Αξιοποίηση Ερευνητικών Αποτελεσμάτων
Η αξιοποίηση των αποτελεσμάτων της έρευνας αποτελεί τον καθοριστικό παράγοντα για την ανάπτυξη καινοτομιών. Με το παρόν σχέδιο Νόμου κωδικοποιούνται οι διατάξεις του Ν. 2741/ 99 σχετικά με τον τρόπο αξιοποίηση των ερευνητικών αποτελεσμάτων από τα ερευνητικά κέντρα και καθίσταται υποχρεωτική η πρόβλεψη για την κατοχύρωση των δικαιωμάτων διανοητικής ιδιοκτησίας των ερευνητικών κέντρων. Επιπλέον, ο τρόπος με τον οποίο θα προβλέπεται η αξιοποίηση των αποτελεσμάτων που θα προκύψουν, θα αποτελεί και αντικείμενο της αξιολόγησης των προτάσεων που υποβάλλουν οι ακαδημαϊκοί και ερευνητικοί φορείς προκειμένου να χρηματοδοτηθούν από δημόσιους πόρους.
Η διαχείριση των θεμάτων διανοητικής ιδιοκτησίας είναι μια διαδικασία που απαιτεί πόρους και τεχνογνωσία την οποία οι ερευνητικοί φορείς συχνά δεν μπορούν να διαθέσουν.
Τα ερευνητικά αποτελέσματα και η γνώση που παράγεται σε ερευνητικά κέντρα και εκπαιδευτικά ιδρύματα στην Ελλάδα και το εξωτερικό μπορούν να αξιοποιηθούν οικονομικά με διάφορους τρόπους, όπως ενδεικτικά:
• Εκχώρηση εμπορικής αξιοποίησης με τη διάθεση άδειας εμπορικής εκμετάλλευσης της γνώσης από τον φορέα παραγωγής γνώσης σε άλλο οργανισμό ή επιχείρηση οποιασδήποτε μορφής, έναντι τιμήματος που καθορίζεται με σύμβαση εκχώρησης.
• Εκχώρηση εμπορικής αξιοποίησης με αντάλλαγμα τη συμμετοχή του φορέα παραγωγής της γνώσης, με την ιδιότητα του μετόχου, σε από κοινού δραστηριότητα εμπορικής εκμετάλλευσης της γνώσης με άλλον προϋπάρχοντα οργανισμό ή επιχείρηση.
• Δημιουργία ανεξάρτητης τεχνολογικής επιχείρησης από τα φυσικά πρόσωπα που παρήγαγαν εμπορικά εκμεταλλεύσιμη γνώση, στην οποία συμμετέχει με την ιδιότητα του μετόχου ο φορέας στον οποίο παράχθηκε η γνώση, καθώς και τρίτα φυσικά ή νομικά πρόσωπα.
Στην Γ.Γ.Ε.Τ δημιουργείται Γραφείο Μεταφοράς Τεχνογνωσίας και Αξιοποίησης Ερευνητικών Αποτελεσμάτων των Ερευνητικών Κέντρων που μπορεί να συγκεντρώνει υπό ενιαία διαχείριση όλη την παραγόμενη Διανοητική Ιδιοκτησία. Το Γραφείο μπορεί να αναθέτει μετά από διαγωνισμό σε εξειδικευμένο φορέα (εγχώριο η διεθνή) την υλοποίηση σχετικών δράσεων, όπως:
• Αξιολόγηση υφιστάμενων πατεντών
• Αξιολόγηση αιτήσεων και ανάληψη διεκπεραίωσης όλης της διαδικασίας
• Διερεύνηση αγοράς για ευκαιρίες, δυνατότητες και συνεργασίες
• Προσέγγιση υποψήφιων αγοραστών, επενδυτών
Σε κάθε περίπτωση τα Ερευνητικά Κέντρα οφείλουν να συμπεριλάβουν στους Εσωτερικούς Κανονισμούς τον τρόπο ρύθμισης των δικαιωμάτων διανοητικής ιδιοκτησίας που παρήχθη από απασχολούμενους σε αυτά ή/και με μέσα που ανήκουν σε αυτά. Οι ρυθμίσεις είναι σύμφωνες με το ισχύον κανονιστικό πλαίσιο για τη διανοητική ιδιοκτησία και περιλαμβάνουν απαραιτήτως συγκεκριμένες προβλέψεις για την προστασία της διανοητικής ιδιοκτησίας και των συνακόλουθων οικονομικών και άλλων δικαιωμάτων (α) των φυσικών προσώπων που παρήγαγαν την εκμεταλλεύσιμη γνώση, και (β) του Ερευνητικού Κέντρου στο οποίο παράχθηκαν οι γνώσεις. Οι ερευνητικοί φορείς υποχρεούνται να ενημερώνουν τους απασχολούμενους σε αυτούς για τις ρυθμίσεις αυτές.
Οι προγραμματικές συμφωνίες των Ερευνητικών Κέντρων με το αρμόδιο εποπτεύον Υπουργείο, θα περιλαμβάνουν συγκεκριμένες δράσεις για την αξιοποίηση και διάχυση των αποτελεσμάτων της έρευνας.
Τα σχέδια αξιοποίησης των αναμενόμενων ερευνητικών αποτελεσμάτων θα αποτελούν βασικό κριτήριο αξιολόγησης των προτάσεων για ερευνητικά έργα, ή άλλων αντίστοιχων δράσεων που θα υποβάλλονται προς χρηματοδότηση στο πλαίσιο του Ε.Σ.Π.Ε.Κ.
Δ. ΣΥΝΔΕΣΗ ΕΡΕΥΝΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΑΓΩΓΗ
Πολλές φορές αναφέρεται ότι η αξιοποίηση των αποτελεσμάτων της έρευνας από τη φάση της πρόβλεψης θα αποτελεί σημαντικό κριτήριο αξιολόγησης των ερευνητικών προτάσεων που υποβάλλονται προς χρηματοδότηση. Η ρύθμιση όμως των σχετικών με τα πνευματικά δικαιώματα θεμάτων φαίνεται να επαφίεται αποκλειστικά στον εσωτερικό κανονισμό του κάθε ΕΚ, δημιουργώντας αντικίνητρο στους ερευνητές που θα ήθελαν να καταθέσουν αιτήσεις διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας ή να ιδρύσουν εταιρείες (τεχνοβλαστούς) επειδή δεν προστατεύονται από το Νόμο. Αντίθετα, θα έπρεπε να υπάρχει σαφής διαχωρισμός στο είδος της πατέντας και στα δικαιώματα του εκάστοτε κατόχου ανάλογα με την περίπτωση.
ΕΝΩΣΗ ΕΛΛΗΝΩΝ ΕΡΕΥΝΗΤΩΝ – http://www.eee-researchers.gr
Δ. ΣΥΝΔΕΣΗ ΕΡΕΥΝΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΑΓΩΓΗ
Αξιοποίηση Ερευνητικών Αποτελεσμάτων
ΓΕΝΙΚΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ /ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΕΣ ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ
Όσον αφορά την αξιοποίηση των ερευνητικών αποτελεσμάτων και τη σύνδεση της έρευνας με την παραγωγή, οφείλουμε καταρχήν να προσδιορίσουμε τους όρους της σχετικής συζήτησης, δεδομένου ότι το κείμενο διαβούλευσης δεν επιτελεί τον ουσιαστικό του ρόλο, ο οποίος είναι ο εξορθολογισμός, ο εκσυγχρονισμός και η βελτίωση του δημόσιου ερευνητικού συστήματος, αλλά διολισθαίνει προς έναν πλήρη επαναπροσδιορισμό του ρόλου του δημόσιου αυτού συστήματος, αντιμετωπίζοντάς το ως ιδιωτική επιχείρηση «υπό την εποπτεία του κράτους».
Η φύση και οι στόχοι του δημόσιου ερευνητικού συστήματος και του ιδιωτικού ερευνητικού τομέα έχουν κοινά στοιχεία, αλλά στον πυρήνα τους είναι διαφορετικοί. Η ερευνητική δραστηριότητα στις επιχειρήσεις έχει ως στόχο την καινοτομία των προϊόντων, υπηρεσιών και μεθόδων. Οι ιδιωτικές επιχειρήσεις προστατεύουν τις καινοτομικές τους δραστηριότητες, τόσο με ιδιοκτησιακές κατοχυρώσεις (πατέντες, μοντέλα, κλπ.), όσο και μέσω των βιομηχανικών μυστικών. Η ερευνητική διαδικασία στους δημόσιους ερευνητικούς φορείς έχει ως κύριο στόχο την παραγωγή νέας γνώσης ως δημόσιου αγαθού, ενώ η καινοτομία αποτελεί μια μόνο από τις συνιστώσες των ερευνητικών τους αποτελεσμάτων.
Για τους πολίτες που συμβάλλουν οικονομικά στη συνολική εθνική ερευνητική προσπάθεια, οι δύο αυτοί ερευνητικοί τομείς ανταποδίδουν με διαφορετικό τρόπο. Η βιομηχανική έρευνα, διαμέσου της αγοράς, τους προσφέρει νέα, καινοτόμα προϊόντα. Η δημόσια έρευνα είναι ο κύριος μηχανισμός που παράγει και διαδίδει νέα γνώση, η οποία είναι προσβάσιμη και αξιοποιήσιμη από όλους.
Στο δημόσιο ερευνητικό σύστημα της χώρας μας υπηρετούν ερευνητές – δημόσιοι λειτουργοί, η πλειονότητα των οποίων επέστρεψε στην Ελλάδα μετά από πολύχρονη ερευνητική εργασία σε διεθνή ερευνητικά κέντρα και ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα. Οι ερευνητές αυτοί συνήψαν συμβόλαιο με την ελληνική πολιτεία, το οποίο από την πλευρά τους προβλέπει την κατάθεση της εμπειρίας τους, της δημιουργικής τους φαντασίας και της εργασίας τους, στο απόθεμα δημόσιων αγαθών, προκειμένου να συμβάλλουν στην αύξηση του κεφαλαίου νέας γνώσης, να συνδράμουν την πολιτεία σε κρίσιμους τομείς εθνικού ενδιαφέροντος (οι οποίοι δεν μπορεί να αποτελέσουν αντικείμενο της ιδιωτικής πρωτοβουλίας) και να συνεισφέρουν (διαμέσου του δεύτερου και τρίτου κύκλου σπουδών) στη διαμόρφωση των στελεχών υψηλής ειδίκευσης του δημόσιου τομέα και του παραγωγικού ιστού της χώρας. Ως ανταμοιβή, προβλέπεται ότι ο Έλληνας φορολογούμενος θα τους καταβάλλει έναν αξιοπρεπή μισθό.
Ως φυσική συνέπεια της μορφής του δημόσιου ερευνητικού συστήματος προκύπτει ότι αυτό υπάγεται στους κανόνες του δημοσίου δικαίου. Τούτο συνεπάγεται δύο βασικές διατάξεις τις οποίες θα πρέπει να περιλαμβάνει ο νέος νόμος:
Α. Τα δημόσια ερευνητικά κέντρα που εποπτεύονται από το Υπουργείο Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων (δια μέσου της ΓΓΕΤ) είναι Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου (ΝΠΔΔ).
Β. Η πολιτεία εγγυάται τη μισθοδοσία του προσωπικού τους και τα λειτουργικά τους έξοδα.
Ένα σημαντικό τμήμα των ερευνητικών δραστηριοτήτων στις ιδιωτικές επιχειρήσεις υποστηρίζεται από τις μεγάλες παραγγελίες του δημόσιου τομέα. Τα μεγάλα έργα υποδομής στις τηλεπικοινωνίες, στους στρατιωτικούς εξοπλισμούς, την αεροπλοΐα, την πράσινη ανάπτυξη, κλπ., αποτελούν μορφές άμεσης μεταβίβασης κοινωνικών πόρων προς τον ιδιωτικό τομέα, με αντιστάθμισμα τη βελτίωση των όρων ζωής και εργασίας των πολιτών.
Στην Ευρώπη, οι νέες γνώσεις, οι νέες τεχνολογίες, αναπτύσσονται με μεγάλα προγράμματα δημόσιας χρηματοδότησης. Η παραγωγή νέας γνώσης και η διάδοσή της στην κοινωνία δεν είναι υπόθεση της αγοράς αλλά υπόθεση των δημόσιων εκπαιδευτικών και ερευνητικών ιδρυμάτων και αντικείμενο ειδικών πολιτικών που στηρίζονται σε σημαντική δημόσια χρηματοδότηση.
Η προστασία του περιβάλλοντος είναι η μεγάλη πρόκληση της εποχής μας, αποτελεί ύψιστο δημόσιο αγαθό και εξωτερικό παράγοντα που καθορίζει το πλαίσιο λειτουργίας της αγοράς. Η έρευνα στις κοινωνικές και ανθρωπιστικές επιστήμες επιτελεί σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση πολιτικών. Τα ανωτέρω θέματα, όπως και τα πρωτόγνωρα ζητήματα βιοηθικής που ανακύπτουν από την εκρηκτική ανάπτυξη των επιστημών ζωής μπορούν να αντιμετωπιστούν μόνο διαμέσου μιας ισχυρής και συντονισμένης παρέμβασης του δημόσιου ερευνητικού τομέα.
Η συνολική εθνική ερευνητική προσπάθεια στην οποία εμπλέκονται τα δημόσια ερευνητικά εργαστήρια, τα εργαστήρια των μεγάλων επιχειρήσεων, καθώς και αυτά των μικρομεσαίων, θα πρέπει να αποτελεί το αντικείμενο συντονισμού των εμπλεκομένων Υπουργείων υπό την αιγίδα μιας τελικής εποπτείας την οποία θα ασκεί στην παρούσα φάση η ΓΓΕΤ και σύντομα ένα νέο :
Γ. Υπουργείο Παιδείας, Έρευνας και Τεχνολογίας
Επιπλέον, η διαδικασία συνεργασίας του δημοσίου ερευνητικού συστήματος με τον ιδιωτικό τομέα δεν θέτει υποχρεώσεις από τη μία μόνο πλευρά (αυτήν του δημοσίου). Ο ιδιωτικός τομέας οφείλει να ενσωματώσει στη λειτουργία του στοιχεία υψηλής κοινωνικής ευθύνης (π.χ., οι φαρμακευτικές εταιρείες σε ό,τι αφορά στα μεταδοτικά νοσήματα, οι εταιρείες που παραγωγής ενέργειας σε ό,τι αφορά στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, στα υδροηλεκτρικά έργα, κλπ.).
Προκειμένου να ενισχυθεί η ερευνητική διαδικασία στον ιδιωτικό τομέα, προτείνουμε όπως η πολιτεία εξετάσει ειδικές ελαφρύνσεις για τις αποδεδειγμένες επενδύσεις των εταιρειών στα ερευνητικά τους εργαστήρια, καθώς και ένα ποσοστό του φόρου επί των δραστηριοτήτων αυτού του είδους το οποίο θα συνεισφέρει στον ετήσιο προγραμματισμό ερευνητικών προγραμμάτων της ΓΓΕΤ.
Τα δημόσια ερευνητικά εργαστήρια θα πρέπει να έχουν επαρκή χρηματοδότηση, ώστε να εξασφαλίζουν την αυτονομία τους και να μπορούν να συζητούν ως ίσος προς ίσο με τις ιδιωτικές επιχειρήσεις, στο πλαίσιο καλά προσδιορισμένων συμφωνιών όπου και τα δύο μέρη ‘‘νοιώθουν ότι κερδίζουν’’.
ΕΙΔΙΚΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ / ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΕΣ ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ:
Τεχνοβλαστοί και Νέοι Επιστήμονες
Υπάρχει εικοσαετής περίπου εμπειρία του θεσμού των εταιρειών τεχνοβλαστών (spin off) και των τεχνολογικών πάρκων. Η προσπάθεια της πολιτείας θα πρέπει να επικεντρωθεί στην ενίσχυση πρωτοβουλιών νέων ερευνητών και όχι στη συντήρηση στο διηνεκές δημόσιων λειτουργών, οι οποίοι ασκούν παράλληλα και επιχειρηματικές δραστηριότητες. Οφείλουμε να αποτιμήσουμε την εικοσαετή εμπειρία των τεχνοβλαστών και να στρέψουμε την προσοχή μας στην ενίσχυση των νέων ερευνητών, με την παραχώρηση κυψελίδων στα τεχνολογικά πάρκα, την ενίσχυση της πρόσβασής τους στις εργαστηριακές εγκαταστάσεις, κλπ. Οι τεχνοβλαστοί των νέων ερευνητών θα πρέπει να τύχουν ιδιαίτερης φροντίδας από την πολιτεία, με την ενίσχυσή τους σε ό,τι αφορά την κάλυψη νέου προσωπικού, άλλες ειδικές ενισχύσεις, φορολογικές ελαφρύνσεις για μια συγκεκριμένη χρονική περίοδο (π.χ., 4-5 ετών), κλπ.
Πνευματικά δικαιώματα
Οι ερευνητές δημόσιοι λειτουργοί αμείβονται για να παράγουν νέα γνώση. Είναι λογικό στα ζητήματα πνευματικής ιδιοκτησίας να υπάρχει ένας επιμερισμός μεταξύ του δημοσίου που καταβάλλει το τίμημα της μισθοδοσίας και του ερευνητή που παράγει τη γνώση. Στα πνευματικά δικαιώματα (πατέντες) είναι εύλογο να υπάρχει ένας επιμερισμός ποσοστών, π.χ., 40% για τον εφευρέτη ή την ομάδα εφευρετών, 40% για το οικείο ΕΚ ή Ινστιτούτο και 20% για τον κεντρικό προϋπολογισμό ερευνητικών προγραμμάτων της ΓΓΕΤ, προκειμένου να υπαχθεί στο πρόγραμμα των ερευνητικών προκηρύξεων.
___________________________________________________________________
2η προσέγγιση για το θέμα των πνευματικών δικαιωμάτων:
Οι προβλέψεις για το θέμα των πνευματικών δικαιωμάτων θα πρέπει να διέπονται από την αρχή ότι μια πατέντα είναι «Υπηρεσιακή» όταν προκύπτει από συγκεκριμένη χρηματοδότηση που είχε το αντίστοιχο τεχνικό περιεχόμενό της ως αρχικό στόχο, ενώ όλες οι υπόλοιπες θα θεωρούνται «Εξαρτημένες» ως αποκύημα της ερευνητικής εργασίας των φυσικών προσώπων που παρήγαγαν την εκμεταλλεύσιμη γνώση στο πλαίσιο των εργασιών του ΕΚ. Επίσης, τα ΕΚ πρέπει να συμπεριλάβουν στους Εσωτερικούς Κανονισμούς Λειτουργίας τους ρυθμίσεις που θα διαφυλάσσουν τη λειτουργία των ΕΚ, καθορίζοντας το πλαίσιο ενασχόλησης των ερευνητών ή των διευθυντών με επιχειρήσεις που αξιοποιούν τα αποτελέσματα της έρευνας. Οι ερευνητικοί φορείς υποχρεούνται να ενημερώνουν το προσωπικό τους για τις ρυθμίσεις αυτές.
___________________________________________________________________
Εθνικό Μητρώο Καινοτομικών Επιχειρήσεων Υψηλής Τεχνολογίας
Προτείνουμε τη δημιουργία στη ΓΓΕΤ «Εθνικού Μητρώου Καινοτομικών Επιχειρήσεων Υψηλής Τεχνολογίας», στο οποίο θα εντάσσονται επιχειρήσεις οι οποίες: (1) δραστηριοποιούνται σε τομείς υψηλής τεχνολογίας, όπως αυτοί ορίζονται κατά τη διεθνή πρακτική, (2) έχουν τμήμα Έρευνας και Ανάπτυξης με ειδικευμένο προσωπικό και (3) άνω από το 30% του κύκλου εργασιών τους προέρχεται από τεχνολογία αναπτυγμένη από την ίδια την επιχείρηση (πατέντες, ερευνητικά προγράμματα).
———————————————
ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ:
Τα ανωτέρω σχόλια αναφέρονται κυρίως στο «σχέδιο νόμου 1» που τίθεται εδώ σε διαβούλευση υπό τη μορφή οκτώ (08) Άρθρων/Κεφαλαίων.
Το «σχέδιο νόμου 2» που δόθηκε στη διαβούλευση (μία ημέρα πριν από τη λήξη της προθεσμίας για διαβούλευση του «σχεδίου νόμου 1», στις 30 Ιανουαρίου) με περιθώριο για δημόσια συζήτηση μίας περίπου εβδομάδας (!) είναι ατελές και περιέχει αντιφατικές ρυθμίσεις.
Η ερευνητική κοινότητα ζητά από το Υπουργείο να δημοσιοποιήσει το επεξεργασμένο, τελικό προσχέδιο νόμου με όλες τις διατάξεις (και τις ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΕΣ) και να μεριμνήσει ώστε να υπάρξει ο απαραίτητος και ικανός χρόνος για ουσιαστικό διάλογο, επί του συνόλου των ρυθμίσεων που αυτό θα περιλαμβάνει.
Το Υπουργείο οφείλει επίσης να συντάξει την «έκθεση επί της δημόσιας διαβούλευσης», η οποία θα συνοδεύσει το σχέδιο νόμου στη διαδικασία συζήτησης και ψήφισής του από τη Βουλή των Ελλήνων (νέος κανονισμός της Βουλής, άρθρο 85, παρ. 3), από ΜΙΑ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ ΠΟΥ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΣΥΝΟΛΙΚΑ και όχι σε τρεις ‘δόσεις’, καθώς τουλάχιστον οι μεταβατικές διατάξεις θα πρέπει (σύμφωνα και με τα αναφερόμενα στις «Μεταβατικές διατάξεις», άρθρο 08 του παρόντος) να υποβληθούν επίσης σε διαδικασία δημόσιας διαβούλευσης.
Σημείωση: Το σύνολο των κειμένων που η Ένωση Ελλήνων Ερευνητών κατέθεσε στην παρούσα διαβούλευση βρίσκεται αναρτημένο στο http://eee-researchers.gr/Anakoinoseis-EEE/EEE_Keimena-Diavouleusis-Sxediou-Nomou-Ereunas.pdf.
Ερευνητικά Κέντρα του Ιδιωτικού Τομέα: Το νομοσχέδιο παρότι αναγνωρίζει την ανάγκη σύνδεσης έρευνας και παραγωγής, θεωρεί ότι η έρευνα γίνεται μόνο στο πλαίσιο των δημόσιων ερευνητικών ιδρυμάτων.
Σύμφωνα με το Κοινοτικό Πλαίσιο Σχετικά με τις Κρατικές Ενισχύσεις για την Έρευνα και Ανάπτυξη και την Καινοτομία (2006/C 323/01) παράγραφος 2.2.δ. ως ερευνητικός οργανισμός ορίζεται:
«…«ερευνητικός οργανισμός»: φορέας, όπως πανεπιστήμιο ή ερευνητικό ινστιτούτο, ανεξάρτητα από το νομικό καθεστώς του (δημοσίου ή ιδιωτικού δικαίου) ή τον τρόπο χρηματοδότησής του, πρωταρχικός σκοπός του οποίου είναι η διεξαγωγή βασικής έρευνας, βιομηχανικής έρευνας ή πειραματικής έρευνας και η διάδοση των αποτελεσμάτων με τη διδασκαλία, τη δημοσίευση ή τη μεταφορά τεχνολογίας. Όλα τα κέρδη επανεπενδύονται στις δραστηριότητες αυτές, τη διάδοση των αποτελεσμάτων ή τη διδασκαλία. Οι επιχειρήσεις που μπορούν να επηρεάσουν ένα τέτοιο φορέα, π.χ. με την ιδιότητα μετόχων ή μελών, δεν έχουν προνομιακή πρόσβαση στο ερευνητικό δυναμικό του ή στα ερευνητικά του αποτελέσματα…»
Ο ορισμός αυτός, παρότι σαφής παραβλέπεται και έτσι ακυρώνεται η δυνατότητα ανάπτυξης της έρευνας από τον ιδιωτικό τομέα (είτε με την μορφή έρευνας εντός των επιχειρήσεων είτε με τη μορφή λειτουργίας ερευνητικών κέντρων ιδιωτικού δικαίου) η οποία θα μπορούσε δυνητικά να αποτελέσει σημαντική συνιστώσα της στρατηγικής της χώρας για την ανάπτυξη της καινοτομίας.
Θεωρώντας ότι το θέμα είναι πολύ σημαντικό, προτείνουμε τη συνολική αντιμετώπιση του στη βάση της ενίσχυσης της Αριστείας της έρευνας και στον ιδιωτικό τομέα σε τρεις άξονες:
1. να οριστεί σαφώς η έννοια του ερευνητικού οργανισμού σύμφωνα με τον παραπάνω ορισμό
2. να καθοριστούν από τη ΓΓΕΤ αυστηροί όροι και προϋποθέσεις σύμφωνοι με τον παραπάνω ορισμό (π.χ. σε επίπεδο στελέχωσης, ερευνητικής δραστηριότητας, ακαδημαϊκής παραγωγής, διάδοσης των αποτελεσμάτων της έρευνας) για τον χαρακτηρισμό ενός οργανισμού του ιδιωτικού τομέα ως ερευνητικού οργανισμού και
3. να συγκροτηθεί ένα μητρώο ερευνητικών φορέων ιδιωτικού δικαίου με ευθύνη και κριτήρια που θα καθορίζονται από τη Γενική Γραμματεία Έρευνας & Τεχνολογίας.
Κρίνεται απαραίτητη η ρύθμιση θεμάτων πνευματικών δικαιωμάτων και πατεντών σε όλες τις προβλέψεις της συγκεκριμένης ενότητας .
Ο Σύλλογός μας διαμαρτύρεται για την ανάρτηση Σχεδίου Νόμου κατ’ άρθρο στις 29 Ιανουαρίου 2012 ενώ η διαβούλευση έληγε στις 30 Ιανουαρίου επί συνοπτικών Άρθρων, του ίδιου Σχεδίου Νόμου. Παρά την πρόθεση μας για συμμετοχή στη Διαβούλευση αυτή, θεωρούμε ότι η παράταση δεν ήταν αρκετή ώστε να εκφράσουμε εμπεριστατωμένα σχόλια μας επί του νέου κειμένου. Επομένως, με τη συμμετοχή μας, περιοριζόμαστε στο σχολιασμό των αρχικών Άρθρων με την ελπίδα ότι δεν υπάρχουν ουσιαστικές διαφορές μεταξύ των δύο κειμένων, γεγονός που θα εξέθετε ακόμα περισσότερο τη διαδικασία της διαβούλευσης.
Σύνδεση Έρευνας με την παραγωγή
Αξιοποίηση Ερευνητικών Αποτελεσμάτων
Όλες οι γενικές προβλέψεις του Άρθρου είναι θετικές. Η ΓΓΕΤ έχει εμπειρία προγραμμάτων υποστήριξης της κατοχύρωσης ερευνητικών αποτελεσμάτων και εμπορικής αξιοποίησής τους (spin-off).
Αντίστοιχα και σε ενίσχυση των στόχων του Άρθρου, κρίνεται ως θετική η πρόβλεψη για δημιουργία Γραφείου Μεταφοράς Τεχνογνωσίας και Αξιοποίησης Ερευνητικών Αποτελεσμάτων.
Συμφωνούμε με τη δημιουργία του Γραφείου Μεταφοράς Τεχνογνωσίας και Αξιοποίησης Ερευνητικών Αποτελεσμάτων και με την υποχρεωτική κατοχύρωση δικαιωμάτων διανοητικής ιδιοκτησίας.
ΙΔΡΥΜΑ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ ΚΑΙ ΕΡΕΥΝΑΣ (ΙΤΕ)
Δ. Σύνδεση Έρευνας με την Παραγωγή
Αξιοποίηση ερευνητικών αποτελεσμάτων
Στο κείμενο αυτής της ενότητας γίνεται μια ατελής κωδικοποίηση των διατάξεων που ισχύουν σχετικά με την αξιοποίηση των ερευνητικών αποτελεσμάτων των ερευνητικών φορέων και με την κατοχύρωση των δικαιωμάτων διανοητικής ιδιοκτησίας τους. Θεωρούμε ότι η πρώτη ενότητα πρέπει απλώς να αναφέρει ότι σε ότι αφορά θέματα προστασίας και αξιοποίησης της βιομηχανικής και πνευματικής ιδιοκτησίας επί των νέων και πρωτότυπων εφευρέσεων, προϊόντων, λογισμικού, τεχνογνωσίας, μεθοδολογίας κλπ. που παράγονται από το προσωπικό κάθε ερευνητικού φορέα, εφαρμόζεται το σχετικό ισχύον γενικό νομικό πλαίσιο (Ν. 1733/1987 περί εφευρέσεων κλπ., Ν.2121/1993 για την πνευματική ιδιοκτησία κλπ., κλπ. ), το ισχύον κανονιστικό πλαίσιο που αφορά τους συγκεκριμένους ερευνητικούς φορείς και το προσωπικό τους , σε συνδυασμό με τυχόν ειδικότερες ρυθμίσεις των Εσωτερικών Κανονισμών των φορέων που έχουν νομίμως δημοσιευθεί (ΦΕΚ) . Οι εσωτερικοί κανονισμοί θα πρέπει να αποσαφηνίζουν πότε μια εφεύρεση θεωρείται υπηρεσιακή ή εξαρτημένη.
Όσο αφορά το θέμα το θέμα των διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας , το ΙΤΕ έχει υποβάλει στο Υπουργείο και τη ΓΓΕΤ λεπτομερή έκθεση και προτάσεις. Κατά τη γνώμη μας ,το κεντρικό θέμα είναι η δημιουργία χρηματοδοτικών μηχανισμών που θα βοηθούν για κάποιο χρονικό διάστημα τους δημόσιους ερευνητικούς φορείς να διατηρούν σε ισχύ διπλώματα ευρεσιτεχνίας και να συμμετέχουν στην ανάπτυξη και σε αυξήσεις κεφαλαίου των τεχνοβλαστών των ίδιων των φορέων. Αυτό κάλλιστα θα μπορούσε να είχε προβλεφθεί ως δράση του ΕΣΠΑ , αλλά και στο μέλλον θα ήταν δυνατό να αποτελέσει δράση του ΕΣΠΕΚ .
Για το ΔΣ του ΙΤΕ
Κώστας Φωτάκης, Πρόεδρος
Επειδή βρίσκομαι στη δυσάρεστη θέση του ανέργου, έχοντας περάσει απο τα στάδια του μεταδιδάκτορα, ΠΔ 407, ωρομισθίου σε ΤΕΙ, ΙΕΚ, κλπ, και επειδή νομίζω ότι κάπως αργά ξυπνήσαμε σε αυτή τη χώρα να κάνουμε πράγματα τα οποία για δεκαετίες θεωρούνται δεδομένα στο εξωτερικό δε νομίζω ότι χρειάζεται και πολύ σκέψη και περισυλλογή για το τι πρέπει να γίνει…..
Ακολουθήστε το μοντέλο των ανεπτυγμένων ευρωπαϊκών χωρών….
Επιτρέψτε τη απρόσκοπτη σύνδεση της παραγωγής με τα πανεπιστήμια και τα ερευνητικά κέντρα….
Ενθαρρύνετε τη διεξαγωγή μεταδιδακτορικών προγραμμάτων και υποτροφιών σε εταιρίες ώστε ο μεταδιδάκτορας να γίνει ο συνδετικός κρίκος μεταξύ της βασικής έρευνας και της παραγωγής. Η εμπειρία που αποκόμισα απο τη μικρή συμμετοχή μου σε ένα τέτοιο πρόγραμμα στο εξωτερικό ήταν τεράστια…..
Υπάρχουν εκατοντάδες έλληνες μεταδιδακτορικοί ερευνητές με τεράστια εμπειρία και γνώση και όμως έχουν εγκλωβιστεί και παγιδευτεί σε ένα σύστημα που οδηγεί σε αδιέξοδο….Αυτοι οι ερευνητές μπορούν να άρουν την καχυποψία των μέσων παραγωγής για την ποιότητα των ερευνητικών αποτελεσμάτων της βασικής έρευνας και συγχρόνως να βοηθήσουν τα ερευνητικά κέντρα να διευρύνουν τα πεδία έρευνάς τους.
Δεν θα υπάρξουν πολλές ακόμα ευκαιρίες για τους έλληνες ερευνητές….
Η αξιοποίηση και η διαχείριση των ερευνητικών αποτελεσμάτων των ΕΚ από το Γραφείο Μεταφοράς Τεχνογνωσίας και Αξιοποίησης Ερευνητικών Αποτελεσμάτων των ΕΚ θα πρέπει να γίνεται μόνο με τη σύμφωνη γνώμη των ΕΚ και των εμπλεκομένων ερευνητών και μόνο για τα προγράμματα που χρηματοδοτούνται από τον δημόσιο τομέα. Σημειώνουμε ότι η Ακαδημία Αθηνών επιτελεί κατά κύριο λόγο βασική έρευνα, και η βασική έρευνα έχει ως πρωταρχικό κίνητρο την παραγωγή νέας γνώσης, και δεν αποσκοπεί στην εμπορική αξιοποίηση της γνώσης αυτής.
Προτείνω να δημιουργηθούν επιμέρους Γραφεία Μεταφοράς Τεχνωγνωσίας ή να αναβαθμιστούν τα υπάρχοντα σε όλα τα Ε.Κ. και να δημιουργηθεί ένα δίκτυο γραφείων υπό τον συντονισμό του Γραφείου Μεταφοράς Τεχνογνωσίας και Αξιοποίησης Ερευνητικών Αποτελεσμάτων της ΓΓΕΤ. Η λειτουργία μόνο ενός γραφείου στη ΓΓΕΤ δεν θα έχει τα αναμενόμενα αποτελέσματα.
Μα για ποια έρευνα και παραγωγή μιλάμε… ας που πει καποιος ποια κενότομη ιδέα αξιοποιήθηκε θετικά σε αυτή την χώρα.
Κ. Διαμαντοπούλου
Ενα απο τα πολλα αρνητικά αυτής της χώρας είναι ο ατελείωτος διάλογος χωρίς ουσία και αποτέλεσμα.
Για ποια έρευνα μιλάμε στην Ελλάδα, όταν είμαστε απο τους τελευταιους στην Ευρώπη??
Για ποια παραγωγή μιλάμε όταν σε αυτή την χώρα δεν υπάρχει παραγωγή….
Για ποια έρευνα μιλάμε όταν δεν υπάρχουν ερευνητικά κέντρα στην Ελλάδα, σε σύγκριση με Ευρωπαικα….
Πιστευω οτι βλάπτει πολυ να βλεπουμε και να αντιγράφουμε οτι γίνεται στο εξωτερικό σε μια χώρα που δεν υπάρχουν δομές….
Σταματήστε να σκεφτεστε σαν πολιτικοί και δείτε πως θα διορθώσεται ότι δημιουργήσατε στο χώρο της έρευνας..δηλαδή τίποτα.
Για όλα τα τραγελαφικά που συμβαίνουν, εξάλου, oι πολιτικοί και η πολιτική τους δημιούργησε την τραγελαφική κατάσταση στον χώρο την έρευνας.
Οι ερευνητές έχουν την τάση να δημοσιεύουν τις εργασίες τους σχετικά γρήγορα, διότι ο αριθμός των δημοσιεύσεων είναι κριτήριο για την αξιολόγησή τους και την επαγγελματική τους εξέλιξη.
Μία δημοσιευμένη εργασία όμως ενδέχεται να είναι εμπόδιο στην κατοχύρωση της αντίστοιχης τεχνολογίας με πατέντα, διότι οτιδήποτε έχει δημοσιευτεί πριν από την ημερομηνία κατάθεσης της αίτησης για πατέντα λαμβάνεται αρνητικά υπόψη για την κατοχύρωση.
Είναι λοιπόν σκόπιμο να γίνεται μία προληπτική κατάθεση αίτησης για πατέντα, π.χ. στον Οργανισμό Βιομηχανικής Ιδιοκτησίας (ΟΒΙ). Έτσι,άν τελικά ο ερευνητής επιδιώξει την κατοχύρωση, δεν θα απορριφθεί η αίτησή του για λόγους που μπορούν να αποφευχθούν και μάλιστα με ελάχιστα έξοδα. Επι πλέον, έτσι ανοίγει και ο δρόμος για πανευρωπαική ή διεθνή κατοχύρωση, π.χ. με Ευρωπαικό Δίπλωμα Ευρεσιτεχνίας.
Η σωστή και έγκαιρη ενημέρωση των ερευνητών καθώς και η καθοδήγησή τους για την αίτηση πατέντας στον ΟΒΙ θα πρέπει να είναι ένα από τα καθήκοντα του Γραφείου Μεταφοράς Τεχνογνωσίας και Αξιοποίησης Ερευνητικών Αποτελεσμάτων των Ερευνητικών Κέντρων, που προβλέπεται να ιδρυθεί στη Γ.Γ.Ε.Τ. Το Γραφείο αυτό θα πρέπει να έχει θεσμοθετημένη συνεγασία με τα κατά τόπους αντίστοιχα γραφεία των ερευνητικών κέντρων (υπάρχουν ήδη αρκετά).
Γιάννης Σκουληκάρης
Διευθυντής, Ευρωπαικό Γραφείο Διπλωμάτων Ευρεσιτεχνίας (ΕΓΔΕ)
Υπεύθυνος σύνδεσμος μεταξύ ΕΓΔΕ και ΟΒΙ
Τα αποτελέσματα της έρευνας που παράγονται στη χώρα μας δημοσιεύονται σε ξένα περιοδικά με αποτέλεσμα να παράγονται με κόστος της ελληνικής πολιτείας και να αξιοποιούνται από τους ξένους. Εδώ προκύπτει ένα μεγάλο πρόβλημα, ότι κάποτε θα γίνει μία παγκόσμια διακρατική συζήτηση και συμφωνία έτσι ώστε, έστω και μερικώς, να επιστρέφεται ένα μέρος του δαπανηθέντος κεφαλαίου στις μικρές χώρες όπου παράγονται ερευνητικά αποτελέσματα, αλλά δεν αξιοποιούνται.
Σχετικά με τη μεταφορά τεχνολογίας πρέπει να αναπτυχθεί μία νέα προσπάθεια (παρόμοια με αυτήν της γιαπωνέζικης, όπως λέγεται, φιλοσοφίας) έτσι ώστε να αξιοποιείται από τους ελληνικούς παραγωγικούς φορείς με όσο το δυνατό μικρότερο κόστος γεγονός που θα ενίσχυε την ανταγωνιστικότητά τους.
Πιστεύω ότι η έρευνα και η καινοτομία θα μπορούσε να γίνει η ποιο παραγωγική δραστηριότητα της Ελληνικής οικονομίας.
Η ευφυΐα και οι ανοιχτοί ορίζοντες στη σκέψη των Ελλήνων είναι τα πλεονεκτήματά μας.
Πιστεύω πως αρχικά πρέπει να επιλέξουμε τις δραστηριότητες που θα εστιάσουμε.
Σε αυτές τις δραστηριότητες θα πρέπει να αναπτύξουμε πολύ υψηλού επιπέδου τριτοβάθμια εκπαίδευση, ώστε να βγαίνουν οι μελλοντικοί ερευνητές.
Οι δραστηριότητες να είναι τέτοιες που να μπορούν να υλοποιηθούν στην Ελλάδα (π.χ. να αφορούν την ναυτιλία, την ανάπτυξη software και hardware για πρωτότυπες ηλεκτρονικές συσκευές, την αξιοποίηση της ηλιακής ενέργειας , την γεωργία, την υγεία κ.λ.π ).
Σε όποιες δραστηριότητες επιλέξουμε ,θα πρέπει να αρχίσουμε την έρευνα κλιμακωτά ξεκινώντας από σχετικά απλές καινοτομίες και κατασκευές αρκεί αν υπάρχει συνέπεια και συνεχή εξέλιξη.
Σε αυτές τις δραστηριότητες το ποιο πιθανό είναι να υπάρχουν νησίδες γνώσεις στην Ελλάδα και η σύνδεση της έρευνας με την παραγωγή θα πρέπει να αρχίζει πριν την έναρξη της έρευνας διότι η αναλυτική παρακολούθηση και καταγραφή μιας παραγωγικής διαδικασίας, μπορούν να καθορίσουν τους τομείς στους οποίους πρέπει να εστιαστεί η έρευνα. Π.χ. ένα ναυπηγείο μπορεί να δώσει εύκολα τι θα ήταν αυτό που θα ήθελε να βελτιωθεί στην παραγωγική του διαδικασία για να γίνει πιο παραγωγικό καινοτόμο και ανταγωνιστικό.
Αν αυτό που ζητάει του δοθεί είναι διασφαλισμένη η παραγωγική χρήση των αποτελεσμάτων της έρευνας.
Δεν ξέρω αν ήταν εφικτό μια καινοτομία να πωλείτε στο εξωτερικό και να χαρίζετε στην Ελληνική αγορά αφού το όφελος από αυτή θα έφερνε αύξηση του κύκλου εργασιών και έτσι θα ανταπέδιδε στο κράτος το κόστος της έρευνας.
ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΩ ΚΑΤΙ ΑΠΛΟ
ΑΠΟ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΙΑ ΚΑΙΝΟΤΟΜΑ ΙΔΕΑ ΜΕ ΑΜΕΣΗ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ.
ΣΕ ΠΟΙΟΝ ΑΠΕΥΘΥΝΟΜΑΙ
ΠΟΙΟΣ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ ΑΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙ ΑΞΙΖΕΙ
ΠΟΙΟΣ ΚΑΝΕΙ ΤΗΝ ΕΡΕΥΝΑ
ΠΟΙΟΣ ΤΗΝ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΕΙ
ΠΟΙΟΣ ΤΗΝ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΕΤΑΙ
ΠΟΙΟΣ ΤΑ ΑΞΙΟΛΟΓΕΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ
ΤΕΛΙΚΑ ΠΩΣ ΣΥΝΔΕΕΤΑΙ Η ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΜΕ ΤΗΝ ΕΡΕΥΝΑ ΑΝ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΦΑΝΕΙ ΑΜΕΣΑ ΚΑΙ ΞΕΚΑΘΑΡΑ Η ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΠΟΥ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ Η ΑΡΧΙΚΗ ΙΔΕΑ, Η ΕΡΕΥΝΑ, Η ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ ΚΑΙ Η ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΟΣ, ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΠΟΙΟΙ ΚΑΙ ΠΟΣΟΙ ΦΟΡΕΙΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΜΠΛΑΚΟΥΝ.
ΣΥΝΔΕΣΗ ΕΡΕΥΝΑΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΕΙΝΑΙ ΘΕΤΙΚΗ ΜΟΝΟ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΣΚΕΛΟΣ: ΔΙΑΧΥΣΗ ΤΗΣ ΕΡΕΥΝΑΣ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟ ΤΟΜΕΑ, ΑΝΤΙΣΤΡΌΦΩΣ ΌΜΩΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ΤΟ ΘΕΜΑ ΑΡΝΗΤΙΚΑ ΑΦΟΥ ΤΟΤΕ ΚΑΘΟΔΗΓΕΙΤΑΙ ΟΧΙ ΑΠΟ ΤΗ ΘΕΛΗΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ ΑΛΛΆ ΤΩΝ ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΙΚΩΝ ΣΚΟΠΙΜΟΤΗΤΩΝ ΠΟΥ ΕΊΝΑΙ ΜΕΝ ΧΡΗΣΙΜΕΣ ΑΛΛΑ ΟΧΙ ΤΌΣΟ ΩΣΤΕ ΝΑ ΒΡΕΘΟΥΝ ΣΕ ΗΓΕΤΙΚΗ ΘΕΣΗ.
Ένα από τα κατεξοχήν προβλήματα της ερεευνητικής και εκπαιδευτικής διαδικασίας στο ελληνικό πανεπιστήμιο είναι η αθρόα αποφοίτηση πτυχιούχων (ΠΕ, μεταπτυχιακών και διδακτορικών ερευνητών), χωρίς όμως αντίκρυσμα στην αγορά εργασίας και με ελάχιστους συνδέσμους με τον παραγωγικό ιστό της χώρας. Αυτό οφειλεται σε δύο αιτίες: 1) τάση των νέων και των οικογενειών τους για απόκτηση διπλώματος ειδίκευσης (κάθε επιπέδου), με την προσδοκία να ‘μονιμοποιηθούν’ στο δημόσιο τομέα. Συνυπεύθυνος σε αυτή τη λανθασμένη νοοτροπία είναι το πολιτικό σύστημα του παρελθόντος. 2) έλειψη μέριμνας από τα αρμόδια Υπουργεία και από το ελληνικό πανεπιστήμιο για επιλογή και διαλογή των υποψηφίων εκείνων αλλά και των επιστημονικών εκείνων αντικειμένων που συνδέονται άμεσα με τον παραγωγικό ιστό της χώρας και, κυρίως, όταν οι κοινωφελείς επιπτώσεις αυτών είναι μεγάλης κλίμακας. Ως μέτρο σύγκρισης θα μπορύσε να ληφθούν παρόμοιες δράσεις και αντικείμενα σε προηγμένες χώρες του εξωτερικού.
Πρέπει να σημειωθεί ότι η σύνδεση του επιστημονικού-εκπαιδευτικού κλάδου με τον παραγωγικό κλάδο και την αγορά εργασίας θα εξαλείψουν φαινόμενα μετανάστευσης (νέων) επιστημόνων στο εξωτερικό. Επίσης, θα αναπτυχθεί ο ιδιωτικός τομέας, δεδομένου μάλιστα ότι ήδη δραστηριοποιούνται επιχειρήσεις (συχνά μικρομεσαίες) και επιστήμονες-ελεύθεροι επαγγελματίες, που διαθέτουν όλη την τεχνογνωσία και την κατάρτιση και εμπειρία, αλλά απλά δεν προβλέπονται διαδικασίες συμμετοχής τους σε ερευνητικές και εκπιδευτικές διαδικασίες. Και αντίστροφα, δεν υπάρχουν τα εργαλεία, κυρίως χρηματοδοτικά, τα οποία θα επιτρέψουν σε τέτοιες επιχειρήσεις είτε να απασχολήσουν είτε να επιμορφώσουν αποφοίτους πανεπιστημίων.
Όλα τα παραπάνω συνδέονται και με την καινοτομία και έρευνα στην Ελλάδα, για τα οποία μέχρι και σήμερα δε λαμβανόταν μέριμνα: 1) χρηματοδοτικά εργαλεία αξιοποιούνταν μόνο από μέλη ΔΕΠ (μη δυνατότητα συμμετοχής ως Κύριου Ερευνητή νέων διδακτόρων, επιχειρήσεων με δραστηριότητα σε επιστημονικούς τομείς κλπ), 2) οι όποιες δράσεις καινοτομίας και ειδικά με κοινωφελές και άμεσο αντίκτυπο στην αγορά εργασίας και στο ευρύ κοινό προωθούνταν με ιδιωτική πρωτοβουλία και ύστερα από μεμονωμένες και παροδικές οικονομικές ενισχύσεις.
Προτείνεται: 1) να προβλεφθούν συγκεκριμένες δράσεις προώθησης και χρηματοδότησης της έρευνας επιστημόνων (εντός και εκτός του πανεπιστημίου και του εκπαιδευτικού συστήματος) που έχουν διακριθεί παγκοσμίως, δυνατότητα πολύ μεγάλη και άμεσα εφαρμόσιμη δεδομένης της καθιέρωσης των Δράσεων Αριστείας από το Υπουργείο Παιδείας και Δια Βίου Μάθησης. Τέτοιοι διακεκριμένοι επιστήμονες αποτελούν καταρχήν διαφήμιση για τη χώρα, οπότε και δεν πρέπει να περιορίζονται τέτοιες δράσεις ανάδειξης στα στενά εθνικά πλαίσια και στην ‘αποθήκευση’ των ονομάτων σε μια βάση δεδομένων; Ο ρόλος αυτών των ερευνητών-επιστημόνων θα μ,πορούσε να είναι τουλάχιστον συμβουλευτικός στους κατάλληλους δημόσιους φορείς. 2) Μέσω συγκρίσεων και με την υφιστάμενη κατάσταση σε ΑΕΙ του εξωτερικού, μπορούν να προαχθούν διεπιστημονικά αντικείμενα έρευνας τα αοποία θα αυξήσουν το επίπεδο ανταγωνιστικότητας του ελληνικού πανεπιστημίου αλλά και του ιδιωτικού τομέα στη χώρα, καθώς θα παράγονται πλέον καινοτόμα (για την εγχώρια αγορά) και ανταγωνιστικά (για τη διεθνή) προϊόντα και υπηρεσίες, που θα παρέχουν και θέσεις εργασίας σε πολλούς νέους, εξειδιεκευμένους επιστήμονες.