Αρχική Διανομή και κοστολόγηση διδακτικών βιβλίωνΆρθρο 5 – Ενίσχυση Ακαδημαϊκών Βιβλιοθηκών

Άρθρο 5 – Ενίσχυση Ακαδημαϊκών Βιβλιοθηκών

  1. Κατόπιν αιτιολογημένης εισήγησης των Τμημάτων των Πανεπιστημίων και Τ.Ε.Ι. και των Προγραμμάτων Σπουδών των Α.Ε.Α. οι βιβλιοθήκες των Ιδρυμάτων έχουν το δικαίωμα να προμηθεύονται ικανό αριθμό αντιτύπων βιβλίων καταχωρημένων στο πληροφοριακό σύστημα ΕΥΔΟΞΟΣ.
Σχόλια
  • 4 Ιουλίου 2011, 12:09 | Έλσα Τσανακτσίδου

    Πιο αόριστο και ασαφές άρθρο δεν έχω δει. Κάποια στιγμή θα πρέπει αυτοί που αποφασίζουν για τα θέματα της ακαδημαϊκής βιβλιοθήκης , να ρωτήσουν και αυτούς που εργάζονται σ’αυτές και βιώνουν τα προβλήματα και τα αιτήματα αυτής της δουλειάς. Ας μιλήσουν με αυτούς που μιλάνε με τον άμεσα ενδιαφερόμενο, που δεν είναι άλλος από τον φοιτητή, και αφουγκράζονται τις ανάγκες του.
    Αν μιλάμε για κατάργηση της διανομής των συγγραμμάτων, δεν θα πρέπει σε καμία περίπτωση τον ρόλο του διανομέα / «δανειστή» συγγραμμάτων να τον αναλάβει η βιβλιοθήκη. Αυτόν τον ρόλο ας τον αναλάβει κάποια άλλη υπηρεσία. Η βιβλιοθήκη ας μείνει στον ρόλο της που είναι η στήριξη του Προγράμματος Σπουδών του εκπαιδευτικού και του ερευνητικού έργου του Ιδρύματος που υπηρετεί Αυτό προϋποθέτει ποικιλία τίτλων και ξεπερνά κατά πολύ το ένα σύγγραμμα.
    Το μόνο που χρειάζεται η βιβλιοθήκη είναι να έχει έγκαιρα ένα μικρό αριθμό (3-5 αντίτυπα) των συγγραμμάτων που ορίζονται για το κάθε μάθημα, ώστε να μπορεί να εξυπηρετεί κυρίως αυτούς που δεν δικαιούνται να πάρουν το σύγγραμμα , αλλά και για να υπάρχουν ως αναφορά στη βιβλιοθήκη. Από κει και πέρα ας έχουν οι βιβλιοθήκες τα κονδύλια να αγοράσουν τους «επιπλέουν τίτλους», αυτούς τους τίτλους που προτείνει επικουρικά ο καθηγητής για το μάθημα του, αυτούς τους τίτλους που επιθυμούν οι φοιτητές να έχουν στη βιβλιοθήκη τους, αυτούς τους τίτλους που η βιβλιοθήκη επιλέγει να έχει στη συλλογή της.
    Άς γεμίσουμε τις βιβλιοθήκες μας με πολλούς διαφορετικούς τίτλους σε ένα αντίτυπο, παρά με τους λίγους τίτλους σε πολλαπλά αντίτυπα.

  • 3 Ιουλίου 2011, 23:59 | Βλάσιος Χρυσάνθου

    Αντί να διανέμονται δωρεάν βιβλία στους φοιτητές, θα έπρεπε να
    ενισχυθούν οι βιβλιοθήκες των Ιδρυμάτων με ποικιλία κλασικών διδακτικών βιβλίων.

    Το βασικό βοήθημα κάθε μαθήματος αποτελούν οι διδακτικές σημειώσεις
    του διδάσκοντα, οι οποίες μέχρι τώρα τυπώνονταν στα πανεπιστημιακά
    τυπογραφεία. Πέραν τούτων, θα πρέπει οι φοιτητές να έχουν τη δυνατότητα να αναζητούν κλασικά βιβλία (textbooks) στις πανεπιστημιακές βιβλιοθήκες και να τα μελετούν ή να κάνουν φωτοτυπίες επιτόπου.

    Από την πολυετή παραμονή μου στη Γερμανία δεν ενθυμούμαι δωρεάν
    διανομή βιβλίων του ελευθέρου εμπορίου στους φοιτητές. Ιδιαίτερα στη σημερινή εποχή της οικονομικής κρίσης, αποτελεί σπατάλη η δωρεάν
    διανομή βιβλίων του ελευθέρου εμπορίου στους φοιτητές.

  • 3 Ιουλίου 2011, 20:02 | ΑΙΩΝΙΟΣ ΦΟΙΤΗΤΗΣ

    Άρθρο 5
    Ενίσχυση Ακαδημαϊκών Βιβλιοθηκών
    Προτάσεις:
    1) Κάθε γραμματεία σχολής (σε συνεργασία με τους καθηγητές) και με βάση τους τίτλους των Πτυχιακών Εργασιών (τη ζήτηση θεμάτων), να προτείνει σειρά βιβλίων στην εκάστοτε βιβλιοθήκη του Ιδρύματος, ώστε να εμπλουτίζεται το περιεχόμενο της.

    2) Κάθε φοιτητής καταθέτοντας την Πτυχιακή Εργασία του, να παραδίδει στη γραμματεία της σχολής του, μία λίστα με τη βιβλιογραφία που χρησιμοποίησε και την οποία δεν κατείχε η οικεία βιβλιοθήκη της σχολής του. Με το πέρας του Ακαδημαϊκού έτους, να συστήνεται επιτροπή καθηγητών και φοιτητών , η οποία θα αξιολογεί τις βιβλιογραφίες και με τη σείρα της θα τις προτείνει για αγορά με την έναρξη του Ακαδημαϊκού έτους.

    3) Να δημιουργηθεί στον ιστότοπο κάθε σχολής μία On line πλατφόρμα , στην οποία οι φοιτητές ανάλογα με τις βιβλιογραφικές ελλείψεις που συναντούν κατά τις εργασίες τους, να προτείνουν βιβλία, τα οποία κατόπιν επιτροπής αξιολόγησης να αγοράζονται και να εμπλουτίζουν τις βιβλιοθήκες

  • 2 Ιουλίου 2011, 12:45 | ΔΑΝΑΛΗΣ ΣΠΥΡΟΣ

    Κατάργηση του έντυπου βιβλίου και στις βιβλιοθήκες , να γίνουν καθ ολοκληρία ηλεκτρονικές και να διαβάζουν τα βιβλία τους μέσω Η/Υ και ιντερνετ.Ετσι θα εξυπηρετούν και με τα βιβλία των καθηγητών,

  • 2 Ιουλίου 2011, 10:15 | ΔΚΜ

    Είναιλογικό η Βιβλιοθήκη να έχει τουλάχιστον δύο αντίτυπα των προτεινόμενων ακαδημαϊκών συγγραμμάτων όλων των τμημάτων του Ιδρύματος. Αυτό βέβαια εφόσον διανέμονται στους φοιτητές ατομικά αντίγραφα σε έντυπη μορφή. Σε περιπτώσεις που το σύγγραμμα είναι ηλεκτρονικό η Βιβλιοθήκη σαφώς πρέπει να δίνει πρόσβαση στο σύγγραμμα και να κρατά και αρχείο συγγραμμάτων. Το σχόλιο που υπάρχει για την επιστροφή των συγγραμμάτων από τους φοιτητές για επαναχρησιμοποίησή τους από τους επόμενους με βρίσκει αντίθετη, καθώς το σύγγραμμα αποτελεί σημείο αναφοράς (ή τουλάχιστον πρέπει να αποτελεί) για την επιστημονική εξέλιξη των φοιτητών τόσο κατά τη διάρκεια των σπουδών όσο και μετά. Είναι σαφές ότι η ηλεκτρονική έκδοση των συγγραμμάτων θα λύσει μια σειρά από τέτοια προβλήματα.
    Στο πλαίσιο αυτό θα πρέπει να εξεταστεί και η μελλοντική δραστηριοποίηση των ακαδημαϊκών βιβλιοθηκών στην η- έκδοση συγγραμμάτων και η περαιτέρω ανάπτυξη των ακαδημαϊκών η -εκδόσεων με στόχο όχι μόνο τη μείωση του κόστους αλλά και τη διαρκή ποιοτική τους αναβάθμιση.

  • 1 Ιουλίου 2011, 17:01 | Γιαννούλη

    Τα τελευταία χρόνια έχουν δημιουργηθεί κάποιες σχολικές βιβλιοθήκες σε Γυμνάσια και Λύκεια. Οι περισσότερες υπολειτουργούν, όχι τόσο γιατί τους μαθητές μας τους έχει κερδίσει η τηλεόραση και γενικότερα τα ηλεκτρονικά μέσα (κάτι φυσικό), αλλά κυρίως διότι υπεύθυνοι βιβλιοθηκών έγιναν ακατάλληλοι εκπαιδευτικοί με μόνο κριτήριο τοποθέτησής τους, το ρουσφέτι… δηλαδή ‘όποιος είχε θείο στην Κορώνη’ γινόταν υπεύθυνος βιβλιοθήκης και ας μην μπορούσε να σταθεί στην τάξη!

  • 1 Ιουλίου 2011, 11:58 | Γεσθημανή

    Θεωρώ καλό οι φοιτητές να προμηθεύονται τα βιβλία από τη βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου και να το επιστρέφουν με το πέρας των υποχρεώσεών τους. Τα παλλάπλα συγγράμματα είναι πολύ καλή τακτική. Ενίσχυση των Πανεπιστημιακών Βιβλιοθηκών. Ψηφιοποίηση όλων των συγγραμμάτων.

  • 1 Ιουλίου 2011, 10:33 | ΓΙΩΡΓΟΣ Ε. ΔΑΡΔΑΝΟΣ

    ΑΚΑΔΗΜΑΪΚΕΣ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΕΣ

    Με ιδιαίτερο ενδιαφέρον διάβασα την Απόφαση της Υπουργού Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων κ. Άννας Διαμαντοπούλου με τίτλο «Ρύθμιση θεμάτων διανομής και κοστολόγησης διδακτικών βιβλίων, ηλεκτρονικών σημειώσεων και ενίσχυσης βιβλιοθηκών». Βέβαια, για μία ακόμη φορά, ως συνηθίζεται άλλωστε τελευταία από τους «αρμόδιους» του Υπουργείου, η απόφαση αυτή εμπεριέχει για τον κλάδο των εκδοτών πανεπιστημιακών βιβλίων απαράδεκτους χαρακτηρισμούς και κακόβουλες ιδεοληψίες που θα ήταν καλύτερα να μην υπάρχουν αφού δεν αφορούν, σίγουρα, τον κλάδο στην συντριπτική του πλειοψηφία.
    Παρ’ όλα αυτά, ο διάλογος, όπως η Ηλεκτρονική Διαβούλευση του Υπουργείου Παιδείας, είναι κατ’ αρχήν θετικός. Επιτέλους, διατυπώνονται οι βασικές αιτίες της δυσλειτουργίας του συστήματος της παροχής δωρεάν βιβλίων στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.
    Η συμμετοχή μου στη διαβούλευση για τις Ακαδημαϊκές Βιβλιοθήκες, νιώθω κατ’ αρχήν την υποχρέωση να αναφέρω ότι είναι μια κατάθεση ψυχής• είναι ο επί 40 ολόκληρα χρόνια προσωπικός αγώνας για τα κοινά: για την ίδρυση και λειτουργία σχολικών – ακαδημαϊκών βιβλιοθηκών. Είναι η, μετά λύπης μου, διαπίστωση ότι οι σχολικές βιβλιοθήκες αποτελούν απλά ένα όνειρο που, δυστυχώς, δεν έγινε ποτέ πραγματικότητα. (1)

    Τι λένε οι αριθμοί:
    Α΄ βάθμια εκπαίδευση:
    Νηπιαγωγεία: 6.078 – βιβλιοθήκες: 0 (μηδέν)
    Δημοτικά Σχολεία: 5.368 – βιβλιοθήκες 0 (μηδέν) (2)

    Β΄ βάθμια εκπαίδευση:
    Γυμνάσια – 1.908
    Λύκεια – 1.124
    ΤΕΕ – 472
    ΣΕΚ – 125
    Σύνολο: 4.101 – βιβλιοθήκες (499 + 266) 765 (3)

    Γ΄ βάθμια εκπαίδευση:
    Βιβλιοθήκες 38 (24 σε ΑΕΙ και 14 σε ΑΤΕΙ) και αρκετά αναγνωστήρια που υπολειτουργούν.

    Είναι γνωστό ότι οι φοιτητές των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων στο εξωτερικό, μελετούν σχεδόν αποκλειστικά σε αναγνωστήρια και βιβλιοθήκες.
    Η έλλειψη βιβλιοθηκών και αναγνωστηρίων στη χώρα μας αποδεικνύει περίτρανα την παντελή απουσία κρατικής βούλησης από ιδρύσεως ελληνικού κράτους για ουσιαστική επένδυση στην εκπαίδευση. Αποτελεί τη βασική πτυχή, την αιτία αλλά και το αποτέλεσμα της ανάπηρης παιδείας στον τόπο μας.

    Και ο λόγος τώρα για τους παραγωγούς του βιβλίου, τους εκδότες και μια ακόμη… ελληνική πρωτιά. Σε κανένα ευρωπαϊκό κράτος ο εκδότης που αποφασίζει να αναλάβει το τεράστιο κόστος – ρίσκο της έκδοσης ενός επιστημονικού βιβλίου δεν…. τιμωρείται με τον τρόπο που η ελληνική πραγματικότητα τον τιμωρεί. Αντιθέτως, η ύπαρξη των διαρκώς ανανεούμενων βιβλιοθηκών και ιδρυμάτων στο εξωτερικό εξασφαλίζουν με τον καλύτερο τρόπο την ποιότητα του ανταγωνισμού μεταξύ των παραγωγών του βιβλίου, αφού ως γνωστόν η «αγορά» δεν αποτελεί ποτέ την κύρια υποδοχή για το επιστημονικό, το μη εμπορικό, το ποιοτικό βιβλίο. Η κύρια υποδοχή του επιστημονικού βιβλίου είναι οι βιβλιοθήκες και ο εκδότης ενός ποιοτικού, πανεπιστημιακού επιπέδου, βιβλίου γνωρίζει πάρα πολύ καλά ότι θα διαθέσει την πρώτη του έκδοση σ’ ένα τεράστιο δίκτυο οργανωμένων και διαρκώς ανανεούμενων βιβλιοθηκών. Που βρίσκονται οι αντίστοιχες υποδοχές στην ελληνική πραγματικότητα; Είτε δεν υπάρχουν, είτε υπολειτουργούν. Αποτέλεσμα: μοναδικός τρόπος για να μπορέσει να εκδοθεί, να μεταφραστεί, να κυκλοφορήσει ένα επιστημονικό βιβλίο είναι η περίπτωση διάθεσής του σ’ έναν αριθμό φοιτητών στο πανεπιστήμιο. Που σημαίνει ότι η μοναδική υποδοχή για το επιστημονικό βιβλίο στην Ελλάδα, ελλείψει όλων των άλλων που υπάρχουν και πλεονάζουν στην Ευρώπη, είναι το πανεπιστήμιο. Αυτό προς ενημέρωση, αν πραγματικά επιθυμούμε να….. κυκλοφορούν και στην ελληνική αγορά επιστημονικά και ποιοτικά βιβλία. ΑΝ πραγματικά όμως μας ενδιαφέρει, το επιθυμούμε και το επιδιώκουμε.

    Το πολλαπλό βιβλίο, η δυνατότητα της απορρόφησης από το πανεπιστήμιο ενός αριθμού αντιτύπων (έστω και, πολλές φορές, βάναυσα υποκοστολογημένων)(4) έδωσε τα τελευταία χρόνια στους παραγωγούς του βιβλίου τη δυνατότητα να κυκλοφορήσουν βιβλία μη εμπορικά, με πανάκριβα δικαιώματα, με υψηλού κόστους μεταφράσεις. Έτσι στη γλώσσα μας εκδόθηκαν τα καλύτερα επιστημονικά βιβλία του εξωτερικού (από το ΜΙΤ, το HARVARD, το CAMBRIDGE κ.ά.) πολλές φορές, ταυτόχρονα με τα πρωτότυπα ξενόγλωσσα και, τις περισσότερες φορές, αισθητικά καλύτερα απ’ αυτά. Μέσα από τις ελληνικές μεταφράσεις των βιβλίων αυτών δημιουργήθηκε ελληνική επιστημονική ορολογία (και βιβλιογραφία) που έγινε «κοινός τόπος» για τους μελλοντικούς μας επιστήμονες, αφού, όπως καλά γνωρίζουμε, τα όρια της ελληνικής γλώσσας είναι λίγο μεγαλύτερα από τα όρια της χώρας μας. Ήταν ή όχι αυτό επένδυση και τεράστια συμβολή στην παιδεία μας; Ήταν. Γιατί φαίνεται ότι δυστυχώς δεν αξιολογήθηκε και δεν εκτιμήθηκε από το Υπουργείο Παιδείας.

    Και ο λόγος τώρα στην άλλη πτυχή του προβλήματος, τους φοιτητές και την ίδια την εκπαιδευτική διαδικασία. Με την εφαρμογή της διανομής ενός και μοναδικού διδακτικού βιβλίου στους φοιτητές και την κατάργηση του πολλαπλού συγγράμματος, του δεύτερου τόμου αλλά και του βοηθήματος για τα πανεπιστημιακά μαθήματα, ζούμε το θέατρο του παραλόγου. Καταργούμε τα πέραν του ενός συγγράμματα χωρίς να έχουμε τη δυνατότητα να τα παρέχουμε στους φοιτητές μέσω των πανεπιστημιακών βιβλιοθηκών και αναγνωστηρίων. Γιατί οι υπάρχουσες βιβλιοθήκες δεν έχουν ούτε τον χώρο, ούτε το προσωπικό αλλά ούτε τον αναγκαίο εξοπλισμό• έτσι δε μπορούν για τεχνικούς, και όχι μόνο, λόγους να είναι εμπλουτισμένες με επαρκή αριθμό αντιτύπων από κάθε τίτλο ώστε να καλύψουν τις ανάγκες των φοιτητών. (5)

    Θα ήθελα εδώ να δώσω ένα παράδειγμα:
    Στο μάθημα «Ιστορία των Οικονομικών Θεωριών» στο Πανεπιστήμιο Αθηνών δίνεται ένα βιβλίο Οικονομικής Ιστορίας. Ο καθηγητής, δίνει μέσα στο μάθημά του πολλά παραδείγματα και αποσπάσματα από έργα των Ricardo, Keynes, Marx. Σε ποια ακαδημαϊκή βιβλιοθήκη υπάρχουν αρκετά αντίτυπα των έργων τους για να διαβάσουν οι φοιτητές;

    ΠΡΟΤΑΣΗ:
    Ι) όπου υπάρχουν αναγνωστήρια και πανεπιστημιακές βιβλιοθήκες και υπάρχει η δυνατότητα (για τεχνικούς κυρίως λόγους) αγοράς, άπαξ, ικανού αριθμού αντιτύπων για τους φοιτητές, θα πρέπει η προμήθεια των συγγραμμάτων να γίνει μ’ αυτόν τον τρόπο.
    ΙΙ) όπου υπάρχει για τεχνικούς λόγους αδυναμία αγοράς αντιτύπων από τις βιβλιοθήκες και τα αναγνωστήρια των ανώτερων και ανώτατων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, και μέχρι να δημιουργηθούν οι κατάλληλες υποδομές, θα πρέπει οι φοιτητές, να προμηθεύονται το βοήθημα (ή τον δεύτερο τόμο ενός πανεπιστημιακού βιβλίου) όπως γίνεται σήμερα.
    ΙΙΙ) για λόγους προγραμματισμού και σχεδιασμού, και αποφυγής των δυσλειτουργιών που όπως είναι φυσικό θα υπάρξουν, θα πρέπει το Υπουργείο να καταλήξει, τελικά, στον τρόπο και στον αριθμό των βιβλίων προς διανομή και να μην αιφνιδιάζει με ξαφνικές εγκυκλίους -που καταργούν άλλες εγκυκλίους που διορθώνουν άλλες αποφάσεις- τους εκδότες οι οποίοι θα πρέπει να έχουν τον Οκτώβρη έτοιμα τα βιβλία για τους φοιτητές.
    IV) θα πρέπει το Υπουργείο να καταβάλει με συνεχή ροή χρημάτων στους εκδότες τα οφειλόμενα ποσά για τα βιβλία που έχουν ήδη διανεμηθεί από το 2006 και μετά.
    Οι εκδότες επιστημονικών βιβλίων, μικρομεσαίες ή οικογενειακές, ως επί το πλείστον, επιχειρήσεις, οι περισσότεροι δε είναι σε τραγική οικονομική κατάσταση• άλλοι έκλεισαν κι άλλοι είναι ήδη στα πρόθυρα της χρεοκοπίας.

    Γιώργος E. Δαρδανός
    ΕΚΔΟΤΗΣ – ΕΠΙΤΙΜΟΣ ΠΡΟΕΔΡΟΣ Π.Ο.Ε.Β.

    Βιβλιογραφία
    Δαρδανός, Ε.Γ., «Όταν η γάτα γλείφει τη λίμα», Τυπωθήτω, 1999
    Δαρδανός, Ε.Γ., (επιμ.), «Οι παπαγάλοι δεν διαβάζουν βιβλία. Κείμενα πολιτικής βιβλίου», Gutenberg, 2005
    Δαρδανός, Ε.Γ., (επιμ.), «Σελίδες στην οθόνη ή σε χαρτί. Το μέλλον της ανάγνωσης», Gutenberg, 2010
    ΠΟΕΒ – ΕΚΕΒΙ: «Η βιβλιοθήκη και το βιβλίο στην εκπαίδευση», Διημερίδα, Αθήνα 1998
    •Γεωργουσόπουλος, Κ., Σχολική βιβλιοθήκη: όργανο ή εργαλείο υποδομής;
    •Μπαμπινιώτης, Γ., Πολλαπλό βιβλίο και σχολικές βιβλιοθήκες
    •Μπουζάκης, Σ., Σχολικά βιβλία – σχολικές βιβλιοθήκες. Παρελθόν – παρόν – μέλλον
    •Ντελόπουλος, Κ., Η σχολική βιβλιοθήκη προέκταση της εκπαιδευτικής πράξης και μέσο διεύρυνσης του σχολικού προγράμματος
    •Espholm, V., Ευρωπαϊκές εμπειρίες
    ΠΟΕΒ – Ε.Ε.Β: «Το παρόν και το μέλλον των σχολικών βιβλιοθηκών», Ημερίδα, Αθήνα 2001
    •Αρσένης, Γ., Σχολικές βιβλιοθήκες: Η ουτοπία που έγινε πραγματιοκότητα
    •Ξωχέλλης, Δ.Π., Επιμόρφωση εκπαιδευτικών και σχολικές βιβλιοθήκες
    •Παπάζογλου, Α., Ο ρόλος της σχολικής βιβλιοθήκης στη διαμόρφωση σύγχρονων πολιτών
    Ντελόπουλος, Κ., «Για τις σχολικές βιβλιοθήκες. 4 + 3 κείμενα από βιβλιοθηκονομική άποψη», Gutenberg, 2005

    (1) EΘΝΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΣΧΟΛΙΚΕΣ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΕΣ Γεράσιμου Αρσένη: Ψαρούδα Άννα, Μπαμπινιώτης Γιώργος, Γκότοβος Αθανάσιος, Γεωργουσόπουλος Κώστας, Νόλλας Δημήτρης, Ζάχος Γιώργος, Δαρδανός Γιώργος

    (2) Έμεινε στο συρτάρι το πρόγραμμα της πιλοτικής δημιουργίας 25 βιβλιοθηκών στα δημοτικά σχολεία, το περιβόητο σχέδιο Κεφαλληναίου

    (3) Οι βιβλιοθήκες αυτές απαξιώθηκαν πλήρως αφού δεν διαθέτουν προσωπικό για να τις στελεχώσει, δεν εγκρίθηκαν κονδύλια για τον εμπλουτισμό τους, δεν άνοιξαν ποτέ στην τοπική κοινωνία και σε τελική ανάλυση κατέληξαν αποθήκες «φυλακισμένων» βιβλίων, σπασμένων θρανίων κ.ά.
    Χαρακτηριστικό είναι ότι από τα εβδομήντα εκατομμύρια που υπήρχαν αρχικά για τη δεύτερη φάση του προγράμματος (πέραν των πρώτων 499 βιβλιοθηκών που δημιουργήθηκαν επί Υπουργίας Γεράσιμου Αρσένη), μόνο το ένα δέκατο χρησιμοποιήθηκε τελικά για τις βιβλιοθήκες. Τι απέγιναν τα χρήματα αυτά; Η εκπαιδευτική κοινότητα, οι μαθητές και οι γονείς τους θα ήθελαν πολύ να γνωρίζουν. Απορροφήθηκαν αλλού; Κάποιος δεν πρέπει να λογοδοτήσει για την τύχη του ποσού αυτού; Και κανένας δεν θα ξαφνιαστεί, αν η Βουλή των Ελλήνων ξανακληθεί κάποια μέρα ως κολυμπήθρα του Σιλωάμ να αθωώσει κάποιους που είχαν εμπλακεί στα σκάνδαλα αυτά.

    (4) Στο site http://www.dardanosnet.gr, μπορεί κανείς να βρει λίστα των υποκοστολογημένων βιβλίων των εκδόσεών μας.

    (5) Είναι γνωστό πώς ο νόμος Γιαννάκου προέβλεπε το 10% των διανεμηθέντων να δοθεί στις ακαδημαϊκές βιβλιοθήκες. Στις ελάχιστες περιπτώσεις που εφαρμόστηκε η διάταξη αυτή, δεν υπήρχαν ράφια για να φιλοξενηθούν τα βιβλία. Πού βρίσκονται τα βιβλία αυτά -ελλείψει χώρου και προσωπικού για να τα καταγράψει και να τα αρχειοθετήσει;

  • 1 Ιουλίου 2011, 10:31 | Χρυσάνθη Γεωργούλη

    •Ναι στην πολλαπλή βιβλιογραφία, όχι στην δωρεάν διανομή ενός – δύο συγγραμμάτων. Ναι στην έρευνα και την μελέτη, ναι στις εργασίες, όχι στις εξετάσεις μετά το διάβασμα συγκεκριμένων σελίδων.
    •Ναι στον «Μικρής διάρκειας δανεισμό» της προτεινόμενης βιβλιογραφίας του κάθε μαθήματος από τις βιβλιοθήκες προς τους φοιτητές.
    •Όχι στον μακρόχρονο δανεισμό, γιατί αυτό υπονοεί ότι κάθε εγγεγραμμένος φοιτητής θα δανείζεται για ένα εξάμηνο το σύγγραμμα. Σε αυτήν την περίπτωση οι βιβλιοθήκες θα πρέπει να διαχειρίζονται τόσα αντίτυπα όσα και ο αριθμός των εγγεγραμμένων φοιτητών ανά εξάμηνο, δηλαδή θα γίνουν αποθήκες συγγραμμάτων. Ο ρόλος των βιβλιοθηκών δεν είναι αυτός και σε καμία περίπτωση δεν πρέπει οι βιβλιοθήκες να υποβαθμιστούν στο ρόλο της αποθήκευσης και διακίνησης συγγραμμάτων. Αυτό εξάλλου μπορούν να το κάνουν και οι γραμματείες των τμημάτων.
    •Ναι στα ηλεκτρονικά βιβλία που επιτρέπουν την ταυτόχρονη χρήση και απομακρυσμένη πρόσβαση στο χρήστη (όσοι φοιτητές θέλουν από το σπίτι τους, την ώρα που το θέλουν, μπορούν να μελετούν το ίδιο βιβλίο). Οι Έλληνες εκδότες πρέπει να προχωρήσουν στην ηλεκτρονική διάθεση των περισσότερων βιβλίων που διανεμήθηκαν πέρσι από τον Εύδοξο.
    •Για να μπορέσουν οι βιβλιοθήκες να επιτελέσουν τον υποστηρικτικό τους ρόλο στην διδασκαλία, όπως οφείλουν και όπως συνεπάγεται η κατάργηση του συγγράμματος και η αλλαγή του τρόπου διδασκαλία, πρέπει να ενισχυθούν οικονομικά από τα κονδύλια που θα εξοικονομηθούν έτσι ώστε:
    1.να εξασφαλίσουν το κατάλληλο προσωπικό που έχει μειωθεί δραματικά τα 2 τελευταία χρόνια.
    2.να αυξήσουν το ωράριο λειτουργίας τους
    3.οι βιβλιοθήκες που δεν δανείζουν βιβλία θα πρέπει να αλλάξουν πολιτική και να δανείζουν το υλικό τους
    4.να συνεργάζονται οι βιβλιοθηκάριοι με τους καθηγητές και το τμήμα για την έγκαιρη προμήθεια της προτεινόμενης βιβλιογραφίας και όταν είναι απαραίτητο τον ολιγοήμερο δανεισμό υλικού για την εξυπηρέτηση όλων των ενδιαφερομένων
    5.να παρέχουν όλες οι ακαδημαϊκές βιβλιοθήκες σεμινάρια πληροφοριακής παιδείας για να μαθαίνουν οι φοιτητές να αναζητούν και να αξιολογούν τις πληροφορίες που χρειάζονται
    6.να ενισχυθούν οι κτηριακές ανάγκες των βιβλιοθηκών για την στέγαση του αυξημένου αριθμού αντιτύπων.

  • 30 Ιουνίου 2011, 18:29 | Σ.Ε.Ε.ΒΙ.

    Σ.Ε.Ε.ΒΙ. (Σύλλογος Εκδοτών Επιστημονικού Βιβλίου)
    Άρθρο γενικότητας και αοριστίας.
    – Ποιες εισηγήσεις;
    – Ποιων Τμημάτων Πανεπιστημίων και ποιων Τμημάτων ΤΕΙ;
    – Ποιων Προγραμμάτων Σπουδών Α.Ε.Α.;
    – Πώς αναλύεται αριθμητικά ή ποσοτικά ο «ικανός αριθμός»;

  • 30 Ιουνίου 2011, 11:36 | Ηρώ Φραντζή

    θα πρέπει να διευκρινισθει σαφώς το ποσοστό βιβλίων που θα προμηθεύεται η κάθε βιβλιοθήκη ιδρύματος, το οποίο ενδεχομένως να μην είναι απόλυτο καθώς το μέγεθος των ιδρυμάτων και η οργάνωση και η κτηριακή υποδομή των βιβλιοθηκών ποικίλει. Οι πανεπιστημιακές βιβλιοθήκες δεν είναι αποθήκευτικοί χώροι, ήδη οι περισσότερες έχουν σοβαρότατο πρόβλημα διαθέσιμων χώρων, που σημαίνει ότι θα πρέπει να έχουν οι βιβλιοθήκες την ευχέρεια να αποκτούν και να διαχειρίζονται τις συλλογές των συγγραμμάτων με κάποια ευελιξία ανάλογα με τις δυνατότητές τους και το φοιτητικό πληθυσμό που εξυπηρετούν. Επομένως είναι επιβεβλημένο να υπάρξει συνεννόηση με τον Συνδεσμο Ακαδημαικών Βιβλιοθηκών (και ειδικά με τους βιβλιοθηκονόμους-Διευθυντές βιβλιοθηκών που συμμετέχουν) ώστε το άρθρο αυτό να γινει πιο συγκεκριμένο και να ανταποκρίνεται στις πραγματικές δυνατότητες των πανεπιστημιακών βιβλιοθηκών. Υποθέτω, αν και δεν είναι σαφές, ότι η προμήθεια των συγγραμμάτων θα καλύπτεται εξολοκλήρου από το Υπουργείο Παιδείας.

  • 29 Ιουνίου 2011, 12:24 | ΘΕΑΝΩ ΑΘ. ΚΑΛΑΝΤΖΗ

    Ο τρόπος λειτουργίας των σχολών ανώτατης εκπαίδευσης συνεχίζει εδώ και πολλά χρόνια να έχει ως κέντρο του τις εξετάσεις . Ένα σημαντικό ίσως και το μεγαλύτερο ποσοστό συμμετοχής του φοιτητή στην εκπαιδευτική του διαδικασία είναι η ετοιμασία του για τις εξετάσεις . Δεν ετοιμάζει εργασίες για τα μαθήματά του ( μία έστω για καθένα από τα δέκα με δώδεκα ,το λιγότερο , μαθήματα που υποχρεωτικά παίρνει κατά τη διάρκεια και των δύο εξαμήνων ) είτε ατομικές είτε ομαδικές ,δεν εμπλουτίζει τη διαδικασία της μάθησης με παρουσιάσεις τόσο δικές του όσο και των συμφοιτητών του σε θέματα που αφορούν τη σπουδή του .Κυρίως μελετά τα συγγράμματα που έχει στη διάθεσή του ,με το μέχρι σήμερα υπάρχον νομοθετικό πλαίσιο .Όπου είναι υποχρεωτικό, παρακολουθεί τις παραδόσεις και τα εργαστήρια και η συμμετοχή του τελειώνει εκεί . Οι χαρισματικοί δάσκαλοι πάντα γεμίζουν το αμφιθέατρο ανεξαρτήτως «υποχρέωσης». Αυτό έχει ως συνέπεια ,σε ένα μεγάλο αριθμό σχολών οι φοιτητές να λειτουργούν με δύο ταχύτητες, άλλη κατά την εξεταστική περίοδο ( όπου ενεργοποιούνται και προσπαθούν πολύ ) και άλλη κατά το λοιπό χρονικό διάστημα (όπου η έλλειψη εργασιών ,παρουσιάσεων ,ενεργητικής εν γένει συμμετοχής οδηγούν σε αδράνεια και χαλαρότητα ) .Βεβαίως και πρέπει να αναβαθμιστούν οι βιβλιοθήκες ,να οργανωθεί η ηλεκτρονική διάδοση συγγραμμάτων και σημειώσεων ,όμως πρέπει αυτό να γίνει με παράλληλη αλλαγή του τρόπου απόκτησης της επιστημονικής γνώσης . Τα συγγράμματα είναι απαραίτητα . Ο επιστήμονας δε μπορεί να λειτουργήσει μόνον με το ηλεκτρονικό βιβλίο ή τις ηλεκτρονικές σημειώσεις .Πρέπει να μπορεί συνεχώς να ανατρέξει σε αυτά να διασταυρώσει απόψεις ,να επαληθεύσει γνώμες ,να λύσει απορίες και ασάφειες . Ταυτοχρόνως η χρήση του διαδικτύου δίνει και άλλες δυνατότητες ,ανοίγει νέους ορίζοντες για την επίτευξη του στόχου του . Άρα είναι απαραίτητα και τα δύο . Πρέπει να αλλάξει το εξεταστικό- κεντρικό σύστημα εκπαίδευσης των ΑΕΙ και των ΤΕΙ . Δεν μπορώ να φανταστώ τα χιλιάδες Ελληνόπουλα -φοιτητές να συγκεντρώνονται για δύο μήνες το χρόνο (χειμερινή και εαρινή εξεταστική ) στις βιβλιοθήκες για την ετοιμασία των διαγωνισμών . ΓΕΜΙΣΤΕ ΤΙΣ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΕΣ ΟΛΟ ΤΟ ΧΡΟΝΟ ΚΑΙ ΔΩΣΤΕ ΚΙΝΗΤΡΑ ΣΤΟΥΣ ΦΟΙΤΗΤΕΣ ΝΑ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΝ ΜΕ ΠΟΛΛΟΥΣ ΤΡΟΠΟΥΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΟΛΗ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΚΑΘΕ ΑΚΑΔΗΜΑΙΚΟΥ ΕΤΟΥΣ ΣΤΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΤΗΣ ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗΣ ΤΟΥΣ ΣΕ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ .Τελειώνοντας να επισημάνω ότι η διαβούλευση ,η οποία άρχισε στις 27/06/2011 και τελειώνει στις 04/07/2011 συμπίπτει με την εξεταστική περίοδο όλων των ΑΕΙ και ΤΕΙ της χώρας .Θέλετε τη γνώμη των φοιτητών ή όχι ;;;

  • 29 Ιουνίου 2011, 10:00 | ΚΑΡΑΒΙΑ ΜΑΡΙΑ

    Πρέπει να ενισχυθούν οι ακαδημαικές βιβλιοθήκες δεδομένου του ότι έχουν πολλές ελλείψεις από βιβλία πράγμα που δυσκολεύει κατά πολύ τους φοιτητές και καθηγητές από το διδακτικό τους έργο και τη συγγραφή επιστημονικών εργασιών.Για παράδειγμα έίμαι φοιτήτρια στο ΑΤΕΙ Καλαμάτας και αυτή τη στιγμή βρίσκομαι στο πτυχίο φέτος εγκαινιαστηκέ η καινούρια βιβλιοθήκη του ιδρύματος αλλα δεν έχει πολύ πληθώρα συγγραμμάτων προκειμένου να εξυπηρετήσει τις ανάγκες των φοιτητών. Στο προηγούμενο ακαδημαικό έτος χρειάστηκα ένα βιβλίο για μια εργασία μου αλλά δεν υπήρχε για την ακρίβεια για το τμήμα μου δεν έχουν και πάρα πολλά βιβλία και έτσι αντιμετωπίζουν πολλες δυσκολίες οι φοιτητές.Το πρόβλημα από τον πρωθυπουργό και την υπουργό παιδείας πρέπει να αντιμετωπιστεί άμεσα γιατί οι βιβλιοθήκες μας πρέπει να έχουν βιβλία και να μην είναι άδειες.

  • 29 Ιουνίου 2011, 07:22 | I. Γνωστόπουλος

    Tι σημαίνει άραγε «κατόπιν αιτιολογημένης εισήγησης»; Πιο θα είναι το κονδύλι αυτό;

  • 29 Ιουνίου 2011, 06:28 | ΒΓΚ

    Για να μπορέσει να υλοποιηθεί σωστά η ιδέα και η φιλοσοφία της Ακαδημαϊκής Βιβλιοθήκης, των αναγνωστηρίων κλπ χώρων που για την Ευρώπη και την Αμερική είναι παρελθόν, παρόν και -από ότι φαίνεται- μέλλον στο Πανεπιστήμιο χρειάζεται να υποστηριχθεί από όλους. Κάθε καλή ιδέα σε αυτή τη χώρα ακυρώνεται στην πορεία προς την υλοποίηση, πριν ακόμη εφαρμοσθεί. Κυρίως γιατί κυριαρχεί το «ποιοι είναι ‘αυτοί’ που ξέρουν καλύτερα από ‘μας’;»
    Και εξηγούμαι: Δεχόμαστε ότι είναι σωστό ο φοιτητής να διαβάζει στο φυσικό χώρο που λέγεται βιβλιοθήκη ή αναγνωστήριο, όπου μπορεί να συγκεντρωθεί, να βρει ό,τι θέλει, να έχει άνθρωπο που θα τον βοηθήσει στο ψάξιμο κλπ, και κυρίως να σπουδάσει με την κυριολεξία της λέξης;
    Μόλις το δεχθούμε αυτό ως βασική αρχή αρχίζουμε να βλέπουμε και λύσεις στις δυσκολίες και τα εμπόδια.
    1. Δεν υπάρχει campus στην Αθήνα; Ούτε στο Λονδίνο υπάρχει. Υπάρχουν όμως βιβλιοθήκες και αναγνωστήρια και ειναι γεμάτα από φοιτητές και όχι μόνο τον καιρό των εξετάσεων.
    2. ΠΟιος θα τα φτιάξει; Το κράτος; Και ποιο είναι το κράτος; Μήπως είμαστε εμείς; Η κάθε σχολή δεν μπορεί να το αγκαλιάσει αυτό το θέμα, να το δει ως «επίλυση προβλήματος» και να βρει τρόπους να το λύσει, όχι μαζικά, η κάθε περίπτωση με τις ανάγκες και τα διαθέσιμα μέσα.
    3. Τι σημαίνει απόσταση; Δεν πας στη σχολή σου ως φοιτητής; Αφιερώνεις το χρόνο σου στις σπουδές σου, άρα είσαι προετεοιμασμένος οτι στο σπίτι σου θα πας όταν τελειώσεις τη μελέτη σου.
    4. Εργαζόμενος φοιτητής; Λειτουργία της βιβλιοθήκης και μετά τις 9.00 μμ κάποιες μέρες.
    5. Ωράριο βιβλιοθήκης; Περισσότερη από μια βάρδια αλλιώς δεν εξυπηρετείται ο ρόλος της που είναι εκ των ων ουκ άνευ πλέον.
    6. Η στάση της κοινωνίας; Ο φοιτητής τι θέλει; Δεν θέλει να σπουδάσει μελετώντας και συνεργαζόμενος με τους συμφοιτητές του; Ο γονέας που συνήθως πληρώνει δεν θέλει να δει το παιδί του να κάνει ουσιαστικές σπουδές; ΠΟύ θα τις κάνει; Στο σπίτι του; Μακριά από το φυσικό χώρο των σπουδών που είναι η βιβλιοθήκη και το πανεπιστήμιο;

    Ας αναρωτηθούμε όλοι μας γιατί φέρνουμε εμπόδια στο αυτονόητο αντί να βοηθούμε με όλες μας τις δυνάμεις να πετύχει; Ο καθένας μας από την πλευρά του. Με όποιον τρόπο μπορεί. Ακόμη και γράφοντας μια σημείωση στη διαβούλευση για να βοηθήσει να αλλάξει η κουλτούρα αντίστασης στις αλλαγές και την πρόοδο.

  • 29 Ιουνίου 2011, 02:34 | Χρήστος Μεσαρετζίδης

    Η ενίσχυση των Ακαδημαϊκών Βιβλιοθηκών επιδέχεται πολλών προτάσεων, καθόσον πρόκειται για ζήτημα ιδιάιτερου ενδιαφέροντος. Η ηλεκτρονική καταχώρηση των προσωπικών στοιχείων των χρηστών και εν συνεχεία η ηλεκτρονική χρέωση των δανειζόμενων κάθε φορά βιβλίων ή άλλων υλικών με έκδοση σχετικής χρονολογημένης απόδειξης (με προθεσμία επιστροφής λ.χ. 21 ημερών) που θα δίδεται στον χρήστη με καθ’ημέρα επιπλέον χρέωση σε περίπτωση καθυστέρησης επιστροφής ή κοστολόγησης σε περίπτωση απώλειας ή φθοράς τους, θα μπορούσε να είναι ένα από αυτά. Έτσι υποβοηθείται η συντήρηση του υπάρχοντος υλικού και η προπληρωμένη ανανέωσή του σε περίπτωση απώλειας ή φθοράς, ώστε να εξοικονομηθεί η απώλεια πόρων του Φορέα που διατηρεί και παρέχει τα υλικά.

  • 28 Ιουνίου 2011, 18:13 | Άννα Τριανταφυλλίδου

    θα πρέπει να υπάρξει μια άμεση δέσμευση του υπουργείου ότι το τωρινό κονδύλι των 62 εκατομ για συγγράματα + 4.5 εκατομ για βιβλιοθήκες τα πρώτα 2 χρόνια θα διατηρηθεί τουλάχιστον στο 80% της αξίας του για να στηθουν οι δανειστικες βιβλιοθηκες που είναι απαραίτητες για να μελετουν οι φοιτητές/τριες.
    οι διδάσκοντες θα πρεπει να δηλωσουν (όπως και περυσι) τουλαχιστον 3-5 βιβλία – αυτά να τα προμηθευτεί η βιβλιοθήκη σε αντίστοιχο αριθμό (όπώς στο παράδειγμα που έδωσα στο άρθρο 1¨αν ενα μάθημα εχει 200 φοιτητες και μοιραζονται καθε χρονο 200 συγγράματα πρεπει στον πρωτο χρονο να προμηθευθει το πανεπιστήμιο τουλαχιστον 150 και ισως και 200 βιβλία – κατανεμημένα όωπς και τώρα π.χ. 50-60 απο τα 2 που χρησιμοποιει πιο πολυ ο καθηγητής, και 30-40 απο αυτα που χηρισομποιεί λιγοτερο. ετσι ώστε οι βιβλιοθήκες να μπορούν να αντεπεξέλθουν στο φορτο δανεισμού.
    ας δοθεί η δυαντότητα στους φοιτητεςς να δουλεψουν παρτ τάιμ στις βιβλιοθήκες για να καλυφθούν οι ανάγκες δανεισμού.
    επισης απο τηνδ ευτερη χρονιά καθε καθηγητης να προτείνει επιπλεον βιβλια σχετικά με το αντικείμενο που να είναι για περαιτερω εμβαθυνση στο θέμα.
    να περιληφθούν και ξενόγλωσσα βιβλία και περιοδικα στις πανεπιστημαικές βιβλιοθήκες.
    φυσικά αυτα που γράφω είναι γενικες γραμμες που καθε διδασκων και καθε ΓΣ τμήματος θα πρεπει να κρινει και να αποφασίσει στη λεπτομέρεια τους.
    να δοθουν επαρκή κονδύλια (από αυτά που θα περισσέψουν) για τα επιστημονικά περιοδικά! και να αποκτήσουν τα πανεπιστήμια πρόσβαση στις μεγάλες βάσεις δεδομένων που υπάρχουν.
    τα κονδύλια που θα περισσέψουν απο την μη διανομή συγγραμάτων θα είναι υπεραρκετά για την ενίσχυση των βιβλιοθηκών και της υποδομής σε υπολογιστες στις περισσότερες σχολές (εγώ γνωρίζω τα των κοινωνικών επιστημών φυσικά και δεν μπορώ να εκφέρω γνώμη για την ιατρική).
    Επίσης θα ήθελα να συμφωνήσω με τα όσα γράφει παραπάνω ο κ. Ζάχος και ο κ. Πετεινάτος – απλά να σημειώσω ότι η συμμετοχή των φοιτητών στην πρόταση των βιβλίων για τη βιβλιοθήκη θα μπορεί να γίνει μέσω του διδάσκοντα είτε προφορικά είτε με εμαιλ – ή αν η βιβλιοθήκη μπορεί να το διαχειριστείε μέσα από ενα ειδικό λογαριάσμό εμαιλ. γιατί δεν βλέπω προς το παρόν τα στοιχεία μιας τετοιας πολύ ουσιαστικής συμμετοχής των φοιτητών. ας ξεκινήσουμε στην αλλαγή της πανεπιστημιακής κουλτούρας τοσο στο δανεισμό των βιβλίων όσο και στην πολυφωνία των συγγραμάτων και σιγα σιγα θα περάσουμε και σε μια ενεργητικότερη συμμετοχή των φοιτητών (αν σκεφτείτε ότι μεχρι τώρα η συμβολή των φοιτητικών συλλόγων είανι κυρίως στο να φωτοτυπουν τις σημειώσεις των καλών φοιτητών και να τις μοιράζουν σε αυτούς που δεν παρακολουθούν;!)

  • 28 Ιουνίου 2011, 18:10 | Κώστας Γαλανάκης

    Η βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου θα πρέπει να αναδειχθεί ως το σημείο αναφοράς των φοιτητών, των ερευνητών και διδασκόντων του Πανεπιστημίου.

    Για το σκοπό αυτό οι διδάσκοντες να προτείνουν κάθε εξάμηνο μια σειρά διαφορετικών βιβλίων σχετικά με τα μαθήματα που διδάσκουν (π.χ. 5-6 καθε φορά), σε ικανό αριθμό αντιτύπων ανάλογα με τον αριθμό ενεργών φοιτητών (π.χ. 5 αντιτυπα) για αγορά από την βιλιοθήκη.
    Την πρώτη χρονιά εφαρμογής παραγγέλονται για την βιβλιοθήκη και όχι για τους φοιτητές το προτυνόμενο σύγγραμμα σε αριθμούς ικανούς να καλύπψουν τον ενεργό αριθμό των φοιτητών.
    Με αυτό τον τρόπο ένας ικανός αριθμός να μπορεί να δανιστεί κάποια βιβλία και οι υπόλοιποι φοιτητές να μπορούν να τα διαβάσουν στη βιβλιοθήκη.

    Αυτό το μέτρο, σε αντικατάσταση της αντίστοιχης παραγγελίας ενός συγγράμματος για το αντίστοιχο μάθημα θα μπορούσε να αντικαταστήσει σταδιακά το φαινόμενο του μοναδικού συγγράμματος, ενώ παράλληλα θα δημιουργήσει μια υψηλού επιπέδου βιβλιοθήκη χωρίς επιπλέον κόστος για το Πανεπιστήμιο.

  • 28 Ιουνίου 2011, 18:05 | Ιωάννης Χ

    Τα οικονομικά στοιχεία που δίνονται στην αρχική σελίδα είναι αστεία! Αλλού λέει 62.000.000 εκατ. ευρώ (δηλαδή 62 εκατ., 62 δις, ή 62 τρις ευρώ;;;), αλλού λέει 4.300.000 εκατ. ευρώ (δηλαδή 4 δις 300 εκ, ή 4 εκατ. 300 χιλ ευρώ;;;). Με αυτή τη σοβαρότητα εξετάζει το υπουργείο τα θέματα παιδείας; Αλλά είναι πλέον προφανές:

    Όλα αποσκοπούν στη δημιουργία εντυπώσεων με τελικό σκοπό: ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ των δωρεάν συγγραμμάτων όπως χρόνια τώρα προσπαθούν, και ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ της ΔΩΡΕΑΝ ΠΑΙΔΕΙΑΣ. Οπότε, σχετικά με τις βιβλιοθήκες, είναι βέβαιο ότι μας κοροϊδεύουν. Καταργούν τη Συνταγματική υποχρέωση για δωρεάν παιδεία και αφήνουν διάφορα θολά να αιωρούνται. Του χρόνου δεν θα υπάρχουν αρκετά λεφτά, οπότε οι βιβλιοθήκες δεν θα πάρουν βιβλία, εντάξει μωρέ και τι έγινε, ας τα βρούν ηλεκτρονικά, κ.λπ., κ.λπ. Και φυσικά μόνο οι πλούσιοι θα έχουν τα συγγράμματα σπίτι τους! Άντε παιδιά και στη Β’βάθμια εκπαίδευση, και στο Δημοτικό μετά. Ε, ρε σε τι εποχές γυρνάμε!!!

    ΥΓ Ξέρω, πολλοί λοιδορούν: σιγά την δωρεάν παιδεία που έχουμε τώρα, με τα φροντιστήρια κ.λπ. Μόνο που στο εξής θα πληρώνουμε και για φροντιστήρια, και τα βιβλία, και δίδακτρα!

    Είτε το θέλουν είτε όχι κάποιοι, η παιδεία που απολαμβάναμε ως σήμερα είναι πολύ πιο φτηνή από αυτήν που έρχεται. Ας δούμε για παράδειγμα τι «απολαμβάνουν» σήμερα οι Βρετανοί με δίδακτρα 10.000 ευρώ το χρόνο (3πλασιάστηκαν πέρυσι αν θυμάστε). Και σε αυτούς στην αρχή έτσι είπαν: να εξορθολογίσουμε, να χτυπήσουμε τη σπατάλη, κ.λπ. και μετά από μερικά χρόνια, «πάρτε τώρα έναν 3πλασιασμό για να μάθετε». Αυτά, περαστικά μας!

  • 27 Ιουνίου 2011, 23:12 | Ιωάννα Παπαδοπούλου

    Αν καταργηθούν τα βοηθήματα οι ακαδ. βιβλιοθήκες θα πρέπει να έχουν τόσα αντίτυπα όσα οι φοιτητές, ώστε να αποφευχθούν οι φωτοτυπίες ή να οδηγηθούν οι φοιτητές στην αγορά των απαραίτητων βιβλίων και βέβαια να δοθούν κονδύλια για την επέκταση των βιβλιοθηκών, την αγορά των βιβλίων (ελληνικών και ξενόγλωσσων) και τη στελέχωσή τους με βιβλιοθηκονόμους.

  • 27 Ιουνίου 2011, 10:57 | Παρίκος Γεωργιος

    Γεώργιος Ι. Παρίκος,
    Εκδόσεις ΙΩΝ

    Άρθρο 5. Ενίσχυση Ακαδημαϊκών Βιβλιοθηκών
    Για την Οργάνωση και Ανάπτυξη Ακαδημαϊκών βιβλιοθηκών το Υπουργείο έχασε στο «δρόμο»; 3 κοινοτικά πλαίσια στήριξης. Στο σημερινό 4ο (ΕΣΠΑ) η κα Ορφανού (αρ. Πρωτ. 512 21/1/10) ειδική Γραμματέας Διαχείρισης Κοινοτικών Πόρων ενημέρωσε για την απένταξη από το ΕΣΠΑ ποσό ~ 230 εκατ. Ευρώ για την ανάπτυξή τους.
    Το Υπουργείο Παιδείας τα τελευταία 4 χρόνια:
    – δεν μπόρεσε να εμπλουτίσει τις Ακαδημαϊκές βιβλιοθήκες ούτε με την πρόβλεψη του ισχύοντος για τα Συγγράμματα νόμου της «Γιαννάκου» για την αγορά των αντιτύπων που διανέμονται με τον ΕΥΔΟΞΟ σε αριθμό μέχρι 10 % του αριθμού φοιτητών ανά τμήμα σχολής.
    – δεν έχει προβλέψει κτιριακές εγκαταστάσεις, βιβλιοστάσια και αναγνωστήρια για να υποδεχθεί και μόνο αυτή τη μικρή προμήθεια (10%) για να υπάρξει στα ράφια των βιβλιοθηκών η προτεινόμενη προς επιλογή από τους φοιτητές βιβλιογραφία.
    – δεν υπάρχουν τεχνικά δελτία για την ανάπτυξη των Ακαδημαϊκών βιβλιοθηκών. Παρακολουθώ τα τελευταία 10 χρόνια τα συνέδρια των ακαδημαϊκών βιβλιοθηκονόμων όπως το τελευταίο προ διμήνου στην Αίγλη του Ζαππείου. Οι περί των Ακαδημαϊκών βιβλιοθηκών ασχολούνται ακόμη για τα λογισμικά διάχυσης της πληροφορίας. Για ετήσιες προμήθειες βιβλίων από βιβλιοθήκες από το ΕΣΠΑ ή από το τακτικό προϋπολογισμό προς το παρόν ας το ξεχάσουμε.
    Η δωρεάν παροχή συγγραμμάτων στους φοιτητές δεν αποτελεί «δωρεά» ή ενίσχυση των εκδοτών αλλά είναι το μόνο που μπορεί να κάνει το κράτος προς τη σπουδάζουσα νεολαία για να αντισταθμίσει τη στρέβλωση που διαχρονικά έχει δημιουργηθεί στην ουσιαστική ανυπαρξία δανειστικών βιβλιοθηκών στα τριτοβάθμια ιδρύματα αλλά παρεπιμπτώντος και στα 9/10 των σχολείων της Υποχρεωτικής εκπαίδευσης αλλά και της ανυπαρξίας τους στην υπόλοιπη κοινωνία (μόνο 41 οι δημόσιες).
    Μπορεί στην Ευρώπη να μην δίνονται δωρεάν βιβλία στο κάθε φοιτητή, αλλά έχουν την υποχρέωση και τη δυνατότητα να του δανείζουν οποιοδήποτε βιβλίο προτείνουν οι διδάσκοντες για κύρια μελέτη ή για συμπληρωματική αναζήτηση γνώσεων και πληροφοριών κατά την ακαδημαϊκή εκπαιδευτική διαδικασία.
    Για να είναι το κράτος μας ισότιμα δίκαιο, με τα συμβαίνοντα στην υπόλοιπη Ευρώπη, απέναντι στη σπουδάζουσα νεολαία μόνο όταν φθάσει να έχει επίπεδο βιβλιοθηκών όπως οι υπόλοιποι εταίροι μας μόνο τότε νομιμοποιείται να καταργήσει τα δωρεάν συγγράμματα. Τότε εμείς οι εκδότες θα προσαρμοσθούμε στα νέα δεδομένα. Είναι βέβαιο πως πάλι εμείς θα εκδίδουμε νέα βιβλία.
    Ακούγεται πως οι ακαδημαϊκές βιβλιοθήκες προετοιμάζονται ή θα προετοιμασθούν για το δανεισμό ψηφιακού περιεχομένου. Ως εκδότες θα συνεργασθούμε γιατί η ζήτηση ψηφιακού περιεχομένου θα φέρει αντίστοιχη προσφορά ψηφιακού περιεχομένου.
    Επισημαίνω όμως στους υπεύθυνους ότι αυτό δεν είναι ένα εγχείρημα που εφαρμόζεται άμεσα ή θα έχει μικρότερο κόστος.
    Για τους ανυποψίαστους αναφέρω πως το έντυπο βιβλίο μια βιβλιοθήκη μπορεί να το δανείζει όσα χρόνια το διατηρεί σε καλή κατάσταση. Αντίθετα ένα ψηφιακό περιεχόμενο δανείζεται από τους δημιουργούς έναντι αρχικής εφ’ άπαξ αμοιβής + αμοιβής ανά χρήστη και για συγκεκριμένο χρόνο (Διεθνή πρακτική). Και μην ξεχνάμε πως η ψηφιακή τεχνολογία μπορεί να ελέγξει και κατά τη διάρκεια και εκ των υστέρων κάθε δραστηριότητα δανεισμού και χρήσης του διδακτικού ψηφιακού υλικού.

  • 26 Ιουνίου 2011, 22:54 | ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΟΡΜΠΑΡΑΚΗΣ

    Η χρήση των βιβλίων που υπάρχουν στις ακαδημαϊκές βιβλιοθήκες είναι προφανώς υπερβολικά σημαντική, πρώτα απ’όλα στους φοιτητες που δεν έχουν συνεχή και απρόσκοπτη πρόβαση στο διαδίκτυο.

  • 26 Ιουνίου 2011, 18:32 | Παναγιώτης Πετεινάτος

    Θα ήθελα να σημειώσω ορισμένες σκέψεις/προτάσεις:

    1) ΞΕΝΟΓΛΩΣΣΑ ΒΙΒΛΙΑ: οι βιβλιοθήκες να διαθέτουν όχι μόνο ελληνικά αλλά και ξενόγλωσσα συγγράμματα πέρα από τον Εύδοξο. Σήμερα για λόγους γραφειοκρατίας δεν προβλέπονται σε ορισμένες βιβλιοθήκες κονδύλια για αγορά ξενόγλωσσων βιβλίων,τα οποία κατά κανόνα είναι πιο φθηνά από τα μεταφρασμένα, και δυστυχώς η πλειοψηφία των φοιτητών αγνοεί την ύπαρξή τους.

    2) ΒΙΒΛΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΦΟΙΤΗΤΗ: Τα βιβλία στις βιβλιοθήκες να αγοράζονται εξυπηρετώντας τις εκπαιδευτικές ανάγκες των φοιτητών. Δηλαδή όχι μόνο τις ερευνητικές ανάγκες μεμονωμένων ακαδημαϊκών προσώπων που διαχειρίζονται τα κονδύλια.

    3) ΔΑΝΕΙΣΜΟΣ: να μπορούν να δανείζονται τα βιβλία οι φοιτητές για κάποιες μέρες. Ακούγεται αυτονόητο αλλά δεν είναι. Στο εξωτερικό ο δανεισμός είναι ελεύθερος, συχνά, ακόμα και εκεί που υπάρχει Campus. Ο Έλληνας φοιτητής δεν ζει μέσα στο Campus, δεν έχει δίπλα του τη βιβλιοθήκη. Ζει απομακρυσμένα και όταν δεν υπάρχουν ικανά αντίτυπα ή δεν επιτρέπεται ο δανεισμός είναι δώρον άδωρον πχ. δεν μπορεί να δανειστεί για να σκανάρει κάποιες φωτογραφίες.

    4) ΟΙ ΦΟΙΤΗΤΕΣ ΝΑ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΝ/ΕΙΣΗΓΟΥΝΤΑΙ: να μπορούν οι φοιτητές να προτείνουν βιβλία στη βιβλιοθήκη για να τα αποκτήσει. Πχ. ένας ενιαίος φορέας διαχείρισης των βιβλιοθηκών (ή κάθε βιβλιοθήκη ξεχωριστά) θα μπορούσε να δέχεται σε μια Online Πλατφόρμα εισηγήσεις από φοιτητές για ποια ξενόγλωσσα ή ελληνικά βιβλία θα επιθυμούσαν να προστεθούν. Όλοι οι φοιτητές θα μπορούσαν να συμμετάσχουν, να συζητούν και να ψηφίζουν (μετά από εγγραφή με πιστοποιημένο mail) ώστε η βιβλιοθήκη κάθε μήνα να προμηθεύεται πχ. τα τοπ 10 βιβλία. Με αυτόν τον τρόπο θα «ανθίσουν» οι βιβλιοθήκες με συγγράμματα που αφορούν τις ανάγκες των φοιτητών.

    5) ΚΙΝΗΤΡΑ: Να δοθούν ακαδημαϊκά κίνητρα στον φοιτητή να στραφεί στις βιβλιοθήκες, κατά τα διεθνή πρότυπα. Σήμερα, καλώς ή κακώς η λογική του «ενός συγγράμματος» επιβάλλεται από τις πανεπιστημιακές εξετάσεις. Μου ήταν πάντα αδύνατον να πείσω συμφοιτητές μου να διαβάσουν ξενόγλωσσα βιβλία, όταν ο Καθηγητής βάζει πάντα θέματα από το βιβλίο του.

    6) ΑΛΛΑΓΗ ΤΗΣ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΗΣ ΚΟΥΛΤΟΥΡΑΣ: Γενικότερα στην Ελλάδα υπάρχει μια αυστηρή εξεταστική κουλτούρα στην οποία ο καθηγητής προσπαθεί να «πιάσει αδιάβαστο» τον φοιτητή, αναζητώντας το δέντρο και χάνοντας το δάσος. Ο μέσος φοιτητής πέφτει σε αυτή την παγίδα και αντιλαμβάνεται πως η μελέτη της βιβλιογραφίας δεν θα τον βοηθήσει βαθμολογικά, και δυστυχώς είναι αλήθεια.

    Είμαι ο τελευταίος που θα υπερασπιστεί την βαθμοθηρία αλλά πρέπει να καταγραφούν οι πραγματικές συνθήκες: η ύλη είναι συνήθως μεγάλη, ο χρόνος λίγος ενώ τα θέματα θα πέσουν έτσι και αλλιώς από ένα συγκεκριμένο βιβλίο. Αυτή η κουλτούρα επικρατεί. Σήμερα, η εκτεταμένη μελέτη της βιβλιογραφίας στις περισσότερες ελληνικές Σχολές λειτουργεί εις βάρος της βαθμολογικής απόδοσης. Και στο ελληνικό φοιτητικό σπίτι ο βαθμός είναι είναι το παν! Ο «μπαμπάς και η μαμά» του φοιτητή περιμένουν με αγωνία τον βαθμό. Το δημόσιο, επίσης αξιολογεί και προσλαμβάνει ανάλογα με τον βαθμό του πτυχίου. Βέβαια, το τι ακριβώς αντιπροσωπεύει στην Ελλάδα αυτός ο βαθμός, λίγοι το αξιολογούν.

    Αν δεν εντοπιστεί το πρόβλημα στην ρίζα του, και δεν δοθούν κίνητρα ώστε να ανοίξει η Πανεπιστημιακή κουλτούρα προς τις βιβλιοθήκες και τη βιβλιογραφία, τότε φοβάμαι πως η όλη προσπάθεια ενίσχυσης των βιβλιοθηκών θα πέσει στο κενό. Ο μέσος φοιτητής δεν θα αντιληφθεί ποτέ την αξία μιας ολοκληρωμένης κεντρικής βιβλιοθήκης.

    7) ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΓΕΝΙΑΣ: Τέλος, θα ήθελα να καταθέσω μια προσωπική πρόταση. Υπάρχουν φοιτητές που αναζητούν το καλό βιβλίο σε όλες τις σχολές. Ας βρεθεί ένας τρόπος να δημιουργηθούν ανοικτές ομάδες εργασίας για το βιβλίο, ομάδες ανταλλαγής βιβλίων κλπ. για όσους φοιτητές το επιθυμούν, μεταπτυχιακούς & καθηγητές. Από ανθρώπους που αγαπούν το βιβλίο θα εντοπιστούν τα προβλήματα και θα αναδειχθούν έξυπνες ιδέες με πρακτικό ενδιαφέρον. Ας δημοσιευτούν τα κονδύλια των βιβλιοθηκών με τρόπο ανοικτό και διαφανή αλλά με λεπτομέρειες πχ. με πόσα χρήματα αποκτήθηκε το κάθε βιβλίο, και με ποια διαδικασία/άτομα επιλέχθηκαν. Με αυτόν τον τρόπο θα φανούν οι προκλητικές τακτικές που εφαρμόζονται σήμερα για να διορθωθούν.

  • 25 Ιουνίου 2011, 17:39 | GZachos

    Για την αποφυγή τυχόν καταστρατήγησης της ορθής πρόβλεψης για ενίσχυση των Ακαδημαικών Βιβλιοθηκών μέσω του ΕΥΔΟΞΟΥ έχω μερικά ερωτήματα που νομίζω ότι πρεπει να διασαφηνιστούν και μια προσθήκη στο Άρθρο:

    ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ

    1. Το Τμήμα θα μπορεί να προτείνει οποιοδήποτε βιβλίο του ΕΥΔΟΞΟΥ ή μόνο αυτά που αφορούν το Πρόγραμμα Σπουδών του?

    2. Βάσει ποιού κριτηρίου θα αποφασίζεται ο «ικανός» αριθμός αντιτύπων? για την Ακαδημαϊκή Βιβλιοθήκη?

    Με δεδομένες τις δυνατότητες Στέγασης Συλλογών των Βιβλιοθηκών και αποφυγή της συνεχούς προμήθειας βιβλίων κάθε χρόνο νομίζω ότι πρέπει να οριστεί είτε συγκεκριμένος μέγιστος αριθμός αντιτύπων π.χ. 10-20 για την Βιβλιοθήκη ή – το ορθότερο – ο αριθμός των βιβλίων για τη Βιβλιοθήκη να σχετίζεται με τον πλήθος των φοιτητών που επέλεξαν το συγκεκριμένο βιβλίο π.χ. 10%

    ΠΡΟΣΘΗΚΗ

    «Τα βιβλία που θα αποκτά η Ακαδημαϊκή Βιβλιοθήκη μέσω του ΕΥΔΟΞΟΥ θα συγκροτούν την «Φοιτητική Συλλογή- ΕΥΔΟΞΟΣ» που θα διέπεται από συγκεκεριμένους κανόνες χρήσης και δανεισμού. Το πλήθος των προτεινόμενων για απόκτηση από την Ακαδημαϊκή Βιβλιοθήκη αντιτύπων και ένταξής τους στη Φοιτητική Συλλογή αντιτύπων δεν θα ξεπερνά το 10% (?) των διανεμόμενων. Επανάληψη της διαδιακασίας απόκτησης του ιδίου τίτλου από την Βιβλιοθήκη μπορεί να γίνεται μόνο σε περίπτωση Νέας ριζικά αναμορφωμένης έκδοσης του βιβλίου. Τα ηλεκτρονικά βιβλία και οι ηλεκτρονικές σημειώσεις που θα περιλαμβάνονται στον ΕΥΔΟΞΟ θα μπορούν να καταγράφονται και να είναι ελεύθερα προσβάσιμα μέσω των καταλόγων των Ακαδημαϊκών Βιβλιοθηκών»

Σχόλια