1. Η παρ. 1 του άρθρου 2 του ν. 4186/2013 (Α’ 193)αντικαθίσταται ως εξής:
«1. Η Α′ Τάξη Γενικού Λυκείου αποτελεί τάξη αποκλειστικά γενικής παιδείας, στην οποία εφαρμόζεται πρόγραμμα μαθημάτων γενικής παιδείας τριάντα πέντε (35) συνολικά διδακτικών ωρών εβδομαδιαίως για τα ημερήσια λύκεια και είκοσι πέντε (25) συνολικά διδακτικών ωρών για τα εσπερινά λύκεια.».
2. Μετά την παρ. 1 του άρθρου 2 του ν. 4186/2013, όπως αντικαθίσταται με την παρ. 1 του παρόντος, προστίθεται παρ. 2 ως εξής:
«2. Στη Β′ Τάξη Ημερησίου Γενικού Λυκείου εφαρμόζεται πρόγραμμα μαθημάτων που περιλαμβάνει μαθήματα γενικής παιδείας τριάντα (30) συνολικά διδακτικών ωρών εβδομαδιαίως και δύο (2) Ομάδες Μαθημάτων Προσανατολισμού, Ανθρωπιστικών και Θετικών Σπουδών, πέντε (5) συνολικά διδακτικών ωρών εβδομαδιαίως για κάθε ομάδα.
Στη Β′ Τάξη Εσπερινού Γενικού Λυκείου εφαρμόζεται πρόγραμμα μαθημάτων που περιλαμβάνει μαθήματα γενικής παιδείας είκοσι (20) συνολικά διδακτικών ωρών εβδομαδιαίως και δύο (2) Ομάδες Μαθημάτων Προσανατολισμού, Ανθρωπιστικών και Θετικών Σπουδών, πέντε (5) συνολικά διδακτικών ωρών εβδομαδιαίως για κάθε ομάδα.
Οι μαθητές, εκτός από τα μαθήματα γενικής παιδείας, παρακολουθούν υποχρεωτικά και τα μαθήματα της Ομάδας Προσανατολισμού που επιλέγουν.».
3. Η παρ. 3 του άρθρου 2 του ν. 4186/2013 αντικαθίσταται ως εξής:
«3. Στη Γ’ Τάξη Γενικού Λυκείου εφαρμόζεται πρόγραμμα μαθημάτων που περιλαμβάνει μαθήματα γενικής παιδείας και προσανατολισμού τριάντα δύο (32) συνολικά διδακτικών ωρών εβδομαδιαίως για τα ημερήσια λύκεια και είκοσι πέντε (25) συνολικά διδακτικών ωρών εβδομαδιαίως για τα εσπερινά λύκεια. Τα μαθήματα προσανατολισμού χωρίζονται σε τρεις (3) Ομάδες Μαθημάτων Προσανατολισμού, ως εξής:
α) Ανθρωπιστικών Σπουδών.
β) Θετικών Σπουδών και Σπουδών Υγείας.
γ) Σπουδών Οικονομίας και Πληροφορικής.
Οι μαθητές, εκτός από τα μαθήματα γενικής παιδείας, παρακολουθούν υποχρεωτικά και τα μαθήματα της Ομάδας Προσανατολισμού που επιλέγουν.».
4. Η περ. α’ της παρ. 5 του άρθρου 4 του ν. 4186/2013 αντικαθίσταται ως εξής:
«α) λαμβάνεται υπόψη το σύνολο των μορίων που συγκεντρώνει ο υποψήφιος στα τέσσερα (4) πανελλαδικά εξεταζόμενα μαθήματα του οικείου Επιστημονικού Πεδίου, σύμφωνα με το άρθρο 4Α. Για τον προσδιορισμό του συνόλου των μορίων κάθε υποψηφίου υπολογίζονται τα μαθήματα και οι συντελεστές βαρύτητας που προβλέπονται στην Ομάδα Προσανατολισμού όπου ανήκει ο υποψήφιος για το συγκεκριμένο Επιστημονικό Πεδίο. Με απόφαση του Υπουργού Παιδείας και Θρησκευμάτων, η οποία εκδίδεται το αργότερο μέχρι τη λήξη εκάστου σχολικού έτους και ισχύει για τις πανελλαδικές εξετάσεις του επόμενου σχολικού έτους, ορίζονται οι συντελεστές βαρύτητας σε δύο (2) μαθήματα ανά Σχολή ή Τμήμα ή εισαγωγική κατεύθυνση.».
5. Η περ. β’ του άρθρου 4Α του ν. 4186/2013 αντικαθίσταται ως εξής:
«β) Η πρόσβαση σε συγκεκριμένο επιστημονικό πεδίο γίνεται ανάλογα με την ομάδα προσανατολισμού που έχει επιλέξει ο κάθε μαθητής ως εξής:
βα) Οι υποψήφιοι της Ομάδας Προσανατολισμού Ανθρωπιστικών Σπουδών έχουν πρόσβαση στις Σχολές και στα Τμήματα του πρώτου Επιστημονικού Πεδίου και τα μαθήματα, στα οποία εξετάζονται υποχρεωτικά, είναι η Νεοελληνική Γλώσσα και Λογοτεχνία, τα Αρχαία Ελληνικά, η Ιστορία και τα Λατινικά.
ββ) Οι υποψήφιοι της Ομάδας Προσανατολισμού Θετικών Σπουδών και Σπουδών Υγείας έχουν πρόσβαση στις Σχολές και στα Τμήματα του δεύτερου και του τρίτου Επιστημονικού Πεδίου ως εξής:
i) για την πρόσβαση στο δεύτερο Επιστημονικό πεδίο τα μαθήματα στα οποία εξετάζονται υποχρεωτικά είναι η Νεοελληνική Γλώσσα και Λογοτεχνία, η Φυσική, η Χημεία και τα Μαθηματικά και
ii) για την πρόσβαση στο τρίτο Επιστημονικό Πεδίο τα μαθήματα στα οποία εξετάζονται υποχρεωτικά είναι η Νεοελληνική Γλώσσα και Λογοτεχνία, η Φυσική, η Χημεία και η Βιολογία.
βγ) Οι υποψήφιοι της Ομάδας Προσανατολισμού Σπουδών Οικονομίας και Πληροφορικής έχουν πρόσβαση στις Σχολές και στα Τμήματα του τέταρτου Επιστημονικού Πεδίου και τα μαθήματα, στα οποία εξετάζονται υποχρεωτικά, είναι η Νεοελληνική Γλώσσα και Λογοτεχνία, τα Μαθηματικά, η Πληροφορική και η Οικονομία.»
α) Προτείνω η Αισθητική Αγωγή (Μουσική, Εικαστικά και Θεατρολογία) να προστεθεί ως ένα ακόμη επιλεγόμενο μάθημα στις Β και Γ τάξεις στο Γενικό Λύκειο.
β) Τα πανελληνίως εξεταζόμενα ειδικά μαθήματα Αρμονία και Έλεγχος Μουσικών και Ακουστικών Ικανοτήτων (Ε.Μ.Α.Ι.) δεν διδάσκονται καθόλου στα Γενικά Λύκεια, παρά μόνο στα Μουσικά Σχολεία. Προτείνω να προστεθούν ως επιλεγόμενα μαθήματα (όπως το Σχέδιο) και στα Γενικά Λύκεια (Β και Γ τάξεις), ώστε να μπορούν να προετοιμαστούν και οι μαθητές αυτού του τύπου Λυκείου (ο πολυπληθέστερος τύπος), οι οποίοι, χωρίς να σπουδάζουν σε Μουσικό Σχολείο, επιθυμούν την επιλογή να εισαχθούν σε μουσικά τμήματα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.
γ) Προτείνω να προστεθεί και να ενισχυθεί η διενέργεια απολυτηρίων εξετάσεων στα Μουσικά Σχολεία για την απόκτηση τίτλων μουσικής παιδείας στους αποφοίτους τους.
Αρχικά επικροτώ την επαναφορά των λατινικών ως πανελλαδικώς εξεταζόμενο μάθημα, που βέβαια χρειάζεται εξ ολοκλήρου αλλαγή διδακτικών εγχειριδίων, τρόπου διδασκαλίας αλλά και διδακτικών στόχων. Για αυτά όμως έχω μιλήσει σε συγκεκριμένη ομιλία.
Αυτό που θα ήθελα να τονίσω με την ανάρτηση μου είναι η σπουδαιότητα της διδασκαλίας της ΠΟΛΙΤΕΙΑΚΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ, αλλά και η τοποθέτηση του εν λόγω μαθήματος σε αυτά που εξετάζονται στις Πανελλαδικές εξετάσεις σε συγκεκριμένα επιστημονικά πεδία. Δεν είναι δυνατόν να μην εξετάζονται στην Αγωγή του Πολίτη και το Δίκαιο οι μαθητές που θέλουν να φοιτήσουν σε Νομικές και Αστυνομικές σχολές, Πολιτικά, Διεθνολογικά,Δημόσιας Διοίκησης και ΜΜΕ Τμήματα κ.ά., Κοινωνικών Επιστημών.
Αν θέλετε να αποσύρετε την Κοινωνιολογία και εφόσον θα έχουν όλα τα παιδιά τη δυνατότητα να τη διδαχθούν και να τη μελετήσουν με ηρεμία ως μάθημα γενικής παιδείας της Γ΄, οφείλετε να προσθέσετε την ΠΟΛΙΤΕΙΑΚΗ ΠΑΙΔΕΙΑ στα πανελλαδικώς εξεταζόμενα ένα μάθημα καθοριστικά χρήσιμο όχι μόνο για τη ζωή του ατόμου αλλά για τις Νομικές και Αστυνομικές σχολές και τα Τμήματα Πολιτικών, Διεθνών και Ευρωπ. Σπουδών, ΜΜΕ, Δημ. Διοίκησης. Η Πολιτειακή Παιδεία συμπεριλαμβάνει σημαντικά κεφάλαια της κοινωνιολογίας και ακόμη περισσότερα από τις Κοινωνικές Επιστήμες, ιδίως τις Νομικές και Πολιτικές.
Γενικά ως προς όλη τη Β/θμια Εκπαίδευση, θεωρώ απαράδεκτο να υποβαθμίζεται ένα μάθημα το οποίο σμιλεύει τον αυριανό Πολίτη, ειδικά σε καιρούς όμως οι δικοί μας, καιροί στους οποίους η δημοκρατία βάλλεται πανταχόθεν. Σε όλες τις δημοκρατικές χώρες η ΠΟΛΙΤΕΙΑΚΗ ΠΑΙΔΕΙΑ είναι πρωτεύον μάθημα κορμού και ειδικό για τα σχετικά ΑΕΙ και διδάσκεται χωρίς να τίθεται κάθε φορά επί τάπητος η καρατόμηση του. Αντίθετα, στην Ελλάδα, όπου άνθισαν όλα όσα σχετίζονται με την δημοκρατία, την κοινωνία και τον πολίτη, προσπαθούν να τα παραγκωνίζουν κάποιοι. Εκεί φαίνεται να πατούν και τα «εργαστήρια δεξιοτήτων» τα οποία περιέχουν έννοιες όπως ο Εθελοντισμός, τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, ο Αλληλοσεβασμός, η Διαφορετικότητα, η Οδική ασφάλεια που ανήκουν στην Πολιτειακή Παιδεία (Civic / Citizenship Education / Education for Democratic Citizenship) διεθνώς. Ιδού λοιπόν η καρατόμηση με κατάτμηση και αποδόμηση!
Η Κοινωνική-Πολιτική Αγωγή του Γυμνασίου και του Δημοτικού χρειάζεται να έχει υπόσταση κανoνικού και ενιαίου μαθήματος, ιδίως στο Γυμνάσιο που βρίσκεται μόνον στη Γ΄, με αποτέλεσμα η Πολιτική Αγωγή (Πολιτεία-Ε.Ε.-Διεθνής Κοινωνία) να μην προλαβαίνει να διδαχθεί ποτέ.
Είναι σημαντικό, να γίνει κατανοητό το εξής: αν μια χώρα δεν επενδύει στα αυτονόητα και δη στην Πολιτειακή Παιδεία στα σχολεία, ο μελλοντικός πολίτης θα χειραγωγείται, θα γίνεται έρμαιο του λαϊκισμού οπορτουνιστών ή και ακραίων, οι οποίοι στην κρίση πανδημίας είδαμε πώς πολιτεύτηκαν, και η πολιτική απάθεια θα επιτρέψει σε τυχάρπαστους και εχθρούς της Δημοκρατίας να «τρώνε» τη σάρκα του. Αυτό το μάθημα, που τόσο αγαπήσαμε όσοι το διδαχθήκαμε από το 2014 και μετά, προετοιμάζει τους νέους να γίνουν δημοκρατικοί πολίτες, Έλληνες Πολίτες, Ευρωπαίοι Πολίτες και Πολίτες του Κόσμου, εμπεδώνοντας γνώσεις, έννοιες, θεσμούς, δημοκρατικές αρχές, αξίες και στάσεις, αποκτώντας κριτική σκέψη, έτσι ώστε να διακρίνουν το σωστό και
ποιο είναι το Γενικό Καλό, το Δημόσιο Συμφέρον, που οφείλουν να προτάσσουν πάντα σε σχέση με το ατομικό τους, να μη γίνονται έρμαια προπαγάνδας λαϊκιστών, όπως και να μπορούν να συμμετέχουν ενεργά και ποιοτικά στο πολιτικό «γίγνεσθαι». Και κατ’ επέκτασιν, οι επόμενες γενιές θα μπορούν να επιτύχουν την αυτοπραγμάτωση και την ψυχική πληρότητα, ώστε να συμβάλουν στην γενική ευημερία και συνοχή , ακόμα και στην δημιουργία της “ευτοπίας”. Μιας ιδανικής πολιτικής κοινωνίας που θα βασίζεται στην ποιότητα των πολιτών της. Αξίζει να σημειωθεί ότι το κράτος έχει χρέος να παρέχει την Πολιτειακή Παιδεία με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
Μη φτάσουμε λοιπόν στο σημείο να συζητάμε τον κατακερματισμό του εν λόγω μαθήματος,καθώς, επίσης, είναι ένα μάθημα που εμπεριέχει νέες γνώσεις, όπως αυτές των ΑΡΧΩΝ ΔΙΚΑΙΟΥ και της ΠΟΛΙΤΕΙΟΛΟΓΙΑΣ που δεν υπάρχουν σε άλλο μάθημα ή τάξη και δεν υπάρχει λόγος εξέτασης ενός μαθήματος όπως η κοινωνιολογία αυτοτελώς, καθώς η αγωγή του Πολίτη εμπεριέχει όλα αυτά τα στοιχεία και ακόμη περισσότερα. Παράλληλα, το γεγονός ότι αναφέρεται στο νομοσχέδιο πως θα υπάρχει ερευνητική εργασία στο β’ 4μηνο της Δευτέρας λυκείου που θα δίνει το 50% του τελικού βαθμού, όχι μόνο δεν ενισχύεται η υπόσταση του μαθήματος, αλλά καταβαραθρώνεται. Ποιο παιδί θα το πάρει στα σοβαρά σε μια κοινωνία όπου το «εργασία = απαλλαγή από ενασχόληση και αντιγραφή από κάποια ιστοσελίδα», ζει και βασιλεύει;
Προτείνω λοιπόν:
1. Την ενίσχυση της ΠΟΛΙΤΕΙΑΚΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ως ασπίδα του πολιτεύματος και της
κοινωνίας μέσα στον διαρκώς μεταβαλλόμενο κόσμο μας (βία, ανομία, διαφθορά,
ξενοφοβία, ρατσισμός κ.ά.) με την εξύψωσή της σε υψίστης σημασίας μάθημα και σκοπού του σχολείου.
2. Την τοποθέτηση της Πολιτειακής Παιδείας στη Γ΄ λυκείου ως πανελλαδικώς εξεταζόμενο μάθημα για τα τμήματα που την χρειάζονται (Νομικές και Αστυνομικές σχολές, Πολιτικά,Διεθνολογικά, Δημόσιας Διοίκησης και ΜΜΕ Τμήματα κ.ά., Κοινωνικών Επιστημών), είτε αντί της κοινωνιολογίας που θέλετε να αποσύρετε είτε σε συνδυασμό με την κοινων/γία).
Το σύστημα μας οφείλει να είναι πιο ευέλικτο και να έχει στόχο την διάπλαση ηθών και πολιτών που μπορούν να διασφαλίσουν την κοινωνική συνοχή ενός δημοκρατικού κράτους,και να αντιληφθούν τη θέση τους ως Πολίτες της Ελλάδας, της Ευρώπης και του Κόσμου, αλλά και να έχουν το απαιτούμενο υπόβαθρο για την εισαγωγή τους στις σχολές επιθυμίας τους.
Υ.Γ.: Ας σταματήσουμε επιτέλους να θεωρούμε εχθρικό όποιο αντικείμενο είναι
διαφορετικό από το δικό μας και ας προωθηθεί η συνεργασία – σύμπραξη των κλάδων,τουλάχιστον στο πλαίσιο της εκπαιδευτικής πραγματικότητας!
Από μια εν δυνάμει Φιλόλογο που αγαπά το αντικείμενο της αλλά αγαπά και το δίκαιον.
Τα λατινικά πρέπει να επιστρέψουν στην μέση εκπαίδευση ως πανελλαδικώς εξεταζόμενο μάθημα, πλήρως αναμορφωμένα, με νέο διδακτικό εγχειρίδιο.Η υποβάθμιση της κλασικής παιδείας συμβάλλει καθοριστικά σε αυτήν την κατάπτωση που όλοι μας, εκπαιδευτικοί και γονείς, ήδη έχουμε διαπιστώσει. Ως χώρα με αξιώσεις ευρωπαϊκές, και μάλιστα ως η χώρα που γέννησε ο,τι ονομάζουμε κλασική αρχαιότητα, είναι ανεπίτρεπτο να εξοβελίζουμε τα λατινικά και να υποβαθμίζουμε τα αρχαία ελληνικά, την στιγμή που οι ευρωπαϊκές χώρες μελετούν και αφομοιώνουν τα διδάγματα του ελληνορωμαϊκού πολιτισμού. Είναι αδιανόητη η στάση μας απέναντι στην κληρονομιά μας…Όσο για το όψιμο ενδιαφέρον των κοινωνιολόγων για τη θέση του μαθήματος στη μέση εκπαίδευση, αντιλαμβάνομαι ότι μια θέση στην δευτεροβάθμια λύνει κάπως το πρόβλημα της ανεργίας που μαστίζει τον κλάδο, ωστόσο ο κοινωνικός προβληματισμός καλλιεργείται στους μαθητές με ποικίλους τρόπους, ήδη από το γυμνάσιο και εκπροσωπείται επαρκώς ως γνωστικό αντικείμενο σε αυτήν την εκπαιδευτική βαθμίδα. Ας είναι η επαναφορά των λατινικών μια μικρή ευκαιρία, στην εποχή της μετανεωτερικότητας, να επαναπροσδιορίσουμε (με σωστό τρόπο και νέα οπτική) ποιοι είμαστε και να μην αγνοούμε αυτά που όλος ο υπόλοιπος πλανήτης θεωρεί πλούτο.
Θεωρώ λάθος την αντικατάσταση της κοινωνιολογίας με τα λατινικά. Οι σχολές στις οποίες είναι χρήσιμη η κοινωνιολογία είναι περισσότερες από τις σχολές στις οποίες είναι χρήσιμα τα λατινικά. Και ως γενική γνώση στη ζωή είναι χρησιμότερη η κοινωνιολογία από τα λατινικά. Αν θέλετε να ευνοήσετε τους φιλόλογους καλύτερα να βάλετε τη φιλοσοφία και όχι τα λατινικά.
Αρχικά επικροτώ την επαναφορά των λατινικών ως πανελλαδικώς εξεταζόμενο μάθημα, που βέβαια χρειάζεται εξ ολοκλήρου αλλαγή διδακτικών εγχειριδίων, τρόπου διδασκαλίας αλλά και διδακτικών στόχων. Για αυτά όμως έχω μιλήσει σε συγκεκριμένη ομιλία.
Αυτό που θα ήθελα να τονίσω με την ανάρτηση μου είναι η διδασκαλία της ΠΟΛΙΤΕΙΑΚΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ, αλλά και η τοποθέτηση του εν λόγω μαθήματος σε αυτά που εξετάζονται στις Πανελλαδικές εξετάσεις σε συγκεκριμένα επιστημονικά πεδία. Δεν είναι δυνατόν να μην εξετάζονται στην Αγωγή του Πολίτη και το Δίκαιο οι μαθητές που θέλουν να φοιτήσουν σε Νομικές και Αστυνομικές σχολές, Πολιτικά, Διεθνολογικά, Δημόσιας Διοίκησης και ΜΜΕ Τμήματα κ.ά., Κοινωνικών Επιστημών.
Το να αποσυρθεί η κοινωνιολογία είναι από τι μία σωστή κίνηση, καθώς θα έχουν όλα τα παιδιά τη δυνατότητα να τη διδαχθούν και να τη μελετήσουν με ηρεμία και χωρίς άγχος(θεωρώ αυτονόητο ότι δεν θα βγει από το πρόγραμμα σπουδών), από την άλλη όμως, θα λείψει από τα πανελλαδικώς εξεταζόμενα ένα μάθημα που είναι καθοριστικά χρήσιμο όχι μόνο για τη ζωή του ατόμου αλλά για τις σχολές που ανέφερα. Αφού, λοιπόν, θέλετε να αποσύρετε την Κοινωνιολογία, πρέπει να βάλετε στη θέση της την Πολιτειακή Παιδεία, η οποία έχει -σχεδόν- εντελώς ξεχαστεί ενώ συμπεριλαμβάνει σημαντικά κεφάλαια της κοινωνιολογίας και ακόμη περισσότερα από τις Κοινωνικές Επιστήμες.
Γενικά ως προς όλη τη Β/θμια Εκπαίδευση θεωρώ πως θα ήταν απαράδεκτο να υποβαθμίζεται ένα μάθημα το οποίο σμιλεύει τον αυριανό Πολίτη, ειδικά σε καιρούς όμως οι δικοί μας, καιροί στους οποίους η δημοκρατία βάλλεται πανταχόθεν. Σε όλες τις δημοκρατικές χώρες τα μαθήματα αυτά είναι πρωτεύοντα και κορμού, διδάσκονται χωρίς να τίθεται κάθε φορά επί τάπητος η καρατόμηση τους. Αντίθετα, στην Ελλάδα, όπου άνθισαν όλα όσα σχετίζονται με την δημοκρατία, την κοινωνία και τον πολίτη, προσπαθούν να τα παραγκωνίζουν κάποιοι. Εκεί πατούν και τα «εργαστήρια δεξιοτήτων» τα οποία περιέχουν έννοιες όπως ο Εθελοντισμός, τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, ο Αλληλοσεβασμός & η Διαφορετικότητα, η Οδική ασφάλεια που ανήκουν στην Πολιτειακή Παιδεία (Civic / Citizenship Education / Education for Democratic Citizenship) διεθνώς. Ιδού λοιπόν η καρατόμηση! Χρειάζεται να έχει υπόσταση κανoνικού μαθήματος η Κοινωνική-Πολιτική Αγωγή του Γυμνασίου και του Δημοτικού, ιδίως στο Γυμνάσιο που βρίσκεται μόνον στη Γ΄με αποτέλεσμα η Πολιτική Αγωγή (Πολιτεία-Ε.Ε.-Διεθνής Κοινωνία) να μην προλαβαίνει να διδαχθεί.
Είναι σημαντικό, να γίνει κατανοητό το εξής: αν μια χώρα δεν επενδύει στα αυτονόητα και δη στην Πολιτειακή Παιδεία στα σχολεία, ο μελλοντικός πολίτης θα χειραγωγείται, θα γίνεται έρμαιο του λαϊκισμού οπορτουνιστών ή και ακραίων, οι οποίοι στην κρίση πανδημίας είδαμε πώς πολιτεύτηκαν, θα φτάσει το λαό σε σημείο πολιτικής απάθειας αφήνοντας αυτούς τους τυχάρπαστους να «τρώνε» τη σάρκα του. Μέσα όμως από αυτό το μάθημα, θα προετοιμαστούν οι νέοι για να γίνουν δημοκρατικοί πολίτες, ως Έλληνες Πολίτες, Ευρωπαίοι Πολίτες και Πολίτες του Κόσμου, εμπεδώνοντας γνώσεις, έννοιες, θεσμούς, δημοκρατικές αρχές, αξίες και στάσεις, αποκτώντας κριτική σκέψη, έτσι ώστε να διακρίνουν το σωστό και ποιο είναι το Γενικό Καλό, το Δημόσιο Συμφέρον, που οφείλουν να προτάσσουν σε σχέση με το ατομικό τους, να μη γίνονται έρμαια προπαγάνδας και εκμετάλλευσης, όπως και να μπορούν να συμμετέχουν ενεργά και ποιοτικά στο πολιτικό «γίγνεσθαι». Και κατ’ επέκτασιν, οι επόμενες γενιές θα μπορούν να επιτύχουν την αυτοπραγμάτωση και την ψυχική πληρότητα, ώστε να συμβάλουν στην γενική ευημερία και συνοχή , ακόμα και στην δημιουργία της “ευτοπίας”. Μιας ιδανικής πολιτικής κοινωνίας που θα βασίζεται στην ποιότητα των πολιτών της. Αξίζει να σημειωθεί ότι το κράτος έχει χρέος να παρέχει την Πολιτειακή Παιδεία με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
Μη φτάσουμε λοιπόν στο σημείο να συζητάμε τον κατακερματισμό του εν λόγω μαθήματος, καθώς, επίσης, είναι ένα μάθημα που εμπεριέχει νέες γνώσεις, όπως αυτές των αρχών του δικαίου και στοιχεία πολιτειολογίας πού δεν υπάρχουν σε κανένα άλλο μάθημα και δεν υπάρχει λόγος εξέτασης ενός μαθήματος όπως η κοινωνιολογία αυτοτελώς, καθώς η αγωγή του Πολίτη εμπεριέχει όλα αυτά τα στοιχεία και ακόμη περισσότερα. Παράλληλα, το γεγονός ότι αναφέρεται στο νομοσχέδιο πως θα υπάρχει ερευνητική εργασία στο β’ 4μηνο της Δευτέρας λυκείου που θα μετρά το 50% του τελικού βαθμού, όχι μόνο δεν ενισχύει την υπόσταση του μαθήματος, αλλά ένα ήδη (κατά τη συνείδηση πολλών) δευτερεύον μάθημα, καταβαραθρώνεται. Ποιο παιδί θα το πάρει στα σοβαρά σε μια κοινωνία όπου το «εργασία = απαλλαγή από ενασχόληση και αντιγραφή από κάποια ιστοσελίδα», ζει και βασιλεύει;;
Προτείνω λοιπόν: 1. Την ενίσχυση την Πολιτειακής παιδείας ως ασπίδα μέσα στον διαρκώς μεταβαλλόμενο κόσμο μας ( βία, διαφθορά, ξενοφοβία, ρατσισμός κα) με την εξύψωση της σε υψίστης σημασίας μάθημα
2. Την τοποθέτηση της (ή αντί της κοινωνιολογίας που αποσύρθηκε ή σε συνδυασμό με την κοινων/γία) ως από τη μια μάθημα γενικής παιδείας και από την άλλη, παράλληλα, ως πανελλαδικώς εξεταζόμενο μάθημα για τα τμήματα που την χρειάζονται (Νομικές και Αστυνομικές σχολές, Πολιτικά, Διεθνολογικά, Δημόσιας Διοίκησης και ΜΜΕ Τμήματα κ.ά., Κοινωνικών Επιστημών).
Το σύστημα μας οφείλει να είναι πιο ευέλικτο και να έχει στόχο την διάπλαση ηθών και πολιτών που μπορούν να διασφαλίσουν την κοινωνική συνοχή ενός δημοκρατικού κράτους, και να αντιληφθούν τη θέση τους στον κόσμο ως πολίτες του κόσμου αλλά και να έχουν το απαιτούμενο υπόβαθρο για την εισαγωγή τους στις σχολές επιθυμίας τους.
Υ.Γ Ας σταματήσουμε επιτέλους να θεωρούμε εχθρικό όποιο αντικείμενο είναι διαφορετικό από το δικό μας και ας προωθηθεί η συνεργασία – σύμπραξη των κλάδων, τουλάχιστον στο πλαίσιο της εκπαιδευτικής πραγματικότητας.
Από μια ανερχόμενη Φιλόλογο που αγαπά το αντικείμενο της αλλά αγαπά και το δίκαιον.
ΝΑΙ ΣΤΑ ΛΑΤΙΝΙΚΑ!!!
Μια γλώσσας της οποίας οι ρίζες αγγίζουν τους σπουδαιότερους πολιτισμούς που δημιουργήθηκαν ποτέ, τον αρχαιοελληνικό και τον ρωμαϊκό! Τα Λατινικά αποτελούν το θεμέλιο, τη βάση, τον πυλώνα των περισσότερων ευρωπαϊκών και αμερικανικών γλωσσών! Τα λατινικά σκιαγραφούν τεράστιες ιστορικές περιόδους και πίσω τους όλο το πνευματικό και πολιτιστικό υπόβαθρο του παρελθόντος της ευρωπαϊκής μας οικογένειας και της τοπικής μας ιστορίας! Η γνώση αυτή δεν μπορεί να παραγκωνίζεται ή καλύτερα να ακυρώνεται στο σχολείο, σκοπός του οποίου πρέπει να είναι η μετάδοση γνώσεων, ηθών, αξιών και κανόνων συμπεριφοράς! Μέσω των Λατινικών ολοκληρώνεται όλο το φάσμα των Ανθρωπιστικών Σπουδών, αφού επιπλέον συμβάλλουν σε μέγιστο βαθμό στην κατανόηση των κύριων γλωσσών που επιστημονικά και βιβλιογραφικά χρησιμοποιούνται (π.χ. των αγγλικών, των γαλλικών, των γερμανικών, των ιταλικών και των ισπανικών)! Παράλληλα, τα λατινικά αποτελούν πολυτιμότατο εργαλείο σε πληθώρα επαγγελμάτων που προκύπτουν από τις αντίστοιχες σχολές της Θεωρητικής Κατεύθυνσης.. Για παράδειγμα: οι υποψήφιοι της σημερινής γενιάς για τις Φιλολογικές Σχολές και τις Νομικές δε θα έχουν καν τη στοιχειώδη γνώση μιας γλώσσας στην οποία οικοδομήθηκε το ρωμαϊκό δίκαιο και η ρωμαϊκή γραμματεία. Γιατί πρέπει να συμβεί αυτό;
Για όλα τα παραπάνω…
ΝΑΙ ΣΤΑ ΛΑΤΙΝΙΚΑ!!!!!!!!!!!!!
Πραγματική και θεσμική επαναφορά της «δεύτερης ξένης γλώσσας» και στο λύκειο. Ιταλικά, Γαλλικά και Γερμανικά. Κατά καιρούς υπήρχε μόνο η θεωρητική δυνατότητα, γιατί παρόλο που πολλά παιδιά επέλεγαν τη Β` ξένη γλώσσα, τελικά δεν την διδάσκονταν. Με το πρόσχημα ότι δεν υπήρχαν διορισμένοι καθηγητές, ανάγκαζαν τα παιδιά να διαλέξουν άλλο μάθημα. Δυνατότητα σχηματισμού μικρών τμημάτων μόνο στη διδασκαλία Β` ξένης γλώσσας. Η δημιουργία μικρότερων τμημάτων είναι απαραίτητη ιδίως κατά την εκμάθηση ξένων γλωσσών στο λύκειο διότι εφαρμόζεται η επικοινωνιακή μέθοδος διδασκαλίας της ξένης γλώσσας και τα παιδιά συνεπώς πρέπει να αποκτούν δεξιότητες και ικανότητες και όχι μόνο γνώσεις. Αναγκαίος ο μικρός αριθμός μαθητών ώστε να υπάρχει επικοινωνιακή διάδραση εντός του μαθήματος. Πλεονέκτημα για τους μαθητές, για του διδάσκοντες και συνεπώς και για την κοινωνία όπου βασικό εφόδιο είναι η Πολυγλωσσία. Να σημειωθεί ότι υπάρχουν Πανεπιστημιακές σχολές που απαιτούν Β` ξένη γλώσσα, πχ ιταλικά, όπως τα Τμήματα Ιταλικής Γλώσσας & Φιλολογίας στο ΕΚΠΑ και στο ΑΠΘ όμως δεν παρέχεται από το δημόσιο σχολείο η δυνατότητα να τη διδαχτούν οι μαθητές πανελλαδικά, ενώ είναι ένα από τα μαθήματα που εξετάζονται στις Πανελλήνιες.
Νικόλαος Μάρκου
Ναι στην επαναφορά των λατινικών
Ναι στην επαναφορά των αρχαίων Ελληνικών
Ναι στην επαναφορά της ιστορίας
Λάος που δε διδάσκεται από τα λάθη του παρελθόντος του είναι καταδικασμενος να τα βιώσει ξανά
Όσον αφορά το Μαρξ και το Βέμπερ, μπορούν να περιμένουν τους επίδοξους μαθητές σε ένα μεταπτυχιακό εκτός λυκείου :)
Σύσταση οργανικών θέσεων ειδικού εκπαιδευτικού προσωπικού (ΕΕΠ) και ειδικού βοηθητικού προσωπικού (ΕΒΠ) στη γενική εκπαίδευση αποσκοπώντας σε ολιστική παρέμβαση, όπως αξίζει σ΄ένα καινοτόμο σχολείο.
Ως Μαθηματικός, θα ήθελα, κυρία υπουργέ να αναφερθώ σε κάποια πράγματα που νομίζω ότι χρήζουν βελτίωσης, όσον αφορά τη διδασκαλία των Μαθηματικών, κυρίως στο Λύκειο.
Καταρχάς, στη Γ’ Λυκείου η ύλη έχει περιοριστεί σε ένα ελάχιστο κομμάτι του εύρους της Μαθηματικής Επιστήμης. Τα τελευταία 20 χρόνια η ύλη των Μαθηματικών στην τελευταία τάξη του Λυκείου ολοένα και μειώνεται, για διάφορους κάθε φορά λόγους. Και ρωτώ εγώ. Έχουν αναρωτηθεί οι ιθύνοντες ποιές είναι οι βασικές μαθηματικές γνώσεις που χρειάζεται ένας πρωτοετής φοιτητής μιας οποιασδήποτε θετικής ή οικονομικής σχολής; Η απάντηση είναι προφανώς αρνητική.
Μπαίνουν τα παιδιά στις σχολές και δεν έχουν ιδέα από Πίνακες, από Μιγαδικούς, από Στατιστική, από Πιθανότητες και από πόσα άλλα κομμάτια των Μαθηματικών. Πραγματικά απορώ ποιοί καταρτίζουν τη διδακτέα ύλη, ώρες ώρες. Έχουν σχέση με τα Μαθηματικά; Αναγνωρίζουν τις γνωσιολογικές ανάγκες των μετέπειτα φοιτητών;
Έπειτα, στη Β Λυκείου συμβαίνει το εξής κωμικοτραγικό. Η Άλγεβρα, που είναι Γενικής Παιδείας μάθημα και η οποία έχει εξέχοντα ρόλο στη διαμόρφωση του απαραίτητου γνωστικού υποβάθρου των μαθητών για τα Μαθηματικά Κατεύθυνσης της Γ Λυκείου, να μην εξετάζεται στις προαγωγικές, παρά μόνο από παιδιά της θεωρητικής κατεύθυνσης. Ενώ τα παιδιά της θετικής κατεύθυνσης εξετάζονται στα Μαθηματικά Κατεύθυνσης της Β Λυκείου που το συγκεκριμένο μάθημα όμως, μετά την αφαίρεση των Μιγαδικών, έχει πολλά κομμάτια που δεν χρησιμοποιούνται σχεδόν καθόλου στη Γ Λυκείου.
Αποκλείεται να έχει σχέση με τα Μαθηματικά αυτός που αποφάσισε αυτή τη φαιδρότητα. Και αυτός που τη συνεχίζει βεβαία.
Το καλύτερο θα ήταν το ίδιο το Υπουργείο να φτιάξει μια επιτροπή από Μαθηματικούς και της Δευτεροβάθμιας και της Τριτοβάθμιας και να καταρτιστεί ένα σοβαρό πλάνο με επίκεντρο τη διάρθρωση της Μαθηματικής γνώσης μέσα στο σχολείο. Ποιά εδάφια των Μαθηματικών θα διδάσκονται ανά τάξη. Πως θα συμπληρώνει το ένα το άλλο, προϊόντος του χρόνου. Και αυτό να γίνει με τρόπο εύπεπτο από παιδιά. Τα οποία θέλουμε να αγαπήσουν την Επιστήμη των Μαθηματικών και όχι να τη μισήσουν, όπως συχνά γίνεται.
Επίσης, δεν είναι δυνατόν οι υποψήφιοι για τις θετικές και τις τεχνολογικές σχολές να εξετάζονται στα ίδια Μαθηματικά με τους υποψήφιους των οικονομικών σχολών. Δεν έχουν τις ίδιες ανάγκες. Πρέπει να γίνει επιλογή των απαραίτητων Μαθηματικών κεφαλαίων για κάθε πεδίο.
Οι υποψήφιοι των θετικών και των πολυτεχνικών σχολών θα έπρεπε να εξετάζονται στην υπάρχουσα ύλη της Ανάλυσης, εμπλουτισμένη και με άλλα της κομμάτια που έχουν αφαιρεθεί, όπως φυσικά και στην Άλγεβρα (Πίνακες – Μιγαδικοί) αλλά και στην Αναλυτική Γεωμετρία. Οι υποψήφιοι των οικονομικών σχολών θα έπρεπε να εξετάζονται σε βασικά κομμάτια Ανάλυσης που θα τους φανούν χρήσιμα όπως προφανώς και στην Στατιστική με τις Πιθανότητες (γιατί όχι και Συνδυαστική).
Εδώ να τονίσουμε ότι σε παρόμοια κομμάτια των μαθηματικών θα έπρεπε να εξετάζονται και οι υποψήφιοι των σχολών υγείας, όπως και οι υποψήφιοι των παιδαγωγικών σχολών (που δεν εξετάζονται καθόλου). Νομίζω ότι είναι απαραίτητη η δημιουργία μαθηματικής σκέψης και βασικών μαθηματικών ικανοτήτων και στους μέλλοντες ιατρούς και στους μέλλοντες δασκάλους των παιδιών του Δημοτικού. Πανευρωπαϊκά έτσι γίνεται πάντως.
Τέλος κάτι που αφορά ένα άλλο αντικείμενο, αυτό της Πληροφορικής.
Είναι αστείο εν έτει 2020, σε ανεπτυγμένη χώρα, να μπαίνει κάποιος σε θετική – πολυτεχνική σχολή και να μην εξετάζεται στην Πληροφορική. Να μην έχει αποκτήσει τις βασικές αρχές της Αλγοριθμικής. Η Πληροφορική πρέπει να είναι εξεταζόμενο μάθημα, ξαναλέω εν έτει 2020, σε όλες τις θετικές, τις πολυτεχνικές, καθώς και τις οικονομικές σχολές.
Μάλιστα θα έπρεπε να είναι επιβεβλημένη η θεσμοθέτησή της ως βασικού μαθήματος από τις πρώτες τάξεις του Γυμνασίου. Εκτός και αν δεν καταλαβαίνουμε ότι ο κόσμος προοδεύει. Και οφείλουμε να προοδεύουμε κι εμείς.
Η καλύτερη λύση, όπως αναφέρθηκε πολλάκις και εδώ μέσα, θα ήταν ο καθορισμός 5 πανελληνίως εξεταζόμενων μαθημάτων για κάθε πεδίο.
1ο πεδίο: Γλώσσα, Αρχαία, Ιστορία, Κοινωνιολογία, Λατινικά.
2ο πεδίο: Γλώσσα, Μαθηματικά, Φυσική, Πληροφορική, Χημεία.
3ο πεδίο: Γλώσσα, Χημεία, Φυσική, Βιολογία, Μαθηματικά.
4ο πεδίο: Γλώσσα, Μαθηματικά, Οικονομία, Πληροφορική, Κοινωνιολογία.
Συνυπογράφω την ανακοίνωση του mathematica.gr, Γιώργος Νιάχας, Μαθηματικός
Οχι στην επαναφορα των λατινικων στα σχολεια. Ως μαθητρια της γ’ λυκειου πιστευω οτι η κοινωνιολογια ειναι πολυ πιο συγχρονο μαθημα το οποιο ανταποκρινεται σε θεματα καθημερινοτητας και με αυτον τον τροπο βοηθαει στην αναπτυξη κριτικης σκεψεις. Δεν θα επρεπε να καταργηθει ως μαθημα και σιγουρα οχι αντικαθιστωντας την με τα λατανικα τα οποια δεν εχουν την ικανοτηα να σε κανουν να συνειδητοποιησεις πως ακριβως λειτουργει ο κοσμος γυρω μας.
Πιστεύω οτι όλες οι ομάδες προσανατολισμού πρεπει να εξετάζονται στο μάθημα μαθηματικα και στοιχεία στατιστικής γενικής παιδείας.
Δεν πρεπει οι υποψηφιοι για τις παιδαγωγικές σχολές να μην ξέρουν στοιχειώδη μαθηματικα.Τι θα διδάξουν στα σχολεία.
Στην Ο.Π.θετικων σπουδών πρεπει οι υποψηφιοι να εχουν την δυνατότητα να εξετάζονται και στα μαθηματικα πρ. και στην βιολογία πρ.ώστε να μπορούν να επιλέγουν και ιατρικές και πολυτεχνικές σχολές.
Επίσης για τη εισαγωγή στα ΑΕΙ πρεπει να μετράει και η βαθμολογία όλων των τάξεων του λυκειου με κάποια βαρύτητα για καθε τάξη με την προϋπόθεση εξασφάλισης της αμεροληψίας της βαθμολογίας δηλαδή αναπροσαρμογή του προφορικού βαθμού ώστε να μην διαφέρει απο τον γραπτό πάνω απο 3 μονάδες.
Απαραίτητη η βάση το 10 για εισαγωγή στα ΑΕΙ
Έχουμε δει το φαινόμενο να εισάγεται κάποιος στο Μαθηματικό με 5 και 6 χιλιάδες μόρια. Πως να τελειώσει; Έτσι δημιουργούνται οι αιώνιοι φοιτητές.
«Αναβάθμιση του Σχολείου» – «Εξοβελισμός της Κοινωνίας-(Κοινωνιολογίας)»
Με έκπληξη και απογοήτευση διαπίστωσα στο εν λόγω νομοσχέδιο για την παιδεία, το οποίο η κυβέρνηση διατείνεται ότι θα βελτιώσει το επίπεδο και το περιεχόμενο της παρεχόμενης εκπαίδευσης, την κατάργηση του μαθήματος της Κοινωνιολογίας (και όχι μόνο) από τα Πανελλαδικώς εξεταζόμενα μαθήματα.
Και η ερώτηση είναι απλή: Γιατί; Με ποιο σκεπτικό; Ποια η λογική και η αιτιολογία πίσω από τη μετονομασία της ομάδας προσανατολισμού (Ο.Π) Ανθρωπιστικών, Νομικών και Κοινωνικών Επιστημών σε Ο.Π Ανθρωπιστικών Σπουδών;
Το μάθημα της Κοινωνιολογίας αποτελεί κλειδί και πολύτιμο εφόδιο για την εισαγωγή και παρακολούθηση των σπουδών των υποψήφιων φοιτητών σε όλες τις σχολές Κοινωνικών Επιστημών: Κοινωνιολογίας, Κοινωνικής Ανθρωπολογίας , Πολιτικών Επιστημών, Νομικών Σπουδών, Παιδαγωγικών Τμημάτων, Ψυχολογίας, Δημόσιας Διοίκησης κ.τλ., οι οποίες παρεμπιπτόντως αποτελούν την πλειονότητα των σχολών της Θεωρητικής Κατεύθυνσης.
Θεωρώ πραγματικά αδιανόητο το γεγονός ότι εν ετει 2020 στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ένωσης η οποία τοποθετεί την έννοια του Ενεργού και Ευαισθητοποιημένου Πολίτη στο κέντρο της ίδιας της της ύπαρξης, καθιερώνοντας τα μαθήματα Κοινωνικών Σπουδών στα αναλυτικά προγράμματα των σχολείων των χωρών της, εγώ να πρέπει στη δική μου χώρα ακόμη να παλεύω για το αυτονόητο…
Κα Υπουργέ, με όλο το σεβασμό, θα περίμενα από εσάς μια πρόταση στην εντελώς αντίθετη κατεύθυνση …
Υ.Γ Οι μαθητές στους οποίους διδάσκω το μάθημα της Κοινωνιολογίας φέτος αισθάνονται ότι ευνοήθηκαν πολλαπλώς από τη διδασκαλία του…. δηλώνουν απογοητευμένοι με τη συγκεκριμένη σας απόφαση…
Με εκτίμηση, Χατζάκη Μαρία Εκπαιδευτικός ΠΕ 78
– Διατήρηση των εφτάωρων στα πανελλαδικά εξεταζόμενα μαθήματα στην Γ’ Λυκείου.
– Το κόντρα μάθημα στην Γ΄ Λυκείου δε θα προσφέρει πραγματικά τίποτα πέρα από την απέχθεια των μαθητών. Επαναφορά των μαθημάτων επιλογής για να μπορούν οι μαθητές να διδάσκονται μαθήματα που τους ενδιαφέρουν ή είναι σχετικά με την κατεύθυνση που θέλουν ν’ ακολουθήσουν (όπως π.χ. το Αρχές Οργάνωσης & Διοίκησης Επιχειρήσεων & Υπηρεσιών που ήταν ένα πολύ ουσιαστικό μάθημα για τους μαθητές που επέλεγαν Σπουδές Οικονομίας & Πληροφορικής).
– Όχι στην κατάργηση της Κοινωνιολογίας από τα πανελλαδικά εξεταζόμενα μαθήματα. Σε αντίθετη περίπτωση τοποθέτηση της Κοινωνιολογίας ως μάθημα κατεύθυνσης στα δύο πεδία (Ανθρωπιστικών Σπουδών & Σπουδών Οικονομίας & Πληροφορικής). Είναι ένα μάθημα που βοηθάει τους μαθητές να αντιληφθούν την πραγματικότητα καλύτερα.
– Εισαγωγή του Β.Α.Κ.Ε. (Βασικές Αρχές Κοινωνικών Επιστημών) και στην άλλη ομάδα προσανατολισμού της Β΄ Λυκείου ή τοποθέτηση του ως μάθημα γενικής παιδείας έτσι ώστε οι μαθητές που θα ακολουθήσουν οικονομικές σπουδές ,και όχι μόνο, να έχουν μια γενική εικόνα των οικονομικών συστημάτων & των διαφόρων οικονομικών θεωριών & ιδεολογιών.
ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΩΝ ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ
ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ
Αν θέλουμε να έχουμε πραγματικά αναβαθμισμένα σχολεία αλλά και πανεπιστήμια θα πρέπει κάποτε να ξεφύγουν τα σχολεία από την εξεταστοκεντρική τους φιλοσοφία και τα πανεπιστήμια να ανοίξουν προς την κοινωνία.
Τσακίζουμε τα παιδιά μας στην πιο τρυφερή και πιο δύσκολη συνάμα ηλικία της εφηβείας! Η δε τύχη τους και υπόλοιπη ζωή τους εξαρτάται από 4 ημέρες….
Ο καθένας έχει το δικαίωμα να σπουδάσει στην ανώτερη εκπαίδευση. Δώστε του την ευκαιρία να δοκιμαστεί. Τουλάχιστον σε αυτόν που θα έχει έναν μέσο όρο του Λυκείου άνω του 15.
ΟΜΩΣ!!!!!!!
Το πανεπιστήμιο θα πρέπει να διατηρεί από μόνο του το επίπεδό του!!!
ΝΑ ΔΙΑΤΗΡΕΙ ΤΟ ΕΠΙΠΕΔΟ ΤΟΥ!!!
Αυτό σημαίνει ότι η παρουσία και η φοίτηση θα πρέπει να είναι υποχρεωτική!
Οι απαιτήσεις θα είναι αντάξιες ενός Πανεπιστημίου και όχι ενός γυμνασίου!
Ο Φοιτητής θα σέβεται τον χώρο του!
Οι Φοιτητές θα αξιολογούνται αντικειμενικά
Η προαγωγή από το ένα έτος στο άλλο θα γίνεται με αυστηρά κριτήρια
Για να προχωρήσεις σε επόμενο έτος και μάθημα θα υπάρχουν προαπαιτούμενα και δεν θα είναι επιτρεπτή η παρακολούθηση επόμενου μαθήματος χωρίς να έχει ολοκληρωθεί με επιτυχία το προαπαιτούμενο.
Να υπάρχει η δυνατότητα μόνο για μία επαναληπτική εξέταση διαφορετικά να παρακολουθείται εκ νέου το μάθημα και να εξετάζεται εκ νέου μόνο μία φορά ακόμα.Το ξεκαθάρισμα θα γίνεται το πρώτο έτος.
Αυτό το σύστημα όπως εφαρμόζεται και σε όλα τα μεγάλα και αναγνωρισμένα διεθνώς πανεπιστήμια , αναβαθμίζει το κύρος τους αλλά και την ποιότητα σπουδών.
Είναι το σύστημα που ακολουθούν και κάποια Κολέγια τα οποία πολεμιούνται με μανία από τα Ελληνικά Πανεπιστήμια, ακριβώς γιατί το επίπεδο των σπουδών είναι πολύ ανώτερο, κάτι το οποίο αποδεικνύεται και από την ζήτηση στην αγορά εργασίας και αποτυπώνεται και στους μισθούς των στελεχών αποφοίτων αυτών!
Έχετε παράδειγμα ακόμα και μέσα στην χώρα! Το Ανοικτό Πανεπιστήμιο! Γιατί να πρέπει να περιμένουν χρόνια μετά τόσοι άνθρωποι για να σπουδάσουν επειδή ίσως ήταν άτυχοι την εποχή των πανελλάδικών ή γιατί μπορεί να μην ήταν ώριμοι? Αυτοί οι άνθρωποι, ή κάποιοι από αυτούς δοκιμάστηκαν στην συνέχεια, σε μεγάλη ηλικία, και δυσκολότερες συνθήκες μέσα στο Ανοικτό Πανεπιστήμιο. Οι μισοί δεν τα κατάφεραν από το πρώτο κιόλας έτος και εγκατέλειψαν. Κάποιοι όμως ολοκλήρωσαν τις σπουδές τους. Γιατί να μην είχαν αυτή την ευκαιρία νωρίτερα! Πόσο άδικο!!!!! Πόσοι Αδικημένοι!
Ας ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΤΟΥΜΕ επιτέλους ΩΣ ΧΩΡΑ και στην Δευτεροβάθμια και Τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Τα πήγατε ΑΨΟΓΑ με τον Κορωνοιό!
Τα πήγατε ΑΨΟΓΑ με την τηλεκπαίδευση!
Μην τα χαλάσετε τώρα…… Κάντε την διαφορά!!
Επιτέλους δώστε στην Κοινωνιολογία την θέση που της αξίζει μέσα στο σχολείο ,αφού έξω στην κοινωνία έχει σημαντική θέση .
Από την εποχή του Οθωνα καθηλωμένοι σε μια κλασσική παιδεία αφού ο Μάουερ ήταν λάτρης του Αρχαίου Ελληνικού πολιτισμού,και έπρεπε να οργανωθεί το νεοσύστατο Ελληνικό κράτος . Οι συνθήκες της ζωής όμως έχουν αλλάξει και επιχειρείτε με τα Αγγλικά και την Πληροφορική στο Νηπιαγωγείο να δώσετε την εικόνα του σύγρονου σχολείου και με επιμονή στην αντικατάσταση ενός και μόνο συγκεκριμένου μαθήματος .
Ομως οι συνθήκες της ζωής έχουν αλλάξει τα ανθρώπινα δικαιώματα ,
η ανεργία ,η επισφάλεια στις εργασιακές σχέσεις,η μετανάστευση ,
η εκπαίδευση, η πολιτική ,η εξουσία, ο κοινωνικός έλεγχος ,η κοινωνία των πολιτών, τα κοινωνικά κινήματα ,κοινωνική κατασκευή είναι κάποια από τα θέματα που τα παιδιά διαδάσκονται , διερευνούν και σεις καταργείτε αυτό το μάθημα ‘εν μια νυκτί’.
Η Κοινωνιολογία είναι μάθημα πού ενισχύει την προσωπική ανάπτυξη και κρίση του μαθητή .
Προτείνω να είναι προυπόθεση η εξέταση του μαθήματος Κοινωνιολογίας για την εισαγωγή στο πανεπιστήμιο σε σχολές Κοινωνικών Επιστημών.
Να μη καταργήσετε τις Κοινωνικές σπουδές από το λύκειο αλλά να τις ενισχύσετε .
Εάν το πανελλαδικως εξεταζόμενο μάθημα γίνουν τα Λατινικά τότε η θεωρητική κατεύθυνση θα είναι η μόνη που θα ανήκει αποκλειστικά σε έναν μόνο κλάδο , τους φιλολόγους . Αθέμιτος ανταγωνισμός και άδικος για τις υπολοιπες κατευθύνσεις που τις μοιράζονται περισσότερες ειδικότητες. . Τα νομοσχέδια δεν είναι προσωπικές απόψεις και θελω των Υπουργων .Πρέπει να υπηρετούν συλλογικά την κοινωνία.
Η ΠΕΚΑΔΕ (Πανελλήνια Ένωση Καθηγητών Αγγλικής Δημόσιας Εκπαίδευσης) συμφωνεί γενικά με τη διάρθρωση του προγράμματος των τριών τάξεων του Γενικού Λυκείου, θεωρεί όμως ότι θα πρέπει να ενισχυθεί η γενική παιδεία στη Γ΄ τάξη, με τρόπο που να εφοδιάζει τους μαθητές με ευρύτερες γνώσεις και δεξιότητες για τις μελλοντικές ανάγκες τους. Για το λόγο αυτό, θεωρούμε επιβεβλημένη την επαναφορά της διδασκαλίας του μαθήματος της Αγγλικής Γλώσσας στη Γ’ τάξη Ημερήσιου & Εσπερινού ΓΕΛ ως μαθήματος Γενικής Παιδείας ταυτόχρονα με την επαναφορά της υποχρεωτικότητας της διδασκαλίας της αγγλικής γλώσσας και στις τρεις τάξεις των ΓΕΛ, για όλους τους μαθητές, με αύξηση των ωρών διδασκαλίας του μαθήματος σε 3 έως 4 την εβδομάδα. Ως αποτέλεσμα, οι μαθητές θα έχουν τη δυνατότητα να κατακτούν υψηλά επίπεδα γλωσσομάθειας (Γ1/Γ2), σύμφωνα με το Κοινό Ευρωπαϊκό Πλαίσιο Αναφοράς για τις Γλώσσες (ΚΕΠΑ), προκειμένου να ανταποκριθούν στις αυξημένες ανάγκες και προκλήσεις της εκπαιδευτικής, επαγγελματικής και κοινωνικής τους ζωής.
Ταυτόχρονα προτείνουμε την επέκταση του Ενιαίου Προγράμματος Σπουδών για τις ξένες γλώσσες για το Δημοτικό και το Γυμνάσιο (ΕΠΣ-ΞΓ) και στο Γενικό Λύκειο, στο επίπεδο γλωσσομάθειας Γ1/Γ2 στα Αγγλικά, σύμφωνα με τους δείκτες του ΚΕΠΑ, προκειμένου να παρέχεται συνεκτική και ολοκληρωμένη διδασκαλία του μαθήματος της Αγγλικής Γλώσσας από την Α ́ Δημοτικού έως και τη Γ ́ Λυκείου.
Επίσης, για τη Γ’ Λυκείου, προτείνουμε την εφαρμογή εξειδικευμένου προγράμματος για το Ειδικό Μάθημα της Αγγλικής Γλώσσας καθώς τη δυνατότητα δημιουργίας επιπλέον τμημάτων προετοιμασίας για όσους μαθητές επιλέξουν να εξεταστούν στο ειδικό μάθημα για την πρόσβασή τους στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, ανεξάρτητα του αριθμού συμμετεχόντων, ώστε να καλύπτονται οι ανάγκες των μαθητών που δεν έχουν άλλες δυνατότητες προετοιμασίας καθώς και των μαθητών ακριτικών και απομακρυσμένων σχολείων, οι οποίοι χρειάζονται ενθάρρυνση να συμμετέχουν στις εξετάσεις και να μη στερούνται επιλογών και ευκαιριών για σπουδές.
Η επαναφορά του μαθήματος των Λατινικών στα πανελλαδικώς εξεταζόμενα μαθήματα είναι μια αλλαγή προς τη σωστή κατεύθυνση και μια κίνηση που συμβάλλει συνολικά στην προάσπιση των ανθρωπιστικών επιστημών Τα Λατινικά μαζί με τα Αρχαία Ελληνικά αποτελούν τους 2 γλωσσικούς και πολιτιστικούς πυλώνες της Ευρώπης. Η γνώση τους είναι απαραίτητο εφόδιο για τις περισσότερες ανθρωπιστικές επιστήμες. Ωστόσο, η επαναφορά τους θα πρέπει να συνοδευτεί από σημαντικές αλλαγές στα εγχειρίδια και στον τρόπο διδασκαλίας. Όσον αφορά το μάθημα της Κοινωνιολογίας θα μπορούσε να επιστρέψει ως μάθημα Γενικής Παιδείας, καθώς τώρα στην ουσία η αξία του υποβαθμίζεται προάγοντας σαφέστατα την αποστήθιση
Η επαναφορά του μαθήματος των Λατινικών στα πανελλαδικώς εξεταζόμενα μαθήματα είναι μια αλλαγή προς τη σωστή κατεύθυνση και μια κίνηση που συμβάλλει συνολικά στην προάσπιση των ανθρωπιστικών επιστημών Τα Λατινικά μαζί με τα Αρχαία Ελληνικά αποτελούν τους 2 γλωσσικούς και πολιτιστικούς πυλώνες της Ευρώπης. Η γνώση τους είναι απαραίτητο εφόδιο για τις περισσότερες ανθρωπιστικές επιστήμες. Ωστόσο, η επαναφορά τους θα πρέπει να συνοδευτεί από σημαντικές αλλαγές στα εγχειρίδια και στον τρόπο διδασκαλίας. Όσον αφορά το μάθημα της Κοινωνιολογίας θα μπορούσε να επιστρέψει ως μάθημα Γενικής Παιδείας, καθώς τώρα στην ουσία η αξία του υποβαθμίζεται προάγοντας σαφέστατα την αποστήθιση…
Καταρχάς, θα ήθελα να τονίσω πως δεν θα έπρεπε ποτέ ο χώρος της παιδείας να ήταν πεδίο αντιπαράθεσης μεταξύ των εκπαιδευτικών και επιστημονικών κλάδων και ούτε φυσικά η στόχευση της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης να περιστρέφεται γύρω από την εισαγωγή στην τριτοβάθμια. H σχολική εκπαίδευση και εμπειρία πρέπει να αντιμετωπίζονται ως αυθύπαρκτη διαδικασία και ανεξάρτητο ταξίδι που μπορεί βέβαια με τη σειρά του πολλές φορές να οδηγεί σε ένα μεγαλύτερο ταξίδι στο πέλαγος της πανεπιστημιακής γνώσης.
Όσον αφορά το τρέχον διακύβευμα μεταξύ του μαθήματος των Λατινικών και αυτό της Κοινωνιολογίας κάθε μάθημα έχει την δική του αξία και η συζήτηση δεν είναι καλό να εστιάζει στην προίκα που εξασφαλίζει το κάθε αντικείμενο για τις διάφορες πανεπιστημιακές σχολές.Στο συγκεκριμένο ζήτημα το βασικότερο πρόβλημα είναι ότι τα λατινικά έχουν εξοριστεί εντελώς από την σχολική εκπαίδευση. Η σημασία των λατινικών και του ρωμαϊκού πολιτισμού για την ιστορία της ανθρωπότητας και τον δυτικό πολιτισμό είναι αδιαμφισβήτητη. Το μάθημα των Λατινικών όχι μόνο δεν θα έπρεπε να είχε εκδιωχθεί από τα σχολεία, αλλά αντιθέτως θα έπρεπε να ενισχυθεί ανεξαρτήτως του μαθήματος της Κοινωνιολογίας. Η επαναφορά του μαθήματος αποτελεί ένα πρώτο θετικό βήμα. Απαιτείται να αναδιοργανωθεί ο τρόπος που διδάσκεται, μια ανάγκη που κακά τα ψέματα αφορά όλα τα μαθήματα.
Σε ένα πρώτο επίπεδο τα οφέλη που μπορεί να προσφέρει μια αναμορφωμένη διδασκαλία του μαθήματος των λατινικών είναι ανάλογα με κάθε μάθημα που αφορά την λογοτεχνία, την φιλοσοφία και τον πολιτισμό. Ειδικότερα όμως στην συγκεκριμένη περίπτωση η μελέτη της λατινικής γλώσσας και λογοτεχνίας και ευρύτερα του ρωμαϊκού πολιτισμού διαδραματίζει καθοριστικό ρόλο προκειμένου να προστατευθούν οι μαθητές από τον μονόπλευρο θαυμασμό της αρχαιοελληνικής παιδείας και να διαμορφώσουν ολοκληρωμένη ευρωπαϊκή πολιτισμική ταυτότητα.
«Εἶναι παιδιά πολλῶν ἀνθρώπων τα λόγια μας» και επειδή «φυλάγουν τή μορφή τοῦ ἀνθρώπου» (Γ.Σεφέρης, Τρία Κρυφά Ποιήματα. Επί Σκηνής Στ’) μας επιτρέπουν να ξαναεπισκεπτόμαστε όλα αυτά που μας έχουν ορίσει, να τα αμφισβητήσουμε, να αναστοχαστούμε βάσει αυτών για την ζωή μας και τo είναι μας, να καλλιεργήσουμε τον αγρό της ψυχής μας με όλους αυτούς τους σπόρους που έχουν σπείρει αιώνες τώρα όσοι κέρδισαν την αθανασία με το έργο τους.
«Τι είναι το αγαθό; Η γνώση των πραγμάτων», γράφει ο Σενέκας (Quid est bonum? Rerum scientia. Sen.Ep.31.6). Μια γνώση στην οποία απουσιάζει η επαφή με τον ρωμαϊκό πολιτισμό είναι σίγουρα ελλιπής. Για αυτόν τον λόγο το ταξίδι στον χωροχρόνο προκειμένου να επισκεφτούμε έναν άλλο κόσμο, αυτόν της Ρώμης, είναι απαραίτητο και πρέπει να προσφέρεται στα παιδιά και συνάμα βέβαια να γίνει συναρπαστικό.
ΝΑΙ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΟΛΟΓΙΑ, ως πανελλαδικά εξεταζόμενο μάθημα, για τη συνεχή ανάπτυξη της κριτικής σκέψης.
Κυρία Υπουργέ,
Στη διαβούλευση κατατέθηκαν και αναλύθηκαν τα επιχειρήματα διαφόρων Κοινωνικών Επιστημόνων και Επιστημόνων άλλων ειδικοτήτων, Επιστημονικών και Συλλογικών Φορέων Γονέων και Μαθητών υπέρ της παραμονής της Κοινωνιολογίας ως πανελλαδικώς εξεταζόμενου μαθήματος. Συμφωνώ με όλα τα επιχειρήματα που κατατέθηκαν.
Σας καταθέτω μερικές προτάσεις μου:
1) Να παραμείνουν τα υπάρχοντα μαθήματα Κοινωνικών Επιστημών στην Α΄ και στη Β΄ Λυκείου («Πολιτική Παιδεία» στην Α΄, «Βασικές Αρχές Κοινωνικών Επιστημών» στην ΟΠ Ανθρωπιστικών Σπουδών στη Β΄ και «Σύγχρονος Κόσμος: Πολίτης και Δημοκρατία», γενικής παιδείας στη Β΄).
2) Η Κοινωνιολογία να παραμείνει μάθημα πανελλαδικώς εξεταζόμενο στην ΟΠ Ανθρωπιστικών Σπουδών.
3) Η Κοινωνιολογία να ενταχθεί ως μάθημα πανελλαδικώς εξεταζόμενο και στην ΟΠ Σπουδών Οικονομίας και Πληροφορικής.
4) Η Κοινωνιολογία να διδάσκεται και όχι να εξετάζεται πανελλαδικώς και στην ΟΠ Θετικών Σπουδών και Σπουδών Υγείας. Είναι αναγκαίο αυτό γιατί στις περισσότερες σχολές που οδηγεί αυτή η ΟΠ διδάσκονται μαθήματα Κοινωνιολογίας και άλλων Κοινωνικών Επιστημών και πρέπει οι μελλοντικοί φοιτητές να έχουν επαφή με στοιχεία Κοινωνικών Επιστημών, π.χ. στο ΕΜΠ (Πολυτεχνείο) στις 8 από τις 9 σχολές διδάσκονται μαθήματα Κοινωνιολογίας και άλλων Κοινωνικών Επιστημών.
Ελπίζω στη λήψη θετικών αποφάσεών σας για την Κοινωνιολογία και τις Κοινωνικές Επιστήμες που είναι απαραίτητες για να κατανοήσουμε τις σημερινές κοινωνίες που χαρακτηρίζονται από ραγδαίες αλλαγές, αβεβαιότητα, επικινδυνότητα, κοινωνικά, περιβαλλοντικά και άλλα προβλήματα τόσο σε τοπικό όσο και παγκόσμιο επίπεδο.
Σας ευχαριστώ
Δεν είναι αντιφατικό αυτοί που φέρονται ότι ενδιαφέρονται για τις «ρίζες» του ευρωπαϊκού πολιτισμού, προτείνοντας την εισαγωγή των Λατινικών, να βάλλουν κατά αυτού τούτου του (ιδεολογικού) περιεχομένου του ευρωπαϊκού πολιτισμού, ζητώντας τον εξοβελισμό της Κοινωνιολογίας; Ούτε τα προσχήματα δεν τηρούνται!
Η κοινωνιολογία είναι η επιστήμη που ευαισθητοποιεί τους μαθητές στους πολύπλοκους μηχανισμούς και λειτουργίες της κοινωνικής οργάνωσης που καθορίζουν την κοινωνικότητα του ανθρώπου. Η κοινωνιολογική θεωρία δίνει τη δυνατότητα της πολύπλευρης προσέγγισης των προβλημάτων της καθημερινής ζωής, καλλιεργεί την κριτική κοινωνική σκέψη, τις κοινωνικές δεξιότητες και συνδέεται με τη δημιουργική ένταξη και την παρέμβαση του ατόμου σε ένα πολυπολιτισμικό και μεταβαλλόμενο κοινωνικό περιβάλλον. Οι μαθητές της φετινής Γ΄ λυκείου, που έδωσαν μεγάλη βαρύτητα στο μάθημα, καθώς είναι πανελλαδικώς εξεταζόμενο, έδειξαν τον ενθουσιασμό και το ενδιαφέρον τους για την πολυδιάστατη προσέγγιση της κοινωνίας, των κοινωνικών θεσμών, της ιστορίας, της καθημερινότητας τους, συνδυάζοντας τα με την προσπάθεια τους να ανταποκριθούν στις ανάγκες των εξετάσεων.
Επιπρόσθετα, δεν θα πρέπει να αγνοηθεί ότι το αντικείμενο της κοινωνιολογίας, όπως διδάσκεται στην Γ΄ τάξη του Γενικού Λυκείου, αποτελεί βασική και προαπαιτούμενη γνώση για την πλειονότητα των πανεπιστημιακών σχολών του πρώτου Επιστημονικού Πεδίου (Ανθρωπιστικών Σπουδών).
Η κοινωνιολογία κρίνεται αναγκαίο να παραμείνει ως Πανελλαδικώς εξεταζόμενο μάθημα.
Ναι στην παραμονή της κοινωνιολογίας.
Επιτέλους να μπει ένα φρένο στην προώθηση ξεπερασμένων μαθημάτων. Είναι καιρός να ενισχύσουμε εκπαιδευτικές επιλογές που ενισχύουν τον αυτοπροσδιορισμό κάθε νέου ανθρώπου σ’ ένα σύγχρονο κόσμο που αλλάζει ταχύτατα. Ας αναρωτηθούμε όλοι το όφελος κάθε μαθητή από τα λατινικά προς αυτό τον σημαντικό σκοπό στη ζωή κάθε ανθρώπου. Είναι καιρός να δούμε προς το μέλλον.
Γενική κρίση:
Το δημόσιο εκπαιδευτικό σύστημα νοσεί χρόνια τώρα.
Το δημόσιο σχολείο – σε όλες τις βαθμίδες του – είναι ο μεγάλος ασθενής (όπως και η οικονομία της χώρας και το πολιτικό κατεστημένο της).
Η παιδεία χρειάζεται όραμα… Δυστυχώς, το παρόν νομοσχέδιο δεν αφήνει περιθώρια αισιοδοξίας. Τι να πρωτοκρίνει κανείς… Άλλωστε πολλά ειπώθηκαν, πολλά γράφτηκαν.
Άρθρο 7:
[Μέσα τα Λατινικά, έξω η Κοινωνιολογία…]
Τα Λατινικά ως γλώσσα είναι μια «άλλη» γλώσσα. Όπως «άλλη» γλώσσα, «νεκρή» γλώσσα είναι και τα Αρχαία Ελληνικά, με το νόημα που έδωσε στον χαρακτηρισμό αυτόν ο αείμνηστος Εμμανουήλ Κριαράς (Ελευθεροτυπία, Κυριακή 22 Σεπτεμβρίου 2013: «Τα Αρχαία Ελληνικά είναι νεκρή γλώσσα, ό,τι και να λέμε. Όταν δεν μιλιέται πουθενά μια γλώσσα, είναι νεκρή.»). Μπορεί να είναι χρήσιμα, όμως, σε ορισμένους επαγγελματικούς κλάδους. Τα Λατινικά που διδάσκονται στο Λύκειο είναι ρηχά και λίγα. Η διδασκαλία τους θα είναι πιο αποτελεσματική και χρήσιμη σε ορισμένα πανεπιστημιακά τμήματα και σχολές στο πρώτο εξάμηνο φοίτησής των νέων φοιτητών.
Αντίθετα, η Κοινωνιολογία προσφέρει μία ευρύτερη και πιο ουσιαστική καλλιέργεια του νου και προετοιμάζει τον έφηβο και την έφηβη για τη ζωή, με γνώσεις που θα τους κάνουν ικανούς να αντιλαμβάνονται, και να αναλύουν τη σύγχρονη πολιτική, κοινωνική και οικονομική πραγματικότητα.
Η διδασκαλία της Κοινωνιολογίας ανοίγει το μυαλό. Μαθαίνει στα παιδιά να τοποθετούνται στο σύγχρονο απαιτητικό κοινωνικό περιβάλλον, αυξάνει σημαντικά το αίσθημα ευθύνης απέναντι στους άλλους αφού επιτρέπει στο άτομο να αναγνωρίζει ότι για όλα υπάρχει συλλογική ευθύνη. Είναι η βάση κάθε κοινωνικής ανάλυσης, εξήγησης των όλων όσων συμβαίνουν στην πολύπλοκη πραγματικότητα. Αφήνει το εγώ και προχωράει στο εμείς μέσα από την ορθολογική σκέψη η οποία οδηγεί την κοινωνία σε ένα μετασχηματισμένο ανθρωπιστικό αύριο. Για όλα αυτά και για άπειρους άλλους κοινωνικούς λόγους η διδασκαλία της ως βασικό μάθημα στην κατεύθυνση Ανθρωπιστικών σπουδών χτίζει γερά θεμέλια σε ένα σχολείο που δημιουργεί τους πολίτες του αύριο. Οι Ανθρωπιστικές σπουδές με γνώμονα τον άνθρωπο έχουν ανάγκη την κοινωνιολογική σκέψη.
Ως μεταπτυχιακός φοιτητής παιδαγωγικών σπουδών διαπίστωσα ότι η κοινωνιολογία αποτελούσε βασικό πυλώνα στην ερευνητική μου διαδικασία. Μία ενδιαφέρουσα αλλά νεκρή γλώσσα θεωρώ ότι δεν θα ήταν το απαραίτητο εφόδιο που θα με βοηθούσε στις σπουδές μου. Μόνο ιδεοληπτικές απόψεις μπορούν να επαναφέρουν την νεκρή αυτή γλώσσα σαν πανελλαδικώς εξεταζόμενο μάθημα.
Σ’ όλες τις επιστήμες χρειάζεται η κοινωνιολογία! Στους περισσότερους φοιτητές που έχω ρωτήσει για το πρόγραμμα σπουδών της σχολής του, έχει ένα μάθημα σχετικό με την κοινωνιολογία, εντός και εκτός συνόρων.
θεωρείτε ότι είναι τυχαίο;
Όλοι όσοι έχουν έρθει σε επαφή τα τελευταία χρόνια με πρωτοετείς φοιτητές πανεπιστημιακών τμημάτων ανθρωπιστικών ή κοινωνικών επιστημών έχουν απορήσει με την αδυναμία τους να κατανοήσουν βασικούς όρους του πολιτικού και κοινωνικού γίγνεσθαι. Η — όχι μόνο προσωπική μου — εμπειρία της διδασκαλίας του μαθήματος της Κοινωνιολογίας ως μαθήματος πανελλαδικώς εξετασθησομένου δείχνει ότι αυτή βοηθούσε στο μετριασμό και τη θεραπεία της θεμελιώδους αυτής διανοητικής αδυναμίας των τωρινών γενιών μαθητ-ρι-ών, οι οποίοι/-ες σε αντίθεση με παλαιότερες γενιές μαθητ-ρι-ών πολύ μικρό βαθμό εξοικείωσης έχουν με τα κοινωνικά τεκταινόμενα, παρόλο που η εξέταση του μαθήματος βασίζεται στην αποστήθιση του κειμένου του βιβλίου. Γι’ αυτό το λόγο, προκρίνω ως προτιμότερη τη διατήρηση της Κοινωνιολογίας έναντι των Λατινικών ως μαθήματος στο οποίο θα εξετάζονται για την εισαγωγή τους στην τριτοβάθμια οι μαθητ-ρι-ες της Ομάδας Προσανατολισμού Ανθρωπιστικών Σπουδών. Άλλωστε, όσοι ισχυρίζονται ότι η επαναφορά του προ της καταργήσεώς τους τρόπου εξέτασης των Λατινικών αποτελεί ουσιαστική εισαγωγή των μαθητ-ρι-ών με τη λατινογλωσσία είτε εξαπατούν ή εξαπατώνται — tertium non datur. Οι μαθητ-ρι-ες συνήθως απομνημόνευαν τη μετάφραση [!] των λίγων δεκάδων κειμένων στα οποία εξετάζονταν και τις απλοϊκές γραμματικές και συντακτικές παρατηρήσεις που σχετίζονταν με αυτά. Το αποτέλεσμα ήταν ο αριθμός των αριστούχων στο συγκεκριμένο μόνο μάθημα να εκτοξεύεται κάθε χρόνο σε γελοιώδη ύψη, οι φιλόλογοι να συμπληρώνουν αρκετές ώρες διδασκαλίας και να νομίζουμε -ή να προσποιούμαστε ότι νομίζουμε- πως η χώρα μας αποτελεί κάποιου είδους γαλατικό χωριό, ανθιστάμενο στη δραματική υποχώρηση της αρχαιογλωσσίας ανά τον δυτικό κόσμο. Εάν το υπουργείο και το ΙΕΠ όντως αποσκοπούσαν στην πραγματική απόκτηση έστω βασικών γνώσεων της λατινικής γλώσσας από τις/τους μαθητ–ρι-ες της Ομάδας Προσανατολισμού Ανθρωπιστικών Σπουδών, θα άλλαζε άρδην ο τρόπος εξέτασης του μαθήματος ώστε να εξετάζονται οι υποψήφιοι αποκλειστικά σε κείμενο αδίδακτο [έστω και τροποποιημένο-απλοποιημένο], όπως βέβαια συνέβαινε κάποιες δεκαετίες πριν, με ερωτήσεις παρόμοιες με αυτές του αδίδακτου κειμένου των αρχαίων ελληνικών [μετάφραση – γραμματική – συντακτικό – κατανόηση/ερμηνεία]. Η αλλαγή αυτή του τρόπου εξέτασης των λατινικών θα μπορούσε να συνδυαστεί με τη συνεξέταση των αρχαίων ελληνικών και των λατινικών σε ένα ενιαίο μάθημα αρχαιογλωσσίας και αρχαιογλωσσίας και τη διατήρηση της Κοινωνιολογίας ως τέταρτου πανελλαδικώς εξεταζόμενου μαθήματος. Σε μια τέτοια περίπτωση, θα μπορούσε να περικοπεί μέρος της ύλης άλλων μαθημάτων που βασίζονται στην αποστήθιση (της Κοινωνιολογίας, του «διδαγμένου κειμένου»/«γνωστού» των αρχαίων ελληνικών και της Ιστορίας), ώστε ο συνολικός όγκος της διδακτέας ύλης να παραμείνει στα ίδια επίπεδα. Η λύση αυτή θα συνέβαλλε στην ουσιαστική επαφή των υποψηφίων της Ομάδας Προσανατολισμού Ανθρωπιστικών Σπουδών με τη δεύτερη βασική γλώσσα του κλασικού πολιτισμού, τη λατινική, δίχως να τους στερεί το απαραίτητο εφόδιο της εξοικείωσης με βασικούς όρους ανάλυσης της κοινωνικής πραγματικότητας.
ΕΣ — Δρ. Ιστορίας – Εκπαιδευτικός Ιδιωτικής Εκπαίδευσης
Θεωρώ ότι η Κοινωνιολογία πρέπει να παραμείνει έναντι των Λατινικών. Τα παιδιά μόνο κερδισμένα μπορούν να είναι μέσα από τη διδασκαλία του μαθήματος αυτού. Αν και ανήκω στον κλάδο της Πληροφορικής και από πολλούς μπορεί να θεωρηθώ ως τεχνοκράτης δεν παύω όμως να είμαι εκπαιδευτικός. Και ως εκπαιδευτικός παρατηρώ ότι τα παιδιά δεν έχουν αναπτυγμένη κριτική σκέψη και ικανότητα. Δεν μπορούν να αντιληφθούν τις αλλαγές που συμβαίνουν στην καθημερινότητα. Αδυνατούν να προτείνουν λύσεις σε κοινωνικά προβλήματα. Δεν είναι δυνατόν να αναφερόμαστε σε τομέα Ανθρωπιστικών Σπουδών και να μην υπάρχει το μάθημα της Κοινωνιολογίας. Χρειαζόμαστε επαγρυπνισμένη νεολαία κι αυτό θα προκύψει μόνο μέσα από ένα μάθημα όπως η Κοινωνιολογία.
Ο Σύλλογος Μεταπτυχιακών Φοιτητών &
Υποψηφίων Διδακτόρων του Τμήματος Φιλολογίας
του Εθνικού & Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών
Χαιρετίζει την απόφαση του Υπουργείου Παιδείας για την επαναφορά της υποχρεωτικής διδασκαλίας του μαθήματος των Λατινικών στα Γενικά Λύκεια καθώς και της εξέτασής τους στις πανελλήνιες.
Με θλίψη διαβάζουμε κάποια ήδη αναρτημένα σχόλια σ’ αυτόν τον χώρο πολλά εκ των οποίων εκφράζονται από συναδέλφους επιστήμονες, τα οποία δε διακρίνονται από επιστημονικότητα, αλλά με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο αποτελούν οξεία κριτική τόσο προς τις Κλασικές Σπουδές όσο και προς την Κοινωνιολογία. Αν και πολλάκις έχει αναφερθεί, τονίζουμε ότι η λατινική γλώσσα αποτελεί τη μήτρα μέσα από την οποία γεννήθηκαν όλες οι λατινογενείς γλώσσες, δηλαδή αυτές που ως επί το πλείστον μιλιούνται στον δυτικό κόσμο, αυτές δηλαδή που αποτελούν τη βάση του δυτικού πολιτισμού. Έτσι, η διδασκαλία του λατινικού γλωσσικού συστήματος αποφέρει τα ψυχολογικά οφέλη της πολυγλωσσίας, κάτι που αποδεικνύεται από μία σειρά σύγχρονων επιστημονικών ερευνών.
Βέβαια, το σημαντικότερο είναι ότι η λατινική γλώσσα είναι ο δεύτερος πυλώνας της κλασικής παράδοσης, η οποία – μαζί με τα αρχαία ελληνικά – αποτέλεσαν το έρεισμα προς την επιστημονικότητα, δηλαδή την αγωνιώδη αναζήτηση της αλήθειας μέσα από τη γνώση· μέσα απ’ αυτό δηλαδή μορφοποιήθηκε ο Διαφωτισμός τον 18ο αιώνα. Αναμφίβολα, η λατινική μαζί με την αρχαία ελληνική αποτελούν την ιστορική βάση της επιστήμης, εφόσον μέχρι τον 19ο αιώνα τα επιστημονικά κείμενα γράφονταν στη λατινική· αυτό έχει ως αποτέλεσμα μία σειρά επιστημών, όπως η βιολογία και η νομική να έχουν μέχρι και σήμερα ορολογία ως επί το πλείστον στα λατινικά. Όμως, το στίγμα της κλασικής παιδείας δε σταματά μόνον στην αρχή της επιστήμης αλλά απλώνεται και στην απλή καθημερινότητα, δηλαδή διατρέχει όλα εκείνα τα σημεία που μας δομούν σ’ ένα κοινωνικό σύνολο. Ποιος άραγε θα μπορούσε να ξεχάσει ότι η σύγχρονη ιδεολογία (μέσα από τις τόσες ιδεολογίες – που θα προτιμούσε ο T. Eagleton) έχει μορφοποιηθεί στον Μεσαίωνα ως αμάλγαμα της στωικής φιλοσοφίας, του νεοπλατωνισμού και αριστοτελισμού κτλ. αυτών των εξαιρετικά σημαντικών φιλοσοφικών σχολών που εκφράστηκαν στην λατινική γλώσσα; Ίσως, μία ανάγνωση του Σενέκα να ήταν η μόνη απάντηση.
Φυσικά, ως επιστήμονες φιλόλογοι δεν είμαστε επιλήσμονες αναφορικά με τον τρόπο διδασκαλίας και εξέτασης του μαθήματος έως και σήμερα. Είναι πασίδηλο ότι κανένα μάθημα στα σύγχρονα σχολεία δε θα πρέπει να αποτελεί αντικείμενο στυγνής αποστήθισης· ομοίως και τα Λατινικά. Μολονότι θεωρούμε αδήριτη την ανάγκη επιστροφής του μαθήματος, ταυτόχρονα αναγνωρίζουμε την ανάγκη να συνοδευτεί από μία εν συνόλω αναθεώρηση της διδασκαλίας και εξέτασής του, κάτι στο οποίο εφιστούμε την προσοχή του Υπουργείου Παιδείας.
Επομένως, το μάθημα χρειάζεται οπωσδήποτε νέα και καλύτερα βιβλία που θα είναι προσανατολισμένα στους μαθητές της τρίτης δεκαετίας του 21ου αιώνα, τα οποία θα βοηθούν τους μαθητές να μάθουν λατινικά, όπως σπουδάζουν τα αρχαία ελληνικά, όχι να αποτελούν έναν οδηγό αποστήθισης για έναν εύκολο βαθμό στις εξετάσεις. Η ποιότητα, λοιπόν, σε συνάφεια με την πρακτικότητα. Στόχος του μαθήματος θα μπορούσε να είναι καταρχάς να έρθουν οι μαθητές σε επαφή με τα λογοτεχνικά και γραμματειακά είδη της λατινικής υπό τον γνώμονα ότι θέλουμε οι νέες γενιές να προσοικειωθούν την τέχνη του γραπτού λόγου· να εξερευνήσουν τη δυναμική της έκφρασης του συναισθήματος μέσα από τη λογοτεχνία, ώστε να τη συναισθανθούν. Προφανώς, για να επιτύχει κάποιος αυτό τον βαθμό συνένωσης με μία λογοτεχνική παραγωγή πρέπει να εκπαιδευτεί στους μηχανισμούς κατανόησης της γλώσσας, όπως είναι η παραδοσιακή γραμματική και το συντακτικό πάνω σε μη διασκευασμένα κείμενα. Όμως, αυτό το μορφοσυντακτικό υπόβαθρο να αποτελεί το έρεισμα πάνω στο οποίο οι μαθητές θα χτίσουν αυτοπεποίθηση ως προς την προσέγγιση των έργων τέχνης και θα επιχειρήσουν δικές τους ερμηνείες, μαθαίνοντας έτσι και το κοινωνικοπολιτικό πλαίσιο μέσα στο οποίο εγγράφηκαν αυτά τα κείμενα.
Σ’ αυτό το σημείο αρμόζει να επισημάνουμε ότι δεν πιστεύουμε ούτε στο ελάχιστο ότι η Κοινωνιολογία δεν είναι άξια διδασκαλίας στα σχολεία. Τουναντίον! Ως φιλόλογοι χρησιμοποιούμε κοινωνιολογικά εργαλεία για την προσέγγιση των κειμένων καθώς τόσο η κοινωνιολογία όσο και η φιλολογία αποτελούν και οι δύο επιστήμες που δεν προσανατολίζονται στο άτομο, αλλά στο σύνολο, την κοινωνία και ίσως η λογοτεχνία ως τέχνη να υπερβαίνει και αυτήν. Έτσι, ακόμα και αυτό που ξεκίνησε ως καινοτομία, έχει ήδη μετατραπεί στον παλιό γνώριμο της εξεταστικής προετοιμασίας. Αντίθετα, η εξέταση ενός γλωσσικού μαθήματος και των λογοτεχνικών κειμένων αυτής της γλώσσας, σύμφωνα με όσα προτείνουμε παραπάνω, δεν προωθεί την αποστήθιση πληροφοριών αλλά την βαθιά κατανόηση της λειτουργίας των δομών της γλώσσας, ώστε να καταστεί δυνατή η προσέγγιση λογοτεχνικών και μη κειμένων. Εξάλλου, ένα μάθημα, όπως η Κοινωνιολογία, σαφώς θα πρέπει να διδάσκεται περισσότερο στα σχολεία και όχι μονάχα σε μία τάξη· άρα, καλό θα ήταν και να μη συσχετιστεί και με μία οδυνηρή διαδικασία αποστήθισης για τις εξετάσεις, αλλά να είναι μάθημα στο οποίο θα ασκούνται οι μαθητές για αρκετά χρόνια, ώστε να αποκομίζουν ευρύτερη γνώση.
Τέλος, σ’ αυτό τον μεγάλο διάλογο ίσως πρέπει να μη θέτουμε τα επιστημονικά μας αντικείμενα ως αντιδίκους σε μία τύποις δικανική διαδικασία, αλλά να μιλήσουμε με πραγματικά επιστημονικούς όρους. Είμαστε η γενιά που έρχεται μετά την εποχή της αποκέντρωσης και της απουσίας στόχου και νοήματος. Μία γενιά που παρανόησε τα διδάγματα των ρηξικέλευθων φιλοσοφικών παραδοχών του δεύτερου μισού του 20ου αιώνα, αυτών που διαμόρφωσαν ένα δυσερμήνευτο μεταμοντέρνο και πλέον καλούμαστε με πλήρη γνώση αυτών να επαναπροσεγγίσουμε έννοιες, όπως νόημα, ηθική, στόχος, άνθρωπος, κοινωνία, πολιτική, ευθύνη, συνείδηση κτλ. Αυτά αναμφίβολα χρειάζονται κριτική σκέψη, γνώση του παρελθόντος και πάνω απ’ όλα αυτενέργεια σ’ αυτήν την προσπάθεια. Η μέσα από την επιστήμη γνώση του παρελθόντος είναι αναντίρρητα ένας αρωγός στην προσπάθεια επαναπροσέγγισης των μορφωμάτων της κλασικής περιόδου ως εφόδια για την προσέγγιση και κατανόηση του σύγχρονου κόσμου. Οι δυνατότητες που προσφέρει η ανάγνωση του κλασικού κόσμου είναι ένα καίριο εργαλείο προσέγγισης των εννοιών που αναφέραμε, όπως και της ανάγνωσης του σύγχρονου κόσμου, για να καταφέρουμε να καθυποτάξουμε τον … σαιξπηρικό φόβο, αυτή τη «συνείδηση [μας που] μας κάνει όλους δειλούς» («Thus conscience does make cowards of us all», Άμλετ, μτφρ. Δ. Καψάλης).
Σίγουρα κατά τον J. Derrida ως σώματα είμαστε κείμενα που μας διαρρέουν τόσα κοινωνικοπολιτισμικά σημεία· ας είμαστε όμως, όπως επέτεινε η J. Butler, «σώματα με σημασία» δίνοντας την αξία που πρέπει στον κλασικό πολιτισμό στη χώρα όπου αυτός γεννήθηκε.
Το ΔΣ του Συλλόγου
4-5-2020
Η άποψη ότι τα Λατινικά είναι «νεκρή γλώσσα» δεν υφίσταται γιατί δεν διδασκόμαστε τη λατινική και την αρχαία ελληνική γλώσσα ούτε για να κάνουμε τους υπαλλήλους ξενοδοχείου ούτε τους μεταφραστές. Τις διδασκόμαστε για να γνωρίσουμε τον πολιτισμό των δύο λαών, η ζωή των οποίων τίθεται ως βάση του παγκόσμιου πολιτισμού.
Επίσης, πρέπει να λάβουμε υπόψη ότι οι μαθητές της Θεωρητικής κατεύθυνσης είναι δύσκολο και επίπονο να εξετάζονται σε δύο μαθήματα που απαιτούν αποστήθιση (Ιστορία και Κοινωνιολογία). Τα Λατινικά καταπολεμούν τη φλυαρία πολλών θεωρητικών αντικειμένων, ενδυναμώνουν τη μνήμη και οξύνουν την κριτική ικανότητα των μαθητών.
Απαραίτητη θεωρείται ωστόσο η ανανέωση των σχολικών εγχειριδίων .
Είναι σημαντικό να σημειωθεί η απογοήτευση που προκύπτει από την αντικατάσταση της Κοινωνιολογίας με τα Λατινικά στις εισαγωγικές για τους μαθητές-υποψήφιους της Ομάδας Προσανατολισμού Ανθρωπιστικών Σπουδών. Μια νεκρή γλώσσα αντικαθιστά μια ζωντανή επιστήμη. Ενώ από τη μια το υπό διαβούλευση νομοσχέδιο δίνει χώρο σε δεξιότητες που άπτονται των κοινωνικών επιστημών στις νέες θεματικές ενότητες (ανθρώπινα δικαιώματα, αλληλοσεβασμός, εθελοντισμός) (βλ. άρθρο 1), από την άλλη αφαιρεί τη ζώσα θεωρία για την ερμηνεία της κοινωνικής πραγματικότητας και της κοινωνικής συμπεριφοράς ως προαπαιτούμενο για την εισαγωγή σε μια σειρά πανεπιστημιακών σχολών. Επιπλέον, αφαιρείται μια ύλη περισσότερο οικεία σε όλους τους μαθητές και αντικαθίσταται από τα ανοίκεια για παιδιά λατινικά.
Η αντικατάσταση αυτή θα αναγκάσει παιδιά και γονείς σε επιπλέον ενίσχυση φροντιστηριακών μαθημάτων στο ανοίκειο μάθημα των Λατινικών, φέρνοντας σε δυσμενή θέση ιδιαίτερα τις οικογένειες που είναι οικονομικά ασθενέστερες.
Το αστόχημα της κατάργησης της δυαδικής δομής των κλασικών γραμμάτων, στα πλαίσια του εξετασεοκεντρικού εκπαιδευτικού συστήματος, έχρηζε επανόρθωσης.
Διχοτόμοι, αμφιλεγόμενοι κι άκομψοι χειρισμοί δεν συντείνουν παρά στον αναβρασμό –με μανιχαϊστικούς όρους (καλός – κακός, πολυσήμαντος – μονοσήμαντος, χρήσιμος – άχρηστος… σήμερα – αύριο)– όχι μόνο της διεπιστημονικής κοινότητας αλλά και της μικρότερης ομάδας ανθρώπων. Καταδεικνύουν, επιπροσθέτως, την επιφανειακή προσπέλαση του εκπαιδευτικού κι επιστημονικού γίγνεσθαι από πλευράς μερίδας των υψηλά ισταμένων. Έχω τη βεβαιότητα ότι, πλην φωτεινών εξαιρέσεων, δεν προηγείται η εις βάθος ανάλυση κι ολόπλευρη επεξεργασία ενός εκάστου αντικειμένου, για το μαθητικό δυναμικό.
Δεν είναι δυσείκαστο ότι τα Λατινικά του σχολείου έχουν περιέλθει σε κάποιας μορφής ανυποληψία από τους πάσης φύσεως μη ειδικούς –όχι άδικα σε κάποιο βαθμό–, που αρέσκονται να διατρανώνουν ελαφρά τη καρδία το «εμβριθές» πόρισμά τους. Σε αυτήν καθοριστικό ρόλο έχει διαδραματίσει η πολιτική αβουλία κι η παρελκυστική τακτική που υιοθετείται –πολλάκις και κατά το παρελθόν– ως προς την εφαρμογή των προταθεισών αλλαγών, σε συμφωνία και προς την τεχνολογική επανάσταση, που θα προσδώσουν στο μάθημα ένα λιγότερο σκληρό κέλυφος. Το σχολικό εγχειρίδιο, αξίζει να σημειωθεί, διάγει αισίως το 36ο έτος της ηλικίας του. Ίσως κάποιοι θεωρούν ότι βρίσκεται στην παραγωγικότερη φάση του. Ατυχής είναι και η πολιτική επιλογή να διδάσκεται το μάθημα επί το πλείστον από μη εντριβείς, φιλολόγους εν τη στενή ή ευρεία εννοία του όρου, που δεν έχουν λάβει επαρκή –ή και καθόλου– εκπαίδευση, ακόμη και από άλλης ειδικότητας επιστήμονες.
Η Λατινική Γλώσσα και Γραμματεία συνδυαστικά με την Αρχαία Ελληνική συνιστούν βάθρο και απόσταγμα του ευρωπαϊκού πολιτισμού και, επί της αρχής, συστατικά της ευρωπαϊκής ταυτότητας. Η σπουδή τους, ως φορέων του ιδεώδους του ανθρωπισμού, που τόσο βάναυσα κι αβασάνιστα παραβλέπεται στις μέρες μας, στο βωμό ενός ατέρμονου κι αστόχαστου ωφελιμισμού, καλλιεργεί τα άυλα –ηθικά, πνευματικά, ψυχικά– χαρακτηριστικά του ατόμου, με κέντρο την ανθρώπινη συμπεριφορά και σκέψη και δεν αποτελεί ένδειξη δογματισμού, συντήρησης, προσκόλλησης στο παρελθόν. Η εν-(συν)-αίσθηση, η γνώση του εαυτού και των αφετηριών του είναι conditiones sine qua non για μία γόνιμη αναψηλάφηση της οπτικής του ανθρώπου απέναντι στον ίδιο και το συνάνθρωπό του εντός της κοινωνίας, σε παρόντα και μέλλοντα χρόνο.
Ως προς τη γλωσσική επιρροή, η εξοικείωση με τη λατινική γλώσσα καθιστά πρόδηλη τη συγγένεια μεταξύ των γλωσσών και παρέχει αδιαμφισβήτητο πλεονέκτημα κυρίως ως προς τη βαθύτερη κατανόηση μιας λατινογενούς –και όχι μόνο– γλώσσας, με ό,τι αυτό συνεπάγεται στην εποχή της πληροφορίας. Στα όρια αυτά περικλείεται και η lingua franca της εποχής μας, μολονότι μη λατινογενής, το λεξιλόγιο της οποίας σε πολύ μεγάλο βαθμό είναι λατινικής αρχής. Δεν πρέπει να μας διαφεύγει το γεγονός ότι για τον μυημένο επιστήμονα η γλώσσα εξειδίκευσης σε πλείστα όσα επιστημονικά διαμερίσματα είναι η λατινική, με την καίρια συμβολή και της νεο-λατινικής.
προς την ηγεσία του υπουργείου Παιδείας:
Δώστε για μια φορά τη δυνατότητα κι όσο χρόνο απαιτείται στους διακόνους της επιστήμης της Κλασικής Φιλολογίας να συνδιαμορφώσουν το πλαίσιο και τις κατευθυντήριες γραμμές για τον επανασχεδιασμό κι εκσυγχρονισμό του εξόχως απαιτητικού αυτού αντικειμένου.
Ναι στην παραμονή της κοινωνιολογίας
Όχι στο πολυνομοσχέδιο εν μέσω πανδημίας
Ναι σε πολυετή έρευνα για το εκπαιδευτικό σύστημα
Όχι κάθε χρόνο ο κάθε υπουργός να εκτελεί επιπόλαιες και βραχυπρόθεσμες αλλαγές
δεν θα μπω στη λογική να διαλέξω… θα πω μόνο ότι με τα τόσα κοινωνικά προβλήματα που ζούμε στην ελληνική πραγματικότητα καθημερινά, ειλικρινά δεν έχει χώρο η κοινωνιολογία στο σημερινό σχολείο;
Τα διαχρονικά προβλήματα της Ελληνικής δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης είναι: η παπαγαλία, η ασκησιολογία και το ξήλωνε-ράβε της διδακτέας και εξεταζόμενης ύλης.
Είναι εύλογο, από μια εκπαιδευτική μεταρρύθμιση, να περιμένουμε την εξάλειψη των χρόνιων προβλημάτων της εκπαίδευσης αφ’ενός και την προώθηση της κατανόησης των κειμένων και την καλλιέργεια της κριτικής σκέψης αφ’ετέρου. Για την επίτευξη των παραπάνω στόχων οι προτάσεις μου είναι οι εξής:
• Κατάργηση της αποστίθησης. Ανάλυση των εννοιών και η συζήτηση των ιδεών που περιέχονται στα σχολικά βιβλία (αντίδοτο στην παπαγαλία).
• Διδακτέα και εξεταζόμενη ύλη, όλη η ύλη των σχολικών βιβλίων (αντίδοτο στο ξύλωνε-ράβε).
• Στα Μαθηματικά, τις Φυσικές Επιστήμες και την Πληροφορική πρέπει να δωθεί έμφαση στην εννοιολογική ανάλυση και ανά παράγραφο το πολύ δέκα προβλήματα (αντίδοτο στην ασκησιολογία) τέσσερα από τα οποία να αναφέρονται στη σύγχρονη πραγματικότητα. Έτσι και η ύλη θα ολοκληρωθεί και θα μείνει χρόνος, ώστε τους δύο τελευταίους μήνες της σχολικής χρονιάς να γίνει επανάληψη και εμβάθυνση στα αντίστοιχα μαθήματα.
• Χωρισμός των τμημάτων της Β’ Λυκείου σε τμήματα Ανθρωπιστικού προσανατολισμού και τμήματα Θετικού προσανατολισμού και χωρισμός των τμημάτων της Γ’ Λυκείου ανά επιστημονικό πεδίο.
• Ανάθεση τουλάχιστων τριών εργασιών ανά μάθημα
Οι εργασίες μπορεί να αφορούν:
Αναζήτηση λέξεων κλειδιών ενός κειμένου
Φωτογραφικό υλικό για το εξεταζόμενο θέμα
Κατασκεύη αφίσας για ένα θέμα
Συγγραφή ποιήματος ή διηγήματος
Παρουσίαση με γράφημα ενός κεφαλαίου
Αναζήτηση ομοιτήτων και διαφορών μεταξύ γεγονότων, ιστορικών προσώπων, λαών και θεωριών
Περίληψη ενός κεφαλαίου
Επίδηξη ενός πειράματος
Κατασκεύη μιας απλής συσκευής
Ταξιδιωτικές εντυπώσεις κλπ
• Οι ενδοσχολικές εξετάσεις από την Α’ Γυμνασίου μέχρι την Β’ Λυκείου να γίνονται σε πέντε θεματικές ενότητες:
1. Στα Γλωσσικά μαθήματα
2. Στα Μαθηματικά και την Πληροφορική
3. Στις Φυσικές Επιστήμες
4. Στις Ξένες Γλωσσες
5. Στα υπόλοιπα Θεωρητικά Μαθήματα
Η εξέταση να είναι ουσιαστική και τρίωρη με 100 ερωτήσεις σύντομης απάντησης
• Σε όλες τις τάξεις του Λυκείου να επιτρέπεται η χρήση μικροϋπολογιστή, όπως γίνεται σε όλες τις χώρες του κόσμου. Η χρήση του μικροϋπολογιστή να επιτρέπεται και στις εξετάσεις ( ενδοσχολικές-Πανελλαδικές) (αντίδοτο στην υποκρισία, αφού στην πραγματική ζωή από τους πωλητές κάθε είδους μέχρι τους προχωρημένους ερευνητές χρησιμοποιεούνται υπόλογιστές για τους αριθμητικούς υπολογισμούς)
• Το τελικό χτύπημα στην παπαγαλία θα ήταν τα Πανελλαδικώς εξεταζόμενα μαθήματα της Γ’ Λυκείου να γίνονται με ανοικτά τα σχολικά βιβλία. Χωρίς ανοικτά βιβλία θα έπρεπε να υπάρχει ένα πέμπτο εξεταζόμενο μάθημα, κονό σε όλες τις ομάδες προσανατολισμού: γενικές γνώσεις από όλο το φάσμα της εκπαίδευσης, γιατί δεν είναι δυνατό μετά από 16 χρόνια σπουδών (2 Νηπιαγωγείο + 6 Δημοτικό +3 Γυμνάσιο + 3 Λύκειο) οι απόφοιτοι να μην γνωρίζουν τι γιορτάζουμε την 28η Οκτωβρίου ή την 25η Μαρτίου.
• Οι Φυσικές Επιστήμες είναι οι επιστήμες που στηρίζονται και αναπτύσσονται με την παρατήρηση και το πείραμα, οπότε δε νοείται η διδασκαλία τους χωρίς πειράματα, τα οποία μπορούν αν γίνουν με αντικείμενα καθημερινής χρήσης, όπως έδειξε ανάλογο
διαδικτυακό μάθημα στο Mathesis.
Το πλέον καταπονημένο και περιθωριοποιημένο μάθημα των τελευταίων χρόνων είναι τα πολύπαθα σχολικά Μαθηματικά, με δεδομένο ότι τα Μαθηματικά αποτελούν τον ένα από τους βασικούς πόλους της παγκόσμιας εκπαίδευσης με τον άλλο να είναι η εθνική γλώσσα κάθε κράτους.
Είναι γνωστό ότι κάθε πέντε περίπου χρόνια διπλασιάζεται η υπάρχουσα Μαθηματική γνώση, ως εκ τούτου η ύλη των Μαθηματικών αυξάνεται κάθε τόσο σε όλα τα αναλυτικά προγράμματα παγκοσμίως, μόνο στην Ελλάδα, που τα δόξασε με μορφές όπως ο Θαλής, ο Πυθαγόρας, ο Ευκλείδης, ο Αρχιμήδης, ο Απολλώνιος και τόσοι άλλοι, η ύλη των Μαθηματικών συρρικνώνεται από χρόνο σε χρόνο.
Ο πλέον αδικημένος κλάδος των σχολικών Μαθηματικών είναι η Γεωμετρία, με δεδομένο ότι όλα τα σύγχρονα Μαθηματικά δεν είναι τίποτα άλλο από γενικεύσεις των εννοιών και ιδεών που περιέχονται στα Στοιχεία του Ευκλείδη. Είναι δυνατόν ένα οικοδόμημα να είναι στερεό χωρίς ισχυρά θεμέλια;
Έτσι η πρόταση μου για τη Γεωμετρία είναι να διδάσκεται όλη η επιπεδομέτρια στην Α’ Λυκείου και όλη η στερεομετρία στα τμήματα του θετικού προσανατολισμού της Β’ Λυκείου, χωρίς άχρηστες λεπτομέρειες και αποδείξεις τετριμμένων προφανών προτάσεων.
Είναι δυνατόν με αυτή την ύλη της Άλγεβρας και της Τριγωνομετρίας ένας απόφοιτος να παρακολουθήσει και πολύ περισσότερο να κατανοήσει μαθήματα Φυσικομαθηματικών, Οικονομικών ή Πολυτεχνικών σχολών;
Το ενδεδειγμένο πρόγραμμα σπουδών για τα Μαθηματικά του Λυκείου θετικού προσανατολισμού, που συνάδει με τα διεθνή πρότυπα, υπάρχει έτοιμο στο κατηργημένο «νόμο Διαμαντοπούλου» για το Νέο Λύκειο.
Τα θέματα των Μαθηματικών στις Πανελλαδικές εξετάσεις προτείνεται να είναι:
1ο Θέμα από τη Γεωμετρία της Α και Β Λυκείου, που να αναφέρεται σε βασικές έννοιες.
2ο Θέμα από τα Μαθηματικά Προσανατολισμού της Β’ Λυκείου
3o – 4o Θέμα από τα Μαθηματικά Προσανατολισμού της Γ’ Λυκείου
Για να ξαναζήσουμε τις ένδοξες δεκαετίες του ’60 και ’70 του Πολυτεχνείου, του οποίου οι απόφοιτοι έγιναν καθηγητές σε κορυφαία Πανεπιστήμια του κόσμου.
Η ανεργία, η εγκληματικότητα, η φτώχεια κ.α. επεξηγούνται με το μάθημα της κοινωνιολογίας. Η ομάδα μαθημάτων προσανατολισμού «Ανθρωπιστικές Σπουδές» απαιτεί τουλάχιστον ένα μάθημα που να εξηγεί και να ερμηνεύει τα κοινωνικά φαινόμενα.
Η συσχέτιση των Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων με το μάθημα της κοινωνιολογίας είναι άμεση. Ακόμα και στο τμήμα φιλολογίας στο ΕΚΠΑ έχει μαθήματα Λαογραφίας (που έχει άμεση σχέση με το μάθημα της κοινωνιολογίας).
Δεν ισχυρίζομαι ότι τα λατινικά δεν είναι βοηθητικό σε αρκετές σχολές.
Κάποτε θα πρέπει το υπουργείο να πάρει θέση ως προς τις ώρες που μπορεί να διδαχθεί το κάθε μάθημα στο ωρολόγιο πρόγραμμα των σχολείων.Δεν είναι δυνατόν τα μαθηματικά ή η έκθεση να διδάσκονται έκτες και έβδομες ώρες! Τόσο στο γυμνάσιο όσο και στο γενικό λύκειο. Επίσης θα πρέπει να διακρίνει τα Π.Ε. Δεν μπορεί να αντιμετωπίζει τους ΠΕ02, ΠΕ03, ΠΕ04 όπως ακριβώς και τις υπόλοιπες ειδικότητες. Θα πρέπει να τους διακρίνει ή με διαφορετικό μισθολόγιο ή με απαλλαγή από εξωδιδακτικές-γραμματειακές εργασίες. Νομίζω ότι φέτος πιο έντονα από ποτέ, έγινε κατανοητό ότι είναι οι ειδικότητες που στηρίζουν κάθε σχολείο και ειδικά το γενικό λύκειο. Αυτές οι ειδικότητες μαζί με τους ΠΕ09 και ΠΕ91 διδάσκουν τα μαθήματα των Πανελλαδικών εξετάσεων και είναι οι πρώτες ειδικότητες που κάθε σχολείο έψαχνε για να πραγματοποιήσουν σύγχρονη διδασκαλία.
Με αφορμή αυτή την κρίσιμη συγκυρία που βιώνουμε αντιληφθήκαμε πόσο σημαντικό είναι να έχουμε την ικανότητα να καταλαβαίνουμε αυτό που συμβαίνει. Η πληθώρα των πληροφοριών, τα μεγέθη που ανακοινώνονται σε καθημερινή βάση απαιτούν κριτική σκέψη.Ως εργαζομένη αλλά και ως πολίτης έχω διαπιστώσει ότι υπάρχει μεγάλο έλλειμμα γνώσεων για την διαχείριση του λόγου και την κατανόηση των εννοιών.Είναι επιτακτική η ανάγκη το σχολείο να στηρίξει και να ενισχύσει τους βασικούς πυλώνες της εκπαίδευσης την γλώσσα και τα μαθηματικά αφού η γλώσσα καλλιεργεί το λόγο και τα μαθηματικά την σκέψη.Στην καθημερινότητά μας, στην δουλειά μας, στις συναλλαγές μας παντού χρειαζόμαστε τις στοιχειώδης γνώσεις μαθηματικών και στατιστικής που δυστυχώς δεν τις έχουμε. Μακάρι το υπουργείο να εντάξει εκτός από το μάθημα της γλώσσας (ενταγμένο ήδη ) και το μάθημα των μαθηματικών στα εξεταζόμενα μαθήματα των πανελλαδικών σε όλες τις κατευθύνσεις προκειμένου να αποκτήσουν οι μαθητές ως αυριανοί πολίτες και επιστήμονες κριτική ικανότητα και σκέψη.
Με εκτίμηση Αναστασία Γιώτη
Δημόσιος Υπάλληλος
Τα Λατινικά , όπως και τα Αρχαία Ελληνικά, αποτέλεσαν την πρώτη ύλη πάνω στην οποία οικοδομήθηκαν πολλές μεταγενέστερες γλώσσες. Εύκολα κάποιος μπορεί να εντοπίσει αμέτρητους όρουςτων οποίων η ρίζα ανάγεται στην Λατινική Γλώσσα. Συνεπώς, θεωρώ την εκμάθηση της Λατινικής Γλώσσας βασική για τις θεωρητικές επιστήμες.
Καλησπέρα σας , με όλο το σεβασμό θεωρώ ,εγώ και η πλειονότητα των μαθητών της θεωρητικής κατεύθυνσης ,πως η κοινωνιολογία ως μάθημα είναι μακράν ανώτερο από τα Λατινικά τα οποία μάλιστα πέρα από το οτι είναι μία νεκρή γλώσσα ,δεν προσφέρουν περαιτέρω γνώσεις και κυρίως χρήσιμες γνώσεις στους νέους.Αντιθέτως , το φετινό μάθημα φέρνει σε επαφή με όρους σημαντικούς που οφείλει να γνωρίζει.
Δ.Κ.
Είναι γενικά αποδεκτό ότι, η υποχρεωτική μαθηματική εκπαίδευση στοχεύει στη συγκρότηση σκεπτόμενων πολιτών. Ένας σκεπτόμενος, ενεργός πολίτης χρειάζεται να διαθέτει ικανότητα λήψης αποφάσεων και επίλυσης προβλημάτων. Χρειάζεται να έχει κριτική ικανότητα, να έχει μάθει να αποδεικνύει και να επιχειρηματολογεί.
Εν τούτοις, η εκπαιδευτική κοινότητα – με εξαίρεση τους Μαθηματικούς – φαίνεται να έχει συμβιβαστεί με την ιδέα, ότι η εισαγωγή των μαθητών σε σχολές, όπως οι Ιατρικές και οι Νομικές γίνεται με εξετάσεις που δεν αφορούν τα Μαθηματικά.
Να σημειωθεί εδώ, ότι είμαστε η μοναδική χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης που συμβαίνει αυτό.
Κατά την άποψή μας, δύο είναι τα μαθήματα, στα οποία θα έπρεπε να εξετάζονται οι μαθητές, προκειμένου να εισαχθούν σε οποιαδήποτε σχολή:
1) η «Γλώσσα» που -ούτως η άλλως- εξετάζεται.
2) τα «Μαθηματικά» που καλλιεργούν τη σκέψη.
Τους τελευταίους δύο μήνες, ακούμε από γιατρούς και επιδημιολόγους για μαθηματικά μοντέλα και εκθετικές καμπύλες.
Ανακύπτουν το ερωτήματα όπως:
• Ο αυριανός γιατρός, χωρίς μαθηματικό υπόβαθρο, πώς θα τα αντιλαμβάνεται και θα τα ερμηνεύει όλα αυτά;
• Θέλουμε πραγματικά, η επιλογή των αυριανών γιατρών, νομικών, δασκάλων κλπ, να γίνεται με ορθολογικά κριτήρια;
Για το λόγο αυτό ως ελάχιστη διόρθωση, στην ως άνω εκπαιδευτική στρέβλωση, προτείνουμε την πανελλήνια εξέταση του μαθήματος «Μαθηματικά και Στοιχεία Στατιστικής» σε όλες τις πανεπιστημιακές σχολές.
Το παραπάνω κείμενο υπογράφουν οι κάτωθι:
ΕΠΩΝΥΜΟ ΟΝΟΜΑ Ιδιότητα
1 Αγγελάκος Ηλίας Μαθηματικός
2 Αγγέλης Γεώργιος Μαθηματικός
3 Αλεξανδρόπουλος Διονύσης Φοιτητής Μαθηματικού
4 Αλογάρης Ευάγγελος Καθηγητής Μαθηματικών 5ου Λυκείου Λαμίας
5 Αμπράζη Ελένη Φοιτήτρια Μαθηματικών
6 Αμπράζης Νικόλαος Μαθηματικός
7 Αναγνώστου Γεώργιος Μαθηματικός
8 Αναγνώστου Ευάγγελος Μαθηματικός- 7ο ΓΕΛ Τρικάλων
9 Ανδριόπουλος Θοδωρής Καθηγητής Μαθηματικών
10 Ανδριοπούλου Άννα Τασία Καθηγήτρια
11 Ανδρουλιδάκης Εμμανουήλ Μαθηματικός
12 Αντωνόπουλος Ευάγγελος Καθηγητής Μαθηματικών
13 Αντωνοπούλου Γεωργία Δασκάλα
14 Αρνόκουρος Αναστάσιος Μαθηματικός
15 Αφεντουλίδου Ευτυχία Αναπληρώτρια ΠΕ03
16 Βακαλόπουλος Κώστας Μαθηματικός
17 Βαλώζος Νίκος Μαθηματικός
18 Βαρβεράκης Ανδρέας Καθηγητής ΔΕ ΠΕ03 Μαθηματικών
19 Βαρδουνιώτης Παναγιώτης Μαθηματικός
20 Βαχαβιώλος Παναγιώτης Μαθηματικός
21 Βίγλα Γιαννούλα Καθηγήτρια Μαθηματικών
22 Βίλλη Κωνσταντίνα Φυσικός
23 Βουτέλη Βασιλική Εκπαιδευτικός β/θμιας/ Κλάδος ΠΕ03
24 Βρατσαλης Δημήτριος Μαθηματικός
25 Γερογιαννάκης Γιάννης Μαθηματικός
26 Γεωργακάκος Ηλίας Μαθηματικός
27 Γιαννακοπούλου Αικατερίνη Μαθηματικός
28 Γκόγκας Βασίλης Μαθηματικός
29 Γκόνης Γεώργιος Καθηγητής Μαθηματικών
30 Γραββάνη Τζούλη Καθηγήτρια Μαθηματικών
31 Γραμμένος Μίλτος Μαθηματικός
32 Γραμπας Αντώνης Μαθηματικός
33 Δημητροπούλου Γεωργία Δασκάλα
34 Διαμαντοπούλου Ελένη Εκπαιδευτικός (ΠΕ03)
35 Δομουχτσή Ευαγγελία Μαθηματικός
36 Δουρίδα Μαρία Πολιτικός Μηχανικός
37 Δρακόπουλος Λάμπρος Μαθηματικός
38 Ελευθεριάδης Σολομών Μαθηματικός
39 Ευθυμίου Ελευθέριος Μαθηματικός
40 Ευλιάτης Κωνσταντίνος Μαθηματικός
41 Ζάβου Νίκη Μαθηματικός
42 Ζανταρίδης Νικόλαος Μαθηματικός
43 Ζαχαρούλης Αχιλλέας Μαθηματικός
44 Ηλιόπουλος Κωνσταντίνος Εκπαιδευτικός Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης
45 Kακαβάκης Δημήτριος Μαθηματικός
46 Καλαντζής Γιώργος Μαθηματικός
47 Καλύβας Σπήλιος Μαθηματικός
48 Καπνίσης Θεόδωρος Φοιτητής Μαθηματικού
49 Καραβότας Δημήτριος Μαθηματικός
50 Καραθανάση Παρασκευή Μαθηματικός
51 Καρακατσάνης Νίκος Φοιτητής Μαθηματικού
52 Καράμπελας Γεώργιος Εκπαιδευτικός
53 Καρκαζής Ιωάννης Μαθηματικός, Αντιπρόεδρος Παραρτήματος ΕΜΕ Αρκαδίας
54 Καρκαζής Χρήστος Φοιτητής Μαθηματικού
55 Κατοστάρης Νικόλαος Μαθηματικός
56 Κεραμάρης Αλέξιος Μαθηματικός
57 Κοζής Χρήστος Καθηγητής Μαθηματικών
58 Κοκκίνης Κώστας Καθηγητής Μαθηματικών
59 Κολαζά Ευγενία Μαθηματικός
60 Κολοβού Ευθυμία Μαθηματικός
61 Κορσκετίδης Ελευθέριος Πτυχιούχος Πληροφορικής του Πολυτεχνείου Darmstadt
62 Κουνάβης Παναγιώτης Μαθηματικός
63 Kούρος Δημήτριος Φυσικός
64 Kούρος Παντελής Μαθηματικός
65 Κούρου Γεωργία Μαθηματικός
66 Κούρου Χρυσαυγή Φυσικός
67 Κρανιδιώτη Βαρβάρα Καθηγήτρια Μαθηματικός – Διευθύντρια Γυμνασίου
68 Κρανιδιώτης Φώτης Μαθηματικός
69 Κρικης Φώτιος Μαθηματικός
70 Κυριαζής Παναγιώτης Μαθηματικός
71 Κυριαζής Χρήστος Καθηγητής Δευτεροβάθμιας
72 Κωνσταντάκος Κωνσταντίνος Φοιτητής Μαθηματικού
73 Κωνσταντέλλος Γεώργιος Εκπαιδευτικός
74 Κωνσταντινόπουλος Γιάννης Φυσικός
75 Κωνσταντινοπούλου Παναγιώτα Μαθηματικός
76 Κωστόγιαννης Δημήτριος Μαθηματικός
77 Κωστοπούλου Καλλιόπη Μαθηματικός, Εκπαιδευτικός ΔΕ, Πρόεδρος Παραρτήματος ΕΜΕ Αρκαδίας
78 Κώτσιος Αθανάσιος Αναπληρωτής εκπαιδευτικός ΠΕ03
79 Λαδενης Δημήτρης Μαθηματικός
80 Λάζου Απόστολος Μαθηματικός
81 Λέκκα Ιωάννα Μαθηματικός
82 Λεωνιδάκης Ιωάννης Εκπαιδευτικός
83 Λιάπης Αριστείδης Φοιτητής Μαθηματικών
84 Λιούτας Κωνσταντίνος Καθηγητής Μαθηματικών 14ο ΓΕΛ Θεσσαλονίκης.
85 Λουζιώτης Παναγιώτης Μαθηματικός
86 Λουμπαρδιά Αγγελική Εκπαιδευτικός ΠΕ03 Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης
87 Λουμπαρδιάς Δημήτριος Μαθηματικός
88 Μαγγίνης Δημήτρης Μαθηματικός
89 Μαζαράκης Αναστάσιος Μαθηματικός
90 Μάκος Σπύρος Μαθηματικός
91 Μαμουνάκης Ιωάννης Μαθηματικός (ΠΕ03)
92 Μανδαλάκης Γιώργος Καθηγητής
93 Μανιάτης Πέτρος Εκπαιδευτικός ΠΕ03 Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης
94 Μαρκόπουλος Ανδρέας Μαθηματικός
95 Ματσιακάς Δημήτριος Οικονομολόγος
96 Μαυρης Αντώνης Μαθηματικός
97 Μαυρίδης Γιώργος Καθηγητής Μαθηματικών ( Κολλέγιο Ανατόλια )
98 Μενουκος Γεώργιος Μαθηματικός
99 Μητροπούλου Χριστίνα Μαθηματικός
100 Μητσάκη Κωνσταντίνα Φοιτήτρια Μαθηματικού
101 Μικελάτου Μαρία Μαθηματικός
102 Μιχαλόπουλος Νίκος Μαθηματικός
103 Μιχαλοπούλου Δήμητρα Νηπιαγωγός
104 Μουστάκας Χρήστος Καθηγητής Μαθηματικών (Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση)
105 Μπαρλαμπά Μαρία Φοιτήτρια
106 Μπατέλης Χρήστος Μαθηματικός Συνταξιούχος
107 Μπουλούγαρη Αγγελική Φοιτήτρια Φαρμακευτικής
108 Μπουρούνης Μιχάλης Εκπαιδευτικός
109 Μυταρέλης Παναγιώτης Μαθηματικός
110 Νασιοπούλου Ευθυμία Μαθηματικός
111 Νιτσιοπούλου Ανδρομάχη Εκπαιδευτικός ΠΕ03
112 Ντέλλας Δημήτριος Μαθηματικός Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης
113 Ξαρχάκου Νικολέττα ΣΕΕ Μαθηματικών
114 Ξενίδης Δημήτριος Καθηγητής Φροντιστηρίου Μέσης Εκπαίδευσης
115 Οικονομόπουλος Χαράλαμπος Μαθηματικός
116 Οικονομόπουλος Γιώργος Μαθηματικός
117 Οικονόμου Γεωργία Εκπαιδευτικός
118 Παναγιωτόπουλος Παναγιώτης Μαθηματικός
119 Πανάς Βασίλειος Εκπαιδευτικός
120 Παπαδημητρίου Γεώργιος Μαθηματικός
121 Παπαδόπουλος Χρήστος Αναπληρωτής εκπαιδευτικός
122 Παπαδόπουλος Όμηρος Μαθηματικός – Συνταξιούχος
123 Παπαδόπουλος Βασίλης Μαθηματικός
124 Παπαδόπουλος Βασίλειος Καθηγητής Μαθηματικών
125 Παπαπέτρου Χαράλαμπος Μαθηματικός
126 Παπαστεργίου Παναγιώτης Φοιτητής Μαθηματικού
127 Παπουτσή Μαρία Εκπαιδευτικός σε Λύκειο
128 Παυλόπουλος Παναγιώτης Μαθηματικός
129 Παυλοπούλου Κωνσταντίνα Φιλόλογος
130 Περάκης Μάνος Καθηγητής Μαθηματικών
131 Πηλιανίδης Νικόλαος Μαθηματικός
132 Πιστολα Θεοδώρα Μαθηματικός
133 Πλαντζάς Πέτρος Φοιτητής Μαθηματικού
134 Πουρναρά Σοφία Καθηγήτρια Μαθηματικών 3ου Γυμνασίου Λαμίας
135 Ράμναλης Αργύρης Εκπαιδευτικός
136 Ρουσόπουλος Παναγιώτης Καθηγητής Μαθηματικών
137 Σακαρικος Ευάγγελος Μαθηματικός
138 Σαραβάνος Γιώργος Μαθηματικός
139 Σγούρας Νικόλαος Μαθηματικός
140 Σκανδάλης Γιάννης Καθηγητής ΠΕ03
141 Σούντρης Αναστάσιος Οικονομολόγος
142 Στεργιανός Φίλιππος Μαθηματικός
143 Στουφης Διονύσιος Μαθηματικός
144 Στριμμένος Γιώργος Καθηγητής ΠΕ03
145 Τζωρτζίνης Λεωνίδας Μαθηματικός
146 Τόλης Χρήστος Φοιτητής Μαθηματικών
147 Τριάντος Παναγιώτης Μαθηματικός
148 Τσαμπουνάρης Νίκος Μαθηματικός
149 Τσιράκης Παντελεήμων Καθηγητής Πληροφορικής
150 Τσίρμπα Δήμητρα Μαθηματικός
151 Τσουκαλοχωρίτης Ιωάννης Μαθηματικός
152 Τσουκόπουλος Ανδρέας Φοιτητής Φαρμακευτικής ΕΚΠΑ
153 Τσώνος Αλέξης Καθηγητής Μαθηματικών
154 Υψηλάντη Χριστίνα Φιλόλογος 2ου ΓΕΛ.Τρίπολης
155 Φαλάγγα Αρετή Μαθηματικός ΔΕ
156 Φαλάρης Γεώργιος Μαθηματικός
157 Φατσέα Καλομοίρα Μαθηματικός
158 Χάδος Χρυσοβαλάντης Μαθηματικός
159 Χανταμπής Αντώνης Μαθηματικός
160 Χαραλαμπίδου Βασιλική Εκπαιδευτκός
161 Χλωμούδης Σταμάτιος Συνταξιούχος Μαθηματικός
162 Χριστοδουλίδης Νικόλαος Οδοντίατρος
163 Χρόνης Παναγιώτης Καθηγητής Μαθηματικών
164 Χρυσανθόπουλος Δημήτρης Καθηγητής Μαθηματικός
165 Χρυσοστομίδου Σοφία Μαθηματικός
166 Ψύχος Νικόλαος Καθηγητής Μαθηματικών
Η κοινωνιολογία ΠΡΕΠΕΙ να παραμείνει στα πανελλαδικά εξεταζόμενα μαθήματα. Είναι μία επιστήμη που δημιουργεί σκεπτόμενους και ενεργούς πολίτες, θωρακισμένους με κριτική σκέψη και αντίληψη, απαλλαγμένη από προκαταλήψεις και στερεότυπα. Οι μαθητές μαθαίνουν να κατανοούν την κοινωνία στην οποία ζουν, αντιλαμβάνονται πως λειτουργεί ο κόσμος γύρω τους και συνειδητοποιούν ποια είναι η θέση τους μέσα σε αυτόν. Αναλύουν τα κοινωνικά φαινόμενα και κατανοούν τους οικονομικούς και πολιτικούς παράγοντες που τα παράγουν. Έχουν ερωτήματα για όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω τους, τα οποία απευθύνουν μέσα στο μάθημα και αυτό τους παρέχει τα εργαλεία για να βρεθεί η απάντηση σε αυτά και η λύση στα διάφορα κοινωνικά προβλήματα που έρχονται σε επαφή. Είναι απαραίτητη για όλους τους μαθητές που ενδιαφέρονται για ανθρωπιστικές και κοινωνικές επιστήμες, αλλά και όχι μόνο καθώς το ήθος, ο τρόπος σκέψης και το υπόβαθρο που καλλιεργεί είναι απαραίτητο για όλα τα μέλη μιας κοινωνίας. Ο καθένας πρέπει να γνωρίζει το κοινωνικό αντίκτυπο και το ρόλο που έχει προς το κοινωνικό σύνολο. Είναι αδιανόητο ένα μάθημα που προάγει το σεβασμό στη διαφορετικότητα και την αλληλεγγύη να καταργείται.
Τα διαχρονικά προβλήματα της Ελληνικής δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης είναι: η παπαγαλία, η ασκησιολογία και το ξήλωνε-ράβε της διδακτέας και εξεταζόμενης ύλης.
Είναι εύλογο, από μια εκπαιδευτική μεταρρύθμιση, να περιμένουμε την εξάλειψη των χρόνιων προβλημάτων της εκπαίδευσης αφ’ενός και την προώθηση της κατανόησης των κειμένων και την καλλιέργεια της κριτικής σκέψης αφ’ετέρου. Για την επίτευξη των παραπάνω στόχων οι προτάσεις μου είναι οι εξής:
• Κατάργηση της αποστίθησης. Ανάλυση των εννοιών και η συζήτηση των ιδεών που περιέχονται στα σχολικά βιβλία (αντίδοτο στην παπαγαλία).
• Διδακτέα και εξεταζόμενη ύλη, όλη η ύλη των σχολικών βιβλίων (αντίδοτο στο ξύλωνε-ράβε).
• Στα Μαθηματικά, τις Φυσικές Επιστήμες και την Πληροφορική πρέπει να δωθεί έμφαση στην εννοιολογική ανάλυση και ανά παράγραφο το πολύ δέκα προβλήματα (αντίδοτο στην ασκησιολογία) τέσσερα από τα οποία να αναφέρονται στη σύγχρονη πραγματικότητα. Έτσι και η ύλη θα ολοκληρωθεί και θα μείνει χρόνος, ώστε τους δύο τελευταίους μήνες της σχολικής χρονιάς να γίνει επανάληψη και εμβάθυνση στα αντίστοιχα μαθήματα.
• Χωρισμός των τμημάτων της Β’ Λυκείου σε τμήματα Ανθρωπιστικού προσανατολισμού και τμήματα Θετικού προσανατολισμού και χωρισμός των τμημάτων της Γ’ Λυκείου ανά επιστημονικό πεδίο.
• Ανάθεση τουλάχιστων τριών εργασιών ανά μάθημα
Οι εργασίες μπορεί να αφορούν:
Αναζήτηση λέξεων κλειδιών ενός κειμένου
Φωτογραφικό υλικό για το εξεταζόμενο θέμα
Κατασκεύη αφίσας για ένα θέμα
Συγγραφή ποιήματος ή διηγήματος
Παρουσίαση με γράφημα ενός κεφαλαίου
Αναζήτηση ομοιτήτων και διαφορών μεταξύ γεγονότων, ιστορικών προσώπων, λαών και θεωριών
Περίληψη ενός κεφαλαίου
Επίδηξη ενός πειράματος
Κατασκεύη μιας απλής συσκευής
Ταξιδιωτικές εντυπώσεις κλπ
• Οι ενδοσχολικές εξετάσεις από την Α’ Γυμνασίου μέχρι την Β’ Λυκείου να γίνονται σε πέντε θεματικές ενότητες:
1. Στα Γλωσσικά μαθήματα
2. Στα Μαθηματικά και την Πληροφορική
3. Στις Φυσικές Επιστήμες
4. Στις Ξένες Γλωσσες
5. Στα υπόλοιπα Θεωρητικά Μαθήματα
Η εξέταση να είναι ουσιαστική και τρίωρη με 100 ερωτήσεις σύντομης απάντησης
• Σε όλες τις τάξεις του Λυκείου να επιτρέπεται η χρήση μικροϋπολογιστή, όπως γίνεται σε όλες τις χώρες του κόσμου. Η χρήση του μικροϋπολογιστή να επιτρέπεται και στις εξετάσεις ( ενδοσχολικές-Πανελλαδικές) (αντίδοτο στην υποκρισία, αφού στην πραγματική ζωή από τους πωλητές κάθε είδους μέχρι τους προχωρημένους ερευνητές χρησιμοποιεούνται υπόλογιστές για τους αριθμητικούς υπολογισμούς)
• Το τελικό χτύπημα στην παπαγαλία θα ήταν τα Πανελλαδικώς εξεταζόμενα μαθήματα της Γ’ Λυκείου να γίνονται με ανοικτά τα σχολικά βιβλία. Χωρίς ανοικτά βιβλία θα έπρεπε να υπάρχει ένα πέμπτο εξεταζόμενο μάθημα, κονό σε όλες τις ομάδες προσανατολισμού: γενικές γνώσεις από όλο το φάσμα της εκπαίδευσης, γιατί δεν είναι δυνατό μετά από 16 χρόνια σπουδών (2 Νηπιαγωγείο + 6 Δημοτικό +3 Γυμνάσιο + 3 Λύκειο) οι απόφοιτοι να μην γνωρίζουν τι γιορτάζουμε την 28η Οκτωβρίου ή την 25η Μαρτίου.
• Οι Φυσικές Επιστήμες είναι οι επιστήμες που στηρίζονται και αναπτύσσονται με την παρατήρηση και το πείραμα, οπότε δε νοείται η διδασκαλία τους χωρίς πειράματα, τα οποία μπορούν αν γίνουν με αντικείμενα καθημερινής χρήσης, όπως έδειξε ανάλογο
διαδικτυακό μάθημα στο Mathesis.
Το πλέον καταπονημένο και περιθωριοποιημένο μάθημα των τελευταίων χρόνων είναι τα πολύπαθα σχολικά Μαθηματικά, με δεδομένο ότι τα Μαθηματικά αποτελούν τον ένα από τους βασικούς πόλους της παγκόσμιας εκπαίδευσης με τον άλλο να είναι η εθνική γλώσσα κάθε κράτους.
Είναι γνωστό ότι κάθε πέντε περίπου χρόνια διπλασιάζεται η υπάρχουσα Μαθηματική γνώση, ως εκ τούτου η ύλη των Μαθηματικών αυξάνεται κάθε τόσο σε όλα τα αναλυτικά προγράμματα παγκοσμίως, μόνο στην Ελλάδα, που τα δόξασε με μορφές όπως ο Θαλής, ο Πυθαγόρας, ο Ευκλείδης, ο Αρχιμήδης, ο Απολλώνιος και τόσοι άλλοι, η ύλη των Μαθηματικών συρρικνώνεται από χρόνο σε χρόνο.
Ο πλέον αδικημένος κλάδος των σχολικών Μαθηματικών είναι η Γεωμετρία, με δεδομένο ότι όλα τα σύγχρονα Μαθηματικά δεν είναι τίποτα άλλο από γενικεύσεις των εννοιών και ιδεών που περιέχονται στα Στοιχεία του Ευκλείδη. Είναι δυνατόν ένα οικοδόμημα να είναι στερεό χωρίς ισχυρά θεμέλια;
Έτσι η πρόταση μου για τη Γεωμετρία είναι να διδάσκεται όλη η επιπεδομέτρια στην Α’ Λυκείου και όλη η στερεομετρία στα τμήματα του θετικού προσανατολισμού της Β’ Λυκείου, χωρίς άχρηστες λεπτομέρειες και αποδείξεις τετριμμένων προφανών προτάσεων.
Είναι δυνατόν με αυτή την ύλη της Άλγεβρας και της Τριγωνομετρίας ένας απόφοιτος να παρακολουθήσει και πολύ περισσότερο να κατανοήσει μαθήματα Φυσικομαθηματικών, Οικονομικών ή Πολυτεχνικών σχολών;
Το ενδεδειγμένο πρόγραμμα σπουδών για τα Μαθηματικά του Λυκείου θετικού προσανατολισμού, που συνάδει με τα διεθνή πρότυπα, υπάρχει έτοιμο στο κατηργημένο «νόμο Διαμαντοπούλου» για το Νέο Λύκειο.
Τα θέματα των Μαθηματικών στις Πανελλαδικές εξετάσεις προτείνεται να είναι:
1ο Θέμα από τη Γεωμετρία της Α και Β Λυκείου, που να αναφέρεται σε βασικές έννοιες.
2ο Θέμα από τα Μαθηματικά Προσανατολισμού της Β’ Λυκείου
3Ο – 4Ο Θέμα από τα Μαθηματικά Προσανατολισμού της Γ’ Λυκείου
Για να ξαναζήσουμε τις ένδοξες δεκαετίες του ’60 και ’70 του Πολυτεχνείου, του οποίου οι απόφοιτοι έγιαν καθηγητές σε κορυφαία Πανεπιστήμια του κόσμου.
Καλησπέρα σας , με όλο το σεβασμό θεωρώ εγω και η πλειονότητα των μαθητών της θεωρητικής κατεύθυνσης
Θεωρώ οτι είναι απαραίτητη η ενίσχυση των κοινωνικών επιστημών σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης γιατί το απαιτεί η σύγχρονη κοινωνική πραγματικότητα. Συνεπώς η παραμονή της Κοινωνιολογίας ως πανελλαδικά εξεταζόμενο μάθημα αποτελεί μονόδρομο για τη διαμόρφωση σκεπτόμενων και με ανοικτούς ορίζοντες ανθρώπων.
Ως γονιός θεωρώ ότι το μάθημα της κοινωνιολογίας είναι βασικό πανελλαδικό εξεταζόμενο για όλες τις κατευθύνσεις.