1. Οι μαθητές με αναπηρία και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες μπορούν να φοιτούν:
α) σε σχολική τάξη του γενικού σχολείου, εφόσον πρόκειται για μαθητές με ήπιες μαθησιακές δυσκολίες, υποστηριζόμενοι από τον εκπαιδευτικό της τάξης, ο οποίος συνεργάζεται κατά περίπτωση με τα ΚΕΔΔΥ, με τους σχολικούς συμβούλους γενικής και ειδικής εκπαίδευσης και τους συμβούλους ΕΕΠ και την ΕΔΕΑΥ.
β) Σε σχολική τάξη του γενικού σχολείου, με παράλληλη στήριξη-συνεκπαίδευση, από εκπαιδευτικούς ΕΑΕ.
Στόχος της παράλληλης στήριξης είναι ο μαθητής σταδιακά να αυτονομηθεί ως παρουσία στην συνήθη σχολική τάξη ώστε να μην απαιτείται ο εκπαιδευτικός να παρευρίσκεται στο σύνολο των ωρών της σχολικής τάξης. Η παράλληλη στήριξη παρέχεται ως ενισχυτικός και ενταξιακός θεσμός της παιδαγωγικής πράξης και της μαθησιακής διαδικασίας και δεν έχει σε καμία περίπτωση χαρακτήρα φύλαξης του παιδιού ή εξυπηρέτησης στην καθημερινή διαβίωση. Παράλληλη στήριξη δέχεται κάθε μαθητής με αναπηρία ή με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες εφ’ όσον μπορεί ν’ ανταποκριθεί στο αναλυτικό πρόγραμμα της τάξης φοίτησής του καθώς και σε κάθε εκδήλωση σχολικής διαδικασίας. Απαραίτητη προϋπόθεση είναι η δυνατότητα του μαθητή να παραμείνει στην τάξη και στο σχολείο χωρίς υποστήριξη για διάστημα ίσο με το μισό του πρωινού ωραρίου. Για τον λόγο αυτό υποβάλλεται εισήγηση από την ΕΔΕΑΥ ή αν δεν υπάρχει από τον σύλλογο διδασκόντων μέσω του Διευθυντή του σχολείου σε συνεδρίαση ειδικά για τον σκοπό αυτό, προς το οικείο ΚΕΔΔΥ. Εξαίρεση σε αυτό μπορούν να αποτελούν το Νηπιαγωγείο, η Α΄ και η Β΄ τάξη του Δημοτικού εφόσον το ΚΕΔΔΥ έχει απολύτως δικαιολογημένα εισηγηθεί κάτι τέτοιο.
Όλες οι παράλληλες στηρίξεις, υποβάλλονται προς αξιολόγηση από τα οικεία ΚΕΔΔΥ μέχρι 30 Ιουνίου. Στη συνέχεια, αποστέλλονται τα δικαιολογητικά στις περιφερειακές διευθύνσεις για έγκριση από τον Περιφερειακό Διευθυντή ο οποίος τα ελέγχει και σε περιπτώσεις μεγάλης ανισοκατανομής του αριθμού των γνωματεύσεων ανάμεσα στα ΚΕΔΔΥ της αρμοδιότητάς του μπορεί να αναπέμψει για επαναξιολόγηση στο ΚΕΔΔΥ σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία. Στη συνέχεια, ο αριθμός των εγκεκριμένων αιτήσεων ανά Διεύθυνση αποστέλλεται στη Διεύθυνση Ειδικής Αγωγής στο Υ.ΠΑΙ.Θ.
Κατ’ εξαίρεση, οι αιτήσεις για παράλληλη στήριξη που αφορούν μαθητές της Α’ τάξης και πρώτης εγγραφής του Νηπιαγωγείου, μπορούν να κατατίθενται μέχρι 20 Σεπτεμβρίου στα οικεία ΚΕΔΔΥ και εν συνεχεία μέχρι 10 Οκτωβρίου στις Περιφερειακές Διευθύνσεις για έγκριση.
Ο εκπαιδευτικός της παράλληλης στήριξης αναφέρεται και τοποθετείται σε σχολική μονάδα και όχι αποκλειστικά σε μαθητή. Εάν υπάρχει σοβαρός λόγος, με εισήγηση του οικείου σχολικού συμβούλου και του συμβούλου ΕΑΕ προς την Διεύθυνση Εκπαίδευσης, μπορεί να εξυπηρετήσει διδακτικές ανάγκες ΕΑΕ στο σχολείο.
Ο εκπαιδευτικός της παράλληλης στήριξης θεωρείται δεύτερος εκπαιδευτικός της τάξης, συνεργάζεται υποχρεωτικά με αυτόν και ως εκ τούτου, δύναται η δυνατότητα εναλλαγής των ρόλων μεταξύ των εκπαιδευτικών εντός της τάξης, με πρωτοβουλία του εκπαιδευτικού της τάξης.
Όλες οι παράλληλες στηρίξεις επαναξιολογούνται στο τέλος του πρώτου σχολικού έτους εφαρμογής τους καθώς και όταν υπάρχουν οι γνωματεύσεις για κατάλληλο πλαίσιο στήριξης, για κατ’ οίκον διδασκαλία, για παροχή ειδικού βοηθού, για καθορισμό εξατομικευμένου προγράμματος καθώς και αυτές που αφορούν σε αλλαγή προσχολικής, δημοτικής και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Θα επανακαθορίζονται σε χρονικά διαστήματα που θα προκύπτουν υποχρεωτικά με τη γνωμάτευση του ΚΕΔΔΥ και υποχρεωτικά σε κάθε περίπτωση μετά από τριετία. Η χορήγηση για ένα έτος παράλληλης στήριξης δεν είναι δεσμευτική για την συνέχειά της.
Η παράλληλη στήριξη δύναται να χορηγηθεί είτε για το σύνολο των ωρών διδασκαλίας στην Πρωτοβάθμια, είτε για ένα μέρος αυτής, είτε για συγκεκριμένες ώρες και μαθήματα στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση.
Στην παράλληλη στήριξη τοποθετούνται αποκλειστικά εκπαιδευτικοί ΕΑΕ των κλάδων ΠΕ71, ΠΕ61, ΠΕ70.50, ΠΕ60.50, για τη Πρωτοβάθμια και ΠΕ02.50, ΠΕ03.50 και ΠΕ04.50 για την Δευτεροβάθμια.
Ο εκπαιδευτικός της παράλληλης στήριξης συμμετέχει ισότιμα σε όλες τις εκδηλώσεις του σχολείου με το υπόλοιπο προσωπικό και έχει τις ίδιες υποχρεώσεις και δικαιώματα που απορρέουν από την ισχύουσα νομοθεσία. Το ωρολόγιο πρόγραμμα είναι απαραίτητο να συντάσσεται από τον εκπαιδευτικό της παράλληλης σε συνεργασία με εκείνον της τάξης, διαρθρώνεται πάνω στο ωρολόγιο πρόγραμμα του σχολείου και υποβάλλεται στον Σύμβουλο της ΕΑΕ προς έγκριση.
Η Παράλληλη στήριξη μπορεί εντός του ωραρίου του εκπαιδευτικού να περιλαμβάνει και το ολοήμερο πρόγραμμα.
Την ευθύνη των μαθητών που έχουν παράλληλη στήριξη σε κάθε εκδήλωση και στα διαλλείματα έχει σε κάθε περίπτωση όπως και για όλους τους μαθητές το σχολείο.
Στις δύο τελευταίες τάξεις του Δημοτικού Σχολείου και σε αυτές του Γυμνασίου, θα βαθμολογούν και ο εκπαιδευτικός της τάξης και ο εκπαιδευτικός της παράλληλης στήριξης και θα βγαίνει ο μέσος όρος αυτών.
Όπου υπάρχει ιδρυμένο και λειτουργεί Τ.Ε. δεν χορηγείται παράλληλη στήριξη. Το ίδιο ισχύει και για τις ΣΜΕΑΕ.
Στις περιπτώσεις που ένας μαθητής αποδεδειγμένα βρίσκεται σε περιοχή που δεν υπάρχει άλλη δομή της ΕΑΕ και σε απόσταση που να είναι δυνατή η μεταφορά του, τότε και μόνο, με εισήγηση του οικείου σχολικού συμβούλου και του συμβούλου ΕΑΕ προς το οικείο ΚΕΔΔΥ, μπορεί αυτό να γνωμοδοτήσει για παράλληλη στήριξη, αναφέροντας αναλυτικά και τους λόγους της γνωμάτευσης.
Η παράλληλη στήριξη χορηγείται μέχρι και την Γ΄τάξη του Γυμνασίου. Στις περιπτώσεις κωφών και τυφλών μαθητών, χορηγείται και στο ΓΕΛ.
Δεν μπορεί σ’ ένα σχολείο να παραβρίσκεται εκτός των εκπαιδευτικών των τάξεων παραπάνω από ένας εκπαιδευτικός παράλληλης στήριξης, εκτός εάν αυτό προκύπτει από απολύτως δικαιολογημένη εισήγηση των ΚΕΔΔΥ.
Η ύλη και τα θέματα εξετάσεων για τα μαθήματα των μαθητών που έχουν παράλληλη στήριξη, είναι ίδια με των υπολοίπων μαθητών. Οι εκπαιδευτικοί της παράλληλης στήριξης και του ΤΕ, μετέχουν στην βαθμολογία μαζί με τους εκπαιδευτικούς του τμήματος και η βαθμολογία προκύπτει από τον μέσο όρο.
Το πρόγραμμα του Τ.Ε. το συντάσσει ο εκπ/κός του τμήματος ένταξης σε συνεργασία με τους εκπ/κούς των τάξεων-τμημάτων που εμπλέκονται και μέσω του Δ/ντή του σχολείου υποβάλλεται για έγκριση στον αρμόδιο σχ. σύμβουλο Ε.Α.Ε.
γ) Σε ειδικά οργανωμένα και κατάλληλα στελεχωμένα Τμήματα Ένταξης (ΤΕ) που λειτουργούν μέσα στα σχολεία γενικής και επαγγελματικής εκπαίδευσης με δύο (2) διαφορετικούς τύπους προγραμμάτων:
αα) Κοινό και εξειδικευμένο πρόγραμμα, που καθορίζεται με πρόταση του οικείου ΚΕΔΔΥ για τους μαθητές με ηπιότερης μορφής ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, το οποίο για κάθε μαθητή δε θα υπερβαίνει τις δεκαπέντε (15) διδακτικές ώρες εβδομαδιαίως. Στα ΤΕ μπορούν να φοιτούν και μαθητές χωρίς γνωμάτευση από διαγνωστικό φορέα, κατόπιν σύμφωνης γνώμης του σχολικού συμβούλου ΕΑΕ και μέχρι την έκδοση σχετικής γνωμάτευσης από το ΚΕΔΔΕ. Για την ίδρυση ΤΕ απαραίτητη προϋπόθεση είναι να υπάρχουν κατ’ ελάχιστον τρεις μαθητές και σχετική πρόταση από το ΚΕΔΔΥ. Σε περιπτώσεις συστεγαζόμενων ή γειτονικών σχολικών μονάδων, τα ΤΕ συνενώνονται μέχρι του μέγιστου αριθμού των δώδεκα (12) μαθητών ανά ΤΕ.
ββ) Εξειδικευμένο ομαδικό ή εξατομικευμένο πρόγραμμα διευρυμένου ωραρίου, που καθορίζεται με πρόταση του οικείου ΚΕΔΔΥ, για τους μαθητές με σοβαρότερης μορφής ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, οι οποίες δεν καλύπτονται από αντίστοιχες με το είδος και το βαθμό αυτοτελείς σχολικές μονάδες. Το εξειδικευμένο πρόγραμμα μπορεί να είναι ανεξάρτητο από το κοινό, σύμφωνα με τις ανάγκες των μαθητών. Στις περιπτώσεις αυτές η συνδιδασκαλία γίνεται σύμφωνα με τις προτάσεις των διαγνωστικών υπηρεσιών.
Στα τμήματα που φοιτούν μαθητές με διαγνωσμένη από αρμόδιο δημόσιο φορέα (ΚΕΔΔΥ, Υγειονομική Επιτροπή ή Δημόσιο Νοσοκομείο) αναπηρία και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, και στα οποία έχει συμπληρωθεί ο μέγιστος μαθητών, ο αριθμός αυτός μειώνεται σε αναλογία για κάθε μαθητή με αναπηρία και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες που δεν υποστηρίζονται από παράλληλη στήριξη κατά τρεις μαθητές λιγότερους και οι μαθητές κατανέμονται εξίσου στα τμήματα της ίδια τάξης κατόπιν απόφασης του Συλλόγου Διδασκόντων της σχολικής μονάδας και έγκρισης του αρμόδιου Σχολικού Συμβούλου. Σε κάθε περίπτωση, η κατά τα ανωτέρω μείωση του αριθμού των μαθητών ανά τμήμα θα φθάνει έως του αριθμού των 21 μαθητών, όταν πρόκειται για την πρωτοβάθμια εκπαίδευση και έως του αριθμού των 23 μαθητών, όταν πρόκειται για τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Το μέτρο της μείωσης εφαρμόζεται μόνο στις περιπτώσεις μαθητών με διάχυτες αναπτυξιακές διαταραχές (φάσμα αυτισμού), ψυχικές διαταραχές, πολλαπλές αναπηρίες, νοητική αναπηρία, εγκεφαλική παράλυση, σύνδρομα και σπάνιες ασθένειες. Τα ανωτέρω ισχύουν αναλογικά και για την Τεχνική-Επαγγελματική Εκπαίδευση.
2. Μαθητές που φοιτούν σε σχολεία της γενικής εκπαίδευσης ή σε ΤΕ μπορούν να υποστηρίζονται με την παρουσία Ειδικού Βοηθητικού Προσωπικού (ΕΒΠ), ανάλογα με το είδος της αναπηρίας τους και τις ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες που απορρέουν από αυτή. Η δυνατότητα στήριξης μαθητών του προηγούμενου εδαφίου μπορεί να αφορά και σε σχολικό νοσηλευτή και στις δύο περιπτώσεις κατόπιν γνωμάτευσης δημόσιου νοσοκομείου.
3. Για τους μαθητές με αναπηρία και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες που φοιτούν σε σχολεία της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, η φοίτησή τους θεωρείται επαρκής όταν:
Τα όρια απουσιών είναι τα προβλεπόμενα από την εκάστοτε ισχύουσα νομοθεσία, προσαυξημένα κατά 30%. Τυχόν επιπλέον από τις παραπάνω κάθε φορά δικαιολογημένες ή αδικαιολόγητες απουσίες που οφείλονται αποδεδειγμένα στη συμμετοχή τους σε προγράμματα αποκατάστασης και θεραπείας που πιστοποιούνται από τον φορέα υλοποίησης υποβάλλονται πριν την έναρξη του προγράμματος στο Σύλλογο Διδασκόντων ο οποίος έχει την αποκλειστική αρμοδιότητα του χαρακτηρισμού της φοίτησης.
4. Όταν η φοίτηση των μαθητών με αναπηρία και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες καθίσταται δυσχερής στα σχολεία του κοινού εκπαιδευτικού προγράμματος ή στα τμήματα ένταξης, λόγω των ειδικών εκπαιδευτικών αναγκών τους, η εκπαίδευση των μαθητών αυτών παρέχεται:
α) Σε αυτοτελείς ΣΜΕΑΕ.
β) σε σχολεία ή τμήματα που λειτουργούν είτε ως αυτοτελή είτε ως παραρτήματα άλλων σχολείων σε νοσοκομεία, κέντρα αποκατάστασης, ιδρύματα χρονίως πασχόντων ή Υπηρεσίες εκπαίδευσης και αποκατάστασης των Μονάδων Ψυχικής Υγείας, εφόσον σε αυτά διαβιούν άτομα σχολικής ηλικίας με αναπηρία και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες. Οι εκπαιδευτικές αυτές δομές θεωρούνται ΣΜΕΑΕ που υπάγονται στο Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων, εμπίπτουν στο πλαίσιο της ΕΑΕ παιδιών σχολικής ηλικίας και εφαρμόζουν εκπαιδευτικά προγράμματα που εποπτεύονται από το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων. Τα σχολεία που στεγάζονται σε νοσηλευτικά ιδρύματα μετονομάζονται σε ειδικά σχολεία. Τα ανωτέρω Ειδικά σχολεία και ΤΕ ιδρύονται και λειτουργούν με του ίδιους όρους και προϋποθέσεις των υπολοίπων και ανήκουν τα ΤΕ στην πλησιέστερη σχολική μονάδα με το νοσηλευτικό ίδρυμα και ειδικά για αυτά οι εγγραφές και μετεγγραφές μαθητών μπορούν να γίνονται οποιαδήποτε χρονική στιγμή με απόφαση του οικείου Διευθυντή Εκπαίδευσης. Φορείς, Ν.Π.Ι.Δ., πιστοποιημένοι από το Ε.ΚΕ. ΠΙΣ., μπορούν να παρέχουν ισότιμα με τις ΣΜΕΑΕ του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων Εκπαίδευση, Κατάρτιση και Συμβουλευτικές Υποστηρικτικές Υπηρεσίες σε άτομα άνω των δεκαπέντε (15) ετών με βαριά νοητική υστέρηση και σύνοδες αναπηρίες.
γ) Τα σχολεία των φυλακών δεν αποτελούν μονάδες ειδικής αγωγής.
δ) Με διδασκαλία στο σπίτι, όταν αυτή κρίνεται αναγκαία, για σοβαρά βραχυχρόνια ή χρόνια προβλήματα υγείας, τα οποία δεν επιτρέπουν τη μετακίνηση και φοίτηση των μαθητών στο σχολείο. Η έγκριση της διδασκαλίας στο σπίτι γίνεται με απόφαση του διευθυντή εκπαίδευσης της αντίστοιχης βαθμίδας στην οποία φοιτά ο μαθητής, κατόπιν αιτιολογημένης πρόσφατης ιατρικής γνωμάτευσης, στην οποία αναγράφεται η διάρκεια επιβεβλημένης παραμονής στο σπίτι. Η γνωμάτευση αυτή παρέχεται από δημόσια ιατροπαιδαγωγική υπηρεσία ή δημόσια υγειονομική επιτροπή. Οι προαγωγικές ή απολυτήριες εξετάσεις διέπονται από τις διατάξεις των κατ’ ιδίαν διδαχθέντων. Στο πρόγραμμα διδασκαλίας στο σπίτι μπορεί να χρησιμοποιείται και το σύστημα τηλεεκπαίδευσης. Η κατ’ οίκον διδασκαλία δεν παρέχεται υποχρεωτικά από εκπαιδευτικό ΕΑΕ παρά μόνο, εάν γνωματεύσει σχετικά το οικείο ΚΕΔΔΥ.
5. Για κάθε μαθητή με αναπηρία και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, το ΕΠΕ σχεδιάζεται από τη διεπιστημονική ομάδα του οικείου ΚΕΔΔΥ ή της ΕΔΕΑΥ, συντάσσεται και υλοποιείται από τον αρμόδιο εκπαιδευτικό ΕΑΕ, σε συνεργασία με τον εκπαιδευτικό της τάξης, τον σχολικό Σύμβουλο ΕΑΕ και τον σύμβουλο ΕΕΠ λαμβάνοντας υπόψη τη Σχεδίαση για Όλους, την Καθολική Σχεδίαση για Μάθηση, τις δυνατότητες των Υποστηρικτικών Τεχνολογιών και τον κατάλληλο μορφότυπο προσβάσιμων διδακτικών βιβλίων. Για τον σχεδιασμό του ΕΠΕ ενημερώνεται και ο γονέας ή ο κηδεμόνας του μαθητή και το ΕΕΠ των ΣΜΕΑΕ, από το ΚΕΔΔΥ ή την ΕΔΕΑΥ.
Στηριζω τις θεσεις του Σατεα
Στηρίζω τις θέσεις των ΣΑΤΕΑ
Άρθρο 6.§1β
– να διαγραφεί “Σε σχολική τάξη του γενικού σχολείου, με παράλληλη στήριξη-συνεκπαίδευση από εκπαιδευτικούς ΕΑΕ”
και να αντικατασταθεί με “Σε σχολική τάξη του γενικού σχολείου στο πλαίσιο συνδιδασκαλίας με την παρουσία εκπαιδευτικού ΕΑΕ”. Στο υπόλοιπο κείμενο να αντικατασταθεί παντού ο όρος “παράλληλη στήριξη” με τον όρο “συνδιδασκαλία”
Άρθρο 6. §1.β
– να διαγραφεί «Παράλληλη στήριξη δέχεται κάθε μαθητής με αναπηρία ή με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες εφ’ όσον μπορεί ν’ ανταποκριθεί στο αναλυτικό πρόγραμμα της τάξης φοίτησής του καθώς και σε κάθε εκδήλωση σχολικής διαδικασίας. Απαραίτητη προϋπόθεση είναι η δυνατότητα του μαθητή να παραμείνει στην τάξη και στο σχολείο χωρίς υποστήριξη για διάστημα ίσο με το μισό του πρωινού ωραρίου. Για τον λόγο αυτό υποβάλλεται εισήγηση από την ΕΔΕΑΥ ή αν δεν υπάρχει από τον σύλλογο διδασκόντων μέσω του Διευθυντή του σχολείου σε συνεδρίαση ειδικά για τον σκοπό αυτό, προς το οικείο ΚΕΔΔΥ. Εξαίρεση σε αυτό μπορούν να αποτελούν το Νηπιαγωγείο, η Α΄ και η Β΄ τάξη του Δημοτικού εφόσον το ΚΕΔΔΥ έχει απολύτως δικαιολογημένα εισηγηθεί κάτι τέτοιο».
Η συγκεκριμένη ρύθμιση είναι ενάντια στις αρχές της παιδαγωγικής της ένταξης, αφού εστιάζει στην ικανότητα του μαθητή να ανταποκριθεί στο πρόγραμμα της τάξης και όχι στις αλλαγές/διευθετήσεις που χρειάζεται να γίνουν από το σχολικό πλαίσιο προκειμένου να ανταποκριθεί στις ανάγκες του μαθητή. Είναι αντιπαιδαγωγικό ένας μαθητής με ε.ε.α. και αναπηρία να κρίνεται εκ των προτέρων και χωρίς την παροχή υποστήριξης, αν δύναται να ανταποκριθεί στο αναλυτικό πρόγραμμα της τάξης. Επιπλέον, η συγκειμένη πρόταση καταστρατηγεί οποιοδήποτε νόημα παροχής ειδικής αγωγής, γιατί αν ο μαθητής μπορούσε να ανταποκριθεί στο αναλυτικό πρόγραμμα, τότε δε θα χρειαζόταν παράλληλη στήριξη.
Είναι αυτονόητο ότι τα περισσότερα παιδιά με ειδικές ανάγκες δεν μπορούν να ανταποκριθούν χωρίς τις απαραίτητες διαφοροποιήσεις στο πρόγραμμα της τάξης και για το λόγο αυτό η παρουσία δεύτερου εκπαιδευτικού στην τάξη είναι απαραίτητη. Η συγκεκριμένη ρύθμιση θα μειώσει δραστικά τον αριθμό των μαθητών με ειδικές ανάγκες στο σχολείο της γενικής εκπαίδευσης συμβάλλοντας στην αντίστοιχη αύξηση στα ειδικά σχολεία. Αυτό είναι ενάντια στη διακήρυξη της Salamanca την οποία έχει υπογράψει η Ελλάδα το 1994 με στόχο τη δημιουργία ενός σχολείου για όλα τα παιδιά.
Άρθρο 6§1β. Ο όρος «εκπαιδευτικός παράλληλης στήριξης» είναι αδόκιμος. Ονομάζεται «ειδικός παιδαγωγός ένταξης» (inclusion support teacher) ή «εκπαιδευτικός συνδιδασκαλίας»
Άρθρο 6 §1β. Με δεδομένο ότι δεν υπάρχει ο όρος «παράλληλη στήριξη» στη διεθνή βιβλιογραφία είναι πολύ δύσκολο να γίνει κατανοητό το εδάφιο του Νόμου που αναφέρει: «Όλες οι παράλληλες στηρίξεις επαναξιολογούνται στο τέλος του πρώτου σχολικού έτους εφαρμογής τους καθώς και όταν υπάρχουν οι γνωματεύσεις για κατάλληλο πλαίσιο στήριξης, για κατ’ οίκον διδασκαλία, για παροχή ειδικού βοηθού, για καθορισμό εξατομικευμένου προγράμματος καθώς και αυτές που αφορούν σε αλλαγή προσχολικής, δημοτικής και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης». Υποστηρίζουμε ότι θα πρέπει, οπωσδήποτε, να προσδιορίζεται ο στόχος, τα μέσα που θα χρησιμοποιηθούν και με ποια κριτήρια θα αξιολογηθούν.
Άρθρο 6§1β -να διαγραφεί «Το ωρολόγιο πρόγραμμα είναι απαραίτητο να συντάσσεται από τον εκπαιδευτικό της παράλληλης σε συνεργασία με εκείνον της τάξης, διαρθρώνεται πάνω στο ωρολόγιο πρόγραμμα του σχολείου και υποβάλλεται στον Σύμβουλο της ΕΑΕ προς έγκριση» και να αντικατασταθεί με «Το ωρολόγιο πρόγραμμα του εκπαιδευτικού συνδιδασκαλίας είναι απαραίτητο να συντάσσεται από τον διευθυντή της σχολικής μονάδας σε συνεργασία με τον εκπαιδευτικό της συνδιδασκαλίας με βάση τις ανάγκες της σχολικής μονάδας, διαρθρώνεται πάνω στο ωρολόγιο πρόγραμμα του σχολείου και υποβάλλεται στον Σύμβουλο της ΕΑΕ προς έγκριση»
Με βάση ρυθμίσεις του παρόντος προσχεδίου νόμου, ο εκπαιδευτικός συνδιδασκαλίας (εκπαιδευτικός παράλληλης στήριξης όπως αναφέρεται στο προσχέδιο) τοποθετείται σε σχολική μονάδα και όχι αποκλειστικά σε τάξη. Συνεπώς, το ωρολόγιο πρόγραμμα χρειάζεται να συντάσσεται από το Διευθυντή της σχολικής μονάδας.
Άρθρο 6§1β Στο ίδιο άρθρο αναφέρεται ότι: «Στις δύο τελευταίες τάξεις του Δημοτικού Σχολείου και σε αυτές του Γυμνασίου, θα βαθμολογούν και ο εκπαιδευτικός της τάξης και ο εκπαιδευτικός της παράλληλης στήριξης και θα βγαίνει ο μέσος όρος αυτών». Αναφορικά με το συγκεκριμένο εδάφιο, επισημαίνουμε τα εξής:
Με δεδομένο ότι η διδασκαλία και η εκπαίδευση πρέπει να έχει συνέχεια και συνοχή από τάξη σε τάξη και με δεδομένο ότι η αξιολόγηση αποτελεί αναπόσπαστο δομικό στοιχείο της διδασκαλίας, επομένως και η αξιολόγηση είναι απαραίτητο να διαθέτει συνέχεια και συνοχή. Ως εκ τούτου, δεν έχει καμία λογική να αναφέρεται ότι η αξιολόγηση των μαθητών να προκύπτει από τον εκπαιδευτικό της γενικής τάξης και τον εκπαιδευτικό της «παράλληλης στήριξης» μόνο στις δύο τελευταίες τάξεις του δημοτικού σχολείου.
Άρθρο 6. §1β
-Να διαγραφεί «Όπου υπάρχει ιδρυμένο και λειτουργεί Τ.Ε. δεν χορηγείται παράλληλη στήριξη. Το ίδιο ισχύει και για τις ΣΜΕΑΕ»
Η παραπάνω πρόταση καταστρατηγεί τους στόχους της ΕΑΕ, την αναφορά στην καθολική σχεδίαση ή σχεδίαση για όλους και αποτελεί ουσιαστικό εμπόδιο για «…την πλήρη κατοχύρωση των δικαιωμάτων ….στη μόρφωση και επαγγελματική ένταξη» που αναφέρεται στο άρθρο 1 § 1. του Νόμου. Πληθώρα ερευνητικών πορισμάτων καταδεικνύουν ότι η παροχή του κατάλληλου εκπαιδευτικού πλαισίου και της κατάλληλης εκπαιδευτικής υποστήριξης αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο στην εκπαίδευση των παιδιών με ε.ε.α. και αναπηρία. Ως εκ τούτου, είναι παιδαγωγικά εγκληματικό μαθητές με ε.ε.α. που μπορούν να εκπαιδευτούν μέσα στα πλαίσια της γενικής τάξης με την παροχή υποστήριξης εντός της γενικής τάξης (in-class support), να χρειάζεται να βγουν από την τάξη τους. Επιπλέον η παραπάνω αναφορά του Νόμου καταστρατηγεί και αναιρεί την § 1. Του άρθρου 2 του Νόμου, σύμφωνα με την οποία η μορφή, ο τύπος και η κατηγορία του μοντέλου παροχής ειδικής αγωγής καθορίζεται με βάση το είδος και το βαθμό των ε.ε.α. Στην παρούσα περίπτωση φαίνεται ότι το έλλειμμα τους σχολείο το επωμίζεται ο μαθητής με ΕΕΑ. Αυτό καταστρατηγεί κάθε έννοια καθολικού σχεδιασμού και προώθηση της ένταξης Η συγκεκριμένη ρύθμιση θα μπορούσε να εφαρμοστεί μόνο αν τα ελληνικά σχολεία είχαν σε κάθε τάξη εκπαιδευτικό βοηθητικό προσωπικό, όπως συμβαίνει σε όλες τις αναπτυγμένες χώρες διεθνώς. Αν εφαρμοστεί το παραπάνω άρθρο, ένας μεγάλος αριθμός μαθητών που σήμερα δέχεται παράλληλη στήριξη σε σχολεία με Τ.Ε. θα χάσει αυτή τη στήριξη και θα οδηγηθεί σε ειδικά σχολεία. Όπως ειπώθηκε και παραπάνω, η Ελλάδα έχει υπογράψει διεθνείς διακηρύξεις με στόχο την αύξηση του αριθμού των μαθητών με ειδικές ανάγκες στο σχολείο της γενικής εκπαίδευσης και όχι το αντίθετο. Η συγκεκριμένη ρύθμιση βρίσκεται σε αντίθεση με προηγούμενες δεσμεύσεις της Χώρας σε διεθνές επίπεδο (π.χ. Διακήρυξη Salamanca).
Άρθρο 6§1β
-να διαγραφεί «Η παράλληλη στήριξη χορηγείται μέχρι και την Γ΄ τάξη του Γυμνασίου. Στις περιπτώσεις κωφών και τυφλών μαθητών, χορηγείται και στο ΓΕΛ».
Αιτιολόγηση:Η παραπάνω ρύθμιση χρειάζεται να διαγραφεί για εκπαιδευτικούς και ανθρωπιστικούς λόγους. H στήριξη χρειάζεται να είναι συνεχής σε όλα τα επίπεδα της εκπαίδευσης. Επίσης, η συγκεκριμένη ρύθμιση δημιουργεί διακρίσεις ανάμεσα σε μαθητές με ειδικές ανάγκες, αφού εξαιρεί χωρίς λόγο μαθητές με αισθητηριακές αναπηρίες.
Άρθρο 6§1β. «Κατ’ εξαίρεση οι αιτήσεις για παράλληλη στήριξη που αφορούν μαθητές της Α’ δημοτικού…κατατίθενται μέχρι 20 Σεπτεμβρίου» σε αυτήν την περίπτωση κινδυνεύουν μαθητές να παραμείνουν χωρίς στήριξη μέχρι τις αρχές του Νοέμβρη.
Άρθρο 6§4β. Πως είναι δυνατόν οι δομές αυτές να κρίνονται ως εκπαιδευτικές μόνο επειδή διαβιούν σε αυτές άτομα σχολικής ηλικίας;
Άρθρο 6§1γ. Η παροχή ειδικής εκπαιδευτικής υποστήριξης, μέσω παράλληλης διδασκαλίας στις τάξεις όπου έχει συμπληρωθεί ο μέγιστος αριθμός εγγεγραμμένων μαθητών, δε μπορεί, σε καμία περίπτωση, να αντικαθίσταται από την μείωση του συνολικού αριθμού των μαθητών της τάξης, ιδιαίτερα όταν οι μαθητές με διαγνωσμένες αναπηρίες που εκπαιδεύονται στις εν λόγω τάξεις είναι μαθητές με πολλαπλή αναπηρία, διάχυτες αναπτυξιακές διαταραχές, νοητική καθυστέρηση, κ.λ.π.
Άρθρο 6. §γ. αα. Δεν είναι κατανοητό το πώς εφαρμόζεται ή θα εφαρμόζεται στην πράξη το αναφερόμενο ως ‘κοινό’ και ‘εξειδικευμένο’ πρόγραμμα στο πλαίσιο των τμημάτων ένταξης.
Άρθρο 6. §5. να διαγραφεί «Για τον σχεδιασμό του ΕΠΕ ενημερώνεται και ο γονέας ή ο κηδεμόνας του μαθητή…» και να αντικατασταθεί «Στο σχεδιασμό του ΕΠΕ συμμετέχει και ο γονέας ή ο κηδεμόνας του μαθητή…»
Αιτιολόγηση: Είναι κοινή πρακτική σε όλες τις ανεπτυγμένες χώρες οι γονείς να συμμετέχουν στο σχεδιασμό του ΕΠΕ του παιδιού τους, αφού οι γνώσεις και η εμπειρία τους μόνο θετικά μπορούν να συνεισφέρουν στην εκπαίδευση των παιδιών τους. Επίσης, ως βασικό ανθρώπινο δικαίωμα, οι γονείς δε μπορούν να απουσιάζουν από συναντήσεις/συζητήσεις για τα παιδιά τους. Το μοντέλο του ‘ειδικού επιστήμονα’ που έχει όλες τις γνώσεις για τα παιδιά με ειδικές ανάγκες και του παθητικού γονέα- δέκτη των αποφάσεων των ‘ειδικών’ έχει δεχθεί δριμεία κριτική σε όλο τον κόσμο και δεν χρησιμοποιείται σε πολλές χώρες. Αντίθετα, η νομοθεσία διεθνώς έχει ενισχύσει το ρόλο του γονέα στο πλαίσιο των αποφάσεων για το μέλλον του παιδιού του. Κάθε ευνομούμενη Πολιτεία οφείλει να σεβαστεί τις αποφάσεις των γονέων και να ανταποκριθεί σε αυτές στο βαθμό που αυτό είναι εφικτό.
Επιπλέον Άρθρο:
Άρθρο …: Διαδικασία μετάβασης μαθητών από την μία βαθμίδα εκπαίδευσης στην άλλη
§1.Μετάβαση είναι η διαδικασία μετακίνησης του/της μαθητή/ήτριας από τη μια εκπαιδευτική βαθμίδα στην άλλη ή/και από έναν τύπο σχολείου σε άλλον. Η αλλαγή της σχολικής βαθμίδας θεωρείται κρίσιμη περίοδος για κάθε μαθητή/ήτρια εξαιτίας ποικίλων αλλαγών σε ακαδημαϊκό, κοινωνικό και ψυχοσυναισθηματικό τομέα. Ιδιαίτερα στους/στις μαθητές/τριες με αναπηρία ή/και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες η διαδικασία μετάβασης είναι απαραίτητη προκειμένου να αποφευχθούν οι αρνητικές επιπτώσεις.
§2.Τα σχολικά πλαίσια αποστολής και υποδοχής σχεδιάζουν και υλοποιούν το πρόγραμμα μετάβασης των μαθητών/τριών 4-6 μήνες πριν την αποφοίτηση. Η όλη διαδικασία μετάβασης ολοκληρώνεται 4-6 μήνες μετά τη φοίτηση του/της μαθητή/ήτριας στην επόμενη σχολική βαθμίδα.
§3.Οι μαθητές/ήτριες που πρόκειται να αποφοιτήσουν από ένα σχολικό πλαίσιο παραπέμπονται έγκαιρα για γνωμάτευση στα οικεία ΚΕΔΔΥ. Η όλη διαδικασία καθορισμού πλαισίου από τα ΚΕΔΔΥ πρέπει να έχει ολοκληρωθεί το αργότερο μέχρι τέλος Φεβρουαρίου. Τα ΚΕΔΔΥ υποχρεούνται να ενημερώνουν τα σχολικά πλαίσια αποστολής και υποδοχής για την κατάταξη των μαθητών/τριών.
§4.Το πρόγραμμα μετάβασης σχεδιάζει και υλοποιεί ομάδα διαμεσολάβησης, η οποία αποτελείται από προσωπικό και των δύο πλαισίων σε συνεργασία με τις ΕΔΕΑΥ όπου αυτές έχουν συσταθεί. Στην ομάδα διαμεσολάβησης δύναται να συμμετάσχει και γονέας ή κηδεμόνας του/της μαθητή/ήτριας.
§5.Το πρόγραμμα μετάβασης κατατίθεται από την ομάδα διαμεσολάβησης και εγκρίνεται από τον/την σχολικό/η σύμβουλο ΕΑΕ της περιφέρειας του σχολείου υποδοχής.
§6.Οι σχολικοί σύμβουλοι ΕΑΕ κατά την πρώτη εφαρμογή του Νόμου οφείλουν να προβούν σε εκπαίδευση του προσωπικού των σχολικών μονάδων για το σχεδιασμό προγραμμάτων μετάβασης.
Άρθρο 6§1β και Άρθρο 7§4:Περιορίζοντας την Παράλληλη στήριξη (έως έναν εκπαιδευτικό ανά σχολική μονάδα) και αποκλείοντας την παροχή της σε σχολικές μονάδες με Τμήμα Ένταξης είναι πιθανό να αυξηθούν οι περιπτώσεις παροχής παράλληλης στήριξης από τους γονείς. Αυτό αντίκειται στο άρθρο 1 περί δωρεάν δημόσιας παροχής εκπαίδευσης. Σε αυτήν την περίπτωση δεν υπάρχουν κριτήρια. Για το ποιους προσλαμβάνουν οι γονείς για την παράλληλη στήριξη.
Στηρίζω τις θέσεις των ΣΑΤΕΑ
Άρθρο 6: Φοίτηση
1.Το 2008 επί του αντίστοιχου άρθρου 6 του ν. 3699/2008 που αφορούσε στη φοίτηση των ατόμων με αναπηρία τοποθετούμασταν ως εξής: «Σε ότι αφορά τη φοίτηση των μαθητών με αναπηρία, διαπιστώνουμε ότι και σε αυτό το νομοσχέδιο δεν προσδιορίζεται ο στόχος, το περιεχόμενο και οι κατηγορίες αναπηρίας των μαθητών προς τους οποίους προορίζεται η ¨παράλληλη στήριξη-συνεκπαίδευση¨. Όπως έχουμε αναφέρει, ο στόχος και το περιεχόμενο αυτού του μέτρου διαφέρει ανάλογα με τις ανάγκες κάθε αναπηρίας. Ειδικότερα, για τους μαθητές με σοβαρές εκπαιδευτικές ανάγκες, στις περιπτώσεις που δεν υπάρχει σχολείο στην περιοχή, κατά τη γνώμη μας, δεν μπορεί να παρέχεται εκπαίδευση από το γενικό σχολείο. Σε αυτές τις περιπτώσεις απαιτείται η ίδρυση και λειτουργία σχολείου οικοτροφείου, η λειτουργία τμήματος οικοτροφείου σε Πολυδύναμο Ενιαίο Κέντρο Ειδικής Εκπαίδευσης». Επισημαίναμε επίσης ότι η στήριξη από ειδικό εκπαιδευτικό προσωπικό στις περιπτώσεις μαθητών με σοβαρές εκπαιδευτικές ανάγκες πρέπει να είναι υποχρεωτική.»
Με το άρθρο του παρόντος του νομοσχεδίου, όχι μόνο δεν αλλάζει τίποτα αλλά η παράλληλη στήριξη-συνεκπαίδευση, ως διαδικασία που αποτελεί θεμελιώδες συστατικό στοιχείο για την εκπαίδευση των ατόμων με αναπηρία, υποβαθμίζεται και περιορίζεται ακόμη περισσότερο. Αυτό έρχεται σε αντίθεση με τον ενταξιακό χαρακτήρα που οφείλει να έχει διαρκώς η εκπαιδευτική διαδικασία των ατόμων με αναπηρία. Για την Ε.Σ.ΑμεΑ και το αναπηρικό κίνημα, η παράλληλη στήριξη πρέπει να παρέχεται εξατομικευμένα για το σύνολο των τάξεων της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης και με ανάλογο τρόπο στο γυμνάσιο και στο λύκειο. Το παρόν νομοσχέδιο, αντιθέτως, περιορίζει την παράλληλη στήριξη έως και την Γ΄ Τάξη Γυμνασίου, αφαιρώντας το δικαίωμα αυτό στους μαθητές με αναπηρία των λυκείων!
Το νομοσχέδιο θέτει ως προϋπόθεση τη δυνατότητα του μαθητή να παραμείνει στην τάξη χωρίς υποστήριξη για διάστημα ίσο με το μισό του πρωϊνού ωραρίου. Και ποιος θα το κρίνει αυτό; Μήπως, ο αξιολογητής εκπαιδευτικός του ΚΕΔΔΥ ή της ΕΔΕΑΥ έχει γνώσεις μελλοντικές για τις ανάγκες του κάθε μαθητή με αναπηρία, ειδικά όταν γνωρίζουμε ότι μαθητές συγκεκριμένων κατηγοριών αναπηρίας έχουν διακυμάνσεις στη συμπεριφορά και στη ψυχοσυναισθηματική τους ανάπτυξη;
Βάσει των ανωτέρω ζητούμε:
α) να απαλειφθεί η πρόταση: Απαραίτητη προϋπόθεση είναι η δυνατότητα του μαθητή να παραμείνει στην τάξη και στο σχολείο χωρίς υποστήριξη για διάστημα ίσο με το μισό του πρωϊνού ωραρίου.
β) η παράλληλη στήριξη να αναφέρεται στον ίδιο το μαθητή από τη στιγμή που υπάρχει θετική εισήγηση του υπεύθυνου φορέα διαφοροδιαγνωστικού και αξιολογικού φορέα (ΚΕΔΔΥ ΕΔΕΑΥ κ.λπ).
γ) η παράλληλη στήριξη να παρέχεται σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης εφόσον κρίνεται αναγκαίο βάσει εισηγήσεων γνωματεύσεων των διαφοροδιαγνωστικών αξιολογικών υποστηρικτικών φορέων.
2. Το νομοσχέδιο πρέπει να προβλέψει αναλυτικά προγράμματα και για το σύστημα εκπαίδευσης των ατόμων με αναπηρία, εφόσον υιοθετείται από το νομοθέτη η φιλοσοφία της ένταξης.
Η εκπαίδευση των ατόμων με αναπηρία πρέπει να αποκτήσει ενταξιακό και ουσιαστικό χαρακτήρα, και όχι να διατηρήσει τον συνθηματικό χαρακτήρα που είχε και συνεχίζει να έχει μέχρι σήμερα! Εντέλει είναι αδιανόητο να έχει σοβαρή ενταξιακή διάσταση η εκπαίδευση, όταν έχει θεσπιστεί η υποστήριξη του μαθητή στην τάξη με προσωπικό βοηθό που διαθέτει η ίδια η οικογένεια! (βλ. άρθρο 7 του νομοσχεδίου)
Στηρίζω τις θέσεις των ΣΑΤΕΑ
Στηρίζω τις θέσεις των ΣΑΤΕΑ
ΣΤΗΡΙΖΩ ΤΙΣ ΘΕΣΕΙΣ ΤΩΝ ΣΑΤΕΑ
Άρθρο 6 Φοίτηση
Παράγραφος 1β: Η πρότασή μας : 1) Ο εκπ/κος της παράλληλης στήριξης αναφέρεται και τοποθετείται στο συγκεκριμένο μαθητή.
2) Να παραλειφθεί η παράγραφος όπου με εισήγηση του Σχ. Συμβούλου ειδικής αγωγής προς τη Δ/νση Εκπ/σης μπορεί να εξυπηρετεί διδακτικές ανάγκες ΕΑΕ στο σχολείο.
3) Να παραλειφθεί η πρόταση «όπου υπάρχει ιδρυμένο και λειτουργεί Τμήμα Ένταξης, δε χορηγείται Παράλληλη Στήριξη», ενώ να παραμείνει η πρόταση της μη χορήγησης Παράλληλης Στήριξης σε ΣΜΕΑΕ.
Στηρίζω τις θέσεις των ΣΑΤΕΑ για το συγκεκριμένο αρθρο.