Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• 17 Φεβρουαρίου 2010, 20:11 | Καγιαβή Μαρία

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Αξιότιμη κα. Υπουργέ,

  Αξιότιμοι κ.κ.,
  Με αφορμή την ανοικτή διαβούλευση για τη Δια Βίου Μάθηση και ως εκπαιδεύτρια ενηλίκων τα τελευταία έξι χρόνια στο Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας Πειραιά, θα ήθελα να υποβάλω τις παρακάτω προτάσεις σχετικά με τον θεσμό των Σχολείων Δεύτερης Ευκαιρίας:

  1. Το Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας είναι αναμφισβήτητα από τους σημαντικότερους θεσμούς της εκπαίδευσης Ενηλίκων και έρχεται σίγουρα να καλύψει το σημαντικό κενό της υποχρεωτικής εκπαίδευσης των ενηλίκων που έχουν διαφύγει από το τυπικό σύστημα. Όλοι όμως εμείς που δουλεύουμε στα σχολεία αυτά, βλέπουμε ότι μεγάλη μερίδα των εκπαιδευομένων που έρχεται σε εμάς είναι άνεργοι που βρίσκονται σε διαδικασία αναζήτησης εργασίας ή υποαπασχολούνται.

  Προτείνω λοιπόν, αξιοποιώντας παράλληλα και τους εκπαιδευτικούς άλλων φορέων που εποπτεύονται από το Υπουργείο Παιδείας (ΚΕΕ, ΟΑΕΔ κλπ), το πρόγραμμα λειτουργίας των ΣΔΕ να εμπλουτισθεί με προγράμματα επαγγελματικής κατάρτισης έτσι ώστε ολοκληρώνοντας οι εκπαιδευόμενοι την φοίτηση τους στα ΣΔΕ, να έχουν εκτός από γενική εκπαίδευση και κάποια πιστοποιημένη ειδίκευση, που θα τους βοηθήσει στην ανεύρεση εργασίας ή στη βελτίωση των συνθηκών της υπάρχουσας.

  Ο παραπάνω εξάλλου συνδυασμός (γενικής εκπαίδευσης και επαγγελματικής κατάρτισης) είναι δυνατόν να αποτελέσει την εξέλιξη του «μεταγυμνασιακού» σχολείου Δεύτερης Ευκαιρίας, δίνοντας διέξοδο και σε ενήλικες που διαθέτουν απολυτήριο γυμνασίου.

  2. Ένα από τα σπουδαιότερα σημεία της λειτουργίας των ΣΔΕ είναι η μέθοδος διδασκαλίας σε αυτά, η οποία οφείλει να είναι βιωματική, ομαδοσυνεργατική και να ενισχύει την κριτική σκέψη, τη δημιουργικότητα και την αυτόνομη δράση των εκπαιδευομένων. Για να μπορέσουν όμως να διδάξουν με αυτό το τρόπο εκπαιδευτικοί, οι οποίοι στην πλειοψηφία τους προέρχονται από την τυπική εκπαίδευση, είναι απαραίτητο να έχουν την κατάλληλη επιμόρφωση, η οποία δυστυχώς τα τελευταία χρόνια έχει πλήρως αδρανήσει.
  Αποτέλεσμα αυτής της έλλειψης επιμόρφωσης είναι συχνά συνάδελφοι να διδάσκουν με τον «παραδοσιακό» τρόπο, ωθώντας τους εκπαιδευόμενους –και αντίθετα με το πνεύμα των ΣΔΕ- στην εξάρτηση από το έντυπο βοήθημα, στην ενίσχυση του ανταγωνισμού και τη διαμόρφωση «μαθητικής» αντίληψης της εκπαίδευσης. Σήμερα μάλιστα που υπάρχουν οι κατάλληλοι επιστημονικοί φορείς που ασχολούνται με την εκπαίδευση των ενηλίκων –όπως το Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο ή η Επιστημονική Ένωση Εκπαιδευτών Ενηλίκων- οι οποίοι διαθέτουν τη γνώση (όπως έχουν αποδείξει και τη διάθεση) να βοηθήσουν ουσιαστικά προς αυτή τη κατεύθυνση, είναι κρίμα να μην τους αξιοποιήσουμε δημιουργικά.

  3. Τέλος θεωρώ ότι αποτελεί μεγάλη αδικία για τους εκπαιδευόμενους και τα σχολεία μας ο αποκλεισμός των ΣΔΕ από τα περισσότερα προγράμματα που υλοποιεί το Υπουργείο Παιδείας και δια Βίου Μάθησης, όπως τα προγράμματα Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης, Αγωγής Υγείας, Καλλιτεχνικά κλπ, καθώς και η φετινή εξαίρεση μας από τη δωρεάν παροχή ηλεκτρονικών υπολογιστών.

  Με τιμή,
  Μαρία Καγιαβή

• 17 Φεβρουαρίου 2010, 19:21 | Αντώνης Σολδάτος

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Αξιότιμη κα Υπουργέ,

  Αφορμή για τη συμμετοχή μου στη συζήτηση την οποία θέσατε σε εφαρμογή γύρω από το κείμενο/πλαίσιο πολιτικών αρχών και προτάσεων για την οργάνωση της δια βίου μάθησης στη χώρα μας, αποτέλεσε η απουσία οποιασδήποτε αναφοράς στο ρόλο και τη σημασία του ΙΔΕΚΕ, του οργάνου που υλοποιεί τα προγράμματα εκπαίδευσης ενηλίκων που σχεδιάζει η ΓΓΔΒΜ.

  Ασφαλώς, ο μέσος εκπαιδευτής ή/και στέλεχος της εκπαίδευσης ενηλίκων θα συμφωνήσει επί του συνόλου του κειμένου, αναφορικά με την σημαντικότητα της οικονομικής διάστασης της εκπαίδευσης ενηλίκων απέναντι στις καλπάζουσες κοινωνικές εξελίξεις, και θα αιτιολογήσει την αναγόρευση του φορέα που καθόρισε την εξέλιξη της κατάρτισης ενηλίκων στη χώρα μας, του ΕΚΕΠΙΣ, στο ρόλο του εθνικού επιτελικού φορέα πιστοποίησης, όπως και την διακήρυξη της αναβάθμισης του ΕΚΕΠ.
  Ωστόσο, στο μέτρο που συμφωνούμε για τις αναγκαιότητες της κοινωνικής ενσωμάτωσης, της διάχυσης της γνώσης σε όλη την κοινωνία, της ανάπτυξης της προσωπικότητας, της επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών & των εκπαιδευτών ενηλίκων, της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης και ευαισθητοποίησης με όρους κοινωνικής δικαιοσύνης, από τα συστατικά στοιχεία της νέας πολιτικής δεν πρέπει να απουσιάζουν φορείς όπως ο προαναφερθής, ο ρόλος του οποίου είναι καταλυτικός στην υλοποίηση των προγραμμάτων γενικής εκπαίδευσης ενηλίκων (Σχολεία Δεύτερης Ευκαιρίας, Κέντρα Εκπαίδευσης Ενηλίκων, προγράμματα διδασκαλίας Νέας Ελληνικής για μετανάστες, Εκπαίδευσης Εκπαιδευτών Ενηλίκων, κλπ).

  Και αναφερόμενος στο ΙΔΕΚΕ, εννοώ ασφαλώς τα στελέχη του, των οποίων η επιστημονική επάρκεια (πτυχιούχοι ΑΕΙ, κάτοχοι μεταπτυχιακών τίτλων, υποψήφιοι διδάκτορες και κάτοχοι διδακτορικών τίτλων) και οι εμπειρίες που απέκτησαν στο πλαίσιο των συμβατικών τους υποχρεώσεων, τους κατατάσσει -τυπικά και ουσιαστικά- στο επιστημονικό προσωπικό της εκπαίδευσης ενηλίκων. Συνυπολογίζοντας τη δέσμευσή τους και την πολύχρονη εξοικείωση με τη λειτουργία της διοίκησης της εκπαίδευσης ενηλίκων, τη γνώση του χαρακτήρα των εκπαιδευομένων, του κοινωνικού περίγυρου και της ιστορίας του φορέα, δεν θα πρέπει να διαφωνήσει κανείς πως -προκειμένου να επιτευχθεί ο στόχος της βέλτιστης απόδοσης των πόρων- αντενδείκνυται κάθε απώλεια της μακροχρόνιας επένδυσης που έχει πραγματοποιήσει η πολιτεία πάνω τους, με κάθε μορφή (σεμιναρίων, επισκέψεων σε μονάδες εκπαίδευσης ενηλίκων εντός και εκτός Ελλάδας ή άτυπης εκπαίδευσης από τα μόνιμα στελέχη της ΓΓΔΒΜ).

  Με βάση τα παραπάνω, ευελπιστώ πως θα μελετηθεί το θέμα της δυνατότητας συμμετοχής των αξιόλογων στελεχών του ΙΔΕΚΕ με την ιδιότητα που τους ταιριάζει, αυτή των ισότιμων κοινωνικών εταίρων του Εθνικού Δικτύου Δια Βίου Μάθησης.

  Με εκτίμηση
  Αντώνης Σολδάτος

• 17 Φεβρουαρίου 2010, 19:06 | ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Ήρθε, πλέον, η ώρα να αντιμετωπιστεί με σοβαρότητα, όραμα και αναπτυξιακή προοπτική η Δια βίου Μάθηση στη χώρα μας. Υπό αυτό το πρίσμα, ελπιδοφόρα η πρωτοβουλία του Υπουργείου (στον επίσημο τίτλο του οποίου, εξάλλου, έχει προστεθεί εδώ και ορισμένο χρονικό διάστημα η έννοια «Δια βίου Μάθηση»).
  Με δεδομένο πως κάθε διαδικασία μάθησης προϋποθέτει την ύπαρξη δύο πόλων, δηλαδή ενός πομπού(στην περίπτωσή μας του εκπαιδευτή) και ενός δέκτη (εκπαιδευόμενου) και προκειμένου ο νέος Νόμος να μη φέρει τις αδυναμίες και ατέλειες τού ήδη υπάρχοντος, καταθέτω στην παρούσα διαβούλευση τις σκέψεις μου, σχετικά με το ανθρώπινο δυναμικό των ποικίλων δομών Δια βίου Μάθησης.
  Η συντριπτική πλειοψηφία δομών και προγραμμάτων Δια βίου Μάθησης λειτουργεί με ωρομίσθιο εκπαιδευτικό προσωπικό που υπογράφει συμβάσεις έργου, προκειμένου να παρέχει τις υπηρεσίες του. Δεν απαιτούνται ιδιαίτερες νομικές γνώσεις, για να αντιληφθεί κανείς πως οι συμβάσεις αυτές είναι εκτός νομιμότητας και εργατικής νομοθεσίας. Γιατί, δεν είναι δυνατό να συνάπτει μια δημόσια υπηρεσία συμβάσεις έργου με εργαζόμενους, στους οποίους αναθέτει συγκεκριμένο έργο, υποχρεώνοντάς τους σε συγκεκριμένο ωράριο και ορισμένη αμοιβή ανά ώρα, χαρακτηριστικά γνωρίσματα της σύμβασης εξαρτημένης εργασίας! Το γεγονός πως μέχρι σήμερα κανείς εκ των περί ων ο λόγος ωρομισθίων δεν έχει κινηθεί νομικά κατά του (κρατικού) Εργοδότη δεν εγγυάται διαρκή μελλοντική «ασυλία» και παρά το γεγονός πως ο Εργοδότης έχει φροντίσει να καλυφθεί με την προσθήκη κατάλληλων άρθρων και προνοιών στις υπογραφόμενες συμβάσεις.
  Άλλωστε, το λειτούργημα του Εκπαιδευτικού και η δουλειά του εργολάβου δεν είναι σε κανένα λεξικό έννοιες ταυτιζόμενες.
  Η απορρόφηση των, μέσω διαγωνισμού του Α.Σ.Ε.Π., προσλαμβανομένων εκπαιδευτικών(και)στις δομές Δια βίου Μάθησης θα αποτελέσει βήμα εκσυγχρονισμού των δομών αυτών, ενώ, παράλληλα, θα προσφέρει τη δυνατότητα αύξησης του αριθμού προσλαμβανομένων (τουλάχιστον σε κάποιες ειδικότητες και παρά τη δύσκολη οικονομική συγκυρία), προκειμένου να καλυφθούν οι συγκεκριμένες εκπαιδευτικές ανάγκες.
  Άλλωστε, δεν είναι παρά το ίδιο το Eco/Fin που συστήνει στη χώρα μας μεταρρυθμίσεις στην Εκπαίδευση, με σκοπό τη σύνδεση με την αγορά εργασίας. Και ποιο πεδίο καταλληλότερο από τη Δια βίου Μάθηση, για να επιτευχθεί κάτι τέτοιο; (Κι ας θέσουν οι ιθύνοντες στην τσέπη το χέρι μια φορά επ’ αγαθώ).
  Άλλωστε, γιατί να ελέγχεται με το διαγωνισμό των εκπαιδευτικών η παιδαγωγική τους επάρκεια για να διδάξουν στην Πρωτοβάθμια και τη Δευτεροβάθμια εκπαίδευση, ενώ ουδόλως ενδιαφέρει η ικανότητα και η παιδαγωγική πληρότητα εκείνων που καλούνται να διδάξουν σε ένα εξειδικευμένο, έως ευαίσθητο, τμήμα πληθυσμού;
  Δε θα αναφερθώ στη διαδικασία της συνέντευξης, στην οποία υποβάλλονται οι υποψήφιοι εκπαιδευτές Δια βίου Μάθησης (για τα Σχολεία Δεύτερης Ευκαιρίας, π. χ., τις Σχολές Γονέων και τα Κ.Ε.Ε.), θεωρώντας πως η (απαράδεκτη) αυτή διαδικασία έχει, ήδη, αντιμετωπιστεί με το Νόμο του νυν Υπουργού Εσωτερικών για τις Προσλήψεις. Ούτε θα κάνω λόγο για το «σάπιο βασίλειο της Δανιμαρκίας» που αφορά την πρόσληψη εκπαιδευτών στα δημόσια Ι.Ε.Κ. και πρέπει να αντιμετωπιστεί άμεσα.
  Θα καταθέσω μονάχα την πρόταση υπερκερασμού των παραπάνω ατελειών. Πέρα, λοιπόν, της διαφανούς και μόνιμης πρόσληψης- για την οποία έκανα, ήδη, λόγο και προς την οποία οφείλει ο Νόμος να επικεντρωθεί- εναλλακτικά η ύπαρξη ενός Ενιαίου Πίνακα Εκπαιδευτών για ΟΛΕΣ τις δομές Δια βίου Μάθησης, η κατάταξη στον οποίον (ανά ειδικότητα)γίνεται με αυστηρά αξιοκρατικά κριτήρια (τίτλοι σπουδών, μεταπτυχιακά και Διδακτορικά Διπλώματα, Ξένες Γλώσσες) και από τον οποίο καλούνται κάθε φορά οι διδάσκοντες, χωρίς να υποχρεούνται να επανακαταθέτουν τα δικαιολογητικά τους πλην των προσφάτως αποκτηθέντων, περιορίζει τις κοστοβόρες (για τους αιτούντες) και χρονοβόρες (για τους εξετάζοντες τις αιτήσεις) γραφειοκρατικές διαδικασίες. Η ηλεκτρονική ανάρτηση του εν λόγω Πίνακα εξασφαλίζει, ως ένα βαθμό, την αξιοκρατία του συστήματος.
  Δυστυχώς, αν ο νέος Νόμος δεν εγγυηθεί τη στελέχωση της Δια βίου Μάθησης με ανθρώπους ικανούς, με μεράκι και κέφι για εργασία, αλλά συνεχίσει να συμβάλει στην αντιμετώπισή της ως πάρεργο από όλους τους εμπλεκόμενους, θα αποτελέσει ένα ακόμα «αδειανό πουκάμισο», μια ακόμα χαμένη ευκαιρία για μια χώρα κορεσμένη από απολεσθείσες ευκαιρίες.

• 17 Φεβρουαρίου 2010, 18:01 | Βάσω Ανδρούτσου

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΓΟΝΕΩΝ ΚΑΙ ΚΗΔΕΜΟΝΩΝ
  ΧΑΡΙΣΜΑΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΤΑΛΑΝΤΟΥΧΩΝ
  ΠΑΙΔΙΩΝ

  Η εφαρμογή νέας πολιτικής και η συγκρότηση συγχρόνου εθνικού πλαισίου εκπαίδευσης και κατάρτισης, δεν μπορεί παρά να συμπεριλάβει, με νομοθετικές ρυθμίσεις, πρόβλεψη, ώστε τα άτομα σχολικής ηλικίας, να έχουν τη δυνατότητα πρόσβασης στις δομές δια βίου εκπαίδευσης και κατάρτισης (Κέντρα Εκπαίδευσης, Ανοικτό Πανεπιστήμιο, ΟΕΕΚ, καθώς και άλλων ευέλικτων επιμορφωτικών προγραμμάτων).

  Αυτού του είδους η μέριμνα, σε άμεση συνάρτηση με την συγκρότηση ειδικού εκπαιδευτικού πλαισίου, θα δώσει τη δυνατότητα σε χαρισματικά και ταλαντούχα παιδιά, να ικανοποιούν και να υπηρετούν τις ιδιαίτερες μαθησιακές και νοητικές ικανότητες και ανάγκες τους.

  Με τιμή,
  Βάσω Ανδρούτσου
  Πρόεδρος

• 17 Φεβρουαρίου 2010, 17:52 | ΨΗΦΙΣΜΑΤΑ ΓΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ ΜΟΝΙΜΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΔΙΑ ΒΙΟΥ ΜΑΘΗΣΗΣ

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Ψηφίσματα της Γενικής Συνέλευσης (17-02-2010), του Συλλόγου Μονίμων Υπαλλήλων Γενικής Γραμματείας Δια Βίου Μάθησης:

  Α. ΨΗΦΙΣΜΑ
  Τα τελευταία χρόνια η εκπαίδευση ενηλίκων στην Ελλάδα, χαρακτηρίστηκε από μια γραφειοκρατική ανάπτυξη δομών, λειτουργιών και υπηρεσιών στο πλαίσιο διαχείρισης ενός φαύλου πελατειακού συστήματος.
  Χωρίς συνθήκες διαλόγου, που αποτελεί συστατικό στοιχείο κάθε αξιόπιστου συστήματος εκπαίδευσης ενηλίκων, δεν εντάχθηκε στις οικονομικές συνθήκες και τις κοινωνικές ανάγκες αλλά υπηρέτησε ως αυτοσκοπός μια αυταρχική αντίληψη, άκριτης μεγέθυνσης, αριθμολαγνείας και θεοποίησης της ποσότητας.
  Τους τελευταίους μήνες βιώνεται η αναμενόμενη κατάρρευση του συστήματος και προβάλλει ευδιάκριτα, η σημαντική καθυστέρηση της χώρας μας, στους δείκτες επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης, συγκριτικά με τις άλλες Ευρωπαϊκές χώρες.
  Μετά την πολιτική αλλαγή της 4ης Οκτωβρίου, οι ενέργειες της νέας κυβέρνησης και πιο συγκεκριμένα:
  • Η προσθήκη «Δια βίου Μάθηση» στον τίτλο του Υπουργείου Παιδείας
  • Η συγκέντρωση σε ενιαίο κέντρο συντονισμού και αποφάσεων, των κατακερματισμένων υπηρεσιών και φορέων που αφορούν στην εκπαίδευση ενηλίκων
  • Η προτεραιότητα για διαβούλευση και η επιλογή άμεσων νομοθετικών ρυθμίσεων για τη νέα πολιτική της Δια Βίου μάθησης
  • Η ανασυγκρότηση της Γενικής Γραμματείας Δια Βίου Μάθησης,

  είναι ενθαρρυντικές προθέσεις και δημιουργούν βάσιμες ελπίδες και προϋποθέσεις για την οικοδόμηση ενός σύγχρονου και φερέγγυου συστήματος, Δια Βίου Μάθησης.
  Οι εμπειρίες και οι επιδόσεις άλλων χωρών στον τομέα της Δια Βίου Μάθησης πρέπει να αποτελέσουν χρήσιμο βοήθημα, όχι χρήσιμο αντίγραφο. Και πάντως πρέπει να αποφευχθεί ο κίνδυνος πρόσδεσης, της Δια Βίου Μάθησης σε ένα, άνευ όρων αγώνα δρόμου, εναρμόνισης με άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μονόπλευρης εκμάθησης δεξιοτήτων, επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης, αναζήτησης επαγγελματικών προσόντων και επαγγελματικών δικαιωμάτων.
  Βεβαίως και να καλύψουμε τη διαφορά με τις άλλες χώρες. Πολύ περισσότερο μέσω της Δια Βίου Μάθησης να ενισχυθούν οι νέες πολιτικές για τους μετανάστες, το περιβάλλον, τις καινοτόμες δράσεις, να στηριχθούν οι αναπτυξιακές οικονομικές, κοινωνικές και πολιτιστικές πρωτοβουλίες των τοπικών κοινωνιών.
  Η Δια Βίου Μάθηση, όμως πρέπει να παραμείνει μαχόμενη στις οικουμενικές επάλξεις των πανανθρώπινων αξιών, να υπηρετεί την ολόπλευρη ανάπτυξη της προσωπικότητας των εκπαιδευομένων, την απελευθέρωσή των πολιτών και της κοινωνίας.
  Όλα αυτά δηλαδή που εμπεριέχονται στις πρωτοποριακές εμπνεύσεις και κινήσεις που οδήγησαν στο θεσμό της Λαϊκής Επιμόρφωσης και στη δημιουργία της Γενικής Γραμματείας Λαϊκής επιμόρφωσης, μετέπειτα Γ.Γ. Εκπαίδευσης Ενηλίκων και σημερινής Γ.Γ. Δια Βίου Μάθησης.
  Σήμερα, με αυτούς τους στόχους και υπό τις υπάρχουσες συνθήκες, δεν περισσεύει κανείς. Δεν χωράνε κανενός είδους διαχωρισμοί. Τώρα, είναι η ώρα να γίνουν οι επιλογές που θα υπηρετούν και θα εντάσσονται στην παραπάνω στρατηγική. Με ηθικές και διαφανείς διαδικασίες η ανασυγκρότηση της Γενικής Γραμματείας, πρέπει να αξιοποιήσει το σύνολο των υπαρκτών διαθέσιμων δυνάμεων όλων των υπηρεσιών. Να μην παραδοθεί στις αγκυλώσεις των διατάξεων προϋπαρχόντων πολυδαιδάλων γραφειοκρατικών μηχανισμών, νομικίστικων ρυθμίσεων και εγκυκλίων που υπηρετούν άλλους σκοπούς και όχι τη νέα αντίληψη για τη Διά Βίου Μάθηση.
  Απλώνουμε συναδελφικά το χέρι σε κάθε συνάδελφο όπου κι αν υπηρετεί, από όπου και αν προέρχεται για να ενώσουμε τις δυνάμεις μας, για να επιταχύνουμε τις εξελίξεις, να δώσουμε νικηφόρα τις μάχες που θα ακολουθήσουν.
  Ζητάμε να αξιοποιηθεί το σύνολο των υπαλλήλων της κεντρικής υπηρεσίας που συνειδητά απαξιώθηκε και λοιδορήθηκε από την προηγούμενη πολιτική ηγεσία.
  Σε μια υπηρεσία με τα χαρακτηριστικά που περιγράφηκε, η εργασία δεν μπορεί, και δεν πρέπει, να αποτελεί μέσο πελατειακής λογικής και εκβιαστικών διλλημάτων.
  Θέλουμε
  • Να ξεκινήσει από μηδενική βάση το νέο οργανωτικό πλαίσιο της Διά Βίου Μάθησης, ιδιαίτερα σήμερα που είναι στην ημερήσια διάταξη το σχέδιο ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ.
  • Να αξιοποιηθεί το προσωπικό των ΝΕΛΕ, εργαζόμενοι με κοινωνικές ευαισθησίες και πρωτοποριακές αντιλήψεις, που απαξιώθηκε και αναγκάστηκε σε μετατάξεις, στο παρελθόν.
  • Με αξιόπιστες και διαφανείς διαδικασίες αξιολόγησης να ανανεωθούν συμβάσεις εργαζομένων ΙΔΕΚΕ-ΚΕΕ με τέσσερα πέντε και έξι χρόνια πλούσιας εργασιακής εμπειρίας.
  Να ξεκινήσουν άμεσα, χωρίς άσκοπες καθυστερήσεις, οι σχετικές νόμιμες διαδικασίες. Άλλωστε δεν υπάρχουν πια άλλοθι αναμονής.
  Το από 9-2-2010 σχετικό έγγραφο του νέου Υφυπουργού Εσωτερικών, Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης Γιώργου Ντόλιου, προς τη Γενική Γραμματεία Δια Βίου Μάθησης, παρέχει πλήρη κάλυψη για έγκριση σύναψης σχετικών συμβάσεων.

  Ως εργαζόμενοι, για λόγους πρώτιστα συναδελφικής αλληλεγγύης αρνούμαστε την κατηγοριοποίηση σε πράσινους, μπλε και κόκκινους εργαζόμενους .
  Αλλά και ως πολίτες που ενδιαφέρονται για την εκπλήρωση των στόχων (διπλασιασμός εκπαιδευομένων σε μια τριετία – από 2,9% σε 5%), θέλουμε μαζί μας κάθε εργαζόμενο που άμεσα μπορεί να συνεισφέρει.
  Γιατί στις σημερινές συνθήκες δημοσιονομικής πίεσης θα είναι σοβαρό λάθος η απώλεια κοινοτικών χρηματοδοτήσεων και η κατασπατάληση επιπλέον πόρων για αποτελέσματα που μπορούν να παραχθούν χωρίς οικονομικό κόστος με τις διαθέσιμες δυνάμεις, και χωρίς να καταφύγουμε στις δυνάμεις της αγοράς, σε κατ’ ευφημισμό μη κερδοσκοπικές εταιρείες για να αναπληρωθούν… οι αντικειμενικές αδυναμίες του Δημόσιου Τομέα, δηλαδή η έλλειψη προσωπικού μας.

  Β. ΨΗΦΙΣΜΑ
  Η Γενική Συνέλευση (Γ.Σ.) του συλλόγου των μονίμων υπαλλήλων της Γενικής Γραμματείας Δια Βίου Μάθησης (Γ.Γ.Δ.Β.Μ.), με αφορμή το προς δημόσια διαβούλευση κείμενο του Υπουργείου μας «προς μια νέα πολιτική της δια βίου μάθησης στην Ελλάδα», εκφράζει την βούληση και την προσδοκία της για μια ουσιαστική ανασυγκρότηση και αναβάθμιση του κρατικού θεσμικού πλαισίου, μέσα από το οποίο θα ασκηθεί το έργο της δια βίου μάθησης στη χώρα μας.
  Σε αυτήν την κατεύθυνση πρέπει να τονιστεί, ότι η ενδεχόμενη συμβολή των μονίμων υπαλλήλων της Γ.Γ.Δ.Β.Μ. στο συγκεκριμένο διάλογο, μπορεί να είναι πολύτιμη. Ακόμη πιο πολύτιμη βέβαια θα είναι σε κάθε περίπτωση η προσφορά τους στον συγκεκριμένο σχεδιασμό, στην υλοποίηση των αντίστοιχων έργων και δράσεων και στον διαρκή έλεγχό τους.
  Η παραπάνω βεβαιότητα προκύπτει λόγω της δεδομένης εμπειρίας του υπηρεσιακού δυναμικού μας σε θέματα διοίκησης, σχεδιασμού, υλοποίησης και ελέγχου έργων και δράσεων στο πεδίο της δια βίου μάθησης, αλλά και λόγω του έντονου θετικού συναισθηματικού φορτίου που έχει παραχθεί στον χώρο μας από την ταύτιση των εργαζόμενων στην Γ.Γ.Δ.Β.Μ. με το όραμα μιας συνεχούς και ολοκληρωμένης διαδικασίας εκπαίδευσης και κατάρτισης ενηλίκων, η οποία θα προσφέρεται με κοινωνικά δίκαιο τρόπο, συμβάλλοντας ουσιαστικά σε ένα καλύτερο μέλλον για τον λαό και τη χώρα μας.
  Αυτό το συναισθηματικό φορτίο, το οποίο κοινωνούσαν συνεχώς οι «παλιοί» εργαζόμενοι στους νεότερους, δημιουργήθηκε μέσα σε μία μακρά περίοδο μόχθου και αγώνων (όχι πάντα επιτυχημένων), για τη θεμελίωση και την ανάπτυξη εντελώς νέων και πρωτόγνωρων για τη χώρα μας δομών και μορφών της δια βίου μάθησης, ήδη από τα πρώτα δύσκολα βήματα της λαϊκής επιμόρφωσης.
  Με την ευκαιρία των επερχόμενων αλλαγών στη δια βίου μάθηση, για λόγους πολιτικής αποτίμησης και ηθικής τάξης, η Γ. Σ. του συλλόγου των εργαζόμενων στην Γ.Γ.Δ.Β.Μ. οφείλει να τοποθετηθεί σε σχέση με την αμέσως προηγούμενη διοικητική περίοδο: Δυστυχώς κατά την περίοδο της προηγούμενης διακυβέρνησης της χώρας, βιώσαμε σαν εργαζόμενοι μία σοβαρότατη υποβάθμιση της οργάνωσης και της ποιότητας του παραγόμενου έργου στην Γ.Γ.Δ.Β.Μ. Οι κυριότεροι λόγοι ήσαν η παντελής απουσία στρατηγικής για το συνολικό πλαίσιο της δια βίου μάθησης στη χώρα, η απαξίωση και απομόνωση της συντριπτικής πλειοψηφίας του μόνιμου προσωπικού -ακόμα και από επί μέρους προγράμματα ή αποσπασματικές εργασίες που αφορούσαν σε εκπαίδευση και κατάρτιση-, η παράλληλη χρησιμοποίηση παντελώς ανεκπαίδευτων -σε σχέση με τα ειδικά αντικείμενα της υπηρεσίας- συμβασιούχων και αποσπασμένων από άλλες υπηρεσίες υπαλλήλων, και τελικά η αυταρχική διοίκηση, η οποία συνοδευόταν από πληθώρα διοικητικών αυθαιρεσιών. Κανένας μόνιμος υπάλληλος της Γ.Γ.Δ.Β.Μ. δεν συναίνεσε ηθελημένα σε αυτήν την υποβάθμιση της υπηρεσίας. Αντίθετα υπήρξαν πολλές και πολλοί που σε αρκετές περιπτώσεις διαχώρισαν τη θέση τους και διαφώνησαν ανοικτά.
  Η Γ.Σ. του συλλόγου των μονίμων υπαλλήλων της Γ.Γ.Δ.Β.Μ., προσβλέπει σε μια νέα περίοδο αναβάθμισης των υπηρεσιών της δια βίου μάθησης, την οποία έχει άμεση ανάγκη η χώρα μας, μέσα σε ένα νέο κλίμα συνεργατικότητας, δημιουργικότητας και αποφασιστικών ποιοτικών αλλαγών, έργων και δράσεων. Με αυτό το πνεύμα, η Γ.Σ. ζητά από την πολιτική ηγεσία του υπουργείου μας, την μόνιμη και ουσιαστική συμμετοχή εκπροσώπων μας στον διάλογο για τη νέα πολιτική της δια βίου μάθησης στη χώρα. Μια τέτοιου τύπου συμμετοχή, θα εξυπηρετήσει εκτός των άλλων που ήδη αναφέρθηκαν, και την ανάγκη του συλλόγου μας για μόνιμη και έγκυρη ενημέρωση σε σχέση με τις εξελίξεις στην υπηρεσία μας.

  Η Γ. Σ. του Συλλόγου Μονίμων Υπαλλήλων στην Γ.Γ.Δ.Β.Μ.

• 17 Φεβρουαρίου 2010, 17:44 | ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΤΖΟΒΛΑΣ

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Έχοντας εργαστεί την τελευταία 15ετία σε πολλούς τομείς της επαγγελματικής κατάρτισης, θα ήθελα να καταθέσω τις παρακάτω απόψεις:

  ΓΙΑ ΤΑ ΚΕΚ
  • Τα ΚΕΚ αξιολογούνται από το ΕΚΕΠΙΣ κάθε δύο χρόνια μέσω συστήματος on going αξιολόγησης
  • Στις δύο τελευταίες τροποποιήσεις του ΕΣΔΕΚ (112281/2006 και 55582/2008) απαλείφθηκε η απαίτηση να λαμβάνεται υπ΄όψιν στους δημόσιους διαγωνισμούς για προγράμματα κατάρτισης η βαθμολόγηση των ΚΕΚ από το ΕΚΕΠΙΣ κατά την διαδικασία αξιολόγησης προτάσεων και ανάθεσης έργων.
  • Αποτέλεσμα αυτού ήταν μια «ισοπέδωση» των φορέων, ενώ από την άλλη πλευρά η on-going αξιολόγηση από το ΕΚΕΠΙΣ αποτελεί πλέον μία «διακοσμητική» λειτουργία που κανείς δεν μπορεί να δικαιολογήσει την αναγκαιότητά της.
  • Η βαθμολόγηση των ΚΕΚ από το ΕΚΕΠΙΣ με την on-going αξιολόγηση, παρ’ όλα τα προβλήματα που παρουσιάζει, αποτελεί μία ενδεικτική (αλλά μοναδική μέχρι στιγμής) σύνθετη διαδικασία μέτρησης που περιγράφει (όσο μπορεί) την εικόνα του κάθε φορέα.
  • Έτσι, φορείς οι οποίοι διαθέτουν ISO, έχουν ασχοληθεί σοβαρά με τις υποδομές τους, με την οργάνωσή τους και με το ανθρώπινο δυναμικό τους, αντικειμενικά λαμβάνουν από το ΕΚΕΠΙΣ μια μεγαλύτερη βαθμολογία από άλλους.
  • Οι διαφορές αυτές μεταξύ των φορέων θα έπρεπε να έχουν μεγαλύτερη βαρύτητα στην αξιολόγηση των προτάσεων για την ανάθεση έργων, ώστε να αποφεύγεται η «ισοπέδωση» και η περίπου «ισότιμη» αντιμετώπιση φορέων που μπορεί να έχουν ακόμη και είκοσι (20) μονάδες διαφορά βαθμολογίας.
  • Μέχρι το 2006 στις προκηρύξεις, η βαθμολογία των φορέων είχε πολύ μικρό συντελεστή βαρύτητας (20%) στην συνολική αξιολόγηση των Τεχνικών Προσφορών
  • Μόνον μία φορά, στην προκήρυξη ενός Έργου που φαίνεται ότι αντιμετωπίστηκε ως «πιο σοβαρό» από τα προγράμματα κατάρτισης ανέργων, δηλαδή του προγράμματος «Εκπαίδευση Εκπαιδευτών ΣΕΚ» το ποσοστό αυτό κυριολεκτικά αντιστράφηκε και η βαθμολογία των ΚΕΚ είχε συντελεστή βαρύτητας 70% στα κριτήρια αξιολόγησης των Τεχνικών προσφορών.

  ΓΙΑ ΤΑ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ ΚΑΙ ΤΑ ΚΟΛΛΕΓΙΑ
  Πολλοί εκπρόσωποι των ΕΕΣ έχουν λάβει μέρος στην δημόσια διαβούλευση. Όλοι τους τονίζουν ένα πραγματικό γεγονός: πως ενώ τα Εργαστήρια Ελευθέρων Σπουδών είναι ίσως ο παλαιότερος θεσμός της δια βίου μάθησης στην χώρα μας (τα θέματά τους ρυθμίζονται για πρώτη φορά με νόμο του 1935, ο οποίος με μικρές τροποποιήσεις ισχύει μέχρι σήμερα), παρ’ όλα αυτά αντιμετωπίζονται σαν να μην υπάρχουν.
  Η απουσία αναφοράς στα ΕΕΣ είναι εμφανής ακόμη και στην βιβλιογραφία της Εκπαίδευσης Ενηλίκων. Η προσπάθεια της προηγούμενης κυβέρνησης να «τακτοποιήσει» σε ένα σύντομο χρονικό διάστημα τον χώρο των ΕΕΣ και των Κολλεγίων, οδήγησε σε προχειρότητες.
  Κατ’ αρχήν ΕΕΣ και τα Κολλέγια είναι διαφορετικό πράγμα. Ακόμη και αν λειτουργούν (κακώς) κάτω από τον ίδιο νομικό μανδύα, δεν προσφέρουν ίδιου εκπαιδευτικού επιπέδου προγράμματα και ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας.
  Είναι άλλου εκπαιδευτικού (και όχι ποιοτικού) επιπέδου η Μηχανογραφημένη Λογιστική που διδάσκει ένας έμπειρος Λογιστής (απόφοιτος ΙΕΚ, ΤΕΙ ή ΑΕΙ, δεν έχει σημασία, σημασία έχει ότι γνωρίζει πολύ καλό χειρισμό του προγράμματος Μηχανογραφημένης Λογιστικής) σε ένα ΕΕΣ στην Λαμία και άλλου εκπαιδευτικού επιπέδου η Διοίκηση Ανθρωπίνων Πόρων που διδάσκει κάποιος με Μεταπτυχιακό ή Διδακτορικό σε ένα Κολλέγιο στην Αθήνα.
  Η αντιπαράθεση ΑΕΙ – ΚΟΛΛΕΓΙΩΝ δεν μπορεί και δεν πρέπει να συμπαρασύρει και τα ΕΕΣ. Πρέπει να υπάρχει σαφής διάκριση, με διαφορετική νομοθετική ρύθμιση και απαιτήσεις για την κάθε κατηγορία. Φυσικά και πρέπει να βελτιωθεί το επίπεδο υποδομών των ΕΕΣ, αλλά δεν μπορεί οριζόντια και αδιακρίτως να ταυτίζονται οι απαιτήσεις υποδομών ΕΕΣ και Κολλεγίων. Ίσως θα πρέπει ο διαχωρισμός να γίνει με βάση την διάρκεια των καταρτίσεων: μέχρι 1 έτος ΕΕΣ, άνω του έτους Κολλέγια
  Επί πλέον, η τρέχουσα νομοθεσία (Ν. 3696/2008 και οι σχετιζόμενες με αυτόν ισχύουσες Υπουργικές Αποφάσεις 12456, 68040, 165814) δεν αντιμετωπίζει και δεν ρυθμίζει μια σειρά από παραθυράκια που υπάρχουν: Σεμινάρια διοργανώνουν και πολλοί άλλοι φορείς που δεν είναι ούτε εργαστήρια ελευθέρων σπουδών, ούτε κολλέγια, ούτε ΚΕΚ, αλλά είναι Εταιρείες Συμβούλων Επιχειρήσεων, επιχειρήσεις πώλησης ειδών πληροφορικής, κομμωτήρια, κέντρα ονυχοπλαστικής, αλλά και Επιμελητήρια, Επαγγελματικές Ενώσεις και όποια άλλη εταιρική ή σωματειακή μορφή μπορεί να φανταστεί κανείς.
  Οι φορείς αυτοί απλώς έχουν ανοίξει στην Δ.Ο.Υ. και έναν δευτερεύοντα κωδικό «Εκπαίδευση» στην κύρια επαγγελματική τους δραστηριότητα και διοργανώνουν σεμινάρια είτε στον χώρο τους είτε σε άλλες αίθουσες (ξενοδοχείων, φορέων κλπ). Αυτοί δεν περιλαμβάνονται καν στις τελευταίες υπουργικές αποφάσεις και θα πρέπει να ενταχθούν στο σύστημα γιατί αλλιώς δημιουργούνται συνθήκες αθέμιτου ανταγωνισμού.

  ΓΙΑ ΤΑ ΙΕΚ
  Είναι αρκετά επιτυχημένος θεσμός. Αυτό αποδεικνύεται από το ότι σταθερά και για πολλά χρόνια (από το 1994) ο αριθμός των σπουδαστών είναι σταθερός με αυξητικές τάσεις. Μόνο στην Αθήνα και μόνο στα Ιδιωτικά ΙΕΚ εγγράφονται κάθε χρόνο περίπου 6.000 νέοι καταρτιζόμενοι. Η εκμάθηση ενός επαγγέλματος που δίνει άμεση διέξοδο στην αγορά εργασίας φαίνεται πως είναι ένα καλό κίνητρο για τους αποφοίτους λυκείου. Η διαφορά ποιότητας ανάμεσα στα Ιδιωτικά και στα Κρατικά ΙΕΚ είναι κυριολεκτικά χαώδης (με εξαίρεση τις ηρωικές προσπάθειες ορισμένων κρατικών ΙΕΚ να παρέχουν αντικείμενα κατάρτισης που ζητούνται από την αγορά εργασίας, εν μέσω τραγικών ελλείψεων εξοπλισμού και χώρων). Γενικά η καλή- από πλευράς σπουδαστών – πορεία των ΙΕΚ αντικατοπτρίζει και την πανευρωπαϊκή τάση για επαγγελματική κατάρτιση Επιπέδου 3. Τα αντίστοιχα τεχνικά κολλέγια (Colleges) στις ευρωπαϊκές χώρες για παράδειγμα, έχουν επίσης μεγάλο αριθμό σπουδαστών και προσφέρουν αποτελεσματική κατάρτιση σε μεγάλο φάσμα ειδικοτήτων. Η μόνη διαφορά είναι ότι εκεί τα κολλέγια είναι διαβαθμισμένα μέσα στο εκπαιδευτικό σύστημα και παρέχουν επαγγελματικά δικαιώματα.
  Το μεγαλύτερο κατά γενική ομολογία πρόβλημα του θεσμού των ΙΕΚ στην Ελλάδα είναι η αδυναμία της πολιτείας να καθορίσει επί τέλους τα επαγγελματικά τους δικαιώματα. Η ευρωπαϊκή αντιστοίχηση (Επίπεδο 3) υπάρχει, θα πρέπει να ολοκληρωθούν οι νομοθετικές ρυθμίσεις ώστε να λυθούν επί τέλους τα θέματα των δικαιωμάτων και να υπάρχει πλήρης αντιστοίχηση με τα ευρωπαϊκά δεδομένα, ίσως και με μετονομασία των ΙΕΚ σε ΤΕΧΝΙΚΑ ΚΟΛΛΕΓΙΑ. Κάτι τέτοιο μεταξύ άλλων θα οδηγούσε σε συνειδητή αύξηση των καταρτιζομένων και σε μερική αποσυμφόρηση των ΑΕΙ – ΤΕΙ.

  Σας ευχαριστώ πολύ και καλή επιτυχία
  Περικλής Τζοβλάς (M.Sc.)
  Στέλεχος Επαγγελματικής Κατάρτισης

• 17 Φεβρουαρίου 2010, 17:13 | K.K.

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  ΑΓΑΠΗΤΗ ΚΥΡΙΑ ΥΠΟΥΡΓΕ
  ΑΓΑΠΗΤΗ ΚΥΡΙΑ ΥΦΥΠΟΥΡΓΕ
  ΑΓΑΠΗΤΕ ΚΥΡΙΕ ΥΦΥΠΟΥΡΓΕ
  ΑΓΑΠΗΤΕ ΚΥΡΙΕ ΓΕΝΙΚΕ
  ΑΓΑΠΗΤΕ ΚΥΡΙΕ ΔΙΕΥΘΥΝΟΝΤΑ ΣΥΜΒΟΥΛΕ

  Θέλοντας να συμβάλλω στη διαδικασία διαβούλευσης για τη Δια Βίου Μάθηση θα ήθελα να σας κάνω γνωστή την ανάγκη δημιουργίας δομής ή και δομών εκπαίδευσης δια βίου μάθησης για ενήλικα ΑμΕΑ και ιδιαίτερα με αυτισμό στην πόλη της Κατερίνης. Ένας μικρός αριθμός αυτών φοιτά ήδη σε δομές Ειδικής Αγωγής και μεγαλύτερος αριθμός είναι εκτός των δομών Ειδικής Αγωγής. Σας είναι γνωστό άλλωστε ότι είναι αναγκαίο να ιδρυθούν μονάδες δια βίου μάθησης εφ΄ όρου ζωής με αυτόνομη διαβίωση, δομές που είναι θεσμός ήδη στο εξωτερικό μα και σε ορισμένες περιπτώσεις και στην Ελλάδα έστω και αν αυτό έγινε μετά από πρωτοβουλία συλλόγων. Επιπλέον στο Νόμο 3699 «Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση ατόμων με αναπηρία ή ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες» Αρ. Φύλλου 199/2-10-2008, άρθρο 34, παρ. 7β προβλέπονται τέτοιες πρωτοβουλίες.
  Ευελπιστώντας ότι θα εξετάσετε το σημαντικό αυτό θέμα για μεγάλο αριθμό συμπολιτών μας και ειδικά σε μια χρονιά που είναι αφιερωμένη και στην καταπολέμηση των κοινωνικών ανισοτήτων σας δηλώνω ότι είμαι στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.

• 17 Φεβρουαρίου 2010, 17:11 | Βασίλης Χ. Γερογιάννης

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Αξιότιμη κα Υπουργέ,

  Πιστεύουμε ότι η προσπάθειά σας, με στόχο τη διαμόρφωση ενός σύγχρονου θεσμικού πλαισίου για την οργάνωση και την ποιοτική αναβάθμιση της Δια Βίου Μάθησης στη χώρα μας, παρέχει μια σημαντική ευκαιρία για την ουσιαστική ενίσχυση των Ινστιτούτων Δια Βίου Εκπαίδευσης (ΙΔΒΕ) των Πανεπιστημίων και των ΤΕΙ.

  Ο ρόλος των ΙΔΒΕ είναι, σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία (Άρθρο 2, Ν. 3369/05), σαφώς διακριτός, σε σχέση με τους φορείς επαγγελματικής κατάρτισης, καθώς τα ΙΔΒΕ παρέχουν υπηρεσίες δια βίου εκπαίδευσης σε αποφοίτους της ανώτατης εκπαίδευσης.

  Πιστεύουμε ότι το νέο θεσμικό πλαίσιο για τη Δια Βίου Μάθηση θα πρέπει να παρέχει ουσιαστικές δυνατότητες στα ΙΔΒΕ των Παν/μιων και των ΤΕΙ, προκειμένου να αξιοποιήσουν το διακριτό αυτό ρόλο, να πετύχουν τους στόχους τους και να εκμεταλλευτούν στο έπακρο το επιστημονικό δυναμικό, τις υποδομές, την εμπειρία και την υψηλή τεχνογνωσία των Ανωτάτων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων της χώρας μας.

  Αυτό μπορεί να συμβεί διαμορφώνοντας συγκεκριμένες προϋποθέσεις, ώστε τα ΙΔΒΕ να συνεισφέρουν στην αναβάθμιση της ανώτατης εκπαίδευσης και να υποστηρίξουν το άνοιγμα των ιδρυμάτων προς τις ανάγκες της κοινωνίας, υλοποιώντας Προγράμματα Δια Βίου Εκπαίδευσης (ΠΔΒΕ) υψηλής ποιότητας και ακαδημαϊκού κύρους που να ικανοποιούν σύγχρονες μαθησιακές ανάγκες των αποφοίτων των ιδρυμάτων. Οι προϋποθέσεις αυτές, κατά τη γνώμη μας, θα πρέπει να προσανατολιστούν προς τρεις κατευθύνσεις, που είναι σε απόλυτη σύμβαση με τη διακριτή θέση των ΙΔΒΕ στο χώρο της Δια Βίου Μάθησης:

  1. Τη συνεχή αξιολόγηση και διασφάλιση της ποιότητας των υποδομών, των διαδικασιών και των ΠΔΒΕ που υλοποιούν τα ΙΔΒΕ με ακαδημαϊκά κριτήρια που θα είναι σε σύμφωνα με το πλαίσιο αρχών που έχει ορίσει η ανεξάρτητη Αρχή Διασφάλισης Ποιότητας στην Ανώτατη Εκπαίδευση (ΑΔΙΠ). Τα κριτήρια αυτά και οι διαδικασίες αξιολόγησης θα πρέπει να οριστούν σε συνεργασία με τις κατά Ίδρυμα Μονάδες Διασφάλισης Ποιότητας (ΜΟΔΙΠ) και θα πρέπει να είναι σε συμφωνία με το αυτοδιοίκητο και το ακαδημαϊκό κύρος των Ανώτατων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων.

  2. Την αναγνωρισμένη πιστοποίηση των ΠΔΒΕ που υλοποιούν τα ΙΔΒΕ, πιστοποίηση που θα συνδέεται σαφώς με το υπό καθορισμό Εθνικό Πλαίσιο Προσόντων και θα οδηγεί σε αναγνωρίσιμες υπηρεσίες δια βίου μάθησης.

  3. Την ουσιαστική οικονομική στήριξη της λειτουργίας των ΙΔΒΕ από πόρους των Επιχειρησιακών Προγραμμάτων «ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΚΑΙ ΔΙΑ ΒΙΟΥ ΜΑΘΗΣΗ» & «ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΔΥΝΑΜΙΚΟΥ» αλλά και την ενίσχυση του τακτικού προϋπολογισμού των οικείων Ιδρυμάτων από τον τακτικό προϋπολογισμό του ΥΠΕΠΘ, προκειμένου να καλυφθούν οι πάγιες οικονομικές ανάγκες των ΙΔΒΕ.

  Αξιότιμη κα Υπουργέ,

  Με τις ευχές μας η προσπάθειά σας και οι στόχοι που θέτετε για την ποιοτική αναβάθμιση της Δια Βίου Μάθησης στη χώρα μας να στεφθούν από απόλυτη επιτυχία, είμαστε στη διάθεσή σας για να συνεισφέρουμε εποικοδομητικά στην περαιτέρω εξειδίκευση των παραπάνω προτάσεων που αφορούν στην ενίσχυση του ρόλου των Ινστιτούτων Δια Βίου Εκπαίδευσης των Πανεπιστημίων και των ΤΕΙ.

  Με τιμή,

  Παντελής Υψηλάντης, Καθηγητής, Αντιπρόεδρος ΤΕΙ Λάρισας, Πρόεδρος ΙΔΒΕ ΤΕΙ Λάρισας

  Βασίλης Γερογιάννης, Επίκουρος Καθηγητής, Επιστημονικός Διευθυντής ΙΔΒΕ ΤΕΙ Λάρισας

• 17 Φεβρουαρίου 2010, 16:53 | Σύνδεσμος Ελληνικών Κολλεγίων

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Θέμα: Διαβούλευση για το Εθνικό Πλαίσιο Επαγγελματικών Προσόντων

  Αγαπητή κα Υπουργέ,

  Διαβάσαμε τις αρχικές σκέψεις σας – πολιτικές κατευθύνσεις για την νέα πολιτική της δια βίου μάθησης στην Ελλάδα και θα θέλαμε να θέσουμε υπ ’ όψη σας τα ακόλουθα:

  1.Σας συγχαίρουμε για την απόφασή σας να προσαρμοστούμε σαν χώρα στην σχετική σύσταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και επίσης για το ότι θέτετε την υπό διαμόρφωση πολιτική σας σε ανοιχτή διαβούλευση.

  2.Επίσης σας ευχαριστούμε για την πρόσκλησή σας να συμμετάσχουμε στην ημερίδα της 25.02.10.

  3.Για το θέμα της δια βίου μάθησης γενικά, πιστεύουμε ότι είναι απαραίτητο να προηγηθεί της διαβούλευσης η σύσταση μελετών που να απεικονίζουν την σημερινή κατάσταση στον χώρο της δια βίου εκπαίδευσης. Εναλλακτικά θα ήταν δυνατόν αυτές οι μελέτες να γίνονται παράλληλα και να ληφθούν υπ ’ όψη κατά την τελική διατύπωση του Σχεδίου Νόμου.

  Σημειώνουμε ότι, για τα ελληνικά Κολλέγια (κυρίως για αυτά που είναι μέλη μας) υπάρχει η σχετική μελέτη την οποία εκπονήσαμε εμείς οι ίδιοι και σας έχουμε παραδώσει αλλά και αυτή της ICAP.

  Είμαστε βέβαιοι όμως ότι δεν υπάρχουν μελέτες για τα Εργαστήρια Ελευθέρων Σπουδών είτε για αυτά που προσφέρουν Επαγγελματική Κατάρτιση είτε για αυτά που προσφέρουν καθαρά μορφωτική εκπαίδευση.

  4.Οι παραπάνω μελέτες θα είναι ιδιαίτερα χρήσιμες προκειμένου να αποφασίσετε και για την διευρυμένη ευθύνη του ΕΚΕΠΙΣ και τα προς έλεγχο χαρακτηριστικά των ιδιωτικών ή και των δημόσιων εκπαιδευτηρίων δια βίου εκπαίδευσης ή γενικότερα μεταλυκειακής εκπαίδευσης, «όποια και να είναι τα ονόματά τους».

  5.Τα Κολλέγια ή τουλάχιστον τα Κολλέγια που είναι μέλη μας και συνεργάζονται με Πανεπιστήμια χωρών της Ε.Ε., υπάγονται στον εκπαιδευτικό έλεγχο των συνεργαζομένων Πανεπιστημίων και κατ’ επέκταση των χωρών στις οποίες εδρεύουν αυτά τα Πανεπιστήμια, όπως κατ’ επανάληψη έχει αποφανθεί το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο και όπως προβλέπει και η Οδηγία 36/2005 και το υπό έκδοση σχετικό Προεδρικό Διάταγμα.

  6.Έτσι όλοι οι απόφοιτοι των Κολλεγίων μας, οι οποίοι λαμβάνουν Πανεπιστημιακά πτυχία Bachelor ή Master από Βρετανικά Πανεπιστήμια, έχουν ήδη βεβαιώσεις κατάταξης στα επίπεδα 6 και 7 της οκταβάθμιας κλίμακας του Βρετανικού Πλαισίου Επαγγελματικών Προσόντων που είναι ακριβώς αντίστοιχη με την κλίμακα του Ευρωπαϊκού Πλαισίου Επαγγελματικών Προσόντων.

  7.Με βάση τα ανωτέρω (παρ. 5 και 6), τα πτυχία των αποφοίτων των Κολλεγίων, που έχουν εκδοθεί από Πανεπιστήμια της Ε.Ε. που συνεργάζονται με Κολλέγια στην Ελλάδα, πρέπει να εξαιρεθούν από την όποια ελληνική κατάταξη διότι δεν έχουν εκδοθεί από κάποιο φορέα εκπαίδευσης της Ελλάδας. Οτιδήποτε άλλο είναι αντίθετο στην ευρωπαϊκή νομοθεσία και μόνο στην παραπλάνηση και σύγχυση του Έλληνα πολίτη μπορεί να αποβλέπει.

  Ελπίζουμε ότι οι παραπάνω σκέψεις μας βοηθούν την διαβούλευση η οποία ξεκινά, και προφανώς θα μετάσχουμε και στις επόμενες φάσεις της.

  Με εκτίμηση
  Για το Δ.Σ,

  Κ.Καρκανιάς Ι. Βερβερίδης
  Πρόεδρος Γεν. Γραμματέας

• 17 Φεβρουαρίου 2010, 16:47 | A.X.

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  ΑΓΑΠΗΤΗ ΚΥΡΙΑ ΥΠΟΥΡΓΕ
  ΑΓΑΠΗΤΗ ΚΥΡΙΑ ΥΦΥΠΟΥΡΓΕ
  ΑΓΑΠΗΤΕ ΚΥΡΙΕ ΥΦΥΠΟΥΡΓΕ
  ΑΓΑΠΗΤΕ ΚΥΡΙΕ ΓΕΝΙΚΕ
  ΑΓΑΠΗΤΕ ΚΥΡΙΕ ΔΙΕΥΘΥΝΟΝΤΑ ΣΥΜΒΟΥΛΕ

  Θέλοντας να συμβάλλω στη διαδικασία διαβούλευσης για τη Δια Βίου Μάθηση θα ήθελα να σας κάνω γνωστή την ανάγκη δημιουργίας δομής ή και δομών εκπαίδευσης δια βίου μάθησης για ενήλικα ΑμΕΑ και ιδιαίτερα με αυτισμό στην πόλη της Κατερίνης. Ένας μικρός αριθμός αυτών φοιτά ήδη σε δομές Ειδικής Αγωγής και μεγαλύτερος αριθμός είναι εκτός των δομών Ειδικής Αγωγής. Σας είναι γνωστό άλλωστε ότι είναι αναγκαίο να ιδρυθούν μονάδες δια βίου μάθησης εφ΄ όρου ζωής με αυτόνομη διαβίωση, δομές που είναι θεσμός ήδη στο εξωτερικό μα και σε ορισμένες περιπτώσεις και στην Ελλάδα έστω και αν αυτό έγινε μετά από πρωτοβουλία συλλόγων. Επιπλέον στο Νόμο 3699 «Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση ατόμων με αναπηρία ή ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες» Αρ. Φύλλου 199/2-10-2008, άρθρο 34, παρ. 7β προβλέπονται τέτοιες πρωτοβουλίες.
  Ευελπιστώντας ότι θα εξετάσετε το σημαντικό αυτό θέμα για μεγάλο αριθμό συμπολιτών μας και ειδικά σε μια χρονιά που είναι αφιερωμένη και στην καταπολέμηση των κοινωνικών ανισοτήτων σας δηλώνω ότι είμαι στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία.

  ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΣΤΟ ΕΡΓΟ ΣΑΣ

• 17 Φεβρουαρίου 2010, 16:07 | ΗΛΙΑΣ

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Γίνεται λόγος σε αυτή τη διαβούλευση συν των άλλων και για το ποιες δομές θα προσφέρουν τη δια βίου μάθηση και κατάρτιση. Ειδικά τα Ε.Ε.Σ. που διεκδικούν και αυτά ένα μέρος της επιδοτούμενης κατάρτισης που ποτέ δεν είχαν και μάλλον το αξίζουν και με το παραπάνω.
  Εγώ ως απλός πολίτης θα συμφωνήσω απόλυτα με κάποιο σχόλιο που γράφτηκε παραπάνω. Τι σημασία έχει που θα κάνει κάποιος την εκπαίδευσή του αρκεί στο τέλος να πιστοποιηθεί αδιάβλητα από κάποιους φορείς πιστοποίησης ή από κάποιο Επιμελητήριο. Έτσι η ελεύθερη αγορά θα «δείξει» μόνη της ποιος είναι αυτός που προσφέρει καλύτερη εκπαίδευση γιατί αυτή θα φανεί στην επιτυχία ή την αποτυχία της πιστοποίησής του.
  Είναι το ίδιο με αυτό που γίνεται με τα Φροντιστήρια Μ.Ε. Το αν έχουν πολλούς ή λίγους μαθητές σε μεγάλο βαθμό εξαρτάται από της επιτυχίες των μαθητών για την εισαγωγή τους στην Τριτοβάθμια εκπαίδευση.
  Για τον λόγο αυτό τα ΕΕΣ νομίζω ότι πρέπει να συμμετέχουν σε επιδοτούμενες δράσεις γιατί είμαι σίγουρος ότι θα το κάνουν με τον πιο ποιοτικό τρόπο. Άλλωστε δεν είναι τυχαίο ότι η Ελληνική κοινωνία τους εμπιστεύεται ότι πιο πολυτιμότερο έχει, τα παιδιά της.
  Σας ευχαριστώ πολύ

• 17 Φεβρουαρίου 2010, 16:00 | Ε.Ν.Κ.

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Συγχαρητήρια με την απόφασή σας ν’ ασχοληθείτε με το θέμα αυτό και να το θέσετε προς διαβούλευση.
  Έχω να προτείνω τα εξής :

  1. Για την εκπαίδευση και επαγγελματική κατάρτιση των μικρότερων ηλικιών 18 ετών και άνω :

  Εκσυγχρονισμός και αναβάθμιση των ΙΕΚ :
  Πιστοποιητικά => μεγαλύτερη αναγνωρισιμότητα ως τίτλου μεταδευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.
  Ειδικότητες => επαγγελματικά δικαιώματα για όλες τις ειδικότητες.
  Εκπαιδευτική ύλη => ριζική αναβάθμιση & οργάνωση της εκπαιδευτικής ύλης και του εκπαιδευτικού υλικού που παρέχεται στους εκπαιδευόμενους.
  Ταυτόχρονη πρόσβαση σε διαδικτυακές βιβλιοθήκες κλπ.
  Εκπαιδευτές => επιλογή εκπαιδετών με κριτήρια αξιοκρατικά.
  Επίσης, έμφαση να δίνεται στην εμπειρία τους στο αντικείμενο διδασκαλίας και όχι μόνο στη συγκέντρωση τίτλων σπουδών.
  Συνεχής επιμόρφωση των εκπαιδευτών, στην εκπαίδευση ενηλίκων, ως ιδιαίτερη κατηγορία.

  2. Για την ιδιαίτερη κατηγορία ενηλίκων 35 ετών και άνω (στην οποία ανήκω κι εγώ) :

  Υπάρχει μεγάλη ανάγκη και διάθεση για επαγγελματική επιμόρφωση και κατάρτιση, ή ακόμα και εκπαίδευση για τους εξής λόγους:
  οι περισσότεροι είμαστε εργαζόμενοι και με οικογενειακές υποχρεώσεις που δεν μας επιτρέπουν να παρακολουθούμε μαθήματα με φυσική παρουσία, αλλά μόνο από απόσταση.
  Οι αυξημένες υποχρεώσεις μας, δεν μας επιτρέπουν επίσης την πληρωμή υπέρογκων διδάκτρων π.χ. ΕΑΠ (για σύνολο 12 ή 13 ενοτήτων που απαιτούνται για τη λήψη πτυχίου) ή ακόμα χερότερα, την «τύχη βουνό»
  που πρέπει να έχει κάποιος για να φοιτήσει σ’ αυτό…
  Η μόνη διέξοδός μας (κι αυτή ύστερα από επιτυχή κλήρωσή μας) είναι τα προγράμματα Δια Βίου Μάθησης από ΑΠόσταση ( στα ΚΕ.ΔΒΜ.ΑΠ.), μια φιλόδοξη προσπάθεια με πολύ καλή προοπτική – στην περίπτωση που αναβαθμιστεί και διευρυνθεί – έτσι ώστε να περιλαμβάνει όλους τους πολίτες και κυρίως τους εργαζόμενους (στον Ιδιωτικό και το Δημόσιο τομέα), με περιορισμένο χρόνο λόγω οικογενειακών υποχρεώσεων,
  ηλικίας 30, 40 και άνω, που όμως έχουν τη θέληση και δίψα για μάθηση, επιμόρφωση, εκπαίδευση, μετεκπαίδευση, γνώση, όχι γενικά κι αόριστα, αλλά συνειδητά και με συγκεκριμένες προτιμήσεις σε τομείς όπως π.χ. η λογιστική, ή πληροφορική κλπ.

  Δώστε έμφαση και νέα πνοή σ’ αυτά τα προγράμματα, στην διεύρυνσή τους, ώστε να μπορούν να συμμετέχουν όσοι ενδιαφέρονται χωρίς κλήρωση,
  στην αναβάθμιση των προγραμμάτων σπουδών, της εκπαιδευτικής ύλης & του εκπαιδευτικού υλικού, της επαγγελματικής αναγνωρισιμότητας των πιστοποιητικών,της σωστής επιλογής εκπαιδευτών και της επιμόρφωσής τους στην εκπαίδευση ενηλίκων και όλα τα υπόλοιπα, όπως η μεγάλη και αθρόα συμμετοχή των πολιτών θα έρθουν…

  Δίκαια ισχυρίζεστε ότι η μάθηση αποτελεί δικαίωμα για όλους.

  Εύχομαι καλή επιτυχία στην προσπάθειά σας αυτή!

• 17 Φεβρουαρίου 2010, 15:08 | ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΕΚΕΠΙΣ

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Η διαβούλευση για τη Διά Βίου Μάθηση αποτελεί σημαντική καμπή στην προσπάθεια εκσυγχρονισμού και αναμόρφωσης των συστημάτων Δια Βίου Εκπαίδευσης και Κατάρτισης στη χώρα μας. Ως Σύλλογος Εργαζομένων του Εθνικού Κέντρου Πιστοποίησης Συνεχιζόμενης Επαγγελματικής Κατάρτισης (Ε.ΚΕ.ΠΙΣ.) χαιρετίζουμε το διάλογο και είμαστε έτοιμοι να συμβάλουμε στην κοινή προσπάθεια αξιοποιώντας την υπερδεκαετή εμπειρία και τεχνογνωσία του εξειδικευμένου ανθρώπινου δυναμικού του οργανισμού.
  Το Ε.ΚΕ.ΠΙΣ. ως εθνικός φορέας επιφορτισμένος με το έργο του σχεδιασμού και της εφαρμογής Ολοκληρωμένων Συστημάτων Διασφάλισης Ποιότητας στη Συνεχιζόμενη Επαγγελματική Κατάρτιση, από την ίδρυσή του το 1997 αναπτύσσει και διαχειρίζεται με συνέπεια, αξιοπιστία και διαφάνεια πλήρως λειτουργικά Συστήματα Πιστοποίησης και Συνεχούς Αξιολόγησης των Συντελεστών Παροχής Κατάρτισης, περιλαμβάνοντας:
  -283 Πιστοποιημένα Κέντρα Επαγγελματικής Κατάρτισης (ΚΕΚ), τα οποία υπόκεινται σε σύστημα Συνεχούς Περιοδικού Ελέγχου και Αξιολόγησης/ Επαναπιστοποίησης
  -23 Εξειδικευμένα Κέντρα Κοινωνικής και Επαγγελματικής Ένταξης Ατόμων με Αναπηρίες και 4 Εξειδικευμένα Κέντρα Κοινωνικής και Επαγγελματικής Ένταξης απεξαρτημένων, τα οποία επίσης υπόκεινται σε σύστημα Συνεχούς Περιοδικού Ελέγχου και Αξιολόγησης/Επαναπιστοποίησης
  -22.000 Εκπαιδευτές Ενηλίκων, από τους οποίους 8.500 έχουν πιστοποιηθεί, αφού παρακολούθησαν επιτυχώς το καινοτομικό πιστοποιημένο πρόγραμμα εξ’ αποστάσεως «Εκπαίδευσης εκπαιδευτών»
  -1.000 στελέχη Συνοδευτικών και Υποστηρικτικών (της επαγγελματικής κατάρτισης) Υπηρεσιών

  Επίσης, έχει αναλάβει και υλοποιεί το έργο της ανάπτυξης και Πιστοποίησης των Επαγγελματικών Περιγραμμάτων , που αποτελεί αποφασιστικό βήμα για τη συστηματοποίηση της Διά Βίου Μάθησης στη χώρα μας. Στο πλαίσιο αυτό, σύντομα θα έχει ολοκληρωθεί η συγκρότηση του πρώτου Εθνικού Καταλόγου 202 Πιστοποιημένων Επαγγελματικών Περιγραμμάτων.
  Με την πεποίθηση ότι η συσσωρευμένη εμπειρία του φορέα σε συνδυασμό με την αποδεδειγμένα υψηλή αποδοτικότητα (95% απορροφητικότητα κονδυλίων του Β΄ και του Γ΄ ΚΠΣ), τον ευρωπαϊκό και διεθνή προσανατολισμό (συνεργασίες με ΟΟΣΑ, CEDEFOP, Αρχή Ανάπτυξης Ανθρώπινου Δυναμικού Κύπρου) και την έμφαση στην καινοτομία (υλοποίηση σχεδίων Leonardo Da Vinci, προγραμμάτων EQUAL, FP6) αποτελεί προστιθέμενη αξία και εχέγγυο, συμμετέχουμε ενεργά στην εθνική προσπάθεια, με στόχο τη διασφάλιση της ποιότητας και αξιοπιστίας στη Δια Βίου Μάθηση.

  Το ΔΣ του Σωματείου

• 17 Φεβρουαρίου 2010, 14:51 | Πέτρος Μανεσιώτης

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Αξιότιμη κα. Υπουργέ,
  Αξιότιμοι κ.κ.,

  Με αφορμή την ανοικτή διαβούλευση για τη Δια Βίου Μάθηση και ως εκπαιδευτής ενηλίκων και διευθυντής στο Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας Πειραιά, θα ήθελα να υποβάλω τις παρακάτω προτάσεις σχετικά με τον θεσμό των Σχολείων Δεύτερης Ευκαιρίας:

  1. Τα Σχολεία Δεύτερης Ευκαιρίας με τη μέχρι σήμερα επιτυχή παρουσία τους αποτελούν σημαντικό πυλώνα της εκπαίδευσης ενηλίκων στην Ελλάδα καθώς έχουν δώσει την ευκαιρία σε ενήλικες να ολοκληρώσουν τη γυμνασιακή τους εκπαίδευση. Τώρα, πρέπει να πάμε αποφασιστικά ένα βήμα πιο μπροστά με την επέκταση του θεσμού και σε μεταγυμνασιακό/λυκειακό επίπεδο. Με τον τρόπο αυτό θα καλυφθεί ένα μεγάλο κενό που υπάρχει μέχρι σήμερα για τους ενήλικες που θέλουν να συνεχίσουν την εκπαίδευσή τους (γενική και επαγγελματική).

  2. Ειδική διαβούλευση για όλα τα θέματα των Σχολείων Δεύτερης Ευκαιρίας με στόχο έναν νέο κανονισμό λειτουργίας, που είναι επιτακτική ανάγκη. Ο νέος κανονισμός λειτουργίας πρέπει να έχει ως άξονες την υπάρχουσα εμπειρία και μια ανθρωποκεντρική αντίληψη για την εκπαίδευση στα Σχολεία Δεύτερης Ευκαιρίας.

  3. Να ξεκινήσει ο προγραμματισμός για την επόμενη χρονιά και να προβλεφθούν οι απαραίτητες ενέργειες ώστε να μην επαναληφθούν τα μεγάλα προβλήματα των τελευταίων χρόνων στη λειτουργία του θεσμού. Το προσωπικό των Σχολείων Δεύτερης Ευκαιρίας (στελέχη, αποσπασμένοι και ωρομίσθιοι εκπαιδευτικοί, σύμβουλοι & γραμματείς) θα πρέπει να γνωρίζουν έγκαιρα και υπεύθυνα τις διαδικασίες που θα ακολουθηθούν.

  4. Είναι επιτακτική η ανάγκη για άμεση ενεργοποίηση της επιμόρφωσης του συνόλου της κοινότητας των Σχολείων Δεύτερης Ευκαιρίας. Η εφαρμογή θα πρέπει να είναι ουσιαστική, καινοτόμα και να στηρίζεται στις αρχές της εκπαίδευσης ενηλίκων.

  5. Τα Σχολεία Δεύτερης Ευκαιρίας, χρειάζεται να έχουν στενή και ουσιαστική συνεργασία με την τοπική αυτοδιοίκηση (Νομαρχίες, Δήμοι) και τους κοινωνικούς φορείς (ΓΣΕΕ, Εργατικά κέντρα, Επαγγελματικοί σύλλογοι, κ.α.). Η προγραμματική συνεργασία θα πρέπει να έχει ως άξονες την πληροφόρηση των πολιτών, το σχεδιασμό και τη στήριξη της υλοποίησης των εκπαιδευτικών προγραμμάτων.

  Με τιμή,
  Πέτρος Μανεσιώτης

• 17 Φεβρουαρίου 2010, 14:12 | Νίκος Παπαδιονυσίου

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Κάτι που θέλω να προσθέσω είναι η νομοθέτηση υποχρεωτικής εκπαίδευσης των συνδικαλιστών και ακόμη περισσότερο αυτών που ασχολούνται με Ε.Υ.Α.Ε, σε θέματα εργατικά, οικονομίας, Ασφάλειας και Υγείας Εργασίας και η κατά περιόδους επανεκπαίδευσή τους.
  Όλοι μας όσοι έχουμε ζήσει και εργαστεί στον ιδιωτικό και δημόσιο ή ευρύτερο δημόσιο τομέα γνωρίζουμε το κατά μεγάλο ποσοστό χαμηλό επίπεδο γνώσεών τους και έχουμε γίνει μάρτυρες θλιβερών επιδόσεών τους σε βάρος των επιχειρήσεων και τελικά των εργαζόμενων που υποτίθεται ότι εκπροσωπούν, που οφείλεται σ’ αυτή τους την έλλειψη.
  Κανείς που δεν έχει πάρει την κατάλληλη εκπαίδευση δεν θα πρέπει να έχει τη δυνατότητα να εκλέγεται σε εργατικό σωματείο ή Ε.Υ.Α.Ε.

• 17 Φεβρουαρίου 2010, 14:08 | Διονύσιος Ζέζας

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Αξιότιμη κα. Υπουργέ,
  Αξιότιμοι κ.κ.,

  Με αφορμή την ανοικτή διαβούλευση για την Δια Βίου Μάθηση, θα ήθελα να υποβάλω τις ακόλουθες σκέψεις – προτάσεις.

  Είναι όντως απαραίτητες οι ενέργειες κατάρτισης για την ανάπτυξη ανθρώπινου δυναμικού και της ίδιας της χώρας? Η μήπως οι Ευρωπαίοι έχουν άδικο που έχουν αναγάγει την επαγγελματική εκπαίδευση και κατάρτιση ως κύριο μοχλό ανάπτυξης μιας χώρας?
  Οι Έλληνες πολίτες αναζητούν σήμερα πιστοποιημένα – εγγυημένα άτομα για διάφορες εργασίες? πχ πιστοποιημένο υδραυλικό, πιστοποιημένο ταξιτζή, τεχνικό φυσικού αερίου η ακόμα και πιστοποιημένη baby-sitter ? Αναζητάμε μια ασφάλεια και σιγουριά πίσω από τον άνθρωπο που θα εργαστεί για μας ή με εμάς?

  Οι ελληνικές εταιρείες και ιδιαίτερα ο κατασκευαστικός και ο τουριστικός κλάδος αναζητά πιστοποιημένους τεχνίτες , εργάτες, εργαζόμενους?

  Η πείρα αλλά και οι μελέτες δείχνουν ότι όχι μόνο όλοι τους αναζητούμε αλλά τους χρειαζόμαστε επιτακτικά. Για τι όμως δεν τους βρίσκουμε???

  Πεποίθηση μου είναι ότι ποτέ δεν οργανώθηκε σωστά η στόχευση, η πολιτική και οι δράσεις της δια βίου μάθησης. Όμως μην τα μηδενίζουμε όλα, έγιναν πολλά και ουσιαστικά βήματα μπροστά. Από το 1980 έως σήμερα έχουμε θέση στάνταρ για τις κτιριακές υποδομές ΙΕΚ, ΚΕΚ και τους εκπαιδευτές και έχουμε πλήθος πιστοποιημένων δομών και εκπαιδευτών, κατά κοινή παραδοχή σοβαρού επιπέδου. Πρόσφατα νομοθετήσαμε και υλοποιήσαμε στη χώρα μας τα πρώτα επαγγελματικά περιγράμματα. Επιτέλους κράτος εργαζόμενοι και εργοδότες αποφάσισαν από κοινού τι γνώσεις δεξιότητες και ικανότητες πρέπει να έχει ο εργαζόμενος.
  Από την άλλη πλευρά η αλήθεια είναι ότι δεν αναλύσαμε τι θα χρειαστούμε αύριο για να εκπαιδεύσουμε ανθρώπους σήμερα. Αλλά και αυτούς που εκπαιδεύσαμε δεν το κάναμε στοχευμένα και επί της ουσίας αλλά με μια λογική πολλές φορές επιδοματική.

  Για να μην σας κουράσω με αναλύσεις, οι προτάσεις μου είναι απλές. Ταυτίζονται πολύ με αυτό που ήδη κάνουμε στις ξένες γλώσσες όπου δεν μας ενδιαφέρει αν ο φορέας έχει πιστοποιημένο πρόγραμμα ή από που προήρθε η γνώση αλλά σημασία έχει η εκροή του συστήματος με αλλά λόγια τα μαθησιακά αποτελέσματα. Για παράδειγμα δεν μας ενδιαφέρει αν κάποιος παρακολούθησε μαθήματα αγγλικών π.χ. στο πανεπιστήμιο Cambridge (τυπικό σύστημα) ή σε ένα φροντιστήριο της γειτονιάς (μη τυπικό σύστημα) ή ακόμα αν έμαθε μόνος του στο σπίτι επειδή προέρχεται από αγγλική οικογένεια (άτυπη γνώση) αλλά δεχόμαστε ότι γνωρίζει την αγγλική γλώσσα αν περάσει τις αντίστοιχες εξετάσεις π.χ. του Proficiency .

  Πάνω σε αυτό το σύστημα ως κράτος θα πρέπει πρώτα ν’ αναζητάμε τι ειδικότητες θα χρειαστούμε αύριο και να πάρουμε τα στοιχεία ερευνών από υφιστάμενους φορείς όπως η ΕΣΥΕ και η ΠΑΕΠ. Στη συνέχεια σε συνεργασία με τους κοινωνικούς εταίρους να φτιάχνουμε το επαγγελματικό περίγραμμα του κάθε επαγγέλματος. Μετά προαιρετικά, αν κρίνεται απαραίτητο, χρηματοδοτούμε τους φορείς κατάρτισης για υλοποίηση προγραμμάτων στα επαγγέλματα αυτά. Και τέλος μέσω αδιάβλητων εξετάσεων τους πιστοποιούμε με κρατικό πιστοποιητικό. Στο σημείο αυτό να αναφέρω ότι πολλά επαγγέλματα ιδίως τα τεχνικά δεν μπορούν να πιστοποιηθούν με γραπτές εξετάσεις. Εκεί ουσιαστική συμβολή μπορούν να έχουν τα επιμελητήρια δημιουργώντας αντίστοιχα εργαστήρια – εξεταστικά κέντρα.
  Σε συνεργασία με τους κοινωνικούς εταίρους μπορούν να δημιουργηθούν μητρώα πιστοποιημένων μελών στα αντίστοιχα επιμελητήρια . Με τον τρόπο αυτό το ευρύ κοινό θα μπορεί να τους αναζητήσει εύκολα. Αν το κράτος μπορεί, καλό θα ήταν να πριμοδοτεί τους ανθρώπους αυτούς είτε με επιπλέον μόρια στις διαδικασίες ΑΣΕΠ είτε/ και μέσω κάποιου άλλου μέσου ώστε και οι εργαζόμενοι να έχουν λογούς να πιστοποιήσουν τις υπάρχουσες γνώσεις, δεξιότητες, και ικανότητές τους.

  Με τέτοια δυναμικά βήματα η επαγγελματική εκπαίδευση και κατάρτιση θα αναβαθμιστεί θα έχει κύρος και θα παράγει απτά αποτελέσματα τόσο σε κοινωνικό όσο και σε οικονομικό επίπεδο.

  Ελπίζω να μην σας κούρασα με τις σκέψεις μου.

  Με εκτίμηση

  Διονύσιος Γ. Zέζας
  Προϊστάμενος Τμήματος Πιστοποίησης
  Δομών Σ.Ε.Κ & Σ.Υ.Υ του ΕΚΕΠΙΣ

• 17 Φεβρουαρίου 2010, 13:18 | ΚΕΚ ΒΟΡΕΙΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ, ΧΙΟΣ

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Καταρχάς είναι θετικό ότι έχει ανοίξει η συζήτηση διαμόρφωσης των επαγγελματικών προσόντων, καθώς και η σχέση τους με τη Συνεχιζόμενη Επαγγελματική Εκπαίδευση και Κατάρτιση.

  Πριν επιγραμματικά διατυπώσουμε την άποψη μας θα θέλαμε να μεταφέρομαι την εμπειρία μας από την αντίστοιχη πρακτική που εφαρμόζεται στην Αγγλία. Εκεί όποιος θέλει να κάνει μια δουλειά η οποία δεν εντάσσεται στη Μετεδευτεροβάθμια ή στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση παρακολουθεί ταχύρρυθμα και οργανωμένα Προγράμματα Επαγγελματικής Κατάρτισης σύμφωνα με το διατυπωμένο Επαγγελματικό Περίγραμμα εάν υπάρχει ή με το παραπλήσιο, συναφές περίγραμμα. Παραδείγματος (NVQ). Η αρχική αλλά και η δια Βίου – Συνεχιζόμενη Επαγγελματική Κατάρτιση είναι απαραίτητη για κάποιον να εξασκήσει και να συνεχίσει να εξασκεί το επάγγελμά του. Τα προγράμματα αυτά τα παρέχουν τα λεγόμενα Vocational Training Centres τα οποία είναι αντίστοιχα των Κέντρων Επαγγελματικής Κατάρτισης στην Ελλάδα. Το δε νομικό τους πλαίσιο είναι περίπου το ίδιο με αυτό των ΚΕΚ, είναι δηλαδή ιδιωτικές επιχειρήσεις ή επιχειρήσεις που συμμετέχουν και κρατικοί ή ημικρατικοί φορείς.

  Στο δια ταύτα και ως συμβολή μας στη διαβούλευση διατυπώνουμε τις εξής απόψεις:
  1) Κάθε ενδιαφερόμενος να δημιουργήσει δική του επιχείρηση, ως προϋπόθεση πρέπει να έχει παρακολουθήσει το συναφές με το είδος της επιχείρησης που να θέλει να δημιουργήσει πρόγραμμα Επαγγελματικής Κατάρτισης. Αυτό δε να είναι προαπαιτούμενο δικαιολογητικό για τη δημιουργία της επιχείρησης.
  2) Κάθε επαγγελματίας κατά τακτά χρονικά διαστήματα να παρακολουθεί πρόγραμμα Συνεχιζόμενης Επαγγελματικής Κατάρτισης το οποίο θα αφορά είτε εξειδικευμένες γνώσεις σχετικά με το επάγγελμα που εξασκεί, είτε γενικότερες γνώσεις π.χ πληροφορική, ξένες γλώσσες κ.α.
  3) Τα προγράμματα Συνεχιζόμενης Επαγγελματικής Κατάρτισης ανέργων θα μπορούσαν να αφορούν και γενικότερες Εκπαιδευτικές – Επαγγελματικές οντότητες που θα έχουν όμως σαν στόχο την Επαγγελματική Κατάρτιση Ανέργων σε χώρους πολυεξειδίκευσης παραδείγματος χάρη Τουριστικά Επαγγέλματα, Επαγγέλματα Γραμματειακής και Διοικητικής υποστήριξης κ.α. Δηλαδή περίπου την μορφή που έχουν και τώρα αλλά που να οδηγούν στην απόκτηση κάποιων βαθμών ενός Πιστοποιημένου Επαγγελματικού Περιγράμματος.

  Η υπάρχουσα Νομοθεσία Εφημερίδα της Κυβέρνησης αρ. φύλλου 258 Ν. 3191 του 2003, αλλά και άλλα νομοθετήματα και εγκύκλιοι, με αρκετή σαφήνεια προσδιορίζουν τους κανόνες του παιχνιδιού της, που ποτέ όμως δεν υλοποιηθήκαν. Αυτοί οι κανόνες πρέπει να συμπληρωθούν και να εξειδικευθούν, η δε εμπλοκή του Υπουργείου Παιδείας θεωρούμε ότι είναι θετικοί με την έννοια της οριοθέτησης των συνόρων του «τι είναι τι;» και «ποιος κάνει τι;». Τέλος θα θέλαμε να επισημάνουμε ότι ο ρόλος των ΚΕΚ στην εξέλιξη της υλοποίησης των πολιτικών για τη Συνεχιζόμενη Επαγγελματική Κατάρτιση παρά τις αδυναμίες υπήρξε θετικός και αποφασιστικός. Η ενδυνάμωση του ρόλου των ΚΕΚ στην υλοποίηση των νέων πολιτικών για την μη τυπική Επαγγελματική Κατάρτιση μπορεί να αποτελέσει συμπαντικό παράγοντα της επιτυχίας των.

• 17 Φεβρουαρίου 2010, 12:53 | Εκπαιδευόμενος ΣΔΕ

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Είμαι «μαθητής» σε Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας στην Αττική και θέλω να σας ευχαριστησω για την ευκαιρία που έχω να υποβάλλω τις παρακάτω ερωτήσεις σχετικά με τις σπουδές μου:

  1. Γιατί δεν υπάρχει κανένα μέτρο στήριξης που να μας βοηθά στο να ολοκληρώσουμε την εκπαιδευσή μας;
  Π.χ. Θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ο ΛΑΕΚ ώστε να καλυφθούν κάποιες ώρες απουσίας από την εργασίας μας. Θα μπορούσε ο νόμος να μας προστατεύει όσο χρονικό διαστημα κρατά η φοιτησή μας από ξαφνικές αλλάγες ωραρίου, κ.α.

  2. Γιατί εμείς ήμασταν οι μοναδικοί που εξαιρεθήκαμε απο την διανομή του δωρεάν φορητού υπολογιστή; Δεν τους χρειαζόμαστε στα μαθήματά μας; (Εάν είχα «γραφθεί» σε ένα Εσπερινό Γυμνάσιο θα μπορούσα να τον έχω πάρει!!!).

  3. Πότε θα έρθουν οι εκπιαδευτικοί που λείπουν; Και κυρίως πότε θα έρθει ο ψυχολόγος, που μου είπαν ότι έχει το σχολείο;

  4. Γιατί δεν μπορούμε να συμμετέχουμε σε ανάλογες δραστηριότητες με αυτές του γιου μου που πηγαίνει στο Γυμνάσιο (περιβαλλοντικές επισκέψεις, χρήση βιβλιοθήκης ).

  Ευχαριστώ!

  Σημείωση: Θα ήθελα να ευχαριστήσω τους καθηγητές μου στο ΣΔΕ που μέσα σε 5 μήνες με έμαθαν τόσα πολλά, που να μπορώ να συμμετέχω σε αυτή τη διαδικασία…

• 17 Φεβρουαρίου 2010, 12:52 | Καραγιαννάκη Χρύσα

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Αγαπητή κα Διαμαντοπούλου, εδώ και 10 χρόνια εργάζομαι σε Εργαστήριο Ελευθέρων Σπουδών Πληροφορικής ως καθηγήτρια Πληροφορικής με ειδικότητα τα παιδικά τμήματα υπολογιστών. Τα τελευταία 2 χρόνια κατέχω και την θέση της διευθύντριας σπουδών και έχω προσπαθήσει πάρα πολύ να αναπροσαρμόζω και να κρατάω τα παιδικά τμήματα στις σύγχρονες απαιτήσεις της τεχνολογίας. Αποφάσισα να σας γράψω γιατί με την παρούσα ανασφάλεια που νιώθουν οι ιδιοκτήτες των ΕΕΣ λόγω το πάγωμα του νόμου των ΕΕΣ, αλλά και λόγω της οικονομικής κρίσης κινδυνεύει σοβαρά η εργασία εκατοντάδων υπαλλήλων των ΕΕΣ στην οποία επένδυσαν όπως και εγώ με πολύ διάβασμα και προσπάθεια.

  Θα ήθελα να γνωρίζετε ότι η μόνη εκπαιδευτική δομή στην οποία λειτουργούν παιδικά τμήματα υπολογιστών είναι τα ΕΕΣ Πληροφορικής και πραγματικά σε όλα τα παιδιά που θέλουν από μικρά να αποκτήσουν σωστή ΠΑΙΔΕΙΑ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗΣ και όχι σκόρπιες γνώσεις τα ΕΕΣ Πληροφορικής προσφέρουν πραγματικά πολύτιμη βοήθεια. Και είναι πολύ σημαντικό ότι πέρα από τις λίγες γνώσεις Πληροφορικής που διδάσκονται στα σχολεία να υπάρχει μια εκπαιδευτική δομή που μπορεί να δώσει το κάτι παραπάνω στα παιδιά που από μικρά έχουν κλίση και θέλουν να ασχοληθούν με τις νέες τεχνολογίες. Ούτε τα ΙΕΚ ούτε τα ΚΕΚ ούτε τα Φροντιστήρια Μέσης Εκπαίδευσης αλλά και καμία άλλη δομή δεν το κάνει αυτό παρά μόνο τα ΕΕΣ Πληροφορικής και καταλαβαίνεται το πόσο σημαντικό είναι αυτό για την κοινωνία.

  Τα παιδικά λοιπόν τμήματα πληροφορικής είναι δομημένα όπως τα παιδικά τμήματα στις ξένες γλώσσες. Δηλαδή λειτουργούν με τάξεις (από 3 έως 5 τάξεις ανάλογα την σχολή). Κάθε τάξη μπορεί να βγει ή σε χειμερινή περίοδο ή σε καλοκαιρινή περίοδο με πιο εντατικά μαθήματα. Στο τέλος όλων των τάξεων (χωρίς αυτό να είναι απαραίτητο) τα παιδιά μπορούν να δώσουν εξετάσεις και να αποκτήσουν τα διπλώματα Πληροφορικής που αναγνωρίζονται στην Ελλάδα. Τα παιδιά μέσα από τις τάξεις αυτές εκπαιδεύονται σε πολλά αντικείμενα της Πληροφορικής όπως Αυτοματοποίηση Γραφείου, Γραφιστική, Web Design, Τεχνικές γνώσεις Υπολογιστών, Λειτουργικά Συστήματα κλπ. Παίρνουν μέρος σε ημερίδες, διαγωνισμούς και αναλαμβάνουν ομαδικά Projects. Μαθαίνουν να δουλεύουν σε πραγματικά περιβάλλοντα εργασίας και δημιουργούν.

  Καταλαβαίνετε λοιπόν πόσο σημαντικό είναι τα παιδιά πριν ακόμα μπουν στο Πανεπιστήμιο ή στην Αγορά Εργασίας να έχουν μάθει σωστά γνώσεις Υπολογιστών και Τεχνολογίας που θα τους χρειαστούν στο μέλλον ότι πορεία και να ακολουθήσουν στην Ζωή τους.

  Εκτός από τα ΕΕΣ Πληροφορικής υπάρχουν και ΕΕΣ σε άλλες ειδικότητες που και εκεί παρακολουθούν παιδιά εκτός από τους ενήλικες. Αυτό έγκειται στα ενδιαφέροντα των παιδιών στις κλίσεις τους και φυσικά στην όρεξη που έχουν από μικρά για εξειδικευμένη γνώση.

  Με αυτά τα λίγα θα ήθελα να σας τονίσω ότι θα πρέπει να προσέξετε ιδιαίτερα τα ΕΕΣ γιατί ενώ προφέρουν σε πάρα πολλούς τομείς στην Κοινωνία δεν έχει αναγνωριστεί ο ρόλος τους με αποτέλεσμα να υπάρχει πραγματική δυσκολία στην βιωσιμότητα τους.

  Με εκτίμηση

  Καραγιαννάκη Χρύσα
  Καθηγήτρια Πληροφορικής

• 17 Φεβρουαρίου 2010, 12:43 | Ουρανία

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  θα ήθελα εδω να επισημάνω και μια άλλη πλευρά της Δια βίου Μάθησης, αυτή της ψυχαγωγίας, της τέρψης που πηγάζει από τη γνώση.

  Την προσέγγιση της γνώσης ως «παιδιάς» που τη συναντούμε στον αρχαίο πολιτισμό ο Δήμος Αγίας Παρασκευής την έχει κάνει πράξη.

  Εδώ και χρόνια οργανώνει ετήσιους κύκλους μαθημάτων των ανθρωπιστικών επιστημών για άτομα κυρίως της 3ης ηλικίας. Τα μαθήματα διδάσκονται από ειδικούς στο κάθε γνωστικό αντικείμενο (Διδάκτορες ή επαγγελματίες)και εθελοντικά. Γίνονται 2 απογευματινά 3ωρα την εβδομάδα. Συνολικά 6 μαθήματα με μονόωρες εβδομαδιαίες διαλέξεις για το κάθε μάθημα σε χώρο Γυμνασίου της Αγίας Παρασκευής. Η συμμετοχή είναι μεγάλη.

  Πρόταση: το ΥΠΔΒΜΘ να εισάγει αυτή τη μορφή «ψυχαγωγίας» της 3ης ηλικίας και σε άλλους Δήμους.

• 17 Φεβρουαρίου 2010, 12:41 | Ιωαννίδης Νέστωρ Πρόεδρος του ΔΣ της ΕΠΥ

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Παρέμβαση της ΕΠΥ (www.epy.gr)
  Στη δημόσια διαβούλευση

  Η Πληροφορική
  Η επιστήμη της Πληροφορικής με τις ραγδαίες εξελίξεις της, είναι γεγονός ότι απαξιώνει τις όποιες γνώσεις σε συντομότερο χρονικό διάστημα από ότι άλλες επιστήμες. Η πενταετία που για άλλες επιστήμες είναι ο μέσος όρος, για την Πληροφορική είναι ήδη πολύ. Επιπλέον, μελέτες προβλέπουν ότι για τους νέους εργαζόμενους στην Πληροφορική η κινητικότητα στον χώρο εργασίας μπορεί να περιλαμβάνει αλλαγή αντικειμένου πολλές φορές στην διάρκεια της εργασιακής τους ζωής. Με αυτά τα δεδομένα, η ανάγκη διαρκούς ενημέρωσης θα είναι συνυφασμένη με την εργασία πολύ περισσότερο από όσο σήμερα. Η παραπάνω ενημέρωση με τα σημερινά δεδομένα είναι έτσι και αλλιώς δυσχερής δεδομένου του μεγάλου όγκου πληροφοριών σε συνδυασμό με τις πραγματικές ανάγκες.
  Ακόμα δεν θα πρέπει να παραβλέπουμε ότι, σε ετήσια βάση οι νέοι πτυχιούχοι των τμημάτων Πληροφορικής (Ελλάδα και Εξωτερικό) ανέρχονται σε κάποιες χιλιάδες, ενώ παραμένουν κενές αρκετές θέσεις εργασίας. Για το συγκεκριμένο θέμα ήδη έχει πραγματοποιηθεί η έρευνα «Ανάλυση της αντιστοίχισης εκπαίδευσης και αγοράς εργασίας στην Πληροφορική» που χρηματοδοτήθηκε από το Παρατηρητήριο για την Κοινωνία της Πληροφορίας και διενεργήθηκε από την ΕΠΥ και τα τμήματα Πληροφορικής του Πανεπιστημίου Πειραιά, του Οικονομικού Πανεπιστημίου της Αθήνας και του Τμήματος Πληροφορικής του Τ.Ε.Ι. Αθήνας.
  Η ΕΠΥ
  Στα άρθρα 3.2 και 3.7 του καταστατικού μας αναφέρεται η ανάγκη ενημέρωσης των μελών μας στις εξελίξεις της επιστήμης.
  Η ΕΠΥ σήμερα αριθμεί πάνω από 5.000 μέλη και εκπροσωπεί την χώρα μας στην International Federation for Informatics Professionals (IFIP). Τα μέλη της είναι επιστήμονες Πληροφορικής Πολυτεχνείων, Πανεπιστημίων και Τ.Ε.Ι. καθώς και επαγγελματίες Πληροφορικής. Διενεργεί ετήσιο Επιστημονικό Συνέδριο Πληροφορικής (PCI) σε συνεργασία με τμήματα Πληροφορικής. Διενεργεί τον Πανελλήνιο Διαγωνι-σμό Πληροφορικής (www.pdp.gr) για μαθητές Γυμνασίου – Λυκείου, με σημαντικές διεθνείς διακρίσεις τα τελευταία χρόνια.
  Νομοθετικό πλαίσιο
  Το νομοθετικό πλαίσιο που αφορά στην «Συστηματοποίηση της δια βίου μάθησης», αναπτύσσεται στα άρθρα του νόμου 3369, ΦΕΚ 171 τεύχος Α της 06 Ιουλίου 2005. Στο άρθρο 11 «Εξουσιοδοτικές και άλλες διατάξεις περί δια βίου μάθησης», και ειδικά στην §6 προσθέτει και άλλους «φορείς παροχής δια βίου εκπαίδευσης και δια βίου κατάρτισης» σε αυτούς του άρθρου 2. Αναφέρει συγκεκριμένα:
  «Με απόφαση του Υπουργού Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων ή με κοινή υπουργι-κή απόφαση του Υπουργού Παιδείας και Θρησκευμάτων και του κατά περίπτωση αρμό-διου Υπουργού, κατόπιν γνώμης της Εθνικής Επιτροπής Δια Βίου Μάθησης, μπορούν να ορίζονται και άλλοι φορείς παροχής δια βίου εκπαίδευσης, πέραν των προβλεπόμενων στο άρθρο 2 του νόμου αυτού, οι οποίοι θα υλοποιούν προγράμματα κατά τις διατάξεις του νόμου αυτού. …»
  Το αίτημα
  Στον χώρο της Πληροφορικής διαπιστώνεται η έλλειψη ενός φορέα που θα συγκέντρωνε με επιστημονικό τρόπο τις πληροφορίες από τις δύο συνιστώσες (Πανεπιστήμια, Επιχειρήσεις) και θα προσέφερε την απαιτούμενη γνώση.
  Η ΕΠΥ θεωρεί ότι έχει όλα τα εχέγγυα να αποτελέσει την γέφυρα ανάμεσα σε αυτές τις δύο ομάδες. Επιπλέον η μακροχρόνια συνεργασία της ΕΠΥ με όλα τα τμήματα Πληροφορικής της χώρας, μέσω του Πανελληνίου Συνεδρίου που διοργανώνει σε ετήσια βάση (πρακτικά ΙΕΕΕ και Springer) και μέσω του Πανελλήνιου Διαγωνισμού Πληροφορικής (φέτος διεξάγεται ο 22ος), προδιαγράφει την επιστημονική υποστήριξη της προσπάθειας.
  Ακόμη η μελέτη που προαναφέρθηκε, ευελπιστούμε να αποτελέσει πηγή πληροφοριών για την αναμόρφωση των προγραμμάτων σπουδών των τμημάτων Πληροφορικής, που διενεργείται σε βάση διετίας. Μέσω της μελέτης, οι επιχειρήσεις Πληροφορικής και όχι μόνο, δημοσιοποιούν με ένα περισσότερο διεισδυτικό και στοχευμένο τρόπο τις ανάγκες τους. Με αυτό τον τρόπο η δια βίου μάθηση δεν θα σπαταλά πόρους αλλά θα γίνεται στοχευμένα και με μετρήσιμα αποτελέσματα.
  Για τους λόγους αυτούς προτείνεται η ΕΠΥ να γίνει φορέας δια βίου εκπαίδευσης για τα μέλη της.

• 17 Φεβρουαρίου 2010, 12:18 | ΜΑΙΡΗ ΤΖΙΩΤΗ

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Αξιότιμη κα Υπουργέ,
  Ως εργαζόμενη στον τομέα της Επαγγελματικής Κατάρτισης διαπίστωσα, με ιδιαίτερη ικανοποίηση ότι η καταπολέμηση της ανεργίας μέσα από την κατάρτιση ανέργων αποτελεί στρατηγικό στόχο της νέας πολιτικής για τη Δια Βίου Μάθηση.
  Αναμφισβήτητα, το ευαίσθητο και πολύ σημαντικό αυτό θέμα απαιτεί περαιτέρω εξείδικευση και συνδυαστικό χειρισμό στη φάση της υλοποίησης του συστήματος. Εξάλλου, κανένας από τους ποσοτικούς ή ποιοτικούς στόχους που αναφέρονται στο κείμενο της Διαβούλευσης, δε μπορεί να επιτευχθεί ανεξάρτητα ή μονομερώς, καθώς χρειάζεται συντονισμός και πολύπλευρη αντιμετώπιση από όλους τους συναρμόδιους φορείς.
  Από την πλευρά τους, τα Κέντρα Επαγγελματικής Κατάρτισης υποστηρίζουν στη πράξη τις πολιτικές προώθησης της Απασχόλησης, ενώ όπως είναι γνωστό, πάνω από μία δεκαετία, έχουν επιδείξει αξιόλογο έργο και αξιοσημείωτα αποτελέσματα με την τοποθέτηση εκατοντάδων ανέργων σε θέσεις εργασίας.
  Ο ρόλος αυτός, παρόλο που δεν ανήκει (καθαρά) στα Κέντρα Επαγγελματικής Κατάρτισης, καθώς τους έχει δοθεί άτυπα, συμπληρώνει, ωστόσο, τις υποχρεώσεις τους ως προς τα αποτελέσματα των προγραμμάτων Συνεχιζόμενης Επαγγελματικής Κατάρτισης ανέργων. Τα αποτελέσματα αυτά έχουν καταγραφεί από τις αρμόδιες υπηρεσίες και έχουν αξιολογηθεί από το ΕΚΕΠΙΣ, ενώ αποτελούν έναν ακόμη δείκτη ορθής λειτουργίας, ευαισθητοποίησης και άμεσης ανταπόκρισης τους, στην αντιμετώπιση των διαρθρωτικών προβλημάτων της ανεργίας.
  Η συντριπτική πλειοψηφία των Κέντρων Επαγγελματικής Κατάρτισης θεωρούν την προώθηση στην απασχόληση και τις τοποθετήσεις ανέργων, αναπόσπαστο μέρος της δουλειάς τους. Είναι, άλλωστε, πιστοποιημένοι φορείς και διαθέτουν όλες τις απαραίτητες υποδομές και την τεχνογνωσία (όπως χώρους, υλικοτεχνική υποστήριξη, εξειδικευμένα στελέχη, σύγχρονα εργαλεία και μεθόδους επαγγελματικής συμβουλευτικής και προώθησης στην απασχόληση, κλπ), καθώς συνεργάζονται με επιχειρήσεις όλων των τομέων και κλάδων της οικονομίας.
  Όλα τα μεγάλα και οργανωμένα Κέντρα Επαγγελματικής Κατάρτισης διαθέτουν πλήρως ενημερωμένα Μητρώα συνεργαζόμενων επιχειρήσεων, με την αξιοποίηση των οποίων διαμεσολαβούν και προωθούν άμεσα τους καταρτισθέντες των προγραμμάτων τους, τόσο στην πρακτική άσκηση, όσο και σε σχετιζόμενες με τα προγράμματα τους, θέσεις εργασίας.
  Εκτιμώ λοιπόν ότι, τα Κέντρα Επαγγελματικής Κατάρτισης μπορούν να εξελιχθούν σε αξιόπιστους φορείς για την ανάπτυξη και υποστήριξη στοχευμένων δράσεων τοποθέτησης ανέργων σε θέσεις εργασίας επιχειρήσεων σε όλη τη χώρα. Για να μπορέσουν, όμως, να αναλάβουν υπεύθυνα και αποτελεσματικά και αυτό το ρόλο, θα πρέπει στο νέο πλαίσιο για την Απασχόληση και τη Δια Βίου Μάθηση να αναγνωριστεί και θεσμικά το σημαντικό έργο που έχουν πραγματοποιήσει μέχρι τώρα και να πιστοποιηθούν για ανάληψη ευθυνών και καθηκόντων Τοποθέτησης ανέργων στην αγορά εργασίας, με βάση ειδικά κριτήρια τα οποία θα σχετίζονται με τις εξειδικευμένες υπηρεσίες που είναι σε θέση να προσφέρουν και σε αυτό τον τομέα, συμβάλλοντας καθοριστικά στην καταπολέμηση της ανεργίας στα επόμενα χρόνια.

• 17 Φεβρουαρίου 2010, 12:14 | ΚΩΝΣΤΑΝΤΑ Κ.

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Αδιαμφισβήτητα οι προτάσεις που αναπτύσσονται στο πλαίσιο της νέας πολιτικής για τη Δια Βίου Μάθηση, είναι σύμφωνες με τις νέες ευρωπαϊκές προτεραιότητες και ανάγκες του τομέα της Εκπαίδευσης στο σύνολό του, αλλά και ειδικότερα της Συνεχιζόμενης Επαγγελματικής Κατάρτισης.

  Τα Κ.Ε.Κ., ως φορείς που δραστηριοποιούνται δυναμικά και κυρίως αξιόπιστα τα τελευταία χρόνια, στο χώρο της Επαγγελματικής Κατάρτισης, μπορούν να παίξουν σημαντικό ρόλο στον επιδιωκόμενο από την Κυβέρνηση εξορθολογισμό του πλέγματος φορέων και θεσμών σχετικών με τη Δια Βίου Μάθηση.

  Ένα βασικό ζήτημα του εξορθολογισμού του Συστήματος είναι η διαφάνεια στη διαχείριση των εκπαιδευτικών επιδομάτων των ανέργων. Είναι σωστό, τα εκπαιδευτικά επιδόματα (όπως και τα επιδόματα ανεργίας) να καταβάλλονται από τον ΟΑΕΔ, σύμφωνα με τις αρμοδιότητες των ΚΠΑ στην καταγραφή και διαχείριση των ανέργων, με βάση τις οποίες γίνεται και η παραπομπή ανέργων σε προγράμματα κατάρτισης των ΚΕΚ.

  Με τον τρόπο αυτό, διευκολύνεται η διαφάνεια στη διαχείριση των επιδοτήσεων, αποσαφηνίζονται οι ρόλοι (άλλος καταρτίζει, άλλος επιδοτεί), ενώ ελαχιστοποιούνται οι τριβές μεταξύ εκπαιδευτικών οργανισμών και επιδοτουμένων, σε περιπτώσεις καθυστέρησης στην τήρηση του χρονοδιαγράμματος πληρωμών.

  Η αποσαφήνιση του ρόλου των δομών συνεχιζόμενης κατάρτισης, ως εκπαιδευτικών και όχι ως κοινωνικών φορέων για την αντιμετώπιση της ανεργίας, θα συμβάλει σημαντικά στην αναβάθμιση των συστημάτων και φυσικά αποτελεσμάτων της επαγγελματικής κατάρτισης.

  Στο σημείο αυτό θα πρέπει επίσης να τονισθεί, ότι ενώ οι πληρωμές των εκπαιδευτικών επιδομάτων είναι μεταβιβαστικές, (δηλαδή τα ΚΕΚ παίζουν το ρόλο του διανομέα), επειδή συμπεριλαμβάνονται στο συνολικό κόστος των προγραμμάτων και τιμολογούνται, για να εισπραχθούν και να διανεμηθούν, φορολογούνται ως έσοδο, γεγονός που επιβαρύνει σημαντικά την οικονομική τους θέση με έξοδα (φόρους, κόστος εγγυητικών επιστολών κ.λ.π.). Λαμβανομένου υπόψη ότι οι αμοιβές των καταρτισθέντων ανά έργο, αποτελούν κατά περίπτωση το 35 – 40% του συνολικού κόστους, είναι φανερό το υψηλό κόστος αναίτιων επιβαρύνσεων.

  Είναι σημαντικό, να ληφθούν σοβαρά υπόψη από όλους τους εμπλεκόμενους φορείς και αρχές άσκησης των κοινοτικών και εθνικών πολιτικών, να συζητηθούν και να αξιολογηθούν οι παραπάνω σοβαρές προτάσεις, προκειμένου να αποσαφηνιστεί ο ρόλος όλων των εμπλεκόμενων φορέων, να διασφαλισθεί η αποτελεσματικότητα της λειτουργίας τους, αλλά και η μέγιστη δυνατή αξιοποίηση πόρων και η Διαφάνεια.

• 17 Φεβρουαρίου 2010, 12:12 | ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΙΤΝΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Οι πολιτικές κατευθύνσεις που αφορούν στο Εθνικό Δίκτυο Δια Βίου Μάθησης, αναπτύσσονται σε ορθή βάση για ουσιαστικές αλλαγές στο παραδοσιακό σκηνικό της εκπαίδευσης και κατάρτισης ενηλίκων. Δεδομένης της ανάγκης βελτίωσης των εθνικών μας επιδόσεων στη Δια Βίου Μάθηση, απαιτείται ένα αναδιαρθρωμένο και εκσυγχρονισμένο Σύστημα ικανό να συμβάλλει στην υλοποίηση της νέας πολιτικής.

  Η ανάγκη αυτή, όπως πολύ σωστά υποστηρίζεται και στο κείμενο της Διαβούλευσης, προϋποθέτει έναν πιο διευρυμένο ρόλο για το Ε.Κ.Ε.ΠΙΣ., αναδεικνύοντάς το σε εθνικό επιτελικό φορέα πιστοποίησης. Σε αυτό το σημείο, γνωρίζοντας αρκετά καλά το χώρο των Κέντρων Επαγγελματικής Κατάρτισης, θα ήθελα να επισημάνω τη σημασία της επαναφοράς της βαθμολογίας των Κ.Ε.Κ. από το Ε.Κ.Ε.ΠΙΣ. στους συντελεστές βαρύτητας για την αξιολόγηση των προσφορών και την ανάθεση προγραμμάτων κατάρτισης μέσω των δημόσιων διαγωνισμών.

  Η βαθμολογία των δομών κατάρτισης (20% της συνολικής βαθμολογίας στην κάθε πρόταση) καταργήθηκε, με τις εξής συνέπειες:

  1. την απαξίωση κάθε διαδικασίας σύνδεσης της αξιολόγησης υλικοτεχνικών υποδομών, στελεχών, συστημάτων και αποτελεσμάτων προηγούμενων προγραμμάτων των φορέων, με την ανάθεση νέων έργων,
  2. την ενίσχυση του καθεστώτος αδιαφάνειας ως προς την ανάθεση νέων έργων στους φορείς, και
  3. την απαξίωση των ίδιων των προγραμμάτων κατάρτισης και του ρόλου τους στην ενίσχυση της απασχολησιμότητας και της προσαρμοστικότητας του ανθρώπινου δυναμικού.

  Ως εκ τούτου, για εμάς που δίνουμε καθημερινό αγώνα για να διατηρήσουμε «ψηλά τον πύχη» στον κλάδο της Επαγγελματικής Κατάρτισης και να αναδείξουμε τον πολυσήμαντο ρόλο του, η επαναφορά της βαθμολογίας των δομών κατάρτισης στους συντελεστές βαρύτητας για την αξιολόγηση νέων προγραμμάτων, συμβάλλει καθοριστικά στη διαχρονική βελτίωση των επιδόσεών μας και, ως εκ τούτου, αποτελεί ελάχιστο δείγμα εξορθολογισμού του Συστήματος, και ενίσχυσης ων αποτελεσμάτων του στη συμμετοχή ενηλίκων στη Δια Βίου Μάθηση.

• 17 Φεβρουαρίου 2010, 12:12 | ΡΟΥΣΣΑΚΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Αξιότιμη κα Υπουργέ,
  Διαπίστωσα με ιδιαίτερη ικανοποίηση ότι κεντρικός άξονας της νέας πολιτικής είναι η ποιοτική αναβάθμιση της Δια Βίου Μάθησης και όχι μόνο η επίτευξη των ποσοτικών στόχων έτσι όπως αναφέρονται στο κείμενο της Διαβούλευσης. Είμαι της άποψης ότι οι αριθμοί πολλές φορές παραπλανούν καθώς δεν αποτυπώνουν επακριβώς την πραγματικότητα, κυρίως όταν στερούνται υποστήριξης και συμπλήρωσης από ποιοτικές παραμέτρους.
  Ως εργαζόμενος, τα τελευταία χρόνια, στο χώρο της Επαγγελματικής Κατάρτισης και συγκεκριμένα στον τομέα των νέων τεχνολογιών, θα ήθελα να αναφερθώ στην ανάπτυξη νέων παιδαγωγικών μεθόδων που προωθείται από αρκετά σοβαρά Κέντρα Επαγγελματικής Κατάρτισης σε μια προσπάθεια συνεχούς επέκτασης και βελτίωσης των παρεχόμενων εκπαιδευτικών και συμβουλευτικών υπηρεσιών τους.
  Είναι μια σαφής στροφή σε πιο σύγχρονες μεθόδους και εξειδικευμένα εργαλεία μάθησης, όπως είναι η βιωματική μάθηση, η μάθηση εξ αποστάσεως, το e-learning κ.ά. Συγκεκριμένα, η ηλεκτρονική εκπαίδευση, την οποία έχουν ενσωματώσει στη μαθησιακή τους διαδικασία όλα τα μεγάλα ΚΕΚ, αποτελεί, ίσως την πιο εξελιγμένη και αποτελεσματική μέθοδο καθώς ανταποκρίνεται πλήρως στις ανάγκες και απαιτήσεις του σύγχρονου τρόπου ζωής και της κοινωνίας της γνώσης.
  Η Ηλεκτρονική Εκπαίδευση ιδιαίτερα για τους ενήλικες, είναι απόλυτα σύμφωνη με τις επιταγές της Δια Βίου Μάθησης, καθώς προωθεί και αναδεικνύει:
   τη μαθησιακή διαδικασία εξ αποστάσεως, χωρίς γεωγραφικούς και χρονικούς περιορισμούς, με τη χρήση σύγχρονων τεχνολογιών Πληροφορίας και Επικοινωνίας και σε απόλυτη διάδραση με τους χρήστες-καταρτιζόμενους,
   τη «μαθητοκεντρική» εκπαίδευση σύμφωνη με τις ανάγκες του καταρτιζόμενου,
   την εφαρμογή δημιουργικής μεθοδολογίας εκπαίδευσης που προωθεί τη συνεργατική μάθηση μέσα από την ενεργή συμμετοχή του καταρτιζόμενου σε συζητήσεις, ανταλλαγή απόψεων, κρίσεις και σχολιασμό του εκπαιδευτικού περιεχομένου με τους συν-καταρτιζόμενούς του ή και με τον εκπαιδευτή,
   την άμεση πρόσβαση σε πολυμορφικό, διαδραστικό, εκπαιδευτικό υλικό,
   την αντικειμενική αξιολόγηση του καταρτιζόμενου.
  Ο κλάδος της Επαγγελματικής Κατάρτισης που υπηρετούμε, είναι σε θέση όχι μόνο να υποστηρίξει τέτοιες καινοτόμες μεθόδους μαθησιακής διαδικασίας, αλλά και να προτείνει την υλοποίηση σχετικών Προγραμμάτων βασισμένα σε ψηφιακό περιβάλλον μάθησης για την απόκτηση βασικών και εξειδικευμένων δεξιοτήτων.
  Στο πλαίσιο αυτό θα πρέπει να ενθαρρυνθούν εργαστηριακού χαρακτήρα δίκτυα μεταξύ εκπαιδευτικών οργανισμών ενηλίκων, τα οποία θα αναδεικνύουν συστηματικά καινοτόμες πρακτικές και προϊόντα που προωθούν το ψηφιακό περιβάλλον μάθησης.
  Τα προϊόντα /πρακτικές αυτής της κατηγορίας, θα μπορούν να ενσωματώνονται και να δοκιμάζονται στο πλαίσιο προγραμμάτων που βρίσκονται σε υλοποίηση και να ενσωματώνονται στην εκπαιδευτική διεργασία των φορέων που τα υιοθετούν, επηρεάζοντας ανάλογα τα συστήματα, τα μέσα και τα εργαλεία που διαθέτουν.
  Η «υποχρεωτική» ενσωμάτωση καινοτομιών στην εκπαίδευση σε ψηφιακό περιβάλλον, θα επηρεάσει σε μεγάλο βαθμό την ελκυστικότητα και αποτελεσματικότητά της σε όλες τις ομάδες πληθυσμού και θα συμβάλλει στη διαμόρφωση ευέλικτων και αποτελεσματικών τρόπων δια βίου μάθησης για όλα τα άτομα, ανεξαρτήτως ηλικίας, φύλου, εκπαιδευτικού επιπέδου και εθνότητας.

  Κων/νος Ρουσσάκης

• 17 Φεβρουαρίου 2010, 12:11 | ΠΑΝΟΠΟΥΛΟΥ Α.

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Ένα σημαντικό ζήτημα για τη Δια Βίου Μάθηση και το σύστημα παροχής εκπαιδευτικών υπηρεσιών, είναι η σύνδεση της κατάρτισης στην αίθουσα ή το εργαστήριο που παρέχουν τα Κέντρα Επαγγελματικής Κατάρτισης, με την κατάρτιση σε μορφή μαθητείας στις επιχειρήσεις, όπως τα προγράμματα stage του ΟΑΕΔ, ώστε να συνδεθούν λειτουργικά μεταξύ τους, ενέργειες και δράσεις ενεργητικών πολιτικών απασχόλησης και να αποδώσουν πολλαπλάσια αποτελέσματα.

  Όλοι οι τοποθετούμενοι σε θέσεις μαθητείας, θα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα ή και την υποχρέωση να συμμετέχουν σε προγράμματα κατάρτισης σε οριζόντιες ή εξειδικευμένες δεξιότητες και όλοι οι καταρτισθέντες από τα προγράμματα Συνεχιζόμενης Κατάρτισης Ανέργων να συμμετέχουν σε μακροχρόνια προγράμματα μαθητείας/stage που δεν προβλέπονται συνήθως στα έργα αυτά.

  Η σύνδεση επαγγελματικής κατάρτισης και μαθητείας, αποτελούν δυο όψεις του ίδιου νομίσματος και πρέπει να θεσμοθετηθεί άμεσα, για να πολλαπλασιαστεί η προστιθέμενη αξία που δίνει η κατάρτιση στο ανθρώπινο δυναμικό και φυσικά να πιάσουν τόπο τα χρήματα που επενδύονται.

• 17 Φεβρουαρίου 2010, 12:09 | ΔΗΜΗΤΡΑ ΧΑΡΙΤΩΝΙΔΟΥ

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Διαβάζοντας προσεκτικά το κείμενο της Διαβούλευσης για τη Δια Βίου Μάθηση, μου κίνησε το ενδιαφέρον, κυρίως, το σημείο όπου γίνεται αναφορά στο Εθνικό Πλαίσιο Προσόντων.
  Όπως αναφέρεται, το 2010 είναι η ημερομηνία-στόχος για το συσχετισμό των εθνικών συστημάτων επαγγελματικών προσόντων των χωρών με το Ευρωπαϊκό Πλαίσιο Επαγγελματικών Προσόντων (ΕΠΕΠ), για τη συσχέτιση των επιπέδων επαγγελματικών προσόντων τους τα επίπεδα του ΕΠΕΠ και, όπου απαιτείται, με την ανάπτυξη εθνικών πλαισίων επαγγελματικών προσόντων σύμφωνα με την εθνική νομοθεσία και πρακτική.
  Σε αυτό το σημείο, μου γεννήθηκαν εύλογα, νομίζω, ερωτήματα όσον αφορά στην καταγραφή των προσόντων σε εθνικούς περιγραφικούς δείκτες και την κατάταξή τους σε επίπεδα λαμβάνοντας υπόψη τα 8 επίπεδα του Ευρωπαϊκού Πλαισίου.
  Το Εθνικό Πλαίσιο Προσόντων, ως «οδηγός» για την προώθηση της δια βίου μάθησης, θα περικλείει τη γενική εκπαίδευση και την εκπαίδευση ενηλίκων, την επαγγελματική εκπαίδευση και κατάρτιση, καθώς και την ανώτατη εκπαίδευση στο υψηλότερο επίπεδο της. Το σημαντικότερο, ίσως όλων, είναι ότι θα πρέπει να κατοχυρωθεί το κάθε επίπεδο ώστε να μπορεί να επιτευχθεί, μέσω ποικίλων διαδρομών εκπαίδευσης και σταδιοδρομίας.
  θα ήθελα λοιπόν να επισημάνω, τη σημασία της ορθής και αντιπροσωπευτικής ένταξης και αντιστοίχισης των φορέων υλοποίησης της Εκπαίδευσης, σε κάθε ένα από αυτά τα επίπεδα. Γνωρίζω ότι ακόμα δεν έχει αποσαφηνιστεί και οριστικοποιηθεί πλήρως και αναλυτικά η θέση και ο ρόλος που θα έχουν οι φορείς αυτοί στην κλίμακα κατάταξης. Είμαι της άποψης ωστόσο, ότι θα πρέπει έγκαιρα να ληφθούν υπόψη παράγοντες που αφορούν στη συμμετοχή αυτών των φορέων στην εκπαιδευτική διαδικασία.
  Το ερώτημα που προκύπτει είναι τι προβλέπεται για παράδειγμα για τους φορείς που λόγω του εύρους των υπηρεσιών που προσφέρουν και της πληθώρας των Προγραμμάτων που υλοποιούν, εμπλέκονται αναγκαστικά σε περισσότερα από ένα επίπεδα του Εθνικού Πλαισίου Προσόντων.
  Πιο συγκεκριμένα, αναφέρομαι στα Κέντρα Επαγγελματικής Κατάρτισης που, όπως είναι γνωστό, το επίπεδο της κατάρτισης και επιμόρφωσης που παρέχουν απευθύνεται, όχι μόνο σε απόφοιτους Λυκείου, αλλά και σε απόφοιτους ΑΕΙ/ΤΕΙ ή και σε ενήλικες ανεξαρτήτως εκπαιδευτικού επιπέδου που είτε είναι άνεργοι και θέλουν να διεκδικήσουν με καλύτερους όρους την είσοδό τους στην αγορά εργασίας, είτε είναι εργαζόμενοι που επιθυμούν να αναπτύξουν τις δεξιότητές τους και να λάβουν εξειδικευμένη τεχνογνωσία, με στόχο την προώθηση της επαγγελματικής τους ανέλιξης.
  Είναι σημαντικό επομένως, να αναγνωριστεί κατ’ αρχήν, η οριζόντια αυτή συμμετοχή των ΚΕΚ στην κλίμακα των 8 επιπέδων επαγγελματικών προσόντων και στη συνέχεια να θεσμοθετηθεί η θέση και ο ρόλος τους, ώστε να διευκολυνθεί το σημαντικό έργο που προσφέρουν στην οικοδόμηση γνώσεων, δεξιοτήτων και στάσεων σε μεγάλο αριθμό ανέργων, εργαζομένων και ατόμων ευάλωτων κοινωνικά ομάδων, αλλά και στην πιστοποίησή τους.
  Τα στελέχη που εργάζονται χρόνια στη Συνεχιζόμενη Επαγγελματική Κατάρτιση και οι φορείς τους γνωρίζουν καλά τις ανάγκες της αγοράς και τις απαιτήσεις που καλούνται να καλύψουν, γι’ αυτό κάνουμε ένα ακόμα βήμα προς αυτή την κατεύθυνση και προτείνουμε τα επαγγελματικά προσόντα που αποκομίζονται από τα προγράμματα κατάρτισης –ανεξαρτήτως επιπέδου σπουδών- να αντιστοιχούν σε μονάδες μαθησιακών αποτελεσμάτων, οι οποίες θα χορηγούνται με βάση το Ευρωπαϊκό και Εθνικό πρότυπο αναγνώρισης επαγγελματικών προσόντων, μέσα από διαδικασίες εξετάσεων πιστοποίησης, ή άτυπης μάθησης (portfolio building κ.ά.).
  Δεν πρέπει να παραβλέπεται το γεγονός ότι κατ’ απαίτηση του Συστήματος, τα ΚΕΚ, εδώ και πολλά χρόνια, σχεδιάζουν και υλοποιούν Προγράμματα που να συνδέονται άμεσα με επαγγελματικά προσόντα και ικανότητες που έχει ανάγκη η αγορά εργασίας.

• 17 Φεβρουαρίου 2010, 12:04 | ΣΜΥΡΝΙΩΤΗΣ ΜΙΧΑΛΗΣ

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Με βάση τους 2 κεντρικούς ποσοτικούς στόχους, που θέτει το κείμενο της Διαβούλευσης για τη Δια Βίου Μάθηση:
   Αύξηση του ποσοστού συμμετοχής των ενηλίκων σε δραστηριότητες Δια Βίου Μάθησης από 2,9% σε 5% το 2013, και

   Αύξηση άνω του 50% της συμμετοχής ενηλίκων στη Συνεχιζόμενη Επαγγελματική Κατάρτιση, αφενός για την καταπολέμηση της ανεργίας μέσω της κατάρτισης ανέργων, αφετέρου για την κατάρτιση εργαζομένων σε όλες τις εκφάνσεις της, είτε ενδο-επιχειρησιακά είτε σε συνεργασία με συνεργαζόμενους φορείς.
  Πως θα γίνουν πράξη οι στόχοι και οι δεσμεύσεις αυτές, όταν την ίδια περίοδο αναπτύσσεται η προκλητική (αν όντως ισχύει) η φημολογία σχετικά με τη μείωση των προβλεπόμενων κονδυλίων του ΕΣΠΑ για την Επαγγελματική Κατάρτιση, η οποία θα προκαλέσει αντίστοιχα σημαντική μείωση του αριθμού των ανέργων και των εργαζομένων που θα επωφεληθούν;
  Πιο συγκεκριμένα, για όλους εμάς που εργαζόμαστε στον κλάδο της Επαγγελματικής Κατάρτισης, η έντονη ανησυχία μας επικεντρώνεται στο ενδεχόμενο -κατά τον ανασχεδιασμό του ΕΣΠΑ- να γίνει μεταφορά μεγάλων κονδυλίων από τις ενεργητικές πολιτικές απασχόλησης (άξονας προτεραιότητας 3) και άρα μείωση του αριθμού καταρτιζομένων έως το 2013, σε άλλους άξονες προτεραιότητας και κυρίως προς τον άξονα προτεραιότητας 2, ο οποίος αφορά στην ευελιξία και την προσαρμοστικότητα του ανθρώπινου δυναμικού και των επιχειρήσεων.
  Ταυτόχρονα, μαθαίνουμε ότι υπηρεσίες του ΟΑΕΔ επιχειρούν να εντάξουν στο Ε.Π. Ανάπτυξη Ανθρώπινου Δυναμικού δαπάνες που πραγματοποιήθηκαν τα προηγούμενα χρόνια για τα ρουσφετολογικά stage και ανάλογες δράσεις, διεκδικώντας ουσιαστικά σχεδόν το 50% των πόρων.
  Είναι σημαντικό επομένως, για να έχει αντίκρισμα ο νέος σχεδιασμός του Υπουργείου και αξιοπιστία οι στόχοι που θέτετε, η αναθεώρηση προτεραιοτήτων που θα γίνει στο ΕΣΠΑ, να οδηγεί στην ενίσχυση των πόρων και στην εξειδίκευση των επιχειρησιακών στόχων του Ε.Π. «Ανάπτυξη Ανθρώπινου δυναμικού» με ποσοτικά και ποιοτικά κριτήρια που θα αφορούν συγκεκριμένα στην επαγγελματική εκπαίδευση και κατάρτιση, τόσο στο ευρύτερο πλαίσιο της δια βίου μάθησης, όσο και επιμέρους στη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας, της απασχολησιμότητας, της προσαρμοστικότητας και της ισότητας των ευκαιριών του ανθρώπινου δυναμικού.

• 17 Φεβρουαρίου 2010, 11:32 | Δημήτρης Πολίτης

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Εκ μέρους της Ένωσης Ελλήνων Βιβλιοθηκονόμων & Επιστημόνων Πληροφόρησης (ΕΕΒΕΠ)θα θέλαμε να προτείνουμε την ένταξη – ουσιαστική συμμετοχή των ελληνικών βιβλιοθηκών (δημοσίων – δημοτικών) στο Εθνικό Δίκτυο της Δια Βίου Μάθησης.

  Οι Βιβλιοθήκες ως πυλώνες της δια βίου μάθησης

  Στην Κοινωνία της Γνώσης, όπου η Εκπαίδευση και η δια βίου μάθηση είναι οι βασικοί μοχλοί ανάπτυξης και προόδου, η ολοκληρωμένη παιδεία αποτελεί τόσο προϋπόθεση, όσο και βασικό εργαλείο για την επιβίωση και την ανάπτυξη μιας χώρας, καθώς δημιουργεί πολίτες που διαθέτουν την απαραίτητη κατάρτιση και τις κατάλληλες ικανότητες και δεξιότητες έτσι ώστε να μπορέσουν να αντιμετωπίσουν τον διεθνή ανταγωνισμό σε μια εκ των πραγμάτων διεθνοποιημένη οικονομία.
  Κεντρικό ρόλο στη νέα υποδομή μάθησης διαδραματίζουν οι βιβλιοθήκες, οι οποίες παρέχουν την δυνατότητα καλλιέργειας των απαιτούμενων νέων δεξιότητων πρόσληψης της γνώσης.
  Οι βιβλιοθήκες συμβάλλουν στην παροχή ποιοτικής εκπαίδευσης για όλους, υποστηρίζουν τη λειτουργία ενός ουσιαστικού και ευέλικτου πλαισίου δια βίου μάθησης που περιλαμβάνει τις δυνατότητες για αυτομόρφωση-αυτορρύθμιση συμπεριφοράς και στάσεων και αποτελούν μέρος της βασικής υποδομής για την προώθηση της έρευνας σε όλα τα επίπεδα.
  Στη σύγχρονη εποχή πληροφόρησης ο ρόλος των βιβλιοθηκών είναι για την εξέλιξη της κοινωνίας πιο καθοριστικός. Η ασυδοσία και η σύγχυση στην πληροφόρηση, ο βομβαρδισμός με παντοειδείς πληροφορίες του σύγχρονου ανθρώπου δημιουργούν ένα ατέλειωτο πρόβλημα σπατάλης σε χρόνο και κυρίως σε πνεύμα.
  Για αυτό το λόγο οι βιβλιοθήκες οφείλουν να προστατεύουν τον ανυποψίαστο πολίτη από τον καταιγισμό πληροφόρησης, οφείλουν να του ανοίξουν νέους ορίζοντες και να δημιουργήσουν ψήγματα υποψίας για την άκριτη και συχνά αναξιόπιστη πληροφόρησή του. Οι βιβλιοθήκες έχουν χρέος απέναντι στον ίδιο τον ορισμό τους να προστατεύσουν και να διαφυλάξουν τον κοινωνικό τους χαρακτήρα, δημιουργώντας «ενεργούς πολίτες» με θέση και ρόλο στην πνευματική, καλλιτεχνική και κυρίως πολιτική ζωή.
  Οι βιβλιοθήκες καλούνται να γίνουν οι «πυλώνες της δια βίου μάθησης» γεγονός που αποτελεί απαίτηση της εποχής μας. Συγκεκριμένα χαρακτηριστικά των λαϊκών, γενικά, βιβλιοθηκών, (δημοτικών – δημοσίων) όπως τ’ ότι διαθέτουν ήδη οργανωμένες πηγές γνώσης, πρωτοστατούν στις τοπικές πολιτιστικές δραστηριότητες, στη χρήση νέων τεχνολογικών μέσων, γίνονται σύνδεσμος μεταξύ επιμέρους κοινωνιών και μεγάλων κέντρων της γνώσης και του πολιτισμού και συμβάλλουν δραστικά στην κοινωνικοποίηση του ατόμου και γίνονται κέντρο αναφοράς σε κοινωνικές δραστηριότητες, διευκολύνουν το έργο αυτό.
  Η οικειότητα που νιώθουν οι αναγνώστες για τις δημοτικές ή δημόσιες βιβλιοθήκες, ο σχεδιασμός των υπηρεσιών των βιβλιοθηκών αυτών να αντιμετωπίζουν ποικίλες πληροφοριακές ανάγκες και πολυμορφικό κοινό καθώς και η χωροταξική κατανομή τους σε εθνικό επίπεδο, τις καθιστούν ιδανικούς φορείς για την παροχή προγραμμάτων δια βίου μάθησης.
  Η βιβλιοθήκη αποτελεί βασικό χώρο για την υλοποίηση της δια βίου μάθησης καθώς:
  1. Eνισχύει δράσεις αυτομόρφωσης, μια παραδοσιακή λειτουργία της βιβλιοθήκης που ενισχύει το άτομο στην εξατομικευμένη προσέγγιση της γνώσης
  2. Υποστηρίζει με το υλικό της και τις λειτουργίες της τις τυπικές ή άτυπες μορφές εκπαίδευσης, όπως την εκπαίδευση στο σχολείο, τα σεμινάρια επιμόρφωσης, τις πολιτιστικές εκδηλώσεις κλπ.
  3. Διοργανώνει επιμορφωτικές δράσεις για τους χρήστες ή για το ευρύτερο κοινό τους, με χαρακτηριστικό παράδειγμα την πληροφοριακή παιδεία.
  Ως εκ τούτου θεωρούμε ότι οι βιβλιοθήκες μπορούν να επιτελέσουν ένα σημαντικό ρόλο και η ένταξη τους στο Εθνικό Δίκτυο της Δια Βίου Μάθησης είναι απαραίτητη μια που οι λειτουργίες που μπορούν να αναπτυχθούν (ως εκπαιδευτικό κέντρο, ως τοπικό πληροφοριακό κέντρο, ως επικοινωνιακό κέντρο, ως πνευματικό – πολιτιστικό – ιστορικό κέντρο)από τις υπηρεσίες των δημοτικών – δημοσίων βιβλιοθήκων θα συνεισφέρουν αποφαστικά στην επίτευξη των σκοπών της.

  Με εκτίμηση

  Δημήτρης Πολίτης
  Γεν. Γραμματέας της ΕΕΒΕΠ

• 17 Φεβρουαρίου 2010, 10:17 | Μπατζιλής Γιώργος

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  ΓΝΩΣΗ αντί Μετρητών και αντιστρόφως;

  Φαντάζομαι την ΔιαΒίουμάθηση
  σαν τράπεζα που δανείζει τη γνώση
  και εισπράτει χρήματα πλαστά ή γνήσια
  ή ακόμη κι’ επιταγή μεταχρονολογημένη.

  Με τα πολλά στερεύει η πηγή της γνώσεως
  και απομένει με χαρτιά για χρήση κατανάλωτική,
  όμως ποιός δε βλέπει την δαπάνη για τη μόρφωση
  ιδιωτικού και δημοσίου τομέα την ανεξάντλητη
  μόνον αυτή μόνο τον Κανένα οφελεί για να βγεί
  από τού Κύκλωπα το παραδείσιο μαντρί.

• 17 Φεβρουαρίου 2010, 10:03 | Σπύρος Ευστρατίου

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Στις αιτίες θα μου επιτρέψετε να συμπεριλάβω τους εκπαιδευτές

  Οι εκπαιδευτές είναι μάλλον ακατάλληλοι (αν εξαιρέσει κανείς την Πληροφορική όπου η διδακτέα ύλη είναι συγκεκριμένη) και η προετοιμασία τους για το μάθημα σχεδόν μηδαμινή (Συνήθως στηρίζονται στην πεποίθηση τους ότι τα πολλά χρόνια εμπειρίας είναι εγγύηση για την ποιότητα της εκπαίδευσης που παρέχουν

  Ο ελλιπής ή ανύπαρκτος ελεγκτικός μηχανισμός αν εξαιρέσει κανείς τα ΚΕΚ στα οποία υπάρχει κάποια εποπτεία από το ΕΚΕΠΙΣ.

  Προτάσεις

  Το σεμινάριο εκπαίδευσης εκπαιδευτών του ΕΚΕΠΙΣ ήταν μια καλή αρχή αλλά πρέπει να συνεχισθεί.

  Για το συγκεκριμένο πρόγραμμα θα είχα να προτείνω :
  Συνεχείς επαναλήψεις και σεμινάρια με μικρότερη διάρκεια και κερματισμό σε επιμέρους ενότητες που θα είναι εύκολο κανείς να παρακολουθήσει.
  Παρακολούθηση εκπαίδευσης μέσω Διαδικτύου . Εδώ το πλεονέκτημα είναι ότι εφόσον δημιουργηθεί και αναρτηθεί μια φορά το υλικό θα μπορεί ο καθένας να το παρακολουθήσει.
  Οι εκπαιδευτές πρέπει να πιστοποιούνται με αυστηρότερα κριτήρια (πχ να υπάρχει και γραπτή εξέταση εκτός από την παρουσίαση μιας εργασίας που μπορεί να μην είναι και δική τους.).
  Πιστοποίηση με εξέταση σε ΗΥ (τύπου δεξιοτήτων Πληροφορκής)

  Ειδικό πρόγραμμα κατάρτισης για τους Διευθυντές Κατάρτισης των ΚΕΚ.
  Δημιουργία μεσαίων στελεχών που θα εκπαιδευθούν, θα πιστέψουν και θα εφαρμόσουν τις νέες πολιτικές .
  Αναβάθμιση και υποστήριξη του ρόλου του Διευθυντή κατάρτισης

  Τα Επαγγελματικά Περιγράμματα του ΕΚΕΠΙΣ πρέπει να επεκταθούν σε όλα τα επαγγέλματα αλλά και να αποκτήσουν μια συγκεκριμένη – ομοιόμορφη δομή.

  Κάτι αντίστοιχο με τα Επαγγελματικά περιγράμματα θα μπορούσε να είναι και τα πιστοποιημένα σεμινάρια σε συγκεκριμένες θεματικές ενότητες που θα οδηγούν σε πιστοποιημένες γνώσεις και επαγγελματικά προσόντα (κάτι σαν το NVQ της Μ. Βρετανίας).

  Η υλοποίηση των προγραμμάτων να τηρείται Μηχανογραφικά με On line καταχωρήσεις ( όπως κάνει ο ΟΑΕΔ με τα προγράμματα ΛΑΕΚ μόνο που το σύστημα να είναι φιλικό στον χρήστη και λειτουργικό).

  Δημιουργία τοπικών παρατηρητηρίων απασχόλησης όπου θα καταγράφονται οι για τις τοπικές ανάγκες της κάθε αγοράς εργασίας

  Συμπόρευση ΚΕΕ και Νομαρχιακών ΚΕΚ

• 17 Φεβρουαρίου 2010, 07:25 | Αλέξανδρος

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Διάθεση χώρου συναντήσεων.

  Σε τοπικό επίπεδο υπάρχουν αίθουσες όπως πολιτιστικά κέντρα, και σχολεία που θα μπορούσαν να ανοίξουν τις πόρτες τους σε συλλόγους και ομάδες πολιτών που χρειάζονται κάποιο χώρο συνάντησης, πιθανόν και με κάποιο μικρό ενοίκιο για την κάλυψη των εξόδων καθαρισμού, φωτισμού και θέρμανσης.

  Παραδείγματα: Συλλογικότητες για την προώθηση της βιώσιμης κινητικότητας, σύλλογοι χορού, σύλλογοι προώθησης της δημόσιας ομιλίας, ομάδες ανώνυμων αλκοολικών, ομάδες στήριξης συγγενών με ανία ή άλλα γεροντικά προβλήματα.

• 17 Φεβρουαρίου 2010, 07:09 | Αλέξανδρος Αθανασόπουλος

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Άτυπη μάθηση είναι και η συμμετοχή στα δημοτικά συμβούλια και γενικά στα κοινά των δήμων.

  Θα κόστιζε πολύ λίγο να ενθαρύνονταν οι πολίτες να παρακολουθούν και να συμμετέχουν στα δημοτικά συμβούλια. Στο δημοτικό συμβούλιο του δικού μου δήμου, σπάνια παρακολουθούν απλοί πολίτες. Ένας λόγος είναι οτι τα συμβούλια δε γίνονται σε τακτές ημερομηνίες και δε διαφημίζονται.

  Η συμμετοχή των πολιτών θα είχε πολλαπλό κέρδος: Θα εμπλουτιζόταν το έργο του δημοτικού συμβουλίου, θα μάθαιναν οι πολίτες για το πώς λειτουργεί ο δήμος τους, και θα ενημερόνονταν οι πολίτες για το έργο των τοπικών τους πολιτικών.

  Άτυπη μάθηση θα ήταν να γινότανε μια ημερίδα για τα προβλήματα και τις λύσεις της βιώσιμης κινητικότητας στο δήμο μου.

• 17 Φεβρουαρίου 2010, 01:11 | Παναγιώτης Τ.

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Αξιότιμη κα Υπουργέ,

  Θεωρώ ότι από τα πρώτα πράγματα που πρέπει να γίνουν στο χώρο της παιδείας είναι ο περιορισμός του πολιτικού παρεμβατισμού ιδίως μέσα στα πανεπιστήμια. Στα πανεπιστήμια πρέπει να προάγονται η κριτική σκέψη, η έρευνα και η καινοτομία. Δεν βρίσκω τους λογούς να υπάρχουν φοιτητικά κινήματα υποκινούμενα από πολιτικά κόμματα που καθιστούν τα πανεπιστήμια ως φυτώρια για μελλοντικούς ψηφοφόρους.
  Ο ρόλος του κράτους θα πρέπει να είναι εποπτικός ως προς την ποιότητα των σπουδών, τον εκσυγχρονισμό της εκπαίδευσης και να συμβάλει στον εναρμονισμό των φοιτητών με την αγορά εργασίας.
  Δεν μπορεί ο νέος, αρχικά ως ο μαθητής, μέσα από την αποστήθιση που υπάρχει στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση να εισέρχεται στο φυτώριο πολιτικών υποσχέσεων (εννοώντας τα πολιτικά στοιχεία που υπάρχουν στους χώρους των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων και διαβρώνουν την τριτοβάθμια εκπαίδευση στην χώρα μας) και στην τελική να βγαίνει στην παραγωγή-αγορά εργασίας ως μιμητής και όχι καινοτόμος προσδοκώντας το πολιτικό βόλεμα ή μια θέση στο δημόσιο.

• 17 Φεβρουαρίου 2010, 00:15 | ΓΚΟΥΜΑΣ ΜΙΧΑΛΗΣ

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Κα. Υπουργέ καλησπέρα σας,
  Είμαι καθηγητής πληροφορικής σε Ε.Ε.Σ ΠΛΗΡΠΦΟΡΙΚΗΣ ΣΕ μία μικρή πόλη
  αν και δεν είμαι ιδιοκτήτης βλέπω και εγώ από τη πλευρά μου τη προσφορά των ΕΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗΣ στην κοινωνία αλλά καιτην αναγκη στήριξης αυτών, εργάζομαι χρόνια ως καθηγητής στον ιδιωτικό τομέα με όλες τις δυσκολίες που συνεπάγεται αυτό, και την αύξηση του βαθμού δυσκολίας όταν είμαστε και οικογενειάρχες με παιδιά, δεν έχω να προσθέσω κάτι περισσότερο από αυτά που έχουν προσθέσει άλλοι συνάδελφοι απλά να τονίσω ότι τα ΕΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗΣ δεν έχουν σχέση με πανεπιστήμια ή κολλέγια είναι δομές που μπορούν να βοηθήσουν στη δια βίου μάθηση και εκπάιδευση στη τοπική και όχι μόνο κοινωνία βγάζοντάς μας από τις τελευταίες θέσεις στη χρήση τεχνολογιών στην ευρώπη, ευχόμενος να προχωρήσει η ρύθμιση του χώρου σύντομα, ελπίζω σε ένα καλύτερο αύριο.
  Ευχαριστώ που με ακούσατε!!
  ΜΙΧΑΛΗΣ ΓΚΟΥΜΑΣ

• 17 Φεβρουαρίου 2010, 00:03 | Vassilis VALMAS

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Καλή σας μέρα,

  Θα ήθελα με τη σειρά μου να συνεισφέρω και εγώ ως πολίτης αυτής της χώρας στην περαιτέρω ανάπτυξη της Δια Βίου Μάθησης στην Ελλάδα.

  Έχοντας σπουδάσει σχετικά πρόσφατα στη Γαλλία το Σχεδιασμό και την Υλοποίηση Προγραμμάτων Κατάρτισης σε επίπεδο Μάστερ 2, θα ήθελα να θέσω υπ’όψιν σας σε γενικές γραμμές ορισμένες πρακτικές που ακολουθούνται εκεί εδώ και αρκετά χρόνια.

  Ως επί το πλείστον, οι στόχοι της κατάρτισης που τίθενται είναι οικονομικοί και κοινωνικοί. Στην πρώτη περίπτωση πρόκειται για την προσαρμογή του εργατικού δυναμικού στις ανάγκες της οικονομίας μέσω προληπτικών ή επικουρικών μέτρων ενώ στη δεύτερη για μια «δεύτερη ευκαιρία».

  Τα επιμέρους σύνολα της Συνεχούς Κατάρτισης είναι:

  • Η κατάρτιση των μισθωτών μιας επιχείρησης, που αντιπροσωπεύει το ουσιαστικό μέρος των δράσεων της Συνεχούς Κατάρτισης,
  • Η κατάρτιση των ανέργων,
  • Η κατάρτιση των νέων που βρίσκονται σε αδύναμη κατάσταση μόλις έχουν τελειώσει το σχολείο.

  Εξειδικευμένα συστήματα κατάρτισης υπάρχουν κυρίως για:

  • Τους δημόσιους φορείς,
  • Τους χειροτέχνες,
  • Τα ελεύθερα επαγγέλματα,
  • Τους αιρετούς κτλ.

  Η Συνεχής Κατάρτιση των μισθωτών λειτουργεί μέσω νόμων και διατάξεων αλλά επίσης με διμερείς συμφωνίες ανάμεσα στα συνδικάτα των εργοδοτών και των μισθωτών.

  Οι επαγγελματικές συμφωνίες μπορεί να αφορούν:

  – Μια επιχείρηση ή έναν όμιλο επιχειρήσεων,
  – Τις επιχειρήσεις ενός κλάδου,
  – Περισσότερους από έναν κλάδους.

  Στη Γαλλία η Συνεχής Κατάρτιση στηρίζεται σ’ένα τρίπτυχο:

  1. Στο δικαίωμα στην επαγγελματική κατάρτιση για όλους τους μισθωτούς καθ’όλη τη διάρκεια της επαγγελματικής τους ζωής,

  2. Σ’ένα μηχανισμό χρηματοδότησης υποχρεωτικό για τις επιχειρήσεις,

  3. Σε μια διαχείρηση του συστήματος από επιτροπές με ίσο αριθμό εκλεγμένων αντιπροσώπων σε επίπεδο: επιχειρήσεων, επαγγελματικών κλάδων, περιφερειών, διεπαγγελματικό, εθνικό.

  Οι κλάδοι αποτελούν ένα προνομιακό έδαφος για την εκτέλεση δράσεων κατάρτισης.

  Η στρατηγική μιας επιχείρησης είναι σε άμεση σχέση με τον προσανατολισμό του σχεδίου κατάρτισης. Οι επιδιωκόμενοι στόχοι της επιχείρησης συνδέονται με την πολιτική της κατάρτισης βραχυπρόθεσμα, μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα. Τα διαθέσιμα μέσα και οι υφιστάμενες υποδομές της επιχείρησης διαμορφώνουν τον προϋπολογισμό της και όλα αυτά μαζί ένα σχέδιο δράσεων. Οι επιχειρησιακές αυτές δράσεις συμπεριλαμβάνουν και δράσεις κατάρτισης.

  Σε ό,τι αφορά τις επιχειρήσεις υπάρχουν 4 τύποι δράσεων για τους μισθωτούς:

  • Το Σχέδιο Κατάρτισης της Επιχείρησης (στα γαλλικά ο όρος είναι «Plan de formation de l’entreprise»),

  • Το Ατομικό Δικαίωμα στην Κατάρτιση (στα γαλλικά ο όρος είναι το ακρώνυμο «DIF» που θα πει «Droit individuel à la formation»),

  • Η Ατομική Περίοδος Αδείας για Κατάρτιση (στα γαλλικά ο όρος είναι το ακρώνυμο «CIF» που θα πει «Congé individuel de formation»),

  • Τα Συμβόλαια και οι Περίοδοι Επαγγελματοποίησης.

  Σύμφωνα με το Σχέδιο Κατάρτισης της Επιχείρησης τα προγράμματα κατάρτισης που διοργανώνονται από την επιχείρηση ομαδοποιούνται σ΄ένα ετήσιο Σχέδιο Κατάρτισης. Το σχέδιο πρέπει να προσδιορίζει τη φύση των δράσεων:

  – Δράσεις προσαρμογής στη θέση εργασίας,

  – Δράσεις συνδεδεμένες με την εξέλιξη των επαγγελμάτων ή τη διατήρηση της εργασίας,

  – Δράσεις που συμμετέχουν στην ανάπτυξη των ικανοτήτων των μισθωτών.

  Η Ατομική Περίοδος Αδείας για Κατάρτιση είναι ένα «ατομικό δικαίωμα» που επιτρέπει στο μισθωτό που διαθέτει μια ελάχιστη προϋπηρεσία να επωφεληθεί από ένα πρόγραμμα προσωπικής επιμόρφωσης (εκπαιδευτικά έξοδα + ατομική αμοιβή) για μια μέγιστη διάρκεια ενός έτους εκτός από το σχέδιο κατάρτισης της επιχείρησης. Η διάρκεια αυτή μπορεί να αυξηθεί μέσα στο πλαίσιο των συμφωνιών του κλάδου. Η Ατομική Περίοδος Αδείας για Κατάρτιση μεταφράζεται από μια εξουσιοδότηση απουσίας κατά τη διάρκεια της οποίας το συμβόλαιο είναι «στον αέρα».

  Η Ατομική Περίοδος Αδείας για Κατάρτιση πρέπει να επιτρέπει στους μισθωτούς να έχουν πρόσβαση σ’ένα ανώτερο επίπεδο εξειδίκευσης, ν’αλλάξουν δραστηριότητα, ν’ανοίξουν τους ορίζοντές τους στον πολιτισμό και την κοινωνική ζωή. Στο πλαίσιο της περιόδου αυτής μπορεί να λάβει χώρα και ο Απολογισμός Ικανοτήτων, ο οποίος επιτρέπει στους εργαζομένους ν’αναλύσουν τις επαγγελματικές και προσωπικές τους ικανότητες καθώς και τα επαγγελματικά και επιμορφωτικά τους σχέδια. Ο Απολογισμός ικανοτήτων μπορεί να χρηματοδοτηθεί στο πλαίσιο της Ατομικής Περιόδου Αδείας για Κατάρτιση.

  Το Ατομικό Δικαίωμα στην Κατάρτιση είναι ανοιχτό για όσους μισθωτούς έχουν σύμβαση εργασίας αορίστου χρόνου και ελάχιστη προϋπηρεσία ενός έτους στην επιχείρηση που τους απασχολεί. Οι μισθωτοί που έχουν σύμβαση εργασίας ορισμένου χρόνου μπορούν να έχουν πρόσβαση στο Ατομικό Δικαίωμα στην Κατάρτιση μετά τους 4 μήνες εργασίας. Κάθε μισθωτός ωφελείται από 20 ώρες ετησίως Ατομικού Δικαιώματος στην Κατάρτιση. Τα κεκτημένα δικαιώματα μπορούν να συσσωρευθούν για 6 χρόνια αλλά έχουν ανώτατο όριο τις 120 ώρες. Για τους μισθωτούς με ημιαπασχόληση, η διάρκεια υπολογίζεται κατ’αναλογία.

  Τα Συμβόλαια και οι Περίοδοι Επαγγελματοποίησης εφαρμόζονται από τις επιχειρήσεις και συνδέουν τα γενικά αντικείμενα επιμόρφωσης, επαγγελματικά ή τεχνολογικά και την απόκτηση μιας τεχνογνωσίας με την άσκηση μιας ή περισσοτέρων επαγγελματικών δραστηριοτήτων.
  Για να λειτουργήσει ομαλά το σύστημα της Συνεχούς Κατάρτισης στη Γαλλία, οι εμπλεκόμενοι φορείς στελεχώνονται τις περισσότερες φορές από άτομα με επαγγελματικό προφίλ στηριγμένο κατά βάση σε σπουδές τριτοβάθμιας εκπαίδευσης με πεδίο τη Διοίκηση Ανθρωπίνου Δυναμικού, την Εκπαίδευση Ενηλίκων, τη «Μηχανική της Κατάρτισης» (ο όρος στα γαλλικά είναι « Ingénierie de la formation ») καθώς και άλλους κλάδους ανάλογα με την επιστημονική ειδικότητα της εκάστοτε θέσης. Φυσικά, οι κάτοχοι μεταπτυχιακών τίτλων (DESS ή Master 2 professionnel) στα ανάλογα πεδία προτιμούνται λόγω των πιστοποιημένων επαγγελματικών ικανοτήτων τους να ανταποκρίνονται στις εξειδικευμένες απαιτήσεις της εκάστοτε θέσης.

  Θεωρώ ότι ο τομέας της Δια Βίου Μάθησης στην Ελλάδα αποτελεί «πεδίον δόξης λαμπρόν» για όλους τους εμπλεκόμενους φορείς, όπως διαφαίνεται από τα στατιστικά δεδομένα που παρατίθενται στο κείμενο πολιτικών κατευθύνσεων προς διαβούλευση. Η έξοδος από την οικονομική κρίση μπορεί εν μέρει να επιτευχθεί μέσω της αλλαγής στρατηγικής των επιχειρήσεων είτε γίνεται λόγος για «Πράσινη ανάπτυξη» είτε όχι. Και, όπως αναφέρθηκε παραπάνω, η αλλαγή αυτή μπορεί να συνδεθεί με πολλαπλά προγράμματα κατάρτισης. Με τον τρόπο αυτό και ο δρόμος για ανάπτυξη γίνεται πιο βατός και υπάρχουν περισσότερες δίοδοι απορρόφησης κονδυλίων από το ΕΣΠΑ, του οποίου ένα αξιοσέβαστο μέρος αφορά τη Δια Βίου Μάθηση και την ανάπτυξη ανθρωπίνου δυναμικού.

  Χαίρομαι που η πολιτική ηγεσία είναι διατεθειμμένη να προβεί σε ριζικές τομές και παραμένω στη διάθεση των εμπλεκομένων φορέων για περαιτέρω ενεργή συμμετοχή.

  Με εκτίμηση,
  Βασίλης Βαλμάς
  Σύμβουλος κατάρτισης
  v.valmas@gmail.com
  http://gr.linkedin.com/in/vassilisvalmas

• 16 Φεβρουαρίου 2010, 23:57 | Maria

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Θέλω να κάνω μια καταγγελία. Μαθητές φαντάσματα δεν υπάρχουν μόνο στον Αη Στράτη αλλά και σε πολύ πιο προσιτά σχολεία, όπως στο Γυμνάσιο Οργάνης του νομού Ροδόπης, 40 χιλ. απ’ την Κομοτηνή. Στο σχολείο υπηρετούν 8 καθηγητές, εκ των οποίων οι 2 αποσπασμένοι και ένας ααναπληρωτής, ενώ οργανικά είναι καταγεγραμμένοι 28! Και το καλύτερο? Στο σχολείο αυτό όλοι οι μαθητές είναι μουσουλμάνοι που διδάσκονται το Κοράνι από μουσουλμάνο καθηγητή που δεν ανήκει στο σχολείο, ενώ την ίδια στιγμή το σχολείο δίνει μόρια (δέκα παρακαλώ) σε τρεις- αν είναι δυνατόν!- θεολόγους, οποίοι ουδέποτε υπηρέτησαν στο σχολείο αφού εκ των πραγμάτων είναι άνευ αντικειμένου. Τα γνωρίζει αυτά η υπουργός? Τι κάνει γι’αυτά τα αίσχη? Α! Και για να μην ξεχάσω.. Οργανική θέση στο σχολείο έχει και οικονομολόγος(αλλού βρίσκεται κι αυτός), παρόλο που μάθημα αυτής της ειδικότητας δεν διδάσκεται σε κανένα γυμνάσιο της χώρας!

• 16 Φεβρουαρίου 2010, 23:10 | ΝΤΟΥΛΙΑ ΘΕΟΔΩΑ

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Αξιότιμη κα. Υπουργε,
  Αξιότιμοι κ.κ.,

  Με αφορμή την ανοικτή διαβούλευση για την Δια Βίου Μάθηση, θα ήθελα να υποβάλω τισ προτάσεις μου ως τέλεχος τησ Γενικής Γραμματέας Δια Βίου Μάθησης και Δημόσιος υπάλληλος επι 31 έτη

  ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ

  Ι.ΑΥΞΗΣΗ ΤΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΤΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΔΙΑ ΒΙΟΥ ΜΑΘΗΣΗΣ

  ΕΝΑ ΜΕΣΟΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ Η ΑΥΞΗΣΗ ΤΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΟΛΟΥ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΚΑΙ ΚΑΤ ΈΠΕΚΤΑΣΗ ΚΑΙ ΤΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΔΙΑ ΒΙΟΥ ΜΑΘΗΣΗΣ ,Ο ΟΠΟΙΟΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΜΕ ΠΟΙΟΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΣΟΤΙΚΗ ΣΤΟΧΟΘΕΣΙΑ , ΣΥΝΕΧΗ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΚΑΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΚΑΙ ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΔΥΝΑΜΙΚΟΥ .

  ΑΥΤΟ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΠΡΟΣ ΟΦΕΛΟΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ
  ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΕΑΝ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΤΕΘΟΥΝ ΣΤΟΧΟΙ ΚΑΙ ΔΙΑΦΑΝΕΙΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ

  ΙΙ. ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΠΟΛΙΤΩΝ ΠΡΟΣ ΤΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΔΙΑ ΒΙΟΥ

  ΕΚΤΙΜΩ ΟΤΙ ΘΑ ΗΤΑΝ ΚΑΛΟ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΔΙΑ ΒΙΟΥ ΜΑΘΗΣΗ , ΟΤΑΝ ΣΧΕΔΙΑΖΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΥΛΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΔΙΑ ΒΙΟΥ , ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΔΙΑ ΒΙΟΥ ΜΑΘΗΣΗΣ , ΝΑ ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΔΙΚΤΥΩΣΗ ΚΑΙ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΣΕ ΕΠΙΠΕΔΟ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ ΜΕ ΦΟΡΕΙΣ ΕΠΩΦΕΛΟΥΜΕΝΩΝ (ΑΝΑΛΟΓΑ ΤΟ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ), (ΟΠΩΣ:

  • ΣΥΛΛΟΓΟΙ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΩΝ, ΙΑΤΡΩΝ ΚΑΙ ΝΟΣΗΛΕΥΤΩΝ ( ΟΤΑΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΓΙΑ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΗΛΙΚΙΩΜΕΝΩΝ)
  • ΣΥΛΛΟΓΟΙ ΑΜΕΑ (ΟΤΑΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΓΙΑ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΑΜΕΑ)
  • ΣΥΛΛΟΓΟΙ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ( ΟΤΑΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΓΥΝΑΙΚΕΙΑΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ)
  • ΣΥΛΛΟΓΟΙ ΝΕΟΛΑΙΙΣΤΙΚΟΙ( ΓΙΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΝΕΟΛΑΙΑΣ)
  • ΣΥΛΛΟΓΟΙ ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΟΙ, ΠΕΡΙΒΑΝΤΟΛΟΓΙΚΟΙ ( ΓΙΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΠΡΑΣΙΝΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ)
  • ΦΟΡΕΙΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ( ΟΤΑΝ ΠΡΟΚΕΙΤΤΑΙ ΓΙΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤ ΚΟΙΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ)
  • ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΙ ΣΥΛΛΟΓΟΙ ( ΓΙΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ)
  • ΣΥΛΛΟΓΟΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ( ΓΙΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ)
  ΑΥΤΟ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΜΕ ΤΗΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΩΝ ΓΝΩΜΟΔΟΤΙΚΩΝ ΕΠΙΤΡΟΠΩΝ ΔΙΑ ΒΙΟΥ ΜΑΘΗΣΗΣ ( ΑΠΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥΣ ΦΟΡΕΙΣ)
  ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΑ ΑΥΤΩ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΕΙΝΑΙ Η ΓΝΩΜΟΔΟΤΗΣΗ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΩΝ ΔΙΑ ΒΙΟΥ ΜΑΘΗΣΗΣ, ΣΕ ΣΥΝΑΡΤΗΣΗ ΠΑΝΤΑ ΜΕ ΤΙΣ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΕΣ ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΕΣ ΚΑΘΕ ΝΟΜΟΥ/ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΤΩΝ ΕΠΩΦΕΛΟΥΜΕΝΩΝ (ΓΙΑ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ, ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΚΑΙ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ). ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟ ΜΕ ΤΗΝ ΕΚΛΟΓΗ 1-2 ΑΤΟΜΩΝ ΣΕ ΚΑΘΕ ΚΑΘΕ ΝΟΜΟ ΑΠΟ ΚΑΘΕ 1 ΟΜΑΔΑ ΦΟΡΕΩΝ ΚΑΙ ΜΕ ΤΑΚΤΙΚΕΣ ΜΗΝΙΑΙΕΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ

  • ΑΝΑΓΚΑΙΟ (ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ) Η ΤΗΝ ΥΙΟΘΕΤΗΣΗ ΤΩΝ ΑΠΟΨΕΩΝ ΤΟΥΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΔΙΑ ΒΙΟΥ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΦΟΡΕΙΣ ΠΟΥ ΣΧΕΔΙΑΖΟΥΝ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΔΙΑ ΒΙΟΥ ΜΑΘΗΣΗΣ ( Π.Χ ΓΓΔΒΜ),

  ΙΙΙ. ΠΡΟΓΑΜΜΑΤΑ ΔΙΑ ΒΙΟΥ ΜΑΘΗΣΗΣ

  1. ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ/ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ, ΤΗΝ ΠΡΑΣΙΝΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ/ » ΠΡΑΣΙΝΑ» ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ
  ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑΣ( (ΣΤΟΧΟΙ Ε.Ε 2010-2020)

  ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΥΠΕΝΘΥΜΙΣΩ ΩΣ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΑ ΑΙΧΜΗΣ:
  Α) ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ / ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ [Η ΟΠΟΙΑ ΠΛΕΟΝ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΠΥΛΩΝΑ ΣΤΗΝ Ε.Ε , ΤΟΥ ΥΠ. ΕΡΓΑΣΙΑΣ (ΣΤΟ ΟΠΟΙΟ ΕΤΟΙΜΑΖΕΤΑΙ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ) ΚΑΙ ΤΟΥ ΥΠΑΝ ].

  (ΗΔΗ ΤΟ Ε.Π.ΑΝ.Α.Δ ΤΟΥ ΥΠ. ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΠΡ/ΜΑ ΑΝΑΤΓΩΝΙΣΤΙΚΟΤΗΤΣ ΤΟΥ ΥΠΑΝ, ΠΡΟΩΘΟΥΝ ΤΑ ΤΟΠΙΚΑ ΣΥΜΦΩΝΑ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗΣ)

  Η ΓΓΔΒΜ ΕΙΧΕ ΕΝΤΑΞΕΙ ΤΟ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΑΥΤΟ ΣΤΙΣ ΕΘΝΙΚΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΔΙΑ ΒΙΟΥ ΜΑΘΗΣΗΣ ΜΕ ΤΗΝ ΥΛΟΠΟΙΗΣΗ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΩΝ ΣΤΑ ΚΕΕ (2007 ΚΑΙ 2008) ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ ΥΛΙΚΟΥ ΤΟ 2007. ΤΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΑΝ ΜΕΓΑΛΗ ΖΗΤΗΣΗ ΑΠΟ ΟΜΑΔΕΣ ΜΕ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ ΠΡΟΣΒΑΣΗΣ ΣΤΗΝ ΑΓΟΡΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ , ΔΙΟΤΙ ΔΙΝΟΥΝ ΔΙΕΞΟΔΟ ΣΤΗΝ ΑΝΕΡΓΙΑ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΣΥΛΛΟΓΙΚΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ (ΚΥΡΙΩΣ ΑΠΟ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΕΥΠΑΘΕΙΣ ΟΜΑΔΕΣ)

  ΤΕΤΟΙΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ ΝΑ ΕΙΝΑΙ:
  • ΣΥΝΟΔΟΙ ΗΛΙΚΙΩΜΕΝΩΝ ,
  • ΣΥΝΟΔΟΙ ΑΜΕΑ
  • ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΚΕΝΤΡΩΝ ΔΙΑΜΟΝΗΣ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗΣ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗΣ ΕΝΕΡΓΩΝ ΕΝΗΛΙΚΩΝ ΚΑΙ ΗΛΙΚΙΩΜΕΝΩΝ KAI
  • ΠΑΡΟΧΗ PROXIMITY SERVICES (ΓΙΑ ΟΙΚΙΑΚΕΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΟΤΙΚΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ)

  Β) ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΣΤΗΝ ΠΡΑΣΙΝΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΚΑΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ
  (ΚΑΛΛΙΕΡΓΗΤΕΣ ΒΙΟΛΟΓΙΚΩΝ ΠΡΟΪΟΝΤΩΝ, ΤΕΧΝΙΤΕΣ ΦΩΤΟΒΟΛΤΑΪΚΩΝ ΣΥΣΤΗΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΩΝ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ,ΤΕΧΝΙΤΕΣ ΠΡΑΣΙΝΩΝ ΤΑΡΑΤΣΩΝ κλπ)
  Γ) ΤΗΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑΣ

  2. ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΣΤΙΣ ΜΙΚΡΟΠΙΣΤΩΣΕΙΣ (ΓΙΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΜΙΚΡΟ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ ΑΠΟ ΕΥΠΑΘΕΙΣ ΟΜΑΔΕΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΥΣ ΦΟΡΕΙΣ)

  ΣΥΝΤΟΜΑ ΘΑ ΕΦΑΡΜΟΣΤΟΥΝ KAI ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΟΙ ΜΙΚΡΟΠΙΣΤΩΣΕΙΣ (EXEI ΥΙΟΘΕΤΗΘEI ΑΠΟ TΗΝ Ε.Ε ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ ¨ACCESS TO MICROCREDIT” ΚΑΙ ΟΙ ΟΠΟΙΕΣ ΠΡΟΒΛΕΠΟΥΝ ΜΙΚΡΟΔΑΝΕΙΑ ΚΑΙ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΣΕ ΑΝΕΡΓΟΥΣ ΚΑΙ ΦΟΡΕΙΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ (ΓΙΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ) ΚΑΙ ΘΑ ΔΙΑΤΕΘΟΥΝ ΓΙ ΆΥΤΟ ΤΟΝ ΣΚΟΠΟ ΑΡΚΕΤΑ ΚΟΝΔΥΛΙΑ [ΕΥΡΩΠΑΪΚΑ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΑ (ΑΠΟ ΥΠΑΝ)] ,ΕΝΩ ΘΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΣΤΕΛΕΧΩΝ ΠΑΡΟΧΗΣ ΜΙΚΡΟΠΙΣΤΩΣΕΩΝ (ΤΡΑΠΕΖΙΚΩΝ ΣΤΕΛΕΧΩΝ ΚΑΙ ΣΥΜΒΟΥΛΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΓΙΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΗ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΚΑΙ ΔΙΑΘΕΣΗ ΜΙΚΡΟΠΙΣΤΩΣΕΩΝ ΜΕ ΦΙΛΙΚΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΣΤΙΣ ΕΥΠΑΘΕΙΣ ΟΜΑΔΕΣ -ΒΑΣΕΙ ΕΦΑΡΜΟΣΜΕΝΗΣ ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΑΣ ΣΕ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΕΠΙΠΕΔΟ)-

  ΤΟ ΠΑΚΕΤΟ ΤΩΝ ΜΙΚΡΟΠΙΣΤΩΣΕΩΝ ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΕΙ ΚΑΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΣΤΕΛΕΧΩΝ . ΠΡΟΤΕΙΝΩ ΟΤΙ ΑΥΤΗ Η ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ( ΤΡΑΠΕΖΙΚΩΝ ΣΤΕΛΕΧΩΝ ΚΑΙ ΣΥΜΒΟΥΛΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΜΙΚΡΟΠΙΣΤΩΣΗΣ) ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΑΝΑΛΗΦΘΕΙ ΑΠΟ ΚΡΑΤΙΚΟΥΣ ΦΟΡΕΙΣ ( Π.Χ ΓΓΔΒΜ /ΚΕΕ) , ΩΣΤΕ ΝΑ ΕΞΑΣΦΑΛΙΣΤΕΙ Η ΑΡΤΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ,ΚΑΙ Η ΜΕΓΙΣΤΗ Η ΩΦΕΛΕΙΑ ΤΩΝ ΕΠΩΦΕΛΟΥΜΕΝΩΝ

  IV. ΑΥΞΗΣΗ ΤΟΥ ΠΟΣΟΣΤΟΥ ΠΡΟΣΒΑΣΗΣ ΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ ΣΤΗΝ ΔΙΑ ΒΙΟΥ ΜΑΘΗΣΗ

  ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΣΤΟΧΟΥ ΤΗΣ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΓΙΑ ΔΙΠΛΑΣΙΑΣΜΟ – ΚΑΤ’ ΕΛΑΧΙΣΤΟΝ – ΤΩΝ ΕΠΩΦΕΛΟΥΜΕΝΩΝ ΑΠΟ ΤΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΔΙΑ ΒΙΟΥ ΜΑΘΗΣΗΣ ΠΡΟΤΕΙΝΩ ΤΑ ΕΞΗΣ:

  Α) ΕΥΡΕΙΑ ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΗ ΚΑΙ ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΚΗ ΚΑΜΠΑΝΙΑ ΚΑΙ ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΕΣ ΕΚΠΟΜΠΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗΣ ΓΕΝΙΚΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ ΚΑΙ ΕΥΠΑΘΩΝ ΟΜΑΔΩΝ ΓΙΑ ΤΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΔΙΑ ΒΙΟΥ ΜΑΘΗΣΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΓΓΔΒΜ (ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ – ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΑ , ΠΟΥ ΥΛΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ , ΜΕ ΠΟΙΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΝΑ ΤΑ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΙ)

  V .ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ ΥΠΑΡΧΟΝΤΟΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΔΥΝΑΜΙΚΟΥ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΔΙΑ ΒΙΟΥ ΜΑΘΗΣΗΣ (ΓΕΝΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΔΙΑ ΒΙΟΥ ΜΑΘΗΣΗ, ΝΕΛΕ ,ΙΔΕΚΕ κ.α)

  Β) ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΜΟΝΙΜΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΜΕ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟΥΣ ΠΟΣΟΤΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΠΟΙΟΤΙΚΟΥΣ ΣΤΟΧΟΥΣ ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΗ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ (ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΓΓΔΒΜ, ΙΔΕΚΕ ΚΑΙ ΝΕΛΕ) (ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΔΗΛ. ΤΗΣ ΑΝΕΦΑΡΜΟΣΤΗΣ –ΕΚΤΟΣ ΕΞΑΙΡΕΣΕΩΝ – ΥΠΑΡΧΟΥΣΑΣ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑΣ) ΜΕ ΔΙΑΦΑΝΕΙΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ (ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ ΤΜΗΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΔΙΕΥΘΥΝΣΕΩΝ ΚΑΙ ΑΠΟΦΥΓΗ Μ ΆΥΤΟΝ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΩΝ ΠΡΑΚΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΜΗ ΘΕΣΜΙΚΩΝ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΩΝ ΑΠΟ ΕΠΙΔΟΞΟΥΣ «ΡΥΘΜΙΣΤΕΣ» – ΣΤΕΛΕΧΗ.

  Γ) ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΕΚΤΑΚΤΩΝ ΣΤΕΛΕΧΩΝ ΤΟΥ ΙΔΕΚΕ , ΜΕ ΑΝΑΝΕΩΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΥΠΑΡΧΟΥΣΩΝ ΣΥΜΒΑΣΕΩΝ ΣΤΑ ΥΠΑΡΧΟΝΤΑ ΕΡΓΑ (ΩΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ) ΚΑΙ ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ ΜΕ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΤΟΣΟ ΤΗΣ ΕΜΠΕΙΡΟΓΝΩΜΟΣΥΝΗΣ ΤΩΝ ΟΣΟ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΠΕΝΔΥΣΗΣ ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ ΓΙΑ ΑΥΤΟΥΣ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ ΣΕ ΠΟΡΟΥΣ ΚΑΙ ΧΡΟΝΟ

  VI. ΕΝΟΠΟΙΗΣΗ ΜΗΤΡΩΟΥ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΩΝ ΓΓΔΒΜ ΚΑΙ ΕΚΕΠΙΣ ΚΑΙ ΛΗΨΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΩΝ ΑΠ’ ΑΥΤΟ ΣΤΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΚΕΕ ΚΑΙ ΣΔΕ ΚΑΙ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΩΝ ΚΑΙ ΣΤΕΛΕΧΩΝ ΦΟΡΕΩΝ ΔΙΑ ΒΙΟΥ

  ΔΩΡΑ ΝΤΟΥΛΙΑ , ΣΤΕΛΕΧΟΣ ΤΗΣ ΓΕΝΙΚΗΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ ΔΙΑ ΒΙΟΥ ΜΑΘΗΣΗΣ (ΓΓΔΜ)

• 16 Φεβρουαρίου 2010, 22:19 | E-SCHOOL ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗ – ΚΑΡΔΙΤΣΑ

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Θα θέλαμε κι εμείς με τη σειρά μας να καταθέσουμε τις προτάσεις μας για τη δια βίου μάθηση και ειδικότερα για την αδειοδότηση των Εργαστηρίων Ελευθέρων Σπουδών (ΕΕΣ).
  Καταρχήν η αλήθεια είναι (και δεν το αμφισβητεί κανένας αυτό) ότι τα ΕΕΣ είναι από τις πρώτες εκπαιδευτικές δομές στην Ελλάδα που προσέφεραν αυτό που λέμε σήμερα «δια βίου μάθηση» όταν τότε αυτός ο όρος όχι μόνο ήταν άγνωστος αλλά ενοχλούσε κιόλας μερικούς συμπολίτες μας. Αυτούς που με το άκουσμα και μόνο ότι θα έπρεπε να συνεχίζουν να μαθαίνουν και να εκπαιδεύονται αντιδρούσαν γιατί δεν ήθελαν σε καμία περίπτωση να δεχτούν ότι ίσως έρθει η ημέρα να τροποποιήσουν την εργασία τους ή ακόμη χειρότερα να αλλάξουν δουλειά.
  Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι τα ΕΕΣ ήταν αυτά που εισήγαγαν τον πληθυσμό στις νέες τεχνολογίες και έμαθαν τους μικρούς μαθητές τι μπορεί να κάνει ο Η/Υ σε εποχές που η διείσδυση του στον γενικό πληθυσμό ήταν σε απελπιστικά μονοψήφια ποσοστά. Και όλα αυτά χωρίς το Ελληνικό κράτος να ξοδέψει ούτε ένα ευρώ για επιδότηση είτε μαθημάτων είτε εξοπλισμού.
  Τα εργαστήρια αυτά με το πέρασμα των χρόνων εξελίχθηκαν με σύγχρονο εξοπλισμό, που όποιος ασχολείται και λίγο με τους υπολογιστές ξέρει πολύ καλά ότι χρειάζονται ανανέωση το αργότερο κάθε 6 με 7 χρόνια. Πάλι από το κράτος δεν πήραν ούτε ένα ευρώ εκτός από ελάχιστες εξαιρέσεις τα τελευταία χρόνια του Γ΄ ΚΠΣ.
  Η εξέλιξη όμως αυτή έγινε πολύ περισσότερο στα εκπαιδευτικά προγράμματα που ξεπερνούσαν πλέον τις βασικές δεξιότητες και προχώρησαν σε πιο εξειδικευμένα αντικείμενα. Κάποιοι από εμάς μάλιστα προχώρησαν και πέρα από την Πληροφορική και δημιούργησαν εκπαιδευτικά προγράμματα και σε άλλα αντικείμενα.
  Όλα τα παραπάνω τα έχουμε αναφέρει γιατί είναι φανερό ότι ΕΙΜΑΣΤΕ ΗΔΗ ΣΤΟ ΔΙΚΤΥΟ ΤΗΣ ΔΙΑ ΒΙΟΥ ΜΑΘΗΣΗΣ, η ίδια η κοινωνία μας ενέταξε σε αυτό. Αυτό που μένει λοιπόν τώρα είναι να πάρουμε επιτέλους άδεια από τον φορέα στον οποίο ανήκουμε: ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ. Είμαστε δομές που παρέχουν δια βίου μάθηση, θα πρέπει επιτέλους ΝΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΚΑΙ ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΜΕΝΕΣ ΔΟΜΕΣ.
  Η τελευταία διορθωμένη ΥΑ (της προηγούμενης ηγεσίας) είναι μια καλή βάση. Αν εσείς κρίνετε ότι πρέπει να αλλάξει κάτι προς οποιαδήποτε κατεύθυνση να αλλάξει. Σε καμία περίπτωση όμως δεν πρέπει να είμαστε πάλι στον «αέρα» χωρίς άδεια.
  Θα θέλαμε επίσης να προσθέσουμε 2 πράγματα:
  1) Στα κριτήρια που θα τεθούν για την αδειοδότηση είναι φανερό ότι πρέπει να ληφθεί μέριμνα και για τα ΕΕΣ που βρίσκονται στις μικρές κωμοπόλεις έτσι ώστε να μην αναγκαστεί κανένας να χάσει τη δουλειά του. Τα ΕΕΣ αυτά αν δεν είναι δυνατόν να ανταποκριθούν στις προδιαγραφές ενός ΕΕΣ θα πρέπει να μετατραπούν κατά τη γνώμη μας σε Φροντιστήρια Πληροφορικής, με τις προδιαγραφές που έχει ένα Φροντιστήριο Μ.Ε. (κτηριακά, παράβολα κλπ). Η πρόταση αυτή και δεν κλείνει κανέναν, ώστε να χάσει τη δουλειά του, αλλά και δεν απαγορεύει σε κάποιον που έχει ήδη επενδύσει ή που θέλει να επενδύσει να κάνει ένα βήμα πιο πέρα.
  2) Δεν είναι αρκετά τόσα χρόνια που στις μόνες επιδοτούμενες δράσεις που συμμετείχαμε ήταν το e-εκπαιδευτείτε για τους φοιτητές και το e-γονείς για τους γονείς των μαθητών του Γυμνασίου; Η μεγάλη απορροφητικότητα που υπήρξε σε αυτές τις δράσεις οφείλετε στο γεγονός ότι είχαμε την τεχνογνωσία να το κάνουμε και μάλιστα σε πολύ λίγο χρόνο. Άλλωστε αυτό κάναμε όλα αυτά τα χρόνια «μόνοι μας». Η πρότασή μας λοιπόν είναι όλες οι επιδοτούμενες δράσεις από εδώ και πέρα να είναι ανοικτές για όλους τους πιστοποιημένους φορείς (όπως ήταν το e-εκπαιδευτείτε, το e-γονείς και το e-μηχανικοί) με αυστηρούς ελέγχους. Έτσι ο εκπαιδευόμενος να μπορεί να επιλέξει από περισσότερες εκπαιδευτικές δομές και όχι από λίγες και «εκλεκτές». Φυσικά τα ΕΕΣ δεν μπορούν να λείπουν από αυτό γιατί ξέρουν να το κάνουν ήδη πάρα πολύ καλά.
  E-SCHOOL ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗ
  ΚΑΡΔΙΤΣΑ

• 16 Φεβρουαρίου 2010, 19:49 | ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ «ΠΑΝΑΓΙΑ ΕΛΕΟΥΣΑ»

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Αξιότιμη κυρία Υπουργέ,
  Το Εργαστήρι Ειδικής Επαγγελματικής Αγωγής κι Αποκαταστάσεως «ΠΑΝΑΓΙΑ ΕΛΕΟΥΣΑ» για νέους με νοητική υστέρηση και συνοδές αναπηρίες Νομού Αιτωλ/νίας Μεσολόγγι Αγρίνιο, μετά από πολλούς αγώνες κατάφερε,ως πιστοποιημένο από το ΕΚΕΠΙΣ εξειδικευμένο Κέντρο Κοινωνικής και Επαγγελματικής Ένταξης να συμπεριληφθεί στο νόμο 3699/2008 περί ειδικής αγωγής και εκπαίδευσης ατόμων με αναπηρία ή με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες του Υπουργείου Παιδείας Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων (άρθρο 6 παρ 4β).
  Πιστεύουμε ότι για να επικρατήσει η κοινωνική δικαιοσύνη πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη στο σχεδιασμό σας η μεγάλη κοινωνική προσφορά των πιστοποιημένων από το ΕΚΕΠΙΣ Φορέων που σήκωσαν το βάρος και την ευθύνη της ειδικής αγωγής όταν η Χώρα δεν είχε αναπτύξει ανάλογες κρατικές δομές.
  Κάποιοι από τους Φορείς αυτούς, Ν.Π.Ι.Δ., έχουν αναπτύξει εξειδικευμένη τεχνογνωσία. Διαθέτουν ανθρωποκεντρικό σύστημα προσέγγισης, παρέχουν συνεχείς και σφαιρικές ολιστικές υπηρεσίες και με την κοινωνική οικονομία συμβάλλουν στην αναπτυξιακή πορεία της Χώρας. Οι Φορείς αυτοί λειτουργούν ως Κέντρα Διημέρευσης-Ημερήσιας Φροντίδας αν και δυστυχώς ακόμη και σήμερα δεν έχουν εξασφαλίσει τη βιωσιμότητά τους ώστε να μπορούν απρόσκοπτα να συνεχίζουν την εύρυθμη λειτουργία τους.
  Το Εργαστήρι «ΠΑΝΑΓΙΑ ΕΛΕΟΥΣΑ» έχει ως πυρήνα του έργου του το άτομο με νοητική υστέρηση και συνοδές αναπηρίες όπως αυτισμό,κινητικές, αισθητηρίων οργάνων, λόγου, ελαφρές ψυχικές διαταραχές, σύνδρομο Dοwn,κ.α. αποσκοπώντας στην κοινωνική του ένταξη. Για το σκοπό αυτό εργαζόμαστε προς δύο κατευθύνσεις :
  α)στο ίδιο το άτομο προκειμένου να αναπτύξει, μέσω της εκπαίδευσης, τις ατομικές και κοινωνικές δεξιότητές του και να αναδείξει την προσωπικότητά του σεβόμενοι απόλυτα την αξιοπρέπειά του και
  β)στην ευαισθητοποίηση της κοινωνίας για την επίτευξη της κοινωνικής του αποδοχής.
  Η εκπαίδευση αποτελεί ακρογωνιαίο λίθο για την ολοκλήρωση της προσωπικότητας και τη σωστή εξέλιξη του ανθρώπου. Είναι φανερό πόσο ζωτικής σημασίας είναι το να παρέχεται εκπαίδευση σε ένα παιδί με νοητική υστέρηση,αυτισμό και συνοδές αναπηρίες. Εκείνο που διαφοροποιεί τα πρόσωπα αυτά από τα άλλα με αναπηρία είναι το γεγονός ότι πρέπει η εκπαίδευσή τους να είναι ΣΥΝΕΧΗΣ ΚΑΙ ΔΙΑ ΒΙΟΥ γιατί η νοητική τους ανεπάρκεια εμποδίζει την απόκτηση μονίμων και σταθερών γνώσεων και δεξιοτήτων χωρίς την καθημερινή επίβλεψη και επανάληψη.
  Οι νέοι αυτοί, χωρίς συνεχή εκπαίδευση, μεταβάλλονται σε όντα που το επίπεδο ζωής τους δεν τιμά κανέναν μας. Αυτό καταδεικνύει τις τεράστιες ευθύνες όλων μας για να ολοκληρωθεί το έργο της κοινωνικής ένταξης των νέων αυτών ανθρώπων, που εξαρτώνται ολοκληρωτικά από την συμπαράσταση της Πολιτείας και της Κοινωνίας.
  Είναι φανερό ότι Η ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΕΧΕΙ ΤΗ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΕΥΘΥΝΗ ΓΙΑ ΝΑ ΕΞΑΣΦΑΛΙΣΘΕΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ Η ΒΙΩΣΙΜΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟΥ «ΠΑΝΑΓΙΑ ΕΛΕΟΥΣΑ» ΑΛΛΑ ΚΑΙ Η ΔΙΑΣΩΣΗ ΤΗΣ ΑΚΕΡΑΙΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΠΡΟΣΩΠΟΥ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΑΥΤΩΝ, ΕΞΑΣΦΑΛΙΖΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΤΟΥΣ ΕΝΤΑΞΗ.

  Με ιδιαίτερη τιμή

  Εργαστήρι «ΠΑΝΑΓΙΑ ΕΛΕΟΥΣΑ»

• 16 Φεβρουαρίου 2010, 17:57 | Kώστας

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Αξιότιμη κυρία υπουργέ,
  Θα είμαι σύντομος καθώς με έχουν ήδη καλύψει σε πολλά θέματα παραπάνω, συνάδελφοι του κλάδου των ΕΕΣ. Όπως ήδη θα ξέρετε σε πάρα πολλούς επαγγελματικούς τομείς είναι απαραίτητη η χρήση εξειδικευμένων προγραμμάτων και λογισμικού Η/Υ. Τα προγράμματα αυτά παρότι αποτελούν απαραίτητα «εργαλεία» δεν διδάσκονται ούτε στα ΑΕΙ ούτε στα ΤΕΙ αλλά ούτε και στις υπόλοιπες δομές τις τυπικής εκπαίδευσης γιατί άλλωστε δεν είναι και αυτός ο σκοπός τους. Και αν διδάσκονται σε κάποια ιδρύματα, η εκπαίδευση είναι επιφανειακή και μόνο οι βασικές αρχές τους. Επιπρόσθετα καθώς μιλάμε για προγράμματα Η/Υ και νέων τεχνολογιών γίνεται αντιληπτό ότι εξελίσσονται ραγδαία, ενημερώνονται και αλλάζουν σχεδόν κάθε χρόνο.
  Το κενό αυτό καλύπτεται κατά κύριο λόγο από τα ΕΕΣ. Οι μαθητές μας είναι είτε οι αυριανοί εργαζόμενοι, είτε άνεργοι που έρχονται να αποκτήσουν «τα απαραίτητα εφόδια – προσόντα» για να γίνουν ανταγωνιστικότεροι, είτε ακόμα και εργαζόμενοι που θέλουν να εμπλουτίσουν ή να αναβαθμίσουν τις γνώσεις τους. Παρότι όμως τα ΕΕΣ παίζουν κατά τη γνώμη μου έναν μεγάλο ρόλο στην επαγγελματική εκπαίδευση δεν έχουν τη θέση που τους αξίζει.
  Θα θέλαμε να ερευνήσετε το θέμα μας και να μπει κάποιο πλαίσιο για να αποτελέσουμε και μεις μια δομή αναγνωρισμένη από το κράτος. Περισσότερες πληροφορίες μπορεί να σας δώσει και το συνδικαλιστικό μας όργανο, η ΠΕΙΕΠ (Πανελλήνια Ένωση Ιδιωτικών Εργαστηρίων Πληροφορικής)

  Ευχαριστώ Πολύ
  Με Εκτίμηση
  Κώστας

• 16 Φεβρουαρίου 2010, 17:22 | Κωνσταντίνος

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Κυρία Υπουργέ,

  είμαι ιδιοκτήτης Εργαστηρίου Ελευθέρων Σπουδών στον τομέα της Πληροφορικής. Ξεκίνησα πριν από 2 χρόνια επενδύοντας ένα αρκετά μεγάλο κεφάλαιο στον χώρο που δημιούργησα για εκπαίδευση στην πληροφορική. Είναι δεύτερη φορά που απευθύνομαι στη δημόσια διαβούλευση και ο λόγος είναι πως με χαρά πληροφορήθηκα πως τοποθετήθηκε γ.γ. Δια Βίου Μάθησης στο Υπουργείο. Περιμένω όπως και πολύ συνάδελφοί μου οι οποίοι είναι στο κλάδο των Εργαστηρίων Ελευθέρων Σπουδών στην πληροφορική πως θα καλέσετε και την Πανελλήνια Ένωση Ιδιωτικών Εκπαιδευτηρίων Πληροφορικής να σας ενημερώσουν και για τον δικό μας κλάδο. Πρέπει να γνωρίζετε για την κίνηση της προηγούμενης κυβέρνησης να βάλει μία τάξη στα Ε.Ε.Σ , μία κίνηση που έμεινε όχι στη μέση αλλά στην αρχή. Παρ’ όλο το τρέξιμο και το κόστος που είχε σε πολλούς από εμάς ώστε να καταθέσουμε εγκαίρως (21/08/2009) τα δικαιολογητικά που ζητούσε το Υπουργείο ξαφνικά πριν τις εκλογές έδωσε παράταση ένα χρόνο αναγκάζοντας ένα μεγάλο μέρος από εμάς να δανειστούμε το ποσό των 10.000 € για να το καταθέσουμε ως εγγυητική επιστολή και αυτή τη στιγμή σε αυτή τη δύσκολη περίοδο να πληρώνουμε τόκους κι άλλα έξοδα χωρίς λόγο.
  Πρέπει να μας ακούσετε πριν αποφασίσετε οτιδήποτε διότι περίπου 700 Ε.Ε.Σ. καταθέσαμε φάκελο πως πληρούμε τις προδιαγραφές που ζητούσε το Υπουργείο καθώς και άλλα Ε.Ε.Σ. που ίσως δεν πρόλαβαν να καταθέσουν.
  Όσον αφορά την ποιότητα την οποία παρέχουμε πιστεύω πως με τα προγράμματα e-εκπαιδευτείτε που απευθυνόταν στους φοιτητές και γονείς.gr που απευθυνόταν στους γονείς με παιδιά στο γυμνάσιο δώσαμε τις «εξετάσεις» μας για την εμπιστοσύνη αλλά και τον τρόπο που εκπαιδεύσαμε τόσους μαθητές και μέσα από τα στατιστικά στοιχεία του ΕΔΕΤ μπορείτε να δείτε τον όγκο καθώς και τα ποσά τα οποία απορροφήθηκαν από τα ευρωπαϊκά κονδύλια.
  Περιμένουμε με αγωνία όλος ο κλάδος να γίνει το καλύτερο δυνατό μέσα πάντα από τη συζήτηση.
  Σας ευχαριστώ.

  Με εκτίμηση
  Κωνσταντίνος

• 16 Φεβρουαρίου 2010, 17:20 | Λ.Κ.

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Αξιότιμη κ. Υπουργέ,

  Η δια βίου μάθηση είναι μια ή πολλές επί μέρους διαδικασίες που μπορούν να υιοθετηθούν και εφαρμοστούν μέσω νομοθετημάτων, αλλά εντέλει η δια βίου μάθηση αποτελεί πάνω από όλα μια φιλοσοφία και στάση ζωής. Ανακαλύπτω ότι πρέπει να μαθαίνω νέα πράγματα γιατί αυτά που γνωρίζω σήμερα, αύριο είναι ξεπερασμένα. Στον τροχό της μάθησης που δεν σταματά ποτέ πρέπει να γίνομε κοινωνοί και ενεργοί πολίτες. Πως όμως όταν όλοι έχομε γαλουχηθεί σε ένα μοντέλο, το οποίο δεν προϋποθέτει την ανακάλυψη της γνώσης αλλά το σερβίρισμά της; Κλασικό παράδειγμα ο δάσκαλος που θα παραδώσει το ‘παρακάτω’, ο καθηγητής που θα εξηγήσει το μάθημα, ο πανεπιστημιακός που θα δώσει μια 1ωρη ή 2ωρη διάλεξη για να συνεχίσει ο επόμενος. Μάθαμε όλοι να παρακολουθούμε νυσταλέοι, συνήθως κάποιον που αποτελεί την πομπό της γνώσης, σε ένα σύστημα δασκαλοκεντρικό που θέλει τον μαθητή παθητικό ακροατή και όχι ενεργό, που τον θέλει να αναπαράγει τη γνώση του δασκάλου και να ανταμείβεται ανάλογα. Σ’ αυτό το παιδαγωγικό πρότυπο που επιβραβεύει την πιστή αναπαραγωγή και απομνημόνευση εκτοπίζοντας την δημιουργικότητα, την φαντασία, την σύνδεση της πρότερης γνώσης του μαθητή, την διαθεματική προσέγγιση, την ενεργή συμμετοχή για την δημιουργία της νέας γνώσης η προσπάθεια για την εμπέδωση της ανάγκης και της αξίας της δια βίου μάθησης φαίνεται ότι περνάει από το δημοτικό σχολείο και συνεχίζεται σε όλα τα επίπεδα και βαθμίδες. Σ’ αυτό το πεπαλαιωμένο μοντέλο κυρίαρχη λογική είναι η εστίαση στις γνώσεις που πολλές φορές είναι υπερβολικές, μη χρήσιμες, θεωρητικές και ίσως ανεφάρμοστες στην μετέπειτα επαγγελματική σταδιοδρομία. Σε ένα άλλο μοντέλο που στοχεύει στα μαθησιακά αποτελέσματα θα μπορούσε να συνεκτιμηθεί η συνεισφορά κάθε μαθήματος ή μαθησιακής ενότητας εφόσον επιτυχώς συνδέονται οι αποκτηθείσες γνώσεις με πράγματα που μπορεί να κάνει ο εκπαιδευόμενος, με βελτίωση των προσωπικών του ικανοτήτων και με πρακτικές προσομοίωσης των εργασιακών απαιτήσεων. Εάν όλοι οι πάροχοι εκπαίδευσης μετακινηθούν στην λογική μιας μαθητοκεντρικής προσέγγισης που θα εστιάζει με πλουραλισμό στις ανάγκες του μαθητή ως σημερινού εκπαιδευόμενου και αυριανού πολίτη-εργαζόμενου, τότε τα πρώτα αποτελέσματα αλλαγής στάσης απέναντι στην ανάγκη της δια βίου μάθησης σταδιακά και σε ένα μεσοπρόθεσμο ορίζοντα θα εμφανιστούν. Ως τότε η σημερινή πραγματικότητα, όπως την περιγράφεται, είναι όντως αποκαρδιωτική.

  Με εκτίμηση και σεβασμό στην προσπάθειά σας

• 16 Φεβρουαρίου 2010, 17:17 | Μπατζιλής Γιώργος

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  1970-1980-1990-2010!;
  Τρείς σημαντικές και πρόσφατες δεκαετίες. Η πρώτη χαρακτηρίζεται από άφθονες εκδόσεις βιβλίων μαρξιστικής ιδεολογίας και από νεολαϊστικες πρωτοβουλίες, η δεύτερη χαρακτηρίζεται απτήν πολιτική πρωτοβουλία της Επιμόρφωσης και την Χεγκελιανή ιδεολογική κατεύθυνση, η τρίτη απτήν αποθέωση της επαγγελματικής κατάρτισης και η τέταρτη δεκαετία συνθέτει αυτές τις εμπειρίες και θέλει να κάνει μια νέα αρχή!;
  Νομίζω ότι το Υπουργείο Παιδείας έχει θέσει μαξιμαλιστικά πλαίσια στο «Πολιτικό κείμενο» και η διαβούλευση ανοίγει πολλά μέτωπα αναποτελεσματικώς. Η ΔιαΒίου μάθηση έχει πρώτ’ απ’όλα ανάγκη οριοθέτησης μεταξύ της θρησκευτικής άποψης και της επαγγελματικής κατάρτισης διότι είναι διαφορετική, δεν είναι ούτε η μιά ούτε η άλλη. Επίσης η συγκυρία αυτή ως αρχική προσπάθεια, απαιτεί απτήν διαβούλευση να προσδιοριστεί στα όρια τού Υπουργείου Παιδείας και αργότερα να λάβει χώρα μιά νέα διυπουργική διαβούλευση η οποία να αφορά την επαγγελματική κατάρτιση στο πνεύμα της ΔιαΒίου μάθησης, εφόσον και άλλα υπουργεία ξεκινήσουν ανάλογη πρωτοβουλία.

• 16 Φεβρουαρίου 2010, 14:38 | Σύλλογος Μονίμων Υπαλλήλων ΓΓΔΒΜ

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Οι εργαζόμενοι στη Γενική Γραμματεία Δια Βίου Μάθησης θεωρούν μείζονος σημασίας το γεγονός της ανάληψης δράσης εκ μέρους της πολιτείας για τη χάραξη νέας πολιτικής για τη δια βίου μάθηση στη χώρα μας και δεσμεύονται να συμβάλουν προς την κατεύθυνση αυτή με προτάσεις και εποικοδομητική κριτική.
  Η διαμόρφωση εθνικής πολιτικής προϋποθέτει την αξιοποίηση και προσαρμογή στην ελληνική πραγματικότητα της αντίστοιχης ευρωπαϊκής και διεθνούς εμπειρίας και όχι την άκριτη υιοθέτηση και «εισαγωγή» πολιτικών και στρατηγικών. Για να ευοδωθεί στην πράξη το εγχείρημα, τουλάχιστον ως προς την εκπαίδευση ενηλίκων, κατεξοχήν αρμοδιότητα της ΓΓΔΒΜ επί σειρά ετών, καθοριστικής σημασίας είναι οι ακόλουθες παράμετροι:
  – Αξιοποίηση της υπάρχουσας εμπειρίας για την ενδυνάμωση των θετικών στοιχείων και την αποφυγή επανάληψης λαθών του παρελθόντος
  – Έμφαση στην ποιότητα και απομάκρυνση από τη λογική της ποσοτικής προσέγγισης, της οποίας τις αρνητικές επιπτώσεις βιώσαμε στο φορέα μας κατά την τελευταία πενταετία
  – Ανθρωποκεντρική αντίληψη σε όλες τις μορφές εκπαίδευσης, έτσι ώστε η προσωπική ανάπτυξη και η ενεργός συμμετοχή να αποτελούν βασικό στόχο των προγραμμάτων γενικής εκπαίδευσης ενηλίκων, αλλά και των προγραμμάτων κατάρτισης.
  – Συνεχής ενημέρωση και διευκόλυνση της πρόσβασης όλων των ενηλίκων στα εκπαιδευτικά προγράμματα, με στόχο τη διασφάλιση της ισότητας των ευκαιριών και την άρση κοινωνικών ανισοτήτων.

  Το Δ.Σ. του ΣΜΥΓΓΔΒΜ

• 16 Φεβρουαρίου 2010, 14:31 | ΕΘΝΙΚΗ ΣΥΝΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΑΤΟΜΩΝ ΜΕ ΑΝΑΠΗΡΙΑ

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Η προσπάθεια για τη Δημιουργία ενός Εθνικού Δικτύου Δια Βίου Μάθησης, πρέπει να διασφαλίζει την οριζόντια ένταξη της διάστασης της αναπηρίας σε όλα τα προγράμματα δια βίου μάθησης που απευθύνονται στο γενικό πληθυσμό (mainstreaming) αλλά και να αναδεικνύει την αναγκαιότητα για ειδική μέριμνα στη σχέση Δια Βίου Μάθησης και αναπηρίας, με την υλοποίηση στοχευμένων προγραμμάτων.

  1. Δεδομένα και διαπιστώσεις

  Με βάση μελέτες το εκπαιδευτικό επίπεδο των ατόμων με αναπηρία χαρακτηρίζεται από ένα συσσωρευμένο έλλειμμα το οποίο αναπαράγεται ακόμη και σήμερα, παρά τα θετικά βήματα που έχουν γίνει. Συνεπώς η Δια Βίου Μάθηση καλείται να συμβάλει στην αποκατάσταση όχι μόνο των τρεχόντων αλλά και των συσσωρευμένων προβλημάτων στο εκπαιδευτικό επίπεδο των ατόμων με αναπηρία όλων των ηλικιών.

  Εκτός αυτού, η αναγκαιότητα για ειδική μέριμνα στη σχέση Δια Βίου Μάθησης και αναπηρίας, συνάγεται και από άλλες πτυχές που σχετίζονται με την εκπαίδευση:

  – Η αναγκαιότητα ειδικών προγραμμάτων Δια Βίου Μάθησης για τα άτομα με αναπηρία προκύπτει και από ένα βασικό ποιοτικό χαρακτηριστικό της Δια Βίου Μάθησης που είναι η δυνατότητα «εξατομικευμένης» προσέγγισης. Ο σχεδιασμός και η προσφορά, δηλαδή, προγραμμάτων στη βάση διάγνωσης των συγκεκριμένων αναγκών. Το στοιχείο αυτό αποκτά μεγάλη σημασία στην περίπτωση των συγκεκριμένων εκπαιδευτικών αναγκών των ατόμων με αναπηρία. Ο προσδιορισμός των συγκεκριμένων εκπαιδευτικών αναγκών των ατόμων με αναπηρία συχνά απαιτεί ειδική έρευνα και διαφορετική προσέγγιση σε σχέση με ότι ισχύει στο γενικό πληθυσμό, καθότι η προέλευσή τους ανάγεται σε διαφορετικά αίτια.
  – Ειδική αναφορά πρέπει να γίνει σε ένα ακόμη λόγο που ενισχύει την αναγκαιότητα για ειδική μέριμνα στη σχέση Δια Βίου Μάθησης και Αναπηρίας. Πρόκειται για την αντιμετώπιση του γεγονότος ότι στα προγράμματα Δια Βίου Μάθησης αναπαράγονται ανισότητες του τυπικού εκπαιδευτικού συστήματος.

  Έρευνα που έγινε στη Μεγάλη Βρετανία για τη συμμετοχή διαφόρων ομάδων του πληθυσμού στη Δια Βίου Μάθηση την περίοδο 1998-2003 (Macleod 2007), έδειξε ότι τα άτομα με αναπηρία όχι μόνο έχουν αναλογικά πολύ μικρότερη συμμετοχή σε σχέση με το γενικό πληθυσμό, αλλά και ότι διαχρονικά η απόσταση αυτή παραμένει σταθερή. Περαιτέρω η ίδια έρευνα ανέδειξε και τη σχετικά δυσμενέστερη θέση των γυναικών με αναπηρία οι οποίες στο θέμα της Δια Βίου Μάθησης βιώνουν διπλή διάκριση, (βλ. επίσης και NIACE, 2008).

  Αυτό σημαίνει ότι η Δια Βίου Μάθηση είναι δυνατόν να αναπαράγει αρχικές και προϋπάρχουσες ανισότητες στην εκπαίδευση (βλ. OECD 2004, p.2, και Επιχειρησιακό Πρόγραμμα Εκπαίδευση και Δια Βίου Μάθηση σελ. 30), στοιχείο που συνεπάγεται ότι τα άτομα με αναπηρία παρακολουθούν σε μικρότερο βαθμό προγράμματα Δια Βίου Μάθησης.

  Για τη γεφύρωση του ανωτέρω χάσματος, ως στόχος του εθνικού στρατηγικού σχεδιασμού για μια πολυεπίπεδη ανάπτυξη της Διά Βίου Μάθησης στην Ελλάδα, πρέπει να τίθεται όχι μόνο η αύξηση των ποσοστών συμμετοχής σε αυτή, αλλά και ειδικότερα η μείωση του χάσματος συμμετοχής που παρουσιάζετε μεταξύ ατόμων με και χωρίς αναπηρία.

  2. Θεσμική εκπροσώπηση του αναπηρικού κινήματος σε κάθε όργανο σχεδιασμού ΔΒΜ και επαγγελματικής κατάρτισης

  Καταρχάς, θα θέλαμε να επισημάνουμε ότι θεωρούμε ιδιαίτερα σημαντική τη συμμετοχή μας ως ΕΣΑμεΑ στην Εθνική Επιτροπή Δια Βίου Μάθησης και χαιρετίζουμε την πρότασή σας για αναβάθμιση του ρόλου των Κοινωνικών Εταίρων σε αυτήν.

  Η συμμετοχή μας αυτή, πρέπει όμως να συμπληρωθεί με τη θεσμική εκπροσώπηση της ΕΣΑμεΑ – ως αντιπροσωπευτικότερης οργάνωσης των ατόμων με αναπηρία – σε κάθε όργανο σχεδιασμού πολιτικών δια βίου μάθησης και επαγγελματικής κατάρτισης και στα Δ.Σ. Οργανισμών που σχετίζονται με αυτά τα θέματα και εποπτεύονται από το Υπουργείο σας. Συγκεκριμένα:

  – στο Εθνικό Σύστημα Σύνδεσης της Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης με την Απασχόληση (ΕΣΣΕΕΚΑ), αφού αποτελεί αρμόδιο όργανο σχεδιασμού και παρακολούθησης της πολιτικής για την επαγγελματική κατάρτιση,
  – στο Δ.Σ. του ΕΚΕΠΙΣ, δεδομένου ότι πρόκειται: α) για τον εθνικό φορέα που έχει την ευθύνη πιστοποίησης των Κέντρων Επαγγελματικής Κατάρτισης βάσει κριτηρίων, ένα εκ των οποίων είναι και το κριτήριο της προσβασιμότητας των ατόμων με αναπηρία και β) για τον εθνικό φορέα πιστοποίησης των επαγγελματικών περιγραμμάτων, στα οποία θα πρέπει να ανιχνευτεί η διάσταση της αναπηρίας και κατ’ επέκταση της εύλογης προσαρμογής τους προκειμένου τα άτομα με αναπηρία ως εργαζόμενοι να ανταποκρίνεται αποτελεσματικά στις απαιτήσεις κάθε επαγγέλματος.

  με στόχο τη διάχυση της διάστασης της αναπηρίας και τη χάραξη μιας ενιαίας πολιτικής για τη Δια Βίου Μάθηση και την επαγγελματική κατάρτιση των ατόμων με αναπηρία

  3. ΠΡΟΣΒΑΣΙΜΟΤΗΤΑ: Βασικό, στρατηγικής σημασίας, κριτήριο για τη λειτουργία του Εθνικού Δικτύου Δια Βίου Μάθησης

  Με τον όρο «προσβασιμότητα» νοείται το χαρακτηριστικό του περιβάλλοντος , που επιτρέπει σε όλα τα μέλη της κοινωνίας χωρίς διακρίσεις φύλου, ηλικίας και λοιπών χαρακτηριστικών (σωματική διάπλαση, δύναμη, αντίληψη κ.λπ.) να μπορούν αυτόνομα, με ασφάλεια και με άνεση να προσεγγίσουν και να χρησιμοποιήσουν τις προσφερόμενες υποδομές, υπηρεσίες και αγαθά. Η προσβασιμότητα είναι το βασικό προαπαιτούμενο για την εξασφάλιση της ισότητας των πολιτών, διασφαλίζοντας το δικαίωμα κάθε ενός στις προσωπικές επιλογές, στην αυτονομία και την αξιοπρέπεια.
  Η εξασφάλιση της προσβασιμότητας σε όλους προϋποθέτει την υλοποίηση των αρχών του «Σχεδιασμού για Όλους» . Ο μέχρι σήμερα ακολουθούμενος σχεδιασμός του περιβάλλοντος και των υπηρεσιών που καλύπτει τις ανάγκες του ιδεατού και ουσιαστικά ανύπαρκτου «μέσου» χρήστη, δημιουργεί διακρίσεις σε βάρος των ατόμων με αναπηρία. Σήμερα, πλέον, η νέα προσέγγιση για την αναπηρία προτείνει το σχεδιασμό του περιβάλλοντος, των υπηρεσιών και των αγαθών έτσι ώστε να γίνεται απόλυτα σεβαστή η ανθρώπινη ποικιλομορφία και κατά συνέπεια να ικανοποιούνται και οι ανάγκες των ατόμων με αναπηρία.
  Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι με την εξ αρχής εφαρμογή του «Σχεδιασμού για Όλους» αποφεύγεται η εκ των υστέρων ανάγκη διεκδίκησης ειδικών παρεμβάσεων και λύσεων από τα άτομα με αναπηρία, και βέβαια εξοικονομείται η πρόσθετη οικονομική επιβάρυνση που οι εκ των υστέρων παρεμβάσεις επιβάλλουν. Η αποτελεσματική υλοποίηση της αρχής «Σχεδιασμός για Όλους», προϋποθέτει τη νομική δέσμευση για αυτό και την εμπλοκή των τελικών χρηστών (άτομα με αναπηρία) σε όλα τα στάδια του σχεδιασμού.
  Στον τομέα της Δια Βίου Μάθησης και της επαγγελματικής κατάρτισης, για την εφαρμογή της αρχής του «Σχεδιασμού για Όλους» απαιτείται η θέσπιση ισχυρού θεσμικού – νομοθετικού πλαισίου, το οποίο, μεταξύ άλλων, πρέπει να περιλαμβάνει:

  – Σύνδεση της αδειοδότησης των φορέων παροχής δια βίου μάθησης και επαγγελματικής κατάρτισης (ΙΕΚ, ΚΕΚ, ΚΕΣ, κ.λπ.) με την τήρηση του κριτηρίου προσβασιμότητας.
  – Διασφάλιση, ανάπτυξη μηχανισμού ελέγχου και πιστοποίηση (βάσει εθνικού συστήματος πιστοποίησης, το οποίο πρέπει να θεσπιστεί) της προσβασιμότητας στα άτομα με αναπηρία, με όποια ιδιότητα και αν αυτά συμμετέχουν στη Δια Βίου Μάθηση (μαθητές, εκπαιδευτές, διοικητικοί υπάλληλοι, κ.λπ.):
  α) των κτιριακών υποδομών,
  β) των ηλεκτρονικών υπηρεσιών και
  γ) των εντύπων
  του Υπουργείου και των εποπτευόμενων από αυτό Φορέων και Υπηρεσιών.
  – Παροχή του εκπαιδευτικού υλικού σε προσβάσιμες μορφές (έντυπα μεγάλων χαρακτήρων, εκτυπώσεις Braille, CD, έντυπα easy-to-read, DVD με υποτιτλισμό και διερμηνεία στη νοηματική κ.λπ.).
  – Καθιέρωση παροχής «ζωντανής» βοήθειας και ενδιαμέσων (συνοδών, αναγνωστών, επαγγελματιών διερμηνέων της νοηματικής γλώσσας κ.λπ.) προκειμένου να διευκολύνουν την πρόσβαση ατόμων με αναπηρία σε όλες τις εκπαιδευτικές δραστηριότητες.

• 16 Φεβρουαρίου 2010, 14:30 | Νίκος Παπαδιονυσίου

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Η αρχή της οργάνωσης της δια βίου μάθησης ξεκινά από τη στελέχωση των ασχολούμενων Σχολών και ιδρυμάτων, αυτών που εν γένει επιλέγουν προγράμματα και εισηγητές.
  Υπάρχουν ιδρύματα με προέδρους, γεν. διευθυντές και πολύ περισσότερο μέλη Δ.Σ, όχι απλά χαμηλού αλλά χείριστου επιπέδου, χωρίς να επιθυμώ να γίνω ακριβέστερος προς το παρόν, που με τις επιλογές τους αποδιώχνουν, στη συγκεκριμένη περίπτωση, νέους αλλά και παλαιότερους επιστήμονες που σε μεγάλο ποσοστό αποφεύγουν να συμμετάσχουν θεωρώντας, κι’ έχουν δίκαια, ότι θα χάσουν το χρόνο τους.
  Συνήθως έχουν κομματική ταυτότητα, τοποθετημένοι χωρίς κάποια λογική αξιοκρατία ή από κάποιον «εταίρο» του ιδρύματος.
  Π.χ, βλέπεις υπομηχανικούς, χωρίς να έχω κάτι μαζί τους, που αρπάζοντας και παραποιώντας εισηγήσεις τρίτων ή κάποια πραγματάκια από το Internet ή κάποιους που κατάφεραν παρακολουθώντας π.χ ένα σεμιναριάκι 60 ωρών να έχουν αποκτήσει και το δικαίωμα του εισηγητή και να τοποθετούνται εισηγητές σε σεμινάρια διπλωματούχων μηχανικών. Τα παρακολουθούν κάποια νέα παιδιά από σεβασμό στο όνομα του τάδε ιδρύματος χωρίς στην ουσία να μαθαίνουν τίποτε, ενώ ταυτόχρονα, έμπειροι επιστήμονες με χρόνια πραγματικής εξάσκησης στην επιστήμης τους να αποκλείονται σαν εισηγητές.
  ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΤΑ ΒΑΛΕΤΕ Μ’ ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΑΤΕΣΤΗΜΈΝΟ κυρία Υπουργέ; ΚΑΙ ΜΕΧΡΙ ΠΟΙΟΥ ΣΗΜΕΙΟΥ. Μη μοιάσουμε και πάλι ότι φλυαρούμε. Κάποιοι από τους διαφυγόντες ψάχνοντας κάτι άλλο σοσιαλιστικό αλλά επιστρέψαντες με το Νέο ΠΑΣΟΚ είμαστε αρκετά μεγάλοι και θέλουμε πλέον αποτελέσματα, όχι μόνο λόγια.
  Κατά τ’ άλλα, πολύ καλό το σχέδιο με μια ακόμη παρατήρηση:
  ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΣΕΙ ΤΟΥΣ ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΤΕΣ ΤΟΥ Ε.ΚΕ.ΠΙΣ;
  Το Ε.ΚΕ.ΠΙΣ ήδη έχει μοιράσει άφθονα πιστοποιητικά για παροχή Εκπαίδευσης και Κατάρτισης, αμφιβάλλω όμως αν οι «πιστοποιητές» του έχουν τα προσόντα που χρειάζονται και αν τα πιστοποιητικά του έχουν τελικά κάποια αξία χωρίς πιστοποιητές επιλεγμένους με προδιαγραφές. Άλλωστε πολλοί από τους παραπάνω ιδρυμάτων τα έγραψαν στα παλαιότερα των υποδημάτων τους βλέποντας ότι κάποιος τρίτος επεμβαίνει στη «δουλειά» του και όχι με την απελθούσα μόνο καταστροφική διακυβέρνηση αλλά και από τις ημέρες του παλιού ΠΑΣΟΚ.

• 16 Φεβρουαρίου 2010, 14:25 | Μιχάλης

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Αξιότιμη κα υπουργέ,
  Αξιότιμη κα υφυπουργέ,

  Διάβασα με ενδιαφέρον το σύνολο των μέχρι τώρα σχολίων στα πλαίσια της δημόσιας διαβούλευσης και μου έκανε τεράστια εντύπωση η έλλειψη προτάσεων σχετικών με τη σύνδεση της δια βίου μάθησης με την εξ αποστάσεως εκπαίδευση και τη χρήση των Νέων Τεχνολογιών Πληροφορικής και Επικοινωνιών στη δια βίου μάθηση.
  Άποψη μου είναι, ότι είναι σχεδόν μονόδρομος η χρήση των Τεχνολογιών Πληροφορικής και επικοινωνιών και η εξ αποστάσεως εκπαίδευση στη δια βίου μάθηση ( νομίζω ότι πλέον υπάρχει αρκετή γνώση για το τι είναι, τι προσφέρει και πόσο χρήσιμη μπορεί να αποδειχθεί). Εδώ έχουμε καθυστερήσει τραγικά! Μέχρι σήμερα γίναμε μάρτυρες της μεγάλης αντίδρασης από τις γραφειοκρατικές και αναχρονιστικές δομές που χάραζαν πολιτική για την αποδοχή και προώθηση κάθε τι νέου και πραγματικά καινοτόμου που χρησιμοποιεί τις νέες τεχνολογίες, παρά τις συνεχείς και κατηγορηματικές διαβεβαιώσεις από όλους τους εμπλεκόμενους (Κυβέρνηση, Υπουργείο, Εκπαιδευτικοί φορείς, εκπαιδευτές σύμβουλοι κλπ.)
  Είναι προφανές ότι το σημερινό σύστημα της δια βίου μάθησης, που έχει χρηματοδοτηθεί από τρία (3) Κοινοτικά Πλαίσια Στήριξης με πακτωλό χρημάτων έχει καταλήξει να είναι ένα δίκτυο εκπαιδευτικών κέντρων μέσω των οποίων τελικά γίνεται η εκμετάλλευση και η σπατάλη του δημόσιου χρήματος κάνοντας την κατάρτιση όχι μόνο ακριβή αλλά και αναποτελεσματική. Είναι γνωστό και έχει αναφερθεί σε όλες τις μελέτες που έχουν γίνει ότι σε επίπεδο δια βίου μάθησης (μάθηση η οποία είναι συνήθως άτυπη και σχετίζεται με την επαγγελματική κατάρτιση και την απόκτηση γνώσεων και ικανοτήτων με σκοπό την εφαρμογή τους στην αγορά εργασίας) το κόστος σε ποσοστό από 50 έως 70 % σχετίζεται με λειτουργικά έξοδα τα οποία δεν έχουν καμία σχέση με την εκπαιδευτική διαδικασία (ταξίδια, χαμένες ώρες εργασίας, λειτουργικά έξοδα των φυσικών χώρων διδασκαλίας κλπ. ). Ταυτόχρονα μετά την ολοκλήρωση της εκπαίδευσης δεν υπάρχει καμία διαδικασία αξιολόγησης του εκπαιδευτικού αποτελέσματος, της παρακολούθησης της πορείας του εκπαιδευόμενου, της επανάληψης εκπαιδευτικών ενοτήτων που ο εκπαιδευόμενος δεν μπόρεσε να αφομοιώσει, τη σύνδεση της εκπαίδευσης με συγκεκριμένες γνώσεις και δεξιότητες και στη συνέχεια τη σύνδεση τους με συγκεκριμένα επαγγελματικά προσόντα και προφίλ έτσι ώστε να ξέρει ο εκπαιδευόμενος μετά την επιτυχή ολοκλήρωση της εκπαίδευσης τι πλέον μπορεί να κάνει και που δυνητικά μπορεί να απασχοληθεί.
  Έχουμε παραδείγματα αντίδρασης ακόμα και για προγράμματα που οι ίδιες οι επιχειρήσεις επέμειναν ότι ο μόνος τρόπος να γίνουν, ήταν με την αξιοποίηση και την χρήση των νέων τεχνολογιών. Στο σημείο αυτό πρέπει να είμαστε κατηγορηματικοί! Δεν μπορεί να υπάρξει «Δια Βίου Εκπαίδευση» χωρίς να γίνεται συστηματική και ουσιαστική χρήση των νέων Τεχνολογιών Πληροφορικής και Επικοινωνίας. Ήδη προγράμματα όπως το e-goneis και προγράμματα τόσο του Υπουργείου Εργασίας όσο και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης (ΙΤΑ, ΠΕΤΑ) έχουν ολοκληρωθεί με μεγάλη (έως και απρόσμενη) επιτυχία συνδυάζοντας υφιστάμενες δομές (ΚΕΚ, ΙΕΚ ,ΕΕΣ κλπ.) και επιβεβαιώνοντας τόσο την αποτελεσματικότητα της μεθόδου όσο και την ετοιμότητα όλων των μηχανισμών (δημόσιων και ιδιωτικών) να υποστηρίξουν αυτές τις πρωτοβουλίες επιτυχώς. Για να μπορέσει όμως ένα τέτοιο μοντέλο να επιτύχει, θα πρέπει να ληφθούν γενναίες αποφάσεις σχετικά με την κατάργηση του γραφειοκρατικού και συγκεντρωτικού μοντέλου που τα πάντα σχεδιάζονται από «πάνω», με μόνο στόχο ουσιαστικά την απορρόφηση χρημάτων που πέφτουν στο κενό χωρίς κανένα ουσιαστικό εκπαιδευτικό αποτέλεσμα με μόνο στόχο να διατηρήσουν «κεκτημένα» αναχρονιστικά δικαιώματα, της εκπαίδευσης χωρίς αξιολόγηση, της απορρόφησης χρημάτων σε λειτουργικά έξοδα που κανείς δεν μπορεί να ελέγξει και τη διατήρησης την άγνοιας των εκπαιδευτών σε όλες τις βαθμίδες (τυπικής και άτυπης) κατάρτισης σε σχέση με τη χρήση της τεχνολογίας στην εκπαιδευτική διαδικασία ξεκομμένο ουσιαστικά από τις πραγματικές ανάγκες που είναι σε συνεχή εξέλιξη για τον εκσυγχρονισμό των αναγκών της αγοράς εργασίας και της εκπαίδευσης. Δεν είναι τυχαίο ότι εκπαιδευτικά λογισμικά τα όποια έχουν χρηματοδοτηθεί από το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο (ΠΙ) μέσω κοινοτικών κονδυλίων και έχουν δοθεί στα σχολεία δεν έχουν χρησιμοποιηθεί καθόλου, καθώς επίσης έχουμε και το πρόσφατο παράδειγμα όπου διατέθηκαν χιλιάδες netbook στους μαθητές Α’ Γυμνασίου και σε όσους καθηγητές ήθελαν (ελάχιστοι αποδέχθηκαν την πρόκληση) χωρίς να χρησιμοποιούνται καθόλου στην τάξη και οι μαθητές να τα έχουν μόνο για επικοινωνία μέσω msn & facebook (χρήσεις που μάλλον δεν ενδιέφεραν το Υπουργείο Παιδείας).
  Είναι προφανές και δεν τίθεται καμία αμφιβολία ότι σε ένα Εθνικό Δίκτυο Δια βίου Μάθησης θα πρέπει :
  • Οι άνεργοι να έχουν την δυνατότητα να επιλέγουν το πρόγραμμα που έχουν ανάγκη την χρονική στιγμή που έχουν αυτή την ανάγκη.
  Αν για παράδειγμα ένας άνεργος θέλει να αποκτήσει και να πιστοποιήσει κάποια ειδίκευση γιατί πιστεύει από την διερεύνηση που έχει κάνει ότι αυτό θα του δώσει την δυνατότητα να εργαστεί, θα πρέπει να είναι έχει την δυνατότητα να το κάνει.
  • Οι επιχειρήσεις να έχουν την δυνατότητα να επιλέγουν τον χρόνο, το περιεχόμενο καθώς και την διάρκεια των Προγραμμάτων Κατάρτισης του προσωπικού τους. Δεν είναι δυνατόν μία επιχείρηση να μην είναι σε θέση να εκπαιδεύσει το προσωπικό της την χρονική στιγμή που έχει την ανάγκη και την δυνατότητα να το κάνει και τι περισσότερες φορές με απαγορευτικό κόστος (άμεσο ή έμμεσο). Οι επιχειρήσεις θα πρέπει να είναι σε θέση να αξιοποιούν προς όφελός τους, με μεγαλύτερη ελευθερία, τους πόρους που προορίζονται για κατάρτιση και που προέρχονται από τις εργοδοτικές εισφορές.
  • Μέχρι σήμερα οι εργαζόμενοι μπορούσαν να συμμετέχουν μόνο σε εκείνα τα χρηματοδοτούμενα Προγράμματα Κατάρτισης στα οποία εντάσσεται η επιχείρηση στην οποία εργάζονται. Αυτό όμως αποκλείει ένα μεγάλο αριθμό εργαζομένων από την δυνατότητα να βελτιώνουν τις γνώσεις τους, να αποκτούν πρόσθετες εξειδικεύσεις και να εξασφαλίζουν την εξέλιξη και την παραμονή τους στην αγορά εργασίας. Είναι σκόπιμο να δίνεται η δυνατότητα και στους εργαζόμενους να συμμετέχουν με δική τους πρωτοβουλία σε επιδοτούμενα Προγράμματα Κατάρτισης. Στην κατηγορία αυτή πρέπει να συμπεριληφθούν κα οι αυτοαπασχολούμενοι.
  Πρέπει οι πολιτικές που θα εφαρμοστούν να οδηγούν στην επίτευξη του στόχου:
  • Περισσότερα Προγράμματα Κατάρτισης για κάθε άνεργο, εργαζόμενο και για κάθε επιχείρηση, όποτε θέλει, όπου θέλει χωρίς περιορισμούς χρονικούς ή γεωγραφικούς
  • Προγράμματα Κατάρτισης ευέλικτα και εξατομικευμένα προσαρμοσμένα στις ανάγκες της αγοράς εργασίας
  • Σύνδεση της δια βίου μάθησης με συγκεκριμένες πιστοποιημένες γνώσεις και δεξιότητες
  • Δυνατότητα επανάληψης και follow up της εκπαίδευσης
  • Δυνατότητα δημιουργίας για κάθε άνθρωπο ενός e-portfolio με όλες τις εκπαιδεύσεις, γνώσεις και ικανότητες που αποκτά είτε μέσω τυπικής είτε μέσω άτυπη είτε μέσω της εργασιακής εμπειρίας το οποίο θα τον ακολουθεί σε όλη την επαγγελματική του καριέρα και θα τον βοηθά έμπρακτα την τοποθέτηση του στην αγορά εργασίας.
  Καταλήγοντας νομίζω ότι είναι αυταπόδεικτο ότι για όλα τα παραπάνω είναι απαραίτητες οι λύσεις που δίνει η τεχνολογία της Πληροφορικής και οι δυνατότητες που προσφέρονται από την εξ αποστάσεως εκπαίδευση με χρήση της τεχνολογία της Πληροφορικής. Με όλα τα παραπάνω δεν πιστεύω και προφανώς δεν προτείνω να καταργηθεί η παραδοσιακή κατάρτιση μέσω όποιων δομών γίνεται μέχρι τώρα αλλά επιτέλους πρέπει να δοθεί η δυνατότητα σε όποιους επιθυμούν (άνεργοι, εργαζόμενοι, επιχειρήσεις κλπ.) να μπορούν να επιλέγουν στα πλαίσια της δια βίου μάθησης, προγράμματα εξ αποστάσεως κατάρτισης με χρήση των Νέων Τεχνολογιών Πληροφορικής ή μικτά προγράμματα (παραδοσιακή και εξ αποστάσεως κατάρτιση). Στο δια ταύτα η δια βίου μάθηση είναι επιλογή του εκπαιδευόμενου και επομένως ο τρόπος μέσω του οποίου θα επιτευχθεί θα πρέπει να υποστηρίζεται ακόμα και όταν χρηματοδοτείται με δημόσιους πόρους με τρόπους που να βολεύουν τον εκπαιδευόμενο και το επιδιωκόμενο εκπαιδευτικό αποτέλεσμα και όχι ένα εγκατεστημένο δίκτυο επιχειρήσεων

• 16 Φεβρουαρίου 2010, 14:07 | ΑΜΑΛΙΑ

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Κυρία Υπουργέ,
  περίμενα αρκετό καιρό αυτή την ευκαιρία, για να καταθέσω την προσωπική μου εμπειρία.
  ΄Εχω κάνει αίτηση 6 ή 7 φορές στο Ανοικτό Πανεπιστήμιο. Πάντα τα αποτελέσματα της κλήρωσης είναι C. Δηλαδή καμμία ελπίδα συμμετοχής. Είμαι τώρα 53 ετών, χωρίς υποχρεώσεις (τα παιδιά μου είναι φοιτητές) και εγώ θέλω να πραγματοποιήσω το όνειρό μου. Δυστυχώς επαφίεμαι στην τύχη και μόνο, αφού πρέπει να είμαι η τυχερή της κλήρωσης. Και γνωρίζετε πολύ καλλίτερα από μένα ότι από τους κληρωθέντες είναι λίγοι αυτοί που περαιώνουν τις σπουδές τους.
  Θεωρώ ότι πρέπει να αλλάξει το σύστημα επιλογής των φοιτητών στο Ανοικτό Πανεπιστήμιο, να έχει την ευελιξία να δέχεται περισσότερους φοιτητές και να έχει τις απαραίτητες δικλείδες για την αξιολόγησή τους.
  Εγώ πραγματικά σας ευχαριστώ για τη δυνατότητα να εκφράσω την άποψή μου και να γνωρίζετε ότι, όπως και να εξελιχθεί η υπόθεση «δια βίου μάθηση», εγώ θα είμαι και πάλι υποψήφια για το Ανοικτό Πανεπιστήμιο.

• 16 Φεβρουαρίου 2010, 13:59 | Μπατζιλής Γιώργος

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Γνωρίζω ότι η άποψη είναι μάλλον αιρετική αλλά αξίζει να δημιουργήσει αντίλογο. Ο στόχος «Πιστοποίησης» αντίκειται στο πνεύμα της ΔιαΒίου μάθησης διότι οι «γνώσεις» αποτυπώνονται στο βιογραφικό το οποίο ή εμπνέει εμπιστοσύνη ή δεν εμπνέει. Οι κερδοζημίες απτήν απόριψη ή αποδοχή της αίτησης μία υγιή οικονομία είναι μοιρασμένες ισοροπημένα μεταξύ τού υποψηφίου και τού κρίνοντα, παρά τις αντιξοότητες. Οπότε οι πόροι πιστοποίησης μπορούν να διοχετευθούν στην ερευνητική προσέγγιση και την εξάπλωση της ΔιαΒίου μάθησης.