Το άρθρο 30 του ν. 682/1977 αντικαθίσταται ως εξής:
«Οι διδάσκοντες στα ιδιωτικά σχολεία εκπαιδευτικοί προσλαμβάνονται και απασχολούνται, δυνάμει συμβάσεων εξαρτημένης εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου και υπάγονται στις εκάστοτε ισχύουσες διατάξεις της κοινής εργατικής νομοθεσίας, με την επιφύλαξη των ειδικών διατάξεων για τους εκπαιδευτικούς των ιδιωτικών σχολείων και ιδίως του άρθρου 36 του παρόντος νόμου.».
Οπως σε κάθε τομέα πρέπει να υπάρχει η δυνατότητα να ξεχωρίζουν οι κακοί απο τους μέτριους απο τους καλούς. Ο έχων την ευθύνη πρέπει να μπορεί να διαμορφώνει το περιβάλλον εργασίας και του παρεχόμενου έργου που θέλει. Με τις επιλογές του θα κριθεί και θα αξιολογηθεί.
Ακόμα και σήμερα οι «κακοί» επαγγελματίες βρίσκουν τρόπους να έχουν τους καθηγητές με κακές συνθήκες εργασίες και υπό διαρκή «φόβο».
Δεν μου είναι σαφές αν αυτό το νομοσχέδιο παρέχει την δυνατότητα σε κάποιον εκπαιδευτικό να μπορεί να μεταφερθεί σε διοικητική θέση. Υπάρχουν αξιόλογοι καθηγητές που ίσως να μην μπορούν να αποδώσουν στην τάξη αλλά να είναι χρήσιμοι στην οργάνωση του εκπαιδευτικού έργου.
Θα προσπαθήσω να επιχειρηματολογήσω σε σχόλια τύπου: «σε τι διαφέρει ο μηχανικός ή ο γιατρός της ιδιωτικής επιχείρησης από τον ιδιωτικό εκπαιδευτικό»;Απαντώ με ερώτηση. Ο γιατρός με το ιδιωτικό του ιατρείο ή εργαζόμενος σε ιδιωτική κλινική είναι υποχρεωμένος να προσφέρει τις υπηρεσίες του, όπου του ορίσει το κράτος; Γιατί εγώ, ως εκπαιδευτικός ιδιωτικού σχολείου, είμαι υποχρεωμένη από τον νόμο να διορθώσω γραπτά Πανελληνίων (υποψήφιων μαθητών, όχι του δικού μου σχολείου) και να συμμετέχω ως μέλος επιτροπής μαθητών που εξετάζονται προφορικά στις Πανελλήνιες εξετάσεις, τα οποία και κάνω 18 συνεχή χρόνια (ακόμα και όταν ήμουν σε άδεια λοχείας ή όταν έδινε το δικό μου παιδί Πανελλήνιες).Ο μηχανικός ή ο γιατρός της ιδιωτικής επιχείρησης αξιολογούνται από φορέα του κράτους (όχι του εργοδότη τους); γιατί εγώ, ως εκπαιδευτικός ιδιωτικού σχολείου΄θα πρέπει να αξιολογηθώ για το εκπαιδευτικό μου έργο από το Υπουργείο Παιδείας αλλά να απολυθώ με βάση το εργατικό δίκαιο, που αφορά όλους τους εργαζόμενους του Υπουργείου Εργασίας. Νομίζω ότι η σύγκριση είναι ανώφελη.
Για να φανεί ότι το νομοσχέδιο αποτελεί εκσυγχρονισμό της παιδείας γίνεται σκόπιμα διαστρέβλωση της πραγματικότητας.
1) Δεν υπάρχει μονιμότητα για τους ιδιωτικούς εκπαιδευτικούς. Υπάρχει διετής σύμβαση όπου ο νεοπροσληφθείς εκπαιδευτικός «δοκιμάζεται» και αν δεν ικανοποιεί τον σχολάρχη, μπορεί να τον διώξει. Όμως και μετά τη διετία μπορεί να τον απολύσει υπό προϋποθέσεις και υπό την εποπτεία θεσμικών οργάνων της πολιτείας.
2) Υπάρχει ήδη δυνατότητα του ιδιωτικού εκπαιδευτικού με μειωμένο ωράριο να εργάζεται σε φροντιστήρια ή κέντρα ξένων γλωσσών, αρκεί να μην είναι στη Διεύθυνση που υπάγεται το σχολείο του (και πολύ σωστά).
Άρα τι παραπάνω θέλει να καλύψει το νομοσχέδιο; Την κατάργηση του δημόσιου ελέγχου και την αντικατάσταση του από την αυτονομία και ευελιξία που επικαλείται η υπουργός προς όφελος μόνο των ιδιοκτητών.
Οι ιδιωτικοί εκπαιδευτικοί είναι λειτουργοί του δημόσιου αγαθού της εκπαίδευσης όπως και οι δημόσιοι εκπαιδευτικοί, και πρέπει να προστατεύονται απολύτως από τις όποιες αυθαιρεσίες των ιδιοκτητών, όπως άλλωστε απαιτεί το Σύνταγμα.
Η νομιμότητα και η καταχρηστικότητα σύναψης ή καταγγελίας οποιασδήποτε σύμβασης εργασίας ιδιωτικού εκπαιδευτικού θα πρέπει να ελέγχεται αυστηρά από τους αρμόδιους φορείς του Υπουργείου Παιδείας.
Η άρση της εποπτείας της λειτουργίας των ιδιωτικών σχολείων και, κυρίως, της υπηρεσιακής και λειτουργικής εξομοίωσης του ιδιωτικού εκπαιδευτικού με τον δημόσιο εκπαιδευτικό, από τους αρμόδιους φορείς του Υπουργείου Παιδείας, δημιουργεί σοβαρά προβλήματα στην ποιότητα της παρεχόμενης παιδείας και επομένως και στην εγκυρότητα των τίτλων σπουδών.
Απαραίτητη η προστασία των εργασιακών δικαιωμάτων των ιδιωτικών εκπαιδευτικών προκειμένου να παρέχουν ποιοτικό εκπαιδευτικό έργο ελεύθερα χωρίς το φόβο να υφίστανται διώξεις ή να υποκύπτουν σε πιέσεις/εκβιασμούς.
Με τη διάταξη αυτή ουσιαστικά καταλύεται το Σύνταγμα και συγκεκριμένα το άρθρο 16 στο οποίο βασίζονται οι ειδικές διατάξεις του ν. 682/1977 και ουσιαστικά η προαγωγή και προστασία του συνταγματικού αγαθού της παιδείας.
Η κ. Κεραμέως θέλει να επιβάλλει έναν καταστροφικό Νόμο για την Παιδεία.
Οι μόνοι που θα κερδίσουν κάποια επιπλέον χρήματα, είναι οι πειρατές και έμποροι της Εκπαίδευσης, δηλαδή οι αποτυχημένοι σχολάρχες. Και αυτό μέχρι η επόμενη Κυβέρνηση να καταργήσει τον επαίσχυντο αυτόν Νόμο. Οι σοβαροί και επιτυχημένοι σχολάρχες λειτουργούν σε κλίμα συνεργασίας και αλληλοσεβασμού και έχουν την αναγνώριση της κοινωνίας.
Δεν προβληματίζεται η Υπουργός που όλοι ζητούν να μην καταθέσει στη Βουλή ένα τέτοιο διάταγμα; Σύσσωμη η αντιπολίτευση, όλοι οι εκπαιδευτικοί (Δημόσιοι και Ιδιωτικοί), όλοι οι φορείς, μέχρι και η ΔΑΚΕ, οι Γονείς των μαθητών, κάνουν λάθος και δεν θέλουν το καλό της Παιδείας;
Ας ρωτήσει στη παράταξή της την Κυρία Γιαννάτου πώς αντέδρασε στις πιέσεις των αρπακτικών της Παιδείας και ας μην επιμείνει σε μεθοδεύσεις που ούτε και ο αλήστου μνήμης Αρβανιτόπουλος θα τολμούσε.
Το νομοσχέδιο αποδομεί την εκπαίδευση γενικά. Γνωρίζετε ότι η μία ώρα διδασκαλίας σύμφωνα με την Unesco ισοδυναμεί με 4 ώρες δουλειά γραφείου; Ειδικά στον χώρο της ιδιωτικής εκπαίδευσης αυτό μπορεί να διπλασιαστεί. Ίσως όλοι όσοι νομοθετούν αλλά κυρίως όσοι είναι ιδιοκτήτες σχολείων θα έπρεπε να ξέρουν ότι ένας καλοπληρωμένος εργαζόμενος, ένας εκπαιδευτικός που δουλεύει σε συνθήκες ευνοϊκές, θα αποδώσει τα μέγιστα. Το έργο των εκπαιδευτικών είναι λειτούργημα. Η ανασφάλεια δεν έχει χώρο στο σχολείο.
Και αναρωτιέμαι…πόσες δουλειές θα χρειαστεί να δουλεύει ένας εκπαιδευτικός για να μπορέσει να επιβιώσει; Πόσο καλός θα είναι σε όλα, όταν κατά τα Χριστούγεννα η κούραση από τις πολλές ώρες εργασίας και το άγχος θα τον καταβάλλουν;
Επομένως, θα πρέπει να σκεφτείτε το καθεστώς πάλι. Εργασία με προβλεπόμενες ώρες που θα εξασφαλίζουν μισθό ικανοποιητικότατο και μάλιστα μεγαλύτερο των άλλων, αφού οι απαιτήσεις είναι αυξημένες, αλλά και φυσικά ένα πλαίσιο όπου ο εργοδότης δεν μπορεί να σε απολύσει χωρίς δικλείδες ασφαλείας.
Να μπορεί όμως ο εκπαιδευτικός να χρησιμοποιεί την προϋπηρεσία του, είτε απολυμένος είτε με οικειοθελή αποχώρηση.
Δεν θέλω να πιστεύω ότι δεν θα προασπίσετε την εκπαίδευση και τους εκπαιδευτικούς, αυτούς που θα διδάξουν τα παιδιά όλων μας.
Θεωρώ ότι τόσο μίσος απέναντι στους εκπαιδευτικούς είναι αδικαιολόγητο! Και να υπενθυμίσουμε ότι είναι από τους πιο χαμηλόμισθους! Οι υπουργοί καθώς και οι γονείς θα ήθελαν να τους γίνεται αξιολόγηση και μάλιστα με υποκειμενικά κριτήρια; Ο καθηγητής ενός ιδιωτικού σχολείου δε θα έπρεπε να θεωρείται ένας ιδιωτικός υπάλληλος γραφείου. Οι καθηγητές παράγουν έργο, έχουν να κάνουν με τα παιδιά μας, τα μεγαλώνουν, τα επιμορφώνουν, συμβάλλουν στην ανατροφή και διαπαιδαγώγησή τους. Οι εκπαιδευτικοί των ιδιωτικών σχολείων (σαφέστατα με κάποιες εξαιρέσεις) δεν έχουν ωράριο, αφιερώνονται σε αυτό που κάνουν… Λίγος σεβασμός και αναγνώριση τους αξίζει αντί να κατακρεουργούνται τα δικαιώματά τους!
Το ιδιωτικό σχολείο συνεισφέρει οικονομικά στο κράτος για την λειτουργία του και ταυτόχρονα εξοικονομεί το κρατος πόρους για τους 85.000 μαθητες των ιδιωτικών σχολείων αφού δεν χρειαζονται αντιστοιχα δημοσια κτηρια και ίδημόσιοι εκαιδευτικοί. Το κράτος όμως σήμερα μονιμοποιεί το προσωπικό των ιδιωτικών σχολείων ενω άλλος ‘εχει την ευθύνη και το ρίσκο του σχολείου. Να καταργηθεί το σημερνό καθεστώς και να περάσει η ευθυνη του προσωπικου στον εργοδότη.
Το επάγγελμα του ιδιωτικού εκπαιδευτικού πάνω απ’ όλα χαρακτηρίζεται ως λειτούργημα. Βασική προϋπόθεση για τη διαφύλαξη της έννοιας αυτής είναι η παραμονή σ’ ένα ενιαίο πλαίσιο διοικητικής και εργασιακής νομοθεσίας με κοινό φορέα εφαρμογής αποκλειστικά το Υπουργείο Παιδείας όπως και στο δημόσιο. Η διάκριση ιδιωτικοί εκπαιδευτικοί στο Υπουργείο Εργασίας – δημόσιοι εκπαιδευτικοί στο Υπουργείο Παιδείας, είναι ξεκάθαρο ποιους ευνοεί και γιατί. Οι εκπαιδευτικοί διαμορφώνουν και πλάθουν τη διαδικασία της μάθησης και της διδασκαλίας και όχι οι σχολάρχες που πολλές φορές δεν ανήκουν καν στον επαγγελματικό χώρο της εκπαίδευσης επομένως δεν μπορούν με αυτόνομο τρόπο και με πλήρη εργασιακή απελευθέρωση να σχεδιάσουν ένα εκπαιδευτικό πρόγραμμα.
Άραγε οι γονείς των μαθητών/ τριών που φοιτούν σε ιδιωτικά σχολεία, θεωρούν αναβάθμιση το συγκεκριμένο νομοσχέδιο;
Καμία ασφάλεια στο εργασιακό περιβάλλον σημαίνει εκπαιδευτικός χωρίς βούληση, φοβισμένος και τελικά χωρίς προσωπικότητα. Επιπλέον δύναται ο ιδιοκτήτης με τον εκφοβισμό της απόλυσης να αναγκάσει εκπαιδευτικό να δουλέψει λιγότερες ώρες. Κανένας κρατικός έλεγχος. Λυπάμαι γιατί σας εμπιστευτήκαμε ως κάτι νέο, αλλά εσείς φέρνετε τον αναχρονισμό.
Είναι εντελώς άστοχο το επιχείρημα ότι ένα σχολείο υποχρεώνεται να κρατήσει κακούς εκπαιδευτικούς. Δεν μπορεί να σταθεί ένας «κακός» εκπαιδευτικός σε ιδιωτικό σχολείο. Άλλωστε ελέγχεται αδιάλειπτα από τη διεύθυνση του σχολείου, από τους γονείς και ακόμη και από τους μαθητές του. Οποίος δουλεύει σε ιδιωτικό σχολείο το γνωρίζει πολύ καλά. Το περιβάλλον είναι ιδιαίτερα απαιτητικό για να επιβιώσουν «κακοί» εκπαιδευτικοί και οποίος δε κάνει σωστά τη δουλειά του περιθωριοποιείται. Για αυτό και έγιναν κάμποσες απολύσεις την περίοδο που κάποιοι ισχυρίζονται ότι είχαν μπλοκάρει. Όσο για τον περιορισμό της δοκιμαστικής διετίας μπορεί να αρθεί και αναντικασταθεί από ένα μεγαλύτερο διάστημα, όπως δηλαδή ήταν στο παρελθόν, δοκιμαστική εξαετία. Αλίμονο ανά δεν μπορεί ο εργοδότης να διαπιστώσει σε έξι χρόνια αν ένας εκπαιδευτικός δεν του κάνει. Για αυτό το λόγο διαφωνώ με το νομοσχέδιο και θεωρώ ότι είναι εκ του πονηρού ότι το υπουργείο δεν επιδίωξε το διάλογο με τους εκπαιδευτικούς.
1990-1999: εργαζόμενη σε φροντιστήρια δευτεροβάθμιας
1998-2020: εργαζόμενη σε ιδιωτικό σχολείο
30 χρόνια ατελείωτης καθημερινής εργασίας.
Με συνεδριάσεις ειδικότητας, συλλόγων γυμνασίου – λυκείου εκτός ωραρίου, χωρίς αμοιβή.
Με ενημερώσεις γονέων απογεύματα, Σαββατοκύριακα χωρίς αμοιβή.
Με συμμετοχή σε διαγωνισμούς, αγώνες κλπ απογεύματα, Σαββατοκύριακα χωρίς αμοιβή.
Με συμμετοχή σε ημερίδες, διημερίδες, εκδηλώσεις και λοιπές δραστηριότητες του σχολείου πάντα εκτός ωραρίου, χωρίς αμοιβή.
Με δουλειά σε αργίες και θερινές διακοπές, χωρίς αμοιβή.
Με πολύ προσωπικό χρόνο και χρήμα για να ανταποκριθείς και να σταθείς σε συνθήκες ανταγωνισμού και συνεχούς αξιολόγησης της δουλειάς σου.
Για ποιο κρατικό προστατευτισμό μιλάτε;
Θυμώνω που γίνομαι αντικείμενο στο παιχνίδι των εντυπώσεών τους.
Θυμώνω που με τσουβαλιάζουν στο «τεμπέληδες εκπαιδευτικοί που θέλετε τα κεκτημένα σας».
Θυμώνω που με κατηγορούν για τεμπελιά.
Θυμώνω που δεν αναγνωρίζουν όλη αυτή την προσφορά.
Θυμώνω!
Δεν φοβάμαι…
Απαράδεκτο νομοσχέδιο!
Αντί να μιλάμε για την αναβάθμιση του έργου του εκπαιδευτικού, την ενίσχυση της καινοτομίας και πρωτοπορίας (που πολλοί άξιοι εργαζόμενοι στα ιδιωτικά σχολεία χρόνια τώρα παλεύουν) μέσα σε ένα περιβάλλον σταθερότητας (όχι μονιμότητας, αυτό δεν υπήρξε ποτέ πραγματικά) και σε συνθήκες που θα ενισχύουν την μάθηση, συζητάμε πώς θα τρομάξουμε περισσότερο τους εκπαιδευτικούς, πώς θα τους δημιουργήσουμε αισθήματα ανασφάλειας… πόσο λάθος η στόχευση! Ναι γι’ αυτούς τους ίδιους εκπαιδευτικούς, που σε συνθήκες καραντίνας τράβηξαν μπροστά την εξ’ αποστάσεως εκπαίδευση, που τους ευχαριστήσατε και τους επαινέσατε και καμαρώνατε για την ανταπόκρισή τους! Τι υποκρισία…
Υπουργέ (= υπηρέτη, εννοείται υπηρέτη του γενικού της κοινωνίας συμφέροντος και όχι των χρηματοδοτών του κόμματος σου και του αδερφού του πολιτικού σου μέντορα), έχεις λύσει τα προβλήματα της δημόσιας παιδείας, τα οποία είναι απείρως πολυπλοκότερα, πολύ βαθύτερα, ασυγκρίτως πιο επείγοντα και αναμφισβήτητα εντονότερα και «κόπτεσαι» για την ιδιωτική;; Και μάλιστα, κατακαλόκαιρο;;!! Και χωρίς να έχει προηγηθεί ουσιαστική συζήτηση στα σοβαρά;; Τι «πρεμούρα» είναι αυτή, αλήθεια;;! Και δεν λαμβάνεις υπόψη ούτε τους παραταξιακούς σου εκπροσώπους μας; Υποθέτω (περί υπόθεσης πρόκειται, γιατί είναι ξεκάθαρη η ασχετοσύνη σου περί τα εκπαιδευτικά) πως έχεις υπόψη σου ότι οι Δάσκαλοι (με το «δ» κεφαλαίο, όπως μας αποκαλούν οι μαθητές μας, όταν βγουν στην κοινωνία και μας συναντούν) στο ιδιωτικό -τουλάχιστον- σχολείο είμαστε έμψυχοι αγωγοί γνώσεων, παιδαγωγοί, ψυχολόγοι, διορθωτές, βαθμολογητές, «ηθοποιοί», ηθο-ποιοί, ψυχαναλυτές, «φίλοι», απουσιολόγοι, εξομολογητές, τουριστικοί πράκτορες, ξεναγοί, παιδονόμοι, φύλακες, υπεύθυνοι δημοσίων σχέσεων, σύμβουλοι επαγγελματικού προσανατολισμού, βοηθοί συμπλήρωσης μηχανογραφικών, ισορροπιστές, διοικητικοί υπάλληλοι, υπεύθυνοι Ομίλων, συντονιστές μαθημάτων, ακροατές προβλημάτων, μεσολαβητές-διαιτητές, εμπνευστές, καινοτόμοι, καθοδηγητές, μεταφραστές, σκηνοθέτες εορτών και των ποικίλων απανωτών εκδηλώσεων, εισηγητές σε σεμινάρια, συμπαραστάτες, συνοδοιπόροι, φορείς αξιών, σάκοι του μποξ, παρουσιαστές σε ζωντανή αναμετάδοση (ξεφτιλίζοντάς μας και ξεφτιλίζοντάς την με την περιβόητη «Υπεύθυνη Δήλωση» περί ευπαθούς ομάδας…), τεχνικοί, ετοιμοπόλεμοι χρήστες ηλεκτρονικής πλατφόρμας, δια βίου εκπαιδευόμενοι, συγγραφείς… Πολυεργαλεία, δηλαδή, αποτελεσματικότατα και συχνότατα πέραν ωραρίων (και όχι μόνο διδακτικών). Όλα αυτά, λοιπόν, σου φαίνονται ότι (πρέπει να) αντιμετωπίζονται με το… «κοινό εργατικό δίκαιο»;; Μέχρι εκεί (θέλεις να μας πείσεις ότι) φτάνει η αντίληψη σου; Ότι ο εκπαιδευτικός λ ε ι τ ο υ ρ γ ό ς (αν σου λέει κάτι ως ιδιότητα) -και όχι εργαζόμενος γενικώς ή επαγγελματίας απλώς ή οτιδήποτε άλλο-είναι υπαλληλάκος, ανειδίκευτος εργάτης, μαθητευόμενος πρακτικάριος ή κάτι ανάλογο; Απόδωσε, λοιπόν, με δικαιοσύνη και αξιοκρατία ό,τι οφείλεται στην εργασία, την εργατικότητα και τη συνέπεια, τις οποίες επιδεικνύουμε σε ιδιοκτήτες, γονείς και μαθητές καθημερινά, μιας και είναι δουλεμένο (αλλά όχι και αμειβόμενο) μέχρι και το τελευταίο δευτερόλεπτο της δουλειάς μας. Δεν χρειαζόμαστε πρόσθετες δραστηριότητες. (Υπερ)επαρκούν οι προαναφερθείσες…
Εάν ένα ιδιωτικό εκπαιδευτήριο δεν έχει δικαίωμα να επιλέγει τους συνεργάτες του και να εφαρμόζει ελεύθερα πρωτοποριακά και εξελισσόμενα προγράμματα δεν υπάρχει λόγος να υπάρχει .Σε όλο τον υπόλοιπο πολιτισμένο κόσμο έτσι λειτουργούν Στην Ελλάδα όμως δυστυχώς ο στόχος της οιελε είναι το κλείσιμο των ιδιωτικών σχολείων .Δηλαδη ο στόχος του συνδικαλιστικού οργάνου των εκπαιδευτικών που εργάζονται στα ιδιωτικά σχολεία είναι να τα κλείσουν,
. Πόσο μεγαλύτερος παραλογισμός μπορεί να υπάρχει.Τουλαχιστον τα τελευταία 20 χρόνια το σχολείο λειτουργεί για να εξυπηρετήσει τον εκπαιδευτικό και όχι τον μαθητή .Ενα εκπαιδευτικό που όσο χειρότερα πάει το ιδιωτικό σχολείο που εργάζεται τόσο καλύτερα για αυτόν .Δεν υπάρχει άλλη εργασία που ενώ μειώνονται οι ώρες ο μισθός να εξακολουθεί να μένει σταθερός !Ολα αποτελούν μια εξαίρεση προς όφελος του εκπαιδευτικού και αυτοί οι άνθρωποι θα διδάξουν τα παιδιά μας τις έννοιες της δημοκρατίας της δικαιοσύνης της δημιουργικότητας της προσπάθειας.Πως να μπορέσει αυτή η χώρα να προχωρήσει εάν η εκπαίδευση λειτουργεί με αυτόν τον τρόπο;
Επιτέλους ένα νομοσχέδιο που έχει πρώτη προταιρεοτητα τα παιδιά και όχι τους δασκάλους. Μέχρι τώρα η νομοθεσία ήταν για να εξυπηρετεί τους καθηγητές και αδιαφορούσε πλήρως για την ποιότητα της παρεχόμενης εκπαίδευσης. Οι καθηγητές ηταν στο απυρόβλητο και δεν μπορούσε να τους αξιολογήσει κανένας Σε πολλές περιπτώσεις που οι γονείς και οι μαθητές είχαν πρόβλημα με αδιάφορους καθηγητές το σχολειο έπρεπε να τους έχει μέχρι να συνταξιοδοτηθούν. Ούτε στις πρώην Κουμμουνιστικές χώρες δεν υπάρχει πλέον αυτή η μονιμότητα. Καιρός να πάει η χώρα μπροστά. ΠΡΩΤΑ ΑΠΟ ΟΛΑ ΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ!!!
Είναι αδιανόητο ένα ιδιωτικό σχολείο να μην μπορεί να επιλέξει τους συνεργάτες του. Είναι απαράδεκτο να υπάρχουν καθηγητές και δάσκαλοι που δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους και το σχολείο να μην μπορεί να κάτι για αυτό . Αρκετοί εκπαιδευτικοί όταν γίνονται μόνιμοι στο σχολείο δεν αποδίδουν γνωρίζοντας ότι ο ιδιοκτήτης δεν μπορεί να τους κουνήσει από τη θέση τους και όλο αυτό είναι εις βάρος των μαθητών . Όλη αυτή η αντίδραση από πλευράς εκπαιδευτικών γίνεται γιατί ξέρουν πολύ καλά ότι αν δεν κάνουν σωστά τη δουλειά τους θα απολυθούν . Καιρός είναι να δουλέψουν και λίγο και να καταλάβουν ότι δεν έχουν μόνο δικαιώματα αλλά και υποχρεώσεις .
Το δικαίωμα της εργασίας είναι ιερό για όλους. Οι εργαζόμενοι πρέπει να τυγχάνουν προστασίας από το κράτος. Γιατί πρέπει, όμως, οι ιδιωτικοί εκπαιδευτικοί να ξεχωρίζουν από όλους τους υπόλοιπους εργαζόμενους; Γιατί πρέπει ελάχιστοι «κακοί» εκπαιδευτικοί να δημιουργούν πρόβλημα στο δικαίωμα της εργασίας συναδέλφων τους και άλλων εργαζομένων;
Ιδιωτική εκπαίδευση με δέσμιο τον ιδιωτικό εκπαιδευτικό δεν υφίσταται, όπως δεν υφίσταται Δημοκρατία δίχως ελεύθερους πολίτες. Ο Ξέρξης, που επέλεξε το βούρδουλα, τελικά έχασε…
Ο εκπαιδευτικός δεν είναι ένας οποιοσδήποτε εργαζόμενος. Πρέπει να είναι ένας άνθρωπος ελεύθερος! Όχι ένα φοβισμένο ανθρωπάκι! Κατά τη γνώμη μου οποιαδήποτε ρύθμιση δίνει την άνεση στους εργοδότες να «εξουσιαζουν» τη ζωή του εκπαιδευτικού (φόβος απόλυσης, φόβος για μείωση ωραρίου κάθε Σεπτέμβρη, υποχρεωτική υπερωριακή εργασία, χατήρια σε μαθητες-πελατες κλπ κλπ), θα λειτουργήσουν τελικά εις βάρος της εκπαίδευσης, εις βάρος της ιερης έννοιας της παιδείας! ΠΡΟΣΟΧΉ!
Ο μαθητής είναι το κέντρο του ενδιαφέροντος της εκπαίδευσης. Οι γονείς και οι μαθητές επιλέγουν ένα ποιοτικό σχολείο, με μοναδική προσδοκία την άριστη εκπαίδευση για το παιδί τους. Η πλειονότητα των ιδιωτικών εκπαιδευτικών προσφέρει άριστο εκπαιδευτικό έργο. Υπάρχει, όμως, μια μικρή μειοψηφία εκπαιδευτικών -πατώντας στην ισχύουσα νομοθεσία που είναι αδικαιολόγητα χαριστική σε αυτούς τους λίγους-, οι οποίοι είναι ανεπαρκείς (δεν τηρούν το ωράριο, πλημμελής διόρθωση εκθέσεων,εργασιών ή διαγωνισμάτων, ελλιπής προετοιμασία για την διδασκαλία του μαθήματος, ανάρμοστη συμπεριφορά προς τους μαθητές τους, αδικαιολόγητες διακρίσεις στην αξιολόγησή τους, συχνή αδικαιολόγητη απουσία από την εργασία τους, αδιαφορία για τις ανάγκες και τις εκπαιδευτικές πρωτοβουλίες του σχολείου, αδυναμία συνεργασίας με τους συναδέλφους τους, κ.λπ.) και πλήττουν ανεπανόρθωτα το κύρος του σχολείου που εργάζονται, δημιουργώντας πρόβλημα και στην εργασία των συναδέλφων τους. Έχουν συνειδητοποιήσει στην κυβέρνηση πόσες θέσεις εργασίας εξασφαλίζει ένα συνεπές ιδιωτικό σχολείο σε εκπαιδευτικούς, διοικητικούς, οδηγούς, συνοδούς σχολικών λεωφορείων, εργατοτεχνικό προσωπικό, προσωπικό καθαριότητας κ.λπ. και πόσα προβλήματα μπορούν να δημιουργήσουν σε αυτούς κάποιοι μεμονωμένοι «κακοί» εκπαιδευτικοί;
Σε μια κοινωνία που συνεχώς εξελίσσεται ο χώρος της ιδιωτικής εκπαίδευσης πρέπει να συνεχίσει να πρωτοπορεί σε όλα τα θέματα και να βάζει τις βάσεις για καλύτερη παιδεία. Η ευελιξία τόσο στο οργανωτικό αλλά και εκπαιδευτικό Τομέα ήταν κάτι που έλλειπε αναιτιολόγητα όλα αυτά τα χρονια. Επίσης στις εργασιακές μεταρρυθμίσεις δεν νοείται ιδιωτική επιχείρηση που να μην εμπίπτει στο ιδιωτικό δίκαιο οπωσ Σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες. Επειδή ακριβώς πρόκειται για λειτούργημα που αφορά παιδιά η αξιολόγηση από όλους τους εμπλεκομενους φορείς ( γονείς, εκπαιδευτικούς, διεύθυνση ) θεωρείται δεδομένη . Άλλωστε ο μικρός αριθμός απομακρύνσεων εκπαιδευτικών από τις ιδιωτικές μονάδες σε βαθος πολλών χρονων αποδεικνύει την εύρυθμη λειτουργία του συνόλου των ιδιωτικών σχολείων. Δεν νοείται μονιμότητα σε έναν ιδιωτικό χώρο ( δεν θα έπρεπε να υπάρχει ούτε στο δημόσιο). Άλλωστε οι πραγματικά αξιόλογοι εκπαιδευτικοί δεν έχουν λόγο ανησυχίας αφού αυτοί αποτελούν και τον πυρήνα κίνησης όλων των λειτουργιών της μονάδας.
Η μεταρρύθμιση κινείται στη σωστή κατεύθυνση
Διαβάζω κάποια σχόλια και αναρωτιέμαι….. Οι Ελεύθερες απολύσεις, η μείωση ωραρίου και μισθού, η απλήρωτη εργασία, η υποταγή στις απαιτήσεις του εργοδότη, η δουλειά με το φόβο της απόλυσης, είναι ο Εκσυγχρονισμός που έχετε ονειρευτεί; Το να είσαι Εκπαιδευτικός είναι Λειτούργημα. Οι Εκπαιδευτικοί είναι η Δύναμη του Σχολείου!
Το νομοσχέδιο αυτό «γέρνει» καθαρά προς την μεριά των σχολαρχων !!! Όλοι οι συναδελφοι ιδιωτικοι εκπαιδευτικοι αξιολογουμαστε κάθε χρόνο. Αν δεν » κάνουμε» μπορεί και τώρα να μας απολυσει ,κρίνοντας μας αντικειμενικα-επιστημονικα μια επιτροπή.
Επί υπουργίας Αρβανιτόπουλου,απολυομασταν κάθε Ιούνιο και προσλαβανομασταν κάθε Σεπτέμβριο .(επειδή δεν είμαστε επαρκεις???). Πως κα υπουργέ θα διασφαλίσετε ότι δε θα συμβεί ξανα αυτό με το νέο νόμο? Πώς σας φαίνεται σε σας που συμφωνείται με αυτό ,κάθε καλοκαίρι αντί για άδεια να παίρνετε μια απόλυση και το φθινόπωρο να ξαναπροσλαβανεστε?είναι δίκαιο και ωραίο να ζείτε και να ζούμε στην αβεβαιότητα?
Οι συνάδελφοι εκπαιδευτικοί δε θέλουν μονιμότητα(που έτσι και αλλιώς δεν υπάρχει) αλλά αξιολόγηση με αξιοκρατικα-εκπαιδευτικα κριτήρια και όχι αν βάζουμε κακούς βαθμούς
Αυτό το νομοσχέδιο πρέπει να αποσυρθεί,και να ξεκινήσει ένας διάλογος με όλους τους φορείς. Δεν γίνεται να μην υπάρχει ένας κοινός τόπος για το καλό της εκπαίδευσης. Και υπουργέ,μην βλέπετε τι λέει ένα νομοσχέδιο μόνο,αλλά να βλέπετε πως θα το εφαρμόσουν κάποιοι…υπάρχουν παραδείγματα επί κ. Αρβανητοπουλου
Πως μπορεί η μέχρι τώρα ισχύουσα νομοθεσία που προσέφερε τη στοιχειώδη προστασία στον εκπαιδευτικό ιδιωτικού σχολείου να παύει να ισχύει ;
Σας ερωτώ πως είναι δυνατόν σε τέτοια υποβάθμιση του εκπαιδευτικού; Πως μπορεί να ονομάζεται πρόοδος η μετατροπή του εκπαιδευτικού σε δούλου ;
Η κυβέρνηση παρουσιάζει ένα σχέδιο νόμου που έχει το θράσος να υποστηρίζει πως βελτιώνει τη θέση του ιδιωτικού εκπαιδευτικού. Πως την βελτιώνει ; Με την μείωση του ωραρίου του; Με την απειλή της απόλυσης του; Με την μετατροπή των συμβάσεων εργασίας;
Δυστυχώς θα είμαστε Εκπαιδευτικοί δεύτερης κατηγορίας. Αυτό επιζητάτε ;
Λυπάμαι. Λυπάμαι τόσο πολύ. Ξεκινήσαμε να εξασκούμε το σπουδαίο αυτό επάγγελμα με τόσα όνειρα και έπειτα από τόσα χρόνια προσφοράς να αντιμετωπιζουμε τόση απαξίωση.
Πλήρης αποδόμηση στων εργασιακών σχέσεων των Ιδιωτικών Εκπαιδευτικών. Στο εξής οι Συμβάσεις τους θα υπόκεινται στο κοινό εργατικό δίκαιο. Στόχος αυτής της νομοθετικής παρέμβασης δεν μπορεί να είναι άλλος από τη μετατροπή των Ιδιωτικών Σχολείων σε απλές επιχειρήσεις και των Ιδιωτικών εκπαιδευτικών σε αναλώσιμους Υπαλλήλους. Μεγάλη απογοήτευση!
Η κατάθεση του ΣχΝ Κεραμέως για την Ιδιωτική εκπαίδευση αποτελεί την απόληξη ενός ακραίου σχεδίου εμπορευματοποίησης της Παιδείας η εφαρμογή του οποίου ξεκινά από το δικό μας κλάδο.
Πρόκειται για νόμο – παραγγελία των ιδιοκτητών αφού το Σχολείο μετατρέπεται σε ανεξέλεγκτο πολυκατάστημα παροχής εκπαιδευτικών υπηρεσιών και χώρο άγριας εργασιακής εκμετάλλευσης των εκπαιδευτικών.
Απελευθερώνονται οι απολύσεις των εκπαιδευτικών, αφού οι συμβάσεις τους υπάγονται στο κοινό εργατικό Δίκαιο. Εξαφανίζεται ακόμα και η ελάχιστη προστασία που είχαν οι εργαζόμενοι για να αποκρούσουν τους εκβιασμούς της εργοδοσίας.
Τι σας ενοχλούσε το συγκεκριμένο άρθρο;
Επρεπε να εξαργυρωθεί η επιταγή Αρβανιτόπουλου, για Υπουργείο Εργασίας τους Ιδιωτικούς Εκπαιδευτικούς.
Μεταρρύθμιση λοιπόν με εκπαιδευτικούς φοβισμένους,άβουλους και εξαρτημένους.
Θα είχε ενδιαφέρον να ακούσουμε τις γνώμες των γονέων,που θα εμπιστευτούν τα παιδιά τους σε τόσο ελεύθερους εκπαιδευτικούς.
Σπρώχνετε την Παιδεία στη χώρα πίσω βαθειά σε χαλεπές εποχές.
Απόσυρση του άρθρου άμεσα και επιτακτικά.
Εργασιακός Μεσαίωνας! Πώς είναι δυνατόν να πηγαίνουμε πίσω ενώ βρισκόμαστε στον 21ο αιώνα;Είμαστε Ιδιωτικοί Λειτουργοί, ανήκουμε στο Υπουργέιο Παιδείας! Ποιο Σύνταγμα θα διασφαλίσει τα δικαιώματά μας; Ποια Πολιτεία θα μας προστατέψει ώστε να μπορούμε να δοθούμε στο εκπαιδευτικό μας έργο χωρίς να σκεφτόμαστε τη σκανδάλη που θα απειλεί τον κρόταφό μας; Οι μαθητές μας κι εμείς αποτελούμε την ψυχή κάθε σχολείου. Αφήστε μας λοιπόν να συνεχίσουμε το έργο μας, ολοκληρωτικά αφοσιωμένοι σ’αυτό και όχι σε οπισθοδρομικές ανασφάλειες!
Κανείς εκπαιδευτικός δεν κινδυνεύει όταν εργάζεται σωστά. Κανείς ιδιοκτήτης δεν απολύει εκπαιδευτικούς που επιτελούν το καθήκον τους με συνέπεια. Αντιθέτως τους αμείβει όσο γίνεται περισσότερο για να τους διατηρήσει.
Ένας ιδιωτικός εκπαιδευτικός που είναι οπωσδήποτε μόνιμος δεν έχει υποχρεωτικό κίνητρο να επιτελεί το καθήκον του αφού η αμοιβή του είναι ανεξάρτητη της προσφοράς του.
Η μονιμότητα ενός ιδιωτικού εκπαιδευτικού είναι εν τέλει αντεργατική. Αποκλείει ένα νέο καθηγητή με ζήλο να εργαστεί και διατηρεί κάποιον άλλο που ίσα – ίσα παίρνει το μισθό του (πάρα πολλά τα παραδείγματα)
Ένας ιδιωτικός εκπαιδευτικός δεν διαφέρει από ένα μηχανικό ή γιατρό που δουλεύει στον ιδιωτικό τομέα. Όλες αυτές οι κατηγορίες επιστημών καθορίζονται από το κοινό εργατικό δίκαιο.
Ένας αντεπιχείρημα είναι ότι ένας ιδιωτικός εκπαιδευτικός πρέπει να νοιώθει σιγουριά για να εργαστεί.
Η σιγουριά κάθε χρόνο πρέπει να επιβεβαιώνεται. Η αξιολόγηση που υφίστανται τα σχολεία και οι ιδιωτικοί εκπαιδευτικοί είναι καθημερινή.
Συνεχώς ο ιδιοκτήτης, ο εκπαιδευτικός και ο κάθε εργαζόμενος πρέπει να επιβεβαιώνουν την αξία τους, ώστε να νοιώθουν σιγουριά για το μέλλον και το σχολείο να έχει ομαλή πορεία, όχι όπως άλλα πρόσφατα παραδείγματα.
Αν ο ιδιοκτήτης που επωμίζεται όλο το ρίσκο λειτουργίας δεν έχει την δυνατότητα να αξιολογεί το προσωπικό του , τότε ποιος θα έπρεπε να το έχει ; Έως Τώρα η μονιμότητα των εκπαιδευτικών εξυπηρετούσε τους συνδιακλιστεσ μόνο και μόνο για να πουλάνε προστασία – μέσω του κράτους – στα μέλη τους . Χωρίς προστασία δεν θα έχουν πλέον Λόγο Ύπαρξης οι συνδικαλιστές ! Για αυτό αντιδρούν .
Ένα καλό ιδιωτικό σχολείο γνωρίζει πολύ καλά ότι πρέπει να έχει σταθεί προσωπικό . Αυτό οι συνδικαλιστές το αγνοούν γιατί τιυς συμφέρει να το αγνοούν .
Στα ιδιωτικά νοσοκομεία το κράτος δεν αξιολογεί το προσωπικό. Τι παραπάνω άραγε θεωρούν οι εκπαιδευτικοι ότι είναι από τους γιατρούς ;
Ελευθερία επιλογής σχολείου, ελευθερία επιλογής εκπαιδευτικού προσωπικού, ελευθερία κατάρτισης εκπαιδευτικού προγράμματος!
Στην Ελλάδα της κρίσης να πνεύσει αέρας ελευθερίας!
Χίλια Μπράβο στην Υπουργό, για το περιεχόμενο του νόμου και για την ΤΟΛΜΗ που δείχνει!!!
Θα πρέπει να είναι σαφές ότι μιλάμε για ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΣΗ (βάση αξιολόγησης), των εκπαιδευτικών, γιατί όταν υπάρχουν συγκεκριμένες ώρες θα πρέπει να δοθούν, απλά θα δοθούν σε άλλον εκπαιδευτικό…
Οι ιδιωτικοί εκπαιδευτικοί επίσης δεν μπορεί να έχουν προνόμια που οι άλλοι εργαζόμενοι δεν έχουν…. Ίδια δικαιώματα σε όλους…
Αλλο ένα νομοσχέδιο στο οποίο η υποκρισία, η οπισθοδρόμηση και οι «δημοκρατικές» διαδικασίες επιβεβαιώνονται με το πλέον ιδανικό τρόπο. Οι εισηγητές του νομοσχεδιου, ή δεν είναι οι καταλληλότεροι στα ζητήματα της παιδείας και της εκπαίδευσης ή είναι κατευθυνόμενοι. Σε κάθε περίπτωση… ντροπή και αίσχος.
Μπορείτε να αλλάξετε τον τίτλο του συγκεκριμένου άρθρου σε «οι καθηγητές υποταγμένοι στις ορέξεις των σχολαρχών».
Η αορίστου σύμβαση εξασφαλίζει σε όλους μας την ισότητα των απολυτήριων των παιδιών και όχι μόνο.
Παράλογες και παράνομες απαιτήσεις από τον σχολαρχη για 20αρια σε μαθητές του σχολείου θα γίνονται αμέσως δεκτές από έναν εκπαιδευτικό που αν δεν το πράξει μπορεί την επόμενη στιγμή να απολυθεί. Έχετε στο μυαλό σας ότι από του χρόνου οι βαθμοί τετραμήνων στο λύκειο θα προσμετρούνται από του χρόνου για την εισαγωγή στο πανεπιστήμιο. Ποιο ιδιωτικό σχολείο δε θα θέλει να έχουν πλεονέκτημα οι μαθητές του;
Επίσης σκεφτείτε ότι ο 50χρονος εκπαιδευτικός είναι πολύ πιο ακριβοπληρωμένος από έναν μικρότερο σε ηλικία (μη φανταστείτε πολύ) αλλά είναι σημαντική διαφορά για κάθε σχολικό manager, ο οποίος θελει να κάνει μειώσεις στα έξοδα της επιχείρησης.
Επιτέλους, μία Υπουργός που τολμάει να σπάσει το κατεστημένο των καλοβολεμένων συνδικαλιστών με τις παράλογες απαιτήσεις. Όλοι οι εργαζόμενοι πρέπει να αντιμετωπίζονται ισότιμα και με την προστασία του Υπουργείου Εργασίας.
Ο νόμος είναι προς τη σωστή κατεύθυνση. Αυτός που εργάζεται σωστά δεν έχει να φοβηθεί κάτι.
Επιτέλους εαν αυτος ο τόπος χρειάζεται μια βελτιωτική κίνηση αυτή ειναι η αλλαγή νοοτροπίας. Εδώ χρειάζεται πολύ δουλεια για να υπάρχουν τα επιθυμητά αποτελέσματα. Βεβαίως και πρέπει να καταργηθέι η μονιμότητα, όχι μόνο στον ιδιωτικό τομέα αλλά και στο δημόσιο. Να υπάρξει τουλάχστον η αξιολόγηση στο δημόσιο.
Διαβάζω και ξαναδιαβάζω τα άρθρα διότι μου φαίνεται μαλλον λογικότερο να μην εχω καταλάβει σωστά αλλιως ….χαθήκαμε!!!!
Ορθότατο! Δεν υπάρχει κανένας απολύτως λόγος ιδιαίτερου προστατευτισμού στο εργασιακό καθεστώς των ιδιωτικών εκπαιδευτικών.
Να αποδεσμεύονται οι εκπαιδευτικοι που κρίνονται ανεπαρκής και δουλεύουν κάνοντας αγγαρεια και να αντικαθιστανται με εκπαιδευτικούς που θέλουν να δουλέψουν πραγματικά!!!
Ουσιαστικά μιλάμε για αναιτιολόγητες απολύσεις. Ελαστικοποίηση= υποβάθμιση της παρεχόμενης εκπαίδευσης
Καταστροφή.. Αν ψηφιστεί αυτό το άρθρο θα έρθει η καταστροφη για πάρα πολλούς καθηγητές.. Άλλοι θα μείνουν άνεργοι, άλλοι με πολύ λίγες ώρες.. Και σίγουρα όσοι συνεχίσουν θα βρίσκονται συνεχώς υπό την απειλή της απόλυσης. Δεν πρέπει να περάσει μόνο και μόνο για τι χατήρι των λίγων.. Είναι μεγάλο λαθος..
Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΒΡΑΧΝΑΣ ΤΗΣ ΙΔΙΩΤΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΗΤΑΝ ΟΙ ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΤΩΝ ΙΔΙΩΤΙΚΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ !!!!!!!!!!
ΤΟΝ ΕΠΙΛΕΓΕΙΣ ΓΙΑ ΙΚΑΝΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΚΑΙ ΣΟΥ ΒΓΑΙΝΕΙ Ο ΧΕΙΡΟΤΕΡΟΣ ΚΑΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΨΥΧΙΚΗ ΥΓΕΙΑ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ .ΤΙ ΚΑΝΕΙΣ ? ΥΠΟΜΟΝΗ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙ Η ΔΙΕΤΙΑ ΓΙΑΤΙ Η ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΠΟΥ ΕΛΕΓΧΕΙ ΤΗΝ ΔΙΑΤΑΡΑΞΗ ΤΟΗΣ ΟΜΑΛΗΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΦΑΝΤΗ .
ΔΕΣΜΙΟΣ ΤΟΥ ΚΑΚΟΥ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ, ΤΗΣ ΚΑΚΗΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΣΟΥ ΠΟΥ ΜΟΧΘΗΣΕΣ ΝΑ ΤΟ «ΧΤΙΣΕΙΣ», ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ Κ.Α.
Ο ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ ΘΑ ΒΡΕΙ ΑΛΛΟΥ ΔΟΥΛΕΙΑ, ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΟΜΩΣ ΘΑ ΤΟ ΚΛΕΙΣΕΙ ΕΝΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ-ΟΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΝΤΕΠΕΞΕΡΧΟΝΤΑΙ ΣΤΙΣ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΤΟΥΣ.
ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΖΗΣΟΥΝ ΚΑΙ ΤΑ ΙΔΙΩΤΙΚΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΗΡΙΑ ΓΙΑΤΙ ΚΑΝΟΥΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΜΕ ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΡΙΣΚΟ
Πώς κάποιοι πάνω από τα κεφάλια των οποίων επικρέμεται απειλητικά και επί μονίμου βάσεως η απειλή της αναιτιολόγητης απόλυσης μπορούν να ακολουθούν το σωστό και το δίκαιο και να ασκούν σωστά το λειτούργημά τους; Άλλωστε, αν κάποιος δεν κάνει τη δουλειά του σωστά μπορεί να διωχθεί πειθαρχικά και υπάρχουν όργανα και της Πολιτείας που μπορούν να το διαπιστώσουν αυτό. Άρα γιατί όλη αυτή προπαγάνδα περί ανέλεγκτων και ασύδοτων εκπαιδευτικών; Μόνο έτσι δεν είναι τα πράγματα. Οι πραγματικά ασύδοτοι θα είναι κάποιοι επιχειρηματίες που θα έχουν εξουσία ζωής ή θανάτου σε απλούς εργαζόμενους, οι οποίοι θα αναγκάζονται να κάνουν ό,τι τους ζητείται. Έτσι θα πάμε μπροστά;
Ο νόμος αυτός θα δώσει μία νέα πνοή στην ιδιωτική εκπαίδευση δίνοντας την ευκαιρία σε νέους ανθρώπους να γίνουν μέλη μιας εκπαιδευτικής κοινότητας που δίψα για καινοτόμες ιδέες. Η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών θα συμβάλλει στην εξέλιξη τους και στην εξέλιξη της του σχολείου στον τόπο μας.
Χρειάζεται να προσεχθεί ιδιαίτερα το θέμα της υπαγωγή των Ιδιωτικών Εκπαιδευτικών σε άλλο Υπουργείο πλην του Υπουργείου Παιδείας. Να γίνει σαφές ότι οι ιδιωτικοί εκπαιδευτικοί είναι στην Εποπτεία του Υπουργείου Παιδείας. Η υπαγωγή στο Υπουργείο Εργασίας δημιουργεί πρόβλημα με την εκπαιδευτική προϋπηρεσία, τη διεκδίκηση θέσεων σε φορείς που εποπτεύονται από το Υπ. Παιδείας, στις άδειες υπηρεσιακής εκπαίδευσης κ.α. Το καθεστώς αυτό το συναντάμε στους ιδιωτικούς παιδικούς σταθμούς. Υπουργείο Παιδείας για τους ιδ. Εκπαιδευτικούς, αλλιώς μιλάμε για άλλο κλάδο πλέον…
Χρειάζεται να προσεχθεί ιδιαίτερα το θέμα της υπαγωγή των Ιδιωτικών Εκπαιδευτικών σε άλλο Υπουργείο πλην του Υπουργείου Παιδείας. Δημιουργείται πρόβλημα με την εκπαιδευτική προϋπηρεσία, τη διεκδίκηση θέσεων σε φορείς που εποπτεύονται από το Υπ. Παιδείας, στις άδειες υπηρεσιακής εκπαίδευσης κ.α. Το καθεστώς αυτό το συναντάμε στους ιδιωτικούς παιδικούς σταθμούς. Υπουργείο Παιδείας για τους ιδ. Εκπαιδευτικούς, αλλιώς μιλάμε για άλλο κλάδο πλέον…
Η κυβέρνηση ζητεί οι ιδιωτικοί εκπαιδευτικοί να αξιολογηθούν με βάση τις διατάξεις του υπ. Παιδείας και να απολύονται με βάση το εργατικό δίκαιο και τις διατάξεις του υπ. Εργασίας. Αυτό είναι δικαιοσύνη; Είναι προστασία του εργαζομένου;