1. Η παράγραφος 1 του άρθρου 10 του ν.3699/2008 ( Α΄ 199), αντικαθίσταται ως εξής:
«1. Όργανα διοίκησης των ΣΜΕΑΕ είναι ο διευθυντής, ο υποδιευθυντής και ο σύλλογος διδασκόντων. Στο σύλλογο διδασκόντων μετέχουν ισότιμα όλοι οι εκπαιδευτικοί καθώς και τα όλα μέλη του Ειδικού Εκπαιδευτικού και Ειδικού Βοηθητικού Προσωπικού».
2. α) Η παράγραφος 1 του άρθρου 16 του ν.3699/2008 , αντικαθίσταται ως εξής:
«1. Η στελέχωση των ΣΜΕΑΕ, των ΤΕ, των ΚΕΔΔΥ, των προγραμμάτων πρώιμης παρέμβασης, των προγραμμάτων παράλληλης στήριξης και παροχής διδασκαλίας στο σπίτι γίνεται από :
α) Εκπαιδευτικούς ΕΑΕ πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης κλάδων ΠΕ61 και ΠΕ71, και
β) Εκπαιδευτικούς ΕΑΕ πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης των κλάδων που προβλέπονται στα άρθρα 12, 13 και 14 του ν.1566/1985, όπως ισχύουν, με εξειδίκευση στην ΕΑΕ. Η εξειδίκευση στην ΕΑΕ αποδεικνύεται με:
αα) Διδακτορικό δίπλωμα στην ΕΑΕ, με βασικές σπουδές σε Πανεπιστήμια της ημεδαπής ή με αναγνωρισμένο ως ισότιμο και αντίστοιχο πτυχίο της αλλοδαπής ή
ββ) Μεταπτυχιακό τίτλο σπουδών στην ΕΑΕ, με βασικές σπουδές σε Πανεπιστήμια της ημεδαπής ή με αναγνωρισμένο ως ισότιμο και αντίστοιχο πτυχίο της αλλοδαπής ή
γγ) Πτυχίο διετούς μετεκπαίδευσης στην ΕΑΕ των Διδασκαλείων της ημεδαπής ή αναγνωρισμένο ως ισότιμο και αντίστοιχο πτυχίο της αλλοδαπής, με βασικές σπουδές σε Πανεπιστήμια της ημεδαπής ή με αναγνωρισμένο ως ισότιμο και αντίστοιχο πτυχίο της αλλοδαπής ή
δδ) Πτυχίο από Πανεπιστήμια της ημεδαπής ή αναγνωρισμένο ως ισότιμο και αντίστοιχο πτυχίο της αλλοδαπής με τουλάχιστον πενταετή αποδεδειγμένη προϋπηρεσία στην ΕΑΕ.
εε) Ειδικά για τον κλάδο ΠΕ11, επιπροσθέτως των ανωτέρω, πτυχίο ΤΕΦΑΑ των Πανεπιστημίων της ημεδαπής ή αναγνωρισμένο ως αντίστοιχο και ισότιμο πτυχίο της αλλοδαπής με κύρια ειδικότητα την «ΕΑΕ» ή την «Ειδική Φυσική Αγωγή» ή την «Ειδική Φυσική Αγωγή-Θεραπευτική Γυμναστική» ή την «Προσαρμοσμένη Φυσική Αγωγή» ή την «Προσαρμοσμένη Κινητική Αγωγή» ή την «Άσκηση σε χρόνιες παθήσεις και Αναπηρία».
Οι ανωτέρω εκπαιδευτικοί τοποθετούνται στις θέσεις των ΣΜΕΑΕ, των ΤΕ, των προγραμμάτων πρώιμης παρέμβασης, των προγραμμάτων παράλληλης στήριξης και παροχής διδασκαλίας στο σπίτι με μετάθεση ή διορισμό ή απόσπαση ή προσωρινή αναπλήρωση, σύμφωνα με τα ισχύοντα στην γενική εκπαίδευση. Ειδικότερα οι οργανικές θέσεις εκπαιδευτικών Νηπιαγωγών και Δασκάλων των Ειδικών Νηπιαγωγείων, των Ειδικών Δημοτικών Σχολείων, των Τμημάτων Ένταξης πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, των Κέντρων Διαφοροδιάγνωσης, Διάγνωσης και Υποστήριξης (ΚΕ.Δ.Δ.Υ.) και των Εργαστηρίων Ειδικής Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης (Ε.Ε.Ε.Ε.Κ.) πληρούνται από εκπαιδευτικούς των κλάδων ΠΕ61 και ΠΕ71 καθώς και των κλάδων ΠΕ60 και ΠΕ70 που κατέχουν τα προβλεπόμενα στην περιπτ.β΄ προσόντα, σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις».
β) Οι περιπτ. γ΄ και δ΄ της παρ. 1 του άρθρου 19 του ν.3699/2008, οι υποπαράγραφοι 1.3 και 1.4 της παρ. 1 του άρθρου 20 του ν.3699/2008 καθώς και η παρ. 1 του άρθρου 56 του ν.3966/2011 (Α΄ 118) καταργούνται.
3. Το άρθρο 21 του ν.3699/2008, όπως ισχύει, αντικαθίσταται ως εξής:
«Άρθρο 21
Διορισμοί εκπαιδευτικών ΕΑΕ -Υπηρεσιακές μεταβολές
1. Σε κενές οργανικές θέσεις εκπαιδευτικών ΕΑΕ μπορεί να μετατίθενται εκπαιδευτικοί της παρ.1 του άρθρου 16. Ειδικά οι εκπαιδευτικοί της περιπτ.β΄ της παρ.1 του άρθρου 16 που υπηρετούν στη γενική και επαγγελματική εκπαίδευση μπορεί να μετατίθενται σε κενές οργανικές θέσεις εκπαιδευτικών ΕΑΕ, εφόσον έχουν συμπληρώσει τριετή (3) διδακτική υπηρεσία. Οι εκπαιδευτικοί του προηγούμενου εδαφίου διατηρούν το δικαίωμα μετάθεσης σε κενές οργανικές θέσεις του αντίστοιχου κλάδου στη γενική και επαγγελματική εκπαίδευση, μετά τη συμπλήρωση διετούς διδακτικής υπηρεσίας σε δομές ΕΑΕ.
Οι εκπαιδευτικοί της παρούσας παραγράφου, οι οποίοι πέραν των προβλεπόμενων προσόντων διαθέτουν επιπλέον εξειδίκευση στην ελληνική νοηματική γλώσσα των κωφών και στη γραφή Braille των τυφλών που πιστοποιείται με βάση την παράγραφο 3 του άρθρου 7, μετατίθενται κατά προτεραιότητα σε σχολικές μονάδες τυφλών και κωφών.
Κατά την προσωρινή ή οριστική τοποθέτηση σε κενές οργανικές θέσεις μόνιμου εκπαιδευτικού προσωπικού των ΣΜΕΑΕ, προηγούνται εκπαιδευτικοί που είναι άτομα με μόνιμη αναπηρία τουλάχιστον εξήντα επτά τοις εκατό (67%) σε αντίστοιχες σχολικές μονάδες και σε ποσοστό που δεν υπερβαίνει το είκοσι τοις εκατό (20%) των υπηρετούντων εκπαιδευτικών σε αυτές. Η τοποθέτηση των εκπαιδευτικών από μετάθεση σε κενές οργανικές θέσεις γίνεται σύμφωνα με το σύνολο των μορίων τους και εφόσον αυτοί πληρούν τις προϋποθέσεις ικανότητας όπως αυτές προβλέπονται κατωτέρω και η αναπηρία δεν οφείλεται σε θέματα ψυχικής υγείας.
2. Οι εκπαιδευτικοί της παρ.1 του άρθρου 16, όπως αντικαθίσταται με το παρόν, μπορεί να τοποθετούνται με μετάθεση ή απόσπαση σε θέσεις των ΚΕΔΔΥ, εφόσον συμπληρώσουν τριετή διδακτική προϋπηρεσία σε ΣΜΕΑΕ, ΤΕ, προγράμματα πρώιμης παρέμβασης, προγράμματα παράλληλης στήριξης και παροχής διδασκαλίας στο σπίτι και εφόσον οι κλάδοι τους προβλέπονται στα οικεία οργανογράμματα των ΚΕΔΔΥ.
3. Στις απομένουσες μετά τις μεταθέσεις κενές οργανικές θέσεις διορίζονται οι περιλαμβανόμενοι στους πίνακες διοριστέων του ΑΣΕΠ εκπαιδευτικοί ΕΑΕ της παρ.1 του άρθρου 16, σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις.
Οι εκπαιδευτικοί του προηγούμενου εδαφίου που κατέχουν τα προσόντα της περ.β΄ της παρ. 1 του άρθρου 16 μπορεί να μετατίθενται σε κενές οργανικές θέσεις της γενικής και επαγγελματικής εκπαίδευσης, μετά την συμπλήρωση τριετούς διδακτικής υπηρεσίας σε δομές ΕΑΕ.
4. Όταν δεν καλύπτονται τα κενά με μετάθεση ή διορισμό, αποσπώνται σε ΣΜΕΑΕ, Τμήματα Ένταξης, προγράμματα παράλληλης στήριξης, πρώιμης παρέμβασης και παροχής διδασκαλίας στο σπίτι, μόνιμοι εκπαιδευτικοί, ως ακολούθως:
α) Κατά προτεραιότητα εκπαιδευτικοί ΕΑΕ της παρ.1 του άρθρου 16.
β) Ακολουθούν εκπαιδευτικοί, οι οποίοι πληρούν τις προϋποθέσεις τουλάχιστον μίας (1) εκ των κατωτέρω περιπτώσεων, κατά την ακόλουθη ιεράρχηση:
αα) Είναι κάτοχοι πιστοποιητικού παρακολούθησης σεμιναρίων ετήσιας επιμόρφωσης – εξειδίκευσης στην ΕΑΕ από Πανεπιστήμια ή από αναγνωρισμένους κρατικούς φορείς που εποπτεύονται από το Υπουργείο Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων, αποδεδειγμένης διάρκειας τουλάχιστον τετρακοσίων (400) ωρών.
ββ) Έχουν προϋπηρεσία τουλάχιστον ενός διδακτικού έτους στις ανωτέρω δομές και προγράμματα.
γγ) Είναι γονείς παιδιών με ποσοστό αναπηρίας άνω του 67% .
δδ) Είναι κάτοχοι πιστοποιητικού παρακολούθησης σεμιναρίων επιμόρφωσης – εξειδίκευσης στην ΕΑΕ από Πανεπιστήμια ή από αναγνωρισμένους κρατικούς φορείς που εποπτεύονται από το Υπουργείο Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων.
εε) Έχουν προϋπηρεσία σε προγράμματα ενισχυτικής διδασκαλίας.
γ) Αν εξακολουθεί να συντρέχει αδυναμία πλήρωσης των κενών διατίθενται εκπαιδευτικοί χωρίς κανένα από τα ανωτέρω προσόντα ή χαρακτηριστικά. Οι εκπαιδευτικοί αυτοί συμμετέχουν υποχρεωτικά κατά προτεραιότητα σε προγράμματα επιμόρφωσης και εξειδίκευσης που υλοποιούνται από τους αρμόδιους φορείς για την επιμόρφωση των εκπαιδευτικών».
4. Η περίπτωση γ΄ της παρ. 1 του άρθρου 8 του ν. 3699/2008, όπως ισχύει, αντικαθίσταται ως εξής:
«γ) Για τη δευτεροβάθμια επαγγελματική εκπαίδευση :
αα) Τα Ενιαία Ειδικά Επαγγελματικά Γυμνάσια-Λύκεια, τα οποία λειτουργούν υπό ενιαία διοίκηση, Διευθυντή και κοινό Σύλλογο Διδασκόντων. Τα Ενιαία Ειδικά Επαγγελματικά Γυμνάσια-Λύκεια περιλαμβάνουν τις τάξεις Α΄, Β΄,Γ΄ Δ΄ Γυμνασίου και τις τάξεις Α΄, Β΄,Γ΄, Δ΄ Λυκείου. Στα Ενιαία Ειδικά Επαγγελματικά Γυμνάσια-Λύκεια εγγράφονται, κατόπιν γνωμάτευσης του ΚΕΔΔΥ, μαθητές με αναπηρία και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, οι οποίοι επωφελούνται από τα ωρολόγια και αναλυτικά προγράμματα της συγκεκριμένης δομής, και μέσα από την ακαδημαϊκή και επαγγελματική εκπαίδευση μπορούν να οδηγηθούν σε μεταλυκειακές δομές εκπαίδευσης και σε ανεξάρτητη ή εποπτευόμενη εργασία. Αναλυτικά:
Οργάνωση και Λειτουργία των Α΄, Β΄,Γ΄ Δ΄ τάξεων Γυμνασίου του Ενιαίου Ειδικού Επαγγελματικού Γυμνασίου-Λυκείου
Στις τάξεις Α΄, Β΄,Γ΄ Δ΄ Γυμνασίου εφαρμόζονται τα ωρολόγια και αναλυτικά προγράμματα των Γυμνασίων γενικής εκπαίδευσης, όπως διαμορφώνονται με την Υπουργική Απόφαση που εκδίδεται δυνάμει της περ.α΄ της παρ.2 του άρθρου 28 του ν.4186/2013 (Α΄193), όπως ισχύει, ύστερα από εισήγηση της Διεύθυνσης Ειδικής Αγωγής και Εκπαίδευσης του ΥΠΠΕΘ και σχετική γνωμοδότηση του Ι.Ε.Π.
Στην Α΄ τάξη Γυμνασίου δύνανται να εγγράφονται, κατόπιν γνωμάτευσης του ΚΕΔΔΥ, μαθητές απόφοιτοι Γενικού ή Ειδικού Δημοτικού Σχολείου και της Α΄ή Β΄ τάξης των ΕΕΕΕΚ. Δικαίωμα πρώτης εγγραφής έχουν οι μαθητές έως το 16ο έτος της ηλικίας τους. Μετά την ολοκλήρωση της φοίτησης των μαθητών στη Δ΄ τάξη χορηγείται τίτλος απολυτηρίου Γυμνασίου.
Oι κάτοχοι απολυτηρίου Γυμνασίου του Ενιαίου Ειδικού Επαγγελματικού Γυμνασίου-Λυκείου δύνανται να συνεχίσουν τη φοίτησή τους, κατόπιν σχετικής γνωμάτευσης του ΚΕΔΔΥ: i) στην Α΄ τάξη Λυκείου του Ενιαίου Ειδικού Επαγγελματικού Γυμνασίου-Λυκείου, ii) στην Α΄ τάξη του Γενικού Λυκείου, iii) στην Α΄ τάξη του Ειδικού Λυκείου, iv) στην Α΄ τάξη του Επαγγελματικού Λυκείου, v) στην Α΄ τάξη του Εσπερινού Επαγγελματικού Λυκείου και vi) σε ΔΙΕΚ ενηλίκων αποφοίτων υποχρεωτικής εκπαίδευσης.
Για τις μετεγγραφές μαθητών στις Α΄, Β΄, Γ΄, Δ΄ τάξεις Γυμνασίου εφαρμόζονται τα προβλεπόμενα στην κείμενη νομοθεσία και επιπλέον απαιτείται σχετική γνωμάτευση των ΚΕΔΔΥ. Αναλυτικά:
i) οι μαθητές Γυμνασίου του Ενιαίου Ειδικού Επαγγελματικού Γυμνασίου-Λυκείου μετεγγράφονται ως εξής :
-Απόφοιτος της Α΄ τάξης Γυμνασίου, του Ενιαίου Ειδικού Επαγγελματικού Γυμνασίου-Λυκείου, μετεγγράφεται στη Β΄ τάξη Γυμνασίου γενικής ή ειδικής εκπαίδευσης,
-Απόφοιτος της Β΄ τάξης Γυμνασίου, του Ενιαίου Ειδικού Επαγγελματικού Γυμνασίου-Λυκείου, μετεγγράφεται στη Γ΄ τάξη Γυμνασίου γενικής ή ειδικής εκπαίδευσης,
-Απόφοιτος της Γ΄ τάξης Γυμνασίου, του Ενιαίου Ειδικού Επαγγελματικού Γυμνασίου-Λυκείου, μετεγγράφεται στη Γ΄ τάξη του Γυμνασίου γενικής ή ειδικής εκπαίδευσης.
ii) οι μαθητές Γυμνασίου σχολικής μονάδας γενικής ή ειδικής εκπαίδευσης, μετεγγράφονται ως εξής:
-Απόφοιτος της Α΄ τάξης Γυμνασίου γενικής ή ειδικής εκπαίδευσης μετεγγράφεται στη Β΄ τάξη Γυμνασίου του Ενιαίου Ειδικού Επαγγελματικού Γυμνασίου-Λυκείου,
-Απόφοιτος της Β΄ τάξης Γυμνασίου γενικής ή ειδικής εκπαίδευσης μετεγγράφεται στη Γ΄ τάξη Γυμνασίου του Ενιαίου Ειδικού Επαγγελματικού Γυμνασίου-Λυκείου.
Οργάνωση και Λειτουργία των Α΄, Β΄,Γ΄ Δ΄ τάξεων Λυκείου του Ενιαίου Ειδικού Επαγγελματικού Γυμνασίου-Λυκείου
Στις τάξεις Α΄, Β΄, Γ΄ και Δ΄ Λυκείου του Ενιαίου Ειδικού Επαγγελματικού Γυμνασίου-Λυκείου εφαρμόζονται τα ωρολόγια και αναλυτικά προγράμματα του Εσπερινού Επαγγελματικού Λυκείου, όπως διαμορφώνονται με την Υπουργική Απόφαση που εκδίδεται δυνάμει της περ.α΄ της παρ.2 του άρθρου 28 του ν.4186/2013 (Α΄193), όπως ισχύει, ύστερα από εισήγηση της Διεύθυνσης Ειδικής Αγωγής και Εκπαίδευσης του ΥΠΠΕΘ και σχετική γνωμοδότηση του Ι.Ε.Π.
Στην Α΄ τάξη Λυκείου του Ενιαίου Ειδικού Επαγγελματικού Γυμνασίου-Λυκείου εγγράφονται, κατόπιν γνωμάτευσης του ΚΕΔΔΥ, κάτοχοι απολυτηρίου Γυμνασίου του Ενιαίου Ειδικού Επαγγελματικού Γυμνασίου-Λυκείου καθώς και κάτοχοι απολυτηρίου των Ειδικών και Γενικών Γυμνασίων.
Μετά την ολοκλήρωση της φοίτησης των μαθητών στη Δ΄ τάξη, χορηγείται απολυτήριο Λυκείου, ισότιμο του Γενικού Λυκείου, και Επαγγελματικό πτυχίο ειδικότητας επιπέδου 4, σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στις κείμενες διατάξεις του Εσπερινού Επαγγελματικού Λυκείου. Το ίδιο ισχύει και για το «Μεταλυκειακό έτος-τάξη μαθητείας».
Για τις εγγραφές, μετεγγραφές και φοίτηση των μαθητών στις Α΄, Β΄, Γ΄, Δ΄ τάξεις του Λυκείου του Ενιαίου Ειδικού Επαγγελματικού Γυμνασίου-Λυκείου εφαρμόζονται τα προβλεπόμενα στις κείμενες διατάξεις για τα ημερήσια και εσπερινά Επαγγελματικά Λύκεια και επιπλέον απαιτείται σχετική γνωμάτευση των ΚΕΔΔΥ.
Σε περίπτωση επανεγγραφής μαθητή σε διαφορετικό τομέα-ειδικότητα από αυτήν που αποφοίτησε, για την εύρυθμη λειτουργία της σχολικής μονάδας, ο μαθητής δύναται να παρακολουθεί τα μαθήματα Γενικής Παιδείας και να απαλλάσσεται από τις εξετάσεις των μαθημάτων αυτών. Κάθε απόφοιτος μαθητής του Ενιαίου Ειδικού Επαγγελματικού Γυμνασίου-Λυκείου δύναται να επανεγγραφεί και να φοιτήσει σε ένα (1) μόνο ακόμα πρόγραμμα ειδικότητας του ίδιου ή διαφορετικού τομέα, ύστερα από γνωμάτευση ΚΕΔΔΥ, η οποία λαμβάνει υπόψη αξιολόγηση του συλλόγου διδασκόντων.
Στα Ενιαία Ειδικά Επαγγελματικά Γυμνάσια-Λύκεια υλοποιούνται για όλους τους μαθητές Εξατομικευμένα Προγράμματα Εκπαίδευσης (ΕΠΕ). Ο αριθμός των φοιτούντων μαθητών στα Ενιαία Ειδικά Επαγγελματικά Γυμνάσια-Λύκεια ανά τμήμα γενικής παιδείας, τομέα ή ειδικότητας ορίζεται από κατ’ ελάχιστον 5 έως κατ’ ανώτατο όριο 10 μαθητές. Σε εξαιρετικές περιπτώσεις, ο αριθμός δύναται να μειώνεται με απόφαση του οικείου Περιφερειακού Διευθυντή Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, ύστερα από εισήγηση του αρμόδιου Διευθυντή Εκπαίδευσης. Η εισήγηση του Διευθυντή Εκπαίδευσης διατυπώνεται ύστερα από ειδικώς αιτιολογημένη πρόταση του συλλόγου διδασκόντων, εισήγηση του ΚΕΔΔΥ και σύμφωνη γνώμη του σχολικού συμβούλου Ειδικής Αγωγής και Εκπαίδευσης.
ββ) Τα Εργαστήρια Ειδικής Επαγγελματικής Εκπαίδευσης (Ε.Ε.Ε.ΕΚ.) αποτελούν σχολικές μονάδες δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και καλύπτουν την υποχρεωτικότητα της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και διοικητικά υπάγονται στην οικεία Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης.
Στα Ε.Ε.Ε.ΕΚ. εγγράφονται απόφοιτοι δημοτικών σχολείων γενικής ή ειδικής εκπαίδευσης, κατόπιν σχετικής εισήγησης των ΚΕΔΔΥ, οι οποίοι αντιμετωπίζουν δυσκολίες στην παρακολούθηση ακαδημαϊκού προγράμματος του γυμνασίου και παρουσιάζουν αναπηρίες ή/και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες.
Ο αριθμός των μαθητών σε κάθε τμήμα των Ε.Ε.Ε.ΕΚ. ορίζεται από 5 έως και 8. Σε εξαιρετικές περιπτώσεις, ο αριθμός δύναται να μειώνεται με απόφαση του οικείου Περιφερειακού Διευθυντή Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, ύστερα από εισήγηση του αρμόδιου Διευθυντή Εκπαίδευσης. Η εισήγηση του Διευθυντή Εκπαίδευσης διατυπώνεται ύστερα από ειδικώς αιτιολογημένη πρόταση του συλλόγου διδασκόντων, εισήγηση του ΚΕΔΔΥ και σύμφωνη γνώμη του σχολικού συμβούλου Ειδικής Αγωγής και Εκπαίδευσης.
Η φοίτηση στα Ε.Ε.Ε.ΕΚ. διαρκεί έξι τάξεις (Α΄, Β΄, Γ΄, Δ΄, Ε΄, Στ΄) και ακολουθούνται τα αναλυτικά και ωρολόγια προγράμματα, όπως προβλέπονται από τις εκάστοτε ισχύουσες διατάξεις, λαμβάνοντας υπόψη τις ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες των μαθητών, όπως αυτές περιγράφονται στα Εξατομικευμένα Προγράμματα Εκπαίδευσης (ΕΠΕ), τα οποία υλοποιούνται για όλους τους μαθητές. Κάθε διδακτικό έτος στα Ε.Ε.Ε.ΕΚ. αποτελείται από δύο τετράμηνα.
Κατά τη διάρκεια της Στ’ τάξης υλοποιείται πρακτική άσκηση, η οποία προσδιορίζεται με απόφαση του Συλλόγου Διδασκόντων, στο πλαίσιο των εργαστηριακών μαθημάτων. Το ωρολόγιο πρόγραμμα της ΣΤ΄ τάξης συμπληρώνεται από μαθήματα των προηγούμενων τάξεων, ανάλογα με τις ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες των μαθητών, όπως αυτές προκύπτουν από την εκπαιδευτική αξιολόγηση. Η ΣΤ΄ τάξη λειτουργεί ως τάξη επαγγελματικής εξειδίκευσης με σκοπό τον εμπλουτισμό των δεξιοτήτων των μαθητών και την εξοικείωσή τους στο εργασιακό περιβάλλον. Σε περίπτωση που για οποιοδήποτε λόγο δεν είναι δυνατή η πρακτική άσκηση των μαθητών, τότε αυτή υλοποιείται με την υποστήριξη του σχολικού συνεταιρισμού ή στα εργαστήρια του σχολείου.
Οι απόφοιτοι των Ε.Ε.Ε.ΕΚ. μπορούν να εγγραφούν, κατόπιν γνωμάτευσης του ΚΕΔΔΥ σε ΔΙΕΚ ενηλίκων, αποφοίτων υποχρεωτικής εκπαίδευσης. Μαθητές που έχουν ολοκληρώσει την υποχρεωτική εκπαίδευση σε δομή της γενικής ή ειδικής εκπαίδευσης δεν μπορούν να εγγραφούν ή να επανεγγραφούν σε Ε.Ε.Ε.ΕΚ. στην ίδια ή σε άλλη ειδικότητα.
Με απόφαση του Υπουργού Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων, η οποία εκδίδεται ύστερα από γνώμη της Διεύθυνσης Ειδικής Αγωγής και Εκπαίδευσης ΥΠΠΕΘ καθορίζονται: i) θέματα λειτουργίας και οργάνωσης των Ε.Ε.Ε.ΕΚ, και ii) τα προγράμματα σπουδών των Ε.Ε.Ε.ΕΚ., κατόπιν σχετικής γνωμοδότησης του Ι.Ε.Π.
5. α) Όλα τα Ειδικά Επαγγελματικά Γυμνάσια και Ειδικά Επαγγελματικά Λύκεια μετατρέπονται από το σχολικό έτος 2017-2018 σε Ενιαία Ειδικά Επαγγελματικά Γυμνάσια-Λύκεια.
β) Το σύνολο των οργανικών θέσεων του εκπαιδευτικού προσωπικού, του ειδικού εκπαιδευτικού προσωπικού, του ειδικού βοηθητικού προσωπικού καθώς και των στελεχών εκπαίδευσης των σχολικών μονάδων της περιπτ.α΄ μεταφέρεται από το σχολικό έτος 2017-2018 αυτοδικαίως στα Ενιαία Ειδικά Επαγγελματικά Γυμνάσια-Λύκεια.
γ) Το σύνολο των φοιτούντων μαθητών εγγράφονται και συνεχίζουν τη φοίτησή τους στις αντίστοιχες τάξεις του Ενιαίου Ειδικού Επαγγελματικού Γυμνασίου-Λυκείου με απόφαση του συλλόγου διδασκόντων.
δ) Με απόφαση του Υπουργού Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων, η οποία εκδίδεται ύστερα από γνώμη της Διεύθυνσης Ειδικής Αγωγής και Εκπαίδευσης ΥΠΠΕΘ: αα) καθορίζεται για το σχολικό έτος 2016-2017 η λειτουργία των υφιστάμενων Ειδικών Επαγγελματικών Γυμνασίων, των λειτουργούντων σε αυτά Λυκειακών Τάξεων καθώς και των υφιστάμενων Ειδικών Επαγγελματικών Λυκείων, ββ) πραγματοποιείται η μετατροπή και μετονομασία των υφιστάμενων σχολικών μονάδων σε Ενιαία Ειδικά Επαγγελματικά Γυμνάσια-Λύκεια, γγ) καθορίζονται ειδικότερα θέματα σχετικά με την φοίτηση και αποφοίτηση των μαθητών καθώς και την αντιστοίχηση τάξεων, δδ) καθορίζονται οι τομείς και οι ειδικότητες των Ενιαίων Ειδικών Επαγγελματικών Γυμνασίων-Λυκείων, εε) επιτρέπεται, σε εξαιρετικές περιπτώσεις και εφόσον το επιβάλλουν οι συνθήκες κτιριακής υποδομής, να λειτουργήσουν οι σχολικές μονάδες της περιπτ.α΄ μόνο ως Ειδικά Επαγγελματικά Γυμνάσια ή μόνο ως Ειδικά Επαγγελματικά Λύκεια για χρονικό διάστημα κατά ανώτατο όριο έως δύο (2) σχολικά έτη, στστ) ρυθμίζεται κάθε λεπτομέρεια που είναι αναγκαία για την εφαρμογή της υποπερ.αα΄ της περίπτωση γ΄ της παρ. 1 του άρθρου 8 του ν. 3699/2008 .
Να ψηφιστεί η τροπολογία
Η ισότιμη μεταχείριση των ΠΕ60/70 και των ΠΕ71/61 είναι μια δίκαιη λύση ώστε να μην χάσουν την δουλειά τους άτομα που έχουν εργαστεί και έχουν προσφέρει χρόνια στην ειδική αγωγή.
ΣΤΗΡΙΖΩ ΤΗΝ ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΑΕ
Η ισότιμη αντιμετώπιση μεταξύ Π61/71 και ΠΕ60/70 ΕΑΕ αποτελεί μία έντιμη εξισορροπητική, από πλευράς εργασιακών δικαιωμάτων, λύση για την αποκατάσταση της απαραίτητης για τον ευαίσθητο αυτό χώρο ηρεμίας. Κανένα δικαίωμα των ΠΕ61/71 δεν συνθλίβεται από μία τροπολογία που τους αντιμετωπίζει ισότιμα με τους προϋπάρχοντες κλάδους ΕΑΕ, στους οποίους ανήκαν αποκλειστικά τα επαγγελματικά δικαιώματα που οι ΠΕ61/71 απέκτησαν μόλις το 2008. Κανένα παιδί με αναπηρία ή/και ΕΕΑ δεν συνθλίβεται από μία τροπολογία που προλαμβάνει τον απόλυτη παλινδρόμηση του εκπαιδευτικού συστήματος σε παρωχημένα μοντέλα εκπαίδευσης τα οποία αποδεδειγμένα καταπατούν τα δικαιώματά του. Επαίσχυντη είναι η επίκληση των ιδιαίτερων αναγκών κάποιων παιδιών, από ανθρώπους που φέρουν την ιδιότητα του εκπαιδευτικού, για την προώθηση των εργασιακών συμφερόντων του κλάδου τους, δια του αφανισμού μάλιστα από τον χώρο των προϋπαρχόντων κλάδων ΠΕ60/70 ΕΑΕ.
Η προσπάθεια παραλληλισμού του Παιδαγωγικού Τμήματος Ειδικής Αγωγής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και του Τμήματος Εκπαιδευτικής και Κοινωνικής Πολιτικής του Πανεπιστημίου Μακεδονίας με τμήματα πανεπιστημίων των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής, είναι ένα επιχείρημα ρηχό και άστοχο. Και είναι άστοχο γιατί παραβλέπει την ύπαρξη στις ΗΠΑ ενός ξεχωριστού συστήματος απόκτησης άδειας ασκήσεως του επαγγέλματος του εκπαιδευτικού (όπου και εντάσσεται και ο ειδικός παιδαγωγός), μέσα από πολλές διαφορετικές διαδρομές εκπαίδευσης, ενώ, παρά τις επιμέρους διαφοροποιήσεις μεταξύ των διαφορετικών πολιτειών, η ύπαρξη ενός και μόνο βασικού πτυχίου(ακόμη και αν πρόκειται για πτυχίο στην ειδική αγωγή) αποτελεί απλά μία προϋπόθεση και δεν οδηγεί αυτομάτως σε άδεια ασκήσεως επαγγέλματος. Με άλλα λόγια το ότι ένα πρόγραμμα βασικών σπουδών οδηγεί σε βασικό πτυχίο στην εκπαίδευση ή στην ειδική αγωγή δεν συνεπάγεται ότι το πρόγραμμα αυτό είναι πιστοποιημένο ή, ακόμη περισσότερο, ότι ισοδυναμεί με απόκτηση επαγγελματικών δικαιωμάτων εκπαιδευτικού (γενικού ή ειδικού). Επιπλέον η χρήση από τους συναδέλφους ΠΕ61/71 του παραδείγματος των ΗΠΑ, μίας χώρας στην οποία υπάρχει πρόβλεψη για κινητικότητα των εκπαιδευτικών σε θέσεις γενικού και ειδικού, στην οποία αναγνωρίζονται οι διαφορετικές διαδρομές εκπαίδευσης των εκπαιδευτικών αλλά και τα αυξημένα προσόντα, είναι ατυχής για την υποστήριξη της αποκλειστικής πρόσβασης των κατόχων βασικού πτυχίου ειδικής αγωγής σε θέσεις εκπαιδευτικού ΕΑΕ. Για μία εικόνα σχετικά με αυτό παραπέμπω στις ακόλουθες ενδεικτικές σελίδες:
http://www.teaching-certification.com/types-of-teaching-certifications.html
https://teach.com/become-a-special-education-teacher/
http://www.specialeducationguide.com/teacher-certification/what-special-education-teachers-do/
http://www.teachercertification.org/a/special-education-teaching-requirements.html
Μία γενική αλλά κατατοπιστική εικόνα του πόσο διαφορετικό είναι το σύστημα των ΗΠΑ, η οποία αναδεικνύει το πόσο άστοχος είναι ο παραπάνω παραλληλισμός, δίνεται στο κείμενο Education and Inclusion in the United States: An Overview (US Department of Education (2008) http://www.ibe.unesco.org/National_Reports/ICE_2008/usa_NR08.pdf), όπου μπορεί κανείς να δει πως είναι δομημένο το εκπαιδευτικό σύστημα των ΗΠΑ, ποιου επιπέδου εκπαίδευση έχουν οι εκπαιδευτικοί τους, τις διαδικασίες πιστοποίησης των ίδιων των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων και των κολλεγίων, την άδεια ασκήσεως του επαγγέλματος του εκπαιδευτικού η οποία δεν απορρέει εξ ορισμού από το βασικό του πτυχίο, το οποίο μπορεί να είναι και πτυχίο κολεγίου, και τις κινήσεις εκπαιδευτικής πολιτικής προκειμένου ένα σύστημα στο οποίο είναι βαθιά ριζωμένο στο διαχωριστικό ιατρικό μοντέλο ειδικής αγωγής (για σύντομη παρουσίαση βλ Dudley-Marling & Burns (2014) http://files.eric.ed.gov/fulltext/EJ1055208.pdf ) να χαράξει ενταξιακή πορεία.
Τα μέτρα που κάθε χώρα παίρνει για την ενταξιακή αναμόρφωση του εκπαιδευτικού της συστήματος εξαρτώνται άμεσα από τις ιδιαίτερες συνθήκες της, την ιδιαίτερη ιστορία της στην εκπαίδευση και την ειδική αγωγή, τον εντοπισμό των ιδιαίτερων εμποδίων προς την ένταξη των μαθητών με αναπηρία/ΕΕΑ στο γενικό σχολείο αλλά και τον εντοπισμό και αξιοποίηση των υπαρχόντων θεσμών και δομών που μπορούν να στηρίξουν μία τέτοια αναμόρφωση (UNESCO, (2008). Inclusive education the way of the future. Geneva: UNESCO. http://www.ibe.unesco.org/fileadmin/user_upload/Policy_Dialogue/48th_ICE/CONFINTED_48-3_English.pdf). Αυτό όφειλαν να κάνουν τόσα χρόνια οι υπεύθυνοι εκπαιδευτικής πολιτικής στην Ελλάδα και όχι άκριτη εισαγωγή πρακτικών (όπως η ίδρυση ξεχωριστών τμημάτων ειδικής αγωγής εκεί που ποτέ δεν υπήρχαν), αδιαφορώντας για τις ιδιαίτερες συνθήκες που πλαισιώνουν την συντήρηση αυτών των πρακτικών στην χώρα προέλευσής τους, αδιαφορώντας για την ιδεολογική βάση των πρακτικών αυτών και τελικά ισοπεδώνοντας κομμάτια του προϋπάρχοντος συστήματος, όχι επειδή δεν είναι κατάλληλα για την προώθηση της ισότιμης πρόσβασης σε ποιοτική εκπαίδευση για όλους τους μαθητές, αλλά γιατί δεν εξυπηρετούν την καθολική επιβολή των εισαγόμενων πρακτικών.
Η εισαγωγή και παραμονή του κλάδου ΠΕ61/71 στην εκπαίδευση ανέκαθεν ήταν εργασιακό και όχι παιδαγωγικό ζήτημα καθώς η ίδια η λειτουργία ξεχωριστών τμημάτων βασικών σπουδών για εκπαιδευτικούς στην ΕΑΕ είναι άτοπη τόσο από επιστημονικής πλευράς όσο και από πλευράς ανθρωπίνων δικαιωμάτων (UNESCO, (1994). The Salamanca statement and framework for action. Paris: UNESCO , UNESCO, (2008). Inclusive education the way of the future. Geneva: UNESCO , UNESCO, (2009). Towards inclusive education for children with disabilities: a guideline. Bangkok: UNESCO , Peters, S. J., (2004). Inclusive education an EFA strategy for all children. World Bank). Με άλλα λόγια αν το ζήτημα ήταν επιστημονικό δεν θα είχε επιτραπεί εξ αρχής η δημιουργία αποφοίτων που να μπορούν να συγκροτήσουν έναν ξεχωριστό κλάδο εκπαιδευτικών ειδικής αγωγής ΠΕ61/71, με κριτήριο ένα και μόνο βασικό πτυχίο το οποίο δεν είναι το παιδαγωγικό πτυχίο προσχολικής ή δημοτικής εκπαίδευσης. Και το ζήτημα αυτό δημιουργήθηκε ως εργασιακό, και όχι επιστημονικό, όταν δύο πανεπιστημιακά τμήματα ιδρύθηκαν με αντικείμενο την ειδική αγωγή ως ξεχωριστό και αυτόνομο επιστημονικό πεδίο. Η ανυπαρξία επιστημονικών/παιδαγωγικών επιχειρημάτων υπέρ της ύπαρξης ξεχωριστών σχολών προετοιμασίας ειδικών παιδαγωγών, και μάλιστα σε μία χώρα που ήδη διαθέτει πανεπιστημιακά παιδαγωγικά τμήματα προσχολικής και δημοτικής εκπαίδευσης (και όχι σχολές γενικής αγωγής βλ.Π.Δ. 320/1983 και Ν.1566/1985), οδήγησε στην διεκδίκηση της εδραίωσης των σχολών αυτών απευθείας στην αγορά εργασίας. Έτσι μία επιστημονικά άτοπη διεκδίκηση μετατράπηκε σε εργασιακή διεκδίκηση, με τη σταδιακή προώθηση της σύνδεσης του βασικού πτυχίου στην ειδική αγωγή με την αγορά εργασίας στο χώρο της εκπαίδευσης, και τελικά συντεχνιακή διεκδίκηση, με την προώθηση του εκτοπισμού των προϋπαρχόντων εκπαιδευτικών κλάδων (Ν.1566/1985) από τις διεκδικούμενες θέσεις εκπαιδευτικού ΕΑΕ.
Τιμά τη νυν ηγεσία του υπουργείου παιδείας η αναγνώριση των αδικαιολόγητων και άδικων αποτελεσμάτων των χειρισμών του παρελθόντος. Η συγκεκριμένη τροπολογία πρέπει να ψηφιστεί άμεσα προκειμένου να μπει ένας φραγμός στη συντεχνιακή λογική στο χώρο της ΕΑΕ
1) Οι ΠΕ60 και ΠΕ70 από τη μια «στελεχώνουν εξαρχής και συνεχίζουν να στελεχώνουν και να στηρίζουν τις δομές ΕΑΕ…» , ενώ από την άλλη παρουσιάζονται ως θύματα μιας άνισης μεταχείρισης, αφού «οι καταργούμενες διατάξεις τους στερούσαν ολικώς τη δυνατότητα υπηρέτησης σε δομές ΕΑΕ». Πώς γίνεται αυτός που στερήθηκε τη δυνατότητα υπηρέτησης σε κάποια δομή να συνεχίζει να τη στελεχώνει και να τη στηρίζει, είτε ως μόνιμος είτε ως αναπληρωτής;
2) Αφού «Με την κατάργηση αυτών των διατάξεων αποκαθίσταται η νομιμότητα κατοχής οργανικών θέσεων στην ΕΑΕ των κλάδων ΠΕ60 και ΠΕ70 με εξειδίκευση στην ΕΑΕ» και επομένως αμφισβητείται η ίδια η «νομιμότητα» προηγούμενου νόμου (Ν. 3966/2011), πώς γίνεται όχι μόνο να μην έχει χαθεί ούτε μία οργανική θέση εκπαιδευτικού ΠΕ70 και ΠΕ60 στην ΕΑΕ έως σήμερα αλλά και να μην έχει μονιμοποιηθεί στο ΥΠΠΕΘ ούτε ένας ΠΕ71 ή ΠΕ61;
3)Το ότι «επανέρχεται η κανονικότητα στις υπηρεσιακές μεταβολές οι οποίες εξακολουθούσαν να πραγματοποιούνται παρά την κατάργηση των κλάδων αυτών στις δομές ΕΑΕ» εμπεριέχει από μόνο του την τραγική αλήθεια της μη εφαρμογής των νόμων στη χώρα μας. Αλλά αφού οι νόμοι δεν εφαρμόζονται, ποιος ο λόγος να συνταχθεί ένας νέος που επαναφέρει κάτι που δεν σταμάτησε να ισχύει ποτέ, όπως η αδιαλείπτως εφαρμοζόμενη «κανονικότητα» στις υπηρεσιακές μεταβολές; Μήπως για να συμπεριληφθούν κάποια επιπλέον προσόντα (όπως σεμινάρια αδιευκρίνιστης διάρκειας και εμπειρία στην ενισχυτική διδασκαλία) ή για να συμπληρωθεί το εδάφιο της μη απαιτούμενης κατοχής ειδικών προσόντων για την απόσπαση των μόνιμων εκπαιδευτικών στην ΕΑΕ;
4) Άκρως αντιφατική και αβάσιμη είναι για πολλούς λόγους και η άποψη πως η έως τώρα μεταχείριση των ΠΕ70 και ΠΕ60 στην ΕΑΕ υπήρξε άδικη και άνιση σε σύγκριση -προφανώς- με τους ΠΕ61 και ΠΕ71. Αν λοιπόν συγκρίνουμε τους δύο κλάδους, θα διαπιστώσουμε πως εδώ και 15 ολόκληρα χρόνια ισχύουν τα εξής:
α) Διαγωνισμοί ΑΣΕΠ έχουν διενεργηθεί για εκπαιδευτικούς όλων των κλάδων εκτός των ΠΕ61 και ΠΕ71.
β) Έχουν μονιμοποιηθεί στην εκπαίδευση χιλιάδες νέοι εκπαιδευτικοί, με ή χωρίς εξειδίκευση στον κλάδο τους ή στην ΕΑΕ, αλλά ούτε ένας ΠΕ71 ή ΠΕ61.
γ) Δεν υπάρχει ούτε ένας δάσκαλος ΠΕ70 που να έχει υπηρετήσει 15 έτη αποκλειστικά ως αναπληρωτής και να μην του έχει δοθεί η δυνατότητα μόνιμου διορισμού, αφού εκατοντάδες δάσκαλοι ΠΕ70 μονιμοποιήθηκαν ακόμη και χωρίς επιτυχία ΑΣΕΠ μέσα στα προηγούμενα δεκαπέντε χρόνια.
δ) Ο Ν. 3966/2011 έδωσε τις οργανικές θέσεις ΕΑΕ της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης σε εκείνους που έχουν βασικό τίτλο σπουδών Δασκάλου ή Νηπιαγωγού Ειδικής Αγωγής (ΠΕ71 και ΠΕ61), όπως ακριβώς συμβαίνει δηλαδή με όλους τους κλάδους της εκπαίδευσης, από τους πτυχιούχους των οποίων δεν απαιτούνταν ποτέ η κατοχή επιπλέον προσόντων -πέραν του βασικού πτυχίου- για την κατάληψη θέσης στον κλάδο τους ή τη συμμετοχή σε γραπτό διαγωνισμό ΑΣΕΠ. Οι θέσεις μετονομάστηκαν σε ΠΕ71 και ΠΕ61, αλλά α)ποτέ έως σήμερα δεν υπήρξε μονιμοποίηση των εν λόγω κλάδων στο Υπουργείο Παιδείας και β) ποτέ δεν χάθηκε ούτε μία οργανική θέση ΕΑΕ από τους ήδη υπηρετούντες μόνιμους δασκάλους και νηπιαγωγούς ειδικής αγωγής.
ε) Με το παρόν νομοσχέδιο το ΥΠΠΕΘ ισχυρίζεται πως κατανέμει δικαιότερα τις οργανικές θέσεις ΕΑΕ στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση, από τη μια δίνοντας στους ΠΕ70 και ΠΕ60 απεριόριστες δυνατότητες οργανικότητας, κινητικότητας και ευελιξίας μεταξύ ειδικής και γενικής αγωγής και από την άλλη αφαιρώντας το βασικό δικαίωμα των ΠΕ71 και ΠΕ61 να καταλαμβάνουν οργανικές θέσεις στον κλάδο που έχουν αποκλειστικά και εξαρχής σπουδάσει. Στο πλαίσιο του ενιαίου συστήματος προσλήψεων, της ισότιμης μεταχείρισης και της προώθησης της συνεκπαίδευσης διερωτόμαστε λοιπόν: Εκπαιδευτικοί ΠΕ71 και ΠΕ61 με συμμετοχή σε «προγράμματα επιμόρφωσης και εξειδίκευσης» (άρθρο 21, Διορισμοί εκπαιδευτικών ΕΑΕ – υπηρεσιακές μεταβολές, παράγραφος 4γ) θα αξιοποιούνταν αντίστοιχα για τη στελέχωση δομών Γενικής Εκπαίδευσης από το ΥΠΠΕΘ ελλείψει εκπαιδευτικών ΠΕ60 και ΠΕ70;
Ας ελπίσουμε ότι θα επικρατήσει η κοινή λογική και ας αντιληφθούμε επιτέλους ποιος πραγματικά αδικήθηκε στον χώρο της ΕΑΕ όλα τα προηγούμενα χρόνια και για ποιον επιδιώκεται μια νέα άνιση μεταχείριση ακόμη και σήμερα.
ΣΤΗΡΙΖΩ ΤΗΝ ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΑΕ
Η ισότιμη αντιμετώπιση μεταξύ Π61/71 και ΠΕ60/70 ΕΑΕ αποτελεί μία έντιμη εξισορροπητική, από πλευράς εργασιακών δικαιωμάτων, λύση για την αποκατάσταση της απαραίτητης για τον ευαίσθητο αυτό χώρο ηρεμίας.
Κανένα δικαίωμα των ΠΕ61/71 δεν συνθλίβεται από μία τροπολογία που τους αντιμετωπίζει ισότιμα με τους προϋπάρχοντες κλάδους ΕΑΕ, στους οποίους ανήκαν αποκλειστικά τα επαγγελματικά δικαιώματα που οι ΠΕ61/71 απέκτησαν μόλις το 2008.
Κανένα παιδί με αναπηρία ή/και ΕΕΑ δεν συνθλίβεται από μία τροπολογία που προλαμβάνει τον απόλυτη παλινδρόμηση του εκπαιδευτικού συστήματος σε παρωχημένα μοντέλα εκπαίδευσης τα οποία αποδεδειγμένα καταπατούν τα δικαιώματά του.
Επαίσχυντη είναι η επίκληση των ιδιαίτερων αναγκών κάποιων παιδιών, από ανθρώπους που φέρουν την ιδιότητα του εκπαιδευτικού, για την προώθηση των εργασιακών συμφερόντων του κλάδου τους, δια του αφανισμού μάλιστα από τον χώρο των προϋπαρχόντων κλάδων ΠΕ60/70 ΕΑΕ.
Η εισαγωγή και παραμονή του κλάδου ΠΕ61/71 στην εκπαίδευση ανέκαθεν ήταν εργασιακό και όχι παιδαγωγικό ζήτημα καθώς η ίδια η λειτουργία ξεχωριστών τμημάτων βασικών σπουδών για εκπαιδευτικούς στην ΕΑΕ είναι άτοπη τόσο από επιστημονικής πλευράς όσο και από πλευράς ανθρωπίνων δικαιωμάτων (UNESCO, (1994). The Salamanca statement and framework for action. Paris: UNESCO , UNESCO, (2008). Inclusive education the way of the future. Geneva: UNESCO , UNESCO, (2009). Towards inclusive education for children with disabilities: a guideline. Bangkok: UNESCO , Peters, S. J., (2004). Inclusive education an EFA strategy for all children. World Bank).
Και το ζήτημα αυτό δημιουργήθηκε ως εργασιακό, και όχι επιστημονικό, όταν δύο πανεπιστημιακά τμήματα ιδρύθηκαν με αντικείμενο την ειδική αγωγή ως ξεχωριστό και αυτόνομο επιστημονικό πεδίο. Η ανυπαρξία επιστημονικών/παιδαγωγικών επιχειρημάτων υπέρ της ύπαρξης ξεχωριστών σχολών προετοιμασίας ειδικών παιδαγωγών, και μάλιστα σε μία χώρα που ήδη διαθέτει πανεπιστημιακά παιδαγωγικά τμήματα προσχολικής και δημοτικής εκπαίδευσης (και όχι σχολές γενικής αγωγής βλ.Π.Δ. 320/1983 και Ν.1566/1985), οδήγησε στην διεκδίκηση της εδραίωσης των σχολών αυτών απευθείας στην αγορά εργασίας.
Έτσι αυτό που με κανέναν τρόπο δεν θα μπορούσε να στηριχθεί σε επιστημονικά παιδαγωγικά επιχειρήματα, διεκδικήθηκε με πλάγιους χειρισμούς στον εργασιακό χώρο της εκπαίδευσης, χρησιμοποιώντας τους ίδιους τους αποφοίτους ως μέσο πίεσης. Και κάπως έτσι φτάσαμε στο επιχείρημα του βασικού πτυχίου στην ειδική αγωγή και την απαίτηση πρόσληψης/τοποθέτησης σε θέσεις νηπιαγωγού ΕΑΕ και δασκάλου ΕΑΕ (θέσεις ανέκαθεν συνδεδεμένες με το βασικό παιδαγωγικό πτυχίο προσχολικής και δημοτικής εκπαίδευσης) με μοναδική προϋπόθεση την κατοχή του βασικού αυτού πτυχίου.
Όσο για τον τρόπο με τον οποίο επιχειρήθηκε να ικανοποιηθεί αυτή η απαίτηση δεν έχει προηγούμενο σε κανέναν επαγγελματικό χώρο, καθώς σε κανέναν άλλο επαγγελματικό χώρο η ίδρυση ενός νέου πανεπιστημιακού τμήματος βασικών σπουδών, που διεκδικεί την θέση του στην αγορά εργασίας και επαγγελματικά δικαιώματα τα οποία νομίμως κατέχει κάποια άλλη ομάδα πτυχιούχων δεν οδήγησε στην αναδρομική αφαίρεση επαγγελματικών δικαιωμάτων από τους κατόχους του προϋπάρχοντος πτυχίου.
Και όμως, χάριν διασφάλισης της ύπαρξης δύο πανεπιστημιακών τμημάτων (που ξεκίνησαν τη λειτουργία τους μόλις το 1997 και 1998), μεθοδεύτηκε, η αδικαιολόγητη για ένα κράτος δικαίου, αναδρομική απώλεια επαγγελματικών δικαιωμάτων, με τρόπο μάλιστα ύπουλο, προκειμένου να μη γίνει άμεσα αντιληπτή ως τέτοια, μέσα από:
1)την δημιουργία αρχικά ενός ανεκτικού άτυπου πλαισίου για την πρόσληψη κατόχων βασικού πτυχίου ειδικής αγωγής ως αναπληρωτών σε θέσεις ΠΕ60 ΕΑΕ/ΠΕ70 ΕΑΕ, χωρίς να διαθέτουν την προαπαιτούμενη παιδαγωγική επάρκεια (μέχρι το 2008),
2)τη, χάριν ικανοποίησης του πάγιου κλαδικού αιτήματος (βλ. αιτιολογική έκθεση του Νόμου 3699) των πτυχιούχων που χωρίς παιδαγωγική επάρκεια συγκέντρωσαν προϋπηρεσία στην εκπαίδευση, αναγνώριση ξεχωριστών κλάδων δασκάλων και νηπιαγωγών ειδικής αγωγής ΠΕ71 και ΠΕ61 οι οποίοι μπορούν να τοποθετούνται σε θέσεις ΠΕ60 ΕΑΕ/ΠΕ70 ΕΑΕ (Ν3699/2008),
3)την, εκ των υστέρων, μετατροπή των οργανικών θέσεων δασκάλων και νηπιαγωγών ΠΕ60 ΕΑΕ και ΠΕ70 ΕΑΕ, σε οργανικές ΠΕ71 και ΠΕ61 αντίστοιχα (Ν3966/2011),
4)την εισαγωγή δύο ρυθμίσεων, της παρ.2.α του άρθρου 28 του Νόμου 4186 το 2013 και της περίπτωσης 5 της παρ. 2 του άρθρου 11 του Νόμου 4229, για την παράκαμψη του ισχύοντος νομικού πλαισίου σχετικά με τα κριτήρια πλήρωσης των θέσεων αυτών, το οποίο από την εμφάνιση της ειδικής αγωγής στη χώρα μας είναι σταθερό και προτάσσει τα αυξημένα προσόντα (ν.1566/1985, ν.2817/2000,ν.3699/2008), έτσι ώστε η ανατροπή σκηνικού να επιβληθεί αιφνιδιαστικά και άμεσα (και αυτό το έχουν ήδη βιώσει οι αναπληρωτές ΠΕ60.50 / ΠΕ 70.50) χωρίς ανάληψη ευθύνης για την αποκατάσταση της αδικίας εις βάρος των εργαζομένων που υφίστανται αναδρομική υποτίμηση και αφαίρεση των επαγγελματικών τους δικαιωμάτων.
Η επίκληση λοιπόν της επιστημονικής υπεροχής των κατόχων βασικού πτυχίου ειδικής αγωγής, από την πρώτη μέρα κιόλας απόκτησης του βασικού αυτού πτυχίου, έναντι όλων των υπολοίπων με επιχείρημα το ίδιο το βασικό αυτό πτυχίο είναι από κάθε άποψη ανυπόστατη. Δεν ήταν η επιστημονική υπεροχή του βασικού πτυχίου, ούτε η ανεπάρκεια των προϋπαρχόντων διαδρομών εξειδίκευσης σε σχέση με το βασικό αυτό πτυχίο, που έφερε τους κλάδους ΠΕ61/71 στο χώρο της εκπαίδευσης. Αν το ζήτημα ήταν επιστημονικό δεν θα είχε επιτραπεί εξ αρχής η δημιουργία αποφοίτων που να μπορούν να συγκροτήσουν έναν ξεχωριστό κλάδο εκπαιδευτικών ειδικής αγωγής ΠΕ61/71, με κριτήριο ένα και μόνο βασικό πτυχίο το οποίο δεν είναι το παιδαγωγικό πτυχίο προσχολικής ή δημοτικής εκπαίδευσης. Η πεποίθηση την παντογνωσίας, συνδυασμένη μάλιστα με αλαζονική υποτίμηση της επαγγελματικής και επιστημονικής πορείας όλων των υπολοίπων εκπαιδευτικών, δεν είναι χαρακτηριστικό που συνδυάζεται με το επιστημονικό και επαγγελματικό προφίλ ενός αποτελεσματικού εκπαιδευτικού.
Όσο για τη προσπάθεια παραλληλισμού του Παιδαγωγικού Τμήματος Ειδικής Αγωγής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και του Τμήματος Εκπαιδευτικής και Κοινωνικής Πολιτικής του Πανεπιστημίου Μακεδονίας με τμήματα πανεπιστημίων των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής, είναι ένα επιχείρημα ρηχό και άστοχο. Και είναι άστοχο γιατί παραβλέπει την ύπαρξη στις ΗΠΑ ενός ξεχωριστού συστήματος απόκτησης άδειας ασκήσεως του επαγγέλματος του εκπαιδευτικού (όπου και εντάσσεται και ο ειδικός παιδαγωγός), μέσα από πολλές διαφορετικές διαδρομές εκπαίδευσης, ενώ, παρά τις επιμέρους διαφοροποιήσεις μεταξύ των διαφορετικών πολιτειών, η ύπαρξη ενός και μόνο βασικού πτυχίου(ακόμη και αν πρόκειται για πτυχίο στην ειδική αγωγή) αποτελεί απλά μία προϋπόθεση και δεν οδηγεί αυτομάτως σε άδεια ασκήσεως επαγγέλματος.
Με άλλα λόγια το ότι ένα πρόγραμμα βασικών σπουδών στις ΗΠΑ οδηγεί σε βασικό πτυχίο στην εκπαίδευση ή στην ειδική αγωγή δεν συνεπάγεται ότι το πρόγραμμα αυτό είναι πιστοποιημένο ή, ακόμη περισσότερο, ότι ισοδυναμεί με απόκτηση επαγγελματικών δικαιωμάτων ειδικού εκπαιδευτικού.
Επιπλέον η χρήση από τους συναδέλφους ΠΕ61/71 του παραδείγματος των ΗΠΑ, μίας χώρας στην οποία υπάρχει πρόβλεψη για κινητικότητα των εκπαιδευτικών σε θέσεις γενικού και ειδικού, στην οποία αναγνωρίζονται οι διαφορετικές διαδρομές εκπαίδευσης των εκπαιδευτικών αλλά και τα αυξημένα προσόντα, είναι ατυχής για την υποστήριξη της αποκλειστικής πρόσβασης των κατόχων βασικού πτυχίου ειδικής αγωγής σε θέσεις εκπαιδευτικού ΕΑΕ.
Για μία εικόνα σχετικά με αυτό παραπέμπω στις ακόλουθες ενδεικτικές σελίδες:
http://www.teaching-certification.com/types-of-teaching-certifications.html
https://teach.com/become-a-special-education-teacher/
http://www.specialeducationguide.com/teacher-certification/what-special-education-teachers-do/
http://www.teachercertification.org/a/special-education-teaching-requirements.html
Μία γενική αλλά κατατοπιστική εικόνα του πόσο διαφορετικό είναι το σύστημα των ΗΠΑ, η οποία αναδεικνύει το πόσο άστοχος είναι ο παραπάνω παραλληλισμός, δίνεται και στο κείμενο Education and Inclusion in the United States: An Overview (US Department of Education (2008) http://www.ibe.unesco.org/National_Reports/ICE_2008/usa_NR08.pdf), όπου μπορεί κανείς να δει πως είναι δομημένο το εκπαιδευτικό σύστημα των ΗΠΑ, ποιου επιπέδου εκπαίδευση έχουν οι εκπαιδευτικοί τους, τις διαδικασίες πιστοποίησης των ίδιων των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων και των κολλεγίων, την άδεια ασκήσεως του επαγγέλματος του εκπαιδευτικού η οποία δεν απορρέει εξ ορισμού από το βασικό του πτυχίο, το οποίο μπορεί να είναι και πτυχίο κολεγίου, και τις κινήσεις εκπαιδευτικής πολιτικής προκειμένου ένα σύστημα στο οποίο είναι βαθιά ριζωμένο το διαχωριστικό ιατρικό μοντέλο ειδικής αγωγής (για σύντομη παρουσίαση βλ Dudley-Marling & Burns (2014) http://files.eric.ed.gov/fulltext/EJ1055208.pdf ) να χαράξει ενταξιακή πορεία.
Τα μέτρα που κάθε χώρα παίρνει για την ενταξιακή αναμόρφωση του εκπαιδευτικού της συστήματος εξαρτώνται άμεσα από τις ιδιαίτερες συνθήκες της, την ιδιαίτερη ιστορία της στην εκπαίδευση και την ειδική αγωγή, τον εντοπισμό των ιδιαίτερων εμποδίων προς την ένταξη των μαθητών με αναπηρία/ΕΕΑ στο γενικό σχολείο αλλά και τον εντοπισμό και αξιοποίηση των υπαρχόντων θεσμών και δομών που μπορούν να στηρίξουν μία τέτοια αναμόρφωση (UNESCO, (2008). Inclusive education the way of the future. Geneva: UNESCO. http://www.ibe.unesco.org/fileadmin/user_upload/Policy_Dialogue/48th_ICE/CONFINTED_48-3_English.pdf).
Αυτό όφειλαν να κάνουν τόσα χρόνια οι υπεύθυνοι εκπαιδευτικής πολιτικής στην Ελλάδα και όχι άκριτη εισαγωγή πρακτικών (όπως η ίδρυση ξεχωριστών τμημάτων ειδικής αγωγής εκεί που ποτέ δεν υπήρχαν), αδιαφορώντας για τις ιδιαίτερες συνθήκες που πλαισιώνουν την συντήρηση αυτών των πρακτικών στην χώρα προέλευσής τους, αδιαφορώντας για την ιδεολογική βάση των πρακτικών αυτών και τελικά ισοπεδώνοντας κομμάτια του προϋπάρχοντος συστήματος, όχι επειδή δεν είναι κατάλληλα για την προώθηση της ισότιμης πρόσβασης σε ποιοτική εκπαίδευση για όλους τους μαθητές, αλλά γιατί δεν εξυπηρετούν την καθολική επιβολή των εισαγόμενων πρακτικών.
Τιμά τη νυν ηγεσία του υπουργείου παιδείας η αναγνώριση των αδικαιολόγητων και άδικων αποτελεσμάτων των χειρισμών του παρελθόντος. Απαραίτητη είναι η προσθήκη στην παρ.2 περ. αα) και ββ) των μεταπτυχιακών/διδακτορικών στην σχολική ψυχολογία (η προσθήκη τους επιβάλλεται από το ίδιο το αντικείμενο της σχολικής ψυχολογίας) τα οποία ανέκαθεν αναγνωρίζονταν ως προσόν εξειδίκευσης στην εκπαίδευση των παιδιών με αναπηρία ή/και ΕΕΑ. Η άμεση ψήφιση της τροπολογίας επιβάλλεται για να μπει επιτέλους ένας φραγμός στη επικράτηση της συντεχνιακή λογικής στο χώρο της εκπαίδευσης.
ΣΤΗΡΙΖΩ ΤΗΝ ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΑΕΗ ισότιμη αντιμετώπιση μεταξύ Π61/71 και ΠΕ60/70 ΕΑΕ αποτελεί μία έντιμη εξισορροπητική, από πλευράς εργασιακών δικαιωμάτων, λύση για την αποκατάσταση της απαραίτητης για τον ευαίσθητο αυτό χώρο ηρεμίας.
Κανένα δικαίωμα των ΠΕ61/71 δεν συνθλίβεται από μία τροπολογία που τους αντιμετωπίζει ισότιμα με τους προϋπάρχοντες κλάδους ΕΑΕ, στους οποίους ανήκαν αποκλειστικά τα επαγγελματικά δικαιώματα που οι ΠΕ61/71 απέκτησαν μόλις το 2008.
Κανένα παιδί με αναπηρία ή/και ΕΕΑ δεν συνθλίβεται από μία τροπολογία που προλαμβάνει τον απόλυτη παλινδρόμηση του εκπαιδευτικού συστήματος σε παρωχημένα μοντέλα εκπαίδευσης τα οποία αποδεδειγμένα καταπατούν τα δικαιώματά του.
Επαίσχυντη είναι η επίκληση των ιδιαίτερων αναγκών κάποιων παιδιών, από ανθρώπους που φέρουν την ιδιότητα του εκπαιδευτικού, για την προώθηση των εργασιακών συμφερόντων του κλάδου τους, δια του αφανισμού μάλιστα από τον χώρο των προϋπαρχόντων κλάδων ΠΕ60/70 ΕΑΕ.Η προσπάθεια παραλληλισμού του Παιδαγωγικού Τμήματος Ειδικής Αγωγής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και του Τμήματος Εκπαιδευτικής και Κοινωνικής Πολιτικής του Πανεπιστημίου Μακεδονίας με τμήματα πανεπιστημίων των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής, είναι ένα επιχείρημα ρηχό και άστοχο. Και είναι άστοχο γιατί παραβλέπει την ύπαρξη στις ΗΠΑ ενός ξεχωριστού συστήματος απόκτησης άδειας ασκήσεως του επαγγέλματος του εκπαιδευτικού (όπου και εντάσσεται και ο ειδικός παιδαγωγός), μέσα από πολλές διαφορετικές διαδρομές εκπαίδευσης, ενώ, παρά τις επιμέρους διαφοροποιήσεις μεταξύ των διαφορετικών πολιτειών, η ύπαρξη ενός και μόνο βασικού πτυχίου(ακόμη και αν πρόκειται για πτυχίο στην ειδική αγωγή) αποτελεί απλά μία προϋπόθεση και δεν οδηγεί αυτομάτως σε άδεια ασκήσεως επαγγέλματος. Με άλλα λόγια το ότι ένα πρόγραμμα βασικών σπουδών οδηγεί σε βασικό πτυχίο στην εκπαίδευση ή στην ειδική αγωγή δεν συνεπάγεται ότι το πρόγραμμα αυτό είναι πιστοποιημένο ή, ακόμη περισσότερο, ότι ισοδυναμεί με απόκτηση επαγγελματικών δικαιωμάτων εκπαιδευτικού (γενικού ή ειδικού). Επιπλέον η χρήση από τους συναδέλφους ΠΕ61/71 του παραδείγματος των ΗΠΑ, μίας χώρας στην οποία υπάρχει πρόβλεψη για κινητικότητα των εκπαιδευτικών σε θέσεις γενικού και ειδικού, στην οποία αναγνωρίζονται οι διαφορετικές διαδρομές εκπαίδευσης των εκπαιδευτικών αλλά και τα αυξημένα προσόντα, είναι ατυχής για την υποστήριξη της αποκλειστικής πρόσβασης των κατόχων βασικού πτυχίου ειδικής αγωγής σε θέσεις εκπαιδευτικού ΕΑΕ. Για μία εικόνα σχετικά με αυτό παραπέμπω στις ακόλουθες ενδεικτικές σελίδες:
http://www.teaching-certification.com/types-of-teaching-certifications.html
https://teach.com/become-a-special-education-teacher/
http://www.specialeducationguide.com/teacher-certification/what-special-education-teachers-do/
http://www.teachercertification.org/a/special-education-teaching-requirements.html
ΣΤΗΡΙΖΩ ΤΗΝ ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΑΕ
Η ισότιμη αντιμετώπιση μεταξύ Π61/71 και ΠΕ60/70 ΕΑΕ αποτελεί μία έντιμη εξισορροπητική, από πλευράς εργασιακών δικαιωμάτων, λύση για την αποκατάσταση της απαραίτητης για τον ευαίσθητο αυτό χώρο ηρεμίας.
Κανένα δικαίωμα των ΠΕ61/71 δεν συνθλίβεται από μία τροπολογία που τους αντιμετωπίζει ισότιμα με τους προϋπάρχοντες κλάδους ΕΑΕ, στους οποίους ανήκαν αποκλειστικά τα επαγγελματικά δικαιώματα που οι ΠΕ61/71 απέκτησαν μόλις το 2008.
Κανένα παιδί με αναπηρία ή/και ΕΕΑ δεν συνθλίβεται από μία τροπολογία που προλαμβάνει τον απόλυτη παλινδρόμηση του εκπαιδευτικού συστήματος σε παρωχημένα μοντέλα εκπαίδευσης τα οποία αποδεδειγμένα καταπατούν τα δικαιώματά του.
Επαίσχυντη είναι η επίκληση των ιδιαίτερων αναγκών κάποιων παιδιών, από ανθρώπους που φέρουν την ιδιότητα του εκπαιδευτικού, για την προώθηση των εργασιακών συμφερόντων του κλάδου τους, δια του αφανισμού μάλιστα από τον χώρο των προϋπαρχόντων κλάδων ΠΕ60/70 ΕΑΕ.
Η εισαγωγή και παραμονή του κλάδου ΠΕ61/71 στην εκπαίδευση ανέκαθεν ήταν εργασιακό και όχι παιδαγωγικό ζήτημα καθώς η ίδια η λειτουργία ξεχωριστών τμημάτων βασικών σπουδών για εκπαιδευτικούς στην ΕΑΕ είναι άτοπη τόσο από επιστημονικής πλευράς όσο και από πλευράς ανθρωπίνων δικαιωμάτων (UNESCO, (1994). The Salamanca statement and framework for action. Paris: UNESCO , UNESCO, (2008). Inclusive education the way of the future. Geneva: UNESCO , UNESCO, (2009). Towards inclusive education for children with disabilities: a guideline. Bangkok: UNESCO , Peters, S. J., (2004). Inclusive education an EFA strategy for all children. World Bank).
Και το ζήτημα αυτό δημιουργήθηκε ως εργασιακό, και όχι επιστημονικό, όταν δύο πανεπιστημιακά τμήματα ιδρύθηκαν με αντικείμενο την ειδική αγωγή ως ξεχωριστό και αυτόνομο επιστημονικό πεδίο. Η ανυπαρξία επιστημονικών/παιδαγωγικών επιχειρημάτων υπέρ της ύπαρξης ξεχωριστών σχολών προετοιμασίας ειδικών παιδαγωγών, και μάλιστα σε μία χώρα που ήδη διαθέτει πανεπιστημιακά παιδαγωγικά τμήματα προσχολικής και δημοτικής εκπαίδευσης (και όχι σχολές γενικής αγωγής βλ.Π.Δ. 320/1983 και Ν.1566/1985), οδήγησε στην διεκδίκηση της εδραίωσης των σχολών αυτών απευθείας στην αγορά εργασίας.
Έτσι αυτό που με κανέναν τρόπο δεν θα μπορούσε να στηριχθεί σε επιστημονικά παιδαγωγικά επιχειρήματα, διεκδικήθηκε με πλάγιους χειρισμούς στον εργασιακό χώρο της εκπαίδευσης, χρησιμοποιώντας τους ίδιους τους αποφοίτους ως μέσο πίεσης. Και κάπως έτσι φτάσαμε στο επιχείρημα του βασικού πτυχίου στην ειδική αγωγή και την απαίτηση πρόσληψης/τοποθέτησης σε θέσεις νηπιαγωγού ΕΑΕ και δασκάλου ΕΑΕ (θέσεις ανέκαθεν συνδεδεμένες με το βασικό παιδαγωγικό πτυχίο προσχολικής και δημοτικής εκπαίδευσης) με μοναδική προϋπόθεση την κατοχή του βασικού αυτού πτυχίου.
Όσο για τον τρόπο με τον οποίο επιχειρήθηκε να ικανοποιηθεί αυτή η απαίτηση δεν έχει προηγούμενο σε κανέναν επαγγελματικό χώρο, καθώς σε κανέναν άλλο επαγγελματικό χώρο η ίδρυση ενός νέου πανεπιστημιακού τμήματος βασικών σπουδών, που διεκδικεί την θέση του στην αγορά εργασίας και επαγγελματικά δικαιώματα τα οποία νομίμως κατέχει κάποια άλλη ομάδα πτυχιούχων δεν οδήγησε στην αναδρομική αφαίρεση επαγγελματικών δικαιωμάτων από τους κατόχους του προϋπάρχοντος πτυχίου.
Και όμως, χάριν διασφάλισης της ύπαρξης δύο πανεπιστημιακών τμημάτων (που ξεκίνησαν τη λειτουργία τους μόλις το 1997 και 1998), μεθοδεύτηκε, η αδικαιολόγητη για ένα κράτος δικαίου, αναδρομική απώλεια επαγγελματικών δικαιωμάτων, με τρόπο μάλιστα ύπουλο, προκειμένου να μη γίνει άμεσα αντιληπτή ως τέτοια, μέσα από:
1)την δημιουργία αρχικά ενός ανεκτικού άτυπου πλαισίου για την πρόσληψη κατόχων βασικού πτυχίου ειδικής αγωγής ως αναπληρωτών σε θέσεις ΠΕ60 ΕΑΕ/ΠΕ70 ΕΑΕ, χωρίς να διαθέτουν την προαπαιτούμενη παιδαγωγική επάρκεια (μέχρι το 2008),
2)τη, χάριν ικανοποίησης του πάγιου κλαδικού αιτήματος (βλ. αιτιολογική έκθεση του Νόμου 3699) των πτυχιούχων που χωρίς παιδαγωγική επάρκεια συγκέντρωσαν προϋπηρεσία στην εκπαίδευση, αναγνώριση ξεχωριστών κλάδων δασκάλων και νηπιαγωγών ειδικής αγωγής ΠΕ71 και ΠΕ61 οι οποίοι μπορούν να τοποθετούνται σε θέσεις ΠΕ60 ΕΑΕ/ΠΕ70 ΕΑΕ (Ν3699/2008),
3)την, εκ των υστέρων, μετατροπή των οργανικών θέσεων δασκάλων και νηπιαγωγών ΠΕ60 ΕΑΕ και ΠΕ70 ΕΑΕ, σε οργανικές ΠΕ71 και ΠΕ61 αντίστοιχα (Ν3966/2011),
4)την εισαγωγή δύο ρυθμίσεων, της παρ.2.α του άρθρου 28 του Νόμου 4186 το 2013 και της περίπτωσης 5 της παρ. 2 του άρθρου 11 του Νόμου 4229, για την παράκαμψη του ισχύοντος νομικού πλαισίου σχετικά με τα κριτήρια πλήρωσης των θέσεων αυτών, το οποίο από την εμφάνιση της ειδικής αγωγής στη χώρα μας είναι σταθερό και προτάσσει τα αυξημένα προσόντα (ν.1566/1985, ν.2817/2000,ν.3699/2008), έτσι ώστε η ανατροπή σκηνικού να επιβληθεί αιφνιδιαστικά και άμεσα (και αυτό το έχουν ήδη βιώσει οι αναπληρωτές ΠΕ60.50 / ΠΕ 70.50) χωρίς ανάληψη ευθύνης για την αποκατάσταση της αδικίας εις βάρος των εργαζομένων που υφίστανται αναδρομική υποτίμηση και αφαίρεση των επαγγελματικών τους δικαιωμάτων.
Η επίκληση λοιπόν της επιστημονικής υπεροχής των κατόχων βασικού πτυχίου ειδικής αγωγής, από την πρώτη μέρα κιόλας απόκτησης του βασικού αυτού πτυχίου, έναντι όλων των υπολοίπων με επιχείρημα το ίδιο το βασικό αυτό πτυχίο είναι από κάθε άποψη ανυπόστατη. Δεν ήταν η επιστημονική υπεροχή του βασικού πτυχίου, ούτε η ανεπάρκεια των προϋπαρχόντων διαδρομών εξειδίκευσης σε σχέση με το βασικό αυτό πτυχίο, που έφερε τους κλάδους ΠΕ61/71 στο χώρο της εκπαίδευσης. Αν το ζήτημα ήταν επιστημονικό δεν θα είχε επιτραπεί εξ αρχής η δημιουργία αποφοίτων που να μπορούν να συγκροτήσουν έναν ξεχωριστό κλάδο εκπαιδευτικών ειδικής αγωγής ΠΕ61/71, με κριτήριο ένα και μόνο βασικό πτυχίο το οποίο δεν είναι το παιδαγωγικό πτυχίο προσχολικής ή δημοτικής εκπαίδευσης. Η πεποίθηση την παντογνωσίας, συνδυασμένη μάλιστα με αλαζονική υποτίμηση της επαγγελματικής και επιστημονικής πορείας όλων των υπολοίπων εκπαιδευτικών, δεν είναι χαρακτηριστικό που συνδυάζεται με το επιστημονικό και επαγγελματικό προφίλ ενός αποτελεσματικού εκπαιδευτικού.
Όσο για τη προσπάθεια παραλληλισμού του Παιδαγωγικού Τμήματος Ειδικής Αγωγής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και του Τμήματος Εκπαιδευτικής και Κοινωνικής Πολιτικής του Πανεπιστημίου Μακεδονίας με τμήματα πανεπιστημίων των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής, είναι ένα επιχείρημα ρηχό και άστοχο. Και είναι άστοχο γιατί παραβλέπει την ύπαρξη στις ΗΠΑ ενός ξεχωριστού συστήματος απόκτησης άδειας ασκήσεως του επαγγέλματος του εκπαιδευτικού (όπου και εντάσσεται και ο ειδικός παιδαγωγός), μέσα από πολλές διαφορετικές διαδρομές εκπαίδευσης, ενώ, παρά τις επιμέρους διαφοροποιήσεις μεταξύ των διαφορετικών πολιτειών, η ύπαρξη ενός και μόνο βασικού πτυχίου(ακόμη και αν πρόκειται για πτυχίο στην ειδική αγωγή) αποτελεί απλά μία προϋπόθεση και δεν οδηγεί αυτομάτως σε άδεια ασκήσεως επαγγέλματος.
Με άλλα λόγια το ότι ένα πρόγραμμα βασικών σπουδών στις ΗΠΑ οδηγεί σε βασικό πτυχίο στην εκπαίδευση ή στην ειδική αγωγή δεν συνεπάγεται ότι το πρόγραμμα αυτό είναι πιστοποιημένο ή, ακόμη περισσότερο, ότι ισοδυναμεί με απόκτηση επαγγελματικών δικαιωμάτων ειδικού εκπαιδευτικού.
Επιπλέον η χρήση από τους συναδέλφους ΠΕ61/71 του παραδείγματος των ΗΠΑ, μίας χώρας στην οποία υπάρχει πρόβλεψη για κινητικότητα των εκπαιδευτικών σε θέσεις γενικού και ειδικού, στην οποία αναγνωρίζονται οι διαφορετικές διαδρομές εκπαίδευσης των εκπαιδευτικών αλλά και τα αυξημένα προσόντα, είναι ατυχής για την υποστήριξη της αποκλειστικής πρόσβασης των κατόχων βασικού πτυχίου ειδικής αγωγής σε θέσεις εκπαιδευτικού ΕΑΕ.
Για μία εικόνα σχετικά με αυτό παραπέμπω στις ακόλουθες ενδεικτικές σελίδες:
http://www.teaching-certification.com/types-of-teaching-certifications.html
https://teach.com/become-a-special-education-teacher/
http://www.specialeducationguide.com/teacher-certification/what-special-education-teachers-do/
http://www.teachercertification.org/a/special-education-teaching-requirements.html
Μία γενική αλλά κατατοπιστική εικόνα του πόσο διαφορετικό είναι το σύστημα των ΗΠΑ, η οποία αναδεικνύει το πόσο άστοχος είναι ο παραπάνω παραλληλισμός, δίνεται και στο κείμενο Education and Inclusion in the United States: An Overview (US Department of Education (2008) http://www.ibe.unesco.org/National_Reports/ICE_2008/usa_NR08.pdf), όπου μπορεί κανείς να δει πως είναι δομημένο το εκπαιδευτικό σύστημα των ΗΠΑ, ποιου επιπέδου εκπαίδευση έχουν οι εκπαιδευτικοί τους, τις διαδικασίες πιστοποίησης των ίδιων των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων και των κολλεγίων, την άδεια ασκήσεως του επαγγέλματος του εκπαιδευτικού η οποία δεν απορρέει εξ ορισμού από το βασικό του πτυχίο, το οποίο μπορεί να είναι και πτυχίο κολεγίου, και τις κινήσεις εκπαιδευτικής πολιτικής προκειμένου ένα σύστημα στο οποίο είναι βαθιά ριζωμένο το διαχωριστικό ιατρικό μοντέλο ειδικής αγωγής (για σύντομη παρουσίαση βλ Dudley-Marling & Burns (2014) http://files.eric.ed.gov/fulltext/EJ1055208.pdf ) να χαράξει ενταξιακή πορεία.
Τα μέτρα που κάθε χώρα παίρνει για την ενταξιακή αναμόρφωση του εκπαιδευτικού της συστήματος εξαρτώνται άμεσα από τις ιδιαίτερες συνθήκες της, την ιδιαίτερη ιστορία της στην εκπαίδευση και την ειδική αγωγή, τον εντοπισμό των ιδιαίτερων εμποδίων προς την ένταξη των μαθητών με αναπηρία/ΕΕΑ στο γενικό σχολείο αλλά και τον εντοπισμό και αξιοποίηση των υπαρχόντων θεσμών και δομών που μπορούν να στηρίξουν μία τέτοια αναμόρφωση (UNESCO, (2008). Inclusive education the way of the future. Geneva: UNESCO. http://www.ibe.unesco.org/fileadmin/user_upload/Policy_Dialogue/48th_ICE/CONFINTED_48-3_English.pdf).
Αυτό όφειλαν να κάνουν τόσα χρόνια οι υπεύθυνοι εκπαιδευτικής πολιτικής στην Ελλάδα και όχι άκριτη εισαγωγή πρακτικών (όπως η ίδρυση ξεχωριστών τμημάτων ειδικής αγωγής εκεί που ποτέ δεν υπήρχαν), αδιαφορώντας για τις ιδιαίτερες συνθήκες που πλαισιώνουν την συντήρηση αυτών των πρακτικών στην χώρα προέλευσής τους, αδιαφορώντας για την ιδεολογική βάση των πρακτικών αυτών και τελικά ισοπεδώνοντας κομμάτια του προϋπάρχοντος συστήματος, όχι επειδή δεν είναι κατάλληλα για την προώθηση της ισότιμης πρόσβασης σε ποιοτική εκπαίδευση για όλους τους μαθητές, αλλά γιατί δεν εξυπηρετούν την καθολική επιβολή των εισαγόμενων πρακτικών.
Τιμά τη νυν ηγεσία του υπουργείου παιδείας η αναγνώριση των αδικαιολόγητων και άδικων αποτελεσμάτων των χειρισμών του παρελθόντος. Απαραίτητη είναι η προσθήκη στην παρ.2 περ. αα) και ββ) των μεταπτυχιακών/διδακτορικών στην σχολική ψυχολογία (η προσθήκη τους επιβάλλεται από το ίδιο το αντικείμενο της σχολικής ψυχολογίας) τα οποία ανέκαθεν αναγνωρίζονταν ως προσόν εξειδίκευσης στην εκπαίδευση των παιδιών με αναπηρία ή/και ΕΕΑ. Η άμεση ψήφιση της τροπολογίας επιβάλλεται για να μπει επιτέλους ένας φραγμός στη επικράτηση της συντεχνιακή λογικής στο χώρο της εκπαίδευσης.
Απευθύνομαι στους συναδέλφους του ΣΑΤΕΑ.
Διαβάζω συνεχώς το ίδιο κείμενο! Ένα κείμενο που δεν απαντάει στο εξής βασικό ερωτήμα :
Γιατί δεν ομολογούν ότι οι μόνιμοι ΔΕΝ έχουν οργανική από το 2011 αλλά απλά με ένα καθαρά παραπλανητικό κείμενο παρουσιάζονται ως οι εκτοπισμένοι από την εαε;
Ας απαντήσουν πού θα πάμε μετά το διορισμό τους! Δε γνωρίζουν άλλωστε ότι μη υπάρχουσα οργανική μη υπάρχων δημόσιος υπάλληλος;
Μπορούν οι συνάδελφοι να δημιουργούν κάθε είδους «συμμαχίες», Οι οποίες είναι γνωστές σε όλους ,να θυμούνται όμως ότι εμείς είμαστε με επιλογή μας στην ειδική κι ότι οι οργανικές μας χάθηκαν σε μια νύχτα χωρίς ΟΥΤΕ ένα επιχείρημα !
Τι ακριβώς λοιπόν ΑΠΑΙΤΟΥΝ;
Ας είναι πιο προσεκτικοί γιατί τα ατοπήματά τους είναι πολλά και θα έ έπρεπε μετά από τόσα χρόνια στα σχολεία να έχουν αναπτύξει το αίσθημα της συναδελφικότητας και του δικαίου ! !!
ΝΑ ΠΡΟΧΩΡΉΣΕΙ ΑΜΕΣΑ ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΈΔΙΟ!
ΤΟ ΕΠΙΒΑΛΕΙ ΤΟ ΔΙΚΑΙΟ ΚΑΙ Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΤΗΣ ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗΣ.
ΣΤΗΡΙΖΩ ΤΗΝ ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΑΕ
Η ισότιμη αντιμετώπιση μεταξύ Π61/71 και ΠΕ60/70 ΕΑΕ αποτελεί μία έντιμη εξισορροπητική, από πλευράς εργασιακών δικαιωμάτων, λύση για την αποκατάσταση της απαραίτητης για τον ευαίσθητο αυτό χώρο ηρεμίας. Κανένα δικαίωμα των ΠΕ61/71 δεν συνθλίβεται από μία τροπολογία που τους αντιμετωπίζει ισότιμα με τους προϋπάρχοντες κλάδους ΕΑΕ, στους οποίους ανήκαν αποκλειστικά τα επαγγελματικά δικαιώματα που οι ΠΕ61/71 απέκτησαν μόλις το 2008. Κανένα παιδί με αναπηρία ή/και ΕΕΑ δεν συνθλίβεται από μία τροπολογία που προλαμβάνει τον απόλυτη παλινδρόμηση του εκπαιδευτικού συστήματος σε παρωχημένα μοντέλα εκπαίδευσης τα οποία αποδεδειγμένα καταπατούν τα δικαιώματά του. Επαίσχυντη είναι η επίκληση των ιδιαίτερων αναγκών κάποιων παιδιών, από ανθρώπους που φέρουν την ιδιότητα του εκπαιδευτικού, για την προώθηση των εργασιακών συμφερόντων του κλάδου τους, δια του αφανισμού μάλιστα από τον χώρο των προϋπαρχόντων κλάδων ΠΕ60/70 ΕΑΕ.
Η προσπάθεια παραλληλισμού του Παιδαγωγικού Τμήματος Ειδικής Αγωγής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και του Τμήματος Εκπαιδευτικής και Κοινωνικής Πολιτικής του Πανεπιστημίου Μακεδονίας με τμήματα πανεπιστημίων των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής, είναι ένα επιχείρημα ρηχό και άστοχο. Και είναι άστοχο γιατί παραβλέπει την ύπαρξη στις ΗΠΑ ενός ξεχωριστού συστήματος απόκτησης άδειας ασκήσεως του επαγγέλματος του εκπαιδευτικού (όπου και εντάσσεται και ο ειδικός παιδαγωγός), μέσα από πολλές διαφορετικές διαδρομές εκπαίδευσης, ενώ, παρά τις επιμέρους διαφοροποιήσεις μεταξύ των διαφορετικών πολιτειών, η ύπαρξη ενός και μόνο βασικού πτυχίου(ακόμη και αν πρόκειται για πτυχίο στην ειδική αγωγή) αποτελεί απλά μία προϋπόθεση και δεν οδηγεί αυτομάτως σε άδεια ασκήσεως επαγγέλματος. Με άλλα λόγια το ότι ένα πρόγραμμα βασικών σπουδών οδηγεί σε βασικό πτυχίο στην εκπαίδευση ή στην ειδική αγωγή δεν συνεπάγεται ότι το πρόγραμμα αυτό είναι πιστοποιημένο ή, ακόμη περισσότερο, ότι ισοδυναμεί με απόκτηση επαγγελματικών δικαιωμάτων εκπαιδευτικού (γενικού ή ειδικού). Επιπλέον η χρήση από τους συναδέλφους ΠΕ61/71 του παραδείγματος των ΗΠΑ, μίας χώρας στην οποία υπάρχει πρόβλεψη για κινητικότητα των εκπαιδευτικών σε θέσεις γενικού και ειδικού, στην οποία αναγνωρίζονται οι διαφορετικές διαδρομές εκπαίδευσης των εκπαιδευτικών αλλά και τα αυξημένα προσόντα, είναι ατυχής για την υποστήριξη της αποκλειστικής πρόσβασης των κατόχων βασικού πτυχίου ειδικής αγωγής σε θέσεις εκπαιδευτικού ΕΑΕ. Για μία εικόνα σχετικά με αυτό παραπέμπω στις ακόλουθες ενδεικτικές σελίδες:
http://www.teaching-certification.com/types-of-teaching-certifications.html
https://teach.com/become-a-special-education-teacher/
http://www.specialeducationguide.com/teacher-certification/what-special-education-teachers-do/
http://www.teachercertification.org/a/special-education-teaching-requirements.html
Μία γενική αλλά κατατοπιστική εικόνα του πόσο διαφορετικό είναι το σύστημα των ΗΠΑ, η οποία αναδεικνύει το πόσο άστοχος είναι ο παραπάνω παραλληλισμός, δίνεται στο κείμενο Education and Inclusion in the United States: An Overview (US Department of Education (2008) http://www.ibe.unesco.org/National_Reports/ICE_2008/usa_NR08.pdf), όπου μπορεί κανείς να δει πως είναι δομημένο το εκπαιδευτικό σύστημα των ΗΠΑ, ποιου επιπέδου εκπαίδευση έχουν οι εκπαιδευτικοί τους, τις διαδικασίες πιστοποίησης των ίδιων των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων και των κολλεγίων, την άδεια ασκήσεως του επαγγέλματος του εκπαιδευτικού η οποία δεν απορρέει εξ ορισμού από το βασικό του πτυχίο, το οποίο μπορεί να είναι και πτυχίο κολεγίου, και τις κινήσεις εκπαιδευτικής πολιτικής προκειμένου ένα σύστημα στο οποίο είναι βαθιά ριζωμένο στο διαχωριστικό ιατρικό μοντέλο ειδικής αγωγής (για σύντομη παρουσίαση βλ Dudley-Marling & Burns (2014) http://files.eric.ed.gov/fulltext/EJ1055208.pdf ) να χαράξει ενταξιακή πορεία.
Τα μέτρα που κάθε χώρα παίρνει για την ενταξιακή αναμόρφωση του εκπαιδευτικού της συστήματος εξαρτώνται άμεσα από τις ιδιαίτερες συνθήκες της, την ιδιαίτερη ιστορία της στην εκπαίδευση και την ειδική αγωγή, τον εντοπισμό των ιδιαίτερων εμποδίων προς την ένταξη των μαθητών με αναπηρία/ΕΕΑ στο γενικό σχολείο αλλά και τον εντοπισμό και αξιοποίηση των υπαρχόντων θεσμών και δομών που μπορούν να στηρίξουν μία τέτοια αναμόρφωση (UNESCO, (2008). Inclusive education the way of the future. Geneva: UNESCO. http://www.ibe.unesco.org/fileadmin/user_upload/Policy_Dialogue/48th_ICE/CONFINTED_48-3_English.pdf). Αυτό όφειλαν να κάνουν τόσα χρόνια οι υπεύθυνοι εκπαιδευτικής πολιτικής στην Ελλάδα και όχι άκριτη εισαγωγή πρακτικών (όπως η ίδρυση ξεχωριστών τμημάτων ειδικής αγωγής εκεί που ποτέ δεν υπήρχαν), αδιαφορώντας για τις ιδιαίτερες συνθήκες που πλαισιώνουν την συντήρηση αυτών των πρακτικών στην χώρα προέλευσής τους, αδιαφορώντας για την ιδεολογική βάση των πρακτικών αυτών και τελικά ισοπεδώνοντας κομμάτια του προϋπάρχοντος συστήματος, όχι επειδή δεν είναι κατάλληλα για την προώθηση της ισότιμης πρόσβασης σε ποιοτική εκπαίδευση για όλους τους μαθητές, αλλά γιατί δεν εξυπηρετούν την καθολική επιβολή των εισαγόμενων πρακτικών.
Η εισαγωγή και παραμονή του κλάδου ΠΕ61/71 στην εκπαίδευση ανέκαθεν ήταν εργασιακό και όχι παιδαγωγικό ζήτημα καθώς η ίδια η λειτουργία ξεχωριστών τμημάτων βασικών σπουδών για εκπαιδευτικούς στην ΕΑΕ είναι άτοπη τόσο από επιστημονικής πλευράς όσο και από πλευράς ανθρωπίνων δικαιωμάτων (UNESCO, (1994). The Salamanca statement and framework for action. Paris: UNESCO , UNESCO, (2008). Inclusive education the way of the future. Geneva: UNESCO , UNESCO, (2009). Towards inclusive education for children with disabilities: a guideline. Bangkok: UNESCO , Peters, S. J., (2004). Inclusive education an EFA strategy for all children. World Bank). Με άλλα λόγια αν το ζήτημα ήταν επιστημονικό δεν θα είχε επιτραπεί εξ αρχής η δημιουργία αποφοίτων που να μπορούν να συγκροτήσουν έναν ξεχωριστό κλάδο εκπαιδευτικών ειδικής αγωγής ΠΕ61/71, με κριτήριο ένα και μόνο βασικό πτυχίο το οποίο δεν είναι το παιδαγωγικό πτυχίο προσχολικής ή δημοτικής εκπαίδευσης. Και το ζήτημα αυτό δημιουργήθηκε ως εργασιακό, και όχι επιστημονικό, όταν δύο πανεπιστημιακά τμήματα ιδρύθηκαν με αντικείμενο την ειδική αγωγή ως ξεχωριστό και αυτόνομο επιστημονικό πεδίο. Η ανυπαρξία επιστημονικών/παιδαγωγικών επιχειρημάτων υπέρ της ύπαρξης ξεχωριστών σχολών προετοιμασίας ειδικών παιδαγωγών, και μάλιστα σε μία χώρα που ήδη διαθέτει πανεπιστημιακά παιδαγωγικά τμήματα προσχολικής και δημοτικής εκπαίδευσης (και όχι σχολές γενικής αγωγής βλ.Π.Δ. 320/1983 και Ν.1566/1985), οδήγησε στην διεκδίκηση της εδραίωσης των σχολών αυτών απευθείας στην αγορά εργασίας. Έτσι μία επιστημονικά άτοπη διεκδίκηση μετατράπηκε σε εργασιακή διεκδίκηση, με τη σταδιακή προώθηση της σύνδεσης του βασικού πτυχίου στην ειδική αγωγή με την αγορά εργασίας στο χώρο της εκπαίδευσης, και τελικά συντεχνιακή διεκδίκηση, με την προώθηση του εκτοπισμού των προϋπαρχόντων εκπαιδευτικών κλάδων (Ν.1566/1985) από τις διεκδικούμενες θέσεις εκπαιδευτικού ΕΑΕ.
Τιμά τη νυν ηγεσία του υπουργείου παιδείας η αναγνώριση των αδικαιολόγητων και άδικων αποτελεσμάτων των χειρισμών του παρελθόντος. Η συγκεκριμένη τροπολογία πρέπει να ψηφιστεί άμεσα προκειμένου να μπει ένας φραγμός στη συντεχνιακή λογική στο χώρο της ΕΑΕ
ΣΤΗΡΙΖΩ ΤΗΝ ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΑΕ
Η ισότιμη αντιμετώπιση μεταξύ Π61/71 και ΠΕ60/70 ΕΑΕ αποτελεί μία έντιμη εξισορροπητική, από πλευράς εργασιακών δικαιωμάτων, λύση για την αποκατάσταση της απαραίτητης για τον ευαίσθητο αυτό χώρο ηρεμίας. Κανένα δικαίωμα των ΠΕ61/71 δεν συνθλίβεται από μία τροπολογία που τους αντιμετωπίζει ισότιμα με τους προϋπάρχοντες κλάδους ΕΑΕ, στους οποίους ανήκαν αποκλειστικά τα επαγγελματικά δικαιώματα που οι ΠΕ61/71 απέκτησαν μόλις το 2008. Κανένα παιδί με αναπηρία ή/και ΕΕΑ δεν συνθλίβεται από μία τροπολογία που προλαμβάνει τον απόλυτη παλινδρόμηση του εκπαιδευτικού συστήματος σε παρωχημένα μοντέλα εκπαίδευσης τα οποία αποδεδειγμένα καταπατούν τα δικαιώματά του. Επαίσχυντη είναι η επίκληση των ιδιαίτερων αναγκών κάποιων παιδιών, από ανθρώπους που φέρουν την ιδιότητα του εκπαιδευτικού, για την προώθηση των εργασιακών συμφερόντων του κλάδου τους, δια του αφανισμού μάλιστα από τον χώρο των προϋπαρχόντων κλάδων ΠΕ60/70 ΕΑΕ.
Η προσπάθεια παραλληλισμού του Παιδαγωγικού Τμήματος Ειδικής Αγωγής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και του Τμήματος Εκπαιδευτικής και Κοινωνικής Πολιτικής του Πανεπιστημίου Μακεδονίας με τμήματα πανεπιστημίων των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής, είναι ένα επιχείρημα ρηχό και άστοχο. Και είναι άστοχο γιατί παραβλέπει την ύπαρξη στις ΗΠΑ ενός ξεχωριστού συστήματος απόκτησης άδειας ασκήσεως του επαγγέλματος του εκπαιδευτικού (όπου και εντάσσεται και ο ειδικός παιδαγωγός), μέσα από πολλές διαφορετικές διαδρομές εκπαίδευσης, ενώ, παρά τις επιμέρους διαφοροποιήσεις μεταξύ των διαφορετικών πολιτειών, η ύπαρξη ενός και μόνο βασικού πτυχίου(ακόμη και αν πρόκειται για πτυχίο στην ειδική αγωγή) αποτελεί απλά μία προϋπόθεση και δεν οδηγεί αυτομάτως σε άδεια ασκήσεως επαγγέλματος. Με άλλα λόγια το ότι ένα πρόγραμμα βασικών σπουδών οδηγεί σε βασικό πτυχίο στην εκπαίδευση ή στην ειδική αγωγή δεν συνεπάγεται ότι το πρόγραμμα αυτό είναι πιστοποιημένο ή, ακόμη περισσότερο, ότι ισοδυναμεί με απόκτηση επαγγελματικών δικαιωμάτων εκπαιδευτικού (γενικού ή ειδικού). Επιπλέον η χρήση από τους συναδέλφους ΠΕ61/71 του παραδείγματος των ΗΠΑ, μίας χώρας στην οποία υπάρχει πρόβλεψη για κινητικότητα των εκπαιδευτικών σε θέσεις γενικού και ειδικού, στην οποία αναγνωρίζονται οι διαφορετικές διαδρομές εκπαίδευσης των εκπαιδευτικών αλλά και τα αυξημένα προσόντα, είναι ατυχής για την υποστήριξη της αποκλειστικής πρόσβασης των κατόχων βασικού πτυχίου ειδικής αγωγής σε θέσεις εκπαιδευτικού ΕΑΕ. Για μία εικόνα σχετικά με αυτό παραπέμπω στις ακόλουθες ενδεικτικές σελίδες:
http://www.teaching-certification.com/types-of-teaching-certifications.html
https://teach.com/become-a-special-education-teacher/
http://www.specialeducationguide.com/teacher-certification/what-special-education-teachers-do/
http://www.teachercertification.org/a/special-education-teaching-requirements.html
Μία γενική αλλά κατατοπιστική εικόνα του πόσο διαφορετικό είναι το σύστημα των ΗΠΑ, η οποία αναδεικνύει το πόσο άστοχος είναι ο παραπάνω παραλληλισμός, δίνεται στο κείμενο Education and Inclusion in the United States: An Overview (US Department of Education (2008) http://www.ibe.unesco.org/National_Reports/ICE_2008/usa_NR08.pdf), όπου μπορεί κανείς να δει πως είναι δομημένο το εκπαιδευτικό σύστημα των ΗΠΑ, ποιου επιπέδου εκπαίδευση έχουν οι εκπαιδευτικοί τους, τις διαδικασίες πιστοποίησης των ίδιων των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων και των κολλεγίων, την άδεια ασκήσεως του επαγγέλματος του εκπαιδευτικού η οποία δεν απορρέει εξ ορισμού από το βασικό του πτυχίο, το οποίο μπορεί να είναι και πτυχίο κολεγίου, και τις κινήσεις εκπαιδευτικής πολιτικής προκειμένου ένα σύστημα στο οποίο είναι βαθιά ριζωμένο στο διαχωριστικό ιατρικό μοντέλο ειδικής αγωγής (για σύντομη παρουσίαση βλ Dudley-Marling & Burns (2014) http://files.eric.ed.gov/fulltext/EJ1055208.pdf ) να χαράξει ενταξιακή πορεία.
Τα μέτρα που κάθε χώρα παίρνει για την ενταξιακή αναμόρφωση του εκπαιδευτικού της συστήματος εξαρτώνται άμεσα από τις ιδιαίτερες συνθήκες της, την ιδιαίτερη ιστορία της στην εκπαίδευση και την ειδική αγωγή, τον εντοπισμό των ιδιαίτερων εμποδίων προς την ένταξη των μαθητών με αναπηρία/ΕΕΑ στο γενικό σχολείο αλλά και τον εντοπισμό και αξιοποίηση των υπαρχόντων θεσμών και δομών που μπορούν να στηρίξουν μία τέτοια αναμόρφωση (UNESCO, (2008). Inclusive education the way of the future. Geneva: UNESCO. http://www.ibe.unesco.org/fileadmin/user_upload/Policy_Dialogue/48th_ICE/CONFINTED_48-3_English.pdf). Αυτό όφειλαν να κάνουν τόσα χρόνια οι υπεύθυνοι εκπαιδευτικής πολιτικής στην Ελλάδα και όχι άκριτη εισαγωγή πρακτικών (όπως η ίδρυση ξεχωριστών τμημάτων ειδικής αγωγής εκεί που ποτέ δεν υπήρχαν), αδιαφορώντας για τις ιδιαίτερες συνθήκες που πλαισιώνουν την συντήρηση αυτών των πρακτικών στην χώρα προέλευσής τους, αδιαφορώντας για την ιδεολογική βάση των πρακτικών αυτών και τελικά ισοπεδώνοντας κομμάτια του προϋπάρχοντος συστήματος, όχι επειδή δεν είναι κατάλληλα για την προώθηση της ισότιμης πρόσβασης σε ποιοτική εκπαίδευση για όλους τους μαθητές, αλλά γιατί δεν εξυπηρετούν την καθολική επιβολή των εισαγόμενων πρακτικών.
Η εισαγωγή και παραμονή του κλάδου ΠΕ61/71 στην εκπαίδευση ανέκαθεν ήταν εργασιακό και όχι παιδαγωγικό ζήτημα καθώς η ίδια η λειτουργία ξεχωριστών τμημάτων βασικών σπουδών για εκπαιδευτικούς στην ΕΑΕ είναι άτοπη τόσο από επιστημονικής πλευράς όσο και από πλευράς ανθρωπίνων δικαιωμάτων (UNESCO, (1994). The Salamanca statement and framework for action. Paris: UNESCO , UNESCO, (2008). Inclusive education the way of the future. Geneva: UNESCO , UNESCO, (2009). Towards inclusive education for children with disabilities: a guideline. Bangkok: UNESCO , Peters, S. J., (2004). Inclusive education an EFA strategy for all children. World Bank). Με άλλα λόγια αν το ζήτημα ήταν επιστημονικό δεν θα είχε επιτραπεί εξ αρχής η δημιουργία αποφοίτων που να μπορούν να συγκροτήσουν έναν ξεχωριστό κλάδο εκπαιδευτικών ειδικής αγωγής ΠΕ61/71, με κριτήριο ένα και μόνο βασικό πτυχίο το οποίο δεν είναι το παιδαγωγικό πτυχίο προσχολικής ή δημοτικής εκπαίδευσης. Και το ζήτημα αυτό δημιουργήθηκε ως εργασιακό, και όχι επιστημονικό, όταν δύο πανεπιστημιακά τμήματα ιδρύθηκαν με αντικείμενο την ειδική αγωγή ως ξεχωριστό και αυτόνομο επιστημονικό πεδίο. Η ανυπαρξία επιστημονικών/παιδαγωγικών επιχειρημάτων υπέρ της ύπαρξης ξεχωριστών σχολών προετοιμασίας ειδικών παιδαγωγών, και μάλιστα σε μία χώρα που ήδη διαθέτει πανεπιστημιακά παιδαγωγικά τμήματα προσχολικής και δημοτικής εκπαίδευσης (και όχι σχολές γενικής αγωγής βλ.Π.Δ. 320/1983 και Ν.1566/1985), οδήγησε στην διεκδίκηση της εδραίωσης των σχολών αυτών απευθείας στην αγορά εργασίας. Έτσι μία επιστημονικά άτοπη διεκδίκηση μετατράπηκε σε εργασιακή διεκδίκηση, με τη σταδιακή προώθηση της σύνδεσης του βασικού πτυχίου στην ειδική αγωγή με την αγορά εργασίας στο χώρο της εκπαίδευσης, και τελικά συντεχνιακή διεκδίκηση, με την προώθηση του εκτοπισμού των προϋπαρχόντων εκπαιδευτικών κλάδων (Ν.1566/1985) από τις διεκδικούμενες θέσεις εκπαιδευτικού ΕΑΕ.
Τιμά τη νυν ηγεσία του υπουργείου παιδείας η αναγνώριση των αδικαιολόγητων και άδικων αποτελεσμάτων των χειρισμών του παρελθόντος. Η συγκεκριμένη τροπολογία πρέπει να ψηφιστεί άμεσα προκειμένου να μπει ένας φραγμός στη συντεχνιακή λογική στο χώρο της ΕΑΕ
ΣΤΗΡΙΖΩ ΤΗΝ ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΑΕ
Η ισότιμη αντιμετώπιση μεταξύ Π61/71 και ΠΕ60/70 ΕΑΕ αποτελεί μία έντιμη εξισορροπητική, από πλευράς εργασιακών δικαιωμάτων, λύση για την αποκατάσταση της απαραίτητης για τον ευαίσθητο αυτό χώρο ηρεμίας. Κανένα δικαίωμα των ΠΕ61/71 δεν συνθλίβεται από μία τροπολογία που τους αντιμετωπίζει ισότιμα με τους προϋπάρχοντες κλάδους ΕΑΕ, στους οποίους ανήκαν αποκλειστικά τα επαγγελματικά δικαιώματα που οι ΠΕ61/71 απέκτησαν μόλις το 2008. Κανένα παιδί με αναπηρία ή/και ΕΕΑ δεν συνθλίβεται από μία τροπολογία που προλαμβάνει τον απόλυτη παλινδρόμηση του εκπαιδευτικού συστήματος σε παρωχημένα μοντέλα εκπαίδευσης τα οποία αποδεδειγμένα καταπατούν τα δικαιώματά του. Επαίσχυντη είναι η επίκληση των ιδιαίτερων αναγκών κάποιων παιδιών, από ανθρώπους που φέρουν την ιδιότητα του εκπαιδευτικού, για την προώθηση των εργασιακών συμφερόντων του κλάδου τους, δια του αφανισμού μάλιστα από τον χώρο των προϋπαρχόντων κλάδων ΠΕ60/70 ΕΑΕ.
Η προσπάθεια παραλληλισμού του Παιδαγωγικού Τμήματος Ειδικής Αγωγής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και του Τμήματος Εκπαιδευτικής και Κοινωνικής Πολιτικής του Πανεπιστημίου Μακεδονίας με τμήματα πανεπιστημίων των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής, είναι ένα επιχείρημα ρηχό και άστοχο. Και είναι άστοχο γιατί παραβλέπει την ύπαρξη στις ΗΠΑ ενός ξεχωριστού συστήματος απόκτησης άδειας ασκήσεως του επαγγέλματος του εκπαιδευτικού (όπου και εντάσσεται και ο ειδικός παιδαγωγός), μέσα από πολλές διαφορετικές διαδρομές εκπαίδευσης, ενώ, παρά τις επιμέρους διαφοροποιήσεις μεταξύ των διαφορετικών πολιτειών, η ύπαρξη ενός και μόνο βασικού πτυχίου(ακόμη και αν πρόκειται για πτυχίο στην ειδική αγωγή) αποτελεί απλά μία προϋπόθεση και δεν οδηγεί αυτομάτως σε άδεια ασκήσεως επαγγέλματος. Με άλλα λόγια το ότι ένα πρόγραμμα βασικών σπουδών οδηγεί σε βασικό πτυχίο στην εκπαίδευση ή στην ειδική αγωγή δεν συνεπάγεται ότι το πρόγραμμα αυτό είναι πιστοποιημένο ή, ακόμη περισσότερο, ότι ισοδυναμεί με απόκτηση επαγγελματικών δικαιωμάτων εκπαιδευτικού (γενικού ή ειδικού). Επιπλέον η χρήση από τους συναδέλφους ΠΕ61/71 του παραδείγματος των ΗΠΑ, μίας χώρας στην οποία υπάρχει πρόβλεψη για κινητικότητα των εκπαιδευτικών σε θέσεις γενικού και ειδικού, στην οποία αναγνωρίζονται οι διαφορετικές διαδρομές εκπαίδευσης των εκπαιδευτικών αλλά και τα αυξημένα προσόντα, είναι ατυχής για την υποστήριξη της αποκλειστικής πρόσβασης των κατόχων βασικού πτυχίου ειδικής αγωγής σε θέσεις εκπαιδευτικού ΕΑΕ. Για μία εικόνα σχετικά με αυτό παραπέμπω στις ακόλουθες ενδεικτικές σελίδες:
http://www.teaching-certification.com/types-of-teaching-certifications.html
https://teach.com/become-a-special-education-teacher/
http://www.specialeducationguide.com/teacher-certification/what-special-education-teachers-do/
http://www.teachercertification.org/a/special-education-teaching-requirements.html
Μία γενική αλλά κατατοπιστική εικόνα του πόσο διαφορετικό είναι το σύστημα των ΗΠΑ, η οποία αναδεικνύει το πόσο άστοχος είναι ο παραπάνω παραλληλισμός, δίνεται στο κείμενο Education and Inclusion in the United States: An Overview (US Department of Education (2008) http://www.ibe.unesco.org/National_Reports/ICE_2008/usa_NR08.pdf), όπου μπορεί κανείς να δει πως είναι δομημένο το εκπαιδευτικό σύστημα των ΗΠΑ, ποιου επιπέδου εκπαίδευση έχουν οι εκπαιδευτικοί τους, τις διαδικασίες πιστοποίησης των ίδιων των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων και των κολλεγίων, την άδεια ασκήσεως του επαγγέλματος του εκπαιδευτικού η οποία δεν απορρέει εξ ορισμού από το βασικό του πτυχίο, το οποίο μπορεί να είναι και πτυχίο κολεγίου, και τις κινήσεις εκπαιδευτικής πολιτικής προκειμένου ένα σύστημα στο οποίο είναι βαθιά ριζωμένο στο διαχωριστικό ιατρικό μοντέλο ειδικής αγωγής (για σύντομη παρουσίαση βλ Dudley-Marling & Burns (2014) http://files.eric.ed.gov/fulltext/EJ1055208.pdf ) να χαράξει ενταξιακή πορεία.
Τα μέτρα που κάθε χώρα παίρνει για την ενταξιακή αναμόρφωση του εκπαιδευτικού της συστήματος εξαρτώνται άμεσα από τις ιδιαίτερες συνθήκες της, την ιδιαίτερη ιστορία της στην εκπαίδευση και την ειδική αγωγή, τον εντοπισμό των ιδιαίτερων εμποδίων προς την ένταξη των μαθητών με αναπηρία/ΕΕΑ στο γενικό σχολείο αλλά και τον εντοπισμό και αξιοποίηση των υπαρχόντων θεσμών και δομών που μπορούν να στηρίξουν μία τέτοια αναμόρφωση (UNESCO, (2008). Inclusive education the way of the future. Geneva: UNESCO. http://www.ibe.unesco.org/fileadmin/user_upload/Policy_Dialogue/48th_ICE/CONFINTED_48-3_English.pdf). Αυτό όφειλαν να κάνουν τόσα χρόνια οι υπεύθυνοι εκπαιδευτικής πολιτικής στην Ελλάδα και όχι άκριτη εισαγωγή πρακτικών (όπως η ίδρυση ξεχωριστών τμημάτων ειδικής αγωγής εκεί που ποτέ δεν υπήρχαν), αδιαφορώντας για τις ιδιαίτερες συνθήκες που πλαισιώνουν την συντήρηση αυτών των πρακτικών στην χώρα προέλευσής τους, αδιαφορώντας για την ιδεολογική βάση των πρακτικών αυτών και τελικά ισοπεδώνοντας κομμάτια του προϋπάρχοντος συστήματος, όχι επειδή δεν είναι κατάλληλα για την προώθηση της ισότιμης πρόσβασης σε ποιοτική εκπαίδευση για όλους τους μαθητές, αλλά γιατί δεν εξυπηρετούν την καθολική επιβολή των εισαγόμενων πρακτικών.
Η εισαγωγή και παραμονή του κλάδου ΠΕ61/71 στην εκπαίδευση ανέκαθεν ήταν εργασιακό και όχι παιδαγωγικό ζήτημα καθώς η ίδια η λειτουργία ξεχωριστών τμημάτων βασικών σπουδών για εκπαιδευτικούς στην ΕΑΕ είναι άτοπη τόσο από επιστημονικής πλευράς όσο και από πλευράς ανθρωπίνων δικαιωμάτων (UNESCO, (1994). The Salamanca statement and framework for action. Paris: UNESCO , UNESCO, (2008). Inclusive education the way of the future. Geneva: UNESCO , UNESCO, (2009). Towards inclusive education for children with disabilities: a guideline. Bangkok: UNESCO , Peters, S. J., (2004). Inclusive education an EFA strategy for all children. World Bank). Με άλλα λόγια αν το ζήτημα ήταν επιστημονικό δεν θα είχε επιτραπεί εξ αρχής η δημιουργία αποφοίτων που να μπορούν να συγκροτήσουν έναν ξεχωριστό κλάδο εκπαιδευτικών ειδικής αγωγής ΠΕ61/71, με κριτήριο ένα και μόνο βασικό πτυχίο το οποίο δεν είναι το παιδαγωγικό πτυχίο προσχολικής ή δημοτικής εκπαίδευσης. Και το ζήτημα αυτό δημιουργήθηκε ως εργασιακό, και όχι επιστημονικό, όταν δύο πανεπιστημιακά τμήματα ιδρύθηκαν με αντικείμενο την ειδική αγωγή ως ξεχωριστό και αυτόνομο επιστημονικό πεδίο. Η ανυπαρξία επιστημονικών/παιδαγωγικών επιχειρημάτων υπέρ της ύπαρξης ξεχωριστών σχολών προετοιμασίας ειδικών παιδαγωγών, και μάλιστα σε μία χώρα που ήδη διαθέτει πανεπιστημιακά παιδαγωγικά τμήματα προσχολικής και δημοτικής εκπαίδευσης (και όχι σχολές γενικής αγωγής βλ.Π.Δ. 320/1983 και Ν.1566/1985), οδήγησε στην διεκδίκηση της εδραίωσης των σχολών αυτών απευθείας στην αγορά εργασίας. Έτσι μία επιστημονικά άτοπη διεκδίκηση μετατράπηκε σε εργασιακή διεκδίκηση, με τη σταδιακή προώθηση της σύνδεσης του βασικού πτυχίου στην ειδική αγωγή με την αγορά εργασίας στο χώρο της εκπαίδευσης, και τελικά συντεχνιακή διεκδίκηση, με την προώθηση του εκτοπισμού των προϋπαρχόντων εκπαιδευτικών κλάδων (Ν.1566/1985) από τις διεκδικούμενες θέσεις εκπαιδευτικού ΕΑΕ.
Τιμά τη νυν ηγεσία του υπουργείου παιδείας η αναγνώριση των αδικαιολόγητων και άδικων αποτελεσμάτων των χειρισμών του παρελθόντος. Η συγκεκριμένη τροπολογία πρέπει να ψηφιστεί άμεσα προκειμένου να μπει ένας φραγμός στη συντεχνιακή λογική στο χώρο της ΕΑΕ
Απευθύνομαι στους συναδέλφους του ΣΑΤΕΑ.
Διαβάζω συνεχώς το ίδιο κείμενο! Ένα κείμενο που δεν απαντάει στα εξής βασικά ερωτήματα :
1)Γιατί δε θέλουν ΙΣΟΤΙΜΗ ΜΕΤΑΧΕΙΡΙΣΗ των εκπαιδευτικών εαε;
2)Από πού πηγάζει η βεβαιότητα, αν όχι έπαρση, ότι είναι οι καλύτεροι(!) για την εαε; Να τους θυμίσω εδώ ότι στα Διδασκαλεία είχαμε 24 μαθήματα Ειδικής Αγωγής. …μετά από τουλάχιστον 5 χρόνια προϋπηρεσία της γενικής και πτυχίο ΠΤΔΕ !
Αλήθεια λοιπόν θεωρούν ότι ΣΥΝΘΛΙΒΟΥΜΕ (!) την εαε οι μόνιμοι με τα παραπάνω προσόντα κι ότι μπορεί ένας μόλις απόφοιτος των τμημάτων τους να κατέχει οργανική κι ένας μόνιμος οχι; Είναι τουλάχιστον αστείο!
3)Γιατί δεν ομολογούν ότι οι μόνιμοι ΔΕΝ έχουν οργανική από το 2011 αλλά απλά με ένα καθαρά παραπλανητικό κείμενο παρουσιάζονται ως οι εκτοπισμένοι από την εαε;
Ας απαντήσουν πού θα πάμε μετά το διορισμό τους! Δε γνωρίζουν άλλωστε ότι μη υπάρχουσα οργανική μη υπάρχων δημόσιος υπάλληλος;
Μπορούν οι συνάδελφοι να δημιουργούν κάθε είδους «συμμαχίες», Οι οποίες είναι γνωστές σε όλους ,να θυμούνται όμως ότι εμείς είμαστε με επιλογή μας στην ειδική κι ότι οι οργανικές μας χάθηκαν σε μια νύχτα χωρίς ΟΥΤΕ ένα επιχείρημα !
Τι ακριβώς λοιπόν ΑΠΑΙΤΟΥΝ;
Ας είναι πιο προσεκτικοί γιατί τα ατοπήματά τους είναι πολλά και θα έ έπρεπε μετά από τόσα χρόνια στα σχολεία να έχουν αναπτύξει το αίσθημα της συναδελφικότητας και του δικαίου ! !!
ΝΑ ΠΡΟΧΩΡΉΣΕΙ ΑΜΕΣΑ ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΈΔΙΟ!
ΤΟ ΕΠΙΒΑΛΕΙ ΤΟ ΔΙΚΑΙΟ ΚΑΙ Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΤΗΣ ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΉΣ!!!
ΣΤΗΡΙΖΩ ΤΗΝ ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΑΕ
Η ισότιμη αντιμετώπιση μεταξύ Π61/71 και ΠΕ60/70 ΕΑΕ αποτελεί μία έντιμη εξισορροπητική, από πλευράς εργασιακών δικαιωμάτων, λύση για την αποκατάσταση της απαραίτητης για τον ευαίσθητο αυτό χώρο ηρεμίας. Κανένα δικαίωμα των ΠΕ61/71 δεν συνθλίβεται από μία τροπολογία που τους αντιμετωπίζει ισότιμα με τους προϋπάρχοντες κλάδους ΕΑΕ, στους οποίους ανήκαν αποκλειστικά τα επαγγελματικά δικαιώματα που οι ΠΕ61/71 απέκτησαν μόλις το 2008. Κανένα παιδί με αναπηρία ή/και ΕΕΑ δεν συνθλίβεται από μία τροπολογία που προλαμβάνει τον απόλυτη παλινδρόμηση του εκπαιδευτικού συστήματος σε παρωχημένα μοντέλα εκπαίδευσης τα οποία αποδεδειγμένα καταπατούν τα δικαιώματά του. Επαίσχυντη είναι η επίκληση των ιδιαίτερων αναγκών κάποιων παιδιών, από ανθρώπους που φέρουν την ιδιότητα του εκπαιδευτικού, για την προώθηση των εργασιακών συμφερόντων του κλάδου τους, δια του αφανισμού μάλιστα από τον χώρο των προϋπαρχόντων κλάδων ΠΕ60/70 ΕΑΕ.
Η προσπάθεια παραλληλισμού του Παιδαγωγικού Τμήματος Ειδικής Αγωγής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και του Τμήματος Εκπαιδευτικής και Κοινωνικής Πολιτικής του Πανεπιστημίου Μακεδονίας με τμήματα πανεπιστημίων των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής, είναι ένα επιχείρημα ρηχό και άστοχο. Και είναι άστοχο γιατί παραβλέπει την ύπαρξη στις ΗΠΑ ενός ξεχωριστού συστήματος απόκτησης άδειας ασκήσεως του επαγγέλματος του εκπαιδευτικού (όπου και εντάσσεται και ο ειδικός παιδαγωγός), μέσα από πολλές διαφορετικές διαδρομές εκπαίδευσης, ενώ, παρά τις επιμέρους διαφοροποιήσεις μεταξύ των διαφορετικών πολιτειών, η ύπαρξη ενός και μόνο βασικού πτυχίου(ακόμη και αν πρόκειται για πτυχίο στην ειδική αγωγή) αποτελεί απλά μία προϋπόθεση και δεν οδηγεί αυτομάτως σε άδεια ασκήσεως επαγγέλματος. Με άλλα λόγια το ότι ένα πρόγραμμα βασικών σπουδών οδηγεί σε βασικό πτυχίο στην εκπαίδευση ή στην ειδική αγωγή δεν συνεπάγεται ότι το πρόγραμμα αυτό είναι πιστοποιημένο ή, ακόμη περισσότερο, ότι ισοδυναμεί με απόκτηση επαγγελματικών δικαιωμάτων εκπαιδευτικού (γενικού ή ειδικού). Επιπλέον η χρήση από τους συναδέλφους ΠΕ61/71 του παραδείγματος των ΗΠΑ, μίας χώρας στην οποία υπάρχει πρόβλεψη για κινητικότητα των εκπαιδευτικών σε θέσεις γενικού και ειδικού, στην οποία αναγνωρίζονται οι διαφορετικές διαδρομές εκπαίδευσης των εκπαιδευτικών αλλά και τα αυξημένα προσόντα, είναι ατυχής για την υποστήριξη της αποκλειστικής πρόσβασης των κατόχων βασικού πτυχίου ειδικής αγωγής σε θέσεις εκπαιδευτικού ΕΑΕ. Για μία εικόνα σχετικά με αυτό παραπέμπω στις ακόλουθες ενδεικτικές σελίδες:
http://www.teaching-certification.com/types-of-teaching-certifications.html
https://teach.com/become-a-special-education-teacher/
http://www.specialeducationguide.com/teacher-certification/what-special-education-teachers-do/
http://www.teachercertification.org/a/special-education-teaching-requirements.html
Μία γενική αλλά κατατοπιστική εικόνα του πόσο διαφορετικό είναι το σύστημα των ΗΠΑ, η οποία αναδεικνύει το πόσο άστοχος είναι ο παραπάνω παραλληλισμός, δίνεται στο κείμενο Education and Inclusion in the United States: An Overview (US Department of Education (2008) http://www.ibe.unesco.org/National_Reports/ICE_2008/usa_NR08.pdf), όπου μπορεί κανείς να δει πως είναι δομημένο το εκπαιδευτικό σύστημα των ΗΠΑ, ποιου επιπέδου εκπαίδευση έχουν οι εκπαιδευτικοί τους, τις διαδικασίες πιστοποίησης των ίδιων των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων και των κολλεγίων, την άδεια ασκήσεως του επαγγέλματος του εκπαιδευτικού η οποία δεν απορρέει εξ ορισμού από το βασικό του πτυχίο, το οποίο μπορεί να είναι και πτυχίο κολεγίου, και τις κινήσεις εκπαιδευτικής πολιτικής προκειμένου ένα σύστημα στο οποίο είναι βαθιά ριζωμένο στο διαχωριστικό ιατρικό μοντέλο ειδικής αγωγής (για σύντομη παρουσίαση βλ Dudley-Marling & Burns (2014) http://files.eric.ed.gov/fulltext/EJ1055208.pdf ) να χαράξει ενταξιακή πορεία.
Τα μέτρα που κάθε χώρα παίρνει για την ενταξιακή αναμόρφωση του εκπαιδευτικού της συστήματος εξαρτώνται άμεσα από τις ιδιαίτερες συνθήκες της, την ιδιαίτερη ιστορία της στην εκπαίδευση και την ειδική αγωγή, τον εντοπισμό των ιδιαίτερων εμποδίων προς την ένταξη των μαθητών με αναπηρία/ΕΕΑ στο γενικό σχολείο αλλά και τον εντοπισμό και αξιοποίηση των υπαρχόντων θεσμών και δομών που μπορούν να στηρίξουν μία τέτοια αναμόρφωση (UNESCO, (2008). Inclusive education the way of the future. Geneva: UNESCO. http://www.ibe.unesco.org/fileadmin/user_upload/Policy_Dialogue/48th_ICE/CONFINTED_48-3_English.pdf). Αυτό όφειλαν να κάνουν τόσα χρόνια οι υπεύθυνοι εκπαιδευτικής πολιτικής στην Ελλάδα και όχι άκριτη εισαγωγή πρακτικών (όπως η ίδρυση ξεχωριστών τμημάτων ειδικής αγωγής εκεί που ποτέ δεν υπήρχαν), αδιαφορώντας για τις ιδιαίτερες συνθήκες που πλαισιώνουν την συντήρηση αυτών των πρακτικών στην χώρα προέλευσής τους, αδιαφορώντας για την ιδεολογική βάση των πρακτικών αυτών και τελικά ισοπεδώνοντας κομμάτια του προϋπάρχοντος συστήματος, όχι επειδή δεν είναι κατάλληλα για την προώθηση της ισότιμης πρόσβασης σε ποιοτική εκπαίδευση για όλους τους μαθητές, αλλά γιατί δεν εξυπηρετούν την καθολική επιβολή των εισαγόμενων πρακτικών.
Η εισαγωγή και παραμονή του κλάδου ΠΕ61/71 στην εκπαίδευση ανέκαθεν ήταν εργασιακό και όχι παιδαγωγικό ζήτημα καθώς η ίδια η λειτουργία ξεχωριστών τμημάτων βασικών σπουδών για εκπαιδευτικούς στην ΕΑΕ είναι άτοπη τόσο από επιστημονικής πλευράς όσο και από πλευράς ανθρωπίνων δικαιωμάτων (UNESCO, (1994). The Salamanca statement and framework for action. Paris: UNESCO , UNESCO, (2008). Inclusive education the way of the future. Geneva: UNESCO , UNESCO, (2009). Towards inclusive education for children with disabilities: a guideline. Bangkok: UNESCO , Peters, S. J., (2004). Inclusive education an EFA strategy for all children. World Bank). Με άλλα λόγια αν το ζήτημα ήταν επιστημονικό δεν θα είχε επιτραπεί εξ αρχής η δημιουργία αποφοίτων που να μπορούν να συγκροτήσουν έναν ξεχωριστό κλάδο εκπαιδευτικών ειδικής αγωγής ΠΕ61/71, με κριτήριο ένα και μόνο βασικό πτυχίο το οποίο δεν είναι το παιδαγωγικό πτυχίο προσχολικής ή δημοτικής εκπαίδευσης. Και το ζήτημα αυτό δημιουργήθηκε ως εργασιακό, και όχι επιστημονικό, όταν δύο πανεπιστημιακά τμήματα ιδρύθηκαν με αντικείμενο την ειδική αγωγή ως ξεχωριστό και αυτόνομο επιστημονικό πεδίο. Η ανυπαρξία επιστημονικών/παιδαγωγικών επιχειρημάτων υπέρ της ύπαρξης ξεχωριστών σχολών προετοιμασίας ειδικών παιδαγωγών, και μάλιστα σε μία χώρα που ήδη διαθέτει πανεπιστημιακά παιδαγωγικά τμήματα προσχολικής και δημοτικής εκπαίδευσης (και όχι σχολές γενικής αγωγής βλ.Π.Δ. 320/1983 και Ν.1566/1985), οδήγησε στην διεκδίκηση της εδραίωσης των σχολών αυτών απευθείας στην αγορά εργασίας. Έτσι μία επιστημονικά άτοπη διεκδίκηση μετατράπηκε σε εργασιακή διεκδίκηση, με τη σταδιακή προώθηση της σύνδεσης του βασικού πτυχίου στην ειδική αγωγή με την αγορά εργασίας στο χώρο της εκπαίδευσης, και τελικά συντεχνιακή διεκδίκηση, με την προώθηση του εκτοπισμού των προϋπαρχόντων εκπαιδευτικών κλάδων (Ν.1566/1985) από τις διεκδικούμενες θέσεις εκπαιδευτικού ΕΑΕ.
Τιμά τη νυν ηγεσία του υπουργείου παιδείας η αναγνώριση των αδικαιολόγητων και άδικων αποτελεσμάτων των χειρισμών του παρελθόντος. Η συγκεκριμένη τροπολογία πρέπει να ψηφιστεί άμεσα προκειμένου να μπει ένας φραγμός στη συντεχνιακή λογική στο χώρο της ΕΑΕ
ΣΤΗΡΙΖΩ ΤΗΝ ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΑΕ
Η ισότιμη αντιμετώπιση μεταξύ Π61/71 και ΠΕ60/70 ΕΑΕ αποτελεί μία έντιμη εξισορροπητική, από πλευράς εργασιακών δικαιωμάτων, λύση για την αποκατάσταση της απαραίτητης για τον ευαίσθητο αυτό χώρο ηρεμίας. Κανένα δικαίωμα των ΠΕ61/71 δεν συνθλίβεται από μία τροπολογία που τους αντιμετωπίζει ισότιμα με τους προϋπάρχοντες κλάδους ΕΑΕ, στους οποίους ανήκαν αποκλειστικά τα επαγγελματικά δικαιώματα που οι ΠΕ61/71 απέκτησαν μόλις το 2008. Κανένα παιδί με αναπηρία ή/και ΕΕΑ δεν συνθλίβεται από μία τροπολογία που προλαμβάνει τον απόλυτη παλινδρόμηση του εκπαιδευτικού συστήματος σε παρωχημένα μοντέλα εκπαίδευσης τα οποία αποδεδειγμένα καταπατούν τα δικαιώματά του. Επαίσχυντη είναι η επίκληση των ιδιαίτερων αναγκών κάποιων παιδιών, από ανθρώπους που φέρουν την ιδιότητα του εκπαιδευτικού, για την προώθηση των εργασιακών συμφερόντων του κλάδου τους, δια του αφανισμού μάλιστα από τον χώρο των προϋπαρχόντων κλάδων ΠΕ60/70 ΕΑΕ.
Η προσπάθεια παραλληλισμού του Παιδαγωγικού Τμήματος Ειδικής Αγωγής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και του Τμήματος Εκπαιδευτικής και Κοινωνικής Πολιτικής του Πανεπιστημίου Μακεδονίας με τμήματα πανεπιστημίων των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής, είναι ένα επιχείρημα ρηχό και άστοχο. Και είναι άστοχο γιατί παραβλέπει την ύπαρξη στις ΗΠΑ ενός ξεχωριστού συστήματος απόκτησης άδειας ασκήσεως του επαγγέλματος του εκπαιδευτικού (όπου και εντάσσεται και ο ειδικός παιδαγωγός), μέσα από πολλές διαφορετικές διαδρομές εκπαίδευσης, ενώ, παρά τις επιμέρους διαφοροποιήσεις μεταξύ των διαφορετικών πολιτειών, η ύπαρξη ενός και μόνο βασικού πτυχίου(ακόμη και αν πρόκειται για πτυχίο στην ειδική αγωγή) αποτελεί απλά μία προϋπόθεση και δεν οδηγεί αυτομάτως σε άδεια ασκήσεως επαγγέλματος. Με άλλα λόγια το ότι ένα πρόγραμμα βασικών σπουδών οδηγεί σε βασικό πτυχίο στην εκπαίδευση ή στην ειδική αγωγή δεν συνεπάγεται ότι το πρόγραμμα αυτό είναι πιστοποιημένο ή, ακόμη περισσότερο, ότι ισοδυναμεί με απόκτηση επαγγελματικών δικαιωμάτων εκπαιδευτικού (γενικού ή ειδικού). Επιπλέον η χρήση από τους συναδέλφους ΠΕ61/71 του παραδείγματος των ΗΠΑ, μίας χώρας στην οποία υπάρχει πρόβλεψη για κινητικότητα των εκπαιδευτικών σε θέσεις γενικού και ειδικού, στην οποία αναγνωρίζονται οι διαφορετικές διαδρομές εκπαίδευσης των εκπαιδευτικών αλλά και τα αυξημένα προσόντα, είναι ατυχής για την υποστήριξη της αποκλειστικής πρόσβασης των κατόχων βασικού πτυχίου ειδικής αγωγής σε θέσεις εκπαιδευτικού ΕΑΕ. Για μία εικόνα σχετικά με αυτό παραπέμπω στις ακόλουθες ενδεικτικές σελίδες:
http://www.teaching-certification.com/types-of-teaching-certifications.html
https://teach.com/become-a-special-education-teacher/
http://www.specialeducationguide.com/teacher-certification/what-special-education-teachers-do/
http://www.teachercertification.org/a/special-education-teaching-requirements.html
Μία γενική αλλά κατατοπιστική εικόνα του πόσο διαφορετικό είναι το σύστημα των ΗΠΑ, η οποία αναδεικνύει το πόσο άστοχος είναι ο παραπάνω παραλληλισμός, δίνεται στο κείμενο Education and Inclusion in the United States: An Overview (US Department of Education (2008) http://www.ibe.unesco.org/National_Reports/ICE_2008/usa_NR08.pdf), όπου μπορεί κανείς να δει πως είναι δομημένο το εκπαιδευτικό σύστημα των ΗΠΑ, ποιου επιπέδου εκπαίδευση έχουν οι εκπαιδευτικοί τους, τις διαδικασίες πιστοποίησης των ίδιων των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων και των κολλεγίων, την άδεια ασκήσεως του επαγγέλματος του εκπαιδευτικού η οποία δεν απορρέει εξ ορισμού από το βασικό του πτυχίο, το οποίο μπορεί να είναι και πτυχίο κολεγίου, και τις κινήσεις εκπαιδευτικής πολιτικής προκειμένου ένα σύστημα στο οποίο είναι βαθιά ριζωμένο στο διαχωριστικό ιατρικό μοντέλο ειδικής αγωγής (για σύντομη παρουσίαση βλ Dudley-Marling & Burns (2014) http://files.eric.ed.gov/fulltext/EJ1055208.pdf ) να χαράξει ενταξιακή πορεία.
Τα μέτρα που κάθε χώρα παίρνει για την ενταξιακή αναμόρφωση του εκπαιδευτικού της συστήματος εξαρτώνται άμεσα από τις ιδιαίτερες συνθήκες της, την ιδιαίτερη ιστορία της στην εκπαίδευση και την ειδική αγωγή, τον εντοπισμό των ιδιαίτερων εμποδίων προς την ένταξη των μαθητών με αναπηρία/ΕΕΑ στο γενικό σχολείο αλλά και τον εντοπισμό και αξιοποίηση των υπαρχόντων θεσμών και δομών που μπορούν να στηρίξουν μία τέτοια αναμόρφωση (UNESCO, (2008). Inclusive education the way of the future. Geneva: UNESCO. http://www.ibe.unesco.org/fileadmin/user_upload/Policy_Dialogue/48th_ICE/CONFINTED_48-3_English.pdf). Αυτό όφειλαν να κάνουν τόσα χρόνια οι υπεύθυνοι εκπαιδευτικής πολιτικής στην Ελλάδα και όχι άκριτη εισαγωγή πρακτικών (όπως η ίδρυση ξεχωριστών τμημάτων ειδικής αγωγής εκεί που ποτέ δεν υπήρχαν), αδιαφορώντας για τις ιδιαίτερες συνθήκες που πλαισιώνουν την συντήρηση αυτών των πρακτικών στην χώρα προέλευσής τους, αδιαφορώντας για την ιδεολογική βάση των πρακτικών αυτών και τελικά ισοπεδώνοντας κομμάτια του προϋπάρχοντος συστήματος, όχι επειδή δεν είναι κατάλληλα για την προώθηση της ισότιμης πρόσβασης σε ποιοτική εκπαίδευση για όλους τους μαθητές, αλλά γιατί δεν εξυπηρετούν την καθολική επιβολή των εισαγόμενων πρακτικών.
Η εισαγωγή και παραμονή του κλάδου ΠΕ61/71 στην εκπαίδευση ανέκαθεν ήταν εργασιακό και όχι παιδαγωγικό ζήτημα καθώς η ίδια η λειτουργία ξεχωριστών τμημάτων βασικών σπουδών για εκπαιδευτικούς στην ΕΑΕ είναι άτοπη τόσο από επιστημονικής πλευράς όσο και από πλευράς ανθρωπίνων δικαιωμάτων (UNESCO, (1994). The Salamanca statement and framework for action. Paris: UNESCO , UNESCO, (2008). Inclusive education the way of the future. Geneva: UNESCO , UNESCO, (2009). Towards inclusive education for children with disabilities: a guideline. Bangkok: UNESCO , Peters, S. J., (2004). Inclusive education an EFA strategy for all children. World Bank). Με άλλα λόγια αν το ζήτημα ήταν επιστημονικό δεν θα είχε επιτραπεί εξ αρχής η δημιουργία αποφοίτων που να μπορούν να συγκροτήσουν έναν ξεχωριστό κλάδο εκπαιδευτικών ειδικής αγωγής ΠΕ61/71, με κριτήριο ένα και μόνο βασικό πτυχίο το οποίο δεν είναι το παιδαγωγικό πτυχίο προσχολικής ή δημοτικής εκπαίδευσης. Και το ζήτημα αυτό δημιουργήθηκε ως εργασιακό, και όχι επιστημονικό, όταν δύο πανεπιστημιακά τμήματα ιδρύθηκαν με αντικείμενο την ειδική αγωγή ως ξεχωριστό και αυτόνομο επιστημονικό πεδίο. Η ανυπαρξία επιστημονικών/παιδαγωγικών επιχειρημάτων υπέρ της ύπαρξης ξεχωριστών σχολών προετοιμασίας ειδικών παιδαγωγών, και μάλιστα σε μία χώρα που ήδη διαθέτει πανεπιστημιακά παιδαγωγικά τμήματα προσχολικής και δημοτικής εκπαίδευσης (και όχι σχολές γενικής αγωγής βλ.Π.Δ. 320/1983 και Ν.1566/1985), οδήγησε στην διεκδίκηση της εδραίωσης των σχολών αυτών απευθείας στην αγορά εργασίας. Έτσι μία επιστημονικά άτοπη διεκδίκηση μετατράπηκε σε εργασιακή διεκδίκηση, με τη σταδιακή προώθηση της σύνδεσης του βασικού πτυχίου στην ειδική αγωγή με την αγορά εργασίας στο χώρο της εκπαίδευσης, και τελικά συντεχνιακή διεκδίκηση, με την προώθηση του εκτοπισμού των προϋπαρχόντων εκπαιδευτικών κλάδων (Ν.1566/1985) από τις διεκδικούμενες θέσεις εκπαιδευτικού ΕΑΕ.
Τιμά τη νυν ηγεσία του υπουργείου παιδείας η αναγνώριση των αδικαιολόγητων και άδικων αποτελεσμάτων των χειρισμών του παρελθόντος. Η συγκεκριμένη τροπολογία πρέπει να ψηφιστεί άμεσα προκειμένου να μπει ένας φραγμός στη συντεχνιακή λογική στο χώρο της ΕΑΕ
ΣΤΗΡΙΖΩ ΤΗΝ ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΑΕ
Η ισότιμη αντιμετώπιση μεταξύ Π61/71 και ΠΕ60/70 ΕΑΕ αποτελεί μία έντιμη εξισορροπητική, από πλευράς εργασιακών δικαιωμάτων, λύση για την αποκατάσταση της απαραίτητης για τον ευαίσθητο αυτό χώρο ηρεμίας. Κανένα δικαίωμα των ΠΕ61/71 δεν συνθλίβεται από μία τροπολογία που τους αντιμετωπίζει ισότιμα με τους προϋπάρχοντες κλάδους ΕΑΕ, στους οποίους ανήκαν αποκλειστικά τα επαγγελματικά δικαιώματα που οι ΠΕ61/71 απέκτησαν μόλις το 2008. Κανένα παιδί με αναπηρία ή/και ΕΕΑ δεν συνθλίβεται από μία τροπολογία που προλαμβάνει τον απόλυτη παλινδρόμηση του εκπαιδευτικού συστήματος σε παρωχημένα μοντέλα εκπαίδευσης τα οποία αποδεδειγμένα καταπατούν τα δικαιώματά του. Επαίσχυντη είναι η επίκληση των ιδιαίτερων αναγκών κάποιων παιδιών, από ανθρώπους που φέρουν την ιδιότητα του εκπαιδευτικού, για την προώθηση των εργασιακών συμφερόντων του κλάδου τους, δια του αφανισμού μάλιστα από τον χώρο των προϋπαρχόντων κλάδων ΠΕ60/70 ΕΑΕ.
Η προσπάθεια παραλληλισμού του Παιδαγωγικού Τμήματος Ειδικής Αγωγής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και του Τμήματος Εκπαιδευτικής και Κοινωνικής Πολιτικής του Πανεπιστημίου Μακεδονίας με τμήματα πανεπιστημίων των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής, είναι ένα επιχείρημα ρηχό και άστοχο. Και είναι άστοχο γιατί παραβλέπει την ύπαρξη στις ΗΠΑ ενός ξεχωριστού συστήματος απόκτησης άδειας ασκήσεως του επαγγέλματος του εκπαιδευτικού (όπου και εντάσσεται και ο ειδικός παιδαγωγός), μέσα από πολλές διαφορετικές διαδρομές εκπαίδευσης, ενώ, παρά τις επιμέρους διαφοροποιήσεις μεταξύ των διαφορετικών πολιτειών, η ύπαρξη ενός και μόνο βασικού πτυχίου(ακόμη και αν πρόκειται για πτυχίο στην ειδική αγωγή) αποτελεί απλά μία προϋπόθεση και δεν οδηγεί αυτομάτως σε άδεια ασκήσεως επαγγέλματος. Με άλλα λόγια το ότι ένα πρόγραμμα βασικών σπουδών οδηγεί σε βασικό πτυχίο στην εκπαίδευση ή στην ειδική αγωγή δεν συνεπάγεται ότι το πρόγραμμα αυτό είναι πιστοποιημένο ή, ακόμη περισσότερο, ότι ισοδυναμεί με απόκτηση επαγγελματικών δικαιωμάτων εκπαιδευτικού (γενικού ή ειδικού). Επιπλέον η χρήση από τους συναδέλφους ΠΕ61/71 του παραδείγματος των ΗΠΑ, μίας χώρας στην οποία υπάρχει πρόβλεψη για κινητικότητα των εκπαιδευτικών σε θέσεις γενικού και ειδικού, στην οποία αναγνωρίζονται οι διαφορετικές διαδρομές εκπαίδευσης των εκπαιδευτικών αλλά και τα αυξημένα προσόντα, είναι ατυχής για την υποστήριξη της αποκλειστικής πρόσβασης των κατόχων βασικού πτυχίου ειδικής αγωγής σε θέσεις εκπαιδευτικού ΕΑΕ. Για μία εικόνα σχετικά με αυτό παραπέμπω στις ακόλουθες ενδεικτικές σελίδες:
http://www.teaching-certification.com/types-of-teaching-certifications.html
https://teach.com/become-a-special-education-teacher/
http://www.specialeducationguide.com/teacher-certification/what-special-education-teachers-do/
http://www.teachercertification.org/a/special-education-teaching-requirements.html
Μία γενική αλλά κατατοπιστική εικόνα του πόσο διαφορετικό είναι το σύστημα των ΗΠΑ, η οποία αναδεικνύει το πόσο άστοχος είναι ο παραπάνω παραλληλισμός, δίνεται στο κείμενο Education and Inclusion in the United States: An Overview (US Department of Education (2008) http://www.ibe.unesco.org/National_Reports/ICE_2008/usa_NR08.pdf), όπου μπορεί κανείς να δει πως είναι δομημένο το εκπαιδευτικό σύστημα των ΗΠΑ, ποιου επιπέδου εκπαίδευση έχουν οι εκπαιδευτικοί τους, τις διαδικασίες πιστοποίησης των ίδιων των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων και των κολλεγίων, την άδεια ασκήσεως του επαγγέλματος του εκπαιδευτικού η οποία δεν απορρέει εξ ορισμού από το βασικό του πτυχίο, το οποίο μπορεί να είναι και πτυχίο κολεγίου, και τις κινήσεις εκπαιδευτικής πολιτικής προκειμένου ένα σύστημα στο οποίο είναι βαθιά ριζωμένο στο διαχωριστικό ιατρικό μοντέλο ειδικής αγωγής (για σύντομη παρουσίαση βλ Dudley-Marling & Burns (2014) http://files.eric.ed.gov/fulltext/EJ1055208.pdf ) να χαράξει ενταξιακή πορεία.
Τα μέτρα που κάθε χώρα παίρνει για την ενταξιακή αναμόρφωση του εκπαιδευτικού της συστήματος εξαρτώνται άμεσα από τις ιδιαίτερες συνθήκες της, την ιδιαίτερη ιστορία της στην εκπαίδευση και την ειδική αγωγή, τον εντοπισμό των ιδιαίτερων εμποδίων προς την ένταξη των μαθητών με αναπηρία/ΕΕΑ στο γενικό σχολείο αλλά και τον εντοπισμό και αξιοποίηση των υπαρχόντων θεσμών και δομών που μπορούν να στηρίξουν μία τέτοια αναμόρφωση (UNESCO, (2008). Inclusive education the way of the future. Geneva: UNESCO. http://www.ibe.unesco.org/fileadmin/user_upload/Policy_Dialogue/48th_ICE/CONFINTED_48-3_English.pdf). Αυτό όφειλαν να κάνουν τόσα χρόνια οι υπεύθυνοι εκπαιδευτικής πολιτικής στην Ελλάδα και όχι άκριτη εισαγωγή πρακτικών (όπως η ίδρυση ξεχωριστών τμημάτων ειδικής αγωγής εκεί που ποτέ δεν υπήρχαν), αδιαφορώντας για τις ιδιαίτερες συνθήκες που πλαισιώνουν την συντήρηση αυτών των πρακτικών στην χώρα προέλευσής τους, αδιαφορώντας για την ιδεολογική βάση των πρακτικών αυτών και τελικά ισοπεδώνοντας κομμάτια του προϋπάρχοντος συστήματος, όχι επειδή δεν είναι κατάλληλα για την προώθηση της ισότιμης πρόσβασης σε ποιοτική εκπαίδευση για όλους τους μαθητές, αλλά γιατί δεν εξυπηρετούν την καθολική επιβολή των εισαγόμενων πρακτικών.
Η εισαγωγή και παραμονή του κλάδου ΠΕ61/71 στην εκπαίδευση ανέκαθεν ήταν εργασιακό και όχι παιδαγωγικό ζήτημα καθώς η ίδια η λειτουργία ξεχωριστών τμημάτων βασικών σπουδών για εκπαιδευτικούς στην ΕΑΕ είναι άτοπη τόσο από επιστημονικής πλευράς όσο και από πλευράς ανθρωπίνων δικαιωμάτων (UNESCO, (1994). The Salamanca statement and framework for action. Paris: UNESCO , UNESCO, (2008). Inclusive education the way of the future. Geneva: UNESCO , UNESCO, (2009). Towards inclusive education for children with disabilities: a guideline. Bangkok: UNESCO , Peters, S. J., (2004). Inclusive education an EFA strategy for all children. World Bank). Με άλλα λόγια αν το ζήτημα ήταν επιστημονικό δεν θα είχε επιτραπεί εξ αρχής η δημιουργία αποφοίτων που να μπορούν να συγκροτήσουν έναν ξεχωριστό κλάδο εκπαιδευτικών ειδικής αγωγής ΠΕ61/71, με κριτήριο ένα και μόνο βασικό πτυχίο το οποίο δεν είναι το παιδαγωγικό πτυχίο προσχολικής ή δημοτικής εκπαίδευσης. Και το ζήτημα αυτό δημιουργήθηκε ως εργασιακό, και όχι επιστημονικό, όταν δύο πανεπιστημιακά τμήματα ιδρύθηκαν με αντικείμενο την ειδική αγωγή ως ξεχωριστό και αυτόνομο επιστημονικό πεδίο. Η ανυπαρξία επιστημονικών/παιδαγωγικών επιχειρημάτων υπέρ της ύπαρξης ξεχωριστών σχολών προετοιμασίας ειδικών παιδαγωγών, και μάλιστα σε μία χώρα που ήδη διαθέτει πανεπιστημιακά παιδαγωγικά τμήματα προσχολικής και δημοτικής εκπαίδευσης (και όχι σχολές γενικής αγωγής βλ.Π.Δ. 320/1983 και Ν.1566/1985), οδήγησε στην διεκδίκηση της εδραίωσης των σχολών αυτών απευθείας στην αγορά εργασίας. Έτσι μία επιστημονικά άτοπη διεκδίκηση μετατράπηκε σε εργασιακή διεκδίκηση, με τη σταδιακή προώθηση της σύνδεσης του βασικού πτυχίου στην ειδική αγωγή με την αγορά εργασίας στο χώρο της εκπαίδευσης, και τελικά συντεχνιακή διεκδίκηση, με την προώθηση του εκτοπισμού των προϋπαρχόντων εκπαιδευτικών κλάδων (Ν.1566/1985) από τις διεκδικούμενες θέσεις εκπαιδευτικού ΕΑΕ.
Τιμά τη νυν ηγεσία του υπουργείου παιδείας η αναγνώριση των αδικαιολόγητων και άδικων αποτελεσμάτων των χειρισμών του παρελθόντος. Η συγκεκριμένη τροπολογία πρέπει να ψηφιστεί άμεσα προκειμένου να μπει ένας φραγμός στη συντεχνιακή λογική στο χώρο της ΕΑΕ
ΣΤΗΡΙΖΩ ΤΗΝ ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΑΕ
Η ισότιμη αντιμετώπιση μεταξύ Π61/71 και ΠΕ60/70 ΕΑΕ αποτελεί μία έντιμη εξισορροπητική, από πλευράς εργασιακών δικαιωμάτων, λύση για την αποκατάσταση της απαραίτητης για τον ευαίσθητο αυτό χώρο ηρεμίας. Κανένα δικαίωμα των ΠΕ61/71 δεν συνθλίβεται από μία τροπολογία που τους αντιμετωπίζει ισότιμα με τους προϋπάρχοντες κλάδους ΕΑΕ, στους οποίους ανήκαν αποκλειστικά τα επαγγελματικά δικαιώματα που οι ΠΕ61/71 απέκτησαν μόλις το 2008. Κανένα παιδί με αναπηρία ή/και ΕΕΑ δεν συνθλίβεται από μία τροπολογία που προλαμβάνει τον απόλυτη παλινδρόμηση του εκπαιδευτικού συστήματος σε παρωχημένα μοντέλα εκπαίδευσης τα οποία αποδεδειγμένα καταπατούν τα δικαιώματά του. Επαίσχυντη είναι η επίκληση των ιδιαίτερων αναγκών κάποιων παιδιών, από ανθρώπους που φέρουν την ιδιότητα του εκπαιδευτικού, για την προώθηση των εργασιακών συμφερόντων του κλάδου τους, δια του αφανισμού μάλιστα από τον χώρο των προϋπαρχόντων κλάδων ΠΕ60/70 ΕΑΕ.
Η προσπάθεια παραλληλισμού του Παιδαγωγικού Τμήματος Ειδικής Αγωγής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και του Τμήματος Εκπαιδευτικής και Κοινωνικής Πολιτικής του Πανεπιστημίου Μακεδονίας με τμήματα πανεπιστημίων των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής, είναι ένα επιχείρημα ρηχό και άστοχο. Και είναι άστοχο γιατί παραβλέπει την ύπαρξη στις ΗΠΑ ενός ξεχωριστού συστήματος απόκτησης άδειας ασκήσεως του επαγγέλματος του εκπαιδευτικού (όπου και εντάσσεται και ο ειδικός παιδαγωγός), μέσα από πολλές διαφορετικές διαδρομές εκπαίδευσης, ενώ, παρά τις επιμέρους διαφοροποιήσεις μεταξύ των διαφορετικών πολιτειών, η ύπαρξη ενός και μόνο βασικού πτυχίου(ακόμη και αν πρόκειται για πτυχίο στην ειδική αγωγή) αποτελεί απλά μία προϋπόθεση και δεν οδηγεί αυτομάτως σε άδεια ασκήσεως επαγγέλματος. Με άλλα λόγια το ότι ένα πρόγραμμα βασικών σπουδών οδηγεί σε βασικό πτυχίο στην εκπαίδευση ή στην ειδική αγωγή δεν συνεπάγεται ότι το πρόγραμμα αυτό είναι πιστοποιημένο ή, ακόμη περισσότερο, ότι ισοδυναμεί με απόκτηση επαγγελματικών δικαιωμάτων εκπαιδευτικού (γενικού ή ειδικού). Επιπλέον η χρήση από τους συναδέλφους ΠΕ61/71 του παραδείγματος των ΗΠΑ, μίας χώρας στην οποία υπάρχει πρόβλεψη για κινητικότητα των εκπαιδευτικών σε θέσεις γενικού και ειδικού, στην οποία αναγνωρίζονται οι διαφορετικές διαδρομές εκπαίδευσης των εκπαιδευτικών αλλά και τα αυξημένα προσόντα, είναι ατυχής για την υποστήριξη της αποκλειστικής πρόσβασης των κατόχων βασικού πτυχίου ειδικής αγωγής σε θέσεις εκπαιδευτικού ΕΑΕ. Για μία εικόνα σχετικά με αυτό παραπέμπω στις ακόλουθες ενδεικτικές σελίδες:
http://www.teaching-certification.com/types-of-teaching-certifications.html
https://teach.com/become-a-special-education-teacher/
http://www.specialeducationguide.com/teacher-certification/what-special-education-teachers-do/
http://www.teachercertification.org/a/special-education-teaching-requirements.html
Μία γενική αλλά κατατοπιστική εικόνα του πόσο διαφορετικό είναι το σύστημα των ΗΠΑ, η οποία αναδεικνύει το πόσο άστοχος είναι ο παραπάνω παραλληλισμός, δίνεται στο κείμενο Education and Inclusion in the United States: An Overview (US Department of Education (2008) http://www.ibe.unesco.org/National_Reports/ICE_2008/usa_NR08.pdf), όπου μπορεί κανείς να δει πως είναι δομημένο το εκπαιδευτικό σύστημα των ΗΠΑ, ποιου επιπέδου εκπαίδευση έχουν οι εκπαιδευτικοί τους, τις διαδικασίες πιστοποίησης των ίδιων των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων και των κολλεγίων, την άδεια ασκήσεως του επαγγέλματος του εκπαιδευτικού η οποία δεν απορρέει εξ ορισμού από το βασικό του πτυχίο, το οποίο μπορεί να είναι και πτυχίο κολεγίου, και τις κινήσεις εκπαιδευτικής πολιτικής προκειμένου ένα σύστημα στο οποίο είναι βαθιά ριζωμένο στο διαχωριστικό ιατρικό μοντέλο ειδικής αγωγής (για σύντομη παρουσίαση βλ Dudley-Marling & Burns (2014) http://files.eric.ed.gov/fulltext/EJ1055208.pdf ) να χαράξει ενταξιακή πορεία.
Τα μέτρα που κάθε χώρα παίρνει για την ενταξιακή αναμόρφωση του εκπαιδευτικού της συστήματος εξαρτώνται άμεσα από τις ιδιαίτερες συνθήκες της, την ιδιαίτερη ιστορία της στην εκπαίδευση και την ειδική αγωγή, τον εντοπισμό των ιδιαίτερων εμποδίων προς την ένταξη των μαθητών με αναπηρία/ΕΕΑ στο γενικό σχολείο αλλά και τον εντοπισμό και αξιοποίηση των υπαρχόντων θεσμών και δομών που μπορούν να στηρίξουν μία τέτοια αναμόρφωση (UNESCO, (2008). Inclusive education the way of the future. Geneva: UNESCO. http://www.ibe.unesco.org/fileadmin/user_upload/Policy_Dialogue/48th_ICE/CONFINTED_48-3_English.pdf). Αυτό όφειλαν να κάνουν τόσα χρόνια οι υπεύθυνοι εκπαιδευτικής πολιτικής στην Ελλάδα και όχι άκριτη εισαγωγή πρακτικών (όπως η ίδρυση ξεχωριστών τμημάτων ειδικής αγωγής εκεί που ποτέ δεν υπήρχαν), αδιαφορώντας για τις ιδιαίτερες συνθήκες που πλαισιώνουν την συντήρηση αυτών των πρακτικών στην χώρα προέλευσής τους, αδιαφορώντας για την ιδεολογική βάση των πρακτικών αυτών και τελικά ισοπεδώνοντας κομμάτια του προϋπάρχοντος συστήματος, όχι επειδή δεν είναι κατάλληλα για την προώθηση της ισότιμης πρόσβασης σε ποιοτική εκπαίδευση για όλους τους μαθητές, αλλά γιατί δεν εξυπηρετούν την καθολική επιβολή των εισαγόμενων πρακτικών.
Η εισαγωγή και παραμονή του κλάδου ΠΕ61/71 στην εκπαίδευση ανέκαθεν ήταν εργασιακό και όχι παιδαγωγικό ζήτημα καθώς η ίδια η λειτουργία ξεχωριστών τμημάτων βασικών σπουδών για εκπαιδευτικούς στην ΕΑΕ είναι άτοπη τόσο από επιστημονικής πλευράς όσο και από πλευράς ανθρωπίνων δικαιωμάτων (UNESCO, (1994). The Salamanca statement and framework for action. Paris: UNESCO , UNESCO, (2008). Inclusive education the way of the future. Geneva: UNESCO , UNESCO, (2009). Towards inclusive education for children with disabilities: a guideline. Bangkok: UNESCO , Peters, S. J., (2004). Inclusive education an EFA strategy for all children. World Bank). Με άλλα λόγια αν το ζήτημα ήταν επιστημονικό δεν θα είχε επιτραπεί εξ αρχής η δημιουργία αποφοίτων που να μπορούν να συγκροτήσουν έναν ξεχωριστό κλάδο εκπαιδευτικών ειδικής αγωγής ΠΕ61/71, με κριτήριο ένα και μόνο βασικό πτυχίο το οποίο δεν είναι το παιδαγωγικό πτυχίο προσχολικής ή δημοτικής εκπαίδευσης. Και το ζήτημα αυτό δημιουργήθηκε ως εργασιακό, και όχι επιστημονικό, όταν δύο πανεπιστημιακά τμήματα ιδρύθηκαν με αντικείμενο την ειδική αγωγή ως ξεχωριστό και αυτόνομο επιστημονικό πεδίο. Η ανυπαρξία επιστημονικών/παιδαγωγικών επιχειρημάτων υπέρ της ύπαρξης ξεχωριστών σχολών προετοιμασίας ειδικών παιδαγωγών, και μάλιστα σε μία χώρα που ήδη διαθέτει πανεπιστημιακά παιδαγωγικά τμήματα προσχολικής και δημοτικής εκπαίδευσης (και όχι σχολές γενικής αγωγής βλ.Π.Δ. 320/1983 και Ν.1566/1985), οδήγησε στην διεκδίκηση της εδραίωσης των σχολών αυτών απευθείας στην αγορά εργασίας. Έτσι μία επιστημονικά άτοπη διεκδίκηση μετατράπηκε σε εργασιακή διεκδίκηση, με τη σταδιακή προώθηση της σύνδεσης του βασικού πτυχίου στην ειδική αγωγή με την αγορά εργασίας στο χώρο της εκπαίδευσης, και τελικά συντεχνιακή διεκδίκηση, με την προώθηση του εκτοπισμού των προϋπαρχόντων εκπαιδευτικών κλάδων (Ν.1566/1985) από τις διεκδικούμενες θέσεις εκπαιδευτικού ΕΑΕ.
Τιμά τη νυν ηγεσία του υπουργείου παιδείας η αναγνώριση των αδικαιολόγητων και άδικων αποτελεσμάτων των χειρισμών του παρελθόντος. Η συγκεκριμένη τροπολογία πρέπει να ψηφιστεί άμεσα προκειμένου να μπει ένας φραγμός στη συντεχνιακή λογική στο χώρο της ΕΑΕ
Συμφωνώ με την τροπολογία.
Κάποιο άλλο επιστημονικό, παιδαγωγικό, ή νομικό επιχείρημα έχουν να παραθέσουν οι συνάδελφοι ΣΑΤΕΑ, πέραν από το συνηθισμένο κείμενο που κάνει αναφορά στο βασικό τους πτυχίο; Πόσες φορές ακόμη θα το αντιγράψουν; Να τους ενημερώσουμε ότι μία φορά λογίζεται ως επιχείρημα.
ΣΤΗΡΙΖΩ ΤΗΝ ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΑΕ
Η ισότιμη αντιμετώπιση μεταξύ Π61/71 και ΠΕ60/70 ΕΑΕ αποτελεί μία έντιμη εξισορροπητική, από πλευράς εργασιακών δικαιωμάτων, λύση για την αποκατάσταση της απαραίτητης για τον ευαίσθητο αυτό χώρο ηρεμίας. Κανένα δικαίωμα των ΠΕ61/71 δεν συνθλίβεται από μία τροπολογία που τους αντιμετωπίζει ισότιμα με τους προϋπάρχοντες κλάδους ΕΑΕ, στους οποίους ανήκαν αποκλειστικά τα επαγγελματικά δικαιώματα που οι ΠΕ61/71 απέκτησαν μόλις το 2008. Κανένα παιδί με αναπηρία ή/και ΕΕΑ δεν συνθλίβεται από μία τροπολογία που προλαμβάνει τον απόλυτη παλινδρόμηση του εκπαιδευτικού συστήματος σε παρωχημένα μοντέλα εκπαίδευσης τα οποία αποδεδειγμένα καταπατούν τα δικαιώματά του. Επαίσχυντη είναι η επίκληση των ιδιαίτερων αναγκών κάποιων παιδιών, από ανθρώπους που φέρουν την ιδιότητα του εκπαιδευτικού, για την προώθηση των εργασιακών συμφερόντων του κλάδου τους, δια του αφανισμού μάλιστα από τον χώρο των προϋπαρχόντων κλάδων ΠΕ60/70 ΕΑΕ.
Η προσπάθεια παραλληλισμού του Παιδαγωγικού Τμήματος Ειδικής Αγωγής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και του Τμήματος Εκπαιδευτικής και Κοινωνικής Πολιτικής του Πανεπιστημίου Μακεδονίας με τμήματα πανεπιστημίων των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής, είναι ένα επιχείρημα ρηχό και άστοχο. Και είναι άστοχο γιατί παραβλέπει την ύπαρξη στις ΗΠΑ ενός ξεχωριστού συστήματος απόκτησης άδειας ασκήσεως του επαγγέλματος του εκπαιδευτικού (όπου και εντάσσεται και ο ειδικός παιδαγωγός), μέσα από πολλές διαφορετικές διαδρομές εκπαίδευσης, ενώ, παρά τις επιμέρους διαφοροποιήσεις μεταξύ των διαφορετικών πολιτειών, η ύπαρξη ενός και μόνο βασικού πτυχίου(ακόμη και αν πρόκειται για πτυχίο στην ειδική αγωγή) αποτελεί απλά μία προϋπόθεση και δεν οδηγεί αυτομάτως σε άδεια ασκήσεως επαγγέλματος. Με άλλα λόγια το ότι ένα πρόγραμμα βασικών σπουδών οδηγεί σε βασικό πτυχίο στην εκπαίδευση ή στην ειδική αγωγή δεν συνεπάγεται ότι το πρόγραμμα αυτό είναι πιστοποιημένο ή, ακόμη περισσότερο, ότι ισοδυναμεί με απόκτηση επαγγελματικών δικαιωμάτων εκπαιδευτικού (γενικού ή ειδικού). Επιπλέον η χρήση από τους συναδέλφους ΠΕ61/71 του παραδείγματος των ΗΠΑ, μίας χώρας στην οποία υπάρχει πρόβλεψη για κινητικότητα των εκπαιδευτικών σε θέσεις γενικού και ειδικού, στην οποία αναγνωρίζονται οι διαφορετικές διαδρομές εκπαίδευσης των εκπαιδευτικών αλλά και τα αυξημένα προσόντα, είναι ατυχής για την υποστήριξη της αποκλειστικής πρόσβασης των κατόχων βασικού πτυχίου ειδικής αγωγής σε θέσεις εκπαιδευτικού ΕΑΕ. Για μία εικόνα σχετικά με αυτό παραπέμπω στις ακόλουθες ενδεικτικές σελίδες:
http://www.teaching-certification.com/types-of-teaching-certifications.html
https://teach.com/become-a-special-education-teacher/
http://www.specialeducationguide.com/teacher-certification/what-special-education-teachers-do/
http://www.teachercertification.org/a/special-education-teaching-requirements.html
Μία γενική αλλά κατατοπιστική εικόνα του πόσο διαφορετικό είναι το σύστημα των ΗΠΑ, η οποία αναδεικνύει το πόσο άστοχος είναι ο παραπάνω παραλληλισμός, δίνεται στο κείμενο Education and Inclusion in the United States: An Overview (US Department of Education (2008) http://www.ibe.unesco.org/National_Reports/ICE_2008/usa_NR08.pdf), όπου μπορεί κανείς να δει πως είναι δομημένο το εκπαιδευτικό σύστημα των ΗΠΑ, ποιου επιπέδου εκπαίδευση έχουν οι εκπαιδευτικοί τους, τις διαδικασίες πιστοποίησης των ίδιων των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων και των κολλεγίων, την άδεια ασκήσεως του επαγγέλματος του εκπαιδευτικού η οποία δεν απορρέει εξ ορισμού από το βασικό του πτυχίο, το οποίο μπορεί να είναι και πτυχίο κολεγίου, και τις κινήσεις εκπαιδευτικής πολιτικής προκειμένου ένα σύστημα στο οποίο είναι βαθιά ριζωμένο στο διαχωριστικό ιατρικό μοντέλο ειδικής αγωγής (για σύντομη παρουσίαση βλ Dudley-Marling & Burns (2014) http://files.eric.ed.gov/fulltext/EJ1055208.pdf ) να χαράξει ενταξιακή πορεία.
Τα μέτρα που κάθε χώρα παίρνει για την ενταξιακή αναμόρφωση του εκπαιδευτικού της συστήματος εξαρτώνται άμεσα από τις ιδιαίτερες συνθήκες της, την ιδιαίτερη ιστορία της στην εκπαίδευση και την ειδική αγωγή, τον εντοπισμό των ιδιαίτερων εμποδίων προς την ένταξη των μαθητών με αναπηρία/ΕΕΑ στο γενικό σχολείο αλλά και τον εντοπισμό και αξιοποίηση των υπαρχόντων θεσμών και δομών που μπορούν να στηρίξουν μία τέτοια αναμόρφωση (UNESCO, (2008). Inclusive education the way of the future. Geneva: UNESCO. http://www.ibe.unesco.org/fileadmin/user_upload/Policy_Dialogue/48th_ICE/CONFINTED_48-3_English.pdf). Αυτό όφειλαν να κάνουν τόσα χρόνια οι υπεύθυνοι εκπαιδευτικής πολιτικής στην Ελλάδα και όχι άκριτη εισαγωγή πρακτικών (όπως η ίδρυση ξεχωριστών τμημάτων ειδικής αγωγής εκεί που ποτέ δεν υπήρχαν), αδιαφορώντας για τις ιδιαίτερες συνθήκες που πλαισιώνουν την συντήρηση αυτών των πρακτικών στην χώρα προέλευσής τους, αδιαφορώντας για την ιδεολογική βάση των πρακτικών αυτών και τελικά ισοπεδώνοντας κομμάτια του προϋπάρχοντος συστήματος, όχι επειδή δεν είναι κατάλληλα για την προώθηση της ισότιμης πρόσβασης σε ποιοτική εκπαίδευση για όλους τους μαθητές, αλλά γιατί δεν εξυπηρετούν την καθολική επιβολή των εισαγόμενων πρακτικών.
Η εισαγωγή και παραμονή του κλάδου ΠΕ61/71 στην εκπαίδευση ανέκαθεν ήταν εργασιακό και όχι παιδαγωγικό ζήτημα καθώς η ίδια η λειτουργία ξεχωριστών τμημάτων βασικών σπουδών για εκπαιδευτικούς στην ΕΑΕ είναι άτοπη τόσο από επιστημονικής πλευράς όσο και από πλευράς ανθρωπίνων δικαιωμάτων (UNESCO, (1994). The Salamanca statement and framework for action. Paris: UNESCO , UNESCO, (2008). Inclusive education the way of the future. Geneva: UNESCO , UNESCO, (2009). Towards inclusive education for children with disabilities: a guideline. Bangkok: UNESCO , Peters, S. J., (2004). Inclusive education an EFA strategy for all children. World Bank). Με άλλα λόγια αν το ζήτημα ήταν επιστημονικό δεν θα είχε επιτραπεί εξ αρχής η δημιουργία αποφοίτων που να μπορούν να συγκροτήσουν έναν ξεχωριστό κλάδο εκπαιδευτικών ειδικής αγωγής ΠΕ61/71, με κριτήριο ένα και μόνο βασικό πτυχίο το οποίο δεν είναι το παιδαγωγικό πτυχίο προσχολικής ή δημοτικής εκπαίδευσης. Και το ζήτημα αυτό δημιουργήθηκε ως εργασιακό, και όχι επιστημονικό, όταν δύο πανεπιστημιακά τμήματα ιδρύθηκαν με αντικείμενο την ειδική αγωγή ως ξεχωριστό και αυτόνομο επιστημονικό πεδίο. Η ανυπαρξία επιστημονικών/παιδαγωγικών επιχειρημάτων υπέρ της ύπαρξης ξεχωριστών σχολών προετοιμασίας ειδικών παιδαγωγών, και μάλιστα σε μία χώρα που ήδη διαθέτει πανεπιστημιακά παιδαγωγικά τμήματα προσχολικής και δημοτικής εκπαίδευσης (και όχι σχολές γενικής αγωγής βλ.Π.Δ. 320/1983 και Ν.1566/1985), οδήγησε στην διεκδίκηση της εδραίωσης των σχολών αυτών απευθείας στην αγορά εργασίας. Έτσι μία επιστημονικά άτοπη διεκδίκηση μετατράπηκε σε εργασιακή διεκδίκηση, με τη σταδιακή προώθηση της σύνδεσης του βασικού πτυχίου στην ειδική αγωγή με την αγορά εργασίας στο χώρο της εκπαίδευσης, και τελικά συντεχνιακή διεκδίκηση, με την προώθηση του εκτοπισμού των προϋπαρχόντων εκπαιδευτικών κλάδων (Ν.1566/1985) από τις διεκδικούμενες θέσεις εκπαιδευτικού ΕΑΕ.
Τιμά τη νυν ηγεσία του υπουργείου παιδείας η αναγνώριση των αδικαιολόγητων και άδικων αποτελεσμάτων των χειρισμών του παρελθόντος. Η συγκεκριμένη τροπολογία πρέπει να ψηφιστεί άμεσα προκειμένου να μπει ένας φραγμός στη συντεχνιακή λογική στο χώρο της ΕΑΕ
ΣΤΗΡΙΖΩ ΤΗΝ ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΑΕ
Η ισότιμη αντιμετώπιση μεταξύ Π61/71 και ΠΕ60/70 ΕΑΕ αποτελεί μία έντιμη εξισορροπητική, από πλευράς εργασιακών δικαιωμάτων, λύση για την αποκατάσταση της απαραίτητης για τον ευαίσθητο αυτό χώρο ηρεμίας. Κανένα δικαίωμα των ΠΕ61/71 δεν συνθλίβεται από μία τροπολογία που τους αντιμετωπίζει ισότιμα με τους προϋπάρχοντες κλάδους ΕΑΕ, στους οποίους ανήκαν αποκλειστικά τα επαγγελματικά δικαιώματα που οι ΠΕ61/71 απέκτησαν μόλις το 2008. Κανένα παιδί με αναπηρία ή/και ΕΕΑ δεν συνθλίβεται από μία τροπολογία που προλαμβάνει τον απόλυτη παλινδρόμηση του εκπαιδευτικού συστήματος σε παρωχημένα μοντέλα εκπαίδευσης τα οποία αποδεδειγμένα καταπατούν τα δικαιώματά του. Επαίσχυντη είναι η επίκληση των ιδιαίτερων αναγκών κάποιων παιδιών, από ανθρώπους που φέρουν την ιδιότητα του εκπαιδευτικού, για την προώθηση των εργασιακών συμφερόντων του κλάδου τους, δια του αφανισμού μάλιστα από τον χώρο των προϋπαρχόντων κλάδων ΠΕ60/70 ΕΑΕ.
Η προσπάθεια παραλληλισμού του Παιδαγωγικού Τμήματος Ειδικής Αγωγής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και του Τμήματος Εκπαιδευτικής και Κοινωνικής Πολιτικής του Πανεπιστημίου Μακεδονίας με τμήματα πανεπιστημίων των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής, είναι ένα επιχείρημα ρηχό και άστοχο. Και είναι άστοχο γιατί παραβλέπει την ύπαρξη στις ΗΠΑ ενός ξεχωριστού συστήματος απόκτησης άδειας ασκήσεως του επαγγέλματος του εκπαιδευτικού (όπου και εντάσσεται και ο ειδικός παιδαγωγός), μέσα από πολλές διαφορετικές διαδρομές εκπαίδευσης, ενώ, παρά τις επιμέρους διαφοροποιήσεις μεταξύ των διαφορετικών πολιτειών, η ύπαρξη ενός και μόνο βασικού πτυχίου(ακόμη και αν πρόκειται για πτυχίο στην ειδική αγωγή) αποτελεί απλά μία προϋπόθεση και δεν οδηγεί αυτομάτως σε άδεια ασκήσεως επαγγέλματος. Με άλλα λόγια το ότι ένα πρόγραμμα βασικών σπουδών οδηγεί σε βασικό πτυχίο στην εκπαίδευση ή στην ειδική αγωγή δεν συνεπάγεται ότι το πρόγραμμα αυτό είναι πιστοποιημένο ή, ακόμη περισσότερο, ότι ισοδυναμεί με απόκτηση επαγγελματικών δικαιωμάτων εκπαιδευτικού (γενικού ή ειδικού). Επιπλέον η χρήση από τους συναδέλφους ΠΕ61/71 του παραδείγματος των ΗΠΑ, μίας χώρας στην οποία υπάρχει πρόβλεψη για κινητικότητα των εκπαιδευτικών σε θέσεις γενικού και ειδικού, στην οποία αναγνωρίζονται οι διαφορετικές διαδρομές εκπαίδευσης των εκπαιδευτικών αλλά και τα αυξημένα προσόντα, είναι ατυχής για την υποστήριξη της αποκλειστικής πρόσβασης των κατόχων βασικού πτυχίου ειδικής αγωγής σε θέσεις εκπαιδευτικού ΕΑΕ. Για μία εικόνα σχετικά με αυτό παραπέμπω στις ακόλουθες ενδεικτικές σελίδες:
http://www.teaching-certification.com/types-of-teaching-certifications.html
https://teach.com/become-a-special-education-teacher/
http://www.specialeducationguide.com/teacher-certification/what-special-education-teachers-do/
http://www.teachercertification.org/a/special-education-teaching-requirements.html
Μία γενική αλλά κατατοπιστική εικόνα του πόσο διαφορετικό είναι το σύστημα των ΗΠΑ, η οποία αναδεικνύει το πόσο άστοχος είναι ο παραπάνω παραλληλισμός, δίνεται στο κείμενο Education and Inclusion in the United States: An Overview (US Department of Education (2008) http://www.ibe.unesco.org/National_Reports/ICE_2008/usa_NR08.pdf), όπου μπορεί κανείς να δει πως είναι δομημένο το εκπαιδευτικό σύστημα των ΗΠΑ, ποιου επιπέδου εκπαίδευση έχουν οι εκπαιδευτικοί τους, τις διαδικασίες πιστοποίησης των ίδιων των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων και των κολλεγίων, την άδεια ασκήσεως του επαγγέλματος του εκπαιδευτικού η οποία δεν απορρέει εξ ορισμού από το βασικό του πτυχίο, το οποίο μπορεί να είναι και πτυχίο κολεγίου, και τις κινήσεις εκπαιδευτικής πολιτικής προκειμένου ένα σύστημα στο οποίο είναι βαθιά ριζωμένο στο διαχωριστικό ιατρικό μοντέλο ειδικής αγωγής (για σύντομη παρουσίαση βλ Dudley-Marling & Burns (2014) http://files.eric.ed.gov/fulltext/EJ1055208.pdf ) να χαράξει ενταξιακή πορεία.
Τα μέτρα που κάθε χώρα παίρνει για την ενταξιακή αναμόρφωση του εκπαιδευτικού της συστήματος εξαρτώνται άμεσα από τις ιδιαίτερες συνθήκες της, την ιδιαίτερη ιστορία της στην εκπαίδευση και την ειδική αγωγή, τον εντοπισμό των ιδιαίτερων εμποδίων προς την ένταξη των μαθητών με αναπηρία/ΕΕΑ στο γενικό σχολείο αλλά και τον εντοπισμό και αξιοποίηση των υπαρχόντων θεσμών και δομών που μπορούν να στηρίξουν μία τέτοια αναμόρφωση (UNESCO, (2008). Inclusive education the way of the future. Geneva: UNESCO. http://www.ibe.unesco.org/fileadmin/user_upload/Policy_Dialogue/48th_ICE/CONFINTED_48-3_English.pdf). Αυτό όφειλαν να κάνουν τόσα χρόνια οι υπεύθυνοι εκπαιδευτικής πολιτικής στην Ελλάδα και όχι άκριτη εισαγωγή πρακτικών (όπως η ίδρυση ξεχωριστών τμημάτων ειδικής αγωγής εκεί που ποτέ δεν υπήρχαν), αδιαφορώντας για τις ιδιαίτερες συνθήκες που πλαισιώνουν την συντήρηση αυτών των πρακτικών στην χώρα προέλευσής τους, αδιαφορώντας για την ιδεολογική βάση των πρακτικών αυτών και τελικά ισοπεδώνοντας κομμάτια του προϋπάρχοντος συστήματος, όχι επειδή δεν είναι κατάλληλα για την προώθηση της ισότιμης πρόσβασης σε ποιοτική εκπαίδευση για όλους τους μαθητές, αλλά γιατί δεν εξυπηρετούν την καθολική επιβολή των εισαγόμενων πρακτικών.
Η εισαγωγή και παραμονή του κλάδου ΠΕ61/71 στην εκπαίδευση ανέκαθεν ήταν εργασιακό και όχι παιδαγωγικό ζήτημα καθώς η ίδια η λειτουργία ξεχωριστών τμημάτων βασικών σπουδών για εκπαιδευτικούς στην ΕΑΕ είναι άτοπη τόσο από επιστημονικής πλευράς όσο και από πλευράς ανθρωπίνων δικαιωμάτων (UNESCO, (1994). The Salamanca statement and framework for action. Paris: UNESCO , UNESCO, (2008). Inclusive education the way of the future. Geneva: UNESCO , UNESCO, (2009). Towards inclusive education for children with disabilities: a guideline. Bangkok: UNESCO , Peters, S. J., (2004). Inclusive education an EFA strategy for all children. World Bank). Με άλλα λόγια αν το ζήτημα ήταν επιστημονικό δεν θα είχε επιτραπεί εξ αρχής η δημιουργία αποφοίτων που να μπορούν να συγκροτήσουν έναν ξεχωριστό κλάδο εκπαιδευτικών ειδικής αγωγής ΠΕ61/71, με κριτήριο ένα και μόνο βασικό πτυχίο το οποίο δεν είναι το παιδαγωγικό πτυχίο προσχολικής ή δημοτικής εκπαίδευσης. Και το ζήτημα αυτό δημιουργήθηκε ως εργασιακό, και όχι επιστημονικό, όταν δύο πανεπιστημιακά τμήματα ιδρύθηκαν με αντικείμενο την ειδική αγωγή ως ξεχωριστό και αυτόνομο επιστημονικό πεδίο. Η ανυπαρξία επιστημονικών/παιδαγωγικών επιχειρημάτων υπέρ της ύπαρξης ξεχωριστών σχολών προετοιμασίας ειδικών παιδαγωγών, και μάλιστα σε μία χώρα που ήδη διαθέτει πανεπιστημιακά παιδαγωγικά τμήματα προσχολικής και δημοτικής εκπαίδευσης (και όχι σχολές γενικής αγωγής βλ.Π.Δ. 320/1983 και Ν.1566/1985), οδήγησε στην διεκδίκηση της εδραίωσης των σχολών αυτών απευθείας στην αγορά εργασίας. Έτσι μία επιστημονικά άτοπη διεκδίκηση μετατράπηκε σε εργασιακή διεκδίκηση, με τη σταδιακή προώθηση της σύνδεσης του βασικού πτυχίου στην ειδική αγωγή με την αγορά εργασίας στο χώρο της εκπαίδευσης, και τελικά συντεχνιακή διεκδίκηση, με την προώθηση του εκτοπισμού των προϋπαρχόντων εκπαιδευτικών κλάδων (Ν.1566/1985) από τις διεκδικούμενες θέσεις εκπαιδευτικού ΕΑΕ.
Τιμά τη νυν ηγεσία του υπουργείου παιδείας η αναγνώριση των αδικαιολόγητων και άδικων αποτελεσμάτων των χειρισμών του παρελθόντος. Η συγκεκριμένη τροπολογία πρέπει να ψηφιστεί άμεσα προκειμένου να μπει ένας φραγμός στη συντεχνιακή λογική στο χώρο της ΕΑΕ
Μία απάντηση στο επιχείρημα ότι τα μεταπττυχιακά και τα διδακτορικά είναι απλά μια έρευνα:
Σύμφωνα και με την Διακήρυξη της Salamanca και του Πλαισίου Δράσεων για την Ειδική Αγωγή της UNESCO η ειδική αγωγή αποτελεί έναν τομέα της παιδαγωγικής που είναι συνυφασμένος και θα πρέπει να συνδέεται στενά με την έρευνα. Η λέξη έρευνα βέβαια δεν περιορίζεται σε στενό ακαδημαϊκό επίπεδο αλλά αφορά τον σχεδιασμό καινοτόμων παρεμβάσεων και την διεξαγωγή έρευνας-δράσης που εστιάζει στην εφαρμογή και στην αξιολόγηση στρατηγικών και παρεμβάσεων άμεσα συνδεδεμένων με την παιδαγωγική πράξη.
Συνεπώς δεξιότητες και γνώσεις που σχετίζονται με την βαθειά κατανόηση και εφαρμογή της ερευνητικής μεθοδολογίας, και οι οποίες αποκτώνται κατεξοχήν μέσα από μεταπτυχιακές/διδακτορικές σπουδές, είναι απαραίτητο εφόδιο του ειδικού παιδαγωγού προκειμένου να ανταποκριθεί στην δυναμική φύση του αντικειμένου του και να μην υποβιβάσει την ποιότητα των υπηρεσιών που παρέχει . Επομένως το επιχείρημα ότι ένα μεταπτυχιακό ή διδακτορικό είναι απλά μια έρευνα και δεν καθιστά τον δάσκαλο η νηπιαγωγό εξειδικευμένο ειδικό εκπαιδευτικό είναι άτοπο.
ΣΤΗΡΙΖΩ ΤΗΝ ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΑΕ
Η ισότιμη αντιμετώπιση μεταξύ Π61/71 και ΠΕ60/70 ΕΑΕ αποτελεί μία έντιμη εξισορροπητική, από πλευράς εργασιακών δικαιωμάτων, λύση για την αποκατάσταση της απαραίτητης για τον ευαίσθητο αυτό χώρο ηρεμίας. Κανένα δικαίωμα των ΠΕ61/71 δεν συνθλίβεται από μία τροπολογία που τους αντιμετωπίζει ισότιμα με τους προϋπάρχοντες κλάδους ΕΑΕ, στους οποίους ανήκαν αποκλειστικά τα επαγγελματικά δικαιώματα που οι ΠΕ61/71 απέκτησαν μόλις το 2008. Κανένα παιδί με αναπηρία ή/και ΕΕΑ δεν συνθλίβεται από μία τροπολογία που προλαμβάνει τον απόλυτη παλινδρόμηση του εκπαιδευτικού συστήματος σε παρωχημένα μοντέλα εκπαίδευσης τα οποία αποδεδειγμένα καταπατούν τα δικαιώματά του. Επαίσχυντη είναι η επίκληση των ιδιαίτερων αναγκών κάποιων παιδιών, από ανθρώπους που φέρουν την ιδιότητα του εκπαιδευτικού, για την προώθηση των εργασιακών συμφερόντων του κλάδου τους, δια του αφανισμού μάλιστα από τον χώρο των προϋπαρχόντων κλάδων ΠΕ60/70 ΕΑΕ.
Η προσπάθεια παραλληλισμού του Παιδαγωγικού Τμήματος Ειδικής Αγωγής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και του Τμήματος Εκπαιδευτικής και Κοινωνικής Πολιτικής του Πανεπιστημίου Μακεδονίας με τμήματα πανεπιστημίων των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής, είναι ένα επιχείρημα ρηχό και άστοχο. Και είναι άστοχο γιατί παραβλέπει την ύπαρξη στις ΗΠΑ ενός ξεχωριστού συστήματος απόκτησης άδειας ασκήσεως του επαγγέλματος του εκπαιδευτικού (όπου και εντάσσεται και ο ειδικός παιδαγωγός), μέσα από πολλές διαφορετικές διαδρομές εκπαίδευσης, ενώ, παρά τις επιμέρους διαφοροποιήσεις μεταξύ των διαφορετικών πολιτειών, η ύπαρξη ενός και μόνο βασικού πτυχίου(ακόμη και αν πρόκειται για πτυχίο στην ειδική αγωγή) αποτελεί απλά μία προϋπόθεση και δεν οδηγεί αυτομάτως σε άδεια ασκήσεως επαγγέλματος. Με άλλα λόγια το ότι ένα πρόγραμμα βασικών σπουδών οδηγεί σε βασικό πτυχίο στην εκπαίδευση ή στην ειδική αγωγή δεν συνεπάγεται ότι το πρόγραμμα αυτό είναι πιστοποιημένο ή, ακόμη περισσότερο, ότι ισοδυναμεί με απόκτηση επαγγελματικών δικαιωμάτων εκπαιδευτικού (γενικού ή ειδικού). Επιπλέον η χρήση από τους συναδέλφους ΠΕ61/71 του παραδείγματος των ΗΠΑ, μίας χώρας στην οποία υπάρχει πρόβλεψη για κινητικότητα των εκπαιδευτικών σε θέσεις γενικού και ειδικού, στην οποία αναγνωρίζονται οι διαφορετικές διαδρομές εκπαίδευσης των εκπαιδευτικών αλλά και τα αυξημένα προσόντα, είναι ατυχής για την υποστήριξη της αποκλειστικής πρόσβασης των κατόχων βασικού πτυχίου ειδικής αγωγής σε θέσεις εκπαιδευτικού ΕΑΕ. Για μία εικόνα σχετικά με αυτό παραπέμπω στις ακόλουθες ενδεικτικές σελίδες:
http://www.teaching-certification.com/types-of-teaching-certifications.html
https://teach.com/become-a-special-education-teacher/
http://www.specialeducationguide.com/teacher-certification/what-special-education-teachers-do/
http://www.teachercertification.org/a/special-education-teaching-requirements.html
Μία γενική αλλά κατατοπιστική εικόνα του πόσο διαφορετικό είναι το σύστημα των ΗΠΑ, η οποία αναδεικνύει το πόσο άστοχος είναι ο παραπάνω παραλληλισμός, δίνεται στο κείμενο Education and Inclusion in the United States: An Overview (US Department of Education (2008) http://www.ibe.unesco.org/National_Reports/ICE_2008/usa_NR08.pdf), όπου μπορεί κανείς να δει πως είναι δομημένο το εκπαιδευτικό σύστημα των ΗΠΑ, ποιου επιπέδου εκπαίδευση έχουν οι εκπαιδευτικοί τους, τις διαδικασίες πιστοποίησης των ίδιων των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων και των κολλεγίων, την άδεια ασκήσεως του επαγγέλματος του εκπαιδευτικού η οποία δεν απορρέει εξ ορισμού από το βασικό του πτυχίο, το οποίο μπορεί να είναι και πτυχίο κολεγίου, και τις κινήσεις εκπαιδευτικής πολιτικής προκειμένου ένα σύστημα στο οποίο είναι βαθιά ριζωμένο στο διαχωριστικό ιατρικό μοντέλο ειδικής αγωγής (για σύντομη παρουσίαση βλ Dudley-Marling & Burns (2014) http://files.eric.ed.gov/fulltext/EJ1055208.pdf ) να χαράξει ενταξιακή πορεία.
Τα μέτρα που κάθε χώρα παίρνει για την ενταξιακή αναμόρφωση του εκπαιδευτικού της συστήματος εξαρτώνται άμεσα από τις ιδιαίτερες συνθήκες της, την ιδιαίτερη ιστορία της στην εκπαίδευση και την ειδική αγωγή, τον εντοπισμό των ιδιαίτερων εμποδίων προς την ένταξη των μαθητών με αναπηρία/ΕΕΑ στο γενικό σχολείο αλλά και τον εντοπισμό και αξιοποίηση των υπαρχόντων θεσμών και δομών που μπορούν να στηρίξουν μία τέτοια αναμόρφωση (UNESCO, (2008). Inclusive education the way of the future. Geneva: UNESCO. http://www.ibe.unesco.org/fileadmin/user_upload/Policy_Dialogue/48th_ICE/CONFINTED_48-3_English.pdf). Αυτό όφειλαν να κάνουν τόσα χρόνια οι υπεύθυνοι εκπαιδευτικής πολιτικής στην Ελλάδα και όχι άκριτη εισαγωγή πρακτικών (όπως η ίδρυση ξεχωριστών τμημάτων ειδικής αγωγής εκεί που ποτέ δεν υπήρχαν), αδιαφορώντας για τις ιδιαίτερες συνθήκες που πλαισιώνουν την συντήρηση αυτών των πρακτικών στην χώρα προέλευσής τους, αδιαφορώντας για την ιδεολογική βάση των πρακτικών αυτών και τελικά ισοπεδώνοντας κομμάτια του προϋπάρχοντος συστήματος, όχι επειδή δεν είναι κατάλληλα για την προώθηση της ισότιμης πρόσβασης σε ποιοτική εκπαίδευση για όλους τους μαθητές, αλλά γιατί δεν εξυπηρετούν την καθολική επιβολή των εισαγόμενων πρακτικών.
Η εισαγωγή και παραμονή του κλάδου ΠΕ61/71 στην εκπαίδευση ανέκαθεν ήταν εργασιακό και όχι παιδαγωγικό ζήτημα καθώς η ίδια η λειτουργία ξεχωριστών τμημάτων βασικών σπουδών για εκπαιδευτικούς στην ΕΑΕ είναι άτοπη τόσο από επιστημονικής πλευράς όσο και από πλευράς ανθρωπίνων δικαιωμάτων (UNESCO, (1994). The Salamanca statement and framework for action. Paris: UNESCO , UNESCO, (2008). Inclusive education the way of the future. Geneva: UNESCO , UNESCO, (2009). Towards inclusive education for children with disabilities: a guideline. Bangkok: UNESCO , Peters, S. J., (2004). Inclusive education an EFA strategy for all children. World Bank). Με άλλα λόγια αν το ζήτημα ήταν επιστημονικό δεν θα είχε επιτραπεί εξ αρχής η δημιουργία αποφοίτων που να μπορούν να συγκροτήσουν έναν ξεχωριστό κλάδο εκπαιδευτικών ειδικής αγωγής ΠΕ61/71, με κριτήριο ένα και μόνο βασικό πτυχίο το οποίο δεν είναι το παιδαγωγικό πτυχίο προσχολικής ή δημοτικής εκπαίδευσης. Και το ζήτημα αυτό δημιουργήθηκε ως εργασιακό, και όχι επιστημονικό, όταν δύο πανεπιστημιακά τμήματα ιδρύθηκαν με αντικείμενο την ειδική αγωγή ως ξεχωριστό και αυτόνομο επιστημονικό πεδίο. Η ανυπαρξία επιστημονικών/παιδαγωγικών επιχειρημάτων υπέρ της ύπαρξης ξεχωριστών σχολών προετοιμασίας ειδικών παιδαγωγών, και μάλιστα σε μία χώρα που ήδη διαθέτει πανεπιστημιακά παιδαγωγικά τμήματα προσχολικής και δημοτικής εκπαίδευσης (και όχι σχολές γενικής αγωγής βλ.Π.Δ. 320/1983 και Ν.1566/1985), οδήγησε στην διεκδίκηση της εδραίωσης των σχολών αυτών απευθείας στην αγορά εργασίας. Έτσι μία επιστημονικά άτοπη διεκδίκηση μετατράπηκε σε εργασιακή διεκδίκηση, με τη σταδιακή προώθηση της σύνδεσης του βασικού πτυχίου στην ειδική αγωγή με την αγορά εργασίας στο χώρο της εκπαίδευσης, και τελικά συντεχνιακή διεκδίκηση, με την προώθηση του εκτοπισμού των προϋπαρχόντων εκπαιδευτικών κλάδων (Ν.1566/1985) από τις διεκδικούμενες θέσεις εκπαιδευτικού ΕΑΕ.
Τιμά τη νυν ηγεσία του υπουργείου παιδείας η αναγνώριση των αδικαιολόγητων και άδικων αποτελεσμάτων των χειρισμών του παρελθόντος. Η συγκεκριμένη τροπολογία πρέπει να ψηφιστεί άμεσα προκειμένου να μπει ένας φραγμός στη συντεχνιακή λογική στο χώρο της ΕΑΕ
ΣΤΗΡΙΖΩ ΤΗΝ ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΑΕ
Η ισότιμη αντιμετώπιση μεταξύ Π61/71 και ΠΕ60/70 ΕΑΕ αποτελεί μία έντιμη εξισορροπητική, από πλευράς εργασιακών δικαιωμάτων, λύση για την αποκατάσταση της απαραίτητης για τον ευαίσθητο αυτό χώρο ηρεμίας. Κανένα δικαίωμα των ΠΕ61/71 δεν συνθλίβεται από μία τροπολογία που τους αντιμετωπίζει ισότιμα με τους προϋπάρχοντες κλάδους ΕΑΕ, στους οποίους ανήκαν αποκλειστικά τα επαγγελματικά δικαιώματα που οι ΠΕ61/71 απέκτησαν μόλις το 2008. Κανένα παιδί με αναπηρία ή/και ΕΕΑ δεν συνθλίβεται από μία τροπολογία που προλαμβάνει τον απόλυτη παλινδρόμηση του εκπαιδευτικού συστήματος σε παρωχημένα μοντέλα εκπαίδευσης τα οποία αποδεδειγμένα καταπατούν τα δικαιώματά του. Επαίσχυντη είναι η επίκληση των ιδιαίτερων αναγκών κάποιων παιδιών, από ανθρώπους που φέρουν την ιδιότητα του εκπαιδευτικού, για την προώθηση των εργασιακών συμφερόντων του κλάδου τους, δια του αφανισμού μάλιστα από τον χώρο των προϋπαρχόντων κλάδων ΠΕ60/70 ΕΑΕ.
Η προσπάθεια παραλληλισμού του Παιδαγωγικού Τμήματος Ειδικής Αγωγής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και του Τμήματος Εκπαιδευτικής και Κοινωνικής Πολιτικής του Πανεπιστημίου Μακεδονίας με τμήματα πανεπιστημίων των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής, είναι ένα επιχείρημα ρηχό και άστοχο. Και είναι άστοχο γιατί παραβλέπει την ύπαρξη στις ΗΠΑ ενός ξεχωριστού συστήματος απόκτησης άδειας ασκήσεως του επαγγέλματος του εκπαιδευτικού (όπου και εντάσσεται και ο ειδικός παιδαγωγός), μέσα από πολλές διαφορετικές διαδρομές εκπαίδευσης, ενώ, παρά τις επιμέρους διαφοροποιήσεις μεταξύ των διαφορετικών πολιτειών, η ύπαρξη ενός και μόνο βασικού πτυχίου(ακόμη και αν πρόκειται για πτυχίο στην ειδική αγωγή) αποτελεί απλά μία προϋπόθεση και δεν οδηγεί αυτομάτως σε άδεια ασκήσεως επαγγέλματος. Με άλλα λόγια το ότι ένα πρόγραμμα βασικών σπουδών οδηγεί σε βασικό πτυχίο στην εκπαίδευση ή στην ειδική αγωγή δεν συνεπάγεται ότι το πρόγραμμα αυτό είναι πιστοποιημένο ή, ακόμη περισσότερο, ότι ισοδυναμεί με απόκτηση επαγγελματικών δικαιωμάτων εκπαιδευτικού (γενικού ή ειδικού). Επιπλέον η χρήση από τους συναδέλφους ΠΕ61/71 του παραδείγματος των ΗΠΑ, μίας χώρας στην οποία υπάρχει πρόβλεψη για κινητικότητα των εκπαιδευτικών σε θέσεις γενικού και ειδικού, στην οποία αναγνωρίζονται οι διαφορετικές διαδρομές εκπαίδευσης των εκπαιδευτικών αλλά και τα αυξημένα προσόντα, είναι ατυχής για την υποστήριξη της αποκλειστικής πρόσβασης των κατόχων βασικού πτυχίου ειδικής αγωγής σε θέσεις εκπαιδευτικού ΕΑΕ. Για μία εικόνα σχετικά με αυτό παραπέμπω στις ακόλουθες ενδεικτικές σελίδες:
http://www.teaching-certification.com/types-of-teaching-certifications.html
https://teach.com/become-a-special-education-teacher/
http://www.specialeducationguide.com/teacher-certification/what-special-education-teachers-do/
http://www.teachercertification.org/a/special-education-teaching-requirements.html
Μία γενική αλλά κατατοπιστική εικόνα του πόσο διαφορετικό είναι το σύστημα των ΗΠΑ, η οποία αναδεικνύει το πόσο άστοχος είναι ο παραπάνω παραλληλισμός, δίνεται στο κείμενο Education and Inclusion in the United States: An Overview (US Department of Education (2008) http://www.ibe.unesco.org/National_Reports/ICE_2008/usa_NR08.pdf), όπου μπορεί κανείς να δει πως είναι δομημένο το εκπαιδευτικό σύστημα των ΗΠΑ, ποιου επιπέδου εκπαίδευση έχουν οι εκπαιδευτικοί τους, τις διαδικασίες πιστοποίησης των ίδιων των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων και των κολλεγίων, την άδεια ασκήσεως του επαγγέλματος του εκπαιδευτικού η οποία δεν απορρέει εξ ορισμού από το βασικό του πτυχίο, το οποίο μπορεί να είναι και πτυχίο κολεγίου, και τις κινήσεις εκπαιδευτικής πολιτικής προκειμένου ένα σύστημα στο οποίο είναι βαθιά ριζωμένο στο διαχωριστικό ιατρικό μοντέλο ειδικής αγωγής (για σύντομη παρουσίαση βλ Dudley-Marling & Burns (2014) http://files.eric.ed.gov/fulltext/EJ1055208.pdf ) να χαράξει ενταξιακή πορεία.
Τα μέτρα που κάθε χώρα παίρνει για την ενταξιακή αναμόρφωση του εκπαιδευτικού της συστήματος εξαρτώνται άμεσα από τις ιδιαίτερες συνθήκες της, την ιδιαίτερη ιστορία της στην εκπαίδευση και την ειδική αγωγή, τον εντοπισμό των ιδιαίτερων εμποδίων προς την ένταξη των μαθητών με αναπηρία/ΕΕΑ στο γενικό σχολείο αλλά και τον εντοπισμό και αξιοποίηση των υπαρχόντων θεσμών και δομών που μπορούν να στηρίξουν μία τέτοια αναμόρφωση (UNESCO, (2008). Inclusive education the way of the future. Geneva: UNESCO. http://www.ibe.unesco.org/fileadmin/user_upload/Policy_Dialogue/48th_ICE/CONFINTED_48-3_English.pdf). Αυτό όφειλαν να κάνουν τόσα χρόνια οι υπεύθυνοι εκπαιδευτικής πολιτικής στην Ελλάδα και όχι άκριτη εισαγωγή πρακτικών (όπως η ίδρυση ξεχωριστών τμημάτων ειδικής αγωγής εκεί που ποτέ δεν υπήρχαν), αδιαφορώντας για τις ιδιαίτερες συνθήκες που πλαισιώνουν την συντήρηση αυτών των πρακτικών στην χώρα προέλευσής τους, αδιαφορώντας για την ιδεολογική βάση των πρακτικών αυτών και τελικά ισοπεδώνοντας κομμάτια του προϋπάρχοντος συστήματος, όχι επειδή δεν είναι κατάλληλα για την προώθηση της ισότιμης πρόσβασης σε ποιοτική εκπαίδευση για όλους τους μαθητές, αλλά γιατί δεν εξυπηρετούν την καθολική επιβολή των εισαγόμενων πρακτικών.
Η εισαγωγή και παραμονή του κλάδου ΠΕ61/71 στην εκπαίδευση ανέκαθεν ήταν εργασιακό και όχι παιδαγωγικό ζήτημα καθώς η ίδια η λειτουργία ξεχωριστών τμημάτων βασικών σπουδών για εκπαιδευτικούς στην ΕΑΕ είναι άτοπη τόσο από επιστημονικής πλευράς όσο και από πλευράς ανθρωπίνων δικαιωμάτων (UNESCO, (1994). The Salamanca statement and framework for action. Paris: UNESCO , UNESCO, (2008). Inclusive education the way of the future. Geneva: UNESCO , UNESCO, (2009). Towards inclusive education for children with disabilities: a guideline. Bangkok: UNESCO , Peters, S. J., (2004). Inclusive education an EFA strategy for all children. World Bank). Με άλλα λόγια αν το ζήτημα ήταν επιστημονικό δεν θα είχε επιτραπεί εξ αρχής η δημιουργία αποφοίτων που να μπορούν να συγκροτήσουν έναν ξεχωριστό κλάδο εκπαιδευτικών ειδικής αγωγής ΠΕ61/71, με κριτήριο ένα και μόνο βασικό πτυχίο το οποίο δεν είναι το παιδαγωγικό πτυχίο προσχολικής ή δημοτικής εκπαίδευσης. Και το ζήτημα αυτό δημιουργήθηκε ως εργασιακό, και όχι επιστημονικό, όταν δύο πανεπιστημιακά τμήματα ιδρύθηκαν με αντικείμενο την ειδική αγωγή ως ξεχωριστό και αυτόνομο επιστημονικό πεδίο. Η ανυπαρξία επιστημονικών/παιδαγωγικών επιχειρημάτων υπέρ της ύπαρξης ξεχωριστών σχολών προετοιμασίας ειδικών παιδαγωγών, και μάλιστα σε μία χώρα που ήδη διαθέτει πανεπιστημιακά παιδαγωγικά τμήματα προσχολικής και δημοτικής εκπαίδευσης (και όχι σχολές γενικής αγωγής βλ.Π.Δ. 320/1983 και Ν.1566/1985), οδήγησε στην διεκδίκηση της εδραίωσης των σχολών αυτών απευθείας στην αγορά εργασίας. Έτσι μία επιστημονικά άτοπη διεκδίκηση μετατράπηκε σε εργασιακή διεκδίκηση, με τη σταδιακή προώθηση της σύνδεσης του βασικού πτυχίου στην ειδική αγωγή με την αγορά εργασίας στο χώρο της εκπαίδευσης, και τελικά συντεχνιακή διεκδίκηση, με την προώθηση του εκτοπισμού των προϋπαρχόντων εκπαιδευτικών κλάδων (Ν.1566/1985) από τις διεκδικούμενες θέσεις εκπαιδευτικού ΕΑΕ.
Τιμά τη νυν ηγεσία του υπουργείου παιδείας η αναγνώριση των αδικαιολόγητων και άδικων αποτελεσμάτων των χειρισμών του παρελθόντος. Η συγκεκριμένη τροπολογία πρέπει να ψηφιστεί άμεσα προκειμένου να μπει ένας φραγμός στη συντεχνιακή λογική στο χώρο της ΕΑΕ
ΣΤΗΡΙΖΩ ΤΗΝ ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΑΕ
Η ισότιμη αντιμετώπιση μεταξύ Π61/71 και ΠΕ60/70 ΕΑΕ αποτελεί μία έντιμη εξισορροπητική, από πλευράς εργασιακών δικαιωμάτων, λύση για την αποκατάσταση της απαραίτητης για τον ευαίσθητο αυτό χώρο ηρεμίας. Κανένα δικαίωμα των ΠΕ61/71 δεν συνθλίβεται από μία τροπολογία που τους αντιμετωπίζει ισότιμα με τους προϋπάρχοντες κλάδους ΕΑΕ, στους οποίους ανήκαν αποκλειστικά τα επαγγελματικά δικαιώματα που οι ΠΕ61/71 απέκτησαν μόλις το 2008. Κανένα παιδί με αναπηρία ή/και ΕΕΑ δεν συνθλίβεται από μία τροπολογία που προλαμβάνει τον απόλυτη παλινδρόμηση του εκπαιδευτικού συστήματος σε παρωχημένα μοντέλα εκπαίδευσης τα οποία αποδεδειγμένα καταπατούν τα δικαιώματά του. Επαίσχυντη είναι η επίκληση των ιδιαίτερων αναγκών κάποιων παιδιών, από ανθρώπους που φέρουν την ιδιότητα του εκπαιδευτικού, για την προώθηση των εργασιακών συμφερόντων του κλάδου τους, δια του αφανισμού μάλιστα από τον χώρο των προϋπαρχόντων κλάδων ΠΕ60/70 ΕΑΕ.
Η προσπάθεια παραλληλισμού του Παιδαγωγικού Τμήματος Ειδικής Αγωγής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και του Τμήματος Εκπαιδευτικής και Κοινωνικής Πολιτικής του Πανεπιστημίου Μακεδονίας με τμήματα πανεπιστημίων των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής, είναι ένα επιχείρημα ρηχό και άστοχο. Και είναι άστοχο γιατί παραβλέπει την ύπαρξη στις ΗΠΑ ενός ξεχωριστού συστήματος απόκτησης άδειας ασκήσεως του επαγγέλματος του εκπαιδευτικού (όπου και εντάσσεται και ο ειδικός παιδαγωγός), μέσα από πολλές διαφορετικές διαδρομές εκπαίδευσης, ενώ, παρά τις επιμέρους διαφοροποιήσεις μεταξύ των διαφορετικών πολιτειών, η ύπαρξη ενός και μόνο βασικού πτυχίου(ακόμη και αν πρόκειται για πτυχίο στην ειδική αγωγή) αποτελεί απλά μία προϋπόθεση και δεν οδηγεί αυτομάτως σε άδεια ασκήσεως επαγγέλματος. Με άλλα λόγια το ότι ένα πρόγραμμα βασικών σπουδών οδηγεί σε βασικό πτυχίο στην εκπαίδευση ή στην ειδική αγωγή δεν συνεπάγεται ότι το πρόγραμμα αυτό είναι πιστοποιημένο ή, ακόμη περισσότερο, ότι ισοδυναμεί με απόκτηση επαγγελματικών δικαιωμάτων εκπαιδευτικού (γενικού ή ειδικού). Επιπλέον η χρήση από τους συναδέλφους ΠΕ61/71 του παραδείγματος των ΗΠΑ, μίας χώρας στην οποία υπάρχει πρόβλεψη για κινητικότητα των εκπαιδευτικών σε θέσεις γενικού και ειδικού, στην οποία αναγνωρίζονται οι διαφορετικές διαδρομές εκπαίδευσης των εκπαιδευτικών αλλά και τα αυξημένα προσόντα, είναι ατυχής για την υποστήριξη της αποκλειστικής πρόσβασης των κατόχων βασικού πτυχίου ειδικής αγωγής σε θέσεις εκπαιδευτικού ΕΑΕ. Για μία εικόνα σχετικά με αυτό παραπέμπω στις ακόλουθες ενδεικτικές σελίδες:
http://www.teaching-certification.com/types-of-teaching-certifications.html
https://teach.com/become-a-special-education-teacher/
http://www.specialeducationguide.com/teacher-certification/what-special-education-teachers-do/
http://www.teachercertification.org/a/special-education-teaching-requirements.html
Μία γενική αλλά κατατοπιστική εικόνα του πόσο διαφορετικό είναι το σύστημα των ΗΠΑ, η οποία αναδεικνύει το πόσο άστοχος είναι ο παραπάνω παραλληλισμός, δίνεται στο κείμενο Education and Inclusion in the United States: An Overview (US Department of Education (2008) http://www.ibe.unesco.org/National_Reports/ICE_2008/usa_NR08.pdf), όπου μπορεί κανείς να δει πως είναι δομημένο το εκπαιδευτικό σύστημα των ΗΠΑ, ποιου επιπέδου εκπαίδευση έχουν οι εκπαιδευτικοί τους, τις διαδικασίες πιστοποίησης των ίδιων των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων και των κολλεγίων, την άδεια ασκήσεως του επαγγέλματος του εκπαιδευτικού η οποία δεν απορρέει εξ ορισμού από το βασικό του πτυχίο, το οποίο μπορεί να είναι και πτυχίο κολεγίου, και τις κινήσεις εκπαιδευτικής πολιτικής προκειμένου ένα σύστημα στο οποίο είναι βαθιά ριζωμένο στο διαχωριστικό ιατρικό μοντέλο ειδικής αγωγής (για σύντομη παρουσίαση βλ Dudley-Marling & Burns (2014) http://files.eric.ed.gov/fulltext/EJ1055208.pdf ) να χαράξει ενταξιακή πορεία.
Τα μέτρα που κάθε χώρα παίρνει για την ενταξιακή αναμόρφωση του εκπαιδευτικού της συστήματος εξαρτώνται άμεσα από τις ιδιαίτερες συνθήκες της, την ιδιαίτερη ιστορία της στην εκπαίδευση και την ειδική αγωγή, τον εντοπισμό των ιδιαίτερων εμποδίων προς την ένταξη των μαθητών με αναπηρία/ΕΕΑ στο γενικό σχολείο αλλά και τον εντοπισμό και αξιοποίηση των υπαρχόντων θεσμών και δομών που μπορούν να στηρίξουν μία τέτοια αναμόρφωση (UNESCO, (2008). Inclusive education the way of the future. Geneva: UNESCO. http://www.ibe.unesco.org/fileadmin/user_upload/Policy_Dialogue/48th_ICE/CONFINTED_48-3_English.pdf). Αυτό όφειλαν να κάνουν τόσα χρόνια οι υπεύθυνοι εκπαιδευτικής πολιτικής στην Ελλάδα και όχι άκριτη εισαγωγή πρακτικών (όπως η ίδρυση ξεχωριστών τμημάτων ειδικής αγωγής εκεί που ποτέ δεν υπήρχαν), αδιαφορώντας για τις ιδιαίτερες συνθήκες που πλαισιώνουν την συντήρηση αυτών των πρακτικών στην χώρα προέλευσής τους, αδιαφορώντας για την ιδεολογική βάση των πρακτικών αυτών και τελικά ισοπεδώνοντας κομμάτια του προϋπάρχοντος συστήματος, όχι επειδή δεν είναι κατάλληλα για την προώθηση της ισότιμης πρόσβασης σε ποιοτική εκπαίδευση για όλους τους μαθητές, αλλά γιατί δεν εξυπηρετούν την καθολική επιβολή των εισαγόμενων πρακτικών.
Η εισαγωγή και παραμονή του κλάδου ΠΕ61/71 στην εκπαίδευση ανέκαθεν ήταν εργασιακό και όχι παιδαγωγικό ζήτημα καθώς η ίδια η λειτουργία ξεχωριστών τμημάτων βασικών σπουδών για εκπαιδευτικούς στην ΕΑΕ είναι άτοπη τόσο από επιστημονικής πλευράς όσο και από πλευράς ανθρωπίνων δικαιωμάτων (UNESCO, (1994). The Salamanca statement and framework for action. Paris: UNESCO , UNESCO, (2008). Inclusive education the way of the future. Geneva: UNESCO , UNESCO, (2009). Towards inclusive education for children with disabilities: a guideline. Bangkok: UNESCO , Peters, S. J., (2004). Inclusive education an EFA strategy for all children. World Bank). Με άλλα λόγια αν το ζήτημα ήταν επιστημονικό δεν θα είχε επιτραπεί εξ αρχής η δημιουργία αποφοίτων που να μπορούν να συγκροτήσουν έναν ξεχωριστό κλάδο εκπαιδευτικών ειδικής αγωγής ΠΕ61/71, με κριτήριο ένα και μόνο βασικό πτυχίο το οποίο δεν είναι το παιδαγωγικό πτυχίο προσχολικής ή δημοτικής εκπαίδευσης. Και το ζήτημα αυτό δημιουργήθηκε ως εργασιακό, και όχι επιστημονικό, όταν δύο πανεπιστημιακά τμήματα ιδρύθηκαν με αντικείμενο την ειδική αγωγή ως ξεχωριστό και αυτόνομο επιστημονικό πεδίο. Η ανυπαρξία επιστημονικών/παιδαγωγικών επιχειρημάτων υπέρ της ύπαρξης ξεχωριστών σχολών προετοιμασίας ειδικών παιδαγωγών, και μάλιστα σε μία χώρα που ήδη διαθέτει πανεπιστημιακά παιδαγωγικά τμήματα προσχολικής και δημοτικής εκπαίδευσης (και όχι σχολές γενικής αγωγής βλ.Π.Δ. 320/1983 και Ν.1566/1985), οδήγησε στην διεκδίκηση της εδραίωσης των σχολών αυτών απευθείας στην αγορά εργασίας. Έτσι μία επιστημονικά άτοπη διεκδίκηση μετατράπηκε σε εργασιακή διεκδίκηση, με τη σταδιακή προώθηση της σύνδεσης του βασικού πτυχίου στην ειδική αγωγή με την αγορά εργασίας στο χώρο της εκπαίδευσης, και τελικά συντεχνιακή διεκδίκηση, με την προώθηση του εκτοπισμού των προϋπαρχόντων εκπαιδευτικών κλάδων (Ν.1566/1985) από τις διεκδικούμενες θέσεις εκπαιδευτικού ΕΑΕ.
Τιμά τη νυν ηγεσία του υπουργείου παιδείας η αναγνώριση των αδικαιολόγητων και άδικων αποτελεσμάτων των χειρισμών του παρελθόντος. Η συγκεκριμένη τροπολογία πρέπει να ψηφιστεί άμεσα προκειμένου να μπει ένας φραγμός στη συντεχνιακή λογική στο χώρο της ΕΑΕ
ΣΤΗΡΙΖΩ ΤΗΝ ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΑΕ
Η ισότιμη αντιμετώπιση μεταξύ Π61/71 και ΠΕ60/70 ΕΑΕ αποτελεί μία έντιμη εξισορροπητική, από πλευράς εργασιακών δικαιωμάτων, λύση για την αποκατάσταση της απαραίτητης για τον ευαίσθητο αυτό χώρο ηρεμίας. Κανένα δικαίωμα των ΠΕ61/71 δεν συνθλίβεται από μία τροπολογία που τους αντιμετωπίζει ισότιμα με τους προϋπάρχοντες κλάδους ΕΑΕ, στους οποίους ανήκαν αποκλειστικά τα επαγγελματικά δικαιώματα που οι ΠΕ61/71 απέκτησαν μόλις το 2008. Κανένα παιδί με αναπηρία ή/και ΕΕΑ δεν συνθλίβεται από μία τροπολογία που προλαμβάνει τον απόλυτη παλινδρόμηση του εκπαιδευτικού συστήματος σε παρωχημένα μοντέλα εκπαίδευσης τα οποία αποδεδειγμένα καταπατούν τα δικαιώματά του. Επαίσχυντη είναι η επίκληση των ιδιαίτερων αναγκών κάποιων παιδιών, από ανθρώπους που φέρουν την ιδιότητα του εκπαιδευτικού, για την προώθηση των εργασιακών συμφερόντων του κλάδου τους, δια του αφανισμού μάλιστα από τον χώρο των προϋπαρχόντων κλάδων ΠΕ60/70 ΕΑΕ.
Η προσπάθεια παραλληλισμού του Παιδαγωγικού Τμήματος Ειδικής Αγωγής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και του Τμήματος Εκπαιδευτικής και Κοινωνικής Πολιτικής του Πανεπιστημίου Μακεδονίας με τμήματα πανεπιστημίων των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής, είναι ένα επιχείρημα ρηχό και άστοχο. Και είναι άστοχο γιατί παραβλέπει την ύπαρξη στις ΗΠΑ ενός ξεχωριστού συστήματος απόκτησης άδειας ασκήσεως του επαγγέλματος του εκπαιδευτικού (όπου και εντάσσεται και ο ειδικός παιδαγωγός), μέσα από πολλές διαφορετικές διαδρομές εκπαίδευσης, ενώ, παρά τις επιμέρους διαφοροποιήσεις μεταξύ των διαφορετικών πολιτειών, η ύπαρξη ενός και μόνο βασικού πτυχίου(ακόμη και αν πρόκειται για πτυχίο στην ειδική αγωγή) αποτελεί απλά μία προϋπόθεση και δεν οδηγεί αυτομάτως σε άδεια ασκήσεως επαγγέλματος. Με άλλα λόγια το ότι ένα πρόγραμμα βασικών σπουδών οδηγεί σε βασικό πτυχίο στην εκπαίδευση ή στην ειδική αγωγή δεν συνεπάγεται ότι το πρόγραμμα αυτό είναι πιστοποιημένο ή, ακόμη περισσότερο, ότι ισοδυναμεί με απόκτηση επαγγελματικών δικαιωμάτων εκπαιδευτικού (γενικού ή ειδικού). Επιπλέον η χρήση από τους συναδέλφους ΠΕ61/71 του παραδείγματος των ΗΠΑ, μίας χώρας στην οποία υπάρχει πρόβλεψη για κινητικότητα των εκπαιδευτικών σε θέσεις γενικού και ειδικού, στην οποία αναγνωρίζονται οι διαφορετικές διαδρομές εκπαίδευσης των εκπαιδευτικών αλλά και τα αυξημένα προσόντα, είναι ατυχής για την υποστήριξη της αποκλειστικής πρόσβασης των κατόχων βασικού πτυχίου ειδικής αγωγής σε θέσεις εκπαιδευτικού ΕΑΕ. Για μία εικόνα σχετικά με αυτό παραπέμπω στις ακόλουθες ενδεικτικές σελίδες:
http://www.teaching-certification.com/types-of-teaching-certifications.html
https://teach.com/become-a-special-education-teacher/
http://www.specialeducationguide.com/teacher-certification/what-special-education-teachers-do/
http://www.teachercertification.org/a/special-education-teaching-requirements.html
Μία γενική αλλά κατατοπιστική εικόνα του πόσο διαφορετικό είναι το σύστημα των ΗΠΑ, η οποία αναδεικνύει το πόσο άστοχος είναι ο παραπάνω παραλληλισμός, δίνεται στο κείμενο Education and Inclusion in the United States: An Overview (US Department of Education (2008) http://www.ibe.unesco.org/National_Reports/ICE_2008/usa_NR08.pdf), όπου μπορεί κανείς να δει πως είναι δομημένο το εκπαιδευτικό σύστημα των ΗΠΑ, ποιου επιπέδου εκπαίδευση έχουν οι εκπαιδευτικοί τους, τις διαδικασίες πιστοποίησης των ίδιων των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων και των κολλεγίων, την άδεια ασκήσεως του επαγγέλματος του εκπαιδευτικού η οποία δεν απορρέει εξ ορισμού από το βασικό του πτυχίο, το οποίο μπορεί να είναι και πτυχίο κολεγίου, και τις κινήσεις εκπαιδευτικής πολιτικής προκειμένου ένα σύστημα στο οποίο είναι βαθιά ριζωμένο στο διαχωριστικό ιατρικό μοντέλο ειδικής αγωγής (για σύντομη παρουσίαση βλ Dudley-Marling & Burns (2014) http://files.eric.ed.gov/fulltext/EJ1055208.pdf ) να χαράξει ενταξιακή πορεία.
Τα μέτρα που κάθε χώρα παίρνει για την ενταξιακή αναμόρφωση του εκπαιδευτικού της συστήματος εξαρτώνται άμεσα από τις ιδιαίτερες συνθήκες της, την ιδιαίτερη ιστορία της στην εκπαίδευση και την ειδική αγωγή, τον εντοπισμό των ιδιαίτερων εμποδίων προς την ένταξη των μαθητών με αναπηρία/ΕΕΑ στο γενικό σχολείο αλλά και τον εντοπισμό και αξιοποίηση των υπαρχόντων θεσμών και δομών που μπορούν να στηρίξουν μία τέτοια αναμόρφωση (UNESCO, (2008). Inclusive education the way of the future. Geneva: UNESCO. http://www.ibe.unesco.org/fileadmin/user_upload/Policy_Dialogue/48th_ICE/CONFINTED_48-3_English.pdf). Αυτό όφειλαν να κάνουν τόσα χρόνια οι υπεύθυνοι εκπαιδευτικής πολιτικής στην Ελλάδα και όχι άκριτη εισαγωγή πρακτικών (όπως η ίδρυση ξεχωριστών τμημάτων ειδικής αγωγής εκεί που ποτέ δεν υπήρχαν), αδιαφορώντας για τις ιδιαίτερες συνθήκες που πλαισιώνουν την συντήρηση αυτών των πρακτικών στην χώρα προέλευσής τους, αδιαφορώντας για την ιδεολογική βάση των πρακτικών αυτών και τελικά ισοπεδώνοντας κομμάτια του προϋπάρχοντος συστήματος, όχι επειδή δεν είναι κατάλληλα για την προώθηση της ισότιμης πρόσβασης σε ποιοτική εκπαίδευση για όλους τους μαθητές, αλλά γιατί δεν εξυπηρετούν την καθολική επιβολή των εισαγόμενων πρακτικών.
Η εισαγωγή και παραμονή του κλάδου ΠΕ61/71 στην εκπαίδευση ανέκαθεν ήταν εργασιακό και όχι παιδαγωγικό ζήτημα καθώς η ίδια η λειτουργία ξεχωριστών τμημάτων βασικών σπουδών για εκπαιδευτικούς στην ΕΑΕ είναι άτοπη τόσο από επιστημονικής πλευράς όσο και από πλευράς ανθρωπίνων δικαιωμάτων (UNESCO, (1994). The Salamanca statement and framework for action. Paris: UNESCO , UNESCO, (2008). Inclusive education the way of the future. Geneva: UNESCO , UNESCO, (2009). Towards inclusive education for children with disabilities: a guideline. Bangkok: UNESCO , Peters, S. J., (2004). Inclusive education an EFA strategy for all children. World Bank). Με άλλα λόγια αν το ζήτημα ήταν επιστημονικό δεν θα είχε επιτραπεί εξ αρχής η δημιουργία αποφοίτων που να μπορούν να συγκροτήσουν έναν ξεχωριστό κλάδο εκπαιδευτικών ειδικής αγωγής ΠΕ61/71, με κριτήριο ένα και μόνο βασικό πτυχίο το οποίο δεν είναι το παιδαγωγικό πτυχίο προσχολικής ή δημοτικής εκπαίδευσης. Και το ζήτημα αυτό δημιουργήθηκε ως εργασιακό, και όχι επιστημονικό, όταν δύο πανεπιστημιακά τμήματα ιδρύθηκαν με αντικείμενο την ειδική αγωγή ως ξεχωριστό και αυτόνομο επιστημονικό πεδίο. Η ανυπαρξία επιστημονικών/παιδαγωγικών επιχειρημάτων υπέρ της ύπαρξης ξεχωριστών σχολών προετοιμασίας ειδικών παιδαγωγών, και μάλιστα σε μία χώρα που ήδη διαθέτει πανεπιστημιακά παιδαγωγικά τμήματα προσχολικής και δημοτικής εκπαίδευσης (και όχι σχολές γενικής αγωγής βλ.Π.Δ. 320/1983 και Ν.1566/1985), οδήγησε στην διεκδίκηση της εδραίωσης των σχολών αυτών απευθείας στην αγορά εργασίας. Έτσι μία επιστημονικά άτοπη διεκδίκηση μετατράπηκε σε εργασιακή διεκδίκηση, με τη σταδιακή προώθηση της σύνδεσης του βασικού πτυχίου στην ειδική αγωγή με την αγορά εργασίας στο χώρο της εκπαίδευσης, και τελικά συντεχνιακή διεκδίκηση, με την προώθηση του εκτοπισμού των προϋπαρχόντων εκπαιδευτικών κλάδων (Ν.1566/1985) από τις διεκδικούμενες θέσεις εκπαιδευτικού ΕΑΕ.
Τιμά τη νυν ηγεσία του υπουργείου παιδείας η αναγνώριση των αδικαιολόγητων και άδικων αποτελεσμάτων των χειρισμών του παρελθόντος. Η συγκεκριμένη τροπολογία πρέπει να ψηφιστεί άμεσα προκειμένου να μπει ένας φραγμός στη συντεχνιακή λογική στο χώρο της ΕΑΕ
Να ψηφιστεί άμεσα η τροπολογία. Αποκαθιστά τις αδικίες, βάζει σε ισότιμη βάση τους ΠΕ60/70 με τους ΠΕ61/71 και κινείται προς την ενταξιακή πολιτική της ενιαίας εκπαίδευσης.
ΣΤΗΡΙΖΩ ΤΗΝ ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΑΕ
Η ισότιμη αντιμετώπιση μεταξύ Π61/71 και ΠΕ60/70 ΕΑΕ αποτελεί μία έντιμη εξισορροπητική, από πλευράς εργασιακών δικαιωμάτων, λύση για την αποκατάσταση της απαραίτητης για τον ευαίσθητο αυτό χώρο ηρεμίας. Κανένα δικαίωμα των ΠΕ61/71 δεν συνθλίβεται από μία τροπολογία που τους αντιμετωπίζει ισότιμα με τους προϋπάρχοντες κλάδους ΕΑΕ, στους οποίους ανήκαν αποκλειστικά τα επαγγελματικά δικαιώματα που οι ΠΕ61/71 απέκτησαν μόλις το 2008. Κανένα παιδί με αναπηρία ή/και ΕΕΑ δεν συνθλίβεται από μία τροπολογία που προλαμβάνει τον απόλυτη παλινδρόμηση του εκπαιδευτικού συστήματος σε παρωχημένα μοντέλα εκπαίδευσης τα οποία αποδεδειγμένα καταπατούν τα δικαιώματά του. Επαίσχυντη είναι η επίκληση των ιδιαίτερων αναγκών κάποιων παιδιών, από ανθρώπους που φέρουν την ιδιότητα του εκπαιδευτικού, για την προώθηση των εργασιακών συμφερόντων του κλάδου τους, δια του αφανισμού μάλιστα από τον χώρο των προϋπαρχόντων κλάδων ΠΕ60/70 ΕΑΕ.
Η προσπάθεια παραλληλισμού του Παιδαγωγικού Τμήματος Ειδικής Αγωγής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και του Τμήματος Εκπαιδευτικής και Κοινωνικής Πολιτικής του Πανεπιστημίου Μακεδονίας με τμήματα πανεπιστημίων των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής, είναι ένα επιχείρημα ρηχό και άστοχο. Και είναι άστοχο γιατί παραβλέπει την ύπαρξη στις ΗΠΑ ενός ξεχωριστού συστήματος απόκτησης άδειας ασκήσεως του επαγγέλματος του εκπαιδευτικού (όπου και εντάσσεται και ο ειδικός παιδαγωγός), μέσα από πολλές διαφορετικές διαδρομές εκπαίδευσης, ενώ, παρά τις επιμέρους διαφοροποιήσεις μεταξύ των διαφορετικών πολιτειών, η ύπαρξη ενός και μόνο βασικού πτυχίου(ακόμη και αν πρόκειται για πτυχίο στην ειδική αγωγή) αποτελεί απλά μία προϋπόθεση και δεν οδηγεί αυτομάτως σε άδεια ασκήσεως επαγγέλματος. Με άλλα λόγια το ότι ένα πρόγραμμα βασικών σπουδών οδηγεί σε βασικό πτυχίο στην εκπαίδευση ή στην ειδική αγωγή δεν συνεπάγεται ότι το πρόγραμμα αυτό είναι πιστοποιημένο ή, ακόμη περισσότερο, ότι ισοδυναμεί με απόκτηση επαγγελματικών δικαιωμάτων εκπαιδευτικού (γενικού ή ειδικού). Επιπλέον η χρήση από τους συναδέλφους ΠΕ61/71 του παραδείγματος των ΗΠΑ, μίας χώρας στην οποία υπάρχει πρόβλεψη για κινητικότητα των εκπαιδευτικών σε θέσεις γενικού και ειδικού, στην οποία αναγνωρίζονται οι διαφορετικές διαδρομές εκπαίδευσης των εκπαιδευτικών αλλά και τα αυξημένα προσόντα, είναι ατυχής για την υποστήριξη της αποκλειστικής πρόσβασης των κατόχων βασικού πτυχίου ειδικής αγωγής σε θέσεις εκπαιδευτικού ΕΑΕ. Για μία εικόνα σχετικά με αυτό παραπέμπω στις ακόλουθες ενδεικτικές σελίδες:
http://www.teaching-certification.com/types-of-teaching-certifications.html
https://teach.com/become-a-special-education-teacher/
http://www.specialeducationguide.com/teacher-certification/what-special-education-teachers-do/
http://www.teachercertification.org/a/special-education-teaching-requirements.html
Μία γενική αλλά κατατοπιστική εικόνα του πόσο διαφορετικό είναι το σύστημα των ΗΠΑ, η οποία αναδεικνύει το πόσο άστοχος είναι ο παραπάνω παραλληλισμός, δίνεται στο κείμενο Education and Inclusion in the United States: An Overview (US Department of Education (2008) http://www.ibe.unesco.org/National_Reports/ICE_2008/usa_NR08.pdf), όπου μπορεί κανείς να δει πως είναι δομημένο το εκπαιδευτικό σύστημα των ΗΠΑ, ποιου επιπέδου εκπαίδευση έχουν οι εκπαιδευτικοί τους, τις διαδικασίες πιστοποίησης των ίδιων των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων και των κολλεγίων, την άδεια ασκήσεως του επαγγέλματος του εκπαιδευτικού η οποία δεν απορρέει εξ ορισμού από το βασικό του πτυχίο, το οποίο μπορεί να είναι και πτυχίο κολεγίου, και τις κινήσεις εκπαιδευτικής πολιτικής προκειμένου ένα σύστημα στο οποίο είναι βαθιά ριζωμένο στο διαχωριστικό ιατρικό μοντέλο ειδικής αγωγής (για σύντομη παρουσίαση βλ Dudley-Marling & Burns (2014) http://files.eric.ed.gov/fulltext/EJ1055208.pdf ) να χαράξει ενταξιακή πορεία.
Τα μέτρα που κάθε χώρα παίρνει για την ενταξιακή αναμόρφωση του εκπαιδευτικού της συστήματος εξαρτώνται άμεσα από τις ιδιαίτερες συνθήκες της, την ιδιαίτερη ιστορία της στην εκπαίδευση και την ειδική αγωγή, τον εντοπισμό των ιδιαίτερων εμποδίων προς την ένταξη των μαθητών με αναπηρία/ΕΕΑ στο γενικό σχολείο αλλά και τον εντοπισμό και αξιοποίηση των υπαρχόντων θεσμών και δομών που μπορούν να στηρίξουν μία τέτοια αναμόρφωση (UNESCO, (2008). Inclusive education the way of the future. Geneva: UNESCO. http://www.ibe.unesco.org/fileadmin/user_upload/Policy_Dialogue/48th_ICE/CONFINTED_48-3_English.pdf). Αυτό όφειλαν να κάνουν τόσα χρόνια οι υπεύθυνοι εκπαιδευτικής πολιτικής στην Ελλάδα και όχι άκριτη εισαγωγή πρακτικών (όπως η ίδρυση ξεχωριστών τμημάτων ειδικής αγωγής εκεί που ποτέ δεν υπήρχαν), αδιαφορώντας για τις ιδιαίτερες συνθήκες που πλαισιώνουν την συντήρηση αυτών των πρακτικών στην χώρα προέλευσής τους, αδιαφορώντας για την ιδεολογική βάση των πρακτικών αυτών και τελικά ισοπεδώνοντας κομμάτια του προϋπάρχοντος συστήματος, όχι επειδή δεν είναι κατάλληλα για την προώθηση της ισότιμης πρόσβασης σε ποιοτική εκπαίδευση για όλους τους μαθητές, αλλά γιατί δεν εξυπηρετούν την καθολική επιβολή των εισαγόμενων πρακτικών.
Η εισαγωγή και παραμονή του κλάδου ΠΕ61/71 στην εκπαίδευση ανέκαθεν ήταν εργασιακό και όχι παιδαγωγικό ζήτημα καθώς η ίδια η λειτουργία ξεχωριστών τμημάτων βασικών σπουδών για εκπαιδευτικούς στην ΕΑΕ είναι άτοπη τόσο από επιστημονικής πλευράς όσο και από πλευράς ανθρωπίνων δικαιωμάτων (UNESCO, (1994). The Salamanca statement and framework for action. Paris: UNESCO , UNESCO, (2008). Inclusive education the way of the future. Geneva: UNESCO , UNESCO, (2009). Towards inclusive education for children with disabilities: a guideline. Bangkok: UNESCO , Peters, S. J., (2004). Inclusive education an EFA strategy for all children. World Bank). Με άλλα λόγια αν το ζήτημα ήταν επιστημονικό δεν θα είχε επιτραπεί εξ αρχής η δημιουργία αποφοίτων που να μπορούν να συγκροτήσουν έναν ξεχωριστό κλάδο εκπαιδευτικών ειδικής αγωγής ΠΕ61/71, με κριτήριο ένα και μόνο βασικό πτυχίο το οποίο δεν είναι το παιδαγωγικό πτυχίο προσχολικής ή δημοτικής εκπαίδευσης. Και το ζήτημα αυτό δημιουργήθηκε ως εργασιακό, και όχι επιστημονικό, όταν δύο πανεπιστημιακά τμήματα ιδρύθηκαν με αντικείμενο την ειδική αγωγή ως ξεχωριστό και αυτόνομο επιστημονικό πεδίο. Η ανυπαρξία επιστημονικών/παιδαγωγικών επιχειρημάτων υπέρ της ύπαρξης ξεχωριστών σχολών προετοιμασίας ειδικών παιδαγωγών, και μάλιστα σε μία χώρα που ήδη διαθέτει πανεπιστημιακά παιδαγωγικά τμήματα προσχολικής και δημοτικής εκπαίδευσης (και όχι σχολές γενικής αγωγής βλ.Π.Δ. 320/1983 και Ν.1566/1985), οδήγησε στην διεκδίκηση της εδραίωσης των σχολών αυτών απευθείας στην αγορά εργασίας. Έτσι μία επιστημονικά άτοπη διεκδίκηση μετατράπηκε σε εργασιακή διεκδίκηση, με τη σταδιακή προώθηση της σύνδεσης του βασικού πτυχίου στην ειδική αγωγή με την αγορά εργασίας στο χώρο της εκπαίδευσης, και τελικά συντεχνιακή διεκδίκηση, με την προώθηση του εκτοπισμού των προϋπαρχόντων εκπαιδευτικών κλάδων (Ν.1566/1985) από τις διεκδικούμενες θέσεις εκπαιδευτικού ΕΑΕ.
Τιμά τη νυν ηγεσία του υπουργείου παιδείας η αναγνώριση των αδικαιολόγητων και άδικων αποτελεσμάτων των χειρισμών του παρελθόντος. Η συγκεκριμένη τροπολογία πρέπει να ψηφιστεί άμεσα προκειμένου να μπει ένας φραγμός στη συντεχνιακή λογική στο χώρο της ΕΑΕ
ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΣΥΡΣΗ ΤΗΣ ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑΣ!!! Είναι δυνατόν το Ν/Σ να επιτρέπει σε εκπαιδευτικούς χωρίς προσόντα να δουλεύουν στην ΕΑΕ («Αν εξακολουθεί να συντρέχει αδυναμία πλήρωσης των κενών διατίθενται εκπαιδευτικοί χωρίς κανένα από τα ανωτέρω προσόντα ή χαρακτηριστικά. Οι εκπαιδευτικοί αυτοί συμμετέχουν υποχρεωτικά κατά προτεραιότητα σε προγράμματα επιμόρφωσης και εξειδίκευσης που υλοποιούνται από τους αρμόδιους φορείς για την επιμόρφωση των εκπαιδευτικών».) ; Να επιμορφώνει στην ειδική αγωγή τον εκπαιδευτικό γενικής , όπως τώρα υποτίθεται πως κάνει στην παράλληλη στήριξη με τους εκπαιδευτικούς γενικής αγωγής, ταυτόχρονα με το διάστημα που τον καλεί να δουλέψει σε αυτήν; Δηλαδή, αν κληθεί να αντιμετωπίσει περιπτώσεις μαθητών με αναπηρίες τι θα πει στα παιδιά και στους γονείς τους; «Συγγνώμη αυτό δε το μάθαμε ακόμα!». ΠΟΣΗ ΠΡΟΧΕΙΡΟΤΗΤΑ ΠΙΑ!!! Για να βολέψει υπεράριθμους που το ίδιο το Υπουργείο δημιούργησε και να κάνει οικονομία στις προσλήψεις αναπληρωτών; Θα ήθελαν οι βουλευτές μας ένα τέτοιο δάσκαλο για τα παιδιά τους; Αλλά βέβαια εκείνοι τα στέλνουν στα ιδιωτικά σχολεία. Είναι προφανές ότι το Υπουργείο με την ρύθμιση αυτή δεν αποσκοπεί στη βελτίωση της ποιότητας της παρεχόμενης εκπαίδευσης. Άλλωστε όλες οι κινήσεις του αποσκοπούν στην υποβάθμισή της (βλέπε νομιμοποίηση πλαστών πτυχίων με εξετάσεις) με σκοπό το βόλεμα μεγάλης μερίδας εκπαιδευτικών (μόνιμοι και αναπληρωτές γενικής αγωγής) με το άνοιγα θέσεων για διορισμό, μετάθεση, απόσπαση και αναπλήρωση.
Πολλοί υποστηρίζουν πως ένας εκπαιδευτικός πρέπει πρώτα να είναι εκπαιδευτικός γενικής αγωγής και κατόπιν να εξειδικευθεί στην ειδική αγωγή. Λένε μάλιστα πως αυτό συμβαίνει και στο εξωτερικό. Καλό θα ήταν να ψάχνουν πρώτα προτού αναμασήσουν ψευδείς πληροφορίες γιατί έτσι τους βολεύει. Στην Αμερική υπάρχουν τουλάχιστον 190 προπτυχιακά τμήματα Ειδικής Αγωγής 4ετούς φοίτησης ενώ το βασικό πτυχίο ειδικής αγωγής είναι προαπαιτούμενο για κάποιον που θέλει να γίνει εκπαιδευτικός ειδικής αγωγής http://www.onlineschoolscenter.com/top-20-bachelors-in-special-education/, http://www.learnhowtobecome.org/special-education-teacher/. Στα τμήματα αυτά τα πρώτα 4 εξάμηνα περιλαμβάνουν μαθήματα γενικής αγωγής, ψυχολογίας και κοινωνιολογίας και τα υπόλοιπα εξάμηνα επικεντρώνονται σε μαθήματα ειδικής αγωγής http://www.learnhowtobecome.org/special-education-teacher/ . Αυτό ακριβώς γίνεται και στο Παν/μιο Ειδικής αγωγής της Θεσσαλίας (ΠΤΕΑ) όπου μάλιστα οι πτυχιούχοι πραγματοποιούν 2 εξάμηνα πρακτικής άσκησης με επίβλεψη στη γενική αγωγή και 2 εξάμηνα στην ειδικής αγωγή http://www.sed.uth.gr/images/webdocs/news/os15-16.pdf . Αντίστοιχα στο ΠΑΜΑΚ ακολουθείται παρόμοια λογική στο πρόγραμμα σπουδών με 2 εξάμηνα Πρακτικής άσκησης σε δομές ΕΑΕ http://www.uom.gr/media/docs/ekp/odigos-spoudwn-2015-2016.pdf . Από εκεί και πέρα, αν κάποιος επιθυμεί να εξελίξει τις γνώσεις του και να ασχοληθεί και με την έρευνα μπορεί να κάνει ένα μεταπτυχιακό-διδακτορικό.
Πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω πως κάποιος γενικός δάσκαλος με ένα μονοετές ή διετές μεταπτυχιακό ή και χωρίς κανένα προσόν υποστηρίζει πως κατέχει περισσότερες γνώσεις από κάποιον άλλο που το έχει σπουδάσει, και δεν το αποκαλούμε αυτό βόλεμα. Προφανώς κατανοώ το άγχος των συναδέλφων να έχουν εργασία και να ανοίξουν για αυτούς τόσο θέσεις για πρόσληψη όσο και για απόσπαση/μετάθεση αλλά υπάρχει και κάτι που λέγεται ευσυνειδησία. Είναι ντροπή να το κάνουν αυτό στις πλάτες παιδιών.
Οι εκπαιδευτικοί ειδικής αγωγής και εκπαίδευσης ΠΕ71 & ΠΕ61 έχουν δεχτεί κατάφορες αδικίες όλα αυτά τα χρόνια είτε με το μη διορισμό τους είτε με την πρόταξη των μεταπτυχιακών με ελάχιστη ή και μηδενική προϋπηρεσία που συνέβαινε πριν δυο χρόνια. Τίποτα από τα παραπάνω δεν έχει ισχύει για κανένα άλλο κλάδο. Σε όλους τους κλάδους η πρόσληψη και ο διορισμός γίνεται σύμφωνα με το βασικό πτυχίο. Σε κανένα κλάδο δεν προσλαμβάνεται κάποιος σύμφωνα με το μεταπτυχιακό. Θέλετε όμως η ειδική αγωγή να αποτελεί την εξαίρεση σε αυτό γιατί αυτός είναι ο κλάδος με τις ανοιχτές θέσεις και την επαγγελματική αποκατάσταση. Όταν μιλάμε για ισοδυναμία «κύριοι» να μιλάμε με αλήθειες. ΑΝ ΘΕΛΕΤΕ ΙΣΟΔΥΝΑΜΙΑ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΕΧΤΕΙΤΕ ΟΤΙ ΣΤΗΝ ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗ Ο ΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Η ΠΡΟΣΛΗΨΗ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΜΕ ΤΟ ΒΑΣΙΚΟ ΠΤΥΧΙΟ ΟΠΩΣ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΚΛΑΔΟΥΣ. Αν το Υπουργείο θέλει ΝΑ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΗΣΕΙ ΚΑΠΟΙΑ ΑΔΙΚΙΑ, όπως ισχυρίζεται, τότε να ΦΡΟΝΤΙΣΕΙ ΝΑ ΔΙΟΡΙΣΕΙ ΤΟΥΣ ΠΕ71 & 61 ΠΟΥ ΤΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΥΣ ΒΑΖΕΙ ΝΑ ΑΝΑΠΛΗΡΩΝΟΥΝ ΤΟΥΣ ΕΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ. Και η έλλειψη διορισμών στον κλάδο μας δεν είναι αποτέλεσμα της οικονομικής κρίσης, καθώς προϋπήρχε αυτής. Είναι αποτέλεσμα της έλλειψης πολιτικής βούλησης και των συμφερόντων από τα οποία τρέφονται τόσα χρόνια οι κυβερνήσεις.
Διάβασα ορισμένα σχόλια με κάποιους να αναφέρουν τις αρνητικές τους εμπειρίες από εκπαιδευτικούς ΕΑΕ ΠΕ71 & 61, άλλους που παρουσιάζονται ως γονείς παιδιών με αναπηρία να ισχυρίζονται πως δεν έμειναν ικανοποιημένοι και πως ο δάσκαλος γενικής ή της παράλληλης χωρίς εξειδίκευση ήταν καλύτερος και, το ακόμα πιο τραγικό, κάποιον που υποτίθεται πως είναι δάσκαλος ΠΕ71 να διατυμπανίζει την ανεπάρκειά του και να δηλώνει την υπεροχή των γενικών δασκάλων έναντι των ΠΕ71 & 61. ΑΡΚΕΤΑ ΠΙΑ!!! ΜΗΝ ΥΠΟΤΙΜΑΤΕ ΤΗ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ ΜΑΣ ΑΓΑΠΗΤΟΙ! Και αν θα μπορούσε κάποιος αφελής να δεχτεί τα σχόλια αυτά ως αληθή, τότε έχω να τον πληροφορήσω πως σε όλα τα επαγγέλματα υπάρχουν ικανοί και ανίκανοι. Ας μην αρχίσουμε και εμείς να μιλάμε για την ανικανότητα και τα παιδαγωγικά εγκλήματα που έχουν διαπράξει ορισμένοι δάσκαλοι γενικής αγωγής γιατί η δημόσια διαβούλευση δεν φτιάχτηκε για ξεκατίνιασμα. Όσο για τον ΠΕ71, αν πραγματικά είναι αυτός που δηλώνει, του προτείνω να αλλάξει επάγγελμα. Το κράτος οφείλει να έχει αντικειμενικά κριτήρια. Και αυτό είναι το βασικό πτυχίο όπως σε όλους τους κλάδους. Όπως γίνεται και στο εξωτερικό, που προανέφερα.
Πολλοί μπορεί να ισχυριστούν πως είναι ικανοί ή και καλύτεροι από έναν δάσκαλο ειδικής αγωγής ΠΕ71 & 61 στην εκπαίδευση παιδιών με αναπηρίες και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες. Βέβαια αυτό μπορεί να γίνεται άνετα σε μια χώρα που ότι δηλώσεις είσαι. Μόνο ένας τρόπος υπάρχει να ανακαλύψουμε την ικανότητα ή την ανικανότητά τους. ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΗ, ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ, ΑΔΙΑΒΛΗΤΗ ΚΑΙ ΕΤΗΣΙΑ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΠΑΝΤΟΥ ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ!!! ΣΕ ΜΟΝΙΜΟΥΣ ΚΑΙ ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΕΣ!!! ΟΠΟΙΟΣ ΔΕΝ ΠΛΗΡΕΙ ΤΑ ΑΠΑΙΤΟΥΜΕΝΑ ΝΑ ΕΠΙΜΟΡΦΩΝΕΤΑΙ ΜΕ ΕΞΟΔΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΑΝ ΠΑΛΙ ΒΡΕΘΕΙ ΑΝΕΠΑΡΚΗΣ ΝΑ ΑΠΟΛΥΕΤΑΙ ΑΜΕΣΑ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΞΑΝΑΠΡΟΣΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ. Αξιολόγηση όμως από επιτροπή που θα αλλάζει ετήσια και που δεν θα εμπλέκεται σε μεταπτυχιακά και σεμινάρια ψάχνοντας πελάτες μέσω της αξιολόγησης ούτε από σχολικούς συμβούλους που υποτιμούν την ακαδημαϊκή γνώση και υποστηρίζουν πως η αγάπη είναι αρκετή για να διδάξεις τα παιδιά. Ας δημοσιεύσουν, αν τολμούν, αυτές τους τις απόψεις σε διεθνή περιοδικά να γίνουν το ανέκδοτο της επιστημονικής κοινότητας. Θα ήθελα πολύ να δω τότε ποιος θα τολμούσε να αναλάβει να εκπαιδεύσει μαθητές με αναπηρία και ε.ε.α. χωρίς να διαθέτει τις απαιτούμενες γνώσεις, έχοντας το φόβο της αξιολόγησης και της απόλυσης
ΣΤΗΡΙΖΩ ΤΗΝ ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΑΕ
Η ισότιμη αντιμετώπιση μεταξύ Π61/71 και ΠΕ60/70 ΕΑΕ αποτελεί μία έντιμη εξισορροπητική, από πλευράς εργασιακών δικαιωμάτων, λύση για την αποκατάσταση της απαραίτητης για τον ευαίσθητο αυτό χώρο ηρεμίας. Κανένα δικαίωμα των ΠΕ61/71 δεν συνθλίβεται από μία τροπολογία που τους αντιμετωπίζει ισότιμα με τους προϋπάρχοντες κλάδους ΕΑΕ, στους οποίους ανήκαν αποκλειστικά τα επαγγελματικά δικαιώματα που οι ΠΕ61/71 απέκτησαν μόλις το 2008. Κανένα παιδί με αναπηρία ή/και ΕΕΑ δεν συνθλίβεται από μία τροπολογία που προλαμβάνει τον απόλυτη παλινδρόμηση του εκπαιδευτικού συστήματος σε παρωχημένα μοντέλα εκπαίδευσης τα οποία αποδεδειγμένα καταπατούν τα δικαιώματά του. Επαίσχυντη είναι η επίκληση των ιδιαίτερων αναγκών κάποιων παιδιών, από ανθρώπους που φέρουν την ιδιότητα του εκπαιδευτικού, για την προώθηση των εργασιακών συμφερόντων του κλάδου τους, δια του αφανισμού μάλιστα από τον χώρο των προϋπαρχόντων κλάδων ΠΕ60/70 ΕΑΕ.
Η προσπάθεια παραλληλισμού του Παιδαγωγικού Τμήματος Ειδικής Αγωγής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και του Τμήματος Εκπαιδευτικής και Κοινωνικής Πολιτικής του Πανεπιστημίου Μακεδονίας με τμήματα πανεπιστημίων των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής, είναι ένα επιχείρημα ρηχό και άστοχο. Και είναι άστοχο γιατί παραβλέπει την ύπαρξη στις ΗΠΑ ενός ξεχωριστού συστήματος απόκτησης άδειας ασκήσεως του επαγγέλματος του εκπαιδευτικού (όπου και εντάσσεται και ο ειδικός παιδαγωγός), μέσα από πολλές διαφορετικές διαδρομές εκπαίδευσης, ενώ, παρά τις επιμέρους διαφοροποιήσεις μεταξύ των διαφορετικών πολιτειών, η ύπαρξη ενός και μόνο βασικού πτυχίου(ακόμη και αν πρόκειται για πτυχίο στην ειδική αγωγή) αποτελεί απλά μία προϋπόθεση και δεν οδηγεί αυτομάτως σε άδεια ασκήσεως επαγγέλματος. Με άλλα λόγια το ότι ένα πρόγραμμα βασικών σπουδών οδηγεί σε βασικό πτυχίο στην εκπαίδευση ή στην ειδική αγωγή δεν συνεπάγεται ότι το πρόγραμμα αυτό είναι πιστοποιημένο ή, ακόμη περισσότερο, ότι ισοδυναμεί με απόκτηση επαγγελματικών δικαιωμάτων εκπαιδευτικού (γενικού ή ειδικού). Επιπλέον η χρήση από τους συναδέλφους ΠΕ61/71 του παραδείγματος των ΗΠΑ, μίας χώρας στην οποία υπάρχει πρόβλεψη για κινητικότητα των εκπαιδευτικών σε θέσεις γενικού και ειδικού, στην οποία αναγνωρίζονται οι διαφορετικές διαδρομές εκπαίδευσης των εκπαιδευτικών αλλά και τα αυξημένα προσόντα, είναι ατυχής για την υποστήριξη της αποκλειστικής πρόσβασης των κατόχων βασικού πτυχίου ειδικής αγωγής σε θέσεις εκπαιδευτικού ΕΑΕ. Για μία εικόνα σχετικά με αυτό παραπέμπω στις ακόλουθες ενδεικτικές σελίδες:
http://www.teaching-certification.com/types-of-teaching-certifications.html
https://teach.com/become-a-special-education-teacher/
http://www.specialeducationguide.com/teacher-certification/what-special-education-teachers-do/
http://www.teachercertification.org/a/special-education-teaching-requirements.html
Μία γενική αλλά κατατοπιστική εικόνα του πόσο διαφορετικό είναι το σύστημα των ΗΠΑ, η οποία αναδεικνύει το πόσο άστοχος είναι ο παραπάνω παραλληλισμός, δίνεται στο κείμενο Education and Inclusion in the United States: An Overview (US Department of Education (2008) http://www.ibe.unesco.org/National_Reports/ICE_2008/usa_NR08.pdf), όπου μπορεί κανείς να δει πως είναι δομημένο το εκπαιδευτικό σύστημα των ΗΠΑ, ποιου επιπέδου εκπαίδευση έχουν οι εκπαιδευτικοί τους, τις διαδικασίες πιστοποίησης των ίδιων των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων και των κολλεγίων, την άδεια ασκήσεως του επαγγέλματος του εκπαιδευτικού η οποία δεν απορρέει εξ ορισμού από το βασικό του πτυχίο, το οποίο μπορεί να είναι και πτυχίο κολεγίου, και τις κινήσεις εκπαιδευτικής πολιτικής προκειμένου ένα σύστημα στο οποίο είναι βαθιά ριζωμένο στο διαχωριστικό ιατρικό μοντέλο ειδικής αγωγής (για σύντομη παρουσίαση βλ Dudley-Marling & Burns (2014) http://files.eric.ed.gov/fulltext/EJ1055208.pdf ) να χαράξει ενταξιακή πορεία.
Τα μέτρα που κάθε χώρα παίρνει για την ενταξιακή αναμόρφωση του εκπαιδευτικού της συστήματος εξαρτώνται άμεσα από τις ιδιαίτερες συνθήκες της, την ιδιαίτερη ιστορία της στην εκπαίδευση και την ειδική αγωγή, τον εντοπισμό των ιδιαίτερων εμποδίων προς την ένταξη των μαθητών με αναπηρία/ΕΕΑ στο γενικό σχολείο αλλά και τον εντοπισμό και αξιοποίηση των υπαρχόντων θεσμών και δομών που μπορούν να στηρίξουν μία τέτοια αναμόρφωση (UNESCO, (2008). Inclusive education the way of the future. Geneva: UNESCO. http://www.ibe.unesco.org/fileadmin/user_upload/Policy_Dialogue/48th_ICE/CONFINTED_48-3_English.pdf). Αυτό όφειλαν να κάνουν τόσα χρόνια οι υπεύθυνοι εκπαιδευτικής πολιτικής στην Ελλάδα και όχι άκριτη εισαγωγή πρακτικών (όπως η ίδρυση ξεχωριστών τμημάτων ειδικής αγωγής εκεί που ποτέ δεν υπήρχαν), αδιαφορώντας για τις ιδιαίτερες συνθήκες που πλαισιώνουν την συντήρηση αυτών των πρακτικών στην χώρα προέλευσής τους, αδιαφορώντας για την ιδεολογική βάση των πρακτικών αυτών και τελικά ισοπεδώνοντας κομμάτια του προϋπάρχοντος συστήματος, όχι επειδή δεν είναι κατάλληλα για την προώθηση της ισότιμης πρόσβασης σε ποιοτική εκπαίδευση για όλους τους μαθητές, αλλά γιατί δεν εξυπηρετούν την καθολική επιβολή των εισαγόμενων πρακτικών.
Η εισαγωγή και παραμονή του κλάδου ΠΕ61/71 στην εκπαίδευση ανέκαθεν ήταν εργασιακό και όχι παιδαγωγικό ζήτημα καθώς η ίδια η λειτουργία ξεχωριστών τμημάτων βασικών σπουδών για εκπαιδευτικούς στην ΕΑΕ είναι άτοπη τόσο από επιστημονικής πλευράς όσο και από πλευράς ανθρωπίνων δικαιωμάτων (UNESCO, (1994). The Salamanca statement and framework for action. Paris: UNESCO , UNESCO, (2008). Inclusive education the way of the future. Geneva: UNESCO , UNESCO, (2009). Towards inclusive education for children with disabilities: a guideline. Bangkok: UNESCO , Peters, S. J., (2004). Inclusive education an EFA strategy for all children. World Bank). Με άλλα λόγια αν το ζήτημα ήταν επιστημονικό δεν θα είχε επιτραπεί εξ αρχής η δημιουργία αποφοίτων που να μπορούν να συγκροτήσουν έναν ξεχωριστό κλάδο εκπαιδευτικών ειδικής αγωγής ΠΕ61/71, με κριτήριο ένα και μόνο βασικό πτυχίο το οποίο δεν είναι το παιδαγωγικό πτυχίο προσχολικής ή δημοτικής εκπαίδευσης. Και το ζήτημα αυτό δημιουργήθηκε ως εργασιακό, και όχι επιστημονικό, όταν δύο πανεπιστημιακά τμήματα ιδρύθηκαν με αντικείμενο την ειδική αγωγή ως ξεχωριστό και αυτόνομο επιστημονικό πεδίο. Η ανυπαρξία επιστημονικών/παιδαγωγικών επιχειρημάτων υπέρ της ύπαρξης ξεχωριστών σχολών προετοιμασίας ειδικών παιδαγωγών, και μάλιστα σε μία χώρα που ήδη διαθέτει πανεπιστημιακά παιδαγωγικά τμήματα προσχολικής και δημοτικής εκπαίδευσης (και όχι σχολές γενικής αγωγής βλ.Π.Δ. 320/1983 και Ν.1566/1985), οδήγησε στην διεκδίκηση της εδραίωσης των σχολών αυτών απευθείας στην αγορά εργασίας. Έτσι μία επιστημονικά άτοπη διεκδίκηση μετατράπηκε σε εργασιακή διεκδίκηση, με τη σταδιακή προώθηση της σύνδεσης του βασικού πτυχίου στην ειδική αγωγή με την αγορά εργασίας στο χώρο της εκπαίδευσης, και τελικά συντεχνιακή διεκδίκηση, με την προώθηση του εκτοπισμού των προϋπαρχόντων εκπαιδευτικών κλάδων (Ν.1566/1985) από τις διεκδικούμενες θέσεις εκπαιδευτικού ΕΑΕ.
Τιμά τη νυν ηγεσία του υπουργείου παιδείας η αναγνώριση των αδικαιολόγητων και άδικων αποτελεσμάτων των χειρισμών του παρελθόντος. Η συγκεκριμένη τροπολογία πρέπει να ψηφιστεί άμεσα προκειμένου να μπει ένας φραγμός στη συντεχνιακή λογική στο χώρο της ΕΑΕ
ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΣΥΡΣΗ ΤΗΣ ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑΣ!!! Είναι δυνατόν το Ν/Σ να επιτρέπει σε εκπαιδευτικούς χωρίς προσόντα να δουλεύουν στην ΕΑΕ («Αν εξακολουθεί να συντρέχει αδυναμία πλήρωσης των κενών διατίθενται εκπαιδευτικοί χωρίς κανένα από τα ανωτέρω προσόντα ή χαρακτηριστικά. Οι εκπαιδευτικοί αυτοί συμμετέχουν υποχρεωτικά κατά προτεραιότητα σε προγράμματα επιμόρφωσης και εξειδίκευσης που υλοποιούνται από τους αρμόδιους φορείς για την επιμόρφωση των εκπαιδευτικών».) ; Να επιμορφώνει στην ειδική αγωγή τον εκπαιδευτικό γενικής , όπως τώρα υποτίθεται πως κάνει στην παράλληλη στήριξη με τους εκπαιδευτικούς γενικής αγωγής, ταυτόχρονα με το διάστημα που τον καλεί να δουλέψει σε αυτήν; Δηλαδή, αν κληθεί να αντιμετωπίσει περιπτώσεις μαθητών με αναπηρίες τι θα πει στα παιδιά και στους γονείς τους; «Συγγνώμη αυτό δε το μάθαμε ακόμα!». ΠΟΣΗ ΠΡΟΧΕΙΡΟΤΗΤΑ ΠΙΑ!!! Για να βολέψει υπεράριθμους που το ίδιο το Υπουργείο δημιούργησε και να κάνει οικονομία στις προσλήψεις αναπληρωτών; Θα ήθελαν οι βουλευτές μας ένα τέτοιο δάσκαλο για τα παιδιά τους; Αλλά βέβαια εκείνοι τα στέλνουν στα ιδιωτικά σχολεία. Είναι προφανές ότι το Υπουργείο με την ρύθμιση αυτή δεν αποσκοπεί στη βελτίωση της ποιότητας της παρεχόμενης εκπαίδευσης. Άλλωστε όλες οι κινήσεις του αποσκοπούν στην υποβάθμισή της (βλέπε νομιμοποίηση πλαστών πτυχίων με εξετάσεις) με σκοπό το βόλεμα μεγάλης μερίδας εκπαιδευτικών (μόνιμοι και αναπληρωτές γενικής αγωγής) με το άνοιγα θέσεων για διορισμό, μετάθεση, απόσπαση και αναπλήρωση.
Πολλοί υποστηρίζουν πως ένας εκπαιδευτικός πρέπει πρώτα να είναι εκπαιδευτικός γενικής αγωγής και κατόπιν να εξειδικευθεί στην ειδική αγωγή. Λένε μάλιστα πως αυτό συμβαίνει και στο εξωτερικό. Καλό θα ήταν να ψάχνουν πρώτα προτού αναμασήσουν ψευδείς πληροφορίες γιατί έτσι τους βολεύει. Στην Αμερική υπάρχουν τουλάχιστον 190 προπτυχιακά τμήματα Ειδικής Αγωγής 4ετούς φοίτησης ενώ το βασικό πτυχίο ειδικής αγωγής είναι προαπαιτούμενο για κάποιον που θέλει να γίνει εκπαιδευτικός ειδικής αγωγής http://www.onlineschoolscenter.com/top-20-bachelors-in-special-education/, http://www.learnhowtobecome.org/special-education-teacher/. Στα τμήματα αυτά τα πρώτα 4 εξάμηνα περιλαμβάνουν μαθήματα γενικής αγωγής, ψυχολογίας και κοινωνιολογίας και τα υπόλοιπα εξάμηνα επικεντρώνονται σε μαθήματα ειδικής αγωγής http://www.learnhowtobecome.org/special-education-teacher/ . Αυτό ακριβώς γίνεται και στο Παν/μιο Ειδικής αγωγής της Θεσσαλίας (ΠΤΕΑ) όπου μάλιστα οι πτυχιούχοι πραγματοποιούν 2 εξάμηνα πρακτικής άσκησης με επίβλεψη στη γενική αγωγή και 2 εξάμηνα στην ειδικής αγωγή http://www.sed.uth.gr/images/webdocs/news/os15-16.pdf . Αντίστοιχα στο ΠΑΜΑΚ ακολουθείται παρόμοια λογική στο πρόγραμμα σπουδών με 2 εξάμηνα Πρακτικής άσκησης σε δομές ΕΑΕ http://www.uom.gr/media/docs/ekp/odigos-spoudwn-2015-2016.pdf . Από εκεί και πέρα, αν κάποιος επιθυμεί να εξελίξει τις γνώσεις του και να ασχοληθεί και με την έρευνα μπορεί να κάνει ένα μεταπτυχιακό-διδακτορικό.
Πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω πως κάποιος γενικός δάσκαλος με ένα μονοετές ή διετές μεταπτυχιακό ή και χωρίς κανένα προσόν υποστηρίζει πως κατέχει περισσότερες γνώσεις από κάποιον άλλο που το έχει σπουδάσει, και δεν το αποκαλούμε αυτό βόλεμα. Προφανώς κατανοώ το άγχος των συναδέλφων να έχουν εργασία και να ανοίξουν για αυτούς τόσο θέσεις για πρόσληψη όσο και για απόσπαση/μετάθεση αλλά υπάρχει και κάτι που λέγεται ευσυνειδησία. Είναι ντροπή να το κάνουν αυτό στις πλάτες παιδιών.
Οι εκπαιδευτικοί ειδικής αγωγής και εκπαίδευσης ΠΕ71 & ΠΕ61 έχουν δεχτεί κατάφορες αδικίες όλα αυτά τα χρόνια είτε με το μη διορισμό τους είτε με την πρόταξη των μεταπτυχιακών με ελάχιστη ή και μηδενική προϋπηρεσία που συνέβαινε πριν δυο χρόνια. Τίποτα από τα παραπάνω δεν έχει ισχύει για κανένα άλλο κλάδο. Σε όλους τους κλάδους η πρόσληψη και ο διορισμός γίνεται σύμφωνα με το βασικό πτυχίο. Σε κανένα κλάδο δεν προσλαμβάνεται κάποιος σύμφωνα με το μεταπτυχιακό. Θέλετε όμως η ειδική αγωγή να αποτελεί την εξαίρεση σε αυτό γιατί αυτός είναι ο κλάδος με τις ανοιχτές θέσεις και την επαγγελματική αποκατάσταση. Όταν μιλάμε για ισοδυναμία «κύριοι» να μιλάμε με αλήθειες. ΑΝ ΘΕΛΕΤΕ ΙΣΟΔΥΝΑΜΙΑ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΕΧΤΕΙΤΕ ΟΤΙ ΣΤΗΝ ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗ Ο ΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Η ΠΡΟΣΛΗΨΗ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΜΕ ΤΟ ΒΑΣΙΚΟ ΠΤΥΧΙΟ ΟΠΩΣ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΚΛΑΔΟΥΣ. Αν το Υπουργείο θέλει ΝΑ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΗΣΕΙ ΚΑΠΟΙΑ ΑΔΙΚΙΑ, όπως ισχυρίζεται, τότε να ΦΡΟΝΤΙΣΕΙ ΝΑ ΔΙΟΡΙΣΕΙ ΤΟΥΣ ΠΕ71 & 61 ΠΟΥ ΤΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΥΣ ΒΑΖΕΙ ΝΑ ΑΝΑΠΛΗΡΩΝΟΥΝ ΤΟΥΣ ΕΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ. Και η έλλειψη διορισμών στον κλάδο μας δεν είναι αποτέλεσμα της οικονομικής κρίσης, καθώς προϋπήρχε αυτής. Είναι αποτέλεσμα της έλλειψης πολιτικής βούλησης και των συμφερόντων από τα οποία τρέφονται τόσα χρόνια οι κυβερνήσεις.
Διάβασα ορισμένα σχόλια με κάποιους να αναφέρουν τις αρνητικές τους εμπειρίες από εκπαιδευτικούς ΕΑΕ ΠΕ71 & 61, άλλους που παρουσιάζονται ως γονείς παιδιών με αναπηρία να ισχυρίζονται πως δεν έμειναν ικανοποιημένοι και πως ο δάσκαλος γενικής ή της παράλληλης χωρίς εξειδίκευση ήταν καλύτερος και, το ακόμα πιο τραγικό, κάποιον που υποτίθεται πως είναι δάσκαλος ΠΕ71 να διατυμπανίζει την ανεπάρκειά του και να δηλώνει την υπεροχή των γενικών δασκάλων έναντι των ΠΕ71 & 61. ΑΡΚΕΤΑ ΠΙΑ!!! ΜΗΝ ΥΠΟΤΙΜΑΤΕ ΤΗ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ ΜΑΣ ΑΓΑΠΗΤΟΙ! Και αν θα μπορούσε κάποιος αφελής να δεχτεί τα σχόλια αυτά ως αληθή, τότε έχω να τον πληροφορήσω πως σε όλα τα επαγγέλματα υπάρχουν ικανοί και ανίκανοι. Ας μην αρχίσουμε και εμείς να μιλάμε για την ανικανότητα και τα παιδαγωγικά εγκλήματα που έχουν διαπράξει ορισμένοι δάσκαλοι γενικής αγωγής γιατί η δημόσια διαβούλευση δεν φτιάχτηκε για ξεκατίνιασμα. Όσο για τον ΠΕ71, αν πραγματικά είναι αυτός που δηλώνει, του προτείνω να αλλάξει επάγγελμα. Το κράτος οφείλει να έχει αντικειμενικά κριτήρια. Και αυτό είναι το βασικό πτυχίο όπως σε όλους τους κλάδους. Όπως γίνεται και στο εξωτερικό, που προανέφερα.
Πολλοί μπορεί να ισχυριστούν πως είναι ικανοί ή και καλύτεροι από έναν δάσκαλο ειδικής αγωγής ΠΕ71 & 61 στην εκπαίδευση παιδιών με αναπηρίες και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες. Βέβαια αυτό μπορεί να γίνεται άνετα σε μια χώρα που ότι δηλώσεις είσαι. Μόνο ένας τρόπος υπάρχει να ανακαλύψουμε την ικανότητα ή την ανικανότητά τους. ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΗ, ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ, ΑΔΙΑΒΛΗΤΗ ΚΑΙ ΕΤΗΣΙΑ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΠΑΝΤΟΥ ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ!!! ΣΕ ΜΟΝΙΜΟΥΣ ΚΑΙ ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΕΣ!!! ΟΠΟΙΟΣ ΔΕΝ ΠΛΗΡΕΙ ΤΑ ΑΠΑΙΤΟΥΜΕΝΑ ΝΑ ΕΠΙΜΟΡΦΩΝΕΤΑΙ ΜΕ ΕΞΟΔΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΑΝ ΠΑΛΙ ΒΡΕΘΕΙ ΑΝΕΠΑΡΚΗΣ ΝΑ ΑΠΟΛΥΕΤΑΙ ΑΜΕΣΑ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΞΑΝΑΠΡΟΣΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ. Αξιολόγηση όμως από επιτροπή που θα αλλάζει ετήσια και που δεν θα εμπλέκεται σε μεταπτυχιακά και σεμινάρια ψάχνοντας πελάτες μέσω της αξιολόγησης ούτε από σχολικούς συμβούλους που υποτιμούν την ακαδημαϊκή γνώση και υποστηρίζουν πως η αγάπη είναι αρκετή για να διδάξεις τα παιδιά. Ας δημοσιεύσουν, αν τολμούν, αυτές τους τις απόψεις σε διεθνή περιοδικά να γίνουν το ανέκδοτο της επιστημονικής κοινότητας. Θα ήθελα πολύ να δω τότε ποιος θα τολμούσε να αναλάβει να εκπαιδεύσει μαθητές με αναπηρία και ε.ε.α. χωρίς να διαθέτει τις απαιτούμενες γνώσεις, έχοντας το φόβο της αξιολόγησης και της απόλυσης
ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΣΥΡΣΗ ΤΗΣ τροπολογίας!!! ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΟΝΙΜΟΣ ΧΩΡΙΣ ΠΡΟΣΟΝΤΑ ΣΤΗΝ ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗ! Το υπουργείο οφείλει να στελεχώνει τις δομές της ειδικής αγωγής με εξειδικευμένο προσωπικό το οποίο προετοιμάζεται 4 χρόνια στα ΑΕΙ που το ίδιο δημιούργησε! Για να μην αναφέρουμε πως η πλειοψηφία των ΠΕ 71/61 είναι κ επιπλέον κάτοχοι μεταπτυχιακών που τόσο εκθιάζονται με τη διαφορά ότι δεν τους αναγνωρίζονται πουθενά! Οι θέσεις είναι ΚΑΘΑΡΑ ΕΙΔΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ 71/61!!!Με ποιο σκεπτικό αποχαρακτηρίζονται κ γυρνάμε στο 70/60? Πρέπει να είναι σε πλήρη αντιστοιχία με το βασικό πτυχίο όπως εξάλλου γίνεται σε όλους τους κλάδους! Τα επιπλέον προσόντα μοριοδοτούνται και είναι εξάλλου αυτά που βάζουν τους κατόχους τους στον πίνακα. Η άκριτη τοποθέτηση ανειδίκευτων και η προμελετημένη απαξίωση των ΑΕΙ κάνει φανερό πως ο μοναδικός σκοπός είναι να βολευτούν οι υπεράριθμοι, να παύσει η πρόσληψη των καταρτισμένων στο αντικείμενο αναπληρωτών και να λάβουν χώρα επιμορφώσεις στη συνέχεια από αρμόδιους που υπερασπίζονται την τροπολογία με το αζημίωτο φυσικά….
ΣΤΗΡΙΖΩ ΣΑΤΕΑ!!!
ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΣΥΡΣΗ ΤΗΣ ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑΣ!!! Είναι δυνατόν το Ν/Σ να επιτρέπει σε εκπαιδευτικούς χωρίς προσόντα να δουλεύουν στην ΕΑΕ («Αν εξακολουθεί να συντρέχει αδυναμία πλήρωσης των κενών διατίθενται εκπαιδευτικοί χωρίς κανένα από τα ανωτέρω προσόντα ή χαρακτηριστικά. Οι εκπαιδευτικοί αυτοί συμμετέχουν υποχρεωτικά κατά προτεραιότητα σε προγράμματα επιμόρφωσης και εξειδίκευσης που υλοποιούνται από τους αρμόδιους φορείς για την επιμόρφωση των εκπαιδευτικών».) ; Να επιμορφώνει στην ειδική αγωγή τον εκπαιδευτικό γενικής , όπως τώρα υποτίθεται πως κάνει στην παράλληλη στήριξη με τους εκπαιδευτικούς γενικής αγωγής, ταυτόχρονα με το διάστημα που τον καλεί να δουλέψει σε αυτήν; Δηλαδή, αν κληθεί να αντιμετωπίσει περιπτώσεις μαθητών με αναπηρίες τι θα πει στα παιδιά και στους γονείς τους; «Συγγνώμη αυτό δε το μάθαμε ακόμα!». ΠΟΣΗ ΠΡΟΧΕΙΡΟΤΗΤΑ ΠΙΑ!!! Για να βολέψει υπεράριθμους που το ίδιο το Υπουργείο δημιούργησε και να κάνει οικονομία στις προσλήψεις αναπληρωτών; Θα ήθελαν οι βουλευτές μας ένα τέτοιο δάσκαλο για τα παιδιά τους; Αλλά βέβαια εκείνοι τα στέλνουν στα ιδιωτικά σχολεία. Είναι προφανές ότι το Υπουργείο με την ρύθμιση αυτή δεν αποσκοπεί στη βελτίωση της ποιότητας της παρεχόμενης εκπαίδευσης. Άλλωστε όλες οι κινήσεις του αποσκοπούν στην υποβάθμισή της (βλέπε νομιμοποίηση πλαστών πτυχίων με εξετάσεις) με σκοπό το βόλεμα μεγάλης μερίδας εκπαιδευτικών (μόνιμοι και αναπληρωτές γενικής αγωγής) με το άνοιγα θέσεων για διορισμό, μετάθεση, απόσπαση και αναπλήρωση.
Πολλοί υποστηρίζουν πως ένας εκπαιδευτικός πρέπει πρώτα να είναι εκπαιδευτικός γενικής αγωγής και κατόπιν να εξειδικευθεί στην ειδική αγωγή. Λένε μάλιστα πως αυτό συμβαίνει και στο εξωτερικό. Καλό θα ήταν να ψάχνουν πρώτα προτού αναμασήσουν ψευδείς πληροφορίες γιατί έτσι τους βολεύει. Στην Αμερική υπάρχουν τουλάχιστον 190 προπτυχιακά τμήματα Ειδικής Αγωγής 4ετούς φοίτησης ενώ το βασικό πτυχίο ειδικής αγωγής είναι προαπαιτούμενο για κάποιον που θέλει να γίνει εκπαιδευτικός ειδικής αγωγής http://www.onlineschoolscenter.com/top-20-bachelors-in-special-education/, http://www.learnhowtobecome.org/special-education-teacher/. Στα τμήματα αυτά τα πρώτα 4 εξάμηνα περιλαμβάνουν μαθήματα γενικής αγωγής, ψυχολογίας και κοινωνιολογίας και τα υπόλοιπα εξάμηνα επικεντρώνονται σε μαθήματα ειδικής αγωγής http://www.learnhowtobecome.org/special-education-teacher/ . Αυτό ακριβώς γίνεται και στο Παν/μιο Ειδικής αγωγής της Θεσσαλίας (ΠΤΕΑ) όπου μάλιστα οι πτυχιούχοι πραγματοποιούν 2 εξάμηνα πρακτικής άσκησης με επίβλεψη στη γενική αγωγή και 2 εξάμηνα στην ειδικής αγωγή http://www.sed.uth.gr/images/webdocs/news/os15-16.pdf . Αντίστοιχα στο ΠΑΜΑΚ ακολουθείται παρόμοια λογική στο πρόγραμμα σπουδών με 2 εξάμηνα Πρακτικής άσκησης σε δομές ΕΑΕ http://www.uom.gr/media/docs/ekp/odigos-spoudwn-2015-2016.pdf . Από εκεί και πέρα, αν κάποιος επιθυμεί να εξελίξει τις γνώσεις του και να ασχοληθεί και με την έρευνα μπορεί να κάνει ένα μεταπτυχιακό-διδακτορικό.
Πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω πως κάποιος γενικός δάσκαλος με ένα μονοετές ή διετές μεταπτυχιακό ή και χωρίς κανένα προσόν υποστηρίζει πως κατέχει περισσότερες γνώσεις από κάποιον άλλο που το έχει σπουδάσει, και δεν το αποκαλούμε αυτό βόλεμα. Προφανώς κατανοώ το άγχος των συναδέλφων να έχουν εργασία και να ανοίξουν για αυτούς τόσο θέσεις για πρόσληψη όσο και για απόσπαση/μετάθεση αλλά υπάρχει και κάτι που λέγεται ευσυνειδησία. Είναι ντροπή να το κάνουν αυτό στις πλάτες παιδιών.
Οι εκπαιδευτικοί ειδικής αγωγής και εκπαίδευσης ΠΕ71 & ΠΕ61 έχουν δεχτεί κατάφορες αδικίες όλα αυτά τα χρόνια είτε με το μη διορισμό τους είτε με την πρόταξη των μεταπτυχιακών με ελάχιστη ή και μηδενική προϋπηρεσία που συνέβαινε πριν δυο χρόνια. Τίποτα από τα παραπάνω δεν έχει ισχύει για κανένα άλλο κλάδο. Σε όλους τους κλάδους η πρόσληψη και ο διορισμός γίνεται σύμφωνα με το βασικό πτυχίο. Σε κανένα κλάδο δεν προσλαμβάνεται κάποιος σύμφωνα με το μεταπτυχιακό. Θέλετε όμως η ειδική αγωγή να αποτελεί την εξαίρεση σε αυτό γιατί αυτός είναι ο κλάδος με τις ανοιχτές θέσεις και την επαγγελματική αποκατάσταση. Όταν μιλάμε για ισοδυναμία «κύριοι» να μιλάμε με αλήθειες. ΑΝ ΘΕΛΕΤΕ ΙΣΟΔΥΝΑΜΙΑ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΕΧΤΕΙΤΕ ΟΤΙ ΣΤΗΝ ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗ Ο ΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Η ΠΡΟΣΛΗΨΗ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΜΕ ΤΟ ΒΑΣΙΚΟ ΠΤΥΧΙΟ ΟΠΩΣ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΚΛΑΔΟΥΣ. Αν το Υπουργείο θέλει ΝΑ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΗΣΕΙ ΚΑΠΟΙΑ ΑΔΙΚΙΑ, όπως ισχυρίζεται, τότε να ΦΡΟΝΤΙΣΕΙ ΝΑ ΔΙΟΡΙΣΕΙ ΤΟΥΣ ΠΕ71 & 61 ΠΟΥ ΤΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΥΣ ΒΑΖΕΙ ΝΑ ΑΝΑΠΛΗΡΩΝΟΥΝ ΤΟΥΣ ΕΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ. Και η έλλειψη διορισμών στον κλάδο μας δεν είναι αποτέλεσμα της οικονομικής κρίσης, καθώς προϋπήρχε αυτής. Είναι αποτέλεσμα της έλλειψης πολιτικής βούλησης και των συμφερόντων από τα οποία τρέφονται τόσα χρόνια οι κυβερνήσεις.
Διάβασα ορισμένα σχόλια με κάποιους να αναφέρουν τις αρνητικές τους εμπειρίες από εκπαιδευτικούς ΕΑΕ ΠΕ71 & 61, άλλους που παρουσιάζονται ως γονείς παιδιών με αναπηρία να ισχυρίζονται πως δεν έμειναν ικανοποιημένοι και πως ο δάσκαλος γενικής ή της παράλληλης χωρίς εξειδίκευση ήταν καλύτερος και, το ακόμα πιο τραγικό, κάποιον που υποτίθεται πως είναι δάσκαλος ΠΕ71 να διατυμπανίζει την ανεπάρκειά του και να δηλώνει την υπεροχή των γενικών δασκάλων έναντι των ΠΕ71 & 61. ΑΡΚΕΤΑ ΠΙΑ!!! ΜΗΝ ΥΠΟΤΙΜΑΤΕ ΤΗ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ ΜΑΣ ΑΓΑΠΗΤΟΙ! Και αν θα μπορούσε κάποιος αφελής να δεχτεί τα σχόλια αυτά ως αληθή, τότε έχω να τον πληροφορήσω πως σε όλα τα επαγγέλματα υπάρχουν ικανοί και ανίκανοι. Ας μην αρχίσουμε και εμείς να μιλάμε για την ανικανότητα και τα παιδαγωγικά εγκλήματα που έχουν διαπράξει ορισμένοι δάσκαλοι γενικής αγωγής γιατί η δημόσια διαβούλευση δεν φτιάχτηκε για ξεκατίνιασμα. Όσο για τον ΠΕ71, αν πραγματικά είναι αυτός που δηλώνει, του προτείνω να αλλάξει επάγγελμα. Το κράτος οφείλει να έχει αντικειμενικά κριτήρια. Και αυτό είναι το βασικό πτυχίο όπως σε όλους τους κλάδους. Όπως γίνεται και στο εξωτερικό, που προανέφερα.
Πολλοί μπορεί να ισχυριστούν πως είναι ικανοί ή και καλύτεροι από έναν δάσκαλο ειδικής αγωγής ΠΕ71 & 61 στην εκπαίδευση παιδιών με αναπηρίες και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες. Βέβαια αυτό μπορεί να γίνεται άνετα σε μια χώρα που ότι δηλώσεις είσαι. Μόνο ένας τρόπος υπάρχει να ανακαλύψουμε την ικανότητα ή την ανικανότητά τους. ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΗ, ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ, ΑΔΙΑΒΛΗΤΗ ΚΑΙ ΕΤΗΣΙΑ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΠΑΝΤΟΥ ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ!!! ΣΕ ΜΟΝΙΜΟΥΣ ΚΑΙ ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΕΣ!!! ΟΠΟΙΟΣ ΔΕΝ ΠΛΗΡΕΙ ΤΑ ΑΠΑΙΤΟΥΜΕΝΑ ΝΑ ΕΠΙΜΟΡΦΩΝΕΤΑΙ ΜΕ ΕΞΟΔΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΑΝ ΠΑΛΙ ΒΡΕΘΕΙ ΑΝΕΠΑΡΚΗΣ ΝΑ ΑΠΟΛΥΕΤΑΙ ΑΜΕΣΑ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΞΑΝΑΠΡΟΣΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ. Αξιολόγηση όμως από επιτροπή που θα αλλάζει ετήσια και που δεν θα εμπλέκεται σε μεταπτυχιακά και σεμινάρια ψάχνοντας πελάτες μέσω της αξιολόγησης ούτε από σχολικούς συμβούλους που υποτιμούν την ακαδημαϊκή γνώση και υποστηρίζουν πως η αγάπη είναι αρκετή για να διδάξεις τα παιδιά. Ας δημοσιεύσουν, αν τολμούν, αυτές τους τις απόψεις σε διεθνή περιοδικά να γίνουν το ανέκδοτο της επιστημονικής κοινότητας. Θα ήθελα πολύ να δω τότε ποιος θα τολμούσε να αναλάβει να εκπαιδεύσει μαθητές με αναπηρία και ε.ε.α. χωρίς να διαθέτει τις απαιτούμενες γνώσεις, έχοντας το φόβο της αξιολόγησης και της απόλυσης
Αρ.αποφ.ίδρυσης:18/21014 Πρωτοδικείο ΙΛΙΟΥ
Είναι απορίας άξιο πως οι ΠΕ61/71 μπαίνουν σε ενταξιακές δομές (π.χ. τμήματα ένταξης, παράλληλη στήριξη) ακόμη και στα ΚΕΔΔΥ χωρίς μάλιστα να έχουν τα κατάλληλα παιδαγωγικά πτυχία ( βασικό πτυχίο δασκάλου – νηπιαγωγού από τα πανεπιστημιακά παιδαγωγικά τμήματα) , προαπαιτούμενα για την αντιμετώπιση των δυσκολιών των μαθητών και τη δημιουργία προγραμμάτων παρέμβασης στα πλαίσια της γενικής τάξης στην οποία καλούνται να υποστηρίξουν /εντάξουν τους μαθητές με ιδιαιτερότητες .
ΣΤΗΡΙΖΩ ΤΗΝ ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΑΕ
Η ισότιμη αντιμετώπιση μεταξύ Π61/71 και ΠΕ60/70 ΕΑΕ αποτελεί μία έντιμη εξισορροπητική, από πλευράς εργασιακών δικαιωμάτων, λύση για την αποκατάσταση της απαραίτητης για τον ευαίσθητο αυτό χώρο ηρεμίας. Κανένα δικαίωμα των ΠΕ61/71 δεν συνθλίβεται από μία τροπολογία που τους αντιμετωπίζει ισότιμα με τους προϋπάρχοντες κλάδους ΕΑΕ, στους οποίους ανήκαν αποκλειστικά τα επαγγελματικά δικαιώματα που οι ΠΕ61/71 απέκτησαν μόλις το 2008. Κανένα παιδί με αναπηρία ή/και ΕΕΑ δεν συνθλίβεται από μία τροπολογία που προλαμβάνει τον απόλυτη παλινδρόμηση του εκπαιδευτικού συστήματος σε παρωχημένα μοντέλα εκπαίδευσης τα οποία αποδεδειγμένα καταπατούν τα δικαιώματά του. Επαίσχυντη είναι η επίκληση των ιδιαίτερων αναγκών κάποιων παιδιών, από ανθρώπους που φέρουν την ιδιότητα του εκπαιδευτικού, για την προώθηση των εργασιακών συμφερόντων του κλάδου τους, δια του αφανισμού μάλιστα από τον χώρο των προϋπαρχόντων κλάδων ΠΕ60/70 ΕΑΕ.
Η προσπάθεια παραλληλισμού του Παιδαγωγικού Τμήματος Ειδικής Αγωγής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και του Τμήματος Εκπαιδευτικής και Κοινωνικής Πολιτικής του Πανεπιστημίου Μακεδονίας με τμήματα πανεπιστημίων των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής, είναι ένα επιχείρημα ρηχό και άστοχο. Και είναι άστοχο γιατί παραβλέπει την ύπαρξη στις ΗΠΑ ενός ξεχωριστού συστήματος απόκτησης άδειας ασκήσεως του επαγγέλματος του εκπαιδευτικού (όπου και εντάσσεται και ο ειδικός παιδαγωγός), μέσα από πολλές διαφορετικές διαδρομές εκπαίδευσης, ενώ, παρά τις επιμέρους διαφοροποιήσεις μεταξύ των διαφορετικών πολιτειών, η ύπαρξη ενός και μόνο βασικού πτυχίου(ακόμη και αν πρόκειται για πτυχίο στην ειδική αγωγή) αποτελεί απλά μία προϋπόθεση και δεν οδηγεί αυτομάτως σε άδεια ασκήσεως επαγγέλματος. Με άλλα λόγια το ότι ένα πρόγραμμα βασικών σπουδών οδηγεί σε βασικό πτυχίο στην εκπαίδευση ή στην ειδική αγωγή δεν συνεπάγεται ότι το πρόγραμμα αυτό είναι πιστοποιημένο ή, ακόμη περισσότερο, ότι ισοδυναμεί με απόκτηση επαγγελματικών δικαιωμάτων εκπαιδευτικού (γενικού ή ειδικού). Επιπλέον η χρήση από τους συναδέλφους ΠΕ61/71 του παραδείγματος των ΗΠΑ, μίας χώρας στην οποία υπάρχει πρόβλεψη για κινητικότητα των εκπαιδευτικών σε θέσεις γενικού και ειδικού, στην οποία αναγνωρίζονται οι διαφορετικές διαδρομές εκπαίδευσης των εκπαιδευτικών αλλά και τα αυξημένα προσόντα, είναι ατυχής για την υποστήριξη της αποκλειστικής πρόσβασης των κατόχων βασικού πτυχίου ειδικής αγωγής σε θέσεις εκπαιδευτικού ΕΑΕ. Για μία εικόνα σχετικά με αυτό παραπέμπω στις ακόλουθες ενδεικτικές σελίδες:
http://www.teaching-certification.com/types-of-teaching-certifications.html
https://teach.com/become-a-special-education-teacher/
http://www.specialeducationguide.com/teacher-certification/what-special-education-teachers-do/
http://www.teachercertification.org/a/special-education-teaching-requirements.html
Μία γενική αλλά κατατοπιστική εικόνα του πόσο διαφορετικό είναι το σύστημα των ΗΠΑ, η οποία αναδεικνύει το πόσο άστοχος είναι ο παραπάνω παραλληλισμός, δίνεται στο κείμενο Education and Inclusion in the United States: An Overview (US Department of Education (2008) http://www.ibe.unesco.org/National_Reports/ICE_2008/usa_NR08.pdf), όπου μπορεί κανείς να δει πως είναι δομημένο το εκπαιδευτικό σύστημα των ΗΠΑ, ποιου επιπέδου εκπαίδευση έχουν οι εκπαιδευτικοί τους, τις διαδικασίες πιστοποίησης των ίδιων των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων και των κολλεγίων, την άδεια ασκήσεως του επαγγέλματος του εκπαιδευτικού η οποία δεν απορρέει εξ ορισμού από το βασικό του πτυχίο, το οποίο μπορεί να είναι και πτυχίο κολεγίου, και τις κινήσεις εκπαιδευτικής πολιτικής προκειμένου ένα σύστημα στο οποίο είναι βαθιά ριζωμένο στο διαχωριστικό ιατρικό μοντέλο ειδικής αγωγής (για σύντομη παρουσίαση βλ Dudley-Marling & Burns (2014) http://files.eric.ed.gov/fulltext/EJ1055208.pdf ) να χαράξει ενταξιακή πορεία.
Τα μέτρα που κάθε χώρα παίρνει για την ενταξιακή αναμόρφωση του εκπαιδευτικού της συστήματος εξαρτώνται άμεσα από τις ιδιαίτερες συνθήκες της, την ιδιαίτερη ιστορία της στην εκπαίδευση και την ειδική αγωγή, τον εντοπισμό των ιδιαίτερων εμποδίων προς την ένταξη των μαθητών με αναπηρία/ΕΕΑ στο γενικό σχολείο αλλά και τον εντοπισμό και αξιοποίηση των υπαρχόντων θεσμών και δομών που μπορούν να στηρίξουν μία τέτοια αναμόρφωση (UNESCO, (2008). Inclusive education the way of the future. Geneva: UNESCO. http://www.ibe.unesco.org/fileadmin/user_upload/Policy_Dialogue/48th_ICE/CONFINTED_48-3_English.pdf). Αυτό όφειλαν να κάνουν τόσα χρόνια οι υπεύθυνοι εκπαιδευτικής πολιτικής στην Ελλάδα και όχι άκριτη εισαγωγή πρακτικών (όπως η ίδρυση ξεχωριστών τμημάτων ειδικής αγωγής εκεί που ποτέ δεν υπήρχαν), αδιαφορώντας για τις ιδιαίτερες συνθήκες που πλαισιώνουν την συντήρηση αυτών των πρακτικών στην χώρα προέλευσής τους, αδιαφορώντας για την ιδεολογική βάση των πρακτικών αυτών και τελικά ισοπεδώνοντας κομμάτια του προϋπάρχοντος συστήματος, όχι επειδή δεν είναι κατάλληλα για την προώθηση της ισότιμης πρόσβασης σε ποιοτική εκπαίδευση για όλους τους μαθητές, αλλά γιατί δεν εξυπηρετούν την καθολική επιβολή των εισαγόμενων πρακτικών.
Η εισαγωγή και παραμονή του κλάδου ΠΕ61/71 στην εκπαίδευση ανέκαθεν ήταν εργασιακό και όχι παιδαγωγικό ζήτημα καθώς η ίδια η λειτουργία ξεχωριστών τμημάτων βασικών σπουδών για εκπαιδευτικούς στην ΕΑΕ είναι άτοπη τόσο από επιστημονικής πλευράς όσο και από πλευράς ανθρωπίνων δικαιωμάτων (UNESCO, (1994). The Salamanca statement and framework for action. Paris: UNESCO , UNESCO, (2008). Inclusive education the way of the future. Geneva: UNESCO , UNESCO, (2009). Towards inclusive education for children with disabilities: a guideline. Bangkok: UNESCO , Peters, S. J., (2004). Inclusive education an EFA strategy for all children. World Bank). Με άλλα λόγια αν το ζήτημα ήταν επιστημονικό δεν θα είχε επιτραπεί εξ αρχής η δημιουργία αποφοίτων που να μπορούν να συγκροτήσουν έναν ξεχωριστό κλάδο εκπαιδευτικών ειδικής αγωγής ΠΕ61/71, με κριτήριο ένα και μόνο βασικό πτυχίο το οποίο δεν είναι το παιδαγωγικό πτυχίο προσχολικής ή δημοτικής εκπαίδευσης. Και το ζήτημα αυτό δημιουργήθηκε ως εργασιακό, και όχι επιστημονικό, όταν δύο πανεπιστημιακά τμήματα ιδρύθηκαν με αντικείμενο την ειδική αγωγή ως ξεχωριστό και αυτόνομο επιστημονικό πεδίο. Η ανυπαρξία επιστημονικών/παιδαγωγικών επιχειρημάτων υπέρ της ύπαρξης ξεχωριστών σχολών προετοιμασίας ειδικών παιδαγωγών, και μάλιστα σε μία χώρα που ήδη διαθέτει πανεπιστημιακά παιδαγωγικά τμήματα προσχολικής και δημοτικής εκπαίδευσης (και όχι σχολές γενικής αγωγής βλ.Π.Δ. 320/1983 και Ν.1566/1985), οδήγησε στην διεκδίκηση της εδραίωσης των σχολών αυτών απευθείας στην αγορά εργασίας. Έτσι μία επιστημονικά άτοπη διεκδίκηση μετατράπηκε σε εργασιακή διεκδίκηση, με τη σταδιακή προώθηση της σύνδεσης του βασικού πτυχίου στην ειδική αγωγή με την αγορά εργασίας στο χώρο της εκπαίδευσης, και τελικά συντεχνιακή διεκδίκηση, με την προώθηση του εκτοπισμού των προϋπαρχόντων εκπαιδευτικών κλάδων (Ν.1566/1985) από τις διεκδικούμενες θέσεις εκπαιδευτικού ΕΑΕ.
Τιμά τη νυν ηγεσία του υπουργείου παιδείας η αναγνώριση των αδικαιολόγητων και άδικων αποτελεσμάτων των χειρισμών του παρελθόντος. Η συγκεκριμένη τροπολογία πρέπει να ψηφιστεί άμεσα προκειμένου να μπει ένας φραγμός στη συντεχνιακή λογική στο χώρο της ΕΑΕ
ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΣΥΡΣΗ ΤΗΣ τροπολογίας!!! ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΟΝΙΜΟΣ ΧΩΡΙΣ ΠΡΟΣΟΝΤΑ ΣΤΗΝ ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗ! Το υπουργείο οφείλει να στελεχώνει τις δομές της ειδικής αγωγής με εξειδικευμένο προσωπικό το οποίο προετοιμάζεται 4 χρόνια στα ΑΕΙ που το ίδιο δημιούργησε! Για να μην αναφέρουμε πως η πλειοψηφία των ΠΕ 71/61 είναι κ επιπλέον κάτοχοι μεταπτυχιακών που τόσο εκθιάζονται με τη διαφορά ότι δεν τους αναγνωρίζονται πουθενά! Οι θέσεις είναι ΚΑΘΑΡΑ ΕΙΔΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ 71/61!!!Με ποιο σκεπτικό αποχαρακτηρίζονται κ γυρνάμε στο 70/60? Πρέπει να είναι σε πλήρη αντιστοιχία με το βασικό πτυχίο όπως εξάλλου γίνεται σε όλους τους κλάδους! Τα επιπλέον προσόντα μοριοδοτούνται και είναι εξάλλου αυτά που βάζουν τους κατόχους τους στον πίνακα. Η άκριτη τοποθέτηση ανειδίκευτων και η προμελετημένη απαξίωση των ΑΕΙ κάνει φανερό πως ο μοναδικός σκοπός είναι να βολευτούν οι υπεράριθμοι, να παύσει η πρόσληψη των καταρτισμένων στο αντικείμενο αναπληρωτών και να λάβουν χώρα επιμορφώσεις στη συνέχεια από αρμόδιους που υπερασπίζονται την τροπολογία με το αζημίωτο φυσικά….
ΣΤΗΡΙΖΩ ΤΗ ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΣΑΤΕΑ!!!
ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΣΥΡΣΗ ΤΗΣ τροπολογίας!!! ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΟΝΙΜΟΣ ΧΩΡΙΣ ΠΡΟΣΟΝΤΑ ΣΤΗΝ ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗ! Το υπουργείο οφείλει να στελεχώνει τις δομές της ειδικής αγωγής με εξειδικευμένο προσωπικό το οποίο προετοιμάζεται 4 χρόνια στα ΑΕΙ που το ίδιο δημιούργησε! Για να μην αναφέρουμε πως η πλειοψηφία των ΠΕ 71/61 είναι κ επιπλέον κάτοχοι μεταπτυχιακών που τόσο εκθιάζονται με τη διαφορά ότι δεν τους αναγνωρίζονται πουθενά! Οι θέσεις είναι ΚΑΘΑΡΑ ΕΙΔΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ 71/61!!!Με ποιο σκεπτικό αποχαρακτηρίζονται κ γυρνάμε στο 70/60? Πρέπει να είναι σε πλήρη αντιστοιχία με το βασικό πτυχίο όπως εξάλλου γίνεται σε όλους τους κλάδους! Τα επιπλέον προσόντα μοριοδοτούνται και είναι εξάλλου αυτά που βάζουν τους κατόχους τους στον πίνακα. Η άκριτη τοποθέτηση ανειδίκευτων και η προμελετημένη απαξίωση των ΑΕΙ κάνει φανερό πως ο μοναδικός σκοπός είναι να βολευτούν οι υπεράριθμοι, να παύσει η πρόσληψη των καταρτισμένων στο αντικείμενο αναπληρωτών και να λάβουν χώρα επιμορφώσεις στη συνέχεια από αρμόδιους που υπερασπίζονται την τροπολογία με το αζημίωτο φυσικά….
ΣΤΗΡΙΖΩ ΤΙΣ ΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΣΑΤΕΑ!!!
ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΣΥΡΣΗ ΤΗΣ ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑΣ!!! Είναι δυνατόν το Ν/Σ να επιτρέπει σε εκπαιδευτικούς χωρίς προσόντα να δουλεύουν στην ΕΑΕ («Αν εξακολουθεί να συντρέχει αδυναμία πλήρωσης των κενών διατίθενται εκπαιδευτικοί χωρίς κανένα από τα ανωτέρω προσόντα ή χαρακτηριστικά. Οι εκπαιδευτικοί αυτοί συμμετέχουν υποχρεωτικά κατά προτεραιότητα σε προγράμματα επιμόρφωσης και εξειδίκευσης που υλοποιούνται από τους αρμόδιους φορείς για την επιμόρφωση των εκπαιδευτικών».) ; Να επιμορφώνει στην ειδική αγωγή τον εκπαιδευτικό γενικής , όπως τώρα υποτίθεται πως κάνει στην παράλληλη στήριξη με τους εκπαιδευτικούς γενικής αγωγής, ταυτόχρονα με το διάστημα που τον καλεί να δουλέψει σε αυτήν; Δηλαδή, αν κληθεί να αντιμετωπίσει περιπτώσεις μαθητών με αναπηρίες τι θα πει στα παιδιά και στους γονείς τους; «Συγγνώμη αυτό δε το μάθαμε ακόμα!». ΠΟΣΗ ΠΡΟΧΕΙΡΟΤΗΤΑ ΠΙΑ!!! Για να βολέψει υπεράριθμους που το ίδιο το Υπουργείο δημιούργησε και να κάνει οικονομία στις προσλήψεις αναπληρωτών; Θα ήθελαν οι βουλευτές μας ένα τέτοιο δάσκαλο για τα παιδιά τους; Αλλά βέβαια εκείνοι τα στέλνουν στα ιδιωτικά σχολεία. Είναι προφανές ότι το Υπουργείο με την ρύθμιση αυτή δεν αποσκοπεί στη βελτίωση της ποιότητας της παρεχόμενης εκπαίδευσης. Άλλωστε όλες οι κινήσεις του αποσκοπούν στην υποβάθμισή της (βλέπε νομιμοποίηση πλαστών πτυχίων με εξετάσεις) με σκοπό το βόλεμα μεγάλης μερίδας εκπαιδευτικών (μόνιμοι και αναπληρωτές γενικής αγωγής) με το άνοιγα θέσεων για διορισμό, μετάθεση, απόσπαση και αναπλήρωση.
Πολλοί υποστηρίζουν πως ένας εκπαιδευτικός πρέπει πρώτα να είναι εκπαιδευτικός γενικής αγωγής και κατόπιν να εξειδικευθεί στην ειδική αγωγή. Λένε μάλιστα πως αυτό συμβαίνει και στο εξωτερικό. Καλό θα ήταν να ψάχνουν πρώτα προτού αναμασήσουν ψευδείς πληροφορίες γιατί έτσι τους βολεύει. Στην Αμερική υπάρχουν τουλάχιστον 190 προπτυχιακά τμήματα Ειδικής Αγωγής 4ετούς φοίτησης ενώ το βασικό πτυχίο ειδικής αγωγής είναι προαπαιτούμενο για κάποιον που θέλει να γίνει εκπαιδευτικός ειδικής αγωγής http://www.onlineschoolscenter.com/top-20-bachelors-in-special-education/, http://www.learnhowtobecome.org/special-education-teacher/. Στα τμήματα αυτά τα πρώτα 4 εξάμηνα περιλαμβάνουν μαθήματα γενικής αγωγής, ψυχολογίας και κοινωνιολογίας και τα υπόλοιπα εξάμηνα επικεντρώνονται σε μαθήματα ειδικής αγωγής http://www.learnhowtobecome.org/special-education-teacher/ . Αυτό ακριβώς γίνεται και στο Παν/μιο Ειδικής αγωγής της Θεσσαλίας (ΠΤΕΑ) όπου μάλιστα οι πτυχιούχοι πραγματοποιούν 2 εξάμηνα πρακτικής άσκησης με επίβλεψη στη γενική αγωγή και 2 εξάμηνα στην ειδικής αγωγή http://www.sed.uth.gr/images/webdocs/news/os15-16.pdf . Αντίστοιχα στο ΠΑΜΑΚ ακολουθείται παρόμοια λογική στο πρόγραμμα σπουδών με 2 εξάμηνα Πρακτικής άσκησης σε δομές ΕΑΕ http://www.uom.gr/media/docs/ekp/odigos-spoudwn-2015-2016.pdf . Από εκεί και πέρα, αν κάποιος επιθυμεί να εξελίξει τις γνώσεις του και να ασχοληθεί και με την έρευνα μπορεί να κάνει ένα μεταπτυχιακό-διδακτορικό.
Πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω πως κάποιος γενικός δάσκαλος με ένα μονοετές ή διετές μεταπτυχιακό ή και χωρίς κανένα προσόν υποστηρίζει πως κατέχει περισσότερες γνώσεις από κάποιον άλλο που το έχει σπουδάσει, και δεν το αποκαλούμε αυτό βόλεμα. Προφανώς κατανοώ το άγχος των συναδέλφων να έχουν εργασία και να ανοίξουν για αυτούς τόσο θέσεις για πρόσληψη όσο και για απόσπαση/μετάθεση αλλά υπάρχει και κάτι που λέγεται ευσυνειδησία. Είναι ντροπή να το κάνουν αυτό στις πλάτες παιδιών.
Οι εκπαιδευτικοί ειδικής αγωγής και εκπαίδευσης ΠΕ71 & ΠΕ61 έχουν δεχτεί κατάφορες αδικίες όλα αυτά τα χρόνια είτε με το μη διορισμό τους είτε με την πρόταξη των μεταπτυχιακών με ελάχιστη ή και μηδενική προϋπηρεσία που συνέβαινε πριν δυο χρόνια. Τίποτα από τα παραπάνω δεν έχει ισχύει για κανένα άλλο κλάδο. Σε όλους τους κλάδους η πρόσληψη και ο διορισμός γίνεται σύμφωνα με το βασικό πτυχίο. Σε κανένα κλάδο δεν προσλαμβάνεται κάποιος σύμφωνα με το μεταπτυχιακό. Θέλετε όμως η ειδική αγωγή να αποτελεί την εξαίρεση σε αυτό γιατί αυτός είναι ο κλάδος με τις ανοιχτές θέσεις και την επαγγελματική αποκατάσταση. Όταν μιλάμε για ισοδυναμία «κύριοι» να μιλάμε με αλήθειες. ΑΝ ΘΕΛΕΤΕ ΙΣΟΔΥΝΑΜΙΑ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΕΧΤΕΙΤΕ ΟΤΙ ΣΤΗΝ ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗ Ο ΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Η ΠΡΟΣΛΗΨΗ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΜΕ ΤΟ ΒΑΣΙΚΟ ΠΤΥΧΙΟ ΟΠΩΣ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΚΛΑΔΟΥΣ. Αν το Υπουργείο θέλει ΝΑ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΗΣΕΙ ΚΑΠΟΙΑ ΑΔΙΚΙΑ, όπως ισχυρίζεται, τότε να ΦΡΟΝΤΙΣΕΙ ΝΑ ΔΙΟΡΙΣΕΙ ΤΟΥΣ ΠΕ71 & 61 ΠΟΥ ΤΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΥΣ ΒΑΖΕΙ ΝΑ ΑΝΑΠΛΗΡΩΝΟΥΝ ΤΟΥΣ ΕΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ. Και η έλλειψη διορισμών στον κλάδο μας δεν είναι αποτέλεσμα της οικονομικής κρίσης, καθώς προϋπήρχε αυτής. Είναι αποτέλεσμα της έλλειψης πολιτικής βούλησης και των συμφερόντων από τα οποία τρέφονται τόσα χρόνια οι κυβερνήσεις.
Διάβασα ορισμένα σχόλια με κάποιους να αναφέρουν τις αρνητικές τους εμπειρίες από εκπαιδευτικούς ΕΑΕ ΠΕ71 & 61, άλλους που παρουσιάζονται ως γονείς παιδιών με αναπηρία να ισχυρίζονται πως δεν έμειναν ικανοποιημένοι και πως ο δάσκαλος γενικής ή της παράλληλης χωρίς εξειδίκευση ήταν καλύτερος και, το ακόμα πιο τραγικό, κάποιον που υποτίθεται πως είναι δάσκαλος ΠΕ71 να διατυμπανίζει την ανεπάρκειά του και να δηλώνει την υπεροχή των γενικών δασκάλων έναντι των ΠΕ71 & 61. ΑΡΚΕΤΑ ΠΙΑ!!! ΜΗΝ ΥΠΟΤΙΜΑΤΕ ΤΗ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ ΜΑΣ ΑΓΑΠΗΤΟΙ! Και αν θα μπορούσε κάποιος αφελής να δεχτεί τα σχόλια αυτά ως αληθή, τότε έχω να τον πληροφορήσω πως σε όλα τα επαγγέλματα υπάρχουν ικανοί και ανίκανοι. Ας μην αρχίσουμε και εμείς να μιλάμε για την ανικανότητα και τα παιδαγωγικά εγκλήματα που έχουν διαπράξει ορισμένοι δάσκαλοι γενικής αγωγής γιατί η δημόσια διαβούλευση δεν φτιάχτηκε για ξεκατίνιασμα. Όσο για τον ΠΕ71, αν πραγματικά είναι αυτός που δηλώνει, του προτείνω να αλλάξει επάγγελμα. Το κράτος οφείλει να έχει αντικειμενικά κριτήρια. Και αυτό είναι το βασικό πτυχίο όπως σε όλους τους κλάδους. Όπως γίνεται και στο εξωτερικό, που προανέφερα.
Πολλοί μπορεί να ισχυριστούν πως είναι ικανοί ή και καλύτεροι από έναν δάσκαλο ειδικής αγωγής ΠΕ71 & 61 στην εκπαίδευση παιδιών με αναπηρίες και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες. Βέβαια αυτό μπορεί να γίνεται άνετα σε μια χώρα που ότι δηλώσεις είσαι. Μόνο ένας τρόπος υπάρχει να ανακαλύψουμε την ικανότητα ή την ανικανότητά τους. ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΗ, ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ, ΑΔΙΑΒΛΗΤΗ ΚΑΙ ΕΤΗΣΙΑ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΠΑΝΤΟΥ ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ!!! ΣΕ ΜΟΝΙΜΟΥΣ ΚΑΙ ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΕΣ!!! ΟΠΟΙΟΣ ΔΕΝ ΠΛΗΡΕΙ ΤΑ ΑΠΑΙΤΟΥΜΕΝΑ ΝΑ ΕΠΙΜΟΡΦΩΝΕΤΑΙ ΜΕ ΕΞΟΔΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΑΝ ΠΑΛΙ ΒΡΕΘΕΙ ΑΝΕΠΑΡΚΗΣ ΝΑ ΑΠΟΛΥΕΤΑΙ ΑΜΕΣΑ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΞΑΝΑΠΡΟΣΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ. Αξιολόγηση όμως από επιτροπή που θα αλλάζει ετήσια και που δεν θα εμπλέκεται σε μεταπτυχιακά και σεμινάρια ψάχνοντας πελάτες μέσω της αξιολόγησης ούτε από σχολικούς συμβούλους που υποτιμούν την ακαδημαϊκή γνώση και υποστηρίζουν πως η αγάπη είναι αρκετή για να διδάξεις τα παιδιά. Ας δημοσιεύσουν, αν τολμούν, αυτές τους τις απόψεις σε διεθνή περιοδικά να γίνουν το ανέκδοτο της επιστημονικής κοινότητας. Θα ήθελα πολύ να δω τότε ποιος θα τολμούσε να αναλάβει να εκπαιδεύσει μαθητές με αναπηρία και ε.ε.α. χωρίς να διαθέτει τις απαιτούμενες γνώσεις, έχοντας το φόβο της αξιολόγησης και της απόλυσης
ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΣΥΡΣΗ ΤΗΣ ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑΣ!!! Είναι δυνατόν το Ν/Σ να επιτρέπει σε εκπαιδευτικούς χωρίς προσόντα να δουλεύουν στην ΕΑΕ («Αν εξακολουθεί να συντρέχει αδυναμία πλήρωσης των κενών διατίθενται εκπαιδευτικοί χωρίς κανένα από τα ανωτέρω προσόντα ή χαρακτηριστικά. Οι εκπαιδευτικοί αυτοί συμμετέχουν υποχρεωτικά κατά προτεραιότητα σε προγράμματα επιμόρφωσης και εξειδίκευσης που υλοποιούνται από τους αρμόδιους φορείς για την επιμόρφωση των εκπαιδευτικών».) ; Να επιμορφώνει στην ειδική αγωγή τον εκπαιδευτικό γενικής , όπως τώρα υποτίθεται πως κάνει στην παράλληλη στήριξη με τους εκπαιδευτικούς γενικής αγωγής, ταυτόχρονα με το διάστημα που τον καλεί να δουλέψει σε αυτήν; Δηλαδή, αν κληθεί να αντιμετωπίσει περιπτώσεις μαθητών με αναπηρίες τι θα πει στα παιδιά και στους γονείς τους; «Συγγνώμη αυτό δε το μάθαμε ακόμα!». ΠΟΣΗ ΠΡΟΧΕΙΡΟΤΗΤΑ ΠΙΑ!!! Για να βολέψει υπεράριθμους που το ίδιο το Υπουργείο δημιούργησε και να κάνει οικονομία στις προσλήψεις αναπληρωτών; Θα ήθελαν οι βουλευτές μας ένα τέτοιο δάσκαλο για τα παιδιά τους; Αλλά βέβαια εκείνοι τα στέλνουν στα ιδιωτικά σχολεία. Είναι προφανές ότι το Υπουργείο με την ρύθμιση αυτή δεν αποσκοπεί στη βελτίωση της ποιότητας της παρεχόμενης εκπαίδευσης. Άλλωστε όλες οι κινήσεις του αποσκοπούν στην υποβάθμισή της (βλέπε νομιμοποίηση πλαστών πτυχίων με εξετάσεις) με σκοπό το βόλεμα μεγάλης μερίδας εκπαιδευτικών (μόνιμοι και αναπληρωτές γενικής αγωγής) με το άνοιγα θέσεων για διορισμό, μετάθεση, απόσπαση και αναπλήρωση.
Πολλοί υποστηρίζουν πως ένας εκπαιδευτικός πρέπει πρώτα να είναι εκπαιδευτικός γενικής αγωγής και κατόπιν να εξειδικευθεί στην ειδική αγωγή. Λένε μάλιστα πως αυτό συμβαίνει και στο εξωτερικό. Καλό θα ήταν να ψάχνουν πρώτα προτού αναμασήσουν ψευδείς πληροφορίες γιατί έτσι τους βολεύει. Στην Αμερική υπάρχουν τουλάχιστον 190 προπτυχιακά τμήματα Ειδικής Αγωγής 4ετούς φοίτησης ενώ το βασικό πτυχίο ειδικής αγωγής είναι προαπαιτούμενο για κάποιον που θέλει να γίνει εκπαιδευτικός ειδικής αγωγής http://www.onlineschoolscenter.com/top-20-bachelors-in-special-education/, http://www.learnhowtobecome.org/special-education-teacher/. Στα τμήματα αυτά τα πρώτα 4 εξάμηνα περιλαμβάνουν μαθήματα γενικής αγωγής, ψυχολογίας και κοινωνιολογίας και τα υπόλοιπα εξάμηνα επικεντρώνονται σε μαθήματα ειδικής αγωγής http://www.learnhowtobecome.org/special-education-teacher/ . Αυτό ακριβώς γίνεται και στο Παν/μιο Ειδικής αγωγής της Θεσσαλίας (ΠΤΕΑ) όπου μάλιστα οι πτυχιούχοι πραγματοποιούν 2 εξάμηνα πρακτικής άσκησης με επίβλεψη στη γενική αγωγή και 2 εξάμηνα στην ειδικής αγωγή http://www.sed.uth.gr/images/webdocs/news/os15-16.pdf . Αντίστοιχα στο ΠΑΜΑΚ ακολουθείται παρόμοια λογική στο πρόγραμμα σπουδών με 2 εξάμηνα Πρακτικής άσκησης σε δομές ΕΑΕ http://www.uom.gr/media/docs/ekp/odigos-spoudwn-2015-2016.pdf . Από εκεί και πέρα, αν κάποιος επιθυμεί να εξελίξει τις γνώσεις του και να ασχοληθεί και με την έρευνα μπορεί να κάνει ένα μεταπτυχιακό-διδακτορικό.
Πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω πως κάποιος γενικός δάσκαλος με ένα μονοετές ή διετές μεταπτυχιακό ή και χωρίς κανένα προσόν υποστηρίζει πως κατέχει περισσότερες γνώσεις από κάποιον άλλο που το έχει σπουδάσει, και δεν το αποκαλούμε αυτό βόλεμα. Προφανώς κατανοώ το άγχος των συναδέλφων να έχουν εργασία και να ανοίξουν για αυτούς τόσο θέσεις για πρόσληψη όσο και για απόσπαση/μετάθεση αλλά υπάρχει και κάτι που λέγεται ευσυνειδησία. Είναι ντροπή να το κάνουν αυτό στις πλάτες παιδιών.
Οι εκπαιδευτικοί ειδικής αγωγής και εκπαίδευσης ΠΕ71 & ΠΕ61 έχουν δεχτεί κατάφορες αδικίες όλα αυτά τα χρόνια είτε με το μη διορισμό τους είτε με την πρόταξη των μεταπτυχιακών με ελάχιστη ή και μηδενική προϋπηρεσία που συνέβαινε πριν δυο χρόνια. Τίποτα από τα παραπάνω δεν έχει ισχύει για κανένα άλλο κλάδο. Σε όλους τους κλάδους η πρόσληψη και ο διορισμός γίνεται σύμφωνα με το βασικό πτυχίο. Σε κανένα κλάδο δεν προσλαμβάνεται κάποιος σύμφωνα με το μεταπτυχιακό. Θέλετε όμως η ειδική αγωγή να αποτελεί την εξαίρεση σε αυτό γιατί αυτός είναι ο κλάδος με τις ανοιχτές θέσεις και την επαγγελματική αποκατάσταση. Όταν μιλάμε για ισοδυναμία «κύριοι» να μιλάμε με αλήθειες. ΑΝ ΘΕΛΕΤΕ ΙΣΟΔΥΝΑΜΙΑ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΕΧΤΕΙΤΕ ΟΤΙ ΣΤΗΝ ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗ Ο ΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Η ΠΡΟΣΛΗΨΗ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΜΕ ΤΟ ΒΑΣΙΚΟ ΠΤΥΧΙΟ ΟΠΩΣ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΚΛΑΔΟΥΣ. Αν το Υπουργείο θέλει ΝΑ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΗΣΕΙ ΚΑΠΟΙΑ ΑΔΙΚΙΑ, όπως ισχυρίζεται, τότε να ΦΡΟΝΤΙΣΕΙ ΝΑ ΔΙΟΡΙΣΕΙ ΤΟΥΣ ΠΕ71 & 61 ΠΟΥ ΤΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΥΣ ΒΑΖΕΙ ΝΑ ΑΝΑΠΛΗΡΩΝΟΥΝ ΤΟΥΣ ΕΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ. Και η έλλειψη διορισμών στον κλάδο μας δεν είναι αποτέλεσμα της οικονομικής κρίσης, καθώς προϋπήρχε αυτής. Είναι αποτέλεσμα της έλλειψης πολιτικής βούλησης και των συμφερόντων από τα οποία τρέφονται τόσα χρόνια οι κυβερνήσεις.
Διάβασα ορισμένα σχόλια με κάποιους να αναφέρουν τις αρνητικές τους εμπειρίες από εκπαιδευτικούς ΕΑΕ ΠΕ71 & 61, άλλους που παρουσιάζονται ως γονείς παιδιών με αναπηρία να ισχυρίζονται πως δεν έμειναν ικανοποιημένοι και πως ο δάσκαλος γενικής ή της παράλληλης χωρίς εξειδίκευση ήταν καλύτερος και, το ακόμα πιο τραγικό, κάποιον που υποτίθεται πως είναι δάσκαλος ΠΕ71 να διατυμπανίζει την ανεπάρκειά του και να δηλώνει την υπεροχή των γενικών δασκάλων έναντι των ΠΕ71 & 61. ΑΡΚΕΤΑ ΠΙΑ!!! ΜΗΝ ΥΠΟΤΙΜΑΤΕ ΤΗ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ ΜΑΣ ΑΓΑΠΗΤΟΙ! Και αν θα μπορούσε κάποιος αφελής να δεχτεί τα σχόλια αυτά ως αληθή, τότε έχω να τον πληροφορήσω πως σε όλα τα επαγγέλματα υπάρχουν ικανοί και ανίκανοι. Ας μην αρχίσουμε και εμείς να μιλάμε για την ανικανότητα και τα παιδαγωγικά εγκλήματα που έχουν διαπράξει ορισμένοι δάσκαλοι γενικής αγωγής γιατί η δημόσια διαβούλευση δεν φτιάχτηκε για ξεκατίνιασμα. Όσο για τον ΠΕ71, αν πραγματικά είναι αυτός που δηλώνει, του προτείνω να αλλάξει επάγγελμα. Το κράτος οφείλει να έχει αντικειμενικά κριτήρια. Και αυτό είναι το βασικό πτυχίο όπως σε όλους τους κλάδους. Όπως γίνεται και στο εξωτερικό, που προανέφερα.
Πολλοί μπορεί να ισχυριστούν πως είναι ικανοί ή και καλύτεροι από έναν δάσκαλο ειδικής αγωγής ΠΕ71 & 61 στην εκπαίδευση παιδιών με αναπηρίες και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες. Βέβαια αυτό μπορεί να γίνεται άνετα σε μια χώρα που ότι δηλώσεις είσαι. Μόνο ένας τρόπος υπάρχει να ανακαλύψουμε την ικανότητα ή την ανικανότητά τους. ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΗ, ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ, ΑΔΙΑΒΛΗΤΗ ΚΑΙ ΕΤΗΣΙΑ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΠΑΝΤΟΥ ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ!!! ΣΕ ΜΟΝΙΜΟΥΣ ΚΑΙ ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΕΣ!!! ΟΠΟΙΟΣ ΔΕΝ ΠΛΗΡΕΙ ΤΑ ΑΠΑΙΤΟΥΜΕΝΑ ΝΑ ΕΠΙΜΟΡΦΩΝΕΤΑΙ ΜΕ ΕΞΟΔΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΑΝ ΠΑΛΙ ΒΡΕΘΕΙ ΑΝΕΠΑΡΚΗΣ ΝΑ ΑΠΟΛΥΕΤΑΙ ΑΜΕΣΑ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΞΑΝΑΠΡΟΣΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ. Αξιολόγηση όμως από επιτροπή που θα αλλάζει ετήσια και που δεν θα εμπλέκεται σε μεταπτυχιακά και σεμινάρια ψάχνοντας πελάτες μέσω της αξιολόγησης ούτε από σχολικούς συμβούλους που υποτιμούν την ακαδημαϊκή γνώση και υποστηρίζουν πως η αγάπη είναι αρκετή για να διδάξεις τα παιδιά. Ας δημοσιεύσουν, αν τολμούν, αυτές τους τις απόψεις σε διεθνή περιοδικά να γίνουν το ανέκδοτο της επιστημονικής κοινότητας. Θα ήθελα πολύ να δω τότε ποιος θα τολμούσε να αναλάβει να εκπαιδεύσει μαθητές με αναπηρία και ε.ε.α. χωρίς να διαθέτει τις απαιτούμενες γνώσεις, έχοντας το φόβο της αξιολόγησης και της απόλυσης
ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΣΥΡΣΗ ΤΗΣ τροπολογίας!!! ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΟΝΙΜΟΣ ΧΩΡΙΣ ΠΡΟΣΟΝΤΑ ΣΤΗΝ ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗ! Το υπουργείο οφείλει να στελεχώνει τις δομές της ειδικής αγωγής με εξειδικευμένο προσωπικό το οποίο προετοιμάζεται 4 χρόνια στα ΑΕΙ που το ίδιο δημιούργησε! Για να μην αναφέρουμε πως η πλειοψηφία των ΠΕ 71/61 είναι κ επιπλέον κάτοχοι μεταπτυχιακών που τόσο εκθιάζονται με τη διαφορά ότι δεν τους αναγνωρίζονται πουθενά! Οι θέσεις είναι ΚΑΘΑΡΑ ΕΙΔΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ 71/61!!!Με ποιο σκεπτικό αποχαρακτηρίζονται κ γυρνάμε στο 70/60? Πρέπει να είναι σε πλήρη αντιστοιχία με το βασικό πτυχίο όπως εξάλλου γίνεται σε όλους τους κλάδους! Τα επιπλέον προσόντα μοριοδοτούνται και είναι εξάλλου αυτά που βάζουν τους κατόχους τους στον πίνακα. Η άκριτη τοποθέτηση ανειδίκευτων και η προμελετημένη απαξίωση των ΑΕΙ κάνει φανερό πως ο μοναδικός σκοπός είναι να βολευτούν οι υπεράριθμοι, να παύσει η πρόσληψη των καταρτισμένων στο αντικείμενο αναπληρωτών και να λάβουν χώρα επιμορφώσεις στη συνέχεια από αρμόδιους που υπερασπίζονται την τροπολογία με το αζημίωτο φυσικά….
ΣΤΗΡΙΖΩ ΤΙΣ ΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΣΑΤΕΑ!!!
ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΑΕ
Οι ρυθμίσεις της παραγράφου 2 αποτελούν ουσιαστικότατο και βασικότατο βήμα για την προάσπιση των δικαιωμάτων των μαθητών με αναπηρία ή/και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, καθώς αποτρέπουν την κατεδάφιση ενός σημαντικότατου πυλώνα στήριξης της πορείας προς την ενταξιακή εκπαίδευση, η οποία επιβάλλεται από την ίδια την Σύμβαση για τα Δικαιώματα των Αναπήρων του ΟΗΕ (Ν.4074/2012). Ο επιστημονικά άτοπος εξοστρακισμός των εκπαιδευτικών ΠΕ60/70 ΕΑΕ από τον χώρο της ΕΑΕ, ο οποίος μεθοδεύτηκε από την ανεύθυνη και συντεχνιακά υποκινούμενη εκπαιδευτική πολιτική των περασμένων ετών, αποτελεί όχι μόνο απόπειρα πρωτοφανούς καταπάτησης εργασιακών δικαιωμάτων αλλά και ακύρωση του πλαισίου εκπαίδευσης των ειδικών εκπαιδευτικών όπως αυτό περιγράφεται στην Διακήρυξη της Σαλαμάνκα και σε άλλα κείμενα της UNESCO. Οι ρυθμίσεις της παραγράφου 2 προστατεύουν τα επαγγελματικά δικαιώματα των παλαιότερων κλάδων εκπαιδευτικών ΠΕ60/70 ΕΑΕ, και αυτό είναι κάτι που οι ίδιες οι αρχές της ενταξιακής εκπαίδευσης επιβάλλουν, ενώ παράλληλα διατηρούν τα επαγγελματικά δικαιώματα των μεταγενέστερων κλάδων εκπαιδευτικών ΕΑΕ ΠΕ61/71, αν και η ίδια η ύπαρξη ενός βασικού πτυχίου στην ειδική αγωγή είναι αντίθετη προς τις αρχές της ενταξιακής εκπαίδευσης. Η ισότιμη αντιμετώπιση μεταξύ Π61/71 και ΠΕ60/70 ΕΑΕ αποτελεί μία έντιμη εξισορροπητική λύση για την αποκατάσταση της απαραίτητης για τον ευαίσθητο αυτό χώρο ηρεμίας.
Η επίκληση των ιδιαίτερων αναγκών κάποιων παιδιών ως επιχείρημα (α) για την απόλυτη κυριαρχία του βασικού πτυχίου ειδικής αγωγής, (β) για τον χαρακτηρισμό του βασικού παιδαγωγικού πτυχίου ως πτυχίου γενικής αγωγής, (γ) για την απαξίωση των συμπληρωματικών στο βασικό παιδαγωγικό πτυχίο σπουδών στην εκπαίδευση των μαθητών με αναπηρία ή/και ΕΕΑ, (δ) για την διακοπή της κινητικότητας των εκπαιδευτικών σε θέσεις ειδικής και γενικής αγωγής, αποτελεί αναπαραγωγή της ιδεολογίας του αποκλεισμού με πρόσχημα την αναπηρία/ΕΕΑ και συνιστά εξ ορισμού καταπάτηση των δικαιωμάτων των μαθητών με αναπηρία/ΕΕΑ (UNESCO, (1994). The Salamanca statement and framework for action. Paris: UNESCO , UNESCO, (2008). Inclusive education the way of the future. Geneva: UNESCO , UNESCO, (2009). Towards inclusive education for children with disabilities: a guideline. Bangkok: UNESCO , Peters, S. J., (2004). Inclusive education an EFA strategy for all children. World Bank). Απογοήτευση προκαλεί το γεγονός ότι το επιχείρημα αυτό χρησιμοποιείται από ανθρώπους που φέρουν την ιδιότητα του εκπαιδευτικού, δηλαδή από ανθρώπους οι οποίοι θα έπρεπε να γνωρίζουν τί είναι παιδαγωγική, τί συνιστά ειδική παιδαγωγική, ποιά η σχέση των δύο, τι είναι ένταξη, ποιες είναι οι βασικές αρχές της ενταξιακής εκπαίδευσης και ποια η σχέση αυτής με τα δικαιώματα των μαθητών με αναπηρία /ΕΕΑ (πρόκειται για ελλείψεις που επισημαίνονται στις εξωτερικές αξιολογήσεις των τμημάτων ειδικής αγωγής http://www.hqaa.gr/eks/UniThessaly_SpecialEducation_2013.pdf http://www.hqaa.gr/…/UniMacedonia_EducationalSocialPolicy_2…). Και αυτή είναι δυστυχώς η σημερινή εικόνα, 22 χρόνια μετά τη Διακήρυξη της Σαλαμάνκα και 31 χρόνια μετά την ψήφιση του πρώτου ενιαίου νόμου για την εκπαίδευση (ν.1566/1985), για την οποία φέρουν βαρύτατες ευθύνες οι αρμόδιοι για τη διαμόρφωση εκπαιδευτικής πολιτικής στη χώρα μας.
Τέλος στην παρ.2 περ. αα) και ββ) θα πρέπει να συμπληρωθεί ο όρος μεταπτυχιακά/διδακτορικά στην σχολική ψυχολογία. Η προσθήκη της εξειδίκευσης στην σχολική ψυχολογία, η οποία ανέκαθεν αναγνωρίζονταν ως προσόν εξειδίκευσης στην εκπαίδευση των παιδιών με αναπηρία ή/και ΕΕΑ, επιβάλλεται από το ίδιο το αντικείμενο της, που είναι η μελέτη και αξιολόγηση των διαδικασιών και των παραγόντων που επηρεάζουν την μάθηση, ο σχεδιασμός και η εφαρμογή παρεμβάσεων που στοχεύουν στην ενίσχυση της μάθησης των παιδιών με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες και η δημιουργία και διασφάλιση των συνθηκών για την αποτελεσματικότερη συμμετοχή τους στην εκπαιδευτική διαδικασία.
ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΣΥΡΣΗ ΤΗΣ ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑΣ!!! Είναι δυνατόν το Ν/Σ να επιτρέπει σε εκπαιδευτικούς χωρίς προσόντα να δουλεύουν στην ΕΑΕ («Αν εξακολουθεί να συντρέχει αδυναμία πλήρωσης των κενών διατίθενται εκπαιδευτικοί χωρίς κανένα από τα ανωτέρω προσόντα ή χαρακτηριστικά. Οι εκπαιδευτικοί αυτοί συμμετέχουν υποχρεωτικά κατά προτεραιότητα σε προγράμματα επιμόρφωσης και εξειδίκευσης που υλοποιούνται από τους αρμόδιους φορείς για την επιμόρφωση των εκπαιδευτικών».) ; Να επιμορφώνει στην ειδική αγωγή τον εκπαιδευτικό γενικής , όπως τώρα υποτίθεται πως κάνει στην παράλληλη στήριξη με τους εκπαιδευτικούς γενικής αγωγής, ταυτόχρονα με το διάστημα που τον καλεί να δουλέψει σε αυτήν; Δηλαδή, αν κληθεί να αντιμετωπίσει περιπτώσεις μαθητών με αναπηρίες τι θα πει στα παιδιά και στους γονείς τους; «Συγγνώμη αυτό δε το μάθαμε ακόμα!». ΠΟΣΗ ΠΡΟΧΕΙΡΟΤΗΤΑ ΠΙΑ!!! Για να βολέψει υπεράριθμους που το ίδιο το Υπουργείο δημιούργησε και να κάνει οικονομία στις προσλήψεις αναπληρωτών; Θα ήθελαν οι βουλευτές μας ένα τέτοιο δάσκαλο για τα παιδιά τους; Αλλά βέβαια εκείνοι τα στέλνουν στα ιδιωτικά σχολεία. Είναι προφανές ότι το Υπουργείο με την ρύθμιση αυτή δεν αποσκοπεί στη βελτίωση της ποιότητας της παρεχόμενης εκπαίδευσης. Άλλωστε όλες οι κινήσεις του αποσκοπούν στην υποβάθμισή της (βλέπε νομιμοποίηση πλαστών πτυχίων με εξετάσεις) με σκοπό το βόλεμα μεγάλης μερίδας εκπαιδευτικών (μόνιμοι και αναπληρωτές γενικής αγωγής) με το άνοιγα θέσεων για διορισμό, μετάθεση, απόσπαση και αναπλήρωση.
Πολλοί υποστηρίζουν πως ένας εκπαιδευτικός πρέπει πρώτα να είναι εκπαιδευτικός γενικής αγωγής και κατόπιν να εξειδικευθεί στην ειδική αγωγή. Λένε μάλιστα πως αυτό συμβαίνει και στο εξωτερικό. Καλό θα ήταν να ψάχνουν πρώτα προτού αναμασήσουν ψευδείς πληροφορίες γιατί έτσι τους βολεύει. Στην Αμερική υπάρχουν τουλάχιστον 190 προπτυχιακά τμήματα Ειδικής Αγωγής 4ετούς φοίτησης ενώ το βασικό πτυχίο ειδικής αγωγής είναι προαπαιτούμενο για κάποιον που θέλει να γίνει εκπαιδευτικός ειδικής αγωγής http://www.onlineschoolscenter.com/top-20-bachelors-in-special-education/, http://www.learnhowtobecome.org/special-education-teacher/. Στα τμήματα αυτά τα πρώτα 4 εξάμηνα περιλαμβάνουν μαθήματα γενικής αγωγής, ψυχολογίας και κοινωνιολογίας και τα υπόλοιπα εξάμηνα επικεντρώνονται σε μαθήματα ειδικής αγωγής http://www.learnhowtobecome.org/special-education-teacher/ . Αυτό ακριβώς γίνεται και στο Παν/μιο Ειδικής αγωγής της Θεσσαλίας (ΠΤΕΑ) όπου μάλιστα οι πτυχιούχοι πραγματοποιούν 2 εξάμηνα πρακτικής άσκησης με επίβλεψη στη γενική αγωγή και 2 εξάμηνα στην ειδικής αγωγή http://www.sed.uth.gr/images/webdocs/news/os15-16.pdf . Αντίστοιχα στο ΠΑΜΑΚ ακολουθείται παρόμοια λογική στο πρόγραμμα σπουδών με 2 εξάμηνα Πρακτικής άσκησης σε δομές ΕΑΕ http://www.uom.gr/media/docs/ekp/odigos-spoudwn-2015-2016.pdf . Από εκεί και πέρα, αν κάποιος επιθυμεί να εξελίξει τις γνώσεις του και να ασχοληθεί και με την έρευνα μπορεί να κάνει ένα μεταπτυχιακό-διδακτορικό.
Πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω πως κάποιος γενικός δάσκαλος με ένα μονοετές ή διετές μεταπτυχιακό ή και χωρίς κανένα προσόν υποστηρίζει πως κατέχει περισσότερες γνώσεις από κάποιον άλλο που το έχει σπουδάσει, και δεν το αποκαλούμε αυτό βόλεμα. Προφανώς κατανοώ το άγχος των συναδέλφων να έχουν εργασία και να ανοίξουν για αυτούς τόσο θέσεις για πρόσληψη όσο και για απόσπαση/μετάθεση αλλά υπάρχει και κάτι που λέγεται ευσυνειδησία. Είναι ντροπή να το κάνουν αυτό στις πλάτες παιδιών.
Οι εκπαιδευτικοί ειδικής αγωγής και εκπαίδευσης ΠΕ71 & ΠΕ61 έχουν δεχτεί κατάφορες αδικίες όλα αυτά τα χρόνια είτε με το μη διορισμό τους είτε με την πρόταξη των μεταπτυχιακών με ελάχιστη ή και μηδενική προϋπηρεσία που συνέβαινε πριν δυο χρόνια. Τίποτα από τα παραπάνω δεν έχει ισχύει για κανένα άλλο κλάδο. Σε όλους τους κλάδους η πρόσληψη και ο διορισμός γίνεται σύμφωνα με το βασικό πτυχίο. Σε κανένα κλάδο δεν προσλαμβάνεται κάποιος σύμφωνα με το μεταπτυχιακό. Θέλετε όμως η ειδική αγωγή να αποτελεί την εξαίρεση σε αυτό γιατί αυτός είναι ο κλάδος με τις ανοιχτές θέσεις και την επαγγελματική αποκατάσταση. Όταν μιλάμε για ισοδυναμία «κύριοι» να μιλάμε με αλήθειες. ΑΝ ΘΕΛΕΤΕ ΙΣΟΔΥΝΑΜΙΑ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΕΧΤΕΙΤΕ ΟΤΙ ΣΤΗΝ ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗ Ο ΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Η ΠΡΟΣΛΗΨΗ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΜΕ ΤΟ ΒΑΣΙΚΟ ΠΤΥΧΙΟ ΟΠΩΣ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΚΛΑΔΟΥΣ. Αν το Υπουργείο θέλει ΝΑ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΗΣΕΙ ΚΑΠΟΙΑ ΑΔΙΚΙΑ, όπως ισχυρίζεται, τότε να ΦΡΟΝΤΙΣΕΙ ΝΑ ΔΙΟΡΙΣΕΙ ΤΟΥΣ ΠΕ71 & 61 ΠΟΥ ΤΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΥΣ ΒΑΖΕΙ ΝΑ ΑΝΑΠΛΗΡΩΝΟΥΝ ΤΟΥΣ ΕΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ. Και η έλλειψη διορισμών στον κλάδο μας δεν είναι αποτέλεσμα της οικονομικής κρίσης, καθώς προϋπήρχε αυτής. Είναι αποτέλεσμα της έλλειψης πολιτικής βούλησης και των συμφερόντων από τα οποία τρέφονται τόσα χρόνια οι κυβερνήσεις.
Διάβασα ορισμένα σχόλια με κάποιους να αναφέρουν τις αρνητικές τους εμπειρίες από εκπαιδευτικούς ΕΑΕ ΠΕ71 & 61, άλλους που παρουσιάζονται ως γονείς παιδιών με αναπηρία να ισχυρίζονται πως δεν έμειναν ικανοποιημένοι και πως ο δάσκαλος γενικής ή της παράλληλης χωρίς εξειδίκευση ήταν καλύτερος και, το ακόμα πιο τραγικό, κάποιον που υποτίθεται πως είναι δάσκαλος ΠΕ71 να διατυμπανίζει την ανεπάρκειά του και να δηλώνει την υπεροχή των γενικών δασκάλων έναντι των ΠΕ71 & 61. ΑΡΚΕΤΑ ΠΙΑ!!! ΜΗΝ ΥΠΟΤΙΜΑΤΕ ΤΗ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ ΜΑΣ ΑΓΑΠΗΤΟΙ! Και αν θα μπορούσε κάποιος αφελής να δεχτεί τα σχόλια αυτά ως αληθή, τότε έχω να τον πληροφορήσω πως σε όλα τα επαγγέλματα υπάρχουν ικανοί και ανίκανοι. Ας μην αρχίσουμε και εμείς να μιλάμε για την ανικανότητα και τα παιδαγωγικά εγκλήματα που έχουν διαπράξει ορισμένοι δάσκαλοι γενικής αγωγής γιατί η δημόσια διαβούλευση δεν φτιάχτηκε για ξεκατίνιασμα. Όσο για τον ΠΕ71, αν πραγματικά είναι αυτός που δηλώνει, του προτείνω να αλλάξει επάγγελμα. Το κράτος οφείλει να έχει αντικειμενικά κριτήρια. Και αυτό είναι το βασικό πτυχίο όπως σε όλους τους κλάδους. Όπως γίνεται και στο εξωτερικό, που προανέφερα.
Πολλοί μπορεί να ισχυριστούν πως είναι ικανοί ή και καλύτεροι από έναν δάσκαλο ειδικής αγωγής ΠΕ71 & 61 στην εκπαίδευση παιδιών με αναπηρίες και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες. Βέβαια αυτό μπορεί να γίνεται άνετα σε μια χώρα που ότι δηλώσεις είσαι. Μόνο ένας τρόπος υπάρχει να ανακαλύψουμε την ικανότητα ή την ανικανότητά τους. ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΗ, ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ, ΑΔΙΑΒΛΗΤΗ ΚΑΙ ΕΤΗΣΙΑ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΠΑΝΤΟΥ ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ!!! ΣΕ ΜΟΝΙΜΟΥΣ ΚΑΙ ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΕΣ!!! ΟΠΟΙΟΣ ΔΕΝ ΠΛΗΡΕΙ ΤΑ ΑΠΑΙΤΟΥΜΕΝΑ ΝΑ ΕΠΙΜΟΡΦΩΝΕΤΑΙ ΜΕ ΕΞΟΔΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΑΝ ΠΑΛΙ ΒΡΕΘΕΙ ΑΝΕΠΑΡΚΗΣ ΝΑ ΑΠΟΛΥΕΤΑΙ ΑΜΕΣΑ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΞΑΝΑΠΡΟΣΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ. Αξιολόγηση όμως από επιτροπή που θα αλλάζει ετήσια και που δεν θα εμπλέκεται σε μεταπτυχιακά και σεμινάρια ψάχνοντας πελάτες μέσω της αξιολόγησης ούτε από σχολικούς συμβούλους που υποτιμούν την ακαδημαϊκή γνώση και υποστηρίζουν πως η αγάπη είναι αρκετή για να διδάξεις τα παιδιά. Ας δημοσιεύσουν, αν τολμούν, αυτές τους τις απόψεις σε διεθνή περιοδικά να γίνουν το ανέκδοτο της επιστημονικής κοινότητας. Θα ήθελα πολύ να δω τότε ποιος θα τολμούσε να αναλάβει να εκπαιδεύσει μαθητές με αναπηρία και ε.ε.α. χωρίς να διαθέτει τις απαιτούμενες γνώσεις, έχοντας το φόβο της αξιολόγησης και της απόλυσης
ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΣΥΡΣΗ ΤΗΣ ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑΣ!!! Είναι δυνατόν το Ν/Σ να επιτρέπει σε εκπαιδευτικούς χωρίς προσόντα να δουλεύουν στην ΕΑΕ («Αν εξακολουθεί να συντρέχει αδυναμία πλήρωσης των κενών διατίθενται εκπαιδευτικοί χωρίς κανένα από τα ανωτέρω προσόντα ή χαρακτηριστικά. Οι εκπαιδευτικοί αυτοί συμμετέχουν υποχρεωτικά κατά προτεραιότητα σε προγράμματα επιμόρφωσης και εξειδίκευσης που υλοποιούνται από τους αρμόδιους φορείς για την επιμόρφωση των εκπαιδευτικών».) ; Να επιμορφώνει στην ειδική αγωγή τον εκπαιδευτικό γενικής , όπως τώρα υποτίθεται πως κάνει στην παράλληλη στήριξη με τους εκπαιδευτικούς γενικής αγωγής, ταυτόχρονα με το διάστημα που τον καλεί να δουλέψει σε αυτήν; Δηλαδή, αν κληθεί να αντιμετωπίσει περιπτώσεις μαθητών με αναπηρίες τι θα πει στα παιδιά και στους γονείς τους; «Συγγνώμη αυτό δε το μάθαμε ακόμα!». ΠΟΣΗ ΠΡΟΧΕΙΡΟΤΗΤΑ ΠΙΑ!!! Για να βολέψει υπεράριθμους που το ίδιο το Υπουργείο δημιούργησε και να κάνει οικονομία στις προσλήψεις αναπληρωτών; Θα ήθελαν οι βουλευτές μας ένα τέτοιο δάσκαλο για τα παιδιά τους; Αλλά βέβαια εκείνοι τα στέλνουν στα ιδιωτικά σχολεία. Είναι προφανές ότι το Υπουργείο με την ρύθμιση αυτή δεν αποσκοπεί στη βελτίωση της ποιότητας της παρεχόμενης εκπαίδευσης. Άλλωστε όλες οι κινήσεις του αποσκοπούν στην υποβάθμισή της (βλέπε νομιμοποίηση πλαστών πτυχίων με εξετάσεις) με σκοπό το βόλεμα μεγάλης μερίδας εκπαιδευτικών (μόνιμοι και αναπληρωτές γενικής αγωγής) με το άνοιγα θέσεων για διορισμό, μετάθεση, απόσπαση και αναπλήρωση.
Πολλοί υποστηρίζουν πως ένας εκπαιδευτικός πρέπει πρώτα να είναι εκπαιδευτικός γενικής αγωγής και κατόπιν να εξειδικευθεί στην ειδική αγωγή. Λένε μάλιστα πως αυτό συμβαίνει και στο εξωτερικό. Καλό θα ήταν να ψάχνουν πρώτα προτού αναμασήσουν ψευδείς πληροφορίες γιατί έτσι τους βολεύει. Στην Αμερική υπάρχουν τουλάχιστον 190 προπτυχιακά τμήματα Ειδικής Αγωγής 4ετούς φοίτησης ενώ το βασικό πτυχίο ειδικής αγωγής είναι προαπαιτούμενο για κάποιον που θέλει να γίνει εκπαιδευτικός ειδικής αγωγής http://www.onlineschoolscenter.com/top-20-bachelors-in-special-education/, http://www.learnhowtobecome.org/special-education-teacher/. Στα τμήματα αυτά τα πρώτα 4 εξάμηνα περιλαμβάνουν μαθήματα γενικής αγωγής, ψυχολογίας και κοινωνιολογίας και τα υπόλοιπα εξάμηνα επικεντρώνονται σε μαθήματα ειδικής αγωγής http://www.learnhowtobecome.org/special-education-teacher/ . Αυτό ακριβώς γίνεται και στο Παν/μιο Ειδικής αγωγής της Θεσσαλίας (ΠΤΕΑ) όπου μάλιστα οι πτυχιούχοι πραγματοποιούν 2 εξάμηνα πρακτικής άσκησης με επίβλεψη στη γενική αγωγή και 2 εξάμηνα στην ειδικής αγωγή http://www.sed.uth.gr/images/webdocs/news/os15-16.pdf . Αντίστοιχα στο ΠΑΜΑΚ ακολουθείται παρόμοια λογική στο πρόγραμμα σπουδών με 2 εξάμηνα Πρακτικής άσκησης σε δομές ΕΑΕ http://www.uom.gr/media/docs/ekp/odigos-spoudwn-2015-2016.pdf . Από εκεί και πέρα, αν κάποιος επιθυμεί να εξελίξει τις γνώσεις του και να ασχοληθεί και με την έρευνα μπορεί να κάνει ένα μεταπτυχιακό-διδακτορικό.
Πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω πως κάποιος γενικός δάσκαλος με ένα μονοετές ή διετές μεταπτυχιακό ή και χωρίς κανένα προσόν υποστηρίζει πως κατέχει περισσότερες γνώσεις από κάποιον άλλο που το έχει σπουδάσει, και δεν το αποκαλούμε αυτό βόλεμα. Προφανώς κατανοώ το άγχος των συναδέλφων να έχουν εργασία και να ανοίξουν για αυτούς τόσο θέσεις για πρόσληψη όσο και για απόσπαση/μετάθεση αλλά υπάρχει και κάτι που λέγεται ευσυνειδησία. Είναι ντροπή να το κάνουν αυτό στις πλάτες παιδιών.
Οι εκπαιδευτικοί ειδικής αγωγής και εκπαίδευσης ΠΕ71 & ΠΕ61 έχουν δεχτεί κατάφορες αδικίες όλα αυτά τα χρόνια είτε με το μη διορισμό τους είτε με την πρόταξη των μεταπτυχιακών με ελάχιστη ή και μηδενική προϋπηρεσία που συνέβαινε πριν δυο χρόνια. Τίποτα από τα παραπάνω δεν έχει ισχύει για κανένα άλλο κλάδο. Σε όλους τους κλάδους η πρόσληψη και ο διορισμός γίνεται σύμφωνα με το βασικό πτυχίο. Σε κανένα κλάδο δεν προσλαμβάνεται κάποιος σύμφωνα με το μεταπτυχιακό. Θέλετε όμως η ειδική αγωγή να αποτελεί την εξαίρεση σε αυτό γιατί αυτός είναι ο κλάδος με τις ανοιχτές θέσεις και την επαγγελματική αποκατάσταση. Όταν μιλάμε για ισοδυναμία «κύριοι» να μιλάμε με αλήθειες. ΑΝ ΘΕΛΕΤΕ ΙΣΟΔΥΝΑΜΙΑ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΕΧΤΕΙΤΕ ΟΤΙ ΣΤΗΝ ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗ Ο ΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Η ΠΡΟΣΛΗΨΗ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΜΕ ΤΟ ΒΑΣΙΚΟ ΠΤΥΧΙΟ ΟΠΩΣ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΚΛΑΔΟΥΣ. Αν το Υπουργείο θέλει ΝΑ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΗΣΕΙ ΚΑΠΟΙΑ ΑΔΙΚΙΑ, όπως ισχυρίζεται, τότε να ΦΡΟΝΤΙΣΕΙ ΝΑ ΔΙΟΡΙΣΕΙ ΤΟΥΣ ΠΕ71 & 61 ΠΟΥ ΤΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΥΣ ΒΑΖΕΙ ΝΑ ΑΝΑΠΛΗΡΩΝΟΥΝ ΤΟΥΣ ΕΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ. Και η έλλειψη διορισμών στον κλάδο μας δεν είναι αποτέλεσμα της οικονομικής κρίσης, καθώς προϋπήρχε αυτής. Είναι αποτέλεσμα της έλλειψης πολιτικής βούλησης και των συμφερόντων από τα οποία τρέφονται τόσα χρόνια οι κυβερνήσεις.
Διάβασα ορισμένα σχόλια με κάποιους να αναφέρουν τις αρνητικές τους εμπειρίες από εκπαιδευτικούς ΕΑΕ ΠΕ71 & 61, άλλους που παρουσιάζονται ως γονείς παιδιών με αναπηρία να ισχυρίζονται πως δεν έμειναν ικανοποιημένοι και πως ο δάσκαλος γενικής ή της παράλληλης χωρίς εξειδίκευση ήταν καλύτερος και, το ακόμα πιο τραγικό, κάποιον που υποτίθεται πως είναι δάσκαλος ΠΕ71 να διατυμπανίζει την ανεπάρκειά του και να δηλώνει την υπεροχή των γενικών δασκάλων έναντι των ΠΕ71 & 61. ΑΡΚΕΤΑ ΠΙΑ!!! ΜΗΝ ΥΠΟΤΙΜΑΤΕ ΤΗ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ ΜΑΣ ΑΓΑΠΗΤΟΙ! Και αν θα μπορούσε κάποιος αφελής να δεχτεί τα σχόλια αυτά ως αληθή, τότε έχω να τον πληροφορήσω πως σε όλα τα επαγγέλματα υπάρχουν ικανοί και ανίκανοι. Ας μην αρχίσουμε και εμείς να μιλάμε για την ανικανότητα και τα παιδαγωγικά εγκλήματα που έχουν διαπράξει ορισμένοι δάσκαλοι γενικής αγωγής γιατί η δημόσια διαβούλευση δεν φτιάχτηκε για ξεκατίνιασμα. Όσο για τον ΠΕ71, αν πραγματικά είναι αυτός που δηλώνει, του προτείνω να αλλάξει επάγγελμα. Το κράτος οφείλει να έχει αντικειμενικά κριτήρια. Και αυτό είναι το βασικό πτυχίο όπως σε όλους τους κλάδους. Όπως γίνεται και στο εξωτερικό, που προανέφερα.
Πολλοί μπορεί να ισχυριστούν πως είναι ικανοί ή και καλύτεροι από έναν δάσκαλο ειδικής αγωγής ΠΕ71 & 61 στην εκπαίδευση παιδιών με αναπηρίες και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες. Βέβαια αυτό μπορεί να γίνεται άνετα σε μια χώρα που ότι δηλώσεις είσαι. Μόνο ένας τρόπος υπάρχει να ανακαλύψουμε την ικανότητα ή την ανικανότητά τους. ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΗ, ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ, ΑΔΙΑΒΛΗΤΗ ΚΑΙ ΕΤΗΣΙΑ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΠΑΝΤΟΥ ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ!!! ΣΕ ΜΟΝΙΜΟΥΣ ΚΑΙ ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΕΣ!!! ΟΠΟΙΟΣ ΔΕΝ ΠΛΗΡΕΙ ΤΑ ΑΠΑΙΤΟΥΜΕΝΑ ΝΑ ΕΠΙΜΟΡΦΩΝΕΤΑΙ ΜΕ ΕΞΟΔΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΑΝ ΠΑΛΙ ΒΡΕΘΕΙ ΑΝΕΠΑΡΚΗΣ ΝΑ ΑΠΟΛΥΕΤΑΙ ΑΜΕΣΑ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΞΑΝΑΠΡΟΣΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ. Αξιολόγηση όμως από επιτροπή που θα αλλάζει ετήσια και που δεν θα εμπλέκεται σε μεταπτυχιακά και σεμινάρια ψάχνοντας πελάτες μέσω της αξιολόγησης ούτε από σχολικούς συμβούλους που υποτιμούν την ακαδημαϊκή γνώση και υποστηρίζουν πως η αγάπη είναι αρκετή για να διδάξεις τα παιδιά. Ας δημοσιεύσουν, αν τολμούν, αυτές τους τις απόψεις σε διεθνή περιοδικά να γίνουν το ανέκδοτο της επιστημονικής κοινότητας. Θα ήθελα πολύ να δω τότε ποιος θα τολμούσε να αναλάβει να εκπαιδεύσει μαθητές με αναπηρία και ε.ε.α. χωρίς να διαθέτει τις απαιτούμενες γνώσεις, έχοντας το φόβο της αξιολόγησης και της απόλυσης
ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΣΥΡΣΗ ΤΗΣ τροπολογίας!!! ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΟΝΙΜΟΣ ΧΩΡΙΣ ΠΡΟΣΟΝΤΑ ΣΤΗΝ ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗ! Το υπουργείο οφείλει να στελεχώνει τις δομές της ειδικής αγωγής με εξειδικευμένο προσωπικό το οποίο προετοιμάζεται 4 χρόνια στα ΑΕΙ που το ίδιο δημιούργησε! Για να μην αναφέρουμε πως η πλειοψηφία των ΠΕ 71/61 είναι κ επιπλέον κάτοχοι μεταπτυχιακών που τόσο εκθιάζονται με τη διαφορά ότι δεν τους αναγνωρίζονται πουθενά! Οι θέσεις είναι ΚΑΘΑΡΑ ΕΙΔΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ 71/61!!!Με ποιο σκεπτικό αποχαρακτηρίζονται κ γυρνάμε στο 70/60? Πρέπει να είναι σε πλήρη αντιστοιχία με το βασικό πτυχίο όπως εξάλλου γίνεται σε όλους τους κλάδους! Τα επιπλέον προσόντα μοριοδοτούνται και είναι εξάλλου αυτά που βάζουν τους κατόχους τους στον πίνακα. Η άκριτη τοποθέτηση ανειδίκευτων και η προμελετημένη απαξίωση των ΑΕΙ κάνει φανερό πως ο μοναδικός σκοπός είναι να βολευτούν οι υπεράριθμοι, να παύσει η πρόσληψη των καταρτισμένων στο αντικείμενο αναπληρωτών και να λάβουν χώρα επιμορφώσεις στη συνέχεια από αρμόδιους που υπερασπίζονται την τροπολογία με το αζημίωτο φυσικά….
ΣΤΗΡΙΖΩ ΤΙΣ ΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΣΑΤΕΑ!!!
ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΑΕ
Οι ρυθμίσεις της παραγράφου 2 αποτελούν ουσιαστικότατο και βασικότατο βήμα για την προάσπιση των δικαιωμάτων των μαθητών με αναπηρία ή/και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, καθώς αποτρέπουν την κατεδάφιση ενός σημαντικότατου πυλώνα στήριξης της πορείας προς την ενταξιακή εκπαίδευση, η οποία επιβάλλεται από την ίδια την Σύμβαση για τα Δικαιώματα των Αναπήρων του ΟΗΕ (Ν.4074/2012). Ο επιστημονικά άτοπος εξοστρακισμός των εκπαιδευτικών ΠΕ60/70 ΕΑΕ από τον χώρο της ΕΑΕ, ο οποίος μεθοδεύτηκε από την ανεύθυνη και συντεχνιακά υποκινούμενη εκπαιδευτική πολιτική των περασμένων ετών, αποτελεί όχι μόνο απόπειρα πρωτοφανούς καταπάτησης εργασιακών δικαιωμάτων αλλά και ακύρωση του πλαισίου εκπαίδευσης των ειδικών εκπαιδευτικών όπως αυτό περιγράφεται στην Διακήρυξη της Σαλαμάνκα και σε άλλα κείμενα της UNESCO. Οι ρυθμίσεις της παραγράφου 2 προστατεύουν τα επαγγελματικά δικαιώματα των παλαιότερων κλάδων εκπαιδευτικών ΠΕ60/70 ΕΑΕ, και αυτό είναι κάτι που οι ίδιες οι αρχές της ενταξιακής εκπαίδευσης επιβάλλουν, ενώ παράλληλα διατηρούν τα επαγγελματικά δικαιώματα των μεταγενέστερων κλάδων εκπαιδευτικών ΕΑΕ ΠΕ61/71, αν και η ίδια η ύπαρξη ενός βασικού πτυχίου στην ειδική αγωγή είναι αντίθετη προς τις αρχές της ενταξιακής εκπαίδευσης. Η ισότιμη αντιμετώπιση μεταξύ Π61/71 και ΠΕ60/70 ΕΑΕ αποτελεί μία έντιμη εξισορροπητική λύση για την αποκατάσταση της απαραίτητης για τον ευαίσθητο αυτό χώρο ηρεμίας.
Η επίκληση των ιδιαίτερων αναγκών κάποιων παιδιών ως επιχείρημα (α) για την απόλυτη κυριαρχία του βασικού πτυχίου ειδικής αγωγής, (β) για τον χαρακτηρισμό του βασικού παιδαγωγικού πτυχίου ως πτυχίου γενικής αγωγής, (γ) για την απαξίωση των συμπληρωματικών στο βασικό παιδαγωγικό πτυχίο σπουδών στην εκπαίδευση των μαθητών με αναπηρία ή/και ΕΕΑ, (δ) για την διακοπή της κινητικότητας των εκπαιδευτικών σε θέσεις ειδικής και γενικής αγωγής, αποτελεί αναπαραγωγή της ιδεολογίας του αποκλεισμού με πρόσχημα την αναπηρία/ΕΕΑ και συνιστά εξ ορισμού καταπάτηση των δικαιωμάτων των μαθητών με αναπηρία/ΕΕΑ (UNESCO, (1994). The Salamanca statement and framework for action. Paris: UNESCO , UNESCO, (2008). Inclusive education the way of the future. Geneva: UNESCO , UNESCO, (2009). Towards inclusive education for children with disabilities: a guideline. Bangkok: UNESCO , Peters, S. J., (2004). Inclusive education an EFA strategy for all children. World Bank). Απογοήτευση προκαλεί το γεγονός ότι το επιχείρημα αυτό χρησιμοποιείται από ανθρώπους που φέρουν την ιδιότητα του εκπαιδευτικού, δηλαδή από ανθρώπους οι οποίοι θα έπρεπε να γνωρίζουν τί είναι παιδαγωγική, τί συνιστά ειδική παιδαγωγική, ποιά η σχέση των δύο, τι είναι ένταξη, ποιες είναι οι βασικές αρχές της ενταξιακής εκπαίδευσης και ποια η σχέση αυτής με τα δικαιώματα των μαθητών με αναπηρία /ΕΕΑ (πρόκειται για ελλείψεις που επισημαίνονται στις εξωτερικές αξιολογήσεις των τμημάτων ειδικής αγωγής http://www.hqaa.gr/eks/UniThessaly_SpecialEducation_2013.pdf http://www.hqaa.gr/…/UniMacedonia_EducationalSocialPolicy_2…). Και αυτή είναι δυστυχώς η σημερινή εικόνα, 22 χρόνια μετά τη Διακήρυξη της Σαλαμάνκα και 31 χρόνια μετά την ψήφιση του πρώτου ενιαίου νόμου για την εκπαίδευση (ν.1566/1985), για την οποία φέρουν βαρύτατες ευθύνες οι αρμόδιοι για τη διαμόρφωση εκπαιδευτικής πολιτικής στη χώρα μας.
Τέλος στην παρ.2 περ. αα) και ββ) θα πρέπει να συμπληρωθεί ο όρος μεταπτυχιακά/διδακτορικά στην σχολική ψυχολογία. Η προσθήκη της εξειδίκευσης στην σχολική ψυχολογία, η οποία ανέκαθεν αναγνωρίζονταν ως προσόν εξειδίκευσης στην εκπαίδευση των παιδιών με αναπηρία ή/και ΕΕΑ, επιβάλλεται από το ίδιο το αντικείμενο της, που είναι η μελέτη και αξιολόγηση των διαδικασιών και των παραγόντων που επηρεάζουν την μάθηση, ο σχεδιασμός και η εφαρμογή παρεμβάσεων που στοχεύουν στην ενίσχυση της μάθησης των παιδιών με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες και η δημιουργία και διασφάλιση των συνθηκών για την αποτελεσματικότερη συμμετοχή τους στην εκπαιδευτική διαδικασία.
ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΑΕ
Οι ρυθμίσεις της παραγράφου 2 αποτελούν ουσιαστικότατο και βασικότατο βήμα για την προάσπιση των δικαιωμάτων των μαθητών με αναπηρία ή/και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, καθώς αποτρέπουν την κατεδάφιση ενός σημαντικότατου πυλώνα στήριξης της πορείας προς την ενταξιακή εκπαίδευση, η οποία επιβάλλεται από την ίδια την Σύμβαση για τα Δικαιώματα των Αναπήρων του ΟΗΕ (Ν.4074/2012). Ο επιστημονικά άτοπος εξοστρακισμός των εκπαιδευτικών ΠΕ60/70 ΕΑΕ από τον χώρο της ΕΑΕ, ο οποίος μεθοδεύτηκε από την ανεύθυνη και συντεχνιακά υποκινούμενη εκπαιδευτική πολιτική των περασμένων ετών, αποτελεί όχι μόνο απόπειρα πρωτοφανούς καταπάτησης εργασιακών δικαιωμάτων αλλά και ακύρωση του πλαισίου εκπαίδευσης των ειδικών εκπαιδευτικών όπως αυτό περιγράφεται στην Διακήρυξη της Σαλαμάνκα και σε άλλα κείμενα της UNESCO. Οι ρυθμίσεις της παραγράφου 2 προστατεύουν τα επαγγελματικά δικαιώματα των παλαιότερων κλάδων εκπαιδευτικών ΠΕ60/70 ΕΑΕ, και αυτό είναι κάτι που οι ίδιες οι αρχές της ενταξιακής εκπαίδευσης επιβάλλουν, ενώ παράλληλα διατηρούν τα επαγγελματικά δικαιώματα των μεταγενέστερων κλάδων εκπαιδευτικών ΕΑΕ ΠΕ61/71, αν και η ίδια η ύπαρξη ενός βασικού πτυχίου στην ειδική αγωγή είναι αντίθετη προς τις αρχές της ενταξιακής εκπαίδευσης. Η ισότιμη αντιμετώπιση μεταξύ Π61/71 και ΠΕ60/70 ΕΑΕ αποτελεί μία έντιμη εξισορροπητική λύση για την αποκατάσταση της απαραίτητης για τον ευαίσθητο αυτό χώρο ηρεμίας.
Η επίκληση των ιδιαίτερων αναγκών κάποιων παιδιών ως επιχείρημα (α) για την απόλυτη κυριαρχία του βασικού πτυχίου ειδικής αγωγής, (β) για τον χαρακτηρισμό του βασικού παιδαγωγικού πτυχίου ως πτυχίου γενικής αγωγής, (γ) για την απαξίωση των συμπληρωματικών στο βασικό παιδαγωγικό πτυχίο σπουδών στην εκπαίδευση των μαθητών με αναπηρία ή/και ΕΕΑ, (δ) για την διακοπή της κινητικότητας των εκπαιδευτικών σε θέσεις ειδικής και γενικής αγωγής, αποτελεί αναπαραγωγή της ιδεολογίας του αποκλεισμού με πρόσχημα την αναπηρία/ΕΕΑ και συνιστά εξ ορισμού καταπάτηση των δικαιωμάτων των μαθητών με αναπηρία/ΕΕΑ (UNESCO, (1994). The Salamanca statement and framework for action. Paris: UNESCO , UNESCO, (2008). Inclusive education the way of the future. Geneva: UNESCO , UNESCO, (2009). Towards inclusive education for children with disabilities: a guideline. Bangkok: UNESCO , Peters, S. J., (2004). Inclusive education an EFA strategy for all children. World Bank). Απογοήτευση προκαλεί το γεγονός ότι το επιχείρημα αυτό χρησιμοποιείται από ανθρώπους που φέρουν την ιδιότητα του εκπαιδευτικού, δηλαδή από ανθρώπους οι οποίοι θα έπρεπε να γνωρίζουν τί είναι παιδαγωγική, τί συνιστά ειδική παιδαγωγική, ποιά η σχέση των δύο, τι είναι ένταξη, ποιες είναι οι βασικές αρχές της ενταξιακής εκπαίδευσης και ποια η σχέση αυτής με τα δικαιώματα των μαθητών με αναπηρία /ΕΕΑ (πρόκειται για ελλείψεις που επισημαίνονται στις εξωτερικές αξιολογήσεις των τμημάτων ειδικής αγωγής http://www.hqaa.gr/eks/UniThessaly_SpecialEducation_2013.pdf http://www.hqaa.gr/…/UniMacedonia_EducationalSocialPolicy_2…). Και αυτή είναι δυστυχώς η σημερινή εικόνα, 22 χρόνια μετά τη Διακήρυξη της Σαλαμάνκα και 31 χρόνια μετά την ψήφιση του πρώτου ενιαίου νόμου για την εκπαίδευση (ν.1566/1985), για την οποία φέρουν βαρύτατες ευθύνες οι αρμόδιοι για τη διαμόρφωση εκπαιδευτικής πολιτικής στη χώρα μας.
Τέλος στην παρ.2 περ. αα) και ββ) θα πρέπει να συμπληρωθεί ο όρος μεταπτυχιακά/διδακτορικά στην σχολική ψυχολογία. Η προσθήκη της εξειδίκευσης στην σχολική ψυχολογία, η οποία ανέκαθεν αναγνωρίζονταν ως προσόν εξειδίκευσης στην εκπαίδευση των παιδιών με αναπηρία ή/και ΕΕΑ, επιβάλλεται από το ίδιο το αντικείμενο της, που είναι η μελέτη και αξιολόγηση των διαδικασιών και των παραγόντων που επηρεάζουν την μάθηση, ο σχεδιασμός και η εφαρμογή παρεμβάσεων που στοχεύουν στην ενίσχυση της μάθησης των παιδιών με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες και η δημιουργία και διασφάλιση των συνθηκών για την αποτελεσματικότερη συμμετοχή τους στην εκπαιδευτική διαδικασία.
ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΣΥΡΣΗ ΤΗΣ τροπολογίας!!! ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΟΝΙΜΟΣ ΧΩΡΙΣ ΠΡΟΣΟΝΤΑ ΣΤΗΝ ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗ! Το υπουργείο οφείλει να στελεχώνει τις δομές της ειδικής αγωγής με εξειδικευμένο προσωπικό το οποίο προετοιμάζεται 4 χρόνια στα ΑΕΙ που το ίδιο δημιούργησε! Για να μην αναφέρουμε πως η πλειοψηφία των ΠΕ 71/61 είναι κ επιπλέον κάτοχοι μεταπτυχιακών που τόσο εκθιάζονται με τη διαφορά ότι δεν τους αναγνωρίζονται πουθενά! Οι θέσεις είναι ΚΑΘΑΡΑ ΕΙΔΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ 71/61!!!Με ποιο σκεπτικό αποχαρακτηρίζονται κ γυρνάμε στο 70/60? Πρέπει να είναι σε πλήρη αντιστοιχία με το βασικό πτυχίο όπως εξάλλου γίνεται σε όλους τους κλάδους! Τα επιπλέον προσόντα μοριοδοτούνται και είναι εξάλλου αυτά που βάζουν τους κατόχους τους στον πίνακα. Η άκριτη τοποθέτηση ανειδίκευτων και η προμελετημένη απαξίωση των ΑΕΙ κάνει φανερό πως ο μοναδικός σκοπός είναι να βολευτούν οι υπεράριθμοι, να παύσει η πρόσληψη των καταρτισμένων στο αντικείμενο αναπληρωτών και να λάβουν χώρα επιμορφώσεις στη συνέχεια από αρμόδιους που υπερασπίζονται την τροπολογία με το αζημίωτο φυσικά….
ΣΤΗΡΙΖΩ ΤΙΣ ΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΣΑΤΕΑ!!!
ΑΠΟΣΥΡΣΗ ΤΗΣ ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑΣ.
ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΑΕ
Οι ρυθμίσεις της παραγράφου 2 αποτελούν ουσιαστικότατο και βασικότατο βήμα για την προάσπιση των δικαιωμάτων των μαθητών με αναπηρία ή/και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, καθώς αποτρέπουν την κατεδάφιση ενός σημαντικότατου πυλώνα στήριξης της πορείας προς την ενταξιακή εκπαίδευση, η οποία επιβάλλεται από την ίδια την Σύμβαση για τα Δικαιώματα των Αναπήρων του ΟΗΕ (Ν.4074/2012). Ο επιστημονικά άτοπος εξοστρακισμός των εκπαιδευτικών ΠΕ60/70 ΕΑΕ από τον χώρο της ΕΑΕ, ο οποίος μεθοδεύτηκε από την ανεύθυνη και συντεχνιακά υποκινούμενη εκπαιδευτική πολιτική των περασμένων ετών, αποτελεί όχι μόνο απόπειρα πρωτοφανούς καταπάτησης εργασιακών δικαιωμάτων αλλά και ακύρωση του πλαισίου εκπαίδευσης των ειδικών εκπαιδευτικών όπως αυτό περιγράφεται στην Διακήρυξη της Σαλαμάνκα και σε άλλα κείμενα της UNESCO. Οι ρυθμίσεις της παραγράφου 2 προστατεύουν τα επαγγελματικά δικαιώματα των παλαιότερων κλάδων εκπαιδευτικών ΠΕ60/70 ΕΑΕ, και αυτό είναι κάτι που οι ίδιες οι αρχές της ενταξιακής εκπαίδευσης επιβάλλουν, ενώ παράλληλα διατηρούν τα επαγγελματικά δικαιώματα των μεταγενέστερων κλάδων εκπαιδευτικών ΕΑΕ ΠΕ61/71, αν και η ίδια η ύπαρξη ενός βασικού πτυχίου στην ειδική αγωγή είναι αντίθετη προς τις αρχές της ενταξιακής εκπαίδευσης. Η ισότιμη αντιμετώπιση μεταξύ Π61/71 και ΠΕ60/70 ΕΑΕ αποτελεί μία έντιμη εξισορροπητική λύση για την αποκατάσταση της απαραίτητης για τον ευαίσθητο αυτό χώρο ηρεμίας.
Η επίκληση των ιδιαίτερων αναγκών κάποιων παιδιών ως επιχείρημα (α) για την απόλυτη κυριαρχία του βασικού πτυχίου ειδικής αγωγής, (β) για τον χαρακτηρισμό του βασικού παιδαγωγικού πτυχίου ως πτυχίου γενικής αγωγής, (γ) για την απαξίωση των συμπληρωματικών στο βασικό παιδαγωγικό πτυχίο σπουδών στην εκπαίδευση των μαθητών με αναπηρία ή/και ΕΕΑ, (δ) για την διακοπή της κινητικότητας των εκπαιδευτικών σε θέσεις ειδικής και γενικής αγωγής, αποτελεί αναπαραγωγή της ιδεολογίας του αποκλεισμού με πρόσχημα την αναπηρία/ΕΕΑ και συνιστά εξ ορισμού καταπάτηση των δικαιωμάτων των μαθητών με αναπηρία/ΕΕΑ (UNESCO, (1994). The Salamanca statement and framework for action. Paris: UNESCO , UNESCO, (2008). Inclusive education the way of the future. Geneva: UNESCO , UNESCO, (2009). Towards inclusive education for children with disabilities: a guideline. Bangkok: UNESCO , Peters, S. J., (2004). Inclusive education an EFA strategy for all children. World Bank). Απογοήτευση προκαλεί το γεγονός ότι το επιχείρημα αυτό χρησιμοποιείται από ανθρώπους που φέρουν την ιδιότητα του εκπαιδευτικού, δηλαδή από ανθρώπους οι οποίοι θα έπρεπε να γνωρίζουν τί είναι παιδαγωγική, τί συνιστά ειδική παιδαγωγική, ποιά η σχέση των δύο, τι είναι ένταξη, ποιες είναι οι βασικές αρχές της ενταξιακής εκπαίδευσης και ποια η σχέση αυτής με τα δικαιώματα των μαθητών με αναπηρία /ΕΕΑ (πρόκειται για ελλείψεις που επισημαίνονται στις εξωτερικές αξιολογήσεις των τμημάτων ειδικής αγωγής http://www.hqaa.gr/eks/UniThessaly_SpecialEducation_2013.pdf http://www.hqaa.gr/…/UniMacedonia_EducationalSocialPolicy_2…). Και αυτή είναι δυστυχώς η σημερινή εικόνα, 22 χρόνια μετά τη Διακήρυξη της Σαλαμάνκα και 31 χρόνια μετά την ψήφιση του πρώτου ενιαίου νόμου για την εκπαίδευση (ν.1566/1985), για την οποία φέρουν βαρύτατες ευθύνες οι αρμόδιοι για τη διαμόρφωση εκπαιδευτικής πολιτικής στη χώρα μας.
Τέλος στην παρ.2 περ. αα) και ββ) θα πρέπει να συμπληρωθεί ο όρος μεταπτυχιακά/διδακτορικά στην σχολική ψυχολογία. Η προσθήκη της εξειδίκευσης στην σχολική ψυχολογία, η οποία ανέκαθεν αναγνωρίζονταν ως προσόν εξειδίκευσης στην εκπαίδευση των παιδιών με αναπηρία ή/και ΕΕΑ, επιβάλλεται από το ίδιο το αντικείμενο της, που είναι η μελέτη και αξιολόγηση των διαδικασιών και των παραγόντων που επηρεάζουν την μάθηση, ο σχεδιασμός και η εφαρμογή παρεμβάσεων που στοχεύουν στην ενίσχυση της μάθησης των παιδιών με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες και η δημιουργία και διασφάλιση των συνθηκών για την αποτελεσματικότερη συμμετοχή τους στην εκπαιδευτική διαδικασία.
ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΣΥΡΣΗ ΤΗΣ τροπολογίας!!! ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΟΝΙΜΟΣ ΧΩΡΙΣ ΠΡΟΣΟΝΤΑ ΣΤΗΝ ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗ! Το υπουργείο οφείλει να στελεχώνει τις δομές της ειδικής αγωγής με εξειδικευμένο προσωπικό το οποίο προετοιμάζεται 4 χρόνια στα ΑΕΙ που το ίδιο δημιούργησε! Για να μην αναφέρουμε πως η πλειοψηφία των ΠΕ 71/61 είναι κ επιπλέον κάτοχοι μεταπτυχιακών που τόσο εκθιάζονται με τη διαφορά ότι δεν τους αναγνωρίζονται πουθενά! Οι θέσεις είναι ΚΑΘΑΡΑ ΕΙΔΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ 71/61!!!Με ποιο σκεπτικό αποχαρακτηρίζονται κ γυρνάμε στο 70/60? Πρέπει να είναι σε πλήρη αντιστοιχία με το βασικό πτυχίο όπως εξάλλου γίνεται σε όλους τους κλάδους! Τα επιπλέον προσόντα μοριοδοτούνται και είναι εξάλλου αυτά που βάζουν τους κατόχους τους στον πίνακα. Η άκριτη τοποθέτηση ανειδίκευτων και η προμελετημένη απαξίωση των ΑΕΙ κάνει φανερό πως ο μοναδικός σκοπός είναι να βολευτούν οι υπεράριθμοι, να παύσει η πρόσληψη των καταρτισμένων στο αντικείμενο αναπληρωτών και να λάβουν χώρα επιμορφώσεις στη συνέχεια από αρμόδιους που υπερασπίζονται την τροπολογία με το αζημίωτο φυσικά….
ΣΤΗΡΙΖΩ ΤΙΣ ΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΣΑΤΕΑ!!!
ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΑΕ
Οι ρυθμίσεις της παραγράφου 2 αποτελούν ουσιαστικότατο και βασικότατο βήμα για την προάσπιση των δικαιωμάτων των μαθητών με αναπηρία ή/και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, καθώς αποτρέπουν την κατεδάφιση ενός σημαντικότατου πυλώνα στήριξης της πορείας προς την ενταξιακή εκπαίδευση, η οποία επιβάλλεται από την ίδια την Σύμβαση για τα Δικαιώματα των Αναπήρων του ΟΗΕ (Ν.4074/2012). Ο επιστημονικά άτοπος εξοστρακισμός των εκπαιδευτικών ΠΕ60/70 ΕΑΕ από τον χώρο της ΕΑΕ, ο οποίος μεθοδεύτηκε από την ανεύθυνη και συντεχνιακά υποκινούμενη εκπαιδευτική πολιτική των περασμένων ετών, αποτελεί όχι μόνο απόπειρα πρωτοφανούς καταπάτησης εργασιακών δικαιωμάτων αλλά και ακύρωση του πλαισίου εκπαίδευσης των ειδικών εκπαιδευτικών όπως αυτό περιγράφεται στην Διακήρυξη της Σαλαμάνκα και σε άλλα κείμενα της UNESCO. Οι ρυθμίσεις της παραγράφου 2 προστατεύουν τα επαγγελματικά δικαιώματα των παλαιότερων κλάδων εκπαιδευτικών ΠΕ60/70 ΕΑΕ, και αυτό είναι κάτι που οι ίδιες οι αρχές της ενταξιακής εκπαίδευσης επιβάλλουν, ενώ παράλληλα διατηρούν τα επαγγελματικά δικαιώματα των μεταγενέστερων κλάδων εκπαιδευτικών ΕΑΕ ΠΕ61/71, αν και η ίδια η ύπαρξη ενός βασικού πτυχίου στην ειδική αγωγή είναι αντίθετη προς τις αρχές της ενταξιακής εκπαίδευσης. Η ισότιμη αντιμετώπιση μεταξύ Π61/71 και ΠΕ60/70 ΕΑΕ αποτελεί μία έντιμη εξισορροπητική λύση για την αποκατάσταση της απαραίτητης για τον ευαίσθητο αυτό χώρο ηρεμίας.
Η επίκληση των ιδιαίτερων αναγκών κάποιων παιδιών ως επιχείρημα (α) για την απόλυτη κυριαρχία του βασικού πτυχίου ειδικής αγωγής, (β) για τον χαρακτηρισμό του βασικού παιδαγωγικού πτυχίου ως πτυχίου γενικής αγωγής, (γ) για την απαξίωση των συμπληρωματικών στο βασικό παιδαγωγικό πτυχίο σπουδών στην εκπαίδευση των μαθητών με αναπηρία ή/και ΕΕΑ, (δ) για την διακοπή της κινητικότητας των εκπαιδευτικών σε θέσεις ειδικής και γενικής αγωγής, αποτελεί αναπαραγωγή της ιδεολογίας του αποκλεισμού με πρόσχημα την αναπηρία/ΕΕΑ και συνιστά εξ ορισμού καταπάτηση των δικαιωμάτων των μαθητών με αναπηρία/ΕΕΑ (UNESCO, (1994). The Salamanca statement and framework for action. Paris: UNESCO , UNESCO, (2008). Inclusive education the way of the future. Geneva: UNESCO , UNESCO, (2009). Towards inclusive education for children with disabilities: a guideline. Bangkok: UNESCO , Peters, S. J., (2004). Inclusive education an EFA strategy for all children. World Bank). Απογοήτευση προκαλεί το γεγονός ότι το επιχείρημα αυτό χρησιμοποιείται από ανθρώπους που φέρουν την ιδιότητα του εκπαιδευτικού, δηλαδή από ανθρώπους οι οποίοι θα έπρεπε να γνωρίζουν τί είναι παιδαγωγική, τί συνιστά ειδική παιδαγωγική, ποιά η σχέση των δύο, τι είναι ένταξη, ποιες είναι οι βασικές αρχές της ενταξιακής εκπαίδευσης και ποια η σχέση αυτής με τα δικαιώματα των μαθητών με αναπηρία /ΕΕΑ (πρόκειται για ελλείψεις που επισημαίνονται στις εξωτερικές αξιολογήσεις των τμημάτων ειδικής αγωγής http://www.hqaa.gr/eks/UniThessaly_SpecialEducation_2013.pdf http://www.hqaa.gr/…/UniMacedonia_EducationalSocialPolicy_2…). Και αυτή είναι δυστυχώς η σημερινή εικόνα, 22 χρόνια μετά τη Διακήρυξη της Σαλαμάνκα και 31 χρόνια μετά την ψήφιση του πρώτου ενιαίου νόμου για την εκπαίδευση (ν.1566/1985), για την οποία φέρουν βαρύτατες ευθύνες οι αρμόδιοι για τη διαμόρφωση εκπαιδευτικής πολιτικής στη χώρα μας.
Τέλος στην παρ.2 περ. αα) και ββ) θα πρέπει να συμπληρωθεί ο όρος μεταπτυχιακά/διδακτορικά στην σχολική ψυχολογία. Η προσθήκη της εξειδίκευσης στην σχολική ψυχολογία, η οποία ανέκαθεν αναγνωρίζονταν ως προσόν εξειδίκευσης στην εκπαίδευση των παιδιών με αναπηρία ή/και ΕΕΑ, επιβάλλεται από το ίδιο το αντικείμενο της, που είναι η μελέτη και αξιολόγηση των διαδικασιών και των παραγόντων που επηρεάζουν την μάθηση, ο σχεδιασμός και η εφαρμογή παρεμβάσεων που στοχεύουν στην ενίσχυση της μάθησης των παιδιών με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες και η δημιουργία και διασφάλιση των συνθηκών για την αποτελεσματικότερη συμμετοχή τους στην εκπαιδευτική διαδικασία.
«Το Διοικητικό Συμβούλιο του Πανελλήνιου Επιστημονικού Συλλόγου Ειδικής Αγωγής -Π.Ε.Σ.Ε.Α.- θεωρεί ότι οι τροπολογίες για την Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση που κατέθεσε το Υπουργείο Παιδείας στο Νομοσχέδιο για την «ελληνόγλωσση και διαπολιτισμική εκπαίδευση» κινούνται σε θετική κατεύθυνση και συνάδουν με τη φιλοσοφία της συμπερίληψης για ένα Ενιαίο Σχολείο χωρίς διαχωρισμούς και κατηγοριοποιήσεις των εκπαιδευτικών».
ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΣΥΡΣΗ ΤΗΣ τροπολογίας!!! ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΟΝΙΜΟΣ ΧΩΡΙΣ ΠΡΟΣΟΝΤΑ ΣΤΗΝ ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗ! Το υπουργείο οφείλει να στελεχώνει τις δομές της ειδικής αγωγής με εξειδικευμένο προσωπικό το οποίο προετοιμάζεται 4 χρόνια στα ΑΕΙ που το ίδιο δημιούργησε! Για να μην αναφέρουμε πως η πλειοψηφία των ΠΕ 71/61 είναι κ επιπλέον κάτοχοι μεταπτυχιακών που τόσο εκθιάζονται με τη διαφορά ότι δεν τους αναγνωρίζονται πουθενά! Οι θέσεις είναι ΚΑΘΑΡΑ ΕΙΔΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ 71/61!!!Με ποιο σκεπτικό αποχαρακτηρίζονται κ γυρνάμε στο 70/60? Πρέπει να είναι σε πλήρη αντιστοιχία με το βασικό πτυχίο όπως εξάλλου γίνεται σε όλους τους κλάδους! Τα επιπλέον προσόντα μοριοδοτούνται και είναι εξάλλου αυτά που βάζουν τους κατόχους τους στον πίνακα. Η άκριτη τοποθέτηση ανειδίκευτων και η προμελετημένη απαξίωση των ΑΕΙ κάνει φανερό πως ο μοναδικός σκοπός είναι να βολευτούν οι υπεράριθμοι, να παύσει η πρόσληψη των καταρτισμένων στο αντικείμενο αναπληρωτών και να λάβουν χώρα επιμορφώσεις στη συνέχεια από αρμόδιους που υπερασπίζονται την τροπολογία με το αζημίωτο φυσικά….