Άρθρο 05 – Αναγραφή χαρακτηρισμού διαγωγής στους τίτλους σπουδών

Ο χαρακτηρισμός της διαγωγής μαθητών της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης αναγράφεται στους τίτλους σπουδών, συμπεριλαμβανομένων των απολυτηρίων, των αποδεικτικών απόλυσης και λοιπών αποδεικτικών και πιστοποιητικών σπουδών.

  • 4 Μαΐου 2020, 14:48 | Βασίλειος Μακρυδάκης

    Πρέπει να αφαιρεθεί εντελώς αυτό το άρθρο. Αντιπαιδαγωγικό και καθαρά τιμωρητικό, χωρίς να δίνει πραγματική ώθηση για βελτίωση της συμπεριφοράς, όπου αυτή χρειάζεται.

  • 4 Μαΐου 2020, 13:17 | Σκίννερ Ανδρέας-Γεώργιος

    Κανείς δεν αμφισβητεί ότι ολοκληρωμένη παιδαγωγία και παιδεία ενός ανθρώπου συνεπάγεται και καλή διαγωγή. Κανείς δεν αμφισβητεί ότι το σχολείο τελεί σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση καλού χαρακτήρα, καλής συμπεριφοράς και καλής διαγωγής. Η αναγραφή όμως του χαρακτηρισμού της διαγωγής στους τίτλους σπουδών της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης αποτελεί αναχρονιστικό μέτρο, το οποίο τελεί αντίθετο ρόλο από τον παιδαγωγικό ρόλο του σχολείου, καθώς μπορεί να οδηγήσει τους μαθητές σε υπακοή και υποταγή, «μουδιάζοντας» την προσωπικότητά τους, ενώ καθιστά τον εργασιακό τους βίο ευάλωτο σε περιστατικά καθηγητικής αυθαιρεσίας.
    Παρουσιάζονται όμως και άλλα προβλήματα. Αφενός ο χαρακτηρισμός της διαγωγής των μαθητών αποτελεί προϊόν κρίσεως των καθηγητών, των οποίων ευθύνη είναι να την βελτιώσουν, εξού πρέπει να προορίζεται μόνο για την εσωτερική κατανάλωση των καθηγητών αυτών. Αφετέρου η διαγωγή ενός ανθρώπου αποτελεί προσωπικό του δεδομένου, ιδίως ο χαρακτηρισμός αυτής από τον καθηγητή του, και για αυτό δεν μπορεί να αναγράφεται στους τίτλους σπουδών. Ο τίτλος σπουδών, ο οποίος αποτελεί προαπαιτούμενο εργασίας στο σύνολο του εργασιακού βίου του μαθητή, δεν μπορεί να περιέχει αφενός προσωπικό δεδομένο και αφετέρου δεδομένο το οποίο μπορεί να επηρεάσει άδικα την κρίση του εργοδότη για τον εκάστοτε υποψήφιο εργαζόμενο, ιδίως όταν η διαγωγή ενός ανθρώπου μεταβάλλεται και βελτιώνεται κατά τη διάρκεια ολόκληρης της ζωής του. Ο στιγματισμός και η τιμωρία ορισμένων μαθητών για ορισμένες συμπεριφορές που μπορεί να μην ικανοποιούν ορισμένους καθηγητές και την υποκειμενική κρίση αυτών είναι άδικο να ακολουθεί τους μαθητές για το υπόλοιπο της ζωής τους. Η αναγραφή του χαρακτηρισμού της διαγωγής στα απολυτήρια είναι αναχρονιστικό και αντιπαιδαγωγικό μέτρο, το οποίο θυμίζει βέργα, ποδιές και ένα σχολείο μιας άλλης εποχής, όχι σύγχρονο, αλλά της δεκαετίας του ’50.

    Συνεπώς, μολονότι ο χαρακτηρισμός της διαγωγής ενός μαθητή είναι χρήσιμο εργαλείο για τους καθηγητές ως προς την παιδαγωγία του μαθητή, δεν πρέπει να προορίζεται παρά μόνο για εσωτερική κατανάλωση των καθηγητών αυτών και να μην ακολουθεί τους μαθητές στο υπόλοιπο της ζωής των, μετά την λήξη του παιδαγωγικού ρόλου των καθηγητών αυτών προς τον μαθητή.

    Σημειωτέον γεγονός η ουσιαστική απαξίωση της αναγραφής της διαγωγής τα τελευταία χρόνια, με την σχεδόν αυτοματοποιημένη αναγραφή «Κοσμιοτάτη» στα απολυτήρια ανεξάρτητου πραγματικής διαγωγής, όπως προκύπτει από προσωπική εμπειρία.

    Επιβάλλεται η απόσυρση του παρόντος άρθρου.

  • 3 Μαΐου 2020, 22:48 | ΈΦΗ ΤΣΟΥΡΓΙΑΝΝΗ

    Απαράδεκτο και αναχρονιστικό, αντίθετο με όποια εξέλιξη κατάφερε να επιδείξει το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα τα τελευταία 30 χρόνια.

  • 3 Μαΐου 2020, 22:14 | Χάρης Δημητρακόπουλος

    Δεν υπάρχει η ανάγκη για την κατηγοριοποίηση των συμπεριφορών των παιδιών. Κάτι τέτοιο δεν έχει ούτε εκπαιδευτικό χαρακτήρα, ούτε ταιριάζει ψυχοκοινωνιολογικά σε μια σύγχρονη χώρα του 21ου αιώνα

  • 3 Μαΐου 2020, 21:55 | Σμαράγδα Καρασιμοπούλου

    Η έγκαιρη παρέμβαση στο σχολικό περιβάλλον με ειδικούς συμβουλευτικής ή ψυχολογίας ή και κοινωνικούς λειτουργούς που θα εργαζόντουσαν με όλη την οικογένεια, προγράμματα αγωγής υγείας (συναισθηματική αγωγή, ενεργητική ακρόαση, διαχείριση συγκρούσεων κτλ) έχουν αποδείξει σε πολλά σχολεία παγκοσμίως πως είναι η πιθανή λύση σε θέματα συμπεριφορών που αποκλίνουν. Ακούμε το παιδί, δεν το τιμωρούμε με στιγματισμό.
    Αλλιώς τι παιδαγωγοί είμαστε; Αστυνομικού τύπου;

  • 3 Μαΐου 2020, 17:54 | ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΚΡΥΩΝΙΔΗΣ

    Τουλάχιστον αναχρονιστικό και βαθύτατα αντιπαιδαγωγικό! Εις αεί στιγματισμός των παιδιών και αλήθεια πάνω σε ποια παιδαγωγική βάση και με ποιο όφελος, για ποιον; αλλη μια εργαλιοποίηση του φόβου (του στίγματος).

  • 3 Μαΐου 2020, 16:11 | Όλγα Γεωργιάδου

    Άρθρο 5: Επαναφέρονται παιδαγωγικές πρακτικές που έχουν πια ξεπεραστεί και που πλήττουν τους
    μαθητές με ΔΕΠ-Υ. Ο χαρακτηρισμός διαγωγής σύμφωνα με την ελληνική και διεθνή βιβλιογραφία
    αποτελεί απαρχαιωμένη πρακτική. Ειδικότερα για τους μαθητές με ΔΕΠ-Υ & Μαθησιακές Δυσκολίες, οι
    οποίοι λόγω της ιδιαιτερότητας τους συχνά γίνονται δέκτες αποβολών αποτελεί μια μέθοδος στοχοποίησης
    αυτών, εφόσον δεν τους δίνεται η ευκαιρία τροποποίησης αυτού του χαρακτηρισμού, που θα τους
    συνοδεύει σε όλη τους τη ζωή. Λόγω του ότι οι καθηγητές δεν είναι καταλλήλως ή επαρκώς ενημερωμένοι
    για τα συμπτώματα της ΔΕΠ-Υ, οι μαθητές αυτοί είναι οι πρώτοι που παίρνουν αποβολές συχνά χωρίς
    αυτό να έχει κανένα νόημα ούτε για τους ίδιους, ούτε για το σχολείο. Η παιδαγωγική της πρόληψης
    ανεπιθύμητων συμπεριφορών φαίνεται να μην λαμβάνεται υπόψη. Ας γίνουν προτάσεις από τις ΕΔΕΑΥ
    και από ΚΕΣΥ στην αρχή της χρονιάς καθώς και ενημέρωση στον αντίστοιχο σύλλογο διδασκόντων, για
    την προληπτική παιδαγωγική.

  • Επαναφέρονται παιδαγωγικές πρακτικές που έχουν πια ξεπεραστεί και που πλήττουν τους μαθητές με ΔΕΠ-Υ.
    Ο χαρακτηρισμός διαγωγής σύμφωνα με την ελληνική και διεθνή βιβλιογραφία αποτελεί απαρχαιωμένη πρακτική.
    Ειδικότερα για τους μαθητές με ΔΕΠ-Υ & Μαθησιακές Δυσκολίες, οι οποίοι λόγω της ιδιαιτερότητας τους συχνά γίνονται δέκτες αποβολών αποτελεί μια μέθοδος στοχοποίησης αυτών, εφόσον δεν τους δίνεται η ευκαιρία τροποποίησης αυτού του χαρακτηρισμού, που θα τους συνοδεύει σε όλη τους τη ζωή.
    Λόγω του ότι οι καθηγητές δεν είναι καταλλήλως ή επαρκώς ενημερωμένοι για τα συμπτώματα της ΔΕΠ-Υ, οι μαθητές αυτοί είναι οι πρώτοι που παίρνουν αποβολές συχνά χωρίς αυτό να έχει κανένα νόημα ούτε για τους ίδιους, ούτε για το σχολείο.
    Η παιδαγωγική της πρόληψης ανεπιθύμητων συμπεριφορών φαίνεται να μην λαμβάνεται υπόψη. Ας γίνουν προτάσεις από τις ΕΔΕΑΥ και από ΚΕΣΥ στην αρχή της χρονιάς καθώς και ενημέρωση στον αντίστοιχο σύλλογο διδασκόντων, για την προληπτική παιδαγωγική.

  • 3 Μαΐου 2020, 13:34 | Μάγδα

    Πραγματικό βήμα προς τα πίσω. Δεν έχει κανένα νόημα η αναγραφή της διαγωγής των μαθητών. Αν ενδιαφέρεστε για τη διαγωγή τους, στηρίξτε τα σχολεία με ψυχολόγους και κοινωνικούς λειτουργούς.

  • 3 Μαΐου 2020, 13:23 | Χριστίνα Γεωργιάδου

    Επαναφέρονται παιδαγωγικές πρακτικές που έχουν πια ξεπεραστεί και που πλήττουν τους μαθητές με ΔΕΠ-Υ.
    Ο χαρακτηρισμός διαγωγής σύμφωνα με την ελληνική και διεθνή βιβλιογραφία αποτελεί απαρχαιωμένη πρακτική. Ειδικότερα για τους μαθητές με ΔΕΠ-Υ & Μαθησιακές Δυσκολίες, οι οποίοι λόγω της ιδιαιτερότητας τους συχνά γίνονται δέκτες αποβολών αποτελεί μια μέθοδος στοχοποίησης αυτών, εφόσον δεν τους δίνεται η ευκαιρία τροποποίησης αυτού του χαρακτηρισμού, που θα τους συνοδεύει σε όλη τους τη ζωή.
    Λόγω του ότι οι καθηγητές δεν είναι καταλλήλως ή επαρκώς ενημερωμένοι για τα συμπτώματα της ΔΕΠ-Υ, οι μαθητές αυτοί είναι οι πρώτοι που παίρνουν αποβολές συχνά χωρίς αυτό να έχει κανένα νόημα ούτε για τους ίδιους, ούτε για το σχολείο.
    Η παιδαγωγική της πρόληψης ανεπιθύμητων συμπεριφορών φαίνεται να μην λαμβάνεται υπόψη. Ας γίνουν προτάσεις από τις ΕΔΕΑΥ και από ΚΕΣΥ στην αρχή της χρονιάς καθώς και ενημέρωση στον αντίστοιχο σύλλογο διδασκόντων, για την προληπτική παιδαγωγική.

  • 3 Μαΐου 2020, 12:53 | Σίσσυ Μαμάη

    Θεωρώ ότι το άρθρο αυτό πρέπει να απαλειφθεί.

    Ο στόχος της παιδείας και της μάθησης δεν είναι και δεν πρέπει να είναι να τιμωρεί. Το μέτρο αυτό είναι αναχρονιστικό και δεν συνάδει καθόλου με τον παιδαγωγικό χαρακτήρα που πρέπει να έχει το σχολείο. Ένας χαρακτηρισμός ως προς τη διαγωγή ακολουθεί και στιγματίζει έναν άνθρωπο ευ όρου ζωής.
    Πρέπει να εστιάσουμε στην πρόληψη, να διδάξουμε τα παιδιά μας ενσυναίσθηση, να ανταγωνίζονται μόνο με τον εαυτό τους, να αντιμετωπίσουμε προβλήματα σχολικού εκφοβισμού, να υπάρχει ψυχολογική στήριξη.

  • 3 Μαΐου 2020, 12:35 | ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΜΩΥΣΙΑΔΗΣ

    Όταν κάποιος παρανομήσει σοβαρά ως ενήλικας, έχει το δικαίωμα στην λήθη με βάση την Ευρωπαική νομοθεσία. Ένα παιδί θα πρέπει να στιγματιστεί για όλη του την ζωή και μάλιστα χωρίς δίκη;

  • 3 Μαΐου 2020, 12:04 | Χριστίνα Παντούση

    Θεωρώ ότι η αναγραφή του χαρακτηρισμού της διαγωγής των μαθητών/τριών στο απολυτήριο είναι ένα μέτρο απόλυτα αναχρονιστικό και δεν συνάδει καθόλου με τον παιδαγωγικό χαρακτήρα που πρέπει να έχει το σχολείο.
    Το ζήτημα των σχολικών ποινών είναι, έτσι κι αλλιώς, τεράστιο και με πάρα πολλές διαστάσεις. Όταν, λοιπόν, αμφισβητείται ακόμα και η ίδια η αποτελεσματικότητα της επιβολής ποινών, είναι δυνατόν να αποφασίζετε την επαναφορά ενός μέτρου, το οποίο το μόνο που θα κάνει είναι να στιγματίσει ένα παιδί για όλη του τη ζωή;
    Είναι δυνατόν να επιτρέπουμε η όποια προβληματική συμπεριφορά ενός παιδιού στο σχολείο να επηρεάσει τη ζωή του ως ενηλίκου με ανυπολόγιστες συνέπειες; Είναι δυνατόν το σχολείο να λειτουργεί εκδικητικά;
    Σας παρακαλώ να αποσύρετε το άρθρο αυτό.

  • 3 Μαΐου 2020, 12:01 | angeliki

    Υπάρχουν στοιχεία πως όταν αναγράφονταν η διαγωγή στους τίτλους των μαθητών/τριων πως οι μαθητές/τριες συμμορφώνονταν; Θα ήταν προτιμότερο να επανέλθει ο θεσμός της διαμεσολάβησης.Ο σεβασμός στον εαυτό μας και στον άλλον δεν εξασφαλίζεται με την αναγραφή της διαγωγής.Περισσότερο μοιάζει να τιμωρείται ο/η μαθητές/τρια και να περιθωριοποιείται.

  • 3 Μαΐου 2020, 00:31 | Μαρία Ζησίδου

    Εντελώς αντιπαιδαγωγικό. Ακόμα και τα βαριά αδικήματα παραγράφονται κάποια στιγμή. Η διαγωγή στιγματίζει τον έφηβο για μια απερισκεψία.

  • 2 Μαΐου 2020, 22:54 | Κιουρή Χαρίκλεια

    Θεωρώ απαράδεκτα αναχρονιστική την επαναφορά του χαρακτηρισμού διαγωγής σε έγγραφα που συνοδεύουν τον πολίτη σε όλη του την ζωή. Ακόμα και σοβαρά παραπτώματα κάποτε παραγράφονται.

  • 2 Μαΐου 2020, 22:38 | CC

    Τελείως αναχρονιστικό, οπιστοδρομικό και απαράδεκτο!
    Nα αποσυρθεί! Βρισκόμαστε στο 2020!!!!

  • 2 Μαΐου 2020, 18:24 | ΑΡΓΥΡΩ ΠΑΠΑΣΤΕΦΑΝΟΥ

    Θα έχει αυτό κάποια επίπτωση, για παράδειγμα κάποια ποινή για τον μαθητή;

  • 2 Μαΐου 2020, 18:23 | Ελένη Σπύρου

    Το 2020 δε νοείται να συζητάμε με ποιο τρόπο θα στιγματίζουμε ένα παιδί για τη συμπεριφορά του.Το υπουργείο θα πρέπει να μεριμνήσει έτσι ώστε να υπάρχει στα σχολεία πρώιμη παρέμβαση με προγράμματα ομαδικά ή στοχευσμένα από ειδικούς παιδαγωγούς,ψυχολόγους και κοινωνικούς λειτουργούς, όπου μαζί με τους εκπαιδευτικούς θα προωθούν ένα θετικό και υποστηρικτικό κλίμα στο σχολείο . Εκεί ο μαθητής θα έχει την ευκαιρία και τη στήριξη να διαχειριστεί τα προβλήματά του κι όχι να τιμωρείται με ένα μονολεκτικό χαρακτηρισμό.

  • 2 Μαΐου 2020, 13:42 | ΠΑΝΙΔΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ

    Σαν εκπαιδευτικός και πατέρας τεσσάρων παιδιών , θεωρώ απαράδεκτο μέτρο τη μείωση της διαγωγής και μάλιστα σαν κάτι που θα ακολουθεί και θα σημαδεύει κάποιον για όλη του τη ζωή.
    Δεν ζούμε στη δεκαετία του 1950.
    Αποσύρτε άμεσα τη διάταξη..

  • 2 Μαΐου 2020, 13:16 | Αλίκη Αργύρη

    Απαράδεκτο ως αντιπαιδαγωγικό.

  • 2 Μαΐου 2020, 09:27 | Μιχάλης

    Το συγκεκριμένο μέτρο είναι αναχρονιστικό και αντιπαιδαγωγικό.

  • 2 Μαΐου 2020, 04:30 | Τομ

    Αναχρονιστικό και τιμωρητικό μέτρο.Καθηγητες με κόμπλεξ θα το βγάζουν πάνω σε κάποιον μαθητή…

  • 2 Μαΐου 2020, 02:22 | Θωμάς

    Αγαπητή κα υπουργέ,

    Όπως γνωρίζετε, διάφορα ποινικά αδικήματα (ακόμη και κακουργήματα νομίζω) διαγράφονται από το ποινικό μητρώο, μετά την πάροδο κάποιων ετών.

    Αντίθετα, η «κοσμία» διαγωγή στο απολυτήριο θα συνοδεύει για πάντα τον πολίτη, για κάποια βλακεία που διέπραξε στην εφηβεία του.

    Πείτε μου ότι πρόκειται για κάποιο κακόγουστο αστείο και απομακρύνετε αμέσως τον/την εμπνευστή του!

  • 1 Μαΐου 2020, 23:29 | Μανώλης Χωριάτης

    Το μέτρο αυτό είναι αναχρονιστικό και δεν έχει καμία παιδαγωγικά σκοπιμότητα.Στιγματίζει έναν μαθητή με έναν χαρακτηρισμό που θα τον ακολουθεί σε όλη του τη ζωή.

  • 1 Μαΐου 2020, 21:36 | Christos

    Η παρεμπόδιση διδασκαλίας είναι ένα πρόβλημα που συναντιέται σε ανησυχητικό βαθμό στα σχολεία μας (χρόνο με το χρόνο γίνεται μεγαλύτερο). Είναι ένα σύνθετο θέμα που χρήζει άμεσης αντιμετώπισης – όχι μόνο θεωρητικά – αλλά και με απτά αποτελέσματα. Η διδασκαλία σε ένα σύγχρονο σχολείο θα πρέπει να γίνεται σε κλίμα μάθησης. Όταν μέσα στο μάθημα δεν υπάρχει κατάλληλο μαθησιακό κλίμα λόγω φασαρίας κλπ. είναι ευνόητο ότι απαξιώνεται ο ρόλος του καθηγητή αλλά και τα δικαιώματα της πλειοψηφίας των παιδιών που θέλουν να παρακολουθήσουν το μάθημα και δεν μπορούν. Αυτό ίσως τελικά είναι και μία μικρή εστία που μπορεί μαζί με άλλες αιτίες να γεννήσει μικρές παραβατικές συμπεριφορές.
    Η διαγωγή αν δεν είναι διακοσμητικό στοιχείο (εννοώ όλοι παίρνουν κοσμιοτάτη διαγωγή) είναι ωφέλιμη. Γιατί για παράδειγμα, κάποιος μαθητής που δημιουργεί πολλά προβλήματα σε ένα σχολείο να παίρνει κοσμιοτάτη διαγωγή;

  • 1 Μαΐου 2020, 21:14 | Ιωάννης Ελ. Κυμιωνής

    Ο χαρακτηρισμός της διαγωγής προϋποθέτει την συμπερίληψη στον ίδιο Νόμο και των βασικών πολιτικών και εκπαιδευτικών προσανατολισμών για μία απρόσωπη και επιδιωκόμενη παιδαγωγικά «διαγωγή». Αλλως η αυθαιρεσία και οι υποκειμενισμοί των Προϊσταμένων των Σχολικών Μονάδων και των Διευθύνσεων ή και της εκάστοτε Πολιτικής Ηγεσίας θα κάνουν τον …δαλιανίδειο «Νόμο 4000» να μοιάζει με Εκπαιδευτική Τηλεόραση! Επίσης η αναγραφή του ευαίσθητου προσωπικού δεδομένου της διαγωγής στα Εγγραφα ΥΠΑΙΘ είναι μαθηματικά βέβαιο ότι θα κριθεί παράνομη από την Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα και το ΣτΕ με την πρώτη ευκαιρία. Τέλος η διαγωγή συνάπτεται άρρηκτα με την Πειθαρχική Διαδικασία στα Σχολεία : το 2020 ακόμα θα μένουμε στο …ΠΔ 104/1979;!;

  • 1 Μαΐου 2020, 19:40 | Γιανναδάκης Ραφαήλ

    Σε ένα εκπαιδευτικό σύστημα του 2020 (!), οι μαθητές θα στιγματίζονται με τον τίτλο της διαγωγής τους ως «κοσμία» ή «κοσμιοτάτη», τις αναχρονιστικές απόψεις είναι αυτές; Ακόμα και ο Ελευθέριος Βενιζέλος είχε «κοσμία διαγωγή», δηλαδή τι σημαίνει αυτό, θα στιγματιστείς μία ζωή για τα λάθη της πιο ατίθασης περιόσου της ζωής σου… Σταματήστε να αντιγράφετε τον Γαβρόγλου, αρκετά καλά έκανε και αυτός!!!

  • 1 Μαΐου 2020, 19:03 | ΔΡ

    Ας μας εξηγήσει η αξιότιμη κ. Υπουργός πώς το άρθρο αυτό αναβαθμίζει το σχολείο, όπως ευαγγελίζεται το σχέδιο νόμου! Αποδεικνύεται καθημερινά ότι η ηγεσία του υπουργείου είναι επιεικώς ακατάλληλη. Εξάλλου, πρόσφατα η παράταξη που πρόσκειται στο κυβερνών κόμμα τη χαρακτήρισε κατώτερη των περιστάσεων! Τα σχόλια περιττεύουν.

  • 1 Μαΐου 2020, 18:26 | ΜΑΡΙΑ ΚΟΥΝΤΟΥΡΗ

    Στα 32 σχεδόν χρόνια εκπαιδευτικής μου πείρας σε μία μικρή επαρχιακή κοινωνία έχω συναντήσει μαθητές με ‘αποκλίνουσα’ συμπεριφορά σε σχέση με τους κανόνες της σχολικής ζωής, που προβλημάτισαν τους διδάσκοντες και προκάλεσαν συζητήσεις επί συζητήσεων για την ποινή που θα τους επιβαλλόταν. Σε όλες τις σχετικές συζητήσεις ο προβληματισμός αφορούσε στο πώς η ποινή θα λειτουργούσε παραδειγματικά για τους υπόλοιπους και σωφρονιστικά για τον ίδιο τον ‘παραβάτη’. Αλλά στο χρονικό πλαίσιο πάντα του σχολείου. Όχι μία απόφαση που να συνοδεύει αμετάκλητα και διαχρονικά τον μαθητή. Τον ‘παραβατικό’ μαθητή των 12, 15, 17 ετών, που σε βάθος χρόνου-πιστέψτε με- δεν έχει καμία σχέση με τον 25χρονο, 30χρονο, 40χρονο επαγγελματία, πολίτη, οικογενειάρχη που-χωρίς να στιγματιστεί εσαεί στον απολυτήριο τίτλο του- διαψεύδει πανηγυρικά όσους έσπευσαν να του βάλουν ‘ταμπέλα’και δικαιώνει όσους πριν χρόνια τον τιμώρησαν με αγάπη και διάθεση να τον κάνουν καλύτερο άνθρωπο

  • 1 Μαΐου 2020, 13:26 | Γεώργιος

    Οποιονδήποτε ψυχολόγο και να ρωτήσετε αποκλείεται να υποστηρίξει ότι η αλλαγή συμπεριφοράς των μαθητών μπορεί να βασίζεται στην αλλαγή της διαγωγής και στις πενταήμερες αποβολές. Συμβουλευτείτε τους ειδικούς της ψυχολογίας και των παιδαγωγικών, ρωτήστε τους πανεπιστημιακούς. Με τι είδους κριτήρια λαμβάνονται τόσο σοβαρές αποφάσεις για τα παιδιά μας;

  • 1 Μαΐου 2020, 11:48 | Χρυσή

    Όπισθεν ολοταχώς λοιπόν! Να περιμένουμε επαναφορά της ποδιάς και της βέργας; Αντιπαιδαγωγικό, αναχρονιστικό και άνευ ουσίας μέτρο. Ο στόχος κάθε σχολείου είναι η συμπερίληψη των μαθητών και η ένταξή τους στο κοινωνικό σύνολο. Η πλειοψηφία των μαθητών με αποκλίνουσα συμπεριφορά προέρχεται από νοσηρό οικογενειακό περιβάλλον.Οφείλουμε ως εκπαιδευτικοί να τα στηρίζουμε και να τα βοηθάμε. Δε μπορούμε να στιγματίζουμε για πάντα έναν έφηβο. Ορθώς πρέπει να λαμβάνεται υπόψιν η διαγωγή στην τελική βαθμολογία, αλλά όχι να βάζουμε ταμπέλες στα παιδιά. Μιλάμε για παιδιά, για εφήβους που λειτουργούν παρορμητικά. Πώς γίνεται να «καταδικάσεις» ένα παιδί στα 15; Πού ξέρεις αν αυτό το παιδί δε θα ωριμάσει μεγαλώνοντας; Ο ρόλος του σχολείου δεν είναι να εκδικείται, αλλά να να στηρίζει, να βελτιώνει και να εξελίσσει. Δεν είμαστε δικαστές! Αν θέλετε να βελτιώσετε συμπεριφορές, θα μπορούσατε να δώσετε μεγαλύτερη βάση στο θεσμό των ψυχολόγων… Και αλήθεια, με ποιον τρόπο ο εκπαιδευτικός θα μπορέσει να ασχοληθεί ατομικά με το μαθητή του, να ασχοληθεί με τη συμπεριφορά του, να τον δει σαν άνθρωπο κι όχι σαν αριθμό, όταν αυξάνετε τον αριθμό των παιδιών στην τάξη; Τι γίνεται με αυτά τα ζωηρά παιδιά που έχουν κλίση στη μουσική και τον αθλητισμό; Το κάθε παιδί είναι διαφορετικό. Θεωρείτε ότι το ελληνικό σχολείο δίνει ευκαιρίες σε όλα τα παιδιά κι αυτά δεν τις εκμεταλλεύονται; Αν θέλετε να εξορθολογισμό της εκπαίδευσης, δώστε χρήματα για υλικοτεχνική υποδομή και βάλτε την τέχνη και τον αθλητισμό στα σχολεία!

  • 1 Μαΐου 2020, 10:54 | Σοφη

    Αναχρονιστικό μέτρο που στιγματίζει. Απαράδεκτο και αντιπαιδαγωγικό.

  • 1 Μαΐου 2020, 07:19 | Δότσιου Βασιλική

    Απαράδεκτο, αναχρονιστικό, αντιπαιδαγωγικό, δεν λύνει προβλήματα, στιγματίζει και πλήττει ιδιαίτερα τους μη ευνοημένους κοινωνικά μαθητές. άμεση απόσυρση

  • 30 Απριλίου 2020, 21:50 | Κωνσταντίνα Παρασκευά

    στόχος ενός σύγχρονου συμπεριληπτικού σχολείου είναι να μην στιγματίζει σε καμία περίπτωση τους μαθητές του. Ο χαρακτηρισμός της διαγωγής είναι αναχρονιστικός, βαθιά αντιπαιδαγωγικός κι αποτελεί ένα ντροπιαστικό κατάλοιπο συντηρητικών πρακτικών. Ο κάθε μαθητής έχει δικαίωμα να νιώθει ένα θετικό κλίμα εμπιστοσύνης στο σχολείο του, το οποίο είναι εκεί για να τον στηρίξει και να τον βοηθήσει να κατανοήσει λάθος συμπεριφορές. Το άρθρο αυτό πρέπει να αποσυρθεί άμεσα καθώς έρχεται σε σύγκρουση με όλα τα παιδαγωγικά κριτήρια που διέπουν ένα σύγχρονο σχολείο, ενισχύει φαινόμενα κοινωνικού ρατσισμού,κοινωνικών στερεοτύπων και γιατί αποτελεί έναν παράλογο (μη βασισμένο σε λογικά κριτήρια), εκδικητικό, συχνά καταχρηστικό θεσμό.

  • 30 Απριλίου 2020, 20:01 | Κώστας Παπαπαναγιώτου

    Είναι άκρως αντιπαιδαγωγικό να στιγματίζουμε έναν έφηβο με την αναγραφή της «συμπεριφοράς» του (=ρετσινιά) στο απολυτήριο αντί να ψάξουμε να βρούμε τι οδηγεί σε λάθος συμπεριφορές και να βοηθήσουμε τον έφηβο μέσω μιας πραγματικά εκπαιδευτικής διαδικασίας.

  • 30 Απριλίου 2020, 15:46 | Έλενα

    Ο χαρακτηρισμός της διαγωγής είχε καταργηθεί στην πράξη πολύ πριν καταργηθεί νομοθετικά. Ας μην είμαστε τιμωρητικοί με τους μαθητές, κυρίως όταν δεν παρέχουμε καμία ψυχολογική στήριξη μέσω καταρτισμένων επιστημόνων που θα δουλεύουν στα σχολεία.
    Στην πρόληψη πρέπει να εστιάσουμε , να διδάξουμε τα παιδιά την ενσυναίσθηση , να ανταγωνίζονται τον εαυτό τους και όχι τους άλλους , όλα αυτά που κάνουν χρόνια τώρα η Δανία και η Φινλανδία και έχουν πετύχει. Δεν θα προσφέρει τίποτε θετικό η επιστροφή αυτού του μέτρου το 2020 στην εκπαίδευση

  • 30 Απριλίου 2020, 13:29 | ΝΙΚΟΣ ΠΑΠΑΖΟΓΛΟΥ(ΕΚΠ/ΚΟΣ Δ/ΘΜΙΑΣ ΕΚΠ/ΣΗΣ)

    Από την μέχρι τώρα μεγάλη εμπειρία, η αναγραφή της διαγωγής ούτε σωφρόνησε, ούτε βοήθησε σε κάτι….ΑΡΑ Α Ν Α Π Ο Τ Ε Λ Ε Σ Μ Α Τ Ι Κ Ο Μ Ε Τ Ρ Ο!!!
    ΑΝΤΙ για αυτό, θα ήταν πολύ ουσιαστικό, η διαγωγή-συμπεριφορά να λαμβάνεται υπόψη στην αξιολόγηση του μαθητή (όχι μόνο η επίδοση) είτε είναι αριθμιτική είτε περιγραφική είτε και τα δυο μαζί, προκειμένου ο μαθητής να λαμβάνει το μήνυμα….της παρεκλίνουσας συμπεριφοράς του.Εξάλλου όταν κάποιος μαθητής παρεκλίνει, δια του συλλόγου των καθηγητών, του επιβάλλεται η αντίστοιχη ποινή…γιατί να υπάρχει και συνέχεια??Τέλος αποδείχτηκε στην πράξη πολύ σημαντική η συμβολή των ψυχολόγων, στα δημόσια σχολεία(ΕΠΑΛ), για τον μετριασμό άσχημων μαθητικών στάσεων και συμπεριφορών.ΓΙΑΤΙ δεν συνεχίζεται αυτός ο θεσμός???

  • 30 Απριλίου 2020, 13:09 | Ραφαελα

    Το μέτρο αυτό είναι εντελώς οπισθοδρομικό και δεν έχει καμία παιδαγωγική αξία. Σκοπός του σχολείου πρέπει να είναι η δημιουργία ενός χώρου εμπιστοσύνης κι όχι τιμωρίας.

  • 30 Απριλίου 2020, 10:35 | Φώτης Κοτζαμάνης

    Διαφωνώ με ένα τέτοιο μέτρο και το βρίσκω αναχρονιστικό. Μόνο προβλήματα μπορεί να προκαλέσει ο οποιοσδήποτε στιγματισμός.

  • 30 Απριλίου 2020, 09:58 | Πάλλας Νικόλαος

    Πρόκειται για μέτρο που στιγματίζει τους μαθητές και δίνει τη δυνατότητα σε «εκπαιδευτικούς» με τιμωρητική διάθεση να βλάπτουν ουσιαστικά τους μαθητές, σε επίσημα έγγραφα, τα οποία θα τους ακολουθούν εφ όρου ζωής.

    Δεν αποσκοπεί επ ουδενί στην διαπαιδαγώγηση, αντ’ αυτού περιθωριοποιεί. Οι καθηγητές του γνωρίζουν τα προβλήματα και δύνανται να τον πλησιάσουν και να τα αντιμετωπίσουν από κοινού. Η ένταξη της διαγωγής μόνο προβλήματα στη μετέπειτα ζωή του μπορεί να του δημιουργήσει.

    Γίνεται ιδιαίτερα κωμικοτραγικό, εάν μάλιστα ο μαθητής συνετιστεί (εντός ή εκτός του σχολικού χώρου), διότι ο χαρακτηρισμός δεν μεταβάλλεται. Επί της ουσίας πετυχαίνει το ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα, καθώς δεν δίνονται κίνητρα. Για να σας προλάβω, ο φόβος δεν είναι κίνητρο. Δε μπορεί να χρησιμοποιείται για να επιβάλλει την πειθαρχία. Οι μαθητές οφείλουν μέσω του εκπαιδευτικού συστήματος να νουθετούνται, όχι να βλάπτονται.

    Η καλλιέργεια ενός κλίματος εμπιστοσύνης και η ουσιώδης αντιμετώπιση των προβλημάτων συμπεριφοράς επιτυγχάνεται μέσω ένταξης ψυχολόγων και μετεκπαίδευσης των ίδιων των εκπαιδευτικών σε τέτοια θέματα.

    Οφείλει να αποσυρθεί το άρθρο, διότι πρώτον δεν έχει καμία αιτιολόγηση ένταξης του, δεύτερον βαίνει αντίθετα με βασικές αρχές ψυχολογίας και παιδαγωγικής, τρίτον ενισχύει μορφές κοινωνικού ρατσισμού.

  • 30 Απριλίου 2020, 09:45 | Οικονόμου Βασίλειος

    Απόλυτο πισωγύρισμα χωρίς καμία παιδαγωγική και κοινωνική στόχευση.

  • 30 Απριλίου 2020, 09:08 | ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΧΑΤΖΗΜΗΤΡΟΣ

    Είναι άδικο και τελείως αντιπαιδαγωγικό, μια σου στραβοτιμονιά στο νεαρό της ηλικία σου, να σε ακολουθεί στο υπόλοιπο της ζωή σου! Μεσαίωνα μου θυμίζει !

  • 29 Απριλίου 2020, 23:52 | Μαρίνα

    Δυο ερωτήσεις μόνο: Τώρα που πέθανε ο Τσεκλένης από που θα αγοράζουμε ποδιές;
    Η βέργα επανέρχεται και αυτή;

  • 29 Απριλίου 2020, 22:52 | Αριστοτέλης

    ΑΠΑΛΕΙΨΗ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ
    Παντελώς αναχρονιστικό μέτρο. Δεν εξυπηρετεί σε τίποτε. Στην πράξη έχει καταργηθεί χρόνια. Όλοι είχαν διαγωγή »Κοσμιοτάτη». Δεν ταιράζουν τέτοιες αντιλήψεις σε μια κεντρώα κατά τα άλλα κυβέρνηση.

  • 29 Απριλίου 2020, 16:58 | Κώστας Μουρτζανός

    Όταν ένα παιδί εμφανίζει θέματα συμπεριφοράς, είναι για όλους ένα καμπανάκι κινδύνου. Αυτό που χρειάζεται είναι να σκύψουμε πάνω από το παιδί και να δούμε τι είναι αυτό που τον οδηγεί σε ακραίες συμπεριφορές. Θα έπρεπε λοιπόν να προβλεφτούν τρόποι να βοηθηθούν τα παιδιά αυτά κι όχι να στιγματίζονται μέσα από την αναγραφή το απολυτήριο
    Ποίο είναι το ζητούμενο μας; Να «ανακαλύψουμε» και να στιγματίσουμε τα παιδιά αυτά ή να τα βοηθήσουμε;

  • 29 Απριλίου 2020, 15:41 | Γιώργος

    Το θέμα είναι ότι όλοι παίρνουν κοσμιοτάτη διαγωγή είτε δεν έχουν καμία ωριαία αποβολή είτε έχουν 100 ωριαίες μεταβολές είτε ακόμα έχουν πράξει αποδεδειγμένα αξιόποινη πράξη και έχουν πάει και στον εισαγγελέα ανηλίκων!

    Οι Διευθυντές και οι συλλογοί διδασκόντων για να μην αμαυρώσουν το σχολείο
    τους βάζουν όλους, κοσμιοτάτη διαγωγή. Έτσι επικρατεί κλίμα ατιμωρησιάς στα
    σχολεία.

  • 28 Απριλίου 2020, 18:05 | Αλέξιος

    Νομίζω ότι αυτό το άρθρο δεν είναι επίκαιρο, στιγματίζει και δεν υποβοηθάει τον μαθητή για την επαγγελματική του εξέλιξη..

  • 28 Απριλίου 2020, 13:56 | Μυρτώ Νεράντζη

    Η συγκεκριμένη πρόταση μόνο ως παιδαγωγικός μεσαίωνας μπορεί να χαρακτηριστεί με τραγικές συνέπειες για τα παιδιά. Αν πραγματικά ενδιαφέρει η διαγωγή, υποστηρίξτε το σχολείο με την πρόσληψη ψυχολόγων, ειδικών παιδαγωγών και κοινωνικών λειτουργών, κ αφήστε τους χαρακτηρισμούς στην άκρη

  • 28 Απριλίου 2020, 10:37 | ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΚΟΠΑΝΑ

    Ο χαρακτηρισμός της διαγωγής είχε καταργηθεί στην πράξη πριν καταργηθεί νομοθετικά,ακόμα και για μαθητές που έκαναν αξιόποινες πράξεις και τιμωρούνταν αυστηρά.
    Είναι λοιπόν κρίμα να επαναφέρετε ένα μέτρο άχρηστο και να δημιουργείτε αντιδράσεις, χωρίς πραγματικό νόημα.
    Ας σκεφτούμε ακόμα ότι για κάθε νέο άνθρωπο πρέπει να δίνονται ευκαιρίες βελτίωσης και προσαρμογής και να μην του αποδίδονται τελεσίδικοι χαρακτηρισμοί.