εξής:
«α) λαμβάνεται υπόψη το σύνολο των μορίων που συγκεντρώνει ο υποψήφιος στα τέσσερα (4) πανελλαδικά εξεταζόμενα μαθήματα του οικείου Επιστημονικού Πεδίου, σύμφωνα με το άρθρο 4Α. Για τον προσδιορισμό του συνόλου των μορίων κάθε υποψηφίου υπολογίζονται τα μαθήματα και οι συντελεστές βαρύτητας που προβλέπονται στην Ομάδα Προσανατολισμού όπου ανήκει ο υποψήφιος για το συγκεκριμένο Επιστημονικό Πεδίο. Με απόφαση του Υπουργού Παιδείας και Θρησκευμάτων, η οποία εκδίδεται το αργότερο μέχρι τη λήξη εκάστου σχολικού έτους και ισχύει για τις πανελλαδικές εξετάσεις του επόμενου σχολικού έτους, ορίζονται οι συντελεστές βαρύτητας σε δύο (2) μαθήματα ανά Σχολή ή Τμήμα ή εισαγωγική κατεύθυνση.».
5. Η περ. β’ του άρθρου 4Α του ν. 4186/2013 αντικαθίσταται ως εξής:
«β) Η πρόσβαση σε συγκεκριμένο επιστημονικό πεδίο γίνεται ανάλογα με την ομάδα προσανατολισμού που έχει επιλέξει ο κάθε μαθητής ως εξής:
βα) Οι υποψήφιοι της Ομάδας Προσανατολισμού Ανθρωπιστικών Σπουδών έχουν πρόσβαση στις Σχολές και στα Τμήματα του πρώτου Επιστημονικού Πεδίου και τα μαθήματα, στα οποία εξετάζονται υποχρεωτικά, είναι η Νεοελληνική Γλώσσα και Λογοτεχνία, τα Αρχαία Ελληνικά, η Ιστορία και τα Λατινικά.
ββ) Οι υποψήφιοι της Ομάδας Προσανατολισμού Θετικών Σπουδών και Σπουδών Υγείας έχουν πρόσβαση στις Σχολές και στα Τμήματα του δεύτερου και του τρίτου Επιστημονικού Πεδίου ως εξής:
i) για την πρόσβαση στο δεύτερο Επιστημονικό πεδίο τα μαθήματα στα οποία εξετάζονται υποχρεωτικά είναι η Νεοελληνική Γλώσσα και Λογοτεχνία, η Φυσική, η Χημεία και τα Μαθηματικά και
ii) για την πρόσβαση στο τρίτο Επιστημονικό Πεδίο τα μαθήματα στα οποία εξετάζονται υποχρεωτικά είναι η Νεοελληνική Γλώσσα και Λογοτεχνία, η Φυσική, η Χημεία και η Βιολογία.
βγ) Οι υποψήφιοι της Ομάδας Προσανατολισμού Σπουδών Οικονομίας και Πληροφορικής έχουν πρόσβαση στις Σχολές και στα Τμήματα του τέταρτου Επιστημονικού Πεδίου και τα μαθήματα, στα οποία εξετάζονται υποχρεωτικά, είναι η Νεοελληνική Γλώσσα και Λογοτεχνία, τα Μαθηματικά, η Πληροφορική και η Οικονομία.»
Το παράρτημα της ΠΕΚΑΠ Ιονίων Νήσων μετά από συνεδρίαση με τα μέλη του, θεωρεί επιβεβλημένη την παρέμβαση του στη διαβούλευση. Θα θέλαμε να τονίσουμε ότι η αναγκαιότητα ενίσχυσης της πληροφορικής είναι επιτακτική, ιδιαίτερα στην εξαιρετικά δύσκολη κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η εκπαιδευτική διαδικασία λόγω του κορονοιου. Το παράρτημά μας έχει στείλει πολλές φορές έως σήμερα τις προτάσεις του στο Υπουργείο, μέσω του κεντρικού οργάνου της ΠΕΚΑΠ, αλλά δυστυχώς όλα τα τελευταία χρονιά, το υπουργείο δε φάνηκε να κατανοεί την ανάγκη των εκπαιδευτικών πληροφορικής, των μαθητών αλλά και των σχολείων σε υλικό – τεχνολογικό εξοπλισμό, και έμψυχο δυναμικό. Θα θέλαμε σε αυτή τη διαβούλευση να επισημάνουμε για ακόμη μια φορά τις παρακάτω προτάσεις:
– Εξέταση στο μάθημα «Πληροφορική» για την εισαγωγή των υποψηφίων σε όλες τις Σχολές και τα Τμήματα Πληροφορικής (και των συναφή) των ΑΕΙ
– Ισότιμη αντιμετώπιση του μαθήματος «Πληροφορική» (σε σχέση με τις διδακτικές ώρες) με τα υπόλοιπα των Ομάδων Προσανατολισμού της Γ’ ΓΕΛ
– Μετατροπή του μαθήματος Γενικής Παιδείας της Β τάξης ΓΕΛ. «Εισαγωγή στις Αρχές της Επιστήμης των Υπολογιστών», σε δίωρο.
– Μετατροπή του μαθήματος Επιλογής «Εφαρμογές Πληροφορικής» της Α τάξης ΓΕΛ, σε Γενικής Παιδείας.
– Διδασκαλία των μαθημάτων Πληροφορικής του Γυμνασίου σε δίωρη βάση.
– Εφαρμογή του Προγράμματος προετοιμασίας για την πιστοποίηση στην επάρκεια χρήσης των ΤΠΕ και για τους μαθητές της Β’ Γυμνασίου.
– Δυνατότητα και σε μόνιμους εκπαιδευτικούς Πληροφορικής, που επιθυμούν, για συμπλήρωση του διδακτικού τους ωραρίου με τη διδασκαλία του Προγράμματος προετοιμασίας.
– Αύξηση των ωρών διδασκαλίας του μαθήματος ΤΠΕ στις τελευταίες τάξεις του Δημοτικού (Γ’ έως ΣΤ’).
– Διδασκαλία του Εργαστηρίου Δεξιοτήτων «Δημιουργώ και Καινοτομώ – Δημιουργική Σκέψη και Πρωτοβουλία», από εκπαιδευτικούς Πληροφορικής.
– Άμεση επιδότησή των καθηγητών πληροφορικής για ανανέωση του τεχνολογικού εξοπλισμού τους.
– Επιδότηση του Internet σε κάθε εκπαιδευτικό και μαθητή της χώρας
– Επαναφορά του εργαστηριακού 3ωρου σε όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης για την συντήρηση των εργαστηρίων πληροφορικής.
– Επιδότηση των εκπαιδευτικών για διαδικτυακά σεμινάρια και έντυπες εκδόσεις επιστημονικών βιβλίων αλλά και OnLine συνδρομές σε βιβλιοθήκες συγγραμμάτων.
– Ειδική μεταχείριση των νησιωτικών και απομακρυσμένων – δυσπρόσιτων περιοχών για τα ελάχιστα κριτήρια εγγραφής μαθητών ανά τμήμα – ειδικότητα κτλ. Ώστε όλοι οι μαθητές να έχουν τις ίδιες ευκαιρίες με τους υπόλοιπους μαθητές της Ελλάδας.
Σχετικά με την ενοποίηση της Θετικής Ομάδας Προσανατολισμού με αυτή της Υγείας, δεν αναφέρονται ούτε ο αριθμός των μαθημάτων ούτε οι ώρες ανά μάθημα που θα διδάσκεται ο κάθε μαθητής ανάλογα με το πεδίο σχολών που στοχεύει. Δεν είναι ξεκάθαρο δηλαδή, αν όλοι οι μαθητές της Ομάδας Προσανατολισμού θα διδάσκονται και τα 4 μαθήματα (Φυσική, Χημεία, Μαθηματικά και Βιολογία) και θα εξετάζονται πανελλαδικά στα 3 από αυτά (Φυσική, Χημεία, Μαθηματικά για το 2ο και Βιολογία αντί Μαθηματικών για το 3ο πεδίο, όπως ήδη αναφέρεται) , ή αν θα διδάσκονται 3 από αυτά και θα χωρίζονται ανάλογα με το πεδίο που στοχεύουν σε αυτούς που θα διδάσκονται μόνο μαθηματικά και σε αυτούς που θα διδάσκονται μόνο βιολογία. Θεωρώ ότι θα πρέπει να τα διδάσκονται και τα 4 ισότιμα, και να έχουν δικαίωμα δίνοντας και 5ο μάθημα να ανοίγουν και τα δύο πεδία. Όσον αφορά την προσπάθεια να δοθεί έμφαση και στη γενική παιδεία των μαθητών με τη λογική της εισαγωγής του “κόντρα” μαθήματος, πρέπει να αναφερθεί ότι υπάρχει μάθημα γενικής παιδείας που συμβάλλει στον επιστημονικό εγγραμματισμό όλων των μαθητών – αυριανών πολιτών το οποίο διδασκόταν με επιτυχία μέχρι την προηγούμενη σχολική χρονιά, η Βιολογία Γενικής Παιδείας, για την οποία προτείνω την επαναφορά της διδασκαλίας της σε όλους τους μαθητές της Γ΄Λυκείου.
Σχετικά με τη διαμάχη μεταξύ Λατινικών και Κοινωνιολογίας, θεωρώ ότι είναι λάθος η κατάργηση της Κοινωνιολογίας από τα πανελλαδικά εξεταζόμενα. Με δεδομένο ότι σε κάποιες σχολές είναι απαραίτητα τα Λατινικά ενώ σε άλλα η Κοινωνιολογία, προτείνω, κατ’ αντιστοιχία με τη θετική κατεύθυνση, τη διδασκαλία και των δύο και την εξέταση του ενός για είσοδο σε μία από τις δύο υποομάδες σχολών που μπορούν να δημιουργηθούν στην Ο.Π. Ανθρωπιστικών Σπουδών. Οι ίδιες οι σχολές θα μπορούν ν’ αποφασίσουν αν για την είσοδο σε αυτές θα απαιτείται η εξέταση στα Λατινικά ή την Κοινωνιολογία (όχι διαζευκτικά απαραίτητα).
Σχετικά με τη συζήτηση περί της διδασκαλίας Λατινικών ή Κοινωνιολογίας στα Λύκεια, θα πρέπει να τονιστεί ότι ο ρόλος των ανθρωπιστικών επιστημών έγκειται στο να μελετήσουμε -και κατ’ επέκταση κατανοήσουμε- τον άνθρωπο μέσα από τις μαρτυρίες της δραστηριότητάς του στην πορεία του χρόνου με στόχο να αποκωδικοποιηθούν πτυχές του πολιτισμού του και έτσι να έρθουμε πιο κοντά στην κατανόηση του τι είναι ο άνθρωπος και πάνω σε ποιες θεμελιώδεις αρχές βασίζονται και λειτουργούν οι κοινωνίες που συστήνουμε. Αυτό είναι το βασικό χαρακτηριστικό των κλασικών σπουδών. Η διδασκαλία των Λατινικών δίνει τη δυνατότητα να μεταλαμπαδευτεί αυτή η γνώση ή τουλάχιστον αυτό το ερέθισμα. Στην όλη συζήτηση πρέπει να ειπωθούν -μεταξύ άλλων- τα ακόλουθα τρία δεδομένα:
α)ΔΕΝ τίθεται θέμα σύγκρισης της σπουδαιότητας των επιστημών (π.χ. Λατινικών – Κοινωνιολογίας), στην οποία πολλοί, επιπόλαια, καταφεύγουν για να τοποθετηθούν. Η συζήτηση αφορά στο ποια είναι τα απαραίτητα εφόδια γνώσης που πρέπει να δίνει ένα κράτος προς τους πολίτες του. Συνεπώς, τοποθετήσεις όπως «τα Λατινικά είναι άχρηστα» ή «η Κοινωνιολογία δεν έχει χώρο στα σχολεία» δηλώνουν άγνοια ή ημιμάθεια και βασίζονται σε συναισθηματισμούς. Κατ’ επέκταση δεν ωφελεί να λαμβάνονται υπόψιν.
β)Ένα πολύ βασικό κριτήριο για αυτό το θέμα είναι η ευκαιρία που έχει ο άνθρωπος σήμερα να εκτεθεί σε συγκεκριμένα ερεθίσματα και τομείς μέσα ή έξω από το σχολείο. Εδώ θα τοποθετηθώ σαφώς. Τη γνώση ή το ερέθισμα των Λατινικών κάποιος μπορεί να τα αποκτήσει ουσιαστικά ΜΟΝΟ μέσα από το σχολείο ή το Πανεπιστήμιο (Κάπως έτσι συμβαίνει και με άλλα σημαντικά μαθήματα, όπως τη Χημεία). Αντιθέτως τη γνώση ή το ερέθισμα της Κοινωνιολογίας δύναται να τα αποκτήσει με πολλούς τρόπους και από πολλές πηγές, μεταξύ των οποίων, και μέσα από τα Λατινικά, εφόσον το μάθημα διαμορφωθεί καταλλήλως.
γ)Είναι ΑΔΙΑΜΦΙΣΒΉΤΗΤΟ ότι η διδασκαλία των Λατινικών πρέπει να επικαιροποιηθεί για να γίνει ουσιαστική και ωφέλιμη σύμφωνα με τα παραπάνω. Το ότι τόσα χρόνια το εκπαιδευτικό σύστημα έδινε μη επικαιροποιημένη προσέγγιση στο μάθημα -κάτι που συνέβαινε και συμβαίνει και με άλλα μαθήματα- δεν αποτελεί κριτήριο για την αξία της διδασκαλίας των Λατινικών, αλλά αποτελεί κριτήριο για την αξιολόγηση του εκπαιδευτικού μας συστήματος (!).
Πολλά μπορούν να ειπωθούν ακόμα, θα ήθελα όμως να μείνω σε αυτές τις σκέψεις. Χαίρομαι να διαβάζω στο δημόσιο διάλογο τεκμηριωμένες απόψεις από όλες τις πλευρές.
Κυρίες και κύριοι του Υπουργείου Παιδείας,
ανοίξτε μια οποιαδήποτε σελίδα του βιβλίου της Κοινωνιολογίας και αν δε βρείτε κάτι που να αφορά εσάς, τα παιδιά σας, τους φίλους σας τους γονείς σας,τους συνανθρώπους σας,τους θεσμούς που υπηρετείτε, το υλικό και πνευματικό κεφάλαιο της χώρας μας αλλά και της ανθρωπότητας εν γένει,τότε η απόφασή σας να καταργήσετε την Κοινωνιολογία ίσως και να έχει αγαθές προθέσεις που ενδεχομένως να αγνοώ.
Αν όμως διαπιστώσετε ότι κάθε σελίδα του σχολικού εγχειριδίου, ερμηνεύει το χθες και το σήμερα όλων όσων προανέφερα, με σκοπό ο άνθρωπος να γνωρίζει για να προβλέπει,και να προβλέπει για να λειτουργεί αποτελεσματικά ως μέλος όχι μόνο της κοινωνίας του, αλλά και ως μέλος μιας πανανθρώπινης κοινωνίας, τότε θα κλείσετε την πόρτα στην αξία της γνώσης της κοινωνίας του ανθρώπου, στην Κοινωνιολογία;;
Μα σε κοινωνίες ανθρώπων δε ζούμε ακόμα ή μήπως σε αγέλες, οπότε αν ισχύει το δεύτερο, να αλλάξει χαρακτηρισμό και το υπουργείο, και από υπουργείο Παιδείας να μετονομαστεί Υπουργείο Κέρινων Εκμαγείων;
Τα λατινικά είναι απαραίτητα για τις Θεωρητικές σπουδές. Οι πρωτοετείς φοιτητές των Ανθρωπιστικών Σπουδών δεν νοείται να μην έχουν τις απαραίτητες βάσεις για το αντικείμενο σπουδών τους και να συναντούν τα Λατινικά για πρώτη φορά στη ζωή τους στο Πανεπιστήμιο. Η κοινωνιολογία δεν είναι μάθημα αποστήθισης αλλά είναι βιωματική γνώση που μπορεί να αποκτηθεί από τον καθένα.
κα. Υπουργέ,
Η διάρθρωση των επιστημονικών πεδίων (ομάδων προσανατολισμού) είναι αντι-επιστημολογική και αναχρονιστική. Και αυτό δεν συναρτάται αναγκαστικά με την παρούσα ηγεσία του Υπ. Παιδείας, αλλά αποτελεί ένα διαχρονικό πρόβλημα που θα πρέπει κάποτε να αντιμετωπιστεί. Κατ’αρχάς, ο χρήση του προσδιοριστικού όρου «θετικών» έμμεσα ταυτίζει τους άλλους κλάδους με τις «θεωρητικές» επιστήμες. Επίσης, στερεί τις άλλες επιστήμες, ιδίως τις «κοινωνικο-πολιτικό-οικονομικές», από «θετικές» προσεγγίσεις στο αντικείμενό τους. Αντίστροφα, στερεί τις λεγόμενες θετικές επιστήμες από «θεωρητικά» και «υποκειμενικά» στοιχεία (εναλλακτικές ερμηνείες).
Δεύτερο, οι οικονομικές επιστήμες ανήκουν στις κοινωνικές επιστήμες. Καλύτερη απόδειξη είναι η επίδραση κοινωνικών, πολιτισμικών και ψυχολογικών παραγόντων στην οικονομία και στις αγορές τα χρόνια της οικονομικής και πανδημικής κρίσης. Ατυχές είναι και το ότι η οικονομία συνδέεται με την Πληροφορική, ένα μάθημα το οποίο έχει οριζόντια σχέση με όλα τα επιστημονικά πεδία και πρέπει να είναι μάθημα γενικής παιδείας. Ανάλογα με το επιστημονικό πεδίο που θα επιλέξουν ο μαθητές στη Β’ Λυκείου, μπορούν να εμβαθύνουν ως προς το επίπεδο και το αντικείμενο του μαθήματος της πληροφορικής.
Τρίτο, και επίσης ατυχές είναι η συγχώνευση των «Θετικών» και των «επιστημών υγείας», αν στις «επιστήμες της υγείας» συμπεριλάβουμε θέματα «κοινοτικής» και «ψυχικής» υγείας. Επίσης,απορώ γιατί απαλείφθηκε ο όρος «κοινωνικές επιστήμες…» από το πρώτο επιστημονικό πεδίο, με αποτέλεσμα την περαιτέρω υποβάθμισή τους.
Καταλήγοντας, θεωρώ ότι η θεσμοθέτηση των παρακάτω τεσσάρων επιστημονικών πεδίων (ομάδων Προσανατολισμού) θα ήταν το επιστημολογικά ορθότερο, για λόγους ισονομίας των επιστημών: οι Ανθρωπιστικές Σπουδές, οι Κοινωνικές Σπουδές, οι Φυσικο-Μαθηματικές Σπουδές και οι Σπουδές των Βιο-επιστημών και Επιστημών Υγείας.
Η διάκριση μεταξύ «εξεταζόμενων» και «μη εξεταζόμενων» μαθημάτων δημιουργεί μαθήματα/αντικείμενα δύο κατηγοριών και ουσιαστικά αχρηστεύει τα «μη εξεταζόμενα» μαθήματα, δεδομένου ότι οι μαθητές δεν παρακολουθούν τα μη εξεταζόμενα μαθήματα, τα οποία μπορούν να διαδραματίσουν καθοριστικό ρόλο στην ζωή τους. Κατακλύζουν την παραπαιδεία για να εξασφαλίσουν καλούς βαθμούς στα εξεταζόμενα μαθήματα. Η λύση είναι η κατάργηση των πανελλαδικών εξετάσεων, η εισαγωγή στα ΑΕΙ να βασίζεται στις επιδόσεις των μαθητών σε όλες τις τάξεις του Λυκείου, ενδεχομένως με αυξανόμενο συντελεστή βαρύτητας καθώς προχωράμε από την Α’ στη Γ’ Λυκείου.
Προτείνεται επίσης οι πανεπιστημιακές σχολές να ορίζουν με ειδικούς συντελεστές βαρύτητας τα πεδία και τα μαθήματα που άπτονται των αντικειμένων των τμημάτων τους. Για να μετριαστεί ο ενδεχόμενος πληθωρισμός βαθμών στο Λύκειο, ένα μέρος του βαθμού τους (10-20%) μπορεί να βασίζεται και σε εξετάσεις (υπό την εποπτεία των σχολικών συμβούλων της περιφέρειας) στο τέλος της Β’ και Γ’ Λυκείου με ερωτήσεις εφαρμογής (διαφόρων αντικειμενικών τύπων) που θα προέρχονται από τράπεζα ερωτήσεων. Παράλληλα,θα πρέπει να υπάρξει ένας σωστός επαγγελματικός προσανατολισμός που θα υπογραμμίζει την αξία όλων των επαγγελμάτων για την επιβίωση της κοινωνίας, ανεξάρτητα από το μορφωτικό επίπεδο των μελών της.
Το αντεπιχείρημα φυσικά μπορεί να είναι ότι η παραπάνω πρόταση για εισαγωγή στα ΑΕΙ είναι ανέφικτη και δεν μπορεί να αντικαταστήσει΄το «αδιάβλητο» σύστημα των πανελλαδικών! ΄Και αναρωτιέμαι, τι να το κάνω το αδιάβλητο όταν ένα μεγάλο ποσοστό των μαθητών μας αποφοιτά από το Λύκειο λειτουργικά αγράμματο και αδυνατεί να ανταποκριθεί στις προκλήσεις των ΑΕΙ και/ή της παγκοσμιοποιημένης κοινωνίας.
Επισημαίνω τέλος ότι τα Λατινικά δεν μπορεί να είναι υποκατάστατο της Κοινωνιολογίας. ούτε μπορεί να περιοριστεί στις «Ανθρωπιστικές Σπουδές». Πέρα από τη σημασία της Κοινωνιολογίας για την κατανόηση της πολύπλοκης σύγχρονης κοινωνίας, το μάθημα των Λατινικών έχει οριζόντια σχέση με όλα τα επιστημονικά πεδία. Και εννοώ, ως προς την ετυμολογική του σημασία για την κατανόηση των σύγχρονων δυτικών γλωσσών. Ένα κοινό μάθημα αρχαιοελληνικής και λατινικής ετυμολογίας της Αγγλικής γλώσσας (ή μιας από τις ρομαντικές γλώσσες) ίσως θα έπρεπε να είναι μάθημα γενικής παιδείας. Εναλλακτικά, το σχετικό μάθημα ετυμολογίας θα ήταν δυνατόν να διαχυθεί στο γλωσσάρι κάθε μαθήματος.
Με τιμή,
Νίκος Πετρόπουλος
π. Σύμβουλος του Π.Ι
Θα ήθελα να εκφράσω την πλήρη αντίθεσή μου για την ενδεχόμενη αντικατάσταση του μαθήματος της Κοινωνιολογίας ως πανελλαδικά εξεταζόμενο μάθημα.
Έχουν αναρτηθεί (και εδώ στη διαβούλευση όπως και στα Μ.Μ.Ε. και στα Μ.Κ.Δ.) πλειάδα υποστηρικτικών δημοσιευμάτων από φορείς, Κοσμήτορες και Καθηγητές Κοινωνικών και Πολιτικών Σπουδών, εκπαιδευτικούς, γονείς αλλά το σημαντικότερο και απο μαθητές/-ριες.
Θεωρώ, επομένως,ότι δεν χρειάζεται να επιχειρηματολογήσω επαναλαμβάνοντας όλα όσα σωστά επιστημονικά, παιδαγωγικά και εκπαιδευτικά τεκμήρια έχουν ήδη επισημανθεί!
Επιπλέον, θεωρώ και ευελπιστώ ότι η ηγεσία του εκπαιδευτικού μας συστήματος γνωρίζει, αναγνωρίζει και κατανοεί τη χρησιμότητα της Κοινωνιολογίας στην εκπαίδευση. Μιας επιστήμης, που με τα θεωρητικά της εφόδια και την ολιστική προσέγγιση των κοινωνικών φαινομένων και της κοινωνίας εν γένει, συνεισφέρει στην καλλιέργεια της κριτικής σκέψης, στην κατανόηση των κοινωνικών προβλημάτων και στη δημιουργία ενεργών και υπεύθυνων πολιτών.
Η συνένωση των δύο Κατευθύνσεων, Θετική και Υγείας, είναι τελείως ασαφής. Θα διδάσκονται όλοι και Μαθηματικά και Βιολογία; Αν ναι, θα πρέπει να έχουν και τη δυνατότητα να εξεταστούν πανελλαδικά και στα δύο ώστε να εισέρχονται στις σχολές και των δύο επιστημονικών πεδίων. Αν όχι, ποιος είναι ο σκοπός της συνένωσης από τη στιγμή που και με το ισχύον πλαίσιο οι μαθητές παρακολουθούν μαζί τη Φυσική και τη Χημεία και χωρίζονται όταν διδάσκεται η Βιολογία και τα Μαθηματικά. Η ασάφεια υπάρχει και στα μαθήματα Γενικής παιδείας: ποια θα είναι αυτά, πόσες ώρες θα διδάσκονται, ποια θα είναι και αν θα είναι εξεταζόμενα κτλ. Επίσης, τι θα γίνει με το γνωστικό αντικείμενο της Βιολογίας γενικής παιδείας Γ Λυκείου; Στο ισχύον ένα μέρος ενσωματώθηκε στη διδακτέα ύλη του αντίστοιχου μαθήματος προσανατολισμού και ταυτόχρονα μεταφέρθηκε στη Β Λυκείου. Δεδομένου ότι η το γνωστικό αντικείμενο είναι καίριας σημασίας για το βιολογικό εγγραμματισμό των αυριανών πολιτών (ιοί, πρόληψη και μετάδοση ασθενειών, εμβόλια, οικολογική υποβάθμιση) κρίνεται απαραίτητη η επαναφορά του μαζί με τα υπόλοιπα μαθήματα γενικής παιδείας στη Γ λυκείου.
Το μάθημα των Λατινικών είναι συνδεδεμένο με τις Ανθρωπιστικές σπουδές. Όταν προετοιμάζεις μαθητές για τις Σχολές της Φιλοσοφικής και της Νομικής, δεν μπορείς να τους στερείς την γνώση των Λατινικών, που αργότερα στις σπουδές τους θα συναντήσουν. Δεν μπορείς να μην τους φέρνεις σε επαφή με μία από τις γλώσσες που πρωταγωνίστησαν στην διαμόρφωση των κλασικών γραμμάτων και έβαλε την βάση του Δυτικού Πολιτισμού. Δεν είναι δυνατόν να μπαίνουν φοιτητές στην φιλοσοφική και την Νομική και να συναντούν για πρώτη φορά την γλώσσα του Κικέρωνα, την γλώσσα στην οποία γράφτηκε το Ρωμαϊκό Δίκαιο. Οι φοιτητές αυτοί, αυτές τις σπουδές έχουν επιλέξει να κάνουν. Άλλες γενικές γνώσεις μπορούμε όλοι να πάρουμε διαβάζοντας!
Η επανεισαγωγή του μαθήματος των λατινικών, ιδιαίτερα για τις ανθρωπιστικές σπουδές, κρίνεται επιβεβλημένη, καθώς στη λατινική γλώσσα έχουν γραφεί πολύ σημαντικά κείμενα με ανθρωπιστικό περιεχόμενο. Επίσης, η γνώση των λατινικών συμβάλλει στην καλύτερη κατανόηση της ελληνικής γλώσσας, πολλές λέξεις της οποίας είναι λατινικής προελεύσεως. Ιδιαίτερα για όσους σπουδάσουν φιλοσοφική τα λατινικά είναι απαραίτητα, για να μπορούν να παρακολουθήσουν το μάθημα της λατινικής φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο.
Η συγγραφή των βιβλίων να μη γίνεται κατ΄αποκοπή από πολλούς συγγραφείς των οποίων τα κεφάλαια πέφτουν σε αντιφάσεις ή επαναλήψεις. Χρειάζεται μια συντονιστική ομάδα ουσιαστικού ελέγχου ποιότητας. Να δίνεται η δυνατότητα σε περισσότερους συναδέλφους να συνδράμουν σε αυτό το έργο. Επικαιροποίηση βιβλίων και αξιολόγηση τους σε ετήσια βάση από την σχολική κοινότητα.
Χαιρετίζω την πρόθεση του Υπουργείου Παιδείας να επαναφέρει τη διδασκαλία των Λατινικών στο Λύκειο ως πανελλαδικώς εξεταζόμενο μάθημα. Καθίσταται έτσι σαφές ότι η ελληνορωμαϊκή κουλτούρα είναι μία ιστορική πραγματικότητα που αφορά άμεσα και αναπόδραστα τον Έλληνα και ταυτόχρονα Ευρωπαίο πολίτη. Ας μην ξεχνάμε ότι η διάνοια ενός Πλάτωνα και ενός Αριστοτέλη υπήρξε ο μεγάλος πρόδρομος του μοντέρνου κοινωνιολογικού στοχασμού. Ας μην αγνοούμε επίσης ότι οι θεμελιακές αρχαιοελληνικές ιδέες περί ηθικής και πολιτικής εκπαίδευσης του ενάρετου πολίτη μετατέθηκαν στην οικουμενική Ρώμη, από την οποία πήγασαν νέες, πρωτότυπες αντιλήψεις για τους ρυθμιστικούς θεσμούς της κοινωνικοπολιτικής ζωής, με το Δίκαιο να ανάγεται σε πρώτη κοινωνική ανάγκη. Πάνω σε αυτή τη βάση, η ελληνορωμαϊκή αρχαιότητα αποτελεί αφετηρία των σύγχρονων αναζητήσεων γύρω από την κοινωνία. Στην εποχή της υπερεξειδίκευσης και των πιστοποιημένων γνώσεων, είναι ζωτικής σημασίας να κατέχουμε εκείνο το εννοιολογικό υπόβαθρο που προάγει την πρόοδο του ανθρώπου ως κοινωνικοπολιτικού όντος εξοπλισμένου με κριτική σκέψη, και που προέρχεται, όπως το οραματίστηκε ο Κορνήλιος Καστοριάδης, από την ίδια φιλοσοφική μήτρα με αυτή της Αλληγορίας του σπηλαίου.
Η διδασκαλία του μαθήματος της κοινωνιολογίας στη Γ΄Λυκείου είναι μια εμπειρία γεμάτη από θετικά συναισθήματα. Η συμμετοχή των μαθτών/τριων μας είναι συγκινητική. Δεν υπάρχει «δυνατός» και «αδύνατος», «πρόθυμος» και «απρόθυμος» μαθητής/τρια. Συμμετέχουν όλες και όλοι. Οι μαθητές/τριες προβληματίζονται, εκφράζουν τη συμφωνία τους ή τη διαφωνία τους, συνειδητοποιούν την αιτία των κοινωνικών φαινομένων. Πιάνουν το κουβάρι της εξέλιξης των κοινωνιών από το παρελθόν, το ξετυλίγουν σιγά – σιγά, σχεδόν μαγικά και προχωράνε. Φτάνουν στο παρόν και προετοιμάζονται για το μέλλον.
Η κοινωνιολογία προετοιμάζει τη νέα γενιά να αντιληφθεί, να συνειδητοποιήσει τις σχέσεις που διαμορφώνονται σε μια κοινωνία, τοπική ή παγκόσμια. Οι μαθητές/τριες αντιλαμβάνονται τη σημασία των θεσμών και τη συμβολή τους στο κοινωνικό γίγνεσθαι. Η επιστήμη της κοινωνιολογίας αποκαλύπτει τις προκαταλήψεις και τις κοινωνικές παθογένειες.
Οι σημερινές σύγχρονες γρήγορα μεταβαλλόμενες και πολυσύνθετες κοινωνίες, καλούνται να δώσουν λύσεις σε πολύπλοκα κοινωνικά φαινόμενα και σε αυτό μπορεί να βοηθήσει αποφασιστικά και η κοινωνιολογία.
Οι κοινωνικές επιστήμες είναι απαραίτητες στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση και η Κοινωνιολογία έχει να προσφέρει πολλά στους μαθητές της Γ΄ Λυκείου ως Πανελλαδικά εξεταζόμενο μάθημα.
Η συντριπτική πλειοψηφία των μαθητών τα Γ΄ Λυκείου αγάπησαν την κοινωνιολογία γιατί φέρνει μια άλλη, διαφορετική και συνάμα επιστημονική ματιά.
Είναι ευλογία να είσαι εκπαιδευτικός και να διδάσκεις κοινωνιολογία στα παιδιά της Γ΄Λυκείου.
Με αφορμή την κατάθεση προς διαβούλευση του νομοσχεδίου «Αναβάθμιση Εκπαίδευσης και άλλες διατάξεις» επισημαίνουμε:
1. Στο πρόγραμμα σπουδών του Γενικού Λυκείου η διακριτότητα και η αυτοτέλεια των επιστημών στο επίπεδο της διδασκαλίας ολοκληρώνει στον αναγκαίο βαθμό τη μάθηση του αντικειμένου της κάθε επιστήμης και δίνει συγκεκριμένα μαθησιακά, μορφωτικά, γνωστικά και εκπαιδευτικά αποτελέσματα.
Στο πλαίσιο αυτό, η οικονομική επιστήμη αποτελεί απαραίτητη γενική γνώση και ως τέτοια πρέπει να διδάσκεται στο Γενικό Λύκειο. Αυτό γιατί το αντικείμενό της προσδιορίζεται στην παραγωγή, την ανταλλαγή και την διανομή των αγαθών στην κοινωνία, δηλαδή, στο πεδίο της οικονομικής πραγματικότητας. Έτσι, βοηθά το μαθητή να εξηγήσει πώς παράγονται και ανταλλάσσονται τα υλικά αγαθά στην κοινωνία, πώς διαμορφώνονται οι αξίες και οι τιμές των αγαθών στην παραγωγή και στην ανταλλαγή, τις προϋποθέσεις της διανομής του πλούτου των κοινωνιών. Η αναγκαιότητα εξοικείωσης με βασικές έννοιες που διαμορφώνουν οικονομική σκέψη, αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για την προαγωγή της οικονομικής ευημερίας των αυριανών πολιτών και των κοινωνιών μέσα στις οποίες αυτοί θα διαβιούν.
Η οικονομική επιστήμη περιλαμβάνει γενικές έννοιες, όρους και προτάσεις που πρέπει να μάθει ο μαθητής για να μπορέσει να κατανοήσει και να ερμηνεύσει τα προβλήματα της οικονομίας και της κοινωνίας. Για αυτό θεωρούμε πως καθίσταται επιβεβλημένη η διδασκαλία της Οικονομικής Επιστήμης, ως μαθήματος γενικής παιδείας, για όλους τους μαθητές του Λυκείου πριν επιλέξουν προσανατολισμό σπουδών στη Γ΄ τάξη Γενικού Λυκείου. Παράλληλα, θα τους δοθεί η δυνατότητα ορθής επιλογής προσανατολισμού σπουδών καθώς θα έχουν αποκτήσει γνώση του περιεχομένου και της αξίας ενός διδακτικού αντικειμένου.
Με βάση τα παραπάνω προτείνουμε την εισαγωγή του μαθήματος «Αρχές Οικονομίας» ως μαθήματος Γενικής Παιδείας που οι μαθητές θα διδαχθούν πριν επιλέξουν προσανατολισμό σπουδών στη Γ΄ τάξη Γενικού Λυκείου.
2. Ο προσανατολισμός Οικονομίας και Πληροφορικής συγκροτεί μια μεγάλη επιστημονική περιοχή που επιλέγεται από πολύ μεγάλο ποσοστό μαθητών της Γ΄ τάξης και περιλαμβάνει το μάθημα «Αρχές Οικονομικής Θεωρίας», το οποίο αποτελεί μάθημα αυξημένης επιστημονικής βαρύτητας του προσανατολισμού σπουδών. Το πρόγραμμα σπουδών του μαθήματος περιλαμβάνει στοιχεία μικροοικονομικής και μακροοικονομικής ανάλυσης και διδάσκεται μέχρι σήμερα επτά (7) ώρες εβδομαδιαία, ώστε να επιτυγχάνεται η εμβάθυνση στο συγκεκριμένο αντικείμενο.
Προτείνουμε το μάθημα «Αρχές Οικονομικής Θεωρίας» να συνεχίσει να εντάσσεται στο ωρολόγιο πρόγραμμα του Προσανατολισμού Οικονομίας και Πληροφορικής με τον σημερινό αυξημένο αριθμό ωρών διδασκαλίας και να αποκτήσει αυξημένο συντελεστή βαρύτητας για την εισαγωγή των υποψηφίων σε σχολές του συγκεκριμένου Επιστημονικού Πεδίο.
3. Με το μάθημα «Αρχές Οργάνωσης και Διοίκησης» εξετάζονται θεμελιώδεις αρχές της ατομικής συμπεριφοράς όπως, προσωπικότητα, αξίες, αντιλήψεις, στάσεις, διαθέσεις, συναισθήματα, λήψη αποφάσεων και ο ρόλος των παρακινητικών συνθηκών για την επίτευξη ενός αποτελέσματος. Με τη μάθηση των διοικητικών ευθυνών, καθηκόντων και της διαχείρισης του παραγωγικού δυναμικού άνθρωποι-μηχανήματα-υλικά δίνεται η δυνατότητα στο μαθητή να κατανοήσει τι σημαίνει συνέπεια, αυστηρότητα, λήψη αποφάσεων, επικοινωνία, άσκηση και επανάληψη ορθολογικών πράξεων και εμπέδωση του ορθολογισμού.
Το μάθημα αυτό αποτελεί δομικό στοιχείο του επιστημονικού υπόβαθρου των μαθητών που επιλέγουν τον προσανατολισμό «Οικονομίας και Πληροφορικής».
Η αποδοχή του μαθήματος από τους μαθητές ήταν πολύ μεγάλη, αφού είχαν δημι-ουργηθεί, για όσο διάστημα ήταν στα μαθήματα επιλογής, περισσότερα από 1200 τμήματα ανά έτος σε όλα τα ΓΕΛ της χώρας.
Προτείνουμε το μάθημα «Αρχές Οργάνωσης και Διοίκησης» να ενταχθεί ξανά στα διδασκόμενα μαθήματα της Γ΄ τάξης του Γενικού Λυκείου.
Επισημαίνουμε ότι η υλοποίηση των παραπάνω προτάσεων είναι εφικτή αφού:
α) υπάρχουν ήδη διαθέσιμοι διδακτικοί πόροι που έχουν αξιοποιηθεί και κατά το παρελθόν (Φωτόδεντρο, Διόφαντος) και
β) Υπάρχει το εκπαιδευτικό δυναμικό που απαιτείται για τη διδασκαλία των εν λόγω μαθημάτων.
Η υποβάθμιση της διδασκαλίας των Λατινικών στη Μέση Εκπαίδευση τα τελευταία χρόνια και η ουσιαστική κατάργηση του μαθήματος εσχάτως είναι επιλογές που συνιστούν σοβαρή απειλή για την τύχη των ανθρωπιστικών σπουδών στην Ελλάδα, τόσο στη δευτεροβάθμια όσο και στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Η Ελλάδα, μια χώρα με διακηρυγμένη ευρωπαϊκή συνείδηση, εμφανίζεται να αποστρέφει το πρόσωπο από τη λογοτεχνία η οποία συνέβαλε με τον αμεσότερο τρόπο στη διαμόρφωση του ευρωπαϊκού πολιτισμού. Κατά τούτο, η σχεδιαζόμενη ουσιαστική επανένταξη των Λατινικών στο πρόγραμμα του Λυκείου αίρει μια σημαντική ασυμμετρία και αποκαθιστά εν τινι μέτρω το περιεχόμενο των προσφερόμενων κλασικών σπουδών στη Μέση Εκπαίδευση.
Η σημασία της διδασκαλίας των Λατινικών ως γλωσσικού μαθήματος είναι αυτονόητη, ιδιαίτερα για τους μαθητές και τις μαθήτριες που προσανατολίζονται στις ανθρωπιστικές σπουδές. Παράλληλα, ωστόσο, με τη διδασκαλία της λατινικής γλώσσας, θέλουμε να υπογραμμίσουμε τη σπουδαιότητα της εξοικείωσης των μαθητών και μαθητριών με το ρωμαϊκό πολιτισμό και τη λατινική λογοτεχνία και από δόκιμες μεταφράσεις. Υπό αυτό το πρίσμα, η αξιοποίηση της επανεισαγωγής της λατινικής γραμματείας επανατοποθετεί σε σωστότερη βάση τη διδασκαλία της κλασικής λογοτεχνίας στο Λύκειο.
Τέλος, θεωρούμε παντελώς άγονη και ατελέσφορη τη συζήτηση που επιχειρεί να συγκρίνει και να αντιπαραθέσει τη διδασκαλία και την αξία της λατινικής γλώσσας και λογοτεχνίας με τη διδασκαλία και την αξία άλλων μαθημάτων, οσοδήποτε επίκαιρων, που ωστόσο δεν ανήκουν στο πεδίο των αρχαιογνωστικών επιστημών.
Τομέας Κλασικών Σπουδών του Τμήματος Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης
Η πλειοψηφία των ΑΕΙ της κατεύθυνσης ανθρωπιστικών σπουδών (Νομική, Ψυχολογία, Κοινωνιολογία, Πολιτικές Επιστήμες, Τμήματα ΜΜΕ, Διοίκησης, Ανθρωπολογίας κλπ) στα προγράμματα σπουδών τους έχουν μαθήματα Κοινωνικών Επιστημών. Η Κοινωνιολογία είναι το μοναδικό μάθημα που έχει στοιχειώδη σύνδεση με το γνωστικό τους αντικείμενο.
Θα ήθελα να καταθέσω κάποιες απόψεις σχετικά με:
– την πρόσβαση σε σχολές /τμήματα Πληροφορικής
Όσοι/όσες εισάγονται στις σχολές και τα τμήματα Πληροφορικής (σε Πανεπιστήμια και Πολυτεχνεία) θα πρέπει να εξετάζονται στο μάθημα Πληροφορικής (ΑΕΠΠ). Το 2020 είναι απαράδεκτο να εισάγεται κάποιος σε τμήματα Πληροφορικής χωρίς να έχει διδαχθεί/εξεταστεί στην Πληροφορική, όπως θα συμβεί φέτος. Είναι σα να μπαίνει κάποιος στην ιατρική χωρίς να έχει εξεταστεί ή και διδαχθεί Βιολογία!
Νέο βελτιωμένο βιβλίο και βιβλίο ασκήσεων αντί των τεσσάρων που χρησιμοποιούνται.
– πρόσβαση υποψηφίων ομάδας προσανατολισμού Οικονομίας και Πληροφορικής στα τμήματα Μαθηματικών
Οι υποψήφιοι της ομάδας προσανατολισμού Οικονομίας και Πληροφορικής θα πρέπει να έχουν πρόσβαση στις σχολές/τμήματα Μαθηματικών εφόσον εξετάζονται στα ίδια μαθηματικά με τους υποψηφίους της Θετικής ομάδας προσανατολισμού.
– το πρόγραμμα μαθημάτων της Α’ Λυκείου
Το μάθημα Εφαρμογές Πληροφορικής χρειάζεται να γίνει υποχρεωτικό και τουλάχιστον δίωρο για όλους τους μαθητές και τις μαθήτριες της α’ λυκείου. Το μάθημα να είναι εργαστηριακό και να προβλέπεται και 2ος εκπαιδευτικός στα μεγάλα τμήματα.
– το πρόγραμμα μαθημάτων της Β’ Λυκείου
Το μάθημα της Πληροφορικής (Εισαγωγή στις Αρχές της Επιστήμης των Η/Υ) θα πρέπει να γίνει δίωρο. Κανένα μάθημα δεν θα πρέπει να είναι μονόωρο. Συμβαίνει να χάνονται μαθήματα λόγω αργίας, εκδρομών κλπ με συνέπεια να «χάνεται» η επαφή των μαθητών με το μάθημα, αλλά και περιορίζεται ο συνολικός αριθμός των διδακτικών ωρών.
– το πρόγραμμα μαθημάτων της Γ’ Λυκείου
Η εμπειρία του 7ωρου του προσανατολισμού στη Γ΄Λυκείου ήταν πάρα πολύ θετική. Υπήρχε χρόνος για κατανόηση, εμπέδωση, εμβάθυνση της ύλης και περισσότερη ενεργητική συμμετοχή από τα παιδιά παρόλη την αύξηση της ύλης.
Το μάθημα της Πληροφορικής θα πρέπει να διδάσκεται και στη Θετική ομάδα προσανατολισμού και να εξετάζεται για εισαγωγή σε σχολές Πληροφορικής και άλλες σχετικές σχολές και τμήματα όπως π.χ. Μαθηματικό, στρατιωτικές σχολές.
Θεωρώ, αν κι όχι ειδικός, πως το μάθημα των Λατινικών καλώς εισάγεται στην Ομάδα Ανθρωπιστικών Σπουδών καθώς χρειάζεται σε σχολές του αντίστοιχου πεδίου. Ωστόσο, κρίνω απαραίτητη και την εξέταση της Κοινωνιολογίας για ορισμένες σχολές ανθρωπιστικών σπουδών π.χ. Κοινωνιολογίας, Ψυχολογίας. Επίσης, το μάθημα ίσως θα ήταν χρήσιμο για τις οικονομικές σχολές.
Τέλος, η τεχνική υποστήριξη των εργαστηρίων, αλλά και του υπόλοιπου υπολογιστικού εξοπλισμού των σχολείων να γίνεται από εξειδικευμένο και επαρκές προσωπικό ανά περιοχή σχολείων (Επαναλειτουργία και αναβάθμιση των ΠΛΗΝΕΤ).
Ευτυχώς το μάθημα των λατινικών, «casus belli» για τους φιλολόγους,επανέρχεται στη σωστή του θέση. Η υπουργός Παιδείας διόρθωσε εγκαίρως το λάθος τού προκατόχου της της προηγούμενης κυβέρνησης.Βέβαια, errare humanum est, αλλά το εμμένειν στο λάθος είναι ανόητο.Έτσι, οι μελλοντικοί κλασικοί μας φιλόλογοι δε θα είναι αναγκασμένοι να πηγαίνουν στη Γερμανία για κλασικές σπουδές.
Αξιότιμη Κυρία Υπουργέ,
Διάβασα προσεκτικά σχεδόν όλα τα σχόλια των συναδέλφων και οδηγήθηκα στο συμπέρασμα ότι η εισαγωγή ενός 5ου πανελλαδικά εξεταζόμενου μαθήματος θα έλυνε πολλά από τα προβλήματα που επισημάνθηκαν.
Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι θα μείωνε το άγχος των μαθητών, αφού ενδεχόμενη κακοτυχία σε ένα μάθημα θα τους κόστιζε λιγότερο. Πιστεύω ότι το 5ο μάθημα πρέπει να είναι:
Στο 1ο πεδίο τα ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΓΕΝΙΚΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ
Στο 2ο πεδίο η ΙΣΤΟΡΙΑ
Στο 3ο πεδίο τα ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΥ
Στο 4ο πεδίο η ΚΟΙΝΩΝΙΟΛΟΓΙΑ
Με εκτίμηση,
Νίκος Σγούρας
Μαθηματικός
Τα λατινικά ως μια βασική γλώσσα των ανθρωπιστικών επιστημών δεν νοείται να μην υπάρχει ως εξεταζόμενο μάθημα Πανελλαδικών εξετάσεων. Η εκπαίδευση, όσον αφορά τη γλώσσα, παιδιών που εισάγονται σε ανώτατες σχολές ανθρωπιστικών σπουδών δεν είναι εφικτό να γίνεται από τους καθηγητές των πανεπιστημίων. Οι υποψήφιοι απαιτείται να έχουν τουλάχιστον μια βασική γνώση της γλώσσας πριν εισαχθούν στην εκάστοτε σχολή. Είναι βέβαιο ότι η απόφαση της κατάργησης των λατινικών από τις Πανελλαδικές εξετάσεις θα έχει ως αποτέλεσμα το μορφωτικό επίπεδο των παιδιών που εισάγονται σε ανθρωπιστικές σχολές να μειώνεται όλο και περισσότερο. Κατά συνέπεια είτε οι φοιτητές δεν θα μπορούν να ανταπεξέλθουν στις απαιτήσεις των σχολών τους είτε οι σχολές θα αναγκαστούν να μειώσουν το επίπεδο του προγράμματος σπουδών τους. Σε κάθε περίπτωση η εξέταση των λατινικών είναι απαραίτητη εάν θέλουμε να παράγουμε σωστά καταρτισμένους επιστήμονες ανθρωπιστικών επιστημών.
Πληροφορούμενη εδώ και πολλές μέρες την επικείμενη κατάργηση του μαθήματος της Κοινωνιολογίας θέλω να σχολιάσω τα εξής: 1. Πως είναι δυνατό να εξοστρακίζεται ένας ολόκληρος επιστημονικός κλάδος χωρίς την παραμικρή αιτιολόγηση;2.Πως ενώ το εν λόγω μάθημα διδάσκεται σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης, από το δημοτικό έως το Λύκειο, πράγμα που δείχνει και την ενισχυμένη ύπαρξη του μαθήματος στο ωρολογιακό πρόγραμμα, εξετάζεται σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες ως μάθημα κορμού των υπολοίπων τάξεων με το πρόγραμμα «κοινωνικές επιστήμες» ή εναλλακτικά πολιτειακή παιδεία , στη χώρα μας να κυριαρχεί ένας υπερσυντηρητικός τρόπος σκέψης που αφορά το περιεχόμενο των σπουδών των σημερινών μαθητών και αυριανών ενεργών πολιτών;
3.Όταν σε μια ολόκληρη κατεύθυνση των κοινωνικών και ανθρωπιστικών επιστημών εξετάζεται το μάθημα της Κοινωνιολογίας στη πλειοψηφία τους σε αντίθεση με το επαναφερόμενο μάθημα των Λατινικών,πως γίνεται να καταργείται;
4. Όντας ειδική παιδαγωγός και κάνοντας μεταπτυχιακό αλλά και διδακτορικό κύκλο σπουδών σας ενημερώνω ότι συνάντησα παντού το μάθημα της Κοινωνιολογίας, γεγονός που επιβεβαιώνει και την σημαντικότητά του.
5. Πως είναι δυνατόν να έχει ιδρυθεί νέο πανεπιστημιακό τμήμα Κοινωνιολογίας και να μην υφίσταται το μάθημα;
Όλα τα παραπάνω αποτελούν ενδεικτικά παραδείγματα για την χρησιμότητα του μαθήματος της Κοινωνιολογίας και μάλιστα σε εποχές μεγάλων κοινωνικών αλλαγών κρίνω την προσπάθεια σας λανθασμένη και αντιεπιστημονική και ανορθολογική.
Στέλλα Βαβουλίδου ΠΕ 71 δασκάλα Ειδικής Εκπαίδευσης
Στο πανελλαδικά εξεταζόμενο μάθημα Νεοελληνική Γλώσσα και Λογοτεχνία, πρέπει να αναβαθμιστεί ο ρόλος της λογοτεχνίας ουσιαστικά και βαθμολογικά – να μην βαθμολογείται μόνο με 15 μόρια-. Οι ερωτήσεις σε αυτό το μάθημα μπορούν να εμβαθύνουν στην ιστορία της Λογοτεχνίας, στα κείμενα και στη θεωρία της χωρίς να αποτελούν άλλη μια ερώτηση κατανόησης κειμένου παρόμοιας με τις ερωτήσεις της Γλώσσας απλά σε λογοτεχνικό κείμενο.Η καλή λογοτεχνία κρύβει μέσα της τη γλώσσα, την ιστορία, την αισθητική και δίνει εφόδια ζωής ως προς τη σκέψη και το συναίσθημα των μαθητών.
Παρακαλω πολύ να ακουστεί η άποψη μας , η άποψη των περισσότερων μαθητών.Η κοινωνιολογία είναι ένα μάθημα που μας μαθαίνει να κατανοούμε τον κόσμο γύρω μας και να αντιλαμβανόμαστε παραπάνω κοινωνικα φαινόμενα από ότι παλιότερα. Αντικειμενικά είναι ένα επίκαιρο μάθημα , σε αντίθεση με τα Λατινικά . Φυσικά είναι μια γλώσσα που έχει προσφέρει πολλά και αυτό δεν το αμφισβητεί κανείς! Όμως δεν είναι επίκαιρο. Θα μπορούσε να υπάρχει ως Υποχρεωτικό μάθημα στο λύκειο αλλά ως εκεί… Αυτό δεν καθιστά το μάθημα κατώτερο απλά ρεαλιστικά δεν οφελεί Καπου στην καθημερινότητα μας. Αν έχετε σκοπό να γίνουμε σωστοί πολίτες τοτε το μάθημα της κοινωνιολογίας σίγουρα μπορεί να το καταφέρει!
Σκέψεις αναφορικά με την επαναφορά των Λατινικών ως πανελλαδικώς εξεταζόμενο μάθημα: Αξιότιμη κυρία Υπουργέ,
Παρακολουθούμε εν μέσω μιας ομολογουμένως δύσκολης- πρωτόγνωρης κατάστασης την προσπάθεια να προχωρήσετε σε » μεταρρυθμίσεις » , αποσκοπώντας, φυσικά , στην ποιοτική βελτίωση της παρεχόμενης εκπαίδευσης!Προβληματισμός δικός μου -κι όχι μόνο-πιστεύω : Γιατί να απουσιάζει η » Κοινωνιολογία» από έναν προσανατολισμό φέροντα τον τίτλο Ανθρωπιστικών- Νομικών- Κοινωνικών επιστημών;Το μάθημα της κοινωνιολογίας δίνει την ευκαιρία στους μαθητές, στους νέους να γνωρίσουν την κοινωνική πραγματικότητα , την οποία δυστυχώς πολλές φορές αγνοούν και να απαλλαχθούν από την εικονική , που έχουν εγκλωβιστεί, όχι τυχαία , πιστεύω!Σίγουρα , μπορεί να προσφέρει βιωματική γνώση, πολύτιμη για την επιβίωση και εξέλιξη των κοινωνιών , για τη διασφάλιση του «κοινωνικού ιστού » , ο οποίος βρίσκεται σε διαρκή κίνδυνο, εξαιτίας, της επικίνδυνης όξυνσης των φαινομένων κοινωνικής παθογένειας!Δεν υπάρχει διάθεση υποβιβασμού της σπουδαιότητας και της προσφοράς της Λατινικής γλώσσας!Ωστόσο, επιβάλλεται να προσφέρουμε στα παιδιά μας , στο μέλλον του ελληνικού έθνους, γνώση που συνδέεται με την πραγματικότητα που βιώνουν και θα βιώσουν… Η λογική λέει: » Κοινωνιολογία , Λατινικά » , μαθήματα επιλογής, ανάλογα με τη σχολή που θ’ ακολουθήσουν οι υποψήφιοι!Το εκπαιδευτικό σύστημα είναι » ζωντανός οργανισμός». Χρειάζεται , ανανέωση συμβατότητα με τις τρέχουσες εξελίξεις …Μόνο τότε θα μπορέσει το σχολείο να επιτελέσει ορθά τον παιδευτικό- παιδαγωγικό του ρόλο!Έτσι, θα διαμορφώσουμε σκεπτόμενους, υπεύθυνους , ενεργούς πολίτες!Η κοινωνία μας τους έχει ανάγκη…
Θεωρώ τελείως άστοχη την κατάργηση της Κοινωνιολογίας ως πανελλαδικώς εξεταζόμενο μάθημα, χωρίς καμία διαβούλευση με τους εκπαιδευτικούς φορείς, εν’ μέσω πανδημίας και χωρίς να έχει προλάβει να δοκιμαστεί η εξέταση του μαθήματος για πρώτη φορά στις πανελλήνιες. Τέτοιες ενέργειες δε είναι δημοκρατικές. Κύριοι του Υπουργείου, εάν θεωρείτε ότι υπάρχουν προβλήματα στον τρόπο εξέτασης του συγκεκριμένου μαθήματος, μπορείτε να αλλάξετε το βιβλίο, όχι να αλλάξετε το μάθημα. Χρόνος υπάρχει για τη συγγραφή ενός πολύ καλύτερου σχολικού εγχειριδίου που θα διορθώσει τα όποια προβλήματα. Τέλος, η λύση των πέντε εξεταζόμενων μαθημάτων, ανάλογα με την προτίμηση των μαθητών, θα ήταν η καλύτερη δυνατή σε όλες τις κατευθύνσεις, η οποία θα έδινε δυνατότητα περισσότερων επιλογών στα παιδιά και καλύτερη αντιπροσώπευση όλων των επιστημονικών αντικειμένων στις πανελλαδικές εξετάσεις. Αλλιώς, ποια η διαφορά του εξεταστικού συστήματος που προτείνετε στο παρών νομοσχέδιο από το σύστημα των δεσμών που ίσχυε πριν τριάντα χρόνια? Ευελπιστώ κυρία Υπουργέ ότι θα ακούσετε τη φωνή της λογικής και δε θα προχωρήσετε σ’ αυτή την ενέργεια υποβάθμισης των Κοινωνικών και Πολιτικών επιστημών.
Ένας απλός έλεγχος των προπτυχιακών προγραμμάτων σπουδών στα πεδία των Κοινωνικών, Πολιτικών, Ανθρωπιστικών και Παιδαγωγικών επιστημών, αρκεί για να διαπιστώσουμε ότι κοινωνιολογικά μαθήματα διδάσκονται, είτε ως υποχρεωτικά είτε ως επιλεγόμενα, στην πλειονότητα των Τμημάτων των παραπάνω σπουδών (σε 183 Τμήματα). Έτσι ελλοχεύει ο κίνδυνος πολλά ακαδημαϊκά τμήματα να δέχονται φοιτητές χωρίς σχετικό επιστημονικό υπόβαθρο από το Λύκειο. H Κοινωνιολογία στη χώρα μας ακολουθώντας τις διεθνείς εξελίξεις αποτελεί τον αναγκαίο συνδετικό κρίκο στη εγκύκλια διεπιστημονική γνώση που παρέχεται σε συγγενείς επιστημονικούς κλάδους των κοινωνικών επιστημών (π.χ. Κοινωνιολογία, Κοινωνική Ανθρωπολογία, Νομική, Ψυχολογία, Πολιτική Επιστήμη, Κοινωνική Πολιτική, Κοινωνική Διοίκηση, Κοινωνική Γεωγραφία, Κοινωνική και Εκπαιδευτική Πολιτική, Παιδαγωγικά Τμήματα, Κοινωνική Εργασία, Δημοσιογραφία, Επικοινωνία και ΜΜΕ).
Πρόταση: η διατήρηση της Κοινωνιολογίας ως πανελλαδικώς εξεταζόμενου μαθήματος στα 183 προαναφερθέντα Τμήματα, με τα Λατινικά να καθίστανται «ειδικό μάθημα» για τα Τμήματα εκείνα (κυρίως των Φιλοσοφικών Σχολών) που η γνώση τους είναι ξεκάθαρα απαραίτητη.
Πώς αυτό το νομοσχέδιο αγνοεί επιδεικτικά την κοινωνιολογία ενώ στην αιτιολογητική του έκθεση (σελ. 1) διακηρύσσει ότι επιδιώκει «την καλλιέργεια δεξιοτήτων του 21ου αιώνα στους μαθητές, όπως ενδεικτικά η κριτική σκέψη, η δημιουργικότητα, η συνεργασία, η επικοινωνία, η ευελιξία και προσαρμοστικότητα, η πρωτοβουλία, η οργανωτική ικανότητα, η ενσυναίσθηση και οι κοινωνικές δεξιότητες, η επίλυση προβλημάτων, ο ψηφιακός και τεχνολογικός γραμματισμός»;
Ορισμένοι συνάδελφοι, (δευτεροβάθμιας ή τριτοβάθμιας) θεωρούν ότι η γνώση των Λατινικών είναι απαραίτητη για τις σπουδές στη νομική επιστήμη. Εάν είναι έτσι αναρωτιέμαι:
α) γιατί τα λατινικά δε διδάσκονται στη νομική;
β) εφόσον θεωρούνται ως προαπαιτούμενη γνώση που πρέπει να παρέχεται στο σχολείο, επειδή οι μαθητές είναι 17 ετών και μπορούν να μάθουν ευκολότερα τη γλώσσα, γιατί αυτή δε παρέχεται στο πανεπιστήμιο, στο πρώτο έτος, στα 18 τους; Μήπως ως πρωτοετείς φοιτητές, γέρασαν; Το πανεπιστήμιο δεν οφείλει να διδάσκει και ορολογία (και στα λατινικά);
γ) στη θεολογική διδάσκονται εβραϊκά;
δ) είναι απαραίτητα τα αιγυπτιακά και η γραφή τους (κοινή και ιερογλυφική) στους ιστορικούς για τη μελέτη του Αιγυπτιακού πολιτισμού;
Και βέβαια να θυμίσουμε ότι τα λατινικά υπάρχουν ως μάθημα επιλογής στα ΓΕ.Λ….
Τώρα , οι λόγοι για τους οποίους η κοινωνιολογική γνώση θα μπορούσε ακόμα και να ήταν προαπαιτούμενη για τη νομική.
Τα επιχειρήματα μπορούν απλά να προέρχονται ΜΟΝΟ από τη ύλη του υπάρχοντος σχολικού βιβλίου (όσο κι αν δεν είναι το καλύτερο που θα μπορούσε να υπάρξει). Στην ύλη της κοινωνιολογίας περιλαμβάνονται θεματικές ενότητες, άκρως σημαντικές για τη νομική, όπως:
α) αποκλίνουσα συμπεριφορά, παραβατικότητα, εγκληματικότητα, τύποι εγκλημάτων, σωφρονισμός, κοινωνική επανένταξη (Ποινικό Δίκαιο). Αναλύεται το έγκλημα ως κοινωνικό φαινόμενο, με αναφορά σε όλες τις κοινωνιολογικές προσεγγίσεις ακόμα και στις αντιλήψεις της σχολής του «φυσικού δικαίου»,
β) συγκρότηση και λειτουργία του κράτους, υπερεθνικές οντότητες, διακοινωνιακές σχέσεις (Συνταγματικό – Διεθνές Δίκαιο),
γ) οικογένεια (αστικό δίκαιο),
δ) εργασία, μορφές απασχόλησης (εργατικό δίκαιο).
Σίγουρα η προσέγγιση της νομικής επιστήμης είναι διαφορετική από αυτή της κοινωνιολογίας. Ωστόσο, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το Δίκαιο αναφέρεται στη ρύθμιση των κοινωνικών σχέσεων. Δεν θα ήταν πιο εύκολο το έργο των πανεπιστημιακών δασκάλων όταν οι φοιτητές τους είχαν ένα σταθερό υπόβαθρο πάνω σε αυτά τα ζητήματα; Και ας μην ξεχνάμε επίσης, ότι ορισμένοι από τους αποφοίτους τους μπορεί να διδάξουν στο ελληνικό σχολείο κοινωνιολογία, όχι λατινικά…
Αξιότιμη κ. Υπουργέ,
Η Κοινωνιολογία πρέπει να παραμείνει στα πανελλαδικά εξεταζόμενα μαθήματα για όσους λόγους έχουν ήδη πολύ ορθά και τεκμηριωμένα εκθέσει, κοινωνικοί επιστήμονες, εκπαιδευτικοί, φορείς, πανεπιστημιακές σχολές και ιδρύματα, μαθητές, φοιτητές, γονείς, πολίτες. Θα σας επισημάνω έναν επιπλέον λόγο για τον οποίο πρέπει η Κοινωνιολογία να έχει τη θέση που αυτοδίκαια της αξίζει μεταξύ των άλλων πανελληνίων μαθημάτων.
Η Κοινωνιολογία είναι η «κορωνίδα» των διδασκόμενων μαθημάτων των Κοινωνικών Επιστημών στο Λύκειο. Στη «συλλογική συνείδηση’ του κάθε σχολείου, στο οποίο υπάρχει κοινωνικός επιστήμονας που διδάσκει Κοινωνιολογία, βρίσκεται αυτονόητα βαθιά ενσταλαγμένη η θεώρηση, αλλά και η πεποίθηση ότι ο κοινωνικός επιστήμονας είναι ο μόνος που είναι ειδικός στην μελέτη της κοινωνίας. Καθώς το σχολείο αποτελεί μία «μικροκοινωνία» η οποία ασφαλώς εντάσσεται στην ευρύτερη κοινωνία και αποτελεί τον «καθρέφτη» της, το σχολείο καλείται να διαχειριστεί ένα εύρος κοινωνικών προβλημάτων που μεταφέρονται και λαμβάνουν χώρα εντός του. Ο κοινωνικός επιστήμονας είναι αυτός που έχει τα επιστημονικά εργαλεία, είναι αυτός που είναι ο ειδικός στη μελέτη της λειτουργίας των κοινωνικών ομάδων και στις σχέσεις που τις συγκροτούν. Είναι ο ειδικός, στη μελέτη κοινωνικών φαινομένων, όπως αυτών της φτώχειας, της ανεργίας, της παραβατικότητας, της μετανάστευσης και πολλών άλλων ανεξάντλητων θεμάτων που εισρέουν από την ευρύτερη κοινωνία στην κοινωνία του σχολείου και ταλαιπωρούν όλη την εκπαιδευτική κοινότητα. Είναι αυτός που θα προστρέξουν «άτυπα» τα περισσότερα μέλη της εκπαιδευτικής κοινότητας, οι εκπαιδευτικοί των άλλων κλάδων, μαθητές, γονείς, ακόμα και η διεύθυνση του σχολείου, προκειμένου να πάρουν τη γνώση του, τη γνώμη του, να λάβουν τα «φώτα» του σε όποιο πρόβλημα αντιμετωπίζουν.
Ας μην κρυβόμαστε πλέον πίσω από το δάχτυλό μας και ας μην «στρουθοκαμηλίζει» η υπόλοιπη εκπαιδευτική κοινότητα εμπρός σε αυτή την πραγματικότητα. Ας έχουν την γενναιοδωρία ψυχής να το ομολογήσουν όλοι οι εκπαιδευτικοί των υπόλοιπων κλάδων επιτέλους, αλλά και όλη η εκπαιδευτική κοινότητα πόσο αναγκαίος είναι ο κοινωνικός επιστήμονας στο σχολείο. Ας βγουν να βροντοφωνάξουν πως όταν υπάρχουν ζητήματα διαχείρισης σχέσεων μεταξύ των μαθητών, ακόμη και μεταξύ εκπαιδευτικών και μαθητών ή ζητήματα διαχείρισης κρίσεων γενικότερα στο σχολείο, ότι πολλοί μαθητές, αλλά και οι περισσότεροι εκπαιδευτικοί των άλλων κλάδων, στους κοινωνικούς επιστήμονες προστρέχουν.
Συνοπτικά. Η Κοινωνιολογία παραπέμπει στη λέξη «Κοινωνία». Στη συλλογική συνείδηση του σχολείου αυτός ο συνειρμός λειτουργεί αυτόματα, ακόμη και για τους μικρότερους μαθητές του σχολείου και εξίσου αυτοματοποιημένα λειτουργεί και ο (ενδεχόμενος) ευεργετικός ρόλος του εκπαιδευτικού που διδάσκει Κοινωνιολογία στο σχολείο ως ασπίδα προστασίας εμπρός στα όποια σχολικά και κοινωνικά προβλήματα. Το γεγονός ότι το μάθημα της Κοινωνιολογίας είναι πανελλήνια εξεταζόμενο μάθημα δίνει σε όλη την εκπαιδευτική κοινότητα την αίσθηση της ασφάλειας, την αίσθηση της κατοχής μιας πιο δυνατής, «ατσάλινης» ασπίδας απέναντι σε αυτά.
Η Κοινωνιολογία επανήλθε ως πανελλήνιο μάθημα, μετά από μια δεκαετή κρίση που πέρασε η χώρα μας και των κοινωνικών προβλημάτων που αυτή δημιούργησε, και συνεχίζει να διδάσκεται εν μέσω της παγκόσμιας κρίσης της πανδημίας που διανύουμε όπου έχει ήδη αρχίσει να εμφανίζεται ένα τεράστιο εύρος νέων κοινωνικών φαινομένων και προβλημάτων. Στο πλαίσιο αυτό, είναι χρήσιμη τόσο για τη γνώση του ιδίου του αντικειμένου της, όσο και για τον ρόλο του κοινωνικού επιστήμονα που την διδάσκει στο σχολείο. Εάν μετά το πέρας αυτής της τόσο κρίσιμης χρονιάς (σε επίπεδο συσσωρευμένων κοινωνικών προβλημάτων) κάνετε μια σοβαρή έρευνα σε όλα τα σχολεία της χώρας επί του ανωτέρου ζητήματος θα πειστείτε για τα ανωτέρω.
Αν καταργηθεί το μάθημα της Κοινωνιολογίας, το σχολείο δεν χάνει απλώς ένα πανελλήνιο μάθημα που θα αντικατασταθεί με ένα άλλο, αλλά χάνει ένα σημαντικό μάθημα, καθώς και έναν εκπαιδευτικό, ισχυρό σύμμαχο στην προάσπιση της ειρήνης, της ασφάλειας και της εύρυθμης λειτουργίας του σχολείου. Που δίνει πολλά και που θα μπορούσε να δώσει πολλά περισσότερα. Όχι μόνο δεν πρέπει να χαθούν οι θέσεις των κοινωνικών επιστημόνων από τα σχολεία, αλλά απεναντίας, πρέπει να αυξηθούν, για να επιτύχουμε ένα καλύτερο σχολείο, πιο ενημερωμένους αυριανούς πολίτες, ικανούς να αντιμετωπίσουν ενδεχόμενα αδιέξοδα του μέλλοντος και άξιους να βάλουν μπρος την παραγωγική μηχανή της χώρας για το συνολικό καλό, για το καλό της ελληνικής κοινωνίας. Για να επιτύχουμε επιπλέον, να μην ψάχνουμε μόνο τρόπους για το πώς θα επιστρέψουν οι 500.000 επιστήμονες να δώσουν τη γνώση τους στη χώρα τους, αλλά να ψάχνουμε και τρόπους για να κρατήσουμε αυτούς που έχουν απομείνει και έχουν πολλά να δώσουν στην ανοικοδόμηση της χώρας. Θα πρέπει επιτέλους η Ελλάδα να εναρμονιστεί και σε αυτόν τον τομέα με τα διεθνή πρότυπα και να σταματήσει να διώχνει τα παιδιά της και να τα «τρώει».
Με εκτίμηση
Μ. Σ.
ΠΕ78 ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ
Ναι στην κοινωνιολογία!
Σε πολλές συζητήσεις που πραγματοποιούνται στο σχολικό πλαίσιο γίνεται συχνά επίκληση στην προώθηση της ανθρωπιστικής παιδείας. Πως θα πραγματοποιηθεί μία τέτοια ενέργεια με την απόρριψη της Κοινωνιολογίας από τα πανελλαδικός εξεταζόμενα μαθήματα; Η κοινωνιολογία αποτελεί ένα μάθημα που καλλιεργεί την κριτική σκέψη των μαθητών και είναι αναγκαίο για την ενημέρωση και ευαισθητοποίηση τους σε κοινωνικά θέματα που μας αφορούν όλους, όχι μόνο ως μαθητές, φοιτητές και εκπαιδευτικούς αλλά ως ενεργούς πολίτες!
Προτείνω να αυξηθεί αισθητά η ύλη των μαθημάτων θεωρητικής κατεύθυνσης Γ΄Λυκείου και να καταργηθεί το ένα βιβλίο, ώστε να περιοριστεί η στείρα απομνημόνευση. Ως προς τα θέματα των πανελλαδικών εξετάσεων να δίνουν βαρύτητα στην κριτική σκέψη και να βαθμολογούνται σύμφωνα με τη λογική της βαθμολόγησης των προγραμμάτων PISA.
Τάσσομαι υπέρ των Λατινικών ως πανελλαδικώς εξεταζόμενου μαθήματος, υπό την προϋποθεση της αναδιαμόρφωσης του διδακτικού εγχειριδίου, ώστε οι μαθητές να έρθουν σε επαφή με την πλούσια λατινική γραμματεία (ρωμαϊκό έπος, σάτιρα, ιστοριογραφία, ρητορική, δράμα, φιλοσοφικές πραγματείες κ.α.) και τις ιστορικές και κοινωνικές συνθήκες που τη διαμόρφωσαν.
Διαφωνώ με όσους δήλωσαν παραπάνω ότι πρόκειται για μάθημα που δεν ενθαρρύνει την κριτική σκέψη, αλλά στοχεύει στην άχρηστη εκμάθηση μιας νεκρής γλώσσας.
Οι φιλόλογοι δεν αξιώνουμε να διδάξουμε τα παιδιά σας να μιλούν λατινικά.
Προσδοκούμε να τα φέρουμε σε επαφή με μέρος της λογοτεχνίας της κλασικής αρχαιότητας, προκειμένου να κατανοήσουν τον τρόπο σκέψης μιας διαφορετικής κοινωνίας, να λάβουν μηνύματα για τον εαυτό τους ή την σύγχρονη κοινωνία, να ακονίσουν το μυαλό τους κάνοντας συνειρμούς και να ανακαλύψουν μόνοι τους, ή με την υποστήριξή μας, τις ομοιοκαταληξίες της ιστορίας.
Από την άλλη, η κοινωνιολογία αντλεί από την μελέτη κειμένων, εποχών και κοινωνιών και δεν μπορεί ούτε πρέπει να αντιμετωπίζεται σαν αντίρροπη δύναμη της κλασικής παιδείας (μέρος της οποίας είναι η λατινική γραμματεία), καθώς η δεύτερη δεν είναι παρά εργαλείο της πρώτης. Για να φτάσουμε στον προορισμό, χρειάζεται να ταξιδεύουμε και το ταξίδι αυτό γίνεται μέσα από τη μελέτη των ανθρώπων διαφόρων εποχών, της ιστορίας τους και της λογοτεχνίας που δημιούργησαν.
Δευτερευόντως, η κοινωνιολογία δεν πρέπει να απευθύνεται αποκλειστικά στους μαθητές που ανήκουν στην Ομάδα Προσανατολισμού ανθρωπιστικών σπουδών, αλλά σε κάθε άνθρωπο που ζει και δραστηριοποιείται στην ανθρώπινη κοινωνία. Η παρουσίασή της ως «θεωρητικό» μάθημα είναι εξαιρετικά επικίνδυνη για την αναγνώριση της αξίας της από τους μαθητές με προσανατολισμό προς τις θετικές σπουδές και τις επιστήμες υγείας.
Η επιμονή των κοινωνιολόγων να παραμείνει πανελλαδικώς εξεταζόμενο μάθημα για τους μαθητές των ανθρωπιστικών και οικονομικών σπουδών δημιουργεί προβληματισμό για τον τρόπο που οι ίδιοι οι κοινωνιολόγοι αντιλαμβάνονται την αναντίρρητη σημασία της κοινωνιολογίας.
Όσοι είστε γονείς κι αναρωτιέστε, αρκεί μόνο να δείτε τα περιεχόμενα του βιβλίου της πανελλαδικώς εξεταζόμενης κοινωνιολογίας Γ’ Λυκείου για το 2020. Τυχαία επιλογή: Κοινωνικός έλεγχος και μορφές κοινωνικού ελέγχου, Ο ρόλος της εργασίας στη ζωή των ανθρώπων, Συνέπειες ανεργίας και ανισοτήτων, Παιδική εργασία κ.α.
Ένας επίδοξος γιατρός, φαρμακοποιός ή μαθηματικός, κατά την άποψή σας, δεν πρέπει υποχρεωτικά να διδάσκεται αυτό το αντικείμενο;
Συνοψίζοντας, η θέση υπέρ της οποίας επιχειρηματολόγησα παραπάνω είναι ότι τα Λατινικά αποτελούν σημαντικό και υποχρεωτικό εφόδιο για μαθητές της Ομάδας προσανατολισμού των Ανθρωπιστικών Σπουδών,
ενώ η Κοινωνιολογία (καθώς και συναφή μαθήματα-παρακλάδια, όπως είναι η Πολιτική παιδεία της Α’ και Β’ Λυκείου) αξίζει να αποτελεί υποχρεωτικό μάθημα γενικής παιδείας.
Τα κλασικά γράμματα αποτέλεσαν ανέκαθεν βασικό άξονα στη συγκρότηση του σύγχρονου σχολείου σε ολόκληρο τον δυτικό κόσμο. Και, βέβαια, τα Λατινικά κατέχουν κυρίαρχη θέση στις λεγόμενες κλασικές σπουδές. Γι’αυτό και την διδασκαλία του μαθήματος αυτού επιβάλλουν και σήμερα σημαντικοί λόγοι. Αναφέρουμε μεταξύ αυτών τους κυριότερους:
1- Κατ’αρχάς στην λατινική έχουν γραφεί αξιόλογα φιλολογικά, θεολογικά, φιλοσοφικά και λοιπά επιστημονικά έργα. Από την λατινική, εξάλλου, προήλθαν οι νεολατινικές γλώσσες, ενώ η λατινική χρησιμοποιήθηκε ως βάση της νεότερης λογοτεχνίας, νομολογίας, φιλοσοφίας και επιστήμης.
2- Δεν πρέπει να παροράται το γεγονός ότι αρχαία ελληνικά συγγράμματα, όπως του Αρχιμήδη, του Ευκλείδη, του Καλλιμάχου και άλλων, διασώθηκαν σε λατινικές μεταφράσεις.
3- Για την νομική επιστήμη η λατινική έχει ιδιάζουσα σημασία, όχι μόνον γιατί το ρωμαϊκό δίκαιο είναι η βάση της, αλλά και διότι το μεγαλύτερο μέρος της νομικής ορολογίας προέρχεται από λατινικά κείμενα, στα οποία μάλιστα συχνά καταφεύγουν οι νομικοί.
4- Ως προς την ορολογία, γενικότερα, είναι γνωστό ότι επιστημονικοί όροι της βιολογίας, ιατρικής, φαρμακολογίας κλπ. είναι λατινικής προελεύσεως και η κατανόηση της σημασίας των δυσχεραίνεται ή είναι ελλιπής χωρίς τη γνώση της λατινικής γλώσσας.
5- Πέρα από την πρακτική σπουδαιότητα, η σπουδή των Λατινικών έχει μορφωτική σημασία ανάλογη προς εκείνη των Αρχαίων Ελληνικών. Και τούτο, γιατί η λατινική, ως ανήκουσα στα κλασικά γράμματα, είναι γλώσσα λογική και ακριβής και εθίζει το πνεύμα των σπουδαστών στην τάξη και στην ακριβή έκφραση.
Με βάση όσα με συντομία εκτέθηκαν ανωτέρω έχομε βαθιά την πεποίθηση ότι η λατινική γλώσσα και λογοτεχνία πρέπει να εξακολουθήσει να διδάσκεται στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, γιατί είναι ανάγκη, όπως υποστηρίζουν και οι επαΐοντες, να φέρουμε σε επαφή τους Έλληνες μαθητές με τους δύο δυναμικούς λαούς της αρχαιότητος, τους Έλληνες και τους Ρωμαίους.
Ας θέσουμε ως επιμύθιο, τέλος, τους λόγους της μεγάλης Ελληνίστριας Jacqueline de Romilly ότι η Αρχαία Ελληνική και Λατινική Φιλολογία «αποτελούν μια επανάσταση εναντίον της βαρβαρότητας, της περιφρόνησης της ομορφιάς και του σκοταδιού που απειλούν τον σύγχρονο κόσμο».
Χρίστος Γ. Ρώμας
Φιλόλογος
Συγχαρητήρια στην Υπουργό για την αποκατάσταση των λατινικών !
Γνωρίζοντας λατινικά μπορεί κάποιος να μάθει γαλλικά, ισπανικά, ιταλικά,πορτογαλικά και πολλές άλλες ευρωπαϊκές γλώσσες. Χωρίς λατινικά οι μαθητές δεν μπορούν να καταλάβουν την ιστορική συνέχεια. Ο ρωμαϊκός πολιτισμός είναι ο αδελφός του αρχαιοελληνικού πολιτισμού, ο πατέρας του Βυζαντίου και της Αναγέννησης και ο παππούς του σύχρονου κόσμου. Χωρίς τις ρίζες αυτές δεν μπορούμε να κοιτάξουμε μπροστά!
Όχι στα Λατινικά ως πανελλαδικά εξεταζόμενο μάθημα, γιατί στα 40 έτη διδασκαλίας μου, εκ των οποίων τα 30 δίδαξα Λατινικά, γνωρίζω την ευκολία βαθμολόγησης με 20, σε μάθημα που μόνο για αποστήθιση προσφέρεται-ακόμα κι αν αλλάξει η σχετική ύλη,- και όχι για ουσιαστική γνώση.Ναι στα Λατινικά στην θεωρητική της Β λυκείου.Πολύ καλό το βιβλίο αρχαίων Γ θεωρητική και έτσι πρέπει να δομούνται και τα υπόλοιπα βιβλία.Οι 7 ώρες όμως είναι πολλές. 5 ώρες είναι ο.κ. Υπερβολή οι 6 ώρες γλώσσα-λογοτεχνία στη Γ. 4 και πολλές είναι.Τα βιβλία προχειρογραμμένα.Μόνο επικουρικά στη διδασκαλία θα ήταν χρήσιμα.
Η κοινωνιολογία ως επιστήμη συμβάλλει στην κατανόηση της σύγχρονης πραγματικότητας, αναμφισβήτητα προβληματίζει τους μαθητές για ό,τι συμβαίνει γύρω τους, αναπτύσσει την κριτική τους ικανότητα και ενισχύει τη συμμετοχή τους » στην κοινωνία των πολιτών». Ως μαθητής προβληματίστηκα μέσα από την κοινωνιολογία για τον κόσμο μου , ως επιστήμονας, οικονομολόγος, πολλά εργαλεία της με βοήθησαν να κατανοήσω τον κόσμο μου και να ενεργώ μέσα σε αυτόν. Θεωρώ, λοιπόν, αναγκαίο να διδάσκεται το μάθημα της κοινωνιολογίας στο Λύκειο αλλά και να διατηρηθεί ως πανελλαδικά εξεταζόμενο μάθημα.
Με εκτίμηση,
Γιώργος
H πρόθεση των αρμόδιων φορέων να εξοστρακίσουν τις κοινωνικές επιστήμες από το Λύκειο ( με πρωταρχικό ατόπημα την αφαίρεση της Κοινωνιολογίας από τα πανελλαδικά εξεταζόμενα μαθήματα ) δείχνει εμπαιγμό στους Κοινωνικούς επιστήμονες οι οποίοι προσπαθούν με τις γνώσεις τους και τη δουλειά τους να φτιάξουν ένα σχολείο ανοιχτό στη κοινωνία. … μήπως άραγε ένα τέτοιο σχολείο φοβούνται κάποιοι;;;;
Από τις παλαιότερες γενιές(από όσο γνωρίζω) η ένταξη ή όχι των Λατινικών στην ύλη των Πανελληνίων υπήρξε θέμα συζήτησης για την παιδεία.Είμαι σε θέση να εκφράσω ότι συμφωνώ με την επανένταξή τους στον κύκλο των Ανθρωπιστικών σπουδών, καθώς το μάθημα αυτό είναι ιδιαιτέρας σημασίας. Πρώτον,το μάθημα των Λατινικών ολοκληρώνει το φάσμα της (Κλασικής) Φιλολογίας και γενικότερα των Ανθρωπιστικών Επιστημών. Επιπλέον,τα Λατινικά είναι μέσα στη ζωή μας: οι ρίζες πολλών ελληνικών, αλλά και ξένων λέξεων είναι λατινικές, επομένως μας βοηθούν να καταλάβουμε καλύτερα τις γλώσσες (τόσο τη μητρική όσο και τις ξένες),ενώ χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ότι μπορούμε με ευκολία να κατανοήσουμε παλαιότερες επιγραφές που συναντούμε, γραμμένες στα Λατινικά.Τέλος, αποτελούν συνδετικό κρίκο ανάμεσα στη χώρα μας και τους άλλους Ευρωπαϊκούς,και Αμερικανικούς, πολιτισμούς.
Ευελπιστώ ότι θα παραμείνουν στο εκπαιδευτικό σύστημα και όλα τα υπόλοιπα χρόνια.
ΝΑ ΜΗΝ ΒΓΕΙ Η ΚΟΙΝΩΝΙΟΛΟΓΙΑ ΑΠΟ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΌ ΜΑΘΗΜΑ ΓΙΑΤΊ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΜΕΓΆΛΟ ΠΛΉΓΜΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΊΑ
Η κοινωνιολογία δεν πρέπει να βγει από τις πανελλήνιες. Δεν καταλαβαίνω γιατί είναι πιο χρήσιμα τα Λατινικά.
Απόλυτα σύμφωνη για το «κόντρα» μάθημα και τα μαθήματα γενικής παιδείας και στη γ΄ λυκείου, τα οποία όμως πρέπει να βαθμολογούνται αντικειμενικά από τους καθηγητές όλων των σχολείων της επικράτειας -πολύ δύσκολο στην πράξη- προκειμένου να περιοριστεί η γενικευμένη αδιαφορία και αγραμματοσύνη. Καλές οι δεξιότητες, αλλά όχι σε βάρος της γνώσης. Πρέπει να διασφαλιστεί η αντικειμενικότητα της βαθμολογίας ώστε να μη «χαρίζονται» βαθμοί σε κάποιους από κάποιους.
Γιατί (πάλι) τα λατινικά;
Γιατί τα λατινικά είναι ο δεύτερος πυλώνας του κλασικού πολιτισμό και κλασικός θα πει διαχρονικός. Τα κείμενα της λατινικής λογοτεχνίας νοηματοδοτούνται και «μιλούν» διαφορετικά σε κάθε εποχή. Γι’ αυτό άλλωστε διδάσκονται απρόσκοπτα μέχρι σήμερα στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση των ευρωπαϊκών χωρών και όχι μόνο.
Γιατί η ρωμαϊκή περίοδος είναι το νήμα που συνδέει την Αρχαία Ελλάδα με το Βυζάντιο, την Αναγέννηση και το σήμερα. Μέσω της λατινομάθειας ο μαθητής μπορεί να έχει την αίσθηση της ιστορικής συνέχειας.
Γιατί λατινικά είναι ο Κικέρωνας, ο Βιργίλιος, ο Οβίδιος, ο Ιερός Αυγουστίνος. Όλοι οι μαθητές των ανθρωπιστικών επιστημών θα τους συναντήσουν κάποτε.αλλά χωρίς την διδασκαλία των λατινικών δεν θα τους έχουν ακούσει ποτέ στην εγκύκλιο παιδεία τους
Γιατί τα λατινικά είναι η μητέρα των περισσότερων ευρωπαϊκών γλωσσών.
Γιατί η επιστημονική ορολογία είναι λατινική και αρχαιοελληνική.
Γιατί πως μπορεί να μελετήσει κανείς τα κοινωνικά ή πολιτικά φαινόμενα, την εξέλιξη του δικαίου, όταν δεν θα ξέρει πως η προέλευση πολλών σύγχρονων θεσμών είναι ρωμαϊκή.
Γιατί η γλωσσική διδασκαλία είναι χρονοβόρα, όπως και κάθε εκμάθηση ξένης γλώσσας και δεν μπορεί να γίνει στα πανεπιστημιακά αμφιθέατρα. Θα μπορούσαν οι ξενόγλωσσες φιλολογίες να διδάξουν από το μηδέν σε κάποιον μια γλώσσα και την λογοτεχνία της σε τέσσερα χρόνια; Προφανώς κάτι τέτοιο δεν συνέβη και δεν μπορεί να συμβεί ποτέ!
Ποιά λατινικά θέλουμε;
Η επαναφορά της διδασκαλίας τους δεν θα πρέπει να σημάνει και την επιστροφή του προηγούμενου αποτυχημένου μοντέλου διδασκαλίας του.
Απαιτείται ένα νέο σύγχρονο γλωσσικό εγχειρίδιο μέσω του οποίου ο μαθητής θα εξασκείται στους μηχανισμούς της γλώσσας έτσι ώστε να μπορεί να μπορεί στο τέλος της εκπαιδευτικής διαδικασίας να μπορεί να προσεγγίσει με την απαιτούμενη βοήθεια των λεξικών ένα απλό πεζό κείμενο!
Ωστόσο η λατινομάθεια δεν θα πρέπει να περιορίζεται στην γλωσσική διδασκαλία. Τα επιλεγμένα προς διδασκαλία κείμενα θα πρέπει να αποκαλύπτουν και τον κόσμο της Ρώμης: τους ανθρώπους της, τον πολιτισμό της, τους θεσμούς της. Θα πρέπει να είναι κείμενα ιστορικά και λογοτεχνικά που θα συνοδεύονται από τον αντίστοιχο σχολιασμό.
Τέλος, τα λατινικά ως γλωσσικό μάθημα μπορούν να εξετάσουν την κριτική ικανότητα των μαθητών. Η μετάφραση ενός απλού πεζού αδίδακτου κειμένου και η εξέταση της γραμματικής και του συντακτικού σε αυτά δεν αποστηθίζονται όπως συμβαίνει στα περιγραφικά μαθήματα της Κοινωνιολογίας ή της Ιστορίας.
Το υπουργείο έχει την δυνατότητα, αν όχι την υποχρέωση λοιπόν να μετατρέψει την άχαρη μέχρι σήμερα διδασκαλία και εξέταση των λατινικών σε μια εξαιρετικά γόνιμη και εποικοδομητική εμπειρία για την καλλιέργεια και την εκπαίδευση των μαθητών.
Sic itur ad astra λοιπόν ! ( Βιργιλίου Αινειάδα,9,641)
Επί τέλους τα Λατινικά επανέρχονται στις ανθρωπιστικές σπουδές ως εξεταζόμενο μάθημα. Δεν καταλαβαίνω πώς μια κλασσική γλώσσα που μαζί με την αρχαία Ελληνική αποτέλεσαν το θεμέλιο του δυτικού και παγκόσμιου πολιτισμού αντικαταστάθηκε από την Κοινωνιολογία, η οποία θα μπορούσε να αποτελεί μάθημα γενικής παιδείας.
Η επιστήμη της Κοινωνιολογίας μελετά τη συγκρότηση, τη λειτουργία και το μετασχηματισμό των κοινωνικών συνόλων, καθώς και τις προϋποθέσεις- συνέπειες της εμφάνισης, της μεταβολής και της έκλειψης των κοινωνικών σχέσεων. Επιπλέον, είναι ο κατ’ εξοχήν κλάδος που ασχολείται με την ένταξη των ατόμων σε ομάδες, μελετά συμπεριφορές και εξετάζει τους κανόνες που διέπουν την κοινωνία. Το μάθημα της Κοινωνιολογίας προσφέρει τα απαραίτητα εφόδια για την ομαλή ένταξη των ατόμων στο κοινωνικό σύνολο. Για όλους αυτούς τους λόγους, το συγκεκριμένο μάθημα δεν θα πρέπει να εξαιρεθεί ως εξεταζόμενο μάθημα.
Τα Οικονομικά μαθήματα στο πλαίσιο συζήτησης του νομοσχεδίου «Αναβάθμι-ση Εκπαίδευσης και άλλες διατάξεις».
με αφορμή την κατάθεση προς διαβούλευση του νομοσχεδίου «Αναβάθμιση Εκπαίδευσης και άλλες διατάξεις» και επισημαίνουμε:
1. Στο πρόγραμμα σπουδών του Γενικού Λυκείου η διακριτότητα και η αυτοτέλεια των ε-πιστημών στο επίπεδο της διδασκαλίας ολοκληρώνει στον αναγκαίο βαθμό τη μάθηση του αντικειμένου της κάθε επιστήμης και δίνει συγκεκριμένα μαθησιακά, μορφωτικά, γνωστικά και εκπαιδευτικά αποτελέσματα.
Στο πλαίσιο αυτό, η οικονομική επιστήμη αποτελεί απαραίτητη γενική γνώση και ως τέτοια πρέπει να διδάσκεται στο Γενικό Λύκειο. Αυτό γιατί το αντικείμενό της προσδιορίζεται στην παραγωγή, την ανταλλαγή και την διανομή των αγαθών στην κοινωνία, δηλαδή, στο πεδίο της οικονομικής πραγματικότητας. Έτσι, βοηθά το μαθητή να εξηγήσει πώς παράγονται και ανταλλάσσονται τα υλικά αγαθά στην κοινωνία, πώς διαμορφώνονται οι αξίες και οι τιμές των αγαθών στην παραγωγή και στην ανταλλαγή, τις προϋποθέσεις της διανομής του πλούτου των κοινωνιών. Η αναγκαιότητα εξοικείωσης με βασικές έννοιες που διαμορφώ-νουν οικονομική σκέψη, αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για την προαγωγή της οικονο-μικής ευημερίας των αυριανών πολιτών και των κοινωνιών μέσα στις οποίες αυτοί θα δια-βιούν.
Η οικονομική επιστήμη περιλαμβάνει γενικές έννοιες, όρους και προτάσεις που πρέπει να μάθει ο μαθητής για να μπορέσει να κατανοήσει και να ερμηνεύσει τα προβλήματα της οι-κονομίας και της κοινωνίας. Για αυτό θεωρούμε πως καθίσταται επιβεβλημένη η διδασκα-λία της Οικονομικής Επιστήμης, ως μαθήματος γενικής παιδείας, για όλους τους μαθητές του Λυκείου πριν επιλέξουν προσανατολισμό σπουδών στη Γ΄ τάξη Γενικού Λυκείου. Πα-ράλληλα, θα τους δοθεί η δυνατότητα ορθής επιλογής προσανατολισμού σπουδών καθώς θα έχουν αποκτήσει γνώση του περιεχομένου και της αξίας ενός διδακτικού αντικειμένου.
Με βάση τα παραπάνω προτείνουμε την εισαγωγή του μαθήματος «Αρχές Οι-κονομίας» ως μαθήματος Γενικής Παιδείας που οι μαθητές θα διδαχθούν πριν επιλέξουν προσανατολισμό σπουδών στη Γ΄ τάξη Γενικού Λυκείου.
2. Ο προσανατολισμός Οικονομίας και Πληροφορικής συγκροτεί μια μεγάλη επιστημονική περιοχή που επιλέγεται από πολύ μεγάλο ποσοστό μαθητών της Γ΄ τάξης και περιλαμβάνει το μάθημα «Αρχές Οικονομικής Θεωρίας», το οποίο αποτελεί μάθημα αυξημένης επι-στημονικής βαρύτητας του προσανατολισμού σπουδών. Το πρόγραμμα σπουδών του μα-θήματος περιλαμβάνει στοιχεία μικροοικονομικής και μακροοικονομικής ανάλυσης και δι-δάσκεται μέχρι σήμερα επτά (7) ώρες εβδομαδιαία, ώστε να επιτυγχάνεται η εμβάθυνση στο συγκεκριμένο αντικείμενο.
Προτείνουμε το μάθημα «Αρχές Οικονομικής Θεωρίας» να συνεχίσει να εντάσ-σεται στο ωρολόγιο πρόγραμμα του Προσανατολισμού Οικονομίας και Πληρο-φορικής με τον σημερινό αυξημένο αριθμό ωρών διδασκαλίας και να αποκτή-σει αυξημένο συντελεστή βαρύτητας για την εισαγωγή των υποψηφίων σε σχολές του συγκεκριμένου Επιστημονικού Πεδίο.
3. Με το μάθημα «Αρχές Οργάνωσης και Διοίκησης» εξετάζονται θεμελιώδεις αρχές της ατομικής συμπεριφοράς όπως, προσωπικότητα, αξίες, αντιλήψεις, στάσεις, διαθέσεις, συ-ναισθήματα, λήψη αποφάσεων και ο ρόλος των παρακινητικών συνθηκών για την επίτευξη ενός αποτελέσματος. Με τη μάθηση των διοικητικών ευθυνών, καθηκόντων και της δια-χείρισης του παραγωγικού δυναμικού άνθρωποι-μηχανήματα-υλικά δίνεται η δυνατότητα στο μαθητή να κατανοήσει τι σημαίνει συνέπεια, αυστηρότητα, λήψη αποφάσεων, επικοι-νωνία, άσκηση και επανάληψη ορθολογικών πράξεων και εμπέδωση του ορθολογισμού.
Το μάθημα αυτό αποτελεί δομικό στοιχείο του επιστημονικού υπόβαθρου των μαθητών που επιλέγουν τον προσανατολισμό «Οικονομίας και Πληροφορικής».
Η αποδοχή του μαθήματος από τους μαθητές ήταν πολύ μεγάλη, αφού είχαν δημιουργη-θεί, για όσο διάστημα ήταν στα μαθήματα επιλογής, περισσότερα από 1200 τμήματα ανά έτος σε όλα τα ΓΕΛ της χώρας.
Προτείνουμε το μάθημα «Αρχές Οργάνωσης και Διοίκησης» να ενταχθεί ξανά στα διδασκόμενα μαθήματα της Γ΄ τάξης του Γενικού Λυκείου.
Επισημαίνουμε ότι η υλοποίηση των παραπάνω προτάσεων είναι εφικτή αφού:
α) υπάρχουν ήδη διαθέσιμοι διδακτικοί πόροι που έχουν αξιοποιηθεί και κατά το παρελ-θόν (Φωτόδεντρο, Διόφαντος) και
β) Υπάρχει το εκπαιδευτικό δυναμικό που απαιτείται για τη διδασκαλία των εν λόγω μα-θημάτων.
Ευχαριστούμε εκ των προτέρων και ελπίζουμε οι προτάσεις αυτές να ληφθούν υπόψη γιατί πιστεύουμε ότι συμβάλλουν στην επιστημονική, παιδαγωγική και την ποιοτική ανα-βάθμιση του Γενικού Λυκείου.
Με ιδιαίτερη εκτίμηση
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
Παντελής Τέντες Άγγελος Αντωνόπουλος
Πόσο ακόμη θα συνεχίζεται να εισάγονται σε τμήματα αμιγώς Πληροφορικής (Πανεπιστήμια -Πολυτεχνεία) οι μαθητές ΧΩΡΙΣ να εξετάζονται σε μάθημα Πληροφορικής; Χωρίς αμφιβολία θα πρέπει να εξετάζονται στο μάθημα ΑΕΠΠ οι μαθητές της Γ Λυκείου για να αποκτούν πρόσβαση σε τμήματα Πληροφορικής (Πανεπιστημιακά και Πολυτεχνικά) καθώς και σε κάθε τμήμα συναφούς γνωστικού αντικειμένου.
Η επαναφορά των Λατινικών αποκαθιστά έστω ένα λεπτό νήμα σύνδεσης με την ευρωπαϊκή εκπαίδευση, το οποίο είχε βιαίως και αδικαιολόγητα κοπεί. Μεγάλο στοίχημα παραμένει η ουσιαστική αναβάθμιση του μαθήματος με την ανανέωση του προγράμματος σπουδών, ώστε να καταστεί στέρεη γέφυρα σύνδεσης με τον ευρωπαϊκό πολιτισμό.
Πόσο ακόμη θα συνεχίζεται να εισάγονται σε τμήματα αμιγώς Πληροφορικής (Πανεπιστήμια -Πολυτεχνεία) οι μαθητές ΧΩΡΙΣ να εξετάζονται σε μάθημα Πληροφορικής; Χωρίς αμφιβολία θα πρέπει να εξετάζονται στο μάθημα ΑΕΠΠ οι μαθητές της Γ Λυκείου για να αποκτούν πρόσβαση σε τμήματα Πληροφορικής (Πανεπιστημιακά και Πολυτεχνικά) καθώς και σε κάθε τμήμα συναφούς γνωστικού αντικειμένου.
Πόσο ακόμη θα συνεχίζεται να εισάγονται σε τμήματα αμιγώς Πληροφορικής (Πανεπιστήμια -Πολυτεχνεία) οι μαθητές ΧΩΡΙΣ να εξετάζονται σε μάθημα Πληροφορικής; Χωρίς αμφιβολία θα πρέπει να εξετάζονται στο μάθημα ΑΕΠΠ οι μαθητές της Γ Λυκείου για να αποκτούν πρόσβαση σε τμήματα Πληροφορικής (Πανεπιστημιακά και Πολυτεχνικά) καθώς και σε κάθε τμήμα συναφούς γνωστικού αντικειμένου.
Χωρίς αμφιβολία θα πρέπει να εξετάζονται στο μάθημα ΑΕΠΠ οι μαθητές της Γ Λυκείου για να αποκτούν πρόσβαση σε τμήματα Πληροφορικής(Πανεπιστημιακά και Πολυτεχνικά) καθώς και σε κάθε τμήμα συναφούς γνωστικού αντικειμένου.
Το προτεινόμενο πρόγραμμα σπουδών είναι … απηρχειωμένο!
Τίποτα το σύγχρονο, τίποτα που να ενδιαφέρει το μαθητή του 21ου αιώνα, τίποτα που ανταποκρίνεται στον επιστημονικό αλφαβητισμό, σύμφωνα με τις απαιτήσεις του παρόντος και του μέλλοντος.
Ετοιμαζόμαστε να αποικήσουμε τους πλανήτες, ζούμε σε ένα παγκόσμιο χωριό με λίγο πολύ κοινό τρόπο ζωής, οι επιστημονικές και τεχνολογικές εξελίξεις είναι ραγδαίες κι εμείς επιβάλλουμε στα παιδιά ένα πρόγραμμα ξεχασμένων δεκαετιών! Τα έχουν ήδη γράψει στη διαβούλευση κι άλλοι, που δεν κοιτάζουν μικροσυντεχνιακά την κατανομή των ωρών.
Τελικά, οι μαθητές πάλι θα απευθυνθούν στο youtube, στο facebook ή όπου αλλού, για να ικανοποιήσουν τις αναζητήσεις τους.
Κρίμα, χάνεται μια ακόμα ευκαιρία.