1. Η παράγραφος 1 του άρθρου 10 του ν.3699/2008 ( Α΄ 199), αντικαθίσταται ως εξής:
«1. Όργανα διοίκησης των ΣΜΕΑΕ είναι ο διευθυντής, ο υποδιευθυντής και ο σύλλογος διδασκόντων. Στο σύλλογο διδασκόντων μετέχουν ισότιμα όλοι οι εκπαιδευτικοί καθώς και τα όλα μέλη του Ειδικού Εκπαιδευτικού και Ειδικού Βοηθητικού Προσωπικού».
2. α) Η παράγραφος 1 του άρθρου 16 του ν.3699/2008 , αντικαθίσταται ως εξής:
«1. Η στελέχωση των ΣΜΕΑΕ, των ΤΕ, των ΚΕΔΔΥ, των προγραμμάτων πρώιμης παρέμβασης, των προγραμμάτων παράλληλης στήριξης και παροχής διδασκαλίας στο σπίτι γίνεται από :
α) Εκπαιδευτικούς ΕΑΕ πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης κλάδων ΠΕ61 και ΠΕ71, και
β) Εκπαιδευτικούς ΕΑΕ πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης των κλάδων που προβλέπονται στα άρθρα 12, 13 και 14 του ν.1566/1985, όπως ισχύουν, με εξειδίκευση στην ΕΑΕ. Η εξειδίκευση στην ΕΑΕ αποδεικνύεται με:
αα) Διδακτορικό δίπλωμα στην ΕΑΕ, με βασικές σπουδές σε Πανεπιστήμια της ημεδαπής ή με αναγνωρισμένο ως ισότιμο και αντίστοιχο πτυχίο της αλλοδαπής ή
ββ) Μεταπτυχιακό τίτλο σπουδών στην ΕΑΕ, με βασικές σπουδές σε Πανεπιστήμια της ημεδαπής ή με αναγνωρισμένο ως ισότιμο και αντίστοιχο πτυχίο της αλλοδαπής ή
γγ) Πτυχίο διετούς μετεκπαίδευσης στην ΕΑΕ των Διδασκαλείων της ημεδαπής ή αναγνωρισμένο ως ισότιμο και αντίστοιχο πτυχίο της αλλοδαπής, με βασικές σπουδές σε Πανεπιστήμια της ημεδαπής ή με αναγνωρισμένο ως ισότιμο και αντίστοιχο πτυχίο της αλλοδαπής ή
δδ) Πτυχίο από Πανεπιστήμια της ημεδαπής ή αναγνωρισμένο ως ισότιμο και αντίστοιχο πτυχίο της αλλοδαπής με τουλάχιστον πενταετή αποδεδειγμένη προϋπηρεσία στην ΕΑΕ.
εε) Ειδικά για τον κλάδο ΠΕ11, επιπροσθέτως των ανωτέρω, πτυχίο ΤΕΦΑΑ των Πανεπιστημίων της ημεδαπής ή αναγνωρισμένο ως αντίστοιχο και ισότιμο πτυχίο της αλλοδαπής με κύρια ειδικότητα την «ΕΑΕ» ή την «Ειδική Φυσική Αγωγή» ή την «Ειδική Φυσική Αγωγή-Θεραπευτική Γυμναστική» ή την «Προσαρμοσμένη Φυσική Αγωγή» ή την «Προσαρμοσμένη Κινητική Αγωγή» ή την «Άσκηση σε χρόνιες παθήσεις και Αναπηρία».
Οι ανωτέρω εκπαιδευτικοί τοποθετούνται στις θέσεις των ΣΜΕΑΕ, των ΤΕ, των προγραμμάτων πρώιμης παρέμβασης, των προγραμμάτων παράλληλης στήριξης και παροχής διδασκαλίας στο σπίτι με μετάθεση ή διορισμό ή απόσπαση ή προσωρινή αναπλήρωση, σύμφωνα με τα ισχύοντα στην γενική εκπαίδευση. Ειδικότερα οι οργανικές θέσεις εκπαιδευτικών Νηπιαγωγών και Δασκάλων των Ειδικών Νηπιαγωγείων, των Ειδικών Δημοτικών Σχολείων, των Τμημάτων Ένταξης πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, των Κέντρων Διαφοροδιάγνωσης, Διάγνωσης και Υποστήριξης (ΚΕ.Δ.Δ.Υ.) και των Εργαστηρίων Ειδικής Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης (Ε.Ε.Ε.Ε.Κ.) πληρούνται από εκπαιδευτικούς των κλάδων ΠΕ61 και ΠΕ71 καθώς και των κλάδων ΠΕ60 και ΠΕ70 που κατέχουν τα προβλεπόμενα στην περιπτ.β΄ προσόντα, σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις».
β) Οι περιπτ. γ΄ και δ΄ της παρ. 1 του άρθρου 19 του ν.3699/2008, οι υποπαράγραφοι 1.3 και 1.4 της παρ. 1 του άρθρου 20 του ν.3699/2008 καθώς και η παρ. 1 του άρθρου 56 του ν.3966/2011 (Α΄ 118) καταργούνται.
3. Το άρθρο 21 του ν.3699/2008, όπως ισχύει, αντικαθίσταται ως εξής:
«Άρθρο 21
Διορισμοί εκπαιδευτικών ΕΑΕ -Υπηρεσιακές μεταβολές
1. Σε κενές οργανικές θέσεις εκπαιδευτικών ΕΑΕ μπορεί να μετατίθενται εκπαιδευτικοί της παρ.1 του άρθρου 16. Ειδικά οι εκπαιδευτικοί της περιπτ.β΄ της παρ.1 του άρθρου 16 που υπηρετούν στη γενική και επαγγελματική εκπαίδευση μπορεί να μετατίθενται σε κενές οργανικές θέσεις εκπαιδευτικών ΕΑΕ, εφόσον έχουν συμπληρώσει τριετή (3) διδακτική υπηρεσία. Οι εκπαιδευτικοί του προηγούμενου εδαφίου διατηρούν το δικαίωμα μετάθεσης σε κενές οργανικές θέσεις του αντίστοιχου κλάδου στη γενική και επαγγελματική εκπαίδευση, μετά τη συμπλήρωση διετούς διδακτικής υπηρεσίας σε δομές ΕΑΕ.
Οι εκπαιδευτικοί της παρούσας παραγράφου, οι οποίοι πέραν των προβλεπόμενων προσόντων διαθέτουν επιπλέον εξειδίκευση στην ελληνική νοηματική γλώσσα των κωφών και στη γραφή Braille των τυφλών που πιστοποιείται με βάση την παράγραφο 3 του άρθρου 7, μετατίθενται κατά προτεραιότητα σε σχολικές μονάδες τυφλών και κωφών.
Κατά την προσωρινή ή οριστική τοποθέτηση σε κενές οργανικές θέσεις μόνιμου εκπαιδευτικού προσωπικού των ΣΜΕΑΕ, προηγούνται εκπαιδευτικοί που είναι άτομα με μόνιμη αναπηρία τουλάχιστον εξήντα επτά τοις εκατό (67%) σε αντίστοιχες σχολικές μονάδες και σε ποσοστό που δεν υπερβαίνει το είκοσι τοις εκατό (20%) των υπηρετούντων εκπαιδευτικών σε αυτές. Η τοποθέτηση των εκπαιδευτικών από μετάθεση σε κενές οργανικές θέσεις γίνεται σύμφωνα με το σύνολο των μορίων τους και εφόσον αυτοί πληρούν τις προϋποθέσεις ικανότητας όπως αυτές προβλέπονται κατωτέρω και η αναπηρία δεν οφείλεται σε θέματα ψυχικής υγείας.
2. Οι εκπαιδευτικοί της παρ.1 του άρθρου 16, όπως αντικαθίσταται με το παρόν, μπορεί να τοποθετούνται με μετάθεση ή απόσπαση σε θέσεις των ΚΕΔΔΥ, εφόσον συμπληρώσουν τριετή διδακτική προϋπηρεσία σε ΣΜΕΑΕ, ΤΕ, προγράμματα πρώιμης παρέμβασης, προγράμματα παράλληλης στήριξης και παροχής διδασκαλίας στο σπίτι και εφόσον οι κλάδοι τους προβλέπονται στα οικεία οργανογράμματα των ΚΕΔΔΥ.
3. Στις απομένουσες μετά τις μεταθέσεις κενές οργανικές θέσεις διορίζονται οι περιλαμβανόμενοι στους πίνακες διοριστέων του ΑΣΕΠ εκπαιδευτικοί ΕΑΕ της παρ.1 του άρθρου 16, σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις.
Οι εκπαιδευτικοί του προηγούμενου εδαφίου που κατέχουν τα προσόντα της περ.β΄ της παρ. 1 του άρθρου 16 μπορεί να μετατίθενται σε κενές οργανικές θέσεις της γενικής και επαγγελματικής εκπαίδευσης, μετά την συμπλήρωση τριετούς διδακτικής υπηρεσίας σε δομές ΕΑΕ.
4. Όταν δεν καλύπτονται τα κενά με μετάθεση ή διορισμό, αποσπώνται σε ΣΜΕΑΕ, Τμήματα Ένταξης, προγράμματα παράλληλης στήριξης, πρώιμης παρέμβασης και παροχής διδασκαλίας στο σπίτι, μόνιμοι εκπαιδευτικοί, ως ακολούθως:
α) Κατά προτεραιότητα εκπαιδευτικοί ΕΑΕ της παρ.1 του άρθρου 16.
β) Ακολουθούν εκπαιδευτικοί, οι οποίοι πληρούν τις προϋποθέσεις τουλάχιστον μίας (1) εκ των κατωτέρω περιπτώσεων, κατά την ακόλουθη ιεράρχηση:
αα) Είναι κάτοχοι πιστοποιητικού παρακολούθησης σεμιναρίων ετήσιας επιμόρφωσης – εξειδίκευσης στην ΕΑΕ από Πανεπιστήμια ή από αναγνωρισμένους κρατικούς φορείς που εποπτεύονται από το Υπουργείο Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων, αποδεδειγμένης διάρκειας τουλάχιστον τετρακοσίων (400) ωρών.
ββ) Έχουν προϋπηρεσία τουλάχιστον ενός διδακτικού έτους στις ανωτέρω δομές και προγράμματα.
γγ) Είναι γονείς παιδιών με ποσοστό αναπηρίας άνω του 67% .
δδ) Είναι κάτοχοι πιστοποιητικού παρακολούθησης σεμιναρίων επιμόρφωσης – εξειδίκευσης στην ΕΑΕ από Πανεπιστήμια ή από αναγνωρισμένους κρατικούς φορείς που εποπτεύονται από το Υπουργείο Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων.
εε) Έχουν προϋπηρεσία σε προγράμματα ενισχυτικής διδασκαλίας.
γ) Αν εξακολουθεί να συντρέχει αδυναμία πλήρωσης των κενών διατίθενται εκπαιδευτικοί χωρίς κανένα από τα ανωτέρω προσόντα ή χαρακτηριστικά. Οι εκπαιδευτικοί αυτοί συμμετέχουν υποχρεωτικά κατά προτεραιότητα σε προγράμματα επιμόρφωσης και εξειδίκευσης που υλοποιούνται από τους αρμόδιους φορείς για την επιμόρφωση των εκπαιδευτικών».
4. Η περίπτωση γ΄ της παρ. 1 του άρθρου 8 του ν. 3699/2008, όπως ισχύει, αντικαθίσταται ως εξής:
«γ) Για τη δευτεροβάθμια επαγγελματική εκπαίδευση :
αα) Τα Ενιαία Ειδικά Επαγγελματικά Γυμνάσια-Λύκεια, τα οποία λειτουργούν υπό ενιαία διοίκηση, Διευθυντή και κοινό Σύλλογο Διδασκόντων. Τα Ενιαία Ειδικά Επαγγελματικά Γυμνάσια-Λύκεια περιλαμβάνουν τις τάξεις Α΄, Β΄,Γ΄ Δ΄ Γυμνασίου και τις τάξεις Α΄, Β΄,Γ΄, Δ΄ Λυκείου. Στα Ενιαία Ειδικά Επαγγελματικά Γυμνάσια-Λύκεια εγγράφονται, κατόπιν γνωμάτευσης του ΚΕΔΔΥ, μαθητές με αναπηρία και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, οι οποίοι επωφελούνται από τα ωρολόγια και αναλυτικά προγράμματα της συγκεκριμένης δομής, και μέσα από την ακαδημαϊκή και επαγγελματική εκπαίδευση μπορούν να οδηγηθούν σε μεταλυκειακές δομές εκπαίδευσης και σε ανεξάρτητη ή εποπτευόμενη εργασία. Αναλυτικά:
Οργάνωση και Λειτουργία των Α΄, Β΄,Γ΄ Δ΄ τάξεων Γυμνασίου του Ενιαίου Ειδικού Επαγγελματικού Γυμνασίου-Λυκείου
Στις τάξεις Α΄, Β΄,Γ΄ Δ΄ Γυμνασίου εφαρμόζονται τα ωρολόγια και αναλυτικά προγράμματα των Γυμνασίων γενικής εκπαίδευσης, όπως διαμορφώνονται με την Υπουργική Απόφαση που εκδίδεται δυνάμει της περ.α΄ της παρ.2 του άρθρου 28 του ν.4186/2013 (Α΄193), όπως ισχύει, ύστερα από εισήγηση της Διεύθυνσης Ειδικής Αγωγής και Εκπαίδευσης του ΥΠΠΕΘ και σχετική γνωμοδότηση του Ι.Ε.Π.
Στην Α΄ τάξη Γυμνασίου δύνανται να εγγράφονται, κατόπιν γνωμάτευσης του ΚΕΔΔΥ, μαθητές απόφοιτοι Γενικού ή Ειδικού Δημοτικού Σχολείου και της Α΄ή Β΄ τάξης των ΕΕΕΕΚ. Δικαίωμα πρώτης εγγραφής έχουν οι μαθητές έως το 16ο έτος της ηλικίας τους. Μετά την ολοκλήρωση της φοίτησης των μαθητών στη Δ΄ τάξη χορηγείται τίτλος απολυτηρίου Γυμνασίου.
Oι κάτοχοι απολυτηρίου Γυμνασίου του Ενιαίου Ειδικού Επαγγελματικού Γυμνασίου-Λυκείου δύνανται να συνεχίσουν τη φοίτησή τους, κατόπιν σχετικής γνωμάτευσης του ΚΕΔΔΥ: i) στην Α΄ τάξη Λυκείου του Ενιαίου Ειδικού Επαγγελματικού Γυμνασίου-Λυκείου, ii) στην Α΄ τάξη του Γενικού Λυκείου, iii) στην Α΄ τάξη του Ειδικού Λυκείου, iv) στην Α΄ τάξη του Επαγγελματικού Λυκείου, v) στην Α΄ τάξη του Εσπερινού Επαγγελματικού Λυκείου και vi) σε ΔΙΕΚ ενηλίκων αποφοίτων υποχρεωτικής εκπαίδευσης.
Για τις μετεγγραφές μαθητών στις Α΄, Β΄, Γ΄, Δ΄ τάξεις Γυμνασίου εφαρμόζονται τα προβλεπόμενα στην κείμενη νομοθεσία και επιπλέον απαιτείται σχετική γνωμάτευση των ΚΕΔΔΥ. Αναλυτικά:
i) οι μαθητές Γυμνασίου του Ενιαίου Ειδικού Επαγγελματικού Γυμνασίου-Λυκείου μετεγγράφονται ως εξής :
-Απόφοιτος της Α΄ τάξης Γυμνασίου, του Ενιαίου Ειδικού Επαγγελματικού Γυμνασίου-Λυκείου, μετεγγράφεται στη Β΄ τάξη Γυμνασίου γενικής ή ειδικής εκπαίδευσης,
-Απόφοιτος της Β΄ τάξης Γυμνασίου, του Ενιαίου Ειδικού Επαγγελματικού Γυμνασίου-Λυκείου, μετεγγράφεται στη Γ΄ τάξη Γυμνασίου γενικής ή ειδικής εκπαίδευσης,
-Απόφοιτος της Γ΄ τάξης Γυμνασίου, του Ενιαίου Ειδικού Επαγγελματικού Γυμνασίου-Λυκείου, μετεγγράφεται στη Γ΄ τάξη του Γυμνασίου γενικής ή ειδικής εκπαίδευσης.
ii) οι μαθητές Γυμνασίου σχολικής μονάδας γενικής ή ειδικής εκπαίδευσης, μετεγγράφονται ως εξής:
-Απόφοιτος της Α΄ τάξης Γυμνασίου γενικής ή ειδικής εκπαίδευσης μετεγγράφεται στη Β΄ τάξη Γυμνασίου του Ενιαίου Ειδικού Επαγγελματικού Γυμνασίου-Λυκείου,
-Απόφοιτος της Β΄ τάξης Γυμνασίου γενικής ή ειδικής εκπαίδευσης μετεγγράφεται στη Γ΄ τάξη Γυμνασίου του Ενιαίου Ειδικού Επαγγελματικού Γυμνασίου-Λυκείου.
Οργάνωση και Λειτουργία των Α΄, Β΄,Γ΄ Δ΄ τάξεων Λυκείου του Ενιαίου Ειδικού Επαγγελματικού Γυμνασίου-Λυκείου
Στις τάξεις Α΄, Β΄, Γ΄ και Δ΄ Λυκείου του Ενιαίου Ειδικού Επαγγελματικού Γυμνασίου-Λυκείου εφαρμόζονται τα ωρολόγια και αναλυτικά προγράμματα του Εσπερινού Επαγγελματικού Λυκείου, όπως διαμορφώνονται με την Υπουργική Απόφαση που εκδίδεται δυνάμει της περ.α΄ της παρ.2 του άρθρου 28 του ν.4186/2013 (Α΄193), όπως ισχύει, ύστερα από εισήγηση της Διεύθυνσης Ειδικής Αγωγής και Εκπαίδευσης του ΥΠΠΕΘ και σχετική γνωμοδότηση του Ι.Ε.Π.
Στην Α΄ τάξη Λυκείου του Ενιαίου Ειδικού Επαγγελματικού Γυμνασίου-Λυκείου εγγράφονται, κατόπιν γνωμάτευσης του ΚΕΔΔΥ, κάτοχοι απολυτηρίου Γυμνασίου του Ενιαίου Ειδικού Επαγγελματικού Γυμνασίου-Λυκείου καθώς και κάτοχοι απολυτηρίου των Ειδικών και Γενικών Γυμνασίων.
Μετά την ολοκλήρωση της φοίτησης των μαθητών στη Δ΄ τάξη, χορηγείται απολυτήριο Λυκείου, ισότιμο του Γενικού Λυκείου, και Επαγγελματικό πτυχίο ειδικότητας επιπέδου 4, σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στις κείμενες διατάξεις του Εσπερινού Επαγγελματικού Λυκείου. Το ίδιο ισχύει και για το «Μεταλυκειακό έτος-τάξη μαθητείας».
Για τις εγγραφές, μετεγγραφές και φοίτηση των μαθητών στις Α΄, Β΄, Γ΄, Δ΄ τάξεις του Λυκείου του Ενιαίου Ειδικού Επαγγελματικού Γυμνασίου-Λυκείου εφαρμόζονται τα προβλεπόμενα στις κείμενες διατάξεις για τα ημερήσια και εσπερινά Επαγγελματικά Λύκεια και επιπλέον απαιτείται σχετική γνωμάτευση των ΚΕΔΔΥ.
Σε περίπτωση επανεγγραφής μαθητή σε διαφορετικό τομέα-ειδικότητα από αυτήν που αποφοίτησε, για την εύρυθμη λειτουργία της σχολικής μονάδας, ο μαθητής δύναται να παρακολουθεί τα μαθήματα Γενικής Παιδείας και να απαλλάσσεται από τις εξετάσεις των μαθημάτων αυτών. Κάθε απόφοιτος μαθητής του Ενιαίου Ειδικού Επαγγελματικού Γυμνασίου-Λυκείου δύναται να επανεγγραφεί και να φοιτήσει σε ένα (1) μόνο ακόμα πρόγραμμα ειδικότητας του ίδιου ή διαφορετικού τομέα, ύστερα από γνωμάτευση ΚΕΔΔΥ, η οποία λαμβάνει υπόψη αξιολόγηση του συλλόγου διδασκόντων.
Στα Ενιαία Ειδικά Επαγγελματικά Γυμνάσια-Λύκεια υλοποιούνται για όλους τους μαθητές Εξατομικευμένα Προγράμματα Εκπαίδευσης (ΕΠΕ). Ο αριθμός των φοιτούντων μαθητών στα Ενιαία Ειδικά Επαγγελματικά Γυμνάσια-Λύκεια ανά τμήμα γενικής παιδείας, τομέα ή ειδικότητας ορίζεται από κατ’ ελάχιστον 5 έως κατ’ ανώτατο όριο 10 μαθητές. Σε εξαιρετικές περιπτώσεις, ο αριθμός δύναται να μειώνεται με απόφαση του οικείου Περιφερειακού Διευθυντή Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, ύστερα από εισήγηση του αρμόδιου Διευθυντή Εκπαίδευσης. Η εισήγηση του Διευθυντή Εκπαίδευσης διατυπώνεται ύστερα από ειδικώς αιτιολογημένη πρόταση του συλλόγου διδασκόντων, εισήγηση του ΚΕΔΔΥ και σύμφωνη γνώμη του σχολικού συμβούλου Ειδικής Αγωγής και Εκπαίδευσης.
ββ) Τα Εργαστήρια Ειδικής Επαγγελματικής Εκπαίδευσης (Ε.Ε.Ε.ΕΚ.) αποτελούν σχολικές μονάδες δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και καλύπτουν την υποχρεωτικότητα της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και διοικητικά υπάγονται στην οικεία Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης.
Στα Ε.Ε.Ε.ΕΚ. εγγράφονται απόφοιτοι δημοτικών σχολείων γενικής ή ειδικής εκπαίδευσης, κατόπιν σχετικής εισήγησης των ΚΕΔΔΥ, οι οποίοι αντιμετωπίζουν δυσκολίες στην παρακολούθηση ακαδημαϊκού προγράμματος του γυμνασίου και παρουσιάζουν αναπηρίες ή/και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες.
Ο αριθμός των μαθητών σε κάθε τμήμα των Ε.Ε.Ε.ΕΚ. ορίζεται από 5 έως και 8. Σε εξαιρετικές περιπτώσεις, ο αριθμός δύναται να μειώνεται με απόφαση του οικείου Περιφερειακού Διευθυντή Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, ύστερα από εισήγηση του αρμόδιου Διευθυντή Εκπαίδευσης. Η εισήγηση του Διευθυντή Εκπαίδευσης διατυπώνεται ύστερα από ειδικώς αιτιολογημένη πρόταση του συλλόγου διδασκόντων, εισήγηση του ΚΕΔΔΥ και σύμφωνη γνώμη του σχολικού συμβούλου Ειδικής Αγωγής και Εκπαίδευσης.
Η φοίτηση στα Ε.Ε.Ε.ΕΚ. διαρκεί έξι τάξεις (Α΄, Β΄, Γ΄, Δ΄, Ε΄, Στ΄) και ακολουθούνται τα αναλυτικά και ωρολόγια προγράμματα, όπως προβλέπονται από τις εκάστοτε ισχύουσες διατάξεις, λαμβάνοντας υπόψη τις ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες των μαθητών, όπως αυτές περιγράφονται στα Εξατομικευμένα Προγράμματα Εκπαίδευσης (ΕΠΕ), τα οποία υλοποιούνται για όλους τους μαθητές. Κάθε διδακτικό έτος στα Ε.Ε.Ε.ΕΚ. αποτελείται από δύο τετράμηνα.
Κατά τη διάρκεια της Στ’ τάξης υλοποιείται πρακτική άσκηση, η οποία προσδιορίζεται με απόφαση του Συλλόγου Διδασκόντων, στο πλαίσιο των εργαστηριακών μαθημάτων. Το ωρολόγιο πρόγραμμα της ΣΤ΄ τάξης συμπληρώνεται από μαθήματα των προηγούμενων τάξεων, ανάλογα με τις ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες των μαθητών, όπως αυτές προκύπτουν από την εκπαιδευτική αξιολόγηση. Η ΣΤ΄ τάξη λειτουργεί ως τάξη επαγγελματικής εξειδίκευσης με σκοπό τον εμπλουτισμό των δεξιοτήτων των μαθητών και την εξοικείωσή τους στο εργασιακό περιβάλλον. Σε περίπτωση που για οποιοδήποτε λόγο δεν είναι δυνατή η πρακτική άσκηση των μαθητών, τότε αυτή υλοποιείται με την υποστήριξη του σχολικού συνεταιρισμού ή στα εργαστήρια του σχολείου.
Οι απόφοιτοι των Ε.Ε.Ε.ΕΚ. μπορούν να εγγραφούν, κατόπιν γνωμάτευσης του ΚΕΔΔΥ σε ΔΙΕΚ ενηλίκων, αποφοίτων υποχρεωτικής εκπαίδευσης. Μαθητές που έχουν ολοκληρώσει την υποχρεωτική εκπαίδευση σε δομή της γενικής ή ειδικής εκπαίδευσης δεν μπορούν να εγγραφούν ή να επανεγγραφούν σε Ε.Ε.Ε.ΕΚ. στην ίδια ή σε άλλη ειδικότητα.
Με απόφαση του Υπουργού Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων, η οποία εκδίδεται ύστερα από γνώμη της Διεύθυνσης Ειδικής Αγωγής και Εκπαίδευσης ΥΠΠΕΘ καθορίζονται: i) θέματα λειτουργίας και οργάνωσης των Ε.Ε.Ε.ΕΚ, και ii) τα προγράμματα σπουδών των Ε.Ε.Ε.ΕΚ., κατόπιν σχετικής γνωμοδότησης του Ι.Ε.Π.
5. α) Όλα τα Ειδικά Επαγγελματικά Γυμνάσια και Ειδικά Επαγγελματικά Λύκεια μετατρέπονται από το σχολικό έτος 2017-2018 σε Ενιαία Ειδικά Επαγγελματικά Γυμνάσια-Λύκεια.
β) Το σύνολο των οργανικών θέσεων του εκπαιδευτικού προσωπικού, του ειδικού εκπαιδευτικού προσωπικού, του ειδικού βοηθητικού προσωπικού καθώς και των στελεχών εκπαίδευσης των σχολικών μονάδων της περιπτ.α΄ μεταφέρεται από το σχολικό έτος 2017-2018 αυτοδικαίως στα Ενιαία Ειδικά Επαγγελματικά Γυμνάσια-Λύκεια.
γ) Το σύνολο των φοιτούντων μαθητών εγγράφονται και συνεχίζουν τη φοίτησή τους στις αντίστοιχες τάξεις του Ενιαίου Ειδικού Επαγγελματικού Γυμνασίου-Λυκείου με απόφαση του συλλόγου διδασκόντων.
δ) Με απόφαση του Υπουργού Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων, η οποία εκδίδεται ύστερα από γνώμη της Διεύθυνσης Ειδικής Αγωγής και Εκπαίδευσης ΥΠΠΕΘ: αα) καθορίζεται για το σχολικό έτος 2016-2017 η λειτουργία των υφιστάμενων Ειδικών Επαγγελματικών Γυμνασίων, των λειτουργούντων σε αυτά Λυκειακών Τάξεων καθώς και των υφιστάμενων Ειδικών Επαγγελματικών Λυκείων, ββ) πραγματοποιείται η μετατροπή και μετονομασία των υφιστάμενων σχολικών μονάδων σε Ενιαία Ειδικά Επαγγελματικά Γυμνάσια-Λύκεια, γγ) καθορίζονται ειδικότερα θέματα σχετικά με την φοίτηση και αποφοίτηση των μαθητών καθώς και την αντιστοίχηση τάξεων, δδ) καθορίζονται οι τομείς και οι ειδικότητες των Ενιαίων Ειδικών Επαγγελματικών Γυμνασίων-Λυκείων, εε) επιτρέπεται, σε εξαιρετικές περιπτώσεις και εφόσον το επιβάλλουν οι συνθήκες κτιριακής υποδομής, να λειτουργήσουν οι σχολικές μονάδες της περιπτ.α΄ μόνο ως Ειδικά Επαγγελματικά Γυμνάσια ή μόνο ως Ειδικά Επαγγελματικά Λύκεια για χρονικό διάστημα κατά ανώτατο όριο έως δύο (2) σχολικά έτη, στστ) ρυθμίζεται κάθε λεπτομέρεια που είναι αναγκαία για την εφαρμογή της υποπερ.αα΄ της περίπτωση γ΄ της παρ. 1 του άρθρου 8 του ν. 3699/2008 .
Μπράβο στο υπουργείο για τις ρυθμίσεις.
3000 μόνιμοι εκπαιδευτικοί της ΕΕ βλέπουν να αποκαθίσταται το δικά και ο και το επιστημονικά ορθό!
Το Διοικητικό Συμβούλιο του Πανελλήνιου Επιστημονικού Συλλόγου Ειδικής Αγωγής -Π.Ε.Σ.Ε.Α.- θεωρεί ότι οι τροπολογίες για την Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση που κατέθεσε το Υπουργείο Παιδείας στο
ΣΥΝΤΑΣΣΟΜΑΙ ΜΕ ΟΣΟΥΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΑΝ ΤΗΝ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΘΕΣΗ:
Επιτέλους ας σταματήσει αυτό το παραμύθι με το ότι το βασικό πτυχίο για να δουλέψει κάποιος στην ΕΑΕ είναι αυτό του Βόλου/Μακεδονίας.
Από που κι ως που θεωρείται ως βασικό πτυχίο ένα πτυχίο που δεν έχει στη βάση του τις παιδαγωγικές σπουδές αλλά αντιμετωπίζει το παιδί ως «ειδικό» παιδί πρώτα πρώτα και όχι ως παιδί ισότιμο με όλα τα άλλα!(Για να μη μιλήσουμε και για το τμήμα του Μακεδονίας που ούτε στο όνομα ούτε στο περιεχόμενο δεν είναι καν ειδικήε αγωγής. Ούτε καν αυτό που λέει ότι είναι δεν είναι..Έλεος πια!!!)
Κι από που κι ως που δεν είναι ΒΑΣΙΚΟ πτυχίο για να εργαστείς στην εκπαίδευση το πτυχίο του ΠΑΙΔΑΓΩΓΟΥ;; Το πρώτο και ΒΑΣΙΚΟ πτυχίο για να μπεις σε οποιοδήποτε σχολείο, σε οποιοδήποτε τμήμα, σε οποιαδήποτε δομή της εκπαίδευσης είναι αυτό του ΠΑΙΔΑΓΩΓΟΥ!!!
Ας μην ξεχνάμε τα αυτονοήτα και ας μην χρειάζεται να αποδείξουμε ότι δεν είμαστε ελέφαντες και ότι είμαστε οι κατεξοχήν επαρκείς, οι ΠΕ 70/60 (με διδακτορικα/μεταπτυχιακά)να μπορούμε να δουλέψουμε με όλα τα προσόντα που χρειάζονται στις δομές της ΕΑΕ.
Ας σταματήσει πια αυτή η καραμέλα με τα βασικά πτυχία Βόλου/Μακεδονίας και η εξυπηρέτηση των συντεχνιακών αιτημάτων των τμημάτων τους.
Μπράβο που το Υπουργείο πάει να βάλει φραγμό στην προηγούμενη συντεχνιακή λογική.
Συμφωνώ με το πνεύμα του άρθρου!
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ του Π.Ε.Σ.Ε.Α. για τις τροπολογίες
που αφορούν την Ειδική Αγωγή & Εκπαίδευση
στο Νομοσχέδιο για την «Ελληνόγλωσση και Διαπολιτισμική Εκπαίδευση»
Το Διοικητικό Συμβούλιο του Πανελλήνιου Επιστημονικού Συλλόγου Ειδικής Αγωγής -Π.Ε.Σ.Ε.Α.- θεωρεί ότι οι τροπολογίες για την Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση που κατέθεσε το Υπουργείο Παιδείας στο Νομοσχέδιο για την «ελληνόγλωσση και διαπολιτισμική εκπαίδευση» κινούνται σε θετική κατεύθυνση και συνάδουν με τη φιλοσοφία της συμπερίληψης για ένα Ενιαίο Σχολείο χωρίς διαχωρισμούς και κατηγοριοποιήσεις των εκπαιδευτικών.
Η κατάργηση της παραγράφου 1 του άρθρου 56 του ν. 3966/2011 αποτελεί δικαίωση και αποκατάσταση της συνταγματικής νομιμότητας για τους χιλιάδες εκπαιδευτικούς (ΠΕ 70 και ΠΕ60) που σε μια νύκτα το 2011 είδαν με μια διάταξη (άρθρο 56 του ν. 3966) να διαγράφονται τα επιστημονικά τους προσόντα, η παιδαγωγική τους διαδρομή, η προϋπηρεσία τους, καθώς και η μεγάλη τους προσφορά στις δομές της ειδικής αγωγής και εκπαίδευσης. Η συγκεκριμένη διάταξη, που δεν έχει προηγούμενο σε κανέναν επαγγελματικό χώρο, αποτέλεσε το colpo grosso στο χώρο της ειδικής αγωγής & εκπαίδευσης. Καλλιέργησε σκόπιμα τον έντονο διαχωρισμό και την κατηγοριοποίηση των εκπαιδευτικών με δραματικές και άδικες αλλαγές στις εργασιακές και υπηρεσιακές σχέσεις στο υποσύστημα της ειδικής αγωγής και εκπαίδευσης ανοίγοντας το δρόμο για αντιδημοκρατικές και αντιεπιστημονικές ρυθμίσεις που είχαν σκοπό την εξυπηρέτηση πελατειακών σχέσεων και την εξαργύρωση συντεχνιακών εκδουλεύσεων. Υιοθετούσε μια στρεβλή διάκριση, στην οποία ο «ειδικός» και ο «γενικός» παιδαγωγός αποτελούν ξεχωριστές οντότητες και κατηγοριοποιούνται σαν να προέρχονται από διαφορετικούς επιστημονικούς κλάδους. Επίσης ενισχύοντας το ξεπερασμένο διαχωριστικό ιατρικο-παιδαγωγικό μοντέλο, βρίσκονταν σε αντίθεση με την όποια προσπάθεια εναρμόνισης της φιλοσοφίας του εκπαιδευτικού συστήματος με την πολιτική της ένταξης και των ίσων ευκαιριών (Σύμβαση των Δικαιωμάτων των Ατόμων με Αναπηρία, που επικυρώθηκε από τη Βουλή των Ελλήνων με το Ν. 4074/2012).
Η ειδική αγωγή και εκπαίδευση αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της Ενιαίας Γενικής Εκπαίδευσης και τώρα είναι η ώρα για την αναγκαία αναμόρφωση σπουδών των Παιδαγωγικών Τμημάτων με στόχο «τη διαμόρφωση ενός νέου προφίλ του εκπαιδευτικού της πρωτοβάθμιας και της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, ο οποίος θα μπορεί ν’ ανιχνεύει και να αντιμετωπίζει παιδαγωγικά όλα τα παιδιά μέσα στο πλαίσιο της γενικής εκπαίδευσης» (Π.Ο.Ε.Δ./Δ.Ο.Ε., 2003). Σύμφωνα με τη διακήρυξη της Σαλαμάνκα επισημαίνεται στις κυβερνήσεις να διασφαλίσουν, στα πλαίσια μιας δομικής αλλαγής του εκπαιδευτικού συστήματος, τα προγράμματα εκπαίδευσης των εκπαιδευτικών, πριν και κατά τη διάρκεια της υπηρεσίας τους εξίσου και να προσανατολίζουν τη φροντίδα των ειδικών εκπαιδευτικών αναγκών σε σχολεία για όλους (UNESCO, 1996).
Το Διοικητικό Συμβούλιο του Πανελλήνιου Επιστημονικού Συλλόγου Ειδικής Αγωγής -Π.Ε.Σ.Ε.Α.- θεωρεί ότι πρέπει να αποσυρθεί το εδάφιο εε της παρ. 4 του άρθ. 21 που αναφέρεται στην τοποθέτηση σε ΣΜΕΑΕ με απόσπαση εκπαιδευτικών με προϋπηρεσία σε προγράμματα ενισχυτικής διδασκαλίας. Η Ενισχυτική Διδασκαλία αποτελεί υποστηρικτικό διδακτικό θεσμό όπως ορίζεται από το Π.Δ. 462/91 με διαφορετική φιλοσοφία και διαδικασία από την Ειδική Αγωγή & Εκπαίδευση.
Οι ειδικές νομοθετικές παρεμβάσεις όπου και όταν απαιτούνται, θα πρέπει να αποτελούν μέρος της γενικότερης νομοθετικής παρέμβασης, να εναρμονίζεται με τους γενικούς και ειδικούς στόχους, να συνυφαίνεται με τη γενική εκπαιδευτική διαδικασία και κατά κανόνα να υλοποιούνται στους χώρους, στα πλαίσια και τα προγράμματα της γενικής εκπαίδευσης. Για το λόγο αυτό χρειάζεται ένας νέος Ενιαίος Νόμος για την Εκπαίδευση. Με την Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση αναπόσπαστο κομμάτι του Δημόσιου Εκπαιδευτικού Συστήματος, που έχει ως βασική σχολική δομή το γενικό σχολείο στη δωδεκάχρονη υποχρεωτική εκπαίδευση.
Στην Ελλάδα η ειδική αγωγή και εκπαίδευση διασφαλίστηκε θεσμικά με το Προεδρικό Διάταγμα 603/1983 και το Ν. 1566/1985 (άρθρα 12, 13, 14, 32, 33, 34, και 35), όπου για πρώτη φορά η νομοθεσία για την εκπαίδευση των παιδιών με ειδικές ανάγκες, απετέλεσε μέρος της νομοθεσίας για τη Γενική Εκπαίδευση, θέτοντας στην πράξη τις νομοθετικές και διοικητικές προϋποθέσεις για την ένταξη των μαθητών με ειδικές ανάγκες. Πριν από 15 έτη, η Βουλή των Ελλήνων ψήφισε το Ν. 2817/2000 με τον οποίο το ελληνικό κράτος υιοθέτησε πλήρως την φιλοσοφία της ένταξης ενσωματώνοντας στην ελληνική νομοθεσία όλες τις Διεθνείς Συμβάσεις και Διακηρύξεις για τα Δικαιώματα των Παιδιών και των Αναπήρων. Δημιούργησε μια προοδευτική βάση και γέννησε θετικό κλίμα προσδοκιών σε όσους προασπίζονταν με συνέπεια και ήθος τα δικαιώματα, τις ίσες ευκαιρίες και την εξασφάλιση της ισονομίας στο κοινωνικό, πολιτικό και εκπαιδευτικό σύστημα για τα ανάπηρα άτομα και τα άτομα με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες. Ωστόσο, στα χρόνια που ακολούθησαν δεν υπήρξε η στοιχειώδης έστω πολιτική βούληση ώστε οι προσδοκίες να μεταφραστούν σε πράξη. Οι Νόμοι 3194/2003, 3699/2008 και το άρθρο 56 του Ν. 3966/2011, λόγω πολλών αμφισβητούμενων ρυθμίσεων αλλά και του τρόπου που εφαρμόστηκαν, έφεραν την Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση πιο κοντά στην ιδιωτική πρωτοβουλία και την εμπορευματοποίηση. Προώθησαν την ιατροποίηση, κατηγοριοποίηση και διαχωρισμό των εκπαιδευτικών και ανέτρεψαν τα εργασιακά δικαιώματα των εργαζόμενων στο χώρο της ειδικής εκπαίδευσης.
Για τον Πανελλήνιο Επιστημονικό Σύλλογο Ειδικής Αγωγής -Π.Ε.Σ.Ε.Α.- η Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση αποτέλεσε και αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της Γενικής Εκπαίδευσης. Οι νομοθετικές ρυθμίσεις για την ΕΑΕ, όπου και όταν απαιτούνται, πρέπει να είναι μέρος της νομοθεσίας για την ενιαία δημόσια εκπαίδευση. Γι’ αυτό το Δ.Σ. του Π.Ε.Σ.Ε.Α., στο πλαίσιο ενός ουσιαστικού διαλόγου με τις επεξεργασμένες θέσεις του στηρίζει το «Σχολείο για Όλους», χωρίς αποκλεισμούς, διακρίσεις, κατηγοριοποιήσεις και πελατειακές σχέσεις προτείνει:
• Τη διαμόρφωση και την άμεση υλοποίηση ενός ενιαίου νόμου για την Εκπαίδευση στον οποίο η ειδική εκπαίδευση να αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της γενικής εκπαίδευσης και του δημόσιου εκπαιδευτικού συστήματος.
• Βασικός στόχος του Ελληνικού Κράτους: «το σχολείο της γειτονιάς να γίνει «ένα Σχολείο για Όλους» με την εισαγωγή μιας σειράς αλλαγών, μέσω των οποίων τα ίδια τα σχολεία θα αναδιαρθρώνονται, προκειμένου να μειωθούν τα εμπόδια στη μάθηση και στη συμμετοχή όλων των παιδιών σύμφωνα με τη φιλοσοφία της συμπερίληψης».
• Σε μια τέτοια κατεύθυνση, έχουν θέση θέματα όπως: α) η έγκαιρη παρέμβαση που πρέπει να πάρει συγκεκριμένη μορφή ώστε να γίνει πράξη το δικαίωμα όλων των παιδιών να συμμετέχουν στην εκπαίδευση όσο πιο γρήγορα και έτοιμα μπορούν, β) η προσχολική και η σχολική εκπαίδευση με Τμήματα Ένταξης στα Νηπιαγωγεία και τα Δημοτικά Σχολεία σε προσβάσιμες αίθουσες πολλαπλών χρήσεων με γωνιές εκπαιδευτικών δράσεων και στελέχωση με εκπαιδευτικούς ειδικής αγωγής, γ) οι δομικές αλλαγές που πρέπει να γίνουν στα σχολεία Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης ώστε να εξασφαλίζουν σε όλους τους μαθητές και μαθήτριες πραγματική πρόσβαση στα εφόδια της γενικής και της ειδικής αγωγής, εκπαίδευσης και επαγγελματικής εκπαίδευσης των μαθητών/τριών με αναπηρία και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες.
• Ενεργοποίηση του άρθ. 34 παρ. 3 του ν. 1566/85 σύμφωνα με το οποίο «Μονάδες ειδικής αγωγής και ειδικής επαγγελματικής εκπαίδευσης, που ανήκουν στην αρμοδιότητα ή την εποπτεία άλλων υπουργείων και οργανισμών και λειτουργούν είτε ως δημόσια σχολεία είτε ως σχολεία νομικών προσώπων δημόσιου δικαίου είτε ως ιδιωτικά σχολεία, υπάγονται εφεξής στην αρμοδιότητα ή την εποπτεία του Υπουργού Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων».
Σήμερα η συνεκπαίδευση των μαθητών και μαθητριών με αναπηρίες και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες στα γενικά σχολεία θεωρείται πλέον, ως η πιο ενδεδειγμένη μορφή εκπαίδευσης, κι αποτελεί πολιτική προτεραιότητα στις περισσότερες χώρες του κόσμου, συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας (;). Σκοπός είναι η εξάλειψη του ρατσισμού και των διακρίσεων σε όλες τις βαθμίδες του εκπαιδευτικού συστήματος διασφαλίζοντας έτσι, το θεμελιώδες δικαίωμα κάθε παιδιού στη μάθηση με τη φοίτησή του σε ένα ριζικά μεταρρυθμισμένο γενικό σχολείο, το οποίο θα είναι ένα «Σχολείο για Όλους» που θα κατοχυρώνει τα μορφωτικά δικαιώματα όλων των παιδιών και θα παρέχει, με κάθε δυνατό μέσο, όλα όσα χρειάζονται για την κάλυψη των εκπαιδευτικών τους αναγκών.
Για το σκοπό αυτό απαιτείται η εκπαιδευτική πολιτική να προωθεί την «Παιδαγωγική της Ένταξης», στηρίζοντας ένα σχολείο σε μια κοινωνία για όλους, ένα σχολείο το οποίο πρέπει να αποτελεί εστία καταπολέμησης ρατσιστικών και διαχωριστικών στάσεων, με τη δημιουργία φιλόξενων κοινοτήτων όπου η εκπαίδευση και η σχολική ένταξη των μαθητών και μαθητριών αναπηρία ή όχι να είναι υποχρέωση και έγνοια όλων των δομών του εκπαιδευτικού συστήματος, σε ένα ενιαίο νομοθετικό πλαίσιο για την Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση.
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ του Π.Ε.Σ.Ε.Α. για τις τροπολογίες
που αφορούν την Ειδική Αγωγή & Εκπαίδευση
στο Νομοσχέδιο για την «Ελληνόγλωσση και Διαπολιτισμική Εκπαίδευση»
Το Διοικητικό Συμβούλιο του Πανελλήνιου Επιστημονικού Συλλόγου Ειδικής Αγωγής -Π.Ε.Σ.Ε.Α.- θεωρεί ότι οι τροπολογίες για την Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση που κατέθεσε το Υπουργείο Παιδείας στο Νομοσχέδιο για την «ελληνόγλωσση και διαπολιτισμική εκπαίδευση» κινούνται σε θετική κατεύθυνση και συνάδουν με τη φιλοσοφία της συμπερίληψης για ένα Ενιαίο Σχολείο χωρίς διαχωρισμούς και κατηγοριοποιήσεις των εκπαιδευτικών.
Η κατάργηση της παραγράφου 1 του άρθρου 56 του ν. 3966/2011 αποτελεί δικαίωση και αποκατάσταση της συνταγματικής νομιμότητας για τους χιλιάδες εκπαιδευτικούς (ΠΕ 70 και ΠΕ60) που σε μια νύκτα το 2011 είδαν με μια διάταξη (άρθρο 56 του ν. 3966) να διαγράφονται τα επιστημονικά τους προσόντα, η παιδαγωγική τους διαδρομή, η προϋπηρεσία τους, καθώς και η μεγάλη τους προσφορά στις δομές της ειδικής αγωγής και εκπαίδευσης. Η συγκεκριμένη διάταξη, που δεν έχει προηγούμενο σε κανέναν επαγγελματικό χώρο, αποτέλεσε το colpo grosso στο χώρο της ειδικής αγωγής & εκπαίδευσης. Καλλιέργησε σκόπιμα τον έντονο διαχωρισμό και την κατηγοριοποίηση των εκπαιδευτικών με δραματικές και άδικες αλλαγές στις εργασιακές και υπηρεσιακές σχέσεις στο υποσύστημα της ειδικής αγωγής και εκπαίδευσης ανοίγοντας το δρόμο για αντιδημοκρατικές και αντιεπιστημονικές ρυθμίσεις που είχαν σκοπό την εξυπηρέτηση πελατειακών σχέσεων και την εξαργύρωση συντεχνιακών εκδουλεύσεων. Υιοθετούσε μια στρεβλή διάκριση, στην οποία ο «ειδικός» και ο «γενικός» παιδαγωγός αποτελούν ξεχωριστές οντότητες και κατηγοριοποιούνται σαν να προέρχονται από διαφορετικούς επιστημονικούς κλάδους. Επίσης ενισχύοντας το ξεπερασμένο διαχωριστικό ιατρικο-παιδαγωγικό μοντέλο, βρίσκονταν σε αντίθεση με την όποια προσπάθεια εναρμόνισης της φιλοσοφίας του εκπαιδευτικού συστήματος με την πολιτική της ένταξης και των ίσων ευκαιριών (Σύμβαση των Δικαιωμάτων των Ατόμων με Αναπηρία, που επικυρώθηκε από τη Βουλή των Ελλήνων με το Ν. 4074/2012).
Η ειδική αγωγή και εκπαίδευση αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της Ενιαίας Γενικής Εκπαίδευσης και τώρα είναι η ώρα για την αναγκαία αναμόρφωση σπουδών των Παιδαγωγικών Τμημάτων με στόχο «τη διαμόρφωση ενός νέου προφίλ του εκπαιδευτικού της πρωτοβάθμιας και της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, ο οποίος θα μπορεί ν’ ανιχνεύει και να αντιμετωπίζει παιδαγωγικά όλα τα παιδιά μέσα στο πλαίσιο της γενικής εκπαίδευσης» (Π.Ο.Ε.Δ./Δ.Ο.Ε., 2003). Σύμφωνα με τη διακήρυξη της Σαλαμάνκα επισημαίνεται στις κυβερνήσεις να διασφαλίσουν, στα πλαίσια μιας δομικής αλλαγής του εκπαιδευτικού συστήματος, τα προγράμματα εκπαίδευσης των εκπαιδευτικών, πριν και κατά τη διάρκεια της υπηρεσίας τους εξίσου και να προσανατολίζουν τη φροντίδα των ειδικών εκπαιδευτικών αναγκών σε σχολεία για όλους (UNESCO, 1996).
Το Διοικητικό Συμβούλιο του Πανελλήνιου Επιστημονικού Συλλόγου Ειδικής Αγωγής -Π.Ε.Σ.Ε.Α.- θεωρεί ότι πρέπει να αποσυρθεί το εδάφιο εε της παρ. 4 του άρθ. 21 που αναφέρεται στην τοποθέτηση σε ΣΜΕΑΕ με απόσπαση εκπαιδευτικών με προϋπηρεσία σε προγράμματα ενισχυτικής διδασκαλίας. Η Ενισχυτική Διδασκαλία αποτελεί υποστηρικτικό διδακτικό θεσμό όπως ορίζεται από το Π.Δ. 462/91 με διαφορετική φιλοσοφία και διαδικασία από την Ειδική Αγωγή & Εκπαίδευση.
Οι ειδικές νομοθετικές παρεμβάσεις όπου και όταν απαιτούνται, θα πρέπει να αποτελούν μέρος της γενικότερης νομοθετικής παρέμβασης, να εναρμονίζεται με τους γενικούς και ειδικούς στόχους, να συνυφαίνεται με τη γενική εκπαιδευτική διαδικασία και κατά κανόνα να υλοποιούνται στους χώρους, στα πλαίσια και τα προγράμματα της γενικής εκπαίδευσης. Για το λόγο αυτό χρειάζεται ένας νέος Ενιαίος Νόμος για την Εκπαίδευση. Με την Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση αναπόσπαστο κομμάτι του Δημόσιου Εκπαιδευτικού Συστήματος, που έχει ως βασική σχολική δομή το γενικό σχολείο στη δωδεκάχρονη υποχρεωτική εκπαίδευση.
Στην Ελλάδα η ειδική αγωγή και εκπαίδευση διασφαλίστηκε θεσμικά με το Προεδρικό Διάταγμα 603/1983 και το Ν. 1566/1985 (άρθρα 12, 13, 14, 32, 33, 34, και 35), όπου για πρώτη φορά η νομοθεσία για την εκπαίδευση των παιδιών με ειδικές ανάγκες, απετέλεσε μέρος της νομοθεσίας για τη Γενική Εκπαίδευση, θέτοντας στην πράξη τις νομοθετικές και διοικητικές προϋποθέσεις για την ένταξη των μαθητών με ειδικές ανάγκες. Πριν από 15 έτη, η Βουλή των Ελλήνων ψήφισε το Ν. 2817/2000 με τον οποίο το ελληνικό κράτος υιοθέτησε πλήρως την φιλοσοφία της ένταξης ενσωματώνοντας στην ελληνική νομοθεσία όλες τις Διεθνείς Συμβάσεις και Διακηρύξεις για τα Δικαιώματα των Παιδιών και των Αναπήρων. Δημιούργησε μια προοδευτική βάση και γέννησε θετικό κλίμα προσδοκιών σε όσους προασπίζονταν με συνέπεια και ήθος τα δικαιώματα, τις ίσες ευκαιρίες και την εξασφάλιση της ισονομίας στο κοινωνικό, πολιτικό και εκπαιδευτικό σύστημα για τα ανάπηρα άτομα και τα άτομα με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες. Ωστόσο, στα χρόνια που ακολούθησαν δεν υπήρξε η στοιχειώδης έστω πολιτική βούληση ώστε οι προσδοκίες να μεταφραστούν σε πράξη. Οι Νόμοι 3194/2003, 3699/2008 και το άρθρο 56 του Ν. 3966/2011, λόγω πολλών αμφισβητούμενων ρυθμίσεων αλλά και του τρόπου που εφαρμόστηκαν, έφεραν την Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση πιο κοντά στην ιδιωτική πρωτοβουλία και την εμπορευματοποίηση. Προώθησαν την ιατροποίηση, κατηγοριοποίηση και διαχωρισμό των εκπαιδευτικών και ανέτρεψαν τα εργασιακά δικαιώματα των εργαζόμενων στο χώρο της ειδικής εκπαίδευσης.
Για τον Πανελλήνιο Επιστημονικό Σύλλογο Ειδικής Αγωγής -Π.Ε.Σ.Ε.Α.- η Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση αποτέλεσε και αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της Γενικής Εκπαίδευσης. Οι νομοθετικές ρυθμίσεις για την ΕΑΕ, όπου και όταν απαιτούνται, πρέπει να είναι μέρος της νομοθεσίας για την ενιαία δημόσια εκπαίδευση. Γι’ αυτό το Δ.Σ. του Π.Ε.Σ.Ε.Α., στο πλαίσιο ενός ουσιαστικού διαλόγου με τις επεξεργασμένες θέσεις του στηρίζει το «Σχολείο για Όλους», χωρίς αποκλεισμούς, διακρίσεις, κατηγοριοποιήσεις και πελατειακές σχέσεις προτείνει:
• Τη διαμόρφωση και την άμεση υλοποίηση ενός ενιαίου νόμου για την Εκπαίδευση στον οποίο η ειδική εκπαίδευση να αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της γενικής εκπαίδευσης και του δημόσιου εκπαιδευτικού συστήματος.
• Βασικός στόχος του Ελληνικού Κράτους: «το σχολείο της γειτονιάς να γίνει «ένα Σχολείο για Όλους» με την εισαγωγή μιας σειράς αλλαγών, μέσω των οποίων τα ίδια τα σχολεία θα αναδιαρθρώνονται, προκειμένου να μειωθούν τα εμπόδια στη μάθηση και στη συμμετοχή όλων των παιδιών σύμφωνα με τη φιλοσοφία της συμπερίληψης».
• Σε μια τέτοια κατεύθυνση, έχουν θέση θέματα όπως: α) η έγκαιρη παρέμβαση που πρέπει να πάρει συγκεκριμένη μορφή ώστε να γίνει πράξη το δικαίωμα όλων των παιδιών να συμμετέχουν στην εκπαίδευση όσο πιο γρήγορα και έτοιμα μπορούν, β) η προσχολική και η σχολική εκπαίδευση με Τμήματα Ένταξης στα Νηπιαγωγεία και τα Δημοτικά Σχολεία σε προσβάσιμες αίθουσες πολλαπλών χρήσεων με γωνιές εκπαιδευτικών δράσεων και στελέχωση με εκπαιδευτικούς ειδικής αγωγής, γ) οι δομικές αλλαγές που πρέπει να γίνουν στα σχολεία Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης ώστε να εξασφαλίζουν σε όλους τους μαθητές και μαθήτριες πραγματική πρόσβαση στα εφόδια της γενικής και της ειδικής αγωγής, εκπαίδευσης και επαγγελματικής εκπαίδευσης των μαθητών/τριών με αναπηρία και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες.
• Ενεργοποίηση του άρθ. 34 παρ. 3 του ν. 1566/85 σύμφωνα με το οποίο «Μονάδες ειδικής αγωγής και ειδικής επαγγελματικής εκπαίδευσης, που ανήκουν στην αρμοδιότητα ή την εποπτεία άλλων υπουργείων και οργανισμών και λειτουργούν είτε ως δημόσια σχολεία είτε ως σχολεία νομικών προσώπων δημόσιου δικαίου είτε ως ιδιωτικά σχολεία, υπάγονται εφεξής στην αρμοδιότητα ή την εποπτεία του Υπουργού Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων».
Σήμερα η συνεκπαίδευση των μαθητών και μαθητριών με αναπηρίες και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες στα γενικά σχολεία θεωρείται πλέον, ως η πιο ενδεδειγμένη μορφή εκπαίδευσης, κι αποτελεί πολιτική προτεραιότητα στις περισσότερες χώρες του κόσμου, συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας (;). Σκοπός είναι η εξάλειψη του ρατσισμού και των διακρίσεων σε όλες τις βαθμίδες του εκπαιδευτικού συστήματος διασφαλίζοντας έτσι, το θεμελιώδες δικαίωμα κάθε παιδιού στη μάθηση με τη φοίτησή του σε ένα ριζικά μεταρρυθμισμένο γενικό σχολείο, το οποίο θα είναι ένα «Σχολείο για Όλους» που θα κατοχυρώνει τα μορφωτικά δικαιώματα όλων των παιδιών και θα παρέχει, με κάθε δυνατό μέσο, όλα όσα χρειάζονται για την κάλυψη των εκπαιδευτικών τους αναγκών.
Για το σκοπό αυτό απαιτείται η εκπαιδευτική πολιτική να προωθεί την «Παιδαγωγική της Ένταξης», στηρίζοντας ένα σχολείο σε μια κοινωνία για όλους, ένα σχολείο το οποίο πρέπει να αποτελεί εστία καταπολέμησης ρατσιστικών και διαχωριστικών στάσεων, με τη δημιουργία φιλόξενων κοινοτήτων όπου η εκπαίδευση και η σχολική ένταξη των μαθητών και μαθητριών αναπηρία ή όχι να είναι υποχρέωση και έγνοια όλων των δομών του εκπαιδευτικού συστήματος, σε ένα ενιαίο νομοθετικό πλαίσιο για την Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση.
Μπράβο στο υπουργείο για τις ρυθμίσεις.
Το Διοικητικό Συμβούλιο του Πανελλήνιου Επιστημονικού Συλλόγου Ειδικής Αγωγής -Π.Ε.Σ.Ε.Α.- θεωρεί ότι οι τροπολογίες για την Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση που κατέθεσε το Υπουργείο Παιδείας στο Νομοσχέδιο για την «ελληνόγλωσση και διαπολιτισμική εκπαίδευση» κινούνται σε θετική κατεύθυνση και συνάδουν με τη φιλοσοφία της συμπερίληψης για ένα Ενιαίο Σχολείο χωρίς διαχωρισμούς και κατηγοριοποιήσεις των εκπαιδευτικών.
Η κατάργηση της παραγράφου 1 του άρθρου 56 του ν. 3966/2011 αποτελεί δικαίωση και αποκατάσταση της συνταγματικής νομιμότητας για τους χιλιάδες εκπαιδευτικούς (ΠΕ 70 και ΠΕ60) που σε μια νύκτα το 2011 είδαν με μια διάταξη (άρθρο 56 του ν. 3966) να διαγράφονται τα επιστημονικά τους προσόντα, η παιδαγωγική τους διαδρομή, η προϋπηρεσία τους, καθώς και η μεγάλη τους προσφορά στις δομές της ειδικής αγωγής και εκπαίδευσης. Η συγκεκριμένη διάταξη, που δεν έχει προηγούμενο σε κανέναν επαγγελματικό χώρο, αποτέλεσε το colpo grosso στο χώρο της ειδικής αγωγής & εκπαίδευσης. Καλλιέργησε σκόπιμα τον έντονο διαχωρισμό και την κατηγοριοποίηση των εκπαιδευτικών με δραματικές και άδικες αλλαγές στις εργασιακές και υπηρεσιακές σχέσεις στο υποσύστημα της ειδικής αγωγής και εκπαίδευσης ανοίγοντας το δρόμο για αντιδημοκρατικές και αντιεπιστημονικές ρυθμίσεις που είχαν σκοπό την εξυπηρέτηση πελατειακών σχέσεων και την εξαργύρωση συντεχνιακών εκδουλεύσεων. Υιοθετούσε μια στρεβλή διάκριση, στην οποία ο «ειδικός» και ο «γενικός» παιδαγωγός αποτελούν ξεχωριστές οντότητες και κατηγοριοποιούνται σαν να προέρχονται από διαφορετικούς επιστημονικούς κλάδους. Επίσης ενισχύοντας το ξεπερασμένο διαχωριστικό ιατρικο-παιδαγωγικό μοντέλο, βρίσκονταν σε αντίθεση με την όποια προσπάθεια εναρμόνισης της φιλοσοφίας του εκπαιδευτικού συστήματος με την πολιτική της ένταξης και των ίσων ευκαιριών (Σύμβαση των Δικαιωμάτων των Ατόμων με Αναπηρία, που επικυρώθηκε από τη Βουλή των Ελλήνων με το Ν. 4074/2012).
ΣΤΗΡΙΖΩ ΤΙΣ ΘΕΣΕΙΣ ΤΗΣ ΕΡΑ:
Η ΕΡΑ για την ειδική αγωγή στην 85η Γ.Σ.ΔΟΕΤο ένα σχολείο για όλους αποτελεί βασικό σκοπό των εκπαιδευτικών συστημάτων και εκφράζει το στόχο για ισότιμη ένταξη των ατόμων με αναπηρία και των ατόμων με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες.Για το λόγο αυτό δεν μπορεί η ειδική Αγωγή και εκπαίδευση να είναι πεδίο σοβαρών αλλαγών με αρνητικό πρόσημο στις σχολικές σχέσεις εκπαιδευτικών .
Η συνεχιζόμενη αδιοριστία τόσων χρόνων έφερε διαιρέσεις κατηγοριοποίηση και κατακερματισμό του κλάδου. Δημιουργήθηκαν σύλλογοι που προτάσσουν συντεχνιακά αιτήματα αντί να αγωνιστούμε για ένα σχολείο που θα χωράει όλους τους εκπαιδευτικούς και όλη τη γνώση. Μάλιστα , φθάσαμε στο σημείο να προτάσσει η ΔΟΕ το βασικό πτυχίο στην ειδική αγωγή των αποφοίτων του τμήματος πανεπιστημίου Μακεδονίας και του Βόλου Ειδικής Αγωγής , με αποτέλεσμα να αποκλειστούν οι εκπαιδευτικοί της Ειδικής Αγωγής που έχουν μετεκπαίδευση.Ξέρετε ότι όλες οι οργανικές θέσεις της Ειδικής Αγωγής από το 2011 σύμφωνα με το αρ. 56ν. 3966 /11 έχουν μετατραπεί από ΠΕ70 και ΠΕ60 σε ΠΕ71 και ΠΕ61. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα οι εκπαιδευτικοί της Ειδικής Αγωγής που προέρχονται από την παιδαγωγική επιστήμη να αντιμετωπίζονται σαν τους καρδιολόγους που δεν έχουν βασικές σπουδές ιατρικής. Δεύτερον αυτό που θα συμβεί είναι να χάσουν τις θέσεις τους οι μόνιμοι εκπαιδευτικοί της Ειδικής Αγωγής που δουλεύουν στα σχολεία , στήριξαν και στηρίζουν την ειδική αγωγή. Εμείς λέμε ότι υπάρχει χώρος για όλους. Οι διευθυντές των σχολείων είναι αναγκαίο να προτείνουν και το Υπουργείο να ιδρύσει και να στελεχώσει τμήματα ένταξης αφού ο νόμος 3699 μιλάει για τρεις μόνο διαγνώσεις ως προαπαιτούμενο , ενώ η παράλληλη στήριξη πρέπει να δοθεί σε όλα τα παιδιά που έχουν ανάγκη.Πρέπει να ιδρυθούν και να στελεχωθούν με μόνιμους εκπαιδευτικούς σε οργανικές θέσεις στην Ειδική Αγωγή τέτοιες που να χωράνε όλοι.
Οι διορισμοί στην Ειδική Αγωγή να γίνονται χωρίς διακρίσεις και κατηγοριοποιήσεις , δηλαδή την πρόταξη του βασικού πτυχίου με αποτέλεσμα την ακύρωση όλων όσων υπηρέτησαν και υπηρετούν στην Ειδική Αγωγή.
Έχει ευθύνη η Ομοσπονδία που συνέβαλλε με τη σύμφωνη γνώμη της στην κατηγοριοποίηση του κλάδου, όταν συμφώνησε στην μετατροπή των θέσεων Ειδικής Αγωγής σε θέσεις ΠΕ71 και ΠΕ61.
Η ειδική εκπαίδευση είναι αναπόσπαστο κομμάτι της γενικής αγωγής και έτσι πρέπει να αντιμετωπίζεται. Είναι πρωτότυπο για τα ευρωπαϊκά δεδομένα να υπάρχουν Δάσκαλοι ειδικοτήτων παρόλο που μιλάμε για συνεκπαίδευση και συμπερίληψη.Η προϋπηρεσία είναι ενιαία και αδιαίρετη και είναι αυτή που πρέπει να είναι το κριτήριο για διορισμό.Άρα και στην Ειδική Αγωγή θα πρέπει να αναγνωρίζεται να αναγνωριστεί η προϋπηρεσία όλων των συναδέλφων που δούλεψαν σε δομές ειδικής μέσα από ενιαίο πίνακα και να διοριστούν με βάση αυτόν. Συμπερασματικά ακύρωση του χαρακτηρισμού των θέσεων εδικής αγωγής ΠΕ71 & ΠΕ61 επαναθεσμοθέτηση τους ως ΠΕ60 &ΠΕ61 ειδικής αγωγής , ΠΕ70&ΠΕ71 ειδικής αγωγής.
Διορισμός και υπηρεσιακές μεταβολές με ενιαία κριτήρια για όλη την εκπαίδευση. ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ της προϋπηρεσίας στο σύνολό της ως εκπαιδευτικής προϋπηρεσίας, είτε αποκτήθηκε στην ειδική είτε στη γενική εκπαίδευση.
Στη σωστή κατεύθυνση οι ρυθμίσεις.
Εύγε στο υπουργείο!
Το Διοικητικό Συμβούλιο του Πανελλήνιου Επιστημονικού Συλλόγου Ειδικής Αγωγής -Π.Ε.Σ.Ε.Α.- θεωρεί ότι οι τροπολογίες για την Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση που κατέθεσε το Υπουργείο Παιδείας στο Νομοσχέδιο για την «ελληνόγλωσση και διαπολιτισμική εκπαίδευση» κινούνται σε θετική κατεύθυνση και συνάδουν με τη φιλοσοφία της συμπερίληψης για ένα Ενιαίο Σχολείο χωρίς διαχωρισμούς και κατηγοριοποιήσεις των εκπαιδευτικών.
Η κατάργηση της παραγράφου 1 του άρθρου 56 του ν. 3966/2011 αποτελεί δικαίωση και αποκατάσταση της συνταγματικής νομιμότητας για τους χιλιάδες εκπαιδευτικούς (ΠΕ 70 και ΠΕ60) που σε μια νύκτα το 2011 είδαν με μια διάταξη (άρθρο 56 του ν. 3966) να διαγράφονται τα επιστημονικά τους προσόντα, η παιδαγωγική τους διαδρομή, η προϋπηρεσία τους, καθώς και η μεγάλη τους προσφορά στις δομές της ειδικής αγωγής και εκπαίδευσης. Η συγκεκριμένη διάταξη, που δεν έχει προηγούμενο σε κανέναν επαγγελματικό χώρο, αποτέλεσε το colpo grosso στο χώρο της ειδικής αγωγής & εκπαίδευσης. Καλλιέργησε σκόπιμα τον έντονο διαχωρισμό και την κατηγοριοποίηση των εκπαιδευτικών με δραματικές και άδικες αλλαγές στις εργασιακές και υπηρεσιακές σχέσεις στο υποσύστημα της ειδικής αγωγής και εκπαίδευσης ανοίγοντας το δρόμο για αντιδημοκρατικές και αντιεπιστημονικές ρυθμίσεις που είχαν σκοπό την εξυπηρέτηση πελατειακών σχέσεων και την εξαργύρωση συντεχνιακών εκδουλεύσεων. Υιοθετούσε μια στρεβλή διάκριση, στην οποία ο «ειδικός» και ο «γενικός» παιδαγωγός αποτελούν ξεχωριστές οντότητες και κατηγοριοποιούνται σαν να προέρχονται από διαφορετικούς επιστημονικούς κλάδους. Επίσης ενισχύοντας το ξεπερασμένο διαχωριστικό ιατρικο-παιδαγωγικό μοντέλο, βρίσκονταν σε αντίθεση με την όποια προσπάθεια εναρμόνισης της φιλοσοφίας του εκπαιδευτικού συστήματος με την πολιτική της ένταξης και των ίσων ευκαιριών (Σύμβαση των Δικαιωμάτων των Ατόμων με Αναπηρία, που επικυρώθηκε από τη Βουλή των Ελλήνων με το Ν. 4074/2012).
Η συλλογιστική του άρθρου είναι στη σωστή κατεύθυνση έτσι ώστε, έστω και μετά από τόσο καιρό, να πάψει να ισχύει η πρόταξη των ΠΕ 61/71 και να γίνει η αποκατάσταση της αδικίας απέναντι στους ΠΕ 60/70 (με ειδίκευση).Αυτό ταυτόχρονα ανοίγει το δρόμο έτσι ώστε πράγματι να μιλάμε για ενιαία εκπαίδευση και για ισότιμες εκπαιδευτικές ευκαιρίες προς όλους τους μαθητές.
Οι αναπληρωτές εκπαιδευτικοί ΠΕ 60/70(με ειδίκευση) που προσφέρουν, νόμιμα και με όλα τα απαραίτητα προσόντα, τις υπηρεσίες τους στις δομές της Ε.Α.Ε, θα πρέπει τουλάχιστον να αντιμετωπίζονται ισότιμα στους πίνακες αναπληρωτών με τους Π.Ε. 71 και Π.Ε. 61. Επιτέλους να σπάσει αυτός ο κύκλος της αδικαιολόγητης αδικίας προς μια μερίδα εκπαιδευτικών και αυτό να βασίζεται φυσικά στα επιστημονικά και εκπαιδευτικά κριτήρια.Συμφωνώ λοιπόν πλήρως με την παρούσα δίκαιη απόφαση του Υπουργείου.
ΑΠΌΛΥΤΑ ΣΩΣΤΕΣ ΟΙ ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ
ΜΠΡΑΒΟ ΣΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ!
Το Διοικητικό Συμβούλιο του Πανελλήνιου Επιστημονικού Συλλόγου Ειδικής Αγωγής -Π.Ε.Σ.Ε.Α.- θεωρεί ότι οι τροπολογίες για την Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση που κατέθεσε το Υπουργείο Παιδείας στο Νομοσχέδιο για την «ελληνόγλωσση και διαπολιτισμική εκπαίδευση» κινούνται σε θετική κατεύθυνση και συνάδουν με τη φιλοσοφία της συμπερίληψης για ένα Ενιαίο Σχολείο χωρίς διαχωρισμούς και κατηγοριοποιήσεις των εκπαιδευτικών.
Η κατάργηση της παραγράφου 1 του άρθρου 56 του ν. 3966/2011 αποτελεί δικαίωση και αποκατάσταση της συνταγματικής νομιμότητας για τους χιλιάδες εκπαιδευτικούς (ΠΕ 70 και ΠΕ60) που σε μια νύκτα το 2011 είδαν με μια διάταξη (άρθρο 56 του ν. 3966) να διαγράφονται τα επιστημονικά τους προσόντα, η παιδαγωγική τους διαδρομή, η προϋπηρεσία τους, καθώς και η μεγάλη τους προσφορά στις δομές της ειδικής αγωγής και εκπαίδευσης. Η συγκεκριμένη διάταξη, που δεν έχει προηγούμενο σε κανέναν επαγγελματικό χώρο, αποτέλεσε το colpo grosso στο χώρο της ειδικής αγωγής & εκπαίδευσης. Καλλιέργησε σκόπιμα τον έντονο διαχωρισμό και την κατηγοριοποίηση των εκπαιδευτικών με δραματικές και άδικες αλλαγές στις εργασιακές και υπηρεσιακές σχέσεις στο υποσύστημα της ειδικής αγωγής και εκπαίδευσης ανοίγοντας το δρόμο για αντιδημοκρατικές και αντιεπιστημονικές ρυθμίσεις που είχαν σκοπό την εξυπηρέτηση πελατειακών σχέσεων και την εξαργύρωση συντεχνιακών εκδουλεύσεων. Υιοθετούσε μια στρεβλή διάκριση, στην οποία ο «ειδικός» και ο «γενικός» παιδαγωγός αποτελούν ξεχωριστές οντότητες και κατηγοριοποιούνται σαν να προέρχονται από διαφορετικούς επιστημονικούς κλάδους. Επίσης ενισχύοντας το ξεπερασμένο διαχωριστικό ιατρικο-παιδαγωγικό μοντέλο, βρίσκονταν σε αντίθεση με την όποια προσπάθεια εναρμόνισης της φιλοσοφίας του εκπαιδευτικού συστήματος με την πολιτική της ένταξης και των ίσων ευκαιριών (Σύμβαση των Δικαιωμάτων των Ατόμων με Αναπηρία, που επικυρώθηκε από τη Βουλή των Ελλήνων με το Ν. 4074/2012).
Απαιτούμε την άμεση απόσυρση της τροπολογίας που συνθλίβει μαθητές με αναπηρία ή ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες και εκπαιδευτικούς ΕΑΕ ΠΕ61 και ΠΕ71. Η αποσπασματικότητα νομοθετικών διατάξεων, χωρίς τη διεξαγωγή ενός εθνικού διαλόγου για μια ολοκληρωμένη νομοθετική πρόταση με τη συμμετοχή όλων των εμπλεκόμενων φορέων, δεν συμβάλλει στην αντιμετώπιση των προβλημάτων της εκπαίδευσης, Γενικής και Ειδικής.Σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση του παρόντος σ/ν, «Οι εκπαιδευτικοί που ανήκουν στους κλάδους ΠΕ60 και ΠΕ70 και κατέχουν την ανωτέρω εξειδίκευση στην ΕΑΕ, παρότι στελέχωναν εξαρχής και συνεχίζουν να στελεχώνουν και να στηρίζουν τις δομές ΕΑΕ (οι κλάδοι αυτοί συνιστούν τους αρχαιότερους κλάδους ΕΑΕ) και κατά συνέπεια έχουν συμβάλει ουσιωδώς στην εδραίωση και εξέλιξη της ΕΑΕ στη χώρα μας, έτυχαν τα τελευταία χρόνια άνισης και αδικαιολόγητης μεταχείρισης. Συγκεκριμένα, οι καταργούμενες διατάξεις τους στερούσαν ολικώς τη δυνατότητα υπηρέτησης σε δομές ΕΑΕ. Με την κατάργηση αυτών των διατάξεων αποκαθίσταται η νομιμότητα κατοχής οργανικών θέσεων στην ΕΑΕ των κλάδων ΠΕ60 και ΠΕ70 με εξειδίκευση στην ΕΑΕ και επανέρχεται η κανονικότητα στις υπηρεσιακές μεταβολές οι οποίες εξακολουθούσαν να πραγματοποιούνται παρά την κατάργηση των κλάδων αυτών στις δομές ΕΑΕ.».
Στα παραπάνω μπορεί κανείς να εντοπίσει τις εξής αντιφάσεις:
1) Οι ΠΕ60 και ΠΕ70 από τη μια «στελεχώνουν εξαρχής και συνεχίζουν να στελεχώνουν και να στηρίζουν τις δομές ΕΑΕ…» , ενώ από την άλλη παρουσιάζονται ως θύματα μιας άνισης μεταχείρισης, αφού «οι καταργούμενες διατάξεις τους στερούσαν ολικώς τη δυνατότητα υπηρέτησης σε δομές ΕΑΕ». Πώς γίνεται αυτός που στερήθηκε τη δυνατότητα υπηρέτησης σε κάποια δομή να συνεχίζει να τη στελεχώνει και να τη στηρίζει, είτε ως μόνιμος είτε ως αναπληρωτής; 2) Αφού «Με την κατάργηση αυτών των διατάξεων αποκαθίσταται η νομιμότητα κατοχής οργανικών θέσεων στην ΕΑΕ των κλάδων ΠΕ60 και ΠΕ70 με εξειδίκευση στην ΕΑΕ» και επομένως αμφισβητείται η ίδια η «νομιμότητα» προηγούμενου νόμου (Ν. 3966/2011), πώς γίνεται όχι μόνο να μην έχει χαθεί ούτε μία οργανική θέση εκπαιδευτικού ΠΕ70 και ΠΕ60 στην ΕΑΕ έως σήμερα αλλά και να μην έχει μονιμοποιηθεί στο ΥΠΠΕΘ ούτε ένας ΠΕ71 ή ΠΕ61;
3)Το ότι «επανέρχεται η κανονικότητα στις υπηρεσιακές μεταβολές οι οποίες εξακολουθούσαν να πραγματοποιούνται παρά την κατάργηση των κλάδων αυτών στις δομές ΕΑΕ» εμπεριέχει από μόνο του την τραγική αλήθεια της μη εφαρμογής των νόμων στη χώρα μας. Αλλά αφού οι νόμοι δεν εφαρμόζονται, ποιος ο λόγος να συνταχθεί ένας νέος που επαναφέρει κάτι που δεν σταμάτησε να ισχύει ποτέ, όπως η αδιαλείπτως εφαρμοζόμενη «κανονικότητα» στις υπηρεσιακές μεταβολές; Μήπως για να συμπεριληφθούν κάποια επιπλέον προσόντα (όπως σεμινάρια αδιευκρίνιστης διάρκειας και εμπειρία στην ενισχυτική διδασκαλία) ή για να συμπληρωθεί το εδάφιο της μη απαιτούμενης κατοχής ειδικών προσόντων για την απόσπαση των μόνιμων εκπαιδευτικών στην ΕΑΕ; 4) Άκρως αντιφατική και αβάσιμη είναι για πολλούς λόγους και η άποψη πως η έως τώρα μεταχείριση των ΠΕ70 και ΠΕ60 στην ΕΑΕ υπήρξε άδικη και άνιση σε σύγκριση -προφανώς- με τους ΠΕ61 και ΠΕ71. Αν λοιπόν συγκρίνουμε τους δύο κλάδους, θα διαπιστώσουμε πως εδώ και 15 ολόκληρα χρόνια ισχύουν τα εξής: α) Διαγωνισμοί ΑΣΕΠ έχουν διενεργηθεί για εκπαιδευτικούς όλων των κλάδων εκτός των ΠΕ61 και ΠΕ71. β) Έχουν μονιμοποιηθεί στην εκπαίδευση χιλιάδες νέοι εκπαιδευτικοί, με ή χωρίς εξειδίκευση στον κλάδο τους ή στην ΕΑΕ, αλλά ούτε ένας ΠΕ71 ή ΠΕ61. γ) Δεν υπάρχει ούτε ένας δάσκαλος ΠΕ70 που να έχει υπηρετήσει 15 έτη αποκλειστικά ως αναπληρωτής και να μην του έχει δοθεί η δυνατότητα μόνιμου διορισμού, αφού εκατοντάδες δάσκαλοι ΠΕ70 μονιμοποιήθηκαν ακόμη και χωρίς επιτυχία ΑΣΕΠ μέσα στα προηγούμενα δεκαπέντε χρόνια. δ) Ο Ν. 3966/2011 έδωσε τις οργανικές θέσεις ΕΑΕ της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης σε εκείνους που έχουν βασικό τίτλο σπουδών Δασκάλου ή Νηπιαγωγού Ειδικής Αγωγής (ΠΕ71 και ΠΕ61), όπως ακριβώς συμβαίνει δηλαδή με όλους τους κλάδους της εκπαίδευσης, από τους πτυχιούχους των οποίων δεν απαιτούνταν ποτέ η κατοχή επιπλέον προσόντων -πέραν του βασικού πτυχίου- για την κατάληψη θέσης στον κλάδο τους ή τη συμμετοχή σε γραπτό διαγωνισμό ΑΣΕΠ. Οι θέσεις μετονομάστηκαν σε ΠΕ71 και ΠΕ61, αλλά α)ποτέ έως σήμερα δεν υπήρξε μονιμοποίηση των εν λόγω κλάδων στο Υπουργείο Παιδείας και β) ποτέ δεν χάθηκε ούτε μία οργανική θέση ΕΑΕ από τους ήδη υπηρετούντες μόνιμους δασκάλους και νηπιαγωγούς ειδικής αγωγής. ε) Με το παρόν νομοσχέδιο το ΥΠΠΕΘ ισχυρίζεται πως κατανέμει δικαιότερα τις οργανικές θέσεις ΕΑΕ στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση, από τη μια δίνοντας στους ΠΕ70 και ΠΕ60 απεριόριστες δυνατότητες οργανικότητας, κινητικότητας και ευελιξίας μεταξύ ειδικής και γενικής αγωγής και από την άλλη αφαιρώντας το βασικό δικαίωμα των ΠΕ71 και ΠΕ61 να καταλαμβάνουν οργανικές θέσεις στον κλάδο που έχουν αποκλειστικά και εξαρχής σπουδάσει. Στο πλαίσιο του ενιαίου συστήματος προσλήψεων, της ισότιμης μεταχείρισης και της προώθησης της συνεκπαίδευσης διερωτόμαστε λοιπόν: Εκπαιδευτικοί ΠΕ71 και ΠΕ61 με συμμετοχή σε «προγράμματα επιμόρφωσης και εξειδίκευσης» (άρθρο 21, Διορισμοί εκπαιδευτικών ΕΑΕ – υπηρεσιακές μεταβολές, παράγραφος 4γ) θα αξιοποιούνταν αντίστοιχα για τη στελέχωση δομών Γενικής Εκπαίδευσης από το ΥΠΠΕΘ ελλείψει εκπαιδευτικών ΠΕ60 και ΠΕ70; Ας ελπίσουμε ότι θα επικρατήσει η κοινή λογική και ας αντιληφθούμε επιτέλους ποιος πραγματικά αδικήθηκε στον χώρο της ΕΑΕ όλα τα προηγούμενα χρόνια και για ποιον επιδιώκεται μια νέα άνιση μεταχείριση ακόμη και σήμερα.
Άμεση απόσυρση της τροπολογίας που συνθλίβει μαθητές με αναπηρία ή ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες και εκπαιδευτικούς ΕΑΕ ΠΕ61 και ΠΕ71. Η αποσπασματικότητα νομοθετικών διατάξεων, χωρίς τη διεξαγωγή ενός εθνικού διαλόγου για μια ολοκληρωμένη νομοθετική πρόταση με τη συμμετοχή όλων των εμπλεκόμενων φορέων, δεν συμβάλλει στην αντιμετώπιση των προβλημάτων της εκπαίδευσης, Γενικής και Ειδικής.
Σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση του παρόντος σ/ν,
«Οι εκπαιδευτικοί που ανήκουν στους κλάδους ΠΕ60 και ΠΕ70 και κατέχουν την ανωτέρω εξειδίκευση στην ΕΑΕ, παρότι στελέχωναν εξαρχής και συνεχίζουν να στελεχώνουν και να στηρίζουν τις δομές ΕΑΕ (οι κλάδοι αυτοί συνιστούν τους αρχαιότερους κλάδους ΕΑΕ) και κατά συνέπεια έχουν συμβάλει ουσιωδώς στην εδραίωση και εξέλιξη της ΕΑΕ στη χώρα μας, έτυχαν τα τελευταία χρόνια άνισης και αδικαιολόγητης μεταχείρισης. Συγκεκριμένα, οι καταργούμενες διατάξεις τους στερούσαν ολικώς τη δυνατότητα υπηρέτησης σε δομές ΕΑΕ. Με την κατάργηση αυτών των διατάξεων αποκαθίσταται η νομιμότητα κατοχής οργανικών θέσεων στην ΕΑΕ των κλάδων ΠΕ60 και ΠΕ70 με εξειδίκευση στην ΕΑΕ και επανέρχεται η κανονικότητα στις υπηρεσιακές μεταβολές οι οποίες εξακολουθούσαν να πραγματοποιούνται παρά την κατάργηση των κλάδων αυτών στις δομές ΕΑΕ.».
Στα παραπάνω μπορεί κανείς να εντοπίσει τις εξής αντιφάσεις:
1) Οι ΠΕ60 και ΠΕ70 από τη μια «στελεχώνουν εξαρχής και συνεχίζουν να στελεχώνουν και να στηρίζουν τις δομές ΕΑΕ…» , ενώ από την άλλη παρουσιάζονται ως θύματα μιας άνισης μεταχείρισης, αφού «οι καταργούμενες διατάξεις τους στερούσαν ολικώς τη δυνατότητα υπηρέτησης σε δομές ΕΑΕ». Πώς γίνεται αυτός που στερήθηκε τη δυνατότητα υπηρέτησης σε κάποια δομή να συνεχίζει να τη στελεχώνει και να τη στηρίζει, είτε ως μόνιμος είτε ως αναπληρωτής;
2) Αφού «Με την κατάργηση αυτών των διατάξεων αποκαθίσταται η νομιμότητα κατοχής οργανικών θέσεων στην ΕΑΕ των κλάδων ΠΕ60 και ΠΕ70 με εξειδίκευση στην ΕΑΕ» και επομένως αμφισβητείται η ίδια η «νομιμότητα» προηγούμενου νόμου (Ν. 3966/2011), πώς γίνεται όχι μόνο να μην έχει χαθεί ούτε μία οργανική θέση εκπαιδευτικού ΠΕ70 και ΠΕ60 στην ΕΑΕ έως σήμερα αλλά και να μην έχει μονιμοποιηθεί στο ΥΠΠΕΘ ούτε ένας ΠΕ71 ή ΠΕ61;
3)Το ότι «επανέρχεται η κανονικότητα στις υπηρεσιακές μεταβολές οι οποίες εξακολουθούσαν να πραγματοποιούνται παρά την κατάργηση των κλάδων αυτών στις δομές ΕΑΕ» εμπεριέχει από μόνο του την τραγική αλήθεια της μη εφαρμογής των νόμων στη χώρα μας. Αλλά αφού οι νόμοι δεν εφαρμόζονται, ποιος ο λόγος να συνταχθεί ένας νέος που επαναφέρει κάτι που δεν σταμάτησε να ισχύει ποτέ, όπως η αδιαλείπτως εφαρμοζόμενη «κανονικότητα» στις υπηρεσιακές μεταβολές; Μήπως για να συμπεριληφθούν κάποια επιπλέον προσόντα (όπως σεμινάρια αδιευκρίνιστης διάρκειας και εμπειρία στην ενισχυτική διδασκαλία) ή για να συμπληρωθεί το εδάφιο της μη απαιτούμενης κατοχής ειδικών προσόντων για την απόσπαση των μόνιμων εκπαιδευτικών στην ΕΑΕ;
4) Άκρως αντιφατική και αβάσιμη είναι για πολλούς λόγους και η άποψη πως η έως τώρα μεταχείριση των ΠΕ70 και ΠΕ60 στην ΕΑΕ υπήρξε άδικη και άνιση σε σύγκριση -προφανώς- με τους ΠΕ61 και ΠΕ71. Αν λοιπόν συγκρίνουμε τους δύο κλάδους, θα διαπιστώσουμε πως εδώ και 15 ολόκληρα χρόνια ισχύουν τα εξής:
α) Διαγωνισμοί ΑΣΕΠ έχουν διενεργηθεί για εκπαιδευτικούς όλων των κλάδων εκτός των ΠΕ61 και ΠΕ71.
β) Έχουν μονιμοποιηθεί στην εκπαίδευση χιλιάδες νέοι εκπαιδευτικοί, με ή χωρίς εξειδίκευση στον κλάδο τους ή στην ΕΑΕ, αλλά ούτε ένας ΠΕ71 ή ΠΕ61.
γ) Δεν υπάρχει ούτε ένας δάσκαλος ΠΕ70 που να έχει υπηρετήσει 15 έτη αποκλειστικά ως αναπληρωτής και να μην του έχει δοθεί η δυνατότητα μόνιμου διορισμού, αφού εκατοντάδες δάσκαλοι ΠΕ70 μονιμοποιήθηκαν ακόμη και χωρίς επιτυχία ΑΣΕΠ μέσα στα προηγούμενα δεκαπέντε χρόνια.
δ) Ο Ν. 3966/2011 έδωσε τις οργανικές θέσεις ΕΑΕ της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης σε εκείνους που έχουν βασικό τίτλο σπουδών Δασκάλου ή Νηπιαγωγού Ειδικής Αγωγής (ΠΕ71 και ΠΕ61), όπως ακριβώς συμβαίνει δηλαδή με όλους τους κλάδους της εκπαίδευσης, από τους πτυχιούχους των οποίων δεν απαιτούνταν ποτέ η κατοχή επιπλέον προσόντων -πέραν του βασικού πτυχίου- για την κατάληψη θέσης στον κλάδο τους ή τη συμμετοχή σε γραπτό διαγωνισμό ΑΣΕΠ. Οι θέσεις μετονομάστηκαν σε ΠΕ71 και ΠΕ61, αλλά α)ποτέ έως σήμερα δεν υπήρξε μονιμοποίηση των εν λόγω κλάδων στο Υπουργείο Παιδείας και β) ποτέ δεν χάθηκε ούτε μία οργανική θέση ΕΑΕ από τους ήδη υπηρετούντες μόνιμους δασκάλους και νηπιαγωγούς ειδικής αγωγής.
ε) Με το παρόν νομοσχέδιο το ΥΠΠΕΘ ισχυρίζεται πως κατανέμει δικαιότερα τις οργανικές θέσεις ΕΑΕ στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση, από τη μια δίνοντας στους ΠΕ70 και ΠΕ60 απεριόριστες δυνατότητες οργανικότητας, κινητικότητας και ευελιξίας μεταξύ ειδικής και γενικής αγωγής και από την άλλη αφαιρώντας το βασικό δικαίωμα των ΠΕ71 και ΠΕ61 να καταλαμβάνουν οργανικές θέσεις στον κλάδο που έχουν αποκλειστικά και εξαρχής σπουδάσει. Στο πλαίσιο του ενιαίου συστήματος προσλήψεων, της ισότιμης μεταχείρισης και της προώθησης της συνεκπαίδευσης διερωτόμαστε λοιπόν: Εκπαιδευτικοί ΠΕ71 και ΠΕ61 με συμμετοχή σε «προγράμματα επιμόρφωσης και εξειδίκευσης» (άρθρο 21, Διορισμοί εκπαιδευτικών ΕΑΕ – υπηρεσιακές μεταβολές, παράγραφος 4γ) θα αξιοποιούνταν αντίστοιχα για τη στελέχωση δομών Γενικής Εκπαίδευσης από το ΥΠΠΕΘ ελλείψει εκπαιδευτικών ΠΕ60 και ΠΕ70;
Ας ελπίσουμε ότι θα επικρατήσει η κοινή λογική και ας αντιληφθούμε επιτέλους ποιος πραγματικά αδικήθηκε στον χώρο της ΕΑΕ όλα τα προηγούμενα χρόνια και για ποιον επιδιώκεται μια νέα άνιση μεταχείριση ακόμη και σήμερα.
ΣΑΤΕΑ – ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΑΠΟΦΟΙΤΩΝ ΤΜΗΜΑΤΩΝ ΕΙΔΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ
ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΣΥΡΣΗ ΤΗΣ ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑΣ!!! Ας δείξουν λίγη υπευθυνότητα οι ΠΕ70 και ας μη θυσιάζουν την εκπαίδευση των παιδιών στο βωμό της εργασίας!! Εξάλλου οι ίδιοι παραδέχονται κατά καιρούς ότι δεν έχουν καμία γνώση πάνω στην ΕΑΕ με τα μεταπτυχιακά που δεν παρακολούθησαν ποτέ…δεν μπορούμε να τα κάνουμε όλα!!!
ΑΠΟΣΥΡΣΗ της τροπολογίας που συνθλίβει μαθητές με αναπηρία ή ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες και εκπαιδευτικούς ΕΑΕ ΠΕ61 και ΠΕ71.
Άμεση απόσυρση της τροπολογίας που συνθλίβει μαθητές με αναπηρία ή ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες και εκπαιδευτικούς ΕΑΕ ΠΕ61 και ΠΕ71. Η αποσπασματικότητα νομοθετικών διατάξεων, χωρίς τη διεξαγωγή ενός εθνικού διαλόγου για μια ολοκληρωμένη νομοθετική πρόταση με τη συμμετοχή όλων των εμπλεκόμενων φορέων, δεν συμβάλλει στην αντιμετώπιση των προβλημάτων της εκπαίδευσης, Γενικής και Ειδικής.Σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση του παρόντος σ/ν,
«Οι εκπαιδευτικοί που ανήκουν στους κλάδους ΠΕ60 και ΠΕ70 και κατέχουν την ανωτέρω εξειδίκευση στην ΕΑΕ, παρότι στελέχωναν εξαρχής και συνεχίζουν να στελεχώνουν και να στηρίζουν τις δομές ΕΑΕ (οι κλάδοι αυτοί συνιστούν τους αρχαιότερους κλάδους ΕΑΕ) και κατά συνέπεια έχουν συμβάλει ουσιωδώς στην εδραίωση και εξέλιξη της ΕΑΕ στη χώρα μας, έτυχαν τα τελευταία χρόνια άνισης και αδικαιολόγητης μεταχείρισης. Συγκεκριμένα, οι καταργούμενες διατάξεις τους στερούσαν ολικώς τη δυνατότητα υπηρέτησης σε δομές ΕΑΕ. Με την κατάργηση αυτών των διατάξεων αποκαθίσταται η νομιμότητα κατοχής οργανικών θέσεων στην ΕΑΕ των κλάδων ΠΕ60 και ΠΕ70 με εξειδίκευση στην ΕΑΕ και επανέρχεται η κανονικότητα στις υπηρεσιακές μεταβολές οι οποίες εξακολουθούσαν να πραγματοποιούνται παρά την κατάργηση των κλάδων αυτών στις δομές ΕΑΕ.».Στα παραπάνω μπορεί κανείς να εντοπίσει τις εξής αντιφάσεις:
1) Οι ΠΕ60 και ΠΕ70 από τη μια «στελεχώνουν εξαρχής και συνεχίζουν να στελεχώνουν και να στηρίζουν τις δομές ΕΑΕ…» , ενώ από την άλλη παρουσιάζονται ως θύματα μιας άνισης μεταχείρισης, αφού «οι καταργούμενες διατάξεις τους στερούσαν ολικώς τη δυνατότητα υπηρέτησης σε δομές ΕΑΕ». Πώς γίνεται αυτός που στερήθηκε τη δυνατότητα υπηρέτησης σε κάποια δομή να συνεχίζει να τη στελεχώνει και να τη στηρίζει, είτε ως μόνιμος είτε ως αναπληρωτής;
2) Αφού «Με την κατάργηση αυτών των διατάξεων αποκαθίσταται η νομιμότητα κατοχής οργανικών θέσεων στην ΕΑΕ των κλάδων ΠΕ60 και ΠΕ70 με εξειδίκευση στην ΕΑΕ» και επομένως αμφισβητείται η ίδια η «νομιμότητα» προηγούμενου νόμου (Ν. 3966/2011), πώς γίνεται όχι μόνο να μην έχει χαθεί ούτε μία οργανική θέση εκπαιδευτικού ΠΕ70 και ΠΕ60 στην ΕΑΕ έως σήμερα αλλά και να μην έχει μονιμοποιηθεί στο ΥΠΠΕΘ ούτε ένας ΠΕ71 ή ΠΕ61;
3)Το ότι «επανέρχεται η κανονικότητα στις υπηρεσιακές μεταβολές οι οποίες εξακολουθούσαν να πραγματοποιούνται παρά την κατάργηση των κλάδων αυτών στις δομές ΕΑΕ» εμπεριέχει από μόνο του την τραγική αλήθεια της μη εφαρμογής των νόμων στη χώρα μας. Αλλά αφού οι νόμοι δεν εφαρμόζονται, ποιος ο λόγος να συνταχθεί ένας νέος που επαναφέρει κάτι που δεν σταμάτησε να ισχύει ποτέ, όπως η αδιαλείπτως εφαρμοζόμενη «κανονικότητα» στις υπηρεσιακές μεταβολές; Μήπως για να συμπεριληφθούν κάποια επιπλέον προσόντα (όπως σεμινάρια αδιευκρίνιστης διάρκειας και εμπειρία στην ενισχυτική διδασκαλία) ή για να συμπληρωθεί το εδάφιο της μη απαιτούμενης κατοχής ειδικών προσόντων για την απόσπαση των μόνιμων εκπαιδευτικών στην ΕΑΕ;
4) Άκρως αντιφατική και αβάσιμη είναι για πολλούς λόγους και η άποψη πως η έως τώρα μεταχείριση των ΠΕ70 και ΠΕ60 στην ΕΑΕ υπήρξε άδικη και άνιση σε σύγκριση -προφανώς- με τους ΠΕ61 και ΠΕ71. Αν λοιπόν συγκρίνουμε τους δύο κλάδους, θα διαπιστώσουμε πως εδώ και 15 ολόκληρα χρόνια ισχύουν τα εξής:
α) Διαγωνισμοί ΑΣΕΠ έχουν διενεργηθεί για εκπαιδευτικούς όλων των κλάδων εκτός των ΠΕ61 και ΠΕ71.
β) Έχουν μονιμοποιηθεί στην εκπαίδευση χιλιάδες νέοι εκπαιδευτικοί, με ή χωρίς εξειδίκευση στον κλάδο τους ή στην ΕΑΕ, αλλά ούτε ένας ΠΕ71 ή ΠΕ61.
γ) Δεν υπάρχει ούτε ένας δάσκαλος ΠΕ70 που να έχει υπηρετήσει 15 έτη αποκλειστικά ως αναπληρωτής και να μην του έχει δοθεί η δυνατότητα μόνιμου διορισμού, αφού εκατοντάδες δάσκαλοι ΠΕ70 μονιμοποιήθηκαν ακόμη και χωρίς επιτυχία ΑΣΕΠ μέσα στα προηγούμενα δεκαπέντε χρόνια.
δ) Ο Ν. 3966/2011 έδωσε τις οργανικές θέσεις ΕΑΕ της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης σε εκείνους που έχουν βασικό τίτλο σπουδών Δασκάλου ή Νηπιαγωγού Ειδικής Αγωγής (ΠΕ71 και ΠΕ61), όπως ακριβώς συμβαίνει δηλαδή με όλους τους κλάδους της εκπαίδευσης, από τους πτυχιούχους των οποίων δεν απαιτούνταν ποτέ η κατοχή επιπλέον προσόντων -πέραν του βασικού πτυχίου- για την κατάληψη θέσης στον κλάδο τους ή τη συμμετοχή σε γραπτό διαγωνισμό ΑΣΕΠ. Οι θέσεις μετονομάστηκαν σε ΠΕ71 και ΠΕ61, αλλά α)ποτέ έως σήμερα δεν υπήρξε μονιμοποίηση των εν λόγω κλάδων στο Υπουργείο Παιδείας και β) ποτέ δεν χάθηκε ούτε μία οργανική θέση ΕΑΕ από τους ήδη υπηρετούντες μόνιμους δασκάλους και νηπιαγωγούς ειδικής αγωγής.
ε) Με το παρόν νομοσχέδιο το ΥΠΠΕΘ ισχυρίζεται πως κατανέμει δικαιότερα τις οργανικές θέσεις ΕΑΕ στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση, από τη μια δίνοντας στους ΠΕ70 και ΠΕ60 απεριόριστες δυνατότητες οργανικότητας, κινητικότητας και ευελιξίας μεταξύ ειδικής και γενικής αγωγής και από την άλλη αφαιρώντας το βασικό δικαίωμα των ΠΕ71 και ΠΕ61 να καταλαμβάνουν οργανικές θέσεις στον κλάδο που έχουν αποκλειστικά και εξαρχής σπουδάσει. Στο πλαίσιο του ενιαίου συστήματος προσλήψεων, της ισότιμης μεταχείρισης και της προώθησης της συνεκπαίδευσης διερωτόμαστε λοιπόν: Εκπαιδευτικοί ΠΕ71 και ΠΕ61 με συμμετοχή σε «προγράμματα επιμόρφωσης και εξειδίκευσης» (άρθρο 21, Διορισμοί εκπαιδευτικών ΕΑΕ – υπηρεσιακές μεταβολές, παράγραφος 4γ) θα αξιοποιούνταν αντίστοιχα για τη στελέχωση δομών Γενικής Εκπαίδευσης από το ΥΠΠΕΘ ελλείψει εκπαιδευτικών ΠΕ60 και ΠΕ70;Ας ελπίσουμε ότι θα επικρατήσει η κοινή λογική και ας αντιληφθούμε επιτέλους ποιος πραγματικά αδικήθηκε στον χώρο της ΕΑΕ όλα τα προηγούμενα χρόνια και για ποιον επιδιώκεται μια νέα άνιση μεταχείριση ακόμη και σήμερα.
Άμεση απόσυρση της τροπολογίας που συνθλίβει μαθητές με αναπηρία ή ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες και εκπαιδευτικούς ΕΑΕ ΠΕ61 και ΠΕ71. Η αποσπασματικότητα νομοθετικών διατάξεων, χωρίς τη διεξαγωγή ενός εθνικού διαλόγου για μια ολοκληρωμένη νομοθετική πρόταση με τη συμμετοχή όλων των εμπλεκόμενων φορέων, δεν συμβάλλει στην αντιμετώπιση των προβλημάτων της εκπαίδευσης, Γενικής και Ειδικής.Σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση του παρόντος σ/ν,
«Οι εκπαιδευτικοί που ανήκουν στους κλάδους ΠΕ60 και ΠΕ70 και κατέχουν την ανωτέρω εξειδίκευση στην ΕΑΕ, παρότι στελέχωναν εξαρχής και συνεχίζουν να στελεχώνουν και να στηρίζουν τις δομές ΕΑΕ (οι κλάδοι αυτοί συνιστούν τους αρχαιότερους κλάδους ΕΑΕ) και κατά συνέπεια έχουν συμβάλει ουσιωδώς στην εδραίωση και εξέλιξη της ΕΑΕ στη χώρα μας, έτυχαν τα τελευταία χρόνια άνισης και αδικαιολόγητης μεταχείρισης. Συγκεκριμένα, οι καταργούμενες διατάξεις τους στερούσαν ολικώς τη δυνατότητα υπηρέτησης σε δομές ΕΑΕ. Με την κατάργηση αυτών των διατάξεων αποκαθίσταται η νομιμότητα κατοχής οργανικών θέσεων στην ΕΑΕ των κλάδων ΠΕ60 και ΠΕ70 με εξειδίκευση στην ΕΑΕ και επανέρχεται η κανονικότητα στις υπηρεσιακές μεταβολές οι οποίες εξακολουθούσαν να πραγματοποιούνται παρά την κατάργηση των κλάδων αυτών στις δομές ΕΑΕ.».Στα παραπάνω μπορεί κανείς να εντοπίσει τις εξής αντιφάσεις:
1) Οι ΠΕ60 και ΠΕ70 από τη μια «στελεχώνουν εξαρχής και συνεχίζουν να στελεχώνουν και να στηρίζουν τις δομές ΕΑΕ…» , ενώ από την άλλη παρουσιάζονται ως θύματα μιας άνισης μεταχείρισης, αφού «οι καταργούμενες διατάξεις τους στερούσαν ολικώς τη δυνατότητα υπηρέτησης σε δομές ΕΑΕ». Πώς γίνεται αυτός που στερήθηκε τη δυνατότητα υπηρέτησης σε κάποια δομή να συνεχίζει να τη στελεχώνει και να τη στηρίζει, είτε ως μόνιμος είτε ως αναπληρωτής;
2) Αφού «Με την κατάργηση αυτών των διατάξεων αποκαθίσταται η νομιμότητα κατοχής οργανικών θέσεων στην ΕΑΕ των κλάδων ΠΕ60 και ΠΕ70 με εξειδίκευση στην ΕΑΕ» και επομένως αμφισβητείται η ίδια η «νομιμότητα» προηγούμενου νόμου (Ν. 3966/2011), πώς γίνεται όχι μόνο να μην έχει χαθεί ούτε μία οργανική θέση εκπαιδευτικού ΠΕ70 και ΠΕ60 στην ΕΑΕ έως σήμερα αλλά και να μην έχει μονιμοποιηθεί στο ΥΠΠΕΘ ούτε ένας ΠΕ71 ή ΠΕ61;
3)Το ότι «επανέρχεται η κανονικότητα στις υπηρεσιακές μεταβολές οι οποίες εξακολουθούσαν να πραγματοποιούνται παρά την κατάργηση των κλάδων αυτών στις δομές ΕΑΕ» εμπεριέχει από μόνο του την τραγική αλήθεια της μη εφαρμογής των νόμων στη χώρα μας. Αλλά αφού οι νόμοι δεν εφαρμόζονται, ποιος ο λόγος να συνταχθεί ένας νέος που επαναφέρει κάτι που δεν σταμάτησε να ισχύει ποτέ, όπως η αδιαλείπτως εφαρμοζόμενη «κανονικότητα» στις υπηρεσιακές μεταβολές; Μήπως για να συμπεριληφθούν κάποια επιπλέον προσόντα (όπως σεμινάρια αδιευκρίνιστης διάρκειας και εμπειρία στην ενισχυτική διδασκαλία) ή για να συμπληρωθεί το εδάφιο της μη απαιτούμενης κατοχής ειδικών προσόντων για την απόσπαση των μόνιμων εκπαιδευτικών στην ΕΑΕ;
4) Άκρως αντιφατική και αβάσιμη είναι για πολλούς λόγους και η άποψη πως η έως τώρα μεταχείριση των ΠΕ70 και ΠΕ60 στην ΕΑΕ υπήρξε άδικη και άνιση σε σύγκριση -προφανώς- με τους ΠΕ61 και ΠΕ71. Αν λοιπόν συγκρίνουμε τους δύο κλάδους, θα διαπιστώσουμε πως εδώ και 15 ολόκληρα χρόνια ισχύουν τα εξής:
α) Διαγωνισμοί ΑΣΕΠ έχουν διενεργηθεί για εκπαιδευτικούς όλων των κλάδων εκτός των ΠΕ61 και ΠΕ71.
β) Έχουν μονιμοποιηθεί στην εκπαίδευση χιλιάδες νέοι εκπαιδευτικοί, με ή χωρίς εξειδίκευση στον κλάδο τους ή στην ΕΑΕ, αλλά ούτε ένας ΠΕ71 ή ΠΕ61.
γ) Δεν υπάρχει ούτε ένας δάσκαλος ΠΕ70 που να έχει υπηρετήσει 15 έτη αποκλειστικά ως αναπληρωτής και να μην του έχει δοθεί η δυνατότητα μόνιμου διορισμού, αφού εκατοντάδες δάσκαλοι ΠΕ70 μονιμοποιήθηκαν ακόμη και χωρίς επιτυχία ΑΣΕΠ μέσα στα προηγούμενα δεκαπέντε χρόνια.
δ) Ο Ν. 3966/2011 έδωσε τις οργανικές θέσεις ΕΑΕ της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης σε εκείνους που έχουν βασικό τίτλο σπουδών Δασκάλου ή Νηπιαγωγού Ειδικής Αγωγής (ΠΕ71 και ΠΕ61), όπως ακριβώς συμβαίνει δηλαδή με όλους τους κλάδους της εκπαίδευσης, από τους πτυχιούχους των οποίων δεν απαιτούνταν ποτέ η κατοχή επιπλέον προσόντων -πέραν του βασικού πτυχίου- για την κατάληψη θέσης στον κλάδο τους ή τη συμμετοχή σε γραπτό διαγωνισμό ΑΣΕΠ. Οι θέσεις μετονομάστηκαν σε ΠΕ71 και ΠΕ61, αλλά α)ποτέ έως σήμερα δεν υπήρξε μονιμοποίηση των εν λόγω κλάδων στο Υπουργείο Παιδείας και β) ποτέ δεν χάθηκε ούτε μία οργανική θέση ΕΑΕ από τους ήδη υπηρετούντες μόνιμους δασκάλους και νηπιαγωγούς ειδικής αγωγής.
ε) Με το παρόν νομοσχέδιο το ΥΠΠΕΘ ισχυρίζεται πως κατανέμει δικαιότερα τις οργανικές θέσεις ΕΑΕ στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση, από τη μια δίνοντας στους ΠΕ70 και ΠΕ60 απεριόριστες δυνατότητες οργανικότητας, κινητικότητας και και ευελιξίας μεταξύ ειδικής και γενικής αγωγής και από την άλλη αφαιρώντας το βασικό δικαίωμα των ΠΕ71 και ΠΕ61 να καταλαμβάνουν οργανικές θέσεις στον κλάδο που έχουν αποκλειστικά και εξαρχής σπουδάσει. Στο πλαίσιο του ενιαίου συστήματος προσλήψεων, της ισότιμης μεταχείρισης και της προώθησης της συνεκπαίδευσης διερωτόμαστε λοιπόν: Εκπαιδευτικοί ΠΕ71 και ΠΕ61 με συμμετοχή σε «προγράμματα επιμόρφωσης και εξειδίκευσης» (άρθρο 21, Διορισμοί εκπαιδευτικών ΕΑΕ – υπηρεσιακές μεταβολές, παράγραφος 4γ) θα αξιοποιούνταν αντίστοιχα για τη στελέχωση δομών Γενικής Εκπαίδευσης από το ΥΠΠΕΘ ελλείψει εκπαιδευτικών ΠΕ60 και ΠΕ70;Ας ελπίσουμε ότι θα επικρατήσει η κοινή λογική και ας αντιληφθούμε επιτέλους ποιος πραγματικά αδικήθηκε στον χώρο της ΕΑΕ όλα τα προηγούμενα χρόνια και για ποιον επιδιώκεται μια νέα άνιση μεταχείριση ακόμη και σήμερα.
ΣΥΝΤΑΣΣΟΜΑΙ ΜΕ ΟΣΟΥΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΑΝ ΤΗΝ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΘΕΣΗ:
Επιτέλους ας σταματήσει αυτό το παραμύθι με το ότι το βασικό πτυχίο για να δουλέψει κάποιος στην ΕΑΕ είναι αυτό του Βόλου/Μακεδονίας.
Από που κι ως που θεωρείται ως βασικό πτυχίο ένα πτυχίο που δεν έχει στη βάση του τις παιδαγωγικές σπουδές αλλά αντιμετωπίζει το παιδί ως «ειδικό» παιδί πρώτα πρώτα και όχι ως παιδί ισότιμο με όλα τα άλλα!(Για να μη μιλήσουμε και για το τμήμα του Μακεδονίας που ούτε στο όνομα ούτε στο περιεχόμενο δεν είναι καν ειδικήε αγωγής. Ούτε καν αυτό που λέει ότι είναι δεν είναι..Έλεος πια!!!)
Κι από που κι ως που δεν είναι ΒΑΣΙΚΟ πτυχίο για να εργαστείς στην εκπαίδευση το πτυχίο του ΠΑΙΔΑΓΩΓΟΥ;; Το πρώτο και ΒΑΣΙΚΟ πτυχίο για να μπεις σε οποιοδήποτε σχολείο, σε οποιοδήποτε τμήμα, σε οποιαδήποτε δομή της εκπαίδευσης είναι αυτό του ΠΑΙΔΑΓΩΓΟΥ!!!
Ας μην ξεχνάμε τα αυτονοήτα και ας μην χρειάζεται να αποδείξουμε ότι δεν είμαστε ελέφαντες και ότι είμαστε οι κατεξοχήν επαρκείς, οι ΠΕ 70/60 (με διδακτορικα/μεταπτυχιακά)να μπορούμε να δουλέψουμε με όλα τα προσόντα που χρειάζονται στις δομές της ΕΑΕ.
Ας σταματήσει πια αυτή η καραμέλα με τα βασικά πτυχία Βόλου/Μακεδονίας και η εξυπηρέτηση των συντεχνιακών αιτημάτων των τμημάτων τους.
Μπράβο που το Υπουργείο πάει να βάλει φραγμό στην προηγούμενη συντεχνιακή λογική.
Συμφωνώ με το πνεύμα του άρθρου!
ΣΥΝΤΑΣΣΟΜΑΙ ΜΕ ΟΣΟΥΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΑΝ ΤΗΝ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΘΕΣΗ:
Επιτέλους ας σταματήσει αυτό το παραμύθι με το ότι το βασικό πτυχίο για να δουλέψει κάποιος στην ΕΑΕ είναι αυτό του Βόλου/Μακεδονίας.
Από που κι ως που θεωρείται ως βασικό πτυχίο ένα πτυχίο που δεν έχει στη βάση του τις παιδαγωγικές σπουδές αλλά αντιμετωπίζει το παιδί ως «ειδικό» παιδί πρώτα πρώτα και όχι ως παιδί ισότιμο με όλα τα άλλα!(Για να μη μιλήσουμε και για το τμήμα του Μακεδονίας που ούτε στο όνομα ούτε στο περιεχόμενο δεν είναι καν ειδικήε αγωγής. Ούτε καν αυτό που λέει ότι είναι δεν είναι..Έλεος πια!!!)
Κι από που κι ως που δεν είναι ΒΑΣΙΚΟ πτυχίο για να εργαστείς στην εκπαίδευση το πτυχίο του ΠΑΙΔΑΓΩΓΟΥ;; Το πρώτο και ΒΑΣΙΚΟ πτυχίο για να μπεις σε οποιοδήποτε σχολείο, σε οποιοδήποτε τμήμα, σε οποιαδήποτε δομή της εκπαίδευσης είναι αυτό του ΠΑΙΔΑΓΩΓΟΥ!!!
Ας μην ξεχνάμε τα αυτονοήτα και ας μην χρειάζεται να αποδείξουμε ότι δεν είμαστε ελέφαντες και ότι είμαστε οι κατεξοχήν επαρκείς, οι ΠΕ 70/60 (με διδακτορικα/μεταπτυχιακά)να μπορούμε να δουλέψουμε με όλα τα προσόντα που χρειάζονται στις δομές της ΕΑΕ.
Ας σταματήσει πια αυτή η καραμέλα με τα βασικά πτυχία Βόλου/Μακεδονίας και η εξυπηρέτηση των συντεχνιακών αιτημάτων των τμημάτων τους.
Μπράβο που το Υπουργείο πάει να βάλει φραγμό στην προηγούμενη συντεχνιακή λογική.
Συμφωνώ με το πνεύμα του άρθρου!
ΣΥΝΤΑΣΣΟΜΑΙ ΜΕ ΟΣΟΥΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΑΝ ΤΗΝ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΘΕΣΗ:
Επιτέλους ας σταματήσει αυτό το παραμύθι με το ότι το βασικό πτυχίο για να δουλέψει κάποιος στην ΕΑΕ είναι αυτό του Βόλου/Μακεδονίας.
Από που κι ως που θεωρείται ως βασικό πτυχίο ένα πτυχίο που δεν έχει στη βάση του τις παιδαγωγικές σπουδές αλλά αντιμετωπίζει το παιδί ως «ειδικό» παιδί πρώτα πρώτα και όχι ως παιδί ισότιμο με όλα τα άλλα!(Για να μη μιλήσουμε και για το τμήμα του Μακεδονίας που ούτε στο όνομα ούτε στο περιεχόμενο δεν είναι καν ειδικήε αγωγής. Ούτε καν αυτό που λέει ότι είναι δεν είναι..Έλεος πια!!!)
Κι από που κι ως που δεν είναι ΒΑΣΙΚΟ πτυχίο για να εργαστείς στην εκπαίδευση το πτυχίο του ΠΑΙΔΑΓΩΓΟΥ;; Το πρώτο και ΒΑΣΙΚΟ πτυχίο για να μπεις σε οποιοδήποτε σχολείο, σε οποιοδήποτε τμήμα, σε οποιαδήποτε δομή της εκπαίδευσης είναι αυτό του ΠΑΙΔΑΓΩΓΟΥ!!!
Ας μην ξεχνάμε τα αυτονοήτα και ας μην χρειάζεται να αποδείξουμε ότι δεν είμαστε ελέφαντες και ότι είμαστε οι κατεξοχήν επαρκείς, οι ΠΕ 70/60 (με διδακτορικα/μεταπτυχιακά)να μπορούμε να δουλέψουμε με όλα τα προσόντα που χρειάζονται στις δομές της ΕΑΕ.
Ας σταματήσει πια αυτή η καραμέλα με τα βασικά πτυχία Βόλου/Μακεδονίας και η εξυπηρέτηση των συντεχνιακών αιτημάτων των τμημάτων τους.
Μπράβο που το Υπουργείο πάει να βάλει φραγμό στην προηγούμενη συντεχνιακή λογική.
Συμφωνώ με το πνεύμα του άρθρου!
ΣΥΝΤΑΣΣΟΜΑΙ ΜΕ ΟΣΟΥΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΑΝ ΤΗΝ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΘΕΣΗ:
Επιτέλους ας σταματήσει αυτό το παραμύθι με το ότι το βασικό πτυχίο για να δουλέψει κάποιος στην ΕΑΕ είναι αυτό του Βόλου/Μακεδονίας.
Από που κι ως που θεωρείται ως βασικό πτυχίο ένα πτυχίο που δεν έχει στη βάση του τις παιδαγωγικές σπουδές αλλά αντιμετωπίζει το παιδί ως «ειδικό» παιδί πρώτα πρώτα και όχι ως παιδί ισότιμο με όλα τα άλλα!(Για να μη μιλήσουμε και για το τμήμα του Μακεδονίας που ούτε στο όνομα ούτε στο περιεχόμενο δεν είναι καν ειδικήε αγωγής. Ούτε καν αυτό που λέει ότι είναι δεν είναι..Έλεος πια!!!)
Κι από που κι ως που δεν είναι ΒΑΣΙΚΟ πτυχίο για να εργαστείς στην εκπαίδευση το πτυχίο του ΠΑΙΔΑΓΩΓΟΥ;; Το πρώτο και ΒΑΣΙΚΟ πτυχίο για να μπεις σε οποιοδήποτε σχολείο, σε οποιοδήποτε τμήμα, σε οποιαδήποτε δομή της εκπαίδευσης είναι αυτό του ΠΑΙΔΑΓΩΓΟΥ!!!
Ας μην ξεχνάμε τα αυτονοήτα και ας μην χρειάζεται να αποδείξουμε ότι δεν είμαστε ελέφαντες και ότι είμαστε οι κατεξοχήν επαρκείς, οι ΠΕ 70/60 (με διδακτορικα/μεταπτυχιακά)να μπορούμε να δουλέψουμε με όλα τα προσόντα που χρειάζονται στις δομές της ΕΑΕ.
Ας σταματήσει πια αυτή η καραμέλα με τα βασικά πτυχία Βόλου/Μακεδονίας και η εξυπηρέτηση των συντεχνιακών αιτημάτων των τμημάτων τους.
Μπράβο που το Υπουργείο πάει να βάλει φραγμό στην προηγούμενη συντεχνιακή λογική.
Συμφωνώ με το πνεύμα του άρθρου!
ΣΥΝΤΑΣΣΟΜΑΙ ΜΕ ΟΣΟΥΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΑΝ ΤΗΝ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΘΕΣΗ:
Επιτέλους ας σταματήσει αυτό το παραμύθι με το ότι το βασικό πτυχίο για να δουλέψει κάποιος στην ΕΑΕ είναι αυτό του Βόλου/Μακεδονίας.
Από που κι ως που θεωρείται ως βασικό πτυχίο ένα πτυχίο που δεν έχει στη βάση του τις παιδαγωγικές σπουδές αλλά αντιμετωπίζει το παιδί ως «ειδικό» παιδί πρώτα πρώτα και όχι ως παιδί ισότιμο με όλα τα άλλα!(Για να μη μιλήσουμε και για το τμήμα του Μακεδονίας που ούτε στο όνομα ούτε στο περιεχόμενο δεν είναι καν ειδικήε αγωγής. Ούτε καν αυτό που λέει ότι είναι δεν είναι..Έλεος πια!!!)
Κι από που κι ως που δεν είναι ΒΑΣΙΚΟ πτυχίο για να εργαστείς στην εκπαίδευση το πτυχίο του ΠΑΙΔΑΓΩΓΟΥ;; Το πρώτο και ΒΑΣΙΚΟ πτυχίο για να μπεις σε οποιοδήποτε σχολείο, σε οποιοδήποτε τμήμα, σε οποιαδήποτε δομή της εκπαίδευσης είναι αυτό του ΠΑΙΔΑΓΩΓΟΥ!!!
Ας μην ξεχνάμε τα αυτονοήτα και ας μην χρειάζεται να αποδείξουμε ότι δεν είμαστε ελέφαντες και ότι είμαστε οι κατεξοχήν επαρκείς, οι ΠΕ 70/60 (με διδακτορικα/μεταπτυχιακά)να μπορούμε να δουλέψουμε με όλα τα προσόντα που χρειάζονται στις δομές της ΕΑΕ.
Ας σταματήσει πια αυτή η καραμέλα με τα βασικά πτυχία Βόλου/Μακεδονίας και η εξυπηρέτηση των συντεχνιακών αιτημάτων των τμημάτων τους.
Μπράβο που το Υπουργείο πάει να βάλει φραγμό στην προηγούμενη συντεχνιακή λογική.
Συμφωνώ με το πνεύμα του άρθρου!
ΣΥΝΤΑΣΣΟΜΑΙ ΜΕ ΟΣΟΥΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΑΝ ΤΗΝ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΘΕΣΗ:
Επιτέλους ας σταματήσει αυτό το παραμύθι με το ότι το βασικό πτυχίο για να δουλέψει κάποιος στην ΕΑΕ είναι αυτό του Βόλου/Μακεδονίας.
Από που κι ως που θεωρείται ως βασικό πτυχίο ένα πτυχίο που δεν έχει στη βάση του τις παιδαγωγικές σπουδές αλλά αντιμετωπίζει το παιδί ως «ειδικό» παιδί πρώτα πρώτα και όχι ως παιδί ισότιμο με όλα τα άλλα!(Για να μη μιλήσουμε και για το τμήμα του Μακεδονίας που ούτε στο όνομα ούτε στο περιεχόμενο δεν είναι καν ειδικήε αγωγής. Ούτε καν αυτό που λέει ότι είναι δεν είναι..Έλεος πια!!!)
Κι από που κι ως που δεν είναι ΒΑΣΙΚΟ πτυχίο για να εργαστείς στην εκπαίδευση το πτυχίο του ΠΑΙΔΑΓΩΓΟΥ;; Το πρώτο και ΒΑΣΙΚΟ πτυχίο για να μπεις σε οποιοδήποτε σχολείο, σε οποιοδήποτε τμήμα, σε οποιαδήποτε δομή της εκπαίδευσης είναι αυτό του ΠΑΙΔΑΓΩΓΟΥ!!!
Ας μην ξεχνάμε τα αυτονοήτα και ας μην χρειάζεται να αποδείξουμε ότι δεν είμαστε ελέφαντες και ότι είμαστε οι κατεξοχήν επαρκείς, οι ΠΕ 70/60 (με διδακτορικα/μεταπτυχιακά)να μπορούμε να δουλέψουμε με όλα τα προσόντα που χρειάζονται στις δομές της ΕΑΕ.
Ας σταματήσει πια αυτή η καραμέλα με τα βασικά πτυχία Βόλου/Μακεδονίας και η εξυπηρέτηση των συντεχνιακών αιτημάτων των τμημάτων τους.
Μπράβο που το Υπουργείο πάει να βάλει φραγμό στην προηγούμενη συντεχνιακή λογική.
Συμφωνώ με το πνεύμα του άρθρου!
ΣΥΝΤΑΣΣΟΜΑΙ ΜΕ ΟΣΟΥΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΑΝ ΤΗΝ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΘΕΣΗ:
Επιτέλους ας σταματήσει αυτό το παραμύθι με το ότι το βασικό πτυχίο για να δουλέψει κάποιος στην ΕΑΕ είναι αυτό του Βόλου/Μακεδονίας.
Από που κι ως που θεωρείται ως βασικό πτυχίο ένα πτυχίο που δεν έχει στη βάση του τις παιδαγωγικές σπουδές αλλά αντιμετωπίζει το παιδί ως «ειδικό» παιδί πρώτα πρώτα και όχι ως παιδί ισότιμο με όλα τα άλλα!(Για να μη μιλήσουμε και για το τμήμα του Μακεδονίας που ούτε στο όνομα ούτε στο περιεχόμενο δεν είναι καν ειδικήε αγωγής. Ούτε καν αυτό που λέει ότι είναι δεν είναι..Έλεος πια!!!)
Κι από που κι ως που δεν είναι ΒΑΣΙΚΟ πτυχίο για να εργαστείς στην εκπαίδευση το πτυχίο του ΠΑΙΔΑΓΩΓΟΥ;; Το πρώτο και ΒΑΣΙΚΟ πτυχίο για να μπεις σε οποιοδήποτε σχολείο, σε οποιοδήποτε τμήμα, σε οποιαδήποτε δομή της εκπαίδευσης είναι αυτό του ΠΑΙΔΑΓΩΓΟΥ!!!
Ας μην ξεχνάμε τα αυτονοήτα και ας μην χρειάζεται να αποδείξουμε ότι δεν είμαστε ελέφαντες και ότι είμαστε οι κατεξοχήν επαρκείς, οι ΠΕ 70/60 (με διδακτορικα/μεταπτυχιακά)να μπορούμε να δουλέψουμε με όλα τα προσόντα που χρειάζονται στις δομές της ΕΑΕ.
Ας σταματήσει πια αυτή η καραμέλα με τα βασικά πτυχία Βόλου/Μακεδονίας και η εξυπηρέτηση των συντεχνιακών αιτημάτων των τμημάτων τους.
Μπράβο που το Υπουργείο πάει να βάλει φραγμό στην προηγούμενη συντεχνιακή λογική.
Συμφωνώ με το πνεύμα του άρθρου!
ΣΥΝΤΑΣΣΟΜΑΙ ΜΕ ΟΣΟΥΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΑΝ ΤΗΝ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΘΕΣΗ:
Επιτέλους ας σταματήσει αυτό το παραμύθι με το ότι το βασικό πτυχίο για να δουλέψει κάποιος στην ΕΑΕ είναι αυτό του Βόλου/Μακεδονίας.
Από που κι ως που θεωρείται ως βασικό πτυχίο ένα πτυχίο που δεν έχει στη βάση του τις παιδαγωγικές σπουδές αλλά αντιμετωπίζει το παιδί ως «ειδικό» παιδί πρώτα πρώτα και όχι ως παιδί ισότιμο με όλα τα άλλα!(Για να μη μιλήσουμε και για το τμήμα του Μακεδονίας που ούτε στο όνομα ούτε στο περιεχόμενο δεν είναι καν ειδικήε αγωγής. Ούτε καν αυτό που λέει ότι είναι δεν είναι..Έλεος πια!!!)
Κι από που κι ως που δεν είναι ΒΑΣΙΚΟ πτυχίο για να εργαστείς στην εκπαίδευση το πτυχίο του ΠΑΙΔΑΓΩΓΟΥ;; Το πρώτο και ΒΑΣΙΚΟ πτυχίο για να μπεις σε οποιοδήποτε σχολείο, σε οποιοδήποτε τμήμα, σε οποιαδήποτε δομή της εκπαίδευσης είναι αυτό του ΠΑΙΔΑΓΩΓΟΥ!!!
Ας μην ξεχνάμε τα αυτονοήτα και ας μην χρειάζεται να αποδείξουμε ότι δεν είμαστε ελέφαντες και ότι είμαστε οι κατεξοχήν επαρκείς, οι ΠΕ 70/60 (με διδακτορικα/μεταπτυχιακά)να μπορούμε να δουλέψουμε με όλα τα προσόντα που χρειάζονται στις δομές της ΕΑΕ.
Ας σταματήσει πια αυτή η καραμέλα με τα βασικά πτυχία Βόλου/Μακεδονίας και η εξυπηρέτηση των συντεχνιακών αιτημάτων των τμημάτων τους.
Μπράβο που το Υπουργείο πάει να βάλει φραγμό στην προηγούμενη συντεχνιακή λογική.
Συμφωνώ με το πνεύμα του άρθρου!
ΣΥΝΤΑΣΣΟΜΑΙ ΜΕ ΟΣΟΥΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΑΝ ΤΗΝ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΘΕΣΗ:
Επιτέλους ας σταματήσει αυτό το παραμύθι με το ότι το βασικό πτυχίο για να δουλέψει κάποιος στην ΕΑΕ είναι αυτό του Βόλου/Μακεδονίας.
Από που κι ως που θεωρείται ως βασικό πτυχίο ένα πτυχίο που δεν έχει στη βάση του τις παιδαγωγικές σπουδές αλλά αντιμετωπίζει το παιδί ως «ειδικό» παιδί πρώτα πρώτα και όχι ως παιδί ισότιμο με όλα τα άλλα!(Για να μη μιλήσουμε και για το τμήμα του Μακεδονίας που ούτε στο όνομα ούτε στο περιεχόμενο δεν είναι καν ειδικήε αγωγής. Ούτε καν αυτό που λέει ότι είναι δεν είναι..Έλεος πια!!!)
Κι από που κι ως που δεν είναι ΒΑΣΙΚΟ πτυχίο για να εργαστείς στην εκπαίδευση το πτυχίο του ΠΑΙΔΑΓΩΓΟΥ;; Το πρώτο και ΒΑΣΙΚΟ πτυχίο για να μπεις σε οποιοδήποτε σχολείο, σε οποιοδήποτε τμήμα, σε οποιαδήποτε δομή της εκπαίδευσης είναι αυτό του ΠΑΙΔΑΓΩΓΟΥ!!!
Ας μην ξεχνάμε τα αυτονοήτα και ας μην χρειάζεται να αποδείξουμε ότι δεν είμαστε ελέφαντες και ότι είμαστε οι κατεξοχήν επαρκείς, οι ΠΕ 70/60 (με διδακτορικα/μεταπτυχιακά)να μπορούμε να δουλέψουμε με όλα τα προσόντα που χρειάζονται στις δομές της ΕΑΕ.
Ας σταματήσει πια αυτή η καραμέλα με τα βασικά πτυχία Βόλου/Μακεδονίας και η εξυπηρέτηση των συντεχνιακών αιτημάτων των τμημάτων τους.
Μπράβο που το Υπουργείο πάει να βάλει φραγμό στην προηγούμενη συντεχνιακή λογική.
Συμφωνώ με το πνεύμα του άρθρου!
ΣΥΝΤΑΣΣΟΜΑΙ ΜΕ ΟΣΟΥΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΑΝ ΤΗΝ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΘΕΣΗ:
Επιτέλους ας σταματήσει αυτό το παραμύθι με το ότι το βασικό πτυχίο για να δουλέψει κάποιος στην ΕΑΕ είναι αυτό του Βόλου/Μακεδονίας.
Από που κι ως που θεωρείται ως βασικό πτυχίο ένα πτυχίο που δεν έχει στη βάση του τις παιδαγωγικές σπουδές αλλά αντιμετωπίζει το παιδί ως «ειδικό» παιδί πρώτα πρώτα και όχι ως παιδί ισότιμο με όλα τα άλλα!(Για να μη μιλήσουμε και για το τμήμα του Μακεδονίας που ούτε στο όνομα ούτε στο περιεχόμενο δεν είναι καν ειδικήε αγωγής. Ούτε καν αυτό που λέει ότι είναι δεν είναι..Έλεος πια!!!)
Κι από που κι ως που δεν είναι ΒΑΣΙΚΟ πτυχίο για να εργαστείς στην εκπαίδευση το πτυχίο του ΠΑΙΔΑΓΩΓΟΥ;; Το πρώτο και ΒΑΣΙΚΟ πτυχίο για να μπεις σε οποιοδήποτε σχολείο, σε οποιοδήποτε τμήμα, σε οποιαδήποτε δομή της εκπαίδευσης είναι αυτό του ΠΑΙΔΑΓΩΓΟΥ!!!
Ας μην ξεχνάμε τα αυτονοήτα και ας μην χρειάζεται να αποδείξουμε ότι δεν είμαστε ελέφαντες και ότι είμαστε οι κατεξοχήν επαρκείς, οι ΠΕ 70/60 (με διδακτορικα/μεταπτυχιακά)να μπορούμε να δουλέψουμε με όλα τα προσόντα που χρειάζονται στις δομές της ΕΑΕ.
Ας σταματήσει πια αυτή η καραμέλα με τα βασικά πτυχία Βόλου/Μακεδονίας και η εξυπηρέτηση των συντεχνιακών αιτημάτων των τμημάτων τους.
Μπράβο που το Υπουργείο πάει να βάλει φραγμό στην προηγούμενη συντεχνιακή λογική.
Συμφωνώ με το πνεύμα του άρθρου!
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ του Π.Ε.Σ.Ε.Α. για τις τροπολογίες
που αφορούν την Ειδική Αγωγή & Εκπαίδευση
στο Νομοσχέδιο για την «Ελληνόγλωσση και Διαπολιτισμική Εκπαίδευση»
Το Διοικητικό Συμβούλιο του Πανελλήνιου Επιστημονικού Συλλόγου Ειδικής Αγωγής -Π.Ε.Σ.Ε.Α.- θεωρεί ότι οι τροπολογίες για την Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση που κατέθεσε το Υπουργείο Παιδείας στο Νομοσχέδιο για την «ελληνόγλωσση και διαπολιτισμική εκπαίδευση» κινούνται σε θετική κατεύθυνση και συνάδουν με τη φιλοσοφία της συμπερίληψης για ένα Ενιαίο Σχολείο χωρίς διαχωρισμούς και κατηγοριοποιήσεις των εκπαιδευτικών.
Η κατάργηση της παραγράφου 1 του άρθρου 56 του ν. 3966/2011 αποτελεί δικαίωση και αποκατάσταση της συνταγματικής νομιμότητας για τους χιλιάδες εκπαιδευτικούς (ΠΕ 70 και ΠΕ60) που σε μια νύκτα το 2011 είδαν με μια διάταξη (άρθρο 56 του ν. 3966) να διαγράφονται τα επιστημονικά τους προσόντα, η παιδαγωγική τους διαδρομή, η προϋπηρεσία τους, καθώς και η μεγάλη τους προσφορά στις δομές της ειδικής αγωγής και εκπαίδευσης. Η συγκεκριμένη διάταξη, που δεν έχει προηγούμενο σε κανέναν επαγγελματικό χώρο, αποτέλεσε το colpo grosso στο χώρο της ειδικής αγωγής & εκπαίδευσης. Καλλιέργησε σκόπιμα τον έντονο διαχωρισμό και την κατηγοριοποίηση των εκπαιδευτικών με δραματικές και άδικες αλλαγές στις εργασιακές και υπηρεσιακές σχέσεις στο υποσύστημα της ειδικής αγωγής και εκπαίδευσης ανοίγοντας το δρόμο για αντιδημοκρατικές και αντιεπιστημονικές ρυθμίσεις που είχαν σκοπό την εξυπηρέτηση πελατειακών σχέσεων και την εξαργύρωση συντεχνιακών εκδουλεύσεων. Υιοθετούσε μια στρεβλή διάκριση, στην οποία ο «ειδικός» και ο «γενικός» παιδαγωγός αποτελούν ξεχωριστές οντότητες και κατηγοριοποιούνται σαν να προέρχονται από διαφορετικούς επιστημονικούς κλάδους. Επίσης ενισχύοντας το ξεπερασμένο διαχωριστικό ιατρικο-παιδαγωγικό μοντέλο, βρίσκονταν σε αντίθεση με την όποια προσπάθεια εναρμόνισης της φιλοσοφίας του εκπαιδευτικού συστήματος με την πολιτική της ένταξης και των ίσων ευκαιριών (Σύμβαση των Δικαιωμάτων των Ατόμων με Αναπηρία, που επικυρώθηκε από τη Βουλή των Ελλήνων με το Ν. 4074/2012).
Η ειδική αγωγή και εκπαίδευση αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της Ενιαίας Γενικής Εκπαίδευσης και τώρα είναι η ώρα για την αναγκαία αναμόρφωση σπουδών των Παιδαγωγικών Τμημάτων με στόχο «τη διαμόρφωση ενός νέου προφίλ του εκπαιδευτικού της πρωτοβάθμιας και της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, ο οποίος θα μπορεί ν’ ανιχνεύει και να αντιμετωπίζει παιδαγωγικά όλα τα παιδιά μέσα στο πλαίσιο της γενικής εκπαίδευσης» (Π.Ο.Ε.Δ./Δ.Ο.Ε., 2003). Σύμφωνα με τη διακήρυξη της Σαλαμάνκα επισημαίνεται στις κυβερνήσεις να διασφαλίσουν, στα πλαίσια μιας δομικής αλλαγής του εκπαιδευτικού συστήματος, τα προγράμματα εκπαίδευσης των εκπαιδευτικών, πριν και κατά τη διάρκεια της υπηρεσίας τους εξίσου και να προσανατολίζουν τη φροντίδα των ειδικών εκπαιδευτικών αναγκών σε σχολεία για όλους (UNESCO, 1996).
Το Διοικητικό Συμβούλιο του Πανελλήνιου Επιστημονικού Συλλόγου Ειδικής Αγωγής -Π.Ε.Σ.Ε.Α.- θεωρεί ότι πρέπει να αποσυρθεί το εδάφιο εε της παρ. 4 του άρθ. 21 που αναφέρεται στην τοποθέτηση σε ΣΜΕΑΕ με απόσπαση εκπαιδευτικών με προϋπηρεσία σε προγράμματα ενισχυτικής διδασκαλίας. Η Ενισχυτική Διδασκαλία αποτελεί υποστηρικτικό διδακτικό θεσμό όπως ορίζεται από το Π.Δ. 462/91 με διαφορετική φιλοσοφία και διαδικασία από την Ειδική Αγωγή & Εκπαίδευση.
Οι ειδικές νομοθετικές παρεμβάσεις όπου και όταν απαιτούνται, θα πρέπει να αποτελούν μέρος της γενικότερης νομοθετικής παρέμβασης, να εναρμονίζεται με τους γενικούς και ειδικούς στόχους, να συνυφαίνεται με τη γενική εκπαιδευτική διαδικασία και κατά κανόνα να υλοποιούνται στους χώρους, στα πλαίσια και τα προγράμματα της γενικής εκπαίδευσης. Για το λόγο αυτό χρειάζεται ένας νέος Ενιαίος Νόμος για την Εκπαίδευση. Με την Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση αναπόσπαστο κομμάτι του Δημόσιου Εκπαιδευτικού Συστήματος, που έχει ως βασική σχολική δομή το γενικό σχολείο στη δωδεκάχρονη υποχρεωτική εκπαίδευση.
Στην Ελλάδα η ειδική αγωγή και εκπαίδευση διασφαλίστηκε θεσμικά με το Προεδρικό Διάταγμα 603/1983 και το Ν. 1566/1985 (άρθρα 12, 13, 14, 32, 33, 34, και 35), όπου για πρώτη φορά η νομοθεσία για την εκπαίδευση των παιδιών με ειδικές ανάγκες, απετέλεσε μέρος της νομοθεσίας για τη Γενική Εκπαίδευση, θέτοντας στην πράξη τις νομοθετικές και διοικητικές προϋποθέσεις για την ένταξη των μαθητών με ειδικές ανάγκες. Πριν από 15 έτη, η Βουλή των Ελλήνων ψήφισε το Ν. 2817/2000 με τον οποίο το ελληνικό κράτος υιοθέτησε πλήρως την φιλοσοφία της ένταξης ενσωματώνοντας στην ελληνική νομοθεσία όλες τις Διεθνείς Συμβάσεις και Διακηρύξεις για τα Δικαιώματα των Παιδιών και των Αναπήρων. Δημιούργησε μια προοδευτική βάση και γέννησε θετικό κλίμα προσδοκιών σε όσους προασπίζονταν με συνέπεια και ήθος τα δικαιώματα, τις ίσες ευκαιρίες και την εξασφάλιση της ισονομίας στο κοινωνικό, πολιτικό και εκπαιδευτικό σύστημα για τα ανάπηρα άτομα και τα άτομα με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες. Ωστόσο, στα χρόνια που ακολούθησαν δεν υπήρξε η στοιχειώδης έστω πολιτική βούληση ώστε οι προσδοκίες να μεταφραστούν σε πράξη. Οι Νόμοι 3194/2003, 3699/2008 και το άρθρο 56 του Ν. 3966/2011, λόγω πολλών αμφισβητούμενων ρυθμίσεων αλλά και του τρόπου που εφαρμόστηκαν, έφεραν την Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση πιο κοντά στην ιδιωτική πρωτοβουλία και την εμπορευματοποίηση. Προώθησαν την ιατροποίηση, κατηγοριοποίηση και διαχωρισμό των εκπαιδευτικών και ανέτρεψαν τα εργασιακά δικαιώματα των εργαζόμενων στο χώρο της ειδικής εκπαίδευσης.
Για τον Πανελλήνιο Επιστημονικό Σύλλογο Ειδικής Αγωγής -Π.Ε.Σ.Ε.Α.- η Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση αποτέλεσε και αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της Γενικής Εκπαίδευσης. Οι νομοθετικές ρυθμίσεις για την ΕΑΕ, όπου και όταν απαιτούνται, πρέπει να είναι μέρος της νομοθεσίας για την ενιαία δημόσια εκπαίδευση. Γι’ αυτό το Δ.Σ. του Π.Ε.Σ.Ε.Α., στο πλαίσιο ενός ουσιαστικού διαλόγου με τις επεξεργασμένες θέσεις του στηρίζει το «Σχολείο για Όλους», χωρίς αποκλεισμούς, διακρίσεις, κατηγοριοποιήσεις και πελατειακές σχέσεις προτείνει:
• Τη διαμόρφωση και την άμεση υλοποίηση ενός ενιαίου νόμου για την Εκπαίδευση στον οποίο η ειδική εκπαίδευση να αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της γενικής εκπαίδευσης και του δημόσιου εκπαιδευτικού συστήματος.
• Βασικός στόχος του Ελληνικού Κράτους: «το σχολείο της γειτονιάς να γίνει «ένα Σχολείο για Όλους» με την εισαγωγή μιας σειράς αλλαγών, μέσω των οποίων τα ίδια τα σχολεία θα αναδιαρθρώνονται, προκειμένου να μειωθούν τα εμπόδια στη μάθηση και στη συμμετοχή όλων των παιδιών σύμφωνα με τη φιλοσοφία της συμπερίληψης».
• Σε μια τέτοια κατεύθυνση, έχουν θέση θέματα όπως: α) η έγκαιρη παρέμβαση που πρέπει να πάρει συγκεκριμένη μορφή ώστε να γίνει πράξη το δικαίωμα όλων των παιδιών να συμμετέχουν στην εκπαίδευση όσο πιο γρήγορα και έτοιμα μπορούν, β) η προσχολική και η σχολική εκπαίδευση με Τμήματα Ένταξης στα Νηπιαγωγεία και τα Δημοτικά Σχολεία σε προσβάσιμες αίθουσες πολλαπλών χρήσεων με γωνιές εκπαιδευτικών δράσεων και στελέχωση με εκπαιδευτικούς ειδικής αγωγής, γ) οι δομικές αλλαγές που πρέπει να γίνουν στα σχολεία Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης ώστε να εξασφαλίζουν σε όλους τους μαθητές και μαθήτριες πραγματική πρόσβαση στα εφόδια της γενικής και της ειδικής αγωγής, εκπαίδευσης και επαγγελματικής εκπαίδευσης των μαθητών/τριών με αναπηρία και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες.
• Ενεργοποίηση του άρθ. 34 παρ. 3 του ν. 1566/85 σύμφωνα με το οποίο «Μονάδες ειδικής αγωγής και ειδικής επαγγελματικής εκπαίδευσης, που ανήκουν στην αρμοδιότητα ή την εποπτεία άλλων υπουργείων και οργανισμών και λειτουργούν είτε ως δημόσια σχολεία είτε ως σχολεία νομικών προσώπων δημόσιου δικαίου είτε ως ιδιωτικά σχολεία, υπάγονται εφεξής στην αρμοδιότητα ή την εποπτεία του Υπουργού Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων».
Σήμερα η συνεκπαίδευση των μαθητών και μαθητριών με αναπηρίες και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες στα γενικά σχολεία θεωρείται πλέον, ως η πιο ενδεδειγμένη μορφή εκπαίδευσης, κι αποτελεί πολιτική προτεραιότητα στις περισσότερες χώρες του κόσμου, συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας (;). Σκοπός είναι η εξάλειψη του ρατσισμού και των διακρίσεων σε όλες τις βαθμίδες του εκπαιδευτικού συστήματος διασφαλίζοντας έτσι, το θεμελιώδες δικαίωμα κάθε παιδιού στη μάθηση με τη φοίτησή του σε ένα ριζικά μεταρρυθμισμένο γενικό σχολείο, το οποίο θα είναι ένα «Σχολείο για Όλους» που θα κατοχυρώνει τα μορφωτικά δικαιώματα όλων των παιδιών και θα παρέχει, με κάθε δυνατό μέσο, όλα όσα χρειάζονται για την κάλυψη των εκπαιδευτικών τους αναγκών.
Για το σκοπό αυτό απαιτείται η εκπαιδευτική πολιτική να προωθεί την «Παιδαγωγική της Ένταξης», στηρίζοντας ένα σχολείο σε μια κοινωνία για όλους, ένα σχολείο το οποίο πρέπει να αποτελεί εστία καταπολέμησης ρατσιστικών και διαχωριστικών στάσεων, με τη δημιουργία φιλόξενων κοινοτήτων όπου η εκπαίδευση και η σχολική ένταξη των μαθητών και μαθητριών αναπηρία ή όχι να είναι υποχρέωση και έγνοια όλων των δομών του εκπαιδευτικού συστήματος, σε ένα ενιαίο νομοθετικό πλαίσιο για την Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση.
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ του Π.Ε.Σ.Ε.Α. για τις τροπολογίες
που αφορούν την Ειδική Αγωγή & Εκπαίδευση
στο Νομοσχέδιο για την «Ελληνόγλωσση και Διαπολιτισμική Εκπαίδευση»
Το Διοικητικό Συμβούλιο του Πανελλήνιου Επιστημονικού Συλλόγου Ειδικής Αγωγής -Π.Ε.Σ.Ε.Α.- θεωρεί ότι οι τροπολογίες για την Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση που κατέθεσε το Υπουργείο Παιδείας στο Νομοσχέδιο για την «ελληνόγλωσση και διαπολιτισμική εκπαίδευση» κινούνται σε θετική κατεύθυνση και συνάδουν με τη φιλοσοφία της συμπερίληψης για ένα Ενιαίο Σχολείο χωρίς διαχωρισμούς και κατηγοριοποιήσεις των εκπαιδευτικών.
Η κατάργηση της παραγράφου 1 του άρθρου 56 του ν. 3966/2011 αποτελεί δικαίωση και αποκατάσταση της συνταγματικής νομιμότητας για τους χιλιάδες εκπαιδευτικούς (ΠΕ 70 και ΠΕ60) που σε μια νύκτα το 2011 είδαν με μια διάταξη (άρθρο 56 του ν. 3966) να διαγράφονται τα επιστημονικά τους προσόντα, η παιδαγωγική τους διαδρομή, η προϋπηρεσία τους, καθώς και η μεγάλη τους προσφορά στις δομές της ειδικής αγωγής και εκπαίδευσης. Η συγκεκριμένη διάταξη, που δεν έχει προηγούμενο σε κανέναν επαγγελματικό χώρο, αποτέλεσε το colpo grosso στο χώρο της ειδικής αγωγής & εκπαίδευσης. Καλλιέργησε σκόπιμα τον έντονο διαχωρισμό και την κατηγοριοποίηση των εκπαιδευτικών με δραματικές και άδικες αλλαγές στις εργασιακές και υπηρεσιακές σχέσεις στο υποσύστημα της ειδικής αγωγής και εκπαίδευσης ανοίγοντας το δρόμο για αντιδημοκρατικές και αντιεπιστημονικές ρυθμίσεις που είχαν σκοπό την εξυπηρέτηση πελατειακών σχέσεων και την εξαργύρωση συντεχνιακών εκδουλεύσεων. Υιοθετούσε μια στρεβλή διάκριση, στην οποία ο «ειδικός» και ο «γενικός» παιδαγωγός αποτελούν ξεχωριστές οντότητες και κατηγοριοποιούνται σαν να προέρχονται από διαφορετικούς επιστημονικούς κλάδους. Επίσης ενισχύοντας το ξεπερασμένο διαχωριστικό ιατρικο-παιδαγωγικό μοντέλο, βρίσκονταν σε αντίθεση με την όποια προσπάθεια εναρμόνισης της φιλοσοφίας του εκπαιδευτικού συστήματος με την πολιτική της ένταξης και των ίσων ευκαιριών (Σύμβαση των Δικαιωμάτων των Ατόμων με Αναπηρία, που επικυρώθηκε από τη Βουλή των Ελλήνων με το Ν. 4074/2012).
Η ειδική αγωγή και εκπαίδευση αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της Ενιαίας Γενικής Εκπαίδευσης και τώρα είναι η ώρα για την αναγκαία αναμόρφωση σπουδών των Παιδαγωγικών Τμημάτων με στόχο «τη διαμόρφωση ενός νέου προφίλ του εκπαιδευτικού της πρωτοβάθμιας και της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, ο οποίος θα μπορεί ν’ ανιχνεύει και να αντιμετωπίζει παιδαγωγικά όλα τα παιδιά μέσα στο πλαίσιο της γενικής εκπαίδευσης» (Π.Ο.Ε.Δ./Δ.Ο.Ε., 2003). Σύμφωνα με τη διακήρυξη της Σαλαμάνκα επισημαίνεται στις κυβερνήσεις να διασφαλίσουν, στα πλαίσια μιας δομικής αλλαγής του εκπαιδευτικού συστήματος, τα προγράμματα εκπαίδευσης των εκπαιδευτικών, πριν και κατά τη διάρκεια της υπηρεσίας τους εξίσου και να προσανατολίζουν τη φροντίδα των ειδικών εκπαιδευτικών αναγκών σε σχολεία για όλους (UNESCO, 1996).
Το Διοικητικό Συμβούλιο του Πανελλήνιου Επιστημονικού Συλλόγου Ειδικής Αγωγής -Π.Ε.Σ.Ε.Α.- θεωρεί ότι πρέπει να αποσυρθεί το εδάφιο εε της παρ. 4 του άρθ. 21 που αναφέρεται στην τοποθέτηση σε ΣΜΕΑΕ με απόσπαση εκπαιδευτικών με προϋπηρεσία σε προγράμματα ενισχυτικής διδασκαλίας. Η Ενισχυτική Διδασκαλία αποτελεί υποστηρικτικό διδακτικό θεσμό όπως ορίζεται από το Π.Δ. 462/91 με διαφορετική φιλοσοφία και διαδικασία από την Ειδική Αγωγή & Εκπαίδευση.
Οι ειδικές νομοθετικές παρεμβάσεις όπου και όταν απαιτούνται, θα πρέπει να αποτελούν μέρος της γενικότερης νομοθετικής παρέμβασης, να εναρμονίζεται με τους γενικούς και ειδικούς στόχους, να συνυφαίνεται με τη γενική εκπαιδευτική διαδικασία και κατά κανόνα να υλοποιούνται στους χώρους, στα πλαίσια και τα προγράμματα της γενικής εκπαίδευσης. Για το λόγο αυτό χρειάζεται ένας νέος Ενιαίος Νόμος για την Εκπαίδευση. Με την Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση αναπόσπαστο κομμάτι του Δημόσιου Εκπαιδευτικού Συστήματος, που έχει ως βασική σχολική δομή το γενικό σχολείο στη δωδεκάχρονη υποχρεωτική εκπαίδευση.
Στην Ελλάδα η ειδική αγωγή και εκπαίδευση διασφαλίστηκε θεσμικά με το Προεδρικό Διάταγμα 603/1983 και το Ν. 1566/1985 (άρθρα 12, 13, 14, 32, 33, 34, και 35), όπου για πρώτη φορά η νομοθεσία για την εκπαίδευση των παιδιών με ειδικές ανάγκες, απετέλεσε μέρος της νομοθεσίας για τη Γενική Εκπαίδευση, θέτοντας στην πράξη τις νομοθετικές και διοικητικές προϋποθέσεις για την ένταξη των μαθητών με ειδικές ανάγκες. Πριν από 15 έτη, η Βουλή των Ελλήνων ψήφισε το Ν. 2817/2000 με τον οποίο το ελληνικό κράτος υιοθέτησε πλήρως την φιλοσοφία της ένταξης ενσωματώνοντας στην ελληνική νομοθεσία όλες τις Διεθνείς Συμβάσεις και Διακηρύξεις για τα Δικαιώματα των Παιδιών και των Αναπήρων. Δημιούργησε μια προοδευτική βάση και γέννησε θετικό κλίμα προσδοκιών σε όσους προασπίζονταν με συνέπεια και ήθος τα δικαιώματα, τις ίσες ευκαιρίες και την εξασφάλιση της ισονομίας στο κοινωνικό, πολιτικό και εκπαιδευτικό σύστημα για τα ανάπηρα άτομα και τα άτομα με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες. Ωστόσο, στα χρόνια που ακολούθησαν δεν υπήρξε η στοιχειώδης έστω πολιτική βούληση ώστε οι προσδοκίες να μεταφραστούν σε πράξη. Οι Νόμοι 3194/2003, 3699/2008 και το άρθρο 56 του Ν. 3966/2011, λόγω πολλών αμφισβητούμενων ρυθμίσεων αλλά και του τρόπου που εφαρμόστηκαν, έφεραν την Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση πιο κοντά στην ιδιωτική πρωτοβουλία και την εμπορευματοποίηση. Προώθησαν την ιατροποίηση, κατηγοριοποίηση και διαχωρισμό των εκπαιδευτικών και ανέτρεψαν τα εργασιακά δικαιώματα των εργαζόμενων στο χώρο της ειδικής εκπαίδευσης.
Για τον Πανελλήνιο Επιστημονικό Σύλλογο Ειδικής Αγωγής -Π.Ε.Σ.Ε.Α.- η Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση αποτέλεσε και αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της Γενικής Εκπαίδευσης. Οι νομοθετικές ρυθμίσεις για την ΕΑΕ, όπου και όταν απαιτούνται, πρέπει να είναι μέρος της νομοθεσίας για την ενιαία δημόσια εκπαίδευση. Γι’ αυτό το Δ.Σ. του Π.Ε.Σ.Ε.Α., στο πλαίσιο ενός ουσιαστικού διαλόγου με τις επεξεργασμένες θέσεις του στηρίζει το «Σχολείο για Όλους», χωρίς αποκλεισμούς, διακρίσεις, κατηγοριοποιήσεις και πελατειακές σχέσεις προτείνει:
• Τη διαμόρφωση και την άμεση υλοποίηση ενός ενιαίου νόμου για την Εκπαίδευση στον οποίο η ειδική εκπαίδευση να αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της γενικής εκπαίδευσης και του δημόσιου εκπαιδευτικού συστήματος.
• Βασικός στόχος του Ελληνικού Κράτους: «το σχολείο της γειτονιάς να γίνει «ένα Σχολείο για Όλους» με την εισαγωγή μιας σειράς αλλαγών, μέσω των οποίων τα ίδια τα σχολεία θα αναδιαρθρώνονται, προκειμένου να μειωθούν τα εμπόδια στη μάθηση και στη συμμετοχή όλων των παιδιών σύμφωνα με τη φιλοσοφία της συμπερίληψης».
• Σε μια τέτοια κατεύθυνση, έχουν θέση θέματα όπως: α) η έγκαιρη παρέμβαση που πρέπει να πάρει συγκεκριμένη μορφή ώστε να γίνει πράξη το δικαίωμα όλων των παιδιών να συμμετέχουν στην εκπαίδευση όσο πιο γρήγορα και έτοιμα μπορούν, β) η προσχολική και η σχολική εκπαίδευση με Τμήματα Ένταξης στα Νηπιαγωγεία και τα Δημοτικά Σχολεία σε προσβάσιμες αίθουσες πολλαπλών χρήσεων με γωνιές εκπαιδευτικών δράσεων και στελέχωση με εκπαιδευτικούς ειδικής αγωγής, γ) οι δομικές αλλαγές που πρέπει να γίνουν στα σχολεία Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης ώστε να εξασφαλίζουν σε όλους τους μαθητές και μαθήτριες πραγματική πρόσβαση στα εφόδια της γενικής και της ειδικής αγωγής, εκπαίδευσης και επαγγελματικής εκπαίδευσης των μαθητών/τριών με αναπηρία και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες.
• Ενεργοποίηση του άρθ. 34 παρ. 3 του ν. 1566/85 σύμφωνα με το οποίο «Μονάδες ειδικής αγωγής και ειδικής επαγγελματικής εκπαίδευσης, που ανήκουν στην αρμοδιότητα ή την εποπτεία άλλων υπουργείων και οργανισμών και λειτουργούν είτε ως δημόσια σχολεία είτε ως σχολεία νομικών προσώπων δημόσιου δικαίου είτε ως ιδιωτικά σχολεία, υπάγονται εφεξής στην αρμοδιότητα ή την εποπτεία του Υπουργού Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων».
Σήμερα η συνεκπαίδευση των μαθητών και μαθητριών με αναπηρίες και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες στα γενικά σχολεία θεωρείται πλέον, ως η πιο ενδεδειγμένη μορφή εκπαίδευσης, κι αποτελεί πολιτική προτεραιότητα στις περισσότερες χώρες του κόσμου, συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας (;). Σκοπός είναι η εξάλειψη του ρατσισμού και των διακρίσεων σε όλες τις βαθμίδες του εκπαιδευτικού συστήματος διασφαλίζοντας έτσι, το θεμελιώδες δικαίωμα κάθε παιδιού στη μάθηση με τη φοίτησή του σε ένα ριζικά μεταρρυθμισμένο γενικό σχολείο, το οποίο θα είναι ένα «Σχολείο για Όλους» που θα κατοχυρώνει τα μορφωτικά δικαιώματα όλων των παιδιών και θα παρέχει, με κάθε δυνατό μέσο, όλα όσα χρειάζονται για την κάλυψη των εκπαιδευτικών τους αναγκών.
Για το σκοπό αυτό απαιτείται η εκπαιδευτική πολιτική να προωθεί την «Παιδαγωγική της Ένταξης», στηρίζοντας ένα σχολείο σε μια κοινωνία για όλους, ένα σχολείο το οποίο πρέπει να αποτελεί εστία καταπολέμησης ρατσιστικών και διαχωριστικών στάσεων, με τη δημιουργία φιλόξενων κοινοτήτων όπου η εκπαίδευση και η σχολική ένταξη των μαθητών και μαθητριών αναπηρία ή όχι να είναι υποχρέωση και έγνοια όλων των δομών του εκπαιδευτικού συστήματος, σε ένα ενιαίο νομοθετικό πλαίσιο για την Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση.
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ του Π.Ε.Σ.Ε.Α. για τις τροπολογίες
που αφορούν την Ειδική Αγωγή & Εκπαίδευση
στο Νομοσχέδιο για την «Ελληνόγλωσση και Διαπολιτισμική Εκπαίδευση»
Το Διοικητικό Συμβούλιο του Πανελλήνιου Επιστημονικού Συλλόγου Ειδικής Αγωγής -Π.Ε.Σ.Ε.Α.- θεωρεί ότι οι τροπολογίες για την Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση που κατέθεσε το Υπουργείο Παιδείας στο Νομοσχέδιο για την «ελληνόγλωσση και διαπολιτισμική εκπαίδευση» κινούνται σε θετική κατεύθυνση και συνάδουν με τη φιλοσοφία της συμπερίληψης για ένα Ενιαίο Σχολείο χωρίς διαχωρισμούς και κατηγοριοποιήσεις των εκπαιδευτικών.
Η κατάργηση της παραγράφου 1 του άρθρου 56 του ν. 3966/2011 αποτελεί δικαίωση και αποκατάσταση της συνταγματικής νομιμότητας για τους χιλιάδες εκπαιδευτικούς (ΠΕ 70 και ΠΕ60) που σε μια νύκτα το 2011 είδαν με μια διάταξη (άρθρο 56 του ν. 3966) να διαγράφονται τα επιστημονικά τους προσόντα, η παιδαγωγική τους διαδρομή, η προϋπηρεσία τους, καθώς και η μεγάλη τους προσφορά στις δομές της ειδικής αγωγής και εκπαίδευσης. Η συγκεκριμένη διάταξη, που δεν έχει προηγούμενο σε κανέναν επαγγελματικό χώρο, αποτέλεσε το colpo grosso στο χώρο της ειδικής αγωγής & εκπαίδευσης. Καλλιέργησε σκόπιμα τον έντονο διαχωρισμό και την κατηγοριοποίηση των εκπαιδευτικών με δραματικές και άδικες αλλαγές στις εργασιακές και υπηρεσιακές σχέσεις στο υποσύστημα της ειδικής αγωγής και εκπαίδευσης ανοίγοντας το δρόμο για αντιδημοκρατικές και αντιεπιστημονικές ρυθμίσεις που είχαν σκοπό την εξυπηρέτηση πελατειακών σχέσεων και την εξαργύρωση συντεχνιακών εκδουλεύσεων. Υιοθετούσε μια στρεβλή διάκριση, στην οποία ο «ειδικός» και ο «γενικός» παιδαγωγός αποτελούν ξεχωριστές οντότητες και κατηγοριοποιούνται σαν να προέρχονται από διαφορετικούς επιστημονικούς κλάδους. Επίσης ενισχύοντας το ξεπερασμένο διαχωριστικό ιατρικο-παιδαγωγικό μοντέλο, βρίσκονταν σε αντίθεση με την όποια προσπάθεια εναρμόνισης της φιλοσοφίας του εκπαιδευτικού συστήματος με την πολιτική της ένταξης και των ίσων ευκαιριών (Σύμβαση των Δικαιωμάτων των Ατόμων με Αναπηρία, που επικυρώθηκε από τη Βουλή των Ελλήνων με το Ν. 4074/2012).
Η ειδική αγωγή και εκπαίδευση αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της Ενιαίας Γενικής Εκπαίδευσης και τώρα είναι η ώρα για την αναγκαία αναμόρφωση σπουδών των Παιδαγωγικών Τμημάτων με στόχο «τη διαμόρφωση ενός νέου προφίλ του εκπαιδευτικού της πρωτοβάθμιας και της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, ο οποίος θα μπορεί ν’ ανιχνεύει και να αντιμετωπίζει παιδαγωγικά όλα τα παιδιά μέσα στο πλαίσιο της γενικής εκπαίδευσης» (Π.Ο.Ε.Δ./Δ.Ο.Ε., 2003). Σύμφωνα με τη διακήρυξη της Σαλαμάνκα επισημαίνεται στις κυβερνήσεις να διασφαλίσουν, στα πλαίσια μιας δομικής αλλαγής του εκπαιδευτικού συστήματος, τα προγράμματα εκπαίδευσης των εκπαιδευτικών, πριν και κατά τη διάρκεια της υπηρεσίας τους εξίσου και να προσανατολίζουν τη φροντίδα των ειδικών εκπαιδευτικών αναγκών σε σχολεία για όλους (UNESCO, 1996).
Το Διοικητικό Συμβούλιο του Πανελλήνιου Επιστημονικού Συλλόγου Ειδικής Αγωγής -Π.Ε.Σ.Ε.Α.- θεωρεί ότι πρέπει να αποσυρθεί το εδάφιο εε της παρ. 4 του άρθ. 21 που αναφέρεται στην τοποθέτηση σε ΣΜΕΑΕ με απόσπαση εκπαιδευτικών με προϋπηρεσία σε προγράμματα ενισχυτικής διδασκαλίας. Η Ενισχυτική Διδασκαλία αποτελεί υποστηρικτικό διδακτικό θεσμό όπως ορίζεται από το Π.Δ. 462/91 με διαφορετική φιλοσοφία και διαδικασία από την Ειδική Αγωγή & Εκπαίδευση.
Οι ειδικές νομοθετικές παρεμβάσεις όπου και όταν απαιτούνται, θα πρέπει να αποτελούν μέρος της γενικότερης νομοθετικής παρέμβασης, να εναρμονίζεται με τους γενικούς και ειδικούς στόχους, να συνυφαίνεται με τη γενική εκπαιδευτική διαδικασία και κατά κανόνα να υλοποιούνται στους χώρους, στα πλαίσια και τα προγράμματα της γενικής εκπαίδευσης. Για το λόγο αυτό χρειάζεται ένας νέος Ενιαίος Νόμος για την Εκπαίδευση. Με την Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση αναπόσπαστο κομμάτι του Δημόσιου Εκπαιδευτικού Συστήματος, που έχει ως βασική σχολική δομή το γενικό σχολείο στη δωδεκάχρονη υποχρεωτική εκπαίδευση.
Στην Ελλάδα η ειδική αγωγή και εκπαίδευση διασφαλίστηκε θεσμικά με το Προεδρικό Διάταγμα 603/1983 και το Ν. 1566/1985 (άρθρα 12, 13, 14, 32, 33, 34, και 35), όπου για πρώτη φορά η νομοθεσία για την εκπαίδευση των παιδιών με ειδικές ανάγκες, απετέλεσε μέρος της νομοθεσίας για τη Γενική Εκπαίδευση, θέτοντας στην πράξη τις νομοθετικές και διοικητικές προϋποθέσεις για την ένταξη των μαθητών με ειδικές ανάγκες. Πριν από 15 έτη, η Βουλή των Ελλήνων ψήφισε το Ν. 2817/2000 με τον οποίο το ελληνικό κράτος υιοθέτησε πλήρως την φιλοσοφία της ένταξης ενσωματώνοντας στην ελληνική νομοθεσία όλες τις Διεθνείς Συμβάσεις και Διακηρύξεις για τα Δικαιώματα των Παιδιών και των Αναπήρων. Δημιούργησε μια προοδευτική βάση και γέννησε θετικό κλίμα προσδοκιών σε όσους προασπίζονταν με συνέπεια και ήθος τα δικαιώματα, τις ίσες ευκαιρίες και την εξασφάλιση της ισονομίας στο κοινωνικό, πολιτικό και εκπαιδευτικό σύστημα για τα ανάπηρα άτομα και τα άτομα με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες. Ωστόσο, στα χρόνια που ακολούθησαν δεν υπήρξε η στοιχειώδης έστω πολιτική βούληση ώστε οι προσδοκίες να μεταφραστούν σε πράξη. Οι Νόμοι 3194/2003, 3699/2008 και το άρθρο 56 του Ν. 3966/2011, λόγω πολλών αμφισβητούμενων ρυθμίσεων αλλά και του τρόπου που εφαρμόστηκαν, έφεραν την Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση πιο κοντά στην ιδιωτική πρωτοβουλία και την εμπορευματοποίηση. Προώθησαν την ιατροποίηση, κατηγοριοποίηση και διαχωρισμό των εκπαιδευτικών και ανέτρεψαν τα εργασιακά δικαιώματα των εργαζόμενων στο χώρο της ειδικής εκπαίδευσης.
Για τον Πανελλήνιο Επιστημονικό Σύλλογο Ειδικής Αγωγής -Π.Ε.Σ.Ε.Α.- η Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση αποτέλεσε και αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της Γενικής Εκπαίδευσης. Οι νομοθετικές ρυθμίσεις για την ΕΑΕ, όπου και όταν απαιτούνται, πρέπει να είναι μέρος της νομοθεσίας για την ενιαία δημόσια εκπαίδευση. Γι’ αυτό το Δ.Σ. του Π.Ε.Σ.Ε.Α., στο πλαίσιο ενός ουσιαστικού διαλόγου με τις επεξεργασμένες θέσεις του στηρίζει το «Σχολείο για Όλους», χωρίς αποκλεισμούς, διακρίσεις, κατηγοριοποιήσεις και πελατειακές σχέσεις προτείνει:
• Τη διαμόρφωση και την άμεση υλοποίηση ενός ενιαίου νόμου για την Εκπαίδευση στον οποίο η ειδική εκπαίδευση να αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της γενικής εκπαίδευσης και του δημόσιου εκπαιδευτικού συστήματος.
• Βασικός στόχος του Ελληνικού Κράτους: «το σχολείο της γειτονιάς να γίνει «ένα Σχολείο για Όλους» με την εισαγωγή μιας σειράς αλλαγών, μέσω των οποίων τα ίδια τα σχολεία θα αναδιαρθρώνονται, προκειμένου να μειωθούν τα εμπόδια στη μάθηση και στη συμμετοχή όλων των παιδιών σύμφωνα με τη φιλοσοφία της συμπερίληψης».
• Σε μια τέτοια κατεύθυνση, έχουν θέση θέματα όπως: α) η έγκαιρη παρέμβαση που πρέπει να πάρει συγκεκριμένη μορφή ώστε να γίνει πράξη το δικαίωμα όλων των παιδιών να συμμετέχουν στην εκπαίδευση όσο πιο γρήγορα και έτοιμα μπορούν, β) η προσχολική και η σχολική εκπαίδευση με Τμήματα Ένταξης στα Νηπιαγωγεία και τα Δημοτικά Σχολεία σε προσβάσιμες αίθουσες πολλαπλών χρήσεων με γωνιές εκπαιδευτικών δράσεων και στελέχωση με εκπαιδευτικούς ειδικής αγωγής, γ) οι δομικές αλλαγές που πρέπει να γίνουν στα σχολεία Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης ώστε να εξασφαλίζουν σε όλους τους μαθητές και μαθήτριες πραγματική πρόσβαση στα εφόδια της γενικής και της ειδικής αγωγής, εκπαίδευσης και επαγγελματικής εκπαίδευσης των μαθητών/τριών με αναπηρία και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες.
• Ενεργοποίηση του άρθ. 34 παρ. 3 του ν. 1566/85 σύμφωνα με το οποίο «Μονάδες ειδικής αγωγής και ειδικής επαγγελματικής εκπαίδευσης, που ανήκουν στην αρμοδιότητα ή την εποπτεία άλλων υπουργείων και οργανισμών και λειτουργούν είτε ως δημόσια σχολεία είτε ως σχολεία νομικών προσώπων δημόσιου δικαίου είτε ως ιδιωτικά σχολεία, υπάγονται εφεξής στην αρμοδιότητα ή την εποπτεία του Υπουργού Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων».
Σήμερα η συνεκπαίδευση των μαθητών και μαθητριών με αναπηρίες και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες στα γενικά σχολεία θεωρείται πλέον, ως η πιο ενδεδειγμένη μορφή εκπαίδευσης, κι αποτελεί πολιτική προτεραιότητα στις περισσότερες χώρες του κόσμου, συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας (;). Σκοπός είναι η εξάλειψη του ρατσισμού και των διακρίσεων σε όλες τις βαθμίδες του εκπαιδευτικού συστήματος διασφαλίζοντας έτσι, το θεμελιώδες δικαίωμα κάθε παιδιού στη μάθηση με τη φοίτησή του σε ένα ριζικά μεταρρυθμισμένο γενικό σχολείο, το οποίο θα είναι ένα «Σχολείο για Όλους» που θα κατοχυρώνει τα μορφωτικά δικαιώματα όλων των παιδιών και θα παρέχει, με κάθε δυνατό μέσο, όλα όσα χρειάζονται για την κάλυψη των εκπαιδευτικών τους αναγκών.
Για το σκοπό αυτό απαιτείται η εκπαιδευτική πολιτική να προωθεί την «Παιδαγωγική της Ένταξης», στηρίζοντας ένα σχολείο σε μια κοινωνία για όλους, ένα σχολείο το οποίο πρέπει να αποτελεί εστία καταπολέμησης ρατσιστικών και διαχωριστικών στάσεων, με τη δημιουργία φιλόξενων κοινοτήτων όπου η εκπαίδευση και η σχολική ένταξη των μαθητών και μαθητριών αναπηρία ή όχι να είναι υποχρέωση και έγνοια όλων των δομών του εκπαιδευτικού συστήματος, σε ένα ενιαίο νομοθετικό πλαίσιο για την Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση.
Συμφωνώ με τις θέσεις της ΕΡΑ
Η ΕΡΑ για την ειδική αγωγή στην 85η Γ.Σ.ΔΟΕΤο ένα σχολείο για όλους αποτελεί βασικό σκοπό των εκπαιδευτικών συστημάτων και εκφράζει το στόχο για ισότιμη ένταξη των ατόμων με αναπηρία και των ατόμων με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες.Για το λόγο αυτό δεν μπορεί η ειδική Αγωγή και εκπαίδευση να είναι πεδίο σοβαρών αλλαγών με αρνητικό πρόσημο στις σχολικές σχέσεις εκπαιδευτικών .
Η συνεχιζόμενη αδιοριστία τόσων χρόνων έφερε διαιρέσεις κατηγοριοποίηση και κατακερματισμό του κλάδου. Δημιουργήθηκαν σύλλογοι που προτάσσουν συντεχνιακά αιτήματα αντί να αγωνιστούμε για ένα σχολείο που θα χωράει όλους τους εκπαιδευτικούς και όλη τη γνώση. Μάλιστα , φθάσαμε στο σημείο να προτάσσει η ΔΟΕ το βασικό πτυχίο στην ειδική αγωγή των αποφοίτων του τμήματος πανεπιστημίου Μακεδονίας και του Βόλου Ειδικής Αγωγής , με αποτέλεσμα να αποκλειστούν οι εκπαιδευτικοί της Ειδικής Αγωγής που έχουν μετεκπαίδευση.Ξέρετε ότι όλες οι οργανικές θέσεις της Ειδικής Αγωγής από το 2011 σύμφωνα με το αρ. 56ν. 3966 /11 έχουν μετατραπεί από ΠΕ70 και ΠΕ60 σε ΠΕ71 και ΠΕ61. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα οι εκπαιδευτικοί της Ειδικής Αγωγής που προέρχονται από την παιδαγωγική επιστήμη να αντιμετωπίζονται σαν τους καρδιολόγους που δεν έχουν βασικές σπουδές ιατρικής. Δεύτερον αυτό που θα συμβεί είναι να χάσουν τις θέσεις τους οι μόνιμοι εκπαιδευτικοί της Ειδικής Αγωγής που δουλεύουν στα σχολεία , στήριξαν και στηρίζουν την ειδική αγωγή. Εμείς λέμε ότι υπάρχει χώρος για όλους. Οι διευθυντές των σχολείων είναι αναγκαίο να προτείνουν και το Υπουργείο να ιδρύσει και να στελεχώσει τμήματα ένταξης αφού ο νόμος 3699 μιλάει για τρεις μόνο διαγνώσεις ως προαπαιτούμενο , ενώ η παράλληλη στήριξη πρέπει να δοθεί σε όλα τα παιδιά που έχουν ανάγκη.Πρέπει να ιδρυθούν και να στελεχωθούν με μόνιμους εκπαιδευτικούς σε οργανικές θέσεις στην Ειδική Αγωγή τέτοιες που να χωράνε όλοι.
Οι διορισμοί στην Ειδική Αγωγή να γίνονται χωρίς διακρίσεις και κατηγοριοποιήσεις , δηλαδή την πρόταξη του βασικού πτυχίου με αποτέλεσμα την ακύρωση όλων όσων υπηρέτησαν και υπηρετούν στην Ειδική Αγωγή.
Έχει ευθύνη η Ομοσπονδία που συνέβαλλε με τη σύμφωνη γνώμη της στην κατηγοριοποίηση του κλάδου, όταν συμφώνησε στην μετατροπή των θέσεων Ειδικής Αγωγής σε θέσεις ΠΕ71 και ΠΕ61.
Η ειδική εκπαίδευση είναι αναπόσπαστο κομμάτι της γενικής αγωγής και έτσι πρέπει να αντιμετωπίζεται. Είναι πρωτότυπο για τα ευρωπαϊκά δεδομένα να υπάρχουν Δάσκαλοι ειδικοτήτων παρόλο που μιλάμε για συνεκπαίδευση και συμπερίληψη.Η προϋπηρεσία είναι ενιαία και αδιαίρετη και είναι αυτή που πρέπει να είναι το κριτήριο για διορισμό.Άρα και στην Ειδική Αγωγή θα πρέπει να αναγνωρίζεται να αναγνωριστεί η προϋπηρεσία όλων των συναδέλφων που δούλεψαν σε δομές ειδικής μέσα από ενιαίο πίνακα και να διοριστούν με βάση αυτόν. Συμπερασματικά ακύρωση του χαρακτηρισμού των θέσεων εδικής αγωγής ΠΕ71 & ΠΕ61 επαναθεσμοθέτηση τους ως ΠΕ60 &ΠΕ61 ειδικής αγωγής , ΠΕ70&ΠΕ71 ειδικής αγωγής.
Διορισμός και υπηρεσιακές μεταβολές με ενιαία κριτήρια για όλη την εκπαίδευση. ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ της προϋπηρεσίας στο σύνολό της ως εκπαιδευτικής προϋπηρεσίας, είτε αποκτήθηκε στην ειδική είτε στη γενική εκπαίδευση.
Ακριβώς αυτό:
ΕΛΕΟΣ ΠΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΕΞΗΓΗΣΗ/ΠΑΡΕΡΜΗΝΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΒΑΣΙΚΟ ΠΤΥΧΙΟ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΘΕΙ ΤΟΣΟ ΒΑΝΑΥΣΑ&ΑΤΟΠΑ!!! ΑΣ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΤΟ ΔΑΣΟΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ(ΚΑΙ ΟΤΙ ΘΕΩΡΟΥΜΕ ΟΤΙ ΜΑς ΒΟΛΕΥΕΙ!)
ΣΥΝΤΑΣΣΟΜΑΙ ΜΕ ΟΣΟΥΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΑΝ ΤΗΝ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΘΕΣΗ:
Επιτέλους ας σταματήσει αυτό το παραμύθι με το ότι το βασικό πτυχίο για να δουλέψει κάποιος στην ΕΑΕ είναι αυτό του Βόλου/Μακεδονίας.
Από που κι ως που θεωρείται ως βασικό πτυχίο ένα πτυχίο που δεν έχει στη βάση του τις παιδαγωγικές σπουδές αλλά αντιμετωπίζει το παιδί ως «ειδικό» παιδί πρώτα πρώτα και όχι ως παιδί ισότιμο με όλα τα άλλα!(Για να μη μιλήσουμε και για το τμήμα του Μακεδονίας που ούτε στο όνομα ούτε στο περιεχόμενο δεν είναι καν ειδικήε αγωγής. Ούτε καν αυτό που λέει ότι είναι δεν είναι..Έλεος πια!!!)
Κι από που κι ως που δεν είναι ΒΑΣΙΚΟ πτυχίο για να εργαστείς στην εκπαίδευση το πτυχίο του ΠΑΙΔΑΓΩΓΟΥ;; Το πρώτο και ΒΑΣΙΚΟ πτυχίο για να μπεις σε οποιοδήποτε σχολείο, σε οποιοδήποτε τμήμα, σε οποιαδήποτε δομή της εκπαίδευσης είναι αυτό του ΠΑΙΔΑΓΩΓΟΥ!!!
Ας μην ξεχνάμε τα αυτονοήτα και ας μην χρειάζεται να αποδείξουμε ότι δεν είμαστε ελέφαντες και ότι είμαστε οι κατεξοχήν επαρκείς, οι ΠΕ 70/60 (με διδακτορικα/μεταπτυχιακά)να μπορούμε να δουλέψουμε με όλα τα προσόντα που χρειάζονται στις δομές της ΕΑΕ.
Ας σταματήσει πια αυτή η καραμέλα με τα βασικά πτυχία Βόλου/Μακεδονίας και η εξυπηρέτηση των συντεχνιακών αιτημάτων των τμημάτων τους.
Μπράβο που το Υπουργείο πάει να βάλει φραγμό στην προηγούμενη συντεχνιακή λογική.
Συμφωνώ με το πνεύμα του άρθρου!
Συμφωνώ με τις θέσεις του ΠΕΣΕΑΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟΣ
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΙΔΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ
-Π.Ε.Σ.Ε.Α.-
Αρ. Απόφ.: 1482/1999 Πρωτοδικείου Αθηνών Πειραιάς, 10 – 08 – 2016
Γούναρη 21 – 23, 18531 Πειραιάς Αρ. Πρωτ.: 44
Τηλ.: 2651048830, 2104535235, 2105731768,
2104954478, 2310633868, 2441020773
Κινητά: 6977244295, 6944126716, 6977743862,
6932942156, 6974706370, 6932046005
Fax: 2651048830, 2105743966
E-mail: ds_pesea@yahoo.gr
http://www.pesea.gr
Επικοινωνία: Μηνάς Ευσταθίου: 6977244295
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ του Π.Ε.Σ.Ε.Α. για τις τροπολογίες
που αφορούν την Ειδική Αγωγή & Εκπαίδευση
στο Νομοσχέδιο για την «Ελληνόγλωσση και Διαπολιτισμική Εκπαίδευση»
Το Διοικητικό Συμβούλιο του Πανελλήνιου Επιστημονικού Συλλόγου Ειδικής Αγωγής -Π.Ε.Σ.Ε.Α.- θεωρεί ότι οι τροπολογίες για την Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση που κατέθεσε το Υπουργείο Παιδείας στο Νομοσχέδιο για την «ελληνόγλωσση και διαπολιτισμική εκπαίδευση» κινούνται σε θετική κατεύθυνση και συνάδουν με τη φιλοσοφία της συμπερίληψης για ένα Ενιαίο Σχολείο χωρίς διαχωρισμούς και κατηγοριοποιήσεις των εκπαιδευτικών.
Η κατάργηση της παραγράφου 1 του άρθρου 56 του ν. 3966/2011 αποτελεί δικαίωση και αποκατάσταση της συνταγματικής νομιμότητας για τους χιλιάδες εκπαιδευτικούς (ΠΕ 70 και ΠΕ60) που σε μια νύκτα το 2011 είδαν με μια διάταξη (άρθρο 56 του ν. 3966) να διαγράφονται τα επιστημονικά τους προσόντα, η παιδαγωγική τους διαδρομή, η προϋπηρεσία τους, καθώς και η μεγάλη τους προσφορά στις δομές της ειδικής αγωγής και εκπαίδευσης. Η συγκεκριμένη διάταξη, που δεν έχει προηγούμενο σε κανέναν επαγγελματικό χώρο, αποτέλεσε το colpo grosso στο χώρο της ειδικής αγωγής & εκπαίδευσης. Καλλιέργησε σκόπιμα τον έντονο διαχωρισμό και την κατηγοριοποίηση των εκπαιδευτικών με δραματικές και άδικες αλλαγές στις εργασιακές και υπηρεσιακές σχέσεις στο υποσύστημα της ειδικής αγωγής και εκπαίδευσης ανοίγοντας το δρόμο για αντιδημοκρατικές και αντιεπιστημονικές ρυθμίσεις που είχαν σκοπό την εξυπηρέτηση πελατειακών σχέσεων και την εξαργύρωση συντεχνιακών εκδουλεύσεων. Υιοθετούσε μια στρεβλή διάκριση, στην οποία ο «ειδικός» και ο «γενικός» παιδαγωγός αποτελούν ξεχωριστές οντότητες και κατηγοριοποιούνται σαν να προέρχονται από διαφορετικούς επιστημονικούς κλάδους. Επίσης ενισχύοντας το ξεπερασμένο διαχωριστικό ιατρικο-παιδαγωγικό μοντέλο, βρίσκονταν σε αντίθεση με την όποια προσπάθεια εναρμόνισης της φιλοσοφίας του εκπαιδευτικού συστήματος με την πολιτική της ένταξης και των ίσων ευκαιριών (Σύμβαση των Δικαιωμάτων των Ατόμων με Αναπηρία, που επικυρώθηκε από τη Βουλή των Ελλήνων με το Ν. 4074/2012).
Η ειδική αγωγή και εκπαίδευση αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της Ενιαίας Γενικής Εκπαίδευσης και τώρα είναι η ώρα για την αναγκαία αναμόρφωση σπουδών των Παιδαγωγικών Τμημάτων με στόχο «τη διαμόρφωση ενός νέου προφίλ του εκπαιδευτικού της πρωτοβάθμιας και της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, ο οποίος θα μπορεί ν’ ανιχνεύει και να αντιμετωπίζει παιδαγωγικά όλα τα παιδιά μέσα στο πλαίσιο της γενικής εκπαίδευσης» (Π.Ο.Ε.Δ./Δ.Ο.Ε., 2003). Σύμφωνα με τη διακήρυξη της Σαλαμάνκα επισημαίνεται στις κυβερνήσεις να διασφαλίσουν, στα πλαίσια μιας δομικής αλλαγής του εκπαιδευτικού συστήματος, τα προγράμματα εκπαίδευσης των εκπαιδευτικών, πριν και κατά τη διάρκεια της υπηρεσίας τους εξίσου και να προσανατολίζουν τη φροντίδα των ειδικών εκπαιδευτικών αναγκών σε σχολεία για όλους (UNESCO, 1996).
Το Διοικητικό Συμβούλιο του Πανελλήνιου Επιστημονικού Συλλόγου Ειδικής Αγωγής -Π.Ε.Σ.Ε.Α.- θεωρεί ότι πρέπει να αποσυρθεί το εδάφιο εε της παρ. 4 του άρθ. 21 που αναφέρεται στην τοποθέτηση σε ΣΜΕΑΕ με απόσπαση εκπαιδευτικών με προϋπηρεσία σε προγράμματα ενισχυτικής διδασκαλίας. Η Ενισχυτική Διδασκαλία αποτελεί υποστηρικτικό διδακτικό θεσμό όπως ορίζεται από το Π.Δ. 462/91 με διαφορετική φιλοσοφία και διαδικασία από την Ειδική Αγωγή & Εκπαίδευση.
Οι ειδικές νομοθετικές παρεμβάσεις όπου και όταν απαιτούνται, θα πρέπει να αποτελούν μέρος της γενικότερης νομοθετικής παρέμβασης, να εναρμονίζεται με τους γενικούς και ειδικούς στόχους, να συνυφαίνεται με τη γενική εκπαιδευτική διαδικασία και κατά κανόνα να υλοποιούνται στους χώρους, στα πλαίσια και τα προγράμματα της γενικής εκπαίδευσης. Για το λόγο αυτό χρειάζεται ένας νέος Ενιαίος Νόμος για την Εκπαίδευση. Με την Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση αναπόσπαστο κομμάτι του Δημόσιου Εκπαιδευτικού Συστήματος, που έχει ως βασική σχολική δομή το γενικό σχολείο στη δωδεκάχρονη υποχρεωτική εκπαίδευση.
Στην Ελλάδα η ειδική αγωγή και εκπαίδευση διασφαλίστηκε θεσμικά με το Προεδρικό Διάταγμα 603/1983 και το Ν. 1566/1985 (άρθρα 12, 13, 14, 32, 33, 34, και 35), όπου για πρώτη φορά η νομοθεσία για την εκπαίδευση των παιδιών με ειδικές ανάγκες, απετέλεσε μέρος της νομοθεσίας για τη Γενική Εκπαίδευση, θέτοντας στην πράξη τις νομοθετικές και διοικητικές προϋποθέσεις για την ένταξη των μαθητών με ειδικές ανάγκες. Πριν από 15 έτη, η Βουλή των Ελλήνων ψήφισε το Ν. 2817/2000 με τον οποίο το ελληνικό κράτος υιοθέτησε πλήρως την φιλοσοφία της ένταξης ενσωματώνοντας στην ελληνική νομοθεσία όλες τις Διεθνείς Συμβάσεις και Διακηρύξεις για τα Δικαιώματα των Παιδιών και των Αναπήρων. Δημιούργησε μια προοδευτική βάση και γέννησε θετικό κλίμα προσδοκιών σε όσους προασπίζονταν με συνέπεια και ήθος τα δικαιώματα, τις ίσες ευκαιρίες και την εξασφάλιση της ισονομίας στο κοινωνικό, πολιτικό και εκπαιδευτικό σύστημα για τα ανάπηρα άτομα και τα άτομα με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες. Ωστόσο, στα χρόνια που ακολούθησαν δεν υπήρξε η στοιχειώδης έστω πολιτική βούληση ώστε οι προσδοκίες να μεταφραστούν σε πράξη. Οι Νόμοι 3194/2003, 3699/2008 και το άρθρο 56 του Ν. 3966/2011, λόγω πολλών αμφισβητούμενων ρυθμίσεων αλλά και του τρόπου που εφαρμόστηκαν, έφεραν την Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση πιο κοντά στην ιδιωτική πρωτοβουλία και την εμπορευματοποίηση. Προώθησαν την ιατροποίηση, κατηγοριοποίηση και διαχωρισμό των εκπαιδευτικών και ανέτρεψαν τα εργασιακά δικαιώματα των εργαζόμενων στο χώρο της ειδικής εκπαίδευσης.
Για τον Πανελλήνιο Επιστημονικό Σύλλογο Ειδικής Αγωγής -Π.Ε.Σ.Ε.Α.- η Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση αποτέλεσε και αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της Γενικής Εκπαίδευσης. Οι νομοθετικές ρυθμίσεις για την ΕΑΕ, όπου και όταν απαιτούνται, πρέπει να είναι μέρος της νομοθεσίας για την ενιαία δημόσια εκπαίδευση. Γι’ αυτό το Δ.Σ. του Π.Ε.Σ.Ε.Α., στο πλαίσιο ενός ουσιαστικού διαλόγου με τις επεξεργασμένες θέσεις του στηρίζει το «Σχολείο για Όλους», χωρίς αποκλεισμούς, διακρίσεις, κατηγοριοποιήσεις και πελατειακές σχέσεις προτείνει:
• Τη διαμόρφωση και την άμεση υλοποίηση ενός ενιαίου νόμου για την Εκπαίδευση στον οποίο η ειδική εκπαίδευση να αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της γενικής εκπαίδευσης και του δημόσιου εκπαιδευτικού συστήματος.
• Βασικός στόχος του Ελληνικού Κράτους: «το σχολείο της γειτονιάς να γίνει «ένα Σχολείο για Όλους» με την εισαγωγή μιας σειράς αλλαγών, μέσω των οποίων τα ίδια τα σχολεία θα αναδιαρθρώνονται, προκειμένου να μειωθούν τα εμπόδια στη μάθηση και στη συμμετοχή όλων των παιδιών σύμφωνα με τη φιλοσοφία της συμπερίληψης».
• Σε μια τέτοια κατεύθυνση, έχουν θέση θέματα όπως: α) η έγκαιρη παρέμβαση που πρέπει να πάρει συγκεκριμένη μορφή ώστε να γίνει πράξη το δικαίωμα όλων των παιδιών να συμμετέχουν στην εκπαίδευση όσο πιο γρήγορα και έτοιμα μπορούν, β) η προσχολική και η σχολική εκπαίδευση με Τμήματα Ένταξης στα Νηπιαγωγεία και τα Δημοτικά Σχολεία σε προσβάσιμες αίθουσες πολλαπλών χρήσεων με γωνιές εκπαιδευτικών δράσεων και στελέχωση με εκπαιδευτικούς ειδικής αγωγής, γ) οι δομικές αλλαγές που πρέπει να γίνουν στα σχολεία Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης ώστε να εξασφαλίζουν σε όλους τους μαθητές και μαθήτριες πραγματική πρόσβαση στα εφόδια της γενικής και της ειδικής αγωγής, εκπαίδευσης και επαγγελματικής εκπαίδευσης των μαθητών/τριών με αναπηρία και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες.
• Ενεργοποίηση του άρθ. 34 παρ. 3 του ν. 1566/85 σύμφωνα με το οποίο «Μονάδες ειδικής αγωγής και ειδικής επαγγελματικής εκπαίδευσης, που ανήκουν στην αρμοδιότητα ή την εποπτεία άλλων υπουργείων και οργανισμών και λειτουργούν είτε ως δημόσια σχολεία είτε ως σχολεία νομικών προσώπων δημόσιου δικαίου είτε ως ιδιωτικά σχολεία, υπάγονται εφεξής στην αρμοδιότητα ή την εποπτεία του Υπουργού Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων».
Σήμερα η συνεκπαίδευση των μαθητών και μαθητριών με αναπηρίες και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες στα γενικά σχολεία θεωρείται πλέον, ως η πιο ενδεδειγμένη μορφή εκπαίδευσης, κι αποτελεί πολιτική προτεραιότητα στις περισσότερες χώρες του κόσμου, συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας (;). Σκοπός είναι η εξάλειψη του ρατσισμού και των διακρίσεων σε όλες τις βαθμίδες του εκπαιδευτικού συστήματος διασφαλίζοντας έτσι, το θεμελιώδες δικαίωμα κάθε παιδιού στη μάθηση με τη φοίτησή του σε ένα ριζικά μεταρρυθμισμένο γενικό σχολείο, το οποίο θα είναι ένα «Σχολείο για Όλους» που θα κατοχυρώνει τα μορφωτικά δικαιώματα όλων των παιδιών και θα παρέχει, με κάθε δυνατό μέσο, όλα όσα χρειάζονται για την κάλυψη των εκπαιδευτικών τους αναγκών.
Για το σκοπό αυτό απαιτείται η εκπαιδευτική πολιτική να προωθεί την «Παιδαγωγική της Ένταξης», στηρίζοντας ένα σχολείο σε μια κοινωνία για όλους, ένα σχολείο το οποίο πρέπει να αποτελεί εστία καταπολέμησης ρατσιστικών και διαχωριστικών στάσεων, με τη δημιουργία φιλόξενων κοινοτήτων όπου η εκπαίδευση και η σχολική ένταξη των μαθητών και μαθητριών αναπηρία ή όχι να είναι υποχρέωση και έγνοια όλων των δομών του εκπαιδευτικού συστήματος, σε ένα ενιαίο νομοθετικό πλαίσιο για την Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση.
Για το Διοικητικό Συμβούλιο
του Πανελλήνιου Επιστημονικού Συλλόγου Ειδικής Αγωγής
Ο Πρόεδρος
Μηνάς Ευσταθίου
Ο Γενικός Γραμματέας
Λευτέρης Ρατσιάτος
Εφόσον υπάρχουν ΚΡΑΤΙΚΕΣ σχολές ειδικής αγωγής του Βολου και του Μακεδονίας είναι άδικο και παράλογο να παραγκωνιστούν αυτοί οι απόφοιτοι.φυσικά και πρέπει να υπάρχει πρόταξη εφόσον υφίστανται οι συγκεκριμένες σχολές που οδηγούσαν ξεκάθαρα σε αυτο το δρόμο του ΠΕ 71 πολύ απλά επιλέγοντας τες στο μηχανογραφικο. οποιος λοιπον δεν τις επέλεξε το έκανε εν γνώση του πολύ απλά επειδή δεν ήθελε να ασχοληθεί με την απαιτητική αυτή ομάδα παιδιών.ειδάλλως οι σχολές αυτές θα είχαν πιάσει ταβάνι σε βάσεις τα προηγούμενα χρόνια αλλά βέβαια τοτε δεν μας απασχολουσε λογω της απορρόφησης στη γενική.τώρα υπάρχει όλο αυτό το υποκριτικό ενδιαφέρον. Τα παιδιά χρειάζονται δασκάλους με γνήσιο ενδιαφέρον γι αυτά που τα επέλεξαν εξ αρχής κ όχι ευκαιριακά επειδή δεν έχουν άλλοι διέξοδο. Σε κανέναν άλλο πίνακα δεν έχει τον πρώτο ρόλο το μεταπτυχιακό εις βάρος του βασικού πτυχίου όταν υπάρχει καθώς το πρώτο αποτελεί αποκλειστικά προσόν ένταξης στον πίνακα. γτ μην ξεχνάμε πως πλειονότητα των ΠΕ 71 έχουν επίσης μεταπτυχιακά τα οποία δεν προσμετρούνταν διότι η πρόσληψη σε κάθε κλάδο βασίζεται πρωτίστως στο πρώτο πτυχίο κ έπειτα μοριοδοτουνται τα έξτρα προσόντα. Όσο αναφορά την απίστευτη πρόταση της τοποθέτησης μονίμων άκριτα κ χωρίς κανένα προσόν τι να πει κανείς… μπαλώματα κ βόλεμα με όποιο κοστος….ΚΑΝΕΝΑΣ ΧΩΡΙΣ ΠΡΟΣΟΝΤΑ ΣΤΗΝ ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗ. ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΑΥΤΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΕΥΤΕΡΗΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΥΣ ΣΤΕΛΝΟΥΜΕ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΠΟΥ ΠΕΡΙΣΣΕΥΕΙ!
ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΣΥΡΣΗ ΤΗΣ τροπολογίας!!! ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΟΝΙΜΟΣ ΧΩΡΙΣ ΠΡΟΣΟΝΤΑ ΣΤΗΝ ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗ! Το υπουργείο οφείλει να στελεχώνει τις δομές της ειδικής αγωγής με εξειδικευμένο προσωπικό το οποίο προετοιμάζεται 4 χρόνια στα ΑΕΙ που το ίδιο δημιούργησε! Για να μην αναφέρουμε πως η πλειοψηφία των ΠΕ 71/61 είναι κ επιπλέον κάτοχοι μεταπτυχιακών που τόσο εκθιάζονται με τη διαφορά ότι δεν τους αναγνωρίζονται πουθενά! Οι θέσεις είναι ΚΑΘΑΡΑ ΕΙΔΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ 71/61!!!Με ποιο σκεπτικό αποχαρακτηρίζονται κ γυρνάμε στο 70/60? Πρέπει να είναι σε πλήρη αντιστοιχία με το βασικό πτυχίο όπως εξάλλου γίνεται σε όλους τους κλάδους! Τα επιπλέον προσόντα μοριοδοτούνται και είναι εξάλλου αυτά που βάζουν τους κατόχους τους στον πίνακα. Η άκριτη τοποθέτηση ανειδίκευτων και η προμελετημένη απαξίωση των ΑΕΙ κάνει φανερό πως ο μοναδικός σκοπός είναι να βολευτούν οι υπεράριθμοι, να παύσει η πρόσληψη των καταρτισμένων στο αντικείμενο αναπληρωτών και να λάβουν χώρα επιμορφώσεις στη συνέχεια από αρμόδιους που υπερασπίζονται την τροπολογία με το αζημίωτο φυσικά….
ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΣΥΡΣΗ ΤΗΣ τροπολογίας!!! ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΟΝΙΜΟΣ ΧΩΡΙΣ ΠΡΟΣΟΝΤΑ ΣΤΗΝ ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗ! Το ίδιο το υπουργείο δημιούργησε τις αρμόδιες ΑΕΙ σχολές που βγάζουν ΠΕ71/61 για να στελεχώνουν τις δομές. Όποιος ήθελε πραγματικά να ασχοληθεί με τον κλάδο τις επέλεγε. Αυτές οι σχολές από την αρχή ως το τέλος τους εμβαθύνουν σε μαθήματα καθαρά ειδικής αγωγής δίνοντας εξειδικευμένη κατάρτιση που καμία άλλη σχολή δεν δίνει! Δεν είναι στην αρμοδιότητα κανενός να τις υποβαθμίζει για συμφεροντολογικούς λόγους! Η ειδική αγωγή δεν είναι η λύση ανάγκης για να βολέψουμε όπως όπως τους εκπαιδευτικούς που μας περισσεύουν!
ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΣΥΡΣΗ της τροπολογίας που συνθλίβει μαθητές με αναπηρία ή ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες και εκπαιδευτικούς ΕΑΕ ΠΕ61 και ΠΕ71. Η αποσπασματικότητα νομοθετικών διατάξεων, χωρίς τη διεξαγωγή ενός εθνικού διαλόγου για μια ολοκληρωμένη νομοθετική πρόταση με τη συμμετοχή όλων των εμπλεκόμενων φορέων, δεν συμβάλλει στην αντιμετώπιση των προβλημάτων της εκπαίδευσης, Γενικής και Ειδικής.Σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση του παρόντος σ/ν,
«Οι εκπαιδευτικοί που ανήκουν στους κλάδους ΠΕ60 και ΠΕ70 και κατέχουν την ανωτέρω εξειδίκευση στην ΕΑΕ, παρότι στελέχωναν εξαρχής και συνεχίζουν να στελεχώνουν και να στηρίζουν τις δομές ΕΑΕ (οι κλάδοι αυτοί συνιστούν τους αρχαιότερους κλάδους ΕΑΕ) και κατά συνέπεια έχουν συμβάλει ουσιωδώς στην εδραίωση και εξέλιξη της ΕΑΕ στη χώρα μας, έτυχαν τα τελευταία χρόνια άνισης και αδικαιολόγητης μεταχείρισης. Συγκεκριμένα, οι καταργούμενες διατάξεις τους στερούσαν ολικώς τη δυνατότητα υπηρέτησης σε δομές ΕΑΕ. Με την κατάργηση αυτών των διατάξεων αποκαθίσταται η νομιμότητα κατοχής οργανικών θέσεων στην ΕΑΕ των κλάδων ΠΕ60 και ΠΕ70 με εξειδίκευση στην ΕΑΕ και επανέρχεται η κανονικότητα στις υπηρεσιακές μεταβολές οι οποίες εξακολουθούσαν να πραγματοποιούνται παρά την κατάργηση των κλάδων αυτών στις δομές ΕΑΕ.».Στα παραπάνω μπορεί κανείς να εντοπίσει τις εξής αντιφάσεις:
1) Οι ΠΕ60 και ΠΕ70 από τη μια «στελεχώνουν εξαρχής και συνεχίζουν να στελεχώνουν και να στηρίζουν τις δομές ΕΑΕ…» , ενώ από την άλλη παρουσιάζονται ως θύματα μιας άνισης μεταχείρισης, αφού «οι καταργούμενες διατάξεις τους στερούσαν ολικώς τη δυνατότητα υπηρέτησης σε δομές ΕΑΕ». Πώς γίνεται αυτός που στερήθηκε τη δυνατότητα υπηρέτησης σε κάποια δομή να συνεχίζει να τη στελεχώνει και να τη στηρίζει, είτε ως μόνιμος είτε ως αναπληρωτής;
2) Αφού «Με την κατάργηση αυτών των διατάξεων αποκαθίσταται η νομιμότητα κατοχής οργανικών θέσεων στην ΕΑΕ των κλάδων ΠΕ60 και ΠΕ70 με εξειδίκευση στην ΕΑΕ» και επομένως αμφισβητείται η ίδια η «νομιμότητα» προηγούμενου νόμου (Ν. 3966/2011), πώς γίνεται όχι μόνο να μην έχει χαθεί ούτε μία οργανική θέση εκπαιδευτικού ΠΕ70 και ΠΕ60 στην ΕΑΕ έως σήμερα αλλά και να μην έχει μονιμοποιηθεί στο ΥΠΠΕΘ ούτε ένας ΠΕ71 ή ΠΕ61;
3)Το ότι «επανέρχεται η κανονικότητα στις υπηρεσιακές μεταβολές οι οποίες εξακολουθούσαν να πραγματοποιούνται παρά την κατάργηση των κλάδων αυτών στις δομές ΕΑΕ» εμπεριέχει από μόνο του την τραγική αλήθεια της μη εφαρμογής των νόμων στη χώρα μας. Αλλά αφού οι νόμοι δεν εφαρμόζονται, ποιος ο λόγος να συνταχθεί ένας νέος που επαναφέρει κάτι που δεν σταμάτησε να ισχύει ποτέ, όπως η αδιαλείπτως εφαρμοζόμενη «κανονικότητα» στις υπηρεσιακές μεταβολές; Μήπως για να συμπεριληφθούν κάποια επιπλέον προσόντα (όπως σεμινάρια αδιευκρίνιστης διάρκειας και εμπειρία στην ενισχυτική διδασκαλία) ή για να συμπληρωθεί το εδάφιο της μη απαιτούμενης κατοχής ειδικών προσόντων για την απόσπαση των μόνιμων εκπαιδευτικών στην ΕΑΕ;
4) Άκρως αντιφατική και αβάσιμη είναι για πολλούς λόγους και η άποψη πως η έως τώρα μεταχείριση των ΠΕ70 και ΠΕ60 στην ΕΑΕ υπήρξε άδικη και άνιση σε σύγκριση -προφανώς- με τους ΠΕ61 και ΠΕ71. Αν λοιπόν συγκρίνουμε τους δύο κλάδους, θα διαπιστώσουμε πως εδώ και 15 ολόκληρα χρόνια ισχύουν τα εξής:
α) Διαγωνισμοί ΑΣΕΠ έχουν διενεργηθεί για εκπαιδευτικούς όλων των κλάδων εκτός των ΠΕ61 και ΠΕ71.
β) Έχουν μονιμοποιηθεί στην εκπαίδευση χιλιάδες νέοι εκπαιδευτικοί, με ή χωρίς εξειδίκευση στον κλάδο τους ή στην ΕΑΕ, αλλά ούτε ένας ΠΕ71 ή ΠΕ61.
γ) Δεν υπάρχει ούτε ένας δάσκαλος ΠΕ70 που να έχει υπηρετήσει 15 έτη αποκλειστικά ως αναπληρωτής και να μην του έχει δοθεί η δυνατότητα μόνιμου διορισμού, αφού εκατοντάδες δάσκαλοι ΠΕ70 μονιμοποιήθηκαν ακόμη και χωρίς επιτυχία ΑΣΕΠ μέσα στα προηγούμενα δεκαπέντε χρόνια.
δ) Ο Ν. 3966/2011 έδωσε τις οργανικές θέσεις ΕΑΕ της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης σε εκείνους που έχουν βασικό τίτλο σπουδών Δασκάλου ή Νηπιαγωγού Ειδικής Αγωγής (ΠΕ71 και ΠΕ61), όπως ακριβώς συμβαίνει δηλαδή με όλους τους κλάδους της εκπαίδευσης, από τους πτυχιούχους των οποίων δεν απαιτούνταν ποτέ η κατοχή επιπλέον προσόντων -πέραν του βασικού πτυχίου- για την κατάληψη θέσης στον κλάδο τους ή τη συμμετοχή σε γραπτό διαγωνισμό ΑΣΕΠ. Οι θέσεις μετονομάστηκαν σε ΠΕ71 και ΠΕ61, αλλά α)ποτέ έως σήμερα δεν υπήρξε μονιμοποίηση των εν λόγω κλάδων στο Υπουργείο Παιδείας και β) ποτέ δεν χάθηκε ούτε μία οργανική θέση ΕΑΕ από τους ήδη υπηρετούντες μόνιμους δασκάλους και νηπιαγωγούς ειδικής αγωγής.
ε) Με το παρόν νομοσχέδιο το ΥΠΠΕΘ ισχυρίζεται πως κατανέμει δικαιότερα τις οργανικές θέσεις ΕΑΕ στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση, από τη μια δίνοντας στους ΠΕ70 και ΠΕ60 απεριόριστες δυνατότητες οργανικότητας, κινητικότητας και ευελιξίας μεταξύ ειδικής και γενικής αγωγής και από την άλλη αφαιρώντας το βασικό δικαίωμα των ΠΕ71 και ΠΕ61 να καταλαμβάνουν οργανικές θέσεις στον κλάδο που έχουν αποκλειστικά και εξαρχής σπουδάσει. Στο πλαίσιο του ενιαίου συστήματος προσλήψεων, της ισότιμης μεταχείρισης και της προώθησης της συνεκπαίδευσης διερωτόμαστε λοιπόν: Εκπαιδευτικοί ΠΕ71 και ΠΕ61 με συμμετοχή σε «προγράμματα επιμόρφωσης και εξειδίκευσης» (άρθρο 21, Διορισμοί εκπαιδευτικών ΕΑΕ – υπηρεσιακές μεταβολές, παράγραφος 4γ) θα αξιοποιούνταν αντίστοιχα για τη στελέχωση δομών Γενικής Εκπαίδευσης από το ΥΠΠΕΘ ελλείψει εκπαιδευτικών ΠΕ60 και ΠΕ70;Ας ελπίσουμε ότι θα επικρατήσει η κοινή λογική και ας αντιληφθούμε επιτέλους ποιος πραγματικά αδικήθηκε στον χώρο της ΕΑΕ όλα τα προηγούμενα χρόνια και για ποιον επιδιώκεται μια νέα άνιση μεταχείριση ακόμη και σήμερα.
ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΣΥΡΣΗ της τροπολογίας που συνθλίβει μαθητές με αναπηρία ή ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες και εκπαιδευτικούς ΕΑΕ ΠΕ61 και ΠΕ71. Η αποσπασματικότητα νομοθετικών διατάξεων, χωρίς τη διεξαγωγή ενός εθνικού διαλόγου για μια ολοκληρωμένη νομοθετική πρόταση με τη συμμετοχή όλων των εμπλεκόμενων φορέων, δεν συμβάλλει στην αντιμετώπιση των προβλημάτων της εκπαίδευσης, Γενικής και Ειδικής.Σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση του παρόντος σ/ν,
«Οι εκπαιδευτικοί που ανήκουν στους κλάδους ΠΕ60 και ΠΕ70 και κατέχουν την ανωτέρω εξειδίκευση στην ΕΑΕ, παρότι στελέχωναν εξαρχής και συνεχίζουν να στελεχώνουν και να στηρίζουν τις δομές ΕΑΕ (οι κλάδοι αυτοί συνιστούν τους αρχαιότερους κλάδους ΕΑΕ) και κατά συνέπεια έχουν συμβάλει ουσιωδώς στην εδραίωση και εξέλιξη της ΕΑΕ στη χώρα μας, έτυχαν τα τελευταία χρόνια άνισης και αδικαιολόγητης μεταχείρισης. Συγκεκριμένα, οι καταργούμενες διατάξεις τους στερούσαν ολικώς τη δυνατότητα υπηρέτησης σε δομές ΕΑΕ. Με την κατάργηση αυτών των διατάξεων αποκαθίσταται η νομιμότητα κατοχής οργανικών θέσεων στην ΕΑΕ των κλάδων ΠΕ60 και ΠΕ70 με εξειδίκευση στην ΕΑΕ και επανέρχεται η κανονικότητα στις υπηρεσιακές μεταβολές οι οποίες εξακολουθούσαν να πραγματοποιούνται παρά την κατάργηση των κλάδων αυτών στις δομές ΕΑΕ.».Στα παραπάνω μπορεί κανείς να εντοπίσει τις εξής αντιφάσεις:
1) Οι ΠΕ60 και ΠΕ70 από τη μια «στελεχώνουν εξαρχής και συνεχίζουν να στελεχώνουν και να στηρίζουν τις δομές ΕΑΕ…» , ενώ από την άλλη παρουσιάζονται ως θύματα μιας άνισης μεταχείρισης, αφού «οι καταργούμενες διατάξεις τους στερούσαν ολικώς τη δυνατότητα υπηρέτησης σε δομές ΕΑΕ». Πώς γίνεται αυτός που στερήθηκε τη δυνατότητα υπηρέτησης σε κάποια δομή να συνεχίζει να τη στελεχώνει και να τη στηρίζει, είτε ως μόνιμος είτε ως αναπληρωτής;
2) Αφού «Με την κατάργηση αυτών των διατάξεων αποκαθίσταται η νομιμότητα κατοχής οργανικών θέσεων στην ΕΑΕ των κλάδων ΠΕ60 και ΠΕ70 με εξειδίκευση στην ΕΑΕ» και επομένως αμφισβητείται η ίδια η «νομιμότητα» προηγούμενου νόμου (Ν. 3966/2011), πώς γίνεται όχι μόνο να μην έχει χαθεί ούτε μία οργανική θέση εκπαιδευτικού ΠΕ70 και ΠΕ60 στην ΕΑΕ έως σήμερα αλλά και να μην έχει μονιμοποιηθεί στο ΥΠΠΕΘ ούτε ένας ΠΕ71 ή ΠΕ61;
3)Το ότι «επανέρχεται η κανονικότητα στις υπηρεσιακές μεταβολές οι οποίες εξακολουθούσαν να πραγματοποιούνται παρά την κατάργηση των κλάδων αυτών στις δομές ΕΑΕ» εμπεριέχει από μόνο του την τραγική αλήθεια της μη εφαρμογής των νόμων στη χώρα μας. Αλλά αφού οι νόμοι δεν εφαρμόζονται, ποιος ο λόγος να συνταχθεί ένας νέος που επαναφέρει κάτι που δεν σταμάτησε να ισχύει ποτέ, όπως η αδιαλείπτως εφαρμοζόμενη «κανονικότητα» στις υπηρεσιακές μεταβολές; Μήπως για να συμπεριληφθούν κάποια επιπλέον προσόντα (όπως σεμινάρια αδιευκρίνιστης διάρκειας και εμπειρία στην ενισχυτική διδασκαλία) ή για να συμπληρωθεί το εδάφιο της μη απαιτούμενης κατοχής ειδικών προσόντων για την απόσπαση των μόνιμων εκπαιδευτικών στην ΕΑΕ;
4) Άκρως αντιφατική και αβάσιμη είναι για πολλούς λόγους και η άποψη πως η έως τώρα μεταχείριση των ΠΕ70 και ΠΕ60 στην ΕΑΕ υπήρξε άδικη και άνιση σε σύγκριση -προφανώς- με τους ΠΕ61 και ΠΕ71. Αν λοιπόν συγκρίνουμε τους δύο κλάδους, θα διαπιστώσουμε πως εδώ και 15 ολόκληρα χρόνια ισχύουν τα εξής:
α) Διαγωνισμοί ΑΣΕΠ έχουν διενεργηθεί για εκπαιδευτικούς όλων των κλάδων εκτός των ΠΕ61 και ΠΕ71.
β) Έχουν μονιμοποιηθεί στην εκπαίδευση χιλιάδες νέοι εκπαιδευτικοί, με ή χωρίς εξειδίκευση στον κλάδο τους ή στην ΕΑΕ, αλλά ούτε ένας ΠΕ71 ή ΠΕ61.
γ) Δεν υπάρχει ούτε ένας δάσκαλος ΠΕ70 που να έχει υπηρετήσει 15 έτη αποκλειστικά ως αναπληρωτής και να μην του έχει δοθεί η δυνατότητα μόνιμου διορισμού, αφού εκατοντάδες δάσκαλοι ΠΕ70 μονιμοποιήθηκαν ακόμη και χωρίς επιτυχία ΑΣΕΠ μέσα στα προηγούμενα δεκαπέντε χρόνια.
δ) Ο Ν. 3966/2011 έδωσε τις οργανικές θέσεις ΕΑΕ της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης σε εκείνους που έχουν βασικό τίτλο σπουδών Δασκάλου ή Νηπιαγωγού Ειδικής Αγωγής (ΠΕ71 και ΠΕ61), όπως ακριβώς συμβαίνει δηλαδή με όλους τους κλάδους της εκπαίδευσης, από τους πτυχιούχους των οποίων δεν απαιτούνταν ποτέ η κατοχή επιπλέον προσόντων -πέραν του βασικού πτυχίου- για την κατάληψη θέσης στον κλάδο τους ή τη συμμετοχή σε γραπτό διαγωνισμό ΑΣΕΠ. Οι θέσεις μετονομάστηκαν σε ΠΕ71 και ΠΕ61, αλλά α)ποτέ έως σήμερα δεν υπήρξε μονιμοποίηση των εν λόγω κλάδων στο Υπουργείο Παιδείας και β) ποτέ δεν χάθηκε ούτε μία οργανική θέση ΕΑΕ από τους ήδη υπηρετούντες μόνιμους δασκάλους και νηπιαγωγούς ειδικής αγωγής.
ε) Με το παρόν νομοσχέδιο το ΥΠΠΕΘ ισχυρίζεται πως κατανέμει δικαιότερα τις οργανικές θέσεις ΕΑΕ στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση, από τη μια δίνοντας στους ΠΕ70 και ΠΕ60 απεριόριστες δυνατότητες οργανικότητας, κινητικότητας και ευελιξίας μεταξύ ειδικής και γενικής αγωγής και από την άλλη αφαιρώντας το βασικό δικαίωμα των ΠΕ71 και ΠΕ61 να καταλαμβάνουν οργανικές θέσεις στον κλάδο που έχουν αποκλειστικά και εξαρχής σπουδάσει. Στο πλαίσιο του ενιαίου συστήματος προσλήψεων, της ισότιμης μεταχείρισης και της προώθησης της συνεκπαίδευσης διερωτόμαστε λοιπόν: Εκπαιδευτικοί ΠΕ71 και ΠΕ61 με συμμετοχή σε «προγράμματα επιμόρφωσης και εξειδίκευσης» (άρθρο 21, Διορισμοί εκπαιδευτικών ΕΑΕ – υπηρεσιακές μεταβολές, παράγραφος 4γ) θα αξιοποιούνταν αντίστοιχα για τη στελέχωση δομών Γενικής Εκπαίδευσης από το ΥΠΠΕΘ ελλείψει εκπαιδευτικών ΠΕ60 και ΠΕ70;Ας ελπίσουμε ότι θα επικρατήσει η κοινή λογική και ας αντιληφθούμε επιτέλους ποιος πραγματικά αδικήθηκε στον χώρο της ΕΑΕ όλα τα προηγούμενα χρόνια και για ποιον επιδιώκεται μια νέα άνιση μεταχείριση ακόμη και σήμερα.
ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΣΥΡΣΗ της τροπολογίας που συνθλίβει μαθητές με αναπηρία ή ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες και εκπαιδευτικούς ΕΑΕ ΠΕ61 και ΠΕ71. Η αποσπασματικότητα νομοθετικών διατάξεων, χωρίς τη διεξαγωγή ενός εθνικού διαλόγου για μια ολοκληρωμένη νομοθετική πρόταση με τη συμμετοχή όλων των εμπλεκόμενων φορέων, δεν συμβάλλει στην αντιμετώπιση των προβλημάτων της εκπαίδευσης, Γενικής και Ειδικής.Σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση του παρόντος σ/ν,
«Οι εκπαιδευτικοί που ανήκουν στους κλάδους ΠΕ60 και ΠΕ70 και κατέχουν την ανωτέρω εξειδίκευση στην ΕΑΕ, παρότι στελέχωναν εξαρχής και συνεχίζουν να στελεχώνουν και να στηρίζουν τις δομές ΕΑΕ (οι κλάδοι αυτοί συνιστούν τους αρχαιότερους κλάδους ΕΑΕ) και κατά συνέπεια έχουν συμβάλει ουσιωδώς στην εδραίωση και εξέλιξη της ΕΑΕ στη χώρα μας, έτυχαν τα τελευταία χρόνια άνισης και αδικαιολόγητης μεταχείρισης. Συγκεκριμένα, οι καταργούμενες διατάξεις τους στερούσαν ολικώς τη δυνατότητα υπηρέτησης σε δομές ΕΑΕ. Με την κατάργηση αυτών των διατάξεων αποκαθίσταται η νομιμότητα κατοχής οργανικών θέσεων στην ΕΑΕ των κλάδων ΠΕ60 και ΠΕ70 με εξειδίκευση στην ΕΑΕ και επανέρχεται η κανονικότητα στις υπηρεσιακές μεταβολές οι οποίες εξακολουθούσαν να πραγματοποιούνται παρά την κατάργηση των κλάδων αυτών στις δομές ΕΑΕ.».Στα παραπάνω μπορεί κανείς να εντοπίσει τις εξής αντιφάσεις:
1) Οι ΠΕ60 και ΠΕ70 από τη μια «στελεχώνουν εξαρχής και συνεχίζουν να στελεχώνουν και να στηρίζουν τις δομές ΕΑΕ…» , ενώ από την άλλη παρουσιάζονται ως θύματα μιας άνισης μεταχείρισης, αφού «οι καταργούμενες διατάξεις τους στερούσαν ολικώς τη δυνατότητα υπηρέτησης σε δομές ΕΑΕ». Πώς γίνεται αυτός που στερήθηκε τη δυνατότητα υπηρέτησης σε κάποια δομή να συνεχίζει να τη στελεχώνει και να τη στηρίζει, είτε ως μόνιμος είτε ως αναπληρωτής;
2) Αφού «Με την κατάργηση αυτών των διατάξεων αποκαθίσταται η νομιμότητα κατοχής οργανικών θέσεων στην ΕΑΕ των κλάδων ΠΕ60 και ΠΕ70 με εξειδίκευση στην ΕΑΕ» και επομένως αμφισβητείται η ίδια η «νομιμότητα» προηγούμενου νόμου (Ν. 3966/2011), πώς γίνεται όχι μόνο να μην έχει χαθεί ούτε μία οργανική θέση εκπαιδευτικού ΠΕ70 και ΠΕ60 στην ΕΑΕ έως σήμερα αλλά και να μην έχει μονιμοποιηθεί στο ΥΠΠΕΘ ούτε ένας ΠΕ71 ή ΠΕ61;
3)Το ότι «επανέρχεται η κανονικότητα στις υπηρεσιακές μεταβολές οι οποίες εξακολουθούσαν να πραγματοποιούνται παρά την κατάργηση των κλάδων αυτών στις δομές ΕΑΕ» εμπεριέχει από μόνο του την τραγική αλήθεια της μη εφαρμογής των νόμων στη χώρα μας. Αλλά αφού οι νόμοι δεν εφαρμόζονται, ποιος ο λόγος να συνταχθεί ένας νέος που επαναφέρει κάτι που δεν σταμάτησε να ισχύει ποτέ, όπως η αδιαλείπτως εφαρμοζόμενη «κανονικότητα» στις υπηρεσιακές μεταβολές; Μήπως για να συμπεριληφθούν κάποια επιπλέον προσόντα (όπως σεμινάρια αδιευκρίνιστης διάρκειας και εμπειρία στην ενισχυτική διδασκαλία) ή για να συμπληρωθεί το εδάφιο της μη απαιτούμενης κατοχής ειδικών προσόντων για την απόσπαση των μόνιμων εκπαιδευτικών στην ΕΑΕ;
4) Άκρως αντιφατική και αβάσιμη είναι για πολλούς λόγους και η άποψη πως η έως τώρα μεταχείριση των ΠΕ70 και ΠΕ60 στην ΕΑΕ υπήρξε άδικη και άνιση σε σύγκριση -προφανώς- με τους ΠΕ61 και ΠΕ71. Αν λοιπόν συγκρίνουμε τους δύο κλάδους, θα διαπιστώσουμε πως εδώ και 15 ολόκληρα χρόνια ισχύουν τα εξής:
α) Διαγωνισμοί ΑΣΕΠ έχουν διενεργηθεί για εκπαιδευτικούς όλων των κλάδων εκτός των ΠΕ61 και ΠΕ71.
β) Έχουν μονιμοποιηθεί στην εκπαίδευση χιλιάδες νέοι εκπαιδευτικοί, με ή χωρίς εξειδίκευση στον κλάδο τους ή στην ΕΑΕ, αλλά ούτε ένας ΠΕ71 ή ΠΕ61.
γ) Δεν υπάρχει ούτε ένας δάσκαλος ΠΕ70 που να έχει υπηρετήσει 15 έτη αποκλειστικά ως αναπληρωτής και να μην του έχει δοθεί η δυνατότητα μόνιμου διορισμού, αφού εκατοντάδες δάσκαλοι ΠΕ70 μονιμοποιήθηκαν ακόμη και χωρίς επιτυχία ΑΣΕΠ μέσα στα προηγούμενα δεκαπέντε χρόνια.
δ) Ο Ν. 3966/2011 έδωσε τις οργανικές θέσεις ΕΑΕ της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης σε εκείνους που έχουν βασικό τίτλο σπουδών Δασκάλου ή Νηπιαγωγού Ειδικής Αγωγής (ΠΕ71 και ΠΕ61), όπως ακριβώς συμβαίνει δηλαδή με όλους τους κλάδους της εκπαίδευσης, από τους πτυχιούχους των οποίων δεν απαιτούνταν ποτέ η κατοχή επιπλέον προσόντων -πέραν του βασικού πτυχίου- για την κατάληψη θέσης στον κλάδο τους ή τη συμμετοχή σε γραπτό διαγωνισμό ΑΣΕΠ. Οι θέσεις μετονομάστηκαν σε ΠΕ71 και ΠΕ61, αλλά α)ποτέ έως σήμερα δεν υπήρξε μονιμοποίηση των εν λόγω κλάδων στο Υπουργείο Παιδείας και β) ποτέ δεν χάθηκε ούτε μία οργανική θέση ΕΑΕ από τους ήδη υπηρετούντες μόνιμους δασκάλους και νηπιαγωγούς ειδικής αγωγής.
ε) Με το παρόν νομοσχέδιο το ΥΠΠΕΘ ισχυρίζεται πως κατανέμει δικαιότερα τις οργανικές θέσεις ΕΑΕ στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση, από τη μια δίνοντας στους ΠΕ70 και ΠΕ60 απεριόριστες δυνατότητες οργανικότητας, κινητικότητας και ευελιξίας μεταξύ ειδικής και γενικής αγωγής και από την άλλη αφαιρώντας το βασικό δικαίωμα των ΠΕ71 και ΠΕ61 να καταλαμβάνουν οργανικές θέσεις στον κλάδο που έχουν αποκλειστικά και εξαρχής σπουδάσει. Στο πλαίσιο του ενιαίου συστήματος προσλήψεων, της ισότιμης μεταχείρισης και της προώθησης της συνεκπαίδευσης διερωτόμαστε λοιπόν: Εκπαιδευτικοί ΠΕ71 και ΠΕ61 με συμμετοχή σε «προγράμματα επιμόρφωσης και εξειδίκευσης» (άρθρο 21, Διορισμοί εκπαιδευτικών ΕΑΕ – υπηρεσιακές μεταβολές, παράγραφος 4γ) θα αξιοποιούνταν αντίστοιχα για τη στελέχωση δομών Γενικής Εκπαίδευσης από το ΥΠΠΕΘ ελλείψει εκπαιδευτικών ΠΕ60 και ΠΕ70;Ας ελπίσουμε ότι θα επικρατήσει η κοινή λογική και ας αντιληφθούμε επιτέλους ποιος πραγματικά αδικήθηκε στον χώρο της ΕΑΕ όλα τα προηγούμενα χρόνια και για ποιον επιδιώκεται μια νέα άνιση μεταχείριση ακόμη και σήμερα.
ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΣΥΡΣΗ της τροπολογίας που συνθλίβει μαθητές με αναπηρία ή ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες και εκπαιδευτικούς ΕΑΕ ΠΕ61 και ΠΕ71. Η αποσπασματικότητα νομοθετικών διατάξεων, χωρίς τη διεξαγωγή ενός εθνικού διαλόγου για μια ολοκληρωμένη νομοθετική πρόταση με τη συμμετοχή όλων των εμπλεκόμενων φορέων, δεν συμβάλλει στην αντιμετώπιση των προβλημάτων της εκπαίδευσης, Γενικής και Ειδικής.Σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση του παρόντος σ/ν,
«Οι εκπαιδευτικοί που ανήκουν στους κλάδους ΠΕ60 και ΠΕ70 και κατέχουν την ανωτέρω εξειδίκευση στην ΕΑΕ, παρότι στελέχωναν εξαρχής και συνεχίζουν να στελεχώνουν και να στηρίζουν τις δομές ΕΑΕ (οι κλάδοι αυτοί συνιστούν τους αρχαιότερους κλάδους ΕΑΕ) και κατά συνέπεια έχουν συμβάλει ουσιωδώς στην εδραίωση και εξέλιξη της ΕΑΕ στη χώρα μας, έτυχαν τα τελευταία χρόνια άνισης και αδικαιολόγητης μεταχείρισης. Συγκεκριμένα, οι καταργούμενες διατάξεις τους στερούσαν ολικώς τη δυνατότητα υπηρέτησης σε δομές ΕΑΕ. Με την κατάργηση αυτών των διατάξεων αποκαθίσταται η νομιμότητα κατοχής οργανικών θέσεων στην ΕΑΕ των κλάδων ΠΕ60 και ΠΕ70 με εξειδίκευση στην ΕΑΕ και επανέρχεται η κανονικότητα στις υπηρεσιακές μεταβολές οι οποίες εξακολουθούσαν να πραγματοποιούνται παρά την κατάργηση των κλάδων αυτών στις δομές ΕΑΕ.».Στα παραπάνω μπορεί κανείς να εντοπίσει τις εξής αντιφάσεις:
1) Οι ΠΕ60 και ΠΕ70 από τη μια «στελεχώνουν εξαρχής και συνεχίζουν να στελεχώνουν και να στηρίζουν τις δομές ΕΑΕ…» , ενώ από την άλλη παρουσιάζονται ως θύματα μιας άνισης μεταχείρισης, αφού «οι καταργούμενες διατάξεις τους στερούσαν ολικώς τη δυνατότητα υπηρέτησης σε δομές ΕΑΕ». Πώς γίνεται αυτός που στερήθηκε τη δυνατότητα υπηρέτησης σε κάποια δομή να συνεχίζει να τη στελεχώνει και να τη στηρίζει, είτε ως μόνιμος είτε ως αναπληρωτής;
2) Αφού «Με την κατάργηση αυτών των διατάξεων αποκαθίσταται η νομιμότητα κατοχής οργανικών θέσεων στην ΕΑΕ των κλάδων ΠΕ60 και ΠΕ70 με εξειδίκευση στην ΕΑΕ» και επομένως αμφισβητείται η ίδια η «νομιμότητα» προηγούμενου νόμου (Ν. 3966/2011), πώς γίνεται όχι μόνο να μην έχει χαθεί ούτε μία οργανική θέση εκπαιδευτικού ΠΕ70 και ΠΕ60 στην ΕΑΕ έως σήμερα αλλά και να μην έχει μονιμοποιηθεί στο ΥΠΠΕΘ ούτε ένας ΠΕ71 ή ΠΕ61;
3)Το ότι «επανέρχεται η κανονικότητα στις υπηρεσιακές μεταβολές οι οποίες εξακολουθούσαν να πραγματοποιούνται παρά την κατάργηση των κλάδων αυτών στις δομές ΕΑΕ» εμπεριέχει από μόνο του την τραγική αλήθεια της μη εφαρμογής των νόμων στη χώρα μας. Αλλά αφού οι νόμοι δεν εφαρμόζονται, ποιος ο λόγος να συνταχθεί ένας νέος που επαναφέρει κάτι που δεν σταμάτησε να ισχύει ποτέ, όπως η αδιαλείπτως εφαρμοζόμενη «κανονικότητα» στις υπηρεσιακές μεταβολές; Μήπως για να συμπεριληφθούν κάποια επιπλέον προσόντα (όπως σεμινάρια αδιευκρίνιστης διάρκειας και εμπειρία στην ενισχυτική διδασκαλία) ή για να συμπληρωθεί το εδάφιο της μη απαιτούμενης κατοχής ειδικών προσόντων για την απόσπαση των μόνιμων εκπαιδευτικών στην ΕΑΕ;
4) Άκρως αντιφατική και αβάσιμη είναι για πολλούς λόγους και η άποψη πως η έως τώρα μεταχείριση των ΠΕ70 και ΠΕ60 στην ΕΑΕ υπήρξε άδικη και άνιση σε σύγκριση -προφανώς- με τους ΠΕ61 και ΠΕ71. Αν λοιπόν συγκρίνουμε τους δύο κλάδους, θα διαπιστώσουμε πως εδώ και 15 ολόκληρα χρόνια ισχύουν τα εξής:
α) Διαγωνισμοί ΑΣΕΠ έχουν διενεργηθεί για εκπαιδευτικούς όλων των κλάδων εκτός των ΠΕ61 και ΠΕ71.
β) Έχουν μονιμοποιηθεί στην εκπαίδευση χιλιάδες νέοι εκπαιδευτικοί, με ή χωρίς εξειδίκευση στον κλάδο τους ή στην ΕΑΕ, αλλά ούτε ένας ΠΕ71 ή ΠΕ61.
γ) Δεν υπάρχει ούτε ένας δάσκαλος ΠΕ70 που να έχει υπηρετήσει 15 έτη αποκλειστικά ως αναπληρωτής και να μην του έχει δοθεί η δυνατότητα μόνιμου διορισμού, αφού εκατοντάδες δάσκαλοι ΠΕ70 μονιμοποιήθηκαν ακόμη και χωρίς επιτυχία ΑΣΕΠ μέσα στα προηγούμενα δεκαπέντε χρόνια.
δ) Ο Ν. 3966/2011 έδωσε τις οργανικές θέσεις ΕΑΕ της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης σε εκείνους που έχουν βασικό τίτλο σπουδών Δασκάλου ή Νηπιαγωγού Ειδικής Αγωγής (ΠΕ71 και ΠΕ61), όπως ακριβώς συμβαίνει δηλαδή με όλους τους κλάδους της εκπαίδευσης, από τους πτυχιούχους των οποίων δεν απαιτούνταν ποτέ η κατοχή επιπλέον προσόντων -πέραν του βασικού πτυχίου- για την κατάληψη θέσης στον κλάδο τους ή τη συμμετοχή σε γραπτό διαγωνισμό ΑΣΕΠ. Οι θέσεις μετονομάστηκαν σε ΠΕ71 και ΠΕ61, αλλά α)ποτέ έως σήμερα δεν υπήρξε μονιμοποίηση των εν λόγω κλάδων στο Υπουργείο Παιδείας και β) ποτέ δεν χάθηκε ούτε μία οργανική θέση ΕΑΕ από τους ήδη υπηρετούντες μόνιμους δασκάλους και νηπιαγωγούς ειδικής αγωγής.
ε) Με το παρόν νομοσχέδιο το ΥΠΠΕΘ ισχυρίζεται πως κατανέμει δικαιότερα τις οργανικές θέσεις ΕΑΕ στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση, από τη μια δίνοντας στους ΠΕ70 και ΠΕ60 απεριόριστες δυνατότητες οργανικότητας, κινητικότητας και ευελιξίας μεταξύ ειδικής και γενικής αγωγής και από την άλλη αφαιρώντας το βασικό δικαίωμα των ΠΕ71 και ΠΕ61 να καταλαμβάνουν οργανικές θέσεις στον κλάδο που έχουν αποκλειστικά και εξαρχής σπουδάσει. Στο πλαίσιο του ενιαίου συστήματος προσλήψεων, της ισότιμης μεταχείρισης και της προώθησης της συνεκπαίδευσης διερωτόμαστε λοιπόν: Εκπαιδευτικοί ΠΕ71 και ΠΕ61 με συμμετοχή σε «προγράμματα επιμόρφωσης και εξειδίκευσης» (άρθρο 21, Διορισμοί εκπαιδευτικών ΕΑΕ – υπηρεσιακές μεταβολές, παράγραφος 4γ) θα αξιοποιούνταν αντίστοιχα για τη στελέχωση δομών Γενικής Εκπαίδευσης από το ΥΠΠΕΘ ελλείψει εκπαιδευτικών ΠΕ60 και ΠΕ70;Ας ελπίσουμε ότι θα επικρατήσει η κοινή λογική και ας αντιληφθούμε επιτέλους ποιος πραγματικά αδικήθηκε στον χώρο της ΕΑΕ όλα τα προηγούμενα χρόνια και για ποιον επιδιώκεται μια νέα άνιση μεταχείριση ακόμη και σήμερα.
ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΣΥΡΣΗ της τροπολογίας που συνθλίβει μαθητές με αναπηρία ή ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες και εκπαιδευτικούς ΕΑΕ ΠΕ61 και ΠΕ71. Η αποσπασματικότητα νομοθετικών διατάξεων, χωρίς τη διεξαγωγή ενός εθνικού διαλόγου για μια ολοκληρωμένη νομοθετική πρόταση με τη συμμετοχή όλων των εμπλεκόμενων φορέων, δεν συμβάλλει στην αντιμετώπιση των προβλημάτων της εκπαίδευσης, Γενικής και Ειδικής.Σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση του παρόντος σ/ν,
«Οι εκπαιδευτικοί που ανήκουν στους κλάδους ΠΕ60 και ΠΕ70 και κατέχουν την ανωτέρω εξειδίκευση στην ΕΑΕ, παρότι στελέχωναν εξαρχής και συνεχίζουν να στελεχώνουν και να στηρίζουν τις δομές ΕΑΕ (οι κλάδοι αυτοί συνιστούν τους αρχαιότερους κλάδους ΕΑΕ) και κατά συνέπεια έχουν συμβάλει ουσιωδώς στην εδραίωση και εξέλιξη της ΕΑΕ στη χώρα μας, έτυχαν τα τελευταία χρόνια άνισης και αδικαιολόγητης μεταχείρισης. Συγκεκριμένα, οι καταργούμενες διατάξεις τους στερούσαν ολικώς τη δυνατότητα υπηρέτησης σε δομές ΕΑΕ. Με την κατάργηση αυτών των διατάξεων αποκαθίσταται η νομιμότητα κατοχής οργανικών θέσεων στην ΕΑΕ των κλάδων ΠΕ60 και ΠΕ70 με εξειδίκευση στην ΕΑΕ και επανέρχεται η κανονικότητα στις υπηρεσιακές μεταβολές οι οποίες εξακολουθούσαν να πραγματοποιούνται παρά την κατάργηση των κλάδων αυτών στις δομές ΕΑΕ.».Στα παραπάνω μπορεί κανείς να εντοπίσει τις εξής αντιφάσεις:
1) Οι ΠΕ60 και ΠΕ70 από τη μια «στελεχώνουν εξαρχής και συνεχίζουν να στελεχώνουν και να στηρίζουν τις δομές ΕΑΕ…» , ενώ από την άλλη παρουσιάζονται ως θύματα μιας άνισης μεταχείρισης, αφού «οι καταργούμενες διατάξεις τους στερούσαν ολικώς τη δυνατότητα υπηρέτησης σε δομές ΕΑΕ». Πώς γίνεται αυτός που στερήθηκε τη δυνατότητα υπηρέτησης σε κάποια δομή να συνεχίζει να τη στελεχώνει και να τη στηρίζει, είτε ως μόνιμος είτε ως αναπληρωτής;
2) Αφού «Με την κατάργηση αυτών των διατάξεων αποκαθίσταται η νομιμότητα κατοχής οργανικών θέσεων στην ΕΑΕ των κλάδων ΠΕ60 και ΠΕ70 με εξειδίκευση στην ΕΑΕ» και επομένως αμφισβητείται η ίδια η «νομιμότητα» προηγούμενου νόμου (Ν. 3966/2011), πώς γίνεται όχι μόνο να μην έχει χαθεί ούτε μία οργανική θέση εκπαιδευτικού ΠΕ70 και ΠΕ60 στην ΕΑΕ έως σήμερα αλλά και να μην έχει μονιμοποιηθεί στο ΥΠΠΕΘ ούτε ένας ΠΕ71 ή ΠΕ61;
3)Το ότι «επανέρχεται η κανονικότητα στις υπηρεσιακές μεταβολές οι οποίες εξακολουθούσαν να πραγματοποιούνται παρά την κατάργηση των κλάδων αυτών στις δομές ΕΑΕ» εμπεριέχει από μόνο του την τραγική αλήθεια της μη εφαρμογής των νόμων στη χώρα μας. Αλλά αφού οι νόμοι δεν εφαρμόζονται, ποιος ο λόγος να συνταχθεί ένας νέος που επαναφέρει κάτι που δεν σταμάτησε να ισχύει ποτέ, όπως η αδιαλείπτως εφαρμοζόμενη «κανονικότητα» στις υπηρεσιακές μεταβολές; Μήπως για να συμπεριληφθούν κάποια επιπλέον προσόντα (όπως σεμινάρια αδιευκρίνιστης διάρκειας και εμπειρία στην ενισχυτική διδασκαλία) ή για να συμπληρωθεί το εδάφιο της μη απαιτούμενης κατοχής ειδικών προσόντων για την απόσπαση των μόνιμων εκπαιδευτικών στην ΕΑΕ;
4) Άκρως αντιφατική και αβάσιμη είναι για πολλούς λόγους και η άποψη πως η έως τώρα μεταχείριση των ΠΕ70 και ΠΕ60 στην ΕΑΕ υπήρξε άδικη και άνιση σε σύγκριση -προφανώς- με τους ΠΕ61 και ΠΕ71. Αν λοιπόν συγκρίνουμε τους δύο κλάδους, θα διαπιστώσουμε πως εδώ και 15 ολόκληρα χρόνια ισχύουν τα εξής:
α) Διαγωνισμοί ΑΣΕΠ έχουν διενεργηθεί για εκπαιδευτικούς όλων των κλάδων εκτός των ΠΕ61 και ΠΕ71.
β) Έχουν μονιμοποιηθεί στην εκπαίδευση χιλιάδες νέοι εκπαιδευτικοί, με ή χωρίς εξειδίκευση στον κλάδο τους ή στην ΕΑΕ, αλλά ούτε ένας ΠΕ71 ή ΠΕ61.
γ) Δεν υπάρχει ούτε ένας δάσκαλος ΠΕ70 που να έχει υπηρετήσει 15 έτη αποκλειστικά ως αναπληρωτής και να μην του έχει δοθεί η δυνατότητα μόνιμου διορισμού, αφού εκατοντάδες δάσκαλοι ΠΕ70 μονιμοποιήθηκαν ακόμη και χωρίς επιτυχία ΑΣΕΠ μέσα στα προηγούμενα δεκαπέντε χρόνια.
δ) Ο Ν. 3966/2011 έδωσε τις οργανικές θέσεις ΕΑΕ της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης σε εκείνους που έχουν βασικό τίτλο σπουδών Δασκάλου ή Νηπιαγωγού Ειδικής Αγωγής (ΠΕ71 και ΠΕ61), όπως ακριβώς συμβαίνει δηλαδή με όλους τους κλάδους της εκπαίδευσης, από τους πτυχιούχους των οποίων δεν απαιτούνταν ποτέ η κατοχή επιπλέον προσόντων -πέραν του βασικού πτυχίου- για την κατάληψη θέσης στον κλάδο τους ή τη συμμετοχή σε γραπτό διαγωνισμό ΑΣΕΠ. Οι θέσεις μετονομάστηκαν σε ΠΕ71 και ΠΕ61, αλλά α)ποτέ έως σήμερα δεν υπήρξε μονιμοποίηση των εν λόγω κλάδων στο Υπουργείο Παιδείας και β) ποτέ δεν χάθηκε ούτε μία οργανική θέση ΕΑΕ από τους ήδη υπηρετούντες μόνιμους δασκάλους και νηπιαγωγούς ειδικής αγωγής.
ε) Με το παρόν νομοσχέδιο το ΥΠΠΕΘ ισχυρίζεται πως κατανέμει δικαιότερα τις οργανικές θέσεις ΕΑΕ στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση, από τη μια δίνοντας στους ΠΕ70 και ΠΕ60 απεριόριστες δυνατότητες οργανικότητας, κινητικότητας και ευελιξίας μεταξύ ειδικής και γενικής αγωγής και από την άλλη αφαιρώντας το βασικό δικαίωμα των ΠΕ71 και ΠΕ61 να καταλαμβάνουν οργανικές θέσεις στον κλάδο που έχουν αποκλειστικά και εξαρχής σπουδάσει. Στο πλαίσιο του ενιαίου συστήματος προσλήψεων, της ισότιμης μεταχείρισης και της προώθησης της συνεκπαίδευσης διερωτόμαστε λοιπόν: Εκπαιδευτικοί ΠΕ71 και ΠΕ61 με συμμετοχή σε «προγράμματα επιμόρφωσης και εξειδίκευσης» (άρθρο 21, Διορισμοί εκπαιδευτικών ΕΑΕ – υπηρεσιακές μεταβολές, παράγραφος 4γ) θα αξιοποιούνταν αντίστοιχα για τη στελέχωση δομών Γενικής Εκπαίδευσης από το ΥΠΠΕΘ ελλείψει εκπαιδευτικών ΠΕ60 και ΠΕ70;Ας ελπίσουμε ότι θα επικρατήσει η κοινή λογική και ας αντιληφθούμε επιτέλους ποιος πραγματικά αδικήθηκε στον χώρο της ΕΑΕ όλα τα προηγούμενα χρόνια και για ποιον επιδιώκεται μια νέα άνιση μεταχείριση ακόμη και σήμερα.
ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΣΥΡΣΗ της τροπολογίας που συνθλίβει μαθητές με αναπηρία ή ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες και εκπαιδευτικούς ΕΑΕ ΠΕ61 και ΠΕ71. Η αποσπασματικότητα νομοθετικών διατάξεων, χωρίς τη διεξαγωγή ενός εθνικού διαλόγου για μια ολοκληρωμένη νομοθετική πρόταση με τη συμμετοχή όλων των εμπλεκόμενων φορέων, δεν συμβάλλει στην αντιμετώπιση των προβλημάτων της εκπαίδευσης, Γενικής και Ειδικής.Σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση του παρόντος σ/ν,
«Οι εκπαιδευτικοί που ανήκουν στους κλάδους ΠΕ60 και ΠΕ70 και κατέχουν την ανωτέρω εξειδίκευση στην ΕΑΕ, παρότι στελέχωναν εξαρχής και συνεχίζουν να στελεχώνουν και να στηρίζουν τις δομές ΕΑΕ (οι κλάδοι αυτοί συνιστούν τους αρχαιότερους κλάδους ΕΑΕ) και κατά συνέπεια έχουν συμβάλει ουσιωδώς στην εδραίωση και εξέλιξη της ΕΑΕ στη χώρα μας, έτυχαν τα τελευταία χρόνια άνισης και αδικαιολόγητης μεταχείρισης. Συγκεκριμένα, οι καταργούμενες διατάξεις τους στερούσαν ολικώς τη δυνατότητα υπηρέτησης σε δομές ΕΑΕ. Με την κατάργηση αυτών των διατάξεων αποκαθίσταται η νομιμότητα κατοχής οργανικών θέσεων στην ΕΑΕ των κλάδων ΠΕ60 και ΠΕ70 με εξειδίκευση στην ΕΑΕ και επανέρχεται η κανονικότητα στις υπηρεσιακές μεταβολές οι οποίες εξακολουθούσαν να πραγματοποιούνται παρά την κατάργηση των κλάδων αυτών στις δομές ΕΑΕ.».Στα παραπάνω μπορεί κανείς να εντοπίσει τις εξής αντιφάσεις:
1) Οι ΠΕ60 και ΠΕ70 από τη μια «στελεχώνουν εξαρχής και συνεχίζουν να στελεχώνουν και να στηρίζουν τις δομές ΕΑΕ…» , ενώ από την άλλη παρουσιάζονται ως θύματα μιας άνισης μεταχείρισης, αφού «οι καταργούμενες διατάξεις τους στερούσαν ολικώς τη δυνατότητα υπηρέτησης σε δομές ΕΑΕ». Πώς γίνεται αυτός που στερήθηκε τη δυνατότητα υπηρέτησης σε κάποια δομή να συνεχίζει να τη στελεχώνει και να τη στηρίζει, είτε ως μόνιμος είτε ως αναπληρωτής;
2) Αφού «Με την κατάργηση αυτών των διατάξεων αποκαθίσταται η νομιμότητα κατοχής οργανικών θέσεων στην ΕΑΕ των κλάδων ΠΕ60 και ΠΕ70 με εξειδίκευση στην ΕΑΕ» και επομένως αμφισβητείται η ίδια η «νομιμότητα» προηγούμενου νόμου (Ν. 3966/2011), πώς γίνεται όχι μόνο να μην έχει χαθεί ούτε μία οργανική θέση εκπαιδευτικού ΠΕ70 και ΠΕ60 στην ΕΑΕ έως σήμερα αλλά και να μην έχει μονιμοποιηθεί στο ΥΠΠΕΘ ούτε ένας ΠΕ71 ή ΠΕ61;
3)Το ότι «επανέρχεται η κανονικότητα στις υπηρεσιακές μεταβολές οι οποίες εξακολουθούσαν να πραγματοποιούνται παρά την κατάργηση των κλάδων αυτών στις δομές ΕΑΕ» εμπεριέχει από μόνο του την τραγική αλήθεια της μη εφαρμογής των νόμων στη χώρα μας. Αλλά αφού οι νόμοι δεν εφαρμόζονται, ποιος ο λόγος να συνταχθεί ένας νέος που επαναφέρει κάτι που δεν σταμάτησε να ισχύει ποτέ, όπως η αδιαλείπτως εφαρμοζόμενη «κανονικότητα» στις υπηρεσιακές μεταβολές; Μήπως για να συμπεριληφθούν κάποια επιπλέον προσόντα (όπως σεμινάρια αδιευκρίνιστης διάρκειας και εμπειρία στην ενισχυτική διδασκαλία) ή για να συμπληρωθεί το εδάφιο της μη απαιτούμενης κατοχής ειδικών προσόντων για την απόσπαση των μόνιμων εκπαιδευτικών στην ΕΑΕ;
4) Άκρως αντιφατική και αβάσιμη είναι για πολλούς λόγους και η άποψη πως η έως τώρα μεταχείριση των ΠΕ70 και ΠΕ60 στην ΕΑΕ υπήρξε άδικη και άνιση σε σύγκριση -προφανώς- με τους ΠΕ61 και ΠΕ71. Αν λοιπόν συγκρίνουμε τους δύο κλάδους, θα διαπιστώσουμε πως εδώ και 15 ολόκληρα χρόνια ισχύουν τα εξής:
α) Διαγωνισμοί ΑΣΕΠ έχουν διενεργηθεί για εκπαιδευτικούς όλων των κλάδων εκτός των ΠΕ61 και ΠΕ71.
β) Έχουν μονιμοποιηθεί στην εκπαίδευση χιλιάδες νέοι εκπαιδευτικοί, με ή χωρίς εξειδίκευση στον κλάδο τους ή στην ΕΑΕ, αλλά ούτε ένας ΠΕ71 ή ΠΕ61.
γ) Δεν υπάρχει ούτε ένας δάσκαλος ΠΕ70 που να έχει υπηρετήσει 15 έτη αποκλειστικά ως αναπληρωτής και να μην του έχει δοθεί η δυνατότητα μόνιμου διορισμού, αφού εκατοντάδες δάσκαλοι ΠΕ70 μονιμοποιήθηκαν ακόμη και χωρίς επιτυχία ΑΣΕΠ μέσα στα προηγούμενα δεκαπέντε χρόνια.
δ) Ο Ν. 3966/2011 έδωσε τις οργανικές θέσεις ΕΑΕ της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης σε εκείνους που έχουν βασικό τίτλο σπουδών Δασκάλου ή Νηπιαγωγού Ειδικής Αγωγής (ΠΕ71 και ΠΕ61), όπως ακριβώς συμβαίνει δηλαδή με όλους τους κλάδους της εκπαίδευσης, από τους πτυχιούχους των οποίων δεν απαιτούνταν ποτέ η κατοχή επιπλέον προσόντων -πέραν του βασικού πτυχίου- για την κατάληψη θέσης στον κλάδο τους ή τη συμμετοχή σε γραπτό διαγωνισμό ΑΣΕΠ. Οι θέσεις μετονομάστηκαν σε ΠΕ71 και ΠΕ61, αλλά α)ποτέ έως σήμερα δεν υπήρξε μονιμοποίηση των εν λόγω κλάδων στο Υπουργείο Παιδείας και β) ποτέ δεν χάθηκε ούτε μία οργανική θέση ΕΑΕ από τους ήδη υπηρετούντες μόνιμους δασκάλους και νηπιαγωγούς ειδικής αγωγής.
ε) Με το παρόν νομοσχέδιο το ΥΠΠΕΘ ισχυρίζεται πως κατανέμει δικαιότερα τις οργανικές θέσεις ΕΑΕ στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση, από τη μια δίνοντας στους ΠΕ70 και ΠΕ60 απεριόριστες δυνατότητες οργανικότητας, κινητικότητας και ευελιξίας μεταξύ ειδικής και γενικής αγωγής και από την άλλη αφαιρώντας το βασικό δικαίωμα των ΠΕ71 και ΠΕ61 να καταλαμβάνουν οργανικές θέσεις στον κλάδο που έχουν αποκλειστικά και εξαρχής σπουδάσει. Στο πλαίσιο του ενιαίου συστήματος προσλήψεων, της ισότιμης μεταχείρισης και της προώθησης της συνεκπαίδευσης διερωτόμαστε λοιπόν: Εκπαιδευτικοί ΠΕ71 και ΠΕ61 με συμμετοχή σε «προγράμματα επιμόρφωσης και εξειδίκευσης» (άρθρο 21, Διορισμοί εκπαιδευτικών ΕΑΕ – υπηρεσιακές μεταβολές, παράγραφος 4γ) θα αξιοποιούνταν αντίστοιχα για τη στελέχωση δομών Γενικής Εκπαίδευσης από το ΥΠΠΕΘ ελλείψει εκπαιδευτικών ΠΕ60 και ΠΕ70;Ας ελπίσουμε ότι θα επικρατήσει η κοινή λογική και ας αντιληφθούμε επιτέλους ποιος πραγματικά αδικήθηκε στον χώρο της ΕΑΕ όλα τα προηγούμενα χρόνια και για ποιον επιδιώκεται μια νέα άνιση μεταχείριση ακόμη και σήμερα.
ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΣΥΡΣΗ της τροπολογίας που συνθλίβει μαθητές με αναπηρία ή ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες και εκπαιδευτικούς ΕΑΕ ΠΕ61 και ΠΕ71. Η αποσπασματικότητα νομοθετικών διατάξεων, χωρίς τη διεξαγωγή ενός εθνικού διαλόγου για μια ολοκληρωμένη νομοθετική πρόταση με τη συμμετοχή όλων των εμπλεκόμενων φορέων, δεν συμβάλλει στην αντιμετώπιση των προβλημάτων της εκπαίδευσης, Γενικής και Ειδικής.Σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση του παρόντος σ/ν,
«Οι εκπαιδευτικοί που ανήκουν στους κλάδους ΠΕ60 και ΠΕ70 και κατέχουν την ανωτέρω εξειδίκευση στην ΕΑΕ, παρότι στελέχωναν εξαρχής και συνεχίζουν να στελεχώνουν και να στηρίζουν τις δομές ΕΑΕ (οι κλάδοι αυτοί συνιστούν τους αρχαιότερους κλάδους ΕΑΕ) και κατά συνέπεια έχουν συμβάλει ουσιωδώς στην εδραίωση και εξέλιξη της ΕΑΕ στη χώρα μας, έτυχαν τα τελευταία χρόνια άνισης και αδικαιολόγητης μεταχείρισης. Συγκεκριμένα, οι καταργούμενες διατάξεις τους στερούσαν ολικώς τη δυνατότητα υπηρέτησης σε δομές ΕΑΕ. Με την κατάργηση αυτών των διατάξεων αποκαθίσταται η νομιμότητα κατοχής οργανικών θέσεων στην ΕΑΕ των κλάδων ΠΕ60 και ΠΕ70 με εξειδίκευση στην ΕΑΕ και επανέρχεται η κανονικότητα στις υπηρεσιακές μεταβολές οι οποίες εξακολουθούσαν να πραγματοποιούνται παρά την κατάργηση των κλάδων αυτών στις δομές ΕΑΕ.».Στα παραπάνω μπορεί κανείς να εντοπίσει τις εξής αντιφάσεις:
1) Οι ΠΕ60 και ΠΕ70 από τη μια «στελεχώνουν εξαρχής και συνεχίζουν να στελεχώνουν και να στηρίζουν τις δομές ΕΑΕ…» , ενώ από την άλλη παρουσιάζονται ως θύματα μιας άνισης μεταχείρισης, αφού «οι καταργούμενες διατάξεις τους στερούσαν ολικώς τη δυνατότητα υπηρέτησης σε δομές ΕΑΕ». Πώς γίνεται αυτός που στερήθηκε τη δυνατότητα υπηρέτησης σε κάποια δομή να συνεχίζει να τη στελεχώνει και να τη στηρίζει, είτε ως μόνιμος είτε ως αναπληρωτής;
2) Αφού «Με την κατάργηση αυτών των διατάξεων αποκαθίσταται η νομιμότητα κατοχής οργανικών θέσεων στην ΕΑΕ των κλάδων ΠΕ60 και ΠΕ70 με εξειδίκευση στην ΕΑΕ» και επομένως αμφισβητείται η ίδια η «νομιμότητα» προηγούμενου νόμου (Ν. 3966/2011), πώς γίνεται όχι μόνο να μην έχει χαθεί ούτε μία οργανική θέση εκπαιδευτικού ΠΕ70 και ΠΕ60 στην ΕΑΕ έως σήμερα αλλά και να μην έχει μονιμοποιηθεί στο ΥΠΠΕΘ ούτε ένας ΠΕ71 ή ΠΕ61;
3)Το ότι «επανέρχεται η κανονικότητα στις υπηρεσιακές μεταβολές οι οποίες εξακολουθούσαν να πραγματοποιούνται παρά την κατάργηση των κλάδων αυτών στις δομές ΕΑΕ» εμπεριέχει από μόνο του την τραγική αλήθεια της μη εφαρμογής των νόμων στη χώρα μας. Αλλά αφού οι νόμοι δεν εφαρμόζονται, ποιος ο λόγος να συνταχθεί ένας νέος που επαναφέρει κάτι που δεν σταμάτησε να ισχύει ποτέ, όπως η αδιαλείπτως εφαρμοζόμενη «κανονικότητα» στις υπηρεσιακές μεταβολές; Μήπως για να συμπεριληφθούν κάποια επιπλέον προσόντα (όπως σεμινάρια αδιευκρίνιστης διάρκειας και εμπειρία στην ενισχυτική διδασκαλία) ή για να συμπληρωθεί το εδάφιο της μη απαιτούμενης κατοχής ειδικών προσόντων για την απόσπαση των μόνιμων εκπαιδευτικών στην ΕΑΕ;
4) Άκρως αντιφατική και αβάσιμη είναι για πολλούς λόγους και η άποψη πως η έως τώρα μεταχείριση των ΠΕ70 και ΠΕ60 στην ΕΑΕ υπήρξε άδικη και άνιση σε σύγκριση -προφανώς- με τους ΠΕ61 και ΠΕ71. Αν λοιπόν συγκρίνουμε τους δύο κλάδους, θα διαπιστώσουμε πως εδώ και 15 ολόκληρα χρόνια ισχύουν τα εξής:
α) Διαγωνισμοί ΑΣΕΠ έχουν διενεργηθεί για εκπαιδευτικούς όλων των κλάδων εκτός των ΠΕ61 και ΠΕ71.
β) Έχουν μονιμοποιηθεί στην εκπαίδευση χιλιάδες νέοι εκπαιδευτικοί, με ή χωρίς εξειδίκευση στον κλάδο τους ή στην ΕΑΕ, αλλά ούτε ένας ΠΕ71 ή ΠΕ61.
γ) Δεν υπάρχει ούτε ένας δάσκαλος ΠΕ70 που να έχει υπηρετήσει 15 έτη αποκλειστικά ως αναπληρωτής και να μην του έχει δοθεί η δυνατότητα μόνιμου διορισμού, αφού εκατοντάδες δάσκαλοι ΠΕ70 μονιμοποιήθηκαν ακόμη και χωρίς επιτυχία ΑΣΕΠ μέσα στα προηγούμενα δεκαπέντε χρόνια.
δ) Ο Ν. 3966/2011 έδωσε τις οργανικές θέσεις ΕΑΕ της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης σε εκείνους που έχουν βασικό τίτλο σπουδών Δασκάλου ή Νηπιαγωγού Ειδικής Αγωγής (ΠΕ71 και ΠΕ61), όπως ακριβώς συμβαίνει δηλαδή με όλους τους κλάδους της εκπαίδευσης, από τους πτυχιούχους των οποίων δεν απαιτούνταν ποτέ η κατοχή επιπλέον προσόντων -πέραν του βασικού πτυχίου- για την κατάληψη θέσης στον κλάδο τους ή τη συμμετοχή σε γραπτό διαγωνισμό ΑΣΕΠ. Οι θέσεις μετονομάστηκαν σε ΠΕ71 και ΠΕ61, αλλά α)ποτέ έως σήμερα δεν υπήρξε μονιμοποίηση των εν λόγω κλάδων στο Υπουργείο Παιδείας και β) ποτέ δεν χάθηκε ούτε μία οργανική θέση ΕΑΕ από τους ήδη υπηρετούντες μόνιμους δασκάλους και νηπιαγωγούς ειδικής αγωγής.
ε) Με το παρόν νομοσχέδιο το ΥΠΠΕΘ ισχυρίζεται πως κατανέμει δικαιότερα τις οργανικές θέσεις ΕΑΕ στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση, από τη μια δίνοντας στους ΠΕ70 και ΠΕ60 απεριόριστες δυνατότητες οργανικότητας, κινητικότητας και ευελιξίας μεταξύ ειδικής και γενικής αγωγής και από την άλλη αφαιρώντας το βασικό δικαίωμα των ΠΕ71 και ΠΕ61 να καταλαμβάνουν οργανικές θέσεις στον κλάδο που έχουν αποκλειστικά και εξαρχής σπουδάσει. Στο πλαίσιο του ενιαίου συστήματος προσλήψεων, της ισότιμης μεταχείρισης και της προώθησης της συνεκπαίδευσης διερωτόμαστε λοιπόν: Εκπαιδευτικοί ΠΕ71 και ΠΕ61 με συμμετοχή σε «προγράμματα επιμόρφωσης και εξειδίκευσης» (άρθρο 21, Διορισμοί εκπαιδευτικών ΕΑΕ – υπηρεσιακές μεταβολές, παράγραφος 4γ) θα αξιοποιούνταν αντίστοιχα για τη στελέχωση δομών Γενικής Εκπαίδευσης από το ΥΠΠΕΘ ελλείψει εκπαιδευτικών ΠΕ60 και ΠΕ70;Ας ελπίσουμε ότι θα επικρατήσει η κοινή λογική και ας αντιληφθούμε επιτέλους ποιος πραγματικά αδικήθηκε στον χώρο της ΕΑΕ όλα τα προηγούμενα χρόνια και για ποιον επιδιώκεται μια νέα άνιση μεταχείριση ακόμη και σήμερα.
ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΣΥΡΣΗ της απαραδεκτης τροπολογίας που συνθλίβει μαθητές με αναπηρία ή ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες και εκπαιδευτικούς ΕΑΕ ΠΕ61 και ΠΕ71. Η αποσπασματικότητα νομοθετικών διατάξεων, χωρίς τη διεξαγωγή ενός εθνικού διαλόγου για μια ολοκληρωμένη νομοθετική πρόταση με τη συμμετοχή όλων των εμπλεκόμενων φορέων, δεν συμβάλλει στην αντιμετώπιση των προβλημάτων της εκπαίδευσης, Γενικής και Ειδικής.Σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση του παρόντος σ/ν,
«Οι εκπαιδευτικοί που ανήκουν στους κλάδους ΠΕ60 και ΠΕ70 και κατέχουν την ανωτέρω εξειδίκευση στην ΕΑΕ, παρότι στελέχωναν εξαρχής και συνεχίζουν να στελεχώνουν και να στηρίζουν τις δομές ΕΑΕ (οι κλάδοι αυτοί συνιστούν τους αρχαιότερους κλάδους ΕΑΕ) και κατά συνέπεια έχουν συμβάλει ουσιωδώς στην εδραίωση και εξέλιξη της ΕΑΕ στη χώρα μας, έτυχαν τα τελευταία χρόνια άνισης και αδικαιολόγητης μεταχείρισης. Συγκεκριμένα, οι καταργούμενες διατάξεις τους στερούσαν ολικώς τη δυνατότητα υπηρέτησης σε δομές ΕΑΕ. Με την κατάργηση αυτών των διατάξεων αποκαθίσταται η νομιμότητα κατοχής οργανικών θέσεων στην ΕΑΕ των κλάδων ΠΕ60 και ΠΕ70 με εξειδίκευση στην ΕΑΕ και επανέρχεται η κανονικότητα στις υπηρεσιακές μεταβολές οι οποίες εξακολουθούσαν να πραγματοποιούνται παρά την κατάργηση των κλάδων αυτών στις δομές ΕΑΕ.».Στα παραπάνω μπορεί κανείς να εντοπίσει τις εξής αντιφάσεις:
1) Οι ΠΕ60 και ΠΕ70 από τη μια «στελεχώνουν εξαρχής και συνεχίζουν να στελεχώνουν και να στηρίζουν τις δομές ΕΑΕ…» , ενώ από την άλλη παρουσιάζονται ως θύματα μιας άνισης μεταχείρισης, αφού «οι καταργούμενες διατάξεις τους στερούσαν ολικώς τη δυνατότητα υπηρέτησης σε δομές ΕΑΕ». Πώς γίνεται αυτός που στερήθηκε τη δυνατότητα υπηρέτησης σε κάποια δομή να συνεχίζει να τη στελεχώνει και να τη στηρίζει, είτε ως μόνιμος είτε ως αναπληρωτής;
2) Αφού «Με την κατάργηση αυτών των διατάξεων αποκαθίσταται η νομιμότητα κατοχής οργανικών θέσεων στην ΕΑΕ των κλάδων ΠΕ60 και ΠΕ70 με εξειδίκευση στην ΕΑΕ» και επομένως αμφισβητείται η ίδια η «νομιμότητα» προηγούμενου νόμου (Ν. 3966/2011), πώς γίνεται όχι μόνο να μην έχει χαθεί ούτε μία οργανική θέση εκπαιδευτικού ΠΕ70 και ΠΕ60 στην ΕΑΕ έως σήμερα αλλά και να μην έχει μονιμοποιηθεί στο ΥΠΠΕΘ ούτε ένας ΠΕ71 ή ΠΕ61;
3)Το ότι «επανέρχεται η κανονικότητα στις υπηρεσιακές μεταβολές οι οποίες εξακολουθούσαν να πραγματοποιούνται παρά την κατάργηση των κλάδων αυτών στις δομές ΕΑΕ» εμπεριέχει από μόνο του την τραγική αλήθεια της μη εφαρμογής των νόμων στη χώρα μας. Αλλά αφού οι νόμοι δεν εφαρμόζονται, ποιος ο λόγος να συνταχθεί ένας νέος που επαναφέρει κάτι που δεν σταμάτησε να ισχύει ποτέ, όπως η αδιαλείπτως εφαρμοζόμενη «κανονικότητα» στις υπηρεσιακές μεταβολές; Μήπως για να συμπεριληφθούν κάποια επιπλέον προσόντα (όπως σεμινάρια αδιευκρίνιστης διάρκειας και εμπειρία στην ενισχυτική διδασκαλία) ή για να συμπληρωθεί το εδάφιο της μη απαιτούμενης κατοχής ειδικών προσόντων για την απόσπαση των μόνιμων εκπαιδευτικών στην ΕΑΕ;
4) Άκρως αντιφατική και αβάσιμη είναι για πολλούς λόγους και η άποψη πως η έως τώρα μεταχείριση των ΠΕ70 και ΠΕ60 στην ΕΑΕ υπήρξε άδικη και άνιση σε σύγκριση -προφανώς- με τους ΠΕ61 και ΠΕ71. Αν λοιπόν συγκρίνουμε τους δύο κλάδους, θα διαπιστώσουμε πως εδώ και 15 ολόκληρα χρόνια ισχύουν τα εξής:
α) Διαγωνισμοί ΑΣΕΠ έχουν διενεργηθεί για εκπαιδευτικούς όλων των κλάδων εκτός των ΠΕ61 και ΠΕ71.
β) Έχουν μονιμοποιηθεί στην εκπαίδευση χιλιάδες νέοι εκπαιδευτικοί, με ή χωρίς εξειδίκευση στον κλάδο τους ή στην ΕΑΕ, αλλά ούτε ένας ΠΕ71 ή ΠΕ61.
γ) Δεν υπάρχει ούτε ένας δάσκαλος ΠΕ70 που να έχει υπηρετήσει 15 έτη αποκλειστικά ως αναπληρωτής και να μην του έχει δοθεί η δυνατότητα μόνιμου διορισμού, αφού εκατοντάδες δάσκαλοι ΠΕ70 μονιμοποιήθηκαν ακόμη και χωρίς επιτυχία ΑΣΕΠ μέσα στα προηγούμενα δεκαπέντε χρόνια.
δ) Ο Ν. 3966/2011 έδωσε τις οργανικές θέσεις ΕΑΕ της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης σε εκείνους που έχουν βασικό τίτλο σπουδών Δασκάλου ή Νηπιαγωγού Ειδικής Αγωγής (ΠΕ71 και ΠΕ61), όπως ακριβώς συμβαίνει δηλαδή με όλους τους κλάδους της εκπαίδευσης, από τους πτυχιούχους των οποίων δεν απαιτούνταν ποτέ η κατοχή επιπλέον προσόντων -πέραν του βασικού πτυχίου- για την κατάληψη θέσης στον κλάδο τους ή τη συμμετοχή σε γραπτό διαγωνισμό ΑΣΕΠ. Οι θέσεις μετονομάστηκαν σε ΠΕ71 και ΠΕ61, αλλά α)ποτέ έως σήμερα δεν υπήρξε μονιμοποίηση των εν λόγω κλάδων στο Υπουργείο Παιδείας και β) ποτέ δεν χάθηκε ούτε μία οργανική θέση ΕΑΕ από τους ήδη υπηρετούντες μόνιμους δασκάλους και νηπιαγωγούς ειδικής αγωγής.
ε) Με το παρόν νομοσχέδιο το ΥΠΠΕΘ ισχυρίζεται πως κατανέμει δικαιότερα τις οργανικές θέσεις ΕΑΕ στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση, από τη μια δίνοντας στους ΠΕ70 και ΠΕ60 απεριόριστες δυνατότητες οργανικότητας, κινητικότητας και ευελιξίας μεταξύ ειδικής και γενικής αγωγής και από την άλλη αφαιρώντας το βασικό δικαίωμα των ΠΕ71 και ΠΕ61 να καταλαμβάνουν οργανικές θέσεις στον κλάδο που έχουν αποκλειστικά και εξαρχής σπουδάσει. Στο πλαίσιο του ενιαίου συστήματος προσλήψεων, της ισότιμης μεταχείρισης και της προώθησης της συνεκπαίδευσης διερωτόμαστε λοιπόν: Εκπαιδευτικοί ΠΕ71 και ΠΕ61 με συμμετοχή σε «προγράμματα επιμόρφωσης και εξειδίκευσης» (άρθρο 21, Διορισμοί εκπαιδευτικών ΕΑΕ – υπηρεσιακές μεταβολές, παράγραφος 4γ) θα αξιοποιούνταν αντίστοιχα για τη στελέχωση δομών Γενικής Εκπαίδευσης από το ΥΠΠΕΘ ελλείψει εκπαιδευτικών ΠΕ60 και ΠΕ70;Ας ελπίσουμε ότι θα επικρατήσει η κοινή λογική και ας αντιληφθούμε επιτέλους ποιος πραγματικά αδικήθηκε στον χώρο της ΕΑΕ όλα τα προηγούμενα χρόνια και για ποιον επιδιώκεται μια νέα άνιση μεταχείριση ακόμη και σήμερα.
ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΣΥΡΣΗ της τροπολογίας που συνθλίβει μαθητές με αναπηρία ή ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες και εκπαιδευτικούς ΕΑΕ ΠΕ61 και ΠΕ71. Η αποσπασματικότητα νομοθετικών διατάξεων, χωρίς τη διεξαγωγή ενός εθνικού διαλόγου για μια ολοκληρωμένη νομοθετική πρόταση με τη συμμετοχή όλων των εμπλεκόμενων φορέων, δεν συμβάλλει στην αντιμετώπιση των προβλημάτων της εκπαίδευσης, Γενικής και Ειδικής.Σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση του παρόντος σ/ν,
«Οι εκπαιδευτικοί που ανήκουν στους κλάδους ΠΕ60 και ΠΕ70 και κατέχουν την ανωτέρω εξειδίκευση στην ΕΑΕ, παρότι στελέχωναν εξαρχής και συνεχίζουν να στελεχώνουν και να στηρίζουν τις δομές ΕΑΕ (οι κλάδοι αυτοί συνιστούν τους αρχαιότερους κλάδους ΕΑΕ) και κατά συνέπεια έχουν συμβάλει ουσιωδώς στην εδραίωση και εξέλιξη της ΕΑΕ στη χώρα μας, έτυχαν τα τελευταία χρόνια άνισης και αδικαιολόγητης μεταχείρισης. Συγκεκριμένα, οι καταργούμενες διατάξεις τους στερούσαν ολικώς τη δυνατότητα υπηρέτησης σε δομές ΕΑΕ. Με την κατάργηση αυτών των διατάξεων αποκαθίσταται η νομιμότητα κατοχής οργανικών θέσεων στην ΕΑΕ των κλάδων ΠΕ60 και ΠΕ70 με εξειδίκευση στην ΕΑΕ και επανέρχεται η κανονικότητα στις υπηρεσιακές μεταβολές οι οποίες εξακολουθούσαν να πραγματοποιούνται παρά την κατάργηση των κλάδων αυτών στις δομές ΕΑΕ.».Στα παραπάνω μπορεί κανείς να εντοπίσει τις εξής αντιφάσεις:
1) Οι ΠΕ60 και ΠΕ70 από τη μια «στελεχώνουν εξαρχής και συνεχίζουν να στελεχώνουν και να στηρίζουν τις δομές ΕΑΕ…» , ενώ από την άλλη παρουσιάζονται ως θύματα μιας άνισης μεταχείρισης, αφού «οι καταργούμενες διατάξεις τους στερούσαν ολικώς τη δυνατότητα υπηρέτησης σε δομές ΕΑΕ». Πώς γίνεται αυτός που στερήθηκε τη δυνατότητα υπηρέτησης σε κάποια δομή να συνεχίζει να τη στελεχώνει και να τη στηρίζει, είτε ως μόνιμος είτε ως αναπληρωτής;
2) Αφού «Με την κατάργηση αυτών των διατάξεων αποκαθίσταται η νομιμότητα κατοχής οργανικών θέσεων στην ΕΑΕ των κλάδων ΠΕ60 και ΠΕ70 με εξειδίκευση στην ΕΑΕ» και επομένως αμφισβητείται η ίδια η «νομιμότητα» προηγούμενου νόμου (Ν. 3966/2011), πώς γίνεται όχι μόνο να μην έχει χαθεί ούτε μία οργανική θέση εκπαιδευτικού ΠΕ70 και ΠΕ60 στην ΕΑΕ έως σήμερα αλλά και να μην έχει μονιμοποιηθεί στο ΥΠΠΕΘ ούτε ένας ΠΕ71 ή ΠΕ61;
3)Το ότι «επανέρχεται η κανονικότητα στις υπηρεσιακές μεταβολές οι οποίες εξακολουθούσαν να πραγματοποιούνται παρά την κατάργηση των κλάδων αυτών στις δομές ΕΑΕ» εμπεριέχει από μόνο του την τραγική αλήθεια της μη εφαρμογής των νόμων στη χώρα μας. Αλλά αφού οι νόμοι δεν εφαρμόζονται, ποιος ο λόγος να συνταχθεί ένας νέος που επαναφέρει κάτι που δεν σταμάτησε να ισχύει ποτέ, όπως η αδιαλείπτως εφαρμοζόμενη «κανονικότητα» στις υπηρεσιακές μεταβολές; Μήπως για να συμπεριληφθούν κάποια επιπλέον προσόντα (όπως σεμινάρια αδιευκρίνιστης διάρκειας και εμπειρία στην ενισχυτική διδασκαλία) ή για να συμπληρωθεί το εδάφιο της μη απαιτούμενης κατοχής ειδικών προσόντων για την απόσπαση των μόνιμων εκπαιδευτικών στην ΕΑΕ;
4) Άκρως αντιφατική και αβάσιμη είναι για πολλούς λόγους και η άποψη πως η έως τώρα μεταχείριση των ΠΕ70 και ΠΕ60 στην ΕΑΕ υπήρξε άδικη και άνιση σε σύγκριση -προφανώς- με τους ΠΕ61 και ΠΕ71. Αν λοιπόν συγκρίνουμε τους δύο κλάδους, θα διαπιστώσουμε πως εδώ και 15 ολόκληρα χρόνια ισχύουν τα εξής:
α) Διαγωνισμοί ΑΣΕΠ έχουν διενεργηθεί για εκπαιδευτικούς όλων των κλάδων εκτός των ΠΕ61 και ΠΕ71.
β) Έχουν μονιμοποιηθεί στην εκπαίδευση χιλιάδες νέοι εκπαιδευτικοί, με ή χωρίς εξειδίκευση στον κλάδο τους ή στην ΕΑΕ, αλλά ούτε ένας ΠΕ71 ή ΠΕ61.
γ) Δεν υπάρχει ούτε ένας δάσκαλος ΠΕ70 που να έχει υπηρετήσει 15 έτη αποκλειστικά ως αναπληρωτής και να μην του έχει δοθεί η δυνατότητα μόνιμου διορισμού, αφού εκατοντάδες δάσκαλοι ΠΕ70 μονιμοποιήθηκαν ακόμη και χωρίς επιτυχία ΑΣΕΠ μέσα στα προηγούμενα δεκαπέντε χρόνια.
δ) Ο Ν. 3966/2011 έδωσε τις οργανικές θέσεις ΕΑΕ της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης σε εκείνους που έχουν βασικό τίτλο σπουδών Δασκάλου ή Νηπιαγωγού Ειδικής Αγωγής (ΠΕ71 και ΠΕ61), όπως ακριβώς συμβαίνει δηλαδή με όλους τους κλάδους της εκπαίδευσης, από τους πτυχιούχους των οποίων δεν απαιτούνταν ποτέ η κατοχή επιπλέον προσόντων -πέραν του βασικού πτυχίου- για την κατάληψη θέσης στον κλάδο τους ή τη συμμετοχή σε γραπτό διαγωνισμό ΑΣΕΠ. Οι θέσεις μετονομάστηκαν σε ΠΕ71 και ΠΕ61, αλλά α)ποτέ έως σήμερα δεν υπήρξε μονιμοποίηση των εν λόγω κλάδων στο Υπουργείο Παιδείας και β) ποτέ δεν χάθηκε ούτε μία οργανική θέση ΕΑΕ από τους ήδη υπηρετούντες μόνιμους δασκάλους και νηπιαγωγούς ειδικής αγωγής.
ε) Με το παρόν νομοσχέδιο το ΥΠΠΕΘ ισχυρίζεται πως κατανέμει δικαιότερα τις οργανικές θέσεις ΕΑΕ στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση, από τη μια δίνοντας στους ΠΕ70 και ΠΕ60 απεριόριστες δυνατότητες οργανικότητας, κινητικότητας και ευελιξίας μεταξύ ειδικής και γενικής αγωγής και από την άλλη αφαιρώντας το βασικό δικαίωμα των ΠΕ71 και ΠΕ61 να καταλαμβάνουν οργανικές θέσεις στον κλάδο που έχουν αποκλειστικά και εξαρχής σπουδάσει. Στο πλαίσιο του ενιαίου συστήματος προσλήψεων, της ισότιμης μεταχείρισης και της προώθησης της συνεκπαίδευσης διερωτόμαστε λοιπόν: Εκπαιδευτικοί ΠΕ71 και ΠΕ61 με συμμετοχή σε «προγράμματα επιμόρφωσης και εξειδίκευσης» (άρθρο 21, Διορισμοί εκπαιδευτικών ΕΑΕ – υπηρεσιακές μεταβολές, παράγραφος 4γ) θα αξιοποιούνταν αντίστοιχα για τη στελέχωση δομών Γενικής Εκπαίδευσης από το ΥΠΠΕΘ ελλείψει εκπαιδευτικών ΠΕ60 και ΠΕ70;Ας ελπίσουμε ότι θα επικρατήσει η κοινή λογική και ας αντιληφθούμε επιτέλους ποιος πραγματικά αδικήθηκε στον χώρο της ΕΑΕ όλα τα προηγούμενα χρόνια και για ποιον επιδιώκεται μια νέα άνιση μεταχείριση ακόμη και σήμερα.
ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΣΥΡΣΗ της τροπολογίας που συνθλίβει μαθητές με αναπηρία ή ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες και εκπαιδευτικούς ΕΑΕ ΠΕ61 και ΠΕ71. Η αποσπασματικότητα νομοθετικών διατάξεων, χωρίς τη διεξαγωγή ενός εθνικού διαλόγου για μια ολοκληρωμένη νομοθετική πρόταση με τη συμμετοχή όλων των εμπλεκόμενων φορέων, δεν συμβάλλει στην αντιμετώπιση των προβλημάτων της εκπαίδευσης, Γενικής και Ειδικής.Σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση του παρόντος σ/ν,
«Οι εκπαιδευτικοί που ανήκουν στους κλάδους ΠΕ60 και ΠΕ70 και κατέχουν την ανωτέρω εξειδίκευση στην ΕΑΕ, παρότι στελέχωναν εξαρχής και συνεχίζουν να στελεχώνουν και να στηρίζουν τις δομές ΕΑΕ (οι κλάδοι αυτοί συνιστούν τους αρχαιότερους κλάδους ΕΑΕ) και κατά συνέπεια έχουν συμβάλει ουσιωδώς στην εδραίωση και εξέλιξη της ΕΑΕ στη χώρα μας, έτυχαν τα τελευταία χρόνια άνισης και αδικαιολόγητης μεταχείρισης. Συγκεκριμένα, οι καταργούμενες διατάξεις τους στερούσαν ολικώς τη δυνατότητα υπηρέτησης σε δομές ΕΑΕ. Με την κατάργηση αυτών των διατάξεων αποκαθίσταται η νομιμότητα κατοχής οργανικών θέσεων στην ΕΑΕ των κλάδων ΠΕ60 και ΠΕ70 με εξειδίκευση στην ΕΑΕ και επανέρχεται η κανονικότητα στις υπηρεσιακές μεταβολές οι οποίες εξακολουθούσαν να πραγματοποιούνται παρά την κατάργηση των κλάδων αυτών στις δομές ΕΑΕ.».Στα παραπάνω μπορεί κανείς να εντοπίσει τις εξής αντιφάσεις:
1) Οι ΠΕ60 και ΠΕ70 από τη μια «στελεχώνουν εξαρχής και συνεχίζουν να στελεχώνουν και να στηρίζουν τις δομές ΕΑΕ…» , ενώ από την άλλη παρουσιάζονται ως θύματα μιας άνισης μεταχείρισης, αφού «οι καταργούμενες διατάξεις τους στερούσαν ολικώς τη δυνατότητα υπηρέτησης σε δομές ΕΑΕ». Πώς γίνεται αυτός που στερήθηκε τη δυνατότητα υπηρέτησης σε κάποια δομή να συνεχίζει να τη στελεχώνει και να τη στηρίζει, είτε ως μόνιμος είτε ως αναπληρωτής;
2) Αφού «Με την κατάργηση αυτών των διατάξεων αποκαθίσταται η νομιμότητα κατοχής οργανικών θέσεων στην ΕΑΕ των κλάδων ΠΕ60 και ΠΕ70 με εξειδίκευση στην ΕΑΕ» και επομένως αμφισβητείται η ίδια η «νομιμότητα» προηγούμενου νόμου (Ν. 3966/2011), πώς γίνεται όχι μόνο να μην έχει χαθεί ούτε μία οργανική θέση εκπαιδευτικού ΠΕ70 και ΠΕ60 στην ΕΑΕ έως σήμερα αλλά και να μην έχει μονιμοποιηθεί στο ΥΠΠΕΘ ούτε ένας ΠΕ71 ή ΠΕ61;
3)Το ότι «επανέρχεται η κανονικότητα στις υπηρεσιακές μεταβολές οι οποίες εξακολουθούσαν να πραγματοποιούνται παρά την κατάργηση των κλάδων αυτών στις δομές ΕΑΕ» εμπεριέχει από μόνο του την τραγική αλήθεια της μη εφαρμογής των νόμων στη χώρα μας. Αλλά αφού οι νόμοι δεν εφαρμόζονται, ποιος ο λόγος να συνταχθεί ένας νέος που επαναφέρει κάτι που δεν σταμάτησε να ισχύει ποτέ, όπως η αδιαλείπτως εφαρμοζόμενη «κανονικότητα» στις υπηρεσιακές μεταβολές; Μήπως για να συμπεριληφθούν κάποια επιπλέον προσόντα (όπως σεμινάρια αδιευκρίνιστης διάρκειας και εμπειρία στην ενισχυτική διδασκαλία) ή για να συμπληρωθεί το εδάφιο της μη απαιτούμενης κατοχής ειδικών προσόντων για την απόσπαση των μόνιμων εκπαιδευτικών στην ΕΑΕ;
4) Άκρως αντιφατική και αβάσιμη είναι για πολλούς λόγους και η άποψη πως η έως τώρα μεταχείριση των ΠΕ70 και ΠΕ60 στην ΕΑΕ υπήρξε άδικη και άνιση σε σύγκριση -προφανώς- με τους ΠΕ61 και ΠΕ71. Αν λοιπόν συγκρίνουμε τους δύο κλάδους, θα διαπιστώσουμε πως εδώ και 15 ολόκληρα χρόνια ισχύουν τα εξής:
α) Διαγωνισμοί ΑΣΕΠ έχουν διενεργηθεί για εκπαιδευτικούς όλων των κλάδων εκτός των ΠΕ61 και ΠΕ71.
β) Έχουν μονιμοποιηθεί στην εκπαίδευση χιλιάδες νέοι εκπαιδευτικοί, με ή χωρίς εξειδίκευση στον κλάδο τους ή στην ΕΑΕ, αλλά ούτε ένας ΠΕ71 ή ΠΕ61.
γ) Δεν υπάρχει ούτε ένας δάσκαλος ΠΕ70 που να έχει υπηρετήσει 15 έτη αποκλειστικά ως αναπληρωτής και να μην του έχει δοθεί η δυνατότητα μόνιμου διορισμού, αφού εκατοντάδες δάσκαλοι ΠΕ70 μονιμοποιήθηκαν ακόμη και χωρίς επιτυχία ΑΣΕΠ μέσα στα προηγούμενα δεκαπέντε χρόνια.
δ) Ο Ν. 3966/2011 έδωσε τις οργανικές θέσεις ΕΑΕ της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης σε εκείνους που έχουν βασικό τίτλο σπουδών Δασκάλου ή Νηπιαγωγού Ειδικής Αγωγής (ΠΕ71 και ΠΕ61), όπως ακριβώς συμβαίνει δηλαδή με όλους τους κλάδους της εκπαίδευσης, από τους πτυχιούχους των οποίων δεν απαιτούνταν ποτέ η κατοχή επιπλέον προσόντων -πέραν του βασικού πτυχίου- για την κατάληψη θέσης στον κλάδο τους ή τη συμμετοχή σε γραπτό διαγωνισμό ΑΣΕΠ. Οι θέσεις μετονομάστηκαν σε ΠΕ71 και ΠΕ61, αλλά α)ποτέ έως σήμερα δεν υπήρξε μονιμοποίηση των εν λόγω κλάδων στο Υπουργείο Παιδείας και β) ποτέ δεν χάθηκε ούτε μία οργανική θέση ΕΑΕ από τους ήδη υπηρετούντες μόνιμους δασκάλους και νηπιαγωγούς ειδικής αγωγής.
ε) Με το παρόν νομοσχέδιο το ΥΠΠΕΘ ισχυρίζεται πως κατανέμει δικαιότερα τις οργανικές θέσεις ΕΑΕ στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση, από τη μια δίνοντας στους ΠΕ70 και ΠΕ60 απεριόριστες δυνατότητες οργανικότητας, κινητικότητας και ευελιξίας μεταξύ ειδικής και γενικής αγωγής και από την άλλη αφαιρώντας το βασικό δικαίωμα των ΠΕ71 και ΠΕ61 να καταλαμβάνουν οργανικές θέσεις στον κλάδο που έχουν αποκλειστικά και εξαρχής σπουδάσει. Στο πλαίσιο του ενιαίου συστήματος προσλήψεων, της ισότιμης μεταχείρισης και της προώθησης της συνεκπαίδευσης διερωτόμαστε λοιπόν: Εκπαιδευτικοί ΠΕ71 και ΠΕ61 με συμμετοχή σε «προγράμματα επιμόρφωσης και εξειδίκευσης» (άρθρο 21, Διορισμοί εκπαιδευτικών ΕΑΕ – υπηρεσιακές μεταβολές, παράγραφος 4γ) θα αξιοποιούνταν αντίστοιχα για τη στελέχωση δομών Γενικής Εκπαίδευσης από το ΥΠΠΕΘ ελλείψει εκπαιδευτικών ΠΕ60 και ΠΕ70;Ας ελπίσουμε ότι θα επικρατήσει η κοινή λογική και ας αντιληφθούμε επιτέλους ποιος πραγματικά αδικήθηκε στον χώρο της ΕΑΕ όλα τα προηγούμενα χρόνια και για ποιον επιδιώκεται μια νέα άνιση μεταχείριση ακόμη και σήμερα.
Άμεση απόσυρση της τροπολογίας που συνθλίβει μαθητές με αναπηρία ή ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες και εκπαιδευτικούς ΕΑΕ ΠΕ61 και ΠΕ71. Η αποσπασματικότητα νομοθετικών διατάξεων, χωρίς τη διεξαγωγή ενός εθνικού διαλόγου για μια ολοκληρωμένη νομοθετική πρόταση με τη συμμετοχή όλων των εμπλεκόμενων φορέων, δεν συμβάλλει στην αντιμετώπιση των προβλημάτων της εκπαίδευσης, Γενικής και Ειδικής.
Σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση του παρόντος σ/ν,
«Οι εκπαιδευτικοί που ανήκουν στους κλάδους ΠΕ60 και ΠΕ70 και κατέχουν την ανωτέρω εξειδίκευση στην ΕΑΕ, παρότι στελέχωναν εξαρχής και συνεχίζουν να στελεχώνουν και να στηρίζουν τις δομές ΕΑΕ (οι κλάδοι αυτοί συνιστούν τους αρχαιότερους κλάδους ΕΑΕ) και κατά συνέπεια έχουν συμβάλει ουσιωδώς στην εδραίωση και εξέλιξη της ΕΑΕ στη χώρα μας, έτυχαν τα τελευταία χρόνια άνισης και αδικαιολόγητης μεταχείρισης. Συγκεκριμένα, οι καταργούμενες διατάξεις τους στερούσαν ολικώς τη δυνατότητα υπηρέτησης σε δομές ΕΑΕ. Με την κατάργηση αυτών των διατάξεων αποκαθίσταται η νομιμότητα κατοχής οργανικών θέσεων στην ΕΑΕ των κλάδων ΠΕ60 και ΠΕ70 με εξειδίκευση στην ΕΑΕ και επανέρχεται η κανονικότητα στις υπηρεσιακές μεταβολές οι οποίες εξακολουθούσαν να πραγματοποιούνται παρά την κατάργηση των κλάδων αυτών στις δομές ΕΑΕ.».
Στα παραπάνω μπορεί κανείς να εντοπίσει τις εξής αντιφάσεις:
1) Οι ΠΕ60 και ΠΕ70 από τη μια «στελεχώνουν εξαρχής και συνεχίζουν να στελεχώνουν και να στηρίζουν τις δομές ΕΑΕ…» , ενώ από την άλλη παρουσιάζονται ως θύματα μιας άνισης μεταχείρισης, αφού «οι καταργούμενες διατάξεις τους στερούσαν ολικώς τη δυνατότητα υπηρέτησης σε δομές ΕΑΕ». Πώς γίνεται αυτός που στερήθηκε τη δυνατότητα υπηρέτησης σε κάποια δομή να συνεχίζει να τη στελεχώνει και να τη στηρίζει, είτε ως μόνιμος είτε ως αναπληρωτής;
2) Αφού «Με την κατάργηση αυτών των διατάξεων αποκαθίσταται η νομιμότητα κατοχής οργανικών θέσεων στην ΕΑΕ των κλάδων ΠΕ60 και ΠΕ70 με εξειδίκευση στην ΕΑΕ» και επομένως αμφισβητείται η ίδια η «νομιμότητα» προηγούμενου νόμου (Ν. 3966/2011), πώς γίνεται όχι μόνο να μην έχει χαθεί ούτε μία οργανική θέση εκπαιδευτικού ΠΕ70 και ΠΕ60 στην ΕΑΕ έως σήμερα αλλά και να μην έχει μονιμοποιηθεί στο ΥΠΠΕΘ ούτε ένας ΠΕ71 ή ΠΕ61;
3)Το ότι «επανέρχεται η κανονικότητα στις υπηρεσιακές μεταβολές οι οποίες εξακολουθούσαν να πραγματοποιούνται παρά την κατάργηση των κλάδων αυτών στις δομές ΕΑΕ» εμπεριέχει από μόνο του την τραγική αλήθεια της μη εφαρμογής των νόμων στη χώρα μας. Αλλά αφού οι νόμοι δεν εφαρμόζονται, ποιος ο λόγος να συνταχθεί ένας νέος που επαναφέρει κάτι που δεν σταμάτησε να ισχύει ποτέ, όπως η αδιαλείπτως εφαρμοζόμενη «κανονικότητα» στις υπηρεσιακές μεταβολές; Μήπως για να συμπεριληφθούν κάποια επιπλέον προσόντα (όπως σεμινάρια αδιευκρίνιστης διάρκειας και εμπειρία στην ενισχυτική διδασκαλία) ή για να συμπληρωθεί το εδάφιο της μη απαιτούμενης κατοχής ειδικών προσόντων για την απόσπαση των μόνιμων εκπαιδευτικών στην ΕΑΕ;
4) Άκρως αντιφατική και αβάσιμη είναι για πολλούς λόγους και η άποψη πως η έως τώρα μεταχείριση των ΠΕ70 και ΠΕ60 στην ΕΑΕ υπήρξε άδικη και άνιση σε σύγκριση -προφανώς- με τους ΠΕ61 και ΠΕ71. Αν λοιπόν συγκρίνουμε τους δύο κλάδους, θα διαπιστώσουμε πως εδώ και 15 ολόκληρα χρόνια ισχύουν τα εξής:
α) Διαγωνισμοί ΑΣΕΠ έχουν διενεργηθεί για εκπαιδευτικούς όλων των κλάδων εκτός των ΠΕ61 και ΠΕ71.
β) Έχουν μονιμοποιηθεί στην εκπαίδευση χιλιάδες νέοι εκπαιδευτικοί, με ή χωρίς εξειδίκευση στον κλάδο τους ή στην ΕΑΕ, αλλά ούτε ένας ΠΕ71 ή ΠΕ61.
γ) Δεν υπάρχει ούτε ένας δάσκαλος ΠΕ70 που να έχει υπηρετήσει 15 έτη αποκλειστικά ως αναπληρωτής και να μην του έχει δοθεί η δυνατότητα μόνιμου διορισμού, αφού εκατοντάδες δάσκαλοι ΠΕ70 μονιμοποιήθηκαν ακόμη και χωρίς επιτυχία ΑΣΕΠ μέσα στα προηγούμενα δεκαπέντε χρόνια.
δ) Ο Ν. 3966/2011 έδωσε τις οργανικές θέσεις ΕΑΕ της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης σε εκείνους που έχουν βασικό τίτλο σπουδών Δασκάλου ή Νηπιαγωγού Ειδικής Αγωγής (ΠΕ71 και ΠΕ61), όπως ακριβώς συμβαίνει δηλαδή με όλους τους κλάδους της εκπαίδευσης, από τους πτυχιούχους των οποίων δεν απαιτούνταν ποτέ η κατοχή επιπλέον προσόντων -πέραν του βασικού πτυχίου- για την κατάληψη θέσης στον κλάδο τους ή τη συμμετοχή σε γραπτό διαγωνισμό ΑΣΕΠ. Οι θέσεις μετονομάστηκαν σε ΠΕ71 και ΠΕ61, αλλά α)ποτέ έως σήμερα δεν υπήρξε μονιμοποίηση των εν λόγω κλάδων στο Υπουργείο Παιδείας και β) ποτέ δεν χάθηκε ούτε μία οργανική θέση ΕΑΕ από τους ήδη υπηρετούντες μόνιμους δασκάλους και νηπιαγωγούς ειδικής αγωγής.
ε) Με το παρόν νομοσχέδιο το ΥΠΠΕΘ ισχυρίζεται πως κατανέμει δικαιότερα τις οργανικές θέσεις ΕΑΕ στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση, από τη μια δίνοντας στους ΠΕ70 και ΠΕ60 απεριόριστες δυνατότητες οργανικότητας, κινητικότητας και ευελιξίας μεταξύ ειδικής και γενικής αγωγής και από την άλλη αφαιρώντας το βασικό δικαίωμα των ΠΕ71 και ΠΕ61 να καταλαμβάνουν οργανικές θέσεις στον κλάδο που έχουν αποκλειστικά και εξαρχής σπουδάσει. Στο πλαίσιο του ενιαίου συστήματος προσλήψεων, της ισότιμης μεταχείρισης και της προώθησης της συνεκπαίδευσης διερωτόμαστε λοιπόν: Εκπαιδευτικοί ΠΕ71 και ΠΕ61 με συμμετοχή σε «προγράμματα επιμόρφωσης και εξειδίκευσης» (άρθρο 21, Διορισμοί εκπαιδευτικών ΕΑΕ – υπηρεσιακές μεταβολές, παράγραφος 4γ) θα αξιοποιούνταν αντίστοιχα για τη στελέχωση δομών Γενικής Εκπαίδευσης από το ΥΠΠΕΘ ελλείψει εκπαιδευτικών ΠΕ60 και ΠΕ70;
Ας ελπίσουμε ότι θα επικρατήσει η κοινή λογική και ας αντιληφθούμε επιτέλους ποιος πραγματικά αδικήθηκε στον χώρο της ΕΑΕ όλα τα προηγούμενα χρόνια και για ποιον επιδιώκεται μια νέα άνιση μεταχείριση ακόμη και σήμερα.
ΣΑΤΕΑ – ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΑΠΟΦΟΙΤΩΝ ΤΜΗΜΑΤΩΝ ΕΙΔΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ
Άμεση απόσυρση της τροπολογίας που συνθλίβει μαθητές με αναπηρία ή ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες και εκπαιδευτικούς ΕΑΕ ΠΕ61 και ΠΕ71.
Ας δοθεί το τότε δικαίωμα στους ΠΕ61 και ΠΕ71 να έχουν την «πρώτια» σε αλλους πίνακες. Πχ των δασκάλων, των ψυχολόγων,λογοθεραπευτών… αφού έχουν σχετικά προσόντα. Κάθε κλάδος διεκδικεί το δίκιο του, αλλά ας πρυτανεύσει η λογική. Και κανένας προπτυχιακός δεν μένει στο βασικό του πτυχίο. Ο χώρος απαιτεί απο μόνος του εξειδικεύση.
Συμφωνώ με την εν λόγω τροπολογία, καθώς γίνεται άρση της αδικίας στην εκπαίδευση τα τελευταία χρόνια.
Μέχρι και φέτος είχαμε την κατάρτΙση των πινάκων ειδικής αγωγής με αναπληρωτές ΔΥΟ ΤΑΧΥΤΗΤΩΝ: α) με όσους αναπληρωτές ειδικής αγωγής είχαν σεμινάριο στην ειδική αγωγή μέχρι το 2010 και με την μοριοδότηση +0.5 μόρια β) και σε όσους είχαν το σεμινάριο ειδικής αγωγής μετά το 2010 και χωρίς καμία μοριοδότηση.
Πρέπει να αρθεί αυτή η αδικία και να εξισωθούν όλοι οι αναπληρωτές ειδικής αγωγής παλιοί και νέοι στην ίδια βάση, να δίνεται η ίδια δυνατότητα πρόσληψης σε όλους και όχι να πριμοδοτούνται με επιπλέον +0.5 μόρια μόνο οι αναπληρωτές με σεμινάριο ειδικής αγωγής μέχρι το 2010.
Από τις τοποθετήσεις μερικών συλλόγων ειδικής αγωγής εντύπωση προκαλεί το γεγονός οτι ζητάνε να παραμείνει το υφιστάμενο καθεστώς πρόσληψης, καθώς τους συμφέρει να προτάσονται τα παλία μέλη ή το Δ.Σ. του συλλόγου τους έναντι των νέων συναδέλφων και όσων συναδέλφων δεν είχαν αποκτήσει το σεμινάριο ειδικής αγωγής μέχρι το 2010.
ΟΧΙ ΣΤΟΥΣ ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΕΣ ΔΥΟ ΤΑΧΥΤΗΤΩΝ, ΝΑΙ ΣΤΗΝ ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑ.
Άμεση απόσυρση της τροπολογίας που ειναι είσαι βάρος των παιδιών με ειδικές εκπαιδευτικές ικανότητες!
Άμεση απόσυρση της τροπολογίας που συνθλίβει μαθητές με αναπηρία ή ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες και εκπαιδευτικούς ΕΑΕ ΠΕ61 και ΠΕ71. Η αποσπασματικότητα νομοθετικών διατάξεων, χωρίς τη διεξαγωγή ενός εθνικού διαλόγου για μια ολοκληρωμένη νομοθετική πρόταση με τη συμμετοχή όλων των εμπλεκόμενων φορέων, δεν συμβάλλει στην αντιμετώπιση των προβλημάτων της εκπαίδευσης, Γενικής και Ειδικής.
Σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση του παρόντος σ/ν,
«Οι εκπαιδευτικοί που ανήκουν στους κλάδους ΠΕ60 και ΠΕ70 και κατέχουν την ανωτέρω εξειδίκευση στην ΕΑΕ, παρότι στελέχωναν εξαρχής και συνεχίζουν να στελεχώνουν και να στηρίζουν τις δομές ΕΑΕ (οι κλάδοι αυτοί συνιστούν τους αρχαιότερους κλάδους ΕΑΕ) και κατά συνέπεια έχουν συμβάλει ουσιωδώς στην εδραίωση και εξέλιξη της ΕΑΕ στη χώρα μας, έτυχαν τα τελευταία χρόνια άνισης και αδικαιολόγητης μεταχείρισης. Συγκεκριμένα, οι καταργούμενες διατάξεις τους στερούσαν ολικώς τη δυνατότητα υπηρέτησης σε δομές ΕΑΕ. Με την κατάργηση αυτών των διατάξεων αποκαθίσταται η νομιμότητα κατοχής οργανικών θέσεων στην ΕΑΕ των κλάδων ΠΕ60 και ΠΕ70 με εξειδίκευση στην ΕΑΕ και επανέρχεται η κανονικότητα στις υπηρεσιακές μεταβολές οι οποίες εξακολουθούσαν να πραγματοποιούνται παρά την κατάργηση των κλάδων αυτών στις δομές ΕΑΕ.».
Στα παραπάνω μπορεί κανείς να εντοπίσει τις εξής αντιφάσεις:
1) Οι ΠΕ60 και ΠΕ70 από τη μια «στελεχώνουν εξαρχής και συνεχίζουν να στελεχώνουν και να στηρίζουν τις δομές ΕΑΕ…» , ενώ από την άλλη παρουσιάζονται ως θύματα μιας άνισης μεταχείρισης, αφού «οι καταργούμενες διατάξεις τους στερούσαν ολικώς τη δυνατότητα υπηρέτησης σε δομές ΕΑΕ». Πώς γίνεται αυτός που στερήθηκε τη δυνατότητα υπηρέτησης σε κάποια δομή να συνεχίζει να τη στελεχώνει και να τη στηρίζει, είτε ως μόνιμος είτε ως αναπληρωτής;
2) Αφού «Με την κατάργηση αυτών των διατάξεων αποκαθίσταται η νομιμότητα κατοχής οργανικών θέσεων στην ΕΑΕ των κλάδων ΠΕ60 και ΠΕ70 με εξειδίκευση στην ΕΑΕ» και επομένως αμφισβητείται η ίδια η «νομιμότητα» προηγούμενου νόμου (Ν. 3966/2011), πώς γίνεται όχι μόνο να μην έχει χαθεί ούτε μία οργανική θέση εκπαιδευτικού ΠΕ70 και ΠΕ60 στην ΕΑΕ έως σήμερα αλλά και να μην έχει μονιμοποιηθεί στο ΥΠΠΕΘ ούτε ένας ΠΕ71 ή ΠΕ61;
3)Το ότι «επανέρχεται η κανονικότητα στις υπηρεσιακές μεταβολές οι οποίες εξακολουθούσαν να πραγματοποιούνται παρά την κατάργηση των κλάδων αυτών στις δομές ΕΑΕ» εμπεριέχει από μόνο του την τραγική αλήθεια της μη εφαρμογής των νόμων στη χώρα μας. Αλλά αφού οι νόμοι δεν εφαρμόζονται, ποιος ο λόγος να συνταχθεί ένας νέος που επαναφέρει κάτι που δεν σταμάτησε να ισχύει ποτέ, όπως η αδιαλείπτως εφαρμοζόμενη «κανονικότητα» στις υπηρεσιακές μεταβολές; Μήπως για να συμπεριληφθούν κάποια επιπλέον προσόντα (όπως σεμινάρια αδιευκρίνιστης διάρκειας και εμπειρία στην ενισχυτική διδασκαλία) ή για να συμπληρωθεί το εδάφιο της μη απαιτούμενης κατοχής ειδικών προσόντων για την απόσπαση των μόνιμων εκπαιδευτικών στην ΕΑΕ;
4) Άκρως αντιφατική και αβάσιμη είναι για πολλούς λόγους και η άποψη πως η έως τώρα μεταχείριση των ΠΕ70 και ΠΕ60 στην ΕΑΕ υπήρξε άδικη και άνιση σε σύγκριση -προφανώς- με τους ΠΕ61 και ΠΕ71. Αν λοιπόν συγκρίνουμε τους δύο κλάδους, θα διαπιστώσουμε πως εδώ και 15 ολόκληρα χρόνια ισχύουν τα εξής:
α) Διαγωνισμοί ΑΣΕΠ έχουν διενεργηθεί για εκπαιδευτικούς όλων των κλάδων εκτός των ΠΕ61 και ΠΕ71.
β) Έχουν μονιμοποιηθεί στην εκπαίδευση χιλιάδες νέοι εκπαιδευτικοί, με ή χωρίς εξειδίκευση στον κλάδο τους ή στην ΕΑΕ, αλλά ούτε ένας ΠΕ71 ή ΠΕ61.
γ) Δεν υπάρχει ούτε ένας δάσκαλος ΠΕ70 που να έχει υπηρετήσει 15 έτη αποκλειστικά ως αναπληρωτής και να μην του έχει δοθεί η δυνατότητα μόνιμου διορισμού, αφού εκατοντάδες δάσκαλοι ΠΕ70 μονιμοποιήθηκαν ακόμη και χωρίς επιτυχία ΑΣΕΠ μέσα στα προηγούμενα δεκαπέντε χρόνια.
δ) Ο Ν. 3966/2011 έδωσε τις οργανικές θέσεις ΕΑΕ της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης σε εκείνους που έχουν βασικό τίτλο σπουδών Δασκάλου ή Νηπιαγωγού Ειδικής Αγωγής (ΠΕ71 και ΠΕ61), όπως ακριβώς συμβαίνει δηλαδή με όλους τους κλάδους της εκπαίδευσης, από τους πτυχιούχους των οποίων δεν απαιτούνταν ποτέ η κατοχή επιπλέον προσόντων -πέραν του βασικού πτυχίου- για την κατάληψη θέσης στον κλάδο τους ή τη συμμετοχή σε γραπτό διαγωνισμό ΑΣΕΠ. Οι θέσεις μετονομάστηκαν σε ΠΕ71 και ΠΕ61, αλλά α)ποτέ έως σήμερα δεν υπήρξε μονιμοποίηση των εν λόγω κλάδων στο Υπουργείο Παιδείας και β) ποτέ δεν χάθηκε ούτε μία οργανική θέση ΕΑΕ από τους ήδη υπηρετούντες μόνιμους δασκάλους και νηπιαγωγούς ειδικής αγωγής.
ε) Με το παρόν νομοσχέδιο το ΥΠΠΕΘ ισχυρίζεται πως κατανέμει δικαιότερα τις οργανικές θέσεις ΕΑΕ στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση, από τη μια δίνοντας στους ΠΕ70 και ΠΕ60 απεριόριστες δυνατότητες οργανικότητας, κινητικότητας και ευελιξίας μεταξύ ειδικής και γενικής αγωγής και από την άλλη αφαιρώντας το βασικό δικαίωμα των ΠΕ71 και ΠΕ61 να καταλαμβάνουν οργανικές θέσεις στον κλάδο που έχουν αποκλειστικά και εξαρχής σπουδάσει. Στο πλαίσιο του ενιαίου συστήματος προσλήψεων, της ισότιμης μεταχείρισης και της προώθησης της συνεκπαίδευσης διερωτόμαστε λοιπόν: Εκπαιδευτικοί ΠΕ71 και ΠΕ61 με συμμετοχή σε «προγράμματα επιμόρφωσης και εξειδίκευσης» (άρθρο 21, Διορισμοί εκπαιδευτικών ΕΑΕ – υπηρεσιακές μεταβολές, παράγραφος 4γ) θα αξιοποιούνταν αντίστοιχα για τη στελέχωση δομών Γενικής Εκπαίδευσης από το ΥΠΠΕΘ ελλείψει εκπαιδευτικών ΠΕ60 και ΠΕ70;
Ας ελπίσουμε ότι θα επικρατήσει η κοινή λογική και ας αντιληφθούμε επιτέλους ποιος πραγματικά αδικήθηκε στον χώρο της ΕΑΕ όλα τα προηγούμενα χρόνια και για ποιον επιδιώκεται μια νέα άνιση μεταχείριση ακόμη και σήμερα.
Άμεση απόσυρση της τροπολογίας που συνθλίβει μαθητές με αναπηρία ή ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες και εκπαιδευτικούς ΕΑΕ ΠΕ61 και ΠΕ71. Η αποσπασματικότητα νομοθετικών διατάξεων, χωρίς τη διεξαγωγή ενός εθνικού διαλόγου για μια ολοκληρωμένη νομοθετική πρόταση με τη συμμετοχή όλων των εμπλεκόμενων φορέων, δεν συμβάλλει στην αντιμετώπιση των προβλημάτων της εκπαίδευσης, Γενικής και Ειδικής.
Σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση του παρόντος σ/ν,
«Οι εκπαιδευτικοί που ανήκουν στους κλάδους ΠΕ60 και ΠΕ70 και κατέχουν την ανωτέρω εξειδίκευση στην ΕΑΕ, παρότι στελέχωναν εξαρχής και συνεχίζουν να στελεχώνουν και να στηρίζουν τις δομές ΕΑΕ (οι κλάδοι αυτοί συνιστούν τους αρχαιότερους κλάδους ΕΑΕ) και κατά συνέπεια έχουν συμβάλει ουσιωδώς στην εδραίωση και εξέλιξη της ΕΑΕ στη χώρα μας, έτυχαν τα τελευταία χρόνια άνισης και αδικαιολόγητης μεταχείρισης. Συγκεκριμένα, οι καταργούμενες διατάξεις τους στερούσαν ολικώς τη δυνατότητα υπηρέτησης σε δομές ΕΑΕ. Με την κατάργηση αυτών των διατάξεων αποκαθίσταται η νομιμότητα κατοχής οργανικών θέσεων στην ΕΑΕ των κλάδων ΠΕ60 και ΠΕ70 με εξειδίκευση στην ΕΑΕ και επανέρχεται η κανονικότητα στις υπηρεσιακές μεταβολές οι οποίες εξακολουθούσαν να πραγματοποιούνται παρά την κατάργηση των κλάδων αυτών στις δομές ΕΑΕ.».
Στα παραπάνω μπορεί κανείς να εντοπίσει τις εξής αντιφάσεις:
1) Οι ΠΕ60 και ΠΕ70 από τη μια «στελεχώνουν εξαρχής και συνεχίζουν να στελεχώνουν και να στηρίζουν τις δομές ΕΑΕ…» , ενώ από την άλλη παρουσιάζονται ως θύματα μιας άνισης μεταχείρισης, αφού «οι καταργούμενες διατάξεις τους στερούσαν ολικώς τη δυνατότητα υπηρέτησης σε δομές ΕΑΕ». Πώς γίνεται αυτός που στερήθηκε τη δυνατότητα υπηρέτησης σε κάποια δομή να συνεχίζει να τη στελεχώνει και να τη στηρίζει, είτε ως μόνιμος είτε ως αναπληρωτής;
2) Αφού «Με την κατάργηση αυτών των διατάξεων αποκαθίσταται η νομιμότητα κατοχής οργανικών θέσεων στην ΕΑΕ των κλάδων ΠΕ60 και ΠΕ70 με εξειδίκευση στην ΕΑΕ» και επομένως αμφισβητείται η ίδια η «νομιμότητα» προηγούμενου νόμου (Ν. 3966/2011), πώς γίνεται όχι μόνο να μην έχει χαθεί ούτε μία οργανική θέση εκπαιδευτικού ΠΕ70 και ΠΕ60 στην ΕΑΕ έως σήμερα αλλά και να μην έχει μονιμοποιηθεί στο ΥΠΠΕΘ ούτε ένας ΠΕ71 ή ΠΕ61;
3)Το ότι «επανέρχεται η κανονικότητα στις υπηρεσιακές μεταβολές οι οποίες εξακολουθούσαν να πραγματοποιούνται παρά την κατάργηση των κλάδων αυτών στις δομές ΕΑΕ» εμπεριέχει από μόνο του την τραγική αλήθεια της μη εφαρμογής των νόμων στη χώρα μας. Αλλά αφού οι νόμοι δεν εφαρμόζονται, ποιος ο λόγος να συνταχθεί ένας νέος που επαναφέρει κάτι που δεν σταμάτησε να ισχύει ποτέ, όπως η αδιαλείπτως εφαρμοζόμενη «κανονικότητα» στις υπηρεσιακές μεταβολές; Μήπως για να συμπεριληφθούν κάποια επιπλέον προσόντα (όπως σεμινάρια αδιευκρίνιστης διάρκειας και εμπειρία στην ενισχυτική διδασκαλία) ή για να συμπληρωθεί το εδάφιο της μη απαιτούμενης κατοχής ειδικών προσόντων για την απόσπαση των μόνιμων εκπαιδευτικών στην ΕΑΕ;
4) Άκρως αντιφατική και αβάσιμη είναι για πολλούς λόγους και η άποψη πως η έως τώρα μεταχείριση των ΠΕ70 και ΠΕ60 στην ΕΑΕ υπήρξε άδικη και άνιση σε σύγκριση -προφανώς- με τους ΠΕ61 και ΠΕ71. Αν λοιπόν συγκρίνουμε τους δύο κλάδους, θα διαπιστώσουμε πως εδώ και 15 ολόκληρα χρόνια ισχύουν τα εξής:
α) Διαγωνισμοί ΑΣΕΠ έχουν διενεργηθεί για εκπαιδευτικούς όλων των κλάδων εκτός των ΠΕ61 και ΠΕ71.
β) Έχουν μονιμοποιηθεί στην εκπαίδευση χιλιάδες νέοι εκπαιδευτικοί, με ή χωρίς εξειδίκευση στον κλάδο τους ή στην ΕΑΕ, αλλά ούτε ένας ΠΕ71 ή ΠΕ61.
γ) Δεν υπάρχει ούτε ένας δάσκαλος ΠΕ70 που να έχει υπηρετήσει 15 έτη αποκλειστικά ως αναπληρωτής και να μην του έχει δοθεί η δυνατότητα μόνιμου διορισμού, αφού εκατοντάδες δάσκαλοι ΠΕ70 μονιμοποιήθηκαν ακόμη και χωρίς επιτυχία ΑΣΕΠ μέσα στα προηγούμενα δεκαπέντε χρόνια.
δ) Ο Ν. 3966/2011 έδωσε τις οργανικές θέσεις ΕΑΕ της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης σε εκείνους που έχουν βασικό τίτλο σπουδών Δασκάλου ή Νηπιαγωγού Ειδικής Αγωγής (ΠΕ71 και ΠΕ61), όπως ακριβώς συμβαίνει δηλαδή με όλους τους κλάδους της εκπαίδευσης, από τους πτυχιούχους των οποίων δεν απαιτούνταν ποτέ η κατοχή επιπλέον προσόντων -πέραν του βασικού πτυχίου- για την κατάληψη θέσης στον κλάδο τους ή τη συμμετοχή σε γραπτό διαγωνισμό ΑΣΕΠ. Οι θέσεις μετονομάστηκαν σε ΠΕ71 και ΠΕ61, αλλά α)ποτέ έως σήμερα δεν υπήρξε μονιμοποίηση των εν λόγω κλάδων στο Υπουργείο Παιδείας και β) ποτέ δεν χάθηκε ούτε μία οργανική θέση ΕΑΕ από τους ήδη υπηρετούντες μόνιμους δασκάλους και νηπιαγωγούς ειδικής αγωγής.
ε) Με το παρόν νομοσχέδιο το ΥΠΠΕΘ ισχυρίζεται πως κατανέμει δικαιότερα τις οργανικές θέσεις ΕΑΕ στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση, από τη μια δίνοντας στους ΠΕ70 και ΠΕ60 απεριόριστες δυνατότητες οργανικότητας, κινητικότητας και ευελιξίας μεταξύ ειδικής και γενικής αγωγής και από την άλλη αφαιρώντας το βασικό δικαίωμα των ΠΕ71 και ΠΕ61 να καταλαμβάνουν οργανικές θέσεις στον κλάδο που έχουν αποκλειστικά και εξαρχής σπουδάσει. Στο πλαίσιο του ενιαίου συστήματος προσλήψεων, της ισότιμης μεταχείρισης και της προώθησης της συνεκπαίδευσης διερωτόμαστε λοιπόν: Εκπαιδευτικοί ΠΕ71 και ΠΕ61 με συμμετοχή σε «προγράμματα επιμόρφωσης και εξειδίκευσης» (άρθρο 21, Διορισμοί εκπαιδευτικών ΕΑΕ – υπηρεσιακές μεταβολές, παράγραφος 4γ) θα αξιοποιούνταν αντίστοιχα για τη στελέχωση δομών Γενικής Εκπαίδευσης από το ΥΠΠΕΘ ελλείψει εκπαιδευτικών ΠΕ60 και ΠΕ70;
Ας ελπίσουμε ότι θα επικρατήσει η κοινή λογική και ας αντιληφθούμε επιτέλους ποιος πραγματικά αδικήθηκε στον χώρο της ΕΑΕ όλα τα προηγούμενα χρόνια και για ποιον επιδιώκεται μια νέα άνιση μεταχείριση ακόμη και σήμερα.
Άμεση απόσυρση της τροπολογίας που συνθλίβει μαθητές με αναπηρία ή ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες και εκπαιδευτικούς ΕΑΕ ΠΕ61 και ΠΕ71. Η αποσπασματικότητα νομοθετικών διατάξεων, χωρίς τη διεξαγωγή ενός εθνικού διαλόγου για μια ολοκληρωμένη νομοθετική πρόταση με τη συμμετοχή όλων των εμπλεκόμενων φορέων, δεν συμβάλλει στην αντιμετώπιση των προβλημάτων της εκπαίδευσης, Γενικής και Ειδικής.
Σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση του παρόντος σ/ν,
«Οι εκπαιδευτικοί που ανήκουν στους κλάδους ΠΕ60 και ΠΕ70 και κατέχουν την ανωτέρω εξειδίκευση στην ΕΑΕ, παρότι στελέχωναν εξαρχής και συνεχίζουν να στελεχώνουν και να στηρίζουν τις δομές ΕΑΕ (οι κλάδοι αυτοί συνιστούν τους αρχαιότερους κλάδους ΕΑΕ) και κατά συνέπεια έχουν συμβάλει ουσιωδώς στην εδραίωση και εξέλιξη της ΕΑΕ στη χώρα μας, έτυχαν τα τελευταία χρόνια άνισης και αδικαιολόγητης μεταχείρισης. Συγκεκριμένα, οι καταργούμενες διατάξεις τους στερούσαν ολικώς τη δυνατότητα υπηρέτησης σε δομές ΕΑΕ. Με την κατάργηση αυτών των διατάξεων αποκαθίσταται η νομιμότητα κατοχής οργανικών θέσεων στην ΕΑΕ των κλάδων ΠΕ60 και ΠΕ70 με εξειδίκευση στην ΕΑΕ και επανέρχεται η κανονικότητα στις υπηρεσιακές μεταβολές οι οποίες εξακολουθούσαν να πραγματοποιούνται παρά την κατάργηση των κλάδων αυτών στις δομές ΕΑΕ.».
Στα παραπάνω μπορεί κανείς να εντοπίσει τις εξής αντιφάσεις:
1) Οι ΠΕ60 και ΠΕ70 από τη μια «στελεχώνουν εξαρχής και συνεχίζουν να στελεχώνουν και να στηρίζουν τις δομές ΕΑΕ…» , ενώ από την άλλη παρουσιάζονται ως θύματα μιας άνισης μεταχείρισης, αφού «οι καταργούμενες διατάξεις τους στερούσαν ολικώς τη δυνατότητα υπηρέτησης σε δομές ΕΑΕ». Πώς γίνεται αυτός που στερήθηκε τη δυνατότητα υπηρέτησης σε κάποια δομή να συνεχίζει να τη στελεχώνει και να τη στηρίζει, είτε ως μόνιμος είτε ως αναπληρωτής;
2) Αφού «Με την κατάργηση αυτών των διατάξεων αποκαθίσταται η νομιμότητα κατοχής οργανικών θέσεων στην ΕΑΕ των κλάδων ΠΕ60 και ΠΕ70 με εξειδίκευση στην ΕΑΕ» και επομένως αμφισβητείται η ίδια η «νομιμότητα» προηγούμενου νόμου (Ν. 3966/2011), πώς γίνεται όχι μόνο να μην έχει χαθεί ούτε μία οργανική θέση εκπαιδευτικού ΠΕ70 και ΠΕ60 στην ΕΑΕ έως σήμερα αλλά και να μην έχει μονιμοποιηθεί στο ΥΠΠΕΘ ούτε ένας ΠΕ71 ή ΠΕ61;
3)Το ότι «επανέρχεται η κανονικότητα στις υπηρεσιακές μεταβολές οι οποίες εξακολουθούσαν να πραγματοποιούνται παρά την κατάργηση των κλάδων αυτών στις δομές ΕΑΕ» εμπεριέχει από μόνο του την τραγική αλήθεια της μη εφαρμογής των νόμων στη χώρα μας. Αλλά αφού οι νόμοι δεν εφαρμόζονται, ποιος ο λόγος να συνταχθεί ένας νέος που επαναφέρει κάτι που δεν σταμάτησε να ισχύει ποτέ, όπως η αδιαλείπτως εφαρμοζόμενη «κανονικότητα» στις υπηρεσιακές μεταβολές; Μήπως για να συμπεριληφθούν κάποια επιπλέον προσόντα (όπως σεμινάρια αδιευκρίνιστης διάρκειας και εμπειρία στην ενισχυτική διδασκαλία) ή για να συμπληρωθεί το εδάφιο της μη απαιτούμενης κατοχής ειδικών προσόντων για την απόσπαση των μόνιμων εκπαιδευτικών στην ΕΑΕ;
4) Άκρως αντιφατική και αβάσιμη είναι για πολλούς λόγους και η άποψη πως η έως τώρα μεταχείριση των ΠΕ70 και ΠΕ60 στην ΕΑΕ υπήρξε άδικη και άνιση σε σύγκριση -προφανώς- με τους ΠΕ61 και ΠΕ71. Αν λοιπόν συγκρίνουμε τους δύο κλάδους, θα διαπιστώσουμε πως εδώ και 15 ολόκληρα χρόνια ισχύουν τα εξής:
α) Διαγωνισμοί ΑΣΕΠ έχουν διενεργηθεί για εκπαιδευτικούς όλων των κλάδων εκτός των ΠΕ61 και ΠΕ71.
β) Έχουν μονιμοποιηθεί στην εκπαίδευση χιλιάδες νέοι εκπαιδευτικοί, με ή χωρίς εξειδίκευση στον κλάδο τους ή στην ΕΑΕ, αλλά ούτε ένας ΠΕ71 ή ΠΕ61.
γ) Δεν υπάρχει ούτε ένας δάσκαλος ΠΕ70 που να έχει υπηρετήσει 15 έτη αποκλειστικά ως αναπληρωτής και να μην του έχει δοθεί η δυνατότητα μόνιμου διορισμού, αφού εκατοντάδες δάσκαλοι ΠΕ70 μονιμοποιήθηκαν ακόμη και χωρίς επιτυχία ΑΣΕΠ μέσα στα προηγούμενα δεκαπέντε χρόνια.
δ) Ο Ν. 3966/2011 έδωσε τις οργανικές θέσεις ΕΑΕ της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης σε εκείνους που έχουν βασικό τίτλο σπουδών Δασκάλου ή Νηπιαγωγού Ειδικής Αγωγής (ΠΕ71 και ΠΕ61), όπως ακριβώς συμβαίνει δηλαδή με όλους τους κλάδους της εκπαίδευσης, από τους πτυχιούχους των οποίων δεν απαιτούνταν ποτέ η κατοχή επιπλέον προσόντων -πέραν του βασικού πτυχίου- για την κατάληψη θέσης στον κλάδο τους ή τη συμμετοχή σε γραπτό διαγωνισμό ΑΣΕΠ. Οι θέσεις μετονομάστηκαν σε ΠΕ71 και ΠΕ61, αλλά α)ποτέ έως σήμερα δεν υπήρξε μονιμοποίηση των εν λόγω κλάδων στο Υπουργείο Παιδείας και β) ποτέ δεν χάθηκε ούτε μία οργανική θέση ΕΑΕ από τους ήδη υπηρετούντες μόνιμους δασκάλους και νηπιαγωγούς ειδικής αγωγής.
ε) Με το παρόν νομοσχέδιο το ΥΠΠΕΘ ισχυρίζεται πως κατανέμει δικαιότερα τις οργανικές θέσεις ΕΑΕ στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση, από τη μια δίνοντας στους ΠΕ70 και ΠΕ60 απεριόριστες δυνατότητες οργανικότητας, κινητικότητας και ευελιξίας μεταξύ ειδικής και γενικής αγωγής και από την άλλη αφαιρώντας το βασικό δικαίωμα των ΠΕ71 και ΠΕ61 να καταλαμβάνουν οργανικές θέσεις στον κλάδο που έχουν αποκλειστικά και εξαρχής σπουδάσει. Στο πλαίσιο του ενιαίου συστήματος προσλήψεων, της ισότιμης μεταχείρισης και της προώθησης της συνεκπαίδευσης διερωτόμαστε λοιπόν: Εκπαιδευτικοί ΠΕ71 και ΠΕ61 με συμμετοχή σε «προγράμματα επιμόρφωσης και εξειδίκευσης» (άρθρο 21, Διορισμοί εκπαιδευτικών ΕΑΕ – υπηρεσιακές μεταβολές, παράγραφος 4γ) θα αξιοποιούνταν αντίστοιχα για τη στελέχωση δομών Γενικής Εκπαίδευσης από το ΥΠΠΕΘ ελλείψει εκπαιδευτικών ΠΕ60 και ΠΕ70;
Ας ελπίσουμε ότι θα επικρατήσει η κοινή λογική και ας αντιληφθούμε επιτέλους ποιος πραγματικά αδικήθηκε στον χώρο της ΕΑΕ όλα τα προηγούμενα χρόνια και για ποιον επιδιώκεται μια νέα άνιση μεταχείριση ακόμη και σήμερα.