Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• 14 Ιανουαρίου 2011, 17:30 | Π.Ο.Σ.Ε.Ε.ΔΙ.Π. ΑΕΙ

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Προς αποκατάσταση της αλήθειας η ΠΟΣΕΕΔΙΠ ΑΕΙ σημειώνει:
  Ο Φορέας ΕΕΔΙΠ ιδρύθηκε με το νόμο 2817/2000 ο οποίος προβλέπει δύο κλάδους: τον κλάδο Ι (Ειδικό Διδακτικό Προσωπικό – στον οποίο εντάχθηκαν τα μέλη του παλιού ΕΕΠ) και το νεοδημιουργηθέντα κλάδο ΙΙ (Εργαστηριακό Διδακτικό Προσωπικό- στον οποίο εντάχθηκαν μέλη εργαστηριακού Προσωπικού των Πανεπιστημίων με προσόντα, τα οποία επιτελούσαν εργαστηριακό διδακτικό έργο).
  Η Ομοσπονδία μας έχει ως μέλη ενιαίους Συλλόγους που δίνουν δικαίωμα εγγραφής σε όλα τα μέλη ΕΕΔΙΠ των οικείων ιδρυμάτων και εκπροσωπούν το φορέα στα συλλογικά όργανα των Πανεπιστημίων. Στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, το Ε.Μ.Π., το Πανεπιστήμιο Κρήτης, το Πανεπιστήμιο Αιγαίου και το Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου, οι ενιαίοι Σύλλογοι-μέλη μας εκπροσωπούν το σύνολο των μελών ΕΕΔΙΠ που ανήκουν σε αυτά τα Ιδρύματα, ενώ 4 πρόεδροι ενιαίων συλλογών ΕΕΔΙΠ-μελών μας είναι Κλάδου Ι (Πολυτεχνείο Κρήτης, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, Πανεπιστήμιο Αιγαίου, Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου).
  Ένα υποσύνολο των συναδέλφων κλάδου Ι που εκπροσωπείται από την ΟΣΕΕΔΙΠ/Ι εμμένει στο αίτημά του για διάσπαση του Φορέα και για την επίτευξη αυτού του στόχου έχει αναρτήσει στην ιστοσελίδα της διαβούλευσης κείμενα που υποστηρίζουν το αίτημά τους.
  Δυστυχώς οι συγγραφείς των κειμένων στην προσπάθειά τους να ενδυναμώσουν την επιχειρηματολογία τους καταφεύγουν σε πρακτικές μαύρης διαφήμισης με τις οποίες επιχειρούν να παρουσιάσουν μια εντελώς στρεβλή εικόνα της πραγματικότητας. Έτσι, με γενικεύσεις και αφορισμούς περιγράφουν δυο τελείως αντιθετικές εικόνες για το προφίλ των δύο κλάδων προκειμένου να παρουσιαστούν ως μέλη μιας ΕΕΔΙΠ-ελίτ. Αν και ο χώρος δεν είναι κατάλληλος για αναμέτρηση ακαδημαϊκών αναστημάτων, δεν προκύπτει από οποιαδήποτε σύγκριση, ότι τα επιστημονικά προσόντα των μελών του Κλάδου ΙΙ που το διδακτικό τους έργο αφορά στα αντικείμενα κορμού των οικείων επιστημών των Σχολών υπολείπονται των προσόντων των μελών του Κλάδου Ι.
  Επιπλέον, μια πλειάδα ΦΕΚ όπου αναγράφονται ονόματα συναδέλφων ΕΕΔΙΠ κλάδου ΙΙ οι οποίοι εξελέγησαν λέκτορες ακυρώνουν το απλουστευτικό σκιαγράφημα του προφίλ του κλάδου ΙΙ όπως παρουσιάζεται από την ΟΣΕΕΔΙΠ/Ι, η οποία εμμένει να παραγνωρίζει το διδακτικό χαρακτήρα του έργου των συναδέλφων του κλάδου ΙΙ και να απαξιώνει συστηματικά τα ακαδημαϊκά προσόντα και την συνολική προσφορά τους, 10 χρόνια μετά την ίδρυση του Φορέα.
  Οι ισχυρισμοί για την απόλυτη ομοιογένεια ενός οποιουδήποτε επαγγελματικού φορέα δεν αντέχουν σε σοβαρή κριτική. Όμως, οι γενικεύσεις πέρα από τη διαστρέβλωση της πραγματικότητας έρχονται σε σύγκρουση με τη σημερινή εικόνα των νέων μελών ΕΕΔΙΠ Ι και ΙΙ οι οποίοι έχουν αυξημένα προσόντα και συνδιαμορφώνουν ένα αξιόλογο φορέα διδακτικού προσωπικού στα Πανεπιστήμια.
  Αυτός είναι άλλωστε και ο λόγος που οι νέοι σύλλογοι ΕΕΔΙΠ είναι ενιαίοι και εντάσσονται στην Ομοσπονδία μας προκειμένου να διεκδικήσουμε την αναβάθμιση του φορέα, την άρση των οικονομικών και θεσμικών αδικιών και τη διεκδίκηση ενεργότερης συμμετοχής μας στα ακαδημαϊκά δρώμενα.
  Για την ΠΟΣΕΕΔΙΠ ΑΕΙ κάθε διαφορετική άποψη και διεκδίκηση είναι θεμιτή εφόσον κατατίθεται με όρους ευπρέπειας και αντικειμενικότητας. Ελπίζουμε το ίδιο να γίνει και με τους συναδέλφους της ΟΣΕΕΔΙΠ/Ι.
  Ο Πρόεδρος
  Μανόλης Ντουντουνάκης

• 14 Ιανουαρίου 2011, 16:47 | Εθνική Συνομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρία – Ε.Σ.Α.μεΑ.

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Mία από τις σοβαρότερες παθογένειες του συστήματος της ανώτατης παιδείας στη χώρα μας είναι η διαχρονική έλλειψη μέτρων και πολιτικών για την απρόσκοπτη και ανεμπόδιστη ένταξη των ατόμων με αναπηρία στα ΑΕΙ και ΤΕΙ. Η απουσία μέτρων για την φυσική και ηλεκτρονική προσβασιμότητα των ατόμων με αναπηρία αποτελεί έναν από τους κύριους παράγοντες για τους οποίους τα άτομα με αναπηρία εμποδίζονται να φοιτήσουν στα τμήματα των ΑΕΙ και ΤΕΙ ή να εργαστούν ως μέλη των ΔΕΠ ή σε διοικητικές θέσεις κ.λπ.

  Στο κείμενο της διαβούλευσης γίνεται μία σύντομη ιστορική αναδρομή στο σύστημα της ανώτατης παιδείας. Στην αναδρομή αυτή εντοπίζονται οι αδυναμίες και παθογένειες του συστήματος και μπροστά στις σύγχρονες κοινωνικές και οικονομικές προκλήσεις που αντιμετωπίζει η χώρα μας τίθεται το πλαίσιο για την ριζική ανατροπή τους. Σε αυτό όμως το κείμενο δεν γίνεται ουδεμία αναφορά για την πρόκληση της χώρας μας να εντάξει ισότιμα τα άτομα με αναπηρία σε ένα νευραλγικό κοινωνικό και οικονομικό τομέα όπως είναι αυτός της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και να συμβαδίσει επιτέλους με τις αλλαγές που έχουν γίνει στον τομέα αυτό σε άλλες ανεπτυγμένες χώρες.

  Στο κείμενο δεν υπάρχει έστω και η στοιχειώδης αναφορά στα σοβαρά και επείγοντα θέματα των ατόμων με αναπηρία. Αδικαιολόγητη θεωρείται αυτή η έλλειψη, εάν αναλογιστούμε ότι τα ακανθώδη αυτά θέματα έχουν τεθεί προς συζήτηση στην εκάστοτε πολιτική ηγεσία του Υπουργείου και στην Ακαδημαϊκή κοινότητα, ενώ η Ε.Σ.ΑμεΑ. έχει καταθέσει επανειλημμένως και εγγράφως εμπεριστατωμένες προτάσεις για την αντιμετώπισή τους

  Το ζήτημα είναι άκρως σοβαρό, εάν λάβουμε υπόψη μας ότι η χώρα μας υπέγραψε τη Διεθνή Σύμβαση για τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία και το προαιρετικό πρωτόκολλό αυτής, ενώ αναμένεται η επικύρωσή της από τη Βουλή προκειμένου να εφαρμοστεί σε εθνικό επίπεδο. Σημειώνουμε επίσης ότι η ιστορική αυτή Σύμβαση κυρώθηκε στις 23 Δεκεμβρίου 2010 από την Ε.Ε. και η θα αρχίσει η εφαρμογή της στις 22 Ιανουαρίου 2011.

  Στο άρθρο 24 αυτής της Σύμβασης αναφέρεται: «Άρθρο 24 – Εκπαίδευση
  1. Τα Συμβαλλόμενα Κράτη αναγνωρίζουν το δικαίωμα των ατόμων με αναπηρίες στην εκπαίδευση. Με σκοπό την άσκηση του δικαιώματος αυτού, χωρίς διακρίσεις και βάσει των ίσων ευκαιριών, τα Συμβαλλόμενα Κράτη διασφαλίζουν ένα εκπαιδευτικό σύστημα ένταξης, σε όλα τα επίπεδα και δια βίου μάθηση που αποσκοπούν: α. Στην πλήρη ανάπτυξη του ανθρώπινου δυναμικού και του αισθήματος αξιοπρέπειας και αυτοεκτίμησης και την ενίσχυση του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, των θεμελιωδών ελευθεριών και της ανθρώπινης ποικιλομορφίας, β. Στην ανάπτυξη, από τα άτομα με αναπηρίες, της προσωπικότητάς τους, των δεξιοτήτων και της δημιουργικότητάς τους, καθώς επίσης και των πνευματικών και φυσικών ικανοτήτων τους, στο μέγιστο δυναμικό τους, γ. Στη δυνατότητα των ατόμων με αναπηρίες να συμμετέχουν αποτελεσματικά σε μια ελεύθερη κοινωνία.

  Στην παράγραφο 5 του ιδίου άρθρου υπάρχει σαφής αναφορά στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, ως εξής:

  5. Τα Συμβαλλόμενα Κράτη διασφαλίζουν ότι τα άτομα με αναπηρίες είναι σε θέση να έχουν πρόσβαση στη γενική τριτοβάθμια εκπαίδευση, στην επαγγελματική κατάρτιση, στην εκπαίδευση ενηλίκων και στη δια βίου μάθηση, χωρίς διακρίσεις και σε ίση βάση με τους άλλους. Για το λόγο αυτό, τα Συμβαλλόμενα Κράτη διασφαλίζουν ότι παρέχεται εύλογη προσαρμογή στα άτομα με αναπηρίες.»

  Επίσης στην αναθεώρηση του Συντάγματος της χώρας μας του έτους 2001 συμπεριλήφθηκε η παρ. 6 του άρθρου 21 η οποία αναφέρεται ρητά στα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία και έχει ως εξής: Τα άτομα με αναπηρίες έχουν δικαίωμα να απολαμβάνουν μέτρων που εξασφαλίζουν την αυτονομία, την επαγγελματική ένταξη και τη συμμετοχή τους στην κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωής της χώρας.»

  Αυτή η παράγραφος σε συνδυασμό με την αρχή της ισότητας έναντι του νόμου (παρ. 1 άρθρου 4) και την αρχή της αναλογική ισότητας (παρ. 2 άρθρου 116) επιτρέπει στο νομοθέτη να λάβει όλα τα αναγκαία μέτρα για την προστασία ή τη διευκόλυνση των ατόμων με αναπηρία.

  Περαιτέρω στο υπό συζήτηση κείμενο αναφέρεται: Το νέο πρότυπο ανάπτυξης προϋποθέτει τη συνεχή διεύρυνση των πραγματικών ελευθεριών που απολαμβάνουν οι πολίτες. Για να πετύχει, πρέπει να βασίζεται στην κινητοποίηση των θεσμών της πολιτείας, της κοινωνίας και της οικονομίας.

  Πρέπει να καταστεί σαφές ότι το αναπτυξιακό αυτό πρότυπο που οραματίζονται οι συντάκτες αυτού του κειμένου και η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας θα μείνει ημιτελές, εάν δεν συμπεριλάβει εκείνα τα θεσμικά μέτρα και τις πολιτικές που θα οδηγήσουν στην ισότιμη ένταξη των ατόμων με αναπηρία στο σύστημα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Κανένας τομέας της ελληνικής κοινωνίας, πόσο μάλλον ο εκπαιδευτικός δεν θα φανεί αντάξιος στις μεγάλες αλλαγές και προκλήσεις εάν δεν ανταποκριθεί στις ανάγκες όλων ανεξαιρέτως των πολιτών σε όποια κοινωνική ομάδα και εάν ανήκουν.

  Στο υπό συζήτηση κείμενο τίθενται σειρά ερωτημάτων στα οποία πρέπει να απαντήσει δημιουργικά η ελληνική κοινωνία. Οι νέες προκλήσεις επιτάσσουν και τη συμπερίληψη των ακόλουθων ερωτημάτων, τα οποία το αναπηρικό κίνημα θέτει επί σειρά ετών και αναμένει ακόμα απαντήσεις:

  Πως, με ποια μέτρα και πολιτικές, ποιες δράσεις και ποιες οικονομικές πολιτικές θα γκρεμιστούν τα ανυπέρβλητα εμπόδια που υψώνονται στα άτομα με αναπηρία για την φοίτησή τους και την απασχόλησή τους στο χώρο της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης;

  Πως και με ποια μέτρα και δράσεις θα ανατραπεί η ξεπερασμένη αναχρονιστική αντίληψη μέρους της ακαδημαϊκής κοινότητας για την αναπηρία, τη οποία έχει ενστερνιστεί σε πολλές περιπτώσεις το Υπουργείο Παιδείας; Μιας αντίληψης που μπαίνει τροχοπέδη στην ουσιαστική ανατροπή πρακτικών που δεν βασίζονται στην αρχή της ίσης μεταχείρισης (βλ. μηχανογραφικό δελτίο εισαγωγής ατόμων με αναπηρία στα ΑΕΙ και ΤΕΙ). Πως η εφαρμογή νέων σύγχρονων θεσμικών μέτρων για την ισότιμη ένταξη των ατόμων με αναπηρία στα ΑΕΙ και ΤΕΙ της χώρας θα είναι ενιαία και υποχρεωτική για όλα τα πανεπιστημιακά και τεχνολογικά ιδρύματα;

  Τα ερωτήματα πρέπει να τεθούν και να απαντηθούν όχι ερήμην του αναπηρικού κινήματος το οποίο έχει εμπεριστατωμένες απόψεις βασισμένες στη δικαιωματική αντίληψη για την αναπηρία αλλά σε συνεργασία με αυτό και τους αναγνωρισμένους από την Πολιτεία φορείς του. Για αυτό θεωρούμε ότι σε όλες τις Επιτροπές και τα Συμβούλια που θα προβλεφθούν με το νέο θεσμικό πλαίσιο θα πρέπει να οριστεί θεσμική συμμετοχή της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ατόμων με Αναπηρία.

  Η ανατροπή του υπάρχοντος εκπαιδευτικού συστήματος για τα άτομα με αναπηρία προϋποθέτει πρώτα και κύρια την εξεύρεση πόρων για αυτό το εγχείρημα με την ουσιαστική συμμετοχή του Κράτους. Σε αυτή την κατεύθυνση η Ε.Σ.ΑμεΑ. προτείνει την ένταξη ειδικού κωδικού στον ετήσιο οικονομικό προϋπολογισμό κάθε ΑΕΙ και ΤΕΙ για τη χρηματοδότηση μέτρων και δράσεων που θα αποσκοπούν στην ισότιμη συμμετοχή των ατόμων με αναπηρία σε όλους τους χώρους και τις υπηρεσίες τους.»

  Τέλος επισημαίνουμε την ολοκληρωτική έλλειψη υιοθέτησης κριτηρίων αξιολόγησης της πρόσβασης των ατόμων με αναπηρία στην Γ/Βάθμια Εκπαίδευση. Η έλλειψη αυτή ακυρώνει αυτομάτως οποιαδήποτε προσπάθεια μεταρρύθμισης του θεσμικού πλαισίου για τη δομή και λειτουργία των ανωτάτων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων.

  Η υιοθέτηση συγκεκριμένων κριτηρίων και δεικτών αξιολόγησης ως προς την ποιότητα πρόσβασης των φοιτητών με αναπηρία αλλά και των ΔΕΠ και του λοιπού προσωπικού με αναπηρία απαιτεί την πρόβλεψη σχετικής θεσμικής διάταξης με την οποία θα καθορίζονται συγκεκριμένα κριτήρια και δείκτες αξιολόγησης ως προς την ποιότητα πρόσβασης φοιτητών ή σπουδαστών και μελών ΔΕΠ και λοιπού προσωπικού με αναπηρία στις κτιριακές υλικοτεχνικές υποδομές, διαδικτυακούς τόπους, νέες τεχνολογίες, υπηρεσίες και γενικά όλους τους τομείς και δραστηριότητες της ακαδημαϊκής ζωής. Για την εφαρμογή των κριτηρίων αξιολόγησης απαιτείται η υποχρεωτική συμμετοχή ενός εμπειρογνώμονα σε θέματα προσβασιμότητας ατόμων με αναπηρία στην κτιριακή και υλικοτεχνική υποδομή, διαδικτυακούς τόπους, νέες τεχνολογίες κ.λ.π.

  Στα επόμενα κεφάλαια του υπό συζήτηση κειμένου θα επεκταθούμε σε συγκεκριμένες προτάσεις οι οποίες έχουν διατυπωθεί πολλάκις μέσω υπομνημάτων μας στην πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας.

  Για την Ε.Σ.ΑμεΑ η τριτοβάθμια εκπαίδευση όχι μόνο πρέπει να καταστεί πλήρως προσβάσιμη στα άτομα με αναπηρία και να παράγει εξειδικευμένους επιστήμονες για την αναπηρία αλλά και να αναπαράγει τη σύγχρονη κουλτούρα για την αναπηρία, όπως επιτάσσει η Διεθνής Σύμβαση για τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία. Το σύστημα της ανώτατης εκπαίδευσης πρέπει να δημιουργεί πολίτες απαλλαγμένους από προκαταλήψεις και νοοτροπίες και διακριτικές συμπεριφορές του παρελθόντος.

• 14 Ιανουαρίου 2011, 15:44 | Κατσιδήμας Κώστας

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Ελληνικό παράδοξο!
  Κατά την διάρκεια των σπουδών ένας φοιτητής στο Πανεπιστήμιο είναι υποχρεωμένος να παρακολουθήσει αρκετά Ειδικά και Εργαστηρικά μαθήματα και μάλιστα σε ομάδες των 20 έως 30 ατόμων. Τα μαθήματα αυτά αποτελούν μεγάλο ποσοστό έναντι του συνόλου των μαθημάτων αν συνυπολογίσουμε και τον διαχωρισμό σε ομάδες. Τα μαθήματα αυτά διδάσκονται από το ΕΕΔΙΠ (Ειδικό και Εργαστηριακό Διδακτικό Προσωπικό. Το προσωπικό αυτό τυγχάνει ιδιαίτερων προσόντων (Πτυχιούχοι τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και πολλοί με Μεταπτυχιακό ή Διδακτορικό). Το προσωπικό αυτό παρέχει Διδακτικό έργο ενώ οι αμοιβές του είναι αρκετά χαμηλές. Σε αυτό το σημείο το Υπουργείο πρέπει να σκύψει και να δώσει ιδιαίτερη βαρύτυτα στο ΕΕΔΙΠ και όσον αφορά α)τις αποδοχές, β) το παραγόμενο έργο που είναι αμιγώς ΔΙΔΑΚΤΙΚΟ αλλά και γ)όσον αφορά τον αριθμό που υπηρετούν στα ΑΕΙ .
  Είναι ανάγκη αυτός ο αριθμός ΕΕΔΙΠ να αυξηθεί σημαντικά σε αντιστοιχία με τα μέλη ΔΕΠ. Είναι ανάγκη να αναβαθμιστεί ο ρόλος του ΕΕΔΙΠ και όχι να συμπεριλαμβάνεται στο λοιπό προσωπικό. Οι ελλείψεις σήμερα είναι μεγάλες και ο φορέας σύμφωνα με την υπάρχουσα πολιτική κατάσταση είναι φθίνουσα. Η αναλογία θα έπρεπε να είναι τουλάχιστον 1 ΕΕΔΙΠ ανά 5 μέλη ΔΕΠ. (σήμερα είναι 1 ανά 20 περίπου) .

• 14 Ιανουαρίου 2011, 14:52 | Καραδημητρίου Μιχάλης

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Καταθέτουμε και εδώ μια σειρά σκέψεων & Προτάσεων για την Ανώτατη Εκπαίδευση, που προέκυψε απο συλλογική διαβούλευση.

  http://nl.pasok.gr/nshrakleiou/wp-content/uploads/2010/11/protashdialogoutritovathmia.pdf

• 14 Ιανουαρίου 2011, 14:16 | ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΕΕΔΙΠ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ ΚΡΗΤΗΣ

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Η Γενική Συνέλευση του Συλλόγου ΕΕΔΙΠ Πολυτεχνείου Κρήτης, στις 11/11/2010 συζήτησε τις μεταρρυθμίσεις που προτείνονται από το Υπουργείου Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων για την Ανώτατη Εκπαίδευση και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι «το κείμενο διαβουλευσης για την έναρξη διαλόγου για την Ανώτατη Εκπαίδευση» δεν μπορεί να αποτελέσει βάση διαλόγου. Διαπιστώνει ότι δεν ανταποκρίνεται στις πραγματικές ανάγκες του Ελληνικού Πανεπιστημίου, περιλαμβάνει προτάσεις με τις οποίες παραβιάζοντας βασικές ακαδημαϊκές αρχές, θίγεται ο χαρακτήρας της ανώτατης εκπαίδευσης ως δημόσιου αγαθού και καταστρατηγείται το αυτοδιοίκητο των Πανεπιστημίων.

  Συγκεκριμένα, διαπιστώνουμε ότι:
  • Με το προτεινόμενο Διοικητικό Συμβούλιο, την υποβάθμιση των λειτουργιών των πρυτανικών αρχών και της Συγκλήτου καταργείται το συνταγματικά κατοχυρωμένο αυτοδιοίκητο των Πανεπιστημίων.
  • Η χρηματοδότηση των Ανώτατης Παιδείας που αποτελεί συνταγματικά κατοχυρωμένη υποχρέωση της πολιτείας, αμφισβητείται.
  • Δεν προτείνονται μέτρα που να στοχεύουν στην αναβάθμιση και βελτίωση του επιπέδου σπουδών
  • Δεν αντιμετωπίζονται χρόνια, γνωστά σε όλους προβλήματα του προσωπικού των ΑΕΙ και ΑΤΕΙ.

  Επομένως:
  • Απορρίπτουμε την ιδέα της χρηματοδότησης της Ανώτατης Παιδείας υπό όρους.
  • Διαφωνούμε με τη μεταβίβαση της μισθοδοσίας από το Υπουργείο στα Πανεπιστήμια.
  • Απορρίπτουμε τη γενίκευση του συστήματος των «πιστωτικών μονάδων» που οδηγεί στο σπάσιμο των ενιαίων, ακαδημαϊκών πτυχίων.
  • Διαφωνούμε, στην θεσμοθέτηση των ιδρυμάτων να ασκούν επιχειρηματικές δραστηριότητες.
  • Ζητούμε από την Πολιτεία να ασχοληθεί επιτέλους με τα υπαρκτά σοβαρά προβλήματα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης μέσα από ουσιαστικό διάλογο.

  Ειδικότερα, σχετικά με το Φορέα ΕΕΔΙΠ, δηλώνουμε την κάθετη αντιθεση μας σε κάθε προσπάθεια κατάργησης του, ως Φορέα Διδακτικού Προσωπικού των Πανεπιστημίων. Δηλώνουμε ότι το εργαστηριακό η και ειδικό διδακτικό προσωπικό είναι μια αναγκαιότητα στο Ελληνικό Πανεπιστήμιο που θεσμοθετήθηκε πρόσφατα (το 2000) από το κυβερνών κόμμα. Ο φορέας Ε.Ε.ΔΙ.Π. είναι ο μοναδικός φορέας του «λοιπού» προσωπικού που αμείβεται με το πανεπιστημιακό μισθολόγιο και τα προσόντα των νεοπροσλαμβανομένων μελών ΕΕΔΙΠ, σε πολλές περιπτώσεις δεν υπολείπονται ουσιαστικά από αυτά των νεοπροσλαμβανομένων μελών ΔΕΠ.
  Θεωρούμε ότι κάθε κείμενο διαλόγου για την Ανώτατη Εκπαίδευση πρέπει να περιέχει και να ενδυναμώνει το Φορέα ΕΕΔΙΠ ως ζωντανό κύτταρο του Ελληνικού Πανεπιστημίου συμφωνά με τα θεσμικά και οικονομικά αιτήματα της Ομοσπονδία μας (ΠΟΣΕΕΔΙΠ ΑΕΙ).

  Με γνώμονα τα παραπάνω:

  1. Δηλώνουμε την αντίθεση μας στις προταθείσες αλλαγές όπως έχουν ανακοινωθεί στο Ρέθυμνο και την πρόθεσή μας να αντιταχθούμε στην υλοποίηση τους. Η ομοσπονδία μας (ΠΟΣΕΕΔΙΠ ΑΕΙ) παρά τη δηλωμένη αντίθεσή της θα συμμετέχει ενεργά στο διάλογο αν κληθεί εφόσον είναι ανοικτός και χωρίς προειλημμένες αποφάσεις.
  2. Προτείνουμε στη Σύγκλητο του Πολυτεχνείου Κρήτης να απορρίψει το κείμενο διαβούλευσης ως βάση διαλόγου καταθέτοντας ένα νέο κείμενο μετά από διαβούλευση με τους φορείς της Πολυτεχνικής κοινοτητας και να αναλάβει πρωτοβουλίες συντονισμού με τα άλλα ΑΕΙ της χώρας.
  3. Καλούμε όλα τα μέλη της κοινότητας του Πολυτεχνείου να ανοίξουν άμεσα έναν ουσιαστικό διάλογο (και με την κοινωνία), να διαμορφώσουν θέσεις και να προγραμματίσουν δράσεις προς την κατεύθυνση τόσο της υπεράσπισης του δημόσιου αγαθού της Παιδείας και της δημόσιας και δωρεάν ανώτατης εκπαίδευσης όσο και της βελτίωσης και περαιτέρω ανάπτυξης των Πανεπιστημίων.
  4. Επιδιώκουμε τη μέγιστη δυνατή συναίνεση – συνεννόηση με τους λοιπούς φορείς της πανεπιστημιακής κοινότητας ενάντια στα προτεινόμενα μέτρα. Η μάχη δεν έχει κριθεί, και θα δοθεί όχι μόνο στο δρόμο και τα αμφιθέατρα, αλλά μέσα και έξω από τα πανεπιστήμια, στο πεδίο των ιδεών, των αξιών και των συνειδήσεων.

  Ο Πρόεδρος
  Νίκος Ζιώγας
  ΕΕΔΙΠ Ι

• 14 Ιανουαρίου 2011, 14:13 | ΝΙΚΟΣ ΗΛΙΟΥΔΗΣ

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Με την πρόσφατη απογραφή των δημοσίων υπαλλήλων διαπιστώθηκε ( όπως δημοσιεύθηκε από τα Μ.Μ.Ε.) ότι στο σύνολο των υπαλλήλων σε ποσοστό πάνω από το 65% είναι τελειόφοιτοι Α.Ε.Ι. – Τ.Ε.Ι. . Με τέτοιο ανθρώπινο δυναμικό σε αυτό το ποσοστό του συνόλου των υπαλλήλων και επίπεδο εκπαίδευσης το κράτος δεν θα έπρεπε να έχει προβλήματα οργάνωσης και διοίκησης αλλά , θα έπρεπε οι υπηρεσίες του να λειτουργούν συντονισμένα και υποδειγματικά προς τον πολίτη . Και στον ιδιωτικό τομέα παρόμοια κατάσταση , δεν υπάρχει η ομαδικότητα , η ανάλυση , οργάνωση έργου και αντίληψη εφαρμογής ( πράξη ) .
  Άρα το αποτέλεσμα αυτό θα πρέπει να προβληματίσει τα Α.Ε.Ι. – Τ.Ε.Ι. ως προς την ποιότητα των σπουδών που πρέπει να παρέχουν , καθώς επίσης και τους πολίτες .
  Η κοινωνία μας σε μεγάλο βαθμό είναι έτσι δομημένη ώστε να δίνει μεγάλη αξία (ποσοτικά) στην τυπικότητα της εξουσίας (η εξουσία συνήθως είναι συνδεδεμένη με τα τυπικά προσόντα ανώτερης εκπαιδευτικής βαθμίδας) και δια μέσου αυτής στις απολαβές .
  Για αυτό το λόγο στρέφεται μεγάλη μερίδα του πληθυσμού να αποκτήσει με κάθε τρόπο ένα δίπλωμα ανώτερης – ανώτατης εκπαίδευσης , με αποτέλεσμα το επίπεδο σπουδών να συμπιέζεται προς τη μετριότητα .
  Το ορθό είναι το 75% των νέων που σπουδάζει να έχει επιλέξει σωστά το αντικείμενο σπουδών και να ενδιαφέρεται ουσιαστικά για τη γνώση , το 20% να ακολουθεί το 75% και το 5% επειδή πρέπει να σπουδάσει . Όμως συμβαίνει το αντίθετο . Αυτό μπορεί να αντιστραφεί με μια σωστή πολιτική στην οργάνωση της εκπαίδευσης , τα επαγγελματικά προσόντα , την ορθολογιστική οργάνωση αμοιβών με ουσιαστικά προσόντα και επίσης απόκτηση διοικητικών θέσεων με ουσιαστική γνώση στο αντικείμενο εκτός των τυπικών προσόντων . Σωστός σχεδιασμός με πολύ καλό επίπεδο σπουδών σε επαγγελματικά σχολεία , μετά τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση δηλαδή , ενδιάμεση βαθμίδα μεταξύ μέσης και ανώτερης εκπαίδευσης ώστε , να υπάρχει ένας κόμβος επιλογής επαγγελμάτων . Το σύστημα και η οργάνωση της εκπαίδευσης πρέπει να δίνει τη δυνατότητα στον πολίτη να επιλέγει τις σπουδές σε όλα τα στάδια της ζωής του .
  Ταχτικά αναφέρεται ότι μεγάλος αριθμός νέων σπουδάζει σε Α.Ε.Ι. του εξωτερικού της Ε.Ε. ή σε άλλες χώρες , αυτό γενικά είναι χρήσιμο από τη πλευρά του ότι γίνεται επιλογή με κριτήριο την απόκτηση διαφορετικών γνώσεων και γνώσεις που είναι καλύτερα να αποκτηθούν εκεί , εξαρτάται από το αντικείμενο και το περιεχόμενο σπουδών , επίσης απόκτηση εμπειρία διαφορετικής κουλτούρας . Μεταφέροντας αυτά στη χώρα μας έχουν θετικά αποτελέσματα ( αρκεί να μην είναι κάποιος εκεί που σπουδάζει τουρίστας ) . Όταν όμως η επιλογή γίνεται όπως αναφέρθηκε πιο πάνω απλά και μόνο για το δίπλωμα , τότε είναι λάθος . Εάν θέλουμε να υπάρχει ένα ισοζύγιο με ξένους φοιτητές στα Α.Ε.Ι. της χώρας μας θα πρέπει το αντικείμενο και η οργάνωση σπουδών , όπως επίσης το περιβάλλον των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων να έχουν αναφορά σε κάτι το οποίο θα επιθυμούσε ο ξένος φοιτητής . Για παράδειγμα αναφέρω ορισμένα οργανωτικά και λειτουργικά προβλήματα που δεν θα ήθελε ένας ξένος φοιτητής ή ένας Έλληνας όπως :
  1. Γιατί να επιλέξει να σπουδάσει εδώ π.χ. μηχανολόγος με πέντε χρόνια σπουδές που στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Ε.Ε.) είναι τέσσερα χρόνια . Έχουμε εμείς να επιδείξουμε κάτι το ιδιαίτερο στον τομέα αυτό για την αιτιολόγηση του επιπλέον χρόνου σπουδών ; Δεν νομίζω πώς είναι σωστή η αιτιολογία ο επιπλέον χρόνος ως εξειδίκευση (μεταπτυχιακό) . Εντάξει , εάν κάποιος πολίτης (φοιτητής) θέλει να διαθέσει τον επιπλέον χρόνο για εργασία , απόκτηση επαγγελματική εμπειρία , ή ακόμη να επιλέξει να πάρει γνώσεις εξειδίκευσης (μεταπτυχιακό) σε άλλη χώρα της Ε.Ε. ή αλλού σε κάποιο ιδιαίτερο αντικείμενο αλλά, και απόκτηση εμπειρία διαφορετικής κουλτούρας , γιατί να επιβάλλεται ο επιπλέον χρόνος σπουδών .
  2. Όταν δεν υπάρχει στη πράξη καθορισμένος χρόνος σπουδών .
  Στη χώρα μας ο χρόνος σπουδών είναι ανοιχτός .
  3. Όταν δεν υπάρχει η αρχική ουσιαστική ενημέρωση στον πρωτοετή φοιτητή για
  τη διαδικασία της εκπαίδευσης στο αντικείμενό του ώστε , να οργανώσει με τη
  σειρά του τη συστηματική παρακολούθηση των μαθημάτων .
  4. Όταν ο φοιτητής φτάνει στα έτη με μαθήματα ειδικότητας και δεν μπορεί να
  ανταποκριθεί στη σωστή οργάνωση ενός πειράματος ( πληροφόρηση – μετρήσεις
  – υπολογισμός – αξιολόγηση – συμπέρασμα ) .
  5. Όταν τα εργαστήρια λειτουργούν κυρίως κατά την ώρα του μαθήματος διότι , δεν
  υπάρχει το ανάλογο προσωπικό το οποίο καλύπτει άλλα εργαστήρια με
  διαφορετικό αντικείμενο το ένα με το άλλο . Έτσι δεν υπάρχει η
  δυνατότητα στον φοιτητή να ζητήσει πληροφορίες ή να πάρει εμπειρία από τις
  πειραματικές συσκευές , όργανα μέτρησης ώστε , να εξοικειωθεί με την
  εφαρμογή . Το εργαστήριο μένει ανενεργό μετά το πέρας του μαθήματος .
  6. Όταν γίνεται έρευνα με πληροφόρηση κυρίως από βιβλιογραφία χωρίς σημείο
  αναφοράς από πρότυπα ( standards ) .
  Όπως είναι γνωστό η βασική έρευνα έχει ως στόχο την ανακάλυψη διαφόρων συστημάτων που απασχολούν τον άνθρωπο τη φύση , το φυσικό περιβάλλον , για να υπάρξει κατανόηση και εν συνέχεια εφαρμογή δια της εφαρμοσμένης έρευνας που την απασχολούν ζητήματα το πώς να διαχειριστεί το αποτέλεσμα μίας ανακάλυψης ή επινόησης , εξετάζοντας μεθόδους εφαρμογής . Αυτό επιτυγχάνεται σε εργαστήρια ή χώρους εφαρμογής . Τα εργαστήρια που είναι εξοπλισμένα με πειραματικές συσκευές με όργανα μέτρησης κ.λ.π. τα οποία είναι απαραίτητα για την εκπαίδευση των φοιτητών και την έρευνα , για να αποδώσουν χρειάζεται οργάνωση και ουσιαστικό έργο για τη λειτουργία και την αξιοπιστία τους . Το έργο αυτό επιτελείται από ειδικό προσωπικό με πολύ καλό επίπεδο γνώσης – δεξιότητες – πρακτική ικανότητα εφαρμογών . Παράδειγμα εργασιών και οργάνωση σε εργαστήριο τεχνολογικού τομέα : 1- Πλάνα ημερομηνιών για την εκτέλεση εργασιών συντήρησης . 2- Τήρηση αρχείων για τον έλεγχο και εκτέλεση εργασιών . 3- Μέσα οργάνωσης για τη συνεχή παρακαταθήκη σε ανταλλακτικά και μηχανισμούς ή στοιχεία που φθείρονται . 4- Προμήθεια και ταξινόμηση των αναγκαίων υλικών , εξαρτημάτων . 5- Προληπτική συντήρηση προς αποφυγή βλαβών στις πειραματικές συσκευές , συνεισφέροντας έτσι σημαντικά στην αποφυγή ατυχημάτων και προσφέροντας εγγύηση για τη τήρηση των προγραμματισμένων ποιοτικών αποτελεσμάτων . 6- Επισκευή πειραματικών συσκευών και οργάνων μέτρησης . 7- Κατασκευή δοκιμίων και μηχανισμών πειραματικών συσκευών . 8- Οργάνωση χώρου εργαστηρίου . 9- Προπαρασκευή πειραμάτων και έλεγχος πριν να πραγματοποιηθεί το πείραμα ή άσκηση των φοιτητών . 10- Καθορισμός επιπέδου ποιότητας δια της συστηματικής αξιολόγησης των αποτελεσμάτων του ελέγχου , και σύγκριση με ανάλογες πειραματικές μεθόδους άλλων εργαστηρίων . 11- Λήψη μέτρων για την εξάλειψη των πιθανών διαφορών με βάση προτύπων . 12- Διατήρηση το επίπεδο ποιότητας και βελτίωση δια των συνεχών ελέγχων . 13- Παρακολούθηση και ενημέρωση από εξειδικευμένα επιστημονικά έντυπα , δημοσιεύσεις κ.λ.π. . 14- Εκτενείς γνώσεις για τη δομή και τον τρόπο λειτουργίας των πειραματικών συσκευών και όργανα μέτρησης . 15- Αρχειοθέτηση εντύπων , εγγράφων και απαραίτητα φύλλα έργου για τη διεξαγωγή πειραμάτων – άσκηση φοιτητών . Το προσωπικό αυτό θα πρέπει να αναφέρεται παράλληλα με το Ε.Π. / Δ.Ε.Π. για λόγους οργάνωσης της εκπαιδευτικής διαδικασίας και της έρευνας διότι πρέπει να υπάρχει ουσιαστική συνεργασία μεταξύ τους για να υπάρξει αποτέλεσμα παραγωγή γνώσης και ποιοτικά στοιχεία εκπαίδευσης στους φοιτητές αλλά , και έγκαιρη πληροφόρηση προς τους πολίτες για ζητήματα που τους απασχολούν , το εργαστήριο πρέπει να είναι οργανωμένο και ανοιχτό . Για να ρυθμιστούν τέτοιου είδους ζητήματα και προβλήματα που αναφέρονται πιο πάνω είναι αναγκαίο να υπάρξει ουσιαστική οργάνωση της Διοίκησης , της Εσωτερικής Λειτουργίας και των Προγραμμάτων Σπουδών με ποιοτικά κριτήρια .

  Πιστεύω πως θα ήταν δίκαιο και πρακτικά ορθό να δίνεται ένα συμβολικό ποσόν ανά έτος σπουδών , για τις σπουδές σε Α.Ε.Ι. – Τ.Ε.Ι. .
  α) Δίκαιο διότι ένας πολίτης που δεν σπουδάζει σε ανώτερη εκπαίδευση γιατί να μην έχει ελάφρυνση φόρων .
  β) Πρακτικό διότι :
  1. Δημιουργείται σεβασμός στο χώρο από τους φοιτητές και τους πολίτες επίσης επαγγελματική εκτίμηση του προσωπικού προς τους φοιτητές και πολίτες .
  2. Το συμβολικό ποσόν των διδάκτρων ( φοιτητές που δεν έχουν την οικονομική ευχέρεια να παίρνουν επιδότηση ) να αξιοποιείται μόνο στην ενίσχυση της μισθοδοσίας , την βιβλιοθήκη και θέρμανση .

• 14 Ιανουαρίου 2011, 13:47 | M.A.

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Αν και δεν συμφωνούμε σε όλα ένα πράγμα είναι σίγουρο: ότι η δυναμική μιας μεγάλης μεταρρύθμισης, που ξεκίνησε, αν και καθυστερημένη, δεν πρέπει να σταματήσει, λόγω των αντικρουόμενων συμφερόντων, που φάνηκε και μέσα από αυτή τη διαβούλευση.
  Το Εθνικό στρατηγικό πλαίσιο πρέπει να αποτελέσει την αφετηρία διαλόγου.
  Σήμερα που μια γενναία αύξηση των δημόσιων δαπανών για την ανώτατη εκπαίδευση φαίνεται πολύ μακρινή, είναι ευκαιρία να ληφθούν μέτρα για θεσμοθέτηση αδιάβλητων διαδικασιών διασφάλισης της ποιότητας και διαφάνειας στη διαχείριση των πόρων, στην παροχή εκπαιδευτικών υπηρεσιών και σε όλες τις άλλες δραστηριότητες των πανεπιστημίων.
  Ο βασικός άξονας της μεταρρύθμισης πρέπει να είναι η ακαδημαϊκή, διοικητική και οικονομική αυτοτέλεια των πανεπιστημίων με την εποπτεία του κράτους.

  Γενικές Αρχές:
   Πλήρης αναμόρφωση του εκπαιδευτικού συστήματος από την Αρχή (Δημοτικό- Γυμνάσιο – Λύκειο) και του τρόπου εισαγωγής στην Ανώτατη Εκπαίδευση, ώστε να εφοδιάζει τους εκπαιδευόμενους (μελλοντικούς φοιτητές/τρίες-σπουδαστές/τριες), εκτός από θεωρητικές γνώσεις και πρακτικές δεξιότητες, κυρίως με γενικότερη κοινωνική – πολιτιστική, περιβαλλοντική και ελληνική και όχι ξενόφερτη παιδεία (που τόσο λείπει).
   Δημιουργία δυνατοτήτων αξιοπρεπούς επαγγελματικής αποκατάστασης, με την παραγωγή εξειδικευμένων ατόμων σε όλα τα επίπεδα της εκπαίδευσης και την κατοχύρωση συγκεκριμένων επαγγελματικών δικαιωμάτων-περιγραμματων για τους απόφοιτους.
   Ουσιαστική αξιοποίηση χρηματοδότησης για την παιδεία και της έρευνας, με σύνδεση των χορηγούμενων ποσών ανάλογα με τον αριθμό των προπτυχιακών οι μεταπτυχιακών (κυρίως) φοιτητών που φοιτούν στην πραγματικότητα σε κάθε πρόγραμμα. (Σήμερα δίνονται πολλά λεφτά σε Μ.Π.Σ, ελάχιστων φοιτητών, χωρίς να δίνουν απολογιστικά στοιχεία) και προώθηση στενής συνεργασία Πανεπιστημίων- Ερευνητικών Ιδρυμάτων και επιχειρήσεων.
   Εφαρμογή σωστά και αξιόπιστα διαδικασιών αξιολόγησης των Α.Ε.Ι.

  Πρακτικά Σημαντικά σημεία που (εντός και άλλων) πρέπει να εξετασθούν και να δοθεί λύση είναι:
  Από ορισμούς «άρξασθε»:
   Διασαφήνιση των όρων και ορισμών: Προτείνω όσον αφορά την διάκριση ιδρυμάτων της Α.Ε. την ρητή αναφορά στον νόμο των ορισμών – ορολογιών για τα ιδρύματα (δηλαδή «τελικά τι είναι τι»):
  Ποια θα είναι τα «Πανεπιστήμια», και τι Σχολές θα έχουν.
  Αυτές να είναι σαφώς καθορισμένες για όλα τα Ιδρύματα (4ετούς φοίτησης). πχ: α) Σχολή Κοινωνικών και Ανθρωπιστικών Σπουδών και γ) Σχολή Θετικών και Τεχνολογικών Σπουδών, δ)Σχολή Σπουδών Φυσικού Περιβάλλοντος, ε)Σχολή Οικονομίας κ Διοίκησης.
  Ποια θα είναι τα «Πολυτεχνεία» (5ετούς φοίτησης). Ποια θα είναι «Ιατρική Σχολή» (6ετούς φοίτησης)., και 4) Ποια θα είναι και τι κάνουν τα «Τ.Ε.Ι».

   Ανεξαρτητοποίηση Πολυτεχνείων και εποπτεία από αυτά των ΤΕΙ κατευθύνσεων πτυχιούχων μηχανικών

   Αποσαφήνιση των όρων Σχολή (Λειτουργικά είναι ακαδημαϊκός φορέας όπως και ακαδημαϊκό τμήμα, διοικητικά είναι λειτουργική μονάδα- τμήμα και

  Διευκρίνηση γιατί το ΕΜΠ έχει Σχολές και όχι Τμήματα όπως οι πολυτεχνικές.

   Αποσαφήνιση τι είναι Λειτουργική υποστηρικτική μονάδα ΑΕΙ (π.χ. Εργαστήρια- Βιβλιοθήκες- Μουσεία-Κήποι- Κέντρα Τ.Π.Ε.- Αθλητικά Κέντρα Γυμναστήρια – ΔΞΦ).

   Τα Εργαστήρια ως φορείς να είναι μόνο θεσμοθετημένα, για όλες τις άλλες περιπτώσεις να αναφερόμαστε σε Σπουδαστήρια (χώροι υπολογιστών ή αναγνωστήρια)

   Τα Πολυτεχνεία και οι Σχολές Επιστημών Υγείας να είναι ανεξάρτητα ιδρύματα, με ανεξάρτητη διοίκηση, να έχουν 5ετείς ενιαίες σπουδές και δίνουν Δίπλωμα Προχωρημένων Σπουδών.

   Δημιουργία κλάδου Επικουρικού Επιστημονικού Προσωπικού (Εργαστηριακό-Τεχνικό). Αναδιαμόρφωση αντικειμένου – κριτηρίων εισαγωγής – ξεκαθάρισμα της εργασιακής σχέσης του σημαντικού κλάδου του προσωπικού εργαστηρίων. Να είναι εξειδικευμένοι υπάλληλοι τεχνικής κατεύθυνσης με σαφές αντικείμενο εργασίας και όχι εργασιακή σχέση τύπου μελών ΕΕΔΙΠ, ούτε ΔΕΠ. Επίσης το ίδιο και για τα ΕΤΠ των ΤΕΙ. Ειδική μέριμνα –Αξιοποίηση για τους απόφοιτους πολυτεχνείων (5ων σπουδών) στις Λειτουργικές μονάδες (Κέντρα ΤΠΕ).

   Όσον αφορά ειδικά μαθήματα καθιέρωση ΔΙΠΕΙΜ Διδακτικό Προσωπικό Ειδικών Μαθημάτων. Να υπηρετεί μόνο στα Διδασκαλεία Ξένων Γλωσσών, Φυσικής Αγωγής και Πληροφορικής (ΔΞΓΦΑΠ) να μπορεί να προέρχεται και μέσα από τη μέση εκπαίδευση κατόπιν διαγωνισμού.
   Αυτά να είναι Υποχρεωτικά μαθήματα επιλογών που δεν μετρούν στην βαθμολογία πτυχίου, αλλά πρέπει να υπάρχουν(πχ Ξένη Γλώσσα). Υποχρέωση αθλητικών δραστηριοτήτων στους Φοιτητές.

   Ο προϊστάμενος Γραμματείας να είναι υψηλών προσόντων, στα τμήματα ή Σχολές, κατόπιν διαγωνισμού.

   Μισθολόγιο προσωπικού αναλόγως προσόντων.

   Μικρές κεντρικές μονάδες διοικητικού μηχανισμού με ευέλικτο οργανόγραμμα.(αυτή τη στιγμή πολύπλοκοι διοικητικοί μηχανισμοί μπλοκάρουν κάθε προσπάθεια ανάπτυξης).

  Αντί Συμβουλίου Διοίκησης, που εκ των πραγμάτων δεν θα είναι αυτοδιοίκησης(όπως οι Διοικούσες Επιροπές) και προκαλεί αντιδράσεις και δύσκολα γίνεται αποδεκτό, να δημιουργηθεί αυτοτελής ολιγάριθμη μονάδα Γραφείου ή Συμβουλίου ή Επιτροπή (Παρακολούθησης) «Προγραμματικής Σύμβασης» σε κάθε εκπαιδευτική Περιφέρεια που θα έχει γενικό γραμματέα και μικρή στελέχωση και θα ελέγχει κατά πόσο υλοποιείται η προγραμματική σύμβαση μεταξύ πολιτεία –ΑΕΙ. Το ίδιο συμβούλιο θα εγκρίνει και κανονίζει και την ροή χρηματοδότησης από την πολιτεία κατόπιν απολογισμού του ΑΕΙ και θα ελέγχει και την ορθότητα των δαπανών. Αυτό θα συνδέει ΑΕΙ με υπουργείο και κοινωνία κατόπιν προτάσεων της Συγκλήτου.
  —να γνωμοδοτεί για:
  τη στρατηγική ανάπτυξης του Ιδρύματος (συνεργασίες κ.α.)
  o την έγκριση του προγραμματισμού και της προγραμματικής συμφωνίας με την πολιτεία
  o την αξιοποίηση της περιουσίας του Ιδρύματος
  o την έγκριση και αναθεώρηση του πλαισίου λειτουργίας του (Εσωτερικός Κανονισμός Λειτουργίας, οργανόγραμμα κ.α.)
  —να έχει την ευθύνη για:
  o την έγκριση του απολογισμού λειτουργίας
  o τις διαδικασίες εσωτερικού ελέγχου και την τήρηση του Εσωτερικού Κανονισμού λειτουργίας

  ΤΕΙ:
   Τα Τ.Ε.Ι. να εποπτεύονται διοικητικά και ακαδημαϊκά από ένα Πολυτεχνείο. Απαγόρευση του όρου «Ανώτατο ΤΕΙ – ΑΤΕΙ» Αυτό ξεκίνησε από το Αλεξάνδρειο ΤΕΙ Θεσ/νικης που ονομάστηκε Α.Τ.Ε.Ι.Θ. και όλα τα άλλα μετονομάστηκαν σε Α.Τ.Ε.Ι. εννοώντας ανώτατο.

   Μετονομασία καθηγητών εφαρμογών σε καθηγητές εργαστηριακών Μαθημάτων (ΔΙ.Π.ΕΡ.Μ: Διδακτικό προσωπικό Εργαστηριακών Μαθημάτων) βαθμίδα αντίστοιχη του Λέκτορα. Να είναι μόνιμο εργαστηριακού και διδακτικού προσωπικού των ΤΕΙ. Στα Πανεπιστήμια ο κλάδος του επικουρικού προσωπικού και στα Ερευνητικά Κέντρα ο κλάδος των Ε.Τ.Ε έχει αποδειχθεί το απαραίτητο υπόβαθρο στήριξης του Εκπαιδευτικού και Ερευνητικού έργου σε αυτά τα Ιδρύματα.

   Σε θέσεις καθηγητών εφαρμογών (που προτέινεται να γίνει ΔΙ.Π.ΕΡ.Μ: Διδακτικό προσωπικό Εργαστηριακών Μαθημάτων) να μπορούν να διορίζονται απόφοιτοι πολυτεχνείων (5ων σπουδών) με το Δίπλωμα τους και εμπειρία. (χωρίς να απαιτείται και μεταπτυχιακό δίπλωμα )

   Κατάργηση των διπλών συνεχόμενων εξεταστικών στα ΤΕΙ. Μόνο μία επαναληπτική Δεν εξυπηρετούν κάτι ιδιαίτερο.

   Εφαρμογή στα ΤΕΙ των εξαμήνων σε χειμερινά και εαρινά. Να εφαρμοστεί και στα ΤΕΙ το σύστημα του ακαδημαϊκού έτους. Δηλαδή τα μαθήματα να χωρίζονται σε χειμερινού και εαρινού εξαμήνου και να παρέχονται μια φορά το χρόνο και όχι κάθε εξάμηνο. Έτσι θα γίνει σημαντική εξοικονόμηση πόρων.

  Γενικά:
   Δημιουργία υποχρεωτικά σε όλα τα ΑΕΙ διεύθυνσης Τ.Π.Ε. (Τεχνολογιών Πληροφορικής και Επικοινωνιών) σε επίπεδο διοίκησης (κάτι παρόμοιο έγινε σε πρόσφατο νόμο, για τις Πανεπιστημιακές Βιβλιοθήκες). Θεσμοθέτηση ως λειτουργικής μονάδας των Κέντρων Πληροφορικής (ή Επικοινωνιών ή δικτύων κλπ). Αυτό είναι πολύ σημαντικό γιατί έτσι θα γίνει αποτελεσματική αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών (διαδίκτυο – πληροφορική) και σημαντική εξοικονόμηση πόρων Χωρίς τέτοια διοικητική ιεραρχία στα θέματα ΤΠΕ, όσα αναφέρονται σε ηλεκτρονικό Πανεπιστήμιο θα είναι ατελέσφορα.

   Δημιουργία κεντρικού Οργανισμού Ανέγερσης Κτηρίων Ανώτατης Εκπαίδευσης (τύπου ΟΣΚ ή ΔΕΠΑΝΟΜ) και συγκεκριμένες προδιαγραφές κατασκευής κτηρίων. Σήμερα λόγω υποστελέχωσης -κακής διοίκησης οι τεχνικές Υπηρεσίες έχουν αδυναμία σωστών έργων.
   Δημιουργία αυτοτελών Υπηρεσιών συντήρησης κτηρίων – εξοπλισμού. Εκεί να ενταχθεί και λίαν απαραίτητο προσωπικό τύπου επιμελητών-επιστατών, ώστε να διαφυλαχτεί η περιουσία των ΑΕΙ. Σήμερα για να μετακινηθεί ένα έπιπλο πρέπει να γίνει εργολαβία.
   Το προσωπικό να προσλαμβάνεται μέσω ΑΣΕΠ
   Τα βιβλία να δανείζονται καινούργια από Βιβλιοθήκες και όποιος θέλει να το κρατήσει με συμβολικό αντίτιμο.
   Καθορισμός χρονικών ορίων διεξαγωγής μαθημάτων των εξαμήνων και των διδακτικών εβδομάδων (πόσες πρέπει να είναι για θεωρείται πλήρες το μάθημα).
   Τα επaγγελματικοί φορείς να καθορίζουν-απονέμουν επαγγελματικά δικαιώματα -άδειες. Το υπουργείο μόνο να ορίζει επαγγελματικά περιγράμματα δυνατοτήτων απασχόλησης. Είναι απολύτως απαραίτητη η στενή σύνδεση κάθε βαθμίδας εκπαίδευσης που παράγει αποφοίτους με τους αντίστοιχους επαγγελματικούς κλάδους. Κρίσιμο στοιχείο να είναι η “πρακτική άσκηση”, ώστε οι παραγωγικοί φορείς να συμμετέχουν ενεργά στην εκπαίδευση παρέχοντας τις πρακτικές δεξιότητες και ενσωματώνοντας τους τελειόφοιτους στις συνθήκες επαγγελματικής απασχόλησης.

  Τέλος
  Να κωδικοποιηθεί η νομοθεσία περί Ανώτατης Εκπαίδευσης.

• 14 Ιανουαρίου 2011, 00:39 | Κ.Ζ.

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  (Δευροβάθμια εκπαίδευση)Εάν δεν αγαπά ο διδάσκων αυτό που διδάσκει, δεν θα το αγαπήσει ούτε ο μαθητής. Όμως στα ελληνικά σχολεία αναθέτουν το μάθημα της βιολογίας σε χημικούς, το μάθημα της ιστορίας σε αποφοίτους της Γερμανικής φιλολογίας, κ.λ.π. Σημειώνω ότι οι διδάσκοντες ουδέποτε εξετάστηκαν (π.χ. στο Παν/μιο ή μέσω ΑΣΕΠ) στα μαθήματα τα οποία καλούνται να διδάξουν!!!!!
  Ανώτατη εκπαίδευση
  Aπαντήσεις στα παραπάνω ερωτήματα:
  Ερ.:
  Πώς η ανώτατη εκπαίδευση της χώρας μας θα συνεχίσει να αποτελεί θεσμό μαζικής ανώτατης εκπαίδευσης, αναγκαίας για την ανάπτυξη της οικονομίας;
  Απ.: Ουκ εν τω πολλώ το ευ. Είναι λάθος η υπόθεση ότι η μαζική ανώτατη εκπαίδευση είναι αναγκαία για την ανάπτυξη της οικονομίας. Υπάρχουν άνθρωποι που βραβεύθηκαν από την Ακαδημία Αθηνών χωρίς να έχουν τελειώσει το Δημοτικό. Η Ελλάδα χρειάζεται ανθρώπους με εργασιακό και κοινωνικό ήθος. Στο ελληνικό πανεπιστήμιο υπάρχουν οι προϋποθέσεις για διαφθορά των ηθών: ο νέος μαθαίνει ότι είναι αποδεκτό το να μην εργάζεται για χρόνια (αιώνιοι φοιτητές), ότι η αντιγραφή είναι «αναγκαίο κακό» για να περάσουμε το μάθημα, ότι η διακοπή της λειτουργίας του πανεπιστημίου είναι αναγκαίο κακό (πάλι) προκειμένου να «βελτιώσουμε την κοινωνία».

  Ερ.:
  Πώς η ανώτατη εκπαίδευση θα συνεχίσει να είναι προσβάσιμη από μεγάλα κοινωνικά στρώματα και φοιτητές διαφορετικής προέλευσης και ηλικίας, ενώ ταυτόχρονα θα αναπτύσσει την ερευνητική αριστεία;
  Απ.: Μεγάλο μέρος των σημερινών φοιτητών πέτυχε στις πανελλήνιες χάρη στα φροντιστήρια που πλήρωναν οι γονείς τους. Υπό αυτή την έννοια, η ανώτατη εκπαίδευση δεν είναι προσβάσιμη από μεγάλα κοινωνικά στρώματα – είναι προσβάσιμη, σε μεγάλο μέρος, από νέους που είχαν το οικονομικό υπόβαθρο. Συμφωνώ με την ιδέα το σύστημα των πανελληνίων εξετάσεων να ακολουθήσει το παράδειγμα των SAT που υπάρχουν στις ΗΠΑ. Να εξετάζεται η αντίληψη, η ευστροφία, η κατανόηση κειμένου και όχι η συσσώρευση γνώσεων.

  Ερ.:
  Πώς η μαζικότητα της πρόσβασης δεν θα εξουδετερώνει την εκπαιδευτική και ερευνητική αριστεία που είναι απαραίτητες για την παραγωγή και διάδοση της επιστημονικής γνώσης, τη διεθνή ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας, τη βιώσιμη ανάπτυξη και την κοινωνική συνοχή;
  Απ.: Η μαζικότητα την εξουδετερώνει. There is no way out.
  Δεν μπορεί ο καθηγητής να είναι το ίδιο αποτελεσματικός σε τάξη με 8 φοιτητές και σε τάξη με 400 φοιτητές. Οι μαζικές διαδικασίες υπονομεύουν την δυνατότητα ανάπτυξης μιας υγειούς σχέσης ανάμεσα σε διδάσκοντα και διδασκόμενο. Δεν γίνεται να έχεις και την πίτα ολάκερη και τον σκύλο χορτάτο.

  Η μαζικότητα έχει στηριχθεί στην εξής υπόθεση: Καλύτερα ο νέος να είναι μέχρι τα 25 του στο πανεπιστήμιο, παρά άνεργος στο σπίτι του. Οπότε γιατί να μην εισαχθούν όλοι στα Πανεπιστήμια; Αυτό, εξ’ άλλου αποφέρει και ψήφους! Δυστυχώς όμως υπάρχει μια παγίδα: ΔΕΝ υπάρχουν θέσεις εργασίας αντίστοιχες των προσόντων όλων των αποφοίτων. Το κράτος, αποφασίζοντας μαζική εκπαίδευση, ουσιαστικά εξαπατά τους φοιτητές και τις οικογένειές τους και χάριν λίγων ψήφων τους καθοδηγεί σε δουλειές που δεν υπάρχουν. Όμως σκεφτείτε εάν ο φοιτητής που θα έχει πάρει πτυχίο, θα θέλει να εργαστεί σε εργασία που θα την θεωρεί «κατώτερη» των προσόντων του. Δεν θα την δεχτεί, ή αν τη δεχτεί, θα θεωρήσει (δικαίως) ότι το κράτος τον εξαπάτησε – και πιθανότατα την εργασία αυτή να μην την κάνει καλά.

  Ερ.:
  Πώς η ανώτατη εκπαίδευση θα εξακολουθήσει να αποτελεί έναν αυτοτελή θεσμό κριτικής θεώρησης της κοινωνίας και του κόσμου, έναν χώρο ελεύθερης διακίνησης ιδεών και προβληματισμών, υπεράσπισης των αξιών του διαφωτισμού και του ορθού λόγου, ένα χώρο πειραματισμού και καινοτομίας, που ταυτόχρονα θα ετοιμάζει την επιτυχή επαγγελματική ένταξη και εξέλιξη των αποφοίτων;
  Απ.: Πως μπορεί η ανώτατη εκπαίδευση να υπερασπίζεται τις αρχές του διαφωτισμού, όταν ο διαφωτισμός, η ιστορία, η φιλοσοφία δεν αποτελούν μέρος του οδηγού σπουδών; Πώς θα γνωρίσουν οι φοιτητές τι είναι ελευθερία της άποψης, ορθός λόγος, κλπ, εάν δεν ακούσουν και δεν βιώσουν αντίστοιχα υγειή παραδείγματα;

  Ερ.:
  Πώς θα διασφαλιστεί η συνεχής βελτίωση της ποιότητας της λειτουργίας των ιδρυμάτων και η αποτελεσματική τους διαχείριση, και παράλληλα η ικανότητά τους να ανταποκρίνονται με επιτυχία στις ανάγκες και τις προσδοκίες της εθνικής, αλλά και της τοπικής κοινωνίας και οικονομίας και στις διεθνείς απαιτήσεις για ανταγωνιστική ποιότητα και παρουσία;
  Απ.: Με τη συμμετοχή στις σπουδές επαγγελματιών από την τοπική κοινωνία και οικονομία. Ατομα με πολυετή πείρα θα μπορούσαν να συμμετέχουν (μετά από εξετάσεις;) σε κάποιες ειδικές ώρες μαθημάτων: ούτε ως διδάσκοντες ούτε ως διδασκόμενοι, αλλά ως σύμβουλοι – φορείς της εμπειρίας της αγοράς / της κοινωνίας / της εμπειρίας στο παν/μιο.

• 14 Ιανουαρίου 2011, 00:02 | Κατσανάκης Γιώργος Γραμματέας Π.Α.Σ.Κ.Ε. / Ε.Ι.Ν.

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΙΔΡΥΜΑ ΝΕΟΤΗΤΑΣ ΩΣ ΤΟ ΕΡΓΑΛΕΙΟ ΜΕΡΙΜΝΑΣ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΠΑΙΔΕΙΑΣ
  <>
  Η πρόταση που κατατίθεται έχει να κάνει με την μέριμνα της σπουδάζουσας νεολαίας στην Ελλάδα και συγκεκριμένα επικεντρώνεται στην σίτιση και την στέγαση που προσφέρεται από το Υπουργείο Παιδείας στα πλαίσια της επένδυσης της κοινωνίας για το αύριο.
  Το Εθνικό Ίδρυμα Νεότητας είναι Ν.Π.Ι.Δ. του ευρύτερου δημόσιου τομέα υπό την εποπτεία του Υπουργείου Παιδείας με αποστολή την μέριμνα. Έχει ιστορία πλέον των 55 χρόνων με μεγάλη συμβολή στην υποβοήθηση των νέων σε μια ευαίσθητη περίοδο της ζωής τους.
  Στην σημερινή εποχή η παροχή σίτισης και στέγασης πρέπει να τεθεί σε νέα βάση ποιότητας, διαφάνειας στην χρήση των πόρων και ενεργοποίησης των παραγωγικών δυνάμεων της κοινωνίας στην επένδυση.
  Το Εθνικό Ίδρυμα Νεότητας ως διαχειριστικό εργαλείο πολιτικών μέριμνας για την νεολαία.
  Το Ε.Ι.Ν., ως Ίδρυμα, έχει ως βασική φιλοσοφία ύπαρξης, την εστίαση σε συγκεκριμένο σκοπό μέσω ισχυρής οικονομικής βάσης. Ο σκοπός είναι βέβαια η σίτιση και η στέγαση της σπουδάζουσας νεολαίας και η οικονομική βάση είναι η περιουσία του και η ισχυρή χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό.
  H σίτιση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση έχει τα χαρακτηριστικά της πολυδιάσπασης, της ανυπαρξίας διατροφικού προτύπου, της δυσκολίας στην πρόσβαση και τελικά είναι εστιασμένη στα θέλω της γραφειοκρατίας των φορέων και των εμπλεκόμενων εργολάβων.
  Υπάρχει έλλειψη οικονομιών κλίμακας, αδυναμία ελέγχου ποιότητας και μη ικανοποίηση της ανάγκης σίτισης των νέων στο τόπο και στον χρόνο που τους εξυπηρετεί.
  Η στέγαση επίσης, όχι μόνο παρουσιάζει τα ανάλογα χαρακτηριστικά, αλλά πολλές φορές οι καταστάσεις μοιάζουν τριτοκοσμικές.
  Το Ε.Ι.Ν., ως κρατικός φορέας, απολαμβάνει της εμπιστοσύνης της νεολαίας να αποτελέσει το διαχειριστικό εργαλείο συνολικά της μέριμνας στην χώρα. Το μοντέλο που πρέπει να ακολουθηθεί είναι αυτό της συμμετοχικής διαδικασίας στην παραγωγή του προϊόντος, που θα προσδιοριστεί ως πρότυπο διατροφής-διαμονής, και παράλληλα να αναπτυχθεί ηλεκτρονικό σύστημα
  διευκόλυνσης αφενός των νέων και ελέγχου αφετέρου της διαδικασίας.
  Στην διαχειριστική ομπρέλα του Ε.Ι.Ν. θα μπορούν να δηλώνουν συμμετοχή οι επιχειρήσεις και οι επαγγελματίες που δραστηριοποιούνται στους αντίστοιχους τομείς και παράλληλα να λειτουργούν οι μεγάλες μονάδες βάσης του Ε.Ι.Ν.
  • Όραμα της διαδικασίας αυτής είναι ο κάθε νέος να καλύπτει την διατροφική του ανάγκη, κάπου δίπλα του ή πολύ κοντά του, μέσω ενός πρότυπου διατροφικού πακέτου από ένα σύστημα κεντρικά σχεδιασμένο ώστε να εξασφαλίζει την ποιότητα, τον έλεγχο και την διαφάνεια στην χρήση των πόρων που κατευθύνονται στην μέριμνα της νεολαίας.
  • Όσο αφορά στην στέγαση, ο προσδιορισμός επίσης ενός πρότυπου, ως ξενώνα διαμονής, μπορεί να κινητοποιήσει αυτοτροφοδοτούμενες ανεξάρτητες επενδύσεις που να λειτουργούν συμπληρωματικά στις μεγάλες μονάδες βάσης του Ε.Ι.Ν.
  • Είναι κρίσιμο στοιχείο να αναφερθεί ότι από την δαπάνη για την τριτοβάθμια εκπαίδευση μόλις το 1,4% κατευθύνεται στην στήριξη των Ελλήνων φοιτητών όταν άλλες χώρες της Ευρώπης διαθέτουν άνω του 20 με 25%.
  • Συνεπώς το πεδίο ανάπτυξης και εφαρμογής είναι τεράστιο όπως επίσης και η σπουδαιότητα της κοινωνικής προσφοράς σε μία ευαίσθητη χρονικά περίοδο της ζωής του κάθε πολίτη.
  ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΗΣ ΑΓΟΡΑΣ
  ΑΥΤΟΤΡΟΦΟΔΟΤΟΥΜΕΝΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ – Η ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΩΝ ΚΡΑΤΙΚΩΝ ΔΟΜΩΝ
  Ο τρόπος λειτουργίας της οικονομίας έχει άμεση συσχέτιση με την πολιτική επιλογή διακυβέρνησης της κοινωνίας μέσα στην οποία αναπτύσσεται.
  Σένα δημοκρατικό πλαίσιο λειτουργίας της οικονομίας οι κρατικοί φορείς αναπτύσσουν δράσεις και λειτουργίες για την παραγωγή προϊόντων, καλύπτοντας κοινωνικές ανάγκες , με σκοπό την συμβολή στην οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη.
  Όταν η οικονομία αποκτά την μεγέθυνση που είναι αναγκαία και ικανή για την αυτοτροφοδοτουμένη ανάπτυξη, οφείλει να αποσύρει από την παραγωγική διαδικασία τους κρατικούς φορείς και να τους αναθέτει τον ρόλο του συντονισμού και του ελέγχου για την εστίαση στην επίτευξη της ποιοτικής ικανοποίησης της επιλεγείσας ανάγκης.
  Έτσι, στην περίπτωση μας, στην μέριμνα της σπουδάζουσας νεολαίας, η εστίαση της δράσης έχει να κάνει με την σίτιση και την στέγαση. Η δραστηριότητα θα πρέπει να επικεντρώνεται στην ποιοτική κάλυψη της δεδομένης ανάγκης μέσω προδιαγεγραμμένων και ελεγχόμενων προϊόντων. Η επιδοματική πολιτική δεν είναι βέβαιο ότι ανταποκρίνεται στην ποιοτική κάλυψη της ανάγκης. Συνήθως οδηγεί σε άλλες επιλογές που είναι σε βάρος της ποιότητας και ανακόπτει την επενδυτική διαδικασία για την παραγωγή των απαιτούμενων αγαθών.
  ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΗΣ ΑΓΟΡΑΣ
  ΑΠΟΤΥΠΩΣΗ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΩΝ
  • Η σίτιση και στέγαση ενός ποσοστού των φοιτητών είναι μια κοινωνική υπηρεσία που θεωρείται δεδομένη. Είναι συνυφασμένη με την ίδια την ύπαρξη της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης παρόλο που οι επενδύσεις και η χρηματοδότηση στον τομέα αυτό κινούνται σε χαμηλό επίπεδό.
  • Το μέγεθος της αγοράς είναι ιδιαίτερα μεγάλο. Το σύνολο των φοιτητών είναι περίπου 200.000 και οι εν δυνάμει δικαιούμενοι της μέριμνας είναι άνω των 100.000 ατόμων.
  • Η αγορά έχει ως χαρακτηριστικό την πολυδιάσπαση τόσο σε γεωγραφικό επίπεδο όσο και σε αριθμό εμπλεκόμενων φορέων. Το κάθε εκπαιδευτικό Ίδρυμα έχει δικό του ξεχωριστό διοικητικό μηχανισμό και συνεργαζόμενους παραγωγούς.
  • Οι συγκεκριμένοι καταναλωτές έχουν ως ιδιαίτερο χαρακτηριστικό την μεγάλη γεωγραφική κινητικότητα και την ωραριακή αστάθεια με αποτέλεσμα σε πολλές περιπτώσεις να μην καλύπτεται η ανάγκη λόγω αδυναμίας πρόσβασης στην πηγή εξυπηρέτησης.
  ΑΝΑΛΥΣΗ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΥ
  Ο ανταγωνισμός στην παροχή υπηρεσιών μέριμνας αναπτύσσεται σε δύο επίπεδα.
  Α) Σε επίπεδο ανάληψης αρμοδιότητας, ευθύνης και πόρων.
  Στο πρώτο επίπεδο του ανταγωνισμού έχουμε ουσιαστικά την εμπλοκή των φορέων του ίδιου του Υπουργείου Παιδείας στην προσπάθεια τους να αναλάβουν ευθύνες και αρμοδιότητες που πολλές φορές δεν συνάδουν με την αποστολή τους.
  Το Ε.Ι.Ν. από την μια μεριά, ως φορέας του Υπουργείου για την μέριμνα, αναπτύσσεται σε όλη την επικράτεια με δεδομένο τον διοικητικό μηχανισμό και την απαραίτητη εξειδίκευση.
  Από την άλλη, αρκετά Εκπαιδευτικά Ιδρύματα αναπτύσσουν ξεχωριστή διαδικασία, επιβαρύνοντας και εμπλέκοντας τον διοικητικό τους μηχανισμό, σε ένα αντικείμενο που δεν έχει άμεση συσχέτιση με το εκπαιδευτικό τους έργο.
  Το Ε.Ι.Ν. έχει τον μηχανισμό και την εξειδίκευση για να εστιάσει στην παραγωγή ποιοτικής μέριμνας, ενώ τα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα ενδεχομένως θα έπρεπε να εμπλέκονται σε ελεγκτική δραστηριότητα.
  Β) Σε επίπεδο παραγωγής προϊόντων διατροφής-διαμονής
  Στο επίπεδο της παραγωγής, το Ε.Ι.Ν. διαχειρίζεται και λειτουργεί τις μεγάλες μονάδες σίτισης και στέγασης που κυρίως είναι κατασκευασμένες τις δεκαετίες του 60 και του 70.
  Η ποιότητα της στέγασης στους χώρους αυτούς δεν είναι στο επίπεδο που θα έπρεπε να είναι, παρόλο που με την ευκαιρία της διοργάνωσης των Ολυμπιακών αγώνων το 2004 δόθηκε η δυνατότητα ανακαίνισης μερικών μονάδων.
  Στην σίτιση η κατάσταση είναι κάπως καλύτερη λόγω και της ευελιξίας στην πρόσληψη και απασχόληση προσωπικού στα μαγειρεία.
  Έτεροι εμπλεκόμενοι στην διαδικασία είναι οι ανεξάρτητοι επαγγελματίες στο τομέα της σίτισης που συμμετέχουν στους διαγωνισμούς των κατά τόπους Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων και συνήθως δραστηριοποιούνται και λειτουργούν στις ήδη υπάρχουσες εγκαταστάσεις.
  Στον τομέα της διαμονής η στέγαση επιτυγχάνεται σε κάποιες περιπτώσεις με την συμμετοχή ξενοδόχων σε αντίστοιχους διαγωνισμούς με αποτέλεσμα να δίνεται η δυνατότητα να καλυφθεί έστω και ένα μικρό μέρος της ανάγκης.
  Τα τελευταία χρόνια η επιλογή της επιδότησης με το ποσό των 1000 ευρώ στην ενοικίαση χώρου διαμονής απορρόφησε ένα μέρος του κόστους των σπουδών χωρίς όμως να δημιουργεί διαδικασίες επένδυσης στην ποιότητα.
  ΑΝΑΛΥΣΗ ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΕΙΝ ΣΤΗΝ ΠΑΡΟΧΗ ΜΕΡΙΜΝΑΣ
  • Εξειδίκευση
  Το Ε.Ι.Ν. από την σύσταση και την δημιουργία του ασχολείται με την μέριμνα έχοντας εμπειρία και διοικητικό μηχανισμό άνω των 55 ετών.
  • Ευελιξία.
  Η νομική του μορφή του δίνει την δυνατότητα της γρήγορης απόφασης και της αναπροσαρμογής έτσι ώστε να συμβαδίζει με τις κοινωνικές αλλαγές και τις συνεργασίες με την ιδιωτική οικονομία.
  • Παραγωγικές εγκαταστάσεις.
  Έχει σε λειτουργία εγκαταστάσεις και υποδομές με μεγάλη παραγωγική δυνατότητα.
  • Γεωγραφική κάλυψη, διαφάνεια.
  Η δραστηριότητα του είναι στο σύνολο της χώρας με δυνατότητα ελέγχου της αγορά και επίτευξη οικονομιών κλίμακας. Επιπλέον η δημόσια συνολική αποτύπωση της δραστηριότητα του δίνει την δυνατότητα της διαφάνειας στην χρήση των πόρων.
  ΑΝΑΛΥΣΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑΣ ΣΤΗΝ ΠΑΡΟΧΗ ΜΕΡΙΜΝΑΣ
  Σε μια εποχή που ζητούμενο είναι η επανεκκίνηση της λειτουργία της κοινωνίας στο σύνολο της, παρουσιάζεται η ευκαιρία να διαμορφωθεί ένα νέο πλαίσιο που θα εξασφαλίζει την επίτευξη ποιοτικής μέριμνας, μέσα από διάφανες διαδικασίες παραγωγής των απαραίτητων αγαθών, με την συμμετοχή όλων των διαθέσιμων συντελεστών παραγωγής, ιδιωτικών και δημόσιων, που δραστηριοποιούνται στον χώρο.
  Σε αυτό το πλαίσιο το Ε.Ι.Ν. μπορεί να καταστεί διαχειριστής, συνολικά της μέριμνας στην χώρα, έτσι ώστε οι διάφανες διαδικασίες να απελευθερώσουν αυτοτροφοδοτούμενες επενδυτικές δυνάμεις που θα παράγουν την απαιτούμενη ποιότητα.
  ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΣ ΣΤΑ ΘΕΛΩ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΩΝ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΩΝ
  Η περιγραφή της κατάστασης στην σημερινή πραγματικότητα μας οδηγεί στην σκέψη ότι η δομή έχει θέσει στο κέντρο του ενδιαφέροντος τον ίδιο της τον εαυτό και την αυτοσυντήρηση του συστήματος και όχι την κάλυψη της συγκεκριμένης ανάγκης των νέων.
  • Δεν παρέχεται πρωινό.
  • Το μεσημεριανό φαγητό δεν δίνεται σε πακέτο και σερβίρεται εντός ωραρίου.
  • Το βραδινό φαγητό επίσης δεν δίνεται σε πακέτο και σερβίρεται εντός ωραρίου.
  • Λόγω μεγάλου κόστους μετακίνησης σε χρήμα και χρόνο, αφού οι σχολές είναι εκτός του κέντρου των πόλεων, έχουμε σημαντικό ποσοστό μη προσέλευση σε κάποιο από τα γεύματα .
  • Τα σαββατοκύριακα επίσης λόγω κινητικότητας των νέων δεν υπάρχει δυνατότητα συμμετοχής στην σίτιση.
  Στην διαμονή έχουμε ενοικίαση υπογείων, αναγκαστική συγκατοίκηση, διαβίωση σε μικρούς χώρους και σε αρκετές περιπτώσεις με ελλιπείς όρους υγιεινής. Οι ανακαινίσεις των μεγάλων μονάδων γίνονται με όρους και διαδικασίες δημοσίου, με μεγάλες καθυστερήσεις, αδιαφάνεια και συνήθως με μειωμένη ποιότητα κατασκευής. Η συντήρηση και η λειτουργία βέβαια δεν είναι και στο καλύτερο επίπεδο.
  Η επιδοματική πολιτική που επιλέχτηκε τα τελευταία χρόνια καταδεικνύει την έως σήμερα άρνηση ενασχόλησης της πολιτείας με το θέμα και την αδυναμία ανάληψης ευθύνης και πρωτοβουλιών που θα εστιάζουν στην διαφανή και ποιοτική μέριμνα.
  ΣΤΕΓΑΣΤΙΚΟ ΠΡΟΤΥΠΟ
  Το στεγαστικό πρότυπο θα πρέπει να αποτελέσει το πρότυπο δημιουργίας σε μια διαδικασία συμμετοχής στην ανάπτυξη οικονομικής δράσης από τις ενδιαφερόμενες δυνάμεις της κοινωνίας.
  Οι προδιαγραφές, για την ποιοτική κάλυψη της ανάγκης που ορίζεται ως στέγαση, έχουν να κάνουν με τα απαιτούμενα τετραγωνικά, τον φυσικό φωτισμό, τον εξαερισμό, την ποιότητα και την αντοχή των υλικών και τα λοιπά τεχνικά στοιχεία που είναι απαραίτητα.
  Η χρήση του προϊόντος αυτού θα πρέπει να αποτυπωθεί στην οικονομική του βάση σύμφωνα με την τιμολόγηση που ισχύει στο οικονομικό περιβάλλον της αγοράς και να δοθεί ως επενδυτική ευκαιρία στην κοινωνία.
  Σε ένα προαποφασισμένο και σταθερό πλαίσιο διαδικασιών, είναι δυνατό να κινητοποιηθούν αυτοτροφοδοτούμενες δυνάμεις της αγοράς στην κατεύθυνση της επένδυσης για την παραγωγή του στεγαστικού προϊόντος με συγκεκριμένη οικονομική απόδοση σε χρήμα και σε διάρκεια.
  Σε μια τέτοια διαδικασία θα αναπτύσσεται παράλληλα και ο φορέας διαχείρισης και ελέγχου για ποιοτική επιτέλεση του σκοπού σε πραγματικό χρόνο.
  ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΠΡΟΤΥΠΟΥ ΔΙΑΜΟΝΗΣ
  Εάν θεωρήσουμε ότι ο ξενώνας θα αποτελείται από 100 δωμάτια και το κάθε φοιτητικό δωμάτιο θα οριστεί στα 15 m2, θα έχουμε ένα κτίριο 1500m2 με κόστος κατασκευής 1.200.000 ευρώ.
  Η τιμή των 800 ευρώ / m2 θεωρείται μια λογική μέση τιμή ενός κτιρίου καλής κατασκευής.
  Εάν η κατασκευή χρηματοδοτηθεί εξ ολοκλήρου με τραπεζικό δανεισμό με επιτόκιο 3% ( το τρέχον της αγοράς) για 25 χρόνια θα έχει μηνιαία δόση 5765 ευρώ ή 69180 ευρώ τον χρόνο.
  Η υπάρχουσα επιδότηση του Υπουργείου με 1000 ευρώ ανά φοιτητή μας δίνει μία πρόσοδο της τάξης των 100.000 ευρώ τον χρόνο.
  Υπάρχει θετική διαφορά 30820 ευρώ για κάθε χρόνο και πλήρης απόσβεση στα 25 χρόνια χωρίς να έχει καταβληθεί ούτε ένα ευρώ κεφάλαιο.
  Με ένα ελάχιστο ποσό ύψους 50 τον μήνα ανά μαθητή, ως συμμετοχή, θα προκύπτει ένα σύνολο 5000 ευρώ τον μήνα όπου και θα εξασφαλίζεται το λειτουργικό κόστος (συντήρηση, καθαριότητα κ.τ.λ..)
  Στην περίπτωση μάλιστα που μπορέσουμε να εντάξουμε την δραστηριότητα στην χρηματοδότηση του ΕΣΠΑ η επένδυση γίνεται εξόχως δελεαστική.
  Είναι ζήτημα πρώτης προτεραιότητας, στην παρούσα οικονομική συγκυρία , να μπορέσουν να πραγματοποιηθούν αυτοτροφοδοτούμενες επενδύσεις που θα παράγουν κοινωνικά αγαθά χωρίς την επιβάρυνση του κρατικού προϋπολογισμού με επιπλέον λειτουργικό κόστος .
  ΧΡΗΜΑΤΟΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΤΗΣ ΕΠΕΝΔΥΣΗΣ
  Η χρηματοοικονομική προσέγγιση της επένδυσης, θα πρέπει εστιαστεί στο επίπεδο του ύψους του ποσού που δύναται να καταβάλει το Υπουργείο σε ετήσια βάση για την στέγαση.
  Το κόστος της χρηματοδότησης, της παραγωγής και της λειτουργίας των ξενώνων είναι οι συντελεστές που θα διαμορφώσουν την χρηματοοικονομική βάση της επένδυσης. Προσθέτοντας την απόδοση των κεφαλαίων που θα επενδυθούν, κατόπιν εκτίμησης με τις χρηματοοικονομικές μεθόδους της οικονομικής επιστήμης, μπορούμε εκ των προτέρων να προσδιορίζουμε το ύψος του ποσού.
  Η χρηματοδότηση, η παραγωγή και η λειτουργία του εγχειρήματος θα πρέπει να γίνει σύμφωνα με δημοκρατική διαδικασία συμμετοχής όλων των διαθέσιμων παραγωγικών δυνάμεων της κοινωνίας.
  • Αφού αποφασιστούν τα τεχνικά χαρακτηριστικά, που αφορούν στον όγκο των κτηρίων, στα τ.μ. των δωματίων, των κοινόχρηστων χώρων και της δυναμικότητας του ξενώνα, μπορούμε να έχουμε την σχεδιαστική αποτύπωση του έργου.
  • Η ένταξη στο ΕΣΠΑ μπορεί να κάνει δελεαστική την ιδιωτική συμμετοχή στην επένδυση σε συνδυασμό με την δεδομένη απόδοση των κεφαλαίων και την ανάληψη του έργου κατασκευής.
  • Στο επίπεδο της λειτουργίας των ξενώνων, η αντίληψη θα πρέπει να συνάδει με το ευρύτερο πλαίσιο λειτουργίας στην αγορά εργασίας.
  ΔΙΑΤΡΟΦΙΚΟ ΠΡΟΤΥΠΟ
  Το διατροφικό πρότυπο επίσης έχει να κάνει με τον προσδιορισμό των αγαθών που είναι απαιτούμενα για την ημερήσια κάλυψη της διατροφικής ανάγκης.
  Η συσκευασία των αγαθών αυτών σε ένα ημερήσιο πακέτο θα δώσει την ελευθερία και την ευελιξία , στον τόπο και τον χρόνο, έτσι ώστε να επιτυγχάνεται η ποιοτική ικανοποίηση της διατροφικής ανάγκης.
  Η σύνθεση του πακέτου, από πλευράς αγαθών, μπορεί να περιλαμβάνει όλα όσα θα προσδιοριστούν ως απαραίτητα ,σε ένα πλαίσιο ποικιλίας αλλά και διαφοροποίησης από ημέρα σε ημέρα.
  Το κοινό στο οποίο απευθυνόμαστε έχει μεγάλη γεωγραφική κινητικότητα και αστάθεια σε επίπεδο ωραρίου.
  Στην παρούσα φάση παρατηρείται το φαινόμενο της μη ποιοτικής διατροφικής κάλυψης λόγω των παραπάνω παραγόντων. Το σύστημα έχει δομηθεί έτσι ώστε να εξυπηρετεί πρωτίστως τις ανάγκες του και όχι του καταναλωτή.
  Το διατροφικό πρότυπο μπορεί να βρίσκεται πάντοτε εκεί που το έχει ανάγκη ο συγκεκριμένος καταναλωτής σε ένα πλαίσιο συμμετοχής των δυνάμεων της αγοράς τόσο στην παραγωγή όσο και την διακίνηση του.
  Συμμετοχή των παραγωγικών δυνάμεων και έλεγχος του συστήματος.
  Στην παρούσα φάση της οικονομίας, με δεδομένη την τεχνογνωσία και την επάρκεια σε παραγωγικές δυνάμεις, είναι δυνατό στα πλαίσια της αυτοτροφοδοτούμενης ανάπτυξης, να υπάρξει συμμετοχή στην παραγωγή και λειτουργία των παραπάνω έτσι ώστε να επιτυγχάνουμε ποιοτική παροχή μέριμνας.
  Παράλληλα με τον συντονισμό της παραγωγικής δράσης μπορεί να αναπτυχθεί και η διαδικασία ελέγχου που θα προάγει την ποιότητα και την δυναμική του συστήματος.
  Όταν το δικαίωμα της μέριμνας θα είναι αποτυπωμένο σε μια ηλεκτρονική κάρτα θα μπορεί να ασκείται οποιαδήποτε στιγμή της ημέρας, σε οποιοδήποτε σημείο της χώρας και παράλληλα θα μπορεί να ελέγχεται το κόστος και η ποιότητα του. Θα πιστοποιείται ότι γίνεται χρήση του δικαιώματος από τον πραγματικό δικαιούχο.

  ΠΑΡΑΓΩΓΗ – ΔΙΑΝΟΜΗ – 0ΙΚΟΝΟΜΙΕΣ ΚΛΙΜΑΚΑΣ
  Η επίτευξη οικονομιών κλίμακας είναι ζήτημα πρώτης προτεραιότητας και αφορά τόσο την διαδικασία παραγωγής όσο και την διανομή του προϊόντος. Στόχος είναι η κατάργηση της παραγωγής από πολλά σημεία με μικρή δυναμικότητα και επίτευξη ευελιξίας στην διανομή.
  Θα πρέπει κατασκευαστούν τέσσερα έως πέντε κέντρα παραγωγής με βιομηχανικού τύπου εγκαταστάσεις και χρήση σύγχρονης τεχνολογίας.
  Σε τοπικό επίπεδο θα πρέπει να αναπτυχθούν σημεία διανομής συγκροτώντας ένα δίκτυο που θα καλύπτει το σύνολο της επικράτειας με ευέλικτες και οικονομικές διαδικασίες.
  Το χρηματοδοτικό μοντέλο που θα πρέπει να ακολουθηθεί είναι αυτό της σύστασης εταιρίας παραγωγής με την συμμετοχή της ιδιωτικής οικονομίας και την ένταξη στο πρόγραμμα ΕΣΠΑ.
  ΕΛΕΓΚΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
  ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΕΝΟΙ ΣΤΟΧΟΙ
  Εάν η τιμή του διατροφικού πακέτου που θα καλύπτει πλήρως την ημερήσια διατροφική ανάγκη τιμολογείται κατόπιν διάφανης κοστολογικής προσέγγισης και η χρέωση γίνεται με ηλεκτρονική κάρτα θα είναι ξεκάθαρο το πόσοι σιτίζονται και το πόσο κοστίζουν την κάθε ημέρα.
  Θα έχουμε άμεση εξαφάνιση της φύρας που στην σημερινή πραγματικότητα κινείται σε πολύ υψηλά ποσοστά.
  Θα ασκείται το δικαίωμα της σίτισης χωρίς κόστος σε χρόνο και χρήμα για μετακίνηση και πρόσβαση.
  Θα είναι δυνατή η κάλυψη της διατροφικής ανάγκης χωρίς να επηρεάζεται η γεωγραφική κινητικότητα των νέων.
  Θα είναι δεδομένη η ποσότητα και η ποιότητα που θα περιλαμβάνεται.
  Στην περίπτωση της στέγασης επίσης, η ανάπτυξη του ελεγκτικού μηχανισμού θα πιστοποιεί το επίπεδο της ποιότητας τόσο κατά την παραγωγή όσο και κατά την λειτουργία των μονάδων έτσι ώστε το τελικό αποτέλεσμα να ανταποκρίνεται στην στόχευση της κοινωνίας.
  Η φιλοσοφία την πρότασης έχει να κάνει με την άμεση ικανοποίηση της κοινωνικής ανάγκης, μέσω συγκεκριμένων αγαθών που αποφασίζει η πολιτεία, έτσι ώστε να εξασφαλίζεται η ποιότητα, η διαφάνεια και ο έλεγχός του συστήματος.

• 13 Ιανουαρίου 2011, 23:24 | ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΚΕΛΕΣΙΔΗΣ

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  ΝΑΙ ΣΤΗΝ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΗ ΚΑΙ ΑΝΑΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΗΣ ΑΝΩΤΑΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ
  Βασίλειος Χ. Κελεσίδης, Αν. Καθ. Μηχανικών Ορυκτών Πόρων Πολυτεχνείου Κρήτης

  Η χώρα μας βρίσκεται σε κρίσιμο σταυροδρόμι για την περαιτέρω πορεία της και έχουν ήδη αναγγελθεί μεγάλες αλλαγές ενώ οι έτι σκληρότερες θυσίες είναι υπό υλοποίηση. Η εκ βάθρων αναδιοργάνωση των Πανεπιστημίων και ΤΕΙ της χώρας είναι πέρα για πέρα επιβεβλημένη. Πρέπει να προτείνουμε ρηξικέλευθες τομές που οδηγούν στο Πανεπιστήμιο του αύριο. Ένα Πανεπιστήμιο αριστείας που αξίζει στη χώρα μας που όμως έχει χάσει το δρόμο της εδώ και πολλά χρόνια.
  Προσπαθώντας να συμβάλλω και εγώ με τις δικές μου δυνάμεις θάθελα να προτείνω τομές που προσωπικά πιστεύω ότι πρέπει να γίνουν για να ετοιμασθεί το νέο Ελληνικό Πανεπιστήμιο που αξίζει της χώρας μας.

  Καταρχήν πρέπει να γίνει η κωδικοποίηση παλαιάς και νέας νομοθεσίας για την Παιδεία έτσι ώστε να υπάρχει ένας και μόνον νόμος με όλα τα στοιχεία να αναφέρονται σε αυτόν χωρίς παραπομπές και αναφορές σε προηγούμενους νόμους ή τροποποιήσεις νόμων.

  Για την συμμετοχή των φοιτητών σε όργανα συνδιοίκησης, να υπάρξει στάθμιση και ταυτόχρονη μείωση στο 20%, έτσι ώστε όλα τα μέλη να συμμετέχουν με σταθμισμένη ψήφο ανάλογα της συμμετοχής με 70% ΔΕΠ – 20% φοιτητές – 10% εργαζόμενοι.

  Η είσοδος των φοιτητών σε Σχολή και ακολούθως η επιλογή του τμήματος ειναι σε σωστή κατεύθυνση, Διαμόρφωση Εσωτερικού Κανονισμού Λειτουργίας για κάθε Ίδρυμα ανάλογα με τις ιδιαιτερότητες εκάστου. Ο πυρήνας όμως που καλύπτει τις ακαδημαϊκές λειτουργίες θα είναι κοινός που θα πρέπει να περιλαμβάνει πολλές από τις προτάσεις που έχουν διατυπωθεί από συναδέλφους αλλά κυρίως από φοιτητές για την δημιουργία πραγματικού ακαδημαϊκού κλίματος στα Ιδρύματα που από καιρό το έχουμε απολέσει. Μπορεί να περιλαμβάνει μεταξύ άλλων, υποχρεωτική παρακολούθηση διαλέξεων στο κατ’ ελάχιστον π.χ. 70%, και των εργαστηρίων (στο 100%), θέσπιση και εφαρμογή των προαπαιτουμένων (αλυσίδων) σε κάθε Ίδρυμα, περιορισμός των πολλών εξεταστικών, διδακτικές ώρες εντός της ημέρας σε συγκεκριμένη χρονική περίοδο (π.χ. 9:00-15:00), διδασκαλία κατά μέγιστο 2 ωρών συνεχόμενα. Είναι εξοντωτικό για τους φοιτητές η παρακολούθηση τρίωρων ή και πολύωρων διαλέξεων εντός μίας ημέρας, και πολλές φορές αργά το βράδυ για εξυπηρέτηση.. ιπτάμενων καθηγητών.

  Διασφάλιση πλήρως της ποιότητας της παρεχόμενης εκπαίδευσης και των υπηρεσιών προς τους φοιτητές, με αυστηρότατες κυρώσεις προς την Διοίκηση εάν δεν τηρούνται. Για παράδειγμα. παραλαβή συγγραμμάτων ή διάθεση μέσω του διαδικτύου εάν πρόκειται για ηλεκτρονικό βιβλίο, μία εβδομάδα πριν την έναρξη των μαθημάτων, γνωστοποίηση του προγράμματος διαλέξεων / εργαστηρίων / εξετάσεων πριν την έναρξη των μαθημάτων, ενημέρωση των φοιτητών μέσω διαδικτύου (είναι ακατανόητο να υπάρχουν σήμερα τμήματα και σχολές σε Πανεπιστήμια και ΤΕΙ που να μην ενημερώνονται για τα πάντα οι φοιτητές τους μέσω διαδικτύου, και δυστυχώς υπάρχουν πολλά τέτοια τμήματα παρά τα πολύ μεγάλα ποσά που έχουν διατεθεί στα πλαίσια του ΕΠΕΑΕΚ για την λειτουργία τέτοιων υπηρεσιών, κ.α.

  Λειτουργία επιτέλους τεσσάρων ετών για όλα τα τμήματα των μηχανικών και απονομή Πτυχίου στα τέσσερα έτη.Να αναγνωρίσουμε τα τεράστια προβλήματα που εξακολουθούν να δημιουργούνται στους αποφοίτους Ελληνικών Πανεπιστημίων με χρόνια φοίτησης μη συμβατά με τα περισσότερα τμήματα στην Ευρώπη και Αμερική. Κλασσικό παράδειγμα, απόφοιτοι Πολυτεχνείου Κρήτης (5ετή φοίτηση) να πηγαίνουν για μεταπτυχιακό σε Πανεπιστήμιο τριετούς φοίτησης.

  Δημιουργία, υπό αυστηρή κρατική παρακολούθηση, μέσα από Συμβούλιο ακαδημαϊκών κύρους, ιδιωτικών Πανεπιστημίων.

  Κατάργηση της έννοιας του ασύλου. Η Ελληνική δημοκρατία είναι βαθιά ριζωμένη έτσι ώστε κάθε Έλληνας πολίτης πράττει ότι επιθυμεί αρκεί να μην παραβαίνει τους νόμους του κράτους, είτε εντός Πανεπιστημιακού χώρου είτε εκτός, και συνεπώς η έννοια του Πανεπιστημιακού ασύλου δεν υφίσταται πλέον. Δεν νοούνται καταλήψεις σε έναν ακαδημαϊκό χώρο. Δεν νοείται συγκάλυψη παράνομων πράξεων σε ακαδημαϊκό χώρο. Τα φαινόμενα παράλυσης της ακαδημαϊκής λειτουργίας δεν συνεισφέρουν στην δημιουργία Ιδρυμάτων αριστείας.

  Νέο καθεστώς συγκρότησης Ιδρυμάτων. Να γίνει μετά από εμπεριστατωμένη μελέτη η αναγκαία και ήδη ανακοινωθείσα συγχώνευση τμημάτων και Ιδρυμάτων.

  Για τις εκλογές μελών ΔΕΠ, τα μέλη του εκλεκτορικού σώματος να έχουν συνάφεια με το γνωστικό αντικείμενο, και όχι να είναι στο ίδιο αντικείμενο, καθώς με την πάροδο των χρόνων η ερευνητική κατεύθυνση μπορεί να αλλάξει. Η συνάφεια κρίνεται με ακαδημαϊκά κριτήρια (π.χ. δημοσιεύσεις στο αντικείμενο σε έγκυρα περιοδικά).

  Προπτυχιακά προγράμματα σπουδών στα αγγλικά δεν προκρίνονται. Αντ’ αυτού προτείνεται η δημιουργία μεταπτυχιακών προγραμμάτων σπουδών στην αγγλική και χρήση διδάκτρων για αλλοδαπούς και ημεδαπούς φοιτητές (αυτοχρηματοδοτούμενα προγράμματα). Χορήγηση υποτροφιών σε άριστους μεταπτυχιακούς. Δυνατότητα λειτουργίας θερινών εντατικών σχολείων, στα πλαίσια της δια βίου μάθησης, με πλαίσιο λειτουργίας για καταβολή διδάκτρων.

  Μέριμνα
  Κατά κανόνα, οι κλίνες σε εστίες είναι ελαχιστότατες σε σχέση με τις ανάγκες. Υπάρχει αδυναμία επιλογής σχολής κοντά στον τόπο διαμονής σήμερα. Η υποστήριξη διαμονής των φοιτητών από τους γονείς είναι εξοντωτική, με ενοίκια τουλάχιστον 3500 € / χρόνο. Προτείνεται η έναρξη έργων για κατασκευή νέων εστιών και κάλυψη τουλάχιστον του 25% των αναγκών, με ετήσιο συμβολικό ενοίκιο 400 € / έτος και να υπάρξει η συνέχιση του επιδόματος 1000 € ανά έτος σύμφωνα με τα κρατούντα.

  Στελέχωση
  Να καταργηθεί η διάταξη για ελάχιστο χρόνο παραμονής μελών ΔΕΠ στο Ίδρυμα ανά εβδομάδα. Απαραίτητη προϋπόθεση για διορισμό και παραμονής στη θέση του μέλους ΔΕΠ είναι η παραμονή 5 ημέρες την εβδομάδα στο Ίδρυμα. Αυστηρότατες κυρώσεις εάν δεν τηρείται.

  Πρόσβαση
  Το προτεινόμενο προπαρασκευαστικό έτος μετά το Λύκειο με άλλου τύπου εξετάσεις είναι μία πολύ σημαντική παράμετρος που πρέπει να διερευνηθεί και να εφαρμοσθεί κατάλληλα σε συνδυασμό με την πρόσβαση σε Σχολή. Η πραγματική εξόντωση των μελλοντικών φοιτητών τουλάχιστον τα τρία τελευταία χρόνια στο Λύκειο πρέπει να σταματήσει, να γίνει το Λύκειο χώρος δημιουργικός και να αποσυνδεθεί από την προετοιμασία για την πρόσβαση στην Ανώτατη Εκπαίδευση.

  Αυτοτέλεια
  Η συγχώνευση συναφών τμημάτων διαφορετικών Πανεπιστημίων στην ίδια πόλη είναι αναγκαία. Η συγχώνευση Ιδρυμάτων που λειτουργούν στην ίδια Περιφέρεια, εκτός Αθηνών και Θεσσαλονίκης, πρέπει να εξετασθεί πολύ σοβαρά. Η λειτουργία όλων των Σχολών ενός ΤΕΙ σε μία πόλη στην Περιφέρεια πρέπει επίσης να εξετασθεί πολύ σοβαρά.

• 13 Ιανουαρίου 2011, 23:12 | ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ Ε.Ε.ΔΙ.Π. Α.Ε.Ι.

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  ΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ
  ΕΙΔΙΚΟΥ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑΚΟΥ ΔΙΔΑΚΤΙΚΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ (Ε.Ε.ΔΙ.Π) ΑΕΙ
  ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΡΟΣ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΠΑΙΔΕΙΑΣ

  Αρ. Πρωτ. 194
  Αθήνα, 11-01-2011

  Η Έκτακτη Γενική Συνέλευση των μελών του ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ Ε.Ε.ΔΙ.Π ΑΕΙ της 11-01-2011, αφού ενημερώθηκε και συζήτησε, σχετικά για το σχέδιο διαβούλευσης του Υπ. Παιδείας με τις αλλαγές στα ΑΕΙ, απεφάσισε τα εξής:

  Πέρα από τις γενικές διακηρύξεις που συνήθως δεν θίγουν την ουσία των θεμάτων, θεωρούμε ότι οι υπόλοιπες θέσεις που διατυπώνονται, είναι κατά το πλείστον αρνητικές όχι μόνο για τον κλάδο του Ε.Ε.ΔΙ.Π., ο οποίος ελάχιστα αναφέρεται, αλλά και για όλη τη διάρθρωση των Ανώτατων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων.

  Συγκεκριμένα διαφωνούμε με τα κάτωθι :

  α) Στο σχέδιο διαβούλευσης αναφέρεται ότι : “Η Σύγκλητος θα έχει αρμοδιότητα μόνο για τα ακαδημαϊκά θέματα, ενώ την ευθύνη για θέματα που αφορούν άλλα όπως: επιλογή Πρύτανη, που θα επιλέγεται ύστερα από διεθνή πρόσκληση, οικονομικά, εσωτερικό κανονισμό, έγκριση προγραμματικής συμφωνίας με τη Πολιτεία, θα έχει το λεγόμενο Συμβούλιο το οποίο θα αποτελείται από μέλη της ακαδημαϊκής κοινότητας και από διάφορες «προσωπικότητες», που θα επιλεγούν με τρόπο που θα αποφασιστεί στη λεγόμενη διαβούλευση. το υπουργικό κείμενο εισηγείται ένα αντιδημοκρατικό σχήμα διοίκησης. Αυτό προσιδιάζει σε εταιρία και όχι σε αυτό-κυβερνώμενη κοινότητα ίσων και ελεύθερων ακαδημαϊκών πολιτών. Το Συμβούλιο δεν θα ελέγχεται από τη Σύγκλητο του Ιδρύματος ούτε θα λογοδοτεί σ’ αυτή. Θα λογοδοτεί σε ένα αδιασαφήνιστο, ανώνυμο και πάντως επίσης «ανεξάρτητο» –προφανώς από την ακαδημαϊκή κοινότητα– όργανο. Σ’ αυτό θα συμμετέχουν και εκπρόσωποι «των κοινωνικών και οικονομικών φορέων», όπως και της πολιτείας, δηλαδή, πρόσωπα άσχετα προς την ανώτατη εκπαίδευση (π.χ. οικονομικοί παράγοντες, δήμαρχοι, κλπ) θα συναποφασίζουν για ζητήματα που αγνοούν βαθύτατα, όπως η στρατηγική ανάπτυξη του Πανεπιστημίου, η έγκριση προγραμματικής συμφωνίας με την πολιτεία, ο προϋπολογισμός του Ιδρύματος, ο Εσωτερικός Κανονισμός του, η επιλογή Πρύτανη, κλπ.
  Πρόκειται για προτάσεις που δυναμιτίζουν την οικονομική και διοικητική αυτοτέλεια των Α.Ε.Ι., καθώς και την όποια συμμετοχή των Δ.Ε.Π., Ε.Ε.ΔΙ.Π., Ε.Τ.Ε.Π., Διοικητικών και φοιτητών στην εκλογή των οργάνων διοίκησης των Α.Ε.Ι.

  β) Οι βαθμίδες του Δ.Ε.Π., περιορίζονται στις τρεις ανώτερες (Καθηγητής, Αναπληρωτής Καθ., Επίκουρος Καθ.), καταργείται ο θεσμός του διδάσκοντος με βάση το ΠΔ 407 και αντικαθίσταται από τον θεσμό του συμβασιούχου Λέκτορα, με διδακτικά μόνον καθήκοντα. Η θέση του Λέκτορα «δεν αποτελεί εξελίξιμη βαθμίδα». Σύντμηση των 30μελών εκλεκτορικών σωμάτων κρίσης μελών ΔΕΠ σε μόλις 15μελή και τα εκλεκτορικά σώματα να είναι διεθνούς σύνθεσης δημιουργώντας μία ταπεινωτική δυσπιστία απέναντι στους Έλληνες πανεπιστημιακούς δασκάλους, κρίνοντάς τους εκ προοιμίου ύποπτους να διαχειρισθούν τις σχετικές κρίσεις με την προσήκουσα αντικειμενικότητα.

  γ) Εκτός του ΔΕΠ στα ΑΕΙ υπάρχει και ο φορέας του Ειδικού Εργαστηριακού και διδακτικού προσωπικού που διακρίνεται σε Ε.Ε.ΔΙ.Π. Ι (υπεύθυνο για τη διδασκαλία ξένων γλωσσών, μουσικής,σχεδίου και φυσικής αγωγής) και Ε.Ε.ΔΙ.Π. ΙΙ (υπεύθυνο για εφαρμοσμένο/εργαστηριακό εκπαιδευτικό έργο). Στο σχέδιο διαβούλευσης το υπόλοιπο προσωπικό στα Α.Ε.Ι., αναφέρεται ως «Διοικητικό και τεχνικό» χωρίς καμία αναφορά αν θα υπάρχει Ε.Ε.ΔΙ.Π. και φυσικά δεν λαμβάνεται υπόψη η αναγκαιότητα ύπαρξης του, υποβαθμίζοντας τους συναδέλφους και φυσικά το μέχρι τώρα διδακτικό έργο τους στα Πανεπιστημιακά Ιδρύματα.
  Επίσης, οποιαδήποτε σκέψη κατάργησης φορέα του Διδακτικού Προσωπικού των Πανεπιστημίων, συνιστά ευθεία και εξωγενή επέμβαση στα αμιγώς επιστημονικά κριτήρια με τα οποία διαμορφώνονται τα Προγράμματα Σπουδών. Πιθανόν η πολιτεία, θα μας «εγγυηθεί», την διατήρηση του αμιγούς διδακτικού χαρακτήρα του φορέα Ε.Ε.ΔΙ.Π., μέσω της διατήρησης του υπάρχοντος νομικού πλαισίου (Ν2817, ΠΔ118), που εγγυάται, τον εκπαιδευτικό χαρακτήρα του φορέα στο ελάχιστο και όχι να αφαιθεί αποκλειστικά στους εσωτερικούς κανονισμούς, διότι έτσι, δημιουργούνται ανισονομίες μεταξύ των ιδρυμάτων.
  Πιο συγκεκριμένα ζητάμε:
  1) τη διατήρηση του πανεπιστημιακού μισθολογίου για τα μέλη Ε.Ε.ΔΙ.Π.
  2) ενιαία αντιμετώπιση (οικονομική, θεσμική) των μελών Ε.Ε.ΔΙ.Π.
  3) θεσμική αναβάθμιση του έργου του Ε.Ε.ΔΙ.Π. (εμπλουτισμός του διδακτικού έργου του και αναβάθμιση των προσόντων του).
  4) να παραμείνει ο διακριτός ρόλος του Ε.Ε.ΔΙ.Π. μέσα σε έναν ενιαίο φορέα διδασκόντων.

  δ) Η χρηματοδότηση των Α.Ε.Ι., θα γίνεται με βάση διάφορα κριτήρια, όπως η αξιολόγηση με νόμους της αγοράς, κάτι που αντίκειται στο Σύνταγμα που προβλέπει παροχή δωρεάν ανώτατης εκπαίδευσης. Το ύψος των μισθών του προσωπικού των Ιδρυμάτων θα καθορίζεται από τη Πολιτεία ιδιαίτερα ως προς τα ελάχιστα όρια. Τα όρια αυτά δεν καθορίζονται ούτε ως προς το ύψος τους, ούτε ως προς τη διάρκειά τους. Υποτίθεται ότι καθένα Ίδρυμα χωριστά θα μπορεί να χορηγεί και επιπρόσθετες μισθολογικές παροχές ως «κίνητρο» για μεγαλύτερη «αποδοτικότητα». Αλλά ποια ελληνικά Α.Ε.Ι., θα έχουν την πραγματική οικονομική δυνατότητα για κάτι τέτοιο, με περίπου προδιαγραμμένη την οικονομική ασφυξία τους, αυτό αφήνεται αναπάντητο.

  ε) Οι φοιτητές θα εντάσσονται σε Σχολές και όχι σε Τμήματα με το τέλος του πρώτου έτους χωρίς να εξειδικεύονται. Εξ άλλου, με «πλήρη εφαρμογή του ευρωπαϊκού συστήματος πιστωτικών μονάδων» φοιτητές θα μπορούν να φέρνουν προς συνυπολογισμό στο δημόσιο Πανεπιστήμιο πιστωτικές μονάδες από διδασκαλία σε ιδιωτικές εκπαιδευτικές επιχειρήσεις, οι οποίες δεν λειτουργούν με ακαδημαϊκούς όρους. Η Σχολή «μπορεί» να αποτελείται από Τμήματα, τα οποία θα οργανώνουν «διαφορετικά και ευέλικτα δομημένα προγράμματα σπουδών», και κανείς δεν θα εγγυάται τη μη καταβολή διδάκτρων, αφού τα ΑΕΙ θα υποχρηματοδοτούνται.
  Πως μπορεί να μας εγγυηθεί η Ελληνική Πολιτεία, ότι, τα πτυχία που θα δίνονται, δεν θα είναι ένα συνονθύλευμα γνωστικών αντικειμένων.

  Συμπεράσματα

  Σίγουρα η κατάσταση που επικρατεί σήμερα στα ΑΕΙ δεν είναι η ιδανική και χρειάζονται αρκετές αλλαγές. Όμως η μεταρρύθμιση του θεσμικού πλαισίου για το ελληνικό Πανεπιστήμιο προϋποθέτει τη διασφάλιση της χρηματοδότησής του από την πολιτεία, του δημόσιου χαρακτήρα του και της ακαδημαϊκής και κοινωνικής αποστολής του, διότι η οικονομική κρίση διαρκείας και η αποπνικτική δημοσιονομική πειθαρχία θα αναλάβουν να αποτελειώσουν εν καιρώ το δημόσιο αγαθό της δωρεάν ανώτατης παιδείας, ώστε το εναπομένον κενό να καλυφθεί εξ ολοκλήρου πια από ιδιωτικές εταιρίες παροχής εκπαιδευτικών υπηρεσιών επί πληρωμή.
  Τελικά παρ’ όλη την αρχική καλή διάθεση που μπορεί να έχει κάποιος, κρίνοντας από τα παραπάνω και έχοντας σαν αφετηρία αυτού του είδους τις προτάσεις, ο μόνος δρόμος αντίδρασης που υπάρχει είναι να αρνηθούμε οποιοδήποτε προσχηματικό διάλογο που θα γίνει, ώστε να μη περάσει αυτό το νομοσχέδιο.

  Για το Δ.Σ.
  Η Πρόεδρος Χ. Ντελοπούλου, μέλος Ε.Ε.ΔΙ.Π Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών,
  Ο Γ. Γραμματέας Δ. Κιούσης, μέλος Ε.Ε.ΔΙ.Π Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών

• 13 Ιανουαρίου 2011, 22:58 | Θανάσης Σωτηρόπουλος

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Μιας και τελειώνει αυτή η διαβούλευση: εγώ προσωπικά δεν ψηφίζω το κυβερνών κόμμα, δεν πιστεύω ότι υπάρχουν οι αντικειμενικές συνθήκες για οποιαδήποτε άλλαγή στην χώρα. Απόδειξη, άκουσα στα τοπικά ΜΜε των Πατρών ότι οι τοπικές ΕΛΜΕ διαμαρτύρονται γιατί σχεδιάζουν τα νέα σχολεία χωρίς να τους ρωτήσουν και κόπτονται για τις ημιαστικές και αγροτικές περιοχές που κατά τη γνώμη τους οι μαθητές θα μείνουν πίσω από τις εξελίξεις.Ξέρετε αυτή τη στιγμή τι πληρώνουμε εμείς στις αστικές περιοχές την δωρεάν παιδεία; Έχουν κάνει μεταπτυχιακά όλοι αυτοί οι συνδικαλιστές που φωνάζουν για σχεδιασμό και ανάπτυξη και αν έχουν γιατί δεν κάνουν απλώς το μάθημά τους; Σίγουρα η κα Υπουργός δεν με συμπαθεί όσο την συμπαθώ και γιαυτό υπάρχουν αντικειμενικοί λόγοι…. Όμως σε αυτή τη χώρα πρέπει να γίνει μια αρχή, κάποιος συμφωνούμε δεν συμφωνούμε ιδεολογικά, πρέπει να στηριχθεί για να κάνει κάτι στο οποίο όλοι θα βοηθήσουν. Μόνη προυπόθεση να σιωπήσουν όσοι έφεραν την χώρα στη σημερινή κατάσταση…. Όταν γράφεις το ΕΝΑΝΤΙΑ ανορθόγραφα ΑΙΝΑΝΤΥΑ μέσα από την αντίφαση αναδεικνύεις το πρόβλημα, το ανορθόγραφο είναι σαφώς ωραιότερο! ευχαριστώ για τη φιλοξενία.-

• 13 Ιανουαρίου 2011, 15:48 | ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Ο.ΣΥ.Ε.Ε.ΔΙ.Π Ι ΣΤΟ Δ.Σ ΕΕΔΙΠ ΑΙΓΑΙΟΥ

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Σας ενημερώνουμε ότι η «παρεούλα-φράξια μερικών ξενόγλωσσων και γυμναστών» δηλαδή η ΟΣΥΕΕΔΙΠ Κλάδου Ι των αμιγών συλλόγων Ειδικού Διδακτικού Προσωπικού (ΕΕΔΙΠ Ι) αριθμεί 243 μέλη ΕΕΔΙΠ/Ι επί συνόλου 274. Αναλυτικά στην ΟΣΥΕΕΔΙΠ Κλάδου Ι συμμετέχουν οι σύλλογοι των παρακάτω Πανεπιστημίων της χώρας: Δημοκρίτειου, Αριστοτέλειου, Μακεδονίας, Καποδιστριακού, Πατρών, Ιωαννίνων και Θεσσαλίας..
  Συνεπώς, θεωρείται αντιδεοντολογική – κατά τον ηπιότερο χαρακτηρισμό – η συμμετοχή σας σε διαμόρφωση θέσεων για το μέλλον του κλάδου μέσω της ΠΟΣΕΕΔΙΠ, που μας βρίσκουν κάθετα αντίθετους και για ακόμη μια φορά στοχεύουν στην προς τα κάτω εξομοίωση του κλάδου.
  Εξ άλλου διατυπώνεται το εύλογο ερώτημα: για τον κλάδο ΕΕΔΙΠ Ι, που διατείνεται η ΠΟΣΕΕΔΙΠ ότι «εκπροσωπεί», τι διεκδικεί; Σαφώς για μια ακόμη φορά όχι απλά την στασιμότητα αλλά και την υποβάθμιση. Είναι εξοργιστικό οι μόνοι σκανδαλωδώς ευεργετηθέντες πρώην διοικητικοί και τεχνικοί υπάλληλοι και ΙΔΑΧ, που «εντάχθηκαν» όταν οι πάντες κρίνονται, πόσο μάλλον στην Ανώτατη Παιδεία, στο διδακτικό προσωπικό, με ότι αυτό συνεπάγεται (σημαντική μισθολογική αύξηση, μείωση ωραρίου κλπ.), να διεκδικούν και πάλι να είναι οι μόνοι κερδισμένοι! Με ποιους θα εξομοιωθούμε, με εναν ετερογενή κλάδο συμπίλημα τεσσάρων διαφορετικών αφετεριών και διαφορετικών αρμοδιοτήτων (ΕΕΔΙΠ ΙΙ) ή με τον επιστήμονα πρώην ΙΔΑΧ «που εντάχθηκε» στο διδακτικό προσωπικό με αμφιλεγόμενο και ασαφές διδακτικό έργο χωρίς ανοιχτές διαδικασίες; Σε τι διαφέρουν άλλωστε από τους προσοντούχους ΕΤΕΠ που τους καταγγέλλουν ανερυθρίαστα ξεχνώντας ποιοι είναι οι ίδιοι και πώς ανελίχθηκαν;
  Σας ενημέρωσε η ΠΟΣΕΕΔΙΠ, οτι οι αντίστοιχοι συνάδελφοι των ΤΕΙ, δηλαδή ξενόγλωσσοι και γυμναστές, εντάχθηκαν στο βαθμό του επίκουρου καθηγητή και πρόκειται να συνταξιοδοτηθούν με τον βαθμό του αναπληρωτή καθηγητή ανεξαρτήτως προσόντων; (ν. 3404/05 και ν. 3794/05 και τροπολογία ν.3794/09 άρθρο 21 εφαρμογή του νόμου 12-02-2010). Ζήτησαν επέκταση των ευεργετικών αυτών διατάξεων και στον Κλάδο ΕΕΔΙΠ Ι, τον Κλάδο μας; Το γεγονός ότι οι καθηγητές της μέσης εκπαίδευσης ανελίσσονται σε διευθυντές και συμβούλους πως συνάδει με την εξομοίωση του ΕΕΔΙΠ/Ι με τους γραμματείς και πρώην παρασκευαστές; Πόσα μέλη ΕΕΔΙΠ/ ΙΙ είναι προσοντούχα, πόσα διδάσκουν και πόσα είναι διορισμένα με ανοιχτές προκηρύξεις;
  Τα συνεχή καπελώματα εκ μέρους της ΠΟΣΕΕΔΙΠ συνιστούν συνεργασιακό κλίμα; Η αυτολεξεί αντιγραφή των χαρακτηριστικών μας, προϊόν λογοκλοπής από το υπόμνημα που στείλαμε στην ηγεσία του υπουργείου το 2008, 2009 και το 2010, και που ανερυθρίαστα ανάγνωσε ο πρόεδρος της ΠΟΣΕΕΔΙΠ στην 66η Σύνοδο Πρυτάνεων στο Λαύριο ως προσόντα του «κοινού φορέα» που διατείνεται ότι εκπροσωπεί, αφήνει περιθώρια κοινού συνεργασιακού τόπου;
  Εξ άλλου από το νόμο (2817/00 αρθ. 13) τεκμαίρεται σαφέστατα η διαφορετικότητα των δυο κλάδων Ι και ΙΙ. Συνοπτικά ορίζεται το έργο των ΕΕΔΙΠ / Ι ως θεωρητικό εφαρμοσμένο σε συγκεκριμένο γνωστικό αντικείμενο όπως περιγράφεται στο ΦΕΚ διορισμού των μελών μας, και όπως περιγράφεται και στο πρόγραμμα και στους οδηγούς σπουδών.
  Όσοι υποστηρίζουν ότι το έργο μας είναι και «εργαστηριακό», είτε σε λάθος κλάδο βρίσκονται, είτε την «γλώσσαν δεν ομιλούν ελληνικήν», είτε ωθούνται από περίεργα και ύποπτα κίνητρα. Εν όψει δραματικών εξελίξεων στο χώρο της Ανώτατης Παιδείας (πιθανές συγχωνεύσεις, απολύσεις, μετατάξεις κ.λ.π., κ.λ.π., κ.λ.π.,) εσείς συμμαχείτε με εναν ετερογενή κλάδο και προωθείτε αλλότρια συμφέροντα;
  Σας υπενθυμίζουμε ότι όποια αντιδεοντολογική συμπεριφορά, ανάρμοστη στο δημοκρατικό ήθος, δεδομένου οτι αποτελείτε αμελητέα μειοψηφία, θα καταγγέλλεται ενδίκως.
  Η εποχή των κοινοβουλευτικών ρουσφετιών και των συνδικαλιστικών πιέσεων που οδήγησαν σε ζημιογόνους νόμους έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί. Χρέος μας είναι να διαφυλάξουμε την ποιότητα της διδασκαλίας στην ανώτατη παιδεία για ένα Δημόσιο Πανεπιστήμιο υψηλών και διεθνών προδιαγραφών.
  Ωστόσο, σε πρώτη ευκαιρία κλιμάκιο της Ομοσπονδίας μας θα σας ενημερώσει δια ζώσης κάθε ένα σας ξεχωριστά και όλους μαζί.
  Η ΟΣΥΕΕΔΙΠ/Ι συνεχίζει τον αγώνα της αποκατάστασης και αναβάθμισης της ακαδημαϊκής ταυτότητας του κλάδου μας, ενός κλάδου επίλεκτων και επιλεγμένων ΑΡΙΣΤΟΥΧΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ και χωρίς εσας, και σας θέτει ενώπιον των ευθυνών σας απέναντι στους συναδέλφους.

  Για το Δ.Σ της Ο.ΣΥ.Ε.Ε.ΔΙ.Π Κλάδου Ι

  Η Πρόεδρος Ο Γραμματέας

  Μαρία Κακαλιά-Γκόγκου Γεώργιος Αραχωβίτης
  ΕΕΔΙΠ/Ι ΑΠΘ

• 13 Ιανουαρίου 2011, 15:22 | Nicki Hadjipanteli

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Συμφωνώ

• 13 Ιανουαρίου 2011, 14:56 | Aλέξανδρος Μπάτσιος

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  ΑΠΟΦΑΣΗ Γενικής Συνέλευσης του ΣΕΕΔΙΠ-ΑΠΘ

  Ο σύλλογος Ε.Ε.ΔΙ.Π. του Α.Π.Θ. στη Γενική Συνέλευση των μελών του, που πραγματοποιήθηκε στις 18 Νοεμβρίου 2010, συζήτησε το κείμενο διαβούλευσης για την ανώτατη εκπαίδευση του Υπουργείου Παιδείας και κατέληξε ομόφωνα στα εξής:

  ► Θεωρούμε ότι με το προτεινόμενο Συμβούλιο διοίκησης και την υποβάθμιση των αρμοδιοτήτων των πρυτανικών αρχών και της συγκλήτου καταργείται το συνταγματικά κατοχυρωμένο αυτοδιοίκητο των πανεπιστημίων.

  ► Η χρηματοδότηση της ανώτατης παιδείας αποτελεί συνταγματικά κατοχυρωμένη υποχρέωση της πολιτείας και απορρίπτουμε την ιδέα της χρηματοδότησης υπό όρους.

  ► Διαφωνούμε με τη μεταβίβαση της μισθοδοσίας από το υπουργείο στα πανεπιστήμια.

  ► Ζητούμε τη διατήρηση των ενιαίων προγραμμάτων σπουδών και των ακαδημαϊκών τίτλων που χορηγούν τα τμήματα με κατοχυρωμένα επαγγελματικά δικαιώματα.

  ► Σύμφωνα με την περιγραφή του ρόλου και των προσόντων του Ε.Ε.ΔΙ.Π. (Ειδικό και Εργαστηριακό Διδακτικό Προσωπικό), ζητούμε την αυτοδίκαιη ένταξή μας σε βαθμίδα του ενιαίου φορέα διδασκόντων του πανεπιστημίου.

  O Πρόεδρος Αλέξανδρος Μπάτσιος
  Η Γενική Γραμματέας Δομνίκη Ιωαννίδου

• 13 Ιανουαρίου 2011, 14:24 | Χρήστος Θεοχαρίδης

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Για το ζήτημα ότι οι πανεπιστημιακοί έχουν ιδιαίτερες στατιστικές επιδόσεις συμμετοχής σε μασονικές στοές μπορεί να υπάρξει κάποια πρόβλεψη; Π.Χ. εάν δεν μπορεί να απαγορευθεί τουλάχιστον να είναι υποχρεωτικό αυτά τα άτομα να κάνουν γνωστή τη συμμετοχή τους σε τέτοιες οργανώσεις ώστε οι άλλοι που δεν είναι και η κοινωνία στο σύνολό της να το έχει υπόψη της και να μπορεί να προστατευθεί από τη μυστική, κακόβουλη και συντονισμένη δράση τους. Τι χαρακτηριστικά έχει ένας πανεπιστημιακός και γενικά ένας άνθρωπος για να γίνει μέλος μίας κακόφημης μυστικής οργάνωσης μέσα από εξευτελιστικές τελετές μύησης;

• 13 Ιανουαρίου 2011, 14:17 | ΑΘΑΝΑΣΌΠΟΥΛΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Η εξασφάλιση διάφανων και ενιαίων κανόνων οι οποίοι θα εξασφαλίζουν τον Δημόσιο έλεγχο, το Δημόσιο συμφέρον και ταυτόχρονα θα προσφέρουν τις απαιτούμενες υπηρεσίες προς την Σπουδάζουσα Νεολάια, πρέπει να είναι πρωταρχική και κυρίαρχη επιδίωξη της Πολιτείας. Η αξιοποίηση επίσης της υφιστάμενης γνώσης και εμπειρίας , των υφιστάμενων δομών και μηχανισμών μέσω των αναγκαίων μεταρρυθμίσεων τους είναι ουσιαστικά η μόνη οφέλιμη και εθνικά συμφέρουσα διαδιακασία.
  Ετσι, η μόνη ουσιαστικά Κρατική Δομή που ιστορικά επί 50 σχεδόν έτη έχει προσφέρει σημαντικότατες και πάντοτε με γνωμονα την εξυπηρετηση του Δημόσιου Συμφέροντος υπηρεσίες, η μόνη Κρατική Δομή που λειτουργεί με ελάχιστο κόστος και με εξαιρετικά υψηλή απόδοση και ποιότητα, η μόνη Κρατική Δομή που ενοχλεί κα είναι εμπόδιο σε κάθε κερδοσκοπική διαδικασία και πρόθεση σε βάρος του Κρατικού συμφέροντος, σε βάρος των συμφερόντων της Νεας Γενιάς , είναι το ΕΘΝΙΚΟ ΙΔΡΥΜΑ ΝΕΟΤΗΤΑΣ (ΕΙΝ).
  Το ΕΙΝ , ο μοναδικός Κρατικός Φορέας στο θέμα της παροχής υπηρεσιών σίτισης και στέγασης στην Σπουδάζουσα Νεολαία, είναι ο Φορέας ο οποίος έχει την δυνάτότητα να παρέχει υπηρεσίες υψηλού επιπέδου, να παρεμβαίνει και να ελέγχει τις διαδικασίες μέριμνας όπου αυτές δεν παρέχονται απο το ΕΙΝ αλλά με συνεργασίες Πανεπιστημίων και Ιδιωτικών Φορέων , είναι ο Φορέας που μπορεί να σταθεί εμπόδιο και να αποτρέψει κάθε κερδοσκοπική διαδικασία . Είναι ο Φορέας που μπορεί να προσφέρει απευθείας αλλά και να εξασφαλίσει συνολικά, υπηρεσίες υψηλού επιπέδου, διάφανες διαδικασίες και εξαιρετικά χαμηλό κόστος.
  Η Πολιτεία και ιδιαίτερα η παρούσα Κυβέρνηση, η οποία πάντοτε στήριζε το ΕΙΝ, οφείλει να αξιοποιήσει τις δομές του, να τις εκσυγχρονίσει και ταυτόχρονα να του αναθέσει την συνολική ευθύνη συντονισμού και εποπτείας των διαδικασιών σίτισης και στέγασης στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση. Σε διαφορετική περίπτωση δεν θα εξασφαλίσει ούτε την αναγκαία ποιότητα, ούτε τον δημόσιο έλεγχο και την απαραίτητη διαφάνεια, ούτε καν τον απλό εκσυγχρονισμό των υφιστάμενων στρεβλών -κατά κανόνα -καταστάσεων όπου κάποιοι πληρώνονται για κάποιες χιλιάδες αλλά εξυπηρετούν μόνο κάποιες εκατοντάδες .
  Τα ανωτέρω πρέπει να ληφθούν σοβαρά υπόψη και να γίνουν οι σχετικές τροποποιήσεις στις ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗΣ ΦΟΙΤΗΤΩΝ του αναφερόμενου σχεδίου, οπου πρέπει να καθοριστεί με ευκρίνεια ο ρόλος του ΕΙΝ , τόσο ως προς την συνέχιση λειουργίας, τον εκσυχρονισμό και την αξιοποίηση των υφιστάμενων δομών, όσο και ως προς την ανάληψη της ευθύνης -ως εκπροσώπου της Πολιτείας-του ελέγχου και της εποπτείας των διαδικασιών σίτισης και στέγασης στην Τριτοβαθμια Εκπαίδευση.

  Αθανασόπουλος Γιώργος. Αιρετό Μέλος Δ.Σ. ΕΙΝ

• 13 Ιανουαρίου 2011, 12:12 | Λ. Mανουσάκης

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Η κατοχή ενός πτυχίου δεν θα πρέπει από μόνη της να εξασφαλίζει επαγγελματικό δικαίωμα-διορισμό στο Δημόσιο.

  Εργάζομαι σε ιδιωτική βιομηχανία πάνω από 20 χρόνια και έχω παρατηρήσει ότι οι κάτοχοι πτυχίων τεχνικής κατεύθυνσης δεν έχουν τις γνώσεις για να ανταποκριθούν στις ανάγκες του ιδιωτικού τομέα, έχουν όμως τα τυπικά προσόντα για μία θέση στο δημόσιο. Αυτό δηλώνει κατά τη γνώμη μου έλλειψη ανταγωνιστικότητας και στον δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα.

  Η απόκτηση πτυχίου δεν πρέπει να είναι λοιπόν αυτοσκοπός. Τα επαγγελματικά δικαιώματα κάθε κλάδου θα πρέπει να δίνονται από το αντίστοιχο επιμελητήριο-σύλλογο το οποίο θα διασφαλίζει και την επαγγελματική επάρκεια του κάθε μέλους. Να απαιτείται προϋπηρεσία 3-5 ετών και να υπάρχουν εξετάσεις. Αυτές οι εξετάσεις που ο κάθε υποψήφιος θα είναι 25 ετών και άνω να είναι αρκετά αυστηρές και για συγκεκριμένο αριθμό θέσεων, αυτές να δίνουν επαγγελματικά δικαιώματα σε μηχανικούς φυσικούς φιλολόγους κ.λ.π. (στους γιατρούς ισχύει ήδη κάτι ανάλογο). Από τα αποτελέσματα των εξετάσεων θα αξιολογούνται και τα πανεπιστήμια! Κάποια στιγμή να γίνει και αυτό!

  Άλλο αναγνωρισμένο ίδρυμα άλλο αναγνωρισμένο πτυχίο. Αναγνωρισμένο ίδρυμα σημαίνει πρόγραμμα σπουδών (Δημόσιο ή ιδιωτικό). Σκέτο πτυχίο από αναγνωρισμένο ίδρυμα δεν κατοχυρώνει επαγγελματικά δικαιώματα. Όποιος έχει πτυχίο από αναγνωρισμένο ίδρυμα, αποδεδειγμένη εμπειρία 5 ετών και περνά τις εξετάσεις, ΤΟΤΕ έχει επαγγελματικά δικαιώματα.

  Επίσης η ΔΩΡΕΑΝ παιδεία (ανώτατη εκπαίδευση) να υπάρχει αλλά να περιορίζεται στο έτη σπουδών. Αν το κόστος για έναν κύκλο σπουδών είναι Χ για 5 χρόνια, τότε το κόστος για κάθε χρόνο επιπλέον είναι Χ/5, αυτό να το επιβαρύνεται ο φοιτητής και όχι ο φορολογούμενος. Αν δεν καταβάλλεται το ποσό να διαγράφεται ο φοιτητής (Προσοχή, δίδακτρα για φοίτηση ΜΕΤΑ την κανονική διάρκεια των σπουδών).

  Ακόμα οι καθηγητές της Δευτεροβάθμιας να έχουν δεύτερο αντικείμενο και ειδικότητα εκπαιδευτικού, π.χ. γυμναστής και φιλόλογος όπως στη Γερμανία.

  Καμία σχολή να μην καταργηθεί. Τα πανεπιστήμια να συγκεντρώσουν τις σχολές τους σε ένα σημείο (εκτός το πανεπιστήμιο Αιγαίου) κατά προτίμηση στην φτωχότερη πόλη της περιφέρειας που βρίσκονται. Η χρηματοδότηση των ιδρωμάτων να γίνεται αναλογικά με τον αριθμό των φοιτητών και την αξιολόγηση του κάθε ιδρύματος. Πανεπιστήμια σε πόλεις εκτός Αθηνών να δέχονται αλλοδαπούς φοιτητές με δίδακτρα. (προϋπόθεση να υπάρχει καλή αξιολόγηση, αλλιώς κανείς δεν θα τα ζητά)

  Πανεπιστήμια με λίγους φοιτητές που δεν βιώσιμα να αναζητούν συνεργασίες με αντίστοιχες σχολές του εξωτερικού. Να έχει συμφωνηθεί πρόγραμμα σπουδών να είναι δίγλωσσα και να υπάρχει κοινή διοίκηση που πιθανώς να διαφέρει από τα γνωστά Ελληνικά πρότυπα.

  Ο σκοπός των προτάσεων μου είναι να διπλός. Πρώτον η προσπάθεια των μαθητών φοιτητών να μην σταματάει στη εισαγωγή στο πανεπιστήμιο και δεύτερο να υπάρχει ο μηχανισμός συνεχούς προσαρμογής των πανεπιστημίων στις ανάγκες της αγοράς.

  Με τιμή

  Λ. Μανουσάκης

• 12 Ιανουαρίου 2011, 16:23 | Βικάτος Μιχάλης

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Κατ’ αρχάς θα ήθελα να διατυπώσω την γενική άποψη ότι η αλλαγή στο εκπαιδευτικό μας σύστημα είναι επιβεβλημένη. Ό,τι δεν αποδίδει αυτό που πρέπει το αλλάζεις. Οπότε συμφωνώ και επαυξάνω με την βούληση αλλαγής του Υπουργείου. Δευτερευόντως, πρέπει να ψάξουμε να βρούμε τι φταίει ώστε η αλλαγή να είναι αυτή που πραγματικά χρειάζεται και θα αλλάξει την πραγματικότητα του μαθητή, σπουδαστή, φοιτητή. Νομίζω πως το ζήτημα τίθεται σε λάθος βάση. Η αλλαγή οφείλει να είναι ουσιαστική, κάτι που θα τραντάξει τα λιμνάζοντα νερά της ελληνικής εκπαίδευσης.
  Προτίνω να εστιάσουμε στα σημεία που κάνουν βάσανο την εκπαίδευση για το μαθητή και την οικογένειά του. Τα σημεία αυτά είναι α. το θέμα των φροντιστηρίων, β. η λειτουργίες και η υποδομή των σχολικών κτηρίων και γ. η σχέση δευτεροβάθμιας και τριτοβάθμιας εκπαίδευσης ή πιο συγκεκριμένα η εισαγωγή από το λύκειο στα ΑΕΙ ή ΤΕΙ.

  Τα φροντιστήρια είναι πραγματική πληγή για το μαθητή και την οικογένειά του. Κατασπαράζουν χρήματα ευαγγελιζόμενα μια καλύτερη επίδοση στις εξετάσεις, οι οποίες είναι ο κέρβερος που τρομοκρατεί όλους τους μαθητές. Η ανεπάρκεια της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης αφήνει κενούς χώρους για την ανάπτυξη της παραπαιδείας. Πρώτος στόχος λοιπόν είναι η εξόντωση της παραπαιδείας μέσω της αναβάθμισης της παρεχόμενης γνώσης στα γυμνάσια και τα λύκεια της χώρας!

  Δεύτερον, η λειτουργία του σημερινού σχολείου είναι ένα μεγάλο εμπόδιο για την ανάπτυξη των ικανοτήτων του μαθητή. Εκτός από την έλλειψη εκπαιδευτικών προγραμμάτων και την υποανάπτυκτη έρευνα, είναι απαράδεκτο ο Έλληνας μαθητής να πηγαίνει σχολείο στις 8 το πρωί. Οφείλει να ξυπνά στις 6.30 – 7. Ιατρικά γνωρίζουμε ότι ο εγκέφαλος δεν μπορεί να αποδόσει σε αυτές τις ώρες. Κι ίσως αυτό να μην ήταν σοβαρό, αλλά στην Ελλάδα, ένας/μία 15χρονος/η έχει να πάει σχολείο, να διαβάσει εξαντλητικά για την επομενη μέρα, να πάει στο φροντιστήριο αργά το απόγευμα, να διαβάσει και για το φροντιστήριο και να ξενυχτά ως αργά το βράδυ. Δεν είμαστε στην Ευρώπη που το σχολείο λειτουργεί ως τις 5 το απόγευμα, τακτοποιεί τις υποχρεώσεις των μαθητών του για την επομένη και στις 6 το απόγευμα ο μαθητής είναι ελεύθερος να ασχοληθεί με αθλητικές-καλλιτεχνικές εξωσχολικές δραστηριότητες. Βλέπουμε λοιπόν, πως όλα είναι μια αλυσίδα. Η έλλειψη ποιότητας στην δημόσια εκπαίδευση οδηγεί στην παραπαιδεία που οδηγεί σε αφαίμαξη της οικογένειας του μαθητή, αλλά και τα δύο μαζί οδηγούν στην κοινωνική αποσύνθεση, παράγοντας μια κοινωνία ανθρώπων με απίστευτα γρήγορους ρυθμούς ζωής, στερημένη από κάθε δυνατότητα άθλησης από τα πιο δημιουργικά της χρόνια και απογορεύοντάς της κάθε καλλιτεχνική έκφραση. Πώς λοιπόν θα πάει μπροστά ο τόπος; Προτεινόμενες αλλαγές; Αλλαγή σχολικής ώρας από τις 9.15 ως τις 5μ.μ. Μαθήματα από τις 9.15 ως τις 3 και αργότερα ένα 2 ωρο τακτοποίησης των εργασιών των μαθητών, ώστε γυρνόντας σπίτι να είναι ελεύθεροι να ασχοληθούν με τις εξωσχολικές δραστηριότητες. Επίσης, η δυνατότητα απόκτησης πτυχίων ξένης γλώσσας μέσω του σχολείου και αργότερα του πανεπιστημίου, ώστε να μην αναγκάζεται ο μαθητής-σπουδαστής-φοιτητής να πληρώνει φροντιστήρια. Τέλος, εμπλουτισμός με εκπαιδευτικά προγράμματα και αλλαγή δομής του προγράμματος σπουδών. Κατάργηση των θρησκευτικών, αύξηση της μουσικής, των καλλιτεχνικών, της γυμναστικής και της μελέτης περιβάλλοντος! Να δωθεί η δυνατότητα θετικής ανάπτυξης του μαθητή.

  Το τρίτο είπαμε πως είναι η σχέση-σύνδεση της λυκείου με την τριτοβάθμια εκπαίδευση. Το πρώτο πράγμα που μαθαίνουν οι φοιτητές στο πανεπιστήμιο είναι πως δεν υπάρχει απολύτως καμμία σχέση ανάμεσα στο λύκειο και το πανεπιστήμιο! Επομένως, πρέπει να κάνουμε το βήμα και να διαχωρίσουμε το λύκειο από την ανώτατη εκπαίδευση καταργόντας το αναχρονιστικό μοντέλο των πανελληνίων εξετάσεων που σπρώχνει το μαθητή στο άγχος και στην παραπαιδεία και εν τέλη των καταδικάζει σε μακρόχρονη ανεργία! Προτείνω να γίνεται ελεύθερη εισαγωγή στα ΑΕΙ-ΤΕΙ και εκείνα να είναι υπεύθυνα για την εξέταση των φοιτητών-σπουδαστών τους. Επίσης, κατάργηση των »αιωνίων» φοιτητών-σπουδαστών. Υποχρεωτική διακοπή των σπουδών στα 6 έτη, ώστε να αποφευχθεί η συμφόρηση στα ιδρύματα.

  Αυτά είναι κάποια βασικά θέματα που πιστεύω πρέπει να μας απασχολήσουν και να αλλάξουν επιτέλους. Να γίνει η ελληνική εκπαίδευση σύγχρονη και αποτελεσματική. Κι όσοι νομίζουν πως αυτό θα γίνει μετατρέποντας την δημόσια δωρεάν παιδεία σε ιδιωτική επί πληρωμή κάνουν τεράστιο λάθος. Να θυμήσω πως στη σκανδιναβία λειτουργεί το σύστημα της τυπικά ιδιωτικής αλλά ουσιαστικά δημόσιας εκπαίδευσης. Το κράτος ελευθέρωσε τα ιδιωτικά ιδρύματα, αναγνώρισε ως ισοτιμους τους τίτλους σπουδών τους με τα δημόσια, αλλά τα υποχρεώσε να καταργήσουν κάθε διαδικασία επιλογής των υποψηφίων για εισαγωγή σε αυτά. Υποχρεωτική αποδοχή όποιου επιθυμεί να σπουδάσει σε αυτά και η καταβολή των διδάκτρων του μαθητή, η οποία είναι πολύ περιορισμένη θα καλύπτεται στο 100% μέσω κουπουνιού που θα παρέχει το ίδιο το Υπουργείο Παιδείας στο κράτος! Καλύτερα να υιοθετήσουμε κι εμείς κάποιες λύσεις των Σκανδιναβών, οι οποίοι έχουν το καλύτερο και πιο λειτουργικό εκπαιδευτικό σύστημα στον κόσμο!

• 12 Ιανουαρίου 2011, 15:48 | ΒΑΣΙΛΙΚΗ Ι.

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Λυπούμαι πολύ γιατί βασανιζόμαστε και βασανίζουμε τους νέους με πτυχίο χωρίς αντίκρυσμα, με επαγγέλματα που δεν θέλουν, δεν τους ταιριάζουν και το μόνο τους μέλημα είναι τα χρήματα. Μόνον η αξιοκρατία με οποιοδήποτε τρόπο μπορεί να οδηγήσει στην αλλαγή- και ομιλώ για αξιοκρατία που θα μάθουν ως μαθητές, θα θέσουν στόχους, θα στερηθούν και θα πετύχουν- πως θα επιτευχθεί αυτό όταν εισάγεται ένας ορισμένος αριθμός φοιτητών σε μια σχολή και τριπλάσιοι από το παράθυρο- μεταγραφές, λόγοι υγείας κλπ -πως νιώθει ο φοιτητής ιατρικής Αθήνας με διαφορά 500 μορίων από τον μεταγραφέντα της Αλεξανδρούπολης- ή με αυτόν που θα έρθει από την Μπρατισλάβα(ένα παράδειγμα)με εξαγορά μαθημάτων και αμφιβόλου ποιότητας σπουδές- βεβαίως υπάρχουν εξαιρέσεις- αλλά σήμερα κυριαρχεί ένα αίσθημα αδικίας στους νέους – σε αυτούς που θα οδηγούσαν την πατρίδα μας μπροστά- σε αυτούς που απογοητεύονται και θα ζητήσουν δουλειά στο εξωτερικό- βασιλεύουν στην Ελλάδα οι μετριότητες χωρίς όραμα, το ίδιο και στη νεολαία μας

  αλήθεια γιατί κάνατε πίσω στην απόφαση για υποβολή μηχανογραφικού τον Μάρτιο – μήπως για να παίζουν προπο τα παιδιά με σχολές που δεν θέλουν, δεν μπορούν να παρακολουθήσουν και όχι με βάση τις πραγματικές επιθυμίες τους

• 12 Ιανουαρίου 2011, 15:08 | ΣΥΛΛΟΓΟΣ Ε.Ε.Δι.Π. ΠΑΝ/ΜΙΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ/ΘΕΣΕΙΣ Σ.Ε.Ε.Δι.Π. Παν/μίου Αιγαίου
  για Μεταρρυθμίσεις στην Ανώτατη Εκπαίδευση

  Δεκέμβριος 2010

  Α. Γενική τοποθέτηση:

  Ο Σύλλογος Ειδικού & Εργαστηριακού Διδακτικού Προσωπικού του Πανεπιστημίου Αιγαίου έχει την πεποίθηση ότι μια διαδικασία με στόχο την ουσιαστική βελτίωση και αναβάθμιση της Γ’θμιας Εκπαίδευσης στη χώρα μας και την προώθηση της Έρευνας δεν μπορεί να αποτελεί βραχυπρόθεσμη υπόθεση, κατά τη διάρκεια της οποίας η Ακαδημαϊκή Κοινότητα εξαναγκάζεται να προβεί σε βεβιασμένες κινήσεις προκειμένου να καταρτίσει σχέδια προτάσεων για μια ολοκληρωμένη και εποικοδομητική μεταρρύθμιση, με στόχο, πάντα, τη βελτίωση της ποιότητας σπουδών, την αναπροσαρμογή της λειτουργίας και των προγραμμάτων τους στα σημερινά δεδομένα και ανάγκες, και πάνω από όλα την προσφορά στο ευρύτερο κοινωνικό σύνολο.

  Η ίδια η Πολιτεία, κατ’ αρχάς, είναι αυτή που οφείλει να «αφουγκραστεί» τις κοινωνικές ανάγκες και να αποσαφηνίσει τους στόχους που πρέπει να έχει σήμερα το κοινωνικό Κράτος, και, σε άμεση συνεργασία με τα Ανώτατα Ιδρύματα, να διερευνήσει πώς αυτοί μπορούν να επιτευχθούν και να εξυπηρετηθούν καλύτερα μέσα από το χώρο της Εκπαίδευσης και της Έρευνας.

  Ο τρόπος που επέλεξε η Πολίτικη Ηγεσία να ξεκινήσει αυτή η διαδικασία με την κατάθεση ενός Κειμένου Διαβούλευσης επί του οποίου καλούνται, εκ των υστέρων, τα Παν/κά Ιδρύματα να τοποθετηθούν, και, κυρίως, η προχειρότητα με την οποία καταρτίστηκε το εν λόγω κείμενο δεν πείθουν ότι οι προθέσεις της Κυβέρνησης είναι αυτές που προαναφέρονται και αυτές που προβάλλει το ΥΠΔΒΜΘ.

  Θεωρούμε ότι απαραίτητη προϋπόθεση για ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις στην Ανώτατη Εκπαίδευση είναι να δοθεί επαρκής χρόνος στην Ακαδημαϊκή Κοινότητα για εσωτερικό διάλογο και ζυμώσεις, για καταγραφή των προβλημάτων, των δυσλειτουργιών και των ιδιαιτεροτήτων του κάθε Ιδρύματος. Στη συνέχεια, να κατατεθούν οι προτάσεις του κάθε Ιδρύματος και με βάση αυτές να προχωρήσει το ΥΠΔΒΜΘ στη σύνταξη ενός προσχεδίου επί του οποίου θα ήταν δυνατόν να εξελιχθεί ένας δημόσιος, ουσιαστικός και εποικοδομητικός διάλογος.

  Η απλή επιδίωξη κατάρτισης ενός ακόμη Νόμου-Πλαισίου το μόνο που μπορεί να επιτύχει είναι ενδεχομένως η επίτευξη κάποιων αμφισβητούμενων στόχων και η κάλυψη κάποιων βραχυπρόθεσμων αναγκών, οι οποίες είναι αμφίβολο αν θα υπηρετούν ουσιαστικά τις πραγματικές ανάγκες των Ανώτατων Ιδρυμάτων και της κοινωνίας μας.

  Η ενδυνάμωση του ρόλου του Δημόσιου Πανεπιστημίου μέσα από την κρατική χρηματοδότηση και την αυτοδιοίκησή του θα πρέπει, σε κάθε περίπτωση, να αποτελεί τον κύριο γνώμονα κάθε προσπάθειας για βελτίωση της Ανώτατης Εκπαίδευσης.

  Β. Θέσεις επί ευρύτερων και επιμέρους θεμάτων που αφορούν γενικότερα στην Γ΄θμια:

  1. Η Οικονομική Διαχείριση των Παν/μίων, καθώς και το διοικητικό έργο, θα πρέπει να ασκείται από άτομα που είναι γνώστες αυτού του Τομέα, ώστε να μην επιφορτίζεται το Διδακτικό και Ερευνητικό Προσωπικό με αυτό το έργο. Αυτή η Επιτροπή (ή Συμβούλιο ή όπως αλλιώς το ονομάσει κανείς) θα πρέπει να ορίζεται από τη Σύγκλητο του Παν/μίου, η οποία σημαντικό είναι να παραμείνει το ανώτατο όργανο αποφάσεων κάθε Παν/μίου. Ακόμη σημαντικότερο, δε, είναι τα μέλη που απαρτίζουν το Σώμα της Συγκλήτου να προέρχονται από το οικείο Ίδρυμα.
  Δε νοείται ένα Παν/κο Ίδρυμα να διοικείται, είτε όσον αφορά στον Ακαδημαϊκό Τομέα, είτε όσον αφορά στο Διοικητικό, από άτομα των οποίων η κυρία απασχόληση είναι εκτός του Ιδρύματος, από άτομα, δηλαδή, που δεν έχουν βαθιά και εμπεριστατωμένη εικόνα και άποψη περί όλων των θεμάτων, αναγκών και προβλημάτων που απασχολούν το συγκεκριμένο Παν/κό Ίδρυμα που διοικούν.

  2. Είναι απαραίτητο να ισχύσουν χρονικά όρια ως προς τη συνολική διάρκεια των σπουδών. Σε κάθε περίπτωση, οποιεσδήποτε σχετικές ρυθμίσεις πρέπει να μελετηθούν πολύ προσεκτικά (κατά προτίμηση με τη συμμετοχή των φοιτητών), ώστε να μην οδηγούν σε αδιέξοδες καταστάσεις και ψυχολογική πίεση, ούτε των ίδιων των φοιτητών, ούτε των διδασκόντων. Θα πρέπει να εστιάζουν στην αποτροπή της άσκοπης καθυστέρησης της πορείας των σπουδών ενός φοιτητή και όχι της «τιμωρίας» του.

  Αιτιολόγηση: Η δωρεάν παιδεία οφείλει να είναι κοινωνικό αγαθό, πρέπει, όμως, να θεσπιστούν (και να εφαρμοστούν) ρυθμίσεις, ώστε να αποτρέπεται η εκμετάλλευση αυτής σε βάρος του έλληνα πολίτη (και, παράλληλα, η οικονομική αφαίμαξη των οικογενειών των φοιτητών).
  Πως είναι, άλλωστε, δυνατόν ο αριθμητικός συσχετισμός εισαχθέντων με τον αριθμό των αποφοιτησάντων ενός Παν/μίου να συνυπολογίζεται ως δείκτης ποιότητας αυτού, όταν, από την άλλη, δεν υφίστανται κάποιου είδους «ασφαλιστικές δικλείδες» οι οποίες να δημιουργούν τέτοιες συνθήκες που να προτρέπουν τους φοιτητές να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους σε ένα εύλογο χρονικό διάστημα;;

  3. Το ποσοστό βαρύτητας ψήφου των Φοιτητών θα πρέπει να μειωθεί δραστικά (περίπου στο 10%), ιδίως όσον αφορά στις εκλογές για τα Όργανα Διοίκησης. Επίσης, όσον άφορα σε Συμβούλια (Πειθαρχικά κ.λπ.), σε Επιτροπές, στη Σύγκλητο, και στα λοιπά Όργανα, οι φοιτητές θα πρέπει να έχουν δικαίωμα λόγου, αλλά όχι ψήφου.

  Αιτιολόγηση: α) Είναι γεγονός ότι ο κύριος λόγος της ύπαρξης καθαυτής των Παν/μίων είναι οι φοιτητές τους και η ακαδημαϊκή προσφορά σε αυτούς, και στη συνέχεια στο ευρύτερο κοινωνικό σύνολο (μέσω της διδασκαλίας και της έρευνας). Αυτοί, όμως, που τα στελεχώνουν (Διδακτικό, Διοικητικό και Τεχνικό Προσωπικό), έχοντας το βάρος της συνολικής προσφοράς στις σπουδές των φοιτητών, είναι αυτοί που αποτελούν τον πυρήνα της λειτουργίας τους. Είναι αυτοί οι οποίοι, σε αντιδιαστολή με τους φοιτητές, αποτελούν το σταθερό, επαγγελματικά, και ασύγκριτα μακροβιότερο δυναμικό του χώρου στον οποίο οι φοιτητές, ως εκπαιδευόμενοι, παραμένουν για τη συγκεκριμένη, μόνο, χρονική διάρκεια των σπουδών τους.
  β) Όσο υψηλότερο ποσοστό βαρύτητας ψήφου δίδεται στην ομάδα αυτή που εκπαιδεύεται ή εξυπηρετείται από αυτούς που ζητούν, ταυτόχρονα, την ψήφο της, τόσο μεγαλύτερος ο κίνδυνος δημιουργίας «πελατειακών» σχέσεων, εκφυλισμού του ρολού του Παν/μίου και παρέκκλισης από τις αρχές και τους στόχους ενός Εκπαιδευτικού Ιδρύματος.

  4. Σε συνάρτηση με την παραπάνω πρόταση, θα πρέπει, αντιθέτως, να δοθεί ιδιαίτερη βαρύτητα στην αξιολόγηση από πλευράς των φοιτητών και του κάθε διδάσκοντα ξεχωριστά, αλλά και του ιδίου του μαθήματος, του Προγράμματος Σπουδών, κ.λπ.
  Επιπροσθέτως, η αξιολόγηση από τους φοιτητές θα πρέπει να καλύπτει όλες τις προσφερόμενες υπηρεσίες από το Παν/μιό, τις υποδομές, τον τρόπο διοίκησης του Ιδρύματος (από πλευράς Ηγεσίας του Ιδρύματος) και, γενικώς, όλους ανεξαιρέτως τους τομείς.
  Όσον αφορά στη διαδικασία αυτής της αξιολόγησης, ορθό είναι να κατατεθούν σχετικές προτάσεις από τους ίδιους τους εκπροσώπους των φοιτητών, διασφαλίζοντας, ταυτόχρονα, τη συμμετοχή όλων των φοιτητών στη σχεδίαση του τρόπου αξιολόγησης, ανεξαρτήτως κομματικών παρατάξεων ή άλλων ομάδων.

  Γ. Θέσεις και Προτάσεις ειδικότερα επί του Φορέα Ε.Ε.Δι.Π.

  1. Ενοποίηση των Κλάδων Ε.Ε.Δι.Π. Ι και ΙΙ σε έναν ενιαίο Φορέα Διδασκόντων ειδικών και εργαστηριακών/εφαρμοσμένων μαθημάτων (σε αντιδιαστολή με τα κύρια αντικείμενα διδασκαλίας του κάθε Τμήματος).

  Αιτιολόγηση: α) Η αρχική πρόθεση του Υπουργείου Παιδείας να δημιουργηθεί ένας ενιαίος Φορέας για όλα τα ειδικά και εργαστηριακά/εφαρμοσμένα μαθήματα θεωρούμε ότι ήταν ορθή, με το σκεπτικό ότι όποιος διδάσκει (ανεξαρτήτως αντικειμένου, ειδικότητας και φύσης μαθήματος) πρέπει να απολαμβάνει ίσης μεταχείρισης, δικαιωμάτων και προνομίων.

  β) Η διάκριση μεταξύ του διδακτικού προσωπικού θα πρέπει να γίνεται μόνον όσον αφορά στην κατηγορία που ανήκει το κάθε μάθημα (υποστηρικτικό ή κύριο αντικείμενο σπουδών) και, εάν πρόκειται για κύριο αντικείμενο σπουδών, να γίνεται με βάση τα τυπικά προσόντα και την ερευνητική δραστηριότητα (οι διδάσκοντες-κάτοχοι διδακτορικού διπλώματος*, οι οποίοι διδάσκουν κύριο αντικείμενο σπουδών σε ένα Τμήμα, θα πρέπει αυτοδίκαια να εντάσσονται στην κυρία κατηγορία διδακτικού προσωπικού, είτε αυτή ονομάζεται Δ.Ε.Π., είτε όπως αλλιώς). Τα δε κριτήρια για τη διάκριση μεταξύ κύριων και υποστηρικτικών μαθημάτων, σε ορισμένες περιπτώσεις προγραμμάτων σπουδών δεν έχουν ούτε λογική βάση, ούτε συνέπεια.

  * Σημ.: Από την προϋπόθεση της κατοχής διδακτορικού διπλώματος θα μπορούσαν να συνεχίσουν να εξαιρούνται οι ειδικότητες που αναφέρονται και στον παρόντα Νόμο, όπως, π.χ., ζωγράφοι, αρχιτέκτονες κ.α., των οποίων το έργο καθαυτό είναι αντίστοιχο της έρευνας και της εκπόνησης διδακτορικής διατριβής σε άλλα επιστημονικά πεδία.

  γ) Σε κάθε περίπτωση, αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει λογική βάση στη διαμόρφωση των κριτηρίων σύμφωνα με τα οποία τα υποστηρικτικά μαθήματα διακρίνονται σε θεωρητικά και εργαστηριακά. (Μαθήματα όπως «Εργαστήριο
  Σχεδίου-Χρώματος», π.χ., χαρακτηρίζονται ως θεωρητικά. Το ίδιο ισχύει και για το μάθημα της Φυσικής Αγωγής, καθώς και για τα μαθήματα των Ξένων Γλωσσών, παρότι, επί της ουσίας, αποτελούν πρακτικής φύσης μαθήματα.)

  2. Αναβάθμιση των προσόντων κατάληψης θέσης Ε.Ε.Δι.Π.

  Αιτιολόγηση: Το διδακτικό προσωπικό στα Ιδρύματα Ανωτάτης Εκπαίδευσης οφείλει να έχει αυξημένα ακαδημαϊκά προσόντα, ακόμη και αν το έργο του συνίσταται στη διδασκαλία υποστηρικτικών μαθημάτων. Αυτά θα πρέπει να είναι κατ΄ελαχιστον ο μεταπτυχιακός τίτλος Μάστερ*, καθώς και τριετής επαγγελματική εμπειρία.
  Επιπλέον, θα πρέπει να δίδεται η ανάλογη βαρύτητα σε τυχόν ερευνητικό έργο και δημοσιεύσεις.

  * Σημ.: ο μεταπτυχιακός τίτλος θα μπορούσε να μη θεωρείται υποχρεωτική προϋπόθεση για κάποιες ειδικότητες των οποίων το έργο καθαυτό αντιστοιχεί σε εξειδίκευση μεταπτυχιακού επιπέδου, κατ’ αναλογίαν των ειδικοτήτων που εξαιρούνται αυτής της προϋπόθεσης όσον αφορά στην πρόσληψη ΔΕΠ.

  3. Σε συνάρτηση με την παραπάνω πρόταση και τα μέλη Ε.Ε.Δι.Π. θα πρέπει να έχουν το δικαίωμα να επιβλέπουν Δ.Ε. μεταπτυχιακών φοιτητών, όπως ισχύει και για τις Δ.Ε. προπτυχιακών φοιτητών, εξυπακούεται βέβαια ότι θα πληρούν τις προϋποθέσεις που αναφέρονται στην παραπάνω πρόταση.

  4. α) Αύξηση του υφιστάμενου ποσοστού συμμετοχής και ψήφου του Ε.Ε.Δι.Π. στα Όργανα Διοίκησης των Παν/κών Ιδρυμάτων.
  β) Το Ε.Ε.Δι.Π. θα πρέπει να έχει το δικαίωμα να εκπροσωπείται και στα Όργανα Ειδικής Σύνθεσης (Σύγκλητο, Γ.Σ.), με δικαίωμα ψήφου, εφόσον υπάρχουν ειδικά και εργαστηριακά/εφαρμοσμένα μαθήματα που διδάσκονται και σε Μεταπτυχιακά Προγράμματα ( σε αντίθετη δε περίπτωση με δικαίωμα τουλάχιστον λόγου).

  Αιτιολόγηση: Η αναγνώριση της αναγκαιότητας και η αρμόζουσα καταξίωση των Ειδικών, Εργαστηριακών και Εφαρμοσμένων μαθημάτων που αποτελούν μέρος κάθε Προγράμματος Σπουδών, και, κατ’ επέκτασιν, η αναγνώριση του ρόλου και της θέσης των διδασκόντων αυτών (της μοναδικής έτερης κατηγορίας μόνιμου διδακτικού προσωπικού μετά το Δ.Ε.Π.), δε μπορούν πάρα να συμβάλλουν στην ευρύτερη καταξίωση και πιστοποίηση της ποιότητας των σπουδών που παρέχει το κάθε Παν/κό Ίδρυμα.

  5. Σημαντική αύξηση του ποσοστού βαρύτητας ψήφου στις εκλογές Οργάνων Διοίκησης των Παν/κών Ιδρυμάτων.

  Αιτιολόγηση: Για λόγους δεοντολογίας, αρχής και ελάχιστου σεβασμού που πρέπει να αποδίδεται στην κάθε κατηγορία Διδακτικού προσωπικού ενός Ακαδημαϊκού Ιδρύματος, θα πρέπει το ποσοστό αυτό (του δεύτερου τη τάξει διδακτικού προσωπικού) να αυξηθεί σημαντικά. (Συμφωνούμε, εντούτοις, ότι το σύνολο του ποσοστού που αντιστοιχεί σε όλες μαζί τις κατηγορίες προσωπικού του κάθε ΑΕΙ δε θα πρέπει να υπερβαίνει το 50% της βαρύτητας ψήφου του Δ.Ε.Π.).

  6. Αύξηση των μελών του Φορέα στα Πανεπιστήμια.

  7. Αντιστοίχηση του γνωστικού αντικειμένου και του διδακτικού έργου των µελών Ε.Ε.Δι.Π.

  Αιτιολόγηση: Συχνά τα μέλη Ε.Ε.Δι.Π. καλούνται να υποστηρίξουν τελείως διαφορετικά αντικείμενα κάποια από τα οποία δεν έχουν συνάφεια με τα πτυχία τους. Με την αντιστοίχηση του γνωστικού αντικειμένου και του διδακτικού έργου των µελών Ε.Ε.ΔΙ.Π., κάτι που προϋποθέτει την αύξηση των μελών του φορέα στα Πανεπιστήμια, θα επιτευχθεί η αναβάθμιση του φορέα μέσα από την αναβάθμιση του ίδιου του έργου που ο καθένας τους καλείται να επιτελέσει.

  8. Να καταργηθεί ο θεσμός Ε.Ε.Δι.Π. Σχολής. Το κάθε μέλος Ε.Ε.Δι.Π. να διορίζεται σε συγκεκριμένο Τμήμα. Σε περίπτωση και μόνο που δεν καλύπτονται οι ώρες διδασκαλίας του στο Τμήμα του και δεν του έχουν ανατεθεί άλλα καθήκοντα εντός του Τμήματός του, θα μπορεί να διδάσκει κάποιο/α μάθημα/τα σε άλλο Τμήμα της ίδιας Σχολής. Σε κάθε περίπτωση θα είναι υπόλογο κατά βάση στη Γ.Σ. του δικού του Τμήματος και μόνο. Η Γ.Σ. οποιουδήποτε άλλου Τμήματος στο οποίο πιθανώς να απασχολείται, εάν υπάρχει ανάγκη κάλυψης του Προγράμματος Μαθημάτων, θα μπορεί να κάνει σχετική εισήγηση όσον αφορά σε θέματα αδειών, πειθαρχικά, κ.λπ., αλλά οποιεσδήποτε αποφάσεις θα λαμβάνονται από το Τμήμα στο οποίο ανήκει το κάθε μέλος.

  9. Αύξηση των αποδοχών των μελών του Φορέα.

  Για τον ΣΕΕΔιΠ Π.Α., Εκ μέρους του Δ.Σ.
  Η Πρόεδρος: Αύρα Καραφίλη, Η Γεν. Γραμματέας: Δρ. Αικ. Νικολαρέα

• 11 Ιανουαρίου 2011, 20:07 | Θανάσης Σωτηρόπουλος

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  REMAKE, ξαναδημοσιευμένο, έχει πλάκα, δεν χρειάζεται όλες οι θέσεις να είναι σοβαρές, άλλωστε το κείμενο εκθέτει τον συντάκτη του και όχι τους φίλους ή τις απόψεις του…. θεωρώ ότι πρέπει να δημοσιευτεί…ευχαριστώ
  :)

  Το παρακάτω κείμενο διαβάζεται είτε με λιακάδα είτε με βροχή. Και στις δύο περιπτώσεις καλό είναι να μην χρησιμοποιηθεί ομπρέλα.

  Σήμερα θα επιχειρήσουμε να κολυμπήσουμε στο παρελθόν, σε μια προσπάθεια να ερμηνεύσουμε τα ψυχολογικά αδιέξοδα του σήμερα:

  ΑΠΟ ΤΟΝ ΡΗΓΑ ΦΕΡΡΑΙΟ στον νίκο μουρατίδη και στο X-FACTOR.

  ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΑΡΑΔΟΞΟ, ΑΙΤΙΕΣ:

  Πολλά στελέχη των κομμάτων εξουσίας έχουν θητεύσει αρχικά στην αριστερά με αποτέλεσμα να κουβαλούν μέσα τους ανεξίτηλα την ιδεολογία, επήρεια του Μαρξ.
  Αυτό πάλι έχει σαν αποτέλεσμα το μπάχαλο, δηλαδή μια κουμουνιστική χώρα-φάντασμα στην πράξη και μια αναρχοκαπιταλιστική εικόνα στην θεωρία.
  Ιδέες-ιδεολογίες, νοοτροπίες-πρακτικές ομογενοποιούνται στο μίξερ( αναδευτή ) του μπάχαλου. Και μέσα στον γενικό χαμό, πολιτικοί με μεταπτυχιακές σπουδές στην Αγγλία και ΗΠΑ, σε θέματα που δεν άπτονται ούτε κατά διάνοια στην ελληνική πραγματικότητα, με διπλωματικές εργασίες που δίνονται από τους εκεί καθηγητές για να γελάνε με τους έλληνες φωστήρες. Αφελώς οι ενδιαφερόμενοι τα βάζουν στην ιστοσελίδα τους.
  Προσπάθεια ανάπτυξης υπερδομών χωρίς να υπάρχει καμία υποδομή.
  Από εκεί και πέρα μια αριστερά με τόσα ρεύματα, όσα δεν αναπτύχθηκαν αριθμητικά σε όλο τον πλανήτη.
  Προσπάθεια εφαρμογής του μαρξισμού από μη μαρξιστές, σε μια χώρα που εκ φύσεως δεν μπορεί να προλεταριοποιηθεί. ( βλ. Ζουράρις )
  Απ’ την άλλη, η δεξιά δεν κάνει έργο γιατί φοβάται την μαρξιστική πρόγνωση, ότι όταν αναπτυχθεί και ωριμάσει η αστική κοινωνία, αυτόματα θα γίνει σοσιαλιστική, τουλάχιστον αυτό θέλουν να πιστεύουν για να στοιχειοθετήσουν την ανικανότητα παραγωγής ωφέλιμου κοινωνικού έργου.
  Η χώρα δεν είναι βιομηχανική, δεν έχει στην πραγματικότητα ποτέ περάσει από την φάση της αστικής ανάπτυξης, οι εξαιρέσεις επιβεβαιώνουν τον κανόνα. Δεν είναι πλέον ούτε καν αγροτική, όπως πχ η Ρωσία το 1900.
  Είναι η μοναδική ευρωπαϊκή χώρα που μετά την εξαθλίωση του 2ου παγκοσμίου πολέμου, επέλεξε την ένοπλη εμφύλια αντιπαράθεση για να προστατεύσει θεωρητικά τι;
  Δημοκράτες χωρίς παράδοση δημοκρατίας, βασιλιάδες φυτευτοί, στρατηγοί-συνταγματάρχες με μόνη θέση τον αντικομουνισμό.
  Προπολεμικά και μεταπολεμικά, αξιόλογος πνευματικός κόσμος, που όσο μπόρεσε, έφτιαξε μια παιδεία, όσο του επέτρεψε η στενοκεφαλιά των κρατούντων.
  Επίσης μια εκκλησία με φοβερή πολιτισμική παράδοση, αλλά και φοβερή εμμονή στην παλαιά διαθήκη, εκπαιδευτικά.
  Αυτά μέχρις το 1974.
  Μετά είχαμε αποχουντοποίηση με χουντικές πρακτικές στην καθημερινότητα, σοσιαλισμό το 1981 με σοσιαλιστικές ιδέες μόνο στην θεωρία, κανένα πέρασμά τους στον λαό και στον αγρότη σε πρακτικό επίπεδο, η μεγάλη χωρίς επιστροφή πλέον ευκαιρία της Ελλάδας.
  Έπειτα η ιδέα ότι όλο το προλεταριάτο πρέπει να είναι μορφωμένο για να γίνει ο σοσιαλισμός πράξη. ( εδώ έχουμε την κακοποίηση του Μαρξ από τους ευρωπαίους σύγχρονούς του )
  Η τεχνική ανάπτυξη των προηγμένων χωρών, εδώ θα εύρισκε έτοιμους μορφωμένους χρήστες που θα απολάμβαναν το σοσιαλιστικό ιδεώδες!!
  Και ενώ όλα αυτά είχαν αφεθεί στον Α.Π ( αυτόματο πιλότο ), βρήκαν πολλοί την ευκαιρία εν αναμονή της σοσιαλιστικής κοινωνίας να πλουτίσουν. ( κάτι έπρεπε να κάνουν περιμένοντας…)
  Και μετά πάλι εθνική συμφιλίωση ( βλ. κυβέρνηση Μητσοτάκη ) και μετά ευρωπαικοποίηση με ανάπτυξη μιας κουμουνιστοφοβίας υπεύθυνης για ότι κακό συνέβαινε στην αποτυχία εφαρμογής απλών πραγμάτων όπως η μηχανοργάνωση και η πάταξη της γραφειοκρατίας, γιατί εκτός των άλλων είχε εντωμεταξύ καταρρεύσει η ΕΣΣΔ.
  Σε αυτό το σημείο, όσοι άντεξαν την ανάγνωση, οι περισσότεροι, θα άρχισαν να γελάνε.
  Τέλος σε μια χώρα, που είναι εξ ορισμού τουριστική και αγροτική, χωρίς να ζητηθεί από κανένα ξένο κεφάλαιο, μετατράπηκε σε προπύργιο και πρωτοπορία της παγκοσμιοποίησης. Ποιος είπε ότι οι Έλληνες δεν τα καταφέρνουν;
  Σε αυτό το σημείο πρέπει να δακρύσουμε.
  Οι κυβερνήσεις είναι ανύπαρκτες, τα στελέχη τους είναι ζήτημα αν θα τα κατάφερναν έστω και ως ταμίες στις εφορίες ή ως καντηλανάφτες.
  Άνθρωποι χωρίς σκέψη, χωρίς όραμα, χωρίς θέληση για ζωή, θυσίασαν επί χρόνια το αυτονόητο για χάρη ενός παραδείσου που θα προέκυπτε αυτόματα με τα χρήματα και την εργασία πλουσιοτέρων χωρών.
  Ο παράδεισος σίγουρα δεν είναι εφικτός σε αυτή την γη.
  Τελειώνοντας ένα απλό παράδειγμα:
  Ο ήλιος δύει το καλοκαίρι στη χώρα μας στις 21:00 το βραδάκι.
  Όπου και να πας, είτε σε μουσεία, είτε σε αρχαιολογικούς χώρους το καλοκαίρι, αυτά είτε είναι κλειστά από πολύ νωρίς, είτε από έλλειψη προσωπικού είτε για λόγους συντήρησης δηλαδή πάλι από έλλειψη προσωπικού. Και εκείνοι οι χώροι που είναι ανοιχτοί ακόμη και έχουν μεγάλη αξία, όπως η Βεργίνα και το αρχαίο θέατρο της Δωδώνης, είναι πλέον άδεια επισκεπτών, ντόπιων και ξένων, ποιος γνωρίζει γιατί; Η κοινή λογική λέει, ότι αν κάποιοι έχουν ασχοληθεί με τον τουρισμό και δεν έχουν καταφέρει το ατού της Ελλάδας σε πολιτισμό και ιστορία να το διαχειριστούν έστω και ανεχτά ( όποιος έχει ταξιδεύσει στην Ευρώπη καταλαβαίνει γιατί πράγμα μιλάμε ), είναι σίγουρο ότι δεν μπορούν με καμία δύναμη στον κόσμο να διαχειριστούν τα της υγείας και της παιδείας. Ούτε ακόμα με την χάρη και την επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος. Ίσως πρέπει να αρχίσουν πρώτα συλλογιζόμενοι την εννοιολογική διαφορά μεταξύ τουρισμού αναψυχής και τουριστικής ανάπτυξης.
  Δεν έχουνε αυτό που λέμε δανειζόμενοι όρους TV, το X-FACTOR.

  ΥΓ: Ποιά άραγε άλλη χώρα θα είχε σαν εθνικό στόχο στην αρχή του νέου έτους, το κλειστό δημόσιο σχολείο και πανεπιστήμιο;
  Ωραίοι είναι οι μονόλογοι, εδώ στην Ελλάδα όλοι είναι μανούλες στην θεωρία, αλλά αν είναι, κάποια μέρα να γίνουμε κοινωνικό ή σοσιαλιστικό κράτος δεν πρέπει οι ενδιαφερόμενοι να πιέσουν για την υποδομή της υπερδομής;

• 11 Ιανουαρίου 2011, 14:06 | ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΕΕΔΙΠ ΓΕΩΠΟΝΙΚΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ «ΚΩΝ/ΝΟΣ ΚΑΤΣΙΜΠΑΣ»

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  ΑΠΟΦΑΣΗ ΓΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ (ΟΜΟΦΩΝΗ)

  Η Γενική Συνέλευση (Γ.Σ.) του Συλλόγου Ειδικού και Εργαστηριακού Διδακτικού Προσωπικού (Ε.Ε.ΔΙ.Π.) του ΓΠΑ «Κων/νος Κατσίμπας», συνεδρίασε σήμερα, στις 25/11/2010, επί του «κειμένου διαβούλευσης για την Ανώτατη Εκπαίδευση» του Υπουργείου Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων (ΥΠΔΜΘ). Το κείμενο κατατίθεται μέσα σε ένα γενικότερο πολιτικό πλαίσιο που καθορίζεται από την τρόικα και περιλαμβάνει επίθεση στα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, περικοπή δαπανών για την Υγεία και την Παιδεία, αγωνιώδη προσπάθεια απεμπλοκής του κράτους από το κόστος λειτουργίας και συντήρησής κάθε δημόσιας κοινωνικής δραστηριότητας, προσπάθεια εκχώρησης ζωτικών τομέων του δημόσιου και του φυσικού πλούτου της χώρας στα ιδιωτικά επιχειρηματικά συμφέροντα. Η Γ.Σ. κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το κείμενο διαβούλευσης σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να αποτελέσει βάση διαλόγου, αφού αφενός μεν περιλαμβάνει προτάσεις με τις οποίες παραβιάζονται βασικές ακαδημαϊκές αρχές, θίγεται ο δημόσιος χαρακτήρας της ανώτατης εκπαίδευσης, καταστρατηγείται το αυτοδιοίκητο του Πανεπιστημίου, ζητήματα που εγείρουν σοβαρότατο θέμα παραβίασης του Συντάγματος, αφετέρου είναι τουλάχιστον ασαφές ως προς το μέλλον του φορέα Ε.Ε.ΔΙ.Π.

  Αναλυτικότερα:
  Διαπιστώνουμε ότι η Κυβέρνηση προσπαθεί να κατασυκοφαντήσει το Ελληνικό Δημόσιο Πανεπιστήμιο, μέσω της γενίκευσης μεμονωμένων περιστατικών, με στόχο την απαξίωσή του και την εξουδετέρωση της αντίδρασης της κοινής γνώμης και της ακαδημαϊκής κοινότητας στα προτεινόμενα μέτρα και αντιμετωπίζει το Σύνταγμα της χώρας, ως εμπόδιο στις προτεινόμενες αλλαγές. Επίσης αντιμετωπίζει το Ελληνικό Πανεπιστήμιο σα να ιδρύεται σήμερα, απαξιώνοντας τη μακρόχρονη πορεία και ιστορία του. Προτείνει τη συμμετοχή διεθνών προσωπικοτήτων, τόσο στα διοικητικά ζητήματα των πανεπιστημίων, όσο και στο διδακτικό έργο, το οποίο μάλιστα θα το παρέχουν σε τριμηνιαία ετήσια βάση, χωρίς να υποχρεώνονται να εγκαταλείψουν την έδρα τους στο εξωτερικό, σαν να πρόκειται για μια τρίμηνη τουριστική ανάπαυλα που θα προσφέρεται με έξοδα του Ελληνικού Πανεπιστημίου!
  Προτείνει τον περιορισμό της εξουσίας της Συγκλήτου και του Πρύτανη στα ακαδημαϊκά ζητήματα, ενώ ανώτατο όργανο διοίκησης εφ’ όλων των θεμάτων θα είναι το προτεινόμενο «Συμβούλιο», που θα εκλέγει και τον Πρύτανη, ύστερα από διεθνή διαγωνισμό!
  Προτείνει την αλλαγή του τρόπου χρηματοδότησης των ΑΕΙ, η οποία θα γίνεται μέσω «ειδικής υπηρεσίας, η οποία με την υποστήριξη ειδικών επιστημόνων και φορέων αναλαμβάνει τη διαπραγμάτευση και υπογραφή των προγραμματικών συμβάσεων με τα Ιδρύματα, τη διαχείριση και κατανομή της δημόσιας χρηματοδότησης».
  Επιχειρεί να εκβιάσει τα ιδρύματα στο να ασκούν επιχειρηματικές δραστηριότητες, κατά τα πρότυπα ξένων πανεπιστημίων, που λόγω όμως της στενότητας δημοσίων πόρων αναγκάζονται τα τελευταία χρόνια να πωλούν τους τίτλους τους σε επιχειρήσεις δικαιόχρησης, όπως είναι στη χώρα μας τα περίφημα «κολέγια». Να σημειωθεί ότι η ανάπτυξη επιχειρηματικής δραστηριότητας δεν απαγορεύεται με το ισχύον νομικό καθεστώς.
  Προτείνει οργάνωση σπουδών, με την εφαρμογή του συστήματος ECTS (διδακτικών- πιστωτικών μονάδων), που σηματοδοτεί τη διάλυση του ενιαίου προγράμματος και του πτυχίου, υπέρ της λογικής εξατομικευμένων επιλογών, με άμεσο αντίκτυπο στα επαγγελματικά και συλλογικά δικαιώματα των αποφοίτων. Τα δε πτυχία μπορούν να είναι και μονοετή ή διετή, πράγμα που σημαίνει ότι επιχειρείται η μετατροπή των πανεπιστημιακών σπουδών σε επαγγελματική μεταλυκειακή κατάρτιση. Για την απόκτηση πτυχίου αθροίζονται οι μονάδες που παίρνει ο φοιτητής από μαθήματα πανεπιστημίων, αλλά και ιδρυμάτων δια βίου εκπαίδευσης, δηλαδή ιδιωτικά κολλέγια, ιδιωτικά και δημόσια ΚΕΚ και ΙΕΚ.
  Αναθέτει τη φοιτητική μέριμνα σε ιδιώτες και κατευθύνει τους φτωχούς φοιτητές και τα Ελληνικά νοικοκυριά σε εξάρτηση από μακροχρόνια τραπεζικά δάνεια. Εισάγει σύστημα «κουπονιού» ανά φοιτητή, για τη δημόσια χρηματοδότηση των πανεπιστημίων, που αποτελεί το πρώτο βήμα για την επιβολή διδάκτρων.
  Προτείνει νέο τρόπο εισαγωγής στα πανεπιστήμια με την αντικατάσταση των πανελλαδικών γενικών εξετάσεων, το μόνο αδιάβλητο σύστημα εξετάσεων στην Ελλάδα από την εποχή Παπανούτσου (1965), με άλλο σύστημα εισαγωγής το οποίο θα θέσει επιπλέον φραγμούς στη μόρφωση των παιδιών φτωχών οικογενειών με την επιπλέον παραπαιδεία που θα επιφέρει. Κατακερματίζει και εξατομικεύει τα κριτήρια πρόσληψης και εξέλιξης του διδακτικού προσωπικού των πανεπιστημίων, τα οποία επαφίενται στον Εσωτερικό Κανονισμό του κάθε ιδρύματος.
  Προτείνει την κατάργηση του ενιαίου πανεπιστημιακού μισθολογίου με το οποίο αμειβόμαστε και προωθεί τη διαμόρφωση ενός εξατομικευμένου μισθού ύστερα από συνεχή διαπραγμάτευση με το Συμβούλιο, ανάλογα με τις «επιδόσεις» του κάθε διδάσκοντα. Με άλλα λόγια το κράτος καταργεί το ενιαίο πανεπιστημιακό μισθολόγιο, εγγυάται το ελάχιστο όριο των μισθών και μεταφέρει τη μισθοδοσία του διδακτικού προσωπικού (Δ.Ε.Π., Ε.Ε.ΔΙ.Π.) από το Υπουργείο Παιδείας στον προϋπολογισμό των πανεπιστημίων. Με τον τρόπο αυτό καταργείται και η συνταγματική επιταγή του δημόσιου λειτουργήματος του πανεπιστημιακού και του λοιπού διδακτικού προσωπικού, αφού το κράτος παύει να έχει την αποκλειστική ευθύνη της μισθοδοσίας του.

  Για τον φορέα Ε.Ε.ΔΙ.Π. ειδικότερα:
  Το κείμενο διαβούλευσης είναι τουλάχιστον ασαφές ως προς το μέλλον του φορέα Ε.Ε.ΔΙ.Π. και τον κατατάσσει στο «λοιπό» προσωπικό των πανεπιστημίων, μαζί με το «Τεχνικό» και το «Διοικητικό», αγνοώντας ότι ο φορέας μας συστάθηκε και προσφέρει Διδακτικό Έργο στα Ειδικά μαθήματα (Ξένες Γλώσσες, Φυσική Αγωγή κ.λ.π.) και τα Εργαστηριακά Μαθήματα και αποτελεί την ενδιάμεση, μεταξύ του ΔΕΠ και των φοιτητών, εκπαιδευτική βαθμίδα. Αγνοεί ότι είναι ο μοναδικός φορέας του «λοιπού» προσωπικού που αμείβεται με το πανεπιστημιακό μισθολόγιο. Πολύ περισσότερο αγνοεί ότι τα προσόντα των νεοπροσλαμβανομένων μελών Ε.Ε.ΔΙ.Π., σε πολλές περιπτώσεις, δεν υπολείπονται ουσιαστικά από αυτά των νεοπροσλαμβανομένων μελών ΔΕΠ. Έτσι, προτείνει την υποβάθμιση της βαθμίδας του Λέκτορα με ταυτόχρονη κατάργησή της από το φορέα ΔΕΠ, με κύρια αρμοδιότητα την παροχή διδακτικού έργου, παρόμοιου ουσιαστικά με το έργο του Ε.Ε.ΔΙ.Π., ενώ μπορούσε να προτείνει τη θεσμική αναβάθμιση του έργου του Ε.Ε.ΔΙ.Π., που αποτελεί και πάγιο αίτημα της Ομοσπονδίας και όχι την υποβάθμιση των καθηκόντων του Λέκτορα στο επίπεδο των καθηκόντων των μελών μας.
  Σύμφωνα με όλα τα παραπάνω:
   Απορρίπτουμε το κείμενο διαβούλευσης και θα αντιταχθούμε στην υλοποίηση του. Παρά την αντίθεσή μας όμως, θα συμμετέχουμε ενεργά σε όποιο διάλογο κληθούμε με την προϋπόθεση ότι θα είναι ανοιχτός, από μηδενική βάση, χωρίς προειλημμένες αποφάσεις.
   Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε τη Συνταγματική εκτροπή, την εμπορευματοποίηση των Πανεπιστημίων, τη μετατροπή τους σε επιχειρήσεις, τη διάλυση των σπουδών και την εξόντωση του φορέα Ε.Ε.ΔΙ.Π.
   Προτείνουμε στη Σύγκλητο του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών να ζητήσει από την κυβέρνηση την άμεση απόσυρση του κειμένου διαβούλευσης και να αναλάβει πρωτοβουλίες συντονισμού με τα άλλα Πανεπιστήμια της χώρας.
   Καλούμε όλα τα μέλη της πανεπιστημιακής κοινότητας να ανοίξουν άμεσα έναν ουσιαστικό διάλογο (και με την κοινωνία), να διαμορφώσουν θέσεις και να προγραμματίσουν δράσεις προς την κατεύθυνση τόσο της υπεράσπισης του δημόσιου αγαθού της Παιδείας, όσο και της βελτίωσης και περαιτέρω ανάπτυξης των Πανεπιστημίων. Θα επιδιώξουμε τη μέγιστη δυνατή συναίνεση-συνεννόηση με τους λοιπούς φορείς της πανεπιστημιακής κοινότητας ενάντια στα προτεινόμενα μέτρα. Η μάχη δεν έχει κριθεί, και θα δοθεί όχι μόνο στο δρόμο και τα αμφιθέατρα, όπου οι μνήμες του κινήματος για το άρθρο 16 είναι ακόμα νωπές, αλλά μέσα και έξω από τα πανεπιστήμια, στο πεδίο των ιδεών, των αξιών και των συνειδήσεων.

  Αθήνα 25/11/2010

  Για τη Γενική Συνέλευση
  Εκ μέρους του ΔΣ
  Ο Πρόεδρος: Σπύρος Ρίζος, Η Γεν. Γραμματέας: Γαρυφαλλιά Τζίχα

• 11 Ιανουαρίου 2011, 13:49 | Αθανάσιος Πιτσιόρλας

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Θέσπιση γενικών αρχών;
  Εάν θα ζητούσα να μπει κάτι σε αυτό το μελλοντικό εκπαιδευτικό νόμο θα ήταν το πρώτο άρθρο να επιγράφεται «Γενικές αρχές». Χρειάζεται ένα πρώτο εισαγωγικό άρθρο, και σε κάθε περίπτωση κάποιο άρθρο στην αρχή, το οποίο θα καταγράφει (τις) αρχές λειτουργίας του ελληνικού πανεπιστημίου, ως εξής:
  «Η λειτουργία των ελληνικών πανεπιστημίων και τεχνολογικών ιδρυμάτων διέπεται από τις αρχές της διαφάνειας, της λογοδοσίας, της ποιότητας, της αποτελεσματικότητας, της ισότητας, της αξιοκρατίας, του σεβασμού της διαφορετικότητας, και της προσωπικής ανεξαρτησίας ατομικά κάθε διδάσκοντα, ερευνητή και διδασκόμενου».
  Κάποιες από αυτές τις αρχές υπάρχουν ήδη στο κείμενο διαβούλευσης. Πρέπει όμως να ομαδοποιηθούν και μαζί με τις πρόσθετες που σημειώνω να μπουν στο πρώτο άρθρο του νέου νόμου ώστε να συμπυκνώνουν τι θέλουμε από το νέο πανεπιστήμιο και να κατευθύνουν τον καθηγητή, τον ερευνητή, τον φοιτητή, τη διοίκηση και το δικαστή, στην εφαρμογή όλων των άλλων διατάξεων του νόμου και της εκπαιδευτικής πολιτικής στα πανεπιστήμια και ΤΕΙ και της χώρας.

• 11 Ιανουαρίου 2011, 13:44 | Σύλλογος Ε.Τ.Ε.Π. Π. Κ.

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  ΣΥΛΛΟΓΟΣΕΙΔΙΚΟΥ ΤΕΧΝΙΚΟΥ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑΚΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ(Ε.Τ.Ε.Π.)Π.Κ. Θέσεις της Γ.Σ. του Συλλόγου και γενικά σχόλια- προτάσεις αναφορικά με το «Κείμενο διαβούλευσης για την έναρξη διαλόγου» του Υπουργείου Παιδείας, Διά Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων Η Γ.Σ. των μελών Ειδικού Τεχνικού και Εργαστηριακού Προσωπικού (Ε.Τ.Ε.Π.) του Πανεπιστημίου Κρήτης, αφού ενημερώθηκε για το κείμενο διαβούλευσης του Υπουργείου Παιδείας και συζήτησε εκτενώς επ’ αυτού, κατέληξε στις ακόλουθες επισημάνσεις: Οι δομές και οι πρακτικές στο χώρο της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης απέχουν πολύ από τη σύγχρονη διεθνή πραγματικότητα, με συνέπεια η λειτουργία των ελληνικών Α.Ε.Ι. να έχει καταστεί προβληματική. Για το λόγο αυτό είναι απαραίτητο να υπάρξουν ριζικές αλλαγές που θα βελτιώσουν την εικόνα του ελληνικού Πανεπιστημίου και θα κινητοποιήσουν το δυναμικό του. Η μεταρρύθμιση του θεσμικού πλαισίου για το ελληνικό Πανεπιστήμιο πρέπει να συντελεστεί στο πλαίσιο του Συντάγματος και να διασφαλίζει το δημόσιο χαρακτήρα του και την ακαδημαϊκή και κοινωνική αποστολή του. Σε μια εποχή σκληρής οικονομικής προσαρμογής, στην οποία επιδιώκεται η ανάπτυξη μέσα από τη γνώση, θα ήταν καταστροφικό να υιοθετηθεί ένα πλαίσιο που θα αποκλείει την πρόσβαση στο Πανεπιστήμιο και γενικά στην Εκπαίδευση για τις οικονομικά ασθενέστερες κατηγορίες πολιτών.Πέρα από τις γενικές διακηρύξεις του, για τις οποίες δεν υπάρχει διαφωνία, το Κείμενο Διαβούλευσης διατυπώνει προτάσεις που αλλοιώνουν το χαρακτήρα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και δεν διασφαλίζουν την επίλυση των προβλημάτων της.Ιδιαίτερα για τον κλάδο στον οποίο υπηρετούμε, στο Κείμενο Διαβούλευσης προτείνεται να ενταχθούν τα μέλη Ε.Τ.Ε.Π. σε μια κατηγορία προσωπικού που χαρακτηρίζεται αβασάνιστα ως «λοιπό προσωπικό». Εξειδικεύοντας τη διαφωνία μας με το Κείμενο Διαβούλευσης, έχουμε να παρατηρήσουμε: Όσον αφορά διοίκηση των Α.Ε.Ι., θεωρούμε ότι, τόσο η σύσταση του Συμβουλίου όσο και ο τρόπος επιλογής του Πρύτανη, καταστρατηγεί την οικονομική και διοικητική αυτοτέλεια των Α.Ε.Ι., καθώς και την όποια συμμετοχή των εργαζομένων και φοιτητών στην εκλογή των οργάνων διοίκησης. Στην ελληνική πραγματικότητα η ανάληψη δημοσίων αξιωμάτων από διορισμένες «προσωπικότητες» δεν έχει αποδώσει, ούτε έχει αποτελέσει δικαιωμένη πρακτική για την ελληνική κοινωνία.Όσον αφορά τον κλάδο Ε.Τ.Ε.Π., θεωρούμε ότι ο «πυρήνας» κάθε Πανεπιστημίου για την ενίσχυση της εκπαιδευτικής και ερευνητικής του δραστηριότητας είναι οι εξειδικευμένες εργαστηριακές μονάδες (νοούμενες ως θεσμοθετημένες λειτουργικές μονάδες). Για την στήριξη αυτών των εργαστηριακών μονάδων είναι αναγκαία η ύπαρξη εξειδικευμένου προσωπικού με σταθερή εργασιακή σχέση, το οποίο, με την αδιάλειπτη παρουσία του, διασφαλίζει την ομαλή και εύρυθμη λειτουργία και συνέχιση της εκπαιδευτικής και ερευνητικής διαδικασίας .Συμπερασματικά θεωρούμε ότι ο κλάδος των Ε.Τ.Ε.Π. σε καμιά περίπτωση δεν θα πρέπει να συρρικνωθεί ή να χάσει την ακαδημαϊκή του υπόσταση. Αντίθετα πιστεύουμε ότι ο κλάδος μας έχει ουσιαστική συνεισφορά και μπορεί να παίξει καθοριστικό ρόλο στο Πανεπιστήμιο του Αύριο, εφ’ όσον ενισχυθεί και κατοχυρώσει το διακριτό του ρόλο, πράγμα που είχε ξεκινήσει το 2002 επί θητείας του νυν Πρωθυπουργού στο Υπουργείο Παιδείας, αλλά δεν έχει ολοκληρωθεί μέχρι σήμερα.ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ:Έχοντας διάθεση συμβολής στο διάλογο για το μέλλον της Ανώτατης Εκπαίδευσης, καταθέτουμε τις παρακάτω προτάσεις μας για το προσωπικό του κλάδου μας:Είναι αναγκαία η μετεξέλιξη του κλάδου Ειδικού Τεχνικού Εργαστηριακού Προσωπικού σε ένα ευρύτερο κλάδο ακαδημαϊκού χαρακτήρα με επικουρικό ρόλο στην εκπαιδευτική και ερευνητική δραστηριότητα των ακαδημαϊκών μονάδων. Ο κλάδος επικουρικού προσωπικού που θα προκύψει, θα καλύπτει τις ερευνητικές, εκπαιδευτικές, εργαστηριακές και τεχνικές ανάγκες υποστήριξης των ακαδημαϊκών μονάδων και θα πρέπει να συνεχίσει να λειτουργεί εκτός της Διοίκησης και με σαφώς προσδιορισμένα μη διοικητικά καθήκοντα. Ο κλάδος πρέπει να παραμείνει ενιαίος για όλα τα Α.Ε.Ι. γιατί έτσι μόνο θα καταστεί βιώσιμος και αποδοτικός συμβάλλοντας στη γενικότερη αναπτυξιακή πολιτική του Υ.Π.Δ.Β.Μ.Θ. Το επικουρικό προσωπικό του νέου κλάδου θα πρέπει να εντάσσεται υποχρεωτικά σε θεσμοθετημένα ακαδημαϊκά εργαστήρια, κλινικές ή μουσεία, στα οποία η παρουσία των μελών του θα διασφαλίζει τη συνέχεια λειτουργίας τους και παροχής υπηρεσιών προς τις ακαδημαϊκές μονάδες. Στις περιπτώσεις ακαδημαϊκών μονάδων χωρίς θεσμοθετημένες εργαστηριακές μονάδες, θα πρέπει να δρομολογηθεί η άμεση σύσταση και θεσμοθέτηση τουλάχιστον μίας τέτοιας μονάδας.Για τα μέλη του ακαδημαϊκού προσωπικού θα υπάρχει προσωπικό πλαίσιο καθηκόντων, που θα περιγράφει με σαφήνεια τις υποχρεώσεις και αρμοδιότητες των μελών. Βάσει αυτού καθηκοντολογίου θα γίνεται και η εξατομικευμένη αξιολόγηση του προσωπικού εντός της ακαδημαϊκής μονάδας που υπηρετεί. Για να υπάρξει ευελιξία, το καθηκοντολόγιο και η θέση που υπηρετεί ένα μέλος του επικουρικού προσωπικού θα μπορεί να αλλάξει με απόφαση των ακαδημαϊκών οργάνων.Στο επικουρικό προσωπικό πρέπει να υπάρξουν κίνητρα ηθικά και οικονομικά για τη συνεχή βελτίωσή του και παραγωγικότητά του. Για το λόγο αυτό ο κλάδος του επικουρικού προσωπικού θα πρέπει να διέπεται από βαθμίδες, στις οποίες θα κατατάσσονται τα μέλη του βάσει τυπικών προσόντων και επιδόσεων, έπειτα από ουσιαστική αξιολόγηση εντός της ακαδημαϊκής μονάδας στην οποία λειτουργεί. Η βαθμολογική εξέλιξη δεν θα είναι αυτονόητη και προτείνεται να συναρτάται με τις αποδοχές, με το ωράριο και με τη δυνατότητα κατάληψης θέσεων ευθύνης (π.χ. τεχνικός υπεύθυνος εργαστηρίου). Η μισθοδοσία είναι απαραίτητο να συνεχίσει να διενεργείται υπό την εγγυοδοσία του κράτους και όχι των Πανεπιστημίων προκειμένου να διασφαλίζεται η ενιαία μισθολογική αντιμετώπιση για τα μέλη σε όλα τα ΑΕΙ.Το επικουρικό προσωπικό πρέπει να συνεχίσει να εκπροσωπείται σε όλα τα ακαδημαϊκά όργανα αποφάσεων (Γ.Σ. ακαδημαϊκών μονάδων, Σύγκλητο κ.λ.π.) με δημοκρατικά εκλεγμένους εκπροσώπους.Σε ό,τι αφορά τις μεταβατικές διατάξεις, προτείνεται να δοθεί η δυνατότητα μετατάξεων βάσει σαφών κριτηρίων από και προς τον κλάδο του επικουρικού προσωπικού, ακόμη και εντός του κάθε ιδρύματος. Αυτό κρίνεται αναγκαίο για τη διασφάλιση μεγαλύτερης ομοιογένειας του κλάδου τόσο ως προς το έργο και ως προς τα προσόντα των μελών του. Τέλος δηλώνουμε ότι θα παρακολουθήσουμε στενά τη διαβούλευση και θα αγωνιστούμε δυναμικά για την αναβάθμιση του Ελληνικού Δημόσιου Πανεπιστήμιου, συντασσόμενοι με τις θέσεις της Πανελλήνια Ομοσπονδίας Συλλόγων Ε.Τ.Ε.Π. (Π.Ο.Ε.Τ.Ε.Π).

  [1]Να ληφθεί υπ’ όψιν ότι, στις μέχρι σήμερα εξωτερικές αξιολογήσεις Τμημάτων, διαπιστώνεται ότι ο ρόλος του τεχνικού και εργαστηριακού προσωπικού είναι θετικός και συμβάλλει στη λειτουργία και ανάπτυξη των ακαδημαϊκών μονάδων.
  [2]Σημειώνεται ότι ο σημερινός κλάδος του Ε.Τ.Ε.Π. είναι από τους πλέον χαμηλόμισθους του δημόσιου τομέα σε ό,τι αφορά το επιστημονικό δυναμικό του.

• 11 Ιανουαρίου 2011, 12:41 | Κωνσταντίνα Βασσάλου

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Ένας απαραίτητος εκσυγχρονισμός των ελληνικών πανεπιστημιων θα πρέπει να είναι η στήριξη μέσα από δομές του ίδιου του πανεπιστημίου προς φοιτητές οι οποίοι είναι γονείς, ή που έχουν υπό τη προστασία τους κάποιο άτομο στην οικογένεια που χρειάζεται στήριξη. Παραδείγματα τέτοιων πρακτικών μπορούμε να δούμε στον Καναδά, Γερμανία, Βρετανία, κλπ. Ενδεικτικά παραδείγματα:
  1. http://www.zv.uni-leipzig.de/en/uni-stadt/die-stadt-leipzig/familienfreundliche-universitaetsstadt.html
  2. http://www.admin.cam.ac.uk/univ/childcare/
  3. http://www.matsa.ca/
  4. http://www.studentfamilyhousing.utoronto.ca/childcare.htm
  Αυτή η κοινωνική στήριξη μπορεί από τη μια να δώσει τη δυνατότητα σε φοιτητές που ανοίκουν στην προβληματική κατηγορία των «αιωνίων φοιτητών» να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους και αποτελεί πολιτική ίσων ευκαιριών στην εκπαίδευση.
  Για μια κοινωνία που σέβεται τον εαυτό της, στηρίζει τη μητρότητα σε νέες ηλικίες και δίνει την ευκαιρία σε οικογένειες με προβλήματα να βελτιώσουν τη ζωή τους.

• 11 Ιανουαρίου 2011, 03:38 | Κώστα Σιμάρνης

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Πιστεύω πως δεν εντοπίζετε τις παθογένειες του εκπαιδευτικού μας συστήματος συνολικά, αλλά μόνο αποσπασματικά, και μάλιστα μόνο ως προς την οικονομική βιωσιμότητα της παιδείας. Θεωρώ ότι η προσέγγιση αυτή αποτελεί μέγα λάθος, καθώς συνδέει άμεσα το χρήμα με τη γνώση, εκτός κι αν πιστεύετε σαν Υπουργός ότι αυτά συνδέονται…Δεν κάνετε καμία αναφορά στις φοιτητικές παρατάξεις, που χρόνια τώρα συμμετέχουν στην διαπλοκή των πανεπιστημίων. Δεν κάνετε καμία αναφορά στους μηχανισμούς ελέγχου των ενδοπανεπιστημιακών εξετάσεων σε προπτυχιακό,μεταπτυχιακό αλλά και διδακτορικό επίπεδο, όπου βρίθουν οι καταγγελίες στημένων διαγωνισμών.Δεν κάνετε καμία αναφορά στο τι φοιτητές χρειαζόμαστε πια, πώς αυτοί θα οδηγηθούν στις αίθουσες με ενδιαφέρον και πάθος για τις σπουδές τους. Δεν διακρίνω κανένα όραμα, καμία σπίθα και όρεξη στο κείμενο σας. Βλέπω μια γραφειοκρατική πρόταση ενός οικονομολόγου για την αλλαγή στα πανεπιστήμια. Πραγματικά λυπάμαι…

• 10 Ιανουαρίου 2011, 21:44 | Π.Ο.Σ.Ε.Ε.ΔΙ.Π. ΑΕΙ

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΣΥΛΛΟΓΩΝ
  ΕΙΔΙΚΟΥ ΚΑΙ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑΚΟΥ ΔΙΔΑΚΤΙΚΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΑΕΙ
  (Π.Ο.Σ.Ε.Ε.ΔΙ.Π. ΑΕΙ)
  Ηρώων Πολυτεχνείου 9, Πολυτεχνειούπολη Ζωγράφου, 157 80 Ζωγράφου
  http://www.poseedip.tuc.gr, poseedip@isc.tuc.gr

  Χωρίς να παραγνωρίζουμε την αναγκαιότητα της βελτίωσης του θεσμικού πλαισίου, η Πανελλήνια Ομοσπονδία Συλλόγων Ειδικού και Εργαστηριακού Διδακτικού Προσωπικού των Πανεπιστημίων, Π.Ο.Σ.Ε.Ε.ΔΙ.Π. ΑΕΙ, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι “το κείμενο διαβούλευσης για την έναρξη διαλόγου για την Ανώτατη Εκπαίδευση” δεν μπορεί να αποτελέσει βάση διαλόγου. Διαπιστώνει ότι δεν ανταποκρίνεται στις πραγματικές ανάγκες του Ελληνικού Πανεπιστημίου, περιλαμβάνει προτάσεις με τις οποίες παραβιάζονται βασικές ακαδημαϊκές αρχές, θίγεται ο χαρακτήρας της ανώτατης εκπαίδευσης ως δημόσιου αγαθού και καταστρατηγείται το αυτοδιοίκητο των Πανεπιστημίων. Έτσι συνοπτικά:
  • Διαφωνούμε με την κατάργηση του αυτοδιοίκητου του πανεπιστημίου και τον προτεινόμενο θεσμό του Συμβουλίου του Πανεπιστημίου.
  • Απορρίπτουμε την ιδέα της χρηματοδότησης της Ανώτατης Παιδείας υπό όρους.
  • Διαφωνούμε με τη μεταβίβαση της μισθοδοσίας από το Υπουργείο στα Πανεπιστήμια.
  • Απορρίπτουμε τη γενίκευση του συστήματος των «πιστωτικών μονάδων» που οδηγεί στον κατακερματισμό των ενιαίων, ακαδημαϊκών πτυχίων.
  • Διαφωνούμε, στην μετατροπή των ιδρυμάτων σε επιχειρήσεις.
  Για το φορέα Ε.Ε.ΔΙ.Π. ειδικότερα: Το κείμενο διαβούλευσης φαίνεται να αγνοεί μια σοβαρή συνιστώσα της εκπαιδευτικής διαδικασίας, όπως είναι το Ειδικό και Εργαστηριακό Διδακτικό Προσωπικό. Και αυτό γιατί δεν μας συγκαταλέγει στο διδακτικό προσωπικό αλλά στο «λοιπό» προσωπικό των πανεπιστημίων, ενώ ταυτόχρονα καταργεί τους λέκτορες από βαθμίδα του ΔΕΠ και εισάγει τον θεσμό του «εντεταλμένου διδάσκοντα» ή λέκτορα μη εξελίξιμου με 1ετη ή 3ετή σύμβαση έργου, με κύρια αρμοδιότητα την παροχή διδακτικού έργου, παρόμοιου ουσιαστικά με το έργο του Ε.Ε.ΔΙ.Π..
  Προτείνουμε στο Υπουργείο να αποσύρει το κείμενο διαβούλευσης ως βάση διαλόγου και να αναλάβει πρωτοβουλίες για τη σύνταξη ενός νέου κειμένου ως βάση συζήτησης με βάση και τις προτάσεις της Συνόδου των Πρυτάνεων και να δώσει όσο χρόνο απαιτείται, με συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα, για την ολοκλήρωση της συζήτησης αυτής. Θεωρούμε ότι είναι απαραίτητο στα προτεινόμενα μέτρα να ενσωματωθούν βασικά αιτήματα της πανεπιστημιακής κοινότητας, όπως ενίσχυση του δημόσιου χαρακτήρα της ανώτατης εκπαίδευσης, χρηματοδότηση των Πανεπιστημίων σύμφωνα με τις ανάγκες τους, γενναία χρηματοδότηση της έρευνας και ειδικά της βασικής έρευνας και ουσιαστική αναβάθμιση όλων των Πανεπιστημίων τόσο στις υποδομές, όσο και στο ανθρώπινο δυναμικό, με ιδιαίτερη μέριμνα στα περιφερειακά Πανεπιστήμια.
  Για το φορέα Ε.Ε.ΔΙ.Π. ειδικότερα, θεωρούμε ότι ο φορέας του Ειδικού και Εργαστηριακού Διδακτικού Προσωπικού (Ε.Ε.ΔΙ.Π.) είναι μια αναγκαιότητα στο Ελληνικό Πανεπιστήμιο που θεσμοθετήθηκε σχετικά πρόσφατα (2000), προσφέρει Διδακτικό Έργο αφενός μεν στα Ειδικά μαθήματα (Ξένες Γλώσσες, Φυσική Αγωγή κ.λ.π.), αφετέρου στα Εργαστηριακά/Εφαρμοσμένα Μαθήματα και αποτελεί την ενδιάμεση, μεταξύ του Δ.Ε.Π. και των φοιτητών, εκπαιδευτική βαθμίδα. Όλα τα μέλη Ε.Ε.ΔΙ.Π. έχουν συγκεκριμένο γνωστικό αντικείμενο, εκλέγονται με προκηρύξεις και με ανοικτές διαδικασίες εκλογής, εξελίσσονται με αυστηρές διαδικασίες από βαθμίδα σε βαθμίδα, όπως ισχύει και για τα μέλη Δ.Ε.Π., όλα τα μέλη Ε.Ε.ΔΙ.Π. είναι κάτοχοι πτυχίου ΑΕΙ, η πλειονότητα των μελών είναι κάτοχοι μεταπτυχιακού διπλώματος, ενώ ένα σημαντικό ποσοστό είναι κάτοχοι διδακτορικού διπλώματος ή εκπονούν διδακτορική διατριβή. Μέλη Ε.Ε.ΔΙ.Π. έχουν συγγράψει διδακτικές σημειώσεις και βιβλία, επιτελούν αξιόλογο ερευνητικό έργο και είναι επιστημονικοί υπεύθυνοι ερευνητικών προγραμμάτων. Πολλοί πρώην συνάδελφοί μας προσφέρουν σήμερα από βαθμίδες Δ.Ε.Π. στο ίδιο γνωστικό αντικείμενο που προσέφεραν ως μέλη Ε.Ε.ΔΙ.Π. Επιπλέον, ο φορέας Ε.Ε.ΔΙ.Π. είναι ο μοναδικός φορέας, πέραν του Δ.Ε.Π., που αμείβεται με το πανεπιστημιακό μισθολόγιο, έχει ανάλογη δομή βαθμίδων εξέλιξης με το ΔΕΠ (τέσσερις βαθμίδες) και τα προσόντα των νεοπροσλαμβανομένων μελών Ε.Ε.ΔΙ.Π., σε πολλές περιπτώσεις δεν υπολείπονται ουσιαστικά από αυτά των νεοπροσλαμβανομένων μελών Δ.Ε.Π..
  Πιστεύουμε, λοιπόν, ότι κάθε κείμενο διαλόγου για την Ανώτατη Εκπαίδευση πρέπει να περιέχει και να ενδυναμώνει το Φορέα Ε.Ε.ΔΙ.Π., ζωντανό κύτταρο του Ελληνικού Πανεπιστημίου σύμφωνα με τα θεσμικά και τα οικονομικά μας αιτήματα .
  Η έκδηλη «επιθυμία» του Υπουργείου να παραπέμψει (σχεδόν) όλα τα θέματα ΕΕΔΙΠ στους εσωτερικούς κανονισμούς των Πανεπιστημίων, όπως προκύπτει από τις συναντήσεις με μελη της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου, είναι λανθασμένη και θα οδηγήσει σε «σαλαμοποίηση» του ΕΕΔΙΠ δημιουργώντας ΕΕΔΙΠ πολλών ταχυτήτων στα διάφορα Πανεπιστήμια. Τέτοια παραδείγματα βιώνουμε και σήμερα σε ήσσονος σημασίας ζητήματα που ρυθμίζονται διαφορετικά από τους εσωτερικούς κανονισμούς των Ιδρυμάτων δημιουργώντας προβλήματα άνισης μεταχείρισης μεταξύ συναδέλφων από διαφορετικά Πανεπιστήμια. Το νομικό πλαίσιο που διέπει το Φορέα ΕΕΔΙΠ δεν είναι ούτε δαιδαλώδες ούτε περίπλοκο, όπως πιθανά συμβαίνει με τμήματα της νομοθεσίας για τα Πανεπιστήμια. Πιο συγκεκριμένα ο ιδρυτικός νόμος του Φορέα ΕΕΔΙΠ (και ΕΤΕΠ) είναι το άρθρο 13 του Ν. 2817/2000 το μισθολόγιο – βαθμολόγιο των μελών ΕΕΔΙΠ ορίζεται με το ΠΔ 118/2002 και θεσμικά ζητήματα (πρόσληψη, μετάταξη, εκπαιδευτική άδεια κ.λ.π) ορίζονται με το πολύ πρόσφατο ΠΔ 147/2009. Δηλαδή σχεδόν όλη η νομοθεσία που διέπει το Φορέα ΕΕΔΙΠ περιλαμβάνεται σε 8 σελίδες ΦΕΚ μέρος των οποίων έχει αυτοκαταργηθεί (μεταβατικές διατάξεις κλπ). Θεωρούμε λοιπόν ότι το συνολο του νομικού πλαισίου που υφίσταται σήμερα πρέπει να κωδικοποιηθεί, να διατηρηθεί και να βελτιωθεί σύμφωνα με τις υποδείξεις μας και τις δυσλειτουργίες – αρρυθμίες που έχουν διαπιστωθεί. Θεωρούμε λανθασμένη την άποψη σε θέματα όπως η σύνθεση της Συγκλήτου, της ΓΣΤ, η συμμετοχή σε εκλογές οργάνων διοίκησης (πρυτανεία, κοσμήτορας, Πρόεδρος Τμήματος) κλ.π να ορίζονται διαφορετικά από Πανεπιστήμιο σε Πανεπιστήμιο.
  Πιο συγκεκριμένα, θεωρούμε ως σημεία αιχμής που πρέπει να περιέχονται οπωσδήποτε σε τυχόν νέο θεσμικό πλαίσιο των Πανεπιστημίων:
  1) διατήρηση του αμιγούς διδακτικού χαρακτήρα του φορέα ΕΕΔΙΠ. Το έργο του ΕΕΔΙΠ να αποσαφηνιστεί πλήρως σε τυχόν νέο νόμο πλαίσιο και να μην αφεθεί στους Εσωτερικούς Κανονισμούς των ΑΕΙ.
  2) διατήρηση του πανεπιστημιακού μισθολογίου για τα μέλη ΕΕΔΙΠ.
  3) ενιαία αντιμετώπιση (οικονομική, θεσμική) των μελών ΕΕΔΙΠ.
  4) θεσμική αναβάθμιση του έργου του έργου του ΕΕΔΙΠ (εμπλουτισμός του διδακτικού έργου του ΕΕΔΙΠ και αναβάθμιση των προσόντων του).
  Θεωρούμε ότι στους δύσκολους καιρούς για τη Δημόσια Παιδεία και την Ανώτατη Εκπαίδευση, επιβάλλεται ο συντονισμός και η συνεργασία μεταξύ των φορέων της Εκπαίδευσης.
  Ο Πρόεδρος
  Μανόλης Ντουντουνάκης
  ΕΕΔΙΠ Πολυτεχνείο Κρήτης
  Η Γ. Γραμματέας
  Ζαμπία Κατσανεβάκη
  ΕΕΔΙΠ Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο

• 10 Ιανουαρίου 2011, 14:14 | Ομοσπονδία Συλλόγων Ειδικού Διδακτικού Προσωπικού – Ο.ΣΥ.Ε.Ε.ΔΙ.Π Κλάδου Ι

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Θεωρούμε ότι αν και πολλές από τις παθογένειες της ελληνικής ανώτατης παιδείας οφείλονται σε μεγάλο βαθμό στην πολιτεία, παρόλα αυτά στο νέο θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας των Α.Ε.Ι. γενικότερα θα πρέπει κατά την άποψή μας να είναι εντονότερη η παρουσία της πολιτείας και σε επίπεδο χρηματοδότησης και διοίκησης και ελέγχων λειτουργίας και δικαιοδοσίας. Υποστηρίζουμε ότι πρέπει να διατηρηθεί πάσει δυνάμει ο δημόσιος χαρακτήρας του πανεπιστημίου. Εκφράζεται η αγωνία για το μέλλον των ανθρωπιστικών σπουδών μιας και δεν συναρτώνται ακριβώς με την οικονομική ανάπτυξη καθεαυτή, ενώ ειδικά για τη χώρα μας οι ανθρωπιστικές σπουδές μπορούν και θα πρέπει να αποτελέσουν παράγοντες ανάπτυξης και εξωστρέφειας.

  Αναφορικά με το Ειδικό Διδακτικό Προσωπικό ( Ε.Ε.ΔΙ.Π. Κλάδου Ι )

  Διαφωνούμε με την πρόταση του Υπουργείου (σελ. 13 του κειμένου διαβούλευσης) σύμφωνα με την οποία τα μέλη του ΕΕΔΙΠ Ι συγκαταλέγονται στο λοιπό προσωπικό και τα χαρακτηριστικά του κλάδου εξειδικεύονται από τον εσωτερικό κανονισμό των Πανεπιστημίων. Υπενθυμίζουμε ότι το ΦΕΚ διορισμού όλων των μελών ΕΕΔΙΠ κλάδου Ι καθορίζει το έργο μας ως αυστηρά διδακτικό σε συγκεκριμένο γνωστικό αντικείμενο το οποίο αποτελεί και μέρος του κύριου γνωστικού αντικειμένου των τμημάτων. Συνεπώς, η ενδεχόμενη ένταξή μας στο λοιπό προσωπικό δε συνάδει με την κείμενη νομοθεσία αλλά και με τις δηλώσεις του Υπουργείου για ανασυγκρότηση των πανεπιστημίων και άρση αδικιών. Σημειωτέον ότι οι αντίστοιχοι συνάδελφοι των ΤΕΙ της χώρας εντάχθηκαν στη βαθμίδα του Επίκουρου Καθηγητή ανεξαρτήτως προσόντων και συνταξιοδοτούνται με το βαθμό του Αναπληρωτή Καθηγητή (ν. 3404/05 και ν. 3794/05 και τροπολογία ν.3794/09 άρθρο 21).

  Το έργο του ειδικού διδακτικού προσωπικού, συνίσταται στην παροχή υψηλού επιπέδου γνώσεων, που επιτρέπουν στους φοιτητές να ολοκληρώσουν την εκπαίδευσή τους στον κλάδο στον οποίο φοιτούν. Για τον λόγο αυτό, ήδη από το 1983, η κατάληψη μιας θέσης Ειδικού Εκπαιδευτικού Προσωπικού Ε.Ε.Π. (κατηγορίας που τότε συγκέντρωνε τα μέλη του παραπάνω προσωπικού) προϋπέθετε την τήρηση μιας διαδικασίας αξιολόγησης του επιστημονικού και διδακτικού τους έργου ομόλογης με αυτήν που αφορούσε στα μέλη ΔΕΠ, ενώ τα τυπικά και ουσιαστικά προσόντα που ο νόμος απαιτούσε για την εκλογή τους συμπορεύονταν (παρ΄ ότι δεν ταυτίζονταν) με αυτά των μελών ΔΕΠ.

  Στο παραπάνω νομοθετικό πλαίσιο, αναγκαίο προσόν για την κατάληψη μιας θέσης ειδικού εκπαιδευτικού προσωπικού ήταν η κατοχή πτυχίου ΑΕΙ και μεταπτυχιακού τίτλου ή εναλλακτικά η δημοσίευση 3 μελετών ή τριετής διδακτική εμπειρία στο γνωστικό αντικείμενο της θέσης. Το καθεστώς αυτό είχε εξασφαλίσει την στελέχωση των ΑΕΙ με ειδικό διδακτικό προσωπικό υψηλού επιπέδου, καθώς, όπως είναι λογικό, η νομοθετική απαίτηση για αυξημένα τυπικά προσόντα και η αξιολόγηση των υποψηφιοτήτων από σώματα όπου πλειοψηφούσαν τα μέλη ΔΕΠ και με ακαδημαϊκά κριτήρια (βλ. τις ρυθμίσεις του Π.Δ 394/1983 όπως τροποποιήθηκε με το Π.Δ. 107/1986)οδήγησε στην επιλογή υποψηφίων με ειδικές, ανώτατες σπουδές και εμβαθυμένες γνώσεις στο γνωστικό τους αντικείμενο, οι οποίοι, λόγω των προσόντων και της επιστημονικής προσωπικότητάς τους, συμμετείχαν ουσιαστικά στην εκπαιδευτική και ερευνητική διαδικασία.

  Ωστόσο, ο ν. 2817/2000 (άρθρο 13), χωρίς να υπακούει σε καμιά ακαδημαϊκή ή άλλη σκοπιμότητα, ενοποίησε το ειδικό διδακτικό προσωπικό με το εργαστηριακό προσωπικό, δημιουργώντας την κατηγορία ΕΕΔΙΠ. Και ναι μεν το ειδικό διδακτικό προσωπικό κατατάχθηκε στην κατηγορία ΕΕΔΙΠ Ι για την κατάληψη θέσης στην οποία ο νόμος συνεχίζει να απαιτεί τα αυξημένα προσόντα που προέβλεπε το προγενέστερο καθεστώς, όμως η θέση των μελών του στην πανεπιστημιακή οργάνωση και λειτουργία υποβαθμίστηκε. Κατ΄αρχήν επήλθε μια ταύτισή του με το εργαστηριακό προσωπικό (ΕΕΔΙΠ ΙΙ), δεδομένου ότι προβλέπεται η από κοινού εκπροσώπησή τους σε όλα τα όργανα διοίκησης των πανεπιστημίων. Κατά δεύτερο, ευνοήθηκε η σύγχυση σχετικά με το έργο που παρέχουν οι δυο υποκατηγορίες ΕΕΔΙΠ. Τούτο έχει ως άμεση συνέπεια προσωπικό με ιδιαίτερα προσόντα και αναγνώριση από την οικεία επιστημονική κοινότητα (είτε με την πραγματοποίηση μεταπτυχιακών και διδακτορικών σπουδών είτε με δημοσιεύσεις) και το οποίο καλείται να πραγματώσει τμήμα της πανεπιστημιακής διδασκαλίας να εξομοιώνεται εν τοις πράγμασι με το προσωπικό που παρέχει μόνον εργαστηριακό και εφαρμοσμένο έργο. Αυτή η ασυμβατότητα του τίτλου και της ιδιότητας προκαλεί σύγχυση και παρερμηνεία όσον αφορά στην ακαδημαϊκή μας ταυτότητα ακόμη και από τα ίδια τα όργανα της διοίκησης. Ο κλάδος Ι διδάσκει ενώ ο κλάδος ΙΙ παρέχει εργαστηριακό έργο και έργο γραμματειακής ή/και τεχνικής υποστήριξης. Ο συνυπολογισμός του ανθρώπινου δυναμικού ΕΕΔΙΠ συνολικά ως επικουρικό προσωπικό είναι ένα από τα λάθη αυτά της παρερμηνείας και σύγχυσης ταυτοτήτων των δύο κλάδων. Η κοινή εκπροσώπηση σε πολλές περιπτώσεις-λόγω αριθμητικής υπεροχής του Κλάδου ΙΙ- έχει σαν αποτέλεσμα τον πλήρη αποκλεισμό μας από τα συλλογικά όργανα διοίκησης του πανεπιστημίου.

  Η διαφορετικότητα των δύο κλάδων (Ε.Ε.ΔΙ.Π. Ι και ΙΙ) τεκμαίρεται από τα διαφορετικά προσόντα και αρμοδιότητες. Ο ισχυρισμός ότι υπάρχουν κοινά χαρακτηριστικά των δύο κλάδων δεν είναι αληθής και αποδεικνύεται και από τον νόμο (2817/2000 αρθ. 13).

  • Όλα τα μέλη εξελέγησαν με προκηρύξεις και με ανοικτές διαδικασίες εκλογής όμοιες με εκείνες των μελών ΔΕΠ και δεν προέρχονται από εντάξεις όπως τα μέλη του κλάδου Ε.Ε.ΔΙ.Π. ΙΙ
  • Όλα τα μέλη είναι κάτοχοι πτυχίου Α.Ε.Ι.
  • Η πλειονότητα των μελών είναι κάτοχοι μεταπτυχιακού διπλώματος στο γνωστικό αντικείμενο διορισμού τους.
  • Ένας σημαντικός αριθμός των μελών είναι κάτοχοι διδακτορικού διπλώματος.
  • Ένας μεγάλος αριθμός εκπονεί διδακτορική διατριβή.
  • Όλα τα μέλη συμμετέχουν σε ελληνικά και διεθνή συνέδρια με εισηγήσεις και ανακοινώσεις. ‘
  • Όλα τα μέλη έχουν δημοσιεύσεις σε ελληνικά και διεθνή επιστημονικά περιοδικά.
  • Οι’ μη κάτοχοι διδακτορικών τίτλων είναι επιστήμονες εξαιρετικής
  εξειδίκευσης με γνωστικά αντικείμενα εξαιρετικής ιδιαιτερότητας στον
  αθλητικό και καλλιτεχνικό χώρο και πληρούν τις προϋποθέσεις του νόμου
  (Ν.1268/82, ΠΔ 123/84).

  Το έργο που ασκούσαν τα πρώην μέλη του Ειδικού Εκπαιδευτικού Προσωπικού (Ε.Ε.Π.) σύμφωνα με το Ν.1268/82 και το Π.Δ. 393/83 και ασκούν τώρα τα μέλη του Ε.Ε.ΔΙ.Π. κλάδου Ι, συνίσταται στην ουσία σε ανεξάρτητο αμιγώς διδακτικό έργο. Αυτό τεκμαίρεται από τα παρακάτω:

  • Τα μέλη του Ε.Ε.ΔΙ.Π. κλάδου Ι έχουν γνωστικό αντικείμενο τη διδασκαλία
  μαθημάτων, ειδικών και βασικών, που αποτελούν μέρος του κύριου
  γνωστικού αντικειμένου κάθε Τμήματος ή τη διδασκαλία ξένων γλωσσών για
  ειδικούς σκοπούς. Είναι αποκλειστικά υπεύθυνοι για το περιεχόμενο των
  μαθημάτων τους, εξετάζουν το μάθημά τους και καταθέτουν βαθμoλόγια
  με την υπογραφή τους. Τα μαθήματά που διδάσκουν (υποχρεωτικά
  θεωρητικά ή πρακτικά, υποχρεωτικής ή ελεύθερης επιλογής και
  ειδικοτήτων) παρέχουν διδακτικές μονάδες (ECTS) για τη λήψη πτυχίου
  και αναφέρονται αναλυτικά στους οδηγούς σπουδών των Τμημάτων.

  • Μέλη του Ε.Ε.ΔΙ.Π. /Ι διδάσκουν υποχρεωτικά μαθήματα κατεύθυνσης και
  μαθήματα μεταπτυχιακών προγραμμάτων ή προγραμμάτων μετεκπαίδευσης.
  Απόδειξη αυτού είναι ότι πολλές φορές αναπληρώνεται το έργο τους από
  διδάσκοντες βάσει του ΠΔ 407/80.
  • Διδάσκουν στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο ως Συνεργαζόμενο
  Εκπαιδευτικό Προσωπικό (Σ.Ε.Π).
  • Συγγράφουν βιβλία ή διδακτικές σημειώσεις, τα οποία αφού κοστολογηθούν διατίθενται δωρεάν από τα Α.Ε.Ι. και από τον Ο.Ε.Δ.Β. του Υπουργείου Παιδείας.
  • Επιτελούν και ερευνητικό έργο το οποίο δημοσιεύουν σε ελληνικά και διεθνή
  επιστημονικά περιοδικά ή συμμετέχουν, με ανακοινώσεις ατομικές ή σε συνεργασία, σε ελληνικά ή διεθνή συνέδρια.
  Το Διδασκαλείο Ξένων Γλωσσών και το Διδασκαλείο Νέας Ελληνικής
  Γλώσσας του Πανεπιστημίου Αθηνών, το Σχολείο Νέας Eλληνικής
  Γλώσσας του Α.Π.Θ. και τα Πανεπιστημιακά Γυμναστήρια είναι πηγές σημαντικών εσόδων για τα αντίστοιχα Πανεπιστήμια. Το διδακτικό έργο σε αυτά επιτελείται αποκλειστικά από μέλη Ε.Ε.ΔΙ.Π. του κλάδου Ι.

  Συμφωνούμε με την πρόταση του Υπουργείου για τη δημιουργία νέου θεσμού λέκτορα ή οπως αλλιώς ονομασθεί με κυρίως διδακτικά καθήκοντα και χωρίς ακαδημαϊκή εξέλιξη και εκτός ΔΕΠ και προτείνουμε: την κατάργηση του κλάδου ΕΕΔΙΠ Ι και την αυτοδίκαιη ένταξη όλου του ΕΕΔΙΠ κλάδου Ι με μεταβατικές διατάξεις στον υπό διαμόρφωση νέο θεσμό του Λέκτορα με τα ίδια διδακτικά καθήκοντα σύμφωνα με το Φ.Ε.Κ. διορισμού. Η πρόταση αυτή αποτελεί διεκδίκησή μας δεδομένου ότι είμαστε ο μοναδικός κλάδος μετά το ΔΕΠ με αμιγές διδακτικό έργο σε συγκεκριμένο γνωστικό αντικείμενο (ΦΕΚ διορισμού). Η υλοποίηση της πρότασής μας θα αποσαφηνίσει τα χαρακτηριστικά του κλάδου και το έργο μας, θα δώσει τέλος στις παρερμηνείες και θα συνεισφέρει στην αναβάθμιση του διδακτικού έργου του Πανεπιστημίου. Κυρίως όμως θα επανορθώσει την αντισυνταγματική κατάργηση του Ε.Ε.Π. ενός κλάδου επίλεκτων και επιλεγμένων αριστούχων εκπαιδευτικών που παρείχε ποιοτικό εκπαιδευτικό έργο στο πρόγραμμα σπουδών και εξακολουθεί, παρ΄ όλη την υποβάθμιση, να παρέχει το ίδιο έργο με σεβασμό και αυτογνωσία.

  Εξάλλου με τις μεταβατικές διατάξεις θα μπορούσαν ίσως να ενταχθούν στον νέο φορέα των λεκτόρων ή όπως αλλιώς ονομασθεί και άλλα μέλη άλλων κλάδων που πληρούν βασικές προϋποθέσεις όπως πτυχίο ΑΕΙ, εκλογή με ανοιχτές προκηρύξεις και αποδεδειγμένο διδακτικό έργο σε συγκεκριμένο γνωστικό αντικείμενο το οποίο περιγράφεται στο ΦΕΚ διορισμού τους.

  Η Πρόεδρος Ο Γενικός Γραμματέας
  Μ. Κακαλιά – Α.Π.Θ. Γ. Αραχωβίτης – ΕΚΠΑ

• 10 Ιανουαρίου 2011, 13:50 | Σύλλογος Ε.Τ.Ε.Π. Π. Κ.

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Σας υποβάλλουμε πρόταση δημιουργίας κλάδου εργααστηριακού προσωπικού και σας παρακαλούμε να το εξετάσετε.

  ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ:

  Έχοντας διάθεση συμβολής στο διάλογο για το μέλλον της Ανώτατης Εκπαίδευσης, καταθέτουμε τις παρακάτω προτάσεις μας για το προσωπικό του κλάδου μας:

  * Είναι αναγκαία η μετεξέλιξη του κλάδου Ειδικού Τεχνικού Εργαστηριακού Προσωπικού σε ένα ευρύτερο κλάδο ακαδημαϊκού χαρακτήρα με επικουρικό ρόλο στην εκπαιδευτική και ερευνητική δραστηριότητα των ακαδημαϊκών μονάδων. Ο κλάδος επικουρικού επιστημονικού προσωπικού που θα προκύψει, θα καλύπτει τις ερευνητικές, εκπαιδευτικές, εργαστηριακές και τεχνικές ανάγκες υποστήριξης των ακαδημαϊκών μονάδων και θα πρέπει να συνεχίσει να λειτουργεί εκτός της Διοίκησης και με σαφώς προσδιορισμένα μη διοικητικά καθήκοντα. Ο κλάδος πρέπει να παραμείνει ενιαίος για όλα τα Α.Ε.Ι. γιατί έτσι μόνο θα καταστεί βιώσιμος και αποδοτικός συμβάλλοντας στη γενικότερη αναπτυξιακή πολιτική του Υ.Π.Δ.Β.Μ.Θ.
  * Το επικουρικό προσωπικό του νέου κλάδου θα πρέπει να εντάσσεται υποχρεωτικά σε θεσμοθετημένα ακαδημαϊκά εργαστήρια[A1] , κλινικές ή μουσεία, στα οποία η παρουσία των μελών του θα διασφαλίζει τη συνέχεια λειτουργίας τους και παροχής υπηρεσιών προς τις ακαδημαϊκές μονάδες. Στις περιπτώσεις ακαδημαϊκών μονάδων χωρίς θεσμοθετημένες εργαστηριακές μονάδες, θα πρέπει να δρομολογηθεί η άμεση σύσταση και θεσμοθέτηση τουλάχιστον μίας τέτοιας μονάδας.
  * Για τα μέλη του ακαδημαϊκού προσωπικού θα υπάρχει προσωπικό πλαίσιο καθηκόντων, που θα περιγράφει με σαφήνεια τις υποχρεώσεις και αρμοδιότητες των μελών. Βάσει αυτού καθηκοντολογίου θα γίνεται και η εξατομικευμένη αξιολόγηση του προσωπικού εντός της ακαδημαϊκής μονάδας που υπηρετεί. Για να υπάρξει ευελιξία, το καθηκοντολόγιο και η θέση που υπηρετεί ένα μέλος του επικουρικού προσωπικού θα μπορεί να αλλάξει με απόφαση των ακαδημαϊκών οργάνων.
  * Στο επικουρικό προσωπικό πρέπει να υπάρξουν κίνητρα ηθικά και οικονομικά για τη συνεχή βελτίωσή του και παραγωγικότητά του. Για το λόγο αυτό ο κλάδος του επικουρικού προσωπικού θα πρέπει να διέπεται από βαθμίδες, στις οποίες θα κατατάσσονται τα μέλη του βάσει τυπικών προσόντων και επιδόσεων, έπειτα από ουσιαστική αξιολόγηση εντός της ακαδημαϊκής μονάδας στην οποία λειτουργεί. Η βαθμολογική εξέλιξη δεν θα είναι αυτονόητη και προτείνεται να συναρτάται με τις αποδοχές[1], με το ωράριο και με τη δυνατότητα κατάληψης θέσεων ευθύνης (π.χ. τεχνικός υπεύθυνος εργαστηρίου). Η μισθοδοσία είναι απαραίτητο να συνεχίσει να διενεργείται υπό την εγγυοδοσία του κράτους και όχι των Πανεπιστημίων προκειμένου να διασφαλίζεται η ενιαία μισθολογική αντιμετώπιση για τα μέλη σε όλα τα ΑΕΙ.
  * Το επικουρικό προσωπικό πρέπει να συνεχίσει να εκπροσωπείται σε όλα τα ακαδημαϊκά όργανα αποφάσεων (Γ.Σ. ακαδημαϊκών μονάδων, Σύγκλητο κ.λ.π.) με δημοκρατικά εκλεγμένους εκπροσώπους.
  * Σε ό,τι αφορά τις μεταβατικές διατάξεις, προτείνεται να δοθεί η δυνατότητα μετατάξεων βάσει σαφών κριτηρίων από και προς τον κλάδο του επικουρικού προσωπικού, ακόμη και εντός του κάθε ιδρύματος. Αυτό κρίνεται αναγκαίο για τη διασφάλιση μεγαλύτερης ομοιογένειας του κλάδου τόσο ως προς το έργο και ως προς τα προσόντα των μελών του.

  [1] Σημειώνεται ότι ο σημερινός κλάδος του Ε.Τ.Ε.Π. είναι από τους πλέον χαμηλόμισθους του δημόσιου τομέα σε ό,τι αφορά το επιστημονικό δυναμικό του.

• 10 Ιανουαρίου 2011, 02:04 | Γιάννης Σπιλάνης / Πρωτοβουλία Αιγαιου

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

  ΚΕΙΜΕΝΟ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗΣ
  Θέσεις για το Θεσμικό Πλαίσιο Ανώτατων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων»

  28 Νοεμβρίου 2010

  Η Πρωτοβουλία Αιγαίου με πίστη στη δύναμη του διαλόγου και των επιχειρημάτων καταθέτει σήμερα για δημόσια διαβούλευση με την πανεπιστημιακή κοινότητα του Αιγαίου, Κείμενο Διαβούλευσης που περιέχει σειρά συγκεκριμένων θέσεων – προτάσεων για το Θεσμικό Πλαίσιο των Ανώτατων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων.
  Το κείμενο αυτό προσδοκά να συμβάλει στην διαμόρφωση της Πρότασης του Πανεπιστημίου Αιγαίου όπως αποφασίστηκε στη Σύγκλητο, απαντώντας, συμπληρώνοντας και εξειδικεύοντας θέσεις που περιέχονται στην αρχική πρόταση που ήδη κατατέθηκε από την αρμόδια Επιτροπή προς συζήτηση στην ακαδημαϊκή κοινότητα του Πανεπιστημίου Αιγαίου.

  ΒΑΣΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ
  • η Πρωτοβουλία Αιγαίου στοχεύει στην αναβάθμιση του Ελληνικού Δημόσιου Πανεπιστημίου μέσω της θεσμοθέτησης ενός νέου λιτού νόμου – πλαισίου που θα λαμβάνει υπ’ όψιν όλα τα θετικά του υπάρχοντος, θα διορθώνει τα λάθη και τις παραλήψεις και θα δίνει τη δυνατότητα στα Ελληνικά ιδρύματα ανώτατης εκπαίδευσης να λειτουργήσουν ανταγωνιστικά στον Ενιαίο Ευρωπαϊκό Χώρο Ανώτατης Εκπαίδευσης και Έρευνας
  • Η διαδικασία εισαγωγής στην ανώτατη εκπαίδευση πρέπει να διατηρήσει την αντικειμενικότητα και τη διαφάνεια του ισχύοντος συστήματος, αλλά ταυτόχρονα να πάψει να λειτουργεί ως ένας εξοντωτικός μηχανισμός αποστήθισης που καταστρέφει τον εκπαιδευτικό ρόλο του Λυκείου, και ως αμετάκλητη επιλογή του κλάδου σπουδών των υποψηφίων.
  Ακαδημαϊκή Διάρθρωση και Οργάνωση Σπουδών
  • Τα Τμήματα παραμένουν οι βασικές ακαδημαϊκές μονάδες και αντιπροσωπεύουν αυτοτελή επιστημονικά αντικείμενα. Τα Τμήματα εκπροσωπούνται κατάλληλα στα όργανα διοίκησης.
  • Τα προγράμματα προπτυχιακών και μεταπτυχιακών σπουδών οργανώνονται από ένα ή περισσότερα Τμήματα, και προσφέρουν γνώσεις σε ένα επιστημονικό πεδίο ή ένα συνεκτικό συνδυασμό γνώσεων από διαφορετικά επιστημονικά πεδία με συγκεκριμένη στόχευση. Τα προγράμματα σπουδών (παλαιά και νέα) πιστοποιούνται από επιτροπή που ορίζει η Σχολή και εγκρίνονται από τη Σύγκλητο.
  • Καταργούνται όλες οι μετεγγραφές με μή ακαδημαϊκά κριτήρια, καθώς και οι κατ’ εξαίρεση διαδικασίες εισαγωγής.
  Διοίκηση
  • Για την αντιμετώπιση προβλημάτων αναποτελεσματικότητας, αδιαφάνειας και σπατάλης, αλλά και συναλλαγής ή διαφθοράς κλπ που υπάρχουν στα ΑΕΙ προτείνονται αλλαγές στην σύνθεση και στις αρμοδιότητες των οργάνων διοίκησης αλλά και σύσταση νέων οργάνων.
  • Η Σύγκλητος είναι το ανώτατο ακαδημαϊκό όργανο και όργανο διοίκησης του ιδρύματος.
  • Σε κάθε ΑΕΙ συγκροτείται Συμβούλιο Εποπτείας και Κοινωνικού Ελέγχου (Αρχή Εποπτείας και Κοινωνικού Ελέγχου). Το Συμβούλιο προτείνεται να έχει την ευθύνη για:
  o την έγκριση του απολογισμού λειτουργίας
  o τις διαδικασίες εσωτερικού ελέγχου και την τήρηση του Εσωτερικού Κανονισμού λειτουργίας

  Θέματα Ακαδημαϊκού Προσωπικού – Αξιολόγησης
   Θεσπίζονται τρεις βαθμίδες ακαδημαϊκού προσωπικού: Επίκουρος Καθηγητής, Αναπληρωτής Καθηγητής και Καθηγητής. Η εξέλιξη των μελών ΔΕΠ γίνεται με κλειστές διαδικασίες και μονιμότητα υπάρχει στην βαθμίδα του Αναπληρωτή Καθηγητή και του Καθηγητή. Μεταβατικές διατάξεις για όσους υπηρετούν σήμερα.
   Καθορίζεται η διάκριση μεταξύ μελών ΔΕΠ πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης και μερικής απασχόλησης με περιορισμό των δικαιωμάτων των μελών ΔΕΠ μερικής απασχόλησης
   Τα απαιτούμενα (ελάχιστα) προσόντα καθορίζονται από το Νόμο και είναι ενιαία για όλα τα ΑΕΙ.
   Το γνωστικό αντικείμενο των θέσεων που προκηρύσσονται προσδιορίζεται με βάση τις ανάγκες υλοποίησης των προγραμμάτων σπουδών των Τμημάτων και προς τούτο απαιτείται ειδική αιτιολόγηση της ΓΣ του Τμήματος και της Σχολής.
   Τα εκλεκτορικά σώματα λαμβάνουν υπόψη επιστολές με αναφορά στο έργο του κρινόμενου από διεθνείς προσωπικότητες εγνωσμένου κύρους που θεραπεύουν το ίδιο γνωστικό αντικείμενο σε Πανεπιστήμια του εξωτερικού. Οι ξένες προσωπικότητες ορίζονται με απόφαση της ΓΣΕΣ. Τα Ιδρύματα συντάσσουν και δημοσιοποιούν καταλόγους εξωτερικών κριτών ανά γνωστικό πεδίο,
   Οι μόνιμοι καθηγητές υπόκεινται σε περιοδική διαδικασία αξιολόγησης ως προς το εκπαιδευτικό και το ερευνητικό τους έργο από επιτροπές κρίσης διεθνούς σύνθεσης, και τα αποτελέσματα συνδέονται με την παροχή συστήματος ακαδημαϊκών και οικονομικών κινήτρων (ανάληψη θέσεων ευθύνης, διεύθυνσης ΠΜΣ, κλπ). Οι υπηρετούντες σήμερα μόνιμοι καθηγητές αξιολογούνται μετά από αίτησή τους.
   Ενίσχυση του θεσμού του Επισκέπτη καθηγητή

  Χρηματοδότηση – Στελέχωση των ιδρυμάτων:
  Η χρηματοδότηση των πανεπιστημίων χωρίζεται σε δύο Τμήματα.
  1. Μισθοδοσία : Η μισθοδοσία του ΔΕΠ, του μόνιμου προσωπικού και των εργαζομένων με σύμβαση αορίστου χρόνου γίνεται κεντρικά. Τα ιδρύματα να μπορούν να διαθέτουν κονδύλια για τη μισθοδοσία εργαζομένων με σύμβαση χρόνου
  Οι πιστώσεις για νέες θέσεις προσωπικού κάθε είδους θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τον αριθμό των υπηρετούντων (ΔΕΠ, ΕΕΔΙΠ, ΕΤΕΠ, Διοικητικό προσωπικό) ανάλογα με τον εκπαιδευτικό φόρτο (κατευθύνσεις, μεταπτυχιακά, διατμηματικά προγράμματα σπουδών, διακρατικά προγράμματα, εργαστήρια, άλλες εκπαιδευτικές δραστηριότητες), τον αριθμό και την χωροθέτηση των διοικητικών μονάδων (Τμήματα, Σχολές).

  2. Λειτουργικές δαπάνες και δαπάνες δημοσίων επενδύσεων :
  Η χορήγηση της συνολικής χρηματοδότησης στα ιδρύματα να γίνεται:
  • με βάση τον αριθμό των ενεργών φοιτητών, σταθμισμένο για τα διάφορα πεδία, αλλά και όγκο των εκπαιδευτικών και άλλων δραστηριοτήτων του Ιδρύματος
  • με βάση ειδικές ανάγκες του ιδρύματος σε κτιριακές εγκαταστάσεις λαμβάνοντας υπόψη το ιδιοκτησιακό καθεστώς, την επάρκεια και την κατάσταση των υφιστάμενων χώρων, την επάρκεια και την ποιότητα του εξοπλισμού, τις ανάγκες για νέες κτηριακές ή ερευνητικές υποδομές,
  • τη χωροθέτηση του ιδρύματος
  • την ύπαρξη ακίνητης περιουσίας και άλλων πόρων από δωρεές κλπ
  • την αξιολόγηση του ιδρύματος (είτε ως επιβράβευση αριστείας, είτε ως ενίσχυση για την κάλυψη αδυναμιών που δεν οφείλονται στο Ίδρυμα).
  Στις δαπάνες αυτές εντάσσονται όλες οι δαπάνες που αφορούν την στήριξη των προπτυχιακών και μεταπτυχιακών φοιτητών καθώς και η παροχή των υποτροφιών στους φοιτητές με βάση διαδικασίες που ορίζονται από το Πανεπιστήμιο.

  Έρευνα
  Η διαπίστωση για υποχρηματοδότηση της έρευνας (πρακτικά μη χρηματοδότηση) είναι καθολική και προτείνεται να αντιμετωπιστεί με σειρά προτάσεων

  Ακαδημαϊκή και Χωροταξική Αναδιάρθρωση
  Αυτό πρέπει να διορθωθεί μέσω μιας εθνικής αξιολόγησης όλων των Τμημάτων ανεξαρτήτως χωροθέτησης τους τα αποτελέσματα της οποίας θα οδηγήσουν στην συγχώνευση ή τη σταδιακή κατάργηση Τμημάτων που δεν ανταποκρίνονται στις διεθνώς αποδεκτές ακαδημαϊκές προδιαγραφές και τη μετακίνηση ή συγχώνευση Τμημάτων για να επιτευχθούν καλύτερα ακαδημαϊκά αποτελέσματα και μικρότερο κόστος λειτουργίας.

  Η Πρωτοβουλία Αιγαίου ως συνδικαλιστική παράταξη πανεπιστημιακών δασκάλων του Πανεπιστημίου Αιγαίου πιστεύει ότι οφείλουμε να διατυπώνουμε με σαφήνεια συγκεκριμένες θέσεις και προτάσεις πάνω σε όλα τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η Ανώτατη Εκπαίδευση και το Πανεπιστήμιο Αιγαίου.
  Ειδικά στη σημερινή συγκυρία πιστεύουμε ακράδαντα ότι χρειάζονται αλλαγές νοοτροπίας στο εσωτερικό της πανεπιστημιακής κοινότητας, όπως και στην ελληνική κοινωνία γενικότερα, αλλά και αλλαγές ως προς το θεσμικό πλαίσιο των ΑΕΙ.
  Το πλήρες κείμενο διαβούλευσης βρίσκεται στον blog της Πρωτοβουλίας Αιγαίου: http://protoboulia-aigaiou.blogspot.com/
  Τα σχόλια σας μπορείτε είτε να βάζετε στον blog είτε να τα στέλνετε στις ηλεκτρονικές διευθύνσεις των συντονιστών της Πρωτοβουλίας Αιγαίου.

  Το ζητούμενο, για μας, στην περίοδο βαθιάς οικονομικής και πολιτικής κρίσης που διανύουμε είναι τα πανεπιστήμια να αποτελέσουν όχι μέρος του προβλήματος, αλλά της λύσης του.

  Για την Πρωτοβουλία Αιγαίου
  Γιάννης Σπιλάνης, Ελένη Καραντζόλα, Νίκος Ζούρος

• 9 Ιανουαρίου 2011, 23:41 | φοιτητής

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Όλα ξεκινούν από τη βάση και μάλιστα από το νηπιαγωγίο!
  Αλλαγές σίγουρα πρέπει να γίνουν!
  Από την εμπειρία μου στο εξωτερικό, όσον αφορά την τριτοβάθμια εκπαίδευση, είναι λάθος να υπάρχουν κόμματα μέσα στα πανεπιστήμια! Ναι στις διαφορετικές φωνές και απόψεις! Θέλουμε πολιτικοποιημένα άτομα και όχι κομματοποιημένα!
  Επίσης, να μην βγαίνουν από πολλές διαφορετικές σχολές ίδιας ειδικότητας άτομα. Να υπάρχουν ενα σε κάθε βαθμίδα με ξεκάθαρα εργασιακά δικαιώματα, τα οποία πρέπει να φροντίσει η πολιτεία και να μην εκκρεμούν, όπως συμβαινει με πολλές ειδικότητες.

• 9 Ιανουαρίου 2011, 21:13 | Χρήστος

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  1. Για να υπάρξει αυτοδιοίκηση των ΑΕΙ/ΤΕΙ, που με τόσο σθένος ζητάνε οι ακαδημαϊκοί, πρέπει να υπάρξει και πλήρης απεξάρτηση των ιδρυμάτων από την δημόσια χρηματοδότηση. Δεν είναι δυνατόν κάποιοι καρεκλοκένταυροι να ζητάνε να κάνουν ΟΤΙ θέλουν (αφού κανείς δεν τους ελέγχει) με τα χρήματα που καταβάλλει ο μέσος έλληνας πολίτης. Business λοιπόν, και οι ικανότεροι να επιβιώσουν.
  2. Πρέπει να τελειώνει η ιστορία με τους διπλοθεσίτες ακαδημαϊκούς. Και στο «Χ» ΑΕΙ/ΤΕΙ και στο ΕΑΠ. Ωραίοι είστε!!
  3. Για τα μεταπτυχιακά που φυτρώνουν σαν μανιτάρια, φυσικά χωρίς κανένα σχεδιασμό και χωρίς καμία σύνδεση με την αγορά εργασίας, τι να πούμε;
  3. Άρση της μονιμότητας των διδασκόντων σε ΤΕΙ/ΑΕΙ. Οι ικανότεροι θα επιβιώσουν.
  4. Πρέπει νομοθετικά το διδακτικό προσωπικό ΝΑ ΜΗΝ ΜΠΟΡΕΙ να πληρωθεί ΕΞΤΡΑ από την συμμετοχή του σε διάφορα Προγράμματα/Projects (εξάλλου ΔΥ είναι οι άνθρωποι – γιατί να τους επιτρέπεται και 2η πηγή εισοδήματος;). Αυτά τα ποσά θα μπορούσαν να πηγαίνουν απευθείας στο budget των ιδρυμάτων και να επιταχυνθεί η απεξάρτηση από την δημόσια χρηματοδότηση.

• 8 Ιανουαρίου 2011, 17:44 | Kατερινα Κατσαρελου

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Κυρία Υπουργέ,
  Είμαι μια εργαζόμενη ως βοηθός Λογιστή,μητέρα δύο παιδιών, ηλικίας 46 χρόνων. Η αλήθεια είναι οτι απασχολούμε σε δύο συγγενείς εταιρείες και σε μιά προσπάθειά μου να αποκτήσω ένα πτυχίου Οικονομολόγου να κατωχυρώσω την θέση μου ίσως ως Λογίστρια είχα κάνει επανειλημμένα αιτήσεις στο Έλληνικο Ανοικτό Πανεπιστήμιο με βαθμό απολυτηρίου Λυκείου 19 στις οποίες η απάντηση ήταν πάντα αρνητική. Μπορείτε να μου πείτε γιατί? Δεν είμαι Ελληνίδα πολίτης ή δεν δικαιούμαι να μορφωθώ πλέον ή δεν έχω τις κατάλληλες γνωριμίες?Στράφηκα λοιπόν στο Βρετανικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο οι οποίοι με ενέκριναν και σπουδάζω, έχω επισκεφθεί το Πανεπιστήμιο που ανήκω,και τελειώνω φέτος έχοντας αποκτήσει μεγάλη εμπειρία και γνώσεις και θα ήθελα αν βέβαια έχω την οικονομική δυνατότητα να συνεχίσω σε καποιον άλλο τομέα των κοινωνικών επιστημών. Τα έξοδά μου είναι γύρω στα 2000 ευρώ ετησίως για τα έξοδα μου προς το Πανεπιστήμιο,βιβλία κ.τ.λ. Γιατί αυτά τα χρήματα να μην τα δίνω στην πατρίδα μου αλλά στην Αγγλία? Η απορία μου όμως είναι η εξής΄ΤΟ ΔΙΚΑΤΣΑ μου λέει οτι δεν θα αναγνωρίσει το πτυχιο μου εάν δεν κάνω Μαστερ. Η κυρία που αναφέρει κάποιος κύριος παραπάνω φίλη υπουργού που πήρε τόσα πτυχία σε ένα χρόνο και δουλεύει ως τακτική καθηγήτρια που έκανε Μάστερ? Ντρέπομαι γιά όλα αυτά και σκέφτομαι να πάρω την οικογένειά μου και να φύγω να πάω σε άλλη χώρα και να μην πω οτι είμαι Ελληνίδα. Βάσει ποιάς νομολογίας το ΔΙΚΑΤΣΑ απορρίπτει το πτυχίο του ΒΡΕΤΑΝΙΚΟΥ ΑΝΟΙΚΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ που σπουδάζουν χιλιάδες στελέχη και επιχειρηματίες και πνευματικοι άνθρωποι απ΄όλον τον πλανήτη.Ποιές είναι οι αλλαγές που θα κάνετε κυρία Υπουργέ? Μηπως πρέπει όταν πάρω το πτυχίο μου το 2011 γιά να εξασφαλίσω την δουλειά μου και την οικογένειά μου να αποτανθώ στο Ευρωπαικό Δικαστήριο να αποφανθούν αυτοί? Για άλλη μια φορά να ρεζιλευτεί ή χώρα μου το θεωρείτε σωστό που είναι η αξιοκρατία που υπόσχεστε?

• 7 Ιανουαρίου 2011, 23:03 | kelly

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  ψηφίζω θετικά

• 7 Ιανουαρίου 2011, 21:07 | Μαρία

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗ!!! Τι θα γίνει; Τι θα γίνουν οι μαθητές που έχουν χαρακτηριστεί ως μαθητές με «ειδικές ανάγκες»;;;;Ποιος θα μας πει τελικά αν είναι όντως πρόβλημα των ίδιων των μαθητών και των οικογενειών τους ή αν τελικά η αναπηρία δεν είναι δική τους, αλλά της πολιτείας που με τις δομές της παράγει την αναπηρία, την αφήνει στο έλεος της πρόνοιας και του εθελοντισμού και που εμπαίζει όσους εμπλέκονται; Ποιο είναι το μέλλον των παιδιών αυτών,των οικογενειών τους, των δασκάλων τους;;;Ποιο είναι τι όραμα της πολιτείας για την ειδική αγωγή;;Να θυμόμαστε, ότι όλοι έχουμε ανάγκες διαφορετικές και κάποιες από αυτές μπορεί να χτυπήσουν την πόρτα ολονών σε οποιαδήποτε ηλικία!!

• 6 Ιανουαρίου 2011, 20:29 | ΠΝΛ

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  ΤΑ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΑ ΙΔΡΥΜΑΤΑ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΕΝΙΣΧΥΣΗ, ΟΧΙ ΚΛΕΙΣΙΜΟ!! ΟΣΟΙ ΒΑΛΛΟΥΝ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥΣ, ΣΑΝ ΝΑ ΗΤΑΝ ΑΥΤΑ ΥΠΕΥΘΥΝΑ ΓΙΑ ΟΛΑ ΤΑ ΔΕΙΝΑ, ΑΣ ΕΧΟΥΝ ΥΠΟΨΗ ΟΤΙ ΕΛΛΑΔΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ Ή ΚΥΡΙΩΣ Η ΑΘΗΝΑ… ΚΑΙ ΛΙΓΟ ΑΠΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΨΙΛΑ ΑΠΟ ΘΕΣΣΑΛΙΑ, ΠΑΤΡΑ ΚΑΙ ΚΡΗΤΗ!! ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΤΤΜΗΜΑΤΑ ΣΕ ΑΚΡΙΤΙΚΕΣ ΤΟΠΟΘΕΣΙΕΣ ΠΟΥ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ ΝΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΟΥΝ, ΚΑΙ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΝΟΥΝ, ΜΕΣΑ ΣΕ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΑΝΤΙΞΟΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΦΟΙΤΗΤΕΣ ΤΟΥΣ.

  ΚΑΙ ΑΝ ΙΣΧΥΣΕΙ ΤΟ ΔΟΓΜΑ, 1 ΙΔΡΥΜΑ ΑΝΑ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ, ΤΟΤΕ ΣΤΗΝ ΑΤΤΙΚΗ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ ΜΟΝΟ 1;;; ΠΟΙΟΣ ΤΟ ΠΙΣΤΕΥΕΙ ΑΥΤΟ;;; ΚΑΙ ΑΝ ΠΑΜΕ ΜΕ ΤΟ ΑΛΛΟ, 1 ΙΔΡΥΜΑ ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΕΚΑΤΟΜΥΡΙΟ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ, ΤΟΤΕ ΤΑ ΜΙΣΑ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΣΤΗΝ ΑΤΤΙΚΗ ΚΑΙ ΜΟΝΟ 5 Ή 6 ΓΙΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΥΠΟΛΟΙΠΗ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑ!!! ΠΡΟΚΡΟΥΣΤΕΙΑ ΛΟΓΙΚΗ, ΠΡΟΚΡΟΥΣΤΕΙΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ.

• 6 Ιανουαρίου 2011, 16:53 | Γιώργος Δ.

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Στα πλαίσια των αλλαγών στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, το ΔΟΑΤΑΠ πρέπει επιτέλους να αναγνωρίζει τα πτυχία ομοταγών πανεπιστημίων της Ε.Ε. τριετούς φοίτησης (180 ECTS full time – 360 ECTS part time), όπως προβλέπεται στην συμφωνία της Μπολόνια και όπως γίνεται σε άλλες χώρες. To ζητούμενο δεν είναι μόνο η διάρκεια σπουδών αλλά και η ποσότητα της ύλης και η ποιότητα της παρεχόμενης εκπαίδευσης. Όσον αφορά στην πρόφαση του «τριετούς», αν συγκρίνουμε τη χρονική διάρκεια του ακαδημαϊκού έτους για απόκτηση πτυχίου στην Ελλάδα με την διάρκεια του ακαδημαϊκού έτους (σε εβδομάδες ή μέρες φοίτησης) στο Open University της Μεγάλης Βρετανίαςσε για απόκτηση τριετούς πτυχίου, θα διαπιστώσουμε ότι οι διαφορές είναι πολύ μικρές και σε καμία περίπτωση δεν δικαιολογεί την ανάγκη συμψηφισμού του με μεταπτυχιακό δίπλωμα. Τέλος, δεν είναι δυνατόν το πτυχίο του Open University της Μεγάλης Βρετανίας, το αρχαιότερο και παγκοσμίως αναγνωρισμένο ίδρυμα στην τριτοβάθμια εκπαίδευση εξ αποστάσεως, να χρειάζεται και μεταπτυχιακό για να αναγνωριστεί ισότιμο του ΕΑΠ όταν το δεύτερο δεν είναι παρά μία ΑΝΤΙΓΡΑΦΗ (μία ομολογουμένο καλή πρώτη προσπάθεια) του πρώτου. Σας ευχαριστώ για το χώρο που μου διαθέσατε.

• 6 Ιανουαρίου 2011, 14:06 | Sylvia Plath

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Είμαι φοιτήτρια στην Ιατρική Σχολή Αθηνών.Για σοβαρούς προσωπικούς λόγους δεν ολοκλήρωσα τις σπουδές μου στο χρονικό διάστημα που επίσημα προβλέπεται.Ανήκω,λοιπόν,σ’αυτή την ομάδα των φοιτητών που τα ΜΜΕ έχουν»βαφτίσει» αιώνιους.
  Είμαι σε θέση να γνωρίζω σημαντικό αριθμό φοιτητών που όπως η υποφαινόμενη έχουμε επιστρέψει στις σπουδές μας,καταβάλλουμε φιλότιμες προσπάθειες και επιθυμούμε διακαώς να τις ολοκληρώσουμε.
  Εξ’ονόματι αυτών των φοιτητών παίρνω την πρωτοβουλία να κάνω την ακόλουθη επίκληση προς τους ιθύνοντες:
  Μη μας «διαχειριστείτε» ως αριθμούς μητρώου(!) που διαμορφώνουν στατιστικές μελέτες.
  Είμαστε άνθρωποι που για πολλά χρόνια έκαναν όνειρα,έθεταν στόχους και τους πετύχαιναν με Αγώνα Καλό.
  Ωστόσο σε κάποια φάση της ζωής τους κλήθηκαν να διαχειριστούν καταστάσεις σε προσωπικό επίπεδο που τους ξεπερνούσαν.
  Το τίμημα γι’αυτή τους την»αναπηρία» ήταν εξίσου οδυνηρό με τις δοκιμασίες που το προκάλεσαν.
  Λυγίσαμε? Ναι!
  «Βγήκαμε εκτός πορείας» για σημαντικό χρονικό διάστημα? Ναι!
  Βρήκαμε,όμως,το θάρρος,το σωματικό και ψυχικό σθένος και είμαστε ακόμη εδώ,πρόθυμοι και έτοιμοι να συνεχίσουμε μέχρι το τέλος.
  Αρκεί να μας δοθεί η ευκαιρία!
  Ένα ΕΥΛΟΓΟ χρονικό διάστημα περάτωσης των σπουδών μας!
  Η Υπουργός Παιδείας στη συνάντηση διαλόγου και εργασίας για την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση στους Δελφούς επισημαίνει πως ως αρχή θα πρέπει ν’αποφευχθεί η λογική της ομοιομορφίας στα υπάρχοντα Πανεπιστημιακά Ιδρύματα.Δεν μπορούν να έχουν το ίδιο πλαίσιο λειτουργίας λόγω των επιμέρους ιδιαιτεροτήτων τους.
  «Πρόκληση» λόγου του υπάρχοντος πλαισίου του Συντάγματος,ωστόσο είναι μια αδήριτη ανάγκη.
  Ορμώμενη απ’αυτή την επισήμανση διερωτώμαι:
  Το όποιο «ξεκαθάρισμα(όπως πολλοί,κυρίως,δημοσιογράφοι) που αφορά σ’εμάς τους εκπρόθεσμους δεν οφείλει να υπόκειται σε χρονοδιάγραμμα ανάλογο με τις ιδιαιτερότητες-γνωρίσματα της εκάστοτε Σχολής?
  Η Σχολή στην οποία φοιτώ(και δεν είναι η μόνη!)έχει υποχρεωτικές παρουσίες σε εργαστήρια,κλινικές,σημαντικά μεγάλο αριθμό μαθημάτων και όγκο εξεταστέας ύλης.
  Για να διεκπεραιωθούν,με δεδομένη τη Μέγιστη Δυνατή Προσπάθεια εκ μέρους μας,το χρονικό διάστημα που προβλέπεται είναι ανάλογο και οι ιθύνοντες είναι σε θέση να το εκτιμήσουν,εφόσον Στόχος είναι ένα πτυχίο που να αντιπροσωπεύει επί της ουσίας τον κάτοχό του!
  Αν ο χρόνος που μας δοθεί,όπως πολλοί αβάσιμα προτείνουν,είναι «τυπικός»(μετάφραση:ελάχιστος),αυτό θα ισοδυναμεί με το να μας οδηγούν στην έξοδο του Πανεπιστημίου!
  Μια τέτοια απόφαση σε τι θα εξυπηρετήσει?
  Είμαστε,άραγε,εμείς οι εκπρόθεσμοι φοιτητές,η πεμπτουσία για τον υποβιβασμό του προφίλ των Σχολών και την επιβάρυνση του όποιου προϋπολογισμού(όταν είναι γνωστό πως έχουμε απολέσει κάθε φοιτητικό προνόμιο με το πέρας του δεύτερου έτους επί πτυχίω)που επιβάλλεται η «εξάλειψή» μας με συνοπτικές διαδικασίες?
  Εμείς,οι εκπρόθεσμοι φοιτητές,αναγεννημένοι,ανασυγκροτημένοι,λίγο πιο «σοφοί»,συνεχίζουμε να οραματιζόμαστε μια πιο φωτεινή πραγματικότητα,προϊόν Αγώνα Καλού και γι’αυτό επικαλούμαστε την ΑΝΘΡΩΠΙΑ που οφείλει να διακρίνει την όποια απόφαση των Υπέρμαχων της Δια Βίου Μάθησης,παρακαλούμε να μας δοθεί η ευκαιρία-εύλογο χρονικό διάστημα να ολοκληρώσουμε τις σπουδές μας!
  The Great Path has NO GATES!
  Thousands of Roads enter it.
  When one passes through this GATELESS GATE,he walks Freely between Heaven and Earth!
  Καλή Χρονιά σε όλους!!

• 6 Ιανουαρίου 2011, 01:19 | Δ.K.

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Είμαι πατέρας δύο παιδιών που θέλουν να σπουδάσουν αλλά πλέον δεν μπορώ να τα υποστηρίξω στις σπουδές τους χωρίς τη συνδρομή της πολιτείας. Από την άλλη, είμαι πολίτης αυτής της χώρας που ενδιαφέρομαι να βγει από τη στενωπό που σήμερα περνάει. Στη σημερινή λοιπόν κοινωνική και οικονομική συγκυρία η πολιτεία δεν πρέπει να αλλοιώσει δραστικά το δημόσιο χαρακτήρα των δομών που υπηρετούν την παιδεία αλλά να φροντίσει για την ορθολογικότερη δυνατή οργάνωση και λειτουργία της φοιτητικής μέριμνας και ιδιαίτερα της στέγασης και σίτισης. Στη Γαλλία, στο Βέλγιο και αλλού η φοιτητική μέριμνα εξασφαλίζεται και παρέχεται αποτελεσματικά και οικονομικά από έναν Οργανισμό. Γιατί όχι και στην Ελλάδα; Ειδικά σήμερα; Έτσι θα διασφαλιστεί ένα αποδοτικό, ομοιόμορφο για όλους και οικονομικά βιώσιμο περιβάλλον στέγασης και σίτισης – δίνοντας την δυνατότητα και στους οικονομικά ασθενέστερους – να σπουδάσουν και να έχουν τις ίδιες ευκαιρίες.

• 5 Ιανουαρίου 2011, 17:26 | Βασίλης Κ. Γούναρης

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Η ΘΕΣΗ ΚΑΙ ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΩΝ ΑΕΙ ΕΠ’ ΑΥΤΟΥ. ΜΕΡΙΚΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ
  Η απαξίωση των πτυχίων των ΑΕΙ ήρθε ως το φυσικό αποτέλεσμα κυβερνητικών επιλογών, που πολλαπλασίασαν συστηματικά τους εισαγόμενους στα υφιστάμενα τμήματα, ενώ πα-ράλληλα ίδρυσαν νέα με τα ίδια ή παρεμφερή γνωστικά αντικείμενα. Δόθηκε επίσης στους αποφοίτους της Μέσης η δυνατότητα να είναι υποψήφιοι ταυτόχρονα σε πολλές και διαφο-ρετικές Σχολές ΑΕΙ και ΤΕΙ, πολλαπλασιάζοντας έτσι τις περιπτώσεις των «ανεπιθύμητων σπουδών» σε «Τμήματα αποτυχημένων». Η απαξίωση, λοιπόν, δεν είναι το αποτέλεσμα των προγραμμάτων σπουδών ούτε πρόκειται να θεραπευθεί με τις μεταβολές τους ή με την ενο-ποίηση των Τμημάτων. Όταν το σύνολο των νέων της χώρας μας έχει πλέον εξασφαλισμένη μια θέση στα ΑΕΙ/ΤΕΙ (έστω όχι της αρεσκείας του) είναι επόμενο και αναπόφευκτο ότι το πτυχίο δεν θα έχει αντίκρισμα στην αγορά εργασίας. Φυσικά δεν πρόκειται να βελτιωθεί η διάθεση και οι επαγγελματικές προοπτικές του υποψηφίου που δεν εισήχθη στη Σχολή Ευ-ελπίδων, αν εισαχθεί στη Σχολή Θετικών Επιστημών καταρχάς (όπως προτείνεται) αντί για το Φυσικό Τμήμα απευθείας (ως έχει). Δυστυχώς έχουμε ακαδημαϊκό πληθωρισμό τέτοιας κλίμακας και τέτοιου είδους, που δεν αντιμετωπίζεται με την κινητικότητα και τη διεπιστη-μονικότητα.
  Αυτό δεν σημαίνει πως τα ΑΕΙ αρνούνται την αξία της διεπιστημονικότητας και την κινητι-κότητας, που το Υπουργείο υποδεικνύει ως πανάκεια. Αντίθετα τις επιδιώκουν με κάθε δυ-νατό τρόπο. Όμως οι αρχές αυτές προϋποθέτουν την ύπαρξη διακριτών και εξελισσόμενων επιστημών, που επικοινωνούν και αλληλοευεργετούνται. Το ΠΠΣ έχει ως σκοπό την επιστη-μονική συγκρότηση σε συγκεκριμένο πεδίο και την αρχική εξειδίκευση σε τομέα του πεδίο αυτού. Για το λόγο αυτό δεν μπορεί να σχεδιαστεί συλλογικά στο επίπεδο της Σχολής∙ όταν μάλιστα γνώμονας συγκρότησης μιας σχολής είναι ακόμη και η γεωγραφική γειτνίαση των Τμημάτων (!) Δεν είναι τα ΠΠΣ των ΑΕΙ προϊόντα διοικητικών ισορροπιών ούτε η διάρκειά τους συνάρτηση των αναγκών της αγοράς και της επιχειρηματικότητας. Ως εκ τούτου τα πε-ριθώρια και οι ανάγκες επιλογών (ελεύθερων ή υποχρεωτικών) από άλλα πεδία εξαρτώνται από το ίδιο το γνωστικό αντικείμενο. Πρέπει πάντως κάθε ΠΠΣ να προσδιορίζεται αποκλει-στικά με επιστημονικά κριτήρια και με προτεραιότητα τον ικανοποιητικό έλεγχο του αρχι-κού πεδίου και όχι την απλή διακόσμησή του. Η απόκλιση από την αρχή αυτή όχι μόνο υπο-νομεύει την επιστημονική συγκρότηση των φοιτητών αλλά και τα συναφή επαγγελματικά τους προσόντα. Οι πτυχιούχοι που ελέγχουν επαρκώς το πεδίο τους μπορούν να αποκομί-σουν περισσότερες και ουσιαστικότερες διεπιστημονικές εμπειρίες μέσα από κοινά ΜΠΣ, σύμφωνα με το άρθρο 6 του Ν.3685/2008 ή/και από την εφαρμογή του άρθρου 11 (του ιδίου νόμου), περί ερευνητικών ινστιτούτων των ΑΕΙ, που έθετε επίσης ως στόχο τη διεπιστημονι-κή/διατμηματική έρευνα.
  Είναι σημαντικό να επισημανθούν τα προβλήματα αρκετών νέων τμημάτων με διεπιστημο-νικά γνωστικά αντικείμενα πχ σε area studies, προβλήματα που έχουν ήδη διαγνωστεί και επισημανθεί: Οι φοιτητές δεν μπορούν να οραματιστούν το επαγγελματικό τους μέλλον και να προσηλωθούν στον καλύτερο σχεδιασμό του, η επιλογή των μαθημάτων προκαθορίζεται από τις γνώσεις που έχουν ή δεν έχουν από τη Μέση Εκπαίδευση, τα επαγγελματικά τους δικαιώματα είναι ασαφή, ο βαθμός εξοικείωσης ανά πεδίο εντελώς αβέβαιος και ο συνδυα-σμός των πεδίων αναντίστοιχος των θέσεων εργασίας. Ας σημειωθεί επίσης πως οι διδακτι-κές ανάγκες σε «διεπιστημονικά γνωστικά αντικείμενα» διευκόλυναν τις φωτογραφικές προ-κηρύξεις θέσεων, προκάλεσαν τεράστια προβλήματα στη συγκρότηση των εκλεκτορικών (η επιστημονική συνάφεια δεν ήταν προφανής) αλλά και αθέμιτες συγκρίσεις μεταξύ υποψηφί-ων διαφορετικών επιστημονικών ειδικοτήτων.
  Ζητούμε από την πολιτεία να μην επιτρέψει την επέκταση των προβλημάτων αυτών αλλά και να τα περιορίσει σταδιακά, εφαρμόζοντας μάλιστα τα άρθρα 9.1 (για την ανα-διάρθρωση των σχολών και τμημάτων) και 23.4 (για την τακτοποίηση των γνωστικών αντικειμένων) του Νόμου 3549/2007 που παραμένουν ανενεργά.
  Εξάλλου και στα παλαιότερα Τμήματα των ΑΕΙ η εμπειρία έδειξε ότι οι φοιτητές προτιμούν και ζητούν επιμόνως πλέον ΠΠΣ συγκεκριμένα στη δομή και ταξινομημένα στα εξάμηνα, αποποιούμενοι την ελευθερία προγραμματισμού των σπουδών τους που είχε εισαχθεί ως καινοτομία στη δεκαετία του 1980. Είναι γνωστό σε όλους πως ο προγραμματισμός αυτός σε πολλά Τμήματα περιήλθε σε μεγάλο βαθμό στα χέρια των φοιτητικών κομματικών παρατά-ξεων, επιτείνοντας τη διαπλοκή, αφού αυτές είχαν εκ των πραγμάτων τη δυνατότητα να αυ-ξομειώνουν τα ακροατήρια και επομένως τις πωλήσεις των εγχειριδίων. Είναι επίσης γνωστό πως συνηθέστερο κριτήριο των φοιτητικών επιλογών ήταν και θα είναι το μέγεθος της ύλης του μαθήματος και η στατιστική πιθανότητα υψηλής βαθμολογίας. Τέλος, τα ευέλικτα προ-γράμματα, σε συνδυασμό με την έλλειψη επαρκών αιθουσών (παρά τη συνεχή χρήση τους από τις 0800-2200), οδήγησαν σε αξεπέραστα προβλήματα σχεδιασμού του ωρολογίου προ-γράμματος όπως και του προγράμματος των εξετάσεων. Τα Τμήματα, στο μέτρο που αυτό είναι δυνατόν, έχουν κινηθεί αποτελεσματικά προς τη θεραπεία των προβλημάτων αυτών, με την απαραίτητη αποδοχή των φοιτητικών συλλόγων. Ήταν μια μακρά και όχι απρόσκοπτη διαδικασίας που δεν πρέπει να ανατραπεί αλλά να υποστηριχθεί.
  Τα μέλη ΔΕΠ επιθυμούν και καλλιεργούν τη διεπιστημονικότητα με κάθε δυνατό τρόπο. Δεν χρειάζονται καν ενθάρρυνση. Την επιθυμούν εξ άλλου διακαώς και οι φοιτητές. Δυστυχώς, όμως, ο μεγάλος αριθμός των ετησίως εισαγομένων και μεταγραφομένων εμποδίζει την α-πρόσκοπτη παρακολούθηση μαθημάτων εκτός του Τμήματος, ακόμη κι όταν αυτό απαιτείται εκ των πραγμάτων. Πχ Τα Τμήματα Ιστορίας & Αρχαιολογίας, Παιδαγωγικών και Φιλοσο-φίας επιθυμούν διακαώς και για ευνόητους λόγους την κατάρτιση των φοιτητών τους με μα-θήματα από τα Τμήματα Φιλολογίας, όπως και το αντίστροφο. Όλα τα Τμήματα των Φιλο-σοφικών Σχολών επιθυμούν επίσης την κατάρτιση των φοιτητών τους στις στοιχειώδεις δε-ξιότητες της Πληροφορικής. Όμως όλα αυτά είναι πρακτικά αδύνατα, αφού τα ακροατήρια θα υπερέβαιναν τα 1.000 άτομα ανά εξαμηνιαίο μάθημα∙ τα δε εργαστήρια Πληροφορικής, όπου υπάρχουν, δεν μπορούν να ικανοποιήσουν τέτοιους αριθμούς φοιτητών. Έτσι οι σπου-δές παρατείνονται αναγκαστικά, ενώ ο ακριβής προγραμματισμός από πλευράς φοιτητών είναι αδύνατος∙ εξ ού και η μεγάλη ανάγκη συμβάσεων ΠΔ 401 και αποσπάσεων διδακτό-ρων από τη Μέση Εκπαίδευση. Οποιαδήποτε μεταβολή των ΠΠΣ –με ή χωρίς την ύπαρξη κοινού έτους, ζήτημα που δεν χρειάζεται καν de jure αντιμετώπιση– αναπόφευκτα θα προ-σκρούσει στη σκληρή λογική των αριθμών: αίθουσες, εργαστήρια, διδάσκοντες, φοιτητές.
  Ζητούμε από την πολιτεία να αποκαταστήσει την αναλογία αυτή –με όποιον τόπο κρί-νει προσφορότερο– στο βαθμό που θα επιτρέψει την απρόσκοπτη εφαρμογή των υπαρ-χόντων ΠΠΣ, την ανάπτυξη στοιχειωδών σύγχρονων δεξιοτήτων από όλους τους φοιτη-τές, την ικανοποίηση των υπαρχουσών πιεστικών αναγκών διεπιστημονικότητας και κινητικότητας, πριν δημιουργήσει ακόμη μεγαλύτερες και πλέον δυσεπίλυτες.

• 5 Ιανουαρίου 2011, 17:21 | Βασίλης Κ. Γούναρης

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  ΠΕΡΙ ΔΙΕΘΝΩΝ ΕΚΛΕΚΤΟΡΙΚΩΝ

  Ανταποκρινόμενο στο αίτημα που το ίδιο έθεσε «Πώς θα διασφαλιστεί η διεθνής επιστημονική αλληλεπίδραση και αναγνώριση του ερευνητικού και εκπαιδευτικού έργου του επιστημονικού προσωπικού και η αφιέρωσή του στα καθήκοντα και τις υποχρεώσεις που έχει απέναντι στα Ιδρύματα και τις ανάγκες των φοιτητών και της κοινωνίας για υψηλής ποιότητας διδασκαλία και παραγωγή νέας γνώσης;» το Υπουργείο στοχεύει στην Ενίσχυση του διεθνούς χαρακτήρα και της διεθνούς παρουσίας των Ιδρυμάτων, με άμεση σύνδεση με το νέο πρότυπο ανάπτυξης της χώρας: ολοκληρωμένη εθνική στρατηγική για τη διεθνοποίηση της Ανώτατης Εκπαίδευσης. Ένας από τους τρόπους για να επιτευχθεί ο στόχος είναι «τα εκλεκτορικά σώματα διεθνούς σύνθεσης», δηλαδή η «Εκλογή των μελών του διδακτικού και ερευνητικού προσωπικού από εκλεκτορικά σώματα με ισχυρή διεθνή παρουσία για την ενίσχυση του κύρους, της φήμης και της αναγνωρισιμότητάς τους σε διεθνές επίπεδο». Έτσι ενδεχομένως εξουδετερώνεται κι ένα ακόμη πρόβλημα, ότι Η εσωτερική και εξωτερική διαφάνεια της λειτουργίας των Ιδρυμάτων και των διοικητικών οργάνων τους δεν είναι πάντοτε -όπως θα έπρεπε- υποδειγματική για ολόκληρη την πολιτεία και την κοινωνία.
  Η πρόταση των διεθνών εκλεκτορικών δεν είναι καινούργια. Σύμφωνα με το άρθρο 24.3 του Νόμου 3549/2007 «Ένα τουλάχιστον από τα μέλη της τριμελούς εισηγητικής επιτροπής απαιτείται να προέρχεται από Τμήμα άλλου Α.Ε.Ι. της ημεδαπής ή της αλλοδαπής». Δεν προσδιορίζεται στο παρόν κείμενο αν είναι επιθυμητό να αλλάξει η αναλογία αυτή ή –το πιθανότερο—και αριθμός των εκλεκτόρων (ή όλοι!), όχι μόνον των εισηγητών να είναι επιστήμονες της αλλοδαπής.
  Η αναζήτηση της διαφάνειας και της αξιοκρατίας είναι στόχος και των ΑΕΙ. Πρέπει να είναι. Όμως για όποιον αντιμετωπίζει το ζήτημα ρεαλιστικά η πρόβλεψη του άρθρου 24.3 οριοθετεί τη μέγιστη δυνατή βοήθεια που μπορεί να περιμένει κανείς από το εξωτερικό. Για λόγους οικονομικούς και πρακτικούς. Θα μπορούσε να τροποποιηθεί μάλιστα ώστε Η συμμετοχή ενός μέλους ΔΕΠ από την αλλοδαπή στην εισηγητική επιτροπή να είναι απαραίτητη για την εκλογή καθηγητή πρώτης βαθμίδας, με την προϋπόθεση να μην ορίζεται από τη ΓΣ, αλλά από πίνακες που θα συγκροτήσει το Υπουργείο με απευθείας αλληλογραφία με επιλεγμένα ΑΕΙ της αλλοδαπής.
  Η συμμετοχή στην εισηγητική επιτροπή των άλλων βαθμίδων, πολλώ δε μάλλον στα εκλεκτορικά, είναι ανεδαφική όχι μόνον του κόστους αλλά και της αδυναμίας να εξασφαλιστεί μια επαρκής «δεξαμενή» ελληνογνωστών», αν όχι και ελληνοφώνων επιστημόνων. Σε ορισμένες ειδικότητες τέτοιοι επιστήμονες μπορεί να μην υπάρχουν διόλου ή να είναι πολύ λιγότερο ειδικοί των Ελλήνων. Αλλά και σε όσες ειδικότητες υπάρχουν είναι τόσοι λίγοι ή/και τόσοι πολυάσχολοι, ώστε δεν θα εξασφαλιστεί η συμμετοχή τους, ειδικά αν δεν δελεάζονται επαρκώς από γενναία αμοιβή. Ούτε όμως και η αμεροληψία τους είναι δεδομένη. Ο κύκλος αυτών των επιστημόνων (Ελλήνων του εξωτερικού και ελληνομαθών) διαπλέκεται εξίσου με τους ελλαδικούς. Η λύση της τηλεδιάσκεψης δεν πρόκειται να εφαρμοστεί λόγω επίκλησης (πραγματικών ή ψεύτικων) τεχνικών προβλημάτων.
  Το δεύτερο ενδεχόμενο, να χρησιμοποιούνται ως εκλέκτορες ή/και εισηγητές επιστήμονες που δεν γνωρίζουν τα ελληνικά είναι εκτός συζήτησης. Δεν μπορούν και δεν πρέπει να κρίνουν με βάση μέρος του έργου των υποψηφίων∙ δεν μπορούν να απαξιωθούν οι εργασίες στην ελληνική γλώσσα∙ δεν μπορούν οι υποψήφιοι να υποχρεωθούν σε μεταφράσεις βιβλίων τους στα αγγλικά∙ δεν μπορούν να τηρούνται από διοικητικά όργανα πρακτικά κρίσεων στα αγγλικά ή σε άλλη γλώσσα.
  Στο σημείο αυτό μπορεί να ισχυριστεί κάποιος πως, όσον αφορά τη διαφάνεια των κρίσεων, πολύ πιο αποτελεσματικά θα ήταν τα εξής μέτρα που δεν αποκλείουν βέβαια και τη συμμετοχή ΔΕΠ εκ της αλλοδαπής :
  1. Να τακτοποιηθούν τα γνωστικά αντικείμενα των υπηρετούντων μελών ΔΕΠ σύμφωνα με το άρθρο 23 του Νόμου 3549/2007. Εναλλακτικά, τα υπάρχοντα αντικείμενα μπορούν να ταξινομηθούν σε γενικότερες κατηγορίες μόνον για το σκοπό της επιλογής εκλεκτόρων.
  2. Οι εισηγητές και οι εξωτερικοί εκλέκτορες για όλες τι κρίσεις να βγαίνουν από κλήρωση, που θα γίνεται στο Υπουργείο, με αδιάβλητη ηλεκτρονική διαδικασία.
  3. Η εισηγητική έκθεση και το πρακτικό της εκλογής να αναρτάται στην ηλεκτρονική σελίδα του τμήματος, αφαιρουμένων όσων στοιχείων δεν σχετίζονται με τον επιστημονικό σχολιασμό.
  4. Θεσμοθέτηση Ακαδημαϊκού Συνηγόρου, στο πλαίσιο του Συνηγόρου του Πολίτη, ως αρχής διευθέτησης των ενδοακαδημαϊκών διαφορών, με την προϋπόθεση ότι δεν υπάρχει συνταγματικό εμπόδιο.

• 5 Ιανουαρίου 2011, 13:05 | Stefanos

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Σχόλιο στα σχόλια:

  Σε όλες τις διαβουλεύσεις το τυπικό(μέσο) μέγεθος ενός σχολίου είναι 5 έως 15 γραμμές. Ειδικά στις διαβουλεύσεις που έχουν σχέση με το Δημόσιο ή σχολιάζουν Δημόσιοι Φορείς, το μέσο μέγεθος σχολίου είναι ΠΑΝΩ ΑΠΟ 30 ΓΡΑΜΜΕΣ.

  Αυτό υποδεικνύει δύο πράγματα:

  1. Οι εμπλεκόμενοι με το δημόσιο ΕΙΝΑΙ ΙΚΑΝΟΤΑΤΟΙ ΣΤΟΝ ΠΛΑΤΥΑΣΜΟ. Αυτό γιατί ποτέ κανένας δεν τους περιόρισε. Προσωπικά, όταν βλέπω υπερμεγέθη σχόλια προκαταβάλλομαι αρνητικά για την ποιότητα τους.

  2. Οι εμπλεκόμενοι με το δημόσιο σχολιάζουν περισσότερα του ενός θέματα εντός ΕΝΟΣ ΣΧΟΛΙΟΥ. Αυτό εμποδίζει την υπερψήφιση ή καταψήφιση τους, καθώς δεν μπορείς να καταψηφίσεις μια παράγραφο και να υπερψηφίσεις μία άλλη. Αυτό γιατί έχουν ελάχιστη εμπειρία στην γραπτή μετάδοση των θέσεων τους (αλλά είναι ικανότατοι στο ΜΟΝΟΛΟΓΟ)

  Εδώ μας έφτασαν οι διάφορες πολιτικές της παιδείας. Ακαδημαϊκοί που πλατυάζουν και μονολογούν. Η λύση εδώ είναι απλή:

  1. Λογοδοσία στον προϊστάμενο τους κ.ο.κ. μέχρι το Υπουργείο για σωστή διεξαγωγή των καθηκόντων τους (και να ΠΕΦΤΟΥΝ ΚΕΦΑΛΙΑ). (Έτσι μόνο θα μάθουν να λακωνίζουν, σε ανταγωνιστικό περιβάλλον)

  2. Οικονομικά κίνητρα για συνεργασία μεταξύ τους και με τον ιδιωτικό τομέα για επιπλέον πόρους καθώς τα λεφτά του δημοσίου θα είναι πενιχρά (πολιτική α-λα ΔΝΤ).

• 5 Ιανουαρίου 2011, 12:14 | Κατερίνα Στσυροπούλου

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Π.Ο.Σ.Ε.Ι.Ν.
  ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ
  ΕΘΝΙΚΟ ΙΔΡΥΜΑ ΝΕΟΤΗΤΑΣ
  ΑΡ. ΕΓΚΡ. ΠΡ. ΘΕΣ/ΝΙΚΗΣ 1485
  ΤΣΟΧΑ 36- Τ.Κ. 11521 ΑΘΗΝΑ-ΤΗΛ.2106426017
  ΑΘΗΝΑ 05-01-2011

  ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΣΤΟΥΣ ΦΟΙΤΗΤΕΣ(ΣΙΤΙΣΗ ΔΙΑΜΟΝΗ)
  ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ
  ΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΙΔΡΥΜΑ ΝΕΟΤΗΤΑΣ ΩΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΙΚΟ ΕΡΓΑΛΕΙΟ
  ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΕΡΙΜΝΑ ΠΟΥ ΠΑΡΕΧΕΙ ΣΤΗ ΣΠΟΥΔΑΖΟΥΣΑ ΝΕΟΛΑΙΑ

  Το Ε.Ι.Ν. και βάσει της Ιδρυτικής του πράξης, φοιτητική και σπουδαστική μέριμνα (σίτισση + στέγαση) και παροχή κοινωνικής προσφοράς θα μπορούσε να συμβάλει καθοριστικά ως διαχειριστικό και ελεγκτικό εργαλείο που μπορεί να αναλάβει συνολικά την σίτιση και διαμονή των φοιτητών-σπουδαστών. Είναι ο μοναδικός φορέας με ανάλογες υποδομές σε όλη την Ελλάδα και διαθέτει πεπειραμένο προσωπικό. Έχει καταθέσει επιχειρησιακό σχέδιο που στοχεύει στην αναβάθμιση των υπηρεσιών και του ανθρώπινου δυναμικού του.
  Λόγω της νομικής του μορφής είναι πολύτιμο εργαλείο και είναι βασικός οργανισμός του ΥΠΕΠΘ, που μπορεί να κινείται σε πολλά επίπεδα άσκησης και υλοποίησης της πολιτικής του.
  Το ΥΠΕΠΘ θα πρέπει να οριοθετήσει οικονομικά τις κρατικές δαπάνες, ανάμεσα σε εκπαιδευτικά ιδρύματα και την την σίτιση-στέγαση στο Ε.Ι.Ν. .
  Προτείνουμε και ζητάμε το Ε.Ι.Ν. να παίξει το ρόλο που του αρμόζει, κρατώντας το Δημόσιο-Κοινωνικό του χαρακτήρα και να αναλάβει συνολικά και θεσμοθετημένα τον έλεγχο της σίτισης και της διαμονής της σπουδάζουσας νεολαίας

  η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

• 4 Ιανουαρίου 2011, 00:06 | ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  ΠΡΩΤΑΡΧΙΚΟ ΜΕΛΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ Η ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΧΑΡΑΧΤΗΡΑ ΤΗΣ ΑΝΩΤΑΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΔΙΟΤΙ Η ΜΟΡΦΩΣΗ ΕΙΝΑΙ ΑΓΑΘΟ,ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΘΕΩΡΕΙΤΑΙ ΠΟΛΥΤΕΛΕΙΑ ΚΑ ΜΑΛΙΣΤΑ ΣΕ ΤΟΣΟ ΔΥΣΚΟΛΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ.
  ΣΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ,ΓΙΑ ΝΑ ΑΓΓΙΞΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΤΗΣ ΤΡΙΤΟΒΑΘΜΙΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΠΡΕΠΕΙ ΠΡΩΤΑ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΤΟΥ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΞΟΔΕΨΕΙ ΜΙΑ ΜΙΚΡΗ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ ΣΕ ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΑ ΚΑΙ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ.ΕΠΟΜΕΝΩΣ,Ο ΔΗΜΟΣΙΟΣ ΧΑΡΑΧΤΗΡΑΣ ΤΗΣ ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΔΕΝ ΥΦΙΣΤΑΤΑΙ ΚΑΙ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΓΝΩΜΗ ΜΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΠΡΩΤΑ ΝΑ ΞΕΚΙΝΗΣΕΤΕ ΤΗΝ ΑΝΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΟΥ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΟΜΑΛΗ ΠΡΟΣΒΑΣΗ ΣΤΗΝ ΤΡΙΤΟΒΑΘΜΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΛΥΚΕΙΟ.
  Η ΕΠΙΒΟΛΗ ΔΙΔΑΚΤΡΩΝ ΚΑΙ ΚΟΣΤΟΥΣ ΒΙΒΛΙΩΝ ΣΤΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ ΘΕΩΡΩ ΟΤΙ ΘΑ ΠΡΟΚΑΛΕΣΕΙ ΜΕΓΑΛΕΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΑΔΙΚΙΕΣ ΚΑΙ ΘΑ ΘΕΣΕΙ ΣΕ ΜΕΓΑΛΟ ΚΙΝΔΥΝΟ ΤΟΝ ΔΗΜΟΣΙΟ ΧΑΡΑΧΤΗΡΑ ΤΗΣ ΤΡΙΤΟΒΑΘΜΙΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΑΝ ΣΚΕΦΤΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΟΤΙ ΟΙ ΝΕΟΙ,ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΚΑΤΑΒΑΛΟΥΝ ΤΟΣΟ ΜΕΓΑΛΕΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΠΕΤΥΧΟΥΝ ΣΤΙΣ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΑΝΗΚΟΥΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΣΤΗΝ ΜΙΚΡΟΜΕΣΑΙΑ ΤΑΞΗ ΚΑΙ ΣΤΑ ΦΤΩΧΑ ΛΑΙΚΑ ΣΤΡΩΜΑΤΑ,ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΓΙΑ ΕΠΙΠΛΕΟΝ ΕΞΟΔΑ ΚΑΙ ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ ΘΑ ΣΥΜΠΕΡΙΛΑΒΩ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΦΟΙΤΗΤΕΣ ΠΟΥ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΟΥΝ ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΒΙΑΣ ΚΑΛΥΠΤΟΥΝ ΤΑ ΒΑΣΙΚΑ ΤΟΥΣ ΕΞΟΔΑ.
  Η ΛΥΣΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΖΩΗ ΤΟΥ ΦΟΙΤΗΤΗ ΠΙΟ ΜΙΖΕΡΗ ΚΑΙ ΝΑ ΜΕΤΑΤΡΕΨΟΥΜΕ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΣΕ ΜΙΑ ΕΛΙΤ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΑΝΩΤΕΡΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ ΤΩΝ ΦΟΙΤΗΤΩΝ ΜΑΣ ΑΛΛΑ
  1. ΝΑ ΕΛΕΓΞΟΥΜΕ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΩΝ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΩΝ ΩΣΤΕ ΜΑ ΜΗΝ ΣΠΑΤΑΛΟΥΝΤΑΙ ΑΣΚΟΠΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΙ ΠΟΡΟΙ ΕΙΣ ΒΑΡΟΣ ΤΩΝ ΦΟΙΤΗΤΩΝ ΜΑΣ.
  2.ΝΑ ΔΙΑΦΥΛΑΧΤΕΙ Η ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΑΝΩΤΑΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΜΕ ΣΩΣΤΗ ΕΠΙΛΟΓΗ ΤΩΝ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΩΝ ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ ΜΕΣΩ ΜΙΑΣ ΑΞΙΟΠΙΣΤΗΣ ΑΡΧΗΣ ΟΠΩΣ ΤΟ ΑΣΕΠ ΚΑΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΛΕΟΝ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ Η ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΚΑΙ ΕΔΩ ΑΝΑΦΕΡΟΜΑΙ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΒΑΘΜΙΔΕΣ ΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ.ΟΛΟΙ ΝΑ ΚΡΙΝΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥΣ.
  3.ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΑ ΠΟΥ ΝΑ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΝΟΝΤΑΙ ΣΤΙΣ ΝΕΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΙΤΑ ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΗΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΟΥΝ ΟΙ ΝΕΟΙ ΜΑΣ.
  4.ΝΑ ΣΥΝΔΕΘΟΥΝ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΓΟΡΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΟΙ ΦΟΙΤΗΤΕΣ ΜΑΣ ΝΑ ΑΠΟΚΤΗΣΟΥΝ ΤΗΝ ΠΟΛΥΠΟΘΗΤΗ ΕΡΓΑΣΙΑΚΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ.
  5.ΑΥΞΗΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ ΣΤΟ 5%.ΧΩΡΙΣ ΧΡΗΜΑΤΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΕΠΕΝΔΥΣΟΥΜΕ ΣΤΟ ΑΥΡΙΟ ΚΑΙ Η ΜΟΡΦΩΣΗ ΕΙΝΑΙ ΕΠΕΝΔΥΣΗ.ΛΙΓΟΤΕΡΑ ΟΠΛΑ,ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΗ ΜΟΡΦΩΣΗ.ΕΞΑΛΛΟΥ Η ΧΩΡΑ ΜΑΣ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΟΥΡΙΣΜΟ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΕΠΕΝΔΥΣΕΙ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ,ΣΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ ΤΗΣ ΚΑΙ ΑΝΑΒΑΘΜΙΖΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΑΝΩΤΑΤΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕΙ ΤΙΣ ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΙΣΡΟΗ ΦΟΙΤΗΤΩΝ ΑΠΟ ΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ.
  6.ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΜΕ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΑ ΚΡΙΤΗΡΙΑ ΤΥΠΟΥ ΑΣΕΠ ΚΑΙ ΤΕΛΙΚΗ ΕΠΙΛΟΓΗ ΣΤΟ ΠΡΩΤΟ ΕΤΟΣ.
  ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΨΕΙ ΤΗΝ ΝΕΑ ΓΕΝΙΑ ΜΕ ΤΙΣ ΣΥΝΕΧΕΙΣ ΑΛΛΑΓΕΣ ΚΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΒΑΘΜΙΣΗ ΤΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ ΩΣ ΠΡΟΘΑΛΑΜΟΣ ΕΝΤΑΤΙΚΩΝ ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗΝ ΤΡΙΤΟΒΑΘΜΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ.
  ΕΦΑΡΜΟΣΤΕ ΕΝΑ ΕΝΙΑΙΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΕΩΣ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΚΑΙ ΔΩΣΤΕ ΧΡΟΝΟ ΝΑ ΑΠΟΔΩΣΕΙ ΚΑΡΠΟΥΣ…
  ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ,ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΝΤΙΑ ΤΩΝ ΚΑΤΑΛΗΨΕΩΝ?
  ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ,ΘΑ ΒΡΕΘΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΝΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΨΕΙ ΤΑ ΔΗΜΟΣΙΑ ΚΤΙΡΙΑ ΑΠΟ ΜΙΚΡΕΣ ΜΕΙΟΨΗΦΙΕΣ ΚΑΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΝΟΙΧΤΑ ΣΤΗΝ ΜΟΡΦΩΣΗ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΕΑΝ ΕΝΑΣ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΕΙΣΕΛΘΕΙ ΣΕ ΑΥΤΑ?ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ΟΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΕΓΑΛΗ ΑΝΟΧΗ…ΑΠΟ ΔΙΕΥΘΥΝΤΕΣ ΣΧΟΛΕΙΩΝ(ΑΝΑΦΕΡΟΜΑΙ ΣΤΗΝ ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ)ΚΑΙ ΡΙΧΝΟΥΝ ΤΟ ΜΠΑΛΑΚΙ ΣΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ?
  ΠΡΟΤΕΙΝΩ ΣΕ ΤΕΤΟΙΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΥΝΟΛΙΚΗ ΚΑΙ ΥΠΕΥΘΥΝΗ ΣΤΑΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ( ΑΥΤΟΜΑΤΗ ΚΛΗΣΗ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ) ΚΑΙ ΜΗΔΕΝΙΚΗ ΑΝΟΧΗ ΣΤΗΝ ΥΠΟΒΑΘΜΙΣΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ….

• 2 Ιανουαρίου 2011, 16:13 | ΑΜΜ

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Καταρχήν θα ήθελα να εκφράσω τη θετική μου άποψη για την στόχευση του νομοθετήματος. Θεωρώ ότι η κοινωνία συνολικά υποστηρίζει μία ριζοσπαστική αλλαγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Όσο πιο θαρραλέα είναι τα βήματα που θα γίνουν, τόσο και οι πιθανότητες επιτυχίας αυξάνονται.

  Όπως και σχεδόν σε όλες της υπόλοιπες πτυχές της οικονομικής και πολιτικής μας ζωής, έτσι και στην Παιδεία πρέπει να απελευθερωθούμε από «κεκτημένα» που λειτουργούν ως ταμπού και να διερευνήσουμε ελεύθερα κατά πόσο αυτά τα κεκτημένα υπηρέτησαν τον αρχικό τους σκοπό και φτάσαμε σε καλύτερο αποτέλεσμα.

  Θεωρώ ότι τα τρία πιο σημαντικά θεμέλια μίας ουσιαστικής αλλαγής είναι: α) Η σύνθεση και ισχύς των Συμβουλίων Διοίκησης των ιδρυμάτων, β) Η συνεχής αξιολόγηση και η σύνδεση της χρηματοδότησης με αυτήν και γ) Το ζήτημα της ασφάλειας στον πανεπιστημιακό χώρο, που δε θίγεται στο παρόν νομοθέτημα, και αποτελεί ταμπού δυστυχώς.

  Προσπαθώντας να αναφερθώ ακολουθώντας τη σειρά του νομοθετήματος, οι σκέψεις που θα παραθέσω δεν θα έχουν την απαραίτητη συνολική συνοχή, ελπίζω όμως να μην προκαλέσω χασμουρητό σ’ αυτόν/ ην που τις διαβάζει.

  Στη σελ. 6 του κειμένου όπου παρουσιάζονται τα βασικά διακυβεύματα αναφέρεται η ενίσχυση συμπληρωματικότητας …και η ενίσχυση της υγιούς άμιλλας και συνεργασίας μεταξύ των ιδρυμάτων της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.
  Συμπληρωματικά προς αυτές τις κατευθύνσεις η ενίσχυση της συνεργασίας μεταξύ των τριτοβάθμιων ιδρυμάτων και των ερευνητικών κάντρων της χώρας μας ίσως θα έπρεπε να αποτελεί ένα επιπλέον κεντρικό διακύβευμα.
  Η συνεργασία μεταξύ ΑΕΙ/ΤΕΙ και ΕΚ αν ειδωθεί συνολικά και όχι μόνο στα πλαίσια επιμέρους κοινών ερευνητικών έργων μεταξύ επιστημόνων εκατέρωθεν, μπορεί να προσφέρει πολλαπλά στην εκπαιδευτική/ ερευνητική διαδικασία εκθέτοντας από νωρίς τους φοιτητές στη διαδικασία παραγωγής γνώσης, αυξάνοντας την κινητικότητα και τη συνεχή διάχυση καινοτόμου τεχνογνωσίας μεταξύ όλων των φορέων και συμβάλλοντας στη μέγιστη αξιοποίηση των σύγχρονων υποδομών που διαθέτουν πολλά ΕΚ της χώρας.

  Στο αναλυτικό κείμενο του νομοθετήματος είναι αλήθεια ότι παρουσιάζονται θετικές προτάσεις προς αυτή την κατεύθυνση. Μία συνολικότερη προσέγγιση αυτής της συνεργασίας, με το παρόν ή σε επόμενα νομοθετήματα, μόνο θετικά μπορεί να λειτουργήσει για την παιδεία στη χώρα μας. Παραδείγματα αμοιβαία επωφελών στενών συνεργασιών μεταξύ ΕΚ και τριτοβάθμιων ιδρυμάτων υπάρχουν πάμπολλα στις περισσότερες χώρες του Δυτ. κόσμου.

  Σελ. 10 (1) Νέα ταυτότητα με νέα ηγεσία και ενίσχυση της αυτοδιοίκησης των ΑΕΙ.

  Ο στόχος της αναδιοργάνωσης της διοίκησης του πανεπιστημίου είναι ο πιο σημαντικός στο νομοθέτημα. Η επιτυχία του είναι αυτή που θα ξεκλειδώσει όλες τις επιμέρους πόρτες και θα μεταμορφώσει σε σύντομο χρόνο το Ελληνικό πανεπιστήμιο.

  Η διαπίστωση είναι κοινή σε όλη την κοινωνία. Τα ΑΕΙ παρουσιάζουν κοινά προβλήματα με τις χρεοκοπημένες ΔΕΚΟ.
  Πρώτη προτεραιότητα του δημόσιου πανεπιστημίου είναι να απολαμβάνει της εμπιστοσύνης της κοινωνίας και της πολιτείας που το χρηματοδοτεί και δευτερευόντως της πανεπιστημιακής κοινότητας.

  Οι δημόσιοι θεσμοί που διατηρούν κύρος και γενική αποδοχή από την ευρύτερη κοινωνία είναι οι ανεξάρτητες αρχές.
  Με έναν παράλληλο τρόπο, θα πρότεινα το Συμβούλιο ενός ΑΕΙ για τα επόμενα τουλάχιστον δέκα χρόνια, να εκλέγεται άμεσα από το κοινοβούλιο με διευρυμένη πλειοψηφία από κατάλογο κοινά αποδεκτών διακεκριμένων επιστημόνων της διασποράς και της χώρας μας (με την προτροπή να εκλέγονται σε άλλο ίδρυμα από αυτό που υπηρέτησαν- αν μη τι άλλο μπορεί να προσφέρει μία νέα φρέσκια οπτική στα πράγματα).
  Ο αριθμός των μελών του Συμβουλίου που θα ορίζονται από το κοινοβούλιο θα πρέπει να αποτελεί την ελάχιστη πλειοψηφία λήψης αποφάσεων (50+1). Σε διαφορετική περίπτωση ο κίνδυνος περιθωριοποίησης των εκλεγμένων μελών από εσωτερικές οργανωμένες ομάδες είναι ορατός, και θα ακυρώσει την ουσία του νομοθετήματος.
  Τα υπόλοιπα μέλη του Συμβουλίου εκλέγονται από ενδοπανεπιστημιακές διαδικασίες. Οι φοιτητές και το μη-ακαδημαϊκό προσωπικό θα πρέπει να αντιπροσωπεύονται στο Συμβούλιο σε ποσοστό όχι μεγαλύτερο του 10%.
  Το Συμβούλιο κατά την πρώτη του σύγκλιση θα προκηρύξει τη θέση πρύτανη, όπως και μια θέση οικονομικού διαχειριστή.
  Ο πρύτανης θα έχει την ευθύνη της ακαδημαϊκής διοίκησης του πανεπιστημίου και ο οικονομικός διευθυντής (που θα λογοδοτεί στον πρύτανη και στο Συμβούλιο) θα αναλάβει την ευθύνη της αναδιοργάνωσης των οικονομικών υπηρεσιών, τη σύνταξη και εκτέλεση του προϋπολογισμού και της αξιοποίησης της περιουσίας του ιδρύματος.

  Ένα ιδιαίτερα σημαντικό πρόβλημα που επιβάλλεται να λυθεί ώστε να διασφαλιστεί η στοιχειωδώς εύρυθμη λειτουργία των νέων ακαδημαϊκών αρχών και του ιδρύματος, είναι αυτό της ασφάλειας.
  Στο απλό ερώτημα, τι είναι αυτό που θα εμποδίσει οποιαδήποτε μικρή ομάδα φοιτητών ή-μη, να ακυρώνει στην πράξη οποιεσδήποτε αποφάσεις της νέας διοίκησης με βία και τραμπουκισμούς και καταστρέφοντας τη δημόσια περιουσία, δεν δίνεται μια θαρραλέα πειστική απάντηση.
  Γιατί ο Έλληνας φορολογούμενος να εξακολουθεί να πληρώνει και να βλέπει τη δημόσια περιουσία να καταστρέφεται σε καθημερινή βάση;

  Το Συμβούλιο του ιδρύματος θα θεσπίσει επιτροπή δεοντολογίας του ιδρύματος αποτελούμενη από έγκριτους επιστήμονες. Στην επιτροπή δύνανται να συμμετέχουν και επίτημα μέλη της ακαδημαϊκής κοινότητας. Η επιτροπή αυτή θα είναι υπεύθυνη για την επίλυση ενδο-ακαδημαϊκών διαφορών.
  Σε εθνικό επίπεδο θεσμοθετείται το Εθνικό Συμβούλιο Ακαδημαϊκής Δεοντολογίας με σκοπό τη συνεχή παρακολούθηση της εύρυθμης ακαδημαϊκής λειτουργίας, σε συνεργασία με τις αρχές των ιδρυμάτων. Το Εθνικό Συμβούλιο αποτελεί και τον ανώτατο επίπεδο επίλυσης θεμάτων ακαδημαϊκής δεοντολογίας.

  Σελ. 14, Προϋποθέσεις εκλογής

  -Στα εκλεκτορικά σώματα δύνανται να συμμετέχουν μέσω τηλεδιάσκεψης οι ξένοι κριτές.
  -Τα αντικείμενα των υπό προκήρυξη θέσεων εγκρίνονται από το Συμβούλιο και την Επιτροπή Δεοντολογίας για τη συνάφεια τους με τα προγράμματα σπουδών και τις νέες τάσεις της επιστήμης. Σε κάθε περίπτωση πρέπει να αποτελούν υπαρκτά επιστημονικά πεδία και όχι φωτογραφικές συρραφές προσόντων.

  Παράλληλη υπηρέτηση σε ΑΕΙ Ελληνικό και άλλης χώρας.

  Οι καθηγητές που εκλέγονται με το καθεστώς αυτό έχουν αποδοχές ανάλογες με το χρόνο παρουσίας τους στο ίδρυμα.
  Οι εκλεγμένοι καθηγητές με το καθεστώς αυτό εφόσον το επιθυμούν και πληρώνονται από άλλο ίδρυμα του εξωτερικού, μπορούν να συνάψουν σχέση άμισθης εργασίας με το ίδρυμα.

  Διοικητικό και τεχνικό προσωπικό.

  Ο πρύτανης/ διευθυντής από κοινού με τον διευθυντή οικονομικής διαχείρισης πρέπει να συντάξουν πλήρες οργανόγραμμα που να ορίζει τις θέσεις διοικητ. και τεχν. προσωπικού ως προς τις ευθύνες και τα καθήκοντα τους.

  Σελ. 23, Ευρωπαϊκές Πιστωτικές μονάδες. Το αμέσως επόμενο στάδιο που θα πρέπει να συμπεριληφθεί είναι αυτό του Diploma supplement. Το «Συμπλήρωμα πτυχίου» όπως αυτό έχει θεσπιστεί από τις Ευρωπαϊκές αρχές του Erasmus, βοηθά ουσιαστικά στην αύξηση της κινητικότητας των φοιτητών και τη δια βίου μάθηση καθώς αποτελεί μία αναλυτικότερη περιγραφή και παρουσίαση του γνωστικού υπόβαθρου ενός επιστήμονα, και την συνεχή εξέλιξη του στο χρόνο.

• 2 Ιανουαρίου 2011, 03:47 | Μάκης Κ.

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  • Τη διατήρηση και την ενίσχυση του δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Η παιδεία είναι μέγιστο πνευματικό και κοινωνικό αγαθό και δεν μπορεί να μετατραπεί σε προϊόν εμπορευματοποίησης.
  Παραθέτω ορισμένες προτάσεις για την επίλυση του προβλήματος της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης, διότι δεν με καλύπτει προσωπικά το ΚΔ. Το μόνο πρόβλημα της Παιδείας είναι η υποχρηματοδότηση, που έχει δώσει έρεισμα σε κάποιους να καταδυναστεύσουν το Ελληνικό Πανεπιστήμιο.
  • Αύξηση των κρατικών επιχορηγήσεων προς τα πανεπιστήμια με παράλληλη εφαρμογή ελέγχου νομιμότητας και σκοπιμότητας στη διάθεση των κονδυλιών.
  • Κατοχύρωση της πανεπιστημιακής αυτοτέλειας στο βαθμό που δεν ευνοείται η καθηγητική αυθαιρεσία.
  • Αναβάθμιση της ποιότητας σπουδών και εκσυγχρονισμός στις υποδομές, στα εποπτικά μέσα, στα προγράμματα σπουδών.
  • Διασφάλιση του δωρεάν και καθολικού χαρακτήρα της σίτισης και της στέγασης των φοιτητών. Επίλυση των οξύτατων σχετικών προβλημάτων.
  •Ενδυνάμωση του φοιτητικού συνδικαλιστικού κινήματος.
  • Βελτίωση των μεταπτυχιακών προγραμμάτων και δημιουργία νέων όπου κριθεί αναγκαίο. Καθιέρωση ανοιχτών και δωρεάν μεταπτυχιακών.
  • Διάθεση περισσότερων κονδυλίων στην έρευνα και συγκρότηση νέων ερευνητικών προγραμμάτων.
  • Πλήρη κάλυψη των αναγκών όλων των τμημάτων σε εργατικό δυναμικό (συμβασιούχους 407, αποσπασμένους).
  • Υλοποίηση των Προγραμμάτων Σπουδών για πτυχία με αξία.
  • Αύξηση της χρηματοδότησης της Παιδείας στο 5% του Α.Ε.Π., και στο 2% για την έρευνα.

• 1 Ιανουαρίου 2011, 22:42 | Βέντζας

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Διαβουλεύσθε, διαβουλεύεσθε αλλα στο τέλος θα γίνει το δικό μας.

• 1 Ιανουαρίου 2011, 14:04 | Βέντζας

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Συμμετείχα σε εκλεκτορικά:
  1. στα οποία ηταν μιλημένος / μιλημένοι οι εκλεκτορες για μεροληψία σε συγκεκριμένο υποψήφιο απο εξωτερικούς παράγοντες
  2. μερικές φορές ηταν μιλημένοι απο το ΥΠΕΠΘ (ΕΓ, κ.λ.π.)
  3. το ΥΠΕΠΘ ανάπεμπε την εκλογή μέχρι να «γίνει κάποια στραβή» και να κυρηχθεί άγονη η θέση αφού δεν έβγαινε ο δικός τους
  4. είναι μειονέκτημα η ύπαρξη απλής εισηγητικής έκθεσης στις εξελίξεις, αφού οι εξωτερικοί εκλέκτορες δεν γνωρίζουν τις αντικειμενικές συνθήκες και προθέσεις των οικείων καθηγητών εκλεκτόρων. Καλό θα ήταν να υπάρχει αρχικά μία προεισηγητική έκθεση με απόψεις ΟΛΩΝ των μελών ΕΠ/ΔΕΠ του τμήματος.
  5. Η συμπλήρωση εκλεκτορικών με εκλέκτορες απο άλλα Τμήματα του ΤΕΙ και εξωτερικούς εκλέκτορες απο άλλα ΤΕΙ γίνεται με ευθύνη των διοικήσεων ΤΕΙ και εκεί γίνονται παρεμβάσεις υπέρ υποψηφίων και ομαδοποιήσεις και αποκλεισμοί, ιδίως στα επαρχιακά ΤΕΙ.
  6. Το θετικό του νόμου της Γιαννάκου για συμμετοχή 3 εξωετρικών εκλεκτορων και όχι όλων των ΕΠ του τμήματος καταργήθηκε ως εξής, αρχικά εκτοπίζονται 3 οικείοι ανεπιθύμητοι καθηγητές απο το εκλεκτορικό και έρχονται 3 «δικοί» μας καθηγητές φουνταριστοί απο άλλο ΤΕΙ. Και μη χειρότερα, κανονική επανίδρυση του κράτους.
  7. Κανείς δεν κρατάει λογαριασμό για το σε πόσα εκλεκτορικά συμμετέχουν οι ημέτεροι εκλέκτορες καθηγητές. Έτσι ημέτεροι καθηγητές συμμετέχουν σε υπερβολικά πολλά εκλεκτορικά το χρόνο και άλλοι άξιοι ουδέτεροι καθηγητές καθόλου η ελάχιστα. Αυτό έγινε σε μέγιστο βαθμό την περίοδο 2000-2010 …
  8. Σε εκλεκτορικό εξέλιξης ηλεκτρονικού συμμετείχε μαθηματικός σαν εξωτερικός εκλέκτορας, αν είναι δυνατόν
  9. Με τις ειδικότητες γίνεται εκμετάλευση, άλλοτε οι εκλέκτορες κρίνονται ως προς την συμμετοχή τους αυστηρά και στενά και αλλού χαλάρα και με ευρύτερη (έως άσχετη) συνάφεια.
  10. Σε εκλεκτορικό εισήλθαν 2 σπουδαστές εκπρόσωποι (της γνωστής πλέον παράταξης) και δήλωσαν ότι γνώριζαν τον ένα υποψήφιο απο τη διδασκαλία, δηλ. οι άλλοι υποψήφιοι ξεκινούσαν με μειονέκτημα, γιατι δεν είχαν διδάξει στο Τμήμα. Αυτό είναι απαράδεκτο.
  11. Το ζήτημα της εκλογιμότητας των υποψηφίων πρέπει να προελέγχεται και να ελέγχεται με περισσή αυστηρότητα. Γίνονται υπερβάσεις.
  12. Το ζήτημα της αποζημίωσης των οδοιπορικών των εκλεκτορικών είναι πολύ ευαίσθητο θέμα.
  13. Πολλές αναπομπές στο παρελθόν ήταν άδικες και υπερβολικές.
  14. Υπάρχει μία τάση να είμαστε ακριβοί στα πίτουρα και φθηνοί στ’ αλεύρι, επιεικέις με ημετέρους και αυστηροί με ανεπιθύμητους
  15. Υπάρχει ένας έντονος διάχυτος κομματισμός στα εκλεκτορικά, όχι τόσο στη λειτουργίοα τους, όσο στην σύνθεσή τους.
  16. Ο θεσμός της κλήρωσης εκλεκτόρων έχει αποτύχει αφού κλήρωση σημαίνει δήθεν ή μη κλήρωση.
  17. Εκλεκτορικά με ελάχιστους εκλόγιμους, πρέπει ο νομοθέτης να παρακινει το εκλεκτορικο σε άγονη προκήρυξη, παρά να εκλέγεται ένας μέτριος.
  18. Στην αξιολόγηση των υποψηφίων πρέπει υπάρχει ακι μια σοβαρότητα, δηλ. να αξιολογούμε τον άλλο, κοιτώντας τον εαυτό μας στον καθρέπτη και όχι αγνοώντας ότι εμείς ίσως να είμαστε υποδεέσετεροι των υποψηφίων σε κάποια τυπικά προσόντα.
  19. Υπάρχουν εκλεκτορικά που δεν έχουν προσκληθεί όλα τα μέλη ΕΠ (μη εκλέκτορες) να παραστούν στη διαδικασία εκλεκτορικού. Η παράσταση των μελών ΕΠ έχει μεθοδικά ατονίσει, με αποτέλεσμα η εκλογή να μην αφορά το σύνολο του Τμήματος (αποξένωση).
  20. Υπάρχουν εκλεκτορικά που έχουν συσταθεί χωρίς νόμιμη σύνθεση (με προηγούμενους νόμους) και έχουν βαφτισθεί «ειδικά» εκλεκτορικά.
  21. Ο νόμος Γιαννάκου με εξωτερικούς εκλέκτορες έχει ατονίσει την εσωτερικότητα (ευθύνη εκλογής) στο Τμήμα. Και αυτό παράγει αδικίες και κακή λειτουργία, αντί για αντικειμενικότητα.
  22. Υπάρχει Πανελλήνια διαπλοκή στα χρηματοδοτούμενα προγράμματα η οποία ανταποδίδεται στα εκλεκτορικά, με προώθηση ημετέρων.
  23. Να υπάρξουν καιθορισμένοι αντικειμεννικοί δείκτες στις εξελίξεις.
  24. Πολλά εκλεκτορικά και εξελίξεις θυμίζουν άλμα σε ύψος, όπου ο πήχυς του νόμου ανεβοκατεβαίνει (νόμος ακορντεόν)
  25. Ανασύρονται νομολογίες για ημετέρους και κρύβονται για μη ημετέρους

• 31 Δεκεμβρίου 2010, 21:19 | Θανάσης Σωτηρόπουλος

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  εγώ δεν καταλαβαίνω γιατί οι φοιτητές δεν ήθελαν το νόμο Μ.Κούτσικου…Πριν λίγες μέρες παραβρέθηκα σε εκλογή ΕΤΕΠ,η συζήτηση στο τμήμα έγινε λες και επρόκειτο για αναπληρωτή καθηγητή, απαξιώθηκε πλήρως το νόημα της θέσης, αφού όλοι έχουν πολλαπλά προσόντα και όταν ήλθε η ώρα της ψηφοφορίας εκλήθησαν να ψηφίσουν και οι φοιτητές. Εγώ προσωπικά σηκώθηκα και έφυγα. Που ακούστηκε ο φοιτητής να επιλέγει αυτόν που θα τον επικουρίσει στα εργαστήρια; Αν αυτο δεν λέγεται συναλλαγή με φοιτητικές παρατάξεις τότε ποιό είναι; Προς τιμή τους οι φοιτητικές παρατάξεις της αριστεράς δεν προσήλθαν. Καληνύχτα και χρόνια πολλά και δημιουργικά!