Το άρθρο 30 του ν. 682/1977 αντικαθίσταται ως εξής:
«Οι διδάσκοντες στα ιδιωτικά σχολεία εκπαιδευτικοί προσλαμβάνονται και απασχολούνται, δυνάμει συμβάσεων εξαρτημένης εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου και υπάγονται στις εκάστοτε ισχύουσες διατάξεις της κοινής εργατικής νομοθεσίας, με την επιφύλαξη των ειδικών διατάξεων για τους εκπαιδευτικούς των ιδιωτικών σχολείων και ιδίως του άρθρου 36 του παρόντος νόμου.».
Λογική επικρατεί επιτέλους μετα από ένα άρρωστο παρελθόν , δε γίνεται τα παιδιά μας να προοδεύσουν με μη ικανούς εκπαιδευτικους
Οι ιδιωτικοί εκπαιδευτικοί είναι δημόσιοι λειτουργοί και δεν μπορούν να λειτουργήσουν υπό την απειλή της απόλυσης. Αν θέλετε καθηγητές εμπνευστές και καθοδηγητές για τα παιδιά των Ελλήνων και όχι φοβισμένους υπαλλήλους, θα πρέπει να αποσύρετε το συγκεκριμένο νομοσχέδιο. Η δουλειά των ιδιωτικών εκπαιδευτικών αξιολογείται και ελέγχεται καθημερινά από τους σχολάρχες και από χιλιάδες γονείς. Η θέση τους δεν είναι μόνιμη, μπορούν αν πάσα στιγμή να απολυθούν, με αιτιολόγηση. Δεν υπάρχει καμία επομένως δικαιολογία για ύπαρξη του νομοσχεδίου, παρά η εξυπηρέτηση των οικονομικών συμφερόντων και μόνο των σχολαρχών.
Για όσους παρακολουθούν από κοντά τα εκπαιδευτικά πράγματα είναι ξεκάθαρο ότι το νομοσχέδιο έχει υπαγορευτει στην ηγεσία του υπουργείου Παιδείας από σχολαρχες που βλέπουν τα σχολεία τους ως εμπορικά μαγαζιά και τους εκπαιδευτικούς ως απλούς υπαλλήλους. Πριν από λίγα χρόνια έκλαιγαν όμως και οδυρονταν, όταν η προηγούμενη κυβέρνηση ήθελε να τους επιβάλει ΦΠΑ 23%.Τοτε διερρήγνυαν τα ιμάτιά τους, λέγοντας ότι δεν μπορεί το κράτος να τους αντιμετωπίζει ως εμπορικές επιχειρήσεις, τη στιγμή που παρέχουν δημόσιο αγαθό. Τώρα αυτά ξεχάστηκαν. Απίστευτος καιροσκοπισμος!!
Προσπάθησα να βρω επιχειρήματα – λόγους για τους οποίους οι ρήτρες μονιμότητας στους ιδιωτικούς εκπαιδευτικούς μπορεί κάποτε να ήταν χρήσιμες. Και τα επιχειρήματα που βρήκα ήταν «για καλύτερη εκπαίδευση»!!!
Για να μην πιέζονται οι εκπαιδευτικοί να βάζουν βαθμούς…
Δηλαδή για αυτό πρέπει να είναι μόνιμοι νηπιαγωγοί και δάσκαλοι στο δημοτικό? Το ενδεχόμενο να μην προετοιμάζονται σωστά ή να μην κάνουν σωστά τη δουλειά τους, στηριζόμενοι στο απυρόβλητο της μονιμότητας δεν υπάρχει?
Και άμα οι δάσκαλοι έχουν ανάγκη να μην μπορεί να τους καθοδηγήσει ο εργοδότης, το ίδιο δεν θα έπρεπε να έχουμε και για τους δημοσιογράφους στα ιδιωτικά ΜΜΕ ή και στους γιατρούς στο ιδιωτικά νοσοκομεία?
Ξέρουμε όμως όλοι γιατί υπήρχαν ρήτρες μονιμότητας. Για ένα και μόνο λόγο. Διότι παραδοσιακά οι υπουργοί παιδείας έβαζαν εμπόδια στην ιδιωτική εκπαίδευση. Διότι ήταν ευκολότερο να τρικλοποδιάζουν την ιδιωτική από το να βελτιώνουν τη δημόσια
Με αυτό το νόμο θυμηθήκαμε ξανά ότι τα σχολεία έχουν πρώτη προτεραιότητα τον μαθητή. Διότι οι νομοθετικές παρεμβάσεις των προηγούμενων χρόνων έβαζαν βαρίδια στην ιδιωτική εκπαίδευση κάτι που φάνηκε και στα αποτελέσματα της τελευταίας pisa.
Αυτός ο νόμος απλά βγάζει αχρείαστους περιορισμούς που λειτουργούσαν σε βάρος των μαθητών. Ακυρώνει εμπόδια στην πρόοδο και την δημιουργία
Είμαι εκπαιδευτικός σε ιδιωτικά σχολεία εδώ και 21 χρόνια. Έχω δώσει τη ζωή μου στη δουλειά μου, που αγαπώ πάρα πολύ, και στα παιδιά που επίσης αγαπώ! Έχω θυσιάσει πάρα πολλά πράγματα σε βάρος της οικογένειάς μου (Σαβ/κα για υπερωριακή δουλειά, απλήρωτη φυσικά, την ψυχική και σωματική μου υγεία)!Με το νόμο αυτό μου ζητάτε να γίνω εργάτρια και να δουλεύω ακατάπαυστα όποτε θέλει ο εργοδότης, να μην εκφράζω την άποψή μου και να ζω σε ένα διαρκή φόβο μήπως και χάσω τη δουλειά μου. Εγώ σας ρωτώ: Ποιος εκπαιδευτικός σε ιδιωτικό σχολείο δε δουλεύει; Ποιος λουφάρει; ΚΑΝΕΝΑΣ!!! Όσοι το έκαναν απολύθηκαν στη διετία!Ποιοι κράτησαν ψηλά την εκπαίδευση στην καραντίνα; ΕΜΕΙΣ!!! Και γι’αυτό οι γονείς μας ευχαρίστησαν θερμά για ό,τι κάναμε για τα παιδιά τους.
Κι εσείς τώρα κάνετε τα χατίρια των ιδιοκτητών. Τους τα έχετε δώσει όλα απλόχερα, τι άλλο θέλουν;;; Μας πήρατε τα πάντα! Μας κατεβάσατε τους μισθούς, μας πήρατε και τα λιγοστά δικαιώματα που είχαμε! Αφήστε μας να κάνουμε τη δουλειά μας, όπως πολύ καλά ξέρουμε, γιατί είμαστε όλοι μορφωμένοι και καταρτισμένοι, με μεταπτυχιακά και διδακτορικά!!!
Η προϋπηρεσία πρέπει να διατηρείται ολόκληρη είτε σε περίπτωση παραίτησης είτε σε περίπτωση απόλυσης. Στην πράξη, μιλάμε για μια ιδιότυπη ομηρία. Ξέρετε πολλές ιδιωτικές επιχειρήσεις από τις οποίες αν παραιτηθείς, πετάς στα σκουπίδια ολόκληρη καριέρα;
Διαβάζω τις σκεψεις ορισμένων και πραγματικά απορώ. Στα φροντιστήρια οι καθηγητές δεν απολύονται; όταν κάνετε στα παιδιά σας ιδιαίτερα δεν αλλάζετε τον καθηγητή που δεν σας καλύπτει; Ενας «σχολάρχης» όπως τον αποκαλείτε ( ο οποιος στα σχολεία της επαρχιας παίρνει 1000€ το μηνα) δε θα απολύσει έναν εκπαιδευτικό που ειναι ικανός, για να παρει εναν υποδεέστερο που θα βάζει 20αρια(τα οποια και στα δημόσια σχολεία μοιράζονται με το τσουβάλι)
Είναι αντισυνταγματικό!! Τα σχολεία δεν είναι μαγαζιά! Σε μια ευνομούμενη χώρα νομοθετεί η Βουλή , όχι οι επιχειρηματίες. Η ΝΔ όμως φαίνεται πως ταυτίζει τους νόμους με το δίκιο του σχολάρχη… Απαράδεχτο…
Είναι περισσότερο από κατανοητό πως γκρεμίζεται όλο το καθεστώς προστασίας των συμβάσεων εργασίας των εκπαιδευτικών στα ιδιωτικά σχολεία και γίνονται στα πρότυπα των απλών συμβάσεων εργασίας του εργ. δικαίου. Πρόκειται για σαφή παραβίαση της απόφασης του ΣτΕ (υπ’αριθμ. 622/2010) : «οι ανωτέρω διατάξεις του άρθρου 30 του Ν. 682/1987, όπως ισχύουν, έχουν καταργήσει μεν το υφιστάμενο υπό το προηγούμενο νομοθετικό καθεστώς δικαίωμα αναιτιώδους καταγγελίας των συμβάσεων εργασίας αορίστου χρόνου των εκπαιδευτικών από τους ιδιοκτήτες των ιδιωτικών σχολείων, δεν αντίκεινται όμως, αλλά, αντιθέτως, βρίσκουν έρεισμα στις διατάξεις των παρ. 1 και 8 του άρθρου 16 του Συντάγματος, αφού : α) δεν αναιρούν ούτε περιορίζουν υπέρμετρα την συνταγματικώς προστατευόμενη ελευθερία των ιδιοκτητών των ιδιωτικών εκπαιδευτηρίων να επιλέγουν το διδακτικό προσωπικό τους, αφού, εκτός του ότι αφορούν μόνο τις συμβάσεις εργασίας των ιδιωτικών εκπαιδευτικών που έχουν μετατραπεί, μετά την πάροδο εξαετούς υπηρεσίας στο σχολείο, σε αορίστου χρόνου (εντός της εξαετίας οι συμβάσεις εργασίας των ιδιωτικών εκπαιδευτικών μπορεί να καταγγελθούν από τον ιδιοκτήτη του σχολείου χωρίς τις προϋποθέσεις και τους περιορισμούς του άρθρου 30 παρ. 3 περ. α του Ν. 682/1977), ο προαναφερθείς λόγος καταγγελίας των συμβάσεων αορίστου χρόνου (διαταραχή του εκπαιδευτικού κλίματος στο σχολείο οφειλόμενη σε αδυναμία συνεργασίας του ιδιοκτήτη του σχολείου με συγκεκριμένο εκπαιδευτικό του οποίου καταγγέλλεται η σύμβαση) καλύπτει μια ευρεία ποικιλία καταστάσεων, οι οποίες, εύλογα, καθιστούν ασύμφορη και ατελέσφορη και για τα δύο μέρη της συμβάσεως, αλλά και ασύμφορη για τη λειτουργία του συγκεκριμένου ιδιωτικού σχολείου και την παρεχόμενη σε αυτό εκπαίδευση την συνέχιση του εργασιακού δεσμού και β) αποσκοπούν στην εξυπηρέτηση του συμφέροντος της εκπαίδευσης και για το λόγο ότι εξασφαλίζουν στους ιδιωτικούς εκπαιδευτικούς λειτουργούς σταθερές, κατά το δυνατόν, συνθήκες εργασίας, ώστε να μπορούν απερίσπαστοι να εκτελούν τα καθήκοντά τους για την αποτελεσματικότερη εκπλήρωση του σκοπού της παιδείας, ο οποίος, κατά τα προεκτεθέντα, έχει αναχθεί σε συνταγματικό λόγο δημοσίου συμφέροντος. Εξάλλου, για τους παραπάνω λόγους οι επίμαχες ρυθμίσεις είναι σύμφωνες και με την αρχή της αναλογικότητας που κατοχυρώνεται στο άρθρο 25 παρ. του Συντάγματος και δεν αντίκεινται ούτε στο άρθρο 5 παρ. 1 του Συντάγματος, αφού, ενόψει όσων προεκτέθηκαν, δεν προσβάλλουν τον πυρήνα της οικονομικής ελευθερίας των ιδιοκτητών των ιδιωτικών εκπαιδευτηρίων…»
Σε όλο τον κόσμο η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών είναι αυτονόητη, εκτός απο την Ελλάδα. Έτσι και πήρες πτυχίο πανεπιστημίου είσαι εξαιρετικός εκπαιδευτικός που δεν πρέπει να σε αγγίζει κανείς και προς θεού όχι και να απολυθείς !!!
Μα τώρα στα σοβαρά σε ένα ιδιωτικό σχολείο να μην υπάρχει η δυνατότητα αντικατάστασης ενός κακού εκπαιδευτικού ;;; Το 2020 ;;;
Τα ιδιωτικά σχολεία έχουν αποδείξει της αξία τους και την ποιότητα της εκπαίδευσης που παρέχουν.
Ειναι σε σωστή κατεύθυνση το νομοσχέδιο. Κανείς δεν απομακρύνει έναν καλό υπάλληλο απο την εργασία του. Τα ιδιωτικά σχολεία, εδώ και χρόνια, έχουν μπεί στο κυνήγι όχι του καλου εκπαιδευτικού, αλλά του καλύτερου εκπαιδευτικού.
Στο γραφείο του διευθυντή ιδιωτικό σχολείου
αληθινός διάλογος διευθυντή – καθηγητή (εμένα).
Διευθυντής: Είχαμε κάποια παράπονα από την μητέρα της Δ………(μαθήτρια). Παραπονιέται για το 13 στο τετράμηνο. Στο προηγούμενο ιδιωτικό που ήταν είχε 17 στο μάθημά σου.
Καθηγητής: Ο μέσος όρος των γραπτών της ήταν στο 10 και η προφορική της παρουσία σχεδόν ανύπαρκτη. Και το 13 που της έβαλα χαριστικό ήταν, για να την ενθαρρύνω. Της είχα μιλήσει και μου είχε πει ότι είχε θέμα με την προσαρμογή στο νέο σχολείο.
Διευθυντής:Ναι αλλά η μαμά ήταν έξαλλη και απειλούσε να την πάρει και να επιστρέψει στο παλιό σχολείο. Την άκουσε που φώναζε και ο Κ……..(ο σχολάρχης) και μου είπε να σου μιλήσω και να μην είσαι τόσο αυστηρός γιατί το σχολείο δεν αντέχει να χάνει μαθητές.
Καθηγητής:Δεν νομίζω ότι είμαι αυστηρός, προσπαθώ να είμαι δίκαιος στην βαθμολογία, ο μέσος όρος της τάξης είναι στο 15,6 και δεν είχαμε καμία διαμαρτυρία από άλλους μαθητές. Άλλωστε σου είπα ήδη την πριμοδότησα. Νομίζω ότι πρέπει να ξαναμιλήσουμε και στη μάνα και στην κόρη και να τους εξηγήσουμε ότι ο βαθμός πρέπει να έχει σχέση με την επίδοση (ή έστω την προσπάθεια).
Διευθυντής:Τι να σου πω ο κύριος Κ……… (ο σχολάρχης) μου είπε να σου μιλήσω. Αν η μαθήτρια φύγει νομίζω θα σου το χρεώσει. Κάνε ό,τι σε φωτίσει ο Θεός.
Φανταστείτε πόσες παραλλαγές μπορεί να έχει ο συγκεκριμένος διάλογος ιδιαίτερα τώρα που θα πιάνεται ο βαθμός για την εισαγωγή στο πανεπιστήμιο από την Ά λυκείου.
Αριστεία μαθητών με την υπογραφή καθηγητών που βρίσκονται υπό την δαμόκλειο σπάθη της αναιτιολόγητης απόλυσης.
Διάλογος του σχολάρχη με τον αρχιλογιστή του.
Λογιστής: Έχουμε θέμα, τα κέρδη έχουν μειωθεί σημαντικά.
Σχολάρχης: Μα γιατί, αφού δεν έχουμε μείωση μαθητών.
Λογιστής: Ναι αλλά τα έξοδά μας είναι υψηλά γιατί έχουμε πολλούς παλιούς καθηγητές που στοιχίζουν ακριβά. Άλλα ιδιωτικά σχολεία της περιοχής (του ανταγωνισμού) προχώρησαν στην απόλυση αρκετών παλιών και την αντικατάστασή τους με νέους φθηνότερους και πιο ‘συνεργάσιμους’.
Σχολάρχης: Ναι αλλά οι παλιοί έχουν συσσωρευμένη εμπειρία. Αυτούς εμπιστεύονται οι γονείς τόσα χρόνια. Αυτοί έκαναν το σχολείο μεγάλο. Είναι σωστό (οικογενειάρχες άνθρωποι ) να τους πετάξουμε στο δρόμο; Που θα βρουν δουλειά στα 55 τους;
Λογιστής: Τι να σου πω, εγώ δεν βλέπω άλλη λύση για σημαντική μείωση εξόδων. Ό,τι σε φωτίσει ο Θεός.
ΑΝΘΡΩΠΟΦΑΓΑ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΑΓΟΡΑΣ – ‘ΑΡΙΣΤΕΙΑ’
Προς τι η διαβούλευση, όταν όλα είναι προαποφασισμένα ???? Το »ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΗΣ ΑΓΟΡΑΣ», που προωθείται, είναι η ΑΠΟΛΥΤΗ ΑΣΕΒΕΙΑ, στην έννοια της ΠΑΙΔΕΙΑΣ….Εκπαιδευτικοί-Υπάλληλοι, χωρίς καμμία εργασιακή προστασία, σε ένα »Σούπερ Μάρκετ Τυποποιημένης Γνώσης, Μαθητές-Πιόνια, χωρίς δημιουργική φαντασία, εκκολαπτόμενοι Τεχνοκράτες (και μόνο), Γονείς παγιδευμένοι σε ένα Λαβύρινθο »δραστηριοτήτων», που αντί να προάγουν την ουσιαστική γνώση των μαθητών, τους εγκλωβίζουν στο Αρμα της »άκρατης Τεχνογνωσίας»……Ολα, μα όλα στο βωμό του κέρδους και των συμφερόντων…..Θα θεωρείται ΣΧΟΛΕΙΟ, αυτό το κατασκεύασμα ?????………………..
Η διαδικασία νομοθέτησις δεν στηρίζεται στις πραγματικές συνθήκες που ισχύουν στα ιδιωτικά σχολεία.
Είναι φανερό ότι εξυπηρετεί μονομερώς τους ιδιοκτήτες ιδιωτικών σχολείων.
-Σαν δάσκαλος σε ιδιωτικό σχολείο (16 χρόνια) πέρασα αξιολόγηση τα πρώτα 2 χρόνια της πρόσληψης μου και τα επόμενα 4 χρόνια (σύνολο 6-βάση νόμου) μέχρι ο Ιδιοκτήτης να αποφασίσει την πρόσληψη μου με σύμβαση αορίστου χρόνου.
-Στην διάρκεια της κάθε σχολικής χρονιάς απασχολούμε από 6 έως 10 απογεύματα , χωρίς να αμείβομαι, για τις ενημερώσεις γονέων, την παράδοση βαθμολογίας και την διεξαγωγή σχολικών εορτών.
Πάντα χωρίς αμοιβή.
-Όταν πέρσι δεν μπόρεσα να παρευρεθώ σε μια απογευματινή εκδήλωση, λόγω οικογενειακού θέματος, χαρακτηρίστηκα, μετά από 16 χρόνια, ανεπαρκής από τον ιδιοκτήτη του σχολείου.
Σαν λειτουργοί της εκπαίδευσης αξιολογούμαστε καθημερινά μέσα από το έργο μας στους μαθητές.
Για ποια ανύπαρκτη αξιολόγηση μας μιλάτε όταν οι απαιτήσεις του ωρολογίου προγράμματος και των ιδιοκτητών την επιβάλουν καθημερινά;
Με ποια κριτήρια (εκτός βεβαίως από τα ηθικά και παιδαγωγικά) θα μπορεί ένας ιδιοκτήτης να απολύσει έναν εκπαιδευτικό όταν η ευκαιρία να δημιουργήσει οποιαδήποτε συνθήκη εργασίας θα είναι μόνο στα χέρια του ιδιοκτήτη;
Καλό είναι να ενημερωθείτε ότι την περίοδο αναστολής των σχολείων παρείχαμε σύγχρονη και ασύγχρονη εκπαίδευση όλο την περίοδο, όπως και 7 ημέρες μέσα στην περίοδο του Πάσχα.
Σε ποιο δημόσιο σχολείο έγινε αυτό;
Συζήτηση και αξιολόγηση των πραγματικών συνθηκών λειτουργίας των ιδιωτικών σχολείων δεν θα έφερναν σε διαβούλευση ένα νομοσχέδιο που εξυπηρετεί μόνο τους ιδιοκτήτες ενθαρρύνοντας την ανομία και μετατρέποντας τα σχολεία σε επιχειρήσεις εμπορίου.
Ο δάσκαλος και ο καθηγητής είναι λειτουργοί. Δεν γίνεται να υπάρχουν δυο κατηγορίες και δυο ταχύτητες.
Ο εκσυχρονισμός δεν γίνεται με απολύσεις. Γίνεται με μετεκπαιδεύσεις, νέες μεθόδους εκπαίδευσης και εξελικτική αξιολόγηση.
Το ν/σ πρέπει να αποσυρθεί. Το άρθρο 10 είναι το ζουμί όλου του ν/σ. Αναιρεί ουσιαστικά τον ενιαίο χαρακτήρα της εκπαίδευσης ως δημόσιου αγαθού και το έλεγχό της από το Υπ. Παιδείας. Εφόσον οι ιδιωτικοί εκπαιδευτικοί διορίζονται από το Υπ. Παιδείας (για να υπάρχει έλεγχος τίτλων και νομιμότητας του ωραρίου ) θα πρέπει και εργασιακά να υπάγονται στο ίδιο υπουργείο όπως και οι δημόσιοι εκπαιδευτικοί. Αυτός που διορίζει, αυτός και απολύει. Αυτό που ενοχλεί είναι ότι οι απολύσεις των ιδιωτικών εκπαιδευτικών έπρεπε να είναι αιτιολογημένες, κι αυτό γινόταν για την εύρυθμη λειτουργία του ίδιου του σχολείου. Οι ιδιοκτήτες είχαν προ πολλού το αίτημα για απελευθέρωση των απολύσεων όχι όπως προσπαθούν και προσπαθείτε να πείσετε για τη βελτίωση της παρεχόμενης εκπαίδευσης αλλά για καθαρά οικονομικούς λόγους. Ένας παλαιότερος καθηγητής κοστίζει περισσότερο από έναν νεότερο. Άλλωστε ας μην κρυβόμαστε και στον ιδιωτικό τομέα οι απολύσεις γίνονται κυρίως με οικονομικά κριτήρια.
Είμαι ένα βήμα πριν από την έξοδο από τη δημόσια εκπαίδευση, την οποία υπηρετώ επί 38χρόνια. Πάντα είχα την ελπίδα ότι με κάθε αλλαγή- ακόμη και προσώπου- στο Υπουργείο Παιδείας κάτι καλύτερο θα προέκυπτε σε αυτήν τη βασανισμένη παιδεία. Μάταια!
Πάντα είχα την ελπίδα ότι θα στηριχτεί εκτός των άλλων ο σημαντικότερος κρίκος αυτού του συστήματος που είναι ο μάχιμος εκπαιδευτικός. Κι εδώ, μάταια!
Κι έρχεται το τελευταίο νομοσχέδιο για την ιδιωτική εκπαίδευση, που χαρακτηρίζεται και …πρωτοποριακό, να βάλει τον κύριο μοχλό της εκπαίδευσης στο περιθώριο και να τον αντιμετωπίσει ως να επρόκειτο για εργαζόμενο που νοιάζεται μόνο για τον μισθό του και δεν υπηρετεί το παιδί με συνέπεια και ευθύνη.
Αγαπητοί/ές εμπνευστές του νομοσχεδίου, μάλλον δεν έχετε περάσει ποτέ από σχολεία και μάλιστα από ιδιωτικά. Δεν μάθατε ή δεν ακούσατε ποτέ ότι σχεδόν το σύνολο των συναδέλφων της ιδιωτικής εκταμίευσης εργάζεται σε συνθήκες δύσκολες, απάνθρωπες πολλές φορές, και δίνουν τον καλύτερο εαυτό τους σε ένα περιβάλλον ασφυκτικό , αντιδημιουργικό, άκρως τεχνοκρατικό με μόνο κριτήριο το κέρδος και την προβολή.
Όλοι αυτοί οι άνθρωποι τιμούν τη δουλειά τους, την επιστήμη τους , το παιδί, τη χώρα τους.
Είναι ποτέ δυνατόν να ξεδιπλώσουν την απίστευτη δημιουργικότητα που διαθέτουν , εργαζόμενοι σε ένα περιβάλλον ανασφαλές, με εντολές και οδηγίες από σχολάρχες που σε αρκετές περιπτώσεις είναι άσχετοι με την εκπαίδευση.
Αλήθεια, το ζητούμενο της σύγχρονης εποχής δεν είναι η δημιουργικότητα της εκπαιδευτικής διαδικασίας; Είναι ποτέ δυνατόν να τη συναντήσουμε σε ένα περιβάλλον που το κύριο μέλημα όλων των εκπαιδευτικών θα είναι πώς δε θα χάσουν τη δουλειά τους; Είναι ποτέ δυνατόν να εργαστούν με μεράκι για το παιδί, όταν θα είναι υποχρεωμένοι να συμβιβάζονται με τις επιταγές της επιχείρησης, προκειμένου να μην απολυθούν; Μπορεί ένας τέτοιος αγκυλωμένος εκπαιδευτικός να μπαίνει στην τάξη με κέφι και διάθεση, για να διδάξει, να διαπαιδαγωγήσει εύπλαστους ανθρώπους; Αλήθεια, γιατί τους τιμωρείτε με άσκεφτες διατάξεις που περιλαμβάνετε στο κατατεθέν νομοσχέδιο; Ποιος θα κερδίσει από όλες αυτές τις ρυθμίσεις; Σε ποια διάταξη υπάρχει το όραμα; Για απαντήστε!
Ας τους δώσουμε, αγαπητοί, τη δυνατότητα να εργαστούν απερίσπαστοι και ας ορίσουμε ασφαλιστικές δικλίδες που θα προφυλάσσουν όλους (μαθητική κοινότητα, γονείς, σχολάρχες) από τις ελάχιστες περιπτώσεις ανθρώπων που όντως δε θα έπρεπε να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στον ναό της τάξης. Και
Θα είναι κέρδος για όλους.
Με το δικαίωμα του εκπαιδευτικού που υπηρετεί εδώ και 38 χρόνια τη δημόσια εκπαίδευση με απόλυτη ευσυνειδησία σας καλώ να αποσύρετε το συγκεκριμένο νομοσχέδιο.
Το νομοσχέδιο είναι φανερό πως είναι προϊόν υπαγόρευσης από τους σχολάρχες προς την ηγεσία του υπουργείου Παιδείας. Είναι λυπηρό πως η υπουργός δέχεται να παίξει τέτοιον ρόλο. Πρόκειται για ύπουλο κατασκεύασμα εναντίον των ιδιωτικών εκπαιδευτικών,που επί χρόνια προσπαθούν να κάνουν τη δουλειά τους όσο πιο ευσυνείδητα και αποτελεσματικά μπορούν, σε δύσκολες τις περισσότερες φορές συνθήκες. Η επίθεση εναντίον μας είναι σε πολλά μέτωπα, ακυρώνονται οι συμβάσεις μας, απελευθερώνονται οι απολύσεις, χωρίς αιτιολόγηση και έλεγχο από κάποιο ειδικό σώμα, όπως συνέβαινε μέχρι τώρα. Καταστρατηγείται το ωράριο και γενικότερα θα είμαστε έρμαια στις διαθέσεις του εργοδότη.
Μόνο που αυτή είναι μόνο η αρχή, γιατί ο πραγματικός στόχος είναι η παιδεία, δημόσια και ιδιωτική.
Το νομοσχέδιο είναι φανερό πως είναι προϊόν υπαγόρευσης από τους σχολάρχες προς την ηγεσία του υπουργείου Παιδείας. Είναι λυπηρό πως η υπουργός δέχεται να παίξει τέτοιον ρόλο. Πρόκειται για ύπουλο κατασκεύασμα εναντίον των ιδιωτικών εκπαιδευτικών,που επί χρόνια προσπαθούν να κάνουν τη δουλειά τους όσο πιο ευσυνείδητα και αποτελεσματικά μπορούν, σε δύσκολες τις περισσότερες φορές συνθήκες. Η επίθεση εναντίον μας είναι σε πολλά μέτωπα, ακυρώνονται οι συμβάσεις μας, απελευθερώνονται οι απολύσεις, χωρίς αιτιολόγηση και έλεγχο από κάποιο ειδικό σώμα, όπως συνέβαινε μέχρι τώρα. Καταστρατηγείται το ωράριο και γενικότερα θα είμαστε έρμαια στις διαθέσεις του εργοδότη.
Μόνο που αυτή είναι μόνο η αρχή, γιατί ο πραγματικός στόχος είναι η παιδεία, δημόσια και ιδιωτική.
Απογοήτευση από την κ. Κεραμέως! Ο ευτελισμός της αξιοπρέπειας του εκπαιδευτικού ενδύεται τον μανδύα της φιλελευθεροποίησης και της υποτιθέμενης αυτοτέλειας του ιδιωτικού σχολείου. Κρίμα! Είχαμε επενδύσει τόσο σε εσάς προσωπικά όσο και στην πολιτική που φαινόταν να εκπροσωπείτε. Με το νομοσχέδιο αυτό και ειδικότερα με το άρθρο που αφορά τις εργασιακές σχέσεις μάς μετατρέπετε σε παίγνια, μας στερείτε το ελεύθερο φρόνημα, τη δυνατότητα να προβάλουμε οποιαδήποτε νόμιμη διεκδίκηση -ακόμη και την αυτονόητη. Ποιος εκπαιδευτικός, υπό την απειλή της απόλυσης ή της μείωσης ωραρίου, θα αρνηθεί να εργαστεί υπερωριακά-εννοείται χωρίς αμοιβή-, να «χαριστεί» στη βαθμολογία, ακόμη και να παραβιάσει κείμενη νομοθεσία. Σας καλώ να επανεξετάσετε το νομοσχέδιο και να επιφέρετε τις απαιτούμενες βελτιώσεις.
Είμαι απόφοιτος ιδιωτικού σχολείου και θυμάμαι με συγκίνηση τις ώρες που δαπανουσαν οι καθηγητές, εκτός ωραρίου για να βοηθήσουν παιδιά της Γ λυκείου που δεν είχαν την δυνατότητα να κάνουν όσα φροντιστηρια απαιτούνταν. Οργιζομαι λοιπόν όταν διαβάζω ότι είναι αραχτοι, τεμπέληδες και αδιάφοροι. Ντροπή στους συκοφαντες.
Κυρία Κεραμεως, είμαι οπαδός της νέας δημοκρατίας. Ομολογώ ότι με απογοητευσατε. Η ΝΔ του Κωνσταντίνου Καραμανλή θέσπισε τον νόμο που προστατεύει τους εκπαιδευτικούς από τις αυθαίρετες απολύσεις. Ντροπή.
Η ιδιωτική εκπαίδευση προστατευεται από το Σύνταγμα, το ίδιο και οι εργασιακές σχέσεις τωνιδιωτικων εκπαιδευτικων. Το νσ, ανάμεσα στα άλλα, είναι και αντισυνταγματικο.
Να αποσυρθεί το νομοσχέδιο. Είναι στα πλαίσια της καθυποταξης των Ελλήνων πολιτών. Δεν είναι τυχαίο ότι έρχεται αντάμα με αυτό των διαδηλώσεων. Το κλίμα τρομοκρατίας δεν πρέπει να περάσει.
Οι καθηγητές και οι δάσκαλοι πρέπει να είναι ελεύθεροι άνθρωποι, απαλλαγμένη από το άγχος μιας ενδεχομενης απόλυσης. Ο φοβισμένος δάσκαλος είναι κακός δάσκαλος.
Μελετώντας κανείς το νομοσχέδιο, με τις σαρωτικές αλλαγές που αυτό επιφέρει στον χώρο της Ιδιωτικής Εκπαίδευσης, αποκτά την εντύπωση ότι, με το προηγούμενο καθεστώς, τα ιδιωτικά σχολεία δεν απολάμβαναν καμία ελευθερία κινήσεων, καμία δυνατότητα αυτενέργειας, ασφυκτιώντας κάτω από μια αυταρχική και περιοριστική κρατική παρέμβαση….. σοβιετικού τύπου (!).
Είναι όμως έτσι τα πράγματα; Όχι, βέβαια. Το υπ. Παιδείας κατάφωρα στρεβλώνει την μέχρι τούδε ισχύουσα εκπαιδευτική πραγματικότητα, δεδομένου ότι τα ιδιωτικά σχολεία είχαν την δυνατότητα να εμπλουτίζουν το πρόγραμμά τους με ώρες και δράσεις πέραν του προβλεπόμενου από το Υπουργείο Παιδείας, υπό την προϋπόθεση, όμως, ότι αυτές θα δηλώνονταν στην διεύθυνση εκπαίδευσης, ώστε να διέπονται από ένα καθεστώς εργασιακής νομιμότητας για να αποφεύγεται η αδήλωτη εργασία, με την επακόλουθη φοροδιαφυγή και εισφοροδιαφυγή.
Μήπως όμως οι εκπαιδευτικοί…. «μονιμοποιούνται» στη θέση τους και δεν τους μετακινεί κανένας και με τίποτε; Είναι, τρόπον τινά, δημόσιοι υπάλληλοι; Ασφαλώς όχι. Κρίθηκαν κατά τα δύο πρώτα έτη της υπηρεσίας τους. Οι παλαιότεροι δε εξ αυτών και κατά τα επόμενα τέσσερα έτη. Ακόμα και τώρα το θεσμικό πλαίσιο προέβλεπε την απόλυση ιδιωτικών εκπαιδευτικών, εφόσον κρίνονταν ανεπαρκείς από σώμα τακτικών δικαστών. Άλλος ένας μύθος λοιπόν καταρρέει. Το παρόν νομοσχέδιο λοιπόν αίρει κάθε έννοια νομιμότητας θεσπίζοντας τις αδήλωτες δράσεις και την συνακόλουθη εργασιακή εκμετάλλευση των Εκπαιδευτικών. Είναι φανερό λοιπόν ότι τα σχετικά με την αυτοτέλεια των ιδ. σχολείων είναι εντελώς προσχηματικά, καθώς ο μόνος λόγος θέσπισης ενός νέου νόμου είναι η μετατροπή των ιδιωτικών σχολείων σε σχολεία της αγοράς με απώτερο στόχο την παντελή απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων των ιδ. εκπαιδευτικών με τις ελεύθερες και αναιτιολόγητες απολύσεις και την αυθαίρετη μείωση του ωραρίου τους που προβλέπεται. Οι μάσκες λοιπόν πέφτουν!!
Ο αγώνας για την απόσυρση του κατάπτυστου νομοσχεδίου δεν είναι αυτός μιας συντεχνίας, αλλά είναι ο αγώνας για την προστασία του δημοσίου αγαθού της παιδείας και κατά συνέπεια της ίδιας της δημοκρατίας.
Δυστυχώς βρισκόμαστε μπροστά σε μια αλγεινή «αλλαγή» στην ιδιωτική εκπαίδευση. Το ζήτημα είναι σημαντικό για όλη την ελληνική εκπαιδευτική πραγματικότητα, κομμάτι της οποίας είναι η ιδιωτική. Και όσο και αν ξαφνιάζει κάποιους η ιδιωτική εκπαίδευση δεν είναι τυχαία. Είναι δυναμική και σοβαρή, όταν λειτουργεί με κανόνες, έστω στοιχειώδεις, όπως μέχρι τώρα, και παράγει ζηλευτά αποτελέσματα. Και για να είμαστε απόλυτα ξεκάθαροι τα αποτελέσματα δεν πιστώνονται στα ωραία κτήρια, στα εργαστήρια και στον κλιματισμό, αλλά στους ανθρώπους, γιατί το σχολείο- το κάθε σχολείο- είναι οι άνθρωποι του, το έμψυχο δυναμικό του, οι δάσκαλοι και οι καθηγητές του. Και η ποιότητά του προσδιορίζεται από δείκτες μαθησιακούς- παιδαγωγικούς και όχι από την κερδοφορία του. Επομένως το υψηλό επίπεδο των ιδιωτικών σχολείων οφείλεται στους εκπαιδευτικούς του, στην εργατικότητά τους, στην αγάπη τους για τα παιδιά, στην καινοτόμα διάθεση τους, στα σύγχρονα εκπαιδευτικά προγράμματα και –γιατί όχι- στην «άτυπη» αξιολόγηση που πάντα υπήρχε σε όλο το σύστημα της ιδιωτικής εκπαίδευσης- από μαθητές, γονείς, διευθυντές, σχολάρχες, την κοινωνία- και που σε ακραίες περιπτώσεις λειτουργούσε και «τυπικά» και οδηγούσε τον «κακό» ιδιωτικό εκπαιδευτικό σε απόλυση. Βέβαια, μέσα από διαδικασίες ορισμένες και σαφείς από το άρθρο 30 του ν. 682/77. Τώρα όμως, που, όπως διαβάζουμε στο νομοσχέδιο με τίτλο «εκσυγχρονισμός της ιδιωτικής εκπαίδευσης …» καταργούνται οι διαδικασίες και οι κανόνες απόλυσης των ιδιωτικών εκπαιδευτικών, τι γίνεται; Τι αλλάζει; Λυπάμαι, αλλά αυτή η αλλαγή μάλλον αυθαιρεσία και ασυδοσία εισάγει, παρά ενισχύει τη νομιμότητα σε ένα δημοκρατικό και ευνομούμενο κράτος, που σέβεται τους θεσμούς, όπως η εκπαίδευση, και τους λειτουργούς της, όπως οι εκπαιδευτικοί.
Αν πραγματικά θέλουμε να συνεχίσει η κοινωνία να σέβεται και να εκτιμά την Οργανωμένη Πολιτεία δεν πρέπει να περάσει το νομοσχέδιο που πλήττει βάναυσα τις εργασιακές σχέσεις των ιδιωτικών εκπαιδευτικών, με αυθαίρετη ελαστικοποίηση και μείωση των ωραρίων, με αναιτιώδεις απολύσεις, με δημιουργία κλίματος φόβου και ανασφάλειας και με ευθεία προσβολή της αξιοπρέπειας των ιδιωτικών εκπαιδευτικών, καθώς τους αντιμετωπίζει ως τους τελευταίους βιομηχανικούς εργάτες και όχι ως λειτουργούς της παιδείας. Ελπίζω να μη θέλουμε μια κοινωνία που να θυσιάζει στο βωμό του κέρδους και της επιχειρηματικότητας ανθρώπους και αξίες. Αν «Όλα Είναι θέμα Παιδείας», δηλαδή πολιτισμού, ας αποδείξουμε τον πολιτισμό μας με την πράξη απόσυρσης αυτού του αναχρονιστικού νομοσχεδίου.
Η απειλή της απόλυσης δεν συνδυάζεται με την απαιτούμενη, για τον συγκεκριμένο χώρο, προσήλωση και αφοσίωση: είναι ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΜΑ δεν είναι οποιοδήποτε επάγγελμα! Το σχολείο δεν είναι σούπερ μάρκετ! Στο όνομα της κερδοφορίας δεν μπορούμε να τα ισοπεδώνουμε όλα! Ούτε τον Άνταμ Σμιθ δεν έχετε διαβάσει;
Πρέπει να αποσυρθεί όλο το νομοσχέδιο και να ξαναγίνει συζήτηση από την αρχή. Εφόσον αναφερόμαστε στο αγαθό της εκπαίδευσης μόνο αρμόδιο θα πρέπει να είναι το Υπουργείο Παιδείας και όλοι οι εμπλεκόμενοι με την ιδιωτική εκπαίδευση πρέπει να ανήκουν στο Υπουργείο Παιδείας και να ελέγχονται από αυτό. Όπως φυσικά και οι εκπαιδευτικοί αλλά και οι ιδιοκτήτες ιδιωτικών δόμων εκπαίδευσης.
Νομίζετε ότι βάζοντας απέναντί σας το σύνολο των εκπαιδευτικών στα ιδιωτικά σχολεία θα μπορέσετε να εξασφαλίσετε την ελάχιστη συναίνεση που απαιτούν τα νομοσχέδια; Ακόμα και η ΔΑΚΕ είναι εναντίον. Δεν κατανοείτε ή οι πιέσεις που δέχεστε είναι πιο ισχυρές;
Μετά τον εξοβελισμό της τέχνης, του πολιτισμού, της έρευνας, της κοινωνιολογίας από τα Λύκεια εν μία νυκτί, με το νομοσχέδιο αυτό επιχειρείτε να μετατρέψετε τα ιδιωτικά σχολεία σε εργοστάσια.
Οι εκπαιδευτικοί, δούλοι του συστήματος και των εργοδοτών, θα μοιράζουν απολυτήρια με άριστα, χωρίς κρατικό έλεγχο, χωρίς εποπτεία, υπό τον φόβο της απόλυσης και της ανέχειας.
Παραπλανάτε την κοινή γνώμη για άλλη μια φορά, υποστηρίζοντας πως οι απολύσεις, τα ελαστικά και μειωμένα ωράρια, οι χαμένες προϋπηρεσίες, είναι προς όφελος των εκπαιδευτικών υποτιμώντας τη νοημοσύνη τους.
Με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο δίνετε γη και ύδωρ σε μια μερίδα ανθρώπων αγνοώντας και υποβαθμίζοντας αυτούς που στηρίζουν και αναδεικνύουν την ιδιωτική εκπαίδευση.
Νομοσχέδιο που σίγουρα δεν παραθέτει κανένα πλαίσιο προστασίας των εργαζομένων εκπαιδευτικών, αντίθετα ενισχύει τη μαύρη εργασία (τι έκπληξη!) και θίγει το θεμελιώδες δικαίωμα του εργάζεσθαι, μετατρέποντάς το, για μια ακόμη φορά και για έναν ακόμη κλάδο, σε »χάρη» του κάθε εργοδότη απέναντι στους εργαζόμενους του, οι οποίοι θα αμείβονται (κι άμα τους αρέσει!!) με μισθούς πείνας!!
Εάν θέλουμε πραγματικά ενα σχολείο δημοκρατικό, με ευρωπαικό χαρακτήρα τότε τα μέτρα βρίσκονται στη σωστή κατεύθυνση. Δεν μπορώ να καταλάβω το λογο να υπάρχει σε ιδιωτικό τομέα η μονιμότητα. Ολα αυτα είναι προς όφελος των μαθητών. Ο καλός εκπαιδευτικός δεν έχει να φοβηθεί τίποτα. Επιπλέον θα συμπαρασήρει και τον αδύναμο δάσκαλο να βελτιωθει στη δουλειά του.
Επιτέλους! Για ποιον λόγο κάποιοι εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα να έχουν ειδικά προνόμια;;; Εκτός εάν το εργατικό Δίκαιο κρίνεται ανεπαρκές!!! Το εργατικό Δίκαιο οφείλει να αντιμετωπίζει ως ίσο τον κάθε εργαζόμενο. Προνόμια για μερικούς στις πλάτες άλλων με ποια λογική;;;
Ως ιδιωτικός εκπαιδευτικός με αρκετά χρόνια σε ιδιωτικό σχολείο οφείλω να εκφράσω τον προβληματισμό μου για το επικείμενο «νομοσχέδιο» της κυβέρνησης. Γίνεται πλέον σαφές ότι ο κλάδος μας βρίσκεται σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι, όπου οι επιπτώσεις στην εκπαίδευση και την κοινωνία γενικότερα θα είναι πρωτόγνωρες για όλους μας, αφού η παραπαιδεία είναι έτοιμη να εισβάλλει επίσημα στο εκπαιδευτικό σύστημα.
Με το νέο νομοσχέδιο του υπουργείου παιδείας απελευθερώνονται οι απολύσεις και οι ιδιωτικοί εκπαιδευτικοί μετατρέπονται από λειτουργοί σε αναλώσιμοι υπάλληλοι μίας χρήσεως. Και σα να μην έφτανε αυτό, εκτός του ότι επιτρέπονται οι ελεύθερες απολύσεις, ταυτόχρονα καταργούνται τόσο ο δημόσιος έλεγχος όσο και τα κριτήρια των απολύσεων.
Ας μην ξεχνάμε ότι και με το προηγούμενο νομικό πλαίσιο κάποιος εκπαιδευτικός που κρινόταν ανεπαρκής στο έργο του μπορούσε να απολυθεί (νόμος 682/77, άρθρο 30). Όμως οι περισσότεροι σχολάρχες ήθελαν έναν νόμο που να τους δίνει τη δυνατότητα να απολύουν και αυτούς που, παρότι είναι επαρκείς, αντιστέκονται στις εργοδοτικές αυθαιρεσίες, στις αντιπαιδαγωγικές πρακτικές του σχολείου, διεκδικούν τα εργασιακά δικαιώματα, όταν αυτά παραβιάζονται αλλά και εν γένει δεν σιωπούν και καταγγέλλουν τις παρανομίες.
Η ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας συνεχίζει να προκαλεί με τη στάση της όλη την εκπαιδευτική κοινότητα προωθώντας το συγκεκριμένο «νομοσχέδιο» για την ιδιωτική εκπαίδευση, με μοναδικό στόχο την επιδίωξη ελαστικών σχέσεων εργασίας και απελευθέρωση των απολύσεων. Πρόκειται για ρυθμίσεις που ελαχιστοποιούν τη δυνατότητα εποπτείας της πολιτείας στα ιδιωτικά σχολεία, ισοπεδώνοντας τα ανθρώπινα και εργασιακά δικαιώματα των εκπαιδευτικών μετατρέποντας την ιδιωτική εκπαίδευση σε ένα ανεξέλεγκτο φροντιστήριο.
Για άλλη μία φορά ένα νομοσχέδιο για την Εκπαίδευση από ανθρώπους που δεν έχουν καμία σχέση με αυτή και δεν έχουν μπει ποτέ σε σχολική τάξη.
Πίεση των εκπαιδευτικών να δεχτούν μείωση των αποδοχών τους, ελαστικοποίηση των ωραρίων, εργασία σε μόνιμο καθεστώς φόβου και διαρκή απειλή απολύσεων.
Δυστυχώς εδώ στην Ελλάδα συζητάμε ακόμη τα αυτονόητα. Η κυβέρνηση οφείλει να προχωρήσει με την απαραίτητη μεταρρύθμιση!
Συμφωνώ απολύτως με την άποψη ότι «τα ιδιωτικά σχολεία προσφέρουν υπηρεσίες κατά παραχώρηση από την Πολιτεία ενός δημόσιου αγαθού που είναι η εκπαίδευση. Δεν είναι λοιπόν απλές επιχειρήσεις και οι ιδιωτικοί εκπαιδευτικοί δεν είναι αναλώσιμοι υπάλληλοι».
Πρέπει να σεβόμαστε τους εκπαιδευτικούς που μορφώνουν τα παιδιά μας. Δεν είναι όλα τα ιδιωτικά σχολεία τα ίδια. Υπάρχουν σχολεία που πραγματικά νοιάζονται για τη γνωστική ανάπτυξη και τη διαμόρφωση του χαρακτήρα των παιδιών. Νομίζω επίσης ότι προέχει η βελτίωση των δημόσιων σχολείων, δεδομένου ότι τα περισσότερα παιδιά δεν έχουν τη δυνατότητα να φοιτήσουν σε ιδιωτικά.
Το άρθρο 10 εναντιώνεται πλήρως στην εργασιακή ασφάλεια των ιδιωτικών εκπαιδευτικών! Επιπλέον, έρχεται σε ευθεία αντίθεση με τα όσα το Συμβούλιο της Επικρατείας στην υπ’αριθμ. 622/2010 απόφασή του έχει δεχθεί: «οι ανωτέρω διατάξεις του άρθρου 30 του Ν. 682/1987, όπως ισχύουν, έχουν καταργήσει μεν το υφιστάμενο υπό το προηγούμενο νομοθετικό καθεστώς δικαίωμα αναιτιώδους καταγγελίας των συμβάσεων εργασίας αορίστου χρόνου των εκπαιδευτικών από τους ιδιοκτήτες των ιδιωτικών σχολείων, δεν αντίκεινται όμως, αλλά, αντιθέτως, βρίσκουν έρεισμα στις διατάξεις των παρ. 1 και 8 του άρθρου 16 του Συντάγματος, αφού : α) δεν αναιρούν ούτε περιορίζουν υπέρμετρα την συνταγματικώς προστατευόμενη ελευθερία των ιδιοκτητών των ιδιωτικών εκπαιδευτηρίων να επιλέγουν το διδακτικό προσωπικό τους, αφού, εκτός του ότι αφορούν μόνο τις συμβάσεις εργασίας των ιδιωτικών εκπαιδευτικών που έχουν μετατραπεί, μετά την πάροδο εξαετούς υπηρεσίας στο σχολείο, σε αορίστου χρόνου (εντός της εξαετίας οι συμβάσεις εργασίας των ιδιωτικών εκπαιδευτικών μπορεί να καταγγελθούν από τον ιδιοκτήτη του σχολείου χωρίς τις προϋποθέσεις και τους περιορισμούς του άρθρου 30 παρ. 3 περ. α του Ν. 682/1977), ο προαναφερθείς λόγος καταγγελίας των συμβάσεων αορίστου χρόνου (διαταραχή του εκπαιδευτικού κλίματος στο σχολείο οφειλόμενη σε αδυναμία συνεργασίας του ιδιοκτήτη του σχολείου με συγκεκριμένο εκπαιδευτικό του οποίου καταγγέλλεται η σύμβαση) καλύπτει μια ευρεία ποικιλία καταστάσεων, οι οποίες, εύλογα, καθιστούν ασύμφορη και ατελέσφορη και για τα δύο μέρη της συμβάσεως, αλλά και ασύμφορη για τη λειτουργία του συγκεκριμένου ιδιωτικού σχολείου και την παρεχόμενη σε αυτό εκπαίδευση την συνέχιση του εργασιακού δεσμού και β) αποσκοπούν στην εξυπηρέτηση του συμφέροντος της εκπαίδευσης και για το λόγο ότι εξασφαλίζουν στους ιδιωτικούς εκπαιδευτικούς λειτουργούς σταθερές, κατά το δυνατόν, συνθήκες εργασίας, ώστε να μπορούν απερίσπαστοι να εκτελούν τα καθήκοντά τους για την αποτελεσματικότερη εκπλήρωση του σκοπού της παιδείας, ο οποίος, κατά τα προεκτεθέντα, έχει αναχθεί σε συνταγματικό λόγο δημοσίου συμφέροντος. Εξάλλου, για τους παραπάνω λόγους οι επίμαχες ρυθμίσεις είναι σύμφωνες και με την αρχή της αναλογικότητας που κατοχυρώνεται στο άρθρο 25 παρ. του Συντάγματος και δεν αντίκεινται ούτε στο άρθρο 5 παρ. 1 του Συντάγματος, αφού, ενόψει όσων προεκτέθηκαν, δεν προσβάλλουν τον πυρήνα της οικονομικής ελευθερίας των ιδιοκτητών των ιδιωτικών εκπαιδευτηρίων..» ΕΙΜΑΣΤΕ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΙ! ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΕΡΓΑΣΙΑΚΉ! ΣΕΒΑΣΤΕΊΤΕ ΤΟ ΚΌΠΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΜΑΣ ΣΤΙς ΔΥΣΚΟΛΕΣ ΩΡΕΣ ΤΗΣ ΚΑΡΑΝΤΊΝΑΣ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΜΑΣ ΓΙΑ ΣΤΗΡΙΞΗ ΤΩΝ ΣΧΟΛΕΊΩΝ ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΕΞ’ ΑΠΟΣΤΑΣΕΩΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ! Αλλάξτε τις διατάξεις και συμμορφωθείτε στις ευρωπαικές οδηγίες και στους νόμους που μας προστατεύουν!
Η ένταξη των ιδιωτικών εκπαιδευτικών στην κοινή εργατική νομοθεσία αποσκοπεί μονομερώς στην κάλυψη των εργοδοτών και στην καλλιέργεια φόβου στους εκπαιδευτικούς και εκ των πραγμάτων θα οδηγήσει στη μετάλλαξη της εκπαίδευσης, από ανθρωπιστικό αγαθό σε προϊόν. Αλλά αυτό θέλετε σωστά;
Απαράδεκτη ρύθμιση. Με ποιο τρόπο η αποδυνάμωση του εκπαιδευτικού οδηγεί στον εκσυγχρονισμό δεν μας εξηγήσατε
Μπράβο στο Υπουργείο Παιδείας! Οι σχολάρχες λύνουν και δένουν …
Για άλλη μία φορά, τα ζητήματα της Παιδείας αντιμετωπίζονται και από αυτήν την κυβέρνηση κοντόφθαλμα, με έλλειψη προοπτικής και οράματος. Όχι μόνο δεν υπάρχουν ουσιαστικές παρεμβάσεις που να αναβαθμίζουν τον ρόλο του δημόσιου σχολείου, προωθούνται ρυθμίσεις και νομοσχέδια στην ιδιωτική εκπαίδευση που ως μόνο στόχο έχουν την κάλυψη των ιδιοκτητών και την πλήρη επαγγελματική αβεβαιότητα των εκπαιδευτικών. Προφανώς οι εκπαιδευτικοί με υψηλό ακαδημαϊκό επίπεδο και υψηλού επιπέδου παιδαγωγική επάρκεια πρέπει να είναι ο στόχος δημόσιας και ιδιωτικής εκπαίδευσης, κανένα όμως νομοθέτημα δεν φαίνεται να είναι προς αυτήν την κατεύθυνση. Αντιθέτως.
Απαράδεχτο νομοσχέδιο!!! Δημιουργούνται σχολεία 2 ταχυτήτων. Δημόσιο και ιδιωτικό!!! Αιωρείται πάνω απο τα κεφάλια των εκπαιδευτικών η απειλή της απόλυσης, τη στιγμή μάλιστα που οι εργαζόμενοι στα ιδιωτικά κάνουν πάρα πολύ δουλειά καθημερινά έτσι ώστε το σχολείο να έχει ένα όνομα!!! Μάλιστα με την τηλεκπαίδευση τα περισσότερα ιδιωτικά σχολεία συμμετείχαν ενεργά από την πρώτη στιγμή στη νέα κατάσταση. Σε αντίθεση με πολλά δημόσια όπου ο κάθε εκπαιδευτικός έπραττε κατά συνείδηση.Το ξέρω γιατί έχω παιδί σε δημόσιο σχολείο, σε λύκειο. Είναι τραγικό να διαχωρίζουμε το σχολείο και μάλιστα σε μορφή απειλής !!!!
Το άρθρο 10 εξασφαλίζει μόνο τα εργοδοτικά συμφέροντα και μετατρέπει σε είλωτες τους Εκπαιδευτικούς. Αυτό είναι το «ευχαριστώ» της Κεραμέως για την εξ αποστάσεως εκπαίδευση και άλλα τέτοια που έλεγε…
Ας καταλάβουν οι γονείς ότι σε λίγο καιρό στα παιδιά τους θα κάνουν μάθημα άβουλα πλάσματα και τα σχολεία συνεχώς θα διογκώνουν τις απαιτήσεις τους σε δίδακτρα για να βάλουν τα «Άριστα». Αυτό είναι το σχολείο της Αγοράς που θέλει να δημιουργήσει η Κυβέρνηση!
Η κατάργηση του άρθρου 30 του 682/77 παραβιάζει και το Σύνταγμα και αποφάσεις του ΣτΕ, που απαιτούν «το δυνατόν σταθερές εργασιακές σχέσεις για την εξυπηρέτηση του δημοσίου συμφέροντος». Τα γνωρίζει αυτά η κ. Υπουργός;
Το Υπουργείο νομοθετεί κατά της ισονομίας, αφού οι τίτλοι των Ιδιωτικών σχολείων θα είναι «αγορασμένοι». Τα 20άρια θα είναι ψεύτικα. Αυτό το σχολείο επιθυμεί το Υπουργείο!
Τα ιδιωτικά σχολεία σύμφωνα με το Σύνταγμα προσφέρουν υπηρεσίες κατά παραχώρηση από την Πολιτεία του δημόσιου αγαθού της εκπαίδευσης. Δεν είναι απλές επιχειρήσεις και αυτό φαντάζομαι το ξέρουν και όσοι αποφασίζουν να ιδρύσουν ιδιωτικά εκπαιδευτήρια. Οι ιδιωτικοί εκπαιδευτικοί δεν πρέπει να θεωρούνται αναλώσιμοι υπάλληλοι. Αν οι ιδιωτικοί εκπαιδευτικοί δεν αντιμετωπίζονται ως ισότιμοι των συναδέλφων τους στα Δημόσια σχολεία αλλά ως απλοί ιδιωτικοί υπάλληλοι, ο ρόλος τους θα υποβαθμιστεί και το κύρος τους θα πληγεί με ό,τι αυτό συνεπάγεται και για το κύρος και των ίδιων των ιδιωτικών σχολείων και των τίτλων σπουδών που παρέχουν. Οι ιδιωτικοί εκπαιδευτικοί είναι πρώτα εκπαιδευτικοί και μετά υπάλληλοι. Πρέπει να υπάγονται στο Υπουργείο Παιδείας κι όχι στο Υπουργείο Εργασίας.