Άρθρο 6 – Λοιπά θέματα λειτουργίας Εύδοξου

  1. Το εδάφιο α΄ της παραγράφου 1 του άρθρου 6 της υπ’ αριθ. Φ.1/76244/Β3/2010 (Β΄ 957) υπουργικής απόφασης τροποποιείται ως εξής: «Με το πέρας της διαδικασίας διανομής των συγγραμμάτων συντάσσονται βάσει των στοιχείων του πληροφοριακού συστήματος ΕΥΔΟΞΟΣ συγκεντρωτικές οικονομικές καταστάσεις, στις οποίες περιλαμβάνεται το σύνολο των διανεμηθέντων συγγραμμάτων τα οποία θα πληρωθούν».
  • 1 Ιουλίου 2011, 15:22 | kouis

    Αγαπητέ κ. Κουτσούκο,
    Το παρόν μήνυμα δεν μπορεί να δημοσιευθεί στην συγκεκριμένη διαβούλευση γιατί είναι εκτός θέματος.
    Μπορείτε να το υποβάλλετε στην διαβούλευση για το Τεχνολογικό Λύκειο.

    Φιλικά,
    Δημήτρης Κουής
    dkouis@gmail.com

  • 30 Ιουνίου 2011, 18:31 | Σ.Ε.Ε.ΒΙ.

    Σ.Ε.Ε.ΒΙ. (Σύλλογος Εκδοτών Επιστημονικού Βιβλίου)
    Το συγκεκριμένο τροποποιητικό άρθρο βρίσκει τον κλάδο των εκδοτών κάθετα αντίθετο, διότι:
    1. Βάσει της τροποποίησης, και αν αντιλαμβανόμαστε ορθώς το νόημα, αντί των δύο εξαμηνιαίων καταγραφών των διανεμηθέντων συγγραμμάτων κατά ακαδημαϊκό εξάμηνο και της μιας οριστικής, θα γίνεται πλέον μία οριστική καταγραφή κατά τον Ιούνιο. Αυτό σημαίνει ότι: α) δεν θα έχουμε επίσημη κατάσταση ως δικαιολογητική της απουσίας των διανεμηθέντων συγγραμμάτων από τις αποθήκες των εκδοτικών εταιρειών• β) δεν θα εγείρεται αξίωση πληρωμής των διανεμηθέντων συγγραμμάτων κατά το χειμερινό εξάμηνο πριν τον Ιούνιο του επομένου έτους.
    2. Αδυνατούμε να κατανοήσουμε τη χρήση της κατακλείδας. Τι σημαίνει «των διανεμηθέντων συγγραμμάτων τα οποία θα πληρωθούν»; Άλλως πως, δεν θα πληρωθούν;

    Καλούμε την πολιτική ηγεσία του Υ.Π.Δ.Β.Μ.Θ. να ανακαλέσει άμεσα το τελευταίο άρθρο ως προσβλητικό της αξιοπρέπειάς μας.

  • 29 Ιουνίου 2011, 17:01 | σπυρος κεκελος

    Παρα την οικονομικη κριση που μαστιζει τη χωρα και την φιλικη προς το περιβαλον εξαγγελθεισα πολιτικη, πουθενα δεν γινεται λογος για υπουργικη αποφαση που να επιβαλλει την επαναχρησιμοποιηση του βιβλιου για μια τετραετια.Μια τετοια αποφαση προυποθετει ασφαλως καλιτερης ποιοτητας βιβλια .
    Η αξιολογηση της καταστασης του βιβλιου θα γινεται στην παραδοση στο τελος του σχολικου ετους.Σε περιπτωση καταστροφης οι γονεις επιβαρυνονται την αγορα του νεου αντιτυπου.
    Στην πρωτη σελιδα θα τυπονονται υπο μορφη σφραγιδας τα τεσσερα σχολικα ετη και το ονομα των αντιστοιχων κατοχων μαθητων.
    Οχι μονο δεν γινεται λογος για κατι τετοιο που η πλουσια Γερμανια εφαρμοζειτα τελευταια 30 χρονια αλλα παρατηρειται το παραδοξο σχεδον καθε χρονο να αλλαζουν τα περισσοτερα των σχολικων βιβλιων προς ωφελος ποιω???.τοσο γρηγορα αλλαζει η γνωση στη χωρα μας.
    καθε χρονο στο τελος της σχολικης χρονιας γεμιζουν τα σχολικα προαυλια και οι δρομοι της πολης απο κατεστραμενα σχολικα βιβλια.
    Ενας γονιος τεσσαρων παιδιων

  • 28 Ιουνίου 2011, 21:25 | Afroditi Kamara

    Η λειτουργία του Ευδόξου πρέπει όντως να αναθεωρηθεί, γιατί είναι ασαφής και το εργαλείο αρκετά δύσχρηστο. Αν και η εταιρία μας έχει εκδόσει σύγγραμμα που προτείνεται μέσω Ευδόξου, θα υποστηρίξω ότι αντί των συγγραμμάτων, με όποια μορφή κι αν δίδονται, είναι προτιμότερο να αγοράζονται αντίτυπα για τις πανεπιστημιακές βιβλιοθήκες και να ψηφιοποιούνται αρκετά ώστε να υπάρχει διαδικτυακή πρόσβαση μέσω του ιστοτόπου της εκάστοτε πανεπιστημιακής βιβλιοθήκης (ή, καλύτερα, μέσω μιας κεντρικής πανεπιστημιακής βιβλιοθήκης). Επίσης σημαντικό θα ήταν να είχαν οι φοιτητές πρόσβαση σε μεγάλες ηλεκτρονικές συλλογές επιστημονικών περιοδικών, όπως το JSTOR. Εξάλλου ήδη αρκετά ξενόγλωσσα κυρίως βιβλία είναι προσβάσιμα διαδικτυακά, έστω και αποσπασματικά. Έίναι απαραίτητο να φύγουμε από τη λογική του εγχειριδίου ως «διδακτέας ύλης» και βάσης για να περάσει κανείς τις εξετάσεις. Ωστόσο,κάτι τέτοιο θα δημιουργούσε πρόσθετη έγνοια στους καθηγητές, γιατί φυσικά οι φοιτητές χρειάζονται καθοδήγηση για να μάθουν να χειρίζονται καλά τον κυκεώνα της ηλεκτρονικής πληροφόρησης και της ηλεκτρονικής βιβλιογραφίας.

  • 28 Ιουνίου 2011, 17:37 | Παρασκευή Παπαγρηγορίου

    Μπορεί ένας φιλόλογος ή κάποιος άλλος επιστήμονας να σημειώσει πάνω σε ένα e-book; Την σύνταξη του κειμένου πού θα την γράψει;Μπορεί να το ανοίξει παράλληλα με άλλα βιβλία; Δεν είναι ιδιαίτερα εύχρηστος τρόπος μελέτης.
    Και γιατί θα πρέπει να καταστρέψουμε όλοι τα μάτια μας μπροστά στους υπολογιστές;
    Επίσης, θα ήθελα να αναφερθώ στο γεγονός ότι αν δεν κάνεις τη δήλωση μαθημάτων εμπρόθεσμα, πρέπει να επιστρέψεις τα βιβλία και αν δεν τα δεχτούν οι εκδοτικοί οίκοι, χρεώνεσαι τα διπλά!!Μα τι είμαστε; Εγκληματίες;; Βιβλία να διαβάσουμε θέλουμε και είναι ανθρώπινο κάποιος να ξεχάσει ή να κάνει κάποιο λάθος σε όλες αυτές τις ηλεκτρονικές δηλώσεις. Οπωσδήποτε πρέπει να υπάρχει έλεγχος αλλά και η ακραία αυστηρότητα δεν βοηθάει και σε κάτι. Εξάλλου, οι μαθητές 12 χρόνια στο σημερινό δημόσιο σχολείο εκπαιδεύονται με μια ακραία ελαστικότητα που έχει «βαπτισθεί» παιδαγωγική. Το εκπαιδευτικό σύστημα θυμήθηκε την αυστηρότητα όταν γίνουν φοιτητές; Μάλλον είναι αργά… Και μάλλον πληρώνουμε τα απωθημένα των παλαιών γενεών, που έζησαν αυστηρά χρόνια στο σχολείο-σχετική χαλαρότητα στο Παν/μιο, άρα τώρα εφαρμόζουν το αντίθετο.

  • 28 Ιουνίου 2011, 17:06 | ΜΑΡΙΑ ΛΙΑΝΟΥ

    Αγαπητοί/ες Κύριοι/ες, Είμαι δευτεροετής φοιτήτρια στην Ισπανική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Μπήκα στη σχολή με κατατακτήριες εξετάσεις. Κατά το πρώτο έτος στο πανεπιστήμιο (πριν τον ΕΥΔΟΞΟ) αναγκάστηκα να αγοράσω όλα τα βιβλία (κάποια τα φωτοτύπησα από τη βιβλιοθήκη) διότι δεν υπήρχε κάποιος εκδότης ή κάποιο/α βιβλιοπωλείο/α για να μου τα δώσουν. Αν δεν το έκανα αυτό, θα έπρεπε να επισκεφτώ τους καθηγητές μου, τις ημέρες και ώρες που δέχονται τους φοιτητές στα γραφεία τους για να μου τα δώσουν. Εννοείται ότι οι καθηγητές συχνά δεν βρίσκονται στα γραφεία τους κατά τις ορισθείσες ημέρες και ώρες (συνήθως είναι πρωί), αλλά ακόμη και στην περίπτωση που βρίσκονται εκεί εγώ θα έπρεπε να χρεώνομαι άδειες από τη δουλειά μου προκειμένου να πάρω τα βιβλία που χρειάζομαι για τις εξετάσεις. Κατά το δεύτερο έτος το σύστημα άλλαξε. Πλέον μπορούσα να προμηθευτώ τα βιβλία μου μέσω του ΕΥΔΟΞΟΣ. Χάρηκα διότι θα είχα πλέον τη δυνατότητα να πάρω τα βιβλία μου από τους εκδότες (ή τα οριζόμενα βιβλιοπωλεία) σε ώρες που θα μπορούσαν να με εξυπηρετήσουν. Όμως σύντομα κατάλαβα ότι αυτό δεν γίνεται. Μέσω του ΕΥΔΟΞΟΣ μπορούσα να προμηθευτώ μόνον τα ελληνόγλωσσα και όχι τα ξενόγλωσσα βιβλία. Αποτέλεσμα αυτού ήταν το εξής: Κατά το 4ο εξάμηνο σπουδών μου (αυτό που τώρα τελειώνει) δήλωσα 10 μαθήματα. Μου δόθηκε 1 βιβλίο από το ΕΥΔΟΞΟΣ (ελληνόγλωσσο) και αγόρασα τα υπόλοιπα 9 βιβλία (ξενόγλωσσα-ισπανικά). Σας παρακαλώ, φροντίστε το ΕΥΔΟΞΟΣ να γίνει πιο φιλικό για τους φοιτητές (ιδιαίτερα δε για τους εργαζόμενους φοιτητές). Φροντίστε να μπορούμε να προμηθευόμαστε μέσω του ΕΥΔΟΞΟΣ και τα ξενόγλωσσα βιβλία (ισπανικά, στη συγκεκριμένη περίπτωση). Δεν είμαι σε θέση να σας πω μετά βεβαιότητας ότι αυτό συμβαίνει και στις υπόλοιπες ξένες φιλολογίες, όμως το θεωρώ πολύ πιθανό. Είναι κρίμα να έχω περάσει τις κατατακτήριες εξετάσεις στο Πανεπιστήμιο Αθηνών για να αποκτήσω ένα δεύτερο πτυχίο που με ενδιαφέρει, αυτό της Ισπανικής Φιλολογίας, και όμως να έχω καταλήξει να σκέφτομαι ότι θα κάνω αίτηση στο ΕΑΠ και αν με ευνοήσει η κλήρωση να παρατήσω τις σπουδές μου στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, γιατί τουλάχιστον στο ΕΑΠ θα μπορώ να έχω τα βιβλία μου δίχως να χρειάζεται να παίρνω άδειες από τη δουλειά μου. Αφού προς το παρόν πληρώνω για το σύνολο σχεδόν των βιβλίων μου, θα μου στοιχίσει περίπου το ίδιο. Είμαι βέβαιη ότι θα δώσετε την δέουσα προσοχή στο αίτημά μου και θα δώσετε μια λύση. Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων. Μαρία Λιανού.

  • 27 Ιουνίου 2011, 20:24 | Γεώργιος-Χαράλαμπος Κατρακίλης

    Αξιότιμοι κύριοι καί αξιότιμες κυρίες, με το παρόν ηλεκτρονικό μήνυμά μου, τοποθετούμαι σαφώς επί του προτεινομένου νόμου, διότι είναι μείζονος εθνικής, κοινωνικής, πολιτικής καί πολιτιστικής σημασίας.
    Οι θέσεις μου είναι οι εξής.
    α) Όσον αφορά την έκδοση ηλεκτρονικών βιβλίων, συμφωνώ διότι έτσι θα παύσει σε έναν ορισμένο βαθμό, η καταστροφή δένδρων καί ως εκ τούτου η ευρύτερη οικολογική καταστροφή. Μάλιστα, θεωρώ ότι αυτό μπορεί να συμβάλλει καί στην τηλεδιδασκαλία, διότι θα μπορούν οι μαθητές καί οι μαθήτριες οι διαθέτοντες καί οι διαθέτουσες τα σχετικά ηλεκτρονικά βιβλία, με αποτέλεσμα να μην εκβιάζονται μέσω των εκάστοτε απεργιών των μέσων μαζικής μεταφοράς κ.λ.π.
    β) Όσον αφορά το θέμα της έκδοσης των συγκεκριμένων ηλεκτρονικών σχολικών βιβλίων από ιδιωτικούς εκδοτικούς οίκους, αυτό προσωπικώς το θεωρώ απαράδεκτη θέση, διότι είναι μία επαμφοτερίζουσα θέση, χωρίς όμως να τοποθετείται ουσιαστικώς στο μείζον ιδεολογικό ζήτημα: η εκάστοτε παιδεία οφείλει να ελέγχεται από το Κράτος καί άρα να εκφράζει ορισμένες ιδέες καί αρχές ή αντιθέτως το όποιο Κράτος οφείλει να χαράσσει το γενικό πλαίσιο των προδιαγραφών της παρεχομένης παιδείας από τους διδασκάλους καί τους καθηγητές, καθώς καί την από αυτούς ορισμένη καί καθορισμένη συμπεριφορά σε συγκεκριμένα θέματα, αλλά όσον αφορά τον τρόπο διδασκαλίας τους ή την μέθοδό τους ή ακόμα καί την ύλη τους υπάρχει πλήρης διδακτική ελευθερία; Ποιάν από τις δύο πολιτικές οφείλουμε να αποδεχθούμε;
    Λόγου χάριν, στην Αρχαία Αθήνα, ίσχυε η δεύτερη αντίληψη πραγμάτων καί σήμερα ισχύει η πρώτη.
    Δηλαδή, λόγου χάριν, στην Αρχαία Αθήνα, έλεγαν οι νόμοι «Ο γραμματιστής(=το αντίστοιχο του σημερινού φιλολόγου), οφείλει μέχρι τα παιδιά να κλείσουν τα δέκα-οκτώ καί άρα οι άνδρες να πάνε στον στρατό καί οι γυναίκες να παντρευτούν, να τα έχει διδάξει τα Ομηρικά Έπη, τους Ομηρικούς καί Ορφικούς Ύμνους, την ισχύουσα νομοθεσία της πόλης(=Κράτους), την ιστορία καί παράδοση της Αττικής από την ίδρυσή της μέχρι καί σήμερα, αλλά κατά τα λοιπά, ο τρόπος καί η μέθοδός του επαφίενται στην κρίση του».
    Έτσι, μπορεί καί σήμερα το υπουργείο μας να πει ότι εφαρμόζει την συγκεκριμένη αντίληψη, καθορίζει σαφείς προδιαγραφές καί από εκεί καί πέρα ας υπάρχουν ορισμένοι υπάλληλοι ως επόπτες στις αρμόδιες διοικητικές υπηρεσίες καί όλοι οι διδάσκαλοι καί οι καθηγητές, ας εργάζονται ιδιωτικώς.
    Αλλιώς, ας αναλάβει το σεβαστό Υπουργείο Παιδείας, Διά Βίου Μάθησης καί Θρησκευμάτων την πλήρη έκδοση των συγκεκριμένων ηλεκτρονικών βιβλίων.
    γ) Ακόμα, θεωρώ ότι υπάρχει μία συγκεκριμένη απαράδεκτη παράλειψη, σε ένα δημοκρατικό καί φιλελεύθερο υπουργείο όπως το συγκεκριμένο.
    Αυτή είναι η μη-θέσπιση της υποχρεωτικής έκδοσης όλων ανεξαιρέτως των γραφομένων καί εκδιδομένων εντύπων, είτε είναι βιβλία είτε είναι εφημερίδες είτε είναι περιοδικά στην γραφή Braille για τους τυφλούς, την οποίαν εγώ προσωπικώς θεωρώ απαράδεκτη ακόμα καί ως σκέψη. Απλώς σκεφθείτε, πόσο δύσκολο είναι για κάποιον όχι για μία ζωή, αλλά για λίγα λεπτά να ζήσει χωρίς φως καί πολύ περισσότερο να αδυνατεί να ενημερώνεται. Είναι ένας απόκληρος. Καί γράφω εκ πείρας.
    Γνώρισα προ ετών, γειτόνισσά μου, τυφλή λόγω του διαβήτη, ενώ εγώ προσωπικώς ο οποίος γράφω, λόγω προβλημάτων υγείας(=εκ γενετής επιληπτικός, με σύνδρομο Sturge-Weber-Crable), έχασα τον αριστερό οφθαλμό μου ήδη περίπου από την ηλικία των δέκα ετών, το 1.986μ.α.χ.χ., ενώ λίγα έτη αργότερα, το 1.990μ.α.χ.χ., λόγω κινδύνου από την αύξηση της πίεσης στον απωλεσθέντα οφθαλμό μου καί μετάστασής της στον δεξιό πραγματοποίησα εγχείρηση κρυοπληξίας, με αποτέλεσμα επί τρίμηνο να μην ανέχομαι ούτε καν το κερί ως φωτισμό. Καί έτσι, καθ’ όλο το διάστημα
    Σεπτέμβριος-Δεκέμβριος 1.990μ.α.χ.χ., εξαιρουμένων των υποχρεωτικών παρουσιών μου στο σχολείο για την παράδοση των ιατρικών δικαιολογητικών, έμενα στην οικία μου, στον δήμο Αχαρνών τότε, ενώ η μητέρα μου τηλεφωνούσε στους συμμαθητές καί στις συμμαθήτριές μου για να πληροφορείται την σχολική ύλη καί να με διαβάζει.
    Καί όμως, τότε σε αυτήν την Α’ Γυμνασίου, με συνολικώς 107 απουσίες, εκ των οποίων λόγω της ασθενείας καί της εγχείρισής μου ήσαν δικαιολογημένες οι 103, κατόρθωσα γενικό βαθμό 16 καί 2/12(!!!!).
    Σήμερα, την ώρα κατά την οποίαν αρθρογραφώ το συγκεκριμένο ηλεκτρονικό μήνυμά μου, μετά από οφθαλμολογική εξέταση, διαπιστώθηκε ότι στον δεξιό οφθαλμό μου έχω 11 βαθμούς μυωπίας καί 4/10 όρασης με γυαλιά, καθώς καί 0,75 αστιγματισμό.
    Αν λοιπόν, ποτέ μου δεν χαρίζομαι σε κανέναν απολύτως, καλό είναι να συνυπολογίζουν όλοι καί κάποιες τέτοιες παραμέτρους.
    Ακόμα, τυφλοί υπήρξαν πάμπολλοι, όπως πρώτος εξ όλων ο Όμηρος, ο μέγας ποιητής, αλλά καί μεταγενεστέρως τυφλή καί κωφάλαλη η Έλεν Κέλλερ.
    Άρα, ας φροντίσει αυτό το ανάλγητο υπουργείο μας, να θεσπίσει διά νόμου, ότι: «Κάθε έντυπο, το οποίο κυκλοφορεί στην Ελλάδα, οφείλει να τυπώνεται καί στην αντίστοιχη για τους τυφλούς γραφή Braille, είτε σε αντίστοιχο αριθμό αντιτύπων είτε με κατανομή του αντιστοίχου χώρου στα ήδη τυπούμενα έντυπα, στα οποία θα αναγράφεται ακριβώς η ίδια ύλη, αυτολεξεί, για τους τυφλούς». Διότι άνθρωποι μπορεί να υπάρχουν πολλοί, αλλά άλλοι ως γνωστόν είναι φιλάνθρωποι καί άλλοι μισάνθρωποι.
    Επομένως, κλείνοντας με αυτά, ελπίζω να συνέβαλα κάπως στον γόνιμο διάλογο για τον συγκεκριμένο συζητούμενο μείζονος σημασίας νόμο.

  • Γεώργιος Ι. Παρίκος,
    Εκδόσεις ΙΩΝ

    Άρθρο 6. Λοιπά θέματα λειτουργίας ΕΥΔΟΞΟΥ.
    Τις όποιες αλλαγές που θα αποφασίζει η υπηρεσία ΕΥΔΟΞΟΣ πρέπει να γνωστοποιείται στους εκδότες ένα χρόνο πριν.
    Π.χ. Το Μάιο του 2011 θα πρέπει να είχαμε υπ’ όψη μας το κανονισμό που θα ισχύσει για 2012-13 και τούτο διότι τα βιβλία που θα καταχωρούμε στον ΕΥΔΟΞΟ κάθε Μάιο οι εκδότες τα προετοιμάζουν το λιγότερο κατά την διάρκεια ενός ολόκληρου προηγηθέντα χρόνου.
    Στον ΕΥΔΟΞΟ παρατηρώ ένα παράδοξο. Στα προλεγόμενα διαβούλευσης της αναφέρεται η συμμετοχή των Αυτοεκδοτών σε ποσοστό 9% της συνολικής δαπάνης των διανεμηθέντων κατά το ακαδημαϊκό έτος 2010-11 συγγραμμάτων. Έχω τη γνώμη πως αυτό αποτελεί Ελληνικό παράδοξο. Τι πάει να πει Αυτοεκδότης. Ένας Πανεπιστημιακός λειτουργός που ασκεί διδακτικό και Ερευνητικό έργο μπορεί να ασκεί παράλληλα και εμπορική δραστηριότητα;
    Κατ’ αρχάς
    – Ο αυτοεκδότης είναι δημόσιος Υπάλληλος και υψηλόμισθος πανεπιστημιακός λειτουργός.
    – Ανταγωνίζεται αθέμιτα τον επαγγελματία εκδότη ελέγχοντας σε μεγάλο βαθμό προτάσεις βιβλιογραφίας.
    – Ο επαγγελματίας εκδότης συνεισφέρει στην ανάπτυξη και φορολογούνται όλες του οι δραστηριότητες. Ποια η αντίστοιχη συνεισφορά του αυτοεκδότη;
    – Με ποια διάταξη του νόμου-πλαισίου των ΑΕΙ, ο αυτοεκδότης Πανεπιστημιακός λειτουργός, μπορεί να ασκεί και εμπορική δραστηριότητα;
    – Βάσει ποιας νομοθεσίας οι υπηρεσίες του υπουργείου με τη κοπή τιμολογίων αγοράς από τον αυτοεκδότη, μόνιμο ή συνταξιούχο πανεπιστημιακό λειτουργό δεν παρανομούν καταστρατηγόντας διατάξεις του νόμου-πλαισίου των ΑΕΙ, του κώδικα βιβλίου και στοιχείων, και δεν κατανοούν την υπέρβαση των κανόνων της ακαδημαϊκής δεοντολογίας.
    – Έκανε κανείς από την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου ένα απλό συλλογισμό πως 7 πανεπιστημιακοί λειτουργοί ως Αυτοεκδότες υπερβαίνουν σε εισπράξεις κατά μέσο όρο τα 310.000 ευρώ ετησίως (Δελτίου τύπου Υπ. Παιδείας ΔΒΜΘ 24/6/2011) και ίσως κάποιοι να ξεπερνούν το 1.000.000 ευρώ.
    Πως άραγε, τίνι τρόπω, επιτυγχάνεται αυτή η τεράστια επιτυχία των 7 αυτοεκδοτών; Αξιοσημείωτο πως υπάρχουν άλλοι 356, αυτοεκδότες πανεπιστημιακοί λειτουργεί με εισπράξεις από 10.000 έως και 100.000 ευρώ έκαστος ετησίως.
    Μια άλλη στρέβλωση στον ΕΥΔΟΞΟ αφορά τη διανομή βιβλίων από κρατικούς εκδοτικά Ιδρύματα όπως οι Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης και οι αντίστοιχες εκδόσεις των Πανεπιστημίων Μακεδονίας, Πάτρας και άλλων επιδοτούμενων από το κράτος ιδρυμάτων.
    Πως π.χ. οι Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης που σήμερα ανήκουν στο Υπουργείο Παιδείας κοστολογεί στον ΕΥΔΟΞΟ τα βιβλία τους; Τόσο αυτό όπως και τα άλλα επιδοτούμενα ιδρύματα στρεβλώνουν ναι ή όχι της αγορά;
    – Έχουν κόστος διοίκησης;
    – Έχουν κόστους ενοικίασης γραφείων;
    – Έχουν κόστος διατήρησης αποθηκών;
    – Έχουν κόστος υπαλλήλων;
    – Πληρώνουν φόρους;
    – Ποιες άλλες Ευρωπαϊκές επιδοτήσεις έχουν λάβει από το 4 ΚΠΣ.
    – Με πόσο αρχικό κεφάλαιο χρηματοδοτήθηκαν;
    – Ποιες άλλες ετήσιες εισπράξεις από το κρατικό προϋπολογισμό έχουν;
    – Με τι τιμές κοστολογούνται τα βιβλία τους τόσα χρόνια; Ίδιες με των υπολοίπων ιδιωτών εκδοτών;
    – Πως είναι δυνατόν να επιδοτούνται εισπράττοντας χρήματα από διανομές με κοστολογήσεις όταν τα χρήματα των ΚΠΣ και του ΕΣΠΑ αφορούν πληρωμές για τη σύγκλιση των φορέων με την Ευρωπαϊκή αγορά.
    Τέλος θα συμφωνήσω με μια προσπάθεια για μια ουσιαστική αλλαγή αλλά όχι απλά σε όφελος των Ιδρυμάτων και των Βιβλιοθηκών αλλά κυρίαρχα για την αρτιότερη και πλήρη εξυπηρέτηση της εκπαιδευτικής διαδικασίας προς όφελος των σπουδαστών.
    Πρέπει τώρα και άμεσα να θεραπεύσουμε όσες παρενέργειες έχουν δημιουργηθεί διαχρονικά κυρίως από ιδεολογική προσήλωση σε δράσεις κρατισμού όπως είναι οι ανάπτυξη κρατικών Πανεπιστημιακών εκδοτικών οίκων και τυπογραφείων που πέταξαν στα σκουπίδια αχρησιμοποίητες τυπογραφικές εγκαταστάσεις και απορρόφησαν τους διαθέσιμους πόρους 3 ΚΠΣ που θα μπορούσαν να έχουν ολοκληρώσει το σύνολο των βιβλιοθηκών στην Ελλάδα και όχι μόνο των Ακαδημαϊκών ή την παράταση και εξόγκωση του φαινομένου των αυτοεκδοτών.
    Σήμερα το 2011 είναι αδιανόητο να παραμείνουμε στο Παρελθόν διατηρώντας κρατικούς Εκδοτικούς οίκους και στρεβλώνοντας την έννοια της οικονομικής επιχειρηματικής ανάπτυξης.

  • 26 Ιουνίου 2011, 00:53 | giannis

    απαράδεκτο! από εκεί που παίρναμε άχρηστα βιβλία που ΠΟΤΕ δεν ανοίγαμε τώρα μας καταργούνται και τα απολύτως απαραίτητα… το νόημα της δωρεάν παιδείας έχει φτάσει σε εξευτελιστικό βαθμό στον πάτο, έχει ακυρωθεί παντελώς. και φαίνεται διαρκώς – και εκεί το κράτος υστερεί – πως η πολιτική αυτή που ακολουθείται δεν ποντάρει με κανέναν τρόπο στους νέους. αντιθέτως ακόμη και σε αυτό το σημείο που βρίσκεται η χώρα αυτή τη στιγμή η πολιτική που ακολουθείται, όχι μόνο καταρακώνει τον απλό λαό, αλλά δε θίγει και ορισμένους, ενώ εξυπηρετεί και συμφεροντά τους…